Αναζήτηση στην κοινότητα

Περίπου 3.760 μετρικοί τόνοι πλαστικών πλέουν αυτήν τη στιγμή στη Μεσόγειο Θάλασσα, από τις ακτές και την επιφάνειά της μέχρι τον βυθό της, σύμφωνα με μία νέα ελληνική επιστημονική μελέτη. Οι ερευνητές του Ινστιτούτου Ωκεανογραφίας του Ελληνικού Κέντρου Θαλασσίων Ερευνών (ΕΛΚΕΘΕ), με επικεφαλής τον δρα Κώστα Τσιάρα, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό Θαλάσσιας Επιστήμης «Frontiers in Marine Science», ανέπτυξαν ένα νέο μοντέλο που κάνει εκτιμήσεις για τα κάθε είδους πλαστικά σκουπίδια που προέρχονται από την ξηρά (ποτάμια, παράκτιες πόλεις κ.ά.) και καταλήγουν στα νερά της Μεσογείου. Η παγκόσμια παραγωγή πλαστικών εμφανίζει αύξηση κάθε χρόνο μετά τη δεκαετία του 1950. Το 2019 εκτιμάται ότι 368 εκατομμύρια τόνοι πλαστικών παρήχθησαν παγκοσμίως. Ένα ποσοστό από αυτά καταλήγει στις θάλασσες και στους ωκεανούς κάθε χρόνο. Ανάμεσά τους, ένας μεγάλος αριθμός αόρατων μικροπλαστικών (μεγέθους έως πέντε χιλιοστών) και μακροπλαστικών (άνω των πέντε χιλιοστών) πλέουν στη Μεσόγειο, μία κλειστή θάλασσα με μεγάλο πρόβλημα ρύπανσης από τα πλαστικά. Οι πυκνοκατοικημένες ακτές, η αλιεία, η ναυτιλία, ο τουρισμός κ.ά. συμβάλλουν στο πρόβλημα. Δεδομένης της μεγάλης θαλάσσιας βιοποικιλότητας στη Μεσόγειο, εκφράζονται φόβοι για τη διατήρηση των θαλάσσιων οικοσυστημάτων. Η πλαστική ρύπανση έχει επιπτώσεις σε όλα τα επίπεδα της θαλάσσιας βιοποικιλότητας, σύμφωνα με τους Έλληνες ερευνητές. Πλαστικά κάθε μεγέθους βρίσκονται στην επιφάνεια της Μεσογείου, στις ακτές της, στον βυθό της και μέσα στο σώμα των ψαριών και των άλλων θαλάσσιων οργανισμών. Ένα μέρος από αυτά τα πλαστικά καταλήγουν να τα τρώνε οι άνθρωποι μαζί με τα θαλασσινά. Οι επιστήμονες του ΕΛΚΕΘΕ εκτιμούν ότι κάθε χρόνο η Μεσόγειος δέχεται ένα φορτίο περίπου 17.600 τόνων πλαστικών, εκ των οποίων οι 3.760 τόνοι πλέουν σήμερα στα νερά της. Από το σύνολο της πλαστικής ρύπανσης, εκτιμάται ότι το 84% καταλήγει στις παραλίες και το υπόλοιπο 16% διασκορπίζεται στη στήλη του νερού σε μεγαλύτερα βάθη ή πέφτει τελικά στον βυθό. Σύμφωνα με τον δρα Τσιάρα, τα μικροπλαστικά είναι λιγότερο άφθονα στην επιφάνεια της θάλασσας επειδή βυθίζονται ταχύτερα, ενώ τα μεγαλύτερα μακροπλαστικά, όπως οι πλαστικές σακούλες, συνήθως πλέουν για μεγαλύτερο χρόνο και σε μεγαλύτερες αποστάσεις. Ενδεικτικά, τα μικροπλαστικά των 50 μικρομέτρων (εκατομμυριοστών του μέτρου) βυθίζονται σε λιγότερο από μία ημέρα, εκείνα των 200 μικρομέτρων σε 3,5 ημέρες, των 350 μικρομέτρων σε δύο εβδομάδες, ενώ όσα έχουν μέγεθος πάνω από ένα χιλιοστό συνήθως συνεχίζουν να πλέουν. Οι πηγές των μικρότερων μικροπλαστικών (έως 300 μικρομέτρων), όπως είναι οι μονάδες βιολογικού καθαρισμού και επεξεργασίας λυμάτων, βρίσκονται κυρίως κοντά σε μεγάλες πόλεις στις δυτικομεσογειακές ακτές της Γαλλίας, της Ισπανίας και της Ιταλίας. Από την άλλη, συχνότερα είναι τα μεγαλύτερου μεγέθους μικροπλαστικά (άνω των 300 μικρομέτρων) στις ακτές της Ελλάδας, της Τουρκίας, της Ιταλίας, της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής. Τα μακροπλαστικά αφθονούν στις ακτές της Αλγερίας, της Αλβανίας και της Τουρκίας, καθώς και κοντά σε παράκτιες πόλεις με μεγάλο πληθυσμό σε Γαλλία, Ισπανία και Ιταλία. View full είδηση

Σύμφωνα με μελέτες σε Ευρωπαϊκό επίπεδο το 80-85% των θαλάσσιων απορριμμάτων που συναντώνται στις παραλίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι πλαστικά. Από το σύνολο των πλαστικών, 50% αντιστοιχεί σε πλαστικά αντικείμενα μιας χρήσης και 27% σε είδη αλιείας. Τα αντικείμενα αυτά δημιουργούν τεράστιο πρόβλημα στα θαλάσσια οικοσυστήματα, τη βιοποικιλότητα και την ανθρώπινη υγεία και κατ’ επέκταση έχουν επιπτώσεις σε οικονομικές δραστηριότητες όπως στον τουρισμό, την αλιεία και τη ναυτιλία. Για το σκοπό αυτό, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εξέδωσε τον Ιανουάριο 2018 την Στρατηγική για τα πλαστικά με σκοπό να αλλάξει τον τρόπο που τα πλαστικά προϊόντα σχεδιάζονται, παράγονται, χρησιμοποιούνται και ανακυκλώνονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Στρατηγική αυτή αποτελεί μέρος του Ευρωπαϊκού Νέου Σχεδίου Δράσης για την κυκλική οικονομία. Για την αντιμετώπιση του προβλήματος εκδόθηκε η «Οδηγία 2019/904/ΕΕ σχετικά με τη μείωση των επιπτώσεων ορισμένων πλαστικών προϊόντων στο περιβάλλον». Στόχος είναι η πρόληψη και μείωση του αντίκτυπου ορισμένων πλαστικών προϊόντων στο περιβάλλον, ιδίως στο υδάτινο περιβάλλον και την ανθρώπινη υγεία, καθώς και την προώθηση της μετάβασης σε μία κυκλική οικονομία με καινοτόμα και βιώσιμα επιχειρηματικά μοντέλα, προϊόντα και υλικά συμβάλλοντας έτσι στην αποδοτική λειτουργία της εσωτερικής αγοράς. Κατευθυντήριες Οδηγίες για τα πλαστικά μιας χρήσης Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει εκδώσει κατευθυντήριες οδηγίες σχετικά με τα διάφορα πλαστικά προϊόντα που εντάσσονται στο πεδίο εφαρμογής της Οδηγίας. Συγκεκριμένα, παρέχονται κατευθύνσεις για την ερμηνεία του ορισμό του πλαστικού και για διάφορες κατηγορίες πλαστικών προϊόντων που εντάσσονται στο πεδίο εφαρμογής της Οδηγίας. Νόμος 4736/2020 Στην Ελλάδα η εναρμόνιση της εθνικής νομοθεσίας με την Οδηγία ολοκληρώθηκε τον Οκτώβριο 2020 με την ψήφιση του Νόμου 4736/2020 «Ενσωμάτωση της Οδηγίας (ΕΕ) 2019/904 σχετικά με τη μείωση των επιπτώσεων ορισμένων πλαστικών προϊόντων στο περιβάλλον και λοιπές διατάξεις». Με βάση το Νόμο αυτό προβλέπονται συγκεκριμένες διατάξεις για διάφορες κατηγορίες πλαστικών προϊόντων, οι οποίες θα ισχύουν σε διαφορετικές ημερομηνίες. Ορισμένα προϊόντα μιας χρήσης καταργούνται από την 3η Ιουλίου 2021. Πρόκειται για εκείνα τα προϊόντα που ανευρίσκονται συνηθέστερα στις ακτές. Για άλλες κατηγορίες πλαστικών προϊόντων, όπως τα κυπελάκια για ποτά ή τους περιέκτες τροφίμων θα αρχίσει σταδιακά η μείωσή τους προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι της Οδηγίας. Η μείωση θα επιτευχθεί με στοχευμένες δράσεις, όπως για παράδειγμα με την υιοθέτηση της εισφοράς προστασίας περιβάλλοντος, με την υποχρέωση διάθεσης στο σημείο πώλησης επαναχρησιμοποιήσιμων εναλλακτικών προϊόντων και χρήσης εναλλακτικών προϊόντων από υπηρεσίες catering, με αύξηση του ανακυκλωμένου πλαστικού στις φιάλες pet κ.ά. Για άλλα πλαστικά προϊόντα θα επεκταθεί το πρόγραμμα διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού, προκειμένου να καλύψει και άλλες κατηγορίες πλαστικών αποβλήτων. Επίσης, θα υιοθετηθεί η χωριστή συλλογή για ορισμένες κατηγορίες αποβλήτων πλαστικών. Συγκεκριμένα στο Νόμο προβλέπονται τα ακόλουθα κατ’ άρθρο: Απαγόρευση χρήσης ορισμένων πλαστικών (Άρθρο 5) Από τις 3 Ιουλίου 2021 ισχύει η απαγόρευση χρήσης των ακόλουθων 10 προϊόντων στην επικράτεια και σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης: 1) μπατονέτες 2) πλαστικά μαχαιροπίρουνα 3) πλαστικά πιάτα 4) πλαστικά καλαμάκια 5) πλαστικοί αναδευτήρες ποτών 6) πλαστικά στηρίγματα μπαλονιών εκτός από μπαλόνια για βιομηχανικές ή άλλες επαγγελματικές χρήσεις 7) περιέκτες τροφίμων κατασκευασμένοι από διογκωμένο πολυστυρένιο (φελιζόλ) περιέκτες ποτών από διογκωμένο πολυστυρένιο (φελιζόλ), καθώς και τα καπάκια και τα καλύμματά τους και 9) κυπελάκια για ποτά από διογκωμένο πολυστυρένιο (φελιζόλ), καθώς και τα καπάκια και καλύμματά τους. 10) προϊόντα που κατασκευάζονται από οξοδιασπώμενη πλαστική ύλη. Για τους Φορείς της Γενικής Κυβέρνησης η απαγόρευση χρήσης των ανωτέρω πλαστικών προϊόντων μιας χρήσης ισχύει από την 1η Φεβρουαρίου 2021. Μείωση της κατανάλωσης (Άρθρο 4) Για τα κυπελάκια για ποτά και τους περιέκτες τροφίμων τίθεται στόχος μείωσης της κατανάλωσης τουλάχιστον κατά 30% έως το 2024 και κατά 60% έως το 2026 σε σύγκριση με το 2022. Για την επίτευξη του ανωτέρω στόχου: –από 1ης Ιανουαρίου 2022 επιβάλλεται εισφορά προστασίας του περιβάλλοντος (4 λεπτά πλέον ΦΠΑ) ανά τεμάχιο προϊόντος. Η εισφορά έχει ανταποδοτικό χαρακτήρα και τα δημόσια έσοδα, τα οποία προβλέπεται να εισπράττονται από την Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων εσόδων (ΑΑΔΕ), θα αποδίδονται στο Πράσινο Ταμείο για δράσεις αποκλειστικά συναφείς με τους σκοπούς του Νόμου. – από 1ης Ιανουαρίου 2022 οι επιχειρήσεις μαζικής εστίασης υποχρεούνται να διαθέτουν επαναχρησιμοποιούμενα εναλλακτικά προϊόντα των πλαστικών μιας χρήσης στον καταναλωτή στο σημείο πώλησης – από 1ης Ιουλίου 2021 παρέχεται πρόσβαση νερού από κοινόχρηστες βρύσες σε δημοτικές αθλητικές εγκαταστάσεις και σε δημοτικές παιδιές χαρές. Απαιτήσεις για τα προϊόντα (Άρθρο 6) Από 3ης Ιουλίου 2024 οι φιάλες ποτών με χωρητικότητα έως και 3 λίτρων θα πρέπει να διατίθενται στην αγορά μόνον εάν τα καπάκια και τα καλύμματα παραμένουν προσαρτημένα στις φιάλες. Από 1ης Ιανουαρίου 2025 οι φιάλες ποτών «PET» με χωρητικότητα έως και 3 λίτρων πρέπει να περιέχουν τουλάχιστον 25% ανακυκλωμένο πλαστικό και από 1ης Ιανουαρίου 2030 όλες οι φιάλες με χωρητικότητα έως και 3 λίτρων τουλάχιστον 35%. Σήμανση πλαστικών προϊόντων (Άρθρο 7) Από 3ης Ιουλίου 2021 προβλέπεται υποχρεωτική σήμανση συσκευασίας των ακόλουθων πλαστικών προϊόντων: Σερβιέτες υγιεινής, ταμπόν και εφαρμογείς ταμπόν Υγρά μαντηλάκια Προϊόντα καπνού με φίλτρο και φίλτρα για χρήση σε συνδυασμό με προϊόντα καπνού Κυπελάκια για ποτά. Με τον τρόπο αυτό ενημερώνεται ο καταναλωτής για : α) τις κατάλληλες επιλογές διαχείρισης του προϊόντος ως αποβλήτου ή τους τρόπους διάθεσης αποβλήτων που πρέπει να αποφεύγονται για το συγκεκριμένο προϊόν σύμφωνα με την ιεράρχηση των αποβλήτων και β) την παρουσία πλαστικών υλών στο προϊόν και τις επακόλουθες αρνητικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις από την απόρριψη στο περιβάλλον. Για τη σήμανση έχει εκδοθεί ο Κανονισμός ΕΕ 2020/2151 της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Προγράμματα διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού (Άρθρα 8, 9, 10 και 11) Για τις ακόλουθες 8 κατηγορίες πλαστικών προϊόντων θεσπίζονται συλλογικά συστήματα εναλλακτικής διαχείρισης για τα απόβλητα συσκευασίας. Περιέκτες τροφίμων Πακέτα και περιτυλίγματα από εύκαμπτο υλικό Περιέκτες ποτών έως και 3 λίτρα Κυπελάκια για ποτά Λεπτές πλαστικές σακούλες μεταφοράς Υγρά μαντηλάκια Μπαλόνια Προϊόντα καπνού ποτών Χωριστή συλλογή (Άρθρο 13) Τα απόβλητα που προκύπτουν από τις πλαστικές φιάλες ποτών έως και 3 λίτρων θα συλλέγονται χωριστά με στόχο τουλάχιστον κατά 77% έως το 2025 και κατά 90% έως το έτος 2029 των προϊόντων αυτών που διατίθενται στην αγορά. Για το σκοπό αυτό ο καταναλωτής κατά την αγορά του προϊόντος αυτού θα καταβάλλει εγγυοδοτικό αντίτιμο , το οποίο θα του αποδίδεται κατά την επιστροφή του προϊόντος με σκοπό τη χωριστή συλλογή για ανακύκλωση. View full είδηση

Τα πλαστικά φράζουν τη γη και το νερό. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα στη Χιλή, η οποία είναι ένας από τους μεγαλύτερους παραγωγούς πλαστικών απορριμμάτων στη Λατινική Αμερική, σύμφωνα με την Greenpeace. Τα στοιχεία του μη κερδοσκοπικού οργανισμού Fundación Chile, αναφέρουν ότι 990.000 τόνοι πλαστικών καταναλώνονται κάθε χρόνο και τα οικοσυστήματα της χώρας τώρα επηρεάζονται αισθητά από τη ρύπανση. Ο οργανισμός προστασίας του περιβάλλοντος Greenpeace απεικονίζει τη καταστροφική ζημιά του πλαστικού με το «The Nature of Plastic», μια σειρά φωτογραφιών που απεικονίζει πραγματικούς χώρους της φύσης στη Χιλή. Αντί όμως, για πεδινά τοπία και καθαρά νερά, οι εικόνες κατασκευάζονται με κομμάτια πλαστικού. Η εικόνα έχει στόχο να δείξει πώς το πλαστικό διεισδύει και κυριαρχεί στα χιλιανά τοπία, ακόμη και σε προστατευμένα περιβάλλοντα. Η εκπληκτική καμπάνια δημιουργήθηκε από το πρακτορείο μάρκετινγκ Cheil Worldwide Chile. Οι εικόνες τοποθετήθηκαν γύρω από την πόλη με έναν συνοδευτικό κωδικό QR, τον οποίο οι ταξιδιώτες μπορούν να σαρώσουν με τα κινητά τους για να μάθουν πώς μπορούν να σταματήσουν την εξάπλωση της καταστροφικής πορείας του πλαστικού στη φύση. View full είδηση

«Φόρο» 800 ευρώ για κάθε τόνο πλαστικών που δεν ανακυκλώνεται θα πρέπει να καταβάλλουν από φέτος όλες οι χώρες της Ε.Ε. Αυτό συνεπάγεται ότι η καθυστέρηση της Ελλάδας να προχωρήσει σε αύξηση των ποσοστών ανακύκλωσης θα «μεταφραστεί» σε περίπου 60 εκατ. ευρώ/έτος για τα επόμενα χρόνια. Την πρόβλεψη είχε προαναγγείλει μέσω της «Κ» προ δεκαπενθημέρου ο επίτροπος Περιβάλλοντος. Η σχετική ρύθμιση περιλαμβάνεται σε σχέδιο νόμου του υπουργείου Οικονομικών, που κατατέθηκε προχθές στη Βουλή. Οπως αναφέρει, θεσπίζεται ένας νέος πόρος για τη χρηματοδότηση του προϋπολογισμού της Ε.Ε., ο οποίος ορίζεται σε 0,80 ευρώ/κιλό πλαστικών που η κάθε χώρα δεν ανακυκλώνει. Συντελεστής Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία του Ελληνικού Οργανισμού Ανακύκλωσης, το 2018 παρήχθησαν/εισήχθησαν στη χώρα μας περίπου 202.000 τόνοι πλαστικών εκ των οποίων ανακυκλώθηκαν περίπου 80.000 τόνοι. Επομένως, το ποσό που πρέπει να καταβληθεί θα ήταν περίπου 97,6 εκατ. ευρώ. Για τις χώρες όμως των οποίων το ΑΕΠ είναι μικρότερο από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, το ποσό αυτό απομειώνεται βάσει ενός συντελεστή, που αντιστοιχεί στην Ελλάδα σε 33 εκατ. ευρώ. Συνεπώς, η χώρα μας θα κληθεί να καταβάλει φέτος 64,6 εκατ. ευρώ. Το ποσό αυτό θα καταβάλλεται από όλες τις χώρες για μία επταετία, με βάση τις επιδόσεις τους στην ανακύκλωση. Ομως τα τελευταία δύο χρόνια δεν θα ισχύει ο μειωτικός συντελεστής. Επομένως, αν η Ελλάδα δεν βελτιώσει τα επίπεδα ανακύκλωσης πλαστικών συσκευασιών, θα καταβάλλει σε βάθος επταετίας περί το μισό δισ. ευρώ (518,2 εκατ. ευρώ). Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η θέσπιση του πόρου αυτού «παρέχει κίνητρο για τη μείωση της κατανάλωσης πλαστικών μιας χρήσης, ενώ θα ενθαρρύνει την ανακύκλωση και θα τονώσει την τοπική οικονομία». Την απόφαση αυτή είχε προαναγγείλει στη χώρα μας μέσω συνέντευξης στην «Κ» (βλ. 23.2.21 «Φόρος σε όσους υστερούν στην ανακύκλωση πλαστικού») ο επίτροπος Περιβάλλοντος Βιργκίνιους Σινκέβιτσους. «Ευκαιρία» «Το νέο ευρωπαϊκό περιβαλλοντικό τέλος είναι σημαντικό να αποτελέσει ευκαιρία για τη χώρα μας, ένα κίνητρο για να επιτύχουμε καλύτερες επιδόσεις στην ανακύκλωση σταδιακά τα επόμενα έτη. Αυτό θα βοηθήσει πολλαπλά: αφενός στη δραστική μείωση του ποσού που θα καταβάλει η χώρα στην Ε.Ε. Και αφετέρου, τόσο στη μείωση της περιβαλλοντικής και οικονομικής επιβάρυνσης που επιφέρουν οι πλαστικές συσκευασίες που οδηγούνται σε ταφή, όσο και στην αύξηση των διαθέσιμων ποσοτήτων της ποιοτικής πρώτης ύλης (από πλαστικά συσκευασιών) με την οποία θα παραχθούν νέα προϊόντα με οικονομικά βιώσιμο τρόπο», αναφέρει ο Γιώργος Ηλιόπουλος, αντιπρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων (ΕΕΔΣΑ). «Για να γίνει αυτό απαιτείται η εφαρμογή νέων μέτρων (κίνητρα, αντικίνητρα, οργανωτικά, ενημέρωσης), όπως τα νέα συστήματα επιστροφής για τις πλαστικές φιάλες, η νέα πολιτική διαμόρφωσης των εισφορών των παραγωγών πλαστικών συσκευασιών με βάση την ανακυκλωσιμότητα ή το ποσοστό ανακυκλωμένης πρώτης ύλης που χρησιμοποιήθηκε για την παραγωγή τους, οι νέες σημάνσεις των προϊόντων για την ενημέρωση των καταναλωτών κ.λπ.». View full είδηση

Με Εγκύκλιο του Υπουργείου Περιβάλλοντος & Ενέργειας έχει επισημανθεί ότι σύμφωνα με τον ν.4736/2020, σχετικά με τη μείωση των επιπτώσεων ορισμένων πλαστικών προϊόντων στο περιβάλλον, από την 1η Φεβρουαρίου 2021 οι Φορείς της Γενικής Κυβέρνησης (υπενθυμίζουμε ότι Φορείς Γενικής Κυβέρνησης είναι και οι ΟΤΑ Α’ και Β’ βαθμού): α) απαγορεύεται να προμηθεύονται με οποιονδήποτε τρόπο τα πλαστικά προϊόντα μίας χρήσης που απαριθμούνται κατωτέρω, τα οποία είναι κατασκευασμένα εξολοκλήρου από πλαστική ύλη, καθώς και τα προϊόντα που κατασκευάζονται από οξοδιασπώμενη πλαστική ύλη, β) υποχρεούνται να περιλαμβάνουν στα έγγραφα των συμβάσεων, οι οποίες καταρτίζονται δυνάμει Προκήρυξης που δημοσιεύεται μετά την 1η/2/2021 και έχουν ως αντικείμενο τη μίσθωση ή εκμετάλλευση ή παροχή υπηρεσιών λειτουργίας κυλικείων, όρο περί απαγόρευσης της προμήθειας, της χρήσης και της διάθεσης από τον Ανάδοχο της σύμβασης των πλαστικών προϊόντων μίας χρήσης που απαριθμούνται κατωτέρω, τα οποία είναι κατασκευασμένα εξολοκλήρου από πλαστική ύλη, καθώς και των προϊόντων που κατασκευάζονται από οξοδιασπώμενη πλαστική ύλη. Τα πλαστικά προϊόντα μίας χρήσης που απαγορεύεται να προμηθεύονται οι Φορείς της Γενικής Κυβέρνησης είναι τα ακόλουθα: 1) πλαστικές μπατονέτες, εξαιρουμένων εκείνων που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής των 2 ΚΥΑ που αναφέρει η Εγκύκλιος, 2) πλαστικά μαχαιροπίρουνα (πιρούνια, κουτάλια, μαχαίρια, ξυλάκια φαγητού), 3) πλαστικά πιάτα, 4) πλαστικά καλαμάκια, εξαιρουμένων εκείνων που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής των 2 ΚΥΑ που αναφέρει η Εγκύκλιος, 5) πλαστικοί αναδευτήρες ποτών, 6) πλαστικά στηρίγματα μπαλονιών (όχι τα μπαλόνια), εκτός από μπαλόνια για βιομηχανικές ή άλλες επαγγελματικές χρήσεις και εφαρμογές που δεν αφορούν διανομή στους καταναλωτές, συμπεριλαμβανομένων των μηχανισμών που απαιτούνται για τη στήριξη των ειδών αυτών, 7) περιέκτες τροφίμων κατασκευασμένοι από διογκωμένο πολυστυρένιο (όπως φελιζόλ), όπως κουτιά με κάλυμμα ή χωρίς κάλυμμα μέσα στα οποία τοποθετούνται τρόφιμα τα οποία: α) προορίζονται για άμεση κατανάλωση, β) καταναλώνονται συνήθως από το δοχείο και γ) είναι έτοιμα για κατανάλωση χωρίς περαιτέρω προετοιμασία (ιδίως μαγείρεμα, βράσιμο ή ζέσταμα) Στους περιέκτες αυτούς συμπεριλαμβάνονται και οι περιέκτες που χρησιμοποιούνται για γεύματα ταχυφαγείων ή άλλα γεύματα έτοιμα προς άμεση κατανάλωση εκτός από περιέκτες ποτών, πιάτα, πακέτα και περιτυλίγματα που περιέχουν τρόφιμα, περιέκτες ποτών από διογκωμένο πολυστυρένιο (όπως φελιζόλ), καθώς και τα καπάκια και τα καλύμματά τους, και 9) κυπελάκια για ποτά από διογκωμένο πολυστυρένιο (όπως φελιζόλ), καθώς και τα καπάκια και καλύμματά τους. Στην ως άνω απαγόρευση περιλαμβάνονται και όλα τα προϊόντα (πέραν των ανωτέρω αναφερόμενων) που κατασκευάζονται από οξοδιασπώμενη πλαστική ύλη (όπως σακούλες και περιέκτες τροφίμων από οξοδιασπώμενη πλαστική ύλη). Η απαγόρευση των ανωτέρω προϊόντων δεν αφορά δημόσιες συμβάσεις για τις οποίες η διαδικασία ανάθεσης έχει ξεκινήσει πριν την 1η Φεβρουαρίου. Το παρόν αφορά στα πλαστικά προϊόντα μίας χρήσης που κατασκευάζονται εξ ολοκλήρου από πλαστική ύλη. Για τα προϊόντα μίας χρήσης, τα οποία κατασκευάζονται εν μέρει από πλαστική ύλη, αναμένονται οι τεχνικές προδιαγραφές της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ώστε να εκδοθεί η προβλεπόμενη ΚΥΑ. Αναλυτικότερα στην Εγκύκλιο: https://www.airetos.gr/UsersFiles/Documents/plastika_egyklios.pdf View full είδηση

Η μόλυνση από τα πλαστικά καταστρέφει τον πλανήτη μας από τους ωκεανούς μέχρι τα βουνά. Τι θα συνέβαινε όμως αν μετατρέπαμε τα πλαστικά απορρίμματα σε κάτι χρήσιμο και επικερδές; Αυτό ακριβώς αποφάσισαν να κάνουν τέσσερις Κενυάτες μηχανικοί. Πριν από τρία χρόνια η Κένυα επέβαλε την πιο αυστηρή απαγόρευση στον κόσμο στην κατασκευή, τη χρήση και την εισαγωγή πλαστικού. Όπως επισημαίνει ο Έιμος Γουεμάνια από την Greenpeace, το πλαστικό βρίσκεται παντού στη ζωή μας, ακόμη και στο φαγητό: «H Greenpeace έκανε μια μελέτη το 2018 σε όλο τον κόσμο για την παρουσία μικροπλαστικών σε εταιρίες που πωλούσαν αλάτι. Βρήκαμε ότι υπάρχουν σημαντικές ποσότητες μικροπλαστικών στο θαλασσινό αλάτι, στο αλάτι των λιμνών ακόμη και σε αυτό των βράχων. Τα μικροπλαστικά λοιπόν είναι στο φαγητό μας, στον αέρα που αναπνέουμε, στο νερό και προκαλούν προβλήματα στην υγεία μας». Μια εταιρία παραγωγής στο Ναϊρόμπι στοχεύει να βάλει φρένο στην ατελείωτη ροή πλαστικών απορριμμάτων, μετατρέποντάς τα σε φιλικές για το περιβάλλον πλάκες πεζοδρομίων. Η Ενζάμπι Μπατέ είναι συνιδρύτρια της Τζιτζένγκε: «Μόνο στο Ναϊρόμπι, παράγουμε περίπου 500 μετρικούς τόνους πλαστικών απορριμμάτων κάθε μέρα. Ελάχιστα από αυτά ανακυκλώνονται. Τα υπόλοιπα καταλήγουν στο περιβάλλον και στις χωματερές. Σ’ αυτό διακρίναμε μια μοναδική ευκαιρία, γιατί τα απορρίμματα είναι ένας χρήσιμος πόρος. Ξεκινήσαμε μαζεύοντας πλαστικά απορρίμματα και τα πουλάγαμε σε εταιρίες ανακύκλωσης. Αυτό ήταν το 2017. Μετά από λίγο χρονικό διάστημα έξι μηνών καταλάβαμε ότι μαζεύαμε πολύ περισσότερα από όσα πουλούσαμε, από όσα αυτές οι εταιρίες μπορούν να πάρουν. Έτσι αποφασίσαμε να καλύψουμε το κενό και αντί να στέλνουμε τα πλαστικά στη χωματερή, να τα χρησιμοποιούμε. Και έτσι ξεκίνησε η συγκεκριμένη δραστηριότητα με τις πλάκες. Σκεφτήκαμε τι παραπάνω μπορούμε να κάνουμε με το πλαστικό που μας απομένει για να κάνουμε κάτι που θα έχει προστιθέμενη αξία και να είναι ένα προϊόν που μπορεί να φτάσει στην αγορά και να έχει ως βάση του τα πλαστικά απορρίμματα. Και αρχίσαμε να φτιάχνουμε τις πλάκες». Το πλαστικό διαλύεται σε μικρά πέλετ που ταξινομούνται ανά χρώμα. Αφού αναμιχθούν με άμμο και με την επιθυμητή χρωστική ουσία, μορφοποιούνται και μπαίνουν σε μια υδραυλική πρέσα. Η Αν Μουτόνι είναι συντονίστρια του προγράμματος ανάπτυξης των φτωχογειτονιών Μουκούρου: «Χρησιμοποιούσαμε και πριν την σκυρόστρωση, αλλά οι περισσότεροι εκπαιδευόμενοι παραπονούνταν ότι κατέστρεφε τα παπούτσια τους. Οι πλάκες τζιτζένγκε ήταν πολύ καλύτερες. Είναι σαν να περπατάς σε καουτσούκ, γιατί έχουν λίγο πλαστικό στη σύνθεσή τους. Είναι φιλικές προς το περιβάλλον. Είναι επίσης όμορφες, γιατί έχουν διαφορετικά χρώματα. Μπορούν να καθαριστούν εύκολα, όταν τις σκουπίζουν οι οδοκαθαριστές. Πραγματικά άλλαξαν εντελώς τον οργανισμό μας». Η εταιρία μπορεί να παράγει 1500 πλάκες την ημέρα. Τις πωλούν 8-10 ευρώ το τετραγωνικό μέτρο. Έτσι κατάφερε να γίνει επικερδής και ταυτόχρονα να είναι φιλική προς το περιβάλλον. Γενετική μηχανική: Ο κλάδος του 1 τρισεκατομμυρίου δολαρίων με τις απίθανες προοπτικές Η γενετική μηχανική και η γονιδιωματική θα είναι ο επόμενος κλάδος με τζίρο πολλά τρισεκατομμύρια δολάρια, καθώς ο τομέας της υγείας και τα εμβόλια για την Covid-19, χρησιμοποιούν αυτή την τεχνολογία. Η Τζέιν Γουίδερσπουν από το euronews συντόνισε μια συζήτηση κορυφαίων ειδικών στην Έκθεση Τεχνολογίας της Πληροφορίας στον Κόλπο, στο Ντουμπάι. Τζέιν Γουίδερσπουν, Euronews: Είναι η ερώτηση του ενός τρισεκατομμυρίου δολαρίων. Πού θα γίνει η επόμενη μεγάλη επιστημονική καινοτομία; Ζέεβ Ρότσταϊν, Καθηγητής-Γενικός Διευθυντής του Ιατρικού Οργανισμού Χαντασάχ: Στη γονιδιωματική. Όλη η παραγωγή εμβολίων κατά της Covid-19, στηρίζεται στην γονιδιωματική τεχνική CRISPR και στην πραγματική κατανόηση του αγγελιοφόρου RNA. Σ’ αυτό στηρίζουν η Pfizer και η Moderna το εμβόλιό τους. Δρ. Μανάλ Ταριάμ, Διευθύνουσα Σύμβουλος στον Πρωτοβάθμιο Τομέα Υγείας στην Υπηρεσία Υγείας του Ντουμπάι: Τη θεωρούμε ως το μέλλον της αντιμετώπισης πολλών ασθενειών. Όχι μόνο της πανδημίας αλλά και χρόνιων νοσημάτων. Το να μπορέσουμε να κατανοήσουμε τον γονιδιωματικό χάρτη του πώς μια κοινότητα ή ένας πληθυσμός πρόκειται να αντιδράσουν σε οποιοδήποτε ιό ή βακτήριο, είναι ορόσημο για την πρόγνωση του αποτελέσματος οποιασδήποτε ασθένειας ή πανδημίας. Τι κάνει λοιπόν η γονιδιωματική; Δεν θα μας προσφέρει μόνο τη βάση δεδομένων πάνω στην οποία μπορούμε να στηρίξουμε οποιοδήποτε σχέδιο διαχείρισης, αλλά θα μας δείξει και τον γρηγορότερο δρόμο προς την εξατομικευμένη ιατρική. Και τότε δεν θα έχουμε την ανάγκη να θεραπεύσουμε τη νόσο. Θα θεραπεύουμε τον ασθενή που έχει προσβληθεί από αυτήν. Τζέιν Γουίδερσπουν, Euronews: Τι απαιτείται για να φτιάξουμε ένα οικοσύστημα που μπορεί να στηρίζει τις καινοτομίες στον τομέα υγείας; Ασάφ Μπαρνέα, Διευθύνων Σύμβουλος Sanara Ventures: Ενόψει της επόμενης πανδημίας, πρέπει να είμαστε καλύτερα προετοιμασμένοι. Θα υπάρξουν τρόποι υιοθέτησης των καινοτομιών, με τη χρήση της ψηφιακής υγείας και της τεχνητής νοημοσύνης. Υπάρχει μια τεράστια προσπάθεια που βλέπουμε να εξελίσσεται τώρα να προχωρήσουμε στην ιατρική που βασίζεται στις επιδόσεις και στα αποτελέσματα σε αντίθεση με την αμοιβή ανά υπηρεσία. Όλες αυτές οι αλλαγές θα δημιουργήσουν τελικά ένα οικοσύστημα, που θα υποχρεώσει να υπάρξουν ρυθμίσεις, να υιοθετηθεί η νέα τεχνολογία και η ιατρική που βασίζεται στα αποτελέσματα. Αυτό θα ενισχύσει γιατρούς και νοσοκομεία όχι μόνο να υιοθετήσουν τις νέες τεχνολογίες, αλλά κι εμάς ως αγορά, ως επενδυτές και να υπάρξουν νέα επιχειρηματικά μοντέλα. Η σημερινή κρίση είναι μια ευκαιρία για να αγκαλιάσουμε την ιατρική καινοτομία. Προσωπικές εμπειρίες αγορών στο Λονδίνο Με το 1/3 των χριστουγεννιάτικων αγορών στη Βρετανία να γίνονται από το διαδίκτυο, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, τα καταστήματα πρέπει να προσαρμόσουν τα επιχειρηματικά τους μοντέλα για να ανταποκριθούν στην πανδημία. Για όσους αγοράζουν από κοντά, υπάρχει αυτό που αποκαλούν προσωπικές εμπειρίες αγορών. Σύμφωνα με το Κέντρο Έρευνας Λιανικής Αγοράς, το 33% των συνολικών λιανικών πωλήσεων στην Βρετανία θα γίνουν διαδικτυακά στις γιορτές. Αυτό σημαίνει ότι ακόμη και το πιο παλιό εμπορικό πολυκατάστημα της Αγγλίας, το πολυτελές Burlington Arcade του Λονδίνου έχει ενισχύσει τις ψηφιακές του υπηρεσίες, όπως μας εξηγεί ο Μαρκ Λορντ: «Όλοι οι πωλητές μας έχουν προσαρμοστεί στην πρωτόγνωρη κατάσταση που ζούμε. Προσφέρουμε λοιπόν υπηρεσίες click-and-collect από το διαδίκτυο, όπου βλέπετε τα προϊόντα που είναι διαθέσιμα στο κατάστημα. Ανταποκριθήκαμε πολύ σ’ αυτό τον νέο ψηφιακό περιβάλλον λιανικών πωλήσεων. Με την υπηρεσία click-and-collect, σας παραδίδουμε τα πράγματα στο ξενοδοχείο σας, στο σπίτι σας στο Λονδίνο, ή στη χώρα που βρίσκεστε. Παρόλο που έχουμε ηλικία 201 ετών, προσαρμοστήκαμε στην σύγχρονη κατάσταση». Η Τζόρτζια Μπέντατ είναι κάτοικος Λονδίνου: «Θα κάνω περισσότερα ψώνια από το διαδίκτυο, γιατί η χρονιά φέτος είναι πρωτόγνωρη. Είναι δύσκολο να γνωρίζουμε αν τα μαγαζιά θα είναι ανοικτά. Είναι πιο εύκολο λοιπόν και διασφαλισμένο να ψωνίσεις διαδικτυακά. Ο Ντέιβιντ Σίλβερ είναι διευθυντής της εταιρίας Vintage Watch: «Για lockdown, είναι απίστευτη η άνοδος των διαδικτυακών αγορών. Είχαμε πάντα μια ιστοσελίδα από την αρχή της εταιρίας μας για να είμαι ειλικρινής. Οπότε ήμασταν μπροστά, είχαμε όλη τη συλλογή μας φωτογραφημένη. Δεν χρειαζόταν να κάνουμε επιπλέον δουλειά. Η ζήτηση είναι μεγάλη. Στέλνουμε είδη μας σε όλο τον κόσμο και είμαστε τυχεροί που είμαστε σ’ αυτή τη θέση». Όταν όμως αρθεί το lockdown στο Λονδίνο, ένας μικρός αριθμός αγοραστών μπορούν να κάνουν κράτηση για μια προσωπική εμπειρία αγορών: «__Ο κόσμος έχει ανάγκη να χαρεί. Παρόλο που έχουμε την δυνατότητα του click-and-collect και μπορούμε να παραδώσουμε τα πάντα στην πόρτα σας, οι άνθρωποι θέλουν να έχουν προσωπική εμπειρία, κάτι που να τους μείνει αξέχαστο. Να υπάρχει κάτι πιο εξειδικευμένο για σας προσωπικά. Αυτό σκοπεύουμε να κάνουμε στο Burlington Arcade. Θέλουμε να σας προσφέρουμε μια αξέχαστη εμπειρία από τη στιγμή που μπαίνετε στο κατάστημα και βρίσκετε εμένα ή κάποιον από τους συναδέλφους μου. Να εξαφανιστούν όλες οι έγνοιες του 2020 και να απολαύσετε πιο κανονικά Χριστούγεννα» τονίζει ο Μαρκ Λορντ, από το Burlington Arcade. View full είδηση

Για τη ραγδαία αύξηση των πλαστικών που καταλήγουν στη Μεσόγειο προειδοποίησε η Διεθνής Ένωση Προστασίας της Φύσης (IUCN). Μία νέα έκθεση της Ένωσης διαπιστώνει ότι περίπου 229.000 τόνοι πλαστικών διαρρέουν στη Μεσόγειο Θάλασσα κάθε χρόνο, ποσότητα που ισοδυναμεί με περισσότερα από 500 κοντέινερ ημερησίως. Μάλιστα, η έκθεση εκτιμά ότι περισσότεροι από ένα εκατομμύριο τόνοι πλαστικών έχουν ήδη συσσωρευτεί μέχρι σήμερα στη Μεσόγειο. Όπως τονίζει η οργάνωση, εάν δεν ληφθούν σημαντικά μέτρα για την αντιμετώπιση της διαχείρισης αποβλήτων, που αποτελεί και τη βασική αιτία της θαλάσσιας μόλυνσης, αυτή η ποσότητα αναμένεται να διπλασιαστεί έως το 2040. Με βάση τη συλλογή δεδομένων από μελέτες στο πεδίο, η έκθεση, με τίτλο «Mare Plasticum: The Mediterranean», που πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με την Environmental Action, διαπιστώνει ότι οι ροές προέρχονται από 33 χώρες γύρω από τη λεκάνη της Μεσογείου. Επισημαίνει, ότι τα μακρο-πλαστικά που προκύπτουν από την κακή διαχείριση αποβλήτων αποτελούν το 94% της συνολικής διαρροής πλαστικών. Αφού βυθιστεί στη θάλασσα, το πλαστικό διασπάται κυρίως σε ιζήματα με τη μορφή μικροπλαστικών, δηλαδή σε σωματίδια μικρότερα από 5 mm. «Η πλαστική ρύπανση μπορεί να προκαλέσει μακροχρόνιες βλάβες τόσο στα χερσαία όσο και τα θαλάσσια οικοσυστήματα και τη βιοποικιλότητα. Τα θαλάσσια ζώα μπορεί να μπλέκονται ή να καταπίνουν πλαστικά απορρίμματα και τελικά να πεθαίνουν από την εξάντληση και την πείνα. Επιπλέον, τα πλαστικά απόβλητα απελευθερώνουν χημικές ουσίες, οι οποίες μπορεί να είναι επιβλαβείς τόσο για τα οικοσυστήματα όσο και για την ανθρώπινη υγεία, ειδικά σε μία ημίκλειστη θάλασσα, όπως η Μεσόγειος», δήλωσε η διευθύντρια του IUCN Global Marine and Polar Program, Minna Epps. Η κ. Epps ανέφερε, κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου, πως «με βάση την έκθεση, καθίσταται σαφές ότι τα τρέχοντα αλλά και τα ήδη προγραμματισμένα μέτρα δεν αρκούν για τη μείωση της διαρροής πλαστικών και την αποτροπή των συνεπειών». Ειδικότερα, πάντα σύμφωνα με τα στοιχεία που ήρθαν στο φως της δημοσιότητας, η Αίγυπτος (περίπου 74.000 τόνοι/έτος), η Ιταλία (34.000 τόνοι/έτος) και η Τουρκία (24.000 τόνοι/έτος) είναι οι χώρες με τα υψηλότερα ποσοστά διαρροής πλαστικών στη Μεσόγειο, κυρίως λόγω των μεγάλων ποσοτήτων κακοδιαχειριζόμενων αποβλήτων αλλά και λόγω των μεγάλων παράκτιων πληθυσμών τους. Κατά κεφαλήν, ωστόσο, το Μαυροβούνιο (8 κιλά/έτος/άτομο), η Αλβανία, η Βοσνία και Ερζεγοβίνη και η Βόρεια Μακεδονία (το καθένα συμβάλλει περίπου 3 κιλά/έτος/άτομο) έχουν τα υψηλότερα επίπεδα διαρροής. Σημειώνεται, ότι η Ελλάδα, βρίσκεται ένατη από το τέλος ανάμεσα στις 33 χώρες της Μεσογείου όσον αφορά τις διαρροές πλαστικών στη θάλασσα, τέταρτη από το τέλος σε κατά κεφαλήν διαρροές (πολύ λιγότερο από ένα κιλό κατά άτομο), ενώ έχοντας τη μεγαλύτερη ακτογραμμή κατέχει την πρωτιά σε καθαρισμούς ακτών και θαλασσών. Όσον αφορά τα πρωτογενή μικροπλαστικά - πλαστικά που εισέρχονται στους ωκεανούς με τη μορφή μικρών σωματιδίων, σε αντίθεση με τα μεγαλύτερα πλαστικά απορρίμματα που αποικοδομούνται στο νερό - η ροή πλαστικών στη Μεσόγειο εκτιμάται σε 13.000 τόνους ανά έτος. Επίσης, η σκόνη των ελαστικών είναι η μεγαλύτερη πηγή διαρροής (53%), ενώ ακολουθούν η μόλυνση από υφάσματα (33%), μικροσφαιρίδια των καλλυντικών (12%) και σωματίδια του κύκλου παραγωγής (2%). Επιπλέον, με βάση την προβλεπόμενη ετήσια αύξηση της παγκόσμιας παραγωγής πλαστικών κατά 4%, η έκθεση παρουσιάζει διαφορετικά σενάρια διαρροής και αξιολογεί βασικές δράσεις που θα μπορούσαν να συμβάλουν στη μείωση των ροών πλαστικών στη Μεσόγειο τα επόμενα 20 χρόνια. Διαπιστώνει, δε, ότι σύμφωνα με το business as usual σενάριο η ετήσια διαρροή θα φτάσει τους 500.000 τόνους ετησίως έως το 2040 και υπογραμμίζει πως θα απαιτηθούν φιλόδοξες παρεμβάσεις πέρα από τις τρέχουσες δεσμεύσεις για τη μείωση της ροής πλαστικών στη θάλασσα. «Οι κυβερνήσεις, ο ιδιωτικός τομέας, τα ερευνητικά ιδρύματα και άλλοι κλάδοι, αλλά και οι καταναλωτές πρέπει να συνεργαστούν για τον επανασχεδιασμό των διαδικασιών και των αλυσίδων εφοδιασμού. Να επενδύσουν στην καινοτομία και να υιοθετήσουν πρότυπα βιώσιμης κατανάλωσης, καθώς επίσης και βελτιωμένες πρακτικές διαχείρισης αποβλήτων, προκειμένου να κλείσουν αυτή την "πλαστική κάνουλα"», τόνισε δήλωσε ο διευθυντής του Κέντρου Μεσογειακής Συνεργασίας του IUCN, Antonio Troya. Η βελτίωση της διαχείρισης αποβλήτων, αρχής γεννωμένης από τη συλλογή αποβλήτων, προσφέρει τις μεγαλύτερες δυνατότητες να μειωθεί η διαρροή πλαστικών με την πάροδο του χρόνου, σύμφωνα με την έκθεση. Μάλιστα, η έκθεση διαπιστώνει ότι περισσότεροι από 50.000 τόνοι διαρροής πλαστικών στη Μεσόγειο θα μπορούσαν να αποφευχθούν κάθε χρόνο εάν η διαχείριση των αποβλήτων μεταξύ των κρατών επρόκειτο να βελτιωθεί στα παγκόσμια πρότυπα βέλτιστων πρακτικών. Επιπλέον, η έκθεση επισημαίνει ότι οι απαγορεύσεις αλλά και η κατάργηση πλαστικών μπορούν να αποτελέσουν αποτελεσματικές παρεμβάσεις εάν εφαρμοστούν ευρέως. Για παράδειγμα, εκτιμά ότι η καθολική απαγόρευση της πλαστικής σακούλας στη λεκάνη της Μεσογείου θα μείωνε περαιτέρω τη διαρροή πλαστικών κατά περίπου 50.000 τόνους ετησίως. Τέλος, σημειώνεται ότι η έκδοση της έκθεσης υποστηρίχθηκε από το Ίδρυμα Mava. αλήγουν ετησίως στη Μεσόγειο Θάλασσα View full είδηση

Με το δεύτερο βίντεο της εκστρατείας «Ελλάδας Χωρίς Πλαστικά Μίας Χρήσης», το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας και το Κοινωφελές Ίδρυμα Αθανασίου Κ. Λασκαρίδη, με την υποστήριξη του Ελληνικού Οργανισμού Ανακύκλωσης, καλούν τους πολίτες να υιοθετήσουν πιο οικολογικές συνήθειες στην καθημερινότητά τους, διότι «μπορούμε χωρίς πλαστικά μίας χρήσης». Το βίντεο παροτρύνει τους πολίτες να εγκαταλείψουν τις παλιές τους συνήθειες. Οι εποχές που φτιάχναμε τα δόντια μας με τανάλια, που επικοινωνούσαμε μεταξύ μας με τηλέγραφο ή σερφάραμε στο Διαδίκτυο με πολύ χαμηλές ταχύτητες έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Όπως, λοιπόν, προχωρήσαμε και εγκαταλείψαμε αυτές τις συνήθειες, βγάζουμε από την καθημερινότητά μας τα πλαστικά μίας χρήσης. Μολονότι εδώ και σχεδόν επτά δεκαετίας διευκόλυναν την καθημερινότητά μας, πλέον αποτελούν ένα σοβαρό πρόβλημα για τη δημόσια υγεία και για το περιβάλλον. Οι τεχνολογικές εξελίξεις «τρέχουν» και όλα γύρω μας αλλάζουν δραστικά. Γι’ αυτό πρέπει όλοι να ευαισθητοποιηθούμε, αλλάζοντας τις συνήθειες και τον τρόπο ζωής μας. Τα πλαστικά μίας χρήσης είναι μια αναχρονιστική συνήθεια, την οποία μπορούμε να αλλάξουμε εύκολα, ξεκινώντας από το πιο απλό: Επιλέγουμε ένα επαναχρησιμοποιούμενο ποτήρι για τον καφέ και τα ροφήματά μας ή ένα επαναχρησιμοποιούμενο μπουκάλι για νερό. «Μπορούμε χωρίς πλαστικά μίας χρήσης»! Το βίντεο της εκστρατείας «Ελλάδας Χωρίς Πλαστικά Μίας Χρήσης» θα προβληθεί ως κοινωνικό μήνυμα, μετά από σχετική έγκριση του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης. View full είδηση

Από σήμερα, 21 Αυγούστου 2020 τίθεται σε δημόσια ηλεκτρονική διαβούλευση (http://www.opengov.gr/minenv/?p=11148) το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας με τίτλο: «Ενσωμάτωση της Οδηγίας 2019/904/ΕΕ σχετικά με τη μείωση των επιπτώσεων ορισμένων πλαστικών προϊόντων στο περιβάλλον». Με την ανάρτηση του σχεδίου νόμου, καλούνται να καταθέσουν τις προτάσεις τους κοινωνικοί φορείς και ενδιαφερόμενοι. Η διαβούλευση θα διαρκέσει μέχρι την Παρασκευή 18 Σεπτεμβρίου 2020, ώρα 17.00. View full είδηση

Δεν υπάρχει ούτε ένα μέρος σε ολάκερο τον κόσμο που να μην υποφέρει από την πλαστική ρύπανση. Σύμφωνα με νέα έρευνα επιστημόνων, καθημερινά εναποτίθενται περί τα 132 μικροπλαστικά σωματίδια, ανά τετραγωνικό μέτρο, στα πιο απομονωμένα δημόσια πάρκα αλλά και σε προστατευόμενες περιοχές άγριας και αδιατάρακτης φύσης των Νοτιοδυτικών Πολιτειών της Αμερικής, είτε με τη βοήθεια του αέρα είτε της βροχής. Περισσότεροι από έντεκα τόνους μικροπλαστικών θραυσμάτων εκτιμάται ότι επικάθονται και μολύνουν τα εδάφη σε ετήσια βάση. Ακίνδυνο; Μπα! Για κανέναν πολίτη του κόσμου ΝΕΑ ΕΡΕΥΝΑ Η νέα επιστημονική έρευνα που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο Science αποκαλύπτει όχι μόνο το μέγεθος της πλαστικής ρύπανσης της υδρογείου, αλλά και τον τρόπο με τον οποίο «ταξιδεύουν» τεράστιες ποσότητες μικροπλαστικών θραυσμάτων -τόσο σε τοπικό όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο- με τη βοήθεια του ανέμου και της βροχής. Υπολογίστηκε ότι περίπου έντεκα δισεκατομμύρια τόνοι πλαστικών μικροσκοπικών σωματιδίων θα συσσωρευτούν στο περιβάλλον μέχρι το 2025. Εμείς οι άνθρωποι όταν πετάμε τα πλαστικά απορρίμματά μας στα σκουπίδια και όχι στους κάδους ανακύκλωσης γνωρίζουμε πλέον ότι, καθώς τα πλαστικά είναι πολύ δύσκολο να βιοαποδομηθούν, «σπάνε» σε μικρά κομμάτια -πολλών μεγεθών, από έναν κόκκο ρυζιού έως μικρότερα και από ένα μόριο σκόνης- και διαρρέουν στο περιβάλλον. Θάλασσες, ποτάμια, λίμνες, βουνά είναι βαριά τραυματισμένα από την πλαστική ρύπανση όπως άλλωστε και η ατμόσφαιρα. Η νέα επιστημονική έρευνα αποτύπωσε το πώς αυτά τα μικρά πλαστικά σωματίδια μεταφέρονται, τι αποστάσεις διανύουν με τη βοήθεια του αέρα ή της βροχής, αν μολύνουν μόνο σε τοπικό επίπεδο (κοντά δηλαδή στο σημείο απόρριψής τους) τα εδάφη αλλά και -εφόσον έχουν τη δυνατότητα να ταξιδέψουν- πόσο μακριά καταφέρνουν να «πετάξουν». Κατέγραψαν όμως και τις πηγές της μόλυνσης (π.χ. αστικά κέντρα) όπως και την ταυτότητα των μικροπλαστικών αυτών σωματιδίων (από τι υλικό προέρχονται, ρούχα, πλαστικές συσκευασίες κ.ά.). Οι επιστήμονες που εκπόνησαν την έρευνα, υπό την καθοδήγηση της Janice Brahney επίκουρης καθηγήτριας διαχείρισης και προστασίας των υδροφόρων οριζόντων στο Πανεπιστήμιο της Γιούτα, πέρασαν έναν ολόκληρο χρόνο συλλέγοντας μικροπλαστικά θραύσματα από έντεκα εθνικά πάρκα και προστατευόμενες περιοχές άγριας φύσης των νοτιοδυτικών πολιτειών της Αμερικής. Χρησιμοποιώντας συγκεκριμένη μέθοδο μπόρεσαν να εξετάσουν ξεχωριστά τα σωματίδια που «προσγειώνονταν» στο έδαφος τις ημέρες ξηρασίας και ξεχωριστά όσα μικροπλαστικά «έπεφταν» από τον ουρανό τις βροχερές ημέρες ή όταν χιόνιζε. Κατέγραψαν, ακόμη, τις ιδιαιτερότητες της «συμπεριφοράς» τους κατά τη διάρκεια του ταξιδιού τους στην ατμόσφαιρα. Τα αποτελέσματα της συγκεκριμένης έρευνας ανέδειξαν το αποτροπιαστικό μέγεθος της πλαστικής ρύπανσης· αποτροπιαστικό καθώς αφορά μονάχα τις προαναφερθείσες περιοχές και όχι την υδρόγειο. Οπως ήδη γνωρίζουμε, με τη βοήθεια του αέρα, μόρια σκόνης που έρχονται από περιοχές όπως η έρημος της Σαχάρα, μπορούν να «ταξιδέψουν» περίπου στη μισή επιφάνεια της Γης προτού να πέσουν στο έδαφος. Με τον ίδιο τρόπο αποδείχτηκε ότι ταξιδεύουν και τα κάθε λογής μικροπλαστικά θραύσματα. Οι επιστήμονες με την μέθοδο Fourier (Φασματοσκοπία Υπερύθρου Μετασχηματισμού Fourier) καταμέτρησαν τον ακριβή αριθμό μικροπλαστικών JANICE BRAHNEY / UTAH STATE UNIVERSITY Περισσότεροι λοιπόν από χίλιοι τόνοι μικροπλαστικών επικάθονται και συσσωρεύονται στα πιο απομονωμένα και προστατευόμενα εδάφη (εθνικά πάρκα και άγρια φύση) των νοτιοδυτικών πολιτειών και εισχωρούν στα οικοσυστήματα, κάθε χρόνο. Χίλιοι τόνοι μικροπλαστικών ισοδυναμούν, κατά τα στοιχεία που δόθηκαν στη δημοσιότητα, με το βάρος 120 έως 300 εκατομμυρίων πλαστικών μπουκαλιών νερού. Αρα, εύκολα αναρωτιέται κανείς, πόσα από αυτά τα μικροσωματίδια καταλήγουν στους πνεύμονες των ανθρώπων διά της αναπνοής, τα οποία λόγω της προέλευσης αλλά και σύστασής τους κουβαλάνε στο σώμα τους την ιστορία τους που είναι καθόλα βρόμικη; Βρόμικη γιατί κουβαλάνε χημικές ενώσεις, φυτοφάρμακα, βαρέα μέταλλα. Καταλήγουν όμως και στο στομάχι των ανθρώπων διαμέσου της τροφικής αλυσίδας. Γι’ αυτό και η πλαστική ρύπανση μας αφορά όλους, αφού δεν είναι τοπικό φαινόμενο αλλά τραγική παγκόσμια πραγματικότητα. Τα ψαράκια που καταναλώνουμε ή το κρέας, όταν ήταν ζωντανά βοσκούσαν είτε στα θαλάσσια λιβάδια είτε στα χερσαία. Και μαζί με πλαγκτόν, άλλα ψαράκια, μαλάκια, χορτάρι ή ό,τι άλλο, έφαγαν και μικροπλαστικά, τα οποία βρίσκονται πλέον παντού σύμφωνα με τους επιστήμονες όλου του κόσμου. Στις πόλεις, στους πάγους της Αρκτικής μέχρι την πιο απάτητη βουνοκορφή. Ας μην ξεχνάμε ότι η πρώτη επίσημη «ανέλκυση» μικροπλαστικών από τους ωκεανούς έλαβε χώρα τη δεκαετία του 1970. Επομένως, τρώγοντάς, αναπνέοντας, πίνοντας νερό, δηλαδή κάνοντας τα απαραίτητα για να ζήσουμε, καταναλώνουμε και αποθηκεύουμε στο πεπτικό, αναπνευστικό μας σύστημα μικροπλαστικά σωματίδια. Δεν θα αναρωτηθούμε αν είναι καλό για την υγεία μας – είναι δεδομένο το αρνητικό αποτύπωμα, αλλά θα χρησιμοποιήσουμε την πληροφορία για να συνειδητοποιήσουμε αυτό που ίσως μέχρι τώρα δεν είχαμε καταλάβει. Οτι κάθε πράξη μας έχει αποτέλεσμα. Κάποιος μπορεί να πετάει το μπουκάλι του νερού του στον δρόμο της γειτονιάς του και τα κομμάτια αυτού του μπουκαλιού να τα καταναλώσει ένας κάτοικος μακριά, στο αντικρινό μισό του πλανήτη, στο ψάρι του, στο μπιφτέκι, στο νερό που πίνει ή στον αέρα που αναπνέει. Γιατί αυτό ακριβώς μπόρεσαν να καταγράψουν οι επιστήμονες που εκπόνησαν την εν λόγω έρευνα. Και απέδειξαν ότι τα περισσότερα μικροπλαστικά που περισυνέλεξαν ήταν συνθετικές μικροΐνες, δηλαδή προέρχονταν από συνθετικά υφάσματα (ως γνωστόν σε κάθε πλύση που βάζουμε, χίλιες εννιακόσιες συνθετικές ίνες καταλήγουν στη θάλασσα μέσω της αποχέτευσης - https://archipelago.gr/ti-kanoume/ergastiriaki-erevna/mikroplastika/). Ο υπόλοιπος όγκος μικροπλαστικών είχε πηγή προέλευσης: χαλιά, μοκέτες, συσκευασίες από υλικά βαφής και καλλυντικών, εξοπλισμό κατασκήνωσης κ.ά., και δυστυχώς οι ερευνητές βρήκαν ποσότητες μκροπλαστικών σε κάθε ένα δείγμα που συνέλεξαν. Αναλύοντας επίσης τις καιρικές συνθήκες και τη συσσώρευση μορίων σκόνης στα εθνικά πάρκα και σε προστατευόμενες περιοχές άγριας φύσης, οι επιστήμονες μπόρεσαν να καταγράψουν τις επιπτώσεις της ρύπανσης των συγκεκριμένων περιοχών από τις τριγύρω πόλεις αλλά και τον μηχανισμό «πτήσεων» των πλαστικών σωματιδίων σε ολόκληρο τον πλανήτη, μηχανισμός που λειτουργεί όπως ακριβώς ο «κύκλος σκόνης», ο τρόπος δηλαδή που μεταφέρεται η φυσική σκόνη. Συγκεκριμένα, το 4% στο σύνολο των μορίων σκόνης που εξετάστηκαν, ήταν μικροπλαστικά. Τα μικροπλαστικά που εναποτέθηκαν στα εδάφη κατά τη διάρκεια καταιγίδων ήταν μεγαλύτερου μεγέθους και έφτασαν με τη βοήθεια των ανέμων που φυσούσαν από τη μεριά κατοικημένων περιοχών, παρατήρηση που έδειξε ότι η υγρή εναπόθεση μετέφερε θραύσματα που προέρχονταν από τις τριγύρω πόλεις και ότι τα μεγαλύτερου μεγέθους μικροπλαστικά ανιχνεύονται πιο κοντά στο σημείο όπου βιοαποδομούνται. Ενώ τα μικροπλαστικά σωματίδια που «προσγειώθηκαν» κατά τη διάρκεια ξηρής εναπόθεσης ήταν μικρότερου μεγέθους, πολύ περισσότερα σε αριθμό και μεταφέρθηκαν μέσω ρευμάτων αέρα από υψηλότερα στρώματα της ατμόσφαιρας, παρατήρηση που ανέδειξε ότι είχαν διανύσει μεγάλες αποστάσεις. Επομένως, αν πούμε ότι «βρέχει ο ουρανός μικροπλαστικά» θα είμαστε απόλυτα ακριβείς. View full είδηση

Από Ιούλιο του 2021 θα απαγορεύονται πλαστικά μαχαιροπίρουνα, πιάτα, καλαμάκια, ποτήρια, μπατονέτες κλπ. Θεσπίζεται υποχρέωση δωρεάν παροχής νερού σε δημόσιες βρύσες. Όλα τα καπάκια θα είναι προσαρτημένα στα μπουκάλια τους έως το 2024. Την απαγόρευση της διάθεσης στην αγορά δέκα πλαστικών προϊόντων από τον Ιούλιο του 2021 προβλέπει νομοσχέδιο, το οποίο ενσωματώνει την οδηγία 2019/904/ΕΕ για τον περιορισμό των επιπτώσεων ορισμένων πλαστικών προϊόντων στο περιβάλλον. Πρόκειται για πλαστικά μαχαιροπίρουνα, πιάτα, καλαμάκια, περιέκτες και κυπελάκια ποτών από φελιζόλ, περιέκτες τροφίμων από φελιζόλ, αναδευτήρες ποτών, μπατονέτες, στηρίγματα για μπαλόνια, καθώς και πάσης φύσεως προϊόντα που διασπώνται σε μικροπλαστικά (οξοδιασπώμενα πλαστικά). Εναλλακτικές λύσεις Για τα προϊόντα που πρόκειται να απαγορευτούν σχεδιάζεται να υπάρχουν διαθέσιμες εναλλακτικές λύσεις, φιλικές προς το περιβάλλον. Μάλιστα, οι απαγορεύσεις θα ξεκινήσουν έξι μήνες νωρίτερα για τον δημόσιο τομέα. Αυτά ανέφερε, μεταξύ άλλων, ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Κωστής Χατζηδάκης, μιλώντας σε εκδήλωση στον κήπο του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών. Όπως εξήγησε ο υπουργός, η Ελλάδα είναι η πρώτη χώρα της ΕΕ που φέρνει προς εναρμόνιση το σύνολο της Οδηγίας έναν χρόνο νωρίτερα από την προθεσμία εφαρμογής του τον Ιούλιο του 2021, η αγορά και οι πολίτες να προσαρμοστούν ομαλά στα νέα δεδομένα. Στόχος του νομοσχεδίου είναι η θέσπιση ενός πλαισίου αποτελεσματικών μέτρων για την προστασία της θάλασσας και των ακτών της χώρας, από ορισμένα πλαστικά προϊόντα μίας χρήσης, καθώς και από τα αλιευτικά εργαλεία τα οποία πλέουν ανεξέλεγκτα στις ελληνικές θάλασσες. Το στοίχημα που έχει τεθεί είναι η μείωση της κατανάλωσης σε πλαστικά ποτήρια και πλαστικούς περιέκτες τροφίμων κατά 30% έως το 2024 και 60% έως το 2026, με έτος βάσης το 2022. ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ Επανασχεδιασμός προϊόντων Επίσης, προωθείται ο επανασχεδιασμός προϊόντων. Ειδικότερα, όλα τα καπάκια θα πρέπει να είναι προσαρτημένα στα μπουκάλια τους έως το 2024. Τα πλαστικά μπουκάλια θα πρέπει να κατασκευάζονται από 25% ανακυκλωμένο περιεχόμενο το 2025 και από 30% το 2030. Μάλιστα, όσο περισσότερο ανακυκλωμένο περιεχόμενο έχουν τα προϊόντα τόσο θα μειώνονται οι υποχρεωτικές εισφορές όσων τα παράγουν στα συστήματα διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού, στα οποία συμμετέχουν υποχρεωτικά (eco-modulation). Για πλαστικά ποτήρια, υγρά μαντηλάκια, είδη προσωπικής υγιεινής και καπνικά προϊόντα από τον Ιούλιο του 2021. θα τεθούν νέες απαιτήσεις σήμανσης αναφορικά με τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις τους. Παράλληλα, τίθεται υποχρεωτικός στόχος χωριστής συλλογής πλαστικών μπουκαλιών 77% για το 2025 και 90% για το 2023, ο οποίος θα επιτευχθεί με την εφαρμογή ενός συστήματος επιστροφής εγγύησης. Από 05.01.2023 οι πολίτες που θα επιστρέφουν στα σημεία πώλησης τα πλαστικά μπουκάλια, για τα οποία θα έχουν επιβαρυνθεί με λίγα λεπτά κατά την αγορά των προϊόντων, θα παίρνουν πίσω τα επιπλέον χρήματα που δαπάνησαν, ως ανταμοιβή για τη συμμετοχή τους στην ανακύκλωση. Για την αποτελεσματική εφαρμογή του μέτρου και τον καθορισμό της εγγύησης θα πραγματοποιηθεί μελέτη εφαρμογής έως τον Ιούλιο του 2021. Διευρυμένη ευθύνη παραγωγού Έως τον Ιανουάριο του 2023 προβλέπεται ότι θα έχουν θεσπιστεί συστήματα διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού για δύο νέες ομάδες προϊόντων όπως τα καπνικά προϊόντα και τα αλιευτικά εργαλεία, καθώς και για άλλες οκτώ κατηγορίες προϊόντων (κυπελάκια ποτών, περιέκτες τροφίμων, περιέκτες ποτών, πακέτα και περιτυλίγματα, λεπτές σακούλες μεταφοράς, υγρά μαντηλάκια και μπαλόνια). Τα συγκεκριμένα συστήματα θα είναι υπεύθυνα για τη διαχείριση των αποβλήτων των συγκεκριμένων προϊόντων και για τον καθαρισμό των κοινόχρηστων χώρων και ακτών από τα απόβλητά τους. Κίνητρα επαναχρησιμοποίησης και ανακύκλωσης Οι επιχειρήσεις μαζικής εστίασης θα πρέπει υποχρεωτικά από 01.01.2022: να διαθέτουν επαναχρησιμοποιούμενα εναλλακτικά προϊόντα στα σημεία πώλησης, να μην χρησιμοποιούν σκεύη μίας χρήσης στους καθήμενους πελάτες να μη σερβίρουν σε πλαστικά μίας χρήσης cateringκαι καντίνες. Προκειμένου να μειωθεί η κατανάλωση πλαστικών φιαλών νερού, θεσπίζεται υποχρέωση δωρεάν παροχής νερού σε δημόσιες βρύσες μέσω των Ο.Τ.Α., σε δημοτικές αθλητικές εγκαταστάσεις και παιδικές χαρές, από τον Ιούλιο του 2021. Προκειμένου να περιοριστεί η χρήση σε πλαστικά ποτήρια και περιέκτες τροφίμων, θα επιβάλλεται περιβαλλοντική εισφορά από 01.01.2022. Τα χρήματα που θα συλλέγονται θα συγκεντρώνονται στο Πράσινο Ταμείο και θα επιστρέφονται σε Δήμους και Περιφέρειες για δράσεις καταπολέμησης της ρύπανσης. Όλα τα πλαστικά μίας χρήσης που εμπίπτουν στην οδηγία 2019/904/ΕΕ από 03.01.2022 θα έχουν ειδική σήμανση ώστε να γνωρίζουν οι πολίτες ποια προϊόντα προορίζονται για επαναχρησιμοποίηση, για ανακύκλωση και για κομποστοποίηση. Επιπλέον, σύμφωνα με τα όσα ανακοίνωσε σήμερα ο κ. Χατζηδάκης, εκπονείται ένα ειδικό Σχέδιο Δράσης για την εφαρμογή των ρυθμίσεων του νομοσχεδίου ενώ καταρτίζεται και πρόταση για χρηματοδοτική ενίσχυση των επιχειρήσεων στο πλαίσιο του ΕΣΠΑ για την ομαλή μετάβασή τους στις νέες απαιτήσεις κυκλικής οικονομίας. Όσον αφορά στην ενημέρωση της αγοράς, θα εκδοθούν θεματικοί οδηγοί με κατευθύνσεις για τις επιχειρήσεις λιανικής πώλησης, μαζικής εστίασης και τις τουριστικές σχετικά με τα ασφαλή εναλλακτικά προϊόντα, τις ορθές πρακτικές και την αποφυγή της παραπλάνησης. Για τους πολίτες έχει ξεκινήσει εκστρατείας ενημέρωσης, σε συνεργασία με το Κοινωφελές Ίδρυμα ΑΚ. Λασκαρίδη. Κυρώσεις σε όσους δεν συμμορφώνονται Για όσους δεν συμμορφωθούν θα προβλέπονται και κυρώσεις. Έτσι, για τη διάθεση προϊόντων που υπόκεινται σε απαγόρευση ή που δεν πληρούν τις προδιαγραφές σχεδιασμού για ανακυκλωμένο περιεχόμενο θα επιβάλλεται στον παραγωγό πρόστιμο ίσο με το 1% επί του κύκλου εργασιών του, το προηγούμενο έτος. Αντιστοίχως, η επιχείρηση εστίασης που παρανομεί θα καταβάλλει 5 ευρώ ανά τεμάχιο προϊόντος που διέθεσε στην αγορά (ελάχιστο πρόστιμο 500 ευρώ). Για τη μη απόδοση της εισφοράς από τα πλαστικά ποτήρια και τους περιέκτες τροφίμων θα προβλέπεται στην επιχείρηση εστίασης πρόστιμο 200 έως 5.000 ευρώ ανά παράβαση και σε περίπτωση υποτροπής διπλασιασμός (όπως και στην πλαστική σακούλα). Ειδικά για την Ελλάδα, που το φυσικό της περιβάλλον αποτελεί και τη μοναδική της προίκα, η σταδιακή κατάργηση της χρήσης πλαστικών κρίνεται σημαντική. Τα στοιχεία είναι αποκαλυπτικά. Κάθε χρόνο στη χώρα μας διατίθενται 2.000.000.000 πλαστικά μπουκάλια αναψυκτικών και νερών και περισσότερα από 300.000.000 πλαστικά ποτήρια για το σερβίρισμα του καφέ ετησίως. Δεν είναι τυχαίο ότι το 50% των απορριμμάτων στη θάλασσα είναι πλαστικά μίας χρήσης. Η διαδικτυακή παρουσία της πρωτοβουλίας «Ελλάδα Χωρίς Πλαστικά Μιας Χρήσης» είναι η εξής: • Website: https://supfree.gr/ • Facebook: Ελλάδα Χωρίς Πλαστικά Μίας Χρήσης • Instagram: supfreegreece • Email: [email protected] View full είδηση

Επιστήμονες από την Ελλάδα και τη Βρετανία ανέπτυξαν μία νέα μέθοδο ανίχνευσης πλαστικών που επιπλέουν στις θάλασσες. Η νέα τεχνική, που χρησιμοποιεί δεδομένα των δορυφόρων Sentinel-2 του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA), μπορεί να διακρίνει με ακρίβεια 86% τα κομμάτια πλαστικού μεγαλύτερα των πέντε χιλιοστών από άλλα υλικά (ξύλα, φύκια κ.ά.). Ο επίκουρος καθηγητής Κωνσταντίνος Τοπουζέλης, επικεφαλής της Ομάδας Θαλάσσιας Τηλεπισκόπησης του Τμήματος Ωκεανογραφίας και Θαλάσσιων Βιοεπιστημών του Πανεπιστημίου του Αιγαίου, σε συνεργασία με επιστήμονες του Θαλάσσιου Εργαστηρίου του Πλύμουθ, έκανε τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Scientific Reports». Τα επιπλέοντα πλαστικά προδίδονται από τις διακριτές «φασματικές υπογραφές» τους, δηλαδή τα μήκη κύματος του ορατού και υπέρυθρου φωτός που απορροφούν και αντανακλούν. Αυτές οι «υπογραφές» γίνονται αντιληπτές από τους δορυφόρους. Οι ερευνητές ανέπτυξαν έναν αλγόριθμο τεχνητής νοημοσύνης (μηχανικής μάθησης) που μπορεί να ταξινομήσει τα πλαστικά των θαλασσών ανάλογα με τα υλικά τους, τα οποία αφήνουν ξεχωριστό δορυφορικό αποτύπωμα. Οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν σε πρώτη φάση δορυφορικά δεδομένα για τα θαλάσσια πλαστικά στα ανοιχτά της Λέσβου και του νοτιοαφρικανικού λιμένα του Ντέρμπαν κατά το 2018 και το 2019. Στη συνέχεια, δοκίμασαν τη μέθοδό τους σε παράκτια ύδατα διαφόρων χωρών (Γκάνα, Καναδά, Βιετνάμ, Βρετανία). Modified Copernicus Sentinel data (2019)/processed by ARGANS Limited Drone image – University of Aegean Οι ερευνητές αισιοδοξούν ότι η νέα τεχνική μπορεί να αξιοποιηθεί με τη βοήθεια drones και δορυφόρων υψηλής ανάλυσης, ώστε να βελτιωθεί η επιτήρηση της ρύπανσης των θαλασσών με πλαστικά. View full είδηση