Αναζήτηση στην κοινότητα

Η κλιματική αλλαγή αποτελεί πλέον έναν από τους σημαντικότερους παράγοντες που επηρεάζουν την αγορά ακινήτων και την ασφαλιστική βιομηχανία στην Ευρώπη. Οι αυξανόμενες φυσικές καταστροφές, όπως πλημμύρες, πυρκαγιές και καύσωνες, οδηγούν σε σημαντικές οικονομικές απώλειες, επηρεάζοντας άμεσα το κόστος και τη διαθεσιμότητα των ασφαλιστικών καλύψεων. Σύμφωνα με την Petra Hielkema, πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Αρχής Ασφαλίσεων και Επαγγελματικών Συντάξεων (EIOPA), «οι κυβερνήσεις και οι τράπεζες της Ευρώπης δεν θα μπορέσουν να αντεπεξέλθουν στα αυξανόμενα κόστη των φυσικών καταστροφών, όπως οι πλημμύρες και οι δασικές πυρκαγιές». Τα τελευταία τρία χρόνια, το μέσο ετήσιο κόστος των φυσικών καταστροφών στην ΕΕ ανήλθε σε € 44,5 δισεκατομμύρια, υπερδιπλάσιο από τον μέσο όρο των € 17,8 δισεκατομμυρίων της προηγούμενης δεκαετίας. Από τις απώλειες ύψους € 900 δισεκατομμυρίων που προκλήθηκαν από αυτές τις καταστροφές τα τελευταία 42 χρόνια, μόνο το ένα τέταρτο ήταν ασφαλισμένο, και αυτή η κάλυψη μειώνεται συνεχώς. Η αύξηση της συχνότητας και της έντασης των ακραίων καιρικών φαινομένων οδηγεί σε αυξημένα ασφάλιστρα για την κάλυψη των σχετικών κινδύνων. Σύμφωνα με τον Ernst Rauch, Επικεφαλής γεωλόγου και κλιματικού επιστήμονα στη Munich Re, «το ύψος των ασφαλισμένων ζημιών από φυσικές καταστροφές σε παγκόσμιο επίπεδο φτάνει γύρω στα $ 100 δισεκατομμύρια ετησίως, με το 80-90% αυτών των ζημιών να σχετίζονται με τις καιρικές συνθήκες». Η κατάσταση αυτή δημιουργεί προκλήσεις για την ασφαλιστική αγορά, καθώς οι εταιρείες αναγκάζονται να αυξήσουν τα ασφάλιστρα ή να περιορίσουν τις καλύψεις σε περιοχές υψηλού κινδύνου. Η μείωση της διαθεσιμότητας και της οικονομικής προσιτότητας της ασφάλισης που παρέχεται από τον ιδιωτικό τομέα είναι μια ανησυχητική τάση. Με αυτά τα δεδομένα, ορισμένες λύσεις προτείνονται για την αντιμετώπιση αυτών των προκλήσεων, όπως οι συμπράξεις δημόσιου-ιδιωτικού τομέα και η «ασφαλιστική ανάληψη με αντίκτυπο» (impact underwriting), με στόχο τη μείωση του κόστους και την αύξηση της διαθεσιμότητας της ασφάλισης. Επιπλέον, η EIOPA αύξησε κατά 10% το κεφάλαιο που πρέπει να διατηρούν οι ασφαλιστές της ΕΕ για τους κινδύνους φυσικών καταστροφών, ενισχύοντας την ανθεκτικότητα του κλάδου. Η Ευρώπη βρίσκεται αντιμέτωπη με την πρόκληση της προσαρμογής στις νέες κλιματικές συνθήκες, διασφαλίζοντας παράλληλα την οικονομική βιωσιμότητα της ασφαλιστικής αγοράς και την προστασία των περιουσιακών στοιχείων των πολιτών της. Η συνεργασία μεταξύ κυβερνήσεων, ασφαλιστικών εταιρειών και ιδιωτών είναι απαραίτητη για την ανάπτυξη βιώσιμων λύσεων που θα ανταποκρίνονται στις μεταβαλλόμενες ανάγκες και θα διασφαλίζουν την ανθεκτικότητα απέναντι στους κλιματικούς κινδύνους. View full είδηση

Μια σειρά από πιθανές καταστροφές της κλιματικής αλλαγής ανησυχεί τους επιστήμονες, αλλά ορισμένα σενάρια είναι τόσο τρομακτικά που οι ειδικοί παρακολουθούν συνεχώς πόσο κοντά είμαστε στην καταστροφή. Αυτή η εβδομάδα έφερε μερικές καλές ειδήσεις για το κλίμα για ένα από αυτά τα σενάρια στην Ανταρκτική: Ο λεγόμενος «παγετώνας της Αποκάλυψης» μπορεί να είναι πιο σταθερός από ό,τι πιστεύαμε προηγουμένως, σύμφωνα με νέα έρευνα που δημοσιεύθηκε. Ο παγετώνας Thwaites στο απέραντο στρώμα πάγου της Δυτικής Ανταρκτικής αποκαλείται κοινώς «Παγετώνας της Αποκάλυψης» λόγω της δυνατότητάς του να ανεβάσει σημαντικά τη στάθμη της θάλασσας, πλημμυρίζοντας παράκτιες κοινότητες χαμηλού υψόμετρου και εκτοπίζοντας εκατομμύρια ανθρώπους. Εν τω μεταξύ, οι επιστήμονες συνεχίζουν να παρακολουθούν αρκετούς άλλους πιθανούς μεγάλης κλίμακας που προκαλούν κλιματικές ταραχές. Σενάρια που περιλαμβάνουν την Ατλαντική Μεσημβρινή Κυκλοφορία Ανατροπή (AMOC) και το στρώμα πάγου της Γροιλανδίας έχουν τη δυνατότητα να αναδιαμορφώσουν ριζικά τη ζωή στη Γη τα επόμενα χρόνια, δεκαετίες ή αιώνες. Το χειρότερο σενάριο είναι απίθανο, προς το παρόν Ο παγετώνας Thwaites έχει μελετηθεί εδώ και χρόνια ως δείκτης της κλιματικής αλλαγής που προκαλείται από τον άνθρωπο. Σε ένα εφιαλτικό σενάριο, το τήγμα του παγετώνα τροφοδοτεί μια άνοδο 50 ποδιών στη στάθμη της θάλασσας. Η χερσόνησος της Φλόριντα θα βυθιζόταν, εκτός από μια λωρίδα εσωτερικού ψηλού εδάφους που εκτείνεται από το Gainesville μέχρι βόρεια της λίμνης Okeechobee, με τις παράκτιες πόλεις της πολιτείας να βρίσκονται κάτω από το νερό. Αυτό το σενάριο φαίνεται πλέον απίθανο – προς το παρόν, λέει η νέα μελέτη. «Γνωρίζουμε ότι αυτή η ακραία προβολή είναι απίθανη κατά τη διάρκεια του 21ου αιώνα», δήλωσε ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Mathieu Morlighem, καθηγητής επιστημών της γης στο Πανεπιστήμιο Dartmouth, σε μια δήλωση. «Δυστυχώς, ο παγετώνας Thwaites πρόκειται να υποχωρήσει ακόμα και μαζί του και το μεγαλύτερο μέρος του πάγου της Δυτικής Ανταρκτικής, αλλά όχι τόσο γρήγορα όσο υποδεικνύεται ένα σενάριο», είπε ο Morlighem στο USA TODAY. Η στάθμη της θάλασσας πιθανότατα θα αυξηθεί κατά περίπου 2-3 πόδια μέχρι το τέλος του αιώνα και θα συνεχίσει να ανεβαίνει και μετά, καθώς τα στρώματα πάγου συνεχίζουν να λιώνουν, είπε στο USA TODAY. Το στρώμα πάγου της Γροιλανδίας Υπάρχουν ανάμεικτα νέα για ένα παρόμοιο ανησυχητικό στρώμα πάγου στη Γροιλανδία. Συνολικά, το στρώμα πάγου καλύπτει περισσότερα από 656.000 τετραγωνικά μίλια και αν λιώσει πλήρως, η παγκόσμια στάθμη της θάλασσας θα ανέβαινε περίπου 20 πόδια. Η Γροιλανδία χάνει περίπου 270 δισεκατομμύρια τόνους πάγου ετησίως, σημαίνοντας την άνοδο της στάθμης της θάλασσας, ανέφερε η NASA. Μια μελέτη νωρίτερα φέτος διαπίστωσε ότι το στρώμα πάγου στη Γροιλανδία λιώνει πιο γρήγορα από ό,τι πίστευαν οι ερευνητές . Αλλά μια μελέτη πέρυσι διαπίστωσε ότι το στρώμα πάγου μπορεί να είναι πιο ανθεκτικό στην κλιματική αλλαγή από ό,τι πιστεύαμε κάποτε. Βασικά, η μελέτη διαπίστωσε ότι «το χειρότερο σενάριο κατάρρευσης στρώματος πάγου και επακόλουθης αύξησης της στάθμης της θάλασσας μπορεί να αποφευχθεί – και ακόμη και εν μέρει να αντιστραφεί – εάν καταφέρουμε να μειώσουμε τις παγκόσμιες θερμοκρασίες που προβλέπονται για μετά το 2100», είχε δηλώσει προηγουμένως ο Bryn Hubbard, παγετωνολόγος στο Πανεπιστήμιο Aberystwyth στην Ουαλία. Κατάρρευση AMOC Το Atlantic Meridional Overturning Circulation (AMOC) – ένα μεγάλο σύστημα ωκεάνιων ρευμάτων που μεταφέρουν ζεστό νερό από τους τροπικούς στον Βόρειο Ατλαντικό – θα μπορούσε να καταρρεύσει μέχρι τα μέσα του αιώνα, ή πιθανώς οποιαδήποτε στιγμή από το 2025 και μετά. Μια κατάρρευση του AMOC στην πραγματική ζωή θα μπορούσε να προκαλέσει γρήγορες καιρικές και κλιματικές αλλαγές στις ΗΠΑ, την Ευρώπη και αλλού. Αν συνέβαινε, θα μπορούσε να προκαλέσει μια εποχή παγετώνων στην Ευρώπη και άνοδο της στάθμης της θάλασσας σε πόλεις όπως η Βοστώνη και η Νέα Υόρκη, καθώς και πιο ισχυρές καταιγίδες και τυφώνες κατά μήκος της Ανατολικής Ακτής. Μια άλλη μελέτη δείχνει ότι η κατάρρευση θα μπορούσε να συμβεί μέχρι το 2050, αλλά η έρευνα είναι ακόμα σε προκαταρκτικό στάδιο. Νωρίτερα φέτος, μια δημοσιευμένη μελέτη διαπίστωσε ότι κάποια στιγμή ερχόταν μια κατάρρευση του, αλλά δεν έδωσε ενδείξεις για το πότε θα μπορούσε να συμβεί. View full είδηση

Οι πυρκαγιές της Αττικής δοκίμασαν και τις αντοχές του ηλεκτρικού δικτύου της χώρας και υπενθύμισαν με τρόπο που δεν έγινε αντιληπτό πέραν των κατοίκων στις πληγείσες περιοχές, το ότι να κρατηθούν τα φώτα αναμμένα δεν είναι πλέον κάτι το αυτονόητο. Τα συνεργεία του ΑΔΜΗΕ ανοιγόκλειναν για όσο διάστημα μαίνονταν οι πυρκαγιές τους διακόπτες των γραμμών υψηλής τάσης, ανακατεύθυναν διαρκώς τις γραμμές μεταφοράς και προχώρησαν σε ανακατανομή των μονάδων παραγωγής ενισχύοντας το σύστημα της Αττικής για να καταφέρουν να διατηρήσουν την ευστάθεια του συστήματος και να αποτρέψουν τον πολύ πιθανό κίνδυνο για μπλακ άουτ. Κάποιες εβδομάδες νωρίτερα, στις 21 Ιουνίου και ενώ οι θερμοκρασίες στην περιοχή των Βαλκανίων είχαν χτυπήσει για πολλές ημέρες κόκκινο, τα δίκτυα των χωρών της περιοχής που είχαν σχεδιαστεί για χειμερινές αιχμές δεν άντεξαν την υψηλή ζήτηση που σημειώθηκε για παρατεταμένο χρονικό διάστημα. Η κλιματική αλλαγή ανέτρεψε μια βασική σταθερά για τον προγραμματισμό συντήρησης των γραμμών μεταφοράς ρεύματος που ακολουθούν οι Διαχειριστές των χωρών της περιοχής. Η σταθερά αυτή λέει ότι η αιχμή της ζήτησης σημειώνεται το χειμώνα με τις πολύ χαμηλές θερμοκρασίες που ανεβάζουν την ζήτηση για θέρμανση, οπότε σταδιακά και εκ περιτροπής τμήματα των γραμμών μεταφοράς βγαίνουν εκτός λειτουργίας για συντήρηση τους θερινούς μήνες, κάτι που έγινε και φέτος. Ετσι, ο ασυνήθιστος για τις γειτονικές χώρες καύσωνας στα μέσα Ιουνίου βρήκε το δίκτυο (εγχώριο και περιφερειακό) αδύναμο να σηκώσει τα πρωτοφανή για την εποχή υψηλά φορτία. Οι γραμμές υπερφορτώθηκαν και μετά από ένα πρώτο βραχυκύκλωμα σε εναέρια γραμμή υψηλής τάσης στο Μαυροβούνιο ακολούθησε ένα ντόμινο συμβάντων που οδήγησε σε κατάρρευση μεγάλο μέρος των συστημάτων μεταφοράς της Αλβανίας, του Μαυροβουνίου, της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης καθώς και της Κροατίας και γενική συσκότιση σε όλη αυτή την περιοχή. Η λειτουργία των συσκευών προστασίας διέσωσε τα ηλεκτρικά συστήματα της Ηπειρωτικής Ευρώπης καθώς αποσυνδέθηκαν αυτόματα από τα υπό κατάρρευση συστήματα της Νοτιο Ανατολικής Ευρώπης και έτσι δεν βυθίστηκαν στο σκοτάδι. Μόλις πρόσφατα εξάλλου, ανήμερα του 15 Αυγουστου τα νησιά Φολέγανδρος, Ιος και Σίκινος βυθίστηκαν στο σκοτάδι γύρω στις 8.30 του βράδυ και έμειναν χωρίς ρεύμα τουλάχιστον για 8 ώρες. Στην Ιο μάλιστα μέχρι και αργά το απόγευμα το μεγαλύτερο μέρος του νησιού έπαιρνε ρεύμα εκ περιτροπής ανά ώρα. Τα τρία νησιά των Δυτικών Κυκλάδων ηλεκτροδοτούνται μέσω δύο υποβρύχιων καλωδίων μέσης τάσης από το σύστημα της Πάρου το οποίο έχει διασυνδεθεί από τον ΑΔΜΗΕ με το ηπειρωτικό σύστημα της χώρας. Και οι δύο γραμμές διασύνδεσης Πάρου-Ιου κατέρρευσαν λόγω υπερφόρτωσης καθώς ο συνδυασμός υψηλής τουριστικής κίνησης και καύσωνα έχει ανεβάσει τη ζήτηση σε επίπεδα που όταν σχεδιάστηκαν οι γραμμές πριν από πολλές δεκαετίες ήταν αδύνατον να προβλεφθούν. Η κλιματική αλλαγή αυξάνει την ένταση και τη συχνότητα των ακραίων καιρικών φαινομένων σε ολόκληρο τον πλανήτη καθιστώντας ασταθή τα μέχρι πρότινος στιβαρά ηλεκτρικά συστήματα των αναπτυγμένων χωρών που σχεδιάστηκαν πριν από πολλές δεκαετίες υπό άλλες κλιματικές συνθήκες και μοντέλα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Ο παράγοντας της κλιματικής αλλαγής αξιολογείται και στο αναθεωρημένο σχέδιο του ΕΣΕΚ ως καθοριστικός και την ενεργειακή ασφάλεια της χώρας χωρίς ωστόσο να έχει ληφθεί υπόψη στο σχεδιασμό. Μεταξύ άλλων αναφέρεται ότι η μειωμένη διαθεσιμότητα των υδάτων θέτει σε κίνδυνο τη λειτουργία των θερμοηλεκτρικών μονάδων, οι παράκτιες ενεργειακές υποδομές απειλούνται από τη στάθμη της θάλασσας, ενώ η αύξηση της μέσης θερμοκρασίας αναμένεται να μειώσει τις ενεργειακές ανάγκες για θέρμανση τη χειμερινή περίοδο και να αυξήσει τις ανάγκες για ψύξη τη θερινή περίοδο. Δεν είναι όμως μόνο η κλιματική αλλαγή που απειλεί την ευστάθεια των ηλεκτρικών συστημάτων και την ενεργειακή ασφάλεια των αναπτυγμένων χωρών. Η ενεργειακή μετάβαση και ο τρόπος που έχει σχεδιαστεί αποτελεί ήδη μια καθημερινή πρόκληση για τους Διαχειριστές. Η έμφαση που δόθηκε στις ΑΠΕ δεν έλαβε υπόψη της την δυναμικότητα των δικτύων, παράγοντας που σε συνδυασμό με την ασταθή παραγωγή της διάσπαρτης γεωγραφικά πράσινης παραγωγής να αποτελεί παράγοντα αποσταθεροποίησης του συστήματος σε περιόδους χαμηλής ζήτησης. Σε όλη την Ευρώπη οι Διαχειριστές περικόπτουν όλο και πιο συχνά και όλο και μεγαλύτερες ποσότητες πράσινης ενέργειας για να διατηρήσουν την ευστάθεια των συστημάτων, όταν η παραγωγή των ΑΠΕ υπερβαίνει τη ζήτηση. Στην Ελλάδα η πιο δύσκολη ημέρα για τον ΑΔΜΗΕ ήταν η Κυριακή του Πάσχα φέτος και συγκεκριμένα οι μεσημεριανές ώρες όταν η παραγωγή των ΑΠΕ κορυφώθηκε λόγω της υψηλής παραγωγής των φωτοβολταϊκών και οι μετασχηματιστές στο δίκτυο του ΔΕΔΔΗΕ με το οποίο είναι συνδεδεμένα 7,5 χιλιάδες μεγαβάτ διάσπαρτα μικρά φωτοβολταϊκά αντί να μεταφέρουν ενέργεια από την υψηλή τάση στη μέση τάση δούλευαν σε αντίστροφη ροή. Λόγω της χαμηλής ζήτησης η ροή της ενέργειας άλλαξε και μεταφέρονταν από την μέση τάση στην υψηλή, μετατρέποντας ουσιαστικά το δίκτυο του ΔΕΔΔΗΕ από δίκτυο διανομής σε δίκτυο παραγωγής. Η ζήτηση στο σύστημα υψηλής τάσης ήταν αρνητική και ο ΑΔΜΗΕ για να κρατήσει το σύστημα όρθιο και να αποτρέψει ένα γενικευμένο μπλακ άουτ, χρειάστηκε να θέσει εκτός για πρώτη φορά το σύνολο της παραγωγής των ΑΠΕ που ήταν σε λειτουργία , περίπου 2,5 χιλιάδες μεγαβάτ και να δώσει εντολή στον ΔΕΔΔΗΕ να βγάλει επίσης εκτός λειτουργίας 1000 μεγαβάτ φωτοβολταϊκών. Στην αποτροπή του μπλακ άουτ συνέβαλε και το γεγονός ότι ο ΑΔΜΗΕ είχε υποβάλει μια εβδομάδα νωρίτερα στους Διαχειριστές των γειτονικών χωρών για παύση των εισαγωγών ρεύματος. Οι μεγαλύτερες πιέσεις στο ελληνικό σύστημα από την πλεονάζουσα παραγωγή των ΑΠΕ ασκούνται το Φθινόπωρο και την Ανοιξη που παραδοσιακά πέφτει η ζήτηση. Χρόνο με το χρόνο το πρόβλημα οξύνεται καθώς αυξάνεται η διείσδυση των ΑΠΕ ενώ η ζήτηση υστερεί. Ένα από τα μέτρα που εξετάζει το ΥΠΕΝ είναι η μετατόπιση του νυχτερινού τιμολογίου τις μεσημεριανές ώρες που η παραγωγή των ΑΠΕ φτάνει στο ζενίθ, ώστε να αυξηθεί εκείνες τις ώρες η κατανάλωση και να περιοριστούν οι περικοπές ενέργειας. Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΑΔΜΗΕ το διάστημα Ιανουαρίου- Mαίου 2024 οι περικοπές πράσινης ενέργειας έφτασαν τις 430 GWh, ποσότητα σχεδόν διπλάσια από αυτή των 228 GWh που περικόπηκε καθ όλη την διάρκεια του 2023. View full είδηση

Ένα σερί 13 μηνών με ρεκόρ παγκόσμιας θερμοκρασίας έλαβε τέλος τον προηγούμενο μήνα, αναφέρει το Associated Press. Ο ευρωπαϊκός οργανισμός για το κλίμα Copernicus δήλωσε την Πέμπτη ότι ο Ιούλιος του 2024 δεν κατάφερε να ξεπεράσει τον Ιούλιο του περασμένου έτους. Ενώ ο ελαφρώς πιο δροσερός μήνας είναι μια καλή είδηση και θα μπορούσε να προσφέρει μια μικρή ανακούφιση στους ανθρώπους που εκτίθενται σε ακραία ζέστη, οι επιστήμονες προειδοποίησαν ότι η βασική αιτία της αύξησης των θερμοκρασιών, η κλιματική αλλαγή, παραμένει η ίδια. Τα 5 συμπεράσματα από το 13μηνο σερί Οι ακραίες θερμοκρασίες θα συνεχιστούν. Ένας παράγοντας για την ελαφρά μείωση της θερμοκρασίας είναι η ύφεση του Ελ Νίνιο, ένα φυσικό μοτίβο θέρμανσης σε μέρος του Ειρηνικού που μετατοπίζει τα καιρικά φαινόμενα σε όλο τον κόσμο. Αλλά ακόμη και αν αυτό βοηθήσει να μην καταρριφθούν σύντομα περισσότερα ρεκόρ, η ανοδική τάση των θερμοκρασιών δεν θα σταματήσει. Αυτό συμβαίνει επειδή η κινητήρια δύναμη της υπερθέρμανσης του πλανήτη, η απελευθέρωση αερίων του θερμοκηπίου από την καύση καυσίμων όπως το πετρέλαιο, το φυσικό αέριο και ο άνθρακας, συνεχίζεται σχεδόν αμείωτη. Το συμπέρασμα: ακραία καιρικά φαινόμενα όπως έντονες καταιγίδες, καύσωνες και παρατεταμένες ξηρασίες θα συνεχιστούν. Θερμοί ωκεανοί. Μερικές φορές χάνεται σε όλη την εστίαση στη ζέστη γύρω μας το πόσο ζεστοί είναι οι ωκεανοί. Οι ωκεανοί έχουν απορροφήσει τεράστιες ποσότητες CO2, καθιστώντας τους βασικούς ρυθμιστές του κλίματος. Πέρα από αυτό, οι θερμοί ωκεανοί έχουν καταστροφικές συνέπειες, από τον αφανισμό ψαριών και άλλων θαλάσσιων ζώων μέχρι τη δημιουργία ιδανικών συνθηκών για ισχυρούς τυφώνες. Οι θερμοκρασίες των ωκεανών έχουν αυξηθεί τόσο πολύ που πριν από λίγους μήνες οι επιστήμονες δήλωσαν ότι ο κόσμος βρισκόταν στα πρόθυρα της χειρότερης λεύκανσης κοραλλιών στην ιστορία. Αυτή την εβδομάδα, μια νέα μελέτη διαπίστωσε ότι οι θερμοκρασίες στον Μεγάλο Κοραλλιογενή Ύφαλο, στα ανοικτά της Αυστραλίας, ήταν οι θερμότερες που είχαν σημειωθεί τα τελευταία 400 χρόνια. 1,5 δεν είναι πιθανό να είναι «ζωντανό». Επιστρέφοντας στη συμφωνία του Παρισιού του 2015, ο κόσμος έθεσε ως στόχο τον περιορισμό της αύξησης της θερμοκρασίας σε 1,5 βαθμό Κελσίου (2,7 Φαρενάιτ) από τη δεκαετία του 1850. Τα τελευταία χρόνια, περιβαλλοντολόγοι έως πολιτικοί έχουν χρησιμοποιήσει το σύνθημα «κρατήστε τον 1,5 ζωντανό» με την ελπίδα να συσπειρώσουν τις κυβερνήσεις να θεσπίσουν αλλαγές πολιτικής που θα μειώσουν δραστικά τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου. Ενώ ο στόχος θα συνεχίσει αναμφίβολα να συζητείται, όπως κατά τη διάρκεια της ετήσιας διάσκεψης του ΟΗΕ για το κλίμα στο Αζερμπαϊτζάν αργότερα φέτος, οι τελευταίοι 13 μήνες έχουν δείξει ότι η διατήρηση της θερμοκρασίας κάτω από αυτό το όριο είναι πολύ απίθανη. Η αύξηση της θερμοκρασίας είναι περίπου 1,2 βαθμοί Κελσίου (2,2 βαθμοί Φαρενάιτ) σε παγκόσμιο επίπεδο και τμήματα του κόσμου έχουν ήδη ξεπεράσει τον 1,5 βαθμό αύξησης. Οι κυβερνήσεις προσπαθούν. Η ζέστη των τελευταίων 13 μηνών αποκάλυψε πόσο πολύ αγωνίζονται οι κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο για να βοηθήσουν τους πολίτες να προσαρμοστούν στην αύξηση της θερμοκρασίας. Η πρόκληση είναι πιο έντονη στις αναπτυσσόμενες χώρες που δεν διαθέτουν τις υποδομές ή τους πόρους για να αποτρέψουν την έκθεση των πολιτών στην ακραία ζέστη, η οποία προσβάλλει τα όργανα και μπορεί τελικά να προκαλέσει το θάνατο. Αλλά και τα ανεπτυγμένα έθνη αγωνίζονται. Οι περισσότεροι θάνατοι συμβαίνουν σε εσωτερικούς χώρους- η ύπαρξη κλιματισμού δεν έχει σημασία αν οι άνθρωποι δεν τον ενεργοποιούν λόγω του υψηλού ενεργειακού κόστους, για παράδειγμα. Λύσεις στο επίκεντρο. Οι επιστήμονες λένε ότι οι υψηλές θερμοκρασίες υπογράμμισαν την επείγουσα ανάγκη να μειωθεί η έκλυση αερίων του θερμοκηπίου από όλες τις πτυχές της ανθρώπινης ζωής, από τις μεταφορές μέχρι τη θέρμανση και την ψύξη. Οι τεχνολογίες για να γίνει αυτό είναι καθιερωμένες: η ηλιακή, η αιολική, η υδροηλεκτρική και η γεωθερμική ενέργεια, μεταξύ άλλων. Το 2023, ο κόσμος έφτασε σε ένα ορόσημο: 30% της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές. Στις περσινές συνομιλίες του ΟΗΕ για το κλίμα στο Ντουμπάι, η διεθνής κοινότητα συμφώνησε επίσης να “μεταβεί” από τα ορυκτά καύσιμα προς τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Ενώ γίνονται σημαντικά βήματα, παραμένουν τεράστια εμπόδια για τη μετάβαση στην πράσινη ενέργεια, από τη συνέχιση των επενδύσεων σε ορυκτά καύσιμα όπως το φυσικό αέριο μέχρι την ανάγκη για τρισεκατομμύρια δολάρια που απαιτούνται σε επενδύσεις. Πηγή: AP View full είδηση

Το καλοκαίρι του 2024 στην Ελλάδα, όπως και σε άλλες χώρες της Νότιας Ευρώπης, χαρακτηρίζεται από παρατεταμένους καύσωνες που οφείλονται στην κλιματική αλλαγή. Οι υψηλές θερμοκρασίες έχουν σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία και την παραγωγικότητα των ανθρώπων, με τις συνέπειες να είναι ιδιαίτερα αισθητές στις ευάλωτες ομάδες και στους εργαζόμενους σε εξωτερικούς χώρους. Καύσωνες: Τι είναι οι διάδρομοι ψυχρού αέρα που προτείνονται ως λύση Όπως αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Δρ Ανδρέας Φλουρής, καθηγητής Φυσιολογίας στο Τμήμα Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, «η έκθεση σε υψηλές θερμοκρασίες μπορεί να προκαλέσει ποικίλες αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία, όπως υπερθερμία, θερμική εξάντληση, θερμοπληξία και αφυδάτωση. Η ζέστη που βιώνουμε τους τελευταίους δύο μήνες αναδεικνύει την ανάγκη για άμεσες δράσεις προστασίας της υγείας. Οι συνέπειες των υψηλών θερμοκρασιών είναι σοβαρές και απαιτούν συντονισμένη προσπάθεια από την πολιτεία αλλά και πολλούς φορείς.» Ευάλωτες οι έγκυες Συνεχίζοντας, ο Δρ Φλουρής εξηγεί ότι «ιδιαίτερα ευάλωτες είναι οι έγκυες γυναίκες. Έρευνες έχουν δείξει ότι η ζέστη μπορεί να επηρεάσει σοβαρά την υγεία των εγκύων και των εμβρύων. Η έκθεση της μητέρας στη ζέστη αυξάνει τον κίνδυνο πολλών επιπλοκών εγκυμοσύνης, όπως συγγενείς ανωμαλίες, θνησιγένεια, πρόωρος τοκετός, χαμηλό βάρος γέννησης, προεκλαμψία και πρόωρη ρήξη εμβρυικών υμένων. Ωστόσο, παραμένει άγνωστο πώς η έκθεση στη ζέστη προκαλεί αυτές τις ανεπιθύμητες συνέπειες. Αυτή την περίοδο πραγματοποιούμε μελέτες για να μελετήσουμε τους μηχανισμούς με τους οποίους η ζέστη επηρεάζει την υγεία της εγκύου και του εμβρύου. Αν κατανοήσουμε αυτούς τους μηχανισμούς, μπορούμε να βρούμε λύσεις για να μειώσουμε τον κίνδυνο πολλών επιπλοκών εγκυμοσύνης.» Οι μελέτες του Δρ Ανδρέα Φλουρή και των συνεργατών του αναδεικνύουν τη σημασία της προστασίας των εγκύων από τις ακραίες θερμοκρασίες, επισημαίνοντας την ανάγκη για κατάλληλα μέτρα πρόληψης και παρέμβασης. Η κατανόηση των μηχανισμών με τους οποίους η ζέστη επηρεάζει την υγεία μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη νέων στρατηγικών για την προστασία αυτών των ευάλωτων ομάδων. Κάθε καλοκαίρι, η Ελλάδα αντιμετωπίζει περιστατικά θανάτων τουριστών λόγω θερμοπληξίας, συνήθως κατά τη διάρκεια πεζοπορίας. Όπως αναφέρει ο Δρ Φλουρής, «φέτος, αυτά τα περιστατικά είναι πολύ περισσότερα. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο τραγικός θάνατος του δημοσιογράφου του BBC, Μάικλ Μόσλει, ο οποίος πέθανε από θερμοπληξία κατά τη διάρκεια μιας πεζοπορίας στη Σύμη. Ο Μόσλει βρέθηκε κοντά σε ένα beach bar, και αν κάποιος τον είχε δει και τον είχε μεταφέρει σε δροσερό μέρος και του είχε δώσει νερό, ίσως να είχε σωθεί. Τέτοια περιστατικά υπογραμμίζουν τη σημασία της λήψης σωστών αποφάσεων όταν βρισκόμαστε σε συνθήκες καύσωνα. Είναι κρίσιμο να γνωρίζουμε καλά τους κινδύνους της σωματικής δραστηριότητας σε υψηλές θερμοκρασίες και να αποφεύγουμε να είμαστε μόνοι. Τα μέτρα αυτοπροστασίας περιλαμβάνουν την αποφυγή έκθεσης στη ζέστη και τον ήλιο, την επαρκή ενυδάτωση, τη χρήση κατάλληλων ανοιχτόχρωμων και φαρδιών ρούχων, καθώς και την κατανάλωση ελαφριάς διατροφής που περιλαμβάνει φρούτα και λαχανικά.» Συνεχίζοντας, ο Δρ Φλουρής αναφέρει ότι «η πολιτεία, οι τοπικές αρχές και οι τουριστικές επιχειρήσεις πρέπει να ενισχύσουν τις προσπάθειες ενημέρωσης και προστασίας των τουριστών από την ακραία ζέστη. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με καμπάνιες ευαισθητοποίησης, παροχή πρώτων βοηθειών και διαθεσιμότητα νερού σε τουριστικές περιοχές, συμβάλλοντας έτσι στη μείωση των περιστατικών θερμοπληξίας και στην ασφάλεια όσων επισκέπτονται τη χώρα μας.» Παραγωγικότητα Οι επιπτώσεις του καύσωνα στην παραγωγικότητα είναι εξίσου σημαντικές. Οι εργαζόμενοι σε εξωτερικούς χώρους, όπως οι διανομείς, αντιμετωπίζουν σοβαρούς κινδύνους για την υγεία τους. Ο Δρ Φλουρής αναφέρει ότι «η ζέστη μπορεί να προκαλέσει ζάλη, υπερθερμία, ακόμη και θερμοπληξία, ενώ επηρεάζει αρνητικά την ικανότητά των εργαζομένων να εκτελούν αποτελεσματικά την εργασία τους. Οι διανομείς ντελίβερι, για παράδειγμα, συχνά αναφέρουν ότι νιώθουν σαν να τους φυσάει καυτός αέρας συνεχώς, με αποτέλεσμα να έχουν μειωμένα αντανακλαστικά και να κινδυνεύουν από ατυχήματα.» Η οικονομική ζημία από την απώλεια παραγωγικότητας λόγω της ζέστης είναι επίσης, σημαντική. Όπως αναφέρει ο Δρ Φλουρής, «παλαιότερα θεωρούσαμε ότι οι επιπτώσεις αυτές εμφανίζονται σε αρκετά υψηλή ζέστη, δηλαδή μόνο όταν η θερμοκρασία περιβάλλοντος ξεπεράσει τους 27 βαθμούς Κελσίου. Επομένως, είχε παγιωθεί η ιδέα ότι τα προβλήματα αφορούν τους εργαζόμενους λίγων χωρών ή μόνο σε κάποιες βιομηχανίες όπως η γεωργία και οι κατασκευές. Τα δεδομένα των μελετών μας την τελευταία δεκαετία έχουν δείξει ότι τα προβλήματα στην υγεία και την παραγωγικότητα των εργαζομένων ξεκινούν να εμφανίζονται από τους 15 βαθμούς Κελσίου. Για παράδειγμα, βρήκαμε ότι για κάθε βαθμό Κελσίου που η θερμοκρασία αυξάνεται πάνω από τους 15 βαθμούς, η παραγωγικότητα ενός εργαζόμενου μειώνεται κατά 2% περίπου. Αυτό το εύρημα έχει παίξει σημαντικό ρόλο για να αλλάξει η αντίληψη που έχουν οι χώρες της κεντρικής και βόρειας Ευρώπης. Σημαίνει ότι τα προβλήματα είναι πολύ πιο διαδεδομένα από ό,τι πιστεύαμε και ότι οι χώρες αυτές που παλαιότερα θεωρούσαν ότι δεν επηρεάζονται πολύ από την κλιματική αλλαγή, στην πραγματικότητα αντιμετωπίζουν έντονες μειώσεις στην παραγωγικότητα των εργαζομένων τους. Σύμφωνα με μελέτες μας, η Ελλάδα χάνει ετησίως 2.2 δισεκατομμύρια ευρώ λόγω της μείωσης στην παραγωγικότητα που προκαλείται από την έκθεση των εργαζομένων ζέστη. Η εφαρμογή προληπτικών μέτρων μπορεί να μειώσει τις οικονομικές απώλειες και να βελτιώσει τις συνθήκες εργασίας, προσφέροντας μακροπρόθεσμα οφέλη τόσο για τους εργαζόμενους όσο και για την οικονομία.» View full είδηση

Πριν από περίπου έναν χρόνο, στις 2 Μαΐου 2023, πραγματοποιήθηκε στην Ακαδημία Αθηνών, η παρουσίαση της Έκθεσης «Η Ανθεκτικότητα των Ελληνικών Δασικών Οικοσυστημάτων στην Κλιματική Αλλαγή» που ετοίμασε η Επιτροπή για την Ανθεκτικότητα των Ελληνικών Δασικών Οικοσυστημάτων (ΕΑΔΟ) της Ακαδημίας. Η Επιτροπή αυτή συστάθηκε με πρωτοβουλία και συντονισμό του Γενικού Γραμματέα της Ακαδημίας Αθηνών Καθηγητή κ. Χρήστου Ζερεφού μετά την καταστροφική πυρκαγιά της Εύβοιας το 2021. Χρειάστηκε κάτι περισσότερο από δύο χρόνια για να ολοκληρωθεί η Έκθεση με την εθελοντική συμμετοχή 39 ειδικών επιστημόνων μελών της ΕΑΔΟ και εξωτερικών συνεργατών. Ωστόσο, ούτε εμείς, οι επιμελητές της Έκθεσης που κάναμε την παρουσίαση, ούτε ο παρευρισκόμενος τότε υπουργός Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας κ. Χ. Στυλιανίδης, δεν φανταζόμασταν τη βαρύτητα των καταστροφικών γεγονότων που θα ακολουθούσαν. Μέχρι το τέλος της αντιπυρικής περιόδου η χώρα μας είχε καταλάβει τη θλιβερή πρωτιά καμένων δασικών εκτάσεων για το 2023 μεταξύ 20 μεσογειακών χωρών, με περίπου 1.726.000 στρ., όσο η Λέσβος, η Σύρος κι ο Αϊ-Στράτης μαζί! Και όχι μόνο αυτό: στη χώρα μας κάηκε πάνω από διπλάσια έκταση σε σχέση με τη δεύτερη στη σειρά Ισπανία και σχεδόν τριπλάσια σε σχέση με την τρίτη Ιταλία, σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Σύστημα Πληροφοριών Δασικών Πυρκαγιών. Η λιτανεία των θλιβερών στατιστικών συνεχίστηκε, καθώς την περίοδο αυτή είχαμε την πυρκαγιά της Δαδιάς, τη μεγαλύτερη (946.000 στρ.) που έχει καταγραφεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση και που έκαιγε 17 μέρες! Βρισκόμουν τότε σε διεθνές συνέδριο στην Πορτογαλία και οι συνάδελφοι εκεί από όλη την Ευρώπη, δεν μπορούσαν να συγκρατήσουν μια πολιτισμένη έκφραση εκπλήξεως, διερωτώμενοι για ποιον λόγο δεν σβήνει η φωτιά, σε μια περιοχή ήπιων κλίσεων με πυκνό οδικό δίκτυο και πολλές αντιπυρικές... Μετά, ήρθαν (ξανά) οι πλημμύρες.Εικόνες βιβλικής καταστροφής, σε συνέχειες... Αν και πέρυσι τέτοιο καιρό δεν ήμασταν απαισιόδοξοι, φέτος πρέπει να είμαστε τουλάχιστον πολύ προβληματισμένοι. Το 2023, ήταν το θερμότερο έτος που έχει καταγραφεί στα 173 χρόνια που έχουμε μετρήσεις, για την ακρίβεια τα τελευταία 10 χρόνια είναι τα θερμότερα που έχουν καταγραφεί ποτέ. Τα παγκόσμια ρεκόρ υψηλών θερμοκρασιών έσπασαν για 11ο μήνα στη σειρά τον Απρίλιο που μας πέρασε. Στη χώρα μας ο χειμώνας ήταν πολύ ήπιος με υψηλές θερμοκρασίες και λίγες βροχοπτώσεις. Το χιόνι ίσα-ίσα που σκέπασε κάποιες βουνοκορφές. Τα περισσότερα χιονοδρομικά κέντρα δεν κατάφεραν να λειτουργήσουν. Στο τέλος Μαρτίου, η φύση μάς υπενθύμισε με θορυβώδη τρόπο ότι ζούμε σε μια εποχή μάλλον «εκτός κανονικότητας». Είχαμε, δύο μήνες πριν μπει το καλοκαίρι, μεγάλες δασικές πυρκαγιές σε ορεινές και πολύ ορεινές περιοχές, σε δάση που δεν θεωρούνται εύφλεκτα, αν και δεν υπήρχαν ούτε υψηλές θερμοκρασίες, ούτε θυελλώδεις άνεμοι. Η πυρκαγιά στα Πιέρια Όρη κράτησε 5 μέρες και έφτασε στο Λαπούσι στα 2000 μ. (!), πρακτικά στα δασοόρια. Στις βόρειες εκθέσεις υπήρχαν σημεία με παγωμένο χιόνι, ενώ δίπλα έκαιγε η φωτιά! Τις μέρες αυτές είχαμε πυρκαγιές επίσης σε μέρη που δεν θα τα περίμενε θεωρητικά κανείς τέτοια εποχή, όπως στον Ταΰγετο και στις Πρέσπες. Οι πάντες έχουν καταλάβει ότι πλέον δεν μπορούμε να παίζουμε με τη φωτιά (μεταφορικά και κυριολεκτικά). Φαίνεται και στην αντίληψη της πολιτικής και της επιχειρησιακής ηγεσίας: μετρημένες δηλώσεις, αύξηση κονδυλίων Δασικής Υπηρεσίας για πρόληψη, σημαντική στελέχωση των ΕΜΟΔΕ (δασοκομάντος), θεσμική συνεργασία Δασικής και Πυροσβεστικής Υπηρεσίας. Βέβαια είμαστε μακριά από τη στιγμή που οι δαπάνες πρόληψης θα πλησιάσουν τις δαπάνες καταστολής και από τον Ενιαίο Φορέα Δασοπροστασίας, αλλά όπως και να το κάνουμε είμαστε καλύτερα από το 2021, όταν το αντιπύρ θεωρούταν εμπρησμός (δηλαδή σοβαρότατο ποινικό αδίκημα) και όταν οι δαπάνες πρόληψης ήταν κλάσμα των σημερινών. Δεν γίνεται βέβαια να συνεχίσουμε ως χώρα να καταλαμβάνουμε τέτοιες θλιβερές ευρωπαϊκές πρωτιές, όπως αυτές που προανέφερα. Δεν γίνεται να συνεχίσουμε να έχουμε τόσο σοβαρές καταστροφές εθνικού πλούτου και βιοποικιλότητας ευρωπαϊκής σημασίας. Πέρυσι κάηκαν τρία εθνικά πάρκα (περιλαμβανομένου σχεδόν του 60% του δάσους της Δαδιάς), κάηκε ο Εθνικός Δρυμός Πάρνηθας (σχεδόν το 40% της προστατευόμενης περιοχής έχει καεί συνολικά το 2007 και το 2023) και επηρεάστηκαν πολλές περιοχές του ευρωπαϊκού δικτύου ΦΥΣΗ2000. Έχουν καεί ανεξέλεγκτα περιοχές που η χώρα έχει δεσμευτεί με διεθνείς συνθήκες να προστατεύει. Η φωτιά στα Πιέρια έκαψε την περιοχή όπου βρίσκεται ο πολύτιμος νοτιοανατολικότερος πληθυσμός δασικής πεύκης της Ευρώπης, ένας πληθυσμός που στο Εργαστήριο Δασικής Γενετικής του ΑΠΘ μελετούσαμε σε βάθος τα τελευταία οκτώ χρόνια μέσω ενός ευρωπαϊκού ερευνητικού έργου το οποίο μάλιστα έχει λάβει μια σημαντική βράβευση. Με την ευκαιρία, δε γίνεται να τα φορτώνουμε όλα στην κλιματική αλλαγή, η οποία ανάγεται σε κολυμβήθρα του Σιλωάμ όπου αποσείεται κάθε ευθύνη. Όπως έχω ξαναγράψει, η κλιματική αλλαγή είναι αίτιο, όχι άλλοθι. Και βέβαια, δε γίνεται να έχουμε ανθρώπινα θύματα, ούτε να δημιουργείται στην κοινωνία η αίσθηση ατιμωρησίας των υπευθύνων, όταν τελικά εκδικάζεται η υπόθεση που σχετίζεται με τη μεγαλύτερη τραγωδία που βίωσε η χώρα ως συνέπεια δασικής πυρκαγιάς. Θα κλείσω αυτό το άρθρο, όπως το ξεκίνησα: με την Έκθεση της Ακαδημίας Αθηνών για την Ανθεκτικότητα των Ελληνικών Δασικών Οικοσυστημάτων στην Κλιματική Αλλαγή. Η Έκθεση αναφέρεται στα δασικά οικοσυστήματα, το κλίμα και τις δασικές πυρκαγιές στην Ελλάδα, εξετάζει τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στην ανθεκτικότητα των δασών της χώρας και καταλήγει με προτάσεις για την άμβλυνση των επιπτώσεων αυτών. Είναι προσβάσιμη στον καθένα. Καλό θα ήταν, όλοι οι εμπλεκόμενοι να τη διαβάσουν. Ίσως φανεί χρήσιμη στο ενδεχομένως δύσκολο καλοκαίρι που έρχεται. *Ο Φίλιππος Α. Αραβανόπουλος είναι καθηγητής του Τμήματος Δασολογίας και Φυσικού Περιβάλλοντος του ΑΠΘ, τακτικό μέλος της Ελληνικής Γεωργικής Ακαδημίας και τέως πρόεδρος του Επιστημονικού Συμβουλίου του ΕΛΓΟ-ΔΗΜΗΤΡΑ. Βιβλιογραφία EAΔΟ, 2023. Η Ανθεκτικότητα των Ελληνικών Δασικών Οικοσυστημάτων στην Κλιματική Αλλαγή. Επιτροπή για την Ανθεκτικότητα των Ελληνικών Δασικών Οικοσυστημάτων στην Κλιματική Αλλαγή (EAΔΟ) [Μ. Αριανούτσου, Χ. Ζερεφός, Κ.Καλαμποκίδης, Α. Πούπκου, Φ. Αραβανόπουλος (επιμ.)]. Ακαδημία Αθηνών, Αθήνα, Ελλάδα, 547 σελ, ISBN 978-960-404-413-9. View full είδηση

Οι ζημιές στις καλλιέργειες, τις υποδομές, την παραγωγικότητα και την υγεία από την κλιματική αλλαγή θα κοστίζουν έως και 38 τρισεκατομμύρια δολάρια ετησίως μέχρι το 2050 και το ποσό αυτό είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα αυξηθεί, καθώς από την ανθρώπινη δραστηριότητα εκπέμπονται περισσότερα αέρια που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου, σύμφωνα με μια έρευνα που δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα. Οι οικονομικές επιπτώσεις από την κλιματική αλλαγή δεν έχουν γίνει πλήρως κατανοητές και οι οικονομολόγοι συχνά διαφωνούν ως προς την έκτασή τους. Η μελέτη του Ινστιτούτου Πότσδαμ για την Έρευνα των Κλιματικών Επιπτώσεων (PIK), που στηρίζεται από τη γερμανική κυβέρνηση, ξεχωρίζει λόγω της σοβαρότητας των ευρημάτων της. Υπολογίζεται μεταξύ άλλων ότι η κλιματική αλλαγή θα μειώσει κατά 17% το παγκόσμιο ΑΕΠ μέχρι τα μέσα του αιώνα. «Ο παγκόσμιος πληθυσμός είναι φτωχότερος απ’ ό,τι θα ήταν χωρίς την κλιματική αλλαγή», είπε η Λεόνι Βεντς, ερευνήτρια κλιματικών δεδομένων και εκ των συγγραφέων της μελέτης. «Μας κοστίζει πολύ λιγότερα η προστασία του κλίματος, από το να μην το κάνουμε», πρόσθεσε. Το κόστος των μέτρων για τον περιορισμό της υπερθέρμανσης του πλανήτη στους 2 βαθμούς Κελσίου, σε σύγκριση με τη θερμοκρασία της προβιομηχανικής εποχής, εκτιμάται ότι θα φτάσει τα 6 τρισεκ. δολάρια μέχρι το 2050. Το ποσό αυτό θα είναι μικρότερο από το ένα έκτο του κόστους των ζημιών που θα προκαλούνταν εάν η υπερθέρμανση ξεπερνούσε αυτό το επίπεδο, σύμφωνα με τη μελέτη. Μολονότι προηγούμενες μελέτες συμπέραιναν ότι η κλιματική αλλαγή θα ωφελήσει τις οικονομίες ορισμένων χωρών, το PIK διαπιστώνει ότι σχεδόν όλοι θα υποφέρουν – και οι φτωχές, αναπτυσσόμενες χώρες θα πληγούν σκληρότερα. Η εκτίμηση των ζημιών βασίζεται σε προβλέψεις για την θερμοκρασία και τις βροχοπτώσεις. Δεν λαμβάνονται υπόψη τα ακραία καιρικά φαινόμενα και άλλες καταστροφές που σχετίζονται με το κλίμα, όπως οι δασικές πυρκαγιές και η άνοδος της στάθμης της θάλασσας. Επίσης, βασίζεται μόνο στις τρέχουσες εκπομπές καυσαερίων, μολονότι ο όγκος τους συνεχίζει να αυξάνεται φτάνοντας σε επίπεδα ρεκόρ. Οι κυβερνήσεις όχι μόνο δαπανούν ελάχιστα για να περιορίσουν τις εκπομπές αερίων που προκαλούν την υπερθέρμανση αλλά επίσης υστερούν όσον αφορά τις δαπάνες για την προσαρμογή στις κλιματικές αλλαγές. Στη μελέτη αυτήν οι ερευνητές συνέκριναν τις θερμοκρασίες και τις βροχοπτώσεις σε περισσότερες από 1.600 περιοχές τα τελευταία 40 χρόνια και εξέτασαν το κόστος αυτών των φαινομένων. Στη συνέχεια χρησιμοποίησαν προβλέψεις κλιματικών μοντέλων για να υπολογίσουν τις μελλοντικές ζημιές. Εάν οι εκπομπές αερίων συνεχιστούν με τον σημερινό ρυθμό και η μέση παγκόσμια θερμοκρασία ανέβει πάνω από 4 βαθμούς Κελσίου, η εκτιμώμενη οικονομική ζημιά μετά το 2050 θα ανέλθει στο 60% το εισοδήματος μέχρι το 2100. Ο περιορισμός της αύξησης της θερμοκρασίας στους 2 βαθμούς θα μείωνε τις απώλειες αυτές στο 20%, κατά μέσο όρο. Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ View full είδηση

Ο στόχος για μια «Κλιματικά Ουδέτερη, Ανθεκτική και Έξυπνη Κεντρική Μακεδονία» είναι το θέμα του συνεδρίου που συνδιοργάνωσε το Τμήμα Κεντρικής Μακεδονίας του ΤΕΕ και η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας στο Αμφιθέατρο του ΤΕΕ/ΤΚΜ (Μ.Αλε- ξάνδρου 49). Στόχος του συνεδρίου είναι να διαδραματίσει έναν κομβικό ρόλο για την επιτάχυνση των δράσεων που σχεδιάζονται για τη θωράκισή μας έναντι των ορατών πλέον επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής αλλά και για την αξιοποίηση των νέων δεδομένων και τεχνολογιών τόσο για την ασφάλεια όσο και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής. Δείτε τις εισηγήσεις εδώ: Εισήγηση κ. Σωτήρη Μυλωνά Σωτήρης Μυλωνάς , μέλος της Ομάδας Εργασίας «Κλιματικά ουδέτερη, ανθεκτική και έξυπνη Κεντρική Μακεδονία» Εισήγηση κ. Ματθαίου Σανταμούρη Ματθαίος Σανταμούρης , Distinguished Professor, Anita Lawrence Chair High Performance Architecture, School Built Environment, Faculty Art Design and Architecture, University New South Wales, Sydney Australia Εισήγηση κ. Κωνσταντίνου Καλλέργη Κωνσταντίνος Καλλέργης, Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της « Ρoϊκός Σύμβουλοι Μηχανικοί Α.Ε » Παρακολουθήστε το συνέδριο: View full είδηση

Πρεμιέρα έκανε το πιλοτικό πρόγραμμα Chios Climate Chance που στοχεύει στην κατανόηση της κλιματικής αλλαγής και τις επιπτώσεις που αυτή θα φέρει στην καθημερινότητά των πολιτών. Πρόκειται για μία πρωτοποριακή πρωτοβουλία του ιδρύματος «Μαρίας Τσάκος» με τη στήριξη του Ιδρύματος Ιωάννη Λάτση και με τη συνέργεια της Ελληνικής Ένωσης Προστασίας του Θαλάσσιου Περιβάλλοντος (Helmepa). Η Χίος θα αποτελέσει το πρώτο νησί που θα εφαρμοστεί το συγκεκριμένο πρόγραμμα, μια πρωτοβουλία, που όπως εξηγεί στο Αθηναϊκό - Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων η ωκεανογράφος και επικεφαλής του επιστημονικού τμήματος στην Helmepa, Βάλια Αυγουστίδη, θα εστιάζει στον άνθρωπο, «σε όλους όσοι ζουν, δουλεύουν και δημιουργούν στο νησί της Χίου και στην ευρύτερη περιοχή, όπως οι Οινούσσες και τα Ψαρά ανεξαιρέτως ηλικίας , επαγγελματικής δραστηριότητας και κοινωνικής ομάδας». Με αφετηρία τη Χίο, και έμφαση στην «ευκαιρία» (για το λόγο αυτό Climate Chance αντί για change), το πρόγραμμα επιδιώκει να κατανοήσουν οι πολίτες με βιωματικό τρόπο την κλιματική αλλαγή στοχεύοντας στην υιοθέτηση μιας νέας νοοτροπίας με σκοπό να αποτελέσουν παράδειγμα για άλλες περιοχές, σε εθνικό και διεθνές επίπεδο. «Λέμε chance, γιατί είναι ευκαιρία να κατανοήσουμε όλοι τι σημαίνει κλιματική αλλαγή, είναι ευκαιρία να κατανοήσουμε όλοι ποιοι είναι οι παράγοντες που δημιουργούν το φαινόμενο της κλιματικής αλλαγής, είναι ευκαιρία να κατανοήσουν όλοι τι είδους αλλαγές φέρνει στην καθημερινότητά μας και ίσως είναι ευκαιρία να επωφεληθούν όλοι από τρόπους που μπορεί να γίνουν συμμέτοχοι στην προσπάθεια για τον μετριασμό όσων φέρει η κλιματική αλλαγή», τονίζει στο Αθηναϊκό - Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων η κ. Αυγουστίδη. Μέσα από μια σειρά δράσεων που ενσωματώνονται στην καθημερινότητα των κατοίκων, το Chios Climate Chance θα προσπαθήσει να αποσαφηνίσει την κλιματική αλλαγή και τους παράγοντες που συμβάλλουν στην πρόκληση του φαινομένου, ενδυναμώνοντας την τοπική κοινωνία με γνώση, εργαλεία και με τη συνειδητοποίηση ότι μπορούν να κάνουν τη διαφορά. «Επιθυμούμε όλο το νησί να μιλάει για την κλιματική αλλαγή. Θα αποσαφηνίσουμε όρους, θα εξηγήσουμε την αλληλουχία ανάμεσα στις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής γιατί πολλές φορές πάνε σαν ντόμινο, πχ η αύξηση της θερμοκρασίας, τι σημαίνει αυτό για την Ελλάδα, για τη Χίο ποια είναι τα παραδείγματα, πώς το βιώνουμε εμείς καθημερινά», λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η κ. Αυγουστίδη. Το πρόγραμμα Chios Climate Chance θα διαρκέσει δύο χρόνια ενώ από τη Δευτέρα έως και σήμερα πραγματοποιούνται στη Χίο εκδηλώσεις και δράσεις, στο Πρότυπο Ναυτικό Λύκειο TEENS, στο Ομήρειο Πνευματικό Κέντρο και στην Ιχθυόσκαλα Χίου και τον παραλιακό και υποθαλάσσιο χώρο της γύρω ακτής, αντίστοιχα. Ανάμεσα στις δράσεις του προγράμματος θα είναι η δημιουργία focus groups, δηλαδή εστιασμένων συζητήσεων σε συγκεκριμένα θέματα γύρω από την κλιματική αλλαγή. Στις ομάδες αυτές θα συμμετέχουν από 6-12 άτομα και οι συζητήσεις θα διαρκούν περίπου 1,5 ώρα. «Οι ερωτήσεις στα focus groups είναι απλές κατανοητές, η συζήτηση θα συντονίζεται από εκπρόσωπους της Helmepa, Θα κάνουμε συνολικά 10 τέτοιες συζητήσεις, θα διεξάγουμε έρευνα με μίνιμουμ 400 συμμετέχοντες με συγκεκριμένο ερωτηματολόγιο με θέμα την κλιματική αλλαγή με στόχο να αναγνωρίσουμε την κατανόηση, να αναδείξει πόσο επείγουσας σημασίας είναι το ζήτημα και μέσα από αυτά ουσιαστικά θα κινητοποιηθεί όλη η κοινωνία του νησιού. Θα υπάρχουν εθελοντές από τα πεδία, διότι ένας από τους στόχους είναι να έχουμε και εθελοντές από την τοπική κοινωνία. Αναλόγως τα ευρήματα θα βγάλουμε τα συμπεράσματά μας και πάνω σε αυτά τα συμπεράσματα θα αναπτύξουμε μια σειρά από εργαλεία ώστε να μπορέσουμε να επικοινωνήσουμε την κλιματική αλλαγή, τις επιπτώσεις, τις δράσεις με έναν τρόπο που θα είναι κατανοητός από όλους. Οι παρεμβάσεις θα εξαρτηθούν από τι θα βρούμε. Βασιζόμαστε πολύ στους εθελοντές, θα εκπαιδευθούν, θα αναλάβουν δράση, ενώ στόχος είναι να υπάρχει μαζική κινητοποίηση, σε συνεργασία με φορείς της Χίου», υπογραμμίζει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η κ. Αυγουστίδη. Οι τριήμερες εκδηλώσεις σηματοδοτούν ουσιαστικά και την επίσημη έναρξη του προγράμματος. Όπως εξηγεί η κ. Αυγουστίδη, η κλιματική αλλαγή είναι κάτι που αφορά όλους, πόσο μάλλον τα νησιά, που ανά τον κόσμο είναι πιο επιρρεπή και ευάλωτα σε αυτήν. «Η Χίος είναι το νησί - πιλότος ώστε να μπορέσουμε να υλοποιήσουμε το πρόγραμμα και σε άλλες περιοχές. Χρειάζεται αλλαγή συμπεριφοράς και η Helmepa θέλει να είναι κοντά και να βοηθήσει και σιγά-σιγά, βήμα-βήμα και είμαστε δίπλα στους τοπικούς φορείς να βοηθήσουμε όποιο τόπο της Ελλάδας το χρειάζεται», σημειώνει. View full είδηση

Νέα μελέτη αποκαλύπτει πόσο θα κοστίσει η κλιματική αλλαγή τόσο στις οικονομίες της ΕΕ όσο και στην Ελλάδα. Όπως αναφέρεται σε μελέτη που δημοσιεύεται στο περιοδικό «Scientific Reports» του ομίλου Nature, μια ενδεχόμενη άνοδος της στάθμης της θάλασσας λόγω κλιματικής αλλαγής θα μπορούσε να κοστίσει στις οικονομίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Ηνωμένου Βασιλείου έως και 872 δισεκατομμύρια ευρώ ως το 2100. Μεταξύ των χωρών που αναμένεται να επηρεαστούν πολύ από αυτό συγκαταλέγεται και η Ελλάδα. Ερευνητική ομάδα, με επικεφαλής επιστήμονες από το ολλανδικό πανεπιστήμιο Delft, στην οποία συμμετέχει και ο Έλληνας μεταδιδακτορικός ερευνητής του Delft, Θεόδωρος Χατζηβασιλειάδης, μοντελοποίησε τις πιθανές οικονομικές επιπτώσεις της ανόδου της στάθμης της θάλασσας για 271 ευρωπαϊκές περιοχές ως το 2100, σύμφωνα με ένα σενάριο υψηλών εκπομπών και χωρίς την εφαρμογή νέων μέτρων προστασίας των ακτών μετά το 2015. Όπως σημειώνει η ερευνητική ομάδα, «η αλλαγή του κλίματος απειλεί την οικονομική ανάπτυξη παγκοσμίως, με έντονες ανισότητες στους επιταχυνόμενους κινδύνους σε διάφορες περιοχές. Ιδιαίτερα, η αύξηση της στάθμης της θάλασσας λόγω του κλίματος αποτελεί μια αυξανόμενη ανησυχία. Η καταστροφική της δυνατότητα επηρεάζει περιοχές, όπου συγκεντρώνονται το παραγωγικό κεφάλαιο και ο πληθυσμός: παράκτιες πόλεις και περιοχές». Σύμφωνα με τα στοιχεία που αναφέρουν, πάνω από 200 εκατομμύρια άνθρωποι στην Ευρώπη, δηλαδή περίπου το 44% των πληθυσμών της ΕΕ και του Ηνωμένου Βασιλείου ζουν εντός 50 χιλιομέτρων από την ακτογραμμή και άρα υπό τον κίνδυνο παράκτιων πλημμυρών. Επιπλέον, αυτές οι παράκτιες περιοχές συμβάλλουν σχεδόν στο 40% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος της Ευρώπης, ενώ το 75% του διεθνούς εμπορικού όγκου της Ευρώπης διεξάγεται μέσω θαλάσσιων διαδρομών. Η ομάδα συνδύασε ένα οικονομικό μοντέλο που είχε αναπτυχθεί προηγουμένως με δεδομένα σχετικά με τις προβλεπόμενες επιπτώσεις της ανόδου της στάθμης της θάλασσας, τις τάσεις των επενδύσεων και την κατανομή των οικονομικών απωλειών που προκλήθηκαν από 155 πλημμυρικά φαινόμενα στην Ευρώπη την περίοδο 1995-2016. Εκτίμησε τις πιθανές οικονομικές απώλειες και κέρδη σε σύγκριση με ένα σενάριο χωρίς άνοδο της στάθμης της θάλασσας και με ετήσια οικονομική ανάπτυξη 2% σε όλες τις περιοχές. Μοντελοποίησε επίσης τον αντίκτυπο των στοχευμένων επενδύσεων σε διάφορους οικονομικούς τομείς στις περιφερειακές οικονομίες μετά την άνοδο της στάθμης της θάλασσας. Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι σύμφωνα με ένα σενάριο υψηλών εκπομπών, η άνοδος της στάθμης της θάλασσας θα μπορούσε να προκαλέσει οικονομικές απώλειες 872 δισεκατομμυρίων ευρώ στην ΕΕ και το Ηνωμένο Βασίλειο ως το τέλος του αιώνα, σε σύγκριση με ένα σενάριο χωρίς άνοδο της στάθμης της θάλασσας. Ένα σημαντικό εύρημα της μελέτης είναι οι περιφερειακές διαφορές στις οικονομικές επιπτώσεις της ανόδου της στάθμης της θάλασσας: η πλειονότητα των οικονομικών απωλειών ως και 21% του περιφερειακού ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος ως το 2100 συγκεντρώνεται σε παράκτιες περιοχές, όπως το Βένετο και η Εμίλια – Ρομάνια στην Ιταλία και η επαρχία Δυτικής Πομερανίας στην Πολωνία. Στις περιοχές που αναμένεται να υποστούν σχετικά υψηλότερες οικονομικές απώλειες συγκαταλέγεται και η Ελλάδα, όπως και οι βελγικές ακτές και η δυτική Γαλλία. Όπως εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Θεόδωρος Χατζηβασιλειάδης, «οι οικονομικές αξιολογήσεις της κλιματικής ζημιάς σε εθνικό επίπεδο μπορούν να αποκρύψουν σημαντικές περιφερειακές διαφορές» και προσθέτει ότι «με τη χρήση νέων δεδομένων για τα κλιματικά ευαίσθητα περιουσιακά στοιχεία και την προώθηση των μακροοικονομικών εργαλείων μοντελοποίησης, είμαστε πλέον σε θέση να παρέχουμε πιο λεπτομερείς αναλύσεις». Σύμφωνα με τα στοιχεία που αναφέρει ο ίδιος, οι συνολικές ζημιές για την Ευρώπη είναι μόλις 1,26% του ΑΕΠ της ΕΕ και του Ηνωμένου Βασιλείου στο σενάριο υψηλού επιπέδου ως το 2100. Ωστόσο, στην Ιταλία οι εθνικές απώλειες είναι 4,43%, ενώ η μείωση της παραγωγικότητας στο Βένετο κυμαίνεται περίπου στο 20,84%. Αντίθετα, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι περιοχές στο εσωτερικό της Ευρώπης, όπως στη Γερμανία, την Αυστρία και την Ουγγαρία, θα παρουσιάσουν οικονομικά κέρδη ως και 1% του περιφερειακού ΑΕΠ ως το 2100 και αυτό θα μπορούσε να οφείλεται στη μετεγκατάσταση της παραγωγής από τις πλημμυρισμένες παράκτιες στις ενδοχώρες. Ο κ. Χατζηβασιλειάδης, ωστόσο, σπεύδει να υπογραμμίσει ότι μπορεί οι περιφερειακές επιπτώσεις να είναι πολύ μεγαλύτερες στις παράκτιες περιοχές και κάποιες ευρωπαϊκές ενδοχώρες να βλέπουν μέτρια κέρδη, αλλά η οικονομία είναι αλληλένδετη. «Το ερώτημα είναι: αυτά τα κέρδη αρκούν για να αντισταθμίσουν τις απώλειες στις παράκτιες περιοχές; Δυστυχώς, η απάντηση είναι πως όχι. Η συνολική επίδραση είναι ακόμα αρνητική, με κάποιες εξαιρέσεις, όπως η Γερμανία, όπου τα κέρδη και οι απώλειες ισορροπούν στο μηδέν», τονίζει. Τα δεδομένα για την Ελλάδα Στην έρευνα η Ελλάδα αναλύθηκε σε επίπεδο περιφερειών για τις οικονομικές επιπτώσεις της ανόδου της στάθμης της θάλασσας σε ένα σενάριο υψηλών εκπομπών ως το 2100. Όπως επισημαίνει ο Θεόδωρος Χατζηβασιλειάδης στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, η Ελλάδα ως χώρα βρίσκεται κοντά στον ευρωπαϊκό μέσο όρο στη μείωση του ΑΕΠ, ωστόσο εμφανίζει μεγάλες μειώσεις σχεδόν σε όλες τις περιφέρειές της, καθώς είναι παράκτιες. Σε αυτό το ακραίο κλιματικό σενάριο που μελετήθηκε, τις μεγαλύτερες οικονομικές επιπτώσεις φαίνεται ότι θα έχουν η Στερεά Ελλάδα (-6,88%) και το βόρειο Αιγαίο (-6,06%). Στην Αττική, η ανάλυση δείχνει μηδενικές επιπτώσεις. Μόνο μία περιφέρεια, η δυτικής Μακεδονία, δεν βρέχεται από θάλασσα και εκεί οι ερευνητές αναμένουν μια αύξηση του ΑΕΠ περίπου 0,87% ως το τέλος του αιώνα, αύξηση που οφείλεται στον κατασκευαστικό τομέα της περιοχής, που θα χρησιμοποιηθεί για την ανακατασκευή του κεφαλαίου που θα έχει καταστραφεί σε όλη τη χώρα. Ο κατασκευαστικός τομέας σημειώνει παντού αύξηση στη χώρα, εκτός από την περιφέρεια Βορείου Αιγαίου, όπου υπάρχει πτώση. Η μεγαλύτερη πτώση αφορά στον αγροτικό τομέα παραγωγής και στον δημόσιο τομέα- περίπου το 6% της παραγωγής χάνεται στην Ήπειρο και στην ανατολική Μακεδονία και στους δύο αυτούς τομείς. Τα ευρήματα υπογραμμίζουν την ανάγκη για οικονομικές πολιτικές ανά περιφέρεια για την αντιμετώπιση των άνισων επιπτώσεων της στάθμης της θάλασσας στις διάφορες περιφέρειες και τις οικονομίες τους. View full είδηση

Την ανάγκη συνεργασιών, διεπιστημονικότητας αλλά και αποτελεσματικότητας υπογράμμισαν, στην πλειονότητά τους οι σημαντικοί ομιλητές στην ημερίδα με θέμα «Η πρόκληση της κλιματικής αλλαγής και η απάντηση της έρευνας για την πράσινη και ψηφιακή μετάβαση με βιοασφάλεια». Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο στο πλαίσιο της Βραδιάς του Ερευνητή, υπό το συντονισμό της κ. Αντωνίας Μοροπούλου (Ομ. Καθ. ΣΧΜ ΕΜΠ, Μέλος ΔΕ ΤΕΕ) σε συνδιοργάνωση με το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας στην αίθουσα εκδηλώσεων του ΤΕΕ, υπό την αιγίδα του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας και του Οργανισμού Φυσικού Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής. Καλωσορίζοντας τους συμμετέχοντες ο Πρόεδρος τους Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος Γιώργος Στασινός έθεσε επιτακτικά το ζήτημα του χρόνου, κάτι που όπως είπε «αποτελεί αγωνία όλων μας». Όπως τόνισε, η ταχύτητα αποτελεί πλέον αναγκαιότητα όχι μόνο για τη γρήγορη υλοποίηση έργων αλλά και για την αποτελεσματική αντιμετώπιση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής. «Κάθε μέρα πρέπει να δίνουμε έναν φοβερό αγώνα για να επιβιώσουμε με όλα όσα φέρνει η κλιματική αλλαγή», τόνισε. Χαρακτήρισε στοίχημα του ΤΕΕ «να είμαστε ο πιο αποτελεσματικός φορέας σε απορρόφηση κονδυλίων του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας γιατί αλλιώς δεν γίνεται να πάμε μπροστά». Ειδικά για τους μηχανικούς ανέφερε ότι βρίσκονται στο επίκεντρο των αλλαγών για την Ανθεκτικότητα προσθέτοντας ότι «θέλουμε αποτελέσματα. Πρέπει να τα καταφέρουμε». Από την πλευρά του, ο Καθ. ΣΠΜ ΕΜΠ, Αντιπρύτανης Οικονομικών, Προγραμματισμού & Ανάπτυξης ΕΜΠ Ευάγγελος Σαπουντζάκης, αναφέρθηκε στις προκλήσεις των καιρών για τον κλάδο των κατασκευών και των υποδομών, τις οποίες χαρακτήρισε «πολύ μεγάλες». Μεταξύ αυτών συγκαταλέγονται η κλιματική αλλαγή και περιβαλλοντικές προκλήσεις, που όπως είπε «επιβάλλουν ορθολογική λήψη αποφάσεων». Στη συνέχεια αναφέρθηκε στο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα «Διαχείρισης έργων υποδομών και κατασκευών» στους στρατηγικούς στόχους του οποίου είναι η παροχή εκπαίδευσης υψηλού επιπέδου με έμφαση στις σύγχρονες προκλήσεις, η εξωστρέφεια και διεθνοποίηση, η σύνδεση με κοινωνία και αγορά εργασίας και η παραγωγή αριστείας. Επιπλέον, αναφέρθηκε και στο πρόγραμμα επιμόρφωσης για τις γέφυρες και τα τεχνικά έργα για απόφοιτους πολιτικούς μηχανικούς. Προσωπικότητες της πολιτικής, της επιστήμης και της τοπικής αυτοδιοίκησης μετείχαν στην εκδήλωση και έλαβαν μέρος με εισηγήσεις, παρεμβάσεις και συζήτηση επί του θέματος της Ημερίδας, ώστε να προκύψουν επωφελή συμπεράσματα. Παρέστησαν επίσης ο Αντιπρόεδρος του ΤΕΕ κος Νίκος Ανδρεδάκης και ο Αντιπρύτανης Έρευνας του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου Καθ. Μάνος Βαρβαρίγος. Θέματα που συζητήθηκαν μεταξύ άλλων ήταν: Η αειφόρος ανάπτυξη δεν είναι ουτοπία, είναι εφαρμόσιμη Η βιοασφάλεια στη διαχείριση χώρων και υδάτινων πόρων Ψηφιακή μετάβαση – Πλατφόρμες διαχείρισης δεδομένων και ολοκληρωμένα Γεωγραφικά Συστήματα Πληροφοριών Οι προκλήσεις για την Αειφόρο Τοπική Ανάπτυξη στο επίκεντρο της αντιμετώπισης της κλιματικής κρίσης Αναλυτικά τα όσα ειπώθηκαν μπορείτε να τα δείτε εδώ : https://web.tee.gr/eidisis/i-proklisi-tis-klimatikis-allagis-kai-i-apantisi-2/ Κλείνοντας την ημερίδα η κ. Μοροπούλου δεσμεύτηκε να μεταφέρει στον Πρόεδρο και τη Διοικούσα του ΤΕΕ την πρόταση των Προέδρων των ΠΤ για το παρατηρητήριο παρακολούθησης υλοποίηση View full είδηση

Από εντεινόμενη ξηρασία και ιδιαίτερα έντονες βροχοπτώσεις θα επηρεαστεί η Μεσόγειος τα επόμενα χρόνια. Όπως εξηγεί στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων η κλιματολόγος και διευθύντρια Έρευνας στο Ινστιτούτο Έρευνας για την Ανάπτυξη στη Γαλλία, Φρανσουάζ Βιμέ, η Μεσόγειος αποτελεί μία περιοχή που επηρεάζεται από μια σειρά κλιματικών κινδύνων, όπως οι μεσογειακοί κυκλώνες, οι οποίοι αναμένεται να ενταθούν τα επόμενα χρόνια, ενώ προσθέτει ότι οι βροχοπτώσεις γύρω από τη Μεσόγειο πρόκειται να είναι αρκετά διαφορετικές εξαιτίας των μεγάλων περιόδων χωρίς βροχή. «Δεν είναι μόνο οι καύσωνες που θα επιδεινωθούν από την κλιματική αλλαγή. Οι βροχοπτώσεις γύρω από τη Μεσόγειο θα είναι διαφορετικές. Θα έχουμε μεγάλες περιόδους χωρίς βροχή, ιδίως κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, και όταν οι καιρικές συνθήκες το ευνοούν, θα εκδηλώνονται πολύ έντονες νεροποντές, επειδή η θερμότερη ατμόσφαιρα μπορεί να συγκρατήσει περισσότερο νερό. Αυτή η καταρρακτώδης βροχή θα πέφτει σε ξηρό έδαφος και δεν θα διηθείται. Η Μεσόγειος θερμαίνεται δύο φορές ταχύτερα από τον παγκόσμιο μέσο όρο Η απορροή θα προκαλέσει αναπόφευκτα πλημμύρες», αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η κ. Βιμέ μετά τη διάλεξή της στο Γαλλικό Ινστιτούτο στο πλαίσιο της 1ης γιορτής για την Επιστήμη με θέμα το νερό στη δίνη της κλιματικής κρίσης. Η ταχύτητα με την οποία θερμαίνεται η περιοχή της Μεσογείου — περίπου 2 φορές ταχύτερα από τον παγκόσμιο μέσο όρο — πολλαπλασιάζει τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής. Σύμφωνα με την κ. Βιμέ αποτέλεσμα αυτού του γεγονότος είναι η περιοχή να επηρεάζεται από μία σειρά κλιματικών κινδύνων που θα ενταθούν τα επόμενα χρόνια, όπως οι μεσογειακοί κυκλώνες (medicanes) και φαινόμενα όπως η κακοκαιρία «Daniel». «Η περιοχή της Μεσογείου θα επηρεαστεί επίσης από την εντεινόμενη ξηρασία και τις καταρρακτώδεις βροχές. Τέλος, η αύξηση της θερμοκρασίας της θάλασσας της Μεσογείου και οι θαλάσσιοι καύσωνες είναι ιδιαίτερα επιβλαβείς για τα θαλάσσια οικοσυστήματα και ευνοούν την εμφάνιση και τη μετανάστευση χωροκατακτητικών θαλάσσιων ειδών» προσθέτει. Η θερμότερη περίοδος του 2023 Αναφορικά με την αύξηση της θερμοκρασίας σε όλον τον πλανήτη η κ. Βιμέ επισημαίνει ότι η περίοδος από τον Ιανουάριο έως τον Οκτώβριο του 2023 είναι ήδη η θερμότερη που έχει καταγραφεί ποτέ, με την αύξηση της θερμοκρασίας να είναι στο +1,43°C σε σύγκριση με την προβιομηχανική εποχή, ενώ υπογραμμίζει ότι το 2023 αναμένεται να είναι το θερμότερο έτος που έχει καταγραφεί από την αρχή του 20ου αιώνα, και προσθέτει ότι «θα πρέπει να περιμένουμε μέχρι το τέλος του έτους για να είμαστε σίγουροι». «Γνωρίζουμε ότι, ως αποτέλεσμα της κλιματικής αλλαγής, η ένταση, η διάρκεια και η συχνότητα των κυμάτων καύσωνα θα αυξηθούν σε όλον τον κόσμο. Γνωρίζουμε επίσης ότι η ένταση των καυσώνων αυξάνεται ταχύτερα από την ίδια την υπερθέρμανση του πλανήτη. Για παράδειγμα, ένας καύσωνας που εμφανιζόταν μία φορά κάθε 50 χρόνια στα τέλη του 19ου αιώνα θα εμφανίζεται περίπου μία φορά κάθε 3 χρόνια σε έναν κόσμο με θερμοκρασία +2°C σε σύγκριση με την προβιομηχανική εποχή, και κατά μέσο όρο, η έντασή του θα είναι κατά 2,5°C έως 3°C υψηλότερη. Σήμερα, μπορούμε να διαπιστώσουμε ότι οι περισσότεροι καύσωνες που εμφανίζονται στην Ευρώπη οφείλονται στην κλιματική αλλαγή. Αυτό σημαίνει ότι δεν θα είχαν εμφανιστεί σε ένα κλίμα που δεν είχε μεταβληθεί από τον άνθρωπο», τονίζει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η κ. Βιμέ. Πρέπει να προσαρμοστούμε Σύμφωνα με την κ. Βιμέ είναι αναγκαίο να προσαρμοστούν όλοι στις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής, συμβάλλοντας ταυτόχρονα στη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. «Γνωρίζουμε ότι πέρα από μια αύξηση της θερμοκρασίας κατά +2°C, η προσαρμογή γίνεται πολύπλοκη, αν όχι αδύνατη, για ορισμένες περιοχές. Για παράδειγμα, πρέπει να προσαρμόσουμε τις πόλεις μας στα κύματα καύσωνα φυτεύοντας βλάστηση και βελτιώνοντας τη θερμομόνωση των κτιρίων. Τα γεωργικά μας συστήματα πρέπει επίσης να επανεξεταστούν για να προσαρμοστούν στις λιγότερες βροχοπτώσεις το καλοκαίρι», εξηγεί και προσθέτει ότι η Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή των Ηνωμένων Εθνών έχει συνοψίσει και αξιολογήσει μια σειρά λύσεων για όλους τους τομείς και όλες τις περιοχές. «Είναι επίσης απαραίτητο να μειώσουμε την εξάρτησή μας από τα ορυκτά καύσιμα για να συμβάλουμε στον μετριασμό της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Στην πραγματικότητα, η Ευρώπη έχει ψηφίσει νόμο που απαιτεί να μειώσει τις εκπομπές της κατά 55% έως το 2030, σε σύγκριση με τα επίπεδα του 1990. Κινούμαστε προς τη σωστή κατεύθυνση, αλλά έχουμε μείνει πολύ πίσω, τόσο όσον αφορά την προσαρμογή, όσο και τον μετριασμό», καταλήγει η κ. Βιμέ. View full είδηση