Αναζήτηση στην κοινότητα

Η αξιολόγηση των θερμοκρασιακών αποκλίσεων πάνω από μια περιοχή μπορεί να γίνει με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους χρησιμοποιώντας διάφορες μεθόδους και δεδομένα, όπως για παράδειγμα παρατηρήσεις μετεωρολογικών σταθμών, ραδιοβολήσεων καθώς και δεδομένα αριθμητικών μοντέλων καιρού. Στο συγκεκριμένο άρθρο παρουσιάζουμε καταρχάς την ανάλυση της θερμοκρασίας στο επίπεδο των 850 hPa (~1500 μέτρα πάνω από την επιφάνεια), επίπεδο το οποίο επιτρέπει την παρακολούθηση των θερμικών χαρακτηριστικών των αερίων μαζών που επηρεάζουν μια περιοχή. Ο χάρτης που ακολουθεί δείχνει για το τρίμηνο Ιουνίου-Αυγούστου 2023 τη συνολική απόκλιση της θερμοκρασίας στη στάθμη των 1500 μέτρων πάνω από το Βόρειο ημισφαίριο και ο οποίος δείχνει ότι στο μεγαλύτερο μέρος αυτού η μέση θερμοκρασία κινήθηκε πάνω από τα κανονικά για την εποχή επίπεδα. Οι μεγαλύτερες θετικές θερμοκρασιακές αποκλίσεις (> 3 ˚C) εντοπίζονται κυρίως σε τμήματα της Βόρειας Αμερικής και του Βορείου Ατλαντικού, ενώ σημαντικές θετικές αποκλίσεις (> 2 ˚C) εντοπίζονται και σε μεγάλο μέρος της Ευρώπης, τα βόρεια και ανατολικά τμήματα της Ασίας και τοπικά σε τμήματα της Βόρειας Αφρικής. Στην χώρα μας η θερμοκρασία κινήθηκε πάνω από τα κανονικά για την εποχή επίπεδα στις περισσότερες περιοχές με την θερμοκρασιακή απόκλιση να ξεπερνάει τον 1 βαθμό Κελσίου, ενώ οι μικρότερες θερμοκρασιακές αποκλίσεις εντοπίζονταν στα νοτιότερα νησιωτικά τμήματα. Γράφημα 1: Θερμοκρασιακές αποκλίσεις στο ισοβαρικό επίπεδο των 850 hPa (~1500 μέτρα πάνω απο την επιφάνεια) κατα τους καλοκαιρινούς μήνες (Ιούνιο-Αύγουστο) του 2023 για το Βόρειο ημισφαίριο. Στη συνέχεια επικεντρωνόμαστε στη χώρα μας και κατατάσσουμε τα τελευταία 44 καλοκαίρια (1979-2023) υπολογίζοντας το άθροισμα των ωρών όπου η θερμοκρασία στο ισοβαρικό επίπεδο των 850 hPa (~1500 μέτρα πάνω από την επιφάνεια) υπερβαίνει το 99% των τιμών κατανομής της θερμοκρασίας που έχουν παρατηρηθεί μεταξύ 1981-2010 και τις οποίες ορίζουμε ως ακραία θερμές ώρες. Η ανάλυση δείχνει ότι το καλοκαίρι του 2023 ήταν το 2ο πιο ακραία θερμό τα τελευταία 44 χρόνια με 179 θερμές ώρες έχοντας τον ίδιο αριθμό θερμών ωρών με το 2007 (Γράφημα 2). Το πιο θερμό καλοκαίρι παραμένει αυτό του 2021, οπότε η χώρα μας επηρεάστηκε από δύο πολυήμερους καύσωνες. Τα συγκεκριμένα αποτελέσματα όπως είναι φυσικό συσχετίζονται με το ισχυρό και μεγάλης διάρκειας (15 ημέρες) επεισόδιο καύσωνα του Ιουλίου που επηρέασε την χώρα μας. Γράφημα 2: Άθροισμα των ακραία θερμών ωρών ανά καλοκαίρι (Ιούνιο-Αύγουστο) κατά την περίοδο 1979-2023. Πηγή δεδομένων: Η ανάλυση βασίζεται στα δεδομένα reanalysis του ERA5 από το Ευρωπαϊκό Κέντρο Μεσοπρόθεσμων Μετεωρολογικών Προγνώσεων (ECMWF). View full είδηση

Το πιο καυτό καλοκαίρι από τις απαρχές της ιστορίας της ανθρωπότητας ήταν το φετινό, σύμφωνα με το ευρωπαϊκό παρατηρητήριο Copernicus, με τους επιστήμονες να κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου. Τους τελευταίους τρεις μήνες καταγράφηκαν οι υψηλότερες μέσες θερμοκρασίες που έχουν ποτέ καταγραφεί, ανακοίνωσε το παρατηρητήριο, που θεωρεί ότι το 2023 θα είναι πιθανότατα η θερμότερη χρονιά στην ιστορία της ανθρωπότητας. Κύματα καύσωνα, ξηρασίας, πλημμύρες και πυρκαγιές έπληξαν την Ασία, την Ευρώπη, την Βόρεια Αμερική κατά την περίοδο αυτή σε δραματικές ή πρωτοφανείς διαστάσεις, με υψηλό τίμημα σε ζωές και ζημίες για τις οικονομίες και το περιβάλλον. «Η κλιματική κατάρρευση έχει ξεκινήσει» Στο νότιο ημισφαίριο καταρρίφθηκαν επίσης διαδοχικά ρεκόρ ζέστης εν μέσω χειμώνα. «Η περίοδος Ιουνίου-Ιουλίου-Αυγούστου», που αντιστοιχεί στο θέρος στο βόρειο ημισφαίριο, όπου κατοικεί και το μεγαλύτερο μέρος του παγκόσμιου πληθυσμού, «ήταν μακράν η θερμότερη που έχει ποτέ καταγραφεί στον κόσμο, με μέση παγκόσμια θερμοκρασίας 16,77°C», ανακοίνωσε το Copernicus. Αντιστοιχεί σε αύξηση κατά 0,66°C σε σχέση με τις μέσες θερμοκρασίες της περιόδου 1991-2020, η οποία χαρακτηρίσθηκε από την άνοδο των μέσων θερμοκρασιών εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής που προκαλείται από τις ανθρώπινες δραστηριότητες. Οι θερμοκρασίες ήταν πολύ υψηλότερες -κατά δύο τρίτα- σε σχέση με το προηγούμενο ρεκόρ του 2019. «Η κλιματική κατάρρευση έχει ξεκινήσει» δηλώνει σε ανακοίνωσή του ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες. Ο Ιούλιος ήταν ο θερμότερος μήνας που έχει ποτέ καταγραφεί, ο Αύγουστος 2023 είναι ο δεύτερος θερμότερος, διευκρινίζει το παρατηρητήριο Copernicus. Και στο επίπεδο των οκτώ πρώτων μηνών του έτους, η μέση θερμοκρασία του πλανήτη είναι μόνο κατά 0,01°C κάτω του 2016, της θερμότερης χρονιάς που έχει ποτέ καταγραφεί. Αλλά το ρεκόρ αυτό δεν κρέμεται πια παρά από μία κλωστή, με δεδομένες τις προγνώσεις και την δυναμική επιστροφή στον Ειρηνικό Ωκεανό του κλιματικού φαινομένου El Niño, που αποτελεί συνώνυμο της επιπλέον υπερθέρμανσης. Και «με δεδομένη την υπερβολική άνοδο της θερμοκρασίας της επιφάνειας των ωκεανών, είναι πιθανόν ότι το 2023 θα γίνει η θερμότερη χρονιά που έχει γνωρίσει η ανθρωπότητα» δήλωσε η Σαμάνθα Μπέρτζες, η υποδιευθύντρια της υπηρεσίας για την κλιματική αλλαγή του Copernicus. Η βάση δεδομένων του Copernicus ανατρέχει μέχρι το 1940, αλλά υπάρχει η δυνατότητα σύγκρισης με το κλίμα των περασμένων χιλιετιών στον πλανήτη, όπως έχει καταγραφεί με βάση την εποχιακή κυκλική ανάπτυξη του κορμού των δένδρων και τα δείγματα (καρότα) πάγου (ice core) που εξάγονται από τους παγετώνες για να αποτυπωθεί η κλιματική εξέλιξη πριν από την έναρξη των μετρήσεων. Αυτή η συνθετική εικόνα παρουσιάσθηκε στην τελευταία έκθεση των ειδικών του ΟΗΕ για το Κλίμα (Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή, IPCC, Giec). Σε αυτήν την βάση, οι τρεις τελευταίοι μήνες που ζήσαμε είναι οι θερμότεροι εδώ και 120.000 χρόνια, δηλαδή από τις απαρχές της ιστορίας της ανθρωπότητας», δηλώνει η Σαμάνθα Μπέρτζες. Σε πρωτοφανή επίπεδα η μέση θερμοκρασία της επιφάνειας των θαλασσών Παρά τις τρεις διαδοχικές χρονιές του φαινομένου La Niña (του αντίστροφου του El Niño), που έκρυψε μερικώς την υπερθέρμανση του πλανήτη, οι χρονιές 2015-2022 ήταν ήδη οι θερμότερες που είχαν ποτέ καταγραφεί. Η υπερθέρμανση των θαλασσών του πλανήτη, που συνεχίζουν να απορροφούν το 90% της υπερβάλλουσας θερμότητας που προκαλεί η ανθρώπινη δραστηριότητα από την έναρξη της βιομηχανικής εποχής, παίζει σημαντικό ρόλο στο φαινόμενο. Από τον Απρίλιο, η μέση θερμοκρασία της επιφάνειας των θαλασσών εξελίσσεται σε πρωτοφανή επίπεδα υψηλών θερμοκρασιών. «Από τις 31 Ιουλίου μέχρι τις 31 Αυγούστου», ξεπερνούσε κάθε μέρα το προηγούμενο ρεκόρ του Μαρτίου 2016», σημειώνει το ευρωπαϊκό παρατηρητήριο, φθάνοντας το συμβολικό όριο των 21°C, σημαντικά υψηλότερο όλων των καταγραφών που έχουν γίνει ποτέ. «Η υπερθέρμανση των ωκεανών προκαλεί την υπερθέρμανση της ατμόσφαιρας και αύξηση της υγρασίας, πράγμα που προκαλεί εντονότερες βροχοπτώσεις και αύξηση της διαθέσιμης ενέργειας για τους τροπικούς κυκλώνες», επισημαίνει η Σαμάνθα Μπέρτζες. Η υπερθέρμανση επηρεάζει επίσης την βιοποικιλότητα: «μειώνει τις θρεπτικές ουσίες και το οξυγόνο στους ωκεανούς», πράγμα που απειλεί την ζωή της πανίδας και της χλωρίδας, λέει η επιστήμονας του Copernicus, που αναφέρεται στην λεύκανση των κοραλλιών, τον πολλαπλασιασμό των επιζήμιων αλγών ή την εν δυνάμει κατάρρευση των κύκλων αναπαραγωγής των ειδών. «Οι θερμοκρασίες θα συνεχίσουν να αυξάνονται όσο δεν κλείνουμε την βρύση των εκπομπών» που προέρχονται από την καύση του άνθρακα, του πετρελαίου και του φυσικού αερίου, υπενθυμίζει η Σαμάνθα Μπέρτζες τρεις μήνες πριν από την COP28 στο Ντουμπάι. Στόχος της διάσκεψης αυτής των Ηνωμένων Εθνών για το Κλίμα είναι να επιστρέψει η ανθρωπότητα στην τροχιά της συμφωνίας του Παρισιού: περιορισμός της αύξησης της θερμοκρασίας κάτω των +2°C και, ει δυνατόν, στον + 1,5°C σε σχέση με την προβιομηχανική εποχή. Μία σφοδρή μάχη για το τέλος των ορυκτών καυσίμων αναμένεται να εκτυλιχθεί στο Ντουμπάι. View full είδηση

Μερικοί άνθρωποι αγαπούν τα μεγάλα καλοκαίρια, άλλοι όχι τόσο πολύ. Μέχρι το 2100 άνθρωποι που ζουν στο Βόρειο Ημισφαίριο δεν θα έχουν άλλη επιλογή από το να συνηθίσουν σε ζεστά καλοκαίρια που διαρκούν μισό χρόνο. Οι παραδοσιακές τέσσερις εποχές θα έχουν περάσει. Η κλιματική αλλαγή αναμένεται να ανεβάσει τις θερμοκρασίες στο μεγαλύτερο μέρος του έτους, λένε οι επιστήμονες. Η τάση βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη «Τα καλοκαίρια γίνονται μακρύτερα και πιο ζεστά, ενώ οι χειμώνες πιο σύντομοι και πιο ζεστοί λόγω της υπερθέρμανσης του πλανήτη», εξηγεί ο Γιούπινγκ Γκουάν, φυσικός ωκεανογράφος στο State Key Laboratory of Tropical Oceanography, ο οποίος είναι ο κύριος συγγραφέας μιας νέας μελέτης. Οι ερευνητές εξέτασαν τα καθημερινά δεδομένα για το κλίμα από το 1952 έως το 2011. Για να μετρήσουν τις αλλαγές στη διάρκεια των τεσσάρων εποχών στο Βόρειο Ημισφαίριο. Ορίζουν την αρχή του καλοκαιριού ως την έναρξη των θερμοκρασιών στο πιο ζεστό τρίμηνο κατά τη διάρκεια ενός έτους. Και το χειμώνα ως την έναρξη του πιο κρύου. Διαπίστωσαν ότι μεταξύ του 1952 και του 2011: Το καλοκαίρι αυξήθηκε κατά μέσο όρο από 78 ημέρες σε 95 ημέρες. Ο χειμώνας συρρικνώθηκε από 76 ημέρες σε 73 ημέρες. Η άνοιξη μειώθηκε από 124 ημέρες σε 115 ημέρες. Οι περιοχές με τις μεγαλύτερες αλλαγές «Κατά συνέπεια, η άνοιξη και το καλοκαίρι ξεκίνησαν νωρίτερα, ενώ το φθινόπωρο και το χειμώνα ξεκίνησαν αργότερα, σημειώνεται στην μελέτη. Η περιοχή της Μεσογείου και το οροπέδιο του Θιβέτ γνώρισαν τις μεγαλύτερες αλλαγές στους εποχιακούς κύκλους τους». Εάν συνεχιστούν αυτές οι τάσεις και δεν καταφέρουμε να μετριάσουμε τις χειρότερες επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής τις επόμενες δεκαετίες. Ο χειμώνας θα διαρκέσει λιγότερο από δύο μήνες έως τις αρχές του επόμενου αιώνα. Η άνοιξη και το φθινόπωρο θα συρρικνωθούν περαιτέρω. Το καλοκαίρι θα συνεχίσει να επιμηκύνεται με επιπλέον θερμότητα. Στην πραγματικότητα, οι μέσες ετήσιες θερμοκρασίες θα μπορούσαν να είναι οπουδήποτε μεταξύ 2 βαθμών ή 5 βαθμών υψηλότερες σε λιγότερο από έναν αιώνα. «Ένα πιο ζεστό και μεγαλύτερο καλοκαίρι θα υποστεί συχνότερα και εντεινόμενα γεγονότα υψηλής θερμοκρασίας, καύσωνα και πυρκαγιές», λέει ο Κονγκουέν Ζου, ερευνητής μουσώνων στην Κινεζική Ακαδημία Μετεωρολογικών Επιστημών στο Πεκίνο. Οι δραστικές αλλαγές στις εποχές θα έχουν καταστροφικές συνέπειες. Τόσο για την άγρια ζωή όσο και για τις ανθρώπινες κοινότητες παγκοσμίως. Ολόκληρα οικοσυστήματα όπως αυτά του Αμαζονίου θα μπορούσαν να καταρρεύσουν καθώς τα πυκνά τροπικά δάση υποχωρούν στην άνυδρη σαβάνα. View full είδηση

Το καλοκαίρι του 2021 χαρακτηρίστηκε από ακραία υψηλές τιμές θερμοκρασίας με δύο σοβαρά κύματα καύσωνα κατά τη διάρκεια των οποίων καταγράψαμε νέα θερμοκρασιακά ρεκόρ. Τα γραφήματα παρουσιάζουν τις ημερήσιες αποκλίσεις της μέγιστης θερμοκρασίας από τη μέση μηνιαία τιμή της περιόδου 2010-2019, τους τρεις καλοκαιρινούς μήνες του 2021, σε 7 μετεωρολογικούς σταθμούς του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών/meteo.gr. Η περίοδος σύγκρισης (2010-2019) αποτελεί τη θερμότερη περίοδο στη σύγχρονη ιστορία των καταγραφών θερμοκρασίας, επομένως οι θετικές αποκλίσεις των τιμών έχουν ιδιαίτερη βαρύτητα. Κιλκίς: Ιωάννινα: Τρίκαλα: Αθήνα (κέντρο): Σπάρτη: Λίνδος: Ρέθυμνο: Στους περισσότερους μετεωρολογικούς σταθμούς η θερμοκρασία ήταν υψηλότερη από τα φυσιολογικά για την εποχή επίπεδα περισσότερες από τις μισές ημέρες του καλοκαιριού. Στα Τρίκαλα Θεσσαλίας θετικές αποκλίσεις καταγράφηκαν τις 72 από τις 92 συνολικά ημέρες του καλοκαιριού, και 69 ημέρες με θετικές αποκλίσεις καταγράφηκαν στα Ιωάννινα. Ο παρακάτω πίνακας παρουσιάζει το σύνολο ημερών με θετικές αποκλίσεις θερμοκρασίας ανά μήνα και συνολικά το καλοκαίρι του 2021. Μπορείτε να βλέπετε τις αποκλίσεις των τιμών της μέγιστης θερμοκρασίας ανά περιφέρεια και ανά μήνα από τη σελίδα μας πατώντας εδώ. Πηγή: meteo.gr - https://www.meteo.gr/article_view.cfm?entryID=1909 View full είδηση

Τα τέσσερα τελευταία χρόνια ήταν τα θερμότερα που έχουν ποτέ καταγραφεί, ανέφερε σήμερα ο ΟΗΕ, στοιχεία, που σύμφωνα με τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών, επιβεβαιώνουν το φαινόμενο της υπερθέρμανσης του πλανήτη, την οποία προκαλούν οι συγκεντρώσεις ρεκόρ των αερίων του θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα. Σε ένα δελτίο τύπου, ο Παγκόσμιος Μετεωρολογικός Οργανισμός (WMO) παρατηρεί ότι η μέση θερμοκρασία στην επιφάνεια του πλανήτη το 2018 υπερέβη κατά περίπου 1 βαθμό κελσίου εκείνη που επικρατούσε στην προβιομηχανική περίοδο (1850-1900). «Η χρονιά αυτή (2018) κατατάσσεται στην τέταρτη θέση των θερμότερων ετών, που έχουν διαπιστωθεί» εξηγεί η ειδική αυτή υπηρεσία του ΟΗΕ. «Με 1,2 βαθμό κελσίου περισσότερο σε σύγκριση με την προβιομηχανική περίοδο, το έτος 2016, το οποίο σηματοδοτήθηκε από το ισχυρό φαινόμενο Ελ Νίνιο, παραμένει η θερμότερη χρονιά. Το 2015 και 2017, η διαφορά μεταξύ της μέσης θερμοκρασίας σε σύγκριση με τις μετρήσεις της προβιομηχανικής περιόδου ήταν 1,1 βαθμός κελσίου». Ο ΟΗΕ έχει ως αναφορά τη χρονιά 1850, ημερομηνία κατά την οποία ξεκίνησαν οι συστηματικές καταγραφές της θερμοκρασίας. Όμως, «είναι πολύ σημαντικότερο να εξετάσουμε την μακροπρόθεσμη εξέλιξη της θερμοκρασίας (…) από το να κάνουμε μια κατάταξη μεταξύ διαφορετικών ετών» υπογραμμίζει ο γενικός γραμματέας του WMO Πέτερι Τάλας, υπενθυμίζοντας ότι στα τελευταία 22 έτη, καταγράφηκαν οι 20 θερμότερες χρονιές. «Ακραία μετεωρολογικά φαινόμενα… έπληξαν πολλές χώρες και εκατομμύρια ανθρώπους την περασμένη χρονιά» εξήγησε ο Τάλας. Μεταξύ αυτών, το 2018, η Καλιφόρνια ήλθε αντιμέτωπη με καταστροφικές πυρκαγιές, η Νότια Αφρική με ξηρασία και η Ινδία με σαρωτικές πλημμύρες. «Η διεθνής κοινότητα πρέπει να δώσει απόλυτη προτεραιότητα στη μείωση των αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου και στη λήψη μέτρων προσαρμογής στο κλίμα» σημείωσε. Ο Παγκόσμιος Μετεωρολογικός Οργανισμός προειδοποιεί, επίσης, ότι το 2019 δεν έχει ξεκινήσει με τους καλύτερους οιωνούς. Η Αυστραλία, για παράδειγμα, γνώρισε τον θερμότερο ποτέ Ιανουάριο, την ώρα που ένα κύμα πρωτόγνωρου ψύχους σάρωσε ένα μέρος της Βόρειας Αμερικής. «Το κύμα ψύχους στις ανατολικές ΗΠΑ δεν αντικρούει βέβαια την πραγματικότητα της κλιματικής αλλαγής» επισήμανε ο Τάλας. «Η Αρκτική θερμαίνεται σε διπλάσιο ρυθμό σε σχέση με τον παγκόσμιο μέσο όρο (…) Τα όσα συμβαίνουν στους Πόλους δεν παραμένουν περιορισμένα στους Πόλους, αλλά επηρεάζουν τις μετεωρολογικές και κλιματικές συνθήκες σε άλλες περιοχές, όπου ζουν εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι». View full είδηση

Η αξιολόγηση των θερμοκρασιακών αποκλίσεων πάνω από μια περιοχή μπορεί να γίνει με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους χρησιμοποιώντας διάφορες μεθόδους και δεδομένα, όπως για παράδειγμα παρατηρήσεις μετεωρολογικών σταθμών, ραδιοβολήσεων καθώς και δεδομένα αριθμητικών μοντέλων καιρού. Στο συγκεκριμένο άρθρο παρουσιάζουμε καταρχάς την ανάλυση της θερμοκρασίας στο επίπεδο των 850 hPa (~1500 μέτρα πάνω από την επιφάνεια), επίπεδο το οποίο επιτρέπει την παρακολούθηση των θερμικών χαρακτηριστικών των αερίων μαζών που επηρεάζουν μια περιοχή. Ο χάρτης που ακολουθεί δίνει για το τρίμηνο Ιουνίου-Αυγούστου 2022 τη συνολική απόκλιση της θερμοκρασίας στη στάθμη των 1500 μέτρων πάνω από την Ευρώπη και ο οποίος δείχνει ότι η μέση θερμοκρασία κινήθηκε πάνω από τα κανονικά για την εποχή επίπεδα κυρίως στα δυτικά, κεντρικά και βορειοανατολικά τμήματα. Ιδιαίτερα αξιοσημείωτο αποτελεί το γεγονός ότι οι θετικές θερμοκρασιακές αποκλίσεις σε τμήματα της Ισπανίας, της Γαλλίας, της Ελβετίας και της Ιταλίας ξεπέρασαν τους 3 βαθμούς Κελσίου, γεγονός που συνδέεται με τα έντονα και μεγάλης διαρκείας επεισόδια καύσωνα που σημειώθηκαν κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού 2022. Ενδεικτικά το καλοκαίρι του 2022 αποτελεί το θερμότερο καλοκαίρι στην Ευρώπη των τελευταίων τουλάχιστον 140 ετών ξεπερνώντας κατα πολύ τα αντίστοιχα θερμά καλοκαίρια του 2010, του 2018 και του 2003. Στην χώρα μας η θερμοκρασία κινήθηκε πάνω από τα κανονικά για την εποχή επίπεδα στα δυτικά και βόρεια τμήματα με την θερμοκρασιακή απόκλιση να ξεπερνάει τον 1 βαθμό Κελσίου (κόκκινα χρώματα), ενώ στα υπόλοιπα τμήματα δεν σημειώθηκαν αξιόλογες θερμοκρασιακές αποκλίσεις. Γράφημα 1: Θερμοκρασιακές αποκλίσεις στο ισοβαρικό επίπεδο των 850 hPa (~1500 μέτρα πάνω απο την επιφάνεια) κατα τους καλοκαιρινούς μήνες (Ιούνιο-Αύγουστο) του 2022 για την Ευρώπη. Στη συνέχεια επικεντρωνόμαστε στη χώρα μας και κατατάσσουμε τα τελευταία 72 καλοκαίρια (1950-2022) υπολογίζοντας το άθροισμα των ωρών όπου η θερμοκρασία στο ισοβαρικό επίπεδο των 850 hPa (~1500 μέτρα πάνω από την επιφάνεια) υπερβαίνει το 99% των τιμών κατανομής της θερμοκρασίας που έχουν παρατηρηθεί μεταξύ 1981-2010 και τις οποίες ορίζουμε ως ακραία θερμές ώρες. Η ανάλυση δείχνει ότι το καλοκαίρι του 2022 ήταν το 8ο λιγότερο ακραία θερμό τα τελευταία 72 χρόνια ακολουθώντας αυτά του 2020, του 2013, του 1991, του 1976, του 1967, του 1959 και του 1953, με μόλις 6 θερμές ώρες (Γράφημα 2). Τα συγκεκριμένα αποτελέσματα όπως είναι φυσικό συσχετίζονται με την σημαντική απουσία ακραίων επεισοδίων καύσωνα κατά τη διάρκεια αυτών των καλοκαιριών. Αντιθέτως το καλοκαίρι του 2021, όπως είχαμε τονίσει και πέρυσι με αντίστοιχη ανακοίνωση, ήταν το καλοκαίρι με το μεγαλύτερο αριθμό ακραία θερμών ωρών. Γράφημα 2: Άθροισμα των ωρών ανά καλοκαίρι (Ιούνιο-Αύγουστο) κατά την περίοδο 1950-2022 όπου η θερμοκρασία στο ισοβαρικό επίπεδο των 850 hPa (~1500 μέτρα πάνω απο την επιφάνεια) υπερβαίνει το 99% των τιμών κατανομής της θερμοκρασίας στα 850 hPa με περίοδο αναφοράς το 1981-2010. Πηγή δεδομένων: Η ανάλυση βασίζεται στα δεδομένα reanalysis του ERA5 από το Ευρωπαϊκό Κέντρο Μεσοπρόθεσμων Μετεωρολογικών Προγνώσεων (ECMWF). View full είδηση

Τα σπίτια που είναι χτισμένα σε αργιλώδη εδάφη, όπως στην Περιφέρεια Île-de-France που βρίσκεται και η πρωτεύουσα της Γαλλίας, το Παρίσι, πλήττονται από τις ολοένα και πιο ισχυρές περιόδους ξηρασίας. Μακροπρόθεσμα τα αποτελέσματα θα μπορούσαν να είναι καταστροφικά. Η ξηρασία και το κύμα καύσωνα που έπληξε τη Γαλλία το καλοκαίρι του 2022 – ένα από τα πιο ξηρά και πιο θερμά κύματα που έχουν καταγραφεί ποτέ στη Γαλλία – έχουν δυνητικά επικίνδυνες επιπτώσεις. Τα αργιλώδη εδάφη συμπεριφέρονται σαν σφουγγάρι: όταν στεγνώνουν συστέλλονται και όταν βραχούν φουσκώνουν. Ο όγκος τους ποικίλλει – στα δύο πρώτα μέτρα βάθους ή ακόμα και στα πρώτα πέντε σε περίπτωση έντονης ξηρασίας – με αποτέλεσμα διαφορικές κινήσεις του εδάφους. Συνέπεια: τα σπίτια παρουσιάζουν ρωγμές, οι τοίχοι τρίζουν, οι προσόψεις ραγίζουν, μερικές φορές κτίρια απειλούνται ακόμη και με κατάρρευση. Πρόκειται για τον δεύτερο πιο συχνό φυσικό κίνδυνο στην περιοχή του Παρισιού (μετά τις πλημμύρες) και η πρώτη αιτία αποζημίωσης από ασφαλιστικές εταιρείες. «Περισσότερο από το 80% της επικράτειας του Ile-de-France έξω από το Παρίσι (το 83,4%)είναι εκτεθειμένο σε παρόμοια φαινόμενα, δηλαδή 997.800 εκτάρια. Και τα τρία τέταρτα του Île-de-France (76,6%) βρίσκονται σε μια περιοχή μέτριας έως υψηλής έκθεσης κινδύνου. Το Ινστιτούτο Περιφέρειας του Παρισιού αριθμεί τώρα 1,14 εκατομμύρια σπίτια που έχουν ανεγερθεί σε περιοχές μέσης ή υψηλής έκθεσης κινδύνου στο Île-de-France (σε σύνολο 1,47 εκατομμυρίων), με αργιλώδη εδάφη. Περίπου 70.000 σπίτια έχουν ήδη υποστεί ζημιές από το 1995, δηλαδή 2.400 ετησίως κατά μέσο όρο. Λόγω της αύξησης της συχνότητας και της έντασης των ξηρασιών, οι ζημιές συνεχίζουν να πολλαπλασιάζονται. View full είδηση

Ο Ιούνιος του 2019 ήταν ο θερμότερος μήνας Ιούνιος που καταγράφηκε ποτέ παγκοσμίως, ιδίως λόγω του πρωτόγνωρου καύσωνα που έπληξε πρόσφατα την Ευρώπη. Σύμφωνα με τα στοιχεία της ευρωπαϊκής υπηρεσίας Copernicus για την κλιματική αλλαγή, ο υδράργυρος ανέβηκε τον μήνα Ιούνιο 0,1 βαθμό Κελσίου υψηλότερα σε σύγκριση με το προηγούμενο ρεκόρ του μήνα Ιουνίου (2016), όμως είναι κυρίως η Ευρώπη που ζεστάθηκε, με μια θερμοκρασία περίπου 2 βαθμών Κελσίου υψηλότερη από τα φυσιολογικά για την εποχή επίπεδα. Ένα μετά το άλλο τα ρεκόρ καταρρίφθηκαν την προηγούμενη εβδομάδα σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, που ασφυκτιούσαν από την αφόρητη ζέστη λόγω, κυρίως, του θερμού αέρα από τη Σαχάρα. Οι θερμοκρασίες ξεπέρασαν τα φυσιολογικά για την εποχή επίπεδα κατά 10 βαθμούς Κελσίου στη Γερμανία, τη βόρεια Ισπανία, την Ιταλία και τη Γαλλία, όπου καταγράφηκε το απόλυτο ρεκόρ των 45,9 βαθμών Κελσίου την περασμένη Παρασκευή. Συνδυάζοντας δορυφορικά και ιστορικά δεδομένα, η υπηρεσία Copernicus υπολόγισε ότι η θερμοκρασία του μήνα Ιουνίου στην Ευρώπη ήταν 3 βαθμούς Κελσίου υψηλότερη από τον μέσο όρο το διάστημα 1850-1900. «Τα δεδομένα μας καταδεικνύουν ότι οι θερμοκρασίες στη νοτιοδυτική Ευρώπη την περασμένη εβδομάδα ήταν αφύσικα αυξημένες» σχολίασε ο επικεφαλής της υπηρεσίας Ζαν Νοέλ Τεπό. «Αν και ήταν πρωτόγνωρο, είναι πιθανόν ότι θα ζήσουμε περισσότερα τέτοια επεισόδια στο μέλλον εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής» συμπλήρωσε ο επιστήμονας. Η ομάδα του Copernicus σημείωσε ότι είναι δύσκολο να αποδοθεί το εν λόγω ρεκόρ «απευθείας» στην κλιματική αλλαγή, όμως μια ομάδα επιστημόνων που εξέτασε τον καύσωνα στη Γαλλία, συμπέρανε σήμερα η υπερθέρμανση του πλανήτη από μόνη της κατέστησε το φαινόμενο αυτό «τουλάχιστον πέντε φορές πιθανότερο» σε σύγκριση με το αν ο άνθρωπος δεν είχε προκαλέσει φθορά στο κλίμα. Η ομάδα του δικτύου World Weather Attribution είχε ως αναφορά τις τρεις διαδοχικές θερμότερες ημέρες του Ιούνιου στη Γαλλία, την 26η, 27η, 28η Ιουνίου, με έναν μέσο όρο θερμοκρασίας στους 27,5 βαθμούς Κελσίου (ο μέσος όρος των θερμοκρασιών την ημέρα και τη νύχτα στο σύνολο των μητροπολιτικών εδαφών» και τα συνέκρινε με άλλες διαδοχικές περιόδους τριών ημερών καύσωνα τον Ιούνιο από το 1901. Πιο έντονοι καύσωνες Ένα τέτοιο φαινόμενο «είναι τουλάχιστον πέντε φορές πιθανότερο εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής που οφείλεται στις ανθρώπινες δραστηριότητες και τουλάχιστον δέκα φορές πιθανότερο σε γενικότερες γραμμές, όταν προσθέτουμε κι άλλους παράγοντες» όμως τον ρόλο των εδαφών ή των αστικών νησίδων ζέστης, διευκρίνισε η Φρεντερίκε Ότο, του Environmental Change Institute της Οξφόρδης. Επισημαίνοντας τη δυσκολία των μετεωρολογικών μοντέλων να λάβουν υπόψη τους το σύνολο αυτών των παραγόντων, οι ερευνητές υιοθέτησαν ένα προσεκτικό συμπέρασμα για το κομμάτι που αποδίδεται στην κλιματική αλλαγή. Σημειώνουν επίσης την αύξηση της έντασης των καυσώνων. Επομένως, «τον Ιούνιο, φαίνεται πως οι καύσωνες θα είναι ζεστότεροι κατά 4 βαθμούς Κελσίου σε σύγκριση με πριν από 60 ή 100 χρόνια» είπε ο Γκέερτ Γιαν φαν Όλντερμποργ, του Royal Netherlands Meteorological Institute. View full είδηση

Η προσαρμογή στη κλιματική αλλαγή δεν είναι κόστος, αλλά μια νέα ευκαιρία για την απασχόληση στη χώρα μας, τόνισε από τη Θεσσαλονίκη ο αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Σωκράτης Φάμελλος, στο πλαίσιο της στρογγυλής τραπέζης με θέμα «Οι προκλήσεις της Κλιματικής Αλλαγής και η Τοπική Αυτοδιοίκηση» που πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο των παράλληλων εκδηλώσεων του 3ου Φεστιβάλ Ανακύκλωσης του Δήμου Θεσσαλονίκης και του έργου «EYD 2015 - Το μέλλον που θέλουμε». «Χρειάζεται να προχωρήσουμε και να βγούμε από τα αδιέξοδα στη χώρα μας, για αυτό και το στοίχημα της κλιματικής κρίσης πρέπει να το κερδίσουμε», πρόσθεσε ο κ. Φάμελλος. Ο αναπλητωτής ΥΠΕΝ έδωσε έμφαση στη συμβολή των τοπικών κοινωνιών και τόνισε την ανάγκη αλλαγής της στάσης ζωής αλλά και της περιβαλλοντικής συνείδησης. «Ο ρόλος των τοπικών κοινωνιών είναι κορυφαίος σε αυτό το πεδίο», είπε. Παρουσίασε, μάλιστα, τους στόχους και τις προτεραιότητες της κυβέρνησης αναφορικά με το πλάνο για το 2030 που αφορά τα χαμηλά ποσοστά των εκπομπών άνθρακα. Ειδικότερα, αναφέρθηκε στη δημιουργία ειδικού χρηματοδοτικού εργαλείου, του Ταμείου Εκσυγχρονισμού για τη σταδιακή απεξάρτηση από τον άνθρακα των μη διασυνδεδεμένων νησιών του Αιγαίου και το Ταμείο Δίκαιης Μετάβασης, ως χρήσιμα εργαλεία για τη βιώσιμη ανάπτυξη. Όπως είπε ο κ. Φάμελλος, το πλάνο αυτό θα συνδυαστεί μαζί με την ενίσχυση της απασχόλησης. Μιλώντας στην εκδήλωση, ο καθηγητής του τομέα Μετεωρολογίας και Κλιματολογίας στο ΑΠΘ Θόδωρος Καρακώστας παρουσίασε τις κλιματικές μεταβολές και τις σύγχρονες τάσεις αναφορικά με την αλλαγή της μέσης θερμοκρασίας, τα τελευταία 20.000 χρόνια. «Από το 1980 βλέπουμε μια μεγάλη μεταβολή και μάλιστα έντονη αύξηση της θερμοκρασίας. Εξαιτίας του φαινόμενου του θερμοκηπίου θα έχουμε στη δική μας περιοχή εντυπωσιακή άνοδο της μέγιστης θερμοκρασίας έως 6,5 βαθμούς Κελσίου τους θερινούς μήνες, για τη χρονική περίοδο 2070 - 2100. Στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου τα κλιματικά μοντέλα δείχνουν αύξηση της θερμοκρασίας στους 3,5 βαθμούς και μείωση των βροχοπτώσεων τους καλοκαιρινούς μήνες έως 25%», τόνισε, αναφορικά με τις τάσεις για τον αιώνα που διανύουμε. Και σημείωσε: «Η σωστή επικοινωνία μεταξύ επιστημόνων και πολιτικών είναι καθοριστική στο θέμα της κλιματικής αλλαγής. Έχουμε υποχρέωση όλοι μας να συνεισφέρουμε στη σωστή ενημέρωση προς τους κυβερνώντες, για αυτό θα πρέπει να κατανοήσουν πλήρως το θέμα της κλιματικής αλλαγής και να εφαρμόσουν τα αναγκαία μέτρα». Από την πλευρά του, ο δήμαρχος Κοζάνης Λευτέρης Ιωαννίδης ανέφερε ότι «ζούμε όχι την κλιματική αλλαγή αλλά μια οικολογική κρίση λόγω του υπάρχοντος παραγωγικού μοντέλου ανάπτυξης. Οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής δεν είναι εύκολη υπόθεση για αυτό και τα κράτη θα πρέπει να πάρουν δύσκολες αποφάσεις. Η τοπική αυτοδιοίκηση έχει σημαντικό ρόλο να διαδραματίσει στις προκλήσεις της κλιματικής αλλαγής». Η διευθύντρια του τομέα Οικολογίας Δέσποινα Βώκου υπογράμμισε ότι «το μόνο που μπορούμε να κάνουμε για να περιορίσουμε τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής είναι η ανάληψη άμεσων δράσεων προσαρμογής και βελτίωσης της περιβαλλοντικής διαχείρισης». Η κα. Βώκου είπε μεταξύ άλλων ότι θα πρέπει να επενδύσουμε στη φύση. «Με τα δικά της υλικά και υπηρεσίες θα μπορέσουμε να έχουμε καθαρό αέρα και όχι φίλτρα», τόνισε και πρόσθεσε: «Η πράσινη επένδυση είναι στρατηγικής σημασίας επιλογή». Ακόμη, σημείωσε ότι το πράσινο, τα δένδρα και οι ανοιχτοί χώροι θα μετριάσουν τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής. Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με παρεμβάσεις και ερωτήσεις των μαθητών του 1ου Γυμνασίου Περαίας. Το στρογγυλό τραπέζι διοργάνωσε η Αναπτυξιακή Εταιρεία ΟΤΑ Ανατολικής Θεσσαλονίκης, ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΑΕ, σε συνεργασία με τον Δήμο Θεσσαλονίκης. Το έργο «EYD 2015 -Το μέλλον που θέλουμε» έχει ένα ευρύ εταιρικό σχήμα από φορείς της Γερμανίας, του Λουξεμβούργου, του Βελγίου, της Αυστρίας, της Τσεχίας, της Ουγγαρίας, της Ρουμανίας, της Πορτογαλίας, της Κροατίας και των κοινοτήτων του Αμαζονίου. Το έργο που χρησιμοποιεί τον τίτλο του Ευρωπαϊκού έτους Ανάπτυξης 2015 στοχεύει στην ευαισθητοποίηση των ευρωπαίων πολιτών με σκοπό την κατανόηση των βιώσιμων τρόπων ζωής, συμβάλλοντας έτσι στην εξάλειψη της φτώχειας, στην προώθηση της δικαιοσύνης, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και στην αειφόρο ανάπτυξη. Οι βασικοί στόχοι του έργου είναι: 1. H βελτίωση της κατανόησης της σημασίας των διεθνών δεσμεύσεων για την ανάπτυξη από τους φορείς της αυτοδιοίκησης και τους πολίτες, και στην μετά το 2015 διαδικασία (τέλος των Στόχων Ανάπτυξης Χιλιετίας των Ηνωμένων Εθνών). 2. Η συμβολή στην εξάλειψη της φτώχειας μέσω της προώθησης της αειφόρου ανάπτυξης σε τοπικό, εθνικό, ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο. 3. Η συμβολή στην αλλαγή της συμπεριφοράς των πολιτών της Ευρώπης για μια πιο αειφόρο χρήση των πόρων καθώς και στην προώθηση της παγκόσμιας συνεργασίας. Πηγή: http://greenagenda.g...μούς-κελσίου-τ/ Click here to view the είδηση

Ο φετινός Αύγουστος και γενικότερα το καλοκαίρι του 2014 (τρίμηνο Ιουνίου-Αυγούστου) ήταν το πιο ζεστό στην μετεωρολογική ιστορία του πλανήτη μας, από το 1880, σύμφωνα με την Αμερικανική Υπηρεσία Ωκεανών και Ατμόσφαιρας (ΝΟΑΑ). Το προηγούμενο ρεκόρ θερμότερου καλοκαιριού ήταν το 1998. Όσον αφορά τη μέση ετήσια θερμοκρασία του 2014 μέχρι τώρα, είναι η τρίτη υψηλότερη στα μετεωρολογικά χρονικά. Οι αμερικανοί επιστήμονες προβλέπουν ότι το φετινό έτος θα σπάσει το ρεκόρ του 2010 ως θερμότερου έτους. Καθώς η κλιματική αλλαγή συνεχίζεται, οι παγκόσμιες θερμοκρασίες συνεχίζουν να ανεβαίνουν και τα ρεκόρ να σπάνε το ένα μετά το άλλο. Εννέα από τους δέκα πιο θερμούς Αυγούστους στη σύγχρονη ιστορία έχουν συμβεί μετά το 2000. Η τελευταία φορά που η θερμοκρασία ενός Αυγούστου στη Γη ήταν κάτω από τον μέσο όρο του αιώνα, ήταν το 1976. Σύμφωνα με τους επιστήμονες της ΝΟΑΑ, παράγων – κλειδί για την πιο πρόσφατη άνοδο των θερμοκρασιών στη Γη είναι η συνεχής αύξηση της θερμοκρασίας των ωκεανών, που απορροφούν μεγάλο μέρος της θερμότητας του πλανήτη. Αναλυτικότερα, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΝΟΑΑ, η συνδυασμένη μέση παγκόσμια θερμοκρασία στην ξηρά και στη θάλασσα τον Αύγουστο φέτος ήταν 16,35 βαθμοί Κελσίου, κατά 0,75 βαθμούς υψηλότερη από τον μέσο όρο του 20ού αιώνα. Ειδικότερα στην ξηρά, η μέση θερμοκρασία του Αυγούστου ήταν 14,79 βαθμοί Κελσίου, κατά 0,99 βαθμούς πάνω από τον μέσο όρο του προηγούμενου αιώνα. Η μέση θερμοκρασία των θαλασσών ήταν 17,05 βαθμοί, 0,65 βαθμοί πάνω από τον μέσο όρο του 20ού αιώνα. Στο τρίμηνο Ιουνίου-Αυγούστου 2014 η συνδυασμένη μέση παγκόσμια θερμοκρασία στην ξηρά και στη θάλασσα έφθασε τους 17,11 βαθμούς Κελσίου, κατά 0,71 βαθμούς πάνω από τον μέσο όρο του 20ού αιώνα. Στο οκτάμηνο Ιανουαρίου-Αυγούστου 2014 η συνδυασμένη μέση παγκόσμια θερμοκρασία στην ξηρά και τη θάλασσα ήταν 14,68 βαθμοί Κελσίου, κατά 0,68 βαθμούς υψηλότερη από τον μέσο όρο του 20ού αιώνα για το πρώτο οκτάμηνο του έτους. Πηγή: http://www.econews.g...okrasia-117668/ Click here to view the είδηση