Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναζήτηση στην κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για τις ετικέτες 'wwf'.

  • Αναζήτηση με βάση τις ετικέτες

    Πληκτρολογήστε τις ετικέτες και χωρίστε τες με κόμμα.
  • Αναζήτηση με βάση τον συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Φόρουμ

  • Ειδήσεις
    • Ειδήσεις
  • Εργασίες Μηχανικών
    • Τοπογραφικά-Χωροταξικά
    • Αρχιτεκτονικά
    • Στατικά
    • Μηχανολογικά
    • Ηλεκτρολογικά
    • Περιβαλλοντικά
    • Διάφορα
  • Εργασιακά-Διαδικαστικά
    • Άδειες-Διαδικασίες
    • Αυθαίρετα
    • Οικονομικά-Αμοιβές
    • Εργασιακά
    • Ασφαλιστικά
    • Εκπαίδευση
    • Ειδικότητες-Συλλογικά Όργανα
  • Εργαλεία
    • Προγράμματα Η/Υ
    • Εξοπλισμός
    • Διαδίκτυο
    • Showroom
  • Γενικά
    • Αγγελίες
    • Κουβέντα
    • Δράσεις-Προτάσεις προς φορείς
    • Michanikos.gr
    • Θέματα Ιδιωτών
  • Δοκιμαστικό's Θεματολογία γενική

Κατηγορίες

  • 1. Τοπογραφικά-Πολεοδομικά
    • 1.1 Λογισμικό
    • 1.2 Νομοθεσία
    • 1.3 Έντυπα
    • 1.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 1.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 2. Συγκοινωνιακά - Οδοποιίας
    • 2.1 Λογισμικό
    • 2.2 Νομοθεσία
    • 2.3 Έντυπα
    • 2.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 2.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 3. Αρχιτεκτονικά - Σχεδιαστικά
    • 3.1 Λογισμικό
    • 3.2 Νομοθεσία
    • 3.3 Έντυπα
    • 3.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 3.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 4. Στατικά - Εδαφοτεχνικά
    • 4.1 Λογισμικό
    • 4.2 Νομοθεσία
    • 4.3 Έντυπα
    • 4.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 4.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 5. Μηχανολογικά
    • 5.1 Λογισμικό
    • 5.2 Νομοθεσία
    • 5.3 Έντυπα
    • 5.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 5.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 6. Ηλεκτρολογικά
    • 6.1 Λογισμικό
    • 6.2 Νομοθεσία
    • 6.3 Έντυπα
    • 6.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 6.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 7. ΑΠΕ - Φωτοβολταϊκά
    • 7.1 Λογισμικό
    • 7.2 Νομοθεσία
    • 7.3 Έντυπα
    • 7.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 7.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 8. Περιβαλλοντικά
    • 8.1 Λογισμικό
    • 8.2 Νομοθεσία
    • 8.3 Έντυπα
    • 8.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 8.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 9. Υδραυλικά - Λιμενικά
    • 9.1 Λογισμικό
    • 9.2 Νομοθεσία
    • 9.3 Έντυπα
    • 9.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 9.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 10. Διαχείριση Έργων - Εκτιμήσεις - Πραγματογνωμοσύνες
    • 10.1 Λογισμικό
    • 10.2 Νομοθεσία
    • 10.3 Έντυπα
    • 10.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 10.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 11. Δημόσια Έργα - Ασφάλεια και Υγιεινή
    • 11.1 Λογισμικό
    • 11.2 Νομοθεσία
    • 11.3 Έντυπα
    • 11.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 11.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 12. Αμοιβές - Φορολογικά - Άδειες
    • 12.1 Λογισμικό
    • 12.2 Νομοθεσία
    • 12.3 Έντυπα - Αιτήσεις
    • 12.4 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 13. Αυθαίρετα
    • 13.1 Λογισμικό
    • 13.2 Νομοθεσία
    • 13.3 Έντυπα
    • 13.4 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 14. Διάφορα

Categories

  • Ειδήσεις
    • Νομοθεσία
    • Εργασιακά
    • Ασφαλιστικά-Φορολογικά
    • Περιβάλλον
    • Ενέργεια-ΑΠΕ
    • Τεχνολογία
    • Χρηματοδοτήσεις
    • Έργα-Υποδομές
    • Επικαιρότητα
    • Αρθρογραφία
    • Michanikos.gr
    • webTV
    • Sponsored

Βρείτε αποτελέσματα...

Βρείτε αποτελέσματα που...


Ημερομηνία δημιουργίας

  • Start

    End


Τελευταία ενημέρωση

  • Start

    End


Φιλτράρισμα με βάση τον αριθμό των...

Εντάχθηκε

  • Start

    End


Ομάδα


Επάγγελμα


Ειδικότητα

  1. Τα δύο τρίτα των άγριων ζώων σε όλο τον κόσμο μπορεί να έχουν εξαφανιστεί σε λιγότερο από πέντε χρόνια, σύμφωνα με νέα έκθεση από το WWF και τη Ζωολογική Εταιρεία του Λονδίνου. Η έκθεση, που κυκλοφόρησε την περασμένη εβδομάδα, προειδοποιεί ότι η απώλεια των ενδιαιτημάτων λόγω της καταστροφής του περιβάλλοντος, της υπερθέρμανσης του πλανήτη, του κυνηγιού, και της ρύπανσης, θα οδηγήσουν σε μια έκτη μαζική εξαφάνιση των ειδών. Χρησιμοποιώντας στοιχεία για τον πληθυσμό των ζώων από το 1970 ως μέτρο σύγκρισης, οι επιστήμονες αξιολόγησαν την κατάσταση της βιοποικιλότητας και προειδοποιούν τώρα ότι ο πλανήτης θα χάσει το 67% των ζώων του έως το 2020, εάν δεν καταβληθούν αμέσως σημαντικές προσπάθειες για την προστασία των άγριων πληθυσμών. Η συγκεκριμένη ετήσια έκθεση υπολογίζει την κατάσταση της βιοποικιλότητας του πλανήτη αξιολογώντας τις πληθυσμιακές τάσεις των ζώων που ζουν στην ξηρά και τη θάλασσα. Η νέα έκθεση αναγνωρίζει ότι οι κίνδυνοι για τα ζώα σε όλο τον κόσμο αποτελούν μία παγιωμένη κατάσταση και όχι κάτι νέο. Εξάλλου, η συνολική μείωση των παγκόσμιων πληθυσμών θηλαστικών, πουλιών, ερπετών και ψαριών ήταν 58% μεταξύ 1970 και 2012. Αυτό μεταφράζεται σε απώλεια ειδών περίπου 2% κάθε χρόνο. Η περιβαλλοντική καταστροφή συνεχίζεται αμείωτη, τόσο άμεσα, με τη μορφή του κυνηγιού και της αποψίλωσης των δασών, καθώς και μέσω δευτερογενών παραγόντων, όπως η άνοδος της θερμοκρασίας του πλανήτη, καθιστώντας την απειλή για την επιβίωση των άγριων ζώων ακόμα πιο σοβαρή. «Δεν είμαστε πια ένας μικρός κόσμος σε ένα μεγάλο πλανήτη. Αποτελούμε πλέον ένα μεγάλο κόσμο σε ένα μικρό πλανήτη, και έχουμε φτάσει σε ένα σημείο κορεσμού», δήλωσε ο καθηγητής Γιόχαν Ρόκστρεμ, προλογίζοντας την έκθεση. Από όλα τα ζώα της γης, έχουν επηρεαστεί σοβαρότερα από την ανθρώπινη δραστηριότητα εκείνα που κατοικούν σε ποτάμια και λίμνες. Οι ζωικοί πληθυσμοί σε υγροτόπους γλυκού νερού έχουν μειωθεί κατά 81% από το 1970, γεγονός που αποδίδεται στην υπερβολική άντληση νερού, τη ρύπανση και τα φράγματα, αναφέρει η έκθεση. Η υπερθέρμανση του πλανήτη, η οποία αναγκάζει τα ζώα να προσαρμόσουν τις συνήθειες και τον τρόπο ζωής τους, ενισχύει τις αρνητικές επιπτώσεις της ανθρώπινης δράσης και επιταχύνει την απώλεια των πληθυσμών. Πηγή: http://www.naftemporiki.gr/story/1165638/o-plithusmos-ton-agrion-zoon-tha-simeiosei-ptosi-67-os-to-2020
  2. Αναφορά προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για παραβιάσεις της νομοθεσίας της ΕΕ για την προστασία των υδάτων από το Σχέδιο Διαχείρισης των λεκανών απορροής ποταμών (ΛΑΠ) Κεντρικής Μακεδονίας κατέθεσε η περιβαλλοντική οργάνωση WWF Ελλάς. Η έκθεση παραβιάσεων εστιάζει στην περιοχή της Βορειοανατολικής Χαλκιδικής. Δείτε αναλυτικά: http://www.wwf.gr/images/pdfs/WWF-Report-to-European-Commission-Skouries.pdf Πηγή: http://www.wwf.gr/news/1344-2015-01-15-11-15-24
  3. Κατατέθηκε σήμερα, Τρίτη, από τον αναπληρωτή υπουργό Περιβάλλοντος κ. Νίκο Ταγαρά το σχέδιο νόμου «Πράξεις εισφοράς σε γη και σε χρήμα - Ρυμοτομικές απαλλοτριώσεις και άλλες διατάξεις» στην Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής για επεξεργασία και συζήτηση. Το σχέδιο νόμου προβλέπει μεταφορά συντελεστή δόμησης από απαλλοτριωμένα ακίνητα, οριζόντια μείωση των εισφορών σε γη και χρήμα για όσα ακίνητα εντάσσονται στο σχέδιο πόλης, αύξηση των δόσεων, καθώς και δυνατότητα μεταβίβασης του ακινήτου, ακόμα και αν δεν έχουν εξοφληθεί στο σύνολο τους οι υποχρεώσεις εισφοράς σε χρήμα. Επίσης περιλαμβάνει πολλές αλλαγές στον Νέο Οικοδομικό Κανονισμό και στη δασική νομοθεσία. Οι διατάξεις του νομοσχεδίου έχουν ήδη προκαλέσει αντιδράσεις. Σε ανακοίνωσή του το WWF Ελλάς μιλά για ανασφάλεια δικαίου και για συνεχείς νομιμοποιήσεις καταπατήσεων και καταγγέλλει τις συνεχείς αλλαγές της ήδη περιπλεγμένης δασικής νομοθεσίας που οδηγεί σε καταστροφή οικολογικά πολύτιμης δασικής γης. «Νομιμοποίηση καταπατημένων εκτάσεων, άρση του αναδασωτέου χαρακτήρα καμένων εκτάσεων εντός πενταετίας, fast track αποχαρακτηρισμοί δασικών εκτάσεων (και ένταξή τους στον χωροταξικό σχεδιασμό), δασικοί χάρτες άνευ νοήματος, καθώς θα βρίσκονται πλέον υπό διαρκή αναδιαμόρφωση. Αυτές είναι μερικές μόνο από τις καταστροφικές επιπτώσεις που φέρνει για τον δασικό μας πλούτο, το νομοσχέδιο» επισημαίνει η επικεφαλής περιβαλλοντικής πολιτικής της οργάνωσης κυρία Θεοδότα Νάντσου. Με το σχέδιο νόμου, το οποίο έρχεται μόλις τέσσερις μήνες μετά την ψήφιση του νόμου 4280/2014 για την ιδιωτική πολεοδόμηση και τη δασική νομοθεσία, «κυβέρνηση και ΥΠΕΚΑ, επί υπουργίας Γιάννη Μανιάτη και Νίκου Ταγαρά, συνεχίζουν το καταστροφικό τους έργο», όπως σημειώνει ο νομικός συντονιστής του WWF Ελλάς κ. Γιώργος Χασιώτης. Ειδικότερα, σύμφωνα με την περιβαλλοντική οργάνωση, με τις νέες ρυθμίσεις: 1. Διευκολύνονται οι αποχαρακτηρισμοί δασών και δασικών εκτάσεων, και μάλιστα με αναδρομική ισχύ, βάσει αδημοσίευτων εγγράφων που κατά την ημερομηνία σύνταξής τους είχαν μόνο πληροφοριακό χαρακτήρα. 2. Καταργείται η υποχρέωση αναδάσωσης καμένου, ή άλλως κατεστραμμένου δάσους και δασικής έκτασης, αν μέσα σε μία πενταετία «αποδεικνύεται το ανέφικτον της πραγματοποιήσεως της αναδασώσεως»: δίνεται, έτσι, κίνητρο για καταπάτηση, οικοδόμηση, επανειλημμένους εμπρησμούς, εκχέρσωση και εκτεταμένες επεμβάσεις σε κατεστραμμένα δάση και δασικές εκτάσεις, καθώς τότε διευκολύνεται η απόδειξη αυτή. 3. Νομιμοποιούνται πρόσφατες (ως το 2007) παράνομες εκχερσώσεις φρυγανικών και άλλων δασικών εκτάσεων, έναντι ενός ανταλλάγματος που το ΥΠΕΚΑ επέλεξε να ονομάσει «περιβαλλοντικό ισοζύγιο». 4. Νομιμοποιούνται και αυθαίρετες εγκαταστάσεις κέντρων περιβαλλοντικής ενημέρωσης, ναοί, και «εγκαταστάσεις πολιτιστικού χαρακτήρα». 5. Επιτρέπεται σαρωτικά και δίχως τις ελάχιστες προστατευτικές εγγυήσεις, η επέκταση λατομείων, ακόμα και σε αναδασωτέες εκτάσεις, σε περιφέρειες όπου εκτελούνται μεγάλα έργα και δεν έχουν καθοριστεί λατομικές ζώνες. 6. Αποχαρακτηρίζεται οριστικά και διευκολύνεται η παραχώρηση της κυριότητας εκτάσεων που απώλεσαν τον δασικό τους χαρακτήρα πριν το 1975, με υποτυπωδώς νομιμοφανείς διαδικασίες, ακόμα και αν είναι δυνατή η αναδάσωσή τους. 7. Καταργείται στην ουσία η ιδιότητα και ο ρόλος των δασικών χαρτών ως μέσου προστασίας και οριστικής αποτύπωσης της δασικής γης, καθώς επιτρέπεται η αναμόρφωση του δασικού χάρτη «με τη διαγραφή εκτάσεων, οι οποίες συνεπεία πράξεων αρμοδίων οργάνων δεν υπάγονται ή θα πάψουν να υπάγονται στη δασική νομοθεσία και των εκτάσεων που εσφαλμένα αποτυπώθηκαν και συμπεριλήφθηκαν σε αυτόν κατά την κατάρτισή του». «Στο πλυντήριο της κρίσης και με το πρόσχημα της ανάπτυξης, το υπουργείο που είναι στα χαρτιά ταγμένο στην προστασία της κοινής μας φυσικής κληρονομιάς αναπαράγει το μοντέλο που βούλιαξε τη χώρα: φωτογραφικές τακτοποιήσεις συγκεκριμένων συμφερόντων, περίπλοκη νομοθέτηση, αλλεπάλληλες τακτοποιήσεις καταπατήσεων, αδιαφάνεια, ακατανόητες ρυθμίσεις. Και στο βάθος ο δασικός πλούτος της χώρας που ποτέ δεν βρέθηκε αντιμέτωπος με τέτοια σαρωτική απώλεια θεσμικού πλαισίου προστασίας», τονίζει η κυρία Νάντσου. Και αναρωτιέται: «Αλήθεια, τελικά ποιον βολεύει ένα ακατανόητο, διάτρητο, συνεχώς τροποποιούμενο και νομικά επισφαλές θεσμικό πλαίσιο που δεν εξασφαλίζει ούτε την ασφάλεια μιας επένδυσης αλλά ούτε και την προστασία του περιβάλλοντος»; Πηγή: http://www.tovima.gr/society/article/?aid=657963
  4. Για μια ακόμα φορά, η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας προχωρά στο πάγωμα των έργων εκτροπής του Αχελώου με το σκεπτικό ότι παραβιάζεται η αρχή της βιώσιμης ανάπτυξης. Κατά του έργου είχαν προσφύγει η περιβαλλοντική οργάνωση WWF, η «Ελληνική Εταιρεία για την Προστασία του Περιβάλλοντος και της Πολιτιστικής Κληρονομιάς», η Ένωσης Δήμων και Κοινοτήτων Νομού Αιτωλοακαρνανίας, και οι δήμοι Μεσολογγίου, Αιτωλικού και Ινάχου. Με την απόφαση αυτή ακυρώθηκαν υπουργικές αποφάσεις με τις οποίες εγκρίθηκαν περιβαλλοντικοί όροι για την μερική εκτροπή του Αχελώου, καθώς και η εκτέλεση των σχετικών έργων (φράγμα, ταμιευτήρας υδροηλεκτρικός σταθμός της ΔΕΗ, Μεσοχώρας, σήραγγα εκτροπής του ρου, κ.λπ.). Οι σύμβουλοι Επικρατείας αναφέρουν ότι, προκειμένου να επιτραπεί το έργο, ήταν αναγκαίο να εκτιμηθούν πρώτα οι επιπτώσεις στις προστατευόμενες περιοχές, όπως είναι περιοχές Natura 2000, οι τόποι κοινοτικής σημασίας, οι ζώνες ειδικής προστασίας κ.λπ. Με τον τρόπο που έγινε η εκτροπή του Αχελώου, σύμφωνα με τη δικαστική απόφαση, παραβιάζεται η Διεθνής Σύμβαση της Γρανάδας για την προστασία της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς της Ευρώπης, η οποία συμπλέει με το άρθρο 24 του Συντάγματος. Επίσης, η Ολομέλεια του ΣτΕ σημειώνει, ότι τα έργα εκτροπής του Αχελώου είναι αντίθετα στη αρχή της βιώσιμης ανάπτυξης, τη στιγμή που από τα έργα αυτά επέρχεται εκτεταμένη περιβαλλοντική βλάβη σε περιοχή που περιλαμβάνεται στο δίκτυο Natura 2000. Τέλος, η απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ καταλήγει: «Το επίδικο έργο, κατά τα προκύπτοντα από τα στοιχεία του φακέλου, αλλά και τους κανόνες της κοινής πείρας συναγόμενους με βάση τα στοιχεία αυτά, συνεπάγεται εκτεταμένη περιβαλλοντική βλάβη σε περιοχή που περιλαμβάνεται στο δίκτυο Natura 2000, δηλαδή σε ευαίσθητη από περιβαλλοντική άποψη περιοχή, υπαγόμενη σε νομικό καθεστώς ιδιαίτερης προστασίας. Η επιβαλλόμενη δε από την αρχή της βιώσιμης ανάπτυξης αποτροπή ή μετριασμός και επανόρθωση της βλάβης αυτής, προϋποθέτει την τήρηση των κανόνων της περιβαλλοντικής νομοθεσίας, πλείστοι από τους οποίους έχουν παραβιαστεί στην προκειμένη περίπτωση, σύμφωνα με όσα εκτίθενται σε προηγούμενες σκέψεις. Με τα δεδομένα αυτά, το επίδικο έργο εκτροπής ποσότητας 600 εκατομμυρίων κ.μ. ύδατος ετησίως των υδάτων του Αχελώου, όπως έχει σχεδιαστεί και εγκριθεί με την προσβαλλόμενη απόφαση, αντίκειται προδήλως στην αρχή της βιώσιμης ανάπτυξης». Η εκτροπή του Αχελώου απασχολεί το ΣτΕ εδώ και 23 χρόνια. Η πρώτη προσφυγή κατατέθηκε στο δικαστήριο το 1991 και το θέμα εξετάστηκε εκ νέου τα έτη 1994, 2000, 2005, 2006, 2009, 2010 και 2011. Τον Οκτώβριο του 2009 στάλθηκαν από την Ολομέλεια του ΣτΕ 14 ερωτήματα στο Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (μεταγενέστερα μετονομάστηκε σε Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης) τα οποία και απαντήθηκαν τον Σεπτέμβριο του 2012. Πηγή: http://news.in.gr/gr...?aid=1231286215 Click here to view the είδηση
  5. Οπλανήτης έχασε το 69% της άγριας πανίδας τις τελευταίες πέντε δεκαετίες, αποκαλύπτει έκθεση της WWF που δόθηκε την Πέμπτη στη δημοσιότητα. Από το 1970 έως το 2018 καταγράφηκε κατακόρυφη μείωση κατά μέσο όρο 69% στους πληθυσμούς άγριας ζωής για τους οποίους υπάρχουν δεδομένα παρακολούθησης- θηλαστικά, πτηνά, αμφίβια, ερπετά, ψάρια- σύμφωνα με την έκθεση «Ζωντανός πλανήτης», που εκδίδει η WWF κάθε δύο χρόνια. Οι πληθυσμοί των ειδών που συναντώνται σε οικοσυστήματα γλυκού νερού- λίμνες και ποτάμια- έχουν υποστεί τη μεγαλύτερη μείωση, της τάξεως του 83%, από όλα τα είδη συνολικά. Παράλληλα, η έκθεση κρούει τον κώδωνα του κινδύνου ιδιαίτερα για τις τροπικές περιοχές, όπου είναι ακόμη γρηγορότερη και πιο ανησυχητική η μείωση των πληθυσμών των σπονδυλωτών ειδών. Ενδεικτικά, από το 1970 έως το 2018 οι πληθυσμοί άγριας ζωής στη Λατινική Αμερική και την Καραϊβική μειώθηκαν κατά μέσο όρο 94%, γεγονός που έχει τεράστιες επιπτώσεις στη διατήρηση της ισορροπίας στα φυσικά οικοσυστήματα παγκοσμίως. Ορισμένα από τα είδη των οποίων οι πληθυσμοί σημείωσαν μεγάλη μείωση είναι το ροζ δελφίνι του Αμαζονίου (65% μείωση την περίοδο 1994-2016), ο ανατολικός πεδινός γορίλας (80% μείωση στο Εθνικό Πάρκο Kahuzi-Biega, στη Δημοκρατία του Κονγκό το διάστημα 1994-2019), καθώς και ο αυστραλιανός θαλάσσιος λέοντας (64% την περίοδο 1977-2019). Οι βασικοί παράγοντες που ευθύνονται για τη μείωση των πληθυσμών άγριας ζωής παγκοσμίως είναι, σύμφωνα με την έκθεση της WWF, η υποβάθμιση και η απώλεια οικοσυστημάτων, η υπερεκμετάλλευση των φυσικών πόρων, η εξάπλωση των ξενικών ειδών, η ρύπανση, αλλά και η κλιματική κρίση. Μέσω της δημοσιοποίησης αυτών των στοιχείων, στόχος της έκθεσης είναι να τονίσει την κρίσιμη κατάσταση, στην οποία βρίσκεται ο πλανήτης μας, καθώς και να καλέσει κυβερνήσεις, επιχειρήσεις, αλλά και πολίτες να αναλάβουν άμεσα δράση, προκειμένου να αντιστραφεί η ανησυχητική αυτή πορεία της βιοποικιλότητας. «Σήμερα καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε δύο ανθρωπογενείς προκλήσεις που συνδέονται άμεσα μεταξύ τους και απειλούν ευθέως τόσο την παρούσα, όσο και τις μελλοντικές γενιές: την κλιματική κρίση και την απώλεια βιοποικιλότητας», επεσήμανε ο γενικός διευθυντής της WWF, Μάρκο Λαμπερτίνι. Τα δεδομένα αυτά δείχνουν μια καταστροφική μείωση των πληθυσμών της άγριας ζωής, υπογράμμισε. «Στην επικείμενη COP15, οι ηγέτες έχουν την ευκαιρία να αποκαταστήσουν τη σχέση μας με το περιβάλλον και να δημιουργήσουν το κατάλληλο εκείνο πλαίσιο, μέσα στο οποίο μπορεί να αναπτυχθεί ένα πιο υγιές και βιώσιμο μέλλον για όλους με μια φιλόδοξη παγκόσμια συμφωνία για τη βιοποικιλότητα», συμπλήρωσε. Τρομακτικοί αριθμοί Οι αριθμοί είναι «αληθινά τρομακτικοί» στη Λατινική Αμερική, δήλωσε ο Μαρκ Ράιτ, επιστημονικός διευθυντής του WWF, αναφερόμενος στην απώλεια του 94% των πληθυσμών της άγριας ζωής στην περιοχή, η οποία είναι «πασίγνωστη για τη βιοποικιλότητά της» και έχει «αποφασιστική σημασία για τη ρύθμιση του κλίματος». Η Ευρώπη είδε τον πληθυσμό των άγριων ζώων της να μειώνεται κατά 18% κατά μέσο όρο, όμως «αυτό κρύβει τις πολύ μεγάλες απώλειες βιοποικιλότητας ιστορικά», πριν από την περίοδο που καλύπτεται στην ανάλυση, επισήμανε ο Άντριου Τέρι, διευθυντής προστασίας στη Ζωολογική Εταιρεία του Λονδίνου, που συνεργάστηκε με το WWF για τη σύνταξη της έκθεσης. Στην Αφρική, η μείωση έφθασε το 66%. «Φρικιαστικό παράδειγμα είναι αυτό του εθνικού πάρκου Καχούζι Μπιέγκα, στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, όπου οι γορίλες των ανατολικών πεδιάδων υπέστησαν μείωση πληθυσμού κατά το 80%, κυρίως εξαιτίας του κυνηγιού», επεσήμανε η Άλις Ρουχουέζα, διευθύντρια του WWF για την Αφρική. Δερματοχελώνες, λύγκες, δελφίνια, κοράλια και βάτραχοι είναι ανάμεσα στα «σύμβολα της βιοποικιλότητας» που απειλούνται περισσότερο, σύμφωνα με την έκθεση. Με πληροφορίες από ΑΠΕ/ Reuters, AFP View full είδηση
  6. Νέος οδηγός διευκολύνει τη συμμετοχή των πολιτών στον αγώνα για προστασία του περιβάλλοντος και συμμετοχή στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων. Πώς και πού μπορώ να υποβάλω καταγγελία για καταπάτηση αιγιαλού; Τι μπορώ να κάνω όταν βρεθώ μπροστά σε μπάζωμα υγροτόπου, αποψίλωση δάσους ή χτίσιμο αυθαίρετης οικοδομής; Έχω δικαίωμα παρέμβασης αν αρνηθούν να μου δώσουν πληροφορίες; Γιατί είναι σημαντικοί οι δασικοί χάρτες; Μπορώ στ’ αλήθεια να συμμετάσχω σε διαβούλευση για περιβαλλοντικό νομοσχέδιο; Όταν ο πλανήτης καταστρέφεται, πώς μπορώ εγώ να διαμαρτυρηθώ και να ακουστώ; Απαντήσεις στα ‘καυτά’ ερωτήματα που απασχολούν κάθε περιβαλλοντικά ενεργό και ευαισθητοποιημένο πολίτη δίνονται στον νέο οδηγό που δημοσιεύουν σήμερα η περιβαλλοντική οργάνωση WWF Ελλάς και ο Οργανισμός Ανοιχτών Τεχνολογιών (ΕΕΛ/ΛΑΚ). Ο οδηγός αυτός παρέχει στους πολίτες ελεύθερη πρόσβαση σε πρακτικές πληροφορίες και συμβουλές, έχοντας ως στόχο την ενδυνάμωσή τους προκειμένου να είναι σε θέση να αναλάβουν ενεργό δράση και να συμμετέχουν στη διαμόρφωση και λήψη αποφάσεων για περιβαλλοντικά ζητήματα. Το σημαντικό αυτό εργαλείο ενίσχυσης των πολιτών κατά την άσκηση του δικαιώματός τους για προστασία του περιβάλλοντος αναπτύχθηκε στο πλαίσιο του προγράμματος Active citizens fund και του έργου «Πολίτες για το περιβάλλον: Η εκπαίδευση ως εργαλείο αποτελεσματικής συμμετοχής στα κοινά και στη λήψη αποφάσεων». Μέσα από τον οδηγό, ο οποίος είναι διαθέσιμος μαζί με άλλα ενημερωτικά υλικά στην πλατφόρμα του έργου, οι πολίτες μπορούν να αποκτήσουν πρόσβαση σε χρήσιμη περιβαλλοντική πληροφορία, να αναζητήσουν τρόπους με τους οποίους μπορούν να συμμετέχουν στη διαμόρφωση και λήψη περιβαλλοντικών αποφάσεων στην Ελλάδα, καθώς και σε αντίστοιχες διαδικασίες της Ε.Ε. για το περιβάλλον, αλλά και να αναφέρουν οποιαδήποτε παραβίαση της περιβαλλοντικής νομοθεσίας αντιληφθούν. Παράλληλα, μέσα από την πλατφόρμα του έργου, οι πολίτες μπορούν πλέον να αναζητήσουν άλλες ομάδες πολιτών που δραστηριοποιούνται σε τοπικό επίπεδο και να έρθουν σε επαφή μαζί τους για να ανταλλάξουν γνώσεις και απόψεις γύρω από ένα περιβαλλοντικό ζήτημα που τους απασχολεί από κοινού. Η λειτουργία αυτή είναι αποτέλεσμα μίας πρώτης χαρτογράφησης, η οποία θα επικαιροποιείται τακτικά. “Στον αγώνα για την προστασία του περιβάλλοντος δεν είμαστε και δεν πρέπει να αισθανόμαστε μόνοι. Όλοι αποτελούμε μέρη ενός ευρύτερου συνόλου, με το οποίο είμαστε σε άμεση αλληλεπίδραση και γι΄αυτό, η συμμετοχή μας στα κοινά, και τα περιβαλλοντικά ζητήματα ειδικότερα, είναι απαραίτητη”, δήλωσε η Άννα Βαφειάδου, υπεύθυνη νομικού τομέα στο WWF Ελλάς.“Αναγνωρίζοντας τα κενά γνώσης και πληροφόρησης που υπάρχουν και αποτρέπουν τους πολίτες από την ενεργή συμμετοχή, ο οδηγός αυτός έχει ως στόχο να συγκεντρώσει όλες τις απαραίτητες πληροφορίες και να τις επικοινωνήσει με απλό τρόπο στο κοινό, προκειμένου να ενισχυθεί σημαντικά η συμμετοχή του στη διαμόρφωση και λήψη αποφάσεων και εν τέλει, να ενδυναμωθεί η σχέση μεταξύ κοινωνίας και περιβάλλοντος.” “Στο σημερινό κόσμο των εντεινόμενων προκλήσεων για το περιβάλλον, οι πολίτες χρειάζονται περισσότερο από ποτέ χώρους και εργαλεία για να ασκήσουν αποτελεσματικά τα περιβαλλοντικά τους δικαιώματα.” σημειώνει ο γενικός διευθυντής του Οργανισμού Ανοιχτών Τεχνολογιών ΕΕΛΛΑΚ, Αλέξανδρος Μελίδης. “Δημιουργήσαμε ένα πρακτικό οδηγό για να αναδείξουμε ένα νέο υπόδειγμα δημόσιας συμμετοχής φορέων και πολιτών. Ένα υπόδειγμα δημόσιου διαλόγου και συμμετοχής με ουσιαστικό αντίκτυπο στη διαμόρφωση και λήψη αποφάσεων. Η ενημερωμένη δημόσια συμμετοχή, ο δομημένος διάλογος με τη στάθμιση εναλλακτικών προσεγγίσεων είναι ζωτικής σημασίας. Ειδικά για τις ευάλωτες κοινότητες που επηρεάζονται δυσανάλογα από την κλιματική αλλαγή, αλλά που συνήθως δεν έχουν θέση στους χώρους λήψης αποφάσεων.” Το έργο ξεκίνησε να υλοποιείται τον Απρίλιο 2021 και θα ολοκληρωθεί τον Σεπτέμβριο 2023 με την συνδιαμόρφωση από κοινού με την κοινωνία των πολιτών μίας πρότασης πολιτικής για την βελτίωση των διαδικασιών δημόσιας συμμετοχής. Στα μέσα Νοεμβρίου έχει προγραμματιστεί η διεξαγωγή ενός εργαστηρίου επιμόρφωσης στην Αθήνα, ώστε περισσότεροι ενεργοί πολίτες να μπορέσουν να συμβάλουν πιο ενεργητικά στη συζήτηση για τη βελτίωση του νομοθετικού και θεσμικού πλαισίου για τις διαδικασίες δημόσιας συμμετοχής. Από τον Δεκέμβριο 2022 έως το Φεβρουάριο 2023 πρόκειται να διεξαχθούν ακόμα περισσότερα εργαστήρια σε διαφορετικές πόλεις της Ελλάδας, με στόχο την εκπαίδευση τοπικών ομάδων και ενεργών πολιτών και τη συνεργασία τους με δημοσίους υπαλλήλους για τη συνδιαμόρφωση προτάσεων σχετικών με την ενίσχυση της δημόσιας συμμετοχής. Tο έργο «Πολίτες για το Περιβάλλον» υλοποιείται στο πλαίσιο του προγράμματος Active citizens fund, με φορέα υλοποίησης το WWF Ελλάς και εταίρο την Εταιρεία Ελεύθερου Λογισμικού/Λογισμικού Ανοικτού Κώδικα (ΕΕΛ/ΛΑΚ). Το πρόγραμμα Active citizens fund, ύψους € 13,5 εκ., χρηματοδοτείται από την Ισλανδία, το Λιχτενστάιν και τη Νορβηγία και είναι μέρος του χρηματοδοτικού μηχανισμού του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου (ΕΟΧ) περιόδου 2014 – 2021, γνωστού ως EEA Grants. Το πρόγραμμα στοχεύει στην ενδυνάμωση και την ενίσχυση της βιωσιμότητας της κοινωνίας των πολιτών και στην ανάδειξη του ρόλου της στην προαγωγή των δημοκρατικών διαδικασιών, στην ενίσχυση της συμμετοχής των πολιτών στα κοινά και στην προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Τη διαχείριση της επιχορήγησης του προγράμματος Active citizens fund για την Ελλάδα έχουν αναλάβει από κοινού το Ίδρυμα Μποδοσάκη και το SolidarityNow. Περισσότερες πληροφορίες: www.activecitizensfund.gr Ο Οργανισμός Ανοιχτών Τεχνολογιών (ΕΕΛ/ΛΑΚ) ιδρύθηκε το 2008, σήμερα έχει μετόχους 37 Πανεπιστήμια, Ερευνητικά Κέντρα και κοινωφελείς φορείς. Έχει ως κύριο στόχο να συμβάλει στην ανοιχτότητα και ειδικότερα στην προώθηση και ανάπτυξη των Ανοιχτών Προτύπων, του Ελεύθερου Λογισμικού, του Ανοιχτού Περιεχομένου, των Ανοιχτών Δεδομένων και των Τεχνολογιών Ανοιχτής Αρχιτεκτονικής στο χώρο της εκπαίδευσης, του δημόσιου τομέα, των επιχειρήσεων και της Κοινωνικής Οικονομίας στην Ελλάδα, ενώ παράλληλα φιλοδοξεί να αποτελέσει κέντρο γνώσης και πλατφόρμα διαλόγου για τις ανοιχτές τεχνολογίες. Ανάμεσα στους φορείς που συμμετέχουν στον Οργανισμό Ανοιχτών Τεχνολογιών (ΕΕΛΛΑΚ) είναι τα πιο πολλά ελληνικά Πανεπιστήμια και Ερευνητικά Κέντρα, ενώ για την υλοποίηση των δράσεων του, βασίζεται στη συνεργασία και ενεργή συμμετοχή των μελών του και της ελληνικής κοινότητας χρηστών και δημιουργών Ελεύθερου Λογισμικού, Ανοιχτού Περιεχομένου και Τεχνολογιών Ανοιχτής Αρχιτεκτονικής. View full είδηση
  7. Αποτυχία της χώρας μας να εφαρμόσει τις προβλέψεις του νόμου για τα πλαστικά μιας χρήσης προκύπτει μέσα από την πρώτη έκθεση για την πορεία εφαρμογής του νόμου, την οποία δίνει σήμερα στη δημοσιότητα το WWF Ελλάς. Σχεδόν 21 μήνες μετά τη ψήφιση της σχετικής νομοθεσίας, η οποία κινούνταν σε θετική κατεύθυνση, φαίνεται πως η κυβέρνηση αδυνατεί να εφαρμόσει ορθά το νόμο που η ίδια ψήφισε για τον περιορισμό της κατανάλωσης πλαστικών μιας χρήσης και άρα τον περιορισμό της πλαστικής ρύπανσης. Η πλαστική ρύπανση αποτελεί μια μεγάλη παγκόσμια απειλή για το θαλάσσιο και το χερσαίο περιβάλλον. Συγκεκριμένα, κάθε χρόνο διαρρέουν στους ωκεανούς 8 εκατομμύρια τόνοι πλαστικών. Υπολογίζεται, μάλιστα, ότι μόνο στις ελληνικές θάλασσες καταλήγουν ετησίως 11.500 τόνοι πλαστικών. Η κατανάλωση των πλαστικών μιας χρήσης αυξάνεται όλο και περισσότερο, πράγμα που οδήγησε την ΕΕ να εκδώσει το 2019 οδηγία για τη μείωση των επιπτώσεων από την πλαστική ρύπανση (ΕΕ 2019/904). Με νόμο που εκδόθηκε τον Οκτώβριο του 2020 (ν. 4736/2020), η Ελλάδα έγινε μια από τις πρώτες χώρες της ΕΕ που ενσωμάτωσε στο εθνικό δίκαιο την εν λόγω οδηγία, εκπλήσσοντας θετικά. Ο νόμος, έχοντας ως βασικό στόχο τη σταδιακή μείωση της πλαστικής ρύπανσης, προβλέπει μια σειρά από ρυθμίσεις για την κατάργηση ορισμένων προβληματικών πλαστικών μιας χρήσης, τον περιορισμό σειράς άλλων πλαστικών προϊόντων και την ορθολογική διαχείριση των πλαστικών απορριμμάτων που προκύπτουν. (AP Photo/Darko Vojinovic) Ωστόσο, μέχρι σήμερα, οι επιδόσεις της χώρας μας στην εφαρμογή του συγκεκριμένου νόμου βρίσκονται επιεικώς κάτω από τη βάση, όπως επισημαίνειτο WWF Ελλάς. Σε μια προσπάθεια να ενημερώσει τους πολίτες αλλά και να ενθαρρύνει την κυβέρνηση να κάνει πράξη τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει, παρουσιάζει την πρώτη έκθεση αξιολόγησης της πορείας εφαρμογής του νόμου 4736/2020 για τον περιορισμό της ρύπανσης από πλαστικά είδη μιας χρήσης. Η περιβαλλοντική οργάνωση κατέγραψε την υφιστάμενη κατάσταση σε σχέση με τις προβλέψεις του νόμου και καταλήγει στο συμπέρασμα πως η πολιτική της κυβέρνησης για τα πλαστικά μιας χρήσης μπορεί να συνοψιστεί στη φράση «δεσμεύσεις χωρίς εφαρμογή». Το μόνο θετικό σημείο που καταγράφει η έκθεση είναι η εφαρμογή κάποιων ρυθμίσεων του νόμου για τα πλαστικά μπουκάλια. Πολλές επιχειρήσεις έχουν κινητοποιηθεί και ήδη διαθέτουν στην αγορά πλαστικές φιάλες από PET που περιέχουν ανακυκλωμένο πλαστικό πάνω από 25%, αλλά και μπουκάλια με προσαρτημένα καπάκια, παρότι δίνεται περιθώριο εφαρμογής των μέτρων αυτών μέχρι τον Ιανουάριο του 2025 και τον Ιούλιο του 2024, αντίστοιχα. Παρακάτω ακολουθούν κάποια από τα πλέον προβληματικά σημεία στην εφαρμογή του νόμου: Α. Τα πλαστικά καλαμάκια εξακολουθούν να κατακλύζουν την αγορά. Βάσει του νόμου, 9 πλαστικά είδη μιας χρήσης (μπατονέτες, μαχαιροπίρουνα, πιάτα, καλαμάκια, αναδευτήρες ποτών, στηρίγματα μπαλονιών, περιέκτες τροφίμων και ποτών από φελιζόλ) θα έπρεπε να τεθούν εκτός αγοράς από 3/7/2021 και το αργότερο έως 3/5/2022. Στην πράξη όμως εξακολουθούμε να παρατηρούμε υπερβολική κατανάλωση σε πλαστικά καλαμάκια, μιας και όπως φαίνεται, ελλείψει ελέγχων, έχει δημιουργηθεί ένα παρακύκλωμα παράνομης διάθεσης αυτών των ειδών. Β. Κακή εφαρμογή των ρυθμίσεων για πλαστικά κύπελλα και φαγητοδοχεία. Ο νόμος επιβάλλει από 1/1/2022 εισφορά 5 λεπτών για κάθε κύπελλο ή φαγητοδοχείο μιας χρήσης και 5 λεπτά για το καπάκι τους. Προβλέπει επίσης να ενημερώνονται οι πολίτες για τη δυνατότητα να ψωνίζουν με δικό τους σκεύος τρόφιμα και ποτά από λιανεμπόριο και καταστήματα εστίασης και να κερδίζουν έκπτωση. Στην πράξη όμως, τα καταστήματα στη συντριπτική τους πλειονότητα δεν ενημερώνουν τους πολίτες για τη δυνατότητα αγορών με δικά τους σκεύη, ενώ καταγγελίες από φορείς της αγοράς αναφέρουν πως σε αρκετές περιπτώσεις η εισφορά έχει ενσωματωθεί στην τελική τιμή πώλησης των προϊόντων και δεν αποδίδεται το περιβαλλοντικό τέλος στην Πολιτεία, πράγμα που οδηγεί σε απώλεια εσόδων για το κράτος της τάξης των πολλών εκατομμυρίων ευρώ. Γ. Δημόσιες βρύσες μόνο στα χαρτιά. Ο νόμος περιλαμβάνει διάταξη βάσει της οποίας οι δήμοι υποχρεώνονται από 1/7/2021 να διαθέτουν κοινόχρηστες βρύσες προς δωρεάν διάθεση πόσιμου νερού σε δημοτικές αθλητικές εγκαταστάσεις και σε δημοτικές παιδικές χαρές, καθώς και να επεκτείνουν το δίκτυο με κοινόχρηστες βρύσες σε χώρους συνάθροισης κοινού εντός των ορίων της αρμοδιότητάς τους. Στην πράξη, οι δημόσιες βρύσες εξακολουθούν να αποτελούν είδος προς εξαφάνιση σχεδόν στο σύνολο των μεγάλων αστικών κέντρων και δεν έχει προχωρήσει επαρκώς η επέκτασή τους. Δ. Άκρως προβληματικές μεθοδεύσεις στη δημιουργία συστήματος επιστροφής εγγύησης για πλαστικά μπουκάλια. Με τον νόμο προβλεπόταν να λειτουργεί από τις 5/1/2023 -δηλαδή σε λιγότερο από 5 μήνες από σήμερα- ένα πανελλαδικό σύστημα επιστροφής εγγύησης για τα πλαστικά μπουκάλια (αλλά και για μπουκάλια γυαλιού και αλουμινίου). Βάσει αυτού, ο καταναλωτής κατά την αγορά ενός προϊόντος σε πλαστικό μπουκάλι καταβάλλει ένα έξτρα τίμημα, το οποίο θα λαμβάνει πίσω όταν επιστρέφει το άδειο μπουκάλι σε σημεία επιστροφής. Η διεθνής εμπειρία δείχνει πως αυτό το σύστημα είναι το πλέον κατάλληλο για να καταφέρει η χώρα να συλλέγει και να οδηγεί στην ανακύκλωση σχεδόν το σύνολο των 2-2,5 δισεκατομμυρίων πλαστικών μπουκαλιών που καταναλώνονται στην Ελλάδα σε ετήσια βάση. Όμως, στην πράξη παρατηρούμε δυσοίωνες εξελίξεις γύρω από την εφαρμογή του. Ο νόμος 4736/2020 προέβλεπε την ύπαρξη ενός ενιαίου πανελλαδικού συστήματος, όμως με νόμο του Ιουλίου 2021 (ν. 4819/2021) καταργήθηκε αυτή η πρόβλεψη και δίνεται το πράσινο φως για δημιουργία πολλών συστημάτων επιστροφής εγγύησης. Αυτό είναι κάτι που πολλοί φορείς της αγοράς, αλλά και το WWF Ελλάς, θεωρούν καταστροφικό, μιας και είναι πολύ πιθανό να παρατηρηθούν παλινωδίες και φαινόμενα αθέμιτου ανταγωνισμού μεταξύ των συστημάτων. Επιπρόσθετα, ενώ ο νόμος του 2020 (ν. 4736/2020) όριζε την 5η Ιανουαρίου 2023 ως ημερομηνία έναρξης λειτουργίας του συστήματος επιστροφής εγγύησης, με πρόσφατο νόμο που εκδόθηκε πριν λίγες μέρες (ν. 4964/2022), η έναρξη λειτουργίας μετατίθεται για τις 3 Ιουλίου 2023. Παράλληλα, ο νόμος του 2020 προέβλεπε πως έως τις 3/7/2021 θα έπρεπε να είχε εκδοθεί κοινή υπουργική απόφαση σχετικά με το πεδίο και πλαίσιο εφαρμογής του συστήματος επιστροφής εγγύησης. Όμως τελικά αυτή η απόφαση εκδόθηκε με ένα χρόνο καθυστέρηση (στις 21/7/2022) και τα περιεχόμενά της περισσότερο συσκοτίζουν παρά δίνουν ένα σαφές στίγμα για την εφαρμογή του συστήματος. Η υπουργική απόφαση μάλιστα ορίζει με σχεδόν αυθαίρετο τρόπο ένα εγγυοδοτικό αντίτιμο της τάξης των 0,10-0,15€ για κάθε φιάλη, τιμή πολύ χαμηλή σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες που έχουν εμπειρία στην εφαρμογή συστήματος εγγυοδοσίας (πχ. Γερμανία και Ολλανδία 0,25€). Βάσει της εμπειρίας από άλλες χώρες της ΕΕ, για να λειτουργήσει αποτελεσματικά ένα σύστημα επιστροφής εγγύησης θα πρέπει όλες οι λεπτομέρειες λειτουργίας του να έχουν οριστεί τουλάχιστον 12-18 μήνες πριν την έναρξη λειτουργίας και να έχει λάβει χώρα εκτενής διάλογος και κατάρτιση όλων των εμπλεκομένων. Παρά την παράταση που δόθηκε για την έναρξη λειτουργίας της εγγυοδοσίας, είναι πολύ πιθανό να προκύψουν νέες καθυστερήσεις ή η εφαρμογή να ξεκινήσει με κακό τρόπο. Οδηγός αντικατάστασης και ανακύκλωσης πλαστικών Παράλληλα με την παραπάνω έκθεση, το WWF Ελλάς δίνει σήμερα στη δημοσιότητα και τη νέα ανανεωμένη έκδοση του «Οδηγού αντικατάστασης και ανακύκλωσης πλαστικών». Μέσω του Οδηγού, οι πολίτες μπορούν να ενημερωθούν για την ανακυκλωσιμότητα ή μη των πλαστικών μιας χρήσης που κατακλύζουν την αγορά, καθώς και να μάθουν περισσότερα για την αντικατάσταση αυτών των ειδών με άλλες εναλλακτικές λύσεις ή προϊόντα. «Οι νόμοι από μόνοι τους δεν επαρκούν για να περιοριστεί η πλαστική ρύπανση. Εάν δεν συνοδευτούν από καλή εφαρμογή και ουσιαστικούς και συστημικούς ελέγχους, οι νόμοι αποτελούν κενό γράμμα. Αν η κυβέρνηση εξακολουθεί να θεωρεί πως η πλαστική ρύπανση είναι πρόβλημα, τότε ήρθε η ώρα να εφαρμόσει σωστά τον νόμο που η ίδια θέσπισε και να κάνει σαφές πως δεν θα υπάρξουν άλλες εκπτώσεις», δηλώνει ο Αχιλλέας Πληθάρας, υπεύθυνος προγραμμάτων μείωσης αποτυπώματος του WWF Ελλάς. «Η πλαστική ρύπανση δεν είναι ένα αόριστο ζήτημα, αλλά μια υπαρκτή απειλή που καταστρέφει το περιβάλλον, θέτει σε κίνδυνο τη βιοποικιλότητα και τον άνθρωπο και υποβαθμίζει το τουριστικό προϊόν της χώρας μας. Η μείωση της πλαστικής ρύπανσης απαιτεί τη συνδρομή όλων: Πολιτείας, επιχειρήσεων και πολιτών. Τη στιγμή που δεν γίνεται καμία ουσιαστική ενημέρωση από τη μεριά της Πολιτείας προς τους πολίτες για τις ενέργειες που μπορούν να κάνουν, ώστε να περιοριστεί η υπερκατανάλωση πλαστικών μιας χρήσης, είναι υποχρέωσή μας να καλύψουμε αυτό το κενό και να προσφέρουμε πρακτική πληροφόρηση σε όλους». Δείτε την έκθεση εδώ: https://wwfeu.awsassets.panda.org/downloads/ekthesi_axiologisis_nomos_plastika_mias_xrisis.pdf View full είδηση
  8. Το WWF Eλλάς παρουσιάζει σήμερα ολοκληρωμένη πρόταση για τον συμμετοχικό και επιστημονικά τεκμηριωμένο χωρικό σχεδιασμό των ΑΠΕ. Η μετάβαση προς μία κλιματικά ουδέτερη οικονομία αποτελεί όχι μόνο επείγουσα δέσμευση, αλλά και επιτακτική ανάγκη. Με το βλέμμα στραμμένο στην αντιμετώπιση των κλιματικών και ενεργειακών προκλήσεων της εποχής μας, αναγκαίο βήμα είναι η επιτάχυνση της μετάβασης προς ένα ενεργειακό σύστημα που θα βασίζεται εξ’ ολοκλήρου στις καθαρές, ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και η οποία θα γίνει με όρους που θα εγγυώνται τόσο την προστασία της φύσης, όσο και την ισχυρή κοινωνική συμμετοχή. Η πρόταση που δημοσιεύει σήμερα το WWF Ελλάς, και η οποία θα κοινοποιηθεί στον Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Κώστα Σκρέκα, καθώς και τη Γενική Γραμματέα Ενέργειας, Αλεξάνδρα Σδούκου, έχει τη μορφή πρότασης νόμου και προδιαγράφει αναλυτικά τους στόχους, τη διαδικασία και τα επιμέρους εργαλεία σχεδιασμού σε ένα νέο σύστημα-πρότυπο για τη χωροταξία των ΑΠΕ στην Ελλάδα. H συγκεκριμένη πρόταση έλαβε την οριστική της μορφή έπειτα από ανοιχτή δημόσια διαβούλευση διάρκειας 4 μηνών (Ιούνιος- Οκτώβριος 2022), η οποία φιλοξενήθηκε στη νέα ειδική πλατφόρμα του WWF Ελλάς, Εcodialogues, διάλογοι για το κλίμα και τη φύση. Η Θεοδότα Νάντσου, επικεφαλής πολιτικής του WWF Ελλάς, δήλωσε: «Καθώς ο πόλεμος της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας έχει εντείνει την ενεργειακή κρίση που προκαλεί η βαθιά εξάρτηση από το ορυκτό αέριο, η Ευρώπη βλέπει πλέον πως η μετάβαση σε ένα ενεργειακό σύστημα που θα βασίζεται στις ανανεώσιμες πηγές αποτελεί τη μόνη λύση. Σε αυτή τη μάχη με τον χαμένο χρόνο είναι απαραίτητο οι ΑΠΕ να αναπτυχθούν σωστά και χωρίς κινήσεις πανικού που μπορούν να προκαλέσουν βλάβες και να αμαυρώσουν τον περιβαλλοντικά φιλικό χαρακτήρα που πρέπει να διαφυλαχθεί για τις καθαρές μορφές ενέργειας». Το προτεινόμενο σύστημα για τη χωρική ανάπτυξη των ΑΠΕ επιδιώκει να αντιμετωπίσει τις μεγάλες προκλήσεις στην πορεία της χώρας μας προς την κλιματική ουδετερότητα: την άμεση ανάγκη για κάλυψη του 100% της ηλεκτροπαραγωγής από ανανεώσιμες πηγές μέχρι το 2035, τα κενά στην εφαρμογή των ευρωπαϊκών οδηγιών για τη φύση που δυσχεραίνουν την ορθή χωροθέτηση των ΑΠΕ, τον ελλιπή χωροταξικό σχεδιασμό που υπονομεύει τη νομικά ασφαλή και περιβαλλοντικά βέλτιστη ανάπτυξη των εγκαταστάσεων, καθώς και την περιορισμένη συμμετοχή της τοπικής αυτοδιοίκησης και των τοπικών κοινωνιών στη λήψη των σχετικών αποφάσεων. Η πρόταση για το νέο σύστημα, η οποία εμπλουτίστηκε και βελτιώθηκε σημαντικά ως αποτέλεσμα της διαβούλευσης, βασίζεται στην κατανομή στόχων ηλεκτροπαραγωγής από ΑΠΕ ανά περιφέρεια και ανά θαλάσσια περιοχή και περιλαμβάνει τον σχεδιασμό χερσαίων και θαλάσσιων ζωνών καταλληλότητας, στις οποίες θα χωροθετούνται οι απαραίτητες μονάδες. Παράλληλα, το σύστημα θα εξαιρεί από τη χωροθέτηση μονάδων ΑΠΕ ορισμένες κατηγορίες περιοχών, οι οποίες προστατεύονται -με βάση το ισχύον νομικό πλαίσιο- λόγω της σημασίας τους για τη διατήρηση της φυσικής και πολιτισμικής κληρονομιάς. Ειδικότερα, οι περιοχές διαβαθμίζονται σε: προτιμητέες περιοχές, με κριτήρια εγγύτητας σε υφιστάμενες εγκαταστάσεις και υποδομές και συμβατότητας με άλλες δραστηριότητες, αποφευκτέες περιοχές, στις οποίες θα μπορούν να αναπτυχθούν νέες μονάδες μόνο εφόσον τεκμηριωθεί η εξάντληση των προτιμητέων περιοχών, ζώνες εκ των προτέρων αποκλεισμού, όπως οι περιοχές αυστηρής προστασίας αλλά και οι περιοχές Natura 2000 για τις οποίες δεν έχουν ακόμα θεσμοθετηθεί τα απαραίτητα διατάγματα προστασίας. Στην πρόταση προβλέπεται επίσης, μια σειρά από ρυθμίσεις για τη διευκόλυνση της αυτοπαραγωγής ενέργειας από ΑΠΕ και την ενίσχυση του θεσμού των ενεργειακών κοινοτήτων. Ο Γιώργος Μελισσουργός, υπεύθυνος πολιτικής για τις προστατευόμενες περιοχές και τον χωρικό σχεδιασμό στο WWF Ελλάς, δήλωσε: «Η προώθηση των ΑΠΕ είναι ένα κρίσιμο στοίχημα που δεν μπορεί να κερδηθεί υπό το ισχύον καθεστώς χωροταξικής ασυδοσίας, αλλά ούτε και παραγνωρίζοντας το φυσικό περιβάλλον και την κοινωνία. Επομένως, χρειάζεται πολύπλευρη και άμεση αλλαγή του πώς αναπτύσσονται οι σχετικές εγκαταστάσεις. Αυτήν ακριβώς την ανάγκη εξυπηρετεί, με ολοκληρωμένο και ρεαλιστικό τρόπο, η πρότασή μας». Μετά τα απογοητευτικά αποτελέσματα της COP27, στην οποία οι ηγέτες των κρατών έχασαν την ευκαιρία να επιταχύνουν τον τερματισμό των ορυκτών καυσίμων, χρειαζόμαστε ακόμα μεγαλύτερη φιλοδοξία, αλλά και ουσιαστική δράση. Η επιτάχυνση της μετάβασης στην καθαρή ενέργεια είναι μονόδρομος εάν θέλουμε να διασφαλίσουμε ένα ασφαλές μέλλον. Η σωστά σχεδιασμένη και κοινωνικά συμμετοχική μετάβαση στις ΑΠΕ, με τρόπο όπως αυτός που ανοίγεται με την πρόταση του WWF Ελλάς, πρέπει να αποτελέσει κορυφαίο πολιτικό και κοινωνικό πρόταγμα ως μόνη λύση για ενεργειακή ασφάλεια, γεωπολιτική σταθερότητα και επίτευξη καλής ποιότητας περιβάλλοντος και κλιματικής ουδετερότητας. Σημειώσεις: Η πλήρης πρόταση για αναμόρφωση του συστήματος χωρικής ανάπτυξης των ΑΠΕ είναι διαθέσιμη εδώ. Η πλατφόρμα διαλόγου για το κλίμα και τη φύση ecodialogues του WWF Ελλάς είναι προσβάσιμη από εδώ. View full είδηση
  9. Σε συνέντευξη που παραχώρησε σήμερα το πρωί στον Ρ/Σ του ΑΠΕ-ΜΠΕ 104,9 και στην εκπομπή «Με τα χίλια» με τον Σωτήρη Κυριακίδη, ο Νίκος Μάντζαρης υπεύθυνος ενεργειακής και κλιματικής πολιτικής του WWF Ελλάς αναφέρθηκε στις δηλώσεις της πολιτικής ηγεσίας στο Παρίσι σχετικά με τους εθνικούς στόχους ΑΠΕ και την κλιματική αλλαγή. Μεταξύ άλλων δήλωσε: «Οι δηλώσεις του κ. Τσίπρα στην διάσκεψη για το κλίμα που διοργάνωσε ο Εμμανουέλ Μακρόν ήταν κατώτερες των προσδοκιών και με αρκετές και σημαντικές ανακρίβειες. Παρουσίασε ως ήδη θεσμοθετημένο τον στόχο του 50% ΑΠΕ στην ηλεκτροπαραγωγή. Πρώτον, τέτοιος στόχος δεν υπάρχει. Για να θεσπιστεί πρέπει να κατατεθεί ως κομμάτι του Μακροχρόνιου Ενεργειακού Σχεδιασμού, για τον οποίο δεν υπάρχει απολύτως καμία επίσημη πρόταση από το αρμόδιο υπουργείο. Υπάρχει μόνο η διαρροή της μελέτης του τμήματος ενέργειας του ΣΥΡΙΖΑ όπου ομολογουμένως φαίνεται ότι το 2035 μπορεί η Ελλάδα να έχει μερίδιο ΑΠΕ στην ηλεκτροπαραγωγή έως και 55%. Δεύτερον, μπορεί ο στόχος αυτός να φαντάζει ως υψηλός αλλά δεν είναι. Το 2016 ήδη έκλεισε με μερίδιο ΑΠΕ στην ηλεκτροπαραγωγή 30% ενώ σύμφωνα με την ανάλυση για τον Μακροχρόνιο Ενεργειακό Σχεδιασμό της χώρας που παρουσίασε πρόσφατα, το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών και το WWF, είναι ρεαλιστικά εφικτό να πετύχουμε διεισδύσεις ΑΠΕ ως και 67% τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 2030 και μάλιστα μειώνοντας το κόστος ηλεκτροπαραγωγής σε σχέση με σενάρια που βασίζονται πιο πολύ στα ορυκτά καύσιμα, όπως αυτό που προτείνει το τμήμα ενέργειας του ΣΥΡΙΖΑ. Επομένως η κυβέρνηση πρέπει να εξετάσει και σαφώς πιο φιλόδοξα σενάρια από αυτά καθώς θα οδηγήσουν όχι μόνο σε σημαντικότατη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου αλλά θα είναι και προς όφελος των καταναλωτών. Τρίτον, σε αντίθεση με τις δηλώσεις του Πρωθυπουργού, δεν έχουμε επιτύχει ήδη τους στόχους του 2020. Σύμφωνα με την επίσημη απάντηση του υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας σε πρόσφατη κοινοβουλευτική ερώτηση, η Ελλάδα βρισκόταν το 2015 σε ποσοστό ΑΠΕ στην ηλεκτροπαραγωγή 22,9%, ποσοστό που βρίσκεται πολύ μακριά από τον στόχο του 40% ΑΠΕ ως το 2020 που θεσμοθετήθηκε με τον νόμο 3851/2010. Δεν υπάρχει απολύτως καμία δυνατότητα δε, μεταξύ 2015 και 2020 να διπλασιάσουμε σχεδόν την εγκατεστημένη ισχύ ΑΠΕ για να πιάσουμε τον στόχο αφού απαιτούνται, τα επόμενα 2 χρόνια, περίπου 4 γιγαβάτ επιπλέον ισχύος ΑΠΕ. Αν ο πρωθυπουργός εννοούσε τη συμμετοχή ΑΠΕ γενικότερα στην τελική κατανάλωση ενέργειας τότε και πάλι είμαστε μακριά από το 20% που θέσπισε ο νόμος 3851/2010, ενώ στην τελευταία ΔΕΘ ο αρμόδιος Γενικός Γραμματέας Ενέργειας, εκτίμησε ότι δεν θα καταφέρουμε να πιάσουμε ούτε τον χαμηλότερο στόχο του 18% που έχει θεσπιστεί για την Ελλάδα από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι δηλώσεις αυτές βρίσκονται σε σύμπνοια και με αντίστοιχες του κ. Σταθάκη και δεν μπορούν παρά να ενταχθούν στο πλαίσιο μιας προσπάθειας καλλιέργειας ενός προοδευτικού, φιλο-κλιματικού προφίλ της σημερινής κυβέρνησης. Όμως τα στοιχεία και τα γεγονότα είναι εντελώς διαφορετικά. Δεν είναι όμως προοδευτικό να είσαι η κυβέρνηση που χτίζει μία από τις ελάχιστες νέες λιγνιτικές μονάδες στην ΕΕ, η οποία θα λειτουργεί για τα επόμενα τουλάχιστον 30 χρόνια, τη στιγμή που οι υπόλοιποι εταίροι της Ελλάδας στην ΕΕ, ο ένας μετά τον άλλο δεσμεύονται για ολική απεξάρτηση από το κάρβουνο ως το 2025 ή το 2030. Δεν είναι προοδευτικό να συζητά κανείς σοβαρά την κατασκευή και δεύτερης νέας λιγνιτικής μονάδας στη Μελίτη αλλά και για επέκταση λειτουργίας των παλιότερων. Ο λιγνίτης είναι το πιο ρυπογόνο καύσιμο στον πλανήτη και η ΔΕΗ με τη στήριξη της κυβέρνησης πασχίζει να το διατηρήσει στη ζωή, τη στιγμή που όχι μόνο τα περιβαλλοντικά αλλά και τα αμιγώς οικονομικά δεδομένα δείχνουν ότι αυτή η προοπτική θα είναι η πιο ακριβή για τους καταναλωτές. Αν η κυβέρνηση ενδιαφέρεται πραγματικά για την ουσιαστική συνεισφορά της χώρας στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής αλλά και για το καλό της ΔΕΗ, πρέπει σε συνεργασία με τους θεσμούς να την απεμπλέξει από την κατασκευή της πανάκριβης νέας λιγνιτικής μονάδας στην Πτολεμαΐδα, η οποία πλέον, μετά την απόρριψη του αιτήματος χορήγησης δωρεάν δικαιωμάτων εκπομπών, είναι ξεκάθαρα ΚΑΙ οικονομικά παράλογη. Πρέπει επίσης να ματαιώσει καθαρά και χωρίς περιστροφές τα σχέδια για κατασκευή της δεύτερης νέας λιγνιτικής μονάδας στη Μελίτη και να εγκαταλείψει τα όνειρα για παράταση λειτουργίας υφιστάμενων λιγνιτικών σταθμών. Τέλος, πρέπει να δημιουργήσει ένα σταθερό θεσμικό πλαίσιο για την ανάπτυξη των ΑΠΕ, που θα προσελκύσει επενδυτές ΑΠΕ από την Ελλάδα και το εξωτερικό που θέλουν να αναπτύξουν την καθαρή ενέργεια χωρίς καμία απολύτως έκπτωση στην προστασία της βιοποικιλότητας και δη της ορνιθοπανίδας.» Πηγή: https://energypress....eei-i-kyvernisi Click here to view the είδηση
  10. Περίπου 347.853 κυβικά μέτρα νερού κατάφεραν να εξοικονομήσουν το 2017 Ισπανοί αγρότες σε μία έκταση 34.340 στρεμμάτων. Για να το πετύχουν αυτό, χρησιμοποίησαν το έξυπνο και φιλικό προς το περιβάλλον εργαλείο για εξοικονόμηση νερού, “ACUAS”. Το εργαλείο, το οποίο δημιουργήθηκε από τη μη κερδοσκοπική περιβαλλοντική οργάνωση WWF, είχε ως στόχο να βοηθήσει τους αγρότες να μην ξεπεράσουν το όριο άρδευσης που είχαν. Υπήρχε, λοιπόν, η ανάγκη ποιοτικής παραγωγής των προϊόντων σε συνδυασμό με τη συγκεκριμένη ποσότητα νερού που έπρεπε να καταναλωθεί. Το ευφυές εργαλείο, λοιπόν, λαμβάνει δεδομένα για τις ανάγκες των καλλιεργειών με βάση την ποιότητα του εδάφους, δίνοντας στους αγρότες στοιχεία για την ακριβή ποσότητα του νερού που χρειάζεται η καλλιέργεια. Η WWF τονίζει πως η δημιουργία ενός τέτοιου εργαλείου εντάσσεται στην κατεύθυνση που ακολουθεί η ίδια για βιώσιμη παραγωγή σε συνδυασμό με περιβαλλοντική προστασία. Είναι χαρακτηριστικό πως το εργαλείο χρησιμοποιήθηκε για τέσσερα συνεχόμενα χρόνια (2013-2017), δίνοντας κάθε φορά την ευκαιρία στους αγρότες να βρίσκονται μέσα στα επιτρεπόμενα όρια χρήσης αρδευτικού νερού. View full είδηση
  11. Το WWF Ελλάς καλεί πολίτες και οικονομικούς, κοινωνικούς και επιστημονικούς φορείς να συμμετέχουν ενεργά στη συνδιαμόρφωση πρότασης κλιματικού νόμου, που θα στηρίζεται σε στέρεη επιστημονική βάση. «Τώρα είναι η στιγμή να χτίσουμε το μέλλον μας, καθώς κάθε μέρα που χάνουμε μας οδηγεί πιο κοντά στο ξέσπασμα μιας ανεξέλεγκτης κλιματικής κρίσης», τονίζει το WWF Ελλάς. Σύμφωνα με την περιβαλλοντική οργάνωση, τα πλέον έγκυρα και πρόσφατα επιστημονικά δεδομένα δείχνουν ότι η Ελλάδα είναι ανοχύρωτη μπροστά στις επιπτώσεις ακόμα και της μέχρι τώρα συγκριτικά ήπιας κλιματικής αλλαγής. «Με ελάχιστο χρόνο να απομένει προτού η κατάσταση γίνει μη αναστρέψιμη», το WWF Ελλάς σε συνεργασία με το Vouliwatch και με την υποστήριξη επιστημόνων και εμπειρογνωμόνων, αναλαμβάνει πρωτοβουλία δημόσιου διαλόγου για το κλίμα. Η πρωτοβουλία που ανακοινώνεται σήμερα στοχεύει στη συνδιαμόρφωση μιας φιλόδοξης και συνεκτικής πρότασης εθνικού κλιματικού νόμου, που θα ευθυγραμμίζει την οικονομική και κοινωνική πολιτική της χώρας, καθώς και την αναπτυξιακή της στρατηγική με τον στόχο συγκράτησης της αύξησης της θερμοκρασίας σε 1,5°C. Η μέση θερμοκρασία του πλανήτη είναι σήμερα μόλις 1,1°C πιο υψηλή σε σχέση με τις απαρχές της βιομηχανικής επανάστασης, αλλά αν δεν ληφθούν γενναία μέτρα θα ξεπεράσει τους +3°C ως το τέλος του αιώνα. Η συγκράτηση της αύξησης στον 1,5 βαθμό είναι κρίσιμης σημασίας. Αξίζει να σημειωθεί πως για την Ελλάδα η αύξηση 1,5°C σημαίνει και αύξηση κατά 173% για τους ακραίους καύσωνες που κανονικά εμφανίζονται μία φορά στα είκοσι χρόνια, ενώ αν ανέβει η θερμοκρασία 2°C οι ακραίοι καύσωνες θα αυξηθούν κατά 478%. Όπως αναφέρει το WWF, η επίτευξη της κλιματικής ουδετερότητας είναι μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις που έχει να αντιμετωπίσει η ελληνική κοινωνία. «Η πρόκληση είναι μακροπρόθεσμη - χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχει η ανάγκη για άμεσα, βραχυπρόθεσμα μέτρα. Απαιτούνται μηχανισμοί παρακολούθησης και διεύθυνσης, ένα πλαίσιο προγραμματισμού και νομικής ασφάλειας. Πάνω από όλα, πρέπει να διασφαλιστεί η κοινωνική συνοχή και δικαιοσύνη, και η ισότητα στα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις. Οι ανάγκες αυτές υπερβαίνουν το ισχύον νομικό πλαίσιο, και επιβάλλουν μία νέα νομική παρέμβαση: έναν νέο κλιματικό νόμο», αναφέρει η οργάνωση. «Όραμά μας είναι ένας κλιματικός νόμος που θα θωρακίζει τη χώρα από τις επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης και θα έχει συνδιαμορφωθεί από χιλιάδες συγγραφείς. Η "από τα κάτω" πρωτοβουλία μας ακούει ενεργητικά την επιστήμη και μιλάει ουσιαστικά με την κοινωνία για να στείλει ένα θετικό, αλλά επείγον μήνυμα: η τολμηρή κλιματική δράση σήμερα προστατεύει τον φυσικό πλούτο, μεγιστοποιεί τις ευκαιρίες από την απανθρακοποίηση της οικονομίας και εξασφαλίζει ένα καλύτερο μέλλον για όλους τους πολίτες, ιδίως τους πιο ευάλωτους. Αυτή η ευθύνη ανήκει σε όλους μας, αλλά πρώτα από άλλα ανήκει στην πολιτική ηγεσία της χώρας», δήλωσε ο Δημήτρης Ιμπραήμ, υπεύθυνος του τομέα κλίματος και ενέργειας στο WWF Ελλάς. Ειδικότερα, η πρόταση κλιματικού νόμου, στην οποία αποσκοπεί η νέα πρωτοβουλία του WWF, θα στηρίζεται σε δύο στρατηγικούς πυλώνες. Ο πρώτος είναι το γεγονός ότι θα αποτελεί ένα επιστημονικά τεκμηριωμένο νομικό εργαλείο. Δηλαδή, θα στηρίζεται στα επιστημονικά δεδομένα για την αποτροπή μίας ανεξέλεγκτης κλιματικής κρίσης, εστιάζοντας στη μετάβαση σε μηδενικό ισοζύγιο εκπομπών όσο το δυνατόν νωρίτερα από το 2050. Υπό αυτό το πρίσμα, έχει συσταθεί επιστημονικό γνωμοδοτικό συμβούλιο που θα συμβάλει στη διαμόρφωση της πρότασης νόμου και στην επεξεργασία των συμβολών που θα κατατεθούν στο πλαίσιο της ανοιχτής συμμετοχικής διαβούλευσης. http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2020/10/11-600-x-174.jpg Ο δεύτερος πυλώνας είναι η ευρεία κοινωνική συμμετοχή. Πολίτες και φορείς θα έχουν την ευκαιρία να συνδιαμορφώσουν το προσχέδιο της πρότασης κλιματικού νόμου από μηδενική βάση, μέσω της συμμετοχής τους σε σχετικό ερωτηματολόγιο που θα δημοσιευτεί το επόμενο διάστημα. Στη συνέχεια, λαμβάνοντας υπόψη τις απόψεις και τις απαντήσεις τους, το WWF Ελλάς θα αναρτήσει το αρχικό κείμενο προς δημόσια διαβούλευση σε ειδική ιστοσελίδα. Εκεί, πολίτες και φορείς θα έχουν την ευκαιρία να σχολιάσουν ή και να τροποποιήσουν το προσχέδιο, καθώς και να ανταλλάξουν απόψεις μεταξύ τους, συνδιαμορφώνοντας την τελική πρόταση νόμου. Το WWF Ελλάς σε συνεργασία με το επιστημονικό γνωμοδοτικό συμβούλιο θα αναλάβει την τελική διαμόρφωση του κειμένου, στη βάση των σχολίων και τροποποιήσεων που θα έχουν κατατεθεί. Οι πολίτες και οι φορείς των οποίων τα σχόλια και οι συμβολές θα συμπεριληφθούν στην τελική πρόταση νόμου, θα αναφέρονται από κοινού συντάκτες. «Από την εμπειρία μας στο Vouliwatch είμαστε αισιόδοξοι ότι οι πολίτες θα αγκαλιάσουν αυτή την πρωτοβουλία ανοιχτής συζήτησης και συνδιαμόρφωσης για ένα τόσο επείγον και σημαντικό θέμα όπως η κλιματική αλλαγή και ότι θα αποτελέσει ένα λαμπρό παράδειγμα συμμετοχικής δημοκρατίας με τη βοήθεια της ψηφιακής τεχνολογίας για την Ελλάδα και την Ευρώπη», συμπληρώνει ο Διευθυντής του Vouliwatch, Στέφανος Λουκόπουλος. Οι επόμενοι μήνες θα είναι καθοριστικοί, καθώς οι ηγέτες του πλανήτη καλούνται να συμφωνήσουν για το ύψος της κλιματικής φιλοδοξίας, ενώ ήδη η Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται σε προχωρημένες διεργασίες για την αναθεώρηση του ευρωπαϊκού κλιματικού στόχου* και την ψήφιση ευρωπαϊκού κλιματικού νόμου έως το 2030, προειδοποιεί το WWF Ελλάς. Το WWF Ελλάς απευθύνει κάλεσμα σε πολίτες και φορείς να συμμετέχουν ενεργά στη διαδικασία δημόσιου διαλόγου και συνδιαμόρφωσης της πρότασης εθνικού κλιματικού νόμου. Ορόσημο της πρωτοβουλίας είναι η επόμενη Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για την κλιματική αλλαγή που θα πραγματοποιηθεί στη Γλασκώβη τον Νοέμβριο του 2021. Σκοπός είναι η τελική πρόταση νόμου που θα διαμορφωθεί στο πλαίσιο ευρείας και ουσιαστικής διαβούλευσης, να αποτελέσει τη βάση για έναν πρωτοποριακό ελληνικό νόμο που θα γεφυρώνει το χάσμα μεταξύ επιστήμης, δικαίου και πολιτικής για την κλιματική κρίση και την προστασία του περιβάλλοντος. Το επιστημονικό γνωμοδοτικό συμβούλιο απαρτίζεται από διακεκριμένες-ους επιστήμονες και εμπειρογνώμονες που ειδικεύονται σε γνωστικά πεδία, τα οποία οφείλει να καλύπτει μία συνεκτική πρόταση κλιματικού νόμου. Εδώ μπορείτε να δείτε τα μέλη του συμβουλίου. Στόχος του WWF Ελλάς είναι ο δημόσιος διάλογος να ξεκινήσει από όσο το δυνατόν προγενέστερο χρονικό σημείο. Ως εκ τούτου, το πλαίσιο και τα περιεχόμενα της πρότασης νόμου θα διαμορφωθούν κατόπιν επεξεργασίας των απαντήσεων σε σχετικό ερωτηματολόγιο, ενώ το τελικό κείμενο κατόπιν της διαβούλευσης. Σε κάθε περίπτωση, ο δημόσιος διάλογος και η διαδικασία συνδιαμόρφωσης του κειμένου θα πρέπει να εξελιχθούν μέσα σε ένα υφιστάμενο πλαίσιο αρχών που μπορείτε να βρείτε εδώ. *Έως το τέλος του έτους, η Ευρωπαϊκή Ένωση αναμένεται να έχει καταλήξει σε νέο κλιματικό στόχο για το 2030 που θα αναβαθμίζει τον υφιστάμενο (40% μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου). Στις 7 Οκτωβρίου, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ψήφισε στόχο 60% ενώ νωρίτερα η Επιτροπή είχε προτείνει 55%. Πλέον το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο αναμένεται να καταλήξει στον τελικό στόχο τον Δεκέμβριο. View full είδηση
  12. Δριμεία επίθεση προς την ελληνική κυβέρνηση εξαπέλυσαν περιβαλλοντικοί ακτιβιστές με την κατηγορία ότι παραβιάζει διεθνείς συμβάσεις, μέσω παραχώρησης απευθείας αδειών στη Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού (ΔΕΗ). Σύμφωνα με τη Σύμβαση του Aarhus, τα κράτη υποχρεούνται να εξασφαλίσουν πρόσβαση στην δικαιοσύνη για τα περιβαλλοντικά ζητήματα, ωστόσο, σχετική καταγγελία που υποβλήθηκε από τη WWF Greece και την ClientEarth την Τετάρτη 13 Σεπτεμβρίου, κατηγορεί την ελληνική κυβέρνηση για το γεγονός ότι δεν προέβη στις απαιτούμενες ενέργειες. Τα τελευταία 15 χρόνια, οι διαδοχικές κυβερνήσεις έχουν χορηγήσει και ανανεώσει τις άδειες για τους σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής με καύση άνθρακα που λειτουργούν από την ΔΕΗ μέσω νομοθετικών και όχι διοικητικών διαδικασιών. Το γεγονός αυτό παρακάμπτει τις διοικητικές αρχές, εμποδίζοντας τους πολίτες ή τις ομάδες συμφερόντων να θέσουν υπό αμφισβήτηση τις άδειες, παρά τον πιθανό κίνδυνο που ενέχει για τη δημόσια υγεία η συνεχής λειτουργία των εν λόγω μονάδων. Η δικηγόρος της ClientEarth, Ελένη Διαμαντοπούλου, δήλωσε: «Κανείς στην Ελλάδα δεν είχε το δικαίωμα να αμφισβητήσει αυτή τη διαδικασία για τις άδειες της ΔΕΗ. Το ελληνικό κράτος εμποδίζει τον σωστό έλεγχο της διαδικασίας και πρέπει να λογοδοτεί για την άρνηση αυτού του δικαιώματος στους πολίτες». Η καταγγελία, η οποία έγινε δεκτή από την Επιτροπή Συμμόρφωσης της Σύμβασης του Aarhus και βρίσκεται υπό διερεύνηση, υπογραμμίζει, σύμφωνα με το EurActiv, ότι διάφοροι άλλοι παραγωγοί ηλεκτρικής ενέργειας υπόκεινται στις συνήθεις διοικητικές διαδικασίες, πράγμα που σημαίνει ότι οι αδειοδοτήσεις μπορούν να αμφισβητηθούν. Οι δαπάνες για την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη που σχετίζονται με τη χρήση ορυκτών καυσίμων, υπερβαίνουν κατά 600% τις εισφορές των φορολογούμενων σύμφωνα με μια νέα μελέτη, η οποία επιμένει πως οι κυβερνήσεις πρέπει να σταματήσουν να «ρίχνουν χρήματα» σε «βρώμικες» πηγές ενέργειας. Το 2001, το ελληνικό κοινοβούλιο χορήγησε στη ΔΕΗ άδεια που καλύπτει όλες τις μονάδες ηλεκτροπαραγωγής. Παρόλο που στοχεύει να εξασφαλίσει ένα καθεστώς ασφάλειας, τόσο για τους εργαζομένους, όσο και για το περιβάλλον, το γεγονός ότι χορηγήθηκε μέσω νομοθετικής διαδικασίας σημαίνει ότι δεν έχει εξεταστεί ποτέ. Το Υπουργείο Περιβάλλοντος & Ενέργειας πρέπει, υπό κανονικές συνθήκες, να έχει χορηγήσει ατομικές άδειες σε κάθε μονάδα, αλλά η Προσωρινή Ενιαία Άδεια Λειτουργίας έχει έκτοτε παραταθεί. Από την πλευρά της, η WWF υπέβαλε καταγγελία στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή το 2016, η οποία, ωστόσο απάντησε ότι δεν θα κινήσει διαδικασία επί παραβάσει εναντίον της Αθήνας. Εν τούτοις, άνοιξε φάκελο σχετικά με το εάν η Ελλάδα είχε εφαρμόσει πλήρως την Οδηγία για τις βιομηχανικές εκπομπές (IED). Στις 31 Δεκεμβρίου πρόκειται να λήξει η ισχύουσα άδεια και αναμένεται ότι το ελληνικό κοινοβούλιο θα εγκρίνει νέο νόμο. Η κ. Διαμαντοπούλου προέτρεψε την Αθήνα να «σκεφτεί εις διπλούν και να μην υλοποιήσει το συγκεκριμένο εγχείρημα», ενώ απήυθυνε έκκληση να επικρατήσουν οι «συνήθεις διοικητικές διαδικασίες». Επισημαίνεται ότι το 2010 οι Βρυξέλλες ζήτησαν από την ελληνική πλευρά να συμμορφωθεί με την Οδηγία για την ολοκληρωμένη πρόληψη και τον έλεγχο της ρύπανσης (IPPC). Πηγή: http://greenagenda.g...-ελλάδα-για-πα/ Click here to view the είδηση
  13. Σε μια περίοδο όπου η κλιματική αλλαγή κάνει αισθητή την παρουσία της, έρχεται η νέα ταινία των βραβευμένων με Όσκαρ δημιουργών του ντοκιμαντέρ «Ταξιδιάρικα Πουλιά» να διηγηθεί την ιστορία της Ευρώπης. Το «Les Saisons» (Οι Εποχές), είναι η τελευταία ταινία των σκηνοθετών, Ζακ Περίν και Ζακ Κλουζό. Οι Περίν και Κλουζό, έχοντας ταξιδέψει σε όλον τον κόσμο πλάι στα αποδημητικά πουλιά και έχοντας βουτήξει στους ωκεανούς, παρέα με τις φάλαινες και τα σαλάχια, επιστρέφουν στη μεγάλη οθόνη και μας μεταφέρουν σε ένα υπέροχο ταξίδι μέσα στο χρόνο, ξεκινώντας από την τελευταία εποχή των παγετώνων. Αυτή η φαινομενικά ατελείωτη εποχή έδωσε τη θέση της σε μια πλούσια βλάστηση και καταπράσινα δάση. Μετά από ένα χειμώνα που κράτησε 80.000 χρόνια, ένα τεράστιο δάσος κάλυψε ολόκληρη την ήπειρο. Ο κύκλος των εποχών καθιερώθηκε, το τοπίο αποκαλύφθηκε και μεταμορφώθηκε, ενώ η χλωρίδα και η πανίδα εξελίχθηκαν ακόμα περισσότερο. Η ταινία δείχνει χρονολογικά τη σταδιακή εισβολή του ανθρώπου σε αυτό τον επίγειο παράδεισο. Η εξάπλωση της ανθρώπινης δραστηριότητας και των δυσάρεστων πρακτικών της, εκτοπίζει τα ζώα από το φυσικό τους περιβάλλον. Το «Les Saisons» είναι ένα ευαίσθητο και πρωτοφανές έπος που εξιστορεί την μακρά και πολυτάραχη ιστορία που συνδέει άρρηκτα την ανθρωπότητα με το ζωικό βασίλειο. Η προβολή γίνεται με την υποστήριξη του Γαλλικού Ινστιτούτο Ελλάδος και σε συνεργασία με το WWF. Προβολές στην ΑΘΗΝΑ: Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου 2017, 19.30 στο Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών Κυριακή 5 Φεβρουαρίου 2017, 16.00 στον κινηματογράφο Δαναός Προβολές στη ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου 2017, 21.00 στην Αίθουσα Σταύρος Τορνές στο Λιμάνι Πηγή: http://greenagenda.gr/31992/ Click here to view the είδηση
  14. Κατατέθηκε σήμερα, Τρίτη, από τον αναπληρωτή υπουργό Περιβάλλοντος κ. Νίκο Ταγαρά το σχέδιο νόμου «Πράξεις εισφοράς σε γη και σε χρήμα - Ρυμοτομικές απαλλοτριώσεις και άλλες διατάξεις» στην Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής για επεξεργασία και συζήτηση. Το σχέδιο νόμου προβλέπει μεταφορά συντελεστή δόμησης από απαλλοτριωμένα ακίνητα, οριζόντια μείωση των εισφορών σε γη και χρήμα για όσα ακίνητα εντάσσονται στο σχέδιο πόλης, αύξηση των δόσεων, καθώς και δυνατότητα μεταβίβασης του ακινήτου, ακόμα και αν δεν έχουν εξοφληθεί στο σύνολο τους οι υποχρεώσεις εισφοράς σε χρήμα. Επίσης περιλαμβάνει πολλές αλλαγές στον Νέο Οικοδομικό Κανονισμό και στη δασική νομοθεσία. Οι διατάξεις του νομοσχεδίου έχουν ήδη προκαλέσει αντιδράσεις. Σε ανακοίνωσή του το WWF Ελλάς μιλά για ανασφάλεια δικαίου και για συνεχείς νομιμοποιήσεις καταπατήσεων και καταγγέλλει τις συνεχείς αλλαγές της ήδη περιπλεγμένης δασικής νομοθεσίας που οδηγεί σε καταστροφή οικολογικά πολύτιμης δασικής γης. «Νομιμοποίηση καταπατημένων εκτάσεων, άρση του αναδασωτέου χαρακτήρα καμένων εκτάσεων εντός πενταετίας, fast track αποχαρακτηρισμοί δασικών εκτάσεων (και ένταξή τους στον χωροταξικό σχεδιασμό), δασικοί χάρτες άνευ νοήματος, καθώς θα βρίσκονται πλέον υπό διαρκή αναδιαμόρφωση. Αυτές είναι μερικές μόνο από τις καταστροφικές επιπτώσεις που φέρνει για τον δασικό μας πλούτο, το νομοσχέδιο» επισημαίνει η επικεφαλής περιβαλλοντικής πολιτικής της οργάνωσης κυρία Θεοδότα Νάντσου. Με το σχέδιο νόμου, το οποίο έρχεται μόλις τέσσερις μήνες μετά την ψήφιση του νόμου 4280/2014 για την ιδιωτική πολεοδόμηση και τη δασική νομοθεσία, «κυβέρνηση και ΥΠΕΚΑ, επί υπουργίας Γιάννη Μανιάτη και Νίκου Ταγαρά, συνεχίζουν το καταστροφικό τους έργο», όπως σημειώνει ο νομικός συντονιστής του WWF Ελλάς κ. Γιώργος Χασιώτης. Ειδικότερα, σύμφωνα με την περιβαλλοντική οργάνωση, με τις νέες ρυθμίσεις: 1. Διευκολύνονται οι αποχαρακτηρισμοί δασών και δασικών εκτάσεων, και μάλιστα με αναδρομική ισχύ, βάσει αδημοσίευτων εγγράφων που κατά την ημερομηνία σύνταξής τους είχαν μόνο πληροφοριακό χαρακτήρα. 2. Καταργείται η υποχρέωση αναδάσωσης καμένου, ή άλλως κατεστραμμένου δάσους και δασικής έκτασης, αν μέσα σε μία πενταετία «αποδεικνύεται το ανέφικτον της πραγματοποιήσεως της αναδασώσεως»: δίνεται, έτσι, κίνητρο για καταπάτηση, οικοδόμηση, επανειλημμένους εμπρησμούς, εκχέρσωση και εκτεταμένες επεμβάσεις σε κατεστραμμένα δάση και δασικές εκτάσεις, καθώς τότε διευκολύνεται η απόδειξη αυτή. 3. Νομιμοποιούνται πρόσφατες (ως το 2007) παράνομες εκχερσώσεις φρυγανικών και άλλων δασικών εκτάσεων, έναντι ενός ανταλλάγματος που το ΥΠΕΚΑ επέλεξε να ονομάσει «περιβαλλοντικό ισοζύγιο». 4. Νομιμοποιούνται και αυθαίρετες εγκαταστάσεις κέντρων περιβαλλοντικής ενημέρωσης, ναοί, και «εγκαταστάσεις πολιτιστικού χαρακτήρα». 5. Επιτρέπεται σαρωτικά και δίχως τις ελάχιστες προστατευτικές εγγυήσεις, η επέκταση λατομείων, ακόμα και σε αναδασωτέες εκτάσεις, σε περιφέρειες όπου εκτελούνται μεγάλα έργα και δεν έχουν καθοριστεί λατομικές ζώνες. 6. Αποχαρακτηρίζεται οριστικά και διευκολύνεται η παραχώρηση της κυριότητας εκτάσεων που απώλεσαν τον δασικό τους χαρακτήρα πριν το 1975, με υποτυπωδώς νομιμοφανείς διαδικασίες, ακόμα και αν είναι δυνατή η αναδάσωσή τους. 7. Καταργείται στην ουσία η ιδιότητα και ο ρόλος των δασικών χαρτών ως μέσου προστασίας και οριστικής αποτύπωσης της δασικής γης, καθώς επιτρέπεται η αναμόρφωση του δασικού χάρτη «με τη διαγραφή εκτάσεων, οι οποίες συνεπεία πράξεων αρμοδίων οργάνων δεν υπάγονται ή θα πάψουν να υπάγονται στη δασική νομοθεσία και των εκτάσεων που εσφαλμένα αποτυπώθηκαν και συμπεριλήφθηκαν σε αυτόν κατά την κατάρτισή του». «Στο πλυντήριο της κρίσης και με το πρόσχημα της ανάπτυξης, το υπουργείο που είναι στα χαρτιά ταγμένο στην προστασία της κοινής μας φυσικής κληρονομιάς αναπαράγει το μοντέλο που βούλιαξε τη χώρα: φωτογραφικές τακτοποιήσεις συγκεκριμένων συμφερόντων, περίπλοκη νομοθέτηση, αλλεπάλληλες τακτοποιήσεις καταπατήσεων, αδιαφάνεια, ακατανόητες ρυθμίσεις. Και στο βάθος ο δασικός πλούτος της χώρας που ποτέ δεν βρέθηκε αντιμέτωπος με τέτοια σαρωτική απώλεια θεσμικού πλαισίου προστασίας», τονίζει η κυρία Νάντσου. Και αναρωτιέται: «Αλήθεια, τελικά ποιον βολεύει ένα ακατανόητο, διάτρητο, συνεχώς τροποποιούμενο και νομικά επισφαλές θεσμικό πλαίσιο που δεν εξασφαλίζει ούτε την ασφάλεια μιας επένδυσης αλλά ούτε και την προστασία του περιβάλλοντος»; Πηγή: http://www.tovima.gr...cle/?aid=657963 Click here to view the είδηση
  15. Οικονομικές δραστηριότητες όπως η εξόρυξη της Γης για την εκμετάλλευση των φυσικών πρώτων υλών και η υλοτομία, απειλούν περίπου ένα στα δύο φυσικά Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς του πλανήτη, από το Μεγάλο Κοραλλιογενή Ύφαλο της Αυστραλίας ως τα νησιά Γκαλαπάγκος και το Μάτσου Πίτσου στο Περού, σύμφωνα με την περιβαλλοντική οργάνωση WWF. Το WWF κάλεσε τις μεγάλες εταιρείες να εισακούσουν τις εκκλήσεις που έχουν απευθύνει τα Ηνωμένα Έθνη και να διακόψουν τις εξορύξεις ορυκτών καυσίμων και μεταλλευμάτων, την αλιεία και την υλοτομία κοντά σε περιοχές που φιλοξενούν τέτοια μνημεία παγκοσμίου ενδιαφέροντος και αξίας. Συνολικά 114 από τα 229 Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς, τίτλος που τους έχει απονεμηθεί είτε χάρη στο φυσικό τους κάλλος είτε λόγω της πολιτιστικής τους αξίας, κινδυνεύουν σύμφωνα με τη διεθνή περιβαλλοντική οργάνωση. Το WWF εκτιμά ότι κινδυνεύουν πολύ περισσότερα μνημεία από τα 18 που έχει κατατάξει ως μνημεία «σε κίνδυνο» η υπηρεσία πολιτισμού των Ηνωμένων Εθνών, η UNESCO. Για παράδειγμα το WWF θεωρεί ότι ο Μεγάλος Κοραλλιογεννής Ύφαλος κινδυνεύει από τις εξορυκτικές δραστηριότητες και τη ναυτιλία, ενώ η πολιτεία των Ίνκας Μάτσου Πίτσου στο Περού, η οποία χρονολογείται από τον 15ο αιώνα απειλείται από την υλοτομία. «Αυτό είναι συγκλονιστικό. Προσπαθούμε να αποδοθεί στο ζήτημα η σημασία που του αρμόζει», δήλωσε στο Reuters ο Μάρκο Λαμπερτίνι, γενικός διευθυντής της WWF International. «Δεν είμαστε αντίθετοι στην ανάπτυξη, είμαστε αντίθετοι στην κακώς προγραμματισμένη ανάπτυξη», πρόσθεσε. Ο Μεχτίλντ Ροσλέρ, διευθυντής του Κέντρου Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO στο Παρίσι, δήλωσε ότι η UNESCO δέχεται με ικανοποίηση τέτοιες εκθέσεις μη κυβερνητικών οργανισμών, καθώς συμβάλλουν στην ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης και των αρμόδιων φορέων. Ορισμένοι φορεία όπως το Διεθνές Συμβούλιο Εξόρυξης και Μετάλλων που εκπροσωπεί μεγάλες εταιρείες του κλάδου έχουν τις επανειλημμένες εκκλήσεις του ΟΗΕ, αλλά δεν έχει αναληφθεί συντονισμένη δεσμευτική δράση. Σύμφωνα με την έκθεση του WWF, πάνω από 11 εκατομμύρια άνθρωποι εξαρτώνται από τους χώρους πολιτιστικής κληρονομιάς για τροφή, νερό, στέγη και ιατρική περίθαλψη. Εξάλλου, τα μνημεία αυτά δημιουργούν πολλές θέσεις εργασίας, κυρίως στον τομέα του τουρισμού. Πηγή: http://www.econews.g...eia-wwf-129644/ Click here to view the είδηση
  16. Τα δύο τρίτα των άγριων ζώων σε όλο τον κόσμο μπορεί να έχουν εξαφανιστεί σε λιγότερο από πέντε χρόνια, σύμφωνα με νέα έκθεση από το WWF και τη Ζωολογική Εταιρεία του Λονδίνου. Η έκθεση, που κυκλοφόρησε την περασμένη εβδομάδα, προειδοποιεί ότι η απώλεια των ενδιαιτημάτων λόγω της καταστροφής του περιβάλλοντος, της υπερθέρμανσης του πλανήτη, του κυνηγιού, και της ρύπανσης, θα οδηγήσουν σε μια έκτη μαζική εξαφάνιση των ειδών. Χρησιμοποιώντας στοιχεία για τον πληθυσμό των ζώων από το 1970 ως μέτρο σύγκρισης, οι επιστήμονες αξιολόγησαν την κατάσταση της βιοποικιλότητας και προειδοποιούν τώρα ότι ο πλανήτης θα χάσει το 67% των ζώων του έως το 2020, εάν δεν καταβληθούν αμέσως σημαντικές προσπάθειες για την προστασία των άγριων πληθυσμών. Η συγκεκριμένη ετήσια έκθεση υπολογίζει την κατάσταση της βιοποικιλότητας του πλανήτη αξιολογώντας τις πληθυσμιακές τάσεις των ζώων που ζουν στην ξηρά και τη θάλασσα. Η νέα έκθεση αναγνωρίζει ότι οι κίνδυνοι για τα ζώα σε όλο τον κόσμο αποτελούν μία παγιωμένη κατάσταση και όχι κάτι νέο. Εξάλλου, η συνολική μείωση των παγκόσμιων πληθυσμών θηλαστικών, πουλιών, ερπετών και ψαριών ήταν 58% μεταξύ 1970 και 2012. Αυτό μεταφράζεται σε απώλεια ειδών περίπου 2% κάθε χρόνο. Η περιβαλλοντική καταστροφή συνεχίζεται αμείωτη, τόσο άμεσα, με τη μορφή του κυνηγιού και της αποψίλωσης των δασών, καθώς και μέσω δευτερογενών παραγόντων, όπως η άνοδος της θερμοκρασίας του πλανήτη, καθιστώντας την απειλή για την επιβίωση των άγριων ζώων ακόμα πιο σοβαρή. «Δεν είμαστε πια ένας μικρός κόσμος σε ένα μεγάλο πλανήτη. Αποτελούμε πλέον ένα μεγάλο κόσμο σε ένα μικρό πλανήτη, και έχουμε φτάσει σε ένα σημείο κορεσμού», δήλωσε ο καθηγητής Γιόχαν Ρόκστρεμ, προλογίζοντας την έκθεση. Από όλα τα ζώα της γης, έχουν επηρεαστεί σοβαρότερα από την ανθρώπινη δραστηριότητα εκείνα που κατοικούν σε ποτάμια και λίμνες. Οι ζωικοί πληθυσμοί σε υγροτόπους γλυκού νερού έχουν μειωθεί κατά 81% από το 1970, γεγονός που αποδίδεται στην υπερβολική άντληση νερού, τη ρύπανση και τα φράγματα, αναφέρει η έκθεση. Η υπερθέρμανση του πλανήτη, η οποία αναγκάζει τα ζώα να προσαρμόσουν τις συνήθειες και τον τρόπο ζωής τους, ενισχύει τις αρνητικές επιπτώσεις της ανθρώπινης δράσης και επιταχύνει την απώλεια των πληθυσμών. Πηγή: http://www.naftempor...i-67-os-to-2020 Click here to view the είδηση
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.