Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναζήτηση στην κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για τις ετικέτες 'ελλάδα'.

  • Αναζήτηση με βάση τις ετικέτες

    Πληκτρολογήστε τις ετικέτες και χωρίστε τες με κόμμα.
  • Αναζήτηση με βάση τον συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Φόρουμ

  • Ειδήσεις
    • Ειδήσεις
  • Εργασίες Μηχανικών
    • Τοπογραφικά-Χωροταξικά
    • Αρχιτεκτονικά
    • Στατικά
    • Μηχανολογικά
    • Ηλεκτρολογικά
    • Περιβαλλοντικά
    • Διάφορα
  • Εργασιακά-Διαδικαστικά
    • Άδειες-Διαδικασίες
    • Αυθαίρετα
    • Οικονομικά-Αμοιβές
    • Εργασιακά
    • Ασφαλιστικά
    • Εκπαίδευση
    • Ειδικότητες-Συλλογικά Όργανα
  • Εργαλεία
    • Προγράμματα Η/Υ
    • Εξοπλισμός
    • Διαδίκτυο
    • Showroom
  • Γενικά
    • Αγγελίες
    • Κουβέντα
    • Δράσεις-Προτάσεις προς φορείς
    • Michanikos.gr
    • Θέματα Ιδιωτών
  • Δοκιμαστικό's Θεματολογία γενική

Κατηγορίες

  • 1. Τοπογραφικά-Πολεοδομικά
    • 1.1 Λογισμικό
    • 1.2 Νομοθεσία
    • 1.3 Έντυπα
    • 1.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 1.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 2. Συγκοινωνιακά - Οδοποιίας
    • 2.1 Λογισμικό
    • 2.2 Νομοθεσία
    • 2.3 Έντυπα
    • 2.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 2.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 3. Αρχιτεκτονικά - Σχεδιαστικά
    • 3.1 Λογισμικό
    • 3.2 Νομοθεσία
    • 3.3 Έντυπα
    • 3.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 3.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 4. Στατικά - Εδαφοτεχνικά
    • 4.1 Λογισμικό
    • 4.2 Νομοθεσία
    • 4.3 Έντυπα
    • 4.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 4.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 5. Μηχανολογικά
    • 5.1 Λογισμικό
    • 5.2 Νομοθεσία
    • 5.3 Έντυπα
    • 5.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 5.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 6. Ηλεκτρολογικά
    • 6.1 Λογισμικό
    • 6.2 Νομοθεσία
    • 6.3 Έντυπα
    • 6.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 6.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 7. ΑΠΕ - Φωτοβολταϊκά
    • 7.1 Λογισμικό
    • 7.2 Νομοθεσία
    • 7.3 Έντυπα
    • 7.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 7.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 8. Περιβαλλοντικά
    • 8.1 Λογισμικό
    • 8.2 Νομοθεσία
    • 8.3 Έντυπα
    • 8.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 8.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 9. Υδραυλικά - Λιμενικά
    • 9.1 Λογισμικό
    • 9.2 Νομοθεσία
    • 9.3 Έντυπα
    • 9.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 9.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 10. Διαχείριση Έργων - Εκτιμήσεις - Πραγματογνωμοσύνες
    • 10.1 Λογισμικό
    • 10.2 Νομοθεσία
    • 10.3 Έντυπα
    • 10.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 10.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 11. Δημόσια Έργα - Ασφάλεια και Υγιεινή
    • 11.1 Λογισμικό
    • 11.2 Νομοθεσία
    • 11.3 Έντυπα
    • 11.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 11.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 12. Αμοιβές - Φορολογικά - Άδειες
    • 12.1 Λογισμικό
    • 12.2 Νομοθεσία
    • 12.3 Έντυπα - Αιτήσεις
    • 12.4 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 13. Αυθαίρετα
    • 13.1 Λογισμικό
    • 13.2 Νομοθεσία
    • 13.3 Έντυπα
    • 13.4 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 14. Διάφορα

Categories

  • Ειδήσεις
    • Νομοθεσία
    • Εργασιακά
    • Ασφαλιστικά-Φορολογικά
    • Περιβάλλον
    • Ενέργεια-ΑΠΕ
    • Τεχνολογία
    • Χρηματοδοτήσεις
    • Έργα-Υποδομές
    • Επικαιρότητα
    • Αρθρογραφία
    • Michanikos.gr
    • webTV
    • Sponsored

Κατηγορίες

  • Εξοπλισμός
  • Λογισμικό
  • Βιβλία
  • Εργασία
  • Ακίνητα
  • Διάφορα

Βρείτε αποτελέσματα...

Βρείτε αποτελέσματα που...


Ημερομηνία δημιουργίας

  • Start

    End


Τελευταία ενημέρωση

  • Start

    End


Φιλτράρισμα με βάση τον αριθμό των...

Εντάχθηκε

  • Start

    End


Ομάδα


Επάγγελμα


Ειδικότητα

  1. Πάνω από εξήντα μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες αναμένεται να ξεκινήσουν την λειτουργία τους στην Ελλάδα την ερχόμενη τετραετία προσθέτοντας στο δυναμικό της πάνω από 7.500 δωμάτια / βίλες. Τα περισσότερα από αυτά (4 στα 10 ) θα λειτουργούν κάτω από την ομπρέλα διεθνών αλυσίδων. Τα σημαντικότερα επερχόμενα ξενοδοχειακά projects κατέγραψε σε έκθεση της η εταιρεία Travelworks Public Relations «Greek Market Report | Hotel Investments 2024 – 2027» Με έξι ακόμη ξενοδοχεία αναμένεται να ενισχύσει το επί ελληνικού εδάφους χαρτοφυλάκιό της τα επόμενα χρόνια ένας από τους κολοσσούς της φιλοξενίας, Η Hitlon, φέρνει τα Conrad Hotels & Resorts στην Αθήνα, στο Hilton Athens, καθώς και το πρώτο Curio Collection by Hilton, στο ιστορικό Πεντελικόν. Με σταθερή παρουσία στην Ελλάδα από το 2016, Η Marriott η οποία διαθέτει και το μεγαλύτερο χαρτοφυλάκιο ξενοδοχείων υπό την ομπρέλα διεθνούς αλυσίδας στην Ελλάδα ανακοίνωσε το πρώτο Tribute beach resort στην περιοχή Σταλίδα της Κρήτης, το οποίο μάλιστα θα αποτελέσει και το πρώτο για τη Νοτιοανατολική Ευρώπη. Οι περισσότερες από τις νέες ξενοδοχειακές μονάδες αναπτύσσονται σε ήδη προβεβλημένους τουριστικούς προορισμούς επιβεβαιώνοντας την δυσκολία δημιουργίας νέων πέραν των ήδη καθιερωμένων.
  2. Πάνω από εξήντα μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες αναμένεται να ξεκινήσουν την λειτουργία τους στην Ελλάδα την ερχόμενη τετραετία προσθέτοντας στο δυναμικό της πάνω από 7.500 δωμάτια / βίλες. Τα περισσότερα από αυτά (4 στα 10 ) θα λειτουργούν κάτω από την ομπρέλα διεθνών αλυσίδων. Τα σημαντικότερα επερχόμενα ξενοδοχειακά projects κατέγραψε σε έκθεση της η εταιρεία Travelworks Public Relations «Greek Market Report | Hotel Investments 2024 – 2027» Με έξι ακόμη ξενοδοχεία αναμένεται να ενισχύσει το επί ελληνικού εδάφους χαρτοφυλάκιό της τα επόμενα χρόνια ένας από τους κολοσσούς της φιλοξενίας, Η Hitlon, φέρνει τα Conrad Hotels & Resorts στην Αθήνα, στο Hilton Athens, καθώς και το πρώτο Curio Collection by Hilton, στο ιστορικό Πεντελικόν. Με σταθερή παρουσία στην Ελλάδα από το 2016, Η Marriott η οποία διαθέτει και το μεγαλύτερο χαρτοφυλάκιο ξενοδοχείων υπό την ομπρέλα διεθνούς αλυσίδας στην Ελλάδα ανακοίνωσε το πρώτο Tribute beach resort στην περιοχή Σταλίδα της Κρήτης, το οποίο μάλιστα θα αποτελέσει και το πρώτο για τη Νοτιοανατολική Ευρώπη. Οι περισσότερες από τις νέες ξενοδοχειακές μονάδες αναπτύσσονται σε ήδη προβεβλημένους τουριστικούς προορισμούς επιβεβαιώνοντας την δυσκολία δημιουργίας νέων πέραν των ήδη καθιερωμένων. View full είδηση
  3. Στην τεράστια "ψαλίδα" που υπάρχει στην εγχώρια αγορά ακινήτων μεταξύ της προσφοράς και της ζήτησης αναφέρεται νέα μελέτη της Τράπεζας Πειραιώς. Σύμφωνα με τον κ. Ηλία Λεκκό, Επικεφαλής Οικονομικής Ανάλυσης και Επενδυτικής Στρατηγικής της Πειραιώς "έναυσμα για την εν λόγω μελέτη αποτέλεσε η συνειδητοποίηση ότι συσσωρευτικά από το 2016 ως το 2022 ο ρυθμός αύξησης των τιμών οικιστικών ακινήτων έχει αυξηθεί κατά 14% περισσότερο σε σχέση με τον ρυθμό αύξησης ο οποίος θα δικαιολογείτο βάσει της εξέλιξης των θεμελιωδών μακροοικονομικών μεγεθών της ελληνικής οικονομίας". "Η αναζήτηση των παραγόντων που έχουν οδηγήσει σε αυτή τη σημαντική απόκλιση οδηγεί στο συμπέρασμα ότι οι εξελίξεις στην ελληνική οικονομία τα χρόνια της κρίσης και της ύφεσης έχουν δημιουργήσει μια σημαντική ανισορροπία μεταξύ προσφοράς και ζήτησης οικιστικών ακινήτων, η οποία δυστυχώς θα είναι δύσκολο να γεφυρωθεί σε βραχυχρόνιο ορίζοντα" επισημαίνει ο ίδιος. Η κατασκευαστική δραστηριότητα Σύμφωνα με τους υπολογισμούς της μελέτης, η κατασκευαστική δραστηριότητα έφτασε στο απόγειό της το 2005 με την έκδοση 66 χιλιάδων οικοδομικών αδειών, οι οποίες αντιστοιχούσαν σε 195 χιλιάδες κατοικίες. Έκτοτε η πτώση ήταν συνεχής, με αποτέλεσμα να οδηγηθούμε σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα κατασκευαστικής δραστηριότητας την περίοδο 2012 και ύστερα, με ετήσια έκδοση αδειών που αντιστοιχεί σε 16 χιλιάδες κατοικίες κατ’ έτος. Συνακόλουθα, μεταξύ της απογραφής 2001-2011 καταγράφεται αύξηση του αριθμού των κατοικιών κατά 917 χιλιάδες, ενώ την επόμενη δεκαετία 2012-2022 υπολογίζουμε ότι προστέθηκαν μόνο 155 χιλιάδες. Ταυτόχρονα, από την πλευρά της ζήτησης την περίοδο 2001-2011 καταγράφεται αύξηση του αριθμού των νοικοκυριών κατά 582 χιλιάδες, ενώ από το 2012 έως το 2022 υπολογίζεται η δημιουργία μόνο 197 χιλιάδων νοικοκυριών. Επιπρόσθετα όμως ένα νέο χαρακτηριστικό που έχει προκύψει τα τελευταία χρόνια είναι η αύξηση της ζήτησης κατοικιών λόγω βραχυχρόνιας μίσθωσης. Η ζήτηση αυτή, η οποία δρα προσθετικά στη ζήτηση για στέγαση στα εγχώρια νοικοκυριά, ανέρχεται πλέον σε 170 χιλιάδες κατοικίες. Ζήτηση για 212 χιλιάδες κατοικίες Συμπερασματικά λοιπόν, η ανισορροπία που εντοπίζει η μελέτη δεν είναι παρά προϊόν της απόστασης ανάμεσα στις 155 χιλιάδες νέες κατοικίες που υπολογίζουμε ότι κατασκευάστηκαν τα τελευταία 10 χρόνια από τη μια και της συνολικής ζήτησης για 367 χιλιάδες νέες κατοικίες (197 χιλιάδες νέα νοικοκυριά συν 170 χιλιάδες βραχυχρόνιες μισθώσεις). Αυτό λοιπόν το έλλειμα προσφοράς έναντι ζήτησης κατά περίπου 212 χιλιάδες κατοικίες είναι που έχει δημιουργήσει μια συσσωρευτική αποτίμηση των τιμών κατοικιών 14% πέρα και πάνω από την αύξηση που δικαιολογεί το επίπεδο ανάπτυξης των εισοδημάτων. Δεδομένου δε του μεγέθους του χάσματος μεταξύ προσφοράς και ζήτησης, οι ρυθμοί αύξησης των τιμών των κατοικιών αναμένεται να μετριασθούν αλλά όχι να περάσουν σε αρνητικό πρόσημο. Συνέπεια όλων αυτών, τονίζει η μελέτη της Πειραιώς, είναι η αγορά ακινήτων να βρίσκεται στο σημείο του οικονομικού κύκλου όπου οι δυνητικοί αγοραστές είναι ακόμα διατεθειμένοι να αποδεχθούν τις ολοένα και αυξανόμενες απαιτήσεις των πωλητών, αλλά με εμφανή σημάδια κόπωσης προετοιμάζοντάς μας για την είσοδο στην επόμενη φάση το κύκλου όπου υψηλότερες τιμές θα συνοδεύονται από πτώση των συναλλαγών/αγοροπωλησιών. View full είδηση
  4. Στην τεράστια "ψαλίδα" που υπάρχει στην εγχώρια αγορά ακινήτων μεταξύ της προσφοράς και της ζήτησης αναφέρεται νέα μελέτη της Τράπεζας Πειραιώς. Σύμφωνα με τον κ. Ηλία Λεκκό, Επικεφαλής Οικονομικής Ανάλυσης και Επενδυτικής Στρατηγικής της Πειραιώς "έναυσμα για την εν λόγω μελέτη αποτέλεσε η συνειδητοποίηση ότι συσσωρευτικά από το 2016 ως το 2022 ο ρυθμός αύξησης των τιμών οικιστικών ακινήτων έχει αυξηθεί κατά 14% περισσότερο σε σχέση με τον ρυθμό αύξησης ο οποίος θα δικαιολογείτο βάσει της εξέλιξης των θεμελιωδών μακροοικονομικών μεγεθών της ελληνικής οικονομίας". "Η αναζήτηση των παραγόντων που έχουν οδηγήσει σε αυτή τη σημαντική απόκλιση οδηγεί στο συμπέρασμα ότι οι εξελίξεις στην ελληνική οικονομία τα χρόνια της κρίσης και της ύφεσης έχουν δημιουργήσει μια σημαντική ανισορροπία μεταξύ προσφοράς και ζήτησης οικιστικών ακινήτων, η οποία δυστυχώς θα είναι δύσκολο να γεφυρωθεί σε βραχυχρόνιο ορίζοντα" επισημαίνει ο ίδιος. Η κατασκευαστική δραστηριότητα Σύμφωνα με τους υπολογισμούς της μελέτης, η κατασκευαστική δραστηριότητα έφτασε στο απόγειό της το 2005 με την έκδοση 66 χιλιάδων οικοδομικών αδειών, οι οποίες αντιστοιχούσαν σε 195 χιλιάδες κατοικίες. Έκτοτε η πτώση ήταν συνεχής, με αποτέλεσμα να οδηγηθούμε σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα κατασκευαστικής δραστηριότητας την περίοδο 2012 και ύστερα, με ετήσια έκδοση αδειών που αντιστοιχεί σε 16 χιλιάδες κατοικίες κατ’ έτος. Συνακόλουθα, μεταξύ της απογραφής 2001-2011 καταγράφεται αύξηση του αριθμού των κατοικιών κατά 917 χιλιάδες, ενώ την επόμενη δεκαετία 2012-2022 υπολογίζουμε ότι προστέθηκαν μόνο 155 χιλιάδες. Ταυτόχρονα, από την πλευρά της ζήτησης την περίοδο 2001-2011 καταγράφεται αύξηση του αριθμού των νοικοκυριών κατά 582 χιλιάδες, ενώ από το 2012 έως το 2022 υπολογίζεται η δημιουργία μόνο 197 χιλιάδων νοικοκυριών. Επιπρόσθετα όμως ένα νέο χαρακτηριστικό που έχει προκύψει τα τελευταία χρόνια είναι η αύξηση της ζήτησης κατοικιών λόγω βραχυχρόνιας μίσθωσης. Η ζήτηση αυτή, η οποία δρα προσθετικά στη ζήτηση για στέγαση στα εγχώρια νοικοκυριά, ανέρχεται πλέον σε 170 χιλιάδες κατοικίες. Ζήτηση για 212 χιλιάδες κατοικίες Συμπερασματικά λοιπόν, η ανισορροπία που εντοπίζει η μελέτη δεν είναι παρά προϊόν της απόστασης ανάμεσα στις 155 χιλιάδες νέες κατοικίες που υπολογίζουμε ότι κατασκευάστηκαν τα τελευταία 10 χρόνια από τη μια και της συνολικής ζήτησης για 367 χιλιάδες νέες κατοικίες (197 χιλιάδες νέα νοικοκυριά συν 170 χιλιάδες βραχυχρόνιες μισθώσεις). Αυτό λοιπόν το έλλειμα προσφοράς έναντι ζήτησης κατά περίπου 212 χιλιάδες κατοικίες είναι που έχει δημιουργήσει μια συσσωρευτική αποτίμηση των τιμών κατοικιών 14% πέρα και πάνω από την αύξηση που δικαιολογεί το επίπεδο ανάπτυξης των εισοδημάτων. Δεδομένου δε του μεγέθους του χάσματος μεταξύ προσφοράς και ζήτησης, οι ρυθμοί αύξησης των τιμών των κατοικιών αναμένεται να μετριασθούν αλλά όχι να περάσουν σε αρνητικό πρόσημο. Συνέπεια όλων αυτών, τονίζει η μελέτη της Πειραιώς, είναι η αγορά ακινήτων να βρίσκεται στο σημείο του οικονομικού κύκλου όπου οι δυνητικοί αγοραστές είναι ακόμα διατεθειμένοι να αποδεχθούν τις ολοένα και αυξανόμενες απαιτήσεις των πωλητών, αλλά με εμφανή σημάδια κόπωσης προετοιμάζοντάς μας για την είσοδο στην επόμενη φάση το κύκλου όπου υψηλότερες τιμές θα συνοδεύονται από πτώση των συναλλαγών/αγοροπωλησιών.
  5. Ερευνητική ομάδα μελέτησε τις πιθανές οικονομικές επιπτώσεις της ανόδου της στάθμης της θάλασσας, λόγω της κλιματικής αλλαγής, για 271 ευρωπαϊκές περιοχές- ανάμεσά τους και η Ελλάδα- έως το 2100, με βάση σενάριο υψηλών εκπομπών και χωρίς την εφαρμογή νέων μέτρων προστασίας των ακτών μετά το 2015. «Η κλιματική αλλαγή απειλεί την οικονομική ανάπτυξη παγκοσμίως, με έντονες ανισότητες στους επιταχυνόμενους κινδύνους σε διάφορες περιοχές. Ιδιαίτερα, η αύξηση της στάθμης της θάλασσας λόγω του κλίματος αποτελεί μια αυξανόμενη ανησυχία. Η καταστροφική της δυνατότητα επηρεάζει περιοχές, όπου συγκεντρώνονται το παραγωγικό κεφάλαιο και ο πληθυσμός: παράκτιες πόλεις και περιοχές», σημείωσε η ερευνητική ομάδα με επικεφαλής επιστήμονες από το Delft, στην οποία συμμετέχει ο Έλληνας μεταδιδακτορικός ερευνητής του ολλανδικού πανεπιστημίου, Θεόδωρος Χατζηβασιλειάδης. Σύμφωνα με τα στοιχεία της έρευνας, περισσότεροι από 200 εκατομμύρια άνθρωποι στην Ευρώπη- περίπου το 44% των πληθυσμών της ΕΕ και του Ηνωμένου Βασιλείου- ζουν σε απόσταση 50 χιλιομέτρων από την ακτογραμμή. Αυτές οι παράκτιες περιοχές συμβάλλουν σχεδόν στο 40% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος της Ευρώπης, ενώ το 75% του διεθνούς εμπορικού όγκου της Ευρώπης διεξάγεται μέσω θαλάσσιων διαδρομών. Κλιματική αλλαγή: Ποιες θα είναι οι επιπτώσεις για την Ελλάδα Σε ό,τι αφορά στην Ελλάδα, έγινε ανάλυση σε επίπεδο περιφερειών για τις οικονομικές επιπτώσεις της ανόδου της στάθμης της θάλασσας σε ένα σενάριο υψηλών εκπομπών ως το 2100. Η Ελλάδα βρίσκεται κοντά στον ευρωπαϊκό μέσο όρο στη μείωση του ΑΕΠ, ωστόσο εμφανίζει μεγάλες μειώσεις σχεδόν σε όλες τις περιφέρειές της, καθώς είναι παράκτιες, σημειώνει μιλώντας στο ΑΠΕ ο Θεόδωρος Χατζηβασιλειάδης. Σε αυτό το ακραίο κλιματικό σενάριο που μελετήθηκε, τις μεγαλύτερες οικονομικές επιπτώσεις φαίνεται ότι θα έχουν η Στερεά Ελλάδα (-6,88%) και το βόρειο Αιγαίο (-6,06%). Στην Αττική, η ανάλυση δείχνει μηδενικές επιπτώσεις. Μία μόνο περιφέρεια, εκείνη της Δυτικής Μακεδονίας, δεν βρέχεται από θάλασσα και εκεί οι ερευνητές αναμένουν αύξηση του ΑΕΠ περίπου 0,87% έως το τέλος του αιώνα, η οποία οφείλεται στον κατασκευαστικό τομέα της περιοχής, που θα χρησιμοποιηθεί για την ανακατασκευή του κεφαλαίου που θα έχει καταστραφεί σε όλη τη χώρα. Ο εν λόγω τομέας σημειώνει αύξηση σε όλη την Ελλάδα με εξαίρεση την περιφέρεια Βορείου Αιγαίου, όπου υπάρχει πτώση. Η μεγαλύτερη πτώση αφορά στον αγροτικό τομέα παραγωγής και στον δημόσιο τομέα- περίπου το 6% της παραγωγής χάνεται στην Ήπειρο και στην ανατολική Μακεδονία και στους δύο αυτούς τομείς. Ποιες περιοχές θα επηρεαστούν από την άνοδο της στάθμης της θάλασσας Οι ερευνητές συνδύασαν οικονομικό μοντέλο που είχε αναπτυχθεί προηγουμένως, με δεδομένα για τις προβλεπόμενες επιπτώσεις της ανόδου της στάθμης της θάλασσας, τις τάσεις των επενδύσεων και την κατανομή των οικονομικών απωλειών που προκλήθηκαν από 155 πλημμυρικά φαινόμενα στην Ευρώπη την περίοδο 1995-2016. Στη συνέχεια, εκτίμησαν τις πιθανές οικονομικές απώλειες και τα κέρδη σε σύγκριση με ένα σενάριο χωρίς άνοδο της στάθμης της θάλασσας και με ετήσια οικονομική ανάπτυξη 2% σε όλες τις περιοχές. Επίσης, οι επιστήμονες μοντελοποίησαν τον αντίκτυπο που θα έχουν στοχευμένες επενδύσεις σε διάφορους οικονομικούς τομείς, μετά την άνοδο της στάθμης της θάλασσας. Με βάση ένα σενάριο υψηλών εκπομπών, η άνοδος της στάθμης της θάλασσας θα μπορούσε να προκαλέσει οικονομικές απώλειες 872 δισεκατομμυρίων ευρώ στην ΕΕ και τη Βρετανία μέχρι τα τέλη του αιώνα. Αυτό προκύπτει από σύγκριση με σενάριο χωρίς άνοδο της στάθμης της θάλασσας. Από την έρευνα προέκυψαν διαφορές στις οικονομικές επιπτώσεις που θα έχει η άνοδος της στάθμης της θάλασσας. Η πλειονότητα των οικονομικών απωλειών- έως και 21% του περιφερειακού ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος ως το 2100- συγκεντρώνεται σε παράκτιες περιοχές, όπως το Βένετο και η Εμίλια-Ρομάνια στην Ιταλία και η επαρχία Δυτικής Πομερανίας στην Πολωνία. Η Ελλάδα είναι ανάμεσα στις περιοχές που αναμένεται να υποστούν σχετικά υψηλότερες οικονομικές απώλειες, κάτι που ισχύει επίσης για τις βελγικές ακτές και τη δυτική Γαλλία. Σύμφωνα με τα στοιχεία που ανέφερε ο Θεόδωρος Χατζηβασιλειάδης, οι συνολικές ζημιές για την Ευρώπη είναι μόλις 1,26% του ΑΕΠ της ΕΕ και του Ηνωμένου Βασιλείου στο σενάριο υψηλού επιπέδου ως το 2100. Ωστόσο, στην Ιταλία οι εθνικές απώλειες είναι 4,43%, ενώ η μείωση της παραγωγικότητας στο Βένετο κυμαίνεται περίπου στο 20,84%. Αντίθετα, οι περιοχές στο εσωτερικό της Ευρώπης, όπως στη Γερμανία, την Αυστρία και την Ουγγαρία, θα παρουσιάσουν οικονομικά κέρδη έως και 1% του περιφερειακού ΑΕΠ μέχρι το 2100- σύμφωνα με την έρευνα- και αυτό θα μπορούσε να οφείλεται στη μετεγκατάσταση της παραγωγής από τις πλημμυρισμένες παράκτιες στις ενδοχώρες. Πάντως ο κ. Χατζηβασιλειάδης επισημαίνει πως μπορεί να είναι μεγαλύτερες οι επιπτώσεις για τις παράκτιες περιοχές, ωστόσο η οικονομία είναι αλληλένδετη. «Το ερώτημα είναι: αυτά τα κέρδη αρκούν για να αντισταθμίσουν τις απώλειες στις παράκτιες περιοχές; Δυστυχώς, η απάντηση είναι πως όχι. Η συνολική επίδραση είναι ακόμα αρνητική, με κάποιες εξαιρέσεις, όπως η Γερμανία, όπου τα κέρδη και οι απώλειες ισορροπούν στο μηδέν», αναφέρει χαρακτηριστικά.
  6. Ερευνητική ομάδα μελέτησε τις πιθανές οικονομικές επιπτώσεις της ανόδου της στάθμης της θάλασσας, λόγω της κλιματικής αλλαγής, για 271 ευρωπαϊκές περιοχές- ανάμεσά τους και η Ελλάδα- έως το 2100, με βάση σενάριο υψηλών εκπομπών και χωρίς την εφαρμογή νέων μέτρων προστασίας των ακτών μετά το 2015. «Η κλιματική αλλαγή απειλεί την οικονομική ανάπτυξη παγκοσμίως, με έντονες ανισότητες στους επιταχυνόμενους κινδύνους σε διάφορες περιοχές. Ιδιαίτερα, η αύξηση της στάθμης της θάλασσας λόγω του κλίματος αποτελεί μια αυξανόμενη ανησυχία. Η καταστροφική της δυνατότητα επηρεάζει περιοχές, όπου συγκεντρώνονται το παραγωγικό κεφάλαιο και ο πληθυσμός: παράκτιες πόλεις και περιοχές», σημείωσε η ερευνητική ομάδα με επικεφαλής επιστήμονες από το Delft, στην οποία συμμετέχει ο Έλληνας μεταδιδακτορικός ερευνητής του ολλανδικού πανεπιστημίου, Θεόδωρος Χατζηβασιλειάδης. Σύμφωνα με τα στοιχεία της έρευνας, περισσότεροι από 200 εκατομμύρια άνθρωποι στην Ευρώπη- περίπου το 44% των πληθυσμών της ΕΕ και του Ηνωμένου Βασιλείου- ζουν σε απόσταση 50 χιλιομέτρων από την ακτογραμμή. Αυτές οι παράκτιες περιοχές συμβάλλουν σχεδόν στο 40% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος της Ευρώπης, ενώ το 75% του διεθνούς εμπορικού όγκου της Ευρώπης διεξάγεται μέσω θαλάσσιων διαδρομών. Κλιματική αλλαγή: Ποιες θα είναι οι επιπτώσεις για την Ελλάδα Σε ό,τι αφορά στην Ελλάδα, έγινε ανάλυση σε επίπεδο περιφερειών για τις οικονομικές επιπτώσεις της ανόδου της στάθμης της θάλασσας σε ένα σενάριο υψηλών εκπομπών ως το 2100. Η Ελλάδα βρίσκεται κοντά στον ευρωπαϊκό μέσο όρο στη μείωση του ΑΕΠ, ωστόσο εμφανίζει μεγάλες μειώσεις σχεδόν σε όλες τις περιφέρειές της, καθώς είναι παράκτιες, σημειώνει μιλώντας στο ΑΠΕ ο Θεόδωρος Χατζηβασιλειάδης. Σε αυτό το ακραίο κλιματικό σενάριο που μελετήθηκε, τις μεγαλύτερες οικονομικές επιπτώσεις φαίνεται ότι θα έχουν η Στερεά Ελλάδα (-6,88%) και το βόρειο Αιγαίο (-6,06%). Στην Αττική, η ανάλυση δείχνει μηδενικές επιπτώσεις. Μία μόνο περιφέρεια, εκείνη της Δυτικής Μακεδονίας, δεν βρέχεται από θάλασσα και εκεί οι ερευνητές αναμένουν αύξηση του ΑΕΠ περίπου 0,87% έως το τέλος του αιώνα, η οποία οφείλεται στον κατασκευαστικό τομέα της περιοχής, που θα χρησιμοποιηθεί για την ανακατασκευή του κεφαλαίου που θα έχει καταστραφεί σε όλη τη χώρα. Ο εν λόγω τομέας σημειώνει αύξηση σε όλη την Ελλάδα με εξαίρεση την περιφέρεια Βορείου Αιγαίου, όπου υπάρχει πτώση. Η μεγαλύτερη πτώση αφορά στον αγροτικό τομέα παραγωγής και στον δημόσιο τομέα- περίπου το 6% της παραγωγής χάνεται στην Ήπειρο και στην ανατολική Μακεδονία και στους δύο αυτούς τομείς. Ποιες περιοχές θα επηρεαστούν από την άνοδο της στάθμης της θάλασσας Οι ερευνητές συνδύασαν οικονομικό μοντέλο που είχε αναπτυχθεί προηγουμένως, με δεδομένα για τις προβλεπόμενες επιπτώσεις της ανόδου της στάθμης της θάλασσας, τις τάσεις των επενδύσεων και την κατανομή των οικονομικών απωλειών που προκλήθηκαν από 155 πλημμυρικά φαινόμενα στην Ευρώπη την περίοδο 1995-2016. Στη συνέχεια, εκτίμησαν τις πιθανές οικονομικές απώλειες και τα κέρδη σε σύγκριση με ένα σενάριο χωρίς άνοδο της στάθμης της θάλασσας και με ετήσια οικονομική ανάπτυξη 2% σε όλες τις περιοχές. Επίσης, οι επιστήμονες μοντελοποίησαν τον αντίκτυπο που θα έχουν στοχευμένες επενδύσεις σε διάφορους οικονομικούς τομείς, μετά την άνοδο της στάθμης της θάλασσας. Με βάση ένα σενάριο υψηλών εκπομπών, η άνοδος της στάθμης της θάλασσας θα μπορούσε να προκαλέσει οικονομικές απώλειες 872 δισεκατομμυρίων ευρώ στην ΕΕ και τη Βρετανία μέχρι τα τέλη του αιώνα. Αυτό προκύπτει από σύγκριση με σενάριο χωρίς άνοδο της στάθμης της θάλασσας. Από την έρευνα προέκυψαν διαφορές στις οικονομικές επιπτώσεις που θα έχει η άνοδος της στάθμης της θάλασσας. Η πλειονότητα των οικονομικών απωλειών- έως και 21% του περιφερειακού ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος ως το 2100- συγκεντρώνεται σε παράκτιες περιοχές, όπως το Βένετο και η Εμίλια-Ρομάνια στην Ιταλία και η επαρχία Δυτικής Πομερανίας στην Πολωνία. Η Ελλάδα είναι ανάμεσα στις περιοχές που αναμένεται να υποστούν σχετικά υψηλότερες οικονομικές απώλειες, κάτι που ισχύει επίσης για τις βελγικές ακτές και τη δυτική Γαλλία. Σύμφωνα με τα στοιχεία που ανέφερε ο Θεόδωρος Χατζηβασιλειάδης, οι συνολικές ζημιές για την Ευρώπη είναι μόλις 1,26% του ΑΕΠ της ΕΕ και του Ηνωμένου Βασιλείου στο σενάριο υψηλού επιπέδου ως το 2100. Ωστόσο, στην Ιταλία οι εθνικές απώλειες είναι 4,43%, ενώ η μείωση της παραγωγικότητας στο Βένετο κυμαίνεται περίπου στο 20,84%. Αντίθετα, οι περιοχές στο εσωτερικό της Ευρώπης, όπως στη Γερμανία, την Αυστρία και την Ουγγαρία, θα παρουσιάσουν οικονομικά κέρδη έως και 1% του περιφερειακού ΑΕΠ μέχρι το 2100- σύμφωνα με την έρευνα- και αυτό θα μπορούσε να οφείλεται στη μετεγκατάσταση της παραγωγής από τις πλημμυρισμένες παράκτιες στις ενδοχώρες. Πάντως ο κ. Χατζηβασιλειάδης επισημαίνει πως μπορεί να είναι μεγαλύτερες οι επιπτώσεις για τις παράκτιες περιοχές, ωστόσο η οικονομία είναι αλληλένδετη. «Το ερώτημα είναι: αυτά τα κέρδη αρκούν για να αντισταθμίσουν τις απώλειες στις παράκτιες περιοχές; Δυστυχώς, η απάντηση είναι πως όχι. Η συνολική επίδραση είναι ακόμα αρνητική, με κάποιες εξαιρέσεις, όπως η Γερμανία, όπου τα κέρδη και οι απώλειες ισορροπούν στο μηδέν», αναφέρει χαρακτηριστικά. View full είδηση
  7. Η Ελλάδα ήδη συγκαταλέγεται στους κορυφαίους τουριστικούς προορισμούς της Μεσογείου, με 27,6 εκατ. επισκέπτες το 2022 και με πρόβλεψη για άνω των 30 εκατ. για το 2023 . Τα σκήπτρα βέβαια για τον Μεσογειακό χώρο τον κατέχει η Ισπανία με 71,8 εκατ. επισκέπτες το 2022 και με πρόβλεψη για άνω των 82 εκατ. για το 2023. Στο ίδιο επίπεδο βρίσκεται και η Γαλλία, και ακολουθούν η Ιταλία, και η Τουρκία. Ωστόσο τα έσοδα από τον τουρισμό των 87 δις. ευρώ του ΄22 για την Ισπανία, είναι ανόμοια με τα 17,1 δις.ευρώ που δηλώθηκαν στην Ελλάδα αναλογικά με το πλήθος των επισκεπτών. Για μεν την Ισπανία αναλογούσε δαπάνη 1,217 ευρώ ανά επισκέπτη, ενώ για την χώρα μας μόλις 620 ευρώ. Δηλαδή οι επισκέπτες στην Ισπανία ξοδεύουν διπλάσια ποσά από ότι οι επισκέπτες στην Ελλάδα. Αυτό, με μια πρώτη ματιά, ερμηνεύεται με το ότι στην Ισπανία, οι επισκέπτες είναι ανώτερης οικονομικής στάθμης και δύνανται να ξοδεύουν περισσότερα. Όμως οι διαφορές αυτές μπορεί και να οφείλονται, είτε στην αδυναμία του Ελληνικού κράτους να πιστοποιεί τα ακριβή οικονομικά στοιχεία των τουριστικών επιχειρήσεων, είτε και στη διαφορετική μεθοδολογία υπολογισμού των φορολογικών εσόδων στις δύο χώρες. Ο κίνδυνος του “υπερτουρισμού” Θα επιχειρήσουμε να συγκρίνουμε ορισμένα μεγέθη και χαρακτηριστικά της χώρας μας με της Ισπανίας στον τουριστικό τομέα, καθότι εκτιμούμε ότι παρουσιάζουν αρκετές ομοιότητες. Για τις δύο χώρες, δύο είναι τα κύρια χαρακτηριστικά τους ως τουριστικοί προορισμοί. Το ένα είναι ότι και στις δύο η τουριστική περίοδος είναι κυρίως τους ανοιξιάτικους και τους θερινούς μήνες, και το δεύτερο, το ότι οι μεγαλύτεροι τουριστικοί τους προορισμοί, είναι τα νησιά τους και οι λοιπές τους παραλιακές περιοχές. Για την Ισπανία η περιοχή της Καταλονίας που βρέχεται από τη Μεσόγειο όσο και τα Κανάρια νησιά στον Ατλαντικό και τα νησιά Βαλεαρίδες στη Μεσόγειο, συγκέντρωσαν 38,5 εκατ. επισκέπτες ( στοιχεία για το 2022) δηλαδή το 54% του συνόλου. Όμοια για την Ελλάδα, η Κρήτη, τα Δωδεκάνησα, οι Κυκλάδες, και τα Ιόνια νησιά συγκέντρωσαν 13,2 εκατ. επισκέπτες ( στοιχεία του 2022) δηλαδή το 48% του συνόλου. Βλέπουμε λοιπόν μια υπερσυγκέντρωση επισκεπτών σε μικρή σχετικά γεωγραφική έκταση. Το φαινόμενο αυτό έχει ονομασθεί με την ορολογία ‘’υπερτουρισμός’’. Στην χώρα μας η εμφάνισή του δεν έχει πάρει ακόμη μεγάλες διαστάσεις όπως σε αρκετές περιοχές της Ισπανίας. Εξ άλλου από τα αριθμητικά στοιχεία παρατηρούμε ότι οι αριθμοί για την Ισπανία είναι τριπλάσιοι από εκείνους της χώρας μας (38,5 εκατ. με 13,2 εκατ.). Το αντιπαράδειγμα των Βαλεαρίδων και των Κανάριων νησιών Τα Κανάρια νησιά είναι ένα σύμπλεγμα 7 νησιών της Ισπανίας στον Ατλαντικό, όπου τα πιο γνωστά είναι η Τενερίφη και η Λας Πάλμας. Οι Bαλεαρίδες είναι επίσης ένα άλλο νησιωτικό σύμπλεγμα 4 νησιών της Ισπανίας, στην Μεσόγειο, όπου τα πιο γνωστά είναι η Ίμπιζα και η Μαγιόρκα. Η συνολική έκταση των Κανάριων νησιών είναι λιγότερο από της Κρήτης κατά 850 περίπου τετραγωνικά χιλιόμετρα, ενώ των Βαλεαρίδων η έκτασή τους συνολικά, είναι το μισό του συνόλου των Δωδεκανήσων. Βέβαια και τα δύο αυτά νησιωτικά συμπλέγματα είναι ήδη αρκετά πυκνοκατοικημένα από μόνιμους κατοίκους. Όμως εξ αιτίας της υπερβολικής τουριστικής ανάπτυξης που συντελέστηκε στην επικράτειά τους τις τελευταίες δεκαετίες, τα νησιά αυτά σήμερα πια, υποφέρουν από το φαινόμενο του ‘’υπερτουρισμού’’. Όμοια από το φαινόμενο αυτό υποφέρουν και κάποιες συνοικίες και γειτονιές και της Βαρκελώνης όπως και άλλες Ευρωπαϊκές πόλεις όπως η Βενετία και το Άμστερνταμ, αλλά και περιοχές της Νοτιοανατολικής Ασίας όπως το Πουκέτ, το Μπαλί, ο κόλπος της Μάγια και άλλες. Τα αρνητικά επακόλουθα του “υπερτουρισμού” Το φαινόμενο του ‘’υπερτουρισμού’’, πολύ γρήγορα επιφέρει αρνητικές επιπτώσεις στις περιοχές που έχει ενσκύψει, τόσο σε περιβαλλοντικό, όσο αι σε κοινωνικό επίπεδο. Αντλώντας στοιχεία από τις δημοσιεύσεις τόσο για τις περιοχές της Ισπανίας όσο και για άλλες που υποφέρουν από αυτόν, αναφέρουμε κάποιες από τις επιπτώσεις. 1.Στα Κανάρια νησιά επιβλήθηκε το μέτρο του τουριστικού φόρου τα έσοδα από τον οποίο θα επενδύονται για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος των νησιών. 2.Όμως αυτό που ανέβασε πρόσφατα τον «πήχη» στην υπόθεση του ‘’υπερτουρισμού’’ είναι το Λανθαρότε, τέταρτο μεγαλύτερο από τα Κανάρια Νησιά. Ως απάντηση σε αυτόν αλλά και στη «μαύρη» οικονομία που συνήθως τον συνοδεύει, στην έλλειψη στέγης, στο χάος στους δρόμους και στην απώλεια ποιότητας ζωής για τους κατοίκους, η σοσιαλίστρια επικεφαλής της τοπικής διοίκησης, Μαρία Ντολόρες Κορούχο κήρυξε το νησί «τουριστικά κορεσμένο». 3.Εκατομμύρια τουρίστες κατακλύζουν κάθε χρόνο την Ίμπιζα: τρίτο μεγαλύτερο νησί στο σύμπλεγμα των Βαλεαρίδων. Όμως έχει πλέον μετατραπεί σε επίγεια κόλαση για τους περίπου 150.000 κατοίκους του και τους χιλιάδες εργαζόμενους που απασχολούνται την καλοκαιρινή σεζόν στην ακμάζουσα τουριστική βιομηχανία. 4.Στα νησιά των Βαλεαρίδων οι επιπτώσεις εκτείνονται από την επιβάρυνση του περιβάλλοντος και των φυσικών τοπίων, έως περαιτέρω κρίση ακρίβειας και σημαντική υποβάθμιση της ποιότητας ζωής για τους ντόπιους πληθυσμούς. 5.Στη Βενετία έχει μπει «κόφτης» στον αριθμό των επισκεπτών σε πολλές τοποθεσίες. Επίσης απαγορεύτηκαν τα μεγάλα κρουαζιερόπλοια, ενώ παραμένει στο «τραπέζι» το ενδεχόμενο επιβολής τέλους εισόδου σε ημερήσιους τουρίστες, που θα κυμαίνεται από 3 έως 10 ευρώ, ανάλογα με την εποχή. 6.Μια άλλη διάσημη πόλη για τα γραφικά κανάλια της, το Άμστερνταμ, έχει αλλάξει τακτική απέναντι στους τουρίστες, υιοθετώντας μια νέα στρατηγική για την προσέλκυση πιο ποιοτικού τουρισμού. Επιβάλει νέους φόρους σε επισκέπτες, και απαγόρευσε την ανέγερση νέων ξενοδοχείων στο κέντρο της. 7.Η παραδεισένια παραλία στο νησί Κο Φι Φι, στον Κόλπο Μάγια της Ταϊλάνδης παραμένει κλειστή κατά τακτά χρονικά διαστήματα, για να αποτραπεί η σοβαρή περιβαλλοντική υποβάθμισή της. Πώς έφτασαν στον ‘’υπερτουρισμό’’ Είναι ποικίλοι οι λόγοι που μπορούν να οδηγήσουν μια πόλη ή μια περιοχή στον ‘’υπερτουρισμό’’. Η Βενετία ας πούμε, το Άμστερνταμ αλλά και η Βαρκελώνη, έφτασαν σε αυτή τη θέση λόγω της πολύ μεγάλης φήμης τους, και το ότι δεν κατάφεραν να το προβλέψουν έγκαιρα και να πάρουν τα ανάλογα προστατευτικά μέτρα. Όμως, οι νησιωτικές περιοχές της Ισπανίας βρέθηκαν στην ανάλογη θέση, λόγω υπερπροσφοράς πολύ χαμηλών πακέτων διακοπών ,τα οποία φυσικά απευθύνονταν σε πολύ χαμηλής ποιότητας τουριστικά καταλύματα . Υπάρχουν στη χώρα μας βεβαρημένες περιοχές; Στην Ελλάδα ευτυχώς, το φαινόμενο του “υπερτουρισμού’’, μόλις που έχει εμφανιστεί σε κάποιες λίγες περιοχές, χωρίς να έχει επιφέρει έως σήμερα σοβαρές περιβαλλοντικές ή κοινωνικές επιβαρύνσεις. Ωστόσο στις περιοχές αυτές, διαφαίνονται τάσεις μεγέθυνσης του φαινομένου χρόνο με το χρόνο. Σαν μια ασφαλής κίνηση λοιπόν για να μην βρεθούμε και εμείς στην θέση των κατοίκων των Κανάριων νησιών, των Βαλεαρίδων, της Βαρκελώνης ή και της Βενετίας , θα ήταν να μελετηθεί η μεγέθυνση του φαινομένου. Θα πρέπει να τεκμηριωθούν και να εκτιμηθούν τα πληθυσμιακά και τα υπόλοιπα στοιχεία που μπορούν να επιφέρουν τον τουριστικό κορεσμό, και να ληφθούν ανάλογα μέτρα, τόσο από το κεντρικό κράτος όσο και από την τοπική αυτοδιοίκηση. Τέτοιοι επίφοβοι τουριστικοί προορισμοί στη χώρα μας εκτιμάται ότι είναι, η Σαντορίνη, η Μύκονος, περιοχές της Βόρειας Κρήτης, όπως και περιοχές της Ρόδου και της Κέρκυρας. Στον αντίποδα του ‘’υπερτουρισμού’’, ο ποιοτικός τουρισμός Σίγουρα, το πως καθορίζεται ο ποιοτικός τουρισμός είναι μια υπόθεση που μπορεί να περιλαμβάνει διάφορες παραμέτρους. Αυτές μπορεί να είναι πολιτιστικοί, οικονομικοί, ή και κοινωνικοί. Όμως για να πληρούνται αυτές οι παράμετροι, θα πρέπει κατά πρώτο λόγο οι τουριστικοί επισκέπτες να δείχνουν ιδιαίτερο σεβασμό στα περιβαλλοντικά και στα πολιτιστικά δεδομένα της περιοχής όπου κάνουν διακοπές. Κατά τον δεύτερο λόγο, θα πρέπει να εξετάζεται το κατά πόσο οι οποιεσδήποτε υποδομές, όπως των συγκοινωνιών, της υγείας, των ελεύθερων δημοσίων χώρων, θα μπορούν “να αυτοχρηματοδοτούνται”. Το ίδιο ισχύει και για τις περιβαλλοντικές επιβαρύνσεις που προκαλούνται από την χρήση των υποδομών αυτών εκ μέρους των επισκεπτών. Η “αυτοχρηματοδότησή’’ τους αυτή, θα έχει την έννοια ότι θα πρέπει να υπάρχει η δυνατότητα να εισπράττονται από το κεντρικό κράτος ή και από την τοπική αυτοδιοίκηση, ετησίως σημαντικά ποσά, τα οποία θα μπορούν να υπερκαλύπτουν τα έξοδα λειτουργίας, συντήρησης, αλλά και αναβάθμισης των παρεχόμενων δημοσίων υπηρεσιών και υποδομών. Το πώς θα επιτυγχάνεται αυτό θα ρυθμίζεται από συγκεκριμένα νομοθετικά μέτρα και τις ανάλογες κανονιστικές διατάξεις που θα πρέπει να ληφθούν. Αυτό σίγουρα για ότι αφορά τους επισκέπτες θα μεταφράζεται σε αυξημένο κόστος της καθημερινής τους διαβίωσης. Μια πρώτη οδηγία που θα μπορούσε να φέρει ένα τέτοιο αποτέλεσμα θα ήταν,να αυξηθούν κατά πολύ οι προδιαγραφές τόσο των τουριστικών καταλυμάτων, ξενοδοχείων και ενοικιαζόμενων δωματίων όσο και των χώρων εστίασης και αναψυχής. Αυτό με τη σειρά του, θα έδινε τη δυνατότητα υψηλότερης τιμολόγησης υπηρεσιών,πράγμα που θα οδηγούσε και σε μεγαλύτερες εισφορές εκ μέρους των επιχειρήσεων αυτών προς τα κρατικά ταμεία. Θα φτάναμε δηλαδή στο μοντέλο, όπου οι τουριστικές μονάδες θα εξυπηρετούν λιγότερους σε αριθμό πελάτες, αλλά με ποιοτικότερες αλλά και και σαφώς ακριβότερες υπηρεσίες. Δηλαδή με άλλα λόγια, θα ευνοείται η δημιουργία μονάδων για λιγότερα εξυπηρετούμενα άτομα αλλά με ακριβότερες υπηρεσίες ή αλλιώς μονάδες πολλών ‘’αστεριών’’. Με τα παραπάνω λοιπόν επιχειρήθηκε μια προσέγγιση της έννοιας του ‘’ποιοτικού τουρισμού’’. Η μεθοδολογία και τα κίνητρα. Δεν υπάρχει αμφιβολία πως για να κατοχυρωθεί ο ποιοτικός τουρισμός σε μια περιοχή, πέραν της υποχρέωσης της πολιτείας για την κατασκευή υποδομών υψηλών προδιαγραφών, της ρύθμισης της πολεοδομικής νομοθεσίας για τους συντελεστές δόμησης καθώς και της διευθέτησης πολλών άλλων θεμάτων, θα πρέπει να υπάρξουν και ειδικά κίνητρα προς τους τουριστικούς επιχειρηματίες και επενδυτές. Τα κίνητρα αυτά σίγουρα θα πρέπει να έχουν και σοβαρό οικονομικό αντίκτυπο για να είναι ελκυστικά, όπως για παράδειγμα την υπαγωγή τους σε ειδικό αναπτυξιακό νόμο και την επιδότηση κατασκευής τους, για να προσελκύσουν αξιόλογους επενδυτές. Καταλήγοντας λοιπόν, εκτιμούμε ότι ο ποιοτικός τουρισμός θα πρέπει να αναγορευτεί σε στρατηγική επιλογή της χώρας μας. Πηγές : 1. ΙΝΣΕΤΕ,(Ινστιτούτο Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων ) 2. INE,(Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής της Ισπανίας) Του Γιώργου Ουρανού [email protected]
  8. Η Ελλάδα ήδη συγκαταλέγεται στους κορυφαίους τουριστικούς προορισμούς της Μεσογείου, με 27,6 εκατ. επισκέπτες το 2022 και με πρόβλεψη για άνω των 30 εκατ. για το 2023 . Τα σκήπτρα βέβαια για τον Μεσογειακό χώρο τον κατέχει η Ισπανία με 71,8 εκατ. επισκέπτες το 2022 και με πρόβλεψη για άνω των 82 εκατ. για το 2023. Στο ίδιο επίπεδο βρίσκεται και η Γαλλία, και ακολουθούν η Ιταλία, και η Τουρκία. Ωστόσο τα έσοδα από τον τουρισμό των 87 δις. ευρώ του ΄22 για την Ισπανία, είναι ανόμοια με τα 17,1 δις.ευρώ που δηλώθηκαν στην Ελλάδα αναλογικά με το πλήθος των επισκεπτών. Για μεν την Ισπανία αναλογούσε δαπάνη 1,217 ευρώ ανά επισκέπτη, ενώ για την χώρα μας μόλις 620 ευρώ. Δηλαδή οι επισκέπτες στην Ισπανία ξοδεύουν διπλάσια ποσά από ότι οι επισκέπτες στην Ελλάδα. Αυτό, με μια πρώτη ματιά, ερμηνεύεται με το ότι στην Ισπανία, οι επισκέπτες είναι ανώτερης οικονομικής στάθμης και δύνανται να ξοδεύουν περισσότερα. Όμως οι διαφορές αυτές μπορεί και να οφείλονται, είτε στην αδυναμία του Ελληνικού κράτους να πιστοποιεί τα ακριβή οικονομικά στοιχεία των τουριστικών επιχειρήσεων, είτε και στη διαφορετική μεθοδολογία υπολογισμού των φορολογικών εσόδων στις δύο χώρες. Ο κίνδυνος του “υπερτουρισμού” Θα επιχειρήσουμε να συγκρίνουμε ορισμένα μεγέθη και χαρακτηριστικά της χώρας μας με της Ισπανίας στον τουριστικό τομέα, καθότι εκτιμούμε ότι παρουσιάζουν αρκετές ομοιότητες. Για τις δύο χώρες, δύο είναι τα κύρια χαρακτηριστικά τους ως τουριστικοί προορισμοί. Το ένα είναι ότι και στις δύο η τουριστική περίοδος είναι κυρίως τους ανοιξιάτικους και τους θερινούς μήνες, και το δεύτερο, το ότι οι μεγαλύτεροι τουριστικοί τους προορισμοί, είναι τα νησιά τους και οι λοιπές τους παραλιακές περιοχές. Για την Ισπανία η περιοχή της Καταλονίας που βρέχεται από τη Μεσόγειο όσο και τα Κανάρια νησιά στον Ατλαντικό και τα νησιά Βαλεαρίδες στη Μεσόγειο, συγκέντρωσαν 38,5 εκατ. επισκέπτες ( στοιχεία για το 2022) δηλαδή το 54% του συνόλου. Όμοια για την Ελλάδα, η Κρήτη, τα Δωδεκάνησα, οι Κυκλάδες, και τα Ιόνια νησιά συγκέντρωσαν 13,2 εκατ. επισκέπτες ( στοιχεία του 2022) δηλαδή το 48% του συνόλου. Βλέπουμε λοιπόν μια υπερσυγκέντρωση επισκεπτών σε μικρή σχετικά γεωγραφική έκταση. Το φαινόμενο αυτό έχει ονομασθεί με την ορολογία ‘’υπερτουρισμός’’. Στην χώρα μας η εμφάνισή του δεν έχει πάρει ακόμη μεγάλες διαστάσεις όπως σε αρκετές περιοχές της Ισπανίας. Εξ άλλου από τα αριθμητικά στοιχεία παρατηρούμε ότι οι αριθμοί για την Ισπανία είναι τριπλάσιοι από εκείνους της χώρας μας (38,5 εκατ. με 13,2 εκατ.). Το αντιπαράδειγμα των Βαλεαρίδων και των Κανάριων νησιών Τα Κανάρια νησιά είναι ένα σύμπλεγμα 7 νησιών της Ισπανίας στον Ατλαντικό, όπου τα πιο γνωστά είναι η Τενερίφη και η Λας Πάλμας. Οι Bαλεαρίδες είναι επίσης ένα άλλο νησιωτικό σύμπλεγμα 4 νησιών της Ισπανίας, στην Μεσόγειο, όπου τα πιο γνωστά είναι η Ίμπιζα και η Μαγιόρκα. Η συνολική έκταση των Κανάριων νησιών είναι λιγότερο από της Κρήτης κατά 850 περίπου τετραγωνικά χιλιόμετρα, ενώ των Βαλεαρίδων η έκτασή τους συνολικά, είναι το μισό του συνόλου των Δωδεκανήσων. Βέβαια και τα δύο αυτά νησιωτικά συμπλέγματα είναι ήδη αρκετά πυκνοκατοικημένα από μόνιμους κατοίκους. Όμως εξ αιτίας της υπερβολικής τουριστικής ανάπτυξης που συντελέστηκε στην επικράτειά τους τις τελευταίες δεκαετίες, τα νησιά αυτά σήμερα πια, υποφέρουν από το φαινόμενο του ‘’υπερτουρισμού’’. Όμοια από το φαινόμενο αυτό υποφέρουν και κάποιες συνοικίες και γειτονιές και της Βαρκελώνης όπως και άλλες Ευρωπαϊκές πόλεις όπως η Βενετία και το Άμστερνταμ, αλλά και περιοχές της Νοτιοανατολικής Ασίας όπως το Πουκέτ, το Μπαλί, ο κόλπος της Μάγια και άλλες. Τα αρνητικά επακόλουθα του “υπερτουρισμού” Το φαινόμενο του ‘’υπερτουρισμού’’, πολύ γρήγορα επιφέρει αρνητικές επιπτώσεις στις περιοχές που έχει ενσκύψει, τόσο σε περιβαλλοντικό, όσο αι σε κοινωνικό επίπεδο. Αντλώντας στοιχεία από τις δημοσιεύσεις τόσο για τις περιοχές της Ισπανίας όσο και για άλλες που υποφέρουν από αυτόν, αναφέρουμε κάποιες από τις επιπτώσεις. 1.Στα Κανάρια νησιά επιβλήθηκε το μέτρο του τουριστικού φόρου τα έσοδα από τον οποίο θα επενδύονται για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος των νησιών. 2.Όμως αυτό που ανέβασε πρόσφατα τον «πήχη» στην υπόθεση του ‘’υπερτουρισμού’’ είναι το Λανθαρότε, τέταρτο μεγαλύτερο από τα Κανάρια Νησιά. Ως απάντηση σε αυτόν αλλά και στη «μαύρη» οικονομία που συνήθως τον συνοδεύει, στην έλλειψη στέγης, στο χάος στους δρόμους και στην απώλεια ποιότητας ζωής για τους κατοίκους, η σοσιαλίστρια επικεφαλής της τοπικής διοίκησης, Μαρία Ντολόρες Κορούχο κήρυξε το νησί «τουριστικά κορεσμένο». 3.Εκατομμύρια τουρίστες κατακλύζουν κάθε χρόνο την Ίμπιζα: τρίτο μεγαλύτερο νησί στο σύμπλεγμα των Βαλεαρίδων. Όμως έχει πλέον μετατραπεί σε επίγεια κόλαση για τους περίπου 150.000 κατοίκους του και τους χιλιάδες εργαζόμενους που απασχολούνται την καλοκαιρινή σεζόν στην ακμάζουσα τουριστική βιομηχανία. 4.Στα νησιά των Βαλεαρίδων οι επιπτώσεις εκτείνονται από την επιβάρυνση του περιβάλλοντος και των φυσικών τοπίων, έως περαιτέρω κρίση ακρίβειας και σημαντική υποβάθμιση της ποιότητας ζωής για τους ντόπιους πληθυσμούς. 5.Στη Βενετία έχει μπει «κόφτης» στον αριθμό των επισκεπτών σε πολλές τοποθεσίες. Επίσης απαγορεύτηκαν τα μεγάλα κρουαζιερόπλοια, ενώ παραμένει στο «τραπέζι» το ενδεχόμενο επιβολής τέλους εισόδου σε ημερήσιους τουρίστες, που θα κυμαίνεται από 3 έως 10 ευρώ, ανάλογα με την εποχή. 6.Μια άλλη διάσημη πόλη για τα γραφικά κανάλια της, το Άμστερνταμ, έχει αλλάξει τακτική απέναντι στους τουρίστες, υιοθετώντας μια νέα στρατηγική για την προσέλκυση πιο ποιοτικού τουρισμού. Επιβάλει νέους φόρους σε επισκέπτες, και απαγόρευσε την ανέγερση νέων ξενοδοχείων στο κέντρο της. 7.Η παραδεισένια παραλία στο νησί Κο Φι Φι, στον Κόλπο Μάγια της Ταϊλάνδης παραμένει κλειστή κατά τακτά χρονικά διαστήματα, για να αποτραπεί η σοβαρή περιβαλλοντική υποβάθμισή της. Πώς έφτασαν στον ‘’υπερτουρισμό’’ Είναι ποικίλοι οι λόγοι που μπορούν να οδηγήσουν μια πόλη ή μια περιοχή στον ‘’υπερτουρισμό’’. Η Βενετία ας πούμε, το Άμστερνταμ αλλά και η Βαρκελώνη, έφτασαν σε αυτή τη θέση λόγω της πολύ μεγάλης φήμης τους, και το ότι δεν κατάφεραν να το προβλέψουν έγκαιρα και να πάρουν τα ανάλογα προστατευτικά μέτρα. Όμως, οι νησιωτικές περιοχές της Ισπανίας βρέθηκαν στην ανάλογη θέση, λόγω υπερπροσφοράς πολύ χαμηλών πακέτων διακοπών ,τα οποία φυσικά απευθύνονταν σε πολύ χαμηλής ποιότητας τουριστικά καταλύματα . Υπάρχουν στη χώρα μας βεβαρημένες περιοχές; Στην Ελλάδα ευτυχώς, το φαινόμενο του “υπερτουρισμού’’, μόλις που έχει εμφανιστεί σε κάποιες λίγες περιοχές, χωρίς να έχει επιφέρει έως σήμερα σοβαρές περιβαλλοντικές ή κοινωνικές επιβαρύνσεις. Ωστόσο στις περιοχές αυτές, διαφαίνονται τάσεις μεγέθυνσης του φαινομένου χρόνο με το χρόνο. Σαν μια ασφαλής κίνηση λοιπόν για να μην βρεθούμε και εμείς στην θέση των κατοίκων των Κανάριων νησιών, των Βαλεαρίδων, της Βαρκελώνης ή και της Βενετίας , θα ήταν να μελετηθεί η μεγέθυνση του φαινομένου. Θα πρέπει να τεκμηριωθούν και να εκτιμηθούν τα πληθυσμιακά και τα υπόλοιπα στοιχεία που μπορούν να επιφέρουν τον τουριστικό κορεσμό, και να ληφθούν ανάλογα μέτρα, τόσο από το κεντρικό κράτος όσο και από την τοπική αυτοδιοίκηση. Τέτοιοι επίφοβοι τουριστικοί προορισμοί στη χώρα μας εκτιμάται ότι είναι, η Σαντορίνη, η Μύκονος, περιοχές της Βόρειας Κρήτης, όπως και περιοχές της Ρόδου και της Κέρκυρας. Στον αντίποδα του ‘’υπερτουρισμού’’, ο ποιοτικός τουρισμός Σίγουρα, το πως καθορίζεται ο ποιοτικός τουρισμός είναι μια υπόθεση που μπορεί να περιλαμβάνει διάφορες παραμέτρους. Αυτές μπορεί να είναι πολιτιστικοί, οικονομικοί, ή και κοινωνικοί. Όμως για να πληρούνται αυτές οι παράμετροι, θα πρέπει κατά πρώτο λόγο οι τουριστικοί επισκέπτες να δείχνουν ιδιαίτερο σεβασμό στα περιβαλλοντικά και στα πολιτιστικά δεδομένα της περιοχής όπου κάνουν διακοπές. Κατά τον δεύτερο λόγο, θα πρέπει να εξετάζεται το κατά πόσο οι οποιεσδήποτε υποδομές, όπως των συγκοινωνιών, της υγείας, των ελεύθερων δημοσίων χώρων, θα μπορούν “να αυτοχρηματοδοτούνται”. Το ίδιο ισχύει και για τις περιβαλλοντικές επιβαρύνσεις που προκαλούνται από την χρήση των υποδομών αυτών εκ μέρους των επισκεπτών. Η “αυτοχρηματοδότησή’’ τους αυτή, θα έχει την έννοια ότι θα πρέπει να υπάρχει η δυνατότητα να εισπράττονται από το κεντρικό κράτος ή και από την τοπική αυτοδιοίκηση, ετησίως σημαντικά ποσά, τα οποία θα μπορούν να υπερκαλύπτουν τα έξοδα λειτουργίας, συντήρησης, αλλά και αναβάθμισης των παρεχόμενων δημοσίων υπηρεσιών και υποδομών. Το πώς θα επιτυγχάνεται αυτό θα ρυθμίζεται από συγκεκριμένα νομοθετικά μέτρα και τις ανάλογες κανονιστικές διατάξεις που θα πρέπει να ληφθούν. Αυτό σίγουρα για ότι αφορά τους επισκέπτες θα μεταφράζεται σε αυξημένο κόστος της καθημερινής τους διαβίωσης. Μια πρώτη οδηγία που θα μπορούσε να φέρει ένα τέτοιο αποτέλεσμα θα ήταν,να αυξηθούν κατά πολύ οι προδιαγραφές τόσο των τουριστικών καταλυμάτων, ξενοδοχείων και ενοικιαζόμενων δωματίων όσο και των χώρων εστίασης και αναψυχής. Αυτό με τη σειρά του, θα έδινε τη δυνατότητα υψηλότερης τιμολόγησης υπηρεσιών,πράγμα που θα οδηγούσε και σε μεγαλύτερες εισφορές εκ μέρους των επιχειρήσεων αυτών προς τα κρατικά ταμεία. Θα φτάναμε δηλαδή στο μοντέλο, όπου οι τουριστικές μονάδες θα εξυπηρετούν λιγότερους σε αριθμό πελάτες, αλλά με ποιοτικότερες αλλά και και σαφώς ακριβότερες υπηρεσίες. Δηλαδή με άλλα λόγια, θα ευνοείται η δημιουργία μονάδων για λιγότερα εξυπηρετούμενα άτομα αλλά με ακριβότερες υπηρεσίες ή αλλιώς μονάδες πολλών ‘’αστεριών’’. Με τα παραπάνω λοιπόν επιχειρήθηκε μια προσέγγιση της έννοιας του ‘’ποιοτικού τουρισμού’’. Η μεθοδολογία και τα κίνητρα. Δεν υπάρχει αμφιβολία πως για να κατοχυρωθεί ο ποιοτικός τουρισμός σε μια περιοχή, πέραν της υποχρέωσης της πολιτείας για την κατασκευή υποδομών υψηλών προδιαγραφών, της ρύθμισης της πολεοδομικής νομοθεσίας για τους συντελεστές δόμησης καθώς και της διευθέτησης πολλών άλλων θεμάτων, θα πρέπει να υπάρξουν και ειδικά κίνητρα προς τους τουριστικούς επιχειρηματίες και επενδυτές. Τα κίνητρα αυτά σίγουρα θα πρέπει να έχουν και σοβαρό οικονομικό αντίκτυπο για να είναι ελκυστικά, όπως για παράδειγμα την υπαγωγή τους σε ειδικό αναπτυξιακό νόμο και την επιδότηση κατασκευής τους, για να προσελκύσουν αξιόλογους επενδυτές. Καταλήγοντας λοιπόν, εκτιμούμε ότι ο ποιοτικός τουρισμός θα πρέπει να αναγορευτεί σε στρατηγική επιλογή της χώρας μας. Πηγές : 1. ΙΝΣΕΤΕ,(Ινστιτούτο Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων ) 2. INE,(Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής της Ισπανίας) Του Γιώργου Ουρανού [email protected] View full είδηση
  9. Ο Τζιμ Πάκετ περπατάει αργά στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας κρατώντας μια σακούλα με σκουπίδια. Πλησιάζει έναν μπλε κάδο και ρίχνει μέσα ένα πλαστικό μπουκάλι. Το μπουκάλι που πέταξε ο 60αρης Αμερικανός κρύβει ένα «μυστικό»: έχει ενσωματωμένο έναν πανάκριβο ανιχνευτή GPS. Τους επόμενους μήνες, θα καταγράφει λεπτό προς λεπτό την πορεία του πλαστικού απορρίμματος. Πρόκειται για έναν από τους τράκερς που τοποθετήθηκαν σε ανακυκλώσιμα σε διάφορα σημεία της χώρας, στο πλαίσιο πολύμηνης έρευνας του ανεξάρτητου δημοσιογραφικού ιστοτόπου wearesolomon.com για τις άγνωστες διαδρομές των πλαστικών απορριμμάτων σε συνεργασία με το Basel Action Network (ΒΑΝ) και το ελληνικό γραφείο της Greenpeace. Το μπουκάλι που πέταξε στον μπλε κάδο στο κέντρο της Αθήνας ο Πάκετ, επικεφαλής του ΒΑΝ, ήταν ο πρώτος από αυτούς. Οι περισσότεροι καταστράφηκαν στην πορεία. Όσοι επέζησαν όμως έδειξαν πλαστικά που δεν ανακυκλώνονται ποτέ, αλλά καταλήγουν σε χωματερές ή σε μονάδες ανακύκλωσης εκτός χώρας. Ο Πάκετ, που έχει αφιερώσει τη ζωή του στον έλεγχο του εμπορίου αποβλήτων και στην αποκάλυψη των συμφερόντων που το τροφοδοτούν, περιγράφει ένα σταθερό μοτίβο: πλουσιότερες χώρες στέλνουν τα απόβλητά τους σε φτωχότερες. «Είναι ανήθικο και μη βιώσιμο», υπογραμμίζει. Η πλαστική ρύπανση είναι ένα από τα μεγαλύτερα και πιο δυσεπίλυτα περιβαλλοντικά προβλήματα παγκοσμίως. Επηρεάζει πρωτίστως τις φτωχότερες χώρες και τους πιο ευάλωτους πληθυσμούς, όχι μόνο σε χώρες όπως η Ινδονησία, αλλά και εντός Ευρώπης, όπου φτωχότερα μέλη της ΕΕ μετατρέπονται σε αποθετήρια πλαστικών αποβλήτων πιο ανεπτυγμένων εταίρων τους, ειδικά μετά την απαγόρευση εισαγωγής στερεών αποβλήτων που επέβαλε η Κίνα το 2018. Ανακύκλωση: μια υπόσχεση που δεν τηρήθηκε Για τον Πάκετ, οι μπλε κάδοι ανακύκλωσης είναι μια υπόσχεση που δεν τηρήθηκε ποτέ. «Ό,τι πετάς στον μπλε κάδο, ανακυκλώνεται. Αυτό είναι το μήνυμα που στέλνουν στον κόσμο. Στην πραγματικότητα, ελάχιστα πλαστικά ανακυκλώνονται». Πράγματι, όπως ανέδειξε η έρευνα του Solomon, από τους 41 εκατ. τόνους πλαστικών αποβλήτων των οποίων η διαχείριση γίνεται εντός της ΕΕ ανα έτος, μόνο το 29% ανακυκλώνεται. Τα υπόλοιπα οδηγούνται για ενεργειακή αξιοποίηση μέσω καύσης ή καταλήγουν στη χωματερή. Η περίπτωση της Ελλάδας είναι χαρακτηριστική. Σύμφωνα με τα στοιχεία που παραχώρησε στο Solomon η Ελληνική Εταιρεία Αξιοποίησης Ανακύκλωσης, η οποία διαχειρίζεται το περιεχόμενο των γνωστών μπλε κάδων, μόλις το 50% του περιεχομένου τους οδηγείται στην ανακύκλωση. Στα ίχνη του ελληνικού πλαστικού σκουπιδιού Η έρευνα διήρκησε πέντε μήνες. Η ερευνητική ομάδα συνομίλησε με ειδικούς στον τομέα της ανακύκλωσης πλαστικού, συναντήθηκε με Έλληνες και ξένους επιχειρηματίες του κλάδου, πήρε τις γνώμες ειδικών επιστημόνων και ακτιβιστών, συγκέντρωσε και ανέλυσε επίσημα και αδημοσίευτα στοιχεία, και επισκέφθηκε μονάδες όπου καταλήγουν ελληνικά πλαστικά σκουπίδια στη Βουλγαρία και τη Ρουμανία. Επί χρόνια, η πολυπόθητη μετάβαση στην «κυκλική οικονομία» βασίζεται στο μάντρα «μείωση, επαναχρησιμοποίηση, ανακύκλωση». Γνωστή και ως «ιεραρχία αποβλήτων», η αρχή αυτή διαφημίζεται ως λύση στο τεράστιο πρόβλημα της πλαστικής ρύπανσης που απειλεί οικοσύστημα και ανθρώπους. Όμως το βάρος πέφτει κυρίως στην ανακύκλωση – μια υποτίθεται ενάρετη διαδικασία χωρίς καμία παρενέργεια. Σε έρευνα της Greenpeace, σχεδόν το 90% των Ελλήνων που συμμετείχαν δήλωσαν ότι η ανακύκλωση πλαστικού «μπορεί να βοηθήσει δραστικά το περιβάλλον». Στην πόλη της Ξάνθης, όπου η ομάδα απέρριψε ένα από τα πλαστικά σκουπίδια με ανιχνευτή GPS, συναντήθηκε με την καθηγήτρια Αγγλικών Μαρία Αντωνιάδου δίπλα σε έναν μπλε κάδο. Η κ. Αντωνιάδου ανακυκλώνει με θρησκευτική ευλάβεια. «Συμβάλλω κι εγώ έτσι στην προστασία του περιβάλλοντος. Τα υλικά θα ξαναχρησιμοποιηθούν για να γίνουν κάτι άλλο». Αυτή είναι όμως η μισή αλήθεια –αν όχι ένας βολικός μύθος. «Ζούμε σε μια χώρα και σε ένα πλανήτη όπου στις καλύτερες περιπτώσεις περίπου ένα στα δέκα πλαστικά μπουκάλια καταλήγει στην ανακύκλωση. Τα υπόλοιπα πάνε στη χωματερή, στις θάλασσες. Και να διπλασιάσουμε την ανακύκλωση το πρόβλημα δεν λύνεται. Παρ’ όλα αυτά, το κυρίαρχο αφήγημα είναι ότι θα αυξήσουμε την ανακύκλωση και όλα θα είναι καλά», λέει ο Νίκος Χαραλαμπίδης, διευθυντής του ελληνικού γραφείου της Greenpeace, τον οποίο η ερευνητική ομάδα συνάντησε στα κεντρικά της οργάνωσης στο Μεταξουργείο. Όπως περιγράφει, την ανακύκλωση προβάλλει μια καλολαδωμένη και καλά χρηματοδοτούμενη μηχανή. «Έχει περσόνες, έχει κουτιά, έχει σπιτάκια που λένε “τι ωραίο πράγμα που είναι”. Εμείς ερχόμαστε να πούμε ότι η ανακύκλωση είναι παράλογη, και θα πρέπει να είναι η εξαίρεση και όχι η λύση ή ο κανόνας». Η κ. Αντωνιάδου, που διαχωρίζει με προσοχή τα σκουπίδια της, μάλλον θα απογοητευόταν αν μάθαινε πως το «παγιδευμένο» σκουπίδι που απορρίψαμε σε μπλε κάδο στο κέντρο της πόλης της κατέληξε στη χωματερή της Καβάλας. Την ίδια τύχη είχε και ένα ακόμα ανακυκλώσιμο που απέρριψε η ομάδα στην πρωτεύουσα της Σύρου, το οποίο κατέληξε στον ΧΥΤΑ του νησιού. http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2023/12/plastika-skoupidia-tracking-solomon-1-1536x864-600-x-337.jpg Τα στοιχεία αποκαλύπτουν και κάτι άλλο: ακόμα και από τα πλαστικά ανακυκλώσιμα που φτάνουν στο στάδιο της διαλογής, πολλά καταλήγουν χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά, σε φορτία που καταρχάς επιβαρύνουν την ατμόσφαιρα με επιπλέον εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα. Εξάγοντας το πλαστικό σκουπίδι, εξάγεται όμως και το κόστος της διαχείρισής του για το περιβάλλον και την υγεία. Επιστήμονες, οικολόγοι και ακτιβιστές έχουν τεκμηριώσει ότι η ανακύκλωση όχι μόνο δεν είναι πανάκεια, αλλά μπορεί να αποτελεί μέρος του προβλήματος: καθησυχάζει τους πολίτες -στην Ευρώπη παράγονται 35 κιλά πλαστικών αποβλήτων συσκευασίας κατά κεφαλήν- με αποτέλεσμα να μειώνεται το κίνητρο για μείωση της χρήσης. Με αυτά τα δεδομένα, εύλογα η ετήσια παραγωγή πλαστικών παγκοσμίως όχι μόνο δεν μειώνεται, αλλά αυξάνεται αλματωδώς. Εκτοξεύτηκε από τους 234 εκ. τόνους το 2000 σε 460 το 2019. Κατά την ίδια περίοδο, τα πλαστικά απόβλητα υπερδιπλασιάστηκαν. Η δε ζήτηση συνεχίζει να αυξάνεται εκθετικά. Σύμφωνα με τον Οικονομικό Οργανισμό Συνεργασίας και Ανάπτυξης, μέχρι το 2060 η κατανάλωση πλαστικού θα έχει τριπλασιαστεί. Η επένδυση σε ακόμα περισσότερες μονάδες ανακύκλωσης δεν μπορεί να λύσει το πρόβλημα. Αντίθετα, δημιουργεί το γνωστό στα οικονομικά ως “lock-in effect”: οι τεράστιες επενδύσεις σε εγκαταστάσεις και υποδομές ανακύκλωσης κάνουν τις κοινωνίες «αιχμάλωτες» της ανακύκλωσης, ακόμα κι αν δεν αποτελεί την ιδανική λύση διαχείρισης αποβλήτων. Και ιδανική λύση δεν είναι σίγουρα. Όχι μόνο γιατί το ανακυκλωμένο πλαστικό είναι κατώτερης ποιότητας και χρειάζεται παρθένο για να δημιουργηθεί νέο προϊόν. Αλλά και γιατί η ίδια η διαδικασία δεν είναι ποτέ όσο «πράσινη» διαφημίζεται. http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2023/12/plastika-katanalosi-solomon-1536x864-600-x-337.jpg Η μη-πράσινη διαδικασία της ανακύκλωσης Σε μία έρευνα-σταθμό που δημοσιεύτηκε σε έγκριτο επιστημονικό περιοδικό τον Μάιο του 2023, διεθνής ομάδα επιστημόνων προχώρησε σε μια εντυπωσιακή ανακάλυψη: η ανακύκλωση πλαστικού μπορεί να απελευθερώσει τεράστιες ποσότητες μικροπλαστικών στο νερό και να μολύνει τον αέρα. Εύρημα ακόμα πιο ανησυχητικό, δεδομένου ότι έγινε σε εργοστάσιο ανακύκλωσης τελευταίας τεχνολογίας, σε μια πλούσια δυτική χώρα, τη Βρετανία. Στα δείγματα βρέθηκαν μικροπλαστικά που απελευθερώθηκαν και ισοδυναμούσαν με το 13% του πλαστικού που είχε ανακυκλωθεί. Τα μικροπλαστικά, δηλαδή σωματίδια πλαστικού με μέγεθος μικρότερο από 5 χιλιοστά, μολύνουν τον πλανήτη –έχουν βρεθεί ακόμα και σε φρέσκο χιόνι στην Ανταρκτική–, ενώ έχουν εντοπιστεί στο ανθρώπινο αίμα και μπορεί να είναι τοξικά για τα φυτά, τα ζώα και τον ίδιο τον άνθρωπο. Σύμφωνα με την πιο πρόσφατη διαθέσιμη έρευνα του Ευρωβαρομέτρου, το 94% των Ελλήνων ανησυχεί για τις επιπτώσεις τους. Το πρώτο βήμα μετά τον μπλε κάδο Τα ανακυκλώσιμα υλικά που φτάνουν στον μπλε κάδο διαχωρίζονται σε πρώτη φάση στα Κέντρα Διαλογής και Ανάκτησης Υλικών (ΚΔΑΥ) που υπάρχουν σε όλη την Ελλάδα. Το μεγαλύτερο και ένα από τα πιο σύγχρονα βρίσκεται στο Κορωπί, όπου απορριμματοφόρα ξεφορτώνουν καθημερινά 400-500 τόνους ανακυκλώσιμων από 30 δήμους στην Αθήνα. Εκεί η ερευνητική ομάδα συνάντησε τον Κωνσταντίνο Βεργανελάκη, μηχανολόγο-μηχανικό και υπεύθυνο λειτουργίας του εργοστασίου της εταιρείας WATT AE. Ο κ. Βεργανελάκης επιβεβαιώνει ότι μόνο το μισό περιεχόμενο του κάθε κάδου μπορεί να οδεύσει τελικά προς ανακύκλωση. Το δε 50% του υλικού αυτού συνήθως εξάγεται. «Είναι χρηματιστηριακή η αξία και είναι καθαρά θέμα ζήτησης και προσφοράς. Εμείς εξάγουμε και Ευρώπη και Ασία, ανάλογα με τη φύση του υλικού. Συνήθως τα εύκαμπτα υλικά, όπως η σακούλα, πηγαίνουν σε βαλκανικές χώρες», σημειώνει. Το «νεκρό» ποτάμι της Βουλγαρίας Ένα από τα φορτηγά που φορτώνουν υλικά από την αυλή του ΚΔΑΥ έχει προορισμό τη Βουλγαρία. Η χώρα, που απορροφά μέρος του ελληνικού πλαστικού, αντιμετωπίζει ήδη συνέπειες από την επεξεργασία του υλικού. Ήταν Σάββατο πρωί στις 25 Ιανουαρίου του 2020, όταν ο ψαράς Βάλεντιν Νταναϊλοβ έλαβε μήνυμα από έναν άλλο ψαρά κοντά στο Πάζαρτζικ, μια μικρή πόλη 70.000 κατοίκων στη Νότια Βουλγαρία, χτισμένη στις όχθες του Έβρου ή Μαρίτσα όπως ονομάζεται ο ποταμός στη γειτονική χώρα. Το μήνυμα συνοδευόταν από φωτογραφίες που έδειχναν τεράστιες ποσότητες από νεκρά ψάρια, ξεβρασμένα στις όχθες του. Για τον 46χρονο Νταναϊλοβ, που έμαθε να ψαρεύει δίπλα στον πατέρα του όταν ήταν ακόμα 4-5 χρονών, το θέαμα ήταν εξοργιστικό. «Νεκρά ψάρια κάθε λογής ξεβρασμένα στο ποτάμι. Τρομακτικό θέαμα. Ψάρια δηλητηριασμένα στο φυσικό τους περιβάλλον. Μια γενοκτονία». Οι βουλγαρικές αρχές ανακάλυψαν τεράστιες ποσότητες μολυσμένου νερού στον ποταμό, προκαλώντας τον άμεσο θάνατο των ψαριών. Το επεισόδιο χαρακτηρίστηκε ως το χειρότερο κρούσμα τοξικής μόλυνσης στην ιστορία του Έβρου, επηρεάζοντας 26 χιλιόμετρα της ροής του. Πλαστικά υπολείμματα, τα οποία ανεξάρτητη επιτροπή ειδικών επιστημόνων χαρακτήρισε κατάλοιπα της διαδικασίας ανακύκλωσης, έχρισαν μια τοπική εταιρεία ανακύκλωσης, την Ecoinvest, ως ύποπτο. Ο τοπικός εισαγγελέας απήγγειλε δύο κατηγορίες κατά της διεύθυνσης της εταιρείας, για μόλυνση του περιβάλλοντος και ανεξέλεγκτη διαχείριση αποβλήτων. Η εταιρεία διέκοψε προσωρινά την παραγωγή της, και στις 26 Ιανουαρίου τα δείγματα νερού από το ποτάμι βγήκαν καθαρά. Οι αρχές δεν ολοκλήρωσαν ακόμα την έρευνά τους, οι κατηγορίες δεν κατέληξαν σε καταδίκες, και η εταιρεία επιμένει ότι έχει αναβαθμίσει το σύστημα διαχείρισης, και ότι το νερό που χρησιμοποιεί είναι σε κλειστό κύκλο και δεν μολύνει τον ποταμό. Σήμερα δεν έχει απομείνει κανένα ορατό σημάδι στο σημείο όπου καταγράφηκε το χειρότερο περιστατικό μόλυνσης στην ιστορία του ποταμού Έβρου, μεταξύ Πάζαρτζικ και Φιλιππούπολης. Κάτω από μια μικρή γέφυρα, τα ήρεμα νερά του διασχίζουν μια καταπράσινη έκταση στο σούρουπο. Μοναδικό σημείο ζωής, ένας μοναχικός ψαράς. Λίγη ώρα αργότερα, θα μαζέψει τα καλάμια και τα δολώματά του και θα φύγει. Με άδεια χέρια. Το ποτάμι, σύμφωνα με τους επιστήμονες, είναι πλέον κατά τμήματα «εντελώς νεκρό». Τρεισήμισι χρόνια μετά από εκείνο το περιστατικό, ένα λευκό φορτηγό περνάει τις πύλες των εγκαταστάσεων της Ecoinvest λίγο μετά τις 11 το πρωί. Ένας εργαζόμενος με κίτρινο γιλέκο ανοίγει τη συρόμενη πλαϊνή πόρτα. Στην καρότσα του φορτηγού, τόνοι από πλαστικά σκουπίδια σε δεμάτια, στοιβαγμένα το ένα πάνω στο άλλο. Σε ένα από αυτά, ξεπροβάλλει μια συσκευασία με ελληνικά γράμματα, μια ετικέτα της Γενικής Ταχυδρομικής. «Μόλις ήρθε από την Ελλάδα», λέει το στέλεχος της Ecoinvest που υποδέχεται το φορτηγό. Το ελληνικό πλαστικό σκουπίδι τοποθετείται δίπλα στους 1.500-1.800 τόνους από άλλα πλαστικά απόβλητα, τα οποία κατακλύζουν τα 20.000 τετραγωνικά μέτρα της εγκατάστασης. «Θα τα παρομοίαζα με χρυσάφι» Η Ecoinvest είναι μία από τις ηγέτιδες εταιρείες στον κλάδο της ανάκτησης της χώρας με μερίδιο 10% στην εγχώρια αγορά αποβλήτων συσκευασίας. Και μία από τις 177 που έχουν λάβει άδεια εισαγωγής σκουπιδιών από το εξωτερικό με σκοπό την ανάκτηση, πολλές από τις οποίες ιδρύθηκαν ή επέκτειναν τις δραστηριότητες μετά τις κινεζικές απαγορεύσεις. Η Ελλάδα είναι βασικός προμηθευτής πλαστικού σκουπιδιού τόσο της εταιρείας, όσο και της Βουλγαρίας γενικότερα – και γίνεται όλο και σημαντικότερος. Οι εισαγωγές από τη χώρα μας αυξάνονται αλματωδώς τα τελευταία χρόνια: 48.000 τόνοι το 2022, ποσότητα υπερδιπλάσια σε σχέση με το 2020. http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2023/12/plastika-eisagwges-solomon-1536x864-600-x-337.jpg «Για τους περισσότερους, αυτά είναι απλώς σκουπίδια. Για εμάς, είναι η αρχή της επιχειρηματικής μας δραστηριότητας. Θα τα παρομοίαζα με χρυσάφι», λέει ο Τιμοχίρ Λαζάροβ, ένας ήπιων τόνων τεχνοκράτης. Η Ecoinvest είναι κερδοφόρα, στηρίζεται από τα περιφερειακά ταμεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και μόλις επένδυσε σε μια νέα, υπερσύγχρονη γραμμή παραγωγής. «Είναι η Ρολς Ρόις της ανακύκλωσης πλαστικού» μας λέει με υπερηφάνεια ο Λαζάροβ, δείχνοντας το φανταχτερό μηχάνημα, γεμάτο φωτάκια και ενδείξεις. Το μόνο παράπονό του είναι ότι δεν υπάρχει αρκετό πλαστικό σκουπίδι για να λειτουργήσει στο 100% των δυνατοτήτων της η νέα υπερσύγχρονη γραμμή. «Χρειαζόμαστε κι άλλο πλαστικό». Η εταιρεία στη συνέχεια πουλάει το 80% του ανακτημένου πλαστικού, κυρίως στο εξωτερικό, αλλά και στην Ασία, όπου θα χρησιμοποιηθεί σε κλάδους όπως οι κατασκευές και η γεωργία. Βασικός πελάτης και των τελικών προϊόντων της: η Ελλάδα. Η Βουλγαρία επένδυσε στον τομέα και πλέον η εισαγωγή σκουπιδιών είναι καλοδεχούμενη – τουλάχιστον από τους πολιτικούς. «Η εισαγωγή αποβλήτων για ανάκτηση και ανακύκλωση στη Βουλγαρία είναι εξαιρετικά σημαντική για τη βουλγαρική οικονομία και ιδίως για τη μεταποίηση», δήλωσε στο Solomon το βουλγαρικό υπουργείο Περιβάλλοντος. Το «lock-in effect» στην πράξη. «Πριν την Κίνα, οι διαπραγματεύσεις ήταν δύσκολες» 270 χιλιόμετρα βορειοανατολικά του Πάζαρτζικ, στην πόλη Βέλικο Τάρνοβο. Εκεί κατοικοεδρεύει ένας άλλος κολοσσός του βουλγαρικού κλάδου ανακύκλωσης με ελληνική πελατεία, η εταιρεία Megaport. Κάθε μήνα φτάνουν εδώ από την Ελλάδα 200 τόνοι πλαστικό σκουπίδι τύπου LDPE, ποσότητα που αντιπροσωπεύει το 10% της πρώτης ύλης της. Η Megaport αγοράζει από ελληνικά ΚΔΑΥ και ιδιωτικές εταιρείες, πληρώνοντας ανάλογα με την ποιότητα από 5 έως 350 ευρώ τον τόνο. Μετά την ανακύκλωσή του, συχνά πωλείται πίσω στην Ελλάδα με τη μορφή είτε πέλετ είτε μαύρης σακούλας σκουπιδιών. Ένα 8% όμως δεν μπορεί να ανακυκλωθεί και είτε μετατρέπεται σε RDF για να καεί στα τσιμεντάδικα της Βουλγαρίας είτε καταλήγει στη χωματερή. Η κινεζική απαγόρευση εισαγωγής σκουπιδιών, αλλά και οι αυστηροί όροι εξαγωγής σε χώρες εκτός ΟΟΣΑ που επέβαλε η Ε.Ε., ήταν μάννα εξ ουρανού για εταιρείες όπως η Megaport. «Πριν την απαγόρευση, πήγαινες στην Αθήνα και οι διαπραγματεύσεις ήταν δύσκολες. Μας έλεγαν, ‘αυτή είναι η τιμή, αν δεν σας αρέσει, υπάρχει πάντα η Κίνα’». Ένα καλλωπισμένο πράσινο ξέπλυμα Για την 33χρονη Ντανίτα Ζαχαρινόβα, η ανακύκλωση πλαστικού δεν είναι παρά μια καλλωπισμένη επιχείρηση greenwashing – ενός «πράσινου ξεπλύματος», που εξυπηρετεί μόνο τις βιομηχανίες και δίνει στους καταναλωτές την ψευδαίσθηση ότι κάνουν το καθήκον τους. «Η ανακύκλωση του πλαστικού όχι μόνο δεν είναι λύση, αλλά προκαλεί και σειρά από προβλήματα, από τη χρήση νερού και τη ρύπανση του περιβάλλοντος, μέχρι την άγνωστη σύσταση των πλαστικών αποβλήτων. Η ανακύκλωση είναι στις περισσότερες περιπτώσεις μάρκετινγκ και διαφήμιση, και όχι μαγική λύση στο πρόβλημα του πλαστικού», λέει η Ζαχαρινόβα, από την περιβαλλοντική οργάνωση Za Zemiata (Για τη Γη) που μελετά εδώ και χρόνια το θέμα και πέτυχε φέτος, έπειτα από σχεδόν δεκαετή δικαστικό αγώνα, την ακύρωση της κατασκευής μιας κολοσσιαίας μονάδας καύσης απορριμμάτων στη Σόφια. Η ομάδα συνάντησε τη Ζαχαρινόβα στην περιοχή Λόζενετς, μια εύπορη γειτονιά στο κέντρο της Σόφιας, δίπλα σε μια γωνιά για χωριστή συλλογή απορριμμάτων. Ακόμα κι εδώ, σε αυτή την «καλή περιοχή» με τους καλοντυμένους κατοίκους και τα καταστήματα βιολογικών προϊόντων, οι κάδοι είναι ξέχειλοι και τα απορρίμματα μπερδεμένα. Η Ζαχαρινόβα περιγράφει ένα χαοτικό κι αναποτελεσματικό σύστημα ανακύκλωσης στη χώρα, το οποίο συνδυάζεται με την έκρηξη της επιχειρηματικής δραστηριότητας στον τομέα της ανακύκλωσης, δημιουργώντας την τόσο μεγάλη ζήτηση για εισαγόμενο πλαστικό σκουπίδι από χώρες όπως η Γερμανία, η Ιταλία και η Ελλάδα. Η λύση κατά την ίδια είναι μία: «να μην χρησιμοποιούμε προϊόντα που δεν μπορούν να ανακυκλωθούν και να σκεφτόμαστε πολύ περισσότερο την επαναχρησιμοποίηση και κυρίως την πρόληψη». Ελλάδα: Εξαγωγός και παράλληλα εισαγωγέας απορριμμάτων Και η ίδια η Ελλάδα είναι μέρος του λεγόμενου «εμπορίου σκουπιδιών». Απλώς με διαφορετική μορφή. Αυτή της εισαγωγής RDF για καύση από την τσιμεντοβιομηχανία. Η ομάδα ταξίδεψε στην πόλη του Βόλου. Στα περίχωρα της πόλης, το εντυπωσιακό τοπίο που φιλοτεχνούν τα γαλάζια νερά του Παγασητικού και το καταπράσινο δάσος του Πηλίου διακόπτεται από ένα κολοσσιαίο εργοστάσιο τσιμέντου. Η εταιρεία στην οποία ανήκει το εργοστάσιο, η AΓΕΤ/Lafarge, το 2022 εισήγαγε 70.000 τόνους RDF από την Ιταλία και σχεδιάζει να τριπλασιάσει την ποσότητα αυτή στο εγγύς μέλλον. Το RDF είναι ένα καύσιμο που παράγεται από απορρίμματα, συμπεριλαμβανομένου του πλαστικού. Η Ελλάδα, παρά την αφθονία των απορριμμάτων της, δεν παράγει αρκετό RDF, το οποίο θεωρείται πιο «πράσινο» από το πετ-κοκ. Για την παραλαβή του RDF, η εταιρεία έχει δικές της λιμενικές εγκαταστάσεις. Κάθε καράβι μεταφέρει 3.000 τόνους. Πολλοί ντόπιοι φοβούνται ότι η καύση αποβλήτων στις τσιμεντοκάμινους συμβάλλει ώστε τα επίπεδα ατμοσφαιρικής ρύπανσης να φτάνουν στα ύψη στο Βόλο τις μισές ημέρες κάθε έτους. Τα ποσοστά εγκεφαλικών επεισοδίων και καρκίνου του ήπατος είναι εδώ αρκετές φορές υψηλότερα από τον εθνικό μέσο όρο. Φυσικά, το οικονομικό κίνητρο είναι σημαντικό. Το RDF είναι πιο φτηνό από το φυσικό αέριο, με την εταιρεία να εισπράττει από τους Ιταλούς τέλος εισόδου (gate fee) και να αποφεύγει πρόστιμα από τους ρύπους – οι εκπομπές από την καύση RDF δεν προσμετρώνται στο σύστημα. Οι εκπομπές ρύπων φυσικά δεν εξαφανίζονται. «Εάν η κοινωνία θέλει τσιμέντο, δυστυχώς μοιραία θα έχουμε διοξείδιο του άνθρακα», λέει ο Μιχάλης Βλάχος, γενικός διευθυντής του εργοστασίου στον Βόλο. Η καύση αποβλήτων τόσο κοντά στην πόλη και τα σχέδια για εντατικοποίηση της πρακτικής αυτής κρούουν εδώ και χρόνια τον κώδωνα του κινδύνου. Μια ηγετική φυσιογνωμία του τοπικού κινήματος αντίστασης κατά της καύσης αποβλήτων στο εργοστάσιο τσιμέντου είναι ο συνταξιούχος μηχανικός Στέλιος Λημνιός. Ο Λημνιός μετρά τρεις δεκαετίες στο οικολογικό κίνημα. Εδώ και χρόνια μάχεται κατά της καύσης σκουπιδιών από την ΑΓΕΤ, με κάθε μέσο: με κινητοποιήσεις, εκδηλώσεις, πορείες, και μία καταδίκη σε τρίμηνη ποινή φυλάκισης. Τον Σεπτέμβριο του 2019, ως μέλος της Επιτροπής Αγώνα Πολιτών κατά της καύσης σκουπιδιών, ο Λημνιός μπήκε στις φυλασσόμενες εγκαταστάσεις της ΑΓΕΤ για να αποτρέψει ένα φορτίο με σκουπίδια προς καύση από την Ιταλία. Οι δικαστικές περιπέτειες δεν πτοούν τον Λημνιό, ο οποίος τον περασμένο Οκτώβριο αθωώθηκε, όπως και οι δύο συγκατηγορούμενοί του, για την ενέργεια εκείνη. Συνεχίζει τον αγώνα. Κατά τον ίδιο, το εργοστάσιο πρέπει να μεταφερθεί μακριά από τον αστικό ιστό και να γίνονται συστηματικές, αδιάβλητες μετρήσεις για τους ρύπους και τις άλλες περιβαλλοντικές επιπτώσεις της λειτουργίας του στον Βόλο. «Δεν έχουμε καμία εμπιστοσύνη», λέει κοντά στο δικαστήριο της πόλης, όπου βρέθηκε για ακόμα μία φορά κατηγορούμενος. «Στον Βόλο το σχέδιο είναι να γίνει μονάδα RDF που θα παίρνει τα υπολείμματα και της Λάρισας, και των Τρικάλων, ίσως και της Λαμίας. Αυτό το αντιμάχεται η τοπική κοινωνία. Δεν κάνουν ανακύκλωση, προάγουν την καύση». Η εταιρεία αρνείται κατηγορηματικά ότι έχει οποιαδήποτε συμμετοχή στην υποβάθμιση του περιβάλλοντος – μιλά για συνεχείς ελέγχους, τόσο του εισαγόμενου RDF όσο και των ρύπων, αλλά και του περιβαλλοντικού της αποτυπώματος. Προβάλλει δε τη μεγιστοποίηση της υποκατάστασης ως πολιτική φιλική προς το περιβάλλον. «Χρονιά τη χρονιά κάνουμε επενδύσεις και προσπαθούμε να μεγιστοποιούμε το ποσοστό της ενέργειας από εναλλακτικά καύσιμα» λέει. Στόχος της είναι το ποσοστό των εναλλακτικών καυσίμων να φράσει κοντά στο 90%. Το 2022 επένδυσε 7 εκατ. ευρώ για εναλλακτικά καύσιμα, και θα επενδύσει άλλα 20-30 εκατομμύρια μέχρι το 2026. Το Συμβούλιο της Επικρατείας ίσως βάλει φρένο σε αυτά τα σχέδια. Στα μέσα Οκτωβρίου απαγόρευσε την εισαγωγή RDF προς καύση μέσω θαλάσσης, με το τοπικό περιβαλλοντικό κίνημα να μιλά για «μεγάλη νίκη των Βολιωτών». Η ερευνητική ομάδα ρώτησε την εταιρεία πώς ερμηνεύει την απόφαση αυτή και πώς θα την επηρεάσει. «Το ΣτΕ με την απόφασή του έκρινε ότι αναφορικά με δύο όρους της ΑΕΠΟ δεν τηρήθηκε η δέουσα διαδικασία και ως εκ τούτου ακύρωσε δύο όρους για τυπικούς και όχι για ουσιαστικούς λόγους», σημείωσε, καταλήγοντας πως δεν επηρεάζεται η δραστηριότητα και η λειτουργία του εργοστασιου. Ακολουθώντας ένα πλαστικό μπουκάλι Η πορεία του GPS που είχε τοποθετηθεί σε ένα πλαστικό μπουκάλι νερού και απορρίφθηκε στο κέντρο της Αθήνας οδήγησε στη δεύτερη ευρωπαϊκή χώρα, στην οποία μαζί με τη Βουλγαρία, η Ελλάδα εξάγει τους τόνους πλαστικού σκουπιδιού της. Ακολουθώντας τη διαδρομή που έκανε το μπουκάλι η ομάδα έφτασε στη Ρουμανία στην εταιρεία ανακύκλωσης Professional Recycling, στο Τούργκου Μούρες, μια πόλη στα βόρεια της χώρας. http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2023/12/plastika-skoupidia-tracking2-solomon-1-1536x864-600-x-337.jpg Όπως και η Βουλγαρία, ειδικά μετά την κινεζική απαγόρευση εισαγωγής πλαστικών αποβλήτων, η Ρουμανία έγινε χώρα εισαγωγής νόμιμων αλλά και σε πολλές περιπτώσεις παράνομων και επικίνδυνων εισαγωγών πλαστικών απορριμμάτων από άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Ακτιβιστές άρχισαν να καταγγέλλουν μια ανεξέλεγκτη κατάσταση, που τροφοδοτούνταν από δίκτυα διαφθοράς στη χώρα. Το 2021 η χώρα υποχρεώθηκε υπό την πίεση αυτή να μειώσει τα συνοριακά περάσματα από όπου μπορούσαν να εισαχθούν απόβλητα και υιοθέτησε ένα σύστημα παρακολούθησης των αποβλήτων. «Η Ρουμανία δεν θα γίνει η χωματερή της Ευρώπης», είχε πει ο υπουργός Περιβάλλοντος. Το πλαστικό μπουκάλι πέρασε ένα από τα περάσματα αυτά και έφτασε στην αυλή της εταιρείας. Εκεί, ένας υπάλληλος μετακινεί βαριεστημένα με κλαρκ τις πολύχρωμες μπάλες με πλαστικά μπουκάλια από την αυλή στο εργοστάσιο, όπου θα μπουν στη γραμμή «παραγωγής»για να μετατραπούν σε νιφάδες πλαστικού. Ανάμεσα τους, διακρίνονται ελληνικές ετικέτες: μπουκάλια από νερό, αναψυκτικά και ελληνικό γάλα περιμένουν να ανακυκλωθούν εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά από εκεί που πετάχθηκαν. Η εταιρεία ιδρύθηκε το 2010 και θεωρείται πρότυπο σε σχέση με τον τρόπο διαχείρισης πλαστικού. Υποδειγματικά εργοστάσια ανακύκλωσης, σε μια χώρα χωρίς ανακύκλωση «Στη Ρουμανία υπάρχουν δύο κατηγορίες ανακυκλωτών: έχουμε τέσσερα-πέντε υποδειγματικά εργοστάσια ανακύκλωσης και εκατοντάδες άλλους ψευδοανακυκλωτές», παραδέχεται ο Ραούλ Ποπ, ειδικός στη διαχείριση απορριμμάτων και υπεύθυνος προγραμμάτων στην οργάνωση Ecoteca. Η εικόνα της Professional Recycling μοιάζει να ανήκει στην πρώτη κατηγορία. Οι μεγάλες εγκαταστάσεις, όπου τηρούνται οι κανόνες υγιεινής, έρχoνται σε πλήρη αντίθεση με τις μάντρες των ντόπιων ανακυκλωτών πλαστικού, αλλά και με τη συνολική εικόνα της διαχείρισης των αποβλήτων στη χώρα, όπου ακόμα και στην πρωτεύουσα της, το Βουκουρέστι, εντοπίσαμε ελάχιστους κάδους ανακύκλωσης. Η εικόνα αυτή αντανακλάται στους αριθμούς. Η Ρουμανία καταγράφει ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά ανακύκλωσης σε όλη την ΕΕ, ωστόσο εισάγει κάθε χρόνο χιλιάδες τόνους πλαστικού από άλλες χώρες, τις περισσότερες φορές με πολύ καλύτερες επιδόσεις στην ανακύκλωση από την ίδια. Το κινέζικο εργοστάσιο ανακύκλωσης σακούλας Πολύ διαφορετική εικόνα παρουσιάζει ένα εργοστάσιο ανακύκλωσης που επισκεπτόμαστε στο Βουκουρέστι. Μέσα από τα αρχεία της ρουμανικής περιβαλλοντικής επιθεώρησης αλλά και τις δηλώσεις Ελλήνων εμπόρων πλαστικού, εντοπίσαμε μια εταιρεία, κινεζικών συμφερόντων, που εισάγει πλαστικές σακούλες από την Ελλάδα. Επισκεπτόμενοι τη μονάδα, η οποία στεγάζεται σε μια αποθήκη, η ερευνητική ομάδα αντίκρισε αμέτρητες μπάλες πλαστικών σακουλών στον εξωτερικό χώρο να λιώνουν κάτω από τον δυνατό ήλιο ανάμεσα σε σκουριασμένα μηχανήματα. Μέσα στην αποθήκη, εργαζόμενοι χωρίς τα απαραίτητα μέτρα προστασίας μετατρέπουν σε φρενήρεις ρυθμούς τις σακούλες σε λωρίδες. Εκπρόσωποι της εταιρείας αρνήθηκαν να τους συναντήσουν ή να προχωρήσουν σε κάποιο σχόλιο. Το ερώτημα που εύλογα γεννάται από τις συνθήκες που είδαν οι ερευνητές είναι το κατά πόσο η εταιρεία αυτή δεν μολύνει το περιβάλλον. «Δεν γίνονται αρκετοί έλεγχοι για την τήρηση των περιβαλλοντικών κανόνων», σημειώνει ο Ραούλ Ποπ, προσθέτοντας πως οι αρμόδιες υπηρεσίες έχουν εκδώσει μέχρι σήμερα άδεια λειτουργίας σε περίπου 3.500 εταιρείες ανακύκλωσης. «Περίπου 200 από αυτές ανακυκλώνουν πραγματικά». «Έχω δει παντού παράνομα φορτία, σε λιμάνια, σε φορτηγά, εμπορικά τρένα. Πίσω από πανάκριβα έπιπλα κρύβονται παράνομα απόβλητα. Όταν ζητάει ο επιθεωρητής να βγουν, οι μεταφορείς ισχυρίζονται ότι δεν μπορούν να μετακινήσουν τα έπιπλα», περιγράφει ο Οκτάβιαν Μπερτσενάου, πρώην επικεφαλής του σώματος περιβαλλοντικής επιθεώρησης και ακτιβιστής για χρόνια στον τομέα της εισαγωγής αποβλήτων. Όπως αναφέρει, το καλό πλαστικό, το οποίο σύμφωνα με τον ίδιο δεν ξεπερνάει το 15% του συνόλου των εισαγωγών, έχει αξία κι έτσι καταλήγει στα εργοστάσια ανάκτησης, ώστε να αποκτήσει μια δεύτερη ζωή. Το κακής ποιότητας πλαστικό, από το οποίο οι χώρες θέλουν να απαλλαχθούν, καταλήγει αντιθέτως σε χωράφια, σε νόμιμες ή «αόρατες» παράνομες χωματερές. Κυκλώματα διαφθοράς, χαμηλό κόστος ταφής Ένας λόγος που αυτό συμβαίνει στη Ρουμανία είναι οι ελλιπείς έλεγχοι, τα δίκτυα διαφθοράς αλλά και το χαμηλό κόστος (νόμιμης ή παράνομης) ταφής των απορριμμάτων. Η Ρουμανία έχει ένα από τα χαμηλότερα κόστη ταφής στην ΕΕ: 100 ευρώ/τόνο για τις νόμιμες χωματερές ενώ το κόστος παράνομης ταφής, σύμφωνα με τον κ. Μπερτσενάου, δεν ξεπερνάει τα 20 ευρώ/τόνο. Ο ίδιος ωστόσο, όπως και ο Ραούλ Ποπ, υποστηρίζουν πως ενώ στις νόμιμες χωματερές απαγορεύεται να θάβονται απορρίμματα από άλλες περιοχές -πόσω μάλλον από άλλες χώρες- ο κανόνας καταστρατηγείται. Μιλώντας με δήμαρχο προαστίου του Βουκουρεστίου, μας είπε -υπό τον όρο ανωνυμίας- πως παρά τις φήμες για την ταφή τοξικών αποβλήτων σε χωματερή δίπλα ακριβώς στην περιοχή του και τα πολλά παράπονα κατοίκων για αναπνευστικά προβλήματα, η εταιρεία που είχε αναλάβει τη διαχείριση της χωματερής δεν του επέτρεψε ποτέ την είσοδο, μέχρι τη στιγμή που έκλεισε. Άνθρακας ο θησαυρός Ο «χρυσός», όπως χαρακτήρισε ο Βούλγαρος μάνατζερ Τιμοχίρ Λαζάροβ τα ανακυκλώσιμα πλαστικά, αποδεικνύεται λοιπόν άνθρακας, και το περίφημο «πράσινο βελάκι» στις συσκευασίες δεν ολοκληρώνει στην πραγματικότητα ποτέ τον κύκλο του, μετατρέποντας την κυκλική οικονομία σε απατηλή υπόσχεση. Ο Νίκος Χαραλαμπίδης, από το ελληνικό γραφείο της Greenpeace, ελπίζει πως όλο και περισσότεροι πολίτες θα αντιληφθούν τη ζοφερή αυτή πραγματικότητα. «Οι συσκευασίες μιας χρήσης είναι το πρόβλημα. Τελεία και παύλα. Το ζητούμενο είναι να αναδείξουμε αυτόν τον παραλογισμό, να δούμε πώς μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το παράλογο των πλαστικών που κάνουν τον γύρο της Ελλάδας ή του κόσμου στο όνομα της ανακύκλωσης, για να καταλήξουμε σε μια αγορά που πουλάει και σε μια κοινωνία που χρησιμοποιεί πολύ λιγότερα αντικείμενα μιας χρήσης». H έρευνα υλοποιήθηκε με την υποστήριξη του μη κερδοσκοπικού δημοσιογραφικού οργανισμού iMEdD. Πηγή: wearesolomon.com View full είδηση
  10. Ο Τζιμ Πάκετ περπατάει αργά στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας κρατώντας μια σακούλα με σκουπίδια. Πλησιάζει έναν μπλε κάδο και ρίχνει μέσα ένα πλαστικό μπουκάλι. Το μπουκάλι που πέταξε ο 60αρης Αμερικανός κρύβει ένα «μυστικό»: έχει ενσωματωμένο έναν πανάκριβο ανιχνευτή GPS. Τους επόμενους μήνες, θα καταγράφει λεπτό προς λεπτό την πορεία του πλαστικού απορρίμματος. Πρόκειται για έναν από τους τράκερς που τοποθετήθηκαν σε ανακυκλώσιμα σε διάφορα σημεία της χώρας, στο πλαίσιο πολύμηνης έρευνας του ανεξάρτητου δημοσιογραφικού ιστοτόπου wearesolomon.com για τις άγνωστες διαδρομές των πλαστικών απορριμμάτων σε συνεργασία με το Basel Action Network (ΒΑΝ) και το ελληνικό γραφείο της Greenpeace. Το μπουκάλι που πέταξε στον μπλε κάδο στο κέντρο της Αθήνας ο Πάκετ, επικεφαλής του ΒΑΝ, ήταν ο πρώτος από αυτούς. Οι περισσότεροι καταστράφηκαν στην πορεία. Όσοι επέζησαν όμως έδειξαν πλαστικά που δεν ανακυκλώνονται ποτέ, αλλά καταλήγουν σε χωματερές ή σε μονάδες ανακύκλωσης εκτός χώρας. Ο Πάκετ, που έχει αφιερώσει τη ζωή του στον έλεγχο του εμπορίου αποβλήτων και στην αποκάλυψη των συμφερόντων που το τροφοδοτούν, περιγράφει ένα σταθερό μοτίβο: πλουσιότερες χώρες στέλνουν τα απόβλητά τους σε φτωχότερες. «Είναι ανήθικο και μη βιώσιμο», υπογραμμίζει. Η πλαστική ρύπανση είναι ένα από τα μεγαλύτερα και πιο δυσεπίλυτα περιβαλλοντικά προβλήματα παγκοσμίως. Επηρεάζει πρωτίστως τις φτωχότερες χώρες και τους πιο ευάλωτους πληθυσμούς, όχι μόνο σε χώρες όπως η Ινδονησία, αλλά και εντός Ευρώπης, όπου φτωχότερα μέλη της ΕΕ μετατρέπονται σε αποθετήρια πλαστικών αποβλήτων πιο ανεπτυγμένων εταίρων τους, ειδικά μετά την απαγόρευση εισαγωγής στερεών αποβλήτων που επέβαλε η Κίνα το 2018. Ανακύκλωση: μια υπόσχεση που δεν τηρήθηκε Για τον Πάκετ, οι μπλε κάδοι ανακύκλωσης είναι μια υπόσχεση που δεν τηρήθηκε ποτέ. «Ό,τι πετάς στον μπλε κάδο, ανακυκλώνεται. Αυτό είναι το μήνυμα που στέλνουν στον κόσμο. Στην πραγματικότητα, ελάχιστα πλαστικά ανακυκλώνονται». Πράγματι, όπως ανέδειξε η έρευνα του Solomon, από τους 41 εκατ. τόνους πλαστικών αποβλήτων των οποίων η διαχείριση γίνεται εντός της ΕΕ ανα έτος, μόνο το 29% ανακυκλώνεται. Τα υπόλοιπα οδηγούνται για ενεργειακή αξιοποίηση μέσω καύσης ή καταλήγουν στη χωματερή. Η περίπτωση της Ελλάδας είναι χαρακτηριστική. Σύμφωνα με τα στοιχεία που παραχώρησε στο Solomon η Ελληνική Εταιρεία Αξιοποίησης Ανακύκλωσης, η οποία διαχειρίζεται το περιεχόμενο των γνωστών μπλε κάδων, μόλις το 50% του περιεχομένου τους οδηγείται στην ανακύκλωση. Στα ίχνη του ελληνικού πλαστικού σκουπιδιού Η έρευνα διήρκησε πέντε μήνες. Η ερευνητική ομάδα συνομίλησε με ειδικούς στον τομέα της ανακύκλωσης πλαστικού, συναντήθηκε με Έλληνες και ξένους επιχειρηματίες του κλάδου, πήρε τις γνώμες ειδικών επιστημόνων και ακτιβιστών, συγκέντρωσε και ανέλυσε επίσημα και αδημοσίευτα στοιχεία, και επισκέφθηκε μονάδες όπου καταλήγουν ελληνικά πλαστικά σκουπίδια στη Βουλγαρία και τη Ρουμανία. Επί χρόνια, η πολυπόθητη μετάβαση στην «κυκλική οικονομία» βασίζεται στο μάντρα «μείωση, επαναχρησιμοποίηση, ανακύκλωση». Γνωστή και ως «ιεραρχία αποβλήτων», η αρχή αυτή διαφημίζεται ως λύση στο τεράστιο πρόβλημα της πλαστικής ρύπανσης που απειλεί οικοσύστημα και ανθρώπους. Όμως το βάρος πέφτει κυρίως στην ανακύκλωση – μια υποτίθεται ενάρετη διαδικασία χωρίς καμία παρενέργεια. Σε έρευνα της Greenpeace, σχεδόν το 90% των Ελλήνων που συμμετείχαν δήλωσαν ότι η ανακύκλωση πλαστικού «μπορεί να βοηθήσει δραστικά το περιβάλλον». Στην πόλη της Ξάνθης, όπου η ομάδα απέρριψε ένα από τα πλαστικά σκουπίδια με ανιχνευτή GPS, συναντήθηκε με την καθηγήτρια Αγγλικών Μαρία Αντωνιάδου δίπλα σε έναν μπλε κάδο. Η κ. Αντωνιάδου ανακυκλώνει με θρησκευτική ευλάβεια. «Συμβάλλω κι εγώ έτσι στην προστασία του περιβάλλοντος. Τα υλικά θα ξαναχρησιμοποιηθούν για να γίνουν κάτι άλλο». Αυτή είναι όμως η μισή αλήθεια –αν όχι ένας βολικός μύθος. «Ζούμε σε μια χώρα και σε ένα πλανήτη όπου στις καλύτερες περιπτώσεις περίπου ένα στα δέκα πλαστικά μπουκάλια καταλήγει στην ανακύκλωση. Τα υπόλοιπα πάνε στη χωματερή, στις θάλασσες. Και να διπλασιάσουμε την ανακύκλωση το πρόβλημα δεν λύνεται. Παρ’ όλα αυτά, το κυρίαρχο αφήγημα είναι ότι θα αυξήσουμε την ανακύκλωση και όλα θα είναι καλά», λέει ο Νίκος Χαραλαμπίδης, διευθυντής του ελληνικού γραφείου της Greenpeace, τον οποίο η ερευνητική ομάδα συνάντησε στα κεντρικά της οργάνωσης στο Μεταξουργείο. Όπως περιγράφει, την ανακύκλωση προβάλλει μια καλολαδωμένη και καλά χρηματοδοτούμενη μηχανή. «Έχει περσόνες, έχει κουτιά, έχει σπιτάκια που λένε “τι ωραίο πράγμα που είναι”. Εμείς ερχόμαστε να πούμε ότι η ανακύκλωση είναι παράλογη, και θα πρέπει να είναι η εξαίρεση και όχι η λύση ή ο κανόνας». Η κ. Αντωνιάδου, που διαχωρίζει με προσοχή τα σκουπίδια της, μάλλον θα απογοητευόταν αν μάθαινε πως το «παγιδευμένο» σκουπίδι που απορρίψαμε σε μπλε κάδο στο κέντρο της πόλης της κατέληξε στη χωματερή της Καβάλας. Την ίδια τύχη είχε και ένα ακόμα ανακυκλώσιμο που απέρριψε η ομάδα στην πρωτεύουσα της Σύρου, το οποίο κατέληξε στον ΧΥΤΑ του νησιού. http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2023/12/plastika-skoupidia-tracking-solomon-1-1536x864-600-x-337.jpg Τα στοιχεία αποκαλύπτουν και κάτι άλλο: ακόμα και από τα πλαστικά ανακυκλώσιμα που φτάνουν στο στάδιο της διαλογής, πολλά καταλήγουν χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά, σε φορτία που καταρχάς επιβαρύνουν την ατμόσφαιρα με επιπλέον εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα. Εξάγοντας το πλαστικό σκουπίδι, εξάγεται όμως και το κόστος της διαχείρισής του για το περιβάλλον και την υγεία. Επιστήμονες, οικολόγοι και ακτιβιστές έχουν τεκμηριώσει ότι η ανακύκλωση όχι μόνο δεν είναι πανάκεια, αλλά μπορεί να αποτελεί μέρος του προβλήματος: καθησυχάζει τους πολίτες -στην Ευρώπη παράγονται 35 κιλά πλαστικών αποβλήτων συσκευασίας κατά κεφαλήν- με αποτέλεσμα να μειώνεται το κίνητρο για μείωση της χρήσης. Με αυτά τα δεδομένα, εύλογα η ετήσια παραγωγή πλαστικών παγκοσμίως όχι μόνο δεν μειώνεται, αλλά αυξάνεται αλματωδώς. Εκτοξεύτηκε από τους 234 εκ. τόνους το 2000 σε 460 το 2019. Κατά την ίδια περίοδο, τα πλαστικά απόβλητα υπερδιπλασιάστηκαν. Η δε ζήτηση συνεχίζει να αυξάνεται εκθετικά. Σύμφωνα με τον Οικονομικό Οργανισμό Συνεργασίας και Ανάπτυξης, μέχρι το 2060 η κατανάλωση πλαστικού θα έχει τριπλασιαστεί. Η επένδυση σε ακόμα περισσότερες μονάδες ανακύκλωσης δεν μπορεί να λύσει το πρόβλημα. Αντίθετα, δημιουργεί το γνωστό στα οικονομικά ως “lock-in effect”: οι τεράστιες επενδύσεις σε εγκαταστάσεις και υποδομές ανακύκλωσης κάνουν τις κοινωνίες «αιχμάλωτες» της ανακύκλωσης, ακόμα κι αν δεν αποτελεί την ιδανική λύση διαχείρισης αποβλήτων. Και ιδανική λύση δεν είναι σίγουρα. Όχι μόνο γιατί το ανακυκλωμένο πλαστικό είναι κατώτερης ποιότητας και χρειάζεται παρθένο για να δημιουργηθεί νέο προϊόν. Αλλά και γιατί η ίδια η διαδικασία δεν είναι ποτέ όσο «πράσινη» διαφημίζεται. http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2023/12/plastika-katanalosi-solomon-1536x864-600-x-337.jpg Η μη-πράσινη διαδικασία της ανακύκλωσης Σε μία έρευνα-σταθμό που δημοσιεύτηκε σε έγκριτο επιστημονικό περιοδικό τον Μάιο του 2023, διεθνής ομάδα επιστημόνων προχώρησε σε μια εντυπωσιακή ανακάλυψη: η ανακύκλωση πλαστικού μπορεί να απελευθερώσει τεράστιες ποσότητες μικροπλαστικών στο νερό και να μολύνει τον αέρα. Εύρημα ακόμα πιο ανησυχητικό, δεδομένου ότι έγινε σε εργοστάσιο ανακύκλωσης τελευταίας τεχνολογίας, σε μια πλούσια δυτική χώρα, τη Βρετανία. Στα δείγματα βρέθηκαν μικροπλαστικά που απελευθερώθηκαν και ισοδυναμούσαν με το 13% του πλαστικού που είχε ανακυκλωθεί. Τα μικροπλαστικά, δηλαδή σωματίδια πλαστικού με μέγεθος μικρότερο από 5 χιλιοστά, μολύνουν τον πλανήτη –έχουν βρεθεί ακόμα και σε φρέσκο χιόνι στην Ανταρκτική–, ενώ έχουν εντοπιστεί στο ανθρώπινο αίμα και μπορεί να είναι τοξικά για τα φυτά, τα ζώα και τον ίδιο τον άνθρωπο. Σύμφωνα με την πιο πρόσφατη διαθέσιμη έρευνα του Ευρωβαρομέτρου, το 94% των Ελλήνων ανησυχεί για τις επιπτώσεις τους. Το πρώτο βήμα μετά τον μπλε κάδο Τα ανακυκλώσιμα υλικά που φτάνουν στον μπλε κάδο διαχωρίζονται σε πρώτη φάση στα Κέντρα Διαλογής και Ανάκτησης Υλικών (ΚΔΑΥ) που υπάρχουν σε όλη την Ελλάδα. Το μεγαλύτερο και ένα από τα πιο σύγχρονα βρίσκεται στο Κορωπί, όπου απορριμματοφόρα ξεφορτώνουν καθημερινά 400-500 τόνους ανακυκλώσιμων από 30 δήμους στην Αθήνα. Εκεί η ερευνητική ομάδα συνάντησε τον Κωνσταντίνο Βεργανελάκη, μηχανολόγο-μηχανικό και υπεύθυνο λειτουργίας του εργοστασίου της εταιρείας WATT AE. Ο κ. Βεργανελάκης επιβεβαιώνει ότι μόνο το μισό περιεχόμενο του κάθε κάδου μπορεί να οδεύσει τελικά προς ανακύκλωση. Το δε 50% του υλικού αυτού συνήθως εξάγεται. «Είναι χρηματιστηριακή η αξία και είναι καθαρά θέμα ζήτησης και προσφοράς. Εμείς εξάγουμε και Ευρώπη και Ασία, ανάλογα με τη φύση του υλικού. Συνήθως τα εύκαμπτα υλικά, όπως η σακούλα, πηγαίνουν σε βαλκανικές χώρες», σημειώνει. Το «νεκρό» ποτάμι της Βουλγαρίας Ένα από τα φορτηγά που φορτώνουν υλικά από την αυλή του ΚΔΑΥ έχει προορισμό τη Βουλγαρία. Η χώρα, που απορροφά μέρος του ελληνικού πλαστικού, αντιμετωπίζει ήδη συνέπειες από την επεξεργασία του υλικού. Ήταν Σάββατο πρωί στις 25 Ιανουαρίου του 2020, όταν ο ψαράς Βάλεντιν Νταναϊλοβ έλαβε μήνυμα από έναν άλλο ψαρά κοντά στο Πάζαρτζικ, μια μικρή πόλη 70.000 κατοίκων στη Νότια Βουλγαρία, χτισμένη στις όχθες του Έβρου ή Μαρίτσα όπως ονομάζεται ο ποταμός στη γειτονική χώρα. Το μήνυμα συνοδευόταν από φωτογραφίες που έδειχναν τεράστιες ποσότητες από νεκρά ψάρια, ξεβρασμένα στις όχθες του. Για τον 46χρονο Νταναϊλοβ, που έμαθε να ψαρεύει δίπλα στον πατέρα του όταν ήταν ακόμα 4-5 χρονών, το θέαμα ήταν εξοργιστικό. «Νεκρά ψάρια κάθε λογής ξεβρασμένα στο ποτάμι. Τρομακτικό θέαμα. Ψάρια δηλητηριασμένα στο φυσικό τους περιβάλλον. Μια γενοκτονία». Οι βουλγαρικές αρχές ανακάλυψαν τεράστιες ποσότητες μολυσμένου νερού στον ποταμό, προκαλώντας τον άμεσο θάνατο των ψαριών. Το επεισόδιο χαρακτηρίστηκε ως το χειρότερο κρούσμα τοξικής μόλυνσης στην ιστορία του Έβρου, επηρεάζοντας 26 χιλιόμετρα της ροής του. Πλαστικά υπολείμματα, τα οποία ανεξάρτητη επιτροπή ειδικών επιστημόνων χαρακτήρισε κατάλοιπα της διαδικασίας ανακύκλωσης, έχρισαν μια τοπική εταιρεία ανακύκλωσης, την Ecoinvest, ως ύποπτο. Ο τοπικός εισαγγελέας απήγγειλε δύο κατηγορίες κατά της διεύθυνσης της εταιρείας, για μόλυνση του περιβάλλοντος και ανεξέλεγκτη διαχείριση αποβλήτων. Η εταιρεία διέκοψε προσωρινά την παραγωγή της, και στις 26 Ιανουαρίου τα δείγματα νερού από το ποτάμι βγήκαν καθαρά. Οι αρχές δεν ολοκλήρωσαν ακόμα την έρευνά τους, οι κατηγορίες δεν κατέληξαν σε καταδίκες, και η εταιρεία επιμένει ότι έχει αναβαθμίσει το σύστημα διαχείρισης, και ότι το νερό που χρησιμοποιεί είναι σε κλειστό κύκλο και δεν μολύνει τον ποταμό. Σήμερα δεν έχει απομείνει κανένα ορατό σημάδι στο σημείο όπου καταγράφηκε το χειρότερο περιστατικό μόλυνσης στην ιστορία του ποταμού Έβρου, μεταξύ Πάζαρτζικ και Φιλιππούπολης. Κάτω από μια μικρή γέφυρα, τα ήρεμα νερά του διασχίζουν μια καταπράσινη έκταση στο σούρουπο. Μοναδικό σημείο ζωής, ένας μοναχικός ψαράς. Λίγη ώρα αργότερα, θα μαζέψει τα καλάμια και τα δολώματά του και θα φύγει. Με άδεια χέρια. Το ποτάμι, σύμφωνα με τους επιστήμονες, είναι πλέον κατά τμήματα «εντελώς νεκρό». Τρεισήμισι χρόνια μετά από εκείνο το περιστατικό, ένα λευκό φορτηγό περνάει τις πύλες των εγκαταστάσεων της Ecoinvest λίγο μετά τις 11 το πρωί. Ένας εργαζόμενος με κίτρινο γιλέκο ανοίγει τη συρόμενη πλαϊνή πόρτα. Στην καρότσα του φορτηγού, τόνοι από πλαστικά σκουπίδια σε δεμάτια, στοιβαγμένα το ένα πάνω στο άλλο. Σε ένα από αυτά, ξεπροβάλλει μια συσκευασία με ελληνικά γράμματα, μια ετικέτα της Γενικής Ταχυδρομικής. «Μόλις ήρθε από την Ελλάδα», λέει το στέλεχος της Ecoinvest που υποδέχεται το φορτηγό. Το ελληνικό πλαστικό σκουπίδι τοποθετείται δίπλα στους 1.500-1.800 τόνους από άλλα πλαστικά απόβλητα, τα οποία κατακλύζουν τα 20.000 τετραγωνικά μέτρα της εγκατάστασης. «Θα τα παρομοίαζα με χρυσάφι» Η Ecoinvest είναι μία από τις ηγέτιδες εταιρείες στον κλάδο της ανάκτησης της χώρας με μερίδιο 10% στην εγχώρια αγορά αποβλήτων συσκευασίας. Και μία από τις 177 που έχουν λάβει άδεια εισαγωγής σκουπιδιών από το εξωτερικό με σκοπό την ανάκτηση, πολλές από τις οποίες ιδρύθηκαν ή επέκτειναν τις δραστηριότητες μετά τις κινεζικές απαγορεύσεις. Η Ελλάδα είναι βασικός προμηθευτής πλαστικού σκουπιδιού τόσο της εταιρείας, όσο και της Βουλγαρίας γενικότερα – και γίνεται όλο και σημαντικότερος. Οι εισαγωγές από τη χώρα μας αυξάνονται αλματωδώς τα τελευταία χρόνια: 48.000 τόνοι το 2022, ποσότητα υπερδιπλάσια σε σχέση με το 2020. http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2023/12/plastika-eisagwges-solomon-1536x864-600-x-337.jpg «Για τους περισσότερους, αυτά είναι απλώς σκουπίδια. Για εμάς, είναι η αρχή της επιχειρηματικής μας δραστηριότητας. Θα τα παρομοίαζα με χρυσάφι», λέει ο Τιμοχίρ Λαζάροβ, ένας ήπιων τόνων τεχνοκράτης. Η Ecoinvest είναι κερδοφόρα, στηρίζεται από τα περιφερειακά ταμεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και μόλις επένδυσε σε μια νέα, υπερσύγχρονη γραμμή παραγωγής. «Είναι η Ρολς Ρόις της ανακύκλωσης πλαστικού» μας λέει με υπερηφάνεια ο Λαζάροβ, δείχνοντας το φανταχτερό μηχάνημα, γεμάτο φωτάκια και ενδείξεις. Το μόνο παράπονό του είναι ότι δεν υπάρχει αρκετό πλαστικό σκουπίδι για να λειτουργήσει στο 100% των δυνατοτήτων της η νέα υπερσύγχρονη γραμμή. «Χρειαζόμαστε κι άλλο πλαστικό». Η εταιρεία στη συνέχεια πουλάει το 80% του ανακτημένου πλαστικού, κυρίως στο εξωτερικό, αλλά και στην Ασία, όπου θα χρησιμοποιηθεί σε κλάδους όπως οι κατασκευές και η γεωργία. Βασικός πελάτης και των τελικών προϊόντων της: η Ελλάδα. Η Βουλγαρία επένδυσε στον τομέα και πλέον η εισαγωγή σκουπιδιών είναι καλοδεχούμενη – τουλάχιστον από τους πολιτικούς. «Η εισαγωγή αποβλήτων για ανάκτηση και ανακύκλωση στη Βουλγαρία είναι εξαιρετικά σημαντική για τη βουλγαρική οικονομία και ιδίως για τη μεταποίηση», δήλωσε στο Solomon το βουλγαρικό υπουργείο Περιβάλλοντος. Το «lock-in effect» στην πράξη. «Πριν την Κίνα, οι διαπραγματεύσεις ήταν δύσκολες» 270 χιλιόμετρα βορειοανατολικά του Πάζαρτζικ, στην πόλη Βέλικο Τάρνοβο. Εκεί κατοικοεδρεύει ένας άλλος κολοσσός του βουλγαρικού κλάδου ανακύκλωσης με ελληνική πελατεία, η εταιρεία Megaport. Κάθε μήνα φτάνουν εδώ από την Ελλάδα 200 τόνοι πλαστικό σκουπίδι τύπου LDPE, ποσότητα που αντιπροσωπεύει το 10% της πρώτης ύλης της. Η Megaport αγοράζει από ελληνικά ΚΔΑΥ και ιδιωτικές εταιρείες, πληρώνοντας ανάλογα με την ποιότητα από 5 έως 350 ευρώ τον τόνο. Μετά την ανακύκλωσή του, συχνά πωλείται πίσω στην Ελλάδα με τη μορφή είτε πέλετ είτε μαύρης σακούλας σκουπιδιών. Ένα 8% όμως δεν μπορεί να ανακυκλωθεί και είτε μετατρέπεται σε RDF για να καεί στα τσιμεντάδικα της Βουλγαρίας είτε καταλήγει στη χωματερή. Η κινεζική απαγόρευση εισαγωγής σκουπιδιών, αλλά και οι αυστηροί όροι εξαγωγής σε χώρες εκτός ΟΟΣΑ που επέβαλε η Ε.Ε., ήταν μάννα εξ ουρανού για εταιρείες όπως η Megaport. «Πριν την απαγόρευση, πήγαινες στην Αθήνα και οι διαπραγματεύσεις ήταν δύσκολες. Μας έλεγαν, ‘αυτή είναι η τιμή, αν δεν σας αρέσει, υπάρχει πάντα η Κίνα’». Ένα καλλωπισμένο πράσινο ξέπλυμα Για την 33χρονη Ντανίτα Ζαχαρινόβα, η ανακύκλωση πλαστικού δεν είναι παρά μια καλλωπισμένη επιχείρηση greenwashing – ενός «πράσινου ξεπλύματος», που εξυπηρετεί μόνο τις βιομηχανίες και δίνει στους καταναλωτές την ψευδαίσθηση ότι κάνουν το καθήκον τους. «Η ανακύκλωση του πλαστικού όχι μόνο δεν είναι λύση, αλλά προκαλεί και σειρά από προβλήματα, από τη χρήση νερού και τη ρύπανση του περιβάλλοντος, μέχρι την άγνωστη σύσταση των πλαστικών αποβλήτων. Η ανακύκλωση είναι στις περισσότερες περιπτώσεις μάρκετινγκ και διαφήμιση, και όχι μαγική λύση στο πρόβλημα του πλαστικού», λέει η Ζαχαρινόβα, από την περιβαλλοντική οργάνωση Za Zemiata (Για τη Γη) που μελετά εδώ και χρόνια το θέμα και πέτυχε φέτος, έπειτα από σχεδόν δεκαετή δικαστικό αγώνα, την ακύρωση της κατασκευής μιας κολοσσιαίας μονάδας καύσης απορριμμάτων στη Σόφια. Η ομάδα συνάντησε τη Ζαχαρινόβα στην περιοχή Λόζενετς, μια εύπορη γειτονιά στο κέντρο της Σόφιας, δίπλα σε μια γωνιά για χωριστή συλλογή απορριμμάτων. Ακόμα κι εδώ, σε αυτή την «καλή περιοχή» με τους καλοντυμένους κατοίκους και τα καταστήματα βιολογικών προϊόντων, οι κάδοι είναι ξέχειλοι και τα απορρίμματα μπερδεμένα. Η Ζαχαρινόβα περιγράφει ένα χαοτικό κι αναποτελεσματικό σύστημα ανακύκλωσης στη χώρα, το οποίο συνδυάζεται με την έκρηξη της επιχειρηματικής δραστηριότητας στον τομέα της ανακύκλωσης, δημιουργώντας την τόσο μεγάλη ζήτηση για εισαγόμενο πλαστικό σκουπίδι από χώρες όπως η Γερμανία, η Ιταλία και η Ελλάδα. Η λύση κατά την ίδια είναι μία: «να μην χρησιμοποιούμε προϊόντα που δεν μπορούν να ανακυκλωθούν και να σκεφτόμαστε πολύ περισσότερο την επαναχρησιμοποίηση και κυρίως την πρόληψη». Ελλάδα: Εξαγωγός και παράλληλα εισαγωγέας απορριμμάτων Και η ίδια η Ελλάδα είναι μέρος του λεγόμενου «εμπορίου σκουπιδιών». Απλώς με διαφορετική μορφή. Αυτή της εισαγωγής RDF για καύση από την τσιμεντοβιομηχανία. Η ομάδα ταξίδεψε στην πόλη του Βόλου. Στα περίχωρα της πόλης, το εντυπωσιακό τοπίο που φιλοτεχνούν τα γαλάζια νερά του Παγασητικού και το καταπράσινο δάσος του Πηλίου διακόπτεται από ένα κολοσσιαίο εργοστάσιο τσιμέντου. Η εταιρεία στην οποία ανήκει το εργοστάσιο, η AΓΕΤ/Lafarge, το 2022 εισήγαγε 70.000 τόνους RDF από την Ιταλία και σχεδιάζει να τριπλασιάσει την ποσότητα αυτή στο εγγύς μέλλον. Το RDF είναι ένα καύσιμο που παράγεται από απορρίμματα, συμπεριλαμβανομένου του πλαστικού. Η Ελλάδα, παρά την αφθονία των απορριμμάτων της, δεν παράγει αρκετό RDF, το οποίο θεωρείται πιο «πράσινο» από το πετ-κοκ. Για την παραλαβή του RDF, η εταιρεία έχει δικές της λιμενικές εγκαταστάσεις. Κάθε καράβι μεταφέρει 3.000 τόνους. Πολλοί ντόπιοι φοβούνται ότι η καύση αποβλήτων στις τσιμεντοκάμινους συμβάλλει ώστε τα επίπεδα ατμοσφαιρικής ρύπανσης να φτάνουν στα ύψη στο Βόλο τις μισές ημέρες κάθε έτους. Τα ποσοστά εγκεφαλικών επεισοδίων και καρκίνου του ήπατος είναι εδώ αρκετές φορές υψηλότερα από τον εθνικό μέσο όρο. Φυσικά, το οικονομικό κίνητρο είναι σημαντικό. Το RDF είναι πιο φτηνό από το φυσικό αέριο, με την εταιρεία να εισπράττει από τους Ιταλούς τέλος εισόδου (gate fee) και να αποφεύγει πρόστιμα από τους ρύπους – οι εκπομπές από την καύση RDF δεν προσμετρώνται στο σύστημα. Οι εκπομπές ρύπων φυσικά δεν εξαφανίζονται. «Εάν η κοινωνία θέλει τσιμέντο, δυστυχώς μοιραία θα έχουμε διοξείδιο του άνθρακα», λέει ο Μιχάλης Βλάχος, γενικός διευθυντής του εργοστασίου στον Βόλο. Η καύση αποβλήτων τόσο κοντά στην πόλη και τα σχέδια για εντατικοποίηση της πρακτικής αυτής κρούουν εδώ και χρόνια τον κώδωνα του κινδύνου. Μια ηγετική φυσιογνωμία του τοπικού κινήματος αντίστασης κατά της καύσης αποβλήτων στο εργοστάσιο τσιμέντου είναι ο συνταξιούχος μηχανικός Στέλιος Λημνιός. Ο Λημνιός μετρά τρεις δεκαετίες στο οικολογικό κίνημα. Εδώ και χρόνια μάχεται κατά της καύσης σκουπιδιών από την ΑΓΕΤ, με κάθε μέσο: με κινητοποιήσεις, εκδηλώσεις, πορείες, και μία καταδίκη σε τρίμηνη ποινή φυλάκισης. Τον Σεπτέμβριο του 2019, ως μέλος της Επιτροπής Αγώνα Πολιτών κατά της καύσης σκουπιδιών, ο Λημνιός μπήκε στις φυλασσόμενες εγκαταστάσεις της ΑΓΕΤ για να αποτρέψει ένα φορτίο με σκουπίδια προς καύση από την Ιταλία. Οι δικαστικές περιπέτειες δεν πτοούν τον Λημνιό, ο οποίος τον περασμένο Οκτώβριο αθωώθηκε, όπως και οι δύο συγκατηγορούμενοί του, για την ενέργεια εκείνη. Συνεχίζει τον αγώνα. Κατά τον ίδιο, το εργοστάσιο πρέπει να μεταφερθεί μακριά από τον αστικό ιστό και να γίνονται συστηματικές, αδιάβλητες μετρήσεις για τους ρύπους και τις άλλες περιβαλλοντικές επιπτώσεις της λειτουργίας του στον Βόλο. «Δεν έχουμε καμία εμπιστοσύνη», λέει κοντά στο δικαστήριο της πόλης, όπου βρέθηκε για ακόμα μία φορά κατηγορούμενος. «Στον Βόλο το σχέδιο είναι να γίνει μονάδα RDF που θα παίρνει τα υπολείμματα και της Λάρισας, και των Τρικάλων, ίσως και της Λαμίας. Αυτό το αντιμάχεται η τοπική κοινωνία. Δεν κάνουν ανακύκλωση, προάγουν την καύση». Η εταιρεία αρνείται κατηγορηματικά ότι έχει οποιαδήποτε συμμετοχή στην υποβάθμιση του περιβάλλοντος – μιλά για συνεχείς ελέγχους, τόσο του εισαγόμενου RDF όσο και των ρύπων, αλλά και του περιβαλλοντικού της αποτυπώματος. Προβάλλει δε τη μεγιστοποίηση της υποκατάστασης ως πολιτική φιλική προς το περιβάλλον. «Χρονιά τη χρονιά κάνουμε επενδύσεις και προσπαθούμε να μεγιστοποιούμε το ποσοστό της ενέργειας από εναλλακτικά καύσιμα» λέει. Στόχος της είναι το ποσοστό των εναλλακτικών καυσίμων να φράσει κοντά στο 90%. Το 2022 επένδυσε 7 εκατ. ευρώ για εναλλακτικά καύσιμα, και θα επενδύσει άλλα 20-30 εκατομμύρια μέχρι το 2026. Το Συμβούλιο της Επικρατείας ίσως βάλει φρένο σε αυτά τα σχέδια. Στα μέσα Οκτωβρίου απαγόρευσε την εισαγωγή RDF προς καύση μέσω θαλάσσης, με το τοπικό περιβαλλοντικό κίνημα να μιλά για «μεγάλη νίκη των Βολιωτών». Η ερευνητική ομάδα ρώτησε την εταιρεία πώς ερμηνεύει την απόφαση αυτή και πώς θα την επηρεάσει. «Το ΣτΕ με την απόφασή του έκρινε ότι αναφορικά με δύο όρους της ΑΕΠΟ δεν τηρήθηκε η δέουσα διαδικασία και ως εκ τούτου ακύρωσε δύο όρους για τυπικούς και όχι για ουσιαστικούς λόγους», σημείωσε, καταλήγοντας πως δεν επηρεάζεται η δραστηριότητα και η λειτουργία του εργοστασιου. Ακολουθώντας ένα πλαστικό μπουκάλι Η πορεία του GPS που είχε τοποθετηθεί σε ένα πλαστικό μπουκάλι νερού και απορρίφθηκε στο κέντρο της Αθήνας οδήγησε στη δεύτερη ευρωπαϊκή χώρα, στην οποία μαζί με τη Βουλγαρία, η Ελλάδα εξάγει τους τόνους πλαστικού σκουπιδιού της. Ακολουθώντας τη διαδρομή που έκανε το μπουκάλι η ομάδα έφτασε στη Ρουμανία στην εταιρεία ανακύκλωσης Professional Recycling, στο Τούργκου Μούρες, μια πόλη στα βόρεια της χώρας. http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2023/12/plastika-skoupidia-tracking2-solomon-1-1536x864-600-x-337.jpg Όπως και η Βουλγαρία, ειδικά μετά την κινεζική απαγόρευση εισαγωγής πλαστικών αποβλήτων, η Ρουμανία έγινε χώρα εισαγωγής νόμιμων αλλά και σε πολλές περιπτώσεις παράνομων και επικίνδυνων εισαγωγών πλαστικών απορριμμάτων από άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Ακτιβιστές άρχισαν να καταγγέλλουν μια ανεξέλεγκτη κατάσταση, που τροφοδοτούνταν από δίκτυα διαφθοράς στη χώρα. Το 2021 η χώρα υποχρεώθηκε υπό την πίεση αυτή να μειώσει τα συνοριακά περάσματα από όπου μπορούσαν να εισαχθούν απόβλητα και υιοθέτησε ένα σύστημα παρακολούθησης των αποβλήτων. «Η Ρουμανία δεν θα γίνει η χωματερή της Ευρώπης», είχε πει ο υπουργός Περιβάλλοντος. Το πλαστικό μπουκάλι πέρασε ένα από τα περάσματα αυτά και έφτασε στην αυλή της εταιρείας. Εκεί, ένας υπάλληλος μετακινεί βαριεστημένα με κλαρκ τις πολύχρωμες μπάλες με πλαστικά μπουκάλια από την αυλή στο εργοστάσιο, όπου θα μπουν στη γραμμή «παραγωγής»για να μετατραπούν σε νιφάδες πλαστικού. Ανάμεσα τους, διακρίνονται ελληνικές ετικέτες: μπουκάλια από νερό, αναψυκτικά και ελληνικό γάλα περιμένουν να ανακυκλωθούν εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά από εκεί που πετάχθηκαν. Η εταιρεία ιδρύθηκε το 2010 και θεωρείται πρότυπο σε σχέση με τον τρόπο διαχείρισης πλαστικού. Υποδειγματικά εργοστάσια ανακύκλωσης, σε μια χώρα χωρίς ανακύκλωση «Στη Ρουμανία υπάρχουν δύο κατηγορίες ανακυκλωτών: έχουμε τέσσερα-πέντε υποδειγματικά εργοστάσια ανακύκλωσης και εκατοντάδες άλλους ψευδοανακυκλωτές», παραδέχεται ο Ραούλ Ποπ, ειδικός στη διαχείριση απορριμμάτων και υπεύθυνος προγραμμάτων στην οργάνωση Ecoteca. Η εικόνα της Professional Recycling μοιάζει να ανήκει στην πρώτη κατηγορία. Οι μεγάλες εγκαταστάσεις, όπου τηρούνται οι κανόνες υγιεινής, έρχoνται σε πλήρη αντίθεση με τις μάντρες των ντόπιων ανακυκλωτών πλαστικού, αλλά και με τη συνολική εικόνα της διαχείρισης των αποβλήτων στη χώρα, όπου ακόμα και στην πρωτεύουσα της, το Βουκουρέστι, εντοπίσαμε ελάχιστους κάδους ανακύκλωσης. Η εικόνα αυτή αντανακλάται στους αριθμούς. Η Ρουμανία καταγράφει ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά ανακύκλωσης σε όλη την ΕΕ, ωστόσο εισάγει κάθε χρόνο χιλιάδες τόνους πλαστικού από άλλες χώρες, τις περισσότερες φορές με πολύ καλύτερες επιδόσεις στην ανακύκλωση από την ίδια. Το κινέζικο εργοστάσιο ανακύκλωσης σακούλας Πολύ διαφορετική εικόνα παρουσιάζει ένα εργοστάσιο ανακύκλωσης που επισκεπτόμαστε στο Βουκουρέστι. Μέσα από τα αρχεία της ρουμανικής περιβαλλοντικής επιθεώρησης αλλά και τις δηλώσεις Ελλήνων εμπόρων πλαστικού, εντοπίσαμε μια εταιρεία, κινεζικών συμφερόντων, που εισάγει πλαστικές σακούλες από την Ελλάδα. Επισκεπτόμενοι τη μονάδα, η οποία στεγάζεται σε μια αποθήκη, η ερευνητική ομάδα αντίκρισε αμέτρητες μπάλες πλαστικών σακουλών στον εξωτερικό χώρο να λιώνουν κάτω από τον δυνατό ήλιο ανάμεσα σε σκουριασμένα μηχανήματα. Μέσα στην αποθήκη, εργαζόμενοι χωρίς τα απαραίτητα μέτρα προστασίας μετατρέπουν σε φρενήρεις ρυθμούς τις σακούλες σε λωρίδες. Εκπρόσωποι της εταιρείας αρνήθηκαν να τους συναντήσουν ή να προχωρήσουν σε κάποιο σχόλιο. Το ερώτημα που εύλογα γεννάται από τις συνθήκες που είδαν οι ερευνητές είναι το κατά πόσο η εταιρεία αυτή δεν μολύνει το περιβάλλον. «Δεν γίνονται αρκετοί έλεγχοι για την τήρηση των περιβαλλοντικών κανόνων», σημειώνει ο Ραούλ Ποπ, προσθέτοντας πως οι αρμόδιες υπηρεσίες έχουν εκδώσει μέχρι σήμερα άδεια λειτουργίας σε περίπου 3.500 εταιρείες ανακύκλωσης. «Περίπου 200 από αυτές ανακυκλώνουν πραγματικά». «Έχω δει παντού παράνομα φορτία, σε λιμάνια, σε φορτηγά, εμπορικά τρένα. Πίσω από πανάκριβα έπιπλα κρύβονται παράνομα απόβλητα. Όταν ζητάει ο επιθεωρητής να βγουν, οι μεταφορείς ισχυρίζονται ότι δεν μπορούν να μετακινήσουν τα έπιπλα», περιγράφει ο Οκτάβιαν Μπερτσενάου, πρώην επικεφαλής του σώματος περιβαλλοντικής επιθεώρησης και ακτιβιστής για χρόνια στον τομέα της εισαγωγής αποβλήτων. Όπως αναφέρει, το καλό πλαστικό, το οποίο σύμφωνα με τον ίδιο δεν ξεπερνάει το 15% του συνόλου των εισαγωγών, έχει αξία κι έτσι καταλήγει στα εργοστάσια ανάκτησης, ώστε να αποκτήσει μια δεύτερη ζωή. Το κακής ποιότητας πλαστικό, από το οποίο οι χώρες θέλουν να απαλλαχθούν, καταλήγει αντιθέτως σε χωράφια, σε νόμιμες ή «αόρατες» παράνομες χωματερές. Κυκλώματα διαφθοράς, χαμηλό κόστος ταφής Ένας λόγος που αυτό συμβαίνει στη Ρουμανία είναι οι ελλιπείς έλεγχοι, τα δίκτυα διαφθοράς αλλά και το χαμηλό κόστος (νόμιμης ή παράνομης) ταφής των απορριμμάτων. Η Ρουμανία έχει ένα από τα χαμηλότερα κόστη ταφής στην ΕΕ: 100 ευρώ/τόνο για τις νόμιμες χωματερές ενώ το κόστος παράνομης ταφής, σύμφωνα με τον κ. Μπερτσενάου, δεν ξεπερνάει τα 20 ευρώ/τόνο. Ο ίδιος ωστόσο, όπως και ο Ραούλ Ποπ, υποστηρίζουν πως ενώ στις νόμιμες χωματερές απαγορεύεται να θάβονται απορρίμματα από άλλες περιοχές -πόσω μάλλον από άλλες χώρες- ο κανόνας καταστρατηγείται. Μιλώντας με δήμαρχο προαστίου του Βουκουρεστίου, μας είπε -υπό τον όρο ανωνυμίας- πως παρά τις φήμες για την ταφή τοξικών αποβλήτων σε χωματερή δίπλα ακριβώς στην περιοχή του και τα πολλά παράπονα κατοίκων για αναπνευστικά προβλήματα, η εταιρεία που είχε αναλάβει τη διαχείριση της χωματερής δεν του επέτρεψε ποτέ την είσοδο, μέχρι τη στιγμή που έκλεισε. Άνθρακας ο θησαυρός Ο «χρυσός», όπως χαρακτήρισε ο Βούλγαρος μάνατζερ Τιμοχίρ Λαζάροβ τα ανακυκλώσιμα πλαστικά, αποδεικνύεται λοιπόν άνθρακας, και το περίφημο «πράσινο βελάκι» στις συσκευασίες δεν ολοκληρώνει στην πραγματικότητα ποτέ τον κύκλο του, μετατρέποντας την κυκλική οικονομία σε απατηλή υπόσχεση. Ο Νίκος Χαραλαμπίδης, από το ελληνικό γραφείο της Greenpeace, ελπίζει πως όλο και περισσότεροι πολίτες θα αντιληφθούν τη ζοφερή αυτή πραγματικότητα. «Οι συσκευασίες μιας χρήσης είναι το πρόβλημα. Τελεία και παύλα. Το ζητούμενο είναι να αναδείξουμε αυτόν τον παραλογισμό, να δούμε πώς μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το παράλογο των πλαστικών που κάνουν τον γύρο της Ελλάδας ή του κόσμου στο όνομα της ανακύκλωσης, για να καταλήξουμε σε μια αγορά που πουλάει και σε μια κοινωνία που χρησιμοποιεί πολύ λιγότερα αντικείμενα μιας χρήσης». H έρευνα υλοποιήθηκε με την υποστήριξη του μη κερδοσκοπικού δημοσιογραφικού οργανισμού iMEdD. Πηγή: wearesolomon.com
  11. Μέσα στις πέντε πιο προσιτές χώρες της Ευρώπης "φιγουράρει" η Ελλάδα η οποία κατά γενική ομολογία διαθέτει ιδανικό κλίμα, νόστιμα τοπικά προϊόντα και χαλαρό τρόπο ζωής. Σύμφωνα με το παρατηρητήριο της Proven Partners, -ειδικοί στο μάρκετινγκ πολυτελών ακινήτων- που κατατάσσει 20 δημοφιλείς προορισμούς με βάση την προσιτή τιμή τους για επενδυτές δεύτερης κατοικίας από το Ηνωμένο Βασίλειο. Σύμφωνα με την Proven Partners, η Ελλάδα είναι ένας από τους καλύτερους προορισμούς για αγοραστές από το Ηνωμένο Βασίλειο που αναζητούν δεύτερη κατοικία. Η λίστα έχει δημιουργηθεί εξετάζοντας τις τιμές των ακινήτων, τους φόρους, τις τιμές στην εστίαση, στα premium αυτοκίνητα, το κόστος πτήσης και πιθανά έσοδα από ενοικίαση Airbnb. Η μελέτη βασίζεται σε δεδομένα από 3600 ακίνητα στο JamesEdition και κάθε χώρα έλαβε βαθμολογία προσιτότητας στα 10. Η Ελλάδα κατατάσσεται στην πρώτη πεντάδα της λίστας με 8,6. Μεταξύ των χωρών που αναφέρονται, η Ελλάδα έχει ένα από τα υψηλότερα έσοδα ανά διανυκτέρευση από ενοικιάσεις στην πλατφόρμα Airbnb, στα 765 ευρώ την υψηλή περίοδο. Αυτό είναι περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη χώρα στο top 10, εκτός από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Σε σύγκριση με την Ιρλανδία, η οποία βρίσκεται πρώτη στην λίστα που δημοσίευσαν οι Greek City Times, τα έσοδα ανά διανυκτέρευση από ενοικιάσεις Airbnb είναι υπερδιπλάσια. Όσον αφορά στις μέσες τιμές για τις πολυτελείς παραθαλάσσιες κατοικίες, η Ελλάδα έχει επίσης μερικές από τις χαμηλότερες τιμές στον πίνακα – δεύτερη μόνο μετά την Ιρλανδία και (λίγο μόλις) σε σχέση με την Τουρκία. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι τιμές των καλών εστιατορίων πιθανότατα δεν είναι ενδεικτικές για κάθε περιοχή της χώρας καθώς ορισμένες από τις πιο καλές ταβέρνες μπορεί να έχουν πιο οικονομικά μενού με κάτω των 200 ευρώ. Πλεονέκτημα της αγοράς ενός σπιτιού στην Ελλάδα για τους Βρετανούς αγοραστές είναι και το πόσο κοντά βρίσκεται η Ελλάδα στο Ηνωμένο Βασίλειο. Η μέση καλοκαιρινή πτήση είναι κάτι λιγότερο από 300 ευρώ και διαρκεί τρεις ώρες, καθιστώντας το ένα εύκολο ταξίδι γι αυτούς. Το κόστος ζωής τέλος είναι επίσης αρκετά χαμηλό στην Ελλάδα σε σύγκριση με την υπόλοιπη Ευρώπη. Ακόμη και οι μεγάλες πόλεις είναι προσιτές, όπως η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη, σε σύγκριση με το Παρίσι, τη Ρώμη ή το Άμστερνταμ. Επιπλέον σε συνδυασμό με την αύξηση των τιμών των ακινήτων στην Ελλάδα, οι αγορές ακινήτων μπορούν να αποφέρουν μεγάλο κέρδος εάν ο επενδυτής επιλέξει να νοικιάσει το ακίνητό του και να έχει ένα σταθερό εισόδημα ειδικά στην Αθήνα και στα ελληνικά νησιά. View full είδηση
  12. Μέσα στις πέντε πιο προσιτές χώρες της Ευρώπης "φιγουράρει" η Ελλάδα η οποία κατά γενική ομολογία διαθέτει ιδανικό κλίμα, νόστιμα τοπικά προϊόντα και χαλαρό τρόπο ζωής. Σύμφωνα με το παρατηρητήριο της Proven Partners, -ειδικοί στο μάρκετινγκ πολυτελών ακινήτων- που κατατάσσει 20 δημοφιλείς προορισμούς με βάση την προσιτή τιμή τους για επενδυτές δεύτερης κατοικίας από το Ηνωμένο Βασίλειο. Σύμφωνα με την Proven Partners, η Ελλάδα είναι ένας από τους καλύτερους προορισμούς για αγοραστές από το Ηνωμένο Βασίλειο που αναζητούν δεύτερη κατοικία. Η λίστα έχει δημιουργηθεί εξετάζοντας τις τιμές των ακινήτων, τους φόρους, τις τιμές στην εστίαση, στα premium αυτοκίνητα, το κόστος πτήσης και πιθανά έσοδα από ενοικίαση Airbnb. Η μελέτη βασίζεται σε δεδομένα από 3600 ακίνητα στο JamesEdition και κάθε χώρα έλαβε βαθμολογία προσιτότητας στα 10. Η Ελλάδα κατατάσσεται στην πρώτη πεντάδα της λίστας με 8,6. Μεταξύ των χωρών που αναφέρονται, η Ελλάδα έχει ένα από τα υψηλότερα έσοδα ανά διανυκτέρευση από ενοικιάσεις στην πλατφόρμα Airbnb, στα 765 ευρώ την υψηλή περίοδο. Αυτό είναι περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη χώρα στο top 10, εκτός από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Σε σύγκριση με την Ιρλανδία, η οποία βρίσκεται πρώτη στην λίστα που δημοσίευσαν οι Greek City Times, τα έσοδα ανά διανυκτέρευση από ενοικιάσεις Airbnb είναι υπερδιπλάσια. Όσον αφορά στις μέσες τιμές για τις πολυτελείς παραθαλάσσιες κατοικίες, η Ελλάδα έχει επίσης μερικές από τις χαμηλότερες τιμές στον πίνακα – δεύτερη μόνο μετά την Ιρλανδία και (λίγο μόλις) σε σχέση με την Τουρκία. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι τιμές των καλών εστιατορίων πιθανότατα δεν είναι ενδεικτικές για κάθε περιοχή της χώρας καθώς ορισμένες από τις πιο καλές ταβέρνες μπορεί να έχουν πιο οικονομικά μενού με κάτω των 200 ευρώ. Πλεονέκτημα της αγοράς ενός σπιτιού στην Ελλάδα για τους Βρετανούς αγοραστές είναι και το πόσο κοντά βρίσκεται η Ελλάδα στο Ηνωμένο Βασίλειο. Η μέση καλοκαιρινή πτήση είναι κάτι λιγότερο από 300 ευρώ και διαρκεί τρεις ώρες, καθιστώντας το ένα εύκολο ταξίδι γι αυτούς. Το κόστος ζωής τέλος είναι επίσης αρκετά χαμηλό στην Ελλάδα σε σύγκριση με την υπόλοιπη Ευρώπη. Ακόμη και οι μεγάλες πόλεις είναι προσιτές, όπως η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη, σε σύγκριση με το Παρίσι, τη Ρώμη ή το Άμστερνταμ. Επιπλέον σε συνδυασμό με την αύξηση των τιμών των ακινήτων στην Ελλάδα, οι αγορές ακινήτων μπορούν να αποφέρουν μεγάλο κέρδος εάν ο επενδυτής επιλέξει να νοικιάσει το ακίνητό του και να έχει ένα σταθερό εισόδημα ειδικά στην Αθήνα και στα ελληνικά νησιά.
  13. «Σύμφωνα με τη μελέτη για το Εθνικό Σχέδιο Στρατηγικής, ο ετήσιος κύκλος εργασιών της εφοδιαστικής αλυσίδας υδρογόνου εκτιμάται ότι θα ανέρχεται, στην Ελλάδα, στα 10 δισ. ευρώ το 2050, οδηγώντας στην ανάπτυξη της «Οικονομίας του Υδρογόνου». Αυτό δήλωσε ο Υπουργός Υποδομών και Μεταφορών, στο Hydrogen Conference: Η Οικονομία του Υδρογόνου: Προοπτικές, Δυνατότητες και Ευκαιρίες για την Ελλάδα. Η χώρα διαθέτει τις ιδανικές συνθήκες για την παραγωγή του νέου καυσίμου, δηλαδή αιολικά και ηλιακά πεδία, οι οποίες μπορούν να της παρέχουν το ενεργειακό προβάδισμα στην Ευρώπη (Κρήτη – δημιουργία Κοιλάδων υδρογόνου – Hydrogen Valleys). Όπως τόνισε, σύμφωνα με έρευνες, «το υδρογόνο μπορεί να καλύψει το 20% –50% της ενεργειακής ζήτησης στις μεταφορές, και το 5% – 20% στη ευρωπαϊκή βιομηχανία έως το 2050». Πρόσθεσε μάλιστα, ότι στην Ελλάδα, η ανάπτυξη του πράσινου υδρογόνου αναμένεται να κατευθυνθεί, κατά προτεραιότητα, στους τομείς των βαρέων οδικών μεταφορών και της αεροπλοΐας. Όπως έκανε γνωστό το Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών, σε συνεργασία με το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, έχουν εκδώσει Κοινή Υπουργική Απόφαση, η οποία περιγράφει τις διαδικασίες αδειοδότησης και λειτουργίας πρατηρίων υδρογόνου. Ενώ, συμπλήρωσε ότι, η δευτερογενής νομοθεσία θα συμπληρωθεί με μία δεύτερη Κοινή Υπουργική Απόφαση η οποία θα αφορά τους όρους και τις προϋποθέσεις, καθώς και τις προδιαγραφές ασφαλείας για την έναρξη λειτουργίας συνεργείων επισκευής και συντήρησης υδρογόνου, καθώς και το σχετικό Προεδρικό Διάταγμα για την έναρξη επαγγέλματος του τεχνίτη συντήρησης και επισκευής οχημάτων που κινούνται με υδρογόνο. Τέλος, στόχος είναι η δημιουργία τουλάχιστον 26 πρατηρίων υδρογόνου στην χώρα έως το 2030. Όπως είπε, πρόκειται για μια προσπάθεια στην οποία θα υπάρξει συναρμοδιότητα πολλών Υπουργείων, όπως το Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, το Εσωτερικών, το Περιβάλλοντος και Ενέργειας, το Ναυτιλίας και το Υποδομών και Μεταφορών, αλλά και φορέων, όπως είναι η ΑΑΔΕ. «Αυτό αποδεικνύει το πόσο σύνθετο, αλλά συγχρόνως και το πόσο σημαντικό, είναι το εγχείρημα για τη θεσμοθέτηση του υδρογόνου ως καυσίμου μεταφορών», δήλωσε. View full είδηση
  14. «Σύμφωνα με τη μελέτη για το Εθνικό Σχέδιο Στρατηγικής, ο ετήσιος κύκλος εργασιών της εφοδιαστικής αλυσίδας υδρογόνου εκτιμάται ότι θα ανέρχεται, στην Ελλάδα, στα 10 δισ. ευρώ το 2050, οδηγώντας στην ανάπτυξη της «Οικονομίας του Υδρογόνου». Αυτό δήλωσε ο Υπουργός Υποδομών και Μεταφορών, στο Hydrogen Conference: Η Οικονομία του Υδρογόνου: Προοπτικές, Δυνατότητες και Ευκαιρίες για την Ελλάδα. Η χώρα διαθέτει τις ιδανικές συνθήκες για την παραγωγή του νέου καυσίμου, δηλαδή αιολικά και ηλιακά πεδία, οι οποίες μπορούν να της παρέχουν το ενεργειακό προβάδισμα στην Ευρώπη (Κρήτη – δημιουργία Κοιλάδων υδρογόνου – Hydrogen Valleys). Όπως τόνισε, σύμφωνα με έρευνες, «το υδρογόνο μπορεί να καλύψει το 20% –50% της ενεργειακής ζήτησης στις μεταφορές, και το 5% – 20% στη ευρωπαϊκή βιομηχανία έως το 2050». Πρόσθεσε μάλιστα, ότι στην Ελλάδα, η ανάπτυξη του πράσινου υδρογόνου αναμένεται να κατευθυνθεί, κατά προτεραιότητα, στους τομείς των βαρέων οδικών μεταφορών και της αεροπλοΐας. Όπως έκανε γνωστό το Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών, σε συνεργασία με το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, έχουν εκδώσει Κοινή Υπουργική Απόφαση, η οποία περιγράφει τις διαδικασίες αδειοδότησης και λειτουργίας πρατηρίων υδρογόνου. Ενώ, συμπλήρωσε ότι, η δευτερογενής νομοθεσία θα συμπληρωθεί με μία δεύτερη Κοινή Υπουργική Απόφαση η οποία θα αφορά τους όρους και τις προϋποθέσεις, καθώς και τις προδιαγραφές ασφαλείας για την έναρξη λειτουργίας συνεργείων επισκευής και συντήρησης υδρογόνου, καθώς και το σχετικό Προεδρικό Διάταγμα για την έναρξη επαγγέλματος του τεχνίτη συντήρησης και επισκευής οχημάτων που κινούνται με υδρογόνο. Τέλος, στόχος είναι η δημιουργία τουλάχιστον 26 πρατηρίων υδρογόνου στην χώρα έως το 2030. Όπως είπε, πρόκειται για μια προσπάθεια στην οποία θα υπάρξει συναρμοδιότητα πολλών Υπουργείων, όπως το Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, το Εσωτερικών, το Περιβάλλοντος και Ενέργειας, το Ναυτιλίας και το Υποδομών και Μεταφορών, αλλά και φορέων, όπως είναι η ΑΑΔΕ. «Αυτό αποδεικνύει το πόσο σύνθετο, αλλά συγχρόνως και το πόσο σημαντικό, είναι το εγχείρημα για τη θεσμοθέτηση του υδρογόνου ως καυσίμου μεταφορών», δήλωσε.
  15. Η ελληνική αρχιτεκτονική έχει αποκτήσει διεθνή προοπτική με τα έγκυρα περιοδικά αρχιτεκτονικής σαν το Architizer να ασχολούνται με την κατάταξη των καλύτερων γραφείων της χώρας μας. H κρίση έκανε τα ελληνικά γραφεία πιο εξωστρεφή με αποτέλεσμα να βλέπουμε να πληθαίνουν τα ελληνικά έργα στο εξωτερικό. Μετά από αυτό, ήταν φυσιολογικό να δημιουργηθεί η λίστα με τα καλύτερα αρχιτεκτονικά γραφεία στην Ελλάδα. Η κατάταξή τους διαμορφώθηκε από τον αριθμό των βραβείων που έχουν λάβει από το συγκεκριμένο site (Α+ awards), τις συμμετοχές τους ως finalists στα βραβεία καθώς και τις δημοσιεύσεις που έχουν κάνει στο Νεουορκέζικο site. ELYSIUM CAVED VILLAS, Αγία Πελαγία 25) Λευτέρης Τσικανδηλάκης + Αρχιτέκτονες Το αρχιτεκτονικό γραφείο με την επωνυμία “Λευτέρης Τσικανδηλάκης και Συνεργάτες” ιδρύθηκε τον Νοέμβριο του 1991 στο Ηράκλειο της Κρήτης. Ασχολείται με αρχιτεκτονικές μελέτες ιδιωτικών και δημόσιων έργων, διαμορφώσεις επαγγελματικών χώρων, αναπαλαιώσεις διατηρητέων κτιρίων, με φιλοξενία, φαρμακεία και καταστήματα λιανικής πώλησης. 24) Office 25 architects Oι “Office 25 architects” είναι ένα αρχιτεκτονικό γραφείο που εδρεύει με γραφεία σε Θεσσαλονίκη, Αθήνα, Ιεράπετρα Κρήτης, στο Ντίσελντορφ της Γερμανίας αλλά και στο Λονδίνο και δραστηριοποιείται στους τομείς της αρχιτεκτονικής, του σχεδιασμού και της ανάπτυξης ακινήτων. Το γραφείο ιδρύθηκε το 2003 από τους αρχιτέκτονες Αντώνη Περπατίδη, Θανάση Χρυσομάλλη και Μανώλη Βουράκη. BVLGARI Pavilion 23) Not a Number Architects Το NaNA είναι ένα αρχιτεκτονικό γραφείο που ασχολείται με τη δημιουργία χώρων. Ιδρύθηκε στο Λονδίνο το 2008 από τον Ερμή Αδαμαντίδη και τη Δομινίκη Δαδάτση και έχει ένα ευρύ φάσμα έργων, που εκτείνονται από σχεδιασμό χώρου έως τον αστικό σχεδιασμό. Το 2010 στην ομάδα του γραφείου NaNA προστέθηκε ο Madhav Kidao, ο οποίος ειδικεύεται στην ψηφιακή κατασκευή και τη διαδραστική αρχιτεκτονική. Wedge House, Πύλος 22) Urban Soul Project Με έδρα τη Θεσσαλονίκη, την Αθήνα και το Λονδίνο, το Urban Soul Project είναι ένα από τα μεγαλύτερα αρχιτεκτονικά γραφεία στην Ελλάδα. Προσφέρει υπηρεσίες που κυμαίνονται από αρχιτεκτονική, εσωτερικό σχεδιασμό, πολεοδομικές εφαρμογές και δημοτικές εγκρίσεις για έργα φιλοξενίας, γραφεία, εμπορικά και οικιστικά έργα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Με ένα ευρύ φάσμα περισσότερων από 95 εξειδικευμένων επαγγελματιών, η USP είναι μια έμπειρη εταιρεία σε σύνθετες πολεοδομικές άδειες που έχει χειριστεί πολλά διάσημα έργα, σε όλη την χώρα. Το στούντιο, σύμφωνα με το Architizer, ανέλαβε πρόσφατα έργα με πιστοποίηση LEED και WELL. Wooden Cave, Τρίκαλα Κορινθίας 21) Tenon architecture Οι Απόστολος Μητρόπουλος και Θάνος Ζερβός, μετά την ολοκλήρωση των μεταπτυχιακών τους σπουδών στο Wood Program του Πανεπιστημίου Aalto και έχοντας κοινό ενδιαφέρον για τον αλγοριθμικό σχεδιασμό και τις ειδικές κατασκευές, επέστρεψαν στην Αθήνα, όπου ίδρυσαν την TENON τον Ιανουάριο του 2020. Μια αντιπροσωπευτική τους δουλειά το “Wooden Cave” στο “Hyades Mountain Resort”. Yoik of Taygetus 20) Z-level architecture Το αρχιτεκτονικό γραφείο ιδρύθηκε το 1994 στην Αθήνα από την Ελενα Ζερβουδάκη. Η ίδια σπούδασε Αρχιτεκτονική στο Παρίσι (UP1 Paris-Villemin), με ειδίκευση σε πολιτιστικά κτίρια και εκδηλώσεις. Ολοκλήρωσε το δίπλωμά της σε προχωρημένες σπουδές στην αρχιτεκτονική τοπίου (DEA Paris School of Architecture La villette – UP8). Εργάστηκε στο Παρίσι στο γραφείο εσωτερικής αρχιτεκτονικής Rena Duma και στο αρχιτεκτονικό γραφείο Fabre-Perrotet, με ειδίκευση σε πολιτιστικά κτίρια (Theatre de Chaillot, Theatre de Bobigny, Cinemas UGC). Σήμερα, το γραφείο ασχολείται με έργα αρχιτεκτονικής, σχεδιασμού και urban planning. Wedge, Λευκάδα 19) Facade Η αρχιτεκτονική ομάδα της Façade δημιουργήθηκε στην Πάτρα, το 2015 από τον Αριστείδη Ασημακόπουλο και τον Χάρη Οικονόμου. O διαρκής επαναπροσδιορισμός της αρχιτεκτονικής σκέψης, μέσα από τη συνδιαλλαγή της χωρικής σύνθεσης με το φυσικό περιβάλλον, τη θεωρία και την τεχνολογία, η απόδοση της απαιτούμενης έμφασης στην θεωρία πίσω από την σύνθεση των ιδεών, η λειτουργία του αρχιτεκτονικού συνόλου, καθώς και η λεπτομερής υλοποίησή τους, αποτελούν τα σημεία αναφοράς της ομάδας. Fyrgani, Σίφνος 18) AKA – Αποστόλου Κολάκη αρχιτέκτονες Οι ΑΚ-Α είναι αρχιτεκτονικό γραφείο με έδρα την Αθήνα και την Οξφόρδη του Ηνωμένου Βασιλείου. Ιδρύθηκε από την Κατερίνα Αποστόλου και τη Μίννα Κολάκη. Το γραφείο δραστηριοποιείται στους τομείς της αρχιτεκτονικής, του σχεδιασμού εσωτερικών χώρων, εκθέσεων και επίπλων. Τα παραπάνω απαιτούν μια ομάδα συνεργατών, που την αποτελούν αρχιτέκτονες, μηχανικοί όλων των ειδικοτήτων και τεχνίτες, ανάλογα με τις απαιτήσεις κάθε έργου. Στο περιοδικό Architizer είπαν: “Κύρια πηγή έμπνευσης αποτελεί το αστικό ελληνικό πεδίο του 20ού αιώνα, που αντιμετωπίζεται ως σημείο εκκίνησης για νέες λύσεις, καινοτόμες, με ευαισθησία στις ιδιότητες των υλικών και αρτιότητα στην κατασκευή”. The Edge, Summer Houses, Πάρος 17) React architects Είναι ένα γραφείο αρχιτεκτονικών μελετών με έδρα την Πάρο και την Αθήνα, που στοχεύει σε μια θεωρητική προσέγγιση της αρχιτεκτονικής, μέσω μιας διαδικασίας προσανατολισμένης στην έρευνα. Η αρχιτεκτονική αντιμετωπίζεται ως σύνολο σε συνεργασία με όλες τις ειδικότητες που συμπληρώνουν την κατασκευαστική και καλλιτεχνική δημιουργία. Το γραφείο μελετά έργα μικρής και μεγάλης κλίμακας, τόσο δημόσια (βιβλιοθήκες – ξενοδοχεία, πολιτιστικά κέντρα, σχεδιασμός τοπίου κ.ά.) όσο και ιδιωτικά (κατοικίες – γραφεία – εκθεσιακά περίπτερα – καταστήματα κ.ά). Ο εσωτερικός σχεδιασμός αποτελεί σημαντικό τομέα της δουλειά του γραφείου. Ο εσωτερικός σχεδιασμός κατοικιών, χώρων γραφείων, ξενοδοχείων και καταστημάτων είναι μερικοί από τους τομείς εργασίας τους. HOUSES A.2, Πάρος 16) Buerger katsota architects Το αρχιτεκτονικό γραφείο buerger katsota architects ιδρύθηκε επίσημα το 2005 από τον Stephan Buerger και τη Δήμητρα Κατσώτα με γραφεία στην Αθήνα και τη Βιέννη. Το γραφείο παρέχει υπηρεσίες αρχιτεκτονικού, πολεοδομικού, γενικού σχεδιασμού, εσωτερικού σχεδιασμού και σχεδιασμού προϊόντων για ιδιωτικές και δημόσιες παραγγελίες. Το bka έχει συμμετάσχει και έχει κερδίσει βραβεία σε πολλούς διεθνείς διαγωνισμούς. Santorini Grace Hotel 15) M plus m H Μαρίτα Νικολούτσου πήρε το δίπλωμα αρχιτεκτονικής από το ΕΜΠ το 1992. Ο Μέμος Φιλιππίδης πήρε το δίπλωμα αρχιτεκτονικής από το ΕΜΠ το 1991 και το Μaster in Architecture από το Yale University το 1993. Διατηρούν το αρχιτεκτονικό γραφείο MPLUSM ARCHITECTS από το 2001. Στόχος τους, να αφομοιώσουν διεθνείς επιρροές, καθώς εξερευνούν την ιδιαιτερότητα του κάθε έργου και την αγκύρωσή του σε τοπικά χαρακτηριστικά. One-Façade Building: Office, Production & Warehouse Building, Κόρινθος 14) Schema architecture and engineering Η schema architecture & engineering ιδρύθηκε από τη αρχιτέκτονα Μαριάννα Αθανασιάδου και τον Πολιτικό Μηχανικό & Οικονομολόγο Χρήστο Σταυρογιάννη στην Αθήνα. Το γραφείο βρίσκεται στο κέντρο της Αθήνας και προσφέρει ένα ολοκληρωμένο σύνολο υπηρεσιών, που περιλαμβάνει Βιώσιμο Αρχιτεκτονικό Σχεδιασμό, Σχεδιασμό Εσωτερικών Χώρων, Δομοστατική Μηχανική, Διαχείριση Εργων & Κατασκευών στην Ελλάδα. Κύρια αποστολή τους είναι να σχεδιάζουν κτίρια που συνδυάζουν λειτουργικότητα, νέες τεχνολογίες και εξαιρετική αισθητική. Νέα Πλατεία Φαρσάλων 13) Οικονομάκης-Σιαμπακούλης αρχιτέκτονες Το γραφείο Οικονομάκης-Σιαμπακούλης εδρεύει στην Αθήνα και εργάζεται πάνω σε έργα αρχιτεκτονικού σχεδιασμού, αστικού σχεδιασμού, αρχιτεκτονικής τοπίου, σχεδιασμού εσωτερικών χώρων και αντικειμένων. Είτε δουλεύουν με υπάρχοντα κτίρια και χώρους, είτε σχεδιάζουν εξ αρχής, αξιοποιούν την εμπειρία τους σε ένα μεγάλο εύρος προγραμμάτων και τυπολογιών, με στόχο πάντα να παραδίδουν αξιοσημείωτα έργα. Sheltered Villas, Κάρπαθος 12) A&M architects Η A&M Architects είναι μια πολυεπιστημονική εταιρεία ολοκληρωμένης αρχιτεκτονικής, σχεδιασμού και διαχείρισης έργων. Με 70 επαγγελματίες κάτω από 6 διαφορετικές υπηρεσίες, η A&M σηματοδοτεί 40 χρόνια εμπειρίας στον σχεδιασμό κατοικιών, φιλοξενίας, γραφείων, μικτής χρήσης και λιανικής πώλησης. One Kleomenous, Αθήνα 11) Omniview design Η Omniview ιδρύθηκε το 2013 από τους αρχιτέκτονες Δημήτρη Τσίγκο και Γιάννη Τσίγκο και τον επιχειρηματία Μίλτο Καμπουρίδη, για να ενσωματώσει τις δυνατότητες σχεδιασμού και ανάπτυξης σε μια απρόσκοπτη υπηρεσία. Η εταιρεία προσφέρει ένα νέο είδος αρχιτεκτονικής πρακτικής, που μπορεί να ανταποκριθεί πιο αποτελεσματικά στα πιο απαιτητικά οράματα των πελατών. Σύμφωνα με το Architizer το έργο-ναυαρχίδα της Omniview είναι το One Kleomenous, το οποίο αποτελεί μια επαναστατική νέα αντίληψη χώρου διαβίωσης. Technopolis Auditorium, Αθήνα 10) Ahylo studio Το Ahylo είναι ένα βραβευμένο αρχιτεκτονικό γραφείο με έδρα την Αθήνα, το οποίο δραστηριοποιείται σε κάθε στάδιο της διαδικασίας σχεδιασμού, από την ιδέα έως την κατασκευή. Αποστολή του, να παρέχει μια μοναδική και εξατομικευμένη προσέγγιση στον σχεδιασμό. Μέσω προηγμένης τεχνολογίας σχεδιασμού και κατασκευής, αλγοριθμικών και υλικών διαδικασιών, πειραματίζονται πάνω στις σύγχρονες τεχνικές σχεδιασμού και κατασκευής και το έργο τους έχει ως στόχο να είναι καινοτόμο και λειτουργικό. To όνομά τους είναι εμπνευσμένο από τη λέξη “άυλο”. Residence, Κρήτη 9) Tense Architecture Network – TAN/Τηλέμαχος Ανδριανόπουλος Το δίκτυο αρχιτεκτονικής ΤΑΝ ιδρύθηκε το 2004. Το έργο του γραφείου περιλαμβάνει βραβευμένες κατοικίες καθώς και προτάσεις διαγωνισμού με πρώτο βραβείο -ανάμεσά τους ένα δημαρχείο 5.000 τ.μ. στην Κρήτη, η αποκατάσταση του Βενετσιάνικου ναυπηγείου και του ευρύτερου περιβάλλοντος χώρου τους στο λιμάνι του Ηρακλείου και το αστικό πάρκο Καστρακίου στον Πειραιά. Ο δημόσιος χώρος και η ιδιωτική κατοικία ερευνώνται διαρκώς στο έργο τους – τα δύο πεδία συνδέονται σκόπιμα μεταξύ τους. Η κατοικία στην Κηφισιά τιμήθηκε με ειδική μνεία από τον Σύλλογο Αρχιτεκτόνων Ελλάδος και η κατοικία στο Συκάμινο ήταν υποψήφια για το Βραβείο Σύγχρονης Αρχιτεκτονικής της Ευρωπαϊκής Ενωσης, Mies Van der Rohe Award 2013. Η κατοικία στα Μέγαρα ήταν υποψήφια για το ίδιο βραβείο και έλαβε το βραβείο Häuser το 2016. Blurry Venice 😎 Kois associated architects Ο Στέλιος Κόης γεννήθηκε κοντά στο Αγιο Ορος. Σύμφωνα με το Architizer, το αθωνικό τοπίο που τον περιβάλλει, το κοκκινόχωμα, τα μοναστήρια με το μυστικιστικό παιχνίδι φωτός και σκιάς και η γνωριμία με τη βυζαντινή αγιογραφία ως νέος, θα έχουν μόνιμη εντύπωση στο μετέπειτα έργο του. Μετακόμισε στη Ρώμη όπου σπούδασε στο “Universita degli studi di Roma”. Ενα φοιτητικό αρχιτεκτονικό βραβείο του έδωσε την ευκαιρία να ταξιδέψει στην Οσάκα της Ιαπωνίας. Εκεί μελέτησε την ιαπωνική παράδοση και την εστίασή της στην ισορροπία και την εύγλωττη αλληλεπίδραση του φωτός και των υλικών. Επιστρέφοντας στην Ιταλία συνεργάστηκε με αρχιτεκτονικά γραφεία και εργάστηκε ως δημιουργικός διευθυντής. “The Wave” Residential Building, Γλυφάδα 7) Potiropoulos+Partners Το γραφείο «Ποτηρόπουλος Δ+Λ Αρχιτέκτονες» ιδρύθηκε το 1989 από τον Δημήτρη Ποτηρόπουλο και τη Λιάνα Νέλλα–Ποτηροπούλου και αποτελεί συνέχεια του προσωπικού τους γραφείου από το 1982. Σήμερα έχει εξελιχθεί πλέον σε μία πολυμελή ομάδα που αποτελείται από αρχιτέκτονες, σχεδιαστές Η/Υ, ειδικούς συνεργάτες και διοικητικό προσωπικό, καλύπτοντας όσο σφαιρικότερα γίνεται τη διαδικασία παραγωγής ενός κτιρίου. Στα projects του γραφείου Potiropoulos+Partners που είναι από τα μεγαλύτερα στην Ελλάδα, η εξωτερική ομορφιά συναντά την εσωτερική άνεση. OLEA ALL SUITE HOTEL, Ζάκυνθος 6) Βlock722 Το Βlock722 είναι ένα αρχιτεκτονικό στούντιο με έδρα την Αθήνα, το οποίο ιδρύθηκε το 2009 από τον αρχιτέκτονα Σωτήρη Τσέργα και τη σχεδιάστρια εσωτερικών χώρων Κάτια Μαργαρίτογλου. Η ομάδα συνδυάζει ελληνική και σκανδιναβική κληρονομιά, καθώς και διεπιστημονική εμπειρία και δημιουργεί έργα που μοιάζουν φυσικά και διαχρονικά. Το στούντιο αναλαμβάνει μια ποικιλία εργασιών, από κατοικίες έως εμπορικά και ξενοδοχειακά έργα, διαχειριζόμενο εσωτερικά όλα τα στάδια της αρχιτεκτονικής ανάπτυξης, από τον σχεδιασμό της ιδέας, μέχρι την κατασκευή και την παράδοση. Οι λύσεις ενσωματώνουν πάντοτε έμφαση στα ποιοτικά υλικά, μια προσέγγιση βασισμένη στη χειροτεχνία και συνεργασίες με τοπικούς τεχνίτες και καλλιτέχνες που ερμηνεύουν το μεσογειακό πνεύμα και τις παραδόσεις για τον 21ό αιώνα. Dexamenes Seaside Hotel, Κουρούτα 5) Κ-studio To πρωτοποριακό ελληνικό γραφείο αρχιτεκτονικής που ίδρυσαν οι Κωνσταντίνος και Δημήτρης Καραμπατάκης γράφει τη δικιά του ιστορία εντός κι εκτός των συνόρων της χώρας. Στο site τους αναφέρουν: “Η πατρίδα μας είναι η Ελλάδα, μια χώρα με απίστευτη φυσική ομορφιά και πόρους, όπου η πολιτιστική ταυτότητα στηρίζεται στο να κάνεις καλή, οικονομική χρήση των τοπικών δεξιοτήτων, υλικών και της γεωργίας για να παρέχεις φιλοξενία σε επισκέπτες. Δημιουργούμε χειροποίητες αρχιτεκτονικές εμπειρίες που ενημερώνονται από την παράδοση, εμπλουτίζονται από την υλικότητα και εμπνέονται από τη σύγχρονη ζωή. Δεν μας αρέσει η σπατάλη. Κάνουμε ελάχιστες παρεμβάσεις και προτιμούμε πάντα να δουλεύουμε με τα στοιχεία της φύσης, για να δημιουργήσουμε άνεση που είναι φυσικά πολυτελής”. Residence, Λίμνη Ευβοίας 4) Gem architects Η GEM Architects επικεντρώνεται στον σχεδιασμό και την κατασκευή κατοικιών. H φράση του Alain de Botton που υπάρχει στο site του γραφείου είναι ενδεικτική της “βιώσιμότητας” που συνοδεύει τη σκέψη τους σε κάθε στάδιο ενός έργου: “Οφείλουμε στα χωράφια ότι τα σπίτια μας δεν θα είναι κατώτερα της παρθένας γης που αντικατέστησαν. Οφείλουμε στα δέντρα ότι τα κτίρια με τα οποία τα καλύπτουμε θα στέκονται ως υποσχέσεις των υψηλότερων και πιο έξυπνων ειδών ευτυχίας”. NONAGRIAM TWINS, Ανδρος 3) A31 Είναι το γραφείο που ίδρυσε το 2003 ο Πραξιτέλης Κονδύλης, όταν πια επέστρεψε στην Αθήνα μετά από μια πλούσια ακαδημαϊκή και επαγγελματική πορεία στο εξωτερικό. Το 2007 εντάχθηκε στο σχήμα και ο πολιτικός μηχανικός Παναγιώτης Καρράς, πράγμα που οδήγησε στην εξέλιξη των υπηρεσιών του γραφείου, που μετονομάστηκε σε Α31 αρχιτεκτονική και δόμηση, η οποία είναι και η τελική μορφή που πήρε η εταιρεία. Gods and Dreams Resort, Αργολίδα 2) 314 architecture studio Ο Παύλος Χατζηαγγελίδης ίδρυσε το αρχιτεκτονικό γραφείο 314 το 2004. Το όνομα 314 του στούντιο, είναι εμπνευσμένο από το μαθηματικό σύμβολο π=3,14 που χρησιμοποιείται για την καταμέτρηση του εμβαδού του κύκλου. Η αναφορά αυτή σχετίζεται με τη φιλοσοφική διάσταση της έννοιας του κύκλου. Το βασικό χαρακτηριστικό του σχεδιασμού του, εκτός από τις οικολογικές, κοινωνικές και προγραμματικές διαστάσεις του έργου, είναι η δημιουργία ενός κελύφους που προτρέπει τον χρήστη να βιώσει μια αφαίρεση, γράφει το Αμερικάνικο περιοδικό. Aloni, Αντίπαρος 1) Deca architecture Το κορυφαίο γραφείο στην Ελλάδα σύμφωνα με το Architizer. Το ίδρυσαν ο γεννημένος στη Λίμα του Περού, Ελληνας αρχιτέκτονας Αλέξανδρος Βαΐτσος, με τον προερχόμενο από το Μεξικό αρχιτέκτονα Carlos Loperena. Η παρουσίαση του γραφείου στο site τους ξεκινά με το “Είμαστε το DECA Architecture, ένα διεθνώς αναγνωρισμένο αρχιτεκτονικό γραφείο που αναζητά τη διορατικότητα μέσα στο πλαίσιο της δημιουργίας κτιρίων, τοπίων και αντικειμένων”. *Η κατάταξη του αμερικάνικου αρχιτεκτονικού περιοδικού Architizer έγινε σύμφωνα με: -Τον αριθμό των βραβείων A+Awards (2013 έως 2023) -Τον αριθμό των φιναλίστ των βραβείων A+Awards (2013 έως 2023) -Τον αριθμό των έργων που επιλέχθηκαν ως “Έργο της Ημέρας” (2009 έως 2023) -Τον αριθμό των έργων που επιλέχθηκαν ως “Featured Project” (2009 έως 2023) -Τον αριθμό των έργων που δημοσιεύτηκαν στο Architizer (2009 έως 2023) View full είδηση
  16. Η ελληνική αρχιτεκτονική έχει αποκτήσει διεθνή προοπτική με τα έγκυρα περιοδικά αρχιτεκτονικής σαν το Architizer να ασχολούνται με την κατάταξη των καλύτερων γραφείων της χώρας μας. H κρίση έκανε τα ελληνικά γραφεία πιο εξωστρεφή με αποτέλεσμα να βλέπουμε να πληθαίνουν τα ελληνικά έργα στο εξωτερικό. Μετά από αυτό, ήταν φυσιολογικό να δημιουργηθεί η λίστα με τα καλύτερα αρχιτεκτονικά γραφεία στην Ελλάδα. Η κατάταξή τους διαμορφώθηκε από τον αριθμό των βραβείων που έχουν λάβει από το συγκεκριμένο site (Α+ awards), τις συμμετοχές τους ως finalists στα βραβεία καθώς και τις δημοσιεύσεις που έχουν κάνει στο Νεουορκέζικο site. ELYSIUM CAVED VILLAS, Αγία Πελαγία 25) Λευτέρης Τσικανδηλάκης + Αρχιτέκτονες Το αρχιτεκτονικό γραφείο με την επωνυμία “Λευτέρης Τσικανδηλάκης και Συνεργάτες” ιδρύθηκε τον Νοέμβριο του 1991 στο Ηράκλειο της Κρήτης. Ασχολείται με αρχιτεκτονικές μελέτες ιδιωτικών και δημόσιων έργων, διαμορφώσεις επαγγελματικών χώρων, αναπαλαιώσεις διατηρητέων κτιρίων, με φιλοξενία, φαρμακεία και καταστήματα λιανικής πώλησης. 24) Office 25 architects Oι “Office 25 architects” είναι ένα αρχιτεκτονικό γραφείο που εδρεύει με γραφεία σε Θεσσαλονίκη, Αθήνα, Ιεράπετρα Κρήτης, στο Ντίσελντορφ της Γερμανίας αλλά και στο Λονδίνο και δραστηριοποιείται στους τομείς της αρχιτεκτονικής, του σχεδιασμού και της ανάπτυξης ακινήτων. Το γραφείο ιδρύθηκε το 2003 από τους αρχιτέκτονες Αντώνη Περπατίδη, Θανάση Χρυσομάλλη και Μανώλη Βουράκη. BVLGARI Pavilion 23) Not a Number Architects Το NaNA είναι ένα αρχιτεκτονικό γραφείο που ασχολείται με τη δημιουργία χώρων. Ιδρύθηκε στο Λονδίνο το 2008 από τον Ερμή Αδαμαντίδη και τη Δομινίκη Δαδάτση και έχει ένα ευρύ φάσμα έργων, που εκτείνονται από σχεδιασμό χώρου έως τον αστικό σχεδιασμό. Το 2010 στην ομάδα του γραφείου NaNA προστέθηκε ο Madhav Kidao, ο οποίος ειδικεύεται στην ψηφιακή κατασκευή και τη διαδραστική αρχιτεκτονική. Wedge House, Πύλος 22) Urban Soul Project Με έδρα τη Θεσσαλονίκη, την Αθήνα και το Λονδίνο, το Urban Soul Project είναι ένα από τα μεγαλύτερα αρχιτεκτονικά γραφεία στην Ελλάδα. Προσφέρει υπηρεσίες που κυμαίνονται από αρχιτεκτονική, εσωτερικό σχεδιασμό, πολεοδομικές εφαρμογές και δημοτικές εγκρίσεις για έργα φιλοξενίας, γραφεία, εμπορικά και οικιστικά έργα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Με ένα ευρύ φάσμα περισσότερων από 95 εξειδικευμένων επαγγελματιών, η USP είναι μια έμπειρη εταιρεία σε σύνθετες πολεοδομικές άδειες που έχει χειριστεί πολλά διάσημα έργα, σε όλη την χώρα. Το στούντιο, σύμφωνα με το Architizer, ανέλαβε πρόσφατα έργα με πιστοποίηση LEED και WELL. Wooden Cave, Τρίκαλα Κορινθίας 21) Tenon architecture Οι Απόστολος Μητρόπουλος και Θάνος Ζερβός, μετά την ολοκλήρωση των μεταπτυχιακών τους σπουδών στο Wood Program του Πανεπιστημίου Aalto και έχοντας κοινό ενδιαφέρον για τον αλγοριθμικό σχεδιασμό και τις ειδικές κατασκευές, επέστρεψαν στην Αθήνα, όπου ίδρυσαν την TENON τον Ιανουάριο του 2020. Μια αντιπροσωπευτική τους δουλειά το “Wooden Cave” στο “Hyades Mountain Resort”. Yoik of Taygetus 20) Z-level architecture Το αρχιτεκτονικό γραφείο ιδρύθηκε το 1994 στην Αθήνα από την Ελενα Ζερβουδάκη. Η ίδια σπούδασε Αρχιτεκτονική στο Παρίσι (UP1 Paris-Villemin), με ειδίκευση σε πολιτιστικά κτίρια και εκδηλώσεις. Ολοκλήρωσε το δίπλωμά της σε προχωρημένες σπουδές στην αρχιτεκτονική τοπίου (DEA Paris School of Architecture La villette – UP8). Εργάστηκε στο Παρίσι στο γραφείο εσωτερικής αρχιτεκτονικής Rena Duma και στο αρχιτεκτονικό γραφείο Fabre-Perrotet, με ειδίκευση σε πολιτιστικά κτίρια (Theatre de Chaillot, Theatre de Bobigny, Cinemas UGC). Σήμερα, το γραφείο ασχολείται με έργα αρχιτεκτονικής, σχεδιασμού και urban planning. Wedge, Λευκάδα 19) Facade Η αρχιτεκτονική ομάδα της Façade δημιουργήθηκε στην Πάτρα, το 2015 από τον Αριστείδη Ασημακόπουλο και τον Χάρη Οικονόμου. O διαρκής επαναπροσδιορισμός της αρχιτεκτονικής σκέψης, μέσα από τη συνδιαλλαγή της χωρικής σύνθεσης με το φυσικό περιβάλλον, τη θεωρία και την τεχνολογία, η απόδοση της απαιτούμενης έμφασης στην θεωρία πίσω από την σύνθεση των ιδεών, η λειτουργία του αρχιτεκτονικού συνόλου, καθώς και η λεπτομερής υλοποίησή τους, αποτελούν τα σημεία αναφοράς της ομάδας. Fyrgani, Σίφνος 18) AKA – Αποστόλου Κολάκη αρχιτέκτονες Οι ΑΚ-Α είναι αρχιτεκτονικό γραφείο με έδρα την Αθήνα και την Οξφόρδη του Ηνωμένου Βασιλείου. Ιδρύθηκε από την Κατερίνα Αποστόλου και τη Μίννα Κολάκη. Το γραφείο δραστηριοποιείται στους τομείς της αρχιτεκτονικής, του σχεδιασμού εσωτερικών χώρων, εκθέσεων και επίπλων. Τα παραπάνω απαιτούν μια ομάδα συνεργατών, που την αποτελούν αρχιτέκτονες, μηχανικοί όλων των ειδικοτήτων και τεχνίτες, ανάλογα με τις απαιτήσεις κάθε έργου. Στο περιοδικό Architizer είπαν: “Κύρια πηγή έμπνευσης αποτελεί το αστικό ελληνικό πεδίο του 20ού αιώνα, που αντιμετωπίζεται ως σημείο εκκίνησης για νέες λύσεις, καινοτόμες, με ευαισθησία στις ιδιότητες των υλικών και αρτιότητα στην κατασκευή”. The Edge, Summer Houses, Πάρος 17) React architects Είναι ένα γραφείο αρχιτεκτονικών μελετών με έδρα την Πάρο και την Αθήνα, που στοχεύει σε μια θεωρητική προσέγγιση της αρχιτεκτονικής, μέσω μιας διαδικασίας προσανατολισμένης στην έρευνα. Η αρχιτεκτονική αντιμετωπίζεται ως σύνολο σε συνεργασία με όλες τις ειδικότητες που συμπληρώνουν την κατασκευαστική και καλλιτεχνική δημιουργία. Το γραφείο μελετά έργα μικρής και μεγάλης κλίμακας, τόσο δημόσια (βιβλιοθήκες – ξενοδοχεία, πολιτιστικά κέντρα, σχεδιασμός τοπίου κ.ά.) όσο και ιδιωτικά (κατοικίες – γραφεία – εκθεσιακά περίπτερα – καταστήματα κ.ά). Ο εσωτερικός σχεδιασμός αποτελεί σημαντικό τομέα της δουλειά του γραφείου. Ο εσωτερικός σχεδιασμός κατοικιών, χώρων γραφείων, ξενοδοχείων και καταστημάτων είναι μερικοί από τους τομείς εργασίας τους. HOUSES A.2, Πάρος 16) Buerger katsota architects Το αρχιτεκτονικό γραφείο buerger katsota architects ιδρύθηκε επίσημα το 2005 από τον Stephan Buerger και τη Δήμητρα Κατσώτα με γραφεία στην Αθήνα και τη Βιέννη. Το γραφείο παρέχει υπηρεσίες αρχιτεκτονικού, πολεοδομικού, γενικού σχεδιασμού, εσωτερικού σχεδιασμού και σχεδιασμού προϊόντων για ιδιωτικές και δημόσιες παραγγελίες. Το bka έχει συμμετάσχει και έχει κερδίσει βραβεία σε πολλούς διεθνείς διαγωνισμούς. Santorini Grace Hotel 15) M plus m H Μαρίτα Νικολούτσου πήρε το δίπλωμα αρχιτεκτονικής από το ΕΜΠ το 1992. Ο Μέμος Φιλιππίδης πήρε το δίπλωμα αρχιτεκτονικής από το ΕΜΠ το 1991 και το Μaster in Architecture από το Yale University το 1993. Διατηρούν το αρχιτεκτονικό γραφείο MPLUSM ARCHITECTS από το 2001. Στόχος τους, να αφομοιώσουν διεθνείς επιρροές, καθώς εξερευνούν την ιδιαιτερότητα του κάθε έργου και την αγκύρωσή του σε τοπικά χαρακτηριστικά. One-Façade Building: Office, Production & Warehouse Building, Κόρινθος 14) Schema architecture and engineering Η schema architecture & engineering ιδρύθηκε από τη αρχιτέκτονα Μαριάννα Αθανασιάδου και τον Πολιτικό Μηχανικό & Οικονομολόγο Χρήστο Σταυρογιάννη στην Αθήνα. Το γραφείο βρίσκεται στο κέντρο της Αθήνας και προσφέρει ένα ολοκληρωμένο σύνολο υπηρεσιών, που περιλαμβάνει Βιώσιμο Αρχιτεκτονικό Σχεδιασμό, Σχεδιασμό Εσωτερικών Χώρων, Δομοστατική Μηχανική, Διαχείριση Εργων & Κατασκευών στην Ελλάδα. Κύρια αποστολή τους είναι να σχεδιάζουν κτίρια που συνδυάζουν λειτουργικότητα, νέες τεχνολογίες και εξαιρετική αισθητική. Νέα Πλατεία Φαρσάλων 13) Οικονομάκης-Σιαμπακούλης αρχιτέκτονες Το γραφείο Οικονομάκης-Σιαμπακούλης εδρεύει στην Αθήνα και εργάζεται πάνω σε έργα αρχιτεκτονικού σχεδιασμού, αστικού σχεδιασμού, αρχιτεκτονικής τοπίου, σχεδιασμού εσωτερικών χώρων και αντικειμένων. Είτε δουλεύουν με υπάρχοντα κτίρια και χώρους, είτε σχεδιάζουν εξ αρχής, αξιοποιούν την εμπειρία τους σε ένα μεγάλο εύρος προγραμμάτων και τυπολογιών, με στόχο πάντα να παραδίδουν αξιοσημείωτα έργα. Sheltered Villas, Κάρπαθος 12) A&M architects Η A&M Architects είναι μια πολυεπιστημονική εταιρεία ολοκληρωμένης αρχιτεκτονικής, σχεδιασμού και διαχείρισης έργων. Με 70 επαγγελματίες κάτω από 6 διαφορετικές υπηρεσίες, η A&M σηματοδοτεί 40 χρόνια εμπειρίας στον σχεδιασμό κατοικιών, φιλοξενίας, γραφείων, μικτής χρήσης και λιανικής πώλησης. One Kleomenous, Αθήνα 11) Omniview design Η Omniview ιδρύθηκε το 2013 από τους αρχιτέκτονες Δημήτρη Τσίγκο και Γιάννη Τσίγκο και τον επιχειρηματία Μίλτο Καμπουρίδη, για να ενσωματώσει τις δυνατότητες σχεδιασμού και ανάπτυξης σε μια απρόσκοπτη υπηρεσία. Η εταιρεία προσφέρει ένα νέο είδος αρχιτεκτονικής πρακτικής, που μπορεί να ανταποκριθεί πιο αποτελεσματικά στα πιο απαιτητικά οράματα των πελατών. Σύμφωνα με το Architizer το έργο-ναυαρχίδα της Omniview είναι το One Kleomenous, το οποίο αποτελεί μια επαναστατική νέα αντίληψη χώρου διαβίωσης. Technopolis Auditorium, Αθήνα 10) Ahylo studio Το Ahylo είναι ένα βραβευμένο αρχιτεκτονικό γραφείο με έδρα την Αθήνα, το οποίο δραστηριοποιείται σε κάθε στάδιο της διαδικασίας σχεδιασμού, από την ιδέα έως την κατασκευή. Αποστολή του, να παρέχει μια μοναδική και εξατομικευμένη προσέγγιση στον σχεδιασμό. Μέσω προηγμένης τεχνολογίας σχεδιασμού και κατασκευής, αλγοριθμικών και υλικών διαδικασιών, πειραματίζονται πάνω στις σύγχρονες τεχνικές σχεδιασμού και κατασκευής και το έργο τους έχει ως στόχο να είναι καινοτόμο και λειτουργικό. To όνομά τους είναι εμπνευσμένο από τη λέξη “άυλο”. Residence, Κρήτη 9) Tense Architecture Network – TAN/Τηλέμαχος Ανδριανόπουλος Το δίκτυο αρχιτεκτονικής ΤΑΝ ιδρύθηκε το 2004. Το έργο του γραφείου περιλαμβάνει βραβευμένες κατοικίες καθώς και προτάσεις διαγωνισμού με πρώτο βραβείο -ανάμεσά τους ένα δημαρχείο 5.000 τ.μ. στην Κρήτη, η αποκατάσταση του Βενετσιάνικου ναυπηγείου και του ευρύτερου περιβάλλοντος χώρου τους στο λιμάνι του Ηρακλείου και το αστικό πάρκο Καστρακίου στον Πειραιά. Ο δημόσιος χώρος και η ιδιωτική κατοικία ερευνώνται διαρκώς στο έργο τους – τα δύο πεδία συνδέονται σκόπιμα μεταξύ τους. Η κατοικία στην Κηφισιά τιμήθηκε με ειδική μνεία από τον Σύλλογο Αρχιτεκτόνων Ελλάδος και η κατοικία στο Συκάμινο ήταν υποψήφια για το Βραβείο Σύγχρονης Αρχιτεκτονικής της Ευρωπαϊκής Ενωσης, Mies Van der Rohe Award 2013. Η κατοικία στα Μέγαρα ήταν υποψήφια για το ίδιο βραβείο και έλαβε το βραβείο Häuser το 2016. Blurry Venice 😎 Kois associated architects Ο Στέλιος Κόης γεννήθηκε κοντά στο Αγιο Ορος. Σύμφωνα με το Architizer, το αθωνικό τοπίο που τον περιβάλλει, το κοκκινόχωμα, τα μοναστήρια με το μυστικιστικό παιχνίδι φωτός και σκιάς και η γνωριμία με τη βυζαντινή αγιογραφία ως νέος, θα έχουν μόνιμη εντύπωση στο μετέπειτα έργο του. Μετακόμισε στη Ρώμη όπου σπούδασε στο “Universita degli studi di Roma”. Ενα φοιτητικό αρχιτεκτονικό βραβείο του έδωσε την ευκαιρία να ταξιδέψει στην Οσάκα της Ιαπωνίας. Εκεί μελέτησε την ιαπωνική παράδοση και την εστίασή της στην ισορροπία και την εύγλωττη αλληλεπίδραση του φωτός και των υλικών. Επιστρέφοντας στην Ιταλία συνεργάστηκε με αρχιτεκτονικά γραφεία και εργάστηκε ως δημιουργικός διευθυντής. “The Wave” Residential Building, Γλυφάδα 7) Potiropoulos+Partners Το γραφείο «Ποτηρόπουλος Δ+Λ Αρχιτέκτονες» ιδρύθηκε το 1989 από τον Δημήτρη Ποτηρόπουλο και τη Λιάνα Νέλλα–Ποτηροπούλου και αποτελεί συνέχεια του προσωπικού τους γραφείου από το 1982. Σήμερα έχει εξελιχθεί πλέον σε μία πολυμελή ομάδα που αποτελείται από αρχιτέκτονες, σχεδιαστές Η/Υ, ειδικούς συνεργάτες και διοικητικό προσωπικό, καλύπτοντας όσο σφαιρικότερα γίνεται τη διαδικασία παραγωγής ενός κτιρίου. Στα projects του γραφείου Potiropoulos+Partners που είναι από τα μεγαλύτερα στην Ελλάδα, η εξωτερική ομορφιά συναντά την εσωτερική άνεση. OLEA ALL SUITE HOTEL, Ζάκυνθος 6) Βlock722 Το Βlock722 είναι ένα αρχιτεκτονικό στούντιο με έδρα την Αθήνα, το οποίο ιδρύθηκε το 2009 από τον αρχιτέκτονα Σωτήρη Τσέργα και τη σχεδιάστρια εσωτερικών χώρων Κάτια Μαργαρίτογλου. Η ομάδα συνδυάζει ελληνική και σκανδιναβική κληρονομιά, καθώς και διεπιστημονική εμπειρία και δημιουργεί έργα που μοιάζουν φυσικά και διαχρονικά. Το στούντιο αναλαμβάνει μια ποικιλία εργασιών, από κατοικίες έως εμπορικά και ξενοδοχειακά έργα, διαχειριζόμενο εσωτερικά όλα τα στάδια της αρχιτεκτονικής ανάπτυξης, από τον σχεδιασμό της ιδέας, μέχρι την κατασκευή και την παράδοση. Οι λύσεις ενσωματώνουν πάντοτε έμφαση στα ποιοτικά υλικά, μια προσέγγιση βασισμένη στη χειροτεχνία και συνεργασίες με τοπικούς τεχνίτες και καλλιτέχνες που ερμηνεύουν το μεσογειακό πνεύμα και τις παραδόσεις για τον 21ό αιώνα. Dexamenes Seaside Hotel, Κουρούτα 5) Κ-studio To πρωτοποριακό ελληνικό γραφείο αρχιτεκτονικής που ίδρυσαν οι Κωνσταντίνος και Δημήτρης Καραμπατάκης γράφει τη δικιά του ιστορία εντός κι εκτός των συνόρων της χώρας. Στο site τους αναφέρουν: “Η πατρίδα μας είναι η Ελλάδα, μια χώρα με απίστευτη φυσική ομορφιά και πόρους, όπου η πολιτιστική ταυτότητα στηρίζεται στο να κάνεις καλή, οικονομική χρήση των τοπικών δεξιοτήτων, υλικών και της γεωργίας για να παρέχεις φιλοξενία σε επισκέπτες. Δημιουργούμε χειροποίητες αρχιτεκτονικές εμπειρίες που ενημερώνονται από την παράδοση, εμπλουτίζονται από την υλικότητα και εμπνέονται από τη σύγχρονη ζωή. Δεν μας αρέσει η σπατάλη. Κάνουμε ελάχιστες παρεμβάσεις και προτιμούμε πάντα να δουλεύουμε με τα στοιχεία της φύσης, για να δημιουργήσουμε άνεση που είναι φυσικά πολυτελής”. Residence, Λίμνη Ευβοίας 4) Gem architects Η GEM Architects επικεντρώνεται στον σχεδιασμό και την κατασκευή κατοικιών. H φράση του Alain de Botton που υπάρχει στο site του γραφείου είναι ενδεικτική της “βιώσιμότητας” που συνοδεύει τη σκέψη τους σε κάθε στάδιο ενός έργου: “Οφείλουμε στα χωράφια ότι τα σπίτια μας δεν θα είναι κατώτερα της παρθένας γης που αντικατέστησαν. Οφείλουμε στα δέντρα ότι τα κτίρια με τα οποία τα καλύπτουμε θα στέκονται ως υποσχέσεις των υψηλότερων και πιο έξυπνων ειδών ευτυχίας”. NONAGRIAM TWINS, Ανδρος 3) A31 Είναι το γραφείο που ίδρυσε το 2003 ο Πραξιτέλης Κονδύλης, όταν πια επέστρεψε στην Αθήνα μετά από μια πλούσια ακαδημαϊκή και επαγγελματική πορεία στο εξωτερικό. Το 2007 εντάχθηκε στο σχήμα και ο πολιτικός μηχανικός Παναγιώτης Καρράς, πράγμα που οδήγησε στην εξέλιξη των υπηρεσιών του γραφείου, που μετονομάστηκε σε Α31 αρχιτεκτονική και δόμηση, η οποία είναι και η τελική μορφή που πήρε η εταιρεία. Gods and Dreams Resort, Αργολίδα 2) 314 architecture studio Ο Παύλος Χατζηαγγελίδης ίδρυσε το αρχιτεκτονικό γραφείο 314 το 2004. Το όνομα 314 του στούντιο, είναι εμπνευσμένο από το μαθηματικό σύμβολο π=3,14 που χρησιμοποιείται για την καταμέτρηση του εμβαδού του κύκλου. Η αναφορά αυτή σχετίζεται με τη φιλοσοφική διάσταση της έννοιας του κύκλου. Το βασικό χαρακτηριστικό του σχεδιασμού του, εκτός από τις οικολογικές, κοινωνικές και προγραμματικές διαστάσεις του έργου, είναι η δημιουργία ενός κελύφους που προτρέπει τον χρήστη να βιώσει μια αφαίρεση, γράφει το Αμερικάνικο περιοδικό. Aloni, Αντίπαρος 1) Deca architecture Το κορυφαίο γραφείο στην Ελλάδα σύμφωνα με το Architizer. Το ίδρυσαν ο γεννημένος στη Λίμα του Περού, Ελληνας αρχιτέκτονας Αλέξανδρος Βαΐτσος, με τον προερχόμενο από το Μεξικό αρχιτέκτονα Carlos Loperena. Η παρουσίαση του γραφείου στο site τους ξεκινά με το “Είμαστε το DECA Architecture, ένα διεθνώς αναγνωρισμένο αρχιτεκτονικό γραφείο που αναζητά τη διορατικότητα μέσα στο πλαίσιο της δημιουργίας κτιρίων, τοπίων και αντικειμένων”. *Η κατάταξη του αμερικάνικου αρχιτεκτονικού περιοδικού Architizer έγινε σύμφωνα με: -Τον αριθμό των βραβείων A+Awards (2013 έως 2023) -Τον αριθμό των φιναλίστ των βραβείων A+Awards (2013 έως 2023) -Τον αριθμό των έργων που επιλέχθηκαν ως “Έργο της Ημέρας” (2009 έως 2023) -Τον αριθμό των έργων που επιλέχθηκαν ως “Featured Project” (2009 έως 2023) -Τον αριθμό των έργων που δημοσιεύτηκαν στο Architizer (2009 έως 2023)
  17. Κατά το πρώτο εξάμηνο του 2023 εισέρρευσαν από το εξωτερικό στη Ελληνική αγορά ακινήτων περίπου €1,1 δισ. (+ 39,5% y/y), ενώ κατά το δεύτερο τρίμηνο ο ρυθμός αύξησης επιταχύνθηκε στο 46,2% σε ετήσια βάση, με τις επενδύσεις να αγγίζουν τα €605,8 εκατ. Η πολιτική σταθερότητα στη χώρα, καθώς και προσδοκίες για ενίσχυση των επενδύσεων από Έλληνες και ξένους επενδυτές έχουν συμβάλλει σημαντικά στη βελτίωση του επενδυτικού κλίματος στην χώρα. Προσφάτως η κατάκτηση τς επνδυτικής βαθμίδας απο την χώρα (BBB-/A3/Σταθερές Προοπτικές: S&P 20/10/23, ΒΒB(low)/Σταθερές Προοπτικές: DBRS 08/09/23), ενίσχυσε την ελκυστικότητα της Ελλάδας ως επενδυτικό προορισμό. Σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση της Εθνικής Χρηματιστηριακής, οι λόγοι για τη διατήρηση του επενδυτικού ενδιαφέροντος από το εξωτερικό για την χώρα μας και το 2023 περιλαμβάνουν, το έλλειμα αποθέματος επαγγελματικών ακίνητων συμβατών με κριτήρια ESG και η ζήτηση αυτών από εταιρικούς μισθωτές, την απήχηση των καταλυμάτων βραχυχρόνιας μίσθωσης, την ζήτηση για άδειες παραμονής μέσω του προγράμματος «χρυσή βίζα», αλλά και το γεγονός ότι τα ακίνητα στην Ελλάδα είναι αισθητά φθηνότερα σε σχέση με τα αντίστοιχα του εξωτερικού. Με premium απόδοσης τα Ελληνικά ακίνητα σε σχέση με τα ευρωπαϊκά Οι υψηλότερες αποδόσεις των Ελληνικών ακινήτων συγκριτικά με την Ευρωπαϊκή αγορά προσελκύουν επενδυτικές ροές στον κλάδο, ενώ μέσο-μακροπρόθεσμα η περαιτέρω βελτίωση του μακροοικονομικού προφίλ της χώρας σε συνδυασμό με την πολιτική σταθερότητα αναμένεται να ενισχύσουν περαιτέρω τις προοπτικές της Ελληνικής αγοράς ακινήτων και να οδηγήσουν σε τροχιά σύγκλισης τις αποδόσεις των Ελληνικών ακινήτων με τις αντίστοιχες των Ευρωπαϊκών (mean reversion). Σήμερα όπως διαπιστώνει η έκθεση της Εθνικής Χρηματιστηριακής τα επενδυτικά ακίνητα έχουν προκαθορισμένες ταμιακές ροές στη διάρκεια του επενδυτικού ορίζοντα, οπότε και αυξημένη ορατότητα, το προφίλ τους προσομοιάζει τα κρατικά ομόλογα. Το spread της απόδοσης των ελληνικών ακινήτων έναντι της απόδοσης του 10-ετούς ομολόγου Ελληνικού Δημοσίου παραμένει αισθητά υψηλότερο συγκριτικά με το αντίστοιχο spread στην Γαλλία, Γερμανία και Μ.Βρετανία. Συμπερασματικά, τα Eλληνικά ακίνητα παρουσιάζουν premium απόδοσης σε σχέση με τα ευρωπαϊκά χωρίς όμως την ανάληψη premium ρίσκου για τους λόγους που προαναφέραμε (πολιτική σταθερότητα, μακροοικονομική συνέπεια, τροχιά σύγκλησης με την ΕΕ κ.α.) Αξίζει να σημειωθεί ότι η Ελλάδα παρουσιάζει υψηλά μισθώματα ανα τ.μ. ανα μήνα και υψηλότερες αποδόσεις σε όλες τις κατηγορίες ακίνητων σε σχέση με τις αγορές της Ευρώπης (εκτός Μ. Βρετανίας). Τα κτίρια γραφείων στην Αθήνα παρουσιάζουν συστηματικά σημαντικά υψηλότερες αποδόσεις (yields) σε σχέση με αντίστοιχα ακίνητα στην Ευρώπη. Επιπρόσθετα, παρατηρείται μία σταθερότητα στην απόδοση στην Αθήνα (εύρος: 6,54% - 6,58%) έναντι άλλων Ευρωπαϊκών αγορών. Με χαμηλότερο discount σε σχέση με τις Ευρωπαϊκές οι Ελληνικές ΑΕΕΑΠ Οι Ελληνικές ΑΕΕΑΠ διαπραγματεύονται με χαμηλότερο discount σε σχέση με τις Ευρωπαϊκές, καθώς εκτός από τη μεγαλύτερη διαφορά (spread) μεταξύ μισθωτικής απόδοσης και κόστους δανεισμού, έχουν μεγαλύτερη διαφορά αποδόσεων σε σχέση με τα κρατικά ομόλογα. Την ίδια ώρα η Ελληνική αγορά ακινήτων υψηλών προδιαγραφών είναι συγκριτικά μικρή και συγκεντρωμένη σε λίγους μεγάλους παίκτες, οπότε λιγότερο ανοιχτή σε ανταγωνιστικές πιέσεις. Ωστόσο οι Ελληνικές ΑΕΕΑΠ δικαιολογείται να διαπραγματεύονται με χαμηλότερο discount σε σχέση με τις Ευρωπαϊκές. Εκτός από τη μεγαλύτερη διαφορά (spread) μεταξύ μισθωτικής απόδοσης και κόστους δανεισμού, έχουν μεγαλύτερη διαφορά αποδόσεων σε σχέση με τα κρατικά ομόλογα και η Ελληνική αγορά ακινήτων υψηλών προδιαγραφών είναι συγκριτικά μικρή και συγκεντρωμένη σε λίγους μεγάλους παίκτες, οπότε λιγότερο ανοιχτή σε ανταγωνιστικές πιέσεις. Ποιά είναι η τάση στην εγχώρια αγορά Σύμφωνα με την Εθνική πολύ υψηλή ζήτηση για ποιοτικά γραφεία (βιοκλιματικά, περιβαλλοντικά φιλικά, ενεργειακά αποδοτικά, τεχνολογικά προηγμένα, συμβατά με κριτήρια ESG). Η εφαρμογή των θεμελιωδών αρχών ESG, η λήψη πιστοποιήσεων και η ζήτηση για γραφειακούς χώρους υψηλής ποιότητας, αποτελούν παράγοντες που λειτουργούν αυξητικά των μισθωτικών αξιών. Ο κλάδος του retail έχει επηρεασθεί από τις πληθωριστικές πιέσεις, οι οποίες έχουν επηρεάσει με τη σειρά τους την καταναλωτική δαπάνη. Όμοια η ζήτηση για αποθηκευτικούς χώρους λόγω της περαιτέρω διείσδυσης του e-commerce και τη ψηφιοποίησης της εφοδιαστικής αλυσίδας ελλειψη προσφοράς ακινήτων σύμφωνα με τις προδιαγραφές της ζήτησης (προδιαγραφές ύψους, περιβαλλοντικά φιλικά, πλησίον σημαντικών διαμετακομιστικών κόμβων). Στρατηγική θέση της χώρας - η Ελλάδα καθίσταται κόμβος data centers. View full είδηση
  18. Κατά το πρώτο εξάμηνο του 2023 εισέρρευσαν από το εξωτερικό στη Ελληνική αγορά ακινήτων περίπου €1,1 δισ. (+ 39,5% y/y), ενώ κατά το δεύτερο τρίμηνο ο ρυθμός αύξησης επιταχύνθηκε στο 46,2% σε ετήσια βάση, με τις επενδύσεις να αγγίζουν τα €605,8 εκατ. Η πολιτική σταθερότητα στη χώρα, καθώς και προσδοκίες για ενίσχυση των επενδύσεων από Έλληνες και ξένους επενδυτές έχουν συμβάλλει σημαντικά στη βελτίωση του επενδυτικού κλίματος στην χώρα. Προσφάτως η κατάκτηση τς επνδυτικής βαθμίδας απο την χώρα (BBB-/A3/Σταθερές Προοπτικές: S&P 20/10/23, ΒΒB(low)/Σταθερές Προοπτικές: DBRS 08/09/23), ενίσχυσε την ελκυστικότητα της Ελλάδας ως επενδυτικό προορισμό. Σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση της Εθνικής Χρηματιστηριακής, οι λόγοι για τη διατήρηση του επενδυτικού ενδιαφέροντος από το εξωτερικό για την χώρα μας και το 2023 περιλαμβάνουν, το έλλειμα αποθέματος επαγγελματικών ακίνητων συμβατών με κριτήρια ESG και η ζήτηση αυτών από εταιρικούς μισθωτές, την απήχηση των καταλυμάτων βραχυχρόνιας μίσθωσης, την ζήτηση για άδειες παραμονής μέσω του προγράμματος «χρυσή βίζα», αλλά και το γεγονός ότι τα ακίνητα στην Ελλάδα είναι αισθητά φθηνότερα σε σχέση με τα αντίστοιχα του εξωτερικού. Με premium απόδοσης τα Ελληνικά ακίνητα σε σχέση με τα ευρωπαϊκά Οι υψηλότερες αποδόσεις των Ελληνικών ακινήτων συγκριτικά με την Ευρωπαϊκή αγορά προσελκύουν επενδυτικές ροές στον κλάδο, ενώ μέσο-μακροπρόθεσμα η περαιτέρω βελτίωση του μακροοικονομικού προφίλ της χώρας σε συνδυασμό με την πολιτική σταθερότητα αναμένεται να ενισχύσουν περαιτέρω τις προοπτικές της Ελληνικής αγοράς ακινήτων και να οδηγήσουν σε τροχιά σύγκλισης τις αποδόσεις των Ελληνικών ακινήτων με τις αντίστοιχες των Ευρωπαϊκών (mean reversion). Σήμερα όπως διαπιστώνει η έκθεση της Εθνικής Χρηματιστηριακής τα επενδυτικά ακίνητα έχουν προκαθορισμένες ταμιακές ροές στη διάρκεια του επενδυτικού ορίζοντα, οπότε και αυξημένη ορατότητα, το προφίλ τους προσομοιάζει τα κρατικά ομόλογα. Το spread της απόδοσης των ελληνικών ακινήτων έναντι της απόδοσης του 10-ετούς ομολόγου Ελληνικού Δημοσίου παραμένει αισθητά υψηλότερο συγκριτικά με το αντίστοιχο spread στην Γαλλία, Γερμανία και Μ.Βρετανία. Συμπερασματικά, τα Eλληνικά ακίνητα παρουσιάζουν premium απόδοσης σε σχέση με τα ευρωπαϊκά χωρίς όμως την ανάληψη premium ρίσκου για τους λόγους που προαναφέραμε (πολιτική σταθερότητα, μακροοικονομική συνέπεια, τροχιά σύγκλησης με την ΕΕ κ.α.) Αξίζει να σημειωθεί ότι η Ελλάδα παρουσιάζει υψηλά μισθώματα ανα τ.μ. ανα μήνα και υψηλότερες αποδόσεις σε όλες τις κατηγορίες ακίνητων σε σχέση με τις αγορές της Ευρώπης (εκτός Μ. Βρετανίας). Τα κτίρια γραφείων στην Αθήνα παρουσιάζουν συστηματικά σημαντικά υψηλότερες αποδόσεις (yields) σε σχέση με αντίστοιχα ακίνητα στην Ευρώπη. Επιπρόσθετα, παρατηρείται μία σταθερότητα στην απόδοση στην Αθήνα (εύρος: 6,54% - 6,58%) έναντι άλλων Ευρωπαϊκών αγορών. Με χαμηλότερο discount σε σχέση με τις Ευρωπαϊκές οι Ελληνικές ΑΕΕΑΠ Οι Ελληνικές ΑΕΕΑΠ διαπραγματεύονται με χαμηλότερο discount σε σχέση με τις Ευρωπαϊκές, καθώς εκτός από τη μεγαλύτερη διαφορά (spread) μεταξύ μισθωτικής απόδοσης και κόστους δανεισμού, έχουν μεγαλύτερη διαφορά αποδόσεων σε σχέση με τα κρατικά ομόλογα. Την ίδια ώρα η Ελληνική αγορά ακινήτων υψηλών προδιαγραφών είναι συγκριτικά μικρή και συγκεντρωμένη σε λίγους μεγάλους παίκτες, οπότε λιγότερο ανοιχτή σε ανταγωνιστικές πιέσεις. Ωστόσο οι Ελληνικές ΑΕΕΑΠ δικαιολογείται να διαπραγματεύονται με χαμηλότερο discount σε σχέση με τις Ευρωπαϊκές. Εκτός από τη μεγαλύτερη διαφορά (spread) μεταξύ μισθωτικής απόδοσης και κόστους δανεισμού, έχουν μεγαλύτερη διαφορά αποδόσεων σε σχέση με τα κρατικά ομόλογα και η Ελληνική αγορά ακινήτων υψηλών προδιαγραφών είναι συγκριτικά μικρή και συγκεντρωμένη σε λίγους μεγάλους παίκτες, οπότε λιγότερο ανοιχτή σε ανταγωνιστικές πιέσεις. Ποιά είναι η τάση στην εγχώρια αγορά Σύμφωνα με την Εθνική πολύ υψηλή ζήτηση για ποιοτικά γραφεία (βιοκλιματικά, περιβαλλοντικά φιλικά, ενεργειακά αποδοτικά, τεχνολογικά προηγμένα, συμβατά με κριτήρια ESG). Η εφαρμογή των θεμελιωδών αρχών ESG, η λήψη πιστοποιήσεων και η ζήτηση για γραφειακούς χώρους υψηλής ποιότητας, αποτελούν παράγοντες που λειτουργούν αυξητικά των μισθωτικών αξιών. Ο κλάδος του retail έχει επηρεασθεί από τις πληθωριστικές πιέσεις, οι οποίες έχουν επηρεάσει με τη σειρά τους την καταναλωτική δαπάνη. Όμοια η ζήτηση για αποθηκευτικούς χώρους λόγω της περαιτέρω διείσδυσης του e-commerce και τη ψηφιοποίησης της εφοδιαστικής αλυσίδας ελλειψη προσφοράς ακινήτων σύμφωνα με τις προδιαγραφές της ζήτησης (προδιαγραφές ύψους, περιβαλλοντικά φιλικά, πλησίον σημαντικών διαμετακομιστικών κόμβων). Στρατηγική θέση της χώρας - η Ελλάδα καθίσταται κόμβος data centers.
  19. Την αγορά ακινήτων επιλέγουν σταθερά και διαχρονικά οι ξένοι επενδυτές, ενώ δεν είναι λίγοι εκείνοι που προτιμούν τη χώρα μας και για ιδιοκατοίκηση. Σύμφωνα με τα αποκαλυπτικά στοιχεία έρευνας της RE/MAXΕλλάς ένας στους δύο ξένους αγοραστές ακινήτων προτίμησαν την Ελλάδα με σκοπό την επένδυση, ενώ ένας στους πέντε προχώρησε σε αγορά για ιδιοκατοίκηση. Από τα δεδομένα της RE/MAXΕλλάς- όπως αυτά προέκυψαν από τις ολοκληρωμένες αγοραπωλησίες που πραγματοποιήθηκαν πανελλαδικά το περασμένο έτος μέσω των 81 γραφείων της - προκύπτει αδιαμφισβήτητα το γεγονός ότι η χώρα μας αποτελεί έναν από τους πλέον ελκυστικούς προορισμούς για ξένους αγοραστές. Αξίζει να σημειωθεί, ότι τα τελευταία χρόνια, μεγάλο ποσοστό ξένων αγοραστών επιλέγει την αγορά οικιστικών ακινήτων στη χώρα μας είτε για τουριστικούς λόγους, είτε για μόνιμη παραμονή μετά τη συνταξιοδότησή τους. Μεγάλο ενδιαφέρον έχουν τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της ίδιας έρευνας, που καταγράφουν το προφίλ των ξένων αγοραστών στη χώρας μας, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται η εθνικότητα και η ηλικία τους, η αξία και το είδος των ακινήτων που επιλέγουν, και φυσικά η επιλογή του τρόπου πληρωμής. Σημαντικά στοιχεία που προέκυψαν από την έρευνα είναι τα παρακάτω: Αδιαμφισβήτητα, το Ισραήλ έχει κατακτήσει την κορυφή ανάμεσα στις πέντε πιο δημοφιλείς εθνικότητες ξένων αγοραστών. Οι 4 στους 10 αγοραστές βρίσκονται στο ηλικιακό γκρουπ από 40 έως 50 ετών. Τα 3 από τα 10 ακίνητα που επιλέχθηκαν για αγορά, ήταν αξίας έως 100.000 ευρώ Δημοφιλέστερη επιλογή σε ποσοστό 46% ήταν τα διαμερίσματα. Παρακάτω ακολουθεί η ανάλυση των συμπερασμάτων που προέκυψαν από την έρευνα της RE/MAX Ελλάς για τις τάσεις που επικρατούν στην αγορά ακινήτων από το εξωτερικό καθώς και για τον τρόπο με τον οποίο αυτές διαμορφώνουν κατά ένα μεγάλο μέρος την εικόνα του εγχώριου real estate. Top5 χωρών με το μεγαλύτερο αγοραστικό ενδιαφέρον Ανάμεσα στις πέντε πιο δημοφιλείς εθνικότητες ξένων αγοραστών στην Ελλάδα κατατάσσεται το Ισραήλ κατακτώντας την 1η θέση και ακολουθούν η Κίνα και η Γερμανία στην 2η και 3η θέση αντίστοιχα. Η πεντάδα ολοκληρώνεται με τη Βουλγαρία και την Τουρκία. Αγορές καταγράφηκαν και από άλλες χώρες με επικρατέστερες χώρες της Ε.Ε., την Ιταλία, τη Γαλλία και την Ολλανδία και το Ηνωμένο Βασίλειο από χώρες εκτός Ε.Ε. Γράφημα 1 Κατανομή ανά περιφέρεια Στη Βόρεια Ελλάδα υπήρξε μεγάλη ζήτηση που μετουσιώθηκε σε αγοραστική πράξη από πολίτες προερχόμενους από τη Γερμανία, τη Βουλγαρία, τη Σερβία και την Τουρκία ενώ στη Νότια Ελλάδα οι περισσότερες αγορές που καταγράφηκαν ήταν από πολίτες του Ισραήλ, της Κίνας, της Γερμανίας και του Λιβάνου. Λίγο διαφορετικά διαμορφώθηκε το αγοραστικό τοπίο σε Ιόνιο και Κρήτη όπου έντονο ενδιαφέρον εκδηλώθηκε από Άγγλους, Γερμανούς και Ολλανδούς αγοραστές στο Ιόνιο, ενώ στην Κρήτη η πλειοψηφία προέρχεται από το Ισραήλ, τη Γερμανία, την Αγγλία και τη Γαλλία. Κατανομή στην Αττική Στην Αττική, η τάση φαίνεται να διαφοροποιήθηκε συγκριτικά με την υπόλοιπη Ελλάδα, φέρνοντας την Κίνα στην πρώτη θέση, το Ισραήλ στη δεύτερη ενώ ακολουθούν η Γαλλία, η Γερμανία και το Ηνωμένο Βασίλειο. Τέλος, πραγματοποιήθηκαν αγοραπωλησίες και από χώρες της Μέσης Ανατολής (ΗΑΕ, Λίβανος, Ιράν, Συρία) αλλά και την Τουρκία. Ηλικιακό προφίλ ξένων αγοραστών Σύμφωνα με τα στοιχεία του δικτύου της RE/MAXΕλλάς, στο ηλικιακό προφίλ των ξένων αγοραστών ακινήτων στην Ελλάδα ξεχωρίζουν δύο ηλικιακές ομάδες: Η πρώτη με τα μεγαλύτερα ποσοστά αφορά στο ηλικιακό εύρος 41-50 ετών σε ποσοστό 37% και η δεύτερη σε ποσοστό 36% όσους είναι ηλικίας 51-60 ετών. Ξένοι αγοραστές ακινήτων άνω των 61 ετών εκπροσωπούν το 16% του συνόλου, ενώ οι κάτω των 40 ετών ήταν μόλις 11 στους 100. Γράφημα 2 Αξία Ακινήτων Σύμφωνα με την αναλυτική καταγραφή των ακινήτων που προτίμησαν οι ξένοι αγοραστές, στα 33 από τα 100 ακίνητα η αξία τους κυμαινόταν κάτω από τις 100.000 ευρώ. Το 28% αφορά αξίες ακινήτων μεταξύ 200.001 και 300.000 ευρώ, ενώ στο ίδιο ποσοστό κυμάνθηκε και η κατηγορία ακινήτων από 100.001 έως 200.000 ευρώ (27%). Τα ακριβότερα ακίνητα αξίας άνω των 300.001 ευρώ προτιμήθηκαν σε μικρότερο βαθμό, εκπροσωπώντας το 12% επί του συνόλου. Γράφημα 3 Τύπος Ακινήτου Βάσει των στοιχείων της συγκεκριμένης έρευνας, τα διαμερίσματα αποτέλεσαν την πιο δημοφιλή επιλογή για τους ξένους αγοραστές σε ποσοστό 46% με αμέσως επόμενη να ακολουθούν οι μονοκατοικίες σε ποσοστό 24%. Οι μεζονέτες συγκεντρώνουν το 10%, τα αγροτεμάχια το 8%, τα οικόπεδα το 7% ενώ τα επαγγελματικά ακίνητα δεν φαίνεται να προτιμώνται ιδιαίτερα, καθώς αφορούν μόλις το 5% του συνόλου των αγοραπωλησιών που πραγματοποιήθηκαν. Γράφημα 4 Σκοπός Αγοράς Τα ακίνητα στην Ελλάδα συνεχίζουν να αποτελούν ασφαλείς επενδυτικές επιλογές και για τους ξένους αγοραστές, με 1 στις 2 αγορές ακινήτων να γίνονται με σκοπό την επένδυση (49%). Η επόμενη κατηγορία που προτιμάται ιδιαίτερα είναι τα ακίνητα με σκοπό την αναψυχή σε ποσοστό 22% ενώ ακολουθεί η ιδιοκατοίκηση σε ποσοστό 20%. Γράφημα 5 Κατέβασε την έρευνα εδώ View full είδηση
  20. Την αγορά ακινήτων επιλέγουν σταθερά και διαχρονικά οι ξένοι επενδυτές, ενώ δεν είναι λίγοι εκείνοι που προτιμούν τη χώρα μας και για ιδιοκατοίκηση. Σύμφωνα με τα αποκαλυπτικά στοιχεία έρευνας της RE/MAXΕλλάς ένας στους δύο ξένους αγοραστές ακινήτων προτίμησαν την Ελλάδα με σκοπό την επένδυση, ενώ ένας στους πέντε προχώρησε σε αγορά για ιδιοκατοίκηση. Από τα δεδομένα της RE/MAXΕλλάς- όπως αυτά προέκυψαν από τις ολοκληρωμένες αγοραπωλησίες που πραγματοποιήθηκαν πανελλαδικά το περασμένο έτος μέσω των 81 γραφείων της - προκύπτει αδιαμφισβήτητα το γεγονός ότι η χώρα μας αποτελεί έναν από τους πλέον ελκυστικούς προορισμούς για ξένους αγοραστές. Αξίζει να σημειωθεί, ότι τα τελευταία χρόνια, μεγάλο ποσοστό ξένων αγοραστών επιλέγει την αγορά οικιστικών ακινήτων στη χώρα μας είτε για τουριστικούς λόγους, είτε για μόνιμη παραμονή μετά τη συνταξιοδότησή τους. Μεγάλο ενδιαφέρον έχουν τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της ίδιας έρευνας, που καταγράφουν το προφίλ των ξένων αγοραστών στη χώρας μας, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται η εθνικότητα και η ηλικία τους, η αξία και το είδος των ακινήτων που επιλέγουν, και φυσικά η επιλογή του τρόπου πληρωμής. Σημαντικά στοιχεία που προέκυψαν από την έρευνα είναι τα παρακάτω: Αδιαμφισβήτητα, το Ισραήλ έχει κατακτήσει την κορυφή ανάμεσα στις πέντε πιο δημοφιλείς εθνικότητες ξένων αγοραστών. Οι 4 στους 10 αγοραστές βρίσκονται στο ηλικιακό γκρουπ από 40 έως 50 ετών. Τα 3 από τα 10 ακίνητα που επιλέχθηκαν για αγορά, ήταν αξίας έως 100.000 ευρώ Δημοφιλέστερη επιλογή σε ποσοστό 46% ήταν τα διαμερίσματα. Παρακάτω ακολουθεί η ανάλυση των συμπερασμάτων που προέκυψαν από την έρευνα της RE/MAX Ελλάς για τις τάσεις που επικρατούν στην αγορά ακινήτων από το εξωτερικό καθώς και για τον τρόπο με τον οποίο αυτές διαμορφώνουν κατά ένα μεγάλο μέρος την εικόνα του εγχώριου real estate. Top5 χωρών με το μεγαλύτερο αγοραστικό ενδιαφέρον Ανάμεσα στις πέντε πιο δημοφιλείς εθνικότητες ξένων αγοραστών στην Ελλάδα κατατάσσεται το Ισραήλ κατακτώντας την 1η θέση και ακολουθούν η Κίνα και η Γερμανία στην 2η και 3η θέση αντίστοιχα. Η πεντάδα ολοκληρώνεται με τη Βουλγαρία και την Τουρκία. Αγορές καταγράφηκαν και από άλλες χώρες με επικρατέστερες χώρες της Ε.Ε., την Ιταλία, τη Γαλλία και την Ολλανδία και το Ηνωμένο Βασίλειο από χώρες εκτός Ε.Ε. Γράφημα 1 Κατανομή ανά περιφέρεια Στη Βόρεια Ελλάδα υπήρξε μεγάλη ζήτηση που μετουσιώθηκε σε αγοραστική πράξη από πολίτες προερχόμενους από τη Γερμανία, τη Βουλγαρία, τη Σερβία και την Τουρκία ενώ στη Νότια Ελλάδα οι περισσότερες αγορές που καταγράφηκαν ήταν από πολίτες του Ισραήλ, της Κίνας, της Γερμανίας και του Λιβάνου. Λίγο διαφορετικά διαμορφώθηκε το αγοραστικό τοπίο σε Ιόνιο και Κρήτη όπου έντονο ενδιαφέρον εκδηλώθηκε από Άγγλους, Γερμανούς και Ολλανδούς αγοραστές στο Ιόνιο, ενώ στην Κρήτη η πλειοψηφία προέρχεται από το Ισραήλ, τη Γερμανία, την Αγγλία και τη Γαλλία. Κατανομή στην Αττική Στην Αττική, η τάση φαίνεται να διαφοροποιήθηκε συγκριτικά με την υπόλοιπη Ελλάδα, φέρνοντας την Κίνα στην πρώτη θέση, το Ισραήλ στη δεύτερη ενώ ακολουθούν η Γαλλία, η Γερμανία και το Ηνωμένο Βασίλειο. Τέλος, πραγματοποιήθηκαν αγοραπωλησίες και από χώρες της Μέσης Ανατολής (ΗΑΕ, Λίβανος, Ιράν, Συρία) αλλά και την Τουρκία. Ηλικιακό προφίλ ξένων αγοραστών Σύμφωνα με τα στοιχεία του δικτύου της RE/MAXΕλλάς, στο ηλικιακό προφίλ των ξένων αγοραστών ακινήτων στην Ελλάδα ξεχωρίζουν δύο ηλικιακές ομάδες: Η πρώτη με τα μεγαλύτερα ποσοστά αφορά στο ηλικιακό εύρος 41-50 ετών σε ποσοστό 37% και η δεύτερη σε ποσοστό 36% όσους είναι ηλικίας 51-60 ετών. Ξένοι αγοραστές ακινήτων άνω των 61 ετών εκπροσωπούν το 16% του συνόλου, ενώ οι κάτω των 40 ετών ήταν μόλις 11 στους 100. Γράφημα 2 Αξία Ακινήτων Σύμφωνα με την αναλυτική καταγραφή των ακινήτων που προτίμησαν οι ξένοι αγοραστές, στα 33 από τα 100 ακίνητα η αξία τους κυμαινόταν κάτω από τις 100.000 ευρώ. Το 28% αφορά αξίες ακινήτων μεταξύ 200.001 και 300.000 ευρώ, ενώ στο ίδιο ποσοστό κυμάνθηκε και η κατηγορία ακινήτων από 100.001 έως 200.000 ευρώ (27%). Τα ακριβότερα ακίνητα αξίας άνω των 300.001 ευρώ προτιμήθηκαν σε μικρότερο βαθμό, εκπροσωπώντας το 12% επί του συνόλου. Γράφημα 3 Τύπος Ακινήτου Βάσει των στοιχείων της συγκεκριμένης έρευνας, τα διαμερίσματα αποτέλεσαν την πιο δημοφιλή επιλογή για τους ξένους αγοραστές σε ποσοστό 46% με αμέσως επόμενη να ακολουθούν οι μονοκατοικίες σε ποσοστό 24%. Οι μεζονέτες συγκεντρώνουν το 10%, τα αγροτεμάχια το 8%, τα οικόπεδα το 7% ενώ τα επαγγελματικά ακίνητα δεν φαίνεται να προτιμώνται ιδιαίτερα, καθώς αφορούν μόλις το 5% του συνόλου των αγοραπωλησιών που πραγματοποιήθηκαν. Γράφημα 4 Σκοπός Αγοράς Τα ακίνητα στην Ελλάδα συνεχίζουν να αποτελούν ασφαλείς επενδυτικές επιλογές και για τους ξένους αγοραστές, με 1 στις 2 αγορές ακινήτων να γίνονται με σκοπό την επένδυση (49%). Η επόμενη κατηγορία που προτιμάται ιδιαίτερα είναι τα ακίνητα με σκοπό την αναψυχή σε ποσοστό 22% ενώ ακολουθεί η ιδιοκατοίκηση σε ποσοστό 20%. Γράφημα 5 Κατέβασε την έρευνα εδώ
  21. Η EuroAsia Interconnector Limited, Φορέας Υλοποίησης του Ευρωπαϊκού Έργου Κοινού Ενδιαφέροντος (ΕΚΕ 3.10) και ο Ανεξάρτητος Διαχειριστής Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας της Ελλάδας (ΑΔΜΗΕ) ανακοινώνουν την επίτευξη συμφωνίας για τον ορισμό του ΑΔΜΗΕ ως Φορέα Υλοποίησης και Project Promoter του έργου της Ηλεκτρικής Διασύνδεσης μεταξύ Ελλάδας, Κύπρου και Ισραήλ. Στο πλαίσιο αυτό, οι δυο εταιρείες προχώρησαν από κοινού στην ενημέρωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και των κυβερνήσεων και εμπλεκόμενων αρχών της Ελλάδας, της Κύπρου και του Ισραήλ. Η ανάληψη από τον Διαχειριστή Συστήματος της Ελλάδας του ρόλου του project promoter στο εμβληματικό έργο της ηλεκτρικής διασύνδεσης της Κύπρου και του Ισραήλ στο ευρωπαϊκό ηλεκτρικό σύστημα, μέσω της Ελλάδας, διασφαλίζει την τεχνική και χρηματοδοτική επάρκεια του έργου και θέτει τις βάσεις για την έγκαιρη ολοκλήρωσή του. Υπενθυμίζεται ότι, ήδη, από το 2021 ο ΑΔΜΗΕ συνδράμει το project ως τεχνικός σύμβουλος, έχοντας συνεισφέρει, καθοριστικά, στη σχεδιαστική του ωρίμανση και στη συμβασιοποίηση των κρίσιμων συμβολαίων για την πρόοδό του. Ο Διαχειριστής διαθέτει οικονομική ευρωστία, εξειδικευμένο ανθρώπινο δυναμικό και δυνατότητες πρόσληψης επιπλέον προσωπικού υψηλής εξειδίκευσης που θα απαιτηθεί για την ωρίμανση του έργου. Περαιτέρω, διαθέτει πολυετή εμπειρία και ισχυρή τεχνογνωσία στην υλοποίηση έργων υψηλής τεχνικής πολυπλοκότητας, όπως η διασύνδεση Αττικής-Κρήτης, τεχνολογίας HVDC, που βρίσκεται σε ώριμη φάση κατασκευής με ορίζοντα ολοκλήρωσης το 2024. Η EuroAsia Interconnector Ltd και ο ΑΔΜΗΕ θα συνεργαστούν στενά, ώστε η ομαλή μετάβαση στο νέο Φορέα Υλοποίησης για το έργο της Ηλεκτρικής Διασύνδεσης Ελλάδας, Κύπρου και Ισραήλ να είναι ταχεία όπως απαιτεί το χρονοδιάγραμμα υλοποίησης του έργου και αναμένουν οι κυβερνήσεις και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Η Euroasia Interconnector Ltd. από το 2011 που οραματίστηκε το εμβληματικό αυτό project, που θα άρει την ηλεκτρική απομόνωση της Κύπρου και θα ανοίξει μια νέα «ηλεκτρική λεωφόρο» στην Ανατολική Μεσόγειο, έχει ωριμάσει το έργο με την εκπόνηση όλων των απαραίτητων μελετών, έχει εξασφαλίσει χορηγίες 658 εκατ. ευρώ από κονδύλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Connecting Europe Facility) και όλες τις απαιτούμενες άδειες για την έναρξη των εργασιών κατασκευής, οι οποίες θα μεταβιβαστούν στον ΑΔΜΗΕ, στο πλαίσιο της μεταξύ τους συμφωνίας. Επιπλέον, έχει συνάψει σύμβαση με την νορβηγική Nexans για το καλωδιακό τμήμα της διασύνδεσης και έχει αναδείξει τη γερμανική Siemens ως προτιμητέο ανάδοχο για την κατασκευή των Σταθμών Μετατροπής. Στην παρούσα φάση, η Siemens εκπονεί τις μελέτες που απαιτούνται για την συμβασιοποίηση και του τμήματος που αφορά τους Σταθμούς Μετατροπής. Ένα έργο ενεργειακής πνοής για την ευρύτερη περιοχή, με συστηματική προσπάθεια ετών, έχει φτάσει πλέον στο κομβικό σημείο έναρξης κατασκευής του. Η ολοκλήρωσή του θα σηματοδοτήσει την ηλεκτρική διασύνδεση της Κύπρου -του τελευταίου μη διασυνδεδεμένου κράτους μέλους της ΕΕ- με το ευρωπαϊκό σύστημα μεταφοράς, διασφαλίζοντας την ισχυρή ενεργειακή θωράκιση του νησιού. Το δε Ισραήλ θα ενισχύσει την ασφάλεια εφοδιασμού του, αποκτώντας τη δυνατότητα να αυξήσει, περαιτέρω και ταχύτερα, τη συμμετοχή των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) στο ενεργειακό του ισοζύγιο. Ο Μάνος Μανουσάκης, Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος του ΑΔΜΗΕ σημείωσε: «Σήμερα είναι μια μεγάλη ημέρα για τον ΑΔΜΗΕ, καθώς από τον νέο του ρόλο αναλαμβάνει την ευθύνη για την υλοποίηση ενός κρίσιμου έργου για την Κύπρο, την Ελλάδα και το Ισραήλ. Ευχαριστούμε την EuroAsiα Interconnector για την εμπιστοσύνη που μας έδειξε. Αναγνωρίζουμε την δουλειά που έχει συντελεστεί τα τελευταία χρόνια για να φτάσουμε σήμερα στο στάδιο έναρξης κατασκευαστικών εργασιών. Δεσμευόμαστε ότι θα εργαστούμε με όλες μας τις δυνάμεις για να εξασφαλίσουμε τις καλύτερες συνθήκες, ώστε να γίνει η διασύνδεση Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ πραγματικότητα το ταχύτερο δυνατό και με τους ευνοϊκότερους όρους». Ο Νάσος Κτωρίδης, Διευθύνων Σύμβουλος της EuroAsia Interconnector Ltd τόνισε: «Νιώθουμε περηφάνια και μεγάλη ικανοποίηση που μετά από 12 χρόνια σκληρής δουλειάς και ολοκλήρωσης του σταδίου ωρίμανσης του έργου, παραδίδουμε στον ΑΔΜΗΕ τη σκυτάλη έναρξης της κατασκευής ενός έργου κορυφαίας ενεργειακής και γεωπολιτικής σημασίας για την Κύπρο, την Ελλάδα, το Ισραήλ και την Ευρώπη. Η ανάληψη από τον ΑΔΜΗΕ του Φορέα Υλοποίησης του έργου της Ηλεκτρικής Διασύνδεσης, αποτελεί εχέγγυο για την επιτυχημένη ολοκλήρωσή του». Το Έργο της Ηλεκτρικής Διασύνδεσης EuroAsia Interconnector Η EuroAsia Interconnector είναι μια πολυτερματική διασύνδεση 2.000 MW που συνδέει τα εθνικά δίκτυα ηλεκτρικής ενέργειας του Ισραήλ, της Κύπρου και της Ελλάδας (Κρήτη) με την Ευρώπη. Η EuroAsia Interconnector είναι η μεγαλύτερη, με 890 km και βαθύτερη, έως 3.000 m, διασύνδεση HVDC στον κόσμο. Τερματίζει την ενεργειακή απομόνωση της Κύπρου, διασφαλίζει την ασφάλεια του εφοδιασμού για το Ισραήλ, την Κύπρο και την Ελλάδα και δημιουργεί μια αξιόπιστη πράσινη διασύνδεση για την Ευρώπη. Μειώνει σημαντικά τις εκπομπές CO2 και εξυπηρετεί το όραμα της «Πράσινης Συμφωνίας» της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Το EuroAsia Interconnector είναι ένα κορυφαίο Ευρωπαϊκό Έργο Κοινού Ενδιαφέροντος (PCl) και συμπεριλήφθηκε και στις πέντε λίστες PCl από το 2013. Μετά την έγκριση της επιχορήγησης CEF ύψους 658 εκατ. ευρώ από τον Ευρωπαϊκό χρηματοδοτικό μηχανισμό «Συνδέοντας την Ευρώπη» και 100 εκατ. ευρώ από το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, η EuroAsia Interconnector προχωρά στη φάση κατασκευής. View full είδηση
  22. Η EuroAsia Interconnector Limited, Φορέας Υλοποίησης του Ευρωπαϊκού Έργου Κοινού Ενδιαφέροντος (ΕΚΕ 3.10) και ο Ανεξάρτητος Διαχειριστής Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας της Ελλάδας (ΑΔΜΗΕ) ανακοινώνουν την επίτευξη συμφωνίας για τον ορισμό του ΑΔΜΗΕ ως Φορέα Υλοποίησης και Project Promoter του έργου της Ηλεκτρικής Διασύνδεσης μεταξύ Ελλάδας, Κύπρου και Ισραήλ. Στο πλαίσιο αυτό, οι δυο εταιρείες προχώρησαν από κοινού στην ενημέρωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και των κυβερνήσεων και εμπλεκόμενων αρχών της Ελλάδας, της Κύπρου και του Ισραήλ. Η ανάληψη από τον Διαχειριστή Συστήματος της Ελλάδας του ρόλου του project promoter στο εμβληματικό έργο της ηλεκτρικής διασύνδεσης της Κύπρου και του Ισραήλ στο ευρωπαϊκό ηλεκτρικό σύστημα, μέσω της Ελλάδας, διασφαλίζει την τεχνική και χρηματοδοτική επάρκεια του έργου και θέτει τις βάσεις για την έγκαιρη ολοκλήρωσή του. Υπενθυμίζεται ότι, ήδη, από το 2021 ο ΑΔΜΗΕ συνδράμει το project ως τεχνικός σύμβουλος, έχοντας συνεισφέρει, καθοριστικά, στη σχεδιαστική του ωρίμανση και στη συμβασιοποίηση των κρίσιμων συμβολαίων για την πρόοδό του. Ο Διαχειριστής διαθέτει οικονομική ευρωστία, εξειδικευμένο ανθρώπινο δυναμικό και δυνατότητες πρόσληψης επιπλέον προσωπικού υψηλής εξειδίκευσης που θα απαιτηθεί για την ωρίμανση του έργου. Περαιτέρω, διαθέτει πολυετή εμπειρία και ισχυρή τεχνογνωσία στην υλοποίηση έργων υψηλής τεχνικής πολυπλοκότητας, όπως η διασύνδεση Αττικής-Κρήτης, τεχνολογίας HVDC, που βρίσκεται σε ώριμη φάση κατασκευής με ορίζοντα ολοκλήρωσης το 2024. Η EuroAsia Interconnector Ltd και ο ΑΔΜΗΕ θα συνεργαστούν στενά, ώστε η ομαλή μετάβαση στο νέο Φορέα Υλοποίησης για το έργο της Ηλεκτρικής Διασύνδεσης Ελλάδας, Κύπρου και Ισραήλ να είναι ταχεία όπως απαιτεί το χρονοδιάγραμμα υλοποίησης του έργου και αναμένουν οι κυβερνήσεις και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Η Euroasia Interconnector Ltd. από το 2011 που οραματίστηκε το εμβληματικό αυτό project, που θα άρει την ηλεκτρική απομόνωση της Κύπρου και θα ανοίξει μια νέα «ηλεκτρική λεωφόρο» στην Ανατολική Μεσόγειο, έχει ωριμάσει το έργο με την εκπόνηση όλων των απαραίτητων μελετών, έχει εξασφαλίσει χορηγίες 658 εκατ. ευρώ από κονδύλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Connecting Europe Facility) και όλες τις απαιτούμενες άδειες για την έναρξη των εργασιών κατασκευής, οι οποίες θα μεταβιβαστούν στον ΑΔΜΗΕ, στο πλαίσιο της μεταξύ τους συμφωνίας. Επιπλέον, έχει συνάψει σύμβαση με την νορβηγική Nexans για το καλωδιακό τμήμα της διασύνδεσης και έχει αναδείξει τη γερμανική Siemens ως προτιμητέο ανάδοχο για την κατασκευή των Σταθμών Μετατροπής. Στην παρούσα φάση, η Siemens εκπονεί τις μελέτες που απαιτούνται για την συμβασιοποίηση και του τμήματος που αφορά τους Σταθμούς Μετατροπής. Ένα έργο ενεργειακής πνοής για την ευρύτερη περιοχή, με συστηματική προσπάθεια ετών, έχει φτάσει πλέον στο κομβικό σημείο έναρξης κατασκευής του. Η ολοκλήρωσή του θα σηματοδοτήσει την ηλεκτρική διασύνδεση της Κύπρου -του τελευταίου μη διασυνδεδεμένου κράτους μέλους της ΕΕ- με το ευρωπαϊκό σύστημα μεταφοράς, διασφαλίζοντας την ισχυρή ενεργειακή θωράκιση του νησιού. Το δε Ισραήλ θα ενισχύσει την ασφάλεια εφοδιασμού του, αποκτώντας τη δυνατότητα να αυξήσει, περαιτέρω και ταχύτερα, τη συμμετοχή των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) στο ενεργειακό του ισοζύγιο. Ο Μάνος Μανουσάκης, Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος του ΑΔΜΗΕ σημείωσε: «Σήμερα είναι μια μεγάλη ημέρα για τον ΑΔΜΗΕ, καθώς από τον νέο του ρόλο αναλαμβάνει την ευθύνη για την υλοποίηση ενός κρίσιμου έργου για την Κύπρο, την Ελλάδα και το Ισραήλ. Ευχαριστούμε την EuroAsiα Interconnector για την εμπιστοσύνη που μας έδειξε. Αναγνωρίζουμε την δουλειά που έχει συντελεστεί τα τελευταία χρόνια για να φτάσουμε σήμερα στο στάδιο έναρξης κατασκευαστικών εργασιών. Δεσμευόμαστε ότι θα εργαστούμε με όλες μας τις δυνάμεις για να εξασφαλίσουμε τις καλύτερες συνθήκες, ώστε να γίνει η διασύνδεση Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ πραγματικότητα το ταχύτερο δυνατό και με τους ευνοϊκότερους όρους». Ο Νάσος Κτωρίδης, Διευθύνων Σύμβουλος της EuroAsia Interconnector Ltd τόνισε: «Νιώθουμε περηφάνια και μεγάλη ικανοποίηση που μετά από 12 χρόνια σκληρής δουλειάς και ολοκλήρωσης του σταδίου ωρίμανσης του έργου, παραδίδουμε στον ΑΔΜΗΕ τη σκυτάλη έναρξης της κατασκευής ενός έργου κορυφαίας ενεργειακής και γεωπολιτικής σημασίας για την Κύπρο, την Ελλάδα, το Ισραήλ και την Ευρώπη. Η ανάληψη από τον ΑΔΜΗΕ του Φορέα Υλοποίησης του έργου της Ηλεκτρικής Διασύνδεσης, αποτελεί εχέγγυο για την επιτυχημένη ολοκλήρωσή του». Το Έργο της Ηλεκτρικής Διασύνδεσης EuroAsia Interconnector Η EuroAsia Interconnector είναι μια πολυτερματική διασύνδεση 2.000 MW που συνδέει τα εθνικά δίκτυα ηλεκτρικής ενέργειας του Ισραήλ, της Κύπρου και της Ελλάδας (Κρήτη) με την Ευρώπη. Η EuroAsia Interconnector είναι η μεγαλύτερη, με 890 km και βαθύτερη, έως 3.000 m, διασύνδεση HVDC στον κόσμο. Τερματίζει την ενεργειακή απομόνωση της Κύπρου, διασφαλίζει την ασφάλεια του εφοδιασμού για το Ισραήλ, την Κύπρο και την Ελλάδα και δημιουργεί μια αξιόπιστη πράσινη διασύνδεση για την Ευρώπη. Μειώνει σημαντικά τις εκπομπές CO2 και εξυπηρετεί το όραμα της «Πράσινης Συμφωνίας» της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Το EuroAsia Interconnector είναι ένα κορυφαίο Ευρωπαϊκό Έργο Κοινού Ενδιαφέροντος (PCl) και συμπεριλήφθηκε και στις πέντε λίστες PCl από το 2013. Μετά την έγκριση της επιχορήγησης CEF ύψους 658 εκατ. ευρώ από τον Ευρωπαϊκό χρηματοδοτικό μηχανισμό «Συνδέοντας την Ευρώπη» και 100 εκατ. ευρώ από το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, η EuroAsia Interconnector προχωρά στη φάση κατασκευής.
  23. Το Συνέδριο για την Ενεργειακή Ασφάλεια (Energy Security beyond 2023: Achieving winter preparedness in turbulent times) πραγματοποιήθηκε στις 13-14 Σεπτεμβρίου, στη Βαρσοβία της Πολωνίας. Αντικείμενο του Συνεδρίου αποτέλεσε η προετοιμασία της ΕΕ για τον επόμενο χειμώνα, συμπεριλαμβανομένης της αξιολόγησης της ζήτησης και της προσφοράς ενέργειας, της ανθεκτικότητας των υποδομών, των μηχανισμών αντιμετώπισης έκτακτης ανάγκης και των στρατηγικών διαχείρισης κινδύνων, ενώ συζητήθηκαν και η επίλυση των ενεργειακών συμφορήσεων και τα κρίσιμα έργα διαφοροποίησης του εφοδιασμού με φυσικό αέριο στη Νοτιοανατολική Ευρώπη, με στόχο τη μείωση της μεγάλης εξάρτησης της περιοχής από έναν μόνο προμηθευτή φυσικού αερίου. Η Ελλάδα εκπροσωπήθηκε από την Υφυπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας η οποία αναφέρθηκε στις προσπάθειες μείωσης της ζήτησης φυσικού αερίου την χρονική περίοδο Αυγούστου 2022 – Μαρτίου 2023 κατά 31%, σε σχέση με την ίδια περίοδο την προηγούμενη χρονιά και κατά 18,2%, επιτυγχάνοντας το στόχο που έθετε ο Κανονισμός 1369/2022 της ΕΕ. Παράλληλα, η Ελλάδα μείωσε την εξάρτησή της από το ρωσικό φυσικό αέριο, από 40% σε 20%. Ακόμη, η Υφυπουργός ανέλυσε το ρόλο που διαδραμάτισαν σημαντικές υποδομές της χώρας, όπως ο Ελληνο-βουλγαρικός αγωγός (IGB), o Διαδριατικός αγωγός (TAP) και το τερματικό LNG στη Ρεβυθούσα, για τη διασφάλιση της προμήθειας φυσικού αερίου σε όλη την περιοχή της ΝΑ Ευρώπης, τονίζοντας ότι πηγή ανησυχίας αποτελεί το ζήτημα των τιμών και όχι η προμήθεια φυσικού αερίου. Η Ελλάδα, βάσει της αξιολόγησης κινδύνου που διεξαγάγει η Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων (ΡΑΑΕΥ), για τον επόμενο χειμώνα, βρίσκεται σε καλύτερη κατάσταση, σε σχέση με πέρυσι, καθώς τα πρόσφατα αποτελέσματα προσομοίωσης των σεναρίων που περιγράφονται στην υπό ολοκλήρωση εθνική Μελέτη Επικινδυνότητας για τον επερχόμενο χειμώνα δεν δείχνουν περιπτώσεις σημαντικού ελλείματος φυσικού αερίου με σοβαρές επιπτώσεις για τη χώρα, ιδίως καθώς σε σχέση με τον περσινό χειμώνα: α) έχει τεθεί σε λειτουργία η νέα λιγνιτική μονάδα Πτολεμαϊδα V ισχύος 660MW και β) πολύ σύντομα θα ξεκινήσει η εμπορική λειτουργία του νέου FSRU Αλεξανδρούπολης, στο οποίο υπάρχουν μακροχρόνια συμβόλαια δέσμευσης δυναμικότητας για να εξυπηρετήσουν τόσο την ελληνική αγορά όσο και την αγορά των Βαλκανίων. Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά η Υφυπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας: «Το βασικό μάθημα της κρίσης είναι ότι η ΕΕ δεν πρέπει να βασίζεται σε έναν και μόνο προμηθευτή για την ενεργειακή της ασφάλεια, αλλά ούτε και σε μία μόνο χώρα διαμετακόμισης του φυσικού αερίου που εισάγει». Η Υφυπουργός υπογράμμισε, επίσης, την ολοένα και αυξανόμενη σημασία της προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή, με δεδομένο ότι τα ακραία καιρικά φαινόμενα καθίστανται ολοένα και συχνότερα. Στο πλαίσιο της κλιματικής προσαρμογής, η έννοια της ενεργειακής ασφάλειας αποκτά και μια νέα διάσταση, αυτή της ασφάλειας του ενεργειακού συστήματος σε περιβαλλοντικές καταστροφές που συνδέονται με την κλιματική κρίση και την ανάγκη να αυξήσουμε την ανθεκτικότητά του. Τέλος, τόνισε ότι χρειάζονται πόροι, οι οποίοι θα ανακατευθυνθούν τόσο στη θωράκιση των υποδομών από τις επαπειλούμενες φυσικές καταστροφές λόγω της κλιματικής αλλαγής όσο και, πρώτιστα, στην ανακούφιση των πληγέντων όταν αυτές οι καταστροφές ενσκήπτουν. Σε κάθε περίπτωση, σημείωσε ότι η Ελλάδα θα συνεχίσει με φιλοδοξία ως προς την ενεργειακή μετάβαση και τον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής, αλλά και με εντονότερη εστίαση σε δράσεις και πρωτοβουλίες προσαρμογής στον ολοένα και επιδεινούμενο κλιματικό κίνδυνο.
  24. Το Συνέδριο για την Ενεργειακή Ασφάλεια (Energy Security beyond 2023: Achieving winter preparedness in turbulent times) πραγματοποιήθηκε στις 13-14 Σεπτεμβρίου, στη Βαρσοβία της Πολωνίας. Αντικείμενο του Συνεδρίου αποτέλεσε η προετοιμασία της ΕΕ για τον επόμενο χειμώνα, συμπεριλαμβανομένης της αξιολόγησης της ζήτησης και της προσφοράς ενέργειας, της ανθεκτικότητας των υποδομών, των μηχανισμών αντιμετώπισης έκτακτης ανάγκης και των στρατηγικών διαχείρισης κινδύνων, ενώ συζητήθηκαν και η επίλυση των ενεργειακών συμφορήσεων και τα κρίσιμα έργα διαφοροποίησης του εφοδιασμού με φυσικό αέριο στη Νοτιοανατολική Ευρώπη, με στόχο τη μείωση της μεγάλης εξάρτησης της περιοχής από έναν μόνο προμηθευτή φυσικού αερίου. Η Ελλάδα εκπροσωπήθηκε από την Υφυπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας η οποία αναφέρθηκε στις προσπάθειες μείωσης της ζήτησης φυσικού αερίου την χρονική περίοδο Αυγούστου 2022 – Μαρτίου 2023 κατά 31%, σε σχέση με την ίδια περίοδο την προηγούμενη χρονιά και κατά 18,2%, επιτυγχάνοντας το στόχο που έθετε ο Κανονισμός 1369/2022 της ΕΕ. Παράλληλα, η Ελλάδα μείωσε την εξάρτησή της από το ρωσικό φυσικό αέριο, από 40% σε 20%. Ακόμη, η Υφυπουργός ανέλυσε το ρόλο που διαδραμάτισαν σημαντικές υποδομές της χώρας, όπως ο Ελληνο-βουλγαρικός αγωγός (IGB), o Διαδριατικός αγωγός (TAP) και το τερματικό LNG στη Ρεβυθούσα, για τη διασφάλιση της προμήθειας φυσικού αερίου σε όλη την περιοχή της ΝΑ Ευρώπης, τονίζοντας ότι πηγή ανησυχίας αποτελεί το ζήτημα των τιμών και όχι η προμήθεια φυσικού αερίου. Η Ελλάδα, βάσει της αξιολόγησης κινδύνου που διεξαγάγει η Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων (ΡΑΑΕΥ), για τον επόμενο χειμώνα, βρίσκεται σε καλύτερη κατάσταση, σε σχέση με πέρυσι, καθώς τα πρόσφατα αποτελέσματα προσομοίωσης των σεναρίων που περιγράφονται στην υπό ολοκλήρωση εθνική Μελέτη Επικινδυνότητας για τον επερχόμενο χειμώνα δεν δείχνουν περιπτώσεις σημαντικού ελλείματος φυσικού αερίου με σοβαρές επιπτώσεις για τη χώρα, ιδίως καθώς σε σχέση με τον περσινό χειμώνα: α) έχει τεθεί σε λειτουργία η νέα λιγνιτική μονάδα Πτολεμαϊδα V ισχύος 660MW και β) πολύ σύντομα θα ξεκινήσει η εμπορική λειτουργία του νέου FSRU Αλεξανδρούπολης, στο οποίο υπάρχουν μακροχρόνια συμβόλαια δέσμευσης δυναμικότητας για να εξυπηρετήσουν τόσο την ελληνική αγορά όσο και την αγορά των Βαλκανίων. Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά η Υφυπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας: «Το βασικό μάθημα της κρίσης είναι ότι η ΕΕ δεν πρέπει να βασίζεται σε έναν και μόνο προμηθευτή για την ενεργειακή της ασφάλεια, αλλά ούτε και σε μία μόνο χώρα διαμετακόμισης του φυσικού αερίου που εισάγει». Η Υφυπουργός υπογράμμισε, επίσης, την ολοένα και αυξανόμενη σημασία της προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή, με δεδομένο ότι τα ακραία καιρικά φαινόμενα καθίστανται ολοένα και συχνότερα. Στο πλαίσιο της κλιματικής προσαρμογής, η έννοια της ενεργειακής ασφάλειας αποκτά και μια νέα διάσταση, αυτή της ασφάλειας του ενεργειακού συστήματος σε περιβαλλοντικές καταστροφές που συνδέονται με την κλιματική κρίση και την ανάγκη να αυξήσουμε την ανθεκτικότητά του. Τέλος, τόνισε ότι χρειάζονται πόροι, οι οποίοι θα ανακατευθυνθούν τόσο στη θωράκιση των υποδομών από τις επαπειλούμενες φυσικές καταστροφές λόγω της κλιματικής αλλαγής όσο και, πρώτιστα, στην ανακούφιση των πληγέντων όταν αυτές οι καταστροφές ενσκήπτουν. Σε κάθε περίπτωση, σημείωσε ότι η Ελλάδα θα συνεχίσει με φιλοδοξία ως προς την ενεργειακή μετάβαση και τον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής, αλλά και με εντονότερη εστίαση σε δράσεις και πρωτοβουλίες προσαρμογής στον ολοένα και επιδεινούμενο κλιματικό κίνδυνο. View full είδηση
  25. H Ελλάδα υπέβαλε στην Επιτροπή αίτημα τροποποίησης του ελληνικού σχεδίου ανάκαμψης και ανθεκτικότητας, στο οποίο επιθυμεί να προσθέσει και ένα κεφάλαιο για το REPowerEU. Το κεφάλαιο για το REPowerEU περιλαμβάνει μέτραενεργειακής απόδοσης, π.χ. για ενεργειακές ανακαινίσεις για τα νοικοκυριά και τις υπηρεσίες κοινής ωφελείας, για την αύξηση της διείσδυσης των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας με μέτρα για την προώθηση της αποθήκευσης ενέργειας, καθώς και μεταρρυθμίσεις που θα προωθούν τη μετάβαση σε ένα έξυπνο δίκτυο ενέργειας και την κοινή χρήση της ενέργειας. Το αίτημα της Ελλάδας για τροποποίηση του σχεδίου της βασίζεται στο αίτημά της να λάβει πρόσθετα δάνεια ύψους 5 δισ. ευρώ. Τα πρόσθετα δάνεια θα συμπληρώσουν το τμήμα δανείων του υφιστάμενου μέτρου δανειακής διευκόλυνσης, το οποίο αποσκοπεί στη στήριξη ιδιωτικών επενδύσεων στην πράσινη μετάβαση, την ψηφιοποίηση, την ενίσχυση της εξαγωγικής ικανότητας, τις οικονομίες κλίμακας και την καινοτομία. Οι εταιρείες θα μπορούν να εξασφαλίσουν ευκολότερη πρόσβαση σε χρηματοδότηση μέσω δανείων χαμηλότερου κόστους. Το αίτημα της Ελλάδας για τροποποίηση του σχεδίου της βασίζεται επίσης στην ανάγκη να συνεκτιμηθεί η μεταβολή των συνθηκών της αγοράς. Η τροποποίηση του σχεδίου, την οποία προτείνει η Ελλάδα, προβλέπει την τροποποίηση διαφόρων μέτρων του αρχικού σχεδίου και την προσθήκη νέων μέτρων, όπως η επιθεώρηση της αντισεισμικής αντοχής καίριων δημόσιων υποδομών, καθώς και μεταρρυθμίσεις στην πρωτοβάθμια υγειονομική περίθαλψη, στο Ελληνικό Κτηματολόγιο και στη φορολογία, μεταξύ άλλων για την ενθάρρυνση των ηλεκτρονικών συναλλαγών. Η Ελλάδα ζήτησε να μεταφερθεί στο ελληνικό σχέδιο ανάκαμψης και ανθεκτικότητας τμήμα του μεριδίου της στο αποθεματικό προσαρμογής στο Brexit, ύψους 25,6 εκατ. ευρώ. Μαζί με τις επιχορηγήσεις REPowerEU προς την Ελλάδα (769,22 εκατ. ευρώ) και την πρόσθετη δανειακή στήριξη ύψους 5 δισ. ευρώ που ζητήθηκε, με τα κονδύλια αυτά το υποβληθέν τροποποιημένο σχέδιο ανέρχεται σε 18,22 δισ. ευρώ σε επιχορηγήσεις και 17,73 δισ. ευρώ σε δανειακή στήριξη. Η Επιτροπή έχει τώρα χρονικό περιθώριο δύο μηνών για να αξιολογήσει κατά πόσον το τροποποιημένο σχέδιο πληροί όλα τα κριτήρια αξιολόγησης του κανονισμού ΜΑΑ. Εάν η αξιολόγηση είναι θετική, η Επιτροπή θα υποβάλει πρόταση για την τροποποίηση της εκτελεστικής απόφασης του Συμβουλίου, στην οποία θα αποτυπώνονται οι αλλαγές του ελληνικού σχεδίου. Στη συνέχεια, τα κράτη μέλη θα έχουν στη διάθεσή τους τέσσερις εβδομάδες για να εγκρίνουν την αξιολόγηση της Επιτροπής. Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τη διαδικασία σχετικά με τα κεφάλαια για το REPowerEU και την αναθεώρηση των σχεδίων ανάκαμψης και ανθεκτικότητας είναι διαθέσιμες στις σχετικές ερωταπαντήσειςEL•••. View full είδηση
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.