Αναζήτηση στην κοινότητα

Με βάση και το τελευταίο περιστατικό με τον λύκο που εντοπίστηκε στον Καστανά Θεσσαλονίκης, άνοιξε μια συζήτηση - καυγάς στα κοινωνικά δίκτυα. Πολίτες αναρωτιούνται πως είναι δυνατόν να έχουν μειωθεί τα δάση μας και τα άγρια ζώα να αναγκάζονται να κατεβαίνουν στα χωριά; Ενώ σαν παράδειγμα δίνουν ότι η επαρχία έχει αρχίσει να εγκαταλείπεται από τους νεότερους ανθρώπους αλλά ήδη πολλά χωριά έχουν ερημώσει. Αυτές όμως οι διαμαρτυρίες και καυγάδες μας δίνουν ένα βήμα στο να κάτσουμε και να αναλύσουμε την κατάσταση παρακάτω και να εξηγήσουμε και στον πιο απλό πολίτη τι σημαίνουν όλα αυτά που ακούει κατά καιρούς και ίσως να μην τα καταλαβαίνει. Οι περισσότεροι, ειδικά, οι ηλικιωμένοι, θυμούνται ότι δεν έβλεπαν εύκολα λύκους, αρκούδες, αγριογούρουνα, και άλλα άγρια ζώα μέσα στα χωριά τους, ή μερικές φορές και καθόλου. Και δικαίως αναρωτιούνται αν όλα αυτά που ακούνε στην τηλεόραση και στο ράδιο, ή διαβάζουν στις εφημερίδες για το τι λένε βιολόγοι και επιστήμονες για την ανεπάρκεια τροφή για τα άγρια ζώα ή για την μείωση των δασών αν είναι αλήθεια; Μα θας μας πείτε αφού οι ίδιοι είναι παρόντες στον τόπο τους και βλέπουν τις αλλαγές και τις διαφορές στα δάση με τα μάτια τους. Πάμε να ξεκινήσουμε πρώτα και καλύτερα με τον πληθυσμό της Ελλάδας και να δούμε για τα τελευταία 50-60 χρόνια. Ο πληθυσμός της Ελλάδας (βάση της Eurostat) το 1960 ήταν 8.300.000 πολίτες, ενώ για το 1970 ήταν 8.781.000 πολίτες ενώ όμως για το 2018 ο πληθυσμός της Ελλάδας έφτασε τους 10.740.000 πολίτες (για το 2019 δεν έχουν βγει ακόμα δεδομένα). Άρα μιλάμε για μια αύξηση πάνω από 2.440.000 πολίτες. Χωρίς βεβαίως να υπολογίσουμε τον τουρισμό, όπου το 2018 ξεπεράσαμε τους 33.000.000 τουρίστες, ενώ για το 1950 οι τουρίστες ήταν μόνο 33.300 και το 1960 που αρχίζει ο μαζικός τουρισμός φτάνει η Ελλάδα να έχει 399.400 τουρίστες. Τι σημαίνει όμως αυτό; Αυτό σημαίνει πως η Ελλάδα για να καλύψει όλο και τις μεγαλύτερες ανάγκες στον τουρισμό που είναι και η πιο βαριά βιομηχανία της χώρας μας, άρχισε να δίνει άδειες για μεγάλες και μικρές ξενοδοχειακές μονάδες. ´Έτσι κάπως ξεκίνησαν μεγάλα και μικρά ξενοδοχεία να ξεφυτρώνουν σε κάθε παραλία της Ελλάδας, όπως και σε ορεινά χωριά κόβοντας δασικές περιοχές αλλά κάνοντας μερικές περιοχές (π.χ. Χαλκιδική) όλο και πιο αφόρητες για κάποια είδη άγριας ζωής. Ταυτόχρονα όμως τα τελευταία 50 χρόνια η οικοδομική ανάπτυξη της χώρας μας ήταν ραγδαία σε κάθε σημείο (ακόμα και μέσα σε δάση), όπου Δήμοι και Κοινότητες πολλές φορές αναγκάστηκαν να αυξήσουν τα όρια των χωριών τους για να μπορούν να χτίσουν όλοι τις κατοικίες τους ακόμα και πιο αραιά. Επίσης λόγω της αγροτικής ανάπτυξης (και των κονδυλίων) που έδιναν όλα αυτά χρόνια για να μπορεί η Ελλάδα να βασίζεται στα πόδια της και όχι σε εισαγωγές τροφίμων, αρκετοί αγρότες άρχισαν να επεκτείνονται στις άκρες των δασικών περιοχών αυξάνοντας τις αγροτικές περιοχές και κόβοντας δασικές περιοχές με το πέρασμα των χρόνων. Αλλά αυτό είναι μόνο η αρχή. Έπειτα ας προχωρήσουμε να δούμε τα μεγάλα έργα που έχουν γίνει που δεν υπήρχαν την δεκαετία του 1960. Και μιλάμε για τους αυτοκινητόδρομους στην χώρα μας, όπου όπως μπορείτε να δείτε παρακάτω στην εικόνα διέσπασαν σε κομμάτια όλους τους βιότοπους χωρίς όμως να δίνονται φυσικοί διέξοδοι, περάσματα και μονοπάτια για την άγρια ζωή. Διάφορα ζώα όπως ο λύκος, η αρκούδα, ο αγριόχοιρος, και άλλα μικρότερα ζώα μετακινούνται είτε για να βρουν τροφή, είτε για να ζευγαρώσουν ή είτε για να βρουν να φωλιάσουν να πέσουν σε χειμερία νάρκη. Κάποια ζώα όπως ο λύκος, και συγκεκριμένα η κάθε αγέλη λύκων ορίζουν τις δικές τους περιοχές, και τα όρια αυτών των περιοχών μπορούν να μεταβάλλονται και να αλλάζουν ανάλογα με την εποχή ή την διαθεσιμότητα τροφής. Ταυτόχρονα όμως τα μεγάλα θηλαστικά (αρκούδα, λύκος) είναι ικανά να διανύσουν μεγάλες αποστάσεις σε μία ημέρα (π.χ. από Δυτική Μακεδονία να φτάσουν μέχρι και Λάρισα), με αυτό να συνεπάγεται ότι πρέπει να περάσουν τουλάχιστον από έναν αυτοκινητόδρομο και κάμποσες κατοικημένες περιοχές. Τα ζώα όμως επιδιώκουν την ησυχία αλλά και την απομόνωση τους από τον ανθρώπινο πολιτισμό. Ηδάλλως η εμφάνιση τέτοιων ζώων θα ήταν όχι μόνο καθημερινή αλλά και πολλαπλή κατά την διάρκεια της ημέρας σε όλη την Ελλάδα και όχι σε μερικά χωριά και περιοχές. Παρ' όλα αυτα οι αυτοκινητόδρομοι δεν ήταν το μόνα μεγάλα έργα που έγιναν τα τελευταία 50 χρόνια. Ταυτόχρονα δημιουργήθηκαν μεγάλα εργοστάσια και επιχειρήσεις που δεν μπορούσαν να βρίσκονται εντός των πόλεων και αναπτύχθηκαν σε πιο απομακρυσμένα σημεία όπου έκαναν ιδιωτικούς δρόμους, και σήκωσαν περιφράξεις και τείχη σε πολύ μεγάλες εκτάσεις πετσοκόβοντας και άλλο τους βιότοπους των άγριων ζώων. Και μην νομίζετε ότι τελειώσαμε. Κάθε χρόνο έχουμε δεκάδες πυρκαγιές στην Ελλάδα. Αυτές οι πυρκαγιές είναι επίσης ένας μεγάλος παράγοντας που χάνουμε τα δάση μας αλλά και τα ζώα πρέπει να βρουν έναν νέο τόπο κατοικίας, προστασίας και τροφής. Παρακάτω στον χάρτη, μπορείτε να δείτε τα δάση που χάσαμε στην Ελλάδα τα τελευταία 18 χρόνια (πατήστε στον σύνδεσμο παραπάνω και άμα κάνετε ζουμ σε διάφορες περιοχές, θα δείτε πιο αναλυτικά τα δάση που έχουν χαθεί), κυρίως από πυρκαγιές. Αλλά οι πυρκαγιές που έχουμε τα τελευταία χρόνια είναι όλο και περισσότερες αλλά και μεγαλύτερες. Και εκτός από τις πυρκαγιές τα δάση μας έχουν να αντιμετωπίσουν την λαθροϋλοτομία, την βόσκηση κτηνοτροφικών ζώων σε δάση, τις διανοίξεις σε αγροτικούς δρόμους αλλά και άλλες δασικές εργασίες που καταστρέφουν και μειώνουν τις δασικές περιοχές αλλά ταυτόχρονα μειώνουν και την διαθέσιμη τροφή και στέγη για εκατοντάδες είδη άγριας ζωής. Εννοείται ότι η λίστα δεν τελειώνει εδώ. Άλλες επιζήμιες ανθρώπινες δράσεις όπως η ρίψη σκουπιδιών στα δάση, η ρύπανση από καλλιέργειες με φυτοφάρμακα, η βιομηχανική ρίψη φαρμάκων από εργοστάσια δεν καταστρέφουν τους βιότοπους και τα δάση, αλλά δηλητηριάζουν και την ίδια την άγρια ζωή και όλα αυτά τα είδη που δεν μπορούν να επιβιώσουν αναγκάζονται να ψάχνουν σε νέες περιοχές, πολλές φορές και σε κατοικημένες περιοχές για τροφή. Αλλά εντάξει με όλα αυτά. Ας μιλήσουμε όμως λίγο με νούμερα. Πάμε να μιλήσουμε για 3 είδη (αρκούδες, λύκους και αγριογούρουνα) όπου έχουν αρχίσει να εμφανίζονται όλο και συχνότερα μέσα σε κατοικημένες περιοχές και μερικές φορές δημιουργούν πρόβλημα και σε καλλιέργειες. Δυστυχώς όμως λόγω της παραπληροφόρησης από εφημερίδες και τη τρομολαγνεία από ορισμένες ομάδες ανθρώπων κάνουν μερικούς ανθρώπους να αρχίζουν να φοβούνται αυτά τα ζώα, να τα θεωρούν τέρατα και ότι είναι απειλή για την ίδια την ζωή τους και των οικογενειών τους. Μια έρευνα του 2015 του Αρκτούρου υπολογίζει ότι υπάρχουν τουλάχιστον 450 αρκούδες στην Ελλάδα με αυτές να χωρίζονται κυρίως σε 4 μεγάλους πληθυσμούς στην Ροδόπη, στο Βίτσι, στην Βαρνούντα και στην Πίνδο. Ενώ με δεδομένα του 1999 οι λύκοι στην Ελλάδα υπολογίζονται στους 700 αν και τα τελευταία χρόνια σε κάποια σημεία της Ελλάδα φέρεται να επανακάμπτει αλλά καθώς δεν γίνεται συστηματική παρακολούθηση και καταμέτρηση του πληθυσμού του είδους στην Ελλάδα είναι δύσκολο να εκτιμηθεί η τάση του πληθυσμού σε όλη την έκταση της κατανομής του είδους και αν έχει αυξηθεί ή μειωθεί. Και μελέτη του 2009 δείχνει τον πληθυσμό των αγριόχοιρων στην Ελλάδα να υπολογίζεται στα 19,033 άτομα με μέγιστο πληθυσμό των 23,030. Αλλά τα τελευταία χρόνια φαίνεται πως ο πληθυσμός των αγριόχοιρων να έχει αυξηθεί δραματικά σε κάποιες περιοχές και για αυτό έχουν παρθεί ειδικά μέτρα από το Υπουργείο Περιβάλλοντος. Εκτός από αυτά τα 3 ζώα, υπάρχουν και άλλα μεγάλα και μικρά ζώα που εμφανίζονται σε κατοικημένες περιοχές και κάνουν ζημιές π.χ. ζαρκάδια, αλεπούδες, κ.α. Παρ' ότι η Ελλάδα ακόμα θεωρείται ένα hotspot και φιλοξενεί μια τεράστια βιοποικιλότητα, στα δασικά οικοσυστήματα συνυπάρχουν πάνω από 23 είδη αμφιβίων, 67 είδη ερπετών, 450 είδη πουλιών 98 χερσαίων θηλαστικών και κάτι χιλιάδες ασπόνδυλα. Τώρα με αυτά που διαβάσατε. Δείτε παραπάνω τον χάρτη της Ελλάδας με τις δασικές περιοχές και θέλουμε να κάτσετε να σκεφτείτε τα παρακάτω: Πως γίνεται να φταίει μόνο ένα ζώο έτσι και το δούμε εντός κατοικημένης περιοχής; Κυριολεκτικά όταν του έχουμε κόψει σε δεκάδες κομμάτια τον βιότοπο τους; Τι κακία και εχθρότητα πρέπει να έχει ένας άνθρωπος στην ψυχή τους για να πει ότι φταίει το ζώο ενώ εμείς οι άνθρωποι όχι; παρ' ότι όχι μόνο τα έχουμε περιορίσει σε τεράστιο βαθμό αλλά δεν τους αφήνουμε καν περιθώρια επιβίωσης; Και ενώ τα ζώα έχουν διαφορετικές ανάγκες σε τροφή, κατανομή, υψόμετρο, κλπ. πως γίνεται να μην τους παρέχουμε τουλάχιστον τον ελάχιστο βιότοπους που χρειάζονται; Που νομίζετε ότι θα τα καταλήξουν όλα αυτά τα ζώα έτσι και συνεχίσουμε να μειώνουμε σε τέτοιο δραματικό βαθμό τους βιότοπους τους ή και την τροφή τους; Αυτό που ζητάμε όλοι οι επιστήμονες δεν είναι απλώς να αρχίσετε να μας ακούτε γιατί σπουδάσαμε κάτι πάνω σε αυτούς τους τομείς (οικολογία, βιολογία, ωκεανογραφία, ερπετολογία, ζωολογία, κλπ), αλλά γιατί θέλουμε να σας κάνουμε να μπορείτε να αναρωτιέστε μόνοι σας για ποιον λόγο προτείναμε κάτι αλλά και ποιο θα είναι το αντίκτυπο της πρότασης μας σε αυτά που προτείνουμε στο άμεσο μέλλον. Οι προτάσεις μας αφορούν στην καλύτερη διαχείριση του φυσικού περιβάλλοντος με όσο πιο μικρότερο αντίκτυπο γίνεται της ανθρώπινης παρέμβασης στην άγρια φύση (ουτοσάλως ότι κάνουμε έχει αντίκτυπο στο περιβάλλον) και να ανατρέψουμε όσο μπορούμε την ήδη ζημιά που έχουμε κάνει σαν ανθρώπινο γένος. Κανείς δεν είπε να σταματήσει η ανάπτυξη ή η τεχνολογία, ουτοσάλως και εμείς βασιζόμαστε πάνω στην τεχνολογία και την ανάπτυξη για καλύτερη έρευνα και για να γίνεται η δουλειά μας πιο εύκολη. Αλλά απλώς θέλουμε να μας ακούσετε. Θέλουμε να κάτσετε να αναρωτηθείτε και εσείς οι ίδιοι. Και φυσικά άμα κάνουμε λάθη να παρέμβετε αλλά όχι με απειλές αλλά με προτάσεις και αντιπροτάσεις. Αλλά κάθε ζωή μετράει. Μην μας λέτε ότι δεν πρέπει να προστατέψουμε ένα άγριο ζώο όταν το μόνο που κάνουμε οι άνθρωποι είναι να το εξοντώνουμε αυτό αλλά και τον βιότοπο του. Τώρα ελπίζουμε να έχετε και εσείς μια καλύτερη εικόνα τι συμβαίνει στα δάση μας στην Ελλάδα. Και πως η άγρια ζωή όχι μόνο μειώνεται και απειλείται αλλά ταυτόχρονα έχετε αρχίσει να παίρνετε μια εικόνα από το μέλλον και το πως θα αρχίσουμε να βλέπουμε όλο και περισσότερα άγρια ζώα όχι μόνο μέσα στα χωριά αλλά και μέσα στις πόλεις μας. View full είδηση

Με το τέλος της τρέχουσας αντιπυρικής περιόδου να πλησιάζει (31/10/2019), έχουμε ξεκινήσει την αποτίμηση και την αξιολόγηση των προγνώσεων του προγνωστικού συστήματος IRIS. Στην επόμενη εικόνα φαίνονται οι θέσεις των 17 πυρκαγιών για τις οποίες το IRIS ενεργοποιήθηκε από το Ενιαίο Συντονιστικό Κέντρο Επιχειρήσεων (ΕΣΚΕ), με σκοπό την παροχή 6ώρων/24ώρων προγνώσεων εξάπλωσης. Από το σύνολο των 17 αυτών πυρκαγιών, οι 6 εκδηλώθηκαν στην Περιφέρεια Αττικής, 4 στην Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας, 3 στην Περιφέρεια Ιονίων Νήσων, και από 1 στις Περιφέρειες Δυτικής Ελλάδας, Πελοποννήσου, Βορείου και Νοτίου Αιγαίου. Με βάση δορυφορικά δεδομένα MODIS (Terra & Aqua), τα οποία ανακτήθηκαν από το Ευρωπαϊκό Πληροφοριακό Σύστημα Δασικών Πυρκαγιών (EFFIS, https://effis.jrc.ec.europa.eu) για 9 από τις 17 πυρκαγιές, η συνολικά καμένη έκταση εκτιμάται σε ~61870 στρέμματα. Το σημαντικότερο περιστατικό ήταν αναμφίβολα η πυρκαγιά που εκδηλώθηκε στην Κ. Εύβοια στις 13/08/2019 και η οποία είχε ως αποτέλεσμα να καούν περί τα 28890 στρέμματα. Το δεύτερο μεγαλύτερο περιστατικό ήταν η πυρκαγιά στη Λιθακιά (Ζάκυνθος) την 15/09/2019 (9190 στρέμματα), ενώ ακολουθούν η πυρκαγιά στον Πρόδρομο (Βοιωτία) την 13/08/2019 (7350 στρέμματα) και η πυρκαγιά στην Ελαφόνησο (Λακωνία) την 10/08/2019 (5350 στρέμματα). Τέλος, αξίζει να σημειωθεί πως από τις 17 πυρκαγιές για τις οποίες ενεργοποιήθηκε το προγνωστικό σύστημα IRIS, οι 11 εκδηλώθηκαν κατά τη διάρκεια του Αυγούστου, ενώ από 3 εκδηλώθηκαν τον Ιούλιο και το Σεπτέμβριο. Περισσότερα στην σελίδα του προγράμματος εδώ: http://map.disarmfire.eu/Greece View full είδηση

Στην παρ. 1 του άρθρου 52 του (1 σχετικού) ν.4559/2018 (142 Α΄) ορίζεται ότι: «Μέχρι τη συγκρότηση των Υπηρεσιών Ελέγχου Δόμησης του Κεφαλαίου Α΄ του ν. 4495/2017 (Α΄ 167), σε περιπτώσεις: α) περιφράξεων σε ζώνη αιγιαλού κατά παράβαση των διατάξεων του άρθρου 23 του ν. 1337/1983 (Α΄ 33), β) αυθαίρετων κτισμάτων και κατασκευών σε δάση και δασικές εκτάσεις που καταστράφηκαν ή καταστρέφονται συνεπεία πυρκαγιάς και έχουν κηρυχτεί αναδασωτέες σύμφωνα με την παρ. 1 του άρθρου 38 του ν. 998/1979 και γ) αυθαίρετων κτισμάτων και κατασκευών σε περιοχές που περιλαμβάνονται σε ρέματα που έχουν οριοθετηθεί σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία και βρίσκονται εντός Ζώνης Δυνητικού Κινδύνου Πλημμύρας (ΖΔΚΠ), σύμφωνα με τα εγκεκριμένα από την Εθνική Επιτροπή Υδάτων Σχέδια Διαχείρισης Κινδύνων Πλημμύρας, δ) επικίνδυνων οικοδομών, σύμφωνα με τις διατάξεις του π.δ. 13/22.4.1929 (Α΄ 153), είναι δυνατή η έκδοση πράξης κατεδάφισης με απόφαση των Υπουργών Περιβάλλοντος και Ενέργειας και Εσωτερικών, κατόπιν σύνταξης έκθεσης αυτοψίας των Επιθεωρητών Δόμησης του Σώματος Επιθεώρησης της Ειδικής Γραμματείας του Σώματος Επιθεωρητών και Ελεγκτών του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας» Με την παρούσα εγκύκλιο διευκρινίζεται ότι το άρθρο 52 δεν αναιρεί οποιαδήποτε άλλη αρμοδιότητα σχετικά με την έκδοση αποφάσεων κατεδάφισης άλλων υπηρεσιών που απορρέει από την ισχύουσα δασική, πολεοδομική νομοθεσία και τις διατάξεις περί αιγιαλού και παραλίας. Το ΤΕΔΚ πραγματοποιεί αυτοψία σε αυθαίρετες κατασκευές της παρ. 1 του άρθρου 52 του ν.4559/2018, μόνο κατόπιν εντολής του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Στη συνέχεια εκδίδεται πράξη κατεδάφισης με απόφαση των Υπουργών Περιβάλλοντος και Ενέργειας και Εσωτερικών και η εκτέλεση των πράξεων αυτών μπορεί να πραγματοποιείται, παράλληλα με τα όργανα που προβλέπονται στην παρ. 3 του ίδιου άρθρου, και από το Τμήμα Επιθεώρησης Δόμησης και Κατεδαφίσεων της Ειδικής Γραμματείας Σώματος Επιθεωρητών και Ελεγκτών του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, όπως ορίζεται στην παρ. 1.α του άρθρου 1 της (2 σχετικής) Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου και μόνο κατόπιν εντολής του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Διευκρινίζεται ότι το ΤΕΔΚ εκτελεί πράξεις κατεδάφισης που εκδόθηκαν από άλλες υπηρεσίες, μόνο εάν αυτές περιλαμβάνονται στα στοιχεία που διαβιβάστηκαν στο ΤΕΔΚ, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στο άρθρο 1 της παρ. 2. α) της (2 σχετικής) ΠΝΠ και εντός της αποκλειστικής προθεσμίας των δέκα ημερών που οριζόταν σε αυτό. Ολόκληρη η εγκύκλιος: https://diavgeia.gov.gr/doc/ΩΕΩΗ4653Π8-ΩΔ9?inline=true View full είδηση

Η ανάρτηση των Δασικών Χαρτών καταδεικνύει ότι αυξήθηκαν οι πράσινες εκτάσεις στην Ελλάδα – Αρνητικό πρόσημο είχε η Αττική, τα δάση της οποίας συρρικνώθηκαν κατά 44,12%. Οι αναρτήσεις των πρώτων 29 αναμορφωμένων Δασικών Χαρτών (οι οποίοι καλύπτουν κάτι λιγότερο από το 50% της ελληνικής επικράτειας) αναστρέφουν την επικρατούσα εικόνα ότι οι πράσινες εκτάσεις στην Ελλάδα διαρκώς συρρικνώνονται. Με εξαίρεση την Αττική, την Πιερία, την Αιτωλοακαρνανία, τη Ζάκυνθο και τη Ροδόπη, όπου δασικές και χορτολιβαδικές εκτάσεις έχουν περιοριστεί σημαντικά, στους υπόλοιπους νομούς της χώρας διαρκώς επεκτείνονται. Όπως παρουσιάζει η δημοσιογράφος Μάχη Τράτσα στο “Βήμα της Κυριακής”, επί της συνολικής έκτασης (ήτοι 60,5 εκατ. στρέμματα) που καταλαμβάνουν οι 29 Δασικοί Χάρτες που είχαν αναρτηθεί έως την περασμένη Πέμπτη, τα δάση καλύπτουν σήμερα το 60% ενώ το 1945 το 55,4%, με τη διαφορά να «μεταφράζεται» σε επιπλέον 2.774.456 στρέμματα… υψηλού πρασίνου. Οσον αφορά τις χορτολιβαδικές εκτάσεις, αναπτύσσονται σήμερα στο 1,8% (από 0,24% το 1945) και έχουν αυξηθεί κατά 944.000 στρέμματα. Ειδικότερα, οι δασικές εκτάσεις αυξήθηκαν κατά 35,4% (ή κατά 52.000 στρέμματα) στη Λευκάδα, 20,5% (500.000 στρέμματα) στην Αρκαδία, 19,3% (160.000 στρέμματα) στη Φλώρινα, 19% (191.000 στρέμματα) στην Καστοριά, 17% (88.000 στρέμματα) στην Κεφαλλονιά, 14% (106.000 στρέμματα) στο Λασίθι, 12,6% (17.600 στρέμματα) στην Κέρκυρα, 11,4% (54.000 στρέμματα) στη Σάμο, 10,7 (69.000 στρέμματα) στη Λέσβο, 10,6% στα Δωδεκάνησα (162.000 στρέμματα) και 10,6% στη Φωκίδα (163.000 στρέμματα). Συρρίκνωση στην Αττική Αρνητικό πρόσημο είχε η Αττική, όπου τα δάση της τα τελευταία 76 χρόνια συρρικνώθηκαν κατά 44,12% και οι χορτολιβαδικές εκτάσεις κατά 99,5%. Ωστόσο, για την περιοχή του Λεκανοπεδίου εκκρεμεί η ανάρτηση του χάρτη της Ανατολικής Αττικής, ο οποίος θα δώσει τη συνολική εικόνα. Εντυπωσιακά είναι τα νούμερα που προκύπτουν για τις χορτολιβαδικές εκτάσεις, καθώς από το 1945 έως σήμερα σε ορισμένες περιοχές αυξήθηκαν πάνω από 1.000%. Ειδικότερα, στον νομό Λέσβου από 27.028 στρέμματα το 1945 αυξήθηκαν σε 340.213 στρέμματα (ήτοι αύξηση 1.158,7%), στον νομό Φωκίδας από 206 στρέμματα φθάνουν σήμερα τα 2.926 στρέμματα (1.320%) και στον νομό Σάμου τα 1.044 στρέμματα έγιναν 12.000 στρέμματα (1.045%). Συνολικά, στους 29 Δασικούς Χάρτες οι χορτολιβαδικές εκτάσεις αυξήθηκαν κατά 652%. Δηλαδή από 144.870 στρέμματα το 1945 φθάνουν σήμερα τα 1.089.467 στρέμματα. Οι εκπλήξεις για Κρήτη και Δωδεκάνησα Οι Δασικοί Χάρτες έκρυβαν ιδιαίτερες εκπλήξεις στις περιοχές όπου αναρτήθηκαν για πρώτη φορά. Για παράδειγμα, οι πολίτες του Λασιθίου διαπίστωσαν ότι, από το σύνολο των 1,7 εκατ. στρεμμάτων του νομού, τα δάση καταλαμβάνουν σήμερα το 50% (από 44% το 1945) και οι χορτολιβαδικές το 12% (από 2%). Ηδη οι θιγόμενοι, κυρίως αγρότες, έχουν ξεσηκωθεί, με τους αρμοδίους των δασικών υπηρεσιών να αναφέρουν ότι οι διαφορές θα επιλυθούν μέσω της διαδικασίας των αντιρρήσεων. Οι μεγάλες καλύψεις γης από δάση ήταν αναμενόμενες π.χ. στη Φωκίδα (80%), στη Δράμα (78%), στα Γρεβενά (73%), στην Εύβοια ή στην Καστοριά (70%), ωστόσο είναι αξιοπερίεργο ότι στα Δωδεκάνησα το 65% καλύπτεται από δασικές εκτάσεις και το 8% από χορτολιβαδικές. Και αν για λόγους οικονομίας αθροιστούν δασικές και χορτολιβαδικές εκτάσεις διαπιστώνεται μια αύξηση με την πάροδο των ετών (από το 1960 που υπάρχουν πρώτες αεροφωτογραφίες των Δωδεκανήσων) από 59% σε 73%. Οπως εξηγούν στελέχη της Δασικής Υπηρεσίας, αυτό οφείλεται εν μέρει στη δάσωση αγροτικών και χορτολιβαδικών εκτάσεων, εξαιτίας της εγκατάλειψης των χωραφιών με τη σταδιακή στροφή στον τουρισμό ή τη μετανάστευση των ντόπιων, αλλά και λόγω των τοπικών εδαφοκλιματικών συνθηκών στο Αιγαίο που ευνοούν τη γρήγορη ανάπτυξη φρυγανικής και θαμνώδους δασικής βλάστησης. Είναι αξιοσημείωτο ότι στα Δωδεκάνησα (κυρίως σε Πάτμο, Σύμη, Αρκιούς) το ζήτημα είχε αναδειχθεί ήδη από τα μέσα του 2019, οπότε το υπουργείο Οικονομικών είχε αποστείλει εκατοντάδες αγωγές σε ιδιοκτήτες γης διεκδικώντας τις περιουσίες τους, καθώς στα συγκεκριμένα νησιά ισχύει το τεκμήριο υπέρ του Δημοσίου. Τότε, το ΥΠΕΝ είχε εκδώσει απόφαση, κάνοντας αποδεκτή γνωμοδότηση του Τεχνικού Συμβουλίου Δασών, ώστε οι θιγόμενοι να μπορούν να απευθύνονται στις Επιτροπές Δασολογίου ή στις Επιτροπές Εξέτασης Αντιρρήσεων (ΕΠΕΑ) για τους κυρωμένους και αναρτημένους χάρτες αντίστοιχα, αν και, όπως αναφέρουν τοπικοί παράγοντες, ελάχιστοι έχουν κάνει χρήση του δικαιώματος. Ωστόσο, στην Κρήτη, όπως επίσης και σε Λέσβο, Σάμο, Χίο, Κυκλάδες, Κύθηρα, Αντικύθηρα, Ιόνια και Μάνη, δεν ισχύει το τεκμήριο υπέρ του Δημοσίου, δηλαδή το βάρος της απόδειξης της ιδιοκτησίας πέφτει εξίσου σε ιδιώτη και Δημόσιο. Εκεί τα λάθη θα πρέπει να διορθωθούν με τη διαδικασία των αντιρρήσεων, όποτε συσταθούν οι νέες Επιτροπές. Η αναμόρφωση δεν έλυσε τα προβλήματα Όσον αφορά την αναμόρφωση των Δασικών Χαρτών, τελικά δεν φαίνεται ότι επέλυσε τα προβλήματα. Στα μέσα του 2020 το υπουργείο Περιβάλλοντος αποφάσισε να τους αναθεωρήσει στο σύνολό τους (συμπεριλαμβανομένου και του 55% που είχε ήδη κυρωθεί) με στόχο να εξαιρεθούν από τους περιορισμούς της δασικής νομοθεσίας διάφορες εκτάσεις (εκχερσωμένα, παλιοί αναδασμοί, ακίνητα με οικοδομικές άδειες του δασαρχείου κ.λπ.). Στόχος ήταν να μειωθεί ο τεράστιος αριθμός των αντιρρήσεων πολιτών (περί τις 180.000) που με βάση τον ρυθμό εξέτασής τους από τις ΕΠΕΑ θα απαιτούσε μια 15ετία για τη διευθέτησή τους. Η επανανάρτησή τους που ξεκίνησε στις 15 Ιανουαρίου και ολοκληρώνεται αυτές τις μέρες, κατέδειξε ότι τα περισσότερα «αγκάθια» παραμένουν. Οπως αναφέρουν στο «Βήμα», στελέχη από διάφορες Διευθύνσεις Δασών, από τις αιτήσεις πολιτών που κατατέθηκαν στο πλαίσιο της αναμόρφωσης των Δασικών Χαρτών, μικρό ποσοστό έχει συμπεριληφθεί, ειδικά σε περιοχές όπου ο αριθμός των φακέλων ήταν τεράστιος και δεν υπήρχε επαρκής χρόνος ελέγχων, όπως στη Χαλκιδική (3.500 αιτήματα) ή στην Αττική (πάνω από 4.000). Οσο για τις λεγόμενες «οικιστικές πυκνώσεις» που αναρτώνται για πρώτη φορά στους Δασικούς Χάρτες, προετοιμάζεται η δημιουργία της πλατφόρμας, στην οποία οι ιδιοκτήτες αυθαιρέτων σε δάση θα τα δηλώνουν για να τα σώσουν προσωρινά από την κατεδάφιση, μεταφέροντας το πρόβλημα στο μέλλον, όταν και εάν βρεθεί λύση, συνταγματικά ανεκτή. Σε κάθε περίπτωση, το… ωστικό κύμα αναμένεται σε 3,5 μήνες, οπότε λήγει η τελευταία ευκαιρία για όσους ιδιοκτήτες θεωρούν ότι θίγονται να υποβάλουν αντιρρήσεις. Παράλληλα, εντός του Μαρτίου αναμένεται η κρίσιμη εκδίκαση στο Συμβούλιο της Επικρατείας προσφυγών που αφορούν τις αναθεωρήσεις των Δασικών Χαρτών. Πάντως, οι κατευθύνσεις του υφυπουργού Περιβάλλοντος κ. Γιώργου Αμυρά προς την ομάδα εργασίας που συστάθηκε στο υπουργείο είναι να βρεθούν σύντομα λύσεις που εναρμονίζονται με τις αποφάσεις του ΣτΕ. View full είδηση

Ο ορατός κίνδυνος εξαφάνισης πολλών ειδών και αλλοίωσης της σύνθεσης και υποβάθμισης πολλών οικοσυστημάτων οδήγησε στην έκδοση της Οδηγίας 92/43/ΕΟΚ "για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας". Η χώρα μας έχει 19 δάση που εντάσσονται στο Natura 2000 με ένα από αυτά να καίγεται σήμερα. Οικολογική καταστροφή συντελείται σήμερα στην Εύβοια καθώς η φωτιά κατακαίει συμπαγές πευκοδάσος Natura, που είναι καταφύγιο άγριας ζωής. Πρόκειται για δάσος στη Δίρφη, ένα από τα 19 αισθητικά δάση που έχουμε στη χώρα μας και αποτελεί προστατευόμενη τοποθεσία του δικτύου Natura 2000. Η θέση που καίγεται είναι κοντά στο Καταφύγιο Άγριας Ζωής Αγριλίτσα-Καταβόθρα-Καλαμάκι και ανάμεσα στα χωριά Σταυρό και Κοντοδεσπότι. Πυρκαγιά σε δασική έκταση στην περιοχή Αγριλίτσα του δήμου Διρφύων-Μεσσαπίων, στην Εύβοια EUROKINISSI Καλύπτεται από χαλέπια πεύκα, Ευρωπαϊκές καστανιές, Κεφαλληνιακές ελάτες (στα μεγάλα υψόμετρα), βελανιδιές και Ανατολικούς πλάτανους. Έχει συνολική έκταση 674 εκτάρια, ενώ η προστατευόμενη περιοχή καλύπτει μία έκταση 1360 εκτάρια, σε υψόμετρα 432 - 1740 μ. Παράλληλα φιλοξενεί πολύ σπάνια είδη πτηνών όπως ο φιδαετός και ο πετρίτης. Αισθητικά δάση έχουν χαρακτηριστεί 19 περιοχές της χώρας με συνολική έκταση 32.506 εκτάρια. Η έκταση αυτή αντιστοιχεί στο 0,24% της έκτασης της Ελλάδας: Οι περιοχές (ή "τόποι") Natura 2000 αποσκοπούν στην προστασία των περιοχών που θεωρούνται βασικές για επιλεγμένα είδη χλωρίδας και πανίδας ή τύπους οικοτόπων μεταξύ αυτών που καλύπτει η οδηγία της ΕΕ για τους οικοτόπους και η οδηγία για τα πτηνά. Πρόκειται για είδη και οικοτόπους που θεωρούνται ευρωπαϊκής σημασίας επειδή απειλούνται με εξαφάνιση, είναι ευάλωτα, σπάνια ή ενδημικά, ή συνιστούν εξαιρετικά παραδείγματα τυπικών χαρακτηριστικών μίας ή περισσότερων από τις εννέα βιογεωγραφικές περιοχές της Ευρώπης. Συνολικά, υπάρχουν περίπου 2000 είδη και 230 τύποι οικοτόπων σε βασικές περιοχές που πρέπει να ανήκουν στο δίκτυο Natura 2000. Από την άλλη, τα φυσικά καταφύγια, τα εθνικά πάρκα και άλλες εθνικές και περιφερειακές προστατευόμενες περιοχές ορίζονται αποκλειστικά με βάση την εθνική ή περιφερειακή νομοθεσία, η οποία συχνά διαφέρει από χώρα σε χώρα. Αυτές οι προστατευόμενες περιοχές μπορεί να οριστούν για διάφορους σκοπούς και δεν είναι απαραίτητο να αφορούν είδη/οικοτόπους που ενδιαφέρουν το δίκτυο Natura 2000. KIREAS.ORG Οι περιοχές Natura 2000 επιλέγονται με γνώμονα τη διασφάλιση της μακροπρόθεσμης επιβίωσης των ειδών και των οικοτόπων που προστατεύονται από την οδηγία για τα πτηνά και την οδηγία για τους οικοτόπους. Η επιλογή τους πραγματοποιείται βάσει επιστημονικών στοιχείων. Σύμφωνα με την οδηγία για τα πτηνά, τα κράτη μέλη της ΕΕ υποχρεούνται να ορίσουν τα «πιο κατάλληλα» εδάφη, σε αριθμό και επιφάνεια, για την προστασία των ειδών που περιέχονται στο παράρτημα I της οδηγίας καθώς και των μεταναστευτικών ειδών. Σύμφωνα με την οδηγία για τους οικοτόπους, τα κράτη μέλη οφείλουν να ορίσουν τις περιοχές που είναι αναγκαίες για την διατήρηση ή, ενδεχομένως, την αποκατάσταση σε ικανοποιητική κατάσταση διατήρησης, των τύπων φυσικών οικοτόπων του παραρτήματος I και των οικοτόπων των οικείων ειδών που περιλαμβάνονται στο παράρτημα II της εν λόγω οδηγίας. Οι περιοχές επιλέγονται και προτείνονται από τα κράτη μέλη. Στη συνέχεια, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, με τη βοήθεια του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος (ΕΟΠ), εξετάζει τις προτάσεις των κρατών μελών και αξιολογεί τη συμβολή των προτεινόμενων περιοχών στην κατάσταση διατήρησης κάθε τύπου οικοτόπου και κάθε είδους στο συγκεκριμένο βιογεωγραφικό επίπεδο. Μόλις κριθεί ότι οι περιοχές που έχουν προταθεί δυνάμει της οδηγίας για τους οικοτόπους είναι επαρκείς, οι κατάλογοι των περιοχών εγκρίνονται από την Επιτροπή και τα κράτη μέλη καλούνται να τις χαρακτηρίσουν «ειδικές ζώνες διατήρησης» (ΕΖΔ) το ταχύτερο δυνατόν και, το αργότερο, εντός μιας εξαετίας. Ο προσδιορισμός και η επιλογή των περιοχών που θα συμπεριληφθούν στο δίκτυο Natura 2000 πραγματοποιείται με αμιγώς επιστημονικά κριτήρια σύμφωνα με τα κριτήρια επιλογής που προβλέπουν οι δύο οδηγίες. Με τη χρήση επιστημονικής βάσης για την επιλογή εξασφαλίζεται ότι: μόνον οι πλέον κατάλληλες περιοχές επιλέγονται για ένταξη στο δίκτυο Natura 2000 (όχι δηλαδή όλες οι περιοχές που φιλοξενούν συγκεκριμένο είδος ή οικότοπο) και εντάσσεται στο δίκτυο Natura 2000 επαρκής αριθμό περιοχών προκειμένου να εξασφαλιστεί η μακροπρόθεσμη διατήρηση όλων των προβλεπόμενων ειδών και οικοτόπων σε ολόκληρη την περιοχή φυσικής κατανομής τους εντός της ΕΕ. Εάν δεν περιληφθούν οι πλέον ενδεδειγμένες περιοχές, ή ο αριθμός τους δεν επαρκεί για ένα συγκεκριμένο είδος ή τύπο οικοτόπου, το δίκτυο δεν θα είναι συνεκτικό από οικολογικής άποψης και δεν θα μπορέσει να εκπληρώσει τον σκοπό του όπως υπαγορεύεται από τις δύο οδηγίες για τη φύση. Τα κοινωνικοοικονομικά ζητήματα δεν λαμβάνονται συνεπώς υπόψη κατά τη διαδικασία επιλογής των περιοχών του δικτύου. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν αποτελούν καίρια παράμετρο κατά τη λήψη αποφάσεων σχετικά με τους τρόπους προστασίας και διαχείρισης μιας περιοχής Natura 2000. Το άρθρο 2 της οδηγίας για τους οικοτόπους καθιστά σαφές ότι όλα τα μέτρα που λαμβάνονται σύμφωνα με την εν λόγω οδηγία αποσκοπούν στη διατήρηση – και στην αποκατάσταση σε ικανοποιητική κατάσταση διατήρησης – των φυσικών οικοτόπων και των ειδών ενωσιακής σημασίας, λαμβάνοντας ταυτόχρονα υπόψη τις οικονομικές, κοινωνικές και πολιτιστικές απαιτήσεις, καθώς και οι περιφερειακές και τοπικές ιδιομορφίες. Είναι δυνατόν μια περιοχή Natura 2000 να τροποποιηθεί ή να αποχαρακτηριστεί και να αφαιρεθεί από το δίκτυο; Μια περιοχή μπορεί να αποχαρακτηρισθεί αν χάσει την αξία διατήρησής της λόγω της εξέλιξης του φυσικού περιβάλλοντος και δεν είναι δυνατή η αποκατάστασή της με την εφαρμογή μέτρων διαχείρισης. Ωστόσο, είναι σημαντικό να έχουμε κατά νου ότι η απλή υποβάθμιση του χώρου, για παράδειγμα λόγω ανεπαρκούς διαχείρισης, θα συνιστούσε παράβαση του άρθρου 6 παράγραφος 2. Οι περιοχές αυτές δεν μπορούν να αποχαρακτηρισθούν απλώς και μόνο επειδή έχουν αφεθεί να υποβαθμιστούν και δεν έχουν τύχει σωστής διαχείρισης, όπως θα απαιτούνταν με βάση τις δύο οδηγίες για τη φύση. Δεν αφαιρούνται από τον κατάλογο περιοχές Natura 2000 που έχουν καταστραφεί και για τις οποίες έχει ληφθεί κάθε αναγκαίο αντισταθμιστικό μέτρο σύμφωνα με το άρθρο 6 παράγραφος 4 της οδηγίας για τους οικοτόπους. Επίσης δεν αποχαρακτηρίζονται και δεν τροποποιούνται περιοχές για τις οποίες διαπιστώνεται ότι ο αρχικός χαρακτηρισμός ή οριοθέτηση βασίστηκε σε εσφαλμένα επιστημονικά στοιχεία. Κάθε τροποποίηση αυτού του είδους που προτείνουν τα κράτη μέλη εγκρίνεται από Επιτροπή μόνον εάν συνοδεύεται από τη δέουσα επιστημονική τεκμηρίωση. Όλες οι πληροφορίες της ΕΕ για το δίκτυο Natura 2000, εδώ Το σημείο στην Αγριλίτσα που μαίνεται ανεξέλεγκτο το πύρινο μέτωπο Οι προστατευόμενες περιοχές της Ελλάδας Εθνικοί Δρυμοί Οι Εθνικοί Δρυμοί περιλαμβάνουν εκτάσεις, στις περισσότερες από τις οποίες κυριαρχεί ο δασικός χαρακτήρας, με ιδιαίτερο οικολογικό και επιστημονικό ενδιαφέρον. Έχουν κηρυχθεί 10 Εθνικοί Δρυμοί βάσει του Ν. 996/1971 που αποτελεί μέρος του Ν. 86/1969 «Περί Δασικού Κώδικος». Οι Εθνικοί Δρυμοί Πρεσπών, Βίκου-Αώου, Πίνδου, Οίτης και Σουνίου περιλαμβάνουν πυρήνες και περιφερειακές ζώνες, ενώ οι υπόλοιποι περιλαμβάνουν μόνο πυρήνες. Εθνικοί Δρυμοί (και έκτασή τους) -Εθνικός Δρυμός Πάρνηθας 3.812 -Εθνικός Δρυμός Σουνίου 3.500 -Εθνικός Δρυμός Πίνδου 6.927 -Εθνικός Δρυμός Οίτης 7.210 -Εθνικός Δρυμός Πρεσπών -Εθνικός Δρυμός Βίκου – Αώου 12.600 -Εθνικός Δρυμός Σαμαριάς 4.850 -Εθνικός Δρυμός Παρνασσού 3.513 -Εθνικός Δρυμός Αίνου 2.862 -Εθνικός Δρυμός Ολύμπου 3.988 Εθνικά Πάρκα Τα Εθνικά Πάρκα εισήχθησαν ως κατηγορία προστατευόμενων περιοχών με τον Ν. 1650/1986 (άρθρα 18 και 19). Όταν το Εθνικό Πάρκο, ή μεγάλο τμήμα του, καταλαμβάνει εκτάσεις δασικού χαρακτήρα μπορεί να χαρακτηρίζεται ως Εθνικός Δρυμός. Ανάλογα, όταν το Εθνικό Πάρκο καταλαμβάνει θαλάσσιες περιοχές μπορεί να χαρακτηριστεί ως Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο. -Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο Αλοννήσου Βόρειων Σποράδων -Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο Ζακύνθου -Εθνικό Πάρκο Σχινιά - Μαραθώνα -Εθνικό Πάρκο Υγροτόπων των λιμνών Κορώνειας - Βόλβης και των Μακεδονικών Τεμπών -Εθνικό Πάρκο Βόρειας Πίνδου Απόφαση -Εθνικό Πάρκο Λιμνοθαλασσών Μεσολογγίου - Αιτωλικού, κάτω ρου και εκβολών ποταμών Αχελώου και Ευήνου και νήσων Εχινάδων -Εθνικό Πάρκο δάσους Δαδιάς - Λευκίμμης - Σουφλίου -Εθνικό Πάρκο Λίμνης Κερκίνης -Εθνικό Υγροτοπικό Πάρκο Δέλτα Έβρου -Εθνικό Πάρκο Υγροτόπων Αμβρακικού -Εθνικό Πάρκο Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης -Εθνικό Πάρκο Τζουμέρκων - Περιστερίου και χαράδρας Αράχθου -Εθνικό Πάρκο Υγροτόπων Κοτυχίου –Στροφιλιάς -Εθνικό Πάρκο Δέλτα Αξιού – Λουδία – Αλιάκμονα -Εθνικό Πάρκο Πρεσπών -Εθνικό Πάρκο Οροσειράς Ροδόπης -Εθνικό Πάρκο Χελμού - Βουραϊκού PIXABAY Αισθητικά δάση Σύμφωνα με τα ψηφιοποιημένα όρια, η συνολική χερσαία έκταση των Αισθητικών Δασών αντιστοιχεί στο 0,24% της έκτασης της χώρας. Το θαλάσσιο τμήμα τους καταλαμβάνει έκταση ίση με 9,8 εκτάρια. -Φοινικόδασος Βάι Λασιθίου -Δάσος Καισαριανής Αττικής -Κοιλάδας Τεμπών Λάρισας -Δάσος Πευκιάς Ξυλοκάστρου Κορινθίας -Περιαστικό Δάσος Ιωαννίνων -Δάσος Χειμάρρων Σελεμνού και Χαράδρωω -Δάσος Φαρσάλων Λάρισας -Δάσος Στενής Εύβοιας -Δρυοδάσος Μογγοστού Κορινθίας -Δασικό Σύμπλεγμα Όσσας Λάρισας -Παραλιακό Δάσος Νικοπόλεως Μύτικα Πρέβεζας -Δάση Νήσου Σκιάθου Μαγνησίας -Στενά Νέστου Καβάλας – Ξάνθης -Δάσος Εθνικής Ανεξαρτησίας Καλαβρύτων Αχαϊας -Περιαστικό δάσος Τιθορέας Φθιώτιδας -Δάση Αμυγδαλέων Καβάλας -Δάσος Λόφων Κάστρου και Αηλιά Τρικάλων -Δρυοδάσος Κουρί – Αλμυρού Μαγνησίας View full είδηση

Σήμερα, το Κοινό Κέντρο Ερευνών της Επιτροπής παρουσίασε την 20ή ετήσια έκθεσή του για τις δασικές πυρκαγιές στην Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, για το 2019. Κατά τη διάρκεια του έτους αυτού που θεωρήθηκε το χειρότερο της πρόσφατης ιστορίας όσον αφορά τις δασικές πυρκαγιές ανά τον κόσμο, κάηκαν πάνω από 400.000 εκτάρια των φυσικών εκτάσεων της Ευρώπης, ενώ ένας πρωτοφανής αριθμός περιοχών προστασίας της φύσης επλήγησαν από δασικές πυρκαγιές. Σύμφωνα με τα πορίσματα της έκθεσης, η κλιματική αλλαγή εξακολούθησε να επηρεάζει τη διάρκεια και την ένταση του κινδύνου πυρκαγιών στην Ευρώπη. Έως τον Μάρτιο, δηλαδή πριν από την έναρξη της «περιόδου των πυρκαγιών» στις περισσότερες χώρες, η συνολική καμένη έκταση της ΕΕ αντιστοιχούσε ήδη σε πάνω από τον ετήσιο μέσο όρο των τελευταίων 12 ετών. Ωστόσο, χάρη στην καλύτερη ετοιμότητα και την αποτελεσματικότερη αντίδραση, η περίοδος 2019 ήταν μία από τις καλύτερες που έχουν καταγραφεί όσον αφορά την πρόληψη ατυχημάτων και την απώλεια ζωών. Κύρια πορίσματα της έκθεσης Οι εθνικές εκθέσεις χωρών έδειξαν ότι η Ισπανία, η Πορτογαλία και η Πολωνία κατέγραψαν τον υψηλότερο αριθμό πυρκαγιών στις χώρες της ΕΕ το 2019· Η Ρουμανία (73.444 εκτάρια καμένης έκτασης) ήταν η χώρα όπου προκλήθηκαν οι μεγαλύτερες ζημίες στις προστατευόμενες περιοχές της το 2019, σύμφωνα με το ευρωπαϊκό σύστημα πληροφοριών για τις δασικές πυρκαγιές (EFFIS)· Οι δασικές πυρκαγιές έπληξαν σοβαρά τις προστατευόμενες περιοχές «Natura 2000» της Ευρώπης. Με 159.585 εκτάρια που έχουν καεί το 2019, σχεδόν το ήμισυ της συνολικής καμένης έκτασης στην ΕΕ βρίσκεται σε αυτές τις κύριες ζώνες βιοποικιλότητας· Η περίοδος πυρκαγιών του 2019 ήταν, ωστόσο, μία από τις καλύτερες όσον αφορά την πρόληψη ατυχημάτων και την απώλεια ζωών: σημειώθηκαν μόνο τρία ατυχήματα λόγω δασικών πυρκαγιών στις χώρες που περιλαμβάνονται στην έκθεση του 2019. Η ταχεία χαρτογράφηση της υπηρεσίας διαχείρισης καταστάσεων έκτακτης ανάγκης Copernicus ενεργοποιήθηκε 35 φορές για να βοηθήσει στην καταπολέμηση των δασικών πυρκαγιών το 2019, δηλαδή περισσότερες φορές από οποιοδήποτε έτος μέχρι σήμερα. Ο μηχανισμός πολιτικής προστασίας της ΕΕ ενεργοποιήθηκε πέντε φορές για δασικές πυρκαγιές και αναβαθμίστηκε με το rescEU το 2019, στο πλαίσιο του οποίου δημιουργήθηκε ένα νέο ευρωπαϊκό απόθεμα που περιλαμβάνει πυροσβεστικά αεροσκάφη και ελικόπτερα. Η στρατηγική για τη βιοποικιλότητα που προτάθηκε τον Μάιο στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας προβλέπει δράσεις για τη βελτίωση της υγείας των ευρωπαϊκών δασών και την ενίσχυση της ανθεκτικότητάς μας στις δασικές πυρκαγιές, και περιλαμβάνει τον στόχο φύτευσης τουλάχιστον 3 δισεκατομμυρίων δέντρων έως το 2030. Η κ. Mariya Gabriel, Επίτροπος Καινοτομίας, Έρευνας, Πολιτισμού, Εκπαίδευσης και Νεολαίας, η οποία είναι αρμόδια για το Κοινό Κέντρο Ερευνών, δήλωσε σχετικά: «Εδώ και περισσότερα από είκοσι χρόνια, το Κοινό Κέντρο Ερευνών συνεργάζεται με χώρες σε ολόκληρη την Ευρώπη για να παράσχει τις πλέον επικαιροποιημένες τάσεις όσον αφορά τις δασικές πυρκαγιές, συμβάλλοντας στις προσπάθειες πρόληψης και μειώνοντας τις καταστροφικές επιπτώσεις τους όταν συμβαίνουν πυρκαγιές. Οι μεταβαλλόμενες καιρικές συνθήκες που συνδέονται με την κλιματική αλλαγή αυξάνουν τον κίνδυνο δασικών πυρκαγιών σε ολόκληρο τον κόσμο. Η γνώση και τα επιστημονικά στοιχεία έχουν καίρια σημασία για τη λήψη των πλέον αποτελεσματικών μέτρων για την πρόληψη των πυρκαγιών αυτών, τη διαφύλαξη των δασών μας, τη διατήρηση της βιοποικιλότητας και την προστασία της ζωής». Ο Επίτροπος Περιβάλλοντος, Ωκεανών και Αλιείας, κ. Virginijus Sinkevičius, δήλωσε: «Οι Ευρωπαίοι είδαν φρικτές εικόνες δασικών πυρκαγιών στις δυτικές ακτές των ΗΠΑ, στη Σιβηρία, στην Αυστραλία και στην περιοχή του Αμαζονίου. Αλλά και στην Ευρώπη τα δάση έχουν επίσης πληγεί σοβαρά από πυρκαγιές. Μέρος της αντίδρασης για να εξασφαλιστεί ότι αυτό δεν θα συμβεί σε τόσο καταστροφική κλίμακα συνίσταται στην προστασία και τη διαχείριση των δασών μας με τρόπο που να μειώνει την τρωτότητά τους στις πυρκαγιές, επιτρέποντας παράλληλα στη φύση να αυτοπροστατεύεται». Ο Αρμόδιος Επίτροπος για τη Διαχείριση Κρίσεων, Janez Lenarčič, δήλωσε τα εξής: «Τα δεδομένα και οι πληροφορίες σχετικά με τους κινδύνους δασικών πυρκαγιών και τις επιδημικές εκρήξεις είναι ουσιαστικής σημασίας. Μας βοηθούν στην πρόληψη και την ετοιμότητα, αλλά και στην ταχύτερη και αποτελεσματικότερη αντίδραση σε περίπτωση καταστροφικών δασικών πυρκαγιών. Με το rescEU και τον ενισχυμένο μηχανισμό πολιτικής προστασίας της ΕΕ είμαστε έτοιμοι να βοηθήσουμε, σε ολόκληρη την Ευρώπη και πέραν αυτής». Ιστορικό Το Κοινό Κέντρο Ερευνών της Επιτροπής συμβάλλει σημαντικά στη μείωση του κινδύνου καταστροφών από δασικές πυρκαγιές στην Ευρώπη και παγκοσμίως, μέσω της ανάπτυξης και λειτουργίας του EFFIS και του παγκόσμιου πληροφοριακού συστήματος δασικών πυρκαγιών (GWIS). Οι εκθέσεις για τις δασικές πυρκαγιές στην Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική αποτελούν μοναδική πηγή πληροφοριών για τους υπεύθυνους διαχείρισης πυρκαγιών και τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής σε ευρωπαϊκές και γειτονικές χώρες. Παρέχουν επίσημα στατιστικά στοιχεία σχετικά με τις επιπτώσεις των δασικών πυρκαγιών, τα οποία υποβάλλονται ετησίως από τις πυροσβεστικές αρχές στις εν λόγω χώρες. Για περισσότερες πληροφορίες Έκθεση για τις δασικές πυρκαγιές στην Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική το 2019 Δασικές πυρκαγιές Ευρωπαϊκό Σύστημα Πληροφόρησης για τις Δασικές Πυρκαγιές View full είδηση

Το πιο εκτεταμένο πρόγραμμα αναδασώσεων σε όλη τη χώρα εδώ και 30 χρόνια σχεδιάζει το υπουργείο Περιβάλλοντος. Το πρόγραμμα αφορά τη φύτευση περίπου μισού εκατομμυρίου στρεμμάτων σε βάθος δεκαετίας, με 30 εκατομμύρια φυτά. Eμφαση θα δοθεί στις περιοχές που επλήγησαν από μεγάλες δασικές πυρκαγιές την τελευταία δεκαετία και η αναδάσωση δεν έχει προχωρήσει με φυσικό τρόπο. Στοίχημα, η επαναλειτουργία των κρατικών φυτωρίων, που ήταν από τα πρώτα «θύματα» της οικονομικής κρίσης, αλλά και η συμπλήρωση του σχεδίου με ανάλογης έντασης μέτρα προστασίας των δασών και των δασικών εκτάσεων. Επικεφαλής του εθνικού σχεδίου αναδασώσεων τέθηκε η Μαρία Κοζυράκη, συντονίστρια της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Κρήτης. «Η πολιτική βούληση του υπουργείου είναι να προχωρήσουμε με εκτεταμένες αναδασώσεις σε διαταραγμένα οικοσυστήματα», λέει στην «Κ». «Προτεραιότητα θα δοθεί σε περιοχές που γειτνιάζουν με οικιστικές ζώνες ή περιοχές με ισχυρή ανθρώπινη παρουσία, σε περιοχές όπου υπάρχει δυσκολία στη φυσική αναγέννηση του οικοσυστήματος –ή όπου αυτό επανέρχεται σε χαμηλότερη ποιότητα– και σε περιοχές που έχουν έντονο ανάγλυφο και απειλούνται από φαινόμενα διάβρωσης». Το πρώτο στάδιο ήταν η απογραφή των εκτάσεων αυτών. Το έργο ανέλαβε η Σχολή Δασολογίας και Φυσικού Περιβάλλοντος του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. «Μέσω τηλεπισκόπησης, εντοπίσαμε τις περιοχές που κάηκαν από δασικές πυρκαγιές την τελευταία δεκαετία», εξηγεί ο πρόεδρος της σχολής, Θεοχάρης Ζιάγκας. «Καταλήξαμε σε 13 περιοχές κατανεμημένες σε όλη τη χώρα, καλύπτοντας περί τις 500.000 στρέμματα γης. Στόχος μας ήταν οι περιοχές που θα προταθούν να μη βρίσκονται μόνο στην Αττική και στη Θεσσαλονίκη, όπου όντως υπάρχει μεγάλο πρόβλημα στην αναγέννηση των δασών, αλλά να κατανεμηθούν σε όλη τη χώρα, σύμφωνα με τα κριτήρια που μας τέθηκαν». Πού βρίσκονται οι περιοχές που έχουν προεπιλεγεί; Η μεγαλύτερη έκταση (157.000 στρέμματα) βρίσκεται στην Ομηρούπολη της Χίου και είχε καεί το 2012 (στο νησί επελέγησαν και ακόμη 49.000 στρέμματα που κάηκαν το 2016). Ακολουθεί έκταση 55.100 στρεμμάτων στην Κινέτα και 14.800 στρεμμάτων στο Μάτι που κάηκαν το 2018 (στην Αττική έχουν επιλεγεί ακόμα 11.800 στρέμματα στον Κάλαμο, που κάηκαν το 2010). Επίσης επελέγησαν 43.200 στρέμματα στη Μεγαλόπολη Αρκαδίας (κάηκαν το 2012), 44.000 στρέμματα στη Ρόδο (κάηκαν το 2013), 35.000 στρέμματα και 44.500 στρέμματα στον Πρίνο και στην Αλυκή Θάσου και μικρότερες εκτάσεις στην Εύβοια, στο Ρέθυμνο και στη Ζάκυνθο. Οι περιοχές αυτές όμως δεν θα είναι οι τελικές. «Ζητήσαμε από όλες τις διευθύνσεις δασών των αποκεντρωμένων διοικήσεων να οριοθετήσουν τις εκτάσεις που κατά τη γνώμη τους πρέπει να αναδασωθούν, έως τον Ιανουάριο του 2021», λέει η κ. Κοζυράκη. «Θέλουμε να κατατεθούν από μία έως πέντε προτάσεις ανά περιφερειακή ενότητα (σ.σ.: νομό), ιεραρχημένες ως προς τη σπουδαιότητά τους. Ο στόχος μας είναι να συμπληρωθεί ο κατάλογος των προς αναδάσωση περιοχών και να οριοθετηθούν με ακρίβεια, ώστε να υπάρξουν μελέτες για κάθε περιοχή ανάλογα με τις ανάγκες της». To χρονοδιάγραμμα Σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα που έχει τεθεί, η επιτροπή συντονισμού του εγχειρήματος, που δημιουργήθηκε στο υπουργείο Περιβάλλοντος, σε συνεργασία με τη Γενική Διεύθυνση Δασών του υπουργείου, θα καταλήξει μέχρι το τέλος του χειμώνα στις εκτάσεις που τελικώς θα ενταχθούν στο εθνικό σχέδιο αναδασώσεων. Παράλληλα, το υπουργείο θα επικαιροποιήσει τις προδιαγραφές των μελετών και έργων αναδάσωσης. «Η πρόθεση του υπουργείου είναι να προκηρυχθούν έως το καλοκαίρι από τις αποκεντρωμένες διοικήσεις όλοι οι διαγωνισμοί για τις μελέτες και τις εργασίες αναδάσωσης και να συμβασιοποιηθούν μέσα στο 2022. Μελέτες και έργα θα πραγματοποιηθούν από τον ίδιο ανάδοχο». Η ύπαρξη «σφιχτού» χρονοδιαγράμματος είναι όρος που θέτει το Ταμείο Ανάκαμψης, από το οποίο το υπουργείο φιλοδοξεί να εξασφαλίσει περί τα 300 εκατ. ευρώ για το εγχείρημα. Ακόμη 390 εκατ. εκτιμάται ότι μπορούν να εξασφαλιστούν μέσω ΕΣΠΑ, προγραμμάτων του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και άλλες πηγές. Πώς θα γίνουν οι αναδασώσεις; Σύμφωνα με την κ. Κοζυράκη, τα αναγκαία (περίπου 30 εκατομμύρια) φυτά θα προέλθουν από κρατικά φυτώρια. «Οσο μικρότερο είναι το δασικό φυτό, τόσο καλύτερη πιθανότητα έχει να προσαρμοστεί στις συνθήκες. Επομένως αυτό που χρειάζεται είναι φυτά ενός – δύο ετών. Ο ανάδοχος θα τα φυτέψει και θα αρδεύει την περιοχή για μία διετία, συμπληρώνοντας όσα κενά προκύψουν». «Παλαιότερα, όλες οι δασικές υπηρεσίες είχαν καλά οργανωμένα φυτώρια και είχαν εμπειρία στις αναδασώσεις», λέει ο κ. Ζιάγκας. «Η οικονομική κρίση περιόρισε τις δυνατότητες των φυτωρίων και οδήγησε στην κατάργηση σημαντικών υπηρεσιών, όπως οι τοπικές διευθύνσεις αναδασώσεων. Στη Χαλκηδόνα και στον Λαγκαδά, για παράδειγμα, υπήρχαν δύο μεγάλα κρατικά φυτώρια που τροφοδοτούσαν όλη τη Βόρεια Ελλάδα, μέχρι που διέθεταν φυτά και σε ιδιώτες έναντι κάποιου αντιτίμου. Τώρα υπολειτουργούν. Είναι εύκολο να καταργήσεις ένα δασικό φυτώριο, αλλά πολύ δύσκολο να το επαναλειτουργήσεις, γιατί χάνεται η πολύτιμη εμπειρία των ανθρώπων που ασχολούνταν με το αντικείμενο αυτό μια ζωή. Αυτά είναι πράγματα που δεν γράφονται στα βιβλία», λέει ο κ. Ζιάγκας. «Επομένως, είναι μεγάλο στοίχημα η επαναλειτουργία των κρατικών φυτωρίων, ώστε να υποστηρίξουν το εθνικό σχέδιο αναδασώσεων». «Θα δώσουν εργασία σε αρκετό κόσμο» Σύμφωνα με την κ. Κοζυράκη, το σχέδιο αναδασώσεων είναι το μεγαλύτερο που θα πραγματοποιηθεί στη χώρα μας την τελευταία 30ετία. «Τα τελευταία χρόνια, λόγω της υποστελέχωσης των υπηρεσιών και των μικρών χρηματοδοτήσεων, αναδασώσεις γίνονται μόνο αποσπασματικά. Θα είναι η πρώτη φορά από τις αρχές της δεκαετίας του ’90 που όλες οι δασικές υπηρεσίες θα προχωρήσουν συντονισμένα, με τα ίδια κριτήρια και με μελέτες. Επιπλέον, το εθνικό σχέδιο έρχεται σε μια περίοδο που οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής γίνονται ολοένα και πιο έντονες στη χώρα μας. Οι προστατευτικές αναδασώσεις είναι δράσεις στο πνεύμα της στρατηγικής της Ευρωπαϊκής Ενωσης για το κλίμα και την προστασία της βιοποικιλότητας». «Την τελευταία δεκαετία οι αναδασώσεις έχουν ουσιαστικά σταματήσει, με τραγικές συνέπειες για τα οικοσυστήματά μας», λέει ο κ. Ζιάγκας. «Οι αναδασώσεις, εκτός από την αποκατάσταση οικολογικά ευαίσθητων ή υποβαθμισμένων περιοχών, θα δώσουν και εργασία σε αρκετό κόσμο σε μια δύσκολη περίοδο». Σύμφωνα με τις ανακοινώσεις του υπουργείου Περιβάλλοντος, το πρόγραμμα αναδασώσεων δεν θα τελειώσει το 2026 (ορίζοντας ολοκλήρωσης των δράσεων που θα χρηματοδοτήσει το Ταμείο Ανάκαμψης), αλλά θα συνεχιστεί μέχρι το τέλος της δεκαετίας. Παράλληλα βέβαια, το υπουργείο θα πρέπει να μεριμνήσει αναλόγως και για την προστασία και διατήρηση των δασών, καθώς οι αναδασώσεις από μόνες τους –όσο εκτεταμένες κι αν είναι– δεν επαρκούν για να έχει μια χώρα ολοκληρωμένη δασική πολιτική. View full είδηση

«Κλείδωσε» στο Ταμείο Ανάκαμψης το έργο με τίτλο «ΕΘΝΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΑΝΑΔΑΣΩΣΗΣ», ύψους σχεδόν 200 εκατ. ευρώ, το οποίο αφορά στην αναδάσωση 16.500 εκταρίων (165.000 στρεμμάτων) υποβαθμισμένων, από φυσικές καταστροφές, δασικών οικοσυστημάτων της ελληνικής επικράτειας με στόχο την αποκατάστασή τους, τη διατήρηση της βιοποικιλότητας και την προστασία του περιβάλλοντος και των υποδομών έναντι φυσικών καταστροφών. Η δράση ανήκει στον πυλώνα «Πράσινη Μετάβαση», στον Άξονα «Αειφόρος χρήση των πόρων, ανθεκτικότητα στην κλιματική αλλαγή και διατήρηση της βιοποικιλότητας», με υπουργείο ευθύνης το ΥΠΕΝ (Περιβάλλοντος και Ενέργειας) και φορέα υλοποίησης το ΤΑΙΠΕΔ. Η δημόσια δαπάνη που προτείνεται προσεγγίζει τα 194 εκατ. ευρώ (ο εγκεκριμένος προϋπολογισμός ΠΔΕ πάντως ξεπερνά τα 248 εκατ. ευρώ), με τη συνεισφορά του Ταμείου Ανάκαμψης να ανέρχεται σε 156,44 εκατ. ευρώ. Υπενθυμίζεται πάντως ότι το ΤΑΙΠΕΔ και η μονάδα PPF μέσα στο 2022 έχουν προωθήσει συμβάσεις δεκάδων εκατ. ευρώ για τον καθαρισμό δεκάδων δρυμών της χώρας αλλά και περιαστικών δασών στην Αττική. Πλέον, προχωρά και η δράση των έργων αναδάσωσης των δρυμών που έχουν καεί το 2021 ή και πιο πίσω. Αποκατάσταση 165 χιλ. στρεμμάτων σε υποβαθμισμένα δασικά οικοσυστήματα Όπως αναφέραμε, το έργο αποσκοπεί στην αποκατάσταση 16.500 εκταρίων σε πολλά υποβαθμισμένα δασικά οικοσυστήματα στην Ελλάδα και περιλαμβάνει τόσο τις μελέτες αναδάσωσης και όσο και την υλοποίηση των μελετών αυτών. Οι στόχοι του έργου είναι: H συμβολή στη στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τα δάση και τον δασικό τομέα. H αποκατάσταση δασικών οικοσυστημάτων και η ανάσχεση της απώλειας βιοποικιλότητας. H ρύθμιση των εκπομπών αερίων άνθρακα, η προστασία ανθρώπινων υποδομών από φυσικές καταστροφές. H δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Παράλληλα, βασικό πυλώνα του Εθνικού Σχεδίου Αναδασώσεων, στην κατεύθυνση της αφύπνισης της οικολογικής κουλτούρας, της καλλιέργειας περιβαλλοντικής συνείδησης και της εξάπλωσης φιλοδασικών πρωτοβουλιών αποτελεί η προώθηση και η επικοινωνία των δράσεων και των αποτελεσμάτων τους. Το προτεινόμενο έργο περιλαμβάνει: Tην εκπόνηση μελετών αναδάσωσης επιλεγμένων περιοχών και την εκτέλεσή τους υπό την επίβλεψη των τοπικών δασικών υπηρεσιών. Την αναβάθμιση δημόσιων δασικών φυτωρίων. Στο φυσικό αντικείμενο περιλαμβάνεται η αναβάθμιση των απαραίτητων κρατικών δασικών φυτωρίων ώστε να αυξηθεί η παραγωγική τους δυναμικότητα και να μπορούν να παράγουν το μέγιστο αριθμό δενδρυλλίων, τα οποία θα χρησιμοποιούνται για το κύριο έργο των αναδασώσεων του Εθνικού Σχεδίου Αναδάσωσης. Εκτός από τις παραδοσιακές τεχνικές φύτευσης, θα χρησιμοποιηθούν πειραματικά καινοτόμες λύσεις, όπου είναι δυνατόν, όπως για παράδειγμα με τη χρήση drone. Θα δοθεί έμφαση στις περιοχές μίξης δασών-οικισμών με τη φύτευση αυτοχθόνων πλατυφύλλων ειδών με σκοπό να ενισχυθεί η πυροπροστασία των δασικών οικοσυστημάτων της χώρας και παράλληλα των οικισμών. Το τελευταίο κρίνεται σκόπιμο, καθώς οι δράσεις πρόληψης δασικών πυρκαγιών και οι αναδασώσεις αποτελούν τους δύο βασικούς πυλώνες αναβάθμισης και ανανέωσης του δασικού πλούτου της χώρας. Τα ορόσημα Όπως αναφέρεται στο τεχνικό δελτίο, στο 2ο τρίμηνο 2023 αναμένεται η κοινοποίηση ανάθεσης όλων των συμβάσεων και για τα δύο υποέργα αναδάσωσης: αποκατάσταση 16.500 εκταρίων υποβαθμισμένων δασικών οικοσυστημάτων στην Ελλάδα, με τη χρήση κυρίως αυτόχθονων ειδών. αποκατάσταση του περιβάλλοντος του όρους Πάρνηθα. Για το 4ο τρίμηνο 2025 προβλέπεται η ολοκλήρωση όλων των εργασιών για την αποκατάσταση 16.500 εκταρίων υποβαθμισμένων δασικών οικοσυστημάτων στην Ελλάδα (Αναδάσωση - πρώτο υποέργο). View full είδηση

Οι δρόμοι ενώνουν: περιοχές, ανθρώπους, δραστηριότητες. Ταυτόχρονα, όμως, μεταφέρουν ολοένα και πιο μακριά, πιο βαθιά το «αποτύπωμα» του ανθρώπου μέσα στο περιβάλλον. Κι αυτό έχει με τη σειρά του άμεσες συνέπειες στη «συνέχεια» της φύσης, στη ζωή ειδών και την υγεία οικοτόπων. Σύμφωνα με μια νέα επιστημονική μελέτη, μόλις έξι μεγάλες περιοχές –άνω των 50 τετραγωνικών χιλιομέτρων– έχουν απομείνει χωρίς δρόμους στη χώρα μας, όλες σε βουνά. Η διατήρησή τους έχει μεγάλη σημασία, επισημαίνουν οι συγγραφείς της μελέτης, καλώντας την πολιτεία να τις προστατεύσει αυστηρά. Η πρωτότυπη αυτή μελέτη έγινε από τη μη κυβερνητική οργάνωση «Πίνδος Περιβαλλοντική» και το Εργαστήριο Διατήρησης Βιοποικιλότητας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, με χρηματοδότηση από το Πράσινο Ταμείο (τα αποτελέσματά της δημοσιεύθηκαν πρόσφατα στο επιστημονικό περιοδικό Biological Conservation). Η μελέτη θίγει το ζήτημα των αποκαλούμενων «περιοχών άνευ δρόμων» (ΠΑΔ), οι οποίες επιστημονικά ορίζονται ως εκτάσεις άνω του ενός τετραγωνικού χιλιομέτρου, που απέχουν τουλάχιστον ένα χιλιόμετρο από τον πλησιέστερο δρόμο. Με άλλα λόγια, είναι περιοχές στις οποίες δεν έχει πρόσβαση με μηχανοκίνητα μέσα ο άνθρωπος. Προκειμένου να εντοπιστούν οι περιοχές αυτές στην Ελλάδα, η μελετητική ομάδα χρησιμοποίησε την ανοιχτή βάση δεδομένων open street map στην οποία είναι καταγεγραμμένα 367.370 χιλιόμετρα δρόμων στη χώρα μας, προσθέτοντας ακόμα 14.884 χλμ. που χαρτογραφήθηκαν για τον σκοπό της έρευνας. Οπως προκύπτει, υπάρχουν διάσπαρτες 1.115 τέτοιες περιοχές (5% της έκτασης της χώρας), εκ των οποίων οι 143 είναι εκτεταμένες, δηλαδή καταλαμβάνουν έκταση άνω των 10 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Σημειώνεται, μάλιστα, ότι δεν έχουν χαρτογραφηθεί όλοι οι δρόμοι της χώρας. Μόνο έξι από αυτές τις περιοχές είναι πολύ μεγάλες, άνω των 50 τ. χλμ. και καταλαμβάνουν μόλις το 0,51% της έκτασης της χώρας (658,99 τ. χλμ.). Από αυτές, η μεγαλύτερη βρίσκεται στα Λευκά Ορη, στην Κρήτη: καταλαμβάνει έκταση 256 τ. χλμ., η οποία ξεκινά από το επίπεδο της θάλασσας και φθάνει σε ύψος 2.454 μ. Οι υπόλοιπες βρίσκονται: • Στην Τύμφη, μια έκταση 115,66 τ. χλμ., από 569 έως 2.497 μ. • Στον Ολυμπο, μια έκταση 94,45 τ. χλμ., από 482 έως 2.918 μ. • Στον Ταΰγετο μια έκταση 77,64 τ. χλμ., από 608 έως 2.407 μ. • Στο Σάος στη Σαμοθράκη, μια έκταση 60,23 τ. χλμ. από το επίπεδο της θάλασσας έως ύψος 1.595 μ. • Τέλος, στον Σμόλικα, μια έκταση 54,91 τ. χλμ., από ύψος 1.196 έως 2.637 μ. Το παράδοξο είναι ότι οι περιοχές αυτές δεν καλύπτονται στο σύνολό τους από το δίκτυο Natura 2000. Σύμφωνα με τη μελέτη, μόνο η μισή έκταση των περιοχών χωρίς δρόμους περιλαμβάνεται σε αυτό (47,85%), ενώ στο σύνολο των περιοχών Natura της χώρας μόλις το 9% είναι χωρίς δρόμους. Γιατί οι περιοχές χωρίς δρόμους είναι σημαντικές; «Οι δρόμοι σχετίζονται αποδεδειγμένα με τις πέντε κυριότερες αιτίες της απώλειας της βιοποικιλότητας τόσο παγκόσμια όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο: την αλλαγή της χρήσης της γης, την άμεση εκμετάλλευση των πόρων, την κλιματική αλλαγή, τη ρύπανση και τα εισβλητικά είδη», εξηγεί η επιστημονική υπεύθυνη του έργου, Βασιλική Κατή, αναπλ. καθηγήτρια στο τμήμα Βιολογικών Εφαρμογών και Τεχνολογιών στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. «Η διάνοιξη νέων δρόμων είναι μία από τις βασικότερες αιτίες της απώλειας της βιοποικιλότητας και της υποβάθμισης της λειτουργίας των οικοσυστημάτων παγκοσμίως, ιδίως όταν εισέρχονται σε φυσικά οικοσυστήματα και πρώην αδιατάρακτες περιοχές. Τα ενδιαιτήματα των ειδών συρρικνώνονται, οι πληθυσμοί απομονώνονται, η θνησιμότητα της άγριας πανίδας από προσκρούσεις σε οχήματα στο οδικό δίκτυο αυξάνεται. Παράλληλα, όλες οι οικοσυστημικές υπηρεσίες που συνδέονται με το έδαφος, όπως η αποικοδόμηση ή ο κύκλος του αζώτου χάνονται, αφού το έδαφος σφραγίζεται και μετατρέπεται σε τεχνητή γη». Μεγάλη απειλή Υπό τα δεδομένα αυτά, η επιστημονική κοινότητα υποστηρίζει σταθερά τα τελευταία χρόνια την αυστηρή διατήρηση των παρθένων περιοχών. «Το μήκος των δρόμων αναμένεται να αυξηθεί κατά 60% έως το 2050», λέει η Χριστίνα Κασσάρα μέλος της ερευνητικής ομάδας. «Πολλοί κορυφαίοι επιστήμονες θεωρούν τους δρόμους τη χειρότερη απειλή στον πλανήτη για την απώλεια της βιοποικιλότητας και άρα τη διαφύλαξη των περιοχών άνευ δρόμων την καίρια πολιτική για την ανάσχεση της απώλειας της βιοποικιλότητας», λέει η κ. Κατή. «Ο Ευρωπαϊκός Οδηγός για μια Ευρώπη Αποτελεσματική στη Χρήση των Πόρων έχει θέσει μια ξεκάθαρη πολιτική για τη μηδενική δέσμευση γης έως το 2050 (no net land take) υπό την έννοια της μη μετατροπής της γης σε τεχνητές επιφάνειες (σφράγιση). Επιπλέον, η αντιμετώπιση της δέσμευσης γης και η αποκατάσταση των οικοσυστημάτων αποτελούν διακριτό στόχο της νέας Ευρωπαϊκής Στρατηγικής για τη Βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2030». Το πρόβλημα της κατάτμησης της γης στη χώρα μας είναι μικρότερο από ό,τι στην Ε.Ε., αλλά ο ρυθμός αύξησής της είναι σημαντικός. Ο ευρωπαϊκός «δείκτης σφράγισης» του εδάφους αναφέρει ότι το 0,96% του εδάφους της Ελλάδας είναι τεχνητό (1,48% στην Ευρώπη-39 χώρες), αλλά η τάση αύξησης της σφράγισης είναι σημαντική: 0,41% για την περίοδο 2006-2015. Ο «δείκτης κατάτμησης» φέρει την Ελλάδα, μαζί με τη Βουλγαρία και την Ουγγαρία, στις πρώτες θέσεις αύξησης της κατάτμησης της γης. «Οι δρόμοι είναι σημαντικοί και απαραίτητοι. Η Ελλάδα όμως θα έπρεπε κατά τη γνώμη μου να χρηματοδοτεί κατά προτεραιότητα τη βελτίωση του υπάρχοντος οδικού δικτύου, ιδιαίτερα για την ασφαλέστερη σύνδεση των ορεινών χωριών παρά τη διάνοιξη νέων δρόμων σε παρθένες περιοχές, με μεγάλο περιβαλλοντικό κόστος», εκτιμά η κ. Κατή. «Στην κατεύθυνση αυτή, η επιστημονική ομάδα της μελέτης προτείνει την άμεση θεσμική ανακήρυξη των έξι εκτεταμένων περιοχών άνω των 50 τ. χλμ. ως “περιοχές ελεύθερες από δρόμους”. Επίσης, προτείνουμε τη θεσμική προστασία του 2% της έκτασης της χώρας (προφανώς και της Ε.Ε.) με κριτήρια επιλογής περιοχών την έκτασή τους, την κάλυψή τους από το δίκτυο Natura και την αξία τους για τη βιοποικιλότητα. Είναι πολύ σημαντικό οι περιοχές άνω των 10 τ. χλμ. που δεν έχουν δρόμους να λαμβάνονται υπόψη στις ειδικές περιβαλλοντικές μελέτες που εκπονούνται σήμερα για τις προστατευόμενες περιοχές, όσο και στο νέο ειδικό χωροταξικό για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Θα ήθελα πολύ να έβλεπα μια ολοκληρωμένη προσέγγιση στην αδειοδότηση νέων οδικών έργων, όπου θα συνεκτιμάται και το κόστος υποβάθμισης της βιοποικιλότητας», καταλήγει. View full είδηση

Έντονες αντιδράσεις ακτιβιστών και οικολόγων προκάλεσε η απόφαση του Υπουργείου Περιβάλλοντος της Βραζιλίας να προτείνει την παραχώρηση 860.000 στρεμμάτων του Εθνικού Δάσους του Ζαμαντσίμ για γεωργική χρήση, εξόρυξη και υλοτομία. Σύμφωνα με το υπουργείο, το νομοσχέδιο περιλαμβάνει διατάξεις για τη μείωση των συγκρούσεων για τη γη, την αποφυγή της αποψίλωσης, τη δημιουργία θέσεων εργασίας και εάν εγκριθεί θα μετατρέψει περίπου το 27% του εθνικού δάσους σε προστατευόμενη περιοχή. Τα μέτρα επικρίθηκαν από τους οικολόγους και τις τοπικές περιβαλλοντικές ομάδες, που κατηγορούν την κυβέρνηση ότι ενέδωσε στα διάφορα λόμπι και ότι το νομοσχέδιο αποτελεί αμνηστία για την παράνομη κατοχή του δάσους, που έχει οδηγήσει μέχρι και στο θάνατο περιβαλλοντικών ακτιβιστών, σύμφωνα με διεθνείς ΜΚΟ. Το 2016, η αποψίλωση του Αμαζονίου αυξήθηκε κατά 29% σε σχέση με το προηγούμενο έτος, σύμφωνα με δορυφορικά στοιχεία της κυβέρνησης, πραγματοποιώντας το μεγαλύτερο άλμα από το 2008 και αναιρώντας πρόσφατα θετικά βήματα προόδου. Πηγή: http://www.ellinikig...i-kai-ulotomia/ Click here to view the είδηση

Σχεδόν ένα εκατομμύριο τετραγωνικά χιλιόμετρα δασικής έκτασης εξαφανίστηκαν μεταξύ 2000 και 2013, στερώντας από τον πλανήτη περαιτέρω ικανότητα απορρόφησης διοξειδίου του άνθρακα και μείωσης της υπερθέρμανσης. Τα ανέπαφα δάση του πλανήτη, τα οποία προστατεύουν τη βιοποικιλότητα, αποθηκεύουν άνθρακα και διαχειρίζονται την παροχή νερού, βρίσκονται σε φθίνουσα πορεία. Μια νέα μελέτη υπολογίζει ότι η περιοχή του ανέπαφου δασικού τοπίου συρρικνώθηκε τα πρώτα 13 χρόνια του αιώνα που διανύουμε κατά σχεδόν ένα εκατομμύριο τετραγωνικά χιλιόμετρα και ο ρυθμός απώλειας έχει επιταχυνθεί δραματικά τα τελευταία τρία χρόνια. Σύμφωνα με τον Κρίστιαν Κέρνερ του Πανεπιστημίου της Βασιλείας στην Ελβετία, τα δέντρα δεσμεύουν περισσότερο ατμοσφαιρικό άνθρακα από όσο απελευθερώνουν μόνο για όσο διάστημα παραμένουν ζωντανά. Τα δέντρα μπορεί να αναπτύσσονται γρηγορότερα ως απάντηση στην αύξηση των θερμοκρασιών και του περισσότερου διαθέσιμου διοξειδίου του άνθρακα, αλλά αν η διάρκεια της ζωής τους συρρικνώνεται, οποιοδήποτε κέρδος θα είναι βραχύβιο. Γι' αυτό το λόγο, οι εμπορικές φυτείες δεν είναι η απάντηση, υποστηρίζει ο Κέρνερ και οι συνεργάτες του, οι οποίοι απέδειξαν ότι τα ώριμα δάση είναι περίπλοκοι φυτικοί συνεταιρισμοί με πολλούς τρόπους κατανομής των πόρων και διαχείρισης των θρεπτικών ουσιών. Άλλες μελέτες έχουν επιβεβαιώσει ότι τα παλαιά δάση αποθηκεύουν παραδόξως περισσότερο άνθρακα από ό,τι οι νέοι, ταχέως αναπτυσσόμενοι ανταγωνιστές και ότι οι φυσικές δασικές εκτάσεις με μεγάλη βιοποικιλότητα αποτελούν το καλύτερο μέσο για την ατμοσφαιρική απορρόφηση διοξειδίου του άνθρακα. Συνεπώς, για να καταπολεμηθεί η υπερθέρμανση του πλανήτη, τα φυσικά δάση πρέπει να προστατευθούν από παράγοντες όπως πυρκαγιές, υλοτομία, γεωργική εκμετάλλευση και χρήση για εξόρυξη. Οι επιστήμονες από τις ΗΠΑ, τη Ρωσία, τη Γερμανία και τον Καναδά χρησιμοποίησαν δορυφορικά δεδομένα για την παρακολούθηση των αλλαγών μεταξύ 2000-2013 στο άθικτο δασικό τοπίο και διαπίστωσαν ότι έχει συρρικνωθεί κατά 919.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Συνολικά, στις αρχές του αιώνα, 65 χώρες διέθεταν τέτοια ανέπαφα δασικά τοπία. Η Ρωσία απώλεσε 179.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα, η Βραζιλία 157.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα και ο Καναδάς 142.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα, αναλογώντας στο 52% του συνόλου των απωλειών. Η Ρουμανία έχασε όλα ανέπαφα δάση της, και η Παραγουάη το 79%. Οι επιστήμονες προειδοποιούν ότι αν αυτός ο ρυθμός απώλειας συνεχιστεί, τότε η Παραγουάη, το Λάος, η Καμπότζη και η Ισημερινή Γουινέα, θα χάσουν όλα τα ανέπαφα δασικά τοπία τους μέσα στα επόμενα 20 χρόνια. Η υλοτομία ήταν ο κύριος παράγοντας της απώλειας, με δεύτερη τη γεωργική επέκταση. Οι ανθρωπογενείς πυρκαγιές αντιπροσώπευαν το 21% των απωλειών, ενώ σε περιοχές όπως για παράδειγμα η Αυστραλία, το 64% της απώλειας συνδέεται με την εξόρυξη χρυσού και άλλων μετάλλων. Πηγή: http://www.naftempor...kai-ti-brazilia Click here to view the είδηση

Οι δασικοί χάρτες καταρτίζονται με την οριοθέτηση των δασικών εκτάσεων από τη φωτοερμηνεία ιστορικών και πρόσφατων αεροφωτογραφιών, σύμφωνα με τις διατάξεις τις δασικής νομοθεσίας. Τα αποτελέσματα της οριοθέτησης αυτής εμφανίζονται σε υπόβαθρα (ορθοφωτογραφίες) πρόσφατης απεικόνισης. Στους δασικούς χάρτες εμφανίζονται οι δασικές και οι μη δασικές εκτάσεις δύο περιόδων: - της ιστορικής – παλαιότερης περιόδου, (κατά κανόνα είναι του έτους 1945). - της σημερινής – πρόσφατης περιόδου, η οποία στηρίζεται στη φωτοερμηνεία των πλέον πρόσφατων αεροφωτογραφιών (οι τελευταίες, μέχρι σήμερα, λήφθηκαν κατά τα έτη 2008 – 2009) Στην ουσία, έχουμε την οπτικοποίηση – απεικόνιση δύο χρονικών στιγμών. Του 1945 και του 2008. Σύμφωνα με τις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας, για να χαρακτηριστεί μία έκταση ως Δασική, θα πρέπει: - να έχει χαρακτηριστεί ως δάσος τουλάχιστον σε μία από τις δύο περιόδους που εξετάζονται κατά τη σύνταξη των Δασικών Χαρτών, ή - να έχει χαρακτηριστεί με τελεσίδικη πράξη χαρακτηρισμού ως «Δασική», ή - τέλος, να έχει κηρυχτεί ως αναδασωτέα, με απόφαση της Δασικής Υπηρεσίας της περιοχής. Εκτός από την οριοθέτηση των δασικών εκτάσεων, (φωτοερμηνευτική απόδοση) στους Δασικούς Χάρτες απεικονίζονται και ορισμένες διοικητικές πράξεις, οι οποίες εκδίδονται από διάφορες υπηρεσίες. Αυτές οι πράξεις – όρια είναι: - Τα όρια των εκτάσεων που έχουν κηρυχθεί δασωτέες ή αναδασωτέες από την αρμόδια Δασική Υπηρεσία της περιοχής. - Τα όρια των τελεσίδικων πράξεων χαρακτηρισμού, που έχουν εκδοθεί από την αρμόδια Δασική Υπηρεσία της περιοχής. - Τα όρια των οριοθετημένων οικισμών και εγκεκριμένων πολεοδομικών μελετών και ρυμοτομικών σχεδίων από τις αρμόδιες υπηρεσίες δόμησης (πολεοδομικά γραφεία). - Τα όρια των εποικιστικών εκτάσεων (διανομές), από τα τμήματα εποικισμού των διευθύνσεων αγροτικής ανάπτυξης. Η πιστοποίηση και ακριβής οριοθέτηση, σύμφωνα με τις προδιαγραφές περί κατάρτισης δασικών χαρτών, των ανωτέρω διοικητικών πράξεων, είναι αποκλειστική ευθύνη των επιμέρους υπηρεσιών όπως περιγράφηκαν παραπάνω. Σε διαφορετική περίπτωση, αν δηλαδή δεν υπάρχει η πιστοποίηση και η οριοθέτηση, τα όρια αυτά δεν λαμβάνονται υπ’ όψιν κατά τη σύνταξη του δασικού χάρτη και για μια συγκεκριμένη περιοχή εμφανίζεται μόνο η φωτοερμηνευτική απόδοση. Πηγή: https://dasarxeio.com/2017/02/11/1757/ Click here to view the είδηση

Ένα δάσος που επιπλέει θα κοσμεί από τον Μάρτιο το Ρότερνταμ της Ολλανδίας. Εμπνευσμένο από ένα έργο τέχνης, υπό τον τίτλο «Ψάχνοντας την συνήθεια» του Jorge Bakker, μια τοπική κολεκτίβα καλλιτεχνών αποφάσισε να κάνει την τέχνη πραγματικότητα. Ήδη οι Ολλανδοί καλλιτέχνες έχουν κάνει τις πρώτες δοκιμές και δηλώνουν τώρα έτοιμοι να εγκαταστήσουν το φιλόδοξο έργο τους. Τα δέντρα που θα κολυμπούν σε λίγο καιρό στο Ρότερνταμ προέρχονται από ένα κομμάτι της πόλης στο οποίο εκτελούνται έργα. Τα δέντρα θα έπρεπε να κοπούν, με αυτόν τον τρόπο όμως θα συνεχίσουν αν ζουν στο ποτάμι. Πηγή: http://tvxs.gr/news/...a-toy-roterntam Click here to view the είδηση

Οι δασικές εκτάσεις του πλανήτη συνεχίζουν να μειώνονται, αλλά με ρυθμό δύο φορές μικρότερο κατά τη διάρκεια των τελευταίων 25 ετών, σύμφωνα με την έκθεση του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών (FAO). "Αν και σε παγκόσμια κλίμακα, η έκταση των δασών συνεχίζει να μειώνεται, ενώ η δημογραφική ανάπτυξη και η αύξηση της ζήτησης για τρόφιμα και γη συνεχίζονται, ο ρυθμός της αποψίλωσης των δασών έχει μειωθεί κατά 50% ανάμεσα στο 1990 και το 2015", σύμφωνα με τη μελέτη του FAO, η οποία δίνεται στη δημοσιότητα κατά την έναρξη της 14ης συνόδου του Παγκόσμιου Συνεδρίου για τα Δάση στο Ντέρμπαν της Νότιας Αφρικής. Παρά τα ενθαρρυντικά συμπεράσματα της μελέτης, οι δασικές εκτάσεις του πλανήτη μειώθηκαν κατά 3,1% σε ένα τέταρτο του αιώνα, περνώντας από 4.128 σε 3.999 δισεκατομμύρια εκτάρια. Συνολικά, 129 εκατομμύρια εκτάρια διασικής έκτασης, έκταση που ισοδυναμεί με αυτήν της Νότιας Αφρικής έχουν εξαφανισθεί από το 1990, σύμφωνα με τον FAO. Ωστόσο, ο ρυθμός επιβραδύνθηκε κατά περισσότερο από 50% ανάμεσα στο 1990 και το 2015: ο ετήσιος ρυθμός αποψίλωσης των δασών- στον υπολογισμό του οποίου λαμβάνεται υπ΄όψιν και η δημιουργία νέων δασών- πέρασε από το 0,18% στη δεκαετία του '90 στο 0,08% κατά τη διάρκεια των πέντε τελευταίων ετών. Οι μεγαλύτερες απώλειες εντοπίζονται στους Τροπικούς, ιδιαίτερα στη Νότια Αμερική και την Αφρική. Το πιθανότερο είναι ότι οι δασικές εκτάσεις θα συνεχίσουν να μειώνονται, κυρίως στους Τροπικούς, κυρίως εξαιτίας της αποψίλωσης για τη δημιουργία καλλιεργήσιμων εκτάσεων , προβλέπει ο FAO. Ωστόσο, "εξαιτίας της αύξησης της ζήτησης δασικών προϊόντων και περιβαλλοντικών υπηρεσιών, η δημιουργία νέων δασών θα συνεχίσει να αυξάνεται τα επόμενα χρόνια. Η κατάσταση είναι θετική, με την καταγραφή εντυπωσιακής προόδου σε πολλές περιοχές του πλανήτη, περιλαμβανομένων των τροπικών δασών της Νότιας Αμερικής και της Αφρικής, σύμφωνα με τον γενικό διευθυντή του FAO Ζοζέ Γκρασιάνο ντα Σίβα. "Ωστόσο, αυτή η θετική τάση πρέπει να σταθεροποιηθεί". Πηγή: http://www.imerisia....pubid=113709069 Click here to view the είδηση

Απαγορεύεται, για τουλάχιστον δέκα χρόνια, η δασική εκμετάλλευση στην Αλβανία, καθώς η χώρα βρίσκεται αντιμέτωπη με την καλπάζουσα αποψίλωση των δασών της. Γι’ αυτό τον λόγο, προκειμένου να μπορέσει να προλάβει μία περιβαλλοντική καταστροφή, η χώρα απαγόρευσε για την επόμενη δεκαετία τη δασική εκμετάλλευση. Η καινούργια νομοθεσία, η οποία ψηφίστηκε από 101 εκ των 140 βουλευτών της αλβανικής βουλής, επιβάλλει δεκαετές μορατόριουμ στη χορήγηση αδειών εκχέρσωσης για βιομηχανικούς σκοπούς. Οπως επισήμανε ο Αλβανός υπουργός Περιβάλλοντος, Λεφτέρ Κόκα, λίγο πριν από τη χθεσινή ψηφοφορία, «η Αλβανία βρίσκεται αντιμέτωπη με μία οικολογική καταστροφή και είμαστε υποχρεωμένοι να επιβάλλουμε δραστικά μέσα κατά της δασικής εκμετάλλευσης για βιομηχανικούς σκοπούς όπως, εξάλλου και κατά του εμπορίου που συνδέεται με αυτή». Αξίζει να σημειωθεί, ότι η νέα νομοθεσία προβλέπει δεκαετή ποινή κάθειρξης για οποιαδήποτε παράνομη δραστηριότητα που αφορά τον δασικό πλούτο της χώρας. Η Αλβανία καλυπτόταν κατά 51% της έκτασής της από δάση πριν από το 1990. Σήμερα τα δάση δεν καλύπτουν παρά το 25% της συνολικής της έκτασης, σύμφωνα πάντα με τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα το αλβανικό υπουργείο Περιβάλλοντος. Κατά την περίοδο από το 2007 έως το 2013 καταστράφηκε περισσότερο από το 17% των δασών είτε λόγω εμπρησμών, είτε λόγω εκχέρσωσης. Η παράνομη αποψίλωση γίνεται σε δεκαπλάσια έκταση συγκριτικά με την προγραμματισμένη υλοτόμηση και σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία έχει προκαλέσει μεγάλες ζημίες στο Εθνικό Πάρκο του Λούρε, ένα από τα ομορφότερα των Βαλκανίων. «Οι εντατικές εγκληματικές δραστηριότητες, οι οποίες λαμβάνουν χώρα σε αγαστή συνεργασία με τους δήθεν προστάτες των δασών, ευθύνονται για την καταστροφή που βιώνουμε σήμερα» ανέφερε, εκφράζοντας τη θλίψη του για την κατάσταση που διαμορφώθηκε, ο πρωθυπουργός της Αλβανίας, Εντι Ράμα. Οι ειδικοί, εξάλλου, εκφράζουν έντονη ανησυχία και για την καταστροφή των δασών που βρίσκονται κοντά στις κοίτες των ποταμών, καθώς δημιουργούν τις κατάλληλες συνθήκες για πλημμύρες που θα έχουν ανυπολόγιστο κόστος. Η νέα νομοθεσία προστασίας των δασών απαγορεύει την εκμετάλλευση του ξύλου και όλων των παραγώγων του. Τα ξύλα μπορούν να χρησιμοποιούνται για την οικιακή θέρμανση, μόνο εφόσον έχουν υλοτομηθεί με ειδική άδεια. Πηγή: http://www.ellinikig...-ekmetalleusis/ Click here to view the είδηση

Δημοσιεύτηκε σήμερα σε ΦΕΚ το παρακάτω ΠΔ. Επειδή διαπίστωσα ότι δεν υπάρχει σχετική κατηγορία για τη δασική νομοθεσία, το βάζω εδώ και, καλώ τους συντονιστές να ανοίξουν μία βάζοντας και όλες τις τελευταίες συζητήσεις που βρίσκονται τώρα στις ειδήσεις. Μάλλον θα ακολουθήσουν και άλλα πολλά ... η δασική οικολογία έχει οργασμό ... ΠΡΟΕΔΡΙΚΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΥΠ’ ΑΡΙΘΜ. 32 Ορισμός επιστημονικών κριτηρίων και συνεκτιμώμενων στοιχείων για την υπαγωγή εκτάσεων στις περιπτώσεις των παραγράφων 1, 2 και 5 του άρθρου 3 του Ν.998/1979 . Άρθρο 1 Σκοπός Σκοπός του παρόντος διατάγματος είναι ο προσδιορισμός των κριτηρίων για την υπαγωγή εκτάσεων, σύμφωνα με το άρθρο 14 του Ν.998/1979, στις διατάξεις των παραγράφων 1, 2 και 5 του άρθρου 3 του ανωτέρω νόμου. Άρθρο 2 Κριτήρια που λαμβάνονται σωρευτικά για τον προσδιορισμό της οργανικής ενότητας 1. Κριτήριο 1ο: “Αναγκαία επιφάνεια εδάφους”, ως ενδεικτικό προσδιοριστικό αριθμητικό δεδομένο για την ύπαρξη δάσους ή δασικής έκτασης, νοείται η εδαφική έκταση που καλύπτεται από δασική βλάστηση (υψηλή ή θαμνώδη), έχει τα οικολογικά χαρακτηριστικά της δασοβιοκοινότητας και του ιδιαίτερου δασογενούς περιβάλλοντος και αποτελεί, κατά τους κανόνες της δασολογικής επιστήμης, λειτουργική διαχειριστική μονάδα που συμβάλλει στην οικολογική ισορροπία του περιβάλλοντος ορισμένης περιοχής. Ως τέτοια επιφάνεια δίδεται, ενδεικτικά, η έχουσα μέγεθος λόχμης με ελάχιστο εμβαδόν επτακόσια τετραγωνικά μέτρα (700 τ.μ.), επιφάνεια, χωρίς να αποκλείονται, λόγω της αλληλεξάρτησης και αλληλεπίδρασης και των ιδιαίτερων εκάστοτε συνθηκών, και εκτάσεις με δασική βλάστηση μικρότερες αυτής, στις περιπτώσεις που περιβάλλονται ή συνορεύουν με άλλες εκτάσεις δασικού χαρακτήρα ή που συντρέχουν οι προϋποθέσεις του επόμενου κριτηρίου. 2. Κριτήριο 2ο: Το σύνολο των άγριων φυτών με ξυλώδη κορμό, τα οποία μαζί με την εκεί συνυπάρχουσα χλωρίδα και πανίδα, αποτελούν μέσω της αμοιβαίας αλληλεξάρτησης και αλληλεπίδρασής τους ιδιαίτερη βιοκοινότητα (δασοβιοκοινότητα) και ιδιαίτερο φυσικό περιβάλλον (δασογενές). Κατά την εξέταση του κριτηρίου αυτού λαμβάνονται υπόψη τα στοιχεία της δασικής οικολογίας, όπως: α) Η φυόμενη επί της εκτάσεως άγρια ξυλώδης βλάστηση (υψηλή ή θαμνώδης). Τα στοιχεία της χλωρίδας που συνθέτουν την ξυλώδη βλάστηση (είδη και σύνθεση αυτής). β) Η ύπαρξη άγριας ζωής ως στοιχείο της δασοβιοκοινότητας μέσω της αμοιβαίας αλληλεξάρτησης και αλληλεπίδρασης της υπάρχουσας χλωρίδας και πανίδας. γ) Η φυτοκοινωνιολογική ζώνη στην οποία υπάγεται η περιοχή της υπό εξέταση εκτάσεως. δ) Οι εδαφολογικές συνθήκες (είδος και βάθος εδάφους, γόνιμο, άγονο, επιδεκτικό ή μη καλλιέργειας). ε) Οι σταθμολογικές συνθήκες (τοπογραφία, ανάγλυφο, υπερθαλάσσιο ύψος, έκθεση ως προς τον ορίζοντα, κλίσεις εδάφους). στ) Το γεωλογικό υπόστρωμα (υπέδαφος, μητρικό πέτρωμα). ζ) Οι κλιματολογικές συνθήκες (πώς επηρεάζουν την ανάπτυξη και εξέλιξη της βλάστησης ιδιαίτερα σε σχέση με την κλιματική ζώνη, μέσο ύψος βροχής, διάρκεια ξηροθερμικών περιόδων κ.λπ.). η) Η θέση της έκτασης σε σχέση με την ευρύτερη περιοχή (στοιχεία όμορων και παρακείμενων εκτάσεων, απόσταση εξ αυτών, είδος βλάστησης) καθώς και αν η έκταση ευρίσκεται εντός αλπικής ζώνης ή επί άβατων κλιτύων ορέων (αναφορικά με εκτάσεις που καλύπτονται από οποιαδήποτε ξυλώδη ή μη βλάστηση και ευρίσκονται εντός και υπεράνω των δασών και δασικών εκτάσεων). Άρθρο 3 Κριτήριο προσδιορισμού διάκρισης του δάσους από τη δασική έκταση Θεωρείται αραιά η δασική βλάστηση εφόσον μεταξύ των διακένων των δασικών ατόμων δύναται να παρεμβληθεί άτομο με κανονική κόμη και εφόσον στο σύνολο της έκτασης ο μέσος βαθμός συγκόμωσης δεν υπερβαίνει το 25% (αραιά συγκόμωση). Το κριτήριο είναι ενδεικτικό και μπορεί η έκταση να αποτελεί δάσος και με μικρότερη συγκόμωση. Άρθρο 4 Συμπληρωματικά στοιχεία Συνεκτιμώνται, συμπληρωματικά, τα ακόλουθα στοιχεία που προκύπτουν από το αρχείο των δασικών υπηρεσιών : α) Ανθρώπινες παρεμβάσεις και δραστηριότητες που έχουν λάβει χώρα οποτεδήποτε στην έκταση είτε κατόπιν εκδόσεως νομίμων αδειών είτε παράνομων υλικών ενεργειών και πράξεων, ή διοικητικές πράξεις που αφορούν την έκταση. β) Στερεοσκοπική παρατήρηση της έκτασης διαχρονικά με χρήση αεροφωτογραφιών, ορθοφωτοχαρτών και άλλων στοιχείων της σύγχρονης τεχνολογίας και επιστήμης, ιδίως χαρτών, δορυφορικών συστημάτων τηλεπισκόπισης, καθώς και φωτοερμηνευτική ανασκόπηση της έκτασης σε συνδυασμό με την επιτόπια αυτοψία. Άρθρο 5 Εννοιολογικός προσδιορισμός των χορτολιβαδικών και βραχωδών εκτάσεων 1. Χορτολιβαδικές θεωρούνται οι εκτάσεις που βρίσκονται επί ημιορεινών, ορεινών και ανώμαλων εδαφών και συγκροτούν φυσικά οικοσυστήματα αποτελούμενα από φρυγανική (μη ξυλώδη), ποώδη ή αυτοφυή βλάστηση ή από δασική μεν βλάστηση, που δεν συνιστά όμως δασοβιοκοινότητα. 2. Βραχώδεις ή πετρώδεις θεωρούνται οι εκτάσεις επί των οποίων κυριαρχούν οι βραχώδεις ή πετρώδεις εξάρσεις επί του εδάφους και βρίσκονται επί ημιορεινών, ορεινών και ανώμαλων εδαφών. 3. Ως πεδινές χορτολιβαδικές εκτάσεις (μη ορεινές ή ημιορεινές και μη κείμενες επί ανώμαλων εδαφών) θεωρούνται οι εκτάσεις που έχουν τα χαρακτηριστικά του οικοσυστήματος ή της βλάστησης της παραγράφου 1 και των οποίων, σωρευτικά, το υψόμετρο δεν υπερβαίνει τα 100 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, η δε μέση κλίση της εδαφικής επιφάνειας δεν υπερβαίνει το 8% και η μέγιστη εδαφική κλίση δεν ξεπερνά το 12% επί του συνόλου της εδαφικής επιφάνειας. Άρθρο 6 Έναρξη ισχύος Η ισχύς του παρόντος διατάγματος αρχίζει από τη δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Στον Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας αναθέτουμε τη δημοσίευση και εκτέλεση του παρόντος διατάγματος. ΠΔ32_ΦΕΚ46Α_2016.pdf

Τον Σεπτέμβριο του 2013, η Ευρωπαϊκή Ένωση ενέκρινε τη νέα στρατηγική για τα δάση, για την ενίσχυση της ζωτικότητας των ευρωπαϊκών δασών, τη βιώσιμη διαχείρισή τους και την προώθηση του πολυλειτουργικού τους ρόλου. Σύμφωνα με τους Ευρωπαίους αξιωματούχους, τα δάση μπορούν να επηρεάσουν δραστικά τη βιώσιμη ανάπτυξη, καθώς όχι μόνο παρέχουν ένα υγιές περιβάλλον, αλλά συμβάλλουν στην ενίσχυση του ποιοτικού τρόπου ζωής. Άλλωστε, τα δάση αποτελούν το μόνο μέσο για την προώθηση της πράσινης οικονομίας και τη βελτίωση του βιοπορισμού. Παράλληλα, αποτελούν τη λύση για τον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής, τη διατήρηση της βιοποικιλότητας, τη βελτίωση της ποιότητας νερού και την καταπολέμηση της ερημοποίησης. Ειδικότερα, και σύμφωνα με τους στόχους της ΚΑΠ 2015-2020 για τις δασικές εκτάσεις, όλες οι ευρωπαϊκές χώρες αναμένεται να εφαρμόσουν πολιτικές για την προστασία των δασών που θα κινούνται σύμφωνα με το γενικότερο όραμα της Ευρώπης. Εργαλεία για την καλύτερη διαχείριση των δασών θα αποτελούν η έρευνα, η εκπαίδευση, η καινοτομία και η διάδοση της πληροφορίας. Πιο συγκεκριμένα, οι πιο βασικοί από τους στόχους της είναι οι εξής: – Η αποκατάσταση της βιοποικιλότητας των δασών. – Η συμπερίληψη στρατηγικών για τα δάση, με σκοπό την προσαρμογή τους στην κλιματική αλλαγή. – Η ενίσχυση του ρόλου των δασών, με στόχο την καταπολέμηση της ερημοποίησης. – Η εξάλειψη της παράνομης υλοτομίας και του σχετιζόμενου με αυτήν εμπορίου. – Η βιώσιμη διαχείριση των δασών, η οποία θα συμβάλει στην ανανέωση των πρώτων υλών και της ενέργειας στην Ευρώπη. – Κοινωνικοοικονομικά και πολιτιστικά οφέλη θα προκύψουν ως αποτέλεσμα της πολιτικής που θα εφαρμοστεί, όπως η βελτίωση της ανθρώπινης υγείας, ο βιοπορισμός, η αγροτική ανάπτυξη και η παροχή θέσεων εργασίας. – Η αξιοποίηση των δασικών οικοσυστήματων από τις σχετικές εθνικές πολιτικές και από όργανα που στηρίζονται στην αγορά, όπως η πληρωμή για παροχή υπηρεσιών (τροφή, νερό, ξυλεία κ.α.) από τα οικοσυστήματα. Πηγή: http://www.ypaithros...2014-2020-dash/ Click here to view the είδηση

Ομάδα 50 κτιρίων σε έκταση έως 25 στρέμματα. Αυτός είναι, κατά το υπουργείο Περιβάλλοντος, ο ελάχιστος ορισμός της «οικιστικής πύκνωσης», δηλαδή των περιοχών αυθαιρέτων σε δάση και δασικές εκτάσεις που μπορούν να εξαιρεθούν (προσωρινά από τη διαδικασία ανάρτησης των δασικών χαρτών. Στην Αττική, οι περιοχές αυτές θα πρέπει να οριστούν από τους δήμους μέχρι τον Σεπτέμβριο. Η κατηγορία των «οικιστικών πυκνώσεων» προβλέφθηκε στον ν. 4389/16, που τροποποίησε τη διαδικασία κατάρτισης δασικών χαρτών. Πρόκειται για τις γνωστές προβληματικές περιοχές: οικισμοί αυθαιρέτων μέσα σε δάση και δασικές εκτάσεις ή οικισμοί στους οποίους, με μαγικό τρόπο, συνυπάρχουν νόμιμα και παράνομα κτίσματα. Σύμφωνα με τον νόμο, οι περιοχές αυτές θα πρέπει να οριστούν από τους δήμους (με μοβ χρώμα στις αεροφωτογραφίες που παρέχει η «Εθνικό Κτηματολόγιο και Χαρτογράφηση») μέσα σε δύο μήνες όπου υπάρχει θεωρημένος δασικός χάρτης, ειδάλλως σε έξι μήνες. Επρόκειτο για νομικό τρικ του υπουργείου, προκειμένου να ικανοποιήσει το... λαϊκό αίσθημα (ας μην ξεχνάμε ότι βουλευτές της νυν κυβέρνησης, όπως και των προηγούμενων, έχουν «χτίσει» τις πολιτικές τους σταδιοδρομίες ως προστάτες-άγιοι των αυθαιρέτων). Και ταυτόχρονα να επισπεύσει τη διαδικασία κύρωσης των δασικών χαρτών, η οποία αποτελεί μνημονιακή υποχρέωση. Αυτό που εκκρεμούσε ήταν ο ορισμός των «οικιστικών πυκνώσεων». Με απόφαση, λοιπόν, του αναπληρωτή υπουργού Γιάννη Τσιρώνη (που αναμένεται να δημοσιευθεί σε ΦΕΚ), μια «οικιστική πύκνωση» πρέπει να περιλαμβάνει κατ’ ελάχιστον 50 κτίρια. Για τον υπολογισμό της έκτασης της «μοβ περιοχής» το υπουργείο ορίζει ότι: – Oταν ο συνολικός αριθμός των κτιρίων είναι από 50 έως 100, αναλογεί τουλάχιστον ένα κτίριο ανά 500 τ.μ. Αυτό σημαίνει ότι λ.χ. μια περιοχή με 50 αυθαίρετα μπορεί να φθάνει (το ανώτερο) σε έκταση τα 25 στρέμματα. – Οταν ο συνολικός αριθμός των κτιρίων είναι μεγαλύτερος των 100, αναλογεί τουλάχιστον ένα κτίριο ανά 1 στρέμμα. – Οταν ο συνολικός αριθμός των κτιρίων είναι μεγαλύτερος των 400, αναλογεί τουλάχιστον ένα κτίριο ανά 2 στρέμματα. Οπως επισημαίνεται, για τον υπολογισμό των ως άνω επιφανειών δεν λαμβάνεται υπόψη το μέγεθος της κάθε ιδιοκτησίας, αλλά μόνον το σύνολο της «μοβ περιοχής». Ωστόσο, η ρύθμιση έχει (εξ ορισμού αλλά και συγκεκριμένα) αρκετά προβλήματα: – Η συνάρτηση του εμβαδού της «οικιστικής πύκνωσης» με τον αριθμό των κτιρίων οδηγεί νομοτελειακά στο «φούσκωμα» των περιοχών αυτών, ιδίως στις περιοχές όπου γίνονταν παράνομες κατατμήσεις, άρα τα αυθαίρετα είναι χτισμένα σε οικόπεδα των 200-250 τ.μ. – Δεν ορίζεται μέγιστη απόσταση ανάμεσα στα κτίρια, άρα δεν προκρίνονται μόνον οι συμπαγείς οικιστικές περιοχές. Δυο ή τρεις «συστάδες» αυθαιρέτων που απέχουν αρκετά μεταξύ τους μπορούν κάλλιστα να συμπεριληφθούν στην ίδια μοβ περιοχή, εάν λ.χ. συμπεριληφθεί και ο δρόμος που τις ενώνει (προκειμένου να μην αυξηθούν πολύ τα τετραγωνικά που θα καλύπτει η έκταση). Είναι δεδομένο ότι οι δήμοι... δεν θα αφήσουν κανέναν παραπονεμένο. Υπενθυμίζεται, πάντως, ότι ο καθορισμός μιας περιοχής ως «οικιστική πύκνωση» δεν συνεπάγεται τη νομιμοποίηση, αλλά σε πρώτη φάση μόνον την εξαίρεση από την ανάρτηση του δασικού χάρτη. Οσο δεν ξεκαθαρίζουν, ωστόσο, οι περιοχές αυτές (ως προς τον χαρακτηρισμό τους), τόσο παραμένει «θολό» ποιοι είναι καταπατητές και ποιοι όχι, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τα δικαιώματα του Δημοσίου στη διαδικασία κτηματογράφησης. kathimerini.gr

Το Κοινοβούλιο της Νορβηγίας δεσμεύτηκε πρόσφατα για την εφαρμογή πολιτικής μηδενικής αποψίλωσης των δασών. Ενώ πολλές μεγάλες εταιρείες σε όλο τον κόσμο έχουν υιοθετήσει παρόμοιες δεσμεύσεις και πολιτικές, η Νορβηγία είναι η πρώτη χώρα στον κόσμο που προβαίνει σε τέτοια κίνηση. Η δέσμευση έγινε από τη μόνιμη επιτροπή του νορβηγικού κοινοβουλίου για την Ενέργεια και το Περιβάλλον. Στη σύστασή της, η Επιτροπή, μεταξύ άλλων, αναφέρει ότι η κυβέρνηση «θα επιβάλει απαιτήσεις ώστε να διασφαλίζεται ότι οι δημόσιες συμβάσεις δεν θα συμβάλλουν στην αποψίλωση των δασών παγκοσμίως. Οι συγκεκριμένες πολιτικές θα διαμορφώνονται και ορίζονται από την κυβέρνηση, ως αποτέλεσμα της δέσμευσης». Η δέσμευση αποτελεί ένα σημαντικό βήμα στην διεθνή προσπάθεια για την αντιμετώπιση αυτής της καταστροφικής πρακτικής. Σύμφωνα με το Πρόγραμμα Περιβάλλοντος των Ηνωμένων Εθνών, η παραγωγή μόλις τεσσάρων βασικών προϊόντων (βόειο κρέας, φοινικέλαιο, σόγια και ξυλεία) είναι υπεύθυνη για το 40% της αποψίλωσης των τροπικών δασών στις χώρες που ασκείται αυτή η πρακτική. Η απώλεια των ενδιαιτημάτων και η κλιματική αλλαγή είναι μεταξύ των δυσμενών επιπτώσεων της αποψίλωσης των τροπικών δασών, και οι οικολογικές διαταραχές μπορούν να οδηγήσουν στην εξαφάνιση απειλουμένων ειδών, καθώς πολλά δεν μπορούν να επιβιώσουν από την αποψίλωση των δασών, που καταστρέφει τους βιοτόπους τους. Δεδομένου ότι τα δέντρα αποτελούν ένα σημαντικό μέρος του κύκλου του νερού και διαιωνίζουν αυτήν την απαραίτητη οικολογική λειτουργία, η μείωση του αριθμού τους μπορεί να οδηγήσει στην ερημοποίηση των δασών. Τα λιγότερα δέντρα σημαίνουν επίσης χαμηλότερη απορρόφηση αερίων του θερμοκηπίου, επιτρέποντας έτσι τη συνέχιση και την επιδείνωση της κλιματικής αλλαγής. Η απόφαση δεν είναι η πρώτη κίνηση της Νορβηγίας για την καταπολέμηση της αποψίλωσης των δασών. Το 2008, η Νορβηγία δεσμεύτηκε για την καταβολή ενός δισεκατομμυρίου δολαρίων στο ταμείο προστασίας του Αμαζονίου της Βραζιλίας. Αυτό βοήθησε να μειωθεί η αποψίλωση των δασών κατά 75% σε επτά χρόνια, σύμφωνα με το CNN. Πηγή: http://greenagenda.g... Click here to view the είδηση

Σε δημόσια διαβούλευση τίθεται από το υπουργείο Περιβάλλοντος Ενέργειας (ΥΠΕΝ) το σχέδιο προεδρικού διατάγματος για τον «Χαρακτηρισμό της χερσαίας περιοχής του δάσους Δαδιάς - Λευκίμης - Σουφλίου ως Εθνικού Πάρκου δάσους Δαδιάς - Λευκίμης -Σουφλίου», ενώ καθορίζονται επίσης ζώνες προστασίας, χρήσεων, όρων και περιορισμών». Όπως υπογραμμίζει το ΥΠΕΝ, το Εθνικό Πάρκο βρίσκεται στο μέσο του νομού Έβρου σε έκταση 428.000 στρ, από τα οποία τα 72.900 στρ. είναι αυστηρά προστατευόμενη ζώνη. Κατέχει ξεχωριστή γεωγραφική θέση σε διεθνές επίπεδο, καθώς βρίσκεται στο σταυροδρόμι μεταξύ Ασίας, Ευρώπης και Αφρικής και κοντά στον ανατολικότερο μεταναστευτικό διάδρομο πολλών ειδών πουλιών. Η εκτατική χρήση της γης από τον άνθρωπο στο βάθος των αιώνων, έχει οδηγήσει στη διαμόρφωση ενός πλούσιου μωσαϊκού τοπίων με πολλές εναλλαγές. Στην περιοχή έχουν καταγραφεί συνολικά 360 - 400 είδη φυτών, από τα οποία 25 είδη είναι ορχιδέες, 104 είδη πεταλούδων, 12 - 13 είδη αμφιβίων, 29 είδη ερπετών και 60 - 65 είδη θηλαστικών, εκ των οποίων 24 είναι νυχτερίδες. Επιπλέον, τα ιδιαίτερης αισθητικής τοπία με βραχώδεις σχηματισμούς, ρυάκια και ποτάμια, τα ενδημικά φυτά και τα σημεία γεωλογικού ενδιαφέροντος της περιοχής είναι υψηλής οικολογικής αξίας. Η οικολογική αξία του Δάσους Δαδιάς επισημάνθηκε το 1970 από Ευρωπαίους επιστήμονες, το 1980 η περιοχή ανακηρύχτηκε προστατευόμενη και από το 2006 έχει χαρακτηριστεί ως Εθνικό Πάρκο. Πλέον αποτελεί ένα από τα λίγα καταφύγια σπάνιων αρπακτικών πουλιών σε όλη την Ευρώπη, ενώ εδώ συναντάται ο μοναδικός αναπαραγόμενος πληθυσμός Μαυρόγυπα στα Βαλκάνια. Σύμφωνα με ανακοίνωση του ΥΠΕΝ δεδομένου ότι, το σχέδιο Π.Δ. διαφοροποιείται σε σχέση με την ισχύουσα ΚΥΑ, κυρίως σε επίπεδο όρων και περιορισμών, ο αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Γιάννης Τσιρώνης, καλεί όλους τους πολίτες και φορείς να συμμετέχουν στη εν λόγω δημόσια ηλεκτρονική διαβούλευση, προκειμένου να καταθέσουν τις προτάσεις τους, μέχρι και την 31 Οκτωβρίου 2016 και ώρα 09:00 π.μ. Όπως υπογραμμίζεται, οι παρατηρήσεις, οι σχολιασμοί και οι απόψεις όλων θα εξεταστούν και θα συμβάλλουν στην οριστική διαμόρφωση του σχεδίου Π.Δ. Πηγή: http://www.ered.gr/e...ias_sto_Soufli/ Click here to view the είδηση

Η Εθνική Ελλάδος δεν κατάφερε να ξεπεράσει το εμπόδιο της Κόστα Ρίκα και να προκριθεί στην επόμενη φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου 2014 που διεξάγεται στη Βραζιλία. Παρότι, η Εθνική μας ήταν καλύτερη στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα αποκλείστηκε στην άχαρη διαδικασία των πέναλτυ. Ωστόσο, υπάρχει ένα πολύ σημαντικότερο “γήπεδο” στο οποίο η Κόστα Ρίκα δεν πετυχαίνει “τυχερές” νίκες, αλλά μας βάζει κυριολεκτικά τα γυαλιά: αυτό του περιβάλλοντος και της οικολογίας. Η Κόστα Ρίκα λοιπόν διακρίνεται για τις καινοτόμες πολιτικές της στον τομέα του περιβάλλοντος και είναι η μόνη χώρα που πληροί τα πέντε κριτήρια που καθορίζονται για τη μέτρηση της περιβαλλοντικής βιωσιμότητας. Μεταξύ άλλων, η κυβέρνηση της χώρας ανακοίνωσε την πρόθεσή της να γίνει το πρώτο κράτος με ουδέτερο ισοζύγιο άνθρακα μέχρι το 2021. Αυτό σε μεγάλο βαθμό θα επιτευχθεί μέσω ενός προγράμματος εκτεταμένων δενδροφυτεύσεων. Είναι χαρακτηριστικό πως σήμερα περισσότερο από το μισό της έκτασης της χώρας καλύπτεται από δέντρα όταν το 1980 το ποσοστό ήταν μόλις 20%. Μάλιστα, πρόσφατη έκθεση της αμερικανικής ΜΚΟ Union of Concerned Scientists ανακήρυξε την Κόστα Ρίκα κορυφαία χώρα στον κόσμο στην καταπολέμηση της αποδάσωσης και στην προσπάθεια προστασίας των τροπικών δασών της βροχής. Όσον αφορά στη χρήση των ΑΠΕ στο ενεργειακό μείγμα, η διείσδυσή τους ήταν 47% το 2004 και 96% το 2006 με βασικές τεχνολογίες τα υδροηλεκτρικά εργοστάσια και τη γεωθερμία. Η Κόστα Ρίκα διακρίνεται για το πολύ υψηλό ποσοστό χρήσης των μέσων μαζικής μεταφοράς και ειδικά των λεωφορείων που συχνά διαθέτουν ακόμα και τουαλέτες. Το 2009 αναδείχθηκε ως «η πιο πράσινη χώρα στον κόσμο» σύμφωνα με αξιολόγηση του New Economics Foundation ενώ το 2012 η έκθεση Enviromental Performance Index η οποία κάθε χρόνο αξιολογεί τις επιδόσεις των χωρών σε περιβαλλοντικά θέματα υψηλής προτεραιότητας, την κατέταξε στην 1η θέση στην Αμερική και στην 5η παγκοσμίως. Όσον αφορά στη βιοποικιλότητα, η Κόστα Ρίκα φιλοξενεί των 5% των ειδών παγκοσμίως, ποσοστό τεράστιο για μια μικρή χώρα της Κεντρικής Αμερικής με έκταση 51.100 τετρ. χλμ. Μεταξύ άλλων διαθέτει 130 είδη ψαριών του γλυκού νερού, 160 είδη αμφίβιων, 208 είδη θηλαστικών, 220 είδη ερπετών, 850 είδη πουλιών, 1000 είδη πεταλούδων, 1.200 ποικιλίες ορχιδέων, 9.000 ήδη φυτών και 34.000 είδη εντόμων. Πώς προστατεύει όλα αυτά τα είδη; Ανακηρύσσοντας το 25% των εδαφών της σε πάρκα, τα 32 εθνικά και σε καταφύγια της άγριας ζωής. Επίσης 100 περιοχές της χώρας έχουν χαρακτηριστεί ως προστατευόμενες. Η ακτογραμμή της φτάνει τα 1,287 χιλιόμετρα, ενώ ξεκινάει στον Ειρηνικό και φτάνει μέχρι την Καραϊβική. Εκεί βρίσκεται και η περίφημη παραλία Samara Beach (καμία σχέση με τους δικούς μας σαμαράδες) η οποία αναδείχθηκε ως η δεύτερη καλύτερη παραλία της Κεντρικής Αμερικής από το «Travellers Choice 2013», της διάσημης ταξιδιωτικής πλατφόρμας TripAdvisor. Σε αυτό το σημείο αξίζει να σημειωθεί ότι η Κόστα Ρίκα θεωρείται παγκόσμιος πρωτοπόρος στην ανάπτυξη του οικολογικού τουρισμού από τη δεκαετία του 1990 ακόμη. Πρόκειται για μια πανέμορφη χώρα με τροπικά δάση, ορεινά δάση, ηφαίστεια, πεντακάθαρα ποτάμια και χρυσές παραλίες. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι οι κοσταρικανοί θεωρούνται ως οι πιο ευτυχισμένοι άνθρωποι στον κόσμο σύμφωνα με τον δείκτη Happy Planet Index που συνυπολογίζει το προσδόκιμο ζωής (73,4 χρόνια), την ικανοποίηση των ανθρώπων από τη ζωή τους και το (πολύ περιορισμένο) περιβαλλοντικό αποτύπωμα. Επιπλέον, 2012 έγινε η πρώτη χώρα στην αμερικανική ήπειρο που απαγόρευσε το κυνήγι, ενώ έχει καταργήσει και το στρατό. Λοιπόν σταματάμε εδώ διότι οι αναπόφευκτες συγκρίσεις με την Ελλάδα θα μας φέρουν κατάθλιψη. Και μας κέρδισαν και στη μπάλα. Πηγή: http://www.econews.g...ta-rica-115893/ Click here to view the είδηση

Στον παρακάνω δικτυακό τόπο αναρτώνται οι Πράξεις χαρακτηρισμού και οι αποφάσεις των Επιτροπών Επίλυσης Δασικών Αμφισβητήσεων (Ε.Ε.Δ.Α.) σύμφωνα με τα οριζόμενα στην παράγραφο 2 του άρθρο 42 του ν. 4280/2014, κατά τα ειδικώς οριζόμενα στις παραγράφους 3 και 5 του άρθρου 14 του νόμου 998/1979, όπως ισχύουν σύμφωνα με το άρθρο 34 του νόμου 4280/2014. Δείτε την σελίδα εδώ: http://dp.ypeka.gr/ Click here to view the είδηση