Μετάβαση στο περιεχόμενο
  • HoloBIM Structural
    HoloBIM Structural

  • webTV

    Michanikos.gr webTV

    619 ειδήσεις in this category

    1. webTV

      Βραβεία Αρχιτεκτονικής: Ένα πετρόχτιστο δωμάτιο με κήπο στην Κέα απέσπασε το βραβείο Αρχιτεκτονικής ΕΙΑ

      Engineer

      Ο αρχιτέκτονας Αλέξανδρος Φωτάκης απέσπασε ένα από τα Βραβεία Αρχιτεκτονικής ΕΙΑ 2022 (Ελληνικό Ινστιτούτο Αρχιτεκτονικής) για το έργο του στην Κέα.
      Πρόκειται για τον εξοχικό κήπο με δωμάτιο στην Κέα, ένα πετρόχτιστο κτίσμα μέσα σε παραδοσιακά ελληνικό σκηνικό στη φύση. Κυρίαρχο στοιχείο της κατασκευής η πέτρα.
      Απόλυτα εναρμονισμένο με τo φυσικό περιβάλλον, το έργο του Φωτάκη είναι λιτό, περιεκτικό και ουσιαστικό ενώ αποτυπώνει τις ανάγκες της εποχής μέσα από το πρίσμα της κοινωνικής και πνευματικής δημιουργίας.
      «Σε μία εποχή κυριαρχίας της εικόνας και του αισθητισμού που εκπέμπει, όπου εκ των πραγμάτων περιθωριοποιείται η ουσιαστική χωρική εμπειρία του κτηρίου, το αποτέλεσμα ενός διαγωνισμού και ο στοχασμός γύρω από αυτό, πρέπει να συμβάλουν στην προβολή της Αρχιτεκτονικής ως πνευματικής και κοινωνικής δημιουργίας και όχι μόνο ως διαδικασία παραγωγής αισθητικών αντικειμένων» σχολιάζει η διοργανώτρια αρχή.

      @alinalefa

      Ο δημιουργός του έργου Αλέξανδρος Φωτάκης σπούδασε μηχανολόγος μηχανικός στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ και στο Imperial College του Λονδίνου και αρχιτεκτονική στα ETSA Madrid και EPF Λωζάνης, όπου αποφοίτησε από τον καθηγητή Gugger. Εργάστηκε στην Dreier Frenzel Architecture and Communication και από το 2017 είναι ανεξάρτητος αρχιτέκτονας. Διδάσκει αρχιτεκτονικό έργο για το Studio Gay Menzel στο EPF της Λωζάνης και αρχιτεκτονική ιστορία και θεωρία στο HEPIA στη Γενεύη.

      @alinalefa

      @alinalefa

      Βραβείο αρχιτεκτονικής απέσπασε επίσης η κατοικία The hourglass corral στην Μήλο ένα έργο των DECA Αrchitecture | Διονύσης Δικέφαλος, Alison Katri, Μαρία Παππά, Αλίκη Σαμαρά Χρυσοστομίδου, Carlos Loperena, Αλέξανδρος Βαΐτσος.
      Η επιτροπή των βραβείων σημειώνει πως η κατοικία  αποτελεί  παράδειγμα  διαχείρισης  ενός  υπόσκαφου  κτίσματος  με  ουσιαστικούς  όρους  και  όχι  απλά  ως  ένα  κτίσμα  σκεπασμένο  με  χώμα. 

      Γιώργης Γερόλυμπος

      Γιώργης Γερόλυμπος

      Γιώργης Γερόλυμπος
      ΕΠΑΙΝΟΙ
      Το κουτί που πετάει | Χαϊδάρι, Αττική
      Μυρτώ Κιούρτη

      @g_sfakianakis
       
      Κατοικία Ε | Αρτέμιδα, Αττική
      Buerger Katsota Architects| Stephan Buerger, Δήμητρα Κατσώτα

      Γιώργης Γερόλυμπος  
      ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ
      Κατοικίες | Μεγανήσι, Λευκάδα
      Ηiboux Αrchitecture | Δημήτρης  Θεοδωρόπουλος, Μαριάννα Ξυνταράκη, Μαρία Τσιγάρα
       

      Yiannis Drakoulidis  
      Patio House | Κάρπαθος, Δωδεκάνησα
      ΟΟΑΚ Architects | Joan Annerhed, Μαρία Παπαφίγκου, Marie Kojzar

      @yiorgoskordakis & @akeeson
      ΕΙΔΙΚΗ ΜΝΕΙΑ
      Agemar Headquarters | Καλλιθέα, Αττική
      RS Sparch | Ρένα Σακελλαρίδου

      @erieta_attali
      Διοργάνωση βραβείων: EΛΛΗΝΙΚΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗΣ
      Περισσότερα...

      2827 • 9

    2. webTV

      Το πέτρινο γεφύρι της Παλαιοκαρυάς με τον διπλό καταρράκτη

      Engineer

      Κατά η δεκαετία του 70 η κατασκευή δύο φραγμάτων άλλαξε για πάντα τη μορφή του μικρού ποταμού Παλαιοκαρίτη, που πηγάζει από τον αυχένα της Γκρόπας και εκβάλλει στον ποταμό Πορταϊκό. Οι δύο μικροί καταρράκτες μικρής κλίμακας που δημιουργήθηκαν στο παλιό πέτρινο γεφύρι της Παλαιοκαρυάς, έδωσαν μια ξεχωριστή εικόνα στην τοποθεσία, που πλέον αποτελεί πόλο έλξης χιλιάδων επισκεπτών.
      Το πυκνό παρόχθιο δάσος, τα νερά του ποταμού και οι πανέμορφοι καταρράκτες που δημιουργήθηκαν, έδωσαν άλλη πνοή στο παλιό πέτρινο γεφύρι της Παλαιοκαρυάς, το οποίο κατασκευάστηκε γύρω στο 1550 και συνέδεε την περιοχή του Ασπροποτάμου με την Πύλη και τα υπόλοιπα χωριά.
      Πρόκειται για ένα μονότοξο πέτρινο γεφύρι μήκους 26 μέτρων, ύψους 10 μέτρων και το άνοιγμα του τόξου του φτάνει τα 19 μέτρα. Όμως παρά την παλαιότητα και την αρτιότητα που παρουσιάζει, στις μέρες μας την παράσταση κλέβουν τα τρεχούμενα νερά του καταρράκτη που πέφτουν πίσω από αυτό από ύψος 12 μέτρων σαν νεροκουρτίνα, αλλά και αυτά που ρέουν ακριβώς μπροστά του, ακόμα και αν το δικό τους ύψος φτάνει μονάχα τα δύο μέτρα.
      Το παραμυθένιο σκηνικό που αποτυπώνεται στα μάτια των επισκεπτών, συμπληρώνεται από το αέναο βουητό των καταρρακτών αλλά και από το πέπλο μυστηρίου που κρύβεται πίσω από κάθε γεφύρι της ελληνικής φύσης. Ο μύθος λοιπόν δεν θα μπορούσε να λείψει και από το γεφύρι της Παλαιοκαρυάς, ο οποίος κάνει λόγο για νεράιδες και ξωτικά που κατοικούν στους κόλπους του και αναδύονται μέσα από τα νερά του ποταμού ώστε να ξελογιάσουν τον κάθε επισκέπτη.
      Περισσότερα...

      1122 • 0

    3. webTV

      Σήραγγας Fehmarnbelt: Η μεγαλύτερη υποθαλάσσια σήραγγα 18 χιλιομέτρων ανάμεσα σε Δανία και Γερμανία

      Engineer

      Η μεγαλύτερη υποθαλάσσια σήραγγα που θα συνδέει τη Δανία με τη Γερμανία βρίσκεται 40 μέτρα κάτω από τη Βαλτική θάλασσα και αναμένεται να ανοίξει το 2029. Το 2020, μετά από περισσότερο από μια δεκαετία σχεδιασμού, ξεκίνησε η κατασκευή της σήραγγας Fehmarnbelt και ενός προσωρινού λιμανιού στην πλευρά της Δανίας. Στο λιμάνι αυτό θα βρίσκεται το εργοστάσιο που θα κατασκευάσει τα 89 ογκώδη τμήματα από σκυρόδεμα που θα αποτελούν τη σήραγγα.
      «Η προσδοκία είναι ότι η πρώτη γραμμή παραγωγής θα είναι έτοιμη γύρω στο τέλος αυτού του έτους ή στις αρχές του επόμενου», δήλωσε ο Χένρικ Βίντσεντσεν, διευθύνων σύμβουλος της Femern A/S, της κρατικής δανέζικης εταιρείας που είναι υπεύθυνη για το έργο.
      «Μέχρι τις αρχές του 2024 θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι να βυθίσουμε το πρώτο κομμάτι της σήραγγας», πρόσθεσε.
      Η σήραγγα, μήκους 18 χιλιομέτρων, είναι ένα από τα μεγαλύτερα έργα υποδομής στην Ευρώπη, με προϋπολογισμό άνω των 7 δισεκατομμυρίων ευρώ. Συγκριτικά, η σήραγγα της Μάγχης μήκους 50 χιλιομέτρων που συνδέει την Αγγλία με τη Γαλλία, κόστισε το ισοδύναμο των 12 δισεκατομμυρίων λιρών σε σημερινά χρήματα.
      Η νέα σήραγγα θα κατασκευαστεί κατά μήκος του Fehmarn Belt, ενός στενού μεταξύ του γερμανικού νησιού Fehmarn και του δανέζικου νησιού Lolland, και έχει σχεδιαστεί σαν εναλλακτική λύση για την τρέχουσα ακτοπλοϊκή υπηρεσία από το Rødby και το Puttgarden, η οποία μεταφέρει εκατομμύρια επιβάτες κάθε χρόνο. Σήμερα, η διαδρομή αυτή διαρκεί  45 λεπτά με το πλοίο, αλλά μόλις ανοίξει η νέα σήραγγα, το ίδιο ταξίδι θα διαρκεί μόλις επτά λεπτά με το τρένο και 10 λεπτά με το αυτοκίνητο.
      Η σήραγγα, της οποίας η επίσημη ονομασία είναι Fehmarnbelt Fixed Link, θα είναι επίσης η μεγαλύτερη οδική και σιδηροδρομική σήραγγα στον κόσμο. Θα αποτελείται από δύο αυτοκινητόδρομους διπλής λωρίδας και δύο ηλεκτροκίνητες σιδηροδρομικές γραμμές.
      «Σήμερα, αν ταξιδεύετε με τρένο από την Κοπεγχάγη στο Αμβούργο, θα σας πάρει περίπου τεσσεράμισι ώρες», δήλωσε στο CNN ο Γιένς Κάσλουντ, τεχνικός διευθυντής της Femern A/S.
      «Όταν ολοκληρωθεί η σήραγγα, το ίδιο ταξίδι θα διαρκεί δυόμισι ώρες», πρόσθεσε.
      Εκτός από τα οφέλη για τα επιβατικά τρένα και τα αυτοκίνητα, η σήραγγα θα έχει θετικό αντίκτυπο στα φορτηγά και τα τρένα που μεταφέρουν εμπορεύματα, σύμφωνα με τον Κάσλουντ, επειδή δημιουργεί μια χερσαία διαδρομή μεταξύ της Σουηδίας και της Κεντρικής Ευρώπης που θα είναι 160 χιλιόμετρα συντομότερη από ό,τι είναι σήμερα.
      Το έργο χρονολογείται από το 2008, όταν η Γερμανία και η Δανία υπέγραψαν συνθήκη για την κατασκευή της σήραγγας. Στη συνέχεια, χρειάστηκε πάνω από μια δεκαετία για να ψηφιστεί η απαραίτητη νομοθεσία και από τις δύο χώρες και για να διεξαχθούν γεωτεχνικές και περιβαλλοντικές μελέτες.
      (Femern A/S) Ενώ η διαδικασία ολοκληρώθηκε ομαλά από την πλευρά της Δανίας, στη Γερμανία ένας αριθμός οργανώσεων – μεταξύ των οποίων ακτοπλοϊκές εταιρείες, περιβαλλοντικές ομάδες και τοπικοί δήμοι – άσκησαν έφεση κατά της έγκρισης του έργου λόγω ισχυρισμών περί αθέμιτου ανταγωνισμού ενώ ταυτόχρονα εξέφρασαν ανησυχίες για το περιβάλλον και τον θόρυβο. Τον Νοέμβριο του 2020 ομοσπονδιακό δικαστήριο της Γερμανίας απέρριψε αυτές τις προσφυγές.
      «Η απόφαση ήρθε με μια σειρά από όρους, τους οποίους κατά κάποιον τρόπο περιμέναμε και για τους οποίους ήμασταν προετοιμασμένοι σχετικά με τον τρόπο παρακολούθησης του περιβάλλοντος κατά την κατασκευή της σήραγγας, και με ζητήματα που είχαν να κάνουν με τον θόρυβο και τη διαρροή ιζημάτων. Πιστεύω ότι πρέπει πραγματικά να βεβαιωθούμε ότι οι επιπτώσεις στο περιβάλλον είναι όσο το δυνατόν μικρότερες», είπε ο Βίνσεντσεν.
      Τώρα που η κατασκευή του προσωρινού λιμανιού στην περιοχή της Δανίας έχει ολοκληρωθεί, βρίσκονται σε εξέλιξη διάφορες άλλες φάσεις του έργου, συμπεριλαμβανομένης της εκσκαφής της πραγματικής τάφρου που θα φιλοξενήσει τη σήραγγα, καθώς και της κατασκευής του εργοστασίου που θα κατασκευάσει τα τμήματα της σήραγγας. Κάθε τμήμα θα έχει μήκος 217 μέτρα, πλάτος 42 μέτρα, ύψος 9 μέτρα και θα ζυγίζει 73.000 μετρικούς τόνους.
      «Θα έχουμε έξι γραμμές παραγωγής και το εργοστάσιο θα αποτελείται από τρεις αίθουσες, με την πρώτη να έχει ήδη ολοκληρωθεί κατά 95%», είπε ο Βίνσεντσεν. Τα τμήματα θα τοποθετηθούν ακριβώς κάτω από τον πυθμένα της θάλασσας, περίπου 40 μέτρα κάτω από τη στάθμη της στο βαθύτερο σημείο, και θα μετακινηθούν στη θέση τους με φορτηγίδες και γερανούς. Η τοποθέτηση των τμημάτων θα διαρκέσει περίπου τρία χρόνια.
      (Femern A/S) Ευρύτερος αντίκτυπος
      Έως και 2.500 άτομα θα εργαστούν άμεσα στο κατασκευαστικό έργο, το οποίο έχει επηρεαστεί από τα προβλήματα στην παγκόσμια εφοδιαστική αλυσίδα.
      «Η εφοδιαστική αλυσίδα αποτελεί πρόκληση αυτή τη στιγμή, επειδή η τιμή του χάλυβα και άλλων πρώτων υλών έχει αυξηθεί. Παίρνουμε τα υλικά που χρειαζόμαστε, αλλά είναι δύσκολο και οι εργολάβοι μας αναγκάστηκαν να αυξήσουν τον αριθμό των προμηθευτών για να διασφαλίσουν ότι μπορούν να αγοράσουν αυτό που χρειάζονται. Αυτό είναι ένα από τα πράγματα που παρακολουθούμε πραγματικά αυτή τη στιγμή, επειδή η σταθερή προμήθεια πρώτων υλών είναι ζωτικής σημασίας», είπε ο Βίνσεντσεν.
      Ο Μάικλ Σβέιν της Συνομοσπονδίας της Βιομηχανίας της Δανίας, μιας από τις μεγαλύτερες επιχειρηματικές οργανώσεις της χώρας, πιστεύει ότι η σήραγγα θα είναι επωφελής για τις επιχειρήσεις πέρα από την ίδια τη Δανία.
      «Η σήραγγα Fehmarnbelt θα δημιουργήσει έναν στρατηγικό διάδρομο μεταξύ της Σκανδιναβίας και της Κεντρικής Ευρώπης. Η αναβαθμισμένη σιδηροδρομική μεταφορά σημαίνει ότι περισσότερα φορτία θα μετακινούνται με τρένα που είναι πιο φιλικά προς το περιβάλλον. Θεωρούμε τις διασυνοριακές συνδέσεις ένα σημαντικό εργαλείο για τη δημιουργία θέσεων εργασίας όχι μόνο σε τοπικό, αλλά και σε εθνικό επίπεδο», δήλωσε στο CNN.
      Ενώ ορισμένες περιβαλλοντικές ομάδες έχουν εκφράσει ανησυχίες για τις επιπτώσεις της σήραγγας στις φώκιες που ζουν στη ζώνη του Φέμαρν, ο Μάικλ Λόβενταλ Κρουζ της Εταιρείας Προστασίας της Φύσης της Δανίας πιστεύει ότι το έργο θα έχει περιβαλλοντικά οφέλη.
      «Στο πλαίσιο της σήραγγας Fehmarnbelt θα δημιουργηθούν νέες φυσικές περιοχές και πέτρινοι ύφαλοι στη δανέζικη και τη γερμανική πλευρά», πρόσθεσε.
      «Αλλά το μεγαλύτερο πλεονέκτημα θα είναι το όφελος για το κλίμα. Η ταχύτερη διέλευση θα καταστήσει τα τρένα ισχυρό ανταγωνιστή της αεροπορικής κυκλοφορίας, ενώ τα φορτία που θα μεταφέρονται με ηλεκτρικά τρένα είναι μακράν η καλύτερη λύση για το περιβάλλον», τόνισε ο Κρουζ.
      Εικόνες από CNN:





      Περισσότερα...

      1712 • 1

    4. webTV

      Trashboom: Το πλωτό φράγμα που εμποδίζει τόνους πλαστικού να καταλήξει στους ωκεανούς

      Engineer

      Το «TrashBoom» κατασκευάζεται από τοπικά διαθέσιμα υλικά και χρησιμοποιεί απλή τεχνολογία χαμηλού κόστους.
      Η εταιρεία Plastic Fischer με έδρα τη Γερμανία εφηύρε ένα πλωτό φράγμα που έχει ως στόχο να αποτρέψει την είσοδο τόνων πλαστικών απορριμμάτων στους ωκεανούς. Το «TrashBoom» όπως ονομάζεται, κατασκευάζεται από τοπικά διαθέσιμα υλικά και χρησιμοποιεί απλή τεχνολογία χαμηλού κόστους.
      Ιδρυτές της Plastic Fischer είναι τρεις Γερμανοί φοιτητές- ο Γκέοργκ, ο Μόριτς και ο Κάρστεν- οι οποίοι σκέφτηκαν την ιδέα του πλωτού φράγματος το 2019 μετά από ένα ταξίδι τους στο Βιετνάμ. Κατά τη διάρκεια της διαμονής τους σε ένα διαμέρισμα στο Ca Mau, συνειδητοποίησαν ότι η θέα του ποταμού από το μπαλκόνι τους ήταν στην πραγματικότητα ένα ρεύμα από πλαστικό, φελιζόλ και άλλα απορρίμματα που επέπλεαν στην επιφάνεια του νερού και κατευθύνονταν προς τον ωκεανό.
      Το ταξίδι αυτό τους έκανε να συνειδητοποιήσουν την παγκόσμια κρίση του πλαστικού που απειλεί τον κόσμο: 8 έως 12 εκατομμύρια τόνοι πλαστικών απορριμμάτων καταλήγουν στους ωκεανούς ετησίως.
      Ένας πλωτός φράχτης κατασκευασμένος από τοπικά υλικά
      Μετά το ταξίδι τους, ο Γκέοργκ είχε την ιδέα να κατασκευάσει έναν υδροτροχό που συλλέγει αυτόματα το πλαστικό από το ποτάμι και το μεταφέρει στην ακτή. Τον Ιανουάριο του 2019 κατάφεραν να τον κατασκευάσουν και όταν τον δοκίμασαν, λειτούργησε άψογα. Παρακινούμενος από αυτό το επιτυχημένο πιλοτικό πρόγραμμα, ο Georg αποφάσισε να ιδρύσει την Plastic Fischer μαζί με τον Κάρστεν και τον Μόριτς τον Απρίλιο του 2019.
      Όταν μετακόμισαν στην Ινδονησία τον Ιούνιο του 2019, δοκίμασαν αμέσως την ιδέα τους σε πραγματικό περιβάλλον. Δυστυχώς όμως, ο τροχός δεν λειτούργησε λόγω της χαμηλής ταχύτητας ροής των ποταμών που οφειλόταν στην ξηρασία. Στη συνέχεια, αποφάσισαν να μετακομίσουν στην Μπαντούνγκ, όπου βρίσκεται ο ποταμός Citarum, ένας από τους πιο μολυσμένους ποταμούς στον κόσμο. Οι τρεις άντρες ένωσαν τις δυνάμεις τους με τον στρατό της χώρας που ήταν υπεύθυνος για τον καθαρισμό του ποταμού.
      Τότε προέκυψε η ιδέα του «TrashBoom»: ενός πλωτού φράχτη κατασκευασμένου από τοπικά διαθέσιμα υλικά που εμποδίζει το πλαστικό να κατευθυνθεί στον ωκεανό. Τα πλαστικά απορρίμματα συλλέγονται χειροκίνητα από τα συστήματα σε καθημερινή βάση και μεταφέρονται σε εγκαταστάσεις διαλογής. Όλα τα ανακυκλώσιμα υλικά επανεισάγονται στην αλυσίδα εφοδιασμού. Ωστόσο, η πλειονότητα των υλικών που συλλέγονται δεν είναι ανακυκλώσιμα και, ως εκ τούτου, αποστέλλονται για θερμική επεξεργασία σε πιστοποιημένες εγκαταστάσεις αποτέφρωσης.
      (Plastic Fischer) Δημιουργία θέσεων εργασίας για τις τοπικές κοινότητες
      Τον Ιανουάριο, η Plastic Fischer σε συνεργασία με την Allianz, ξεκίνησε τη λειτουργία της στην πόλη Trivandrum της Ινδίας, δημιουργώντας παράλληλα θέσεις εργασίας για τις τοπικές κοινότητες. Σύμφωνα με την ιστοσελίδα της, για τα επόμενα τρία χρόνια, η εταιρεία στοχεύει να συλλέξει περισσότερους από 550 μετρικούς τόνους ποτάμιου πλαστικού και να αποτρέψει την είσοδό του στους ωκεανούς.
      Επί του παρόντος, η εταιρεία δραστηριοποιείται στην Ινδία (Μπανγκαλόρ/Βαρανάσι), στην Ινδονησία (Μπαντούνγκ), ενώ ετοιμάζει και ένα έργο στο Βιετνάμ. Στόχος της είναι να επεκταθεί και σε άλλες πόλεις της Ινδίας και της Ινδονησίας, όπου υπάρχουν πολλά μολυσμένα ποτάμια.
      «Είμαστε πολύ περήφανοι που καταφέραμε να παρακινήσουμε και άλλες εταιρείες όπως π.χ. η Sungai Watch, η Pangea Movement και άλλες ΜΚΟ να αντιγράψουν την προσέγγισή μας και να σταματήσουν τα πλαστικά στα ποτάμια χρησιμοποιώντας χαμηλού κόστους τεχνολογία», δήλωσαν οι ιδρυτές.
      Η εταιρεία πέτυχε και μια άλλη συνεργασία, αυτή τη φορά με το «Make A Change World» στο Μπαλί για να κατασκευάσει σε ελάχιστο χρόνο, ένα δεύτερο TrashBoom πλήρους κλίμακας. Σύμφωνα με την ομάδα σχεδιασμού, το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ επικρότησε αυτή τη δράση και μοιράστηκε μια ανάρτηση της Plastic Fischer στα κανάλια του. Η ανοιχτού κώδικα τεχνολογία που χρησιμοποιεί η Plastic Fischer είναι διαθέσιμη δωρεάν στον ιστότοπο της εταιρείας.
      ΠΗΓΗ: Designboom
      Σύνταξη Εύη Τσιριγωτάκη - https://water-waste.gr/
      Περισσότερα...

      1397 • 0

    5. webTV

      Παναγία των Παρισίων: Στην τελική ευθεία πριν ολοκληρωθεί η αποκατάσταση

      Engineer

      Οι Παριζιάνοι θα μπορούν να παρακολουθούν την πρόοδο των εργασιών αποκατάστασης της Παναγίας των Παρισίων με την έναρξη λειτουργίας ενός ειδικού χώρου στο προαύλιο του καθεδρικού ναού, όπου θα παρουσιάζεται η δουλειά των τεχνιτών στο εργοτάξιο ανακατασκευής.
      Μέχρι στιγμής το έργο έχει κοστίσει συνολικά 700 εκατομμύρια ευρώ. Τέσσερα χρόνια μετά την καταστροφική πυρκαγιά (2019) στον καθεδρικό ναό της Παναγίας των Παρισίων οι εργασίες αποκατάστασης ολοκληρώνονται και αποκαλύπτουν μια ιδιαίτερη εικόνα της εκκλησίας.
      Σύμφωνα με τους Times, το ιστορικό μνημείο είναι “στα καλύτερά του” απαλλαγμένο από “150 χρόνια σκόνης” στους τοίχους.

      Δωρεές 846 εκατ. ευρώ
      Πριν ακόμη σβήσει η πυρκαγιά, οι γαλλικές αρχές έλαβαν το ιλιγγιώδες ποσό των 846 εκατομμυρίων ευρώ σε δωρεές. Αποκαλύφθηκε ότι το έργο έχει κοστίσει συνολικά 700 εκατομμύρια ευρώ μέχρι στιγμής.
      Ειδικότερα, η ανοικοδόμηση του ναού επιβραδύνθηκε λόγω της πανδημίας και της μόλυνσης του χώρου από τη σκόνη μολύβδου μετά την πυρκαγιά. Η απομάκρυνση “460 τόνων σκόνης μολύβδου” κόστισε 150 εκατομμύρια ευρώ.
      Κατά τη διάρκεια της ανακατασκευής οι υπεύθυνοι του έργου παρατήρησαν την έκταση της βρωμιάς που κάλυπτε το εσωτερικό του. Ο Γάλλος υπουργός Πολιτισμού Jean-Michel Guilment χαρακτήρισε “εντυπωσιακό” το γεγονός ότι ένα άγαλμα είναι και πάλι λευκό.
      Ο επικεφαλής του προγράμματος και στρατιωτικός Jean-Louis Georgelin δήλωσε στους Times ότι όταν ανοίξει “θα τον δείτε όπως δεν τον έχετε ξαναδεί ποτέ”.

      Η μεγάλη καταστροφή του 2019
      Η Παναγία των Παρισίων καταστράφηκε εν μέρει από μια τεράστια πυρκαγιά τον Απρίλιο του 2019.
      Ο πρόεδρος Εμμανουήλ έχει θέσει ως στόχο την επαναλειτουργία της Παναγίας των Παρισίων εγκαίρως για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2024 στο Παρίσι.
      Οι εργασίες για την εσωτερική αποκατάσταση έχουν προχωρήσει αρκετά, ενώ οι εργασίες για το καμπαναριό, τους θόλους και τους σκελετούς έχουν ουσιαστικά αρχίσει με την πρόσφατη ανέγερση μιας σκαλωσιάς 100 μέτρων και 600 τόνων.
      Η Παναγία των Παρισίων, που ολοκληρώθηκε το 1345, θεωρείται ένα από τα ωραιότερα παραδείγματα της γαλλικής γοτθικής αρχιτεκτονικής και αποτέλεσε σημαντικό τουριστικό αξιοθέατο στο Παρίσι.
       
       
      Περισσότερα...

      750 • 1

    6. webTV

      Αναβολή λόγω πανδημίας ο αγώνας μεταξύ Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων και Σαουδικής Αραβίας για το υψηλότερο κτίριο στον κόσμο

      Engineer

      Παρότι απέχουμε πολύ από την απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα, με τον πρόσφατο πόλεμο στην Ουκρανία να κάνει το γεγονός αυτό επώδυνα προφανές, η παγκόσμια τάση για υιοθέτηση βιώσιμων πηγών ενέργειας δεν παύει να είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα, μια σειρά από πετρελαιοπαραγωγικές χώρες εκδηλώνουν εμπράκτως την επιθυμία να διαφοροποιήσουν τις οικονομίες τους, με στόχο την απεξάρτηση των αγορών τους από τις εξαγωγές πετρελαίου.
      Ο τουρισμός αποτελεί μια πολύ θελκτική εναλλακτική για τις εν λόγω χώρες, που διαθέτουν ήπιο χειμώνα, πλούσια θαλάσσια βιοποικιλότητα και ιδιαίτερα τοπία. Συνδυάζοντας τα ανωτέρω με πολυτελή ξενοδοχεία, εμπορικά κέντρα και θεματικά πάρκα, δημιουργείται η τέλεια συνταγή για τουρισμό πολυτελείας. Στην περίπτωση των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων - τιμώμενη χώρα στη φετινή Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης – το Burj Khalifa, το ψηλότερο κτήριο του κόσμου, αποτελεί την κορωνίδα μιας σειράς από ακριβά, πολυτελή κτίρια και αξιοθέατα που έχουν τοποθετήσει το Dubai πολύ ψηλά στη λίστα των τουριστικών προορισμών.
      Ακολουθώντας το παράδειγμα των γειτονικών ΗΑΕ, το Βασίλειο της Σαουδικής Αραβίας αποφάσισε να στοχεύσει επίσης στην προσέλκυση τουρισμού πολυτελείας, ευελπιστώντας να επωφεληθεί των τουριστικών εισροών που κατευθύνονται στο - ήδη εδραιωμένο στον κλάδο- Εμιράτο του Dubai. Μεταξύ των κινήσεων προς τη δημιουργία του κατάλληλου περιβάλλοντος για την προσέλκυση τουριστών με υψηλές δαπάνες, συγκαταλέγονται το νέο terminal του αεροδρομίου της Jeddah, η δημιουργία της πολυσυζητημένης πόλης της Neom, και η κατασκευή του Jeddah Tower.

      Φωτορεαλιστικό, Jeddah Tower. Πηγή: Jeddah Economic Company
      Ο τελευταίος, με ύψος λίγο περισσότερο από 1000 μέτρα, θα διεκδικεί μετά την ολοκλήρωσή του τον τίτλο του υψηλότερου κτιρίου στον κόσμο, ξεπερνώντας κατά πολύ τον προηγούμενο πρωταθλητή, το Burj Khalifa, ο οποίος στέκεται στα 828 μέτρα και κατέχει την πρώτη θέση από το 2010. H κατασκευή του πύργου ανακοινώθηκε το 2008 από τον Πρίγκηπα Alwaleed Bin Talal και σχεδιάστηκε από τον Adrian Smith, τον ίδιο αρχιτέκτονα του διάσημου Burj Khalifa.

      Η πρόοδος του Jeddah Tower μέχρι σήμερα. Πηγή: domusweb.it
      Ο πύργος επρόκειτο να γίνει το στολίδι μιας μεγάλης αστικής όασης, του Jeddah Economic City, με φιλοδοξίες να γίνει το Dubai της Σαουδικής Αραβίας. Δεκαπέντε χρόνια και πολλές καθυστερήσεις αργότερα, οι εργασίες έχουν σταματήσει, περίπου το 1/3 του κτιρίου έχει κατασκευαστεί και κανείς δε γνωρίζει τι προβλέπεται για την ολοκλήρωσή του. Πάντως, η εταιρεία κατασκευής συνεχίζει να διαφημίζει μέχρι σήμερα απεικονίσεις του τελικού αποτελέσματος στο site της, με τη λεζάντα “It’s Happening”.
      Μερικά χρόνια αργότερα η EMAAR, η εταιρεία κατασκευής του Burj Khalifa, έβαλε σε κίνηση τη διαδικασία για την κατασκευή του Dubai Creek Tower, το οποίο στοχεύει να κρατήσει τον τίτλο του ψηλότερου κτιρίου λίγα τετράγωνα μακριά από τον προηγούμενο πρωταθλητή. Φήμες θέλουν τον κατασκευαστικό κολοσσό να δρομολόγησε την κατασκευή του νέου ουρανοξύστη ειδικά ως απάντηση στο Jeddah Tower, θεωρία που ενισχύεται από το γεγονός ότι η EMMAR σταμάτησε στα θεμέλια το Μάϊο του 2018 - όταν ανακοινώθηκε ότι ο Σαουδάραβας ανταγωνιστής της έβαλε φρένο λόγω νομικών κωλυμάτων- και δεν έχουν ξεκινήσει έκτοτε.

      Φωτορεαλιστικό, Dubai Creek Tower. Πηγή: EMMAR
      Λίγα πράγματα είναι γνωστά για το Dubai Creek Tower, με ένα από αυτά να είναι ότι ο σχεδιασμός έχει πραγματοποιηθεί από το Santiago Calatrava, βασιζόμενος στην παραδοσιακή αραβική αρχιτεκτονική κουλτούρα, με σκοπό το κτίριο να προσομοιάζει μιναρέ. Από μακριά, θα θυμίζει μια πολύ ψηλή και λεπτή πυραμίδα, η οποία θα λεπταίνει όσο αυξάνεται το ύψος της.
      Άγνωστο παραμένει το ακριβές ύψος του πύργου, ο οποίος λογικά στοχεύει να ξεπεράσει τα 1008 μέτρα του Jeddah Tower. Αν μπορούν να θεωρηθούν ενδεικτικό μέγεθος, τα θεμέλια του κτιρίου έφτασαν σε βάθος 72 μέτρων, λεπτομέρεια που συνεπάγεται μια εξαιρετικά ψηλή κατασκευή, με ορισμένες πηγές να υποστηρίζουν ότι το τελικό συνολικό ύψος του Dubai Creek Tower θα αγγίζει τον εξωφρενικό ύψος των 1.300 μέτρων.

      To κτίριο έχει παραμείνει στα θεμέλια. Πηγή: EMAAR
      Άγνωστο είναι, όμως, και το αν και πότε θα συνεχιστεί η κατασκευή του, με τον Πρόεδρο της EMMAR, Mohamed Alabbar, να δηλώνει το 2020 στo Bloomberg: «Δεν χτίζουμε πλέον. Οι κυβερνητικές υπηρεσίες αποφάσισαν να σταματήσουν τις νέες κατασκευές σχεδόν ένα χρόνο πριν, αλλά ο COVID σίγουρα έβαλε φρένο». Αυτή ήταν η τελευταία επίσημη δήλωση επί του θέματος, ενώ η εταιρεία έχει αποσύρει τα φωτορεαλιστικά από το site της και δε σχολίασε σχετικό δημοσίευμα για τις προοπτικές του έργου, που δημοσιεύτηκε στην Arabian Business στα μέσα του Σεπτέμβρη.
      Όλα αυτά σε μια εποχή που η βιωσιμότητα βρίσκεται στο επίκεντρο των συζητήσεων στους αρχιτεκτονικούς και τους κατασκευαστικούς κύκλους και τα ψηλά κτίρια φημίζονται για τη δυσκολία συμμόρφωσης με τα περιβαλλοντικά πρότυπα. Η επίτευξη μηδενικών εκπομπών - μια απαιτητική διαδικασία σε κάθε περίπτωση – απομακρύνεται με κάθε επιπλέον όροφο ενός ουρανοξύστη, με τον ενσωματωμένο άνθρακα να αποτελεί τη μεγαλύτερη πρόκληση.
      Με την προσπάθεια αναχαίτισης της κλιματικής αλλαγής να κλιμακώνεται, δίκαια αναρωτιέται κανείς αν οι κινήσεις εντυπωσιασμού πρέπει να είναι προτεραιότητα, ακόμα και για χώρες που δε «λυπούνται» τα έξοδα για την κατασκευή κτιρίων που αγγίζουν τον ουρανό. Είναι αυτές οι χώρες που έχουν τους πόρους και την ευκαιρία να συνεισφέρουν ουσιαστικά στην έρευνα και την καινοτομία, για την εύρεση βιώσιμων λύσεων.
      Ο COVID αποτέλεσε τροχοπέδη για πολλά σχέδια. Ίσως είναι τώρα η ευκαιρία να γίνει εφαλτήριο για την αναθεώρηση κατασκευών που δε συνάδουν πλέον με τις τρέχουσες τάσεις.
      Περισσότερα...

      370 • 0

    7. webTV

      Διώρυγα του Παναμά: Τα 108 χρόνια ζωής για το έργο που άλλαξε τον παγκόσμιο χάρτη στην κυκλοφορία

      Engineer

      Τα 108 χρόνια από τότε που πραγματοποιήθηκε η πρώτη διέλευση πλοίου γιορτάζει η Διώρυγα του Παναμά. Συγκεκριμένα, αυτό που έχει χαρακτηριστεί ως θαύμα της μηχανικής και ένα από τα σημαντικότερα δημόσια έργα του 20ου αιώνα, άνοιξε στην κυκλοφορία στις 15 Αυγούστου 1914 με τη διέλευση του «SS Ancon».
      Σχεδιάστηκε για πρώτη φορά το 1600, όμως οι πραγματικές κατασκευαστικές εργασίες ξεκίνησαν για πρώτη φορά από μια γαλλική εταιρεία το 1880. Η Γαλλία άρχισε να εργάζεται στο κανάλι το 1881, αλλά έπρεπε να σταματήσει λόγω προβλημάτων μηχανικής και υψηλής θνησιμότητας λόγω ασθενειών.
      Οι Ηνωμένες Πολιτείες ανέλαβαν το έργο το 1904 και χρειάστηκαν μία δεκαετία για να ολοκληρώσουν τη διώρυγα, η οποία άνοιξε επίσημα στις 15 Αυγούστου 1914. Ενα από τα μεγαλύτερα και πιο δύσκολα τεχνικά έργα που έχουν αναληφθεί ποτέ, η συντόμευση της Διώρυγας του Παναμά, μείωσε σημαντικά τον χρόνο που χρειάζονται τα πλοία για να ταξιδεύουν μεταξύ του Ατλαντικού και του Ειρηνικού Ωκεανού.
      Ρεκόρ
      Τον Ιούλιο, η Διώρυγα του Παναμά καλωσόρισε το μεγαλύτερο σε όρους μεταφορικής ικανότητας πλοίο που διήλθε ποτέ. Συγκεκριμένα, το «Zephyr» της CMA CGM, με μεταφορική ικανότητα 16.285 TEUs, στον δρόμο της επιστροφής προς το Qingdao και αφού προηγουμένως είχε δέσει στα λιμάνια της Νέας Υόρκης και της Σαβάνα, πέρασε από τη Διώρυγα του Παναμά.
      Αξίζει να σημειωθεί ότι αρχικά τα Neopanamax locks ήταν σχεδιασμένα να εξυπηρετούν πλοία μεταφορικής ικανότητας έως 12.600 TEUs. Σημειώνεται ότι τα εγκαίνια για την επέκταση της Διώρυγας του Παναμά το 2016 έλαβαν χώρα στα τέλη Ιουνίου, ενώ η εν λόγω διέλευση-ορόσημο την 1η Ιουλίου. Συνεπώς, η έκτη επέτειος της επέκτασης της διώρυγας συνέπεσε χρονικά με τη διέλευση του μεγαλύτερου έως σήμερα πλοίου από την πλωτή οδό.
      Ενώ το «Zephyr» αποτελεί το μεγαλύτερο σε μεταφορική ικανότητα containership, ένα άλλο πλοίο διατηρεί το ρεκόρ του μεγαλύτερου σε μήκος πλοίου που διέσχισε τη διώρυγα. Ο λόγος για το ελληνόκτητο «Triton», του οποίου το μήκος είναι 369 μ. και το πλάτος 51,2 μ.
      Διόδια
      Τον περασμένο μήνα, το υπουργικό συμβούλιο της χώρας άναψε το «πράσινο φως» για την τροποποίηση των διοδίων διέλευσης, με τους πλοιοκτήτες να καλούνται να βάλουν βαθύτερα το χέρι στην τσέπη για να χρησιμοποιήσουν αυτή την κομβική θαλάσσια διαδρομή.
      Όπως τονίζεται, απλοποιούνται οι κατηγορίες τιμολόγησης και μειώνονται από 430 που ήταν μέχρι σήμερα σε λιγότερες από 60. «Η πρόταση στοχεύει στην ενίσχυση της δομής των διοδίων με τρόπο που να συνάδει με την αξία που παρέχει η υπηρεσία διέλευσης της Διώρυγας, παρέχοντας παράλληλα μεγαλύτερη προβλεψιμότητα στους πελάτες», δήλωσε ο διαχειριστής της Διώρυγας του Παναμά, Ρ. Βάσκεζ Μοράλες.
      Υπενθυμίζεται πως για τα νέα δεδομένα που δημιουργούνται από την απόφαση του δεύτερου σε μέγεθος τεχνικού διαύλου της παγκόσμιας ναυτιλίας να υιοθετήσει νέα τιμολογιακή πολιτική, είχε μιλήσει εκπρόσωπος της Διώρυγας στα «ΝΕΑ».
      Η πρόταση που εγκρίθηκε -σύμφωνα με τη διοίκηση- αποσκοπεί στην επίτευξη τριών κύριων στόχων: περισσότερη πρακτικότητα, περισσότερη προβλεψιμότητα και να αντικατοπτρίζει την αξία της διαδρομής.
      Η απόφαση για αλλαγή της τιμολογιακής πολιτικής ερμηνεύεται ως μια παρότρυνση για την ενοποίηση φορτίων σε μεγαλύτερα πλοία, ενώ υπολογίζεται ότι ο κλάδος των containerships θα είναι αυτός που θα επηρεαστεί περισσότερο με μία αύξηση 8% κατά μέσο όρο.
      Για τις διελεύσεις όλων των πλοίων σε άφορτη κατάσταση, εκτός από τα containerships, τα διόδια θα υπολογίζονται εφαρμόζοντας το 85% του κόστους για τα έμφορτα, αντί του αρχικά προτεινόμενου 90%.
      Για τα πλοία μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων, η χρέωση για άδεια containers θα μειωθεί σε 2 δολάρια ανά teu το 2023, 4 δολ. ανά teu το 2024 και 6 δολ. ανά teu το 2025, αντί των 5, 6,50 και 8 δολ. που προτάθηκαν αρχικά για κάθε έτος, αντίστοιχα.
      Όλα τα άλλα τιμολόγια θα εφαρμοστούν σταδιακά από τον Ιανουάριο του 2023 έως τον Ιανουάριο του 2025 στα αρχικά προτεινόμενα επίπεδα από το δ.σ. της Διώρυγας, συμπεριλαμβανομένων των τροποποιήσεων στο πρόγραμμα πιστότητας για containerships, το οποίο θα καταργηθεί σταδιακά έως τον Ιανουάριο του 2025. Κίνητρα για ταξίδια μετ’ επιστροφής που ισχύουν για πλοία μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων και LNG θα εξαλειφθούν έως τον Ιανουάριο του 2023, όταν τεθεί σε ισχύ η νέα δομή.
      Οι κίνηση των αρχών του Παναμά, που επιδιώκουν να αυξήσουν τα έσοδα σε μια εποχή που ο κλάδος της ναυτιλίας αποδεικνύεται ιδιαίτερα κερδοφόρος, αντικατοπτρίζει αυτό που συνέβη στην Αίγυπτο φέτος, όπου η Διώρυγας του Σουέζ πραγματοποίησε δύο γρήγορες αυξήσεις διοδίων.
       
       
      Περισσότερα...

      1060 • 0

    8. webTV

      Τα ναυάγια της Καρπάθου - Ένα φυσικό υποθαλάσσιο μουσείο

      Engineer

      Eντυπωσιακές εικόνες από έξι σύγχρονα ναυάγια που κείτονται στον βυθό της Καρπάθου ήρθαν στο φως από την ομάδα του ερευνητή Κώστα Θωκταρίδη που, σε συνεργασία με το Δήμο Καρπάθου, κατέγραψε για πρώτη φορά τα σύγχρονα ναυάγια της περιοχής.
      «Κάτω από τα νερά του νησιού κρύβεται μία άγρια ομορφιά ιδιαίτερων γεωλογικών σχηματισμών που με την απόκοσμη εικόνα τους συνθέτουν ένα μυστηριώδες σκηνικό αποτελώντας πόλο έλξης για κάθε δύτη» αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Θωκταρίδης.
      Επισημαίνει πως ο υποβρύχιος κόσμος της Καρπάθου είναι ξεχωριστός και γεμάτος εκπλήξεις καθώς υπήρξε πέρασμα πολεμικών πλοίων και υποβρυχίων κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
      Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ Τα περισσότερα από τα ναυάγια βρίσκονται σε προσιτά βάθη (έως 40 μέτρα), είναι σε πολύ καλή κατάσταση και συναντώνται τόσο στο βόρειο όσο και στο νότιο τμήμα του νησιού. Κάποια από τα βυθισμένα πλοία είναι ιδιαίτερης ναυπηγικής, έχουν ναυπηγηθεί προπολεμικά και επιβίωσαν από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο πριν καταλήξουν χρόνια μετά στο βυθό της Καρπάθου.
      Η ταυτότητα και η ιστορία των πλοίων
      ΔIAΣ
      Ο Δίας κάτω από την Όλυμπο της Καρπάθου
      Το μότορσιπ ΔIAΣ ναυπηγήθηκε στην Ολλανδία το 1951. Το πλοίο είχε αποπλεύσει από το λιμάνι της Στυλίδας την 24η Μαρτίου 1989 με φορτίο τούβλων σε παλέτες, συνολικού βάρους 680 τόνων, με τελικό προορισμό τα Πηγάδια της Kαρπάθου.
      Το πλοίο βυθίστηκε στις 29 Μαρτίου του 1989, και σε απόσταση 1,5 μιλίου βόρεια του όρμου Διαφάνι, κάτω από τον φημισμένο οικισμό της Ολύμπου, λόγω της μεγάλης κλίσης που είχε πάρει. Θύματα δεν υπήρξαν. Το ναυάγιο βρίσκεται σε αμμώδη βυθό βάθους 24 μέτρων. Το πρυμναίο τμήμα ακουμπά στο βυθό με την δεξιά πλευρά, ενώ λόγω της εξαιρετικής καθαρότητας των νερών της Καρπάθου συχνά η παρατήρηση του ναυαγίου μπορεί να γίνει και από την επιφάνεια με μάσκα. Το ογκώδες φορτίο τούβλων που μετέφερε έχει γίνει καταφύγιο για τα ψάρια της περιοχής.
      Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ ΝΙΤΑLKO
      Ένας βετεράνος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου
      Το 1938 ναυπηγήθηκε στα ναυπηγεία Ewald Berninghaus, στην Κολωνία της Γερμανίας, ένα σκάφος ποτάμιων και παράκτιων πλοών για λογαριασμό του Hermann Knütel που είχε την έδρα του στο Αμβούργο. Το μότορσιπ επιτάχθηκε από το Γερμανικό Πολεμικό Ναυτικό στις 27 Νοεμβρίου 1939 και αρχικά χρησίμευσε για τη μεταφορά τορπιλών υπαγόμενο στον Ναύσταθμο του Κιέλου. Το ESTE ήταν ένα από τουλάχιστον είκοσι παρόμοια σκάφη που στάλθηκαν το 1942-1943, δια μέσω των μεγάλων ποταμών της Κεντρικής Ευρώπης, στη Μαύρη Θάλασσα για να ενισχύσουν τη δράση του γερμανικού στρατού στην περιοχή.
      Όταν ο σοβιετικός στρατός απώθησε τις γερμανικές δυνάμεις προς τα δυτικά, με αποτέλεσμα τα σκάφη αυτά να χάσουν τον ρόλο τους και να κινδυνεύουν, αποφασίστηκε να προωθηθούν στο Αιγαίο μέσω των Στενών, προκειμένου να συνεισφέρουν στις συνεχιζόμενες γερμανικές επιχειρήσεις στον ελληνικό χώρο.
      Το απόγευμα της 10ης Ιανουαρίου 1944 το ESTE μαζί με τα μότορσιπ SEERÄUBER και VERA αναχώρησαν από τη Λέρο για τη Ρόδο. Το ESTE ήταν κενό φορτίου, στο SEERÄUBER επέβαιναν 80 στρατιώτες και το VERA μετέφερε πετρέλαιο. Ακολουθώντας μια δυτική ρότα για να αποφύγουν τυχόν συνάντηση με εχθρικά σκάφη κατέπλευσαν στα Λιβάδια της Τήλου για να διανυκτερεύσουν και να πλεύσουν το πρωί προς τη Ρόδο υπό την κάλυψη της γερμανικής αεροπορίας.
      Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ Κατά τη διάρκεια της νύχτας, μεταξύ 03.00' και 04.00' εισήλθαν στον κόλπο τρεις βρετανικές τορπιλάκατοι που άνοιξαν πυρ κατά των γερμανικών πλοίων. Πυρκαγιές ξέσπασαν στα ESTE και VERA που σύντομα βυθίστηκαν, ενώ ο πλοίαρχος του SEERÄUBER το προσάραξε για να αποφευχθεί η βύθιση του.
      Το ναυάγιο του ESTE ανελκύστηκε το 1947 και εκποιήθηκε σε ιδιώτες που το μετονόμασαν ΤΗΛΟΣ. Το ΤΗΛΟΣ ταξίδεψε για χρόνια, προσάραξε στις εκβολές του Αλφειού ποταμού όπου εγκαταλείφθηκε από το πλήρωμα του. Ωστόσο το σκάφος ανελκύστηκε και το 1968 επανήλθε στην ενεργό δράση ως ΚΑΛΗ ΑΡΧΗ.
      Μεταπωλήθηκε το 2004 και μετονομάστηκε NITALKO υψώνοντας μια άλλη σημαία, Βόρειας Κορέας. Στις 26 Φεβρουαρίου 2007 το μότορσιπ έπλεε από την Ρόδο προς την Κρήτη έμφορτο με φορτίο γρανίτη που είχε φορτώσει στην Τουρκία. Πλησίον της νήσου Σαρίας μετά από εμπλοκή κάβου στην προπέλα έμεινε ακυβέρνητο εν μέσω δυτικών θυελλωδών ανέμων. Το πλήρωμα που αποτελείτο από τρείς Τούρκους και δύο Ρώσους ναυτικούς εξέπεμψε σήμα κινδύνου και παραλήφθηκε με ασφάλεια από ελικόπτερο Super Puma της Πολεμικής Αεροπορίας.
      Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ Το NITALKO κατόπιν παρασυρόμενο προσάραξε και δημιουργήθηκε ρήγμα στο μέσον του φλατ. Την επομένη απουσίαζε από τη θέση του και καθώς οι έρευνες στην περιοχή επέβησαν άκαρπες εκτιμήθηκε πως είχε βυθιστεί.
      Το ναυάγιο του NITALKO είναι σε εξαιρετική κατάσταση ακουμπά στο βυθό με δεξιά του πλευρά. Η πλώρη βρίσκεται σε βάθος -40 μέτρων και η πρύμνη φτάνει σχεδόν τα -20 μέτρα. Βρίσκεται δίπλα σε ένα βραχώδη ύφαλο στην βορειοδυτική πλευρά της νήσου Σαρίας στην Κάρπαθο. Τα αμπάρια του είναι γεμάτα γρανίτη με μορφή κυβόλιθου και πλακάκια.
      ΤΣΙΜΕΝΤΑΣ ένας σαμουράι στο βυθό της Καρπάθου
      Ναυπηγήθηκε το 1969 στα ναυπηγεία Tsuneishi της Ιαπωνίας. Το τέλος του πλοίου ήρθε στις 25 Μαΐου 2003 όταν προσάραξε σε ύφαλο στο στενό Κάσου - Καρπάθου. Οι ζημιές που υπέστη το σκάφος δεν επέτρεψαν την ανέλκυση του και εγκαταλείφθηκε με το κομοδέσιο και τους μηχανισμούς φόρτωσης να μένουν πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας.
      Με το πέρασμα του χρόνου το σκαρί δεν άντεξε στις πιέσεις και τη διάβρωση με αποτέλεσμα να σπάσει και να βυθιστεί.
      Το ναυάγιο βρίσκεται επί του βραχώδης ύφαλου Κάρπαθος, στο στενό μεταξύ Κάσου και Καρπάθου. Η Θαλάσσια περιοχή είναι γνωστή για τον έντονο κυματισμό και για τα ισχυρά θαλάσσια ρεύματα, από την άλλη πλευρά από τα εξαιρετικά διαυγή καταγάλανα νερά.
      Το μέγιστο βάθος δεν ξεπερνά τα -15 μέτρα.
      Η πλώρη κυριολεκτικά έχει διαλυθεί και στο βυθό διακρίνονται τα βίντσια οι αγκυροκαδένες καθώς και η εφεδρική άγκυρα.
      Τα ελάσματα γύρω από το χώρο του μηχανοστασίου δεν υπάρχουν πλέον και ο υποβρύχιος επισκέπτης μπορεί κολυμπά ανάμεσα στην μηχανή του πλοίου και την ηλεκτρογεννήτρια, θα δει από κοντά την τις στρεβλώσεις στα πτερύγια της προπέλας και στον άξονα.
      Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ GERNIK
      Ένας γερμανός ναρκαλιευτής του πολέμου με πολυδιάστατη ιστορία
      Το φορτηγό πλοίο Gernik είχε ναυπηγηθεί το 1939 στο Lübecker Maschinenbau, της Γερμανίας, για την εταιρία του Αμβούργου A. Kirsten και αρχικά έφερε το όνομα CRESSIDA (Χρυσηίδα).
      Το 1939 το γερμανικό ναυτικό του έδωσε το όνομα V.102, (Vorpostenboot.102) έλαβε μέρος στην μάχη της Νορβηγίας.
      Το 1940 μετετράπη σε ναρκαλιευτικό διέθετε από την κατασκευή του στενό πλωριό ρύγχος, έτσι μπορούσε σχετικά εύκολα να εισχωρήσει σε ναρκοθετημένες περιοχές.
      Το πλοίο τον Μάιο του 1945 παραδόθηκε στους Αμερικανούς, αλλά τον Οκτώβριο του 1947 μεταφέρθηκε στους Ολλανδούς και επέστρεψε στα πολιτικά του καθήκοντα ως ELSENBURGH, όνομα που δόθηκε στο πλοίο από ομώνυμη Ολλανδική περιοχή, για λογαριασμό της εταιρίας Wm.H.Muller & Co.
      Το 1952 αφαιρέθηκαν οι λέβητες και τοποθετήθηκε μηχανή ντίζελ ως μέσο πρόωσης.
      Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ Εκτέλεσε κυρίως το δρομολόγιο από Καζαμπλάνκα - Λονδίνο, μεταφέροντας εμπορεύματα και έχει εκτενείς αναφορές στα εθνικά αρχεία της Μεγάλης Βρετανίας.
      Πουλήθηκε το 1961 στη Λιβεριανής έδρας Seven Seas Shipping Corporation και μετονομάστηκε στο τελευταίο του όνομα GERNIK.
      Ήταν παραμονές των γιορτών, ξημερώματα Κυριακής, 23 Δεκέμβρη του 1962, όταν το πλοίο Gernik, προσάραξε στα νερά της Κάρπαθου στην παραλία του Διακόφτης έπειτα από σφοδρή θαλασσοταραχή.
      Σήμερα είναι άμορφα, σκουριασμένα σίδερα, βυθισμένο σε βάθος 14 μέτρων. Η πρύμνη είναι σφηνωμένη στα βράχια με ελαφριά δεξιά κλίση. Η ιδιαίτερη μεγαλοπρεπής πλώρη ακουμπά στο βυθό με την δεξιά πλευρά από τα όκια απουσιάζουν οι αγκυροκαδένες.
      Τα ελάσματα του πλοίου είναι ασυνήθιστα παχιά και υπάρχουν σημεία που διακρίνονται οι καρφωτές λαμαρίνες του 1939.
      Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ TENARON S
      Ένας Άγγλος του 1935 στα νερά στην Καρπάθου
      Είχε ναυπηγηθεί το 1935 με το όνομα GLEN στα R & W Hawthorn, Leslie & Co Ltd., στο Hebburn της Αγγλίας για την βρετανική εταιρία Tyne-Tees Steamship Co.
      Η εταιρία του που είχε την έδρα της στο Newcastle.
      Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ Το GLEN είχε ολική χωρητικότητα 471 κόρων, διαστάσεις 50,4 x 8,3 μέτρα. Μετά την λήξη του πολέμου το GLEN μετονομάστηκε σε BELGIAN COAST. Το LAIRDSROCK απέκτησε μια νέα μηχανή το 1957 και συνέχισε να ταξιδεύει μέχρι το 1966 οπότε και αποκτήθηκε από τους Περικλή Βαρβατέ & Σια και υψώνοντας ελληνική σημαία μετονομάστηκε σε ΓΙΩΡΓΗΣ.
      Το 1979 το σκάφος περιήλθε στην συμπλοιοκτησία «Λευτέρης Δ.» (Θήρα Ναυτιλιακή) και μετονομάστηκε σε ΛΕΥΤΕΡΗΣ Δ. Όμως ένα χρόνο αργότερα πουλήθηκε στην παναμαϊκή Etna Maritime Co SA και πήρε το όνομα TENARON S.
      Στις 10 Δεκεμβρίου 1980 το TENARON S. Ταξίδευε από την Ιταλία μεταφέροντας φορτίο τσιγάρων, όταν προσάραξε στις ακτές της Καρπάθου και βυθίστηκε.
      Περισσότερα...

      1180 • 0

    9. webTV

      Αειφορία στην αρχιτεκτονική: Σχεδιάζοντας βιώσιμα κτίρια στο διάστημα με την NASA

      Engineer

      H senior architect, συνεργάτης και ιδρύτρια της βραβευμένης εταιρείας διαστημικής αρχιτεκτονικής SEArch+ μιλά για τη συνεργασία της με την ΝΑSA, για το μέλλον της αειφορίας στην αρχιτεκτονική, αλλά και το πώς θα μπορούσαμε να σχεδιάσουμε «απίστευτα βιώσιμα κτίρια στη Γη».
      Το SEArch+ κέρδισε τα 2015, 2019 και 2021 NASA Centennial Challenges, που γεφυρώνουν τον σχεδιασμό για το διάστημα με τη βιώσιμη ανάπτυξη της Γης. Η τρέχουσα διδακτορική της εργασία επικεντρώνεται στην ενσωμάτωση της βλάστησης μέσα στα κτίρια, για πιο βιώσιμες πόλεις.  Στη συνέντευξή της στην Τίνα Μαρινάκη για το ADM The Green Issue, μιλά για τη συνεργασία της με την ΝΑSA, για το μέλλον της αειφορίας στην αρχιτεκτονική, αλλά και για το πώς θα μπορούσαμε να σχεδιάσουμε «απίστευτα βιώσιμα κτίρια στη Γη».
       — Πώς προσεγγίζετε την οικολογική καινοτομία στα έργα σας; Ποιο από τα έργα σας θεωρείτε υποδειγματικό βιώσιμου σχεδιασμού υψηλής απόδοσης;
      Σε κάθε έργο στο οποίο συμμετέχω, θέλω να σχεδιάζω από μια αρχή θεμελιώδους φυσικής ή με παθητικές μεθόδους για την επίτευξη ανθρώπινης ευεξίας σε εσωτερικούς και αστικούς χώρους. Λειτουργούμε από οικολογική προοπτική, με την έννοια ότι θεωρούμε το δομημένο περιβάλλον ως ένα οικοσύστημα που παρέχει ταυτόχρονα νερό, ενέργεια, θερμότητα, δροσιά, ακουστική άνεση, αισθητικές ιδιότητες. Έτσι, το κτίριο γίνεται ένα πείραμα όσον αφορά την ολιστική λύση, η οποία καλύπτει πολλές ανάγκες στην ίδια δομημένη μορφή.
      Κάθε έργο είναι πραγματικά ένα πείραμα, μια εξελικτική προσπάθεια βελτίωσης της «αειφορίας». Στην περίπτωση των πράσινων τοίχων, πάνω στους οποίους εργαζόμαστε στο Κέντρο Αρχιτεκτονικής Οικοσυστημάτων του Yale, σχεδιάσαμε τοίχους που τραβούν ενεργά δυνητικό αέρα εσωτερικού χώρου μέσα από τις ρίζες ενός φυτού. Οι μικροβιακές αποικίες που ζουν εκεί θα μεταβολίζουν πραγματικά τους ατμοσφαιρικούς ρύπους. Αυτό που συμβαίνει σήμερα είναι ότι τα μηχανικά συστήματα απλώς αποβάλλουν αυτούς τους ρύπους στην ύπαιθρο – πράγμα και ενεργοβόρο και αδιέξοδο.
      Με κάθε επανάληψη, ρωτάμε «ποιες είναι κάποιες πρόσθετες μετρήσεις που πρέπει να εξετάσουμε για να δούμε εάν αυτή είναι μια βιώσιμη λύση;», «πώς ελαχιστοποιούμε τη χρήση νερού ή πώς χρησιμοποιούμε αυτούς τους πράσινους τοίχους για την ανακύκλωση του νερού;», «πώς μπορούμε να προσανατολίσουμε αυτούς τους τοίχους ώστε να χρησιμοποιούν το φως της ημέρας αντί να βασίζονται στον ηλεκτρικό φωτισμό;», «πώς μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ανανεώσιμα βιοϋλικά για να δομήσουμε και να υποστηρίξουμε πράσινα τοιχώματα αντί για εξορυκτικά οικοδομικά υλικά;», «μπορούμε να ενσωματώσουμε την παραγωγή τροφίμων με ουσιαστικό τρόπο, που να είναι οικονομικά βιώσιμος, και να αφαιρέσουμε την πίεση για τη μετατροπή των δασών σε γεωργική γη;».
      Αυτά δεν είναι τετριμμένα ερωτήματα, και ενώ υπάρχει διαδεδομένη αρχιτεκτονική διαίσθηση για τη χρήση των φυτών, ο προσδιορισμός των μετρήσεων για να μπορέσουμε να εργαστούμε μαζί τους με ουσιαστικό τρόπο απαιτεί σημαντική έρευνα.

      — Πείτε μας περισσότερα για τη μακρόχρονη συνεργασία σας με τη NASA και το ενδιαφέρον σας για την ανάπτυξη design που υποστηρίζει τον άνθρωπο για την εξερεύνηση του διαστήματος.
      Από παιδί ονειρευόμουν να σχεδιάζω για το διάστημα και πλέον το όνειρο έχει γίνει πραγματικότητα. Η αγάπη για τον πλανήτη, το σύμπαν, την επιστήμη, τη φυσική, συναντά έναν τόπο φαντασίας. Καθώς ορισμένες από τις χώρες και τους ανθρώπους του κόσμου φαίνεται να έχουν ανανεώσει το ενδιαφέρον για το διάστημα, βρισκόμαστε μπροστά σε μια νέα γενιά έρευνας, η οποία συμπεριλαμβάνει την αρχιτεκτονική για τα ανθρώπινα όντα. Είχα την τύχη να συμμετάσχω με τη NASA σε μερικά έργα, πολλά από τα οποία περιλαμβάνουν την ιδέα της βιώσιμης ανθρώπινης εγκατάστασης έξω από τον πλανήτη, συμπεριλαμβανομένων των τρισδιάστατων εκτυπωμένων κτιρίων για το φεγγάρι και τον Άρη και concept θερμοκηπίων.
      Προσωπικά δεν μπορώ να διαχωρίσω την ιδέα της βιωσιμότητας από τη στιγμή που οι άνθρωποι είδαμε για πρώτη φορά μια εικόνα του πλανήτη μας από το διάστημα. Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι το βιώσιμο κίνημα πραγματικά φούντωσε αφού είδαμε την εικόνα του πεπερασμένου και όμορφου μπλε «μαρμάρου» πάνω στο οποίο όλοι και όλα όσα γνωρίζουμε συνυπάρχουν. Για εμένα, το να σχεδιάζω για το διάστημα είναι πραγματικά μια επέκταση του σχεδιασμού για μια «ολόκληρη Γη». Μόλις απομακρυνθούμε από τον πλανήτη συνειδητοποιούμε τον βαθμό εξάρτησής μας από αυτόν. Είμαστε «ενσωματωμένοι» στις διαδικασίες της Γης. Στο παρελθόν τα διαστημόπλοια υποστήριζαν την απομονωμένη ζωή από τον πλανήτη και την ικανότητα επιβίωσης χάρη σε μερικές μηχανικές συσκευές. Σήμερα, πραγματικά, για να ζήσουμε βιώσιμα έξω από τον κόσμο μας, θα πρέπει να πάρουμε ένα κομμάτι από αυτόν μαζί μας. Δεν υπάρχει τρόπος να φανταστεί κανείς τη μακροπρόθεσμη, βιώσιμη ζωή έξω από τη Γη, χωρίς να αναδημιουργήσει με κάποιον τρόπο τις βιολογικές και χημικές διεργασίες που γνωρίζουμε.
      Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι το βιώσιμο κίνημα πραγματικά φούντωσε αφού είδαμε την εικόνα του πεπερασμένου και όμορφου μπλε «μαρμάρου» πάνω στο οποίο όλοι και όλα όσα γνωρίζουμε συνυπάρχουν.
      — Τι απαντάτε στον διαδεδομένο προβληματισμό ότι ««δεν μπορούμε καν να προστατεύσουμε και να διατηρήσουμε αυτό που έχουμε στη Γη. Πώς μπορούμε να περιμένουμε να δημιουργήσουμε έναν πιο ώριμο πολιτισμό στο διάστημα»;
      Για μένα έχει να κάνει περισσότερο με την ευεργετική διαδικασία της άσκησης ή της σκέψης του σχεδιασμού για ένα μέρος που εξαρτάται από τη χρήση και την επαναχρησιμοποίηση ελάχιστων πόρων, στη Γη ή σε άλλον πλανήτη. Θα σχεδιάζαμε απίστευτα βιώσιμα κτίρια στη Γη, εάν καθένα από αυτά είχε τις ίδιες απαιτήσεις με τις έννοιες του χώρου: να φροντίζει τα δικά του απόβλητα, να χρησιμοποιεί καθαρή μηδενική ενέργεια, να χτίζεται χωρίς εκτεταμένη χρήση ενεργοβόρων υλικών και να επαναχρησιμοποιεί τα ελάχιστα υλικά που έχει.

      — Πώς «μετράται» η βιωσιμότητα;
      «Βιωσιμότητα» σημαίνει ότι καλύπτουμε τις ανάγκες του παρόντος με τρόπο που οι μελλοντικές γενιές θα μπορούν επίσης να καλύψουν τις δικές τους. Υπονοεί μια κυκλική οικονομία, όπου μεταβαίνουμε από την κατανάλωση πόρων σε ένα μοντέλο στο οποίο οι πόροι χρησιμοποιούνται και επαναχρησιμοποιούνται προς το κοινό όφελος «των ανθρώπων, του πλανήτη και του κέρδους». Ο τρόπος με τον οποίο μετριέται η βιωσιμότητα στην πράξη –ο πραγματικός αντίκτυπος μιας μεθόδου ή ενός προϊόντος στη βιώσιμη χρήση των πόρων– συχνά ορίζεται πολύ διαφορετικά ανάλογα με το πλαίσιο. Βιβλιογραφικά, υπάρχουν τόσοι πολλοί διαφορετικοί τρόποι καθορισμού των μεταβλητών οι οποίες εμπλέκονται που ο ορισμός μπορεί να γίνει συντριπτικός. Ο τρόπος με τον οποίο τα Ηνωμένα Έθνη ορίζουν τη βιώσιμη ανάπτυξη, για παράδειγμα, τείνει να επικεντρώνεται σε μέτρα δίκαιης ανάπτυξης, έτσι ώστε να περιλαμβάνει τον τερματισμό της φτώχειας και της πείνας και την προώθηση της ισότητας των φύλων. Σε αυτή την περίπτωση, οι μετρήσεις χρησιμοποιούν δείκτες όπως το μέσο βάρος γέννησης ή τα ποσοστά θνησιμότητας, τα οποία υπολογίζονται με διαφορετικό τρόπο σε κάθε χώρα.
      Στον κόσμο της αρχιτεκτονικής, η αειφορία συνδέεται συχνά με τη μείωση της χρήσης ενέργειας σε κτίρια που, παραδοσιακά, εξαρτώνται από την εξόρυξη ορυκτών καυσίμων. Έτσι, μεταξύ των πρώτων τρόπων υπολογισμού της βιωσιμότητας για τα κτίρια ήταν η χρήση ενέργειας διαφόρων συσκευών και εξοπλισμού, όπως το Energy Star στις ΗΠΑ. Εάν, ας πούμε, εμπλέκονται ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, όπως η ηλιακή ενέργεια, τότε η ενεργειακή κατανάλωση μπορεί να έχει λιγότερη σημασία από την επιλογή δομικών υλικών που αποτελούν μέρος μιας εξαντλητικής εξορυκτικής διαδικασίας ως προς τους πόρους της Γης, ενώ επίσης το κτίριο μέσω διαδικασιών καύσης διύλισης μπορεί να συμβάλλει σε αυξημένες εκπομπές άνθρακα. Υπάρχουν πολλά πλαίσια για να πραγματοποιήσει κανείς μετρήσεις και τα χρειαζόμαστε όλα για να μπορέσουμε όλοι να εργαστούμε παραγωγικά προς τον κοινό στόχο της βιωσιμότητας.

      — Ποιον ρόλο πιστεύετε ότι θα διαδραματίσουν στο μέλλον τα πρότυπα LEED και WELL; Είναι ο πράσινος σχεδιασμός μόνο θέμα προόδου της τεχνολογίας ή πρέπει να είναι μια αρχιτεκτονική καινοτομία;
      LEED, WELL, BREAM, Energy Star, Living Building Challenge, Passive House.  Όλες αυτές οι πραγματικά ασυνήθιστες προσπάθειες για την ποσοτικοποίηση και τον καθορισμό των μετρήσεων του τι κάνει ένα κτίριο βιώσιμο ήταν κατά τη γνώμη μου εξαιρετικά επιτυχημένες στο να προχωρήσουμε μπροστά, όσον αφορά τη βιωσιμότητα. Κατά τον σχεδιασμό ενός κτιρίου, ο αρχιτέκτονας πρέπει να δίνει αναφορά σε όλους τους εμπλεκόμενους φορείς, από τους χρηματοδότες μέχρι την πόλη, και η χρήση αυτών των «πλαισίων» ως σημείο αναφοράς για το πώς ένα σχέδιο αντιμετωπίζει τη βιωσιμότητα ήταν το κλειδί για την αποδοχή. Εάν η χρήση ηλιακής ενέργειας ή η αποκατάσταση του χρησιμοποιημένου νερού επιτόπου μπορεί να θεωρηθεί υπερβολικά δαπανηρή υπό το πρίσμα των πιο συνηθισμένων εξορυκτικών διαδικασιών, αυτά τα πρότυπα πράσινων κτιρίων ήταν ένας εναλλακτικός τρόπος δημιουργίας αξίας. Ίσως η πιστοποίηση LEED σε ένα κτίριο ήταν πραγματικά ο μόνος τρόπος για να δικαιολογηθεί η δαπάνη, για παράδειγμα, υδραυλικών εγκαταστάσεων χαμηλής ροής και χαμηλής κατανάλωσης νερού.
      Μόλις απομακρυνθούμε από τον πλανήτη συνειδητοποιούμε τον βαθμό εξάρτησής μας από αυτόν. Είμαστε «ενσωματωμένοι» στις διαδικασίες της Γης.
      Εάν τα πρότυπα πράσινων κτιρίων παρέχουν αξία και κίνητρα, τώρα, καθώς βελτιώνονται οι τεχνολογικές μέθοδοι για τη βελτίωση της χρήσης του νερού, της ενέργειας και των υλικών, ελπίζει κανείς ότι οι δυνάμεις της αγοράς θα αναλάβουν, παίρνοντας αυτές τις αποφάσεις και με οικονομικά κριτήρια. Ελπίζει κανείς ότι αυτή η πρόοδος δεν θα είναι απλώς μηχανικά ή ηλεκτρονικά ή αυτοματοποιημένα έξυπνα συστήματα, αλλά ότι σε ορισμένες περιπτώσεις η «πρόοδος» θα είναι μια επιστροφή στη θεμελιώδη φυσική, την επιστήμη των υλικών και τις γηγενείς μεθόδους που προέρχονται από αιώνες οικοδόμησης, πριν από τα μηχανικά συστήματα και την αφθονία ενέργειας. Μέσω της χρήσης της ενσωματωμένης γνώσης της μορφής και των υλικών μπορούμε να ψύχουμε παθητικά, να θερμαίνουμε, να αερίζουμε, να δημιουργήσουμε κατάλληλο φωτισμό και να βελτιώνουμε την ποιότητα του αέρα – όλα αυτά για τα οποία σήμερα βασιζόμαστε σε μεγάλο βαθμό σε ενεργοβόρα μηχανικά συστήματα. Τα κεραμικά και τα τούβλα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την ψύξη λειτουργικών παραθύρων που δημιουργούν διασταυρούμενο αεράκι για αερισμό, χρησιμοποιώντας φυτά για τη βελτίωση της ποιότητας του αέρα… όλα αυτά χρησιμοποιούν πιο πολύ θεμελιώδεις φυσικές ή βιολογικές αρχές, παρά μηχανικές ή ηλεκτρικές.

      Περισσότερα: http://www.spacexarch.com/



      https://www.cea.yale.edu/team/christina-ciardullo
      Περισσότερα...

      1016 • 1

    10. webTV

      Αιγιαλεία: Το ακατοίκητο νησί με τις δύο λίμνες

      GTnews

      Όσο εξερευνείς τις ακτές της Ελλάδας, βρίσκεις όλο και περισσότερες άγνωστες γωνιές και μέρη που ούτε φανταζόσουν ότι υπάρχουν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι μικρές και μεγαλύτερες νησίδες της χώρας στις οποίες φτάνεις με ιδιωτικά σκάφη ή καϊκάκια και μπορείς να απολαύσεις τις βουτιές σου σε καταγάλανα, κρυστάλλινα νερά. Μια τέτοια περίπτωση είναι το νησί Αιγιλεία, όπως λεγόταν στην αρχαιότητα, το οποίο μάλιστα έχει και… ιδιαίτερους κατοίκους. Και δεν μιλάμε για ανθρώπους αλλά για τους πολλούς λαγούς που ζούνε σε αυτό. Οι εικόνες από ψηλά αποκαλύπτουν την ομορφιά του και το τι θα αντικρίσει κανείς όταν θα βρεθεί εκεί.
      Η Αιγιλεία, δηλαδή το σημερινό Σταυρονήσι είναι ένα άγνωστο, στους περισσότερους, νησί το οποίο βρίσκεται πολύ κοντά στις ακτές της Εύβοιας και συγκεκριμένα απένταντι από τα Νέα Στύρα. Η απόσταση του από την Αθήνα περίπου μία με μιάμιση ώρα και σίγουρα δεν συναντάς συχνά κάτι παρόμοιο. Εκτός από τις όμορφες παραλίες του, στις οποίες μπορεί να κάνει μπάνιο όπως φτάνει εκεί, το νησί διαθέτει επίσης και δύο λίμνες. οι οποίες δίνουν τη δική τους ξεχωριστή πινελιά και ομορφαίνουν ακόμη περισσότερο το μέρος.
       Ωστόσο, πρόκειται για ένα ερημονήσι του Αιγαίου πράγμα που σημαίνει ότι το πιθανότερο είναι να μην δεις άλλο άνθρωπο εκεί, ειδικά αν πας καθημερινή. Θα δεις σίγουρα, πάντως, κάποιους από τους πολλούς λαγούς που βρίσκονται εκεί – άγνωστο το πώς βρέθηκαν σε αυτό το μέρος. Η ερημιά αυτή πρακτικά σημαίνει ότι θα πρέπει να έχεις μαζί σου όλα τα απαραίτητα αν έχεις σκοπό να κάτσεις αρκετές ώρες για μπάνιο. Το σίγουρο είναι ότι θα το απολαύσεις. Πάρε μια γεύση μέσα από το βίντεο του καναλιού hannity στο YouTube.
       
      Περισσότερα...

      1282 • 2

    11. webTV

      ΕΣΠΑ 2021-2027: Εκδήλωση παρουσίασης της Στρατηγικής Έξυπνης Εξειδίκευσης

      Engineer

      Η εκδήλωση της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Επενδύσεων και ΕΣΠΑ για τη νέα Στρατηγική Έξυπνης Εξειδίκευσης στο περίπτερο του Υπουργείου Ανάπτυξης & Επενδύσεων στη ΔΕΘ.
      Στην εκδήλωση συμμετέχουν ο Γενικός Γραμματέας Δημοσίων Επενδύσεων και ΕΣΠΑ κ. Δημήτρης Σκάλκος, ο Γενικός Γραμματέας Έρευνας και Καινοτομίας κ. Αθανάσιος Κυριαζής, η Διευθύντρια του Γραφείου της Γενικής Γραμματέως Βιομηχανίας, κα Κατερίνα Οικονόμου, το στέλεχος της Γενικής Διεύθυνσης Περιφερειακής και Αστικής Πολιτικής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κ. Κωνσταντίνος Νιάφας και ο Αναπλ. Καθηγητής του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, κ. Άγγελος Τσακανίκας. Την εκδήλωση θα συντονίσει ο κ. Μιχάλης Γκούμας, Αν. Προϊστάμενος της Μονάδας Προγραμματισμού, Συντονισμού και Παρακολούθησης της Εθνικής Στρατηγικής Έξυπνης Εξειδίκευσης.
      Η Στρατηγική Έξυπνης Εξειδίκευσης στοχεύει στην αύξηση της παραγωγής νέας γνώσης, τη διάχυση και την αποτελεσματική αξιοποίησή της, την ενσωμάτωση καινοτόμων μεθόδων παραγωγής και νέων τεχνολογιών στην οικονομία καθώς και στην εξωστρέφεια των ελληνικών επιχειρήσεων και τη συμμετοχή τους σε διεθνείς αλυσίδες αξίας.
      Η Εθνική Στρατηγική Έξυπνης Εξειδίκευσης (ΕΣΕΕ) 2021-2027 εγκρίθηκε από τον Υπουργό Ανάπτυξης και Επενδύσεων κ. Άδωνι Γεωργιάδη ύστερα από θετική εισήγηση του Συμβουλίου Εθνικής Στρατηγικής Έξυπνης Εξειδίκευσης που συνεδρίασε υπό την προεδρία του Γενικού Γραμματέα Δημοσίων Επενδύσεων & ΕΣΠΑ στις 28 Ιουνίου 2022.
      Το ενδεκαμελές Συμβούλιο Εθνικής Στρατηγικής Έξυπνης Εξειδίκευσης αποτελείται από αρμόδιους Γενικούς Γραμματείς, εκπρόσωπο της Ένωσης Περιφερειών Ελλάδας (ΕΝΠΕ) και τρία πρόσωπα εγνωσμένου κύρους από τον ακαδημαϊκό και επιχειρηματικό χώρο.
      Με την έγκριση της ΕΣΕΕ ολοκληρώνεται η φάση του σχεδιασμού και εκκινεί η φάση της υλοποίησης ώστε να επιτευχθεί η μετάβαση σε ένα νέο αναπτυξιακό πρότυπο κοινωνικά, οικονομικά και περιβαλλοντικά βιώσιμο.
      Περισσότερα...

      941 • 0

    12. webTV

      United Airlines: Ετοιμάζει προμήθεια για 500 ηλεκτρικά ιπτάμενα ταξί

      Engineer

      Οι επενδύσεις της αεροπορικής εταιρείας United Airlines αυξάνονται όσον αφορά την αγορά των ιπτάμενων ταξί.
      Η αεροπορική εταιρεία όχι μόνο έχει ήδη επενδύσει $15 εκατομμύρια στην Eve Air Mobility, αλλά παράγγειλε ήδη  200 ιπτάμενα ταξί με δυνατότητα επιλογής για ακόμη 200.
      Η United Airlines αναμένεται να αρχίσει να παραλαμβάνει το τετραθέσιο ηλεκτρικό όχημα κάθετης απογείωσης και προσγείωσης της Eve Air Mobility (eVTOL ή electric vertical take-off & landing) το συντομότερο το 2026 .
      Η εταιρεία υποστηρίζει ότι προέβη στην σημαντική αυτή επένδυση τόσο λόγω της εμπιστοσύνη της στην αγορά της αστικής αεροπορικής κινητικότητας όσο και λόγω της εξαιρετικής συνεργασίας μεταξύ των Eve Air Mobility και Embraer. Σύμφωνα με τη United Airlines, η Embraer αποτελεί «ένα αξιόπιστο κατασκευαστή αεροσκαφών με αποδεδειγμένο ιστορικό στην κατασκευή και πιστοποίηση αεροσκαφών κατά την 53χρονη ιστορία της». Η Embraer είχε συνεργαστεί παλαιότερα και με την Uber για την κατασκευή ενός ιπτάμενου ταξί με την τελευταία ωστόσο να εγκαταλείπει τελικώς το πρότζεκτ.
      Το ιπτάμενο ταξί της Eve Air Mobility έχει συμβατικά σταθερά φτερά, ρότορες και ωθητές και ο σχεδιασμός του σύμφωνα με την United Airlines ευνοεί την ασφάλεια, την αποτελεσματικότητα, την αξιοπιστία και την πιστοποίηση/ συμμόρφωση με τους κανονισμούς. Λέγεται ότι το ιπτάμενο ταξί έχει αυτονομία περίπου 100 χλμ. με την United Airlines επίσης να προσθέτει ότι το όχημα μπορεί «να μειώσει τα επίπεδα θορύβου κατά 90% σε σύγκριση με τα σημερινά συμβατικά αεροσκάφη».
      Δεν είναι η πρώτη φορά που η United Airlines καταλήγει σε συμφωνία με μία εταιρεία κατασκευής eVTOL. Τον περασμένο μήνα προχώρησε στην επένδυση $10 εκατομμυρίων σε μια διαφορετική εταιρεία με έδρα την Καλιφόρνια για την προμήθεια 100 ιπτάμενων ταξί. Ως εκ τούτου, η εταιρεία έχει ήδη συμφωνήσει για να πλαισιώσει τον στόλο της με 500 ιπτάμενα ταξί συνολικά. 
      Η United Airlines έχει δημιουργήσει ένα εταιρικό «venture fund» με στόχο να ενισχύσει την φιλόδοξη πρωτοβουλίας της να φτάσει τις μηδενικές εκπομπές έως το 2050 χωρίς να βασίζεται στις παραδοσιακές αντισταθμίσεις άνθρακα για να το πετύχει. Μέσω του ταμείου United Airlines Ventures, έχει επίσης επενδύσει σε κινητήρες κυψελών καυσίμου υδρογόνου και άλλα βιοκαύσιμα.
      «Σήμερα, η United γράφει ξανά ιστορία, καθώς γίνεται η πρώτη μεγάλη αεροπορική εταιρεία που επενδύει δημόσια σε δύο εταιρείες eVTOL» δήλωσε ο πρόεδρος της United Airlines Ventures, Michael Leskinen. «Μαζί, πιστεύουμε ότι το σύνολο των τεχνολογιών καθαρής ενέργειας που διαθέτουμε θα φέρει επανάσταση στα αεροπορικά ταξίδια και θα χρησιμεύσει ως καταλύτης για την κίνηση της αεροπορικής βιομηχανίας προς ένα βιώσιμο μέλλον».
      Περισσότερα...

      507 • 0

    13. webTV

      Το 2ο συνέδριο “Digital Beach Summit" στην Πρέβεζα

      GTnews

      Το δεύτερο συνέδριο Digital Beach Summit που πραγματοποιήθηκε στην Πρέβεζα περιλάμβανε θέματα και συζητήσεις για την ψηφιακή εποχή. Οι κυριότερες θεματικές ήταν:
      Έξυπνες πόλεις, Συνδεσιμότητα 5G, SpaceNet & Δορυφορικά Δίκτυα,  ΕΣΠΑ: Τα εργαλεία του ΕΣΠΑ 2021 – 2027 ως μοχλός περιφερειακής ανάπτυξης,  Εταιρείες Startups και Καινοτομία ως δυναμική αντίδρασης στο εσωτερικό Brain Drain,  Ελλάδα 2.0: Το μεγάλο στοίχημα του Green & Smart,  Ψηφιακή Μετάβαση & Ηλεκτρονικός Τύπος: Ενημέρωση & Fake News – Κίνδυνοι και Προοπτικές,  Η κοινωνία των πολιτών στην πράσινη & ψηφιακή μετάβαση,  Τα ψηφιακά μέσα στην υπηρεσία της αντιμετώπισης της κλιματικής κρίσης,  Digital & Green καταλύτης για την τουριστική ανάπτυξη,  Ψηφιακά εργαλεία & Ηλεκτροκίνηση στην βιωσιμότητα της πράσινης οικονομίας,  Στο βίντεο που ακολουθεί μπορείτε να παρακολουθήσετε το livestreaming των δύο ημερών του συνεδρίου όπως πραγματοποιήθηκε.
       
       
      Περισσότερα...

      483 • 0

    14. webTV

      Το πρώτο βίντεο ανάλυσης 8k από τον βυθισμένο Τιτανικό

      Engineer

      Μια ομάδα αποστολών κατέγραψε τα υψηλότερης ποιότητας πλάνα του Τιτανικού, του εμβληματικού επιβατηγού πλοίου που βυθίστηκε το 1912 κατά τη διάρκεια του παρθενικού του ταξιδιού.
      Το υλικό, το οποίο είναι το πρώτο και μοναδικό στον κόσμο βίντεο 8Κ του υποβρύχιου ναυαγίου, δείχνει “εκπληκτικές λεπτομέρειες” που θα βοηθήσουν τους θαλάσσιους αρχαιολόγους να μελετήσουν περαιτέρω τον ρυθμό αποσύνθεσης του Τιτανικού, δήλωσε ο Στόκτον Ρας, πρόεδρος της OceanGate Expeditions, του οργανισμού που βρίσκεται πίσω από την αποστολή.
      Θα υποστηρίξει επίσης τους επιστήμονες στον εντοπισμό της θαλάσσιας ζωής που ευδοκιμεί μέσα και γύρω από το ναυάγιο, το οποίο βρίσκεται σε βάθος περίπου 12. 500 ποδών, σύμφωνα με δελτίο τύπου.

      Το “αβύθιστο” πλοίο
      Τα πλάνα της ομάδας Titanic 2022 Expedition έχουν ήδη οδηγήσει τους ειδικούς στον εντοπισμό νέων εκπληκτικών λεπτομερειών σχετικά με τον Τιτανικό.
      “Για παράδειγμα, δεν είχα δει ποτέ το όνομα του κατασκευαστή της άγκυρας, Noah Hingley & Sons Ltd. , στην αριστερή άγκυρα”, δήλωσε ο Rory Golden, ειδικός στον Τιτανικό στην OceanGate Expeditions, σύμφωνα με το δελτίο τύπου. “Μελετώ το ναυάγιο εδώ και δεκαετίες και έχω πραγματοποιήσει πολλές καταδύσεις και δεν θυμάμαι να έχω δει άλλη εικόνα που να δείχνει αυτό το επίπεδο λεπτομέρειας”, συνέχισε ο Golden.

      “Είναι συναρπαστικό το γεγονός ότι, μετά από τόσα χρόνια, μπορεί να έχουμε ανακαλύψει μια νέα λεπτομέρεια που δεν ήταν τόσο προφανής με τις προηγούμενες γενιές τεχνολογιών κάμερας”.
      Ο Golden είπε ότι ένα από τα “πιο εκπληκτικά αποσπάσματα” του υλικού δείχνει έναν από τους μονόκλινους λέβητες που έπεσαν στον πυθμένα του ωκεανού όταν ο Τιτανικός χωρίστηκε στα δύο.
      “Ειδικότερα, ήταν ένας από τους λέβητες με μονό άκρο που εντοπίστηκαν για πρώτη φορά όταν εντοπίστηκε το ναυάγιο του Τιτανικού το 1985”, πρόσθεσε.

      Οι αναφορές αργότερα υπέθεσαν ότι χρειάστηκαν περίπου έξι λεπτά για να φτάσει το τμήμα της πλώρης, που πιθανότατα ταξίδευε με περίπου 30 μίλια την ώρα, στον πυθμένα του ωκεανού, σύμφωνα με την Britannica. com, όπου βρισκόταν για 110 χρόνια.

      Κατασκευασμένος στο ναυπηγείο Harland & Wolff στο Μπέλφαστ της Βόρειας Ιρλανδίας, ο πολυτελής Τιτανικός, μήκους 882,5 ποδιών, ήταν το μεγαλύτερο πλοίο όλων των εποχών. Κατασκευάστηκε με μια σειρά από πόρτες διαμερισμάτων που μπορούσαν να κλείσουν εάν η πλώρη παραβιαζόταν και θεωρήθηκε αβύθιστο, αναφέρει η Britannica. com.
      Στα πλάνα διακρίνονται και άλλες λεπτομέρειες, όπως ο γερανός που χρησιμοποιήθηκε για την τοποθέτηση μιας άγκυρας 15 τόνων και ένας βραχίονας που ήταν αρχικά συνδεδεμένος με το κατεστραμμένο πλέον κύριο κατάρτι του πλοίου.
      “Αργότερα στο βίντεο, βλέπετε τρεις στρογγυλές κατασκευές κατά μήκος του εσωτερικού του κιγκλιδώματος”, δήλωσε ο PH Nargeolet, βετεράνος δύτης του Τιτανικού, σύμφωνα με το δελτίο τύπου.

      Στα πλάνα φαίνονται επίσης μικρά πράσινα φώτα από το σύστημα κλιμάκωσης λέιζερ, το οποίο επέτρεψε στην ομάδα αποστολής να υπολογίσει το μέγεθος των αντικειμένων που έβλεπε μέσω των καμερών και της κύριας θύρας θέασης του υποβρύχιου Τιτάνα.

      Το Titan, με πέντε μέλη πληρώματος στο σκάφος, είναι το μοναδικό υποβρύχιο στον κόσμο που καταδύεται σε μεγάλα βάθη. Ένας εκπρόσωπος της OceanGate Expeditions δήλωσε στο Insider ότι ο οργανισμός συνεργάστηκε με τη NASA για το σχεδιασμό και τη μηχανική του.
      Με την αποστολή του 2022 για τον Τιτανικό να έχει πλέον ολοκληρωθεί, η OceanGate Expeditions σχεδιάζει ήδη το επόμενο ταξίδι στο ναυάγιο. Θα ξεκινήσει τον Μάιο του 2023 και θα καταγράψει νέο υλικό.
      Περισσότερα...

      1883 • 0

    15. webTV

      Ξενοδοχείο οι πρώην γυναικείες φυλακές στο Σαρλότενμπουργκ του Βερολίνου

      Engineer

      Σε ξενοδοχείο υπό την επωνυμία "Wilmina" μετατράπηκαν πρώην γυναικείες φυλακές στο Βερολίνο. Το ακίνητο είναι δυναμικότητας 44 δωματίων σε πέντε ορόφους συμπεριλαμβανομένου ενός ρετιρέ.
      Συγκεκριμένα, δύο ξεχασμένες για δεκαετίες αρχιτεκτονικές δομές του 19ου αιώνα, στο Σαρλότενμπουργκ του Βερολίνου, "μεταμορφώθηκαν" σε ξενοδοχείο Wilmina από το αρχιτεκτονικό γραφείο Grüntuch Ernst Architects.
      Το πρώην δικαστήριο που βλέπει στην οδό Kantstraße φιλοξενεί τη ρεσεψιόν του ξενοδοχείου και την προσωρινή αίθουσα τέχνης Amtsalon. Προέκταση στην οποία στεγάζεται το εστιατόριο του Wilmina συνδέει το πρώην δικαστήριο με τα σε διάταξη «Πι» κελιά των φυλακών· 44 δωμάτια σε πέντε ορόφους, συμπεριλαμβανομένου ενός ρετιρέ. 
      Το γερμανικό αρχιτεκτονικό γραφείο πρόσθεσε επίσης βεράντα στην οροφή δίπλα στο ρετιρέ καθώς και μια βιβλιοθήκη, ένα μπαρ, ένα σπα και ένα γυμναστήριο. Τα εσωτερικά σχεδιάστηκαν με σεβασμό στην αρχιτεκτονική των κτηρίων και αποκαλύπτουν ίχνη της πρώην χρήσης τους .





      Περισσότερα...

      768 • 0

    16. webTV

      Piraeus Tower: Η πορεία των εργασιών για τη νέα όψη στον Πύργο του Πειραιά

      Engineer

      Προχωρούν οι εργασίες στον Πύργο του Πειραιά (Piraeus Tower), όπως δείχνει και το νέο video που δημοσιοποίησε η Dimand Real Estate.
      Αυτή τη στιγμή βρίσκονται σε εξέλιξη οι προεργασίες για τη νέα όψη του Πύργου.
      Το νέος Πύργος του Πειραιά, που θα μετονομαστεί σε Piraeus Tower, αναμένεται να έχει ολοκληρωθεί τον Ιούνιο του 2023.
      Ο Πύργος του Πειραιά με 22 ορόφους και ύψος 88μ. θα είναι ο πρώτος ψηφιακός και βιοκλιματικός ουρανοξύστης της Ελλάδας που θα λάβει την ανώτατη πιστοποίηση Platinum, κατά το διεθνές πρότυπο αειφόρου ανάπτυξης LEED (Leadership in Energy and Environmental Design).
      Το έργο προορίζεται για χρήση γραφείων, εμπορικών καταστημάτων και χώρων εστίασης σε συνολική δομημένη επιφάνεια 34.623,74 τ.μ..
       
      Περισσότερα...

      1308 • 0

    17. webTV

      Επιστήμονες του MIT πιστεύουν ότι ανακάλυψαν πώς να αντιστρέψουν πλήρως την κλιματική αλλαγή

      GTnews

      Οι επιστήμονες στο MIT πιστεύουν ότι ίσως βρήκαν επιτέλους έναν τρόπο να αντιστρέψουν την κλιματική αλλαγή. Ή, τουλάχιστον, για να βοηθήσουν ώστε να περιοριστεί κάπως το πρόβλημα, επισημαίνει ο ιστότοπος bgr.com που εστιάζει σε επιστημονικά επιτεύγματα και ειδήσεις. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει, η ιδέα περιστρέφεται σε μεγάλο βαθμό γύρω από τη δημιουργία και την ανάπτυξη φυσαλίδων πυριτίου που μοιάζουν με λεπτό φιλμ.
      Οι «διαστημικές φυσαλίδες» όπως τις αποκαλούν (οι επιστήμονες), θα ενώνονταν μεταξύ τους σαν μία σχεδία. Μόλις αναπτυχθεί αυτή στο διάστημα θα έχει περίπου το ίδιο μέγεθος με τη Βραζιλία. Οι φυσαλίδες θα λειτουργούσαν στη συνέχεια σαν ένα επιπλέον ρυθμιστικό φίλτρο, έναντι της επιβλαβούς ηλιακής ακτινοβολίας που προέρχεται από τον Ήλιο.
      Ο στόχος με αυτές τις νέες «διαστημικές φυσαλίδες» θα ήταν η χαλάρωση ή ακόμα και η αντιστροφή της κλιματικής αλλαγής. Η Γη έχει δει αυξανόμενες θερμοκρασίες τους τελευταίους αρκετούς αιώνες. Στην πραγματικότητα, η NASA περιγράφει λεπτομερώς πώς έχει αλλάξει η παγκόσμια θερμοκρασία με τα χρόνια. Τώρα, βλέπουμε τεράστια «στόματα στην κόλαση» να ανοίγουν.
      Η «πηγή» της ιδέας
      Υπάρχει, επίσης, το γεγονός ότι οι επιστήμονες μόλις ανακάλυψαν μια ακόμη τρύπα στο στρώμα του όζοντος της Γης. Ως εκ τούτου, η εύρεση τρόπων για τη χαλάρωση ή την αναστροφή της κλιματικής αλλαγής εξακολουθεί να αποτελεί υψηλή προτεραιότητα για πολλούς. Αυτό το νέο σχέδιο βασίζεται σε μια ιδέα που προτάθηκε για πρώτη φορά από τον αστρονόμο Roger Angel, o οποίος αρχικά πρότεινε τη χρήση ενός «σύννεφου» από μικρά διαστημόπλοια για την προστασία της Γης από την ακτινοβολία του Ήλιου.
      Οι ερευνητές στο MIT έχουν υιοθετήσει την ίδια βασική ιδέα και τη βελτίωσαν, ωστόσο αντικαθιστώντας τα διαστημόπλοια με φουσκωτές φυσαλίδες πυριτίου. Το να μπορέσουμε να αντιστρέψουμε την κλιματική αλλαγή θα ήταν ένα τεράστιο βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση.
      Ωστόσο, η θωράκιση της Γης από την ακτινοβολία του Ήλιου θα ήταν μόνο ένα μέρος της λύσης. Θα πρέπει ακόμα να περιορίσουμε και άλλα πράγματα.

      Πώς θα θωρακίσουν τη Γη οι φυσαλίδες;
      Αλλά πώς ακριβώς προστατεύει μια «σχεδία» διαστημικών φυσαλίδων τη Γη από την ακτινοβολία του Ήλιου;
      H βασική ιδέα απαιτεί την αποστολή των φυσαλίδων σε συγκεκριμένο σημείο έξω από την ατμόσφαιρα: στο λεγόμενο «Σημείο Λαγκράνζ». Αυτή είναι η τοποθεσία ακριβώς μεταξύ της Γης και του Ήλιου όπου η βαρύτητα «μηδενίζει» καθώς η έλξη του Ήλιου αντισταθμίζει την βαρύτητα της Γης. Ως εκ τούτου, οι διαστημικές φυσαλίδες θα μπορούσαν θεωρητικά να «επιπλέουν» χωρίς μεγάλη έλξη από κανένα σώμα.
      Οι ερευνητές ισχυρίζονται ότι πιθανότατα θα χρειαστεί ακόμα να στείλουμε κάποιο είδος διαστημικού σκάφους εκεί έξω για να βοηθήσουμε να μείνουν τα πράγματα σε καλό δρόμο. Ωστόσο, θα μπορούσε να μας δώσει μια καλή ευκαιρία να αντιστρέψουμε την κλιματική αλλαγή ή τουλάχιστον να επιβραδύνουμε τις αλλαγές.
      Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι το MIT δεν το βλέπει ως εναλλακτική λύση στις τρέχουσες προσπάθειες και στα μέτρα που λαμβάνονται σε παγκόσμιο επίπεδο. Αντίθετα, είναι μια εφεδρική λύση που προορίζεται να βοηθήσει εάν τα πράγματα ξεφύγουν από τον έλεγχο.
       
      Περισσότερα...

      1638 • 4

    18. webTV

      Ξυλουργοί ξαναχτίζουν την Παναγία των Παρισίων με μεσαιωνικές τεχνικές

      Engineer

      Βρισκόμαστε το κάστρο Γκεντελόν το 1253 μΧ και ο ανήλικος ευγενής, Γκίλμπερτ Κουρτενέι, έχει φύγει για να πολεμήσει στις Σταυροφορίες, αφήνοντας τη σύζυγό του υπεύθυνη για τους εργάτες που χτίζουν το νέο σπίτι της οικογένειας: έναν ταπεινό πύργο που αρμόζει στην κοινωνική του θέση ως απλός ιππότης στην υπηρεσία του βασιλιά Λουδοβίκου ΙΧ.
      Πίσω στον χρόνο, σήμερα, σε ένα δασικό ξέφωτο στη βόρεια Βουργουνδία, η ιστορία ξαναδημιουργείται υπό τον ήχο της σμίλης πάνω στην πέτρα και του τσεκουριού πάνω στο ξύλο, καθώς οι τεχνίτες του 21ου αιώνα μαθαίνουν και τελειοποιούν τις ξεχασμένες μεσαιωνικές δεξιότητες.
      Το έργο Guédelon σχεδιάστηκε ως μια άσκηση «πειραματικής αρχαιολογίας» πριν από 25 χρόνια. Το χτίσιμο γίνεται προς τα πάνω (δεν σκάβουν θεμέλια) χρησιμοποιώντας μόνο τα εργαλεία και τις μεθόδους που υπήρχαν στον Μεσαίωνα και, όπου είναι δυνατόν, υλικά που προέρχονται από την περιοχή. Τώρα, σε μια απρόβλεπτη τροπή της μοίρας, το Guédelon παίζει ζωτικό ρόλο στην αποκατάσταση της δομής και της ψυχής του καθεδρικού ναού της Παναγίας των Παρισίων.
      Ο επιβλητικός καθεδρικός ναός του Παρισιού του 13ου αιώνα, μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς, καταστράφηκε από πυρκαγιά τον Απρίλιο του 2019, ενώ διαλύθηκε η πολύπλοκη δομή της οροφής του, γνωστή ως La Forêt λόγω του μεγάλου αριθμού δέντρων που χρησιμοποιήθηκαν στην κατασκευή του. Η ευρέως διαδεδομένη άποψη ήταν ότι θα ήταν αδύνατο να ξαναχτιστεί όπως ήταν.
      Photo: Wikipedia Commons «Ο σκελετός της οροφής ήταν εξαιρετικά εξελιγμένος, χρησιμοποιώντας τεχνικές που ήταν προηγμένες για τον 12ο και 13ο αιώνα», λέει στον Observer ο Frédéric Épaud, ειδικός στην ξυλουργική τέχνη του μεσαίωνα.
      «Μετά την πυρκαγιά, πολλοί άνθρωποι έλεγαν ότι θα χρειάζονταν χιλιάδες δέντρα και ότι δεν είχαμε αρκετά από τα κατάλληλα, και ότι το ξύλο θα έπρεπε να αποξηρανθεί για χρόνια, ενώ κανείς δεν ήξερε καν πώς να φτιάξει δοκάρια όπως τα έκαναν στον Μεσαίωνα. Είπαν ότι ήταν αδύνατο. Αλλά ξέραμε ότι μπορούσε να γίνει, επειδή το πείραμα Guédelon το κάνει εδώ και χρόνια».
      Ορισμένες από τις εταιρείες που υπέβαλλαν προσφορά για το έργο της Παναγίας των Παρισίων έχουν ήδη προσλάβει ξυλουργούς που εκπαιδεύτηκαν στο Guédelon, και αναμένεται να πάρουν κι άλλους από το ξέφωτο της Βουργουνδίας, 200 χιλιόμετρα κάτω από τον αυτοκινητόδρομο du Soleil στο Παρίσι.
      Μπορεί να είναι πιο γρήγορο και φθηνότερο να φτιαχτούν ξύλινα δοκάρια στο πριονιστήριο – μιας και ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν υποσχέθηκε να επαναλειτουργήσει ο κατεστραμμένος καθεδρικός ναός το 2024 – αλλά ούτε ένας στο Guédelon δεν πιστεύει ότι πρέπει να γίνει με αυτόν τον τρόπο.
      Ο Stéphane Boudy εργάζεται πάνω στις μεσαιωνικές τεχνικές του ξύλου από το 1999. Ο Boudy, 51 ετών, εκπαιδεύτηκε ως αρτοποιός και στη συνέχεια ως ηλεκτρολόγος, μέχρι να ανακαλύψει την κλίση του στο Guédelon. Εξηγεί πώς η χειροποίητη σφυρηλάτηση κάθε δοκού -ένα ενιαίο κομμάτι από ένα μόνο δέντρο- σέβεται την «καρδιά» του πράσινου ξύλου που του δίνει τη δύναμη και την αντοχή του.
      «Έχουμε 25 χρόνια εμπειρίας στην κοπή, τον τετραγωνισμό και το τεμάχισμα ξύλου με το χέρι», λέει. «Αυτό κάνουμε κάθε μέρα εδώ και 25 χρόνια. Αν δεν υπήρχε αυτό το μέρος, ίσως οι ειδικοί να έλεγαν: “όχι, δεν είναι δυνατόν να αναπαραχθεί η οροφή της Παναγίας των Παρισίων”. Εμείς δείξαμε ότι γίνεται»
      «Δεν πρόκειται απλώς για νοσταλγία. Αν η οροφή της Παναγίας των Παρισίων άντεξε 800 χρόνια, είναι εξαιτίας αυτού. Δεν υπάρχει καρδιά στο ξύλο του πριονιστηρίου», λέει.
      Η Maryline Martin είναι συνιδρύτρια του προγράμματος Guédelon που προσελκύει περίπου 300.000 επισκέπτες (με εισιτήριο) κάθε χρόνο και παρουσιάστηκε το 2014 σε σειρά ντοκιμαντέρ του BBC, Secrets of the Castle. Λέει ότι ο σιδηρουργός του κάστρου έχει αναλάβει να κατασκευάσει τα τσεκούρια που θα κόψουν το ξύλο για την Παναγία των Παρισίων, και οι ξυλουργοί του αναμένεται να εκπαιδεύσουν άλλους για να εργαστούν στον καθεδρικό ναό.
      «Είναι σημαντικό για εμάς το γεγονός ότι η Παναγία των Παρισίων θα αποκατασταθεί από πολλούς που έμαθαν το επάγγελμά τους στο Guédelon. Είμαστε μια ιδιωτική επιχείρηση χαμένη στο δάσος μας που δεν λαμβάνει δημόσια χρήματα. Συνεργαζόμαστε με πολλούς κρατικούς ερευνητικούς φορείς, αλλά κάποιοι μας διέγραψαν ως θεματικό πάρκο», λέει.
      «Τώρα, μετά από 25 χρόνια, είμαστε οι μόνοι που μπορούμε να καταλάβουμε και να κάνουμε αυτό που πρέπει να γίνει αποκαλύπτοντας ότι δεν έχουμε πουλήσει την ψυχή μας στο διάβολο. Οι άνθρωποί μας θα εργάζονται στην Παναγία των Παρισίων με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, αλλά γιατί να πάμε στο Παρίσι; Θα συνεχίσουμε εδώ το έργο του 13ου αιώνα».
      Ο Florian Renucci, ο υπεύθυνος του εργοταξίου Guédelon και φιλόσοφος που έγινε αρχιμάστορας, έχει ήδη κληθεί να επιβλέψει την εκπαίδευση των τεχνιτών που αναμένεται να εργαστούν στην Παναγία των Παρισίων.
      «Το μόνο που ακούσαμε ξανά και ξανά μετά την πυρκαγιά της Παναγίας των Παρισίων ήταν ότι δεν ήταν δυνατόν να ανακατασκευαστεί η οροφή όπως πριν. Δεν υπήρχε ξύλο, δεν υπήρχε savoir faire – ήταν ένα επιχείρημα που χρησιμοποιούσαν οι εκμοντερνιστές. Εμείς δείξαμε ότι μπορεί να γίνει και ότι ξέρουμε πώς να το κάνουμε», λέει.
       
      Ο Épaud είναι μέλος της επιστημονικής επιτροπής στο Guédelon και της επιτροπής που επιβλέπει την ανοικοδόμηση της Παναγίας των Παρισίων, καθώς και μέλος του Εθνικού Κέντρου Επιστημονικής Έρευνας (CNRS), του εθνικού ερευνητικού φορέα της Γαλλίας. Λέει ότι η επιστροφή για την οικοδόμηση του μέλλοντος δεν είναι απλώς νοσταλγία.
      «Έχω μελετήσει την τεχνική του 13ου αιώνα για πολλά χρόνια και, αν σεβαστούμε την εσωτερική μορφή του δέντρου, τα δοκάρια θα αντέξουν για 800 χρόνια. Το Guédelon είναι το μοναδικό μέρος στη Γαλλία, και πιστεύω και στην Ευρώπη, όπου δουλεύουν αυτού του είδους τη δομή της στέγης από ξύλο. Όλοι όσοι δεν πίστευαν ότι αυτό είναι δυνατό, δεν γνώριζαν για το Guédelon».
      Ο ίδιος προσθέτει: «Αλλά δεν πρέπει να βιαζόμαστε. Η επιμονή του Μακρόν να ανοίξει ο καθεδρικός ναός μέχρι το 2024 είναι ηλίθια. Μιλάμε για έναν καθεδρικό ναό, δεν βιαζόμαστε και έχουμε τα χρήματα για να το κάνουμε με τον σωστό τρόπο. Αν βιαστούμε, υπάρχει ο κίνδυνος να γίνει άσχημα και να χαθεί κάτι. Δυστυχώς, φοβάμαι ότι ο Μακρόν δεν το καταλαβαίνει αυτό».
      in.gr με στοιχεία από theguardian.com
      Περισσότερα...

      2172 • 0

    19. webTV

      Η ξηρασία στην Σερβία έφερε στην επιφάνεια Γερμανικά πλοία του Β' Π.Π. στο Δούναβη

      Engineer

      Η μείωση της στάθμης στον ποταμό Δούναβη είχε ως αποτέλεσμα να φανούν στην επιφάνεια τα απομεινάρια δεκάδων γερμανικών πολεμικών πλοίων που βυθίστηκαν κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
      Τα είκοσι αυτά πλοία που εμφανίστηκαν στο σημείο του ποταμού που είναι κοντά στην πόλη Πράχοβο της Ανατολικής Σερβίας, ήταν γεμάτα με εκρηκτικά και είναι κάποια από τα εκατοντάδες που βυθίστηκαν στον Δούναβη το 1944, καθώς ο γερμανικός στόλος της Μαύρης Θάλασσας υποχωρούσε μπροστά στην προέλαση των σοβιετικών δυνάμεων.
       Μάλιστα, λόγω των τόνων πυρομαχικών κι εκρηκτικών που περιέχουν θεωρείται ότι συνιστούν κίνδυνο για τη ναυσιπλοΐα, ενώ η εμφάνισή τους χτυπά καμπανάκι κινδύνου για την χειρότερη ξηρασία εδώ και χρόνια στην Ευρώπη  αφού η στάθμη του Δούναβη έφτασε σε ένα από τα χαμηλότερα επίπεδα που έχει καταγραφεί ποτέ εδώ και έναν αιώνα. 
      «Ο γερμανικός στολίσκος άφησε πίσω του μια οικολογική καταστροφή που απειλεί εμάς, τους κατοίκους του Πράχοβο», σχολίασε ο 74χρονος Βέλιμιρ Τραϊλοβιτς. Ένας συνταξιούχος κάτοικος της πόλης ο οποίος έχει γράψει και βιβλίο για τα πλοία αυτά εξαιτίας των οποίων το πλωτό τμήμα του Δούναβη έχει περιοριστεί στα 100 μέτρα, από τα 180 προηγουμένων ετών.
      Τον Μάρτιο, η σερβική κυβέρνηση προκήρυξε διαγωνισμό για τον καθαρισμό του ποταμού και την απομάκρυνση των πυρομαχικών και των εκρηκτικών με το κόστος να εκτιμάται ότι θα ανέλθει στα 29 εκατομμύρια ευρώ.
       
      Εικόνες από Reuters: https://www.reuters.com/world/europe/low-water-levels-danube-reveal-sunken-ww2-german-warships-2022-08-19/



      Περισσότερα...

      1211 • 0

    20. webTV

      Aνέβηκε η μέση στάθμη της θάλασσας κατά 10 εκατοστά τα τελευταία 30 χρόνια

      Engineer

      Πριν από τριάντα χρόνια, επιστήμονες και μηχανικοί εκτόξευσαν έναν νέο δορυφόρο για να μελετήσουν την άνοδο της στάθμης της θάλασσας με την πάροδο του χρόνου, μια μελέτη που κάποτε μπορούσε να γίνει μόνο από όργανα μέτρησης στις ακτές. Το TOPEX/Poseidon εκτοξεύτηκε στο διάστημα στις 10 Αυγούστου 1992 και ξεκίνησε μια καταγραφή δεδομένων 30 ετών για το ύψος της επιφάνειας των ωκεανών σε όλο τον κόσμο. Οι παρατηρήσεις έχουν επιβεβαιώσει σε παγκόσμια κλίμακα αυτό που οι επιστήμονες είδαν προηγουμένως από την ακτογραμμή: η μέση στάθμη της θάλασσας ανεβαίνει και ο ρυθμός επιταχύνεται συνεχώς.
      Οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι η παγκόσμια μέση στάθμη της θάλασσας —που φαίνεται στο γραμμικό διάγραμμα πάνω— έχει αυξηθεί κατά 10,1 εκατοστά από το 1992. Τα τελευταία 140 χρόνια, οι δορυφόροι και οι μετρητές παλίρροιας δείχνουν ότι η παγκόσμια στάθμη της θάλασσας έχει αυξηθεί 21 έως 24 εκατοστά.
      Ξεκινώντας με το TOPEX/Poseidon, η NASA και οι συνεργαζόμενες διαστημικές υπηρεσίες έχουν εκτοξεύσει μια σειρά δορυφόρων που χρησιμοποιούν ραντάρ υψομετρίας για την παρακολούθηση της τοπογραφίας της επιφάνειας του ωκεανού – ουσιαστικά, το κατακόρυφο σχήμα και το ύψος του ωκεανού. Τα υψομετρικά ραντάρ στέλνουν συνεχώς παλμούς ραδιοκυμάτων (μικροκύματα) που αντανακλώνται από την επιφάνεια του ωκεανού πίσω προς τον δορυφόρο. Τα όργανα υπολογίζουν τον χρόνο που χρειάζεται για να επιστρέψει το σήμα, ενώ παράλληλα παρακολουθούν την ακριβή θέση του δορυφόρου στο διάστημα. Από αυτό, οι επιστήμονες εξάγουν το ύψος της επιφάνειας της θάλασσας ακριβώς κάτω από τον δορυφόρο.
      Από το 1992, πέντε αποστολές με παρόμοια υψόμετρα έχουν επαναλάβει την ίδια τροχιά κάθε 10 ημέρες: TOPEX/Poseidon (1992 έως 2006), Jason-1 (2001 έως 2013), το Ocean Surface Topography Mission/Jason-2 (2008 έως 2019), Jason-3 (2016 έως σήμερα) και Sentinel-6 Michael Freilich (2020 έως σήμερα). Οι αποστολές δημιουργήθηκαν μέσω διαφόρων συνεργασιών μεταξύ της NASA, του γαλλικού Centre National d’Etudes Spatiales (CNES), του Ευρωπαϊκού Οργανισμού για την Εκμετάλλευση Μετεωρολογικών Δορυφόρων (EUMETSAT), του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) και της Εθνικής Υπηρεσίας Ωκεανών και Ατμόσφαιρας των ΗΠΑ. (NOAA).
      Μαζί, οι ομάδες της αποστολής έχουν συγκεντρώσει ένα ενοποιημένο αρχείο τοπογραφίας ωκεανών που ισοδυναμεί με το έργο μισού εκατομμυρίου μετρητών παλίρροιας. Οι επιστήμονες συσσώρευσαν και επιβεβαίωσαν ένα αρχείο δεδομένων που είναι πλέον αρκετά μεγάλο και ευαίσθητο για να ανιχνεύσει τις παγκόσμιες και περιφερειακές αλλαγές της στάθμης της θάλασσας πέρα από τους εποχιακούς, ετήσιους και δεκαετούς κύκλους που συμβαίνουν φυσικά.
      «Με δεδομένα 30 ετών, μπορούμε επιτέλους να δούμε τι τεράστιο αντίκτυπο έχουμε στο κλίμα της Γης», δήλωσε ο Josh Willis, ωκεανογράφος στο Jet Propulsion Laboratory και επιστήμονας του έργου της NASA για το Sentinel-6 Michael Freilich. «Η άνοδος της στάθμης της θάλασσας που προκαλείται από την ανθρώπινη παρέμβαση στο κλίμα επισκιάζει τώρα τους φυσικούς κύκλους. Και συμβαίνει όλο και πιο γρήγορα κάθε δεκαετία».
      Το γράφημα  στην κορυφή του άρθρου δείχνει τις παγκόσμιες τάσεις στη στάθμη της θάλασσας όπως παρατηρήθηκαν από το 1993 έως το 2022 από το TOPEX/Poseidon, τις τρεις αποστολές Jason και τον Sentinel-6 Michael Freilich. Σημειώστε τις χωρικές διακυμάνσεις στον ρυθμό ανόδου της στάθμης της θάλασσας, με ορισμένα μέρη του ωκεανού να ανεβαίνουν ταχύτερα (που απεικονίζονται με κόκκινο και βαθύ πορτοκαλί) από τον παγκόσμιο ρυθμό. Πολλές από τις ανωμαλίες αντικατοπτρίζουν μακροπρόθεσμες αλλαγές στα ωκεάνια ρεύματα και τη διανομή θερμότητας.
      Τα δεδομένα υψομετρίας δείχνουν επίσης ότι ο ρυθμός ανόδου της στάθμης της θάλασσας επιταχύνεται. Κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα, η παγκόσμια μέση στάθμη της θάλασσας αυξήθηκε κατά περίπου 1,5 mm ανά έτος. Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, ήταν περίπου 2,5 mm ετησίως. Την τελευταία δεκαετία, το ποσοστό αυξήθηκε στα 3,9 mm ετησίως.
      Οι υψηλές και χαμηλές τιμές κάθε χρόνο προκαλούνται από την ανταλλαγή νερού μεταξύ ξηράς και θάλασσας. «Η χειμερινή βροχή και η χιονόπτωση στο βόρειο ημισφαίριο μετατοπίζουν το νερό από τον ωκεανό στη στεριά και χρειάζεται λίγος χρόνος για να απορροή πίσω στους ωκεανούς», σημείωσε ο κ.Willis. «Αυτό το φαινόμενο προκαλεί συνήθως περίπου 1 cm άνοδο και πτώση κάθε χρόνο, με λίγο περισσότερο ή λιγότερο κατά τη διάρκεια των ετών Ελ Νίνιο και Λα Νίνια. Είναι κυριολεκτικά σαν τον καρδιακό παλμό του πλανήτη».
      Ενώ μερικά χιλιοστά ανόδου της στάθμης της θάλασσας ετησίως μπορεί να φαίνονται μικρά, οι επιστήμονες εκτιμούν ότι κάθε 2,5 cm ανόδου της στάθμης της θάλασσας μεταφράζεται σε 2,5 μέτρα παραλίας που χάνονται κατά μήκος της μέσης ακτής. Σημαίνει επίσης ότι οι υψηλές παλίρροιες και οι καταιγίδες μπορούν να ανυψώσουν τον ωκεανό τοπικά ακόμη πιο ψηλά, προκαλώντας περισσότερες παράκτιες πλημμύρες, ακόμη και τις ηλιόλουστες μέρες. Σε μια έκθεση που εκδόθηκε τον Φεβρουάριο του 2022, Αμερικανοί επιστήμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι μέχρι το 2050 η στάθμη της θάλασσας κατά μήκος των ακτών των ΗΠΑ θα μπορούσε να ανέβει μεταξύ 25 και 30 cm πάνω από τα σημερινά επίπεδα.
      «Αυτό που ξεχωρίζει από το αρχείο δορυφορικής υψομετρίας είναι ότι η άνοδος τα τελευταία 30 χρόνια είναι περίπου δέκα φορές μεγαλύτερη από τη φυσική ανταλλαγή νερού μεταξύ ωκεανού και ξηράς σε ένα χρόνο», είπε ο Willis. «Με άλλα λόγια, η άνοδος της παγκόσμιας στάθμης της θάλασσας που προκαλείται από τον άνθρωπο είναι τώρα δέκα φορές μεγαλύτερη από τους φυσικούς κύκλους».
      Πηγή: NASA, Φωτογραφία NASA/Saskia Madlener
      Περισσότερα...

      555 • 3

    21. webTV

      Η καταιγίδα στην Αθήνα από το timelapse video του Εθνικού Αστεροσκοπείου - Ανιχνεύθηκαν 700 κεραυνοί

      GTnews

      Ισχυρή καταιγίδα εκδηλώθηκε στα βόρεια τμήματα του λεκανοπεδίου της Αττικής τις μεσημβρινές ώρες της Δευτέρας 22 Αυγούστου 2022 η οποία και καταγράφηκε από τις κάμερες του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών/meteo.gr στην Πεντέλη όπως φαίνεται και στο βίντεο παρακάτω.
      48.3 mm βροχής και 700 κεραυνοί
      Σύμφωνα με δεδομένα από το πυκνό δίκτυο αυτόματων μετεωρολογικών σταθμών του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών/meteo.gr, το μεγαλύτερο ύψος βροχής στην Αττική καταγράφηκε στον μετεωρολογικό σταθμό στο Τατόι όπου σημειώθηκαν 48.2 mm σε χρονικό διάστημα μικρότερο από 90 λεπτά, ενώ στην ευρύτερη περιοχή το σύστημα καταγραφής κεραυνών Ζεύς ανίχνευσε περισσότερους από 700 κεραυνούς. 
      Περισσότερα...

      743 • 0

×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.