vagom

Θεωρώ σαν δεδομένο ότι όποια κουβέντα γίνεται για τα δικά μας ΠΕΑ προϋποθέτει σωστή και τίμια διαδικασία, ώστε να έχουμε μέτρο σύγκρισης. Αλλιώς λέμε μπούρδες…

ΙΑΣΟΝΑ μαζί σου. 300€ ανά ΠΕΑ minimum. Μήπως όμως, αν όπως δείχνει η κουβέντα, 4-5 ώρες δουλείας (θες κι 8, ας το κάνουμε 8 ώρες) αρκούν για ένα μέσο ΠΕΑ, ζητάμε πολλά (και γι’ αυτό τελικά «απαξιωθήκαμε») ; Δεν ξέρω. Ερώτηση κάνω. Ας μας πουν και οι υπόλοιποι…

Ψυχραιμία συνάδελφοι… Την κουβεντούλα με τον Σούπερμαν και τα 4-5 ΠΕΑ την ημέρα τη ξεκίνησα για πλάκα, βλέπω όμως ότι την πήρατε στα σοβαρά. Όχι, δεν κάνουμε διαγωνισμό για το ποιος κάνει τα περισσότερα ή τα σωστότερα ΠΕΑ/ημέρα, προκύπτει όμως ένα ουσιαστικό θέμα που ίσως αξίζει να δούμε στα πλαίσια της «απαξίωσης»: οι ελάχιστες απαιτούμενες εργατοώρες ενός απλού αλλά και σωστού ΠΕΑ, που γίνεται κάτω από ιδανικές συνθήκες. Αν είναι 3-4 ώρες, τότε τα 60-80€ που παίζουν στην αγορά είναι ικανοποιητικά και προσωπικά θα ήθελα να ζητήσω συγνώμη απ’ όλους αυτούς (των 60€) που μέχρι τώρα τους θεωρούσα λαμόγια. Βέβαια, αν συμφωνήσουμε σε αυτό, εγώ θα νοιώθω εντελώς άχρηστος, αργός και τεμπέλης, γιατί κάτω από 7-8 ώρες δεν έχω αφιερώσει ούτε στο πιο εύκολο ΠΕΑ μου! Αν πάλι καταλήξουμε στο ότι το ιδανικό (σε απλότητα και ευκολία) ΠΕΑ θέλει το οκτάωρό του, τότε και μόνο τότε θα πρέπει να γκρινιάζουμε για απαξίωση. (Προσοχή: Το ότι εμένα δεν μου κάθεται πάνω από ένα ΠΕΑ την εβδομάδα, και άρα θέλω να πάρω 200-300€ για να βγάλω τα σπασμένα, δεν αποτελεί επιχείρημα. Η ουσία είναι πόσο πρέπει να τιμολογείται ο πραγματικός χρόνος που αφιερώνουμε σε αυτό) Αυτά. Καλημέρα σας…

Τον έχασες τον ρόλο Inzaghi !!!

Εεε, είμαι κι εγώ λίγο Σούπερμαν! Αστειεύομαι. Οι 1-2 ώρες αυτοψίας είναι για πολύ εύκολο ΠΕΑ με πλήρες σετ σχεδίων από τον πελάτη, όπου απλώς επαληθεύεις…

Εεε, παιδιά! Αν κάνετε 3-4 τίμια ΠΕΑ την ημέρα, τότε για ποιά «απαξίωση» μιλάμε; 3x60=180 Ευρώ minimum μεροκάματο. Και γκρινιάζουμε κιόλας; Θα μας πάρουν με τα γιαούρτια! Δηλαδή τι θέλετε; 3x150=450 € / ημέρα για να είστε ευχαριστημένοι; Πέρα από τη πλάκα πάντως, εγώ πάνω από 1.5 ΠΕΑ την ημέρα, χωρίς «απλοποιητικές μεθόδους», δεν προλαβαίνω. Και εξηγούμαι: Πήγαινε – Αυτοψία – Έλα = 2 Ώρες Επεξεργασία φωτογραφίας, τοπογραφικού και καταχώρηση στοιχείων σε ΤΕΕ και buildingcert = 1/2 Ώρα Υπολογισμοί και ολοκλήρωση xml = 3 Ώρες Σενάρια, έλεγχος και «χτένισμα» = 1/2 Ώρα Ανέβασμα xml, εκτύπωση, ΑΠΥ, ιδιωτικό συμφωνητικό ΤΕΕ κλπ = 1/2 Ώρα Αρχειοθέτηση και παράδοση στον πελάτη (να έρθει, όχι να πάω) = 1/2 Ώρα Σύνολο = 7 Ώρες non-stop για ένα εύκολο ΠΕΑ.

Φίλε Inzaghi, τέσσερα ΠΕΑ σε μια μέρα, με αυτοψίες, πήγαινε-έλα, καταχώρηση σε myTEE και buildingcert, συμπλήρωμα και σκανάρισμα ιδιωτικών συμφωνητικών, κοπή ΑΠΥ, εκτύπωση, αρχειοθέτηση, παράδοση στον πελάτη και, πάνω απ’ όλα με σωστούς, πραγματικούς υπολογισμούς… Τι Σούπερμαν αγόρι μου, ο Θεός ο ίδιος είσαι! Τον έχεις το ρόλο. Αν δε σε πάρουν, ρώτα και για το remake του «ο Χριστός ξανασταυρώνεται». Εκεί θέλουν έλληνα μηχανικό οπωσδήποτε.

Αν υπάρχει μηχανικός που μπορεί να κάνει 5 σωστά ΠΕΑ την ημέρα, καλό θα ήταν να επικοινωνήσει με Hollywood. Ψάχνουν για νέο Σούπερμαν…

χαχαχαχα... Καλό! Το άλλο με τον Τοτό το ξέρετε; Εδώ ούτε με τις εξετάσεις δεν θέλουν να ασχοληθούν, θα τρέξουν και καμπάνια; Νομίζω ότι στο ΤΕΕ ακούνε ΠΕΑ και ΥΠΕΚΑ και για κάποιο λόγο τους σηκώνεται η τρίχα!

Συνάδελφοι καλημέρα. Ζητώ προκαταβολικά συγνώμη, αν το θέμα που έχω έχει ξανασυζητηθεί, αλλά δεν μπόρεσα να διαβάσω και τις 244 σελίδες του νήματος! (μήπως να το χωρίζαμε σε επί μέρους ενότητες κάποια στιγμή. Έχω λοιπόν ένα «Εξοικονομώ» από Eurobank. Έχει ολοκληρωθεί η πρώτη φάση και πρέπει τώρα να εκταμιευτούν οι προκαταβολές στα συνεργεία και στους προμηθευτές. Η τράπεζα όμως απαιτεί να έχουν (ή να ανοίξουν) σε αυτήν λογαριασμό όψεως όλοι οι συμμετέχοντες στο έργο. Αρνείται να προχωρήσει στην εκταμίευση σε λογαριασμούς άλλης τράπεζας, παγώνοντας ουσιαστικά το πρόγραμμα. Αυτό μου ακούστηκε και παράνομο και καταχρηστικό. Πήρα έτσι τηλέφωνο στο ΥΠΕΚΑ για να ρωτήσω αν το γνωρίζουν, άλλα και από εκεί έφαγα πόρτα: η Eurobank λέει έχει περάσει την συγκεκριμένη απαίτηση στη σύμβαση που έχει υπογράψει με το υπουργείο (ειδικός όρος μόνο για τη Eurobank) και κατά συνέπεια έχει κάθε δικαίωμα να μην ολοκληρώνει το πρόγραμμα αν δεν ανοιχθούν σε αυτήν λογαριασμοί! Είναι δυνατόν; Και καλά, αυτοί το απαιτούν για να μαζέψουν πελατάκια. Οι άλλοι που το δέχτηκαν και το υπέγραψαν ;;; Τι να πω… Έχω μείνει άφωνος από το θράσος (και την αποδοχή του). Εμένα συνεχίζει να μου φαίνεται και παράτυπο και παράνομο και καταχρηστικό. Αν διαβάζει κάποιος με νομικές γνώσεις, ας μας πει τη γνώμη του. Ευχαριστώ για το χρόνο σας…

Και με την ευκαιρία να θυμάστε: στην άμμο και στο χιόνι σταματάμε καλύτερα χωρίς ABS! (δημιουργείται «βουναλάκι» μπροστά από το ελαστικό)

Ευχαριστώ για την απάντηση kostantispa. Φοβάμαι όμως ότι αυτό που λες αφορά θερμάστρες φυσικού αερίου και όχι επιτοίχειο λέβητα. Αναφορά σε επιτοίχειους λέβητες γίνεται στην παράγραφο 4.1.2.1 (στο τέλος της σελίδας 91, πριν τον πίνακα 4.3). Αν το ερμηνεύω σωστά, δεν χρειάζεται ΦΕ. Μόνο οι προδιαγραφές του κατασκευαστή…

Καλημέρα συνάδελφοι. Έχω μια περίπτωση διαμερίσματος με φρεσκο-τοποθετημένο αυτόνομο επιτοίχειο λέβητα φυσικού αερίου. ΦΕ δεν έχει, αφού μόλις πριν ένα μήνα εγκαταστάθηκε. Τι κάνουμε σε μια τέτοια περίπτωση; Παίρνουμε τον βαθμό απόδοσης από τις προδιαγραφές του κατασκευαστή και μόνο, ή υποχρεώνουμε τον πελάτη να φέρει καυστηρατζή; Ευχαριστώ προκαταβολικά για τις απαντήσεις σας…

Γιάννης και Ελένη: Μια αληθινή ιστορία αγάπης... Γνωρίζονται τυχαία σε ένα πάρτι και ο Γιάννης ζητά από την Ελένη να πάνε σινεμά. Αυτή δέχεται και τα περνάνε καλά. Μερικές μέρες αργότερα βγαίνουν για φαγητό και πάλι περνούν καλά. Αρχίζουν λοιπόν να βλέπονται τακτικά και μετά από λίγο γίνονται ένα ωραίο ζευγάρι. Και ένα βράδυ, ενώ ο Γιάννης την πηγαίνει σπίτι της, μια σκέψη περνά από το μυαλό της και χωρίς να το πολυσκεφτεί την εκφράζει φωναχτά: - Έχεις καταλάβει ότι σήμερα κλείνουμε 6 μήνες; Και κατόπιν, πέφτει σιγή στο αυτοκίνητο! Τόσο πυκνή σιγή που μπορείς να την κόψεις με το μαχαίρι. Η Ελένη σκέφτεται: «Θεέ μου! Μήπως τον πείραξε που το είπα αυτό; Μήπως νιώθει περιορισμένος από τη σχέση μας; Μήπως νομίζει ότι προσπαθώ να τον πιέσω σε κάποιο είδος υποχρέωσης που δεν θέλει; Ή δεν είναι σίγουρος;» Ο Γιάννης σκέφτεται: «Πω-πω! Έξι μήνες»! Και η Ελένη σκέφτεται: «Αλλά εδώ που τα λέμε, ούτε κι εγώ είμαι σίγουρη ότι θέλω ένα τέτοιο είδος σχέσης. Μερικές φορές θα ήθελα περισσότερο χώρο. Να μπορώ να σκεφτώ αν με ικανοποιεί η σχέση μας καθώς πηγαίνουμε σταθερά προς.... Αλήθεια, που πηγαίνουμε; Θα συνεχίζουμε να βλεπόμαστε με αυτόν τον τρόπο; Μήπως εμφανίζεται η προοπτική του γάμου μπροστά; Με παιδιά; Μια ολόκληρη ζωή μαζί; Είμαι έτοιμη γι αυτό το επίπεδο δέσμευσης; Τι ξέρω πραγματικά γι' αυτόν τον άνθρωπο»; Ο Γιάννης σκέφτεται: «Αυτό σημαίνει ότι ήτανννν.... χμμμ... Φεβρουάριος όταν αρχίσαμε να βγαίνουμε... Τότε που μόλις είχα πάρει το αυτοκίνητο από σέρβις... Που σημαίνει... Για στάσου να δω τα χιλιόμετρα... Φτου! Γαμώτο! Ξέχασα την αλλαγή λαδιών»! Η Ελένη σκέφτεται: «Γιατί δε μιλάει; Είναι ταραγμένος! Φαίνεται στο πρόσωπό του. Για ποιόν λόγο όμως ταράχτηκε; Μήπως τα βλέπω όλα λάθος; Μήπως θέλει περισσότερο δέσιμο η σχέση μας; Μήπως κατάλαβε πριν από εμένα ότι εγώ έχω επιφυλάξεις; Να δεις που αυτό είναι! Γι αυτό δεν λέει τίποτε. Φοβάται ότι θα τον απορρίψω». Εν τω μεταξύ, ο Γιάννης σκέφτεται: «Αλλά αυτήν την φορά θα το κοιτάξουν το σασμάν! Όχι σαν την άλλη φορά... Δήθεν το κρύο και μαλακίες! Τι κρύο; Με 25 βαθμούς; Πλήρωσα μια περιουσία και μου βγαίνει το χέρι να βάλω μια ταχύτητα»! Η Ελένη σκέφτεται: «Έχει θυμώσει! Και δεν τον κατηγορώ... Στη θέση του κι εγώ θα ήμουν θυμωμένη... Νιώθω τόσο ένοχη, αλλά δε φταίω που νιώθω έτσι.... Απλά δεν είμαι σίγουρη»... Ο Γιάννης συνεχίζει: «Καλά, έτσι και μου πουν τίποτε ότι δεν καλύπτεται από την εγγύηση θα γίνει χαμός! Αυτό θα πουν τα καθίκια, το ξέρω»! Και η Ελένη: «Ίσως είμαι τελειομανής... Να περιμένω τον ιππότη με το άσπρο άλογο, τη στιγμή που είμαι δίπλα σε αυτόν τον άνθρωπο που με φροντίζει και νοιάζεται για μένα και που χαίρομαι κάθε στιγμή που είμαι μαζί του; Και τώρα υποφέρει επειδή είμαι εγωίστρια! Επειδή κάνω σαν κοριτσάκι που έχει διαβάσει ένα σωρό ρομάντζα».... Ο Γιάννης: «Εγγύηση! Θα τους πω να πάρουν την εγγύηση και να την χώσουν εκεί που ξέρουν»! - Αγάπη μου, λέει η Ελένη. - Τι είναι; απαντά ο Γιάννης. - Σε παρακαλώ... Μην βασανίζεις τον εαυτό σου, λέει με μάτια γεμάτα δάκρυα. Ίσως δεν θα έπρεπε... Νιώθω τόσο... (και την παίρνουν τα κλάματα...). - Μα τι έπαθες; - Είμαι τόσο χαζή! Το ξέρω ότι δεν υπάρχει ούτε ιππότης, ούτε άλογο! - Δεν υπάρχει άλογο; - Νομίζεις ότι είμαι χαζή έτσι; - Όχι βέβαια! - Να μωρέ! Απλά... ξέρεις... χρειάζομαι λίγο περισσότερο χρόνο... Κατόπιν, ακολουθεί μια σιγή 15 δευτερολέπτων που ο Γιάννης προσπαθεί να βρει κάτι «ασφαλές» να πει. Και τελικά λέει: - ...ΟΚ! Η γυναίκα, πολύ συγκινημένη του πιάνει το χέρι και λέει: - Αγάπη μου... Πραγματικά νιώθεις έτσι; - Πώς έτσι; - Έτσι, σχετικά με τον χρόνο. - Μα ναι, φυσικά! Η Ελένη γυρνά και τον κοιτά βαθιά στα μάτια, προκαλώντας την ανησυχία του Γιάννη για το τι μπορεί τώρα να ξεστομίσει, ιδιαίτερα αν έχει σχέση με άλογο. Στο τέλος λέει: - Σε ευχαριστώ αγάπη μου! - Κι εγώ σε ευχαριστώ αγάπη μου, λέει ο Γιάννης με ιδιαίτερη σιγουριά. Στο τέλος την αφήνει στο σπίτι της και εκείνη ξαπλώνει στο κρεβάτι, αισθανόμενη σαν μια μαρτυρική φιγούρα, εντελώς μπερδεμένη, κλαίει μέχρι το πρωί. Ο Γιάννης γυρνά σπίτι του και παίρνοντας μια πίτσα, βλέπει στην τηλεόραση μια ταινία που έτυχε να δείχνει. Μια μικρή φωνούλα όμως μέσα του λέει ότι κάτι σημαντικό παίχτηκε στο αυτοκίνητο, αλλά είναι σίγουρος ότι δεν μπορεί να καταλάβει τι, οπότε και σταματά την προσπάθεια. Την άλλη μέρα, η Ελένη βγαίνει με τις φίλες της και κουβεντιάζουν υπόθεση περίπου για έξι ώρες. Με αφάνταστη ακρίβεια, θα αναλύσουν όλα όσα ειπώθηκαν, μέχρι την παραμικρή λεπτομέρεια, από όλες τις πιθανές οπτικές γωνίες. Θα συνεχίσουν να το συζητούν ξανά και ξανά, χωρίς ποτέ να φτάσουν σε οριστικά συμπεράσματα, αλλά ταυτόχρονα και χωρίς να το βαριούνται. Από την άλλη μεριά, ο Γιάννης, καθώς την άλλη μέρα παίζει μπιλιάρδο με τον κολλητό του, μια στιγμή, πριν να κάνει το σπάσιμο, θα σταματήσει και θα του πει: - Να σε ρωτήσω κάτι ρε μαλάκα; Είχε ποτέ η Ελένη άλογο;

Πικρές αλήθειες...

Σας ευχαριστώ όλους για τις απαντήσεις σας. Ελπίζω να έχετε-έχουμε δίκιο! Καλημέρα και καλές δουλειές.

Σωστά, απάντησε ο panos-vicious. Να συμπληρώσω κάτι στην ερώτηση: Για τα ΠΕΑ, που συνήθως τα πληρωνόμαστε χέρι με χέρι, σταματάμε επιτέλους και επίσημα την συμπλήρωση του εντύπου της Εθνικής; Τι νόημα έχει, αφού δεν καταθέτουμε πια το 2% ; Εγώ προσωπικά έχω σταματήσει τις επισκέψεις στην ΕΤΕ. Παλαιότερα πήγαινα μόνο για το 2% υπέρ ΤΕΕ (αμοιβή έβαζα 0) και για τον «κωδικό 12» (ΤΣΜΕΔΕ+ΕΜΠ), αλλά το σταμάτησα κι αυτό… Ρωτάω γιατί δεν ξέρω μήπως τα βρούμε μπροστά μας κάποια στιγμή…

Καλησπέρα συνάδελφοι. Σας έχω νέα, όχι καλά… Το αυτοκίνητό μας δεν κάνει πια 15.000 €. Ίσα που πιάνει τις 5-6 χιλιάδες. Το σπίτι μας έκανε κάποτε 200.000 €. Σήμερα δεν πουλιέται ούτε 120.000 €. Ο μισθός σε μια μεγάλη τεχνική εταιρεία έπαψε να είναι 3-4 χιλιάδες Ευρώ. Αν προσλαμβάνει πια κάποιος μηχανικούς με 1.500 €, είναι ζήτημα. Οι άδειες οικοδομής που κάποτε υπήρχαν και έκαναν 5.000 €, σήμερα χτυπιόνται και με 2-3 χιλιάδες. Έτσι λοιπόν και το δύστυχο το ΠΕΑ, από τότε που σταμάτησε να είναι «προστατευόμενο είδος», έπαψε να κάνει 150 € + ΦΠΑ στην βασική του έκδοση. Κάνει 99 Ευρώ. Γιατί πυροβολείτε λοιπόν το συνάδελφο; Έχετε στοιχεία ότι τα ΠΕΑ του είναι αναξιόπιστα, πλαστά ή μαϊμού; Αν ναι, τότε σαφώς και πρέπει να τον καταγγείλετε και εδώ και στην ΕΥΕΠΕΝ. Αν όμως όχι, τότε σεβαστείτε το τεκμήριο της αθωότητας. Αν ο άνθρωπος κάνει τα ΠΕΑ του σωστά και έντιμα, με αυτοψία και αναλυτικούς υπολογισμούς, καλά κάνει και τα χρεώνει τόσο όσο αυτός κοστολογεί τον χρόνο του. Και στο κάτω-κάτω, αν καταφέρνει και μαζεύει 15 εύκολα ΠΕΑ το μήνα (που είναι ένα εφικτό νούμερο για πλήρη απασχόληση και χωρίς θυσίες στην ποιότητα), μαγκιά του. Πόσοι μηχανικοί κάνουν σήμερα σταθερά 2.000 € τζίρο το μήνα; Αρκεί, επαναλαμβάνω και τονίζω, να τα κάνει σωστά και έντιμα. Αλλιώς δεν είναι συνάδελφος αλλά « συνάδελφος», και τότε καλά κάνετε και τον πυροβολείτε (με αποδείξεις όμως …)! Δεν τέλειωσα, μην βιάζεστε ( ). Τα θέμα μας εδώ είναι η απαξίωση του ΠΕΑ, όπως πολύ εύστοχα το βάφτισε ο hkamp. Απαξίωση, σύμφωνα με το Βικιλεξικό σημαίνει δύο πράγματα: η απώλεια ή η μείωση της αξίας, της τιμής ενός αγαθού η απώλεια της αξίας, του σεβασμού των άλλων ανθρώπων Την πρώτη ερμηνεία την εξετάσαμε αρκετά καλά μέχρι στιγμής. Είπαμε για τα πλαστά και ψεύτικα ΠΕΑ των 50 €, αναλύσαμε την αγορά, διαπιστώσαμε που κινούνται οι τιμές κλπ. (καμιά καταγγελία προς ΕΥΕΠΕΝ δεν «βγάλαμε» ακόμα, αλλά ελπίζω σύντομα να φτάσουμε και σε αυτό). Μήπως όμως το πρόβλημα των ΠΕΑ και η πηγή του κακού δεν είναι η πρώτη ερμηνεία της λέξης «απαξίωση», αλλά η δεύτερη; Έχετε αναρωτηθεί ποτέ τι «αξία» έχει το ΠΕΑ για τον πελάτη σας; Τι «σεβασμό» του εμπνέει αυτό το πολύχρωμο Α4 που του κάτσανε στο σβέρκο μαζί με όλα τα άλλα χαράτσια; Και μην αρχίσετε να μου λέτε για τη σημαντικότητα της ενεργειακής απόδοσης και για τον χρόνο και την προσπάθεια που κάνει ένας μηχανικός για να εκδώσει ένα σωστό ΠΕΑ. Εγώ σας ρωτάω το εξής απλό: ποια η Εμπορική Αξία των ΠΕΑ σήμερα – για τον Πελάτη, όχι για εμάς. Ποιος φουκαράς ιδιοκτήτης, ενοικιαστής ή αγοραστής ενδιαφέρθηκε ποτέ πραγματικά για το τι κατηγορία βγήκε το σπίτι που μένει; Ή, σας ζήτησε ποτέ κανείς να του εξηγήσετε τι είναι όλα αυτά τα παράξενα νουμεράκια και κουτάκια; Δε νομίζω… Και αν πάρετε πρωτοβουλία και το κάνετε από μόνοι σας, δε σας κοιτάνε λίγο … περίεργα (το γνωστό «τι μας λες τώρα ρε φίλε» look); Εμένα μόνο μια κυρία μου έτυχε κάποτε, που αναρωτήθηκε – διαμαρτυρόμενη και ωρυόμενη – γιατί το διαμέρισμα της, καλής κατασκευής του 1993, βγήκε Γ ενώ το διπλανό της διαμέρισμα το είχε βγάλει παλαιότερα κάποιο άλλο «αστέρι», γκουρού των ΠΕΑ, Β+ (!). Να εξαιρέσω βέβαια από τα παραπάνω «απαξιωτικά» σχόλια, τα ΠΕΑ που αφορούν την Εξοικονόμηση Κατ’ Οίκον. Είναι και τα μόνα ΠΕΑ που έχουν πραγματική και ουσιαστική αξία, και για μας αλλά και για τον πελάτη. Μην ψάχνετε λοιπόν την Απαξίωση μόνο στα sites των συναδέλφων και στα Ευρώ. Σαφώς και έχουμε υποχρέωση και συμφέρον να κυνηγήσουμε τα ψευτο-ΠΕΑ (πλαστά, μαϊμού και copy-paste των 50 €), αλλά δυστυχώς η απαξίωση έχει να κάνει (και εκεί ίσως είναι οι ρίζες της) με το πώς αντιμετωπίζει ο πελάτης κι εμάς και τα ΠΕΑ μας… Αυτά. Δυστυχώς πάνω σε αυτό δεν έχω κάτι ουσιαστικό να προτείνω. Food for thought, που λένε και οι «ξένοι»… Καλό βράδυ σε όλους. Υ.Γ. : Διαφωνείστε όσο θέλετε με τα παραπάνω, ευγενικά. Μην «πυροβολείτε» μόνο, γιατί είμαι και νέος στα forum (δυστυχώς όχι τόσο και στην ηλικία) και τα παίρνω κατάκαρδα…

Το ξέρω Inzaghi. Νομίζω ότι η αρχική ερώτηση αφορούσε την προσθήκη ή αναβάθμιση του τζακιού σε υπάρχον σύστημα θέρμανσης, κάτι που δεν είναι επιλέξιμη δαπάνη. Επί αυτού απάντησα...

Ίσως να μην έχω καταλάβει καλά τι εννοείς συνάδελφε, αλλά προφανώς κάνουμε το ίδιο και στη θέρμανση, ψύξη και ΖΝΧ. Όταν δεν τα έχει το εξεταζόμενο κτίριο (ενώ απαιτούνται αναλόγως κατηγορίας, πχ 50% ψύξη και 100% θέρμανση στις κατοικίες), τα ορίζουμε όπως του κτιρίου αναφοράς. Το αν είναι σωστή αυτή η προσέγγιση (του κτιρίου αναφοράς όταν δεν βρίσκουμε τα απαιτούμενα συστήματα), στην οποία μας υποχρεώνει η ΤΟΤΕΕ, είναι μια άλλη μεγάλη συζήτηση… ίσως σε κάποιο άλλο νήμα. Αν δεν εννοούσες αυτό, συγνώμη για την παρέμβαση ! edit: Ουπς, άκυρο! Κατάλαβα τι εννοείς και έχεις δίκιο… Είναι πράγματι λίγο αυθαίρετο.

Αν το σενάριο του 1ου ΠΕΑ δεν συμπίπτει με τις παρεμβάσεις που τελικά θα γίνουν, πρέπει να υποβάλεις «προσάρτημα» του υπάρχοντος ΠΕΑ με το νέο σενάριο μέσα από το buildingcert. Ή εναλλακτικά μπορείς να κάνεις καινούριο 1ο ΠΕΑ, ειδικά για την ένταξη στο ΕΚΟ (με ότι αυτό συνεπάγεται οικονομικά). Νομίζω πως η δανειοδότηση είναι υποχρεωτικό μέρος της διαδικασίας (αν όχι, ας με διορθώσουν οι συνάδελφοι). Σίγουρα όμως, μετά την τυπική εκταμίευση μπορεί ο πελάτης να προχωρήσει σε άμεση προεξόφληση και να κλείσει το δάνειο, αρκεί να μην έχει «ρήτρα προεξόφλησης».

Όχι ακόμα. Συζητείται να ενταχθεί η αναβάθμιση από απλό τζάκι σε ενεργειακό, αλλά ακόμα δεν έχει γίνει. Το πώς θα εισάγεται αυτό στο λογισμικό, άγνωστο…

Ok συνάφελφε chrisven, ας κάτσουμε λοιπόν όλοι να βλέπουμε τις τιμές να πέφτουν, τους πελάτες να φεύγουν και τα λαμόγια να κατακλύζουν τη πιάτσα. Συγνώμη κιόλας που ασχολήθηκα…λάθος!