Αναζήτηση στην κοινότητα

Ο Ιούνιος ήταν ένας δύσκολος μήνας με άσχημα κλιματικά στατιστικά. Το σύστημα Κοπέρνικος ανέλυσε τα δεδομένα και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο Ιούνιος ήταν ο θερμότερος μήνας όλων των εποχών για Καναδά και ΗΠΑ ενώ ο παγκόσμιος οργανισμός μετεωρολογίας χαρακτήρισε τον καύσωνα της βόρειας Αμερικής ως καύσωνα της χιλιετίας. Σύμφωνα με την ΕΡΤ, η ΝΑSΑ κάνει λόγο για εκρηκτική αύξηση των πλημμυρών ενώ μετά το 2030 οι πλημμύρες θα έρχονται κατά κύματα και θα διαρκούν μέχρι έναν μήνα. Ο παρατεταμένος καύσωνας στον Καναδά με θερμοκρασίες που ακούμπησαν τους 50 βαθμούς και οι καταστροφικές πυρκαγιές που ακολούθησαν ήταν πρωτοφανή φαινόμενα για αυτή την κλιματική ζώνη του βορείου ημιασφαιρίου. Το σύστημα COPERNICUS απλώς επιβεβαίωσε πως ήταν ο θερμότερος Ιούνιος όλων των εποχών για τον Καναδά και τις ΗΠΑ αλλά και ο δεύτερος θερμότερος Ιούνιος για την Ευρώπη. Επίσης 27 κλιματικοί επιστήμονες συνεργάστηκαν για να αξιολογήσουν τα θερμοκρασιακά δεδομένα και κατέληξαν στο συμπέρασμα πως ο καύσωνας στη βόρεια Αμερική και στον Καναδά χαρακτηρίζεται καύσωνας χιλιετίας και οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην ανθρώπινη παρέμβαση στο κλίμα. Την ίδια ώρα διακρατική έρευνα που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Lancet κάνει λόγο για εκθετική αύξηση των θανάτων εξαιτίας της ζέστης. Με το υψηλότερο ποσοστό να εμφανίζεται στην Ανατολική Ευρώπη. Συνολικά, πέντε εκατομμύρια θάνατοι αποδίδονται στη ζέστη και στο κρύο, κάθε χρόνο. Η NASA, εξετάζει μια άλλη πτυχή, τις πλημμύρες. εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής σε συνδυασμό με τον κύκλο της σελήνης, εκτιμά πώς θα σημειωθεί εκρηκτική αύξηση αιφνίδιων πλημμυρών στις πόλεις μετά το 2030 όταν η Σελήνη και η Γη ευθυγραμμίζονται με συγκεκριμένους τρόπους μεταξύ τους και τον Ήλιο, η βαρυτική έλξη που προκύπτει και η αντίστοιχη απόκριση του ωκεανού που θερμαίνεται θα προκαλούν πλημμύρες σε πόλεις με χαμηλό υψόμετρο ακόμη και κάθε 1 ή 2 ημέρες. Όπως αναφέρει ο Κάλβιν Γουίλιαμς της ΝΑSA, «η άνοδος της στάθμης της θάλασσας αποτελεί πηγή ανησυχίας για εμάς. Θέλουμε να είμαστε σίγουροι ότι έχουμε λάβει τα απαραίτητα μέτρα ώστε αυτά τα κέντρα, υποδομές εκτόξευσης, ερευνητικά κέντρα, θα συνεχίσουν την αποστολή τους στη NASA». Για να μελετηθεί σε βάθος η κλιματική αλλαγή ομάδα επιστημόνων ερευνά με τη βοήθεια υποθαλάσσιου ρομπότ τις μετακινήσεις των θαλάσσιων ειδών που ζουν σε μεγάλα βάθη. Μέσω των τροφικών συνηθειών και των απεκκρίσεών τους μελετούν τις ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα που απορροφώνται από τη θάλασσα. Τι λέει η NASA Ένα πρωτοφανές κύμα καύσωνα άρχισε στις 26 Ιουνίου και έσπασε αναρίθμητα θερμοκρασιακά ρεκόρ στον Βορειοδυτικό Ειρηνικό και τον δυτικό Καναδά, σύμφωνα με τη διαστημική υπηρεσία των ΗΠΑ, NASA. Το σύστημα AIRS της NASA αιχμαλώτισε την εξέλιξη της αργής κίνησης του θερμικού θόλου από όλη την περιοχή από τις 21 Ιουνίου έως τις 30 του ίδιου μήνα. Ένα animation από τα στοιχεία του AIRS δείχνει τις ανωμαλίες των τιμών επιφανειακής θερμοκρασίας, πάνω ή κάτω από τους ιστορικούς μέσους όρους. Η θερμοκρασία επιφανειακού αέρα είναι κάτι που οι άνθρωποι αισθάνονται απευθείας όταν βρίσκονται σε εξωτερικό χώρο. Σε πολλές περιπτώσεις, οι μέγιστες θερμοκρασίες ξεπέρασαν τα προηγούμενα ρεκόρ κατά πολλούς βαθμούς. Στις 28 Ιουνίου, στο Quillayute της Ουάσιγκτον σημειώθηκε ρεκόρ όλων των εποχών καθώς η θερμοκρασία έφτασε στους 43 βαθμούς Κελσίου, συντρίβοντας το παλαιότερο (37 βαθμοί). Πάρα πολλοί μετεωρολογικοί σταθμοί έσπασαν ρεκόρ συνεχόμενων ημερών, δείχνοντας την άνευ προηγουμένου φύση αυτού του ακραίου καύσωνα, ο οποίος, παράλληλα, θεωρείται υπαίτιος πολλών θανάτων. Στη Βρετανική Κολούμπια το χωριό του Λίτον κατέγραψε ένα ρεκόρ όλων των εποχών για τον Καναδά με 48 βαθμούς Κελσίου στις 29 Ιουνίου, μόνο για να καταρριφθεί την αμέσως επόμενη ημέρα, με 49 βαθμούς. Το εργαλείο AIRS κατέγραψε αντίστοιχες θερμοκρασιακές ανωμαλίες σε υψόμετρο 3.000 μέτρων, αποδεικνύοντας ότι το ακραίο κύμα καύσωνα επηρέασε επίσης ορεινές περιοχές. Και οι θερμοκρασιακές ανωμαλίες στα περίπου 5.500 μέτρα έδειξαν ότι ο θερμικός θόλος έφτανε ψηλά μέσα στην τροπόσφαιρα, δημιουργώντας συνθήκες για έντονη ζέστη στην επιφάνεια του πλανήτη που συνήθως εντοπίζονται πολύ νοτιότερα. View full είδηση

Εντυπωσιακές εικόνες από τον Άρη κατέγραψε το ρομποτικό όχημα Curiosity rover της NASA, με τα σύννεφα στον ουρανό του «κόκκινου πλανήτη». Η κάμερα του οχήματος συνέλαβε τα σύννεφα, τα οποία είναι γεμάτα με κρύσταλλα πάγου που φαίνεται να λαμπυρίζουν επειδή διασκορπίζουν το φως του ήλιου. Όπως αναφέρουν οι επιστήμονες, αυτά τα σύννεφα σχηματίζονται σε υψηλότερο και πιο κρύο υψόμετρο, οπότε είναι ουσιαστικά κατασκευασμένα από ξηρό πάγο (δηλαδή κατεψυγμένο διοξείδιο του άνθρακα). Οι έγχρωμες εικόνες που τραβήχτηκαν από την κάμερα του rover της NASA, είναι ακόμα πιο εντυπωσιακές μετά το ηλιοβασίλεμα, αποκαλύπτοντας τα λαμπερά σύννεφα. «Εάν δείτε ένα σύννεφο με ένα λαμπερό παστέλ σύνολο χρωμάτων σε αυτό, αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι τα σωματίδια σύννεφων είναι σχεδόν πανομοιότυπα σε μέγεθος», δήλωσε ο Mαρκ Λέμον, ένας ατμοσφαιρικός επιστήμονας στο Ινστιτούτο Διαστημικής Επιστήμης στο Μπόουλντερ του Κολοράντο. Αυτό συμβαίνει συνήθως αμέσως μετά τη δημιουργία των σύννεφων και όλα έχουν αυξηθεί με τον ίδιο ρυθμό. «Πάντα θαυμάζω τα χρώματα που εμφανίζονται: κόκκινα και πράσινα και μπλε και μοβ», είπε ο Λέμον. «Είναι πολύ ωραίο να βλέπεις κάτι να λάμπει με πολύ χρώμα στον Άρη». View full είδηση

Με απόλυτη επιτυχία στέφθηκε η πρώτη δοκιμαστική πτήση του ελικοπτέρου Ingenuity στον Άρη, όπως επιβεβαίωσαν οι μηχανικοί της NASA που επόπτευαν την όλη διαδικασία. Το μικρό σκάφος αιωρήθηκε σε ύψος τριών μέτρων πάνω από την επιφάνεια του Άρη για περίπου 40 δευτερόλεπτα, καταγράφοντας έτσι την πρώτη πτήση με ενέργεια προερχόμενη από το ίδιο το σκάφος σε πλανήτη εκτός της Γης. Η ιστορικής σημασίας δοκιμαστική αυτή πτήση ανοίγει μια σειρά από συναρπαστικές προοπτικές για μια νέα μορφή μετακινήσεων σε άλλους πλανήτες που θα μπορούσαν να οδηγήσουν στη χρήση ελικοφόρων σκαφών, ικανών να κινηθούν σε περιοχές απρόσιτες στα συμβατικά οχήματα επιφάνειας. Το βάρους δύο περίπου κιλών ελικόπτερο ανυψώθηκε από την επιφάνεια του Άρη περίπου το μεσημέρι, τοπική ώρα (10 ώρα Ελλάδος), με τους δίδυμους έλικές του να ολοκληρώνουν περισσότερες από 2.500 περιστροφές το λεπτό, προκειμένου να κατορθώσει το σκάφος να καταγράψει την πρώτη του πτήση στην εξαιρετικά αραιή ατμόσφαιρα του Άρη: οι αντίστοιχες απαιτούμενες περιστροφές προκειμένου να πετάξει στη Γη ήταν περίπου 500 το λεπτό. Το Ingenuity έφτασε στον Κόκκινο Πλανήτη στις 18 Φεβρουαρίου, αγκιστρωμένο στην κάτω πλευρά του Perseverance, του οχήματος εδάφους που έστειλε στο γειτονικό μας πλανήτη η NASA. Περισσότερο από ένα μήνα μετά, στις 4 Απριλίου, το ελικόπτερο απαγκιστρώθηκε από το Perseverance, οπότε άρχισε να μετρά αντίστροφα το περιθώριο των 31 ημερών που έχει προκειμένου να ολοκληρώσει συνολικά πέντε δοκιμαστικές πτήσεις. Οι μηχανικοί στο Εργαστήριο Αεριοπροώθησης της NASA ξέσπασαν σε πανηγυρισμούς μόλις έλαβαν την επιβεβαίωση ότι η πρώτη απόπειρα του Ingenuity να πετάξει είχε στεφθεί με επιτυχία. "Επιβεβαιώθηκε πως το Ingenuity πραγματοποίησε την πρώτη μηχανικά προωθούμενη πτήση σκάφους σε άλλο πλανήτη", ανακοίνωσε ο μηχανικός Μάικλ Σταρτς, υπεύθυνος για τη λήψη των δεδομένων που απέστειλε το ελικόπτερο. "Πλέον μπορούμε να λέμε πως ο άνθρωπος κατόρθωσε να πετάξει ένα ελικόπτερο σε άλλο πλανήτη", δήλωσε η Mίμι Άουν, προϊσταμένη του προγράμματος Ingenuity, στους μηχανικούς της NASA στο κέντρο ελέγχου, μετά την επιβεβαίωση της επιτυχημένης δοκιμαστικής πτήσης του ελικοπτέρου. "[Η επιτυχία αυτή] μας προσφέρει εκπληκτική ελπίδα για ολόκληρη την ανθρωπότητα. Δεν θα μπορούσα να αισθάνομαι περισσότερο υπερήφανος", δήλωσε με ανάρτησή του στο Twiter ο Τόμας Tσούρμπουχεν, αναπληρωτής διοικητής της NASA. Με την επιβεβαίωση της επιτυχούς πραγματοποίησης της πτήσης, ο Τσούρμπουχεν ανακοίνωσε πως η NASA ονόμαζε την περιοχή όπου το Ingenuity πραγματοποίησε την πτήση του Πεδίο Αδελφών Ράιτ, προς τιμήν της επαναστατικής πρώτης πτήσης των αδελφών Ράιτ το 1903 και παράλληλα ως "αναγνώριση της επινοητικότητας [ingenuity] και της καινοτομίας που εξακολουθούν να αποτελούν κινητήριες δυνάμεις της εξερεύνησης". Το ελικόπτερο μεταφέρει ένα κομμάτι μεγέθους γραμματοσήμου από το ύφασμα που κάλυπτε μία από τις πτέρυγες του θρυλικού αεροσκάφους των αδελφών Ράιτ. Η πρώτη οπτική επιβεβαίωση της πτήσης προήλθε από την κάμερα πλοήγησης του Ingenuity που βλέπει προς το έδαφος, καθώς αποτύπωσε τη σκιά του πειραματικού αεροσκάφους τη στιγμή που αιωρούταν περίπου τρία μέτρα πάνω από την επιφάνεια του Κόκκινου Πλανήτη. Λίγα λεπτά μετά την επιβεβαίωση, μια σειρά από εικόνες που κατέγραψε το Perseverance, το οποίο παρατηρούσε τη διαδικασία από απόσταση 100 μέτρων περίπου, έφτασαν στο κέντρο ελέγχου, αποτελώντας την πρώτη κινούμενη αποτύπωση της πτήσης του Ingenuity. Η πτήση είχε αναβληθεί ήδη μερικές φορές από τις 11 Απριλίου, όπως προέβλεπε ο αρχικός προγραμματισμός, με μία από τις καθυστερήσεις αυτές την περασμένη εβδομάδα να υποχρεώνει τους μηχανικούς να μεταφορτώσουν από την αρχή ολόκληρο το λογισμικό πτήσης του Ingenuity, καθώς στη διάρκεια των δοκιμών πριν την πτήση είχαν εντοπίσει ένα μικρό σφάλμα. Το ελικόπτερο πρόκειται στη συνέχεια να πετάξει πάνω από τον κρατήρα Τζέζερο, σε μεγαλύτερες αποστάσεις. Ο κρατήρας ήταν κάποτε η λεκάνη μιας λίμνης, η οποία τροφοδοτούταν από ποταμούς και είναι η περιοχή την οποία θα ερευνήσει εξονυχιστικά το Perseverance, αναζητώντας ίχνη μικροβιακής ζωής κατά το παρελθόν. Βασική αποστολή του Ingenuity είναι να αποδείξει πως η πτήση στην ατμόσφαιρα του Κόκκινου Πλανήτη αποτελεί εφικτό στόχο. Δεν έχει στόχο να εξερευνήσει τον Άρη, ούτε να πραγματοποιήσει επιστημονικά πειράματα. Το έργο αυτό θα το αναλάβει το Perseverance, το οποίο, στο πλαίσιο της αποστολής του, θα αποθηκεύσει δείγματα από το έδαφος του Άρη, τα οποία πρόκειται να φέρει στη Γη επόμενο σκάφος, ενδεχομένως ακόμη και το 2031. Το Perseverance σήμερα περιορίστηκε σε ρόλο παρατηρητή, με τις δύο κάμερές του στραμμένες προς το Ingenuity. Οι εικόνες αυτές, όπως ενημέρωσε η επιστημονική ομάδα, πρόκειται να φτάσουν στη Γη μέσα στις αμέσως επόμενες ημέρες. View full είδηση

Σε ανακοίνωσή της πριν λίγα λεπτά, η NASA αποκάλυψε πως το νερό στη Σελήνη είναι πολύ πιο άφθονο και προσβάσιμο από αυτό που πιστεύαμε έως τώρα. Πέρα από τους βαθιούς, μεγάλους και επικίνδυνους κρατήρες στις πολικές περιοχές της Σελήνης, μικρότεροι και πιο ρηχοί κρατήρες διαθέτουν επίσης νερό σε μορφή πάγου εδώ και εκατομμύρια, ίσως και δισεκατομμύρια χρόνια. Οι μικρότερες αυτές αποθέσεις νερού μπορούν να αλλάξουν τα δεδομένα, αφού θα είναι πολύ πιο προσβάσιμες στους μελλοντικούς αστροναύτες. Την παρουσία νερού σε μορφή πάγου (H20) αντί για υδροξύλιο (OH) επιβεβαίωσε και το ιπτάμενο τηλεσκόπιο SOFIA, κάτι που δεν είχαν καταφέρει να διαχωρίσουν προηγούμενες έρευνες. Οι μετρήσεις συνάδουν με την παρουσία ξεχωριστών μορίων νερού ενσωματωμένα σε πετρώματα μέσα στη σεληνιακή επιφάνεια. Οι υπέρυθρες μετρήσεις σε ένα μήκος κύματος έξι microns είναι ένα μοναδικό αποτύπωμα που δεν μπορεί να το μπερδέψει κανείς με το υδροξύλιο. – Casey Honniball, Goddard Space Flight Center, NASA Για πρώτη φορά, επιβεβαιώσαμε πως υπάρχει νερό στην επιφάνεια της Σελήνης που τη "βλέπει" ο Ήλιος. - Paul Hertz, Διευθυντής Αστροφυσικής της NASA Πέρα από πόσιμο νερό, ο πάγος μπορεί να σπάσει μοριακά σε υδρογόνο και οξυγόνο. Το οξυγόνο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να αναπνέουν οι αστροναύτες, ενώ τόσο το υδρογόνο όσο και το οξυγόνο μπορούν να χρησιμοποιηθούν και ως καύσιμα πυραύλων. Λιγότερες προμήθειες σε νερό και καύσιμα από τη Γη προς τη Σελήνη, σημαίνει μείωση του κόστους των διαστημικών πτήσεων και αύξηση του αριθμού τους. Η έρευνα αποκαλύπτει επίσης πως το νερό δεν υπάρχει μόνο στις μόνιμα σκιασμένες περιοχές της Σελήνης, αλλά είναι παγιδευμένο και σε κομμάτια γυαλιού τα οποία σχηματίστηκαν από συγκρούσεις μικρομετεωριτών ή βρίσκεται ανάμεσα από στρώματα του εδάφους. Αυτή η μορφή του νερού αναμένεται να είναι εξαιρετικά διαδεδομένη στην επιφάνεια. Το νερό είναι κεντρικής σημασίας για την ανθρώπινη ζωή, αλλά είναι πολύ ακριβό να το εκτοξεύσεις στο διάστημα. Το να βρούμε νερό στη Σελήνη μπορεί να σημαίνει πως μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε αυτό το νερό που βρίσκεται εκεί, αντί να φέρουμε το δικό μας. View full είδηση

Tα πρώτα απευθείας, δορυφορικά στοιχεία πως, καθώς αυξάνεται η πληθυσμιακή πυκνότητα μιας πόλης, το διοξείδιο του άνθρακα που εκπέμπεται ανά άτομο μειώνεται, με κάποιες αξιοσημείωτες εξαιρέσεις, παρέχει νέα μελέτη της NASA και πανεπιστημίων πάνω στις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα από 20 μεγάλες πόλεις ανά τον κόσμο. Παράλληλα η έρευνα δείχνει πώς οι δορυφορικές μετρήσεις του συγκεκριμένου αερίου θερμοκηπίου μπορούν να παρέχουν στις ταχέως αναπτυσσόμενες πόλεις νέα εργαλεία για την παρακολούθηση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα και την αξιολόγηση των επιπτώσεων των επιλογών πολιτικής και υποδομών για βελτιωμένη αποδοτικότητα από πλευράς ενέργειας. Οι πόλεις αντιπροσωπεύουν πάνω από το 70% των παγκόσμιων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα που σχετίζονται με την παραγωγή ενέργειας και η ταχεία αστικοποίηση αυξάνει τον αριθμό και το μέγεθός τους. Ωστόσο κάποιες πυκνοκατοικημένες πόλεις εκπέμπουν περισσότερο κατά κεφαλήν διοξείδιο του άνθρακα από άλλες. Οι ατμοσφαιρικοί επιστήμονες Ντιέν Γου και Τζον Λιν του University of Utah, σε συνεργασία με συναδέλφους τους στο Goddard Space Flight Center της NASA και στο University of Michigan υπολόγισαν τις κατά κεφαλήν εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα από 20 αστικές περιοχές σε διάφορες ηπείρους χρησιμοποιώντας πρόσφατες εκτιμήσεις πάνω στο διοξείδιο του άνθρακα από τον δορυφόρο OCO-2 της NASA, τον οποίο διαχειρίζεται το JPL της NASA. Όπως έδειξε η έρευνα, πόλεις με μεγαλύτερες πληθυσμιακές πυκνότητες είχαν γενικά κατά κεφαλήν μικρότερες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα- ενώ προέκυψαν και επιπλέον χρήσιμα στοιχεία. «Δεν είναι πλήρης η εικόνα, εφόσον βλέπουμε μόνο τις τοπικές, απευθείας εκπομπές, αλλά η μελέτη μας παρέχει μια εναλλακτική απευθείας παρατηρησιακή εκτίμηση που έλειπε εντελώς στο παρελθόν» είπε ο Έρικ Κορτ, του University of Michigan. Επιστήμονες υπέθεταν πως οι πιο πυκνοκατοικημένες αστικές περιοχές γενικά εκπέμπουν λιγότερο διοξείδιο του άνθρακα κατά άτομο επειδή είναι πιο αποδοτικές ενεργειακά- δηλαδή χρειάζεται λιγότερη ενέργεια ανά άτομο, δεδομένης της χρήσης μέσων μαζικής μεταφοράς, αποδοτικότερων συστημάτων θέρμανσης κ.α. Τα δορυφορικά δεδομένα μπορούν να βοηθήσουν στην καλύτερη κατανόηση αυτού του συσχετισμού. View full είδηση

Το InSight της NASA βρίσκεται στην επιφάνεια του Άρη εξοπλισμένο με σημαντικό επιστημονικό εξοπλισμό που θα μας αποκαλύψει πολλά για τον Κόκκινο Πλανήτη. Το lander όμως κατέγραψε και δεδομένα που δεν έχει καταγράψει καμία άλλη αποστολή και μάλιστα δεδομένα που δεν περίμεναν οι επιστήμονες – τον ήχο των ανέμων. Η καταγραφή του ήχου ήταν ένα μη σχεδιασμένο δώρο. Ένας από τους στόχους της αποστολής είναι να μετράει την κίνηση στον Άρη και φυσικά αυτό περιλαμβάνει την κίνηση που προκαλείται από τα ηχητικά κύματα. – Bruce Banerdt, επικεφαλής ερευνητής InSight. Στο InSight υπάρχει ένας σεισμογράφος ο οποίος θα καταγράφει τους σεισμούς του πλανήτη. Καταγράφει όμως και τις δονήσεις που προκαλούνται στο lander από τους ανέμους, οι οποίοι δονούν ελαφρώς τα ηλιακά πάνελ του InSight. Οι δονήσεις αυτές τυγχάνουν να βρίσκονται μέσα στο ακουστικό φάσμα του ανθρώπου αν και είναι πολύ χαμηλών συχνοτήτων. Για τη βέλτιστη ακουστική, χρησιμοποιήστε ακουστικά και subwoofers. Η NASA προσφέρει τα αρχεία με ανεβασμένες συχνότητες κατά δύο οκτάβες ώστε ο ήχος να ακούγεται και από laptops ή κινητές συσκευές. Ήχος καταγράφηκε και από τον αισθητήρα πίεσης της ατμόσφαιρας, ο οποίος κατέγραψε τις δονήσεις του αέρα τη στιγμή που το σεισμόμετρο κατέγραφε τις δονήσεις των ηλιακών πάνελ. Οι ερευνητές εκτιμούν πως οι άνεμοι έπνεαν με ταχύτητα 16 – 24χλμ/ώρα. Η καταγραφή ήχου από το σεισμόμετρο είναι δυνατή μόνο τώρα, στην αρχή της αποστολής, επειδή όταν τοποθετηθεί στην επιφάνεια του πλανήτη θα καλύπτεται από ένα θόλο ο οποίος θα το προστατεύει από ανέμους και δονήσεις του lander, για να μπορεί να δίνει μετρήσεις ακριβείας για σεισμούς. Περισσότερους ήχους από τον Κόκκινο Πλανήτη θα έχουμε όταν προσεδαφιστεί το Mars 2020 rover το οποίο θα φτάσει εξοπλισμένο με δύο μικρόφωνα. View full είδηση

Η NASA έδωσε στη δημοσιότητα μια εντυπωσιακή εικονική περιήγηση της Σελήνης σε ανάλυση 4K, χρησιμοποιώντας δεδομένα που συλλέχθηκαν από το διαστημικό σκάφος Lunar Reconnaissance Orbiter. Η συλλογή των δεδομένων ξεκίνησε το 2009 κα μέσα από το βίντεο μπορούμε να θαυμάσουμε μια σειρά χαρακτηριστικών και διαφοποιήσεων που παρουσιάζονται στην επιφάνεια του φεγγαριού. Τα πιο ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά τονίζονται με διαφορετικούς χρωματισμούς, ενώ δεν απουσιάζουν και οι απαραίτητες πληροφορίες. «Πολλά από τα χαρακτηριστικά αυτά είναι γνωστά στους επαγγελματίες και ερασιτέχνες παρατηρητές της Σελήνης, όμως κάποια από αυτά μπορούν να φανούν πιο καθαρά από το Διάστημα. Άλλα είναι μεγάλα και παλαιότερα, όπως η Mare Orientale, μια λεκάνη με δεκάδες κρατήρες πρόσκρουσης, της οποίας ένα μέρος βρίσκεται στην ορατή πλευρά του φεγγαριού, ο κρατήρας South Pole Aitken, ο κρατήρας Tycho και το οροπέδιο Αρίσταρχος» αναφέρει η Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία. «Οι μόνιμα σκιασμένες περιοχές κοντά στους πόλους είναι δύσκολο να φωτογραφηθούν, αλλά είναι ευκολότερο να μετρηθούν σε ύψος, ενώ αρκετές από τις περιοχές προσγείωσης του Apollo, όλες σχεδόν σχετικά κοντά στον ισημερινό, απεικονίζονται με αρκετά υψηλή ανάλυση – περίπου 25 εκατοστά ανά εικονοστοιχείο». Η συγκεκριμένη 4K εμπειρία είναι ένα follow-up του αρχικού βίντεο “Tour of the Moon” το οποίο κυκλοφόρησε το 2011. View full είδηση

Το διαστημικό σκάφος New Horizons (Νέοι Ορίζοντες) της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA) τράβηξε τις πιο μακρινές από τη Γη φωτογραφίες που έχουν ποτέ τραβηχτεί, σπάζοντας το προηγούμενο ρεκόρ που κατείχε από το 1990 το σκάφος Voyager 1. Η αμερικανική διαστημοσυσκευή, η οποία μελέτησε τον Πλούτωνα για πρώτη φορά τον Ιούλιο του 2015, έχει πια βάλει πλώρη για τα μυστηριώδη σώματα της ακόμη πιο μακρινής Ζώνης Κάιπερ (Kuiper Belt Objects - KBO). Ευρισκόμενο σε απόσταση περίπου 6,12 δισεκατομμυρίων χιλιομέτρων από τον πλανήτη μας ή σχεδόν 41 αστρονομικών μονάδων (δηλαδή 41 φορές τη μέση απόσταση Γης-Ήλιου), το New Horizons έστρεψε την τηλεσκοπική κάμερά του και φωτογράφισε στις 5 Δεκεμβρίου δύο σώματα ΚΒΟ, τα «2012 ΗΖ84» και «2012 ΗΕ85». Οι φωτογραφίες έφθασαν τώρα στη Γη και η NASA τις έδωσε στη δημοσιότητα. Στην πραγματικότητα το ρεκόρ του Voyager είχε σπάσει για πρώτη φορά την ίδια μέρα, δύο ώρες νωρίτερα, όταν η κάμερα Long Range Reconnaissance Imager (LORRI) του New Horizons φωτογράφισε ένα ανοιχτό αστρικό σμήνος του γαλαξία μας. Δύο ώρες αργότερα, τράβηξε τις ακόμη πιο μακρινές φωτογραφίες των δύο ΚΒΟ. Στις 14 Φεβρουαρίου 1990 το Voyager 1, ευρισκόμενο σε απόσταση 6,06 δισεκατομμυρίων χιλιομέτρων (40,5 αστρονομικών μονάδων) από τη Γη, είχε τραβήξει μια διάσημη φωτογραφία του πλανήτη μας ως μιας ωχρής μπλε κουκίδας. Η φωτογραφία εκείνη (γνωστή διεθνώς “Pale Blue Dot”) είχε δημιουργηθεί από μια σύνθεση 60 εικόνων. Επειδή το σκάφος έκλεισε τις κάμερές του λίγο μετά το «πορτρέτο» της Γης, το ρεκόρ απόστασης εκείνης της φωτογραφίας δεν απειλήθηκε για περισσότερα από 27 χρόνια. «Το New Horizons είναι εδώ και πολύ καιρό μία αποστολή με πρωτιές - η πρώτη που εξερεύνησε τον Πλούτωνα, η πρώτη που θα εξερευνήσει τη Ζώνη Κάιπερ, το πιο γρήγορο διαστημικό σκάφος που έχει ποτέ εκτοξευθεί. Και τώρα μπορέσαμε να τραβήξουμε φωτογραφίες από μεγαλύτερη απόσταση από τη Γη από κάθε άλλο διαστημικό σκάφος στην ιστορία», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής του New Horizons Άλαν Στερν του Νοτιοδυτικού Ινστιτούτου Ερευνών του Κολοράντο. Το σκάφος έχει «ραντεβού» με ένα ΚΒΟ, το σώμα «2014 MU69», την 1η Ιανουαρίου του 2019. Θα πρόκειται για το πιο απομακρυσμένο «ραντεβού» με ουράνιο αντικείμενο στη διαστημική ιστορία. Συνολικά, το New Horizons θα μελετήσει τουλάχιστον 20 ΚΒΟ, νάνους πλανήτες και «Κενταύρους» (πρώην ΚΒΟs με ασταθείς τροχιές που διασταυρώνονται με τις τροχιές των γιγάντιων πλανητών του ηλιακού μας συστήματος). Αυτή τη στιγμή, το σκάφος βρίσκεται σε θαυμάσια κατάσταση και έχει περιέλθει σε «ύπνωση». Οι χειριστές του από το Εργαστήριο Εφαρμοσμένης Φυσικής του Πανεπιστημίου Τζονς Χόπκινς (εκεί ακριβώς όπου άφησε εποχή ο «δικός μας» Σταμάτης Κριμιζής) θα το ξυπνήσουν από τον ηλεκτρονικό ύπνο του στις 4 Ιουνίου, ώστε να προετοιμασθεί για το ιστορικό «ραντεβού» της Πρωτοχρονιάς του 2019. (Με πληροφορίες από το ΑΠΕ-ΜΠΕ) Πηγή: http://www.huffingto..._hp_ref=gr-tech Click here to view the είδηση

Σε σημαντικές ανακοινώσεις σχετικά με την ανακάλυψη εξωπλανήτη με μεγάλες ομοιότητες με τη Γη προέβη η NASA. Ανακάλυψε ολόκληρο ηλιακό σύστημα με ισάριθμους πλανήτες με το δικό μας όπως ανακοίνωσε στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου, την Πέμπτη, στην οποία υπεύθυνοι της διαστημικής υπηρεσίας αποκάλυψαν ότι εντοπίστηκε από το τηλεσκόπιο Κέπλερ. Η ανακάλυψη δύο νέων πλανητών γύρω από το σύστημα του Κέπλερ - 90, το οποίο μοιάζει με τον δικό μας ήλιο, σημαίνει ότι το μακρινό ηλιακό σύστημα έχει όσους πλανήτες έχει και το δικό μας ηλιακό σύστημα. Το άστρο και το σύστημα γύρω του ήταν ήδη γνωστά. Η NASA, όμως, με τη βοήθεια του προγράμματος τεχνητής νοημοσύνης με της Google, κατάφερε να εντοπίσει δύο ακόμη εξωπλανήτες. Ο εξωπλανήτης Kέπλερ-90i είναι πολύ ζεστός, βραχώδης και κάνει μια πλήρη περιστροφή γύρω από το κεντρικό άστρο κάθε 14,4 ημέρες. «Οπως αναμενόταν, υπάρχουν συγκλονιστικές ανακαλύψεις στα αρχειοθετημένα δεδομένα του Κέπλερ που περιμένουν το σωστό εργαλείο ή τεχνολογία για να ξεθαφτούν», δήλωσε ο Πολ Χερτζ, διευθυντής του τμήματος Αστροφυσικής της NASA στην Ουάσινγκτον. Ο ερευνητής Άντριου Βάντερμπουργκ είπε ότι δεν θα του προκαλούσε έκπληξη εάν «κρύβονται» και άλλοι εξωπλανήτες γύρω από τα γνωστά συστήματα. Τόνισε ότι σχεδόν σίγουρα δεν θα είναι το τελευταίο σύστημα που έχει οκτώ πλανήτες, γεγονός που υποδηλώνει ότι το δικό μας ηλιακό σύστημα δεν είναι πραγματικά αυτό το εξαιρετικό. Σύμφωνα με τον βρετανικό Independent δεν υπάρχουν πολλές πιθανότητες να βρεθεί ζωή στο σύστημα Κέπλερ-90. Ωστόσο, η ανακάλυψη του μεγάλου αριθμού πλανητών σε κάθε ηλιακό σύστημα αυξάνει τις πιθανότητες να βρεθεί. Πηγή: http://news.in.gr/sc...?aid=1500182908 Click here to view the είδηση

Εφεδρικούς προωθητήρες του μετά από 37 ολόκληρα χρόνια ενεργοποίησε επιτυχώς το Voyager 1 της NASA την περασμένη Τετάρτη, το πιο ταχύ και πιο απομακρυσμένο διαστημόπλοιο της αμερικανικής διαστημικής υπηρεσίας, το οποίο όπως επισημαίνεται σε σχετική ανακοίνωσή της είναι το μόνο φτιαγμένο από ανθρώπινα χέρια αντικείμενο το οποίο βρίσκεται στο διαστρικό διάστημα, δηλαδή το διαστημικό περιβάλλον ανάμεσα στα άστρα. To Voyager 1, που πετά εδώ και 40 χρόνια, βασίζεται σε μια σειρά από μικρές συσκευές, τους προωθητήρες του (thrusters) για να αλλάζει προσανατολισμό έτσι ώστε να είναι σε θέση να επικοινωνεί με τη Γη. Αυτοί οι προωθητήρες πυροδοτούνται σε μικρές «ριπές» που διαρκούν μιλισεκόντ, για να περιστρέφεται απαλά το σκάφος, έτσι ώστε η κεραία του να «κοιτά» προς τον πλανήτη. Πλέον η ομάδα του Voyager είναι σε θέση να χρησιμοποιεί ένα σετ από τέσσερις εφεδρικούς προωθητήρες, που ήταν ανενεργοί από το 1980. «Με αυτούς τους προωθητήρες που είναι ακόμα λειτουργικοί μετά από 37 χρόνια άνευ χρήσης, θα είμαστε σε θέση να επεκτείνουμε τη διάρκεια ζωής του διαστημοπλοίου Voyager 1 κατά δύο με τρία χρόνια» σημειώνει η Σουζάν Ντοντ, project manager του Voyager στο Jet Propulsion Laboratory της NASA στην Καλιφόρνια. Από το 2014, μηχανικοί είχαν αντιληφθεί πως οι προωθητήρες που το Voyager 1 χρησιμοποιούσε για να αλλάζει τον προσανατολισμό του (attitude control thrusters) υποβαθμίζονταν. Με το πέρασμα του χρόνου, οι προωθητήρες χρειάζονται περισσότερες ριπές για να παράγουν την ίδια ποσότητα ενέργειας- και, όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, σε απόσταση 20 δισεκατομμυρίων χιλιομέτρων από τη Γη, δεν είναι ακριβώς η συντήρηση/ επισκευή τους. Η ομάδα του Voyager συγκέντρωσε ειδικούς σε θέματα κινητήρων/ προώθησης στο Jet Propulsion Laboratory για να ασχοληθούν με το θέμα. Οι Κρις Τζόουνς, Ρόμπερτ Σότγουελ, Καρλ Γκέρνσεϊ και Τοντ Μπάρμπερ ανέλυσαν επιλογές και προέβησαν σε προβλέψεις σχετικά με το πώς θα αντιδρούσε το σκάφος σε διαφορετικά σενάρια. Εν τέλει συμφώνησαν σε μια ασυνήθιστη λύση: Να αναθέσουν τη δουλειά του προσανατολισμού του σκάφους σε μια σειρά προωθητήρων που ήταν ανενεργοί εδώ και 37 χρόνια. Η ομάδα πτήσης του Voyager έψαξε και βρήκε δεδομένα ηλικίας δεκαετιών και εξέτασε το λογισμικό, που ήταν γραμμένο σε «αρχαία» γλώσσα προγραμματισμού για να διασφαλίσει πως ήταν δυνατόν να δοκιμαστούν με ασφάλεια οι προωθητήρες. Τον πρώτο καιρό της αποστολής του, το Voyager 1 πέρασε από τον Δία, τον Κρόνο και φεγγάρια τους. Για να γίνουν με ακρίβεια αυτά τα περάσματα και να στοχευθούν τα όργανά τους στους στόχους τους, οι μηχανικοί χρησιμοποίησαν προωθητήρες TCM (trajectory correction maneuver- ελιγμών διόρθωσης τροχιάς) οι οποίοι είναι ίδιου μεγέθους και λειτουργίας με τους προωθητήρες ελέγχου στάσης (attitude control), και βρίσκονται στο πίσω μέρος του διαστημοπλοίου. Ωστόσο, επειδή η τελευταία συνάντηση του Voyager με πλανήτη ήταν με τον Κρόνο, η ομάδα του Voyager δεν τους είχε χρησιμοποιήσει από τις 8 Νοεμβρίου 1980. Τότε, οι προωθητήρες αυτοί είχαν χρησιμοποιηθεί σε κατάσταση συνεχούς λειτουργίας- όχι σε κοφτές ριπές για αλλαγή προσανατολισμού του διαστημοπλοίου. Την Τρίτη, 28 Νοεμβρίου, οι μηχανικοί του Voyager ενεργοποίησαν τους τέσσερις προωθητήρες TCM για πρώτη φορά μέσα σε 37 χρόνια και δοκίμασαν το κατά πόσο ήταν σε θέση να αλλάξουν τον προσανατολισμό του σκάφους χρησιμοποιώντας μικρές ριπές των 10 μιλισεκόντ. Οι ερευνητές ανέμεναν 19 ώρες και 35 λεπτά για να φτάσουν τα αποτελέσματα της δοκιμής σε μια κεραία στο Γκόλντστοουν της Καλιφόρνιας (τμήμα του Deep Space Network της NASA). Εν τέλει, όπως διαπιστώθηκε την Τετάρτη, 29 Νοεμβρίου, οι προωθητήρες TCM λειτουργούσαν τέλεια- όπως και οι άλλοι προωθητήρες (attitude control). Τώρα στόχος είναι η μετάβαση στους προωθητήρες TCM τον Ιανουάριο. Για να γίνει αυτό, το Voyager θα πρέπει να ενεργοποιήσει μια συσκευή θέρμανσης ανά προωθητήρα, κάτι που απαιτεί ενέργεια, που πλέον σπανίζει στο σκάφος. Όταν δεν υπάρχει πλέον ενέργεια για να λειτουργούν οι συσκευές θέρμανσης, τότε θα γίνει μετάβαση πίσω στους προωθητήρες attitude control. Σημειώνεται πως, λόγω της επιτυχούς δοκιμής, είναι πολύ πιθανό να γίνει κάτι αντίστοιχο και στο «δίδυμο» σκάφος του Voyager 1, το Voyager 2, το οποίο αναμένεται να βγει στο διαστρικό διάστημα μέσα στα επόμενα χρόνια. Πηγή: http://www.naftempor...a-apo-37-xronia Click here to view the είδηση

Θέλετε να γνωρίζετε πώς να κρατήσετε τη φόρμα σας στο Διάστημα; Μήπως να μάθετε τι επίδραση θα έχει η έλλειψη βαρύτητας στα τριχοθυλάκιά σας; Μπορείτε τώρα να βρείτε απαντήσεις, αφού η NASA ανακοίνωσε ότι όλες οι έρευνές της που έχουν χρηματοδοτηθεί με κρατικά κονδύλια θα είναι δωρεάν προσβάσιμες στο Διαδίκτυο μέσω της νέας πύλης Pubspace. «Η διευκόλυνση της πρόσβασης του κοινού στα ερευνητικά δεδομένα μας θα μεγιστοποιήσει το όφελος από τις έρευνές μας» δήλωσε η επιστημονική διευθύντρια της NASA Ελεν Στόφαν. Το 2013, το Γραφείο Πολιτικής Επιστήμης και Τεχνολογίας του Λευκού Οίκου ζήτησε από τη NASA και άλλους ομοσπονδιακούς φορείς να διευκολύνουν την πρόσβαση σε ερευνητικά δεδομένα. Η κίνηση αυτή αποτελεί μέρος μιας διεθνούς τάσης προς τη λεγόμενη «ανοιχτή γνώση». Τον περασμένο Μάιο, οι χώρες-μέλη της ΕΕ συμφώνησαν ότι μέχρι το 2020 όλες οι επιστημονικές έρευνες που διενεργούνται με δημόσια χρηματοδότηση θα πρέπει να είναι προσβάσιμες δωρεάν. Πηγή: http://www.econews.g...meletes-131436/ Click here to view the είδηση

Ο Μάιος του 2016 ήταν ο θερμότερος στη μετεωρολογική ιστορία της Γης, η οποία ξεκινάει από το 1880. Η μέση παγκόσμια θερμοκρασία εδάφους τον Μάιο του 2016 ήταν κατά 0,93 βαθμούς Κελσίου πάνω από το μέσο όρο του συγκεκριμένου μήνα, ενώ καταρρίφθηκε το ρεκόρ του Μαΐου του 2014. Σύμφωνα με τα στοιχεία της NASA αυτός ήταν ο 8ος θερμότερος μήνας στη σειρά σύμφωνα με τις βάσεις δεδομένων της NASA. Εάν και η Εθνική Υπηρεσία Ωκεανών και Ατμόσφαιρας (NOAA) επιβεβαιώσει τον Μάιο ως θερμότερο μήνα στα χρονικά τότε θα πρόκειται για τον 13ο θερμότερο μήνα στη σειρά στα αρχεία του οργανισμού. Οι δύο υπηρεσίες χρησιμοποιούν τα ίδια δεδομένα αλλά χρησιμοποιούν διαφορετικά μοντέλα υπολογισμού της μέσης παγκόσμιας θερμοκρασίας. Τόσο η NASA όσο και η NOAA συμφωνούν στην πρόβλεψη ότι το 2016 θα είναι το θερμότερο έτος στα μετεωρολογικά χρονικά καταρρίπτοντας για τρίτη συνεχή χρονιά το συγκεκριμένο αρνητικό ρεκόρ. Πάντως, υπάρχουν στοιχεία που δείχνουν ότι το σερί της υπερθέρμανσης φτάνει στο τέλος του, καθώς οι θαλάσσιες θερμοκρασίες στην τροπική ζώνη του Ειρηνικού Ωκεανού δείχνουν να υποχωρούν και σταδιακά εξελίσσεται ένα φαινόμενο Λα Νίνια. Το φαινόμενο Λα Νίνια χαρακτηρίζεται από θαλάσσιες θερμοκρασίες που είναι πιο ψυχρές από τις συνηθισμένες στην Ισημερινή περιοχή του Ειρηνικού Ωκεανού. Προκαλείται από ισχυρούς αληγείς ανέμους που προκαλούν τη συρρίκνωση της θερμής δεξαμενής και την ψύξη του τροπικού Ειρηνικού Ωκεανού. Το κλίμα είναι πιο ξηρό και ψυχρό στην ακτή της Βόρειας και της Νότιας Αμερικής. Η ανάδυση του ψυχρού νερού είναι ισχυρότερη και η συγκέντρωση φυτοπλαγκτού μεγαλώνει. Το φαινόμενο Λα Νίνα συνήθως λαμβάνει χώρα τους μήνες που ακολουθούν ένα συμβάν Ελ Νίνιο, το οποίο φέτος ήταν ιδιαιτέρως ισχυρό. Ο Μάιος ήταν ο πρώτος μήνας μετά από τους επτά θερμότερους που η παγκόσμια θερμοκρασία δεν υπερέβη κατά τουλάχιστον ένα βαθμό Κελσίου τη μέση παγκόσμια θερμοκρασία του 20ου αιώνα. Μέχρι τον Οκτώβριο του 2015 το όριο του ενός βαθμού δεν είχε ποτέ «σπάσει». Έκτοτε και μέχρι τον Απρίλιο του τρέχοντος έτους όλοι οι μήνες ξεπερνούσαν το όριο τους ενός βαθμού Κελσίου. Πρόκειται για ένα πολύ σημαντικό «κατώφλι», καθώς η κλιματική συμφωνία του Παρισιού προβλέπει ότι οι παγκόσμιες κυβερνήσεις θα πρέπει να συγκρατήσουν την παγκόσμια υπερθέρμανση στους δύο βαθμούς Κελσίου πάνω από τα επίπεδα της Προβιομηχανικής Εποχής ως το 2100. Ωστόσο, η παγκόσμια θερμοκρασία έφτασε κοντά στο αρχικό όριο του 1,5 βαθμού Κελσίου που είχε τεθεί στο Παρίσι. Εάν μάλιστα λάβουμε υπόψη ότι οι πραγματικές θερμοκρασίες κατά την Προβιομηχανική Εποχή ήταν αρκετά χαμηλότερες-η πρώτη περίοδος σύγκρισης είναι από το 1881 ως το 1910 όταν εφευρέθηκαν και τα πρώτα αξιόπιστα θερμόμετρα- τότε ο άνθρωπος μάλλον έχει ήδη υπερβεί τα όρια που ο ίδιος έχει θέσει. Οι πρωτοφανείς θερμοκρασίες που σημειώνονται το 2015 και το 2016 αποδίδονται στην ανθρωπογενή κλιματική αλλαγή και το πολύ ισχυρό φέτος φαινόμενο Ελ Νίνιο. Πηγή: http://www.econews.g...s-maios-130768/ Click here to view the είδηση

Σε αναταραχή βρίσκεται η παγκόσμια επιστημονική κοινότητα εν όψει της ανακοίνωσης "μεγάλης επιστημονικής ανακάλυψης" , η οποία αφορά τον Αρη, στην οποία θα προχωρήσει εντός της ημέρας η NASA. Μεταξύ των συμμετεχόντων στην προγραμματισμένη για το απόγευμα (ώρα Ελλάδος) συνέντευξη Τύπου στην Ουάσινγκτον περιλαμβάνονται δύο επιστήμονες που υπογράφουν μελέτη που προέρχεται από την επεξεργασία φωτογραφιών που έχουν ληφθεί από τροχιά και στην οποία ισχυρίζονται ότι παρουσιάζεται νερό σε υγρή μορφή στην επιφάνεια του Αρη. Το γεγονός αυτό έχει οδηγήσει διεθνή μέσα ενημέρωσης να πιθανολογούν ότι η σημαντική ανακοίνωση της NASA θα αφορά την ύπαρξη νερού σε υγρή μορφή στον "κόκκινο πλανήτη". Πρόκειται για τους Λουζέντρα Οζχα, του Georgia Institute of Technology της Atlanta και Αλφρεντ ΜακΓιούεν του University of Arizona. Οι επιστήμονες γνωρίζουν εδώ και καιρό την ύπαρξη νερού σε μορφή πάγου στους πόλους του Αρη, αλλά μέχρι στιγμής δεν έχουν διαπιστώσει την ύπαρξη νερού σε υγρή μορφή. Μία τέτοια ανακάλυψη θα είχε δραματικές συνέπειες τόσο για την πιθανότητα ανακάλυψης ζωής, όσο και για τις μελλοντικές αποστολές, περιλαμβανόμενου του στόχου της NASA για την πραγματοποίηση επανδρωμένων αποστολών στον Αρη στη δεκαετία του 2030. Πηγή: http://www.topontiki...psi-gia-ton-ari Click here to view the είδηση