georgios_m

Δεν υπάρχει πρωτότυπο και συνηθισμένο. Στις επιστημονικές εργασίες δεν αυτοσχεδιάζεις αλλά ακολουθείς ρετσέτες! Οπότε το ιδανικό είναι να βρεις ένα θέμα που να το παρακολουθεί η σχολή σου, ώστε να υπάρχει υλικό και υποστήριξη και κυρίως ενδιαφέρον για υποστήριξη. Εκτός από το ότι θα είναι η εργασία πιο εφικτή, για να απασχολεί κι άλλους εκτός από σένα (που κάποιος τους πληρώνει για να τους απασχολεί) σημαίνει ότι θα έχει και αξία ως επαγγελματικό και ακαδημαϊκό εφόδιο. Κυρίως το δεύτερο δηλαδή, ακόμα και σε επίπεδο ανάπτυξης συνεργασίας με τον καθηγητή. Πρώτα λοιπόν καταλήγεις στον καθηγητή που εκτιμάς περισσότερο. Αυτό είναι η βάση. Αν δε σου προτείνει απευθείας θέμα, τότε κοίτα στα κοινωνικά του δίκτυα με τι ασχολείται και τι δημοσιεύσεις κάνει, αυτός και οι μεταπτυχιακοί του συνεργάτες. Βρες εννοείται και το σχετικό υλικό. Κλασικό θέμα πτυχιακής είναι η ανάλυση/συζήτηση μιας υποπερίπτωσης ενός ευρύτερου project ή ακόμα καλύτερα να εκτελέσεις εσύ ένα μικρό κομματάκι του. Καλή επιτυχία!

όχι, δε θα το θεωρήσω επίθεση/προσβολή. θέματα θέτω για να ακουστούν απόψεις. για να γίνει μια απέλαση πρέπει να δεχτεί και η χώρα υποδοχής. οπότε δεν αρκεί η νομολογία της ΕΕ. δεν είναι αυτή το εμπόδιο στις απελάσεις αλλά το ότι δε βρίσκουμε χώρα υποδοχής... η Ισπανία προφανώς τους έστειλε σε μια χώρα ασθενέστερή της. το να σκέφτεσαι ανθρωπιστικά δε θέτει το κράτος και το έθνος σε κίνδυνο. μάλλον το διασφαλίζει κι άλλο, διότι χωρίς διαπροσωπική επαφή δεν πρόκειται να καταλάβεις από τι ακριβώς κινδυνεύεις, αν όντως κινδυνεύεις από κάτι*. αντίθετα μια σκληρή και αδιάκριτη αντιμετώπιση (εγκλεισμός, απέλαση κλπ) μπορεί αρχικά φιλικούς πληθυσμούς που θα ανταπέδιδαν τη βοήθεια να τους κάνει εχθρικούς. *τελικά εμάς ποιό ακριβώς είναι το πρόβλημά μας με κάθε μία προτεινόμενη λύση; (νησιά, ενδοχώρα, κλειστά / ανοικτά κέντρα, παραχώρηση κενών κτιρίων κλπ) όντως, η συμφωνία έτσι προβλέπει, αλλά δεν πρόσεξα να ειπώθηκε ως επιχείρημα στην απόφαση της επίταξης.

ναι, μπορούμε να τους ρωτήσουμε και όλους, αν δεν είναι ομαδοποιημένοι σε κατηγορίες. το σημαντικό είναι να δημιουργηθεί δίαυλος επικοινωνίας σε προσωπικό επίπεδο, ούτως ώστε να υπάρξει η απαιτούμενη αμοιβαία κατανόηση. το πρόβλημα οφείλεται κυρίως στην ανωνυμία και την ισοπέδωση προσώπων και εθνικοτήτων. αν γινόταν γνωστό το όνομα, η ιστορία του καθενός και οι προσωπικές του πεποιθήσεις, πολλών οι στάσεις μπορεί και να αντιστρέφονταν. τα ίδια τα μμε τείνουν να αναφέρονται στους πρόσφυγες με απρόσωπο και ασαφή τρόπο ισοπεδώνοντάς τους σε μια μάζα που είναι λογικό να μη τη θέλει κανείς κοντά του.

συγνώμη, ίσως δεν ήμουν αρκετά σαφής. λέμε πχ εμείς διάφορα, άλλος να μείνουν στα νησιά, άλλος να διασκορπιστούν στην "ενδοχώρα" κλπ. η δική τους γνώμη, άραγε ποιά είναι; για να πετύχει η οποιαδήποτε λύση, έχει σαν προϋπόθεση να συμφωνούν και οι ίδιοι ώστε να είναι συνεργάσιμοι. μήπως χρειάζεται κάποιος διάλογος; πρόσφατα ας πούμε προσφέρθηκε κάποια φιλανθρωπική οργάνωση να φιλοξενήσει ασυνόδευτές μητέρες σε δικό της χώρο, που ήταν όμως σε ορεινή περιοχή. οι γυναίκες αυτές όμως μόλις φτάσανε εκεί ζήτησαν να επιστρέψουν στη Μόρια. προτίμησαν δηλαδή τις άθλιες αυτές συνθήκες απέναντι στο να μείνουν σε ένα χτισμένο κτίριο με τουαλέτες, κρεβατοκάμαρες, καρέκλες και τραπέζια.

Οι μετανάστες άραγε πού θα θέλανε να μείνουν;

γιατί να θες να συγκριθείς με τον αγρότη και όχι πχ με τον δημόσιο υπάλληλο που δεν πληρώνει πρακτικά τίποτα; το σωστό είναι να θες απλά να πληρώσεις 121 ή και μηδέν ακόμα, όχι όμως επειδή τόσο πληρώνουν όλοι αλλά επειδή τόσο θες να πληρώσεις εσύ. δε θα σε κατηγορούσα αν ήθελες να πληρώσεις λιγότερο. σε κατηγορώ που το ζητάς βάσει ανόμοιων συγκρίσεων. στο προηγούμενο μήνυμα σου εξήγησα ότι μια εύρωστη αγροτική βάση κινεί πολλούς κλάδους της οικονομίας, ίσως καλύτερα κι από την οικοδομή ακόμα. οπότε τα λεφτά που χάνεις από την ανισότητα στις εισφορές ίσως είναι λιγότερα από όσα κερδίζεις έχοντας δουλειά που σου δίνουν αυτοί. στο λέω από την Αθήνα αυτό. ούτε κι εγώ είμαι αγρότης. για το ότι μπαίνεις μέσα ίσως φταίει το ότι δεν έχεις προσαρμόσει τη δουλειά σου σε αυτό που έχουν ανάγκη και για το οποίο επιδοτούνται οι αγρότες της περιοχής σου (πχ την προστασία του περιβάλλοντος). ο κοινός σας αντίπαλος είναι το κομμάτι του κράτους - κοινωνίας (και αγροτών) που ολιγωρεί στην εφαρμογή των πολιτικών που θα ανοίξουν τις δουλειές που προβλέπουν τα πακέτα της ΕΕ αλλά και χρειάζεται η διεθνής αγορά. έχεις λοιπόν κι εσύ ως μηχανικός τη θέση σου σε έναν υγιή αγώνα κλεισίματος των δρόμων. γι' αυτό οι φόροι βαράνε. για να αλλάξουν οι νοοτροπίες.

Με το σκεπτικό να κρατηθεί πληθυσμός στην ύπαιθρο και μάλιστα την παραμεθόριο που στερείται πολλών δημόσιων αγαθών που απολαμβάνουν οι κάτοικοι των πόλεων. γιατί η παραγωγή τους τρέφει τους υπόλοιπους και δίνει και συνάλλαγμα σε μια χώρα που δεν παράγει σχεδόν τίποτα άλλο. γιατί οι εκτάσεις που καλλιεργούνται και σε κάποια προϊόντα το ίδιος το βάρος της παραγωγής επιδοτείται από την ΕΕ και τα λεφτά διαχέονται μετά στην αγορά, άρα και σε μας. οπότε είναι απαραίτητο να έχουν κίνητρο να καλλιεργούν. με το (πανάρχαιο) σκεπτικό ότι πολίτης μιας χώρας είναι αυτός που διαθέτει γη, σκεπτικό που το ασπάζεται και η ΕΕ, γι' αυτό και το επιδοτεί. με το σκεπτικό ότι και στις ΗΠΑ οι αγρότες έχουν ακόμα καλύτερη προστασία. με το σκεπτικό ότι οι νέοι αγροτικής προελεύσεως είναι το πιο αξιόμαχο κομμάτι των ΕΔ, γιατί πάνε φαντάροι πιο νέοι, είναι πιο εύρωστοι και έχουν εξοικείωση με τη φύση και το βαρύ εξοπλισμό του στρατού. Σχετικά με τους τζίρους, σωστά είναι τα νούμερά σου γιατί σκέψου ότι το χωράφι δε φυτρώνει μόνο του, ούτε τα ζώα τρέφονται με αέρα. Βάλε λιπάσματα, βάλε φάρμακα, βάλε νερό, ηλεκτρικό, καύσιμα, λάδια, ανταλλακτικά, σπόρους, ζωοτροφές, το κόστος κάθε μηχανήματος είναι μια περιουσία.. Προφανώς το κράτος θα σεβαστεί αλλιώς (λέμε τώρα) τον άνθρωπο που επενδύει τέτοια λεφτά σε σχέση με οποιονδήποτε άλλο. Ας δούμε τον κοινό μας "αντίπαλο" και μην μπαίνουμε σε συγκρίσεις με άλλες κοινωνικές ομάδες. Στην τελική, αν είναι τόσο καλά, όποιος θέλει γίνεται αγρότης!

Δεν υπάρχει η έννοια του έτοιμου σχεδίου. Ακόμα κι αν τύχει να βρεθεί ένα έτοιμο, αυτό δε θα μειώσει την αμοιβή του μηχανικού. Τα ίδια θα πληρώσεις. Για το πού πάνε τα 100κ ενδεικτικά σου αναφέρω το κόστος για εκσκαφή θεμελίων, για τα μπετά, το κτίσιμο των τοίχων, τους σοβάδες, τα υδραυλικά, τα ηλεκτρολογικά, τα δάπεδα, το μπάνιο, το βάψιμο, τις πόρτες, τα παράθυρα, τα κάγκελα των μπαλκονιών, την εγκατάσταση θέρμανσης, το βόθρο αν χρειάζεται.. Μέχρι στιγμής μιλάμε για τα απολύτως απαραίτητα, αυτά που αρκούσαν στα σπίτια που μεγαλώσαμε. Σήμερα θεωρούνται βασική ανάγκη και οι εντοιχισμένες ντουλάπες, τα ηλεκτρονικά συστήματα, ο κλιματισμός, οι μονώσεις, η περίφραξη και ο περιβάλλων χώρος... Πάρε τιμές από μαστόρους και κάνε τους υπολογισμούς για να καταλάβεις. Τα 100 τετραγωνικά είναι μάλλον μικρό κτίριο, οπότε σε πολλά πράγματα μπορεί η τιμή να ακριβαίνει κιόλας ανά τετραγωνικό. Πληρώνεις δηλαδή το πάγιο κόστος να κινητοποιηθεί ένα συνεργείο ή ένας μηχανικός. Μια ιδέα του κόστους στη δίνει και το κόστος να αγοράσεις ένα έτοιμο σπίτι. Μακάρι να σου βγει εσένα φτηνότερο. Δεν είναι κακό να ψάξεις, να σκεφτείς, ακόμα και να σκιτσάρεις το σπίτι των ονείρων σου. Αλλά ποτέ να μην παρακάμψεις το μηχανικό σου.

Δεν είναι σίγουρο ότι έτσι κλείνει το επάγγελμα. Με τη λογική αυτή, ακόμα και οι τωρινές εξετάσεις του ΤΕΕ το κλείνουν και έπρεπε να καταργηθούν. Δηλαδή ακόμα και το ότι έχουν οι σχολές συγκεκριμένο αριθμό θέσεων και όχι απεριόριστο το κλείνει το επάγγελμα. Επίσης θα έπρεπε με την ίδια λογική να μη χρειάζονται και οι γιατροί ειδικότητα (θυμίζω ότι αν υπάρξει μεγάλη ζήτηση για κάποια συγκεκριμένη, μπορεί να περιμένεις χρόνια, άρα και χωρίς επαγγελματικά δικαιώματα). Αυτό λοιπόν που προτείνω είναι κάτι αντίστοιχο με το σύστημα των γιατρών. Δηλαδή ένα οργανωμένο σύστημα που να περιλαμβάνει και την ένταξή σου στην αγορά εργασίας. Δε θα ορίσεις δηλαδή συγκεκριμένο αριθμό θέσεων, αλλά θα θέσεις προδιαγραφές για τις θέσεις αυτές.

Χωρίς αντικείμενο στην αγορά, δε θα υπήρχαν θέσεις πρακτικής και οι άδειες θα δίνονταν με πιο αργούς ρυθμούς, κρατώντας την προσφορά ανάλογη με τη ζήτηση..

Ζάβι, η κατάληξη της αγοράς μας οφείλεται εν μέρει και στο σύστημα της απευθείας απονομής δικαιωμάτων. Γιατί όταν απονέμονται τόσο εύκολα είναι σα να στα έχουν ήδη ακυρώσει αυτοί που στα απένειμαν, ενώ κανονικά είχαν υποχρέωση να σε εκπαιδεύσουν προηγουμένως ΚΑΙ επαγγελματικά, ώστε να μπορείς να σταθείς αξιοπρεπώς. Ένα σύστημα τύπου ΗΠΑ θα ήταν λοιπόν πραγματικά ωφέλιμο κι εδώ, εφόσον όμως ερχόταν ολόκληρο το σύστημα και όχι απλώς οι εξετάσεις του για να ' χουμε να λέμε ότι περάσαμε οκτάωρα. Και εννοώ κυρίως το κομμάτι του θεσμού της πρακτικής άσκησης πριν κάποιος βγει αυτοτελώς στο επάγγελμα. Αν αυτή ήταν υποχρεωτική, θα δημιουργούνταν και ζήτηση για μηχανικούς χωρίς πρακτική εμπειρία, με αποτέλεσμα τελικά να την αποκτούν περισσότεροι και ομαλότερα. Και όταν την αποκτήσουν να αναγνωρίζεται και να αμείβεται καλύτερα. Αλλιώς οι εξετάσεις δεν προσθέτουν τίποτα. Έτσι νομίζω τουλάχιστον.

Αν είναι μέλη ΤΕΕ και έχουν κλείσει δεκαετία ναι, γιατί όχι; Μην υπερεκτιμάς το ρόλο των εξετάσεων. Σε αποφοίτους απευθύνονται, όχι σε επαγγελματίες. Και για μικρά έργα σε καλύπτει η άδεια. Μετά έχεις κι άλλες δοκιμασίες. Και μην υπερεκτιμάς το ρόλο των μελών της επιτροπής. Ο καθηγητής έχει τον κύριο λόγο, οι άλλοι επικουρικό.

Όταν λέμε αμοιβή, αυτά τα οδοιπορικά εννοούσαμε. 1) Ναι, έτσι ακριβώς. Πού το περίεργο; 2) Καθόλου σοβαρό. Οι εξετάσεις δεν εξετάζουν εργασιακή εμπειρία αλλά τις γνώσεις του πτυχίου. Διαφορετικά θα έπρεπε να τη διδάσκουν την εμπειρία αυτή (εδώ είναι και το πραγματικό πρόβλημα). Έτσι, ο οποιοσδήποτε που απλώς έχει περάσει τις εξετάσεις θεωρείται και γνώστης. Και η γνώση υποθέτουμε ότι δεν ξεχνιέται, διαφορετικά θα έπρεπε να του αφαιρείται και η δική του άδεια, οποιανού δεν ασκεί για κάποια χρόνια το επάγγελμα. Εξ άλλου, ο βασικός εξεταστής είναι καθηγητής και οι υπόλοιποι έχουν επικουρικό ρόλο. Απευθυνόμενος στον tns, είμαι πραγματικά περίεργος για το τι σε ρώτησαν και κόπηκες.

καθόλου περίεργο. μπορεί να βάρεσαν στην τύχη μερικά τηλέφωνα και ο άνθρωπος έτυχε ευσυνείδητος και πήγε. εμένα πάντως δε με έχουν καλέσει ποτέ. το πολύ να παίζει λίγο βύσμα για το χαρτζιλικάκι που θεωρητικά υπάρχει (βάσει του προϋπολογισμού που αναρτά το ΤΕΕ). δε βλέπω άλλο λόγο μεροληψίας. εσύ πώς τους είδες ότι ήταν ίδιοι; έδωσες πολλές φορές;

Λογικά θα υπάρχει κάποια προκήρυξη για ενδιαφερόμενους (σαν αυτή που βγήκε πρόσφατα για κάποιο άλλο όργανο του ΤΕΕ) ή μπορεί να καλούν στην τύχη. Όχι απαραίτητα κάθε χρόνο, αλλά όταν κάποιος παραιτηθεί και πρέπει να βρεθεί άλλος. Προϋπόθεση για να συμμετάσχει κάποιος είναι η ιδιότητα του πανεπιστημιακού ή τα δέκα χρόνια εμπειρίας. Το πώς μετριούνται αυτά δεν ξέρω. Αν δηλαδή απλά να έχεις εσύ την άδεια ή αν πρέπει να έχεις κάνει και συγκεκριμένα επιτεύγματα. Σε κάθε περίπτωση οι ίδιοι οι εξεταστές δεν έχουν κανένα συμφέρον να κρατήσουν κάποιο επίπεδο. Σαν αγγαρεία το βλέπουν που πρέπει να τελειώσει γρήγορα για να πάνε σπίτια τους. Ούτε κάποια ευθύνη αναλαμβάνει κανείς τους ή το ίδιο το ΤΕΕ για όποιον παίρνει την άδεια. Είναι μια εθιμοτυπική διαδικασία.