Search the Community

Έναν ολοκληρωμένο «Σεισμοτεκτονικό Άτλαντα της Ελλάδας», που θα αποτελέσει το υπόβαθρο για τη ρεαλιστική εκτίμηση του σεισμικού κινδύνου σε όλη την επικράτεια της χώρας, ετοιμάζουν πρώτη φορά έλληνες γεωεπιστήμονες. Στόχος τους είναι η αποτύπωση του δυναμικού της εδαφικής παραμόρφωσης στον ελλαδικό χώρο, ενημερωμένου με τα νεότερα στοιχεία. Η «Σεισμοτεκτονική» αποσκοπεί στη συσχέτιση των σεισμών, των ενεργών ρηγμάτων και της παραμόρφωσης του φλοιού της Γης, συμβάλλοντας έτσι στην εκτίμηση της σεισμικής επικινδυνότητας και συνακόλουθα του σεισμικού κινδύνου. Ο πρώτος «Σεισμοτεκτονικός Χάρτης της Ελλάδας» είχε εκδοθεί από το Ινστιτούτο Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών (ΙΓΜΕ) το 1989, συνδυάζοντας τεκτονική γεωλογία και σεισμικότητα σε κλίμακα 1:500.000. «Έκτοτε όμως», όπως δήλωσε στο Αθηναϊκό και Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο συντονιστής του έργου, Ιωάννης Κασσάρας, επίκουρος καθηγητής του Τομέα Γεωφυσικής – Γεωθερμίας του Τμήματος Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος του Πανεπιστημίου Αθηνών, «αλματώδης πρόοδος των γεωεπιστημών έχει επέλθει, τόσο διεθνώς όσο και σε εθνικό επίπεδο, δεδομένης της ανάπτυξης της ψηφιακής τεχνολογίας, των δορυφορικών εφαρμογών, των πιο εξελιγμένων μεθοδολογιών, ενός πλήθους υπολογιστικών εργαλείων, καθώς και της διαθεσιμότητας μεγάλου όγκου και υψηλής ευκρίνειας ενόργανων παρατηρήσεων». Επιπλέον, όπως αναφέρει, διάφορα φυσικά φαινόμενα, όπως οι σεισμοί της Κοζάνης (1995), της Αθήνας (1999) και της Ανδραβίδας (2008), καθώς και η περαιτέρω έρευνα σε φαινομενικά ασεισμικές περιοχές (π.χ., Έβρος), «ανέδειξαν περιοχές αυξημένης σεισμικής επικινδυνότητας, οι οποίες δεν ήσαν γνωστές στο πρόσφατο παρελθόν, ενώ νέες υποδομές ζωτικής σημασίας έχουν κατασκευαστεί και άλλες βρίσκονται υπό κατασκευή ή σχεδιάζονται βάσει γενικών εκτιμήσεων σεισμικής επικινδυνότητας της προηγούμενης 15ετίας». Ο υπό δημιουργία «Σεισμοτεκτονικός Άτλας της Ελλάδας» είναι μια εφαρμογή χωρικής αποτύπωσης του δυναμικού της εδαφικής παραμόρφωσης στον ελλαδικό χώρο, που ενσωματώνει μεθοδολογίες αιχμής, σύγχρονα και αξιόπιστα γεωχωρικά δεδομένα. Για την κατασκευή του Άτλαντα συνδυάζονται τα πλέον πρόσφατα γεωλογικά, τεκτονικά, σεισμολογικά, γεωφυσικά και γεωδαιτικά στοιχεία, τα οποία προβάλλονται σε υπόβαθρα, που περιλαμβάνουν δορυφορικές εικόνες του τοπογραφικού ανάγλυφου, πολιτικούς χάρτες, καθώς και χάρτες κρίσιμων υποδομών. Τα γεωχωρικά δεδομένα προέρχονται από προσωπικά αρχεία των μελών της ερευνητικής ομάδας, διεθνείς οργανισμούς και βάσεις δεδομένων, επιστημονικά πρακτορεία και δημοσιεύσεις σε έγκυρα επιστημονικά περιοδικά. «Κύριος άξονας της προσπάθειας είναι η ομογενοποίηση και η αυστηρή αξιολόγηση των δεδομένων αυτών. Όλα τα παραπάνω αποτελούν την καινοτομία του εγχειρήματος» λέει ο κ. Κασσάρας. Η χαρτογραφική αποτύπωση των στοιχείων γίνεται μέσω ελεύθερου λογισμικού (QGIS, GMT) και συνδρομητικού (ArcGIS, WebGIS). Για την επεξεργασία των μεγάλου όγκου των ανυσματικών δεδομένων χρησιμοποιούνται τα λογισμικά MATLAB και ObsPy. Η γενική κλίμακα του Άτλαντα είναι 1:500.000, ενώ υπάρχει η δυνατότητα εστίασης σε υπο-περιοχές βάσει της λεπτομέρειας που παρέχουν τα γεωχωρικά δεδομένα, τα οποία προβάλλονται ως ξεχωριστά θεματικά επίπεδα. «Ο νέος Άτλας θα είναι πρακτικά χρήσιμος σε γεωεπιστήμονες, πολιτικούς μηχανικούς και φορείς της πολιτείας που είναι επιφορτισμένοι με την ασφάλεια των υποδομών και την αντιμετώπιση και διαχείριση των σεισμικών καταστροφών και κρίσεων» τονίζει ο κ. Κασσάρας. Μελλοντικός στόχος των επιστημόνων είναι η δημιουργία απλουστευμένων εκπαιδευτικών εκδόσεων, προσιτών σε μαθητές δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, φοιτητές τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και σε απλούς πολίτες. Ο Άτλας είναι μια δυναμική επιστημονική δράση, δηλαδή απαιτείται η συνεχής ανανέωση και αναθεώρηση της βάσης δεδομένων από την ερευνητική ομάδα. Ο φορέας υλοποίησης του εγχειρήματος είναι ο Τομέας Γεωφυσικής – Γεωθερμίας του Τμήματος Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος του ΕΚΠΑ. Η πρώτη έκδοση του Άτλαντα (v1.0) θα παρουσιαστεί στο Συνέδριο της Ευρωπαϊκής Γεωφυσικής Ένωσης (EGU) το Μάιο του 2020. Την ερευνητική ομάδα, πλην του κυρίου Κασσάρα, απαρτίζουν οι Παναγιώτης Παπαδημητρίου (καθηγητής ΕΚΠΑ και διευθυντής Τομέα Γεωφυσικής – Γεωθερμίας), Ανδρέας Τζάνης (αναπληρωτής καθηγητής Τομέα Γεωφυσικής – Γεωθερμίας ΕΚΠΑ), Βασιλική Κουσκουνά (αναπληρώτρια καθηγήτρια Τομέα Γεωφυσικής – Γεωθερμίας ΕΚΠΑ), Αθανάσιος Γκανάς (διευθυντής ερευνών Γεωδυναμικού Ινστιτούτου Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών), Βασίλειος Καπετανίδης (δρ σεισμολόγος), Ανδρέας Καρακωνσταντής (δρ σεισμολόγος), Σωτήριος Βαλκανιώτης (δρ γεωλόγος), Στυλιανός Χάιλας (γεωφυσικός) και Χρυσάνθη Κοσμά (φυσικός). (Πηγή πληροφοριών: ΑΠΕ – ΜΠΕ) View full είδηση

"Ακμάζει ο τουρισμός της Ελλάδας", τιτλοφορεί σημερινή, εκτενή ανταπόκρισή της από την Αθήνα η αυστριακή εφημερίδα Wiener Zeitung, σημειώνοντας στον υπότιτλο ότι "ο ελληνικός τουριστικός κλάδος πετυχαίνει το ένα μετά το άλλο τα ρεκόρ και μετά τα τρία πρώτα τρίμηνα του 2019 είναι σίγουρο ότι θα πρόκειται για την καλύτερη χρονιά όλων των εποχών". Εισαγωγικά παρατίθενται πρόσφατα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδας, σύμφωνα με τα οποία μέσα στους εννέα πρώτους μήνες εφέτος το ύψος των εσόδων από τον τουρισμό έφθασε τα 16,08 δισ. ευρώ και παρατηρητές αναμένουν πως μέχρι το τέλος της χρονιάς θα φθάσει ή και θα ξεπεράσει τα 17 δισ., έναντι των 16,1 δισ. το 2018. "Πρόκειται για συνεχή αύξηση στον τομέα του τουρισμού στην Ελλάδα για έβδομη συνεχή χρονιά και αυτό με μεγάλη δυναμική, καθώς το 2012 είχαν βρεθεί στην Ελλάδα, που έχει πληθυσμό 10,7 εκατ. κατοίκους, 15,52 εκατ. τουρίστες από το εξωτερικό - χωρίς εκείνους από κρουαζιέρες - ενώ το 2018 ο αριθμός τους ανήλθε στα 30,1 εκατ.". Όπως επισημαίνεται στην ανταπόκριση, ανεξάρτητα από το εάν είναι οι αρχαιολογικοί χώροι, το καλό φαγητό ή η ασφάλεια, οι Αυστριακοί έχουν ανακαλύψει εδώ και πολύ καιρό την Ελλάδα ως προορισμό για τις διακοπές τους και μέσα στο 2018 έφθασαν στην Ελλάδα ακριβώς 520.814 Αυστριακοί, στους οποίους φαίνεται να άρεσε ιδιαίτερα, καθότι παρέμειναν κατά μέσο όρο για 8,7 ημέρες, κατά 1,2 ημέρες περισσότερο από ότι ο μέσος ξένος τουρίστας. Επιπλέον, οι Αυστριακοί ξόδεψαν στην Ελλάδα κατά μέσο όρο 698 ευρώ, ποσό που είναι κατά 34% μεγαλύτερο από εκείνο όλων των υπόλοιπων τουριστών, οι οποίοι ξοδεύουν κατά μέσο όρο 520 ευρώ. Τα μεγαλύτερα έσοδα προέρχονταν το 2018 από τουρίστες από χώρες της Ευρωζώνης, σε ποσοστό 45% του συνόλου, με τη "μερίδα του λέοντος" να έχουν οι Γερμανοί τουρίστες σε ποσοστό 18,9%, ενώ σε ποσοστό 25% τα έσοδα προέρχονταν από τουρίστες από χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά εκτός Ευρωζώνης, και σε ποσοστό 30% από τις υπόλοιπες χώρες. Η εφημερίδα υπογραμμίζει το γεγονός ότι ο τουρισμός, που, όπως σημειώνει, παραδοσιακά αποτελεί έναν πυλώνα ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας, κερδίζει ολοένα και μεγαλύτερη σημασία για την εθνική οικονομία, καθότι αντιπροσωπεύει ήδη το 30,9% του ελληνικού ΑΕΠ και το 25,9% του συνόλου των απασχολούμενων το 2018, με τα ανάλογα στοιχεία του 2012 να βρίσκονται αντίστοιχα, μόνον στο 16,4% του ΑΕΠ και στο 18,3% της απασχόλησης. Στην ανταπόκριση επισημαίνεται επίσης, ο διπλασιασμός των τουριστών στην Αθήνα μεταξύ 2012 και 2018, από 2,5 εκατ. σε 5,7 εκατ. και τονίζεται ο κεντρικός ρόλος του αεροδρομίου "Ελευθέριος Βενιζέλος" στην τόσο θεαματική ανάκαμψη της ελληνικής τουριστικής βιομηχανίας. Όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά, η προσφορά σε πτήσεις έχει διευρυνθεί μαζικά και με δρομολόγια χαμηλού κόστους που έχουν αντίκτυπο στους αριθμούς των αφίξεων, οι οποίες από τα 2,6 εκατ. ξένους τουρίστες το 2012, έφθασαν τα 8,1 εκατ. το 2018, αριθμός που θα είναι πολύ μεγαλύτερος, όχι μόνον εφέτος, και ήδη κατασκευάζονται νέα τερματικά επιβατών. View full είδηση

"Διέρχεστε με δική σας ευθύνη”. Το μήνυμα αυτό θα μπορούσε να τοποθετηθεί σε περίπου 7.000 γέφυρες, σε όλη την Ελλάδα, των οποίων την κατάσταση- τις πιθανές φθορές και το βαθμό τρωτότητας- δεν έχει εκτιμήσει ποτέ η ελληνική πολιτεία. Ο αριθμός αυτός θα αυξανόταν σε 10.000, εάν δεν είχε προχωρήσει η παραχώρηση της Αττικής Οδού, όπως και των μεγάλων εθνικών οδών (Ολυμπία Οδός, Ιόνια Οδός, Αυτοκ. Αιγαίου, Ε-65, Μορέας). Αυτό προκύπτει από απάντηση της Διεύθυνσης Οδικών Υποδομών (ΔΟΥ) του αρμόδιου υπουργείου σε κοινοβουλευτική ερώτηση, βάσει της οποίας και η Εγνατία Οδός εξαιρείται από την λίστα των αυτοκινητοδρόμων με γέφυρες δυνητικά επικίνδυνες. Γιατί δεν έχουν ελεγχθεί Όπως αναφέρεται στο σχετικό έγγραφο της ΔΟΥ, στη χώρα μας δεν υπάρχει έως σήμερα Μητρώο Γεφυρών, δηλαδή κάποια συστηματική καταγραφή του συνόλου των γεφυρών, σε πανελλαδική κλίμακα, με ταυτοποίηση αυτών σε ένα γενικό κοινό κωδικοποιημένο σύστημα (με τη μορφή μιας ενιαίας ψηφιακής βάσης δεδομένων). Και κυρίως, "δεν έχει εκτιμηθεί η κατάσταση στην οποία βρίσκεται κάθε μία από αυτές από άποψη φθορών, δεδομένου ότι δεν υπάρχει έως τώρα ένα ενιαίο σύστημα επιθεώρησής τους, με ταυτόχρονη εκτίμηση της τρωτότητας του φέροντα οργανισμού τους”. Τα παραπάνω δεν ισχύουν για τους οδικούς άξονες που έχουν παραχωρηθεί, την Αττική και την Εγνατία Οδό. Να σημειωθεί ότι ορισμένες από τις γέφυρες του αυτοκινητοδρόμου, σύμφωνα με παλαιότερη έκθεση της Κομισιόν για την μεταμνημονιακή εποπτεία της Ελλάδας, είναι "δυνητικά επικίνδυνες, αν και δεν έχει υπάρξει εμφανής αλλαγή” στην κατάστασή τους. Ωστόσο, κατά τους επαΐοντες, ο χαρακτηρισμός αυτός δεν συνεπάγεται την ύπαρξη ισχυρών πιθανότητες κατάρρευσης κάποιας από τις γέφυρες της Εγνατίας, αλλά αποτελεί περισσότερο μία κατηγοριοποίηση, βάσει διεθνών προδιαγραφών. Υπολογίζεται ότι σε Εγνατία και Αττική Οδό, όπως και στους αυτοκινητοδρόμους παραχώρησης υπάρχουν συνολικά 4.000 γέφυρες για τις οποίες όμως, υπάρχει μηχανισμός παρακολούθησης. Σε κάθε περίπτωση, σύμφωνα με το έγγραφο της υπηρεσίας του υπουργείου Υποδομών, το... βάρος πέφτει στις 6.000 γέφυρες που έχουν άνοιγμα μεγαλύτερο από 6 μέτρα και βρίσκονται στα τμήματα των παλαιών, νέων εθνικών οδών, όπως και των δρόμων του επαρχιακού και δημοτικού δικτύου. Σε αυτές προστίθενται 1.000 σιδηροδρομικές γέφυρες, με άνοιγμα μεγαλύτερο από 4 μέτρα. Στα αζήτητα τα εγχειρίδια αυτοψίας και αξιολόγησης Όπως επισημαίνει η ΔΟΥ, στο παρελθόν το Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών συνέταξε και ενέκρινε Εγχειρίδια Αυτοψίας και Αξιολόγησης Γεφυρών, τα οποία είχαν σκοπό την καθοδήγηση των επιθεωρητών του δημοσίου κατά τις αυτοψίες υφισταμένων γεφυρών και την υποβοήθησή αυτών στην αξιολόγηση και στη βαθμολόγησή τους. Τα συγκεκριμένα εγχειρίδια διανεμήθηκαν προς χρήση στις Τεχνικές Υπηρεσίες του Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών και στις Τεχνικές Υπηρεσίες των Περιφερειών της Ελλάδας. Ωστόσο, ελάχιστα αξιοποιηθήκαν, λόγω της ανυπαρξίας θεσμικού πλαισίου υποχρεωτικής επιθεώρησης και συντήρησης, "σε συνδυασμό με την έλλειψη επαρκούς εμπειρίας των στελεχών τους στα εξειδικευμένα θέματα επιθεώρησης, καταγραφής βλαβών και αξιολόγησης υφιστάμενης κατάστασης γεφυρών”. Η Διοικητική Αρχή Γεφυρών Όπως αναφέρει το υπουργείο, μετά και την κατάρρευση γεφυρών σε Ελλάδα και εξωτερικό, καθίσταται αναγκαία η άμεση καταγραφή, συστηματική επιθεώρηση και συντήρησή τους. Προς την κατεύθυνση αυτή, το Υποδομών προχωράει στη θεσμοθέτηση της Διοικητικής Αρχής Γεφυρών (ΔΑΓ), η οποία θα διασφαλίζει τις διαδικασίες και θα ελέγχει την τήρηση ενιαίου εθνικού θεσμικού πλαισίου για την καταγραφή, επιθεώρηση, αξιολόγηση και συντήρηση όλων των γεφυρών (οδικών σιδηροδρομικών καθώς και πεζογεφυρών). Ως εκ τούτου, προκύπτει η ανάγκη σύνταξης "Κανονισμού Επιθεώρησης και Συντήρησης Γεφυρών (Κ.Ε.ΣΥ.ΓΕ.)", ο οποίος είναι απαραίτητος για τον καθορισμό τού θεσμικού πλαισίου, που θα τηρείται από όλους τους αρμόδιους δημόσιους και ιδιωτικούς Φορείς, υπεύθυνους για τη Διαχείριση των Γεφυρών (Βαθμίδες Αποκεντρωμένης Διοίκησης Παραχωρησιούχοι, κλπ) και θα ελέγχεται από τη ΔΑΓ. Αυτή τη στιγμή, συντάσσεται ο κανονισμός επιθεώρησης και συντήρησης γεφυρών, που αποτελεί προϋπόθεση για την αποτελεσματική λειτουργία της υπό σύσταση διοικητικής αρχής γεφυρών. Μεταξύ άλλων, ο εν λόγω κανονισμός θα περιλαμβάνει το μητρώο γεφυρών, ένα λογισμικό, που έχει υλοποιηθεί, και επιτρέπει, σε μορφή βάσης δεδομένων, την καταχώριση των απαιτούμενων δεδομένων ταυτοποίησης, όπως και των ευρημάτων των επιθεωρήσεων, αξιολογήσεων και πιθανών επεμβάσεων. Ανησυχία και στην Ευρώπη Και στην Ευρώπη, όπου υπάρχουν περισσότερα από 1.234 χιλιόμετρα γεφυρών άνω των 100 μέτρων, δεν κοιμούνται... ήσυχοι όσον αφορά στο επίπεδο της ασφάλειας των συγκεκριμένων υποδομών. Σύμφωνα με μελέτες, στη Γαλλία, όπου χθες μια μικρή γέφυρα κατέρρευσε στην Τουλούζη, εκτιμάται ότι το 1/3 των 12.000 γεφυρών χρειάζεται εργασίες συντήρησης. Στην Ιταλία υπολογίζεται ότι 300 γέφυρες κινδυνεύουν με κατάρρευση. Στη Γερμανία, σε κακή κατάσταση βρίσκεται ένα χαμηλό διψήφιο ποσοστό γεφυρών, με όσες βρίσκονται στην Ανατολική πλευρά της χώρας να έχουν ανακατασκευαστεί τη δεκαετία του 2000, μετά τη γερμανική επανένωση. [email protected] View full είδηση

Εμφανή είναι τα σημάδια της ύφεσης στην εγχώρια αγορά οδικών μεταφορών. Οι οδικοί μεταφορείς – τα τελευταία χρόνια – έχουν συμπιέσει αρκετά τα κόμιστρά τους, στην προσπάθειά τους να μείνουν «εντός αγοράς», προσδοκώντας σε άνοδο του μεταφορικού έργου, μέσω της ενίσχυσης της βιομηχανίας, του λιανεμπορίου και των μεγάλων έργων υποδομών. Επιχειρώντας σε δύσκολες οικονομικές συνθήκες, σε συνδυασμό με την κλιμάκωση του ανταγωνισμού από τους αλλοδαπούς οδικούς μεταφορείς, οι Έλληνες ιδιοκτήτες Φορτηγών Δημοσίας Χρήσης αναμένεται, το επόμενο διάστημα, να εντείνουν τις πιέσεις τους στην Πολιτεία για την επίλυση σειράς προβλημάτων. Οι εκπρόσωποι των οδικών μεταφορέων έχουν παραθέσει σειρά αιτημάτων, με στόχο, όπως υποστηρίζουν, την βιωσιμότητα και την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας του κλάδου. Συγκεκριμένα, έχουν θέσει προς συζήτηση τη μείωση των φορολογικών συντελεστών στα πρότυπα άλλων ανταγωνιστριών χωρών και την εφαρμογή του ελάχιστου Κόστους Μεταφοράς. Παράλληλα, την αναστολή της απόφασης για την απαγόρευση κυκλοφορίας στους παράδρομους, σε συνδυασμό με την υλοποίηση εμπεριστατωμένης μελέτης που θα λάβει υπόψη όλες τις παραμέτρους. Επίσης, τη μείωση της τιμής των διοδίων, καθώς η αύξηση των τελών έχει υπερβεί το 500% τα τελευταία έτη, όπως υποστηρίζουν. Τέλος, εκπρόσωποι των οδικών μεταφορέων έχουν ζητήσει τη νομοθέτηση της μίσθωσης ανάριθμων φορτηγών, την ελεύθερη επιλογή ασφαλιστικής κατηγορίας στον ΟΑΕΕ (ΕΦΚΑ), την δανειοδότηση του κλάδου με χαμηλό επιτόκιο μέσω ΕΤΕΑΝ, την ίδρυση Γενικής Γραμματείας Ελέγχων για πιο ουσιαστικούς ελέγχους και τη μείωση των ασφαλίστρων. Η εικόνα της αγοράς Το 2018, σε σύγκριση με το 2017 και όπως επισημαίνει η ΕΛ.ΣΤΑΤ. παρατηρείται μείωση 6,9% του συνολικού βάρους των φορτίων/εμπορευμάτων που διακινήθηκαν με φορτηγά οχήματα ταξινομημένα στην Ελλάδα. Το βάρος των φορτίων που διακινήθηκαν το έτος 2018 με φορτηγά ιδιωτικής χρήσεως ανήλθε σε 266.443,4 χιλιάδες τόνους σημειώνοντας μείωση 11,2% σε σύγκριση με το 2017 και τα τονοχιλιόμετρα σε 6.468.342,3 χιλιάδες, σημειώνοντας αύξηση 0,8% σε σχέση με το 2017. Το βάρος των φορτίων που διακινήθηκαν με φορτηγά δημοσίας χρήσεως ανήλθε σε 95.503,4 χιλ. τόνους σημειώνοντας αύξηση 7,6% σε σύγκριση με το 2017 και τα τονοχιλιόμετρα σε 22.810.383,0 χιλ. σημειώνοντας αύξηση 3,7% σε σχέση με το 2017. Σε ό,τι αφορά στον τύπο φορτίου (είδος συσκευασίας μεταφοράς εμπορευμάτων) από την άποψη του βάρους των μεταφερθέντων φορτίων, κατά το έτος 2018 έναντι του 2017, παρατηρήθηκε αύξηση στην κατηγορία «Εμπορευματοκιβώτια» σε ποσοστό 14,7% και στην κατηγορία «Κινητές, αυτοκινούμενες μονάδες» σε ποσοστό 6,8%. Η μεγαλύτερη μείωση παρατηρήθηκε στην κατηγορία «Υγρά χύμα (χωρίς μονάδα εμπορευμάτων)» κατά 26,6%. Από την άποψη των τονοχιλιομέτρων, για την ίδια χρονική περίοδο, η πιο σημαντική αύξηση παρατηρήθηκε στην κατηγορία «Εμπορευματοκιβώτια» σε ποσοστό 49,4% ενώ η πιο σημαντική μείωση στην κατηγορία «Λοιπές κατηγορίες συσκευασίας» σε ποσοστό 10,6%. Από την άποψη του βάρους των φορτωθέντων και εκφορτωθέντων αγαθών, στις εθνικές μεταφορές, παρατηρείται ότι οι περισσότερες φορτώσεις και εκφορτώσεις πραγματοποιήθηκαν στη Δυτική Μακεδονία και ακολουθεί η Αττική. Σε ό,τι αφορά στο βάρος των φορτίων που διακινήθηκαν με οχήματα διεθνών μεταφορών, παρατηρείται ότι οι περισσότερες φορτώσεις πραγματοποιήθηκαν στην Κεντρική Μακεδονία και ακολούθως στην Αττική, ενώ στις εκφορτώσεις προηγείται η Αττική και ακολουθεί η Κεντρική Μακεδονία. View full είδηση

Τον Αύγουστο του 2018, ένα τμήμα μήκους 210 μέτρων της γέφυρας Μοράντι στη Γένοβα της Ιταλίας που αποτελούσε μέρος της εθνικής οδού, κατέρρευσε, με αποτέλεσμα σαράντα τρεις άνθρωποι να χάσουν τη ζωή τους. Κρούσματα κατάρρευσης γεφυρών έχουν σημειωθεί και σε διάφορες περιοχές της χώρας μας όπως στην Κρήτη, στην Καβάλα και αλλού. Ποια είναι όμως η κατάσταση των γεφυρών στην Ελλάδα σήμερα; Πόσες και ποιες ενδέχεται να αντιμετωπίζουν προβλήματα στατικότητας, ή άλλα; Πόσο επιβαρύνουν η κλιματική αλλαγή ή η αύξηση της κίνησης τις αντοχές αυτών των υποδομών; Η νέα μελέτη της διαΝΕΟσις που εκπονήθηκε από μια ομάδα μηχανικών του Συλλόγου Πολιτικών Μηχανικών Ελλάδος υπό τον συντονισμό του Δρ. Βασίλειου Μπαρδάκη, απαντά στα παραπάνω ερωτήματα, καταγράφοντας τη σημερινή κατάσταση στη χώρα μας, επισημαίνοντας τους τρόπους με τους οποίους αντιμετωπίζουν το πρόβλημα οι άλλες χώρες και καταλήγοντας σε μια σειρά από προτάσεις για την ενίσχυση των οδικών υποδομών. Πόσες γέφυρες υπάρχουν στην Ελλάδα και ποια είναι η κατάστασή τους; Βάσει εκτιμήσεων σήμερα στην Ελλάδα υπάρχουν 17.000 γέφυρες περίπου. Οι γέφυρες που κατασκευάστηκαν πριν από το 1961 δεν ακολουθούσαν κανένα συγκεκριμένο κανονιστικό πλαίσιο. Οι γέφυρες που κατασκευάστηκαν αργότερα και μέχρι και τη δεκαετία του ’80 ακολουθούσαν παρωχημένους (πια) γερμανικούς κανονισμούς. Όλες οι γέφυρες που κατασκευάστηκαν πριν από το 1993 δεν είχαν επαρκείς αντισεισμικές προβλέψεις στον σχεδιασμό τους. Αλλά και τα πρότυπα του ’93 κρίνονται παρωχημένα σήμερα. Οι κανονισμοί των προηγούμενων δεκαετιών δεν περιελάμβαναν σωστές προβλέψεις για τη μελλοντική εξέλιξη της κίνησης στους δρόμους και της αύξησης του όγκου των φορτίων. Υπάρχει έλλειμμα συντήρησης και αναβάθμισης. Πολλές γέφυρες έχουν ξεπεράσει το προσδόκιμο όριο ζωής. Ποια είναι η κατάσταση σε άλλες χώρες; Ιταλία • Όλες οι γέφυρες από σκυρόδεμα που κατασκευάστηκαν στις δεκαετίες του ’50 και του ’60 έχουν φτάσει ή και ξεπεράσει το προσδόκιμο της ζωής τους. • Κάθε χρόνο 15-20 γέφυρες καταρρέουν στη χώρα λόγω έλλειψης συντήρησης ή λόγω ηλικίας. • Μετά την κατάρρευση της γέφυρας Μοράντι η κυβέρνηση ξεκίνησε ένα έργο αξιολόγησης της κατάστασης δεκάδων χιλιάδων γεφυρών στη χώρα. Γαλλία • Η γαλλική κυβέρνηση ανακοίνωσε πρόσφατα ένα σχέδιο ελέγχου και συντήρησης με τακτικές επιθεωρήσεις προϋπολογισμού 1 δισ. ευρώ. • Το αρμόδιο υπουργείο δημοσίευσε και μια λίστα 23 μεγάλων γεφυρών που απαιτούν διορθωτικές επεμβάσεις. Γερμανία • Σύμφωνα με έρευνα του 2017, το 12,4% των γεφυρών της χώρας είναι σε κακή κατάσταση, αλλά μόνο ένα αντίστοιχο ποσοστό (12,5%) είναι σε καλή κατάσταση, χωρίς κανένα πρόβλημα. • Το πρόβλημα στην Ανατολική Γερμανία είναι λιγότερο έντονο. Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής • Από το 1971 υπάρχουν θεσμοθετημένα πρότυπα συντήρησης γεφυρών. • Οι 614.387 γέφυρες της χώρας είναι καταχωρημένες σε ένα λεπτομερές μητρώο. • Το 9,1% των γεφυρών στις ΗΠΑ το 2016 κρίνονταν ως δομικά ανεπαρκείς. Πρόκειται για σχεδόν 56.000 γέφυρες, που έχουν 188 εκατ. διελεύσεις την ημέρα. Τι πρέπει να γίνει στην Ελλάδα; Η μελέτη καταλήγει σε συγκεκριμένες προτάσεις: 1 Μεσοπρόθεσμα τη δημιουργία ενός ολοκληρωμένου Εθνικού Μητρώου Γεφυρών, με πλήρη στοιχεία για την κατασκευή και το ιστορικό κάθε γέφυρας, καθώς και αξιολόγηση της κατάστασής της με βαθμό αντοχής και ακόμα με τακτικές επιθεωρήσεις και ετήσιο πρόγραμμα συντήρησης. 2 Την άμεση επέμβαση στις «οιονεί επικίνδυνες γέφυρες» με τη δημιουργία μιας πλατφόρμας στην οποία εθελοντές μηχανικοί θα μπορούν να καταχωρούν υπάρχοντα στοιχεία που αφορούν ευπαθείς γέφυρες της περιοχής τους, οι οποίες κρίνουν ότι θα πρέπει να ελεγχθούν με σύγχρονα τεχνικά μέσα. 3 Καθιέρωση αυστηρότερων όρων χρήσης και λειτουργίας, που θα συμβάλουν στην ενίσχυση της ασφάλειας των κατοίκων, στην απρόσκοπτη λειτουργία της οικονομίας και των μεταφορών και στη μείωση του κόστους λόγω πρόληψης των πιθανών ζημιών αντί της εκ των υστέρων επέμβασης. 4 Πρόβλεψη των αναγκών αξιολόγησης και συντήρησης των γεφυρών της χώρας στον εξαρχής σχεδιασμό τους. Δείτε αναλυτικά την μελέτη εδώ: https://www.dianeosis.org/2019/09/gefyres/ View full είδηση

Το ξημέρωμα της 13ης Αυγούστου 2019 ξεσπά πυρκαγιά στην κεντρική Εύβοια, στο δήμο Διρφύων – Μεσσαπίων που μέσα σε δύο εικοσιτετράωρα θα κάψει πάνω από 28.000 στρέμματα γης και θα εξελιχθεί σε μία ανυπολόγιστη οικολογική καταστροφή. Πάνω από 10.000 στρέμματα παρθένου δάσους στο όρος Δίρφη, που είχε ενταχθεί στο δίκτυο Natura, κάηκε ολοσχερώς ενώ εκκενώθηκαν προληπτικά τέσσερα χωριά. Για μία ακόμη χρονιά παρακολουθήσαμε την ιστορία να επαναλαμβάνεται και τον κρατικό μηχανισμό να αδυνατεί να προστατέψει τόσο τον φυσικό πλούτο, όσο και τις περιουσίες και τις ζωές των πολιτών της χώρας. Η φωτιά στην Εύβοια είναι η τελευταία πράξη ενός δράματος που εξελίσσεται δεκαετίες τώρα στην ελληνική φύση. Εξετάζοντας κανείς τα στοιχεία της πυροσβεστικής για τις δασικές πυρκαγιές των τελευταίων δύο δεκαετιών, καταλαβαίνει πως τα δάση της Ελλάδας καίγονται ξανά και ξανά και κανείς δεν ενδιαφέρεται. Για την ακρίβεια, τα στοιχεία δείχνουν ξεκάθαρα πως κατά περιόδους ο κρατικός μηχανισμός καταφέρνει να προστατέψει τις δασικές εκτάσεις από τις πυρκαγιές, ενώ σε κάποιες χρονιές επιδεικνύει εγκληματική αμέλεια. Σύμφωνα με τα ανοικτά δεδομένα δασικών συμβάντων που δημοσιεύει η πυροσβεστική υπηρεσία, από το 2000 έως και το 2018, 192.448 πυρκαγιές έκαψαν 8.495.260 στρέμματα γης. Η πυρκαγιά στο Μάτι της Αττικής, τον Ιούλιο του 2018, στοίχισε τη ζωή σε 102 ανθρώπους καθιστώντας την, τη δεύτερη πιο φονική πυρκαγιά του 21ου αιώνα παγκοσμίως. Στη μακάβρια λίστα με τις θανατηφόρες πυρκαγιές στον κόσμο, η Ελλάδα καταλαμβάνει και την τρίτη θέση με τις φωτιές του 2007, όπου 77 άτομα έχασαν τη ζωή τους στις πρωτοφανείς πυρκαγιές εκείνης της χρονιάς. Σε έναν μόλις μήνα, τον Αύγουστο του 2007 κάηκαν 2.059.615 στρέμματα γης. Δορυφορική λήψη της περιοχής που κάηκε στην Εύβοια τον Αύγουστο του 2019, πριν και μετά την πυρκαγιά. Περιοχές που καίγονται ξανά και ξανά Πελοπόννησος, Εύβοια, Αττική και νησιά του Ιονίου είναι από τις πλέον επιβαρυμένες περιοχές της Ελλάδας. Από το 2000 έως και το 2018, κατά μέσο όρο ξεσπούν 10.100 πυρκαγιές κάθε χρόνο. Το 2001 είναι η χρονιά με τις περισσότερες φωτιές. Συνολικά, 15.303 πυρκαγιές ξέσπασαν το 2001, 12.980 το 2000, 12.035 το 2008 και 11.996 το 2007. Η χρονιές με τις λιγότερες πυρκαγιές είναι το 2014 με 6.834 πυρκαγιές και το 2018, που παρά το γεγονός ότι είναι η πιο φονική πυρκαγιά στην ιστορία της χώρας, εκείνη τη χρονιά εκδηλώθηκαν 8.006 συμβάντα. Η μέση έκταση που καίγεται κάθε χρόνο είναι 231.322 στρέμματα. Από την ανάλυση των δεδομένων, προκύπτει ότι το μετά το 2007, όπου κάηκαν 2.644.222 στρέμματα γης, η δεύτερη πιο καταστροφική χρονιά είναι το 2000 με 1.559.850 καμένα στρέμματα. Το 2012 και το 2009 κάηκαν περίπου μισό εκατομμύριο στρέμματα γης. Το 2002 κάηκαν 82.000 στρέμματα. Το χρονικό των πυρκαγιών της Ελλάδας Οι πιο καταστροφικές πυρκαγιές από το 2000 έως και το 2018 και οι παράγοντες που ευθύνονται για την ετοιμότητα ή μη του κρατικού μηχανισμού να αντιμετωπίσει κάθε χρόνο τις φωτιές. Κάθε σημείο στον χάρτη αντιστοιχεί σε μία πυρκαγιά που έκαψε έστω και ένα στρέμμα δάσους. Όσο πιο ανοικτό κίτρινο το χρώμα, τόσες περισσότερες πυρκαγιές έχουν εκδηλωθεί στη συγκεκριμένη περιοχή. Στον χάρτη αποτυπώνονται ταυτόχρονα οι πυρκαγιές που έχουν εκδηλωθεί σε διάστημα περίπου τριών μηνών από το 2000 έως και το 2018. Πολλές πυρκαγιές έχουν χαρτογραφηθεί κατά προσέγγιση στον χάρτη και ενδέχεται να μην αποτυπώνουν το ακριβές σημείο που ξέσπασε η φωτιά. Η χαρτογράφηση έγινε με kepler.gl Πότε εκδηλώνονται οι πυρκαγιές Μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές του 2000 και για έξι χρόνια, παρατηρείται μείωση των εκτάσεων που καίγονται σε κάθε συμβάν. Από το 2007 και μετά υπάρχει δραματική αλλαγή της κατάστασης. Οι μήνες με τις περισσότερες πυρκαγιές είναι ο Αύγουστος και ο Ιούλιος με πάνω από 32 χιλιάδες επεισόδια, ενώ ακολουθεί ο Σεπτέμβριος και ο Ιούνιος. Η πλειονότητα των γεγονότων εκδηλώνεται από τις 12 έως και τις έξι το απόγευμα, ωστόσο ένας μικρός αριθμός πυρκαγιών (9.684 φωτιές), σύμφωνα με τα στοιχεία ξεκίνησαν τα ξημερώματα μετά τις έντεκα το βράδυ και πριν τις επτά το πρωί. Κάποιες από αυτές τις πυρκαγιές θα μπορούσε να θεωρηθεί πως είναι εμπρησμοί από πρόθεση. Το 2007, το 2008 και το 2017 σχεδόν το 60% των εκτάσεων που κάηκαν ήταν δάση ή δασικές εκτάσεις, ενώ το 2018 το ποσοστό άγγιξε το 50%. Από το 2000 έως και το 2018 έχουν καεί 2.575.511 στρέμματα δασικής έκτασης και 1.690.409 δάσους. Περισσότερα από 1.5 εκατομμύρια στρέμματα γεωργικών εκτάσεων, 1.3 εκατομμύρια χορτολιβαδικών εκτάσεων και 1.1 εκατομμύρια στρέμματα με υπολείμματα καλλιεργειών έχουν αποτεφρωθεί. Η πλειονότητα των πυρκαγιών σβήνει εντός της ημέρας που ξέσπασε. Στις πιο σοβαρές πυρκαγιές όμως, η φωτιά μπορεί να καίει ακόμα και 15 ημέρες, όπως συνέβη στα Κρέστενα της Ηλείας, όπου σύμφωνα με τα δεδομένα της πυροσβεστικής, η φωτιά έκαιγε για 15 ημέρες. Η βάση δεδομένων που έχουμε στη διάθεσή μας, σε 12.418 γεγονότα δεν καταγράφει πότε έγινε η κατάσβεση ενώ και σε άλλες περιπτώσεις, που υπάρχει η ημερομηνία της κατάσβεσης, αυτή είναι περασμένη λάθος. Εξετάσαμε τις 1000 πυρκαγιές που έκαψαν τις μεγαλύτερες εκτάσεις γης και οι οποίες είχαν περασμένες τις σωστές ημερομηνίες και ώρες έναρξης και λήξης κάθε επεισοδίου. Κατά μέσο όρο η πυροσβεστική χρειάστηκε 4 ημέρες για την κατάσβεση αυτών των πυρκαγιών. Από πρόθεση οι μισές πυρκαγιές Πού οφείλονται οι αγροτοδασικές φωτιές του 2018. Υπολογίζεται ότι 8 στις 10 πυρκαγιές ξεκίνησαν μετά από χρήση γυμνής φλόγας (αναπτήρας, σπίρτα κτλ). Σημαντικό ποσοστό των αγροτικών πυρκαγιών (12.37%) αποδίδεται σε υπολείμματα καπνίσματος. Η βάση δεδομένων που δίνει στη δημοσιότητα η πυροσβεστική δεν περιέχει πληροφορίες για τις αιτίες εκδήλωσης των πυρκαγιών. Μετά από επικοινωνία με την πυροσβεστική, μας απέστειλε για το 2018 κάποια συγκεντρωτικά στοιχεία όπως καταγράφηκαν στα Βιβλία Συμβάντων Ανακριτικού του συνόλου των Υπηρεσιών του Σώματος. Βάσει αυτών των στοιχείων, το 2018 οι μισές δασικές και το 45% των αγροτικών πυρκαγιών μπήκαν από πρόθεση. Σε αμέλεια αποδίδεται το 25% και το 40% των πυρκαγιών σε δάση και αγροτικές περιοχές αντιστοίχως. Σχηματίσθηκαν δικογραφίες σε βάρος 243 ατόμων εκ των οποίων 186 για εμπρησμό από αμέλεια και 57 για εμπρησμό από πρόθεση. Για 144 άτομα εξ αυτών, ακολουθήθηκε η διαδικασία του αυτοφώρου. Από την ανάλυση των στοιχείων της πυροσβεστικής φαίνεται πως κάθε φορά που το κράτος υιοθέτησε αυστηρή πολιτική πρόληψης των πυρκαγιών, με έγκαιρη αποδέσμευση κονδυλίων, έγκαιρη χάραξη αντιπυρικού σχεδίου, προσλήψεις εποχικού προσωπικού και επένδυση σε τεχνολογικό εξοπλισμό, τότε ανεξαρτήτως του αριθμού των πυρκαγιών που ξεσπούν, καίγονται μικρότερες συνολικά εκτάσεις. Φαίνεται επίσης πως όταν οι δήμοι λαμβάνουν κονδύλια εγκαίρως για την αντιπυρική προστασία και τον καθαρισμό των περιαστικών δασών και όταν συμμετέχουν ενεργά στη χάραξη της αντιπυρικής πολιτικής με τη Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας, τότε ο μηχανισμός αντιμετωπίζει πιο αποτελεσματικά τα επεισόδια πυρκαγιών. Για τη χαρτογράφηση και την ανάλυση των δεδομένων Για τη χαρτογράφηση των πυρκαγιών χρησιμοποιήσαμε τη βάση δεδομένων των δασικών συμβάντων της πυροσβεστικής υπηρεσίας. Επιλέξαμε να εντοπίσουμε γεωγραφικά μόνο όσα συμβάντα έκαψαν έστω και ένα στρέμμα δάσους ή δασικής έκτασης. Συνολικά χαρτογραφήσαμε περισσότερες από 26.000 δασικές πυρκαγιές. Στον χάρτη, στην αρχή του άρθρου, το μέγεθος του κάθε κύκλου είναι αντίστοιχο της έκτασης που έκαψε η συγκεκριμένη φωτιά. Για παράδειγμα, σε μία φωτιά που έκαψε 10 στρέμματα δάσους και 5 στρέμματα αγροτικών καλλιεργειών, στον χάρτη το μέγεθος του κύκλου θα αντιστοιχεί σε καμένη έκταση 15 στρεμμάτων. Εάν μία φωτιά έκαψε 10 στρέμματα αγροτικής γης και κανένα δάσους ή δασικής έκτασης, τότε αυτή η φωτιά δεν εμφανίζεται στον χάρτη. Το μέγεθος του κύκλου αντανακλά την ένταση του συμβάντος συγκριτικά με τις υπόλοιπες πυρκαγιές και όχι την πραγματική έκταση της γης που έκαψε πάνω στο χάρτη. Για την χαρτογράφηση χρησιμοποιήσαμε την Geocoding υπηρεσία της Google. Επειδή η βάση δεδομένων της πυροσβεστικής δεν παρέχει συντεταγμένες, χρησιμοποιήσαμε τις διαθέσιμες καταγεγραμμένες πληροφορίες, όπως τη διεύθυνση, την πόλη ή το χωριό, την περιοχή και σε μερικές περιπτώσεις ακόμα και το τμήμα της πυροσβεστικής που αντιμετώπισε την πυρκαγιά. Γι’ αυτό το λόγο σε κάποιες πυρκαγιές η χαρτογράφηση είναι κατά προσέγγιση και το σημείο της πυρκαγιάς έχει τοποθετηθεί στο κέντρο της περιοχής που αναγνωρίζει η γεωγραφική υπηρεσία της Google. Update: Προηγούμενη έκδοση του άρθρου ανέφερε ότι το δάσος που κάηκε στην Εύβοια ανήκε στο δίκτυο Natura, ενώ στην πραγματικότητα είναι υπό ένταξη στο δίκτυο natura, σύμφωνα με τον δήμαρχο Διρφύων-Μεσσαπίων Γιώργο Ψαθά. video-1567165483.mp4 View full είδηση

Ο αριθμός των ταξιδιωτών που προσήλθε οδικώς στην χώρα μας το 2018, ανήλθε σε 8,8 εκατ , που αντιστοιχεί στο 29% από τα 30,3 εκατ. εισερχόμενους ταξιδιώτες συνολικά (πλην κρουαζιέρας). Αυτό αναφέρεται, μεταξύ άλλων, στη νέα μελέτη του ΙΝΣΕΤΕ για τις προοπτικές του εισερχόμενου οδικού τουρισμού στην Ελλάδα το 2019. Σε ό,τι αφορά τα στοιχεία του πρώτου εξαμήνου για τη φετινή χρονιά, οι οδικές αφίξεις ανήλθαν σε 536 000 μειωμένες κατά 12% σε σχέση με το πρώτο εξάμηνο του 2018. Η εικόνα όμως δεν είναι ενιαία, καθώς υπάρχουν διαφοροποιήσεις ανά χώρα και μεθοριακό σταθμό που καταγράφονται οι διελεύσεις των επισκεπτών. Για παράδειγμα, οι αφίξεις από την Αλβανία έχουν επανέλθει από τον Μάιο σε θετικούς ρυθμούς, ενώ από τη Βουλγαρία υπάρχει σταθερά αρνητική διψήφια μεταβολή από την αρχή του έτους. Επίσης, οι αφίξεις από τη Βόρεια Μακεδονία είχαν θετικό πρόσημο τον Απρίλιο και τον Ιούνιο και αρνητικό πρόσημο τους υπόλοιπους μήνες, ενώ οι αφίξεις από την Τουρκία αν και είχαν αρνητικό ξεκίνημα, επανήλθαν σε θετικούς ρυθμούς από τον Μάρτιο. Σύμφωνα με τη μελέτη, ένα χαρακτηριστικό των τουριστών που έρχονται οδικώς στη χώρα μας είναι η δυνατότητα που έχουν να αλλάξουν ή να επιλέξουν προορισμό την τελευταία στιγμή, χωρίς να τους απασχολούν ακυρωτικά κόστη όπως με τα αεροπορικά εισιτήρια. Ως εκ τούτου, το οικονομικό κλίμα που επικρατεί στις αντίστοιχες αγορές, είναι καθοριστικό για τις επιλογές διακοπών που θα κάνουν οι κάτοικοί τους. Η μελέτη εστιάζει στις μακροοικονομικές εξελίξεις των κυριότερων αγορών με οδική πρόσβαση στην Ελλάδα, καταγράφοντας τα βασικά μακροοικονομικά δεδομένα που επηρεάζουν την ταξιδιωτική συμπεριφορά: ΑΕΠ, συναλλαγματικές ισοτιμίες, Δείκτης Οικονομικού Κλίματος, Δείκτης Ανεργίας Η καταγραφή γίνεται για τις 6 μεγαλύτερες αγορές τουριστών που έρχονται οδικώς. Αντιπροσωπεύουν περισσότερο από το 90% των οδικών αφίξεων στην Ελλάδα και συνεισέφεραν το 11,4% των εισπράξεων του εισερχόμενου τουρισμού της Ελλάδας για το 2018. Οι αγορές αυτές είναι βαλκανικές: Σερβία, Ρουμανία, Βουλγαρία, Τουρκία, Αλβανία, Βόρεια Μακεδονία. Παράλληλα, για κάθε χώρα, δίνονται στοιχεία για τον εξερχόμενο τουρισμό από τη χώρα αυτή και τη συγκριτική θέση της Ελλάδας μεταξύ των διαφόρων προορισμών, αλλά και για τη σημασία της χώρας στον εισερχόμενο τουρισμό της Ελλάδας και τους κυριότερους προορισμούς που επισκέπτονται από την κάθε χώρα. Ειδικότερα, οι οικονομικές εξελίξεις σε Σερβία, Ρουμανία, Βουλγαρία, Αλβανία και Βόρεια Μακεδονία, εμφανίζουν θετική εικόνα τα τελευταία χρόνια. Ο δείκτης ανεργίας βαίνει μειούμενος από το 2012 ή είναι σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Τα νομίσματα της Σερβίας και της Αλβανίας έχουν ανατιμηθεί έναντι του ευρώ, μία εξέλιξη που μπορεί να επηρεάσει θετικά τη ζήτηση για διακοπές. Της Βόρειας Μακεδονίας και της Ρουμανίας παραμένουν στα ίδια επίπεδα με πέρυσι, ενώ το νόμισμα της Βουλγαρίας έχει κλειδωμένη ισοτιμία με το ευρώ. Επίσης, ο αναμενόμενος ρυθμός ανάπτυξης του ΑΕΠ για το 2019 κινείται μεταξύ 3% και 4% σε όλες τις χώρες. Παρ΄ όλα αυτά ο δείκτης του οικονομικού κλίματος, αν και είναι σταθερά σε υψηλά επίπεδα, τους τελευταίους μήνες ακολουθεί τις διεθνείς τάσεις και έχει πτωτική τάση στη Σερβία, την Βουλγαρία και την Βόρεια Μακεδονία ενώ έχει σταθεροποιηθεί στην Ρουμανία. Εξάλλου, αρνητική είναι η εικόνα για την οικονομία της Τουρκίας, που παρουσιάζει επιδείνωση όλων των προαναφερθέντων δεικτών (υποτίμηση της τουρκικής Λίρας, σταδιακή αύξηση της ανεργίας, σημαντική επιδείνωση του οικονομικού κλίματος, αναμενόμενη πτώση του ΑΕΠ για το 2019). Αναφορικά με τη θέση της Ελλάδας στον εξερχόμενο τουρισμό των εξεταζόμενων αγορών το 2017, επισημαίνεται ότι σε όλες βρίσκεται στην 1η θέση των κυριότερων τουριστικών προορισμών, με εξαίρεση την αγορά της Ρουμανίας όπου έχει την 2η θέση, μετά την Ουγγαρία, διατηρώντας τις θέσεις που είχε και το 2016. Η εικόνα είναι παρόμοια όσον αφορά στους Μεσογειακούς προορισμούς, με την Ελλάδα να βρίσκεται σε όλες τις αγορές στην 1η θέση των κυριότερων προορισμών. View full είδηση

Η Ελλάδα είναι μία από τις εννέα χώρες του κόσμου παράγουν περισσότερο από το 20% της ηλεκτρικής τους ενέργειας από ηλιακή και αιολική ενέργεια, σύμφωνα με την Έκθεση για την Παγκόσμια Κατάσταση στον τομέα των Ανανεώσιμων Πηγών του δικτύου REN21 (GSR), που είδες το φως της δημοσιότητας. Οι χώρες αυτές είναι οι Δανία, Ουρουγουάη, Ιρλανδία, Γερμανία, Πορτογαλία, Ισπανία, Ελλάδα, Ηνωμένο Βασίλειο, Ονδούρα. Συνολικά οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας παρέχουν περισσότερο από το ένα τέταρτο (26%) της παγκόσμιας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, αλλά απαιτούνται πιο αποφασιστικές πολιτικές σε όλους τους τομείς τελικής χρήσης προκειμένου να καταστούν βιώσιμα τα ενεργειακά συστήματα, αναφέρεται στην έκθεση. "Με τις χώρες να πρέπει να επανέλθουν με πιο φιλόδοξους κλιματικούς στόχους το 2020, αυτή η έκθεση δείχνει ότι υπάρχουν πολλές ευκαιρίες για την αύξηση της δράσης και τη βελτίωση της ζωής των ανθρώπων με την επέκταση των πλεονεκτημάτων της ενεργειακής μετάβασης σε ολόκληρη την οικονομία", επεσήμανε ο πρόεδρος της REN21, Αρθούρος Ζερβός. Από τα στοιχεία προκύπτει ακόμη ότι για τέταρτη συνεχή χρονιά εγκαταστάθηκε περισσότερη ηλεκτρική ισχύς από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας σε σχέση με το άθροισμα της εγκατεστημένης ισχύος από ορυκτά καύσιμα και πυρηνική ενέργεια. Μόνο από την ηλιακή φωτοβολταϊκή ενέργεια το 2018 προστέθηκαν 100 gigawatts (GW), αρκετά για να καλύψουν περισσότερο από το 25% της ζήτησης ηλεκτρικής ενέργειας στη Γαλλία. Σύμφωνα με την έκθεση: -Ηλιακή και αιολική ενέργεια αποτελούν σήμερα βασική επιλογή στον τομέα της ηλεκτροπαραγωγής. Πάνω από 90 χώρες έχουν εγκαταστήσει περισσότερα από 1 GW ανανεώσιμης ισχύος και 30 χώρες έχουν εγκαταστήσει περισσότερα από 10 GW. -Η παγκόσμια αύξηση ανανεώσιμης ενέργειας δεν εξαρτάται πλέον μόνο από μερικές χώρες. Το 2018, η παγκόσμια ανάπτυξη ανανεώσιμων πηγών ενέργειας συνέχισε να σταθεροποιείται συνολικά. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ελαφρώς αυξημένη ενώ οι ετήσιες εγκαταστάσεις και επενδύσεις στη Κίνα μειώθηκαν σε σχέση με το προηγούμενο έτος. -Οι πόλεις γίνονται ολοένα και περισσότερο ισχυροί οδηγοί στην ανάπτυξη ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, υιοθετώντας ορισμένους από τους πιο φιλόδοξους στόχους για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας παγκοσμίως. Σε πολλές περιπτώσεις, αυτές οι δεσμεύσεις και οι δράσεις υπερέβησαν τις εθνικές και περιφερειακές πρωτοβουλίες. Περισσότερες από 100 πόλεις (από το Ναϊρόμπι/Κένυα και το Νταρ ες Σαλλάμ/Τανζανία έως το Όκλαντ/Νέα Ζηλανδία, την Στοκχόλμη/Σουηδία και το Σιάτλ/ΗΠΑ) χρησιμοποιούν τουλάχιστον 70% ηλεκτρικής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές, ενώ τουλάχιστον 50 πόλεις έχουν θέσει σε εφαρμογή στόχους για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας που καλύπτουν ηλεκτρισμό, θέρμανση/ψύξη και μεταφορές. - Οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας παρέχουν μόνο το 10% της ενέργειας που χρησιμοποιείται για τη θέρμανση και την ψύξη και λίγο περισσότερο από το 3% για τις μεταφορές. Αυτή η ανισορροπία μεταξύ των τομέων οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην ανεπαρκή ή ασταθή πολιτική στήριξη. View full είδηση

Στην πρώτη θέση στην κατάταξη των δέκα κρατών, όπου το επιχειρείν αποτελεί άθλο, βρίσκεται η Ελλάδα, σύμφωνα με έρευνα του Global Business Complexity Index του TMF Group. Στην πρώτη θέση στην κατάταξη των δέκα κρατών, όπου το επιχειρείν αποτελεί άθλο, βρίσκεται η Ελλάδα, σύμφωνα με έρευνα του Global Business Complexity Index του TMF Group. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την έρευνα, που υπολογίζει το βαθμό δυσκολίας ίδρυσης μίας επιχείρησης, βάσει του πόσο δύσκολο ή σύνθετο είναι το επιχειρηματικό περιβάλλον σε μία χώρα, η Ελλάδα καταλαμβάνει την πρώτη θέση. Βάσει του δείκτη Global Business Complexity, η συνεχής μεταβολή της νομοθεσίας σε συνδυασμό με τους σύνθετους νόμους για την αγορά εργασίας καθιστούν την Ελλάδα την πιο δύσκολη χώρα ως προς την ίδρυση εταιρείας. Την λίστα των δέκα πιο δύσκολων χωρών καταλαμβάνουν η Ινδονησία, η Βραζιλία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, η Βολιβία, η Σλοβακία, η Γερμανία, η Τουρκία, η Κίνα και το Περού. Στον αντίποδα, το εγχείρημα της ίδρυσης εταιρείας είναι εύκολη υπόθεση στη Δανία, την Ελβετία, το Ισραήλ, την Παραγουάη, την Ταϊλάνδη και το Τζέρσεϊ. Τι συμβαίνει στην Ελλάδα Η υφιστάμενη νομοθεσία της Ελλάδας μπορεί να είναι πολύπλοκη, ενώ νέες ρυθμίσεις εισάγονται συνεχώς. Ενίοτε, όπως αναφέρει η έρευνα, πολυάριθμοι νόμοι είναι αλληλοσυγκρουόμενοι και καθίσταται δύσκολο για τις εταιρείες να γνωρίζουν επακριβώς με ποιο νομοθετικό πλαίσιο θα πρέπει να συμμορφωθούν. Για παράδειγμα, σύμφωνα πάντα με την έρευνα, σε ορισμένες περιπτώσεις, η επιστροφή ΦΠΑ υπόκειται σε διαφορετική μεταχείριση σε συνάρτηση με τη φορολογική υπηρεσία που διαχειρίζεται το θέμα. Επίσης, σε ορισμένες περιπτώσεις, άτομα που δηλώνουν ίδια μερίσματα φορολογούνται διαφορετικά, με την απόκλιση να αγγίζει και το 10%, με την ελληνική κυβέρνηση να μην παράσχει, πάντοτε, καθοδήγηση. Ως αποτέλεσμα, η Ελλάδα αποτελεί δύσκολο προορισμό για τις ξένες επιχειρήσεις. Την ίδια στιγμή, όπως αναφέρει η έρευνα, ορισμένα ελληνικά νησιά λειτουργούν ως ανεξάρτητες περιοχές ως προς τη φορολογική συμμόρφωση, καθώς υπάρχει διαφορετικό φορολογικό καθεστώς. Ωστόσο, όπως αναφέρει η έρευνα, η Ελλάδα αποτελεί κράτος πρόνοιας, με τα υποχρεωτικά οφέλη να περιλαμβάνουν επιπλέον απολαβές για τα Χριστούγεννα και το Πάσχα και φορολοελαφρύνσεις για τους έγγαμους με παιδιά. Και παρότι το σύστημα παροχών έχει απλουστευθεί τα τελευταία δύο χρόνια, η νομοθεσία αλλάζει συχνά και εφαρμόζεται αναδρομικά. Μπορείτε εδώ να δείτε ολόκληρη την έρευνα. View full είδηση

Την ώρα που η νεολαία σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες αφυπνίζεται για το μεγάλο πρόβλημα της κλιματικής αλλαγής και η αρμόδια Διακυβερνητική Επιστημονική Επιτροπή προειδοποιεί πως η αύξηση της μέσης θερμοκρασίας του πλανήτη πρέπει να μείνει κάτω του 1,5 βαθμού Κελσίου, στην Ελλάδα η συζήτηση για τη διαταραχή του κλίματος της γης παραμένει περιορισμένη. Την ίδια ώρα, η χώρα μας βρίσκεται σε μια περιοχή (Μεσόγειος) που σύμφωνα με όλα τα μοντέλα πρόβλεψης αποτελεί hotspot των αρνητικών επιπτώσεων της κλιματικής κρίσης, ενώ οι μέχρι τώρα προσπάθειες για μείωση των εκπομπών των αερίων που συμβάλλουν στο φαινόμενο του θερμοκηπίου υπολείπονται σημαντικά των ευρωπαϊκών επιδόσεων. Ταυτόχρονα, τα μέτρα μείωσης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου (ΑτΘ) μπορούν να έχουν, με τον κατάλληλο δημοκρατικό σχεδιασμό, θετικό περιβαλλοντικό και κοινωνικό αντίκτυπο. Σε αντίθετη περίπτωση, το κόστος από τα αυξανόμενα δικαιώματα εκπομπής που πρέπει να αγοράζουν οι ελληνικές επιχειρήσεις, με πρώτη τη ΔΕΗ, θα είναι δυσβάστακτο. Οι συζητήσεις για μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου (διοξείδιο του άνθρακα, μεθάνιο, μονοξείδιο του αζώτου κ.ά.) ξεκίνησαν σε διακρατικό επίπεδο στις αρχές της δεκαετίας του 1990 και κατέληξαν σε μια πρώτη συμφωνία στο Κιότο το 1997 (Πρωτόκολλο του Κιότο). Στο πλαίσιο αυτό τέθηκαν στόχοι για μείωση των εκπομπών την πενταετία 2008-2012, σε σχέση με τα επίπεδα του 1990. Στο πλαίσιο αυτό διαμορφώθηκαν και συγκεκριμένοι στόχοι σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ενωσης, οι οποίοι στη συνέχεια ανανεώθηκαν για τα επόμενα έτη. Την περίοδο 1990-2016 η Ε.Ε. μείωσε τα αέρια του θερμοκηπίου κατά 24% σε σχέση με το 1990, ενώ αντίστοιχα η Ελλάδα μόνο κατά 11,1%. «Είναι εντυπωσιακή η διαφορά, αλλά πρέπει να καταλάβουμε πώς προήλθε. Κατ’ αρχάς, δεν είχαν όλα τα κράτη-μέλη της Ε.Ε. τους ίδιους στόχους. Σε άλλες χώρες, με ανεπτυγμένη βιομηχανία, τέθηκε στόχος για μεγάλες μειώσεις. Η Ελλάδα, που ήταν πιο πίσω αναπτυξιακά, δεσμεύθηκε αρχικά για συγκράτηση της ανόδου των εκπομπών, δηλαδή να αυξηθούν λιγότερο από 25% μέχρι τα μέσα της πρώτης δεκαετίας του 21ου αιώνα. Μετά θα έπρεπε να ξεκινήσει η μείωση», εξηγεί στην «Κ» ο κ. Σεβαστιανός Μοιρασγεντής, ερευνητής στο Αστεροσκοπείο Αθηνών. Ο κ. Μοιρασγεντής σημειώνει πως στο ζήτημα της διαχείρισης των εκπομπών ΑτΘ από την Ελλάδα υπάρχουν τρεις περίοδοι. «Η πρώτη της μεγέθυνσης μέχρι το 2005, όταν οι εκπομπές έφτασαν περίπου τους 133 εκατ. τόνους ισοδύναμου CO2, από 103,1 εκατ. τόνους το 1990. Από τότε αρχίζει η αποκλιμάκωση και μπαίνουμε στη δεύτερη περίοδο, η οποία επιταχύνεται με την εκδήλωση της οικονομικής κρίσης. Πολλά εργοστάσια κλείνουν, ενώ μειώνεται και η κατανάλωση ενέργειας κυρίως, καθώς πολλά νοικοκυριά δεν μπορούν να θερμάνουν το σπίτι τους. Πρόκειται για μια τραγική κατάσταση. Ταυτόχρονα, μειώνονται οι εκπομπές κυρίως στην ηλεκτροπαραγωγή, μέσω της σοβαρής ανάπτυξης των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, αλλά και του φυσικού αερίου, που έχει μικρότερες εκπομπές ΑτΘ. Από το 2008 μέχρι και το 2015 η Ελλάδα παρουσιάζει σημαντική μείωση των εκπομπών, ως συνδυαστικό αποτέλεσμα της κρίσης και των παρεμβάσεων», λέει ο κ. Μοιρασγεντής. Το ερώτημα είναι τι κάνουμε στην τρίτη περίοδο, η οποία έχει αρχίσει από το 2017, όταν η οικονομία άρχισε να αναπτύσσεται. Το 2017 υπήρχε αύξηση των εκπομπών στην Ελλάδα κατά 2,9%, όταν στην Ε.Ε. ήταν 0,7%. Από την άλλη, τα προσωρινά στοιχεία για τον ενεργειακό τομέα το 2018 δείχνουν μείωση στην Ελλάδα 3,9%, και στην Ε.Ε. μείωση 2,8%. «Το κρίσιμο ερώτημα είναι εάν θα μπορέσει να αναπτυχθεί η ελληνική οικονομία βγαίνοντας από την κρίση, χωρίς αύξηση εκπομπών αερίων θερμοκηπίου, αλλά με τις αναγκαίες μειώσεις», λέει στην «Κ» η κ. Θεοδώρα Αντωνακάκη, επιστημονική γραμματέας της Επιτροπής Μελέτης Επιπτώσεων Κλιματικής Αλλαγής, που έχει συστήσει η Τράπεζα της Ελλάδος. «Η Ελλάδα είναι πολύ κοντά στην εκπλήρωση των υποχρεώσεων που έχουν τεθεί μέχρι το 2020, αλλά πρέπει να είμαστε έτοιμοι για αναπροσαρμογή των στόχων. Ηδη, η επιστημονική κοινότητα θεωρεί πως χρειάζεται πιο μεγάλη μείωση των εκπομπών. Το ερώτημα είναι τι θα κάνουν οι πολιτικοί», συμπληρώνει η κ. Αντωνακάκη, σημειώνοντας πως το τελευταίο διάστημα οι κεντρικές τράπεζες βάζουν το θέμα της κλιματικής αλλαγής στα κριτήρια χάραξης πολιτικής και διαμόρφωσης χρηματοοικονομικών εργαλείων. «Τεχνολογικές λύσεις υπάρχουν, αλλά πρέπει να προσέχουμε η χρήση τους να οδηγεί σε μείωση της κατανάλωσης ενέργειας. Για παράδειγμα, οι λαμπτήρες led είναι πολύ πιο αποδοτικοί ενεργειακά. Εάν όμως βάζουμε πολύ περισσότερους σε ένα δήμο δεν έχουμε ενεργειακό όφελος», αναφέρει η κ. Αντωνακάκη. Το Εθνικό Σχέδιο Και η Ελλάδα, όπως όλες οι χώρες, θα βρεθεί μπροστά σε μεγάλες προκλήσεις για να αναχαιτιστεί η σημερινή ξέφρενη πορεία διαταραχής του κλίματος. Τον Δεκέμβριο του 2018 το υπουργείο Ενέργειας ανακοίνωσε το Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα, το οποίο από περιβαλλοντικές οργανώσεις –όπως το WWF και η Greenpeace– χαρακτηρίστηκε ανεπαρκές, καθώς η μείωση των εκπομπών που προβλέπει δεν αντιστοιχεί στον στόχο περιορισμού της θερμοκρασιακής αύξησης στον 1,5 βαθμό Κελσίου. Για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος απαιτούνται πολύ μεγάλες μειώσεις στα ΑτΘ. «Μείωση εκπομπών κατά 80% στον ενεργειακό τομέα μέχρι το 2050 αποτελεί εθνική υποχρέωση», τονίζει η Ομάδα Ενεργειακού Σχεδιασμού και Βιώσιμης Ανάπτυξης του Αστεροσκοπείου στην παρέμβασή της στη δημόσια διαβούλευση. Μέτρα με οικονομικό και κοινωνικό όφελος Η έγκαιρη ανταπόκριση στους κλιματικούς στόχους δεν είναι μόνο περιβαλλοντικά αναγκαία αλλά και οικονομικά απαραίτητη. Για να περιορίσει τη χρήση υδρογονανθράκων και τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, η Ευρωπαϊκή Ενωση έχει θεσπίσει τα δικαιώματα εκπομπών, τα οποία πλέον δεν παρέχονται δωρεάν αλλά αγοράζονται. Μάλιστα, το κόστος τους έχει ανοδική πορεία. Σήμερα, το κόστος αγοράς δικαιώματος εκπομπής ενός τόνου διοξειδίου του άνθρακα (CO2) είναι 22,5 ευρώ, ενώ πριν από μερικά χρόνια ήταν μόλις 5 ευρώ. Το 2017, οι σταθμοί λιγνίτη της ΔΕΗ εξέπεμψαν 22,6 εκατ. τόνους CO2, το 25% του συνόλου στη χώρα μας. Με τις σημερινές τιμές απαιτούνται 508 εκατ. ευρώ τον χρόνο μόνο για αγορά δικαιωμάτων εκπομπών από τη ΔΕΗ. «Αυτό είναι το πρώτο μεγάλο πρόβλημα του Εθνικού Σχεδίου για την Ενέργεια και το Κλίμα (ΕΣΕΚ). Δεν μπορεί να υπάρχει στο ενεργειακό πλάνο για τις επόμενες δεκαετίες η καύση λιγνίτη και μάλιστα η δημιουργία νέων σταθμών. Στο μέλλον το κόστος των δικαιωμάτων εκπομπών μπορεί να φτάσει και τα 80 ευρώ/τόνος», τονίζει ο κ. Μοιρασγεντής. «Αρα πρέπει να σχεδιάσουμε ένα ενεργειακό μέλλον χωρίς άνθρακα, με εξοικονόμηση ενέργειας, ΑΠΕ, αποθήκευση ενέργειας», συμπληρώνει. Η προσπάθεια μείωσης ενεργειακών απαιτήσεων και εκπομπών μπορεί και πρέπει να έχει κοινωνικό προσανατολισμό. Σήμερα στην Ελλάδα υπάρχουν πολλά παλιά σπίτια, που είναι ενεργειακά διάτρητα, χωρίς σωστή μόνωση. Σε πολλά από αυτά ζουν φτωχές οικογένειες που παγώνουν τον χειμώνα και λιώνουν το καλοκαίρι. Οσες οικογένειες μπορούν, δαπανούν μεγάλα ποσά για ενεργοβόρες λύσεις θέρμανσης ή ψύξης. Επίσης, τον χειμώνα παρατηρείται καύση ακατάλληλων υλικών, που δηλητηριάζουν τον αέρα. «Το ΕΣΕΚ προτείνει την ενεργειακή αναβάθμιση 40.000 κατοικιών το έτος, με μια επέκταση του προγράμματος “Εξοικονομώ”. Υπάρχουν δύο προβλήματα εδώ: το πρώτο είναι πως πρέπει να γίνουν ριζικές ανακαινίσεις σπιτιών για ενεργειακή θωράκιση, όχι μπαλώματα χωρίς όφελος εξοικονόμησης. Το δεύτερο είναι πως στο τρέχον πρόγραμμα δεν μπορούν να συμμετέχουν οι πιο φτωχές οικογένειες, δεν μπορούν να βάλουν τη συμμετοχή. Απαιτούνται άλλες λύσεις: Στη Γαλλία, για παράδειγμα, σε ορισμένες περιπτώσεις αναλαμβάνει εξ ολοκλήρου το κράτος με τυποποιημένο και ενιαίο τρόπο τις αναβαθμίσεις των σπιτιών», λέει ο κ. Μοιρασγεντής. View full είδηση

Από τους πλέον επιβαρυμένους στην Ευρώπη είναι οι Ελληνες ιδιοκτήτες ακινήτων, σύμφωνα με μελέτη του Tax Foundation που εξετάζει το εύρος των φορολογικών επιβαρύνσεων στην ιδιοκτησία και την αναλογία τους στο σύνολο των φορολογικών εσόδων. Λίγες μέρες πριν από τις εθνικές εκλογές και ενώ η συζήτηση για τη φορολογία και την υπερφορολόγηση έχει φουντώσει, η μελέτη του Tax Foundation (με βάση στοιχεία του ΟΟΣΑ) δείχνει ότι στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες αλλά και παγκοσμίως το ποσοστό συμμετοχής των φόρων επί της ιδιοκτησίας στο σύνολο των εσόδων είναι ιδιαίτερα χαμηλό. Από την ανάλυση των στοιχείων προκύπτει ότι στην Ευρώπη η φορολογία επί της ιδιοκτησίας αντιπροσωπεύει το 4,6% των φορολογικών εσόδων. Ωστόσο σε τέσσερις χώρες της Ε.Ε., μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Συγκεκριμένα, στην πρώτη θέση βρίσκεται το Ηνωμένο Βασίλειο, με τη φορολογία επί της ιδιοκτησίας να διαμορφώνεται στο 12,6% των φορολογικών εσόδων, στη δεύτερη θέση το Λουξεμβούργο με 9,6%, στην τρίτη θέση βρίσκεται η Γαλλία με 9,5% και στην τέταρτη είναι η Ελλάδα με 8,1%. Στον αντίποδα η Εσθονία, η οποία εισπράττει μόλις 0,7% από την ακίνητη περιουσία των πολιτών της, ενώ Αυστρία, Λιθουανία, Σλοβακία, Τσεχία κινούνται στο 1,3-1,4%. Σύμφωνα με τη μελέτη, η Ελλάδα πάντα βρισκόταν σε υψηλότερα ή στα ίδια επίπεδα φορολόγησης της ακίνητης περιουσίας στην Ευρώπη σε σχέση με τον μέσο όρο. Το 2007 οι φόροι στην ιδιοκτησία ανέρχονται στο 5,3% του συνόλου των φορολογικών εσόδων (5,5% ο μ.ό. του ΟΟΣΑ), με το ποσοστό να αυξάνεται ραγδαία στα χρόνια των μνημονίων. Σημειώνεται ότι η αρχή έγινε με το ΕΕΤΗΔΕ, ακολούθησε το ΕΤΑΚ για να φθάσουμε στον σκληρό ΕΝΦΙΑ και τον συμπληρωματικό φόρο που επιβάλλεται σε όσους έχουν ακίνητη περιουσία άνω των 250.000 ευρώ. Από το 5,3% του 2007, το 2013 εκτινάχθηκε στο 8,9%, δηλαδή η συμμετοχή των φόρων επί των ακινήτων στο σύνολο των φορολογικών εσόδων αυξήθηκε κατά 68%. Το 2014 το ποσοστό περιορίσθηκε στο 8% μετά τις μειώσεις στον ΕΝΦΙΑ που είχαν θεσμοθετηθεί επί κυβερνήσεως Σαμαρά, για να αυξηθούν και πάλι το 2015 στο 8,4%, ενώ το 2017 υποχώρησε ελαφρώς στο 8,1%. Το κυβερνών κόμμα προχώρησε στη μεσοσταθμική μείωση κατά 10% του φετινού ΕΝΦΙΑ με τον βεβαιωθέντα φόρο να περιορίζεται από τα 3,1 δισ. ευρώ στα 2,9 δισ. ευρώ, ενώ η Ν.Δ. έχει υποσχεθεί τη σταδιακή μείωση του ΕΝΦΙΑ κατά 30% στα επόμενα δύο χρόνια. Αυτό σημαίνει ότι ο φόρος θα περιορισθεί κατά 900 εκατ. ευρώ και θα προσεγγίσει τα 2 δισ. ευρώ. Σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών, οι φόροι από το 2010 μέχρι και το 2015 αυξήθηκαν κατά 600% και πλέον, ενώ την ίδια στιγμή τα εισοδήματα από ακίνητα μειώθηκαν κατά 32%. Σύμφωνα με στοιχεία: • Το 2010 το Δημόσιο εισέπραξε από τη φορολόγηση των ακινήτων 487 εκατ. ευρώ, ενώ το δηλoύμενο εισόδημα από ακίνητα ανερχόταν στα 8,87 δισ. ευρώ. • Το 2011 οι φόροι των ακινήτων έφθασαν το 1,17 δισ. ευρώ, ενώ το δηλούμενο εισόδημα τα 7,98 δισ. ευρώ (1.584.059 φορολογούμενοι είχαν εισοδήματα από ακίνητα). • Το 2012 οι φόροι των ακινήτων διαμορφώθηκαν στα 2,75 δισ. ευρώ, ενώ το εισόδημα από ακίνητα στα 6,8 δισ. ευρώ. • Το 2013 οι φόροι των ακινήτων αυξήθηκαν περαιτέρω και διαμορφώθηκαν στα 2,991 δισ. ευρώ, με το δηλούμενο εισόδημα να μειώνεται στα 6,22 δισ. ευρώ. • Το 2014 οι φόροι των ακινήτων έσπασαν το φράγμα των 3 δισ. ευρώ και συγκεκριμένα εισπράχθηκαν 3,474 δισ. ευρώ, με το δηλούμενο εισόδημα να περιορίζεται στα 6,08 δισ. ευρώ. • Το 2015 οι φόροι στα ακίνητα ανήλθαν στα 3,18 δισ. ευρώ, με το δηλούμενο εισόδημα να υποχωρεί στα 6,05 δισ. ευρώ. • Το 2016 οι φόροι στα ακίνητα ανήλθαν στα 3,53 δισ. ευρώ, με το δηλούμενο εισόδημα από ακίνητα να περιορίζεται και να φθάνει τα 6,1 δισ. ευρώ. • Το 2017 οι φόροι στα ακίνητα διαμορφώθηκαν στα ίδια επίπεδα, με το δηλούμενο εισόδημα από ακίνητα να περιορίζεται και να φθάνει τα 6,19 δισ. ευρώ. View full είδηση

«Πέτρινα» χρόνια, με περιορισμένη δημόσια δαπάνη και μειωμένους κοινοτικούς πόρους έχει πλέον μπροστά της η χώρα, καθώς καλείται να χρηματοδοτήσει απαραίτητα έργα με λιγοστά χρήματα, έχοντας ως μόνο στήριγμα ειδικά χρηματοδοτικά εργαλεία, τον δανεισμό και επιλεγμένα ιδιωτικά κεφάλαια για την ανάπτυξη συγκοινωνιακών και περιβαλλοντικών υποδομών. Στη νέα προγραμματική περίοδο 2014-2020, δηλαδή το «νέο ΕΣΠΑ» ή αλλιώς Σύμφωνο Εταιρικής Ευθύνης (ΣΕΣ), τα επιχειρησιακά προγράμματα «Ενίσχυση της Προσπελασιμότητας» του υπουργείου Υποδομών και «Περιβάλλον και Αειφόρος Ανάπτυξη» του υπουργείου Περιβάλλοντος συγχωνεύονται σε ένα ενιαίο πρόγραμμα, με κοινό προϋπολογισμό, ο οποίος όμως προβλέπεται να είναι σημαντικά μειωμένος σε σχέση με την περίοδο 2007-2013. Η Ελλάδα διαπραγματεύεται με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή την εξειδίκευση του ΣΕΣ, οι βασικές κατευθυντήριες γραμμές του οποίου εγκρίθηκαν προ μηνών. Στους τομείς Υποδομών και Περιβάλλοντος, υπολογίζεται ότι η κοινοτική συμμετοχή θα είναι της τάξης των 4,3 δισ. ευρώ. Στον προγραμματισμό του ΣΕΣ σχεδιάζεται 2,3 δισ. ευρώ να χρηματοδοτήσουν συγκοινωνιακά έργα και περί τα 2 δισ. ευρώ έργα περιβάλλοντος. Ωστόσο, είναι ενδεικτικό ότι στο ΕΣΠΑ η κοινοτική συμμετοχή ανερχόταν στα 3,7 δισ. ευρώ για τις Υποδομές και στο 1,8 δισ. ευρώ για το Περιβάλλον, έφταναν δηλαδή τα 5,5 δισ. ευρώ και ήταν κατά 1,2 δισ. ευρώ υψηλότερα σε σχέση με την περίοδο 2014-2020. Ελάχιστη εθνική συμμετοχή Το μεγάλο, όμως, πρόβλημα συνδέεται τόσο με την εθνική συμμετοχή, η οποία στο ΕΣΠΑ ήταν σχεδόν 1,3 δισ. ευρώ για τις Υποδομές και 317 εκατ. ευρώ για το Περιβάλλον, όσο και με τους αμιγώς δημόσιους πόρους, που προσέγγιζαν τα 2,5 δισ. ευρώ στις Υποδομές. «Κερασάκι» στον σχεδιασμό του ΕΣΠΑ ήταν τα ιδιωτικά κεφάλαια ύψους 3,6 δισ. ευρώ των αυτοκινητόδρομων. Σήμερα, ωστόσο, δεν είναι ακόμη ξεκάθαρο τι μέλλει γενέσθαι με την εθνική συμμετοχή στα συγχρηματοδοτούμενα προγράμματα, αλλά και με τους αμιγώς εθνικούς πόρους. Πρόκειται για σκέλη του προγράμματος που εμπίπτουν στις δυσχερείς δημοσιονομικές συνθήκες και δεν υπόσχονται σε καμία περίπτωση επάρκεια πόρων. Στο σχέδιο του προγράμματος που έστειλε η Ελλάδα στην Κομισιόν αναφέρεται ότι η εθνική συμμετοχή θα είναι 850 εκατ. ευρώ, η οποία σε συνδυασμό με την κοινοτική συμμετοχή ύψους 4,3 δισ. ευρώ, θα φέρουν το πρόγραμμα στο ύψος των σχεδόν 5,2 δισ. ευρώ. Ωστόσο, σε αυτά τα 850 εκατ. ευρώ περιλαμβάνεται τόσο το ποσόν της εθνικής συγχρηματοδότησης όσο και οι αμιγώς εθνικοί πόροι, οι οποίοι στο ΕΣΠΑ έφτασαν σχεδόν τα 2,5 δισ. ευρώ. Έτσι, μιλάμε για νέο πρόγραμμα 5,2 δισ. ευρώ, όταν στο ΕΣΠΑ οι Υποδομές και το Περιβάλλον είχαν συνολική δημόσια δαπάνη 7,4 δισ. ευρώ και 2,1 δισ. ευρώ, αντίστοιχα. Δηλαδή, προσέγγιζαν τα 9,5 δισ. ευρώ, ποσόν σχεδόν διπλάσιο σε σχέση με σήμερα. Οι σιδηρόδρομοι στο CEF Παράλληλα, επειδή τα χρήματα είναι περιορισμένα, το υπουργείο Υποδομών εξετάζει την αξιοποίηση του Ευρωπαϊκού Προγράμματος CEF (Connecting Europe Facility), από το οποίο θα αντληθούν 580 εκατ. ευρώ για να χρηματοδοτήσουν σιδηροδρομικά έργα, καθώς τα μόνα επιλέξιμα έργα είναι αυτά που ανήκουν στον κεντρικό άξονα των Διευρωπαϊκών Δικτύων Μεταφορών. Έτσι, με το CEF το ύψος του προγράμματος θα αυξηθεί σχεδόν στα 5,8 δισ. ευρώ. Η κυβέρνηση, γνωρίζοντας ότι ο χρόνος για πολλά από αυτά τα έργα τελειώνει, βάζει στόχο την ολοκλήρωση του σιδηροδρομικού ΠΑΘΕΠ, καθώς και τις όποιες συνδέσεις των συγκοινωνιακών δικτύων με τα λιμάνια. Στο ΣΕΣ τα οδικά έργα έχουν περιορισμούς επιλεξιμότητας και λίγα χρήματα προς διάθεση, με προτεραιότητα να λαμβάνουν τα συνδεόμενα με τις συμβάσεις παραχώρησης οδικά τμήματα Πάτρα - Πύργος της Ολυμπίας Οδού και Λαμία - Ξυνιάδα του Ε65, από τον οποίο εκκρεμεί ακόμη η χάραξη του βόρειου τμήματός του, καθώς οι περιβαλλοντικοί όροι του έργου κατέπεσαν στο Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ). Επίσης, προτεραιότητα παίρνει η ολοκλήρωση των μελετών του Βόρειου Οδικού Άξονα Κρήτης (ΒΟΑΚ), στον οποίο κάποια έργα έχουν δημοπρατηθεί, άλλα δημοπρατούνται και άλλα είναι ανώριμα. Το έργο, μήκους 300 χλμ. και προϋπολογισμού 1 δισ. ευρώ, έχει πολύ δρόμο μπροστά του, καθώς δεν υπάρχουν χρήματα. Η στρατηγική μελέτη του υπουργείου Υποδομών θα προτείνει διάφορες εναλλακτικές για την ολοκλήρωση του άξονα, όπως για παράδειγμα δάνεια ή τη μέθοδο της παραχώρησης, προκειμένου να εξεταστεί τι από αυτά είναι βιώσιμο. Επίσης, θα γίνουν παρεμβάσεις οδικής ασφάλειας. Προς υπερδέσμευση πόρων στο πρόγραμμα Το πρόγραμμα υπόσχεται «σοβαρά λεφτά» στα έργα του μετρό στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη. Η επέκταση Αγία Μαρίνα - Πειραιάς θα είναι έργο-γέφυρα από το ΕΣΠΑ, όπως και τα δύο έργα της Θεσσαλονίκης (κύρια γραμμή και επέκταση προς Καλαμαριά). Παράλληλα, θα υπάρχουν κάποια χρήματα για τη γραμμή 4 του μετρό, Άλσος Βεΐκου - Ευαγγελισμός. Πληροφορίες θέλουν η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη να έχουν από περίπου 700 εκατ. ευρώ για τα έργα μετρό έκαστη, δηλαδή 1,4 δισ. ευρώ, που αποτελούν το μεγαλύτερο τμήμα του προγράμματος. Ακόμη, τα δύο εμβληματικά έργα αστικών παρεμβάσεων της πρωτεύουσας, δηλαδή η πεζοδρόμηση της Πανεπιστημίου με επέκταση του τραμ προς την πλατεία Αιγύπτου και η ανάπλαση του Φαλήρου, θα χρηματοδοτηθούν από το σκέλος του Περιβάλλοντος. Στο μεταξύ, θα υπάρχουν και κάποια μικρότερα έργα όπως η Γ' Φάση του λιμένος Ηγουμενίτσας, παρεμβάσεις σε νησιωτικά αεροδρόμια, αλλά και έργα περιβάλλοντος, με κατεπείγουσα σημασία, όπως ΧΥΤΑ, βιολογικοί καθαρισμοί κτλ. Το ζήτημα είναι όμως ότι τα υποψήφια προς ένταξη συγκοινωνιακά έργα στο ΣΕΣ υπερβαίνουν κατά πολύ τον διαθέσιμο προϋπολογισμό και ήδη, σύμφωνα με πληροφορίες, οι κοινοτικές υπηρεσίες έχουν διαμηνύσει στην ελληνική πλευρά ότι πρέπει να τεθούν αυστηρές προτεραιότητες σε σχέση με τη χρηματοδότηση των έργων. Και αυτό διότι υπάρχει υπερδέσμευση πόρων (overbooking). Η έλλειψη χρημάτων και τα ιδιωτικά κεφάλαια Μέχρι στιγμής, στο νέο πρόγραμμα δεν έχουν ακόμη προβλεφθεί ιδιωτικά κεφάλαια, σε αντίθεση με τις Υποδομές του ΕΣΠΑ που προέβλεπε 3,6 δισ. ευρώ από ιδιώτες για τις ανάγκες χρηματοδότησης των αυτοκινητόδρομων. Ετσι, απομένει το όποιο ποσοστό προκύψει από τα 850 εκατ. ευρώ της εθνικής συμμετοχής για τον ορισμό των αμιγώς εθνικών πόρων, οι οποίοι στο ΕΣΠΑ προσέγγιζαν τα 2,5 δισ. ευρώ. Πρόκειται για απαραίτητα χρήματα, καθώς έρχονται να χρηματοδοτήσουν μη επιλέξιμες δαπάνες όπως οι απαλλοτριώσεις, οι παρεμβάσεις στα δίκτυα κοινής ωφέλειας, ο μη επιλέξιμος ΦΠΑ και άλλες εργασίες. Σημειωτέον ότι έργα όπως η επέκταση του σιδηροδρομικού δικτύου προς το Λαύριο απαιτούν μεγάλα ποσά για απαλλοτριώσεις γης. Το υπουργείο Υποδομών θα επιδιώξει δάνεια της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (ΕΤΕπ) και ιδιώτες επενδυτές για την κατασκευή μίας σειράς έργων. Ένα από αυτά είναι το εμβληματικό πρότζεκτ του νέου διεθνούς αεροδρομίου στο Καστέλι του Ηρακλείου, που θα κατασκευασθεί με τη μέθοδο της σύμβασης παραχώρησης. Τα περιφερειακά αεροδρόμια «προάγγελος» για το Καστέλι Προάγγελος του διαγωνισμού για το Καστέλι, σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές της αγοράς, θα είναι ο διαγωνισμός του Ταμείου Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ) για την παραχώρηση επιλεγμένων περιφερειακών αερολιμένων. Πηγές κοντά στην υπόθεση μιλούν για τουλάχιστον τέσσερα σχήματα που αναμένεται να καταθέσουν δεσμευτικές προσφορές στον διαγωνισμό και εκτιμάται ότι είναι οι κοινοπραξίες Fraport - Όμιλος Κοπελούζου, METKA - Corporacion America, Vinci - Ακτωρ και η Advent. Ωστόσο, κανείς δεν αποκλείει και άλλες συμμετοχές στην επόμενη φάση του διαγωνισμού. Η πορεία αυτού του διαγωνισμού θα δείξει και το προς τα πού θα πάει ο μεγάλος διαγωνισμός για το Καστέλι, σύμφωνα με πηγές της αγοράς, οι οποίες εκτιμούν ότι πολλά θα κριθούν από τη χρηματοοικονομική ισορροπία που θα προτείνουν οι υποψήφιοι παραχωρησιούχοι. Ένας λόγος είναι η έλλειψη ρευστότητας και το μέτριο ακόμη επενδυτικό κλίμα, που αποθαρρύνουν τις διεθνείς τράπεζες από τον μακροχρόνιο δανεισμό για εγχειρήματα στη χώρα μας. Έτσι, όποιος θα καταθέσει πρόταση θα πρέπει να έχει εξασφαλίσει τη μελλοντική χρηματόδοτηση που θα χρειαστεί σε ένα δύσκολο επιτοκιακό περιβάλλον, με τις τράπεζες να θέτουν κατά πάσα πιθανότητα διόλου εύκολους όρους. Πού βλέπουν ενδιαφέρον οι ιδιώτες Άλλα έργα που μπορούν να προσεγγίσουν το ενδιαφέρον του ιδιωτικού τομέα είναι, σύμφωνα με έμπειρα στελέχη του τεχνικού κόσμου, η «μικρή» επέκταση της Αττικής Οδού, που περιλαμβάνει μικρά τεχνικά έργα, καθώς και τη σήραγγα του Υμηττού, εκτιμώμενου προϋπολογισμού περίπου 300 εκατ. ευρώ, η οποία θα μπορούσε να προχωρήσει με επέκταση της σύμβασης παραχώρησης του ομώνυμου δρόμου. Επίσης, ωριμότητα και σχετικό ενδιαφέρον εντοπίζονται στα οδικά έργα παραχώρησης της υποθαλάσσιας ζεύξης Περάματος - Σαλαμίνας, στην οποία τεύχη έλαβαν η ΜΕΤΚΑ, η Ακτωρ και η Vinci και συνεχίζουν στον διαγωνισμό. Παράλληλα, η δεδομένη κίνηση βαρέων οχημάτων από το λιμάνι στην εθνικό οδό προμηνύει ότι, μόλις βελτιωθεί το χρηματοπιστωτικό περιβάλλον, οι κατασκευαστές θα δείξουν ενδιαφέρον για τη δημιουργία του αυτοκινητόδρομου Ελευσίνα - Θήβα - Υλίκη. Αυτό που μετά βεβαιότητας ο ιδιωτικός τομέας βλέπει με ενδιαφέρον είναι η Γραμμή 4 του μετρό της Αθήνας, η οποία ξεκινά ως δημόσιο έργο, αλλά δεν υπάρχουν άλλα χρήματα για τη συνέχισή της. Η Αττικό Μετρό το γνωρίζει, όπως σημειώνουν στελέχη της εταιρείας, και εισηγείται στο υπουργείο Υποδομών την επέκταση της γραμμής μέσα από τη χρήση ιδωτικών κεφαλαίων με τη μέθοδο της παραχώρησης, καθώς απαιτούνται τουλάχιστον 2 δισ. ευρώ ακόμη για να φτάσει η γραμμή ως το Μαρούσι. Η αγορά θα έβλεπε, επίσης, με ενδιαφέρον τη χρηματοδότηση ενός συγκοινωνιακού μέσου που θα συνέδεε τα κρουαζιερόπλοια του Πειραιά με το κυρίως δίκτυο των σιδηρόδρομων της Αθήνας. Αυτό θα μπορούσε είτε να είναι το τραμ είτε ένα monorail, το κόστος του οποίου βέβαια δεν είναι καθόλου χαμηλό, καθώς προσεγγίζει το 50% των χρημάτων που χρειάζονται για την κατασκευή μετρό. Πηγή: http://technews-gree...ml#.VCEUtPl_uls και http://www.tovima.gr...cle/?aid=633363 Click here to view the είδηση

Τα στελέχη των επιχειρήσεων και των κρατικών υπηρεσιών, οι αρχιτέκτονες-μηχανικοί, οι λογιστές, οι εξειδικευμένοι χειριστές μηχανημάτων και οι φυσικομαθηματικοί βρίσκονται -ακόμη και μετά την πολυετή κρίση που έριξε τους μισθούς έως και 43%- στην κορυφή της λίστας των καλύτερα αμειβομένων μισθωτών. Ακολουθούν οι γιατροί και οι τεχνολόγοι και χαμηλότερα (αλλά όχι πολύ μακριά τους) στη λίστα, οι υπάλληλοι γραφείου, οι χρηματιστές- κτηματομεσίτες, οι νομικοί μαζί με τους οδηγούς και τους τεχνίτες διαφόρων ειδικοτήτων και τελευταίοι με αμοιβές που συναγωνίζονται τις αποδοχές του ανειδίκευτου εργάτη, τα μοντέλα, οι εκπαιδευτικοί και οι οικιακοί βοηθοί... Η διαστρωμάτωση των αποδοχών ανά επάγγελμα, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του ΙΚΑ που τους ασφαλίζει και τους 5 πίνακες τους οποίους δημοσιεύει η «Η» με βάση το εύρος του καταβαλλόμενου μέσου μισθού, είναι αποκαλυπτική. Στα υψηλά μισθολογικά κλιμάκια, με μέσες μεικτές αποδοχές που ξεκινούν από τα 2.000 ευρώ και φθάνουν τα 4.500 ευρώ (ή και παραπάνω) περιλαμβάνονται τα στελέχη των δημόσιων και ιδιωτικών επιχειρήσεων καθώς και της κρατικής «μηχανής» - υπουργείων, γενικών γραμματειών, δήμων, περιφερειών (αν και εκεί οι περισσότερες θέσεις καταλαμβάνονται κυρίως από επιστήμονες - ασφαλισμένους άλλων Ταμείων, δικηγόρους κ.ά.), οι αρχιτέκτονες - μηχανικοί, οι εξειδικευμένοι στους αυτοματισμούς χειριστές σταθερών βιομηχανικών εγκαταστάσεων, οι λογιστές και οι άνδρες φυσικομαθηματικοί. Στο κλιμάκιο των αμειβομένων με μέσες αποδοχές από 1.500 ευρώ - 2.000 ευρώ συγκαταλέγονται οι γυναίκες φυσικομαθηματικοί, οι γιατροί, οι βιολόγοι, οι τεχνολόγοι που συναντώνται μισθολογικά με τους χειριστές μηχανών, τους χύτες μετάλλων - ελασματουργούς. Μισθό κάτω από τα 1.500 ευρώ και έως 1.000 ευρώ μεικτά έχουν οι υπάλληλοι γραφείου (συνολικά 429.142 ανήκουν σε αυτή την κατηγορία), οι χρηματιστές, οι κτηματομεσίτες, οι συντηρητές μηχανών, οι εργαζόμενοι ως μισθωτοί δικηγόροι, οι 118.000 οδηγοί μέσων μεταφοράς, τεχνικοί διαφόρων ειδικοτήτων και οι μεταλλωρύχοι. Ακόμη χαμηλότερα, στην κατηγορία των αμειβομένων με 700 ευρώ - 1.000 ευρώ, βρίσκονται οι γεωργοί - καλλιεργητές μαζί με τους υπαλλήλους εξυπηρέτησης πελατών, τα μοντέλα (175.634 είναι ασφαλισμένοι, με αυτή την ιδιότητα, στο ΙΚΑ), τους απασχολούμενους στην παροχή υπηρεσιών ασφαλείας, άλλους ανειδίκευτους εργάτες, οι εκπαιδευτικοί (77.158, συνήθως απασχολούμενοι ως ωρομίσθιοι), οι πλανόδιοι πωλητές και οι άνδρες οικιακοί βοηθοί. την πέμπτη και τελευταία (στη λίστα) κατηγορία των αμειβομένων με μισθό κάτω από τα 700 ευρώ μεικτά περιλαμβάνονται οι γυναίκες οικιακοί βοηθοί, οι πλανόδιοι πωλητές, οι απασχολούμενοι στην παροχή προσωπικών υπηρεσιών, το βοηθητικό διδακτικό προσωπικό και ορισμένοι μόνο εξειδικευμένοι γεωργοί. Πηγή: http://www.imerisia....pubid=113331864 Click here to view the είδηση

Ούτε μία περιοχή της Ελλάδας δεν γλίτωσε από την κατάρρευση της κτηματαγοράς και τη δραματική πτώση των τιμών. Όπως λένε, χαριτολογώντας κτηματομεσίτες που δραστηριοποιούνται σε ακριβές συνοικίες, «το Κολωνάκι έγινε μέσα σε λίγα χρόνια… Κολωνός και η Εκάλη… Νίκαια». Γενική ισοπέδωση στο real estate παρατηρείται τα τελευταία χρόνια, καθώς η μεγάλη βουτιά στις τιμές των πολυτελών σπιτιών έκλεισε το χάσμα με τις μεσοαστικές συνοικίες. Σύμφωνα με τις αγγελίες για πωλήσεις νεόδμητων, αλλά και πολυτελών σπιτιών, κάποιες γειτονιές της Αθήνας, όπως το Χαλάνδρι, το Μαρούσι, η Κηφισιά, τα Βριλήσσια, το Ελληνικό, συναγωνίζονται σε τιμές τις άλλες απλησίαστες βόρειες περιοχές της Αττικής. Ο λόγος φυσικά είναι το μαζικό ξεπούλημα όσο όσο των ακριβών μεζονετών και μονοκατοικιών σε Εκάλη, Καστρί, Διόνυσο, Πεντέλη, Βουλιαγμένη. Μεγάλες εκπτώσεις στις τιμές παρατηρούνται και σε άλλες προβεβλημένες περιοχές της Ελλάδας, όπως η Αράχοβα, η Σαντορίνη, η Μύκονος, όπου έχουν βγει στο σφυρί χιλιάδες σπίτια. Πηγή: Έθνος της Κυριακής Click here to view the είδηση