Αναζήτηση στην κοινότητα

Ο Σύλλογος Διπλωματούχων Αρχιτεκτόνων Μηχανικών Εύβοιας, με την συμβολή του ΤΕΕ/Π.Τ. Έυβοιας, διοργανώνουν την «1η Έκθεση Αρχιτεκτονικού Έργου», η οποία θα διεξαχθεί στο κτηριακό συγκρότημα «Αστέρια» στην παραλία Χαλκίδας, από τις 8 έως και τις 17 Νοεμβρίου 2013. Η έκθεση φιλοξενεί αρχιτεκτονικές μελέτες που αφορούν επί το πλείστον σύγχρονες και παραδοσιακές κατοικίες, υλοποιημένες ή υπό κατασκευή, αποκαταστάσεις κτηρίων, διαμορφώσεις εσωτερικών και εξωτερικών χώρων (ιδιωτικών, επαγγελματικών και δημοσίων). Επίσης στην έκθεση υπάρχει τμήμα αφιερωμένο σε φοιτητικές εργασίες και διπλωματικές μελέτες Ευβοέων φοιτητών Αρχιτεκτονικών Σχολών. Κατά τη διάρκεια της έκθεσης, στα πλαίσια παράλληλων εκδηλώσεων, έχουν προγραμματιστεί: διαλέξεις, εκπαιδευτικό πρόγραμμα στο οποίο θα συμμετέχουν τα Λύκεια και Γυμνάσια της ευρύτερης περιοχής της Χαλκίδας, βραδιά ανοιχτού διαλόγου με θέμα «Χαλκίδα & Αρχιτεκτονική». Η οργανωτική Επιτροπή Γωγώ Ρουσοδήμου (Πρόεδρος και Συντονίστρια της Οργανωτικής Επιτροπής) Κωνσταντίνος Ιωαννίδης Παναγιώτης Κανελλόπουλος Κωνσταντίνος Μώρος Δομενίκη Οικονόμου Σοφία Παλόγου Κωνσταντίνος Σκουλαρίκης Εκ μέρους του ΤΕΕ (Περιφερειακό Τμήμα Ευβοίας) Αικατερίνη Αλιακίζογλου (Πρόεδρος Αντιπροσωπείας ΤΕΕ) Ελευθέριος Χαλιώτης (Γενικός Γραμματέας της Διοικούσας του ΤΕΕ) Σύλλογος Διπλωματούχων Αρχιτεκτόνων Μηχανικών Εύβοιας Οδός Χαϊνά & Αποστολίδου 29 - Χαλκίδα 34100 τηλ./Fax 22210 78706, κιν. 6932234660/6932383078 Θα πρότεινα στους διαχειριστές να υπάρχει ένα ημερολόγιο με τις ανά μήνα εκδηλώσεις,σε εμφανές σημείο του φόρουμ. Ευχαριστώ. Click here to view the είδηση

Η νέα υπηρεσία παρέχει ευελιξία λύσεων σε όσους αναζητούν οικονομικούς τρόπους ανακαίνισης ή και κατασκευής κατοικιών και επαγγελματικών χώρων, ανάλογα πάντα με τις εκάστοτε ανάγκες και τους διαθέσιμους χώρους. Η Praktiker Hellas εξελίσσει τις υπηρεσίες της και αλλάζει τα δεδομένα στο χώρο της, προσφέροντας μια νέα καινοτόμο υπηρεσία σε αποκλειστική συνεργασία με την Conous, εταιρία σχεδιασμού/ αρχιτεκτονικής μελέτης και κατασκευής χώρων. Η νέα υπηρεσία παρέχει ευελιξία λύσεων σε όσους αναζητούν οικονομικούς τρόπους ανακαίνισης ή και κατασκευής κατοικιών και επαγγελματικών χώρων, και ξεκινά από το κατάστημα Praktiker της περιοχής Ελληνικού. Σε ένα ειδικά διαμορφωμένο περίπτερο ενημέρωσης παρουσιάζονται οι δυνατότητες προτάσεων της Conous, η οποία παρέχει, μέσω της αγοράς ενός ειδικού κουπονιού, υπηρεσίες πλήρους μελέτης εσωτερικών χώρων μόνο με 99€, για τους ιδιώτες που αναζητούν ειδικούς για διακοσμητική μελέτη κατοικίας αλλά και τους επαγγελματίες που σχεδιάζουν τη δημιουργία ή την ανανέωση των χώρων τους (έως 200 τ.μ.). Οι ειδικοί σύμβουλοι της Conous μελετούν και αξιολογούν, προτείνοντας καινοτόμες σχεδιαστικές και κατασκευαστικές λύσεις με πρακτικό και οικονομικό αποτέλεσμα, ανάλογα πάντα με τις εκάστοτε ανάγκες και τους διαθέσιμους χώρους. Παράλληλα, μέσω της συγκεκριμένης υπηρεσίας Praktiker, όλοι οι καταναλωτές που θα συνεργαστούν με το επιτελείο ειδικών της Conous κερδίζουν επιπρόσθετα οφέλη καθώς: • για κάθε εργασία (ανακαίνισης ή κατασκευής) παρέχεται 10% επιστροφή με μορφή δωροεπιταγής Praktiker, • για κάθε εργασία (ανακαίνισης ή κατασκευής) αξίας 12.000€, παρέχεται ΔΩΡΕΑΝ η ανακαίνιση του μπάνιου. Η νέα πρωτοποριακή υπηρεσία της Praktiker, συνδυάζει το σχεδιασμό προτάσεων με την επαγγελματική «υπογραφή» της Conous με την ευκολία πρόσβασης και το πρόσθετο κέρδος από τα καταστήματα Praktiker. Πηγή: http://ered.gr/gr/ne...e.php?art=28997 Click here to view the είδηση

Λίγο πριν από τα Χριστούγεννα γιορτάστηκαν στο Floral τα 80ά γενέθλια της μπλε πολυκατοικίας, που ορθώνεται, αγέρωχη και αλώβητη, γωνία Αραχώβης και Θεμιστοκλέους, στα πολύπαθα Εξάρχεια. Οι παλιές πολυκατοικίες, κυρίως εκείνες του Μεσοπολέμου, είναι οι γριές, αρχοντικές κοκότες της αθηναϊκής πολεοδομίας: κοκέτες και μοναχικές, μέσα «στη φοβερή ερημία του πλήθους» των κατοπινών ακαλαίσθητων πολυκατοικιών, χωρίς έπαρση, αφήνοντας σ’ εκείνον που «βοτανολογεί την άσφαλτο» να εντοπίσει τη παλιά σαγήνη τους, μέσα από τις ρυτίδες της γερασμένης πρόσοψης και τα αξεσουάρ τους, τα φθαρμένα ξύλινα ρολά, τα παλιά ασανσέρ και τα εγκαταλελειμμένα πλέον θυρωρεία. Η μπλε πολυκατοικία των Παναγιωτάκου-Παπαλουκά-Αντωνόπουλου, που χτίστηκε το 1933-34 και δεσπόζει της πλατείας Εξαρχείων, δεν είναι απλώς μία από τις «αρχοντικές κοκότες» της Αθήνας, ανάμεσά τους και η περίφημη πολυκατοικία Λογοθετόπουλου του Κυπριανού Μπίρη, της οδού Μπουμπουλίνας, που στέγασε παλιότερα τη Γενική Ασφάλεια («ταράτσα κι απομόνωση»), αλλά και το υπουργείο Πολιτισμού. Είναι η «γειτονιά καθ’ ύψος», όπως εύστοχα τη χαρακτήρισε η ομότιμη καθηγήτρια του ΕΜΠ Μάρω Καρδαμίτσα-Αδάμη, στη (δυστυχώς, υπερβολικά λιτή) μονογραφία της «Η μπλε πολυκατοικία» (Libro), που συστέγασε σημαντικές μορφές της πολιτικής (Τσιγάντες, κόρη του Ιω. Μεταξά, οικογένεια Κύρκου) και καλλιτεχνικής ζωής του τόπου (τα ζεύγη Παξινού-Μινωτής, Μυράτ-Ζουμπουλάκη, Βέμπο-Τραϊφόρος). Ξεχωρίζει για την ιδιοφυή αρχιτεκτονική σύλληψη, που κατάφερε να ενσωματώσει δημιουργικά στο σχέδιο όλες σχεδόν τις πρωτοπόρους αντιλήψεις του μοντερνισμού, από το Neues Bauen μέχρι το Bauhaus, επιφέροντας μέσα από την «αιτιότητα του μικρού» (G. Bachelard, «Η ποιητική του χώρου»), αλλά και τις καινοτόμους χρήσεις κοινοχρήστων χώρων μία ριζοσπαστική αντίληψη για τη συγκατοίκηση: στην ταράτσα υπήρχαν πισίνα, χώροι για παιδικές δραστηριότητες και δώμα δεξιώσεων, όπου «φιλοξενήθηκαν» μέχρι και Γερμανοί αξιωματικοί τα χρόνια της Κατοχής, όταν στα φωτεινά διαμερίσματά της ο «Μίδας» του στρατηγού Χριστόδουλου Τσιγάντε και η οικογένεια Κύρκου μάχονταν, μαζί με άλλους πατριώτες, για την Απελευθέρωση, ενώ τα υπόγειά της, όπου λειτουργούσε στα μεσοπολεμικά χρόνια χοροδιδασκαλείο, χρησίμευσαν συχνά ως καταφύγιο στους επικείμενους βομβαρδισμούς, που, τραγική ειρωνεία, δεν πραγματοποιήθηκαν στην Κατοχή, στην «ανοιχτή πόλη», αλλά ακολούθησαν στον Εμφύλιο. Αρκεί μία επίσκεψη στην μπλε πολυκατοικία για να ανακαλύψει κανείς, όχι χωρίς μελαγχολία, όλες τις αρετές εκείνης της δημιουργικής γενιάς (πολύ προτού η λέξη γίνει άθυρμα στα κομματικά λεξιλόγια), που έκλεινε μέσα της την Ελλάδα, αλλά γνώριζε και τις προκλήσεις της νεωτερικότητας: φαντασία, έμπνευση και δημιουργικότητα αποτυπώνονται στις λεπτομέρειες του φωτεινού αστικού interieur, αλλά και στον σχεδιασμό των κοινοχρήστων χώρων. Μία διπλή εξώπορτα στον διάδρομο θυμίζει δίφυλλη είσοδο κινηματοθεάτρου, με την ξύλινη επένδυση, τις κάθετες χειρολαβές και το απαραίτητο «φινιστρίνι» (μια ψευδαίσθηση ταξιδιού με πλοίο), που κοσμεί και τις πόρτες του ασανσέρ, τα δύο «κιόσκια» της κεντρικής εισόδου, από τη Θεμιστοκλέους, όπου παλιότερα το ένα στέγαζε καπνοπωλείο και το απέναντι ήταν το θυρωρείο, παραπέμπουν σε γκισέ κινηματογράφου, τα εσωτερικά μπαλκόνια προς τους φωταγωγούς συνδέουν τα αντικριστά διαμερίσματα, καθώς μεσολαβεί ο «ανελκυστήρας υπηρεσίας», η κουζίνα ως «χώρος εργαστηρίου», στα πρότυπα του Werkbund. Ο ογδοντάχρονος βίος της μπλε πολυκατοικίας είναι το άγραφο μυθιστόρημα του αστεακού τοπίου και της πεφωτισμένης, αστικής τάξης, στον αντίποδα του καραγάτσειου «10». Ή, με τα λόγια του Λε Κορμπυζιέ: «C’ est tres beau»! Πηγή: http://news.kathimer.../12/2013_544401 Click here to view the είδηση

Είμαι πρωτοετής στη σχολή Χημικών Μηχανικών και σκέφτομαι να κάνω 10 τοις εκατό σε δύο πιθανές σχολές (Πολιτικών ή Αρχιτεκτόνων). Γίνεται να κάνω 10 τοις εκατό για την Αρχιτεκτονική χωρίς να έχω δώσει στις πανελ σχέδιο? (δίνοντας για παράδειγμα μόνο το σχέδιο?). Αν όχι με 10 τοις εκατό υπάρχει κάποιος άλλος τρόπος? Αν γνωρίζει κάποιος παρακαλώ να με βοηθήσει γιατί δεν έχω βρει πουθενά απαντήσεις σχετικά με αυτό το ζήτημα😔

Η αρχιτεκτονική μελέτη εφαρμογής (ΜΕ) είναι το σύνολο των σχεδίων που αφορά τις κατασκευαστικές λεπτομέρειες, τα χαρακτηριστικά των υλικών και τις μεθόδους κατασκευής του έργου. Αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της Αρχιτεκτονικής Μελέτης, ενώ ο σκοπός της είναι να καλύψει κάθε κατασκευαστική πτυχή του έργου, μέχρι την παράδοσή του. Η ομάδα Μηχανικών και Σχεδιαστών που την υλοποιούν, οφείλουν να ακολουθούν ένα πλαίσιο σαφήνειας και απλότητας, έτσι ώστε να είναι κατανοητή σε όλους όσους εμπλέκονται στο έργο· από τον Ιδιοκτήτη και τον προμηθευτή, μέχρι τον Μηχανικό, τον Διακοσμητή και τον υπεργολάβο. Ο Project Manager του έργου, κατευθύνει και συντονίζει τη σχεδιαστική ομάδα ώστε να συγκεντρώνει όλες τις απαιτούμενες πληροφορίες, να τις διοχετεύει προς τα εμπλεκόμενα μέρη και τελικά να συνδέσει την ομάδα με τον Ιδιοκτήτη (ή κύριο του Έργου). Η αρχιτεκτονική μελέτη εφαρμογής για να είναι υλοποιήσιμη όταν συνταχθεί, χρειάζεται μια απαραίτητη προϋπόθεση. Την εξαίρετη γνώση της κατασκευαστικής διαδικασίας και των τεχνικών μεθόδων βάσει των κανόνων της τέχνης και της επιστήμης. Δεν αρκούν μόνο οι θεωρητικές γνώσεις της επιστήμης του Πολιτικού Μηχανικού / Αρχιτέκτονα που είναι προαπαιτούμενες ώστε οι προτάσεις της ΜΕ να είναι σύμφωνες με τους κανονισμούς και τους ευρωπαϊκούς κώδικες. Χωρίς την κατασκευαστική εμπειρία, μία Μελέτη Εφαρμογής θα είναι ουσιαστικά μη υλοποιήσιμη. Σημαντική σημείωση: Πριν την εκπόνησή της, συστήνεται ανεπιφύλακτα να έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία λήψης της Άδειας Δόμησης. Σε περίπτωση τροποποιήσεων των μελετών της Πολεοδομίας, αυτές θα επηρεάσουν την ΜΕ και η αναθεώρησή της, είναι μία επίπονη και χρονοβόρος διαδικασία με σημαντικό κόστος. Η αρχιτεκτονική μελέτη εφαρμογής αναλύεται στις παρακάτω φάσεις: Λεπτομερής Σχεδιασμός Τεχνικές Προδιαγραφές Χρονικός Προγραμματισμός 1. Λεπτομερής Σχεδιασμός Ο λεπτομερής σχεδιασμός είναι το στάδιο όπου εκπονούνται τα κατασκευαστικά σχέδια (π.χ. κατόψεις και όψεις λουτρών, κατασκευαστικές λεπτομέρειες δαπέδων, ξυλουργικών, τοιχοποιίας, ξηράς δόμησης κλπ.). Τα σχέδια είναι σε μοντέλα 2D κι όπου απαιτείται και σε 3D για να υπάρχει η απαιτούμενη σαφήνεια και κατανόηση των κατασκευαστικών λεπτομερειών από όλα τα εμπλεκόμενα μέρη του Έργου. Η διαδικασία κατασκευής μιας κατοικίας ποικίλει ανάλογα με τη μορφή, τον τόπο, την πολυπλοκότητα και τις απαιτήσεις του Ιδιοκτήτη. Έτσι, κι ο λεπτομερής σχεδιασμός ποικίλει από κατοικία σε κατοικία και γενικά από έργο σε έργο ακόμα κι αν αυτά είναι συναφή μεταξύ τους. Ενδεικτικά λοιπόν, ο λεπτομερής σχεδιασμός συνίσταται στην παρακάτω λίστα σχεδίων: Αρχιτεκτονικά Διάταξη Περιβάλλοντος Χώρου σε Κλίμακα 1/50 ή 1/100 ή 1/200 Διάγραμμα Εκσκαφών σε Κλίμακα 1/50 ή 1/100 Κατόψεις όλων των Στάθμεων σε Κλίμακα 1/50 Όψεις Κτηρίου σε Κλίμακα 1/50 Τομές Κτηρίου σε Κλίμακα 1/50 Κατασκευαστικές Λεπτομέρειες: Τομή Οπτοπλινθοδομές – Σενάζ Τομή Οπτοπλινθοδομές με Ηχομόνωση Τομή Ξηρά Δόμηση (Τοιχοποιίας διπλής, Επένδυσης, Ψευδοροφής, Κρυφών φωτισμών) Τομή Θερμομόνωση Δοκών – Υποστυλωμάτων Τομή Θερμομόνωση – Υγρομόνωση Υπογείων και/ή Φυτεμένων Δωμάτων Τομή Δαπέδου Ενδοδαπέδιας Θέρμανσης Τομή Υγρομόνωση Τοιχείων Υπογείων και Θεμελιώσεων Τομή Υγρομόνωση Κολυμβητικών Δεξαμενών Τομή Επιστρώσεις Δαπέδων Τομή Επιστρώσεις Δαπέδων Λουτρών και WC Όψη και Κάτοψη Επικαλύψεων Λουτρών και WC Τομή Επιστρώσεις Δαπέδων Κλιμακοστασίων και Πλατύσκαλων Τομή Επιστρώσεις Δαπέδων Εξωστών και Βεραντών Τομή Δάπεδα Υπογείων Αποθηκών και Μηχανοστασίων Κάτοψη Όψη και Τομή Ερμαριών Υπνοδωματίων, Κουζινών, Λουτρών, πάγκων Ηλεκτρομηχανολικά Σχέδια Διάταξη δικτύων Η/Μ Περιβάλλοντος Χώρου σε Κλίμακα 1/50 ή 1/100 ή 1/200 Άνωψη οροφής φωτιστικών σωμάτων σε Κλίμακα 1/50 Φωτισμός Περιβάλλοντος Χώρου σε Κλίμακα 1/50 ή 1/100 2. Τεχνικές Προδιαγραφές Το τεύχος Τεχνικών Προδιαγραφών είναι τα πρότυπα της κατασκευής και το σύνολο των απαιτήσεων τις οποίες ακολουθούν όλα τα εμπλεκόμενα μέρη του έργου. Αποτελείται από τα παρακάτω παραρτήματα: Υποχρεώσεις Αναδόχου Προδιαγραφές Υλικών Κανονισμοί και Πρότυπα Πλάνο Υλικών και εγκατεστημένου εξοπλισμού Μεθοδολογία για κάθε στάδιο της κατασκευής 3. Χρονικός Προγραμματισμός Κατά την εκπόνηση του λεπτομερούς Σχεδιασμού, συντάσσεται το Χρονοδιάγραμμα του Έργου. Αυτό πλέον βασίζεται στην πραγματική εικόνα της κατοικίας και της αγοράς, τις παραδόσεις των υλικών και τους απαιτούμενους πόρους, και όχι σε αφηρημένες παραδοχές. Η αρχιτεκτονική μελέτη εφαρμογής δεν είναι απλώς ένα σετ σχεδίων. Αποτελεί τον πλήρη οδηγό κατασκευής για την παράδοση ενός έργου αξιόπιστου κι αισθητικά άρτιου. Όλα αυτά, πάντα σύμφωνα με τις προτιμήσεις του Ιδιοκτήτη. Τι εξασφαλίζει μια πλήρης αρχιτεκτονική μελέτη εφαρμογής; Αποφυγή υπέρβασης του αρχικού εκτιμώμενου προϋπολογισμού. Δυνατότητα ελέγχου από τον Ιδιοκτήτη για την ποιότητα του έργου. Αποφυγή παρερμηνειών της Σύμβασης και του Αντικείμενου Εργασιών. Ομαλή εξέλιξη εργασιών Άρτια επίβλεψη του έργου. Τελικό αποτέλεσμα όπως ακριβώς το φαντάστηκε ο Ιδιοκτήτης. Αρτιότητα, αξιοπιστία και έγκαιρη παράδοση του έργου. Ομαλή Συνεργασία μεταξύ Ιδιοκτήτη και Αναδόχου. Cover Closet Plan Facade Closet Χωρίς την αρχιτεκτονική μελέτη εφαρμογής, μπορεί να προκύψουν θέματα που πρέπει να λυθούν άμεσα. Αυτό πολλές φορές οδηγεί σε κακοτεχνίες, υπερβάσεις κόστους κατασκευής και αποσυντονισμό των συνεργείων. Ο προϋπολογισμός της κατοικίας βασίζεται πλέον σε πραγματικά στοιχεία και όχι σε παραδοχές. Έτσι εξασφαλίζει στον Ιδιοκτήτη μία “κλειδωμένη” τιμή μέχρι το τέλος του έργου, αλλά και μία ομαλή συνεργασία με τον Ανάδοχο χωρίς διαφωνίες και παρερμηνείες. Τέλος, εξίσου σημαντικές είναι η Αισθητική κι Αρχιτεκτονική του έργου όπως ακριβώς την επιθυμεί ο Ιδιοκτήτης. Οι υφές, τα υλικά, τα πάχη και οι διατομές κάθε δομικού υλικού είναι αυτά που συνθέτουν μια καλαίσθητη κατασκευή. Επειδή όμως η αισθητική κάθε ανθρώπου είναι διαφορετική, η αρχιτεκτονική μελέτη εφαρμογής σάς εξασφαλίζει ότι το τελικό αποτέλεσμα θα συνάδει με τη δική σας αισθητική, την εργονομία, τη λειτουργικότητα και την ευχρηστία. View full είδηση

Οι ασάφειες του Αρχαιολογικού Νόμου (Ν.3028/02), η έλλειψη εναρμόνισής του με τις ισχυρότερες αυτού Διεθνείς Συμβάσεις (Συμβάσεις για την προστασία της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς της Ευρώπης: Χάρτα της Βενετίας, Granada, σύμβαση της UNESCO κλπ), η εσωστρέφεια της διοίκησης και των υπηρεσιών του ΥπΠΟΑ καθώς και η συχνά μονοδιάστατη προσέγγιση στο γνωστικό αντικείμενο της Προστασίας και Ανάδειξης της Αρχιτεκτονικής Κληρονομιάς, έχουν ως αποτέλεσμα το στραγγαλισμό κάθε προσπάθειας «νέας αρχιτεκτονικής δημιουργίας» και την υποβάθμιση της σημασίας της Αρχιτεκτονικής που δημιουργεί σήμερα την Παράδοση για τις επερχόμενες γενιές. Παράλληλα, οι γραφειοκρατικές εμπλοκές και παλινωδίες οδηγούν στην ταλαιπωρία, σε επιχειρηματική αβεβαιότητα, στην ακύρωση των επενδύσεων και, πολλές φορές, στον ευτελισμό των εμπλεκομένων μελετητών. Ο συνδυασμός των παραπάνω, έχει ως αποτέλεσμα μια αποκαρδιωτική εικόνα για τον τόπο μας σε ότι αφορά στη σύγχρονη αρχιτεκτονική και στην προστασία της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς, μια επίγευση τριτοκοσμικού – ολοκληρωτικού κράτους που αντιστρατεύεται στην ανάδειξη του χαρακτήρα, της ταυτότητας, του genius loci (πνεύμα του τόπου) υπερασπιζόμενο επιλεκτικά στοιχεία μιας φυσιογνωμίας και συχνά (παρα)βιάζει βασικές αρχές τεκμηρίωσης μιας σύγχρονης ολιστικής προσέγγισης του ενσωματωμένου στον τόπο και στον χρόνο σχεδιασμού. Εμμονικές απόψεις των υπηρεσιών του ΥπΠΟΑ σε ότι αφορά στην ένταξη και ενσωμάτωση των κατασκευών στο πολιτιστικό περιβάλλον, απόψεις που δεν βασίζονται σε κανόνες και αρχές της αρχιτεκτονικής ως επιστήμης και αγνοούν συστηματικά τις διεθνείς συμβάσεις, επιβάλλουν πεισματικά την επανάληψη, τον μιμητισμό, την απαξίωση έως και «εξαφάνιση» της σύγχρονης δημιουργίας, με αποτέλεσμα την υποβάθμιση της αρχιτεκτονικής αξίας ως δυναμικού στοιχείου της πολιτιστικής κληρονομιάς στο υλικό και άυλο ανθρωπογενές περιβάλλον. Από το πλέγμα των συνεπειών αυτής της πραγματικότητας, εστιάζουμε στη διαφαινόμενη και διαπιστωμένη εγκατάλειψη, κατάρρευση και, συχνά, εξαφάνιση εξαίρετων δειγμάτων της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς και, παράλληλα, στην αδυναμία άρθρωσης τεκμηριωμένης αρχιτεκτονικής έκφρασης. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που η ψευδεπίγραφη προστασία οδηγεί στην αυθαίρετη δόμηση και επέμβαση. Η Αρχιτεκτονική εξελίσσεται με συνθετικές αρχές και τυπολογικούς κανόνες, αφαιρετικά δηλαδή τυπολογικά στοιχεία που δεν αντιγράφονται αλλά «μεταγράφονται» σε αρχιτεκτονική μορφή στον αντίποδα των εικονιστικών μορφολογικών «επιλογών» που συνήθως επικρατούν μέσα από στείρες μιμητικές επιλογές. Οι τυπολογικοί κανόνες δεν εμποδίζουν την εξέλιξη της φυσιογνωμίας του τόπου, εξέλιξη που αποτελεί και τον μόνο τρόπο σεβασμού του χαρακτήρα του και αξιοποίησης των χωρικών και αρχιτεκτονικών στοιχείων που έχει επιτύχει στην ιστορική του διαδρομή. Ο αυστηρός, συνεπής και αποτελεσματικός έλεγχος τόσο στην αδειοδότηση των έργων, όσο και στην υλοποίησή τους, είναι επαρκής συνθήκη για τη διαφύλαξη του χαρακτήρα/ταυτότητας του τόπου. Πάγια θέση και οδηγία του ΣΑΔΑΣ – Πανελλήνιας Ένωσης Αρχιτεκτόνων είναι ότι κάθε πρόταση που ενσωματώνεται σε μια περιοχή, προστατευόμενη ή όχι, πρέπει να τεκμηριώνεται με όρους αρχιτεκτονικής σύνθεσης, ανεξάρτητα αν η πρόθεση είναι μιμητική (ακόμα και τότε, αναγκαστικά και αναπόφευκτα θα περιέχει και διαφοροποιήσεις γιατί δεν θα είναι αυθεντική) ή πρόθεση διαφοροποίησης (που εξίσου αναγκαστικά και αναπόφευκτα θα περιέχει στοιχεία μίμησης αφού οφείλει η διαφοροποίηση που επιχειρεί να μην είναι άκριτη αλλά συσχετισμένη με τον οικισμό/τόπο/τοπίο που αναφέρεται). Όλες ανεξαιρέτως οι αρχιτεκτονικές προτάσεις διαφοροποιούνται, στον ένα ή άλλο βαθμό και με τον ένα ή άλλο τρόπο. Αν αποτελούν πιστά αντίγραφα (ίδιες μορφές, ίδια υλικά, ίδια χρώματα, κλπ) τότε αντιβαίνουν στη Χάρτα της Βενετίας (περί κιβδηλίας) και σε όλους του νόμους περί Προστασίας της Κληρονομιάς που αναφέρουν ρητά ότι έχουν βασιστεί σε αυτήν (πχ Granada, Nara). Διασφαλίζεται έτσι το «δικαίωμα στη δημιουργία» της Αρχιτεκτονικής, των αρχιτεκτόνων και της κοινωνίας που εκφράζουν, άρα του έννομου συμφέροντος της κοινωνίας και του δικαιώματός της να υπάρχει στον τόπο της που θα αναπτύσσεται/εξελίσσεται αυθεντικά χωρίς μασκαρέματα, παγώματα και πειράματα ταρίχευσης. Η προάσπιση και ανάδειξη του διαχρονικού χαρακτήρα της αρχιτεκτονικής ως ζωντανού στοιχείου της πολιτιστικής μας ταυτότητας και η διασφάλιση της πληρότητας της τεκμηρίωσης (συνθετικές αρχές, ολοκληρωμένη ένταξη – ενσωμάτωση) της σύγχρονης αρχιτεκτονικής δημιουργίας, ώστε να αποτελέσει την αρχιτεκτονική κληρονομιά του μέλλοντος, αποτελούν τα βασικά ζητούμενα μιας παρέμβασης που προσδιορίζει τις δυσλειτουργίες και προτείνει, ώστε να αποκατασταθούν οι χρόνιες αδυναμίες που αποθαρρύνουν κάθε δημιουργική προσπάθεια σε αυτόν τον τομέα του Πολιτισμού. Στην προσπάθεια αυτή παρατηρούνται δυσλειτουργίες και προβλήματα όπως: προβλήματα ισχύοντος νομικού πλαισίου και αστοχίες ερμηνείας και εφαρμογής του, προβλήματα θεσμικού πλαισίου περί χωρικών αρμοδιοτήτων και αντικειμένου Προστασίας, προβλήματα διαδικασιών εγκρίσεων και κατανομής των αρμοδιοτήτων με βάση την εξειδίκευση του γνωστικού αντικειμένου και προβλήματα εφαρμογής των αρχών του ολοκληρωμένου Αρχιτεκτονικού Σχεδιασμού και υλοποίησης των αποτελεσμάτων του. Μέχρι σήμερα η πολιτεία δεν έχει ρυθμίσει θέματα αρμοδιοτήτων και σαφών διαδικασιών μεταξύ των εμπλεκόμενων υπηρεσιών των Υπουργείων ΥΠΕΝ και ΥπΠΟΑ. Επίσης, η έλλειψη πλήρους θεσμικής κατοχύρωσης των όρων «Προστασία» και «Δημιουργία» εξακολουθεί να συντηρεί μια συγκρουσιακή κατάσταση που έχει παγιωθεί μεταξύ των μελετητών και των υπηρεσιών. Τέλος, εκκρεμούν θέματα όπως η συγκρότηση κατάλληλων γνωμοδοτικών και εγκριτικών οργάνων και υπηρεσιών που σήμερα ολοκληρώνουν το έργο τους σε χρόνους απαγορευτικούς και ανασταλτικούς στον όποιο προγραμματισμό και σχεδιασμό. Ο νομοθέτης έχει σταθμίσει το δημόσιο συμφέρον, έχει ορίσει σαφώς τις προϋποθέσεις, για τις οποίες απαιτείται έγκριση του Υπουργού Πολιτισμού. Σε αυτές δεν συμπεριλαμβάνονται περιοχές που δεν αποτελούν κηρυγμένους αρχαιολογικούς χώρους και ιστορικούς τόπους. Σύμφωνα με τον Ν.3028/2002, έγκριση ΥπΠΟΑ λοιπόν απαιτείται μόνο σε περιοχές που αποτελούν κηρυγμένους αρχαιολογικούς χώρους και ιστορικούς τόπους. Παρ’ όλ’ αυτά, πληθώρα εγγράφων της Εφορείας Αρχαιοτήτων Αθηνών της Γενικής Διεύθυνσης Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς του Υπουργείου Πολιτισμού & Αθλητισμού ζητούν από τις εκάστοτε ΥΔΟΜ των Δήμων προηγούμενη έγκριση της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας σε περιοχές εκτός των κηρυγμένων αρχαιολογικών χώρων και ιστορικών τόπων. Αντίστοιχα θέματα προκύπτουν με τις αρμοδιότητες και τους ελέγχους των υπηρεσιών της Εφορείας Νεωτέρων που επεκτείνονται διαρκώς θεματικά και γεωγραφικά, κρίνοντας αρχιτεκτονικές μελέτες με έωλες διαδικασίες και, συχνά, αδιαφανή κριτήρια και χρονικές προτεραιότητες. Η συνεχιζόμενη αυτή κατάσταση, δημιουργεί πέραν των άλλων και «πολιτιστικά θύματα» με την απώλεια σημαντικών στοιχείων της αρχιτεκτονικής μας κληρονομιάς. Ο ΣΑΔΑΣ – ΠΕΑ θεωρεί ότι πρέπει άμεσα να αποφασιστούν: Τροποποίηση αρχαιολογικού νόμου με βάση τις αρχές των Διεθνών Συμβάσεων (πχ αρχαία/ νεώτερα) και τις ανάγκες ενσωμάτωσής του με την περιβαλλοντική και πολεοδομική νομοθεσία. Καθορισμός χωρικών περιοχών αρμοδιότητας ελέγχου. Καθορισμός αντικειμένου προστασίας. Κατάργηση εγκυκλίων που επιτάσσουν αντιεπιστημονικές διαδικασίες. Κατανομή εγκρίσεων και ελέγχων με βάση το γνωστικό αντικείμενο. Καθορισμός του τρόπου ανάθεσης, παρακολούθησης και εποπτείας των έργων. Η Αρχιτεκτονική Κληρονομιά δημιουργείται με κάθε έργο που, σε οποιαδήποτε κλίμακα, εντάσσεται στο υπάρχον πολιτισμικό και φυσικό περιβάλλον. Η αρχιτεκτονική δημιουργία, η ποιότητα των κατασκευών, η αρμονική ένταξή τους στο περιβάλλον, ο σεβασμός των φυσικών και αστικών τοπίων, καθώς και της κοινής και ιδιωτικής κληρονομιάς αποτελούν δημόσιο συμφέρον (παρ. 27 του προοιμίου της Οδηγίας 2005/36/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου). Κατ’ εφαρμογή των παραπάνω, τα Συμβούλια Αρχιτεκτονικής (ΣΑ) αναλαμβάνουν την υποχρέωση της προστασίας του τοπίου, της ένταξης και ενσωμάτωσης των κατασκευών στον αναπτυξιακό σχεδιασμό και το πολιτιστικό περιβάλλον. Δυστυχώς, οι παραπάνω αρχές δεν έχουν ενσωματωθεί στον Αρχαιολογικό Νόμο με βάση τον οποίο ελέγχουν οι υπηρεσίες του ΥπΠΟΑ τις Αρχιτεκτονικές Μελέτες, οδηγώντας συχνά στην υποστολή του επιστημονικού λόγου σε επιταγές αντίθετες με την επιστημονική συνείδηση (όπως μορφολογικούς κανόνες, τυποποίηση και εμπορευματοποίηση της δόμησης). Όσο σημαντικός είναι ο κίνδυνος της άκριτης δόμησης, δηλαδή της δόμησης που δεν σχετίζεται με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του τόπου στον οποίο αφορά, αντίστοιχα σημαντικός είναι και ο κίνδυνος της δόμησης που, εξίσου άκριτα και ανιστόρητα, επαναλαμβάνει μορφολογικά στοιχεία του παρελθόντος σε μια εποχή όπου οι συνθήκες κατοίκησης και το συνολικό πολιτισμικό πλαίσιο έχει αλλάξει. Ως ΣΑΔΑΣ – Πανελλήνια Ένωση Αρχιτεκτόνων υπογραμμίζουμε ότι σε αυτές τις αρχές είναι βασισμένα τα ζητούμενα της τεκμηρίωσης των θεμάτων που συζητούνται στα ΣΑ και ο επιστημονικός διάλογος που αφορά στην Αρχιτεκτονική, ο οποίος περιλαμβάνει τον καθορισμό των όρων της παρέμβασης και κρίνει ολοκληρωμένες συνθετικές επιλογές, αποτελεί αποκλειστικό τους αντικείμενο. Η εμπλοκή πολλαπλών υπηρεσιών διαφορετικών Υπουργείων στην παραπάνω διαδικασία, δημιουργεί συγκρουσιακό περιβάλλον μεταξύ των υπηρεσιών του δημοσίου, των ελεύθερων επαγγελματιών μηχανικών, αλλά και των απλών πολιτών. Η αναζήτηση διεξόδου είναι επίκαιρη αλλά και επιβεβλημένη. View full είδηση

H senior architect, συνεργάτης και ιδρύτρια της βραβευμένης εταιρείας διαστημικής αρχιτεκτονικής SEArch+ μιλά για τη συνεργασία της με την ΝΑSA, για το μέλλον της αειφορίας στην αρχιτεκτονική, αλλά και το πώς θα μπορούσαμε να σχεδιάσουμε «απίστευτα βιώσιμα κτίρια στη Γη». Το SEArch+ κέρδισε τα 2015, 2019 και 2021 NASA Centennial Challenges, που γεφυρώνουν τον σχεδιασμό για το διάστημα με τη βιώσιμη ανάπτυξη της Γης. Η τρέχουσα διδακτορική της εργασία επικεντρώνεται στην ενσωμάτωση της βλάστησης μέσα στα κτίρια, για πιο βιώσιμες πόλεις. Στη συνέντευξή της στην Τίνα Μαρινάκη για το ADM The Green Issue, μιλά για τη συνεργασία της με την ΝΑSA, για το μέλλον της αειφορίας στην αρχιτεκτονική, αλλά και για το πώς θα μπορούσαμε να σχεδιάσουμε «απίστευτα βιώσιμα κτίρια στη Γη». — Πώς προσεγγίζετε την οικολογική καινοτομία στα έργα σας; Ποιο από τα έργα σας θεωρείτε υποδειγματικό βιώσιμου σχεδιασμού υψηλής απόδοσης; Σε κάθε έργο στο οποίο συμμετέχω, θέλω να σχεδιάζω από μια αρχή θεμελιώδους φυσικής ή με παθητικές μεθόδους για την επίτευξη ανθρώπινης ευεξίας σε εσωτερικούς και αστικούς χώρους. Λειτουργούμε από οικολογική προοπτική, με την έννοια ότι θεωρούμε το δομημένο περιβάλλον ως ένα οικοσύστημα που παρέχει ταυτόχρονα νερό, ενέργεια, θερμότητα, δροσιά, ακουστική άνεση, αισθητικές ιδιότητες. Έτσι, το κτίριο γίνεται ένα πείραμα όσον αφορά την ολιστική λύση, η οποία καλύπτει πολλές ανάγκες στην ίδια δομημένη μορφή. Κάθε έργο είναι πραγματικά ένα πείραμα, μια εξελικτική προσπάθεια βελτίωσης της «αειφορίας». Στην περίπτωση των πράσινων τοίχων, πάνω στους οποίους εργαζόμαστε στο Κέντρο Αρχιτεκτονικής Οικοσυστημάτων του Yale, σχεδιάσαμε τοίχους που τραβούν ενεργά δυνητικό αέρα εσωτερικού χώρου μέσα από τις ρίζες ενός φυτού. Οι μικροβιακές αποικίες που ζουν εκεί θα μεταβολίζουν πραγματικά τους ατμοσφαιρικούς ρύπους. Αυτό που συμβαίνει σήμερα είναι ότι τα μηχανικά συστήματα απλώς αποβάλλουν αυτούς τους ρύπους στην ύπαιθρο – πράγμα και ενεργοβόρο και αδιέξοδο. Με κάθε επανάληψη, ρωτάμε «ποιες είναι κάποιες πρόσθετες μετρήσεις που πρέπει να εξετάσουμε για να δούμε εάν αυτή είναι μια βιώσιμη λύση;», «πώς ελαχιστοποιούμε τη χρήση νερού ή πώς χρησιμοποιούμε αυτούς τους πράσινους τοίχους για την ανακύκλωση του νερού;», «πώς μπορούμε να προσανατολίσουμε αυτούς τους τοίχους ώστε να χρησιμοποιούν το φως της ημέρας αντί να βασίζονται στον ηλεκτρικό φωτισμό;», «πώς μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ανανεώσιμα βιοϋλικά για να δομήσουμε και να υποστηρίξουμε πράσινα τοιχώματα αντί για εξορυκτικά οικοδομικά υλικά;», «μπορούμε να ενσωματώσουμε την παραγωγή τροφίμων με ουσιαστικό τρόπο, που να είναι οικονομικά βιώσιμος, και να αφαιρέσουμε την πίεση για τη μετατροπή των δασών σε γεωργική γη;». Αυτά δεν είναι τετριμμένα ερωτήματα, και ενώ υπάρχει διαδεδομένη αρχιτεκτονική διαίσθηση για τη χρήση των φυτών, ο προσδιορισμός των μετρήσεων για να μπορέσουμε να εργαστούμε μαζί τους με ουσιαστικό τρόπο απαιτεί σημαντική έρευνα. — Πείτε μας περισσότερα για τη μακρόχρονη συνεργασία σας με τη NASA και το ενδιαφέρον σας για την ανάπτυξη design που υποστηρίζει τον άνθρωπο για την εξερεύνηση του διαστήματος. Από παιδί ονειρευόμουν να σχεδιάζω για το διάστημα και πλέον το όνειρο έχει γίνει πραγματικότητα. Η αγάπη για τον πλανήτη, το σύμπαν, την επιστήμη, τη φυσική, συναντά έναν τόπο φαντασίας. Καθώς ορισμένες από τις χώρες και τους ανθρώπους του κόσμου φαίνεται να έχουν ανανεώσει το ενδιαφέρον για το διάστημα, βρισκόμαστε μπροστά σε μια νέα γενιά έρευνας, η οποία συμπεριλαμβάνει την αρχιτεκτονική για τα ανθρώπινα όντα. Είχα την τύχη να συμμετάσχω με τη NASA σε μερικά έργα, πολλά από τα οποία περιλαμβάνουν την ιδέα της βιώσιμης ανθρώπινης εγκατάστασης έξω από τον πλανήτη, συμπεριλαμβανομένων των τρισδιάστατων εκτυπωμένων κτιρίων για το φεγγάρι και τον Άρη και concept θερμοκηπίων. Προσωπικά δεν μπορώ να διαχωρίσω την ιδέα της βιωσιμότητας από τη στιγμή που οι άνθρωποι είδαμε για πρώτη φορά μια εικόνα του πλανήτη μας από το διάστημα. Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι το βιώσιμο κίνημα πραγματικά φούντωσε αφού είδαμε την εικόνα του πεπερασμένου και όμορφου μπλε «μαρμάρου» πάνω στο οποίο όλοι και όλα όσα γνωρίζουμε συνυπάρχουν. Για εμένα, το να σχεδιάζω για το διάστημα είναι πραγματικά μια επέκταση του σχεδιασμού για μια «ολόκληρη Γη». Μόλις απομακρυνθούμε από τον πλανήτη συνειδητοποιούμε τον βαθμό εξάρτησής μας από αυτόν. Είμαστε «ενσωματωμένοι» στις διαδικασίες της Γης. Στο παρελθόν τα διαστημόπλοια υποστήριζαν την απομονωμένη ζωή από τον πλανήτη και την ικανότητα επιβίωσης χάρη σε μερικές μηχανικές συσκευές. Σήμερα, πραγματικά, για να ζήσουμε βιώσιμα έξω από τον κόσμο μας, θα πρέπει να πάρουμε ένα κομμάτι από αυτόν μαζί μας. Δεν υπάρχει τρόπος να φανταστεί κανείς τη μακροπρόθεσμη, βιώσιμη ζωή έξω από τη Γη, χωρίς να αναδημιουργήσει με κάποιον τρόπο τις βιολογικές και χημικές διεργασίες που γνωρίζουμε. Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι το βιώσιμο κίνημα πραγματικά φούντωσε αφού είδαμε την εικόνα του πεπερασμένου και όμορφου μπλε «μαρμάρου» πάνω στο οποίο όλοι και όλα όσα γνωρίζουμε συνυπάρχουν. — Τι απαντάτε στον διαδεδομένο προβληματισμό ότι ««δεν μπορούμε καν να προστατεύσουμε και να διατηρήσουμε αυτό που έχουμε στη Γη. Πώς μπορούμε να περιμένουμε να δημιουργήσουμε έναν πιο ώριμο πολιτισμό στο διάστημα»; Για μένα έχει να κάνει περισσότερο με την ευεργετική διαδικασία της άσκησης ή της σκέψης του σχεδιασμού για ένα μέρος που εξαρτάται από τη χρήση και την επαναχρησιμοποίηση ελάχιστων πόρων, στη Γη ή σε άλλον πλανήτη. Θα σχεδιάζαμε απίστευτα βιώσιμα κτίρια στη Γη, εάν καθένα από αυτά είχε τις ίδιες απαιτήσεις με τις έννοιες του χώρου: να φροντίζει τα δικά του απόβλητα, να χρησιμοποιεί καθαρή μηδενική ενέργεια, να χτίζεται χωρίς εκτεταμένη χρήση ενεργοβόρων υλικών και να επαναχρησιμοποιεί τα ελάχιστα υλικά που έχει. — Πώς «μετράται» η βιωσιμότητα; «Βιωσιμότητα» σημαίνει ότι καλύπτουμε τις ανάγκες του παρόντος με τρόπο που οι μελλοντικές γενιές θα μπορούν επίσης να καλύψουν τις δικές τους. Υπονοεί μια κυκλική οικονομία, όπου μεταβαίνουμε από την κατανάλωση πόρων σε ένα μοντέλο στο οποίο οι πόροι χρησιμοποιούνται και επαναχρησιμοποιούνται προς το κοινό όφελος «των ανθρώπων, του πλανήτη και του κέρδους». Ο τρόπος με τον οποίο μετριέται η βιωσιμότητα στην πράξη –ο πραγματικός αντίκτυπος μιας μεθόδου ή ενός προϊόντος στη βιώσιμη χρήση των πόρων– συχνά ορίζεται πολύ διαφορετικά ανάλογα με το πλαίσιο. Βιβλιογραφικά, υπάρχουν τόσοι πολλοί διαφορετικοί τρόποι καθορισμού των μεταβλητών οι οποίες εμπλέκονται που ο ορισμός μπορεί να γίνει συντριπτικός. Ο τρόπος με τον οποίο τα Ηνωμένα Έθνη ορίζουν τη βιώσιμη ανάπτυξη, για παράδειγμα, τείνει να επικεντρώνεται σε μέτρα δίκαιης ανάπτυξης, έτσι ώστε να περιλαμβάνει τον τερματισμό της φτώχειας και της πείνας και την προώθηση της ισότητας των φύλων. Σε αυτή την περίπτωση, οι μετρήσεις χρησιμοποιούν δείκτες όπως το μέσο βάρος γέννησης ή τα ποσοστά θνησιμότητας, τα οποία υπολογίζονται με διαφορετικό τρόπο σε κάθε χώρα. Στον κόσμο της αρχιτεκτονικής, η αειφορία συνδέεται συχνά με τη μείωση της χρήσης ενέργειας σε κτίρια που, παραδοσιακά, εξαρτώνται από την εξόρυξη ορυκτών καυσίμων. Έτσι, μεταξύ των πρώτων τρόπων υπολογισμού της βιωσιμότητας για τα κτίρια ήταν η χρήση ενέργειας διαφόρων συσκευών και εξοπλισμού, όπως το Energy Star στις ΗΠΑ. Εάν, ας πούμε, εμπλέκονται ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, όπως η ηλιακή ενέργεια, τότε η ενεργειακή κατανάλωση μπορεί να έχει λιγότερη σημασία από την επιλογή δομικών υλικών που αποτελούν μέρος μιας εξαντλητικής εξορυκτικής διαδικασίας ως προς τους πόρους της Γης, ενώ επίσης το κτίριο μέσω διαδικασιών καύσης διύλισης μπορεί να συμβάλλει σε αυξημένες εκπομπές άνθρακα. Υπάρχουν πολλά πλαίσια για να πραγματοποιήσει κανείς μετρήσεις και τα χρειαζόμαστε όλα για να μπορέσουμε όλοι να εργαστούμε παραγωγικά προς τον κοινό στόχο της βιωσιμότητας. — Ποιον ρόλο πιστεύετε ότι θα διαδραματίσουν στο μέλλον τα πρότυπα LEED και WELL; Είναι ο πράσινος σχεδιασμός μόνο θέμα προόδου της τεχνολογίας ή πρέπει να είναι μια αρχιτεκτονική καινοτομία; LEED, WELL, BREAM, Energy Star, Living Building Challenge, Passive House. Όλες αυτές οι πραγματικά ασυνήθιστες προσπάθειες για την ποσοτικοποίηση και τον καθορισμό των μετρήσεων του τι κάνει ένα κτίριο βιώσιμο ήταν κατά τη γνώμη μου εξαιρετικά επιτυχημένες στο να προχωρήσουμε μπροστά, όσον αφορά τη βιωσιμότητα. Κατά τον σχεδιασμό ενός κτιρίου, ο αρχιτέκτονας πρέπει να δίνει αναφορά σε όλους τους εμπλεκόμενους φορείς, από τους χρηματοδότες μέχρι την πόλη, και η χρήση αυτών των «πλαισίων» ως σημείο αναφοράς για το πώς ένα σχέδιο αντιμετωπίζει τη βιωσιμότητα ήταν το κλειδί για την αποδοχή. Εάν η χρήση ηλιακής ενέργειας ή η αποκατάσταση του χρησιμοποιημένου νερού επιτόπου μπορεί να θεωρηθεί υπερβολικά δαπανηρή υπό το πρίσμα των πιο συνηθισμένων εξορυκτικών διαδικασιών, αυτά τα πρότυπα πράσινων κτιρίων ήταν ένας εναλλακτικός τρόπος δημιουργίας αξίας. Ίσως η πιστοποίηση LEED σε ένα κτίριο ήταν πραγματικά ο μόνος τρόπος για να δικαιολογηθεί η δαπάνη, για παράδειγμα, υδραυλικών εγκαταστάσεων χαμηλής ροής και χαμηλής κατανάλωσης νερού. Μόλις απομακρυνθούμε από τον πλανήτη συνειδητοποιούμε τον βαθμό εξάρτησής μας από αυτόν. Είμαστε «ενσωματωμένοι» στις διαδικασίες της Γης. Εάν τα πρότυπα πράσινων κτιρίων παρέχουν αξία και κίνητρα, τώρα, καθώς βελτιώνονται οι τεχνολογικές μέθοδοι για τη βελτίωση της χρήσης του νερού, της ενέργειας και των υλικών, ελπίζει κανείς ότι οι δυνάμεις της αγοράς θα αναλάβουν, παίρνοντας αυτές τις αποφάσεις και με οικονομικά κριτήρια. Ελπίζει κανείς ότι αυτή η πρόοδος δεν θα είναι απλώς μηχανικά ή ηλεκτρονικά ή αυτοματοποιημένα έξυπνα συστήματα, αλλά ότι σε ορισμένες περιπτώσεις η «πρόοδος» θα είναι μια επιστροφή στη θεμελιώδη φυσική, την επιστήμη των υλικών και τις γηγενείς μεθόδους που προέρχονται από αιώνες οικοδόμησης, πριν από τα μηχανικά συστήματα και την αφθονία ενέργειας. Μέσω της χρήσης της ενσωματωμένης γνώσης της μορφής και των υλικών μπορούμε να ψύχουμε παθητικά, να θερμαίνουμε, να αερίζουμε, να δημιουργήσουμε κατάλληλο φωτισμό και να βελτιώνουμε την ποιότητα του αέρα – όλα αυτά για τα οποία σήμερα βασιζόμαστε σε μεγάλο βαθμό σε ενεργοβόρα μηχανικά συστήματα. Τα κεραμικά και τα τούβλα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την ψύξη λειτουργικών παραθύρων που δημιουργούν διασταυρούμενο αεράκι για αερισμό, χρησιμοποιώντας φυτά για τη βελτίωση της ποιότητας του αέρα… όλα αυτά χρησιμοποιούν πιο πολύ θεμελιώδεις φυσικές ή βιολογικές αρχές, παρά μηχανικές ή ηλεκτρικές. Περισσότερα: http://www.spacexarch.com/ https://www.cea.yale.edu/team/christina-ciardullo View full είδηση

Η αρχιτεκτονική χρόνια τώρα δεινοπαθεί στη χώρα μας. Ουδέποτε βρήκε τη θέση που της αρμόζει και της αξίζει, ως σημαντική πολιτιστική συνιστώσα. Πάντοτε βρισκόταν στο περιθώριο, στη σκιά, στην αφάνεια. Μάταια η πλειονότητα των Ελλήνων αρχιτεκτόνων προσπαθεί να αντιστρέψει αυτή την κατάσταση και να διαμορφώσει καλύτερες συνθήκες άσκησης του επαγγέλματός τους. Προσκρούει όμως πάνω σε ανυπέρβλητα εμπόδια, στο αδιαπέραστο τείχος που λέγεται ελληνική πραγματικότητα. Αναμφίβολα, η ποιότητα της αρχιτεκτονικής δημιουργίας εξαρτάται άμεσα από τη γενικότερη πολιτισμική στάθμη της κοινωνίας. Δεν θα μπορούσε ποτέ να αποδεσμευτεί από το κοινωνικό γίγνεσθαι, αφού η αρχιτεκτονική αυτό εκφράζει ως χτισμένο περιβάλλον, αυτό αποτυπώνει στον χώρο και τον χρόνο: τον τρόπο που ζούμε και συμπεριφερόμαστε. Μ’ αυτή την έννοια δεν είναι ποτέ ουδέτερη, αλλά αποκαλύπτει πάντοτε τις συνθήκες που τη γέννησαν. Είναι συνεπώς κυρίως ο εργοδότης (ιδιώτης ή Δημόσιο) αυτός που προδιαγράφει το ιδεολογικό, κοινωνικό και ταξικό της πρόσημο. Από την ίδρυση του νεοελληνικού κράτους, η «επίσημη» αρχιτεκτονική στον τόπο μας ακολουθούσε πιστά το δυτικό πρότυπο. Μιμούνταν, ως επί το πλείστον, άκριτα τα ευρωπαϊκά παραδείγματα εξυμνώντας το ξενόφερτο, ενώ την ίδια στιγμή η λαϊκή αρχιτεκτονική απαξιωνόταν ή αναδεικνύονταν μόνο τα φολκλορικά χαρακτηριστικά της, μέσω μιας ρομαντικής διάθεσης «επιστροφής στις ρίζες». Οι Ελληνες αρχιτέκτονες βρίσκονταν έτσι πάντοτε αντιμέτωποι με το ψευτοδίλημμα τοπικισμός ή διεθνισμός και η διαδρομή τους έμοιαζε με το πέρασμα του στενού ανάμεσα στη Σκύλλα και τη Χάρυβδη. Advertisement Στην πραγματικότητα οι αρχιτέκτονες ουδέποτε κατορθώσαμε να πείσουμε τα ευρύτερα κοινωνικά στρώματα για την αδήριτη ανάγκη της τέχνης και της επιστήμης μας. Αντίστοιχα, το ελληνικό Δημόσιο και οι κρατικές υπηρεσίες αντιμετώπιζαν την αρχιτεκτονική ως αχρείαστη πολυτέλεια και ενοχλητικό εμπόδιο στους σχεδιασμούς τους. Αν εξαιρέσει κανείς μια μικρή περίοδο του Μεσοπολέμου και της δεκαετίας του ’60, όπου πραγματοποιήθηκαν κάποια αξιόλογα κρατικά προγράμματα (σχολικά και νοσοκομειακά συγκροτήματα, εργατικές και προσφυγικές κατοικίες, τουριστικά καταλύματα), το Δημόσιο στην ουσία λειτούργησε υπονομευτικά και όχι ως αρωγός της αρχιτεκτονικής. Απ’ ευθείας αναθέσεις αντικατέστησαν τη διαδικασία των πανελλήνιων αρχιτεκτονικών διαγωνισμών. Βραβευμένες μελέτες ουδέποτε υλοποιήθηκαν και πάμπολλες φορές παρακάμφθηκαν οι νόμιμες διαδικασίες, προκειμένου να χτιστούν στη θέση τους άλλα κτίρια, σχεδιασμένα από μελετητές που είχαν πολιτικές ή άλλες διασυνδέσεις με τους κρατούντες. Η κακοδαιμονία αυτή συνεχίζεται αμείωτη μέχρι τις μέρες μας, με τα παραδείγματα τέτοιων απαράδεκτων διαδικασιών να αποτελούν δυστυχώς τον κανόνα και όχι τις εξαιρέσεις. Η αρχιτεκτονική του κατεστημένου διαφημίζεται, προωθείται και χτίζεται διαχρονικά στη χώρα μας, διαμορφώνοντας και επιβάλλοντας τα πρότυπά της στην ελληνική κοινωνία. Και σαν να μην έφτανε αυτό, σήμερα βλέπουμε και ιδιώτες με προκάλυμμα διάφορα πολιτιστικά ιδρύματα να επεμβαίνουν και να προωθούν ανερυθρίαστα, με τις ευλογίες της ηγεσίας του ΥΠΠΟΑ, τις δικές τους προτάσεις και τους δικούς τους μελετητές, ακόμη και για δημόσια έργα που επιλέχθηκαν μέσω διεθνών αρχιτεκτονικών διαγωνισμών, όπως το Μουσείο Ενάλιων Αρχαιοτήτων στο λιμάνι του Πειραιά. Η αρχιτεκτονική έτσι, για άλλη μία φορά, εκφράζει ολοφάνερα την ταξική της προέλευση και στόχευση. Η διαπλοκή και οι δημόσιες σχέσεις έχουν απλωθεί σαν γάγγραινα παντού, ενώ το Δημόσιο απώλεσε τον κοινωνικό του ρόλο και υποτάχθηκε πλήρως στις επιταγές και τα συμφέροντα του ιδιωτικού. Ενας διαχρονικός επαρχιωτισμός χαρακτηρίζει έντονα τις επιλογές και τις αποφάσεις τόσο του ιδιωτικού όσο και του δημόσιου τομέα, σε ό,τι αφορά σημαντικά αρχιτεκτονικά έργα. Εμβληματικά κτίρια ανατίθενται με απ’ ευθείας αναθέσεις σε ξένους star-architects, ενώ οι Ελληνες αρχιτέκτονες μηχανικοί αγνοούνται επιδεικτικά και σπρώχνονται στο περιθώριο. Χαρακτηριστική κι εδώ είναι η τελευταία πρωτοφανής και προκλητική μεθόδευση για τη μελέτη επέκτασης του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου, η οποία αποτελεί το αποκορύφωμα της απαξίωσης και υπονόμευσης του πολύπαθου θεσμού των αρχιτεκτονικών διαγωνισμών. Η ξενομανία συνεχίζει ακάθεκτη να καταδυναστεύει το παρόν μας σαν εφιάλτης, ενώ την ίδια στιγμή η νεοελληνική αρχιτεκτονική υποτιμάται, υποβαθμίζεται και θεωρείται υποδεέστερη, μπροστά στην υποτιθέμενη υπεροχή των ξένων αρχιτεκτόνων. Δυστυχώς, ολοένα και περισσότερο, το τελευταίο διάστημα, το υπουργείο Πολιτισμού μετατρέπεται σε υπουργείο «βαρβαρότητας και απαιδευσιάς», το οποίο προσβάλλει αντί να στηρίζει τον καλλιτεχνικό κόσμο της χώρας. Μια απλή σύγκριση του πώς αντιμετωπίζει η ελληνική πολιτεία την αρχιτεκτονική σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες αρκεί για να καταδείξει την ανύπαρκτη ανάδειξη και προώθηση του έργου των Ελλήνων αρχιτεκτόνων τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό. Η Ελλάδα ήταν και συνεχίζει –δυστυχώς– να είναι εισαγωγέας και μεταπράτης αρχιτεκτονικών προτύπων και πολιτισμού. Η εσωστρέφεια υπονομεύει, κατατρώγει και εκμηδενίζει ό,τι σημαντικό πάει να ανθήσει σ’ αυτόν τον τόπο ή όπως έλεγε ο Σεφέρης, «… στην Ελλάδα όπου καταστρέφουν τα πάντα σαν τις ακρίδες». Την ίδια ώρα, οι νέοι ταλαντούχοι αρχιτέκτονες και αρχιτεκτόνισσες πνίγονται μέσα στο τέλμα της ζοφερής καθημερινότητας των «τακτοποιήσεων και νομιμοποιήσεων». Τα όνειρα και οι προσδοκίες τους συνθλίβονται στα γρανάζια της ελληνικής γραφειοκρατίας, ζώντας διαρκώς στη σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού και στον εφιάλτη της ανεργίας. Η δημόσια κριτική είναι σχεδόν ανύπαρκτη και όσες κριτικές εμφανίζονται είτε αποσιωπώνται και καταχωνιάζονται είτε καλύπτονται επιδέξια κάτω από τον μανδύα ενός ανούσιου και άκαρπου καθωσπρεπισμού. Δεν συζητάμε πια μεταξύ μας οι αρχιτέκτονες, αλλά δεν συζητάμε ούτε και με την ελληνική κοινωνία που τόσο την έχουμε ανάγκη. Μόνο αν απλωθεί η αρχιτεκτονική σε ολόκληρη την κοινωνία θα μπορέσουμε να πατήσουμε στο δικό μας σταθερό έδαφος και να πραγματοποιήσουμε το μετέωρο αλλά τόσο αναγκαίο και ελπιδοφόρο βήμα προς το μέλλον. Τάσης Παπαϊωάννου* *Αρχιτέκτων-ομότιμος καθηγητής Σχολής Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ View full είδηση

Στις 9 και 10 Απριλίου, η Αθήνα ανοίγει τα σπίτια της και το Open House 2022 σας προσκαλεί να τα ανακαλύψετε. «Το σπίτι μου είναι το καταφύγιό μου, ένα συναισθηματικό κομμάτι αρχιτεκτονικής, όχι ένα κρύο κομμάτι άνεσης», έχει πει ο σπουδαίος Μεξικανός αρχιτέκτονας του 20ου αιώνα Luis Barragan, γνωστός για την έμφαση του στο χρώμα, το φως, τη σκιά, την μορφή και την υλικότητα. Και πράγματι, τα δύο τελευταία χρόνια η πανδημία έφερε το εσωτερικό της κατοικίας στο δημόσιο προσκήνιο περισσότερο από ποτέ με τα σπίτια να αποτελούν το απόλυτo καταφύγιο μας και ανάγκη να χωρέσουν τα «θέλω» μας. Και παρά τις ιδιαίτερες και δύσκολες συνθήκες των τελευταίων δύο χρόνων, ο πολιτισμός δήλωνε το «παρών» με διαδικτυακές διοργανώσεις, μεταξύ των οποίων και η αγαπημένη γιορτή της αρχιτεκτονικής, το Open House Athens. Φέτος ο θεσμός επιστρέφει έτσι όπως τον είχαμε συνηθίσει και αγαπήσει, με δωρεάν ξεναγήσεις σε κτίρια της Αθήνας ώστε να μάθουμε την ιστορία τους, να δούμε τις τεχνοτροπίες στο ταβάνι και τα περίτεχνα μωσαϊκά στα σπίτια, να γνωρίσουμε τις συνθήκες, τον τρόπο και τον χώρο μέσα στον οποίο εργάζονται τα αρχιτεκτονικά γραφεία. Ιστορικά, λοιπόν, δημόσια κτίρια, ξενοδοχεία, χώροι εργασίας και σπίτια - κατοικίες και διαμερίσματα - ανοίγουν τις πόρτες τους, έτσι ώστε να γνωρίσουμε την αρχιτεκτονική τους, τη χρήση και την ιστορία τους. Και επειδή κάθε Σαββατοκύριακο κάνουμε «ξενάγηση» και σε ένα διαφορετικό σπίτι, συγκεντρώσαμε τα σπίτια που μπορείτε να επισκεφτείτε δια ζώσης, αυτή τη φορά, μέσω του Open House Athens 2022. Είναι σπίτια που πάντα χαζεύετε όταν περνάτε τυχαία απέξω και κλέβουν τις εντυπώσεις για την πρωτότυπη αρχιτεκτονική τους. Τα σπίτια που «ανοίγουν» στο κοινό του Open House Athens J & A Apartment Στο ισόγειο μιας πολυκατοικίας του 1955, οι Cadu Architects δημιούργησαν μια σύγχρονη κατοικία που θα ανοίξει τις πόρτες της το Σαββατοκύριακο του Open House Athens. H αρχιτεκτονική ομάδα που ανέλαβε την ανακαίνιση της θρυλικής και εμβληματικής Μπλε Πολυκατοικίας στα Εξάρχεια, αναδιαρρύθμισε το σπίτι στη Νέα Φιλοθέη με σκοπό την καλύτερη οργάνωση των χώρων και τη δημιουργία νέων οπτικών φυγών προς τον περιμετρικό κήπο. Eπανεξέτασε την εσωτερική διαρρύθμιση και δημιούργησε έναν χώρο που διευκολύνει τη ζωή των κατοίκων του. Που: Αλ. Βραχνού 7, Νέα Φιλοθέη/Φωτογραφία: Μιχαήλ Δαμάσκος Πότε: 09/04 10:00-14:00 10 am Lofts Ένα πρώην βιομηχανικό κτίριο, που μετατράπηκε σε ένα ιδιαίτερο συγκρότημα από τους Gavalas Ioannidou Architecture και το Studio Andrew Trotter, το 2016-2021, ανοίγει τις πόρτες του στο Open House Athens. Ο πολυλειτουργικός αυτός χώρος, στον οποίο ξεναγηθήκαμε και πριν λίγες εβδομάδες, μπορεί να νοικιαστεί για εκδηλώσεις, εκθέσεις, ειδικά δείπνα, γυρίσματα αλλά και διαμονή. Σκυρόδεμα, γυαλί και μέταλλο είναι τα κύρια χαρακτηριστικά των υλικών του ενώ η αίσθηση που δίνει εξαρτάται πάντα από τον χώρο που βρίσκεται ο επισκέπτης. Σκοτεινή και ισχυρή στον κάτω ορόφου σε αντίθεση με την αναζωογονητική του επάνω ορόφου. Η μεγάλη σκουριασμένη σιδερένια σκάλα είναι κυρίαρχο στοιχείο στο κεντρικό αίθριο, που συνδέει τους δύο επάνω χώρους με τον κάτω όροφο. Ενας χώρος που σίγουρα αξίζει να επισκεφτείτε. Που: 10AM Lofts, Κωνσταντινουπόλεως 82, Αθήνα/Φωτογραφίες: Salva Lopez Πότε: 09/04 13:00-17:00 & 10/04 13:00-17:00 Thission Lofts To νεοκλασικό βιομηχανικό κτίριο του 1927 που το 2005 μετατράπηκε σε κτίριο κατοικιών τύπου loft από τους if-untitled architecture (Μ. Γιαννακοπούλου, A. Grafweg, S. Hirano), ανοίγει τις πόρτες του, στο πλαίσιο του Open House Athens 2022, για ένα ένα διήμερο. Πρόκειται για ένα τετραώροφο συγκρότημα στην Πειραιώς, το οποίο περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων 19 διαφορετικά διαμερίσματα - lofts επιφάνειας 80m2 - 300m2, τα οποία μοιράζονται ορισμένα κοινά χαρακτηριστικά: το μεγάλο ύψος των χώρων, το βιομηχανικό χαρακτήρα της κατασκευής και τους μεγάλους ενιαίους ελεύθερους χώρους. Το «Thission Lofts» οργανώνεται, επίσης, γύρω από ένα κεντρικό υπαίθριο πολυλειτουργικό κοινόχρηστο χώρο, που λειτουργεί και ως πέρασμα από και προς τα διαμερίσματα. Ενα ακίνητο «αρχιτεκτονικό διαμάντι» που αναβίωσε έπειτα από μελέτη αποκατάστασης. Που: Πειραιώς 123 & Ευρυσθέως, Πετράλωνα Πότε: 09/04 10:00-15:00, 10/04 10:00-14:00 Πολυκατοικία στη Δεινοκράτους Για άλλη μια χρονιά η Πολυκατοικία στη Δεινοκράτους «ξεκλειδώνει» για το Open House Athens. Κατασκευάστηκε το 2013 και σχεδιάστηκε από τον αρχιτέκτονα Γιώργο Αγγελή. Πρόκειται για μια σύγχρονη εκδοχή του τύπου της αθηναϊκής πολυκατοικίας. Αποτελείται από πέντε ορόφους διαμερισμάτων, πιλοτή και τέσσερις υπόγειους ορόφους. Κεντρική ιδέα του σχεδιασμού ήταν η σχέση του κτιρίου με το περιβάλλον του: τον άμεσο περίγυρο και την πόλη. Ο εσωτερικός ανοιχτός πεζόδρομος και η είσοδος στο κλιμακοστάσιο και το ημιυπαίθριο καθιστικό λειτουργούν ως χώρος συνάντησης των κατοίκων. Η οργάνωση σε κάναβο στύλων και τοιχίων και η κάτοψη σε ζώνες δίνουν τη δυνατότητα εναλλακτικών διαμορφώσεων ανά όροφο. Φωτογραφία: Μπάμπης Λουιζίδης Οι χώροι της πολυκατοικίας, γυμνοί και απερίφραστοι, συστήνουν ένα ήρεμο, φιλικό και ίσως «σιωπηρό» τοπίο που αντλεί την ιδιαίτερη δυναμική του από την καθαρότητα και τη σαφήνεια της δομής τους. Που: Δεινοκράτους 123, Παπαγιάννη & Δημοχάρους, Κολωνάκι, Αθήνα Πότε: 10/04 12:00 -16:00 Αθηναϊκή Αστική Μονοκατοικία Πρόκειται για ένα τυπικό δείγμα μικροαστικής αθηναϊκής κατοικίας του 1950-1960, που ανακαινίσθηκε ριζικά το 2009 από την αρχιτέκτονα Μαρίνα Πετρουλά, δίνοντας εξίσου έμφαση σε εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους. Φωτογραφία: Γιάννης Τσόλκας Φωτογραφία: Γιάννης Τσόλκας Τα υλικά είναι φυσικά, κυριαρχούν το εμφανές μπετόν, ο χάλυβας και το ξύλο και οι όποιες παρεμβάσεις έχουν γίνει ήταν με σεβασμό στο αρχικό σχέδιο. Που: Αθηναϊκή Αστική Μονοκατοικία, Ισαίου 8, Παγκράτι Πότε: 09/04 12:00-20:00 & 10/04 12:00-20:00 Διαμέρισμα στο Φάληρο Οι Plaini and Karahalios Architects σχεδίασαν το 2021 ένα διαμέρισμα στο Παλαιό Φάληρο για μια τριμελή οικογένεια, το οποίο θα είναι επισκέψιμο για το κοινό του Open House Φωτογραφίες: Νίκος Παπαγεωργίου Φωτογραφίες: Νίκος Παπαγεωργίου Πρόκειται για ένα καινούργιο και απόλυτα λειτουργικό διαμέρισμα προσαρμοσμένο στις ανάγκες που δημιούργησε η πανδημία και στις οποίες κλήθηκε να «απαντήσει» η αρχιτεκτονική, καθώς, πέρα από τις τυπικά οριοθετημένες λειτουργίες, μελετήθηκαν και σύγχρονες ανάγκες όπως η τηλεργασία, η ξεχωριστή έκφραση του κάθε χρήστη και οι συνθήκες συνύπαρξης διαφορετικών ατομικών δραστηριοτήτων. Που: Αγ. Αλεξάνδρου 87, Παλαιό Φάληρο Πότε: 09/04 12:00-20:00 Διαμερίσματα στην Πλάκα Τα διαμερίσματα στην Πλάκα έχουν την υπογραφή της 3NK Engineers & Architects και αποτελούν μια νέα άφιξη στο Open House Athens. Ζητούμενο του έργου ήταν η μετατροπή πρώην χώρου γραφείων στην Πλάκα σε δυο σύγχρονα αυτόνομα διαμερίσματα που να εξυπηρετούν τις ανάγκες του σύγχρονου κάτοικου πόλης. Η μελέτη, η κατασκευή, η επίπλωση και η διακόσμηση των χώρων αποτέλεσε αντικείμενο του έργου. Που: Μπενιζέλου Παλαιολόγου 2, Aθήνα Πότε: 09/04 12:00-17:00 Διατηρητέο Οδου Μετσόβου Πρόκειται για μια διατηρητέα πολυκατοικία μοντέρνας αρχιτεκτονικής του μεσοπολέμου, που σχεδιάστηκε το 1930-1936 από τον αρχιτέκτονα και ζωγράφο Τάκη Μάρθα κι αποκαταστάθηκε το 2022 από το αρχιτεκτονικό γραφείο Barespace. Αποτελεί new entry στις ξεναγήσεις κτιρίων και χώρων με αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον και ανυπομονούμε να το γνωρίσουμε. Που: Μετσόβου 25, Aθήνα Πότε: 09/04 11:00-15:00 Τι είναι το Open House Athens To Open House Athens είναι η μεγαλύτερη γιορτή της αρχιτεκτονικής στην Αθήνα. Πρόκειται, άλλωστε, για έναν από τους σημαντικότερους διεθνείς θεσμούς για την ανάδειξη και προώθηση της αρχιτεκτονικής. Η ιδέα ξεκίνησε από το Λονδίνο το 1992 και μέχρι σήμερα έχει διαδοθεί σε 49 πόλεις του κόσμου, μεταξύ των οποίων βρίσκεται η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη. Κάθε χρόνο, για ένα διήμερο, τα πιο εντυπωσιακά και ιστορικά δημόσια και ιδιωτικά κτίρια με αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον, ανοίγουν τις πύλες τους στο κοινό δωρεάν, μετατρέποντας την πόλη σε ανοιχτό μουσείο, με εκθέματα τα ίδια της τα κτίρια. Στην Αθήνα το Open House πραγματοποιείται από την άνοιξη του 2014 και κάθε χρόνο οι λάτρεις του design και της αρχιτεκτονικής το περιμένουν πως και πως, ώστε να εξερευνήσουν εμβληματικά κτίρια και να μάθουν τη βαθύτερη αρχιτεκτονική τους αξία και ιστορία. View full είδηση

«Ένας μοναδικός αρχιτεκτονικός χώρος, ένα απέραντο τοπίο που συμβολίζει το παρελθόν και το μέλλον της Hida, με την κύρια πλατεία να παίρνει το σχήμα ενός σκάφους, που στα ιαπωνικά ονομάζεται utsuwa». Ένα κοινοτικό κέντρο στην πόλη Hida της Ιαπωνίας αποκτά μορφή και εντυπωσιάζει από τα πρώτα του κιόλας σχέδια μετά την αποκάλυψή τους από τον αρχιτέκτονά του Sou Fujimoto. Με το όνομα Hida Furukawa Station Eastern Development, το κτίριο πολλαπλών χρήσεων θα βρίσκεται δίπλα στον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό της πόλης στην ορεινή επαρχία Gifu «αγκαλιάζοντας τον πλουραλισμό και εναρμονίζοντας τις διαφορές», ανέφερε σχετικά το γραφείο. Courtesy Sou Fujimoto Architects To αρχιτεκτονικό γραφείο Sou Fujimoto Architects που έχει αναλάβει τη σχεδίαση και κατασκευή του, σχεδίασε έναν δημόσιο, πολυλειτουργικό χώρο 21.300 τετραγωνικών μέτρων, ώστε να περιλαμβάνει καταστήματα, σπα και εκθεσιακούς χώρους, ερευνητικές εγκαταστάσεις για το τοπικό πανεπιστήμιο, φοιτητικά καταλύματα αλλά και έναν αθλητικό χώρο. Όλες αυτές οι διαφορετικές, πολυθεματικές λειτουργίες ενοποιούνται μέσω μιας εντυπωσιακής αρχιτεκτονικής ιδέας μιας μεγάλης ανοιχτής οβάλ δομής, στηριζόμενης σε λεπτές λευκές κολώνες. Με έμπνευση από τη μοναδική φύση της Hida η κύρια αυτή ανοιχτή οβάλ δομή, προσομοιάζει με σκάφος, το οποίο αναφέρεται ως utsuwa στα ιαπωνικά και μια στέγη σαν υπόστεγο πάνω από μονοπάτια που διασταυρώνονται, εμπνευσμένα από τα παραδοσιακά αστικά τοπία της πόλης. Διακεκομμένη με πολλά κυκλικά ανοίγματα, η οροφή θα διπλασιαστεί ως ένα πάρκο καλυμμένο με γρασίδι. Η πρόσβαση σε αυτή την οβάλ δομή μπορεί να γίνει από οποιαδήποτε κατεύθυνση και θα χρησιμεύσει ως κόμβος για τους περαστικούς. Τα μονοπάτια κάτω από την κατασκευή συνεχίζουν προς την ταράτσα, όπου οι άνθρωποι θα έχουν πρόσβαση σε αμέριστη θέα προς τον ουρανό. Courtesy Sou Fujimoto Architects Μια ιδέα σύμβολο ανοιχτοσύνης στο απέραντο φυσικό τοπίο της περιοχής «ένας μοναδικός αρχιτεκτονικός χώρος, ένα απέραντο τοπίο που συμβολίζει το παρελθόν και το μέλλον της Hida, με την κύρια πλατεία να παίρνει το σχήμα ενός σκάφους, που στα ιαπωνικά ονομάζεται utsuwa», ανέφερε το αρχιτεκτονικό γραφείο. Το έργο στοχεύει επίσης να τονώσει τον αριθμό των τουριστών και να βελτιώσει την κυκλοφορία στην πόλη. Οι ομαδοποιημένες λειτουργίες του θα ενωθούν για να τονώσουν και να βελτιώσουν την πόλη Hida και να εξασφαλίσουν το λαμπρότερο μέλλον της. Η πλατεία θα είναι ζωντανή με αναδυόμενες λειτουργίες και δραστηριότητες, που θα συνδυάζουν θέματα όπως η παράδοση και το μέλλον, η διαφορετικότητα και η σύγκλιση, το άτομο και η ομάδα, η φύση και η τέχνη, και η έκθεση και η προστασία. «Ο μοναδικός αρχιτεκτονικός χώρος θα δώσει στους επισκέπτες μια καλύτερη επίγνωση της μαγευτικής φύσης της Χίντα» σχολίασε το αρχιτεκτονικό γραφείο. Courtesy Sou Fujimoto Architects View full είδηση

Τα περισσότερα κτήρια φτιαγμένα μέσα στην τελευταία δεκαετία, συμβολίζουν μια απίστευτη αλλαγή στον τρόπο με τον οποίο τα νέα κτίρια κατασκευάζονται με γνώμονα τη βιωσιμότητα. Χώροι που εκτείνονται από την Ευρώπη έως τη Νότια Αμερική κάνουν πραγματικές δηλώσεις σχετικά με το τι επιφυλάσσει το μέλλον για να διατηρηθεί η πράσινη αρχιτεκτονική διασκεδαστική αλλά και λειτουργική. Δείτε τα πιο εντυπωσιακά παρακάτων: 1. Cube Building, Βερολίνο Η δομή “έξυπνων γραφείων” Cube είναι μια νέα προσθήκη στον ορίζοντα του Βερολίνου που παρουσιάστηκε πέρυσι από τους αρχιτέκτονες 3xn. Έγινε πρωτοσέλιδο για τον εντυπωσιακό γλυπτικό εσωτερικό γυάλινο σχεδιασμό του, ο οποίος είναι επικαλυμμένος με ηλιακούς συλλέκτες, μαζί με τον ισχυρισμό του ότι είναι το πρώτο γραφείο της Ευρώπης συμβατό με τις απαιτήσεις του 21ου αιώνα. 2. Museum of Tomorrow, Ρίο ντε Τζανέιρο Πάνω από 25.000 άνθρωποι επισκέφθηκαν το Μουσείο του Αύριο του Ρίο την πρώτη ημέρα των εγκαινίων του το 2015, όπου αργότερα βραβεύτηκε για την καινοτομία του από το MIPIM, έναν από τους πιο έγκριτους αρχιτεκτονικούς φορείς παγκοσμίως. Περιγραφόμενο από τον Guardian ως “μια συναρπαστική πρόσκληση να φανταστεί κανείς έναν βιώσιμο κόσμο”, το μουσείο διαθέτει κινούμενους ηλιακούς συλλέκτες σχεδιασμένους να μεγιστοποιούν τις ακτίνες του ήλιου και ένα φυσικό σύστημα κλιματισμού που απαιτεί. 3. Vancouver Convention Center, Βανκούβερ Το Συνεδριακό Κέντρο του Βανκούβερ φιλοξενεί τη μεγαλύτερη οροφή κήπου σε ολόκληρο τον Καναδά, όπου περισσότερα από 4.000 διαφορετικά είδη φυτών ευδοκιμούν ανάμεσα στους επισκέπτες του. Το παραθαλάσσιο σκηνικό του αποτελεί μια εύστοχη υπενθύμιση ότι το κέντρο εξοικονομεί νερό που ισοδυναμεί με 300.000 καζανάκια τουαλέτας κάθε χρόνο χάρη στο ειδικό σύστημα αποδοτικότητας που διαθέτει. Η οροφή φιλοξενεί επίσης περίπου 240.000 μέλισσες που διατηρούνται υπό έλεγχο από μια υγιή ομάδα μελισσοκόμων. 4. Shanghai Tower, Σανγκάη Ο δεύτερος ψηλότερος ουρανοξύστης στον κόσμο διαθέτει 43 διαφορετικές βιώσιμες τεχνολογίες, συμπεριλαμβανομένων των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, του εξωραϊσμού για την ψύξη του κτιρίου και ενός ελικοειδούς στηθαίου που συλλέγει το νερό της βροχής, το οποίο ανακυκλώνεται σε ένα σύστημα κλιματισμού. 5. CopenHill, Κοπενχάγη Το CopenHill, το καθαρότερο εργοστάσιο παραγωγής ενέργειας από απόβλητα στον κόσμο, μετατρέπει πάνω από 440.000 τόνους αποβλήτων σε καθαρή ενέργεια ετησίως. Μπορεί επίσης να είναι ο μοναδικός σταθμός παραγωγής ενέργειας στον κόσμο με μια υπαίθρια πίστα σκι όλο το χρόνο στην οροφή του. Bonus τα έργα του αρχιτέκτονα Stefano Boeri σε Μιλάνο και Κίνα που εντυπωσιάζουν με τη βιώσιμη αρχιτεκτονική τους βασισμένη στη λογική του vertical forest στο κέντρο της πόλης! Πηγή: euronews, convergences.gr View full είδηση

Ο γνωστός αρχιτέκτονας, κ. Αριστείδης Ντάλας μιλάει στο Εργοληπτικόν βήμα No_133 για τη σύγχρονη κατοικία και το ρόλο της αρχιτεκτονικής σήμερα. Η «αρχιτεκτονική ενέχει μια τεράστια ευθύνη που παραπέμπει στο ωραίο αλλά ταυτόχρονα σωστό. Αυτός ο συνδυασμός αισθητικής τελειότητας και εργονομικής αρτιότητας είναι κάτι που μας ακολουθεί και μας προβληματίζει σε κάθε νέο έργο που ξεκινάμε» σημειώνει ο αρχιτέκτονας Αριστείδης Ντάλας μιλώντας στο Εργοληπτικό Βήμα. Όπως τονίζει «τα τελευταία χρόνια βιώσαμε μια πρωτόγνωρη κατάσταση, μια πανδημία που είναι αδύνατο να μην επηρεάσει τα δεδομένα κατοίκησης. Η κατοικία μας γίνεται χώρος εργασίας, κοινωνικοποίησης, άσκησης, αποφόρτισης και διασκέδασης. Αναδεικνύεται η ανάγκη να υπάρχουν δυναμικοί χώροι με διαφορετικές ποιότητες που μεταμορφώνονται. Εξωτερικοί χώροι, όπως μπαλκόνια και αίθρια που αποτελούσαν παραμελημένους χώρους αποκτούν ζωτική σημασία. Αυτοί οι χώροι έχουν μετατραπεί σε κάτι πολύ πιο ουσιαστικό, αποδεικνύοντας πως η ανθρώπινη δραστηριότητα προσδίδει κάθε φορά την ταυτότητα στον χώρο. Αυτό από μόνο του έχει αλλάξει και την αγορά των κατοικιών. Η σύγχρονη κατοικία οφείλει να παρέχει μια μικρή ευελιξία και ταυτόχρονα μια περιβαλλοντική ενσυναίσθηση». Αναφερόμενος στις τάσεις που παρατηρούμε σήμερα, τονίζει ότι η υπόσκαφη αρχιτεκτονική αποτελεί βασικό θέμα των συζητήσεων στους κύκλους της αρχιτεκτονικής και της κατασκευής της χώρας εν γένει. «Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι κάθε θέμα έχει δυο όψεις. Κάθετι αποτελεί εργαλείο στα χέρια του δημιουργού και ανάλογα τον τρόπο που θα το χρησιμοποιήσει θα φέρει και τα αντίστοιχα αποτελέσματα. Θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς λοιπόν, ότι η υπόσκαφη αρχιτεκτονική είναι μέσο ένταξης και όχι σκοπός εκμετάλλευσης». Mε έδρα την Αθήνα και την Τήνο το αρχιτεκτονικό γραφείο του Αριστείδη Ντάλα στοχεύει στο να θέσει την ελληνική αρχιτεκτονική σε νέα πρότυπα αξιοποιώντας σύγχρονες τεχνικές και τεχνογνωσίες, έχοντας πάντα υπόψη ότι κάθε αρχιτεκτονικό έργο είναι μια σύνθεση αισθητικής και λειτουργικότητας, δίνοντας, παράλληλα, έμφαση στο σεβασμό στις πρακτικές της βιοκλιματικής αρχιτεκτονικής. Το φωτογραφικό υλικό για το έργο The Lap Pool House και για το έργο PNOES, ειναι του φωτογράφου Παναγιώτη Βουμβάκη Τα renders για τα έργα Pool of the rocks, Project L, Block of flats, Residence in Nafplio: Κατερίνα Ιακωβάκη To render του έργου Irene’s farmhouse: Fiore Architects AD_THE LAP POOL HOUSE Ποια τα προτερήματα και ποια τα μειονεκτήματα των υπόσκαφων κτισμάτων; Υπό ποιες συνθήκες αποτελούν την ιδανική επιλογή; Η υπόσκαφη αρχιτεκτονική αποτελεί βασικό θέμα των συζητήσεων στους κύκλους της αρχιτεκτονικής και της κατασκευής της χώρας εν γένει. Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι κάθε θέμα έχει δυο όψεις. Κάθετι αποτελεί εργαλείο στα χέρια του δημιουργού και ανάλογα τον τρόπο που θα το χρησιμοποιήσει θα φέρει και τα αντίστοιχα αποτελέσματα. Θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς λοιπόν, ότι η υπόσκαφη αρχιτεκτονική είναι μέσο ένταξης και όχι σκοπός εκμετάλλευσης. Τα υπόσκαφα παραπέμπουν σε μια πρωτόλεια μορφή κατοίκησης, την σπηλιά. Εναρμονίζονται με τις ισοϋψείς καμπύλες και προσαρμόζονται στην μορφολογία του εδάφους, προσφέροντας ένα καταφύγιο. Η διαμόρφωση του τοπίου παραπέμπει συχνά στην τέχνη της ξερολιθιάς, εργαλείο για να μετατραπεί η γη σε καλλιεργήσιμο έδαφος. Το αποτύπωμά τους στο τοπίο παραμένει ελάχιστο ακόμη κι όταν οι κατοικίες απαντούν στις σύγχρονες απαιτήσεις, διατηρώντας όμως την ανθρώπινη κλίμακα. Παίζοντας με τη σκιά, χάνονται πάνω στο τοπίο της ελληνικής υπαίθρου και γίνονται ένα με το ανάγλυφο. AD_PROJECT L-1 Πόσο επηρεάζει το φυσικό περιβάλλον αλλά και οι νέες συνθήκες που δημιουργεί η κλιματική αλλαγή τον σχεδιασμό των κατοικιών; Παρατηρείτε ή προτείνετε αλλαγές στον τομέα των υλικών; Η βιώσιμη αρχιτεκτονική και οι πρακτικές της εφαρμόζονταν πολλά χρόνια και αποτελούσαν βασική αρχή σχεδιασμού. Τα τελευταία χρόνια λόγω της κλιματικής κρίσης η βιώσιμη αρχιτεκτονική καθίσταται αναγκαία. Έτσι, δημιουργήθηκαν νομοθετικά πλαίσια και πιστοποιήσεις (LEED, WELL) που προστατεύουν την βιωσιμότητα του κτιρίου σε όλες τις πτυχές. Με αυτόν τον τρόπο, προωθείται η έρευνα και η χρήση περισσοτέρων ανακυκλώσιμων υλικών με λιγότερο περιβαλλοντικό αποτύπωμα που ολοένα είναι επιπλέον ζητούμενο από ιδιώτες η εφαρμογή τους στην κατασκευή. Πώς βλέπετε την ελληνική αγορά κατοικιών; Ποιες είναι οι κυρίαρχες τάσεις και τι είναι αυτό που αναζητά περισσότερο το κοινό; Τα τελευταία χρόνια βιώσαμε μια πρωτόγνωρη κατάσταση, μια πανδημία που είναι αδύνατο να μην επηρεάσει τα δεδομένα κατοίκησης. Η κατοικία μας γίνεται χώρος εργασίας, κοινωνικοποίησης, άσκησης, αποφόρτισης και διασκέδασης. Αναδεικνύεται η ανάγκη να υπάρχουν δυναμικοί χώροι με διαφορετικές ποιότητες που μεταμορφώνονται. Εξωτερικοί χώροι, όπως μπαλκόνια και αίθρια που αποτελούσαν παραμελημένους χώρους αποκτούν ζωτική σημασία. Αυτοί οι χώροι έχουν μετατραπεί σε κάτι πολύ πιο ουσιαστικό, αποδεικνύοντας πως η ανθρώπινη δραστηριότητα προσδίδει κάθε φορά την ταυτότητα στον χώρο. Αυτό από μόνο του έχει αλλάξει και την αγορά των κατοικιών. Η σύγχρονη κατοικία οφείλει να παρέχει μια μικρή ευελιξία και ταυτόχρονα μια περιβαλλοντική ενσυναίσθηση. AD_PROJECT L-shot3 Πόσο διαφορετικές είναι οι απαιτήσεις στον σχεδιασμό κατοικιών εντός και εκτός του αστικού τοπίου; Η ανάγκη της κατοίκησης, άρα και ο αρχιτεκτονικός σχεδιασμός που την υπηρετεί, πιστεύουμε ότι δεν επηρεάζεται κατά βάθος από τις ανάγκες της εποχής. Οι ανάγκες στη βάση τους είναι πρωταρχικές και παραμένουν οι ίδιες, αναλλοίωτες μέσα στον χρόνο. Ο τόπος που εντάσσεται η αρχιτεκτονική κάθε φορά αλλάζει και ο σχεδιασμός οφείλει να επηρεάζεται από αυτόν. Είναι χρέος της αρχιτεκτονικής να προτείνει νέα κτίρια που απαντούν κριτικά στο κάθε τοπίο, και με έναν τρόπο να το συμπληρώνουν. Τοπίο φυσικό αλλά και τεχνητό, αποτελεί πάντα μια από τις βασικές αρχές του σχεδιασμού. Ο τόπος είναι η πρώτη προσλαμβάνουσα για τον αρχιτέκτονα και το ανάγλυφο στο οποίο καλείται να απαντήσει το κτίριο. Η κατοικία στην ελληνική ύπαιθρο έχει έναν περισσότερο γλυπτικό χαρακτήρα και αποτελεί συνέχεια του ανάγλυφου του. Είτε βρίσκεται σε περίοπτη θέση παρέα με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του τοπίου, είτε προτείνεται βυθισμένη μέσα στο πρανές του εδάφους, ως σύγχρονη κρυμμένη σπηλιά, είναι πάντα μια ερμηνεία του εκάστοτε τοπίου και μια συνέχεια αυτού. Το αστικό περιβάλλον από την άλλη, αποτελεί ένα πολύ περισσότερο αυστηρό πλαίσιο ένταξης της αρχιτεκτονικής μελέτης. Εκεί η κατοικία είναι αντιμέτωπη με το αστικό, ανθρωπογενές ανάγλυφο. Την κορυφογραμμή της πόλης. Ο σχεδιασμός εδώ είναι διαφορετικός και η αρχιτεκτονική καλείται να είναι πολλές φορές εφευρετική. Οι ανάγκες παραμένουν οι ίδιες και ο χώρος είναι μικρότερος. Το παιχνίδι των όγκων λαμβάνει χώρα στο ευρύτερο μέρος της πόλης και το κτίριο συνδιαλέγεται με τα υφιστάμενα κελύφη. Έχετε δηλώσει ότι η αρχιτεκτονική είναι η τέλεια ένωση της τέχνης με την επιστήμη. Πόσο έχει επηρεάσει αυτή η σκέψη το έργο σας και πώς οραματίζεστε την κατοικία του μέλλοντος; Η αρχιτεκτονική ενέχει μια τεράστια ευθύνη που παραπέμπει στο ωραίο αλλά ταυτόχρονα σωστό. Αυτός ο συνδυασμός αισθητικής τελειότητας και εργονομικής αρτιότητας είναι κάτι που μας ακολουθεί και μας προβληματίζει σε κάθε νέο έργο που ξεκινάμε, ακολουθώντας κατά γράμμα τα λόγια του Le Corbusier ότι «Σκοπός της κατασκευής είναι να στέκεται, η αρχιτεκτονική όμως να συγκινεί.» AD_THE LAP POOL HOUSE19 Ποια είναι τα στοιχεία που συνθέτουν την επιτυχημένη πορεία σας που χαρακτηρίζεται από διακρίσεις εντός και εκτός Ελλάδας και ποια είναι τα έργα που εσείς ξεχωρίζετε; Τα έργα του γραφείου ARISTIDES DALLAS ARCHITECTS έχουν δημοσιευθεί κι έχουν διακριθεί τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Η ιστορία του γραφείου ξεκίνησε από την Τήνο που αποτέλεσε γόνιμο έδαφος και πεδίο αναζήτησης της βαθύτερης ουσίας των παραδοσιακών δομών. Το γραφείο επεκτάθηκε στην Αθήνα όπου ο διάλογος με το αστικό τοπίο είναι εποικοδομητικός και διαρκώς διδακτικός. Την αγωνία αυτή μοιράζεται η ομάδα του γραφείου που διαρκώς μεγαλώνει. Βάση και αφετηρία της δημιουργικής εργασίας του γραφείου είναι η ομαδικότητα. Τα περισσότερο γνωστά έργα είναι το The Lap Pool House, το A Touch of new, το A House between the rocks και οι ΠΝΟΕΣ στην Τήνο που έχουν ολοκληρωθεί, αλλά εξίσου σημαντικά θεωρούμε και την Κατοικία στο Ναύπλιο, την Κατοικία στην Κηφισιά και την Πολυκατοικία στο Γκάζι που είναι στην διαδικασία της Μελέτης. AD_RESIDENCE IN NAFPLIO-1 AD_RESIDENCE IN NAFPLIO-2 AD_BLOCK OF FLATS AD_IRENES FARMHOUSE AD_PNOES-PROJECT-3-Voumvakis AD_PNOES PROJECT-2 Voumvakis Πηγή: Εργοληπτικόν Βήμα Νο_133 της ΠΕΣΕΔΕ View full είδηση

Στο πλαίσιο της προετοιμασίας για το Παγκόσμιο Κύπελλο FIFA 2022, το Κατάρ εκτός από τα οκτώ υπερσύχρονα γήπεδα που κατασκευάστηκαν για τις ανάγκες του Πρωταθλήματος αποφάσισε να δημιουργήσει μια σειρά από εμβληματικά κτίρια. Από το 2010, οπότε κέρδισε την υποψηφιότητα για τη διοργάνωση του 2022, η χώρα έχει επικεντρωθεί στο να μεταμορφωθεί σε «φάρο τέχνης και πολιτισμού», σύμφωνα με τους διοργανωτές του τουρνουά. Ως αποτέλεσμα, κορυφαίοι αρχιτέκτονες κλήθηκαν να δημιουργήσουν μουσεία, ξενοδοχεία, τα οποία μαζί με τα γήπεδα ποδοσφαίρου, συνολικά εκτιμάται ότι κοστίζουν περίπου €194 δισ. ($ 200 δισ.) Εθνικό Μουσείο από τον Jean Nouvel Σχεδιασμένο από τον βραβευμένο με Pritzker Architecture αρχιτέκτονα Jean Nouvel, το Εθνικό Μουσείο του Κατάρ είναι ένα κτίριο 52.000 τετραγωνικών μέτρων, που δημιουργήθηκε για να καταγράφει το παρελθόν και το παρόν της χώρας. Η χαρακτηριστική του μορφή είναι κατασκευασμένη από μια χαλύβδινη υπερκατασκευή που στηρίζει μια σειρά δίσκων στο χρώμα της άμμου, που συμπλέκονται για να παραπέμπουν στον ορυκτό σχηματισμό τριαντάφυλλου της ερήμου. Εθνική Βιβλιοθήκη από την OMA Σειρές από μαρμάρινες βιβλιοθήκες βρίσκονται μέσα στη μεγάλη Εθνική Βιβλιοθήκη, την οποία δημιούργησε η εταιρεία OMA στη Ντόχα, για να φιλοξενήσει σημαντικά κείμενα και χειρόγραφα του Κατάρ. Η βιβλιοθήκη σχεδιάστηκε ως ένας ενιαίος χώρος επιφάνειας 42.000m2 και μήκους 138μ. ο οποίος στεγάζεται από γιγαντιαίων διαστάσεων κατασκευή από σκυρόδεμα, η οποία έρχεται σε αντίθεση με μια πιο λεπτή πρόσοψη από μεγάλες γυάλινες επιφάνειες. Το κτίριο βρίσκεται στην Education City, την ακαδημαϊκή συνοικία της Ντόχα, κοντά στο νέο στάδιο Education City, που θα φιλοξενήσει τους επερχόμενους αγώνες του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Η Εθνική Βιβλιοθήκη του Κατάρ στεγάζει την Εθνική Βιβλιοθήκη της Ντόχα, τη Δημόσια Βιβλιοθήκη και την Πανεπιστημιακή Βιβλιοθήκη, καθώς και την συλλογή Heritage με πολύτιμα κείμενα και χειρόγραφα που σχετίζονται με τον Αραβο-Μουσουλμανικό πολιτισμό (όπως ο χάρτης «Sexta Asiae Tabula» του Πτολεμαίου. Μουσείο Ισλαμικής Τέχνης από τον I.M. Pei Ένα από τα πιο εμβληματικά κτίρια του Κατάρ είναι το Μουσείο Ισλαμικής Τέχνης, το οποίο ο Κινεζο Αμερικανός αρχιτέκτονας I.M. Pei δημιούργησε σε ένα τεχνητό νησί στα ανοιχτά του παραλιακού μετώπου, Doha Corniche. Μια ογκώδης, κλιμακωτή μορφή υψώνεται για να σχηματίσει έναν πενταόροφο πύργο, ο οποίος περιέχει ένα κεντρικό αίθριο που περιβάλλεται από στοές. Αποκορύφωμα του κτιρίου είναι ένας τοίχος κουρτινών στη βόρεια πλευρά, ο οποίος προσφέρει θέα στον Περσικό Κόλπο και από τους πέντε ορόφους του. Ολυμπιακό και Αθλητικό Μουσείο 3-2-1 από το Joan Sibina Οι επισκέπτες στο Διεθνές Στάδιο Khalifa του Κατάρ στη Ντόχα θα έχουν την ευκαιρία να δουν και ένα κυλινδρικό αθλητικό μουσείο να προεξέχει από τη μία πλευρά, σχεδιασμένο από τον Ισπανό αρχιτέκτονα Joan Sibina. Η γυάλινη μορφή του, που περιβάλλεται από κρίκους, παραπέμπει στους δακτυλίους του ολυμπιακού συμβόλου. Εθνικό Αρχείο από την Allies and Morrison Η δημοτική αρχιτεκτονική, συμπεριλαμβανομένων των παράκτιων παρατηρητηρίων, ήταν η έμπνευση της Allies and Morrison για τον γεωμετρικό σχεδιασμό του Εθνικού Αρχείου του Κατάρ στη Ντόχα. Η φέροντας οργανισμός του Εθνικού Αρχείου αποδείχθηκε μια σημαντική μηχανική πρόκληση, με τα μεγάλα ανοίγματα στο ισόγειο και σημαντικά φορτία δαπέδου σε όλα τα ανώτερα επίπεδα. Αποτελεί μέρος του ευρύτερου φιλικού προς τους πεζούς σχεδίου Msheireb Downtown Doha masterplan που αναπτύσσεται από το Αγγλικό στούντιο, το οποίο περιλαμβάνει σχεδόν 100 κτίρια, και θεωρείται η μεγαλύτερη κοινότητα με πιστοποίηση LEED στον κόσμο. Iconic 2022 από τον Ibrahim M Jaidah Ένα από τα πιο ασυνήθιστα κτίρια στη λίστα είναι το Iconic 2022, το οποίο βρίσκεται χτισμένο κοντά στο Ολυμπιακό και Αθλητικό Μουσείο 3-2-1, με την πρόσοψη και την οροφή του να απεικονίζουν τον αριθμό 2022. Χωρισμένο σε τέσσερα τετράγωνα σε σχήμα αριθμού, το Iconic 2022 σχεδιάστηκε από τον αρχιτέκτονα Ibrahim M Jaidah για να γιορτάσει τη χρονιά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του Κατάρ και, σύμφωνα με τον κατασκευαστή του, είναι «το πρώτο κτίριο στον κόσμο που απεικονίζει ένα χρόνο». Εθνικό Συνεδριακό Κέντρο από τον Arata Isozaki Άλλο ένα κτίριο του Education City είναι το Εθνικό Συνεδριακό Κέντρο του Κατάρ, το οποίο ολοκληρώθηκε από τον Ιάπωνα αρχιτέκτονα Arata Isozaki το 2011. Το κέντρο χαρακτηρίζεται από τις γιγάντιες στήλες που μοιάζουν με δέντρα, ορατές εσωτερικά και εξωτερικά, οι οποίες υποστηρίζουν την προεξέχουσα οροφή του κτιρίου. Σύμφωνα με τον σχεδιαστή του, προορίζεται να μιμηθεί το Sidrat al-Muntaha, ένα ιερό ισλαμικό δέντρο που πιστεύεται ότι συμβολίζει το τέλος του έβδομου ουρανού. Εκθέματα Μουσείων από διάφορους σχεδιαστές Περισσότερα από 100 έργα τέχνης έχουν εγκατασταθεί σε δημόσιους χώρους γύρω από το Κατάρ ενόψει του Παγκοσμίου Κυπέλλου, ως μέρος ενός υπάρχοντος προγράμματος υπαίθριων μουσειακών εκθεμάτων του Κατάρ. Ανάμεσά τους υπάρχουν έργα του Αμερικανού καλλιτέχνη Richard Serra (στη φωτογραφία), της Βρετανίδας σχεδιάστριας Faye Toogood και του Δανού-Ισλανδού καλλιτέχνη Olafur Eliasson. Οι καλλιτέχνες Martin Creed και Yayoi Kusama παρουσιάζουν επίσης γλυπτά, μαζί με τους Καταριανούς Shua'a Ali και Shouq Al Mana. Σύστημα μετρό της Ντόχα από το UNStudio Οι θεατές του Παγκοσμίου Κυπέλλου FIFA 2022 στο Κατάρ θα μπορούν να ταξιδέψουν στα στάδια μέσω μιας σειράς νέων σταθμών του μετρό, που δημιουργήθηκαν από το UNStudio πριν από το τουρνουά. Τριάντα επτά σταθμοί σχεδιάστηκαν με το Τμήμα Αρχιτεκτονικής Σιδηροδρόμων του Κατάρ στις τρεις γραμμές του δικτύου χωρίς οδηγό. Είναι όλα μοναδικά, αλλά ενώνονται με την ίδια σχεδιαστική γλώσσα που αποτελείται από σπονδυλωτά, θολωτά στοιχεία και μεγάλες αίθουσες εισόδου. Σύμφωνα με το UNStudio, ο στόχος του έργου «ήταν η αναφορά στην τοπική, παραδοσιακή αρχιτεκτονική κληρονομιά, καθώς αυτή ερμηνεύεται εκ νέου σε μια σύγχρονη σχεδιαστική γλώσσα». Τα κεντρικά γραφεία του Ιδρύματος του Κατάρ από την ΟΜΑ Ένα άλλο κτίριο στη λίστα της OMA είναι η έδρα του Ιδρύματος Κατάρ, το κτίριο γραφείων ύψους 57 μέτρων του φιλανθρωπικού ιδρύματος της χώρας. Έχει μια μονολιθική μορφή που σχηματίζεται από προκατασκευασμένο λευκό σκυρόδεμα διάτρητο από ένα πλέγμα μικρών ανοιγμάτων, διατεταγμένα με τρόπο που δημιουργεί την εικονοστοιχεία ενός δέντρου Sidra – το οποίο αποτελεί το λογότυπο της φιλανθρωπικής οργάνωσης. Πηγή: DEZEEN View full είδηση

Μετά από αρκετές δυσκολίες όλα δείχνουν ότι εισέρχεται στην τελική ευθεία η δρομολόγηση του προγράμματος «Διατηρώ κατ’ οίκον», το οποίο θα αποτελέσει ένα πολύτιμο εργαλείο αποκατάστασης της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς της χώρας. Προς την κατεύθυνση αυτή συνηγορεί ο διαγωνισμός που έβγαλε χθες στον αέρα το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας για τον τεχνικό σύμβουλο που θα εκπονήσει τον σχετικό οδηγό του προγράμματος. Αντικείμενο του προγράμματος θα είναι η προστασία και η ανάδειξη της υλικής πολιτιστικής κληρονομιάς και πιο συγκεκριμένα των ιστορικών και αξιόλογων κτηρίων μέσω ενός χρηματοδοτικού εργαλείου που θα απευθύνεται στους ιδιοκτήτες ή άμεσα επωφελούμενους των εν λόγω ακινήτων. Υπενθυμίζεται ότι το «Διατηρώ κατ’ οίκον», που κινείται στα πρότυπα του «Εξοικονομώ κατ’ οίκον», θα υποστηρίζει την αποκατάσταση όχι μόνο των όψεων, αλλά επιπροσθέτως και των στατικών στοιχείων του φέροντος οργανισμού των διατηρητέων κτιρίων, στο πλαίσιο των νέων ευρωπαϊκών στρατηγικών για την αναβάθμιση της ανθεκτικότητας των κατασκευών απέναντι στην κλιματική αλλαγή (European Renovation Wave Strategy). Σημειώνεται ότι για αυτό το σκοπό ήδη έχουν εγκριθεί κονδύλια από το ΕΣΠΑ ύψους 500 εκατ. ευρώ. Ο διαγωνισμός και οι εταιρείες Σύμφωνα με την πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος μέσω καταλόγου ο διαγωνισμός αφορά την ανάθεση του Υποέργου: «Εκπόνηση οδηγού σχεδιασμού του Προγράμματος “Διατηρώ”», με προϋπολογισθείσα δαπάνη 60.000 ευρώ συμπεριλαμβανομένου ΦΠΑ 24%. Η διαδικασία θα διενεργηθεί μέσω του Ε.Σ.Η.ΔΗ.Σ. και ως καταληκτική ημερομηνία υποβολής των προσφορών ορίζεται η Παρασκευή 3 Μαρτίου 2023. Η πρόσκληση απευθύνεται στις εταιρείες Ksi Greece IKE Ορκωτοί Ελεγκτές Λογιστές, Ambrus IKE και Addvise Solutions Mον. IKE, ενώ η κατακύρωση του έργου θα γίνει στον υποψήφιο, ο οποίος θα προσφέρει την πλέον συμφέρουσα από οικονομική άποψη προσφορά, βάσει τιμής. Το αντικείμενο της σύμβασης Αντικείμενο της σύμβασης είναι η εκπόνηση του οδηγού σχεδιασμού του Προγράμματος «Διατηρώ», το οποίο έχει προβλεφθεί και εγκριθεί για ένταξη στην επόμενη προγραμματική περίοδο, ήτοι ΕΣΠΑ 2021 – 2027. Ο Οδηγός Σχεδιασμού του Προγράμματος, ενδεικτικά και όχι περιοριστικά, θα περιλαμβάνει: Περιγραφή επιλέξιμων εργασιών Προσδιορισμό σειράς και διαδικασιών τεχνικής υλοποίησης των έργων και των παρεμβάσεων Προσδιορισμό κατηγοριών κτιρίων που θα συμμετέχουν Προϋποθέσεις επιλεξιμότητας Γενικά και ειδικά κριτήρια επιλεξιμότητας Προσδιορισμό αναγκαίων αδειών εργασιών Ελάχιστους απαιτούμενους στόχους Προθεσμίες και τα ορόσημα του έργου κ.α. Όπως αναφέρεται στο διακήρυξη, η παροχή Τεχνικής Βοήθειας προς το ΥΠΕΝ καθίσταται αναγκαία για την έγκαιρη ωρίμανση του Προγράμματος «Διατηρώ». Ειδικότερα είναι αναγκαίο να προχωρήσουν άμεσα οι διαδικασίες ωρίμανσης του Προγράμματος μέσω της Τεχνικής Βοήθειας, ώστε: -Να συνταχθεί ο Οδηγός του εργασιών του Προγράμματος προκειμένου να είναι σαφείς όλες οι εργασίες και παρεμβάσεις που θα μπορούν να υλοποιηθούν μέσω αυτού και θα συνοδεύονται από την αντίστοιχη χρηματοδότηση. Ο οδηγός αυτός είναι ιδιαίτερα σημαντικός καθώς αναμένεται να αποτελέσει εφαλτήριο προετοιμασίας των ενδιαφερομένων ώστε και οι ίδιοι να ξεκινήσουν την προετοιμασία τους για την υποβολή της πρότασης χρηματοδότησης. Δεδομένου του διατηρητέου χαρακτήρα των κτιρίων ενδιαφέροντος, η έγκαιρη προετοιμασία των συμμετεχόντων θα συμβάλει στην επιτυχή χρηματοδότηση, με την επισήμανση πως και μόνο οι διαδικασίες αδειοδοτήσεων ή εγκρίσεων των εργασιών/παρεμβάσεων από τις αρμόδιες υπηρεσίες είναι ιδιαίτερα χρονοβόρες. – Να συνταχθεί ο Οδηγός εφαρμογής του Προγράμματος που θα παρουσιάσει όλες τις αναλυτικές διαδικασίες και τα έντυπα υποβολής των προτάσεων σε όλα τα στάδια της διαδικασίας χρηματοδότησης και για όλες τις πιθανές περιπτώσεις. Θα περιγραφούν και θα αντιμετωπιστούν όλες οι πιθανές περιπτώσεις και όλα τα πιθανά εργαλεία και επιλογές του κάθε ενδιαφερόμενου με αναλυτικές οδηγίες συμπλήρωσης και συλλογής όλων των αναγκαίων δικαιολογητικών για κάθε πρόταση. -Να αποτελέσει το Πρόγραμμα ένα σημαντικό εργαλείο αναμόχλευσης και ιδιωτικών πόρων για όλες εκείνες τις περιπτώσεις που η μελλοντική ενίσχυση ή χρηματοδότηση δε θα μπορεί να καλύψει το σύνολο των αναγκών που πιθανώς θα είναι αυξημένες. Το γεγονός αυτό αποτελεί ταυτόχρονα ένα ισχυρό αναπτυξιακό εργαλείο για την αγορά αλλά και τη χώρα εν γένει. -Να συμβάλει αποφασιστικά στη συνολική αναπτυξιακή διαδικασία της χώρας και στην αποφυγή περιπτώσεων απώλειας πόρων που είναι αναγκαίοι. Η τήρηση των υποχρεώσεων και των χρονοδιαγραμμάτων που έχουν τεθεί ώστε να μην υπάρχουν αστοχίες αποτελεί προτεραιότητα για το ΥΠΕΝ. -Να υποστηριχθεί κατάλληλα η αρμόδια υπηρεσία του ΥΠΕΝ, η Δ/νση Μελετών και Έργων Αστικών Αναπλάσεων, μέσω εξωτερικού αναδόχου για την υλοποίηση των δυο αναγκαίων Οδηγών του Προγράμματος, ώστε να αποφευχθούν καθυστερήσεις λόγω του μικρού αριθμού του προσωπικού της Δ/νσης και του περιορισμένου χρόνου λόγω του μεγάλου αντικειμένου που ήδη έχει (έργα Ταμείο Ανάκαμψης, έργα στο Πράσινο Ταμείο, κλπ.) Τα αναμενόμενα οφέλη της πράξης θα πρέπει να είναι η επιτάχυνση της υλοποίησης των έργων του Προγράμματος «Διατηρώ». Μέσα από τις ενέργειες ωρίμανσης που θα πραγματοποιηθούν στο πλαίσιο της υλοποίηση της προτεινόμενης Πράξης η Γενική Γραμματεία Χωρικού Σχεδιασμού και Αστικού Περιβάλλοντος του ΥΠΕΝ θα μπορέσει να είναι καθ’ όλα προετοιμασμένη, να δημοσιεύσει την Πρόσκληση του Προγράμματος το συντομότερο δυνατόν. Ο αναλυτικός σχεδιασμός που θα αφορά από την χρηματοδότηση, τις επιλέξιμες δαπάνες, αλλά και τη διαστασιοποίηση του φυσικού αντικείμενου, το οποίο τυγχάνει συναρμοδιότητας με άλλους φορείς θα δώσει τη δυνατότητα ενεργοποίησης του συνόλου των εμπλεκόμενων φορέων. Έτσι, τα παραδοτέα που θα κατατεθούν από την ανάδοχο εταιρεία θα αποτελέσουν την ραχοκοκαλιά του Προγράμματος, με σκοπό την μείωση των παθογενειών στο στάδιο της υλοποίησης. Υπενθυμίζεται ότι στα τέλη Ιανουαρίου 11 περιβαλλοντικές και επιστημονικές οργανώσεις με επιστολή τους προς τον πρωθυπουργό εξέφρασαν την ανησυχία τους για την τύχη του «Διατηρώ», αναφέροντας ότι παρά τις εξαγγελίες μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει πράξη. View full είδηση

Η 16η Μπιενάλε Αρχιτεκτονικής της Βενετίας άνοιξε τις πύλες της το Σάββατο 26 Μαΐου για το ευρύ κοινό, παρουσιάζοντας έως την ολοκλήρωσή της στις 25 Νοεμβρίου, μία σειρά από νέες προτάσεις και σχέδια που, όπως θα διαπιστώσει ο επισκέπτης, δεν περιορίζονται απλώς στον χώρο ή τουλάχιστον στην ιδέα, που έχει εμπειρικά διαμορφώσει κάποιος για το τι σημαίνει Αρχιτεκτονική. Ενας επισκέπτης στο ισπανικό περίπτερο της 16ης Μπιενάλε Αρχιτεκτονικής της Βενετίας 'Αλλωστε ο τίτλος «Freespace» (Ελεύθερος Χώρος), που έχουν επιλέξει οι δύο επιμελήτριες Υβόν Φάρελ και Σέλεϊ Μακναμάρα υποδεικνύει τη θεματική γραμμή που κινούνται οι επιλογές τους όπως παρουσιάζονται στην κύρια έκθεση, στο Αρσενάλε, και με την οποία, σε μεγάλο βαθμό, συντονίζονται και πολλές εθνικές προτάσεις στα περίπτερα κάθε χώρας. Το περίπτερο της Νότιας Κορέας Η Μπιενάλε διεξάγεται στον ιστορικό χώρο διεξαγωγής της, στους κήπους των Τζαρντίνι, και επεκτείνεται σε μία πλειάδα από παράλληλες εκδηλώσεις και εκθέσεις σε πολλά σημεία και χώρους μέσα στην ίδια την πόλη της Βενετίας. Φέτος, η Μπιενάλε Αρχιτεκτονικής έχει να επιδείξει 63 συμμετοχές από εθνικά περίπτερα. Επισκέπτες στο ιταλικό περίπτερο της Μπιενάλε Σύμφωνα με τις επιμελήτριες η αρχιτεκτονική, ως τεχνική λειτουργία αλλά και ως εμπνευσμένη δημιουργία, αντανακλά άμεσα στην κοινωνία, ρυθμίζοντας πολλές από τις διεργασίες σε οικιστικό, αστικό και οικονομικο-πολιτικό επίπεδο. Στο ρωσικό περίπτερο Η διαμόρφωση και αναδιάπλαση του χώρου, η δημιουργία επιπέδων ζωής «αντανακλά μία γενναιοδωρία πνεύματος και μία αίσθηση ανθρωπισμού», που «εστιάζουν την προσοχή στην ίδια την ποιότητα του χώρου», συνεπώς, μία από τις κύριες αποστολές της αρχιτεκτονικής είναι «να προσφέρει ελεύθερους και συμπληρωματικούς χώρους, οι οποίοι άμεσα δύνανται να χρησιμοποιηθούν, και στην ικανότητά της να αντιμετωπίζει τις ανέκφραστες επιθυμίες του ξένου» αντί να στρέφεται προς την ικανοποίηση αυστηρά εμπορικών χρήσεών της, τονίζουν στο «μανιφέστο» του «Freespace» οι δύο επιμελήτριες με έδρα το Δουβλίνο. Το περίπτερο της συμμετοχής του Βελγίου Η γενικότερη εικόνα της Μπιενάλε δικαιώνει το όλο και μεγαλύτερο ενδιαφέρον του κόσμου, πέρα από τους ειδήμονες του χώρου, για την έκθεση των αρχιτεκτονικών προτάσεων διεθνώς. 'Αλλωστε, ο τρόπος που εκτίθενται τα αρχιτεκτονικά σχέδια και οι προτάσεις, από την εποχή της εμβληματικής Μπιενάλε που επιμελήθηκε ο Μασιμιλιάνο Φούκσας, με την εκτεταμένη χρήση των βίντεο, των τρισδιάστατων αναπαραστάσεων της εικόνας, τις μακέτες μεγάλης κλίμακας που προσομοιάζουν σε γλυπτά, τις εγκαταστάσεις στον χώρο, ή την επιλογή προτάσεων που ξεφεύγουν από τα συμβατικά όρια του κάναβου, της κάτοψης, της κτιριακής οικοδομής, αλλά επεκτείνονται και στην ανάπλαση της ιδιωτικής ζωής και του ελεύθερου χρόνου, έχει καταστήσει τις εκθέσεις αρχιτεκτονικής ισοδύναμες με εκθέσεις έργων τέχνης. Το περίπτερο της Αυστραλίας Εξάλλου και στην εμπειρική της εφαρμογή, η πλαστικότητα πολλών από τα νέα οικοδομικά υλικά, η ευελιξία και η πολυμορφικότητα των φυσικών ιδιοτήτων που τους προσφέρει η τεχνολογία, επιδρούν στον ίδιο τον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό βοηθώντας ώστε και η ίδια η φόρμα των σύγχρονων κτιρίων να είναι σε άμιλλα με την πλαστικότητα της γλυπτικής, προσεγγίζοντας την έννοια του κτιρίου ως έργο τέχνης μεγάλης κλίμακας—διαψεύδοντας έτσι την αντίληψη του Χέγκελ, που λόγω του χρηστικού και λειτουργικού χαρακτήρα της, αρνιόταν να κατατάξει την αρχιτεκτονική μεταξύ των καλών τεχνών. Στο ελληνικό περίπτερο της 16ης Μπιενάλε Αρχιτεκτονικής της Βενετίας Η ελληνική συμμετοχή, με τον τίτλο «Η Σχολή των Αθηνών», προσεγγίζει με τρόπο ιστορικά διασκεπτικό την πρόσκληση των επιμελητριών να στοχασθούν οι αρχιτέκτονες πάνω στον ελεύθερο χώρο. Έχοντας ως πρότυπο την κλίμακα στον ομώνυμο πίνακα της Αναγέννησης, πάνω στην οποία ο Ραφαήλ τοποθετεί τους μεγάλους φιλόσοφους της Αρχαιότητας να συνδιαλέγονται, οι επιμελητές Χριστίνα Αργυρού και Ryan Neiheiser μετατρέπουν το ελληνικό περίπτερο σε ένα κλιμακωτό αμφιθέατρο, όπου στα διάφορα σκαλιά του διανέμονται τρισδιάστατες αναπαραστάσεις από μοντέλα 56 γνωστών αρχιτεκτονικών κτιρίων, από όλες τις περιόδους και όλες τις τεχνοτροπίες και χώρες του κόσμου. Χρησιμοποιούν, έτσι, τον χώρο τόσο ως ένα ανοικτό σπουδαστήριο, ένα ελεύθερο πανεπιστήμιο, αλλά ταυτόχρονα και ως μία ‘Αγορά', που όπως στην αρχαιότητα χρησιμεύει όχι μόνον για τη συμβίωση, αλλά και για την ανοικτή, απρογραμμάτιστη, ελεύθερη και χωρίς σκοπιμότητες ανταλλαγή απόψεων και ιδεών. View full είδηση

Με το βραβείο Pritzker για το 2019 γνωστό και ως “Νόμπελ Αρχιτεκτονικής” τιμήθηκε ο Ιάπωνας αρχιτέκτονας και θεωρητικός Arata Isozaki. Η κριτική επιτροπή επέλεξε τον Isozaki καθώς θεωρεί ότι είναι οραματιστής και πως το έργο του δέχεται επιρροές ταυτόχρονα από Ανατολή και Δύση Θεωρείται ο σημαντικότερος μεταπολεμικός αρχιτέκτονας της Ιαπωνίας που άσκησε τις μεγαλύτερες επιρροές σε παγκόσμιο επίπεδο. Το πολύπλευρο έργο χαρακτηρίζεται από την προσπάθεια δημιουργίας με βάση την βαθιά γνώση τόσο της τοπικής όσο και της παγκόσμιας αρχιτεκτονικής προσέγγισης. Ο Isozaki μεγάλωσε όχι μακριά από τη πόλη της Χιροσίμας και τον δίδαξε πως θα μπορούσαν να ξαναχτίσουν τα σπίτια και τις πόλεις. Aποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο του Τοκιο και αρχικά εργάστηκε δίπλα στο επίσης βραβευμένο με το βραβείο Pritzker Kenzo Tange Εννέα χρόνια αργότερα ίδρυσε το δικό του γραφείο και δημιούργησε έργα σε όλο το κόσμο από Ασια Ευρώπη Αμερική Μέση Ανατολή και Αυστραλία Εχει ήδη βραβευτεί με το χρυσό βραβείο της RIBA και τον Λέοντα Τιμής της Μπιεναλε της Βενετίας Εργο του στην Ελλάδα είναι το κτίριο Μ2 του Μεγάρου Μουσικής στην Θεσσαλονίκη σε συνεργασία με τους Schema 4 O Isozaki -ο οποίος είναι ο 46ος βραβευμένος αρχιτέκτονας και 8ος Ιάπωνας που κερδίζει το «Νόμπερλ» των αρχιτεκτόνων- δημιούργησε κτίρια πολύ διαφορετικών λειτουργιών, όπως το κολοσσιαίο κλειστό στάδιο Palau Sant Jordi για τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης το 1992, το Μουσείο της Σύγχρονης Τέχνης (MOCA) του Λος Άντζελας (1986) και το Εθνικό Συνεδριακό Κέντρο στο Κατάρ (2011). Ο Ιάπωνας θα λάβει το πολυπόθητο βραβείο, το οποίο περιλαμβάνει $100.000 και ένα χάλκινο μετάλλιο, σε ειδική τελετή που θα πραγματοποιηθεί τον Μάιο στο παλάτι των Βερσαλλιών. View full είδηση

Καλημέρα σε όλους τους συναδέλφους, Είμαι πτυχιούχος Αρχιτέκτονας Δ.Π.Θ. και ενδιαφέρομαι να κάνω διδακτορικό. Ενδιαφέρομαι για μηδενικής ενέργειας κτήρια και ψάχνω διδακτορικό σε κάποια σχολή στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό. Σε ο,τι αφορά το εξωτερικό δυστυχώς δεν μπορώ να δώσω δίδακτρα λόγω "στενών" οικονομικών. Υπάρχει κάποιο πανεπιστήμιο που γνωρίζετε που κάνει καλή έρευνα πάνω στον τομέα αυτό; (Αρχιτεκτονική, μηδενικής ενέργειας κτήρια). Επίσης πόσο δύσκολο είναι να δεχτούν κάποιον; Εκτός από το πτυχίο αρχιτεκτονικής έχω ένα πτυχίο γεωλογίας Α.Π.Θ. (Όταν είσαι νέος κάνεις και οικτρά λάθη) και το μεταπτυχιακό "Περιβαλλοντικός σχεδιασμός έργων υποδομής" του ΕΑΠ. Είμαι 34. Ευχαριστώ πολύ εκ των προτέρων.

Στους γάλλους αρχιτέκτονες Anne Lacaton και Jean-Philippe Vassal, απονεμήθηκε το βραβείο Pritzker Architecture του 2021 η ύψιστη τιμή για το αρχιτεκτονικό έργο παγκοσμίως αναγνωρίζοντας το έργο τους σε πολυάριθμα προγράμματα κοινωνικής στέγασης. Ιδρυτές του στουντιο Lacaton & Vassal έγιναν γνωστοί για την χαρακτηριστική τους προσέγγιση που απαντά στις κλιματολογικές και κοινωνικές προκλήσεις της εποχής μας. Επαδιατύπωσαν την έννοια της αειφορίας, πιστεύοντας ακράδαντα στην αρχή “ποτέ μην κατεδαφίζεις, εκμεταλλεύσου την ευκαιρία να αναβαθμίσεις και να μεταμορφώσεις, διατηρώντας σε ένα κτήριο ότι μπορεί να διατηρηθεί”. Οι χαμηλού κόστους προτάσεις τους επέκτειναν την επιφάνεια ενός κτηρίου με εξωτερικούς χώρους διαβίωσης όπου ενσωμάτωσαν τις τεχνολογίες του θερμοκηπίου δημιουργώντας χειμερινούς κήπους στα μπαλκόνια. Η σημαντικότερη παρέμβαση τους ήταν στις εργατικές κατοικίες στο La Tour Bois le Prêtre το 2011 (Παρίσι, Γαλλία) ένα σύμπλεγμα από εννενήντα έξι 17ώροφα κτήρια που αρχικά χτίστηκαν στις αρχές της δεκαετίας του 1960. Αντιδρώντας στα πολεοδομικά σχέδια που προέβλεπαν την κατεδάφιση των κατοικιών, πρότειναν να αφαιρεθεί η αρχική πρόσοψη από μπετόν και μεγάλωσαν την κάλυψη των κτηρίων προσθέτοντας σε κάθε μοναδα βιοκλιματικά μπαλκόνια. Η ιδέα αυτή εφαρμόστηκε στην συνέχεια σε πολλές εργατικές πολυκατοικίες στην Γαλλία αλλά και το εξωτερικό. Το Βραβείο Πρίτσκερ είναι διεθνές αρχιτεκτονικό βραβείο, το οποίο απονέμεται ετησίως σε εν ζωή αρχιτέκτονες από το Ίδρυμα Hyatt και θεωρείται το κορυφαίο στον κόσμο για την τέχνη αυτή. Καθιερώθηκε το 1979 από τον Τζέι Α. Πρίτσκερ και τη σύζυγό του Σίντι. Χρηματοδοτείται από την οικογένεια Πρίτσκερ, των οποίων τo όνομά είναι συνώνυμο με την αλυσίδα ξενοδοχείων Hyatt. Ο νικητής λαμβάνει το ποσό των 100.000 δολαρίων ΗΠΑ. Το βραβείο θεωρείται ως το Νόμπελ της Αρχιτεκτονικής. View full είδηση

Σε ηλικία 85 ετών πέθανε η μεγάλη ελληνίδα αρχιτέκτονας Σουζάνα Αντωνακάκη. Η Σουζάνα Αντωνακάκη μαζί με το Δημήτρη Αντωνακάκη, δημιούργησαν σειρά διακεκριμένων έργων, τα οποία αποτελούν συγκερασμό ελληνικού και ξένου μοντερνισμού, παράδοσης και νεωτερικότητας. Γεννήθηκε το 1935 στην Αθήνα και σπούδασε στην Αρχιτεκτονική σχολή του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου από το 1954 έως το 1959. Υπήρξε, μαζί με το Δημήτρη Αντωνακάκη και την Ελένη Γούση-Δεσύλλα, ιδρυτικό μέλος του αρχιτεκτονικού γραφείου Atelier 66 (1965-1986), στο οποίο προστέθηκαν τα επόμενα χρόνια συνάδελφοι αρχιτέκτονες ως ισότιμοι συνεργάτες και μετονομάστηκε σε Α66 το 1987. Τα επόμενα 20 χρόνια, μαζί με μια λίστα από κτήρια, εκδόσεις, συμμετοχές σε διαγωνισμούς, συνέβαλαν στη διαμόρφωση των σύγχρονων αρχιτεκτονικών τάσεων, έχοντας δημιουργήσει ένα χαρακτηριστικό στυλ που κατέστησε τη δουλειά του Atelier αναγνωρίσιμη. Το 1984, εκδόθηκε μονογραφία τους από τις εκδόσεις Rizzoli, με την επεξεργασία του Kenneth Frampton. Είχε συμμετάσχει σε συνέδρια και συναντήσεις (Κάιρο, Λευκωσία, Ζυρίχη, Γενεύη, Μπράιτον, Παρίσι, Βερολίνο, Μόντρεαλ, Σικάγο). Μετέφρασε το βιβλίο Entretien του Le Corbusier (εκδόσεις Παπαζήση, 1971). Από το 1998 έως το 2009 αρθρογραφούσε τακτικά στην εφημερίδα «Τα Νέα». Τα κείμενα αυτά εκδόθηκαν το 2010 σε ενιαίο τόμο με τον τίτλο Κατώφλια 100+7 χωρογραφήματα (εκδόσεις Futura). Αντεπιστέλλον μέλος της Académie d’ Architecture (1995). Επίτιμη διδάκτωρ του Α.Π.Θ. (2007). Υπήρξε επίτιμη διδάκτωρ του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης (2016). Συλλυπητήριο μήνυμα της Υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού Λίνας Μενδώνη «Από το 1965 που ίδρυσε μαζί με τον Δημήτρη Αντωνακάκη το Atelier 66, η Σουζάνα Αντωνακάκη, με τον σύντροφό της στη ζωή και στην αρχιτεκτονική, μετέφερε στην Ελλάδα την παγκόσμια αντίληψη για τη σύγχρονη αρχιτεκτονική, αλλά και στο εξωτερικό την ελληνική ματιά για το πώς μπορούν να συνδυαστούν με επιτυχία, στοιχεία του μοντερνισμού και της παράδοσης. »Το έργο της Σουζάνας Αντωνακάκη, αναγνωρίσιμο και με διακριτή ταυτότητα, εκπροσώπησε την Ελλάδα σε διεθνείς αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς. Παρουσίασε τη δουλειά της σε εκθέσεις και το έργο της έγινε αντικείμενο διεθνών εκδόσεων. »Δίδαξε στις νέες γενιές αρχιτεκτόνων ήθος, ποιότητα και αισθητική. Εκφράζω τα θερμά μου συλλυπητήρια στον Δημήτρη Αντωνακάκη και στους πολυάριθμους φίλους της, αναφέρει η ανακοίνωση του υπουργείου. View full είδηση

To πράσινο φως έδωσαν οι αρμόδιες υπηρεσίες του υπουργείου Πολιτισμού για την προσωρινή παραχώρηση χρήσης του αρχαιολογικού χώρου και μουσείου της Αρχαίας Αγοράς Αθηνών, προκειμένου να πραγματοποιηθεί η απονομή των Βραβείων Αρχιτεκτονικής Pritzker 2023 στις 24 Μαΐου, καθώς πρόκειται για θεσμό υψηλής πολιτιστικής σημασίας και παγκόσμιας εμβέλειας, η φιλοξενία του οποίου δεν αντίκειται στον χαρακτήρα του αρχαιολογικού χώρου. Το Pritzker Architecture Prize είναι διεθνές βραβείο που καθιερώθηκε από την οικογένεια Pritzker μέσω του Ιδρύματος Hyatt το 1979. Συχνά αναφέρεται ως «Βραβείο Νόμπελ Αρχιτεκτονικής» και «η υψηλότερη τιμή του επαγγέλματος». Σκοπός του Βραβείου είναι να τιμήσει έναν εν ζωή αρχιτέκτονα ή αρχιτέκτονες, των οποίων το έργο καταδεικνύει έναν συνδυασμό ταλέντου, οράματος και αφοσίωσης, έχοντας παραγάγει συνεπή και σημαντική συνεισφορά στην ανθρωπότητα και το δομημένο περιβάλλον, μέσω της αρχιτεκτονικής. Το βραβείο καθιερώθηκε το 1979 από τον Jay A. και τη Cindy Pritzker, οι οποίοι πίστευαν ότι ένα ουσιαστικό βραβείο θα ενθάρρυνε και θα τόνωνε την ευαισθητοποίηση του κοινού για τα κτίρια και επίσης θα ενέπνεε μεγαλύτερη δημιουργικότητα στο αρχιτεκτονικό επάγγελμα. Ο βραβευμένος αρχιτέκτονας λαμβάνει επιχορήγηση 100.000 δολαρίων, επίσημο πιστοποιητικό και ένα χάλκινο μετάλλιο βασισμένο σε σχέδια του Louis Sullivan, φημισμένου αρχιτέκτονα από το Σικάγο που γενικά αναγνωρίζεται ως ο πατέρας του ουρανοξύστη. Η οικογένεια Pritzker, της οποίας τα διεθνή επιχειρηματικά συμφέροντα έχουν την έδρα τους στο Σικάγο, απονέμει το βραβείο μέσω του Ιδρύματος Hyatt. Σύμφωνα με τους όρους που ετέθησαν για την παραχώρηση του αρχαιολογικού χώρου και μουσείου της Αρχαίας Αγοράς Αθηνών, οι συμμετέχοντες πρέπει να κινούνται εκτός των περισχοινίσεων των μνημείων και σε απόσταση ασφαλείας από κάθε μνημείο. Ο τεχνολογικός εξοπλισμός, τα καθίσματα και ότι άλλος εξοπλισμός απαιτείται για την εκδήλωση πρέπει να μεταφερθεί με τα χέρια καθώς δεν υπάρχει η δυνατότητα κίνησης οχημάτων εντός του αρχαιολογικού χώρου. Οι διοργανωτές πρέπει να λάβουν κάθε απαιτούμενη από το νόμο αδειοδότηση για το προσωρινό κλείσιμο του χωματόδρομου Αστεροσκοπείου, περιλαμβανομένης και της σχετικής άδειας από την Πυροσβεστική Υπηρεσία, καθώς από την 1η Μαΐου ισχύουν ειδικά μέτρα αντιπυρικής περιόδου. Παράλληλα, πρέπει να εξασφαλιστεί η παρουσία πυροσβεστικού οχήματος και ασθενοφόρου στην περιοχή. Την ημέρα της εκδήλωσης, ο χώρος και το Μουσείο θα παραμείνουν ανοιχτά για το κοινό έως τις 13:00. Ως εκ τούτου, οι διοργανωτές θα αναλάβουν το κόστος της απώλειας των εσόδων από τα εισιτήρια καθώς η αιτούμενη ημέρα βρίσκεται εν μέσω της υψηλής τουριστικής περιόδου. Για τον λόγο αυτόν θα καταβληθεί το ποσό των 4.500 ευρώ, ανάλογο του αντιτίμου των εισιτηρίων που είχε εκδοθεί για τις αντίστοιχες ώρες την 24.5.2022. Photo: Shutterstock Η εγκατάσταση και δοκιμή του φωτισμού την προηγουμένη της εκδήλωσης, 23.5.2023, θα πραγματοποιηθεί με την λήξη του ωραρίου λειτουργίας του χώρου και έως 22:00. Οι εγκαταστάσεις και η ένταση του φωτισμού θα περιορισθούν στις άκρως απαραίτητες σε συνεννόηση με το εντεταλμένο προσωπικό της Εφορείας Αρχαιοτήτων Πόλης Αθηνών. Οι διοργανωτές οφείλουν να μεριμνήσουν για την ασφάλεια των υψηλών προσκεκλημένων τους, καθώς επίσης να φροντίσουν για την καθαριότητα και ευπρέπεια του χώρου κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης. Η έγκριση για την παράθεση δείπνου χορηγείται άπαξ και κατ’ εξαίρεση λόγω της ιδιαίτερης σημασίας του θεσμού. Η χωροθέτηση των τραπεζιών και καθισμάτων του δείπνου θα γίνει κατά μήκος της εξωτερικής κοινοστοιχίας και του ανδήρου της Στοάς του Αττάλου. Σε περίπτωση που οι καιρικές συνθήκες δεν επιτρέπουν την παράθεση του δείπνου σε εξωτερικό χώρο, η χωροθέτηση θα γίνει κατά μήκος της εξωτερικής κιονοστοιχίας της Στοάς του Αττάλου και σε απόσταση ασφαλείας από κάθε εκτεθειμένο στον χώρο γλυπτό. View full είδηση

Οι Ιρλανδές Ιβόν Φάρελ και Σέλεϊ Μακναμάρα (Yvonne Farrell και Shelley McNamara), συνιδρύτριες του γραφείου Grafton Architects του Δουβλίνου -ιδρύθηκε το 1978-, είναι οι κάτοχοι του κορυφαίου βραβείου αρχιτεκτονικής "Pritzker Architecture Prize" για το 2020. Το βραβείο, το οποίο καθιερώθηκε το 1979, είναι ένα από τα σημαντικότερα παγκοσμίως που δίνονται σε ζώντα αρχιτέκτονα για το σύνολο του έργου του, και οι κυρίες Φάρελ και Μακναμάρα είναι η τέταρτη και η πέμπτη γυναίκα αρχιτέκτονας που το λαμβάνει. Και είναι και οι πρώτες Ιρλανδές που βραβεύονται με αυτό. Η φετινή επιτροπή αναφέρθηκε σε αυτές ως «πρωτοπόρους σε έναν τομέα ο οποίος παραδοσιακά ελέγχεται από άντρες και είναι ακόμη και σήμερα ένα επάγγελμα κυριαρχούμενο από άντρες», αλλά και ως «φάρους για άλλους, καθώς σφυρηλατούν την παραδειγματική επαγγελματική διαδρομή τους». Το ζεύγος των αρχιτεκτονισσών έχει ολοκληρώσει κτήρια σε όλο τον κόσμο. Το 2008, κέρδισαν το βραβείο για το World Building of the Year με το Universita Luigi Bocconi στο Μιλάνο και το RIBA International Prize με το University Campus UTEC Lima στο Περού. Το 2018, ήταν οι διευθύντριες της Μπιενάλε Αρχιτεκτονικής της Βενετίας. Το βραβείο, όπως τόνισε η επιτροπή, δεν δόθηκε στις δύο αρχιτεκτόνισσες για το σύνολο του έργου τους μόνον, αλλά και για το πώς λειτουργούν το αρχιτεκτονικό γραφείο τους και «τη γενναιοδωρία τους προς τους συναδέλφους τους». «Μέσα στο ήθος ενός επαγγέλματος σαν το δικό μας, έχουμε τόσες φορές προσπαθήσει σκληρά να βρούμε χώρο για την εφαρμογή αξιών όπως ανθρωπισμός, τέχνη, γενναιοδωρία και πολιτισμική διασύνδεση με κάθε μέρος και περιβάλλον στο οποίο εργαζόμαστε» είπε η Σέλεϊ Μακναμάρα. Δείτε επιλεγμένα έργα τους: https://www.pritzkerprize.com/laureates/2020 Αναλυτικά: https://www.pritzkerprize.com/laureates/2020 Περισσότερα: https://www.saoarchitects.com/15-most-influential-creative-british-architects View full είδηση

Καλησπέρα!Είμαι πρωτοετής φοιτήτρια του τμήματος αρχιτεκτονικής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης.Σκέφτομαι πολύ σοβαρά να πάρω μετεγγραφή για το αντίστοιχο τμήμα του Βόλου.Ποιο από τα δύο πανεπιστήμια θα μου προτείνατε ή-καλύτερα-ποιο θα διαλέγατε στην θέση μου; Ευχαριστώ εκ των προτέρων.

Το πρώτο Βραβείο (Grand Prize) στον Διεθνή Διαγωνισμό «Unbuilt Visions 2016» που πραγματοποιήθηκε στη Νέα Υόρκη, στις 23 Μαρτίου κέρδισε η φοιτήτρια του Τμήματος Αρχιτεκτόνων του ΑΠΘ, Δανάη Τουρσόγλου-Παπαλεξανδρίδου για τη διπλωματική της εργασία, με τίτλο «Αφηγηματικές Μεταβάσεις». Θέτοντας ως σημείο εκκίνησης τη μετανάστευση, η εργασία προτείνει ότι «υπάρχοντας σε συμπάθεια (συν-πάθεια) με την ανθρώπινη δραστηριότητα και τις μεταβολές των φυσικών και τεχνητών στοιχείων, θα μπορούσε να προκύψει ένα νέο είδος εδάφους, ατέρμονα μεταλλασσόμενου. Η διαφυγή προς μία γη ικανή να λειτουργήσει υποστηρικτικά σε κάθε είδους δραστηριότητας είναι ικανή να συμβάλει στην απελευθέρωση από κάθε ορισμένο όριο. Ως περιοχή επιλέχθηκε αυτή μεταξύ της Ορεστιάδας και του ποταμού Έβρου. Ο ποταμός Έβρος αναλύεται ως στοιχείο που είτε διαχωρίζει είτε συνδέει την Ελλάδα με την Τουρκία. Η διπλωματική εργασία στηρίχθηκε στο υπόβαθρο που δημιουργήθηκε από τη θεωρητική έρευνα της φοιτήτριας στην ερευνητική της εργασία ‘ROBO[ECO]LOGY: Συναθροίσεις μιας Αναδυόμενης Οικολογίας’. Στο θεωρητικό αυτό έργο τέθηκαν ερωτήματα και έγιναν φιλοσοφικές αναζητήσεις πάνω στον αντίκτυπο της τεχνολογικής εξέλιξης στην αρχιτεκτονική, απομακρύνοντας τον από τη μοναδική χρήση του στη δημιουργία καινοτόμων μορφών και κατασκευών, προς την επαύξηση της ύλης και υφιστάμενων φυσικών και κοινωνικών δομών. Αμφισβητήθηκαν παράλληλα τα τεχνητά όρια μεταξύ ανθρώπινου και μη-ανθρώπινου, φυσικού και τεχνητού, σταθερού και νομαδικού». Η φοιτήτρια του Τμήματος Αρχιτεκτόνων του ΑΠΘ, Δανάη Τουρσόγλου-Παπαλεξανδρίδου αναφέρει ότι «Επικαλούμενοι τη νέα θεώρηση των πραγμάτων, θα παρατηρούσαμε ότι η αρχιτεκτονική καλείται πλέον να υπερβεί και αυτή τα όριά της και να διερευνήσει, να πειραματιστεί και να λάβει ενεργό θέση στο αναδυόμενο αποτέλεσμα των συναθροίσεων. Οι μεταβολές που προκαλούνται τόσο σε υλικά συστήματα όσο και άυλα όπως ο πολιτισμός, η συνείδηση, οι κοινωνίες, με τη σειρά τους αποτελούν υποκείμενο εξωτερικών σχέσεων. Για να αντιληφθούμε την εποχή μας, καθίσταται αναγκαίο να αντιληφθούμε αυτή την πολυπλοκότητα, και αυτό που διαχωρίζει αυτή τη στιγμή της πολυπλοκότητας, που δεν είναι η αλλαγή αυτή καθεαυτή αλλά η επιτάχυνση και η τάξη της αλλαγής». Η διακριθείσα εργασία παρουσιάστηκε σε Διεθνές Συνέδριο στη Λουμπλιάνα της Σλοβενίας, μέσω της πλατφόρμας «Future Architecture» και θα εκτεθεί στο Σαράγιεβο στο πλαίσιο του Διεθνούς Συνεδρίου «Days of Architecture 2017» που θα πραγματοποιηθεί στις 5-13/5/2017. Η διπλωματική εργασία εκπονήθηκε, το 2016, στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων του ΑΠΘ, υπό την επίβλεψη της Καθηγήτριας Αρχιτεκτονικής του ΑΠΘ, Μαρίας Βογιατζάκη. Ο Διεθνής Διαγωνισμός διοργανώθηκε από τον Οργανισμό «D3 space» που ιδρύθηκε το 2008, με στόχο να εγείρει αρχιτεκτονικό διάλογο εκτός γεωγραφικών, ιδεολογικών ορίων και εξειδικεύσεων και να προωθεί νέες οπτικές στη σύγχρονη τέχνη, την αρχιτεκτονική και τον σχεδιασμό προσφέροντας ευκαιρίες ανάδειξης αλλά και υλικό για ανερχόμενους καλλιτέχνες, αρχιτέκτονες, σχεδιαστές κ.α. Πηγή: http://www.huffingto...n_16207914.html Φωτογραφίες: https://www.auth.gr/news/press/23844 Click here to view the είδηση

«Χέρι» σε κονδύλι της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το οποίο προοριζόταν για επιστημονικές εκδηλώσεις, φαίνεται ότι έβαζαν δύο καθηγητές του τμήματος Αρχιτεκτονικής της Πολυτεχνικής Σχολής του ΑΠΘ. Όπως αποκάλυψε έρευνα της OLAF, της αρμόδιας ευρωπαϊκής υπηρεσίας για την καταπολέμηση της απάτης, σε διάστημα μίας 5ετίας, από το 2005 έως το 2010, εκτιμάται ότι υπεξαίρεσαν 370.000 ευρώ, από συνολικό κονδύλι 2,5 εκατ. ευρώ. Σε βάρος των δυο καθηγητών, που είχαν οριστεί ως συντονιστές του ευρωπαϊκού προγράμματος, ο αντεισαγγελέας εφετών, αρμόδιος για θέματα διαφθοράς στη Θεσσαλονίκη, Αχιλλέας Ζήσης, παρήγγειλε την άσκηση ποινικής δίωξης για υπεξαίρεση κονδυλίων της Ευρωπαϊκής Ένωσης από εντολοδόχο, σε βαθμό κακουργήματος. Σύμφωνα με την έρευνα της OLAF, που ξεκίνησε το 2013 κατόπιν σχετικής καταγγελίας, το χρηματοδοτούμενο έργο από το οποίο φαίνεται ότι υπεξαιρέθηκαν τα χρήματα, αφορούσε την παιδεία της αρχιτεκτονικής του ευρωπαϊκού δικτύου αρχιτεκτόνων και είχε σκοπό τη συμμετοχή των μελών της ακαδημαϊκής κοινότητας σε σεμινάρια, εργαστήρια, συνέδρια και πάσης φύσεως επιστημονικές εκδηλώσεις, καλύπτοντας έξοδα μετάβασης και διαμονής, όπου γίνονταν αυτές. Κατά πληροφορίες, τα χρήματα κατέληξαν σταδιακά -κατά την επίμαχη 5ετία- σε προσωπικούς τραπεζικούς λογαριασμούς των κατηγορούμενων πανεπιστημιακών δασκάλων. Μετά την άσκηση ποινικής δίωξης η υπόθεση θα παραπεμφθεί σε ειδικό ανακριτή διαφθοράς. Πηγή: http://www.skai.gr/n...ikon-kondulion/ Click here to view the είδηση

Ποιές είναι οι επαγγελματικές προοπτικές στο εξωτερικό για παιδί που θέλει να σπουδάσει αρχιτεκτονική? Ευχαριστώ