Μετάβαση στο περιεχόμενο
  • Buildinghow
    HoloBIM Structural

  • Περιβάλλον

    Περιβάλλον

    1616 ειδήσεις in this category

    1. Περιβάλλον

      Engineer

      Παράγουμε περισσότερα σκουπίδια από πολλούς άλλους ευρωπαϊκούς λαούς, ανακυκλώνουμε λίγο και εξακολουθούμε να οδηγούμε το μεγαλύτερο μέρος των αστικών αποβλήτων σε ταφή, συνήθεια η οποία μας στοιχίζει ακριβά καθώς η χώρα μας καλείται να καταβάλλει €111,2 εκατ., για τις ποσότητες πλαστικής συσκευασίας που δεν ανακυκλώθηκαν το 2019.
      Αυτό προκύπτει μεταξύ άλλων από την ανάλυση των στοιχείων που έκανε το ΙΟΒΕ στο πλαίσιο μελέτης που παρουσιάστηκε στη διαδικτυακή εκδήλωση «Ο ρόλος της Ελληνικής Βιομηχανίας Πλαστικών στην Κυκλική Οικονομία» που διοργάνωσε ο Σύνδεσμος Βιομηχανιών Πλαστικών Ελλάδας (ΣΒΠΕ).
      Αναλυτικά, στην Ελλάδα, η κατά κεφαλήν παραγωγή αποβλήτων βρίσκεται διαχρονικά υψηλότερα από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Ειδικότερα για το 2019, το οποίο αφορούν και τα πιο πρόσφατα διαθέσιμα δεδομένα, η κατά κεφαλήν παραγωγή αστικών αποβλήτων στην Ελλάδα διαμορφώθηκε στα 524 κιλά ανά κάτοικο, σημειώνοντας αύξηση κατά 1,7% σε σχέση με το 2018, όταν ο Μ.Ο στην ΕΕ ήταν 502 κιλά. Η απόκλιση από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο αυξήθηκε εκ νέου σε σχέση με το προηγούμενο έτος και διαμορφώθηκε στο 4,3% (αντί 3,8% το 2018).
      Σε όρους διαχείρισης, στην Ελλάδα το μεγαλύτερο ποσοστό των παραγόμενων αποβλήτων οδηγείται σε χώρους υγειονομικής ταφής αποβλήτων (77,6% το 2019), ενώ η ανακύκλωση διαμορφώθηκε στο 21,0%. Σε σχέση με τα κράτη μέλη της ΕΕ, η Ελλάδα βρίσκεται στην 4η θέση ως προς την ταφή των αστικών αποβλήτων σε ΧΥΤΑ καθώς και στο ποσοστό της ανακύκλωσης, ακολουθώντας τη Μάλτα, τη Ρουμανία και την Κύπρο. Αντίθετα, το υψηλότερο ποσοστό ανακύκλωσης απαντάται στην Ολλανδία (71,9%), ενώ η Σουηδία εφαρμόζει τακτικές ενεργειακής ανάκτησης στο 52,6% των αστικών αποβλήτων.
      Οι επιδόσεις αυτές μάλιστα μας στοιχίζουν ακριβά, καθώς – όπως αναφέρεται στην έρευνα – συνυπολογίζοντας το συντελεστή ιδίων πόρων του προϋπολογισμού της ΕΕ για τα απορρίμματα πλαστικής συσκευασίας (€0,8 ανά κιλό) προκύπτει πως για τις ποσότητες που δεν ανακυκλώθηκαν το 2019, η Ελλάδα καλείται να καταβάλει το ποσό των €111,2 εκατ.
      Την ίδια στιγμή οι δήμοι κατά συνέπεια οι δημότες μέσω των δημοτικών τελών, θα έρθουν αντιμέτωποι με υψηλό τίμημα για τις πλαστικές συσκευασίες που δεν ανακύκλωσαν.
      Τα εκτιμώμενα έσοδα των μονάδων ανακύκλωσης διαμορφώνονται (με σημερινές τιμές) στα €106,8 εκατ. Στην περίπτωση που οι ποσότητες πλαστικής συσκευασίας που ανακυκλώνονται παραμείνουν στα ίδια επίπεδα με αυτά του 2019, τότε οι ΟΤΑ θα κληθούν να καταβάλουν για αυτές τις ποσότητες περίπου €8,1 εκατ. ανά έτος σε τέλος ταφής και η Ελλάδα, μέσω του μηχανισμού ιδίων πόρων, να συνεισφέρει στον Ευρωπαϊκό προϋπολογισμό περίπου €119,0 εκατ. κατ’ έτος.
      Ταυτόχρονα, οι επιδόσεις της Ελλάδας στα θέματα της διαχείρισης των αποβλήτων την οδηγούν σε αρκετά χαμηλή κατάταξη σε σχέση με ευρύτερους δείκτες κυκλικότητας συγκριτικά με τα κράτη μέλη της ΕΕ. Αναλυτικότερα, η χώρα βρίσκεται στην 23η θέση στην Ευρώπη των 27 όσον αφορά τον δείκτη κυκλικότητας υλικών, δηλαδή το ποσοστό των υλικών που ανακυκλώνονται και επανατροφοδοτούνται στην μεταποίηση.
      Αναφορικά με τα πλαστικά, η κατά κεφαλήν παραγωγή πλαστικών αποβλήτων στην Ελλάδα μειώθηκε σημαντικά την περίοδο 2006 – 2012, ακολουθώντας την τάση της οικονομίας και έκτοτε παραμένει χαμηλότερα από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, παρά τη γενικότερη τάση σύγκλισης. Η ετήσια κατά κεφαλήν παραγωγή αποβλήτων συσκευασίας στην Ελλάδα διαμορφώθηκε το 2019 στα 81,1 κιλά ανά κάτοικο, σε αρκετή απόσταση από τον αντίστοιχο μέσο όρο της ΕΕ27 που ξεπέρασε τα 177 κιλά ανά κάτοικο. Το 2019, το 60% των παραγόμενων αποβλήτων συσκευασίας οδηγήθηκε στην ανακύκλωση. Η Ελλάδα φαίνεται να βρίσκεται σε πολύ καλό σημείο σχετικά με την ανακύκλωση συσκευασιών από χαρτί και χαρτόνι και στην ανακύκλωση μεταλλικών συσκευασιών. Ωστόσο, η ανακύκλωση των πλαστικών συσκευασιών απέχει σημαντικά ακόμα και από τον στόχο του 2025 (50%), ενώ αντίστοιχη είναι η εικόνα τόσο αναφορικά με τις γυάλινες συσκευασίες όσο και με τις συσκευασίες από ξύλο.
      Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν και τα στοιχεία ως προς το που ανακυκλώνονται τα απόβλητα συσκευασίας. Σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου Περιβάλλοντος, το 2019 παρήχθησαν 869,5 χιλ. τόνοι αποβλήτων συσκευασίας, εκ των οποίων ανακυκλώθηκαν εντός Ελλάδος οι 274,5 χιλ. τόνοι.
      Ειδικά για την πλαστική συσκευασία, το 69,9% της ανακύκλωσής της συμβαίνει εντός Ελλάδας, το 28,6% σε άλλα κράτη μέλη της ΕΕ, ενώ 1,5% της ανακύκλωσης έγινε σε τρίτες χώρες.
      Οπως σημειώνουν οι ερευνητές του ΙΟΒΕ, το βασικό συμπέρασμα που προκύπτει από το ισοζύγιο ροής για το 2019 είναι πως πέραν του σχετικά χαμηλού ποσοστού ανακύκλωσης της πλαστικής συσκευασίας που διαμορφώθηκε στο 37,6%, υπάρχει και μια σημαντική ποσότητα αποβλήτων πλαστικής συσκευασίας (43,1 χιλ. τόνους) που δεν αντιμετωπίζεται ως απόβλητο από το σύστημα. Η παραπάνω ποσότητα μπορεί να οφείλεται σε πλαστικές συσκευασίες που απορρίπτονται στον πράσινο κάδο συμμίκτων αστικών αποβλήτων και κατά συνέπεια οδηγούνται απευθείας στην ταφή, ενώ περιλαμβάνουν και ποσότητες αποβλήτων συσκευασίας που απορρίπτονται απευθείας στα οικοσυστήματα δημιουργώντας σημαντική περιβαλλοντική υποβάθμιση.
      Πηγή και πλήρες άρθρο: www.paratiritis-news.gr [ https://www.paratiritis-news.gr/network/524-kila-apovlita-paragei-o-kathe-ellinas-etisios/?fbclid=IwAR0bVLr_yVpriETIyjxLzoa-tyoslKeOPn4Nf4FowHkBRLBSYfSZAShdDx0 ] 
      Δείτε την εκδήλωση:
    2. Περιβάλλον

      Engineer

      Σε δημόσια διαβούλευση τέθηκαν τα δύο νέα Εθνικά Θαλάσσια Πάρκα, τα οποία θα δημιουργηθούν στο Ιόνιο Πέλαγος και τις Νότιες Κυκλάδες, με προθεσμία συμμετοχής των πολιτών και φορέων έως τις 22 Σεπτεμβρίου. Στόχος της διαβούλευσης είναι η υποβολή σχολίων και προτάσεων για την τελική διαμόρφωση του πλαισίου προστασίας.
      Τα νέα πάρκα εντάσσονται σε ένα ευρύτερο σχέδιο διασυνδεδεμένων προστατευόμενων περιοχών, το οποίο υπερβαίνει τις υπάρχουσες, μεμονωμένες ζώνες του δικτύου Natura 2000. Σκοπός τους είναι η διατήρηση της μοναδικής βιοποικιλότητας, η προστασία και η αποκατάσταση των οικοτόπων και η προώθηση της ευαισθητοποίησης σχετικά με το θαλάσσιο περιβάλλον. Ωστόσο, λόγω της μετατροπής μεγάλων εκτάσεων, συνολικά 80 παραλίες στα νησιά του Ιονίου και σε τμήμα της νοτιοδυτικής Πελοποννήσου, εντάσσονται στο θαλάσσιο πάρκο, γεγονός που επιφέρει περιορισμούς σε δημοφιλείς προορισμούς για τουρίστες και λουόμενους.
      Αυτές είναι οι 80 παραλίες που εντάσσονται στο Θαλάσσιο Πάρκο Ιονίου

       
       
      Ποιες είναι οι "απάτητες παραλίες"
      Ο θεσμός των «απάτητων παραλιών» θεσπίστηκε για πρώτη φορά το 2024, κι όπως αναφέρεται στη σχετική ΚΥΑ, «στο σύνολο των περιοχών αυτών απαγορεύεται η
      παραχώρηση του δικαιώματος απλής χρήσης αιγιαλού και παραλίας, καθώς και οποιαδήποτε άλλη δράση μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τη μορφολογία τους και την ακεραιότητά τους ως προς τις οικολογικές τους λειτουργίες, και ιδίως:
      1. Η παρουσία μηχανοκίνητων οχημάτων,

      2. η διοργάνωση εκδηλώσεων με συμμετοχή περισσότερων από δέκα (10) άτομα,

      3. η μουσική ή η παραγωγή άλλων ήχων με χρήση συσκευής ηλεκτρικής αναπαραγωγής ή ενίσχυσης, για την άσκηση δραστηριοτήτων,
      4. η τοποθέτηση κινητών στοιχείων, όπως τραπεζοκαθισμάτων, ομπρελών, ξαπλωστρών κ.ά.

      5. η άσκηση δραστηριοτήτων που εξυπηρετούν τους λουόμενους ή την αναψυχή του κοινού, για εκμίσθωση θαλάσσιων μέσων αναψυχής,

      6. λειτουργία αυτοκινούμενου ή ρυμουλκούμενου τροχήλατου αναψυκτήριου.

      Εντός των ορίων του Εθνικού Θαλάσσιου Πάρκου Ιονίου εντοπίζονται 32 «απάτητες παραλίες», οι οποίες επικαλύπτονται μερικώς ή εξολοκλήρου με αμμώδεις ακτές οι οποίες έχουν συμπεριληφθεί στα όρια του θαλάσσιου πάρκου, καθώς αποτελούν αναπαραγωγικό βιότοπο για τις θαλάσσιες χελώνες.

      Νότια των Αντικυθήρων και θα καλύπτει συνολική έκταση άνω των 14.000 km² (συμπεριλαμβανομένων των υφιστάμενων περιοχών Natura 2000 συνολικής έκτασης 3.668,86 km²). Το πάρκο θα καλύπτει πάνω από το 11% των ελληνικών χωρικών υδάτων, με τον Ιόνιο τομέα της Ελληνικής Τάφρου να αποτελεί τον πυρήνα του.

      Το πάρκο δημιουργείται λόγω της μεγάλης σημασίας της περιοχής για τα θαλάσσια θηλαστικά, όπως οι Physeter macrocephalus, Ziphius cavirostris και Stenella coeruleoalba. Επιπλέον, υπάρχει σημαντική παρουσία της φώκιας Monachus monachus, καθώς και δελφινιών Grampus griseus, Delphinus delphis και Tursiops truncatus. Η περιοχή περιλαμβάνει μία από τις πιο σημαντικές περιοχές ωοτοκίας για τη Caretta caretta, περιοχές με Posidonia oceanica και Cystoseira spp s.l., καθώς και φυσικούς οικότοπους υφάλων.

      Σε βαθιά ύδατα υπάρχουν επίσης σχηματισμοί κοραλλιών και βαθύβια κοράλλια, τα οποία αποτελούν θαλάσσιους βιογενείς οικοτόπους υψηλής αξίας για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας
    3. Περιβάλλον

      Engineer

      Ολοκληρώθηκε το Εφαρμοσμένο Ερευνητικό Πρόγραμμα για την αποτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων που προκάλεσε ο μεσογειακός κυκλώνας Ιανός στη Λίμνη Πλαστήρα με Επιστημονικό Υπεύθυνο τον κ. Ευθύμιο Λέκκα, Καθηγητή Δυναμικής, Τεκτονικής, Εφαρμοσμένης Γεωλογίας και Διαχείρισης Φυσικών Καταστροφών του Τμήματος Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος, του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.
      Η Περιφέρεια Θεσσαλίας και το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών με τη χρήση εξοπλισμού τελευταίας τεχνολογίας και καινοτόμων μεθόδων, αποτύπωσαν τον πυθμένα της λίμνης με ερευνητικό σκάφος εφοδιασμένο με πολυδεσμικό βυθόμετρο για όλη την έκτασή της. Κατά μήκος της παρόχθιας ζώνης, ελήφθησαν δεδομένα εξαιρετικά υψηλής πιστότητας και ακρίβειας με τη χρήση ΣμηΕΑ σταθερής πτέρυγας.

      Ακολούθως πραγματοποιήθηκε ογκομέτρηση της λάσπης, που έχει μεταφερθεί μέσω των παρακείμενων ποταμών και χειμάρρων προς την τεχνητή λίμνη, μετά από φαινόμενα έντονων βροχοπτώσεων, που έχουν συμβεί τα τελευταία 15 χρόνια, με τη βοήθεια παλαιότερης αποτύπωσης του συστήματος πυθμένα/παρόχθιας ζώνης.
      Με βάση τα στοιχεία «Ο όγκος των φερτών υλικών ξεπερνάει τα 4 εκατομμύρια κυβικά μέτρα ιζήματος σύμφωνα με τους υπολογισμούς της ερευνητικής ομάδας μειώνοντας σημαντικά τον όγκο του νερού που χρησιμοποιείται για ύδρευση και άρδευση των γύρω περιοχών, μεταξύ των οποίων και της πόλης της Καρδίτσας», αναφέρει ο Περιφερειάρχης Θεσσαλίας, Κωνσταντίνος Αγοραστός.
      Σε αυτά συμπεριλαμβάνεται και το ακραίο καιρικό φαινόμενο «Ιανός», το οποίο προκάλεσε εκτεταμένες πλημμύρες και στην περιοχή της Θεσσαλίας, το Σεπτέμβριο του 2021, χωρίς όμως να συμπεριλαμβάνεται ο μεσογειακός κυκλώνας «Daniel», αφού οι εργασίες πεδίου έγιναν πριν από την εκδήλωση του τελευταίου, στις αρχές Σεπτεμβρίου.

      Στην έρευνα συμμετείχαν, ως Επιστημονικός Υπεύθυνος, ο Καθηγητής Δυναμικής, Τεκτονικής και Εφαρμοσμένης Γεωλογίας και Διαχείρισης Φυσικών Καταστροφών, Ευθύμης Λέκκας, η Πρόεδρος του Τμήματος Γεωλογίας & Γεωπεριβάλλοντος Καθηγήτρια Ασημίνα Αντωναράκου, ο Αναπληρωτής Καθηγητής Τηλεανίχνευσης & Μορφοτεκτονικής και Διευθυντής του Εργαστηρίου Τηλεανίχνευσης του ΕΚΠΑ, Εμμανουήλ Βασιλάκης, ο Ομότιμος Καθηγητής Θαλάσσιας Γεωλογίας – Λιθοστρωματογραφίας Ιζηματολογίας, Γεώργιος Αναστασάκης και εξειδικευμένοι επιστημονικοί συνεργάτες του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.
    4. Περιβάλλον

      GTnews

      Λευκός καπνός βγήκε από τη σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε στη Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων (ΡΑΑΕΥ) με ζητούμενο τη κήρυξη της Αττικής σε κατάσταση λειψυδρίας.
      Σύμφωνα με αρμόδιες πηγές της Αρχής, έπειτα από μαραθώνια σύσκεψη άνω των πέντε ωρών, ο πρόεδρός της κ. Κωνσταντίνος Τσιμάρας και τα δύο μέλη του Κλάδου Υδάτων κ.κ. Πρόδρομος Βλάμης και Βασίλης Δεδούσης αποφάσισαν να αποστείλουν στον υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας κ. Σταύρο Παπασταύρου, ο οποίος θα λάβει και την τελική απόφαση, τη θετική τους γνωμοδότηση. Την κήρυξη της Αττικής σε κατάσταση λειψυδρίας είχε ζητήσει με επιστολή της η ΕΥΔΑΠ. Η ξηρασία έχει αξιοσημείωτα μεγάλη διάρκεια, και δικαιολογεί πλήρως την αυξημένη ανησυχία από πλευράς ΕΥΔΑΠ
      Η γνωμοδότηση για τη λειψυδρία
      Τα μέλη της Αρχής, εκτός από τα στοιχεία που είχε παραθέσει η επιχείρηση, εξέτασαν και το γνωμοδοτικό σημείωμα του καθηγητή του Τομέα Υδατικών Πόρων και Περιβάλλοντος της Σχολής Πολιτικών Μηχανικών του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου (ΕΜΠ) κ. Χρήστου Μακρόπουλου.
      Σύμφωνα με πληροφορίες, στη γνωμοδότησή του ο καθηγητής επιβεβαίωνε ότι η περιοχή ευθύνης της ΕΥΔΑΠ, ήτοι το λεκανοπέδιο Αττικής, βρίσκεται σε παρατεταμένη περίοδο ξηρασίας, συγκρίσιμη μάλιστα με τη μεγάλη κρίση του 1988-1994, με ιδιαίτερη επιδείνωση στη λεκάνη του Ευήνου.
        Σε κάθε περίπτωση, η ξηρασία έχει αξιοσημείωτα μεγάλη διάρκεια, και δικαιολογεί πλήρως την αυξημένη ανησυχία από πλευράς ΕΥΔΑΠ. Όπως επισημαίνεται προς την Αρχή, ο κίνδυνος λειψυδρίας για τα επόμενα 2 με 5 χρόνια είναι ορατός και δικαιολογεί αυξημένη ανησυχία, επαγρύπνηση και επίσπευση δράσεων θωράκισης του υδροσυστήματος – αλλά όχι πανικό.
      Ανάγκη για περισσότερα έργα αποθήκευσης νερού
      Μάλιστα, τονίζεται ότι η ήδη εμφανής κλιματική μεταβλητότητα —που σύμφωνα με τα επικρατέστερα σενάρια κλιματικής αλλαγής πιθανόν θα ενισχυθεί— δείχνει ότι η χώρα χρειάζεται περισσότερα και μεγαλύτερα έργα αποθήκευσης νερού που να ανταποκρίνονται στις αυξανόμενες απαιτήσεις διαχείρισης των υδατικών πόρων.
      Πάντως, ο καθηγητής αφήνει και μια χαραμάδα αισιοδοξίας καθώς οι βροχοπτώσεις του Οκτωβρίου και των πρώτων εβδομάδων του Νοεμβρίου, ανά τη χώρα, εμφανίζουν αισθητά βελτιωμένη εικόνα συγκριτικά με τα έτη 2022–2024. Υπό αυτό το δεδομένο, προτείνεται στενή παρακολούθηση της κατάστασης και τακτική επανεκτίμηση της πορείας του τρέχοντος υδρολογικού έτους. Σε κάθε περίπτωση, δεν αναιρείται η ανάγκη για άμεσα μέτρα.
      Ελλείμματα υδάτων
      Η κατάσταση για την Αττική γίνεται ακόμη πιο εμφανής εάν αποτυπωθεί με τη σκληρή γλώσσα των αριθμών.
      Η υδρευτική και αρδευτική ζήτηση που καλείται να υποστηρίξει το εξωτερικού υδροσύστημα (ΕΥΣ) της Αθήνας είναι περίπου 465 hm3/έτος. Από αυτά, η τρέχουσα υδρευτική ζήτηση της Αθήνας είναι γύρω στα 405 εκατ. κυβικά μέτρα ετησίων (hm3/έτος). Το αν θα προκύψουν ελλείμματα ύδρευσης στην Αθήνα τα επόμενα 3-5 έτη ή το μέγεθός τους αποτελεί ζητούμενο για τους επιστήμονες.
      Κάνουν όμως στατιστικές εκτιμήσεις, βάσει σεναρίων πιθανής εξέλιξης των εισροών και της ζήτησης νερού. Έτσι, συμπεραίνεται ότι δεν αποκλείεται μια μικρή πιθανότητα εμφάνισης ελλειμμάτων μεταξύ 20 και 30 hm³/έτος, μια ποσότητα που αντιστοιχεί στη ζήτηση της Αθήνας για έναν μήνα.
      Αξίζει να επισημανθεί ότι ακόμη και ελλείμματα της τάξης των 30 hm³ ανά έτος, αν και αποτελούν σχετικά μικρό ποσοστό της συνολικής ζήτησης, θα μπορούσαν να επιβάλουν περιορισμούς στη διανομή νερού, ακόμη και πλήρων διακοπών για ορισμένες ώρες της ημέρας – υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα ήταν δυνατή η κάλυψή τους μέσω της διαχείρισης της ζήτησης ή με ενεργοποίηση εναλλακτικών πηγών υδροδότησης.
      Θετικές οι δράσεις της ΕΥΔΑΠ
      Στη γνωμοδότησή του το ΕΜΠ, σύμφωνα με πληροφορίες, κρίνει ορθές τις έως σήμερα κινήσεις της ΕΥΔΑΠ (μείωση οικολογικής παροχής Ευήνου, εντατική λειτουργία της Υλίκης, ενεργοποίηση νέων γεωτρήσεων) και εισηγείται τη συνέχισή τους.
      Προτείνει επίσης πρόσθετα βραχυπρόθεσμα μέτρα, (π.χ. διερεύνηση μεγαλύτερων αντλήσεων από Υλίκη, αξιοποίηση των εφεδρικών γεωτρήσεων Βασιλικών-Παρορίου, χρήση πλωτών αντλιοστασίων στον Μόρνο κλπ.).
      Ανάγκη στοχευμένων βραχυπρόθεσμων μέτρων
      Αν απαιτηθεί, προτείνεται να εξεταστεί από το Δημόσιο η προοπτική προσωρινής διακοπής παροχής αρδευτικού νερού, συνοδευόμενη από μεγάλες αποζημιώσεις για τους αγρότες. Οι ανάγκες σε αρδευτικό νερό που παρέχονται από το σύστημα της Αθήνας κατά μήκος του καναλιού του Μόρνου υπολογίζονται σε περίπου 30 hm3/έτος.
      Σύμφωνα με τη γνωμοδότηση του καθηγητή κ. Χρήστου Μακρόπουλου προς τη ΡΑΑΕΥ, πρωτοβουλίες για τη μείωση της κατανάλωσης των νοικοκυριών στην Αττική (όπως ενημερωτικές καμπάνιες αντίστοιχες με εκείνες της περιόδου 1988–1994) δεν αναμένεται να έχουν ουσιαστικό αντίκτυπο.
      Αυτό οφείλεται στο ότι η ειδική κατανάλωση, ιδίως στους μεγάλους δήμους του Λεκανοπεδίου, βρίσκεται ήδη σε σχετικά χαμηλά επίπεδα (περίπου 100 λίτρα ανά κάτοικο ημερησίως). Για αυτό απαιτούνται στοχευμένα μέτρα που να εστιάζουν κυρίως στον περιορισμό εξωτερικών χρήσεων νερού που δεν είναι αναγκαίες (πότισμα κήπων, πισίνες κλπ).
      Μεσοπρόθεσμα μέτρα εντός 2-5 ετών
      Σε μεσοπρόθεσμο ορίζοντα, το ΕΜΠ τονίζει την ανάγκη εκτεταμένης αναβάθμισης του Υδραγωγείου Μόρνου, με επείγουσες διαδικασίες, ώστε να μειωθούν απώλειες 10% που σήμερα οδηγούν σε απώλειες περίπου 50 hm3/έτος και αύξηση της παροχετευτικότητας.
      Θεωρεί επίσης σημαντική την επιτάχυνση έργων επαναχρησιμοποίησης νερού, συμπεριλαμβανομένων λύσεων για την Ψυττάλεια, καθώς και συνέχιση των έργων μείωσης απωλειών στο εσωτερικό δίκτυο, αν και οι σημερινές διαρροές που φτάνουν το 15% θεωρούνται αντίστοιχες του ευρωπαϊκού μέσου όρου.
      Για τα μακροπρόθεσμα έργα – όπως ο «Εύρυτος», δηλαδή η μερική εκτροπή των Κρικελιώτη και Καρπενησιώτη προς τον Εύηνο, οι αφαλατώσεις κ.ά. – κρίνεται ότι αποτελούν, κατ’ αρχάς, τεχνικά εφικτές παρεμβάσεις. Παράλληλα, εκτιμάται ότι πρέπει να μελετηθούν και έργα αναβάθμισης των αρδευτικών δικτύων και εκσυγχρονισμού των μεθόδων άρδευσης στη λεκάνη του Βοιωτικού Κηφισού, που αποτελεί τον βασικό τροφοδότη της Υλίκης.
      Σε κάθε περίπτωση, σύμφωνα με τη γνωμοδότηση του ΕΜΠ προς τη ΡΑΑΕΥ, για όλα τα έργα (βραχυπρόθεσμα, μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα), απαιτείται μια συνολική τεχνοοικονομική μελέτη σκοπιμότητας-βιωσιμότητας από το Δημόσιο και την ΕΥΔΑΠ.
    5. Περιβάλλον

      GTnews

      Τον τελευταίο 1,5 χρόνο, 39 Δήμοι έχουν ζητήσει να κηρυχτούν σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης από το υπουργείο Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας λόγω του προβλήματος που αντιμετωπίζουν με τη λειψυδρία.
      Από τον περασμένο Σεπτέμβριο αίτημα για να κηρυχθούν σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης έχουν κάνει 20 Δήμοι. Το γεγονός αποτυπώνει το αδιαμφησβήτητο πρόβλημα που αντιμετωπίζει πια η Ελλάδα στο θέμα της επάρκειας του νερού.
      Σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας, οι Δήμοι που έχουν ζητήσει να κηρυχτούν σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης τον τελευταίο 1,5 χρόνο είναι οι εξής: Πόρου, Χίου, Μυτιλήνης, Δυτικής Λέσβου, Ακτιου-Βόνιτσας, Σάμης, Κεντρικής Κέρκυρας και Διαπόντιων Νήσων, Παξών, Νότιας Κέρκυρας, Βόρειας Κέρκυρας, Νέας Προποντίδας, Πολύγυρου, Ιεράπετρας, Πλατανιά Χανίων, Κισσάμου Χανίων, Μινώα Πεδιάδας Ηρακλείου, Φαιστού, Ανδρου, Ερμιονίδας, Βέλου- Βόχας Κορινθίας, Αλίαρτου- Θεσπιέων, Ορχομενού, Μύκης Ξάνθης, Αλεξανδρούπολης, Σουφλίου,  Σπετσών, Σιθωνίας, Κασσάνδρας, Κάντανου- Σελίνου Χανίων, Γορτύνας Ηρακλείου, Αρχανών- Αστερουσιών Ηρακλείου, Μυλοποτάμου Ρεθύμνου, Σέριφου, Λέρου, Σίφνου, Λουτρακίου –Περαχώρας- Αγίων Θεοδώρων, Ευρώτα, Ιστιαίας- Αιδηψού, Διστόμου-Αράχωβας- Αντικύρων. Τρέχουν πίσω από τις χρηματοδοτήσεις στη Λέσβο
      Η Λέσβος μπήκε για πρώτη φορά στη λίστα των δήμων που είναι αντιμέτωποι με τη λειψυδρία, τον περασμένο Μάρτιο.
      «Πάντα είχαμε θέματα με το νερό σε αρκετούς οικισμούς, φέτος όμως η κατάσταση είναι τραγική» λέει στο in ο δήμαρχος Δυτικής Λέσβου, Ταξιάρχης Βέρρος.
      «Στον Πολιχνίτο οι κάτοικοι έχουν ελάχιστο νερό, για λίγες ώρες. Οι διακοπές του νερού είναι καθεστώς. Πολύ δύσκολη είναι η κατάσταση και στην Καλλονή στο Κεράμι, στην Ερεσό, στην Πέτρα και στα Βασιλικά. Τις μέρες του καύσωνα υπήρχαν ώρες της μέρας με 43 βαθμούς Κελσίου που οι βρύσες έβγαζαν λάσπη» περιγράφει ο κ. Βέρρος, σημειώνοντας πως στη Δυτική Λέσβο το νερό της ύδρευσης προέρχεται κατά βάση από τις γεωτρήσεις.
      Ο δήμαρχος της Μυτιλήνης, Παναγιώτης Χριστοφάς, λέει με τη σειρά του πως το νησί κηρύχθηκε σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης έπειτα από αίτημα της ΔΕΥΑΛ- Δημοτική Επιχείρηση Υδρευσης Αποχέτευσης Λέσβου, στο υπουργείο Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας.
      Η κήρυξη σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης δίνει τη δυνατότητα στους δημάρχους να προχωρήσουν σε γρήγορες παρεμβάσεις μικρής και μεγάλης κλίμακας, χωρίς να περνούν από τη συνήθη γραφειοκρατία.
      Και τι κάνουν στη Λέσβο για την επίλυση του προβλήματος;
      «Ζητήσαμε και λάβαμε πριν από μία εβδομάδα, 500.000 ευρώ από τη Γενική Γραμματεία Αιγαίου και Νησιώτικης Πολιτικής, η οποία υπάγεται στο υπουργείο Ναυτιλίας, για να κάνουμε μια σειρά από έργα πρώτης αντιμετώπισης. Τα χρησιμοποιούμε για νέες γεωτρήσεις και για βελτίωση των υπαρχουσών. Ταυτόχρονα, με πόρους από το ΕΣΠΑ Βορείου Αιγαίου, προχωράμε έργο βιολογικών καθαρισμών αλλά και αντικατάσταση του δικτύου ύδρευσης μέσα στην πόλη της Μυτιλήνης, έργο που τρέχει αυτήν την περίοδο».
      Ο κ. Χριστοφάς, αναφέρει και τη δημιουργία φράγματος στην περιοχή Τσικνιάς, έργο που πραγματοποιείται με χρηματοδότηση του υπουργείου Υποδομών, έχει δημοπρατηθεί και αναμένεται να ξεκινήσει το επόμενο διάστημα.
      «Η στάθμη του υδροφόρου ορίζοντα έχει υποχωρήσει κατά 15 μέτρα»
      O Δήμος Βιάννου στην Κρήτη παραμένει για δεύτερη χρονιά σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Σημειώνεται πως στην Κρήτη έχουν κηρυχθεί σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης λόγω λειψυδρίας, εννέα δήμοι. Τον περασμένο Δεκέμβριο, ο Δήμος εξέδωσε μια κανονιστική πράξη μέσα από την οποία έθετε όρια στην κατανάλωση του νερού.
      Ανάμεσα σε άλλα, ο κανονισμός που είναι σε ισχύ αναφέρει και τα εξής:
      Απαγορεύεται για την φετινή περίοδο η σύνδεση νέων παροχών και οι φυτεύσεις νέων καλλιεργειών. O Δήμος δεν φέρει ουδεμία ευθύνη σε περίπτωση αδυναμίας άρδευσης λόγω ανεπάρκειας του παρεχόμενου νερού Το νερό της ύδρευσης θα χρησιμοποιείται αποκλειστικά και μόνο για την κάλυψη υδρευτικών αναγκών. Απαγορεύεται η χρήση του για άλλο σκοπό (π.χ. πλύσιμο δρόμων, αυτοκινήτων, πότισμα κήπων). Θα υπάρξει αυστηρός έλεγχος για την τήρηση της διάταξης αυτής Απαγορεύεται η χρήση νέων κολυμβητικών δεξαμενών (πισινών). Στις υφιστάμενες κολυμβητικές δεξαμενές θα γίνεται λελογισμένη χρήση του νερού Μπαίνουν όρια στα κυβικά νερού που μπορούν να αρδεύονται για μια καλλιέργεια «Στην ουσία, είναι η τέταρτη χρονιά που είμαστε αντιμέτωποι με τη λειψυδρία. Ο χειμώνας που πέρασε ήταν πολύ άνυδρος» σημειώνει ο δήμαρχος Βιάννου Παύλος Μπαριτάκης, προσθέτοντας πως 6  γεωτρήσεις – από τις συνολικά 45- βγήκαν εκτός γιατί στέρεψαν.
       Τα χωριά που αντιμετωπίζουν έντονο πρόβλημα είναι ο Αγιος Βασίλειος, ο Βαχός, το Αφράτι. «Τα χωριά Αμυράς και Κεφαλοβρύση είναι στο κόκκινο. Στη Μέση δίνουμε νερό με βυτίο» σημειώνει ο δήμαρχος.
      Και πως προσπαθούν να αντιμετωπίσουν στη Βιάννο το πρόβλημα;
      Κάνουμε αλλαγές και bypasss στο δίκτυο ύδρευσης, έτσι ώστε να μην ξεμένει κάποιο χωριό και να μην αναγκαστούμε να  προχωρήσουμε σε προγραμματισμένες διακοπές νερού. Παρ’ όλα αυτά, τις μεσημεριανές ώρες, το δίκτυο παρουσιάζει αρρυθμίες.
      «Εχουμε αρχίσει να ζητάμε από τους πολίτες να τοποθετήσουν δεξαμενές/ ντεπόζιτο για να αποθηκεύουν το νερό. Το κόστος τοποθέτησης ενός ντεπόζιτου ανέρχεται στα 130 ευρώ περίπου. Κάποιοι το έχουν ήδη κάνει. Στο Ηράκλειο, χωρίς ντεπόζιτο, δεν έχεις νερό. Ολες οι ταράτσες της πόλης είναι γεμάτες δεξαμενές» περιγράφει ο κ. Μπαριτάκης.
      Επίσης, με πόρους από το ΕΣΠΑ Περιφέρειας Κρήτης, ο Δήμος θα προχωρήσει σε επισκευή των παλιών τμημάτων του δικτύου ύδρευσης. Η μελέτη από τον Δήμο έχει ήδη υλοποιηθεί και σε αυτή τη φάση προκηρύσσεται ο διαγωνισμός για το έργο.
      Πάντως, ο δήμαρχος εκφράζει τον προβληματισμό του με την ανέγερση δύο μεγάλων ξενοδοχειακών μονάδων στις περιοχές Καστρί και Κερατόκαμπος.
      «Λόγω του αεροδρομίου του Καστελλίου, το οποίο βρίσκεται πολύ κοντά σε εμάς, υπάρχει επενδυτική πίεση στον τομέα του τουρισμού. Ούτε οι δρόμοι μας όμως, ούτε τα αποθέματα του νερού, μπορούν να αντέξουν αυτές τις μεγάλες υποδομές. Θα έπρεπε να υπάρχει κεντρικός σχεδιασμός πριν τη δημιουργία τόσο μεγάλων μονάδων, σε περιοχές που είναι αντιμέτωπες με προβλήματα όπως η λειψυδρία».
      Ποτίζουν τα γκαζόν στην Αράχωβα
      Η λειψυδρία πλήττει και τον Δήμο Διστόμου- Αράχωβας-Αντίκυρ, ο οποίος  κηρύχθηκε σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης τον περασμένο Νοέμβριο. Και σε αυτή την περίπτωση εκδόθηκε μι αυστηρή ανακοίνωση με συστάσεις προς τους κατοίκους.
      Στη συγκεκριμένη περιοχή το πρόβλημα σχετίζεται με τη δραματική μείωση των χιονοπτώσεων τα τελευταία τρία χρόνια στη χώρα μας.
      Στην Αράχωβα μένουν 9.000 κάτοικοι. Σύμφωνα με τον δήμαρχο, Γιάννη Σταθά, εκτός από τη μείωση των χιονοπτώσεων – βασική πηγή υδροδότησης της περιοχής- υπάρχει και σπαταλή νερού στις πολυτελείς κατοικίες, κυρίως στο Λιβάδι, που διαθέτουν γκαζόν. «Γίνεται αλόγιστη χρήση. Τον χειμώνα σπαταλούμε 300 κυβικά νερό τη μέρα και υπάρχουν καλοκαιρινές μέρες που ανεβαίνουμε στα 700 κυβικά».
      Σημειώνεται πως σύμφωνα με τα στοιχεία της μονάδας ΜΕΤΕΟ του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, από τα μέσα Ιανουαρίου μέχρι την πρώτη εβδομάδα του Απριλίου, η έκταση της χιονοκάλυψης στη χώρα μας ήταν συνεχώς κάτω από τον μέσο όρο της περιόδου 2004-2023, και μάλιστα σε επίπεδα από τα χαμηλότερα που έχουν καταγραφεί από το 2004.
      Σε περίοδο 180 ημερών (15 Νοεμβρίου – 15 Μαΐου) την περίοδο 2023-2024 η χιονοκάλυψη ήταν μικρότερη του μέσου όρου τις 163 ημέρες, ενώ την περίοδο 2024-2025 τις 145 ημέρες.
      Στόχος, σε αυτόν τον Δήμο, όπως και στη Λέσβο, είναι η δημιουργία ενός φράγματος. Η θέση που έχει επιλεχθεί είναι στο Λιβάδι. «Αυτή τη στιγμή πραγματοποιείται προμελέτη με χρηματοδότηση του Δήμου και με δωρεές» σημειώνει ο κ. Στάθας, ο οποίος σε αυτή τη φάση, παλεύει όπως λέει, να λειτουργήσει τέσσερις νέες γεωτρήσεις στην περιοχή.
      Οι περιοχές που αντιμετωπίζουν το μεγαλύτερο πρόβλημα
      Η Αλεξάνδρα Γκεμιτζή, καθηγήτρια στο Τμήμα Μηχανικών Περιβάλλοντος του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης λέει πως τα διαμερίσματα της χώρας στα οποία η υποβάθμιση των υπογείων υδάτων είναι ήδη σημαντική, είναι πολλά.
      Οπως τα απαριθμεί η ίδια: «Η μεγάλη μείωση του εμπλουτισμού των υπογείων υδάτων στη χώρα μας, είναι χειροπιαστό γεγονός την τελευταία πενταετία. Τα υπόγεια νερά της Δυτικής Ελλάδας και της Πελοποννήσου, έχουν υποστεί μεγάλη μείωση. Η Κρήτη, επίσης μεταβαίνει σταδιακά σε μια κατάσταση με πολύ μειωμένες τιμές εμπλουτισμού των υπόγειων υδάτινων πόρων της. Σε δύσκολη θέση βρίσκονται και η Μακεδονία, η Θράκη και τα νησιά του Αιγαίου».
      Πώς φτάσαμε ως εδώ
      Ο Κωνσταντίνος Βουδούρης, υδρογεωλόγος, καθηγητής στο τμήμα Γεωλογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θράκης, έχει ασχοληθεί εκτεταμένα με τη λειψυδρία στην Ελλάδα.
      Ο ίδιος υπογραμμίζει πως πρόκειται για πρόβλημα που δημιουργήθηκε σε βάθος δεκαετιών κακοδιαχείρισης των υδάτινων πόρων στη Ελλάδα, για μια σειρά από λόγους: κακός συντονισμός των φορέων που ασχολούνται με το ζήτημα της παρακολούθησης των υδάτινων πόρων (ΕΑΓΜΕ, ΕΛΚΕΘΕ, Γενικό Χημείο του Κράτους, Γενική Γραμματεία Υδάτων), ανεπαρκής παρακολούθηση της διαθεσιμότητας των υδάτινων πόρων, υπερβολική εξάρτηση από τις γεωτρήσεις οι οποίες «ξήλωσαν» τον υδροφόρο ορίζοντα σε πολλές περιοχές της χώρας, όπως η Πελοπόννησος και η Χαλκιδική, ανυπαρξία νευραλγικών έργων όπως τα φράγματα και οι ταμιευτήρες και μη αξιοποίηση των επεξεργασμένων λυμάτων, του υφάλμυρου νερού και του βιολογικού καθαρισμού.
      Η κ. Γκεμιτζή, αναφέρει με τη σειρά της πως το Εθνικό Δίκτυο Παρακολούθησης Υδατων έχει να δημοσιεύσει επικαιροποιημένα δεδομένα από το 2020.
      Ο συνδυασμός των παραπάνω με την ανομβρία και τη ξηρασία που πλήττουν το τελευταίο διάστημα τη χώρα μας, οδήγησαν στη σημερινή επικίνδυνη κατάσταση. Την ίδια στιγμή, σύμφωνα με τον κ. Βουδούρη: «έχει αλλάξει το μοντέλο των βροχοπτώσεων, λόγω της κλιματικής αλλαγής. Τον περασμένο Νοέμβριο στην Χαλκιδική έπεσαν 300 χιλιοστά βροχής μέσα σε ένα Σαββατοκύριακο, ποσό που υπό κανονικές συνθήκες σημειώνεται μέσα σε μήνες. Οι ραγδαίες βροχοπτώσεις και τα πλημμυρικά φαινόμενα αλλάζουν το μοντέλο της απορρόφησης του νερού από το έδαφος, μιας και σε μια ραγδαία βροχόπτωση, απορροφάται πολύ μικρό μέρος του νερού, το υπόλοιπο πηγαίνει στη θάλασσα».
      Και ποιες είναι οι λύσεις στο πρόβλημα; Ο κ. Βουδούρης τις συνοψίζει στις εξής:
      «Πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στα έργα υποδομής. Υπάρχουν φράγματα που ξεκίνησαν πριν από 30 χρόνια και ακόμα δεν έχουν τελειώσει, λείπουν πάντα τα χρονοδιαγράμματα. Οι γεωτρήσεις δεν μπορούν να μας πάνε μακριά. Επίσης, τον υπερτουρισμό δεν μπορούν να τον αντέξουν πολλές περιοχές της χώρας. Πρέπει να μπουν περιορισμοί σε αυτόν τον τομέα. Οι νέες τουριστικές μονάδες, για παράδειγμα, θα πρέπει αναγκαστικά να διαθέτουν υποδομές συλλογής υφάλμυρου νερού αν θέλουμε να ποτίζουμε γκαζόν και να φτιάχνουμε πισίνες. Ο τρόπος άρδευσης πρέπει να αλλάξει- πρέπει να μηδενίσουμε τις διαρροές και τις απώλειες νερού από τα παλιά δίκτυα, αντικαθιστώντας τα με νέα κλειστού τύπου δίκτυα».
    6. Περιβάλλον

      GTnews

      Μια σειρά από πιθανές καταστροφές της κλιματικής αλλαγής ανησυχεί τους επιστήμονες, αλλά ορισμένα σενάρια είναι τόσο τρομακτικά που οι ειδικοί παρακολουθούν συνεχώς πόσο κοντά είμαστε στην καταστροφή.
      Αυτή η εβδομάδα έφερε μερικές καλές ειδήσεις για το κλίμα για ένα από αυτά τα σενάρια στην Ανταρκτική: Ο λεγόμενος «παγετώνας της Αποκάλυψης» μπορεί να είναι πιο σταθερός από ό,τι πιστεύαμε προηγουμένως, σύμφωνα με νέα έρευνα που δημοσιεύθηκε.
      Ο παγετώνας Thwaites στο απέραντο στρώμα πάγου της Δυτικής Ανταρκτικής αποκαλείται κοινώς «Παγετώνας της Αποκάλυψης» λόγω της δυνατότητάς του να ανεβάσει σημαντικά τη στάθμη της θάλασσας, πλημμυρίζοντας παράκτιες κοινότητες χαμηλού υψόμετρου και εκτοπίζοντας εκατομμύρια ανθρώπους.
      Εν τω μεταξύ, οι επιστήμονες συνεχίζουν να παρακολουθούν αρκετούς άλλους πιθανούς μεγάλης κλίμακας που προκαλούν κλιματικές ταραχές.
      Σενάρια που περιλαμβάνουν την Ατλαντική Μεσημβρινή Κυκλοφορία Ανατροπή (AMOC) και το στρώμα πάγου της Γροιλανδίας έχουν τη δυνατότητα να αναδιαμορφώσουν ριζικά τη ζωή στη Γη τα επόμενα χρόνια, δεκαετίες ή αιώνες.
      Το χειρότερο σενάριο είναι απίθανο, προς το παρόν
      Ο παγετώνας Thwaites έχει μελετηθεί εδώ και χρόνια ως δείκτης της κλιματικής αλλαγής που προκαλείται από τον άνθρωπο.
      Σε ένα εφιαλτικό σενάριο, το τήγμα του παγετώνα τροφοδοτεί μια άνοδο 50 ποδιών στη στάθμη της θάλασσας. Η χερσόνησος της Φλόριντα θα βυθιζόταν, εκτός από μια λωρίδα εσωτερικού ψηλού εδάφους που εκτείνεται από το Gainesville μέχρι βόρεια της λίμνης Okeechobee, με τις παράκτιες πόλεις της πολιτείας να βρίσκονται κάτω από το νερό.
      Αυτό το σενάριο φαίνεται πλέον απίθανο – προς το παρόν, λέει η νέα μελέτη.
      «Γνωρίζουμε ότι αυτή η ακραία προβολή είναι απίθανη κατά τη διάρκεια του 21ου αιώνα», δήλωσε ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Mathieu Morlighem, καθηγητής επιστημών της γης στο Πανεπιστήμιο Dartmouth, σε μια δήλωση.
      «Δυστυχώς, ο παγετώνας Thwaites πρόκειται να υποχωρήσει ακόμα και μαζί του και το μεγαλύτερο μέρος του πάγου της Δυτικής Ανταρκτικής, αλλά όχι τόσο γρήγορα όσο υποδεικνύεται ένα σενάριο», είπε ο Morlighem στο USA TODAY.
      Η στάθμη της θάλασσας πιθανότατα θα αυξηθεί κατά περίπου 2-3 πόδια μέχρι το τέλος του αιώνα και θα συνεχίσει να ανεβαίνει και μετά, καθώς τα στρώματα πάγου συνεχίζουν να λιώνουν, είπε στο USA TODAY.
      Το στρώμα πάγου της Γροιλανδίας
      Υπάρχουν ανάμεικτα νέα για ένα παρόμοιο ανησυχητικό στρώμα πάγου στη Γροιλανδία.
      Συνολικά, το στρώμα πάγου καλύπτει περισσότερα από 656.000 τετραγωνικά μίλια και αν λιώσει πλήρως, η παγκόσμια στάθμη της θάλασσας θα ανέβαινε περίπου 20 πόδια.
      Η Γροιλανδία χάνει περίπου 270 δισεκατομμύρια τόνους πάγου ετησίως, σημαίνοντας την άνοδο της στάθμης της θάλασσας, ανέφερε η NASA. Μια μελέτη νωρίτερα φέτος διαπίστωσε ότι το στρώμα πάγου στη Γροιλανδία λιώνει πιο γρήγορα από ό,τι πίστευαν οι ερευνητές .
      Αλλά μια μελέτη πέρυσι διαπίστωσε ότι το στρώμα πάγου μπορεί να είναι πιο ανθεκτικό στην κλιματική αλλαγή από ό,τι πιστεύαμε κάποτε.
      Βασικά, η μελέτη διαπίστωσε ότι «το χειρότερο σενάριο κατάρρευσης στρώματος πάγου και επακόλουθης αύξησης της στάθμης της θάλασσας μπορεί να αποφευχθεί – και ακόμη και εν μέρει να αντιστραφεί – εάν καταφέρουμε να μειώσουμε τις παγκόσμιες θερμοκρασίες που προβλέπονται για μετά το 2100», είχε δηλώσει προηγουμένως ο Bryn Hubbard, παγετωνολόγος στο Πανεπιστήμιο Aberystwyth στην Ουαλία.
      Κατάρρευση AMOC
      Το Atlantic Meridional Overturning Circulation (AMOC) – ένα μεγάλο σύστημα ωκεάνιων ρευμάτων που μεταφέρουν ζεστό νερό από τους τροπικούς στον Βόρειο Ατλαντικό – θα μπορούσε να καταρρεύσει μέχρι τα μέσα του αιώνα, ή πιθανώς οποιαδήποτε στιγμή από το 2025 και μετά.
      Μια κατάρρευση του AMOC στην πραγματική ζωή θα μπορούσε να προκαλέσει γρήγορες καιρικές και κλιματικές αλλαγές στις ΗΠΑ, την Ευρώπη και αλλού. Αν συνέβαινε, θα μπορούσε να προκαλέσει μια εποχή παγετώνων στην Ευρώπη και άνοδο της στάθμης της θάλασσας σε πόλεις όπως η Βοστώνη και η Νέα Υόρκη, καθώς και πιο ισχυρές καταιγίδες και τυφώνες κατά μήκος της Ανατολικής Ακτής.
      Μια άλλη μελέτη δείχνει ότι η κατάρρευση θα μπορούσε να συμβεί μέχρι το 2050, αλλά η έρευνα είναι ακόμα σε προκαταρκτικό στάδιο. Νωρίτερα φέτος, μια δημοσιευμένη μελέτη διαπίστωσε ότι κάποια στιγμή ερχόταν μια κατάρρευση του, αλλά δεν έδωσε ενδείξεις για το πότε θα μπορούσε να συμβεί.
    7. Περιβάλλον

      GTnews

      Το καλοκαίρι του 2024 στην Ελλάδα, όπως και σε άλλες χώρες της Νότιας Ευρώπης, χαρακτηρίζεται από παρατεταμένους καύσωνες που οφείλονται στην κλιματική αλλαγή. Οι υψηλές θερμοκρασίες έχουν σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία και την παραγωγικότητα των ανθρώπων, με τις συνέπειες να είναι ιδιαίτερα αισθητές στις ευάλωτες ομάδες και στους εργαζόμενους σε εξωτερικούς χώρους.
      Καύσωνες: Τι είναι οι διάδρομοι ψυχρού αέρα που προτείνονται ως λύση
      Όπως αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Δρ Ανδρέας Φλουρής, καθηγητής Φυσιολογίας στο Τμήμα Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, «η έκθεση σε υψηλές θερμοκρασίες μπορεί να προκαλέσει ποικίλες αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία, όπως υπερθερμία, θερμική εξάντληση, θερμοπληξία και αφυδάτωση. Η ζέστη που βιώνουμε τους τελευταίους δύο μήνες αναδεικνύει την ανάγκη για άμεσες δράσεις προστασίας της υγείας. Οι συνέπειες των υψηλών θερμοκρασιών είναι σοβαρές και απαιτούν συντονισμένη προσπάθεια από την πολιτεία αλλά και πολλούς φορείς.»
      Ευάλωτες οι έγκυες
      Συνεχίζοντας, ο Δρ Φλουρής εξηγεί ότι «ιδιαίτερα ευάλωτες είναι οι έγκυες γυναίκες. Έρευνες έχουν δείξει ότι η ζέστη μπορεί να επηρεάσει σοβαρά την υγεία των εγκύων και των εμβρύων. Η έκθεση της μητέρας στη ζέστη αυξάνει τον κίνδυνο πολλών επιπλοκών εγκυμοσύνης, όπως συγγενείς ανωμαλίες, θνησιγένεια, πρόωρος τοκετός, χαμηλό βάρος γέννησης, προεκλαμψία και πρόωρη ρήξη εμβρυικών υμένων.
      Ωστόσο, παραμένει άγνωστο πώς η έκθεση στη ζέστη προκαλεί αυτές τις ανεπιθύμητες συνέπειες. Αυτή την περίοδο πραγματοποιούμε μελέτες για να μελετήσουμε τους μηχανισμούς με τους οποίους η ζέστη επηρεάζει την υγεία της εγκύου και του εμβρύου. Αν κατανοήσουμε αυτούς τους μηχανισμούς, μπορούμε να βρούμε λύσεις για να μειώσουμε τον κίνδυνο πολλών επιπλοκών εγκυμοσύνης.»
      Οι μελέτες του Δρ Ανδρέα Φλουρή και των συνεργατών του αναδεικνύουν τη σημασία της προστασίας των εγκύων από τις ακραίες θερμοκρασίες, επισημαίνοντας την ανάγκη για κατάλληλα μέτρα πρόληψης και παρέμβασης. Η κατανόηση των μηχανισμών με τους οποίους η ζέστη επηρεάζει την υγεία μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη νέων στρατηγικών για την προστασία αυτών των ευάλωτων ομάδων.
      Κάθε καλοκαίρι, η Ελλάδα αντιμετωπίζει περιστατικά θανάτων τουριστών λόγω θερμοπληξίας, συνήθως κατά τη διάρκεια πεζοπορίας. Όπως αναφέρει ο Δρ Φλουρής, «φέτος, αυτά τα περιστατικά είναι πολύ περισσότερα. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο τραγικός θάνατος του δημοσιογράφου του BBC, Μάικλ Μόσλει, ο οποίος πέθανε από θερμοπληξία κατά τη διάρκεια μιας πεζοπορίας στη Σύμη. Ο Μόσλει βρέθηκε κοντά σε ένα beach bar, και αν κάποιος τον είχε δει και τον είχε μεταφέρει σε δροσερό μέρος και του είχε δώσει νερό, ίσως να είχε σωθεί. Τέτοια περιστατικά υπογραμμίζουν τη σημασία της λήψης σωστών αποφάσεων όταν βρισκόμαστε σε συνθήκες καύσωνα. Είναι κρίσιμο να γνωρίζουμε καλά τους κινδύνους της σωματικής δραστηριότητας σε υψηλές θερμοκρασίες και να αποφεύγουμε να είμαστε μόνοι. Τα μέτρα αυτοπροστασίας περιλαμβάνουν την αποφυγή έκθεσης στη ζέστη και τον ήλιο, την επαρκή ενυδάτωση, τη χρήση κατάλληλων ανοιχτόχρωμων και φαρδιών ρούχων, καθώς και την κατανάλωση ελαφριάς διατροφής που περιλαμβάνει φρούτα και λαχανικά.»
      Συνεχίζοντας, ο Δρ Φλουρής αναφέρει ότι «η πολιτεία, οι τοπικές αρχές και οι τουριστικές επιχειρήσεις πρέπει να ενισχύσουν τις προσπάθειες ενημέρωσης και προστασίας των τουριστών από την ακραία ζέστη. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με καμπάνιες ευαισθητοποίησης, παροχή πρώτων βοηθειών και διαθεσιμότητα νερού σε τουριστικές περιοχές, συμβάλλοντας έτσι στη μείωση των περιστατικών θερμοπληξίας και στην ασφάλεια όσων επισκέπτονται τη χώρα μας.»
      Παραγωγικότητα
      Οι επιπτώσεις του καύσωνα στην παραγωγικότητα είναι εξίσου σημαντικές. Οι εργαζόμενοι σε εξωτερικούς χώρους, όπως οι διανομείς, αντιμετωπίζουν σοβαρούς κινδύνους για την υγεία τους. Ο Δρ Φλουρής αναφέρει ότι «η ζέστη μπορεί να προκαλέσει ζάλη, υπερθερμία, ακόμη και θερμοπληξία, ενώ επηρεάζει αρνητικά την ικανότητά των εργαζομένων να εκτελούν αποτελεσματικά την εργασία τους. Οι διανομείς ντελίβερι, για παράδειγμα, συχνά αναφέρουν ότι νιώθουν σαν να τους φυσάει καυτός αέρας συνεχώς, με αποτέλεσμα να έχουν μειωμένα αντανακλαστικά και να κινδυνεύουν από ατυχήματα.»
      Η οικονομική ζημία από την απώλεια παραγωγικότητας λόγω της ζέστης είναι επίσης, σημαντική. Όπως αναφέρει ο Δρ Φλουρής, «παλαιότερα θεωρούσαμε ότι οι επιπτώσεις αυτές εμφανίζονται σε αρκετά υψηλή ζέστη, δηλαδή μόνο όταν η θερμοκρασία περιβάλλοντος ξεπεράσει τους 27 βαθμούς Κελσίου. Επομένως, είχε παγιωθεί η ιδέα ότι τα προβλήματα αφορούν τους εργαζόμενους λίγων χωρών ή μόνο σε κάποιες βιομηχανίες όπως η γεωργία και οι κατασκευές. Τα δεδομένα των μελετών μας την τελευταία δεκαετία έχουν δείξει ότι τα προβλήματα στην υγεία και την παραγωγικότητα των εργαζομένων ξεκινούν να εμφανίζονται από τους 15 βαθμούς Κελσίου.
      Για παράδειγμα, βρήκαμε ότι για κάθε βαθμό Κελσίου που η θερμοκρασία αυξάνεται πάνω από τους 15 βαθμούς, η παραγωγικότητα ενός εργαζόμενου μειώνεται κατά 2% περίπου. Αυτό το εύρημα έχει παίξει σημαντικό ρόλο για να αλλάξει η αντίληψη που έχουν οι χώρες της κεντρικής και βόρειας Ευρώπης. Σημαίνει ότι τα προβλήματα είναι πολύ πιο διαδεδομένα από ό,τι πιστεύαμε και ότι οι χώρες αυτές που παλαιότερα θεωρούσαν ότι δεν επηρεάζονται πολύ από την κλιματική αλλαγή, στην πραγματικότητα αντιμετωπίζουν έντονες μειώσεις στην παραγωγικότητα των εργαζομένων τους.
      Σύμφωνα με μελέτες μας, η Ελλάδα χάνει ετησίως 2.2 δισεκατομμύρια ευρώ λόγω της μείωσης στην παραγωγικότητα που προκαλείται από την έκθεση των εργαζομένων ζέστη. Η εφαρμογή προληπτικών μέτρων μπορεί να μειώσει τις οικονομικές απώλειες και να βελτιώσει τις συνθήκες εργασίας, προσφέροντας μακροπρόθεσμα οφέλη τόσο για τους εργαζόμενους όσο και για την οικονομία.»
    8. Περιβάλλον

      Engineer

      Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας προειδοποιεί όμως ότι το 98% των Ευρωπαίων ζει σε περιοχές με επικίνδυνα υψηλά επίπεδα μικροσωματιδίων ΡΜ2,5
      Τα επίπεδα ατμοσφαιρικής ρύπανσης έχουν βελτιωθεί στην Ευρώπη τα τελευταία 20 χρόνια, σύμφωνα με έρευνα που διενήργησε το Ινστιτούτο Παγκόσμιας Υγείας της Βαρκελώνης (ISGlobal).
      Παρά την πρόοδο, όμως, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) επισημαίνει ότι η συντριπτική πλειονότητα του ευρωπαϊκού πληθυσμού εξακολουθεί να ζει σε περιοχές με υψηλή ρύπανση, κυρίως από μικροσωματίδια και διοξείδιο του αζώτου.
      Συγκεκριμένα, το 98% των Ευρωπαίων ζει σε περιοχές με βλαβερά για την υγεία επίπεδα μικροσωματιδίων που είναι γνωστά ως PM2,5. Το 80% ζει σε περιοχές με υπερβολικά πολλά μεγαλύτερα σωματίδια, γνωστά ως PM10, ενώ το 86% ζει σε περιοχές που πνίγονται στο διοξείδιο του αζώτου (ΝΟ2).
      Τα πανταχού παρόντα (ακόμη) στην Ευρώπη σωματίδια ΡΜ2,5 και PM10 είναι τα πλέον επικίνδυνα για τον ανθρώπινο οργανισμό. Έχοντας διάμετρο μικρότερη από 2,5 και 10 μικρόμετρα (mμ) αντίστοιχα, όπου κάθε μικρόμετρο ισούται με ένα χιλιοστό του χιλιοστού του μέτρου, εισχωρούν κατά την εισπνοή βαθιά στους πνεύμονες και μένουν εκεί καθώς δεν αποβάλλονται με την εκπνοή, προκαλώντας καρκίνους, καρδιοπάθειες, σοβαρές αναπνευστικές ασθένειες, ακόμα και ανωμαλίες στην κύηση με πρόωρους τοκετούς.
      «Απαιτείται να γίνουν στοχευμένες ενέργειες εκ μέρους των εθνικών κυβερνήσεων υπό τον συντονισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την αντιμετώπιση των επιπέδων PM2,5, του όζοντος και άλλων ρύπων. Οι ενέργειες αυτές πρέπει να ενταχθούν στο πλαίσιο της κοινής αντιμετώπισης των ταχέως αυξανόμενων απειλών από την κλιματική αλλαγή», δήλωσε ο ερευνητής του ISGlobal και επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, Ζάο-Γιούε Τσεν.
      Καλό, αλλά δεν φτάνει
      Η μελέτη του ISGlobal εξέτασε τα επίπεδα ρύπανσης σε περισσότερες από 1.400 περιοχές σε 35 ευρωπαϊκές χώρες, όπου κατοικούν περί τα 543 εκατομμύρια άνθρωποι. Τα αποτελέσματα της έρευνας που δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Nature Communications είναι ενθαρρυντικά, καθώς φαίνεται πως έπειτα από δεκαετίες ολόκληρες ανακόπτεται μια πορεία υποβάθμισης της ποιότητας του αέρα που αναπνέουν οι Ευρωπαίοι. Ωστόσο, δεν χωρεί αμφιβολία ότι έχουν ακόμα πολλά να γίνουν.
      Η έρευνα έδειξε ότι τα συνολικά επίπεδα αιωρούμενων σωματιδίων (PM2,5 και PM10) και διοξειδίου του αζώτου (NO2) έχουν μειωθεί στις περισσότερες περιοχές της Ευρώπης. Συνολικά τα μικροσωματίδια PM10 είχαν ετήσια μείωση 2,72%, τα PM2,5 είχαν ετήσια πτώση 2,45%, ενώ το διοξείδιο του αζώτου μειώθηκε κατά 1,72%.
      Τα μικροσωματίδια ΡΜ2,5 και ΡΜ10 εκτιμάται ότι προκαλούν περισσότερους από 400.000 θανάτους στην Ευρώπη κάθε χρόνο. Οι επιστήμονες υπολογίζουν ότι περισσότεροι από 200.000 θάνατοι από ασθένειες που συνδέονται με την ατμοσφαιρική ρύπανση θα μπορούσαν να αποφευχθούν αν δεν ξεπερνιούνταν τα όρια που έχει θέσει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας για τις εκπομπές μικροσωματιδίων.
      Η ρύπανση από μικροσωματίδια προέρχεται από την καύση στερεών και υγρών καυσίμων κυρίως για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, για τις μεταφορές (οδικές, αεροπορικές και θαλάσσιες) και επίσης στις κεντρικές θερμάνσεις.
      «Οι εκτιμήσεις μας για την έκθεση του πληθυσμού σε συνθήκες σύνθετης ατμοσφαιρικής ρύπανσης παρέχει μια σταθερή βάση για τη μελλοντική έρευνα και την ανάπτυξη μιας πολιτικής για την αντιμετώπιση των προβλημάτων διαχείρισης της ποιότητας του αέρα και διασφάλισης της δημόσιας υγείας σε ολόκληρη την Ευρώπη», δήλωσε ο Κάρλος Πέρες Γκαρσία-Πάντο, που συμμετείχε στη συγγραφή της μελέτης.
      «Οι οδηγίες της ΕΕ για τις βιομηχανικές εκπομπές ρύπων έχουν περιορίσει τη ρύπανση από τις επιχειρήσεις. Επίσης πολλές ευρωπαϊκές πόλεις έχουν εφαρμόσει ζώνες χαμηλών εκπομπών ρύπων περιορίζοντας κυρίως την κυκλοφορία των οχημάτων και έχουν καταφέρει να μειώσουν τη ρύπανση από τις εκπομπές μικροσωματιδίων. Επίσης ορισμένες χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Πολωνίας, έχουν μειώσει την εξάρτησή τους από σόμπες με καύση άνθρακα», αναφέρει η έκθεση του ISGlobal.
      Όπου φτωχός κι η μοίρα του
      Πρέπει εδώ να σημειωθεί ότι η χρήση καυσόξυλων για τη θέρμανση οικιών και καταστημάτων, όσο γραφική κι αν είναι, απαγορεύεται σε όλες τις ευρωπαϊκές μεγαλουπόλεις της Δυτικής Ευρώπης, εξαιρουμένων των ελληνικών. Σε ό,τι αφορά τη γεωγραφική κατανομή της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, η συσσώρευση μικροσωματιδίων ΡΜ2,5 και ΡΜ10 είναι δραματική στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης και στη βιομηχανικά υπερανεπτυγμένη Βόρεια Ιταλία.
      Στη Βόρεια Ιταλία καταγράφονται και τα υψηλότερα επίπεδα διοξειδίων του αζώτου, σε ό,τι αφορά τη Δυτική Ευρώπη. Υψηλή ρύπανση με NO2, που συνδέεται με την ανάπτυξη άσθματος και με αναπνευστικές φλεγμονές, καταγράφεται επίσης στη Βρετανία, στο Βέλγιο και στην Ολλανδία.
      Παρατηρώντας κανείς το χάρτη ρύπανσης της Ευρώπης με μικροσωματίδια, που δημοσίευσε ο βρετανικός «Guardian», διαπιστώνει τεράστια συσσώρευση στην Ανατολική Ευρώπη και στα Βαλκάνια, κυρίως στη Σερβία και στη Βουλγαρία.
      Εντυπωσιακά «καθαρές» είναι η Γαλλία και η Ιβηρική Χερσόνησος. Η Ελλάδα βρίσκεται στο μέσον όρο της Δυτικής Ευρώπης εκτός από την Αττική που πνίγεται στους ρύπους, ορισμένες περιοχές της Μακεδονίας λόγω εισαγόμενης ρύπανσης από τους βόρειους γείτονες προφανώς, αλλά και τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, πιθανώς επίσης λόγω εισαγόμενης ρύπανσης από την Τουρκία, την οποία όμως δεν καλύπτει η έρευνα του Ινστιτούτου της Βαρκελώνης.
    9. Περιβάλλον

      GTnews

      Επίσημη πρόσκληση από το ελληνικό υπουργείο Οικονομικών να καταθέσει τα απαραίτητα δικαιολογητικά για το εργοστάσιο παραγωγής πράσινου υδρογόνου στην Κοζάνη έλαβε η Advanced Energy Technologies, 100% θυγατρική της Advent Technologies.
       
      Όπως αναφέρει σε σχετική ανακοίνωση η ίδια η εταιρεία, μετά την υποβολή από την Advent των απαιτούμενων εγγράφων το ελληνικό ΥΠΟΙΚ αναμένεται να προχωρήσει στην εκταμίευση πακέτου κρατικών ενισχύσεων ύψους 24 εκατ. ευρώ από το Ταμείο Δίκαιης Μετάβασης (ΤΔΜ) της Ελλάδας για την υλοποίηση του έργου Green HiPo. Οι δαπάνες που σχετίζονται με το έργο είναι επιλέξιμες για επιστροφή αναδρομικά από τις 15 Ιουνίου 2022, ημερομηνία κοινοποίησης στη Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης της συμμετοχής της Ελλάδας στο πρόγραμμα IPCEI Hy2Tech. Η Advent θα επιδιώξει επίσης να εξασφαλίσει πρόσθετη χρηματοδότηση για τη συμπλήρωση του συνόλου των 60 εκατομμυρίων ευρώ που εγκρίθηκαν στο πλαίσιο του προϋπολογισμού του έργου IPCEI.
      Η Advent ήταν μία από τις οκτώ μόνο μικρές και μεσαίες εταιρείες που έλαβαν επικύρωση εντός της Ευρώπης στο πλαίσιο του προγράμματος «IPCEI Hy2Tech». Όπως αναφέρεται δε, οι άμεσοι συμμετέχοντες του έργου θα συνεργαστούν στενά μέσω πολυάριθμων προγραμματισμένων συνεργασιών με περισσότερους από 300 εξωτερικούς εταίρους, όπως πανεπιστήμια, ερευνητικούς οργανισμούς και ΜΜΕ σε ολόκληρη την Ευρώπη.
      Το έργο
      Το έργο Green HiPo περιλαμβάνει την ανάπτυξη, το σχεδιασμό και την κατασκευή κυψελών καυσίμου HT-PEM και ηλεκτρολυτών τελευταίας τεχνολογίας για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας και πράσινου υδρογόνου, αντίστοιχα. Το έργο θα κατασκευαστεί στην περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας στην Ελλάδα και αναμένεται να συμβάλει καθοριστικά στη μετάβαση της περιοχής σε ένα πιο πράσινο οικονομικό μοντέλο. «Μια νέα υπερσύγχρονη εγκατάσταση στην Κοζάνη της Ελλάδας θα φιλοξενήσει την παραγωγή κυψελών καυσίμου και ηλεκτρολυτών. Θα συμβάλει στην οικονομική ανάπτυξη της περιοχής και θα βοηθήσει την Ευρώπη να επιτύχει τον τρέχοντα στόχο της για παραγωγή 10 εκατομμυρίων τόνων ανανεώσιμου υδρογόνου μέχρι το 2030», σημειώνεται στη σχετική ανακοίνωση.
      Σχολιάζοντας την εξέλιξη αυτή ο Δρ Βασίλης Γρηγορίου, Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της Advent Technologies, τόνισε ότι «η πολυαναμενόμενη πρόσκληση ή “κάλεσμα” για το έργο Green HiPo από το ελληνικό κράτος έφτασε επιτέλους. Το Green HiPo, μαζί με άλλες πρωτοβουλίες που έχουν προγραμματιστεί να υλοποιηθούν στη Δυτική Μακεδονία, αποτελεί μια πολύ πραγματική ευκαιρία για την περιοχή να μεταβεί από μια οικονομία εξαρτώμενη από τον άνθρακα σε ένα πιο φιλικό προς το περιβάλλον οικονομικό μοντέλο. Είμαστε ενθουσιασμένοι που θα συνεχίσουμε να συνεργαζόμαστε με τους εταίρους μας σε όλη την Ευρώπη για να προχωρήσουμε προς την ενεργειακή ασφάλεια και ανεξαρτησία, με τις τεχνολογίες υδρογόνου να διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο.» http://www.ot.gr/wp-content/uploads/2023/07/hydrogen.jpeg
      Η πρόκληση
      Όπως έγραφε στις 16 Ιανουαρίου ο ΟΤ, το Green HiPo στοχεύει στην ανάπτυξη κυψελών καυσίμου μεμβράνης ανταλλαγής πρωτονίων υψηλής θερμοκρασίας και μονάδων ηλεκτρόλυσης για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας και πράσινου υδρογόνου, αντίστοιχα. Μέσα από το Green HiPo, η Advent θέλει να μετατρέψει την Ελλάδα σε παράδειγμα του πώς μια μικρή χώρα μπορεί να είναι παραγωγός και όχι μόνο καταναλωτής γνώσης και καινοτομίας.
      Aξίζει να σημειωθεί ότι το πολλά υποσχόμενο υδρογόνο, αν και ακόμα σε εμβρυακό στάδιο, εκτιμάται πως μπορεί να καλύψει περίπου το 1/3 της κατανάλωσης ενέργειας του τομέα των μεταφορών στην Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένης της ναυτιλίας.
      Οι μονάδες ηλεκτρόλυσης που θα παραχθούν μέσω του έργου θα εξάγονται στην Ευρώπη, συμβάλλοντας στην επίτευξη του στόχου της ΕΕ για παραγωγή 10 εκατομμυρίων τόνων ανανεώσιμου υδρογόνου έως το 2030, αλλά και παγκοσμίως.
      Παράλληλα, οι μεμβράνες και οι κυψέλες καυσίμου που αναμένεται να παραχθούν μέσω του έργου, στοχεύουν να διαδραματίσουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην ηλεκτροκίνηση των αεροσκαφών, των πλοίων και των φορτηγών οχημάτων του μέλλοντος.
      Η Advent διατηρεί ήδη στρατηγικές συνεργασίες με εταιρείες-κολοσσούς όπως η Airbus, η Hyundai Motor Company και η Siemens Energy.
      Η Advent έχει εξειδικευτεί στην τεχνολογία κυψελών καυσίμου υψηλής απόδοσης. Οι κυψέλες καυσίμου χρησιμοποιούν υδρογόνο, φυσικό αέριο ή άλλες μορφές καθαρών υγρών καυσίμων για την παραγωγή «καθαρής» ενέργειας.
      Η συγκεκριμένη τεχνολογία έχει πολλαπλές χρήσεις στην αυτοκινητοβιομηχανία, στην αεροναυπηγική και στην παραγωγή ενέργειας εκτός δικτύου.
      Το υδρογόνο είναι ένας ευέλικτος φορέας ενέργειας που μπορεί να παραχθεί από διάφορες ανανεώσιμες πηγές, όπως η αιολική και η ηλιακή ενέργεια. Η Advent αναπτύσσει προηγμένες λύσεις παραγωγής και αποθήκευσης υδρογόνου για να επιτρέψει την ευρεία υιοθέτηση του υδρογόνου ως πηγή καθαρής ενέργειας. Αυτές οι τεχνολογίες έχουν τη δυνατότητα να φέρουν επανάσταση σε βιομηχανίες όπως οι μεταφορές, οι βιομηχανικές διαδικασίες και η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας.
      Στον πυρήνα των σχεδίων της Advent είναι οι νέου τύπου κυψέλες καυσίμου HT-PEM τις οποίες η εταιρεία προκρίνει για την αεροπορία, τα βαρέα φορτηγά, την αυτοκινητοβιομηχανία και τη θαλάσσια χρήση.
      Η Advent, μέσα στο 2023 ξεκίνησε νέες συνεργασίες, «χτίζοντας» ταυτόχρονα πάνω σε ήδη υπάρχουσες συμπράξεις, με εταιρείες που πρωταγωνιστούν στη μετάβαση στην καθαρή ενέργεια, όπως οι Airbus, οι Siemens Energy και οι Hyundai Motor Company. http://www.ot.gr/wp-content/uploads/2023/02/hydrogen.jpg
      «Πετάει» με την Airbus
      Η εταιρεία, το περασμένο έτος κατέληξε σε συμφωνία με την Airbus, παγκόσμιο ηγέτη στην αεροναυπηγική για ένα κοινό έργο συγκριτικής αξιολόγησης σχετικά με ένα βελτιστοποιημένο σύστημα ηλεκτροδίων μεμβράνης ζεύγους ιόντων (Ion Pair MEA) για κυψέλες καυσίμου υδρογόνου που αναπτύσσει.
      Η Airbus θα παράσχει οικονομική υποστήριξη στο έργο και την εκτεταμένη γνώση της αεροπορικής βιομηχανίας. Η Advent θα επενδύσει σε ανθρώπους, υλικά, υλικό αλλά και σε εξωτερικά ερευνητικά κέντρα, για να συμβάλει στους στόχους του έργου. Η συνεργασία πολλών εκατομμυρίων δολαρίων θα πραγματοποιηθεί σε διάστημα δύο ετών. Ο στόχος του έργου είναι να επιταχυνθεί η ανάπτυξη της τεχνολογίας της Advent και να συγκριθεί το Ion Pair MEA με τις αεροπορικές απαιτήσεις και τα τρέχοντα αλλά και αναμενόμενα τεχνολογικά όρια στους επερχόμενους κινητήρες αεροσκαφών με κυψέλες υδρογόνου.
      Το υδρογόνο παράγεται και χρησιμοποιείται εδώ και πάνω από έναν αιώνα, κυρίως για την παραγωγή λιπασμάτων και πλαστικών και για τη διύλιση του πετρελαίου. Έχει παραχθεί ως επί το πλείστον με τη χρήση ορυκτών καυσίμων, ιδίως φυσικού αερίου. Όταν, όμως, η παραγωγή τροφοδοτείται από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, το υδρογόνο που προκύπτει είναι πράσινο υδρογόνο.
      Η παγκόσμια αγορά πράσινου υδρογόνου αναμένεται να φτάσει τα 410 δισ. δολάρια μέχρι το 2030, σύμφωνα με αναλυτές, γεγονός που θα υπερδιπλασιάσει το σημερινό μέγεθος της αγοράς. Ωστόσο, οι αμφισβητίες του λένε ότι το καύσιμο δεν είναι πάντα βιώσιμο και ότι το πόσο πράσινο είναι καθορίζεται από την πηγή ενέργειας που χρησιμοποιείται για την παραγωγή του.
      Οι χρήσεις του πράσινου υδρογόνου
      Το πράσινο υδρογόνο μπορεί να έχει ποικίλες χρήσεις σε βιομηχανίες όπως η χαλυβουργία, η παραγωγή σκυροδέματος και η παραγωγή χημικών ουσιών και λιπασμάτων. Μπορεί, επίσης, να χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, ως καύσιμο για τις μεταφορές αλλά και για τη θέρμανση σπιτιών και γραφείων.
      Σήμερα, το υδρογόνο χρησιμοποιείται κυρίως στη διύλιση βενζίνης και στην παραγωγή λιπασμάτων. Το πράσινο υδρογόνο παράγεται με τη μέθοδο της ηλεκτρόλυσης του νερού από ηλεκτρικό ρεύμα προερχόμενο από ΑΠΕ. Συνήθως χρησιμοποιείται ηλιακή ενέργεια ή αιολική ενέργεια.
      Το πράσινο υδρογόνο έχει χαμηλούς έως μηδενικούς ρύπους CO₂. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί είτε για ηλεκτρικό ρεύμα μέσω κυψελίδων καυσίμου, είτε σε αέρια μορφή για χρήση του στις μεταφορές. Συγκριτικά με άλλες μορφές παραγωγής υδρογόνου, είναι πιο δαπανηρό προς το παρόν αλλά σίγουρα το πιο φιλικό στο περιβάλλον.
    10. Περιβάλλον

      GTnews

      Από ουραγός στη διαχείριση απορριμμάτων, η Περιφέρεια Πελοποννήσου γίνεται πλέον εθνικός πρωταθλητής, διαθέτοντας τις 3 πιο σύγχρονες μονάδες διαχείρισης αποβλήτων της Ελλάδας και μεταξύ των πλέον σύγχρονων της Ευρώπης. Υλοποιώντας μία επένδυση ύψους 167 εκατ. ευρώ (70 εκατ. επιδότηση ΕΣΠΑ), η Περιφέρεια Πελοποννήσου εισέρχεται στην εποχή της κυκλικής οικονομίας ανακτώντας και αξιοποιώντας άνω του 80% των βιοαποδομήσιμων υλικών, ανακτώντας ποιοτικά ανακυκλώσιμα υλικά, εκτρέποντας από την ταφή τουλάχιστον 50.000 τόνους υγρών αποβλήτων και παράγοντας πράσινη ενέργεια για την εξυπηρέτηση των αναγκών 6.000 νοικοκυριών, αποφεύγοντας παράλληλα την έκλυση 24.000 τόνων διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα.
        https://tv.in.gr/uploads/20231108/184208_morias_full_version_2m6sec_4k_(1).mp4?_=3  Ήδη η μεγαλύτερη εκ των τριών μονάδων, η ΜΕΑ Αρκαδίας, διαχειρίζεται με επιτυχία περισσότερο από το 50% των παραγομένων αστικών στερεών αποβλήτων της Περιφέρειας Πελοποννήσου, ενώ το υπόλοιπο 50% υπόκειται σε επεξεργασία σήμερα στις Μεταβατικές Μονάδες της Μεσσηνίας και της Λακωνίας, οι οποίες αναμένεται εντός του 2024 να έχουν τεθεί σε πλήρη λειτουργία και αυτές.
      https://tv.in.gr/uploads/20231108/184109_terna_energy_waste__peloponnese.mp4?_=4
      Στους λίγους μήνες της πλήρους λειτουργίας της, το ανθρώπινο δυναμικό της ΜΕΑ με την βοήθεια της σύγχρονης τεχνολογίας κατάφερε να διαχειρισθεί ποσότητες απορριμμάτων μεγαλύτερες από τα μέγιστα συμβατικά, γεγονός που καταδεικνύει το μέγεθος της ανάγκης για αποτελεσματική διαχείριση απορριμμάτων στην Περιφέρεια Πελοποννήσου.
      Επίσης, στο σύντομο χρόνο ολοκληρωμένης διαχείρισης στη ΜΕΑ Αρκαδίας εκτός από τα αλλεπάλληλα ρεκόρ συμβατικής απόδοσης, η Περιφέρεια απαλλάχθηκε οριστικά από τα ευρωπαϊκά πρόστιμα που σχετίζονταν με τις παράνομες πρακτικές του παρελθόντος. Επιπλέον, η χρήση τεχνολογίας αιχμής, καταφέρνει να προσφέρει το χαμηλότερο κόστος λειτουργίας από όλα τα παρόμοια ΣΔΙΤ της χώρας, κόστος που θα περιοριστεί περαιτέρω με τη λειτουργία του Πράσινου Ταμείου και θα καταστεί ακόμα χαμηλότερο, όταν ολοκληρωθεί από τον ΦΟΔΣΑ το δίκτυο των Σταθμών Μεταφόρτωσης Απορριμμάτων (ΣΜΑ), προσφέροντας σημαντική εξοικονόμηση στους πολίτες της Πελοποννήσου.
      «Αυτή η μονάδα δεν απαλλάσσει απλά την Περιφέρεια από τον βραχνά της περιβαλλοντικής επιβάρυνσης, ταυτόχρονα ανακουφίζει και φορολογούμενους από βάρη εκατομμυρίων ευρώ, που συνεπάγονταν -θέλω να θυμίσω- τα συνεχή πρόστιμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη χώρα μας. Ταυτόχρονα, θα προσφέρει καθαρή, φθηνή ενέργεια, δημιουργώντας και νέες αγορές ταυτόχρονα για ανακυκλώσιμα υλικά, για δευτερογενές καύσιμο. Η υλοποίηση του ολοκληρωμένου σχεδιασμού για τη διαχείριση των απορριμμάτων στην Πελοπόννησο θέτει τέλος σε ένα χρόνιο πρόβλημα για την περιοχή, η οποία το 2019 διέθετε μόλις έναν νόμιμο ΧΥΤΑ ενώ παράλληλα υπήρχαν δεκάδες χώροι ανεξέλεγκτης διάθεσης απορριμμάτων. Με τα νέα δεδομένα εκτιμάται πως η Πελοπόννησος θα είναι μία από τις πρώτες Περιφέρειες που θα πετύχουν τον στόχο του Εθνικού Σχεδίου Διαχείρισης Αποβλήτων για μείωση του ποσοστού ταφής κάτω από το 10% έως το 2030. Για την περίοδο 2021-2027 έχει εξασφαλιστεί χρηματοδότηση για τις μονάδες επεξεργασίας αποβλήτων της τάξης των 600 εκατομμυρίων ευρώ, μολονότι αυτό δεν προβλεπόταν αρχικά. Το γεγονός αυτό συμβάλλει ουσιαστικά στην ολοκλήρωση του δικτύου σύγχρονων μονάδων για τα απορρίμματα σε ολόκληρη την Ελλάδα. Συνολικά θα διατεθούν 600 εκατομμύρια ευρώ για να ολοκληρώσουμε τη διαχείριση των αποβλήτων σε ολόκληρη τη χώρα. Και αυτό ενώ δεν προβλεπόταν αντίστοιχη ευρωπαϊκή χρηματοδότηση. Μιλάμε, συνεπώς, για μία συντονισμένη πρωτοβουλία εντός και εκτός συνόρων», ανέφερε ο πρωθυπουργός.
      Από την πλευρά του, ο Περιφερειάρχης Πελοποννήσου ανέφερε: «Κάναμε ένα μεγάλο βήμα στην Πελοπόννησο, με τη λειτουργία των τριών μονάδων διαχείρισης απορριμμάτων και των δύο σταθμών μεταφόρτωσης για τους 26 δήμους της Περιφέρειας», επεσήμανε μεταξύ άλλων ο περιφερειάρχης στον χαιρετισμό του, τονίζοντας πως η εξέλιξη και η ολοκλήρωση του έργου στηρίχθηκε στην «διαχρονική προσπάθεια της Περιφέρειας, την συναντίληψη με τον ΦOΔΣΑ και την αποτελεσματική» –όπως σημείωσε- «συνεργασία της Περιφέρειας με την ΤΕΡΝΑ Ενεργειακή». http://www.ot.gr/wp-content/uploads/2023/11/νικασ-τερνα-1024x767.jpg
      Ο Πρόεδρος της ΤΕΡΝΑ Ενεργειακή, κ. Γιώργος Περιστέρης μίλησε για τον καθοριστικό ρόλο που παίζει η ολοκληρωμένη διαχείριση απορριμμάτων στην προστασία της δημόσιας υγείας, του περιβάλλοντος, καθώς και στην αναβάθμιση της ποιότητας ζωής και του τουριστικού προϊόντος στην Πελοπόννησο, ενώ ειδική μνεία έκανε και στη συμβολή του θεσμού των ΣΔΙΤ στην υλοποίηση αυτών των έργων: «Η δημόσια υγεία και το περιβάλλον της Πελοποννήσου έχουν ανεκτίμητα ήδη ευεργετηθεί από αυτή την επένδυση, ενώ τα οφέλη μόνο πολλαπλάσια θα γίνονται όσο περνούν τα χρόνια. Η Πελοπόννησος μπορεί με την περηφάνια που ιστορικά τη χαρακτηρίζει να δηλώνει πως έχει το πιο σύγχρονο ολοκληρωμένο σύστημα διαχείρισης απορριμμάτων της Ελλάδας και ένα από πιο εξελιγμένα στην Ευρώπη. Έχουμε την τιμή να προσυπογράφουμε εμείς αυτό το σπουδαίο έργο, αξιοποιώντας την τεχνογνωσία που έχουμε αναπτύξει τόσο στην υλοποίηση των έργων διαχείρισης απορριμμάτων στην Ελλάδα, όσο και στο σχεδιασμό, χρηματοδότηση, κατασκευή και λειτουργία έργων ΣΔΙΤ. Η ολοκληρωμένη διαχείριση απορριμμάτων Πελοποννήσου είναι η ζωντανή απόδειξη του πόσα σπουδαία μπορούν να γίνουν όταν η πολιτεία και οι επιχειρήσεις ενώνουν τις δυνάμεις τους και συνεργάζονται προσφέροντας η κάθε πλευρά τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα σε ένα κοινό σκοπό». 
      Την 14.06.2018 υπεγράφη μεταξύ της Περιφέρειας Πελοποννήσου και της εταιρείας «ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ ΜΟΝΟΠΡΟΣΩΠΗ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ» (θυγατρική της ΤΕΡΝΑ Ενεργειακή) η Σύμβαση Σύμπραξης για την υλοποίηση του Έργου η οποία και τέθηκε σε ισχύ στις 29.01.2021.
      Το Έργο αναπτύσσεται σε τρεις (3) Υποενότητες – Διαχειριστικές Ενότητες της Περιφέρειας Πελοποννήσου και περιλαμβάνει :
      Τρεις (3) Μονάδες ΟΣΔΑ και ειδικότερα : Τρεις (3) Μονάδες Επεξεργασίας Απορριμμάτων (ΜΕΑ) Τρεις (3) Χώρους Υγειονομικής Ταφής Υπολειμμάτων (ΧΥΤΥ) Δύο (2) Σταθμούς Μεταφόρτωσης (ΣΜΑ) 2.  Τρεις (3) Μονάδες Μεταβατικής Διαχείρισης (ΜΜΔ), οι οποίες θα λειτουργήσουν μέχρι την ολοκλήρωση των Μονάδων ΟΣΔΑ.
      3.  Έργα Βελτίωσης των οδών πρόσβασης στις ΜΕΑ και στα ΣΜΑ.
      Οι ΜΜΔ/ΜΕΑ-ΧΥΤΥ έχουν χωροθετηθεί σε Αρκαδία, Μεσσηνία και Λακωνία και οι ΣΜΑ σε Κορινθία και Αργολίδα, ώστε η παραλαβή των απορριμμάτων να γίνεται σε απόσταση μικρότερη των 50 χλμ. από τις πρωτεύουσες των νομών της Περιφέρειας, συμβάλλοντας στην ελαχιστοποίηση των μεταφορών από τους Δήμους.
      Το έργο χρησιμοποιώντας τεχνολογία αιχμής έχει το ελάχιστο δυνατό περιβαλλοντικό και μηδενικό ενεργειακό αποτύπωμα, καλύπτει το μεγαλύτερο μέρος του Περιφερειακού Σχεδίου Διαχείρισης Απορριμμάτων (ΠΕΣΔΑ) Πελοποννήσου, λειτουργεί παράλληλα και συμπληρωματικά με τα Τοπικά Σχέδια Ανακύκλωσης στην πηγή των Δήμων, ενώ εφαρμόζει τις βέλτιστες πρακτικές κυκλικής οικονομίας.
      Στο πλαίσιο του έργου, έχουν δημιουργηθεί 800 θέσεις εργασίας κατά την κατασκευαστική περίοδο και προβλέπονται 200 μόνιμες άμεσες θέσεις εργασίας κατά την περίοδο λειτουργίας, δηλαδή για τα επόμενα σχεδόν 30 χρόνια (27 έτη), χωρίς να συνυπολογίζεται σε αυτές η τόνωση της έμμεσης απασχόλησης από τη λειτουργία του έργου στην περιοχή (μεταφορές, εμπορία ανακυκλώσιμων, ενδιαίτηση προσωπικού κλπ.).
    11. Περιβάλλον

      Engineer

      Οι πόλεις είναι η πρώτη γραμμή άμυνας στη μάχη της ανθρωπότητας κατά της θανατηφόρας ζέστης. Η σειρά Hot Cities του Bloomberg Green εξετάζει τις αλλαγές που κάνουν μερικές από τις πιο ζεστές πόλεις του κόσμου για να προστατεύσουν τους πολίτες τους από τις ακραίες θερμοκρασίες, εστίασε στη Σεβίλλη και το πρότζεκτ CartujaQanat.
      Στη Σεβίλλη, στη νότια καθώς οι θερμοκρασίες πλησίαζαν τους 42 βαθμούς Κελσίου, όλοι προσπαθούσαν να βρουν καταφύγιο σε κλιματιζόμενους χώρους. Ωστόσο, σε λιγότερο από τρία χιλιόμετρα από το κέντρο, ένα δροσερό αεράκι φύσηξε κάτω από μια γιγάντια λευκή στέγη.
      Η δομή είναι μέρος του CartujaQanat, ενός αρχιτεκτονικού πειράματος σε λύσεις ψύξης που δεν βασίζεται στην καύση περισσότερων ορυκτών καυσίμων. Ο χώρος, περίπου στο μέγεθος δύο γηπέδων ποδοσφαίρου, περιλαμβάνει δύο αμφιθέατρα, χώρους πρασίνου, χώρο περιπάτου και σκιερό χώρο με πάγκους. Αλλά ο πρωταγωνιστής του παραμένει κρυμμένος – το qanat, ένα δίκτυο υπόγειων σωλήνων εμπνευσμένων από κανάλια της περσικής εποχής.
      http://www.ot.gr/wp-content/uploads/2023/08/CartujaQanat_May2023-1024x683.jpg
      Το δίκτυο των υδραγωγείων μπορεί να μειώσει τις θερμοκρασίες περιβάλλοντος έως και 10 βαθμούς Κελσίου χρησιμοποιώντας μόνο αέρα, νερό και ηλιακή ενέργεια, σύμφωνα με την Emasesa, τη δημόσια εταιρεία ύδρευσης της Σεβίλλης που βοήθησε στην κατασκευή του. Το σύστημα βασίζεται σε αρχαίες σήραγγες που σκάβονταν για να φέρουν νερό σε γεωργικά χωράφια που τεκμηριώθηκαν για πρώτη φορά στο σημερινό Ιράν. Οι Πέρσες συνειδητοποίησαν πριν από 1.000 χρόνια ότι το τρεχούμενο νερό δρόσιζε επίσης τον αέρα στα κανάλια, έτσι έφτιαξαν κάθετους άξονες για να φέρουν αυτόν τον αέρα στην επιφάνεια.
      Η Σεβίλλη είναι μεταξύ των πόλεων που επλήγησαν περισσότερο από το κύμα καύσωνα που σαρώνει την Ευρώπη, που έθεσε σε κίνδυνο τον σημαντικότερο εμπορικό δρόμο της, απείλησε την αξίας 2 τρισεκατομμυρίων δολαρίων τουριστική βιομηχανία και έθεσε σε κίνδυνο την υγεία χιλιάδων ανθρώπων. Βρίσκεται κοντά στο νοτιότερο άκρο της ηπείρου, η ισπανική πόλη είναι πιο κοντά στο Ραμπάτ, την πρωτεύουσα του Μαρόκου, παρά στη Μαδρίτη, το ίδιο και το κλίμα της
      Ο καύσωνας είχε ήδη καταστροφικές συνέπειες στη Σεβίλλη: 103 άνθρωποι πέθαναν λόγω υπερβολικής ζέστης τους δώδεκα μήνες έως τις 2 Αυγούστου στην επαρχία. Ωστόσο, η θνησιμότητα της πόλης από τη ζέστη ανά 100.000 κατοίκους είναι χαμηλότερη από τη Βαρκελώνη και τη Μαδρίτη, όπου οι θερμοκρασίες σπάνια ανεβαίνουν στα άκρα που παρατηρούνται στη Σεβίλλη, υποδεικνύοντας ότι οι στρατηγικές της θα μπορούσαν να συμβάλουν στη μείωση του αριθμού θανάτων. http://www.ot.gr/wp-content/uploads/2023/08/Journal_Amphitheatre_CartujaQanat_May2023.jpg
      Οι μηχανικοί εξακολουθούν να περιμένουν δύο επιπλέον αντλίες νερού για να διασφαλίσουν ότι το σύστημα λειτουργεί σωστά. Ένα δεύτερο έργο ψύξης ενός σταθμού λεωφορείων με χρήση παρόμοιου qanat σταμάτησε επειδή καμία εταιρεία δεν υπέβαλε προσφορά για κρατικές κατασκευαστικές συμβάσεις που εκδόθηκαν στις αρχές του 2021, λόγω πληθωρισμού.
      Παρά τα εμπόδια, η CartujaQanat, παραμένει επικεντρωμένηη στο να αποδείξει ότι το πιλοτικό έργο μπορεί να λειτουργήσει. Το CartujaQanat σχεδιάστηκε από ερευνητές στο Universidad de Sevilla, οι οποίοι πρόσθεσαν μερικές σύγχρονες ανατροπές στο περσικό θαύμα της μηχανικής που χρησίμευσε ως έμπνευσή του.
      Τη νύχτα, το νερό διατρέχει εξωτερικό υδραγωγείο, το οποίο το μεταφέρει πάνω από ηλιακούς συλλέκτες στην οροφή και σε γιγάντιες δεξαμενές υπόγεια. Η επαφή με τις χαμηλότερες θερμοκρασίες ψύχει το νερό, ενώ το κλειστό κύκλωμα ελαχιστοποιεί τη σπατάλη. Όταν ανεβαίνει η θερμοκρασία κατά τη διάρκεια της ημέρας, ηλιακές αντλίες σπρώχνουν το ίδιο νερό μέσα από μικρούς σωλήνες που τρέχουν μπροστά από ανεμιστήρες για να παράγουν κρύο αέρα. Τα μικρά ανοίγματα στο πάτωμα και τα σκαλοπάτια επιτρέπουν στο αναζωογονητικό ρεύμα να εισχωρήσει στην πλατεία.
      Το ίδιο το τετράγωνο έχει χαρακτηριστικά που διασφαλίζουν ότι οι θερμοκρασίες στο εσωτερικό είναι χαμηλότερες ακόμα και όταν το σύστημα qanat δεν λειτουργεί. Βρίσκεται δύο μέτρα κάτω από τη γη, καλύπτεται από μια λευκή οροφή που αντανακλά τη θερμότητα και περιβάλλεται από κολώνες και βλάστηση που το βοηθούν να δροσσίζεται.
      Το μεγαλύτερο μέρος των εργασιών για το έργο των 5 εκατομμυρίων ευρώ , το οποίο χρηματοδοτείται κυρίως από την Ευρωπαϊκή Ένωση, ολοκληρώθηκε με σημαντική καθυστέρηση τον περασμένο Οκτώβριο,αφού το προοδευτικό Σοσιαλιστικό Κόμμα, το οποίο ξεκίνησε το έργο, έχασε τις τοπικές εκλογές τον Μάιο από το συντηρητικό Λαϊκό Κόμμα.
      Έκτοτε το έργο βρίσκεται σε αδιέξοδο. Τους τελευταίους μήνες, το CartujaQanat έχει χρησιμοποιηθεί πολλές φορές για διαδηλώσεις προς τις ευρωπαϊκές και τοπικές αρχές, αλλά παραμένει κλειστό για τους κατοίκους.
      Σε συνέντευξή του τον Ιούλιο λίγες μέρες μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, ο νέος δήμαρχος της Σεβίλλης Χοσέ Λουίς Σανζ εξέφρασε την υποστήριξή του στο CartujaQanat και είπε ότι θέλει να αναζητήσει χρηματοδότηση από την ΕΕ για να υποστηρίξει περισσότερες πρωτοβουλίες σαν αυτό.
      Η διάσημη νυχτερινή ζωή
      Η στάση είναι διαφορετική από ορισμένους πολιτικούς συναδέλφους του. Σε άλλες πόλεις, το Λαϊκό Κόμμα κυβερνά σε συνασπισμό με το ακροδεξιό Voxπου θέλει η Ισπανία να αποχωρήσει από τη συμφωνία του Παρισιού για το κλίμα. Αυτές οι ιδέες έχουν εισχωρήσει στη τοπική πολιτική, με εκκλήσεις από μέλη του Λαϊκού Κόμματος να καταργήσουν τους ποδηλατόδρομους και να επιτρέψουν στους αγρότες να αποστραγγίζουν τους υγροτόπους για άρδευση. Στη Σεβίλλη, ωστόσο, υπάρχει μικρή διαφωνία ότι πρέπει να γίνει κάτι για τη ζέστη, που χτυπά τους πάντες καθημερινά.
      Η ζέστη έχει διαμορφώσει τη ζωή στη Σεβίλλη εδώ και αιώνες. Η διάσημη νυχτερινή ζωή της είναι σε μεγάλο βαθμό αποτέλεσμα των αφόρητων θερμοκρασιών της ημέρας.
      Η παλιά πόλη, που χρονολογείται από τον Μεσαίωνα, χτίστηκε για να αντέχει στη ζέστη. Στενά δρομάκια, μικρές πλατείες, γιγάντια δέντρα και διακοσμητικά σιντριβάνια μεγιστοποιούν τη σκιά και διατηρούν τον αέρα δροσερό. Αλλά στις σύγχρονες γειτονιές, οι φαρδιές λεωφόροι στρωμένοι με μπετόν συχνά φτάνουν σε επικίνδυνες θερμοκρασίες το καλοκαίρι, ειδικά καθώς οι καύσωνες διαρκούν περισσότερο και γίνονται πιο έντονοι.
      Για να σωθούν πραγματικά ζωές, έργα όπως το CartujaQanat πρέπει να συνοδεύονται από λύσεις χαμηλής τεχνολογίας, όπως η φύτευση. Περίπου το ένα τρίτο από τους 6.700 πρόωρους θανάτους που αποδόθηκαν στη ζέστη το 2015, ένα μέσο ευρωπαϊκό καλοκαίρι, θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί εάν το 30% των επιφανειών των πόλεων καλύπτονταν με δέντρα, σύμφωνα με μια μελέτη του Lancet. Ωστόσο, μόνο το 5% περίπου της Σεβίλλης έχει φυτευτεί με δέντρα, σύμφωνα με μια εφημερίδα του Ιανουαρίου, σε σύγκριση με το 13% στη Νάπολη της Ιταλίας.

    12. Περιβάλλον

      GTnews

      Τα περιθώρια για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής στενεύουν και οι χώρες πρέπει να είναι «βάναυσα ειλικρινείς» για το τι πρέπει να γίνει ώστε να αποφευχθούν τα χειρότερα. Το μήνυμα αυτό έστειλε ο νέος πρόεδρος της Διάσκεψης του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή, παρουσιάζοντας το πρόγραμμα της συνάντησης αυτής στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα στην οποία θα συμμετάσχουν 200 χώρες.
      Ο Σουλτάν Αλ Τζάμπερ, ο οποίος είναι επίσης πρόεδρος της κρατικής πετρελαϊκής εταιρείας των ΗΑΕ Abu Dhabi National Oil Co, ζήτησε ευθέως να συζητήσουν οι χώρες το πόσο πίσω έχουν μείνει στην επίτευξη των στόχων κατά της κλιματικής αλλαγής και να συμφωνήσουν σε σχέδιο για να καλυφθεί το χαμένο έδαφος. Τα ΗΑΕ που έχουν τώρα την προεδρία της διάσκεψης αυτής ζητούν να αυξηθούν οι προσπάθειες για μείωση των εκπομπών άνθρακα, μεγαλύτερες επενδύσεις σε πράσινες τεχνολογίες και χρηματοδότηση των φτωχότερων χωρών από ειδικό ταμείο 100 δισ δολαρίων ώστε να αναλάβουν δράσεις προς αυτή την κατεύθυνση. Ανάμεσα στα άλλα ζητείται ο τριπλασιασμός των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και ο διπλασιασμός της παραγωγής υδρογόνου έως το 2030.
      Το οικονομικό σκέλος κυριαρχεί στις διαπραγματεύσεις για το κλίμα, καθώς τα φτωχότερα έθνη απαιτούν μεγαλύτερη υποστήριξη τόσο για επενδύσεις σε ενέργεια από χαμηλές εκπομπές άνθρακα όσο και για την αντιμετώπιση του αυξανόμενου κόστους από ξηρασίες, πλημμύρες και άνοδο της στάθμης της θάλασσας.
      Η Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για την Κλιματική Αλλαγή του 2023 ή η Διάσκεψη των Μερών της UNFCCC, που συνήθως αναφέρεται ως COP28, θα είναι η 28η διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για την Κλιματική Αλλαγή και θα πραγματοποιηθεί από τις 30 Νοεμβρίου έως τις 12 Δεκεμβρίου 2023 στο Expo City του Ντουμπάι στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.
      Η σύνοδος κορυφής COP28 είναι σημαντική επειδή θα αποτελέσει η πρώτη επίσημη αξιολόγηση της προόδου των χωρών προς τον στόχο της Συμφωνίας του Παρισιού για περιορισμό της κλιματικής αλλαγής και της αύξησης της θερμοκρασίας του περιβάλλοντος κατά 1,5 βαθμούς Κελσίου. Οι τρέχουσες πολιτικές οι δεσμεύσεις των χωρών δεν είναι πλέον επαρκείς για να επιτύχουν αυτόν τον στόχο. http://www.ot.gr/wp-content/uploads/2023/07/14_07_ot_emissions.png
      Ως ο τρίτος μεγαλύτερος παραγωγός του ΟΠΕΚ, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα έχουν αντιμετωπίσει επικρίσεις σχετικά με τη διοργάνωση της διάσκεψης κορυφής για το κλίμα COP28, την ώρα που συνεχίζουν να αντλούν τεράστιες ποσότητες πετρελαίου. Η χώρα τώρα υπόσχεται ότι θα μειώσει τις εκπομπές άνθρακα κατά 40% έως το 2030 και πως θα επενδύσει έως και 54 δισεκατομμύρια δολάρια σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας μέσα τα επόμενα επτά χρόνια, στοχεύοντας σε μεγάλη αύξηση του μεριδίου της καθαρής ενέργειας στο συνολικό μείγμα κατά τη διάρκεια της περιόδου αυτής.
      Αυτή θα είναι μια σύνοδος για το κλίμα που θα συμμετάσχουν όλοι, περιλαμβανομένων και των κλάδων του πετρελαίου και του φυσικού αερίου, υποσχέθηκε μιλώντας στο Bloomberg η υπουργός Κλιματικής Αλλαγής και Περιβάλλοντος των ΗΑΕ, Μάριαμ Αλμέιρι.
      «Πρέπει να είμαστε βάναυσα ειλικρινείς σχετικά με τα κενά που πρέπει να καλυφθούν, τις βαθύτερες αιτίες και πώς φτάσαμε σε αυτό το μέρος εδώ σήμερα», είπε από την πλευρά του ο Σουλτάν Αλ Τζάμπερ μιλώντας σε συνάντηση στις Βρυξέλλες των υπουργών Περιβάλλοντος κι άλλων ευρωπαίων αξιωματούχων αλλά και αξιωματούχων από τις ΗΠΑ, τη Βραζιλία και άλλες χώρες.
      «Πρέπει να εφαρμόσουμε μια μακροπρόθεσμη, στραμμένη προς το μέλλον, προσανατολισμένη στη δράση και ολοκληρωμένη απάντηση για να αντιμετωπίσουμε πρακτικά αυτά τα κενά», είπε.
    13. Περιβάλλον

      Engineer

      Οι Έλληνες αγοραστές ακινήτων στην πλειοψηφία τους προτιμούν την αγορά διαμερισμάτων, μονοκατοικιών και μεζονετών και ακολουθούν εκείνοι που επιλέγουν οικόπεδα και αγροτεμάχια, ενώ μικρότερος είναι ο αριθμός εκείνων που προτιμούν την αγορά γραφείων και καταστημάτων. Την ίδια στιγμή, όσοι προχωρούν σε αγορές κατοικιών, επιλέγουν σχεδόν αποκλειστικά εκείνα που είναι ηλικίας άνω των 20 ετών.
      Τα παραπάνω προκύπτουν από τα στοιχεία ολοκληρωμένων αγοραπωλησιών ακινήτων που πραγματοποιήθηκαν μέσω του μεγαλύτερου κτηματομεσιτικού δικτύου της χώρας, της RE/MAX Ελλάς. Από την ανάλυση των στοιχείων των αγοραπωλησιών προκύπτει ότι περισσότερα από 7 στα 10 ακίνητα που πωλήθηκαν στην Ελλάδα το περασμένο έτος αφορούσαν διαμερίσματα, μονοκατοικίες ή μεζονέτες και τα υπόλοιπα επαγγελματικά ακίνητα, οικόπεδα και αγροτεμάχια.
      Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν τα στοιχεία του εν λόγω δικτύου όχι μόνο για το είδος αλλά και για την παλαιότητα των ακινήτων που επέλεξαν οι αγοραστές το 2022 πανελλαδικά. Το 70% εκείνων που προτίμησαν να αγοράσουν κατοικία, επέλεξαν να είναι ηλικίας άνω των 20 ετών, καθώς με αυτόν τον τρόπο εξασφάλισαν χαμηλότερες τιμές σε σύγκριση με αντίστοιχα νεότερα ακίνητα και μελλοντικές υπεραξίες.
      Κατανομή πωληθέντων ακινήτων βάσει είδους ακινήτου
      Σύμφωνα με την αναλυτική κατανομή των πωληθέντων ακινήτων πανελλαδικά ως προς το είδος του ακινήτου, όπως προκύπτει από τα στοιχεία που κατέγραψε το δίκτυο της RE/MAX Ελλάς, που διαθέτει 81 γραφεία και περισσότερους από 1.045 συμβούλους ακινήτων σε ολόκληρη την επικράτεια, 75 στα 100 ακίνητα (75,3% επί του συνόλου) που πωλήθηκαν στο σύνολο της επικράτειας αφορούσαν κατοικίες (διαμερίσματα/ μονοκατοικίες/μεζονέτες), ενώ τα οικόπεδα-αγροτεμάχια καθώς και τα επαγγελματικά ακίνητα είχαν πολύ μικρότερο μερίδιο της τάξεως του 19,5% και 5,2% αντίστοιχα.
      http://www.ot.gr/wp-content/uploads/2023/05/17_05_ot_akin_EIDOS_PANELLADpng.png Στην Αττική, το 87,3% των πωληθέντων ακινήτων ήταν κατοικίες. Τα οικόπεδα-αγροτεμάχια κάλυψαν το 7,5% του συνόλου των αγοραπωλησιών, ενώ 5,2% ήταν το ποσοστό για τα επαγγελματικά ακίνητα.
      http://www.ot.gr/wp-content/uploads/2023/05/17_05_ot_akin_EIDOS_ATTIKH.png Στη Θεσσαλονίκη, σχεδόν το σύνολο των πωληθέντων ακινήτων (ποσοστό 90,2%) αφορά κατοικίες, το 4,7% οικόπεδα-αγροτεμάχια και το 5,1% επαγγελματικά ακίνητα.
      http://www.ot.gr/wp-content/uploads/2023/05/17_05_ot_akin_THESSALON_EIDOS.png Στην υπόλοιπη Ελλάδα (εκτός Αττικής & Θεσσαλονίκης), στην κορυφή των προτιμήσεων βρέθηκαν οι κατοικίες σε ποσοστό 68,5%, ενώ τα οικόπεδα-αγροτεμάχια κινήθηκαν στο 26,3% επί των συνολικών αγοραπωλησιών και μόλις στο 5,2% τα επαγγελματικά ακίνητα.
      http://www.ot.gr/wp-content/uploads/2023/05/17_05_ot_akin_EIDOS_YP_ELLADA.png Κατανομή πωληθέντων ακινήτων βάσει ηλικίας ακινήτου
      Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η ηλικιακή κατανομή των πωληθέντων ακινήτων. Εστιάζοντας στα οικιστικά ακίνητα, δεδομένου ότι συγκεντρώνουν τα υψηλότερα ποσοστά πώλησης σε όλη τη χώρα, προκύπτει ότι συνεχίζεται η τάση των προηγουμένων ετών, με το ενδιαφέρον να εστιάζεται σε παλαιές κατοικίες ηλικίας κατασκευής άνω των 20 ετών σε ποσοστό 73,6%, ενώ τα νεόδμητα και μέχρι 5ετίας άγγιξαν το 7,8%. Οι ενδιάμεσες ηλικιακές κατηγορίες ακινήτων, δηλαδή από 11 έως 15 έτη, συγκέντρωσαν συνολικά το ενδιαφέρον του 7,7% των τελικών αγοραστών, ενώ από 6 έως 10 έτη μόλις το 3,1%.
      http://www.ot.gr/wp-content/uploads/2023/05/17_05_ot_akin_HLIKIA_PANELLADIKA.png Στην Αττική, το 80,3% των ακινήτων που πωλήθηκαν ήταν παλαιά άνω της 20ετίας σε αντίθεση με τα νεόδμητα και τα νέα (έως πενταετίας) που κάλυψαν μόλις το 6% επί των συνολικών αγοραπωλησιών.
      http://www.ot.gr/wp-content/uploads/2023/05/17_05_ot_akinATTIKH_HLIKIA.png Αντίστοιχη είναι και η τάση που αντανακλάται στις αγοραπωλησίες που πραγματοποιήθηκαν στη Θεσσαλονίκη: τα μεγαλύτερα ποσοστά προτίμησης συναντώνται στα ακίνητα ηλικίας άνω των 20 ετών σε ποσοστό 74,1% ενώ στον αντίποδα βρίσκονται τα νεόδμητα ηλικίας έως 5 ετών που κινήθηκαν στα ίδια σχεδόν επίπεδα με το 2021 (6%) καλύπτοντας το 7,8% των συνολικών αγοραπωλησιών.
      http://www.ot.gr/wp-content/uploads/2023/05/17_05_ot_akin_THESSALON_HLIKIA.png Στις περιοχές της υπόλοιπης Ελλάδας (εκτός Αττικής και Θεσσαλονίκης), το 71,7% των αγοραστών προτίμησε παλαιές κατοικίες (άνω των 20 ετών) και σε ποσοστό 9,1% κατοικίες ηλικίας από 16 έως 20 ετών. Νεόδμητα ακίνητα ηλικίας έως 5ετών επελέγησαν από το 8,3% των αγοραστών προσεγγίζοντας ουσιαστικά τα επίπεδα του 2020 (7%).
      http://www.ot.gr/wp-content/uploads/2023/05/17_05_ot_akin_HLIKIA_YPOL_ELLADA3.png
      ***
      Η σχετική ανακοίνωση της Remax αναφέρει:
      Από την ανάλυση των στοιχείων των αγοραπωλησιών του δικτύου  της RE/MAX προκύπτει ότι περισσότερα από 7 στα 10 ακίνητα που πωλήθηκαν στην Ελλάδα το περασμένο έτος αφορούσαν οικιστικά ακίνητα και τα υπόλοιπα επαγγελματικά, οικόπεδα και αγροτεμάχια.
      Διάβασε περισσότερα εδώ
       
    14. Περιβάλλον

      Engineer

      Σήμα κινδύνου εξαιτίας της λειψυδρίας εκπέμπουν αρκετές περιοχές της χώρας. Στη Θεσσαλία οι παραγωγοί βρίσκονται σε απόγνωση ενόψει της αρδευτικής περιόδου, με τη στάθμη του νερού στη λίμνη Πλαστήρα να παραμένει σε πολύ χαμηλά επίπεδα, ενώ ιδιαίτερα δύσκολη διαγράφεται η φετινή χρονιά και στη Χίο, όπου λαμβάνονται μέτρα υπό τον φόβο ανεπάρκειας πόσιμου νερού το καλοκαίρι.
      Μετά την πρωτοφανή ξηρασία που επικράτησε το 2022 στην Ευρώπη, ο κίνδυνος για καταστροφική εκδήλωση του φαινομένου παραμένει ορατός και φέτος, με το Eurasia Group να προειδοποιεί πρόσφατα πως η λειψυδρία θα είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος για την οικονομία το 2023.
      Ο όρος κλιματική αλλαγή δεν αποτελεί πλέον μια θεωρητική έννοια αλλά μια πραγματικότητα που βιώνουν καθημερινά οι πολίτες του κόσμου…
      2 μέτρα κάτω η λίμνη
      Το σοβαρότερο πρόβλημα εντοπίζεται φέτος στη Θεσσαλία: στα τέλη Ιανουαρίου η στάθμη της λίμνης Πλαστήρα ήταν κατά 1,80 μέτρα χαμηλότερη από πέρυσι. Από τότε μέχρι το τέλος Φεβρουαρίου, σύμφωνα με τα στοιχεία του Εθνικού Αστεροσκοπείου, δεν έβρεξε καθόλου, ενώ οι περιορισμένες βροχοπτώσεις που σημειώθηκαν τις πρώτες ημέρες του Μαρτίου δεν ήταν ικανές να αλλάξουν την εικόνα. Η κατάσταση έχει εντείνει την αγωνία των παραγωγών, οι οποίοι επισημαίνουν πως οι καλλιέργειες αντιμετωπίζουν ήδη προβλήματα. Η ανησυχία είναι ακόμη μεγαλύτερη στους καλλιεργητές σιταριού και κριθαριού καθώς τα φυτά έχουν ήδη μεγαλώσει, λόγω του ήπιου χειμώνα, και έχουν ανάγκη από νερό. Η λήψη μέτρων θεωρείται επιτακτική. Σύμφωνα με πρόσφατη επιστημονική μελέτη, περίπου το 24% των εδαφών σε λοφώδεις περιοχές της Θεσσαλίας θα καταστεί ως το 2050 ακατάλληλο για καλλιέργεια λόγω διάβρωσης και το 7% λόγω αλάτωσης. «Η απώλεια εδάφους θα έχει αναπόφευκτα αρνητικό αντίκτυπο στη συνολική γεωργική παραγωγή», ανέφερε πρόσφατα ο Ανδρέας Ι. Καραμάνος, ακαδημαϊκός, πρώην πρύτανης του Γεωπονικού Πανεπιστημίου, ο οποίος συμμετείχε στην έρευνα.
      Στη Βόρεια Ελλάδα
      Σοβαρή ανομβρία βιώνουν, επίσης, η Μακεδονία και η Θράκη ενώ συνολικά στη Βόρεια Ελλάδα από τον Οκτώβριο μέχρι σήμερα καταγράφεται ο μεγαλύτερος αριθμός ημερών με θερμοκρασίες υψηλότερες από το κανονικό για την εποχή που συνοδεύτηκαν και από σημαντική έλλειψη βροχοπτώσεων.
      Χάθηκε πολύτιμο νερό
      Ανησυχία επικρατεί και στην Ανατολική Κρήτη, καθώς η ανομβρία έχει μειώσει σημαντικά τα αποθέματα νερού στα φράγματά της. Οι ραγδαίες βροχοπτώσεις των τελευταίων ημερών αύξησε μεν το συνολικό άθροισμα του νερού, αλλά λόγω της βιαιότητας της βροχής σημαντικό μέρος της χάθηκε καθώς απέρρευσε γρήγορα.
      Επιβολή μέτρων
      Στις περιοχές που αντιμετωπίζουν λειψυδρία οι αρμόδιοι δεν αποκλείουν το ενδεχόμενο επιβολής περιορισμού στην κατανάλωση. Μία από αυτές τις περιπτώσεις είναι η Χίος όπου στις αρχές Φεβρουαρίου οι βροχομετρικοί σταθμοί της Κεντρικής Χίου, όπου διαμένει ο κύριος όγκος του πληθυσμού, είχαν καταγράψει σχεδόν 35 εκατοστά νερού, ενώ πιο ανησυχητική ήταν η κατάσταση στη Νότια Χίο και στα βορειοδυτικά, στη Βολισσό, με 22,9 εκατοστά. Τα δεδομένα σήμαναν συναγερμό για ενδεχόμενη έλλειψη νερού τη θερινή και τη φθινοπωρινή περίοδο. «Για πρώτη χρονιά ύστερα από πολλά χρόνια έχουμε 30 πόντους νερού, όταν τις άλλες χρονιές είχαμε κατά μέσο όρο 60-80 πόντους. Αυτό σημαίνει ότι δεν έχει βρέξει καθόλου και πως όσα επιφανειακά νερά είχαμε για να γεμίσουν οι λιμνοδεξαμενές και οι πηγές, δεν έχουν τρέξει. Ετσι είμαστε στο μηδέν. Και έχουμε μπροστά μας το καλοκαίρι που οι ανάγκες αυξάνονται λόγω τουρισμού», λέει στα «ΝΕΑ» ο Βασίλης Μυριαγκός, πρόεδρος της Δημοτικής Επιχείρησης Υδρευσης Χίου. «Για να βρούμε νερό υπάρχουν δύο τρόποι: ο ένας είναι να βρέξει ο Θεός και ο δεύτερος να λάβουμε μέτρα. Αυξήσαμε τις μονάδες αφαλάτωσης, θα δώσουμε νερό από γεωτρήσεις προσπαθώντας να βελτιώσουμε την ποιότητά του. Πιστεύουμε πως θα βγάλουμε το καλοκαίρι – το τραγικό, όμως, είναι ότι δεν ξέρουμε τι θα γίνει του χρόνου…».
      Οι προβλέψεις για λειψυδρία στην Ελλάδα είχαν διατυπωθεί εδώ και χρόνια. Η Επιτροπή Μελέτης Επιπτώσεων Κλιματικής Αλλαγής της Τράπεζας της Ελλάδος, το 2011 ανέφερε πως το 40% της ελληνικής επικράτειας, ιδίως στα ανατολικά και νότια, κινδυνεύει έως το 2100 να ερημοποιηθεί λόγω μειωμένων βροχοπτώσεων και αυξημένων θερμοκρασιών.
      Εφημερίδα: Τα Νέα
    15. Περιβάλλον

      Engineer

      Τεράστια αύξηση έχει καταγραφεί από το 2005 στις ποσότητες των πλαστικών που καταλήγουν στους ωκεανούς παγκοσμίως, ποσότητες που θα μπορούσαν μάλιστα σχεδόν να τριπλασιαστούν μέχρι το 2040 αν δεν ληφθούν άμεσα μέτρα.
      Σύμφωνα με έρευνα της οποίας ηγήθηκε το Ινστιτούτο 5 Gyres, ένας αμερικανικός οργανισμός που διεξάγει εκστρατείες για τη μείωση της ρύπανσης με πλαστικά, εκτιμάται ότι 171 τρισεκατομμύρια πλαστικά σωματίδια επέπλεαν στους ωκεανούς έως το 2019.
      Η θαλάσσια ρύπανση με πλαστικά θα μπορούσε μάλιστα να αυξηθεί κατά 2,6 φορές έως το 2040, εάν δεν θεσπιστούν νομικά δεσμευτικές παγκόσμιες πολιτικές, αναφέρεται.
      Τα δεδομένα
      Η μελέτη εξέτασε δεδομένα για την πλαστική ρύπανση σε επίπεδο επιφάνειας από 11.777 ωκεάνιους σταθμούς σε έξι μεγάλες θαλάσσιες περιοχές που καλύπτουν την περίοδο από το 1979 έως το 2019.
      http://www.ot.gr/wp-content/uploads/2021/07/Waste-plastic-bags-in-sea-385383-pixahive-1024x640-1.jpg
      «Διαπιστώσαμε μια ανησυχητική τάση εκθετικής αύξησης των μικροπλαστικών στον παγκόσμιο ωκεανό από την αρχή της χιλιετίας», δήλωσε ο Marcus Eriksen, συνιδρυτής του 5 Gyres Group.
      «Χρειαζόμαστε μια ισχυρή, νομικά δεσμευτική παγκόσμια συνθήκη του ΟΗΕ για τη ρύπανση από πλαστικά που θα σταματήσει το πρόβλημα στην πηγή», πρόσθεσε.
      Κίνδυνος
      Τα μικροπλαστικά είναι ιδιαίτερα επικίνδυνα για τους ωκεανούς, καθώς όχι μόνο μολύνουν το νερό αλλά και καταστρέφουν τα εσωτερικά όργανα των θαλάσσιων ζώων, τα οποία μπερδεύουν το πλαστικό με τροφή.
      Οι ειδικοί δήλωσαν ότι η μελέτη έδειξε πως το επίπεδο της θαλάσσιας ρύπανσης από πλαστικό στους ωκεανούς έχει υποτιμηθεί.
      «Οι αριθμοί σε αυτή τη νέα έρευνα είναι συγκλονιστικά πρωτοφανείς και σχεδόν ακατανόητοι», δήλωσε ο Paul Harvey, επιστήμονας και ειδικός στα πλαστικά της Environmental Science Solutions, μιας αυστραλιανής συμβουλευτικής εταιρείας που επικεντρώνεται στη μείωση της ρύπανσης.
      Τα Ηνωμένα Έθνη ξεκίνησαν τις διαπραγματεύσεις για μια συμφωνία για την αντιμετώπιση της ρύπανσης από πλαστικά στην Ουρουγουάη τον Νοέμβριο, με στόχο την κατάρτιση μιας νομικά δεσμευτικής συνθήκης μέχρι το τέλος του επόμενου έτους.
      Η περιβαλλοντική οργάνωση Greenpeace δήλωσε ότι χωρίς μια ισχυρή παγκόσμια συνθήκη, η παραγωγή πλαστικού θα μπορούσε να διπλασιαστεί μέσα στα επόμενα 10-15 χρόνια και να τριπλασιαστεί μέχρι το 2050.
      Την Κυριακή συνήφθη μια ξεχωριστή διεθνής συνθήκη για την προστασία της βιοποικιλότητας στις ανοικτές θάλασσες του κόσμου.
    16. Περιβάλλον

      GTnews

      «Κλειδί» για την επίτευξη της κλιματικής ουδετερότητας αποτελεί η γεωλογική αποθήκευση CO2 τόσο σε εθνικό όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο. Το 2021 οι εγκατεστημένες μονάδες Δέσμευσης και Αποθήκευσης CO2 (Carbon Capture and Storage – CCS) δεσμεύουν μόλις 40 εκατομμύρια τόνους ετησίως, ενώ για την επίτευξη του στόχου για περιορισμό της αύξησης θερμοκρασίας σε κάτω από 2 βαθμούς Κελσίου μέχρι το 2050 δέσμευση πρέπει να φτάσει στους 5.600.
      Όπως τονίστηκε από ειδικούς και επιστήμονες σε σχετική ημερίδα που διοργάνωσε το Κέντρο Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας το πεδίο είναι ευρύτατο και η ανάγκη για την εφαρμογή της εν λόγω τεχνολογίας είναι επιτακτική, ενώ ήδη σε εξαντλημένα κοιτάσματα στον Πρίνο σχεδιάζονται τα πρώτα έργα στη χώρα.
      «Για την επίτευξη των στόχων της μετάβασης σε μία κοινωνία μηδενικών εκπομπών ρύπων απαιτείται αύξηση της γεωλογικής αποθήκευσης CO2 κατά 140 φορές». Αυτό ανέφερε ο δρ Σπυρίδων Οικονόμου, πρόεδρος του Κέντρου Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας.
      Στην Ελλάδα, μάλιστα, έχει ήδη ανακοινωθεί, για πρώτη φορά, η εφαρμογή αυτής της τεχνολογίας σε εξαντλημένα κοιτάσματα υδρογονανθράκων στον Πρίνο και μάλιστα έχουν δεσμευτεί σημαντικοί πόροι από το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανταγωνιστικότητας.
      Ειδικότερα, σύμφωνα με τον δρ Οικονόμου και με βάση τα στοιχεία του Global CCS Institute, από 27 εγκαταστάσεις CCS παγκοσμίως θα πρέπει να εγκατασταθούν μέχρι το 2050, 2.705 νέες εγκαταστάσεις, έτσι ώστε στο σύνολό τους να φθάσουν τις 2.732.
      Όπως είπε, σε παγκόσμιο επίπεδο οι τεχνολογίες CCS έχουν εγκατασταθεί σε μονάδες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας (ΗΕ), διυλιστήρια, σε υπεράκτιες μονάδες παραγωγής ΦΑ (φυσικού αερίου) ή LNG, στη βαριά βιομηχανία .
      Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά ο δρ Οικονόμου, υπάρχει η εμπειρία, η τεχνογνωσία και το ανθρώπινο δυναμικό στη χώρα για να ανοίξει η αλυσίδα, καθώς πρόκειται για μία νέα τεχνολογία, που οι εξελίξεις θα τη φέρνουν στο προσκήνιο πολύ πιο συχνά.
      Σύμφωνα πάντα με τον πρόεδρο του ΚΑΠΕ, απαιτούνται μέτρα από την ελληνική πολιτεία για την υλοποίηση έργων και την προώθηση των εν λόγω τεχνολογιών.
      Στη Βόρεια Αμερική (ΗΠΑ και Καναδά) έχουν θεσμοθετηθεί μέτρα χρηματοδότησης επενδυτικών προγραμμάτων, φοροαπαλλαγών αλλά και ειδικά χρηματοδοτικά προγράμματα στοχευμένα σε τεχνολογίες CCS. Στο Ηνωμένο Βασίλειο επιδοτούνται έργα CCS από το πρόγραμμα CCS Infrastructure Fund. Στη Βόρεια Ευρώπη έργα CCS χρηματοδοτούνται μέσω του Innovation Fund αλλά ωφελούνται και από τον μηχανισμό εμπορίας αερίων ρύπων (EU Emission Trading Scheme, ETS), επεσήμανε.
      «Η αλυσίδα αξίας διαμορφώνεται από την ανάπτυξη και χρήση τεχνολογιών δέσμευσης (capture), τις υπηρεσίες χρηματοδότησης και διαχείρισης έργου, και τέλος τεχνολογίες και υπηρεσίες μεταφοράς (transportation), αποθήκευσης (storage) και χρήσης (utilisation) διοξειδίου του άνθρακα», ανέφερε ο δρ Οικονόμου, ενώ εξέφρασε την αισιοδοξία ότι «τεχνολογίες δέσμευσης και αξιοποίησης του διοξειδίου του άνθρακα θα αναπτυχθούν επιτυχώς».
      Από την πλευρά του ο πρόεδρος ΤΕΕ, Γιώργος Στασινός, αναφέρθηκε στο ζήτημα της κοινωνικής αποδοχής των λύσεων που επιλέγονται. «Ο διάλογος και η διάχυση της επιστημονικής γνώσης με απλό τρόπο στην κοινωνία είναι κρίσιμος παράγοντας επιτυχίας των σύνθετων λύσεων και προκλήσεων που έχουμε μπροστά μας», τόνισε.
      Επιπλέον, συμπλήρωσε ότι: «Αυτό αφορά στην πραγματικότητα και την τεχνοκρατική προσέγγιση τέτοιων επενδύσεων, όχι μόνο στον σχεδιασμό και την κατασκευή, αλλά και μέσα από τη διαδικασία της περιβαλλοντικής αδειοδότησης και τη διαβούλευση που αυτή προβλέπει», ενώ επεσήμανε τη συμβολή του ΤΕΕ προς αυτή την κατεύθυνση, με τη σύνταξη Μελέτης Κοινωνικών και Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων.
      Ο Ιωάννης Γιαρέντης πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του Διαχειριστή Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας ΑΕ δήλωσε ότι «το νέο πεδίο της Δέσμευσης, Μεταφοράς, Γεωλογικής Αποθήκευσης και Χρήσης CO2 μπορεί να συμβάλλει καθοριστικά στη δημιουργία ενός οικοσυστήματος που θα προωθήσει την τόνωση της ανταγωνιστικότητας της βιομηχανίας, την επέκταση και μεγέθυνση της αγοράς, την περαιτέρω ανακούφιση της ελληνικής κοινωνίας, τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, την αποτελεσματική συμβολή στην αντιμετώπιση της περιβαλλοντικής και κλιματικής κρίσης, που είναι και το κυρίαρχο ζητούμενο».
      Σύμφωνα με τον κ. Γιαρέντη: «Η νέα αυτή επαναστατική τεχνολογία μπορεί και πρέπει να αποτελέσει προτεραιότητα στον ενεργειακό μετασχηματισμό της χώρας».
      Στη Β. Θάλασσα υπάρχει τέτοιου είδους -μικρής κλίμακας- υποδομή από το 1996, ανέφερε, μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο δρ Λάμπρος Πυργιώτης, γενικός διευθυντής του ΚΑΠΕ. Μάλιστα, αυτή την περίοδο κατασκευάζεται στη Νορβηγία υποδομή για γεωλογική αποθήκευση άνθρακα από την τσιμεντοβιομηχανία, η οποία θα λειτουργήσει το 2025.
      Στην Ελλάδα το ΙΓΜΕ έχει ήδη από το 2011 πραγματοποιήσει μελέτες για τη δυνατότητα εφαρμογής τέτοιου είδους τεχνολογιών. Το 2022 η ΕΔΕΥΕΠ ορίζεται υπεύθυνη εταιρεία για την αδειοδότηση. Στην αναμενόμενη λευκή βίβλο που ετοιμάζει η ΕΔΕΥΕΠ, αποδεικνύεται ότι είναι οικονομικά συμφέρουσα στην αλυσίδα του CO2 ενώ ανέλυσε τις υψηλές δυνατότητες στην ανάπτυξη της αγοράς και των χρηματοδοτήσεων της εν λόγω τεχνολογίας.
      Ήδη στο επίκεντρο βρίσκεται το κοίτασμα στον Πρίνο όπου πρόκειται να εφαρμοστεί αυτή η τεχνολογία, ενώ μελέτες έχουν γίνει και σε άλλες περιοχές της χώρας.
      Ο κ. Πυργιώτης επεσήμανε την ανάγκη για έγκαιρη χαρτογράφηση των κινδύνων και την εφαρμογή ενός πρότυπου τρόπου Μελέτης Περιβαλλοντικών και Κοινωνικών Επιπτώσεων, καθώς όπως είπε, πρόκειται για τον πιο κρίσιμο κρίκο στην αλυσίδα του CCS.
      Τη νέα στρατηγική της ΕΔΕΥΕΠ, στο πλαίσιο της ενεργειακής μετάβασης, ανέλυσε ο δρ Αριστοφάνης Στεφάτος, διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας, η οποία είναι υπεύθυνη για την υπόγεια αποθήκευση CO2 στη χώρα.
      Όπως ανέφερε: «Θέλουμε να έχουμε ενεργή συμμετοχή στην εφαρμογή του ΕΣΕΚ, την εθνική ανεξαρτησία, την ενεργειακή ασφάλεια στην τροφοδοσία και την σταθεροποίηση της μετάβασης. Στόχοι είναι η εγχώρια παραγωγή αερίου, ΑΠΕ, CCS (Γεωλογική αποθήκευση), και έμφαση στη διείσδυση H2. Για να μπορέσουμε να κατέβουμε στα επίπεδα των εκπομπών που θέλουμε θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε οπωσδήποτε CCS. Δέσμευση στην πηγή, δέσμευση σε εξαντλημένους ταμιευτήρες, σε υφάλμυρο υδροφόρο, σε κοιλότητες αλατούχων κοιλοτήτων. Υπάρχει δυνατότητα, μεταξύ άλλων, φυσικής, οδικής, υδροδυναμικής και χημικής παγίδευσης, Στόχος μας είναι να μετατρέψουμε τον Πρίνο στον πρώτο ταμιευτήρα CO2».
      Όσον αφορά τις προκλήσεις, ο κ. Στεφάτος επεσήμανε ότι «πρέπει να βρούμε τις κατάλληλες λύσεις όσον αφορά τις τεχνικές, τις πολιτικές, τη νομοθεσία και τους κανονισμούς, το οικονομικό μοντέλο, τις χρηματοροές, καθώς και την κοινωνική αποδοχή».
      Κλείνοντας, εξέφρασε την ελπίδα, ότι «η Ελλάδα μπορεί να μετατραπεί από ενεργειακός κόμβος διαμετακόμισης να καταστεί χώρα παραγωγός και εξαγωγός».
      Ως αναγκαία τεχνολογία για την επίτευξη του στόχου που θέτει το Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα χαρακτήρισε τη δέσμευση διοξειδίου του άνθρακα στη βιομηχανία ο Αριστείδης Τσικούρας, διευθυντής Στρατηγικής Απανθρακοποίησης, ΤΙΤΑΝ, καθώς όπως είπε δεν υπάρχει άλλος τρόπος προκειμένου η βιομηχανία να επιτύχει μηδενικές εκπομπές ρύπων. Επιπλέον, αναφέρθηκε στην ανάγκη ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής βιομηχανίας και επεσήμανε τις προοπτικές που διαμορφώνονται από τα μελλοντικά ευρωπαϊκά προγράμματα. Όπως έκανε γνωστό, ο ΤΙΤΑΝ ήδη εργάζεται για την αποθήκευση 1,9 εκατομμύρια τόνους CO2 ετησίως και τόνισε τους φιλόδοξους στόχους της εταιρείας για παραγωγή τσιμέντου μηδενικών εκπομπών ρύπων.
      Το παρόν και το μέλλον της γεωλογικής αποθήκευσης διοξειδίου του άνθρακα στην Ελλάδα ανέλυσε ο δρ Νικόλαος Κούκουζας, Διευθυντής Ερευνών, Εθνικό Κέντρο Έρευνας και Τεχνολογικής Ανάπτυξης και εθνικός εκπρόσωπος στην ΕΕ για το CCS. Μάλιστα, όπως ανέφερε χαρακτηριστικά «αυτή τη στιγμή η Πτολεμαΐδα 5 είναι έτοιμη για CCS», ενώ ανέλυσε τις υψηλές δυνατότητες αποθήκευσης στη χώρα σε όλη την αλυσίδα.
    17. Περιβάλλον

      Engineer

      Ως μια βραδυφλεγή υγειονομική βόμβα, το φιτίλι της οποίας είναι ακόμη αναμμένο, χαρακτηρίζουν οι ειδικοί τις ποσότητες αμιάντου που βρίσκονται κρυμμένες στο κτιριακό απόθεμα της χώρας, ακόμη και 17 χρόνια μετά την έκδοση οδηγίας της Ευρωπαϊκής Ενωσης για οριστική απαγόρευση της εμπορίας και χρήσης όλων των τύπων του καρκινογόνου υλικού.
      Σύμφωνα με τους επιστήμονες, ο αμίαντος είναι ιδιαίτερα επιβλαβής και… ύπουλος, αφού τα συμπτώματα της ασθένειας στον άνθρωπο εκδηλώνονται έπειτα από 15-20 χρόνια. Ειδικότερα, οι εισπνεόμενες ίνες αμιάντου μπορούν να προκαλέσουν αμιάντωση (φλεγμονή του πνεύμονα), καρκίνο του πνεύμονα, κακόηθες μεσοθηλίωμα του υπεζωκότος και του περιτοναίου (μεμβράνη που καλύπτει τους πνεύμονες).

      Μεσοθηλίωμα, ένας καρκίνος που συνδέεται με τον αμίαντο
      Η καρκινογόνος δράση του είναι γνωστή, διότι συνδέεται με έναν και μοναδικό τύπο θανατηφόρου καρκίνου, το μεσοθηλίωμα, για το οποίο καμία άλλη καρκινογόνος ουσία δεν είναι υπεύθυνη. H μικροσκοπική του υφή είναι λεπτές ίνες που μοιάζουν με αιχμηρές βελόνες και διαπερνούν τα τοιχώματα του πνεύμονα, δημιουργώντας πλάκες στον υπεζωκότα (τη μεμβράνη που επικαλύπτει τον πνεύμονα μέσα στη θωρακική κοιλότητα). Μετά την εισπνοή, οι ίνες αυτές δεν αποβάλλονται και ούτε ο οργανισμός έχει τη δυνατότητα να τις απορροφήσει. Ετσι, παραμένουν «σφηνωμένες» στο αναπνευστικό σύστημα, στο οποίο ασκούν φλεγμονώδη και καρκινογενετική επίδραση επί δεκαετίες.
      Οπως ανέφερε ο Παναγιώτης Μπεχράκης, πνευμονολόγος και διευθυντής Ινστιτούτου Δημόσιας Υγείας του Αμερικανικού Κολλεγίου, δεν υπάρχει όριο ασφαλούς επιπέδου έκθεσης στον αμίαντο, είτε με την έννοια του χρόνου, είτε με την έννοια της συγκέντρωσης των εισπνεόμενων ινών, καθώς ακόμη και μια ελάχιστη δόση είναι ικανή να προκαλέσει νόσο. «Υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες τόνοι αμιάντου σπαρμένοι στις ελληνικές οικοδομές κι αν δει κανείς με τα μάτια του τα ελλενίτ που υπάρχουν στον οικιστικό ιστό, αρκεί να καταλάβει πόσος αμίαντος υπάρχει εκεί έξω» υπογραμμίζει, μιλώντας στα «ΝΕΑ». Ο ίδιος είχε τεθεί επικεφαλής της Ελληνικής Επιτροπής για τον Αμίαντο πριν από περίπου 25 χρόνια, ωστόσο, η δράση της αποδείχθηκε βραχύβια, καθώς, όπως υποστηρίζει, καμία κυβέρνηση δεν ενδιαφέρθηκε σοβαρά για το ζήτημα, ούτε έγινε καταγραφή κρουσμάτων και δεδομένων.
      Σημαντική αύξηση της θνησιμότητας δείχνουν τα στοιχεία
      Η πρώτη εμπεριστατωμένη – και μοναδική μέχρι στιγμής – έρευνα σε βάθος 32 ετών (1983- 2 015) πραγματοποιήθηκε από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, το οποίο και κατέγραψε σημαντική αύξηση των θανάτων από κακόηθες μεσοθηλίωμα, τον καρκίνο που οφείλεται στον αμίαντο. Συγκεκριμένα, την εικοσαετία 1983 – 2003 έχασαν τη ζωή τους 223 άνθρωποι, ενώ την περίοδο 2004 – 2015 καταγράφηκαν 455 θάνατοι. Μία άλλη άκρως σημαντική παράμετρος από την μελέτη ήταν και το ποσοστό θνησιμότητας για κάθε γεωγραφική περιοχή στην Ελλάδα για την περίοδο 2004 – 2015. Το υψηλότερο ποσοστό βρέθηκε στη Στερεά Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένης της Αττικής, ενώ ακολούθησαν Ηπειρος, Πελοπόννησος, Μακεδονία και Θράκη, Κρήτη και Θεσσαλία.
      Σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία, οι θάνατοι από μεσοθηλίωμα αφορούσαν κυρίως άντρες με ένα συντριπτικό ποσοστό της τάξεως του 77,5%, ενώ το μεγαλύτερο ποσοστό θανάτων έλαβαν χώρα κατά τα τελευταία 15 χρόνια.
      Στο πλαίσιο αυτό, ο Κωνσταντίνος Γουργουλιάνης, καθηγητής Πνευμονολογίας του Τμήματος Ιατρικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και ένας από τους υπεύθυνους της έρευνας, επισημαίνει πως «αυτή η αύξηση οφείλεται εν μέρει στη βελτίωση των διαγνωστικών μεθόδων που είχε ως αποτέλεσμα την αποκάλυψη κρουσμάτων, τα οποία στο παρελθόν δεν μπορούσαν να διαγνωστούν. Επιπλέον, ο αυξημένος αριθμός ίσως οφείλεται και στο γεγονός ότι τώρα φαίνονται οι συνέπειες από τη χρήση του αμιάντου. Κι αυτό γιατί η νόσος εκδηλώνεται αρκετά χρόνια από την αρχική έκθεση». Και προσθέτει: «Μόνο στο νοσοκομείο μας έχουμε δύο – τρία περιστατικά μεσοθηλιώματος τον χρόνο, τα οποία φέρουν την «υπογραφή» του αμιάντου. Παράλληλα, σε ό,τι αφορά τα επαγγέλματα, οι επιβεβαιωμένοι ασθενείς έχουν σαφή σύνδεση με έκθεση στον αμίαντο».
      Χαρακτηριστικά είναι και τα στοιχεία που παρέθεσε ο Αθανάσιος Νταβέλος, ειδικός ιατρός εργασίας και γενικός γραμματέας της Ελληνικής Εταιρείας Ιατρικής της Εργασίας και Περιβάλλοντος, αναφορικά με τους παράγοντες κινδύνου εμφάνισης καρκίνου πνεύμονα (σε σχέση με το γενικό πληθυσμό): Εκθεση στον αμίαντο x5, Κάπνισμα x11, έκθεση στον αμίαντο & κάπνισμα x53.
       

      90.000 θάνατοι κάθε χρόνο παγκοσμίως
      Για να αναλογιστεί κανείς τη σοβαρότητα της απειλής αρκεί να κοιτάξει τα στοιχεία που δείχνουν ότι αυτή τη στιγμή περίπου 125 εκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο εκτίθενται σε αμίαντο στον χώρο εργασίας τους. Σύμφωνα με εκτιμήσεις του ΠΟΥ, περισσότεροι από 90.000 άνθρωποι πεθαίνουν κάθε χρόνο από καρκίνο του πνεύμονα που σχετίζεται με τον αμίαντο, μεσοθηλίωμα και αμιάντωση ως αποτέλεσμα επαγγελματικής έκθεσης. Ενας στους τρεις θανάτους από επαγγελματικό καρκίνο υπολογίζεται ότι προκαλείται από αμίαντο, ενώ εκτιμάται ότι πολλές χιλιάδες θάνατοι μπορούν να αποδοθούν ετησίως στην έκθεση στο περιβάλλον διαβίωσης.
      Παράλληλα, η παγκόσμια συχνότητα εμφάνισης του μεσοθηλιώματος αυξάνεται σταθερά την τελευταία δεκαετία και προβλέπεται να συνεχίσει σε ένα εκτιμώμενο μέγιστο τη δεκαετία που διανύουμε. Οι ακριβείς αριθμοί είναι δύσκολο να προσδιοριστούν καθώς η ασθένεια είναι πιθανό να μην αναφέρεται σε περιοχές χαμηλής συχνότητας. Ωστόσο, μια εκτίμηση υποδηλώνει κατά μέσο όρο 14.200 περιπτώσεις παγκοσμίως κάθε χρόνο.
      Η απαγόρευση που καθυστέρησε, οι δίκες και οι αποζημιώσεις
      Το πρόβλημα και στη χώρα μας αλλά και διεθνώς επιδεινώθηκε από το γεγονός ότι η απαγόρευση της χρήσης αμιάντου ήρθε αργά. Δηλαδή, ενώ διεθνώς η καρκινογόνος δράση του αμιάντου ήταν γνωστή από τα μέσα του 20ού αιώνα, η πλήρης απαγόρευση καθυστέρησε σημαντικά, υπό την ισχυρή πίεση του «λόμπι» των εταιρειών που παρήγαν και εμπορεύονταν υλικά αμιάντου, με αποτέλεσμα να συνεχίζεται η χρήση παρότι ήταν γνωστός ο μεγάλος κίνδυνος.
      Υποθέσεις στα δικαστήρια
      Αξίζει να τονιστεί ότι τα τελευταία χρόνια έχουν αναφερθεί αρκετές υποθέσεις οικογενειών με θύματα αμιάντου που έχουν αποζημιωθεί, σε πρώτο ή δεύτερο βαθμό με σημαντικά ποσά για θάνατο που προήλθε από εργασίες σε περιβάλλον αμιάντου. Ο δικηγόρος Γιώργος Μόσχος, ο οποίος χειρίζεται τουλάχιστον 30 υποθέσεις, υπερασπιζόμενος τις προσπάθειες για δικαίωση οικογενειών απόστρατων αξιωματικών του Πολεμικού Ναυτικού που νόσησαν από καρκίνο μετά τη θητεία τους σε παλιά πολεμικά πλοία, σημειώνει πως ήδη έχουν εκδοθεί αποφάσεις υπέρ των θυμάτων σε πρώτο και δεύτερο βαθμό, ενώ μια υπόθεση αυτή τη στιγμή βρίσκεται στο Συμβούλιο της Επικρατείας και αναμένεται η απόφαση τους επόμενους μήνες. Αρχικά, η οικογένεια του θανόντος είχε δικαιωθεί, με το δικαστήριο να επιδικάζει αποζημίωση ύψους 60.000 ευρώ στη σύζυγό του και από 40.000 ευρώ σε καθένα από τα τρία παιδιά του.
      Παράλληλα, πριν από λίγα χρόνια απόστρατος αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού που νόσησε με μεσοθηλίωμα δικαιώθηκε με αμετάκλητη απόφαση και εις βάρος του Δημοσίου επιδικάστηκε αποζημίωση 250.000 ευρώ.
      «Εχουμε αρκετές υποθέσεις που προχωρούν και οι ασθενείς ή οι οικογένειες δικαιώνονται. Η πλειοψηφία αφορά μηχανικούς του Πολεμικού ή του Εμπορικού Ναυτικού, οι οποίοι εργάζονταν για αρκετά χρόνια σε χώρους όπου υπήρχε αμίαντος» λέει ο Γιώργος Μόσχος, συμπληρώνοντας πως υπήρξε ευρεία χρήση του υλικού στα παλιά πλοία, καθώς έχει χαμηλή ηλεκτρική αγωγιμότητα και μεγάλη αντοχή στις υψηλές θερμοκρασίες και στον θόρυβο.
      Στα τέλη του 20ού αιώνα, ο αμίαντος έφτασε να έχει πάνω από 3.000 χρήσεις (υφαντική, σχοινιά, χαρτί, μονωτικά υλικά, διηθητικές μεμβράνες, ενδύματα ασφαλείας, αυλαίες θεάτρων, προστατευτικές ταπετσαρίες, στην ηλεκτρολογία, στη μόνωση σωλήνων, κλιβάνων, λεβήτων, σε πλοία και εργοστάσια). Κυρίως, όμως, χρησιμοποιήθηκε για την παραγωγή προϊόντων αμιαντοτσιμέντου και για τις θερμομονωτικές του ιδιότητες. Ετσι, ακόμα και σήμερα, κρύβεται σε κατασκευαστικά υλικά (πλάκες οροφής και δαπέδου, σωλήνες, ηλεκτρικές – θερμικές μονώσεις), σε συσκευές καθημερινής χρήσης (ηλεκτρικά σίδερα, πιστολάκια για τα μαλλιά) και στην αυτοκινητοβιομηχανία (φρένα, συμπλέκτες).
      Ανάγκη επιθεωρήσεων
      Στο ερώτημα τι έχει γίνει από το 2005 και την οριστική απαγόρευση του αμιάντου μέχρι σήμερα, υπολογίζεται ότι έχουν ληφθεί πρωτοβουλίες για να αποξηλωθεί ο αμίαντος από τo μεγαλύτερο ποσοστό των δημόσιων κτιρίων και αμέσως μετά των βιομηχανικών, με την οικονομική κρίση, ωστόσο, να βάζει φρένο και σε αυτή στη διαδικασία.
      Ενόψει του 2035 – χρονιά-ορόσημο για την «εξαφάνιση» του αμιάντου, βάσει της σχετικής ευρωπαϊκής οδηγίας, ο ηλεκτρολόγος μηχανικός Νίκος Κλεισιώτης επισημαίνει: «Αντιλαμβανόμαστε όλοι ότι θα πρέπει να γίνουν πολλά ακόμα για να μπορέσουμε να έχουμε τελειώσει οριστικά με τον αμίαντο, δεδομένου ότι η Ελλάδα ήταν η έβδομη χώρα παραγωγής στον κόσμο και έχει κάνει αμέτρητες εξαγωγές αλλά και εμπορία αμιαντούχων υλικών στη χώρα. Το πιο σημαντικό είναι ότι θα πρέπει να διενεργούνται επιθεωρήσεις για τον εντοπισμό αμιάντου. Είναι σαν να πηγαίνεις στον γιατρό και να του λες να σε κάνει καλά χωρίς να κάνεις εξετάσεις. Οι περισσότεροι αποφεύγουν την καταγραφή γιατί φοβούνται ότι αν βρεθεί αμίαντος (κάτι πολύ πιθανό στα κτίρια που έχουν κατασκευαστεί μέχρι το 2005) θα πρέπει να αντιμετωπίσουν ένα κόστος αφαίρεσης. Βέβαια για τους μικρούς ιδιώτες που έχουν στέγες ελλενίτ, τζάκια αμιάντου, καμινάδες, υπάρχουν αρκετοί που δεν έχουν τα χρήματα». Μάλιστα, κατά τον ειδικό προς την κατεύθυνση αυτή θα βοηθούσε η δημιουργία προγραμμάτων επιδότησης για την αντικατάστασή τους.
      Το αισιόδοξο μήνυμα που προκύπτει, πάντως, είναι πως εάν εφαρμοστεί η νομοθεσία και κάποιος ασχοληθεί σοβαρά με το ζήτημα, οι παράγοντες κινδύνου για την εμφάνιση σοβαρών νοσημάτων που συνδέονται με τον αμίαντο μπορούν να μειωθούν. Από την άλλη πλευρά, οι συνέπειες για τη χρήση ενός υλικού από τις προηγούμενες γενιές θα μας απασχολούν αρκετά χρόνια ακόμη.
      Πηγή: ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ NEA
    18. Περιβάλλον

      Engineer

      Οι εκπομπές αερίων θερμοκηπίου που παράγονται από τις οικονομικές δραστηριότητες εντός της Ευρωπαϊκής Ενωσης, το 2020, ανήλθαν σε 3,5 δισεκατομμύρια τόνους ισοδύναμου CO2. Σε σύγκριση με το 2019, σημειώθηκε μείωση κατά 9% και σε σύγκριση με το 2008, σημειώθηκε μείωση κατά 24%, όπως αναφέρει η Εurostat με βάση τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία.
      Οι ετήσιοι υπολογισμοί ατμοσφαιρικών εκπομπών προσφέρουν λεπτομερή δεδομένα για 64 δραστηριότητες παραγωγής εκπομπών (ταξινομημένες από τη NACE Rev.2) καθώς και για νοικοκυριά, όπως ορίζονται και ταξινομούνται στους εθνικούς λογαριασμούς. H Eurostat συγκέντρωσε αυτές τις 64 παραγωγικές δραστηριότητες σε 6 ομάδες οικονομικών δραστηριοτήτων.
      Η δραστηριότητα με τις υψηλότερες εκπομπές το 2020 ήταν η μεταποιητική βιομηχανία (740 εκατομμύρια τόνοι ισοδύναμου CO2 -21% των συνολικών εκπομπών αερίων θερμοκηπίου), ακολουθούμενη από την παροχή ηλεκτρικής ενέργειας, αερίου, ατμού και κλιματισμού (719 εκατομμύρια τόνοι ισοδύναμου CO2 – επίσης 21%) και συνολικές δραστηριότητες των νοικοκυριών (693 εκατ. τόνοι ισοδύναμου CO2 – 20%). Τα νοικοκυριά εκπέμπουν αέρια θερμοκηπίου για μεταφορά, θέρμανση και άλλους σκοπούς.
      http://www.ot.gr/wp-content/uploads/2022/01/GHG-emissions-2020-1024x818.jpg
      Από το 2008 (το πρώτο διαθέσιμο έτος αναφοράς) έως το 2020, η μεγαλύτερη σχετική μείωση των εκπομπών αερίου θερμοκηπίου καταγράφηκε στην παροχή ηλεκτρικής ενέργειας, αερίου, ατμού και κλιματισμού (-41%), ακολουθούμενη από τα ορυχεία και τα λατομεία (-38%) και μεταποίησης (-27%).
      Η μεγαλύτερη απόλυτη μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου καταγράφηκε επίσης στην παροχή ηλεκτρικής ενέργειας, φυσικού αερίου, ατμού και κλιματισμού (από 1,2 δισεκατομμύρια τόνους ισοδ. CO2 το 2008 σε 719 εκατομμύρια τόνους ισοδ. CO2 το 2020, δηλαδή μείωση κατά 497 εκατομμύρια τόνους ισοδ. CO2), ακολουθούμενη από τη μεταποίηση (από 1 δισεκατομμύριο τόνους ισοδ. CO2 σε 740 εκατομμύρια τόνους ισοδ. CO2, μείωση κατά 276 εκατομμύρια τόνους ισοδ. CO2) και τα νοικοκυριά (από 836 εκατομμύρια τόνους ισοδ. CO2 σε 693 εκατομμύρια τόνους ισοδ. CO2, δηλαδή μείωση κατά 143 εκατομμύρια τόνοι ισοδ. CO2).
    19. Περιβάλλον

      dimitris GM

      Στο Συμβούλιο της Επικρατείας εκδικάστηκε η υπόθεση με τις εξωφρενικά ψηλές πολυκατοικίες, στον Άλιμο που ανεγείρουν αρκετές κατασκευαστικές εταιρείες. Με διάφορα “τρικ” στα κτήρια αυτά αναπτύσσεται δόμηση που ξεπερνάει και τον Συντελεστή Δόμησης της περιοχής, αλλά και το ύψος που κανονικά ισχύει. Ο Δήμος έχει συνολικά προσφύγει στη Δικαιοσύνη για δεκατρία (13) κτήρια, ετοιμάζει προσφυγές για άλλα δεκατέσσερα (14). Δείτε τι αναφέρει ο δήμαρχος Ανδρέας Κονδύλης:
      ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΜΑΣ, ΓΙΑ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΟΙ ΕΞΩΦΡΕΝΙΚΑ ΨΗΛΕΣ ΟΙΚΟΔΟΜΕΣ
      Σε μία τεράστια προσπάθεια έχει επιδοθεί εδώ και 1,5 σχεδόν έτος η Δημοτική μας Αρχή, ώστε να μπει φρένο στα απαράδεκτα ψηλά κτήρια που ανεγείρουν αρκετές κατασκευαστικές εταιρείες.
      Τα κτήρια αυτά εμφανίζονται κατά κανόνα σε οικόπεδα με αντιπαροχή, όπου οι κατασκευαστές ξεπερνάνε κάθε προηγούμενο, εκμεταλλευόμενοι αθροιστικά διάφορες διατάξεις του Νόμου (Νέος Οικοδομικός Κανονισμός), οι οποίες φυσικά είναι αμφίβολης συνταγματικότητας και εντελώς επιβαρυντικές για το περιβάλλον.
      Με διάφορα “τρικ” στα κτήρια αυτά αναπτύσσεται δόμηση που ξεπερνάει τον Συντελεστή Δόμησης της περιοχής, αλλά επίσης και το ύψος που κανονικά ισχύει για την περιοχή. Το αποτέλεσμα: βαθιά αλλοίωση και υποβάθμιση του φυσικού και οικιστικού περιβάλλοντος, προσβολή της πολεοδομικής μορφής του Αλίμου, απαξίωση των ακινήτων που έχουν ήδη χτιστεί με “κανονικούς” όρους δόμησης και υποβάθμιση της ποιότητας ζωής στην πόλη μας.
      Όλα αυτά, και ακόμα περισσότερα, εκθέσαμε εχθές στο Συμβούλιο της Επικρατείας ο Δήμος και οι κάτοικοι, σε υπόθεση που αφορούσε ένα από τα κτήρια αυτά. Ο Δήμος έχει συνολικά προσφύγει στη Δικαιοσύνη για δεκατρία (13) κτήρια, ετοιμάζει προσφυγές για άλλα δεκατέσσερα (14) και το ίδιο θα κάνει εφεξής και για κάθε νέα οικοδομική άδεια (κτήριο), που προσβάλλει το πολεοδομικό και περιβαλλοντικό κεκτημένο του Αλίμου.
      Ευχαριστώ θερμά τους αξιότατους συναδέλφους Δικηγόρους που έχουν αναλάβει την εκπροσώπηση του Δήμου Αλίμου στις υποθέσεις αυτές, κ.κ. Βασίλειο Παπαδημητρίου και Καθηγητή Δημήτριο Μέλισσα. Είναι από τους πλέον ειδικούς και έμπειρους νομικούς στην Ελλάδα για τα πολεοδομικά ζητήματα και κάνουν τεράστια και πολύ συγκροτημένη προσπάθεια.
      Ευχαριστώ τους Δημοτικούς Συμβούλους που μέχρι στιγμής έχουν υπερψηφίσει τις 5 Αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου, με τις οποίες προσπαθούμε να “φρενάρουμε” την καταχρηστική δόμηση, που βέβαια εμφανίζεται ως νομότυπη. Ιδιαίτερα ευχαριστώ τον συνάδελφο Δικηγόρο (και Δημοτικό Σύμβουλο) Κώστα Χαρίτο, που έχει αναλάβει Πρόεδρος της ομάδας εργασίας για το ζήτημα.
      Τέλος ευχαριστώ και τους πολυάριθμους κατοίκους, που ασχολούνται έμπρακτα με το πρόβλημα, προσφεύγουν και οι ίδιοι στη Δικαιοσύνη και αποτελούν πολύτιμους συμμάχους μας στην προσπάθεια να προστατεύσουμε το φυσικό περιβάλλον, τη φυσιογνωμία του Αλίμου, την ποιότητα της ζωής μας και την αξία των κατοικιών μας, η οποία οφείλεται στην ήπια δόμηση που εδώ και δεκαετίες παρουσιάζει η περιοχή μας.
    20. Περιβάλλον

      Engineer

      Η λειψυδρία έχει κάνει την εμφάνισή της τους τελευταίους μήνες στη χώρα μας, με πολλές περιοχές ήδη να αντιμετωπίζουν προβλήματα, εξαιτίας και του ήπιου χειμώνα, αλλά και του «ράλι» υψηλών θερμοκρασιών.
      Με το φαινόμενο της λειψυδρίας να αποτελεί πλέον παγκόσμιο και υπαρκτό πρόβλημα, κυβερνήσεις λαμβάνουν μέτρα ώστε να αντιμετωπιστούν δυσάρεστες εξελίξεις και οι εφιαλτικές συνέπειες.
      Όπως αποκαλύπτει η εφημερίδα Real News, η ελληνική κυβέρνηση ετοιμάζει σχέδιο νόμου, που αναμένεται να κατατεθεί τον Οκτώβριο, σύμφωνα με το οποίο θα προβλέπεται η συνένωση των εταιρειών ύδρευσης σε κάθε περιφερειακή ενότητα, ενώ εξετάζεται η υποχρεωτική ανακύκλωση νερού σε μεγάλα ξενοδοχεία και επιχειρήσεις.
      Η νομοθετική παρέμβαση κρίθηκε επιτακτική λόγω της περιορισμένης δυνατότητας της φυσικής ανανέωσης των αποθεμάτων νερών, εξαιτίας των κλιματικών αλλαγών.
      Στόχος του νομοσχεδίου, θα είναι η υδάτινη αυτάρκεια περιοχών στην ηπειρωτική αλλά και στη νησιωτική Ελλάδα, με παράλληλο περιορισμό της σπατάλης τόσο του πόσιμου νερού, όσο και του αρδευτικού.
      Ο σχεδιασμός
      Σύμφωνα με το δημοσίευμα έχει «κλειδώσει» η ρύθμιση για συνένωση των κατά τόπους δημοτικών επιχειρήσεων ύδρευσης και αποχέτευσης. Ο σχεδιασμός προβλέπει τη δημιουργία μιας ΕΥΑ ανά περιφερεική ενότητα με ελάχιστες εξαιρέσεις. Για παράδειγμα ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ αναμένεται να απορροφήσουν όλες τις υπόλοιπες δημοτικές επιχειρήσεις που λειτουργούν εντός των διοικητικών ορίων Αττικής και Θεσσαλονίκης. Ωστόσο, εξαίρεση θα αποτελούν τα νησιά και κάποιες περιοχές της Ηπείρου και της Δυτικής Μακεδονίας.
      Τα «γκρίζα νερά»
      Όσον αφορά στον υπο επεξεργασία κτιριοδομικό κανονισμό φαίνεται πως το κυβερνητικό επιτελείο έχει καταλήξει στα μέτρα εγκατάστασης δεξαμενών και ανακύκλωσης νερού. Να θεσμοθετηθεί δηλαδή τη δημιουργία δεξαμενών ομρίων υδάτων, δηλαδή τις στέρνες που υπήρχαν κάποτε...
      Επιπλέον, αναμένεται να επιβληθεί η αξιοποίηση του λεγόμενου «γκρίζου νερού» δηλαδή του νερού της κουζίνας και του μπάνιου σε μεγάλες εγκατασάσεις, όπως ξενοδοχεία και επιχειρήσεις. Θα υπόκεινται σε επεξεργασία, προκειμένου να επιστρέφουν στο μπάνιο και την κουζίνα.
      Σε πρώτη φάση ωστόσο, θα διατεθούν στους δήμους έκτακτα κονδύλια ύψους άνω των 21 εκατομμυρίων ευρώ για την αντιμετώπιση της λειψυδρίας εν μέσω τουριστικής περιόδου, όπως προανήγγειλε, ο υφυπουργός Εσωτερικών
    21. Περιβάλλον

      Engineer

      Περισσότερους από 650 νεκρούς έχει θρηνήσει η χώρα μας τα τελευταία 100 χρόνια από πλημμύρες, σύμφωνα με τα στοιχεία του δρ Γεωλογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, Μιχάλη Διακάκη. Οι επιστήμονες προειδοποιούν ότι αν δεν προχωρήσουμε άμεσα σε δραστικές παρεμβάσεις, κινδυνεύουμε να θρηνήσουμε ακόμη περισσότερους και να έχουμε ακόμη μεγαλύτερες καταστροφές.
      Η κλιματική αλλαγή, ο τρόπος που οι βροχοπτώσεις γίνονται πιο ραγδαίες, η αποκοπή των ρεμάτων, οι πυρκαγιές και η έντονη αστικοποίηση αποτελούν τους επιβαρυντικούς παράγοντες που τελικά επιταχύνουν και κάνουν πιο έντονα τα πλημμυρικά φαινόμενα και κατά συνέπεια τις καταστροφές που αυτά επιφέρουν σε δεκάδες περιοχές της χώρας, σημειώνουν σε ρεπορτάζ τους «Τα Νέα»,.
      Σε αυτό το φόντο, η προειδοποίηση για τα σημεία εκείνα που υποδηλώνουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης πλημμυρών το προσεχές διάστημα αποκτά βαρύνουσα σημασία και δεν πρέπει να αγνοηθεί.
      Σύμφωνα με τον καθηγητή Δυναμικής Τεκτονικής, Εφαρμοσμένης Γεωλογίας και Διαχείρισης Φυσικών Καταστροφών του Πανεπιστημίου Αθηνών, Ευθύμιο Λέκκα οι «κόκκινες» περιοχές μπορούν να κατανεμηθούν σε κατηγορίες επικινδυνότητας ανάλογα με το σημείο και τα γεωγραφικά χαρακτηριστικά που τις περιβάλλουν.
      Έτσι στις λεγόμενες ζώνες δυνητικά υψηλού κινδύνου εντάσσονται οι περιοχές που βρίσκονται κοντά σε χειμάρρους, ποτάμια και ταυτόχρονα βιώνουν μεγάλη τουριστική ανάπτυξη. Αυτά τα τμήματα βρίσκονται παντού στον ελλαδικό χώρο και πιο πρόσφατο παράδειγμα αποτελεί η πλημμύρα στην περιοχή της Αγίας Πελαγίας στην Κρήτη με τραγικό απολογισμό δύο νεκρούς.
      Οι «κόκκινες» περιοχές

      Έβρος Χαλκιδική Θεσσαλονίκη Καρδίτσα Κεφαλλονιά Πάτρα Μάνδρα Κινέτα Άργος Ηράκλειο Όπως ανέφερε ο κ. Λέκκας, σύμφωνα με την εφημερίδα «Τα Νέα», στην πρώτη κατηγορία θα μπορούσαμε να εντάξουμε την Κινέτα, τη Μάνδρα, την Κεφαλονιά, τη Χαλκιδική και τη Βόρεια Πελοπόννησο.
      Στη δεύτερη κατηγορία εντάσσονται οι περιοχές που βρίσκονται πιο μέσα στον ηπειρωτικό χώρο, όπως η Καρδίτσα και στην τρίτη κατηγορία οι περιοχές που πλήττονται από ποτάμιες πλημμύρες (Έβρος, Αξιός, Νέστος κλπ).
      Από την πλευρά του ο δρ Διακάκης ανέφερε πως ο μεγαλύτερος κίνδυνος αφορά στις αστικές και παραθαλάσσιες περιοχές και πιο συγκεκριμένα την Αττική, τη Θεσσαλονίκη, το Άργος, την Πάτρα και το Ηράκλειο της Κρήτης. «Πρόκειται για περιοχές με μεγαλύτερη τρωτότητα, όπως η Αγία Πελαγία», ανέφερε.
      Σύμφωνα με τους ειδικούς, οι λεγόμενες «κόκκινες» περιοχές μοιράζονται κάποια κοινά χαρακτηριστικά, όπως είναι η ανθρώπινη επιβάρυνση, ειδικά για την Αττική και τις παράκτιες, τουριστικά ανεπτυγμένες πόλεις, η γειτνίαση με ποτάμια ή χειμάρρους, όπου η λεκάνη απορροής είναι πολλές φορές «μπλοκαρισμένη» και υπάρχει έντονη και πυκνή δόμηση κατά μήκος των εκβολών, τα αυξημένα ύψη βροχής και οι καμένες εκτάσεις πέριξ των κατοικημένων σημείων.
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.