Απαιτούμενο πάχος υποστυλωμάτων-τοιχείων

[ΑΡΗΣ ΧΑΝΙΑ]

τα κρυφοκολωνάκια δεν λειτουργούν σαν ζεύγος?

το ότι έχουμε ένα ισχυρό και ένα λιγότερο ίσχυρο δεν είναι πρόβλημα? Δεν μεταφέρεται ο ουδέτερος άξονας προς την ισχυρή? Δεν χάνεται η συμμετρία?

[sundance]

αυτο που περιγραφεις μπορει να περιγραφει ως μορφη στο fespa οποτε φανταζομαι υπολογιζονται ο.α κλπ για την σωστη οπλιση.

[ΑΡΗΣ ΧΑΝΙΑ]

και εγώ το φαντάζομαι.

Μόνο που μπορώ να σου πω πολλά πράγματα που φανταζόμουν για διάφορα προγράμματα που έχω δουλέψει και δουλέυω και ήταν λάθη τους. Από απλά έως σοβαρά

[ΑΡΗΣ ΧΑΝΙΑ]

...και αν δεν έχεις βρει εσύ μέχρι τώρα, θα δεις ότι θα βρεις γιατί προβληματίζεσαι αρκετά σε ότι κάνεις.

[sundance]

ελπιζω μονο μην ειναι πολυ χοντρα και μου εχουν διαφυγει,διοτι τοτε θα μας κλαιν' οι ρεγγες.

[Chris_p]

και στο εδαφιο β επιβαλλεται η τηρηση του Lb,min

 

 

Συνάδελφε, από που προκύπτει ότι ισχύει το lb min και στο β΄ εδάφιο ? Τα σκίτσα αναφέρονται στο α΄ εδάφιο. Το τρίτο σκίτσο αναφέρεται στο ότι δεν μπορούμε να σπάσουμε ένα σίδερο νωρίτερα από την απέναντι πλευρά χωρίς την τήρηση του lb min. Σ΄αυτήν την περίπτωση το πάμε ως την απέναντι πλευρά και το σπάμε εκεί. Αν και δεν έχω πρόχειρο τον Ευρωκώδικα 8, νομίζω ότι και αυτός δεν θέτει τον περιορισμό του lb min αλλά μόνο την τοποθέτηση εγκάρσιων οπλισμών εσωτερικά της καμπύλης.

Και κάτι ακόμη, γενικότερο, τα σχόλια δεν έχουν την ίδια ισχύ με τον κανονισμό και μου θυμίζουν τις εγκυκλίους που προσπαθούν να εξηγήσουν έναν νόμο και τον διορθώνουν.

[Chihor]

Συνάδελφε Cris_p:

Στη δική μου έκδοση του ΕΚΩΣ το σχόλιο αναφέρεται σε ολόκληρη την παράγραφο 18.3.5 και πουθενά δε λέει ότι αναφέρεται στην παράγραφο α. Εξάλλου δε μπορεί να αναφέρεται στην παράγραφο α μόνο, μιας και εξετάζει και περιπτώσεις της β παραγράφου. Στο σχήμα του ακραίου κόμβου δείχνει ξεκάθαρα ότι το ευθύγραμμο μήκος πρέπει να είναι μεγαλύτερο του Lb,min.

[Chris_p]

Συνάδελφε Chichor

Θα σου πω την άποψή μου, χωρίς να επιμένω ότι είναι απαραίτητα και η σωστότερη, γιά ένα θέμα που το θεωρώ σοβαρό γιά την σχεδίαση των φορέων και περιμένω και από άλλους συναδέλφους τις απόψεις. Κατ΄ αρχήν, επειδή οδηγεί σε αλλαγές στον τρόπο σύνδεσης δοκών - υποστυλωμάτων θα έπρεπε να έχουν γίνει ενημερωτικές ημερίδες και μόνο γι αυτό το θέμα. Σε πληροφορώ ότι δεν βρήκα ούτε έναν (1) συνάδελφο που να άλλαξε τρόπο κατασκευής κόμβου (πχ δόντια) εξ αιτίας αυτής της διάταξης.

Η άποψή μου, λοιπόν, είναι ότι στο τρίτο σκίτσο έχουμε δύο σίδερα : Ένα επάνω που κάμπτεται πριν φθάσει στην απέναντι πλευρά του κόμβου (προσοχή στην μικρή διαφορά που έχουν τα σίδερα που κάμπτονται στην απέναντι πλευρά) και ένα κάτω που κάμπεται στην απέναντι πλευρά του κόμβου.

- Το πάνω σίδερο έχει δύο περιορισμούς : 1ον) Ευθ. τμήμα = ή >lb min και 2ον) Υπολογισμός του μήκους αγκύρωσης μετά τα 5Φ.

- Το κάτω σίδερο έχει έναν περιορισμό : Υπολογισμός του μήκους αγκύρωσης μετά τα 5Φ.

 

Γιά το κάτω σίδερο, που φθάνει στην απένατι πλευρά, δεν υπάρχει περιορισμός = ή > lb min. Να θυμίσω ότι το lb min του κάτω σιδήρου δεν είναι απαραίτητα το ίδιο και γιά το πάνω, επειδή τα σίδερα μπορεί να είναι (και συνήθως είναι) διαφορετικής διαμέτρου. Γιατί λοιπόν να μην σημειωθεί και γιά το κάτω σίδερο lb min ενώ έχει σημειωθεί το 5Φ και γιά τα δύο σίδερα ?

 

Με προβληματίζουν : α) Είναι ηθελημένη ή όχι η διαφορά στα δύο σίδερα στο τρίτο σκίτσο ? β) Το δεύτερο σκίτσο.

 

Και γιά να ξεφύγω από τα στενά όρια του κανονισμού, ένα σίδερο που κάμπτεται απέναντι όπου συντρέχουν άλλα σίδερα, κατά την άλλη διεύθυνση και μέσα στην καμπύλη του και τα οποία το εμποδίζουν να εξολκευθεί, ωφείλει την ικανότητα αγκύρωσης στην τήρηση του lb min ?

 

Επίσης, απ΄ ότι γνωρίζω ο αντίστοιχος Ευρωκώδικας δεν θέτει στην περίπτωση αυτή περιορισμό lb min αλλά μόνο την τοποθέτηση εγκάρσιου οπλισμού, τον οποίο υπολογίζει.

 

Ελπίζω να μην κούρασα και περιμένω απάντηση στους προβληματισμούς μου.

[Chihor]

Chris_p,

πιστέυω ότι στο τρίτο σχέδιο το lb,min αναφέρεται τόσο στο επάνω όσο και στο κάτω σίδερο. Το ότι τα δύο σίδερα φαίνονται να σταματούν σε διαφορετικη απόσταση από την παρειά του υποστυλώματος είναι μάλλον σχεδιαστικό ζήτημα και δεν αντικατοπτρίζει την πραγματική κατάσταση. Εξάλλου στην παράγραφο 18.3.5 β, το λέει με σαφήνεια, ότι δηλαδή οι ράβδοι πρέπει να επεκτείνονται όσο γίνεται πιο κοντά στην απέναντι πλευρά του κόμβου και να κάμπτονται......, χωρίς φυσικά να κάνει την οποιαδήποτε διάκριση μεταξύ άνω και κάτω οπλισμών.

Το ότι είναι σχεδιαστικό αυτό που παρατήρησες στο σχέδιο μπορεί να το καταλάβει κανείς και με μια αντιπαραβολή στα σχόλια της παραγράφου 18.4.6, όπου και πάλι καμπυλώνει το ένα σίδερο λίγο νωρίτερα από το άλλο και το lb,min αναφέρεται μόνο μία φορα. Δεν υπάρχει όμως κανείς προφανής λόγος να υποθέσει κανείς ότι ο περιορισμός για το ευθύγραμμο μήκος αγκύρωσης αφορά το ένα μόνο σίδερο και όχι το άλλο.

Σε ό,τι αφορά την αγκύρωση του οπλισμού την οφειλόμενη στην παρουσία εγκάρσιων οπλισμών στην καμπύλη αγκύρωσής του η αλήθεια είναι ότι δεν έχω διαβάσει κάτι σχετικό. Ο κανονισμός πάντως αναφέρει μόνο την περίπτωση συγκολλημένου σιδήρου εγκάρσια προς αυτό που αγκυρώνεται.

Αυτή είναι η ερμηνεία που δίνω εγώ σε αυτά που βλέπω στον κανονισμό. Θα ήθελα και εγώ να ακούσω τις απόψεις και των υπολοίπων συναδέλφων.

[ilias]

Συμφωνώ απόλυτα με το Chihor τόσο ως προς το σταμάτημα των οπλισμών (και γω πιστεύω ότι είναι σχεδιαστικό το ζήτημα) όσο και στο ότι το lb,min αναφέρεται και στα κάτω σίδερα.

Εξάλλου στις δοκούς με αυξημένες απαιτήσεις πλαστιμότητας θεωρούμε ότι όλος ο διαμήκης οπλισμός μπορεί να αστοχήσει είτε ως εφελκυόμενος, είτε ως θλιβόμενος.

 

 

Σε πληροφορώ ότι δεν βρήκα ούτε έναν (1) συνάδελφο που να άλλαξε τρόπο κατασκευής κόμβου (πχ δόντια) εξ αιτίας αυτής της διάταξης.

Η κατασκευή "δοντιών" είναι ίσως ο πιο απλός και ουσιαστικός τρόπος για να εξασφαλίσουμε τα απαιτούμενα κάθε φορά μήκη αγκύρωσης, χωρίς να έχουμε ουσιαστικά μειονεκτήματα, τόσο αρχιτεκτονικά όσο και στατικά, αφού δεν αναγκαζόμαστε να καταφύγουμε σε θηριώδη δομικά στοιχεία για να πετύχουμε το στόχο μας.