Αναζήτηση στην κοινότητα

Η μονάδα μελετών και κατασκευών του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας (ΓΕΕΘΑ) σε συνεργασία με την Περιφέρεια Ηπείρου εκτέλεσε εργασίες τοποθέτησης μεταλλικής γέφυρας τύπου Bailey στον ποταμό Άραχθο, επί της επαρχιακής οδού Μικρής Γότιστας – Ανατολής Ιωαννίνων του Δήμου Μετσόβου. Όπως ανακοινώθηκε σήμερα από το ΓΕΕΘΑ, η τοποθέτηση εντάσεται στο πλαίσιο αντιμετώπισης φυσικών καταστροφών και της συνδρομής των Ενόπλων Δυνάμεων στον πληθυσμό ακριτικών περιοχών. Η υπό κατασκευή γέφυρα Bailey θα έχει μήκος πενήντα μέτρα, ενώ για την έδρασή της κατασκευάζεται πρόβολος μήκους τριάντα μέτρων με το συνολικό μήκος της κατασκευής να ανέρχεται σε ογδόντα μέτρα και το βάρος της να υπερβαίνει τους ογδόντα τόνους. Φωτο: ΑΠΕ-ΜΠΕ Η τοποθέτηση της γέφυρας, προστίθεται στην ανακοίνωση, αποσκοπεί στην αποκατάσταση της κυκλοφορίας, η οποία είχε διακοπεί μετά από έντονη βροχόπτωση που προκάλεσε την κατάρρευση της προϋπάρχουσας. Οι εργασίες οι οποίες πραγματοποιούνται από προσωπικό του 8ου λόχου μηχανικού, διεξάγονται υπό ιδιαίτερα αντίξοες συνθήκες λόγω χαμηλών θερμοκρασιών, έντονων καιρικών φαινομένων και συνεχούς ροής μεγάλων ποσοτήτων νερού, ενώ επιλύθηκαν σε ελάχιστο χρόνο σημαντικές τεχνικές δυσκολίες που αφορούσαν στην έδραση της γέφυρας σε σχέση με τον περιβάλλοντα χώρο.

Με μια μεγάλη εργολαβία, που θα αφορά 30 γέφυρες του οδικού δικτύου στην Πελοπόννησο, αναμένεται να ξεκινήσει το πρόγραμμα συντήρησης γεφυρών που σχεδιάζει το υπουργείο Υποδομών. Στόχος του προγράμματος, συνολικού ύψους κοντά στο 1,5 δισ. ευρώ, είναι να συντηρηθούν περίπου 200 γέφυρες του οδικού δικτύου σε ολόκληρη την Ελλάδα, σε αρκετές από τις οποίες δεν έχουν γίνει ποτέ εργασίες βαριάς συντήρησης. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται και γέφυρες που κατασκευάστηκαν πριν από δεκαετίες και οδεύουν σήμερα προς το τέλος της θεωρητικής ζωής τους. Στη γήρανση των τεχνικών στοιχείων των γεφυρών έρχονται να προστεθούν τα ακραία καιρικά φαινόμενα και οι άλλες επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής. Προβλέπεται πως θα προχωρήσουν εργασίες ανά περιφέρεια ή σε ομάδες περιφερειών μέσω ξεχωριστών διαγωνισμών. Ο σχεδιασμός του προγράμματος βρίσκεται σε αρχικό στάδιο και στο υπουργείο ετοιμάζουν πρόταση χρηματοδότησης από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ) ή άλλο χρηματοδοτικό μηχανισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η ΕΤΕπ «βάζει πλάτη» και στο πανελλαδικό πρόγραμμα επεμβάσεων στο οδικό δίκτυο, με στόχο τη βελτίωση της ασφάλειας. Την ίδια ώρα, άγνωστη είναι η τύχη του διαγωνισμού για τις «Έξυπνες Γέφυρες», μέσω του οποίου θα γινόταν ο έλεγχος της κατάστασης εκατοντάδων γεφυρών στο οδικό και σιδηροδρομικό δίκτυο, αλλά και η παρακολούθησή τους σε πραγματικό χρόνο, μέσω ειδικών αισθητήρων και ασύρματων συσκευών, ώστε να εντοπίζονται προβλήματα και να πραγματοποιούνται εγκαίρως τυχόν επισκευές.

Μια γέφυρα μήκους 25 μέτρων δημιουργήθηκε στο Gulou Waterfront, ένα χωριό στο Jiangmen της Κίνας. Αυτό το ασυνήθιστο ανθρωπογενές τοπίο, που σχηματίζεται από ένα δίκτυο υδάτινων οδών και λιμνών, αποτελούσε κάποτε μια υποδομή για ψάρεμα και γεωργία. Πλέον, η περιοχή αλλάζει χρήση, με προοπτικές να χρησιμοποιηθεί ως θέρετρο οικοτουρισμού, και το LUO Studio ανέλαβε να δημιουργήσει μια νέα πεζογέφυρα στην καρδιά του. Μετά τη δυναμική ανάκαμψη της χρήσης ξύλου για την κατασκευή κτιρίων, και μάλιστα πολλών ορόφων, ήρθε η σειρά των έργων υποδομών να επαναπροσεγγίσουν το ευπροσάρμοστο υλικό. Η Timber Bridge αποτελεί μία από τις πολλές νέες γέφυρες που σχεδιάζονται, στο πλαίσιο της ανάπτυξης της προκυμαίας Gulou, με στόχο να γίνει η περιοχή προσβάσιμη για τους πεζούς, χωρίς να προκαλείται αναστάτωση στα αλιευτικά σκάφη. Το LUO Studio, με έδρα το Πεκίνο, επέλεξε να χρησιμοποιήσει κυρίως ξύλο, ως φόρο τιμής στις παραδοσιακές κατασκευαστικές τεχνικές που χρησιμοποιούνται σε αγροτικά χωριά της νότιας Κίνας, όπου το υλικό προσφέρεται σε αφθονία. Ως αποτέλεσμα, εκατοντάδες ξύλινα στοιχεία ενώνονται μεταξύ τους, για να σχηματίσουν τη γέφυρα Timber Bridge. Σύμφωνα με το στούντιο, κατά την περίοδο του αλιευτικού πολιτισμού, οι δρόμοι ήταν ελάχιστα ανεπτυγμένοι με αποτέλεσμα τα συστήματα ύδρευσης να γίνουν η βασική διαδρομή για τις μεταφορές και τα logistics. Δεδομένου ότι η γέφυρα έπρεπε να προσφέρει αρκετό χώρο για τη διέλευση σκαφών κάτω από αυτήν, το στούντιο επέλεξε τον παραδοσιακό σχεδιασμό της στο σχήμα ενός τόξου, με απόσταση τεσσάρων μέτρων μεταξύ της κάτω πλευράς της γέφυρας και της τυπικής στάθμης του νερού. Όμως, παρά το σχήμα της, πολύ λίγα από τα εξαρτήματα της γέφυρας είναι κυρτά. Εκτός από τις τρεις τοξωτές δοκούς που σχηματίζουν την κάτω πλευρά, η γέφυρα είναι σχεδόν εξ ολοκλήρου κατασκευασμένη από μικρά, ευθύγραμμα τμήματα πεύκου. Στο πάνω μέρος του ξύλινου σκελετού τοποθετήθηκαν μεταλλικές πλάκες, οι οποίες δημιουργούν καταφύγιο και παρέχουν φυσική αποστράγγιση του νερού της βροχής. Το αποτέλεσμα είναι μια κατασκευή με περίπλοκη δομή, η οποία παρέχει τη δυνατότητα διέλευσης πάνω από το νερό, αλλά και καταφύγιο σε όσους τη χρησιμοποιούν. "Το έργο βασίζεται στην κατασκευαστική σοφία των αρχαίων στεγασμένων γεφυρών", δήλωσε το LUO Studio. "Ο καλυμμένος διάδρομος ενισχύει τη συνολική δομική σταθερότητα και προστατεύει την τοξωτή ξύλινη κατασκευή, που βρίσκεται από κάτω, από την έκθεση στον ήλιο και τη βροχή." Παράλληλα, τα ενισχυμένα με χάλυβα μπουλόνια δίνουν στη δομή ένα επιπλέον στρώμα αντοχής. Η Ξύλινη Γέφυρα στο Gulou Waterfront είναι το τελευταίο από μια σειρά καινοτόμων έργων του Luo Yujie, μιας ανερχόμενης προσωπικότητας της κινεζικής αρχιτεκτονικής σκηνής. Με το συγκεκριμένο έργο, ελπίζει να δώσει νέο ενδιαφέρον σε μια περιοχή της οποίας η αλιευτική κληρονομιά σταδιακά εξαφανίζεται. --- Φωτογραφίες και βίντεο από: https://worldarchitecture.org/architecture-news/emgmh/arched-timber-bridge-by-luo-studio-allows-boats-to-pass-under-bridge-smoothly-in-gulou-waterfront.html

Η καταστροφή της γέφυρας Ρίνσντορφ, ύψους 70 μέτρων, αποτελεί νέο ρεκόρ στη Γερμανία. Είναι η ψηλότερη γέφυρα που έχει ανατιναχθεί ποτέ στο πλαίσιο κατεδάφισης. Τα συνεργεία κατεδάφισης χρησιμοποίησαν περίπου 120 κιλά (265 λίβρες) εκρηκτικών την Κυριακή 6 Φεβρουαρίου για να καταστρέψουν την γέφυρα Ρίνσντορφ (Rinsdorf) στον αυτοκινητόδρομο A45 της Γερμανίας, στο κρατίδιο της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας. Η γέφυρα είχε ύψος 70 μέτρα (230 πόδια) και μήκος 500 μέτρα (1.640 πόδια). Με την έκρηξη καταγράφεται νέο ρεκόρ στη Γερμανία, η οποία δεν έχει ανατινάξει ποτέ μια τόσο ψηλή γέφυρα στο παρελθόν. THILO SCHMUELGEN VIA REUTERS Το τέλος μίας γέφυρας; σε έξι καρέ: H γέφυρα 'Talbrucke Rinsdorf' του αυτοκινητόδρομου 45 της Γερμανίας καταρρέει έπειτα από ελεγχόμενη έκρηξη, καθώς ακριβώς δίπλα της έχει ήδη παραδοδθεί στην κυκλοφορία η νέα γέφυρα, στο κρατίδιο της Βόρειας Ρηνανίας - Βεστφαλίας. 6 Φεβρουαρίου 2022. REUTERS/Thilo Schmuelgen Συγκεντρώθηκαν αρκετοί θεατές, που κατέγραψαν καρέ καρέ την έκρηξη και την στιγμή της κατάρρευσης της γέφυρας, που είναι πραγματικά εντυπωσιακή, όπως βλέπουμε στο βίντεο παρακάτω. Η κατασκευασμένη προ 55 ετών γέφυρα κατέρρευσε στις 11 π.μ. τοπική ώρα. Ο ειδικός κατεδάφισης Mίκαελ Σνάιντερ ακούγεται να δίνει το σύνθημα με βροντερή φωνή. Ακολουθεί έκρηξη και οι 16 κολόνες της γέφυρας ”λυγίζουν” και στην συνέχεια κομματιάζονται, ενώ η επιφάνεια της γέφυρας με το οδόστρωμα πέφτει με κρότο στο έδαφος. Η κατάρρευση οργανώθηκε έτσι ώστε τα συντρίμμια να προσγειωθούν σε ένα προετοιμασμένο ”κρεβάτι” και να μην προκαλέσουν ζημιά στη νέα γέφυρα, που ήδη βρίσκεται ακριβώς δίπλα στην παλαιότερη. Η νέα γέφυρα εγκαινιάστηκε τον Δεκέμβριο του 2021. https://www.instagram.com/p/CZq2ASvsemy/?utm_source=ig_web_copy_link Μια ομάδα δεκάδων ανθρώπων διακρίνεται στις εικόνες, καθώς στέκονται σε μια πλαγια. Οι θεατές συγκεντρώθηκαν σε ασφαλή απόσταση για να δουν την ογκώδη γέφυρα να καταρρέει, ενώ κάποια στιγμή ακολουθούν χειροκροτήματα. Περίπου 60 γέφυρες χρειάζονται αντικατάσταση ή επείγοντα έργα στη Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία, το πολυπληθέστερο κρατίδιο της Γερμανίας, με 15 να κατασκευάζονται επί του παρόντος ή να έχουν προγραμματιστεί να γίνουν εργασίες σε αυτές φέτος. πηγές: DW, AFP, dpa

Τουλάχιστον 40 άνθρωποι σκοτώθηκαν και 30 νοσηλεύονται σε κρίσιμη κατάσταση, μετά την κατάρρευση μιας κρεμαστής γέφυρας στον ποταμό Ματσού, στην πόλη Μόρμπι του Γκουτζαράτ, μεταδίδουν τα τοπικά μέσα ενημέρωσης. «Πολλοί άνθρωποι διασώθηκαν και ορισμένοι αγνοούνται», είπε ο Αμίτ Τζάλα, τοπικός αξιωματούχος στο νοσοκομείο όπου έχουν μεταφερθεί οι τραυματίες. Η ιστορική γέφυρα, μήκους 230 μέτρων, κατασκευάστηκε την εποχή της βρετανικής αποικιοκρατίας, τον 19ο αιώνα. Είχε κλείσει για συντήρηση για έξι μήνες και δόθηκε ξανά στην κυκλοφορία πριν από πέντε ημέρες. Ο πρωθυπουργός της Ινδίας, Ναρέντρα Μόντι, που βρίσκεται στο Γκουτζαράτ, τη γενέτειρά του, για τριήμερη επίσκεψη, είπε ότι έδωσε οδηγίες στον πρωθυπουργό του κρατιδίου να κινητοποιήσει αμέσως ομάδες για την επιχείρηση διάσωσης. Εικόνα άρθρου: https://www.dawn.com/news/1717864

«Οι κόποι μας ανταμείφθηκαν: Μπροστά στην πύλη και μέσα από την πύλη ως τη σημερινή όχθη βρήκαμε 1250 περίπου πασσάλους και κορμούς δέντρων που ανήκουν σε οχυρωματικό έργο και στην υποδομή της γέφυρας. Βγάλαμε στην επιφάνεια κάπου 220 πασσάλους και το θέαμα είναι συγκλονιστικό, αλλά δεν μπορούμε να προχωρήσουμε στην αποκάλυψη και των υπολοίπων πριν λύσουμε όλα τα προβλήματα συντήρησης του ξύλου». Σεπτέμβρης του 1978 ήταν, όταν ο αρχαιολόγος και ανασκαφέας της Αμφίπολης Δημήτρης Λαζαρίδης σημείωνε αυτά τα λίγα στο ημερολόγιό του για μια σπουδαία ανακάλυψη. Την ξύλινη γέφυρα της Αμφίπολης, πάνω από τον ποταμό Στρυμόνα, ένα τεχνικό έργο, ηλικίας περίπου 2500 ετών! Στους αιώνες που μεσολάβησαν ως σήμερα η αρχαία γέφυρα μπορεί να μην έχει διατηρηθεί, αυτοί οι πάσσαλοι όμως, που όντως συνθέτουν ένα εντυπωσιακό θέαμα και φυσικά σπουδαίο αρχαιολογικό μνημείο χρειάζονται πλέον μία σύγχρονη και αποτελεσματική προστασία ώστε να αντέξουν στο χρόνο και τις καιρικές συνθήκες. Ο αρχαιολόγος Δημήτρης Λαζαρίδης κατά την ανακάλυψη της γέφυρας Την εγκατάσταση ενός μεταλλικού στεγάστρου, που θα αντικαταστήσει το υπάρχον ξύλινο, έχει προκρίνει έτσι, το υπουργείο Πολιτισμού και ήδη στο Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο κατατέθηκε η προμελέτη για την προμήθεια και την εγκατάστασή του. Την προώθηση του έργου άλλωστε, είχε ανακοινώσει η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη και κατά την επίσκεψή της στην Αμφίπολη τον περασμένο Μάρτιο, δηλώνοντας ότι αυτό το μοναδικό μνημείο αρχιτεκτονικής έχει ανάγκη από στέγαστρο, που να πληροί τις σύγχρονες απαιτήσεις προστασίας αλλά και να γίνει επισκέψιμο για το κοινό. Η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη στα κατάλοιπα της γέφυρας της Αμφίπολης Η περιγραφή του Θουκυδίδη Η ύπαρξη μίας ή περισσότερων γεφυρών, που συνέδεαν τις δύο όχθες του Στρυμόνα είναι γνωστή τόσο από τον Θουκυδίδη, όσο και από άλλους αρχαίους συγγραφείς, όπως ο Ηρόδοτος και ο Ευριπίδης. Όπως αναφέρει και πάλι ο Λαζαρίδης «Έστρεψα εκεί την προσοχή μου, με την ελπίδα να βρω κάτι από το μοναδικό αυτό έργο, που περιγράφει ο Θουκυδίδης για πρώτη φορά στην πορεία του Βρασίδα προς την Αμφίπολη, το 424 π.Χ. […] Αναζητούσα αυτή τη γέφυρα όπου παίχτηκε η τύχη της Αμφίπολης και η μοίρα του Θουκυδίδη». Και πράγματι ο ίδιος θα προσφέρει τα πρώτα αρχαιολογικά δεδομένα: Κατά τις ανασκαφές στο βόρειο σκέλος του τείχους της πόλης αποκαλύφθηκε η πασσαλόπηκτη υποδομή της γέφυρας, αμέσως έξω από την πύλη Γ στην ανατολική όχθη του ποταμού, στο σημείο που η κοίτη του πλησιάζει στην οχύρωση. Η ανασκαφή του Λαζαρίδη στην Αμφίπολη. Στο βάθος ο ποταμός Στρυμόνας Δεκάδες ήταν οι πάσσαλοι της υποδομής της γέφυρας, που είχαν αποκαλυφθεί από την ανασκαφή. Με διάμετρο ως 29 εκατοστά διατηρούνται σε ύψος από 15 εκατοστά ως 1, 05 μέτρο ενώ τα άκρα τους είναι πελεκημένα καταλήγοντας σε αιχμή, που σε ορισμένες περιπτώσεις ήταν τοποθετημένη σε σιδερένια κεφαλή. Οι πάσσαλοι των βαθύτερων στρωμάτων, περίπου 80, είχαν μεγαλύτερη διάμετρο και περισσότερο κανονική διάταξη σε τριάδες ή τετράδες. Το αρχικό τους ύψος πρέπει να έφτανε τα 3,80μ. Με τα νεώτερα στοιχεία όμως σήμερα σώζονται 101 πάσσαλοι από την υποδομή της γέφυρας. Επάνω σ’ αυτούς θα πρέπει να είχε αναπτυχθεί ένα σύστημα διαδοκιδώσεως, όπου και θα στερεωνόταν το ξύλινο κατάστρωμα της γέφυρας. Τμήμα του τείχους της Αμφίπολης Η σημασία της γέφυρας Η γέφυρα είχε μήκος στην αρχαιότητα 275 μέτρα και συνέδεε τον ποταμό Στρυμόνα με την πόλη, μέσω του τείχους της. Συμπεριλαμβανόταν έτσι, στα οχυρωματικά έργα της Αμφίπολης, παίζοντας καθοριστικό ρόλο στην οικονομική και εμπορική ανάπτυξή της. Το τμήμα της υποθεμελίωσής της όμως, μέσα στον ποταμό και η συνέχειά της στην απέναντι, δυτική του όχθη δεν εντοπίσθηκαν, παρά τις βαθιές ανασκαφικές τομές που πραγματοποίησε ο Λαζαρίδης. Δυστυχώς τα υπολείμματα αυτά καταστράφηκαν το 1929-1932 κατά την διευθέτηση της νέας κοίτης του Στρυμόνα από την εταιρεία ULEN. Η κατασκευή της γέφυρας χρονολογείται στα τέλη του 5ου αιώνα π.Χ. και δεδομένου, ότι ήταν εξαιρετικά χρήσιμη ακολούθησαν πολλές επισκευές της κατά την Ελληνιστική εποχή, την Ρωμαϊκή και την Βυζαντινή. Το 1861 πάντως, η γέφυρα πρέπει να είχε ήδη καταστραφεί ή να ήταν σε πολύ κακή κατάσταση, αφού το πέρασμα του ποταμού γινόταν πια με σχεδία, όπως μαρτυρούν τα κείμενα ξένων περιηγητών. Τμήμα της πόλης εντός των τειχών Η γέφυρα είναι οργανικά συνδεδεμένη με την Πύλη Γ, η οποία κατασκευάσθηκε μαζί με την επέκταση του τείχους το 424-422 π.Χ. σύμφωνα με την περιγραφή του Θουκυδίδη, ώστε να ενισχυθεί η άμυνα του περάσματος. Προκειμένου μάλιστα να προστατεύεται από τις πλημμύρες του ποταμού ενισχυόταν για λόγους στατικούς, επίσης με ξύλινους πασσάλους, σφηνωμένους στο αμμώδες έδαφος της περιοχής. Πάσσαλοι εντοπίστηκαν επίσης και εσωτερικά της πύλης, αλλά και πλησίον του τείχους. Ο Απόστολος Παύλος Οι Αθηναίοι είχαν ιδρύσει την Αμφίπολη το 437 π.Χ. ως εκ τούτου ήταν πόλη ελεύθερη και σύμμαχος των Αθηνών. Το 424 π.Χ. όμως την κυρίευσε στρατηγός Βρασίδας της Σπάρτης ενώ στη συνέχεια καταλήφθηκε από τον Φίλιππο Β ́. Έτσι σε όλη τη διάρκεια της Ελληνιστικής περιόδου και ως την διάλυση του μακεδονικού κράτους παρέμεινε τμήμα του βασιλείου των Μακεδόνων και κέντρο του μακεδονικού εμπορίου. Επρόκειτο άλλωστε για πόλη στρατηγικής σημασίας λόγω της ναυπηγήσιμης ξυλείας που προσέφερε η περιοχή αλλά και γιατί βρισκόταν κοντά στα χρυσορυχεία του Παγγαίου. Ο αρχαιολογικός χώρος της Αμφίπολης Με την ήττα των Μακεδόνων στην Πύδνα όμως, το 168 π.Χ. έγινε μέρος της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας όπως όλος ο ελλαδικός χώρος. Πόλη λαμπρή ωστόσο, όπως ήταν, και με δεδομένο, ότι η περίφημη Εγνατία οδός περνούσε μέσα από αυτήν διατήρησε τη σπουδαιότητάς της και στους Παλαιοχριστιανικούς χρόνους. Από εκεί μάλιστα πέρασε και ο Απόστολος Παύλος, το 49/50 μ.Χ πηγαίνοντας από τους Φιλίππους στη Θεσσαλονίκη. Αργότερα, με την διάδοση του Χριστιανισμού έγινε και έδρα Επισκόπου. Το τέλος της Αμφίπολης ήρθε τον 8ο-9ο αιώνα λόγω των επιδρομών των Σλάβων, που την κατέστρεψαν. Αργότερα πάντως κατά τον 13ο και 14ο αιώνα αποτέλεσε τμήμα των μετοχίων μονών του Αγίου Όρους. Ο ποταμός Στρυμόνας Αρχαιολογικό πάρκο Να σημειωθεί, ότι στον αρχαιολογικό χώρο της αρχαίας ξύλινης γέφυρας υλοποιείται ήδη το έργο με τίτλο: «Αρχαιολογικό πάρκο Αμφίπολης: Υποδομές εξυπηρέτησης επισκεπτών – ενοποίηση μνημείων» ενταγμένο στο Ε.Π. «Κεντρική Μακεδονία 2014-2020», που εκτελείται από την Εφορεία Αρχαιοτήτων Σερρών. Έτσι, έχει διαμορφωθεί η διαδρομή των επισκεπτών, μήκους 400μ. ενώ θα τοποθετηθεί και ο απαραίτητος εξοπλισμός, όπως πινακίδες πληροφόρησης, καθιστικά και κάδοι απορριμμάτων. Στην είσοδο του αρχαιολογικού χώρου δημιουργείται πλάτωμα από όπου ξεκινούν δύο κλάδοι διαδρομής, κάνοντας κυκλική πορεία περιήγησης στο χώρο και περνώντας από τις πύλες του τείχους και την ξύλινη γέφυρα έχοντας και την θέα του Στρυμόνα.