Συνάδελφοι,
όσο η συζήτηση στρέφεται γενικά γύρω από το ποιός έχει δικαίωμα η είναι ικανός να κάνει το α ή το β καλύτερα ή ποιό πρέπει να αμείβεται περισσότερο ή λιγότερο, δεν θα βγαίνει άκρη.
Γενικά συμπεράσματα δεν μπορούν να βγουν γιατί η κάθε ειδικότητα θα υποστηρίζει το δικό της δίκαιο που και αυτό πάλι θα εξαρτάται από την περίπτωση (είδος έργου κλπ). Ταυτόχρονα όλοι θα υποστηρίζουν (και θάχουν δίκαιο) ότι άλλο ειδικότητα και άλλο ικανότητα.
Δεν έχω ασχοληθεί με ιδιωτικές μελέτες και έτσι δεν ξέρω καλά το θέμα. Βλέπω όμως το χάος που επικρατεί στο θέμα αρμοδιοτήτων, ΕΔ και αμοιβών και θάθελα να προσθέσω και την δική μου γνώμη για προβληματισμό.
Νομίζω ότι η σωστή λύση, και απλή στην υλοποίησή της, είναι μια ουσιαστική βελτίωση της μέχρι πρόσφατα εφαρμοζόμενης, στα εξής σημεία :
1. Εκσυγχρονισμός στον υπολογισμό της ελάχιστης συνολικής αμοιβής της μελέτης
2. Αντικατάσταση των ποσοστών αμοιβής κάθε ειδικότητας, σε μια μελέτη, με ελάχιστο ποσοστό αμοιβής
2. Κάθε τμήμα να υπογράφεται (και να επιβλέπεται) υποχρεωτικά από την αντίστοιχη ειδικότητα, δηλαδή υποχρεωτικά να υπάρχει ομάδα εργασίας αποτρέποντας έτσι αλληλοεπικαλύψεις αμοιβής και ευθυνών. Στην σύσταση της ομάδα αυτής θα μπορεί, ο πελάτης, να έχει λόγο επιβάλλοντας ή αποκλείοντας όποιον επιθυμεί. Οι ομάδες εργασίας αυτές, εννοείται, δεν είναι απαραίτητο να είναι μόνιμες και/ή να συστεγάζονται. Ο δε πελάτης, από την στιγμή που δεν θα έχει οικονομικό κίνητρο, θα επιλέγει με βάση την ομάδα εργασίας που θεωρεί ότι τον εξυπηρετεί καλύτερα. Και επιπλέον δεν θα χρειάζεται να απευθύνεται σε συγκεκριμένη ειδικότητα για την δουλειά του.
3. Ο διαχωρισμός της αμοιβής της κάθε ειδικότητας να γίνεται από τα μέλη της ομάδας εκ των προτέρων και να κατατίθεται, από τον πελάτη, χωριστά.
4 Ο διεκπεραιωτής του φακέλου και οργανωτής/επικεφαλής/υπεύθυνος της ομάδας μπορεί να είναι οποιασδήποτε εμπλεκόμενης ειδικότητας, δεδομένου ότι αυτά δεν εξαρτώνται από συγκεκριμένη ειδικότητα, έχοντας συγκεκριμένο ποσοστό αμοιβής πέραν του μελετητικού του μεριδίου.
5. Ο έλεγχος του δημοσίου να είναι ουσιαστικός και κανένα στάδιο να μην αρχίζει πριν τον έλεγχο & έγκριση του προηγούμενου. Για να αποφευχθούν "διευκολύνσεις", λαδώματα, παρανομίες κλπ, ο έλεγχος και έγκριση να γίνεται από τον αρμόδιο υπάλληλο της πολεοδομίας μαζί με τον, εκ περιτροπής οριζόμενο και αμειβόμενο (από προκαταβεβλημένο ποσοστό της συνολικής αμοιβής), εκπρόσωπο του τοπικού παραρτήματος του ΤΕΕ αντίστοιχης ειδικότητας και τον μελετητή/ές του σταδίου.
Έτσι,
- η συνολική αμοιβή δεν θα είναι αντικείμενο έριδων και παζαριών,
- η αμοιβή του κάθε συμμετέχοντος μηχανικού θα αντιπροσωπεύει καλύτερα την δουλειά του καθενός στην συγκεκριμένη μελέτη, γιατί δεν θα προκύπτει από γενικούς κανόνες αλλά από συγκεκριμένες ενέργειες συγκεκριμένων ατόμων και αυτό θα είναι εκ των προτέρων γνωστό και στους ίδιους αλλά και στον πελάτη.
- οι ευθύνες και συνεπώς η ποιότητα θα είναι εύκολα ελέγξιμες
- ποιότητα του έργου, αλλά και η τήρηση των πολεοδομικών κανόνων, θα είναι σαφώς καλύτερη από ότι μέχρι τώρα
- ο πελάτης θα μπορεί να πετύχει το καλύτερο γι' αυτόν αποτέλεσμα .