ss_sk

Οι Αρχιτέκτονες ναι, δυστυχώς, μπορούμε να υπογράφουμε τοπογραφικά. Η αλλαγή του 2010, που ουσιαστικά είναι ''μπάτε σκύλοι αλέστε'' (και καλά ενοποίηση), εγώ την ξέρω σαν Ευρωπαϊκή οδηγία. Και αν δεν απατώμαι οι οδηγίες αυτές είναι προαιρετικές κα όχι υποχρεωτικές (αν γνωρίζει κανείς κάτι άλλο ας ενημερώσει) και άρα δεν καταλαβαίνω τον πανικό (ευρωδικαστήρια και τέτοια). Αλλά καλό να μην επεκταθούμε εδώ στο θέμα καθότι διαφορετικό του βασικού τίτλου - υπάρχει συζήτηση στο Εργασιακά-Ασφαλιστικά.

Και για να είσαι πιο σωστός τον χώρο αυτόν αντί ''βεράντα'' να τον λες/γράφεις ''βατό δώμα''.

Aπό το Π.Δ. 455 της 22.6/5.7.1976 για κτήρια στάθμευσης: Άρα λογικά αυτό ισχύει και για υπαίθριες θέσεις. edit: σε γραφείο που δούλευα και είχε αναλάβει υπόγειο σταθμό αυτοκινήτων όλη η επιφάνεια είχε κλίση (αν θυμάμαι καλά 5% ώστε να καλυφθούν και οι ρύσεις) και όχι μόνο οι ράμπες κίνησης.

Aααχ...εγώ έτσι την πάτησα...για δεκαπέντε μέρες. Προσοχή λοιπόν!

Και βέβαια επιτρέπεται (εκτός αν είναι διατηρητέο). Φαντάζομαι μιλάμε για επέμβαση μόνο στα ανοίγματα του διαμερίσματος του ιδιοκτήτη. Δε θυμάμαι πότε ιδρύθηκαν οι ΕΠΑΕ αλλά αν η ίδρυση έγινε πριν το '60 και για την έκδοση της τότε άδειας ήταν απαραίτητο θα ξαναπεράσεις (αλλά αυτό για ΕΦ σενάριο μου κάνει...τότε τα πέρναγαν χωρίς καλά καλά έλεγχο). Μια βόλτα από την σχετική Πολεοδομία θα λύσει το θέμα. Η αμοιβή με αναλυτικό προϋπολογισμό (πληροφοριακά).

Σε ένα αντίστοιχο πρόβλημα δικό μου (εγώ είχα μικρά σταγονίδια πολύ ανοιχτού καφέ χρώματος, σκληρά και διάσπαρτα) η πειστικότερη εξήγηση που πήρα ήταν ότι δημιουργήθηκαν λόγω υγρασίας και βρωμιάς (βλ. καπνός...όχι εγώ δεν καπνίζω). Η αλήθεια είναι ότι το εν λόγω δωμάτιο χρησιμοποιούνταν συχνά για στέγνωμα ρούχων και ο αερισμός δεν ήταν ιδιαίτερα συχνός . Το χρώμα πλαστικό - μάλλον παίζει ρόλο.

Η ΕΠΑΕ βασικά δεν ασχολείται με θέματα νομοθεσίας. Αν σου βρουν νομικής φύσεως κώλυμα στην Πολεοδομία πρέπει πρώτα να το λύσεις, να πάρεις την έγκριση και μετά να πας ΕΠΑΕ.

Οπότε η καλύτερη λύση κατ' εμέ είναι επίσκεψη στην Πολεοδομία, επιλογή του υπαλλήλου που μας αρέσει (ή έχουμε ακούσει καλά για αυτόν) και υποβολή της σχετικής ερώτησης (με μία αναφορά στο γενικό μπάγκραουντ). Αν ο πελάτης έχει πρόβλημα τον κουβαλάς εκεί και παίρνει την απάντηση που πρέπει (πάντως οι περισσότεροι πελάτες αποδέχονται τις υποδείξεις αυτές είτε θέλουν είτε όχι...εκτός αν έχουν μέσο και πιέσουν αλλιώς). Αυτό έχει και το εξής καλό: με την κατάθεση του τελικού φακέλου κολλάς και ένα σημείωμα αν μπορεί να χρεωθεί στο συγκεκριμένο υπάλληλο λόγω προελέγχου* και δεν έχεις να ικανοποιείς πολλά βίτσια (διότι κάθε υπάλληλος έχει και διαφορετική τακτική/αντίληψη). * όχι ότι σίγουρα θα του το δώσουν αλλά οι πιθανότητες είναι μεγαλύτερες.

Και επ'ευκαιρίας για όποιον δε γνωρίζει: οι λογαριασμοί μηχανικού (που δεν έχουν κάρτα ανάληψης μόνο το βιβλιάριο) δεν έχουν κρατήσεις όταν σου καταθέτουν ποσά πέραν των αμοιβών. Εγώ πλέον αυτόν δίνω.

Κάλλιο αργά... Αυτό είναι γενικά πρόβλημα με τα στοιχεία OLE. Δύο εναλλακτικές υπάρχουν: - ελέγχεις τον εκτυπωτή σου μέσω των properties για να δεις αν μπορείς να αλλάξεις ρυθμίσεις σχετικές με Raster Graphics - στο Αutocad μεγαλώνεις την τιμή του OLEQUALITY (εντολή αυτό) ή το αλλάζεις μέσω του properties του OLE αντικειμένου.

Και η όψη λέγεται elevation (άσχετο).

Λεπτομέρειες πολλές δεν ξέρω αλλά οι λάκες είναι ακρυλικές βαφές που βγαίνουν σε διάφορα χρώματα και ανάλογα με την επεξεργασία δίνουν μία τελική γυαλιστερή επιφάνεια σαν γυαλί (υπόψιν υπάρχουν και ματ). Βέβαια το ξύλο είναι άσχετο - MDF, συμπαγές ξύλο, ό,τι θες. Για τιμές δεν ξέρω αλλά μάλλον θα είναι ακριβότερες από τα κλασσικά βερνίκια. Αλλά νομίζω η μαγκιά φαίνεται στην τεχνική - καλό είναι να μάθεις για τη δουλειά του ξυλουργού από πελάτες του. Τώρα πώς θα το ζητήσεις? ''Λάκα σε μαύρο χρώμα, γυαλιστερή σα γυαλί'' - φαντάζομαι να αρκεί. Ωραίο το μαύρο (αλλά και όλα εμένα μου φαίνονται ωραία σε λάκα).

Συγγνώμη αλλά έχετε προσπαθήσει να ψήσετε 500 κουλουράκια την ίδια στιγμή που πασχίζετε να μην κόψει η μπεσαμέλ? (το τελευταίο δεν ξέρω τί είναι αλλά το έχω ακούσει). Και ο φούρνος να έχει χτυπήσει κόκκινο. Με τη δική μου λογική λοιπόν και το Παρασκευαστήριο θέλει κλιματισμό. Για να γίνει όμως σωστή δουλειά, ούτως ή άλλως, μελέτη κλιματισμού πρέπει να γίνει - για επαγγελματικό χώρο πρόκειται. Ανάθεση λοιπόν σε ένα μηχανολόγο τα σχετικά τα οποία δε χρειάζεται να μάθει ο πελάτης, αν το παίζει τσιφούτης, είτε το απαιτεί ο νόμος είτε όχι . Εξάλλου για το καλό της επιχείρησής του πρόκειται.

Και να θυμίσω, πλατιάζοντας ελαφρώς, τον γεωθερμικό κλιματισμό: φυτεύεις εναλλάκτες ''ολούθε'' και ζεσταίνεσαι ή δροσίζεσαι (αναλόγως τας εποχάς).

Ουί. Είναι της μόδας τελευταία (και με τις μόδες δεν τα πάω καλά) αλλά έχει άριστα αισθητικά αποτελέσματα - δεδομένου του μεγάλου κόστους του γυαλιού και κυρίως του βαμμένου. Tο παρόν διαχωρίστηκε από εδώ - εξ' ού και το περίεργο πρώτο μήνυμα.

Έχω βρει έναν ωραιότατο διαδικτυακό τόπο που χαρίζει δωρεάν τρισδιάστατα μοντέλα αντικειμένων για αρχιτεκτονικούς βασικά σκοπούς (http://archive3d.net/). Υπάρχει μόνο ένα μικρό εμπόδιο για την επίτευξη της τελειότητας. Το κάθε αντικείμενο υπάρχει σε δύο βερσιόν: *.3ds και *.gsm. Το πρώτο (που κατά βάσιν με ενδιαφέρει) είναι βεβαίως του 3ds Max της Autodesk (μεταξύ άλλων δηλαδή) ενώ το δεύτερο ανακάλυψα (μετά κόπων και βασάνων) ότι, όσον αφορά στο τρισδιάστατο σχεδιασμό, είναι αρχείο που χρησιμοποιείται από το Archicad. Το πρόβλημα λοιπόν είναι ότι τα *.3ds κατά κανόνα δε συνοδεύονται από τα κατάλληλα images/material textures οπότε απαιτείται επιπλέον δουλειά (βέβαια από το ολότελα...). Τα *.gsm από την άλλη (τα οποία αδυνατώ να ανοίξω) έχουν το υπερδιπλάσιο μέγεθος. Οπότε ερωτώ τους έχοντες Archicad αγαπητούς συνάδελφους που είτε τα έχουν δουλέψει είτε έχουν το χρόνο να κατεβάσουν ένα δοκιμαστικά: τα *.gsm περιέχουν έξτρα δεδομένα? Δηλαδή τα απαραίτητα material textures? Εάν ναι υπάρχει δυνατότητα να εξαχθούν σε μορφή που να μπορεί να τα χρησιμοποιήσει πλήρως το 3ds Max ?

>Κώδικας βασικής πολεοδομικής νομοθεσίας > Μέρος-ΙΙ > Κεφάλαιο-Ι > Αρθρον-231 (Αρθ-2 ΠΔ/23-2/6-3-87) ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΑΜΙΓΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ Στις περιοχές αμιγούς κατοικίας επιτρέπονται μόνο: 1. Κατοικία. 2. Ξενώνες μικρού δυναμικού (περί τις 20 κλίνες) 3. Εμπορικά καταστήματα που εξυπηρετούν τις καθημερινές ανάγκες των κατοίκων της περιοχής (παντοπωλείο, φαρμακείο, χαρτοπωλείο κλπ) 4. Κτίρια κοινωνικής πρόνοιας 5. Κτίρια πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. 6. Αθλητικές εγκαταστάσεις. 7. Θρησκευτικοί χώροι. 8. Πολιτιστικά κτίρια (και εν γένει πολιτιστικές εγκαταστάσεις) Άρα...

H λάκα κερδίζει τις εντυπώσεις όμως...

Γιατί πετάς τη βόμβα και φεύγεις? Ποιες είναι αυτές? Για να μαθαίνουμε δηλαδής - αν και η μόνωση μεταξύ υποστυλώματος και τοίχου για αυτοκτονικούς τύπους μου κάνει.

Καλύτερα κάνε upload τη φωτό σε κάποιο σάιτ (π.χ. photobucket). Απάντηση θα δώσει ευκολότερα Τοπογράφος για αυτό...μεταφέρεταιιι.

Με το όρο ''λούκι'' εννοείς μία (ανοιχτή) ζώνη 30 εκατοστών μεταξύ των κτηρίων στην οποία εισέρχονται τα όμβρια ύδατα και όταν φτάνουν κάτω δεν έχουν διέξοδο και μπαίνουν στο υπόγειο? Αν ναι, το πρόβλημα το έχει ο παλαιός ιδιοκτήτης. Είναι (ήταν) υποχρέωσή του να κάνει την απαιτούμενη διαμόρφωση υπαιθρίου χώρου ώστε τα νερά να φεύγουν εκεί που πρέπει. Από τη στιγμή που ο άλλος έχτισε στο όριο δεν έχει δικό του υπαίθριο χώρο να διαμορφώσει και άρα εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να αντιμετωπίσει το θέμα. Αυτό το πρόβλημα λύνεται με ένα μεταλλικό λούκι που θα επεκταθεί από το παλιό κτίσμα μέχρι τον απέναντι τοίχο (για οικοδομικές λεπτομέρεις υπάρχει σχετική δημοσίευση) ώστε να μαζεύει τα νερά και να τα διοχετεύει στο υπάρχον σύστημα απορροής. Αυτή τη δουλειά δεν μπορεί να την κάνει ο άλλος βέβαια...δεν μπορεί να μπει σε αλλουνού οικόπεδο.

Και στις δυο. Υπόψιν ότι φέροντα στοιχεία δε θεωρούνται μόνο τα σκυροδέματος. Αν κάνεις μία ''ωραιότατη'' ξὐλινη κατασκευή (κλειστό στέγαστρο) που σαφώς και δε λειτουργεί ως απλή πέργκολα (just for the record οι πέργκολες δεν είναι κλειστές...από πάνω) τότε ένας υπάλληλος έχει το δικαίωμα να το θεωρήσει ως ''φέρων στοιχείο'' και άρα να το απορρίψει.

Γιατί το παιδεύετε? Αν ο πελάτης έχει πρόβλημα τότε ζητά διακοπή συνεργασίας (αν ο πρώτος μηχανικός δε θέλει υπάρχει και το ΤΕΕ για αναφορές), του δίνει όσα ανταποκρίνονται στη δουλειά που έγινε και...τέλος. Αυτό το ''δεοντολογίας'' του τίτλου ελπίζω να αφορά στην έλλειψή της από πλευράς του πρώτου μηχανικού και όχι σε τυχόν αναστολές για το αν πρέπει ή όχι να του ''πάρουμε τη δουλειά'' (με τον ορθό τρόπο εννοείται). Μιλ παρδόν αλλά δε θα ντραπούμε κιόλας - δε φτάνει που ο άλλος είναι του υποείδους των μηχανικών που μας χαλάει το όνομα.

Κοινόχρηστο Δώμα θεωρείται ο ανώτερος υπαίθριος χώρος στον οποίο η πρόσβαση γίνεται μέσω άλλου κοινόχρηστου χώρου (κλιμακοστάσιο). Στο σκίτσο η ''ταράτσα'' είναι αυτή που πληρεί την περιγραφή. Η ''βεράντα'' ανήκει στον τελευταίο όροφο και άρα στα διαμερίσματά του (δε χρειάζεται να αναφέρεται στη σύσταση - εξάλλου φαντάζομαι στα συνημμένα σχέδια υπάρχει διαχωρισμός π.χ. με άλλο χρώμα, κοινόχρηστων και μη χώρων).

Ξεκινήσαμε να συζητούμε εγκυκλοπαιδικά κάτι το οποίο μια χαρά είναι και θεμιτό. Από τη στιγμή όμως που κάποιος λέει ''ωπ, αυτά δεν υπάρχουν στο ΓΟΚ'' κακώς γίνεται προσπάθεια αυτοί οι όροι να αποκτήσουν έρεισμα. Ας πούμε ότι κάποιος πηγαίνει πολεοδομία και υπάρχει αντιδικία με υπάλληλο για το αν η ''βεράντα'' είναι ''ταράτσα''. Το έχασες το παιχνίδι καθότι αυτοί οι όροι είναι όπως προκύπτει ψιλο-υποκειμενικοί. Αν όμως πας με τους όρους του ΓΟΚ και σου πετάξει καμιά ''πατάτα'' του ζητάς να σου δώσει τον επίσημο ορισμό της ''ταράτσας'', δε θα τον βρίσκει και τέλος το παίδεμα, απλά και γρήγορα. Πρακτικό εν τέλει είναι το θέμα.