Πέτρανθος

Κύκλωμα, με την έννοια που το εννοείς δεν κλείνει. Υπάρχει κοινό σημείο αναφοράς των δυναμικών, όντως, μέσω του γειωμένου κόμβου του ουδετέρου. Ωστόσο, το αποτέλεσμα που βρήκες, δεν είναι περίεργο. Αυτή ακριβώς η διαφορά δυναμικού, όπως κι αν την μέτρησες, είναι αυτή που προσπαθούμε να αποφύγουμε, όταν έχουμε πλήρως παραλληλισμένους μετασχηματιστές (και στην πλευρά της Μέσης και στην πλευρά της Χαμηλής), απαιτώντας οι μετασχηματιστές να έχουν τον ίδιο λόγο μετασχηματισμού, την ίδια ομάδα ζεύξης και την ίδια τάση βραχυκύκλωσης. Στην περίπτωσή σου, το τελευταίο δεν ισχύει. Περισσότερα, σε οποιοδήποτε καλό βιβλίο ΣΗΕ.

ΥΔΕ ΔΕΝ εκδίδεται, όταν η εγκατάσταση δεν πληροί τις απαιτήσεις των κανονισμών και είναι ανασφαλής. Στην περίπτωσή σου, προφανώς το δίκτυο είναι ΤΤ, και η γείωση είναι απολύτως απαραίτητη. (Με την ευκαιρία, οι ακάλυπτοι χώροι του οικοπέδου είναι κοινόχρηστοι).

Προφανώς, τώρα που ήρθε η ανάπτυξη στο Ελληνικό, θα τρέχει με τέτοια ταχύτητα και σε τέτοιες διαδρομές που δεν θα μπορούν να ακολουθήσουν οι Κινέζοι και τα Εμιράτα! Αλί μας!

Το θέμα της θεώρησης των ΥΔΕ ρυθμίζεται από το άρθρο 2 του Ν. 4483/1965 (που τροποποιήθηκε από το άρθρο 3 του Ν.2302/1995). Σύμφωνα με τα προηγούμενα, οι ΗΛΕΚΤΡΟΛΟΓΟΙ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΤΕΣ (πλην των διπλωματούχων μηχανικών), θεωρούν την ΥΔΕ στο οικείο ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ (ΠΟΣΕΗ ή ΕΕΤΕΜ). Η θεώρηση αφορά 4 πράγματα: το γνήσιο της υπογραφής, την ειδικότητα, την κατηγορία της άδειας του ηλεκτρολόγου και την χρονική διάρκεια ισχύος της άδειας. [Προφανώς, η υπάλληλος που παρέλαβε την ΥΔΕ, παρανόησε τη διαφορά μεταξύ εγγραφής στο ΤΕΕ ως εργολήπτη, και την ιδιότητα του διπλωματούχου μηχανικού πολυτεχνείου]

Στην περίπτωση των ηλεκτρικών υποσταθμών, προϋπόθεση για την χρήση του συστήματος ΤΝ αποτελεί η χαμηλή τιμή της γείωσης.

Η περιοχή έχει να κάνει με την εξοικείωση με τα δίκτυα ΤΝ (ΤΤ στην Αθήνα, κι όχι παντού). Όσον αφορά τα δίκτυα ΤΤ, σε νέες εγκαταστάσεις, είναι μια πολύ καλή λύση, ειδκά όταν είναι πολύ δύσκολο να επιτευχθούν χαμηλές τιμές γείωσης στον υποσταθμό. Κι εννοώ πραγματικά χαμηλές τιμές γείωσης, κι όχι φέικ μετρήσεις!

Συνάδελφε vassis, διαφωνία στο θέμα του αριθμού των ΥΔΕ θα υπάρχει (σε εγκαταστάσεις με υποσταθμό), για όσο διάστημα η ελληνική νομοθεσία δεν ξεκαθαρίζει το πράγματα. Η δική μου προσέγγιση, που είναι προς την πλευρά της ασφάλειας, διαχωρίζει την εγκατάσταση σε δυο διακριτά τμήματα: το τμήμα μετασχηματισμού (ας το πούμε ΜΤ), και το τμήμα διανομής (ας το πούμε ΧΤ). Κάθε τμήμα έχει τις δικές του προδιαγραφές ασφαλείας. Για την ΧΤ το ξέρουμε (ΕΛΟΤ HD 384, και προσεχώς ΕΛΟΤ ΕΝ60364). Για την ΜΤ το εικάζουμε... Στην πραγματικότητα, τα τμήματα της ηλεκτρικής εγκατάστασης στην παραπάνω περίπτωση είναι τρία: 1. Το τμήμα σύνδεσης με το δίκτυο, 2. το τμήμα μετασχηματισμού, και 3. το τμήμα διανομής. Επομένως, για αυτό που αναφέρεις στο μήνυμά σου, ότι μας ενδιαφέρει η "παροχή", ένα μόνο θα επισημάνω: ΔΕΝ έχουμε (ακόμη) κανονισμό σύνδεσης με το δίκτυο. Άρα, και σε αυτό το σημείο είναι θολά τα πράγματα. Πάντως, και με την γραφειοκρατική προσέγγιση, χρειάζονται δυο σετ ΥΔΕ. Τα έντυπα για την ΥΔΕ υποσταθμού είναι τελείως διαφορετικά. Αφήνω εκτός το μεγάλο κεφάλαιο των γειώσεων. Τροφή για σκέψη: πώς θα χειριστείς (όσον αφορά ΥΔΕ) ηλεκτρική εγκατάσταση με υποσταθμό, σε γεωγραφική περιοχή με δίκτυο ΤΝ, εάν χρειαστεί να έχεις στο εσωτερικό της εγκατάστασης δίκτυο γειώσεων ΤΤ, ή ακόμη χειρότερα ΙΤ?

Δεν είναι όπως τα γράφει ο συν. HaNotsri. Δυστυχώς, η ΥΑ που καθορίζει τα της ΥΔΕ (δες εδώ, στο άρθρο 2), απαιτεί δυο ΥΔΕ (τουλάχιστον). Μια για την ΜΤ και μία (τουλάχιστον) για τις εγκαταστάσεις ΧΤ μετά τον υποσταθμό. Όπως θα διαπιστώσεις, δεν ξεκαθαρίζει αν στην ΧΤ πρέπει να υποβληθεί μία (συνολική) ΥΔΕ, ή μία για κάθε παροχή ΧΤ που έχει διαφορετικό μέγιστο χρόνο επανελέγχου. Κατά τη γνώμη μου, πρέπει να υποβληθεί ένα "πακέτο" ΥΔΕ, μία για κάθε αναχώρηση ΧΤ που καταλήγει σε χώρους με τον ίδιο μέγιστο χρόνο επανελέγχου (π.χ., άλλη ΥΔΕ για επικίνδυνους χώρους, άλλη ΥΔΕ για χώρους συνάθροισης κλπ.).

Η εγγραφή των μηχανικών ΤΕΙ στα μητρώα του ΤΕΕ μόνο θετική μπορεί να θεωρηθεί. Είναι ένας εξορθολογισμός των τεχνικών μητρώων που, όπως πολλά άλλα πράγματα στην χώρα μας, άργησε και γίνεται, δυστυχώς, χύμα και ασυντόνιστα. Το ότι δεν έχει ξεκαθαρίσει το θέμα των επαγγελματικών δικαιωμάτων, δεν είναι αποτρεπτικό αν σκεφτούμε ότι και στους διπλωματούχους μηχανικούς (πλην των 4-5 βασικών παλιών ειδικοτήτων), προβλήματα εδ υπήρχαν και υπάρχουν. Στα αρνητικά να επισημάνω ότι τα μητρώα για τους μηχανικούς ΤΕΙ "ανοίγουν" προεκλογικά, τόσο λόγω των εθνικών εκλογών, όσο και των επιμελητηριακών. Επομένως, τις εξελίξεις θα τις κατευθύνουν κυρίως οι μικροκομματικές/μικροσυνδικαλιστικές επιδιώξεις, κι όχι η ευρωστία του ΤΕΕ (στην λογική άλλων αντίστοιχων σωμάτων μηχανών του εξωτερικού).

Θα πρότεινα, αγαπητέ jetman, να το ελέγξει ένας ηλεκτρολόγος, για κάθε ενδεχόμενο. Κατά τα λοιπά, το πολύμετρο μπορεί πολύ καλά να κάνει τη δουλειά του, και οι παρασιτικές χωρητικότητες (που πάντα υπάρχουν) να δίνουν αυτήν την ένδειξη (ένας επιπλέον λόγος, να αναλάβει ηλεκτρολόγος).

Το θέμα είναι ένα σχετικά απλό πρόβλημα στις ηλεκτρικές εγκαταστάσεις. Προφανώς, οι φοιτητές θα έχουν πρόσβαση σε πίνακες, διαγράμματα κλπ. και στις συνήθεις παραδοχές (π.χ, ονομαστική τάση, πτώση τάσης κλπ.). Το βασικό , όμως, σφάλμα είναι ότι, οι φαινόμενες ισχείς (kVA), δεν αθροίζονται. Άθροισή, και μάλιστα αλβεβρική, γίνεται στις ενεργές και στις άεργες ισχείς. Τα λοιπά, σε κάθε βιβλίο ηλεκτροτεχνίας.

Το βίντεο αποτυπώνει με ρεαλισμό τις πολύ επικίνδυνες παρενέργειες της πυρηνικής τεχνολογίας, λαμβανομένου υπόψη ότι τα πυρηνικά ατυχήματα δεν μπορούν να αποφευχθούν. ΑΠΕ και πάλι ΑΠΕ! Επιπλέον αποθαρρυντικό, για την συγκεκριμένη τεχνολογία, το επίπεδο ραδιενέργειας, 7 χρόνια μετά τα ατύχημα: > 1 μSv/h (με το όριο γενικού πληθυσμού (Ελλάδα) ~0,1μSv/h ) Εντυπωσιακό, από πλευράς τεχνολογίας, το υπεδάφιο τοίχωμα πάγου (διαδρομή #8] για να απομονωθεί/αποτραπεί(?) η μόλυνση των υπογείων υδάτων.

Υπάρχουν στατιστικά/αναφορές από την λειτουργία του συστήματος; Η διαθεσιμότητα σε τι επίπεδο κυμάνθηκε; Η "ενεργειακή απόδοση" πώς ορίστηκε;

Πέρα από το γεγονός ότι ο ηλεκτρικός πίνακας της εικόνας έχει IP αρνητικό(!) (βλέπω σαλιγκάρια στο εσωτερικό του...), έχω μια απορία: στα ανάντη [προς την τροφοδοσία], το ηλεκτρικό σύστημα είναι προφανώς TN-C (ο κίτρινος αγωγός είναι αγωγός PEN). Στα κατάντη, προς το φορτίο, τι σύστημα υποτίθεται ότι είναι; Ο λεπτός γυμνός πολύκλωνος αγωγός που συνδέεται στον κόμβο "γείωσης" [αυτός που "ξεφυτρώνει" κάτω αριστερά στο δάπεδο του πίνακα], τι λειτουργία έχει; Ο μεγαλύτερης διατομής πολύκλωνος αγωγός που φαίνεται αριστερά και πολύ κοντά στον κίτρινο αγωγό, τι λειτουργία έχει; Η φωτο δεν με βοηθά, αλλά εικάζω ότι συνδέεται στον κόμβο "γείωσης" και στην συνέχεια οδεύει μαζί με την ηλεκτρική γραμμή που φεύγει προς την εγκατάσταση [αγωγός PE?).

Οι πίνακες 52-Ε1 κλπ. του προτύπου, δίνουν τους συντελεστές σε τυπικές διατάξεις κυκλωμάτων. Ο μελετητής της ηλεκτρικής εγκατάστασης μπορεί να διαφοροποιήσει το σχεδιασμό του, με άλλες μη τυπικές διατάξεις, αλλά φέρει την ευθύνη της ορθής λειτουργίας της εγκατάστασης. Συνήθως, όταν καταλήξουμε στον τελικό αριθμό των κυκλωμάτων που θα οδεύουν μαζί σε κάποια ηλεκτρική εγκατάσταση, επιλέγουμε από τους πίνακες του ΕΛΟΤ HD384 τη διάταξη των καλωδίων που τεχνικοοικονομικά είναι βέλτιστη [παρεμπιπτόντως, ο πίνακας 52-Ε4 αφορά μέχρι και 27 καλώδια]. Για παράδειγμα, στην περίπτωση σου, για 16 καλώδια έχεις, ενδεικτικά, τις εξής δυνατότητες: [α] Με τα καλώδια να σχηματίζουν δέσμη/μάτσο: συντελεστής διόρθωσης από πίνακα 52-Ε1(1): 0,41 [β) Με τα καλώδια σε απλή στρώση και σε επαφή με την οροφή: συντελεστής διόρθωσης 0,61 [γ] Με τα καλώδια σε απόσταση μεταξύ τους το καθένα δυο διαμέτρους τουλάχιστον [αν το επιτρέπει ο διαθέσιμος χώρος]: καμιά διόρθωση, με την εξαίρεση την τοποθέτηση στην οροφή που ο συντελεστής διόρθωσης είναι 0,95 [δ] Με τα καλώδια τοποθετημένα σε δυο ομάδες των οκτώ καλωδίων σε οριζόντιους διάτρητους φορείς καλωδίων, σύμφωνα με πρώτη διάταξη του πίνακα 52-Ε4: συντελεστής διόρθωσης 0,66 [με γραμμική παρεμβολή] κλπ. Από τα παραπάνω γραφόμενα είναι φανερό ότι, η λύση (γ) δίνει την οικονομικότερη επιλογή, λόγω περισσότερης "εκμετάλλευσης" του χαλκού. Ακολουθεί η (δ), που δεν είναι βέβαιο, όμως, ότι είναι και η οικονομικότερη των λοιπών, επειδή πρέπει να συνυπολογιστούν και τα κόστη σχαρών, των αυξημένων εργατικών, των πρόσθετων καλωδίων για την ισοδυναμική σύνδεση των σχαρών κλπ. κλπ. Βέβαια, στο παράδειγμα μου παραπάνω, δεν έχω εξαντλήσει όλες τις δυνατές επιλογές των πινάκων, και υπάρχουν και άλλα που πρέπει να ληφθούν υπόψη πριν την τελική επιλογή των διατομών, με πιο πολύ ενδιαφέρον το τελευταίο εδάφιο του κανόνα 523.4.1 του προτύπου: καλώδιο που δεν πρόκειται να διαρρέεται από ρεύμα μεγαλύτερο από το 30% του μέγιστου επιτρεπόμενου ρεύματός του, δεν λαμβάνεται υπόψη στον ορισμό του συντελεστή μείωσης λόγω ομαδοποίησης. Προσοχή, το κατώφλι του 30% δεν αφορά το μέγιστο επιτρεπόμενο ρεύμα όταν είναι μόνο του, αλλά όταν συμμετέχει στην ομάδα! Άρα, πολυπλοκότεροι οι υπολογισμοί, πιο ενδιαφέρουσα η εφαρμοσμένη ηλεκτροτεχνία!

Για την αντικεραυνική προστασία υπάρχει πλούσια βιβλιογραφία [στα αγγλικά κυρίως]. Επίσης, αρκετές σοβαρές ελληνικές εταιρείες, αντίστοιχων συστημάτων, έχουν κυκλοφορήσει σχετικά εγχειρίδια. Το βασικό τεχνικό κανονιστικό κείμενο, όμως, είναι το αντίστοιχο πρότυπο ΕΛΟΤ ΕΝ 62305 [πολύ "πράμα", σε 4 τόμους!], υποχρεωτικής εφαρμογής όπου απαιτείται ΣΑΠ. Η αναγκαιότητα ύπαρξης ΣΑΠ σε μια κατασκευή αναλύεται στο 62305-02. Το τελευταίο, όμως, είναι ένα πολύ "βαρύ" αναλυτικό εργαλείο. Θα σου πρότεινα μια μικρή παρακαμπτήρια. Να χρησιμοποιήσεις το παλιό πρότυπο ΕΛΟΤ 1412 σε συνδυασμό με το ΕΛΟΤ 1197, που χρησιμοποιεί απλούστερους υπολογισμούς για τον ίδιο σκοπό. Τα πρότυπα αυτά, όμως, έχουν καταργηθεί και έχουν αντικατασταθεί από το 62305. Ωστόσο, μπορείς να προσεγγίσεις το θέμα από την πλευρά της ασφάλειας. Δηλαδή, αν με το 1412 χρειάζεται ΣΑΠ, τότε απαιτείται και με το 62305. Αν με το 1412 δεν απαιτείται ΣΑΠ, πρέπει αναγκαστικά να χρησιμοποιήσεις το 62305. Μόλις βεβαιωθείς ότι χρειάζεται ΣΑΠ, και ποιας στάθμης προστασίας [4 στάθμες προστασίας, I: η ισχυρότερη, IV: η ελαφρύτερη], θα προχωρήσεις στον σχεδιασμό υλοποίησης του ΣΑΠ.

Αν είσαι 100% σίγουρος ότι μπορείς να υλοποιήσεις αυτό που γράφεις, "να γειώσω καλά τις μεταλλικές κατασκευές", με δικαστική ακρίβεια [= αν συμβεί η "στραβή", θα αποδείξεις την ορθότητα του σχεδιασμού σου, και με μάρτυρα υπεράσπισης τον "συνάδελφο"], τότε μπορείς να το κάνεις. Ωστόσο, σου προτείνω, αν το αντίστοιχο πρότυπο επιβάλλει την ύπαρξη ΣΑΠ [της αντίστοιχης κατηγορίας επικινδυνότητας], να το εγκαταστήσεις, σύμφωνα με τις οδηγίες του Προτύπου, κι όχι με εμπειρικό σχεδιασμό.

Αγαπητέ vasilimertzani. Αν είσαι αδειούχος ηλεκτρολόγος [αλλά δεν το γράφεις στο προφίλ σου], και μόνο αυτό που γράφεις "χωρίς να γνωρίζουμε την ένταση" φανερώνει ελλειπή γνώση της θεωρητικής και εφαρμοσμένης ηλεκτροτεχνίας και των κανονισμών. Σε προτρέπω να μελετήσεις και τα δυο αντικείμενα. Αν δεν είσαι αδειούχος ηλεκτρολόγος, νομίζω ότι, καλή είναι η εγκυκλοπαιδική γνώση των σχετικών θεμάτων, αλλά αφορά τους αδειούχους ηλεκτρολόγους και μόνο.

Η μέτρηση γείωσης που προτείνει το πρότυπο ΕΛΟΤ60364 [με τις αμπεροτσιμπίδες], μπορεί να χρησιμοποιηθεί, αλλά με την προϋπόθεση ότι ο ηλεκτρολόγος [κι όχι ο κάθε τυχαίος...] που κάνει τη μέτρηση, ξέρει να "μεταφράσει" τα αποτελέσματα της μέτρησης, σύμφωνα με τις απαιτήσεις ασφάλειας που θέτει το ΕΛΟΤHD384. Εκτός των άλλων, πρέπει να λάβουμε υπόψη μας και το σφάλμα του οργάνου. Για παράδειγμα, στο ΜΕΤΡΕΛ, η αντίστοιχη μέτρηση, όταν έχουν τηρηθεί όλες οι προδιαγραφές που δίνει ο κατασκευαστής, το σφάλμα είναι <=30%, το οποίο πρέπει να ληφθεί υπόψη. Με την ευκαιρία, ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι η ένδειξη στο βίντεο αντιστοιχεί στην αντίσταση γείωσης [σφάλμα 0%], το κύκλωμα στο οποίο έγινε η μέτρηση [400Α] δεν πληροί τις απαιτήσεις του ΕΛΟΤ Hd384 όσον αφορά στην προστασία από έμμεση επαφή.

Δεν είναι όπως ακριβώς τα γράφει ο nvel, που άλλωστε περιγράφει ποιοτικά το φαινόμενο του συντονισμού και όχι ποσοτικά. Για να αποφασίσεις το μέγεθος των πυκνωτών που θα χρησιμοποιήσεις [και τη διάταξη, σε σειρά ή παράλληλα με τον κινητήρα, ή και μικτές λύσεις], θα πρέπει να κάνεις τους αναγκαίους υπολογισμούς, και να λάβεις υπόψη οικονομικούς και τεχνικούς περιορισμούς. Ούτε η υπεραντισθάθμιση [χωρητικός ΣΙ], είναι απαγορευμένη, αρκεί να ξέρεις τι θέλεις να κάνεις. Πάντως, το φαινόμενο της αυτοδιέγερσης του επαγωγικού κινητήρα, λόγω του κορεσμού του μαγνητικού κυκλώματος, δεν οδηγεί [αν εμφανιστεί] σε επικίνδυνες υπερτάσεις. Πριν από αυτό θα πρέπει να αντιμετωπίσεις, αν υπάρχουν, τις αρμονικές, που όντως μπορούν να δημιουργήσουν προβλήματα σε μεγάλες και πολύπλοκες εγκαταστάσεις με ηλεκτρονικά κυκλώματα. Πώς το αντιμετωπίζεις αυτό; Μα με βαθιά γνώση των κανονισμών και της ηλεκτροτεχνίας, υπολογισμούς και καλή γνώση των υλικών. Ευτυχώς (για μένα, για άλλους, δυστυχώς), δεν υπάρχουν "τσελεμεντέδες" στα ηλεκτρολογικά, ούτε και συνταγές για κάθε χρήση. Κι αυτό κάνει την τέχνη μας ενδιαφέρουσα και χρήσιμη!

Τι εννοείς "πρακτικά δεν γίνεται". Τεχνολογικά, γίνεται. Ότι θέλουμε μπορούμε να κάνουμε, αν λάβεις υπόψη σου ότι η τεχνολογία έστειλε ρομποτικό όχημα στον Άρη και προσγείωσε διαστημοσυσκευή σε κομήτη! Το ερώτημα είναι αν οικονομικά συμφέρει να κάνεις κάτι τέτοιο...

βλ. άρθρο 31 του κτιριοδομικού κανονισμού.

Το θέμα με τις γειώσεις στην περίπτωση του ιδιωτικού υποσταθμού [μέχρι να το λύσει[?] ο κανονισμός συνδέσεων] είναι κάπως πολύπλοκο. Στην περίπτωση που η συνολική αντίσταση γείωσης του υποσταθμού είναι <1Ω [αυτό είναι η άριστη περίπτωση], το σύστημα γείωσης ΤΝ είναι το απλούστερο να κατασκευαστεί, χωρίς κανένα πρόβλημα. Ωστόσο, σύμφωνα με την ισχύουσα υπουργική απόφαση ΦΕΚ1222B/2006, κάθε κύκλωμα θα πρέπει να προστατεύεται με rcd <30mA. Στην περίπτωση που η συνολική αντίσταση γείωσης του ΥΣ είναι πάνω από 1Ω, τότε υπάρχουν εναλλακτικές, που καταλήγουν είτε στο σύστημα ΤΤ, είτε στο σύστημα ΤΝ, και στις δυο περιπτώσεις όμως, πάλι, όλα τα κυκλώματα θα πρέπει να προστατεύονται με rcd <30mA.

Οι γερμανικοί κανονισμοί εδώ και μια δεκαετία δεν επιτρέπουν την χρησιμοποίηση RCD type AC. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν οι λοιποί τύποι, όμως, αν και ακριβότεροι, Α και Β. Το πιθανότερο είναι ότι στην επόμενη αναθεώρηση και των ελληνικών κανονισμών θα ισχύσει κι εδώ η ίδια απαγόρευση, για τους ίδιους λόγους. Πάντως, με την ευρεία πλέον διείσδυση ηλεκτρονικών διατάξεων ΛΕΝΤ, ΙΝΒΕΡΤΕΡ ΚΛΠ. στις ηλεκτρικές εγκαταστάσεις, δυο πράγματα πρέπει να γίνονται, ακόμη και αν οι τωρινοί ελληνικοί κανονισμοί δεν το απαγορεύουν: (α) να μην χρησιμοποιούνται rcd type AC, και (β) να μην χρησιμοποιείται μειωμένη διατομή για τον ουδέτερο αγωγό.

Για να μην δημιουργούνται παρανοήσεις, δεν δημιουργεί κανένα πρόβλημα τέτοιου είδους το ΕΛΟΤ Hd384 [ούτε το ΕΛΟΤ ΕΝ60364, ούτε το VDE, που αν εννοείς το αντίστοιχο, είναι συμμορφωμένο με τα προηγούμενα]. Το πρόβλημα δημιουργήθηκε από την απολυτότητα της σχετικής υπουργικής απόφασης που υπερκέρασε τις απαιτήσεις των προτύπων και έκανε τα πράγματα άκαμπτα, και σε μεγάλες ή/και ειδικές ηλεκτρικές εγκαταστάσεις σχεδόν ανεφάρμοστα. Να μην επεκταθώ παραπέρα, γιατί μας διαβάζει κόσμος, όχι πάντα σχετικός. Το θέμα έχει πολλές φορές και εκτενώς συζητηθεί σε αυτό το φόρουμ. Πάντως, υπάρχει ένα απόλυτα βέβαιο δεδομένο: κανένα τερματικό κύκλωμα δεν πρέπει να μένει χωρίς προστασία RCD <=30mA.