1) Οι αντιρρήσεις κατά του δασικού χάρτη
Σύμφωνα με τα σημερινά διαθέσιμα στοιχεία εκκρεμεί η έκδοση περίπου 350.000-400.000 αποφάσεων επί αντιρρήσεων κατά του δασικού χάρτη καθώς και αρκετές δεκάδες χιλιάδες πρόδηλα σφάλματα το οποίο μεταφράζεται σε κάποια εκατομμύρια στρέμματα γης σύμφωνα και με τα δημοσιεύματα στον Τύπο στοιχείων των Διευθύνσεων Δασών προηγούμενων μηνών. Συνεπώς το Ελληνικό Δημόσιο θα βρίσκεται δικαιούχος κυριότητας κάποιων εκατομμυρίων στρεμμάτων γης τα οποία σύμφωνα με τις αποφάσεις που εκδίδονται σταδιακά και είναι πολύ συχνά θετικές ή εν μέρει θετικές υπέρ του πολίτη, θα πρέπει να αλλάξουν ιδιοκτήτη και να αποδοθούν σε φυσικά και νομικά πρόσωπα και να εκτοπιστεί το δικαίωμα του Ελληνικού Δημοσίου. Οι διορθώσεις αυτές έχουν ενσωματωθεί σε απειροελάχιστο βαθμό στα στοιχεία του Κτηματολογίου. Να σημειωθεί εδώ και το
παράδοξο πως στη συντριπτική πλειοψηφία των μελετών έχουν ενσωματωθεί μόνο οι αιτήσεις όπου ο ίδιος ο πολίτης προσκόμισε στο Κτηματολόγιο την απόφαση με την οποία δικαιώθηκε από τις επιτροπές ενστάσεων καθώς οι Διευθύνσεις Δασών δεν είχαν την υποχρέωση (ή και διάθεση πολλές φορές...) να διαβιβάζουν υπηρεσιακά τα στοιχεία των αποχαρακτηρισμένων εκτάσεων. Αντίστοιχα και οι ανάδοχοι του Κτηματολογίου δεν είχαν την υποχρέωση να επεξεργαστούν τις αποφάσεις αυτές καθώς θεωρητικά αυτές θα ενσωματώνονταν στον τελικό κυρωμένο χάρτη κάθε Νομού για να γίνουν οι διορθώσεις αυτές στο σύνολό τους, πράγμα που δεν έχει συμβεί πουθενά στην επικράτεια συνολικά
για κάποιο Νομό. Για τη μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών που αποχαρακτήρισαν μια έκταση ιδιοκτησίας τους με απόφαση επιτροπής εξέτασης αντιρρήσεων κατά του δασικού χάρτη, τους περιμένει δυσάρεστη έκπληξη στο Λειτουργούν Κτηματολόγιο όπου θα διαπιστώσουν ότι ολόκληρη η ιδιοκτησία τους ή τμήμα αυτής ανήκει ακόμα στο Ελληνικό Δημόσιο, ακόμα και αν η απόφαση αυτή έχει εκδοθεί και πριν αρκετά χρόνια. Στην καλύτερη περίπτωση θα χρειάζεται μεταβολή του δικαιούχου με όποια διαδικασία θα προβλέπουν τα επόμενα νομοσχέδια, στις περισσότερες περιπτώσεις όμως θα χρειάζεται και χωρική μεταβολή στην ιδιοκτησία τους καθώς το δασικό τμήμα του γεωτεμαχίου τους θα έχει αποκοπεί από το υπόλοιπο κατά τη μετάβαση σε Λειτουργούν και θα πρέπει αυτά να συνενωθούν ή να γίνουν και ακόμα πιο σύνθετες χωρικές μεταβολές, συνεπώς θα χρειάζεται να εμπλακεί και μηχανικός και το κόστος θα είναι μεγάλο για τέτοιες διορθώσεις. Ο όρος «ολοκλήρωση» Κτηματολογίου σε αγροτικές περιοχές χωρίς να έχουν ενσωματωθεί αποχαρακτηρισμοί από δασικής μορφής κάποιων εκατομμυρίων στρεμμάτων γης είναι τουλάχιστον αδόκιμος. Τα ακίνητα που δεν θα μπορούν να μεταβιβαστούν και θα
βρίσκονται εκτός συναλλαγής μέχρι να γίνουν οι απαραίτητες διορθώσεις είναι της τάξεως των εκατοντάδων χιλιάδων.
2)Οι εκτάσεις εκτός ανάρτησης του δασικού χάρτη.
Πολύ μεγάλο ζήτημα θα προκύψει με τα τμήματα του δασικού χάρτη τα οποία δεν έχουν ακόμα αναρτηθεί και αφορούν τεράστιες εκτάσεις . Αν δει κανείς τον αναρτημένο δασικό χάρτη της χώρας, υπάρχουν κάποιες χιλιάδες περιοχές «τρύπες» εκτός ανάρτησης (χωρίς πράσινη-δασική ή κίτρινη-αγροτική διαγράμμιση) όπου αφορούν οριοθετημένους και μη
οριοθετημένους οικισμούς, οικισμούς με «πρόχειρη» οριοθέτηση (κυκλικοί οικισμοί) και άλλες διάφορες κατηγορίες (οικιστικές πυκνώσεις κτλ.). Οι εκτάσεις αυτές είναι τεράστιες όπως φαίνεται και στην παρακάτω εικόνα. Με μια κοντόφθαλμη λογική προηγούμενων διοικήσεων, οι αναρτήσεις των δασικών χαρτών εξαίρεσαν τις περιοχές αυτές με τη λογική να γίνει σε δεύτερη φάση η Ανάρτησή τους πράγμα που δεν έχει γίνει και δεν προβλέπεται να γίνει άμεσα. Το παράδοξο όμως είναι πως το Ελληνικό Δημόσιο έχει δηλώσει πολλές χιλιάδες στρέμματα γης εντός των εκτάσεων αυτών στο Κτηματολόγιο και έχει καταστεί δικαιούχος κυριότητας των εκτάσεων αυτών καθώς δασικοί χάρτες θεωρημένοι (δηλαδή μερικώς ολοκληρωμένοι) υπάρχουν και για τις εκτάσεις αυτές «εκτός ανάρτησης» και δηλώνονται κατά κυριότητα από το Ελληνικό Δημόσιο κανονικά, δεν έχουν όμως αναρτηθεί και προφανώς κυρωθεί. Λίγοι όμως γνωρίζουν τι συμβαίνει σε αυτές τις περιοχές.
Διαβάστε όλο το άρθρο παρακάτω:
Το Κτηματολόγιο, τα τεράστια κενά και η «ολοκλήρωσή» του.pdf