m@rios

Μάλλον δεν ξέρεις τι σου γίνεται. Τα τελευταία 4 χρόνια στα MSc του Imperial οι απόφοιτοι ελληνικών πανεπιστημίων παίνρουν χαλαρά distinction, το έχω ζήσει και το ζω ακόμα από μέσα. Αυτοί που κόβονται είναι απόφοιτοι αγγλικών πανεπιστημίων ή από άσχετες σχολές (οκ δεν είναι περέργο ένας φυσικός να κοπεί στο μάστερ, ας μην πήγαινε). Από τους συμφοιτητές μου αποφοίτους αγγλικών πανεπιστημίων υπήρχαν ελάχιστοι καλοί (συγκεκριμένα ένα παιδί από Leeds) και οι άλλοι από μέτριοι ως απαράδεκτοι. Μέτριο απόφοιτο ελληνικού πανε[ιστημίου δεν είδα (υπάρχουν αλλά δεν βγάζουν το 7,...+ που α[αιτείται για να τους δεχτούν). Έχω δει κάτι φοιτητές με first class honours από Surrey και City που πραγματικά απόρησα πώς θα ήταν οι αντίσοιχοι του Βrighton και του South Bank. Btw μιλάω καθημερινά με ανθρώπους του Imperial από καθηγητές μέχρι γραμματείς κλπ. Και κάτι τελευταίο.Αν και δεν με αφορά καθότι κόπηκα σε 2 μόνο μαθήματα (1 φορά στο καθένα) στα 5 χρόνια σπουδών μου, στην Ελλάδα το <5 είναι fail, στην Αγγλία με >40% σε κάποιο μάθημα είσαι οκ αν βγάζεις προβιβάσιμο μέσο όρο, και υπό προυποθέσεις και το 35% αρκεί. Ξέρεις αλήθεια πόσα άτομα που κόβονται με 4 και 4,5 θα περνούσαν με το αγγλικό σύστημα? Για αυτό που που έχεις δίκαιο είναι το κακό όνομα που έχουμε για θέματα προσπάθειας αντιγραφής σε εξετάσεις. Επίσης είναι δυσνόητος ο συλλογίσμος: "'εδωσα εξετάσεις, απέτυχα και προτίμησα να σπουδάσω αντί να ασχολούμαι με τον μαο στα ελληνικά απνεπιστήμια" Για να απαξιώνεις κάτι πρέπει πρώτα να μπορείς να το κάνεις.

1)Πήγες να σπυδάσεις με δεδομένες συνθήκες, κανείς δεν σου υποσχέθηκε ότι θα είναι εύκολη η διαδικασία αναγνωρισης. 2)Εδώ συμφωνούμε. Όντως οι εξετάσεις για chartership είναι εξετάσεις, του ΤΕΕ είναι μια φιλική συζήτηση όπου για να κοπείς πρέπει να δείρεις καποιον εξεταστή. Όντως παρωδία. Η διαδικασία όμως για να πάρεις πτυχίο είναι πολύ δυσκολότερη. Αυτό που λέω είναι ότι το αγγλικό σύστημα εκπαίδευσης είναι συνυφασμένο με την αγορά εργασίας. Άρα κάποιος που τελειώνει στην Αγγλία καλό είναι να παίρνει από εκεί το chartership εφόσον μπορεί. Στην Ελλάδα ευτυχώς προυπηρεσία και επαγγελματικά δικαιώματα ε είνια απομονωμένα, αλλιώς αντί γαι μηχναικούς 800 ευρώ θα είχαμε μηχανικού που 8α πλήρωναν για να δουλέψουν

Άρα όλα καλά. Ισχύουν όμως τα ίδια και στο South Bank? Γιατί οι ορδές έρχονται από τέτοιας ποιότητας "πανεπιστήμια".

1) Εν γνώσει των διαδικασιών αναγνώρισης που θα ακουλουθούσαν μετά, άρα προς τι η διαμαρτυρία. 2) Φυσικά και μιλάω για chartership.Από εκεί και πέρα εννοείται ότι μια χαρά δουλεύεις και χωρίς chartership μόνο που δεν είσαι μηχανικός με επαγγελματικά δικαιώματα. Chartership=μέλος ΤΕΕ Απλά στην Ελλάδα που δεν υπάρχει η δομή εργασίας της Αγγλίας και όλοι θέλουν να ανοίξουν δικό τους γραφείο χρειάζονται ΤΕΕ. Αν μπορείς άνοιξε δικό σου γραφείο στην Αγγλία χωρίς chartership. Εξάλλου και στην Ελλάδα δεν απαγορεύεται να προσλάβεις άτομο που δεν είναι μέλος ΤΕΕ, απλά δεν έχει υπογραφή=ευθύνη.

Ειδικά για το Μπετόν 3 έχεις άδικο. Παρεμπιπτόντως ο καθηγητής που διδάσκει τη θεωρία (Κάππος) ήταν reader (αναπληρωτής καθηγητής) και στο Imperial, έχει πληθώρα δημοσιεύσεων σε επιστηημονικά περιοδικά και είναι στο editorial panel πολλών εξ αυτών. Επομένως το ειρωνικό σχόλιο περί καθηγηταράδων είναι τουλάχιστον γελοίο όταν μιλάς για έναν κατ ουσίαν και όχι κατ' όνομα καθηγηταρά με διεθνή εμπειρία (Berkeley, Imperial). Επίσης το ότι το 80% δεν προλαβαίνει να τελειώσει είναι καλό κατά τη γνώμη μου ,δείχνει ότι όντως οι εξετάσεις δυσκολεύουν τους φοιτητές, απαιτούν δηλαδή καλά προετοιμασία. Φαντάζομαι μιλάς για το θέμα των εξετάσεων και όχι για το θέμα -εργασία το οποίο είναι μεν απαιτητικό αλλά αν κάτσεις και στρωθείς βγαίνει. Βλέπεις στην Ελλάδα δεν υπάρχει η ανακύκλωση των past papers που υπάρχει στην Αγγλία σε σκανδαλώδη βαθμό και όντως προσπαθείς για να πάρεις πτυχίο. Το ότι κάποιοι τελειώνουν και δεν μπορούν να σκεφτούν ισχύει, πολύ περισότερο δε σε ένα σύστημα μου σε εξατάζει μόνο στην ταχύτητα επίλυσης γνωστών ασκήσεων (aka past papers) και όχι στην κριτική σκέψη και την ικανότητα αντιμετώπισης άγνωστων (σε σένα) προβλημάτων. Όποτε έγινε κάτι τέτοιο στο Imperial (πχ έγινε φέτος σε 2 μαθήματα του MSc δομοστατικής έγινε σφαγή (d,e,f κλπ). Οι προκάτοχοί τους ένα χρόνο πριν με γνωστά θέματα δεν έπεφταν κάτω από τη βάση με εξαίρεση 4-5 άτυχους ή παρτάλια που παντού και πάτνα υπάρχουν. Στην Ελλάδα δεν βρήκα χρηματοδότηση. Στο Imperial βρήκα (μου βρήκαν) και έμεινα. Τζάμπα δεν επρόκειτο να κάνω διδακτορικό.Επίσης είναι τελείως διαφορετικό η παρεχόμενη γνώση και η εκπνούμενη έρευνα και συνδέεται στενά και με τη χρηματοδότηση και κυρίως με την οργάνωση και τον προσανατολισμό της οικονομίας μιας χώρας. Κλείνοντας θέλω να επιστήσω την προσοχή των μελών του φόρουμ που δεν έχουν εμπειρία στο εξωτερικό ότι στην Αγγλία ειδικά, ούτε οι ίδιοι οι άγγλοι αναγνωρίζουν ως μηχανικούς τους απόφοιτους οποιυδήποτε πανεπιστημίου αν δεν έχουν επαγγελματική εμπειρία η οποία αποτελεί προαπαιτούμενο για τη συμμετοχή σε γραπτές εξετάσεις για την άδεια άσκησης. Γιατί απαιτούν λοιπόν οι αποτυχόντες των πανελληνίων να αναγνωριστούν ως μηχανικοί όταν δεν αναγνωρίζονται ούτε στη χώρα κτίσης του πτυχίου τους? Αυτό ισχύει παντού. Αλλά το θέμα είναι πώς πσιτοποιείται. Και φυσικά οι απόφοιτοι οποιυδήποτε πανεπιστημίου δεν είναι ομοιγενείς και οι διαφορές έχουν να κάνουν πρωτίστως με τα άτομα και δευτερευόντως με τα πανεπιστήμια.

Δηλαδή τλειώνω το διδακτορικό μου στο Imperial και έχω βοηθήσει ως graduate teaching assistant σε αρκετά μαθήματα και επιβλέψεις final year projects, και MSc dissertations. Συγκρίνωντας με την Ελλάδα (ΑΠΘ συγκεκριμένα) βλέπω μια τεράστια διαφορά γνω΄σεων που οφείλεται κυρίως στα επαναλαμβανόμενα past papers μέσω των οποίων περνούν τις εξετάσεις άτομα που πολλές φορές δεν μπορούννα σκεφτούν αλλά απλά επαναλαμβάνουν τις λύσεις που τους δόθηκαν. Και αυητό φαίνεται όταν τύχει να αλλάξει ο καθηγητής ή μια φορά ο καθηγητής να βάλει θέματα ίδιας δυσκολίας, αλλά εκτό past papers όπου γίνεται σφαγή. Υπάρχουν και καλοί απόφοιτοι βέβαι όπως και παντού. Απλά στην Ελλάδα το σύστημα επιτρέπει να βγαίνουν σκάρτροι απόφοιτοι μέσω επαναλαμβανόμενων δύσκολων εξετάσεων ενώ στην Αγγλία μέσω επαναλαμβανόμενων θεμάτων.Και μην αρχίσω καν να λέω για τα σχόλια καθηγητών για αγγλικά "polytechnincs" τα οποία κρίθηκαν να αξιολογήσουν

Ας έδινες εξετάσεις στο ICE ή στο IStructE για να γυρνούσες με πλήρη επαγγελματικά δικαιώματα. Με αυτά που βλέπω από αποφοίτους εξωτερικού πάλι καλά που μπορείτε να δώσετε και εξετάσεις για ισοτίμιση των πτυχίων. Και μιλάω έχοντας γνώση αποφοίτων καλών βρετανικών πανεπιστημιών (Imperial) φαντάζομαι τι γίνεται σε South Bank, Brighton klp

Ρώτα τον L...a (αν κατάλαβα σωστά σε ποιο πανεπιστήμιο είσαι και τι εργασία κάνεις)

Από όσο ξέρω το πνεύμα του κανονισμού είναι πάνω κάτω το ακόλουθο. Υπό ανακυκλιζόμενη φόρτιση και τη συγκέντρωση πλαστικών τροπών στη θλιβόμενη διαγώνιο κάποια στιγμή (ύστερα από λίγους κύκλους φόρτισης) η διγώνιος θα λυγίσει ακόμα και αν την έχεις διαστασιολογήσει και σε λυγισμό άρα η εφελκυόμενη καλείται να παραλάβει τη διπλάσια τέμνουσα βάσης. Από εκεί προκύπτει η απαίτηση για έλεγχο για τη διπλάσια δύναμη. Σχετικά με το όριο λυγηρότητας, επειδιώκεται να υπάρχει κάποια ελάχιστη δυσκαμψία/αντοχή στον θλιβόμενο σύνδεσμο ώστε η εφελυόμενη να μη διαρρεύσει πρόωρα αλλά μετά από αρκετούς κύκλους φόρτισης.Επειδή η εφελκυόμενη διαγώνιος δρα ως μέλος απορρόφσης ενέργειας μέσω πλαστικών τροπών και πλαστικές τροπές σημαίνουν επιμήκυνση της διαγωνίου,όταν διαρρεύσει η εφελκυόμενη διαγώνιος θα αυξηθεί το μήκος της σε σχέση με την αρχικό. Έτσι όταν το κτίριο επανέρχεται στην αρχική του κατάσταση κατά τη διάρκεια της ανακύκλισης (μηδενική οριζόντια μετατόπιση) και οι 2 διαγώνιοι θα είναι υπό θλίψη καθώς πλέον το μήκος τους είναι μεγαλύτερο από ότι ήταν στην αρχική αφόρτιστη κατάταση. Και εκεί ακριβώς χρειάζεται να δουλέψει έστω και λίγο σε θλίψη η διαγώνιος ώστε να μην μειωθέι πολύ απότομα η δυσκαμψία και γίνουν κρουστικά τα φορτία. Οι βρόχοι υστέρησης συνδεσμων χωρίς εκκεντρότητα δείχνουν αυτή ακριβώς τη μείωση της δυσκαμψίας μετά από μερικούς κύκλους.

Ό,τι και να πεις σωστό είναι,το θέμα είναι να έχεις και μια καλή αιτιολόγηση. Εντελώς προσεγγιστικά και μόνο για να βρεις το φορτίο του στύλου, χώρισε το εμβαδόν της κάτοψης σε επιφάνειες επιρροής, φέρνοντας τις μεσοκαθέτους στα ευθύγραμμα τμήματα που ενώνουν διαδοχικά κατακόρυφα δομικα στοιχεία (στύλους και τοιχώματα). Από τις επιφάνειες επιρροής βρίσκεις τη φόρτιση. Κάντο και για τα υπόλοιπα κατακόρυφα στοιχεία, τα φορτία ων οποίων δεν επηρεάχονται από τον ελεύθερο στύλο (στο πάνω και αριστερό μέρος της κάτοψης) και έλεγξε κατα πόσο οι επιφάνειες επιρροής δίνουν καλήμ απάντηση. οτιδήποτε εντός +-15% δεν είναι κακό.

Κι εμένα με κόπωση μου μοιάζει. Αν ήταν υπέρβαση αντοχής κοχλία θα υπήραχαν και σημάδια ανελαστικής παραμόρφωσης, ίσως κάποια λάιμωση κλπ. από την εικόνα φαίνεται ότι απλά έσπασε ο κοχλίας χωρίς προειδοποίηση. σίγουρα η διάβρωση έπαιξε κι αυτή το ρόλο της, ίσως οδήγησε και σε συγκέντρωση τάσεων και αυτό να προκάλεσε την δημιουργία της αρχικής ρωγμής

http://www.westok.co.uk/Cellular+USFB/Cellular%20Beams.html

Έκανα MSc in Structural Steel Design and Business Management πριν 3 χρόνια στο Ιmperial. Αναφορικά με τις ερωτήσεις σου: 1) Συνήθως ένας βαθμός >7,3 είναι υπεραρκετός αλλά εξαρτάται από τη ζήτηση. Αν δεν συμπληρώνουν τις προβλεπόμενες θέσεις κατεβάζουν το όριο, στην τελική επιχείρηση είναι. Στη χρονιά μου υπήρξε περίπτωση παιδιού που απορίφ8ηκε με βαθμό 7,2 αλλά τότε είχαν πολλές αιτήσεις. Από την άλλη αρκετές φορές δέχονται για MSc και άτομα από άσχετα αντικείμενα (πχ φυσικούς) εφόσον δεν καλύπτουν τις προβλεπόμενες θέσεις. 2)Για επάρκεια γλώσσας στην Αγγλία σε καλύπτει Proficeincy και TOEFL. 3)Για το Imperial που γνωρίζω το κόστος είναι £4500 τα δίδακτρα και από εκεί και πέρα υπολόγιζε £500 για ενοίκιο αν μείνεις σε εστία και αρκετά παραπάνω αν νοικιάσεις σπίτι (αναλόγως περιοχής, αν καιν πόσους συγκατοίκους θα έχεις κλπ). 4)Είτε το υπολογίζεις το κόστος είτε όχι θα το πληρώσεις οπότε δεν λαμβάνεται υπόψην τέτοιος παράγοντας. 5)Αιτησεις γίνονται ήδη σε πολλά πανεπιστήμια και ηλεκτρονικά. Η διαδικασία είναι σχετικά απλή και σύντομη (για Αγγλία για Αμερική δεν ξέρω) 6)Από φίλους μου που πήγαν Αμερική άκουσα διφορούμενα πράγματα. Άλλοι έμειναν ικανοποιημένοι και άλλοι όχι. Για αγγλία, υπήρχε μέχρι πριν λίγο καιρό το θετικό ότι έβρισκες γρήγορα και καλοπληρωμένη δουλειά μετά το τέλος τους MSc τώρα δυσκόλψαν τα πράγματα. Αν σκέφτεσαι να μείνεις και να δουλέψεις μερικά χρόνια μετά μάλλον δεν είναι τώρα η κατάλληλη εποχή. Επίσης στην Αμερική υπάρχει και το πρόβλημα της ασυμβατότηαας των κανονισμών.

Το να βρήκε μια θέση κάποιος στο δημόσιο και να τρύπωσε δεν παίζει? Μόνος σου είπες ότι βρέξει χιονίσει πκηρώνονται άρα γιατί να προσπαθήοσυν? Μήπως στο σχολείο δεν είχες καλούς και κακούς/αδιάφορους καθηγητές? Θέμα ανθρώπου και ευσυνειδησιάς είναι. Τίποτε άλλο. Τώρα το ΤΕΕ δεν είναι σε θέση ούτε διοίκηση να εκλέξει και θα έστηνε τέτοια συνομοσία? Το υπετιμάς.

Δεν ισχύει αυτό του λάχιστον όχι στην Αγλλίά, το εκπαιδευτικό συστημα της οποίας δυστυχώς αντιγράφουμε. Με bachelor δεν έχεις κανένα και αποκλείεται να αποκτήσεις και στο μέλλον επαγγελματικά δικαιώματα. ΜEng/MSc πάλι δεν έχεις επαγγελματικά δικαιώματα, αλλά αν συμπληρώσεις χρόνια επμειρίας και περάσεις κάποιες εξετάσεις αποκτάς. Για πλήρη επαγγελματικά δικαιώματα το MSc είναι ο ελάχιστος ακαδημαικός τίτλος που πρέπει να έχεις. Αλλιώς αποκλείεσαι αυτομάτως από εξετάσεις για επαγγελματικά δικαιώματα όσα χρόνια και αν δουλεψεις. Να διευκρινίσω ότι επαγγεματικά δικαιώματα = ευθύνη υπογραφής.

Η "τάση" που ψάχνεις ουσιαστικά είναι ο πλλαπλασιαστής φορτίων (τη θέση εφαρμογής και αναλογία μεγέθους των οποίων έχεις προεπιλέξει) για τον οποίο μηδενίζονται οι ιδιοτιμές του μητρώου δυσκαμψίας του φορέα σου. Μονο από τις τάσεις που πάιρνεις δεν είναι δυνατόν να βγάλεις κάποιο συμπερασμα. Κάτι που ισχύει γενικά είναι ότι από τη στιγμή που διαρρέει το υλικό σου σε κάποιο σημείο, μηδενίζεται η δυσκαμψία και σύντομα χάνεται και η ευστάθεια (παρόλο που απώλεια ευστάθειας μπορεί να υπάρξει και για αμιγώς ελαστική συμπεριφορά) Με τι πρόγραμμα δουλεύεις? Για τέτοια πρβλήματα το ANSYS ή το ABAQUS είναι τα πλέον χρησιμοποιούμενα για ερευνητικούς σκοπούς. Αν χρησιμοποίησεις κάπιοιο από αυτά μπορώ να σε βοηθήσω στα επιμέρους βήματα. Oυσιαστικά ψάχνεις ιδοτιμές λυγισμού, κάτι που εξαρτάται μόνο από τη γεωμετρία, το μέτρο ελαστικότητας και τη φόρτιση.

Είμαι σε θέση να γνωρίζω και την ελληνική (ΑΠΘ) και τη βρετανική (Imperial College) πραγματικότητα. Kαι από τη στιγμή που κάνω διδακτορικό στο κορυφαίο βρετανικό πανεπιστήμιο για μηχανικούς δεν έχω κανένα λόγο/συμφέρον να υποστηρίξω τα ελληνικά ΑΕΙ. Το οτί το κάνω οφείλεται μόνο στο γεγονός ότι αυτή είναι η άποψη μου. Στην ελλάδα υπάρχουν περισότερες πιθανότητες όταν τελειώσεις το πολυτεχνείο να έχεις μάθει να σκέφτεσαι σαν μηχανικός, καθώς στα σοβαρά τουλάχιστον μαθήματα απαιτείται κριτική σκέψη και όχι παπαγαλία (βλέπε επαναλαμβανόμενα past papers). Το ότι σε κάποιους τομείς υστερεί το ένα ή το άλλο πανεπιστήμιο σε παρεχόμενη γνώση οφείλεται στη διαφορετική αγορά εργασία και τις διαφορετικές ανάγκες της κάθε χώρας οι οποίες και καθορίζουν την βαρύτητα που θα δοθεί σε κάθε τομέα. πχ σε θέματα εδαφομηχανικής (soil mechanics), ρευστομηχανικής (fluid mechanics) και μεταλικών κατασκευών σαφώς και υπάρχει υπεροχή των άγγλων (πχ λίγα παεπιστήμια έχουν καθηγητές της εμβέλειας του Potts ή του Νethercot). Σε άλλα θέματα όπως αντισεισμικές κατασκευές και σκυρόδεμα είναι αστεία οποιαδήποτε σύγκριση των βρεατνικών με τα ελληνικά πανεπιστήμια. Πχ στο Imperial είχαν αναπληρωτή καθηγητή (reader) τον Κάππο που παράλληλα ήταν (τότε λέκτορας σήμερα καθηγητής) στο ΑΠΘ σε αντισεισμικό σχεδιασμό κατασκευών σκυροδέματος. Τα ίδια και με τον Κοτσοβό του ΕΜΠ. Επίσης αρκετοί απόφοιτοι ελληνικών πανεπιστημίων είναι καθηγητές (οποιασδήποτε βαθμίδας) σε κορυφαία βρετανικά πανεπιστήμια. Πχ στο Imperial έχουμε μια lecturer απόφοιτο ΕΜΠ (άπόφοιτος ΕΜΠ είναι και ο Ambreyses/Αμβράζης). Πέρα από το τμήμα πολτικών μηχανικώ του Imperial και σε άλλα τμήματα υπάρχουν καθηγητές όχι απλά Έλληνες , αλλά απόφοιτοι ελληνικών πανεπιστημίων. Πχ στους χημικούς μηχχανικούς έχουν 4-5 αν δεν κάνω λάθος ανάμεσα τους και διευθυντές εργαστηρίων, με 500+ papers και fellows στα επιμελτητήρια/συλλόγους μηχανικών της ειδικότητας τους. Για να έχουν πετύχει όλοι αυτοί οι άνθρωποι μάλλον κάποια καλή δουλειά γίνεται στα ελληνικά πανεπιστήμια καθώς κάποιος με κενά στις γνώσεις του δύσκολα κάνει έρευνα επιπέδου. Όσο για το αν μας δέχονται εύκολα ή δύσκολα για διδακτορικό... τι να σου πω. Ξέρω πολλές περιπτώσεις (εξαιρουμένου του εαυτού μου που στην τελική έκανα και μαστερ εκεί άρα με ήξεραν) που ήρθαν δια διδακτορικό κατυθείθαν χωρίς μάστερ. Και φυσικά μιλάμε για διδακτορικό με υποτροφία (τουλάχιστον στα fees) καθώς το να κάνεις διδακορικό και να πληρώνεις δίδακτρα...ε δεν είναι και κατόρθωμα, μάλλον μ..α είναι. Εδώ βέβαια δέχονται αποφοίτους κινεζικών πανεπιστημίων με 3 χρόνια bachelor για διδακτορικό (ο λόγος προφανής αν δεις τη διαφορά home - international fees) δεν θα δέχονται μηχναικούς 5ετους φοιτησης που στην τελική έχουμε και ένα α επίπεδο? Αλήθεια σε ποιο κορυφάιο βρετανικό πανεπιστήμιο και απόρθητο φρούριο για έλληνες ημιμαθείς πήρες μάστερ? (μη μας πεις κανένα city ή brighton και βάλουμε τα γέλια)

Αραβαντινός και Αξαρλή. Τον Αραβαντινό τον ξέρεις φαντάζομαι, ή τον λατρεύεις ή τον μισείς (ειδικά αν σε κρατούσε μέχρι τις 6 το πρωί για διορθωσεις) οπότε επιλέγεις αναλόγως. Γενικά στην οικοδομική λίγο πολύ είναι απλά τα πράγματα, ξέρεις τους καλούς, τους κακούς και τους άσχημους και αναλόγως επιλέγεις. Πάντως το σημαντικότερο στη διπλωματική είναι ο επιβλέπων.

Ωραίο το αστείο σου με τα βρετανικά πανεπιστήμια. Έχε όμως υπόψη σου ότι για να πάρει δίπλωμα κάποιος στην ελλάδα πρέπει να κάνει πολύ περισότερα πράγματα από το να αντιγράφει past papers στις εξετάσεις. Όσο για το ερευνητικό έργο των φοιτητών που κάνουν μάστερ στην αγγλία... όντως είναι σημαντικό. Γλυτώνουν τους διδακτορικούς από πολλές ώρες χαμαλοδουλειάς στο εργαστήριο, κατι για το οποίο φροντίζουμε να τους ευχαριστήουμε στα acknowledgements του paper.

Σαφέστατα και συμβαίνει και στο πολυτεχνείο. Δεν υποστηρίζω ότι όλοι οι απόφοιτοι πολυτεχνείων έιναι απαραιτήτως και καλοί (εν δυνάμει) μηχανικοί. Μέσο επίπεδο συγκρίνω και εξαιρέσεις παντα θα υπάρχουν (δυστυχώς στο πολυτενχείο αρνητικε΄ς εξαιρέσεις δεν είναι λίγες, για τα ΤΕΙ δεν έχω ιδία γνώση περαν του επιπεδου συμμαθητών μου που σπούδασαν σε αυτά)

Ναι πανελλήνιες δώσαμε και περάσαμε. άλλοι με 18+ και άλλοι με 10+-. Και δεν οφείλεται όλη η διαφορά της βαθμολογίας σε λανθασμένες πράξεις ή ατυχίες, αντανακλά και διαφορά γνώσεων. Αλλιώς ας καταργήσουμε καθε μορφής γραπτές εξετάσεις και ας δηλώνουμε παντογνώστες. Δεν ξέραμε τα ίδια όταν μπήκαμε και μην περιμένεις να πιστέψουμε ότι καλύψατε τα κενά και να μάθατε και όσα μάθαμε εμείς με 1,5 χρόνο παραπάνω σπουδές και καλύτερο υπλόβαθρο κατά την εισαγωγη. Δεν λέω ότι όλοι οι εισαχθέντες στα ΤΕΙ ήταν άσχετοι, αλλά μοιραία εφόσον ήταν άσχετοι ένα μεγάλο μέρος, η υλη προσαρμόστηκε καταλλήλως. Πίνακες και ορίζουσες κάναμε στο πρώτο εξάμηνο, διανυσματική ανάλυση στο δεύτερο, διαφορικές εξισώσεις στο τρίτο και αριθμητική αναλυση στο τέταρτο. Πέρα από αυτά τα μαθήνματα (+την παραστατική γεωμετρία του 1 εξαμήνου) δεν κάναμε άλλα μαθηματικά. Και οκ δεν χρειαστήκαμε ποτε να λύσουμε διαφορικες εξισώσεις Bessel ή Clairaut αλλά είναι άσχημο φανταάζομαι να χρησιμοποιείς πακετο πεπερασμένων στοιχείων και να μην ξέρεις τι ακριβώς διαφορικές εξισωσεις (στην ασθενή τους μορφή) λύνεις, και τι επιπτώσεις θα έχει μια μη ομαλότητα των συνοριακών συνθηκών στην ακρίβεια της λύσης. Όντως μπορείς να λύσεις ένα τετριμμένο πρόβλημα χωρίς να κατανοείς απαραιτήτως το μαθηματικό του υπόβαθρο. Υποθέτω στη δυναμική που σας διδάσκανε υπήρχε ένας μαγικός τρόπος να διαγωνιοποιήσεις πίνακα χωρίς να ξέρεις ακριβώς τι είναι πίνακας, να βρισκεις ιδοτιμές και ιδοδιανύσματα και να τα χρησιμοποιείς στη συνέχεια χωρίς απαραίτητα να καταλαβαίνεις τι κάνεις.

Ό,τι πρόγραμμα σουδών και να έχουν τα ΤΕΙ εφόσον απευθύνονται σε άτομα που δεν έχουν εμπεδώσει τα βασικά της σχολικής εκπαίδευσης δεν έχει καμιά σημασία. Επίσης οι τίτλοι των μαθημάτων δεν έχουν αναγκαστικά σχέση με το επίπεδο του μαθήαματος. Όταν κάποιος δεν μπορούσε στο σχολείο να πολλαπλασιάσει πίνακες ή να λύσει σύστημα γραμμικών εξισώσεων 2Χ2 (και αυτό αποδείχτηκε στις πανελλήνιες) τι είδους δυναμική μπορεί να διδαχτεί? Ακόμα και αν μπορέσει να διαγωνιοποιήσει έναν πίανκα και να βγάλει ιδοτιμές και ιδιομορφές, θα ξέρει τι κάνει και γιατί το κάνει ή θα ακολουθεί τα 5 βήματα που γράφει η ΔΑΠ στις σημειώσεις που μοιράζει?

Και αυτό παίζεται. Αν βγει κάποιος από οποιαδήποτε σχολή μετά από 8 και 9 χρόνια σπουδών (εκτός περιπτώσεων αντικειμενικών δυσκολιών, παράλληλης εργασίας, προβλημάτων υγείας κλπ) δεν τον λες ακριβώς μηχανικό. Και δυστυχώς αυτοί (που παλιότερα διαγράφονταν από τη σχολή αν έμεναν 2 φορές στο ίδιο έτος) δεν είναι λίγοι. Ετσι όπως έγιναν τα πράγματα η μονη λύση είναι κοινές εξετάσεις για άδεια άσκησης επαγγέλματος για όλους.

Υπάρχει συγκεκριμένος λόγος που έβαλες συγκεντρωμένη μάζα στην κορυφή?Αν αντί για συγκεντρωμένη μάζα όριζες την πυκνότητα του υλικού σου ώστε το πρόγραμμα να υπολογίσει μόνο του την πραγματικήα κατανομή της μάζας στον στύλο πώς διαφοροποιούνται τα αποτελέσματά σου? Τι πεπερασμένα στοιχεία έβαλες για τον στύλο? Μην κάνετε παράθεση ολόκληρου του αμέσως προηγούμενου μηνύματος για λόγους οικονομίας του forum. Παράθεση κάνετε όταν θέλετε να κάνετε αναφορά σε τμήμα μιας δημοσίευσης ή να απαντήσετε σε δημοσίευση παλιότερη από την αμέσως προηγούμενη. Αντί για κλικ στη λέξη "παράθεση" κάντε κλικ στη λέξη "απάντηση" στο τέλος της ιστοσελίδας. Ευχαριστώ, Χάρης.

Ο Σέξτος είναι καλή επιλογή. Είναι νέος, καταρτισμένος και συνεργάσιμος από όσο μου είπαν συμφοιτητές μου που τον είχαν επιβλέποντα. Επίσης θα σε συμβουλευα να μείνεις μακρυά από οποιοπδήποτε αμιγώς εργαστηριακό θέμα, όπου απλά θα κάνεις χαμαλοδουλειά.