BAS Δημοσιεύτηκε Σεπτέμβριος 2 , 2015 Share Δημοσιεύτηκε Σεπτέμβριος 2 , 2015 Το θέμα είναι ότι οι πρώτοι που έτρεξαν , ήταν οι τραπεζίτες για να μειώσουν τα ενοίκια των καταστημάτων . Αλλά ο νόμος πρέπει να ισχύει και για τους δανειολήπτες , αλλιώς είναι άδικος . Στο θέμα των επαγγελματικών μισθώσεων στις καλές περιοχές ΔΕΝ υπάρχουν αθώοι . Και ο ιδιοκτήτης εκμεταλλεύεται την θέση του ακινήτου , αλλά και ο ενοικιαστής εκμεταλλευόταν την ιδιοκτησία του άλλου , εισπράττοντας αέρα , που οφείλετε περισσότερο στην θέση παρά στην πελατεία του ενοικιαστή . Link to comment Share on other sites More sharing options...
Brasco Δημοσιεύτηκε Σεπτέμβριος 2 , 2015 Share Δημοσιεύτηκε Σεπτέμβριος 2 , 2015 Μία μέθοδος για τον προσδιορισμό της αξίας ενός ακινήτου είναι μέσω της κεφαλοποίησης του εισοδήματος και αυτή βασίζεται στα ετήσια μισθώματα που αυτό προσφέρει. Από την στιγμή που κάποιος βασιζόμενος στην νομολογία καθώς στις αποφάσεις του Α.Π. συμπεραίνει πως τα ενοίκια έχουν μειωθεί σημαντικά δεν είναι λογικό πως μια ακόμα μεγαλύτερη μείωση (συνυπολογίζοντας και την υπερφορολόγιση σε σχέση με το παρελθόν) θα έχει επέλθει και στην παρούσα αξία; Άρθρο 388 - Απρόοπτη μεταβολή των συνθηκών Αν τα περιστατικά στα οποία κυρίως, ενόψει της καλής πίστης και των συναλλακτικών ηθών, τα μέρη στήριξαν τη σύναψη αμφοτεροβαρούς σύμβασης, μεταβλήθηκαν ύστερα, από λόγους που ήταν έκτακτοι και δεν μπορούσαν να προβλεφθούν, και από τη μεταβολή αυτή η παροχή του οφειλέτη, ενόψει και της αντιπαροχής, έγινε υπέρμετρα επαχθής, το δικαστήριο μπορεί κατά την κρίση του με αίτηση του οφειλέτη να την αναγάγει στο μέτρο που αρμόζει και να αποφασίσει τη λύση της σύμβασης εξολοκλήρου ή κατά το μέρος που δεν εκτελέστηκε ακόμη. Άρα βάση του άνω άρθρου η παροχή των οφειλετών στεγαστικών δανείων δεν έγινε υπέρμετρα επαχθής; Δηλαδή δεν είναι λογικό και μία αντίστοιχη απόφαση δικαστηρίου που να επιτρέπει κούρεμα σε στεγαστικό δάνειο λόγω όλων των ανωτέρω αιτιών; Και δεν μιλάω για κούρεμα λόγω έκδηλης οικονομικής αδυναμίας κάποιου συγκεκριμένου δανειολήπτη αλλά για "αμφοτεροβαρές" κούρεμα λόγω των τρεχουσών συνθηκών της αγοράς, οι οποίες μοιάζουν να παγιώνονται. Ένα "αμφοτεροβαρές" κούρεμα θα επιδίωκε ως αποτέλεσμα - λόγω της απομείωσης της παρούσας αξίας του ακινήτου σε σχέση με την εκτίμηση και την εκταμίευση κατά τον χρόνο έγκρισης του δανείου - την ισοβαρή επιβάρυνση δανειοδότη και δανειολήπτη. Δηλαδή εαν π.χ. εκταμιεύτηκαν το 2005 300.000 € για την αγορά κατοικίας και το ακίνητο αυτό έχει παρούσα αξία 150.000 € τότε την διαφορά - ζημιά των 150.000 € την μοιράζονται εξίσου τράπεζα και δανειολήπτης (το υπολειπόμενο ποσό προς εξόφληση του δανείου να είναι μικρότερο κατά 75.000 €). 1 Link to comment Share on other sites More sharing options...
BAS Δημοσιεύτηκε Σεπτέμβριος 2 , 2015 Share Δημοσιεύτηκε Σεπτέμβριος 2 , 2015 Είπαμε οι τράπεζες δανείζουν , κερδίζουν και όταν χάνουν τις ανακεφαλαιώνουμε εμείς . Είτε ως φορολογούμενοι , είτε ως καταθέτες . 1 Link to comment Share on other sites More sharing options...
Giorgos1987 Δημοσιεύτηκε Σεπτέμβριος 2 , 2015 Share Δημοσιεύτηκε Σεπτέμβριος 2 , 2015 Δικαίωμά του είναι του ιδιοκτήτη να ζητάει όσα θέλει και δικό του το ρίσκο αν θα του μείνει ξενοίκιαστο. Αν η συμφωνία δεν προέβλεπε ότι το ενοίκιο θα κυμαινόταν ανάλογα με τις τιμές της αγοράς, δε μπορείς να το επιβάλλεις εκ των υστέρων. Εξ άλλου οι μακροχρόνιες συμβάσεις αυτό το σκοπό έχουν, να σε προστατέψουν από αυτές τις διακυμάνσεις. Οι δύο πλευρές θα πρέπει να διαπραγματευτούν μόνες τους τις τιμές κι αν δε τα βρουν ας λύσουν τη συμφωνία. Ας αφήσουμε το νόμο της προσφοράς και της ζήτησης να ρυθμίσει την αγορά. Ok, αυτό μπορείς να πας και να το πεις στον δικαστή που εκδικάζει και αποφασίζει αν θα τροποποιήσει την τιμή ενοικίασης του ακινήτου μετά από προσφυγή του ενοικιαστή. Ο δικαστής λαμβάνει υπόψη τι γίνεται στην αγορά και μειώνει την τιμή, αν οι τιμές ήταν στο ύψος του 2008-9 πιστεύω θα υπήρχαν ελάχιστες τέτοιες δικαστικές αποφάσεις. Το τι θεωρεί δίκαιο ο κάθε δικαστής και δημιουργεί με αυτόν τον τρόπο και το αντίστοιχο δεδικασμένο, δεν ταυτίζεται πάντα με αυτό που επιθυμούμε. Link to comment Share on other sites More sharing options...
Brasco Δημοσιεύτηκε Σεπτέμβριος 2 , 2015 Share Δημοσιεύτηκε Σεπτέμβριος 2 , 2015 Είπαμε οι τράπεζες δανείζουν , κερδίζουν και όταν χάνουν τις ανακεφαλαιώνουμε εμείς . Είτε ως φορολογούμενοι , είτε ως καταθέτες . Ναι μεν οι τράπεζες δανείζουν αλλά από κάπου δανειζόντουσαν και αυτές. Τα δισεκατομμύρια που μοίραζαν δεν τα γέννησαν οι ίδιες... Link to comment Share on other sites More sharing options...
georgios_m Δημοσιεύτηκε Σεπτέμβριος 2 , 2015 Share Δημοσιεύτηκε Σεπτέμβριος 2 , 2015 Ok, αυτό μπορείς να πας και να το πεις στον δικαστή που εκδικάζει και αποφασίζει αν θα τροποποιήσει την τιμή ενοικίασης του ακινήτου μετά από προσφυγή του ενοικιαστή. Ο δικαστής λαμβάνει υπόψη τι γίνεται στην αγορά και μειώνει την τιμή, αν οι τιμές ήταν στο ύψος του 2008-9 πιστεύω θα υπήρχαν ελάχιστες τέτοιες δικαστικές αποφάσεις. Το τι θεωρεί δίκαιο ο κάθε δικαστής και δημιουργεί με αυτόν τον τρόπο και το αντίστοιχο δεδικασμένο, δεν ταυτίζεται πάντα με αυτό που επιθυμούμε. Η δική μου διαφωνία είναι στο ότι το δικαστήριο δεν έχει κανένα λόγο να επέμβει στην επαναδιαπραγμάτευση της τιμής,που έχει ήδη συμφωνηθεί. Η δουλειά του είναι να διασφαλίσει ότι θα τηρηθούν οι συμφωνίες, όχι να τις κατευθύνει κιόλας. Ο επιχειρηματίας που πήγε και έκλεισε μια τόσο μακροχρόνια συμφωνία αναλαμβάνει και το ρίσκο να πάνε χάλια οι δουλειές και να μη μπορεί να κρατήσει την επιχείρηση. Γιατί να μην πάει εκείνος σε ένα φτηνότερο χώρο και να πρέπει οι χώροι να κοπούν στα μέτρα του? Τον ιδιοκτήτη μπορεί να μη τον έπιασε και τόσο η κρίση και να θέλει να κρατήσει τις τιμές ψηλά, ακόμα κι αν χάσει τον πελάτη. Δικαίωμά του δεν είναι? Link to comment Share on other sites More sharing options...
msxoin Δημοσιεύτηκε Σεπτέμβριος 2 , 2015 Share Δημοσιεύτηκε Σεπτέμβριος 2 , 2015 κι άλλο χτύπημα στους ιδιοκτήτες.. δηλαδή ο ιδιοκτήτης θα πρέπει να αποδεχθεί τις τιμές που θα του επιβάλουν χωρίς να δικαιούται να επιλέξει να το αφήσει ξενοίκιαστο? Ακόμη μία στρέβλωση της αγοράς από την "δικαιοσύνη". Δλδ κύριοι, αν του έμενε ξενοίκιαστο του ιδιοκτήτη δεν θα έριχνε το ενοίκιο στο σημείο ισορροπίας της αγοράς? Και εν πάσει περιπτώσει, πρόκειται για επενδυτικά ρίσκα που δεν "βγήκαν". Αν δεν τα αφήσουμε να εξελιχθούν, τι είδους ρίσκα ήταν εξαρχής? Το ξέρω αυτά φαίνονται απάνθρωπα και καπιταλιστικά. Αλλά καλώς ή κακώς η παρεμβατικότητα σε τετοια προφανή θέματα οδηγεί σε τρις χειρότερα αποτελέσματα. Link to comment Share on other sites More sharing options...
msxoin Δημοσιεύτηκε Σεπτέμβριος 2 , 2015 Share Δημοσιεύτηκε Σεπτέμβριος 2 , 2015 Η δική μου διαφωνία είναι στο ότι το δικαστήριο δεν έχει κανένα λόγο να επέμβει στην επαναδιαπραγμάτευση της τιμής,που έχει ήδη συμφωνηθεί. Η δουλειά του είναι να διασφαλίσει ότι θα τηρηθούν οι συμφωνίες, όχι να τις κατευθύνει κιόλας. Ο επιχειρηματίας που πήγε και έκλεισε μια τόσο μακροχρόνια συμφωνία αναλαμβάνει και το ρίσκο να πάνε χάλια οι δουλειές και να μη μπορεί να κρατήσει την επιχείρηση. Γιατί να μην πάει εκείνος σε ένα φτηνότερο χώρο και να πρέπει οι χώροι να κοπούν στα μέτρα του? Τον ιδιοκτήτη μπορεί να μη τον έπιασε και τόσο η κρίση και να θέλει να κρατήσει τις τιμές ψηλά, ακόμα κι αν χάσει τον πελάτη. Δικαίωμά του δεν είναι? Απολύτα σωστός. Link to comment Share on other sites More sharing options...
ted78 Δημοσιεύτηκε Σεπτέμβριος 2 , 2015 Share Δημοσιεύτηκε Σεπτέμβριος 2 , 2015 Κοιτάξτε συνάδελφοι, το ενοικιαστήριο είναι μία σύμβαση μεταξύ δύο μερών, η οποία υπάγεται στο ελληνικό δίκαιο. Από τη στιγμή που υπάρξει διαφωνία μεταξύ των δύο μερών, η οποία δεν μπορεί να επιλυθεί αλλιώς (εξωδικαστικά), τότε αναλαμβάνουν τα δικαστήρια, ανάλογα με τις συνθήκες και τα γεγονότα να αποφανθούν για την τύχη της σύμβασης. Είναι φυσικό, ότι και τα δύο μέρη έχουν δικαιώματα και υποχρεώσεις, οι οποίες απορρέουν από τη σύμβαση και το δικαστήριο έρχεται, ανάλογα με την περίπτωση να δικαιώσει τη μία ή την άλλη πλευρά. Τώρα τα περί ελεύθερης αγοράς κλπ τα ακούω βερεσέ, γιατί αν το πάρουμε και τελείως ιδεολογικά, στον πραγματικό φιλελευθερισμό, ο ραντιερισμός είναι ανεπιθύμητος, γιατί απορροφά οικονομικούς πόρους από την παραγωγή. Αυτά τα ολίγα. 1 Link to comment Share on other sites More sharing options...
Giorgos1987 Δημοσιεύτηκε Σεπτέμβριος 2 , 2015 Share Δημοσιεύτηκε Σεπτέμβριος 2 , 2015 Η δική μου διαφωνία είναι στο ότι το δικαστήριο δεν έχει κανένα λόγο να επέμβει στην επαναδιαπραγμάτευση της τιμής,που έχει ήδη συμφωνηθεί. Η δουλειά του είναι να διασφαλίσει ότι θα τηρηθούν οι συμφωνίες, όχι να τις κατευθύνει κιόλας. Ο επιχειρηματίας που πήγε και έκλεισε μια τόσο μακροχρόνια συμφωνία αναλαμβάνει και το ρίσκο να πάνε χάλια οι δουλειές και να μη μπορεί να κρατήσει την επιχείρηση. Γιατί να μην πάει εκείνος σε ένα φτηνότερο χώρο και να πρέπει οι χώροι να κοπούν στα μέτρα του? Τον ιδιοκτήτη μπορεί να μη τον έπιασε και τόσο η κρίση και να θέλει να κρατήσει τις τιμές ψηλά, ακόμα κι αν χάσει τον πελάτη. Δικαίωμά του δεν είναι? Δικαίωμά του, αλλά το δικαστήριο αποφάσισε αλλιώς. Καλό θα είναι να ανατρέχουμε στην αιτιολογία των δικαστηρίων όταν λαμβάνουν τέτοιες αποφάσεις, δεν γνωρίζω την αιτιολογία των αποφάσεών τους αλλά το υποθέτω. Μπορεί να εφαρμόζουν κάτι ενδιάμεσο μεταξύ απαιτήσεων του ιδιοκτήτη και του ενοικιαστή. Άλλο σκεπτικό είναι η φοροδοτικότητα που θα υπάρχει, να θεωρούν οτι αν φύγει ο ενοικιαστής και δεν έχει φράγκα ο ιδιοκτήτης θα χαθούν φόροι ή να μην έχει λεφτά να πληρώσει ο ιδιοκτήτης που θα παραχωρήσει τα νοίκια στο κράτος και δεν θα πληρώνει ο ενοικιαστής. Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή συνδεθείτε προκειμένου να αφήσετε κάποιο σχόλιο
Πρέπει να είστε μέλος για να μπορέσετε να αφήσετε κάποιο σχόλιο
Δημιουργία λογαριασμού
Κάντε μια δωρεάν εγγραφή στην κοινότητά μας. Είναι εύκολο!
Εγγραφή νέου λογαριασμούΣύνδεση
Εάν έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.
Συνδεθείτε τώρα