Μετάβαση στο περιεχόμενο
  • HoloBIM Structural
    HoloBIM Structural

  • webTV

    Michanikos.gr webTV

    620 ειδήσεις in this category

    1. webTV

      Engineer

      Η κορυφή Ταύγετου η αλλιώς Πυραμίδα βρίσκεται στα 2407 μέτρα υψόμετρο. 
      Πρόκειται για την πιο εντυπωσιακή ίσως κορυφή βουνού στην Ελλάδα και την πιο μυστηριώδη συνάμα μιας και την συνοδεύει ένας άλυτος εδώ και χιλιάδες χρόνια γρίφος.
      Η απόλυτη πυραμίδα που σχηματίζεται στην κορυφή του Ταύγετου είναι άραγε ένα παιχνίδι της φύσης ή μία γιγάντια ανθρώπινη κατασκευή που ξεπερνά σε διάσταση και βαθμό δυσκολίας κατασκευής κάθε φαντασία;
      Οι εικόνες του φίλου Μανώλη Νιργιανάκη που κατέγραψε την κορυφή του Ταύγετου στα λευκά είναι πραγματικά καθηλωτικές και εξάπτουν την ανθρώπινη φαντασία.
      Μια μεγάλη μερίδα ερευνητών υποστηρίζει πως η κορυφή του Προφήτη Ηλία (2407μ. ύψος), λαξεύτηκε, είτε εξ’ ολοκλήρου είτε εν μέρει, προκειμένου να αποκτήσει σχήμα πυραμίδας και να λειτουργήσει τελετουργικά και λατρευτικά.
      Αυτό, όπως λένε, «αποδεικνύεται από την απόλυτη κανονικότητα της πυραμίδας» (οπτικά, είναι ένα τέλειο ισοσκελές τρίγωνο) και κυρίως, «από την τεχνητή οριζοντίωση της βάσεώς της», όπου το έδαφος είναι σχετικά πιο λείο και ομαλό.
      Αυτή η μερίδα κάνει λόγο για ένα μεγαλιθικό μνημείο, σαν αυτά που συναντώνται σε όλη την Ευρώπη, την περίοδο 3.500 – 2.000 π.Χ.
      Σε κάθε περίπτωση, τόσο η ηλικία της πυραμίδας όσο και οι αρχικές της διαστάσεις είναι αδύνατο να υπολογιστούν.
       
    2. webTV

      Engineer

      Η αξιοθαύμαστη αντοχή των ρωμαϊκών κατασκευών αποτελεί απόδειξη της εφευρετικότητας των Ρωμαίων μηχανικών, οι οποίοι είχαν τελειοποιήσει τη χρήση του σκυροδέματος.
      Οι αρχαίοι Ρωμαίοι κατασκεύαζαν τεράστια οδικά δίκτυα, υδραγωγεία, λιμάνια και ογκώδη κτίρια, τα απομεινάρια των οποίων σώζονται εδώ και δύο χιλιετίες. Πολλά από αυτά κατασκευάστηκαν με σκυρόδεμα, όπως το Πάνθεον, ηλικίας σχεδόν 2.000 ετών, το οποίο κατέχει το ρεκόρ του μεγαλύτερου θόλου από μη ενισχυμένο σκυρόδεμα στον κόσμο.
      Οι ερευνητές έχουν περάσει δεκαετίες προσπαθώντας να ανακαλύψουν το μυστικό αυτού του εξαιρετικά ανθεκτικού αρχαίου δομικού υλικού. Οι ιδιότητες αυτού του σκυροδέματος αποδίδονται γενικά στα συστατικά του: την ποζολάνη, ένα μείγμα ηφαιστειακής τέφρας – που πήρε το όνομά της από την ιταλική πόλη Ποζουόλι, όπου υπάρχει ένα σημαντικό κοίτασμα αυτής της τέφρας – και τον ασβέστη.

      Τώρα, σύμφωνα με την ΕΡΤ, μια διεθνής ομάδα ερευνητών με επικεφαλής το Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ), υποστηρίζει ότι ανακάλυψε το μυστηριώδες συστατικό που έκανε το δομικό υλικό τόσο ανθεκτικό. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι όχι μόνο τα υλικά είναι ελαφρώς διαφορετικά από ό,τι ίσως νομίζαμε, αλλά και ότι οι τεχνικές που χρησιμοποιούσαν οι Ρωμαίοι για την ανάμιξή τους, ήταν διαφορετικές.
      Η ομάδα ανέλυσε δείγματα σκυροδέματος ηλικίας 2.000 ετών, τα οποία ελήφθησαν από ένα τείχος στον αρχαιολογικό χώρο του Privernum, στην κεντρική Ιταλία, και είναι παρόμοια σε σύνθεση με άλλο σκυρόδεμα που βρέθηκε σε όλη τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.
      Διαπίστωσαν ότι τα λευκά κομμάτια στο σκυρόδεμα, που είναι γνωστά ως «κροκάλες ασβεστόλιθων», έδιναν στο σκυρόδεμα την ικανότητα να επιδιορθώνει τις ρωγμές που σχηματίζονταν με την πάροδο του χρόνου.
      «Το σκυρόδεμα επέτρεψε στους Ρωμαίους να κάνουν μια αρχιτεκτονική επανάσταση», δήλωσε ο Μάσικ. «Οι Ρωμαίοι ήταν σε θέση να δημιουργήσουν και να μετατρέψουν τις πόλεις σε κάτι εξαιρετικό και όμορφο για να ζει κανείς. Και αυτή η επανάσταση ουσιαστικά άλλαξε εντελώς τον τρόπο με τον οποίο ζουν οι άνθρωποι», δήλωσε ο Αντμίρ Μάσικ, επιστήμονας υλικών στο MIT..
      Κροκάλες ασβέστη και ανθεκτικότητα του σκυροδέματος
      Το σκυρόδεμα είναι ουσιαστικά τεχνητή πέτρα ή βράχος, που σχηματίζεται με την ανάμειξη τσιμέντου, ενός συνδετικού υλικού που συνήθως παρασκευάζεται από ασβεστόλιθο, νερό, άμμο ή λεπτόκοκκο βράχο και χαλίκι ή θρυμματισμένος βράχος.

      Τα ρωμαϊκά γραπτά αναφέρουν τη χρήση σβησμένου ασβέστη (όταν ο ασβέστης συνδυάζεται πρώτα με νερό πριν αναμιχθεί) και γι’ αυτό οι μελετητές είχαν υποθέσει ότι έτσι παρασκευαζόταν το ρωμαϊκό σκυρόδεμα, σύμφωνα με τον Μάσικ. Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι κροκάλες προέκυψαν εξαιτίας της χρήσης ασβέστου (οξείδιο του ασβεστίου) κατά την ανάμιξη του σκυροδέματος, και όχι εξαιτίας του σβησμένου ασβέστη. Πρόσθετη ανάλυση έδειξε ότι αυτά τα κομμάτια σχηματίστηκαν σε ακραίες θερμοκρασίες και αυτό ενίσχυσε την ανθεκτικότητα του σκυροδέματος.
      «Τα οφέλη της θερμής ανάμιξης είναι διπλά», έγραψε ο Μάσικ σε δελτίο Τύπου. «Πρώτον, όταν το συνολικό σκυρόδεμα θερμαίνεται σε υψηλές θερμοκρασίες, επιτρέπει χημικές σχέσεις που δεν θα ήταν δυνατές αν χρησιμοποιούσατε μόνο σβησμένο ασβέστη, καθώς παράγονται ενώσεις που σχετίζονται με υψηλές θερμοκρασίες. Δεύτερον, αυτή η αυξημένη θερμοκρασία μειώνει σημαντικά τους χρόνους σκλήρυνσης και πήξης, καθώς όλες οι αντιδράσεις επιταχύνονται, επιτρέποντας πολύ ταχύτερη κατασκευή».
      Για να επιβεβαιώσει την ικανότητα του ρωμαϊκού σκυροδέματος να αυτοεπιδιορθώνεται, η ομάδα διεξήγαγε ένα πείραμα.
      Κατασκεύασε δύο δείγματα σκυροδέματος- το ένα σύμφωνα τον ρωμαϊκό τρόπο και το άλλο σύμφωνα με τα σύγχρονα πρότυπα – και στη συνέχεια δημιούργησαν ρωγμές. Μετά από δύο εβδομάδες, το νερό δεν μπορούσε να εισχωρήσει στο σκυρόδεμα που παρασκευάστηκε σύμφωνα με το ρωμαϊκό τρόπο, σε αντίθεση με το κομμάτι σκυροδέματος που παρασκευάστηκε χωρίς ασβέστη.
      Τα ευρήματά τους υποδηλώνουν ότι οι κροκάλες ασβέστη μπορούν να διαλυθούν μέσα στις ρωγμές και να ανακρυσταλλωθούν μετά την έκθεση στο νερό, επιδιορθώνοντας τις ρωγμές που δημιουργήθηκαν από τις καιρικές συνθήκες. Οι ερευνητές δήλωσαν ότι αυτή η δυνατότητα αυτοεπιδιόρθωσης θα μπορούσε να ανοίξει το δρόμο για την παραγωγή πιο μακροχρόνιου, και συνεπώς πιο βιώσιμου σκυροδέματος. Μια τέτοια κίνηση θα μείωνε το αποτύπωμα άνθρακα του σκυροδέματος, το οποίο ευθύνεται για το 8% των παγκόσμιων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, σύμφωνα με τη μελέτη.
    3. webTV

      Engineer

      Υπό παρακολούθηση είναι το ηφαιστειακό δυναμικό του Κολούμπου στη Σαντορίνη, ο μαγματικός θάλαμος του οποίου εντοπίστηκε για πρώτη φορά. 
      Σύμφωνα με τους επιστήμονες, ένας συνεχώς αυξανόμενος όγκος μάγματος συσσωρεύεται στον μαγματικό θάλαμο, σε βάθος περίπου 3 χιλιομέτρων κάτω από το υποθαλάσσιο ηφαίστειο.

      «Η παρουσία αυτού του μαγματικού θαλάμου αναδεικνύει την πιθανότητα μιας μελλοντικής έκρηξης και γι' αυτό είναι σημαντικό το συγκεκριμένο ηφαίστειο - το πιο ενεργό υποθαλάσσιο ηφαίστειο όλης της Μεσογείου - να παρακολουθείται συνεχώς σε πραγματικό χρόνο» αναφέρεται σε ανακοίνωση της Αμερικανικής Γεωφυσικής Ένωσης (AGU), που βασίζεται σε προηγούμενη σχετική δημοσίευση ξένων και Ελλήνων επιστημόνων στο περιοδικό "Geochemistry, Geophysics, Geosystems".
      Η έρευνα στο περιοδικό της AGU, με επικεφαλής τον γεωφυσικό Kajetan Chrapkiewicz και τον ηφαιστειολόγο Μικέλε Παουλάτο του Κολλεγίου Imperial του Λονδίνου και με τη συμμετοχή της κας Νομικού και του καθηγητή του ΑΠΘ Κωνσταντίνου Παπαζάχου, βασίστηκε σε καινοτόμο ανάλυση των σεισμικών και άλλων δεδομένων για τον Κολούμπο που είχαν προκύψει από παλαιότερη έρευνα της αποστολής "Πρωτέας" - ενός άλλου αμερικανικού ερευνητικού πλοίου στην περιοχή πριν μερικά χρόνια.
      Τα αποτελέσματα οδήγησαν τους ερευνητές, στην εκτίμηση ότι η «τρέχουσα κατάσταση του θαλάμου μάγματος δείχνει πως μια έκρηξη με πιθανά σημαντικές επιπτώσεις είναι δυνατή στο μέλλον (μολονότι όχι επικείμενη), συνεπώς προτείνουμε την τοποθέτηση ενός μονίμου παρατηρητηρίου που θα αφορά τη συνεχή καταγραφή των σεισμών και της γεωδαισία του βυθού».
      Όπως επισημαίνουν, «τα αποτελέσματα μας δείχνουν ότι ο Κολούμπος αποτελεί σοβαρή απειλή και δικαιολογεί μια εγκατάσταση παρακολούθησης σε πραγματικό χρόνο», κάτι που ήδη άρχισε να υλοποιείται με το πρόγραμμα SANTORY και την εγκατάσταση επιστημονικών οργάνων στο βυθό του Κολούμπου.
      Ερευνες διεθνούς αποστολής στον βυθό του ηφαιστείου
      Ακριβώς αυτόν τον καιρό, βρίσκεται σε εξέλιξη στην περιοχή του Κολούμπου η διεθνής αποστολή Expedition 398 του μεγάλου αμερικανικού ερευνητικού σκάφους JOIDES Resolution, στο πλαίσιο του Διεθνούς Προγράμματος Ανακάλυψης των Ωκεανών (IODP), με τη συμμετοχή Ελλήνων επιστημόνων από το ΕΚΠΑ και το ΕΛΚΕΘΕ. Οι ερευνητές μόλις έκαναν γεώτρηση βορειοδυτικά του Κολούμπου με στόχο, μεταξύ άλλων, να ανακαλύψουν ίχνη από παλαιότερες εκρήξεις που έχουν γίνει στην περιοχή. Θα χρειαστούν πάντως κάποιοι μήνες (από τον Ιούλιο και μετά), εωσότου δημοσιοποιηθούν τα πρώτα ευρήματα της αποστολής, η οποία θα ολοκληρωθεί τον Φεβρουάριο με πρόσθετες γεωτρήσεις μέσα στην καλντέρα της Σαντορίνης.
      Παράλληλα, όπως δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η αναπληρώτρια καθηγήτρια Παρασκευή Νομικού του Τμήματος Γεωλογίας & Γεωπεριβάλλοντος του Πανεπιστημίου Αθηνών, η οποία επιβαίνει στο JOIDES Resolution, τοποθετήθηκαν ήδη από τις αρχές Δεκεμβρίου, με τη βοήθεια πλοίου του ΕΛΚΕΘΕ, όργανα παρακολούθησης στον Κολούμπο στο πλαίσιο του ελληνικού ερευνητικού προγράμματος SANTORY και με την οικονομική στήριξη του Δήμου Θήρας.
      Τόνισε ότι "είναι η πρώτη φορά που παρακολουθείται το ηφαίστειο, ενώ θα τοποθετηθούν επιπρόσθετα όργανα τους επόμενους μήνες και θα ενημερωθούν οι κάτοικοι του νησιού για τα αποτελέσματα των μετρήσεων από τη διεθνή επιστημονική ομάδα".
      «Πιθανή μια μεγάλη έκρηξη στα επόμενα 150 χρόνια»
      Το 1650 μ.Χ. ο Κολούμπος είχε εκραγεί, σκοτώνοντας περίπου 70 ανθρώπους στη Σαντορίνη λόγω δηλητηρίασης από τα αέρια της έκρηξης. Εκείνη η έκρηξη είχε πυροδοτηθεί από το συσσωρευμένο μάγμα σε ένα αντίστοιχο μαγματικό θάλαμο, πιθανώς σε αντίστοιχο βάθος 3-4 χιλιομέτρων κάτω από τον βυθό. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι το μάγμα στον θάλαμο έχει την τάση, σε βάθος χρόνου, να φθάσει ξανά σε παρόμοιο όγκο. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις τους, μετά την τελευταία έκρηξη του ηφαιστείου το 1650 μ.Χ., ο μαγματικός θάλαμος μεγαλώνει με μέσο ρυθμό περίπου 4 εκατομμυρίων κυβικών μέτρων τον χρόνο. Ο συνολικός όγκος που έχει συσσωρευθεί στο "ρεζερβουάρ" μάγματος (μαγματικό θάλαμο) κάτω από τον Κολούμπο, υπολογίζεται σε 1,4 κυβικά χιλιόμετρα.
      Σύμφωνα με τον Chrapkiewicz, αν ο συνεχιστεί ο σημερινός ρυθμός διόγκωσης του μαγματικού θαλάμου, κάποια στιγμή μέσα στα επόμενα 150 χρόνια ο Κολούμπος θα φθάσει τα 2 κυβικά χιλιόμετρα μάγματος, που εκτιμάται ότι υπήρχαν όταν έγινε η έκρηξη του 1650 μ.Χ. Όμως, μολονότι μπορεί να γίνει μια εκτίμηση για τον μελλοντικό όγκο του μάγματος, σύμφωνα με τους ερευνητές, δεν υπάρχει τρόπος να πει κανείς με βεβαιότητα πότε θα γίνει η επόμενη έκρηξη του ηφαιστείου.
      Οι ερευνητές αναφέρουν ότι μολονότι δεν φαίνεται να επίκειται άμεσα κάποιος κίνδυνος, επειδή ο Κολούμπος βρίσκεται σε σχετικά μικρό βάθος θάλασσας (περίπου 500 μέτρων), αυτό είναι πιθανό να αυξήσει την εκρηκτικότητα του. Προβλέπουν ότι όταν γίνει η έκρηξη, θα προκληθεί τσουνάμι και μια στήλη τέφρας ύψους δεκάδων χιλιομέτρων πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, κάτι που θα μπορούσε να έχει σοβαρές επιπτώσεις για τη Σαντορίνη, η οποία απέχει μόνο επτά χιλιόμετρα από τον Κολούμπο.
      Οι ερευνητές ευελπιστούν ότι σε συνδυασμό τα νέα στοιχεία από το SANTORY και από την ευρισκόμενη σε εξέλιξη αποστολή του IODP πέριξ της Σαντορίνης θα παράσχουν πλέον καλύτερη εικόνα του ηφαιστειακού δυναμικού της περιοχής. Όπως δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο καθηγητής του ΑΠΘ Κωνσταντίνος Παπαζάχος, αν και στη Σαντορίνη λειτουργεί εδώ και δύο δεκαετίες ένα πολύ καλό σεισμολογικό και γεωδαιτικό δίκτυο παρακολούθησης από το Ινστιτούτο Μελέτης & Παρακολούθησης του Ηφαιστείου της Σαντορίνης (ΙΜΠΗΣ), κάθε πρόσθετο δεδομένο και πληροφορία που αφορά τον Κολούμπο, είναι εξαιρετικά χρήσιμα. Παράλληλα, τόνισε ότι τα στοιχεία αυτά θα αξιοποιηθούν από μία διεθνή ερευνητική ομάδα, υπό τον συντονισμό της Εθνικής Αρχής Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών (ΕΑΓΜΕ), για την αξιολόγηση της σχετικής σεισμο-ηφαιστειακής επικινδυνότητας του Κολούμπου, ώστε να μπορεί να σχεδιαστούν ανάλογα τα μέτρα πολιτικής προστασίας.
      "Χρειαζόμαστε καλύτερα δεδομένα για το τι πραγματικά βρίσκεται κάτω από αυτά τα υποθαλάσσια ηφαίστεια. Η συνεχής παρακολούθηση τους θα μας επιτρέψει να κάνουμε καλύτερη εκτίμηση για το πότε μια έκρηξη μπορεί να συμβεί. Με τέτοια συστήματα, πιθανώς θα γνωρίζουμε για μια έκρηξη λίγες μέρες προτού συμβεί, ώστε οι άνθρωποι θα μπορέσουν να εκκενώσουν την περιοχή και να μείνουν ασφαλείς", δήλωσε ο Chrapkiewicz.
    4. webTV

      Engineer

      Στο παλιό μηχανοστάσιο στον Πειραιά, το ιστορικό κτήριο της Ροτόντας, και στο υπό διαμόρφωση νέο Σιδηροδρομικό Μουσείο του ΟΣΕ. Εκεί, όπου «ξαποσταίνουν» ιστορικά βαγόνια, όπως το βασιλικό όχημα του σιδηροδρόμου Αθηνών – Πειραιώς, αλλά και η φορτάμαξα των Σιδηρόδρομων Πειραιώς Αθηνών Πελοποννήσου, που χρησιμοποιήθηκε για τη μεταφορά των οστών του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη.
      Με τη βοήθεια του Ιάσονα Ζώρζου, μηχανολόγου-μηχανικού και υπεύθυνου μουσειακού υλικού στον ΟΣΕ, το ΑΠΕ-ΜΠΕ ξεκινά το ιστορικό ταξίδι των Σιδηροδρόμων, από την «καρδιά» του δικτύου Πελοποννήσου, των ΣΠΑΠ (των Σιδηροδρόμων Πειραιώς Αθηνών Πελοποννήσου), και το κυκλοτερές μηχανοστάσιο που στέγαζε τις ατμάμαξες και τις ντιζελάμαξες του δικτύου της Πελοποννήσου από το 1912 μέχρι το 2005.
      «Κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και ιδιαίτερα, κατά την αποχώρηση των Γερμανών τον Οκτώβριο του 1944, όλο το σιδηροδρομικό δίκτυο της Ελλάδας υπέστη πολύ μεγάλες καταστροφές όσον αφορά την υποδομή και τις εγκαταστάσεις αλλά και όσον αφορά το τροχαίο υλικό (μηχανές, βαγόνια κτλ)», εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Ζώρζος. «Στην Πελοπόννησο πολλά βαγόνια τα έριξαν μέσα στον Ισθμό, άλλα τα έριξαν στον γκρεμό στην Κακιά Σκάλα, αφού τα έκαψαν και ούτω καθ’ εξής. Στο μεταξύ μετά από την τόση καταστροφή που υπέστη το δίκτυο, υπήρξαν προτάσεις, το σιδηροδρομικό δίκτυο να μην αποκατασταθεί παρά μόνο το κομμάτι Θεσσαλονίκη- Ειδομένη. Ωστόσο, αντέδρασαν οι διάφοροι έμποροι αλλά και οι χρήστες του σιδηροδρόμου που μετέφεραν τα εμπορεύματά τους, καθώς ολόκληρες περιοχές ζούσαν από τον σιδηρόδρομο, ελλείψει άλλων μεταφορικών μέσων εκείνη την εποχή. Έτσι, αποφασίστηκε η αποκατάσταση του σιδηροδρόμου, η οποία ήταν μία πολύ μεγάλη επιχείρηση κυρίως λόγω των κατεστραμμένων εγκαταστάσεων, ενώ μηχανήματα και εργαλεία είχαν και εκείνα καταστραφεί ή κλαπεί από τις αρχές κατοχής.»
      Όπως επισημαίνει ο υπεύθυνος μουσειακού υλικού στον ΟΣΕ, η αποκατάσταση – ανασυγκρότηση του σιδηροδρόμου διήρκησε από το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1950. «Στο πλαίσιο αυτό, οι ΣΠΑΠ περισυνέλλεξαν οτιδήποτε υλικά μπορούσαν να σώσουν από το τροχαίο υλικό που είχε καταστραφεί όπως δοκούς, τροχούς, ακόμα και κομμάτια από βαγόνια. Με αυτά λοιπόν τα υλικά σχεδίασαν και κατασκεύασαν στο δικό τους εργοστάσιο, στην περιοχή αυτή που βρισκόμαστε, εδώ στον Πειραιά, τα βαγόνια και τις μηχανές που αποτέλεσαν την καρδιά, την ψυχή, την πλειοψηφία δηλαδή του μεταπολεμικού τροχαίου υλικού.»
      Ένα από αυτά τα εκθέματα που κατασκευάστηκε από υλικά που συγκεντρώθηκαν ήταν και μία υδροφόρος, η οποία είναι κατασκευασμένη από κομμάτια οχημάτων που περισυνελέγησαν από τα κατεστραμμένα. Η συγκεκριμένη μάλιστα έχει χρησιμοποιηθεί για τη μεταφορά νερού σε απομακρυσμένες περιοχές, σε απομακρυσμένους σταθμούς και φυλάκια που δεν είχαν παροχή ύδρευσης.
      Κατά την περιήγηση στον χώρο, ο υπεύθυνος μουσειακού υλικού στον ΟΣΕ αναφέρεται και εξηγεί λεπτομερώς, τα εκθέματα που βρίσκονται εκεί. Το πρώτο μάλιστα από τα εκθέματα του υπό διαμόρφωση Μουσείου, και το οποίο είναι πλέον αποκατεστημένο σε λειτουργική κατάσταση, είναι μια δρεζίνα επιθεωρήσεως που είχε ως σκοπό τη μετάβαση του προϊσταμένου, του μηχανικού, του διευθυντή, των υψηλόβαθμων δηλαδή στελεχών, στα σημεία όπου γίνονταν εργασίες επί της γραμμής ή τη μεταφορά τους για να ελέγξουν τη διαδρομή όπου είχαν γίνει προηγουμένως εργασίες. Πάντως, όπως εξηγεί ο Ιάσονας Ζώρζος, γι’ αυτό το λόγο, η συγκεκριμένη κατασκευή παρατηρούμε ότι είναι πιο πολυτελής. Μάλιστα, η συγκεκριμένη δρεζίνα είναι κατασκευής 1958 στη Γερμανία και «δούλεψε» στην Πελοπόννησο μέχρι το 2000.
      Στον χώρο βρίσκεται η ατμάμαξα «Τίρυνς», μια από τις πρώτες ατμάμαξες που πάτησαν στην Πελοπόννησο «και η παλαιότερη που διασώζεται στις μέρες μας σε όλη την Ελλάδα», σύμφωνα με τον κ. Ζώρζο. Έχει κατασκευαστεί στη Γερμανία το 1884 και χρησιμοποιήθηκε για εκτέλεση αμαξοστοιχιών έργων για την κατασκευή του πρώτου τμήματος του δικτύου της Πελοποννήσου από τον Πειραιά, στην Κόρινθο, την Πάτρα, το ‘Αργος, το Ναύπλιο και τους Μύλους Αργολίδας. Είναι επίσης, το πρώτο σιδηροδρομικό όχημα που έχει χαρακτηριστεί ως μουσειακό ήδη, από την δεκαετία του 1950.
      Η ατμάμαξα BS151 γερμανικής κατασκευής το 1912, που βρίσκεται επίσης στον χώρο, δούλεψε κυρίως στην περιοχής της Αχαΐας και της Ηλείας, δηλαδή δρομολόγια μεταξύ Πάτρας – Πύργου – Ολυμπίας- Κατακόλου. Είναι από τις πρώτες ατμάμαξες υπέρθερμου ατμού που είχαν οι ΣΠΑΠ, «μία τεχνολογία» σύμφωνα με τον υπεύθυνο μουσειακού υλικού στον ΟΣΕ «που βοήθησε στην αύξηση της απόδοσης μιας ατμάμαξας χωρίς να έχει αυξημένη πίεση, δηλαδή χωρίς να χρειάζεται να είναι πιο ενισχυμένος ο λέβητας και κατ’ επέκταση να γίνει βαρύτερη η μηχανή.»
      Ο Ερύμανθος είναι μια ατμάμαξα κεκορεσμένου ατμού των ΣΠΑΠ, γαλλικής κατασκευής το 1892, που έχουν οι ειδικοί χαρακτηρίσει ως «το παιδί για όλες τις δουλειές» των ΣΠΑΠ του δικτύου της Πελοποννήσου, το οποίο χρησιμοποιήθηκε μέχρι τη δεκαετία του 1960 για κάθε είδους αμαξοστοιχία, επιβατική, εμπορική, μεικτή.
      «Το 1890 ξεκινά να κατασκευάζεται η γραμμή του σιδηροδρόμου Μύλων – Καλαμών. Αυτή πρόκειται να την εκμεταλλευτεί μια εταιρεία εκτός των ΣΠΑΠ, η εταιρεία ονομαζόμενη και εταιρεία Μεσημβρινών Σιδηροδρόμων Ελλάδος. Ωστόσο, η κατασκευή δεν θα ολοκληρωθεί καθώς οι εργολάβοι που την κατασκεύαζαν κηρύχθηκαν έκπτωτοι και έτσι ανέλαβαν τη συνέχιση της γραμμής οι ίδιοι οι ΣΠΑΠ. Όταν ολοκληρώθηκε, ανέλαβαν και την εκμετάλλευση της γραμμής οι ΣΠΑΠ», αναφέρει ο μηχανολόγος-μηχανικός.
      Μία λοιπόν από αυτές τις ατμάμαξες που χρησιμοποιήθηκαν σε αυτή τη γραμμή, βρίσκεται στο υπό διαμόρφωση σιδηροδρομικό Μουσείο στον Πειραιά και είναι βελγικής κατασκευής 1890. «Στις αρχές της δεκαετίας του 1920, τρεις από αυτές τις μηχανές δόθηκαν με ημερήσιο ενοίκιο στην διεύθυνση Σιδηροδρόμων Στρατιάς Μικράς Ασίας για την ενίσχυση των πολεμικών επιχειρήσεων, που βέβαια δεν γύρισαν πίσω ποτέ. Αργότερα οι ΣΠΑΠ πήραν και μια αποζημίωση από το κράτος λόγω του ότι είχαν αναγκαστεί να δώσουν αυτές τις μηχανές. Με την αποζημίωση που πήραν οι ΣΠΑΠ λόγω της αποστολής των τριών ατμαμαξών και κάποιων εμπορικών βαγονιών στη Μικρά Ασία, το 1925 παραλαμβάνουν πέντε ατμάμαξες νεότερου τύπου πάλι υπέρθερμου ατμού, μεγαλύτερες όμως, με ξεχωριστή εφοδιοφόρο δηλαδή το βαγόνι που είχε μέσα το κάρβουνο και το νερό. Ήταν γερμανικής κατασκευής, ορεινού τύπου γι αυτό και χρησιμοποιήθηκαν σε ολόκληρο το δίκτυο, στη γραμμή δηλαδή της Τριπόλεως αλλά και προς Πάτρα και Πύργο για κάθε είδους αμαξοστοιχίες κυρίως επιβατικές και ταχείες επιβατικές αλλά αργότερα και εμπορικές όταν ήρθαν και ντιζελάμαξες κτλ.», αναφέρει ο υπεύθυνος μουσειακού υλικού στον ΟΣΕ.
      Η αλλαγή σε αυτές τις μηχανές, όπως εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Ζώρζος, ήρθε το 1955 όταν έγινε μια μετασκευή ώστε να καίνε μαζούτ, δηλαδή πετρέλαιο παχύρευστο, αντί κάρβουνου και είναι από τις μηχανές που είναι από τις πιο κλασικές του δικτύου της Πελοποννήσου. Μία από αυτές τις ατμάμαξες που βρίσκεται στο Μουσείο έχει δουλέψει τη δεκαετία του 1980 σε κάποιες τουριστικές αμαξοστοιχίες, ωστόσο αργότερα, λόγω κάποιων τεχνικών προβλημάτων, παρέμεινε σε ακινησία μέχρις ότου να μεταφερθεί πέρυσι στο υπό διαμόρφωση Σιδηροδρομικό Μουσείο, για να προστατευθεί και να αποκατασταθεί.
      Μία χαρακτηριστική φορτάμαξα των Σιδηρόδρομων Πειραιώς Αθηνών Πελοποννήσου, βελγικής κατασκευής το 1902, τραβά το ενδιαφέρον στον χώρο, καθώς πρόκειται για τη φορτάμαξα η οποία χρησιμοποιήθηκε το 1930 για τη μεταφορά των οστών του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη από την Αθήνα στην Τρίπολη για να τοποθετηθούν στην πλατεία του Άρεως.
      Τη δική της ιστορία έχει μία ακόμη φορτάμαξα, η οποία έχει χαρακτηρίστηκε λάφυρο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, καθώς πρόκειται για ένα από τα εμπορικά βαγόνια, τα οποία εγκαταλείφθηκαν στο ελληνικό σιδηροδρομικό δίκτυο μετά τη λήξη του πολέμου ενώ, το συγκεκριμένο είναι ένας από τους τύπους που χρησιμοποιήθηκαν για τη μεταφορά των Εβραίων της Θεσσαλονίκης στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
      Τέλος, ένα από τα εκθέματα που εντυπωσιάζουν στον χώρο είναι και η βασιλική άμαξα, το βαγόνι που αποτέλεσε το βασιλικό όχημα του σιδηροδρόμου Αθηνών – Πειραιώς, του πρώτου δηλαδή σιδηροδρόμου στη χώρα μας, που ένωσε τον Πειραιά με το Θησείο το 1869, αποτελώντας τον πρόδρομο της σημερινής γραμμής 1 του Μετρό, δηλαδή του Ηλεκτρικού. Το βαγόνι, σύμφωνα με τον κ. Ζώρζο, κατασκευάστηκε στο εργοστάσιο του Πειραιά του σιδηροδρόμου Αθηνών – Πειραιώς το 1888 και ήταν ένα δώρο του σιδηροδρόμου προς τον βασιλιά Γεώργιο Α’ κατά την 25ετηρίδα του. Μεταφέρθηκε με δύο ατμοκίνητους οδοστρωτήρες στην πρώτη έκθεση του Ζαππείου όπου εκεί εκτέθηκε και παραδόθηκε στις υπηρεσίες της βασιλικής οικογένειας.
    5. webTV

      Engineer

      Η Αττική και οι 4 και πλέον εκατομμύρια κάτοικοι της πίνουν νερό από 2 "πηγές" - υδραγωγεία αυτά του Μόρνου και της Υλίκης. Αξίζει να αναφερθεί πως το νερό της Αττικής θεωρείται από τα πιο ποιοτικά νερά δικτύου πόλεων στον κόσμο.
      Αυτό που ελάχιστοι γνωρίζουν είναι το πραγματικά γιγαντιαίο έργο που χρειάστηκε να πραγματοποιηθεί προκειμένου το νερό να φτάνει από τον Μόρνο έως την Αττική και για την ολοκλήρωση του χρειάστηκαν περισσότερα από 10 χρόνια. 
      Ο ταμιευτήρας του Μόρνου δημιουργήθηκε με την κατασκευή χωμάτινου φράγματος στην κοίτη του ποταμού Μόρνου, 7 χλμ. δυτικά του Λιδορικίου στο Νομό Φωκίδος. Το έργο άρχισε τον Μάιο του 1969 και ολοκληρώθηκε μετά από μια δεκαετία, το 1979, αλλά η κανονική λειτουργία του άρχισε το 1981. Το φράγμα του Μόρνου, ύψους 126 μέτρων, είναι ένα από τα μεγαλύτερα της Ευρώπης και αποτελείται από αδιαπερατό αργιλικό πυρήνα. Το νερό φτάνει στην Αθήνα διαμέσου του υδραγωγείου του Μόρνου, του δεύτερου μεγαλύτερου υδραγωγείου στην Ευρώπη.
      Το Up Stories για πρώτη φορά καταγράφει το πιο εντυπωσιακό κομμάτι του "δρόμου του νερού" ξεκινώντας έξω από τους Δελφούς και ακολουθώντας το έως και μετά την Αράχωβα σε ένα πραγματικά άκρως εντυπωσιακό "γαλάζιο φίδι" που τρυπάει ακόμα και ολόκληρα βουνά.
      Το νερό ταξιδεύει για 188χλμ μέσω μίας σήραγγας, διασχιζει τους νομούς Φωκίδας, Βοιωτίας και Αττικής για να καταλήξει στις μονάδες επεξεργασίας νερού που βρίσκονται σε Αχαρναί, Γαλάτσι και Μάνδρα και από εκεί στο ποτήρι μας.
    6. webTV

      Engineer

      To Deseen συγκέντρωσε ορισμένα από τα πιο ενδιαφέροντα και ασυνήθιστα αρχιτεκτονικά έργα που αναμένεται να ολοκληρωθούν μέσα στο 2023 και σίγουρα δεν θα αφήσουν κανένα ασυγκίνητο. Το πρώτο έργο αφορά στην "Πυραμίδα των Τιράνων". Βρίσκεται στην Αλβανία και η MVRDV έχει αναλβει να ολοκληρώσει την ανακαίνισή του μέσα στο 2023. Πρόκειται για ένα κτίριο - πυραμίδα που κατασκευάστηκε την δεκαετία του 1980 στα Τίρανα την πρωτεύουσα της χώρας. Το υπό κτίριο, θα ξανανοίξει ως κέντρο νεολαίας που θα περιλαμβάνει καφετέριες, στούντιο και αίθουσες διδασκαλίας για τους νέους που μπορούν να το χρησιμοποιήσουν δωρεάν. Χτίστηκε αρχικά το 1988 ως μουσείο αφιερωμένο στον πρώην κομμουνιστή ηγέτη Ενβέρ Χότζα, αλλά έκλεισε τρία χρόνια αργότερα μετά την πτώση του κομμουνισμού στη χώρα.

      Ένα από τα πιο συναρπαστικά επερχόμενα έργα του αρχιτεκτονικού γραφείου Snøhetta είναι η Βιβλιοθήκη Sub-Center στο Πεκίνο, η οποία έχει σχεδιαστεί για να δίνει στους επισκέπτες την αίσθηση ότι βρίσκονται μέσα σε ένα δάσος. Τα καθίσματα σαν σε λόφο θα περιβάλλονται από δεκάδες λεπτούς στύλους, οι οποίοι ενώνονται στο επίπεδο της οροφής για να παραπέμπουν στα φύλλα ενός δέντρου gingko - το οποίο είναι ηλικίας 290 εκατομμυρίων ετών στην Κίνα.

      Στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, η Adjaye Associates θα ολοκληρώσει ένα πολυθρησκειακό συγκρότημα στο Άμπου Ντάμπι που θα στεγάζει εκκλησία, τζαμί και συναγωγή. Ο ιδρυτής του στούντιο, David Adjaye, είπε ότι στόχος του έργου είναι να γιορτάσει τις τρεις θρησκείες, τον Χριστιανισμό, το Ισλάμ και τον Ιουδαϊσμό, και να τονώσει «τον διάλογο και την κατανόηση σε μια κρίσιμη στιγμή για τον κόσμο».

      Η SANAA αποκάλυψε για πρώτη φορά τον σχεδιασμό της πανεπιστημιούπολης για την κορυφαία σχολή design του Ισραήλ το 2013 και τελικά πρόκειται να ανοίξει τον Φεβρουάριο του 2023, έξι χρόνια αργότερα από το προγραμματισμένο. Βρίσκεται σε μια από τις παλαιότερες συνοικίες της Ιερουσαλήμ, το κτήριο θα περιλαμβάνει στούντιο σε μεγάλα χωριστά επίπεδα που είναι τρυπημένα από κενά και συνδέονται με ράμπες και σκάλες.

      To αμφιλεγόμενo έργο του Renzo Piano "Paddington Square" αναμένεται να ολοκληρωθεί εφέτος. Η τελική του μορφή θα είναι ένας τεράστιος γυάλινος κύβος δίπλα στο σταθμό Paddington, που θα περιέχει ένα 14όροφο κτίριο γραφείων υψωμένο σε μια εξέδρα γεμάτη με καταστήματα και εστιατόρια. Το επίμαχο σχέδιο, που αποκαλύφθηκε για πρώτη φορά το 2015, σχεδιάστηκε αρχικά ως ένας κυλινδρικός πύργος 224 μέτρων, αλλά το ύψος του μειώθηκε μετά από αντιδράσεις και καταγγελίες. Η κατασκευή του μπήκε επίσης για λίγο στον... "πάγο" μετά από αίτηση για δημόσια έρευνα για τα σχέδια.

      Ένα από τα πολυαναμενόμενα κτίρια που πρόκειται να ολοκληρωθούν στις ΗΠΑ το 2023 είναι το Gilder Center, μια κυματιστή επέκταση του Αμερικανικού Μουσείου Φυσικής Ιστορίας στη Νέα Υόρκη. Ο σχεδιαστής Studio Gang έχει ήδη προσφέρει τα πρώτα σχέδια του κτιρίου, αφού κυκλοφόρησε μια σειρά από εικόνες τον Νοέμβριο που αποκαλύπτουν το εσωτερικό του από σκυρόδεμα που μοιάζει με σπήλαιο. Η σχεδίασή του παίρνει στοιχεία από βραχώδεις σχηματισμούς.

    7. webTV

      Engineer

      Η αρχιτεκτονική είναι πρωταρχικά η διαμόρφωση όχι ενός κτιρίου, αλλά της εμπειρίας που θα ζήσουμε μέσα σε αυτό. Αυτό είναι και το βασικό κριτήριο με το οποίο σχεδιάστηκαν αυτά τα σπίτια που αποσκοπούν όλα στο well being των κατοίκων και των επισκεπτών τους, στην όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ενσωμάτωση στο φυσικό τοπίο, αλλά και το σεβασμό των κριτηρίων βιωσιμότητας που πλέον έχουν γίνει αναγκαία για την εφαρμογή τους σε κάθε project. Επίσης το άλλο κοινό χαρακτηριστικό όλων των projects είναι ο σεβασμός της εντοπιότητας, δηλαδή η χρήση τοπικών υλικών και συνεργείων, γεγονός που αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο των αρχών της βιωσιμότητας.

       
       
      Demo 2, Ψυχικό, Moustroufis architects
      Πρόκειται για έργο που ολοκληρώθηκε το 2021 υπό την επίβλεψη του Νίκου Μουστρούφη. Xαρακτηριστικό του έργου είναι η ενσάρκωση της ελευθερίας: Χρησιμοποιώντας το μια καθαρά μοντέρνα γλώσσα, το κτίριο σκηνοθετεί μια αλληλεπίδραση μεταξύ φωτός και σκοτεινών υλικών για να τονίσει τη δυναμική διαμόρφωση των όγκων, αφαιρώντας όλα τα εμπόδια στην ελεύθερη κυκλοφορία αλλά και στο βλέμμα. Το αρχιτεκτονικό γραφείο Moustroufis architects ιδρύθηκε το 1986 από τους αρχιτέκτονες Νίκο και Γιώργο Μουστρούφη, με αντικείμενο τις αρχιτεκτονικές μελέτες, επιβλέψεις έργων και κατασκευές. Το γραφείο έχει πραγματοποιήσει μεγάλο αριθμό έργων όπως κατοικίες, συγκροτήματα κατοικιών, κτίρια γραφείων, αθλητικές εγκαταστάσεις, βιομηχανικά κτίρια, εμπορικά καταστήματα κ.α. Σήμερα αποτελείται από ομάδα αρχιτεκτόνων μηχανικών, interior designers, σχεδιαστών, εργοδηγών και landscape designers με επικεφαλής τον Νίκο και Γιώργο Μουστρούφη. Τα τελευταία χρόνια στην ομάδα προστέθηκε και ο Δημήτρης Μουστρούφης.

       
       
      Wedge house, USP: Κim Powell
      Wedge house, Πύλος | Urban Soul Project   Tο αρχιτεκτονικό γραφείο Urban Soul Project σχεδίασε μία εξοχική κατοικία λίγο έξω από τον οικισμό της Μεθώνης στην Πύλο. Ανατρέποντας την καθιερωμένη εικόνα των κατοικιών της περιοχής -ορθοκανονικών με τετράριχτη κεραμική στέγη-, η σύνθεση προκύπτει ως μία χειρονομία πλαστικής μεταχείρισης μίας επιφάνειας που λειτουργεί ως στέγη. Πιο συγκεκριμένα, η κατοικία βρίσκεται σε μακρόστενο οικόπεδο με είσοδο από το δρόμο στη στενή πλευρά που εφάπτεται του δρόμου υπό γωνία, με αποτέλεσμα η κάτοψη του οικοπέδου να είναι τραπεζοειδής. Ο σχεδιασμός της κατοικίας ακολουθεί το περίγραμμα του οικοπέδου και έτσι διατηρεί σφηνοειδή γεωμετρία, τόσο σε κάτοψη όσο και σε τομή.  
       
       
      Kατοικίες, hiboux architecture: Γιάννης Δρακουλίδης, Γιώργος Κονιδάρης (Drone Photography)
      Κατοικίες, Μεγανήσι | Hiboux architecture
      Το έργο απέσπασε διάκριση στο διαγωνισμό για το ‘Βραβείο Αρχιτεκτονικής ΕΙΑ 2022σ ’τη διοργάνωση του Ελληνικού Ινστιτούτου Αρχιτεκτονικής. Αντλώντας έμπνευση από τις κατοικίες και τα υπόστεγα των βοσκών στην ύπαιθρο της Λευκάδας, το γραφείο Hiboux Architecture σχεδίασε στο Μεγανήσι μια κατοικία με 5 ξενώνες, ως ένα σύμπλεγμα από διάσπαρτους πέτρινους θολωτούς όγκους που ενοποιούνται κάτω από ένα μεταλλικό στέγαστρο, το οποίο λειτουργεί ως ένα νέο έδαφος, αιωρούμενο και φυτεμένο, ενσωματώνοντας, έτσι, τη νέα παρέμβαση στο περιβάλλον φυσικό τοπίο αποτελούμενο από ελαιόδεντρα και καμπυλόσχημες ξερολιθιές.
       
       
      Κατοικία στην Εύβοια, Tense architecture: Τηλέμαχος Ανδριανόπουλος
      Κατοικία στην Εύβοια | Tense architecture network
      Η ομάδα του γραφείου Tense Architecture Network σχεδίασε μια κατοικία, με θέα στον Ευβοϊκό κόλπο, συνδυάζοντας έντονες γεωμετρίες, ένα αίθριο, που λειτουργεί ως εσωτερική αυλή, και έναν μεσογειακό κήπο. Oι αρχιτέκτονες του έργου συμπληρώνουν: “Το πεδίο είναι γωνιακό, επικλινές, με θέα στον Ευβοϊκό. Προκειμένου να ανοιχτεί με το βέλτιστο τρόπο τόσο στον υπαίθριο χώρο της όσο και στη θάλασσα -και με δεδομένες τις δύο όμορες οικοδομές- η κατοικία διατάσσεται κατά τη διαγώνιο, εγγραφόμενη σε τρίγωνο. Το οριζόντιο πρίσμα της αγκυρώνεται μέσω μίας καμπυλόσχημης απόληξης στη νοτιοδυτική γωνία του πεδίου, ενώ στην αντιδιαμετρική απελευθερώνεται με δυναμισμό, αιωρούμενο”.

       

       

      Mύκονος εστί/ Tsolakis architects: Γιώργος Σφακιανάκης
      Μύκονος εστί | Tsolakis architects
      Το γραφείο Tsolakis Architects σχεδίασε στο νησί της Μυκόνου, ένα νέο συγκρότημα παραθεριστικών κατοικιών. Το έργο “Mykonos Esti” αφορά τρεις ανεξάρτητες οικίες, τοποθετημένες στην κορυφή ενός λόφου, με ανεμπόδιστη θέα προς τη Χώρα της Μυκόνου και το Αιγαίο πέλαγος. Σκοπός του σχεδιασμού ήταν η δημιουργία ενός αυθεντικού Κυκλαδίτικου περιβάλλοντος, με στοιχεία που ακολουθούν την κλίμακα, την υλικότητα και την αισθητική των Κυκλαδίτικων οικισμών.

       
       
      Hourglass Coral / Deca architecture: Γιώργης Γερόλυμπος
      Hourglass coral | Deca architecture
      Το συγκεκριμένο project κέρδισε το βραβείο του Ελληνικού Ινστιτούτου Αρχιτεκτονικής για το 2022. Σε μια έκταση 90.000m2 στη Μήλο, το Hourglass Corral, που ολοκληρώθηκε το 2020, αλλά το βάζουμε στη λίστα σύμφωνα με τη χρονιά βράβευσης του, είναι η τελευταία προσθήκη του έργου “Voronoi’s Corrals” που ξεκίνησε πριν από 10 χρόνια ως μια συνεχής προσπάθεια προώθησης της αρμονικής συνύπαρξης της παραδοσιακής διαβίωσης, της νοικοκυροσύνης και του παραγωγικού τοπίου των νησιών με τις σύγχρονες ανάγκες και τα ιδιοσυγκρασιακά χαρακτηριστικά της κουλτούρας αναψυχής που προωθεί η τουριστική βιομηχανία. Ο όγκος του Hourglass Corral εναρμονίζεται με το περιβάλλον τοπίο μέσω μιας πράσινης στέγης φυτεμένης με μεσογειακά φυτικά είδη, ενώ η κατοικία ενσωματώνει βιώσιμες πρακτικές για τη μείωση της ενεργειακής της κατανάλωσης.

       

       

      Το κουτί που πετάει/ Μυρτώ Κιούρτη: Γιώργος Σφακιανάκης
      Το κουτί που πετάει | Μυρτώ Κιούρτη
      Την ελληνική οικοδομική πρακτική, γνωστή ως “πανωσήκωμα”, ακολούθησε στο παρακάτω έργο η αρχιτέκτονας Μυρτώ Κιούρτη, για το σχεδιασμό και την κατασκευή της κατοικίας ενός νέου ζευγαριού πάνω από το πατρικό σπίτι. Μέσω της πρακτικής αυτής, δόθηκε στους ιδιοκτήτες η ευκαιρία να διαμορφώσουν σύμφωνα με τις δικές τους ανάγκες και επιθυμίες το έργο, παντρεύοντας αλλά και ταυτόχρονα τηρώντας συγκεκριμένα όρια, μεταξύ παλιού και νέου, παρελθόντος και μέλλοντος. Ενα “κουτί που πετάει” άλλες φορές προστατεύει και άλλες φορές εκθέτει τη ζωή των κατοίκων μέσα σε αυτό, άλλες φορές ενισχύει την εσωστρέφεια δημιουργώντας κλειστούς εσωτερικούς κήπους και υπαίθριους χώρους και άλλες την εξωστρέφεια, προσφέροντας άπλετη θέα προς την πόλη.

       
       
      St. Minas house, Εύβοια | Νeiheiser Argyros: Lorenzo Zandri
      St. Minas house, Εύβοια | Νeiheiser Argyros
      Ο Neiheiser Argyros ολοκλήρωσε το St. Minas Residence, μια design κατοικία με θέα το Ευβοϊκό Πέλαγος, εκτενώς ανακαινισμένη ως ένα μείγμα πρώτων και εκλεπτυσμένων υλικών με ιδιαίτερα αναγνωρισμένες μοντερνιστικές αρχιτεκτονικές λεπτομέρειες, που χρονολογούνται από τη δεκαετία του 1970, και ένα πολυεπίπεδο δίκτυο εξωτερικών καθιστικών που παρέχουν θέα στη θάλασσα, ενώ παράλληλα γιορτάζουν την ποικιλομορφία του περιβάλλοντος φυσικού τοπίου.

       
       

      Ασκιανός στη Νότια Κρήτη| Kokosalaki architecture: George Messaritakis
      Ασκιανός στη Νότια Κρήτη | by Kokosalaki architecture
      Το γραφείο Kokosalaki Architecture σχεδίασε το έργο Askianos, δύο θερινές κατοικίες, στη νότια Κρήτη, απέναντι από τον Ψηλορείτη με θέα τα ιστορικά Μάταλα και το Λιβυκό Πέλαγος, στο χωριό Λίσταρος. Σε αυτό το μοναδικό σημείο του νομού Ηρακλείου, σε ένα σημείο ψηλότερα από το χωριό, παρουσιάζουμε δύο κατοικίες διακοπών, οι οποίες σε συνδυασμό με το εντυπωσιακό τοπίο και τη θέα στη θάλασσα αποτελούν ένα γαλήνιο καταφύγιο με εμβληματικό σχεδιασμό.

       
       
      Θερινή κατοικία στην Αντίπαρο | 4k architects: Mariana Bisti
      Θερινή κατοικία στην Αντίπαρο | 4k architects
      Οι 4k architects σχεδίασαν μια καλοκαιρινή κατοικία στην περιοχή Κάμπος, στο νησί της Αντιπάρου, που αποτελείται από ένα συγκρότημα έξι ανεξάρτητων ξενώνων και ένα κεντρικό κτίριο, το οποίο βρίσκεται σε μια πλαγιά με δυτικό προσανατολισμό και ομαλή κλίση. Όλοι οι μονόροφοι όγκοι αναπτύσσονται κατά μήκος του οικοπέδου, ώστε να μεγιστοποιείται η θέα προς το μακρινό θαλάσσιο τοπίo.

       

       

      Εξοχικός κήπος με δωμάτιο στην Κέα | Αλέξανδρος Φωτάκης & Nicoletta Caputo
      Το έργο ‘Εξοχικός κήπος με δωμάτιο στην Κέα’ απέσπασε το ‘Βραβείο Αρχιτεκτονικής ΕΙΑ 2022’ στον διαγωνισμό του Ελληνικού Ινστιτούτου Αρχιτεκτονικής (ΕΙΑ). Ένας κήπος που σχεδιάζεται ως κατοικία με ταβάνι τον ουρανό, ένα δωμάτιο λιτής διαβίωσης στην ύπαιθρο που φυλάει τις μνήμες του «σταυλιού», μια νέα κατασκευαστική ηθική επιτόπιας συνεργατικής σύλληψης και κοινής νοημοσύνης αρχιτέκτονα και μάστορα: οι αρχιτέκτονες Αλέξανδρος Φωτάκης και Nicoletta Caputo σχεδίασαν και υλοποίησαν έναν ‘εξοχικό κήπο με δωμάτιο’ σε μια από τις κεντρικές κοιλάδες της Τζιάς, στα όρια ενός δάσους από βελανιδιές, εμπλουτίζοντας το αρχιτεκτονικό ιδίωμα και τον κατασκευαστικό πολιτισμό του τόπου με σύγχρονα στοιχεία και πρακτικές.

       

       
      Floating house, Μεσσηνία | Potiropoulos+partners
      Για το σχεδιασμό του “πλωτού σπιτιού” που ολοκληρώθηκε το 2021, προβλέφθηκε μια κεντρική “ζώνη”, όπως μια ξύλινη αποβάθρα που συγκεντρώνει όλες τις εσωτερικές και εξωτερικές δραστηριότητες. Ακολουθώντας την εικόνα που ξεδιπλώνεται από το πανόραμα του τοπίου, η εσωτερική οργάνωση υπαγορεύει διαφορετικές προτεραιότητες απόψεων και χωρικών ρόλων. Η αρχιτεκτονική ιδέα διαπραγματεύεται τον διάλογο μεταξύ του κτιρίου και του τοπίου, κατατάσσοντας το εσωτερικό του και αντίστοιχα τον εξωτερικό του χώρο, σε εξωστρεφείς περιοχές που ανοίγονται προς τη θέα και σε εσωστρεφείς για ιδιωτικότητα. Η τελική δομή διαμορφώνεται από τη διαδραστική σχέση μεταξύ αυτών των επιμέρους συστάδων, οι οποίες διαπερνώνται από την τοπική χλωρίδα και το φυσικό φως. Ο διάλογος με τον Τόπο, όπως εκφράζεται χωρικά, υποδηλώνει την υλικότητα, την πυκνότητα, τη βαρύτητα, τη θερμοκρασία και την ακουστική ποιότητα, στοιχεία που δεν έχουν καμία σχέση με αφηρημένες έννοιες αλλά με μια ενδελεχή εμπειρία.

       

       

      Filothei house | A2 architects
      Η ιδέα της ανακαίνισης ήταν το σπίτι να αποτελέσει ένα λευκό καμβά λόγω της αγάπης της οικογένειας για τα έργα Τέχνης. Έτσι σχεδιάστηκε ένα διαμέρισμα 200 τετραγωνικών μέτρων με υλικότητες και τόνους κυρίως του λευκού καθώς το χρώμα είναι κάτι που θα προκύψει σταδιακά από τους πίνακες που θα ξεκινήσει να τοποθετεί στους τείχους του σπιτιού, η οικογένεια που το κατοικεί.

       

       
      Ohlive Beach Villa | 3H Architects
      Το Ohlive beach είναι μια μοναδική αυτόνομη παραθαλάσσια βίλα στην αμμώδη παραλία των Λιγαριών (περιοχή Κεχριά) που φιλοξενεί έως 8 άτομα. Μια αίσθηση αποκλειστικότητας περιβάλλει τους επισκέπτες από τη στιγμή που εισέρχονται στη βίλα στον πρώτο όροφο κατι στο οποίο συμβάλλει και ο καθαρός/κομψός σχεδιασμός από το χέρι του βραβευμένου αρχιτεκτονικού γραφείου 3H Architects. Τοποθετημένη σε έναν αρχαίο ελαιώνα, περιτριγυρισμένη από ένα προστατευόμενο φυσικό καταφύγιο και μπροστά στη θάλασσα, η OHLIVE Beach προσφέρει την ιδανική βίλα για χαλάρωση. Κατά τη βόλτα στην ευρύχωρη ανοιχτή βεράντα που περιλαμβάνει αιώρα και ξαπλώστρα με διάφορες επιλογές για υπαίθριο καθιστικό, θα αιχμαλωτίσει τον επισκέπτη η υπέροχη θέα στη θάλασσα και η θέα στην ηπειρωτική χώρα του Πηλίου. Στα δεξιά του έχει την πλήρως εξοπλισμένη κουζίνα με άνετα καθίσματα, ενώ στα αριστερά περιμένει το καθιστικό με home cinema και τζάκι.

       
       
      White elegance residence, Λουτράκι | Dezone architects
      “Η ιδιωτική κατοικία στη τοποθεσία του Λουτρακίου μελετήθηκε και κατασκευάστηκε προκειμένου να εξυπηρετήσει τις ανάγκες και τις επιθυμίες μιας σύγχρονης οικογένειας», αναφέρει στην περιγραφή του το αρχιτεκτονικό γραφείο. Η προνομιακή θέση του οικοπέδου, με την εντυπωσιακή θέα έπαιξε καθοριστικό ρόλο στο προσανατολισμό και στη συνολική διαμόρφωση της κατοικίας, δημιουργώντας μία μίνιμαλ και με καθαρούς όγκους κτιριακή μορφή. Διακριτικές αρχιτεκτονικές ξύλινες λεπτομέρειες στο κέλυφος, υπόλευκοι τόνοι σε όλη τη κατασκευή και μία ελαφρώς αφαιρετική προσέγγιση στο σύνολο των επεμβάσεων δημιούργησαν ένα σύγχρονο και πολυτελές αποτέλεσμα. Το άπλετο φυσικό φως στο εσωτερικό της κατοικίας επιτεύχθηκε μέσω των μεγάλων ανοιγμάτων στις όψεις του κτιρίου, ώστε να γίνει ταυτόχρονα και η μέγιστη αξιοποίηση της προνομιακής ανεμπόδιστης θέας. Επιπλέον, κύριο μέλημα της μελέτης υπήρξε η διαμόρφωση εσωτερικών χώρων, ευρύχωρων και εργονομικών, με όσο το δυνατόν λιγότερα χωρίσματα. Το εξωτερικό και εσωτερικό του κτιρίου μελετήθηκαν ουσιαστικά με διάθεση ενοποίησης καθότι ο σκοπός ήταν να συνδέονται αρμονικά και λειτουργικά, βγάζοντας σαν τελικό αποτέλεσμα μία υψηλής αισθητικής ατμόσφαιρα πάντοτε με ιδιαίτερο και πρωτοποριακό τρόπο”.
      Ο Βασίλης Μπαρτζώκας ιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας Design Ambassador και του site Αrchisearch επιλέγει τα 15 καλύτερα σπίτια της χρονιάς.
    8. webTV

      GTnews

      Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Yamagata της Ιαπωνίας εντόπισαν 168 γεωγλυφικά -γραμμές ή μοτίβα χαραγμένα στο έδαφος- στην έρημο του Περού, 250 μίλια νότια της Λίμα, στην αρχαία πεδιάδα Νάζκα. Αυτά τα νεοανακαλυφθέντα γεωγλυφικά χαρακτηρίστηκαν ως παραδείγματα των Γραμμών Νάζκα, μιας συλλογής σχεδίων εδάφους ηλικίας 2.000 ετών που δημιουργήθηκαν από τον αρχαίο πολιτισμό Νάζκα.
      Μετά από δύο χρόνια ερευνών πεδίου με αεροφωτογραφίες και μη επανδρωμένα αεροσκάφη, Περουβιανοί και Ιάπωνες ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Yamagata νωρίτερα αυτό το μήνα ανέφεραν την ανακάλυψη 168 νέων σχεδίων στο μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO στη νότια ακτή του Ειρηνικού στο Περού.
      Παρά το γεγονός ότι μελετώνται εδώ και σχεδόν 80 χρόνια και ανακηρύχθηκαν μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς της Unesco το 1995, οι Γραμμές παραμένουν ένα μυστήριο για τους αρχαιολόγους. Σε μεγάλο βαθμό δυσδιάκριτες στο επίπεδο του εδάφους, γίνονται καλύτερα αντιληπτές από εναέρια σημεία. Οι ερευνητές της Γιαμαγκάτα ανακάλυψαν τις νεοαναγνωρισμένες μορφές μέσω διετούς φωτογράφισης με drone και ερευνών τεχνητής νοημοσύνης (AI), αυξάνοντας τον αριθμό των γνωστών γεωγλυφικών της Νάζκα σε 358.

      Οι πιο πρόσφατε ς  προσθήκες καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα μοτίβων από τραπεζοειδή σχήματα έως απεικονίσεις πτηνών, γατών, φιδιών και ανθρωποειδών μορφών. Αφού ζήτησε άδεια από το Υπουργείο Πολιτισμού του Περού, η ομάδα Yamagata σχεδιάζει να χαρτογραφήσει όλο το μήκος και το πλάτος της περιοχής της ερήμου στην οποία εμφανίζονται οι απεικονίσεις με τη βοήθεια τοπικών αρχαιολόγων.
       
      Ο πολιτισμός Nazca κατασκεύασε αυτά τα αρχαία, εικονογραφικά σκίτσα στο έδαφος αφαιρώντας βράχους. Κρίνοντας από πήλινα αγγεία που βρέθηκαν κοντά στην τοποθεσία, οι αρχαιολόγοι χρονολόγησαν τις γραμμές μεταξύ 100 π.Χ. και 300 μ.Χ. Ενώ ιστορικοί και επιστήμονες δεν είναι ακόμη σίγουροι για τον αρχικό σκοπό των σχεδίων, έχουν προταθεί διάφορες θεωρίες – ορισμένοι υποστηρίζουν ότι εξυπηρετούσαν αστρονομικό σκοπό, ενώ άλλοι υποστηρίζουν ότι παρείχαν οπτική ευχαρίστηση στους θεούς που έβλεπαν προς τα κάτω στη Γη.

      Ο Jorje Olano, επικε φαλής αρχαιολόγος του ερευνητικού προγράμματος Nazca Lines, δήλωσε ότι οι νέες φιγούρες έχουν μήκος κατά μέσο όρο μεταξύ δύο και έξι μέτρων. Ο σκοπός των γραμμών Νάζκα, οι οποίες μπορούσαν να φανούν μόνο από τον αέρα, παραμένουν ένα μυστήριο.
      Tο 2014, περιβαλλοντικοί ακτιβιστές της Greenpeace μπήκαν στην αυστηρά απαγορευμένη περιοχή και τοποθέτησαν γιγαντιαία, κίτρινα γράμματα που έγραφαν: «Ώρα για αλλαγή! Το μέλλον είναι ανανεώσιμο. Greenpeace», κοντά στις γραμμές Νάζκα. Η ομάδα ζήτησε αργότερα συγγνώμη από τον λαό του Περού.
       
       



    9. webTV

      Engineer

      Στο πρώτο μέρος του επεισοδίου θα ασχοληθούμε με την Σήραγγα Αποσελέμη μέσω της οποίας ενισχύεται με νερό ο ταμιευτήρας του Φράγματος.
      Η Σήραγγα Αποσελέμη  αποτελεί ένα σημαντικό κρίκο στην αλυσίδα των Έργων Αποσελέμη. Τα άλλα δύο βασικά έργα είναι το φράγμα - ταμιευτήρας και η Εγκατάσταση Επεξεργασίας Νερού.
       
      Με τα έργα ενίσχυσης του ταμιευτήρα, εξασφαλίζεται η πλήρωση του φράγματος με τα πλεονάζοντα νερά του Οροπεδίου Λασιθίου, μέσω υπόγειας σήραγγας, η οποία δεν δημιουργεί περιβαλλοντικά προβλήματα και δεν υποβαθμίζει αισθητικά την ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους περιοχή.

      Το έργο λειτουργεί πλήρως από το 2019 έως και σήμερα λύνοντας οριστικά τα προβλήματα ύδρευσης της Ανατολικής Κρήτης, των δύο μεγαλύτερων αστικών κέντρων toy Ηρακλείου και του Αγ. Νικολάου, καθώς των τουριστικών περιοχών που βρίσκονται ανάμεσά τους.

      Τα υποέργα της Σήραγγας Αποσελέμη είναι:
      Το φράγμα ανακοπής υδάτων προς την καταβόθρα του Χώνου Τα κανάλια διοχέτευσης Προς την Δεξαμενή Υδροληψίας Η Δεξαμενή υδροληψίας και ο Πύργος Υδροληψίας Η σήραγγα μήκους 3450μ μέσα στην οποία οδεύει ο χαλύβδινος αγωγός μεταφοράς των υδάτων από το οροπέδιο Το έργο καταστροφής Ενέργειας Ανακατασκευή χειμάρρου αποσελέμη που οδηγεί το νερό στον ταμιευτήρα. Το έργο αυτοματισμού μέσω του οποίου γίνεται ο χειρισμός και η εποπτεία όλης της εγκατάστασης.  
       
    10. webTV

      Engineer

      Το 1951 και ενώ η χώρα μόλις είχε βγει από έναν αιματηρό εμφύλιο και προσπαθούσε να σταθεί στα πόδια της, ιδρύεται ο ΕΟΤ. Στόχος είναι να δημιουργηθούν στην Αθήνα ξενοδοχεία προκειμένου να καλυφθούν οι ολοένα αυξανόμενες ανάγκες της χώρας στις τουριστικές ροές.
      Επτά χρόνια μετά, το 1958, αποφασίστηκε η κατασκευή ενός πολυτελούς ξενοδοχείου στην Πάρνηθα, το οποίο θα διαθέτει και άλλες εγκαταστάσεις όπως μπανγκαλόου, εστιατόρια, μικρό υπαίθριο θέατρο.

      Όλα αυτά θα ήταν απλωμένα σε μια μεγάλη έκταση 800 στρεμμάτων. Το πρόγραμμα είχε μάλιστα και την υποστήριξη του τότε πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Καραμανλή, ο οποίος πρότεινε και την ονομασία του ξενοδοχείου. Θα ονομαζόταν Μοντ Παρνές.
      Το φιλόδοξο σχέδιο άρχισε να εκπονείται σε υψόμετρο 1.078 μέτρων, στη θέση Μαυροβούνι της Πάρνηθας. Το ξενοδοχείο σχεδίασε ο αρχιτέκτονας Παύλος Μυλωνάς.
      Ο αρχικός προϋπολογισμός του έργου ήταν τα 35 εκατομμύρια δραχμές, τελικά εκείνο όταν ολοκληρώθηκε το τελικό του κόστος ανήλθε στα 150 εκατομμύρια δραχμές.
      Ο τύπος της εποχής άρχισε να μιλάει για ένα ακόμη σκάνδαλο. Τελικά στις 17 Ιουνίου του 1961 παρουσία του ίδιου του Κωνσταντίνου Καραμανλή έγιναν τα εγκαίνια. Στα εγκαίνια την κορδέλα έκοψε ο υπουργός Προεδρίας Κωνσταντίνος Τσάτσος
      Αυτό που είναι χαρακτηριστικό είναι πως οι Αθηναίοι από την πρώτη στιγμή του γύρισαν την πλάτη και όχι μόνο οι Αθηναίοι αλλά και οι ξένοι τουρίστες οι οποίοι δεν το προτιμούσαν για την διαμονή τους. Μάλιστα πριν το μεγάλο στραπάτσο, η τότε κυβέρνηση εκτιμούσε ότι θα μπορεί να φιλοξενήσει 3.000 άτομα το καλοκαίρι και 1.500 το χειμώνα. Το ξενοδοχείο δεν γνώρισε την αναμενόμενη προσέλευση κόσμου.
      Το 1969 το Μοντ Παρνές παραχωρείται στον κύπριο επιχειρηματία Φρίξο Δημητρίου ο οποίος ξεκίνησε την μεταμόρφωση του από ένα εγκαταλελειμμένο ξενοδοχείο σε καζίνο για τους Αθηναίους.
      Στις 5 Φεβρουαρίου του 1971 όλα ήταν έτοιμα για τη λειτουργία τους και μάλιστα την πρώτη βραδιά στα εγκαίνια του, πήγαν να παίξουν στη ρουλέτα 2.000 Αθηναίοι. Από τότε έμεινε και η έκφραση «Πάμε βουνό» που έλεγαν οι τζογαδόροι για να πάνε στο καζίνο.
      Για να μπει κάποιος μέσα έπρεπε να έχει μαζί του τη φορολογική του δήλωση ενώ οι δημόσιοι υπάλληλοι απαγορευόταν να εισέλθουν. Έναν χρόνο μετά δημιουργήθηκε και το τελεφερίκ για καλύτερη πρόσβαση στο χώρο.
      Το καζίνο μεταφέρεται από την Πάρνηθα στο Μαρούσι με αντάλλαγμα 30 εκατ. ευρώ
      Το σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος προβλέπει ότι η μεταφορά θα υλοποιηθεί από την εταιρεία «Ελληνικό Καζίνο Πάρνηθας Α.Ε.» (ΕΚΠΑ Α.Ε.)
      Στην Πάρνηθα, η μεταφορά του Καζίνο αφενός θα μετριάσει σημαντικά την επιβάρυνση στο οικοσύστημα του Εθνικού Δρυμού Πάρνηθας, αφετέρου θα ξεκινήσει μια νέα εποχή για το ιστορικό συγκρότημα του Mont Parnes:
      - Με δαπάνες της Εταιρείας, μια επένδυση προϋπολογισμού 23 εκ. Ευρώ, θα αποκατασταθεί το φυσικό τοπίο και θα ανακατασκευαστεί ο «Πύργος Μυλωνά».
      - Τα ακίνητα και το Τελεφερίκ θα αποδοθούν στο Δημόσιο για να αξιοποιηθούν προς όφελος των κατοίκων και των επισκεπτών της Αττικής.
      Επιπρόσθετα, Η ΕΚΠΑ θα συνεχίσει να συμβάλλει στην προστασία του Εθνικού Δρυμού της Πάρνηθας και στο κόστος συντήρησης του τελεφερίκ σε βάθος 5ετίας από την έναρξη λειτουργίας του νέου συγκροτήματος στο Μαρούσι.
      Η μετεγκατάσταση του καζίνου Μον Παρνές από την Πάρνηθα στο Μαρούσι άρχισε σταδιακά να υλοποιείται και το αντάλλαγμα της μεταφοράς καθορίστηκε στα 30 εκατομμύρια ευρώ, σύμφωνα με σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος που κατατέθηκε για επεξεργασία στο Συμβούλιο της Επικρατείας.
       
    11. webTV

      Engineer

      1. Η ΒΑΘΥΤΕΡΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΓΡΑΦΕΙ ΠΟΤΕ
      Τα ξημερώματα της 12ης Ιουλίου του 2022, το James Webb, το μεγαλύτερο διαστημικό τηλεσκόπιο στον κόσμο, ίσο με ένα γήπεδο του τένις, μας χάρισε την βαθύτερη εικόνα του σύμπαντος που έχει καταγραφεί ποτέ.
      Πρόκειται για μία ιστορική εικόνα, η οποία μας επιτρέπει να κοιτάξουμε, περισσότερα από 13 δισεκατομμύρια χρόνια, πίσω. Σχεδόν στην αρχή της γέννησης του Σύμπαντος, η οποία χρονολογείται 13,8 δισεκατομμύρια χρόνια πριν.
      Η βαθύτερη εικόνα του σύμπαντος που έχει τραβηχτεί ποτέ  INSTAGRAM @NASAWEBB Στην εικόνα καταγράφεται το αχνό φως των αμέτρητων ήλιων σε χιλιάδες γαλαξίες, που ανήκουν στο σμήνος γαλαξιών SMACS 0723. Σύμφωνα με τη NASA τραβήχτηκε μέσα σε μία ολόκληρη ημέρα.
      Οι Στήλες (ή Πυλώνες) της Δημιουργίας από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble (αριστέρα) και τον φακό του James Webb (δεξιά)  AP 2. ΕΡΓΟ ΤΕΧΝΗΤΗΣ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗΣ ΚΕΡΔΙΣΕ ΤΟ ΒΡΑΒΕΙΟ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ
      Στις 7 Σεπτεμβρίου του 2022 ο σχεδιαστής βιντεοπαιχνιδιών, Τζέισον Άλεν, κέρδισε το πρώτο βραβείο στο φεστιβάλ Καλών Τεχνών του Κολοράντο στις ΗΠΑ, με τα τρία έργα που παρουσίασε, υπό τον τίτλο «Θέατρο διαστημικής όπερας» (Théâtre D’opéra Spatial).
      Théâtre D’opéra Spatial  JASON M. ALLEN Το έργο αποτελεί εξ ολοκλήρου προϊόν του προγράμματος τεχνητής νοημοσύνης, Midjourney. Ο Άλεν δεν χρησιμοποίησε πινέλα, μπογιές ή καμβά. Παρά μόνο το πληκτρολόγιο του υπολογιστή του και φυσικά τη φαντασία του.
      Η βράβευση του εν λόγω έργου έγινε η αφορμή για να ανακαλύψουμε τον θαυμαστό κόσμο της AI Art. Εργαλεία όπως το Midjourney ή το DALL-E δίνουν τη δυνατότητα στους χρήστες να δημιουργήσουν από το μηδέν απεριόριστες εικόνες ή, αν θέλετε, έργα τέχνης.
      Οι χρήστες πληκτρολογούν ό,τι θέλουν να χαρακτηρίζει την εικόνα τους, από το τι μπορεί να περιλαμβάνει, π.χ. γάτες, μέχρι το ύφος, π.χ. Κλιμτ, ή το χρώμα, π.χ. ασπρόμαυρο, και το πρόγραμμα τεχνητής νοημοσύνης αναλαμβάνει το αποτέλεσμα. Οι συνδυασμοί είναι ανεξάντλητοι και το αποτέλεσμα εντυπωσιακό.
      Μπορείτε να περιηγηθείτε εδώ: Midjourney, DALL-E
      Και ένα ακόμα εργαλείο τεχνητής νοημοσύνης αξίζει τη θέση του στην ανασκόπηση της χρονιάς. Το ChatGPT. Μία AI (Artificial Intelligent) εφαρμογή που πραγματοποιεί διαλόγους, απαντάει σε ερωτήσεις, ξέρει λίγο πολύ όσα η Wikipedia και παράγει κείμενα όμοια με γραπτά ανθρώπων. Σε βαθμό που συγγραφείς αισθάνονται ότι απειλούνται.
      Κυκλοφόρησε σε πειραματική μορφή στις 30 Νοεμβρίου από την εταιρεία OpenAI, που εδρεύει στο Σαν Φρανσίσκο των ΗΠΑ και αποτελεί την πιο εξελιγμένη μορφή της σειράς GPT. Το αμέσως προηγούμενο πρόγραμμα τεχνητής νοημοσύνης της ίδιας σειράς ήταν το GPT-3, το οποίο είχε γράψει ένα άρθρο γνώμης για τον Guardian.
      3. ΝΙΚΗΘΗΚΕ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ Η ΛΕΥΧΑΙΜΙΑ ΠΟΥ "ΧΤΥΠΑ" ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ
      Στην εκπνοή του χρόνου, Βρετανοί επιστήμονες ανακοίνωσαν ότι εφαρμόστηκε για πρώτη φορά επιτυχώς, η κλινική δοκιμή της θεραπείας για την οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία. Μίας μορφής καρκίνου του αίματος που συναντάται συχνότερα σε παιδιά και προέρχεται από τα Β ή Τ λεμφοκύτταρα, τα οποία είναι υπεύθυνα για να μας προστατεύουν από τους ιούς.
      Η θεραπεία χρησιμοποιεί γενετικά τροποποιημένα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος υγιούς εθελοντή και αποσκοπεί στην ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος του ασθενή.
      Eφαρμόστηκε για πρώτη φορά στην 13χρονη Αλίσα και τα αποτελέσματα ήταν άκρως ενθαρρυντικά. Η «ανίατη» ασθένεια τέθηκε σε ύφεση και η Αλίσα επέστρεψε μετά από συνεχόμενους μήνες νοσηλείας στο σπίτι της.
       
      4. ΙΣΩΣ Η ΠΥΡΗΝΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΩΣΕΙ ΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ
      Για πρώτη φορά στην ιστορία παρήχθη ενέργεια μέσω πυρηνικής σύντηξης με αποδοτικό όφελος.
      Συγκεκριμένα, οι επιστήμονες στο Εθνικό Εργαστήριο Lawrence Livermore της Καλιφόρνια πέτυχαν για πρώτη φορά να παραχθεί περισσότερη ενέργεια από αυτή που κατανάλωσαν για την διαδικασία της παραγωγής, μέσω πυρηνικής σύντηξης.
      Σε αντίθεση με την πυρηνική σχάση, με την οποία λειτουργούν μέχρι τώρα οι πυρηνικοί αντιδραστήρες, δημιουργώντας τεράστια περιβαλλοντικά προβλήματα ανά περιόδους, βλ. Τσερνόμπιλ, κατά την πυρηνική σύντηξη δεν παράγονται ραδιενεργά απόβλητα και αέρια, που είναι υπεύθυνα για το φαινόμενο του θερμοκηπίου και την κλιματική αλλαγή. Και εκτός αυτών, με την πυρηνική σύντηξη παράγεται πολύ περισσότερη ενέργεια.
      Γι’ αυτό και συχνά αποκαλείται και «ενέργεια του μέλλοντος». Γιατί υπόσχεται ότι είναι μια πιθανή πηγή σχεδόν απεριόριστης καθαρής ενέργειας. Άλλωστε και ο Ήλιος μέσω σύντηξης παράγει ενέργεια.
      Πρόκειται για ένα επιστημονικό επίτευγμα τεράστιας σημασίας. Ωστόσο, σύμφωνα με το BBC, η επιστημονική κοινότητα δηλώνει επιφυλακτική, καθώς με το παρόν πείραμα παρήχθη ενέργεια ικανή να βράσει μόλις μερικά λίτρα νερό και κόστισε δισεκατομμύρια δολάρια.
      5. Η ΠΡΩΤΗ ΕΠΑΝΑΣΥΓΚΟΛΛΗΣΗ ΧΕΡΙΟΥ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
      Τα ξημερώματα της 12 ης Σεπτεμβρίου του 2022, ένα 11χρονο αγόρι μεταφέρθηκε από το Νοσοκομείο της Ζακύνθου στο Παίδων «Αγία Σοφία» στην Αθήνα, με «πλήρες ακρωτηριαστικό τραύμα άνω άκρου στο ύψος του κεντρικού βραχίονα». Δηλαδή, με ακρωτηριασμένο χέρι.
      Άμεσα συγκροτήθηκε 11μελής χειρουργική ομάδα με επιστήμονες από το «Λαϊκό», το «ΚΑΤ» και το «Αγία Σοφία» και ο μικρός ασθενής υπεβλήθη σε χειρουργική επανασυγκόλληση άκρου. Μετά από 9 ώρες, οι γιατροί ανακοίνωσαν ότι η επέμβαση ολοκληρώθηκε με επιτυχία.
      Πρόκειται για μια ιστορική στιγμή στον χώρο της Ιατρικής στην Ελλάδα, καθώς αποτελεί την πρώτη επιτυχής επανασυγκόλληση άκρου στο ύψος του ώμου σε παιδί στην Ελλάδα.
      Αξίζει να σημειωθεί, όμως, ότι αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που η χώρα μας πρωτοπορεί στον συγκεκριμένο κλάδο. Το 1967, ιατρικοί επιστήμονες από την Ελλάδα πραγματοποίησαν την πρώτη επανασυγκόλληση άκρου στην Ευρώπη. Η διαφορά με την φετινή «πρωτιά» έγκειται στο ότι η επέμβαση έγινε σε παιδί. Τα παιδιά διαθέτουν λιγότερο ανεπτυγμένα αγγεία απ’ ότι οι ενήλικες, με αποτέλεσμα αυτού του είδους οι επεμβάσεις να είναι πιο δύσκολες.
      6. ΕΡΕΥΝΗΤΕΣ ΑΝΑΚΑΛΥΨΑΝ ΑΠΟ ΠΟΥ ΞΕΚΙΝΗΣΕ Ο «ΜΑΥΡΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ»
      Τον Ιούνιο του 2022 ερευνητές δύο γερμανικών πανεπιστημίων ανακάλυψαν την προέλευση της βουβωνικής πανώλης, της φονικότερης πανδημίας στην ιστορία της ανθρωπότητας, γνωστή και ως “Μαύρος Θάνατος”.
      Σε σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Nature", οι ερευνητές, με επικεφαλής την Ελληνίδα ερευνήτρια, δρα Μαρία Σπύρου, αποκάλυψαν ότι, αναλύοντας το DNA επτά ανθρώπων που είχαν πεθάνει τον 14ο αιώνα από την ασθένεια, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η πανδημία προήλθε από την Ευρασία και συγκεκριμένα από την περιοχή που βρίσκεται σήμερα το Κιργιστάν.
      Πρόκειται για μια ιστορική στιγμή, καθώς, όπως σχολίασε και ο διεθνής Τύπος, ”λύθηκε μυστήριο 675 ετών”.
      Σημειώνεται ότι η βουβωνική πανώλη (πανούκλα), το χρονικό διάστημα 1348-1353, κόστισε τη ζωή σε περίπου 200 εκατ. ανθρώπους στην Ευρώπη, την Ασία και την Αφρική
      7. ΞΑΝΑ ΣΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ
      Στις 21 Νοεμβρίου η ιστορική, μη επανδρωμένη, αποστολή Artemis 1 έφτασε στη Σελήνη. Πρόκειται για το πιο σημαντικό επίτευγμα της NASA εδώ και 50 χρόνια και το πρώτο θετικό δείγμα ότι οι άνθρωποι μπορούν να επιστρέψουν στο φεγγάρι.
      Η κάψουλα Orion της αποστολής πραγματοποίησε τον γύρο της Σελήνης, χωρίς να προσεδαφιστεί σε αυτή, και 25 ημέρες μετά, στις 11 Δεκεμβρίου, επέστρεψε στη Γη.
      Σύμφωνα με όσα έχει ανακοινώσει η NASA, στόχος του προγράμματος, είναι η διατήρηση μόνιμης παρουσίας αστροναυτών στη Σελήνη και η κατασκευή διαστημικού σταθμού σε τροχιά γύρω από τον δορυφόρο της Γης, που θα συνδέει τη Γη αρχικά με τον Άρη και αργότερα με άλλες περιοχές του ηλιακού μας συστήματος.
      8. Η ΠΡΩΤΗ ΕΠΙΤΥΧΗΜΕΝΗ ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΗ ΚΑΡΔΙΑΣ ΓΟΥΡΟΥΝΙΟΥ ΣΕ ΑΝΘΡΩΠΟ
      Στις 7 Ιανουαρίου του 2022, χειρούργοι στο Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου του Μέριλαντ στις ΗΠΑ, πραγματοποίησαν την πρώτη επιτυχημένη μεταμόσχευση καρδιάς γενετικά τροποποιημένου χοίρου σε 57χρονο ασθενή, ο οποίος έπασχε από καταληκτική καρδιοπάθεια.
      Σε αντίθεση με τις προηγούμενες ξενομεταμοσχεύσεις, οι οποίες αποτύγχαναν γιατί ο ανθρώπινος οργανισμός απέρριπτε αμέσως το “ξένο” όργανο, αυτή τη φορά, οι επιστήμονες χρησιμοποιήσαν την καρδιά ενός γουρουνιού, που προηγουμένως είχε υποβληθεί σε γονιδιακή επεξεργασία.
       
      Η επιτυχής έκβαση του χειρουργείου θεωρήθηκε σπουδαία ιστορική στιγμή για την ιατρική επιστήμη, καθώς αποτέλεσε το πρώτο βήμα για μεταμοσχεύσεις ζωικών οργάνων σε ανθρώπους. Γεγονός που αναμένεται να σώσει εκατομμύρια ζωές, οι οποίες “χάνονται” εξαιτίας της τρομακτικής έλλειψης μοσχευμάτων.
      Ο 57χρονος, Ντέιβιντ Μπένετ, κατάφερε να ζήσει για δύο μήνες με την καρδιά του γουρουνιού να λειτουργεί κανονικά.
      9. ΣΤΟ "ΦΩΣ" ΤΟ ΠΛΗΡΕΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΓΟΝΙΔΙΩΜΑ
      Επιστήμονες αποκωδικοποίησαν για πρώτη φορά το πλήρες ανθρώπινο γονιδίωμα, καλύπτοντας πια με ακρίβεια άνευ προηγουμένου όλα τα χρωμοσώματα από τη μία άκρη τους ως την άλλη.
      Το ανθρώπινο γονιδίωμα αποτελείται από δισεκατομμύρια ατομικά "γράμματα" DNA μοιρασμένα σε 23 ζεύγη χρωμοσωμάτων.
      Για να διαβαστεί όλο το γονιδίωμα, οι επιστήμονες έπρεπε να το κόψουν σε κομμάτια μήκους μερικών εκατοντάδων ή χιλιάδων γραμμάτων το καθένα. Στη συνέχεια, οι μηχανές αλληλούχισης διάβαζαν τα επιμέρους γράμματα (βάσεις) σε κάθε κομμάτι και οι επιστήμονες προσπαθούσαν να συναρμολογήσουν τα κομμάτια στη σωστή σειρά, όπως σε ένα δύσκολο παζλ.
      Οι περισσότεροι από 100 ερευνητές του Εθνικού Ινστιτούτου Ερευνών Ανθρωπίνου Γονιδιώματος (NHGRI) των ΗΠΑ και άλλων πανεπιστημίων, που πραγματοποίησαν την έρευνα, εξήγησαν ότι τα σπουδαία ευρήματα είναι θεμελιώδη για την κατανόηση όλου του φάσματος της ανθρώπινης γονιδιωματικής ποικιλομορφίας, του γενετικού υποβάθρου ορισμένων ασθενειών και της ανθρώπινης εξέλιξης.
      10. ΕΚΤΥΠΩΤΗΣ 3D ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΜΟΣΧΕΥΜΑ ΑΥΤΙΟΥ
      Στις αρχές Ιουνίου του 2022 μία ομάδα γιατρών δημιούργησε με τη βοήθεια τρισδιάστατου εκτυπωτή (3D Printer), ένα ανθρώπινο αυτί, το οποίο στη συνέχεια μεταμόσχευσε μία 20χρονη ασθενή από το Μεξικό.
      Οι ειδικοί κατασκεύασαν αρχικά ένα «εκμαγείο» του άλλου, “υγιούς” αυτιού και συνέλλεξαν κύτταρα από τον χόνδρο. Ύστερα, καλλιέργησαν τα κύτταρα στο εργαστήριο, μέχρι να παραχθεί επαρκής ποσότητα και, αναμιγνύοντάς τα με υδρογέλη κολλαγόνου, δημιούργησαν ένα μίγμα, το οποίο χρησιμοποίησαν για την εκτύπωση του τρισδιάστατου εμφυτεύματος.
      Το εμφύτευμα AuriNovo αναπτύχθηκε από την εταιρεία 3DBio Therapeutics και αναμένεται να βοηθήσει χιλιάδες παιδιά που πάσχουν από μικρωτία.
       
       
       
    12. webTV

      GTnews

      Εντυπωσιακές εικόνες από το Διάστημα φέρνει η NASA αυτή τη φορά καταγράφοντας στιγμή προς στιγμή τις κινήσεις μιας μαύρης τρύπας που «καταβροχθίζει» και αφανίζει ένα περιπλανώμενο αστέρι. Πρόκειται για το πέμπτο αντίστοιχο περιστατικό που έχει καταγραφεί μέχρι σήμερα από αστρονόμους.
      Πολλά τηλεσκόπια της NASA παρατήρησαν πρόσφατα μια τεράστια μαύρη τρύπα να διαλύει ένα αστέρι που βρισκόταν κοντά της, περίπου 250 εκατ. έτη φωτός μακριά από τη Γη
      Πρόκειται για πρόσφατες παρατηρήσεις που θα μπορούσαν να δώσουν λεπτομέρειες για τον περίπλοκο και ανεξήγητο -προς ώρας- τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρονται αυτές, ενώ σημειώνεται πως αυτή είναι μία από τους πέντε συνολικά αφανισμούς άστρων από μαύρες τρύπες που έχουν καταγραφεί ποτέ από αστρονόμους.
      Όπως φαίνεται και στο συγκλονιστικό βίντεο, οι αστρονόμοι παρατήρησαν ξαφνικά μια ανεξέλεγκτη ανάπτυξη ακτίνων υψηλής ενέργειας X-ray που εκλύονταν από την μαύρη τρύπα και άρχισαν να «περικυκλώνουν» το άστρο και τότε ήταν που αυτό επήλθε στον βαρυτικό της έλεγχο. Αυτή η διαδικασία ονομάζεται «κορώνα».
      Ο δορυφόρος NuSTAR (Nuclear Spectroscopic Telescopic Array) της NASA είναι το πιο «ευαίσθητο» διαστημικό τηλεσκόπιο ικανό να ανιχνεύει τέτοιου είδους μήκη φωτός και η λεπτομερής προσέγγιση του συγκεκριμένου γεγονότος παρείχε αξιοσημείωτες πληροφορίες για τον τρόπο που δημιουργούνται και δρουν οι κορώνες, σύμφωνα με νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Astrophysical Journal.
       
    13. webTV

      Engineer

      Σε αυτό το βίντεο εξηγούμε από τι αποτελούνται τα αυτόνομα φωτοβολταϊκά και σχεδιάζουμε βήμα-βήμα ένα μικρό αυτόνομο σύστημα για ένα προσωρινό, καλοκαιρινό κατάλυμα.
       
    14. webTV

      GTnews

      Το συνέδριο πραγματοποιήθηκε υπό την αιγίδα του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας και του Υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων. Την διοργάνωση ανέλαβε η ENIGMA MG, ενώ με την παρουσία τους τίμησαν την εκδήλωση εκπρόσωποι διάφορων εταιριών που δραστηριοποιούνται στη διαχείριση αποβλήτων, καθώς και εκπρόσωποι ΦΟΔΣΑ.
      Η Κυκλική Οικονομία αποτελεί βιώσιμη λύση για την ανάπτυξη και την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος. Άλλωστε η προώθηση βέλτιστων χρήσεων των πεπερασμένων φυσικών πόρων του πλανήτη για παραγωγή προϊόντων σχεδιασμένων ώστε να μπορούν να παραμένουν εντός της οικονομίας, είναι βασικός στόχος του ΟΗΕ και της ΕΕ. Παράλληλα, ζητούμενο παραμένει για τα προϊόντα κατά τη διαδικασία απόσυρσής τους, η απόθεση του μικρότερου δυνατού περιβαλλοντικού αποτυπώματος. Στο φόντο αυτό εγγράφεται η αποτελεσματική και ολοκληρωμένη διαχείριση αποβλήτων.
      Ο κ. Γραφάκος μιλώντας στο Συνέδριο, αναφέρθηκε στην ιεράρχηση διαχείρισης των αποβλήτων που ακολουθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση και το Υπουργείο Περιβάλλοντος. «Έμφαση δίνεται στη πρόληψη δημιουργίας αποβλήτων, στην επαναχρησιμοποίηση και στην ανακύκλωση. Εν συνεχεία, τα σύμμεικτα απόβλητα οδηγούνται σε Μονάδες Επεξεργασίας Αποβλήτων, όπου ανακτώνται τα προς ανάκτηση υλικά και το υπόλειμμα αντί να οδηγείται σε ταφή, μετατρέπεται σε δευτερογενές καύσιμο για την ενεργοβόρο βιομηχανία. Αυτή τη διαδικασία τη στηρίζει το Υπουργείο και με την αρχή της νέας χρονιάς θα γίνει διαβούλευση για την καλύτερη δυνατή εφαρμογή της ενεργειακής αξιοποίησης στη χώρα», σημείωσε ο Γενικός Γραμματέας Συντονισμού και Διαχείρισης Αποβλήτων.
       
    15. webTV

      Engineer

      Το ύψος 14 μέτρων ενυδρείο στο ξενοδοχείο Radisson στο Βερολίνο έσπασε, με αποτέλεσμα το νερό να φτάσει και να πλημμυρίσει ακόμα και κοντινούς δρόμους.
      Δύο άνθρωποι τραυματίστηκαν σύμφωνα με την αστυνομία και την πυροσβεστική.
      Αυτόπτες μάρτυρες αναφέρουν ότι όταν έσπασε το ενυδρείο ακούστηκε σαν έκρηξη μέσα στο ξενοδοχείο.
      Πηγή: https://gr.euronews.com/video/2022/12/16/berolino-espase-to-ypsous-14-metron-enydrio-tou-ksenodoxeiou-radisson
      Από το ενυδρείο έφυγαν ενα εκατομμύριο λίτρα νερού και 1.500 είδη τροπικών ψαριών.

       
       
       
       
       
    16. webTV

      Engineer

      Η Sagrada Familia, ένα από τα πιο εμβληματικά μνημεία της πόλης, γνωστή για τις φανταστικές μορφές που της έδωσε ο Gaudí και τους γερανούς και τις σκαλωσιές που την πλαισιώνουν μόνιμα εδώ και χρόνια, πλησιάζει επιτέλους στην τελική ευθεία της κατασκευής της, την ανέγερση των έξι κεντρικών του πύργων!
      Συγκεκριμένα, το γλυπτό του τετράμορφου με τη μορφή ενός βοδιού με ένα βιβλίο, το σύμβολο του Ευαγγελιστή Λουκά, έχει τοποθετηθεί στην κορυφή του πύργου που είναι αφιερωμένος στον ίδιο.
      Είναι ο πρώτος από τους δύο πύργους των Ευαγγελιστών που αναμένεται να ολοκληρωθούν έως το 2022. Συνολικά υπάρχουν τέσσερις Ευαγγελικοί πύργοι, οι οποίοι περιλαμβάνουν και τον πύργο του Ιησού Χριστού, ο οποίος έχει προγραμματιστεί να ολοκληρωθεί μέχρι τα τέλη Δεκεμβρίου του τρέχοντος έτους.
      https://www.instagram.com/p/Ck8P3XNMZiu/
      Πότε θα γίνει η ολοκλήρωση της Sagrada Familia;
      Επιπλέον, έχουν γίνει ήδη εργασίες και στον πύργο του Ευαγγελιστή Μάρκου,  με την τοποθέτηση, πρώτα, των φτερών και, αργότερα, του βιβλίου και της μορφής του λιονταριού, σύμβολο του συγκεκριμένου ευαγγελιστή, που είναι επίσης σύμβολο δύναμης, θάρρους και βασιλείας. Η σκαλωσιά αναμένεται να αφαιρεθεί σταδιακά από τους δύο πύργους προκειμένου να αποκαλυφθούν!
      Τα γλυπτά είναι κατασκευασμένα από μάρμαρο Θάσου, ένα λευκό μάρμαρο που χρησιμοποιήθηκε από την αρχαιότητα στα ελληνικά και ρωμαϊκά γλυπτά. Από το ίδιο υλικό είναι το βιβλίο του Ευαγγελίου που συνοδεύει κάθε γλυπτό και που ενσωματώνει τις αντίστοιχες συντομογραφίες του κάθε ευαγγελιστή.
      Οι δύο πύργοι έχουν προγραμματιστεί να φωταγωγηθούν για πρώτη φορά στις 16 Δεκεμβρίου, που συμπίπτει με την έναρξη της παραδοσιακής Χριστουγεννιάτικης Συναυλίας στη Βασιλική της Sagrada Familia.
      Το Συμβούλιο Κατασκευών της Sagrada Familia εργάζεται με στόχο την ολοκλήρωση του πύργου του Ιησού Χριστού το 2026, που συμπίπτει με την εκατονταετηρίδα από τον θάνατο του Antoni Gaudí.
      Ο πύργος του Ιησού θα είναι ο κεντρικός πύργος του ναού και ο ψηλότερος, φτάνοντας τα 172,50 μέτρα. Θα στεφανωθεί από έναν σταυρό ύψους 17 μέτρων, με τέσσερις βραχίονες πλάτους 13,50 μέτρων.
      Η ιστορία πίσω από την Sagrada Familia
      Αυτό το μεγαλοπρεπές αρχιτεκτονικό αριστούργημα το επισκέπτονται εκατομμύρια άνθρωποι όλο τον χρόνο λόγω του μοναδικού σχεδιασμού και του εντυπωσιακού μεγέθους του. Είναι, επίσης, αντικείμενο μελέτης πολλών αρχιτεκτόνων από όλο τον κόσμο, οι οποίοι ταξιδεύουν στην πόλη για να δουν αυτό το θαύμα με τα μάτια τους.
      Ωστόσο, μια από τις πιο αινιγματικές λεπτομέρειες αυτού του έργου είναι ότι είναι ημιτελές εδώ και τουλάχιστον 140 χρόνια. Ναι! Πριν από 140 χρόνια ξεκίνησε η κατασκευή του και τώρα έχει ξεκινήσει να ολοκληρώνεται.
      Δυστυχώς, ο εγκέφαλος πίσω από αυτή τη δημιουργία, ο Antoni Gaudí, πέθανε το 1926 και δεν μπόρεσε να ολοκληρώσει το έργο του επειδή ήταν ένα εξαιρετικά φιλόδοξο. Πρόλαβε να δει την ολοκλήρωση μόνο ενός καμπαναριού πριν πεθάνει. Τι συνέβη;
      Το αρχικό έργο για την κατασκευή της Sagrada Familia ξεκίνησε το 1882 από τον αρχιτέκτονα Francisco de Paula del Villar. Ωστόσο, απολύθηκε επειδή δεν κατέληγε σε συμφωνία σχετικά με το κόστος των υλικών. Παρά την απόλυση αυτή, η κατασκευή ξεκίνησε στις 19 Μαρτίου του ίδιου έτους.
      Την επόμενη χρονιά, το 1883, ο Antoni Gaudí ανέλαβε το έργο. Το αρχικό σχέδιο του Del Villar ήταν διαφορετικό από αυτό που πρότεινε αργότερα ο Gaudí.
      Σε κάθε περίπτωση, μόλις το 1914 ο Gaudí μπόρεσε να αφοσιωθεί αποκλειστικά στην κατασκευή της Sagrada Familia μέχρι τον θάνατό του.
      Γνωρίζοντας ότι δεν θα μπορούσε να δει το έργο του τελειωμένο, άφησε όλες τις απαραίτητες οδηγίες και σχέδια για να συνεχιστεί η κατασκευή και μετά τον θάνατό του. Έτσι, τη διεύθυνση του έργου ανέλαβε ο μαθητής του Sugranyes το 1926.
      Από τότε, υπήρξαν αρκετοί αρχιτέκτονες που ανέλαβαν το έργο κι ελπίζουν να το έχουν ολοκληρώσει μέχρι το 2026, την 100ή επέτειο από τον θάνατο του Gaudí.
      Γιατί το έργο παραμένει ημιτελές μετά από τόσο καιρό;
      Μετά από 140 χρόνια, δεν μπορεί να ειπωθεί ότι η La Sagrada Familia δεν ολοκληρώθηκε για έναν μόνο λόγο, αλλά μάλλον ότι αρκετοί παράγοντες που έκαναν το έργο να διαρκέσει τόσο πολύ.
      Ωστόσο, ένας παράγοντας εμπόδισε πολύ την κατασκευή του ναού, που ήταν μια από τις πιο σημαντικές πτυχές αυτής της εποχής, και δεν είναι άλλος από τον Ισπανικό Εμφύλιο Πόλεμο, που διήρκεσε από το 1936 έως το 1939.
      Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, σημειώθηκαν πράξεις βανδαλισμού κατά τις οποίες κάηκαν γύψινα μοντέλα, σχέδια και άλλα έγγραφα, όπως φωτογραφίες, του έργου Sagrada Familia που άφησε ο Gaudí. Αυτό επιβράδυνε τη διαδικασία.
      Είναι επίσης απαραίτητο να αναφέρουμε ότι το 2020, οι εργασίες έπρεπε να σταματήσουν για αρκετούς μήνες λόγω της παγκόσμιας κατάστασης του Covid-19.
      Εκτός από όλα αυτά, ο ρυθμός κατασκευής δεν ήταν ποτέ σταθερός σε όλη την ιστορία, καθώς πάντα εξαρτιόταν από τις συνεισφορές των ανθρώπων. Στην αρχή το έργο χρηματοδοτήθηκε από τις εισφορές των πιστών και τις δωρεές. Σήμερα, χρηματοδοτείται από τα χρήματα που συγκεντρώνονται από τα τέλη εισόδου των τουριστών.
      Ο Gaudí ήξερε πάντα ότι η κατασκευή θα διαρκούσε πολύ λόγω των τεράστιων διαστάσεων του έργου, οπότε κατάλαβε ότι θα ήταν ένα έργο που θα εκτελούνταν από διαφορετικές γενιές, εξέφρασε, μάλιστα, ότι ο ιδιοκτήτης του ναού (ο Θεός) δεν βιαζόταν.
       
    17. webTV

      Engineer

      Η αντίστροφη μέτρηση για να ανακηρυχθεί και επίσημα  η Ελευσίνα  πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης για το 2023 ξεκίνησε και μαζί και η υλοποίηση μιας φιλόδοξης καινοτόμου δράσης: Η δημιουργία μιας θαλάσσιας Ιεράς οδού που θα διασχίζει 7 πόλεις συνδέοντας τον Πειραιά με την Ελευσίνα και θα αποτελέσει «μια δεύτερη μνήμη»  δίπλα από την ιστορική χερσαία διαδρομή των μυστών στην αρχαία Ελλάδα προς τα Ελευσίνια μυστήρια.
      Το οπτικο-ακουστικό τμήμα του ΑΠΕ-ΜΠΕ Video-services  μίλησε με τους εμπνευστές της πρωτοβουλίας κ. Απόστολο Καμαρινάκη  Δ.Σ του Οργανισμού Λιμένος Ελευσίνας (ΟΛΕ) τον Μιχαήλ Μαρμαρινό Γενικό καλλιτεχνικό διευθυντή της «Ελευσίνας 23 πολιτιστική πρωτεύουσα» και με drone και κάμερες κατέγραψε τη διαδρομή μπροστά στο θαλάσσιο χώρο όπου έγινε η ιστορική ναυμαχία της Σαλαμίνας αλλά και από τα στενά του περάματος του Ασπρόπυργου έως την Ελευσίνα. Παράλληλα μέσα από την διήγηση της προϊσταμένης μουσείων και αρχαιολογικών χώρων της Δυτικής Αττικής κυρίας Καλλιόπης Παπαγγελή κατέγραψε τα αρχαιολογικά μνημεία στην χερσαία διαδρομή από την Αθήνα έως το λιμάνι της Ελευσίνας.
      Σενάριο-Σκηνοθεσία-κάμερα :Γιώργος Κουβαράς  Drone : Ανδρέας Τσακναρίδης
    18. webTV

      Engineer

      Η διαστημική υπηρεσία NASA ανέθεσε στην κατασκευαστική εταιρεία ICON συμβόλαιο $ 57 εκατ. για την ανάπτυξη τεχνολογίας τρισδιάστατης εκτύπωσης, με σκοπό την κατασκευή δρόμων, πεδίων εκτόξευσης και κατοικιών στην επιφάνεια της Σελήνης, ως μέρος μιας σεληνιακής βάσης. Μιλώντας επί του ζητήματος, η διευθύντρια τεχνολογικής ωρίμανσης της Διεύθυνσης Διαστημικής Τεχνολογίας της NASA, Niki Werkheiser, δήλωσε: «Για να εξερευνήσουμε άλλους κόσμους, χρειαζόμαστε καινοτόμες νέες τεχνολογίες προσαρμοσμένες σε αυτά τα περιβάλλοντα και τις εξερευνητικές μας ανάγκες»
      Η εταιρεία ICON, με έδρα το Austin, στοχεύει να αναπτύξει έναν μεγάλο τρισδιάστατο εκτυπωτή που μπορεί να μεταφερθεί στο φεγγάρι και να χρησιμοποιήσει σεληνιακά υλικά για την κατασκευή της βάσης.
      "Το σύστημα Olympus της ICON προορίζεται να είναι ένα σύστημα κατασκευής πολλαπλών χρήσεων που χρησιμοποιεί κατά κύριο λόγο τοπικούς σεληνιακούς και αρειανούς πόρους ως δομικά υλικά, για να προωθήσει τις προσπάθειες της NASA, αλλά και εμπορικών οργανισμών, να δημιουργήσουν μια διαρκή σεληνιακή παρουσία", εξηγεί η ICON.
      Το έργο Olympus εμπίπτει στο πρόγραμμα Artemis της NASA, το οποίο σχεδιάζει τη μακροπρόθεσμη ανθρώπινη εξερεύνηση του φεγγαριού. Η υποδομή σχεδιάζεται με σκοπό να καταστίσει στο μέλλον εφικτή την ανθρώπινη διαμονή στο φεγγάρι.
      «Για να αλλάξουμε το πρότυπο της εξερεύνησης του διαστήματος από το «εκεί και πάλι πίσω» στο «εκεί για να μείνουμε», θα χρειαστούμε ισχυρά, ανθεκτικά και ευρέως ικανά συστήματα που να μπορούν να χρησιμοποιούν τους τοπικούς πόρους της σελήνης και άλλων πλανητών». είπε ο συνιδρυτής της ICON Jason Ballard.
      «Είμαστε ευχαριστημένοι που η έρευνα και η μηχανική έχουν αποδείξει ότι τέτοια συστήματα είναι πράγματι δυνατά και ανυπομονούμε να κάνουμε τώρα αυτή τη δυνατότητα πραγματικότητα», συνέχισε ο Ballard. «Το τελικό παραδοτέο αυτού του συμβολαίου θα είναι η πρώτη κατασκευή της ανθρωπότητας σε έναν άλλο κόσμο και αυτό θα είναι ένα πολύ ιδιαίτερο επίτευγμα».
      Η σύμβαση, η οποία προσφέρθηκε στο πλαίσιο της τρίτης φάσης του προγράμματος Small Business Innovation Research (SBIR) της NASA, βασίζεται στη χρηματοδότηση που ανατέθηκε στην ICON και το αρχιτεκτονικό στούντιο BIG το 2020, με στόχο να αναπτύξουν έναν τρόπο δημιουργίας κτιρίων με τρισδιάστατη εκτύπωση στο φεγγάρι.
      Την ίδια στιγμή, μια σειρά από άλλα στούντιο αρχιτεκτονικής εξερευνούν επίσης την κατασκευή στο φεγγάρι. Το αρχιτεκτονικό στούντιο SOM και η Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία (ESA) σχεδίασαν έναν οικισμό από φουσκωτές μονάδες που μπορεί να τοποθετηθεί στην επιφάνεια της σελήνης με το όνομα Moon Village.
      Παράλληλα, και το βρετανικό στούντιο αρχιτεκτονικής Foster + Partners ανακοίνωσε πρόταση για την τρισδιάστατη εκτύπωση κτιρίων στο φεγγάρι. 
    19. webTV

      GTnews

      Ένα νέο κεφάλαιο ξεκίνησε το βράδυ της Τρίτης 13/12/2022 για τους Ευρωπαϊκούς μετεωρολογικούς δορυφόρους. Εκτοξεύεται από την Γαλλική Γουιάνα ο Meteosat Third Generation – I1 (MTG-I1), ο πρώτος από τους γεωστατικούς μετεωρολογικούς δορυφόρους τρίτης γενιάς. Ο MTG-I1 είναι εξοπλισμένος με δύο βασικά όργανα τηλεπισκόπισης, το Flexible Combined Imager (FCI) και το Lightning Imager (LI). Το πρώτο θα συλλέγει «εικόνες» σε διαφορετικές φασματικές περιοχές ενώ το δεύτερο θα καταγράφει τα ηλεκτρικά φαινόμενα στην ατμόσφαιρα.  Ο δορυφόρος θα καλύπτει την Ευρώπη, την Αφρική, και μέρος της Ασίας και της Αμερικής.
      Γιατί ο MTG-I1 υπερέχει του προηγούμενου δορυφόρου MSG (Meteosat Second Generation);
      Όργανο καταγραφής ηλεκτρικών εκκενώσεων (LI)  Ο MSG δεν έφερε όργανο αντίστοιχο του LI που θα καταγράφει τα ηλεκτρικά φαινόμενα στην ατμόσφαιρα. Όργανο FCI 16 φασματικά κανάλια στο ορατό, έναντι των 12 του αντίστοιχου οργάνου του MSG. 0.5-2 χιλιόμετρα οριζόντια ανάλυση στο ναδίρ, έναντι των 1-3 χιλιομέτρων του αντίστοιχου οργάνου του MSG. Η οριζόντια ανάλυση εξαρτάται από το φασματικό κανάλι. Συχνότητα ανανέωσης ίση με 10 λεπτά, έναντι των 15 του αντίστοιχου οργάνου του MSG. Τα νέα, υψηλής χωρικής και χρονικής ανάλυσης δεδομένα θα δώσουν νέες δυνατότητες παρακολούθησης και μελέτης των μετεωρολογικών φαινόμενων. Ιδιαίτερα δε σε ότι αφορά γρήγορα εξελισσόμενα φαινόμενα όπως πχ οι καταιγίδες, η αυξημένη ταχύτητα καταγραφής και η ικανότητα να εντοπίζονται λεπτομέρειες της δομής τους θα αποφέρει τεράστιο όφελος στην γρήγορη απόκριση και στην προστασία από αυτά. Δορυφορικά προϊόντα όπως το METEONOW που παρέχεται από το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών / meteo.gr, το οποίο απεικονίζει σε σχεδόν πραγματικό χρόνο τις περιοχές βροχόπτωσης, θα προσφέρουν αναλυτικότερη και βελτιωμένη πληροφορία.
      Οι δορυφόροι MTG-S1 και MTG-I2 που θα ακολουθήσουν τον MTG-I1 τα επόμενα χρόνια θα συμπληρώσουν την ομάδα των γεωστατικών μετεωρολογικών δορυφόρων της Ευρώπης. Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε εδώ. Στο βίντεο που ακολουθεί παρουσιάζονται συνοπτικά οι τρεις δορυφόροι της ομάδας καθώς και τα χαρακτηριστικά των βασικών οργάνων τους.
       
    20. webTV

      Engineer

      Επάξια θέση στη λίστα με τα «θαύματα» της μηχανικής καταλαμβάνει ο Over-Water Highway, ο οικολογικός αυτοκινητοδρόμος με την ασύγκριτη ομορφιά.
      Κάθε ταξίδι με το αυτοκίνητο αποτελεί μια διέξοδο από τα προβλήματα της καθημερινότητας, μια ευκαιρία για χαλάρωση και ξεκούραση. Λίγες διαδρομές, ωστόσο, μπορούν να προσφέρουν την εμπειρία που υπόσχεται ο Over-Water Highway, ένας αυτοκινητόδρομος στην Κίνα που έχει κατασκευαστεί μόλις λίγα μέτρα πάνω από το νερό, και συγκεκριμένα πάνω έναν παραπόταμο του Γιαγκ-Τσέ, του μεγαλύτερου ποταμού της Ασίας.
      Ο αυτοκινητόδρομος εδρεύει στην περιφέρεια Guzhao της επαρχίας Hubei στην Κεντρική Κίνα και όταν παραδόθηκε στην κυκλοφορία, τον Αύγουστο του 2015, αντιμετωπίστηκε ως ένα «θαύμα» της μηχανικής. Έχει μήκος 10 χλμ. και ξεκινά από μία ανυψωμένη γέφυρα στην κομητεία Xingshan καταλήγοντας στην πόλη Gufu.

      Ο σκοπός κατασκευής του έργου ήταν να μειωθεί ο χρόνος ταξιδιού από την κομητεία Xingshan στον αυτοκινητόδρομo G42 (απο 1 ώρα σε 20 λεπτά), που ενώνει τις πόλεις Σαγκάη και Τσενγκντού.
      Σύμφωνα με τον επικεφαλής του πρότζεκτ, Chen Xingda, όταν προτάθηκε η δημιουργία του έργου, τέθηκαν στο τραπέζι τρεις λύσεις. Δύο εξ αυτών αφορούσαν στη διάνοιξη ενός μεγάλου τούνελ στα βουνά της περιοχής.
      Η τρίτη, η οποία και πήρε το «πράσινο» φως αφορούσε τη δημιουργία ενός αυτοκινητοδρόμου πάνω στο νερό, μιας και κρίθηκε σκόπιμο να προστατευτούν οι δασικές εκτάσεις.

      Πέρα από την αδιαπραγμάτευτη ομορφιά του, ο Over-Water Highway, έχει αποκτήσει τον τίτλο του πρώτου οικολογικού δρόμου πάνω από το νερό. Όσον αφορά, τέλος, το κόστος κατασκευής αυτό ανήλθε σε 440 εκατ. γουάν (66,8 εκ. ευρώ), και ήταν διπλάσιο απ’ ό,τι αν επιλεγόταν η πρόταση της δημιουργίας σήραγγας μέσω των βουνών.
      Δείτε το εντυπωσιακό βίντεο: 
       
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.