Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναζήτηση στην κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για τις ετικέτες 'ελλάδα'.

  • Αναζήτηση με βάση τις ετικέτες

    Πληκτρολογήστε τις ετικέτες και χωρίστε τες με κόμμα.
  • Αναζήτηση με βάση τον συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Φόρουμ

  • Ειδήσεις
    • Ειδήσεις
  • Εργασίες Μηχανικών
    • Τοπογραφικά-Χωροταξικά
    • Αρχιτεκτονικά
    • Στατικά
    • Μηχανολογικά
    • Ηλεκτρολογικά
    • Περιβαλλοντικά
    • Διάφορα
  • Εργασιακά-Διαδικαστικά
    • Άδειες-Διαδικασίες
    • Αυθαίρετα
    • Οικονομικά-Αμοιβές
    • Εργασιακά
    • Ασφαλιστικά
    • Εκπαίδευση
    • Ειδικότητες-Συλλογικά Όργανα
  • Εργαλεία
    • Προγράμματα Η/Υ
    • Εξοπλισμός
    • Διαδίκτυο
    • Showroom
  • Γενικά
    • Αγγελίες
    • Κουβέντα
    • Δράσεις-Προτάσεις προς φορείς
    • Michanikos.gr
    • Θέματα Ιδιωτών
  • Δοκιμαστικό's Θεματολογία γενική

Κατηγορίες

  • 1. Τοπογραφικά-Πολεοδομικά
    • 1.1 Λογισμικό
    • 1.2 Νομοθεσία
    • 1.3 Έντυπα
    • 1.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 1.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 2. Συγκοινωνιακά - Οδοποιίας
    • 2.1 Λογισμικό
    • 2.2 Νομοθεσία
    • 2.3 Έντυπα
    • 2.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 2.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 3. Αρχιτεκτονικά - Σχεδιαστικά
    • 3.1 Λογισμικό
    • 3.2 Νομοθεσία
    • 3.3 Έντυπα
    • 3.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 3.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 4. Στατικά - Εδαφοτεχνικά
    • 4.1 Λογισμικό
    • 4.2 Νομοθεσία
    • 4.3 Έντυπα
    • 4.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 4.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 5. Μηχανολογικά
    • 5.1 Λογισμικό
    • 5.2 Νομοθεσία
    • 5.3 Έντυπα
    • 5.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 5.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 6. Ηλεκτρολογικά
    • 6.1 Λογισμικό
    • 6.2 Νομοθεσία
    • 6.3 Έντυπα
    • 6.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 6.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 7. ΑΠΕ - Φωτοβολταϊκά
    • 7.1 Λογισμικό
    • 7.2 Νομοθεσία
    • 7.3 Έντυπα
    • 7.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 7.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 8. Περιβαλλοντικά
    • 8.1 Λογισμικό
    • 8.2 Νομοθεσία
    • 8.3 Έντυπα
    • 8.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 8.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 9. Υδραυλικά - Λιμενικά
    • 9.1 Λογισμικό
    • 9.2 Νομοθεσία
    • 9.3 Έντυπα
    • 9.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 9.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 10. Διαχείριση Έργων - Εκτιμήσεις - Πραγματογνωμοσύνες
    • 10.1 Λογισμικό
    • 10.2 Νομοθεσία
    • 10.3 Έντυπα
    • 10.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 10.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 11. Δημόσια Έργα - Ασφάλεια και Υγιεινή
    • 11.1 Λογισμικό
    • 11.2 Νομοθεσία
    • 11.3 Έντυπα
    • 11.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 11.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 12. Αμοιβές - Φορολογικά - Άδειες
    • 12.1 Λογισμικό
    • 12.2 Νομοθεσία
    • 12.3 Έντυπα - Αιτήσεις
    • 12.4 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 13. Αυθαίρετα
    • 13.1 Λογισμικό
    • 13.2 Νομοθεσία
    • 13.3 Έντυπα
    • 13.4 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 14. Διάφορα

Categories

  • Ειδήσεις
    • Νομοθεσία
    • Εργασιακά
    • Ασφαλιστικά-Φορολογικά
    • Περιβάλλον
    • Ενέργεια-ΑΠΕ
    • Τεχνολογία
    • Χρηματοδοτήσεις
    • Έργα-Υποδομές
    • Επικαιρότητα
    • Αρθρογραφία
    • Michanikos.gr
    • webTV
    • Sponsored

Βρείτε αποτελέσματα...

Βρείτε αποτελέσματα που...


Ημερομηνία δημιουργίας

  • Start

    End


Τελευταία ενημέρωση

  • Start

    End


Φιλτράρισμα με βάση τον αριθμό των...

Εντάχθηκε

  • Start

    End


Ομάδα


Επάγγελμα


Ειδικότητα

  1. «Mητέρα των μαχών» για την ανασυγκρότηση της καταπληγωμένης ελληνικής οικονομίας, θεωρούνται οι επενδύσεις με στοχευμένη παραγωγική δυναμική, στις οποίες όμως η χώρα μας είναι στη θέση του ουραγού, στο ευρωπαϊκό σκηνικό. Tη στιγμή κατά την οποία οι άμεσες ξένες επενδύσεις στην Eυρώπη, έφτασαν πέρσι σε ιστορικά υψηλά επίπεδα και διαμορφώθηκαν στα 305 δισ. δολάρια (περίπου 270 δισ. ευρώ) η Eλλάδα είχε να αντιπαραθέσει το φτωχό 1,6 δισ. ευρώ. Mέγεθος το οποίο μάλιστα ήταν κατά 23,8% χαμηλότερο από τις καθαρές ξένες επενδύσεις που έγιναν στη χώρα το 2013 και ήταν 2,1 δισ. Mπορούν να αλλάξουν αυτά τα δυσμενή δεδομένα; Mπορεί να αποκατασταθεί το κραυγαλέο έλλειμμα εμπιστοσύνης που έχουν για την Eλλάδα τα διεθνή κεφάλαια και κυρίως οι ισχυρές ξένες επιχειρήσεις, που ερχόμενες εδώ, είναι σε θέση να κάνουν την ουσιαστική διαφορά; Mπορεί η κυβέρνηση να διαμορφώσει ένα ορθολογικό σχέδιο μακράς πνοής, με αιχμή του δόρατος την προσέλκυση επενδύσεων; Aν ληφθεί υπόψη ότι στα χρόνια της εξοντωτικής κρίσης ο παραγόμενος πλούτος στη χώρα (AEΠ) έχει μειωθεί κατά 63 δισ. ευρώ, η ύφεση έχει φτάσει στο 26% και το συνολικό ποσοστό της απασχόλησης στο σύνολο του ελληνικου πληθυσμού ηλικίας από 20 έως 64 ετών έχει μειωθεί στο 53,3% (από το 65,6% το 2009) έναντι του 69,2% που είναι ο μέσος όρος στην E.E. των 28 χωρών, τότε οι νέες επενδύσεις θεωρούνται μονόδρομος και συνάμα μέγα ζητούμενο. Kαι σε ότι αφορά τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, αλλά και σε ότι αφορά την οικονομική ανάπτυξη. Όπως προκύπτει από τις επισημάνσεις των ειδικών οι μέχρι τώρα ξένες επενδύσεις στη χώρα μας, δεν έχουν σημαντικό εύρος, προέρχονται από λίγες χώρες και δεν απλώνονται μέσα στην οικονομία, με συνέπεια η συνολική τους επίπτωση να είναι πολύ μικρή. Για τους ειδικούς αναλυτές η Eλλάδα (πέραν όλων των άλλων) πρέπει να αποκτήσει μια «νέα φιλοσοφία» για τις επενδύσεις που θέλει και πρέπει να δουλέψει σκληρά γι' αυτές, στη βάση ενός νέου αναπτυξιακού αφηγήματος, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Tράπεζας της Eλλάδος, από το 2009 έως και το 2014, οι άμεσες ξένες επενδύσεις ήταν 17,4 δισ. ευρώ, αλλά οι καθαρές εισροές κεφαλαίων (αφαιρούμενων των αποπληρωμών δανείων και των συναφών εκροών) ήταν στα 7,9 δισ. ευρώ. Δύο χώρες, η... Γερμανία και η Γαλλία κατά σειράν, αντιπροσωπεύουν το 50,6% των ξένων επενδύσεων στην Eλλάδα (8,8 δισ.) και έρχονται να καταδείξουν με τον πλέον παραστατικό τρόπο το πόσο μικρή είναι η... βεντάλια του επενδυτικού ενδιαφέροντος για τη χώρα μας. Mάλιστα, αν και κατά καιρούς τα κινέζικα και αραβικά κεφάλαια βρίσκονται στο προσκήνιο της επικαιρότητας, εν τούτοις η συμμετοχή τους στις άμεσες επενδύσεις έχουν πολύ χαμηλό ποσοστό. Eίναι, επίσης, χαρακτηριστικό το γεγονός ότι το 63% των νέων επενδύσεων κατευθύνεται στις υπηρεσίες (τράπεζες, τηλεπικοινωνίες, εμπόριο) και πολύ λίγες στην μεταποίηση. Aκόμη και ο τουρισμός μαζί με τα ακίνητα, που θεωρούνται ως προμετωπίδα για την προσέλκυση κεφαλαίων, έχουν αποσπάσει λιγότερο από το 70% στη συνολική «πίτα» των άμεσων ξένων επενδύσεων. Δεν χωρά αμφιβολία ότι για τους ξένους επενδυτές η Eλλάδα θεωρείται επενδυτικά «αμφιλεγόμενη χώρα», καθώς θέτουν δύο προαπαιτούμενα: Στο πρώτο συγκαταλέγονται η πολιτική σταθερότητα, η πάταξη της γραφειοκρατίας, το σταθερό φορολογικό περιβάλλον και ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις στο Δημόσιο και τη Δικαιοσύνη. Στο δεύτερο, μετράει ιδιαίτερα η προσδοκία απόδοσης των επενδύσεων, που είναι όμως άρρηκτα συνδεδεμένη με τους ρυθμούς ανάπτυξης της οικονομίας. Eίναι, επίσης, κοινό μυστικό ότι η πρώτη περίοδος της κυβέρνησης ΣYPIZA είχε αρνητική απήχηση στους ξένους επενδυτές, οι οποίοι εξακολουθούν να είναι πολύ επιφυλακτικοί και τώρα. Kάτι που προφανώς μπορεί να αλλάξει, αν βαθμιαία αλλάξει και η στάση της κυβέρνησης από εδώ και πέρα. Mε συγκεκριμένα βεβαίως δείγματα γραφής, έτσι ώστε να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη και να αναδειχθούν οι επενδυτικές ευκαιρίες, που τόσο μεγάλη ανάγκη έχει η χώρα για την ουσιαστική και βιώσιμη ανάταξη της πραγματικής οικονομίας. Eιδικά, μάλιστα, από τη στγμή κατά την οποία η έρευνα της Ernst & Young δείχνει ότι η ελκυστικότητα της Eυρώπης ως επενδυτικού προορισμού θα βελτιωθεί κι άλλο στην προσεχή τριετία. Πέρσι, η Aγγλία, η Γερμανία και η Γαλλία ήταν στις τρεις πρώτες θέσεις των άμεσων ξένων επενδύσεων. Στην πρώτη δεκάδα των οποίων μπήκε «σφήνα» η Tουρκία, εκτοπίζοντας από την 9η θέση την Φινλανδία. Έτσι, μετά από το Bέλγιο, είναι η Oλλανδία, η Πολωνία, η Pωσία, η Tουρκία και η Iρλανδία. Δυστυχώς, η Eλλάδα είναι στο περιθώριο, αν και θα μπορούσε έστω και την ύστατη ώρα να μπει κι εκείνη στο «τρένο» των ξένων επενδύσεων. Πηγή: http://www.ypodomes.... Click here to view the είδηση
  2. «Mητέρα των μαχών» για την ανασυγκρότηση της καταπληγωμένης ελληνικής οικονομίας, θεωρούνται οι επενδύσεις με στοχευμένη παραγωγική δυναμική, στις οποίες όμως η χώρα μας είναι στη θέση του ουραγού, στο ευρωπαϊκό σκηνικό. Tη στιγμή κατά την οποία οι άμεσες ξένες επενδύσεις στην Eυρώπη, έφτασαν πέρσι σε ιστορικά υψηλά επίπεδα και διαμορφώθηκαν στα 305 δισ. δολάρια (περίπου 270 δισ. ευρώ) η Eλλάδα είχε να αντιπαραθέσει το φτωχό 1,6 δισ. ευρώ. Mέγεθος το οποίο μάλιστα ήταν κατά 23,8% χαμηλότερο από τις καθαρές ξένες επενδύσεις που έγιναν στη χώρα το 2013 και ήταν 2,1 δισ. Mπορούν να αλλάξουν αυτά τα δυσμενή δεδομένα; Mπορεί να αποκατασταθεί το κραυγαλέο έλλειμμα εμπιστοσύνης που έχουν για την Eλλάδα τα διεθνή κεφάλαια και κυρίως οι ισχυρές ξένες επιχειρήσεις, που ερχόμενες εδώ, είναι σε θέση να κάνουν την ουσιαστική διαφορά; Mπορεί η κυβέρνηση να διαμορφώσει ένα ορθολογικό σχέδιο μακράς πνοής, με αιχμή του δόρατος την προσέλκυση επενδύσεων; Aν ληφθεί υπόψη ότι στα χρόνια της εξοντωτικής κρίσης ο παραγόμενος πλούτος στη χώρα (AEΠ) έχει μειωθεί κατά 63 δισ. ευρώ, η ύφεση έχει φτάσει στο 26% και το συνολικό ποσοστό της απασχόλησης στο σύνολο του ελληνικου πληθυσμού ηλικίας από 20 έως 64 ετών έχει μειωθεί στο 53,3% (από το 65,6% το 2009) έναντι του 69,2% που είναι ο μέσος όρος στην E.E. των 28 χωρών, τότε οι νέες επενδύσεις θεωρούνται μονόδρομος και συνάμα μέγα ζητούμενο. Kαι σε ότι αφορά τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, αλλά και σε ότι αφορά την οικονομική ανάπτυξη. Όπως προκύπτει από τις επισημάνσεις των ειδικών οι μέχρι τώρα ξένες επενδύσεις στη χώρα μας, δεν έχουν σημαντικό εύρος, προέρχονται από λίγες χώρες και δεν απλώνονται μέσα στην οικονομία, με συνέπεια η συνολική τους επίπτωση να είναι πολύ μικρή. Για τους ειδικούς αναλυτές η Eλλάδα (πέραν όλων των άλλων) πρέπει να αποκτήσει μια «νέα φιλοσοφία» για τις επενδύσεις που θέλει και πρέπει να δουλέψει σκληρά γι' αυτές, στη βάση ενός νέου αναπτυξιακού αφηγήματος, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Tράπεζας της Eλλάδος, από το 2009 έως και το 2014, οι άμεσες ξένες επενδύσεις ήταν 17,4 δισ. ευρώ, αλλά οι καθαρές εισροές κεφαλαίων (αφαιρούμενων των αποπληρωμών δανείων και των συναφών εκροών) ήταν στα 7,9 δισ. ευρώ. Δύο χώρες, η... Γερμανία και η Γαλλία κατά σειράν, αντιπροσωπεύουν το 50,6% των ξένων επενδύσεων στην Eλλάδα (8,8 δισ.) και έρχονται να καταδείξουν με τον πλέον παραστατικό τρόπο το πόσο μικρή είναι η... βεντάλια του επενδυτικού ενδιαφέροντος για τη χώρα μας. Mάλιστα, αν και κατά καιρούς τα κινέζικα και αραβικά κεφάλαια βρίσκονται στο προσκήνιο της επικαιρότητας, εν τούτοις η συμμετοχή τους στις άμεσες επενδύσεις έχουν πολύ χαμηλό ποσοστό. Eίναι, επίσης, χαρακτηριστικό το γεγονός ότι το 63% των νέων επενδύσεων κατευθύνεται στις υπηρεσίες (τράπεζες, τηλεπικοινωνίες, εμπόριο) και πολύ λίγες στην μεταποίηση. Aκόμη και ο τουρισμός μαζί με τα ακίνητα, που θεωρούνται ως προμετωπίδα για την προσέλκυση κεφαλαίων, έχουν αποσπάσει λιγότερο από το 70% στη συνολική «πίτα» των άμεσων ξένων επενδύσεων. Δεν χωρά αμφιβολία ότι για τους ξένους επενδυτές η Eλλάδα θεωρείται επενδυτικά «αμφιλεγόμενη χώρα», καθώς θέτουν δύο προαπαιτούμενα: Στο πρώτο συγκαταλέγονται η πολιτική σταθερότητα, η πάταξη της γραφειοκρατίας, το σταθερό φορολογικό περιβάλλον και ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις στο Δημόσιο και τη Δικαιοσύνη. Στο δεύτερο, μετράει ιδιαίτερα η προσδοκία απόδοσης των επενδύσεων, που είναι όμως άρρηκτα συνδεδεμένη με τους ρυθμούς ανάπτυξης της οικονομίας. Eίναι, επίσης, κοινό μυστικό ότι η πρώτη περίοδος της κυβέρνησης ΣYPIZA είχε αρνητική απήχηση στους ξένους επενδυτές, οι οποίοι εξακολουθούν να είναι πολύ επιφυλακτικοί και τώρα. Kάτι που προφανώς μπορεί να αλλάξει, αν βαθμιαία αλλάξει και η στάση της κυβέρνησης από εδώ και πέρα. Mε συγκεκριμένα βεβαίως δείγματα γραφής, έτσι ώστε να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη και να αναδειχθούν οι επενδυτικές ευκαιρίες, που τόσο μεγάλη ανάγκη έχει η χώρα για την ουσιαστική και βιώσιμη ανάταξη της πραγματικής οικονομίας. Eιδικά, μάλιστα, από τη στγμή κατά την οποία η έρευνα της Ernst & Young δείχνει ότι η ελκυστικότητα της Eυρώπης ως επενδυτικού προορισμού θα βελτιωθεί κι άλλο στην προσεχή τριετία. Πέρσι, η Aγγλία, η Γερμανία και η Γαλλία ήταν στις τρεις πρώτες θέσεις των άμεσων ξένων επενδύσεων. Στην πρώτη δεκάδα των οποίων μπήκε «σφήνα» η Tουρκία, εκτοπίζοντας από την 9η θέση την Φινλανδία. Έτσι, μετά από το Bέλγιο, είναι η Oλλανδία, η Πολωνία, η Pωσία, η Tουρκία και η Iρλανδία. Δυστυχώς, η Eλλάδα είναι στο περιθώριο, αν και θα μπορούσε έστω και την ύστατη ώρα να μπει κι εκείνη στο «τρένο» των ξένων επενδύσεων. Πηγή: http://www.ypodomes.com/index.php/alles-upodomes/endiaferouses-eidiseis/item/31838-%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B1%CE%B3%CF%8C%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%B9%CF%82-%CE%B5%CF%80%CE%B5%CE%BD%CE%B4%CF%8D%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CE%B7-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1
  3. Την τέταρτη χειρότερη επίδοση παγκοσμίως σημείωσε κατά το δεύτερο τρίμηνο η αγορά κατοικίας της Ελλάδας. Σύμφωνα με σχετική τριμηνιαία έρευνα της εταιρείας παροχής υπηρεσιών ακινήτων Knight Frank, οι τιμές πώλησης κατοικιών στην Ελλάδα μειώθηκαν με ετήσιο ρυθμό της τάξεως του 5,9%, με αποτέλεσμα η εγχώρια κτηματαγορά να κατατάσσεται στην 53η θέση επί συνόλου 56 χωρών. Τη μεγαλύτερη πτώση παγκοσμίως είχε η αγορά κατοικίας του Ντουμπάι με 12,2% σε ετήσια βάση, ενώ ακολούθησε η μαστιζόμενη από ταραχές –και μέχρι πρόσφατα κρίση χρέους– Ουκρανία, όπου οι τιμές των κατοικιών υποχώρησαν κατά 12% σε σχέση με το δεύτερο τρίμηνο του 2014. Στην τρίτη χειρότερη θέση βρέθηκε η αγορά κατοικίας της Κύπρου, όπου οι τιμές μειώθηκαν με ετήσιο ρυθμό της τάξεως του 6,5%. Στον αντίποδα, τη μεγαλύτερη άνοδο σημείωσαν οι αξίες των κατοικιών στο Χονγκ Κονγκ με 20,7%, ως αποτέλεσμα της μεγάλης ροής κεφαλαίων από την κινεζική ενδοχώρα. Αλλωστε και στην Κίνα, η αγορά κατοικίας καταγράφει πτώση, καθώς οι τιμές μειώθηκαν κατά 5,7%. Συνολικά, πάντως, ο δείκτης τιμών κατοικίας σε παγκόσμιο επίπεδο ενισχύθηκε με το οριακό 0,1% κατά το φετινό δεύτερο τρίμηνο. Πρόκειται για τη χαμηλότερη αύξηση των τελευταίων τεσσάρων ετών, δείγμα των κλυδωνισμών που καταγράφονται στην παγκόσμια αγορά κατοικίας, ως αποτέλεσμα της αυξανόμενης ανησυχίας για την οικονομία της Ευρωζώνης και τις αναταράξεις που καταγράφονται στις κεφαλαιαγορές, με αποκορύφωμα την αβεβαιότητα που επικρατεί για τη μελλοντική προοπτική της κινεζικής οικονομίας. Αυτό πάντως που καθίσταται σαφές είναι ότι η εικόνα της ελληνικής αγοράς κατοικίας βαίνει επιδεινούμενη, δεδομένου ότι η πτώση τιμών του πρώτου τριμήνου είχε διαμορφωθεί σε 4,1%. Κάτι τέτοιο είχε να συμβεί από τις αρχές του 2013, καθώς, όπως προκύπτει από τα στοιχεία της ΤτΕ, από τότε μέχρι και το φετινό πρώτο τρίμηνο ο ρυθμός πτώσης των τιμών των κατοικιών μειωνόταν συνεχώς, δείγμα της σταδιακής σταθεροποίησης της αγοράς, έστω σε ένα πολύ χαμηλότερο επίπεδο τιμών και κυρίως συναλλαγών σε σχέση με τα χρόνια που προηγήθηκαν της οικονομικής κρίσης. Υπενθυμίζεται ότι με βάση την τελευταία έρευνα συγκυρίας για την ελληνική κτηματαγορά, που πραγματοποίησε η επιστημονική ομάδα υπό τον κ. Επαμεινώνδα Πανά, τέως καθηγητή του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, η οποία αφορά το δεύτερο εξάμηνο του 2015, το 40% των επαγγελματιών του κλάδου αναμένει περαιτέρω επιδείνωση των συνθηκών. Συγκεκριμένα, το 64,3% των ειδικών «βλέπει» χαμηλότερες πωλήσεις κατοικιών σε σχέση με πριν από έξι μήνες, ενώ ανάλογη προβλέπεται ότι θα είναι και η πορεία των τιμών. Συγκεκριμένα, το 75,2% των επαγγελματιών του κλάδου αναμένει περαιτέρω υποχώρησή τους έως το τέλος του έτους. Μάλιστα, από αυτούς που προβλέπουν πτώση των τιμών, ένα σημαντικό ποσοστό της τάξεως του 13,8% αναμένει απότομη μείωσή τους, ενώ το 22% προβλέπει σταθεροποίηση των τιμών στο σημερινό τους επίπεδο. Σε παγκόσμια βάση, ένα από τα συμπεράσματα της έρευνας της Knight Frank είναι ότι η περιοχή της Ευρώπης δεν αποτελεί πλέον τον «αδύναμο κρίκο» της παγκόσμιας αγοράς κατοικίας, έναν «τίτλο» που κατείχε επί 15 διαδοχικά τρίμηνα. Κατά τη διάρκεια του δεύτερου τριμήνου, η μέση αύξηση των τιμών των κατοικιών στην Ευρώπη διαμορφώθηκε σε 2,8%, με πρωταγωνίστριες χώρες όπως η Τουρκία, η Εσθονία, το Λουξεμβούργο και η Ιρλανδία, στις οποίες καταγράφηκαν διψήφια ποσοστά αύξησης. Πηγή: http://www.kathimeri...times-katoikiwn Click here to view the είδηση
  4. Την τέταρτη χειρότερη επίδοση παγκοσμίως σημείωσε κατά το δεύτερο τρίμηνο η αγορά κατοικίας της Ελλάδας. Σύμφωνα με σχετική τριμηνιαία έρευνα της εταιρείας παροχής υπηρεσιών ακινήτων Knight Frank, οι τιμές πώλησης κατοικιών στην Ελλάδα μειώθηκαν με ετήσιο ρυθμό της τάξεως του 5,9%, με αποτέλεσμα η εγχώρια κτηματαγορά να κατατάσσεται στην 53η θέση επί συνόλου 56 χωρών. Τη μεγαλύτερη πτώση παγκοσμίως είχε η αγορά κατοικίας του Ντουμπάι με 12,2% σε ετήσια βάση, ενώ ακολούθησε η μαστιζόμενη από ταραχές –και μέχρι πρόσφατα κρίση χρέους– Ουκρανία, όπου οι τιμές των κατοικιών υποχώρησαν κατά 12% σε σχέση με το δεύτερο τρίμηνο του 2014. Στην τρίτη χειρότερη θέση βρέθηκε η αγορά κατοικίας της Κύπρου, όπου οι τιμές μειώθηκαν με ετήσιο ρυθμό της τάξεως του 6,5%. Στον αντίποδα, τη μεγαλύτερη άνοδο σημείωσαν οι αξίες των κατοικιών στο Χονγκ Κονγκ με 20,7%, ως αποτέλεσμα της μεγάλης ροής κεφαλαίων από την κινεζική ενδοχώρα. Αλλωστε και στην Κίνα, η αγορά κατοικίας καταγράφει πτώση, καθώς οι τιμές μειώθηκαν κατά 5,7%. Συνολικά, πάντως, ο δείκτης τιμών κατοικίας σε παγκόσμιο επίπεδο ενισχύθηκε με το οριακό 0,1% κατά το φετινό δεύτερο τρίμηνο. Πρόκειται για τη χαμηλότερη αύξηση των τελευταίων τεσσάρων ετών, δείγμα των κλυδωνισμών που καταγράφονται στην παγκόσμια αγορά κατοικίας, ως αποτέλεσμα της αυξανόμενης ανησυχίας για την οικονομία της Ευρωζώνης και τις αναταράξεις που καταγράφονται στις κεφαλαιαγορές, με αποκορύφωμα την αβεβαιότητα που επικρατεί για τη μελλοντική προοπτική της κινεζικής οικονομίας. Αυτό πάντως που καθίσταται σαφές είναι ότι η εικόνα της ελληνικής αγοράς κατοικίας βαίνει επιδεινούμενη, δεδομένου ότι η πτώση τιμών του πρώτου τριμήνου είχε διαμορφωθεί σε 4,1%. Κάτι τέτοιο είχε να συμβεί από τις αρχές του 2013, καθώς, όπως προκύπτει από τα στοιχεία της ΤτΕ, από τότε μέχρι και το φετινό πρώτο τρίμηνο ο ρυθμός πτώσης των τιμών των κατοικιών μειωνόταν συνεχώς, δείγμα της σταδιακής σταθεροποίησης της αγοράς, έστω σε ένα πολύ χαμηλότερο επίπεδο τιμών και κυρίως συναλλαγών σε σχέση με τα χρόνια που προηγήθηκαν της οικονομικής κρίσης. Υπενθυμίζεται ότι με βάση την τελευταία έρευνα συγκυρίας για την ελληνική κτηματαγορά, που πραγματοποίησε η επιστημονική ομάδα υπό τον κ. Επαμεινώνδα Πανά, τέως καθηγητή του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, η οποία αφορά το δεύτερο εξάμηνο του 2015, το 40% των επαγγελματιών του κλάδου αναμένει περαιτέρω επιδείνωση των συνθηκών. Συγκεκριμένα, το 64,3% των ειδικών «βλέπει» χαμηλότερες πωλήσεις κατοικιών σε σχέση με πριν από έξι μήνες, ενώ ανάλογη προβλέπεται ότι θα είναι και η πορεία των τιμών. Συγκεκριμένα, το 75,2% των επαγγελματιών του κλάδου αναμένει περαιτέρω υποχώρησή τους έως το τέλος του έτους. Μάλιστα, από αυτούς που προβλέπουν πτώση των τιμών, ένα σημαντικό ποσοστό της τάξεως του 13,8% αναμένει απότομη μείωσή τους, ενώ το 22% προβλέπει σταθεροποίηση των τιμών στο σημερινό τους επίπεδο. Σε παγκόσμια βάση, ένα από τα συμπεράσματα της έρευνας της Knight Frank είναι ότι η περιοχή της Ευρώπης δεν αποτελεί πλέον τον «αδύναμο κρίκο» της παγκόσμιας αγοράς κατοικίας, έναν «τίτλο» που κατείχε επί 15 διαδοχικά τρίμηνα. Κατά τη διάρκεια του δεύτερου τριμήνου, η μέση αύξηση των τιμών των κατοικιών στην Ευρώπη διαμορφώθηκε σε 2,8%, με πρωταγωνίστριες χώρες όπως η Τουρκία, η Εσθονία, το Λουξεμβούργο και η Ιρλανδία, στις οποίες καταγράφηκαν διψήφια ποσοστά αύξησης. Πηγή: http://www.kathimerini.gr/829370/article/oikonomia/ellhnikh-oikonomia/me-ameiwth-entash-synexizetai-h-ptwsh-stis-times-katoikiwn
  5. Την τέταρτη χειρότερη επίδοση παγκοσμίως σημείωσε κατά το δεύτερο τρίμηνο η αγορά κατοικίας της Ελλάδας. Σύμφωνα με σχετική τριμηνιαία έρευνα της εταιρείας παροχής υπηρεσιών ακινήτων Knight Frank, οι τιμές πώλησης κατοικιών στην Ελλάδα μειώθηκαν με ετήσιο ρυθμό της τάξεως του 5,9%, με αποτέλεσμα η εγχώρια κτηματαγορά να κατατάσσεται στην 53η θέση επί συνόλου 56 χωρών. Τη μεγαλύτερη πτώση παγκοσμίως είχε η αγορά κατοικίας του Ντουμπάι με 12,2% σε ετήσια βάση, ενώ ακολούθησε η μαστιζόμενη από ταραχές –και μέχρι πρόσφατα κρίση χρέους– Ουκρανία, όπου οι τιμές των κατοικιών υποχώρησαν κατά 12% σε σχέση με το δεύτερο τρίμηνο του 2014. Στην τρίτη χειρότερη θέση βρέθηκε η αγορά κατοικίας της Κύπρου, όπου οι τιμές μειώθηκαν με ετήσιο ρυθμό της τάξεως του 6,5%. Στον αντίποδα, τη μεγαλύτερη άνοδο σημείωσαν οι αξίες των κατοικιών στο Χονγκ Κονγκ με 20,7%, ως αποτέλεσμα της μεγάλης ροής κεφαλαίων από την κινεζική ενδοχώρα. Αλλωστε και στην Κίνα, η αγορά κατοικίας καταγράφει πτώση, καθώς οι τιμές μειώθηκαν κατά 5,7%. Συνολικά, πάντως, ο δείκτης τιμών κατοικίας σε παγκόσμιο επίπεδο ενισχύθηκε με το οριακό 0,1% κατά το φετινό δεύτερο τρίμηνο. Πρόκειται για τη χαμηλότερη αύξηση των τελευταίων τεσσάρων ετών, δείγμα των κλυδωνισμών που καταγράφονται στην παγκόσμια αγορά κατοικίας, ως αποτέλεσμα της αυξανόμενης ανησυχίας για την οικονομία της Ευρωζώνης και τις αναταράξεις που καταγράφονται στις κεφαλαιαγορές, με αποκορύφωμα την αβεβαιότητα που επικρατεί για τη μελλοντική προοπτική της κινεζικής οικονομίας. Αυτό πάντως που καθίσταται σαφές είναι ότι η εικόνα της ελληνικής αγοράς κατοικίας βαίνει επιδεινούμενη, δεδομένου ότι η πτώση τιμών του πρώτου τριμήνου είχε διαμορφωθεί σε 4,1%. Κάτι τέτοιο είχε να συμβεί από τις αρχές του 2013, καθώς, όπως προκύπτει από τα στοιχεία της ΤτΕ, από τότε μέχρι και το φετινό πρώτο τρίμηνο ο ρυθμός πτώσης των τιμών των κατοικιών μειωνόταν συνεχώς, δείγμα της σταδιακής σταθεροποίησης της αγοράς, έστω σε ένα πολύ χαμηλότερο επίπεδο τιμών και κυρίως συναλλαγών σε σχέση με τα χρόνια που προηγήθηκαν της οικονομικής κρίσης. Υπενθυμίζεται ότι με βάση την τελευταία έρευνα συγκυρίας για την ελληνική κτηματαγορά, που πραγματοποίησε η επιστημονική ομάδα υπό τον κ. Επαμεινώνδα Πανά, τέως καθηγητή του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, η οποία αφορά το δεύτερο εξάμηνο του 2015, το 40% των επαγγελματιών του κλάδου αναμένει περαιτέρω επιδείνωση των συνθηκών. Συγκεκριμένα, το 64,3% των ειδικών «βλέπει» χαμηλότερες πωλήσεις κατοικιών σε σχέση με πριν από έξι μήνες, ενώ ανάλογη προβλέπεται ότι θα είναι και η πορεία των τιμών. Συγκεκριμένα, το 75,2% των επαγγελματιών του κλάδου αναμένει περαιτέρω υποχώρησή τους έως το τέλος του έτους. Μάλιστα, από αυτούς που προβλέπουν πτώση των τιμών, ένα σημαντικό ποσοστό της τάξεως του 13,8% αναμένει απότομη μείωσή τους, ενώ το 22% προβλέπει σταθεροποίηση των τιμών στο σημερινό τους επίπεδο. Σε παγκόσμια βάση, ένα από τα συμπεράσματα της έρευνας της Knight Frank είναι ότι η περιοχή της Ευρώπης δεν αποτελεί πλέον τον «αδύναμο κρίκο» της παγκόσμιας αγοράς κατοικίας, έναν «τίτλο» που κατείχε επί 15 διαδοχικά τρίμηνα. Κατά τη διάρκεια του δεύτερου τριμήνου, η μέση αύξηση των τιμών των κατοικιών στην Ευρώπη διαμορφώθηκε σε 2,8%, με πρωταγωνίστριες χώρες όπως η Τουρκία, η Εσθονία, το Λουξεμβούργο και η Ιρλανδία, στις οποίες καταγράφηκαν διψήφια ποσοστά αύξησης. Click here to view the είδηση
  6. Την τέταρτη χειρότερη επίδοση παγκοσμίως σημείωσε κατά το δεύτερο τρίμηνο η αγορά κατοικίας της Ελλάδας. Σύμφωνα με σχετική τριμηνιαία έρευνα της εταιρείας παροχής υπηρεσιών ακινήτων Knight Frank, οι τιμές πώλησης κατοικιών στην Ελλάδα μειώθηκαν με ετήσιο ρυθμό της τάξεως του 5,9%, με αποτέλεσμα η εγχώρια κτηματαγορά να κατατάσσεται στην 53η θέση επί συνόλου 56 χωρών. Τη μεγαλύτερη πτώση παγκοσμίως είχε η αγορά κατοικίας του Ντουμπάι με 12,2% σε ετήσια βάση, ενώ ακολούθησε η μαστιζόμενη από ταραχές –και μέχρι πρόσφατα κρίση χρέους– Ουκρανία, όπου οι τιμές των κατοικιών υποχώρησαν κατά 12% σε σχέση με το δεύτερο τρίμηνο του 2014. Στην τρίτη χειρότερη θέση βρέθηκε η αγορά κατοικίας της Κύπρου, όπου οι τιμές μειώθηκαν με ετήσιο ρυθμό της τάξεως του 6,5%. Στον αντίποδα, τη μεγαλύτερη άνοδο σημείωσαν οι αξίες των κατοικιών στο Χονγκ Κονγκ με 20,7%, ως αποτέλεσμα της μεγάλης ροής κεφαλαίων από την κινεζική ενδοχώρα. Αλλωστε και στην Κίνα, η αγορά κατοικίας καταγράφει πτώση, καθώς οι τιμές μειώθηκαν κατά 5,7%. Συνολικά, πάντως, ο δείκτης τιμών κατοικίας σε παγκόσμιο επίπεδο ενισχύθηκε με το οριακό 0,1% κατά το φετινό δεύτερο τρίμηνο. Πρόκειται για τη χαμηλότερη αύξηση των τελευταίων τεσσάρων ετών, δείγμα των κλυδωνισμών που καταγράφονται στην παγκόσμια αγορά κατοικίας, ως αποτέλεσμα της αυξανόμενης ανησυχίας για την οικονομία της Ευρωζώνης και τις αναταράξεις που καταγράφονται στις κεφαλαιαγορές, με αποκορύφωμα την αβεβαιότητα που επικρατεί για τη μελλοντική προοπτική της κινεζικής οικονομίας. Αυτό πάντως που καθίσταται σαφές είναι ότι η εικόνα της ελληνικής αγοράς κατοικίας βαίνει επιδεινούμενη, δεδομένου ότι η πτώση τιμών του πρώτου τριμήνου είχε διαμορφωθεί σε 4,1%. Κάτι τέτοιο είχε να συμβεί από τις αρχές του 2013, καθώς, όπως προκύπτει από τα στοιχεία της ΤτΕ, από τότε μέχρι και το φετινό πρώτο τρίμηνο ο ρυθμός πτώσης των τιμών των κατοικιών μειωνόταν συνεχώς, δείγμα της σταδιακής σταθεροποίησης της αγοράς, έστω σε ένα πολύ χαμηλότερο επίπεδο τιμών και κυρίως συναλλαγών σε σχέση με τα χρόνια που προηγήθηκαν της οικονομικής κρίσης. Υπενθυμίζεται ότι με βάση την τελευταία έρευνα συγκυρίας για την ελληνική κτηματαγορά, που πραγματοποίησε η επιστημονική ομάδα υπό τον κ. Επαμεινώνδα Πανά, τέως καθηγητή του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, η οποία αφορά το δεύτερο εξάμηνο του 2015, το 40% των επαγγελματιών του κλάδου αναμένει περαιτέρω επιδείνωση των συνθηκών. Συγκεκριμένα, το 64,3% των ειδικών «βλέπει» χαμηλότερες πωλήσεις κατοικιών σε σχέση με πριν από έξι μήνες, ενώ ανάλογη προβλέπεται ότι θα είναι και η πορεία των τιμών. Συγκεκριμένα, το 75,2% των επαγγελματιών του κλάδου αναμένει περαιτέρω υποχώρησή τους έως το τέλος του έτους. Μάλιστα, από αυτούς που προβλέπουν πτώση των τιμών, ένα σημαντικό ποσοστό της τάξεως του 13,8% αναμένει απότομη μείωσή τους, ενώ το 22% προβλέπει σταθεροποίηση των τιμών στο σημερινό τους επίπεδο. Σε παγκόσμια βάση, ένα από τα συμπεράσματα της έρευνας της Knight Frank είναι ότι η περιοχή της Ευρώπης δεν αποτελεί πλέον τον «αδύναμο κρίκο» της παγκόσμιας αγοράς κατοικίας, έναν «τίτλο» που κατείχε επί 15 διαδοχικά τρίμηνα. Κατά τη διάρκεια του δεύτερου τριμήνου, η μέση αύξηση των τιμών των κατοικιών στην Ευρώπη διαμορφώθηκε σε 2,8%, με πρωταγωνίστριες χώρες όπως η Τουρκία, η Εσθονία, το Λουξεμβούργο και η Ιρλανδία, στις οποίες καταγράφηκαν διψήφια ποσοστά αύξησης.
  7. Την παραχώρηση των 14 περιφερειακών αεροδρομίων στη γερμανική "Fraport" αποφάσισε η κυβέρνηση, σε υλοποίηση του σχετικού διαγωνισμού που έχει ολοκληρωθεί προ μηνών και μετά από την εισήγηση της διοίκησης του ΤΑΙΠΕΔ στις 3 Ιουλίου. Την απόφαση, που δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης, υπογράφουν ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γ. Δραγασάκης και οι υπουργοί Οικονομικών Ευκλ. Τσακαλώτος, Οικονομίας Γ. Σταθάκης και Παραγωγικής Ανασυγκρότησης Π. Σκουρλέτης. Όπως προκύπτει από το ΦΕΚ δεν υπάρχει κάποια αλλαγή και η σύμβαση θα γίνει βάση των όρων του διαγωνισμού που είχε κατακυρωθεί στην γερμανική εταιρία. Το τίμημα που θα καταβάλει η Fraport ανέρχεται σε 1,23 δισ. ευρώ. Τα 14 αυτά αεροδρόμια είναι της Θεσσαλονίκης, της Κέρκυρας, των Χανίων, της Κεφαλλονιάς, της Ζακύνθου, του Ακτίου, της Καβάλας, της Ρόδου, της Κω, της Σάμου, της Μυτιλήνης, της Μυκόνου, της Σαντορίνης και της Σκιάθου. Στον διαγωνισμό του ΤΑΙΠΕΔ για την παραχώρηση 14 περιφερειακών αεροδρομίων για 40+10 χρόνια πλειοδότης ανεδείχθη η ελληνογερμανική κοινοπραξία Fraport - Slentel Ltd, η οποία προσέφερε εφάπαξ τίμημα 1,2 δισ. ευρώ, ετήσιο μίσθωμα 22,9 εκατ. ευρώ κατ' έτος, ποσοστό 25% από τα από τα προ φόρων, τόκων και αποσβέσεων έσοδα και τέλη υπέρ ΥΠΑ, που φτάνουν 1,2 δισ. ευρώ για όλη την περίοδο της παραχώρησης. Παράλληλα, δεσμεύθηκε για επενδύσεις 330 εκατ. στην πρώτη τετραετία και συνολικά 1,4 δισ. ευρώ για τις επόμενες τέσσερις δεκαετίες. «Ναυαρχίδα» της εταιρείας είναι ο αερολιμένας της Φρανκφούρτης. Παράλληλα, διαχειρίζεται τα αεροδρόμια του Ανόβερου, της Αγίας Πετρούπολης, της Βάρνας, του Πύργου (Μπουργκάς), της Αττάλειας, το «Ίντιρα Γκάντι» του Νέου Δελχί, του αεροδρομίου στο Σι'αν στην Κίνα, το αεροδρόμιο του Ντακάρ και το «Χόρχε Τσάβες» της Λίμας. Κύριος μέτοχος της εισηγμένης Fraport είναι το γερμανικό ομόσπονδο κρατίδιο της Έσσης (31,35%), ενώ ακολουθούν το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο της Έσσης (20,2%), η αεροπορική εταιρεία Lufthansa (8,45%), η αυστραλιανή επενδυτική εταιρεία Rare Infrastructure Limited (5,27%) και οι λοιποί μέτοχοι (34,91%). Διαβάστε την απόφαση εδώ: http://www.newsit.gr.../aerodromia.pdf Πηγή: http://www.newsit.gr...424523&catid=13 Click here to view the είδηση
  8. Την παραχώρηση των 14 περιφερειακών αεροδρομίων στη γερμανική "Fraport" αποφάσισε η κυβέρνηση, σε υλοποίηση του σχετικού διαγωνισμού που έχει ολοκληρωθεί προ μηνών και μετά από την εισήγηση της διοίκησης του ΤΑΙΠΕΔ στις 3 Ιουλίου. Την απόφαση, που δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης, υπογράφουν ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γ. Δραγασάκης και οι υπουργοί Οικονομικών Ευκλ. Τσακαλώτος, Οικονομίας Γ. Σταθάκης και Παραγωγικής Ανασυγκρότησης Π. Σκουρλέτης. Όπως προκύπτει από το ΦΕΚ δεν υπάρχει κάποια αλλαγή και η σύμβαση θα γίνει βάση των όρων του διαγωνισμού που είχε κατακυρωθεί στην γερμανική εταιρία. Το τίμημα που θα καταβάλει η Fraport ανέρχεται σε 1,23 δισ. ευρώ. Τα 14 αυτά αεροδρόμια είναι της Θεσσαλονίκης, της Κέρκυρας, των Χανίων, της Κεφαλλονιάς, της Ζακύνθου, του Ακτίου, της Καβάλας, της Ρόδου, της Κω, της Σάμου, της Μυτιλήνης, της Μυκόνου, της Σαντορίνης και της Σκιάθου. Στον διαγωνισμό του ΤΑΙΠΕΔ για την παραχώρηση 14 περιφερειακών αεροδρομίων για 40+10 χρόνια πλειοδότης ανεδείχθη η ελληνογερμανική κοινοπραξία Fraport - Slentel Ltd, η οποία προσέφερε εφάπαξ τίμημα 1,2 δισ. ευρώ, ετήσιο μίσθωμα 22,9 εκατ. ευρώ κατ' έτος, ποσοστό 25% από τα από τα προ φόρων, τόκων και αποσβέσεων έσοδα και τέλη υπέρ ΥΠΑ, που φτάνουν 1,2 δισ. ευρώ για όλη την περίοδο της παραχώρησης. Παράλληλα, δεσμεύθηκε για επενδύσεις 330 εκατ. στην πρώτη τετραετία και συνολικά 1,4 δισ. ευρώ για τις επόμενες τέσσερις δεκαετίες. «Ναυαρχίδα» της εταιρείας είναι ο αερολιμένας της Φρανκφούρτης. Παράλληλα, διαχειρίζεται τα αεροδρόμια του Ανόβερου, της Αγίας Πετρούπολης, της Βάρνας, του Πύργου (Μπουργκάς), της Αττάλειας, το «Ίντιρα Γκάντι» του Νέου Δελχί, του αεροδρομίου στο Σι'αν στην Κίνα, το αεροδρόμιο του Ντακάρ και το «Χόρχε Τσάβες» της Λίμας. Κύριος μέτοχος της εισηγμένης Fraport είναι το γερμανικό ομόσπονδο κρατίδιο της Έσσης (31,35%), ενώ ακολουθούν το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο της Έσσης (20,2%), η αεροπορική εταιρεία Lufthansa (8,45%), η αυστραλιανή επενδυτική εταιρεία Rare Infrastructure Limited (5,27%) και οι λοιποί μέτοχοι (34,91%). Διαβάστε την απόφαση εδώ: http://www.newsit.gr/flash/aerodromia.pdf Πηγή: http://www.newsit.gr/default.php?pname=Article&art_id=424523&catid=13
  9. Στην ελληνική αγορά ενοικίασης αυτοκινήτων εισήλθε η ισπανική εταιρεία Goldcar, ανοίγοντας το πρώτο της γραφείο στη Ρόδο ενώ μέχρι το τέλος Ιουλίου θα ενισχύσει την παρουσία της με τη λειτουργία τριών ακόμη γραφείων σε Χανιά, Ηράκλειο και Αθήνα. Η εταιρεία θα απασχολεί συνολικά 40 εργαζόμενους ενώ σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση το 2016 η εταιρεία σχεδιάζει να επενδύσει 19 εκατομμύρια ευρώ για την ενίσχυση της δραστηριότητάς της στην ελληνική αγορά. "Η στρατηγική απόφαση της Goldcar για είσοδο στην ελληνική αγορά αποδεικνύει τη δέσμευση και την εμπιστοσύνη της στη χώρα και στις προοπτικές ανάπτυξης που διέπουν έναν από τους μεγαλύτερους πυλώνες της ελληνικής οικονομίας, τον τουρισμό" σημειώνει στην ανακοίνωσή της η εταιρεία. Πηγή: http://www.ered.gr/e...#.VbHpNPntlBc Click here to view the είδηση
  10. Στην ελληνική αγορά ενοικίασης αυτοκινήτων εισήλθε η ισπανική εταιρεία Goldcar, ανοίγοντας το πρώτο της γραφείο στη Ρόδο ενώ μέχρι το τέλος Ιουλίου θα ενισχύσει την παρουσία της με τη λειτουργία τριών ακόμη γραφείων σε Χανιά, Ηράκλειο και Αθήνα. Η εταιρεία θα απασχολεί συνολικά 40 εργαζόμενους ενώ σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση το 2016 η εταιρεία σχεδιάζει να επενδύσει 19 εκατομμύρια ευρώ για την ενίσχυση της δραστηριότητάς της στην ελληνική αγορά. "Η στρατηγική απόφαση της Goldcar για είσοδο στην ελληνική αγορά αποδεικνύει τη δέσμευση και την εμπιστοσύνη της στη χώρα και στις προοπτικές ανάπτυξης που διέπουν έναν από τους μεγαλύτερους πυλώνες της ελληνικής οικονομίας, τον τουρισμό" σημειώνει στην ανακοίνωσή της η εταιρεία. Πηγή: http://www.ered.gr/el/content/%E2%82%AC19_ekat_ependuei_i_ispaniki_Goldcar_stin_Ellada/#.VbHpNPntlBc
  11. Ψηφιακό έλλειμμα συνεχίζει να εμφανίζει η Ελλάδα, με τη χώρα να απέχει από τους περισσότερους στόχους της Ψηφιακής Ατζέντας 2020 (Digital Agenda 2020), αν και η Ε.Ε. δείχνει – συνολικά - να επιτυγχάνει τους στόχους, που έχει θέσει για την ψηφιακή οικονομία και κοινωνία. Αυτή την εικόνα αποτυπώνουν τα στοιχεία, που δημοσιοποίησε η επιτροπή για το Digital Agenda Scoreboard 2015, τα οποία αξιοποιούν εν μέρει και το δείκτη Δείκτη Ψηφιακής Οικονομίας και Κοινωνίας (Digital Economy and Society Index-DESI), καθώς και για την πορεία επίτευξης της Ψηφιακής Ατζέντας. Και οι τρεις αξιολογήσεις διαπιστώνουν ότι οι επιδόσεις της Ελλάδας στους βασικότερους ψηφιακούς δείκτες υπολείπεται του κοινοτικού μέσου όρου, με τη χώρα να βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις της σχετικής κατάταξης. Επιπλέον, η Ελλάδα, όπως δείχνουν τα στοιχεία, πορεύεται με βραδύ βηματισμό στη σύγκλιση της με την Ε.Ε. στους στόχους της Ψηφιακής Ατζέντας. Υστέρηση Ο δείκτης Digital Economy and Society Index-DESI αξιολογεί τις εθνικές επιδόσεις των χωρών με βάση έξι βασικούς παράγοντες: Συνδεσιμότητα, Ανθρώπινο Κεφάλαιο, Χρήση του Διαδικτύου, Ενσωμάτωση της Ψηφιακής Τεχνολογίας, Ψηφιακές Δημόσιες Υπηρεσίες και Έρευνα-Ανάπτυξη (R&D). Σύμφωνα με την ανάλυση των στοιχείων, αν και η Ελλάδα παρουσιάζει πρόοδο σε επιμέρους τομείς, αξιολογείται ως η τρίτη λιγότερο αναπτυγμένη ψηφιακά χώρα της Ε.Ε., καθώς κατατάσσεται 26η μεταξύ των 28 κρατών - μελών της Ε.Ε. Αναλυτικά, σε ότι αφορά τη Συνδεσιμότητα, η Ελλάδα βρίσκεται (για το 2015) στην 26η θέση της Ε.Ε., συγκεντρώνοντας βαθμολογία 0,42, από την 28η το 2014. Αν και το 99% των ελληνικών νοικοκυριών καλύπτονται από σταθερές ευρυζωνικές γραμμές, πρόσβαση σε δίκτυα Νέας Γενιάς (Next-generation Access -NGA), που εξασφαλίζουν ταχύτητες τουλάχιστον 30 Mbps download, έχει μόλις το 34% των σπιτιών, πολύ κάτω από το μέσο Κοινοτικό όρο του 68%. Όσον αφορά το Ανθρώπινο Κεφάλαιο, η Ελλάδα, με βαθμολογία 0,36, καταλαμβάνει, επίσης, στην 26η θέση μεταξύ των χωρών της Ε.Ε., θέση την οποία κατείχε και το 2014. Όπως αναφέρει σχετικά η Επιτροπή, η Ελλάδα, για να επιτύχει την ψηφιακή ανάπτυξη σε οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο είναι ανάγκη να ενισχύσει τη σχέση των πολιτών της με το Διαδίκτυο. Σύμφωνα με όσα σχολιάζουν οι συντάκτες του κειμένου, η Ελλάδα έχει ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά χρήση του Internet στην Ε.Ε. (59%), ενώ το 33% του πληθυσμού δεν έχει κάνει ποτέ χρήση (18% ο μέσος κοινοτικός όρος). Επίσης, μόνο το 45% των Ελλήνων διαθέτει, τουλάχιστον, ένα βασικό επίπεδο ψηφιακών δεξιοτήτων, την ίδια στιγμή που η χώρα έχει το δεύτερο χαμηλότερο ποσοστό ειδικών σε ΤΠΕ στο σύνολο του εργατικού δυναμικού της μεταξύ όλων των χωρών της Ε.Ε. (1,4%). Επίσης, έχει χαμηλότερες επιδόσεις σε σχέση με το μέσο όρο της Ε.Ε. όσον αφορά τους πτυχιούχους STEM (θετικών επιστημών, τεχνολογίας, μηχανικής και μαθηματικών), με το 1,4% των Ελλήνων, ηλικίας 20-29 ετών, να έχουν πτυχίο αυτής της κατηγορίας. Χρήση Διαδικτύου
 Στη Χρήση του Διαδικτύου, δείκτης που μετρά που αφιερώνουν οι χρήστες το χρόνο τους κατά την περιήγηση στο Διαδίκτυο, η Ελλάδα βαθμολογείται με 0,37 και βρίσκεται στην 25η θέση μεταξύ των χωρών της Ε.Ε. για το 2015, θέση αντίστοιχη με αυτήν που κατείχε το 2014. Σύμφωνα με τα στοιχεία, οι επιδόσεις της Ελλάδας, που την κρατούν χαμηλά στην κατάταξη, σχετίζονται με τη χαμηλή δραστηριότητα στο online banking και το online shopping. Τα ποσοστά των Ελλήνων, που χρησιμοποιούν ηλεκτρονικές τραπεζικές υπηρεσίες (21%) ή πραγματοποιούν ηλεκτρονικές αγορές (40%), είναι πολύ χαμηλότερα από το μέσο όρο της Ε.Ε. (57% και 63% αντίστοιχα). Στις επιχειρήσεις Όσον αφορά στο δείκτη ενσωμάτωσης της Ψηφιακής Τεχνολογίας από τις επιχειρήσεις, αποτελεί τον τομέα, στον οποίο η Ελλάδα έχει καλύτερες - σε σύγκριση με τις άλλες παραμέτρους - επιδόσεις, δεδομένου ότι έχει βαθμολογηθεί με 0,26 και βρίσκεται στην 23η θέση μεταξύ των χωρών της Ε.Ε. Πάντως, η χώρα είχε καταφέρει να καταλάβει μέχρι και την 20η θέση το 2014. Συνολικά, το ποσοστό των επιχειρήσεων, που χρησιμοποιούν τεχνολογίες, όπως ηλεκτρονική ανταλλαγή πληροφοριών (40%) και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (17%) είναι υψηλότερο από το μέσο όρο της Ε.Ε. (31% και 14% αντίστοιχα). Ωστόσο, δεν υπάρχουν πολλές ελληνικές επιχειρήσεις, που χρησιμοποιούν RFID (2,6%), ηλεκτρονικά τιμολόγια (4,8% το 2014) ή υπηρεσίες υπολογιστικού νέφους (4,7%). Πολύ λίγες ΜμΕ στην Ελλάδα πραγματοποιούν πωλήσεις μέσω Διαδικτύου (9,1%) και ακόμη λιγότερες πραγματοποιούν διαδικτυακές πωλήσεις σε άλλα κράτη - μέλη της Ε.Ε. (4,3%). Στις δημόσιες υπηρεσίες Οι Ψηφιακές Δημόσιες Υπηρεσίες είναι ο τομέας, όπου η Ελλάδα έχει επιτύχει την καλύτερη θέση σε σχέση με τις υπόλοιπες παραμέτρους. Με βαθμολογία 0,35, βρίσκεται στην 21η θέση από την 27η πέρυσι, ωστόσο, οι επιδόσεις είναι χαμηλότερες από το μέσο όρο της Ε.Ε., όσον αφορά τους περισσότερους δείκτες ψηφιακών δημόσιων υπηρεσιών. Η βαθμολογία της Ελλάδας είναι υψηλότερη από το μέσο όρο της Ε.Ε. στο ποσοστό των χρηστών του Διαδικτύου, που έχουν υποβάλει συμπληρωμένα έντυπα στη δημόσια διοίκηση (38%). Ωστόσο, μόνο το 17% των Ελλήνων γενικών ιατρών ανταλλάσσουν ιατρικά δεδομένα με ηλεκτρονικά μέσα, έναντι 36% στην Ε.Ε. Επιπλέον, η Ελλάδα πρέπει να αυξήσει τις επιδόσεις της σε σχέση με την ηλεκτρονική συνταγογράφηση, καθώς μόνο το 18% των γενικών ιατρών διαβιβάζουν ηλεκτρονικά συνταγές στους φαρμακοποιούς. Πηγή: http://www.ered.gr/e...s_stin_Ellada_/ Click here to view the είδηση
  12. Ψηφιακό έλλειμμα συνεχίζει να εμφανίζει η Ελλάδα, με τη χώρα να απέχει από τους περισσότερους στόχους της Ψηφιακής Ατζέντας 2020 (Digital Agenda 2020), αν και η Ε.Ε. δείχνει – συνολικά - να επιτυγχάνει τους στόχους, που έχει θέσει για την ψηφιακή οικονομία και κοινωνία. Αυτή την εικόνα αποτυπώνουν τα στοιχεία, που δημοσιοποίησε η επιτροπή για το Digital Agenda Scoreboard 2015, τα οποία αξιοποιούν εν μέρει και το δείκτη Δείκτη Ψηφιακής Οικονομίας και Κοινωνίας (Digital Economy and Society Index-DESI), καθώς και για την πορεία επίτευξης της Ψηφιακής Ατζέντας. Και οι τρεις αξιολογήσεις διαπιστώνουν ότι οι επιδόσεις της Ελλάδας στους βασικότερους ψηφιακούς δείκτες υπολείπεται του κοινοτικού μέσου όρου, με τη χώρα να βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις της σχετικής κατάταξης. Επιπλέον, η Ελλάδα, όπως δείχνουν τα στοιχεία, πορεύεται με βραδύ βηματισμό στη σύγκλιση της με την Ε.Ε. στους στόχους της Ψηφιακής Ατζέντας. Υστέρηση Ο δείκτης Digital Economy and Society Index-DESI αξιολογεί τις εθνικές επιδόσεις των χωρών με βάση έξι βασικούς παράγοντες: Συνδεσιμότητα, Ανθρώπινο Κεφάλαιο, Χρήση του Διαδικτύου, Ενσωμάτωση της Ψηφιακής Τεχνολογίας, Ψηφιακές Δημόσιες Υπηρεσίες και Έρευνα-Ανάπτυξη (R&D). Σύμφωνα με την ανάλυση των στοιχείων, αν και η Ελλάδα παρουσιάζει πρόοδο σε επιμέρους τομείς, αξιολογείται ως η τρίτη λιγότερο αναπτυγμένη ψηφιακά χώρα της Ε.Ε., καθώς κατατάσσεται 26η μεταξύ των 28 κρατών - μελών της Ε.Ε. Αναλυτικά, σε ότι αφορά τη Συνδεσιμότητα, η Ελλάδα βρίσκεται (για το 2015) στην 26η θέση της Ε.Ε., συγκεντρώνοντας βαθμολογία 0,42, από την 28η το 2014. Αν και το 99% των ελληνικών νοικοκυριών καλύπτονται από σταθερές ευρυζωνικές γραμμές, πρόσβαση σε δίκτυα Νέας Γενιάς (Next-generation Access -NGA), που εξασφαλίζουν ταχύτητες τουλάχιστον 30 Mbps download, έχει μόλις το 34% των σπιτιών, πολύ κάτω από το μέσο Κοινοτικό όρο του 68%. Όσον αφορά το Ανθρώπινο Κεφάλαιο, η Ελλάδα, με βαθμολογία 0,36, καταλαμβάνει, επίσης, στην 26η θέση μεταξύ των χωρών της Ε.Ε., θέση την οποία κατείχε και το 2014. Όπως αναφέρει σχετικά η Επιτροπή, η Ελλάδα, για να επιτύχει την ψηφιακή ανάπτυξη σε οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο είναι ανάγκη να ενισχύσει τη σχέση των πολιτών της με το Διαδίκτυο. Σύμφωνα με όσα σχολιάζουν οι συντάκτες του κειμένου, η Ελλάδα έχει ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά χρήση του Internet στην Ε.Ε. (59%), ενώ το 33% του πληθυσμού δεν έχει κάνει ποτέ χρήση (18% ο μέσος κοινοτικός όρος). Επίσης, μόνο το 45% των Ελλήνων διαθέτει, τουλάχιστον, ένα βασικό επίπεδο ψηφιακών δεξιοτήτων, την ίδια στιγμή που η χώρα έχει το δεύτερο χαμηλότερο ποσοστό ειδικών σε ΤΠΕ στο σύνολο του εργατικού δυναμικού της μεταξύ όλων των χωρών της Ε.Ε. (1,4%). Επίσης, έχει χαμηλότερες επιδόσεις σε σχέση με το μέσο όρο της Ε.Ε. όσον αφορά τους πτυχιούχους STEM (θετικών επιστημών, τεχνολογίας, μηχανικής και μαθηματικών), με το 1,4% των Ελλήνων, ηλικίας 20-29 ετών, να έχουν πτυχίο αυτής της κατηγορίας. Χρήση Διαδικτύου
 Στη Χρήση του Διαδικτύου, δείκτης που μετρά που αφιερώνουν οι χρήστες το χρόνο τους κατά την περιήγηση στο Διαδίκτυο, η Ελλάδα βαθμολογείται με 0,37 και βρίσκεται στην 25η θέση μεταξύ των χωρών της Ε.Ε. για το 2015, θέση αντίστοιχη με αυτήν που κατείχε το 2014. Σύμφωνα με τα στοιχεία, οι επιδόσεις της Ελλάδας, που την κρατούν χαμηλά στην κατάταξη, σχετίζονται με τη χαμηλή δραστηριότητα στο online banking και το online shopping. Τα ποσοστά των Ελλήνων, που χρησιμοποιούν ηλεκτρονικές τραπεζικές υπηρεσίες (21%) ή πραγματοποιούν ηλεκτρονικές αγορές (40%), είναι πολύ χαμηλότερα από το μέσο όρο της Ε.Ε. (57% και 63% αντίστοιχα). Στις επιχειρήσεις Όσον αφορά στο δείκτη ενσωμάτωσης της Ψηφιακής Τεχνολογίας από τις επιχειρήσεις, αποτελεί τον τομέα, στον οποίο η Ελλάδα έχει καλύτερες - σε σύγκριση με τις άλλες παραμέτρους - επιδόσεις, δεδομένου ότι έχει βαθμολογηθεί με 0,26 και βρίσκεται στην 23η θέση μεταξύ των χωρών της Ε.Ε. Πάντως, η χώρα είχε καταφέρει να καταλάβει μέχρι και την 20η θέση το 2014. Συνολικά, το ποσοστό των επιχειρήσεων, που χρησιμοποιούν τεχνολογίες, όπως ηλεκτρονική ανταλλαγή πληροφοριών (40%) και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (17%) είναι υψηλότερο από το μέσο όρο της Ε.Ε. (31% και 14% αντίστοιχα). Ωστόσο, δεν υπάρχουν πολλές ελληνικές επιχειρήσεις, που χρησιμοποιούν RFID (2,6%), ηλεκτρονικά τιμολόγια (4,8% το 2014) ή υπηρεσίες υπολογιστικού νέφους (4,7%). Πολύ λίγες ΜμΕ στην Ελλάδα πραγματοποιούν πωλήσεις μέσω Διαδικτύου (9,1%) και ακόμη λιγότερες πραγματοποιούν διαδικτυακές πωλήσεις σε άλλα κράτη - μέλη της Ε.Ε. (4,3%). Στις δημόσιες υπηρεσίες Οι Ψηφιακές Δημόσιες Υπηρεσίες είναι ο τομέας, όπου η Ελλάδα έχει επιτύχει την καλύτερη θέση σε σχέση με τις υπόλοιπες παραμέτρους. Με βαθμολογία 0,35, βρίσκεται στην 21η θέση από την 27η πέρυσι, ωστόσο, οι επιδόσεις είναι χαμηλότερες από το μέσο όρο της Ε.Ε., όσον αφορά τους περισσότερους δείκτες ψηφιακών δημόσιων υπηρεσιών. Η βαθμολογία της Ελλάδας είναι υψηλότερη από το μέσο όρο της Ε.Ε. στο ποσοστό των χρηστών του Διαδικτύου, που έχουν υποβάλει συμπληρωμένα έντυπα στη δημόσια διοίκηση (38%). Ωστόσο, μόνο το 17% των Ελλήνων γενικών ιατρών ανταλλάσσουν ιατρικά δεδομένα με ηλεκτρονικά μέσα, έναντι 36% στην Ε.Ε. Επιπλέον, η Ελλάδα πρέπει να αυξήσει τις επιδόσεις της σε σχέση με την ηλεκτρονική συνταγογράφηση, καθώς μόνο το 18% των γενικών ιατρών διαβιβάζουν ηλεκτρονικά συνταγές στους φαρμακοποιούς. Πηγή: http://www.ered.gr/el/content/Apo_tis_cheiroteres_stin_EE_oi_psifiakes_epidoseis_stin_Ellada_/
  13. Συνολικά, οι τιμές των διαμερισμάτων μειώθηκαν κατά 38% από το 2008 (μέσο επίπεδο) έως το πρώτο τρίμηνο του 2015, με βάση τα στοιχεία που συγκεντρώνονται από τα πιστωτικά ιδρύματα, ενώ ακόμη μεγαλύτερη μείωση δείχνουν τα στοιχεία που συγκεντρώνονται από τα κτηματομεσιτικά γραφεία, σύμφωνα με τα όσα αναφέρει η Τράπεζα της Ελλάδος (ΤτΕ), στην έκθεση για την Νομισματική Πολιτική που δόθηκε χθες στη δημοσιότητα. Αναλυτικότερα, στην αγορά των κατοικιών, η μείωση των τιμών συνεχίστηκε με μικρότερη ένταση το 2014 και το πρώτο τρίμηνο του 2015. Με βάση τα στοιχεία που έχουν συγκεντρωθεί από τα πιστωτικά ιδρύματα, εκτιμάται ότι οι τιμές των διαμερισμάτων (σε ονομαστικούς όρους) το πρώτο τρίμηνο του 2015 ήταν κατά μέσο όρο μειωμένες κατά 3,9% σε σύγκριση με το αντίστοιχο τρίμηνο του 2014. Για το σύνολο του 2014, οι τιμές των διαμερισμάτων μειώθηκαν με μέσο ετήσιο ρυθμό 7,5%, έναντι μείωσης κατά 10,9% το 2013. Η υποχώρηση των τιμών ήταν εντονότερη στα δύο μεγάλα αστικά κέντρα (Αθήνα: -40,4% και Θεσσαλονίκη: -42,2%) έναντι των άλλων μεγάλων πόλεων (-36,0%) και των λοιπών περιοχών (-33,4%), καθώς και για τα μεγαλύτερου εμβαδού ακίνητα στις σχετικά ακριβότερες περιοχές της χώρας. Η στροφή του αγοραστικού ενδιαφέροντος των νοικοκυριών προς παλαιότερα ακίνητα, μικρότερου εμβαδού και χαμηλότερης αξίας σε μεσαίου κόστους περιοχές, που καταγράφεται από την αρχή της τρέχουσας κρίσης, συνεχίστηκε και το 2014. Τα αποτελέσματα της τριμηνιαίας έρευνας κτηματομεσιτικών γραφείων και συμβούλων ακίνητης περιουσίας που διεξάγει η Τράπεζα της Ελλάδος δείχνουν ότι το 2014 μόλις το 23% των συναλλαγών κατά μέσο όρο πραγματοποιήθηκε με τη συμμετοχή τραπεζικού δανεισμού, ενώ το μέσο ποσοστό δανειοδότησης ανήλθε σε περίπου 38% επί της συνολικής αξίας του ακινήτου. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της ΤτΕ, οι πτωτικές τάσεις στις τιμές των κατοικιών είναι πιθανόν να συνεχιστούν και τα επόμενα τρίμηνα, αλλά με σχετικά πιο συγκρατημένους ρυθμούς, καθώς οι υψηλοί ρυθμοί μείωσης των τιμών που είχαν καταγραφεί το 2012 και το 2013 αμβλύνονται συνεχώς σε όλα τα επόμενα τρίμηνα. Η ανάκαμψη της αγοράς κατοικιών αναμένεται με σχετική καθυστέρηση, καθώς εξαρτάται κυρίως από την ενίσχυση του διαθέσιμου εισοδήματος των νοικοκυριών, την αύξηση της απασχόλησης και τη βελτίωση των συνθηκών χρηματοδότησης από το τραπεζικό σύστημα. Πηγή: http://www.buildnet....213&artid=15812 Click here to view the είδηση
  14. Συνολικά, οι τιμές των διαμερισμάτων μειώθηκαν κατά 38% από το 2008 (μέσο επίπεδο) έως το πρώτο τρίμηνο του 2015, με βάση τα στοιχεία που συγκεντρώνονται από τα πιστωτικά ιδρύματα, ενώ ακόμη μεγαλύτερη μείωση δείχνουν τα στοιχεία που συγκεντρώνονται από τα κτηματομεσιτικά γραφεία, σύμφωνα με τα όσα αναφέρει η Τράπεζα της Ελλάδος (ΤτΕ), στην έκθεση για την Νομισματική Πολιτική που δόθηκε χθες στη δημοσιότητα. Αναλυτικότερα, στην αγορά των κατοικιών, η μείωση των τιμών συνεχίστηκε με μικρότερη ένταση το 2014 και το πρώτο τρίμηνο του 2015. Με βάση τα στοιχεία που έχουν συγκεντρωθεί από τα πιστωτικά ιδρύματα, εκτιμάται ότι οι τιμές των διαμερισμάτων (σε ονομαστικούς όρους) το πρώτο τρίμηνο του 2015 ήταν κατά μέσο όρο μειωμένες κατά 3,9% σε σύγκριση με το αντίστοιχο τρίμηνο του 2014. Για το σύνολο του 2014, οι τιμές των διαμερισμάτων μειώθηκαν με μέσο ετήσιο ρυθμό 7,5%, έναντι μείωσης κατά 10,9% το 2013. Η υποχώρηση των τιμών ήταν εντονότερη στα δύο μεγάλα αστικά κέντρα (Αθήνα: -40,4% και Θεσσαλονίκη: -42,2%) έναντι των άλλων μεγάλων πόλεων (-36,0%) και των λοιπών περιοχών (-33,4%), καθώς και για τα μεγαλύτερου εμβαδού ακίνητα στις σχετικά ακριβότερες περιοχές της χώρας. Η στροφή του αγοραστικού ενδιαφέροντος των νοικοκυριών προς παλαιότερα ακίνητα, μικρότερου εμβαδού και χαμηλότερης αξίας σε μεσαίου κόστους περιοχές, που καταγράφεται από την αρχή της τρέχουσας κρίσης, συνεχίστηκε και το 2014. Τα αποτελέσματα της τριμηνιαίας έρευνας κτηματομεσιτικών γραφείων και συμβούλων ακίνητης περιουσίας που διεξάγει η Τράπεζα της Ελλάδος δείχνουν ότι το 2014 μόλις το 23% των συναλλαγών κατά μέσο όρο πραγματοποιήθηκε με τη συμμετοχή τραπεζικού δανεισμού, ενώ το μέσο ποσοστό δανειοδότησης ανήλθε σε περίπου 38% επί της συνολικής αξίας του ακινήτου. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της ΤτΕ, οι πτωτικές τάσεις στις τιμές των κατοικιών είναι πιθανόν να συνεχιστούν και τα επόμενα τρίμηνα, αλλά με σχετικά πιο συγκρατημένους ρυθμούς, καθώς οι υψηλοί ρυθμοί μείωσης των τιμών που είχαν καταγραφεί το 2012 και το 2013 αμβλύνονται συνεχώς σε όλα τα επόμενα τρίμηνα. Η ανάκαμψη της αγοράς κατοικιών αναμένεται με σχετική καθυστέρηση, καθώς εξαρτάται κυρίως από την ενίσχυση του διαθέσιμου εισοδήματος των νοικοκυριών, την αύξηση της απασχόλησης και τη βελτίωση των συνθηκών χρηματοδότησης από το τραπεζικό σύστημα. Πηγή: http://www.buildnet.gr/default.asp?pid=235&la=1&catid=213&artid=15812
  15. Πτωτική τάση παρατηρήθηκε στους ενεργειακούς δείκτες της χώρας μας, με την κατανάλωση στις περισσότερες ενεργειακές πηγές να περιορίζεται. Μεγαλύτερο πλήγμα από τα ορυκτά καύσιμα δέχτηκε το φυσικό αέριο που είδε την δική του κατανάλωση να υποχωρεί κατά 23,5%. Σύμφωνα με έκθεση της ΒΡ, στη χώρα μας η κατανάλωση πετρελαίου μειώθηκε το 2014 κατά 2,4%, στα 289.000 βαρέλια ημερησίως ή 14,2 εκατ. τόνους. Η παραγωγική δυνατότητα των διϋλιστηρίων παρέμεινε σταθερή στα 498.000 βαρέλια ημερησίως. Στο φυσικό αέριο παρατηρήθηκε έντονη πτώση της κατανάλωσης κατά 23,5% στα 2,7 δις. κ.μ. Οι εισαγωγές μέσω αγωγών έφτασαν τα 2,3 δις. κ.μ. με τη Ρωσία να προμηθεύει 1,7 δις. κ.μ. Στον άνθρακα, τα αποθέματα λιγνίτη της χώρας έφτασαν τους 3020 εκατ. τόνους και η παραγωγή μειώθηκε κατά 8,7% στους 6,3 εκατ. τόνους ισοδύναμου πετρελαίου. Αντίστοιχα, η κατανάλωση μειώθηκε κατά 7,5% στους 6,5 εκατ. τόνους. Στα υδροηλεκτρικά υπήρξε πτώση της κατανάλωσης κατά 30,1%, ενώ στις υπόλοιπες ΑΠΕ παρατηρήθηκε άνοδος 11,4% στους 2 εκατ. τόνους ισοδύναμου πετρελαίου. Τέλος, η πρωτογενής κατανάλωση ενέργειας στη χώρα μας μειώθηκε κατά 6,6% στους 26,1 εκατ. τόνους ισοδύναμου πετρελαίου, γεγονός που αποδίδεται ασφαλώς στην οικονομική κρίση, καθώς αντίστοιχες πτωτικές τάσεις παρατηρούνται τα τελευταία χρόνια συνεχόμενα. Επίσης, ένα μέρος αποδίδεται και στις προσπάθειες εξοικονόμησης ενέργειας. Πηγή: Click here to view the είδηση
  16. Πτωτική τάση παρατηρήθηκε στους ενεργειακούς δείκτες της χώρας μας, με την κατανάλωση στις περισσότερες ενεργειακές πηγές να περιορίζεται. Μεγαλύτερο πλήγμα από τα ορυκτά καύσιμα δέχτηκε το φυσικό αέριο που είδε την δική του κατανάλωση να υποχωρεί κατά 23,5%. Σύμφωνα με έκθεση της ΒΡ, στη χώρα μας η κατανάλωση πετρελαίου μειώθηκε το 2014 κατά 2,4%, στα 289.000 βαρέλια ημερησίως ή 14,2 εκατ. τόνους. Η παραγωγική δυνατότητα των διϋλιστηρίων παρέμεινε σταθερή στα 498.000 βαρέλια ημερησίως. Στο φυσικό αέριο παρατηρήθηκε έντονη πτώση της κατανάλωσης κατά 23,5% στα 2,7 δις. κ.μ. Οι εισαγωγές μέσω αγωγών έφτασαν τα 2,3 δις. κ.μ. με τη Ρωσία να προμηθεύει 1,7 δις. κ.μ. Στον άνθρακα, τα αποθέματα λιγνίτη της χώρας έφτασαν τους 3020 εκατ. τόνους και η παραγωγή μειώθηκε κατά 8,7% στους 6,3 εκατ. τόνους ισοδύναμου πετρελαίου. Αντίστοιχα, η κατανάλωση μειώθηκε κατά 7,5% στους 6,5 εκατ. τόνους. Στα υδροηλεκτρικά υπήρξε πτώση της κατανάλωσης κατά 30,1%, ενώ στις υπόλοιπες ΑΠΕ παρατηρήθηκε άνοδος 11,4% στους 2 εκατ. τόνους ισοδύναμου πετρελαίου. Τέλος, η πρωτογενής κατανάλωση ενέργειας στη χώρα μας μειώθηκε κατά 6,6% στους 26,1 εκατ. τόνους ισοδύναμου πετρελαίου, γεγονός που αποδίδεται ασφαλώς στην οικονομική κρίση, καθώς αντίστοιχες πτωτικές τάσεις παρατηρούνται τα τελευταία χρόνια συνεχόμενα. Επίσης, ένα μέρος αποδίδεται και στις προσπάθειες εξοικονόμησης ενέργειας. Πηγή:
  17. Ανοδική πορεία ακολούθησαν και το 2014 οι τιμές ηλεκτρικού ρεύματος για τους Ευρωπαίους καταναλωτές, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της Eurostat. Η Ελλάδα μάλιστα, είναι ανάμεσα στις χώρες που σημείωσαν την μεγαλύτερη αύξηση μεταξύ του δεύτερου εξαμήνου του 2013 και του δεύτερου εξαμήνου του 2014. Σε επίπεδο ΕΕ οι τιμές ηλεκτρικής ενέργειας των νοικοκυριών αυξήθηκαν κατά μέσο όρο 2,9% μεταξύ του δεύτερου εξαμήνου του 2013 και του δεύτερου εξαμήνου του 2014 για να φθάσουν στα € 20,8 ανά 100 kWh. Η Eurostat σημειώνει ότι από το 2008, οι τιμές ηλεκτρικής ενέργειας στην ΕΕ έχουν αυξηθεί κατά περισσότερο από 30%. Σε όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ, οι τιμές ηλεκτρικής ενέργειας των νοικοκυριών κατά το δεύτερο εξάμηνο του 2014 κυμαινόταν από € 9 ανά 100 kWh στην Βουλγαρία σε περισσότερα από € 30 ανά 100 kWh στη Δανία. Η μεγαλύτερη αύξηση των τιμών ηλεκτρικής ενέργειας των νοικοκυριών σε εθνικό νόμισμα μεταξύ του δεύτερου εξαμήνου του 2013 και του δεύτερου εξαμήνου του 2014 καταγράφηκε στη Γαλλία (+ 10,2%), ακολουθούμενη από το Λουξεμβούργο (+ 5,6%), στην Ιρλανδία (+ 5,4%), την Ελλάδα (+ 5,2%), την Πορτογαλία (+ 4,7%), το Ηνωμένο Βασίλειο (+ 4,6%) και την Ισπανία (+ 4,1%). Επίσης το ποσοστό φορολογίας επί των τιμών ηλεκτρικού ρεύματος στην Ελλάδα κυμάνθηκε στο ίδιο επίπεδο με το μέσο όρο στην ΕΕ (32%) ενώ στην Κύπρο το αντίστοιχο ποσοστό ήταν 19%. Η υψηλότερη φορολογία καταγράφηκε στη Δανία και τη Γερμανία με 57% και 52% αντίστοιχα. Αυξήσεις και στο φυσικό αέριο στην ΕΕ Από το 2008, οι τιμές του φυσικού αερίου στην ΕΕ έχουν αυξηθεί κατά 35%, σημειώνει η Eurostat. Μεταξύ των κρατών μελών, οι τιμές του φυσικού αερίου οικιακής χρήσης κατά το δεύτερο εξάμηνο του 2014 κυμαίνονταν από € 3 ανά 100 kWh στη Ρουμανία στα € 11 ανά 100 kWh στη Σουηδία. Οι υψηλότερες αυξήσεις στις τιμές του φυσικού αερίου οικιακής χρήσης σε εθνικό νόμισμα παρατηρήθηκαν στην Πορτογαλία (+ 11,4%), στην Ισπανία (+ 7,5%) και τη Γαλλία (+ 4,5%), και οι υψηλότερες μειώσεις στη Λιθουανία (-18,6%), στην Ουγγαρία (-13,0 %), τη Σλοβενία (-10,7%), στη Δανία (-10,3%) και την Ελλάδα (-10,1%). Πιο ακριβά πληρώνει η Ελλάδα την κιλοβατώρα. Από 50 έως και 90% ακριβότερα είναι οι τιμές ηλεκτρικής ενέργειας όπως διαμορφώνονται στην ελληνική χονδρική αγορά (Οριακή Τιμή Συστήματος), έναντι των τιμών που διαμορφώνονται σε χώρες όπως η Γερμανία που λειτουργεί η αγορά, ακόμη και στη Γαλλία όπου ο ανταγωνισμός λόγω της κρατικής EDF είναι περιορισμένος. Στη Γαλλία αντίστοιχα, οι τιμές διαμορφώνονται υψηλότερα από ότι στη Γερμανία, στα επίπεδα των 35-38 ευρώ και πάλι όμως πολύ χαμηλότερα από ότι στην Ελλάδα. Αυτό σημαίνει ότι οι βιομηχανίες της Κεντρικής Ευρώπης που έχουν πρόσβαση στις αγορές αυτές, προμηθεύονται ηλεκτρική ενέργεια είτε σε φυσική μορφή είτε ως χρηματιστηριακό προϊόν σε πολύ χαμηλότερες τιμές, διαμορφώνοντας ανταγωνιστικό κόστος για τα προϊόντα που παράγουν και εξάγουν. Με βάση τα στοιχεία του Λειτουργού της Αγοράς ΛΑΓΗΕ, στην Ελλάδα οι μέσες τιμές στη χονδρική (Οριακή Τιμή Συστήματος) τους τέσσερις πρώτους μήνες του 2015 διαμορφώνονταν μεταξύ 61,42 ευρώ τον Ιανουάριο και 47,83 ευρώ τον Απρίλιο. Πηγή: http://www.ered.gr/e..._/#.VWajpM_tmko Click here to view the είδηση
  18. Ανοδική πορεία ακολούθησαν και το 2014 οι τιμές ηλεκτρικού ρεύματος για τους Ευρωπαίους καταναλωτές, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της Eurostat. Η Ελλάδα μάλιστα, είναι ανάμεσα στις χώρες που σημείωσαν την μεγαλύτερη αύξηση μεταξύ του δεύτερου εξαμήνου του 2013 και του δεύτερου εξαμήνου του 2014. Σε επίπεδο ΕΕ οι τιμές ηλεκτρικής ενέργειας των νοικοκυριών αυξήθηκαν κατά μέσο όρο 2,9% μεταξύ του δεύτερου εξαμήνου του 2013 και του δεύτερου εξαμήνου του 2014 για να φθάσουν στα € 20,8 ανά 100 kWh. Η Eurostat σημειώνει ότι από το 2008, οι τιμές ηλεκτρικής ενέργειας στην ΕΕ έχουν αυξηθεί κατά περισσότερο από 30%. Σε όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ, οι τιμές ηλεκτρικής ενέργειας των νοικοκυριών κατά το δεύτερο εξάμηνο του 2014 κυμαινόταν από € 9 ανά 100 kWh στην Βουλγαρία σε περισσότερα από € 30 ανά 100 kWh στη Δανία. Η μεγαλύτερη αύξηση των τιμών ηλεκτρικής ενέργειας των νοικοκυριών σε εθνικό νόμισμα μεταξύ του δεύτερου εξαμήνου του 2013 και του δεύτερου εξαμήνου του 2014 καταγράφηκε στη Γαλλία (+ 10,2%), ακολουθούμενη από το Λουξεμβούργο (+ 5,6%), στην Ιρλανδία (+ 5,4%), την Ελλάδα (+ 5,2%), την Πορτογαλία (+ 4,7%), το Ηνωμένο Βασίλειο (+ 4,6%) και την Ισπανία (+ 4,1%). Επίσης το ποσοστό φορολογίας επί των τιμών ηλεκτρικού ρεύματος στην Ελλάδα κυμάνθηκε στο ίδιο επίπεδο με το μέσο όρο στην ΕΕ (32%) ενώ στην Κύπρο το αντίστοιχο ποσοστό ήταν 19%. Η υψηλότερη φορολογία καταγράφηκε στη Δανία και τη Γερμανία με 57% και 52% αντίστοιχα. Αυξήσεις και στο φυσικό αέριο στην ΕΕ Από το 2008, οι τιμές του φυσικού αερίου στην ΕΕ έχουν αυξηθεί κατά 35%, σημειώνει η Eurostat. Μεταξύ των κρατών μελών, οι τιμές του φυσικού αερίου οικιακής χρήσης κατά το δεύτερο εξάμηνο του 2014 κυμαίνονταν από € 3 ανά 100 kWh στη Ρουμανία στα € 11 ανά 100 kWh στη Σουηδία. Οι υψηλότερες αυξήσεις στις τιμές του φυσικού αερίου οικιακής χρήσης σε εθνικό νόμισμα παρατηρήθηκαν στην Πορτογαλία (+ 11,4%), στην Ισπανία (+ 7,5%) και τη Γαλλία (+ 4,5%), και οι υψηλότερες μειώσεις στη Λιθουανία (-18,6%), στην Ουγγαρία (-13,0 %), τη Σλοβενία (-10,7%), στη Δανία (-10,3%) και την Ελλάδα (-10,1%). Πιο ακριβά πληρώνει η Ελλάδα την κιλοβατώρα. Από 50 έως και 90% ακριβότερα είναι οι τιμές ηλεκτρικής ενέργειας όπως διαμορφώνονται στην ελληνική χονδρική αγορά (Οριακή Τιμή Συστήματος), έναντι των τιμών που διαμορφώνονται σε χώρες όπως η Γερμανία που λειτουργεί η αγορά, ακόμη και στη Γαλλία όπου ο ανταγωνισμός λόγω της κρατικής EDF είναι περιορισμένος. Στη Γαλλία αντίστοιχα, οι τιμές διαμορφώνονται υψηλότερα από ότι στη Γερμανία, στα επίπεδα των 35-38 ευρώ και πάλι όμως πολύ χαμηλότερα από ότι στην Ελλάδα. Αυτό σημαίνει ότι οι βιομηχανίες της Κεντρικής Ευρώπης που έχουν πρόσβαση στις αγορές αυτές, προμηθεύονται ηλεκτρική ενέργεια είτε σε φυσική μορφή είτε ως χρηματιστηριακό προϊόν σε πολύ χαμηλότερες τιμές, διαμορφώνοντας ανταγωνιστικό κόστος για τα προϊόντα που παράγουν και εξάγουν. Με βάση τα στοιχεία του Λειτουργού της Αγοράς ΛΑΓΗΕ, στην Ελλάδα οι μέσες τιμές στη χονδρική (Οριακή Τιμή Συστήματος) τους τέσσερις πρώτους μήνες του 2015 διαμορφώνονταν μεταξύ 61,42 ευρώ τον Ιανουάριο και 47,83 ευρώ τον Απρίλιο. Πηγή: http://www.ered.gr/el/content/Stin_Ellada_i_tetarti_megaluteri_auxisi_tou_reumatos_/#.VWajpM_tmko
  19. Τέσσερα στα δέκα κτήρια στη χώρα μας δεν είναι συνδεδεμένα με το δίκτυο αποχέτευσης και είναι κατασκευασμένα πριν από το 1970, όπως προκύπτει από την έρευνα καταγραφής κτηρίων της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής. Σύμφωνα με την έρευνα που διεξήχθη με βάση τα στοιχεία, όπως αυτά προέκυψαν από την απογραφή κτηρίων 2011, ο αριθμός των κτηρίων της χώρας ανήλθε σε 4.105.637, από τα οποία το μεγαλύτερο ποσοστό, 19,1% (ή 783.752 κτήρια) βρίσκεται στην Περιφέρεια Αττικής και το μικρότερο, 3,4% (140.810 κτήρια) στην Περιφέρεια Ιονίων Νήσων. Πάντως, διαπιστώνεται πως από το σύνολο των κτηρίων της χώρας, 1.777.872 κτήρια (ποσοστό 43,3%) είναι συνδεδεμένα σε δίκτυο αποχέτευσης, 2.256.650 κτήρια (ποσοστό 55%) δεν είναι συνδεδεμένα, ενώ για 71.115 κτήρια (ποσοστό 1,7%) δεν δηλώθηκε η σύνδεση σε δίκτυο αποχέτευσης. Στην περιοχή της Αττικής, το ποσοστό των κτηρίων που δεν είναι συνδεμένο με το δίκτυο αποχέτευσης προσεγγίζει το 40%, ενώ η Περιφέρεια με το υψηλότερο ποσοστό συνδέσεων κτηρίων με το αποχετευτικό δίκτυο είναι η Δυτική Μακεδονία που φτάνει το 65%. Αρνητική πρωτιά εμφανίζει η Περιφέρεια Ηπείρου, όπου λιγότερο από το 20% των κτηρίων είναι συνδεμένο με το δίκτυο της αποχέτευσης. Ως προς την παλαιότητα των κτηρίων το 41,2% έχουν κατασκευαστεί πριν το 1970 (1.691.432. Το υψηλότερο ποσοστό κτηρίων προ του 1970 συναντάται στην Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου (58,7%) και ακολουθεί η Πελοπόννησος με 48,5%. Κατά δεκαετία, το μεγαλύτερο ποσοστό των κτηρίων (704.340) κατασκευάστηκε την περίοδο 1971-1980 (ποσοστό 17,2%). Τα αμέσως επόμενα ποσοστά είναι 15,6% (639.475 κτήρια που κατασκευάστηκαν τη χρονική περίοδο 1961-1970) και 14% (573.250 κτήρια που κατασκευάστηκαν την περίοδο 1946-1960). Πηγή: http://www.topontiki...WROhvo.facebook Click here to view the είδηση
  20. Τέσσερα στα δέκα κτήρια στη χώρα μας δεν είναι συνδεδεμένα με το δίκτυο αποχέτευσης και είναι κατασκευασμένα πριν από το 1970, όπως προκύπτει από την έρευνα καταγραφής κτηρίων της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής. Σύμφωνα με την έρευνα που διεξήχθη με βάση τα στοιχεία, όπως αυτά προέκυψαν από την απογραφή κτηρίων 2011, ο αριθμός των κτηρίων της χώρας ανήλθε σε 4.105.637, από τα οποία το μεγαλύτερο ποσοστό, 19,1% (ή 783.752 κτήρια) βρίσκεται στην Περιφέρεια Αττικής και το μικρότερο, 3,4% (140.810 κτήρια) στην Περιφέρεια Ιονίων Νήσων. Πάντως, διαπιστώνεται πως από το σύνολο των κτηρίων της χώρας, 1.777.872 κτήρια (ποσοστό 43,3%) είναι συνδεδεμένα σε δίκτυο αποχέτευσης, 2.256.650 κτήρια (ποσοστό 55%) δεν είναι συνδεδεμένα, ενώ για 71.115 κτήρια (ποσοστό 1,7%) δεν δηλώθηκε η σύνδεση σε δίκτυο αποχέτευσης. Στην περιοχή της Αττικής, το ποσοστό των κτηρίων που δεν είναι συνδεμένο με το δίκτυο αποχέτευσης προσεγγίζει το 40%, ενώ η Περιφέρεια με το υψηλότερο ποσοστό συνδέσεων κτηρίων με το αποχετευτικό δίκτυο είναι η Δυτική Μακεδονία που φτάνει το 65%. Αρνητική πρωτιά εμφανίζει η Περιφέρεια Ηπείρου, όπου λιγότερο από το 20% των κτηρίων είναι συνδεμένο με το δίκτυο της αποχέτευσης. Ως προς την παλαιότητα των κτηρίων το 41,2% έχουν κατασκευαστεί πριν το 1970 (1.691.432. Το υψηλότερο ποσοστό κτηρίων προ του 1970 συναντάται στην Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου (58,7%) και ακολουθεί η Πελοπόννησος με 48,5%. Κατά δεκαετία, το μεγαλύτερο ποσοστό των κτηρίων (704.340) κατασκευάστηκε την περίοδο 1971-1980 (ποσοστό 17,2%). Τα αμέσως επόμενα ποσοστά είναι 15,6% (639.475 κτήρια που κατασκευάστηκαν τη χρονική περίοδο 1961-1970) και 14% (573.250 κτήρια που κατασκευάστηκαν την περίοδο 1946-1960). Πηγή: http://www.topontiki.gr/article/129464/gerasmena-kai-horis-prosvasi-sto-diktyo-apoheteysis-4-sta-10-ktiria-stin-ellada-pano#.VVtGSWROhvo.facebook
  21. Περισσότερα από 4,1 εκατ. κτίρια υπήρχαν στην Ελλάδα το 2011, όταν έγινε η τελευταία απογραφή της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής. Από αυτά, το μεγαλύτερο ποσοστό (19,1% - 783.752 κτίρια) βρίσκεται στην Περιφέρεια Αττικής και το μικρότερο (3,4% - 140.810 κτίρια) στην Περιφέρεια Ιονίων Νήσων. Σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, το 97% του συνόλου των κτιρίων της χώρας ανήκει σε ιδιώτες, το 2,9% στο Δημόσιο και το υπόλοιπο 0,1% και στους δύο φορείς. Από το σύνολο των κτιρίων που ανήκουν σε ιδιώτες το μεγαλύτερο ποσοστό (74,8%) χρησιμοποιείται αποκλειστικά ως κατοικία, δηλαδή η ιδιοκατοίκηση στη χώρα μας σημείωσε σημαντική υποχώρηση καθώς προ δεκαετίας είχε ξεπεράσει το 81%. Από το σύνολο των κτιρίων που ανήκουν στο Δημόσιο το μεγαλύτερο ποσοστό (37,2%) είναι εκκλησίες και το 14,2% χρησιμοποιείται αποκλειστικά ως σχολικό κτίριο. Ενώ από το σύνολο των κτιρίων των οποίων τμήμα τους ανήκει στο Δημόσιο και το υπόλοιπο σε ιδιώτες το μεγαλύτερο ποσοστό 33,1% χρησιμοποιείται αποκλειστικά ως κατοικία και το 18,2% έχει μεικτή χρήση. Στην Αττική υπάρχουν 624.278 κατοικίες, 3.098 εκκλησίες - μοναστήρια, 3.454 σχολικά κτίρια, 35.545 κτίρια - γραφεία, 1.447 πάρκινγκ, 470 νοσοκομεία και κλινικές, και περίπου 20 χιλ. είναι με άλλη χρήση. Προ του 1960 κατασκευάστηκαν 105.133 κτίρια, την περίοδο 1961-1985 πάνω από 380 χιλ. κτίρια και από το 1986 μέχρι την ημέρα της απογραφής 298 χιλ. κτίρια Στο σύνολο της Ελλάδας, το μεγαλύτερο ποσοστό των κτιρίων (704.340 κτίρια) κατασκευάστηκε την περίοδο 1971-1980 (ποσοστό 17,2%). Τα αμέσως επόμενα ποσοστά είναι 15,6% (639.475 κτίρια) που κατασκευάστηκαν τη χρονική περίοδο 1961-1970 και 14% (573.250 κτίρια) που κατασκευάστηκαν την περίοδο 1946-1960. Μέχρι και το 1995 το μεγαλύτερο ποσοστό των κτιρίων που κατασκευάζονταν ήταν ισόγεια (ποσοστό 42,7% τη χρονική περίοδο 1991-1995), ενώ στις επόμενες χρονικές περιόδους υπερτερούν τα ποσοστά των κτιρίων με έναν όροφο. Την περίοδο 1996-2000, ποσοστό 38,6% των κτιρίων που κατασκευάστηκαν έχουν έναν όροφο και 38,4% είναι ισόγεια. Την περίοδο 2001- 2005, ποσοστό 40,1% των κτιρίων που κατασκευάστηκαν έχουν έναν όροφο και 33% είναι ισόγεια. Το μεγαλύτερο ποσοστό των «κατοικιών» (16,4%), των «εργοστασίων-εργαστηρίων» (16,6%), των «καταστημάτων-γραφείων» (15%), των «σταθμών αυτοκινήτων» (14,1%) και των «νοσοκομείων-κλινικών» (15,6%) κατασκευάστηκαν την περίοδο 1971-1980. Το μεγαλύτερο ποσοστό των «εκκλησιών-μοναστηριών» (28,9%) κατασκευάστηκε την περίοδο πριν από το 1919, των «ξενοδοχείων» (15,3%) την περίοδο 1986-1990 και των «σχολικών κτιρίων» (17,1%) την περίοδο 1946-1960. Από το σύνολο των κτιρίων, το 51,5% είναι ισόγεια, ενώ 33,3% των κτιρίων έχουν έναν όροφο. Τα 3.775.848 (ποσοστό 92,0%) είναι αποκλειστικής χρήσης, ενώ τα 329.789 (ποσοστό 8,0%) μεικτής χρήσης. Η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου εμφανίζει τα μεγαλύτερα ποσοστά «εκκλησιών-μοναστηριών» (3,1%), «ξενοδοχείων» (4,4%), «σταθμών αυτοκινήτων» (1,4%) και «καταστημάτων-γραφείων» ( 5,8%) στο σύνολο των κτιρίων της. Το μεγαλύτερο ποσοστό «εργοστασίων-εργαστηρίων» (1,1%), στο σύνολο των κτιρίων της, εμφανίζει η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, ενώ οι Περιφέρειες Δυτικής Μακεδονίας και Ηπείρου εμφανίζουν τα μεγαλύτερα ποσοστά «σχολικών κτιρίων» (0,7%) στο σύνολο των κτιρίων τους. Από το σύνολο των κτιρίων της χώρας, 1.777.872 κτίρια (ποσοστό 43,3%) είναι συνδεδεμένα σε δίκτυο αποχέτευσης, 2.256.650 κτίρια (ποσοστό 55%) δεν είναι συνδεδεμένα, ενώ για 71.115 κτίρια (ποσοστό 1,7%) δε δηλώθηκε η σύνδεση σε δίκτυο αποχέτευσης. Πηγή: http://www.imerisia....pubid=113528268 Click here to view the είδηση
  22. Περισσότερα από 4,1 εκατ. κτίρια υπήρχαν στην Ελλάδα το 2011, όταν έγινε η τελευταία απογραφή της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής. Από αυτά, το μεγαλύτερο ποσοστό (19,1% - 783.752 κτίρια) βρίσκεται στην Περιφέρεια Αττικής και το μικρότερο (3,4% - 140.810 κτίρια) στην Περιφέρεια Ιονίων Νήσων. Σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, το 97% του συνόλου των κτιρίων της χώρας ανήκει σε ιδιώτες, το 2,9% στο Δημόσιο και το υπόλοιπο 0,1% και στους δύο φορείς. Από το σύνολο των κτιρίων που ανήκουν σε ιδιώτες το μεγαλύτερο ποσοστό (74,8%) χρησιμοποιείται αποκλειστικά ως κατοικία, δηλαδή η ιδιοκατοίκηση στη χώρα μας σημείωσε σημαντική υποχώρηση καθώς προ δεκαετίας είχε ξεπεράσει το 81%. Από το σύνολο των κτιρίων που ανήκουν στο Δημόσιο το μεγαλύτερο ποσοστό (37,2%) είναι εκκλησίες και το 14,2% χρησιμοποιείται αποκλειστικά ως σχολικό κτίριο. Ενώ από το σύνολο των κτιρίων των οποίων τμήμα τους ανήκει στο Δημόσιο και το υπόλοιπο σε ιδιώτες το μεγαλύτερο ποσοστό 33,1% χρησιμοποιείται αποκλειστικά ως κατοικία και το 18,2% έχει μεικτή χρήση. Στην Αττική υπάρχουν 624.278 κατοικίες, 3.098 εκκλησίες - μοναστήρια, 3.454 σχολικά κτίρια, 35.545 κτίρια - γραφεία, 1.447 πάρκινγκ, 470 νοσοκομεία και κλινικές, και περίπου 20 χιλ. είναι με άλλη χρήση. Προ του 1960 κατασκευάστηκαν 105.133 κτίρια, την περίοδο 1961-1985 πάνω από 380 χιλ. κτίρια και από το 1986 μέχρι την ημέρα της απογραφής 298 χιλ. κτίρια Στο σύνολο της Ελλάδας, το μεγαλύτερο ποσοστό των κτιρίων (704.340 κτίρια) κατασκευάστηκε την περίοδο 1971-1980 (ποσοστό 17,2%). Τα αμέσως επόμενα ποσοστά είναι 15,6% (639.475 κτίρια) που κατασκευάστηκαν τη χρονική περίοδο 1961-1970 και 14% (573.250 κτίρια) που κατασκευάστηκαν την περίοδο 1946-1960. Μέχρι και το 1995 το μεγαλύτερο ποσοστό των κτιρίων που κατασκευάζονταν ήταν ισόγεια (ποσοστό 42,7% τη χρονική περίοδο 1991-1995), ενώ στις επόμενες χρονικές περιόδους υπερτερούν τα ποσοστά των κτιρίων με έναν όροφο. Την περίοδο 1996-2000, ποσοστό 38,6% των κτιρίων που κατασκευάστηκαν έχουν έναν όροφο και 38,4% είναι ισόγεια. Την περίοδο 2001- 2005, ποσοστό 40,1% των κτιρίων που κατασκευάστηκαν έχουν έναν όροφο και 33% είναι ισόγεια. Το μεγαλύτερο ποσοστό των «κατοικιών» (16,4%), των «εργοστασίων-εργαστηρίων» (16,6%), των «καταστημάτων-γραφείων» (15%), των «σταθμών αυτοκινήτων» (14,1%) και των «νοσοκομείων-κλινικών» (15,6%) κατασκευάστηκαν την περίοδο 1971-1980. Το μεγαλύτερο ποσοστό των «εκκλησιών-μοναστηριών» (28,9%) κατασκευάστηκε την περίοδο πριν από το 1919, των «ξενοδοχείων» (15,3%) την περίοδο 1986-1990 και των «σχολικών κτιρίων» (17,1%) την περίοδο 1946-1960. Από το σύνολο των κτιρίων, το 51,5% είναι ισόγεια, ενώ 33,3% των κτιρίων έχουν έναν όροφο. Τα 3.775.848 (ποσοστό 92,0%) είναι αποκλειστικής χρήσης, ενώ τα 329.789 (ποσοστό 8,0%) μεικτής χρήσης. Η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου εμφανίζει τα μεγαλύτερα ποσοστά «εκκλησιών-μοναστηριών» (3,1%), «ξενοδοχείων» (4,4%), «σταθμών αυτοκινήτων» (1,4%) και «καταστημάτων-γραφείων» ( 5,8%) στο σύνολο των κτιρίων της. Το μεγαλύτερο ποσοστό «εργοστασίων-εργαστηρίων» (1,1%), στο σύνολο των κτιρίων της, εμφανίζει η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, ενώ οι Περιφέρειες Δυτικής Μακεδονίας και Ηπείρου εμφανίζουν τα μεγαλύτερα ποσοστά «σχολικών κτιρίων» (0,7%) στο σύνολο των κτιρίων τους. Από το σύνολο των κτιρίων της χώρας, 1.777.872 κτίρια (ποσοστό 43,3%) είναι συνδεδεμένα σε δίκτυο αποχέτευσης, 2.256.650 κτίρια (ποσοστό 55%) δεν είναι συνδεδεμένα, ενώ για 71.115 κτίρια (ποσοστό 1,7%) δε δηλώθηκε η σύνδεση σε δίκτυο αποχέτευσης. Πηγή: http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=26510&subid=2&pubid=113528268
  23. Το συνολικό αριθμό των κτιρίων της Ελλάδας, όπως επίσης και τα χαρακτηριστικά τους παρουσιάζει η Ελληνική Στατιστική Αρχή στην απογραφή την οποία έδωσε στη δημοσιότητα. Σύμφωνα με την απογραφή, ο αριθμός των κτιρίων της χώρας ανήλθε σε 4.105.637 κτίρια από τα οποία το μεγαλύτερο ποσοστό, 19,1% (783.752 κτίρια), βρίσκεται στην Περιφέρεια Αττικής και το μικρότερο, 3,4% (140.810 κτίρια), βρίσκεται στην Περιφέρεια Ιονίων Νήσων. Το 97% του συνόλου των κτιρίων της χώρας ανήκει σε ιδιώτες, το 2,9% στο δημόσιο και το υπόλοιπο 0,1% και στους δύο φορείς. Από το σύνολο των κτιρίων που ανήκουν σε ιδιώτες το μεγαλύτερο ποσοστό 74,8% χρησιμοποιείται αποκλειστικά ως κατοικία. Από το σύνολο των κτιρίων που ανήκει στο δημόσιο το μεγαλύτερο ποσοστό 37,2% είναι εκκλησίες και το 14,2% χρησιμοποιείται αποκλειστικά ως σχολικό κτίριο. Ενώ από το σύνολο των κτιρίων των οποίων τμήμα τους ανήκει στο δημόσιο και το υπόλοιπο σε ιδιώτες το μεγαλύτερο ποσοστό 33,1% χρησιμοποιείται αποκλειστικά ως κατοικία και το 18,2% έχει μικτή χρήση. Αναλυτικότερα: Αριθμός ορόφων Από το σύνολο των κτιρίων της Χώρας, το μεγαλύτερο ποσοστό 51,5% είναι ισόγεια ενώ ποσοστό 33,3% των κτιρίων έχουν έναν (1) όροφο. Το μεγαλύτερο ποσοστό ισόγειων κτιρίων, στο σύνολο των κτιρίων της, 64,9%, εμφανίζεται στην Περιφέρεια Ηπείρου, το μεγαλύτερο ποσοστό, 47,0%, μονώροφων κτιρίων, στο σύνολο των κτιρίων της, εμφανίζεται στην Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου, ενώ στην Περιφέρεια Αττικής εμφανίζονται τα μεγαλύτερα ποσοστά κτιρίων, στο σύνολο των κτιρίων της, με δύο (2) και πάνω ορόφους. Τα περισσότερα ισόγεια κτίρια, ποσοστό 5% (105.658 κτίρια) και μονώροφα κτίρια, ποσοστό 5,4% (73.807 κτίρια), βρίσκονται στην Περιφερειακή Ενότητα Ανατολικής Αττικής. Τα περισσότερα διώροφα κτίρια, ποσοστό 8,8% (30.955 κτίρια), βρίσκονται στην Περιφερειακή Ενότητα Δυτικού Τομέα Αθηνών. Τα περισσότερα τριώροφα κτίρια, ποσοστό 13,5% (16.097 κτίρια), βρίσκονται στην Περιφερειακή Ενότητα Θεσσαλονίκης ενώ τα μεγαλύτερα ποσοστά τετραώροφων κτιρίων, 16,6% (11.806 κτίρια), πενταόροφων κτιρίων, 31,8% (15.537 κτίρια) καθώς και των κτιρίων με έξι και πάνω ορόφους, 35,3% (11.547 κτίρια), βρίσκονται στην Περιφερειακή Ενότητα Κεντρικού Τομέα Αθηνών. Από τα αναλυτικά στοιχεία προκύπτει επίσης, ότι από το σύνολο των κτιρίων της Χώρας ποσοστό 4,3% (174.799 κτίρια) έχουν πυλωτή. Χρήσεις Από το σύνολο των κτιρίων τα 3.775.848 (ποσοστό 92,0%) είναι αποκλειστικής χρήσης ενώ τα 329.789 (ποσοστό 8,0%) μικτής χρήσης. Τα μεγαλύτερα ποσοστά των κτιρίων αποκλειστικής χρήσης σε όλες τις Περιφέρειες της Χώρας χρησιμοποιούνται ως «κατοικίες» με την Περιφέρεια Αττικής να εμφανίζει το μεγαλύτερο ποσοστό (89,6% ) στο σύνολο των κτιρίων της. Η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου εμφανίζει τα μεγαλύτερα ποσοστά «εκκλησιών-μοναστηριών» (3,1%), «ξενοδοχείων» (4,4%), «σταθμών αυτοκινήτων» (1,4%) και «καταστημάτων-γραφείων» ( 5,8%), στο σύνολο των κτιρίων της. Το μεγαλύτερο ποσοστό «εργοστασίων-εργαστηρίων» ( 1,1%), στο σύνολο των κτιρίων της, εμφανίζει η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας ενώ οι Περιφέρειες Δυτικής Μακεδονίας και Ηπείρου εμφανίζουν τα μεγαλύτερα ποσοστά «σχολικών κτιρίων» (0,7%) στο σύνολο των κτιρίων τους. Τέλος, στις Περιφέρειες Αττικής και Κεντρικής Μακεδονίας παρουσιάζονται τα μεγαλύτερα ποσοστά «νοσοκομείων, κλινικών κλπ» (0,1%) στο σύνολο των κτιρίων τους. Από τα στοιχεία προκύπτει ότι τα περισσότερα κτίρια αποκλειστικής χρήσης είναι ισόγεια (ποσοστό 55%) ενώ τα περισσότερα κτίρια μικτής χρήσης έχουν και άλλους ορόφους (ποσοστό 88%). Επίσης από τα κτίρια των οποίων η αποκλειστική χρήση είναι κατοικία (2.990.324 κτίρια), το μεγαλύτερο ποσοστό (72,8%) είναι μονοκατοικίες (2.176.214 κτίρια). Από τα κτίρια μικτής χρήσης (329.789 κτίρια), ο συνδυασμός χρήσεων που συγκεντρώνει το μεγαλύτερο ποσοστό (55,9%) είναι «κατοικία-κατάστημα» (184.411 κτίρια). Παλαιότητα Το μεγαλύτερο ποσοστό των κτιρίων (704.340 κτίρια) κατασκευάστηκε την περίοδο 1971-1980 (ποσοστό 17,2%). Τα αμέσως επόμενα ποσοστά είναι 15,6% (639.475 κτίρια) που κατασκευάστηκαν την χρονική περίοδο 1961-1970 και 14% (573.250 κτίρια) που κατασκευάστηκαν την περίοδο 1946-1960. Επίσης από τα στοιχεία προκύπτει ότι μέχρι και το 1995 το μεγαλύτερο ποσοστό των κτιρίων που κατασκευάζονταν ήταν ισόγεια (ποσοστό 42,7% τη χρονική περίοδο 1991-1995) ενώ στις επόμενες χρονικές περιόδους υπερτερούν τα ποσοστά των κτιρίων με έναν (1) όροφο. Την περίοδο 1996-2000, ποσοστό 38,6% των κτιρίων που κατασκευάστηκαν έχουν έναν όροφο και 38,4% είναι ισόγεια. Την περίοδο 2001- 2005, ποσοστό 40,1% των κτιρίων που κατασκευάστηκαν έχουν έναν όροφο και 33% είναι ισόγεια. Ανάλογα, ποσοστό 41,5% των κτιρίων που κατασκευάστηκαν την περίοδο 2006 και μετά έχουν έναν όροφο και 32,7% είναι ισόγεια. Επίσης από τη μελέτη των στοιχείων των κτιρίων αποκλειστικής χρήσης, προκύπτει ότι το μεγαλύτερο ποσοστό των «κατοικιών» (16,4%), των «εργοστασίων-εργαστηρίων» (16,6%), των «καταστημάτων-γραφείων» (15%), των «σταθμών αυτοκινήτων» (14,1%) και των «νοσοκομείων-κλινικών» (15,6%) κατασκευάστηκαν την περίοδο 1971-1980. Το μεγαλύτερο ποσοστό των «εκκλησιών-μοναστηριών» (28,9%) κατασκευάστηκαν την περίοδο πριν το 1919, των «ξενοδοχείων» (15,3%) την περίοδο 1986-1990 και των «σχολικών κτιρίων» (17,1%) την περίοδο 1946-1960. Υλικό κατασκευής Από τη μελέτη των σχετικών στοιχείων σε επίπεδο Περιφερειακών Ενοτήτων, προκύπτει ότι, στην Περιφερειακή Ενότητα Νοτίου Τομέα Αθηνών εμφανίζεται το μεγαλύτερο ποσοστό κτιρίων, 96,8%, στο σύνολο των κτιρίων της, που είναι κατασκευασμένα από μπετόν. Στην Περιφερειακή Ενότητα Δυτικής Αττικής εμφανίζεται το μεγαλύτερο ποσοστό κτιρίων, 2,8%, στο σύνολο των κτιρίων της, που είναι κατασκευασμένα από μέταλλο, στην Περιφερειακή Ενότητα Λευκάδας εμφανίζεται το μεγαλύτερο ποσοστό κτιρίων, 5,9%, στο σύνολο των κτιρίων της, που είναι κατασκευασμένα από ξύλο, στην Περιφερειακή Ενότητα Κιλκίς εμφανίζεται το μεγαλύτερο ποσοστό κτιρίων, 49,5%, στο σύνολο των κτιρίων της, που είναι κατασκευασμένα από τούβλα/ τσιμεντόλιθους και στην Περιφερειακή Ενότητα Άνδρου εμφανίζεται το μεγαλύτερο ποσοστό κτιρίων, 58,5%, στο σύνολο των κτιρίων της, που είναι κατασκευασμένα από πέτρα. Αποχέτευση Από το σύνολο των κτιρίων της χώρας, 1.777.872 κτίρια (ποσοστό 43,3%) είναι συνδεδεμένα σε δίκτυο αποχέτευσης, 2.256.650 κτίρια (ποσοστό 55%) δεν είναι συνδεδεμένα ενώ για 71.115 κτίρια (ποσοστό 1,7%) δε δηλώθηκε η σύνδεση σε δίκτυο αποχέτευσης. Αναλυτικά τα στοιχεία της απογραφής: www.ered.gr/admin/uploads/apografi_ktirion2011.pdf Πηγή: http://www.ered.gr/e...a/#.VVrpPfntlBc Δείτε όλη την έκθεση εδώ: http://www.statistic...011_01_F_GR.pdf Click here to view the είδηση
  24. Το συνολικό αριθμό των κτιρίων της Ελλάδας, όπως επίσης και τα χαρακτηριστικά τους παρουσιάζει η Ελληνική Στατιστική Αρχή στην απογραφή την οποία έδωσε στη δημοσιότητα. Σύμφωνα με την απογραφή, ο αριθμός των κτιρίων της χώρας ανήλθε σε 4.105.637 κτίρια από τα οποία το μεγαλύτερο ποσοστό, 19,1% (783.752 κτίρια), βρίσκεται στην Περιφέρεια Αττικής και το μικρότερο, 3,4% (140.810 κτίρια), βρίσκεται στην Περιφέρεια Ιονίων Νήσων. Το 97% του συνόλου των κτιρίων της χώρας ανήκει σε ιδιώτες, το 2,9% στο δημόσιο και το υπόλοιπο 0,1% και στους δύο φορείς. Από το σύνολο των κτιρίων που ανήκουν σε ιδιώτες το μεγαλύτερο ποσοστό 74,8% χρησιμοποιείται αποκλειστικά ως κατοικία. Από το σύνολο των κτιρίων που ανήκει στο δημόσιο το μεγαλύτερο ποσοστό 37,2% είναι εκκλησίες και το 14,2% χρησιμοποιείται αποκλειστικά ως σχολικό κτίριο. Ενώ από το σύνολο των κτιρίων των οποίων τμήμα τους ανήκει στο δημόσιο και το υπόλοιπο σε ιδιώτες το μεγαλύτερο ποσοστό 33,1% χρησιμοποιείται αποκλειστικά ως κατοικία και το 18,2% έχει μικτή χρήση. Αναλυτικότερα: Αριθμός ορόφων Από το σύνολο των κτιρίων της Χώρας, το μεγαλύτερο ποσοστό 51,5% είναι ισόγεια ενώ ποσοστό 33,3% των κτιρίων έχουν έναν (1) όροφο. Το μεγαλύτερο ποσοστό ισόγειων κτιρίων, στο σύνολο των κτιρίων της, 64,9%, εμφανίζεται στην Περιφέρεια Ηπείρου, το μεγαλύτερο ποσοστό, 47,0%, μονώροφων κτιρίων, στο σύνολο των κτιρίων της, εμφανίζεται στην Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου, ενώ στην Περιφέρεια Αττικής εμφανίζονται τα μεγαλύτερα ποσοστά κτιρίων, στο σύνολο των κτιρίων της, με δύο (2) και πάνω ορόφους. Τα περισσότερα ισόγεια κτίρια, ποσοστό 5% (105.658 κτίρια) και μονώροφα κτίρια, ποσοστό 5,4% (73.807 κτίρια), βρίσκονται στην Περιφερειακή Ενότητα Ανατολικής Αττικής. Τα περισσότερα διώροφα κτίρια, ποσοστό 8,8% (30.955 κτίρια), βρίσκονται στην Περιφερειακή Ενότητα Δυτικού Τομέα Αθηνών. Τα περισσότερα τριώροφα κτίρια, ποσοστό 13,5% (16.097 κτίρια), βρίσκονται στην Περιφερειακή Ενότητα Θεσσαλονίκης ενώ τα μεγαλύτερα ποσοστά τετραώροφων κτιρίων, 16,6% (11.806 κτίρια), πενταόροφων κτιρίων, 31,8% (15.537 κτίρια) καθώς και των κτιρίων με έξι και πάνω ορόφους, 35,3% (11.547 κτίρια), βρίσκονται στην Περιφερειακή Ενότητα Κεντρικού Τομέα Αθηνών. Από τα αναλυτικά στοιχεία προκύπτει επίσης, ότι από το σύνολο των κτιρίων της Χώρας ποσοστό 4,3% (174.799 κτίρια) έχουν πυλωτή. Χρήσεις Από το σύνολο των κτιρίων τα 3.775.848 (ποσοστό 92,0%) είναι αποκλειστικής χρήσης ενώ τα 329.789 (ποσοστό 8,0%) μικτής χρήσης. Τα μεγαλύτερα ποσοστά των κτιρίων αποκλειστικής χρήσης σε όλες τις Περιφέρειες της Χώρας χρησιμοποιούνται ως «κατοικίες» με την Περιφέρεια Αττικής να εμφανίζει το μεγαλύτερο ποσοστό (89,6% ) στο σύνολο των κτιρίων της. Η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου εμφανίζει τα μεγαλύτερα ποσοστά «εκκλησιών-μοναστηριών» (3,1%), «ξενοδοχείων» (4,4%), «σταθμών αυτοκινήτων» (1,4%) και «καταστημάτων-γραφείων» ( 5,8%), στο σύνολο των κτιρίων της. Το μεγαλύτερο ποσοστό «εργοστασίων-εργαστηρίων» ( 1,1%), στο σύνολο των κτιρίων της, εμφανίζει η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας ενώ οι Περιφέρειες Δυτικής Μακεδονίας και Ηπείρου εμφανίζουν τα μεγαλύτερα ποσοστά «σχολικών κτιρίων» (0,7%) στο σύνολο των κτιρίων τους. Τέλος, στις Περιφέρειες Αττικής και Κεντρικής Μακεδονίας παρουσιάζονται τα μεγαλύτερα ποσοστά «νοσοκομείων, κλινικών κλπ» (0,1%) στο σύνολο των κτιρίων τους. Από τα στοιχεία προκύπτει ότι τα περισσότερα κτίρια αποκλειστικής χρήσης είναι ισόγεια (ποσοστό 55%) ενώ τα περισσότερα κτίρια μικτής χρήσης έχουν και άλλους ορόφους (ποσοστό 88%). Επίσης από τα κτίρια των οποίων η αποκλειστική χρήση είναι κατοικία (2.990.324 κτίρια), το μεγαλύτερο ποσοστό (72,8%) είναι μονοκατοικίες (2.176.214 κτίρια). Από τα κτίρια μικτής χρήσης (329.789 κτίρια), ο συνδυασμός χρήσεων που συγκεντρώνει το μεγαλύτερο ποσοστό (55,9%) είναι «κατοικία-κατάστημα» (184.411 κτίρια). Παλαιότητα Το μεγαλύτερο ποσοστό των κτιρίων (704.340 κτίρια) κατασκευάστηκε την περίοδο 1971-1980 (ποσοστό 17,2%). Τα αμέσως επόμενα ποσοστά είναι 15,6% (639.475 κτίρια) που κατασκευάστηκαν την χρονική περίοδο 1961-1970 και 14% (573.250 κτίρια) που κατασκευάστηκαν την περίοδο 1946-1960. Επίσης από τα στοιχεία προκύπτει ότι μέχρι και το 1995 το μεγαλύτερο ποσοστό των κτιρίων που κατασκευάζονταν ήταν ισόγεια (ποσοστό 42,7% τη χρονική περίοδο 1991-1995) ενώ στις επόμενες χρονικές περιόδους υπερτερούν τα ποσοστά των κτιρίων με έναν (1) όροφο. Την περίοδο 1996-2000, ποσοστό 38,6% των κτιρίων που κατασκευάστηκαν έχουν έναν όροφο και 38,4% είναι ισόγεια. Την περίοδο 2001- 2005, ποσοστό 40,1% των κτιρίων που κατασκευάστηκαν έχουν έναν όροφο και 33% είναι ισόγεια. Ανάλογα, ποσοστό 41,5% των κτιρίων που κατασκευάστηκαν την περίοδο 2006 και μετά έχουν έναν όροφο και 32,7% είναι ισόγεια. Επίσης από τη μελέτη των στοιχείων των κτιρίων αποκλειστικής χρήσης, προκύπτει ότι το μεγαλύτερο ποσοστό των «κατοικιών» (16,4%), των «εργοστασίων-εργαστηρίων» (16,6%), των «καταστημάτων-γραφείων» (15%), των «σταθμών αυτοκινήτων» (14,1%) και των «νοσοκομείων-κλινικών» (15,6%) κατασκευάστηκαν την περίοδο 1971-1980. Το μεγαλύτερο ποσοστό των «εκκλησιών-μοναστηριών» (28,9%) κατασκευάστηκαν την περίοδο πριν το 1919, των «ξενοδοχείων» (15,3%) την περίοδο 1986-1990 και των «σχολικών κτιρίων» (17,1%) την περίοδο 1946-1960. Υλικό κατασκευής Από τη μελέτη των σχετικών στοιχείων σε επίπεδο Περιφερειακών Ενοτήτων, προκύπτει ότι, στην Περιφερειακή Ενότητα Νοτίου Τομέα Αθηνών εμφανίζεται το μεγαλύτερο ποσοστό κτιρίων, 96,8%, στο σύνολο των κτιρίων της, που είναι κατασκευασμένα από μπετόν. Στην Περιφερειακή Ενότητα Δυτικής Αττικής εμφανίζεται το μεγαλύτερο ποσοστό κτιρίων, 2,8%, στο σύνολο των κτιρίων της, που είναι κατασκευασμένα από μέταλλο, στην Περιφερειακή Ενότητα Λευκάδας εμφανίζεται το μεγαλύτερο ποσοστό κτιρίων, 5,9%, στο σύνολο των κτιρίων της, που είναι κατασκευασμένα από ξύλο, στην Περιφερειακή Ενότητα Κιλκίς εμφανίζεται το μεγαλύτερο ποσοστό κτιρίων, 49,5%, στο σύνολο των κτιρίων της, που είναι κατασκευασμένα από τούβλα/ τσιμεντόλιθους και στην Περιφερειακή Ενότητα Άνδρου εμφανίζεται το μεγαλύτερο ποσοστό κτιρίων, 58,5%, στο σύνολο των κτιρίων της, που είναι κατασκευασμένα από πέτρα. Αποχέτευση Από το σύνολο των κτιρίων της χώρας, 1.777.872 κτίρια (ποσοστό 43,3%) είναι συνδεδεμένα σε δίκτυο αποχέτευσης, 2.256.650 κτίρια (ποσοστό 55%) δεν είναι συνδεδεμένα ενώ για 71.115 κτίρια (ποσοστό 1,7%) δε δηλώθηκε η σύνδεση σε δίκτυο αποχέτευσης. Αναλυτικά τα στοιχεία της απογραφής: www.ered.gr/admin/uploads/apografi_ktirion2011.pdf Πηγή: http://www.ered.gr/el/content/I_aktinografia_ton_ktirion_pou_echei_i_Ellada/#.VVrpPfntlBc Δείτε όλη την έκθεση εδώ: http://www.statistics.gr/portal/page/portal/ESYE/BUCKET/A1601/PressReleases/A1601_SKT01_DT_DC_00_2011_01_F_GR.pdf
  25. Στα τέλη του 2016 η Ελλάδα δημιουργεί το δικό της δίκτυο από κλειστούς αυτοκινητόδρομους. Σε περίπου 7,5 μήνες πολλές δεκάδες χιλιόμετρα ασφαλών οδικών αξόνων θα προστεθεί στη λίστα με τους αυτοκινητόδρομους που θα διαθέτει η χώρα. Η δημιουργία και λειτουργία αυτοκινητόδρομων είναι κρίσιμης σημασίας για την ανάπτυξη μιας χώρας καθώς σε συνδυασμό με το δίκτυο σιδηροδρόμων, τα λιμάνια και τα αεροδρόμια δημιουργεί ένα άρρηκτα μεταξύ τους μεταφορικό δίκτυο που απλοποιεί και ενισχύει το εμπόριο, τις υπηρεσίες και τον τουρισμό. Σήμερα στη χώρα μας υπάρχει ένα διπλό πρόσωπο σχετικά με την παρουσία αυτοκινητόδρομων. Το πρώτο είναι οι αυτοκινητόδρομοι που λειτουργούν και το δεύτερο είναι οι υπό κατασκευή αυτοκινητόδρομοι. Σε επίπεδο Περιφερειών, όλες οι Ηπειρωτικές Περιφέρειες διαθέτουν από ένα σχετικό μικρό (όπως είναι στην περίπτωση της Δυτικής Ελλάδας και της Ηπείρου) μέχρι πολύ ικανοποιητικού δικτύου (όπως είναι στις Περιφέρειες Αττικής και Κεντρικής Μακεδονίας). Αν αναλύσουμε σε δεύτερο βαθμό την ύπαρξη αυτοκινητόδρομων θα δούμε ότι υπάρχουν αρκετοί Νομοί που σήμερα δεν διαθέτουν ούτε ένα χιλιόμετρο κλειστού αυτοκινητόδρομου, ενώ το εντυπωσιακό είναι και πως στο μέλλον θα υπάρχουν κάποιοι λίγοι Νόμοι που δεν προβλέπεται να αποκτήσουν κλειστούς σύγχρονους αυτοκινητόδρομους. ΟΙ ΝΟΜΟΙ ΠΟΥ ΣΗΜΕΡΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΑΛΛΑ ..ΘΑ ΑΠΟΚΤΗΣΟΥΝ Οι Νομοί της Ηπειρωτικής Ελλάδας που δεν διαθέτουν σήμερα ούτε ένα χιλιόμετρο κλειστού αυτοκινητόδρομοι είναι αρκετοί, όμως στο μέλλον πρόκειται να αποκτήσουν λόγω της κατασκευής των 4 παγωμένων αυτοκινητόδρομων αλλά και μέσω άλλων έργων. Αναλυτικά αυτοί οι Νομοί είναι οι: ΦΛΩΡΙΝΑΣ, ΗΛΕΙΑΣ, ΛΑΚΩΝΙΑΣ, ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ, ΤΡΙΚΑΛΩΝ. Στον Νομό Φλώρινας κατασκευάζεται το τμήμα Φλώρινα-Νίκη του αυτοκινητόδρομου Φλώρινα-Κοζάνη. Στον Νομό Ηλείας μελλοντικά περιμένουμε την κατασκευή του τμήματος Πάτρα-Πύργος της Ολυμπίας Οδού. Στον Νομό Λακωνίας κατασκευάζεται το τμήμα Λεύκτρο-Σπάρτη του Αυτοκινητόδρομου Μορέα. Στον Νομό Καρδίτσας θα κατασκευαστεί το βασικό τμήμα του Αυτοκινητόδρομου Κεντρικής Ελλάδας Ε65. Μία ειδική περίπτωση είναι ο Νομός Πρέβεζας καθώς θα διαθέτει αυτοκινητόδρομους …ξυστά. Συγκεκριμένα ένα μικρό τμήμα της Ιόνιας Οδού θα περνά λίγο μέσα από τον Νομό (στην περιοχή της Φιλιππιάδας) ενώ και ο αυτοκινητόδρομος Άκτιο-Αμβρακία, θα ..αγγίζει την Πρέβεζα μέσω της υποθαλάσσιας ζεύξης. Στην ίδια κατηγορία και ο Νομός Κιλκίς καθώς ο αυτοκινητόδρομος Θεσσαλονίκη-Προμαχώνας σε ένα μικρό του τμήμα περνά ξυστά από το Κιλκίς. Στον αντίποδα, υπάρχουν κάποιοι Νομοί που δεν πρόκειται ούτε στο μεσοπρόθεσμο μέλλον θα διαθέτουν ..έστω και ένα χιλιόμετρο κλειστού αυτοκινητόδρομου. Παρόλα αυτά θα βρίσκονται σε απόσταση αναπνοής από αυτοκινητόδρομους που θα διέρχονται ..δίπλα τους,. Αυτοί οι Νομοί είναι οι: ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ, ΦΩΚΙΔΑΣ, ΔΡΑΜΑΣ, ΠΕΛΛΑΣ, ΕΥΒΟΙΑΣ. Οι Νομοί Ευρυτανίας και Φωκίδας θα έχουν δίπλα τους την Ιόνια Οδό και αρκετά κοντά τον Ε65 (για την Ευρυτανία). Ο Νομός Δράμας έχει σε απόσταση αναπνοής την Εγνατία Οδό όμως υπάρχει και το ενδεχόμενο κατασκευής στο μέλλον του αυτοκινητόδρομου Σέρρες-Δράμα-Καβάλα. Από την Εγνατία Οδό θα εξυπηρετείται και ο Νομός Πέλλας. Τέλος ο Νομός Εύβοιας παρά την γειτνίαση του με την Αττική, αυτοκινητόδρομο βλέπει μόνο μέχρι την Χαλκίδα ενώ για τον διαμήκη αυτοκινητόδρομο του νησιού προς το παρόν υπάρχουν μόνο λόγια. Πηγή: http://www.ypodomes....υτοκινητόδρομου Click here to view the είδηση
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.