Μετάβαση στο περιεχόμενο
  • HoloBIM Structural
    HoloBIM Structural

  • webTV

    Michanikos.gr webTV

    620 ειδήσεις in this category

    1. webTV

      Stuttgart 21: Το μεγαλύτερο κατασκευαστικό project της Γερμανίας

      Engineer

      Δείτε το video παρουσίασης του Stuttgart 21, του μεγαλύτερου κατασκευαστικού project της Γερμανίας που αφορά υποδομές μεταφορών με σιδηρόδρομο και αστικές αναπλάσεις στην ευρύτερη περιοχή της Στουτγάρδης και την σύνδεσή της με τις γύρω πόλεις.
      Το έργο περιλαμβάνει μεταξύ άλλων 57 χιλιόμετρα νέου σιδηροδρομικού δικτύου εκ των οποίων τα 30 βρίσκονται σε τούνελ ενώ 25 από αυτά σε γραμμές ταχείας κυκλοφορίας.
      Το έργο ανακοινώθηκε από το 1994 ενώ η κατασκευή του ξεκίνησε επίσημα το 2010 με εκτιμώμενο κόστος στα 6,5 δισ. ευρώ. Για την εκτέλεσή του οι μηχανικοί έχουν να αντιμετωπίσουν και να μελετήσουν πλειάδα θεμάτων που αφορούν κόστη κατασκευής, οφέλη από το έργο, γεωλογικούς και περιβαλλοντικούς παράγοντες καθώς και θέματα λειτουργικότητας του έργου.
      Δείτε μια παρουσίαση του έργου:
      Εικόνες για το έργο:
      http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/01/Map_Stuttgart_21_outer.svg/649px-Map_Stuttgart_21_outer.svg.png



      Περισσότερα για το έργο: https://www.google.gr/search?q=Stuttgart+21&source=lnms&sa=X&ei=MjixU5PcBObF0QXI_oAo&ved=0CAcQ_AUoAA&biw=1680&bih=925&dpr=1
      ***Edited***
      Νεότερο βίντεο με τα προβλήματα και τις καθυστερήσεις για την ολοκλήρωση του έργου:
      Κάνετε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube: https://www.youtube.com/channel/UCNqQHX1CL923wiTHhW_bLZw/feed για να ενημερώνεστε για κάθε νεότερο video που προσθέτουμε.
      Περισσότερα...

      2817 • 2

    2. webTV

      Open House Athens: Οι οχτώ (8) επισκέψιμες κατοικίες με ιδιαίτερο αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον

      Engineer

      Στις 9 και 10 Απριλίου, η Αθήνα ανοίγει τα σπίτια της και το Open House 2022 σας προσκαλεί να τα ανακαλύψετε.
      «Το σπίτι μου είναι το καταφύγιό μου, ένα συναισθηματικό κομμάτι αρχιτεκτονικής, όχι ένα κρύο κομμάτι άνεσης», έχει πει ο σπουδαίος Μεξικανός αρχιτέκτονας του 20ου αιώνα Luis Barragan, γνωστός για την έμφαση του στο χρώμα, το φως, τη σκιά, την μορφή και την υλικότητα. Και πράγματι, τα δύο τελευταία χρόνια η πανδημία έφερε το εσωτερικό της κατοικίας στο δημόσιο προσκήνιο περισσότερο από ποτέ με τα σπίτια να αποτελούν το απόλυτo καταφύγιο μας και ανάγκη να χωρέσουν τα «θέλω» μας.
      Και παρά τις ιδιαίτερες και δύσκολες συνθήκες των τελευταίων δύο χρόνων, ο πολιτισμός δήλωνε το «παρών» με διαδικτυακές διοργανώσεις, μεταξύ των οποίων και η αγαπημένη γιορτή της αρχιτεκτονικής, το Open House Athens. Φέτος ο θεσμός επιστρέφει έτσι όπως τον είχαμε συνηθίσει και αγαπήσει, με δωρεάν ξεναγήσεις σε κτίρια της Αθήνας ώστε να μάθουμε την ιστορία τους, να δούμε τις τεχνοτροπίες στο ταβάνι και τα περίτεχνα μωσαϊκά στα σπίτια, να γνωρίσουμε τις συνθήκες, τον τρόπο και τον χώρο μέσα στον οποίο εργάζονται τα αρχιτεκτονικά γραφεία. Ιστορικά, λοιπόν, δημόσια κτίρια, ξενοδοχεία, χώροι εργασίας και σπίτια - κατοικίες και διαμερίσματα - ανοίγουν τις πόρτες τους, έτσι ώστε να γνωρίσουμε την αρχιτεκτονική τους, τη χρήση και την ιστορία τους.
      Και επειδή κάθε Σαββατοκύριακο κάνουμε «ξενάγηση» και σε ένα διαφορετικό σπίτι, συγκεντρώσαμε τα σπίτια που μπορείτε να επισκεφτείτε δια ζώσης, αυτή τη φορά, μέσω του Open House Athens 2022. Είναι σπίτια που πάντα χαζεύετε όταν περνάτε τυχαία απέξω και κλέβουν τις εντυπώσεις για την πρωτότυπη αρχιτεκτονική τους.
      Τα σπίτια που «ανοίγουν» στο κοινό του Open House Athens
      J & A Apartment
      Στο ισόγειο μιας πολυκατοικίας του 1955, οι Cadu Architects δημιούργησαν μια σύγχρονη κατοικία που θα ανοίξει τις πόρτες της το Σαββατοκύριακο του Open House Athens.

      H αρχιτεκτονική ομάδα που ανέλαβε την ανακαίνιση της θρυλικής και εμβληματικής Μπλε Πολυκατοικίας στα Εξάρχεια, αναδιαρρύθμισε το σπίτι στη Νέα Φιλοθέη με σκοπό την καλύτερη οργάνωση των χώρων και τη δημιουργία νέων οπτικών φυγών προς τον περιμετρικό κήπο. Eπανεξέτασε την εσωτερική διαρρύθμιση και δημιούργησε έναν χώρο που διευκολύνει τη ζωή των κατοίκων του.


      Που: Αλ. Βραχνού 7, Νέα Φιλοθέη/Φωτογραφία: Μιχαήλ Δαμάσκος
      Πότε: 09/04 10:00-14:00
      10 am Lofts
      Ένα πρώην βιομηχανικό κτίριο, που μετατράπηκε σε ένα ιδιαίτερο συγκρότημα από τους Gavalas Ioannidou Architecture και το Studio Andrew Trotter, το 2016-2021, ανοίγει τις πόρτες του στο Open House Athens.
      Ο πολυλειτουργικός αυτός χώρος, στον οποίο ξεναγηθήκαμε και πριν λίγες εβδομάδες, μπορεί να νοικιαστεί για εκδηλώσεις, εκθέσεις, ειδικά δείπνα, γυρίσματα αλλά και διαμονή. Σκυρόδεμα, γυαλί και μέταλλο είναι τα κύρια χαρακτηριστικά των υλικών του ενώ η αίσθηση που δίνει εξαρτάται πάντα από τον χώρο που βρίσκεται ο επισκέπτης. Σκοτεινή και ισχυρή στον κάτω ορόφου σε αντίθεση με την αναζωογονητική του επάνω ορόφου. Η μεγάλη σκουριασμένη σιδερένια σκάλα είναι κυρίαρχο στοιχείο στο κεντρικό αίθριο, που συνδέει τους δύο επάνω χώρους με τον κάτω όροφο. Ενας χώρος που σίγουρα αξίζει να επισκεφτείτε.


      Που: 10AM Lofts, Κωνσταντινουπόλεως 82, Αθήνα/Φωτογραφίες: Salva Lopez
      Πότε: 09/04 13:00-17:00 & 10/04 13:00-17:00
      Thission Lofts
      To νεοκλασικό βιομηχανικό κτίριο του 1927 που το 2005 μετατράπηκε σε κτίριο κατοικιών τύπου loft από τους if-untitled architecture (Μ. Γιαννακοπούλου, A. Grafweg, S. Hirano), ανοίγει τις πόρτες του, στο πλαίσιο του Open House Athens 2022, για ένα ένα διήμερο.

      Πρόκειται για ένα τετραώροφο συγκρότημα στην Πειραιώς, το οποίο περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων 19 διαφορετικά διαμερίσματα - lofts επιφάνειας 80m2 - 300m2, τα οποία μοιράζονται ορισμένα κοινά χαρακτηριστικά: το μεγάλο ύψος των χώρων, το βιομηχανικό χαρακτήρα της κατασκευής και τους μεγάλους ενιαίους ελεύθερους χώρους. Το «Thission Lofts» οργανώνεται, επίσης, γύρω από ένα κεντρικό υπαίθριο πολυλειτουργικό κοινόχρηστο χώρο, που λειτουργεί και ως πέρασμα από και προς τα διαμερίσματα. Ενα ακίνητο «αρχιτεκτονικό διαμάντι» που αναβίωσε έπειτα
      από μελέτη αποκατάστασης.


      Που: Πειραιώς 123 & Ευρυσθέως, Πετράλωνα
      Πότε: 09/04 10:00-15:00, 10/04 10:00-14:00
      Πολυκατοικία στη Δεινοκράτους
      Για άλλη μια χρονιά η Πολυκατοικία στη Δεινοκράτους «ξεκλειδώνει» για το Open House Athens. Κατασκευάστηκε το 2013 και σχεδιάστηκε από τον αρχιτέκτονα Γιώργο Αγγελή.
      Πρόκειται για μια σύγχρονη εκδοχή του τύπου της αθηναϊκής πολυκατοικίας. Αποτελείται από πέντε ορόφους διαμερισμάτων, πιλοτή και τέσσερις υπόγειους ορόφους. Κεντρική ιδέα του σχεδιασμού ήταν η σχέση του κτιρίου με το περιβάλλον του: τον άμεσο περίγυρο και την πόλη. Ο εσωτερικός ανοιχτός πεζόδρομος και η είσοδος στο κλιμακοστάσιο και το ημιυπαίθριο καθιστικό λειτουργούν ως χώρος συνάντησης των κατοίκων. Η οργάνωση σε κάναβο στύλων και τοιχίων και η κάτοψη σε ζώνες δίνουν τη δυνατότητα εναλλακτικών διαμορφώσεων ανά όροφο.

      Φωτογραφία: Μπάμπης Λουιζίδης
      Οι χώροι της πολυκατοικίας, γυμνοί και απερίφραστοι, συστήνουν ένα ήρεμο, φιλικό και ίσως «σιωπηρό» τοπίο που αντλεί την ιδιαίτερη δυναμική του από την καθαρότητα και τη σαφήνεια της δομής τους.
      Που: Δεινοκράτους 123, Παπαγιάννη & Δημοχάρους, Κολωνάκι, Αθήνα
      Πότε: 10/04 12:00 -16:00
      Αθηναϊκή Αστική Μονοκατοικία
      Πρόκειται για ένα τυπικό δείγμα μικροαστικής αθηναϊκής κατοικίας του 1950-1960, που ανακαινίσθηκε ριζικά το 2009 από την αρχιτέκτονα Μαρίνα Πετρουλά, δίνοντας εξίσου έμφαση σε εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους.

      Φωτογραφία: Γιάννης Τσόλκας

      Φωτογραφία: Γιάννης Τσόλκας
      Τα υλικά είναι φυσικά, κυριαρχούν το εμφανές μπετόν, ο χάλυβας και το ξύλο και οι όποιες παρεμβάσεις έχουν γίνει ήταν με σεβασμό στο αρχικό σχέδιο.
      Που: Αθηναϊκή Αστική Μονοκατοικία, Ισαίου 8, Παγκράτι
      Πότε: 09/04 12:00-20:00 & 10/04 12:00-20:00
      Διαμέρισμα στο Φάληρο
      Οι Plaini and Karahalios Architects σχεδίασαν το 2021 ένα διαμέρισμα στο Παλαιό Φάληρο για μια τριμελή οικογένεια, το οποίο θα είναι επισκέψιμο για το κοινό του Open House

      Φωτογραφίες: Νίκος Παπαγεωργίου

      Φωτογραφίες: Νίκος Παπαγεωργίου
      Πρόκειται για ένα καινούργιο και απόλυτα λειτουργικό διαμέρισμα προσαρμοσμένο στις ανάγκες που δημιούργησε η πανδημία και στις οποίες κλήθηκε να «απαντήσει» η αρχιτεκτονική, καθώς, πέρα από τις τυπικά οριοθετημένες λειτουργίες, μελετήθηκαν και σύγχρονες ανάγκες όπως η τηλεργασία, η ξεχωριστή έκφραση του κάθε χρήστη και οι συνθήκες συνύπαρξης διαφορετικών ατομικών δραστηριοτήτων.
      Που: Αγ. Αλεξάνδρου 87, Παλαιό Φάληρο
      Πότε: 09/04 12:00-20:00
      Διαμερίσματα στην Πλάκα
      Τα διαμερίσματα στην Πλάκα έχουν την υπογραφή της 3NK Engineers & Architects και αποτελούν μια νέα άφιξη στο Open House Athens.
      Ζητούμενο του έργου ήταν η μετατροπή πρώην χώρου γραφείων στην  Πλάκα σε δυο σύγχρονα αυτόνομα διαμερίσματα που να εξυπηρετούν τις ανάγκες του σύγχρονου κάτοικου πόλης. Η μελέτη, η κατασκευή, η επίπλωση και η διακόσμηση των χώρων αποτέλεσε αντικείμενο του έργου.
      Που: Μπενιζέλου Παλαιολόγου 2, Aθήνα
      Πότε: 09/04 12:00-17:00
      Διατηρητέο Οδου Μετσόβου
      Πρόκειται για μια διατηρητέα πολυκατοικία μοντέρνας αρχιτεκτονικής του μεσοπολέμου, που σχεδιάστηκε το 1930-1936 από τον αρχιτέκτονα και ζωγράφο Τάκη Μάρθα κι αποκαταστάθηκε το 2022 από το αρχιτεκτονικό γραφείο Barespace.

      Αποτελεί new entry στις ξεναγήσεις κτιρίων και χώρων με αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον και ανυπομονούμε να το γνωρίσουμε.
      Που: Μετσόβου 25, Aθήνα
      Πότε: 09/04 11:00-15:00
      Τι είναι το Open House Athens
      To Open House Athens είναι η μεγαλύτερη γιορτή της αρχιτεκτονικής στην Αθήνα. Πρόκειται, άλλωστε, για έναν από τους σημαντικότερους διεθνείς θεσμούς για την ανάδειξη και προώθηση της αρχιτεκτονικής.
      Η ιδέα ξεκίνησε από το Λονδίνο το 1992 και μέχρι σήμερα έχει διαδοθεί σε 49 πόλεις του κόσμου, μεταξύ των οποίων βρίσκεται η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη. Κάθε χρόνο, για ένα διήμερο, τα πιο εντυπωσιακά και ιστορικά δημόσια και ιδιωτικά κτίρια με αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον, ανοίγουν τις πύλες τους στο κοινό δωρεάν, μετατρέποντας την πόλη σε ανοιχτό μουσείο, με εκθέματα τα ίδια της τα κτίρια.
      Στην Αθήνα το Open House πραγματοποιείται από την άνοιξη του 2014 και κάθε χρόνο οι λάτρεις του design και της αρχιτεκτονικής το περιμένουν πως και πως, ώστε να εξερευνήσουν εμβληματικά κτίρια και να μάθουν τη βαθύτερη αρχιτεκτονική τους αξία και ιστορία.
      Περισσότερα...

      1552 • 0

    3. webTV

      Τα επτά (7) θαύματα του αρχαίου κόσμου

      Engineer

      Τα Επτά Θαύματα του Κόσμου (ή τα Επτά Θαύματα του Αρχαίου Κόσμου) είναι σημαντικά μνημεία που καταγράφηκαν ως μεγαλουργήματα της εποχής ή αλλιώς «θαύματα» του αρχαίου κόσμου κατά την αρχαιότητα και την προ Χριστού περίοδο.
      Εμπνευστής του καταλόγου αυτού θεωρείται ο Αντίπατρος ο Σιδώνιος, ένας μεγάλος Έλληνας συγγραφέας και ποιητής του 2ου αιώνα π.Χ., ο οποίος επισκέφτηκε όλα τα μνημεία και συνέταξε τον κατάλογο. Ο κατάλογος αποτελείται από επτά οικοδομήματα που βρίσκονται γύρω από το μεσογειακό πλαίσιο.
      1. Η Μεγάλη Πυραμίδα της Γκίζας
      2. Οι Κρεμαστοί Κήποι της Βαβυλώνας
      3. Ο Ναός της Άρτεμης στην Έφεσο
      4. Το Άγαλμα του Δία στην Ολυμπία
      5. Το Μαυσωλείο της Αλικαρνασσού
      6. Ο Φάρος της Αλεξάνδρειας
      7. Ο Κολοσσός της Ρόδου
      Από όλα τα παραπάνω μεγαλουργήματα - αρχιτεκτονικά θαύματα το μόνο που κατάφερε να διασωθεί μέχρι σήμερα είναι η πυραμίδα του Χέοπα στην Αίγυπτο το οποίο ήταν και το παλαιότερο εκ των μνημείων. Το δημιούργημα με τη μικρότερη διάρκεια ζωής ήταν ο Κολοσσός της Ρόδου καθώς καταστράφηκε μόλις 58 χρόνια μετά την κατασκευή του εξαιτίας ενός καταστροφικού σεισμού που έπληξε το νησί εκείνη την περίοδο.
      Δείτε το ντοκιμαντέρ εδώ:
      Περισσότερα εδώ
      Περισσότερα...

      3395 • 1

    4. webTV

      Mass Rapid Transit (MRT): Το γιγάντιο έργο του συστήματος μαζικών μετακινήσεων στην Kuala Lumpur

      Engineer

      Το Mass Rapid Transit (MRT) είναι ένα γιγάντιο έργο που αφορά το συστήματος μαζικών μετακινήσεων τριών διαδρόμων στην Kuala Lumpur της Μαλαισίας.

      Περισσότερα...

      465 • 0

    5. webTV

      Το υδροηλεκτρικό φράγμα της Μεσοχώρας που ολοκληρώθηκε το 2001 και δεν έχει λειτουργήσει ακόμα

      Engineer

      ωμένα στην καρδιά της νότιας Πίνδου, μέσα στην κοίτη του ποταμού Αχελώου, βρίσκονται ένα μεγάλο φράγμα και ένα υδροηλεκτρικό εργοστάσιο. Στέκουν έτοιμα, ολοκληρωμένα, με τον εξοπλισμό τους και τα μηχανήματά τους, από το 2001. Αλλά δεν έχουν λειτουργήσει ούτε μία ημέρα. Δεν έχει γεμίσει καν ο ταμιευτήρας (η τεχνητή λίμνη, δηλαδή) με νερό -τα νερά του Αχελώου σήμερα εκτρέπονται από μια άλλη σήραγγα σκαμμένη δίπλα από το φράγμα, παρακάτω στη φυσική του κοίτη. Σύμφωνα με τη ΔΕΗ, ολόκληρο το έργο έχει κοστίσει περίπου 500 εκατ. ευρώ σε σημερινά χρήματα, ενώ για κάθε χρόνο που το φράγμα δε λειτουργεί η εταιρεία εκτιμά ότι χάνει περί τα 20-30 εκατ. ευρώ από δυνητικά έσοδα.
      Γιατί συμβαίνει αυτό;
      Επειδή η ΔΕΗ άρχισε να κατασκευάζει ένα γιγάντιο έργο υποδομής με ελλιπή σχεδιασμό, χωρίς να έχει εξασφαλίσει ότι δεν θα ακυρωθεί στα δικαστήρια. Επειδή μερικοί κάτοικοι ενός μικρού χωριού της Πίνδου και περιβαλλοντικές οργανώσεις αντιδρούν. Επειδή το κεντρικό κράτος κωλυσιεργεί ή αδιαφορεί.
      Στη διαΝΕΟσις αναζητούμε λύσεις και πολιτικές που θα βοηθήσουν τη χώρα να αναπτυχθεί οικονομικά, διατηρώντας παράλληλα την κοινωνική της συνοχή. Στην ιστορία του φράγματος της Μεσοχώρας βρήκαμε συγκεντρωμένες μια σειρά από παθογένειες που ταλαιπωρούν γενικότερα την επιχειρηματικότητα και τις επενδύσεις, και μαζί ένα τρανταχτό, σχεδόν κραυγαλέο παράδειγμα πολιτικής απόφασης που σχετικά εύκολα και σχετικά γρήγορα θα μπορούσε να έχει θετικό αποτέλεσμα για το δημόσιο συμφέρον.
      Οι δημοσιογράφοι της διαΝΕΟσις ταξίδεψαν στο φράγμα στα βουνά της Πίνδου, μίλησαν με τους υπευθύνους της ΔΕΗ, με πολίτες που ζουν σήμερα στη Μεσοχώρα, με τους ανθρώπους και τις οργανώσεις που αντιδρούν στη λειτουργία του και με επιστήμονες που γνωρίζουν καλά το θέμα. Σε αυτήν την έρευνα θα καταγράψουμε τους λόγους για τους οποίους το έργο κατασκευάστηκε, τις αιτίες που το κρατούν ανενεργό, τις συνέπειες αυτής της καθυστέρησης, και τα απαραίτητα βήματα που πρέπει να γίνουν για να λειτουργήσει.
      Ας ξεκινήσουμε, λοιπόν, από την αρχή.
      Το ιστορικό του φράγματος
      Ένας από τους λόγους για τους οποίους το φράγμα της Μεσοχώρας είναι ακόμη ανενεργό -ίσως ο κυριότερος- είναι το ότι αποτέλεσε μέρος της πολυθρύλητης εκτροπής του Αχελώου, ενός γιγάντιου δημόσιου έργου που υπήρχε ως ιδέα ήδη από τη δεκαετία του 1920. Ο σκοπός του έργου ήταν η μεταφορά νερού από τον Αχελώο ποταμό στη λεκάνη του Πηνειού για να καλύψει τις αρδευτικές ανάγκες του θεσσαλικού κάμπου. Η κατασκευή των επιμέρους έργων της εκτροπής ξεκίνησε το 1986, είχε προϋπολογισμό γύρω στα 1,5 δισ. ευρώ (σε σημερινές τιμές) και περιελάμβανε την κατασκευή τεσσάρων φραγμάτων και μιας γιγάντιας σήραγγας, μεταξύ πολλών άλλων. Στον αρχικό σχεδιασμό, το ύψους 150 μέτρων φράγμα της Μεσοχώρας και το υδροηλεκτρικό εργοστάσιο της Γλύστρας που βρίσκεται λίγα χιλιόμετρα μακριά ήταν “έργα κεφαλής” της εκτροπής. Το φράγμα θα δημιουργούσε έναν ταμιευτήρα (μία λίμνη δηλαδή) μεγέθους 7,8 τετραγωνικών χιλιομέτρων, της οποίας το νερό θα διοχετευόταν πρώτα προς το εργοστάσιο της Γλύστρας για την παραγωγή καθαρής υδροηλεκτρικής ενέργειας μέσα από μια σήραγγα μήκους 7,4 χιλιομέτρων, και στη συνέχεια θα συνέχιζε την πορεία του προς το επόμενο φράγμα, αυτό της Συκιάς. Εκεί θα σχηματιζόταν ένας δεύτερος, μεγαλύτερος ταμιευτήρας, από όπου ένα μέρος των νερών θα διοχετευόταν μέσω μιας άλλης, γιγάντιας σήραγγας μήκους 17,4 χιλιομέτρων στην άλλη πλευρά της Πίνδου, στον θεσσαλικό κάμπο. Το αρχικό σχέδιο προέβλεπε πως η λεκάνη του Αχελώου θα μετέφερε στη λεκάνη του Πηνειού περίπου 1,2 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα νερού το χρόνο.
      Το ιστορικό της εκτροπής του Αχελώου­
      Ωστόσο, το έργο αντιμετώπισε γρήγορα προβλήματα. Οι ενστάσεις ήταν πολλές, τόσο για τη σκοπιμότητά του όσο και για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις του. Τα τελευταία τριάντα χρόνια οικολογικές οργανώσεις αλλά και πολίτες των χωριών που βρίσκονταν στις όχθες του Αχελώου προσέφυγαν έξι φορές στα δικαστήρια για να εμποδίσουν την κατασκευή του έργου. Αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό στοιχείο της ιστορίας, για το οποίο έχουν μεγάλη ευθύνη και το κράτος και η ΔΕΗ που κατασκεύαζε τα επιμέρους έργα. Αυτά τα έργα άρχισαν να κατασκευάζονται στα μέσα της δεκαετίας του ’80 χωρίς να έχει εξασφαλιστεί πέραν πάσης αμφιβολίας ότι ο σχεδιασμός και οι συνοδευτικές του μελέτες θα ήταν επαρκείς για να μην απορριφθούν από το Συμβούλιο της Επικρατείας. Κάθε φορά που το ΣτΕ έβγαζε αποφάσεις κατά της εκτροπής, οι εργασίες σταματούσαν, το έργο επανασχεδιαζόταν, νέες μελέτες υποβάλλονταν και οι εργασίες ξανάρχιζαν, για να σταματήσουν ξανά με την επόμενη καταδικαστική απόφαση. Το ΣτΕ αποφάσισε κατά της εκτροπής του Αχελώου και τις έξι φορές (μπορείτε να κατεβάσετε όλες τις αποφάσεις εδώ).
      Σήμερα ελάχιστοι πιστεύουν ότι το έργο αυτό κάποτε θα ολοκληρωθεί, και πλέον ακόμα λιγότεροι θεωρούν ότι στην Ελλάδα του 2020 υπάρχει και ιδιαίτερη χρησιμότητα για κάτι τέτοιο. Για τις ανάγκες αυτής της έρευνας υποθέσαμε ότι η εκτροπή του Αχελώου είναι ένα θέμα λήξαν για τη χώρα, και το μόνο που έχει μείνει για να τη θυμίζει είναι μια σειρά από ημιτέλη έργα στα βουνά της Πίνδου, όπως το μισοχτισμένο φράγμα της Συκιάς, εκείνη η γιγάντια μισοτελειωμένη σήραγγα του Πευκόφυτου αλλά και ένα άλλο, σχεδόν ολοκληρωμένο έργο: το φράγμα της Μεσοχώρας.
      Καθώς η εκτροπή του Αχελώου άλλαζε σε μορφή μετά από κάθε απορριπτική απόφαση του ΣτΕ, το μέγεθος του έργου μεταβάλλονταν. Η εκτροπή του Αχελώου "μίκραινε". Το 1994, μετά την πρώτη προσφυγή των περιβαλλοντικών οργανώσεων στο ΣτΕ, η εκτρεπόμενη ποσότητα νερού προς τη Θεσσαλία μειώθηκε στα 600 εκ. κυβικά νερού -το μισό του αρχικού μεγέθους. Το 2014 το μέγεθος είχε μειωθεί ακόμα περισσότερο, στα 250 εκ. κυβικά μέτρα νερού. Γι’ αυτό το μέγεθος εκτροπής, όμως, το φράγμα της Μεσοχώρας έπαυε να είναι “έργο κεφαλής” και γινόταν έργο περιττό. Παρέμενε απλά ένα θαυμάσιο υδροηλεκτρικό φράγμα το οποίο θα μπορούσε να λειτουργήσει η ΔΕΗ για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Όταν πια η εκτροπή του Αχελώου απορρίφθηκε για έκτη και τελευταία φορά από το ΣτΕ, το 2014, αποφασίστηκε, πράγματι, το φράγμα της Μεσοχώρας να λειτουργήσει ανεξάρτητα (μια ιδέα που είχε ανακινήσει η υπουργός Τίνα Μπιρμπίλη το 2010), και συντάχθηκε η σχετική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων. Προφανώς, για να διαβάζετε αυτό το άρθρο, η διαδικασία δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμη.
      το εργοστάσιο της Γλύστρας, λίγα χιλιόμετρα μακριά από το φράγμα. Φωτογραφία: Αλεξία Τσαγκάρη, διαΝΕΟσις Σήμερα το φράγμα της Μεσοχώρας είναι εγκαταλειμμένο. Στέκει καταμεσής στην κοίτη του Αχελώου, έρημο, με υλικά επένδυσης ξεχασμένα δίπλα του. Μια σήραγγα που ξεκινά από το φράγμα επρόκειτο να μεταφέρει το νερό του Αχελώου με μεγάλη ταχύτητα σχεδόν οκτώ χιλιόμετρα πιο μακριά, στο εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στη Γλύστρα, το οποίο επίσης στέκει εγκαταλειμμένο, γεμάτο με τις γιγάντιες τουρμπίνες στο πέμπτο υπόγειο, τα κάποτε σύγχρονα μηχανήματα, τον πίνακα ελέγχου, ακριβό εξοπλισμό που αγοράστηκε πριν από πολλά χρόνια. «Αυτή τη στιγμή όλος ο εξοπλισμός βρίσκεται σε κατάσταση αδράνειας, 15 χρόνια εν ξηρώ», μας είπε ο Άγγελος Δημητρίου, διευθυντής του Κλιμακίου Επίβλεψης Έργων Θεσσαλίας, ο οποίος ξενάγησε τους δημοσιογράφους της διαΝΕΟσις στο φράγμα και στο εργοστάσιο. "Όταν θα λειτουργήσει το φράγμα, θα πρέπει να ελέγξουμε ξανά το μηχανολογικό και ηλεκτρολογικό εξοπλισμό για να δούμε αν όλα λειτουργούν σωστά, αν πρέπει κάτι να αντικατασταθεί ή να συντηρηθεί".
      ο εξοπλισμός του εργοστασίου της Γλύστρας είναι ανενεργός εδώ και 16 χρόνια. Φωτογραφία: Αλεξία Τσαγκάρη, διαΝΕΟσις Το φράγμα και το εργοστάσιο συνδέονται με ένα δρόμο 39 χιλιομέτρων, τον οποίο κατασκεύασε η ΔΕΗ με κόστος 30 εκατομμύρια ευρώ. Είναι ένας δρόμος μόνιμα άδειος από αυτοκίνητα. Η όλη περιοχή έχει την απόκοσμη αύρα των τοποθεσιών που έχουν εγκαταλειφθεί, που έχουν αφεθεί έρμαια της φύσης για πολλά χρόνια. Παραδοσιακά κάθε χρόνο -συνήθως το καλοκαίρι, μετά το κοντινό river party- ομάδες αντιεξουσιαστών περνούν από το φράγμα και αφήνουν τα μηνύματά τους με σπρέι στους τοίχους. Τα παράθυρα στο φυλάκιο του φράγματος χάσκουν γυμνά από τζάμια που είχαν προ πολλού σπάσει.
      Φωτογραφία: Αλεξία Τσαγκάρη, διαΝΕΟσις Εδώ είναι μια καλή ευκαιρία να αναφέρουμε τις συνέπειες αυτής της εγκατάλειψης. Το φράγμα της Μεσοχώρας φτιάχτηκε για έναν αρχικό σκοπό τον οποίο ποτέ δεν πρόκειται να εκπληρώσει. Για ποιο λόγο πρέπει να μας ενδιαφέρει το αν θα ανοίξει ως υδροηλεκτρικό φράγμα και πότε; Υπάρχουν κυρίως τρεις λόγοι: ο οικονομικός, ο ενεργειακός και ένας πολύ σοβαρός λόγος δημόσιας ασφάλειας.
      Ο οικονομικός είναι ο πιο προφανής από τους τρεις. Η ΔΕΗ υπολογίζει ότι έχει δαπανήσει σχεδόν 500 εκ. ευρώ για την κατασκευή του φράγματος μέχρι σήμερα (σε σημερινά ποσά), ένα κόστος που όσο το έργο παραμένει κλειστό, δεν αποσβένεται.  "Η καθυστέρηση της λειτουργίας του φράγματος σημαίνει απώλεια παραγωγής και εσόδων της τάξης των 25-30 εκατομμυρίων ευρώ το χρόνο", μας επισήμανε ο κ. Γιάννης Αργυράκης, επικεφαλής της Διεύθυνσης υδροηλεκτρικής παραγωγής της ΔΕΗ. Εξάλλου, η λειτουργία του φράγματος θα δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας, ενώ η δημιουργία της λίμνης θα μπορούσε θεωρητικά να φέρει δυνατότητες τουριστικής ανάπτυξης στην περιοχή, όπως έχει συμβεί σε κάποιες άλλες τεχνητές λίμνες στην Ελλάδα (αλλά, βεβαίως, όχι σε όλες).
      Ο δεύτερος λόγος έχει να κάνει με την ηλεκτρική ενέργεια που θα παράγει το φράγμα. Η Ελλάδα, ως γνωστόν, είναι εξαρτημένη για τις ενεργειακές της ανάγκες σε πολύ μεγάλο βαθμό (κατά 35% περίπου) από τον λιγνίτη. Τα υδροηλεκτρικά φράγματα, μολονότι δεν αποτελούν εξίσου "καθαρή" πηγή ενέργειας με τις γνωστές -πολύ ακριβές ακόμα- αμιγώς ανανεώσιμες πηγές, παράγουν ενέργεια που δεν προσθέτει CO2 στην ατμόσφαιρα. «Όσο το φράγμα δεν λειτουργεί, έχουμε απώλεια εσόδων από πράσινη καθαρή ενέργεια, η υποκατάσταση της οποίας γίνεται από ορυκτά καύσιμα, τα οποία μάλιστα εκπέμπουν χιλιάδες τόνους διοξειδίου ετησίως, και για τα οποία η ΔΕΗ πληρώνει δικαιώματα εκπομπών», πρόσθεσε ο κ. Αργυράκης. Το φράγμα της Μεσοχώρας είναι σχεδιασμένο να παράγει 360GWh ετησίως, αρκετή ενέργεια για να τροφοδοτήσει μια πόλη με το μέγεθος του Περιστερίου. "Θα μπορούσε να αντικαταστήσει ισόποση ενέργεια προερχόμενη από λιγνίτες στη συνολική παραγωγή", μας είπε ο κ. Αργυράκης.
      Το φράγμα της Μεσοχώρας από ψηλά. Το νερό του ποταμού σήμερα εκτρέπεται μέσα από τη σήραγγα που φαίνεται στην εικόνα, η οποία είχε σχεδιαστεί για να λειτουργήσει 5 χρόνια. Έχουν περάσει 16. Υπάρχει όμως και ένας τρίτος λόγος, πολύ λιγότερο γνωστός, που ενδέχεται να είναι ο πιο επικίνδυνος από όλους. Όπως είπαμε στην αρχή, το νερό του Αχελώου σήμερα εκτρέπεται σε μια σήραγγα που έχει σκαφτεί στην πλαγιά του βουνού δίπλα στο φράγμα, και παρακάτω επιστρέφει στην κοίτη του ποταμού. Η σήραγγα αυτή, όπως αντιλαμβάνεστε, κατασκευάστηκε για να μπορέσει να χτιστεί το φράγμα χωρίς να πλημμυρίζει η τεχνητή λεκάνη που αυτό δημιουργεί, και κατασκευάστηκε με προδιαγραφές που θα της εξασφάλιζαν ένα χρόνο ζωής αντίστοιχο με το χρόνο που θα χρειαζόταν η κατασκευή του φράγματος καθ’ αυτού. Αυτός ο χρόνος ζωής ήταν τα πέντε χρόνια. Εδώ υπάρχει το πρόβλημα: Έχουν περάσει 16 χρόνια από τότε που ολοκληρώθηκε η κατασκευή του φράγματος.
      "Υπάρχει λοιπόν ο κίνδυνος, σε έκτακτα καιρικά φαινόμενα να μαζευτούν φερτά υλικά να φρακάρει η σήραγγα και να γίνει μια φυσική έμφραξη της λίμνης", μας είπε ο κύριος Αργυράκης. "Έχουμε επισημάνει το συγκεκριμένο πρόβλημα επί σειρά ετών με επιστολές μας σε όλους τους υπουργούς".
      "Αν συμβεί βίαιη έμφραξη στον Άνω Αχελώο, η Μεσοχώρα θα κατακλυστεί βίαια και απροειδοποίητα" μας είπε ο κ. Τάσος Μπαρμπούτης, μέλος του Δ.Σ. της Εταιρείας Θεσσαλικών Μελετών. "Θα κινδυνεύσει το χωριό. Πρέπει οπωσδήποτε να λυθεί το θέμα. Δεν μπορείς να αφήνεις ένα φράγμα 15 χρόνια πάνω στα βουνά και να λες "εντάξει δεν συμβαίνει τίποτα". Αν συμβεί κάτι, δεν μπορεί να πει κανείς πως δεν το ήξερε".
      Όλο το άρθρο: https://www.dianeosis.org/2017/02/mesochora/
      Περισσότερα...

      4920 • 0

    6. webTV

      Ο καιρός ως περιβαλλοντικός παράγοντας για τις δασικές πυρκαγιές

      GTnews

      Ο καιρός αποτελεί έναν από τους περιβαλλοντικούς παράγοντες με την μεγαλύτερη επίδραση στην εξάπλωση και τη συμπεριφορά των δασικών πυρκαγιών. Το επόμενο βίντεο συνοψίζει την πολύ σημαντική σχέση μεταξύ του καιρού και των δασικών πυρκαγιών. Απέχοντας ένα μήνα από την έναρξη της νέας αντιπυρικής περιόδου (01.05 - 31.10.2022), η καλύτερη κατανόηση των αλληλεπιδράσεων μεταξύ της φωτιάς και του περιβάλλοντος της αποτελεί μονόδρομο για την καλύτερη προετοιμασία και την ενίσχυση της ετοιμότητας μας.
      Το παραπάνω βίντεο αποτελεί παραδοτέο του ερευνητικού έργου FLAME που υλοποιείται στο Ινστιτούτο Ερευνών Περιβάλλοντος και Βιώσιμης Ανάπτυξης του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών. Αντικείμενο του έργου FLAME είναι η προώθηση της επιστημονικής γνώσης σχετικά με τις ακραίες πυρομετεωρολογικές συνθήκες και την ακραία συμπεριφορά των δασικών πυρκαγιών στην Ελλάδα, ώστε να ενισχυθεί η επίγνωση και η ετοιμότητα. 
      Το ερευνητικό έργο FLAME υποστηρίζεται από το Ελληνικό Ίδρυμα Έρευνας και Καινοτομίας (ΕΛ.ΙΔ.Ε.Κ.) στο πλαίσιο της Δράσης "2η Προκήρυξη ερευνητικών έργων ΕΛ.ΙΔ.Ε.Κ. για την ενίσχυση των Μεταδιδακτορικών Ερευνητών/τριών (Αριθμός Έργου: 00559).
       
      Περισσότερα...

      1120 • 0

    7. webTV

      Υπερκατασκευές: H σήραγγα της Μάγχης μήκους 50,5 χιλιομέτρων

      Engineer

      H σήραγγα της Μάγχης είναι μία σήραγγα μήκους 50,5 χιλιομέτρων κάτω από τη Μάγχη, στο στενό του Ντόβερ. Αποτελεί την πρώτη εδαφική σύνδεση της Μεγάλης Βρετανίας με την ηπειρωτική Ευρώπη. Η συμφωνία της Μεγάλης Βρετανίας με τη Γαλλία για συνεργασία σε ένα από κοινού σχέδιο, έκρυβε πίσω της ένα έντονο πολιτικό παρασκήνιο, αποτελούμενο από διαφορετικά στάδια μέσα στην ιστορία που έγραψαν οι δύο χώρες από τα χρόνια του Ναπολέοντα.
      Ο ρόλος των κυβερνήσεων στη κατασκευή του έργου, περιορίστηκε σε ρυθμιστικό επίπεδο αφήνοντας το ρόλο του επενδυτή ή/και δανειστή σε ιδιωτικά χέρια.
      Η κατασκευή της Σήραγγας της Μάγχης στη δεκαετία του '80, παρόλο που φαινομενικά εξυπηρετούσε τα συμφέροντα της Μεγάλης Βρετανίας και της Γαλλίας, ουσιαστικά αποτέλεσε ένα σημάδι της εξέλιξης της Ευρωπαϊκής Κοινότητας προς την Ενωμένη Ευρώπη, παρ' όλες τις θετικές και αρνητικές επιδράσεις που συνεπάγονται αυτής. Παράλληλα με την εγχώρια ανάπτυξη που δέχτηκε η κάθε χώρα, το έργο συνέδεσε δύο περιφερειακές περιοχές, το Κεντ και το Πα-ντε-Καλαί, προσφέροντας έτσι έδαφος για εξισορρόπηση των συνθηκών που υπάρχουν στην κάθε περιοχή ξεχωριστά και την παράλληλη ενίσχυση των υφιστάμενων διασυνοριακών σχέσεων, μέσα στα πλαίσια πάντα της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
      Δείτε το ντοκυμαντέρ από το National Geographic εδώ:
      Δείτε όλες τις playlist από το Michanikos.gr webTV
      1.
      2.
      3.
      Περισσότερα...

      4372 • 0

    8. webTV

      Floriade Almere 2022: η πιο πράσινη γειτονιά στον κόσμο

      Engineer

      Το επόμενο ολλανδικό project στην περιοχή βορειότερα του Amsterdam, είναι η γειτονιά Floriade της πόλης Almere, η οποία το 2022 σύμφωνα με τον προγραμματισμό θα αποτελεί την πρασινότερη και οικολογικότερη γειτονιά σε ολόκληρο τον κόσμο. Δείτε το video του project:
       

       




      Πηγή εικόνων: https://www.mvrdv.nl/projects/23/almere-floriade-2022
      Περισσότερα...

      1317 • 0

    10. webTV

      Θεσσαλονίκη: Η πρώτη εφαρμογή ασφαλτομείγματος από ανακυκλωμένο πλαστικό

      Engineer

      Μια νέα εποχή φαίνεται πως ανατέλλει στον τομέα των ασφαλτοστρώσεων στη χώρα μας καθώς δειλά αλλά σταδιακά γίνονται βήματα προς την κατεύθυνση της χρήσης ασφαλτομίγματος που προέρχεται από ανακυκλωμένο πλαστικό.
      Η πρώτη πιλοτική εφαρμογή διάστρωσης δρόμου στη Θεσσαλονίκη με αυτόν τον τύπο της πίσσας έγινε πριν από μερικές ημέρες στην οδό Μαρίνου Αντύπα, αρμοδιότητας της Μητροπολιτικής Ενότητας Θεσσαλονίκης, μετά από πρόταση της τεχνικής Εταιρείας «Δρόμων Α.Κ.Τ.Ε».
      Η εφαρμογή έγινε σε μήκος 265 μέτρων, σε μια επιφάνεια οδοστρώματος από τη διασταύρωση με τον ισόπεδο κόμβο για Γεωργική Σχολή και έξοδο στην ΕΟ Θεσσαλονίκης – Μουδανιών προς Θεσσαλονίκη έως τη διασταύρωση με τον ισόπεδο κόμβο για έξοδο στην ΕΟ Θεσσαλονίκης – Μουδανιών προς Μουδανιά.
      Πώς παράγεται το ασφαλτομείγμα από ανακυκλωμένο υλικό
      Στο εξωτερικό η παραγωγή πίσσας από ανακυκλωμένο πλαστικό εφαρμόζεται ήδη, με τη Μεγάλη Βρετανία να είναι η πρώτη χώρα που καθιέρωσε τη χρήση της, στα δημόσια έργα.
      Η παραγωγή αυτού του τύπου της πίσσας γίνεται από πλαστικά αντικείμενα καθημερινής χρήσης όπως μπουκάλια, σακούλες κ.ά. Τα ανακυκλώσιμα πλαστικά τεμαχίζονται σε ειδικό μηχάνημα τύπου καταστροφέα, σε μικρά κομμάτια στο μέγεθος κόκκου. Σε δεύτερη φάση ρευστοποιείται και εν συνεχεία ομογενοποιείται με άλλα αδρανή υλικά όπως βότσαλα, άμμος κ.ά., για να προκύψει το τελικό μίγμα.
      Στη φάση της διάστρωσης ακολουθείται η κλασσική μέθοδος, μόνο που το υλικό χρειάζεται μικρότερη θερμοκρασία για να επιστρωθεί από ό,τι η κλασσική πίσσα.

      Πλεονεκτήματα
      Έχει μεγαλύτερη διάρκεια ζωής από την κλασική πίσσα, με πολύ μεγαλύτερη αντοχή στη χρήση και ιδιαίτερη ανθεκτικότητα στην υγρασία, στην αλμύρα, στις μέγιστες υψηλές και αρνητικές θερμοκρασίες και στη βροχή. Δεν προκαλεί θόρυβο κατά τη διέλευση των οχημάτων με συνέπεια να μειώνεται η όχληση στις κατοικημένες ζώνες ενώ δεν απελευθερώνει ρύπους κατά την παρασκευή της, εν αντιθέσει με τη γνωστή πίσσα στην οποία χρησιμοποιείται πετρέλαιο, και κοστίζει φθηνότερα καθώς παράγεται από απόβλητα και όχι ορυκτά.
      Ο Ελευθέριος Φαναριώτης, ο αντιπρόσωπος στην Ελλάδα του εργοστασίου της εταιρείας Macrebur Company, που έχει έδρα τη Σκωτία, στο οποίο παράγεται το ασφαλτομίγμα από ανακυκλωμένο πλαστικό, λέει στη Voria.gr: «Στο εξωτερικό δεν είναι κάτι καινούργιο, η εταιρεία μας έχει μονάδες σε Αμερική, Αυστραλία, Ασία, Αραβικά Εμιράτα, έχουν πέσει χιλιάδες χιλιάδων τετραγωνικών μέτρων πίσσας από ανακυκλωμένο πλαστικό. Στην Ελλάδα είμαστε στη φάση της εναρμόνισης με τις προδιαγραφές της Ε.Ε., ώστε να μπορεί να χρησιμοποιηθεί και στα δημόσια έργα».
      Ο κ. Φαναριώτης αποκαλύπτει το ενδιαφέρον που έχουν εκδηλώσει μεγάλες ελληνικές κατασκευαστικές, ενώ διεξάγονται συζητήσεις με επενδυτές για τη δημιουργία δύο κάθετων μονάδων παραγωγής, μία στη Βόρεια και μία στη Νότια Ελλάδα, ώστε να μην υπάρχει ανάγκη εισαγωγής του ανακυκλωμένου υλικού από το εξωτερικό. «Έχουμε άπειρο πλαστικό στη χώρα μας, το οποίο, αντί να το πετάμε και να μολύνουμε για χιλιάδες χρόνια το περιβάλλον, μπορούμε να το αξιοποιήσουμε για να παράξουμε ένα προϊόν που από τη φύση του είναι φιλικό προς το περιβάλλον» επισημαίνει.
      Σύμφωνα με τον ίδιο, το ασφαλτομίγμα εκτός από τα συγκριτικά πλεονεκτήματα που παρουσιάζει έναντι της κλασικής πίσσας μπορεί να έχει και άλλες εφαρμογές πέρα από τους δρόμους, όπως σε πεζοδρόμια, ποδηλατόδρομους, ακόμη και σε πάρκα και πλατείες, και μπορεί να χρωματιστεί ώστε να δένει αρμονικά με το πράσινο και το περιβάλλον.
      Χαρακτηριστικό της σημασίας της πιλοτικής εφαρμογής στη χώρα μας, κατά τον κ. Φαναριώτη, είναι το ενδιαφέρον που έδειξαν μεγάλα μέσα ενημέρωσης όπως οι New York times, συνεργεία των οποίων βρέθηκαν στη Θεσσαλονίκη και κατέγραψαν τη διαδικασία από την πρόσμειξη μέχρι την ασφαλτόστρωση. «Τα διεθνή μέσα το συνδέουν με τη σημασία που έχει η Ελλάδα ως τουριστικός προορισμός και το γεγονός ότι μπαίνει στη φιλοσοφία να αξιοποιήσει σωστά αυτό το απόβλητο, ώστε να αναβαθμίσει το παρεχόμενο προϊόν και να απαλλαγεί από τα πλαστικά που μολύνουν θάλασσες, ακτές και όχι μόνο» αναφέρει ο κ. Φαναριώτης.
      Η αντιπεριφερειάρχης Μητροπολιτικής Ενότητας Θεσσαλονίκης κ. Βούλα Πατουλίδου δήλωσε στη Voria.gr ότι στο πλαίσιο του εκτεταμένου προγράμματος ασφαλτοστρώσεων στη Μητροπολιτική Ενότητα Θεσσαλονίκης προγραμματίζονται στο μέλλον νέες πιλοτικές εφαρμογές. «Η πράσινη ανάπτυξη αποτελεί ένα από τα βασικά προτάγματα της εποχής μας με σημαντικές προτεραιότητες και προτεραιότητα για τη Μητροπολιτική Ενότητα Θεσσαλονίκης», είπε.
      Αξίζει να σημειωθεί ότι όταν η εταιρεία γνωστοποίησε το προϊόν στην Ελλάδα, ο πρώτος δήμος που έδειξε ενδιαφέρον ήταν αυτός της Νέας Προποντίδας. Τον Δεκέμβριο του 2021 μάλιστα πραγματοποιήθηκε στα Μουδανιά τελετή παρουσίασης του υλικού και στη συνέχεια έγινε η πιλοτική εφαρμογή του με επίστρωση 400 μέτρων σε κεντρικό δρόμο. Η πρωτοβουλία του δήμου Ν. Προποντίδας πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με την εταιρεία από τη Σκωτία, “Macrebur” (MacRebur, The Plastic Road Company), και την Τεχνική Εταιρεία “Δρόμων Α.Κ.Τ.Ε”.
       
      Περισσότερα...

      2540 • 0

    11. webTV

      Εγκαινιάστηκε η γέφυρα Canakkale 1915 η μεγαλύτερη κρεμαστή γέφυρα στον κόσμο μήκους 4.608 χλμ.

      Engineer

      Το έργο, συνολικού κόστους 2,5 δισεκατομμυρίων ευρώ, προστίθεται στις άλλες τρεις γέφυρες της Κωνσταντινούπολης που συνδέουν τις δύο ηπείρους και θα επιτρέψει τη σύνδεση της Ανατολικής Θράκης με την Ανατολία παρακάμπτοντας την Κωνσταντινούπολη.
      Η Τουρκία εγκαινίασε σήμερα τη μεγαλύτερου μήκους κρεμαστή γέφυρα παγκοσμίως, η οποία κατασκευάστηκε πάνω από τα στενά των Δαρδανελλίων (βορειοανατολικά), φυσικό σύνορο μεταξύ της Ευρώπης και της Ασίας.
      Η "γέφυρα του Τσανάκαλε 1915", μήκους 4.608 χλμ. και έκτασης (απόσταση μεταξύ των δύο πυλώνων) 2.023 χλμ., είναι η πρώτη που εκτείνεται σε αυτό το θαλάσσιο πέρασμα των σχεδόν 60 χιλιομέτρων που συνδέει το Αιγαίο Πέλαγος με τη θάλασσα του Μαρμαρά.
      Τα εγκαίνιά της συμπίπτουν με την επέτειο της ναυτικής νίκης των οθωμανικών δυνάμεων στις 18 Μαρτίου 1915 κατά των συμμάχων στη μάχη των Δαρδανελλίων (ή μάχη της Καλλίπολης όπως επίσης ονομάζεται).
      Οι μάχες, που διήρκησαν έως τον Ιανουάριο του 1916, οδήγησαν στη νίκη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας κατά των βρετανικών και γαλλικών στρατευμάτων.
      Η γέφυρα αυτή είναι "ένας τρόπος να κρατηθεί ζωντανή η μνήμη των μαρτύρων του Τσανάκαλε", δήλωσε σήμερα ο πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στην ομιλία που εκφώνησε.
      Εκτός από τη γέφυρα αυτή, ο Τούρκος πρόεδρος επέβλεπε από τότε που ανέλαβε την εξουσία -- αρχικά ως πρωθυπουργός από το 2003 έως το 2014, στη συνέχεια ως πρόεδρος -- την κατασκευή στην Κωνσταντινούπολη μιας σήραγγας κάτω από τον Βόσπορο, μιας τρίτης γέφυρας πάνω από τον Βόσπορο και ένα τεράστιο αεροδρόμιο.
      Ο Ερντογάν ξεκίνησε επίσης τον Ιούνιο την κατασκευή του έργου "Κανάλι της Κωνσταντινούπολης", ενός γιγαντιαίου καναλιού 45 χιλιομέτρων παράλληλο με τα στενά του Βοσπόρου, έργο που αποδοκιμάστηκε από την αντιπολίτευση και τους υπερασπιστές του περιβάλλοντος.
       
      Περισσότερα...

      2973 • 0

    12. webTV

      Τα οχτώ (8) γρηγορότερα τραίνα στον κόσμο

      Engineer

      Αυτά είναι τα γρηγορότερα τραίνα στον κόσμο:

      Αναλυτικά η σειρά κατάταξης ως προς την μέγιστη ταχύτητα έχει ως εξής:
       
      World's Fastest Trains Country Speed Record L0 Series Maglev Japan 374 mph (602 km/h) CRRC Qingdao Sifang 2021 Maglev* China 373 mph (600 km/h) TGV POS France 357 mph (575 km/h) CRH380A Hexie China 302 mph (486 km/h) Shanghai Maglev China 268 mph (431 km/h) HEMU-430X South Korea 262 mph (422 km/h) Fuxing Hao CR400AF China 260 mph (418 km/h) Frecciarossa 1000 Italy 245 mph (394 km/h) *No official name or designation has been given yet, so currently listed under the manufacturer’s name, CRRC Qingdao Sifang.
      Περισσότερα...

      768 • 0

    13. webTV

      The One στο Λος Άντζελες: Το πιο ακριβό σπίτι που πουλήθηκε ποτέ σε δημοπρασία

      Engineer

      Στο Λος Άντζελες βρίσκεται το ακριβότερο σπίτι που πουλήθηκε ποτέ σε δημοπρασία, όχι μόνο στις ΗΠΑ αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο - Διαθέτει 21 υπνοδωμάτια, 42 μπάνια, νυχτερινό κέντρο διασκέδασης και πολλά ακόμη
      Υπερπολυτελής έπαυλη στο Λος Άντζελες με αρχική τιμή τα 295 εκατομμύρια δολάρια πουλήθηκε τελικά σε δημοπρασία έναντι 141 εκατομμυρίων δολαρίων.
      Το ακίνητο, γνωστό με το όνομα «The One», είναι το πιο ακριβό σπίτι που πουλήθηκε ποτέ σε δημοπρασία όχι μόνο στις ΗΠΑ αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο καθώς και το τρίτο ακριβότερο ακίνητο που πουλήθηκε ποτέ στο Λος Άντζελες.
      Υπενθυμίζεται πως πέρυσι, ο Μαρκ Άντερσεν πλήρωσε συνολικά, 177 εκατομμύρια δολάρια για την αγορά ενός συγκροτήματος στο Μαλιμπού ενώ ο Τζεφ Μπέζος κατέβαλε το ποσό των 165 εκατομμυρίων δολαρίων προκειμένου να αποκτήσει μια βίλα στο
      Η δημοπρασία για την πώληση του υπερπολυτελούς ακινήτου «The One», ολοκληρώθηκε πριν λίγες ημέρες. Η υψηλότερη προσφορά ανήλθε στα 126 εκατομμύρια δολάρια με την τελική τιμή πώλησης ωστόσο, να διαμορφώνεται στα 141 εκατομμύρια δολάρια, καθώς στο εν λόγω ποσό συνυπολογίζεται και το ασφάλιστρο του αγοραστή. Η έπαυλη η οποία εκτείνεται σε μια έκταση 38 στρεμμάτων διαθέτει 21 υπνοδωμάτια καθώς και 42 μπάνια. Στο εσωτερικό της υπάρχει ένα νυχτερινό κέντρο διασκέδασης, σαλόνι ομορφιάς με πλήρεις υπηρεσίες, σπα ευεξίας, home cinema χωρητικότητας 40 ατόμων, αίθουσα μπόουλινγκ, κελάρι εφοδιασμένο 10.000 μπουκάλια κρασιού καθώς και γκαράζ το οποίο μπορεί να χωρέσει έως και 30 αυτοκίνητα.

      Σύμφωνα με τα όσα μεταδίδει το CNBC, χτίστηκε από τον Νάιλ Νιάμι, τον χαρισματικό και φιλόδοξο πρώην παραγωγό του Χόλιγουντ ο οποίος ασχολήθηκε με την κατασκευή σπιτιών χτίζοντας μερικές από τις πιο πολυτελείς επαύλεις στο Μπέβερλι Χιλς και το Μπελ Έαρ. Λάθος χειρισμοί ωστόσο, προκάλεσαν στο γνωστό επιχειρηματία οικονομικά προβλήματα με αποτέλεσμα να του κατασχεθεί το εν λόγω ακίνητο.   Περισσότερα: https://www.cnbc.com/2022/03/03/americas-biggest-new-mansion-auctions-for-141-million.html
      Περισσότερα...

      2346 • 0

    14. webTV

      Η ξύλινη γέφυρα στο Gulou Waterfront στην Κίνα - Το ξύλο επιστρέφει στις κατασκευές

      Engineer

      Μια γέφυρα μήκους 25 μέτρων δημιουργήθηκε στο Gulou Waterfront, ένα χωριό στο Jiangmen της Κίνας. Αυτό το ασυνήθιστο ανθρωπογενές τοπίο, που σχηματίζεται από ένα δίκτυο υδάτινων οδών και λιμνών, αποτελούσε κάποτε μια υποδομή για ψάρεμα και γεωργία. Πλέον, η περιοχή αλλάζει χρήση, με προοπτικές να χρησιμοποιηθεί ως θέρετρο οικοτουρισμού, και το LUO Studio ανέλαβε να δημιουργήσει μια νέα πεζογέφυρα στην καρδιά του. Μετά τη δυναμική ανάκαμψη της χρήσης ξύλου για την κατασκευή κτιρίων, και μάλιστα πολλών ορόφων, ήρθε η σειρά των έργων υποδομών να επαναπροσεγγίσουν το ευπροσάρμοστο υλικό. Η Timber Bridge αποτελεί μία από τις πολλές νέες γέφυρες που σχεδιάζονται, στο πλαίσιο της ανάπτυξης της προκυμαίας Gulou, με στόχο να γίνει η περιοχή προσβάσιμη για τους πεζούς, χωρίς να προκαλείται αναστάτωση στα αλιευτικά σκάφη.

      Το LUO Studio, με έδρα το Πεκίνο, επέλεξε να χρησιμοποιήσει κυρίως ξύλο, ως φόρο τιμής στις παραδοσιακές κατασκευαστικές τεχνικές που χρησιμοποιούνται σε αγροτικά χωριά της νότιας Κίνας, όπου το υλικό προσφέρεται σε αφθονία. Ως αποτέλεσμα, εκατοντάδες ξύλινα στοιχεία ενώνονται μεταξύ τους, για να σχηματίσουν τη γέφυρα Timber Bridge.
      Σύμφωνα με το στούντιο, κατά την περίοδο του αλιευτικού πολιτισμού, οι δρόμοι ήταν ελάχιστα ανεπτυγμένοι με αποτέλεσμα τα συστήματα ύδρευσης να γίνουν η βασική διαδρομή για τις μεταφορές και τα logistics.
      Δεδομένου ότι η γέφυρα έπρεπε να προσφέρει αρκετό χώρο για τη διέλευση σκαφών κάτω από αυτήν, το στούντιο επέλεξε τον παραδοσιακό σχεδιασμό της στο σχήμα ενός τόξου, με απόσταση τεσσάρων μέτρων μεταξύ της κάτω πλευράς της γέφυρας και της τυπικής στάθμης του νερού. Όμως, παρά το σχήμα της, πολύ λίγα από τα εξαρτήματα της γέφυρας είναι κυρτά. Εκτός από τις τρεις τοξωτές δοκούς που σχηματίζουν την κάτω πλευρά, η γέφυρα είναι σχεδόν εξ ολοκλήρου κατασκευασμένη από μικρά, ευθύγραμμα τμήματα πεύκου.
      Στο πάνω μέρος του ξύλινου σκελετού τοποθετήθηκαν μεταλλικές πλάκες, οι οποίες δημιουργούν καταφύγιο και παρέχουν φυσική αποστράγγιση του νερού της βροχής. Το αποτέλεσμα είναι μια κατασκευή με περίπλοκη δομή, η οποία παρέχει τη δυνατότητα διέλευσης πάνω από το νερό, αλλά και καταφύγιο σε όσους τη χρησιμοποιούν.
      "Το έργο βασίζεται στην κατασκευαστική σοφία των αρχαίων στεγασμένων γεφυρών", δήλωσε το LUO Studio. "Ο καλυμμένος διάδρομος ενισχύει τη συνολική δομική σταθερότητα και προστατεύει την τοξωτή ξύλινη κατασκευή, που βρίσκεται από κάτω, από την έκθεση στον ήλιο και τη βροχή." Παράλληλα, τα ενισχυμένα με χάλυβα μπουλόνια δίνουν στη δομή ένα επιπλέον στρώμα αντοχής.
      Η Ξύλινη Γέφυρα στο Gulou Waterfront είναι το τελευταίο από μια σειρά καινοτόμων έργων του Luo Yujie, μιας ανερχόμενης προσωπικότητας της κινεζικής αρχιτεκτονικής σκηνής. Με το συγκεκριμένο έργο, ελπίζει να δώσει νέο ενδιαφέρον σε μια περιοχή της οποίας η αλιευτική κληρονομιά σταδιακά εξαφανίζεται.
      ---
      Φωτογραφίες και βίντεο από: https://worldarchitecture.org/architecture-news/emgmh/arched-timber-bridge-by-luo-studio-allows-boats-to-pass-under-bridge-smoothly-in-gulou-waterfront.html








      Περισσότερα...

      1352 • 0

    15. webTV

      Καστράκι: Ο εντυπωσιακός οικισμός στην σκιά των βράχων των Μετεώρων

      GTnews

      Ανάμεσα στους θεόρατους βράχους των Μετεώρων βρίσκεται φωλιασμένο ένα μικρό γραφικό χωριό που αποτελεί σημείο συνάντησης των αναρριχητών ολόκληρης της Ευρώπης, κάθε Σαββατοκύριακο, κάθε εποχή του χρόνου, ανεξαρτήτως καιρικών συνθηκών ή θερμοκρασίας.
      Στην δυτική πλευρά των Μετεώρων, λοιπόν, θα βρεις το πανέμορφο Καστράκι, έναν παραδοσιακό οικισμό των Τρικάλων που αποτελεί ιδανική επιλογή για χαλαρωτικές εξορμήσεις στη φύση. Το χωριό -το οποίο ζει από τον τουρισμό- επιλέγεται από παραθεριστές κυρίως για διαμονή κατά τη διάρκεια της επίσκεψής τους στα Μετέωρα και την Καλαμπάκα.
      Το Καστράκι θεωρείται το πιο ιδιαίτερο χωριό του νομού, με τη θέα στα επιβλητικά Μετέωρα να το ανεβάζει κατευθείαν επίπεδο στον τουριστικό χάρτη της χώρας κυρίως κατά τους χειμερινούς μήνες χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν έχει την τιμητική του και στην καρδιά του καλοκαιριού.
      Φτάνοντας στο Καστράκι και αφήνοντας το αυτοκίνητο, θα συναντήσεις ένα τοπίο που κόβει την ανάσα: ένα μέρος που μοιάζει να είναι αποκομμένο, γεμάτο χαράδρες, πλατώματα και τη φύση στην πιο άγρια εκδοχή της. Το χωριό σκεπάζεται κυριολεκτικά από τη σκιά των τεράστιων βράχων, τα οποία χαρίζουν μια πιο απόκοσμη αίσθηση στην ήδη κινηματογραφική ατμόσφαιρα.
      Το σκηνικό ολοκληρώνεται από σπιτάκια με κόκκινες κεραμοσκεπές, μικρά μονοπάτια που οδηγούν στην κεντρική πλατεία, ξωκλήσια και πολλά γραφικά δρομάκια. Αν και πολύ μικρό, το χωριό είναι απόλυτα ενημερωμένο και εξοπλισμένο και αν το επιλέξεις για τις ολιγοήμερες εξορμήσεις σου δεν πρόκειται να σου λείψει τίποτα. Στο Καστράκι θα βρεις πολλά φτηνά ταβερνάκια, για κάθε γούστο, όμορφα cafe, παραδοσιακούς ξενώνες, πολυτελή ξενοδοχεία και πολλά μαγαζάκια με τοπικά, παραδοσιακά προϊόντα.
      Αξιοθέατα
      Η επίσκεψη στο Καστράκι είναι εμπειρία από μόνη της, όμως υπάρχουν κάποια αξιοθέατα που δεν πρέπει να παραλείψεις να εντάξεις στη λίστα των δραστηριοτήτων σου. Η επίσκεψη στον Ναό της Παναγιάς της Δούπιανης, κέντρο λατρείας των ασκητών του 11ου αιώνα, θα σου χαρίσει γνώση για πολλά ιστορικά στοιχεία της ευρύτερης περιοχής. Παράλληλα, η Δρακοσπηλιά, τα ερείπια του Αρχαίου Κάστρου και φυσικά τα Μετέωρα αξίζουν και με το παραπάνω μια επίσκεψη (και πολλές φωτογραφίες) κατά την παραμονή σου στο δημοφιλές Καστράκι.
      Τα τελευταία χρόνια στην περιοχή λειτουργούν τα εξαιρετικά μουσεία Ψηφιακής Απεικόνισης (Καλαμπάκα) και Γεωλογίας (Καστράκι). Και ναι, επιβάλλεται να τα επισκεφτείς κι αυτά! Αξίζει να σημειωθεί πως το Καστράκι, μαζί με τη γύρω περιοχή των Μετεώρων είναι ανακηρυγμένα ως Μνημεία της Φύσης και Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς από την UNESCO. Προσοχή όμως! Αν σκοπεύεις να το επισκεφτείς άμεσα, δεν πρέπει να αργήσεις να κάνεις την κράτησή σου, καθώς ο Μάρτιος και ο Απρίλιος είναι η εποχή που η πληρότητα αγγίζει το 100%!
      Περισσότερα...

      638 • 0

    16. webTV

      Η πλωτή κοινότητα του Schoonschip στο Άμστερνταμ

      GTnews

      Καθώς η άνοδος της στάθμης της θάλασσας και οι όλο και πιο συχνές καταιγίδες προκαλούν διόγκωση των υδάτων, οι πλωτές γειτονιές προσφέρουν ένα πείραμα στην αντιπλημμυρική προστασία που θα μπορούσε να επιτρέψει στις παράκτιες κοινότητες να  αντισταθούν στην κλιματική αλλαγή. Στην πυκνοκατοικημένη  Ολλανδία, η ζήτηση για τέτοια σπίτια αυξάνεται. 
      Ένα πλωτό σπίτι μπορεί να κατασκευαστεί σε οποιαδήποτε ακτογραμμή και είναι σε θέση να αντιμετωπίσει την άνοδο της θάλασσας ή τις πλημμύρες που προκαλούνται από τη βροχή, παραμένοντας στην επιφάνεια του νερού. Στηριζόμενα σε χαλύβδινους στύλους, συνδέονται με το τοπικό αποχετευτικό σύστημα και το δίκτυο ηλεκτροδότησης. Μοιάζουν δομικά με σπίτια, αλλά στο υπόγειο, διαθέτουν ένα κοίτος από σκυρόδεμα που λειτουργεί ως αντίβαρο, επιτρέποντάς τους να παραμένουν σταθερά στο νερό. 
      Ο Koen Olthuis, αρχιτέκτοντας που σχεδιάζει αποκλειστικά πλωτά κτίρια, λέει ότι : “σταθεροποιούνται από στύλους που σκάβονται περίπου 65 μέτρα μέσα στο έδαφος και εξοπλίζονται με υλικά που απορροφούν τους κραδασμούς για να μειώνουν την αίσθηση κίνησης από τα κύματα”.  Τα σπίτια ανεβαίνουν όταν τα νερά ανεβαίνουν και κατεβαίνουν όταν τα νερά υποχωρούν. 
      "Τώρα έχουμε την τεχνογνωσία να χτίσουμε πάνω στο νερό", λέει ο Olthuis, ο οποίος έχει σχεδιάσει 300 πλωτά σπίτια, γραφεία, σχολεία και κέντρα υγείας. Πρόσθεσε ότι αυτός και οι συνάδελφοί του "δεν βλέπουν τους εαυτούς τους ως αρχιτέκτονες, αλλά ως γιατρούς της πόλης, και το νερό ως φάρμακο".
      "Αισθανόμαστε πιο ασφαλείς σε μια καταιγίδα επειδή επιπλέουμε", λέει στο Yale e360, η Siti Boelen, μια Ολλανδή τηλεοπτική παραγωγός που μετακόμισε στο Schoonschip πριν από δύο χρόνια.
      Στο Άμστερνταμ,  το οποίο έχει σχεδόν 3.000 επίσημα εγγεγραμμένα παραδοσιακά σπίτια στα κανάλια του, εκατοντάδες άνθρωποι έχουν μετακομίσει σε πλωτά σπίτια σε παραμελημένες γειτονιές. 
      Το Schoonschip, που σχεδιάστηκε από την ολλανδική εταιρεία Space&Matter, αποτελείται από 30 κατοικίες, οι μισές από τις οποίες είναι διπλοκατοικίες, πάνω σε ένα κανάλι σε μια πρώην βιομηχανική περιοχή. Η γειτονιά βρίσκεται σε μικρή απόσταση με πλοίο από το κέντρο του Άμστερνταμ, όπου πολλοί από τους κατοίκους εργάζονται. Τα μέλη της κοινότητας μοιράζονται σχεδόν τα πάντα, συμπεριλαμβανομένων των ποδηλάτων, των αυτοκινήτων και των τροφίμων που αγοράζονται από τοπικούς αγρότες. Κάθε κτίριο λειτουργεί τη δική του αντλία θερμότητας και αφιερώνει περίπου το ένα τρίτο της οροφής του σε πράσινο και ηλιακούς συλλέκτες. Οι κάτοικοι πωλούν την πλεονάζουσα ενέργεια και στο εθνικό δίκτυο.
      Ωστόσο, τα πλωτά σπίτια θέτουν πολλές προκλήσεις. Ο δυνατός άνεμος και η βροχή, ή ακόμη και το πέρασμα μεγάλων κρουαζιερόπλοιων, μπορεί να τα ταρακουνήσουν.  Η Siti Boelen,  λέει ότι όταν μετακόμισε για πρώτη φορά, οι καταιγίδες την έκαναν να το σκεφτεί δύο φορές να ανέβει στην κουζίνα του τρίτου ορόφου. "Το νιώθεις στο στομάχι σου", λέει, προσθέτοντας ότι από τότε το έχει συνηθίσει.
      Το Ρότερνταμ, το  μεγαλύτερο λιμάνι της Ευρώπης, φιλοξενεί το μεγαλύτερο πλωτό κτίριο γραφείων στον κόσμο, καθώς και μια πλωτή φάρμα όπου οι αγελάδες αρμέγονται από ρομπότ, προμηθεύοντας γαλακτοκομικά προϊόντα στα τοπικά παντοπωλεία. 
      Οι ολλανδικές εταιρείες που ειδικεύονται στα πλωτά κτίρια έχουν κατακλυστεί από αιτήματα κατασκευαστών από το εξωτερικό για φιλόδοξα έργα. Η ολλανδική εταιρεία τεχνολογίας Blue21,  εργάζεται επί του παρόντος σε μια προτεινόμενη σειρά πλωτών νησιών στη Βαλτική Θάλασσα που θα στεγάζει 50.000 ανθρώπους και θα συνδέεται με μια ιδιωτικά χρηματοδοτούμενη υποθαλάσσια σιδηροδρομική σήραγγα 15 δισ. ευρώ, η οποία θα συνδέει το Ελσίνκι  με το Ταλίν της Εσθονίας. Το έργο υποστηρίζεται από τον Φινλανδό επενδυτή και επιχειρηματία των "Angry Birds" Peter Vesterbacka.
      Ο Koen Olthuis, θα επιβλέψει ακόμα την κατασκευή μιας πλωτής κοινότητας 20.000 ατόμων κοντά στην πρωτεύουσα Μάλε των Μαλδίβων. Κάτω από την επιφάνεια του νερού θα υπάρχουν τεχνητοί ύφαλοι που θα βοηθήσουν στην υποστήριξη της θαλάσσιας ζωής. Τα κτίρια θα αντλούν κρύο θαλασσινό νερό από τον πυθμένα για να βοηθούν τα συστήματα κλιματισμού.
      "Δεν είναι πλέον η ιδέα ενός τρελού μάγου που χτίζει ένα πλωτό σπίτι", λέει ο Olthuis. "Τώρα δημιουργούμε γαλάζιες πόλεις, βλέποντας το νερό ως εργαλείο".
       
      Περισσότερα...

      1068 • 0

    17. webTV

      Ο άστεγος Βασιλιάς του Ισθμού στης Κορίνθου που φθείρεται στο πέρασμα των χρόνων

      Engineer

      Το Up Stories αποκαλύπτει των "Άστεγο Βασιλιά του Ισθμού στης Κορίνθου" που λιώνει στο πέρασμα των χρόνων και την ιστορίας του.
      Πόσοι είναι άραγε αυτοί που γνωρίζουν πως εντός της Διώρυγας του Ισθμού και εδώ και 2000 σχεδόν χρόνια υπάρχει το άγαλμα του Βασιλιά Νέρωνα το οποίο είναι εντελώς εγκαταλελειμμένο και έρμαιο στα στοιχεία της φύσης. Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε πως κυριολεκτικά αυτό το άγαλμα λιώνει - αποσυντίθεται στο πέρασμα των χρόνων. 
      Η ιστορία του Ισθμού της Κορίνθου 
      Από μαρτυρίες αρχαίων συγγραφέων προκύπτει ότι ο Περίανδρος ήταν ο πρώτος που σκέφθηκε και τη διάνοιξη του Ισθμού, γύρω στο 602 π.Χ. Γρήγορα, όμως, εγκατέλειψε το σχέδιο του, από το φόβο ότι θα προκαλούσε την οργή των Θεών, έπειτα από το χρησμό της Πυθίας που έλεγε: «Ισθμόν δε μη πυργούτε μήδ' ορύσσετε. Ζευς γαρ έθηκε νήσον η κ' εβούλετο».
      Ο βασικός, όμως, λόγος που ανάγκασε τον Περίανδρο να εγκαταλείψει το σχέδιό του δεν ήταν η θεϊκή οργή αυτή καθαυτή, αλλά οι τεράστιες τεχνικές δυσκολίες εκτέλεσης του έργου και τα οικονομικά συμφέροντα της Κορίνθου, που επιθυμούσε να διατηρήσει την προνομιούχο θέση της ως «κλειδούχος» του διαμετακομιστικού εμπορίου της Μεσογείου.
      Τρεις αιώνες αργότερα, το 307 π.Χ., ο Δημήτριος ο Πολιορκητής επιχείρησε να θέσει σ' εφαρμογή το ίδιο σχέδιο, αλλά εγκατέλειψε την ιδέα, όταν οι Αιγύπτιοι Μηχανικοί που έφερε γι' αυτό το σκοπό τον διαβεβαίωσαν ότι η διαφορά της στάθμης του Κορινθιακού από τον Σαρωνικό ήταν τέτοια που με την τομή του Ισθμού τα νερά του Κορινθιακού που θα χύνονταν στον Σαρωνικό θα τον πλημμύριζαν, με συνέπεια την καταπόντιση της Αίγινας και των γειτονικών νησιών και ακτών.
      Κατά τη ρωμαϊκή εποχή, ο Ιούλιος Καίσαρ το 44 π.Χ. και ο Καλιγούλας το 37 π.Χ. έκαναν ανάλογα σχέδια, τα οποία όμως εγκαταλείφθηκαν για πολιτικούς και στρατιωτικούς λόγους. Στα σχέδια αυτά βασίσθηκε ο Νέρωνας, όταν αποφάσισε το 66 μ.Χ. να πραγματοποιήσει το έργο. Οι εργασίες άρχισαν το 67 μ.Χ. και από τις δυο άκρες (Κορινθιακό – Σαρωνικό), και χρησιμοποιήθηκαν τότε χιλιάδες εργάτες. Την έναρξη των εργασιών έκανε ο ίδιος ο αυτοκράτορας, στις 28 Νοεμβρίου, δίδοντας το πρώτο χτύπημα στη γη του Ισθμού με χρυσή αξίνα.
      Οι εργασίες εκσκαφής είχαν προχωρήσει σε μήκος 3.300 μ., σταμάτησαν όμως, όταν ο Νέρωνας αναγκάστηκε να γυρίσει στη Ρώμη για να αντιμετωπίσει την εξέγερση του στρατηγού Γάλβα. Τελικά, με το θάνατο του Νέρωνα -που συνέβη λίγο μετά την επιστροφή του- το έργο εγκαταλείφθηκε. Το πόσο σοβαρή και μελετημένη ήταν η προσπάθειά του αποδεικνύεται κι από το γεγονός ότι κατά την οριστική διάνοιξη της διώρυγας, στους νεότερους χρόνους, βρέθηκαν 26 δοκιμαστικά πηγάδια βάθους 10 μέτρων το καθένα και διάφοροι τάφροι της εποχής του.
      Ο επόμενος που επιχείρησε να διανοίξει τη διώρυγα ήταν ο Ηρώδης ο Αττικός, αλλά οι προσπάθειες του σταμάτησαν σχεδόν αμέσως, όπως και αυτές των Βυζαντινών που ακολούθησαν.
      Το τέλος της οθωμανικής κυριαρχίας βρήκε την Ελλάδα στο κατώφλι της βιομηχανικής εποχής. Οι συνθήκες ήταν πιο ευνοϊκές και ο κυβερνήτης Ιωάννης Καποδίστριας, προβλέποντας τη μεγάλη σημασία που θα είχε γενικότερα για την ανάπτυξη της χώρας η κατασκευή της διώρυγας, ανέθεσε τη σχετική μελέτη σε ειδικό μηχανικό. Το κονδύλι, όμως, των 40 εκατομμυρίων χρυσών φράγκων που κρίθηκε αναγκαίο σύμφωνα με τον προϋπολογισμό δαπάνης για την εκτέλεση του έργου, δεν μπορούσε να εξευρεθεί από τη διεθνή χρηματαγορά, πολύ περισσότερο δε να διατεθεί από τον ελληνικό προϋπολογισμό. Έτσι, η προσπάθεια του κυβερνήτη εγκαταλείφθηκε.
      Μετά τη διάνοιξη της διώρυγας του Σουέζ, η Κυβέρνηση Ζαΐμη έλαβε την απόφαση τομής του Ισθμού και το Νοέμβριο του 1869 ψήφισε το νόμο της «περί διορύξεως του Ισθμού της Κορίνθου».
      Η μελέτη του έργου έγινε από τον Ούγγρο Β. Gerfer και ελέγχθηκε από τον μηχανικό Daujats, αρχιμηχανικό της διώρυγας του Σουέζ. Ως η πιο σωστή και οικονομική, προκρίθηκε η χάραξη που είχε εφαρμόσει ο Νέρωνας.
      Τη συνέχιση του έργου ανέλαβε ελληνική εταιρεία με την επωνυμία «Εταιρεία της Διώρυγας της Κορίνθου» υπό τον Ανδρέα Συγγρό, που ανέθεσε την εκτέλεση των εργασιών στην εργοληπτική εταιρεία του Α. Μάτσα, η οποία και αποπεράτωσε το έργο. Αυτό το οικονομικό τόλμημα, αυτός ο τεχνικός άθλος, με τη χρησιμοποίηση 2.500 εργατών και των τελειότερων μηχανικών μέσων της εποχής, ολοκληρώθηκε μετά 11 χρόνια. Τα εγκαίνια έγιναν με ιδιαίτερη μεγαλοπρέπεια στις 25 Ιουλίου 1893, από το πρωθυπουργό Σωτήριο Σωτηρόπουλο.
      Η διώρυγα κόβει σε ευθεία γραμμή τον Ισθμό της Κορίνθου σε μήκος 6.346 μ. Το πλάτος της στην επιφάνεια της θάλασσας είναι 24,6 μ. και στο βυθό της 21,3 μ., ενώ το βάθος της κυμαίνεται μεταξύ 7,50 έως 8 μ.
      Η γεωλογική σύσταση των πρανών της Διώρυγας είναι ανομοιόμορφη, με ποικιλία γεωλογικής συστάσεως εδαφών. Μία ιδιομορφία, που κατά καιρούς είχε ως συνέπεια την κατάπτωση μεγάλων χωμάτινων όγκων και κατά συνέπεια το κλείσιμο του καναλιού.
      Σήμερα η Διώρυγα της Κορίνθου παραμένει κλειστή εδώ και σχεδόν 2 χρόνια.
      Περισσότερα...

      1153 • 4

    18. webTV

      Δέλτα Έβρου: ένας μεγαλοπρεπής υγρότοπος

      Engineer

      Το Δέλτα του Έβρου είναι ένα από τα πιο σημαντικά υγροτοπικά συστήματα της χώρας μας! Ένας τόπος που σφύζει από ζωή, φημισμένος για τα σπάνια είδη πουλιών που φιλοξενεί, όπως η νανόχηνα, που είναι το πιο σπάνιο και απειλούμενο είδος χήνας. Για το λόγο αυτό αποτελεί και αγαπημένο προορισμό για φωτογράφους άγριας ζωής που βρίσκουν εκεί εξαιρετικές ευκαιρίες για συναντήσεις με τους φτερωτούς κατοίκους του.
      Καθώς βρίσκεται στο νοτιοανατολικό άκρο του νομού Έβρου, το «μοιραζόμαστε» με τη γειτονική Τουρκία. Η περιοχή έχει ανακηρυχθεί Εθνικό Πάρκο και προστατευόμενη περιοχή του Δικτύου Natura 2000, χαρακτηρισμένη ως Ζώνη Ειδικής Προστασίας για την Ορνιθοπανίδα (ΖΕΠ) με τον κωδικό GR1110006. Τμήμα της περιοχής έχει ενταχθεί στον κατάλογο των προστατευόμενων περιοχών της Διεθνούς Σύμβασης Ραμσάρ και το γεγονός αυτό υπογραμμίζει τη σημασία της σε διεθνές επίπεδο.
      Το υγροτοπικό σύστημα Δέλτα Έβρου φιλοξενεί μεγάλη ποικιλία ειδών πανίδας και σε μεγάλους αριθμούς, παρόλη την υποβάθμιση που έχει υποστεί τις τελευταίες δεκαετίες. Εδώ βρίσκουν καταφύγιο και τροφή χιλιάδες πουλιά, όλες τις εποχές του χρόνου. Ο υγρότοπος είναι ιδιαίτερα σημαντικός για τη μετανάστευση, καθώς και για τη διαχείμαση των πουλιών. Μάλιστα, είναι η πιο σημαντική περιοχή στην Ελλάδα για τις χήνες και τους κύκνους. Χαρακτηριστικά είδη της περιοχής είναι ο νανόκυκνος, ο στικταετός, ο βασιλαετός, η αγκαθοκαλημάνα, η καστανόπαπια και η νανόχηνα.
      Το Δέλτα Έβρου αποτελεί ένα πολύ σημαντικό πόρο για την τοπική κοινωνία, λόγω της αξίας που έχει για την κτηνοτροφία, τη γεωργία και την αλιεία, ενώ εδώ και πολλά χρόνια έχουν ανακαλύψει την αξία του χιλιάδες επισκέπτες που το επιλέγουν ως οικοτουριστικό προορισμό.
      Στο Σύστημα Διακυβέρνησης Προστατευόμενων Περιοχών της χώρα μας, το Δέλτα Έβρου ανήκει στη Μονάδα Διαχείρισης Εθνικών Πάρκων Δέλτα Έβρου, Δαδιάς και Προστατευόμενων Περιοχών Ανατολικής Θράκης.
      Πηγή: Οργανισμός Φυσικού Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής-ΟΦΥΠΕΚΑ
      Περισσότερα...

      687 • 0

    19. webTV

      Μια βουτιά στα έγκατα της ηπειρωτικής γης: Στο Σπήλαιο της Ανεμότρυπας στα Τζουμέρκα

      Engineer

      Η πιο διάσημη Ελληνίδα σπηλαιολόγος, ένας έξυπνος πρόεδρος χωριού και δύο τολμηρoί νέοι. Θα μπορούσε να είναι σενάριο για ταινία μυστηρίου.
      Στην πραγματικότητα, είναι η ανακάλυψη και η αρχή της αξιοποίησης ενός σπηλαίου στην Πράμαντα Ιωαννίνων. Είναι το Σπήλαιο της Ανεμότρυπας.   Ήταν το 1960 όταν η σπουδαία Ελληνίδα σπηλαιολόγος και επίτιμη πρόεδρος της Ελληνικής Σπηλαιολογικής εταιρείας, Άννα Πετροχείλου, θα επισκέπτονταν την περιοχή στα βόρεια Τζουμέρκα. Ο τότε πρόεδρος της Πράμαντας, έδωσε εντολή σε δύο τολμηρούς νέους, τον Αποστόλη Λάμπρη και το Γιώργο Καρακώστα να διανοίξουν μία σχισμή σ΄ ένα σημείο του εδάφους, από το οποίο έβγαινε δροσερός αέρας, ώστε να διερευνηθεί το εσωτερικό του. Έρποντας, χωρίς τα βασικά μέσα, κατάφεραν και έφτασαν σ’ ένα ευρύ κοίλωμα και αντίκρυσαν πρώτοι μια απόκοσμη ομορφιά.

      Με το πέρασμα του χρόνου, το σπήλαιο εξερευνήθηκε, μελετήθηκε και από το 2000, ένα τμήμα του είναι πλέον προσβάσιμο στους επισκέπτες/Photo: Αμαλία Κωβαίου

      Το Σπήλαιο της Ανεμότρυπας βρίσκεται τρία χιλιόμετρα νοτιοδυτικά από την Πράμαντα, σε υψόμετρο 900 μέτρων και στο εσωτερικό του ξετυλίγεται η ομορφιά της φύσης μέσα σ’ ένα ονειρικό περιβάλλον/Photo: Αμαλία Κωβαίου
      Η ομορφιά της φύσης
      Η αρχική αυτή διερεύνηση είχε ως αποτέλεσμα να έρθει στο φως ένα μοναδικής ομορφιάς σπήλαιο που πήρε το όνομα Σπήλαιο της Ανεμότρυπας. Με το πέρασμα του χρόνου, το σπήλαιο εξερευνήθηκε, μελετήθηκε και από το 2000, ένα τμήμα του είναι πλέον προσβάσιμο στους επισκέπτες.
      Το Σπήλαιο της Ανεμότρυπας βρίσκεται τρία χιλιόμετρα νοτιοδυτικά από την Πράμαντα, σε υψόμετρο 900 μέτρων και στο εσωτερικό του ξετυλίγεται η ομορφιά της φύσης μέσα σ’ ένα ονειρικό περιβάλλον. Έχει τρία επίπεδα και από το εσωτερικό του διέρχεται ο ποταμός Άραχθος, η βοή του οποίου μας συνοδεύει σε μεγάλο τμήμα της διαδρομής μας.

      Photo: Αμαλία Κωβαίου

      Photo: Αμαλία Κωβαίου
      Στα έγκατα της γης
      Το υψηλότερο επίπεδο έχει καταρρεύσει και σώζονται μόνο κάποια τμήματά του. Το μεσαίο, το οποίο είναι και αυτό που αξιοποιήθηκε τουριστικά, έχει μήκος 250 μέτρα. Το τρίτο επίπεδο είναι ουσιαστικά η κοίτη του υπόγειου ποταμού ο οποίος είναι ορατός από το μονοπάτι και δημιουργεί έναν καταρράκτη ύψους δύο μέτρων. Όλη η ομορφιά που κρύβουν τα έγκατα της γης, μοναδικοί γεωλογικοί σχηματισμοί, θόλοι, λίμνες σε αποχρώσεις του ροζ, του άσπρου και του γκρι, και γεωλογικά «δωμάτια» με ευφάνταστα ονόματα, ξετυλίγονται όσο περιπλανιόμαστε μέσα στο σπήλαιο.
      Στην αρχή της διαδρομής, σταλακτίτες, που φτάνουν έως το έδαφος, καθηλώνουν με την έντασή τους και μαρτυρούν την ηλικία του σπηλαίου. Ο Θάλαμος του Ποταμού, μεγαλειώδης και θορυβώδης βρίσκεται στα αριστερά. Μία σκάλα οδηγεί στη Μεγάλη Σάλα, η οροφή της οποίας είναι στα 6 μέτρα. Την καθηλωτική αίσθηση συμπληρώνει η γκρι λίμνη.

      Σχεδόν 52 μέτρα με πολύχρωμους γεωλογικούς σχηματισμούς, δίνουν το όνομα στη Διαδρομή του Πλούτου/Photo: Αμαλία Κωβαίου
      Η διπλή σκάλα, πίσω από μία σειρά σταλαγμίτες, κρύβει το Θάλαμο της Λευκής Λίμνης. Σχεδόν 52 μέτρα με πολύχρωμους γεωλογικούς σχηματισμούς, δίνουν το όνομα στη Διαδρομή του Πλούτου. Ο Θάλαμος της Ροζ Λίμνης είναι γεμάτος με κλιμακωτές λιθωματικές λεκάνες, που δέχονται τα τρεχούμενα νερά της λίμνης. Το χρώμα των πετρωμάτων αντανακλάτε στα νερά και τα χρωματικά παιχνίδια είναι ατελείωτα. Ογκόλιθοι, σταλακτικά στολίδια, πετρώματα γλειμμένα για εκατομμύρια χρόνια από τα νερά, συμπληρώνουν τις εικόνες. Στο τελευταίο, πολύ κατηφορικό, τμήμα του σπηλαίου η βοή από τη ροή του ποταμού είναι καθηλωτική.
      Παίρνουμε το δρόμο της επιστροφής και ξαναπερνάμε από τα ίδια σημεία. Το μάτι διαρκώς εγκλωβίζεται σε καινούριες λεπτομέρειες. Είναι σαν να διαβαίνω σε ένα ακόμη σπήλαιο.

      Όλη η ομορφιά που κρύβουν τα έγκατα της γης, μοναδικοί γεωλογικοί σχηματισμοί, θόλοι, λίμνες σε αποχρώσεις του ροζ, του άσπρου και του γκρι, και γεωλογικά «δωμάτια» με ευφάνταστα ονόματα, ξετυλίγονται όσο περιπλανιόμαστε μέσα στο σπήλαιο:Photo: Αμαλία Κωβαίου

      Το χρώμα των πετρωμάτων αντανακλάτε στα νερά και τα χρωματικά παιχνίδια είναι ατελείωτα/Photo: Aμαλία Κωβαίου
      Τα ερωτηματικά και οι απορίες Κάθε φορά που βρίσκομαι σε περιβάλλοντα με ελάχιστη ή μηδενική ανθρώπινη παρέμβαση, αισθάνομαι αυτόματα ότι κάνω ένα ταξίδι στον χρόνο. Δεκάδες ερωτηματικά με κατακλύζουν. Είχε άραγε ο προϊστορικός άνθρωπος πρόσβαση στο σπήλαιο της της Ανεμότρυπας. Ακόλουθοι του Βασιλιά Πύρρου κάναν το μπάνιο τους στο γάργαρα νερά του ποταμού;

      Στο τελευταίο, πολύ κατηφορικό τμήμα του σπηλαίου η βοή από τη ροή του ποταμού είναι καθηλωτική/Photo: Αμαλία Κωβαίου

      Photo: Αμαλία Κωβαίου
      Κάποιο βυζαντινό πριγκιπόπουλο του Δεσποτάτου της Ηπείρου κρύφτηκε εδώ με την αγαπημένη του; Βγήκαμε στον ηπειρώτικο ουρανό και μας χάιδευε το πεντακάθαρο αεράκι που φυσά στα Βόρεια Τζουμέρκα. Γεμάτοι ομορφιά και έμπνευση, αλλά και με πολλά αναπάντητα ερωτήματα, συνεχίσαμε ακόμη πιο ορεξάτοι την εξερεύνηση της ηπειρώτικης γης.
      Περισσότερα...

      677 • 0

    20. webTV

      Πέντε από τα ακριβότερα και πιο αποτυχημένα megaproject στον κόσμο (Μέρος 2)

      Engineer

      Εγκαταλελειμμένα, καθυστερημένα και αποτυχημένα μεγαλεπήβολα έργα ανά τον κόσμο. Περιλαμβάνει τα έργα:
      1. Ryugyong Hotel, North Korea
      2. Superconducting Super Collider
      3.The World's Emptiest Airport
      4. China's Abandoned Ghost City
      5. Arena da Amazonia, Manaus
       
      Περισσότερα...

      980 • 0

    21. webTV

      Το κάστρο Καρόλου Τόκκου στη λίμνη Κρεμαστών

      Engineer

      Ερείπια κάστρου στο νησάκι Αϊ Νικόλας στη λίμνη Κρεμαστών στο σημείο όπου εκβάλει (στη λίμνη) ο Αχελώος.
      Βρίσκεται κοντά στο χωριό Πρατοβούνι ή Νέα Σιβίστα. Η παλιά Σιβίστα βρίσκεται κάτω από τα νερά της λίμνης.
      Μέρος του εξωτερικού περιβόλου του κάστρου βρίσκεται επίσης κάτω από τα νερά της λίμνης. Το μήκος των τειχών του είναι 80 μέτρα. Το κάστρο είναι θεμελιωμένο επάνω σε αρχαία οχύρωση, η πρώτη παρουσία της οποίας χρονολογείται από την εποχή των Πελασγών.
      Η δημιουργία του μεσαιωνικού κάστρου αποδίδεται στον Κάρολο Α’ Τόκκο.
      Ο Κάρολος Α΄ Τόκκος (Carlo Tocco, 1372 -1429) ήταν κόμης παλατινός Κεφαλληνίας-Ζακύνθου, δούκας Λευκάδας, και βαρώνος της Βοστίτσας (Αίγιο).
      Ήταν υποτελής του βασιλείου της Νάπολης και στον καιρό του είχε γίνει ο πιο ισχυρός Φράγκος ηγεμόνας στην Ελλάδα. Επέκτεινε την κυριαρχία του σε άλλες περιοχές και μεταξύ των άλλων κατέλαβε το Χλεμούτσι (στην Κυλλήνη), τα Μέγαρα και την Κόρινθο και τελικά, από το 1411, έγινε επίσης δεσπότης των Ιωαννίνων και της Άρτας.
      Η περιοχή της Σίβιστας όπως και άλλες περιοχές της Αιτωλοακαρνανίας, ήταν στα χέρια της Αλβανικής φάρας των Μπούα -Σγούρου (που έφεραν και την επωνυμία «Σπάτα») από το τέλος του 14ου αιώνα. Ο Κάρολος Τόκκο συγκρούσθηκε σε διάφορα μέτωπα με τους Αλβανούς. Το 1408 ήρθε σε συμφωνία με τον τότε αρχηγό της φάρας Μαυρίκιο Μπούα για να μοιράσουν την Αιτωλοακαρνανία και κατά τα φαινόμενα, στη μοιρασιά εκείνη η Σίβιστα πέρασε στη δικαιοδοσία του Τόκκο(υ).
      Το κάστρο προϋπήρχε μάλλον (σαν ορεινό οχυρό πάνω από τον Αχελώο), αλλά δεν αποκλείεται ο Τόκκο(ς) να έκανε γενική ανακατασκευή δεδομένου ότι το μέρος ήταν σε διεκδικούμενη περιοχή. Αν είναι έτσι το κάστρο χρονολογικά ανήκει πράγματι στις αρχές του 15ου αιώνα.
      Κείμενα: https://www.kastra.eu/castlegr.php?kastro=toco
      Περισσότερα...

      523 • 0

×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.