Μετάβαση στο περιεχόμενο
  • HoloBIM Structural
    HoloBIM Structural

  • Περιβάλλον

    Περιβάλλον

    1460 ειδήσεις in this category

    1. Περιβάλλον

      Δορυφορική απεικόνιση της ροής λάβας στη Λα Πάλμα -Στην Ευρώπη έφθασε η έκλυση διοξειδίου του θείου

      Engineer

      Η έντονη δραστηριότητα του ηφαιστείου Cumbre Vieja (Κούμπρε Βιέχα) στη Λα Πάλμα, στο ισπανικό Αρχιπέλαγος των Καναρίων Νήσων, συνεχίζεται την Πέμπτη 30 Σεπτεμβρίου 2021 με την έκλυση μεγάλης ποσότητας λάβας.
      Ο ευρωπαϊκός δορυφόρος Sentinel-2 πέρασε πάνω από τη Λα Πάλμα την Πέμπτη 30/09 και κατέγραψε τη ροή της λάβας ως τη θάλασσα, περίπου 6 km μακριά από το ηφαίστειο.

      Μόλις η λάβα έρχεται σε επαφή με τα νερά του Ατλαντικού Ωκεανού, δημιουργούνται τοξικά νέφη θερμοκρασίας άνω των 1000°C τα οποία είναι επιβλαβή για κάθε μορφή ζωής.
      Η Ευρώπη αντιμετωπίζει έναν ακόμη αόρατο κίνδυνο από την έκλυση διοξειδίου του θείου από το ηφαίστειο, αυτόν της όξινης βροχής που ήδη σημειώθηκε σε περιοχές της Ισπανίας και της Γαλλίας. 
      ----------------------------
      Και μερικά επιπλέον στοιχεία από την πηγή: https://www.euronews.com/2021/09/29/la-palma-volcano-how-satellite-imagery-is-helping-us-understand-the-eruption
       

      Lava and ash coming out of the Cumbre Vieja volcano on Spain's La Palma Island on September 26.Planet Labs Inc. First cloud-free images of the weekend's intense lava flowLandsat 8/USGS obtained by Annamaria Luongo A different processing of the Landsat 8 imageUSGS Landsat 8/ David Moore  
      Περισσότερα...

      804 • 0

    2. Περιβάλλον

      Οι νεροποντές στη Δυτική Ευρώπη είναι 3% έως 19% σφοδρότερες λόγω της υπερθέρμανσης

      Engineer

      Η κλιματική αλλαγή επηρέασε και επιδείνωσε τις καταστροφικές πλημμύρες του Ιουλίου στην Ευρώπη, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύεται σήμερα (24/8), αλλά ήταν μόνο ένας παράγοντας της καταστροφής.
      Δύο ημέρες με ρεκόρ βροχής και επακόλουθες πλημμύρες ποταμών έφεραν καταστροφές σε μέρη του Βελγίου και της Γερμανίας, κοστίζοντας τη ζωή σε τουλάχιστον 220 ανθρώπους. Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι η υπερθέρμανση του πλανήτη κατέστησε εννέα φορές πιθανότερη την εμφάνιση τέτοιων ακραίων καιρικών φαινομένων στη Δυτική Ευρώπη.
      Οι νεροποντές στην περιοχή είναι 3-19% σφοδρότερες εξαιτίας της υπερθέρμανσης που προκάλεσε ο ανθρώπινος παράγοντας, γεγονός που σημαίνει ότι μια ημέρα βροχόπτωσης μπορεί να είναι έως και κατά 19% εντονότερη στη συγκεκριμένη περιοχή σε σχέση με το τι θα ήταν αν δεν είχε αυξηθεί κατά 1,2 βαθμούς Κελσίου πάνω από τα προβιομηχανικά επίπεδα η θερμοκρασία της ατμόσφαιρας παγκοσμίως, σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας της υπηρεσίας World Weather Attribution (WWA).
      «Σε ένα θερμαινόμενο κλίμα σαφώς και θα έχουμε περισσότερα τέτοια (φαινόμενα)», είπε η κλιματολόγος στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, Φριντερίκε Οτο, η οποία είναι μια από τις επικεφαλής της υπηρεσίας. «Τα ακραία καιρικά φαινόμενα είναι φονικά», συμπλήρωσε η ίδια, ανακαλώντας στη μνήμη της ότι είχε καλέσει επειγόντως μέλη της οικογένειάς της που ζουν στις πληγείσες εκείνες περιοχές για να διασφαλίσει ότι ήταν ασφαλείς όταν πλημμύρισαν οι περιοχές αυτές. «Για μένα ήταν πολύ κοντά στο σπίτι μου», τόνισε.
      Με τα ακραία καιρικά φαινόμενα να κυριαρχούν στους τίτλους των ειδήσεων τα τελευταία χρόνια οι επιστήμονες δέχονται αυξανόμενες πιέσεις για να διευκρινίσουν σε ποιόν βαθμό ευθύνεται γι αυτά η κλιματική αλλαγή.
      Μόνο κατά τον περασμένο χρόνο οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι η ξηρασία στις ΗΠΑ, ο φονικός καύσωνας στον Καναδά και οι δασικές πυρκαγιές στην Αρκτική Σιβηρία επιδεινώθηκαν από την υπερθέρμανση της ατμόσφαιρας.
      «Το γεγονός ότι χάνουν τη ζωή τους άνθρωποι σε μια από τις πλουσιότερες χώρες στον κόσμο είναι αληθινά σοκαριστικό», επισήμανε ο κλιματολόγος Ραλφ Τούμι του Ινστιτούτου Γκρέινθαμ, στο πανεπιστήμιο του Λονδίνου Imperial College, αναφερόμενος στην πρόσφατη φυσική καταστροφή στη Γερμανία. «Κανένα μέρος δεν είναι ασφαλές», επισήμανε στη συνέχεια, αν και δεν συμμετείχε στην έρευνα.
      Παρότι η καταστροφή ήταν χωρίς προηγούμενο, οι 39 επιστήμονες που συμμετείχαν στην έρευνα διαπίστωσαν ότι οι κατά τόπους τάσεις βροχοπτώσεων διαφέρουν κατά πολύ.
      Για τον λόγο αυτό διενήργησαν μια ανάλυση σε μια ευρύτερη περιοχή που κάλυπτε τμήματα της Γαλλίας, της Γερμανίας, του Βελγίου, της Ολλανδίας, του Λουξεμβούργου και της Ελβετίας. Χρησιμοποίησαν προσομοιώσεις σε υπολογιστή και τοπικά αρχεία για τα καιρικά φαινόμενα για να συγκρίνουν τις πλημμύρες του Ιουλίου με αυτό που θα συνέβαινε σε έναν κόσμο ανεπηρέαστο από την κλιματική αλλαγή.
      Επειδή ο θερμότερος αέρας συγκρατεί περισσότερη υγρασία, οι καλοκαιρινές βροχές στη συγκεκριμένη περιοχή είναι σήμερα κατά 3-19% σφοδρότερες σε σχέση με το τι θα ήταν χωρίς την υπερθέρμανση του πλανήτη, καταλήγουν οι επιστήμονες.
      Περισσότερα...

      769 • 13

    3. Περιβάλλον

      Η Aegean Rebreath συνέλεξε 94.000 ανακυκλώσιμα υλικά από τις ελληνικές θάλασσες

      Engineer

      Ο φορέας Aegean Rebreath, σε συνεργασία με οργανώσεις, επιχειρήσεις και την τοπική αυτοδιοίκηση, έχει καταφέρει μέσω των σταθμών συλλογής θαλάσσιων απορριμμάτων να περισυλλέξει πάνω από 94.000 ανακυκλώσιμα υλικά και 16 τόνους αλιευτικών εργαλείων (διχτυών) από τις παράκτιες ζώνες και τις ελληνικές θάλασσες.
      Συνολικά, το δίκτυο των Μπλε Δήμων αριθμεί σήμερα 13 μέλη και 14 σταθμούς, επτά σε νησιά των Κυκλάδων, τρία στου Ιονίου, δύο στις Σποράδες και ένα στον Αργοσαρωνικό. Το επόμενο διάστημα αναμένεται να προστεθούν στο δίκτυο η Κέα και ένα νησί της Δωδεκανήσου.

      Το «Δίκτυο Μπλε Δήμων» αποτελεί μια πρωτοβουλία που ενώνει τις προσπάθειες της κοινωνίας των πολιτών, των τοπικών και των περιφερειακών αρχών, του ΕΛΚΕΘΕ και τελεί υπό την αιγίδα του Υπουργείου Περιβάλλοντος και τη στήριξη του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος. Σημασία έχει όμως το γεγονός ότι στοχεύει στη διαμόρφωση προτάσεων και πρακτικών με βάση τα προβλήματα που εντοπίζονται στο πεδίο». Τα τοπικά προβλήματα αναδεικνύονται σε εθνικό επίπεδο. Oι πιο πρόσφατοι σταθμοί λειτουργούν στην Αλόννησο και τη Σκύρο.
      Τα υλικά που συλλέγονται καταλήγουν στις τοπικές μονάδες ανακύκλωσης ενώ τα δίκτυα καταλήγουν στη δράση της BlueCycle. Το BlueCycle, είναι το πρώτο εξειδικευμένο κέντρο για την αξιοποίηση των θαλάσσιων πλαστικών απορριμμάτων.
      «Η συλλογή και η αξιοποίηση των αλιευτικών εργαλείων όπως δίχτυα και σχοινιά μέσα από τη θάλασσα, τις παραλίες και τα λιμάνια έχει προφανές όφελος για το περιβάλλον. Το όφελος όμως "ελαχιστοποιείται", αν όλα αυτά καταλήξουν στα σκουπίδια και από εκεί σε κάποιον ΧΥΤΑ», επισήμανε στη Greenagenda.gr ο Γιώργος Σαρελάκος, επικεφαλής της εθελοντικής ομάδας δυτών και φίλων Aegean Rebreath.
      Με την πρωτοβουλία αυτή, η ομάδα Aegean Rebreath θέλει να τονίσει την απόλυτη ανάγκη προστασίας και διατήρησης του θαλάσσιου πλούτου ανεξαρτήτως τουριστικής και εμπορικής εκμετάλλευσης, υπογραμμίζουν οι εθελοντές δύτες.
      «Οι επιπτώσεις των θαλάσσιων πλαστικών απορριμμάτων έχουν γίνει αντιληπτές στην καθημερινή ζωή μας και η ελαχιστοποίηση ή η αξιοποίηση στις αρχές της κυκλικής οικονομίας αποτελεί μονόδρομο», σημείωσε ο κ. Σαρελάκος.
      Παράλληλα οι δράσεις της Aegean Rebreath θέτουν ως προτεραιότητα την ενημέρωση των κατοίκων των παράκτιων περιοχών για το πραγματικό μέγεθος της θαλάσσιας ρύπανσης, όπως και την εξοικείωση τους με το σκεπτικό της διαχείρισης και της αξιοποίησης των θαλάσσιων απορριμμάτων.
      Η δημιουργία σταθερών σημείων συλλογής σε όλη τη χώρα, μεταξύ άλλων προσφέρει σημαντικά συμπεράσματα ερευνητικού ενδιαφέροντος που βασίζεται στην αναλυτική καταγραφή των απορριμμάτων στο θαλάσσιο και παράκτιο περιβάλλον.
      Περισσότερα...

      488 • 0

    4. Περιβάλλον

      EcoScope: Εφαρμογή του ΑΠΘ καταγράφει τις μέδουσες ή το πλαγκτόν στις θάλασσες

      Engineer

      Πληροφορίες για τις μέδουσες ή το πλαγκτόν που τυχόν παρατηρούνται σε θαλάσσιες περιοχές θα παρέχονται, μέσω εφαρμογής για κινητά τηλέφωνα, που θα αναπτυχθεί στο ερευνητικό πρόγραμμα EcoScope.
      Σύμφωνα με τον συντονιστή του έργου EcoScope, αναπληρωτή καθηγητή του Τμήματος Βιολογίας του ΑΠΘ, Αθανάσιο Τσικλήρα, στα εργαλεία που θα αναπτυχθούν περιλαμβάνονται και μία διαλειτουργική πλατφόρμα (EcoScopePlatform), μία εργαλειοθήκη λήψης αποφάσεων (EcoScopeToolbox) και διαδικτυακά μαθήματα (EcoScopeAcademy) που θα απευθύνονται σε φοιτητές αλλά και σε απλούς πολίτες.
      «Το EcoScope εφαρμόζει νέες μεθόδους αξιολόγησης για την αλιεία και τα θαλάσσια οικοσυστήματα για τα οποία δεν έχουμε επαρκή δεδομένα και εξελιγμένα οικοσυστημικά μοντέλα που θα χρησιμοποιηθούν για την ανάπτυξη και εξέταση διαχειριστικών σεναρίων αλιευτικής πίεσης και θαλάσσιων πολιτικών, καθώς και προσομοιώσεις που θα χρησιμοποιηθούν στον θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό. Αυτό θα περιλαμβάνει αξιολόγηση της κατάστασης όλων των παραμέτρων των θαλάσσιων οικοσυστημάτων στις ευρωπαϊκές θάλασσες και θα δοκιμάσει νέες τεχνολογίες για την αξιολόγηση των περιβαλλοντικών, ανθρωπογενών και κλιματικών επιπτώσεων στα οικοσυστήματα και την αλιεία» αναφέρει ο συντονιστής του έργου EcoScope, Αν. Καθηγητής του Τμήματος Βιολογίας του ΑΠΘ, Αθανάσιος Τσικλήρας.
      Στόχος του EcoScope είναι η αντιμετώπιση της υποβάθμισης των θαλάσσιων οικοσυστημάτων και των αρνητικών επιπτώσεων της υπερεκμετάλλευσης στα αποθέματα των ευρωπαϊκών θαλασσών, η αποκατάσταση της βιωσιμότητας της αλιείας, καθώς και η διασφάλιση της υγιούς ισορροπίας των θαλασσών. Το έργο θα αντιμετωπίσει την υποβάθμιση του οικοσυστήματος και τις ανθρωπογενείς πιέσεις που προκαλούν τη μη βιώσιμη εκμετάλλευση της αλιείας στις ευρωπαϊκές θάλασσες.
      Η ομάδα έργου, η οποία έλαβε χρηματοδότηση ύψους σχεδόν 8 εκατομμυρίων ευρώ, μέσω του προγράμματος Έρευνας και Καινοτομίας της ΕΕ Horizon 2020, αποτελείται από 24 εταίρους, από χώρες όπως η Γερμανία, ο Καναδάς, το Ισραήλ, οι Φιλιππίνες, η Ισπανία, η Γαλλία, το Βέλγιο, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Πορτογαλία, η Ιταλία, η Μάλτα, η Νορβηγία, η Ελβετία,η Κύπρος κ.ά. Στους εταίρους του έργου περιλαμβάνονται πανεπιστήμια και ερευνητικά ιδρύματα, ΜΚΟ, εταιρείες τεχνολογίας και επιχειρήσεις. Από την Ελλάδα, εκτός από το ΑΠΘ, συμμετέχουν το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και η Αστική μη Κερδοσκοπική Εταιρεία ΑΕΝΑΟΣ ΘΑΛΑΣΣΑ. Το έργο θα έχει συνολική διάρκεια τέσσερα έτη.
      Η εναρκτήρια συνάντηση του ερευνητικού προγράμματος θα πραγματοποιηθεί από αύριο έως και την Πέμπτη 30 Σεπτεμβρίου 2021, στο ΚΕΔΕΑ του ΑΠΘ.
      Περισσότερα...

      562 • 1

    5. Περιβάλλον

      Το τσιμέντο αντιμέτωπο με την κλιματική αλλαγή

      Engineer

      Τσιμέντο, ένα υλικό που απαντάται σε πληθώρα στα αστικά κέντρα - και όχι μόνο - καθώς κυριαρχεί στην κατασκευή κτιρίων και υποδομών, που απαρτίζουν το δομημένο περιβάλλον. Το τσιμέντο αποτελεί το πιο ευρέως χρησιμοποιούμενο τεχνητό υλικό στον πλανήτη, ενώ είναι ο δεύτερος περισσότερο χρησιμοποιημένος πόρος, μετά το νερό. Αποτελεί, επίσης, το λόγος ύπαρξης για μερικά από τα πιο εντυπωσιακά κτίρια του κόσμου. Η Όπερα του Σίδνεϊ, ο ναός Lotus στο Δελχί, το Burj Khalifa στο Ντουμπάι, καθώς και το Pantheon της Ρώμη - με τον μεγαλύτερο μη υποστηριζόμενο τσιμεντένιο τρούλο στον κόσμο - όλα οφείλουν την κατασκευή τους στο εν λόγω υλικό.
      Όμως, εκτός από τη συμβολή του στο ανθρωπογενές περιβάλλον και στην πολιτισμική κληρονομιά, το τσιμέντο έχει και έναν σημαντικό αντίκτυπο: αποτελεί την πηγή για περίπου το 8% των παγκόσμιων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα (CO2), σύμφωνα με το think tank Chatham House.
      Ενδεικτικά, το τσιμέντο συμβάλει στις εκπομπές CO2 περισσότερο από τα αεροπορικά καύσιμα (2,5%), ενώ δεν απέχει πολύ από τις παγκόσμιες γεωργικές επιχειρήσεις (12%). Αν μάλιστα ήταν χώρα, θα βρισκόταν στην 3η θέση παγκοσμίως, ακολουθώντας την Κίνα και τις ΗΠΑ. Για την ακρίβεια, η πρωτιά της Κίνας στις παγκόσμιες εκπομπές οφείλεται, εν μέρει, και στην εκτεταμένη οικοδομική της δραστηριότητα.
      Η ιδιαίτερη σύνδεση του υλικού με την κλιματική αλλαγή, είχε ως αποτέλεσμα οι ηγέτες της βιομηχανίας τσιμέντου να βρεθούν το 2018 στην Πολωνία, στη διάσκεψη του ΟΗΕ για την κλιματική αλλαγή - COP24 - για να συζητήσουν τους τρόπους με τους οποίους θα συνεισφέρουν στην ικανοποίηση των απαιτήσεων της Συμφωνίας του Παρισιού για την κλιματική αλλαγή. Για να γίνει αυτό, οι ετήσιες εκπομπές CO2 από τσιμέντο θα πρέπει να μειωθούν τουλάχιστον κατά 16% έως το 2030.
      Πως φαίνονται, λοιπόν, να εξελίσσονται τα πράγματα, σχεδόν τρία χρόνια αργότερα;
      Τρέχουσες εκτιμήσεις του Διεθνούς Οργανισμού Ενέργειας, υποδηλώνουν ότι 4,1 γιγατόνοι τσιμέντου παρήχθησαν παγκοσμίως το 2019. Η παραγωγή έφτασε τους 4,2 Gt το 2014 και έκτοτε παρέμεινε σχεδόν σταθερή στους 4,1 Gt. Ωστόσο, αν δεν γίνουν προσπάθειες για μείωση της ζήτησης, η ετήσια παραγωγή τσιμέντου αναμένεται να αυξηθεί – έστω και ελαφρώς - έως το 2030.
      Παγκόσμια Παραγωγή τσιμέντου 2010-2019

      http://ered.gr/admin/uploads/global-cement-production-2010-2019.png
      IEA, Global cement production, 2010-2019, IEA, Paris, https://www.iea.org/data-and-statistics/charts/global-cement-production-2010-2019
      Η ζήτηση για τσιμέντο στον κατασκευαστικό κλάδο είναι αυτή που προσδιορίζει την παραγωγή και είναι, προφανώς, καθοριστικός παράγοντας για την κατανάλωση ενέργειας στον υποτομέα τσιμέντου και για τις εκπομπές CO2. Επί της παρούσης, η Κίνα είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός τσιμέντου, αντιπροσωπεύοντας περίπου το 55% της παγκόσμιας παραγωγής, ακολουθούμενη από την Ινδία με 8%. Η παραγωγή στην Κίνα αναμένεται να μειωθεί μακροπρόθεσμα, αλλά, ως αντιστάθμισμα, αναμένονται αυξήσεις στην Ινδία και άλλες ασιατικές χώρες, καθώς και στην υποσαχάρια Αφρική, ως αποτέλεσμα της οικονομικής προόδου, της αστικοποίησης και της ανάπτυξης υποδομών σε αυτές τις χώρες.
      Σε κάθε περίπτωση το τσιμέντο αποτελεί ένα εξαιρετικά ανθεκτικό και εύχρηστο υλικό. Είναι φτηνό, μπορεί να παραχθεί σχεδόν οπουδήποτε και έχει όλα τα δομικά χαρακτηριστικά, που το καθιστούν ιδανικό για κτίρια και υποδομές. Με άλλα λόγια, παρότι υπάρχουν εναλλακτικές, η δόμηση χωρίς τσιμέντο αποτελεί μια πρόκληση.
      Επομένως, η μείωση των εκπομπών CO2 με την παράλληλη κάλυψη της παγκόσμιας ζήτησης για τσιμέντο δεν θα είναι εύκολη υπόθεση.
      Ορισμένες στρατηγικές επίτευξης αυτού του στόχου περιλαμβάνουν τη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης, τη μετάβαση σε καύσιμα χαμηλότερου άνθρακα, τη μείωση του λόγου κλίνκερ – του μεγαλύτερου ρυπαντή στο σύνολο της παραγωγικής διαδικασίας - προς τσιμέντο, αλλά και την προώθηση καινοτομιών και νέας τεχνολογίας.
       Πράγματι, εναλλακτικές μορφές τσιμέντου έχουν κάνει δειλά την εμφάνισή τους τα τελευταία χρόνια. Ενδεικτικά η BioMason, μια νεοσύστατη επιχείρηση στη Βόρια Καρολίνα, χρησιμοποιεί βακτήρια, για να δημιουργήσει τούβλα από «βιο-τσιμέντο». Μια ιδέα εμπνευσμένη από τις θαλάσσιες δομές και, μετά από χρόνια έρευνας και ανάπτυξης, πλέον μπορεί να παράγει τούβλα μέσα σε 4 μόλις μέρες, σε θερμοκρασία δωματίου, χωρίς την ανάγκη για ορυκτά καύσιμα και ασβεστοποίηση, που αποτελούν τις κυριότερες πηγές CO2 της βιομηχανίας.
      Ωστόσο, η βιομηχανία κυριαρχείται από λίγους, μεγάλους παραγωγούς, απρόθυμους να πειραματιστούν ή να αλλάξουν επιχειρηματικά μοντέλα. Αλλά και αρχιτέκτονες, μηχανικοί, εργολάβοι και κατασκευαστικές εταιρείες παραμένουν επιφυλακτικοί όσον αφορά τη χρήση νέων δομικών υλικών.  
      Και, φυσικά, σε μια τέτοια βιομηχανία κλίμακας, με τα ψηλά και μεγάλα κτίρια να κυριαρχούν στις σύγχρονες κατασκευαστικές τάσεις, αυξάνοντας τις ανάγκες στατικότητας, αντοχής και διάρκειας στο χρόνο, ο οικονομικός παράγοντας δεν είναι ο μόνος λόγος που κύριοι παίκτες του τομέα διστάζουν να ενσωματώσουν νέα υλικά στις κατασκευές τους.
      Εντούτοις, αν δεν υπάρξει η απαιτούμενη χρηματοδότηση για έρευνα και βελτίωση των υλικών και της τεχνολογίας, η επίτευξη του στόχου μείωσης των εκπομπών CO2 φαίνεται να ξεμακραίνει.   
      Και τα χρονικά περιθώρια στενεύουν διαρκώς.
      Μια άλλη λύση, λιγότερο καινοτόμα, αποτελεί και η μείωση της ζήτησης του ίδιου του προϊόντος, μέσα από ενέργειες όπως η βελτιστοποίηση της χρήσης τσιμέντου σε μίγματα σκυροδέματος, η αποτελεσματικότερη χρήση του σκυροδέματος, η ελαχιστοποίηση των αποβλήτων στην κατασκευή και η μεγιστοποίηση της διάρκειας ζωής των κτιρίων και των υποδομών.
      Η βελτιστοποίηση της απόδοσης των υλικών κερδίζει διαρκώς αυξανόμενη υποστήριξη, καθώς προσφέρει άμεση λύση, χωρίς σημαντικές αλλαγές στην παραγωγική διαδικασία ή υπέρογκες επενδύσεις. Επιπλέον, η υιοθέτηση τέτοιων στρατηγικών κατά τη χρήση τσιμέντου, θα συμβάλει στη μείωση της ζήτησης σε ολόκληρη την κατασκευαστική αλυσίδα, συμβάλλοντας αυτομάτως και στην μείωση των εκπομπών CO2.
      Κανείς δεν αναμένει την εξάλειψη του τσιμέντου από τον κατασκευαστικό τομέα στο προσεχές μέλλον. Και είναι πράγματι αυταπόδεικτο ότι οι ιδιότητες του υλικού δύσκολα μπορούν να αντικατασταθούν πλήρως.
      Ωστόσο, σε μια εποχή όπου η κλιματική αλλαγή αποτελεί κεντρική συζήτηση όλων και το κτιριακό απόθεμα βρίσκεται στο επίκεντρο της προσοχής της ΕΕ, μέσα από κινήσεις όπως το European Green Deal, το Renovation Wave και το New European Bauhaus, η ανάγκη της βιομηχανίας παραγωγής τσιμέντου να κινητοποιηθεί είναι επιτακτική.  
      Περισσότερα...

      1779 • 0

    6. Περιβάλλον

      Ο Όλυμπος κηρύσσεται Εθνικό Πάρκο και φυσικό εργαστήριο βιώσιμης ανάπτυξης με την έκδοση Προεδρικού Διατάγματος

      Engineer

      Τη μέγιστη θεσμική και νομοθετική προστασία του Ολύμπου εξασφαλίζει η έκδοση του Προεδρικού Διατάγματος, με τίτλο «Χαρακτηρισμός της χερσαίας και υδάτινης περιοχής του Όρους Ολύμπου ως Εθνικού Πάρκου, οριοθέτηση και καθορισμός ζωνών προστασίας αυτού, χρήσεων γης, όρων και επιτρεπομένων δραστηριοτήτων», που υπέγραψαν η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Αικατερίνη Σακελλαροπούλου και ο Υφυπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Γιώργος Αμυράς.
      Ο  Όλυμπος, το ξεχωριστής οικολογικής, γεωμορφολογικής, ιστορικής, αισθητικής και επιστημονικής αξίας μυθικό βουνό, ήταν ο πρώτος Εθνικός Δρυμός που θεσμοθετήθηκε με Βασιλικό Διάταγμα το 1938 και υπαγόταν ανέκαθεν σε αυστηρά καθεστώτα προστασίας. Με το Π.Δ., ωστόσο, ανακηρύσσεται Εθνικό Πάρκο και θωρακίζεται με το πιο αυστηρό νομοθετικό πλαίσιο, σύμφωνα με το οποίο καθορίζονται οι ζώνες προστασίας του σε απόλυτη σύμπνοια με τις ενωσιακές οδηγίες για τη φύση. Προβλέπονται λεπτομερώς οι χρήσεις και οι περιορισμοί εντός του Εθνικού Πάρκου, καθώς πρόκειται για το κορυφαίο βουνό στην Ελλάδα από χλωριδικής άποψης με απαράμιλλη ποικιλία και σπανιότητα ειδών. Τα είδη των φυτών του βουνού ξεπερνούν τα 1.700, από τα οποία περίπου τα 30 είναι τοπικά ενδημικά και τα 85 ενδημικά της χώρας. Το βουνό είναι ένας παράδεισος και για την ορνιθοπανίδα, καθώς φιλοξενεί πάνω από 130 είδη πουλιών αλλά και σημαντικά αμφίβια.
      Σύμφωνα με το Π.Δ. χαρακτηρίζεται Εθνικό Πάρκο η χερσαία και η υδάτινη περιοχή του όρους Ολύμπου, που βρίσκεται στην εκτός σχεδίου και εκτός ορίων οικισμών προ του 1923 και κάτω των 2.000 κατοίκων περιοχή των Δήμων Δίου-Ολύμπου του Νομού Πιερίας, Ελασσόνας του Νομού Λάρισας και Κατερίνης του Νομού Πιερίας.
      Όπως ορίζεται στο Π.Δ., μια εκτεταμένη περιοχή, συνολικής έκτασης 235.620 στρεμμάτων, χωρίζεται σε τρεις κλιμακούμενης προστασίας ζώνες και μια τέταρτη περιφερειακή ζώνη που εκτείνεται στην περιοχή με συγκεκριμένα όρια εντός του Δήμου Ελασσόνας.
      Η Α΄ ζώνη, έκτασης 34.710 στρεμμάτων, αποτελεί τον πυρήνα του Εθνικού Πάρκου, που χαρακτηρίζεται ως περιοχή προστασίας της φύσης, γεγονός που μεταφράζεται σε απόλυτη απαγόρευση ανθρωπογενούς δραστηριότητας, πλην των δασοπονικών εργασιών, της συντήρησης, αναβάθμισης και λειτουργίας του Ευρωπαϊκού μονοπατιού Ε4, καθώς και της επιστημονικής καταγραφής και έρευνας.
      Η Β΄ ζώνη, συνολικής έκτασης 55.700 στρεμμάτων, περιλαμβάνει τα τρία ορειβατικά καταφύγια, δίχως να προβλέπει τη δημιουργία νέων και επιτρέπει τη βιώσιμη τουριστική ανάπτυξη, τις ανασκαφές σε αρχαιολογικούς χώρους και την επίσκεψη σε αυτούς,  τις οικοτουριστικές δραστηριότητες και τα αθλήματα βουνού, εκτός από εκείνα που προκαλούν όχληση στα οικοσυστήματα. Επιπλέον, δεν επιτρέπεται η διέλευση και η στάθμευση οχημάτων εκτός του οδικού δικτύου κατά μήκος της προστατευόμενης περιοχής.
      Η περαιτέρω οικοδομική δραστηριότητα επιτρέπεται μόνο στη Γ΄ ζώνη προστασίας, συνολικής έκτασης 145.210 στρεμμάτων, όπου προβλέπεται η κατασκευή υποδομών ξεκούρασης και ορειβατικών καταφυγίων. Στη συγκεκριμένη ζώνη επιτρέπονται η γεωργία με συστήματα ολοκληρωμένης διαχείρισης, η βοσκή, η μελισσοκομία, η υλοτομία και η θήρα από απόφαση της αρμόδιας αρχής και μετά από σύμφωνη γνώμη του Φορέα Διαχείρισης, που ορίζει αυστηρά τα θηρεύσιμα είδη, την κάρπωση και την κυνηγετική περίοδο.
      Η Δ΄ περιφερειακή ζώνη, έκτασης 138.420 στρεμμάτων, τίθεται υπό καθεστώς επιτήρησης της ανθρωπογενούς δραστηριότητας με τη γνωμοδότηση του αρμόδιου Φορέα Διαχείρισης για την αδειοδότηση κάθε προτεινόμενου έργου και δραστηριότητας.
      Περισσότερα...

      1318 • 0

    7. Περιβάλλον

      Η καταστροφή στην Πάλμα όσο η λάβα του ηφαιστείου Κούμπρε Βιέχα κινείται αργά προς τη θάλασσα

      Engineer

      Πέμπτη ημέρα η λάβα του ηφαιστείου της Κούμπρε Βιέχα, στην Πάλμα των Κανάριων Νησιών, κινείται αργά προς τη θάλασσα καταστρέφοντας τα πάντα στο πέρασμά της. Το πλάτος του πύρινου μείγματος έχει φτάσει τα 600 μέτρα, ενώ το ύψος του μετώπου του σε ορισμένα σημεία έχει φτάσει τα 15 μέτρα, καίγοντας σπίτια, αγροτικές εκτάσεις και καλύπτοντας δρόμους και υποδομές. Μέχρι στιγμής η λάβα έχει καλύψει επιφάνεια 166 εκταρίων και έχει «καταπιεί» πάνω από 350 σπίτια. Σχεδόν 7.000 άνθρωποι έχουν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους. 
      Αυτό που ανησυχεί τους ηφαιστειολόγους είναι το γεγονός ότι η λάβα πλέον κινείται πολύ αργά (περίπου 4 μέτρα την ώρα) και αντί να πηγαίνει στη θάλασσα απλώνεται στη στεριά με τον κίνδυνο να προκαλέσεις μεγαλύτερες καταστροφές. 
      Όπως εξηγεί ο ηφαιστειολόγος του Ισπανικού Εθνικού Γεωγραφικού Ινστιτούτου, Σταύρος Μελετίδης, η λάβα κινείται πολύ αργά γιατί «κρυώνει καθώς έρχεται σε επαφή με την ατμόσφαιρα, με την τριβή με το έδαφος και τα δομικά υλικά και, κυρίως, γιατί το μέτωπό της γίνεται όλο και πιο πλατύ».
      AP Photo/Emilio Morenatti Το μόνο θετικό από την αργή πορεία της λάβας είναι ότι οι κάτοικοι κερδίζουν χρόνο να μαζέψουν τα υπάρχοντά τους πριν φύγουν από τα χωριά τους κοντά στην ακτή. Τις πρώτες ημέρες, που η λάβα έτρεχε με 700 μέτρα την ώρα, οι κάτοικοι δεν είχαν πάνω από 15 λεπτά για να φύγουν. Επίσης, έχει σταθεροποιηθεί η σεισμική δραστηριότητα παρά το γεγονός ότι από το ηφαίστειο συνεχίζουν να εκλύονται αέρια, στάχτη και λάβα. Ο καπνός από το ηφαίστειο έχει φτάσει πολλά χιλιόμετρα μακριά και πλησιάζει τη Μεσόγειο.
      Αλλά και όταν η λάβα φτάσει στον Ατλαντικό, υπάρχουν πολλοί κίνδυνοι: Η λάβα έχει θερμοκρασία που ξεπερνά τους 1.000 βαθμούς Κελσίου και αν πέσει στο νερό μπορεί να προκαλέσει εκρήξεις, να προκαλέσει κατολισθήσεις και σύννεφα τοξικού καπνού. Τα φαινόμενα που συνδέονται με την έκρηξη του ηφαιστείου και οι συνέπειές τους μπορούν να έχουν πολλούς μήνες διάρκεια.
      AP Photo/Emilio Morenatti Η Πάλμα, ένα από τα μεγαλύτερα νησιά του αρχιπελάγους των Καναρίων, που είναι δημοφιλής τουριστικός προορισμός, έχει μείνει ανέπαφο από την καταστροφή σε μεγάλο μέρος του, με τουρίστες να συνεχίζουν να ταξιδεύουν εκεί, όπως ήταν προγραμματισμένο. Ωστόσο, τα χωριά που βρέθηκαν στο μέτωπο της φωτιάς έχουν υποστεί τεράστιες ζημιές, καθώς οι αγροτικές καλλιέργειες, οι κτηνοτροφικές υποδομές και ξενοδοχεία έχουν ήδη καταστραφεί. Οι κάτοικοι της Λα Πάλμα βιοπορίζονται κυρίως από τις καλλιέργειες και τον τουρισμό.
       
      Περισσότερα...

      1233 • 0

    8. Περιβάλλον

      Ο ΠΟΥ ορίζει αυστηρότερα κριτήρια για την ποιότητα του αέρα μετά από 16 χρόνια

      Engineer

      Άσθμα, πνευμονικές λοιμώξεις, εγκεφαλικό. Η μόλυνση του αέρα προκαλεί 7 εκατομμύρια πρόωρους θανάτους ετησίως, ωθώντας τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας να θέσει αυστηρότερα όρια για τους κυριότερους ατμοσφαιρικούς ρύπους, όπως τα αιωρούμενα σωματίδια.
      Είναι η πρώτη φορά που ο ΠΟΥ επικαιροποιεί τις γενικές κατευθυντήριες γραμμές του για την ποιότητα του αέρα από το 2005.
      Έκτοτε, νέα δεδομένα έδειξαν «σε ποιο σημείο η ατμοσφαιρική ρύπανση πλήττει όλα τα μέρη του σώματος -- του εγκεφάλου στο βρέφος που είναι σε πλήρη ανάπτυξη μέσα στην κοιλιά της μητέρας του, και σε συγκεντρώσεις ακόμη χαμηλότερες από αυτές που παρατηρήθηκαν προηγούμενα», δήλωσε ο γενικός διευθυντής του ΠΟΥ, Τέντρος Αντανόμ Γκεμπρεγέσους, σε συνέντευξη Τύπου.
      «Δεν υπάρχει τίποτα πιο ουσιώδες στη ζωή από τον αέρα. Και εντούτοις, εξαιτίας της ατμοσφαιρικής μόλυνσης, το απλό γεγονός της αναπνοής προκαλεί 7 εκατομμύρια θανάτους ετησίως», που οφείλονται κυρίως σε μη μεταδοτικές ασθένειες, πρόσθεσε.
      Για τον λόγο αυτό, ο ΠΟΥ μείωσε σχεδόν όλα τα όρια αναφοράς του -νομικά μη υποχρεωτικά- που αφορούν κυρίως τους λεγόμενους κλασικούς ρύπους: τα αιωρούμενα σωματίδια, το όζον, το διοξείδιο του αζώτου, το διοξείδιο του θείου και το μονοξείδιο του άνθρακα.
      «Η ρύπανση του αέρα είναι απειλή για την υγεία σε όλες τις χώρες, ωστόσο πλήττει κυρίως τους πληθυσμούς χωρών χαμηλού ή μεσαίου εισοδήματος», υπογράμμισε ο Δρ Τέντρος, καθώς οι φτωχές χώρες είναι αντιμέτωπες με αυξανόμενα επίπεδα ατμοσφαιρικής ρύπανσης, η οποία εντείνεται από μια αστικοποίηση μεγάλης κλίμακας και μια οικονομική ανάπτυξη που βασίζεται κυρίως στη χρήση ορυκτών καυσίμων.
      Για τον Δρα Χανς Χένρι Κλούγκε, περιφερειακό διευθυντή του ΠΟΥ για την Ευρώπη, "ο καθαρός αέρας θα πρέπει να είναι θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα και απαραίτητη προϋπόθεση για την υγεία και την παραγωγικότητα των κοινωνιών".
      Με την κλιματική αλλαγή, η ρύπανση του αέρα είναι, σύμφωνα με τον ΠΟΥ, μια από τις μεγαλύτερες περιβαλλοντικές απειλές για την υγεία.
      Μερικές εβδομάδες πριν από τη σημαντική διάσκεψη για το κλίμα του ΟΗΕ, την COP26, στη Γλασκόβη, η διευθύντρια του τμήματος Περιβάλλοντος, Κλιματικής αλλαγής και Υγείας του ΠΟΥ υπογράμμισε τη σχέση μεταξύ της καταπολέμησης της κλιματικής αλλαγής και της ρύπανσης του αέρα.
      «Ο ΠΟΥ ετοιμάζει μια πολύ μεγάλη αναφορά που θα παρουσιάσει στην COP26 υπογραμμίζοντας τη σημασία περαιτέρω δράσης ώστε να μετριαστούν τα αίτια της κλιματικής αλλαγής καθώς αυτό θα έχει τεράστιες συνέπειες στην υγεία μειώνοντας τα επίπεδα της ατμοσφαιρικής ρύπανσης», δήλωσε στους δημοσιογράφους.
      Στο παιδί, η ατμοσφαιρική ρύπανση μπορεί να εμποδίσει την ανάπτυξη των πνευμόνων, να προκαλέσει αναπνευστικές λοιμώξεις και να επιδεινώσει το άσθμα. Στον ενήλικα, η ισχαιμική καρδιοπάθεια και τα εγκεφαλικά επεισόδια είναι οι πιο συνήθεις αιτίες πρόωρων θανάτων που αποδίδονται στη ρύπανση του εξωτερικού αέρα.
      Νέα δεδομένα, αναφέρει ο ΠΟΥ, δείχνουν ότι η ρύπανση του εξωτερικού αέρα μπορεί επίσης να προκαλέσει διαβήτη και νευροεκφυλιστικές ασθένειες.
      Όσον αφορά το ποσοστό νοσηρότητας, η ατμοσφαιρική ρύπανση μπορεί συνεπώς να συγκριθεί, σύμφωνα με τον ΠΟΥ, με άλλους παράγοντες σημαντικών κινδύνων για την υγεία, όπως η κακή διατροφή και το κάπνισμα.
      Παρά ταύτα, το 2019 περισσότερο από το 90% του παγκόσμιου πληθυσμού ζούσε σε περιοχές όπου οι συγκεντρώσεις ξεπερνούσαν τις κατώτατες τιμές αναφοράς που είχε ορίσει ο ΠΟΥ το 2005 όσον αφορά την παρατεταμένη έκθεση στα λεπτά σωματίδια PM2,5 (με διάμετρο μικρότερη των 2,5 μικρομέτρων). Ο ΠΟΥ μείωσε επίσης στο μισό την κατώτατη τιμή αναφοράς τους.
      Το 2019, στην περιοχή της νοτιοανατολικής Ασίας και στην περιοχή της ανατολικής Μεσογείου οι ετήσιες συγκεντρώσεις των λεπτών σωματιδίων PM2,5 που σταθμίζονταν ανάλογα με τον αριθμό των κατοίκων ήταν οι πιο υψηλές.
      Αυτά τα σωματίδια μπορούν να εισχωρούν βαθιά μέσα στους πνεύμονες (όπως και τα PM10) αλλά και στην κυκλοφορία του αίματος. Τα λεπτά σωματίδια προέρχονται κυρίως από την καύση καυσίμου σε διάφορους τομείς, κυρίως στις μεταφορές, την ενέργεια, τη βιομηχανία και τη γεωργία.
      Περισσότερα...

      429 • 0

    9. Περιβάλλον

      ΠΟΥ: Παγκόσμια βόμβα τα ηλεκτρονικά απόβλητα

      Engineer

      Ηχηρό «καμπανάκι» χτυπά ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας για την προστασία της υγείας εκατομμυρίων παιδιών, εφήβων αλλά και μελλοντικών μητέρων από την άτυπη επεξεργασία ηλεκτρονικών αποβλήτων, ηλεκτρικών και ηλεκτρονικών συσκευών.
      Είναι χαρακτηριστικό ότι περίπου 18 εκατ. παιδιά και έφηβοι (μερικά έως και 5 ετών) αλλά και 13 εκατ. γυναίκες εργάζονται στον ανεπίσημο τομέα των απορριμμάτων θέτοντας σε κίνδυνο την υγεία ακόμα και αγέννητων βρεφών.
      Ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τα παιδιά, συχνά εμπλέκονται από τους γονείς ή φροντιστές στην ανακύκλωση των ηλεκτρονικών αποβλήτων επειδή τα χέρια τους είναι μικρά και πιο επιδέξια από αυτά των ενηλίκων. Άλλα ζουν, πηγαίνουν στο σχολείο ή παίζουν πολύ κοντά σε κέντρα ανακύκλωσης ηλεκτρονικών αποβλήτων, όπου υψηλά επίπεδα τοξικών ουσιών, όπως μόλυβδος και υδράργυρος, μπορεί να βλάψουν μέχρι και την πνευματική τους ικανότητα.
      Τα συμπεράσματα αυτά προκύπτουν από έκθεση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας με τίτλο «Children and Digital Dumpsites». Σύμφωνα με αυτήν, τα παιδιά που εκτίθενται στα ηλεκτρονικά απόβλητα είναι ιδιαίτερα ευάλωτα στις τοξικές και χημικές ουσίες που περιέχουν, λόγω του μικρότερου μεγέθους τους, των λιγότερο ανεπτυγμένων οργάνων και του γρήγορου ρυθμού ανάπτυξής τους.
      Έτσι απορροφούν περισσότερους ρύπους αναλογικά με το μέγεθός τους και είναι λιγότερο ικανά να μεταβολίσουν ή να εξαλείψουν τοξικές ουσίες από το σώμα τους.
      Ιδιαίτερα οι εργαζόμενοι στην ανάκτηση πολύτιμων υλικών, όπως ο χρυσός και ο χαλκός, κινδυνεύουν να εκτεθούν σε πάνω από 1.000 επιβλαβείς ουσίες, όπως είναι ο μόλυβδος, ο υδράργυρος, το νικέλιο, τα βρωμιούχα επιβραδυντικά φλόγας και οι πολυκυκλικοί αρωματικοί υδρογονάνθρακες.
      Για τις μέλλουσες μητέρες η έκθεση σε τοξικά απόβλητα μπορεί να επηρεάσει την υγεία και την ανάπτυξη των αγέννητων παιδιών τους για όλη τη διάρκεια της ζωής τους. Συγκεκριμένα, μπορεί να παίξει ρόλο σε αρνητικές εκβάσεις κατά τον τοκετό, καθώς και σε χαμηλό βάρος και μέγεθος του μωρού.
      Επίσης η έκθεση σε μόλυβδο από την ανακύκλωση ηλεκτρονικών αποβλήτων έχει σχετιστεί με μειωμένα αποτελέσματα νεογνικής νευρολογικής συμπεριφοράς, αυξημένα ποσοστά διαταραχής ελλειμματικής προσοχής, προβλήματα συμπεριφοράς, αλλαγές στην ιδιοσυγκρασία του παιδιού, δυσκολίες αισθητηριακής ολοκλήρωσης και μειωμένα γνωστικά και γλωσσικά αποτελέσματα.
      Πρόσθετες αρνητικές συνέπειες στην παιδική υγεία είναι οι αλλαγές στη λειτουργία των πνευμόνων, βλάβες στο DNA, διαταραχή λειτουργίας του θυρεοειδούς και αυξημένος κίνδυνος για πλήθος σοβαρών και χρόνιων ασθενειών αργότερα στη ζωή, όπως καρκίνος και καρδιαγγειακές παθήσεις.
      Ταχύτερη παραγωγή στην Ε.Ε
      Τα ηλεκτρονικά απόβλητα είναι η ταχύτερα αναπτυσσόμενη ροή αποβλήτων και στην Ε.Ε., ενώ ανακυκλώνονται λιγότερα από το 40%. Τα απόβλητα που παράγουν οι ηλεκτρονικές συσκευές και ο ηλεκτρικός εξοπλισμός – από τα πλυντήρια ρούχων και τις ηλεκτρικές σκούπες έως τα έξυπνα τηλέφωνα και τους υπολογιστές – εμποδίζουν τις προσπάθειες της Ε.Ε. να μειώσει το οικολογικό της αποτύπωμα.
      Οι μεγάλες οικιακές συσκευές, όπως τα πλυντήρια ρούχων και οι ηλεκτρικές κουζίνες, είναι οι πλέον συλλεγόμενες, αντιπροσωπεύουν δε πάνω από το ήμισυ του συνόλου των συλλεγόμενων ηλεκτρονικών αποβλήτων.
      Ακολουθούν ο εξοπλισμός πληροφορικής και τηλεπικοινωνιών (φορητοί υπολογιστές, εκτυπωτές), οι ηλεκτρονικές συσκευές ευρείας κατανάλωσης και τα φωτοβολταϊκά πάνελ (βιντεοκάμερες, λαμπτήρες φθορισμού), και οι μικρές οικιακές συσκευές (ηλεκτρικές σκούπες, τοστιέρες). Όλες οι άλλες κατηγορίες μαζί, όπως τα ηλεκτρικά εργαλεία και τα ιατροτεχνολογικά προϊόντα, αποτελούν μόλις το 7,2% των συλλεγόμενων ηλεκτρονικών αποβλήτων.
      Χαμηλό το ποσοστό ανακύκλωσης
      Στην Ε.Ε. ανακυκλώνεται λιγότερο από το 40% του συνόλου των ηλεκτρονικών αποβλήτων, ενώ το υπόλοιπο δεν υπόκειται σε διαλογή. Οι πρακτικές ανακύκλωσης στα κράτη – μέλη ποικίλλουν: το 2017, η Κροατία ανακύκλωσε το 81,3% του συνόλου των αποβλήτων ηλεκτρονικού και ηλεκτρικού εξοπλισμού, ενώ στη Μάλτα το ποσοστό ήταν 20,8%.
      Ο απορριπτόμενος ηλεκτρονικός και ηλεκτρικός εξοπλισμός περιέχει δυνητικά επιβλαβή υλικά που ρυπαίνουν το περιβάλλον και αυξάνουν τους κινδύνους για τα άτομα που ασχολούνται με την ανακύκλωση ηλεκτρονικών αποβλήτων. Προκειμένου να αντιμετωπίσει το πρόβλημα αυτό, η Ε.Ε. θέσπισε νομοθεσία για την πρόληψη της χρήσης ορισμένων χημικών ουσιών, όπως ο μόλυβδος.
      Πολλά σπάνια ορυκτά, που είναι απαραίτητα για τη σύγχρονη τεχνολογία, προέρχονται από χώρες οι οποίες δεν σέβονται τα ανθρώπινα δικαιώματα. Προκειμένου να αποφευχθεί η ακούσια στήριξη των ένοπλων συγκρούσεων και των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, οι βουλευτές του Ε.Κ. έχουν θεσπίσει κανόνες που απαιτούν από τους Ευρωπαίους εισαγωγείς ορυκτών σπάνιων γαιών να ελέγχουν το ιστορικό των προμηθευτών τους. Ευρωπαϊκό σχέδιο δράσης
      Τον Μάρτιο του 2020, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρουσίασε ένα νέο σχέδιο δράσης για την κυκλική οικονομία (ΣΔΚΟ), το οποίο συγκαταλέγει τη μείωση των αποβλήτων ηλεκτρονικού και ηλεκτρικού εξοπλισμού στις βασικές του προτεραιότητες. Συγκεκριμένα η πρόταση περιγράφει άμεσους στόχους, όπως το «δικαίωμα επισκευής» και η βελτίωση της δυνατότητας επαναχρησιμοποίησης εν γένει, η καθιέρωση κοινού φορτιστή και η θέσπιση συστήματος ανταμοιβής, ώστε να ενθαρρύνεται η ανακύκλωση ηλεκτρονικών ειδών.
      Τον Φεβρουάριο του 2021, το Κοινοβούλιο ενέκρινε το νέο σχέδιο δράσης για την κυκλική οικονομία ζητώντας πρόσθετα μέτρα για την επίτευξη μιας ουδέτερης ως προς τον άνθρακα, περιβαλλοντικά βιώσιμης, χωρίς τοξικές ουσίες και πλήρως κυκλικής οικονομίας έως το 2050, συμπεριλαμβανομένων αυστηρότερων κανόνων ανακύκλωσης και δεσμευτικών στόχων για τη χρήση και την κατανάλωση υλικών έως το 2030.
      Στον τομέα των ηλεκτρονικών αποβλήτων, οι ευρωβουλευτές καλούν την Ε.Ε. να προωθήσει τη μεγαλύτερη διάρκεια ζωής των προϊόντων μέσω της επαναχρησιμοποίησης και της επισκευής τους.
      Περισσότερα...

      1075 • 1

    10. Περιβάλλον

      Τότεναμ - Τσέλσι, το πρώτο «πράσινο» ντέρμπι με μηδενικές εκπομπές ρύπων

      Engineer

      Σπουδαία πρωτοβουλία από την Τότεναμ, η οποία βάζει στόχο στο ερχόμενο ντέρμπι με την Τσέλσι (19/9, 18:30) να διοργανώσει το πρώτο παιχνίδι στον κόσμο που θα απαιτεί μηδενικές εκπομπές ρύπων για τη μετακίνηση και εναλλακτικές «eco-friendly» παροχές προς τους φιλάθλους.
      Πρόσω ολοταχώς για το πρώτο «πράσινο» ντέρμπι βαδίζει η Τότεναμ, η οποία καλεί τους φιλάθλους της να αφήσουν τα αυτοκίνητα στο σπίτι και να μεταβούν με ποδήλατα ή μέσα μαζικής μεταφοράς στο γήπεδο για το ματς κόντρα στην Τσέλσι.
      Οι Σπερς βάζουν πλώρη για να πετύχουν το «net zero carbon», την ελάχιστη ως μηδαμινή, δηλαδή, εκπομπή ρύπων για μια ποδοσφαιρική αναμέτρηση, χρησιμοποιώντας «eco-friendly» λύσεις για κάθε βασικό κομμάτι της διεξαγωγής της.
      Στο πλαίσιο αυτό, οι φίλοι της ομάδας παροτρύνονται να μεταβούν στο γήπεδο χωρίς τα οχήματά τους, τα κιόσκια του γηπέδου θα παρέχουν vegan φαγητό, βασισμένο σε φυτικά προϊόντα ως μια πιο βιώσιμη επιλογή, ενώ οι ποδοσφαιριστές των δύο ομάδων θα μεταβούν στο γήπεδο με πούλμαν που κινούνται με βιοκαύσιμα και τα μπουκάλια νερού θα αντικατασταθούν εξ ολοκλήρου από ειδικές χάρτινες συσκευασίες!
      Παράλληλα, η Τότεναμ, το κατεξοχήν «πράσινο» club της Premier League σύμφωνα με έρευνα του 2021, έχει έρθει σε συνεννόηση με το δίκτυο Sky Sports για να μειώσει τις εκπομπές ρύπων από τις δικές του καθιερωμένες δραστηριότητες για τη μετάδοση του αγώνα.
       
      Περισσότερα...

      703 • 0

    11. Περιβάλλον

      Το πρώτο θερμοκήπιο με ενεργειακή αυτονομία από ΑΠΕ

      Engineer

      Η πρωτοποριακή αυτή πατέντα που βασίζεται στη νανοτεχνολογία ήδη δοκιμάζεται σε έκταση 200 τ.μ. όπου καλλιεργείται πιλοτικά υδροπονική ντομάτα.
      Το πρώτο 100% πράσινο θερμοκήπιο παγκοσμίως έχουν δημιουργήσει σε αγρόκτημα της Θέρμης τρεις ελληνικές εταιρείες με έδρα τη Θεσσαλονίκη σε συνεργασία με το ΑΠΘ. Το θερμοκήπιο, που έχει πλήρη ενεργειακή αυτονομία αποκλειστικά από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην 85η Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης.
      Η πρωτοποριακή αυτή πατέντα που βασίζεται στη νανοτεχνολογία ήδη δοκιμάζεται σε έκταση 200 τ.μ. όπου καλλιεργείται πιλοτικά υδροπονική ντομάτα. Η πρωτοτυπία του συστήματος είναι ότι τροφοδοτείται με εύκαμπτα φωτοβολταϊκά τρίτης γενιάς, που επίσης παράγονται στην Ελλάδα, σε συνδυασμό με ανεμογεννήτριες, αλλά και τηγανόλαδα, κάτι που τίθεται σε εφαρμογή για πρώτη φορά σε παγκόσμιο επίπεδο. Η δε παραγόμενη ενέργεια αυξάνει τόσο την ποσότητα όσο και την ποιότητα της παραγωγής.
      Τα φωτοβολταϊκά βρίσκονται εγκαταστημένα στην οροφή του θερμοκηπίου για την παραγωγή ενέργειας, την σκίαση κατά την περίοδο της έντονης ακτινοβολίας, αλλά και για την αποτροπή της βλαβερής για τα φυτά και το περιβάλλον του θερμοκηπίου UV ακτινοβολίας.
      «Είναι θερμοκήπιο υδροπονικής καλλιέργειας που παράγει την ενέργεια που χρειάζεται, η οποία αποτελεί και το 40% του κόστους της επένδυσης. Η ενέργεια προέρχεται από τα ημιδιάφανα οργανικά και εκτυπωμένα φωτοβολταϊκά που μπαίνουν πάνω στη σκεπή, αποθηκεύουν την ενέργεια σε μπαταρίες που επίσης παράγουν ελληνικές εταιρείες. Εάν δεν φτάνει αυτή η ενέργεια υπάρχει ανεμογεννήτρια που τη συμπληρώνει. Εάν πάλι είμαστε σε περιοχές, όπως το Νευροκόπι, όπου πέφτει πολύ χαμηλά η θερμοκρασία, το θερμοκήπιο έχει και μία τρίτη πηγή συμπληρωματικής ενέργειας που είναι το τηγανόλαδο. Το φωτοβολταϊκό τρίτης γενιάς δίνει την ενέργεια, σκιάζει, κόβει τη UV ακτινοβολία, αυξάνει την παραγωγή της ντομάτας κατά 15% έως 20% και δίνει την ενεργειακή αυτή λύση. Είναι μία παγκόσμια καινοτομία που θα ταξιδέψει από τη Θεσσαλονίκη σε όλη την υδρόγειο, για να καλύψει ψυχρά και θερμά κλίματα», εξήγησε στη Voria.gr ο ομότιμος καθηγητής Νανοτεχνολογίας του ΑΠΘ, Στέργιος Λογοθετίδης.
      Το totally green θερμοκήπιο αναπτύχθηκε στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού προγράμματος AgroRes με τη συμμετοχή ελληνικών εταιρειών με έδρα την ευρύτερη περιοχή της Θεσσαλονίκης, την ΟΕΤ, τη ΓΕΩΘΕΡΜΙΚΗ και τη SHELTER. Αποτελεί μια ολοκληρωμένη πρόταση αυτόνομης ενεργειακά λειτουργικής μονάδας με οικίσκο κατάλληλη για μεγάλο φάσμα εφαρμογών, καθώς μπορεί να χρησιμοποιηθεί για κάθε είδους αυτόνομη εγκατάσταση, όπως κατοικίες, χώρους στέγασης προσφύγων, στρατιωτικές αποστολές, απομακρυσμένους από αστικά κέντρα οικισμούς ή σε νησιά για παραγωγή ενέργειας.
      Ενεργειακά πάρκινγκ
      Η ίδια τεχνολογία έχει αναπτυχθεί για την δημιουργία ενεργειακών πάρκιγνκ, μέσω των οποίων παράγεται ενέργεια για τη φόρτιση ηλεκτρικών αυτοκινήτων. Με την ίδια ενέργεια που παράγεται από το φως φωτίζεται και τις βραδινές ώρες. To πάρκινγκ αυτόνομης παραγωγής ενέργειας και φόρτισης ηλεκτρικών αυτοκινήτων (OPV Solar Parking and Charging EV), διαθέτει συστήματα ασφαλείας με κάμερες, και φωτισμό και πέρα από χώρους στάθμευσης σε εθνικές οδούς ή σούπερ μάρκετ μπορεί ως σύστημα να τοποθετηθεί και σε στάσεις λεωφορείων.


      «Τα πάρκινγκ από φωτοβολταϊκά τρίτης γενιάς, παράγουν ενέργεια από τον ήλιο, η οποία μπορεί να αποθηκευτεί και να δοθεί απευθείας σε μία γεννήτρια που να μπορεί να φορτίσει ηλεκτρικά αυτοκίνητα», ανέφερε ο κ. Λογοθετίδης και πρόσθεσε: «Βλέπουμε, δηλαδή μία πλήρη καινοτόμο λύση που μπορεί να εφαρμοστεί σε όλα τα μήκη και τα πλάτη για πάρκινγκ σε εθνικές οδούς, σε σούπερ μάρκετ, ακόμα και στις πολυκατοικίες. Είναι μία πράσινη και πλήρως ανακυκλώσιμη λύση και όχι μόνο τεχνολογία και παράγεται από μία εταιρεία της Θεσσαλονίκης με τεχνολογία που αναπτύχθηκε σε συνεργασία με το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και με τη βοήθεια του Συνδέσμου Οργανικών και Εκτυπωμένων Υλικών που εδράζεται στη Θεσσαλονίκη κι έχει 40 μέλη από τέτοιες καινούργιες εταιρείες».
      Πηγή: https://www.voria.gr/article/made-in-thessaloniki-to-proto-thermokipio-me-energiaki-aftonomia-apo-ape
      Περισσότερα...

      1262 • 0

    12. Περιβάλλον

      Θέκλα Τσιτσώνη: Οι ενέργειες ενός αποτελεσματικού σχεδίου δράσης για την αντιμετώπιση των πυρκαγιών και των συνεπειών τους

      Engineer

      Η καθηγήτρια του Τμήματος Δασολογίας & Φυσικού Περιβάλλοντος του ΑΠΘ Θέκλα Τσιτσώνη αριθμεί τις ενέργειες που πρέπει να περιλαμβάνει ένα αποτελεσματικό σχέδιο δράσης για την αντιμετώπιση των πυρκαγιών και των συνεπειών τους.
      — Όσον αφορά την Αττική, πόσο πράσινο έχουμε; Kαι πόσο χρειαζόμαστε;
      Η Αττική διαθέτει αρκετά δάση, τα οποία όμως χρήζουν ιδιαίτερης προστασίας, γιατί στο μεγαλύτερο κομμάτι τους είναι μεσογειακά, με κύριο είδος τη χαλέπιο πεύκη και, όπως είναι γνωστό, τα δάση αυτά, λόγω των υψηλών θερμοκρασιών και της μεγάλης ξηρής περιόδου που επικρατούν στις περιοχές αυτές, κινδυνεύουν από τις πυρκαγιές.
      Για τον λόγο αυτό έχουν αναπτύξει μηχανισμούς επιβίωσης, σπόρους που είναι ώριμοι το καλοκαίρι και κώνους που παραμένουν κλειστοί κατά τη διάρκεια της πυρκαγιάς, οι οποίοι ανοίγουν όταν κρυώσουν και αφήνουν τους σπόρους να πέσουν στο έδαφος, όπου και παραμένουν, περιμένοντας τις βροχές του φθινοπώρου για να φυτρώσουν.
      — Από τις πυρκαγιές που αντιμετωπίζουμε κάθε χρόνο γνωρίζουμε πόσα δάση ξαναγίνονται;
      Όλα τα δάση που καίγονται μπαίνουν σε διαδικασία είτε φυσικής αναγέννησης είτε τεχνητής αναδάσωσης. Μέσα σε τριάντα μέρες από την πυρκαγιά οι καμένες εκτάσεις κηρύσσονται αναδασωτέες, σύμφωνα με το άρθρο 117 του Συντάγματος. Ακολουθεί η άμεση αποτύπωση, χαρτογράφηση και περιγραφή των καμένων εκτάσεων, πράγμα που προστατεύει τις καμένες δασικές εκτάσεις από την καταπάτηση.
      Στη μεσογειακή ζώνη τα οικοσυστήματα της χαλεπίου πεύκης, των αείφυλλων πλατύφυλλων αλλά και των θερμόβιων πλατύφυλλων (δρυοδασών) είναι προσαρμοσμένα στις πυρκαγιές και αναγεννώνται εύκολα μετά από αυτές.
      Συνεπώς, στη ζώνη αυτή δεν έχουμε κανένα πρόβλημα φυσικής αναγέννησης, αρκεί οι εκτάσεις να προστατευτούν από τη βόσκηση τουλάχιστον για πέντε χρόνια, να υπάρχουν δέντρα ηλικίας άνω των είκοσι ετών με ώριμα σπέρματα και οι καμένες επιφάνειες να μην έχουν ισχυρές κλίσεις (>50%). Στο μεγαλύτερο μέρος τα καμένα δάση χαλεπίου πεύκης αναμένεται να αποκατασταθούν φυσικά, τα μεν πεύκα με σπόρους, τα δε πλατύφυλλα είδη (φυλλοβόλα και αείφυλλα) με παραβλάστηση.
      Παρά τη φυσική αναγέννηση, η αναδάσωση είναι αναπόφευκτη, καθώς, εκτός από τις παραπάνω περιπτώσεις, προβλήματα αποκατάστασης υπάρχουν σε κάποια δασικά οικοσυστήματα, π.χ. της ελάτης, όπως συνέβη στην πυρκαγιά της Πάρνηθας το 2007, τα οποία δεν είναι προσαρμοσμένα στις πυρκαγιές, λόγω της ζώνης εξάπλωσής τους.
      Τα δασικά οικοσυστήματα της ελάτης, η οποία είναι σκιόφιλο είδος, παρουσιάζουν πρόβλημα στη φυσική αναγέννηση, διότι οι σπόροι της δεν φυτρώνουν σε απευθείας έκθεση στην ηλιακή ακτινοβολία. Σε περίπτωση πυρκαγιάς, επομένως, είναι απαραίτητη η αναδάσωση με υλικό που προέρχεται από σπόρους της ίδιας ή γειτονικής περιοχής.
      — Η Αθήνα θα υποφέρει από την υπερθέρμανση του πλανήτη; Είναι αλήθεια ότι είναι η πιο ζεστή μητρόπολη της Ευρώπης;
      Η κλιματική αλλαγή είναι γεγονός και η καταστροφή μεγάλων δασικών εκτάσεων από τις πυρκαγιές θα επηρεάσει την οικολογική ισορροπία της χώρας μας, κάνοντας σύντομα αισθητή την αλλαγή του κλίματος. Δημιουργείται, έτσι, με τις πυρκαγιές ένας φαύλος κύκλος, καθώς τα δάση είναι τεράστιες αποθηκευτικές δεξαμενές άνθρακα και, όταν καίγονται, μεγάλες ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα εκπέμπονται στην ατμόσφαιρα, συμβάλλοντας στην κλιματική αλλαγή. Από την πυρκαγιά του 2007 στην Πάρνηθα κάηκαν 25.000 στρέμματα δάσους και πολλά ζώα που ανήκαν σε προστατευόμενα είδη.
      Η καταστροφή αυτής της τόσο μεγάλης δασικής έκτασης κοντά στην Αθήνα σημαίνει θερμότερα καλοκαίρια, παρατεταμένους καύσωνες και πλημμύρες τον χειμώνα. Η Πάρνηθα είναι το «φυσικό κλιματιστικό» της Αθήνας, λόγω της γειτνίασης με την πρωτεύουσα. Η Αθήνα εξελίσσεται στην πιο ζεστή μητρόπολη της Ευρώπης και λόγω του ότι είναι η νοτιότερη μεγαλούπολη της ηπείρου αλλά και λόγω των μεγάλων καμένων εκτάσεων που θα επηρεάσουν την οικολογική της ισορροπία.
      — Οι μεικτές ζώνες, όπου συνυπάρχει άναρχα δάσος με αστικό ιστό, είναι πλέον πραγματικότητα. Τι μέτρα χρειάζεται να παρθούν προκειμένου να μη συμβαίνουν τραγωδίες όπως αυτή στην ανατολική Αττική;
      Διαρκείς περιπολίες στις δασικές περιοχές για έγκαιρη πυρανίχνευση. Πολύτιμοι αρωγοί σε αυτή την προσπάθεια μπορεί να είναι οι εθελοντικές οργανώσεις αλλά και η σύγχρονη τεχνολογία (drones). Επίσης, δημιουργία προστατευτικής ζώνης κενής βλαστήσεως, πλάτους 50+ μέτρων, πέριξ οικισμών που συνορεύουν με δασικά οικοσυστήματα, και δημιουργία απλού σχεδίου εκκένωσης του πληθυσμού σε περίπτωση ανάγκης (δηλαδή συγκέντρωση σε συγκεκριμένους χώρους –πλατείες και παραλίες– ασφαλείς από το θερμικό κύμα της πυρκαγιάς).
      Θέσπιση τετραψήφιου αριθμού ή εφαρμογής κινητής τηλεφωνίας αποκλειστικά για κάθε δήμο και έγκαιρη κοινοποίησή του στους πολίτες για άμεση ενημέρωσή τους σε περίπτωση πυρκαγιάς, ενημέρωση ιδιοκτητών εξοχικών κατοικιών για τον καθαρισμό των ιδιοκτησιών τους από εύφλεκτη βλάστηση και δημιουργία σημείων υδροληψίας, και συστηματική καλλιέργεια του παρακείμενου δάσους. Τέλος, κίνητρα για τη διατήρηση του μωσαϊκού των αγροδασικών συστημάτων και των παραδοσιακών χρήσεων γης (ρητινοκαλλιέργειες, μελισσοκομία κ.λπ.).
      — Οι φωτιές στην Αττική αλλά και γενικά στη χώρα μας έχουν επιφέρει μια τεράστια περιβαλλοντική και οικονομική καταστροφή. Τι απαιτείται να γίνει από δω και πέρα;  
      Πρώτα απ’ όλα, σύνταξη μελέτης για την αποτροπή διαβρωτικών και πλημμυρικών φαινομένων. Χρόνος εκπόνησης; Έως τέλη Σεπτεμβρίου 2021. Πρέπει, επίσης, να υλοτομηθούν τα καμένα δέντρα, να αξιοποιηθεί το ξύλο και να διευθετηθούν κατάλληλα τα υπολείμματα υλοτομίας, όπου αυτό είναι εφικτό, για λόγους αισθητικής αλλά και καλύτερης πυροπροστασίας των μελλοντικών συστάδων. Τα δέντρα που πρέπει να κοπούν άμεσα είναι προς τα ανάντη, σε βάθος όσο το ύψος των υψηλοτέρων δέντρων, και προς τα κατάντη, μια σειρά δέντρων.
      Ακόμα, πρέπει να υλοποιηθούν τα αντιδιαβρωτικά και αντιπλημμυρικά έργα, μια δράση που θα πρέπει τουλάχιστον να περιλαμβάνει: α) δημιουργία κορμοδεμάτων σε περιοχές όπου η κλίση του εδάφους υπερβαίνει το 25%, β) κατασκευή κορμοφραγμάτων στα σημαντικότερα ρεύματα για τη συγκράτηση των φερτών υλικών, και γ) έλεγχο των κοιτών των μεγάλων ρεμάτων που διέρχονται από οικισμούς και λήψη των απαραίτητων μέτρων για πρόληψη δυσάρεστων καταστάσεων. Ο χρόνος υλοποίησης όλων αυτών πρέπει να είναι η περίοδος Σεπτεμβρίου – Δεκεμβρίου 2021.
      Μια άλλη κίνηση προς αυτή την κατεύθυνση αποτελεί η σύνταξη μελέτης αποκατάστασης/αναδάσωσης των καμένων δασών, με χρόνο εκπόνησης έως τα τέλη Οκτωβρίου 2021. Η μελέτη αναδάσωσης θα έχει οριζόντια δομή και θα αφορά την καμένη έκταση στο σύνολό της. Θα εφαρμοστεί όμως μόνο στις εκτάσεις που χρήζουν αναδάσωσης (αποτυχία ή αδυναμία φυσικής αναγέννησης) καθώς και σε εκτάσεις στις οποίες για λόγους προστατευτικούς και αισθητικούς απαιτείται μια διαφορετική προσέγγιση (πέριξ οικισμών και λοιπών εκτάσεων με τουριστικό ή αναψυχικό ενδιαφέρον).
      Επιπλέον, καθώς η αναγέννηση της βλάστησης είναι ένα δυναμικό φαινόμενο που μπορεί να εμφανιστεί το δεύτερο και τρίτο έτος μετά την πυρκαγιά, η μελέτη θα είναι σπονδυλωτή και θα εκτελεστεί σε στάδια ή φάσεις που θα υλοποιούνται με χρονική αλληλουχία. Η επιλογή θα γίνεται με βάση την προτεραιότητα που θα τεθεί και θα σχετίζεται, πέραν της φυσικής αναγέννησης, με την ανάγκη προστασίας και αισθητικής αναβάθμισης, την ύπαρξη των αναγκαίων υδατικών πόρων για την εφαρμογή συντήρησης μετά τη φύτευση κ.ά. Χρόνος έναρξης της υλοποίησης της αναδάσωσης πρέπει να είναι η φυτευτική περίοδος Νοεμβρίου – Δεκεμβρίου 2021.
      Λόγω της τεράστιας έκτασης των καταστροφών, θα χρειαστούν κι άλλες φυτευτικές περίοδοι για να ολοκληρωθεί το έργο της αναδάσωσης. Επειδή έχουμε δύο φυτευτικές περιόδους κατ’ έτος, με πενήντα ημέρες η καθεμία, θα απαιτηθούν περίπου δύο χρόνια για την κάλυψη του συνόλου της προς αναδάσωση έκτασης, αν καλύπτει το 25% της καμένης έκτασης.
      Η έρευνα για την επιτυχή αναδάσωση έδειξε ότι τα σπουδαιότερα προβλήματα που πρέπει να επιλύσει η δασική πράξη είναι αρχικά η επιλογή κατάλληλων φυτικών ειδών, δηλαδή αυτόχθονων ειδών, διότι υπάρχει μεγαλύτερη πιθανότητα επιβίωσης λόγω της μακρόχρονης διαδικασίας προσαρμογής τους. Επίσης, διατηρούνται ο οικολογικός χαρακτήρας και η οικολογική ισορροπία της περιοχής, δεν αλλοιώνεται η φυσιογνωμία της και διατηρείται η βιοποικιλότητα.
      Ακόμη, κρίνεται αναγκαίο να διασφαλιστεί η ποιότητα του φυτευτικού υλικού που θα χρειαστεί, καθώς πρέπει να παραχθεί από σπόρους της χώρας, τοπικής ή κοντινής προέλευσης. Συνεπώς, είναι σημαντικό από πού θα γίνει η προμήθεια αυτών των φυτωρίων, καθώς η εισαγωγή τους από το εξωτερικό είναι οικολογικά απαράδεκτη και θα έχει ως αποτέλεσμα την επιμόλυνση των γενετικών πόρων της χώρας. Είναι απαραίτητη η αναδημιουργία των δασικών φυτωρίων.
      Πολύς λόγος γίνεται τελευταία για τη χρήση στις αναδασώσεις, αντί των πεύκων, άλλων πλατύφυλλων ειδών, δέντρων και θάμνων όπως βελανιδιές, κουτσουπιές, χαρουπιές, τα οποία δεν μεταδίδουν τη φωτιά σε μεγάλη απόσταση, όπως συμβαίνει με τα κουκουνάρια των πεύκων. Κι αυτά όμως καίγονται.
      Δεν φταίνε τα πεύκα για τις πυρκαγιές, φταίει ο τρόπος αντιμετώπισής τους. Η πρόληψη μόνο μπορεί να αποτρέψει την καταστροφή. Δεν υπάρχουν είδη που δεν καίγονται και όσον αφορά τα πλατύφυλλα έχουν πολύ μεγαλύτερες απαιτήσεις σε θρεπτικά συστατικά και νερό για να επιβιώσουν. Τα πεύκα, και δη η χαλέπιος πεύκη, είναι ολιγαρκή, ανθεκτικά στην ξηρασία και συνυφασμένα με το ελληνικό μεσογειακό τοπίο.
      Θα πρέπει, επίσης, να δούμε και την κοινωνική διάσταση των αναδασώσεων και να εξεταστεί σοβαρά το μέτρο της συμμετοχής του τοπικού πληθυσμού σε όλο το φάσμα εργασιών που σχετίζονται με την αναδάσωση. Είναι ένα κοινωνικό μέτρο δημιουργίας εισοδήματος που θα ανακουφίσει όσους επλήγησαν άμεσα ή έμμεσα από τις πυρκαγιές.
      Επείγει όλες οι ενέργειες να γίνουν ταχύτατα, να προσδιοριστούν άμεσα οι ευαίσθητες στη διάβρωση περιοχές (κυρίως περιοχές με μεγάλες κλίσεις) και να γίνουν τα αντιδιαβρωτικά έργα (κυρίως κορμοδέματα και κορμοφράγματα) μέχρι τις αρχές του χειμώνα, επειδή ο προϋπολογισμός εκτέλεσης των απαιτούμενων έργων θα είναι μεγάλος.
      Επείγει, επίσης, να προσδιοριστούν οι οικολογικά ευαίσθητες περιοχές (περιοχές με δυσκολία φυσικής αναγέννησης, όπως αναφέρθηκε παραπάνω), ώστε να γίνουν εντός του πρώτου χειμώνα (μέχρι νωρίς την άνοιξη) οι αναδασώσεις σε αυτές. Ακόμα, άμεσος πρέπει να είναι και ο προσδιορισμός των εκτάσεων με προστατευτικό χαρακτήρα, οι οποίες θα έχουν προτεραιότητα σε έργα αποτροπής της διάβρωσης και των πλημμυρικών φαινομένων αλλά και σε έργα αναδάσωσης.
      Γιάννης Πανταζόπουλος Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO και στο lifo.gr
      Περισσότερα...

      389 • 0

    13. Περιβάλλον

      Έρευνα MIIR: Ο ρόλος της διαφάνειας στη δασοπυροπροστασία

      Engineer

      Έρευνα για την καταγραφή των πόρων που δαπανά η χώρα για την πρόληψη αλλά και την καταστολή δασικών πυρκαγιών, υλοποιεί το Μεσογειακό Ινστιτούτο Ερευνητικής Δημοσιογραφίας (MIIR) με το WWF Greece στο πλαίσιο του προγράμματος Active Citizens Fund των EEA Grants στην οποίο παρουσιάζονται συγκριτικά  πρακτικές διαχείρισης των οικονομικών των πυρκαγιών 11 χωρών που φέρουν ομοιότητες με την Ελλάδα και αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα καθώς όπως επισημαίνεται, απαραίτητη προϋπόθεση για την κατανόηση της αποτελεσματικότητας των στρατηγικών αντιμετώπισης των πυρκαγιών είναι η διαφάνεια.
      Όπως αναφέρεται στην έρευνα, στην Ελλάδα, μπορεί μεν η νομοθεσία να προβλέπει τη δημοσίευση εγγράφων, πληροφοριών και δεδομένων σχετικά με τις δημόσιες πολιτικές, ωστόσο σε πολλές περιπτώσεις το είδος της πληροφορίας που παρέχεται δεν επαρκεί για την κατανόηση της ενδεχόμενης κακής διαχείρισης των πόρων που δαπανώνται για την πρόληψη και καταστολή των δασικών πυρκαγιών. Αλλά και τα οικονομικά στοιχεία δεν είναι σε πολλές περιπτώσεις δημόσια διαθέσιμα και η απόκτηση τους είναι από δύσκολη ως και αδύνατη, όπως στην περίπτωση των δαπανών για τα εναέρια μέσα δασοπυρόσβεσης.
      Ο ρόλος της διαφάνειας στη δασοπυροπροστασία
      Οι καταστροφικές πυρκαγιές που ξέσπασαν στην ελληνική επικράτεια το καλοκαίρι του 2021 θα καταλογογραφηθούν στο τέλος του έτους στο αρχείο συμβάντων για τις δασικές πυρκαγιές που τηρεί το Πυροσβεστικό Σώμα με την υποχρέωση του ν. 4305/2014. Το «ήπιο» 2020 καταγράφηκαν 11.799 συμβάντα δασικών πυρκαγιών σε όλη την επικράτεια, αφήνοντας πίσω τους 167.000 στρέμματα καμένων δασών και δασικών εκτάσεων. Μόνο μέσα σε μία εβδομάδα του φετινού Αυγούστου κάηκαν περισσότερα από 1.200.000 στρέμματα σε όλη τη χώρα…
      «Η γυναίκα του Καίσαρα δεν αρκεί να είναι τίμια, πρέπει και να φαίνεται τίμια». Πόσο όμως το καταφέρνουμε αυτό στη χώρα μας σε σύγκριση με άλλες χώρες όσον αφορά το κόστος πρόληψης και καταστολής δασικών πυρκαγιών;
      Tο Mεσογειακό Ινστιτούτο Ερευνητικής Δημοσιογραφίας (MIIR) προσπαθεί να απαντήσει το παραπάνω ερώτημα ερευνώντας την καταγραφή των πόρων που δαπανά η χώρα για την πρόληψη αλλά και την καταστολή δασικών πυρκαγιών, και η οποία υλοποιείται με το WWF Ελλάς στο πλαίσιο του προγράμματος Active Citizens Fund των EEA Grants.
      Θα περίμενε κανείς ότι μετά από μεγάλες καταστροφές όπως το 2007 και το 2018 αλλά και τις φετινές, θα άλλαζε συνολικά ο τρόπος με τον οποίο διαχειριζόμαστε τις δασικές πυρκαγιές και κυρίως ο τρόπος με τον οποίο δίνουμε σαφή εικόνα για τις αποφάσεις και τον τρόπο λήψης τους. Και τα οικονομικά στοιχεία παίζουν τεράστιο ρόλο σε αυτό. Η αποτελεσματική κατανομή και η διαθεσιμότητα των πόρων θα πρέπει επίσης να συμβαδίζει με το ολοένα αυξανόμενο πρόβλημα των δασικών πυρκαγιών, και ειδικά λόγω των προκλήσεων που προσθέτει η κλιματική αλλαγή. Καθώς οι κυβερνήσεις δεν έχουν απεριόριστους πόρους για τις δασικές πυρκαγιές θα πρέπει να εφαρμόσουν ένα σύστημα που θα πετύχει το μεγαλύτερο δυνατό αποτέλεσμα με το μικρότερο δυνατό κόστος. H ισορροπία μεταξύ κόστους και οφέλους αποδεικνύει την αποτελεσματικότητα των δράσεων της διοίκησης και δημιουργεί ένα αίσθημα στους πολίτες ότι τα χρήματα τους δεν πάνε σε ένα βαρέλι δίχως πάτο.
      Η υποχρέωση τήρησης αρχείου συμβάντων  πυρκαγιών και των εκτάσεων τους από το Πυροσβεστικό Σώμα βάσει του ν.4305/2014  είναι μόνο ένα ελάχιστο προαπαιτούμενο για τη διαμόρφωση και τη χρηματοδότηση των πολιτικών που εστιάζουν στην πρόληψη και την καταστολή τους, καθώς γίνεται ορατό το εύρος και η περιοδικότητα του φαινομένου. Η απλή παρουσίαση αποτελεσμάτων περιστατικών και καμένων εκτάσεων από μόνη της δεν αρκεί για να μετρήσουμε την αποτελεσματικότητα ενός συστήματος.
      Παγκοσμίως, παρατηρείται μία ανησυχητική τάση αύξησης της έντασης των περιστατικών δασικών πυρκαγιών, οφειλόμενη στις υψηλές θερμοκρασίες που επιφέρει η κλιματική αλλαγή και στην περίσσεια της καύσιμης ύλης που προκύπτει, μεταξύ άλλων, από τις σύγχρονες αγροτικές πρακτικές και τις αλλαγές χρήσεων γης. Έτσι στις Ηνωμένες Πολιτείες το κόστος της δασοπυροπροστασίας (πρόληψη και καταστολή) τη δεκαετία του 1990 ήταν μικρότερο του 1 δισ. δολαρίων ετησίως, για να ανέλθει από το 2002 και εξής σε περισσότερα από 3 δισεκατομμύρια. Η αύξηση του προϋπολογισμού, αν και επιβεβλημένη, δεν είναι από μόνη της επαρκής λύση για τον περιορισμό των καταστροφικών πυρκαγιών. Η πολιτεία της Καλιφόρνια στις ΗΠΑ βρίσκεται εδώ και χρόνια αντιμέτωπη με μερικές από τις πιο φονικές και περιβαλλοντικά επιζήμιες δασικές πυρκαγιές στον πλανήτη. Η πύρινη κόλαση που κατέστρεψε την πόλη Paradise το 2018, αφήνοντας πίσω της 85 θύματα, αλλά και η φωτιά που κατέκαψε περισσότερο από 1 εκατομμύριο εκτάρια γης το 2020, καθώς και η φετινή πυρκαγιά “Caldor”, αποτελούν ενδεικτικά παραδείγματα των επικίνδυνων και επιζήμιων δασικών πυρκαγιών που καλούνται οι αρχές να καταστείλουν. Οι αποφάσεις για την πυροπροστασία επηρεάζονται από την κεντρική πολιτική των ΗΠΑ, που ορίζει ότι οι δράσεις πρόληψης και καταστολής δασικών πυρκαγιών χρηματοδοτούνται από την Ομοσπονδιακή Δασική Υπηρεσία με βάση το μέσο οικονομικό κόστος της προηγούμενης δεκαετίας. Βάσει αυτού συντάσσεται ο προϋπολογισμός από το Τμήμα Εσωτερικών και το Γραφείο Δασικών Πυρκαγιών της Πολιτείας της Καλιφόρνια. Η κυβέρνηση της Καλιφόρνια εκδίδει ετήσια αναφορά με τα στατιστικά των δασικών πυρκαγιών χωρίς να περιλαμβάνει οικονομική ανάλυση, αφού στην πολιτεία δεν υπάρχει σχετικό νομικά δεσμευτικό πλαίσιο διαφάνειας και λογοδοσίας. Τα αποτελέσματα της πολιτικής αυτής γίνονται ορατά, αφού η πολιτεία μοιάζει ανήμπορη να αντιμετωπίσει προς το παρόν τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής. Για την περίπτωση των ΗΠΑ υπάρχει και Ομοσπονδιακή νομοθεσία αποκλειστικά για τα θέματα χρηματοδότησης δασικών πυρκαγιών (Wildfire Disaster Funding Act). Θεσπίστηκε προκειμένου να μην απομυζώνται πόροι από άλλες πηγές εις βάρος άλλων δράσεων δασικής και περιβαλλοντικής προστασίας.
      Πολλά μοντέλα υπολογισμού του μελλοντικού κόστους πρόληψης και αντιμετώπισης δασικών πυρκαγιών, όπως και το ελληνικό, βασίζονται κατά κύριο λόγο στα ιστορικά δεδομένα των πυρκαγιών και του κόστους την τελευταία δεκαετία ή την τελευταία χρονιά και δεν συμβαδίζουν με μελλοντικά σενάρια σχετικά με την επίδραση της κλιματικής αλλαγής και της αλλαγής συμπεριφοράς των δασικών πυρκαγιών.
      Στην Ελλάδα σήμερα, το συνολικό κόστος καταστολής (από όλα τα χρηματοδοτικά εργαλεία και φορείς) για το 2020 υπολογίζεται στα 169.000.000 ευρώ,  ενώ της πρόληψης μόνο στα 72.000.000 ευρώ, τα οποία κατά κύριο λόγο αφορούν το κόστος της εμπλοκής του Πυροσβεστικού Σώματος και των Ενόπλων Δυνάμεων. Το αυξημένο κόστος της καταστολής σε σχέση με την πρόληψη, αποτελεί ένα πρώτο προβληματικό σημείο της οικονομικής διαχείρισης της δασοπυροπροστασίας. Όπως έχουμε ξαναγράψει, στρεβλά κριτήρια χρηματοδότησης έχουν ως αποτέλεσμα να δίνονται μεγαλύτερες οικονομικές ενισχύσεις  για τη δασοπυροπροστασία σε δήμους που δεν έχουν στην επικράτειά τους μεγάλες δασικές εκτάσεις, εις βάρος άλλων που αντιμετωπίζουν αυξημένη επικινδυνότητα για καταστροφικές πυρκαγιές.
      Απαραίτητη προϋπόθεση για την κατανόηση της αποτελεσματικότητας των υπαρχουσών στρατηγικών αντιμετώπισης των πυρκαγιών είναι η διαφάνεια.
      Έτσι επιχειρήσαμε να συγκρίνουμε πρακτικές διαχείρισης των οικονομικών των πυρκαγιών, χωρών που φέρουν ομοιότητες με την Ελλάδα και αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα.
      Οι τομείς σύγκρισης μεταξύ έντεκα κρατών (Αυστραλία, Βολιβία, Βουλγαρία, Πολιτεία της Καλιφόρνια/ΗΠΑ, Κύπρος, Γαλλία, Ιταλία, Πορτογαλία, Ρουμανία, Ισπανία και Τουρκία) αφορούσαν σε πρακτικές που σχετίζονται με τη δημοσίευση εθνικών αναφορών που αφορούν την ανάλυση των οικονομικών της δασοπυροπροστασίας ως προς την πρόληψη και την καταστολή, αλλά και την κουλτούρα διαφάνειας και λογοδοσίας που υπάρχει στις υπό εξέταση χώρες. Η Ισπανία φαίνεται πως είναι η χώρα που συγκεντρώνει τις περισσότερες βέλτιστες πρακτικές στον τομέα, καθώς δημοσιεύει στον ιστότοπο του Υπουργείου Οικολογικής Μετάβασης την αναλυτική ετήσια αναφορά για τα οικονομικά των δασικών πυρκαγιών που περιλαμβάνει νομικές, επιχειρησιακές και οικονομικές παραμέτρους, ενώ είναι δημόσια και εύκολα προσβάσιμη στο κοινό. Περιλαμβάνει επίσης στατιστικές αναλύσεις και επικαιροποιημένες εκθέσεις τοπικών φορέων.  Η αναφορά αυτή πληροί τα κριτήρια της έρευνας: 1. να εκδίδεται σε ετήσια βάση, 2. να είναι δημόσια και εύκολα προσβάσιμη στο κοινό και 3. να περιλαμβάνει συγκεκριμένα οικονομικά στοιχεία και αναλύσεις για τα οικονομικά της πρόληψης και καταστολής δασικών πυρκαγιών. Στη σωστή κατεύθυνση και η Τουρκία που -παρά το συνολικότερο έλλειμμα διαφάνειας- φαίνεται πως δημοσιεύει στοιχεία για εσωτερική, διοικητική χρήση των εμπλεκόμενων φορέων στη δασοπυροπροστασία καθώς δεσμεύεται για αυτό από την εσωτερική της νομοθεσία. Η γενική αυτή υποχρέωση περιλαμβάνει και απολογισμό για τον προϋπολογισμό και τον σχεδιασμό για την πρόληψη και καταστολή δασικών πυρκαγιών.
      Στην Ελλάδα, η νομοθεσία (ειδικά μετά την ενσωμάτωση της Οδηγίας 2013/37) ενθαρρύνει τη διαφάνεια προβλέποντας τη δημοσίευση εγγράφων, πληροφοριών και δεδομένων σχετικά με τις δημόσιες πολιτικές. Δεν διευκρινίζεται ωστόσο το είδος των πληροφοριών που είναι κάθε φορά κρίσιμες για έναν τομέα. Έτσι, ενώ σε πολλές περιπτώσεις οι φορείς συμμορφώνονται τυπικά με τις κείμενες διατάξεις, το είδος της πληροφορίας που παρέχεται δεν επαρκεί για την κατανόηση της ενδεχόμενης κακής διαχείρισης των πόρων που δαπανώνται για την πρόληψη και καταστολή των δασικών πυρκαγιών. Τα οικονομικά στοιχεία δεν είναι σε πολλές περιπτώσεις δημόσια διαθέσιμα και η απόκτηση τους είναι από δύσκολη ως και αδύνατη ακόμα και με συγκεκριμένα αιτήματα πληροφοριών. Την απουσία αυτών των δεδομένων διαπιστώνει άλλωστε και η Έκθεση Goldhammer (που ολοκληρώθηκε μετά την καταστροφική πυρκαγιά στο Μάτι το 2018) όπως χαρακτηριστικά αναφέρει: «Δεν έχει υπάρξει μια ολοκληρωμένη μελέτη -με βάση το υπάρχον σύστημα- που να καθορίζει το ελάχιστο, το ιδανικό και το μέγιστο επίπεδο προϋπολογισμού, που αξιοποιούμενος κατάλληλα θα μπορεί να επιτύχει ένα καθορισμένο επίπεδο αποτελέσματος (π.χ. ετήσια μέση καιγόμενη έκταση). Σε συνέχεια της ανωτέρω έλλειψης, οι διατιθέμενες πιστώσεις για τη διαχείριση των πυρκαγιών δασών και υπαίθρου ορίζονται ως προς το συνολικό ύψος και κατανέμονται χωρίς σαφή αντικειμενικά κριτήρια, με βάση υποκειμενικές προσεγγίσεις/αντιλήψεις πολιτικών στελεχών, συγκυρίες όπως πολιτικές πιέσεις για προσλήψεις με κοινωνικά κριτήρια, πίεση προερχόμενη από καταστροφές, συσχετισμοί δυνάμεων και επιρροής φορέων, οικονομική δυσπραγία του κράτους, κ.λπ.»
      Από τις χώρες του δείγματος προκύπτει ότι η Ελλάδα δεν είναι η μόνη χώρα με έλλειψη στοχευμένης πληροφόρησης του κοινού. Εθνική αναφορά σχετικά με τα οικονομικά της δασοπυροπροστασίας και δασοπυρόσβεσης δημοσιεύουν μόνο η Ισπανία και η Τουρκία, ενώ στατιστικά των πυρκαγιών και κάποια γενικά οικονομικά στοιχεία είναι διαθέσιμα για ορισμένες χώρες μέσω του Ευρωπαϊκού Πληροφοριακού συστήματος για τις δασικές πυρκαγιές (EFFIS). Μόνο η Τουρκία και σε περιορισμένο βαθμό η Γαλλία προχωρούν και σε περαιτέρω ανάλυση της σχέσης κόστους-οφέλους σχετικά με τον τρόπο που δαπανώνται οι διατιθέμενοι πόροι, ενώ η Βουλγαρία, η Ισπανία και η Κύπρος έχουν νομική υποχρέωση να το πράττουν, άρα προφανώς παραβαίνουν την ίδια τη νομοθεσία τους.
      Αν και για τις περισσότερες χώρες ο γλωσσικός περιορισμός δεν επιτρέπει την ανάλυση στοιχείων που είναι δημόσια διαθέσιμα, η περίπτωση της Κύπρου προσφέρεται για σύντομη ανασκόπηση: σε αυτό το μικρό ευρωπαϊκό κράτος σημειώθηκαν τη διετία 2018-2019 συνολικά 230 δασικές πυρκαγιές, ενώ τόσο πέρυσι όσο και φέτος μεγάλες φωτιές έχουν καταφέρει να πληγώσουν τους δασικούς πνεύμονες του νησιού. Η Κυπριακή κυβέρνηση λαμβάνει σοβαρά υπόψη της την απειλή των πυρκαγιών και μέσω του Τμήματος Δασών του Υπουργείου Γεωργίας, Ανάπτυξης Υπαίθρου και Περιβάλλοντος χαράσσει τον στρατηγικό σχεδιασμό πρόληψης, που ρίχνει σημαντικό βάρος στις δράσεις ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης των κατοίκων της χώρας. Η σύνταξη ετήσιου προϋπολογισμού πρόληψης και καταστολής και η διαμόρφωση ετήσιας οικονομικής αναφοράς πραγματοποιείται βάσει αυτού του σχεδιασμού από το Τμήμα Δασών, αλλά και συγκεκριμένων λογιστικών οδηγιών από το Κυπριακό Λογιστήριο του Κράτους, χωρίς ωστόσο να περιλαμβάνει κάποια ανάλυση κόστους-οφέλους που να βοηθά στην εκτίμηση της αποτελεσματικότητας των πόρων, ενώ απουσιάζουν και νομικά δεσμευτικοί κανόνες διαφάνειας και λογοδοσίας. Παρόλα αυτά, τα κριτήρια που διαμορφώνουν την κατανομή των πόρων προκύπτουν μέσα από μία διαδικασία που συμπεριλαμβάνει την εθνική ηγεσία της χώρας, αφού απαιτείται η έγκριση του ετήσιου οικονομικού σχεδιασμού από το Υπουργικό Συμβούλιο και η ψήφιση από το Κυπριακό Κοινοβούλιο. Για τον σχεδιασμό του Τμήματος Δασών προετοιμάζεται κάθε χρόνο μία μελέτη σκοπιμότητας που περιλαμβάνει τους στόχους για τη διαχείριση των πυρκαγιών. Οι προκαθορισμένοι στόχοι μπορεί να μην καθιστούν εύκολη την προσαρμογή σε πιθανές έκτακτες καταστάσεις, ωστόσο η εκπόνηση της μελέτης σκοπιμότητας μοιάζει να συμβάλει στην ορθή διαχείριση της πρόληψης και της καταστολής, καθώς και την αποτελεσματική σύνδεση του σχεδιασμού με την πράξη στο πεδίο, που πολλές φορές είναι το κρίσιμο ζητούμενο.
      Από την έρευνα προκύπτει επίσης ότι τα υπό εξέταση κράτη έχουν διαφορετικές νομοθετικές προσεγγίσεις όσον αφορά την υποχρέωση σε διαφάνεια και λογοδοσία σχετικά με τα ζητήματα των δασικών πυρκαγιών. Γενικό συμπέρασμα είναι πως η (κακή) πρακτική προκύπτει από το νομοθετικό κενό. Για τις περισσότερες υπό εξέταση χώρες, το νομικό κενό για τη διαφάνεια και τη λογοδοσία αποτελεί τη βάση για τη μη εδραίωση καλών πρακτικών.
      Η σημασία της πρόληψης
      Η ανάγκη για καλές πρακτικές διαφάνειας και λογοδοσίας δεν υπογραμμίζεται μόνο για να ικανοποιηθεί το αίτημα των πολιτών να γνωρίζουν πού πηγαίνουν τα χρήματά τους -για να το πούμε με απλά λόγια. Η δημοσίευση στοιχείων που αφορούν κυρίως τις στρατηγικές πρόληψης και καταστολής και τη χρηματοδότηση των σχετιζόμενων ενεργειών είναι το πρώτο βήμα για να καταλάβουμε τι πηγαίνει προοδευτικά λάθος με τις πυρκαγιές.
      Το ΜΙΙR αναζήτησε πληροφορίες για τις μεθόδους πρόληψης και καταστολής σε χώρες που έχουν κοινά στοιχεία με την Ελλάδα, παρόμοιες περιβαλλοντικές συνθήκες ή αντιμετωπίζουν υψηλό κίνδυνο πυρκαγιάς για άλλους λόγους. Χώρες όπως η Κροατία, το Ισραήλ, η Χιλή και η Νότιος Αφρική έρχονται ολοένα και περισσότερο αντιμέτωπες με καταστροφικές πυρκαγιές για τα οικοσυστήματά τους αλλά για και την ανθρώπινη διαβίωση και δραστηριότητα στις ζώνες μίξης δασών και οικισμών (Wildland Urban Interface).
      Στα δημόσια διαθέσιμα στοιχεία για τις χώρες αυτές γίνεται φανερή η έλλειψη επάρκειας δεδομένων για τη χάραξη αποτελεσματικότερων στρατηγικών πρόληψης (Ισραήλ), ο συνεπακόλουθος μικρός βαθμός ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης των τοπικών κοινωνιών (Χιλή) και η ανάγκη για μελέτη και εδραίωση πρόσθετων πρακτικών πρόληψης, όπως η χρήση προδιαγεγραμμένου πυρός (Νότιος Αφρική).
      Γίνεται ευρέως αποδεκτό από το σύνολο των στοιχείων που μελετήσαμε για την αντιμετώπιση των πυρκαγιών, πως το στοίχημα είναι η ανάπτυξη δράσεων πρόληψης. Η καταστολή αποτελεί το τελευταίο χαρτί στη μάχη με τη φωτιά και μπορεί συχνά να γίνει το προκάλυμμα για την εξυπηρέτηση άλλων οικονομικών συμφερόντων (π.χ. δημόσιες συμβάσεις για εξοπλισμό). Οι αιτίες πρόκλησης πυρκαγιών (η διαθέσιμη καύσιμη ύλη, το κλίμα) έχουν καταγραφεί από όλες τις χώρες, μαζί με τους ανθρώπινους παράγοντες (την ακούσια, την εκούσια και την πρόκληση πυρκαγιάς λόγω αμέλειας) και οι λύσεις που έχουν διατυπωθεί συμπεριλαμβάνουν την ενδυνάμωση των τοπικών κοινωνιών με καλύτερη πληροφόρηση και ανάληψη δράσης, αλλά και ένα σύνολο ενεργειών από την Πολιτεία, όπως η δασική διαχείριση, η χρήση δορυφορικών συστημάτων και τεχνολογίας για έγκαιρη προειδοποίηση, η συστηματική παρουσία εκπαιδευμένου προσωπικού (εθελοντών και μη) σε δασικές περιοχές κ.α. Τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι: κατά πόσο αυτά ήδη εφαρμόζονται; Πόσα χρήματα θα εξοικονομούνταν εάν αυτά ήταν παγιωμένες πρακτικές που ενθαρρύνει η Πολιτεία; Δεν θα ήταν ορθότερο να επενδύσουμε στην πρόληψη δημιουργώντας παράλληλα και νέες οικονομικές δραστηριότητας παρά να δίνουμε το βάρος στην καταστολή και εν τέλει να πληρώνουμε τεράστια ποσά στην αποκατάσταση φυσικού περιβάλλοντος και περιουσιών;
      Η συχνότητα και η σφοδρότητα των πυρκαγιών πλέον, δεν δημιουργούν περιθώρια για περισυλλογή και ανασύνταξη, κάνοντας επιτακτική την ανάγκη να μπορούμε όλοι να έχουμε πρόσβαση σε μία αναλυτική εθνική αναφορά για τα οικονομικά των δασικών πυρκαγιών. H συνολική οικονομοτεχνική ανάλυση των αναγκών πρόληψης και καταστολής, η τεκμηρίωση τους και η αιτιολόγηση τους σε βάθος χρόνου είναι ο μόνος δρόμος για την ορθολογική κατανομή των πόρων και βασικός πυλώνας για την βελτίωση τους συστήματος δασοπυροπροστασίας.
      Το έργο με τίτλο «Ενίσχυση της διαφάνειας και λογοδοσίας στη χρηματοδότηση της πρόληψης και της καταστολής των δασικών πυρκαγιών με τη συμβολή της κοινωνίας των πολιτών» υλοποιείται στο πλαίσιο του προγράμματος Active citizens fund, με φορέα υλοποίησης το WWF Ελλάς και εταίρο το Μεσογειακό Ινστιτούτο Ερευνητικής Δημοσιογραφίας (MIIR).
      To Μεσογειακό Ινστιτούτο Ερευνητικής Δημοσιογραφίας (MIIR)
      To Μεσογειακό Ινστιτούτο Ερευνητικής Δημοσιογραφίας (MIIR) ιδρύθηκε τον Ιανουάριο του 2019 με στόχο να ενισχύσει τη δημοσιογραφική έρευνα που έχει ως αντικείμενο τον έλεγχο της εξουσίας και την προάσπιση του κοινωνικού συμφέροντος.
      Η ομάδα του φιλοδοξεί μέσα σε ένα περιβάλλον κρίσης και απαξίωσης της δημοσιογραφίας, να συμβάλλει στη δημιουργία ενός οικοσυστήματος ερευνητών στην Ελλάδα και στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου.
      Στον πυρήνα της φιλοσοφίας του βρίσκονται οι αρχές της ανεξάρτητης, μαχητικής δημοσιογραφίας, η διαφάνεια, η συνεργασία και η αλληλεπίδραση, η διαρκής εκπαίδευση δημοσιογράφων και κοινού. Το δημοσιογραφικό περιεχόμενο του MIIR παρέχεται δωρεάν στους αναγνώστες, ενώ ο οργανισμός δεν δέχεται οποιουδήποτε είδους διαφήμιση και δημοσιεύει τις πηγές των οικονομικών του πόρων.
      Περισσότερα...

      489 • 0

    14. Περιβάλλον

      Επιδείνωση των ακραίων ξηρασιών τα καλοκαίρια σε Μεσόγειο και Ευρώπη

      Engineer

      Η Ευρώπη και ακόμη περισσότερο η Μεσόγειος οδεύουν προς ένα μέλλον με αυξανόμενες σοβαρές έως ακραίες ξηρασίες τα καλοκαίρια. Ολοένα περισσότερες ξηρασίες τα καλοκαίρια θα χαρακτηρίζονται ακραίες και, παράλληλα, ολοένα συχνότερα αυτές θα ακολουθούνται από πιο υγρούς χειμώνες με λιγότερη ξηρασία.
      Αυτό είναι το μάλλον δυσοίωνο συμπέρασμα μιας νέας διεθνούς επιστημονικής έρευνας, σύμφωνα με την οποία, εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής που τείνει να λάβει πια χαρακτηριστικά κρίσης, θα γίνονται όλο και συχνότερες οι περίοδοι ανομβρίας, ξηρασίας και άλλων ακραίων φαινομένων έως το τέλος του 21ου αιώνα.
      Οι ερευνητές από τη Γερμανία και τον Καναδά, με επικεφαλής τη Μαγκνταλένα Μιτελμάγιερ του Πανεπιστημίου Λούντβιχ-Μαξιμίλιανς του Μονάχου, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό για θέματα περιβάλλοντος «Frontiers in Water», βρήκαν μια «σαφή τάση για ολοένα και περισσότερες, μεγαλύτερης διάρκειας και πιο έντονες θερινές ξηρασίες, αυξάνοντας το έλλειμμα βροχοπτώσεων έως το τέλος του αιώνα».
      Σύμφωνα με τους διεθνείς οργανισμούς, οι ξηρασίες αποτελούν τον πιο σοβαρό κίνδυνο για τη γεωργία και την κτηνοτροφία σε όλο τον κόσμο, επηρεάζοντας κάθε χρόνο περίπου 55 εκατομμύρια ανθρώπους. Οι επιπτώσεις των ξηρασιών είναι οικονομικές, κοινωνικές και περιβαλλοντικές.
      Η μελέτη εκτιμά ότι μακροπρόθεσμα (μετά το 2080) η Ευρώπη - και αυτό δεν αφορά μόνο τη Νότια -θα δει μια αύξηση στη συχνότητα και στην ένταση των ξηρασιών, με αντίστοιχη μείωση στις ξηρασίες του χειμώνα. Όσο περνάνε τα χρόνια, θα μεγαλώνει η «ψαλίδα» ανάμεσα στις θερινές και στις χειμερινές ξηρασίες, με τις πρώτες να αυξάνουν και τις δεύτερες να μειώνονται.
      Περιοχές που θα γνωρίσουν μεγαλύτερες ξηρασίες, ιδίως τα καλοκαίρια (με ό,τι αυτό συνεπάγεται, π.χ. για τον κίνδυνο δασικών πυρκαγιών), θα είναι η Μεσογειακή Ευρώπη, αλλά επίσης και άλλα μέρη όπως η Ιβηρική Χερσόνησος, οι Άλπεις και η Ανατολική Ευρώπη. Ειδικότερα στη Νότια Ευρώπη και στη Μεσόγειο εκτιμάται ότι έως το τέλος του τρέχοντος αιώνα οι καλοκαιρινοί μήνες με ακραία ξηρασία μπορεί να φθάσουν το 80%, με αύξηση πάνω από 50% σε σχέση με τα σημερινά επίπεδα ξηρασίας, ενώ στην Ιβηρική Χερσόνησο ίσως και το 96%.
      Σύνδεσμος για την επιστημονική δημοσίευση εδώ 
      Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
      Περισσότερα...

      523 • 0

    15. Περιβάλλον

      Καμένο το 1/6 των δασών της Αττικής από τις πρόσφατες πυρκαγιές

      Engineer

      Το 16% των δασών της ηπειρωτικής Αττικής -δηλαδή περίπου το ένα έκτο του συνόλου- εκτιμάται ότι κάηκαν κατά τις πρόσφατες πυρκαγιές σε Σχίνο, Βαρυμπόμπη, Κερατέα και Βίλια, σύμφωνα με ανάλυση του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών/meteo.gr.
      Αξιοποιώντας τη βάση δεδομένων CORINE της Ευρωπαϊκής Ένωσης και σύμφωνα με πρόσφατες λεπτομερείς δορυφορικές καταγραφές, οι πυρκαγιές υπολογίστηκε ότι έκαψαν περίπου 240.000 στρέμματα, εκ των οποίων τα 186.000 στρέμματα είναι δασικές εκτάσεις, ποσοστό που αναλογεί στο 16%, περίπου, των συνολικών δασικών εκτάσεων του νομού.

      Περισσότερα...

      461 • 1

    16. Περιβάλλον

      Οι αποκλίσεις θερμοκρασίας το καλοκαίρι του 2021

      Engineer

      Το καλοκαίρι του 2021 χαρακτηρίστηκε από ακραία υψηλές τιμές θερμοκρασίας με δύο σοβαρά κύματα καύσωνα κατά τη διάρκεια των οποίων καταγράψαμε νέα θερμοκρασιακά ρεκόρ. Τα γραφήματα παρουσιάζουν τις ημερήσιες αποκλίσεις της μέγιστης θερμοκρασίας από τη μέση μηνιαία τιμή της περιόδου 2010-2019, τους τρεις καλοκαιρινούς μήνες του 2021, σε 7 μετεωρολογικούς σταθμούς του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών/meteo.gr. Η περίοδος σύγκρισης (2010-2019) αποτελεί τη θερμότερη περίοδο στη σύγχρονη ιστορία των καταγραφών θερμοκρασίας, επομένως οι θετικές αποκλίσεις των τιμών έχουν ιδιαίτερη βαρύτητα. 
      Κιλκίς: 

      Ιωάννινα:

      Τρίκαλα: 

      Αθήνα (κέντρο): 

      Σπάρτη:

      Λίνδος: 

      Ρέθυμνο:

      Στους περισσότερους μετεωρολογικούς σταθμούς η θερμοκρασία ήταν υψηλότερη από τα φυσιολογικά για την εποχή επίπεδα περισσότερες από τις μισές ημέρες του καλοκαιριού. Στα Τρίκαλα Θεσσαλίας θετικές αποκλίσεις καταγράφηκαν τις 72 από τις 92 συνολικά ημέρες του καλοκαιριού, και 69 ημέρες με θετικές αποκλίσεις καταγράφηκαν στα Ιωάννινα. Ο παρακάτω πίνακας παρουσιάζει το σύνολο ημερών με θετικές αποκλίσεις θερμοκρασίας ανά μήνα και συνολικά το καλοκαίρι του 2021. 

      Μπορείτε να βλέπετε τις αποκλίσεις των τιμών της μέγιστης θερμοκρασίας ανά περιφέρεια και ανά μήνα από τη σελίδα μας πατώντας εδώ. 
      Πηγή: meteo.gr - https://www.meteo.gr/article_view.cfm?entryID=1909
      Περισσότερα...

      553 • 0

    17. Περιβάλλον

      Η ακτινογραφία των πυρκαγιών: Τα οκτώ βασικά συμπεράσματα και οι μεγάλοι μεταπυρικοί κίνδυνοι

      Engineer

      Τις πρόσφατες πυρκαγιές στην Ελλάδα ακτινογραφούν σε τεύχος 260 και πλέον σελίδων ο καθηγητής Δυναμικής Τεκτονικής Εφαρμοσμένης Γεωλογίας και Διαχείρισης Φυσικών Καταστροφών και Πρόεδρος του Τμήματος Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος του ΕΚΠΑ Ευθύμης Λέκκας και ομάδα 46 επιστημόνων, συγκεντρώνοντας στοιχεία από επιτόπια έρευνα και σύγχρονα μέσα τηλεπισκόπησης.
      Από την ακτινογραφία των δασικών πυρκαγιών στη χώρα μας το τελευταίο διάστημα προκύπτουν τα ακόλουθα συμπεράσματα:
      Οι δασικές πυρκαγιές του Αυγούστου 2021 ήταν μέρος μιας από τις πιο σοβαρές αντιπυρικές περιόδους των τελευταίων δεκαετιών στην Ελλάδα, και εκδηλώθηκαν με τη μορφή μεγα-πυρκαγιών και πολλαπλών ταυτόχρονων πυρκαγιών σε διάστημα περίπου 25 ημερών. Μεταξύ των σημαντικότερων επιπτώσεων των πυρκαγιών ήταν οι καταστροφές σε πολλαπλά δασικά οικοσυστήματα και σε εκατοντάδες ιδιοκτησίες, επηρεάζοντας τις κοινωνικοοικονομικές δραστηριότητες. Μεταξύ των πολλών παραγόντων, που δυσχέραναν τη μάχη για την κατάσβεση των δασικών πυρκαγιών, ήταν η πολύπλοκη γεωμορφολογία και η έλλειψη προσβασιμότητας σε τμήματα των περιοχών. Οι πυρκαγιές αναμένεται να επηρεάσουν σε διαφορετικό βαθμό (ανάλογα με την τοποθεσία και τη σοβαρότητα) τις υδρογεωμορφολογικές διεργασίες των καμένων περιοχών. Τα αυξημένα ποσοστά διάβρωσης και απορροής αναμένεται να οδηγήσουν σε αυξημένη συχνότητα μεταπυρικών πλημμυρών, λασπορροών και κατολισθήσεων για χρονική περίοδο, που δεν μπορεί να εκτιμηθεί, αλλά μπορεί να κυμαίνεται από 2 έως 15 χρόνια με βάση την τρέχουσα βιβλιογραφία. Λόγω των μεταπυρικών αυτών φαινομένων, μέρος του οδικού δικτύου και των πλημμυρικών πεδίων των πυρόπληκτων περιοχών αναμένεται να παρουσιάζουν σε μεγάλο βαθμό πρόσθετους κινδύνους κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Ειδικά, κατολισθήσεις, λασπορροές και πλημμύρες σε δρόμους, ιρλανδικές διαβάσεις και παράκτιες οδούς. Μέρη των καμένων περιοχών έχουν υψηλό δυναμικό πλημμύρας, με πλούσιο ιστορικό πλημμυρών (ειδικά στη Βόρεια Εύβοια). Το πρόβλημα σε αυτές τις περιοχές αναμένεται να ενταθεί. Πρέπει να δοθεί προσοχή σε ροές πλούσιες σε φερτά, που θα μπορούσαν να βλάψουν τις υποδομές και να μπλοκάρουν κρίσιμες διατομές του υδρογραφικού δικτύου (όπως συνέβη στις πλημμύρες της Κινέτας και της Μάνδρας). Τα παραπάνω πρέπει να ληφθούν υπόψιν στον σχεδιασμό ή επανασχεδιασμό των υποδομών. Είναι σημαντική η διεξαγωγή λεπτομερών μελετών μετριασμού των μεταπυρικών κινδύνων σε όλες τις πυρόπληκτες περιοχές με ταχεία αξιολόγηση τους και ο προγραμματισμός έξυπνων δομικών και μη δομικών μέτρων για τη μείωση κινδύνου από πλημμύρες, κατολισθήσεις κ.ά. φαινόμενα. Πρόκειται για το 25ο τεύχος της έκδοσης Newsletter of Environmental, Disaster, and Crises Management Strategies, το οποίο είναι διαθέσιμο εδώ, η ψηφιακή αποτύπωση (Ηub) του οποίου είναι προσβάσιμη εδώ.
       
      Περισσότερα...

      519 • 0

    18. Περιβάλλον

      Το Σίδνεΐ επιβάλλει λευκές στέγες και ένα δέντρο σε κάθε κήπο για να αντιμετωπίσει την κλιματική αλλαγή

      Engineer

      Το Σίδνει σκοπεύει να απαγορεύσει τις σκουρόχρωμες στέγες και να απαιτήσει από όλους τους ιδιοκτήτες ακινήτων να φυτέψουν τουλάχιστον ένα δέντρο σε κάθε κήπο, καθώς οι αρχές θέλουν να αντιμετωπίσουν την κλιματική αλλαγή και τις συνέπειες των αυξανόμενων θερινών θερμοκρασιών που μπορούν να ξεπεράσουν τους 50 βαθμούς Κελσίου. 
      Οι κανόνες θα ισχύουν αρχικά για τα προάστια στα νοτιοδυτικά της πόλης, όπου τετράγωνα με σκουρόχρωμα σπίτια, χωρίς δέντρα. «Οι στέγες όχι μόνο διατηρούν τη θερμότητα και αυξάνουν την θερμοκρασία, αλλά οδηγούν επίσης σε υψηλούς λογαριασμούς ηλεκτρικού ρεύματος λόγω της ανάγκης ψύξης των σπιτιών», δήλωσε ο Rob Stokes, υπουργός σχεδιασμού για τη Νέα Νότια Ουαλία.
      «Η ανάγκη προσαρμογής και άμβλυνσης της αστικής θερμότητας δεν είναι μελλοντική πρόκληση. Είναι ήδη εδώ», πρόσθεσε.
      Αντίθετα, υποχρεωτικές θα είναι οι ανοιχτόχρωμες στέγες στα καινούρια σπίτια ενώ τα νέα οικόπεδα θα πρέπει να είναι αρκετά μεγάλα ώστε να έχουν ένα δέντρο στην πίσω αυλή. 
      Η έκθεση της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή που δημοσιεύθηκε αυτόν τον μήνα, ανέφερε ότι η αστικοποίηση έχει επιδεινώσει τις επιπτώσεις της υπερθέρμανσης του πλανήτη στις πόλεις. Στις χερσαίες περιοχές της Αυστραλίας η θερμοκρασία έχει αυξηθεί κατά περίπου 1,4 βαθμούς Κελσίου από το 1910.
      Η έκθεση έδειξε ότι μπορεί να υπάρξουν καταστροφικές επιπτώσεις στην υγεία, την οικονομία και το περιβάλλον εάν η κυβέρνηση δεν ενεργήσει άμεσα. «Χρειαζόμαστε αυλές που να είναι αρκετά μεγάλες για να φυτέψουμε ένα δέντρο ή να έχουμε έναν κήπο. Επίσης, πρέπει να πούμε αντίο στην τάση να έχουμε σκουρόχρωμες στέγες» όπως είπε χαρακτηριστικά.
      Μελέτες έχουν δείξει ότι τμήματα στα δυτικά του Σίδνεϊ είναι από τα λιγότερο φυλλώδη στην αστική Αυστραλία. Σε ορισμένα μέρη η φυσική σκιά, μετά βίας καλύπτει το 1% της επιφάνειας ενώ, αντίθετα, στη βόρεια ακτή του Σίδνεϊ η κάλυψη με δέντρα φτάνει ως και το 60%.
      Ο Mattheos Santamouris, καθηγητής αρχιτεκτονικής στο Πανεπιστήμιο της Νέας Νότιας Ουαλίας σημειώνει ότι οι «δροσερές στέγες» θα μπορούσαν να μειώσουν την κατανάλωση ενέργειας από μη μονωμένα κτίρια στο δυτικό Σίδνεϊ έως και 50%.
      Μιλώντας στη The Sydney Morning Herald εξήγησε ότι τα δυτικά προάστια της πόλης ήταν σταθερά πολύ πιο ζεστά από τα ανατολικά και επηρεάζονται από τους καυτούς ανέμους της ερήμου.
      Ωστόσο, ο Stephen McMahon, πρόεδρος του τμήματος της Νέας Νότιας Ουαλίας του Ινστιτούτου Αστικής Ανάπτυξης της Αυστραλίας, επέκρινε τους νέους νόμους ως «κακώς σχεδιασμένους και μη λειτουργικούς».
      Ο ίδιος αντιτίθεται στους κανόνες που απαιτούν «κάθε στέγη να βάφεται λευκή» ενώ εκτίμησε ότι μία τέτοια απόφαση θα οδηγήσει σε επιβαλλόμενη γραφειοκρατική νωχελικότητα στις νέες κοινότητες, προσφέροντας αμελητέα βελτίωση στη θερμική απόδοση».
      Με πληροφορίες των The Times
      Περισσότερα...

      3128 • 10

    19. Περιβάλλον

      Διαδραστικός χάρτης με τις θερμοκρασιακές μεταβολές στην Ελλάδα σε σχέση με τη δεκαετία του ΄60

      Engineer

      Δεν είναι, δυστυχώς, ένα σπάνιο καιρικό φαινόμενο για την Ελλάδα ο πολυήμερος καύσωνας της τελευταίας περιόδου. Οπως καταγράφει το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών από το 1981 μέχρι σήμερα, συνολικά 10 καύσωνες με τα ίδια χαρακτηριστικά, δηλαδή τις υψηλές θερμοκρασίες και τη μεγάλη διάρκεια, έχουν χτυπήσει τη χώρα.
      Η δημοσιογραφική ομάδα του MIIR, σε συνεργασία με το Ευρωπαϊκό Δίκτυο Δημοσιογραφίας Δεδομένων (EDJNET) επεξεργάστηκε κλιματικά δεδομένα του European Centre for Medium – Range Weather Forecasts, συγκρίνοντας τη μέση θερμοκρασία σε όλους τους δήμους της χώρας για τη δεκαετία του 1960 και για τη δεκαετία 2009 – 2018, που αποτυπώνουν με απτό τρόπο τα αποτελέσματα της κλιματικής αλλαγής.
      Τα αρχικά δεδομένα έχουν ληφθεί από την υπηρεσία Copernicus, που προσφέρεται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και αναπτύσσεται από το Ευρωπαϊκό Κέντρο Μεσοπρόθεσμων Μετεωρολογικών Προβλέψεων (ECMWF). Αποτελούνται από μια σύνθεση διαφόρων κλιματολογικών μεταβλητών και περιέχουν επίσης δεδομένα σχετικά με τη θερμοκρασία που μετράται στα 2 μέτρα από το επίπεδο του εδάφους. Πρόκειται για μια πολύ πλούσια βάση στοιχείων, καθώς αποτελείται από σχεδόν 97 δισεκατομμύρια σημεία δεδομένων: 1.142.761 χωρικά κύτταρα, το καθένα με 4 μετρήσεις θερμοκρασίας που καλύπτουν χρονικό διάστημα 58 ετών (από 01/01/1961 έως 31/12/2018). Το αποτέλεσμα, αν και μοιάζει γνωστό, δεν παύει να είναι ιδιαιτέρως ανησυχητικό.
      Δείτε τον διαδραστικό χάρτη εδώ:
      https://miir.gr/el/poso-zestoteri-einai-kathe-periochi-tis-elladas-simera-se-schesi-me-ti-dekaetia-toy-60/
      Στο 60% των ευρωπαϊκών δήμων, η μέση θερμοκρασία έχει αυξηθεί 1-2 βαθμούς Κελσίου τα τελευταία 50 χρόνια (διάμεσος 1,68°C αύξηση). Σε πάνω από 35.000 ευρωπαϊκούς δήμους (το 1/3 των δήμων της ηπείρου), η μέση θερμοκρασία έχει αυξηθεί πάνω από 2°C. Μόλις 73 γεωγραφικές ευρωπαϊκές περιφέρειες σε ένα σύνολο 102.445 καταγράφουν έστω μια μικρή μείωση της θερμοκρασίας την ίδια περίοδο.
      Στην Ελλάδα, από τις 20 πόλεις με τον μεγαλύτερο πληθυσμό, τη μεγαλύτερη αύξηση θερμοκρασίας έχουν κατά σειρά: Tα Χανιά (+2,26°C), η Λαμία (+1,94 °C), τα Τρίκαλα (+1,84 °C), η Αθήνα (+1,73°C), οι Σέρρες (+1,52 °C) και η Θεσσαλονίκη (+1,48 °C). Σε όλη τη χώρα, τις μεγαλύτερες αυξήσεις έχουν ο δήμος Τυμπακίου (+2,81°C) στον νομό Ηρακλείου, το παραθαλάσσιο χωριό Καμηλάρι στη νότια Κρήτη (+2,71 °C) και το χωριό Πιτσίδια (+2,71 °C), στον νομό Ηρακλείου και αυτό.
      Μπορεί μια αύξηση π.χ. της τάξης του 1,5 βαθμού, όπως συμβαίνει στη Θεσσαλονίκη και στην Κατερίνη, να φαντάζει μικρή, όμως στην πραγματικότητα πρόκειται για δραματική αλλαγή. Για παράδειγμα, κάτι τέτοιο έχει ως αποτέλεσμα 20 ημέρες με θερμοκρασία νύχτας άνω των 30 βαθμών, αντί για 5.
      Αν στα επόμενα χρόνια υπάρξει μια νέα αύξηση 1,5 βαθμού Κελσίου (ιδανικό σενάριο), αυτό θα συνεπάγεται τα εξής: Οι δασικές εκτάσεις που θα καίγονται ετησίως θα αυξηθούν κατά 41%, οι ακραίοι καύσωνες που κανονικά εμφανίζονται μία φορά στα είκοσι χρόνια, θα αυξηθούν κατά 173%, οι ραγδαίες βροχοπτώσεις θα αυξηθούν κατά 10%.
      Αν αυξηθεί η θερμοκρασία κατά 2 βαθμούς, τότε οι δασικές εκτάσεις που θα καίγονται ετησίως θα αυξηθούν κατά 62%, οι ακραίοι καύσωνες κατά 478% και οι ραγδαίες βροχοπτώσεις κατά 21%. Οι περιοχές της Μεσογείου και της Μ. Ανατολής θα έχουν μείωση κατά 9% στα αποθέματα νερού (στο σενάριο του 1,5 βαθμού αύξησης) και 17% στους 2 βαθμούς.
      «Τα τελευταία 40 χρόνια, ο αριθμός των καυσώνων έχει τουλάχιστον διπλασιαστεί ή τριπλασιαστεί. Ομως δεν είναι μόνο η θερμοκρασία. Εχουμε παράλληλα λιώσιμο των πάγων, άρα αύξηση του ύψους της θάλασσας, παρουσιάζεται αύξηση σε περιοχές που έχουμε μεγάλες χρονοσειρές στην εμφάνιση των κυκλώνων (π.χ. Ατλαντικός)», εξηγεί ο Νίκος Μιχαλόπουλος, διευθυντής του Ινστιτούτου Ερευνών Περιβάλλοντος και Βιώσιμης Ανάπτυξης του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών. Οπως υπογραμμίζει ο ίδιος, «στην Ελλάδα τα δεδομένα δείχνουν μία μείωση στις βροχοπτώσεις. Μία από τις περιοχές που θα πληγεί ιδιαίτερα θα είναι η Κρήτη. Το ανατολικό τμήμα της Ελλάδας θα έχει πολύ σοβαρές επιπτώσεις. Αυξημένη ξηρασία, αυξημένη πιθανότητα πυρκαγιών. Αυτά ήδη φαίνονται. Τις επόμενες δύο δεκαετίες, αν δεν λάβουμε μέτρα, υπάρχει κίνδυνος η θερμοκρασία να φτάσει έως και 3,5 βαθμούς πάνω, το οποίο θα είναι πραγματική καταστροφή. Ο,τι σήμερα είναι ημέρες καύσωνα, στο τέλος του αιώνα θα είναι οι πιο δροσερές μέρες».
      Πηγή δεδομένων: European Data Journalism Network Αναπαραγωγή σύμφωνα με τους κανόνες που διέπουν το CC BY 4.0
      Περισσότερα...

      1279 • 1

    20. Περιβάλλον

      Στέρεψε ο Πηνειός σε μήκος 25 χιλιομέτρων - Σε ερημοποίηση η Θεσσαλία

      Engineer

      Ο Πηνειός ποταμός έχει στερέψει εντελώς σε μήκος 25 χιλιομέτρων, με τον περιφερειάρχη Θεσσαλίας Κώστα Αγοραστό να εκπέμπει μήνυμα SOS, σε επιτόπια αυτοψία.
      Από τις πηγές του ποταμού μέχρι το Διαλεκτό «δεν έχει σταγόνα νερό» όπως λέει χαρακτηριστικά σε βίντεο που γυρίστηκε στις 23 Αυγούστου. «Η φύση μας προειδοποιεί, καλεί σε ορθολογική διαχείριση του νερού, να μπει ξανά μπροστά το μεγαλύτερο περιβαλλοντικό έργο για τον Αχελώο. Χρειάζεται συνετή διαχείριση του νερού. Το νερό δεν είναι ιδιοκτησία κανενός, λευτεριά στο νερό».
      Ο κ. Αγοραστός, πραγματοποίησε μαζί με τον Αντιπεριφερειάρχη Π.Ε. Τρικάλων Χρήστο Μιχαλάκη, κατά μήκος του Πηνειού, από την Καλαμπάκα έως την πόλη των Τρικάλων. «Εκατοντάδες στρέμματα στην κοίτη του ποταμού θυμίζουν έρημο καθώς το ποτάμι έχει στερέψει από νερό» μεταδίδει το τοπικό trikalaenimerosi.gr.
      Εκατοντάδες στρέμματα στην κοίτη του ποταμού θυμίζουν έρημο καθώς το ποτάμι έχει στερέψει από νερό.
      «Το νερό δεν έχει ιδιοκτησία. Ανήκει σε όσους το έχουν ανάγκη. Η Θεσσαλία ερημοποιείται, αργοπεθαίνει. Σε μήκος 25 χιλιομέτρων από τις πηγές έως τη γέφυρα του Διαλεχτού στα Τρίκαλα δεν υπάρχει σταγόνα νερού στον Πηνειό. Η φύση μας προειδοποιεί, η φύση μας καλεί, η φύση μας λέει ενεργήστε τώρα.
      Είναι η ώρα για ορθολογική διαχείριση του νερού. Είναι η ώρα για να μπει μπροστά το μεγαλύτερο περιβαλλοντικό έργο στην Ελλάδα ο Αχελώος» ανέφερε χαρακτηριστικά ο Περιφερειάρχης, μετά την αυτοψία που πραγματοποίησε.
      «Το νερό δεν ανήκει πουθενά. Ανήκει στον κόσμο. Δεν έχει ιδιοκτησία. Ανήκει σε όσους το έχουν ανάγκη. Και ανάγκη έχει ο κόσμος της Θεσσαλίας για να πιει, να ζήσει, να συνεχίσει να παράγει. Όχι κατασπατάληση του νερού αλλά ορθολογική χρήση. Ταυτόχρονα, όμως, χρειάζεται να λειτουργήσουν και τα υδροηλεκτρικά εργοστάσια για να έχουμε παραγωγή ενέργειας φιλική προς το περιβάλλον και με σύμμαχο τη φύση.
      Χρειαζόμαστε όσο το δυνατόν πιο θετικό αποτύπωμα στο περιβάλλον, γιατί το περιβάλλον είναι το κοινό μας σπίτι. Έγκαιρα προειδοποιήσαμε και προειδοποιούμε. Ενώστε δυνάμεις για να κερδίσουμε το μέλλον της Θεσσαλίας και της χώρας για τους ανθρώπους που ζουν, που παράγουν και δημιουργούν» πρόσθεσε ο κ. Αγοραστός.

       
      Περισσότερα...

      1057 • 0

    21. Περιβάλλον

      Προκήρυξη δημόσιου ηλεκτρονικού πλειοδοτικού διαγωνισμού εκμίσθωσης του 6όροφου κτηρίου στην Ακαδημίας 31

      Engineer

      Προκήρυξη δημόσιου ηλεκτρονικού πλειοδοτικού διαγωνισμού εκμίσθωσης του 6όροφου κτηρίου επί της οδού ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ 31, στην Αθήνα την 05/11/2021, 10:00-12:00 π.μ. (ΑΔΑ:9ΦΩΝ6-4ΜΚ).

      Διαθέσιμα Αρχεία Ακινήτου
      ΠΡΟΚΗΡΥΞΗ-ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ-ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ-31-ΑΔΑ-9ΦΩΝ6-4ΜΚ.pdf
      ΔΙΕΥΚΡΙΝΗΣΕΙΣ_ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ_ΕΠΙ_ΕΡΩΤΗΜΑΤΩΝ_ΓΙΑ_ΤΟΝ_ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟ_ΕΚΜΙΣΘΩΣΕΩΣ_ΤΟΥ_ΑΚΙΝΗΤΟΥ_ΣΤΗΝ_ΟΔΟ_ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ_31.pdf
      ΣΥΝΤΟΜΗ-ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ-ΑΚΙΝΗΤΟΥ-ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ-31.pdf
      Περισσότερα...

      749 • 0

×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.