Μετάβαση στο περιεχόμενο
  • HoloBIM Structural
    HoloBIM Structural

  • Περιβάλλον

    Περιβάλλον

    1460 ειδήσεις in this category

    1. Περιβάλλον

      Engineer

      Σχεδόν 600 είδη φυτών έχουν εξαφανιστεί τελείως από τη φύση κατά τα τελευταία 250 χρόνια, σύμφωνα με την πιο ολοκληρωμένη μέχρι σήμερα εκτίμηση για το θέμα από Βρετανούς και Σουηδούς επιστήμονες.
      Ο ρυθμός εξαφάνισης των φυτών είναι υπερδιπλάσιος του ρυθμού εξαφάνισης των ζώων, πουλιών και αμφίβιων, και έως 500 φορές μεγαλύτερος από τον φυσικό ρυθμό που υπήρχε πριν τη βιομηχανική επανάσταση. Ο αριθμός των εξαφανισμένων φυτών είναι περίπου τετραπλάσιος από αυτόν του καταλόγου της Διεθνούς Ένωσης για την Προστασία της Φύσης (IUCN).
      Οι επιστήμονες των Βασιλικών Βοτανικών Κήπων Κιου της Βρετανίας και του Πανεπιστημίου της Στοκχόλμης, που μελέτησαν στοιχεία για περισσότερα από 330.000 είδη και έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Nature Ecology and Evolution", σύμφωνα με το BBC, το "Nature" και το "New Scientist", βρήκαν ότι από το 1753 μέχρι σήμερα εξαφανίστηκαν 571 είδη φυτών, έναντι 217 ειδών πουλιών, ζώων και θηλαστικών.
      Η νέα έρευνα δεν βασίζεται σε εκτιμήσεις, αλλά σε πραγματικά δεδομένα. Μετά το 1900 σχεδόν τρία είδη φυτών εξαφανίζονται κάθε χρόνο, 500 φορές ταχύτερα από ό,τι θα συνέβαινε με τον φυσικό ρυθμό. Μάλιστα η νέα μελέτη πιθανότατα υποεκτιμά τον πραγματικό ρυθμό εξαφάνισης των φυτών.
      «Είναι η πρώτη φορά που έχουμε μια σφαιρική εικόνα για τα φυτά που έχουν ήδη εξαφανιστεί, από πού και πόσο γρήγορα συμβαίνει αυτή η εξαφάνιση», δήλωσε η εξελικτική βιολόγος δρ Έϊλις Χάμφρεϊς του Πανεπιστημίου της Στοκχόλμης.
      «Είναι τρομακτικός ο αριθμός 571, πολύ περισσότερο που πιθανότατα συνιστά μεγάλη υποεκτίμηση», δήλωσε η δρ Μαρία Βορόντσοβα των Κήπων Κιου, η οποία δεν απέκλεισε ο πραγματικός ρυθμός εξαφανίσεων να είναι αρκετές τάξεις μεγέθους μεγαλύτερος. Ήδη αρκετά είδη φυτών θεωρούνται «ζωντανοί νεκροί», καθώς οι «τελευταίοι των Μοϊκανών» του είδους τους δεν έχουν ελπίδες να αναπαραχθούν ή ζουν μόνο σε βοτανικούς κήπους. Εξάλλου οι επιστήμονες χρειάζεται να περιμένουν αρκετά χρόνια, προτού επιβεβαιώσουν επίσημα μια εξαφάνιση φυτού, προκειμένου να είναι σίγουροι ότι δεν έχει «αναστηθεί» κάπου στη Γη.
      Από την άλλη, είναι αδύνατο να «τσεκάρουν» οι βοτανολόγοι για χαμένα φυτά την παραμικρή γωνιά του πλανήτη, π.χ. όλο τον Αμαζόνιο. Επίσης ουκ ολίγα φυτά εξαφανίζονται προτού καν ανακαλυφθούν και «βαφτιστούν». Οι βοτανολόγοι βρίσκουν περίπου 2.000 νέα είδη φυτών κάθε χρόνο, αλλά πολλά περισσότερα γεννιούνται και χάνονται, περνώντας απαρατήρητα.
      Οι περισσότερες εξαφανίσεις έχουν λάβει χώρα σε νησιά και στις τροπικές περιοχές. Τα περισσότερα χαμένα φυτά έχει η Χαβάη (79) και ακολουθούν η Νότια Αφρική (37), η Αυστραλία, η Βραζιλία, η Ινδία και η Μαδαγασκάρη. Ανάμεσα στα χαμένα φυτά είναι το αρωματικό σανταλόξυλο της Χιλής (από όπου έβγαιναν αιθέρια έλαια) και η ελιά της νήσου Αγίας Ελένης. Από την άλλη, ορισμένα φυτά που θεωρούνταν χαμένα, όπως ο κρόκος της Χιλής, ξαναβρέθηκαν.
      Η εξαφάνιση των φυτών -που οφείλεται κυρίως στις καταστροφικές ανθρώπινες δραστηριότητες (κοπή δασών, εξάπλωση γεωργικών καλλιεργειών σε βάρος της άγριας φύσης κ.α.)- δεν αφορά μόνο τα ίδια, αλλά ευρύτερα τα οικοσυστήματα, καθώς πολλά άλλα έμβια είδη εξαρτώνται από τα φυτά για την επιβίωση τους, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων, για οξυγόνο, τροφή, υλικά κ.α. Οι ερευνητές ζητούν να ενταθούν οι προσπάθειες για την καταγραφή όλων των φυτών του πλανήτη και την υποστήριξη των απανταχού βοτανολόγων στο δύσκολο έργο τους.
      (Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ)
    2. Περιβάλλον

      Engineer

      Την ώρα που η νεολαία σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες αφυπνίζεται για το μεγάλο πρόβλημα της κλιματικής αλλαγής και η αρμόδια Διακυβερνητική Επιστημονική Επιτροπή προειδοποιεί πως η αύξηση της μέσης θερμοκρασίας του πλανήτη πρέπει να μείνει κάτω του 1,5 βαθμού Κελσίου, στην Ελλάδα η συζήτηση για τη διαταραχή του κλίματος της γης παραμένει περιορισμένη.
      Την ίδια ώρα, η χώρα μας βρίσκεται σε μια περιοχή (Μεσόγειος) που σύμφωνα με όλα τα μοντέλα πρόβλεψης αποτελεί hotspot των αρνητικών επιπτώσεων της κλιματικής κρίσης, ενώ οι μέχρι τώρα προσπάθειες για μείωση των εκπομπών των αερίων που συμβάλλουν στο φαινόμενο του θερμοκηπίου υπολείπονται σημαντικά των ευρωπαϊκών επιδόσεων. Ταυτόχρονα, τα μέτρα μείωσης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου (ΑτΘ) μπορούν να έχουν, με τον κατάλληλο δημοκρατικό σχεδιασμό, θετικό περιβαλλοντικό και κοινωνικό αντίκτυπο. Σε αντίθετη περίπτωση, το κόστος από τα αυξανόμενα δικαιώματα εκπομπής που πρέπει να αγοράζουν οι ελληνικές επιχειρήσεις, με πρώτη τη ΔΕΗ, θα είναι δυσβάστακτο.
      Οι συζητήσεις για μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου (διοξείδιο του άνθρακα, μεθάνιο, μονοξείδιο του αζώτου κ.ά.) ξεκίνησαν σε διακρατικό επίπεδο στις αρχές της δεκαετίας του 1990 και κατέληξαν σε μια πρώτη συμφωνία στο Κιότο το 1997 (Πρωτόκολλο του Κιότο). Στο πλαίσιο αυτό τέθηκαν στόχοι για μείωση των εκπομπών την πενταετία 2008-2012, σε σχέση με τα επίπεδα του 1990. Στο πλαίσιο αυτό διαμορφώθηκαν και συγκεκριμένοι στόχοι σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ενωσης, οι οποίοι στη συνέχεια ανανεώθηκαν για τα επόμενα έτη. Την περίοδο 1990-2016 η Ε.Ε. μείωσε τα αέρια του θερμοκηπίου κατά 24% σε σχέση με το 1990, ενώ αντίστοιχα η Ελλάδα μόνο κατά 11,1%.
      «Είναι εντυπωσιακή η διαφορά, αλλά πρέπει να καταλάβουμε πώς προήλθε. Κατ’ αρχάς, δεν είχαν όλα τα κράτη-μέλη της Ε.Ε. τους ίδιους στόχους. Σε άλλες χώρες, με ανεπτυγμένη βιομηχανία, τέθηκε στόχος για μεγάλες μειώσεις. Η Ελλάδα, που ήταν πιο πίσω αναπτυξιακά, δεσμεύθηκε αρχικά για συγκράτηση της ανόδου των εκπομπών, δηλαδή να αυξηθούν λιγότερο από 25% μέχρι τα μέσα της πρώτης δεκαετίας του 21ου αιώνα. Μετά θα έπρεπε να ξεκινήσει η μείωση», εξηγεί στην «Κ» ο κ. Σεβαστιανός Μοιρασγεντής, ερευνητής στο Αστεροσκοπείο Αθηνών.
      Ο κ. Μοιρασγεντής σημειώνει πως στο ζήτημα της διαχείρισης των εκπομπών ΑτΘ από την Ελλάδα υπάρχουν τρεις περίοδοι. «Η πρώτη της μεγέθυνσης μέχρι το 2005, όταν οι εκπομπές έφτασαν περίπου τους 133 εκατ. τόνους ισοδύναμου CO2, από 103,1 εκατ. τόνους το 1990. Από τότε αρχίζει η αποκλιμάκωση και μπαίνουμε στη δεύτερη περίοδο, η οποία επιταχύνεται με την εκδήλωση της οικονομικής κρίσης. Πολλά εργοστάσια κλείνουν, ενώ μειώνεται και η κατανάλωση ενέργειας κυρίως, καθώς πολλά νοικοκυριά δεν μπορούν να θερμάνουν το σπίτι τους. Πρόκειται για μια τραγική κατάσταση. Ταυτόχρονα, μειώνονται οι εκπομπές κυρίως στην ηλεκτροπαραγωγή, μέσω της σοβαρής ανάπτυξης των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, αλλά και του φυσικού αερίου, που έχει μικρότερες εκπομπές ΑτΘ. Από το 2008 μέχρι και το 2015 η Ελλάδα παρουσιάζει σημαντική μείωση των εκπομπών, ως συνδυαστικό αποτέλεσμα της κρίσης και των παρεμβάσεων», λέει ο κ. Μοιρασγεντής.
      Το ερώτημα είναι τι κάνουμε στην τρίτη περίοδο, η οποία έχει αρχίσει από το 2017, όταν η οικονομία άρχισε να αναπτύσσεται. Το 2017 υπήρχε αύξηση των εκπομπών στην Ελλάδα κατά 2,9%, όταν στην Ε.Ε. ήταν 0,7%. Από την άλλη, τα προσωρινά στοιχεία για τον ενεργειακό τομέα το 2018 δείχνουν μείωση στην Ελλάδα 3,9%, και στην Ε.Ε. μείωση 2,8%.
      «Το κρίσιμο ερώτημα είναι εάν θα μπορέσει να αναπτυχθεί η ελληνική οικονομία βγαίνοντας από την κρίση, χωρίς αύξηση εκπομπών αερίων θερμοκηπίου, αλλά με τις αναγκαίες μειώσεις», λέει στην «Κ» η κ. Θεοδώρα Αντωνακάκη, επιστημονική γραμματέας της Επιτροπής Μελέτης Επιπτώσεων Κλιματικής Αλλαγής, που έχει συστήσει η Τράπεζα της Ελλάδος. «Η Ελλάδα είναι πολύ κοντά στην εκπλήρωση των υποχρεώσεων που έχουν τεθεί μέχρι το 2020, αλλά πρέπει να είμαστε έτοιμοι για αναπροσαρμογή των στόχων. Ηδη, η επιστημονική κοινότητα θεωρεί πως χρειάζεται πιο μεγάλη μείωση των εκπομπών. Το ερώτημα είναι τι θα κάνουν οι πολιτικοί», συμπληρώνει η κ. Αντωνακάκη, σημειώνοντας πως το τελευταίο διάστημα οι κεντρικές τράπεζες βάζουν το θέμα της κλιματικής αλλαγής στα κριτήρια χάραξης πολιτικής και διαμόρφωσης χρηματοοικονομικών εργαλείων. «Τεχνολογικές λύσεις υπάρχουν, αλλά πρέπει να προσέχουμε η χρήση τους να οδηγεί σε μείωση της κατανάλωσης ενέργειας. Για παράδειγμα, οι λαμπτήρες led είναι πολύ πιο αποδοτικοί ενεργειακά. Εάν όμως βάζουμε πολύ περισσότερους σε ένα δήμο δεν έχουμε ενεργειακό όφελος», αναφέρει η κ. Αντωνακάκη.

      Το Εθνικό Σχέδιο
      Και η Ελλάδα, όπως όλες οι χώρες, θα βρεθεί μπροστά σε μεγάλες προκλήσεις για να αναχαιτιστεί η σημερινή ξέφρενη πορεία διαταραχής του κλίματος. Τον Δεκέμβριο του 2018 το υπουργείο Ενέργειας ανακοίνωσε το Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα, το οποίο από περιβαλλοντικές οργανώσεις –όπως το WWF και η Greenpeace– χαρακτηρίστηκε ανεπαρκές, καθώς η μείωση των εκπομπών που προβλέπει δεν αντιστοιχεί στον στόχο περιορισμού της θερμοκρασιακής αύξησης στον 1,5 βαθμό Κελσίου. Για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος απαιτούνται πολύ μεγάλες μειώσεις στα ΑτΘ. «Μείωση εκπομπών κατά 80% στον ενεργειακό τομέα μέχρι το 2050 αποτελεί εθνική υποχρέωση», τονίζει η Ομάδα Ενεργειακού Σχεδιασμού και Βιώσιμης Ανάπτυξης του Αστεροσκοπείου στην παρέμβασή της στη δημόσια διαβούλευση.
      Μέτρα με οικονομικό και κοινωνικό όφελος
      Η έγκαιρη ανταπόκριση στους κλιματικούς στόχους δεν είναι μόνο περιβαλλοντικά αναγκαία αλλά και οικονομικά απαραίτητη. Για να περιορίσει τη χρήση υδρογονανθράκων και τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, η Ευρωπαϊκή Ενωση έχει θεσπίσει τα δικαιώματα εκπομπών, τα οποία πλέον δεν παρέχονται δωρεάν αλλά αγοράζονται. Μάλιστα, το κόστος τους έχει ανοδική πορεία. Σήμερα, το κόστος αγοράς δικαιώματος εκπομπής ενός τόνου διοξειδίου του άνθρακα (CO2) είναι 22,5 ευρώ, ενώ πριν από μερικά χρόνια ήταν μόλις 5 ευρώ. Το 2017, οι σταθμοί λιγνίτη της ΔΕΗ εξέπεμψαν 22,6 εκατ. τόνους CO2, το 25% του συνόλου στη χώρα μας. Με τις σημερινές τιμές απαιτούνται 508 εκατ. ευρώ τον χρόνο μόνο για αγορά δικαιωμάτων εκπομπών από τη ΔΕΗ.
      «Αυτό είναι το πρώτο μεγάλο πρόβλημα του Εθνικού Σχεδίου για την Ενέργεια και το Κλίμα (ΕΣΕΚ). Δεν μπορεί να υπάρχει στο ενεργειακό πλάνο για τις επόμενες δεκαετίες η καύση λιγνίτη και μάλιστα η δημιουργία νέων σταθμών. Στο μέλλον το κόστος των δικαιωμάτων εκπομπών μπορεί να φτάσει και τα 80 ευρώ/τόνος», τονίζει ο κ. Μοιρασγεντής. «Αρα πρέπει να σχεδιάσουμε ένα ενεργειακό μέλλον χωρίς άνθρακα, με εξοικονόμηση ενέργειας, ΑΠΕ, αποθήκευση ενέργειας», συμπληρώνει.
      Η προσπάθεια μείωσης ενεργειακών απαιτήσεων και εκπομπών μπορεί και πρέπει να έχει κοινωνικό προσανατολισμό. Σήμερα στην Ελλάδα υπάρχουν πολλά παλιά σπίτια, που είναι ενεργειακά διάτρητα, χωρίς σωστή μόνωση. Σε πολλά από αυτά ζουν φτωχές οικογένειες που παγώνουν τον χειμώνα και λιώνουν το καλοκαίρι. Οσες οικογένειες μπορούν, δαπανούν μεγάλα ποσά για ενεργοβόρες λύσεις θέρμανσης ή ψύξης. Επίσης, τον χειμώνα παρατηρείται καύση ακατάλληλων υλικών, που δηλητηριάζουν τον αέρα. «Το ΕΣΕΚ προτείνει την ενεργειακή αναβάθμιση 40.000 κατοικιών το έτος, με μια επέκταση του προγράμματος “Εξοικονομώ”. Υπάρχουν δύο προβλήματα εδώ: το πρώτο είναι πως πρέπει να γίνουν ριζικές ανακαινίσεις σπιτιών για ενεργειακή θωράκιση, όχι μπαλώματα χωρίς όφελος εξοικονόμησης. Το δεύτερο είναι πως στο τρέχον πρόγραμμα δεν μπορούν να συμμετέχουν οι πιο φτωχές οικογένειες, δεν μπορούν να βάλουν τη συμμετοχή. Απαιτούνται άλλες λύσεις: Στη Γαλλία, για παράδειγμα, σε ορισμένες περιπτώσεις αναλαμβάνει εξ ολοκλήρου το κράτος με τυποποιημένο και ενιαίο τρόπο τις αναβαθμίσεις των σπιτιών», λέει ο κ. Μοιρασγεντής.
    3. Περιβάλλον

      Engineer

      Η ατμοσφαιρική ρύπανση απειλεί τους πάντες, προειδοποίησαν κατά τη χθεσινή Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος τα Ηνωμένα Έθνη, με 9 στους 10 ανθρώπους στον πλανήτη να αναπνέουν μολυσμένο αέρα.
      Το φαινόμενο αυτό έχει προκαλέσει μια εντεινόμενη, παγκόσμια κρίση υγείας, η οποία ήδη ευθύνεται για περίπου επτά εκατομμύρια θανάτους ετησίως, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας.
      Η καύση ορυκτών καυσίμων για την παραγωγή ενέργειας, για τα μέσα μεταφοράς και για την βιομηχανία συμβάλλει κατά κύριο λόγο στην ατμοσφαιρική ρύπανση, ενώ είναι και η κύρια πηγή των εκπομπών άνθρακα που προκαλούν την υπερθέρμανση του πλανήτη.
      Η αντιμετώπιση και των δύο αυτών προβλημάτων θα μπορούσε να ωφελήσει σημαντικά τη δημόσια υγεία.
      Ακολουθούν κάποια σημαντικά γεγονότα αναφορικά με τις επιπτώσεις της ρύπανσης του αέρα στον άνθρωπο:
      1. Η ατμοσφαιρική ρύπανση σκοτώνει 800 ανθρώπους την ώρα ή 13 το λεπτό, δηλαδή τρεις φορές περισσότερους από τον ετήσιο αριθμό των θυμάτων της φυματίωσης, της ελονοσίας και του AIDS μαζί.
      2. Σε ορισμένες περιπτώσεις οι ίδιοι ρυπαντές συμβάλλουν τόσο στην κλιματική αλλαγή, όσο και στην τοπική ατμοσφαιρική ρύπανση, ανάμεσά τους ο μαύρος άνθρακας ή αιθάλη-- που παράγονται από την αναποτελεσματική καύση σε πηγές όπως οι φούρνοι και οι ντιζελοκινητήρες--και το μεθάνιο.
      3. Οι πέντε κυριότερες πηγές της ατμοσφαιρικής ρύπανσης είναι η καύση ορυκτών καυσίμων σε εσωτερικούς χώρους, η χρήση ξύλων και άλλων βιομαζών για το μαγείρεμα, η θέρμανση και ηλεκτροδότηση των σπιτιών, η βιομηχανία, ανάμεσά τους και η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας όπως μονάδες ηλεκτροπαραγωγής με καύση άνθρακα και οι γεννήτριες ντίζελ, τα μέσα μεταφοράς και ειδικά τα πετρελαιοκίνητα αυτοκίνητα, η κτηνοτροφία, περιλαμβανομένων των ζώων που παράγουν μεθάνιο και αμμωνία, οι ορυζώνες που παράγουν μεθάνιο και η καύση των γεωργικών απόβλητων, η καύση απόβλητων σε εξωτερικούς χώρους και η υγειονομική ταφή οργανικών απόβλητων.
      4. Η μόλυνση της ατμόσφαιρας από τα νοικοκυριά προκαλεί κάθε χρόνο περίπου 3,8 εκατομμύρια πρόωρους θανάτους, η μεγάλη πλειονότητα εκ των οποίων στον αναπτυσσόμενο κόσμο, και σχεδόν το 60% από αυτούς τους θανάτους αφορούν γυναικόπαιδα.
      5. Το 93% των παιδιών σε όλον τον κόσμο ζουν σε περιοχές όπου τα επίπεδα της ατμοσφαιρικής μόλυνσης ξεπερνούν τα επιτρεπτά όρια που έχει θέσει ο ΠΟΥ, με 600.000 παιδιά κάτω των 15 ετών να έχουν πεθάνει από λοιμώξεις του αναπνευστικού το 2016.
      6. Η ρύπανση της ατμόσφαιρας ευθύνεται για το 26% των θανάτων από ισχαιμική καρδιοπάθεια, το 24% των θανάτων από εγκεφαλικά, το 43% από χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ) και το 29% από καρκίνο των πνευμόνων. Σε ό,τι αφορά τα παιδιά (η ρύπανση της ατμόσφαιρας) σχετίζεται, μεταξύ άλλων προβλημάτων υγείας, με την γέννηση λιποβαρών βρεφών, άσθμα, παιδικούς καρκίνους, παχυσαρκία, ανεπαρκή ανάπτυξη των πνευμόνων και αυτισμό.
      7. Το 97% των πόλεων σε χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος με περισσότερους από 100.000 κατοίκους δεν πληρεί τα κατώτερα επίπεδα ποιότητας του αέρα που θέτει ο ΠΟΥ και στις χώρες υψηλού εισοδήματος το 29% των πόλεων απέχει από τα επιτρεπόμενα όρια.
      8. Σχεδόν το 25% της ατμοσφαιρικής ρύπανσης από την ύλη των μικρών σωματιδίων στα αστικά κέντρα προκαλείται από την κίνηση στους δρόμους, το 20% από την καύση οικιακών καυσίμων και το 15% από την λειτουργία των βιομηχανιών, περιλαμβανομένης της παραγωγής ηλεκτρισμού.
      9. Η διατήρηση των επιπέδων της υπερθέρμανσης του πλανήτη "αρκετά πιο κάτω" από τους 2 βαθμούς Κελσίου--όπως έχουν δεσμευτεί με τη Συμφωνία των Παρισίων για την Κλιματική Αλλαγή του 2015 να πράξουν οι κυβερνήσεις--θα μπορούσε να σώζει περίπου ένα εκατομμύριο ζωές τον χρόνο έως το 2050 και μόνο μέσω της μείωσης της ατμοσφαιρικής ρύπανσης.
      10. Στις 15 χώρες που εκπέμπουν τα αέρια που ευθύνονται περισσότερο για την υπερθέρμανση του πλανήτη το κόστος της μόλυνσης της ατμόσφαιρας για τη δημόσια υγεία εκτιμάται ότι ανέρχεται σε περισσότερο από το 4% του ΑΕΠ.
    4. Περιβάλλον

      Engineer

      Η μαζική και παράνομη ρίψη λυμάτων και αποβλήτων απευθείας στα ποτάμια ευθύνεται σε αρκετές περιπτώσεις για τα υψηλά επίπεδα των αντιβιοτικών.
      Εκατοντάδες μεγάλα ποτάμια σε όλη τη Γη περιέχουν επικίνδυνα υψηλά επίπεδα αντιβιοτικών, σύμφωνα με μια νέα διεθνή επιστημονική έρευνα, τη μεγαλύτερη πάνω στο ζήτημα μέχρι σήμερα. Τα αντιβιοτικά καταλήγουν στα ποτάμια και στο έδαφος μέσω των ανθρωπίνων και ζωικών αποβλήτων, καθώς και των λυμάτων των φαρμακοβιομηχανιών.
      Η ρύπανση με αντιβιοτικά βοηθά τα μικρόβια να γίνουν πιο ανθεκτικά στα φάρμακα που προορίζονται για τους ανθρώπους. Η συνεχής αύξηση της ανθεκτικότητάς τους αποτελεί ένα ολοένα σοβαρότερο πρόβλημα δημόσιας υγείας παγκοσμίως και μπορεί να προκαλέσει έως δέκα εκατομμύρια πρόσθετους θανάτους έως 2050, σύμφωνα με πρόσφατες εκτιμήσεις του ΟΗΕ.
      Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή περιβαλλοντικής επιστήμης 'Αλιστερ Μπόξολ του βρετανικού Πανεπιστημίου της Υόρκης, που έκαναν τη σχετική ανακοίνωση σε επιστημονικό συνέδριο στο Ελσίνκι, σύμφωνα με τη «Γκάρντιαν», πήραν δείγματα από 711 σημεία ποταμών σε 72 χώρες και βρήκαν παρουσία αντιβιοτικών στα δύο τρίτα από αυτά (65%). 
      Στις 111 δειγματοληψίες του νερού οι συγκεντρώσεις των αντιβιοτικών ξεπερνούσαν τα επίπεδα ασφαλείας, σε μερικές περιπτώσεις ακόμη και κατά 300 φορές πάνω από το όριο.
      Το πρόβλημα είναι αισθητό από τον Τάμεση και το Δούναβη στην Ευρώπη μέχρι τον Τίγρη στη Μεσοποταμία, αλλά η κατάσταση είναι συγκριτικά ακόμη χειρότερη στα ποτάμια της Αφρικής και της Ασίας που διασχίζουν τις φτωχότερες χώρες. 
      Το ρεκόρ ρύπανσης κατέχει το Μπαγκλαντές, όπου το αντιβιοτικό μετρονιζαδόλη, το οποίο χρησιμοποιείται για θεραπεία των κολπικών λοιμώξεων, βρέθηκε σε ποσότητες πάνω από 300 φορές υψηλότερες σε σχέση με το όριο ασφαλείας. Μάλιστα αυτό το επίπεδο βρέθηκε πολύ κοντά σε μια μονάδα βιολογικού καθαρισμού λυμάτων, προφανώς επειδή δεν διέθετε την αναγκαία τεχνολογία κατακράτησης των αντιβιοτικών.
      Η μαζική και παράνομη ρίψη λυμάτων και αποβλήτων απευθείας στα ποτάμια ευθύνεται σε αρκετές περιπτώσεις για τα υψηλά επίπεδα των αντιβιοτικών, όπως στην Κένυα, όπου βρέθηκε να ξεπερνούν κατά 100 φορές τα όρια ασφαλείας.
      Αλλά και στις ανεπτυγμένες χώρες το πρόβλημα είναι υπαρκτό. Στην Αυστρία οι μετρήσεις στο Δούναβη έδειξαν την παρουσία επτά διαφορετικών αντιβιοτικών, όπως η κλαριθρομυκίνη, η οποία συνταγογραφείται για τη θεραπεία λοιμώξεων των πνευμόνων και τα επίπεδα της στο ποτάμι -το δεύτερο μεγαλύτερο της Ευρώπης αλλά και το πιο επιβαρυμένο με αντιβιοτικά- ήσαν περίπου τετραπλάσια αυτών που θεωρούνται ασφαλή.
      Συνολικά σχεδόν ένα στα δέκα ποτάμια (8%) της Ευρώπης βρέθηκε να έχει πρόβλημα. Για παράδειγμα, ο Τάμεσης στη Βρετανία, ο οποίος θεωρείται από τα πιο καθαρά ευρωπαϊκά ποτάμια, ανακαλύφθηκε ότι περιέχει πέντε είδη αντιβιοτικών, εκ των οποίων ένα, η σιπροφλοξασίνη, ανιχνεύθηκε σε υπερτριπλάσια επίπεδα σε σχέση με το όριο ασφαλείας.
    5. Περιβάλλον

      Engineer

      Σε ιστορικά επίπεδα ρεκόρ έφτασε το διοξείδιο του άνθρακα στην ατμόσφαιρα, καθώς συνεχίζουν να συσσωρεύονται τα ανθρωπογενή «αέρια του θερμοκηπίου». Επιστήμονες στις ΗΠΑ κατέγραψαν το Σαββατοκύριακο στον σταθμό αναφοράς Μάουνα Λόα στη Χαβάη, ο οποίος καταγράφει το διοξείδιο από τη δεκαετία του 1950, επίπεδα 415,26 ppm (μέρη ανά εκατομμύριο).
      Την τελευταία φορά που το διοξείδιο είχε φθάσει σε τέτοια επίπεδα, ήταν πριν πάνω από τρία εκατομμύρια χρόνια, όταν η στάθμη των θαλασσών ήταν αρκετά μέτρα ψηλότερα από ό,τι είναι σήμερα.
      «Η νέα μέτρηση δείχνει ότι δεν είμαστε καθόλου σε τροχιά για να προστατεύσουμε το κλίμα. Ο αριθμός (σ.σ. του διοξειδίου) συνεχώς αυξάνει και κάθε χρόνο είναι μεγαλύτερος. Αυτός ο αριθμός είναι ανάγκη να σταθεροποιηθεί», δήλωσε ο Βόλφγκανγκ Λουχτ του Ινστιτούτου Ερευνών για την Κλιματική Αλλαγή στο Πότσνταμ της Γερμανίας, σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο.
      Η διεθνής συμφωνία του Παρισιού του 2015 καλεί την ανθρωπότητα να φρενάρει την άνοδο της θερμοκρασίας αρκετά κάτω από τους δύο βαθμούς Κελσίου σε σχέση με τα προβιομηχανικά επίπεδα (αν είναι δυνατό, στον ενάμιση βαθμό). Ήδη η μέση επιφανειακή θερμοκρασία της Γης έχει αυξηθεί κατά ένα βαθμό περίπου.
      Αν και υπάρχει διαφωνία για το ποια πρέπει να θεωρηθούν «ασφαλή» επίπεδα διοξειδίου στην ατμόσφαιρα, οι περισσότεροι επιστήμονες βάζουν το όριο στα 350 ppm.
    6. Περιβάλλον

      Engineer

      Με διαδικασίες κατεπείγοντος θα ξεκινήσει τις επόμενες ημέρες η δεύτερη φάση για την αποξήλωση και απομάκρυνση των αμιαντούχων υλικών από τις πληγείσες περιοχές από τις πυρκαγιές του Ιουλίου στην ανατολική και δυτική Αττική.
      Οι ανάδοχοι για την επέκταση του έργου αναμένεται να ανακηρυχθούν σήμερα.
      Όπως αναφέρει το Έθνος, σύμφωνα με πηγές του υπουργείου Υποδομών έως τώρα κατά την πρώτη φάση του έργου προϋπολογισμού 2 εκατομμυρίων ευρώ, έχουν απομακρυνθεί αμιαντούχα υλικά από περίπου 300 οικίες που είχαν κριθεί κατεδαφιστέα.
      Ωστόσο, η ύπαρξη αμιάντου σε πλήθος οικημάτων οδήγησε στην επέκταση του έργου με στόχο να απομακρυνθεί ο αμίαντος από τα υπόλοιπα "κόκκινα" κτίρια. 
      Σύμφωνα με καταγγελίες των κατοίκων, οι οποίοι μέσω σωματείων, έχουν καταφύγει σε εξώδικες διαμαρτυρίες κατά του υπουργείου και των δημοτικών αρχών, η επιχείρηση απομάκρυνσης του αμιάντου θα έπρεπε να είχε ολοκληρωθεί στο τέλος της προηγούμενης χρονιάς.
      Πηγή: Έθνος
    7. Περιβάλλον

      Engineer

      Δασικές πυρκαγιές, ξερά πηγάδια και καλλιέργειες υπό απειλή: πριν καν μπει το καλοκαίρι και η ξηρασία απειλεί ήδη ένα μέρος της Ευρώπης, από την Ανατολή έως τον Βορρά, έπειτα από μια χρονιά, το 2018, όπου η βροχή ήταν ήδη ένα σπάνιο φαινόμενο.
      «Εάν η ξηρά περίοδος συνεχιστεί τους επόμενους μήνες, θα μπορούσαμε να έχουμε την ίδια ξηρασία με το 2018 ή και ακόμα χειρότερα» προειδοποιεί η Μετεωρολογική Υπηρεσία της Γερμανίας (DWD), όπου η κατάσταση είναι ιδιαίτερα ανησυχητική στο ανατολικό τμήμα της χώρας, κοντά στα σύνορα με την Πολωνία και την Τσεχία.
      Την ίδια ώρα, οι πυροσβέστες δίνουν μάχη με τις φλόγες, με την έκταση των πυρκαγιών να είναι ακόμα περιορισμένη, το φαινόμενο, ωστόσο, να είναι σίγουρα ασυνήθιστο για την εποχή.
      «Σαβάνα»
      Οι αγροί στην περιοχή του Βραδεμβούργου, στα περίχωρα του Βερολίνου, παραπέμπουν σε σαβάνα, καθώς από τις αρχές του έτους έχει ελάχιστα βρέξει. Οι μετεωρολόγοι προβλέπουν για τις επόμενες ημέρες βροχοπτώσεις στη Γερμανία και στην κεντρική Ευρώπη, όμως το νερό που θα πέσει δεν θα επαρκέσει για να καλυφθεί το κενό.
      «Οι συνθήκες ανάπτυξης της βλάστησης το 2019 σε περιοχές της Γερμανίας είναι ξεκάθαρα δυσχερέστερες σε σύγκριση με τον προηγούμενο χρόνο» σημείωσε ο επικεφαλής της Εθνικής Μετεωρολογικής Υπηρεσίας Ούντο Μπους, δεδομένης της ξηρασίας που έπληξε τη χώρα το 2018.
      Η γερμανική κυβέρνηση χρειάστηκε να εκταμιεύσει ήδη κονδύλια που διέθεσε ως στήριξη στους αγρότες για τις απώλειες που υπέστησαν στη συγκομιδή.
      Στη γειτονική Αυστρία, οι πρώτες ενδείξεις ξηρασίας είναι ορατές στο ανατολικό και το βόρειο τμήμα της χώρας, εγείροντας φόβους για μεγαλύτερες ζημίες σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος.
      Σε ορισμένες περιοχές, ο όγκος της βροχής που έπεσε τις τελευταίες εβδομάδες έφθασε μόλις μεταξύ του ¼ και του μισού του μέσου επίπεδου των τελευταίων 10 ετών.
      Η Τσεχία βρίσκεται επίσης αντιμέτωπη με την ξηρασία: το 99% των εδαφών της θεωρείται ήδη ότι έχει πληγεί, ενώ η περιοχή στο βορειοδυτικό τμήμα της πρωτεύουσας Πράγας είναι η πλέον πληγείσα. Οι καλλιέργειες έχουν σταματήσει να αναπτύσσονται εδώ και εβδομάδες.
      Σε πολλά χωριά, τα πηγάδια έχουν στερέψει, αναγκάζοντας τους πολίτες να βρίσκουν άλλα μέσα για να προμηθευτούν νερό.
      Πυρκαγιές στην Σκανδιναβία
      Στη Σουηδία ξέσπασαν πυρκαγιές σε δάση και χαμηλή βλάστηση.
      Οι πυροσβεστικές δυνάμεις δίνουν μάχη σε περίπου 10-15 πύρινα μέτωπα καθημερινά αυτήν την εβδομάδα, ιδίως στο νότιο τμήμα της χώρας, έπειτα από έναν μήνα Απρίλιο, κατά τον οποίο δεν έπεσε ούτε μία σταγόνα βροχής.
      Στο σοβαρότερο μέτωπο, που εκτείνεται σε 3.000 στρέμματα, οι αρχές διέταξαν την εκκένωση περίπου πενήντα ανθρώπων στο βόρειο τμήμα της χώρας.
      Στη Νορβηγία, η πιο απειλητική εστία, στην κοινότητα Σοκντάλ (νοτιοδυτικά) τέθηκε υπό έλεγχο, όμως περίπου 70 πυροσβέστες, με τη συνδρομή ενός ελικοπτέρου, επιχειρούν σήμερα για να σβήσουν τις εστίες που επιμένουν σε μια περιοχή 7.500 στρεμμάτων, η οποία καταστράφηκε αυτήν την εβδομάδα από τις φλόγες.
    8. Περιβάλλον

      Engineer

      Με Κοινή Υπουργική Απόφαση του υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας Γιώργου Σταθάκη και του αναπληρωτή υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας Σωκράτη Φάμελλου, ανοίγει ο δρόμος για την αποκατάσταση της περιβαλλοντικής ζημιάς που προκλήθηκε από τη λειτουργία του ανενεργού πλέον μεταλλείου Κίρκης στην Αλεξανδρούπολη, με τη διάθεση 5,5 εκατ. ευρώ, που έχουν εξασφαλισθεί από το ΥΜΕΠΕΡΑΑ, στο πλαίσιο της «Αποκατάστασης βιομηχανικών χώρων και μολυσμένης γης».
      Η αποκατάσταση του μεταλλείου, όπου υπήρχαν για τουλάχιστον 20 χρόνια σε ελεύθερη απόθεση τοξικά απόβλητα, με κίνδυνο άμεσων επιπτώσεων στο φυσικό περιβάλλον και στους πολίτες, απασχολούσε την ευρύτερη περιοχή Έβρου και Ροδόπης, χωρίς να έχει δοθεί καμία ουσιαστική λύση, σχολιάζει το υπουργείο.
      Και προσθέτει: «Το 2004 το μεταλλείο πέρασε στον έλεγχο του Δημοσίου, μετά την κήρυξη ως έκπτωτης της ιδιοκτήτριας εταιρείας για παραβίαση της περιβαλλοντικής νομοθεσίας. Έκτοτε ο χώρος διατηρήθηκε ως ανενεργό δημόσιο μεταλλείο, που ρύπαινε επί χρόνια την ευρύτερη περιοχή, χωρίς ωστόσο να αναληφθεί ουδεμία πρωτοβουλία αποκατάστασης της περιβαλλοντικής ζημιάς που είχε προκληθεί».
      Πρόκειται για μια έκταση 118.000 στρεμμάτων στους νομούς Έβρου και Ροδόπης, με 8 λίμνες-τέλματα πλήρη τοξικών αποβλήτων που επηρεάζουν τα διερχόμενα ρέματα. Ένα ιδιαίτερα σημαντικό στοιχείο είναι ότι η περιοχή του ανενεργού μεταλλείου βρίσκεται εξ ολοκλήρου εντός περιοχής του εθνικού καταλόγου του Ευρωπαϊκού Οικολογικού Δικτύου NATURA 2000 και συγκεκριμένα εντός της Ζώνης Ειδικής Προστασίας για την ορνιθοπανίδα (ΖΕΠ), με την επωνυμία «Νότιο Δασικό Σύμπλεγμα Έβρου» και με κωδικό «GR1110009».
      Στο πρόβλημα και στην ανάγκη αντιμετώπισής του είχε αναφερθεί ο Σωκράτης Φάμελλος, κατά τη διάρκεια επίσκεψής του στον Νομό Έβρου το 2017, και το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας είχε δεσμευτεί για τη δράση αποκατάστασης στο περιφερειακό συνέδριο Ανατολικής Μακεδονίας – Θράκης.
      Τις σοβαρές περιβαλλοντικές επιπτώσεις από τη μη αποκατάσταση των χώρων του μεταλλείου είχαν διαπιστώσει και οι Επιθεωρητές Περιβάλλοντος του ΥΠΕΝ, με αυτοψίες που διενήργησαν το 2016. Από την έκθεσή τους προκύπτει «ότι πρόκειται για ένα εξαιρετικά σημαντικό περιβαλλοντικό ζήτημα που παραμένει άλυτο επί δέκα και πλέον χρόνια, με βασικότερη αιτία το υψηλό κόστος αποκατάστασης, παρά τον επείγοντα χαρακτήρα, ο οποίος έχει διαπιστωθεί και τεκμηριωθεί αρμοδίως».
      Η δράση αποκατάστασης περιλαμβάνει τα εξής μέτρα:
      ⦁ Επικαιροποίηση των μελετών με ταυτόχρονο έλεγχο, εντοπισμό και καταγραφή της ρύπανσης των εδαφών, ιζημάτων ρέματος, υπόγειων και επιφανειακών υδάτων και κατά δεύτερον των σωρών των αποβλήτων.
      ⦁ Αποκατάσταση των λεκανών απόθεσης τελμάτων.
      ⦁ Διαμόρφωση ελεγχόμενου χώρου απόθεσης.
      ⦁ Διαχείριση των σωρών των εξορυκτικών αποβλήτων.
      ⦁ Διαχείριση των διαφυγών των τελμάτων και των ρυπασμένων ιζημάτων στα τμήματα των ρεμάτων Κιρκάλων και Ειρήνη.
      ⦁ Μερική εκτροπή της κοίτης του ρέματος Κιρκάλων (εφόσον απαιτηθεί σύμφωνα με την επικαιροποίηση των μελετών).
      ⦁ Αποκατάσταση της περιοχής στο μεταλλείο Αγίου Φιλίππου.
      Σύμφωνα με την ΚΥΑ, αρμόδιοι φορείς για την υλοποίηση του έργου ορίζονται η Αποκεντρωμένη Διοίκηση Μακεδονίας – Θράκης. ως φορέας υλοποίησης του έργου, το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας (Ειδική Γραμματεία Σώματος Επιθεωρητών και Ελεγκτών ΥΠΕΝ, ΣΥΓΑΠΕΖ), ως κύριος του έργου, το οποίο σύμφωνα με απόφαση του Υπουργείου Ανάπτυξης έχει παραλάβει μέσω της Επιθεώρησης Μεταλλείων Βορείου Ελλάδος το δημόσιο μεταλλείο Κίρκης, και η Ελληνική Αρχή Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών (ΕΑΓΜΕ, πρώην Ινστιτούτο Γεωλογικών & Μεταλλευτικών Ερευνών), ως Τεχνικός Σύμβουλος του φορέα υλοποίησης.
      Τέλος όπως αναφέρεται στην ΚΥΑ, «η δράση και τα μέτρα αποκατάστασης για την αντιμετώπιση της περιβαλλοντικής ζημίας στο δημόσιο ανενεργό μεταλλείο Κίρκης, εστιάζουν σε δράσεις με στόχο την εξυγίανση και αποκατάσταση του περιβάλλοντος χώρου του εργοστασίου εμπλουτισμού από επικίνδυνα απόβλητα, δεν αφορούν σε οικοδομικές ή συναφείς εργασίες, δεν θέτουν σε κίνδυνο όμορες κτηριακές εγκαταστάσεις ή άλλες υποδομές, δεν έρχονται σε αντίθεση με τις διατάξεις του Ν. 3028/2002, ούτε επηρεάζουν το ιστορικό ή μνημειακό απόθεμα της περιοχής».
    9. Περιβάλλον

      Engineer

      Για ολοσχερή καταστροφή στο εργοστάσιο ανακύκλωσης στη ΒΙΠΕ κάνει λόγο ο δήμος - Σε 3-4 μήνες η επαναλειτουργία - Δείτε φωτογραφίες
      Ολοσχερής φαίνεται πως είναι η καταστροφή του Κέντρου Διαλογής Ανακυκλώσιμων Υλικών στη ΒΙΠΕ της Σίνδου, όπου ξέσπασε μεγάλη φωτιά χθες το βράδυ.
      Η φωτιά έχει τεθεί υπό έλεγχο από την Πυροσβεστική Υπηρεσία, που επιχειρεί στο σημείο από τις 22:00 χθες. Οι άνδρες του Σώματος έδωσαν μεγάλη μάχη και κατάφεραν να μην επεκταθεί η φωτιά σε γειτονικές εγκαταστάσεις, ενώ σε εξέλιξη βρίσκεται η φάση της αποκάθαρσης, με 15 άνδρες και 6 οχήματα. 
      Όπως υπογράμμισε σε σημερινή δήλωσή του ο υποψήφιος δήμαρχος Θεσσαλονίκης και ανεξάρτητος δημοτικός σύμβουλος, Κωνσταντίνος Ζέρβας, η καταστροφή του εργοστασίου αποτελεί μεγάλο πλήγμα για την ανακύκλωση στην πόλη. Ο κ. Ζέρβας εξέφρασε τον προβληματισμό του γιατί στο συγκεκριμένο ΚΔΑΥ κατέληγε η μπλε γραμμή (συσκευασίες) της ανακύκλωσης του δήμου Θεσσαλονίκης αλλά και τα απορριμματοφόρα από άλλους έξι δήμους του πολεοδομικού συγκροτήματος.
      «Έχουν βρεθεί λύσεις»
      Σύμφωνα με τον Λάζαρο Ζαχαριάδη, εντεταλμένο σύμβουλο για θέματα Καθαριότητας, από το ξέσπασμα της φωτιάς και έπειτα ο δήμος συνεργάζεται με την Ελληνική Εταιρείας Αξιοποίησης Ανακύκλωσης και τον ΦΟΔΣΑ Κ. Μακεδονίας, έχουν βρεθεί λύσεις και θα αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της εναπόθεσης της ανακύκλωσης, «την οποία συνεχίζουμε να παίρνουμε σύμφωνα με τον προγραμματισμό μας».
      Σε ανάρτησή του στο Facebook, την οποία συνοδεύει από σημερινές φωτογραφίες του κατεστραμμένου ΚΔΑΥ, ο κ. Ζαχαριάδης εκφράζει την ελπίδα ότι η εταιρεία θα καταφέρει να θέσει τη μονάδα της σε λειτουργία σε 3-4 μήνες, όπως τον ενημέρωσε σχετικά. Ο ίδιος, αφού επισκέφθηκε το χώρο του εργοστασίου ανακύκλωσης, διευκρίνισε μιλώντας στο ΑΜΠΕ ότι αναζητούνται άλλες μονάδες για την εναπόθεση των ανακυκλώσιμων υλικών του Δήμου, μέχρι όμως να βρεθούν, ο ΦΟΔΣΑ Κεντρικής Μακεδονίας θα ανοίξει τον ΧΥΤΑ της Μαυροράχης για την εναπόθεση των υλικών αυτών σε συγκεκριμένο σημείο, τις μέρες αυτές. «Θα δούμε μετά στην πορεία τη διαχείρισή τους. Η ουσία, σε κάθε περίπτωση, είναι ότι η πόλη δεν θα αντιμετωπίσει σοβαρό πρόβλημα με την υλικά ανακλύκλωσης», πρόσθεσε.
      «Βρισκόμαστε σε επικοινωνία με τον Δήμο Θεσσαλονίκης και αναζητούμε κέντρα διαλογής ανακυκλώσιμων υλικών ώστε να αποστέλλονται εκεί τα περιεχόμενα του μπλε κάδου από τον Δήμο Θεσσαλονίκης» σχολίασε στο ΑΜΠΕ, από την πλευρά του, ο πρόεδρος του ΦΟΔΣΑ Κ. Μακεδονίας Μιχάλης Γεράνης.
      Πηγή: https://www.voria.gr/article/kaike-oloscheros-to-kdaf-sti-sindo-provlima-me-tin-anakiklosi-foto
    10. Περιβάλλον

      Engineer

      Στην Ελλάδα το 85% των αποβλήτων καταλήγει είτε σε Χώρους Υγειονομικής Ταφής Αποβλήτων (ΧΥΤΑ) είτε σε ανεξέλεγκτες χωματερές, για τις οποίες η χώρα πληρώνει ακόμη υπέρογκα πρόστιμα. Η διάθεση στους ΧΥΤΑ, σύμφωνα με τις διαταγές της Ε.Ε., αποτελεί τον τελευταίο αποδεκτό τρόπο διαχείρισης αποβλήτων καθώς επιβαρύνει το περιβάλλον και δεν γίνεται διαχωρισμός ή ανακύκλωση των αποβλήτων. Επιπλέον, αποτελεί μια ασύμφορη οικονομικά επιλογή, καθώς η επιβάρυνση για τους παραγωγούς αποβλήτων είναι 40 ευρώ/tn αποβλήτου (Ν.4508/2017) και υπάρχει πρόβλεψη για αύξηση έως τα 60 ευρώ/tn αποβλήτου.
      Σύμφωνα με εκτιμήσεις, περίπου το 37% των σκουπιδιών που αποστέλλονται σε υπερφορτωμένους χώρους υγειονομικής ταφής είναι οργανικό υλικό. Αυτό το σημαντικό ποσοστό θα μπορούσε εύκολα να ανακυκλωθεί με φυσικούς τρόπους, όπως η κομποστοποίηση, και να επαναχρησιμοποιηθεί, ώστε να μη βλάψει το περιβάλλον, αλλά αντιθέτως να το ωφελήσει.
      Μια κακή και πολυετής πρακτική είναι μεγάλες ποσότητες αποβλήτων να πετάγονται σε ανεξέλεγκτους χώρους στην ύπαιθρο ανάμεσα σε καλλιεργήσιμες εκτάσεις με αποτέλεσμα να συντελείται περιβαλλοντική υποβάθμιση.
      H Greenagenda.gr, στην προσπάθειά της να αναδείξει μια διαχρονική ανοιχτή πληγή, θέτει μερικά καίρια ερωτήματα. Τι γίνεται με τη διαδικασία της διαχείρισης των ακατάλληλων ποσοτήτων που είναι αδιάθετες για υγειονομικούς λόγους και λόγω της μη καταβολής των δασμών στα Τελωνεία; Υπάρχει πιστοποιητικό διαχείρισής τους; Γιατί καταλήγουν στους ΧΥΤΑ;
      Ο ρόλος των κρατικών υπηρεσιών, για παράδειγμα των Τελωνειακών Αρχών και των Κεντρικών Αγορών όπου δικαιούνται καθημερινά τεράστιες ποσότητες φρούτων και λαχανικών, κρίνεται κομβικός, καθώς καθίστανται υπεύθυνες για την παρακολούθηση και την τήρηση της κείμενης περιβαλλοντικής νομοθεσίας από τους παραγωγούς αποβλήτων. Οι δηλώσεις των παραγωγών αποβλήτων γίνονται σε ετήσια βάση στην ηλεκτρονική πλατφόρμα του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, το Ηλεκτρονικό Μητρώο Αποβλήτων (Η.Μ.Α.).
      Ως υπόχρεοι εγγραφής και συμπλήρωσης του Η.Μ.Α. ορίζονται:
      Κάθε οργανισμός ή επιχείρηση, οι εγκαταστάσεις των οποίων παράγουν απόβλητα ή πραγματοποιούν εργασίες επεξεργασίας αποβλήτων, εφόσον εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του Κεφαλαίου Α΄ του Ν. 4014/2011 (Άρ. 209). Οι οργανισμοί ή επιχειρήσεις του προηγούμενου εδαφίου εγγράφουν ηλεκτρονικά και καταχωρούν τις αντίστοιχες εγκαταστάσεις τους.
      Κάθε οργανισμός ή επιχείρηση συμπεριλαμβανομένων των ΟΤΑ που συλλέγει ή μεταφέρει απόβλητα και έχει την υποχρέωση να διαθέτει προς τούτο άδεια συλλογής και μεταφοράς αποβλήτων, σύμφωνα με το άρθρο 36, παράγραφος 4 του Ν. 4042/2012 (Άρ. 24). Οι οργανισμοί ή επιχειρήσεις εγγράφουν ηλεκτρονικά και καταχωρούν τις αντίστοιχες δραστηριότητες τους
      Κάθε Οργανισμός Τοπικής Αυτοδιοίκησης Α' Βαθμού για τα δημοτικά απόβλητα που παράγει και διαχειρίζεται. Με την έναρξη της υποχρεωτικής λειτουργίας του ΗΜΑ, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 8 της ΚΥΑ, υποβάλλονται ηλεκτρονικά οι ετήσιες Εκθέσεις Αποβλήτων κάθε έτους, μέχρι το τέλος Μαρτίου του επόμενου έτους και καταργείται η υποβολή των σχετικών εντύπων (ειδικά για το πρώτο έτος θα υποβληθούν οι ετήσιες εκθέσεις για τα έτη 2015 και 2016 έως 31/3/2017). Σημειώνεται πως η μη εγγραφή και καταγραφή των επιχειρήσεων, ενδέχεται να είναι αιτία μη ισχύος των υφιστάμενων αδειοδοτήσεων. Η έντυπη αποστολή των απολογιστικών εκθέσεων άλλωστε, ήταν υφιστάμενη υποχρέωση και όρος των σχετικών αδειών.
      Η μη συμμόρφωση με τις διατάξεις της κείμενης νομοθεσίας επιφέρει κυρώσεις, όπως αυτές ορίζονται στο Άρ.44 του Ν.4042/2012 («Συνέπειες μη συμμόρφωσης με την ευρωπαϊκή νομοθεσία») και αναφέρεται στην επιβολή χρηματικών προστίμων.
      Η επιλογή διάθεσης των παραγόμενων αποβλήτων στους ΧΥΤΑ καθίσταται πλέον ασύμφορη οικονομικά, καθώς με το Άρ.39 του Ν.4042/2012 ορίζεται η έναρξη του ειδικού τέλους ταφής (35 ευρώ/τόνο και ετήσια αύξηση κατά 5 ευρώ/τόνο έως του ποσού των 60 ευρώ/τόνο) από την 1η Ιανουαρίου 2019.
      «Στόχος μας είναι να διαχειριζόμαστε εμείς μόνοι μας τα οργανικά απορρίμματα. Δεν έχουμε τις απαιτούμενες υποδομές για τη διαχείρισή τους, για αυτό και καταλήγουν στον πράσινο κάδο», εξήγησε ο πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της Κεντρικής Αγοράς Θεσσαλονίκης (ΚΑΘ), Δημήτρης Χαμπίδης. Σύμφωνα με τον ίδιο, «αυτό το διάστημα η ΚΑΘ βρίσκεται στη διαδικασία της διερεύνησης καθώς και των συζητήσεων με ιδιώτες που δραστηριοποιούνται στη σύννομη διαχείριση οργανικών υπολειμμάτων μέσω της κομποστοποίησης και εξετάζονται οι προϋποθέσεις για πιθανές συνεργασίες».
      Στη Βόρεια Ελλάδα είναι ελάχιστες οι εταιρείες που διαχειρίζονται πιστοποιημένα και σύννομα στερεά οργανικά απόβλητα. Τα απόβλητα που παράγονται από τις βιομηχανίες τροφίμων, ελαιοτριβεία, εκκοκκιστήρια, βιομηχανίες οινοποιίας και ζυθοποιίας, καθώς και τα οργανικά υπολείμματα των καλλιεργειών και φυτικών οργανικών υπολειμμάτων μεγάλων αλυσίδων σούπερ μάρκετ, θα μπορούσαν να εκτρέπονται και να μην καταλήγουν σε ΧΥΤΑ, ώστε, μέσω της ορθολογικής διαχείρισης και της επεξεργασίας αποβλήτων, να αυξηθεί το ποσοστό κομποστοποίησης. Συνεπώς προκύπτει ότι τα βιοαπόβλητα που παράγονται στη λαχαναγορά ή τα κατασχεμένα/προς καταστροφή στο τελωνείο μπορούν να αξιοποιούνται περιβαλλοντικά και όχι να καταλήγουν σε ΧΥΤΑ.
      Ο Κωνσταντίνος Γιουτίκας, Αντιπεριφερειάρχης Περιβάλλοντος και Ανάπτυξης της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας επισήμανε: «Ήδη έχουμε ενημερώσει την Κεντρική Αγορά Θεσσαλονίκης και άλλους φορείς ότι πρέπει να αλλάξουν τον τρόπο διαχείρισής των αποβλήτων τους. Στην Περιφέρεια υπάρχει αδειοδοτημένη μονάδα διαχείρισης οργανικών αποβλήτων. Άμεσα θα μπουν τα πράγματα σε μια σειρά, αυτή είναι και η δική μας επιδίωξη», είπε ο κ. Γιουτίκας.
    11. Περιβάλλον

      Engineer

      Ψηφίστηκε χθες στη Βουλή τροπολογία του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας η οποία περιλαμβάνεται στο νομοσχέδιο του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, με τίτλο "Ρυθμίσεις μέριμνας προσωπικού Ενόπλων Δυνάμεων, Στρατολογίας, στρατιωτικής Δικαιοσύνης και άλλες διατάξεις", που αφορά στην κατάργηση του τέλος ταφής και στην αντικατάστασή του από την εισφορά ενίσχυσης δράσεων κυκλικής οικονομίας.
      "Η τροπολογία αποτελεί μια ουσιαστική αλλαγή κυκλικής οικονομίας στην Ελλάδα. Μέχρι σήμερα και με τον νόμο 4042 του 2012 είχε καθοριστεί το ειδικό τέλος ταφής, το οποίο όμως δεν εφαρμόστηκε ποτέ. Κάθε χρόνο το Κοινοβούλιο, με εισήγηση των συναρμόδιων Υπουργείων, ανέστελλε την εφαρμογή του παρ' ότι ως ρύθμιση είχε πραγματική και αντικειμενική βάση, καθώς αφορούσε στην αποτροπή της ταφής", σημείωσε ο αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Σωκράτης Φάμελλος, υποστηρίζοντας την τροπολογία του ΥΠΕΝ στην Ολομέλεια της Βουλής.
      Σύμφωνα με τον κ. Φάμελλο, η ρύθμιση του 4042 δεν εφαρμόστηκε διότι, κατά πρώτον, δεν συνδυάστηκε με μέτρα ενθάρρυνσης μιας διαφορετικής διαχείρισης απορριμμάτων και με ουσιαστικά μέτρα ενίσχυσης της ανακύκλωσης ή με υποδομές κυκλικής οικονομίας και αξιοποίησης των απορριμμάτων. Κατά δεύτερον, εξήγησε, συνέδεε το τέλος ταφής με τους δήμους όχι όμως με τους φορείς διαχείρισης των αποβλήτων, που είναι οι αρμόδιοι οργανισμοί για την υλοποίηση και τη λειτουργία των έργων ταφής και διαχείρισης των απορριμμάτων. "Επίσης, η οικονομική επιβάρυνση που προέβλεπε ο 4042 ήταν πολύ μεγάλη (από 35 ευρώ ο τόνος) και σε αναντιστοιχία με το βάρος που είχαν έτσι κι αλλιώς οι φορείς για την ταφή, ενώ η ρύθμιση δεν προέβλεπε ότι θα επιστραφεί το τέλος αυτό σε δράσεις κυκλικής οικονομίας και ανακύκλωσης", συνέχισε και πρόσθεσε:
      "Η χώρα μας είναι πλέον μία από τις πρώτες δέκα χώρες της Ε.Ε. που έχει στρατηγική κυκλικής οικονομίας κατατεθειμένη και στην ΕΕ, σε συμφωνία με την Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και όλους τους παραγωγικούς φορείς. Αυτό το μέτρο αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο της απόφασης του ΚΥΣΟΙΠ και της πολιτικής για την κυκλική οικονομία. Με την τροπολογία που καταθέτουμε σήμερα τροποποιείται, στην ουσία καταργείται το τέλος ταφής και εισάγεται πλέον η εισφορά κυκλικής οικονομίας".
      Στη συνέχεια, ο κ. Φάμελλος ανέφερε ότι με την τροπολογία προβλέπεται η καταβολή από τους ΦοΔΣΑ στο Πράσινο Ταμείο μιας εισφοράς, η οποία ανέρχεται σε 10 ευρώ ανά τόνο, ξεκινώντας από την 1.1.2020, για τις ποσότητες απορριμμάτων που οδηγούνται στην ταφή χωρίς επεξεργασία και ανάκτηση ωφέλιμων πόρων. Το ποσό αυτό θα αυξάνεται κατά 5 ευρώ κάθε έτος, από το 2021, αν οι Δήμοι που υπόκεινται σε αυτή την εισφορά συνεχίζουν να μην καλύπτουν τις υποχρεώσεις τους όσον αφορά την ευρωπαϊκή πολιτική για τη διάθεση αποβλήτων. Αυτό το τέλος θα διατίθεται αποκλειστικά για τη χρηματοδότηση έργων κυκλικής οικονομίας, δηλαδή θα ενισχύει την ανακύκλωση σε δήμους στους οποίους, ακριβώς επειδή δεν έχουν αρκετά αναπτυγμένες δράσεις ανακύκλωσης, υποχρεούνται να πληρώνουν εισφορά κυκλικής οικονομίας και διαθέτουν τα απορρίμματά τους αποκλειστικά στην ταφή. Έτσι αυτή η εισφορά θα οδηγήσει μονοσήμαντα σε ενίσχυση εξοπλισμού ανακύκλωσης.
      Όσον αφορά την τιμολόγηση, ο κ. Φάμελλος επισήμανε ότι οι δήμοι που δεν έχουν καμία δραστηριότητα ανάκτησης και επεξεργασίας στερεών αποβλήτων θα έχουν την υποχρέωση να καταβάλλουν 10 ευρώ τον τόνο. Όταν όμως υπάρχει περιβαλλοντική αδειοδότηση σύγχρονης μονάδας, δηλαδή έχουν ξεκινήσει οι διαδικασίες προετοιμασίας των μονάδων κυκλικής οικονομίας, θα υπάρχει 35% έκπτωση επί αυτού του ποσού, ενώ όταν υπάρχει συμβόλαιο και κατασκευάζεται η εκάστοτε μονάδα θα υπάρχει έκπτωση 70% και όταν πλέον λειτουργεί η μονάδα επεξεργασίας στερεών αποβλήτων δεν θα υπάρχει η υποχρέωση πληρωμής εισφοράς εκ μέρους του Δήμου: "Θα υπάρχει υπολογισμός της εισφοράς των Δήμων ανά εξάμηνο, μέσα το επόμενο τρίμηνο θα βγαίνει ο λογαριασμός για τις ποσότητες που διατέθηκαν προς ταφή χωρίς επεξεργασία.
      Ουσιαστικά οι ΦοΔΣΑ όλης της χώρας θα κληθούν φέτος τον Ιούνιο να συντάξουν τιμολογιακή πολιτική που θα τη στείλουν σε όλα τα Δημοτικά Συμβούλια, όπως προβλέπεται από τη νομοθεσία (ν. 4555 και 4496), ώστε να συζητηθεί σε όλη τη χώρα η ανακύκλωση, η μείωση του κόστους διαχείρισης λόγω ανακύκλωσης και η εισφορά κυκλικής οικονομίας για την αξιοποίησή της. Και σε αυτή την τιμολογιακή πολιτική θα υπάρχουν εκπτώσεις έως 25% για τους πολίτες και επαγγελματίες, με βάση την απόδοση των δήμων, με βάση την ΚΥΑ που δημοσιεύτηκε σε ΦΕΚ αυτή τη βδομάδα".
      Ο ίδιος ξεκαθάρισε ότι δεν θα υπάρχουν στεγανά στη διαχείριση στερεών αποβλήτων, τα αποτελέσματα ταφής και ανακύκλωσης θα είναι διαθέσιμα στον πολίτη, "η αυτοδιοίκηση και η κοινωνία θα αξιολογούνται και θα υπάρχει ολοκληρωμένη πληροφόρηση για το τι γίνεται με τη διαχείριση των απορριμμάτων, διότι μέχρι τώρα δεν υπήρχαν αξιόπιστες βάσεις δεδομένων. Με αυτό τον τρόπο θα ελέγχεται και η καταβολή της εισφοράς κυκλικής οικονομίας και η ταφή εκ μέρους των ΦοΔΣΑ".
      Τέλος, στη ρύθμιση δεν υπάρχει κανένας περιορισμός ως προς τη διάθεση του ποσού αυτού, δηλαδή δεν υπόκειται στους μνημονιακούς περιορισμούς του Πράσινου Ταμείου "που είχαν εισαχθεί από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, αλλά το σύνολο του ποσού θα διατίθεται ως κίνητρο στην αυτοδιοίκηση, προκειμένου να αναπτύσσει την ανακύκλωση και την κυκλική οικονομία, για ένα νέο μοντέλο διαχείρισης αποβλήτων".
    12. Περιβάλλον

      Engineer

      Καθαρότερες πρόκειται να γίνουν οι οδικές μεταφορές χάρη στα αυστηρά πρότυπα εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα που ενέκρινε η ΕΕ για τα αυτοκίνητα και τα ελαφρά επαγγελματικά οχήματα. Με τον τρόπο αυτό, η ΕΕ πλησιάζει περισσότερο στην επίτευξη των κλιματικών της στόχων και θα εξασφαλίσει τη συμβολή της αυτοκινητοβιομηχανίας στις προσπάθειες να μειωθούν οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου.
      Ο κανονισμός που εξέδωσε σήμερα το Συμβούλιο επιδιώκει να εξασφαλίσει ότι από το 2030 τα νέα αυτοκίνητα και τα νέα ημιφορτηγά θα εκπέμπουν αντιστοίχως 37,5% και 31% λιγότερο CO2 κατά μέσον όρο σε σύγκριση με τα επίπεδα του 2021. Από το 2025 έως το 2029, τόσο τα αυτοκίνητα όσο και τα ημιφορτηγά θα πρέπει να εκπέμπουν 15% λιγότερο CO2. Οι στόχοι αυτοί αφορούν τον συνολικό στόλο ολόκληρης της ΕΕ. Η προσπάθεια μείωσης των εκπομπών CO2 θα κατανεμηθεί μεταξύ των κατασκευαστών με βάση τη μέση μάζα του στόλου οχημάτων τους.

      Ιστορικό
      Η Επιτροπή παρουσίασε την πρόταση για νέο κανονισμό τον Νοέμβριο του 2017 στο πλαίσιο της τρίτης δέσμης για την καθαρή κινητικότητα. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε τη θέση του στις 3 Οκτωβρίου 2018. Το Συμβούλιο ενέκρινε τη θέση του (γενική προσέγγιση) στις 9 Οκτωβρίου 2018.
      Οι διαπραγματεύσεις με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο άρχισαν στις 10 Οκτωβρίου 2018 και κατέληξαν σε προσωρινή συμφωνία στις 17 Δεκεμβρίου, η οποία επιβεβαιώθηκε από τους πρέσβεις των κρατών μελών στην ΕΕ στις 16 Ιανουαρίου 2019.
      Η επίσημη έγκριση των νέων κανόνων από το Συμβούλιο σήμερα αποτελεί το τελευταίο βήμα της διαδικασίας.
      Γενικότερος στόχος της πρότασης είναι να συμβάλει στην επίτευξη των στόχων της συμφωνίας των Παρισίων, καθώς και του στόχου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να μειωθούν πανευρωπαϊκά κατά 30% έως το 2030 σε σύγκριση με το 2005 οι εκπομπές από τους τομείς εκτός του συστήματος εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπών, ποσοστό που μεταφράζεται σε εθνικούς στόχους με τον κανονισμό για την κατανομή των προσπαθειών.
      Τα προτεινόμενα μέτρα και οι στόχοι βασίζονται στο πλαίσιο για το κλίμα και την ενέργεια για το 2030, καθώς και στη στρατηγική για την ενεργειακή ένωση, που επιδιώκει μείωση των εκπομπών και της κατανάλωσης ενέργειας από τις μεταφορές. Η μειωμένη ανάγκη για ορυκτά καύσιμα θα βελτιώσει επίσης την ασφάλεια του ενεργειακού εφοδιασμού στην ΕΕ και θα μειώσει την εξάρτησή μας από τις εισαγωγές ενέργειας από τρίτες χώρες.
    13. Περιβάλλον

      Engineer

      Υπεγράφη από τους Υπουργούς Εσωτερικών και Περιβάλλοντος & Ενέργειας και δημοσιεύτηκε σε ΦΕΚ (1277 Β/15.4.19) η Κοινή Υπουργική Απόφαση με την οποία καθορίζεται η νέα τιμολογιακή πολιτική για τους Δήμους, με κίνητρα για την ενίσχυση της ανακύκλωσης και της διαλογής στην πηγή από πολίτες και επαγγελματίες.
      Η έκδοση ΚΥΑ προβλέπεται στο νόμο για την αναβάθμιση της ανακύκλωσης (ν. 4496/2017) και είναι σε εναρμόνιση με τις διατάξεις για τον εκσυγχρονισμό λειτουργίας των Φορέων Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων (ν. 4555/2018), το Εθνικό Σχέδιο Διαχείρισης Αποβλήτων και το Εθνικό Στρατηγικό Σχέδιο Πρόληψης Δημιουργίας Αποβλήτων.
      Με βάση την ΚΥΑ από την 01/01/2020 θα εφαρμόζεται διαφορετική τιμολόγηση των υπηρεσιών των ΦΟΔΣΑ, σύμφωνα με την ιεράρχηση των δράσεων και εργασιών διαχείρισης αποβλήτων. Επιπλέον, η επίδοση κάθε ΟΤΑ στην ανακύκλωση, στη χωριστή συλλογή συσκευασιών και βιοαποβλήτων (υπολείμματα τροφών και πράσινα απόβλητα) και γενικά στην εκτροπή από την ταφή θα οδηγεί σε μείωση της εισφοράς του στον ΦΟΔΣΑ. Έτσι, το συνολικό ποσό εισφοράς κάθε ΟΤΑ προς τους ΦΟΔΣΑ, απομειώνεται από 5% έως 25%, ανάλογα με τις επιδόσεις κάθε ΟΤΑ.
      Επίσης, καθορίζεται νέος τρόπος διαμόρφωσης του Κανονισμού Τιμολόγησης, με την ενσωμάτωση κινήτρων για την ενθάρρυνση της σύγχρονης διαχείρισης των απορριμμάτων των Δήμων, τη μείωση του κόστους διαχείρισης προς όφελος των δημοτών και την προστασία του περιβάλλοντος. Η Τοπική Αυτοδιοίκηση καλείται να υιοθετήσει και να εφαρμόσει άμεσα τις σχετικές προβλέψεις, ώστε να προκύψουν απτά αποτελέσματα για τους πολίτες και τους επαγγελματίες.
      Τέλος, η έκδοση της ΚΥΑ εντάσσεται στο ευρύτερο πλαίσιο δράσεων για ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης, με ριζικές αλλαγές στην παραγωγή και την κατανάλωση, με στόχο τη βιώσιμη διαχείριση υλικών και τη σταδιακή μείωση της υγειονομικής ταφής. Ταυτόχρονα, στοχεύει στην πρόληψη των δυσμενών επιπτώσεων που έχει στην υγεία του ανθρώπου και στο περιβάλλον η μη ορθή διαχείριση των αποβλήτων, ενώ διασφαλίζει ότι τα απόβλητα υλικά θα ανακτώνται προοδευτικά και αποτελεσματικά, εισφέροντας πολύτιμους πόρους στην οικονομία.
    14. Περιβάλλον

      Engineer

      Ενα τείχος διαφορετικό από τα άλλα χτίζεται εδώ και μία δεκαετία κάτω από τον καυτό αφρικανικό ήλιο.Εκτείνεται σε μήκος 8.000 χλμ., από τις δυτικές ακτές της Σενεγάλης έως τις ανατολικές ερημικές παραλίες του Τζιμπουτί, και στην οικοδόμησή του συμμετέχουν πάνω από 20 κυβερνήσεις της Αφρικής. Ο λόγος για το Μεγάλο Πράσινο Τείχος, μια λωρίδα πρασίνου και δενδρυλλίων ανθεκτικών στην ξηρασία, που θα διασχίζει το νότιο κομμάτι της ερήμου Σαχάρα και αποτελεί ένα από τα πιο φιλόδοξα περιβαλλοντικά προγράμματα παγκοσμίως. Με την ολοκλήρωσή του, το πράσινο τείχος θεωρείται ότι θα συμβάλει δραστικά στον περιορισμό των επιπτώσεων που επιφέρουν οι κλιματικές αλλαγές στην υποσαχάρια Αφρική και θα αποτελεί το μεγαλύτερο οικοσύστημα χλωρίδας στον πλανήτη – τρεις φορές μεγαλύτερο από τον γιγάντιο κοραλλιογενή ύφαλο της Αυστραλίας.
      Την εξαιρετικά φιλόδοξη πρωτοβουλία περιβαλλοντικής αποκατάστασης εισήγαγε το 2008 η Αφρικανική Ενωση, έπειτα από αίτημα του πρώην προέδρου της Μπουρκίνα Φάσο, Τόμας Σανκάρα. Η ξηρή περιοχή στην οποία σχεδιάζεται το τείχος των δενδρυλλίων δεν ήταν πάντοτε έρημη – για δεκαετίες αποτελούσε πλούσια όαση πρασίνου, εξαιρετικά σημαντική για τη γεωργία και τις καλλιέργειες της αφρικανικής ηπείρου. Ωστόσο, η καταστροφική εξίσωση της αύξησης του πληθυσμού, της κακής διαχείρισης του εδάφους και της κλιματικής αλλαγής σταδιακά μεταμόρφωσε την περιοχή σε μια άγονη και υποβαθμισμένη λωρίδα γης. Τα προβλήματα που δημιούργησε η ερημοποίηση του εδάφους είναι αμέτρητα, από την έλλειψη τροφίμων και καθαρού νερού μέχρι και τη βία και τις διαμάχες λόγω της συρρίκνωσης των φυσικών πόρων.
      Στη δεκαετία που πέρασε από τα πρώτα βήματα για τη δημιουργία του Μεγάλου Πράσινου Τοίχους, η πρωτοβουλία έχει αντιμετωπίσει ουκ ολίγες προκλήσεις, και ως αποτέλεσμα σήμερα μόλις το 15% της έκτασης έχει αποκατασταθεί. Ωστόσο, τα οφέλη έχουν αρχίσει ήδη να είναι ορατά για τις χώρες της αφρικανικής ηπείρου. Στη Νιγηρία, όπου 5 εκατομμύρια εκτάρια γης έχουν αποκατασταθεί και βρίθουν από πλούσια βλάστηση, τα κάποτε ξηρά πηγάδια είναι πλέον γεμάτα με πόσιμο νερό, ενώ στη Σενεγάλη, μία από τις φτωχότερες χώρες της Αφρικής, τα 120 εκατομμύρια στρέμματα δενδρυλλίων που φυτεύθηκαν προσφέρουν πλέον γόνιμο έδαφος για την άνθηση της γεωργίας. Ισως το πιο ενδιαφέρον αποτέλεσμα του τείχους είναι ορατό στην Αιθιοπία, όπου η δενδροφύτευση και η συντήρηση δένδρων έχουν οδηγήσει σε χιλιάδες νέες πηγές εργασίας και εισοδήματος για τους φτωχούς κατοίκους της έρημης περιοχής. Αποτελεί ίσως την καλύτερη απάντηση στο επιχείρημα πως η περιβαλλοντική προστασία δεν συνάδει με την οικονομική ανάπτυξη, που για δεκαετίες εμπόδιζε αντίστοιχες πράσινες πρωτοβουλίες.
      Σύμφωνα με την εφημερίδα «Καθημερινή», το Μεγάλο Πράσινο Τείχος αναμένεται να ολοκληρωθεί μέχρι το 2030 – ωστόσο, εν μέρει έχει ήδη επιτύχει τον στόχο του: να ευαισθητοποιήσει δεκάδες κυβερνήσεις και να αποδείξει πως, παρά τα λάθη του παρελθόντος, ο άνθρωπος μπορεί να αντιστρέψει την καταστροφή που έχει προκαλέσει στο περιβάλλον.
       
    15. Περιβάλλον

      Engineer

      Η ατμοσφαιρική ρύπανση σε πολλές ευρωπαϊκές πόλεις έχει μειωθεί την τελευταία δεκαετία χάρη στην αυστηρότερη περιβαλλοντική νομοθεσία.
       
      Ωστόσο, πολλές πόλεις υποφέρουν από τα οξείδια του αζώτου (NOx) που εκπέμπουν σε μεγάλους όγκους τα πετρελαιοκίνητα αυτοκίνητα.
       
      Το διοξείδιο του αζώτου (NO2), ο πιο βλαβερός ρύπος αυτής της κατηγορίας συνδέεται με παθήσεις του αναπνευστικού, άσθμα και πρόωρους θανάτους.
       
      Στις ΗΠΑ, όπου κυκλοφορούν λιγότερα πετρελαιοκίνητα στους δρόμους και οι έλεγχοι των οξειδίων του αζώτου είναι αυστηρότεροι συγκριτικά με την Ευρώπη, το διοξείδιο του αζώτου βρίσκεται σε σημαντικά χαμηλότερα επίπεδα στις μεγάλες πόλεις.
       
      Για παράδειγμα στη Νέα Υόρκη, η μέγιστη μέση τιμή σε ένα χρόνο είναι τα 42 μικρογραμμάρια ανά κυβικό μέτρο αέρα, ενώ στο Λονδίνο φτάνει τα 85 μικρογραμμάρια.
       
      Στην Ευρώπη υπάρχουν περισσότεροι από 4.000 σταθμοί μέτρησης του διοξειδίου του αζώτου και άλλων αερίων ρύπων.
       

       
      Επισκεφθείτε τη σχετική σελίδα στη Wall Street Journal, επιλέξτε μια τοποθεσία (πχ την πόλη όπου κατοικείτε στην Ελλάδα) και δείτε μέση ετήσια συγκέντρωση διοξειδίου του αζώτου στη γειτονιά σας.
       
      Πηγή: http://www.econews.gr/2015/10/14/rypansi-petrelaiokinisi-wsj-125989/
    16. Περιβάλλον

      Engineer

      Περίπου τέσσερα δισεκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο ζουν σε περιοχές όπου παρατηρείται έλλειψη σε καθαρό νερό και δύο δισεκατομμύρια δεν έχουν πρόσβαση σε καθαρό νερό κοντά στις περιοχές όπου κατοικούν, αναφέρει η τελευταία έκθεση της μη κερδοσκοπικής οργάνωσης Wateraid. Η έκθεση, η οποία τιτλοφορείται «Κάτω από την επιφάνεια: Η κατάσταση του παγκόσμιου ύδατος 2019», πρόκειται να δοθεί στη δημοσιότητα στις 22 Μαρτίου, για τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Υδατος.
      Οπως δείχνουν τα στοιχεία που έχουν συγκεντρωθεί, η παγκόσμια κρίση για το νερό διαρκώς επιδεινώνεται, ενώ σήμερα χρησιμοποιούμε την εξαπλάσια ποσότητα ύδατος συγκριτικά με αυτή που χρησιμοποιούσαμε πριν από έναν αιώνα, γεγονός που οφείλεται στην κατακόρυφη αύξηση του παγκόσμιου πληθυσμού, αλλά και στις αλλαγές που σημειώνονται στην καθημερινή διατροφή, όπως, εξάλλου, και στις καταναλωτικές μας συνήθειες. Ενδεικτικά, η Ινδία βιώνει τη μεγαλύτερη κρίση ύδατος της ιστορίας της με ένα δισεκατομμύριο άτομα να ζουν υπό συνθήκες λειψυδρίας για τουλάχιστον κάποιους μήνες του χρόνου. Την ίδια στιγμή, 600 εκατομμύρια άτομα ζουν σε περιοχές όπου οι πιέσεις που ασκούνται στους υδάτινους πόρους είναι από υψηλές μέχρι ακραίες και η πρόσβαση σε αυτό είναι πολύ δύσκολη.
      Οπως σημειώνεται στην έκθεση, η εξαγωγή τροφίμων, όπως εξάλλου και ενδυμάτων, παρότι αποτελούν σημαντικές πηγές εισοδήματος, επιδεινώνουν το πρόβλημα ιδιαίτερα, καθιστώντας ιδιαιτέρως δυσχερή την πρόσβαση σε καθαρό νερό των πιο φτωχών και περιθωριοποιημένων κοινοτήτων. Αξίζει να σημειωθεί ότι η βιομηχανική και γεωργική χρήση ύδατος δεν μπορεί να γίνεται εις βάρος των ανθρώπων που έχουν ανάγκη πρόσβασης σε καθαρό νερό, προκειμένου να καλύψουν τις καθημερινές ανάγκες τους. Τα δύο τρίτα του παγκόσμιου πληθυσμού επιβιώνουν σε περιοχές όπου υπάρχει έλλειψη ύδατος επί τουλάχιστον κάποιους μήνες κάθε χρόνο και όπου η ζήτηση για καθαρό νερό ξεπερνά την προμήθειά του.
      Σύμφωνα με την εφημερίδα «Καθημερινή», ο αριθμός των ανθρώπων που θα έχουν ανάγκη για καθαρό νερό πρόκειται να αυξηθεί στα πέντε δισεκατομμύρια μέχρι το 2050. Ενας στους εννέα ανθρώπους σήμερα, σε όλο τον κόσμο, δεν διαθέτει πηγή καθαρού ύδατος κοντά στο σπίτι του. Και, βέβαια, η κατάσταση δεν είναι δυσχερής μόνο σε τροπικούς και απομακρυσμένους από εμάς τόπους. Εντός των επομένων 25 ετών η Βρετανία δεν θα διαθέτει υδάτινους πόρους ικανούς να καλύψουν τη ζήτηση, προειδοποίησε ο επικεφαλής της υπηρεσίας Περιβάλλοντος. Οπως ανέφερε ο σερ Τζέιμς Μπέβαν, στη διάσκεψη Waterwise που πραγματοποιείται στο Λονδίνο, ο συνδυασμός της κλιματικής αλλαγής με την κατακόρυφη αύξηση του πληθυσμού σημαίνει ότι η χώρα αντιμετωπίζει «υπαρξιακή απειλή» και τόνισε ότι η αλόγιστη δαπάνη των υδάτινων πόρων πρέπει να γίνει εξίσου καταδικαστέα κοινωνικά όπως είναι το να φυσάς καπνό στο πρόσωπο ενός μωρού. «Οφείλουμε να μάθουμε να χρησιμοποιούμε λιγότερο νερό και να το χρησιμοποιούμε πιο αποτελεσματικά», δήλωσε τονίζοντας ότι η Αγγλία σε 20 έως 25 χρόνια θα προσεγγίσει τις «σιαγόνες του θανάτου», το σημείο όπου –εφόσον δεν δραστηριοποιηθούμε ώστε να αλλάξουμε τους τρόπους μας– δεν θα διαθέτουμε αρκετό νερό για να καλύψουμε τις ανάγκες μας.
    17. Περιβάλλον

      Engineer

      Με ετήσιες μειώσεις 2% του ελληνικού ΑΕΠ ως το 2050 και ποσοστιαία υποχώρηση κατά 3%-6% για την περίοδο έως και το 2100, «απειλεί» η κλιματική αλλαγή τη χώρα μας, ενώ σωρευτικά «η επιβράδυνση του ρυθμού ανάπτυξης στην Ελλάδα, μπορεί να οδηγήσει σε απώλειες ύψους 701 δισ. ευρώ μέχρι το 2100», επισήμανε μιλώντας στο ΑΜΠΕ ο καθηγητής Οικονομικών του Περιβάλλοντος Ευτύχιος Σαρτζετάκης, διευθυντής του Εργαστηρίου Οικονομικών και Διαχείρισης της Βιώσιμης Ανάπτυξης στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας.
      Λέγοντας ότι εν έτει 2019 ελάχιστα έχουν γίνει από αυτά που απαιτούνται προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στην χώρα μας, και παρά το γεγονός ότι από το 2011 έχει εκδοθεί η μελέτη με τίτλο «Οι περιβαλλοντικές, Οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στην Ελλάδα», ο κ. Σαρτζετάκης υπογράμμισε την ανάγκη εκπόνησης μελετών στρατηγικής προσαρμογής για την κλιματική αλλαγή σε επίπεδο περιφερειών.
      «Επιβάλλεται να επιδιώξουμε επενδύσεις προσαρμογής εν μέσω της κλιματικής αλλαγής», υπογράμμισε χαρακτηριστικά και πρόσθεσε: «Ο μικρός στρατηγικός σχεδιασμός που έγινε από εμάς τους επιστήμονες εθελοντικά, δεν αρκεί σε καμία περίπτωση».
      Η προαναφερόμενη μελέτη έγινε υπό την αιγίδα της Τραπέζης της Ελλάδος, η οποία συνέστησε τη διεπιστημονική Επιτροπή για τη Μελέτη των Επιπτώσεων της Κλιματικής Αλλαγής (ΕΜΕΚΑ).
      Στην ΕΜΕΚΑ, όπως εξήγησε ο κ. Σαρτζετάκης, οικονομολόγοι του περιβάλλοντος και της ενέργειας, σε συνεργασία με κλιματολόγους, φυσικούς, βιολόγους, μηχανικούς και κοινωνικούς επιστήμονες, εκπονούν μελέτες που αξιολογούν τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στην ελληνική οικονομία, αναλύουν τις οικονομικές, κοινωνικές και περιβαλλοντικές συνέπειες της κλιματικής αλλαγής στην Ελλάδα, και προτείνουν τρόπους προσαρμογής της ελληνικής οικονομίας προς βιώσιμα μοντέλα ανάπτυξης.
      Κατά τον κ. Σαρτζερτάκη, στην Ελλάδα πρέπει άμεσα να «επιδιώξουμε επενδύσεις προσαρμογής για την κλιματική αλλαγή». Επισημαίνοντας δε ότι η οικονομική ανάπτυξη θα πρέπει να προσαρμοστεί στις ανάγκες μετριασμού και προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή, ο ίδιος τόνισε ότι «όπως κάθε μεγάλη αλλαγή εμπεριέχει κινδύνους, προσφέρει όμως και ευκαιρίες».
      Στο πλαίσιο αυτό, ο ίδιος επισήμανε ότι όσον αφορά τον μετριασμό, «ήδη γίνονται κάποια, όχι αρκετά, βήματα για την μετάβαση σε μια οικονομία χαμηλού άνθρακα. Τα βήματα αυτά είναι μονομερείς δράσεις σε εθνικό ή ακόμη και περιφερειακό επίπεδο. Απαιτούνται άμεσα ταχύτατες μειώσεις των εκπομπών των αερίων του θερμοκηπίου», τόνισε.
      Όσον αφορά την προσαρμογή, κατά τον κ. Σαρτζετάκη, οι επενδύσεις σε αντιπλημμυρικά έργα, αλλαγή στις καλλιέργειες, μεταβολές σε κλάδους όπως ο τουρισμός, «προσφέρουν και οικονομικές ευκαιρίες, τα οφέλη των οποίων θα πρέπει με κατάλληλο σχεδιασμό να διευρυνθούν και να διαχυθούν στην κοινωνία».
      Στο πλαίσιο αυτό επισήμανε ότι θα πρέπει να ληφθούν μέτρα «ώστε οι επενδύσεις στον μετριασμό και την προσαρμογή να λειτουργήσουν προς όφελος της ανάπτυξης (όχι της μεγέθυνσης μόνον), δημιουργώντας ευκαιρίες και οφέλη για το σύνολο της κοινωνίας και ιδιαίτερα των πλέον ευπαθών ομάδων».
      Για να επιτευχθούν τα προαναφερόμενα και να μειωθούν οι μειώσεις εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα (CO2) με την απαιτούμενη ταχύτητα, σύμφωνα με τον κ. Σαρτζετάκη «θα πρέπει να αυξηθεί το κόστος των δραστηριοτήτων που εκπέμπουν CO2».
      Εξήγησε ότι ένα από τα βασικά θέματα των οικονομικών της κλιματικής αλλαγής «αφορά στον προσδιορισμό του πλήρους κόστους ενός τόνου άνθρακα (προφανώς μεγαλύτερο από το ιδιωτικό κόστος, όπως προσδιορίζεται από την ελεύθερη αγορά)».
      Κατά τον ίδιο, το πρόβλημα είναι πόσο είναι το επιπλέον αυτό κόστος, το οποίο θα μπορούσε να επιβληθεί μέσω πολιτικών, ώστε να «διορθώσει» τις αγορές. Το κόστος αυτό ονομάζεται κοινωνικό κόστος άνθρακα (social cost of carbon SCC) και για τον προσδιορισμό τους όπως εξήγησε, χρησιμοποιούνται εξαιρετικά περίπλοκα υποδείγματα (Integrated Assessment Models) που ενσωματώνουν κλιματικές και οικονομικές παραμέτρους.
      Μια πραγματική εκτίμηση του κόστους του άνθρακα μας προσφέρει η τιμή των αδειών εκπομπής CO2 που διαμορφώνεται στο πλαίσιο του Συστήματος Εμπορίας Δικαιωμάτων Εκπομπών (ΣΕΔΕ –ΕΕ, EU-ETS).
      «Η τιμή των αδειών παρέμεινε γύρω στα 7 ευρώ/τόνο μέχρι το τέλος της δεύτερης φάσης, ενώ μετά το τέλος του 2017 αυξήθηκε απότομα, φτάνοντας τα 20 ευρώ/τόνο προς τα τέλη του 2018» σημείωσε ο ίδιος, προσθέτοντας ότι «η ταχεία αυτή αύξηση οφείλεται εν μέρει στην αύξηση της οικονομικής δραστηριότητας, αλλά κυρίως στις προσαρμογές που γίνονται εν αναμονή της μείωσης του αριθμού των αδειών, που θα προκληθεί από το Market Stability Reserve κατά την περίοδο 2019-2023».
      Στο πλαίσιο αυτό, ο ίδιος επισήμανε ότι η «πλειοψηφία των αναλυτών εκτιμά ότι η αύξηση των τιμών θα συνεχιστεί, με σημαντικές επιπτώσεις στην τιμή της ενέργειας σε όλες τις χώρες της ΕΕ, αλλά κυρίως σε χώρες όπως η Ελλάδα, όπου η παραγωγή ηλεκτρικής και θερμικής ενέργειας, που αντιπροσωπεύει σχεδόν το 60% των εκπομπών CO2 της χώρας, έχει πολύ υψηλή ένταση εκπομπών (σχεδόν τριπλάσια από τη μέση της ΕΕ των 28 κρατών-μελών). Η τιμή των αδειών προβλέπεται να φτάσει τα 40-60 ευρώ /τόνο μέχρι το 2023, ενώ υπάρχουν προβλέψεις για έως και 100 ευρώ/ τόνο».
      Υπογραμμίζεται ότι ο κ. Σαρτζετάκης θα είναι ομιλητής στο 2ο αγροτικό συνέδριο που διοργανώνει αύριο στη Θεσσαλονίκη ο Σύνδεσμος Αγροτικών Συνεταιριστικών Οργανώσεων και Επιχειρήσεων Ελλάδας (ΣΑΣΟΕΕ) και στην τοποθέτησή του θα αναφερθεί και στην έκθεση της διακυβερνητικής επιτροπής για την αλλαγή κλίματος, που δημοσιεύτηκε τον Οκτώβριο.
      Μεταξύ άλλων, στη διάρκεια της τοποθέτησής του, ο ίδιος θα θέσει επί τάπητος τους «τεράστιους κινδύνους» που ενέχει η κλιματική αλλαγή για το χρηματοπιστωτικό σύστημα και οι οποίοι έχουν αναγνωριστεί τα τελευταία χρόνια.
    18. Περιβάλλον

      Engineer

      Τον Απρίλιο του 2015, το Δικαστήριο της ΕΕ αποφάνθηκε ότι η Ελλάδα παραβιάζει το δίκαιο της ΕΕ επειδή δεν προστατεύει τα ύδατά της από τη νιτρορύπανση γεωργικής προέλευσης (C-149/14 ). Τέσσερα χρόνια αργότερα, το πρόβλημα δεν έχει ακόμη επιλυθεί πλήρως.
      Ως εκ τούτου, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή καλεί το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης να επιβάλει οικονομικές κυρώσεις με τη μορφή κατ' αποκοπή ποσού ύψους 2.639,25 ευρώ ημερησίως με κατώτατο κατ' αποκοπή ποσό ύψους 1.310 000 ευρώ και ημερήσια χρηματική ποινή ύψους 23.753,25 ευρώ από την ημέρα της πρώτης απόφασης μέχρι την πλήρη συμμόρφωση ή μέχρι την έκδοση δεύτερης δικαστικής απόφασης.
      Σύμφωνα με τη νομοθεσία της ΕΕ για την προστασία των υδάτων από τη νιτρορύπανση γεωργικής προέλευσης (οδηγία για τη νιτρορύπανση, οδηγία 91/676/ΕΟΚ του Συμβουλίου), τα κράτη μέλη παρακολουθούν τα ύδατά τους και εντοπίζουν τα υδατικά συστήματα που πλήττονται ή ενδέχεται να πληγούν από τη νιτρορύπανση γεωργικής προέλευσης. Χαρακτηρίζουν επίσης τις χερσαίες περιοχές των οποίων τα ύδατα απορρέουν προς τέτοια υδατικά συστήματα ως ευπρόσβλητες από νιτρορρύπανση ζώνες και καταρτίζουν κατάλληλα προγράμματα δράσης για την πρόληψη και τη μείωση της ρύπανσης.
      Το 2011 η Ελλάδα δεν είχε καθορίσει περιοχές ως ευπρόσβλητες από νιτρορρύπανση ζώνες και δεν είχε καταρτίσει προγράμματα δράσης για τις περιοχές αυτές. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή, με την αποστολή προειδοποιητικής επιστολής στις ελληνικές αρχές, κίνησε διαδικασία επί παραβάσει τον Οκτώβριο του 2011. Μετά την έκδοση της απόφασης του Δικαστηρίου κατά της Ελλάδας τον Απρίλιο του 2015, η Ελλάδα έχει καθορίσει 12 νέες ευπρόσβλητες στη νιτρορρύπανση ζώνες· ωστόσο, οι ελληνικές αρχές δεν έχουν καταρτίσει προγράμματα δράσης για τις νέες αυτές ζώνες.
      Συνεπώς, η Επιτροπή κίνησε περαιτέρω διαδικασία με την αποστολή προειδοποιητικής επιστολής δυνάμει του άρθρου 260 της ΣΛΕΕ τον Οκτώβριο του 2017. Η Ελλάδα όχι μόνο δεν έχει καταρτίσει τα εν λόγω προγράμματα δράσης, αλλά ούτε έχει υποβάλει κανένα χρονοδιάγραμμα συμμόρφωσης ούτε έχει θέσει ημερομηνία-στόχο. Η Ελλάδα, επειδή δεν έχει καταρτίσει τα εν λόγω προγράμματα δράσης, δεν έχει ακόμη συμμορφωθεί με την απόφαση του Δικαστηρίου της 24ης Απριλίου 2015 (στην υπόθεση C-149/14, Επιτροπή κατά Ελλάδας).
      Ως εκ τούτου, η διαδικασία για την κατάρτιση των προγραμμάτων δράσης παραμένει σε αρχικό στάδιο. Συνεπώς, η Επιτροπή αποφάσισε να παραπέμψει εκ νέου την υπόθεση στο Δικαστήριο και να ζητήσει από το Δικαστήριο την επιβολή οικονομικών κυρώσεων.
    19. Περιβάλλον

      Engineer

      Οι 22 από τις 30 πιο μολυσμένες πόλεις παγκοσμίως βρίσκονται επίσης στην Ινδία.
      Η Ινδία διαθέτει επτά από τις δέκα πόλεις του κόσμου με τη χειρότερη ατμοσφαιρική ρύπανση, σύμφωνα με νέα έκθεση, με τις κινεζικές πόλεις αντιθέτως να παρουσιάζουν αξιοσημείωτη βελτίωση.
      Το Γκούρουγκραμ, ένα προάστιο της ινδικής πρωτεύουσας Νέο Δελχί, είναι η πιο μολυσμένη πόλη του κόσμου, σύμφωνα με την Greenpeace και την εταιρεία λογισμικού AirVisual, με μέσο δείκτη ποιότητας του αέρα 135,8 το 2018, σχεδόν τριπλάσιο από το προτεινόμενο όριο.
      Ο δείκτης αυτός βασίζεται στα επίπεδα των ιδιαίτερα μικρών σωματιδίων με διάμετρο μικρότερη των 2,5 μικρομέτρων, ονόματι ΡΜ2.5, και κατά τη διάρκεια δύο μηνών του περασμένου έτους, το προάστιο σημείωσε επίδοση πάνω από 200. 
      Σύμφωνα με την έκθεση, η ατμοσφαιρική ρύπανση θα προκαλέσει περίπου επτά εκατομμύρια πρόωρους θανάτους παγκοσμίως το επόμενο έτος και θα έχει σημαντικό οικονομικό αντίκτυπο.
      «Η ατμοσφαιρική ρύπανση κλέβει τα μέσα διαβίωσής μας και το μέλλον μας», δήλωσε ο Γιεμπ Σάνο, εκτελεστικός διευθυντής της Greenpeace Νοτιοανατολικής Ασίας. «Εκτός από τις ανθρώπινες ζωές που χάνονται, υπάρχει ένα εκτιμώμενο παγκόσμιο κόστος 225 δισεκατομμυρίων δολαρίων σε χαμένη εργασία και τρισεκατομμύρια σε ιατρικό κόστος. Αυτό έχει τεράστιες επιπτώσεις στην υγεία μας και στα πορτοφόλια μας», πρόσθεσε.
      Το πρόβλημα είναι ιδιαίτερα έντονο στη Νότια Ασία. Δεκαοκτώ από τις είκοσι πιο μολυσμένες πόλεις στον κόσμο βρίσκονται στην Ινδία, το Πακιστάν ή το Μπαγκλαντές, συμπεριλαμβανομένων των μεγάλων πληθυσμιακών κέντρων της Λαχώρης, του Δελχί, και της Ντάκα, τα οποία πέρυσι βρέθηκαν στην δέκατη, ενδέκατη και δέκατη έβδομη θέση, αντίστοιχα.
      «Αυτό που είναι ξεκάθαρο είναι ότι ο κοινός ένοχος σε ολόκληρο τον πλανήτη είναι η καύση ορυκτών καυσίμων, που επιδεινώθηκε από την αποψίλωση των δασών μας», δήλωσε ο Σάνο.
      Ενώ οι χώρες της Νότιας Ασίας, μαζί με την Κίνα, είναι αυτές που πλήττονται χειρότερα, η ατμοσφαιρική ρύπανση είναι ένα παγκόσμιο ζήτημα.
      Κάθε πόλη που περιλαμβάνεται στην έκθεση από τη Μέση Ανατολή και την Αφρική υπερέβη τις κατευθυντήριες γραμμές του Παγκοσμίου Οργανισμού Υγείας για τα PM2.5, όπως και το 99% των πόλεων στη Νότια Ασία, το 95% στη Νοτιοανατολική Ασία και το 89% στην Ανατολική Ασία.
      Ένα φωτεινό σημείο της έκθεσης ήταν η Κίνα, που ήταν μέχρι πρόσφατα ο παγκόσμιος ηγέτης αστικής ατμοσφαιρικής ρύπανσης. Η έκθεση διαπίστωσε ότι οι μέσες συγκεντρώσεις ρύπων μειώθηκαν στις κινεζικές πόλεις κατά 12% από το 2017 έως το 2018, ενώ η πρωτεύουσα Πεκίνο έχει πέσει από τις 100 πιο μολυσμένες πόλεις μετά από συντονισμένες προσπάθειες για τον έλεγχο της ατμοσφαιρικής ρύπανσης.
      Αν και η Κίνα σημείωσε βελτίωση, ωστόσο, πολλές γειτονικές χώρες υπέστησαν σημαντικές αυξήσεις της ρύπανσης, συμπεριλαμβανομένης της Ινδονησίας, της Νότιας Κορέας, του Βιετνάμ και της Ταϊλάνδης.
    20. Περιβάλλον

      Engineer

      Ένα μεγάλο «μπέρδεμα» έχει προκληθεί σε αιγαιοπελαγίτικα νησιά εξαιτίας των δασικών χαρτών. Πάτμος και Σύμη χαρακτηρίστηκαν δασικές σε ποσοστό μεγαλύτερο του 80%(!), ενώ σε ακόμα τέσσερα νησιά των Κυκλάδων οι δασικές εκτάσεις φαίνεται να ξεπερνούν το 50% της έκτασής τους, προκαλώντας αναστάτωση στους κατοίκους τους και συνακόλουθα μπαράζ ενστάσεων. Όπως προκύπτει, όλα ξεκινούν από την απόφαση να θεωρούνται δασικές οι εκτάσεις με φρύγανα (και επιπλέον στα Δωδεκάνησα κατά τεκμήριο δημόσιες), επιλογή που «επιβλήθηκε» από αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας. Έτσι το υπουργείο Περιβάλλοντος καλείται να διαχειριστεί έναν δυσεπίλυτο γρίφο και μάλιστα εν μέσω προεκλογικής περιόδου.
      Οι πρώτοι δασικοί χάρτες στις Κυκλάδες και στα Δωδεκάνησα εκπονήθηκαν στις αρχές της δεκαετίας του 2000, στο πλαίσιο των πρώτων προγραμμάτων του Κτηματολογίου. Αφορούσαν τη μισή Σαντορίνη, τη μισή Μύκονο, τη Σύρο, τη Μήλο, την Κίμωλο, την Πάτμο και τη Σύμη, όμως ουδέποτε αναρτήθηκαν. Σε αυτό συνετέλεσε σε μεγάλο βαθμό ο λεγόμενος «δασοκτόνος» νόμος Δρυ (3208/2003), που άλλαξε τον ορισμό του δάσους (οδηγώντας στο «πάγωμα» όλων των δασικών χαρτών) και λίγα χρόνια αργότερα κρίθηκε αντισυνταγματικός. «Η υπόθεση των δασικών χαρτών ξεκίνησε εκ νέου το 2013 με την επικαιροποίηση του δασικού χάρτη για τη μισή Σαντορίνη. Ο χάρτης αναρτήθηκε και κυρώθηκε με τις τότε προδιαγραφές οι οποίες είναι διαφορετικές από τις σημερινές – για παράδειγμα, δεν περιλαμβάνονταν οι χορτολιβαδικές εκτάσεις», εξηγεί στην εφημερίδα «Καθημερινή» η Αρτεμις Αλεξιάδου, γενική διευθύντρια Δασών και Αγροτικών Υποθέσεων στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση Αιγαίου. «Ακολούθως, με το νέο θεσμικό πλαίσιο επικαιροποιήσαμε το 2017 όλους τους χάρτες και εκπονήσαμε το υπόλοιπο Μυκόνου και Σαντορίνης, καθώς και τους χάρτες Σικίνου, Φολεγάνδρου και Ανάφης και τους αναρτήσαμε».
      Τα παρατράγουδα
      Οταν οι χάρτες αναρτήθηκαν, ξεκίνησαν... τα παρατράγουδα. Στη Σύμη, αμιγώς δασικές εκτάσεις χαρακτηρίστηκαν 56.000 στρέμματα, ενώ ακόμα 1.000 στρέμματα ήταν δασωμένοι αγροί, εκχερσωμένες εκτάσεις και αναδασωτέα. Ετσι, σε ποσοστό 89,5% ο δασικός χάρτης ήταν «πράσινος». Αντίστοιχα στην Πάτμο, 30.200 στρέμματα από τα 39.800 στρέμματα του δασικού χάρτη, ενώ ακόμα 3.000 στρέμματα ήταν δασωμένοι αγροί, εκχερσωμένες εκτάσεις και αναδασωτέα. Οπερ συνεπάγεται ότι έχει δασική μορφή το 83,2% του χάρτη.
      Ομως και στις Κυκλάδες σε τέσσερα νησιά οι δασικές εκτάσεις ξεπέρασαν το 50%. Ετσι στη Σίφνο χαρακτηρίστηκε δασικό το 56,4%, στην Κίμωλο το 55,8%, στη Μήλο το 55% και στη Σίκινο το 52,8% (συνυπολογίζοντας όλες δάση, εκχερσωμένες εκτάσεις, δασωμένους αγρούς και αναδασωτέα). Με δεδομένο ότι αν μια έκταση χαρακτηριστεί δασική υπάρχουν σοβαροί περιορισμοί στη χρήση της (λ.χ. απαγορεύεται η δόμηση) ένας σημαντικός αριθμός αντιρρήσεων κατατέθηκε στην Πάτμο, στην Κίμωλο και στη Μήλο.

      Οπως είναι επόμενο, η Αυτοδιοίκηση στις περιοχές αυτές πιστεύει ότι έχει επέλθει καταστροφή. «Ο δασικός χάρτης είναι αιτία να μην έρθει ποτέ η ανάπτυξη», λέει ο δήμαρχος Σύμης, Λευτέρης Παπαλοδούκας. «Βγήκε σχεδόν όλο το νησί δασικό και λένε στον κόσμο να βάλει ξανά το χέρι στην τσέπη και να πληρώνει δικηγόρους. Πρέπει να αποσύρουν τους χάρτες και να ενισχύσουν και τη Διεύθυνση Δασών στη Ρόδο με προσωπικό γιατί είναι ελάχιστοι και δεν προχωρά τίποτα». «Ολοι θέλουμε τους δασικούς χάρτες, αλλά για να λύσουν, όχι να δημιουργήσουν προβλήματα», λέει ο δήμαρχος Μήλου, Γεράσιμος Δαμουλάκης. «Το νησί μας έχει αλματώδη τουριστική ανάπτυξη και τώρα οι επενδυτές φοβούνται να πλησιάσουν. Εχουν “παγώσει” όλες οι αγοραπωλησίες. Επιπλέον, οι πολίτες καλούνται να αποδείξουν στα δικαστήρια ότι τους ανήκουν οι περιουσίες που εκμεταλλεύονται 40 και 50 χρόνια, για τις οποίες πληρώνουν φόρους. Με ποιο δικαίωμα έρχονται να μας πούνε ότι τα φρύγανα είναι δάση, ισχυριζόμενοι ότι αγαπούν τον τόπο μας περισσότερο από εμάς;
      Ο δασικός χάρτης πρέπει να απεικονίζει την πραγματικότητα».
      Γιατί οι εκτάσεις με πυκνά φρύγανα θεωρούνται δάση
      Λύση στο πρόβλημα των νησιών με έμμεσο τρόπο φαίνεται ότι επιδιώκει το υπουργείο Περιβάλλοντος. Αιτία, η ανελαστικότητα που προκαλούν αποφάσεις του ΣτΕ για το θέμα. Στην «Ελληνικό Κτηματολόγιο» την υπόθεση έχει παρακολουθήσει η αντιπρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου Νατάσα Βαρουχάκη, που υπηρέτησε για 7 χρόνια ως δασολόγος στη Διεύθυνση Δασών Κυκλάδων. «Το ζήτημα ξεκίνησε μετά τον ν.4280/14 και το διάταγμα 32/2016. Ο νόμος όρισε ότι τα δημόσια χορτολίβαδα πρέπει να προστατεύονται όπως οι δασικές εκτάσεις, ενώ το διάταγμα ότι οι πυκνές φρυγανικές εκτάσεις πρέπει να λογίζονται ως δασικές. Ετσι, ενώ μέχρι το 2013 οι φρυγανικές εκτάσεις λογίζονταν ως χορτολιβαδικές, το Π.Δ. του 2016 όρισε ότι χορτολιβαδικά οικοσυστήματα είναι μόνο τα “μη ξυλώδη” φρύγανα. Kατόπιν αυτού, η Αποκεντρωμένη Διοίκηση ζήτησε όλες οι εκτάσεις με ξυλώδη βλάστηση (άρα και τα φρύγανα) να χαρακτηριστούν δάση. Το μεγάλο κοινωνικό ζήτημα είναι κατά τη γνώμη μου ότι οι διατάξεις αυτές εφαρμόζονται και στους εγκαταλελειμμένους αγρούς, με αποτέλεσμα αφενός μεν σε έναν αγρό που δεν καλλιεργείται, η ύπαρξη έστω λίγων φρυγάνων να τον καθιστά “δασωμένο” και αφετέρου δε να τίθεται σε αμφισβήτηση η ιδιοκτησία των πολιτών, καθώς οι υπηρεσίες οφείλουν με βάση τον νόμο και τις εγκυκλίους να θεωρούν και τις εκτάσεις αυτές κατά τεκμήριο δημόσιες, ακόμα και στις Κυκλάδες, που δεν ισχύει το τεκμήριο υπέρ του Δημοσίου».
      Το παράδοξο είναι ότι οι δύο αρμόδιες διευθύνσεις δασών λειτούργησαν διαφορετικά. «Στα Δωδεκάνησα τηρήθηκε πιο αυστηρά το γράμμα του νόμου και όλες οι φρυγανικές εκτάσεις καταγράφηκαν ως δασικές. Στις Κυκλάδες αντίθετα τις ανήρτησαν ως χορτολιβαδικές, όπως παλιά».
      Η Πολιτεία δείχνει σε αυτή τη φάση να αντιμετωπίζει το ζήτημα με έμμεσο τρόπο. «Η εικόνα που έχουμε μέχρι στιγμής είναι ότι οι Επιτροπές Αντιρρήσεων χαρακτηρίζουν χορτολιβαδικά τα δασωμένα χωράφια και έτσι δεν υπάγονται στη δασική νομοθεσία», λέει ο Δημήτρης Ντινόκας, δασολόγος και σύμβουλος της Ελληνικής Εταιρείας Περιβάλλοντος και Πολιτισμού. «Οι ντόπιοι έχουν δίκιο να φωνάζουν για τους δασωμένους αγρούς. Η Πολιτεία πρέπει να δείξει ιδιαίτερη προσοχή: ούτε να δεχθεί ανύπαρκτα χρυσόβουλα και τίτλους, αλλά και να μην εξαντλήσει την αυστηρότητά της στην παραμεθόριο».
      Προ ημερών, το Τεχνικό Επιμελητήριο παρενέβη στην υπόθεση, εστιάζοντας στο ιδιοκτησιακό ζήτημα. «Με τη διάταξη περί δημοσίων χορτολιβαδικών εκτάσεων, τα δασαρχεία άρχισαν να αμφισβητούν πατρογονικές ιδιοκτησίες ιδιωτών, που πρέπει πλέον να στραφούν στα δικαστήρια», λέει ο επικεφαλής του ΤΕΕ Δωδεκανήσου, Αντώνης Γιαννικούρης. «Δεν νομίζω ότι έχει συμβεί κάτι πιο παράλογο τα τελευταία χρόνια».
      «Νομίζω ότι υπάρχει μεγάλη σύγχυση και πολιτική εκμετάλλευση στο θέμα. Κατά τη γνώμη μου πρέπει να αποσαφηνιστεί ποια είδη βλάστησης θέλουμε να χαρακτηρίζουν τα χορτολιβαδικά κι αν πρέπει τα φρύγανα να περιλαμβάνονται σε αυτά», λέει ο Νίκος Χλύκας, πρόεδρος του Πανελλήνιου Συνδέσμου Μελετητών - Γεωτεχνικών. «Και να κλείσει οριστικά η υπόθεση της διεκδίκησης από το Δημόσιο εκτάσεων στις Κυκλάδες».
      «Κατά τη γνώμη μου, οι φρυγανικές εκτάσεις πρέπει να αποτελέσουν μια νέα, ξεχωριστή κατηγορία, με ειδικούς όρους προστασίας και να μην ταυτίζονται με τα δάση. Επίσης, να εξαιρεθούν οι εγκαταλελειμμένοι αγροί με φρυγανική βλάστηση από τις διατάξεις περί δασωμένων αγρών», λέει η κ. Βαρουχάκη. «Το να οριστούν ως δασικοί οι δασωμένοι με φρύγανα αγροί ήταν κατά τη γνώμη μου υπερβολική κίνηση», λέει η κ. Αλεξιάδου στην εφημερίδα. «Βάζει τον πολίτη σε δυσμενή θέση», προσθέτει.
      Το καλοκαίρι ακολουθεί η ανάρτηση των δασικών χαρτών Κέας, Κύθνου, Τήνου και Σερίφου.
    21. Περιβάλλον

      Engineer

      Μόλις το 18% από τα μπάζα των κατεδαφίσεων, εκσκαφών και κατασκευών ανακυκλώνεται, επαναχρησιμοποιείται και ουσιαστικά επιστρέφει στην οικονομία, ενώ ο στόχος είναι να φτάσει στο 70% το 2020 σε όλη την επικράτεια, σύμφωνα τόσο με την ελληνική νομοθεσία όσο και με ευρωπαϊκή οδηγία. 
      Η υπουργική απόφαση της Τίνας Μπιρμπίλη το 2010 που όρισε για πρώτη φορά στη χώρα το πλαίσιο για την ανακύκλωσή των οικοδομικών υλικών έμεινε εν πολλοίς στα χαρτιά καθώς δεν πέρασε ουσιαστικά στην εφαρμογή πέρα από την αδειοδότηση κάποιων εταιριών και ελάχιστων χώρων. 
      «Εδώ και δύο χρόνια έχει τεθεί σε ισχύ το μητρώο αποβλήτων το οποίο υποχρεώνει σε όσα έργα απαιτείται περιβαλλοντική άδεια να δηλώσουν τους χώρους εναπόθεσης και ανακύκλωσης των μπαζών. Δύσκολα όμως μπορούν να γίνουν διασταυρώσεις λόγω και του μειωμένου προσωπικού των περισσότερων υπηρεσιών δόμησης» δήλωσε στο ethnos.gr η ηλεκτρολόγος μηχανικός ’Αννα Μίχου και σύμβουλος της εταιρείας ΑΝΑΚΕΜ Α.Ε. με αφορμή την εκστρατεία ενημέρωσης για “μια Ελλάδα χωρίς μπάζα” που ξεκινά η τελευταία.
      Η ΑΝΑΚΕΜ ΑΕ αποτελεί ένα από τα πρώτα εγκεκριμένα Συλλογικά Συστήματα Εναλλακτικής Διαχείρισης Αποβλήτων Εκσκαφών, Κατασκευών και Κατεδαφίσεων, με μετόχους τεχνικές κατασκευαστικές εταιρείες, που δημιουργήθηκε μετά την αλλαγή του νομοθετικού πλαισίου για τη διαχείριση των αδρανών υλικών.
      Σύμφωνα με την κ. Μίχου τα μπάζα θα αυξηθούν ακόμη περισσότερο το επόμενο διάστημα δεδομένου ότι ο κλάδος των κατασκευών δείχνει σημάδια ανάκαμψης. «Ένα 80% των μπάζων καταλήγει  ανεξέλεγκτα σε διάσπαρτους μπαζότοπους. Σκεφτείτε πόσες ανακαινίσεις σπιτιών γίνονται κάθε χρόνο και κανείς δεν ξέρει που καταλήγουν αυτά τα μπάζα. Αλλά ακόμη και ξενοδοχεία που προχωρούν σε ανακαινίσεις πετούν τα μπάζα τους ανεξέλεγκτα. Είναι αναγκαίο ακόμη και οι άδειες μικρής κλίμακας να συνοδεύονται από έναν φορέα ο οποίος θα πιστοποιεί την ανακύκλωση των μπαζών», είπε στο ethnos.gr η κ. Μίχου. 
      Πολλές κατασκευαστικές εταιρίες συνεχίζουν να μην ανακυκλώνουν τα μπάζα τους επικαλούμενες την οικονομική κρίση ενώ τα περισσότερα από αυτά καταλήγουν σε δάση, χωράφια, ρέματα και σε εγκαταλελειμμένα οικόπεδα που μεταφέρονται τις βραδινές ώρες, τις αργίες και τα Σαββατοκύριακα όπου μειώνονται οι έλεγχοι με φορτηγά. 
      Ενδεικτικό της κατάστασης είναι ότι δεν λειτουργούν εταιρίες ανακύκλωσης μπάζων σε όλη την Ελλάδα ενώ στον ισχύοντα νόμο προβλέπεται ότι σε όσες περιοχές δεν υπάρχουν τέτοιες εταιρίες ο κατασκευαστής δεν είναι υποχρεωμένος να ανακυκλώνει και να επαναχρησιμοποιεί μπάζα.
      Μέχρι σήμερα παρά τις προσπάθειες, η Ελλάδα βρίσκεται στην 26η θέση του πίνακα της κυκλικής οικονομίας, μπροστά μόλις από τη Μάλτα, η οποία εξακολουθεί να θάβει σε χωματερές των 92% των σκουπιδιών της, και την Κύπρο. Το αποτέλεσμα είναι η χώρα μας να αναγκάζεται να πληρώνει εκατομμύρια ευρώ για πρόστιμα που της επιβάλλονται από την Ε.Ε. επειδή δεν διαθέτει ολοκληρωμένα συστήματα διαχείρισης αποβλήτων. Αυτήν τη στιγμή, παρά τις ευρωκαταδίκες σε βάρος μας, λειτουργούν στη χώρα μας 64 παράνομες χωματερές (ΧΑΔΑ) για τις οποίες πληρώνουμε πρόστιμα 40.000 ευρώ μηνιαίως. Συνολικά, μέχρι σήμερα, έχουμε καταβάλει 97 εκατ. ευρώ σε περιβαλλοντικά πρόστιμα.
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.