Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναζήτηση στην κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για τις ετικέτες 'αδειοδότηση'.

  • Αναζήτηση με βάση τις ετικέτες

    Πληκτρολογήστε τις ετικέτες και χωρίστε τες με κόμμα.
  • Αναζήτηση με βάση τον συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Φόρουμ

  • Ειδήσεις
    • Ειδήσεις
  • Εργασίες Μηχανικών
    • Τοπογραφικά-Χωροταξικά
    • Αρχιτεκτονικά
    • Στατικά
    • Μηχανολογικά
    • Ηλεκτρολογικά
    • Περιβαλλοντικά
    • Διάφορα
  • Εργασιακά-Διαδικαστικά
    • Άδειες-Διαδικασίες
    • Αυθαίρετα
    • Οικονομικά-Αμοιβές
    • Εργασιακά
    • Ασφαλιστικά
    • Εκπαίδευση
    • Ειδικότητες-Συλλογικά Όργανα
  • Εργαλεία
    • Προγράμματα Η/Υ
    • Εξοπλισμός
    • Διαδίκτυο
    • Showroom
  • Γενικά
    • Αγγελίες
    • Κουβέντα
    • Δράσεις-Προτάσεις προς φορείς
    • Michanikos.gr
    • Θέματα Ιδιωτών
  • Δοκιμαστικό's Θεματολογία γενική

Κατηγορίες

  • 1. Τοπογραφικά-Πολεοδομικά
    • 1.1 Λογισμικό
    • 1.2 Νομοθεσία
    • 1.3 Έντυπα
    • 1.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 1.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 2. Συγκοινωνιακά - Οδοποιίας
    • 2.1 Λογισμικό
    • 2.2 Νομοθεσία
    • 2.3 Έντυπα
    • 2.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 2.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 3. Αρχιτεκτονικά - Σχεδιαστικά
    • 3.1 Λογισμικό
    • 3.2 Νομοθεσία
    • 3.3 Έντυπα
    • 3.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 3.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 4. Στατικά - Εδαφοτεχνικά
    • 4.1 Λογισμικό
    • 4.2 Νομοθεσία
    • 4.3 Έντυπα
    • 4.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 4.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 5. Μηχανολογικά
    • 5.1 Λογισμικό
    • 5.2 Νομοθεσία
    • 5.3 Έντυπα
    • 5.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 5.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 6. Ηλεκτρολογικά
    • 6.1 Λογισμικό
    • 6.2 Νομοθεσία
    • 6.3 Έντυπα
    • 6.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 6.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 7. ΑΠΕ - Φωτοβολταϊκά
    • 7.1 Λογισμικό
    • 7.2 Νομοθεσία
    • 7.3 Έντυπα
    • 7.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 7.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 8. Περιβαλλοντικά
    • 8.1 Λογισμικό
    • 8.2 Νομοθεσία
    • 8.3 Έντυπα
    • 8.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 8.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 9. Υδραυλικά - Λιμενικά
    • 9.1 Λογισμικό
    • 9.2 Νομοθεσία
    • 9.3 Έντυπα
    • 9.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 9.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 10. Διαχείριση Έργων - Εκτιμήσεις - Πραγματογνωμοσύνες
    • 10.1 Λογισμικό
    • 10.2 Νομοθεσία
    • 10.3 Έντυπα
    • 10.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 10.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 11. Δημόσια Έργα - Ασφάλεια και Υγιεινή
    • 11.1 Λογισμικό
    • 11.2 Νομοθεσία
    • 11.3 Έντυπα
    • 11.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 11.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 12. Αμοιβές - Φορολογικά - Άδειες
    • 12.1 Λογισμικό
    • 12.2 Νομοθεσία
    • 12.3 Έντυπα - Αιτήσεις
    • 12.4 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 13. Αυθαίρετα
    • 13.1 Λογισμικό
    • 13.2 Νομοθεσία
    • 13.3 Έντυπα
    • 13.4 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 14. Διάφορα

Categories

  • Ειδήσεις
    • Νομοθεσία
    • Εργασιακά
    • Ασφαλιστικά-Φορολογικά
    • Περιβάλλον
    • Ενέργεια-ΑΠΕ
    • Τεχνολογία
    • Χρηματοδοτήσεις
    • Έργα-Υποδομές
    • Επικαιρότητα
    • Αρθρογραφία
    • Michanikos.gr
    • webTV
    • Sponsored

Κατηγορίες

  • Εξοπλισμός
  • Λογισμικό
  • Βιβλία
  • Εργασία
  • Ακίνητα
  • Διάφορα

Product Groups

  • Τεστ 1

Βρείτε αποτελέσματα...

Βρείτε αποτελέσματα που...


Ημερομηνία δημιουργίας

  • Start

    End


Τελευταία ενημέρωση

  • Start

    End


Φιλτράρισμα με βάση τον αριθμό των...

Εντάχθηκε

  • Start

    End


Ομάδα


Επάγγελμα


Ειδικότητα

  1. Διαδικασία Αδειοδότησης Απλούστευση και προτυποποίηση των διοικητικών διαδικασιών γνωστοποίησης λειτουργίας Καταστημάτων Υγειονομικού Ενδιαφέροντος, Θεάτρων και Κινηματογράφων ΚΥΑ 16228-2017 ΦΕΚ 1723/Β/18-5-2017 Online Διαδικασία Γνωστοποίησης https://notifybusiness.gov.gr/assets/index.html Κοινές Υπουργικές Αποφάσεις (ΚΥΑ) για Απλούστευση των διοικητικών διαδικασιών έκδοσης άδειας ίδρυσης και λειτουργίας Καταστήματος Υγειονομικού Ενδιαφέροντος 1) Κ.Υ.Α. ΔΙΑΔΠ/Φ.Α.2.1/31600 (ΦΕΚ Β 3106/2013) - Απλούστευση των διοικητικών διαδικασιών έκδοσης άδειας ίδρυσης και λειτουργίας Καταστήματος Υγειονομικού Ενδιαφέροντος, Θεάτρου και Κινηματογράφου 2) Κ.Υ.Α. ΔΙΑΔΠ/Φ.Α.2.1/34824 (ΦΕΚ Β 3402/2013) - Απλούστευση και Προτυποποίηση των διοικητικών διαδικασιών γνωστοποίησης ίδρυσης και λειτουργίας Καταστήματος Υγειονομικού Ενδιαφέροντος λιανικής διάθεσης τροφίμων και ποτών (Κατηγορίας III της Υγειονομικής Διάταξης)-Ένταξη των διαδικασιών στα Κέντρα Εξυπηρέτησης Πολιτών (Κ.Ε.Π.) που λειτουργούν ως Ενιαία Κέντρα Εξυπηρέτησης (Ε.Κ.Ε.) 3) Κ.Υ.Α. ΔΙΑΔΠ/Φ.Α.2.1/34825 (ΦΕΚ Β 3403/2013) - Απλούστευση και Προτυποποίηση των διοικητικών διαδικασιών γνωστοποίησης ίδρυσης και λειτουργίας Καταστήματος Παροχής Υπηρεσιών Υγειονομικού Ενδιαφέροντος (Κ.Π.Υ.Υ.Ε.) - Ένταξη των διαδικασιών στα Κέντρα Εξυπηρέτησης Πολιτών (Κ.Ε.Π) που λειτουργούν ως Ενιαία Κέντρα Εξυπηρέτησης (Ε.Κ.Ε) 4) Κ.Υ.Α. ΔΙΑΔΠ Φ.Α.2.2 1506 20-1-2014 - Απλούστευση και Προτυποποίηση των διοικητικών διαδικασιών ίδρυσης και λειτουργίας α) Καταστήματος Υγειονομικού Ενδιαφέροντος λιανικής διάθεσης τροφίμων και ποτών (Κατηγορίας ΙΙΙ Υγειονομικής Διάταξης) και β) Καταστήματος Παροχής Υπηρεσιών Υγειονομικού ενδιαφέροντος -Σύστημα Γνωστοποίησης» Εν ολίγοις για όλα τα Κ.Υ.Ε. ισχύει η 1 εκτός των Κ.Υ.Ε. της Κατηγορίας ΙΙΙ (Επιχειρήσεις Λιανικού & Χονδρικού Εμπορίου) της Υ.Δ. 96967 ήτοι: α) Επιχειρήσεις λιανικής & Χονδρικής διάθεσης τροφίμων & ποτών - Παντοπωλεία - Οπωροπωλεία - Οπωρολαχανοπωλεία - Κρεοπωλεία - Πτηνοπωλεία-Αυγοπωλεία - Ιχθυοπωλεία - Κάβες εμφιαλωμένων ποτών - Καφεκοπτεία - Πρατήρια ελαίων και λιπών - Πρατήρια άρτου - Πρατήρια ετοίμων φαγητών - Υπαραγορές Τροφίμων (Super Markets, Cash & Carry) - Πρατήρια γάλακτος και ειδών ζαχαροπλαστικής - Αμιγή πρατήρια ειδών ζαχαροπλαστικής - Κατάστημα ξηρών καρπών και ζαχαρωδών προϊόντων - Καταστήματα προϊόντων αλλαντοποιΐας και τυροκομίας - Πρατήρια κατεψυγμένων προϊόντων - Πώλησης τροφίμων εντός καταστήματος ψιλικών & σε αναπηρικά περίπτερα - Λαϊκές αγορές - Πλανόδιοι και στάσιμοι μικροπωλητές τροφίμων και ποτών β) Πώληση τροφίμων και ποτών μέσω ηλεκτρονικού εμπορίου για τα οποία ισχύει η 2 και εκτός των κάτωθι Επιχειρήσεων Παροχής Υπηρεσιών : - Κομμωτήρια - Κουρεία - Καταστήματα περιποιήσεως χεριών-ποδιών (manicure-pedicure) - Εργαστήρια δερματοστιξίας (τατουαζάδικα) για τα οποία ισχύει η 3. 5) Οικ. 1519 - Ενημέρωση αρμοδίων Υπηρεσιών για τη συγκέντρωση απαραίτητων δικαιολογητικών - αποστολή φακέλου για τη γνωμοδότηση της Υγειονομικής Υπηρεσίας για χορήγηση αδείας ίδρυσης και λειτουργίας καταστήματος Υγειονομικού ενδιαφέροντος - Εγκύκλιος ΥΠΕΣΔΔΑ 33758/1993 - Διευκρινιστική του αρ. 28 του Ν.2130/1993 που αναφέρεται στην μεταβίβαση στους Ο.Τ.Α. της αρμοδιότητας χορήγησης αδειών ίδρυσης Κ.Υ.Ε. (Χρήσιμο το Αρ. 41γ για την απόσταση των 50μ των Κέντρων Διασκέδασης απο Ι.Ν., σχολεία, νοσοκομεία κ.λ.π.) - Εγκύκλιος Γ1β ΓΠ 38006 - Παροχή Διευκρινήσεων για θέματα εφαρμογής απλούστευσης διαδικασιών Αδειοδότησης-Γνωστοποίησης & του Αρθρ. 44 της 1169-2011-ΕΕ (13-7-15) Υγειονομικές Διατάξεις Α. Υγειονομική Διάταξη Υ1γ/Γ.Π/οικ.47829 - ΦΕΚ 2161Β / 23.06.2017 Β. Υγειονομική Διάταξη Υ1γ/Γ.Π/οικ. 96967 ΦΕΚ 2718/Β/4-11-2012 που περιλαμβάνει: Υ1γ/Γ.Π/οικ. 96967 ΦΕΚ 2718/Β/4-11-2012 - Υγειονομικοί όροι και προϋποθέσεις λειτουργίας επιχειρήσεων τροφίμων και ποτών και άλλες διατάξεις. Εγκύκλιος 1. Υγειονομική Διάταξη Υ1γ-Γ.Π οικ 96967 Β4ΣΨΘ-Ν6Ω Εγκύκλιος 2. Παρέχονται οδηγίες για την Υγειονομική Διάταξη Υ1γ/Γ.Π οικ 96967 (ΦΕΚ 2718/τ.Β/8-10-2012) «Υγειονομικοί όροι και προϋποθέσεις λειτουργίας επιχειρήσεων τροφίμων και ποτών και άλλες Διατάξεις». ΒΕΦ8Θ-8Ψ3 Εγκύκλιος 3. Διευκρινήσεις σε ερωτήματα που προκύπτουν από την εφαρμογή της Υγειονομικής Διάταξης Υ1γ/Γ.Π οικ 96967 (ΦΕΚ 2718/τ.Β/8-10-2012) «Υγειονομικοί όροι και προϋποθέσεις λειτουργίας επιχειρήσεων τροφίμων και ποτών και άλλες Διατάξεις». ΒΕΥΤΘ-405 Εγκύκλιος 4. «Παρέχονται οδηγίες για το άρθρο 12 παρ. β. «Μεταφορείς –Οχήματα μεταφοράς τροφίμων & ποτών» της Υ.Δ. με αριθμ. Υ1γ/Γ.Π /οικ 96967 (ΦΕΚ 2718/τ.Β/8-10-2012) «Υγειονομικοί όροι και προϋποθέσεις λειτουργίας επιχειρήσεων τροφίμων και ποτών και άλλες Διατάξεις». ΒΕΔΘΘ-1ΙΨ Εγκύκλιος 5. «Παρέχονται οδηγίες για τις Επιχειρήσεις Λιανικής διάθεσης τροφίμων (Περίπτερα-Ψιλικά) της Υ.Δ. με αριθμ. Υ1γ/Γ.Π /οικ 96967 (ΦΕΚ 2718/τ.Β/8-10-2012) «Υγειονομικοί όροι και προϋποθέσεις λειτουργίας επιχειρήσεων τροφίμων και ποτών και άλλες Διατάξεις». ΒΕΝΜΘ-ΡΟΥ Εγκύκλιος 6. Επιχειρήσεις παρασκευής ή και προσφοράς τροφίμων και ποτών σε κινητούς ή προσωρινούς χώρους. ΒΛΒΠΘ-ΖΓ0 Γ. Υγειονομική Διάταξη Α1β 8577/83 ΦΕΚ 526/Β'/23-09-1983 Δ. Υγειονομική Διάταξη Υ.Δ. ΕΙβ 221/65 Περί διαθέσεως λυμάτων και βιομηχανικών αποβλήτων (ΦΕΚ 138/Β/24-2-65) Αλλαγή χρήσης - Βεβαιώσεις χώρου κύριας χρήσης (ΒΧΚΧ) Α. Εγκύκλιος ΑΠ 38283 - Έκδοση Άδειας Δόμησης για αλλαγή χρήσης που ορίζει πότε απαιτείται έκδοση άδειας αλλαγής χρήσης. Β. Χρήσεις γης σε περιοχή αμιγούς κατοικίας (για καταστήματα χωρίς παρασκευαστήριο και τραπεζοκαθίσματα) Ήχος - Θόρυβος Μέτρα προστασίας της Δημόσιας Υγείας από θορύβους μουσικής των Κέντρων διασκέδασης που περιλαμβάνει: - Υ.Α. Α5/3010/1985 - Μέτρα προστασίας της Δημόσιας Υγείας από θορύβους μουσικής των Κέντρων διασκέδασης και λοιπών Καταστημάτων - Υ.Α. Υ2/οικ. 15438/2001 - Τροποποίηση της υ.δ Α5/3010/85, (593/Β) «μέτρα προστασίας της Δημόσιας Υγείας από θορύβους μουσικής Κέντρων Διασκέδασης και λοιπών καταστημάτων» Βοηθητικά Αρχεία Α. Διάγραμμα Ροής για επιχειρήσεις υγειονομικού ενδιαφέροντος ΚΥΕ Β. Διάγραμμα ροής καφενείου σε .dwg Γ. Έντυπο-Γνωστοποίηση Απλούστευση πλαισίου άσκησης μεταποιητικών και συναφών δραστηριοτήτων τροφίμων και ποτών (ΦΕΚ 1061/Β/28-03-2017) Δ. Αίτηση Βεβαίωσης Καταλληλότητας Ν.4442/16 ΣΤ. Γνωστοποίηση καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος Για συγκεκριμένο οδηγό να ευχαριστήσουμε ιδιαίτερα τον συνάδελφο Antiermitianos
  2. Πριν από μερικές μέρες η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανακοίνωσε ότι έλαβε 170 αιτήσεις για Στρατηγικά Έργα βάσει του Νόμου περί Κρίσιμων Πρώτων Υλών (CRMA). Σύμφωνα με την Ε.Ε. αυτή η ισχυρή ανταπόκριση αντανακλά τη δέσμευση του ιδιωτικού τομέα να ενισχύσει τον εφοδιασμό της Ευρώπης σε στρατηγικές πρώτες ύλες. Οι αιτήσεις καλύπτουν πολλές από τις στρατηγικές πρώτες ύλες που προσδιορίζονται στο πλαίσιο του CRMA, συμπεριλαμβανομένων του λιθίου, του νικελίου, του κοβαλτίου και του γραφίτη. Καλύπτουν όλα τα στάδια της αλυσίδας αξίας με 77 εφαρμογές να επικεντρώνονται στην εξόρυξη, 58 στην επεξεργασία, 30 στην ανακύκλωση και πέντε στην υποκατάσταση. Το ερώτημα που υπάρχει όμως στην αγορά είναι εάν μπορεί η Ευρώπη να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις και τους στόχους. Πηγές της αγοράς εκφράζουν στο energygame.gr επιφυλάξεις εάν κάποια από τα 170 projects θα είναι σε παραγωγή το 2030. Υπενθυμίζεται ο στόχος της Κομισιόν να υπάρχει μέχρι τότε αυτάρκεια σε πρώτες ύλες, σε ποσοστό 10-15%. Υποστηρίζουν, δε, πως μόνο με άμεση προτεραιότητα μπορούμε να πιάσουμε τους στόχους. «Με αυτούς τους χρόνους αδειοδότησης δεν γίνεται», προσθέτουν. Πριν από λίγους μήνες, ο πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της Metlen Energy & Metals Ευάγγελος Μυτιληναίος σε άρθρο του στο Euractiv απηύθυνε έκκληση στην Κομισιόν, στις κυβερνήσεις, και στη βιομηχανία, για συσπείρωση γύρω από τον στόχο της ανθεκτικότητας των ευρωπαϊκών πρώτων υλών. «Εμείς ως τομέας έχουμε ένα σαφές μήνυμα. Μπορούμε να επιτύχουμε για την Ευρώπη, αν η Ευρώπη επιτύχει και αυτή και ”ξεκλειδώσει” το πλήρες δυναμικό μας», ανέφερε μεταξύ άλλων. Στη χώρα μας εκτιμάται πως μέχρι τέλος του 2025 αναμένεται να έχουν ολοκληρωθεί και οι αλλαγές στον μεταλλευτικό κώδικα. Ειδική ομάδα έχει συσταθεί στο υπουργείο Ενέργειας, με σκοπό να προχωρήσει στις απαραίτητες τροποποιήσεις. Σε δηλώσεις του στο energygame.gr ο πρόεδρος του Συνδέσμου Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων κ. Κωνσταντίνος Γιαζιτζόγλου αναφέρει πως πρέπει να προωθηθούν οι έρευνες για να ξεκαθαριστεί σε πια άλλα σημεία της χώρας υπάρχουν κοιτάσματα και αν είναι ή δεν είναι αξιοποιήσιμα. «Η έρευνα στην Ελλάδα δεν είναι τόσο εκτεταμένη όσο θα έπρεπε να είναι, ενώ υπάρχουν κάποια κοιτάσματα που είχαν μπει παλιότερα στο «αρχείο», γιατί τότε δεν συγκέντρωναν το ενδιαφέρον. Τώρα, βλέπουμε το ενδιαφέρον που υπάρχει από οικονομικής και γεωπολιτικής πλευράς για το αντιμόνιο», τονίζει ο κ. Γιαζιτζόγλου αναφέροντας πως για να προχωρήσει το project θα πρέπει να υποστηριχθεί από την Ε.Ε. Υπενθυμίζεται, πως το αντιμόνιο στη Χίο πρόσφατα βρέθηκε στο επίκεντρο εκδήλωσης που έγινε στο νησί. Το ενδιαφέρον στρέφεται και στο γερμάνιο και συγκεκριμένα στους Μολάους Λακωνίας, όπου μέσα στο επόμενο έτος θα βγουν τα αποτελέσματα των ερευνών για το εύρος του κοιτάσματος.
  3. Πριν από μερικές μέρες η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανακοίνωσε ότι έλαβε 170 αιτήσεις για Στρατηγικά Έργα βάσει του Νόμου περί Κρίσιμων Πρώτων Υλών (CRMA). Σύμφωνα με την Ε.Ε. αυτή η ισχυρή ανταπόκριση αντανακλά τη δέσμευση του ιδιωτικού τομέα να ενισχύσει τον εφοδιασμό της Ευρώπης σε στρατηγικές πρώτες ύλες. Οι αιτήσεις καλύπτουν πολλές από τις στρατηγικές πρώτες ύλες που προσδιορίζονται στο πλαίσιο του CRMA, συμπεριλαμβανομένων του λιθίου, του νικελίου, του κοβαλτίου και του γραφίτη. Καλύπτουν όλα τα στάδια της αλυσίδας αξίας με 77 εφαρμογές να επικεντρώνονται στην εξόρυξη, 58 στην επεξεργασία, 30 στην ανακύκλωση και πέντε στην υποκατάσταση. Το ερώτημα που υπάρχει όμως στην αγορά είναι εάν μπορεί η Ευρώπη να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις και τους στόχους. Πηγές της αγοράς εκφράζουν στο energygame.gr επιφυλάξεις εάν κάποια από τα 170 projects θα είναι σε παραγωγή το 2030. Υπενθυμίζεται ο στόχος της Κομισιόν να υπάρχει μέχρι τότε αυτάρκεια σε πρώτες ύλες, σε ποσοστό 10-15%. Υποστηρίζουν, δε, πως μόνο με άμεση προτεραιότητα μπορούμε να πιάσουμε τους στόχους. «Με αυτούς τους χρόνους αδειοδότησης δεν γίνεται», προσθέτουν. Πριν από λίγους μήνες, ο πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της Metlen Energy & Metals Ευάγγελος Μυτιληναίος σε άρθρο του στο Euractiv απηύθυνε έκκληση στην Κομισιόν, στις κυβερνήσεις, και στη βιομηχανία, για συσπείρωση γύρω από τον στόχο της ανθεκτικότητας των ευρωπαϊκών πρώτων υλών. «Εμείς ως τομέας έχουμε ένα σαφές μήνυμα. Μπορούμε να επιτύχουμε για την Ευρώπη, αν η Ευρώπη επιτύχει και αυτή και ”ξεκλειδώσει” το πλήρες δυναμικό μας», ανέφερε μεταξύ άλλων. Στη χώρα μας εκτιμάται πως μέχρι τέλος του 2025 αναμένεται να έχουν ολοκληρωθεί και οι αλλαγές στον μεταλλευτικό κώδικα. Ειδική ομάδα έχει συσταθεί στο υπουργείο Ενέργειας, με σκοπό να προχωρήσει στις απαραίτητες τροποποιήσεις. Σε δηλώσεις του στο energygame.gr ο πρόεδρος του Συνδέσμου Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων κ. Κωνσταντίνος Γιαζιτζόγλου αναφέρει πως πρέπει να προωθηθούν οι έρευνες για να ξεκαθαριστεί σε πια άλλα σημεία της χώρας υπάρχουν κοιτάσματα και αν είναι ή δεν είναι αξιοποιήσιμα. «Η έρευνα στην Ελλάδα δεν είναι τόσο εκτεταμένη όσο θα έπρεπε να είναι, ενώ υπάρχουν κάποια κοιτάσματα που είχαν μπει παλιότερα στο «αρχείο», γιατί τότε δεν συγκέντρωναν το ενδιαφέρον. Τώρα, βλέπουμε το ενδιαφέρον που υπάρχει από οικονομικής και γεωπολιτικής πλευράς για το αντιμόνιο», τονίζει ο κ. Γιαζιτζόγλου αναφέροντας πως για να προχωρήσει το project θα πρέπει να υποστηριχθεί από την Ε.Ε. Υπενθυμίζεται, πως το αντιμόνιο στη Χίο πρόσφατα βρέθηκε στο επίκεντρο εκδήλωσης που έγινε στο νησί. Το ενδιαφέρον στρέφεται και στο γερμάνιο και συγκεκριμένα στους Μολάους Λακωνίας, όπου μέσα στο επόμενο έτος θα βγουν τα αποτελέσματα των ερευνών για το εύρος του κοιτάσματος. View full είδηση
  4. Παρατείνεται η προθεσμία του άρθρου 2 της υπό στοιχεία ΥΠΠΟΑ/ΓΔΟΑ/ΔΤΑΕΥ/ΤΤΠΑΑΕ/583276/ 23085/3149/734/16-11-2018 (Β’ 5207) κοινής υπουργικής απόφασης έως 31.12.2024, με τον όρο κατάθεσης στον εκάστοτε αρμόδιο για την έκδοση άδειας λειτουργίας φορέα των εξής δικαιολογητικών: Οικοδομικής Άδειας με θεωρημένη την στατική μελέτη ή βεβαίωση από την Γ.Γ.Α. ότι κατασκευάστηκε βάσει εγκεκριμένων στατικών μελετών ή Βεβαίωσης Στατικής Επάρκειας ή Δελτίου Πρωτοβάθμιου Προσεισμικού Ελέγχου υποβληθέν στον Ο.Α.Σ.Π. Πιστοποιητικού πυροπροστασίας σε ισχύ για τις αθλητικές εγκαταστάσεις των ομάδων Β1, Β2, Γ1, Θ1 και Ι (υπαίθριες εγκαταστάσεις) με χωρητικότητα πάνω από 2.000 θεατές και όλες τις εγκαταστάσεις των ομάδων Γ2, Δ, Ε1, Ε2, ΣΤ, Θ2 και Ι (κλειστές εγκαταστάσεις). Έως την έκδοση του πιστοποιητικού αυτού, οι εγκαταστάσεις θα λειτουργούν χωρίς την παρουσία θεατών. Η παρούσα απόφαση δεν εφαρμόζεται στις Ολυμπιακές εγκαταστάσεις (Ο.Α.Κ.Α., Σ.Ε.Φ., Ε.Α.Κ.Ν. Αγ. Κοσμά και Καυτανζόγλειο Ε.Σ.), για τις οποίες εκδίδεται άδεια λειτουργίας με απόφαση Γενικού Γραμματέα Αθλητισμού. Κατά τα λοιπά ισχύει ως έχει η υπό στοιχεία ΥΠΠΟΑ/ ΓΔΟΑ/ΔΤΑΕΥ/ΤΤΠΑΑΕ/583276/23085/3149/734/ 16-11-2018 (Β’ 5207) κοινή υπουργική απόφαση Δείτε εδώ το ΦΕΚ https://www.et.gr/api/DownloadFeksApi/?fek_pdf=20240204933 View full είδηση
  5. Παρατείνεται η προθεσμία του άρθρου 2 της υπό στοιχεία ΥΠΠΟΑ/ΓΔΟΑ/ΔΤΑΕΥ/ΤΤΠΑΑΕ/583276/ 23085/3149/734/16-11-2018 (Β’ 5207) κοινής υπουργικής απόφασης έως 31.12.2024, με τον όρο κατάθεσης στον εκάστοτε αρμόδιο για την έκδοση άδειας λειτουργίας φορέα των εξής δικαιολογητικών: Οικοδομικής Άδειας με θεωρημένη την στατική μελέτη ή βεβαίωση από την Γ.Γ.Α. ότι κατασκευάστηκε βάσει εγκεκριμένων στατικών μελετών ή Βεβαίωσης Στατικής Επάρκειας ή Δελτίου Πρωτοβάθμιου Προσεισμικού Ελέγχου υποβληθέν στον Ο.Α.Σ.Π. Πιστοποιητικού πυροπροστασίας σε ισχύ για τις αθλητικές εγκαταστάσεις των ομάδων Β1, Β2, Γ1, Θ1 και Ι (υπαίθριες εγκαταστάσεις) με χωρητικότητα πάνω από 2.000 θεατές και όλες τις εγκαταστάσεις των ομάδων Γ2, Δ, Ε1, Ε2, ΣΤ, Θ2 και Ι (κλειστές εγκαταστάσεις). Έως την έκδοση του πιστοποιητικού αυτού, οι εγκαταστάσεις θα λειτουργούν χωρίς την παρουσία θεατών. Η παρούσα απόφαση δεν εφαρμόζεται στις Ολυμπιακές εγκαταστάσεις (Ο.Α.Κ.Α., Σ.Ε.Φ., Ε.Α.Κ.Ν. Αγ. Κοσμά και Καυτανζόγλειο Ε.Σ.), για τις οποίες εκδίδεται άδεια λειτουργίας με απόφαση Γενικού Γραμματέα Αθλητισμού. Κατά τα λοιπά ισχύει ως έχει η υπό στοιχεία ΥΠΠΟΑ/ ΓΔΟΑ/ΔΤΑΕΥ/ΤΤΠΑΑΕ/583276/23085/3149/734/ 16-11-2018 (Β’ 5207) κοινή υπουργική απόφαση Δείτε εδώ το ΦΕΚ https://www.et.gr/api/DownloadFeksApi/?fek_pdf=20240204933
  6. Την απλοποίηση της διαδικασίας αδειοδότησης για την εγκατάσταση αντλιών θερμότητας σε επιχειρήσεις, κτίρια του δημοσίου και νοικοκυριά αναμένεται να προωθήσει άμεσα το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας προκειμένου να «κουμπώσει» με το νέο πρόγραμμα επιδότησης αντλιών το οποίο σχεδιάζει, ώστε να μπορέσουν να επιτευχθούν οι νέοι στόχοι που αναμένεται να θέσει για το 2030 έως και το 2050. Έτσι, σύμφωνα με πληροφορίες, δεν θα απαιτείται άδεια για την εγκατάσταση αερόψυκτων αντλιών θερμότητας ανεξαρτήτως ισχύος (για θέρμανση - ψύξη χώρων μέσω της εκμετάλλευσης της θερμότητας του αέρα) και για γεωθερμικές αντλίες θερμότητας κλειστού κυκλώματος (εκμεταλλεύονται τη θερμότητα των γεωλογικών σχηματισμών ή των νερών) με ισχύ που δεν υπερβαίνει τα 100 kW. Μάλιστα, θα προωθηθεί ρύθμιση ώστε ο ΔΕΔΔΗΕ να προχωρά άμεσα στη σύνδεσή τους. Για μεγαλύτερα συστήματα γεωθερμικών αντλιών θερμότητας κλειστού κυκλώματος θα εξακολουθεί να απαιτείται άδεια καθώς και για αντλίες ανοιχτού κυκλώματος ανεξαρτήτως ισχύος, θα απαιτείται άδεια. Ωστόσο και πάλι θα επιταχυνθούν οι διαδικασίες σύνδεσης από τον Διαχειριστή. Να σημειωθεί ότι η γεωθερμική αντλία θερμότητας κλειστού κυκλώματος περιλαμβάνει γεωεναλλάκτη, ο οποίος αναπτύσσεται είτε εντός γεώτρησης είτε εντός εκσκαφής ή κατά μήκος τάφρων ενώ του ανοικτού κυκλώματος περιλαμβάνει τουλάχιστον μια παραγωγική γεώτρηση ή εγκατάσταση εκμετάλλευσης της θερμότητας επιφανειακών νερών. Στόχος της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΕΝ είναι η προώθηση των αντλιών θερμότητας καθώς το υπό αναθεώρηση Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα (ΕΣΕΚ) προβλέπει θεαματική αύξηση του εξηλεκτρισμού της θέρμανσης κτιρίων (κατοικιών και εμπορικών), με δεδομένο ότι τόσο βάσει του ελληνικού κλιματικού νόμου, όσο και βάσει των προβλέψεων της (αναδιατυπωμένης) οδηγίας (ΕΕ) 2024/1275 για την ενεργειακή απόδοση των κτιρίων, σταδιακά τα ορυκτά καύσιμα στον κτιριακό τομέα θα πρέπει να καταργηθούν. Σύμφωνα με πληροφορίες, οι νέοι αναβαθμισμένοι στόχοι του ΕΣΕΚ, το οποίο αναμένεται να τεθεί σε δημόσια διαβούλευση, προβλέπουν για τον εμπορικό και δημόσιο τομέα 18 TWh (τεραβατώρες) ηλεκτρισμού από αντλίες θερμότητας και ηλεκτρικές αντιστάσεις το 2030, 18,5 TWh το 2035, 19,6 TWh το 2040 και 20,1 TWh το 2050. Αντιστοίχως, προβλέπονται για αερόψυκτες αντλίες θερμότητας που εκμεταλλεύονται τη θερμότητα του αέρα 5,8 TWh το 2030 (από 4,1), 6,9 TWh το 2035, 7,7 TWh το 2040 και 9,2 TWh το 2050. Για τον οικιακό τομέα, οι προβλέψεις του ΕΣΕΚ είναι εξίσου φιλόδοξες και ειδικότερα προτείνεται για αερόψυκτες αντλίες θερμότητας 3,9 TWh το 2030 (από μόλις 1,1 σήμερα), 4,6 TWh το 2035, 5,6 TWh το 2040 και 4,5 TWh το 2050. Όσο για τον ηλεκτρισμό στον οικιακό τομέα προβλέπεται 19,3 TWh το 2030 (από 16,6 σήμερα), 19,5 TWh το 2035, 20,3 TWh το 2040 και 20,5 TWh το 2050. Μάλιστα, η μεγάλη διείσδυση των αντλιών θερμότητας έχει περιληφθεί και στο σχέδιο ανάπτυξης έως το 2028 του ΔΕΔΔΗΕ, το οποίο προβλέπει ότι οι ενεργειακές ανάγκες για τις κατοικίες που θα αντικαταστήσουν το συμβατικό σύστημα θέρμανσης με αντλίες θερμότητας θα είναι της τάξης των 0,2 TWh κατ’ έτος. Όσο για τις κατοικίες που θα αναβαθμισθούν ενεργειακά με αντλίες θερμότητας έως το τέλος της τρέχουσας δεκαετίας, θα φτάσουν τις 438.000, ενώ τα κτίρια του τομέα υπηρεσιών που θα βάλουν αντλίες εκτιμώνται σε 170.000. Το σχέδιο RePowerEU της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τον τερματισμό της εξάρτησης από τα ορυκτά καύσιμα πριν από το 2030 έχει θέσει ως στόχο τον διπλασιασμό του σημερινού ρυθμού ανάπτυξης αντλιών θερμότητας με σκοπό την εγκατάσταση 10 εκατομμυρίων μονάδων έως το 2027 και 30 εκατομμυρίων έως το 2030.
  7. Την απλοποίηση της διαδικασίας αδειοδότησης για την εγκατάσταση αντλιών θερμότητας σε επιχειρήσεις, κτίρια του δημοσίου και νοικοκυριά αναμένεται να προωθήσει άμεσα το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας προκειμένου να «κουμπώσει» με το νέο πρόγραμμα επιδότησης αντλιών το οποίο σχεδιάζει, ώστε να μπορέσουν να επιτευχθούν οι νέοι στόχοι που αναμένεται να θέσει για το 2030 έως και το 2050. Έτσι, σύμφωνα με πληροφορίες, δεν θα απαιτείται άδεια για την εγκατάσταση αερόψυκτων αντλιών θερμότητας ανεξαρτήτως ισχύος (για θέρμανση - ψύξη χώρων μέσω της εκμετάλλευσης της θερμότητας του αέρα) και για γεωθερμικές αντλίες θερμότητας κλειστού κυκλώματος (εκμεταλλεύονται τη θερμότητα των γεωλογικών σχηματισμών ή των νερών) με ισχύ που δεν υπερβαίνει τα 100 kW. Μάλιστα, θα προωθηθεί ρύθμιση ώστε ο ΔΕΔΔΗΕ να προχωρά άμεσα στη σύνδεσή τους. Για μεγαλύτερα συστήματα γεωθερμικών αντλιών θερμότητας κλειστού κυκλώματος θα εξακολουθεί να απαιτείται άδεια καθώς και για αντλίες ανοιχτού κυκλώματος ανεξαρτήτως ισχύος, θα απαιτείται άδεια. Ωστόσο και πάλι θα επιταχυνθούν οι διαδικασίες σύνδεσης από τον Διαχειριστή. Να σημειωθεί ότι η γεωθερμική αντλία θερμότητας κλειστού κυκλώματος περιλαμβάνει γεωεναλλάκτη, ο οποίος αναπτύσσεται είτε εντός γεώτρησης είτε εντός εκσκαφής ή κατά μήκος τάφρων ενώ του ανοικτού κυκλώματος περιλαμβάνει τουλάχιστον μια παραγωγική γεώτρηση ή εγκατάσταση εκμετάλλευσης της θερμότητας επιφανειακών νερών. Στόχος της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΕΝ είναι η προώθηση των αντλιών θερμότητας καθώς το υπό αναθεώρηση Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα (ΕΣΕΚ) προβλέπει θεαματική αύξηση του εξηλεκτρισμού της θέρμανσης κτιρίων (κατοικιών και εμπορικών), με δεδομένο ότι τόσο βάσει του ελληνικού κλιματικού νόμου, όσο και βάσει των προβλέψεων της (αναδιατυπωμένης) οδηγίας (ΕΕ) 2024/1275 για την ενεργειακή απόδοση των κτιρίων, σταδιακά τα ορυκτά καύσιμα στον κτιριακό τομέα θα πρέπει να καταργηθούν. Σύμφωνα με πληροφορίες, οι νέοι αναβαθμισμένοι στόχοι του ΕΣΕΚ, το οποίο αναμένεται να τεθεί σε δημόσια διαβούλευση, προβλέπουν για τον εμπορικό και δημόσιο τομέα 18 TWh (τεραβατώρες) ηλεκτρισμού από αντλίες θερμότητας και ηλεκτρικές αντιστάσεις το 2030, 18,5 TWh το 2035, 19,6 TWh το 2040 και 20,1 TWh το 2050. Αντιστοίχως, προβλέπονται για αερόψυκτες αντλίες θερμότητας που εκμεταλλεύονται τη θερμότητα του αέρα 5,8 TWh το 2030 (από 4,1), 6,9 TWh το 2035, 7,7 TWh το 2040 και 9,2 TWh το 2050. Για τον οικιακό τομέα, οι προβλέψεις του ΕΣΕΚ είναι εξίσου φιλόδοξες και ειδικότερα προτείνεται για αερόψυκτες αντλίες θερμότητας 3,9 TWh το 2030 (από μόλις 1,1 σήμερα), 4,6 TWh το 2035, 5,6 TWh το 2040 και 4,5 TWh το 2050. Όσο για τον ηλεκτρισμό στον οικιακό τομέα προβλέπεται 19,3 TWh το 2030 (από 16,6 σήμερα), 19,5 TWh το 2035, 20,3 TWh το 2040 και 20,5 TWh το 2050. Μάλιστα, η μεγάλη διείσδυση των αντλιών θερμότητας έχει περιληφθεί και στο σχέδιο ανάπτυξης έως το 2028 του ΔΕΔΔΗΕ, το οποίο προβλέπει ότι οι ενεργειακές ανάγκες για τις κατοικίες που θα αντικαταστήσουν το συμβατικό σύστημα θέρμανσης με αντλίες θερμότητας θα είναι της τάξης των 0,2 TWh κατ’ έτος. Όσο για τις κατοικίες που θα αναβαθμισθούν ενεργειακά με αντλίες θερμότητας έως το τέλος της τρέχουσας δεκαετίας, θα φτάσουν τις 438.000, ενώ τα κτίρια του τομέα υπηρεσιών που θα βάλουν αντλίες εκτιμώνται σε 170.000. Το σχέδιο RePowerEU της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τον τερματισμό της εξάρτησης από τα ορυκτά καύσιμα πριν από το 2030 έχει θέσει ως στόχο τον διπλασιασμό του σημερινού ρυθμού ανάπτυξης αντλιών θερμότητας με σκοπό την εγκατάσταση 10 εκατομμυρίων μονάδων έως το 2027 και 30 εκατομμυρίων έως το 2030. View full είδηση
  8. Yπηρεσία μιας στάσης για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ) σχεδιάζει η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΝ. Ειδικότερα, έχει προετοιμάσει την έναρξη της λειτουργίας ενός νέου Πληροφοριακού Συστήματος Αδειοδότησης Έργων ΑΠΕ το οποίο θα διαθέτει σύστημα ειδοποιήσεων μέσω μηνύματος ηλεκτρονικού ταχυδρομείου ώστε να ενημερώνονται οι επενδυτές αλλά και οι αδειοδοτούσες αρχές, για τις προθεσμίες κάθε τρέχουσας αδειοδοτικής διαδικασίας και τη λήξη της ισχύος αδειών ή συμβάσεων. Στόχος είναι η Υπηρεσία Μίας Στάσης να διασφαλίσει την τήρηση των προθεσμιών σε κάθε στάδιο της αδειοδοτικής διαδικασίας. Η σχετική πρόβλεψη θα περιληφθεί στις ρυθμίσεις για την ενσωμάτωση της ευρωπαϊκής οδηγίας 2023/2413, τη γνωστή «RED III» η οποία ισχύει από τον Οκτωβρίου 2023 και έχει ως σκοπό την επιτάχυνση της ανάπτυξης των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ). Μεταξύ άλλων, οι διατάξεις της ενσωμάτωσης στην ελληνική νομοθεσία, σύμφωνα με πληροφορίες, θα περιλαμβάνουν και πρόβλεψη για την επιτάχυνση εγκατάστασης μονάδων ΑΠΕ και ΣΗΘΥΑ για βιομηχανίες και επιχειρήσεις ισχύος έως 150 κιλοβάτ kW ώστε να λαμβάνουν Οριστική Προσφορά Σύνδεσης με το ηλεκτρικό δίκτυο το πολύ εντός δύο μηνών από την ημερομηνία υποβολή της σχετικής αίτησης. Επίσης, εάν με την τοποθέτηση φωτοβολταϊκού συστήματος προστεθεί και μπαταρία για αποθήκευση ενέργειας πάνω στο κτίριο της επιχείρησης, τότε θα μπορεί να απαλλαχτεί από τις απαιτούμενες σήμερα βεβαιώσεις παραγωγού της ΡΑΑΕΥ. Έτσι η βιομηχανία ή η επιχείρηση θα έχει τη δυνατότητα να απευθύνεται απευθείας στον αρμόδιο Διαχειριστή για σύνδεση του συστήματος, το οποίο θα μπορεί να εγκατασταθεί στη στέγη, σε στέγαστρα, σε εξώστες, σε σκίαστρα κλπ, τόσο υφιστάμενων κτιρίων και τεχνητών κατασκευών, όσο και σε κτίρια που θα χτιστούν μελλοντικά. Ειδικά για εξαιρούμενους σταθμούς, δηλαδή τις μικρότερες μονάδες ηλεκτροπαραγωγής από ΑΠΕ και ΣΗΘΥΑ που εξαιρούνται από την υποχρέωση έκδοσης άδειας, ή βεβαίωσης παραγωγής, ή βεβαίωσης ειδικών έργων αναμένεται ότι θα απαλλαχθούν και από την περιβαλλοντική αδειοδότηση. Όσο για τους γνωστοποιούμενους σταθμούς για τους οποίους δεν απαιτείται προσφορά όρων σύνδεσης (πρόκειται για φωτοβολταϊκά συστήματα έως και 50 kW και αιολικά έως 20 kW) το ΥΠΕΝ σχεδιάζει να αυξήσει την ισχύ τους ώστε να εξυπηρετούν μεγαλύτερους εμπορικούς καταναλωτές. Σύμφωνα με πληροφορίες οι γνωστοποιημένοι σταθμοί φωτοβολταϊκών που θα παρακάμπτουν τη διαδικασία ως προς την προσφορά όρων σύνδεσης θα φτάσουν στα 100 kW και οι αιολικοί στα 60 kW, οι οποίοι θα μπορούν να συνδυάζονται και με σύστημα αποθήκευσης. Για να συμβαδίσει μάλιστα η ελληνική νομοθεσία με τις διαδικασίες επιτάχυνσης της αδειοδοτικής διαδικασίας που απαιτεί η RED ΙΙΙ θα προβλεφθεί ότι ο αρμόδιος Διαχειριστής εντός 15 ημερών από την ημερομηνία εκδήλωσης ενδιαφέροντος του επενδυτή θα πρέπει να τον ενημερώνει σχετικά με την αποδοχή ή την απόρριψη της αιτηθείσας σύνδεσης. Σε περίπτωση αποδοχής θα οφείλει να του αποστέλλει τη Σύμβαση Σύνδεσης και ο ενδιαφερόμενος θα έχει περιθώριο δύο μηνών για να την υπογράψει καταβάλλοντας τη σχετική δαπάνη ώστε να τεθεί σε ισχύ. Επίσης, σχεδιάζεται να επιταχυνθούν και οι χρόνοι για την κατασκευή των έργων σύνδεσης από τον ΔΕΔΔΗΕ. Παράλληλα, θα υπάρξει πρόβλεψη και για την περίπτωση που ο ΔΕΔΔΗΕ δεν ανταποκριθεί εντός 15 ημερών από την κοινοποίηση του ενδιαφέροντος για τη σύνδεση του σταθμού. Τότε ο επενδυτής θα μπορεί να προχωρεί στην σύνδεση του σταθμού, αφού προηγουμένως ενημερώσει εγγράφως τον Διαχειριστή για την πρόθεση σύνδεσής του και αργότερα για την ενεργοποίηση του σταθμού. Προϋπόθεση για τη σύνδεση του συστήματος θα είναι η σύναψη σχετικής σύμβασης με προμηθευτή ρεύματος. View full είδηση
  9. Yπηρεσία μιας στάσης για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ) σχεδιάζει η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΝ. Ειδικότερα, έχει προετοιμάσει την έναρξη της λειτουργίας ενός νέου Πληροφοριακού Συστήματος Αδειοδότησης Έργων ΑΠΕ το οποίο θα διαθέτει σύστημα ειδοποιήσεων μέσω μηνύματος ηλεκτρονικού ταχυδρομείου ώστε να ενημερώνονται οι επενδυτές αλλά και οι αδειοδοτούσες αρχές, για τις προθεσμίες κάθε τρέχουσας αδειοδοτικής διαδικασίας και τη λήξη της ισχύος αδειών ή συμβάσεων. Στόχος είναι η Υπηρεσία Μίας Στάσης να διασφαλίσει την τήρηση των προθεσμιών σε κάθε στάδιο της αδειοδοτικής διαδικασίας. Η σχετική πρόβλεψη θα περιληφθεί στις ρυθμίσεις για την ενσωμάτωση της ευρωπαϊκής οδηγίας 2023/2413, τη γνωστή «RED III» η οποία ισχύει από τον Οκτωβρίου 2023 και έχει ως σκοπό την επιτάχυνση της ανάπτυξης των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ). Μεταξύ άλλων, οι διατάξεις της ενσωμάτωσης στην ελληνική νομοθεσία, σύμφωνα με πληροφορίες, θα περιλαμβάνουν και πρόβλεψη για την επιτάχυνση εγκατάστασης μονάδων ΑΠΕ και ΣΗΘΥΑ για βιομηχανίες και επιχειρήσεις ισχύος έως 150 κιλοβάτ kW ώστε να λαμβάνουν Οριστική Προσφορά Σύνδεσης με το ηλεκτρικό δίκτυο το πολύ εντός δύο μηνών από την ημερομηνία υποβολή της σχετικής αίτησης. Επίσης, εάν με την τοποθέτηση φωτοβολταϊκού συστήματος προστεθεί και μπαταρία για αποθήκευση ενέργειας πάνω στο κτίριο της επιχείρησης, τότε θα μπορεί να απαλλαχτεί από τις απαιτούμενες σήμερα βεβαιώσεις παραγωγού της ΡΑΑΕΥ. Έτσι η βιομηχανία ή η επιχείρηση θα έχει τη δυνατότητα να απευθύνεται απευθείας στον αρμόδιο Διαχειριστή για σύνδεση του συστήματος, το οποίο θα μπορεί να εγκατασταθεί στη στέγη, σε στέγαστρα, σε εξώστες, σε σκίαστρα κλπ, τόσο υφιστάμενων κτιρίων και τεχνητών κατασκευών, όσο και σε κτίρια που θα χτιστούν μελλοντικά. Ειδικά για εξαιρούμενους σταθμούς, δηλαδή τις μικρότερες μονάδες ηλεκτροπαραγωγής από ΑΠΕ και ΣΗΘΥΑ που εξαιρούνται από την υποχρέωση έκδοσης άδειας, ή βεβαίωσης παραγωγής, ή βεβαίωσης ειδικών έργων αναμένεται ότι θα απαλλαχθούν και από την περιβαλλοντική αδειοδότηση. Όσο για τους γνωστοποιούμενους σταθμούς για τους οποίους δεν απαιτείται προσφορά όρων σύνδεσης (πρόκειται για φωτοβολταϊκά συστήματα έως και 50 kW και αιολικά έως 20 kW) το ΥΠΕΝ σχεδιάζει να αυξήσει την ισχύ τους ώστε να εξυπηρετούν μεγαλύτερους εμπορικούς καταναλωτές. Σύμφωνα με πληροφορίες οι γνωστοποιημένοι σταθμοί φωτοβολταϊκών που θα παρακάμπτουν τη διαδικασία ως προς την προσφορά όρων σύνδεσης θα φτάσουν στα 100 kW και οι αιολικοί στα 60 kW, οι οποίοι θα μπορούν να συνδυάζονται και με σύστημα αποθήκευσης. Για να συμβαδίσει μάλιστα η ελληνική νομοθεσία με τις διαδικασίες επιτάχυνσης της αδειοδοτικής διαδικασίας που απαιτεί η RED ΙΙΙ θα προβλεφθεί ότι ο αρμόδιος Διαχειριστής εντός 15 ημερών από την ημερομηνία εκδήλωσης ενδιαφέροντος του επενδυτή θα πρέπει να τον ενημερώνει σχετικά με την αποδοχή ή την απόρριψη της αιτηθείσας σύνδεσης. Σε περίπτωση αποδοχής θα οφείλει να του αποστέλλει τη Σύμβαση Σύνδεσης και ο ενδιαφερόμενος θα έχει περιθώριο δύο μηνών για να την υπογράψει καταβάλλοντας τη σχετική δαπάνη ώστε να τεθεί σε ισχύ. Επίσης, σχεδιάζεται να επιταχυνθούν και οι χρόνοι για την κατασκευή των έργων σύνδεσης από τον ΔΕΔΔΗΕ. Παράλληλα, θα υπάρξει πρόβλεψη και για την περίπτωση που ο ΔΕΔΔΗΕ δεν ανταποκριθεί εντός 15 ημερών από την κοινοποίηση του ενδιαφέροντος για τη σύνδεση του σταθμού. Τότε ο επενδυτής θα μπορεί να προχωρεί στην σύνδεση του σταθμού, αφού προηγουμένως ενημερώσει εγγράφως τον Διαχειριστή για την πρόθεση σύνδεσής του και αργότερα για την ενεργοποίηση του σταθμού. Προϋπόθεση για τη σύνδεση του συστήματος θα είναι η σύναψη σχετικής σύμβασης με προμηθευτή ρεύματος.
  10. Σύμφωνα με τις διατάξεις που περιλαμβάνει το άρθρο 46 του Νόμου 4179 για τον Τουρισμό εισάγονται νέες ρυθμίσεις για τα αυτοεξυπηρετούμενα καταλύματα (τουριστικές επιπλωμένες επαύλεις και κατοικίες). Η διαδικασία, το περιεχόμενο των δικαιολογητικών αδειοδότησης, οι σχετικές λεπτομέρειεςεφαρμογής των διατάξεων του παρόντος άρθρου, οισχετικοί όροι, η έννοια και η περιγραφή, καθώς καιοι ελάχιστες τεχνικές και λειτουργικές προδιαγραφέςτων τουριστικών επιπλωμένων επαύλεων και κατοικιώνορίζονται με απόφαση του Υπουργού Τουρισμού, πουθα εκδοθεί εντός δύο μηνών από τη δημοσίευση τουνόμου αυτού. Το ΦΕΚ έχει ημ. 8.8.2013. Οι 2 μήνες που αναφέρει πέρασαν. ΕΣΠΑ και ΠΑΑ έχουν εκατοντάδες προτάσεις με ΤΕΚ οι οποίες μένουν στον αέρα. Ολο ανάπτυξη αναφέρουν αλλά τα αποτελέσματα τα νοιώθουμε.
  11. Την Απόφαση για την εκ νέου κατάταξη των έργων ηλεκτροπαραγωγής από αιολικούς και φωτοβολταϊκούς σταθμούς στη στεριά στις κατηγορίες και υποκατηγορίες του ν. 4014/2011 υπέγραψε ο Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Με την Απόφαση επανακαθορίζεται η κατάταξη των συγκεκριμένων έργων, η οποία είχε επιστρέψει σε ρυθμίσεις παλαιότερων ετών, μετά την απόφαση 1885/2023 του Συμβουλίου της Επικρατείας. Ειδικότερα, με τη νέα απόφαση, οι Αιολικοί Σταθμοί Παραγωγής Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΑΣΠΗΕ), με ισχύ μεγαλύτερη των 50MW, κατατάσσονται στην υποκατηγορία Α1, διότι τεκμηριώθηκε ότι πρέπει να εξετάζονται ως έργα με πολύ σημαντικές επιπτώσεις, με το όριο να μειώνεται στα 35MW εντός περιοχών του δικτύου Natura 2000. Αντίθετα, έργα με μία ανεμογεννήτρια ως 8MW ή με ισχύ ως 5MW ανεξαρτήτως αριθμού ανεμογεννητριών κατατάσσονται στην κατηγορία Β, διότι τεκμηριώθηκε ότι πρέπει να εξετάζονται ως έργα με μικρές μόνο και μη σημαντικές επιπτώσεις. Οι ενδιάμεσες περιπτώσεις κατατάσσονται στην υποκατηγορία Α2. Κατ’ αναλογία, οι Φωτοβολταϊκοί Σταθμοί Παραγωγής Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΦΣΠΗΕ), με ισχύ μεγαλύτερη των 50MW, κατατάσσονται στην υποκατηγορία Α1, ενώ αντίστοιχα όταν η ισχύς τέτοιων έργων είναι μεγαλύτερη του 1MW και έως 5MW κατατάσσονται στην κατηγορία Β με τα έργα ενδιάμεσης ισχύος να κατατάσσονται στην υποκατηγορία Α2. Οι γραμμές διασύνδεσης των έργων αυτών επηρεάζουν την κατάταξη μόνο εάν είναι εναέριες, ενθαρρύνοντας στην πράξη τους φορείς των έργων να προχωρούν στην υπογειοποίηση τους. Τέλος, η νέα απόφαση περιέχει ακόμη πιο σαφείς προβλέψεις, ώστε να αποφευχθεί το φαινόμενο κατάτμησης ενιαίων μεγάλων έργων σε μικρότερα, προκειμένου να υπαχθούν σε χαμηλότερη περιβαλλοντική κατηγορία. Η νέα κατάταξη έρχεται ως αποτέλεσμα αναλυτικής εισήγησης της Διεύθυνσης Περιβαλλοντικής Αδειοδότησης, μετά από λεπτομερή αξιολόγηση των τεχνικών και περιβαλλοντικών παραμέτρων που λειτουργούν, καθοριστικά, ως προς τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις των χερσαίων ΑΣΠΗΕ και των χερσαίων ΦΣΠΗΕ. Απόφαση Υπ. Περιβάλλοντος και Ενέργειας ΥΠΕΝ/ΔΙΠΑ/63951/4418/12.06.2024 (ΦΕΚ 3867/03.07.2024 τεύχος Β'): Τροποποίηση της υπό στοιχεία ΔΙΠΑ/οικ.37674/2016 (Β’ 2471) υπουργικής απόφασης, για την εκ νέου κατάταξη των έργων ηλεκτροπαραγωγής από αιολική ενέργεια στην ξηρά και έργων ηλεκτροπαραγωγής από φωτοβολταϊκούς σταθμούς στη στεριά στις κατηγορίες και υποκατηγορίες του ν. 4014/2011: Απόφαση-Υπ.-Περιβάλλοντος-και-Ενέργειας-ΥΠΕΝΔΙΠΑ639514418-12.06.2024-ΦΕΚ-3867-03.07.2024-τεύχος-Β.pdf View full είδηση
  12. Την Απόφαση για την εκ νέου κατάταξη των έργων ηλεκτροπαραγωγής από αιολικούς και φωτοβολταϊκούς σταθμούς στη στεριά στις κατηγορίες και υποκατηγορίες του ν. 4014/2011 υπέγραψε ο Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Με την Απόφαση επανακαθορίζεται η κατάταξη των συγκεκριμένων έργων, η οποία είχε επιστρέψει σε ρυθμίσεις παλαιότερων ετών, μετά την απόφαση 1885/2023 του Συμβουλίου της Επικρατείας. Ειδικότερα, με τη νέα απόφαση, οι Αιολικοί Σταθμοί Παραγωγής Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΑΣΠΗΕ), με ισχύ μεγαλύτερη των 50MW, κατατάσσονται στην υποκατηγορία Α1, διότι τεκμηριώθηκε ότι πρέπει να εξετάζονται ως έργα με πολύ σημαντικές επιπτώσεις, με το όριο να μειώνεται στα 35MW εντός περιοχών του δικτύου Natura 2000. Αντίθετα, έργα με μία ανεμογεννήτρια ως 8MW ή με ισχύ ως 5MW ανεξαρτήτως αριθμού ανεμογεννητριών κατατάσσονται στην κατηγορία Β, διότι τεκμηριώθηκε ότι πρέπει να εξετάζονται ως έργα με μικρές μόνο και μη σημαντικές επιπτώσεις. Οι ενδιάμεσες περιπτώσεις κατατάσσονται στην υποκατηγορία Α2. Κατ’ αναλογία, οι Φωτοβολταϊκοί Σταθμοί Παραγωγής Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΦΣΠΗΕ), με ισχύ μεγαλύτερη των 50MW, κατατάσσονται στην υποκατηγορία Α1, ενώ αντίστοιχα όταν η ισχύς τέτοιων έργων είναι μεγαλύτερη του 1MW και έως 5MW κατατάσσονται στην κατηγορία Β με τα έργα ενδιάμεσης ισχύος να κατατάσσονται στην υποκατηγορία Α2. Οι γραμμές διασύνδεσης των έργων αυτών επηρεάζουν την κατάταξη μόνο εάν είναι εναέριες, ενθαρρύνοντας στην πράξη τους φορείς των έργων να προχωρούν στην υπογειοποίηση τους. Τέλος, η νέα απόφαση περιέχει ακόμη πιο σαφείς προβλέψεις, ώστε να αποφευχθεί το φαινόμενο κατάτμησης ενιαίων μεγάλων έργων σε μικρότερα, προκειμένου να υπαχθούν σε χαμηλότερη περιβαλλοντική κατηγορία. Η νέα κατάταξη έρχεται ως αποτέλεσμα αναλυτικής εισήγησης της Διεύθυνσης Περιβαλλοντικής Αδειοδότησης, μετά από λεπτομερή αξιολόγηση των τεχνικών και περιβαλλοντικών παραμέτρων που λειτουργούν, καθοριστικά, ως προς τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις των χερσαίων ΑΣΠΗΕ και των χερσαίων ΦΣΠΗΕ. Απόφαση Υπ. Περιβάλλοντος και Ενέργειας ΥΠΕΝ/ΔΙΠΑ/63951/4418/12.06.2024 (ΦΕΚ 3867/03.07.2024 τεύχος Β'): Τροποποίηση της υπό στοιχεία ΔΙΠΑ/οικ.37674/2016 (Β’ 2471) υπουργικής απόφασης, για την εκ νέου κατάταξη των έργων ηλεκτροπαραγωγής από αιολική ενέργεια στην ξηρά και έργων ηλεκτροπαραγωγής από φωτοβολταϊκούς σταθμούς στη στεριά στις κατηγορίες και υποκατηγορίες του ν. 4014/2011: Απόφαση-Υπ.-Περιβάλλοντος-και-Ενέργειας-ΥΠΕΝΔΙΠΑ639514418-12.06.2024-ΦΕΚ-3867-03.07.2024-τεύχος-Β.pdf
  13. Version 1.0.0

    697 downloads

    Νοέμβριος 2021 Προσπάθησα να συγκεντρώσω σε ένα pdf τα άρθρα που αφορούν σε αδειοδότηση κομμωτηρίου/κουρείου αλλα και καταστήματος παροχής υπηρεσιών περιποίησης νυχιών. ΦΕΚ 275Β - 1938 ΦΕΚ 139Β - 2009 Αν έχω παραλείψει κάτι παρακαλώ ενημερώστε για να συμπληρωθεί. ευχαριστώ
  14. 1. Εισαγωγικές παρατηρήσεις για την ενωσιακή προστασία της βιοποικιλότητας Η πολιτική και δικαιοπαραγωγή της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα μαρτυρούν τη σταδιακή απομείωσή της σε βάθος χρόνου και το ζωηρό ενδιαφέρον της για τη ρύθμιση της οικονομικής δραστηριότητας υπό τρόπο μη θίγοντα το περιβάλλον και τα επιμέρους στοιχεία του, ήτοι υπό μία οπτική βιώσιμης ανάπτυξης. Ανάμεσα στα κομβικά κείμενα που αφορούν την ενωσιακή προστασία της βιοποικιλότητας και άπτονται της μελέτης συγκαταλέγονται αφενός η Οδηγία 79/409/ΕΟΚ (για τα άγρια πτηνά)[1] και η Οδηγία 92/43/ΕΟΚ για τη διατήρηση των οικοτόπων. Οι δύο οδηγίες αυτές τάσσουν υποχρεώσεις στα κράτη μέλη να επιλέξουν τους τόπους προστασίας και να ορίσουν τα μέτρα (βιώσιμης) διαχείρισής τους. Η μεν πρώτη Οδηγία προβλέπει τις Ζώνες Ειδικής Προστασίας (ΖΕΠ)[2], η δε δεύτερη τις Ειδικές Ζώνες Διατήρησης (ΕΖΔ) που προβλέπονται στην οδηγία 92/43. Οι ως άνω ζώνες συνιστούν το δίκτυο Natura 2000[3]. Κατά το άρθρο 2, παράγραφος 1, της Οδηγίας για τους οικοτόπους, σκοπός της είναι να συμβάλει στην προστασία της βιολογικής ποικιλομορφίας, μέσω της διατηρήσεως των φυσικών οικοτόπων, καθώς και της άγριας χλωρίδας και πανίδας στο ευρωπαϊκό έδαφος των κρατών μελών όπου εφαρμόζεται η Συνθήκη. 2. H Οδηγία 92/43 Natura 2000 «για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων και της άγριας πανίδας και χλωρίδας» Η Οδηγία 92/43/ΕΚ είναι μία συστηματική και καθολική νομική προσπάθεια προστασίας της βιοποικιλότητας, αφού αφορά τους οικοτόπους, προβαίνοντας στη διάκριση φυσικών οικοτόπων και οικοτόπων των ειδών και επίσης σε είδη οικοτόπων και είδη οικοτόπων προτεραιότητας.Κατά τούτο και είναι ευρύτερη της Οδηγίας 2009/147, με την οποία όμως τελεί σε στενή αλληλεξάρτηση: στις περιοχές της Οδηγίας 92/43/ΕΚ εντάσσονται και οι Ζώνες της Οδηγίας 2009/147 για τα πουλιά. Μολονότι το τελικό κείμενο της Οδηγίας 92/43 παρέχει μία πολύ ασθενική προστασία των φυσικών ειδών συγκριτικά με την αρχική εκδοχή του σχεδίου που είχε υποβάλει η Επιτροπή, εντούτοις διαποτίζεται από σύγχρονες φιλοπεριβαλλοντικές αντιλήψεις, που κι αυτές αντιμετωπίζουν τη βιοποικιλότητα ως «ευρωπαϊκή κληρονομιά»[4]. Το κομβικό της, όμως, σημείο είναι η εγκαθίδρυση του ευρωπαϊκού οικολογικού δικτύου, του Νatura 2000, που περιελάμβανε φυσικούς οικότοπους και είδη χλωροπανίδας κατά τρόπο συνεκτικό και προς την κατεύθυνση της επίρρωσης της βιώσιμης ανάπτυξης και με στόχο την ανάσχεση της απώλειας της βιοποικιλότητας. Εισάγονται οι Ειδικές Ζώνες Διαχείρισης (ΕΖΔ), αλλά και η διαδικασία καθορισμού τους[5]. H Οδηγία αυτή ενσωματώθηκε με την ΚΥΑ 33318/3028/11-12-1998 στην ελληνική έννομη τάξη. Πράγματι ο κοινοτικός νομοθέτης καινοτόμησε προβλέποντας ότι το δίκτυο οικοδομείται στη βάση κατανομής σε κάθε εθνική επικράτεια όχι μόνο των οικοτόπων των ειδών, αλλά και των φυσικών οικοτόπων. 3. Αρχιτεκτονική του άρθρ. 6 της Οδηγίας για τους οικοτόπους (Οδηγία 92/43/ΕΚ)[6] Το άρθρ. 6 της Οδηγίας 92/43/ΕΚ ορίζει τη σχέση των απαιτήσεων διατήρησης της βιοποικιλότητας και των πολιτικών χρήσεων γης και της ανάπτυξης δραστηριοτήτων. Τίθεται ως επιδίωξη η επίτευξη των στόχων της Οδηγίας αυτής, όπως και της Οδηγίας για τα άγρια πτηνά (αφού εφαρμόζεται και στις ΖΕΠ). Η επίτευξη γενικώς των στόχων των Οδηγιών (συλλήβδην: η ακεραιότητα της προστατευόμενης περιοχής) τίθεται ως όριο και της ανθρώπινης δράσης, η οποία επιτρέπεται εντός αυτού. Το δε ΔΕΕ έθεσε με ενάργεια τα κριτήρια καθορισμού των προστατευόμενων περιοχών και τη διάρκεια και διαδικασία χαρακτηρισμού. Η κατά την παρ. 2 άρθρ. 6 γενική υποχρέωση προστασίας των κρατών μελών με τη λήψη προληπτικών μέτρων θεωρείται ότι συνιστά υποχρέωση αποτελέσματος, με την έννοια πως δεν επιτρέπεται η κάθε είδους υποβαθμιστική (κατ’ αποτέλεσμα) δραστηριότητα στους οικοτόπους[7]. Η παρ. 3 ορίζει τα της διαδικασίας εκτίμησης (βλ. κάτωθι). Η παρ. 4 ορίζει τις εξαιρέσεις από τη διαδικασία αυτή εκτίμησης. Χαρακτηριστικά της διαδικασίας εκτίμησης Χαρακτηριστικά της διαδικασίας εκτίμησης σχεδίων και εργών τα οποία ενδέχεται να επηρεάζουν σημαντικά περιοχές του δικτύου Natura 2000 είναι: Η ειδικότητα της διαδικασίας αυτής και ο προληπτικός της χαρακτήρας που υποχρεώνει τις αρχές να αποτρέπουν πάσης φύσεως προσβολές στους τόπους αυτούς. Η διακριτότητα της διαδικασίας αυτής από την αντίστοιχη της Οδηγίας 2011/92 (ή άλλως καλούμενης Οδηγίας ΕΠΕ – Εκτίμησης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων) [8]: σε περίπτωση ταυτόχρονης εφαρμογής της οδηγίας 2011/92 και της οδηγίας 92/43, θα πρέπει οι πληροφορίες της ΜΠΕ σύμφωνα με το άρθρο 5 και το Παράρτημα IV της οδηγίας ΕΠΕ «να διαλαμβάνουν ρητώς τις σημαντικές επιπτώσεις του έργου επί όλων των ειδών τα οποία προσδιορίζονται στη δήλωση που υποβάλλεται κατ’ εφαρμογή των διατάξεων αυτών[9]. Η διακριτότητα της διαδικασίας αυτής από την αντίστοιχη της Οδηγίας 2011/42 (ή άλλως καλούμενης Οδηγίας ΣΠΕ – Στρατηγικής Περιβαλλοντικής Εκτίμησης): Πρέπει πρωταρχικώς να τονιστεί τόσο για την Οδηγία ΕΠΕ, όσο και για την Οδηγία ΣΠΕ ότι δεν υποκαθιστούν σε καμία περίπτωση τη Δέουσα Εκτίμηση της Οδηγίας 92/43, παρότι παρουσιάζουν αρκετές ομοιότητες, όπως πολλάκις η Επιτροπή έχει διαπιστώσει[10]. Αμφότερες έχουν εφαρμογή σε όλα τα σχέδια και προγράμματα, η δε εκτίμηση των επιπτώσεων σε προστατευόμενους τόπους πρέπει να αποτελεί μέρος της της Περιβαλλοντικής Έκθεσης του άρθρου 5 της οδηγίας 2001/42 και ότι το σχέδιο ή το πρόγραμμα, που θα έχει επιπτώσεις στην ακεραιότητα του τόπου, θα εγκριθεί μόνο υπό τους όρους του άρθρου 6 της οδηγίας 92/43 που πρέπει να λαμβάνεται υποχρεωτικώς υπόψη. Σαφώς, εμπεριέχουν διακριτές διαδικασίες, σωρευτικώς εφαρμοζόμενες[11]. Πρέπει να είναι απολύτως διακριτό στο σώμα της αξιολόγησης ΣΠΕ πού βρίσκεται η Δέουσα Εκτίμηση. Επιπρόσθετα, το αποτέλεσμα της Δέουσας Εκτίμησης είναι ουσιαστικό, εν αντιθέσει με τις εκτιμήσεις ΣΠΕ/ΕΠΕ που είναι γραφειοκρατικές τρόπον τινά[12].Το άρθρο 6 παρ. 3 ορίζει ότι άδεια μπορεί να δοθεί μόνο εφόσον οι αρμόδιες αρχές έχουν βεβαιωθεί ότι δεν θα παραβλάψει την ακεραιότητα του τόπου. Επομένως, οι εκτιμήσεις δυνάμει της οδηγίας 85/337 ή της οδηγίας 2001/42 δεν μπορούν να αντικαταστήσουν τη διαδικασία του άρθρου 6 παράγραφοι 3 και 4 της οδηγίας 92/43 για τους οικοτόπους.»[13] Το ουσιαστικό αποτέλεσμα που παράγει και το πλήρως ελέγξιμο αυτής. Προϋποθέσεις εφαρμογής του άρθρ. 6 παρ. 3 της Οδηγίας 92/43[14] Το άρθρο 6, παρ. 3, της οδηγίας 92/43 ορίζει ότι: «Κάθε σχέδιο, μη άμεσα συνδεόμενο ή αναγκαίο για τη διαχείριση του τόπου, το οποίο όμως είναι δυνατόν να επηρεάζει σημαντικά τον εν λόγω τόπο, καθευατό ή από κοινού με άλλα σχέδια, εκτιμάται δεόντως ως προς τις επιπτώσεις του στον τόπο λαμβανομένων υπόψη των στόχων διατήρησής του. Βάσει των συμπερασμάτων της εκτίμησης των επιπτώσεων στον τόπο και εξαιρουμένης της περίπτωσης των διατάξεων της παραγράφου 4, οι αρμόδιες αρχές συμφωνούν για το οικείο σχέδιο μόνο αφού βεβαιωθούν ότι δεν θα παραβλάψει την ακεραιότητα του τόπου περί του οποίου πρόκειται και, ενδεχομένως, αφού εκφραστεί πρώτα η δημόσια γνώμη.» Πρωταρχικώς αναφύονται τα κάτωθι νομικά ζητήματα – διαπιστώσεις: Ο προσδιορισμός του «σχεδίου» κατά το α εδάφιο της παρ. 3. Το γράμμα της διατάξεως δεν διαλαμβάνει περί αυτού. Για την κατανόηση του όρου, χρήσιμος αποβαίνει ο ορισμός της Επιτροπής: κατά την τελευταία, το σχέδιο ορίζεται με ευρύτητα και φιλοπεριβαλλοντικό πνεύμα και καταλαμβάνει όχι μόνο ιδιαιτέρως επεμβατικές δραστηριότητες (π.χ. κατασκευές), αλλά και δραστηριότητες πρωτογενούς τομέα της οικονομίας (εντατικές γεωργικές δραστηριότητες). Η Επιτροπή θεμελίωσε τον ορισμό της αυτόν, αντλώντας επιχείρημα από το άρθρ. 1 παρ. 2 της Οδηγίας ΕΠΕ. Βεβαίως, έγινε δεκτό ότι έργο μη εμπίπτον στην Οδηγία ΕΠΕ δεν μπορεί να θεωρηθεί αυτομάτως ως μη εμπίπτον και στην Οδηγία 92/43[15], πράγμα εύλογο, αφού η διαφορετικότητα των διαδικασιών και της στόχευσής τους, το δικαιολογεί ρασιοναλιστικά. Για περισσότερα, παραπέμπουμε στη νομολογία κάτωθι. Το κριτήριο του χαμηλού κόστους ενός σχεδίου, ώστε να μην υποβληθεί στη διαδικασία της Δέουσας Εκτίμησης δεν είναι επ’ ουδενί συμβατό με την Οδηγία, όπως ούτε και η εθνική πρόβλεψη περί μη απαίτησης γνωστοποίησης ή περί απαλλαγής των έργων που προβλέπονται από συμβάσεις με ιδιώτες από τη διαδικασία της Δέουσας Εκτίμησης. Τα σχέδια υπάγονται ανεξαρτήτως αν βρίσκονται εντός ή εκτός περιοχών του δικτύου Natura 2000. Η δυνατότητα γενικής in abstracto απαλλαγής ορισμένων έργων από την υποχρέωση υπαγωγής στη διαδικασία της δέουσας εκτίμησης δεν είναι σύμφωνη με το άρθρο 6, παρ. 3 της Οδηγίας 92/43. Στάδια εφαρμογής της διαδικασίας του άρθρ. 6 παρ. 3 της Οδηγίας 92/43 Η Επιτροπή στον ερμηνευτικό οδηγό για τη διαχείριση των τόπων του δικτύου Natura 2000 διευκρίνισε ότι υπάρχουν τα δύο αρχικά στάδια εφαρμογής της διάταξης αυτής, η Προκαταρκτική Εκτίμηση (Screening) και η Δέουσα Εκτίμηση (Appropriate Assessment). Στα παραπάνω δύο στάδια προστίθεται ένα τρίτο (η εξέταση των εναλλακτικών λύσεων) και ακολουθεί ένα τέταρτο (ο καθορισμός των αντισταθμιστικών μέτρων, βλ. κάτωθι). Τα στάδια εφαρμογής του άρθρου 6 παρ. 3 της Οδηγίας 92/43 είναι κατά την Επιτροπή, αναλυτικότερα[16]: 1. Η Προκαταρκτική Εξέταση (Screening) Αποτελεί το αναγκαίο κατά νόμο πρώτο στάδιο της εκτίμησης και διενεργείται για να αποφανθούμε αν υπάρχει αρνητική επίδραση στο περιβάλλον. Αυτή διεξάγεται από τις αρχές που είναι κατά νόμο αρμόδιες για την αδειοδότηση του έργου και επικουρείται με πληροφορίες από άλλους φορείς, ειδικούς κλπ. Δεν συμπίπτει ασφαλώς με την πλήρη Δέουσα Εκτίμηση, που έπεται. Οι αδειοδοτούσες αρχές διεξάγουν τη διαδικασία και απολήγει σε έγγραφη εκτίμηση. Αν δεν προκύψουν ενδεχόμενα αρνητικών επιπτώσεων, δεν συνεχίζει η διαδικασία. Είναι έγγραφη και πρέπει να εμπεριέχει πλείονες πληροφορίες, για να «μεταβεί» η όλη διαδικασία μετά στη Δέουσα Εκτίμηση. Δεν πρέπει, ωστόσο, να περιλαμβάνει μέτρα αποτροπής ή μείωσης των επιπτώσεων διότι κάτι τέτοιο «θα μπορούσε να θίξει την πρακτική αποτελεσματικότητα της οδηγίας περί των οικοτόπων, γενικώς, και το στάδιο εκτιμήσεως, ειδικώς, καθόσον θα καθιστούσε το στάδιο αυτό άνευ αντικειμένου, θα υφίστατο δε κίνδυνος καταστρατηγήσεως του εν λόγω σταδίου εκτιμήσεως, το οποίο όμως αποτελεί ουσιώδη εγγύηση προβλεπόμενη από την οδηγία αυτή», κάτι που συνιστά ηχηρή διαφορά της Οδηγίας ΕΠΕ με την Οδηγία για τους οικοτόπους. Συνάπτεται με την αρχή της προφύλαξης, αφού δεν απαιτείται οριστική απόδειξη των σημαντικών επιπτώσεων στο περιβάλλον, αλλά «απλώς πιθανότητα» για τούτο[17]. Το ΔΕΚ αξιοποιώντας τα διδάγματα της αρχής της προφύλαξης, συναφώς μίλησε για τον κίνδυνο και διατύπωσε τον κανόνα ότι όπου δηλαδή υπάρχει αμφιβολία – αβεβαιότητα ως προς το επιζήμιο του σχεδίου για τα φυσικά χαρακτηριστικά του τόπου[18], ότι δηλαδή δεν μπορεί κατ΄ αντιστροφή του βάρους της απόδειξης να βεβαιωθεί ότι δεν θα υπάρξουν αρνητικές επιπτώσεις, το σχέδιο πρέπει να εγκαταλείπεται, σε εφαρμογή του κανόνα in dubio pro natura[19]. Συνιστά διοικητική πράξη που ελέγχεται δικαστικώς και εκτεταμένα, αφού ελέγχεται και το αν τα μέτρα είναι ικανά να δικαιολογήσουν την κρίση ότι δεν πρέπει να ακολουθήσει Δέουσα Εκτίμηση. 2. Η Δέουσα Εκτίμηση (Appropriate Assessment) Η Δέουσα Εκτίμηση διενεργείται, εφόσον είναι πιθανό ότι το σχέδιο αυτό θα επηρεάσει σημαντικά τον εν λόγω τόπο, με τον κίνδυνο μόνιμης αλλοιώσεως των οικολογικών χαρακτηριστικών του. Στο επίκεντρό της βρίσκεται η έννοια της ακεραιότητας του τόπου και το αν αυτός παραβλάπτεται ή όχι και η οποία συνερμηνεύεται με τη λεγόμενη «ικανοποιητική κατάσταση διατήρησης». Οι έννοιες αυτές σαφώς συνδέονται με την επιστημονική εκτίμηση της βιοποικιλότητας. Μέτρο βλάβης αποτελεί η (παρθένα) κατάσταση της αποκλεισμένης για τον άνθρωπο φύσης[20], οπότε υπεισέρχονται αναγκαίως και αξιακές κρίσεις και προτεραιότητες. Πρέπει ο τόπος ως «φυσικός οικότοπος» να παραμείνει σε ικανοποιητική κατάσταση διατηρήσεως που συνεπάγεται τη διασφάλιση της διατηρήσεως των συστατικών χαρακτηριστικών του οικείου τόπου που έχουν σχέση με την παρουσία ενός φυσικού οικοτόπου, του οποίου ο σκοπός διατηρήσεως αποτέλεσε το λόγο καταχωρίσεως του τόπου αυτού στον κατάλογο των ΤΚΣ, κατά την έννοια της οδηγίας αυτής.»[21] Πρόκειται για μία άκρως σημαντική και πολυεπίπεδη, λεπτομερή διαδικασία, στην οποία δεν συγχωρούνται ασάφειες, παραλείψεις, κενά, εν γένει επιστημονικά ή ερευνητικά ολισθήματα. Περιέχει στοιχεία για τους στόχους και την αξιολόγηση του εύρους, αλλά και άλλα οικολογικά δεδομένα, όλες συλλήβδην τις πτυχές του σχεδίου που επηρεάζουν την υλοποίηση των οικολογικών σκοπών και το σύνολο των ειδών του τόπου. Η Δέουσα Εκτίμηση πρέπει να προηγείται της αδειοδότησης και ανήκει στην ευθύνη της αρμόδιας αρχής να εξασφαλίζει την διεξαγωγή της. Επιτρέπεται στην αρμόδια αρχή να βεβαιώνεται κατά πόσο το σχέδιο ή το έργο θα μπορούσε να έχει αρνητικές επιπτώσεις στην ακεραιότητα του τόπου. Η αρχή που τη διεξάγει είναι κάποια εθνική αρχή, επαφιέμενης της επιλογής της στη διακριτική ευχέρεια των κρατών, αρκεί να έχει λειτουργική αυτοτέλεια[22]. Η έγκριση πρέπει να δίνεται «μόνο υπό την προϋπόθεση ότι δεν παραβλάπτεται η ακεραιότητα του οικείου τόπου, με την επιφύλαξη των διατάξεων της παραγράφου 4 του ιδίου άρθρου.» Στο πλαίσιο αυτό μπορεί να ζητηθεί από τον φορέα του έργου να παράσχει την αναγκαία πληρηφόρηση στην αρμόδια αρχή, ώστε να της επιτρέψει να λάβει απόφαση στη βάση της πλήρους πληροφόρησης». Παράγεται νομικώς δεσμευτικό έγγραφο πόρισμα, αναγκαίο για την έκδοση τελικής αποφάσεως. Δεν είναι απλώς τυπική ή γραφειοκρατική διαδικασία, αλλά προεχόντως ουσιαστική και δεν αποτελεί «συρραφή» των επιμέρους πορισμάτων, αλλά μία συνεκτική παρουσίαση[23]. Η νομολογία του ΔΕΕ στο ζήτημα αυτό ερμηνεύει τις απαιτήσεις περιεχομένου της Δέουσας Εκτίμησης με ιδιαίτερη αυστηρότητα και νομικό φορμαλισμό, αναγκαίο, ωστόσο, για την ουσιαστική περάτωση της διαδικασίας[24]. Η Δέουσα εκτίμηση πρέπει να είναι πάντα εμπεριστατωμένη και με σαφήνεια να προκύπτουν οι επιπτώσεις στο περιβάλλον, βάσει και της εφαρμογής της αρχής της πρόληψης. Ανάλογα με τα αποτελέσματα της δέουσας εκτίμησης, οι αρμόδιες εθνικές αρχές μπορούν είτε να επιλέξουν την απόρριψη του σχεδίου είτε να προχωρήσουν στην έγκριση του υπό τον όρο ότι το σχέδιο περιλαμβάνει μέτρα, που εξασφαλίζουν τη μη προσβολή της ακεραιότητας του τόπου. Τα δε εθνικά δικαστήρια ασκούν πλήρη έλεγχο. Εκτός από την ως άνω «Δέουσα Εκτίμηση», έχει διαμορφωθεί και ο συναφής κανόνας της αποφυγής της υποβάθμισης και των οχλήσεων. Τέλος, η «δέουσα εκτίμηση», κατά την έννοια της διάταξης αυτής, δεν μπορεί να λαμβάνει υπόψη την ύπαρξη «μέτρων διατήρησης», κατά την έννοια της παραγράφου 1 του άρθρου αυτού, «προληπτικών μέτρων», κατά την έννοια της παραγράφου 2 του εν λόγω άρθρου, μέτρων που θεσπίζονται ειδικά για ένα πρόγραμμα όπως το επίμαχο στην υπόθεση της κύριας δίκης ή ακόμη και των αποκαλούμενων «αυτοτελών» μέτρων, καθόσον τα μέτρα αυτά δεν έχουν σχέση με το εν λόγω πρόγραμμα, εάν τα προσδοκώμενα οφέλη των μέτρων αυτών δεν είναι βέβαια κατά τον χρόνο διενέργειας της εν λόγω εκτίμησης. Το άρθρο 6, παράγραφος 2, της Οδηγίας 92/43 έχει την έννοια ότι μέτρα που επιβάλλονται με εθνική ρύθμιση, όπως η επίμαχη στην υπόθεση της κύριας δίκης, στα οποία περιλαμβάνονται η μέθοδος παρακολούθησης και ελέγχου των γεωργικών εκμεταλλεύσεων των οποίων οι δραστηριότητες προκαλούν εναπόθεση αζώτου, καθώς και η δυνατότητα επιβολής κυρώσεων που είναι δυνατό να φθάσουν έως και την παύση λειτουργίας των εν λόγω εκμεταλλεύσεων, επαρκούν για τη συμμόρφωση προς τη διάταξη αυτή[25]. Κατά το ΔΕΕ αυτό περιλαμβάνει, ανάλογα με την περίπτωση και μέτρα αποτροπής και θετικά μέτρα. Ενίοτε, η απουσία κατάλληλων μέτρων προκύπτει εμμέσως από τη συμπεριφορά των αρμοδίων αρχών. Δεν πρέπει η οικονομία να ανάγεται σε αποκλειστικό κριτήριο, αλλά αντίθετα τα επιστημονικά κριτήρια κατέχουν τα πρωτεία. Η υποχρεωτικότητα της διαδικασίας είναι συνεχής και δεν υποκαθίσταται από άλλα μέτρα ειδικής διαχείρισης. Οι υποχρεώσεις, όπως έγινε αντιληπτό, αφορούν τη θέσπιση αναγκαίων μέτρων διατήρησης και των δεόντων κανονιστικών, διοικητικών ή συμβατικών μέτρων, όπως και τη θέσπιση αυστηρής προστασίας των ζωικών ειδών και μέτρων ώστε να αποφευχθεί η υποβάθμιση φυσικών οικοτόπων κλπ. 4. Παρεκκλίσεις του άρθρ. 6 παρ. 4 Οδηγίας 92/43 Κατά την παρ. 4 του άρθρ. 6, εάν, παρά τα αρνητικά συμπεράσματα της εκτίμησης των επιπτώσεων και ελλείψει εναλλακτικών λύσεων,ένα σχέδιο πρέπει να πραγματοποιηθεί για άλλους επιτακτικούς λόγους σημαντικού δημοσίου συμφέροντος, περιλαμβανομένων λόγων κοινωνικής ή οικονομικής φύσεως, το κράτος μέλος λαμβάνει κάθε αναγκαίο αντισταθμιστικό μέτρο ώστε να εξασφαλισθεί η προστασία της συνολικής συνοχής του Natura 2000. Το κράτος μέλος ενημερώνει την Επιτροπή σχετικά με τα αντισταθμιστικά μέτρα που έλαβε. Όταν ο τόπος περί του οποίου πρόκειται είναι τόπος όπου ευρίσκονται ένας τύπος φυσικού οικοτόπουπροτεραιότητας ή/και ένα είδος προτεραιότητας, είναι δυνατόν να προβληθούν μόνον επιχειρήματα σχετικά με την υγεία ανθρώπων και τη δημόσια ασφάλεια ή σχετικά με θετικές συνέπειες πρωταρχικής σημασίας για τοπεριβάλλον, ή, κατόπιν γνωμοδοτήσεως της Επιτροπής, άλλοι επιτακτικοί σημαντικοί λόγοι σημαντικού δημοσίου συμφέροντος. Οι όροι «επιτακτικοί λόγοι σημαντικού δημοσίου συμφέροντος», «λόγοι κοινωνικής ή οικονομικής φύσεως» κλπ. είναι αόριστες νομικές έννοιες, που χρήζουν in concreto ερμηνείας. Η παράγραφος 4 δεν μπορεί να εφαρμοστεί παρά μόνο εφόσον έχει προηγηθεί η εκτίμηση των επιπτώσεων του σχεδίου σύμφωνα με το άρθρο 6, παράγραφος 3. Η επιτακτικότητα των επικαλούμενων λόγων δημοσίου συμφέροντος προβάλλει ως αδήριτη ανάγκη, η διατύπωση της διάταξης είναι εξαιρετική. Η αρχή πρέπει να αποδείξει την επιλογή της στάθμισης. Τα αντισταθμιστικά μέτρα αποτελούν αντιστάθμιση της ζημίας, όχι αποτροπή/μείωσή της και πρέπει να λαμβάνονται τάχιστα. Το μέτρο μετριασμού διαφέρει από το αντισταθμιστικό. Η εξαίρεση από τη δέουσα εκτίμηση έπρεπε ακριβώς να είναι εξαιρετική, όχι συστηματική, ήτοι να μην καθίσταται «κανόνας» και, βεβαίως, όχι απλώς γραφειοκρατική. Σε κάθε περίπτωση, η όποια εξαίρεση δέον όπως ερμηνεύεται συσταλτικά. στην περίπτωση, που η κατά παρέκκλιση εφαρμογή των σχεδίων, για λόγους δημοσίου συμφέροντος, θέτει σε κίνδυνο φυσικό οικότοπο ή είδος προτεραιότητας, τότε η παρέκκλιση μπορεί να λάβει χώρα μόνο για λόγους δημόσιας υγείας, ασφάλειας ή άλλων επιτακτικών λόγων, μετά από πρόταση της επιτροπής[26]. Ο δικαστικός έλεγχος αυξημένης εντάσεως επιβεβαιώνει την κατά γράμμα τήρηση της διαδικασίας, αλλά και το κατά πόσον η επιστημονική εκτίμηση των επιπτώσεων είναι η «δέουσα εκτίμηση» (αναφορές, επιστημονικά στοιχεία κλπ.). Οι επιταγές της παραγράφου 4 του άρθρ. 6 δεν αποτελούν στοιχεία που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη από τις αρμόδιες αρχές κατά τη δέουσα εκτίμηση βάσει της παραγράφου 3 του άρθρου 6. 5. Συμπεράσματα Η ως άνω σύντομη συμβολή κατέληξε στα εξής συμπεράσματα: Η σημασία της εκτίμησης κατά την Οδηγία 92/43 είναι κομβική. Τα δε χαρακτηριστικά αυτής της εκτίμησης είναι επίσης διαφοροποιημένα από τις διαδικασίες ΕΠΕ – ΣΠΕ. Η νομολογία τόσο η ενωσιακή, όσο και η εθνική κατέληξαν σε σημαντικές παραδοχές για την εκτύλιξη αυτής της διαδικασίας στην πράξη, αλλά και την ερμηνεία κρίσιμων εννοιών της. Το κάθε κράτος μέλος επίσης φέρει ουσιώδη ρόλο στην υλοποίηση της ενωσιακής επιταγής αυτής. ——————— [1] Βλ. κάτωθι την Οδηγία 2009/147 ή οδηγία για τα «άγρια πτηνά». [2] ΔΕΚ, 2.08.1993, C-355/1990, ΔΕΚ Υπόθ. C- 166/1997,απόφ.18.3.1999 [Ζώνες ειδικής προστασίας] (σημ. Ε. Πρεβεδούρου), ΠερΔικ 2/2000, 258. [3] Ανακοίνωση της Επιτροπής, «Διαχείριση των τόπων του δικτύου Natura 2000. Οι διατάξεις του άρθρου 6 της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ για τους οικοτόπους», 21.11.2018, C(2018) 7621 final, 8, βλ. για την ελληνική έννομη τάξη: ΚΥΑ 50743/2017 «Αναθεώρηση εθνικού καταλόγου περιοχών του Ευρωπαϊκού Οικολογικού Δικτύου Natura 2000” (ΦΕΚ Β’ 4432/2017). [4] N. Vig, R. Axelrod, The global environment, Institutions, law and policy, Q Press, 1999. [5] ΔΕΚ Υπόθ. C- 209/2002, απόφ. 29.1.2004 [Ζωτικός χώρος ορτυγομάνας] (σημ. Ε. Πρεβεδούρου), ΠερΔικ 3/2004, 419. [6] Βλ. εκτενώς: Κ. Γώγο, Η περιβαλλοντική αδειοδότηση έργων σε περιοχές του δικτύου Natura 2000, εκδ. Σάκκουλα, 2009. [7] Βλ. εκτενώς: Μ. Κοσμοπούλου, Η νομική προστασία της χλωρίδας και της πανίδας, ΠερΔικ 4/2001, 527. [8] ΔΕΚ, Υπόθ. C-418/2004, Επιτροπή κατά Ιρλανδίας [2007], Συλλ Ι-10947, σκ. 231. Βλ., επίσης, Υπόθ. C-209/2004, Επιτροπή κατά Αυστρίας , Προτάσεις Γ. Εισαγγελέως J. Kokott της 27ης Οκτωβρίου 2005, σημ. 61 και 62 (όπου επισημαίνει ότι η οδηγία 85/337 περιλαμβάνει διαδικαστικές διατάξεις, με τις οποίες σκοπείται να λαμβάνονται καλύτερα υπ΄ όψη οι σχετικές με την προστασία του περιβάλλοντος απαιτήσεις, ενώ αντίθετα, η οδηγία 92/43 εξαρτά την έγκριση σχεδίου από ουσιαστικές απαιτήσεις, τη συνδρομή των οποίων σκοπεί να διασφαλίσει η διαδικασία του άρθρου 6 παρ. 3 και 4). [9] Γ. Μπάλιας, ό.π., 62 επ. [10] European Commission, (2012)Guidance on Aquaculture and Natura 2000, 81. [11] Για την Οδηγία ΣΠΕ, βλ. αναλυτικά Γ. Δελλή, Η στρατηγική περιβαλλοντική εκτίμηση της οδηγίας 2001/42/ΕΚ και οι προεκτάσεις της για το ελληνικό δημοσίο δίκαιο, Ευρωπαίων Πολιτεία 3/2008, 667 επ. [12] European Commission, (2011)Guidance on wind energy and natura 2000, 24. [13] ΔΕΚ, 13 Δεκεμβρίου 2007, C-418/04, Επιτροπή κατά Ιρλανδίας, σκ. 231, Γ. Μπάλιας, Οι ευρωπαϊκές οδηγίες για τη φύση και τα προβλήματα εφαρμογής τους στην Ελλάδα, ΠερΔικ 1/2020, 62 επ. [14] Γενικώς βλ. F. Ferranti et al., The Fitness Check of the Birds and Habitats Directives: A discourse analysis of stakeholders’ perspective”, 2019, 47 Journal for Nature Conservation, 108. [15] Συνήγορος του Πολίτη. Αίτηση για έλεγχο νομιμότητας ανέγερσης ξενοδοχειακής μονάδας στη λίμνη Αντινιώτη (περιοχή Natura). Πορισματικό Έγγραφο της 30.12.2005 επί των υπ΄ αριθ. 2914/2005 και 16404/2005 αναφορών (σημ. Β. Βρεττού), ΠερΔικ 2/2008. [16] Ανακοίνωση της Επιτροπής «Διαχείριση των τόπων του δικτύου Natura 2000 Οι διατάξεις του άρθρου 6 της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ για τους οικοτόπους», Βρυξέλλες, 21.11.2018 C(2018) 7621 final. [17] N. de Sadeleer,The Appropriate Impact Assessment and Authorisation Requirements of Plans and Projects likely to have significant impacts on Natura 2000 Sites, 11. [18]R. von Schomberg , “Controversies and Political Decision Making”, in: R. von Schomberg (ed.), Science, Politics and Morality, Scientific Uncertainty and Decision Making, Dordrecht/Boston/London, Cluwer Academic Publishers, 1993,σ. 7-26. [19] ΔΕΚ, C-117/2003, ΔΕΚ Υπόθ. C-83/1997, απόφ. 11.12.97 [Παράβαση κράτους μέλους – Παράλειψη μεταφοράς της Οδηγίας 92/43/ΕΟΚ στο εθνικό δίκαιο], ΠερΔικ 3/1997, 386. [20] D.E. Busch, J.C. Trexler (eds.), Monitoring Ecosystems. Interdisciplinary Approaches for Evaluating Ecoregional Initiatives. Island Press, Washington, Covelo, London, 2003, 447. [21] ΔΕΕ, 17 Απριλίου 2018, C-441/17, Επιτροπή κατά Πολωνίας, ό.π., σκ. 116. ΔΕΕ, 11 Απριλίου 2013, C-258/11 Sweetman, ό.π., σκ. 39. Βλ., επίσης, ΔΕΕ, 21 Ιουλίου 2016, C-387/15 και C-388/15, Hilde Orleans, ό.π., σκ. 42. [22] Γ. Μπάλιας, Η Δέουσα Εκτίμηση Επιπτώσεων Έργων και Σχεδίων στις περιοχές του δικτύου Natura 2000, ΠερΔικ 4/2014, 577. [23] N. de Sadeleer,“The Appropriate Impact Assessment and Authorisation Requirements of Plans and Projects likely to have significant impacts on Natura 2000 Sites”, ό.π., 11. [24] ΔΕΕ, C-142/16, Επιτροπή κατά Γερμανίας, ό.π., σκ. 61-62. [25] Συνεκδικαζόμενες υποθέσεις C-293/16 και C-294/2016, απόφ. της 7ης Νοεμβρίου 2018, Coöperatie Mobilisation for the Environment UA κ.λπ. κατά College van gedeputeerde staten van Limburg κ.λπ., (προδικαστική παραπομπή), ΠερΔικ 3/2018, 531. [26] Φ. Βρεττού, Η. Κουβαράς, Δ. Πουλάκος, Ε. Σπυροπούλου, Γ. Χασιώτης, Ι. Χριστοπούλου, Οι ευρωπαϊκές Oδηγίες για τη βιοποικιλότητα – Με αφορμή τη διαδικασία REFIT, ΠερΔικ 1/2016, 31. Παναγιώτης Γαλάνης, Δικηγόρος, Υπ. Δρ. Νομικής ΕΚΠΑ [email protected] View full είδηση
  15. Νέο «πακέτο» απλούστευσης της αδειοδότησης των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, με διευκόλυνση των διαδικασιών έκδοσης των αδειών εγκατάστασης-λειτουργίας και σύνδεσης στο δίκτυο, με μείωση των απαιτούμενων δικαιολογητικών, ανήγγειλε η γενική γραμματέας του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας Αλεξάνδρα Σδούκου, μιλώντας στο ενεργειακό συνέδριο του energypress.gr. Η κ. Σδούκου ανέφερε ακόμη, ότι το υπουργείο είναι πολύ κοντά σε συμφωνία με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τη διαμόρφωση του θεσμικού πλαισίου υλοποίησης των υβριδικών σταθμών παραγωγής ενέργειας (συνδυασμός ανανεώσιμων πηγών με αποθήκευση ενέργειας) στα νησιά, που θα υλοποιούνται με διαγωνιστικές διαδικασίες και με κριτήριο τη χαμηλότερη τιμή αποζημίωσης της ενέργειας. O πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του ΔΑΠΕΕΠ, Γιάννης Γιαρέντης, υπογράμμισε πως η μείωση της ζήτησης ενέργειας λόγω της πανδημίας επέδρασε σημαντικά στη μείωση των εσόδων του λογαριασμού χρηματοδότησης των ΑΠΕ (ΕΛΑΠΕ) και τάχθηκε υπέρ της συμμετοχής τους στην αγορά χωρίς προστατευτικό καθεστώς. Ο αντιπρόεδρος του ΑΔΜΗΕ, Ιωάννης Μάργαρης, ανέφερε ότι ο Διαχειριστής επεξεργάζεται την υλοποίηση πιλοτικού έργου αποθήκευσης ενέργειας στη Νάξο, που διασυνδέθηκε πρόσφατα με την Πάρο και τη Μύκονο και τα επόμενα χρόνια θα διασυνδεθεί και με τη Σαντορίνη. Συγκεκριμένα, ο ΑΔΜΗΕ εξετάζει την εγκατάσταση πιλοτικού σταθμού συσσωρευτών στον υποσταθμό της Νάξου, μεγέθους 5 έως 10 MW και χωρητικότητας αποθήκευσης 20 έως 40 MWh. «Ο σταθμός αυτός θα υποκαταστήσει μέρος της αναγκαίας ισχύος εφεδρείας στις Βόρειες Κυκλάδες με οικονομικά βέλτιστο τρόπο. Παράλληλα, θα αξιοποιηθεί από τον ΑΔΜΗΕ στο πλαίσιο της διερεύνησης για τον βέλτιστο τρόπο διαχείρισης συστημάτων συσσωρευτών, που θα συμβάλλουν στην επίτευξη των στόχων του ΕΣΕΚ», ανέφερε ο κ. Μάργαρης. Ο διευθύνων σύμβουλος του ΔΕΔΔΗΕ, Αναστάσιος Μάνος, τόνισε πως στο πρώτο εξάμηνο του 2020, ο ΔΕΔΔΗΕ ανταποκρίθηκε σε τριπλάσια αιτήματα για συνδέσεις ΑΠΕ στο δίκτυο σε σχέση με ολόκληρο το 2019, τόσο σε πλήθος όσο και σε ισχύ, ενώ παράλληλα προετοιμάζεται για την εγκατάσταση έξυπνων μετρητών στους καταναλωτές. Ο διευθύνων σύμβουλος της ΔΕΗ Ανανεώσιμες, Κωνσταντίνος Μαύρος, ανέφερε ότι η εταιρεία αποσκοπεί σε μερίδιο αγοράς 15 - 20% και σε εγκατεστημένη ισχύ 1,5 gW τα επόμενα 3 χρόνια, ενώ το 2020 θα υπερβεί το στόχο των 200 mW. Ο πρόεδρος της ΕΛΕΤΑΕΝ, Παναγιώτης Λαδακάκος, υποστήριξε πως το «καύσιμο» της μετάβασης στην απανθρακοποίηση πρέπει να είναι η αποθήκευση ενέργειας, τομέας στον οποίο γίνεται τεχνολογική και εμπορική επανάσταση τα τελευταία χρόνια. Ζήτησε επίσης επιτάχυνση της επέκτασης των δικτύων και ενίσχυση του προσωπικού σε ΑΔΜΗΕ, ΔΕΔΔΗΕ και ΡΑΕ. Ο καθηγητής του ΕΜΠ, Παντελής Κάπρος, ανέλυσε τις προοπτικές της αποθήκευσης ενέργειας, τονίζοντας πως οι ανανεώσιμες πηγές θα καλύπτουν το 85% της κατανάλωσης ενέργειας το 2050, γεγονός που σημαίνει ότι απαιτούνται 12 gW αποθήκευσης σε μονάδες αντλησιοταμίευσης, μπαταρίες και νέες τεχνολογίες όπως η ηλεκτρόλυση, η παραγωγή υδρογόνου κ.ά. View full είδηση
  16. Τα έργα ΑΠΕ υλοποιούνται, κατόπιν της επιτυχούς ολοκλήρωσης μίας σύνθετης διαδικασίας αδειοδότησης, που περιλαμβάνει διακριτά στάδια αξιολόγησης κι έγκρισης, στα οποία εμπλέκονται διαφορετικές διοικητικές αρχές και φορείς, η αρμοδιότητα των οποίων καθορίζεται αναλόγως με το είδος και το στάδιο ανάπτυξης του εκάστοτε επενδυτικού σχεδίου. Σύμφωνα με το θεσμικό πλαίσιο που ισχύει για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ), η διαδικασία που ακολουθείται είναι: Στάδιο 1: Χορήγηση Βεβαίωσης Παραγωγού ή Άδειας Παραγωγής Αρμόδια υπηρεσία: Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ) Στάδιο 2: Χορήγηση Απόφασης Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων Αρμόδια υπηρεσία: Αποκεντρωμένη Διοίκηση ή Περιφέρεια που ανήκει το έργο ή Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΥΠΕΝ) Στάδιο 3: Χορήγηση Οριστικής Προσφοράς Σύνδεσης Αρμόδια υπηρεσία: ΑΔΜΗΕ/ΔΕΔΔΗΕ Στάδιο 4: Χορήγηση Άδειας Εγκατάστασης Αρμόδια υπηρεσία: Αποκεντρωμένη Διοίκηση ή Περιφέρεια που ανήκει το έργο ή Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΥΠΕΝ) Στάδιο 5: Πώληση ηλεκτρικής ενέργειας/Συμμετοχή στην αγορά Αρμόδια υπηρεσία: Σύναψη σύμβασης με ΔΑΠΕΕΠ/ΔΕΔΔΗΕ, Προμηθευτές ηλεκτρικής ενέργειας/Φορείς Σωρευτικής Εκπροσώπησης (ΦΟΣΕ) ΑΠΕ Στάδιο 6: Χορήγηση Άδειας Λειτουργίας Αρμόδια υπηρεσία: Αποκεντρωμένη Διοίκηση ή Περιφέρεια που ανήκει το έργο ή Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΥΠΕΝ) View full είδηση
  17. Μια σειρά νέων μέτρων περιλαμβάνει το νομοσχέδιο για τις σταβλικές εγκαταστάσεις που κατατέθηκε στη Βουλή. Συγκεκριμένα οι άξονες στους οποίους κινείται το νομοσχέδιο είναι οι εξής: Εισάγεται για πρώτη φορά στον ορισμό του πρόχειρου καταλύματος, υλικά όπως το πάνελ πολυουρεθάνης και το μπετόν. Τα υλικά αυτά, παρά το γεγονός ότι χρησιμοποιούνται κατά κόρον από τους κτηνοτρόφους, μέχρι σήμερα δεν γίνονταν αποδεκτά από το προηγούμενο πλαίσιο. Δίνεται η δυνατότητα τροποποίησης των υφιστάμενων κτηνοτροφικών εγκαταστάσεων εντός ή πλησίον κατοικημένων περιοχών με μοναδικό σκοπό τη βελτίωση των υφιστάμενων συνθηκών υγιεινής του ζωϊκού κεφαλαίου ή τον εκσυγχρονισμό δραστηριοτήτων, όπως για παράδειγμα για να κατασκευάσουν αρμεκτήρια. Εξαιρούνται τα πρόχειρα καταλύματα από την υποχρέωση βεβαίωσης απαλλαγής από την οικοδομική άδεια. Προθεσμία 60 ημερών για την εισήγηση του δασαρχείου σε περίπτωση κτηνοτροφικής εγκατάστασης σε χορτολιβαδικές και βραχώδεις εκτάσεις όπου υπάρχουν κυρωμένοι δασικοί χάρτες. Καταργείται η υποχρέωση υποβολής ειδικής οικολογικής αξιολόγησης, από τις κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις μικρής δυναμικότητας, όταν πρόκειται να εγκατασταθούν ή βρίσκονται ήδη σε περιοχές natura. Μειώνεται το πρόστιμο διατήρησης αυθαίρετων κτιρίων από 20% σε 5% του προστίμου ανέγερσης και διατήρησης για όσα αυθαίρετα έχουν κατασκευασθεί μετά την 28η.07.2011 στις κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις. Αντικαθίστανται τα αρχιτεκτονικά σχέδια των πρόχειρων καταλυμάτων με απλά σκαριφήματα, μειώνοντας το κόστος στο μισό. Δίνεται τη δυνατότητα στους κτηνοτρόφους για καθετοποίηση της επιχείρησής τους, αφού θα μπορούν να επεξεργάζονται τόσο τα ζωικά προϊόντα (όπως γάλα, κρέας, αυγά) όσο και τα υποπροϊόντα (απόβλητα για παραγωγή βιοαερίου) ιδιοπαραγωγής τους, είτε εντός της κτηνοτροφικής εγκατάστασής τους είτε σε όμορο ακίνητο. Μέχρι σήμερα δεν επιτρεπόταν η δυνατότητα παραγωγής βιοαερίου από τα απόβλητα των κτηνοτροφικών εγκαταστάσεων, καθώς και η λειτουργία ωοσκοπικών κέντρων, μέσα στην κτηνοτροφική εγκατάσταση ή σε όμορο ακίνητο, γιατί δεν αναφερόταν στη σχετική διάταξη. Εξαιρούνται οι αποθήκες και οι χώροι στέγασης των εργατών γης από τον λειτουργικό χώρο της κτηνοτροφικής εγκατάστασης από τον οποίο μετρούνται οι αποστάσεις. Δίνεται η δυνατότητα μείωσης των αποστάσεων κατά 25%, όχι μόνο στον κτηνοτρόφο αλλά και στον επιχειρηματία, για παράδειγμα τον βιοτέχνη, τον βιομήχανο, που δραστηριοποιείται πλησίον του κτηνοτρόφου. Καταργείται η απαίτηση τήρησης απόστασης από τα σφαγεία. Επιτρέπεται η μείωση των αποστάσεων μέχρι 50%, δηλαδή στο μισό απ’ όσο επιτρέπεται μέχρι σήμερα, στις κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις που βρίσκονται κοντά στα σύνορα της χώρας και σε απόσταση έως 10 χιλιομέτρων απ’ αυτά. View full είδηση
  18. Ο φάκελος αδειοδότησης κατατέθηκε την πρώτη εβδομάδα του Μαΐου, από την ένωση των εταιρειών Hellenic Seaplanes και Ελληνικά Υδατοδρόμια, η οποία ακολουθώντας το χρονοδιάγραμμα ενεργειών που είχε αποφασιστεί από κοινού με τη Δημοτική Αρχή και το Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο Κυλλήνης περιμένουν τις εξελίξεις ώστε να προχωρήσουν στο τελικό στάδιο του έργου που αφορά την κατασκευή της υποδομής και την ανάληψη της διαχείρισης του υδατοδρομίου. Σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση σε δηλώσεις του ο Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της Hellenic Seaplanes, Νικόλας Χαραλάμπους ανέφερε: Οι θετικές εξελίξεις που αναμένονται με την επικείμενη αδειοδότηση του υδατοδρομίου της Κυλλήνης συμπληρώνουν καταλλήλως την αισιοδοξία που μας διακατέχει καθώς στο δίκτυο υδατοδρομίων που δημιουργείται, οργανώνεται και ενισχύεται μέρα με τη μέρα εντάσσεται ένας προορισμός με μεγάλη τουριστική δύναμη. Η Κυλλήνη με την άφιξη των υδροπλάνων άρα και την προσθήκη μίας ακόμα σημαντικής μεταφορικής επιλογής αναβαθμίζει την ελαστικότητα μετακίνησης των ντόπιων, ισχυροποιεί τις εμπορικές ευκαιρίες που ανοίγονται στις τοπικές επιχειρήσεις ενώ παράλληλα δημιουργεί ευκαιρίες ανάπτυξης νέων τουριστικών προϊόντων, όπως ο περιηγητικός τουρισμός με υδροπλάνο, που συνδέεται άρρηκτα με τον τουρισμό κρουαζιέρας που ήδη το λιμάνι της Κυλλήνης φιλοξενεί επιτυχώς εδώ και χρόνια. Ο Δήμαρχος Ανδραβίδας-Κυλλήνης, Ιωάννης Λέντζας τοποθετήθηκε σχετικά με την αδειοδότηση και δημιουργία του υδατοδρομίου της Κυλλήνης: Η κατάθεση του φακέλου για την αδειοδότηση του υδατοδρομίου Κυλλήνης αποτελεί πραγματικά ένα «στοίχημα» που είχαμε θέσει από την αρχή τόσο η δημοτική όσο και η λιμενική αρχή. Είναι από τα μεγάλα έργα ανάπτυξης τα οποία είχαμε ονειρευτεί και προγραμματίσει να γίνουν πράξη καθώς πιστεύουμε ακράδαντα ότι το υδατοδρόμιο θα δώσει ώθηση και ανάπτυξη τόσο στην Κυλλήνη όσο και γενικότερα στο δήμο Ανδραβίδας-Κυλλήνης. Πιστεύουμε ότι σύντομα θα έχουμε την αδειοδότηση του υδατοδρομίου στα χέρια μας, ώστε να περάσουμε στο επόμενο στάδιο του έργου που αφορά την κατασκευή του με απώτερο στόχο να δούμε τα πρώτα υδροπλάνα να καταφθάνουν στο λιμάνι της Κυλλήνης και το γεγονός αυτό να αποτελέσει το εφαλτήριο της ανάκαμψης όλου του δήμου. Οι εξελίξεις για το υδατοδρόμιο της Κυλλήνης έρχονται να προστεθούν στα αισιόδοξα νέα που φέρνουν τα βήματα που έχουν πραγματοποιηθεί ώστε να προχωρήσουν οι φάκελοι αδειοδότησης δύο ακόμα υδατοδρομίων της Πελοποννήσου και συγκεκριμένα του υδατοδρομίου της λίμνης Τάκα στην Αρκαδία και το αντίστοιχο που αναμένεται να δημιουργηθεί στο λιμάνι της Καλαμάτας, στη Μεσσηνία». View full είδηση
  19. Η απάλειψη ενός από τα υφιστάμενα βήματα ωρίμανσης των νέων έργων ΑΠΕ, με την κατάργηση της μη δεσμευτικής προσφοράς σύνδεσης, συγκαταλέγεται στην πρόταση της Επιτροπής Αδειοδότησης ΑΠΕ του ΥΠΕΝ, υπό τη Γενική Γραμματέα Α. Σδούκου, για την περαιτέρω απλοποίηση των αδειοδοτικών διαδικασιών, έπειτα από την αντικατάσταση της Άδειας Παραγωγής με τη Βεβαίωση Παραγωγού ΑΠΕ. Αυτό σημαίνει πως, μετά τη λήψη της Βεβαίωσης Παραγωγού και την περιβαλλοντική αδειοδότηση (για όσα έργα δεν απαλλάσσονται), ο επενδυτής θα υποβάλει απευθείας αίτηση για οριστική προσφορά σύνδεσης στον ΔΕΔΔΗΕ (για έργα έως 8 MW) ή στον ΑΔΜΗΕ. Ωστόσο, σύμφωνα με την πρόταση, οι αιτήσεις θα υποβάλλονται πλέον σε κύκλους, τις 10 πρώτες μέρες κάθε μήνα. Ειδικά για τους εξαιρούμενους σταθμούς και στην περίπτωση ιδιωτικών εκτάσεων, κατά την εξέταση της οριστικής προσφοράς σύνδεσης, ο ΔΕΔΔΗΕ απαλλάσσεται πλέον από τον έλεγχο για τη νόμιμη χρήση του χώρου εγκατάστασης, ο οποίος θα γίνεται από εξωτερικό ανεξάρτητο δικηγόρο. Σε κάθε περίπτωση, τόσο ο ΔΕΔΔΗΕ όσο και ο ΑΔΜΗΕ έχουν τη δυνατότητα να ζητήσουν συμπληρωτικά στοιχεία ή διευκρινίσεις έως και 20 ημέρες από την υποβολή της αίτησης, η οποία μετά την παρέλευση αυτού του χρονικού διαστήματος θεωρείται πλήρης. Παράλληλα, η χορήγηση της οριστικής προσφοράς σύνδεσης θα πρέπει να γίνεται εντός 2 μηνών, ενώ προθεσμίες προβλέπονται επίσης και για την κατασκευή των έργων σύνδεσης που αναλαμβάνει ο Διαχειριστής (όπως για παράδειγμα 6 ή 18 μήνες για υποσταθμό στο δίκτυο διανομής και 24 μήνες για το σύστημα μεταφοράς). Αν δεν τηρηθούν αυτές οι προθεσμίες, τότε προβλέπονται κυρώσεις για τους Διαχειριστές. Κατά την εξέταση της Άδειας Εγκατάστασης, σαφές περιθώριο (και πάλι 20 ημερών), προβλέπεται και για το χρονικό «παράθυρο» εντός του οποίου μπορεί η αδειοδοτούσα αρχή να ζητήσει συμπληρωτικά στοιχεία ή διευκρινίσεις για τις υποβληθείσες αιτήσεις. Η Άδεια Εκγατάστασης θα εκδίδεται εντός 20 ημερών από την πληρότητα. Η πρόταση της Επιτροπής περιλαμβάνει και μέτρα για την επίλυση δασικών θεμάτων, όπως για παράδειγμα στις δασικές γνωμοδοτήσεις και εγκρίσεις μελετών, όπου εισηγείται η γνωμοδότηση των δασικών υπηρεσιών επί της ΜΠΕ να γίνεται μόνο από το αρμόδιο Δασαρχείο, καθώς και οι διαδικασίες έγκρισης των μελετών να ολοκληρώνονται από τη Διεύθυνση Δασών της Περιφερειακής Ενότητας. Για την έγκριση επέμβασης, προτείνει να αφορά ευρύτερη έκταση όπου επιτρέπεται η επέμβαση και να «κλειδώνουν» τα ακριβή εμβαδά επέμβασης στο στάδιο έκδοσης του Πρωτοκόλλου Εγκατάστασης, όπου και θα υπολογίζεται το σχετικό αντάλλαγμα. Επίσης, εισηγείται την αποσαφήνιση ότι ο έλεγχος του ιδιοκτησιακού καθεστώτος των Ιδιωτικών Δασικών Εκτάσεων δεν γίνεται στο στάδιο της ΜΠΕ. Για τις αναδασώσεις, προτείνεται η έγκριση της μελέτης να μην αποτελεί προϋπόθεση για την έκδοση του Πρωτοκόλλου Εγκατάστασης. Επίσης, να οριστεί τεκμαρτός τρόπος υπολογισμού του τυπικού κόστους δάσωσης/αναδάσωσης με βάση τον χαρακτήρα της έκτασης προς επέμβαση, αλλά και να δοθεί η δυνατότητα καταβολής της δαπάνης αναδάσωσης εξαρχής από τον επενδυτή στον Φορέα Δασών του Πράσινου Ταμείου. Τέλος, εισηγείται να καθοριστούν νέες προδιαγραφές για μελέτες δασικής οδοποιίας έργων ΑΠΕ, βάσει και της εξέλιξης της τεχνολογίας των ανεμογεννητριών. View full είδηση
  20. Δημοσιεύθηκε σε ΦΕΚ ο καθορισμός διαδικασίας, περιεχομένου, δικαιολογητικών, παραβόλου και κυρώσεων για τη χορήγηση έγκρισης εγκατάστασης και έγκρισης λειτουργίας και τη γνωστοποίηση λειτουργίας ψυχαγωγικών δραστηριοτήτων λούνα παρκ, τσίρκων και παγοδρομίων και ένταξη στα Κέντρα Εξυπηρέτησης Πολιτών (ΚΕΠ) που λειτουργούν ως Ενιαία Κέντρα Εξυπηρέτησης (Ε.Κ.Ε). Πεδίο εφαρμογής Στο πεδίο εφαρμογής της παρούσας εμπίπτουν οι δραστηριότητες λούνα παρκ με ΚΑΔ 93.21.10.02, τσίρκων και παγοδρομίων με ενδεικτικούς κωδικούς NACE 93.21 και 93.29, οι οποίες ασκούνται σε στεγασμένο ή υπαίθριο χώρο για την ψυχαγωγία του κοινού. Εξαιρούνται από το πεδίο εφαρμογής της παρούσας τα ψυχαγωγικά θεματικά πάρκα της περ. εε της παρ. 3 του άρθρου 1 του ν. 4276/2014 που ρυθμίζονται με την υπ’ αρ. 16793/2009 (Β’ 2086) κοινή υπουργική απόφαση, οι χώροι παιδικής αναψυχής της παρ. 3 του άρθρου 78 του ν. 4442/2016 που ρυθμίζονται με την υπ’ αρ. 124349/2019 (Β’ 4456) υπουργική απόφαση και οι παιδότοποι που ρυθμίζονται με την υπ’ αρ. 43650/2019 (Β’ 2213) κοινή υπουργική απόφαση. Αρμόδια ή Αδειοδοτούσα Αρχή Αρμόδια ή Αδειοδοτούσα αρχή για την εφαρμογή της παρούσας απόφασης είναι ο Δήμος στη χωρική αρμοδιότητα του οποίου ασκείται η δραστηριότητα. Ειδικά για την περίπτωση άσκησης των δραστηριοτήτων της παρούσας απόφασης σε χερσαίο χώρο εντός τουριστικών λιμένων, αρμόδια ή αδειοδοτούσα αρχή είναι η Ειδική Υπηρεσία Προώθησης και Αδειοδότησης Τουριστικών Επενδύσεων (ΕΥΠΑΤΕ) του Υπουργείου Τουρισμού. Για την εγκατάσταση όλων των δραστηριοτήτων που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της παρούσας, εκτός από τις δραστηριότητες που αναφέρονται στην παρ. 8 του άρθρου 111 του ν. 4442/2016, απαιτείται έγκριση εγκατάστασης, σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 4 της παρούσας. Η αίτηση για έγκριση εγκατάστασης υποβάλλεται αποκλειστικά μέσω του Ολοκληρωμένου Πληροφοριακού Συστήματος Άσκησης Δραστηριοτήτων και Ελέγχων (Ο.Π.Σ.-Α.Δ.Ε.) του άρθρου 14 του ν. 4442/2016, το οποίο είναι προσβάσιμο μέσω της Ενιαίας Ψηφιακής Πύλης της Δημόσιας Διοίκησης (gov.gr – ΕΨΠ). Ν. 4442/2016 Αρθρο 111 παρ. 8 Εξαιρούνται από την έγκριση εγκατάστασης οι δραστηριότητες που ασκούνται προσωρινά σε δημόσιο κοινόχρηστο χώρο που έχει παραχωρηθεί από την αρμόδια υπηρεσία ή σε δημοτικό ή ιδιωτικό χώρο. Προσωρινή άσκηση δραστηριότητας για τις διατάξεις του παρόντος, νοείται αυτή που διαρκεί έως εξήντα (60) ημέρες, ενώ η εγκατάσταση στην ίδια θέση μπορεί να λάβει χώρα έως δύο (2) φορές κατ’ έτος, ανεξαρτήτως του φορέα της δραστηριότητας. Στις περιπτώσεις αυτές, δεν ελέγχονται οι χρήσεις γης που έχουν καθοριστεί με τον πολεοδομικό σχεδιασμό και δεν εφαρμόζεται η υπ’ αρ. 7034/1298/15.3.2000 κοινή απόφαση των Υφυπουργών Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, Ανάπτυξης Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων (Β’ 368) περί ελαχίστων αποστάσεων ψυχαγωγικών δραστηριοτήτων. Απαγορεύεται η εγκατάσταση σε περιοχές που διέπονται από ειδικές προστατευτικές διατάξεις για το περιβάλλον, καθώς και για την πολιτιστική, αρχιτεκτονική και φυσική κληρονομιά. Καθορισμός διαδικασίας και δικαιολογητικών λειτουργίας ψυχαγωγικών δραστηριοτήτων ΦΕΚ 3364-Β-30.06.2022.pdf View full είδηση
  21. Το «ξεκαθάρισμα» του γραφειοκρατικού «τοπίου» στις ΑΠΕ επιδιώκει το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας προχωρώντας με γοργούς ρυθμούς στην υλοποίηση του πληροφοριακού συστήματος των ΑΠΕ, το λεγόμενο Π.Σ.ΑΠΕ. Κατ’ ουσίαν πρόκειται για μια πλατφόρμα που θα καταγράφει και θα συγκεντρώνει το σύνολο των αδειοδοτικών ροών τόσο της Κεντρικής όσο και της Αποκεντρωμένης Διοίκησης. Σημειώνεται ότι ο ανάδοχος έχει ήδη ξεκινήσει την ανάπτυξη του συστήματος εδώ και ενάμιση μήνα, όπως ανέφερε σχετικά η Γενική Γραμματέας Ενέργειας και Ορυκτών Πρώτων Υλών, Αλεξάνδρα Σδούκου στο πρόσφατο συνέδριο Renewable & Storage Forum που διοργάνωσε το energpypress. Στόχος του νέου συστήματος είναι να διαλειτουργεί με όλα τα υπόλοιπα συστήματα που χρησιμοποιεί ο κάθε φοράς για την υποβολή των αιτήσεων. Επιπρόσθετα, το νέο πληροφοριακό σύστημα θα περιλαμβάνει ένα υποσύστημα για τις άδειες εγκατάστασης και λειτουργίας. Επίσης θα διατηρεί ένα μητρώο σταθμών όπου θα απεικονίζεται η αδειοδοτική κατάσταση του κάθε σταθμού, καθώς και ένα μητρώο με το σύνολο των φορέων. Πρόθεση του ΥΠΕΝ όπως ανέφερε η γενική γραμματέας, είναι να ψηφιοποιηθούν όλες οι εκδοθείσες αποφάσεις, τόσο της αποκεντρωμένης όσο και της κεντρικής διοίκησης. Μάλιστα ως προς το τελευταίο, το ΥΠΕΝ έχει στείλει σχετικό έγγραφο προς τις αποκεντρωμένες διοικήσεις καλώντας τες να καταγράψουν όλο το αδειοδοτικό υλικό που έχουν και το οποίο χρειάζεται να ψηφιοποιηθεί.
  22. Σχέδιο νόμου, με το οποίο θα επιχειρηθεί να δοθούν λύσεις στα προβλήματα που αφορούν στη διαδικασία αδειοδότησης υφιστάμενων και νέων κτηνοτροφικών εγκαταστάσεων, ετοιμάζει το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και σύντομα θα το φέρει στη Βουλή. Βέβαια, εδώ και μια δεκαετία απασχολεί τις εκάστοτε ηγεσίες του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων το συγκεκριμένο θέμα, που συνέχεια παραπέμπεται στον επόμενο χρόνο, από το 2012 μέχρι σήμερα. Μάλιστα, τον Οκτώβριο του 2020 το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων πάλι στην “τελική ευθεία” βρισκόταν, αλλά... έχουν περάσει από τότε έξι ολόκληροι μήνες... Στο δημοσίευμα, λοιπόν, που δόθηκε στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, περιγράφεται το γενικό πλαίσιο της νέας υπό κατάρτιση νομοθεσίας και μεταξύ άλλων τονίζεται: Σκοπός αυτού του σχεδίου νόμου είναι η ολιστική προσέγγιση του υφιστάμενου νομοθετικού πλαισίου που διέπει τη διαδικασία ίδρυσης και λειτουργίας των κτηνοτροφικών εγκαταστάσεων, αλλά και η εξάλειψη μιας σειράς γραφειοκρατικών διαδικασιών που μέχρι σήμερα αποτελούν τροχοπέδη στην ίδρυση μικρών και οικογενειακών εγκαταστάσεων και κατά συνέπεια στην ανάπτυξη του κτηνοτροφικού τομέα. Οι προτεινόμενες διορθωτικές τροποποιήσεις έχουν ως μοναδικό σκοπό την επίλυση θεμάτων που ταλαιπωρούν τον κτηνοτροφικό τομέα και την άρση των περιορισμών και αγκυλώσεων, όπως τα χρόνια προβλήματα κατά τη διαδικασία αδειοδότησης υφιστάμενων, αλλά και νέων κτηνοτροφικών εγκαταστάσεων. Στόχος του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων με αυτό το σχέδιο νόμου είναι να επιτευχθεί η διευκόλυνση της διαδικασίας ίδρυσης και λειτουργίας των κτηνοτροφικών εγκαταστάσεων, με την εισαγωγή ρυθμίσεων για τη νομιμοποίηση ιδίως των πρόχειρων καταλυμάτων ζώων, τα οποία συνιστούν κατά προσέγγιση ποσοστό 50-60% αυτών, καθώς και η μείωση των συντελεστών του κόστους παραγωγής. Συνέπεια αυτών θα είναι ο εκσυγχρονισμός των κτηνοτροφικών εγκαταστάσεων, η βιωσιμότητα και η βελτίωση γενικώς του επιχειρηματικού περιβάλλοντος (τηρώντας πάντα τους προβλεπόμενους υγειονομικούς και περιβαλλοντικούς όρους), ενισχύοντας την αγροτική επιχειρηματικότητα. Επιπλέον, προκειμένου να διευκολυνθεί η άσκηση της κτηνοτροφικής δραστηριότητας και η ενίσχυση της αγροτικής επιχειρηματικότητας, παρέχονται κίνητρα για τη νομιμοποίηση των αυθαίρετων κατασκευών κτηνοτροφικής εγκατάστασης. Ορίζεται ακόμη ότι σε περίπτωση άσκησης προσφυγής κατά έκθεσης αυτοψίας, με αίτημα έκδοσης άδειας νομιμοποίησης των αυθαίρετων κατασκευών, η επιτροπή θα χορηγεί προθεσμία αναστολής κατεδάφισης ενός (1) έτους για την προσκόμιση άδειας νομιμοποίησης, αντί της προθεσμίας των εξήντα (60) ημερών. Παράλληλα, απλοποιείται η διαδικασία χορήγησης έγκρισης επέμβασης σε χορτολιβαδικές ή δασώδεις εκτάσεις, που ανήκουν σε περιοχές όπου υπάρχουν μερικώς κυρωμένοι δασικοί χάρτες. Τέλος, το σχέδιο νόμου περιλαμβάνει πλήθος άλλων ρυθμίσεων, που ως στόχο έχουν την παράκαμψη γραφειοκρατικών διαδικασιών. Ωστόσο, όπως επισήμαναν κατηγορηματικά στελέχη του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, «η εξάλειψη της γραφειοκρατίας και οι διευκολύνσεις στην ίδρυση κτηνοτροφικών εγκαταστάσεων δεν αναιρεί τον πάγιο στόχο της κυβέρνησης για προστασία του περιβάλλοντος».
  23. Η απάλειψη ενός από τα υφιστάμενα βήματα ωρίμανσης των νέων έργων ΑΠΕ, με την κατάργηση της μη δεσμευτικής προσφοράς σύνδεσης, συγκαταλέγεται στην πρόταση της Επιτροπής Αδειοδότησης ΑΠΕ του ΥΠΕΝ, υπό τη Γενική Γραμματέα Α. Σδούκου, για την περαιτέρω απλοποίηση των αδειοδοτικών διαδικασιών, έπειτα από την αντικατάσταση της Άδειας Παραγωγής με τη Βεβαίωση Παραγωγού ΑΠΕ. Αυτό σημαίνει πως, μετά τη λήψη της Βεβαίωσης Παραγωγού και την περιβαλλοντική αδειοδότηση (για όσα έργα δεν απαλλάσσονται), ο επενδυτής θα υποβάλει απευθείας αίτηση για οριστική προσφορά σύνδεσης στον ΔΕΔΔΗΕ (για έργα έως 8 MW) ή στον ΑΔΜΗΕ. Ωστόσο, σύμφωνα με την πρόταση, οι αιτήσεις θα υποβάλλονται πλέον σε κύκλους, τις 10 πρώτες μέρες κάθε μήνα. Ειδικά για τους εξαιρούμενους σταθμούς και στην περίπτωση ιδιωτικών εκτάσεων, κατά την εξέταση της οριστικής προσφοράς σύνδεσης, ο ΔΕΔΔΗΕ απαλλάσσεται πλέον από τον έλεγχο για τη νόμιμη χρήση του χώρου εγκατάστασης, ο οποίος θα γίνεται από εξωτερικό ανεξάρτητο δικηγόρο. Σε κάθε περίπτωση, τόσο ο ΔΕΔΔΗΕ όσο και ο ΑΔΜΗΕ έχουν τη δυνατότητα να ζητήσουν συμπληρωτικά στοιχεία ή διευκρινίσεις έως και 20 ημέρες από την υποβολή της αίτησης, η οποία μετά την παρέλευση αυτού του χρονικού διαστήματος θεωρείται πλήρης. Παράλληλα, η χορήγηση της οριστικής προσφοράς σύνδεσης θα πρέπει να γίνεται εντός 2 μηνών, ενώ προθεσμίες προβλέπονται επίσης και για την κατασκευή των έργων σύνδεσης που αναλαμβάνει ο Διαχειριστής (όπως για παράδειγμα 6 ή 18 μήνες για υποσταθμό στο δίκτυο διανομής και 24 μήνες για το σύστημα μεταφοράς). Αν δεν τηρηθούν αυτές οι προθεσμίες, τότε προβλέπονται κυρώσεις για τους Διαχειριστές. Κατά την εξέταση της Άδειας Εγκατάστασης, σαφές περιθώριο (και πάλι 20 ημερών), προβλέπεται και για το χρονικό «παράθυρο» εντός του οποίου μπορεί η αδειοδοτούσα αρχή να ζητήσει συμπληρωτικά στοιχεία ή διευκρινίσεις για τις υποβληθείσες αιτήσεις. Η Άδεια Εκγατάστασης θα εκδίδεται εντός 20 ημερών από την πληρότητα. Η πρόταση της Επιτροπής περιλαμβάνει και μέτρα για την επίλυση δασικών θεμάτων, όπως για παράδειγμα στις δασικές γνωμοδοτήσεις και εγκρίσεις μελετών, όπου εισηγείται η γνωμοδότηση των δασικών υπηρεσιών επί της ΜΠΕ να γίνεται μόνο από το αρμόδιο Δασαρχείο, καθώς και οι διαδικασίες έγκρισης των μελετών να ολοκληρώνονται από τη Διεύθυνση Δασών της Περιφερειακής Ενότητας. Για την έγκριση επέμβασης, προτείνει να αφορά ευρύτερη έκταση όπου επιτρέπεται η επέμβαση και να «κλειδώνουν» τα ακριβή εμβαδά επέμβασης στο στάδιο έκδοσης του Πρωτοκόλλου Εγκατάστασης, όπου και θα υπολογίζεται το σχετικό αντάλλαγμα. Επίσης, εισηγείται την αποσαφήνιση ότι ο έλεγχος του ιδιοκτησιακού καθεστώτος των Ιδιωτικών Δασικών Εκτάσεων δεν γίνεται στο στάδιο της ΜΠΕ. Για τις αναδασώσεις, προτείνεται η έγκριση της μελέτης να μην αποτελεί προϋπόθεση για την έκδοση του Πρωτοκόλλου Εγκατάστασης. Επίσης, να οριστεί τεκμαρτός τρόπος υπολογισμού του τυπικού κόστους δάσωσης/αναδάσωσης με βάση τον χαρακτήρα της έκτασης προς επέμβαση, αλλά και να δοθεί η δυνατότητα καταβολής της δαπάνης αναδάσωσης εξαρχής από τον επενδυτή στον Φορέα Δασών του Πράσινου Ταμείου. Τέλος, εισηγείται να καθοριστούν νέες προδιαγραφές για μελέτες δασικής οδοποιίας έργων ΑΠΕ, βάσει και της εξέλιξης της τεχνολογίας των ανεμογεννητριών.
  24. Κατατέθηκε στην βουλή από το Υπουργείο Ανάπτυξης νομοσχέδιο με τίτλο «Απλούστευση του πλαισίου άσκησης οικονομικών δραστηριοτήτων αρμοδιότητας Υπουργείων Ανάπτυξης και Επενδύσεων, Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, Υποδομών και Μεταφορών, ρυθμίσεις για τη μεταφορά στον Οργανισμό Βιομηχανικής Ιδιοκτησίας των αρμοδιοτήτων για τα εμπορικά σήματα και άλλες διατάξεις για την ενίσχυση της ανάπτυξης». Για πολλές διατάξεις «Αρμόδια ή αδειοδοτούσα αρχή για την εφαρμογή του παρόντος Κεφαλαίου είναι ο δήμος στη χωρική αρμοδιότητα του οποίου ασκείται η δραστηριότητα». Σκοπός του μεταξύ άλλων είναι η αναμόρφωση του πλαισίου άσκησης σημαντικών οικονομικών δραστηριοτήτων με ενιαίο και συνεκτικό τρόπο στο πλαίσιο του ν. 4442/2016 (A’ 230). Ως επιμέρους ειδικότεροι στόχοι ορίζονται η απλοποίηση και ο ανασχεδιασμός των διαδικασιών που απαιτούνται για την εγκατάσταση και λειτουργία των επιχειρήσεων, η διευκόλυνση άσκησής τους με στόχο την ανάπτυξη και προσέλκυση των επενδύσεων, η ενίσχυση της επιχειρηματικότητας και γενικότερα η βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος. Πεδίο εφαρμογής αποτελούν: Ιδρυση και λειτουργία Κέντρων Ημερήσιας Φροντίδας Ηλικιωμένων και Κέντρων Διημέρευσης Ημερήσιας Φροντίδας για Άτομα με Αναπηρία Λειτουργίας σχολών ναυαγοσωστικής εκπαίδευσης Εκμίσθωσης θαλάσσιων μέσων αναψυχής Σχολών Επαγγελματικής Κατάρτισης Μεταφορέων Συνεργείων οχημάτων Χώρων στάθμευσης αυτοκινήτων μοτοσικλετών και μοτοποδηλάτων Λειτουργίας πλυντηρίων – λιπαντηρίων οχημάτων Σταθμού υπεραστικών λεωφορείων Εποπτείας για τα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος και τις ψυχαγωγικές Δραστηριότητες Τουριστικών Επιχειρήσεων Κέντρα Αποθήκευσης και Διανομής επικίνδυνων ουσιών Βιομηχανικά πάρκα και άλλα Το νομοσχέδιο δείτε εδώ: https://www.hellenicparliament.gr/Nomothetiko-Ergo/Katatethenta-Nomosxedia?law_id=43da603f-310e-487c-9c6e-ad0101773595
  25. 1. Εισαγωγικές παρατηρήσεις για την ενωσιακή προστασία της βιοποικιλότητας Η πολιτική και δικαιοπαραγωγή της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα μαρτυρούν τη σταδιακή απομείωσή της σε βάθος χρόνου και το ζωηρό ενδιαφέρον της για τη ρύθμιση της οικονομικής δραστηριότητας υπό τρόπο μη θίγοντα το περιβάλλον και τα επιμέρους στοιχεία του, ήτοι υπό μία οπτική βιώσιμης ανάπτυξης. Ανάμεσα στα κομβικά κείμενα που αφορούν την ενωσιακή προστασία της βιοποικιλότητας και άπτονται της μελέτης συγκαταλέγονται αφενός η Οδηγία 79/409/ΕΟΚ (για τα άγρια πτηνά)[1] και η Οδηγία 92/43/ΕΟΚ για τη διατήρηση των οικοτόπων. Οι δύο οδηγίες αυτές τάσσουν υποχρεώσεις στα κράτη μέλη να επιλέξουν τους τόπους προστασίας και να ορίσουν τα μέτρα (βιώσιμης) διαχείρισής τους. Η μεν πρώτη Οδηγία προβλέπει τις Ζώνες Ειδικής Προστασίας (ΖΕΠ)[2], η δε δεύτερη τις Ειδικές Ζώνες Διατήρησης (ΕΖΔ) που προβλέπονται στην οδηγία 92/43. Οι ως άνω ζώνες συνιστούν το δίκτυο Natura 2000[3]. Κατά το άρθρο 2, παράγραφος 1, της Οδηγίας για τους οικοτόπους, σκοπός της είναι να συμβάλει στην προστασία της βιολογικής ποικιλομορφίας, μέσω της διατηρήσεως των φυσικών οικοτόπων, καθώς και της άγριας χλωρίδας και πανίδας στο ευρωπαϊκό έδαφος των κρατών μελών όπου εφαρμόζεται η Συνθήκη. 2. H Οδηγία 92/43 Natura 2000 «για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων και της άγριας πανίδας και χλωρίδας» Η Οδηγία 92/43/ΕΚ είναι μία συστηματική και καθολική νομική προσπάθεια προστασίας της βιοποικιλότητας, αφού αφορά τους οικοτόπους, προβαίνοντας στη διάκριση φυσικών οικοτόπων και οικοτόπων των ειδών και επίσης σε είδη οικοτόπων και είδη οικοτόπων προτεραιότητας.Κατά τούτο και είναι ευρύτερη της Οδηγίας 2009/147, με την οποία όμως τελεί σε στενή αλληλεξάρτηση: στις περιοχές της Οδηγίας 92/43/ΕΚ εντάσσονται και οι Ζώνες της Οδηγίας 2009/147 για τα πουλιά. Μολονότι το τελικό κείμενο της Οδηγίας 92/43 παρέχει μία πολύ ασθενική προστασία των φυσικών ειδών συγκριτικά με την αρχική εκδοχή του σχεδίου που είχε υποβάλει η Επιτροπή, εντούτοις διαποτίζεται από σύγχρονες φιλοπεριβαλλοντικές αντιλήψεις, που κι αυτές αντιμετωπίζουν τη βιοποικιλότητα ως «ευρωπαϊκή κληρονομιά»[4]. Το κομβικό της, όμως, σημείο είναι η εγκαθίδρυση του ευρωπαϊκού οικολογικού δικτύου, του Νatura 2000, που περιελάμβανε φυσικούς οικότοπους και είδη χλωροπανίδας κατά τρόπο συνεκτικό και προς την κατεύθυνση της επίρρωσης της βιώσιμης ανάπτυξης και με στόχο την ανάσχεση της απώλειας της βιοποικιλότητας. Εισάγονται οι Ειδικές Ζώνες Διαχείρισης (ΕΖΔ), αλλά και η διαδικασία καθορισμού τους[5]. H Οδηγία αυτή ενσωματώθηκε με την ΚΥΑ 33318/3028/11-12-1998 στην ελληνική έννομη τάξη. Πράγματι ο κοινοτικός νομοθέτης καινοτόμησε προβλέποντας ότι το δίκτυο οικοδομείται στη βάση κατανομής σε κάθε εθνική επικράτεια όχι μόνο των οικοτόπων των ειδών, αλλά και των φυσικών οικοτόπων. 3. Αρχιτεκτονική του άρθρ. 6 της Οδηγίας για τους οικοτόπους (Οδηγία 92/43/ΕΚ)[6] Το άρθρ. 6 της Οδηγίας 92/43/ΕΚ ορίζει τη σχέση των απαιτήσεων διατήρησης της βιοποικιλότητας και των πολιτικών χρήσεων γης και της ανάπτυξης δραστηριοτήτων. Τίθεται ως επιδίωξη η επίτευξη των στόχων της Οδηγίας αυτής, όπως και της Οδηγίας για τα άγρια πτηνά (αφού εφαρμόζεται και στις ΖΕΠ). Η επίτευξη γενικώς των στόχων των Οδηγιών (συλλήβδην: η ακεραιότητα της προστατευόμενης περιοχής) τίθεται ως όριο και της ανθρώπινης δράσης, η οποία επιτρέπεται εντός αυτού. Το δε ΔΕΕ έθεσε με ενάργεια τα κριτήρια καθορισμού των προστατευόμενων περιοχών και τη διάρκεια και διαδικασία χαρακτηρισμού. Η κατά την παρ. 2 άρθρ. 6 γενική υποχρέωση προστασίας των κρατών μελών με τη λήψη προληπτικών μέτρων θεωρείται ότι συνιστά υποχρέωση αποτελέσματος, με την έννοια πως δεν επιτρέπεται η κάθε είδους υποβαθμιστική (κατ’ αποτέλεσμα) δραστηριότητα στους οικοτόπους[7]. Η παρ. 3 ορίζει τα της διαδικασίας εκτίμησης (βλ. κάτωθι). Η παρ. 4 ορίζει τις εξαιρέσεις από τη διαδικασία αυτή εκτίμησης. Χαρακτηριστικά της διαδικασίας εκτίμησης Χαρακτηριστικά της διαδικασίας εκτίμησης σχεδίων και εργών τα οποία ενδέχεται να επηρεάζουν σημαντικά περιοχές του δικτύου Natura 2000 είναι: Η ειδικότητα της διαδικασίας αυτής και ο προληπτικός της χαρακτήρας που υποχρεώνει τις αρχές να αποτρέπουν πάσης φύσεως προσβολές στους τόπους αυτούς. Η διακριτότητα της διαδικασίας αυτής από την αντίστοιχη της Οδηγίας 2011/92 (ή άλλως καλούμενης Οδηγίας ΕΠΕ – Εκτίμησης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων) [8]: σε περίπτωση ταυτόχρονης εφαρμογής της οδηγίας 2011/92 και της οδηγίας 92/43, θα πρέπει οι πληροφορίες της ΜΠΕ σύμφωνα με το άρθρο 5 και το Παράρτημα IV της οδηγίας ΕΠΕ «να διαλαμβάνουν ρητώς τις σημαντικές επιπτώσεις του έργου επί όλων των ειδών τα οποία προσδιορίζονται στη δήλωση που υποβάλλεται κατ’ εφαρμογή των διατάξεων αυτών[9]. Η διακριτότητα της διαδικασίας αυτής από την αντίστοιχη της Οδηγίας 2011/42 (ή άλλως καλούμενης Οδηγίας ΣΠΕ – Στρατηγικής Περιβαλλοντικής Εκτίμησης): Πρέπει πρωταρχικώς να τονιστεί τόσο για την Οδηγία ΕΠΕ, όσο και για την Οδηγία ΣΠΕ ότι δεν υποκαθιστούν σε καμία περίπτωση τη Δέουσα Εκτίμηση της Οδηγίας 92/43, παρότι παρουσιάζουν αρκετές ομοιότητες, όπως πολλάκις η Επιτροπή έχει διαπιστώσει[10]. Αμφότερες έχουν εφαρμογή σε όλα τα σχέδια και προγράμματα, η δε εκτίμηση των επιπτώσεων σε προστατευόμενους τόπους πρέπει να αποτελεί μέρος της της Περιβαλλοντικής Έκθεσης του άρθρου 5 της οδηγίας 2001/42 και ότι το σχέδιο ή το πρόγραμμα, που θα έχει επιπτώσεις στην ακεραιότητα του τόπου, θα εγκριθεί μόνο υπό τους όρους του άρθρου 6 της οδηγίας 92/43 που πρέπει να λαμβάνεται υποχρεωτικώς υπόψη. Σαφώς, εμπεριέχουν διακριτές διαδικασίες, σωρευτικώς εφαρμοζόμενες[11]. Πρέπει να είναι απολύτως διακριτό στο σώμα της αξιολόγησης ΣΠΕ πού βρίσκεται η Δέουσα Εκτίμηση. Επιπρόσθετα, το αποτέλεσμα της Δέουσας Εκτίμησης είναι ουσιαστικό, εν αντιθέσει με τις εκτιμήσεις ΣΠΕ/ΕΠΕ που είναι γραφειοκρατικές τρόπον τινά[12].Το άρθρο 6 παρ. 3 ορίζει ότι άδεια μπορεί να δοθεί μόνο εφόσον οι αρμόδιες αρχές έχουν βεβαιωθεί ότι δεν θα παραβλάψει την ακεραιότητα του τόπου. Επομένως, οι εκτιμήσεις δυνάμει της οδηγίας 85/337 ή της οδηγίας 2001/42 δεν μπορούν να αντικαταστήσουν τη διαδικασία του άρθρου 6 παράγραφοι 3 και 4 της οδηγίας 92/43 για τους οικοτόπους.»[13] Το ουσιαστικό αποτέλεσμα που παράγει και το πλήρως ελέγξιμο αυτής. Προϋποθέσεις εφαρμογής του άρθρ. 6 παρ. 3 της Οδηγίας 92/43[14] Το άρθρο 6, παρ. 3, της οδηγίας 92/43 ορίζει ότι: «Κάθε σχέδιο, μη άμεσα συνδεόμενο ή αναγκαίο για τη διαχείριση του τόπου, το οποίο όμως είναι δυνατόν να επηρεάζει σημαντικά τον εν λόγω τόπο, καθευατό ή από κοινού με άλλα σχέδια, εκτιμάται δεόντως ως προς τις επιπτώσεις του στον τόπο λαμβανομένων υπόψη των στόχων διατήρησής του. Βάσει των συμπερασμάτων της εκτίμησης των επιπτώσεων στον τόπο και εξαιρουμένης της περίπτωσης των διατάξεων της παραγράφου 4, οι αρμόδιες αρχές συμφωνούν για το οικείο σχέδιο μόνο αφού βεβαιωθούν ότι δεν θα παραβλάψει την ακεραιότητα του τόπου περί του οποίου πρόκειται και, ενδεχομένως, αφού εκφραστεί πρώτα η δημόσια γνώμη.» Πρωταρχικώς αναφύονται τα κάτωθι νομικά ζητήματα – διαπιστώσεις: Ο προσδιορισμός του «σχεδίου» κατά το α εδάφιο της παρ. 3. Το γράμμα της διατάξεως δεν διαλαμβάνει περί αυτού. Για την κατανόηση του όρου, χρήσιμος αποβαίνει ο ορισμός της Επιτροπής: κατά την τελευταία, το σχέδιο ορίζεται με ευρύτητα και φιλοπεριβαλλοντικό πνεύμα και καταλαμβάνει όχι μόνο ιδιαιτέρως επεμβατικές δραστηριότητες (π.χ. κατασκευές), αλλά και δραστηριότητες πρωτογενούς τομέα της οικονομίας (εντατικές γεωργικές δραστηριότητες). Η Επιτροπή θεμελίωσε τον ορισμό της αυτόν, αντλώντας επιχείρημα από το άρθρ. 1 παρ. 2 της Οδηγίας ΕΠΕ. Βεβαίως, έγινε δεκτό ότι έργο μη εμπίπτον στην Οδηγία ΕΠΕ δεν μπορεί να θεωρηθεί αυτομάτως ως μη εμπίπτον και στην Οδηγία 92/43[15], πράγμα εύλογο, αφού η διαφορετικότητα των διαδικασιών και της στόχευσής τους, το δικαιολογεί ρασιοναλιστικά. Για περισσότερα, παραπέμπουμε στη νομολογία κάτωθι. Το κριτήριο του χαμηλού κόστους ενός σχεδίου, ώστε να μην υποβληθεί στη διαδικασία της Δέουσας Εκτίμησης δεν είναι επ’ ουδενί συμβατό με την Οδηγία, όπως ούτε και η εθνική πρόβλεψη περί μη απαίτησης γνωστοποίησης ή περί απαλλαγής των έργων που προβλέπονται από συμβάσεις με ιδιώτες από τη διαδικασία της Δέουσας Εκτίμησης. Τα σχέδια υπάγονται ανεξαρτήτως αν βρίσκονται εντός ή εκτός περιοχών του δικτύου Natura 2000. Η δυνατότητα γενικής in abstracto απαλλαγής ορισμένων έργων από την υποχρέωση υπαγωγής στη διαδικασία της δέουσας εκτίμησης δεν είναι σύμφωνη με το άρθρο 6, παρ. 3 της Οδηγίας 92/43. Στάδια εφαρμογής της διαδικασίας του άρθρ. 6 παρ. 3 της Οδηγίας 92/43 Η Επιτροπή στον ερμηνευτικό οδηγό για τη διαχείριση των τόπων του δικτύου Natura 2000 διευκρίνισε ότι υπάρχουν τα δύο αρχικά στάδια εφαρμογής της διάταξης αυτής, η Προκαταρκτική Εκτίμηση (Screening) και η Δέουσα Εκτίμηση (Appropriate Assessment). Στα παραπάνω δύο στάδια προστίθεται ένα τρίτο (η εξέταση των εναλλακτικών λύσεων) και ακολουθεί ένα τέταρτο (ο καθορισμός των αντισταθμιστικών μέτρων, βλ. κάτωθι). Τα στάδια εφαρμογής του άρθρου 6 παρ. 3 της Οδηγίας 92/43 είναι κατά την Επιτροπή, αναλυτικότερα[16]: 1. Η Προκαταρκτική Εξέταση (Screening) Αποτελεί το αναγκαίο κατά νόμο πρώτο στάδιο της εκτίμησης και διενεργείται για να αποφανθούμε αν υπάρχει αρνητική επίδραση στο περιβάλλον. Αυτή διεξάγεται από τις αρχές που είναι κατά νόμο αρμόδιες για την αδειοδότηση του έργου και επικουρείται με πληροφορίες από άλλους φορείς, ειδικούς κλπ. Δεν συμπίπτει ασφαλώς με την πλήρη Δέουσα Εκτίμηση, που έπεται. Οι αδειοδοτούσες αρχές διεξάγουν τη διαδικασία και απολήγει σε έγγραφη εκτίμηση. Αν δεν προκύψουν ενδεχόμενα αρνητικών επιπτώσεων, δεν συνεχίζει η διαδικασία. Είναι έγγραφη και πρέπει να εμπεριέχει πλείονες πληροφορίες, για να «μεταβεί» η όλη διαδικασία μετά στη Δέουσα Εκτίμηση. Δεν πρέπει, ωστόσο, να περιλαμβάνει μέτρα αποτροπής ή μείωσης των επιπτώσεων διότι κάτι τέτοιο «θα μπορούσε να θίξει την πρακτική αποτελεσματικότητα της οδηγίας περί των οικοτόπων, γενικώς, και το στάδιο εκτιμήσεως, ειδικώς, καθόσον θα καθιστούσε το στάδιο αυτό άνευ αντικειμένου, θα υφίστατο δε κίνδυνος καταστρατηγήσεως του εν λόγω σταδίου εκτιμήσεως, το οποίο όμως αποτελεί ουσιώδη εγγύηση προβλεπόμενη από την οδηγία αυτή», κάτι που συνιστά ηχηρή διαφορά της Οδηγίας ΕΠΕ με την Οδηγία για τους οικοτόπους. Συνάπτεται με την αρχή της προφύλαξης, αφού δεν απαιτείται οριστική απόδειξη των σημαντικών επιπτώσεων στο περιβάλλον, αλλά «απλώς πιθανότητα» για τούτο[17]. Το ΔΕΚ αξιοποιώντας τα διδάγματα της αρχής της προφύλαξης, συναφώς μίλησε για τον κίνδυνο και διατύπωσε τον κανόνα ότι όπου δηλαδή υπάρχει αμφιβολία – αβεβαιότητα ως προς το επιζήμιο του σχεδίου για τα φυσικά χαρακτηριστικά του τόπου[18], ότι δηλαδή δεν μπορεί κατ΄ αντιστροφή του βάρους της απόδειξης να βεβαιωθεί ότι δεν θα υπάρξουν αρνητικές επιπτώσεις, το σχέδιο πρέπει να εγκαταλείπεται, σε εφαρμογή του κανόνα in dubio pro natura[19]. Συνιστά διοικητική πράξη που ελέγχεται δικαστικώς και εκτεταμένα, αφού ελέγχεται και το αν τα μέτρα είναι ικανά να δικαιολογήσουν την κρίση ότι δεν πρέπει να ακολουθήσει Δέουσα Εκτίμηση. 2. Η Δέουσα Εκτίμηση (Appropriate Assessment) Η Δέουσα Εκτίμηση διενεργείται, εφόσον είναι πιθανό ότι το σχέδιο αυτό θα επηρεάσει σημαντικά τον εν λόγω τόπο, με τον κίνδυνο μόνιμης αλλοιώσεως των οικολογικών χαρακτηριστικών του. Στο επίκεντρό της βρίσκεται η έννοια της ακεραιότητας του τόπου και το αν αυτός παραβλάπτεται ή όχι και η οποία συνερμηνεύεται με τη λεγόμενη «ικανοποιητική κατάσταση διατήρησης». Οι έννοιες αυτές σαφώς συνδέονται με την επιστημονική εκτίμηση της βιοποικιλότητας. Μέτρο βλάβης αποτελεί η (παρθένα) κατάσταση της αποκλεισμένης για τον άνθρωπο φύσης[20], οπότε υπεισέρχονται αναγκαίως και αξιακές κρίσεις και προτεραιότητες. Πρέπει ο τόπος ως «φυσικός οικότοπος» να παραμείνει σε ικανοποιητική κατάσταση διατηρήσεως που συνεπάγεται τη διασφάλιση της διατηρήσεως των συστατικών χαρακτηριστικών του οικείου τόπου που έχουν σχέση με την παρουσία ενός φυσικού οικοτόπου, του οποίου ο σκοπός διατηρήσεως αποτέλεσε το λόγο καταχωρίσεως του τόπου αυτού στον κατάλογο των ΤΚΣ, κατά την έννοια της οδηγίας αυτής.»[21] Πρόκειται για μία άκρως σημαντική και πολυεπίπεδη, λεπτομερή διαδικασία, στην οποία δεν συγχωρούνται ασάφειες, παραλείψεις, κενά, εν γένει επιστημονικά ή ερευνητικά ολισθήματα. Περιέχει στοιχεία για τους στόχους και την αξιολόγηση του εύρους, αλλά και άλλα οικολογικά δεδομένα, όλες συλλήβδην τις πτυχές του σχεδίου που επηρεάζουν την υλοποίηση των οικολογικών σκοπών και το σύνολο των ειδών του τόπου. Η Δέουσα Εκτίμηση πρέπει να προηγείται της αδειοδότησης και ανήκει στην ευθύνη της αρμόδιας αρχής να εξασφαλίζει την διεξαγωγή της. Επιτρέπεται στην αρμόδια αρχή να βεβαιώνεται κατά πόσο το σχέδιο ή το έργο θα μπορούσε να έχει αρνητικές επιπτώσεις στην ακεραιότητα του τόπου. Η αρχή που τη διεξάγει είναι κάποια εθνική αρχή, επαφιέμενης της επιλογής της στη διακριτική ευχέρεια των κρατών, αρκεί να έχει λειτουργική αυτοτέλεια[22]. Η έγκριση πρέπει να δίνεται «μόνο υπό την προϋπόθεση ότι δεν παραβλάπτεται η ακεραιότητα του οικείου τόπου, με την επιφύλαξη των διατάξεων της παραγράφου 4 του ιδίου άρθρου.» Στο πλαίσιο αυτό μπορεί να ζητηθεί από τον φορέα του έργου να παράσχει την αναγκαία πληρηφόρηση στην αρμόδια αρχή, ώστε να της επιτρέψει να λάβει απόφαση στη βάση της πλήρους πληροφόρησης». Παράγεται νομικώς δεσμευτικό έγγραφο πόρισμα, αναγκαίο για την έκδοση τελικής αποφάσεως. Δεν είναι απλώς τυπική ή γραφειοκρατική διαδικασία, αλλά προεχόντως ουσιαστική και δεν αποτελεί «συρραφή» των επιμέρους πορισμάτων, αλλά μία συνεκτική παρουσίαση[23]. Η νομολογία του ΔΕΕ στο ζήτημα αυτό ερμηνεύει τις απαιτήσεις περιεχομένου της Δέουσας Εκτίμησης με ιδιαίτερη αυστηρότητα και νομικό φορμαλισμό, αναγκαίο, ωστόσο, για την ουσιαστική περάτωση της διαδικασίας[24]. Η Δέουσα εκτίμηση πρέπει να είναι πάντα εμπεριστατωμένη και με σαφήνεια να προκύπτουν οι επιπτώσεις στο περιβάλλον, βάσει και της εφαρμογής της αρχής της πρόληψης. Ανάλογα με τα αποτελέσματα της δέουσας εκτίμησης, οι αρμόδιες εθνικές αρχές μπορούν είτε να επιλέξουν την απόρριψη του σχεδίου είτε να προχωρήσουν στην έγκριση του υπό τον όρο ότι το σχέδιο περιλαμβάνει μέτρα, που εξασφαλίζουν τη μη προσβολή της ακεραιότητας του τόπου. Τα δε εθνικά δικαστήρια ασκούν πλήρη έλεγχο. Εκτός από την ως άνω «Δέουσα Εκτίμηση», έχει διαμορφωθεί και ο συναφής κανόνας της αποφυγής της υποβάθμισης και των οχλήσεων. Τέλος, η «δέουσα εκτίμηση», κατά την έννοια της διάταξης αυτής, δεν μπορεί να λαμβάνει υπόψη την ύπαρξη «μέτρων διατήρησης», κατά την έννοια της παραγράφου 1 του άρθρου αυτού, «προληπτικών μέτρων», κατά την έννοια της παραγράφου 2 του εν λόγω άρθρου, μέτρων που θεσπίζονται ειδικά για ένα πρόγραμμα όπως το επίμαχο στην υπόθεση της κύριας δίκης ή ακόμη και των αποκαλούμενων «αυτοτελών» μέτρων, καθόσον τα μέτρα αυτά δεν έχουν σχέση με το εν λόγω πρόγραμμα, εάν τα προσδοκώμενα οφέλη των μέτρων αυτών δεν είναι βέβαια κατά τον χρόνο διενέργειας της εν λόγω εκτίμησης. Το άρθρο 6, παράγραφος 2, της Οδηγίας 92/43 έχει την έννοια ότι μέτρα που επιβάλλονται με εθνική ρύθμιση, όπως η επίμαχη στην υπόθεση της κύριας δίκης, στα οποία περιλαμβάνονται η μέθοδος παρακολούθησης και ελέγχου των γεωργικών εκμεταλλεύσεων των οποίων οι δραστηριότητες προκαλούν εναπόθεση αζώτου, καθώς και η δυνατότητα επιβολής κυρώσεων που είναι δυνατό να φθάσουν έως και την παύση λειτουργίας των εν λόγω εκμεταλλεύσεων, επαρκούν για τη συμμόρφωση προς τη διάταξη αυτή[25]. Κατά το ΔΕΕ αυτό περιλαμβάνει, ανάλογα με την περίπτωση και μέτρα αποτροπής και θετικά μέτρα. Ενίοτε, η απουσία κατάλληλων μέτρων προκύπτει εμμέσως από τη συμπεριφορά των αρμοδίων αρχών. Δεν πρέπει η οικονομία να ανάγεται σε αποκλειστικό κριτήριο, αλλά αντίθετα τα επιστημονικά κριτήρια κατέχουν τα πρωτεία. Η υποχρεωτικότητα της διαδικασίας είναι συνεχής και δεν υποκαθίσταται από άλλα μέτρα ειδικής διαχείρισης. Οι υποχρεώσεις, όπως έγινε αντιληπτό, αφορούν τη θέσπιση αναγκαίων μέτρων διατήρησης και των δεόντων κανονιστικών, διοικητικών ή συμβατικών μέτρων, όπως και τη θέσπιση αυστηρής προστασίας των ζωικών ειδών και μέτρων ώστε να αποφευχθεί η υποβάθμιση φυσικών οικοτόπων κλπ. 4. Παρεκκλίσεις του άρθρ. 6 παρ. 4 Οδηγίας 92/43 Κατά την παρ. 4 του άρθρ. 6, εάν, παρά τα αρνητικά συμπεράσματα της εκτίμησης των επιπτώσεων και ελλείψει εναλλακτικών λύσεων,ένα σχέδιο πρέπει να πραγματοποιηθεί για άλλους επιτακτικούς λόγους σημαντικού δημοσίου συμφέροντος, περιλαμβανομένων λόγων κοινωνικής ή οικονομικής φύσεως, το κράτος μέλος λαμβάνει κάθε αναγκαίο αντισταθμιστικό μέτρο ώστε να εξασφαλισθεί η προστασία της συνολικής συνοχής του Natura 2000. Το κράτος μέλος ενημερώνει την Επιτροπή σχετικά με τα αντισταθμιστικά μέτρα που έλαβε. Όταν ο τόπος περί του οποίου πρόκειται είναι τόπος όπου ευρίσκονται ένας τύπος φυσικού οικοτόπουπροτεραιότητας ή/και ένα είδος προτεραιότητας, είναι δυνατόν να προβληθούν μόνον επιχειρήματα σχετικά με την υγεία ανθρώπων και τη δημόσια ασφάλεια ή σχετικά με θετικές συνέπειες πρωταρχικής σημασίας για τοπεριβάλλον, ή, κατόπιν γνωμοδοτήσεως της Επιτροπής, άλλοι επιτακτικοί σημαντικοί λόγοι σημαντικού δημοσίου συμφέροντος. Οι όροι «επιτακτικοί λόγοι σημαντικού δημοσίου συμφέροντος», «λόγοι κοινωνικής ή οικονομικής φύσεως» κλπ. είναι αόριστες νομικές έννοιες, που χρήζουν in concreto ερμηνείας. Η παράγραφος 4 δεν μπορεί να εφαρμοστεί παρά μόνο εφόσον έχει προηγηθεί η εκτίμηση των επιπτώσεων του σχεδίου σύμφωνα με το άρθρο 6, παράγραφος 3. Η επιτακτικότητα των επικαλούμενων λόγων δημοσίου συμφέροντος προβάλλει ως αδήριτη ανάγκη, η διατύπωση της διάταξης είναι εξαιρετική. Η αρχή πρέπει να αποδείξει την επιλογή της στάθμισης. Τα αντισταθμιστικά μέτρα αποτελούν αντιστάθμιση της ζημίας, όχι αποτροπή/μείωσή της και πρέπει να λαμβάνονται τάχιστα. Το μέτρο μετριασμού διαφέρει από το αντισταθμιστικό. Η εξαίρεση από τη δέουσα εκτίμηση έπρεπε ακριβώς να είναι εξαιρετική, όχι συστηματική, ήτοι να μην καθίσταται «κανόνας» και, βεβαίως, όχι απλώς γραφειοκρατική. Σε κάθε περίπτωση, η όποια εξαίρεση δέον όπως ερμηνεύεται συσταλτικά. στην περίπτωση, που η κατά παρέκκλιση εφαρμογή των σχεδίων, για λόγους δημοσίου συμφέροντος, θέτει σε κίνδυνο φυσικό οικότοπο ή είδος προτεραιότητας, τότε η παρέκκλιση μπορεί να λάβει χώρα μόνο για λόγους δημόσιας υγείας, ασφάλειας ή άλλων επιτακτικών λόγων, μετά από πρόταση της επιτροπής[26]. Ο δικαστικός έλεγχος αυξημένης εντάσεως επιβεβαιώνει την κατά γράμμα τήρηση της διαδικασίας, αλλά και το κατά πόσον η επιστημονική εκτίμηση των επιπτώσεων είναι η «δέουσα εκτίμηση» (αναφορές, επιστημονικά στοιχεία κλπ.). Οι επιταγές της παραγράφου 4 του άρθρ. 6 δεν αποτελούν στοιχεία που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη από τις αρμόδιες αρχές κατά τη δέουσα εκτίμηση βάσει της παραγράφου 3 του άρθρου 6. 5. Συμπεράσματα Η ως άνω σύντομη συμβολή κατέληξε στα εξής συμπεράσματα: Η σημασία της εκτίμησης κατά την Οδηγία 92/43 είναι κομβική. Τα δε χαρακτηριστικά αυτής της εκτίμησης είναι επίσης διαφοροποιημένα από τις διαδικασίες ΕΠΕ – ΣΠΕ. Η νομολογία τόσο η ενωσιακή, όσο και η εθνική κατέληξαν σε σημαντικές παραδοχές για την εκτύλιξη αυτής της διαδικασίας στην πράξη, αλλά και την ερμηνεία κρίσιμων εννοιών της. Το κάθε κράτος μέλος επίσης φέρει ουσιώδη ρόλο στην υλοποίηση της ενωσιακής επιταγής αυτής. ——————— [1] Βλ. κάτωθι την Οδηγία 2009/147 ή οδηγία για τα «άγρια πτηνά». [2] ΔΕΚ, 2.08.1993, C-355/1990, ΔΕΚ Υπόθ. C- 166/1997,απόφ.18.3.1999 [Ζώνες ειδικής προστασίας] (σημ. Ε. Πρεβεδούρου), ΠερΔικ 2/2000, 258. [3] Ανακοίνωση της Επιτροπής, «Διαχείριση των τόπων του δικτύου Natura 2000. Οι διατάξεις του άρθρου 6 της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ για τους οικοτόπους», 21.11.2018, C(2018) 7621 final, 8, βλ. για την ελληνική έννομη τάξη: ΚΥΑ 50743/2017 «Αναθεώρηση εθνικού καταλόγου περιοχών του Ευρωπαϊκού Οικολογικού Δικτύου Natura 2000” (ΦΕΚ Β’ 4432/2017). [4] N. Vig, R. Axelrod, The global environment, Institutions, law and policy, Q Press, 1999. [5] ΔΕΚ Υπόθ. C- 209/2002, απόφ. 29.1.2004 [Ζωτικός χώρος ορτυγομάνας] (σημ. Ε. Πρεβεδούρου), ΠερΔικ 3/2004, 419. [6] Βλ. εκτενώς: Κ. Γώγο, Η περιβαλλοντική αδειοδότηση έργων σε περιοχές του δικτύου Natura 2000, εκδ. Σάκκουλα, 2009. [7] Βλ. εκτενώς: Μ. Κοσμοπούλου, Η νομική προστασία της χλωρίδας και της πανίδας, ΠερΔικ 4/2001, 527. [8] ΔΕΚ, Υπόθ. C-418/2004, Επιτροπή κατά Ιρλανδίας [2007], Συλλ Ι-10947, σκ. 231. Βλ., επίσης, Υπόθ. C-209/2004, Επιτροπή κατά Αυστρίας , Προτάσεις Γ. Εισαγγελέως J. Kokott της 27ης Οκτωβρίου 2005, σημ. 61 και 62 (όπου επισημαίνει ότι η οδηγία 85/337 περιλαμβάνει διαδικαστικές διατάξεις, με τις οποίες σκοπείται να λαμβάνονται καλύτερα υπ΄ όψη οι σχετικές με την προστασία του περιβάλλοντος απαιτήσεις, ενώ αντίθετα, η οδηγία 92/43 εξαρτά την έγκριση σχεδίου από ουσιαστικές απαιτήσεις, τη συνδρομή των οποίων σκοπεί να διασφαλίσει η διαδικασία του άρθρου 6 παρ. 3 και 4). [9] Γ. Μπάλιας, ό.π., 62 επ. [10] European Commission, (2012)Guidance on Aquaculture and Natura 2000, 81. [11] Για την Οδηγία ΣΠΕ, βλ. αναλυτικά Γ. Δελλή, Η στρατηγική περιβαλλοντική εκτίμηση της οδηγίας 2001/42/ΕΚ και οι προεκτάσεις της για το ελληνικό δημοσίο δίκαιο, Ευρωπαίων Πολιτεία 3/2008, 667 επ. [12] European Commission, (2011)Guidance on wind energy and natura 2000, 24. [13] ΔΕΚ, 13 Δεκεμβρίου 2007, C-418/04, Επιτροπή κατά Ιρλανδίας, σκ. 231, Γ. Μπάλιας, Οι ευρωπαϊκές οδηγίες για τη φύση και τα προβλήματα εφαρμογής τους στην Ελλάδα, ΠερΔικ 1/2020, 62 επ. [14] Γενικώς βλ. F. Ferranti et al., The Fitness Check of the Birds and Habitats Directives: A discourse analysis of stakeholders’ perspective”, 2019, 47 Journal for Nature Conservation, 108. [15] Συνήγορος του Πολίτη. Αίτηση για έλεγχο νομιμότητας ανέγερσης ξενοδοχειακής μονάδας στη λίμνη Αντινιώτη (περιοχή Natura). Πορισματικό Έγγραφο της 30.12.2005 επί των υπ΄ αριθ. 2914/2005 και 16404/2005 αναφορών (σημ. Β. Βρεττού), ΠερΔικ 2/2008. [16] Ανακοίνωση της Επιτροπής «Διαχείριση των τόπων του δικτύου Natura 2000 Οι διατάξεις του άρθρου 6 της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ για τους οικοτόπους», Βρυξέλλες, 21.11.2018 C(2018) 7621 final. [17] N. de Sadeleer,The Appropriate Impact Assessment and Authorisation Requirements of Plans and Projects likely to have significant impacts on Natura 2000 Sites, 11. [18]R. von Schomberg , “Controversies and Political Decision Making”, in: R. von Schomberg (ed.), Science, Politics and Morality, Scientific Uncertainty and Decision Making, Dordrecht/Boston/London, Cluwer Academic Publishers, 1993,σ. 7-26. [19] ΔΕΚ, C-117/2003, ΔΕΚ Υπόθ. C-83/1997, απόφ. 11.12.97 [Παράβαση κράτους μέλους – Παράλειψη μεταφοράς της Οδηγίας 92/43/ΕΟΚ στο εθνικό δίκαιο], ΠερΔικ 3/1997, 386. [20] D.E. Busch, J.C. Trexler (eds.), Monitoring Ecosystems. Interdisciplinary Approaches for Evaluating Ecoregional Initiatives. Island Press, Washington, Covelo, London, 2003, 447. [21] ΔΕΕ, 17 Απριλίου 2018, C-441/17, Επιτροπή κατά Πολωνίας, ό.π., σκ. 116. ΔΕΕ, 11 Απριλίου 2013, C-258/11 Sweetman, ό.π., σκ. 39. Βλ., επίσης, ΔΕΕ, 21 Ιουλίου 2016, C-387/15 και C-388/15, Hilde Orleans, ό.π., σκ. 42. [22] Γ. Μπάλιας, Η Δέουσα Εκτίμηση Επιπτώσεων Έργων και Σχεδίων στις περιοχές του δικτύου Natura 2000, ΠερΔικ 4/2014, 577. [23] N. de Sadeleer,“The Appropriate Impact Assessment and Authorisation Requirements of Plans and Projects likely to have significant impacts on Natura 2000 Sites”, ό.π., 11. [24] ΔΕΕ, C-142/16, Επιτροπή κατά Γερμανίας, ό.π., σκ. 61-62. [25] Συνεκδικαζόμενες υποθέσεις C-293/16 και C-294/2016, απόφ. της 7ης Νοεμβρίου 2018, Coöperatie Mobilisation for the Environment UA κ.λπ. κατά College van gedeputeerde staten van Limburg κ.λπ., (προδικαστική παραπομπή), ΠερΔικ 3/2018, 531. [26] Φ. Βρεττού, Η. Κουβαράς, Δ. Πουλάκος, Ε. Σπυροπούλου, Γ. Χασιώτης, Ι. Χριστοπούλου, Οι ευρωπαϊκές Oδηγίες για τη βιοποικιλότητα – Με αφορμή τη διαδικασία REFIT, ΠερΔικ 1/2016, 31. Παναγιώτης Γαλάνης, Δικηγόρος, Υπ. Δρ. Νομικής ΕΚΠΑ [email protected]
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.