Μετάβαση στο περιεχόμενο
  • HoloBIM Structural
    HoloBIM Structural

  • Περιβάλλον

    Περιβάλλον

    1459 ειδήσεις in this category

    1. Περιβάλλον

      Engineer

      Εργασίες της γεωλογικής μελέτης στον χώρο της ΔΕΘ, στο πλαίσιο της δημιουργίας του «ConFExPark», όπως θα είναι το όνομα του νέου εκθεσιακού κέντρου, που προβλέπεται να δημιουργηθεί μετά την ανάπλαση.
      Εννέα γεωτρήσεις, που φτάνουν σε βάθος 30 μέτρων κάτω από το Διεθνές Εκθεσιακό και Συνεδριακό Κέντρο της ΔΕΘ-Helexpo AE στη Θεσσαλονίκη, περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων οι εργασίες της γεωλογικής μελέτηςγια τη δημιουργία του «ConFExPark», όπως θα είναι το όνομα του νέου εκθεσιακού κέντρου, που προβλέπεται να δημιουργηθεί μετά την ανάπλαση.
      «Οι εργασίες ξεκίνησαν την περασμένη Δευτέρα και περιλαμβάνουν εννέα "τρύπες" σε διάφορα σημεία του εκθεσιακού κέντρου, εκ των οποίων οι επτά έχουν ήδη γίνει και σήμερα πραγματοποιείται η όγδοη. Στόχος των γεωτρήσεων, που φτάνουν σε βάθος 30 μέτρων και γίνονται από εξειδικευμένη εταιρεία, είναι να γίνει ανάλυση του χώματος και να δούμε τη σύνθεσή του, ώστε να υπάρξει πρόταση καλύτερης θεμελίωσης» γνωστοποίησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο διευθύνων σύμβουλος της ΔΕΘ-Helexpo AE, Κυριάκος Ποζρικίδης.
      Γνωρίζουμε για την ανάπλαση ότι:
      Η διοίκηση της ΔΕΘ-Helexpo AE αναμένεται να έχει στα «χέρια» της την προμελέτη για την ανάπλαση του εκθεσιακού κέντρου τον προσεχή Ιούνιο, με προοπτική οι εργασίες να αρχίσουν προς το τέλος του 2023 και να ολοκληρωθούν το 2026, χωρίς να σταματήσει η λειτουργία των εκθέσεων στο μεσοδιάστημα. Ο προϋπολογισμός του έργου, που προ πανδημίας είχε προσδιοριστεί στα 200 εκατ. ευρώ, αναθεωρείται στα 240-250 εκατ. ευρώ, στην εποχή της Covid-19, του υψηλού ενεργειακού κόστους και των πληθωριστικών πιέσεων. Στο πλαίσιο της πρότασης που επελέγη κατά τον διεθνή αρχιτεκτονικό διαγωνισμό για την ανάπλαση, τα 17 περίπτερα του σημερινού εκθεσιακού κέντρου, δύο εκ των οποίων χτίστηκαν στην εποχή του Σχεδίου Μάρσαλ, θα δώσουν τη θέση τους σε πέντε νέα περίπτερα-νησίδες (με διατήρηση του Παλέ Ντε Σπορ, του Πύργου του ΟΤΕ, του κτηρίου του Μακεδονικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης και της Πύλης του Τόξου στην πλευρά της ΧΑΝΘ). Παράλληλα, πέραν των πολύ εκτεταμένων χώρων πρασίνου και των ελεύθερων χώρων, θα δημιουργηθεί υπερσύγχρονο συνεδριακό κέντρο χωροθετημένο στην περιοχή προς τη Λεωφόρο Στρατού και την 3ης Σεπτεμβρίου και ξενοδοχείο εμβληματικής μορφής, περίπου 150 δωματίων, προς την πλευρά της οδού Αγγελάκη. Ο Ποζρικίδης υποστηρίζει ότι με την ανάπλαση «δημιουργείται ένας μεγάλος χώρος ανοιχτός στους πολίτες και διαπερατός από την Αγγελάκη μέχρι τη Λεωφόρο Στρατού. Τα περίπτερα, που θα συνδέονται μεταξύ τους με αερογέφυρες, θα έχουν βιοκλιματικά χαρακτηριστικά και οι ενεργειακές ανάγκες του νέου εκθεσιακού κέντρου θα είναι μειωμένες κατά 70% σε σχέση με εκείνες του σημερινού».  
    2. Περιβάλλον

      Engineer

      Το νερό της βροχής στην πόλη θεωρείται απόβλητο και οι λύσεις για την περισυλλογή και απομάκρυνση του δεν στηρίζονται στους μηχανισμούς της φύσης.
      Βιοδιήθηση – Περισυλλογή του νερού της βροχής από εσοχές λεκανών κατά μήκος των δρόμων με κήπο.    
      Η βελτίωση της ποιότητας του νερού της βροχής της πόλης Ōtāhuhu ήταν ένας από τους βασικούς στόχους του έργου αναβάθμισης του κέντρου της πόλης. Διάφοροι κήποι βιοδιήθησης έχουν εγκατασταθεί κατά μήκος των πρόσφατα ανακαινισμένων δρόμων για την προώθηση ενός υγιούς περιβάλλοντος. Το έργο έκανε μια μοναδική αλλαγή στην αποτελεσματική προεπεξεργασία και διαχείριση των ακαθάριστων ρύπων με χρήση λεκανών περισυλλογής της απορροής του νερού της βροχής.

      Κατά τη φάση του σχεδιασμού, ο υπεύθυνος του έργου προκάλεσε την ομάδα σχεδιασμού να αναπτύξει ένα βελτιωμένο προκαταρκτικό σχέδιο «κήπου της βροχής» που θα φιλτράρει τον όγκο των επιπλεόντων σκουπιδιών και ιζημάτων από το εισερχόμενο νερό της επιφανειακής απορροής του νερού της βροχής από το δρόμο, πριν αυτό εισέλθει στον κήπο βροχής, μειώνοντας έτσι τις απαιτήσεις συντήρησης.

      Η ομάδα σχεδιασμού διερεύνησε διάφορες επιλογές και συνεργάστηκε με την Healthy Waters του Συμβουλίου του Auckland, τις ομάδες συντήρησης του Συμβουλίου και τους εκπροσώπους σχεδιασμού Mana Whenua. Από τη συνεργασία προέκυψε ένα σχέδιο τύπου «λεκάνης περισυλλογής».  Είναι μοναδικό και το πρώτο πρωτότυπο που εγκαταστάθηκε στο Ώκλαντ.

      Το νερό εισέρχεται στο φρεάτιο σύλληψης μέσω μιας προκατασκευασμένης μονάδας εισόδου κρασπέδου από σκυρόδεμα και ρέει κάτω από ένα πλαστικό διάφραγμα μέσα σε ένα τσιμεντένιο φρεάτιο, παγιδεύοντας επιπλέοντα σκουπίδια και αφήνοντας τα ιζήματα να καθιζάνουν. Το λάκκο συγκράτησης στερεώνεται με ένα αρθρωτό χαλύβδινο καπάκι και θα συντηρείται με το άνοιγμα του καπακιού και χρήση τροχιάς κενού. Αυτό συνεπάγεται λιγότερο χρόνο συντήρησης και είναι πιο αποτελεσματικό από τη συλλογή σκουπιδιών όταν βρίσκονται μέσα στον κήπο της βροχής.

      Το προκατασκευασμένο σκυρόδεμα χρησιμοποιήθηκε για τη δομή του φρεατίου αλίευσης και ο χάλυβας τύπου Corten χρησιμοποιήθηκε για το κάλυμμα και το υπέρθυρο του κράσπεδου. Το προκατασκευασμένο σκυρόδεμα επιλέχθηκε για την ανθεκτικότητά του και τις χαμηλές απαιτήσεις συντήρησης. Αυτές οι προκατασκευασμένες μονάδες συνδυάστηκαν με τα χαλύβδινα καλύμματα Corten για ασφάλεια και για να κρύψουν τα σκουπίδια και το νερό. Τα φινιρίσματα από φιμέ σκυρόδεμα και  χάλυβα Corten  συνδυάζονται καλά με την παλέτα υλικών της συνολικής αναβάθμισης.

      Από την πρώτη ημέρα της εγκατάστασης, οι μονάδες λεκανών περισυλλογής της απορροής του νερού της βροχής, ήταν αποτελεσματικές στη δουλειά τους για τη συγκράτηση σκουπιδιών και ιζημάτων. Η επιτυχία αυτών των μονάδων θα παρακολουθείται από την επιτροπή Healthy Waters για να διαπιστωθεί εάν μπορούν να εφαρμοστούν κι αλλού. Το καλούπι από σκυρόδεμα κατασκευάστηκε από χάλυβα για να εξασφαλιστεί η δυνατότητα του Συμβουλίου του Ώκλαντ να παράγει περισσότερες ποσότητες στο μέλλον.
      Όταν το νερό δεν θεωρείται απόβλητο αλλά χρήσιμος πόρος… Πρωτότυπος τίτλος του άρθρου:
      Bio-Filtration Garden Forebay Catch pit | Ōtāhuhu Town Centre Streetscape | Boffa Miskell
      Location: Ōtāhuhu Town Centre, New Zealand
      Design Team: Boffa Miskell (Yoko Tanaka, Alex Smith, Mark Lewis)
      Client: Auckland Council and Auckland Council Healthy Waters
    3. Περιβάλλον

      Engineer

      Ο χάρτης υδροπεριόδου (hydroperiod) του υδατικού συστήματος του ποταμού Στρυμόνα (ανάντη) και της Λίμνης Κερκίνης έχει υπολογιστεί και παρουσιάζεται πλέον σε διαδικτυακή εφαρμογή οπτικοποίησης περιβαλλοντικών παραμέτρων, ως ένα από τα παραδοτέα του έργου E-SHAPE που έχει λάβει χρηματοδότηση από το ευρωπαϊκό πρόγραμμα Horizon 2020. Ειδικότερα, ο χάρτης υδροπεριόδου, κατ’ έτος για την περίοδο 2015-2021, παρουσιάζεται στην εφαρμογή https://ecosense.biosense.rs.
      Η πληροφορία που περιλαμβάνεται στην εφαρμογή είναι ιδιαίτερα σημαντική και θα συμβάλει τόσο σε διαχειριστικά θέματα του ταμιευτήρα (π.χ. βέλτιστη διαχείριση του φράγματος), όσο και σε περιβαλλοντικά.  Η υδροπερίοδος αποτελεί μια περιβαλλοντική παράμετρο, η οποία επηρεάζει ευθέως τη βιολογική δραστηριότητα σε έναν υγρότοπο. Η γνώση της υδροπεριόδου στη λίμνη Κερκίνη και στο εσωτερικό της δέλτα με το παραποτάμιο δάσος, βοηθά στην κατανόηση της φυσιολογίας και λειτουργίας του δάσους, αφού προσφέρει τη χρονική διάρκεια (αριθμός ημερών) και χωρική αποτύπωση της πληροφορίας των περιοχών που πλημμυρίζουν.
      Χρήση Διαχρονικών Τηλεπισκοπικών Δεδομένων Του Προγράμματος COPERNICUS Και NASA/USGS Για Την Εξαγωγή Της Υδροπεριόδου Της Λίμνης Κερκίνης Και Παρουσίαση Της Σε Ειδική Διαδικτυακή Εφαρμογή. Ιδιαίτερα σημαντική είναι η σύνδεση της υδροπεριόδου με τη βιολογική δραστηριότητα της ορνιθοπανίδας που χρησιμοποιεί το δάσος για τροφοληψία, αναπαραγωγή ή ξεκούραση, όταν συνδυαστεί με παρατηρήσεις πουλιών (ή των θέσεων τους από δορυφορικούς πομπούς). Επιπλέον, η διαδικτυακή εφαρμογή μπορεί να συμβάλει και σε διαχειριστικές δράσεις που λαμβάνουν χώρα στο παραποτάμιο δάσος υποδεικνύοντας  π.χ. κατάλληλες περιοχές για φυτεύσεις ειδών δένδρων ή περιφράξεων, βάσει του χρόνου κατάκλισης με νερό της κάθε περιοχής.
      Το προϊόν της υδροπεριόδου για την περιοχή της Κερκίνης, προέκυψε ως αποτέλεσμα της συνεργασίας του πρώην Φορέα Διαχείρισης Λίμνης Κερκίνης με το Ινστιτούτο Τεχνολογιών Πληροφορικής και Επικοινωνιών του Εθνικού Κέντρου Έρευνας και Τεχνολογικής Ανάπτυξης (εταίρος του προγράμματος). Η εφαρμογή στην Κερκίνη αφορά, μεταξύ άλλων, τη χρήση διαχρονικών δορυφoρικών εικόνων Sentinel-1 και 2 του προγράμματος Copernicus, καθώς και εικόνων του δορυφόρου Landsat-8 (NASA/USGS), σε συνδυασμό με δεδομένα in-situ του προγράμματος παρακολούθησης του πρώην Φορέα (φυσικοχημικές παράμετροι του νερού, βαθυμετρία λίμνης) για το διαχρονικό έλεγχο των πλημμυρισμένων εκτάσεων λόγω μεταβολής της στάθμης της λίμνης Κερκίνης και την εξαγωγή σε επίπεδο ψηφίδας χωρικής ανάλυσης 10μ., της πληροφορίας αυτής (αριθμός ημερών κατάκλισης του εδάφους με νερό).
      Στο παραπάνω site παρουσιάζονται επιπλέον παράμετροι όπως Κάλυψη χιονιού (Snowcover), Φαινολογία (Phenology), καθώς και ποιοτικές παράμετροι των εδαφών για τις περιοχές ενδιαφέροντος του προγράμματος.
      Σημειώνεται ότι η συγκεκριμένη εφαρμογή για την Κερκίνη παρουσιάστηκε και στο site της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Διαστήματος (European Space Agency), ως success story τον Δεκέμβριο του 2021.
    4. Περιβάλλον

      Engineer

      Από τις 20 Μάϊου αναμένεται να τεθεί σε ισχύ από την Κομισιόν νέα οδηγία για την καταπολέμηση του περιβαλλοντικού εγκλήματος στην ΕΕ. Συγκεκριμένα, όπως αναφέρεται στην ιστοσελίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η νέα οδηγία θα περιλαμβάνει έναν ολοκληρωμένο και επικαιροποιημένο κατάλογο περιβαλλοντικών αδικημάτων που θα καλύπτει τις σοβαρότερες παραβιάσεις των περιβαλλοντικών υποχρεώσεων, τις οποίες τα κράτη μέλη θα πρέπει να ενσωματώσουν στο ποινικό τους δίκαιο.
      Ανάμεσα σε άλλα, εισαγάγει διάφορες νέες κατηγορίες παραβάσεων, όπως η παράνομη ανακύκλωση πλοίων, η παράνομη άντληση υδάτων, καθώς και σοβαρές παραβάσεις της νομοθεσίας για τις χημικές ουσίες και τον υδράργυρο. Παράλληλα, τα κράτη – μέλη της Ένωσης θα πρέπει να θεσπίσουν ειδικά αδικήματα, με αυστηρότερες ποινές, όταν ένα από τα αδικήματα που ορίζονται στην οδηγία οδηγεί σε σοβαρή, εκτεταμένη και ουσιαστική ζημία ή καταστροφή του περιβάλλοντος.
      Ο Επίτροπος για τα θέματα Περιβάλλοντος της ΕΕ, Virginijus Sinkevičius, έκανε λόγο για νόμο – ορόσημο, που δίνει πλέον τα απαραίτητα «εργαλεία» στις αρμόδιες δικαστικές Αρχές για να καταπολεμήσουν τα περιβαλλοντικά εγκλήματα σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση.
      «Αυτός ο νόμος – ορόσημο είναι ο πρώτος του είδους του. Θα διασφαλίσει ότι οι πιο σοβαρές παραβιάσεις των περιβαλλοντικών κανόνων θεωρούνται εγκλήματα και ότι αναγνωρίζεται ο βασικός ρόλος των διατάξεων της υπεράσπισης του περιβάλλοντος. Εκτός αυτού, θα δώσει στις αρμόδιες Αρχές  επιβολής του νόμου και στο δικαστικό σώμα τα απαραίτητα εργαλεία για την αποτελεσματική δράση κατά των περιβαλλοντικών εγκλημάτων σε ολόκληρη την Ένωση», ανέφερε χαρακτηριστικά. 
    5. Περιβάλλον

      Engineer

      Από σήμερα τίθενται σε διαβούλευση οι Ειδικές Περιβαλλοντικές Μελέτες (ΕΠΜ), που αφορούν σε προστατευόμενες περιοχές «Natura 2000» στην ανατολική Κρήτη, τον Έβρο και τη Ροδόπη καθώς και τη νότια Πελοπόννησο. Οι ΕΠΜ καθορίζουν ένα θεσμικό πλαίσιο οριοθέτησης και θεσμοθέτησης διαβαθμισμένων ζωνών προστασίας, θέτοντας σαφείς όρους και κανόνες για τις χρήσεις γης και την οικονομική δραστηριότητα στις προστατευόμενες περιοχές. Η δημόσια διαβούλευση για τις ΕΠΜ μέσω της ιστοσελίδας του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας https://ypen.gov.gr/diavouleusi θα διαρκέσει ως τα τέλη Ιανουαρίου και θα ακολουθήσει η εκπόνηση Σχεδίων Διαχείρισης των προστατευόμενων περιοχών με τα αντίστοιχα Προεδρικά Διατάγματα.
      Το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας έχει αναθέσει την εκπόνηση 23 Ειδικών Περιβαλλοντικών Μελετών και Σχεδίων Διαχείρισης για τις 446 περιοχές του δικτύου «Natura 2000» της χώρας.
      Οι Ειδικές Περιβαλλοντικές Μελέτες, με γνώμονα την προστασία των οικοσυστημάτων και των ειδών που φιλοξενούν, θα υποδείξουν εάν και ποιες ανθρωπογενείς δραστηριότητες επιτρέπονται στις επιμέρους ζώνες κάθε περιοχής.
      Τα Σχέδια Διαχείρισης θα εξειδικεύσουν τα κριτήρια και τους όρους άσκησης των επιτρεπόμενων ανθρωπογενών δραστηριοτήτων στις επιμέρους περιοχές της κάθε μελέτης. Σε αυτά περιλαμβάνονται σχέδια δράσης στα οποία εξειδικεύονται:
      τα αναγκαία μέτρα τα έργα και τα προγράμματα οι φάσεις, το κόστος, οι πηγές οι φορείς χρηματοδότησης το χρονοδιάγραμμα εκτέλεσης οι φορείς εφαρμογής Το έργο που για πρώτη φορά υλοποιείται στη χώρα μας είναι εξαιρετικά σημαντικό, τόσο για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος όσο και σε σχέση με τις υποχρεώσεις της Ελλάδας απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
      Ο Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Κώστας Σκρέκας, δήλωσε: «Με τις Ειδικές Περιβαλλοντικές Μελέτες (ΕΠΜ) δημιουργούμε για πρώτη φορά ένα σαφές πλαίσιο για τις ζώνες προστασίας και τις χρήσεις γης στις 446 περιοχές του δικτύου Natura 2000. Οι ΕΠΜ θα αποτελέσουν ένα χρήσιμο εργαλείο για την αειφόρο ανάπτυξη και την προστασία της βιοποικιλότητας σε αυτές τις περιοχές μοναδικού φυσικού κάλλους. Η ελληνική φύση είναι ένα πολύτιμο εθνικό κεφάλαιο το οποίο οφείλουμε να προστατέψουμε από τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής και να το διατηρήσουμε για τις επόμενες γενιές».
      Με αφορμή την έναρξη της δημόσιας διαβούλευσης για τις Ειδικές Περιβαλλοντικές Μελέτες και τα Σχέδια Διαχείρισης ο Υφυπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Γιώργος Αμυράς δήλωσε: «Στη νέα εποχή περιβαλλοντικών μεταρρυθμίσεων της Κυβέρνησης Μητσοτάκη, κατοχυρώνουμε θεσμικά τις περιοχές προστασίας της βιοποικιλότητας στη χώρα μας και προστατεύουμε το φυσικό περιβάλλον τόσο για το σήμερα όσο και για τις μελλοντικές γενιές. Παράλληλα, στηρίζουμε την ανάπτυξη της οικονομίας. Είναι σημαντικό να υπάρχει ένα θεσμικό πλαίσιο χωρίς εμπόδια και γραφειοκρατία, αλλά με συγκεκριμένους όρους και αυστηρούς κανόνες για τις επενδύσεις σε όλες τις περιοχές της Ελλάδας. Η διαβούλευση των Ειδικών Περιβαλλοντικών Μελετών είναι υποχρέωσή μας στο πλαίσιο προώθησης της διαφάνειας και της αποτελεσματικότητας στη λήψη αποφάσεων για την περιβαλλοντική πολιτική. Η συμμετοχή όλων είναι σημαντική και σας προσκαλώ να γίνετε αρωγοί αυτής της προσπάθειας, συμμετέχοντας στη διαβούλευση που ξεκινά».
      Ο Υφυπουργός Χωροταξίας και Αστικού Περιβάλλοντος, Νίκος Ταγαράς ανέφερε: «Με τις 3 πρώτες Ειδικές Περιβαλλοντικές Μελέτες που τίθενται σε δημόσια διαβούλευση, αποδεικνύουμε έμπρακτα ότι βούλησή μας είναι η προστασία του Περιβάλλοντος και δη των πλέον ευαίσθητων περιβαλλοντικά περιοχών. Και το κάνουμε αυτό καθορίζοντας χρήσεις γης και σαφείς κανόνες με ασφάλεια δικαίου.
      Άλλωστε, κάθε Ειδική Περιβαλλοντική Μελέτη εστιάζει στον χαρακτηρισμό των προστατευόμενων περιοχών, στις ζώνες που ορίζονται εντός αυτών, στην αναγκαιότητα ή μη θεσμοθέτησης περιφερειακών ζωνών, οικολογικών διαδρόμων, καθώς και στην πρόταση ρύθμισης δραστηριοτήτων και λειτουργιών και πρόβλεψης κατάλληλων μέτρων και δράσεων για τη διατήρηση του προστατευτέου αντικειμένου κάθε προστατευόμενης περιοχής».
    6. Περιβάλλον

      Engineer

      Περισσότερους από 650 νεκρούς έχει θρηνήσει η χώρα μας τα τελευταία 100 χρόνια από πλημμύρες, σύμφωνα με τα στοιχεία του δρ Γεωλογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, Μιχάλη Διακάκη. Οι επιστήμονες προειδοποιούν ότι αν δεν προχωρήσουμε άμεσα σε δραστικές παρεμβάσεις, κινδυνεύουμε να θρηνήσουμε ακόμη περισσότερους και να έχουμε ακόμη μεγαλύτερες καταστροφές.
      Η κλιματική αλλαγή, ο τρόπος που οι βροχοπτώσεις γίνονται πιο ραγδαίες, η αποκοπή των ρεμάτων, οι πυρκαγιές και η έντονη αστικοποίηση αποτελούν τους επιβαρυντικούς παράγοντες που τελικά επιταχύνουν και κάνουν πιο έντονα τα πλημμυρικά φαινόμενα και κατά συνέπεια τις καταστροφές που αυτά επιφέρουν σε δεκάδες περιοχές της χώρας, σημειώνουν σε ρεπορτάζ τους «Τα Νέα»,.
      Σε αυτό το φόντο, η προειδοποίηση για τα σημεία εκείνα που υποδηλώνουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης πλημμυρών το προσεχές διάστημα αποκτά βαρύνουσα σημασία και δεν πρέπει να αγνοηθεί.
      Σύμφωνα με τον καθηγητή Δυναμικής Τεκτονικής, Εφαρμοσμένης Γεωλογίας και Διαχείρισης Φυσικών Καταστροφών του Πανεπιστημίου Αθηνών, Ευθύμιο Λέκκα οι «κόκκινες» περιοχές μπορούν να κατανεμηθούν σε κατηγορίες επικινδυνότητας ανάλογα με το σημείο και τα γεωγραφικά χαρακτηριστικά που τις περιβάλλουν.
      Έτσι στις λεγόμενες ζώνες δυνητικά υψηλού κινδύνου εντάσσονται οι περιοχές που βρίσκονται κοντά σε χειμάρρους, ποτάμια και ταυτόχρονα βιώνουν μεγάλη τουριστική ανάπτυξη. Αυτά τα τμήματα βρίσκονται παντού στον ελλαδικό χώρο και πιο πρόσφατο παράδειγμα αποτελεί η πλημμύρα στην περιοχή της Αγίας Πελαγίας στην Κρήτη με τραγικό απολογισμό δύο νεκρούς.
      Οι «κόκκινες» περιοχές

      Έβρος Χαλκιδική Θεσσαλονίκη Καρδίτσα Κεφαλλονιά Πάτρα Μάνδρα Κινέτα Άργος Ηράκλειο Όπως ανέφερε ο κ. Λέκκας, σύμφωνα με την εφημερίδα «Τα Νέα», στην πρώτη κατηγορία θα μπορούσαμε να εντάξουμε την Κινέτα, τη Μάνδρα, την Κεφαλονιά, τη Χαλκιδική και τη Βόρεια Πελοπόννησο.
      Στη δεύτερη κατηγορία εντάσσονται οι περιοχές που βρίσκονται πιο μέσα στον ηπειρωτικό χώρο, όπως η Καρδίτσα και στην τρίτη κατηγορία οι περιοχές που πλήττονται από ποτάμιες πλημμύρες (Έβρος, Αξιός, Νέστος κλπ).
      Από την πλευρά του ο δρ Διακάκης ανέφερε πως ο μεγαλύτερος κίνδυνος αφορά στις αστικές και παραθαλάσσιες περιοχές και πιο συγκεκριμένα την Αττική, τη Θεσσαλονίκη, το Άργος, την Πάτρα και το Ηράκλειο της Κρήτης. «Πρόκειται για περιοχές με μεγαλύτερη τρωτότητα, όπως η Αγία Πελαγία», ανέφερε.
      Σύμφωνα με τους ειδικούς, οι λεγόμενες «κόκκινες» περιοχές μοιράζονται κάποια κοινά χαρακτηριστικά, όπως είναι η ανθρώπινη επιβάρυνση, ειδικά για την Αττική και τις παράκτιες, τουριστικά ανεπτυγμένες πόλεις, η γειτνίαση με ποτάμια ή χειμάρρους, όπου η λεκάνη απορροής είναι πολλές φορές «μπλοκαρισμένη» και υπάρχει έντονη και πυκνή δόμηση κατά μήκος των εκβολών, τα αυξημένα ύψη βροχής και οι καμένες εκτάσεις πέριξ των κατοικημένων σημείων.
    7. Περιβάλλον

      GTnews

      Ο ταμιευτήρας Sau, 100 χιλιόμετρα από τη Βαρκελώνη, τροφοδοτεί με νερό εδώ και μισό αιώνα τόσο την πρωτεύουσα της Καταλωνίας όσο και άλλες πόλεις της. Ωστόσο, τους τελευταίους μήνες έχει γίνει το «πρόσωπο» της χειρότερης ξηρασίας που έχει πλήξει την περιοχή τις τελευταίες δεκαετίες. 
      Η στάθμη των υδάτων έχει υποχωρήσει σε τέτοιο βαθμό που πλέον είναι ορατή η εκκλησία του Sant Romà de Sau του 11ου αιώνα, η οποία παραμένει κάτω από την επιφάνεια του νερού από τη στιγμή δημιουργίας της τεχνητής λίμνης, το 1962. 
      Το σημείο αυτό της Καταλωνίας δεν έχει δει βροχόπτωση διαρκείας εδώ και 2,5 χρόνια. Στις αρχές Μαρτίου, η στάθμη του νερού είχε μειωθεί στο 8% της χωρητικότητάς της, από 55% έναν χρόνο νωρίτερα. 

      Η εκκλησία του Sant Romà de Sau στον ταμιευτήρα νερού του Sau στην Καταλωνία έχει αποκαλυφθεί πλήρως λόγω της δραματικής πτώσης της στάθμης των υδάτων – Πηγή: ΑΡ

      «Δεν το έχω δει ποτέ τόσο άδειο», αναφέρει ο Αγκουστίν Τόρεντ, ένας 70χρονος που ζει στην περιοχή όλη του ζωή. «Είναι θλιβερό όταν έχεις δει γεμάτο τον ταμιευτήρα. Ομως, έτσι έχουν τα πράγματα. Είναι η κλιματική αλλαγή. Και όποιος λέει πως δεν υπάρχει, τι μπορείς να του πεις…», προσθέτει ο ίδιος. 
      Παρότι η κατάσταση στην Καταλωνία είναι εξαιρετικά ανησυχητική, το μεγαλύτερο μέρος της χώρας είναι αντιμέτωπο με ανάλογες προκλήσεις, ιδίως στα νότια και τα ανατολικά. 

      Η χωρητικότητα της τεχνητής λίμνης Sau που υδροδοτεί τη Βαρκελώνη και άλλες πόλεις της Καταλωνίας έχει πέσει κάτω του 10% – Πηγή: ΑΡ

      Στα μέσα Μαρτίου, οι ταμιευτήρες του Γουαδαλκιβίρ, στη λεκάνη της Ανδαλουσίας, είχαν μέση πληρότητα το 26% της χωρητικότητάς τους, ενώ οι αντίστοιχες στη νοτιοανατολική λεκάνη της Σεγούρα βρίσκονταν στο 36%. 
      Στην Ευρώπη, περιοχές όπως η Καταλωνία, που βρίσκεται στις ακτές της Μεσογείου, είναι ιδιαίτερα εκτεθειμένες, σύμφωνα με τον Μιγκέλ Μανσανάρες, μετεωρολόγο που μελετά τα ακραία καιρικά φαινόμενα στη Γηραιά Ηπειρο. 
      «Η περιοχή της Μεσογείου είναι μία από τις πιο ευαίσθητες περιοχές ως προς την κλιματική αλλαγή. Η Μεσόγειος είναι μια κλειστή θάλασσα, που δημιουργεί το δικό της ατμοσφαιρικό περιβάλλον», εξηγεί ο ίδιος, υποστηρίζοντας ότι χώρες όπως η Ελλάδα, η Γαλλία και η Ιταλία, αλλά και κάποιες των Βαλκανίων, βρίσκονται σε υψηλό κίνδυνο. 

      Η θέα του ποταμού Ter, κοντά στη δεξαμενή Sau, που στερεύει σταδιακά – Πηγή: ΑΡ
      Ωστόσο, πέραν της κλιματικής αλλαγής, υπάρχουν και άλλοι ανθρωπογενείς παράγοντες που επιδεινώνουν την ξηρασία, μεταξύ των οποίων η αύξηση του πληθυσμού σε 5,5 εκατομμύρια στην περίπτωση της Καταλωνίας, αλλά και η εκτεταμένη χρήση νερού -για την ακρίβεια το 80% της συνολικής χρήσης- για γεωργικούς σκοπούς, διευκρινίζει ο Μανσανάρες. 
      «Πρόκειται για εξαιρετικά κρίσιμη κατάσταση. Η ξηρασία αυτή στην Καταλωνία είναι ένας μαραθώνιος. Είμαστε σε επιφυλακή, όχι μόνο για δύο χρόνια περίπου, αλλά για τρία ή τέσσερα χρόνια», λέει ο Σάμουελ Ρέγιες της Υπηρεσίας Υδροδότησης Καταλονίας. 


    8. Περιβάλλον

      Engineer

      Περίπου το 5% του πληθυσμού στην Ελλάδα κατοικεί σε παραποτάμιες περιοχές στις οποίες ο κίνδυνος πλημμύρας είναι αυξημένος – έναντι 12% του ευρωπαϊκού. Σχετικά με την ασφάλεια των υποδομών, σε επικίνδυνες για πλημμύρα περιοχές βρίσκεται το 21% των βιολογικών καθαρισμών της χώρας, αλλά μόλις το 1% των νοσοκομείων.
      Η έρευνα καταγράφει τις πολυεπίπεδες συνέπειες της κλιματικής αλλαγής στη σχέση του ανθρώπου με το νερό στην ευρωπαϊκή ήπειρο και παρουσιάζει έναν μεγάλο αριθμό πρακτικών λύσεων που εφάρμοσαν ευρωπαϊκές χώρες τα τελευταία χρόνια, ανταποκρινόμενες στις έκτακτες συνθήκες.
      Ανάμεσα στα ενδιαφέροντα σημεία της έκθεσης:
      Σήμερα, περίπου 53 εκατομμύρια άνθρωποι στην Ευρώπη (το 12% του πληθυσμού) ζουν σε περιοχές που είναι ευάλωτες από πλημμύρες ποταμών. Το μεγαλύτερο ποσοστό πληθυσμού σε ευάλωτες περιοχές βρίσκεται στην Ολλανδία (23,4%), στη Σλοβακία (21,7%) και στην Αυστρία (20,6%), ενώ στην Ελλάδα το αντίστοιχο ποσοστό είναι 4,7%. Ο ευάλωτος σε πλημμύρες πληθυσμός στην Ευρώπη αυξήθηκε κατά 935.000 ανάμεσα στο 2011 και το 2021, κάτι που υποδεικνύει την αύξηση των ανθρώπινων δραστηριοτήτων στις άλλοτε πλημμυρικές ζώνες των ποταμών. Η αύξηση αυτή (1,8%) είναι μικρότερη από τη γενική αύξηση του πληθυσμού (2,9%). Ωστόσο, σε κάποιες χώρες όπως η Δανία οι πληθυσμοί αυτοί έχουν υπερδιπλασιαστεί. Στην Ελλάδα και στη Βουλγαρία, δύο χώρες με μειούμενο πληθυσμό, η μείωση του πληθυσμού σε ευάλωτες στις πλημμύρες περιοχές ήταν πολύ υψηλότερη από τη μείωση του γενικού πληθυσμού, επειδή τις εγκαταλείπουν. Ενα στα εννέα νοσοκομεία στην Ε.Ε. –το 11%– βρίσκεται σε σημείο ευάλωτο σε πλημμύρες (περισσότερες από 15.000 μονάδες υγείας). Τα υψηλότερα ποσοστά απαντούν στη Φινλανδία και στην Ολλανδία, ενώ αντίστοιχο ποσοστό στην Ελλάδα είναι πολύ μικρό (1%). Αντιθέτως, ένα πολύ σημαντικό ποσοστό –περισσότερο από το ένα τρίτο– των μονάδων επεξεργασίας λυμάτων στην Ε.Ε. έχει κατασκευαστεί σε ευάλωτες σε πλημμύρες περιοχές. Ο μέσος ευρωπαϊκός όρος είναι 36%, με πρώτες στη λίστα την Αυστρία και τη Σλοβακία, όπου ευάλωτες είναι τα δύο τρίτα των μονάδων τους. Στην Ελλάδα, οι ευπρόσβλητοι σε πλημμύρες βιολογικοί καθαρισμοί αντιστοιχούν στο 21,1%, ποσοστό μικρότερο από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο αλλά όχι ευκαταφρόνητο. Οσον αφορά τη λειψυδρία, η έκθεση επισημαίνει ότι περίπου το 30% του πληθυσμού στη νότια Ευρώπη κατοικεί σε περιοχές με μόνιμο πρόβλημα, ενώ το 70% σε περιοχές που αντιμετωπίζουν εποχικά σοβαρό ζήτημα επάρκειας νερού. Το ποσοστό αυτό αναμένεται να αυξηθεί. Η πιο ευάλωτη ομάδα στη λειψυδρία είναι οι αγρότες, εξαιτίας της επίπτωσης στο επίπεδο ζωής τους και στην ψυχική τους υγεία, αλλά και όσοι χρησιμοποιούν πηγάδια, λόγω της επιδείνωσης της ποιότητας των υπογείων υδάτων. Παλαιότερη (2019) έρευνα του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος υποδεικνύει ότι η αγροτική παραγωγή στην Ιταλία, την Ελλάδα, την Πορτογαλία, τη νότια Γαλλία και την Ισπανία θα μειωθεί κατά 9% σε ένα σενάριο αύξησης της θερμοκρασίας κατά 1 βαθμό Κελσίου, ενώ έως το 2100 η αξία της αγροτικής γης στις χώρες αυτές θα έχει μειωθεί κατά 80%. Η μεγαλύτερη απώλεια αγροτικής γης αναμένεται στην Ιταλία, όπου η αγροτική παραγωγή θεωρείται πολύ ευάλωτη στις κλιματικές παραμέτρους. Οσον αφορά την επιδείνωση της λειψυδρίας, η έκθεση παραθέτει στοιχεία από την υπηρεσία παρακολούθησης της κλιματικής αλλαγής του Copernicus, σύμφωνα με την οποία μέσα στα επόμενα 50 χρόνια θα μειωθεί σημαντικά στη νότια Ευρώπη η υγρασία του εδάφους. «Στο κόκκινο» θα βρεθούν η νότια Ισπανία, η Σικελία, η Κρήτη, τα νησιά του Αιγαίου και του Ιονίου και τα βόρεια μικρασιατικά παράλια της Τουρκίας. Το πρόβλημα θα ενταθεί επίσης σε κεντρική Ισπανία, νότια Ιταλία, νότια μικρασιατικά παράλια της Τουρκίας και, στην Ελλάδα, την Πελοπόννησο και τη Στερεά Ελλάδα. Πάντως, τις χειρότερες συνθήκες τα τελευταία χρόνια τις αντιμετωπίζει η Ιβηρική Χερσόνησος. Στη βόρεια Καταλωνία και στη νότια Ανδαλουσία, στην Ισπανία, οι επίγειοι υδροφορείς βρίσκονται στο 16% της δυναμικότητάς τους. Ως αποτέλεσμα, την 1η Φεβρουαρίου οι περιφερειακές αρχές της Καταλωνίας ανακοίνωσαν περιορισμούς στην οικιακή και δημοτική χρήση του νερού, ενώ αντίστοιχα μέτρα έχουν φέτος ληφθεί και στη νότια Πορτογαλία και στη Σικελία.
      Ωρα για δράση
      Η έκθεση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος παραθέτει τις πολύπλευρες επιπτώσεις των πλημμυρών και της λειψυδρίας στην ανθρώπινη υγεία. Και καταλήγει υποδεικνύοντας σε πρώτο επίπεδο την κατεπείγουσα ανάγκη για εφαρμογή της υφιστάμενης κοινοτικής νομοθεσίας και των εθνικών πολιτικών. Και σε δεύτερο επίπεδο την ανάγκη να δοκιμαστούν λύσεις πέρα από την «πεπατημένη» σε όλους τους τομείς και τα επίπεδα διακυβέρνησης.
      «Η προστασία της ανθρώπινης ζωής και υγείας από τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, συμπεριλαμβανομένων των πλημμυρών, της λειψυδρίας και την επιδείνωσης της ποιότητας του νερού, είναι θέμα ύψιστης σημασίας. Οι υπάρχουσες κοινοτικές πολιτικές προσφέρουν μια ισχυρή βάση για δράση, αλλά πρέπει να εφαρμοστούν πιο ευρέως και συστηματικά», σχολιάζει η Λίνα Υλα-Μονόνεν. «Για να διασφαλίσουμε τη μελλοντική μας ευζωία, πρέπει όλα τα επίπεδα διακυβέρνησης να θέσουν σε εφαρμογή αποτελεσματικές λύσεις, ώστε να προβλέψουμε και να μειώσουμε τις επιπτώσεις στη σωματική και ψυχική υγεία. Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος είναι εδώ για να τους υποστηρίξει με την επιστημονική τεκμηρίωση και τις δραστηριότητές του».
      Η έκθεση καταλήγει με την παράθεση «καλών παραδειγμάτων» από όλη την Ευρωπαϊκή Ενωση όσον αφορά την πρόληψη ή τη διαχείριση των συνεπειών πλημμυρών και λειψυδρίας, καθώς και των επιπτώσεών τους στην υγεία.
      Η ανταπόκριση ευρωπαϊκών χωρών στις έκτακτες συνθήκες
      ΓΕΡΜΑΝΙΑ
      Αποκατάσταση της κοίτης των ποταμών
      Η Γερμανία, όπου σχεδόν το σύνολο των ποταμών έχει διευθετηθεί, κινείται τα τελευταία χρόνια στην αποκατάσταση της φυσικής κοίτης όπου είναι εφικτό. Για παράδειγμα, στον ποταμό Ισαρ στο Μόναχο –που ρέει σε τεχνητή κοίτη εδώ και έναν αιώνα– αποκαταστάθηκε σε φυσική κοίτη σταδιακά από το 2000 ένα τμήμα οκτώ χιλιομέτρων. Στόχος είναι τόσο να βελτιωθεί η ασφάλεια έναντι πλημμυρών (δημιουργώντας ξανά το πλημμυρικό πεδίο) όσο και να δοθούν στους πολίτες νέοι χώροι αναψυχής στη φύση. Σήμερα, το αποτέλεσμα είναι ένας πολύ δημοφιλής χώρου πρασίνου στο κέντρο της πόλης. Ανάλογες προσπάθειες καταβάλλονται και στον ποταμό Ρουρ, στη Ρηνανία-Βεστφαλία.
      ΔΑΝΙΑ
      Ο ειδικός σχεδιασμός ενός νοσοκομείου
      Ο σχεδιασμός ενός νέου νοσοκομείου στη Νέα Νότια Ζηλανδία στην περιοχή Χίλεροντ έχει συμπεριλάβει την ανθεκτικότητά του έναντι της κλιματικής αλλαγής. Με δεδομένο ότι το νοσοκομείο βρίσκεται σε πεδινή περιοχή στην οποία το επίπεδο του υπόγειου υδροφορέα είναι ψηλά, ο σχεδιασμός του νοσοκομείου έγινε κατά τέτοιο τρόπο ώστε να απορροφάει όσο το δυνατόν περισσότερο νερό σε περίπτωση ισχυρής βροχόπτωσης. Στον αύλειο χώρο του δημιουργήθηκαν λιμνούλες και ρυάκια, που αποθηκεύουν νερό και το απομακρύνουν από το κτίριο και τον δρόμο πρόσβασης σε αυτό. Φυτεμένες σκεπές και στέγες του χώρου στάθμευσης συμβάλλουν στην κατακράτηση νερού.
      ΙΤΑΛΙΑ
      Παρεμβάσεις στο αποχετευτικό σύστημα
      Κατά τη διάρκεια ισχυρών βροχοπτώσεων, στο Ρίμινι συχνά υπερχείλιζε το αποχετευτικό σύστημα, με αποτέλεσμα τη ροή λυμάτων μέσα στην πόλη και την κατάληξή τους στη θάλασσα. Ο δήμος της πόλης εφαρμόζει ένα σχέδιο για την προστασία της θάλασσας, που περιλαμβάνει τη δημιουργία ενός χωριστού συστήματος συλλογής λυμάτων και δεξαμενών αποθήκευσης νερού μέχρι την εκτόνωση του φαινομένου, βελτιώνοντας παράλληλα τη λειτουργία του βιολογικού καθαρισμού. Οι παρεμβάσεις έχουν αποδειχθεί αποτελεσματικές τα τελευταία χρόνια, καθώς ακόμη και μετά από ισχυρές βροχοπτώσεις δεν έχει χρειαστεί να εκδοθεί απαγόρευση κολύμβησης λόγω ρύπανσης της θάλασσας με λύματα. 
      ΟΛΛΑΝΔΙΑ
      Μετακίνηση κατοικιών και ανταλλαγή γης
      Στην Ολλανδία, το πρόγραμμα «Αφήνοντας χώρο για το νερό» αφορά την επαναδημιουργία υγροτόπων εκεί όπου κάποτε ήταν η πλημμυρική ζώνη των ποταμών. Κατά τον σχεδιασμό αναχώματος στο Νόορντβαρντ προέκυψε η ανάγκη μετακίνησης 75 κατοικιών, αφού θα πλημμύριζαν σε περίπτωση ισχυρής βροχόπτωσης. Στους ιδιοκτήτες δόθηκε η δυνατότητα απαλλοτρίωσης των σπιτιών σε τιμές αγοράς. Στους αγρότες, η γη ανταλλάχθηκε με άλλη περιοχή. Οσοι ήθελαν να παραμείνουν, τους δόθηκε αποζημίωση για να μετακομίσουν σε υψηλότερα σημεία της περιοχής ή να εγκαταστήσουν αντιπλημμυρικά μέτρα στην ιδιοκτησία τους. Περισσότεροι από τους μισούς ανταποκρίθηκαν και μετακινήθηκαν. 
      ΑΥΣΤΡΙΑ
      Επιδοτούμενη ασφάλιση των αγροτών
      Οι αξιοσημείωτες επιπτώσεις της λειψυδρίας στην αγροτική παραγωγή οδήγησαν το 2016 την κυβέρνηση στην υιοθέτηση ενός επιδοτούμενου συστήματος ασφάλισης των αγροτών. Αντικαθιστά την παραδοσιακή προσέγγιση, της ad hoc αποζημίωσης και έχει δύο χαρακτηριστικά. Πρώτον, αποζημιώνει συγκεκριμένες καλλιέργειες λαμβάνοντας υπόψη τις καιρικές διαφοροποιήσεις (βάσει του δεκαετούς μέσου όρου βροχοπτώσεων). Δεύτερον, σε έναν ασφαλιστικό φορέα, στον οποίο συμπράττουν ιδιωτικός και δημόσιος τομέας, η κυβέρνηση καλύπτει το μερίδιο των αγροτών. Στόχος είναι να μειωθεί ο αριθμός των ανασφάλιστων αγροτών, αλλά και να μην επιβαρύνονται οι φορολογούμενοι με το κόστος των αποζημιώσεων.
      ΕΛΒΕΤΙΑ
      Χώροι πρασίνου για «υποδοχή» της βροχής
      Σύμφωνα με την ελβετική νομοθεσία, ο κύκλος του νερού πρέπει να διατηρείται σε τοπικό επίπεδο και να μειωθούν οι απορροές πλημμυρικών νερών. Η κυβέρνηση έδωσε οδηγίες στους δήμους να περιλάβουν στον πολεοδομικό σχεδιασμό έργα διαχείρισης για το νερό της βροχής. Οι οδηγίες αφορούν τη διήθηση, κατακράτηση ή εξάτμιση του νερού, ώστε να μειωθεί η πίεση στα συστήματα απορροής ομβρίων υδάτων και να υποστηριχθεί η βιοποικιλότητα. Πολλά τέτοια έργα πραγματοποιήθηκαν τα τελευταία χρόνια, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τη μετατροπή του αυλείου χώρου γηροκομείου στη Βέρνη σε χώρο πρασίνου με την κατάργηση «σκληρών» επιφανειών, για την αύξηση της απορρόφησης νερού από το έδαφος.
      (από την εφημερίδα "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ")
    9. Περιβάλλον

      Engineer

      Ένα εντυπωσιακό θερμοκήπιο στην Αυστραλία θα παράγει 17.000 τόνους λαχανικών ετησίως στην έρημο, χρησιμοποιώντας μόνο το φως του ήλιου και θαλασσινό νερό.
       
      Η μονάδα της εταιρείας Sundrop Farms δεν απαιτεί χώμα, ορυκτά καύσιμα, υπόγεια ύδατα ή φυτοφάρμακα, καθώς αναπτύσσει τις καλλιέργειες σε ένα υδροπονικό θερμοκήπιο με επένδυση βρεγμένων χαρτονιών.
       
      Η μονάδα έχει έκταση 20 στρέμματα και ξεκίνησε λειτουργία στις 6 Οκτωβρίου κοντά στη μικρή πόλη Πορτ Ωγκούστα. Τα προϊόντα της βρίσκονται ήδη προς πώληση στην αυστραλιανή αγορά.
       
      Το νερό για τη μονάδα παρέχεται από τον Κόλπο Σπένσερ, και αφαλατώνεται με τη χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Περίπου 23.000 κάτοπτρα αντανακλούν το φως σε ένα δέκτη ώστε να παράγουν ηλιακή ενέργεια. Όταν υπάρχει ηλιοφάνεια, το σύστημα μπορεί να παρέχει 39 μεγαβάτ καθαρής ενέργειας, αρκετή για την τροφοδότηση τόσο της μονάδας αφαλάτωσης όσο και του θερμοκηπίου, το οποίο θερμαίνεται κατά τη διάρκεια του χειμώνα.
       
      Η εγκατάσταση μπορεί να παράγει 17.000 τόνους προϊόντων κάθε χρόνο. Πάνω από 18.000 φυτά τομάτας καλλιεργούνται στο θερμοκήπιο και η εταιρεία έχει στόχο να προσθέσει και άλλες καλλιέργειες, όπως φρούτα και πιπεριές. Τα φυτά καλλιεργούνται πάνω σε φλοιό καρύδας, ενώ συντηρούνται «αρπακτικά» έντομα για τον έλεγχο των παρασίτων που μπορούν να βλάψουν τα φυτά.
       
      Η κατασκευή του συστήματος κόστισε 200 εκατομμύρια δολάρια αλλά σύμφωνα με τον διευθύνοντα σύμβουλο της εταιρείας, η απόσβεση θα είναι εύκολη, διότι δεν υπάρχουν έξοδα για ορυκτά καύσιμα. Η μονάδα μπορεί να συνδεθεί στο δίκτυο σε περίπτωση ανάγκης, ωστόσο απώτερος στόχος είναι να καταστεί απολύτως αυτάρκης.
       
      Η εταιρεία αναπτύσσει παρόμοιες μονάδες στην Πορτογαλία και το Τενεσί των Ηνωμένων Πολιτειών.
       
      Πηγή: http://www.naftemporiki.gr/story/1158847/australia-thermokipio-stin-erimo-paragei-xiliades-tonous-laxanikon-mono-me-thalassino-nero-kai-ilio
    10. Περιβάλλον

      Engineer

      Η ατμοσφαιρική ρύπανση βελτιώνεται σιγά – σιγά στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά εξακολουθεί να προκαλεί σχεδόν μισό εκατομμύριο πρόωρους θανάτους ετησίως, δήλωσε ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος (ΕΟΠ) στην ετήσια έκθεσή του.
      Αν και τα επίπεδα μόλυνσης μειώθηκαν ελαφρά το 2015, παραμένουν πολύ υψηλότερα από τα πρότυπα που έχουν τεθεί τόσο από την Ευρωπαϊκή Ένωση όσο και από την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας, αναφέρει η έκθεση.
      Τα ευρήματα έρχονται λίγες μόνο εβδομάδες μετά την ανακοίνωση από την ΕΕ ότι τα περισσότερα κράτη μέλη δεν ανταποκρίνονται στους στόχους της που έχουν τεθεί για την ποιότητα του αέρα.
      Ο ΕΟΠ δήλωσε ότι η έκθεση σε σωματίδια λεπτής ρύπανσης γνωστά ως PM2,5 ήταν υπεύθυνη για περίπου 391.000 πρόωρους θανάτους στο μπλοκ των 28 χωρών το 2015.
      Η έκθεση διαπίστωσε επίσης ότι 76.000 πρόωροι θάνατοι συνδέονταν με το διοξείδιο του αζώτου και περίπου 16.400 με το όζον του εδάφους στις χώρες της ΕΕ τον ίδιο χρόνο.
      Τα λεπτά σωματίδια ρύπανσης έχουν συνδεθεί με αναπνευστικές νόσους και καρδιακά προβλήματα, με το PM2,5, που θέτει και τους μεγαλύτερους κινδύνους για την υγεία καθώς μπορεί να διεισδύσει βαθιά στους πνεύμονες.
      Ο ΕΟΠ ανέφερε ότι μια ευρύτερη αξιολόγηση που περιλαμβάνεται στην έκθεση διαπίστωσε ότι οι πρώιμοι θάνατοι που οφείλονται σε ΑΣ 2,5 μειώθηκαν κατά περίπου μισό εκατομμύριο από το 1990.
      Η μείωση αυτή οφειλόταν σε ευρωπαϊκές πολιτικές για την ποιότητα του αέρα και σε τοπικά μέτρα «που έχουν οδηγήσει, για παράδειγμα, σε καθαρότερα αυτοκίνητα, βιομηχανία και παραγωγή ενέργειας».
      «Η ατμοσφαιρική ρύπανση είναι ένας αόρατος δολοφόνος και πρέπει να εντείνουμε τις προσπάθειές μας για την αντιμετώπιση των αιτιών της», δήλωσε ο Hans Bruyninckx, εκτελεστικός διευθυντής του οργανισμού.
    11. Περιβάλλον

      Engineer

      Η πυρκαγιά στο Νέο Βουτζά και το Μάτι το 2018 ήταν το πιο ηχηρό μήνυμα για τη νέα εποχή στην προστασία των πολιτών και την ανθεκτικότητα της κοινωνίας στους φυσικούς κινδύνους και τις νέες συνθήκες που διαμορφώνει η κλιματική αλλαγή. Μια κοινωνία που θεωρούσε ότι όπως οι πολιτικοί έτσι και η φύση θα συναινούσε στις αυθαιρεσίες και θα συγχωρούσε την αδιαφορία  για τα στοιχειώδη της ασφάλειας ήρθε αντιμέτωπη με τον εαυτό της.
      Με βαρύ τίμημα αποδείχτηκε ότι η ώρα που το χαλί δεν χωράει να κρύψει τίποτε άλλο από κάτω έχει φτάσει. Και όμως τέσσερα χρόνια μετά από μια καταστροφική πυρκαγιά με τραγικές συνέπειες ούτε η κοινωνία ούτε η πολιτεία φαίνεται να έχουν συνειδητοποιήσει ότι η προστασία από τις φυσικές καταστροφές είναι θέμα κουλτούρας και φιλοσοφίας πρόληψης και όχι επικοινωνιακής διαχείρισης  και  διαθεσιμότητας προϋπολογισμών για να αντιμετωπιστούν οι συνέπειές τους.
      Όπως διαπιστώθηκε για πολλοστή φορά μετά τον απολογισμό της πυρκαγιάς στο Μάτι υπάρχουν χρόνια και σοβαρά υποκείμενα αίτια που εντάσσουν το ελληνικό σύστημα δασοπυρόσβεσης στους μηχανισμούς υψηλού ρίσκου από πλευράς απόδοσης και αποτελεσματικότητας. Βασικές αδυναμίες είναι η πριμοδότηση της καταστολής έναντι της  πρόληψης, η στρεβλή ταύτιση της δασοπυρόσβεσης με την αεροπυρόσβεση, η ανυπαρξία  σχεδιασμού και μέτρων προστασίας και ασφαλείας στις ζώνες μείξης δασών-οικισμών, η διαταραγμένη σχέση ανθρώπου και δάσους και η εγκατάλειψη της διαχείρισης των δασών με την υποβάθμιση και απαξίωση των δασικών υπηρεσιών. Τέλος είναι σημαντική η έλλειψη ενός επιστημονικού οργανισμού που να σχεδιάζει προληπτικά, να έχει επίγνωση της κατάστασης, να συμβουλεύει σε μόνιμη βάση την πολιτεία και να συντονίζει το έργο της διαχείρισης του προβλήματος των δασικών πυρκαγιών σε εθνικό επίπεδο.

      Οι διαπιστώσεις και οι επισημάνσεις αυτές δεν έχουν κανένα νόημα εάν δεν υιοθετηθούν από την πολιτεία και την κοινωνία την ίδια. Δυστυχώς οι κοινωνίες των επισημάνσεων δεν έχουν προοπτική επιβίωσης σε ένα περιβάλλον όπου η κλιματική αλλαγή ευνοεί την καταστροφικότητα των φαινομένων και κάνει τους μηχανισμούς καταστολής να φαντάζουν νάνοι μπροστά στη μανία της φύσης. Όλη η Ευρώπη ζει πλέον σε ένα φυσικό περιβάλλον όπου η φωτιά κρύβεται πλέον σε κάθε σπιθαμή του φυσικού είτε του ανθρωπογενούς τοπίου. Μόνο η επιστημονικά τεκμηριωμένη και ολοκληρωμένη διαχείριση του προβλήματος  μπορεί να έχει μεσομακροπρόθεσμη προοπτική λύσης σε αυτό το πλαίσιο.
      Τέσσερα χρόνια μετά τη μικρότερη πυρκαγιά με τα περισσότερα θύματα στην ιστορία της δασοπυρόσβεσης στη χώρα, το Μάτι προβάλλεται σαν μια άτυχη στιγμή ενός επιτυχημένου συστήματος. Δεν έχει γίνει η παραμικρή συστηματική προσπάθεια  για να κεφαλαιοποιηθεί η εμπειρία από τις απώλειες ώστε να αλλάξει η νοοτροπία του πολίτη για την προστασία του από τους φυσικούς κινδύνους  ενώ η πολιτεία έχει πλέον παγιώσει την αντίληψή της για την πρόληψη στη γενίκευση του μέτρου των προληπτικών εκκενώσεων. Ας ελπίσουμε ότι δεν θα ζητηθεί να εκκενώσουμε προληπτικά τη χώρα σε περίπτωση που υπάρξουν πληροφορίες ότι κάποιοι γείτονες κινούνται προς τα σύνορά μας.
      Προφανώς η ασφάλεια των πολιτών, ιδιαίτερα στους οικισμούς που βρίσκονται μέσα η κοντά σε δασική βλάστηση, πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα για την πολιτεία. Σε καμία περίπτωση όμως δεν μπορεί να γίνεται, τέσσερα χρόνια μετά το Μάτι, στρατηγική η  οριζόντια χρήση τυφλών και μαζικών  εκκενώσεων. Η νομοθεσία προβλέπει  οργανωμένη προληπτική   απομάκρυνση των πολιτών. Προφανώς όμως ο νομοθέτης δεν εννοεί σαν οργάνωση την αποστολή sms για την εγκατάλειψη χωριών και οικισμών που ίσως απειληθούν και χωρίς να είναι γνωστή η ικανότητα και η δυνατότητα της προστασίας τους από την πυρκαγιά! Χρειάζεται προεργασία και ενημέρωση ώστε να γνωρίζουν οι αρχές της αυτοδιοίκησης και οι πολίτες τι θα πρέπει να κάνουν οι ίδιοι όταν θα λάβουν σχετικά μηνύματα αλλά και τι θα κάνουν οι αρχές για να προστατεύσουν τα σπίτια και τις περιουσίες τους που τους προτρέπουν να εγκαταλείψουν.
      Υπάρχει σε πολλές περιπτώσεις η ανάγκη και η δυνατότητα να αντιμετωπιστεί η φωτιά από τους κατοίκους, ιδίως σε αγροδασικές περιοχές όπου υπάρχει διαχρονική σχέση των κατοίκων με το δάσος και τις πυρκαγιές όπως ήταν η περίπτωση της Βόρειας Εύβοιας. Η αγωνιώδης προσπάθεια της πολιτείας να μην υπάρχουν ανθρώπινες απώλειες είναι κατανοητή αλλά απαιτεί κατάλληλο σχεδιασμό και πρόνοιες για να αποφεύγονται οι  παράπλευρες απώλειες. Όπως ανέφερε ο Γιάννης Ιωαννίδης καθηγητής ιατρικής του Πανεπιστημίου Stanford, η εβδομάδα με το μεγαλύτερο αριθμό απωλειών στην Ελλάδα ήταν η πρώτη εβδομάδα του Αυγούστου 2021 με 1500 νεκρούς, η εβδομάδα δηλαδή των μεγάλων εκκενώσεων...
      Το Μάτι ανέδειξε ότι ακόμη και αν η πολιτεία βρίσκει τρόπους να νομιμοποιεί την αυθαιρεσία, που η ίδια καλλιεργεί, η φύση αφήνει στην τύχη το θέμα της επιβίωσής μας εφόσον συλλογικά δεν τη σεβόμαστε. Η ζωή σε έναν οικισμό που είναι σε μείξη με δασική βλάστηση είναι όμορφη όσο αντιλαμβανόμαστε ότι η ομορφιά έχει σαν τίμημα τη διαχείριση του κινδύνου που κρύβει. Και η χώρα είναι σπαρμένη με  «όμορφα Μάτια» έτοιμα να χαθούν στις φλόγες όταν οι συνθήκες το επιτρέψουν.
      Τέσσερα χρόνια μετά την εμπειρία στο Νέο Βουτζά και το Μάτι προσδιορίστηκαν οι οικισμοί που είναι σε μείξη με δασική βλάστηση. Έγιναν όμως τοπικά σχέδια με βάση ένα πρότυπο για τον τρόπο που θα πρέπει να γίνεται η διαχείριση του κινδύνου πυρκαγιάς σε αυτές τις περιοχές; Ποια έργα δηλαδή χρειάζονται για να μειωθεί η τρωτότητά των οικισμών, ποια μέτρα πρέπει να ληφθούν για να μειωθεί ο κίνδυνος εκδήλωσης και η επικινδυνότητα της πιθανής πυρκαγιάς αλλά και με ποιόν τρόπο θα οργανωθεί η διαχείριση του κόσμου σε περίπτωση πυρκαγιάς;
      Και τέλος υπάρχει ενημέρωση των πολιτών και των κατοίκων  των περιοχών αυτών για το τι πρέπει να κάνουν, όχι για να αποφύγουν κάποιο πρόστιμο αλλά για να προστατεύσουν τη ζωή τους και τις περιουσίες τους; Χρήματα δόθηκαν αρκετά για  έργα τα οποία έγιναν και γίνονται αποσπασματικά, χωρίς στρατηγικό σχεδιασμό και  με πλήρη άγνοια των αναγκών της ολιστικής διαχείρισης των πυρκαγιών που απαιτεί την ενοποίηση σχεδίων, έργων και μέτρων για την πρόληψη, καταστολή και αποκατάσταση. 
      Ξεκινώντας από το Μάτι το 2018 και καταλήγοντας στη Βόρεια Εύβοια το 2021 θα περιμέναμε να έχει ωριμάσει η αντίληψη για την αναγκαιότητα της πρόληψης. Όσο και αν φαίνεται παράξενο ο πιο αποτελεσματικός τρόπος ελέγχου της συσσώρευσης της βιομάζας στα δάση είναι η ελεγχόμενη χρήση της φωτιάς. Η χρήση της φωτιάς σαν «ομοιοπαθητικού» μέσου διαχείρισης έχει δύο διαστάσεις. Η μία είναι στο πλαίσιο της πρόληψης σαν  προδιαγεγραμμένη καύση, όπου η φωτιά σε κατάλληλο χρόνο και συνθήκες εφαρμόζεται με τεκμηριωμένο σχέδιο για να μειώσει προληπτικά τον κίνδυνο και την επικινδυνότητα μελλοντικών πυρκαγιών. Η δεύτερη διάσταση είναι στο πλαίσιο της καταστολής σαν κατάκαυση ή αντίπυρ όπου καίγεται ένα μέρος ανάμεσα στο άκαυτο και το πλευρό ή το μέτωπο αντίστοιχα της πυρκαγιάς. Η θεσμική υιοθέτηση του μέτρου της κατάκαυσης και του αντίπυρος αποκλειστικά είναι ένδειξη ότι η πολιτεία τολμά γενναίες αλλαγές αλλά αποκλειστικά στην κατεύθυνση της καταστολής. 
      Πέρα από την εμμονή στην καταστολή, η  μεγαλύτερη στρέβλωση του συστήματος  είναι η απόλυτη εξάρτηση του μηχανισμού δασοπυρόσβεσης από τα εναέρια μέσα και η τακτική της  αναμονής της φωτιάς στην άσφαλτο. Αφήνοντας στην πυρκαγιά χώρο για να οργανωθεί μέσα στο δάσος σε ένα συμπαγές μέτωπο είναι τις περισσότερες φορές αδύνατο να την αντιμετωπίσεις όταν φτάσει στην άσφαλτο.  Η δημιουργία των ΕΜΟΔΕ (Ειδικών Μονάδων Δασικών Επιχειρήσεων) στην Πυροσβεστική Υπηρεσία είναι μια απόφαση που θα βελτιώσει σίγουρα τη δυναμική και την αποτελεσματικότητα της αντιμετώπισης των επικίνδυνων πυρκαγιών αφού με την μεταφορά της δασοπυρόσβεσης μέσα στο δάσος θα κερδηθεί χώρος και χρόνος.
      Όσον αφορά την εξάρτηση από την αεροπυρόσβεση σίγουρα η καταστολή των πυρκαγιών είναι απαραίτητη βραχυπρόθεσμα και θα πρέπει να υποστηριχθεί για να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα της επόμενης μέρας. Προβληματίζει όμως σίγουρα ότι ο  νέος μακροπρόθεσμος εθνικός σχεδιασμός  για τον οποίο προκαταβάλαμε τις ζωές 104 συμπολιτών μας στήθηκε κυρίως επάνω στην ανανέωση του στόλου των εναέριων πυροσβεστικών μέσων και την αγορά νέων με ένα πρόγραμμα προμηθειών μαμούθ, το AEGIS, της τάξης των 1,7 δισ. ευρώ.
      Η ανάγκη ενός οργανισμού για να παρακολουθεί και να συντονίζει τη διαχείριση των πυρκαγιών με επιστημονικό τρόπο δεν έχει γίνει ακόμη  αντιληπτή στην Ελλάδα. Αντίθετα στην Πορτογαλία που βίωσε μια αντίστοιχα τραγική κατάσταση το 2017 με 111 θύματα οι πολιτικές δυνάμεις στο σύνολο τους συνήργησαν για να δημιουργηθεί το 2019 ο AGIF (Agencia para Gestao Integrada de Fogos rurais), ένας εθνικός οργανισμός ολοκληρωμένης διαχείρισης πυρκαγιών υπαίθρου. O AGIF δεν σταμάτησε τις πυρκαγιές, οργάνωσε όμως τη διαχείρισή τους ολιστικά συνδέοντας την πρόληψη με την καταστολή και την αποκατάσταση. Έτσι αν και η πρόληψη χρειάζεται αρκετά χρόνια για να δείξει τα αποτελέσματά της, η Πορτογαλία είναι ήδη η χώρα της ΕΕ με τις μικρότερες συνέπειες από τις πυρκαγιές τα τελευταία τρία χρόνια.
      Στην Ελλάδα το 2021 με τον μεγαλύτερο διαθέσιμο αριθμό εναέριων μέσων στην ιστορία μας κάναμε εθνικό ρεκόρ καμένης έκτασης! Τρεις μήνες αργότερα αποκτήσαμε ένα νέο Υπουργείο Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας!! Τα σχήματα είναι απαραίτητα αλλά η αποτελεσματική αντιμετώπιση των κρίσεων έχει να κάνει με τη φιλοσοφία της διαχείρισής τους. Για τις δασικές πυρκαγιές η διαχείριση μπορεί να αποδειχθεί  επικίνδυνη  εάν στηριχθεί σε μονολιθικές πολιτικές καταστολής και δεν υποστηριχθεί από την επιστημονικά τεκμηριωμένη αντίληψη του προβλήματος που συχνά αναφέρεται σαν «παράδοξο των πυρκαγιών». Το παράδοξο είναι ότι όσο μεγαλώνουν οι επενδύσεις στην καταστολή, οι οποίες έχουν διαρκώς αυξανόμενες απαιτήσεις, τόσο αυξάνουν και οι καμένες εκτάσεις σε βάθος χρόνου! 
      Θα μπορούσαμε σχηματικά να αντιστοιχήσουμε σε προσωπικό επίπεδο την καταστολή με μια πιστωτική κάρτα  η οποία μπορεί να μας βγάλει κάποια στιγμή από τη δύσκολη θέση αλλά η ασύνετη χρήση της μπορεί να μας οδηγήσει σε χρεωκοπία. Ας μην ξεχνάμε ότι τα χρήματα για να πληρώνουμε την κάρτα της καταστολής βγαίνουν από την οικονομία της πρόληψης που βοηθάει να μην ξεπεράσουμε το πιστωτικό όριο που ορίζει η τράπεζα της φύσης.
      Όπως αποδεικνύεται κάθε χρόνο οι κλιματικές συνθήκες ευνοούν πιο συχνές πυρκαγιές, η περίοδος των πυρκαγιών μεγαλώνει, η ελλιπής ή σχεδόν ανύπαρκτη διαχείριση του δάσους αυξάνει την ποσότητα των καυσίμων που τις τροφοδοτούν και η σοβαρότητα των περιστατικών μεγαλώνει λόγω των κοινωνικοοικονομικών συνθηκών.
      Στην Ελλάδα παρά τα βήματα που έχουν γίνει από το 2018, η ουσία της δασοπυρόσβεσης παραμένει εγκλωβισμένη στην εξάρτηση από την αεροπυρόσβεση και στην υπερ(βολική) χρήση  της τακτικής των εκκενώσεων. Πρέπει να αναγνωρίσουμε τη δυναμική στροφή της πολιτείας  και τις σημαντικές αλλαγές που προωθεί στον τομέα της δασοπυρόσβεσης. Δυστυχώς όμως αυτό το περίσσευμα πολιτικής βούλησης επικεντρώνεται σε βραχυπρόθεσμους στόχους χωρίς παράλληλα να προσαρμόζεται στις αλλαγές του κλίματος και τις συνέπειές της.
      Για να μπορέσουμε να διαχειριστούμε ολιστικά το πρόβλημα των δασικών πυρκαγιών στο πλαίσιο της κλιματικής αλλαγής θα πρέπει να εστιάσουμε στη φιλοσοφία της πρόληψης, να εξασφαλίσουμε την ενεργή  συμμετοχή του πολίτη, να ενισχύσουμε την ανθεκτικότητας του τοπίου και να οργανώσουμε δραστηριότητες που θα μειώσουν το ρίσκο. Η σύγχρονη επιστήμη κινείται σε αυτούς τους άξονες στο πλαίσιο του FirEUrisk, του μεγαλύτερου έργου έρευνας για τις δασικές πυρκαγιές στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με τη συμμετοχή πολλών ελληνικών οργανισμών.
      Τα αποτελέσματα της έρευνας όμως παίρνουν αξία όταν γίνονται πολιτικές και τρόπος ζωής και σε αυτή την προσπάθεια χρειάζεται η συνεργασία όλων. Η εμπειρία από την πυρκαγιά στο Μάτι δεν είναι απλά ένα κομμάτι από το παρελθόν που δεν θα πρέπει να χάσουμε αλλά και ένα κομμάτι από το μέλλον που θέλουμε να αλλάξουμε.
      *Δασολόγοι, μέλη της ερευνητικής ομάδας του Eυρωπαϊκού έργου FirEUrisk (https://www.fireurisk.eu) για τις δασικές πυρκαγιές και την κλιματική αλλαγή
    12. Περιβάλλον

      GTnews

      Μελέτη που δημοσιεύτηκε δείχνει ότι πάνω από το ένα τρίτο του δάσους του Αμαζονίου μπορεί να έχει υποβαθμιστεί από την ανθρώπινη δραστηριότητα και την ξηρασία. Έρχονται έτσι στο προσκήνιο αιτήματα για τη θέσπιση νομοθεσίας που θα προστατεύει το ζωτικής σημασίας οικοσύστημα που βρίσκεται σε κίνδυνο.
      Οι φθορές που έχουν προκληθεί στο δάσος αυτό, το οποίο εκτείνεται σε 9 χώρες, είναι σημαντικά πιο μεγάλες από αυτές που παρατηρούνταν μέχρι τώρα, σημειώνουν οι ερευνητές, κυρίως του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Καμπίνας (Universidade Estadual de Campinas). Στην έρευνά τους, αυτοί αναλύουν τις συνέπειες των πυρκαγιών, της δασικής εκμετάλλευσης, της ξηρασίας και των αλλαγών που επηρεάζουν τους οικότοπους στις παρυφές του δάσους.
      Εκτός από την ξηρασία, τα φαινόμενα αυτά υποβάθμισαν τουλάχιστον το 5,5% των υπολοίπων δασών που συγκροτούν το οικοσύστημα του Αμαζονίου, δηλαδή 364.748 τετραγωνικά χιλιόμετρα μεταξύ του 2001 και του 2018, σύμφωνα με την έρευνα. Αν περιληφθούν οι συνέπειες της ξηρασίας, η ζώνη που έχει υποβαθμιστεί αντιπροσωπεύει 2,5 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα, δηλαδή το 38% των υπολοίπων δασών που συνθέτουν το οικοσύστημα του Αμαζονίου.
      Ξηρασία και πυρκαγιές
      «Η ακραία ξηρασία γίνεται ολοένα και πιο συχνή στην Αμαζονία λόγω της αλλαγής των μεθόδων εκμετάλλευσης της γης και της κλιματικής αλλαγής που προκαλείται από τους ανθρώπους, που επηρεάζει την θνησιμότητα των δέντρων, τον αριθμό των πυρκαγιών και τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα», σημειώνουν οι επιστήμονες. «Οι δασικές πυρκαγιές εντάθηκαν τα χρόνια της ξηρασίας» προσθέτουν, προειδοποιώντας για τους κινδύνους που αντιπροσωπεύουν οι «μεγάλης έκτασης πυρκαγιές» στο μέλλον αναφέρει το ΑΠΕ-ΜΠΕ.
      Οι επιστήμονες του πανεπιστημίου Λαφαγιέτ στην Λουιζιάνα, την πολιτεία των ΗΠΑ, κι άλλα ιδρύματα καλούν σε δράση σε ξεχωριστή μελέτη τους για τις συνέπειες της ανθρώπινης δραστηριότητας στο οικοσύστημα του Αμαζονίου, η οποία δημοσιεύεται επίσης στην επιθεώρηση Science.
      «Οι αλλαγές έγιναν υπερβολικά γρήγορα για να μπορέσουν να προσαρμοστούν τα είδη της Αμαζονίας, οι πληθυσμοί και τα οικοσυστήματα. Οι νόμοι για να αποφευχθούν οι χειρότερες συνέπειες είναι γνωστοί και πρέπει να θεσπιστούν αμέσως. Απώλεια της Αμαζονίας είναι απώλεια της βιόσφαιρας και, αν δεν δράσουμε, κινδυνεύουμε», υποστηρίζουν.
    13. Περιβάλλον

      Engineer

      Με τη νέα νομοθεσία αναθεωρείται, για πρώτη φορά μετά από 20 χρόνια, παλαιότερη οδηγία για την «εκτίμηση σχεδίων δημοσίων και ιδιωτικών έργων στο περιβάλλον». Στην αναθεωρημένη οδηγία προβλέπεται ευρύτερη συμμετοχή των πολιτών σε διαδικασίες διαβούλευσης, καθώς και προληπτικά μέτρα για να περιοριστούν οι πιέσεις των οργανωμένων λόμπι και να αποφευχθούν οι συγκρούσεις συμφερόντων.
       
      Η πρώτη αποτίμηση για όλα αυτά είναι θετική, τονίζει ο ευρωβουλευτής των Οικολόγων-Πράσινων Νίκος Χρυσόγελος. Υποστηρίζει ωστόσο ότι το πρόβλημα είναι η ουσιαστική εφαρμογή της οδηγίας. «Σε πολλές χώρες, όπως η Ελλάδα, πολλές φορές η μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων γίνεται απλώς για να δικαιολογήσουν το έργο, ενώ θα έπρεπε να εξετάζεται πραγματικά η χρησιμότητα του έργου, οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις, οι εναλλακτικές λύσεις, αλλά και η λεγόμενη μηδενική παρέμβαση, δηλαδή αν οι επιπτώσεις είναι πάρα πολύ μεγάλες, τότε ένα έργο ίσως δεν θα πρέπει να γίνει» λέει ο Έλληνας ευρωβουλευτής στην Deutsche Welle.
       
      «Όχι μονοτυπική διαβούλευση»
       
      Ανοίγει το ευρωκοινοβούλιο τον δρόμο για την καλύτερη προστασία του περιβάλλοντος; Ανοίγει το ευρωκοινοβούλιο τον δρόμο για την καλύτερη προστασία του περιβάλλοντος;
      O ευρωβουλευτής των Πρασίνων υποστηρίζει μάλιστα ότι, τη στιγμή που η Ευρώπη καθιερώνει πιο αυστηρές προδιαγραφές, η Ελλάδα φαίνεται να καταργεί τις μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων στο όνομα της καταπολέμησης της γραφειοκρατίας ή να τις υλοποιεί αποσπασματικά και με τρόπο που δεν διευκολύνει την ουσιαστική συμμετοχή περιοίκων ή άλλων ενδιαφερομένων. «Το ζητούμενο είναι να μην είναι μονον τυπική η διαβούλευση. Τον τελευταίο καιρό βλέπουμε τη διοίκηση απλώς να αναρτά στο διαδίκτυο ένα κείμενο και να ζητάει παρατηρήσεις από τους πολίτες. Ακόμα και στα περιφερειεκά συμβούλια που συνήθως γνωμωδοτούν σε τέτοια έργα, είναι δύσκολο όταν έρχεται μία μελέτη μερικές μέρες πριν από το περιφερειακό συμβούλιο, να πρέπει να διαβάσεις μερικές χιλιάδες σελίδες και να διατυπώσεις τεκμηριωμένη άποψη».
       
      Ισχυρός ο αντίλογος σε όλα αυτά από τις μεγαλύτερες πολιτικές ομάδες του Ευρωκοινοβουλίου, που υποστηρίζουν ότι η περιβαλλοντική προστασία έχει και μία οικονομική διάσταση. Όπως δηλώνει η Γερμανίδα ευρωβουλευτής των χριστιανοδημοκρατών Κρίστα Κλας «η μέχρι σήμερα εμπειρία μας από τις μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων δεν ήταν πάντοτε θετική. Μία τέτοια μελέτη δεν μπορεί να χρησιμοποιείται για να εμποδίζεται η οικονομική δραστηριότητα. Πρέπει να κάνουμε το σωστό, αλλά στο σωστό πλαίσιο, με λογική διάρκεια και σε καμία περίπτωση με αναδρομική ισχύ».
       
      Το πρόβλημα των γεωτρήσεων σε σχιστολιθικά πετρώματα
       
      Ρόλο και λόγο στους πολίτες δίνει η νέα ευρωπαϊκή οδηγία Ρόλο και λόγο στους πολίτες προβλέπει η νέα ευρωπαϊκή οδηγία
      Για πρώτη φορά, η νέα οδηγία επεκτείνει την υποχρέωση για υποβολή μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων στις γεωτρήσεις για άντληση φυσικού αερίου ή πετρελαίου από τα μέχρι πρότινος αδιαπέραστα σχιστολιθικά πετρώματα με τη βοήθεια νέων τεχνολογικών εφαρμογών. Οι υποστηρικτές των γεωτρήσεων υπόσχονται φθηνή ενέργεια, ενώ οι πολέμιοι κάνουν λόγο για σοβαρούς κινδύνους στο περιβάλλον. Η Αυστρία, η Γερμανία, η Βρετανία και άλλες ευρωπαϊκές χώρες έχουν προχωρήσει στην έκδοση αδειών για τις πρώτες γεωτρήσεις, αλλά φαίνεται να επανεξετάζουν την πολιτική τους υπό το βάρος των αντιδράσεων. Όπως επισημαίνει ο Αυστριακός ευρωβουλευτής Ρίχαρντ Ζέεμπερ «η Αυστρία ενέκρινε δοκιμαστικές γεωτρήσεις, αλλά οι αντιδράσεις ήταν τόσο μεγάλες, ώστε τελικά οι επιχειρήσεις που είχαν αναλάβει τις γεωτρήσεις ουσιαστικά πάγωσαν τα επενδυτικά τους σχέδια. Ξέρουμε ότι το σχιστολιθικό αέριο είναι μία σοβαρή εναλλακτική πηγή ενέργειας. Εδώ λοιπόν χρειάζονται μελέτες, όπως αυτές που προβλέπει η νέα οδηγία, ώστε να διαπιστώσουμε, πρώτον, αν έχουμε τη συναίνεση των πολιτών και δεύτερον αν υπάρχουν επιπτώσεις στο περιβάλλον».
       
      Σύμφωνα με τα προβλεπόμενα οι περίοικοι και άλλοι ενδιαφερόμενοι θα πρέπει να συμμετάσχουν σε όσο το δυνατόν πιο αρχικό στάδιο στις διαδικασίες δοαβούλευσης, ενώ το έργο παρακολουθείται από την αρχή μέχρι το τέλος και οι όποιες παρεκκλίσεις αποκαθίστανται από τον ανάδοχο- ο οποίος πάντως θα βγαίνει κερδισμένος από την όλη διαδικασία, υποστηρίζει ο Αυστριακός ευρωβουλευτής. «Αυτό ωφελεί τον φορέα υλοποίησης του έργου που ξέρει ότι, όταν το έργο αρχίσει, μπορεί να προχωρήσει χωρίς αντιδράσεις. Όλα αυτά ανταποκρίνονται στη σημερινή πολιτική πραγματικότητα στην Ευρώπη, γιατί δεν έχει νόημα να βγάζετε άδεια για ένα έργο και να μην μπορείτε να την αξιοποιήσετε, γιατί έχετε απέναντι τους πολίτες» λέει ο Αυστριακός ευρωβουλευτής στην Deutsche Welle.
       
      Πηγή: http://www.dw.de/%CE%BD%CE%AD%CE%B5%CF%82-%CF%80%CF%81%CE%BF%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AD%CF%82-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%BA%CE%B5%CF%85%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CE%AD%CF%81%CE%B3%CE%B1/a-17146543
    14. Περιβάλλον

      Engineer

      Στις αμέσως επόμενες δεκαετίες, σημαντικοί υπόγειοι υδάτινοι πόροι απειλούνται με εξάντληση σε μεγάλο μέρος του κόσμου, συμπεριλαμβανομένων περιοχών της Ινδίας, της νότιας Ευρώπης και των ΗΠΑ. Η εξέλιξη αυτή προκαλείται κυρίως από την υπερβολική άντληση νερού για τη βιομηχανία και τη γεωργία και θα επηρεάσει την πρόσβαση σε νερό σχεδόν 1,8 δισεκατομμυρίων ανθρώπων.
       
      Σύμφωνα με τη μελέτη της υδρολόγου Ίνγκε ντε Γκράαφ, που παρουσιάστηκε στην πρόσφατη σύνοδο της Αμερικανικής Γεωφυσικής Ένωσης, οι μεγάλοι υδροφορείς της Αμερικής θα είναι οι πρώτοι που θα εξαντληθούν, με αυτούς στην κεντρική Καλιφόρνια, τη λεκάνη του Τουλέιρ, και τη νότια κοιλάδα του Σαν Χοακίν, επίσης στην ίδια πολιτεία, να εξαντλούνται ήδη από τη δεκαετία του 2030.
       
       
      Υδροφορέας είναι ένα σώμα από διαπερατά πετρώματα που μπορεί να περιέχει ή να μεταδώσει υπόγεια ύδατα. Οι υδροφορείς της λεκάνης του Άνω Γάγγη στην Ινδία θα είναι οι επόμενοι που θα εξαντληθούν μεταξύ 2040 και 2060, μαζί με εκείνους σε περιοχές της Ισπανίας και της Ιταλίας. Μεταξύ των δεκαετιών του 2050 και 2070, οι υπόγειοι υδάτινοι πόροι σε περιοχές του Τέξας, της Οκλαχόμα, και του Νέου Μεξικό ενδεχομένως θα στερέψουν επίσης.
       
      Άλλες μελέτες έχουν δείξει με τη χρήση δορυφορικών δεδομένων ότι μερικά από τα μεγαλύτερα υδροφόρα στρώματα είναι ήδη σχεδόν εξαντλημένα. Ωστόσο, η μέθοδος αυτή δεν ήταν σε θέση να παρακολουθήσει υδροφόρους ορίζοντες σε μικρότερη κλίμακα.
      Η νέα μελέτη δίνει μια πιο σύνθετη εικόνα, χρησιμοποιώντας δεδομένα σχετικά με τη δομή των υδροφόρων οριζόντων, τη ροή του νερού, και τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ υπόγειων υδάτων και του περιβάλλοντος νερού, ώστε να προσομοιώσει την εξάντληση των υπόγειων υδάτων. Τα δεδομένα δείχνουν, όπως αναμενόταν, ότι οι αρδευόμενες περιοχές σε ξηρά κλίματα βρίσκονται σε μεγαλύτερο κίνδυνο.
       
      Πηγή: http://www.naftemporiki.gr/story/1185085/kindunos-eksantlisis-simantikon-upogeion-udatinon-poron-eos-to-2050
    15. Περιβάλλον

      Engineer

      Ενα τείχος διαφορετικό από τα άλλα χτίζεται εδώ και μία δεκαετία κάτω από τον καυτό αφρικανικό ήλιο.Εκτείνεται σε μήκος 8.000 χλμ., από τις δυτικές ακτές της Σενεγάλης έως τις ανατολικές ερημικές παραλίες του Τζιμπουτί, και στην οικοδόμησή του συμμετέχουν πάνω από 20 κυβερνήσεις της Αφρικής. Ο λόγος για το Μεγάλο Πράσινο Τείχος, μια λωρίδα πρασίνου και δενδρυλλίων ανθεκτικών στην ξηρασία, που θα διασχίζει το νότιο κομμάτι της ερήμου Σαχάρα και αποτελεί ένα από τα πιο φιλόδοξα περιβαλλοντικά προγράμματα παγκοσμίως. Με την ολοκλήρωσή του, το πράσινο τείχος θεωρείται ότι θα συμβάλει δραστικά στον περιορισμό των επιπτώσεων που επιφέρουν οι κλιματικές αλλαγές στην υποσαχάρια Αφρική και θα αποτελεί το μεγαλύτερο οικοσύστημα χλωρίδας στον πλανήτη – τρεις φορές μεγαλύτερο από τον γιγάντιο κοραλλιογενή ύφαλο της Αυστραλίας.
      Την εξαιρετικά φιλόδοξη πρωτοβουλία περιβαλλοντικής αποκατάστασης εισήγαγε το 2008 η Αφρικανική Ενωση, έπειτα από αίτημα του πρώην προέδρου της Μπουρκίνα Φάσο, Τόμας Σανκάρα. Η ξηρή περιοχή στην οποία σχεδιάζεται το τείχος των δενδρυλλίων δεν ήταν πάντοτε έρημη – για δεκαετίες αποτελούσε πλούσια όαση πρασίνου, εξαιρετικά σημαντική για τη γεωργία και τις καλλιέργειες της αφρικανικής ηπείρου. Ωστόσο, η καταστροφική εξίσωση της αύξησης του πληθυσμού, της κακής διαχείρισης του εδάφους και της κλιματικής αλλαγής σταδιακά μεταμόρφωσε την περιοχή σε μια άγονη και υποβαθμισμένη λωρίδα γης. Τα προβλήματα που δημιούργησε η ερημοποίηση του εδάφους είναι αμέτρητα, από την έλλειψη τροφίμων και καθαρού νερού μέχρι και τη βία και τις διαμάχες λόγω της συρρίκνωσης των φυσικών πόρων.
      Στη δεκαετία που πέρασε από τα πρώτα βήματα για τη δημιουργία του Μεγάλου Πράσινου Τοίχους, η πρωτοβουλία έχει αντιμετωπίσει ουκ ολίγες προκλήσεις, και ως αποτέλεσμα σήμερα μόλις το 15% της έκτασης έχει αποκατασταθεί. Ωστόσο, τα οφέλη έχουν αρχίσει ήδη να είναι ορατά για τις χώρες της αφρικανικής ηπείρου. Στη Νιγηρία, όπου 5 εκατομμύρια εκτάρια γης έχουν αποκατασταθεί και βρίθουν από πλούσια βλάστηση, τα κάποτε ξηρά πηγάδια είναι πλέον γεμάτα με πόσιμο νερό, ενώ στη Σενεγάλη, μία από τις φτωχότερες χώρες της Αφρικής, τα 120 εκατομμύρια στρέμματα δενδρυλλίων που φυτεύθηκαν προσφέρουν πλέον γόνιμο έδαφος για την άνθηση της γεωργίας. Ισως το πιο ενδιαφέρον αποτέλεσμα του τείχους είναι ορατό στην Αιθιοπία, όπου η δενδροφύτευση και η συντήρηση δένδρων έχουν οδηγήσει σε χιλιάδες νέες πηγές εργασίας και εισοδήματος για τους φτωχούς κατοίκους της έρημης περιοχής. Αποτελεί ίσως την καλύτερη απάντηση στο επιχείρημα πως η περιβαλλοντική προστασία δεν συνάδει με την οικονομική ανάπτυξη, που για δεκαετίες εμπόδιζε αντίστοιχες πράσινες πρωτοβουλίες.
      Σύμφωνα με την εφημερίδα «Καθημερινή», το Μεγάλο Πράσινο Τείχος αναμένεται να ολοκληρωθεί μέχρι το 2030 – ωστόσο, εν μέρει έχει ήδη επιτύχει τον στόχο του: να ευαισθητοποιήσει δεκάδες κυβερνήσεις και να αποδείξει πως, παρά τα λάθη του παρελθόντος, ο άνθρωπος μπορεί να αντιστρέψει την καταστροφή που έχει προκαλέσει στο περιβάλλον.
       
    16. Περιβάλλον

      Engineer

      «Η κλιματική αλλαγή είναι κάτι που φοβίζει πολλούς ανθρώπους, αλλά υπάρχει ελπίδα» αναφέρει ο Μιλάγκρος Φλόρες από το ICOMOS στο Heritage on the Edge.
      Βάση δεδομένων στο διαδίκτυο για τα Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO που απειλούνται από την κλιματική αλλαγή δημιούργησε το Διεθνές Συμβούλιο Μνημείων και Τοποθεσιών (ICOMOS) σε συνεργασία με τη Google και τη μη κερδοσκοπική οργάνωση τρισδιάστατης καταγραφής και αρχειοθέτησης CyArk.
      Στο portal, Heritage on the Edge παρουσιάζονται τα τεράστια γλυπτά στο Νησί του Πάσχα, το Εδιμβούργο, τα αρχαία τεμένη στη Μπαγκεράτ του Μπαγκλαντές, η πόλη-λιμάνι Κίλουα Κισιουάνι (Kilwa Kisiwani) στην Τανζανία και τα αρχαιολογικά ευρήματα στο Τσαν Τσαν, στο Περού.
      Στη βάση δεδομένων αναλύεται η ιστορία κάθε τοποθεσίας με φωτογραφίες, μοντέλα 3-D και συνεντεύξεις με ειδικούς και κατοίκους.
      Οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στις πέντε τοποθεσίες κυμαίνονται από τη διάβρωση που προκαλείται από την πρόσκρουση κυμάτων και το ράπισμα ανέμων έως την άνοδο της στάθμης της θάλασσας που απειλεί τη συνοχή των βράχων, την οξίνιση των ωκεανών και τις καταρρακτώδεις βροχές.
      «Ο πολιτισμός και η κληρονομιά είναι σημαντικά για τους ανθρώπους» γράφει ο Άντριου Ποτς, συντονιστής της Ομάδας Εργασίας για την Κλιματική Αλλαγή και την Κληρονομιά του ICOMOS, σε blog post της εφαρμογής Google Arts & Culture. «Και όταν συζητάτε για την αλλαγή του κλίματος, είναι μια συζήτηση για τον πολιτισμό, μία συζήτηση για τους ανθρώπους» προσθέτει.
      «Η κλιματική αλλαγή είναι κάτι που φοβίζει πολλούς ανθρώπους, αλλά υπάρχει ελπίδα» αναφέρει ο Μιλάγκρος Φλόρες από το ICOMOS στο Heritage on the Edge.
      «Πρόκειται για τη συνειδητοποίηση ότι πρέπει να είμαστε σε εγρήγορση. Να καταλάβουμε ότι αυτή είναι η στιγμή να αναλάβει ο καθένας τον δικό του ρόλο, έτσι ώστε όλοι να βάλουν τον σπόρο τους σε αυτή τη μεγάλη προσπάθεια» σημειώνει.
      Οι χρήστες μπορούν να περιηγηθούν σε φωτογραφίες, να ακούσουν ηχητικά αρχεία, να διαβάσουν ιστορίες και να εξερευνήσουν τις τοποθεσίες. Ορισμένες σελίδες, όπως αυτή για την πρωτεύουσα της Σκωτίας, το Εδιμβούργο, περιλαμβάνουν ακόμη διαδραστικά γραφικά. Το Heritage on the Edge προσφέρει επίσης δύο «pocket galleries» επαυξημένης πραγματικότητας που απεικονίζουν το τετράγωνο τζαμί του Μπαγκεράτ και το το φρούριο Gereza στην Kilwa Kisiwani.
      Κάθε συλλογή διαθέτει έναν σύντομο οδηγό με επισήμανση των σημείων επιδείνωσης που συνδέονται με την κλιματική αλλαγή.
      Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
    17. Περιβάλλον

      Engineer

      Οι πόλεις του μέλλοντος: Κλιματικά ουδέτερες με έξυπνες εφαρμογές σε ενέργεια και μεταφορές.
      Mπορείτε να παρακολουθήσετε το σχετικό αφιέρωμα στο παρακάτω βίντεο του gr. euronews.com.
       
    18. Περιβάλλον

      basgoud

      Οι ορεινές περιοχές της χώρας έχουν πάρα πολλά προβλήματα, αλλά κρύβουν και τεράστια αναπτυξιακά αποθέματα. Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξε το Συνέδριο των ορεινών δήμων της χώρας, με αντικείμενο τη βιώσιμη ανάπτυξη των ορεινών περιοχών που πραγματοποιήθηκε στις αρχές Σεπτεμβρίου με πρωτοβουλία της ΚΕΔΕ, στην Κόνιτσα.
       
      Σε αυτό το άρθρο, που αποτελεί περίληψη της παρουσίασης μου στο συνέδριο, θα προσπαθήσω να προσεγγίσω το πώς μπορούμε να επιλύσουμε τα προβλήματα, αλλά κυρίως πως μπορούμε να αναδείξουμε τα μεγάλα συγκριτικά πλεονεκτήματα και να αξιοποιήσουμε τα αναπτυξιακά αποθέματα των ορεινών περιοχών. Στην προσπάθεια αυτή διατυπώνεται πρόταση για τη δημιουργία ενός διεθνούς και ενός εθνικού αναπτυξιακού τοπικού προγράμματος, εξειδικευμένου για τους ορεινούς δήμους της χώρας. Με βάση τη διεθνή εμπειρία αλλά και τις αποφάσεις των συλλογικών οργάνων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, καταβάλλεται προσπάθεια να σκιαγραφηθεί το προφίλ, αλλά και κάποιες κρίσιμες λεπτομέρειες των δύο αυτών προγραμμάτων.
       
      Τα προβλήματα των ορεινών περιοχών
       
      Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ορεινές περιοχές είναι ιδιαίτερα. Οι ιδιαιτερότητές τους εκφράζονται χωρικά, με αποτέλεσμα να υπάρχουν διαφορετικές εκφάνσεις του ίδιου προβλήματος όχι μόνο σε ορεινές περιοχές που ανήκουν σε διαφορετικές ηπείρους ή χώρες, αλλά ακόμα και σε δύο περιοχές που ανήκουν στο ίδιο Κράτος ή ίδιο στον ορεινό όγκο. Παρόλα αυτά, ανεξάρτητα από το αν μία περιοχή ανήκει στην Ευρώπη, στην Αφρική ή στην Ασία, σε μία πλούσια περιοχή ή σε μία φτωχή περιοχή, κοντά σε αστικά κέντρα ή μακριά από αστικά κέντρα, όλες οι περιοχές αυτές παρουσιάζουν προβλήματα τα οποία ως κοινό παρανομαστή έχουν την ορεινότητα.
       
      Οι ευκαιρίες στις ορεινές περιοχές
       
      Ωστόσο, θα πρέπει να τονιστεί στο σημείο αυτό ότι οι ορεινοί όγκοι δεν προσφέρουν μόνο προβλήματα αλλά και ευκαιρίες. Αποτελούν τους βασικούς παρόχους υδατικών πόρων και ενέργειας, διαθέτουν ένα τεράστιο περιβαλλοντικό πλούτο και μία αξεπέραστη βιοποικιλότητα και κυρίως, λόγω της γεωμορφολογίας τους, έχουν κατορθώσει και έχουν συντηρήσει πολύ συγκεκριμένα και ενδιαφέροντα τοπικά πολιτιστικά και κοινωνικά πρότυπα. Η μη εκκωφαντική πρόσκληση για αξιοποίηση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων των ορεινών περιοχών, παράλληλα με τα προβλήματά τους, έχουν δημιουργήσει, τη σημερινή εποχή, τεράστια αναπτυξιακά αποθεματικά.
       
      Η πρόκληση λοιπόν είναι εδώ! Το πρόβλημα που υπάρχει είναι ότι γιατί κανένας και ιδιαίτερα ο ιδιωτικός τομέας, δεν σηκώνει το γάντι;
       
      Η διαχείριση των ορεινών περιοχών
       
      Η έλλειψη υποδομών και όλων των αντικειμενικών μειονεκτημάτων οδηγούν σε μία καταρχήν εξάρτηση από εξωτερικές ενισχύσεις ή από ισχυρές κυβερνητικές παρεμβάσεις. Είναι πλέον διεθνής εμπειρία ότι για να «μοχλευθούν» ιδιωτικά κεφάλαια θα πρέπει πρώτα να επενδυθούν δημόσια, κυρίως σε υποδομές.
       
      Προς αυτήν την κατεύθυνση, την αποτελεσματική και βιώσιμη δηλαδή διαχείριση των ορεινών περιοχών, είναι πάρα πολύ σημαντικό το ψήφισμα που εξέδωσε η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ την 21η Δεκεμβρίου 2016, στο οποίο μεταξύ άλλων αναφέρεται:
       
      ...ενθαρρύνει τα κράτη να υιοθετήσουν ένα μακροπρόθεσμο όραμα και ολιστικές προσεγγίσεις,
      επισημαίνει ότι οι γυναίκες αποτελούν συχνά τους κύριους διαχειριστές των ορεινών πόρων, υπογραμμίζει την ανάγκη για βελτιωμένη πρόσβαση στην γεωργία, συμπεριλαμβανομένων των γαιών, των οικονομικών και χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών,
      ενθαρρύνει την αυξημένη συμμετοχή των τοπικών αρχών,
      ενθαρρύνει τις μεγαλύτερες προσπάθειες των κρατών, και της
      διεθνούς κοινότητας,
      υπογραμμίζει το γεγονός ότι η δράση σε εθνικό επίπεδο αποτελεί βασικό παράγοντα επίτευξη προόδου.
      Εάν προσπαθήσουμε με μία λέξη να εκφράσουμε τις σύγχρονες τάσεις, στη διαχείριση των ορεινών περιοχών, τότε η λέξη αυτή θα ήταν η πολυλειτουργικότητα. Η οικονομία των ορεινών περιοχών θα πρέπει να διαφοροποιηθεί για να μειώσει την αυξημένη ευπάθεια της. Η πολυλειτουργικότητα αποτελεί χαρακτηριστικό των αγροτικών χώρων, γεγονός που διευκολύνει όχι μόνο τους αγρότες, αλλά και άλλους παράγοντες που μπορούν να αποκομίσουν εισόδημα ή να ωφεληθούν από τη συνύπαρξη με τις γεωργικές ή κτηνοτροφικές δραστηριότητες. Πολυλειτουργικότητα σημαίνει καλύτερη εναρμόνιση μεταξύ της γεωργίας, της διατήρησης της φύσης και της ανάπτυξης. Είναι πολύ χαρακτηριστικό το σύνθημα για τους κατοίκους των Πυρηναίων, που από μικρούς αγροτικούς παραγωγούς τους αντιμετωπίζουν πλέον ως «θεματοφύλακες της φύσης». Δεν είναι τυχαίο ότι η πολυλειτουργικότητα έχει ενταχτεί, στα αξιολογικά κριτήρια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για επενδύσεις σε ορεινές περιοχές.
       
      Ένας δυναμικός τομέας, με μία συνεχή ενίσχυση του ρόλου του στις τοπικές κοινωνίες και οικονομίες των ορεινών περιοχών, είναι ο τουρισμός. Το μερίδιο του τουρισμού σε ορεινές περιοχές, στην παγκόσμια τουριστική αγορά, είναι πολύ μεγάλο. Θα αναφέρω εδώ δύο μόνο μεγέθη που μπορούν να βοηθήσουν τον αναγνώστη να προσεγγίσει το εύρος της ευρωπαϊκής τουριστικής αγοράς των ορεινών περιοχών. Οι Άλπεις είναι η δεύτερη πιο σημαντική τουριστική περιοχή στον κόσμο, με πάνω από 540 εκατομμύρια διανυκτερεύσεις το έτος.
       
      Η χώρα μας, με μία μεγάλη τουριστική βιομηχανία, περιορισμένη όμως στα νησιά και τα παράλια όπως επίσης και σε μία ορισμένη τουριστική σεζόν, θα είχε πολλά να κερδίσει από το διαφορισμό του τουριστικού της προϊόντος. Ποσοτικά, εάν σκεφτούμε ότι το 1% της τουριστικής αγοράς μόνο των Άλπεων, αποτελείται από 5.400.000 ετήσιες διανυκτερεύσεις. Ποιοτικά, αφού ο ορεινός τουρισμός μπορεί να διευρύνει την τουριστική περίοδο, να προσκαλέσει επισκέπτες υψηλών εισοδηματικών και εκπαιδευτικών στρωμάτων και να δημιουργήσει προϋποθέσεις ανάπτυξης εναλλακτικών μορφών τουρισμού όπως οικολογικός, περιπατητικός, αθλητικός, προσκυνητικός κ.α.
       
      Για να προτιμήσει όμως ένας επισκέπτης να κάνει τις διακοπές του στην Ελλάδα και όχι στις Άλπεις, τα Πυρηναία ή στα Highlands, δεν φτάνουν μόνο οι φυσικές ομορφιές και η ιστορία. Θα πρέπει να του παρέχονται και οι απαραίτητες υποδομές. Είναι πολύ σημαντικό, κατά τη γνώμη μου, να δημιουργηθούν αναπτυξιακά προγράμματα των ελληνικών ορεινών όγκων, που δεν θα καλύπτουν μόνο τον τουρισμό, αλλά θα αντιμετωπίζουν την ανάπτυξη με μία ολιστική και βιώσιμη σκοπιά. Τη σημερινή περίοδο που οι χρηματοδοτικοί πόροι είναι περιορισμένοι, θα πρότεινα να προσανατολιστούμε στη διεκδίκηση ενός διεθνούς και ενός εθνικού αναπτυξιακού προγράμματος των ορεινών όγκων.
       
      Συμπερασματικά οι ορεινές περιοχές της χώρας παρουσιάζουν πάρα πολλά προβλήματα αλλά διαθέτουν και τεράστιες ευκαιρίες ανάπτυξης. Η γνώμη μου είναι ότι ένα ειδικό αναπτυξιακό πρόγραμμα για τις ορεινές περιοχές μπορεί να αποτελέσει το εφαλτήριο και να μοχλεύσει πολλαπλάσια κεφάλαια από τον ιδιωτικό τομέα. Όλοι γνωρίζουμε τη δύσκολη δημοσιονομική κατάσταση που διέρχεται η χώρα μας. Είναι προφανές ότι το πρόγραμμα αυτό δεν μπορεί να χρηματοδοτηθεί αποκλειστικά από εθνικούς πόρους. Και για το λόγο αυτό προτείνεται να δημιουργηθεί ένα διεθνές και ένα εθνικό πρόγραμμα.
       
      Είναι σχεδόν σκάνδαλο οι Άλπεις να έχουν ειδικό χρηματοδοτικό πρόγραμμα για τη βιώσιμη ανάπτυξη τους, στο πλαίσιο της μάκρο- περιφερειακής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στη νοτιανατολική Ευρώπη και ιδίως τα Βαλκάνια, που είναι από τις φτωχότερες περιοχές της ΕΕ, να μην υπάρχει ένα παρόμοιο πρόγραμμα.
       
      Παράλληλα, σε εθνικό επίπεδο θα πρέπει η ανάπτυξη των ορεινών περιοχών να τεθεί σε προτεραιότητα, ιδιαίτερα στην εποχή μας που η αναζήτηση των επενδύσεων βρίσκεται πολύ ψηλά στην πολιτική ατζέντα. Από αυτή την άποψη θα πρέπει να δοθεί πολιτική προτεραιότητα, η οποία πρέπει να εκφραστεί και στην διάρθρωση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων. Είναι βέβαια γνωστό ότι οι δυνατότητες αναδιάρθρωσης ή αύξησης του ΠΔΕ είναι πολύ περιορισμένες. Για το λόγο αυτό θα πρέπει να δημιουργήσουμε τις μεγαλύτερες δυνατές συνέργειες μεταξύ εθνικών και κοινοτικών πόρων, ώστε να προκαλέσουμε τα μεγαλύτερα δυνατά πολλαπλασιαστικά αποτελέσματα.
       
      Η αγορά υπάρχει, η ζήτηση για ανάλογες υπηρεσίες και αγαθά είναι δεδομένη, οι μηχανισμοί της Τοπικής Αυτοδιοίκησης είναι έτοιμοι, μας απομένει να κινητοποιήσουμε και να συντονίσουμε όλες τις διαθέσιμες δυνάμεις ώστε να μπορέσουμε να ξεμπλοκάρουμε την ανάπτυξη στις ορεινές περιοχές της χώρας.
       
      Πηγή insider.gr
    19. Περιβάλλον

      Engineer

      Προκειμένου να εφαρμοστεί το νομοθετικό πλαίσιο για την ανακύκλωση στη χώρα μας, σχεδόν το σύνολο των επιχειρήσεων που παράγουν ή εμπορεύονται προϊόντα έχουν υποχρέωση εγγραφής στο Εθνικό Μητρώο Παραγωγών (ΕΜΠΑ), δηλώσεων ποσοτήτων και συνεργασίας με Συλλογικά ΣΕΔ.
      Σημειώνεται ότι το πιστοποιητικό εγγραφής στο Ε.Μ.ΠΑ. είναι αναγκαίο προαπαιτούμενο προκειμένου να διατεθεί ένα προϊόν στην ελληνική αγορά ή να διακινηθεί μέσω των αλυσίδων εφοδιασμού και να τοποθετηθεί από αυτές στην αγορά.
      Επίσης σημειώνεται ότι η εγγραφή στο ΕΜΠΑ είναι υποχρέωση και για τη συμμετοχή μιας επιχείρισης σε διαγωνισμούς του δημοσίου, δηλαδή για να είναι προμηθευτής του δημοσίου.
      Η υποχρέωση εγγραφής στο ΕΜΠΑ
      Ποιες επιχειρήσεις έχουν υποχρέωση εγγραφής στο Εθνικό Μητρώο Παραγωγών (Ε.Μ.ΠΑ.);
      Οι υπόχρεοι ορίζονται στο πλαίσιο του ν. 4496/2017, που συμπληρώνει και τροποποιεί το ν. 2939/2001 και αναλυτικότερα, για το ΕΜΠΑ σύμφωνα με τις παρ. 1, άρ. 4Β ν. 4496/17&παρ. 1, αρ. 2 και την ΥΑ 181504/16 (ΦΕΚ 2454 Β/9-8-16).
      Στο Εθνικό Μητρώο Παραγωγών (Ε.Μ.ΠΑ.) εγγράφονται υποχρεωτικά:
      Οι παραγωγοί συσκευασιών, δηλαδή εκείνοι οι "παραγωγοί συσκευασίας" (κατά την έννοια της παραγράφου 16 του άρθρου 2 του ν.2939/2001, ως ισχύει), οι οποίοι:
      συσκευάζουν προϊόντα ή αναθέτουν σε τρίτο τη συσκευασία προϊόντων, με σκοπό να τα διαθέσουν στην ελληνική αγορά, εισάγουν συσκευασμένα προϊόντα με σκοπό τη διάθεσή τους στην ελληνική αγορά, και οι παραγωγοί πλαστικών σακουλών μεταφοράς (σ.σ. σακούλες μεταφοράς, με ή χωρίς λαβή, από πλαστικό υλικό, οι οποίες διατίθενται στους καταναλωτές στο σημείο πώλησης εμπορευμάτων ή προϊόντων) (παρ. 2, άρθρο 4Β, Ν.2939/2001, όπως τροποποιήθηκε με τον ν. 4496/2017 και ισχύει) Οι παραγωγοί ηλεκτρικών στηλών και συσσωρευτών, δηλαδή κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο το οποίο, διαθέτει, για πρώτη φορά και κατ’ επάγγελμα στην αγορά, ηλεκτρικές στήλες ή συσσωρευτές, συμπεριλαμβανομένων αυτών που είναι ενσωματωμένες σε συσκευές ή οχήματα, ανεξαρτήτως της χρησιμοποιούμενης τεχνικής πώλησης, συμπεριλαμβανομένης της εξ αποστάσεως επικοινωνίας, όπως ορίζεται στις κείμενες διατάξεις σχετικά με την προστασία των καταναλωτών κατά τις εξ αποστάσεως συμβάσεις (πωλήσεις). (παρ. 12, άρθρο 2, ΚΥΑ με αρ. 41624/2057/Ε103/10 (ΦΕΚ 1625 Β/11-10- 2010))
      Οι παραγωγοί ειδών ηλεκτρικού και ηλεκτρονικού εξοπλισμού (ΗΗΕ), δηλαδή οιοδήποτε φυσικό ή νομικό πρόσωπο, το οποίο:
      1. είναι εγκατεστημένο στη χώρα και κατασκευάζει ΗΗΕ με την επωνυμία ή το εμπορικό σήμα του ή αναθέτει τον σχεδιασμό ή την κατασκευή ΗΗΕ, τον οποίο διαθέτει στην αγορά με την επωνυμία ή το εμπορικό σήμα του εντός της ελληνικής επικράτειας,
      2. είναι εγκατεστημένο στη χώρα και μεταπωλεί εντός της ελληνικής επικράτειας με την επωνυμία ή το εμπορικό σήμα του εξοπλισμό παραγόμενο από άλλους προμηθευτές, όπου ο μεταπωλητής δεν θεωρείται «παραγωγός» εφόσον η μάρκα του παραγωγού αναγράφεται στον εξοπλισμό σύμφωνα με το σημείο (i),
      3. είναι εγκατεστημένο στη χώρα και διαθέτει στην αγορά κατ’ επάγγελμα ΗΗΕ από τρίτη χώρα ή από άλλο κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ή
      4. πωλεί ΗΗΕ στη χώρα μέσω εξ αποστάσεως επικοινωνίας απευθείας σε ιδιωτικά νοικοκυριά ή σε χρήστες πλην των ιδιωτικών νοικοκυριών και είναι εγκατεστημένος σε άλλο κράτος μέλος ή σε τρίτη χώρα, ανεξάρτητα από το ποια τεχνική πωλήσεων χρησιμοποιεί, συμπεριλαμβανομένης της εξ αποστάσεως επικοινωνίας. (παρ. 1 (στ), άρθρο 3, ΚΥΑ ΗΠ 23615/651/Ε.103/2014)
      Οι παραγωγοί οχημάτων, δηλαδή, ο κατασκευαστής ή ο εισαγωγέας του οχήματος, αλλά και των ανταλλακτικών των οχημάτων και του καταλυτικού του μετατροπέα (παρ. 7 του αρ. 2 του ΠΔ 116/2004, όπως ισχύει)
      Οι παραγωγοί ελαστικών, δηλαδή, ο κατασκευαστής ή ο εισαγωγέας του ελαστικού, είτε αυτό εισάγεται / κατασκευάζεται ως αυτοτελές προϊόν είτε αποτελεί μέρος του οχήματος, συμπεριλαμβανομένων και των εισαγωγέων μεταχειρισμένων ελαστικών (παρ. 6, αρ. 2, του ΠΔ 109/2004)
      Οι παραγωγοί λιπαντικών ελαίων, δηλαδή, κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο που παράγει λιπαντικά έλαια ή αυτός του οποίου η επωνυμία αναγράφεται στο τελικό προϊόν (παρ. 8, αρ. 2 του ΠΔ 82/2004), αλλά και αυτός που εισάγει λιπαντικά έλαια, αφού στη Διαχείριση Λιπαντικών Ελαίων περιλαμβάνεται τόσο η παραγωγή λιπαντικών ελαίων, αλλά και η διάθεση στην αγορά (εμπορία), συμπεριλαμβανομένης και της εισαγωγής λιπαντικών ελαίων προκειμένου να καταλήξουν στο χρήστη ή στο τελικό καταναλωτή. (παρ. 7, αρ. 2 του ΠΔ 82/2004)
      Εκτός από τους παραπάνω, στο Εθνικό Μητρώο Παραγωγών μπορεί να εγγράφονται μεταγενέστερα και οι παραγωγοί άλλων προϊόντων, εφόσον υπάρξει σχετική νομοθετική πρόβλεψη. (παρ. 4, αρ. 1, ΥΑ 181504/16 (ΦΕΚ 2454 Β/9-8-16).
      Η συνεργασία με τα ΣΣΕΔ - Παραδείγματα
      Σημειώνεται ότι οι επιχειρήσεις ενδέχεται να πρέπει να συμβληθούν με περισσότερα του ενός Συλλογικά Συστήματα Εναλλακτικής Διαχείρισης (ΣΣΕΔ).
      Παράδειγμα: 
      μια εταιρεία που εισάγει ηλεκτροτεχνικές συσκευές, θα πρέπει να συμβληθεί με ένα ΣΣΕΔ διαχείρισης ηλεκτρικού και ηλεκτρονικού εξοπλισμού, αλλά και ένα ΣΣΕΔ διαχείρισης συσκευασιών (π.χ. πιεσόμετρα).
      Πρακτικά, σχεδόν όλες οι επιχειρήσεις που εισάγουν ή παράγουν οποιοδήποτε είδος προϊόντος οφείλουν να συμβληθούν με ΣΣΕΔ Συσκευασιών, καθώς όλα τα προϊόντα ακόμη και αυτά που δεν διατίθενται στον τελικό καταναλωτή συσκευασμένα, διακινούνται σε δευτερογενή (π.χ. χαρτόκουτες) ή/και τριτογενή συσκευασία.
      Ενδεικτικά παραδείγματα, για επιχειρήσεις που οφείλουν να εγγραφούν στο Ε.Μ.ΠΑ. και να συμβληθούν με Συλλογικό Σύστημα Εναλλακτικής Διαχείρισης (ΣΣΕΔ):
      Μια επιχείρηση που εισάγει μπαταρίες αυτοκινήτων, θα πρέπει να συμβληθεί με ένα ΣΣΕΔ ηλεκτρικών συσσωρευτών (μπαταρίες) και ΣΣΕΔ συσκευασιών Μια επιχείρηση που ή κατασκευάζει ή εισάγει ή συσκευάζει λιπαντικά, θα πρέπει να συμβληθεί με ένα ΣΣΕΔ απόβλητων λιπαντικών ελαίων και ένα ΣΣΕΔ συσκευασιών λιπαντικών Μια επιχείρηση που εισάγει λάστιχα αυτοκινήτων οφείλει να συμβληθεί με ένα ΣΣΕΔ ελαστικών αυτοκινήτων και ένα ΣΣΕΔ συσκευασιών Μια επιχείρηση που εισάγει καινούργια ή μεταχειρισμένα αυτοκίνητα από το εξωτερικό (ανεξάρτητα με το εάν πρόκειται για χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης), οφείλει να συμβληθεί με ΣΣΕΔ Οχημάτων και ΣΣΕΔ ελαστικών αυτοκινήτων Μια επιχείρηση που εισάγει ενδύματα από τρίτη χώρα, σε χάρτινα κιβώτια, οφείλει να συμβληθεί με ΣΣΕΔ συσκευασιών, εφόσον τα προϊόντα που εισάγει περιέχονται π.χ. σε κούτες συσκευασίας Ένα συσκευαστήριο φρούτων που διαθέτει στην αγορά (χονδρική ή λιανική πώληση) φρούτα π.χ. σε πλαστικό κουτάκι με μεμβράνη, σε χάρτινη κούτα, σε πλαστικό διχτάκι, κλπ. οφείλει να συμβληθεί με ΣΣΕΔ συσκευασιών Ένα τυπογραφείο, χρησιμοποιεί συσκευασίες (π.χ. χαρτόκουτα, πλαστικά τσέρκια) για να διακινήσει τα προϊόντα του (βιβλία, εκτυπωμένα φυλλάδια, κλπ), θα πρέπει να συμβληθεί με ΣΣΕΔ συσκευασιών Ένας αγροτοτουριστικός συνεταιρισμός ο οποίος διαθέτει στην τοπική αγορά συσκευασμένα προϊόντα π.χ. μαρμελάδες, γλυκά, κλπ σε γυάλινες συσκευασίες και ζυμαρικά σε χάρτινες ή πλαστικές συσκευασίες, πρέπει να συμβληθεί με ένα ΣΣΕΔ συσκευασιών Ένας παραγωγός που κατασκευάζει ή εισάγει πλαστικές σακούλες πρέπει να συμβληθεί με ένα ΣΣΕΔ συσκευασιών Οι μεταπωλητές
      Έχει υποχρέωση εγγραφής στο Ε.Μ.ΠΑ. μια επιχείρηση που απλώς μεταπωλεί προϊόντα;
      Στην περίπτωση αυτή, πρόκειται για επιχείρηση που είναι απλώς διακινητής προϊόντων, και δεν έχει υποχρέωση εγγραφής στο Μητρώο. Όμως, ο διακινητής συσκευασίας και άλλων προϊόντων, οφείλει να «μη διακινεί προϊόντα, οι παραγωγοί των οποίων δεν έχουν εκπληρώσει τις υποχρεώσεις των παραγράφων 2 και 11 του άρθρου 4Β». (παρ. 1, αρ. 12 & παρ. 1, αρ. 16, ν. 2939 όπως τροποποιήθηκε με ν. 4496/2017, και ισχύει) Δηλαδή, θα πρέπει να ελέγχει τους προμηθευτές του και να επιβεβαιώνει ότι όλοι οι προμηθευτές του που θεωρούνται με το νόμο υπόχρεοι παραγωγοί, είναι εγγεγραμμένοι στο Ε.Μ.ΠΑ. όπως ορίζει ο νόμος και αναγράφουν το μοναδικό αριθμό μητρώου της επιχείρησής τους πάνω στα παραστατικά που του αποστέλλουν.
      Τι επιπτώσεις μπορεί να έχει μια επιχείρηση που απλώς μεταπωλεί προϊόντα, σε σχέση με το ν. 4496/2017;
      Εάν σε έλεγχο προκύψει ότι έχει γίνει παραλαβή προϊόντων με παραστατικά που δεν αναγράφουν τον Αριθμό Μητρώου Παραγωγού και δεν υπάρχει το πιστοποιητικό ότι ο προμηθευτής συμμορφώνεται με τη νομοθεσία, υπάρχουν οι σχετικές επιπτώσεις του νόμου. Η παράβαση της συγκεκριμένης υποχρέωσης (διακίνηση προϊόντων από μη εγγεγραμμένους στο Ε.Μ.ΠΑ. παραγωγούς) επιφέρει διοικητικό πρόστιμο ύψους από 500 έως 50.000€. (παρ. 3, αρ. 20Α, ν. 2939 όπως τροποποιήθηκε με ν. 4496/2017, και ισχύει) Επίσης, διοικητικές κυρώσεις προβλέπονται και για τον έμπορο που διακινεί πλαστική σακούλα, αφού όπως σαφώς αναφέρεται στο νόμο, η μη αναγραφή των στοιχείων που πρέπει πάνω στην πλαστική σακούλα που χρησιμοποιεί ένας έμπορος (τόπος, ημερομηνία παραγωγής και αριθμός του παραγωγού) επιφέρει διοικητικό πρόστιμο ύψους από 200 έως 5.000€. (παρ. 12, αρ. 20Α, ν. 2939 όπως τροποποιήθηκε με ν. 4496/2017, και ισχύει)
      Αναλυτικές πληροφορίες και πλήρη κατάλογο της νομοθεσίας, μπορείτε να βρείτε και στην ιστοσελίδα του Ελληνικού Οργανισμού Ανακύκλωσης [www.eoan.gr/el/content/17/mitroo]
    20. Περιβάλλον

      Engineer

      Η έλλειψη άμμου, της φυσικής πρώτης ύλης με την μεγαλύτερη κατανάλωση μετά το νερό, θα αποτελέσει μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις του 21ου αιώνα, σύμφωνα με τους ειδικούς.
      Νομίζαμε ότι θα υπάρχει σε αφθονία και ότι θα υπάρχει για πάντα. Κι όμως... Οι ειδικοί κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου ότι η άμμος του πλανήτη τελειώνει! Μπορεί να είναι το πιο υποτιμημένο εμπόρευμα του πλανήτη, είναι όμως ταυτόχρονα και η πιο πολυχρησιμοποιημένη φυσική πρώτη ύλη μετά το νερό. Τη χρησιμοποιήσαμε επί αιώνες για να κατασκευάσουμε κτήρια, δρόμους, γέφυρες, ακόμη και τζάμια για παράθυρα, ηλεκτρονικούς υπολογιστές και κινητά τηλέφωνα. Η αλόγιστη χρήση της στο βωμό της ανθρώπινης ανάπτυξης σηματοδοτεί αυτό που πολλοί θεωρούσαν αδιανόητο: Κινδυνεύουμε να ξεμείνουμε από άμμο!
      Οι ειδικοί προειδοποιούν ότι ο κίνδυνος έλλειψης αυτής της «ευτελούς» για πολλούς πρώτης ύλης, θα μπορούσε να αποτελέσει μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις του 21ου αιώνα, για την πορεία της κλιματικής αλλαγής και όχι μόνο.
      Σύμφωνα με τον υπεύθυνο του Προγράμματος των Ηνωμένων Εθνών για το Περιβάλλον (UNEP), Πασκάλ Πεντούτζι, η έλλειψη της άμμου δεν είναι παρά «ο ελέφαντας στο δωμάτιο».
      «Πιστεύουμε ότι η άμμος βρίσκεαι παντού. Ότι δεν θα τελειώσει ποτέ. Και όμως σε ορισμένες περιοχές αρχίζει να συμβαίνει» δηλώνει στο CNBC, τονίζοντας πως αν δεν ληφθούν έγκαιρα μέτρα, μέσα στην επόμενη δεκαετία ενδέχεται να μιλάμε για ένα πρόβλημα που θα έχει μαζικές επιπτώσεις.
      Πώς θα μπορούσαμε όμως να υπολογίσουμε με ακρίβεια την κατανάλωση της άμμου ανά τον πλανήτη; Θεωρητικά μοιάζει σχεδόν αδύνατο. Η παραγωγή τσιμέντου όμως θα μπορούσε να μας δώσει μία τάξη μεγέθους που να ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.
      Αμμος / Πηγή: AP Σύμφωνα με τον ΟΗΕ, κάθε χρόνο παράγονται 4,1 δισ. τόνοι τσιμέντου και για την παραγωγή κάθε τόνου τσιμέντου χρειάζονται 10 τόνοι άμμου. Γεγονός που πρακτικά σημαίνει ότι καταναλώνουμε ετησίως 40 με 50 δισ. τόνους άμμου και αυτό αποκλειστικά και μόνο για τον κατασκευαστικό κλάδο.
      Αν ο αριθμός αυτός δεν σας λέει τίποτα, σκεφτείτε ότι με την ποσότητα αυτή θα μπορούσαμε να χτίζουμε ένα τοίχο ύψους 27 μέτρων και πλάτους 27 μέτρων που να περικυκλώνει τη Γη. Κάθε χρόνο!
      Υπολογίζεται ότι η χρήση της άμμου υπερτριπλασιάστηκε την τελευταία εικοσαετία,κυρίως λόγω της αστικοποίησης.
      Ο... πολύτιμος κόκκος άμμου
      Η άμμος βρίσκεται σχεδόν παντού στον πλανήτη. Από τις παραλίες μέχρι τις ερήμου. Δεν είναι όμως όλα τα είδη άμμου κατάλληλα για τη χρήση που επιθυμεί ο άνθρωπος.
      Οι κόκκοι της ερήμου, που διαβρώνονται από τον άνεμο και όχι από το νερό, είναι πολύ λείοι και στρογγυλεμένοι για να ενωθούν για κατασκευαστικούς σκοπούς. Για το λόγο αυτό προτιμάται άμμος που εξάγεται από βυθούς, ακτές, λατομεία και ποτάμια σε όλο τον κόσμο.
      Αρκεί μία απαγόρευση για να λυθεί το πρόβλημα; Οι ειδικοί απαντούν κατηγορηματικά όχι. Και τούτο διότι υπάρχουν ολόκληρες κοινότητες, πόλεις, ακόμη και χώρες που οικονομικά εξαρτώνται από την εξόρυξη άμμου.
      Ο UNEP προειδοποιεί ακόμη και για «μαφία της άμμου», που απαρτίζεται από κατασκευαστές, dealers και επιχειρηματίες, σε χώρες όπως η Καμπότζη, η Σιέρα Λεόνε, η Κένυα και το Βιετνάμ, που δεν διστάζουν να προβούν ακόμη και σε δολοφονίες ακτιβιστών που απειλούν να ρίξουν φως στις δραστηριότητές τους.
      Ενας τρόπος να λυθεί το πρόβλημα είναι να μπει επιτέλους μια τάξης στο χάος της παραγωγής άμμου σύμφωνα με τους ειδικούς, μέσα από ειδικά ρυθμιστικά πλαίσια και νέες πιο φιλικές προς το περιβάλλον πρακτικές.
      «Ένας κόκκος άμμου, είναι ένας κόκκος αλλαγής» όπως λέει χαρακτηριστικά ο ιδρυτής του SandStories.org, Κίραν Παρέιρα. Ηδη, πολλές ευρωπαϊκές πόλεις κινούνται σε αυτή την κατεύθυνση, όπως η Ζυρίχη που κατασκευάζει κτήρια από ανακυκλωμένο κατά 98% σκυρόδεμα. Κάτι αντίστοιχο σκοπεύει να κάνει και το Αμστερνταμ, που έχει θέσει ως στόχο την μείωση των φυσικών πόρων κατά το ήμισυ ως το 2030.
    21. Περιβάλλον

      Engineer

      Χθες το απόγευμα, στο πλαίσιο της Πράσινης Εβδομάδας της ΕΕ, της μεγαλύτερης ετήσιας περιβαλλοντικής εκδήλωσης της Ευρώπης, ανακοινώθηκαν οι πέντε νικητές των φετινών βραβείων του προγράμματος περιβαλλοντικής και κλιματικής δράσης LIFE. Το βραβείο LIFE για τη Φύση απονεμήθηκε σε ένα κυπριακό έργο που αποσκοπεί στην ενίσχυση της προστασίας και της ανθεκτικότητας των κεδροδασών. Το βραβείο για την Κλιματική Δράση απονεμήθηκε σε ένα γερμανικό έργο ενίσχυσης της βιοποικιλότητας των αμπελώνων, ενώ το βραβείο για το Περιβάλλον σε ένα ιταλικό έργο ευαισθητοποίησης για τη μείωση της θαλάσσιας ρύπανσης. Το ίδιο ιταλικό έργο κέρδισε επίσης το Βραβείο των Πολιτών, ενώ το ειδικό βραβείο «LIFE και Natura 2000», το οποίο θεσπίστηκε φέτος για τον εορτασμό της 30ής επετείου των δύο προγραμμάτων, απονεμήθηκε σε ένα εσθονικό έργο αποκατάστασης λειμώνων τύπου «άλβάρ».
      Ο κ. Φράνς Τίμερμανς, Εκτελεστικός Αντιπρόεδρος αρμόδιος για την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία, δήλωσε σχετικά: «Καθώς προχωρά η κλιματική κρίση, χάνουμε είδη με ανησυχητικό ρυθμό. Η αποκατάσταση της φύσης είναι ένα απίστευτα ισχυρό εργαλείο για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης και της κρίσης της βιοποικιλότητας. Πρέπει να προστατεύσουμε και να αποκαταστήσουμε τη φύση, ώστε να μπορεί να μας προστατεύει. Τα θερμά μου συγχαρητήρια στους νικητές και τους φιναλίστ των φετινών βραβείων LIFE: είστε στην πρωτοπορία του αγώνα αυτού, αποδεικνύοντας πόσο ανθεκτική είναι η φύση αρκεί να την αφήσουμε να ανακάμψει. Οι επιτυχίες σας μας εμπνέουν και δίνουν σε όλους μας ελπίδα για το μέλλον».
      Ο Επίτροπος Περιβάλλοντος, Ωκεανών και Αλιείας κ. Βιργκίνιους Σινκέβιτσους προσέθεσε: «Όλοι οι σημερινοί φιναλίστ και νικητές είναι αληθινοί πρωτοπόροι. Αναλαμβάνουν πραγματική δράση στο πεδίο, με αποτέλεσμα υψηλότερη βιοποικιλότητα, λιγότερη ρύπανση και περισσότερη κλιματική δράση. Η αφοσίωση και η σκληρή δουλειά τους μας βοηθούν να επιτύχουμε τους φιλόδοξους περιβαλλοντικούς στόχους που έχουμε θέσει με την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία».
      Τα ετήσια βραβεία LIFE τιμούν τα πλέον καινοτόμα, εμπνευσμένα και αποτελεσματικά έργα του προγράμματος LIFE σε τρεις τομείς: προστασία της φύσης, περιβάλλον και κλιματική δράση. Το βραβείο πολιτών LIFE απονέμεται στο αγαπημένο έργο του κοινού. Στη σχετική είδηση μπορείτε να βρείτε περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τα έργα που διακρίθηκαν.
       
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.