Αναζήτηση στην κοινότητα

Στην απλοποίηση των διαδικασιών για την παραχώρηση απλής χρήσης αιγιαλού και παραλίας προχωρά η κυβέρνηση, με Κοινή Υπουργική Απόφαση που υπέγραψαν σήμερα, Παρασκευή, ο Υπουργός Εσωτερικών κ. Τάκης Θεοδωρικάκος, ο Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας κ. Κωστής Χατζηδάκης και ο Υφυπουργός Οικονομικών κ. Απόστολος Βεσυρόπουλος. Μόνο με τα απαραίτητα δικαιολογητικά Στην Κοινή Υπουργική Απόφαση προβλέπεται η προσκόμιση μόνο των απαραίτητων δικαιολογητικών, προκειμένου να υπογραφούν και να προχωρήσουν γρήγορα οι συμβάσεις παραχώρησης για την εκμετάλλευση παραλιών. Η κίνηση αυτή κρίθηκε επιβεβλημένη, λόγω των συνθηκών έκτακτης ανάγκης που έχουν δημιουργηθεί εξαιτίας της πανδημίας του κοροναϊού. Προσθήκη: Η ΚΥΑ Καθορισμός όρων, προϋποθέσεων, τεχνικών θεμάτων, αναγκαίων λεπτομερειών και διαδικασίας για την παραχώρηση απλής χρήσης αιγιαλού, παραλίας, όχθης και παρόχθιας ζώνης, υδάτινου στοιχείου θάλασσας, λιμνοθάλασσας, μεγάλων λιμνών και πλεύσιμων ποταμών: https://diavgeia.gov.gr/doc/6Η1ΖΗ-ΙΕΣ

Βελτιωμένο ως προς την αρχική του μορφή που είχε τεθεί σε δημόσια διαβούλευση είναι το κείμενο του νομοσχεδίου για τις στρατηγικές επενδύσεις το οποίο έχει εισαχθεί προς συζήτηση στην Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου. Οι πολεοδομικές διευκολύνσεις -κατά παρέκκλιση της ισχύουσας νομοθεσίας- παραμένουν προς τους στρατηγικούς επενδυτές, εισάγονται ωστόσο ως «φίλτρα» ασφαλείας Προεδρικά Διατάγματα (ΠΔ), υπουργικές αποφάσεις και άλλες εγκρίσεις της Διοίκησης. Είναι αξιοσημείωτο ότι, κατά τη διαβούλευση του σχεδίου νόμου, υπήρξαν ισχυρές αντιδράσεις από διάφορους φορείς, όπως από τον Σύλλογο Πολεοδόμων και Χωροτακτών (ΣΕΠΟΧ), το Επιμελητήριο Περιβάλλοντος και Βιώσιμης Ανάπτυξης κ.ά. Ειδικότερα, το νομοσχέδιο προωθεί, μεταξύ άλλων, την παραχώρηση χρήσης αιγιαλού, παραλίας, θαλάσσιου χώρου (συνεχόμενου ή παρακείμενου) ή του πυθμένα για την υλοποίηση στρατηγικής επένδυσης. Για όσες καταρτίζεται ΕΣΧΑΣΕ (Ειδικό Σχέδιο Χωρικής Ανάπτυξης Στρατηγικών Επενδύσεων), η παραχώρηση στον φορέα της επένδυσης του δικαιώματος χρήσης θα επιτρέπεται μετά από την έκδοση των σχετικών Προεδρικών Διαταγμάτων (ΠΔ), ώστε οι ειδικότεροι όροι που θα καθορίζονται να περνούν από τον έλεγχο του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ). Για τη χρήση του αιγιαλού, σύμφωνα με τα συγκεκριμένα ΠΔ θα εκδίδεται κοινή απόφαση των αρμοδίων οργάνων των Υπουργείων Οικονομικών, Πολιτισμού, Ναυτιλίας και Τουρισμού, μετά από γνώμη του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού και αφού προηγηθεί δημόσια διαβούλευση, αλλά μόνο για επτά ημέρες. Η απόφαση θα μπορεί να περιλαμβάνει και απλή χρήση αιγιαλού και παραλίας για την εξυπηρέτηση λειτουργικών αναγκών των στρατηγικών επενδύσεων, θα καθορίζει τους λοιπούς όρους της παραχώρησης και θα τεκμηριώνει τους λόγους, για τους οποίους η παραχώρηση θεωρείται δημόσιας ωφέλειας. Επίσης, προστίθεται η δυνατότητα παραχώρησης της χρήσης αιγιαλού και παραλίας στις περιπτώσεις που προβλέπεται σε Ειδικά Πολεοδομικά Σχέδια (ΕΠΣ), τα οποία κυρώνονται με ΠΔ. Για έργα στρατηγικών επενδύσεων για τα οποία γίνεται παραχώρηση του δικαιώματος χρήσης αιγιαλού και παραλίας, καθώς και για λοιπά έργα για τα οποία δεν προβλέπεται από τη νομοθεσία η λήψη άδειας λειτουργίας, οι περιβαλλοντικές αδειοδοτήσεις πραγματοποιούνται πλέον από κεντρικές υπηρεσίες. Αδειοδοτήσεις επενδύσεων σε Natura Για έργα στρατηγικών επενδύσεων σε παραλία και αιγιαλό, καθώς και λοιπά έργα για τα οποία δεν προβλέπεται από τη νομοθεσία η λήψη άδειας λειτουργίας, τα οποία κατατάσσονται στην κατηγορία Β (δηλαδή έργα και δραστηριότητες τα οποία χαρακτηρίζονται από τοπικές και μη σημαντικές επιπτώσεις στο περιβάλλον), η υπαγωγή τους σε Πρότυπες Περιβαλλοντικές Δεσμεύσεις (Π.Π.Δ.), γίνεται, κατά παρέκκλιση κάθε άλλης διάταξης, ως εξής: α) Αν το έργο ή η δραστηριότητα βρίσκεται ολόκληρη ή ένα μέρος της εντός περιοχής του δικτύου προστατευόμενων περιοχών Natura _ με εξαίρεση εάν βρίσκονται εντός εγκεκριμένων σχεδίων πόλεως, εντός ορίων οικισμών ή σε οργανωμένους υποδοχείς παραγωγικών δραστηριοτήτων _, εκδίδεται απόφαση του αρμοδίου οργάνου του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΥΠΕΝ) για την υπαγωγή σε Π.Π.Δ. και η έκδοση πρόσθετων όρων, εάν από τη διαδικασία της Ειδικής Οικολογικής Αξιολόγησης προκύψει ότι ενδέχεται να κινδυνεύει η ακεραιότητα της προστατευόμενης περιοχής. β) σε κάθε άλλη περίπτωση εκδίδεται απόφαση υπαγωγής του έργου ή της δραστηριότητας σε Π.Π.Δ. με απόφαση της Διεύθυνσης Περιβαλλοντικής Αδειοδότησης (ΔΙ.Π.Α.) του ΥΠΕΝ. Η υλοποίηση στρατηγικών επενδύσεων δεν επιτρέπεται μόνο στις ζώνες των Natura που χαρακτηρίζονται ως «απόλυτης προστασίας της φύσης». Για τις μεγάλες στρατηγικές επενδύσεις _ δηλαδή προϋπολογισμού άνω των 75.000.000 ευρώ ή άνω των 40.000.000 ευρώ που ταυτόχρονα δημιουργούν τουλάχιστον 75 νέες ετήσιες θέσεις εργασίας _ παρέχεται η δυνατότητα οριοθέτησης, διευθέτησης ή ακόμη και επανοριοθέτησης των ρεμάτων που βρίσκονται εντός της έκτασης όπου θα αναπτυχθεί το έργο. Επίσης, θα μπορεί να γίνεται και τμηματική οριοθέτηση. Όσο για την πράξη επικύρωσης του καθορισμού ή επανακαθορισμού των οριογραμμών και των έργων διευθέτησης του ρέματος, καθώς και των αναγκαίων έργων, αυτή θα εκδίδεται από τον Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας, μετά από εισήγηση της αρμόδιας Διεύθυνσης Πολεοδομικού Σχεδιασμού. Επενδύσεις εντός σχεδίου Για την πραγματοποίηση Στρατηγικών Επενδύσεων εντός εγκεκριμένων σχεδίων πόλεων προωθούνται ρυθμίσεις που επιτρέπουν συγκεκριμένες και ειδικές παρεκκλίσεις από τους ισχύοντες όρους και περιορισμούς δόμησης της περιοχής (σύμφωνα με τα εκάστοτε Χωροταξικά Πλαίσια και τον Νέο Οικοδομικό Κανονισμό). Αυτές οι παρεκκλίσεις θα καθορίζονται με ΠΔ, που θα εκδίδεται με πρόταση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, μετά από γνώμη του Κεντρικού Συμβουλίου Πολεοδομικών Θεμάτων και Αμφισβητήσεων (ΚΕ.ΣΥ.ΠΟ.ΘΑ.) και έπειτα από την εκπόνηση μελέτης Ειδικού Πολεοδομικού Σχεδίου. Θα αφορούν στις αποστάσεις των κτηρίων από τα όρια του οικοπέδου και στις αποστάσεις μεταξύ κτηρίων και άλλων εγκαταστάσεων, στον συντελεστή δόμησης, στην κάλυψη και στο ύψος. Αν οι ειδικές παρεκκλίσεις εμπίπτουν στα όρια αρχαιολογικού χώρου ή μνημείου θα απαιτείται προηγούμενη έγκριση του Υπουργείου Πολιτισμού. Όσον αφορά στην ανάπτυξη και αξιοποίηση των δημοσίων ακινήτων δεν θα επιτρέπεται η αξιοποίηση όσων εμπίπτουν στο σύνολο τους σε οικότοπους προτεραιότητας, σε περιοχές απόλυτης προστασίας της φύσης και προστασίας της φύσης, σε πυρήνες εθνικών δρυμών, σε διατηρητέα μνημεία της φύσης, σε εθνικά πάρκα και σε υγρότοπους διεθνούς σημασίας.

Στο παρόν άρθρο φωτίζουμε τον τρόπο με τον οποίο διενεργείται η οριοθέτηση του αιγιαλού, σύμφωνα με τον νόμο, ήτοι βασικά τον Ν. 2971/2001, όπως πολλάκις τροποποιήθηκε και ισχύει σήμερα. Ορισμοί σύμφωνα με τον Ν. 2971/2001 «Αιγιαλός» είναι η ζώνη ξηράς που βρέχεται από τη θάλασσα κατά τις μεγαλύτερες και συνήθεις αναβάσεις των κυμάτων της. Ο αιγιαλός αποτελεί ουσιώδες στοιχείο του φυσικού περιβάλλοντος της Χώρας, που προστατεύεται από την Πολιτεία, η οποία το διαχειρίζεται, σύμφωνα με τη φύση του και τον κοινόχρηστο χαρακτήρα του (άρθρο 1 παρ. 1 Ν. 2971/2001). Ο αιγιαλός τοποθετείται άρα στη στεριά. Ο αιγιαλός δεν δημιουργείται με σχετική πράξη της Πολιτείας, αλλά προκύπτει από φυσικά φαινόμενα, ήτοι τις μεγαλύτερες, αλλά συνήθεις αναβάσεις των κυμάτων, για τη διαπίστωση δε του πραγματικού αυτού γεγονότος προβλέπεται σχετική διοικητική διαδικασία, άρα ο καθορισμός του ερείδεται σε αντικειμενικά στοιχεία. «Παραλία» είναι η ζώνη της ξηράς η οποία προστίθεται στον αιγιαλό, σύμφωνα με τα άρθρα 3 έως 10, προς εξυπηρέτηση της επικοινωνίας της ξηράς με τη θάλασσα και αντίστροφα, καθώς και για τη διατήρηση και προστασία των ακτών από τη διάβρωση και γενικότερα την προστασία του αιγιαλού Καθορισμός ορίων αιγιαλού/παραλίας/παλαιού αιγιαλού Ο καθορισμός των ορίων του αιγιαλού, της παραλίας και του παλαιού αιγιαλού γίνεται από Επιτροπή. Η οριογραμμή του αιγιαλού χαράσσεται με κόκκινο χρώμα στους έγχρωμους ορθοφωτοχάρτες ακριβείας με υψομετρική πληροφορία, κλίμακας τουλάχιστον 1:1000 και φωτοληψίας ετών 2008- 2009, που απεικονίζουν παράκτια ζώνη εύρους τουλάχιστον 300 μέτρων από την ακτογραμμή («υπόβαθρα»). Εκτός της δυνατότητας της αυτεπάγγελτης κίνησης της διαδικασίας, όποιος ενδιαφέρεται για τον καθορισμό αιγιαλού και παραλίας, απευθύνεται στην αρμόδια Κτηματική Υπηρεσία, η οποία μέσα σε πέντε (5) ημέρες από την υποβολή σχετικής αίτησης ενημερώνει τον ενδιαφερόμενο αν έχει ήδη γίνει καθορισμός. Η Επιτροπή καθορίζει τις οριογραμμές του αιγιαλού, της παραλίας και του παλαιού αιγιαλού εντός μηνός από την εισαγωγή της υπόθεσης σε αυτήν και συντάσσει σχετική έκθεση. Η Επιτροπή καθορίζει την παλαιά θέση του αιγιαλού, που υπήρχε μέχρι το έτος 1884 αν υφίστανται κατοχές ιδιωτών, αλλά και προγενέστερα εάν δεν υφίστανται τέτοιες κατοχές, εφόσον η θέση του παλαιού αιγιαλού προκύπτει από ενδείξεις επί του εδάφους ή άλλα αποδεικτικά στοιχεία εξαιρουμένων των μαρτυρικών καταθέσεων. Η νομολογία για τον καθορισμό ορίων Α) Ο αιγιαλός ως «δημόσια κτήση» Ήδη με τις διατάξεις των άρθρων 1 έως 3 του προϊσχύοντος α.ν. 2344/1940 καθιερώθηκε διοικητική διαδικασία οριοθέτησης της δημόσιας κτήσης, που προέκυπτε από τη μετατόπιση της ακτογραμμής προς τη θάλασσα. Ενόψει της φύσης του τμήματος αυτού της ξηράς, ως ανεπίδεκτου κτήσης ιδιωτικών δικαιωμάτων όταν καταλαμβανόταν από τις αναβάσεις των χειμέριων κυμάτων, μετά την επέκταση των ορίων της ακτογραμμής προς τη θάλασσα αποτελούσε τμήμα της δημόσιας κτήσης. Λόγω του χαρακτήρα της αυτού η ως άνω διαδικασία μπορούσε κατ’ αρχήν να αναχθεί σε οποιοδήποτε χρονικό σημείο κατά το παρελθόν. Ο νομοθέτης, όμως, σταθμίζοντας τις επιπτώσεις του ως άνω καθορισμού σε διακατοχικές καταστάσεις που δημιουργήθηκαν στο παρελθόν θέσπισε ένα χρονικό όριο μέχρι του οποίου μπορεί να ανατρέξει η διαπίστωση αυτή. Ειδικότερα, αν πριν από το έτος 1884 υπήρχαν κατοχές ιδιωτών στην έκταση μεταξύ του σημερινού και του παλαιού αιγιαλού, η Επιτροπή μπορούσε να αναχθεί μόνο μέχρι του χρόνου αυτού για να διαπιστώσει την θέση και τα όρια του παλαιού αιγιαλού. Η κρίση της Διοίκησης για τον χρόνο διαμόρφωσης του παλαιού αιγιαλού έπρεπε να στηρίζεται σε ενδείξεις τεκμηριωμένες επιστημονικά ή σε μαρτυρικές καταθέσεις (ΣτΕ 1992/2017). Β) Η αιτιολογία της απόφασης της αρμόδιας Επιτροπής Νόμιμο στοιχείο κρίσεως για τον καθορισμό της οριογραμμής του αιγιαλού αποτελούν οι διαπιστώσεις της Επιτροπής από επιτόπια επίσκεψη και αυτοψία και οι σχετικές εκτιμήσεις της για τη μορφολογία της ακτής, τη μορφολογία των συνεχόμενων με την ακτή εκτάσεων, το φυσικό όριο της βλάστησης και τη μορφολογία αυτού κατά τόπους, το γεγονός ότι στην περιοχή δεν εντοπίσθηκαν παράκτιοι φυσικοί πόροι, τα μετεωρολογικά στοιχεία της περιοχής, τη μορφολογία του πυθμένα, τον τομέα ανάπτυξης του κυματισμού σε σχέση με το μέτωπο της ακτής, τη μη ύπαρξη νόμιμων τεχνικών έργων, την ύπαρξη χωροταξικών κατευθύνσεων και χρήσεων γης που επηρεάζουν την παράκτια ζώνη, τη μη ύπαρξη καταγεγραμμένων δημοσίων κτημάτων σε άμεση γειτνίαση με την παράκτια ζώνη, τη μη ύπαρξη κτηματολογίου, την ύπαρξη ευπαθών οικοσυστημάτων και προστατευόμενων περιοχών. Κατόπιν τούτων, είναι απορριπτέος ως αβάσιμος και καθ’ ό μέρος πλήττει την ανέλεγκτη τεχνική κρίση της Διοίκησης ως απαράδεκτος, ο λόγος ακυρώσεως με τον οποίο προβάλλεται ότι η αιτιολογία της προσβαλλόμενης απόφασης είναι ελλιπής και αόριστη, διότι η ύπαρξη άμμου προέρχεται μόνον από τη διάβρωση εκ της αέναης κυματικής δράσης και όχι από την εναπόθεση φερτών υλών (ΣτΕ 1391/2016). Για περισσότερα, βλ. https://www.pgalanislaw.gr/blog/ Παναγιώτης Γαλάνης, Δικηγόρος Περιβαλλοντικού – Πολεοδομικού Δικαίου, PhD, LLM [email protected] www.pgalanislaw.gr

Eληξε την Κυριακή η οκτάμηνη αναστολή που είχε δοθεί σε όλες τις κατεδαφίσεις σε αιγιαλούς και παραλίες. Οι κρατικές υπηρεσίες βρίσκονται σε στάση αναμονής, περιμένοντας ενημέρωση, ενώ κάποιες άλλες, όπως της Κρήτης, αποφάσισαν να επανεκκινήσουν τα προγράμματα που είχαν σταματήσει. Eντονη είναι ωστόσο η φημολογία για νέα αναστολή μέχρι την άνοιξη, με σκοπό να καταρτιστεί νομοθετική ρύθμιση που να διευκολύνει «προσωρινές» νομιμοποιήσεις επάνω στο κύμα. Τα προγράμματα «πάγωσαν» πριν από οκτώ μήνες με τροπολογία – Eντονη φημολογία για νέα αναστολή έως την άνοιξη. Η σχετική ρύθμιση συμπεριελήφθη τον Μάρτιο σε τροπολογία στον ν. 4782/21 και προκάλεσε έντονες αντιδράσεις καθώς έθετε ανοιχτά ζήτημα νομιμοποίησης των παρανομιών σε αιγιαλούς και παραλίες, κάτι που απαγορεύεται από το Σύνταγμα. Οπως ανέφερε, «λόγω των περιοριστικών μέτρων για την ανάσχεση της διάδοσης του κορωνοϊού δεν έχει καταστεί δυνατή ή έχει καθυστερήσει η νομιμοποίηση των εν λόγω έργων», με αποτέλεσμα, αν κατεδαφιστούν τα αυθαίρετα, «η κατάσταση θα είναι μη αναστρέψιμη, κατά παράβαση των αρχών της επιείκειας και της χρηστής διοίκησης». Η αιτιολόγηση αυτή είναι βεβαίως παραπλανητική: σε όλες τις ρυθμίσεις για νομιμοποίηση αυθαιρέτων, οι αιγιαλοί, οι παραλίες κ.ο.κ. αποκλείονται εξ ορισμού. Περαιτέρω, οι παρανομίες –στην πλειονότητά τους από ξενοδοχεία, ταβέρνες και beach bar– έχουν τελεσιδικήσει. Το ενδιαφέρον είναι ότι η αναστολή επιβλήθηκε ένα έτος αφότου το υπουργείο Περιβάλλοντος είχε εξαγγείλει το μεγαλύτερο πρόγραμμα κατεδαφίσεων, ύψους 6,8 εκατ. ευρώ, με χρηματοδότηση από το Πράσινο Ταμείο. Ως αποτέλεσμα οι αποκεντρωμένες διοικήσεις της χώρας (στις οποίες ανήκει η ευθύνη των κατεδαφίσεων σε δάση και αιγιαλούς) είχαν διαγωνισμούς «στον αέρα» ή είχαν ήδη ξεκινήσει να υλοποιούν πρωτόκολλα κατεδάφισης. Η οκτάμηνη αναστολή έληξε την Κυριακή. Ωστόσο οι περισσότερες υπηρεσίες με τις οποίες επικοινώνησε η «Κ» δεν είχαν ενημερωθεί αν θα επανεκκινήσουν τα προγράμματα κατεδαφίσεων ή θα σταματήσουν. Σε κάποιες περιπτώσεις, όπως στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση Κρήτης, η λήξη της προθεσμίας σημαίνει την επανέναρξη των κατεδαφίσεων. «Είχαμε ξεκινήσει με τις πρώτες κατεδαφίσεις στο Λασίθι τον Ιανουάριο και τον Μάρτιο σταματήσαμε λόγω της αναστολής», λέει η συντονίστρια της Αποκεντρωμένης Διοίκησης, Μαρία Κοζυράκη. «Εχουμε στη διάθεσή μας 1,1 εκατ. ευρώ για την εκτέλεση περίπου 100-120 πρωτοκόλλων κατεδάφισης στον αιγιαλό και στην παραλία και εφόσον έληξε η αναστολή οφείλουμε να επανεκκινήσουμε τις διαδικασίες». Πάντως, την περίοδο αυτή υπάρχει έντονη φημολογία ότι επίκειται ανανέωση της αναστολής μέχρι την άνοιξη, προκειμένου να προετοιμαστεί νομοθετική ρύθμιση για την «τακτοποίηση» μεγάλου αριθμού των παρανομιών αυτών. Στην κατεύθυνση αυτή έχουν γίνει πολλές απόπειρες στο πρόσφατο παρελθόν, οι οποίες οδήγησαν στην εξαίρεση διαφόρων υπο-κατηγοριών (λ.χ. αυθαιρεσίες ξενοδοχείων που ανήκαν στον ΕΟΤ ή στο Δημόσιο, σε εταιρείες παραγωγής ενέργειας, κ.ο.κ.). Ωστόσο απόπειρες για γενικευμένες «τακτοποιήσεις» έπεσαν στο κενό λόγω αντιδράσεων και, φυσικά, του σοβαρού νομικού κωλύματος, καθώς ο αιγιαλός και η παραλία θεωρούνται από το Σύνταγμα κοινόχρηστο αγαθό και όχι απλά περιουσία του Δημοσίου. Η «Κ» επικοινώνησε με το υπουργείο Περιβάλλοντος, ζητώντας πληροφόρηση για το πώς θα προχωρήσει η πολιτεία στο θέμα. Από πλευράς υπουργείου αναφέρθηκε ότι δεν έχουν ακόμα ληφθεί αποφάσεις.

Εκδόθηκε η ΚΥΑ Αριθμ. 38609 ΕΞ 2023 με θέμα: Καθορισμός όρων, προϋποθέσεων, τεχνικών θεμάτων, αναγκαίων λεπτομερειών και διαδικασίας για την παραχώρηση απλής χρήσης αιγιαλού, παραλίας, όχθης, παρόχθιας ζώνης, υδάτινου στοιχείου θάλασσας, λιμνοθάλασσας, λίμνης και πλεύσιμου ποταμού. Η απόφαση προβλέπει: Άρθρο 1 Παραχώρηση δικαιώματος απλής χρήσης Η παραχώρηση του δικαιώματος της απλής χρήσης αιγιαλού, παραλίας, όχθης, παρόχθιας ζώνης, υδάτινου στοιχείου θάλασσας, λιμνοθάλασσας, λίμνης και πλεύσιμου ποταμού, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 13 και 15 του ν. 2971/2001 (Α’ 285), όπως ισχύουν, γίνεται με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών ή του κατά νόμο εξουσιοδοτημένου οργάνου, έναντι ανταλλάγματος, με τους όρους, τις προϋποθέσεις και τη διαδικασία, που προβλέπονται από τις ως άνω διατάξεις και την παρούσα απόφαση. Η εν λόγω παραχώρηση γίνεται υπό το πρίσμα της προστασίας των ακτών, και του οικοσυστήματος των παράκτιων ζωνών, με την προϋπόθεση ότι διασφαλίζονται τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των ως άνω κοινόχρηστων χώρων και δεν παραβλάπτεται η κατά προορισμό χρήση του ως κοινόχρηστου αγαθού. Ειδικά για τις παραλίες και τις παρόχθιες ζώνες, το δικαίωμα απλής χρήσης παραχωρείται εφόσον έχει συντελεσθεί η προβλεπόμενη από τις διατάξεις του άρθρου 7 του ν. 2971/2001, όπως ισχύει, απαλλοτρίωση ή έχουν αυτές αποκτήσει τον κοινόχρηστο χαρακτήρα τους με άλλο τρόπο. Ειδικότερα, η παραχώρηση της απλής χρήσης των χώρων αιγιαλού και κοινόχρηστης παραλίας, που περιλαμβάνονται στον πίνακα του ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΟΣ 1 «Πίνακας θέσεων ηλεκτρονικών δημοπρασιών, διενεργούμενες αποκλειστικά από τις Κτηματικές Υπηρεσίες του Υπουργείου Οικονομικών» της παρούσας γίνεταιαποκλειστικά μέσω της διαδικασίας των ηλεκτρονικών δημοπρασιών, που διενεργείται από τις Κτηματικές Υπηρεσίες του Υπουργείου Οικονομικών. Η διαδικασία δημοπρασίας, οι γενικοί όροι και προϋποθέσεις της και κάθε αναγκαία λεπτομέρεια ρυθμίζονται με την απόφαση του Υπουργού Οικονομικών της παρ. 2α του άρθρου 13 του ν. 2971/2001. Άρθρο 2 Σκοπός παραχώρησης Η παραχώρηση του δικαιώματος της απλής χρήσης αιγιαλού, παραλίας, όχθης, παρόχθιας ζώνης, υδάτινου στοιχείου θάλασσας, λιμνοθάλασσας, λίμνης και πλεύσιμου ποταμού, γίνεται για την άσκηση δραστηριοτήτων που εξυπηρετούν τους λουόμενους ή την αναψυχή του κοινού, ιδίως για εκμίσθωση θαλάσσιων μέσων αναψυχής, τοποθέτηση τραπεζοκαθισμάτων, ομπρελών, ξαπλωστρών και την λειτουργία αυτοκινούμενου ή ρυμουλκούμενου τροχήλατου αναψυκτηρίου, με τους όρους, τις προϋποθέσεις και τη διαδικασία, που προβλέπονται από τις διατάξεις των άρθρων 13 και 15 του ν. 2971/2001, όπως ισχύουν και την παρούσα απόφαση. Η άσκηση άλλων δραστηριοτήτων, που δεν προβλέπονται από τις ως άνω διατάξεις, επιφέρει τις κυρώσεις του άρθρου 15 της παρούσας, καθώς και τη λήψη όλων των προβλεπομένων από την κείμενη νομοθεσία μέτρων προστασίας των κοινοχρήστων χώρων αιγιαλού, παραλίας, όχθης, παρόχθιας ζώνης, υδάτινου στοιχείου θάλασσας, λιμνοθάλασσας, λίμνης και πλεύσιμου ποταμού. Άρθρο 3 Δικαιούχοι Παραχώρησης δικαιώματος απλής χρήσης Δικαιούχοι του παραχωρούμενου δικαιώματος της απλής χρήσης αιγιαλού, παραλίας, όχθης, παρόχθιας ζώνης, υδάτινου στοιχείου θάλασσας, λιμνοθάλασσας, λίμνης και πλεύσιμου ποταμού είναι: Α) Οι Δήμοι, στην χωρική αρμοδιότητα των οποίων βρίσκονται οι ως άνω κοινόχρηστοι χώροι, με δικαίωμα περαιτέρω παραχώρησης, έναντι ανταλλάγματος, με τους όρους, τις προϋποθέσεις και τη διαδικασία, που προβλέπονται από τις διατάξεις των άρθρων 13 και 15 του ν. 2971/2001, όπως ισχύουν και την παρούσα απόφαση σε: 1. Υφιστάμενες δημοτικές ανώνυμες εταιρείες του άρθρου 266 του ν. 3463/2006 (11 Α’), εφόσον περιλαμβάνεται στους σκοπούς της, για ιδία χρήση και χωρίς δικαίωμα περαιτέρω παραχώρησης, 2. Κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα, οργανωμένες τουριστικές κατασκηνώσεις(camping), κέντρα αναψυχής, εκμεταλλευτές αυτοκινούμενου ή ρυμουλκούμενου αναψυκτηρίου (καντίνες), 3. Ναυταθλητικά σωματεία αναγνωρισμένα από τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού, εφόσον προβλέπεται από το καταστατικό τους η άσκηση δραστηριοτήτων, που είναι συναφείς με την εξυπηρέτηση των λουομένων και την αναψυχή του κοινού, 4. Επιχειρήσεις θαλάσσιων μέσων αναψυχής, εφόσον πληρούνται οι προϋποθέσεις του Γενικού Κανονισμού Λιμένα υπ’ αρ. 20/1999 και 5. Επιχειρήσεις εκμετάλλευσης ομπρελών και ξαπλωστρών. Β) Οι Κτηματικές Υπηρεσίες είναι αποκλειστικά αρμόδιες για την παραχώρηση απλής χρήσης των χώρων αιγιαλού και κοινόχρηστης παραλίας, που περιλαμβάνονται στον πίνακα του Παραρτήματος 1 «Πίνακας θέσεων ηλεκτρονικών δημοπρασιών, διενεργούμενες αποκλειστικά από τις Κτηματικές Υπηρεσίες του Υπουργείου Οικονομικών» της παρούσας, η οποία γίνεται έναντι ανταλλάγματος, αποκλειστικά τηρουμένης της διαδικασίας των ηλεκτρονικών δημοπρασιών, σύμφωνα με την απόφαση του Υπουργού Οικονομικών της παρ. 2α του άρθρου 13 του ν. 2971/2001. Μετά την λήξη του 1ου εξαμήνου (Ιανουάριος, Φεβρουάριος, Μάρτιος, Απρίλιος, Μάιος και Ιούνιος) εκάστου έτους, σύμφωνα με το άρθρο 6 της παρούσας οι Κτηματικές Υπηρεσίες είναι αποκλειστικά αρμόδιες για παραχώρηση του δικαιώματος της απλής χρήσης αιγιαλού, παραλίας, όχθης, παρόχθιας ζώνης, υδάτινου στοιχείου θάλασσας, λιμνοθάλασσας, λίμνης και πλεύσιμου ποταμού, έναντι ανταλλάγματος, με τους όρους, τις προϋποθέσεις και τη διαδικασία, που προβλέπονται από τις διατάξεις των άρθρων 13 και 15 του ν. 2971/2001, όπως ισχύουν και την παρούσα απόφαση σε: 1. Υφιστάμενες δημοτικές ανώνυμες εταιρίες του άρθρου 266 του ν. 3463/2006 (Α’ 11), εφόσον περιλαμβάνεται στους σκοπούς της για ιδία χρήση και χωρίς δικαίωμα περαιτέρω παραχώρησης, 2. Κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα, οργανωμένες τουριστικές κατασκηνώσεις (camping),κέντρα αναψυχής, εκμεταλλευτές αυτοκινούμενου ή ρυμουλκούμενου αναψυκτηρίου (καντίνες), 3. Ναυταθλητικά σωματεία αναγνωρισμένα από τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού, εφόσον προβλέπεται από το καταστατικό τους η άσκηση δραστηριοτήτων, που είναι συναφείς με την εξυπηρέτηση των λουομένων και την αναψυχή του κοινού, 4. Επιχειρήσεις θαλάσσιων μέσων αναψυχής, εφόσον πληρούνται οι προϋποθέσεις του Γενικού Κανονισμού Λιμένα υπ’ αρ. 20/1999, όπως ισχύει και 5. Επιχειρήσεις εκμετάλλευσης ομπρελών και ξαπλωστρών. Οι ως άνω επιχειρήσεις θα πρέπει υποχρεωτικά να διαθέτουν: α) άδεια λειτουργίας /γνωστοποίηση λειτουργίας καταστήματος υγειονομικού ενδιαφέροντος, κατά περίπτωση. Εξαιρούνται της παρούσας ρύθμισης νέοι εκμεταλλευτές αυτοκινούμενου ή ρυμουλκούμενου αναψυκτηρίου (καντίνες), οι οποίοι οφείλουν να προσκομίζουν την σχετική άδεια λειτουργίας /γνωστοποίηση λειτουργίας καταστήματος υγειονομικού ενδιαφέροντος εντός δεκαπέντε (15) ημερών από την υπογραφή της σύμβασης παραχώρησης. Σε περίπτωση μη τήρησης της ως άνω προθεσμίας η σύμβαση παραχώρησης ανακαλείται αυτοδίκαια, β) έναρξη δραστηριότητας στην αρμόδια Δ.Ο.Υ. επιχείρησης υπαγόμενης στις επιτρεπτές από τις διατάξεις του άρθρου 13 του ν. 2971/2001, όπως ισχύει, χρήσεις, προκειμένου να της επιτραπεί η παραχώρηση των χώρων του άρθρου 1 της παρούσας και γ) πιστοποιητικό περί μη οφειλής στον οικείο δήμο. Τα παραπάνω υποβαλλόμενα δικαιολογητικά επισυνάπτονται στην σύμβαση παραχώρησης. Άρθρο 4 Τρόπος και Είδος σύμβασης παραχώρησης απλής χρήσης Κάθε παραχώρηση απλής χρήσης αιγιαλού, παραλίας, όχθης, παρόχθιας ζώνης, υδάτινου στοιχείου θάλασσας, λιμνοθάλασσας, λίμνης και πλεύσιμου ποταμού, διενεργείται απευθείας ή με δημοπρασία, σύμφωνα με τους όρους, τις προϋποθέσεις και τη διαδικασία, που προβλέπονται από τις διατάξεις των άρθρων 13 και 15 του ν. 2971/2001, όπως ισχύουν και την παρούσα απόφαση. Συγκεκριμένα: 1. Παραχώρηση απλής χρήσης κατόπιν διενέργειας πλειοδοτικής δημοπρασίας (μη όμοροι). Δικαιούμενοι την παραχώρηση απλής χρήσης με δημοπρασία, είτε αυτή διενεργείται μέσω του Δήμου είτε μέσω των Κτηματικών Υπηρεσιών, είναι οι εκμεταλλευτές αυτοκινούμενου ή ρυμουλκούμενου αναψυκτηρίου (καντίνες), οι εκμεταλλευτές ομπρελών και ξαπλωστρών, καθώς και οι μη όμορες του αιγιαλού επιχειρήσεις θαλάσσιων μέσων αναψυχής. Στην περίπτωση που η δημοπρασία διενεργείται μέσω των Δήμων, εντός των χρονικών διαστημάτων, που προβλέπονται στην παρούσα, εφαρμόζονται οι περί δημοπρασιών διατάξεις. Για τις περιπτώσεις που η δημοπρασία διενεργείται μέσω των Κτηματικών Υπηρεσιών ακολουθείται η διαδικασία που προβλέπεται στην απόφαση της παρ. 2α του άρθρου 13 του ν. 2971/2001. Ως τιμή εκκίνησης της δημοπρασίας ορίζεται το αντάλλαγμα, που αναφέρεται στο άρθρο 16 Α του ν. 2971/2001, όπως ισχύει, ή με τις διατάξεις της παρ. 6 του άρθρου 42 του ν. 4607/2019. Σε περίπτωση επανάληψης της δημοπρασίας λόγω έκπτωσης του πλειοδότη, η τιμή εκκίνησης δεν μπορεί να είναι μικρότερη του πενήντα τοις εκατό (50%) του ανταλλάγματος που κατακυρώθηκε στην αρχική δημοπρασία και πάντως όχι μικρότερη του ανταλλάγματος των διατάξεων του άρθρου 16Α του ν. 2971/2001, όπως ισχύει, ή των διατάξεων της παρ. 6 του άρθρου 42 του ν. 4607/2019, ο δε αρχικός υπερθεματιστής, ο/η σύζυγος αυτού και οι συγγενείς του εξ αίματος ή εξ αγχιστείας μέχρι και του δεύτερου βαθμού, καθώς και οι εταιρείες στις οποίες συμμετέχουν όλοι οι παραπάνω, αποκλείονται από τη δημοπρασία. Ο σχετικός έλεγχος γίνεται με κάθε πρόσφορο μέσο. Η διάρκεια της διά δημοπρασίας παραχώρησης δεν μπορεί να υπερβαίνει την διάρκεια ισχύος της παρούσας απόφασης. 2. Απευθείας παραχώρηση απλής χρήσης (όμοροι). Δικαιούμενοι την παραχώρηση απλής χρήσης χωρίς δημοπρασία, είτε αυτή διενεργείται μέσω του Δήμου είτε μέσω των Κτηματικών Υπηρεσιών, είναι: Α. Κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα, οργανωμένες τουριστικές κατασκηνώσεις (camping), κέντρα αναψυχής, ναυταθλητικά σωματεία αναγνωρισμένα από τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού, καθώς και επιχειρήσεις θαλάσσιων μέσων αναψυχής, εφόσον είναι όμοροι του αιγιαλού, σύμφωνα με τις προϋποθέσεις των διατάξεων του άρθρου 13 του ν. 2971/2001, όπως ισχύει. Στους έχοντες το ως άνω δικαίωμα να αιτηθούν την παραχώρηση απευθείας, ως όμοροι η δυνατότητα αυτή παρέχεται κατά προτεραιότητα έναντι οποιουδήποτε άλλου, κατά τα οριζόμενα στην ισχύουσα νομοθεσία και στην παρούσα. Β. Οι δημοτικές επιχειρήσεις του άρθρου 266 του ν. 3463/2006 (Α’ 11), μετά την ολοκλήρωση των μισθώσεων λόγω ομορότητας. Ο χώρος που δύναται να παραχωρηθεί οριοθετείται από τις δύο νοητές γραμμές που άγονται από τα όρια του χώρου που νομίμως δραστηριοποιείται η επιχείρηση και βαίνουν κάθετα στην ακτογραμμή. Οι άλλες δύο πλευρές οριοθετούνται από την γραμμή αιγιαλού ή παραλίας (κοινόχρηστη) και την παράλληλη των πέντε (5) μέτρων από την ακτογραμμή. Η διάρκεια της απευθείας παραχώρησης σε κάθε περίπτωση δεν μπορεί να υπερβαίνει την διάρκεια ισχύος της παρούσας απόφασης. Δείτε αναλυτικά το ΦΕΚ: ΚΥΑ-38609-ΕΞ-2023-10.03.2023-ΦΕΚ-1432-10.03.2023-τεύχος-Β.pdf

Εκδόθηκε η με αριθμ. 182896 ΕΞ 2022 ΦΕΚ 6493/Β'/17.12.2022 Υ.Α. με θέμα: Ρύθμιση θεμάτων λειτουργίας της Δευτεροβάθμιας Επιτροπής Χάραξης των ορίων του αιγιαλού, της παραλίας και του παλαιού αιγιαλού. Έργο της Δευτεροβάθμιας Επιτροπής Χάραξης των ορίων του αιγιαλού, της παραλίας και του παλαιού αιγιαλού της περ. α της παρ. 5 του άρθρου 3 του ν. 2971/2001 (Α’ 285) 1. 'Εργο της Δευτεροβάθμιας Επιτροπή Χάραξης των ορίων του αιγιαλού, της παραλίας και του παλαιού αιγιαλού της περ. α της παρ. 5 του άρθρου 3 του ν. 2971/2001, αποτελεί η εξέταση της ενδικοφανούς προσφυγής που προβλέπεται από την περ. γ της παρ. 5 του άρθρου 3 του ν. 2971/2001 και η οποία ασκείται σύμφωνα με την παρ. 4 του άρθρου 7Α του ν. 2971/2001, κατά της απόφασης επανακαθορισμού της οριογραμμής αιγιαλού, παραλίας και παλαιού αιγιαλού της παρ. 1 του ίδιου άρθρου. Η Επιτροπή εξετάζει την ενδικοφανή προσφυγή και την προσβαλλόμενη απόφαση επανακαθορισμού, ως προς τη νομική και ουσιαστική της ορθότητα και με αιτιολογημένη απόφαση, απορρίπτει την προσφυγή ή τροποποιεί την προσβαλλόμενη απόφαση επανακαθορισμού, ή την ακυρώνει εν όλω ή εν μέρει, η Επιτροπή δύναται να εξετάζει την ορθή αποτύπωση, στην απόφαση επανακαθορισμού, των ορίων του αιγιαλού, της παραλίας και του παλαιού αιγιαλού, σύμφωνα με το νόμο και τα πραγματικά δεδομένα που λαμβάνονται υπόψη κατά τον καθορισμό, όπως ενδεικτικά οι φυσικές και λοιπές ενδείξεις που επηρεάζουν το πλάτος του αιγιαλού, η ύπαρξη βλάστησης, τα μετεωρολογικά στοιχεία της περιοχής, η μορφολογία του πυθμένα, ο τομέας ανάπτυξης κυματισμού σε σχέση με το μέτωπο της ακτής, τα βάθη της θάλασσας. Η Επιτροπή εξετάζει τους νομικούς και ουσιαστικούς ισχυρισμούς του προσφεύγοντος, τα έγγραφα που υποβάλλονται ενώπιόν της, καθώς και τα έγγραφα που αποτελούν στοιχεία του φακέλου της ενδικοφανούς προσφυγής, τα έγγραφα και τις τυχόν γνωμοδοτήσεις των αρμόδιων υπηρεσιών, τις εκθέσεις αυτοψίας, τα διαγράμματα και τυχόν υπόβαθρα ορθοφωτοχάρτη που ελήφθησαν υπόψη κατά την έκδοση της απόφασης επανακαθορισμού και δύναται να αναθέτει, εάν το κρίνει αναγκαίο, τη διενέργεια έκθεσης αυτοψίας στην κατά τόπο αρμόδια Κτηματική Υπηρεσία, από την οποία μπορεί να ζητά συνδρομή και τη χορήγηση κάθε αναγκαίου στοιχείου και εγγράφου, για τη διαμόρφωση της κρίσης της, όποτε το κρίνει σκόπιμο, ή να ζητά το διορισμό πραγματογνώμονα για τη διενέργεια πραγματογνωμοσύνης. 2. Κατόπιν απόφασης της Επιτροπής, η οποία λαμβάνεται με την απόλυτη πλειοψηφία των παρόντων μελών, ο φάκελος της ενδικοφανούς προσφυγής δύναται να αποστέλλεται προς παροχή διευκρινίσεων ή τυχόν συμπληρώσεων προς την Επιτροπή επανακαθορισμού αιγιαλού, παραλίας και παλαιού αιγιαλού του άρθρου 7Α του ν. 2971/2001 που εξέδωσε την προσβαλλόμενη απόφαση ή την κατά τόπον αρμόδια Κτηματική Υπηρεσία. 3. Σε κάθε περίπτωση, η απόφαση της Επιτροπής εκδίδεται εντός προθεσμίας τριών (3) μηνών από την περιέλευση σ’ αυτήν του φακέλου της ενδικοφανούς προσφυγής, με πλήρη στοιχεία από την αρμόδια Κτηματική Υπηρεσία, τοιχοκολλάται στο Κατάστημα του οικείου Δήμου, αναρτάται στην ιστοσελίδα του Υπουργείου Οικονομικών και κοινοποιείται στον προσφεύγοντα, σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 2 του άρθρου 84 του Κ.Ε.Δ.Ε., εντός προθεσμίας τριάντα (30) ημερών από την έκδοσή της. Απόφαση-Υπ.-Οικ.-182896-ΕΞ-2022-13.12.2022-ΦΕΚ-6493-17.12.2022-τεύχος-Β.pdf

Ένα από τα μεγαλύτερα περιβαλλοντικά προβλήματα είναι οι έντονες πιέσεις που δέχεται ο νησιωτικός και γενικά ο παράκτιος χώρος από την άναρχη δόμηση και την καταπάτηση με αυθαίρετες κατασκευές (τοιχία, σκάλες, περιφράξεις κ.άλ.) της ζώνης αιγιαλού. Για τη δόμηση των παραλιακών ακινήτων απαραίτητη προϋπόθεση είναι η χάραξη του αιγιαλού και παραλίας, που είναι μία επίπονη διαδικασία, κυρίως γιατί θίγει δικαιώματα ιδιωτών. Το κράτος για να βάλει μία τάξη στον δημόσιο χώρο προχώρησε στην ηλεκτρονική χάραξη της Προσωρινής Οριογραμμής Αιγιαλού επί των ψηφιακών χαρτών του Κτηματολογίου (έτους 2007-2009) για όλη τη χώρα. Oλες λοιπόν οι οριοθετήσεις, μαζί με τις παλαιότερες (που ψηφιοποιούνται) καθώς και την νέες που προκύπτουν από επαναχάραξη «ανεβαίνουν» σε έναν ενιαίο ψηφιακό χάρτη στη ηλεκτρονική διεύθυνση https://www1.gsis.gr/gspp/dhpe/publicgis/faces/homeShore, του Υπουργείου Οικονομικών και κάθε ενδιαφέρομενος μπορεί να δει πού είναι ο αιγιαλός σε μια συγκεκριμένη περιοχή. Τι είναι αιγιαλός και τι παραλία; «Αιγιαλός» είναι η ζώνη ξηράς που βρέχεται από τη θάλασσα κατά τις µεγαλύτερες και συνήθεις αναβάσεις των κυµάτων της. Ο αιγιαλός αποτελεί ουσιώδες στοιχείο του φυσικού περιβάλλοντος της χώρας, που προστατεύεται από την Πολιτεία, η οποία το διαχειρίζεται, σύµφωνα µε τη φύση του και τον κοινόχρηστο χαρακτήρα του. «Παραλία» είναι η ζώνη της ξηράς η οποία προστίθεται στον αιγιαλό, προς εξυπηρέτηση της επικοινωνίας της ξηράς µε τη θάλασσα και αντίστροφα, καθώς και για τη διατήρηση και προστασία των ακτών από τη διάβρωση και γενικότερα την προστασία του αιγιαλού. Το πλάτος της παραλίας καθορίζεται σε τουλάχιστον τριάντα (30) και μέχρι πενήντα (50) μέτρα από τη γραμμή του αιγιαλού. Πολλές φορές γίνεται χάραξη αιγιαλού και παλαιού αιγιαλού. Γιατί υπάρχουν και νέος και παλιός αιγιαλός; «Παλαιός αιγιαλός» είναι η ζώνη ξηράς η οποία προκύπτει από τη μετακίνηση της ακτογραμμής προς τη θάλασσα, οφείλεται σε φυσικές προσχώσεις ή νόμιμα τεχνικά έργα και προσδιορίζεται από τη νέα γραμμή αιγιαλού και το όριο του παλαιότερα υφιστάμενου αιγιαλού. Ο παλαιός αιγιαλός ανήκει στη δημόσια κτήση, είναι ανεπίδεκτα κτήσης ιδιωτικών δικαιωμάτων και καταγράφεται ως πράγμα κοινόχρηστο, που ανήκουν κατά κυριότητα στο Δημόσιο, το οποίο τα προστατεύει και τα διαχειρίζεται. Σε περιπτώσεις καθορισμού ή επανακαθορισμού του παλαιού αιγιαλού, οι ιδιοκτησίες ιδιωτών που αποκτήθηκαν προ του έτους 1884 προστατεύονται και βρίσκονται εκτός των ορίων του αιγιαλού. Συνεπώς, δεν καθίστανται δημόσιο κτήμα. Σε ποιον ανήκουν ο αιγιαλός και η παραλία; Ο αιγιαλός και η παραλία είναι πράγματα κοινόχρηστα και ανήκουν κατά κυριότητα στο Δηµόσιο, το οποίο έχει υποχρέωση να τα προστατεύει και να τα διαχειρίζεται. Κύριος προορισµός των κοινοχρήστων πραγµάτων είναι η ελεύθερη και ακώλυτη πρόσβαση του κοινού προς αυτά, καθώς και η επικοινωνία της ξηράς µε τη θάλασσα. Με απόφαση του υπουργού Οικονοµικών, επιτρέπεται η εξαίρεση τµηµάτων των κοινοχρήστων πραγµάτων από την κοινή χρήση, αποκλειστικά και µόνο για την εξυπηρέτηση επιτακτικού δηµοσίου συµφέροντος που αφορά στη δηµόσια ασφάλεια, την υγεία και την προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος. Επιτρέπεται, επίσης, η παραχώρηση των πραγµάτων αυτών µόνο κατά χρήση. Απαγορεύεται η κατασκευή κτισµάτων και εν γένει η τοποθέτηση κατασκευασµάτων στον αιγιαλό και την παραλία. Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται µόνο η εκτέλεση έργων για την επιδίωξη των σκοπών του κοινόχρηστου χαρακτήρα, καθώς και για τη διευκόλυνση πρόσβασης στους χώρους αυτούς ατόµων µε ειδικές ανάγκες (ΑµεΑ). Αν µεταξύ αιγιαλού και δηµόσιας οδού, παρεμβάλλεται ιδιωτικό ακίνητο, πρέπει να υπάρχει ελεύθερη δίοδος για την ακώλυτη και ασφαλή πρόσβαση στον αιγιαλό από τη δηµόσια οδό, σύµφωνα µε την πολεοδοµική νοµοθεσία. Η παραλία όπως και ο αιγιαλός ανήκει στην κατηγορία των κοινοχρήστων πραγµάτων, µε µόνη διαφορά ότι η παραλία δεν είναι δηµιούργηµα της φύσης όπως ο αιγιαλός, αλλά προϊόν πολιτειακής πράξης και δηµιουργείται µε διοικητική πράξη. Αυτό σηµαίνει ότι η παραλία για να αποκτήσει τον κοινόχρηστο χαρακτήρα της και να περιέλθει στην κυριότητα του Ελληνικού ∆ηµοσίου είναι απαραίτητη η κίνηση και ολοκλήρωση της απαλλοτριωτικής διαδικασίας. Δηλαδή, μεταβιβάζεται και η ζώνη παραλίας; Ναι, μεταβιβάζεται με τις εξής προϋποθέσεις: 1) Να μην έχει συντελεστεί απαλλοτρίωση 2) Να μην έχει παραχωρηθεί σε Κοινή Χρήση με την έκδοση οικοδομικής άδειας στο ακίνητο 3) Να περιγράφεται στο τοπογραφικό που θα συνοδεύει το συμβόλαιο ως τμήμα ρυμοτομούμενο για το οποίο δεν έχει συνταχθεί πράξη αναλογισμού από τον αρμόδιο δήμο. 4) Το εμβαδό της ζώνης παραλίας αφαιρείται από την τελική ιδιοκτησία και δεν προσμετράται για την αρτιότητα και την οικοδομησιμότητα αυτής. Πώς καθορίζεται η παραλία, όταν βρίσκονται σπίτια, καταστήματα και άλλα κτίρια κοντά στον αιγιαλό; Σε αυτήν την περίπτωση η οριογραμμή της παραλίας λαμβάνει υπόψη της την υφιστάμενη γραμμή δόμησης και ανάλογα καθορίζεται και η γραμμή παραλίας π.χ. αν υπάρχει σχέδιο πόλης στην περιοχή ή είναι εντός οικισμού τα κτίρια ή διατηρητέα κλπ. Συγκεκριμένα: 1) Όπου υφίσταται σχέδιο πόλεως, η οριογραμμή της παραλίας δεν μπορεί να υπερβεί την εγκεκριμένη γραμμή δόμησης. 2) Σε παραδοσιακούς οικισμούς η οριογραμμή της παραλίας δεν μπορεί να υπερβεί τη γραμμή δόμησης, όπως αυτή νομίμως έχει διαμορφωθεί. Η γραμμή δόμησης προσδιορίζεται από τη Διεύθυνση Περιβάλλοντος - Χωροταξίας (ΔΙΠΕΧΩ) της Γενικής Γραμματείας Περιφέρειας. 3) Σε πόλεις και οικισμούς που δημιουργήθηκαν πριν από το έτος 1923 ή έχουν πληθυσμό κάτω από 2.000 κατοίκους και στους οποίους δεν υπάρχει εγκεκριμένο ρυμοτομικό σχέδιο, η οριογραμμή της παραλίας δεν μπορεί να υπερβεί τη διαμορφωμένη γραμμή δόμησης, όπως αυτή νομίμως έχει διαμορφωθεί. Η γραμμή δόμησης προσδιορίζεται από τη Διεύθυνση Περιβάλλοντος - Χωροταξίας (ΔΙΠΕΧΩ) της Γενικής Γραμματείας Περιφέρειας. 4) Κατά την έγκριση ή επέκταση σχεδίων πόλεων η γραμμή δόμησης σε κάθε περίπτωση δεν μπορεί να υπερβαίνει την οριογραμμή της παραλίας με την επιφύλαξη των περιπτώσεων, που αφορούν παραδοσιακούς οικισμούς ή διατηρητέα κτίσματα και κατασκευές. 5) Σε περιοχές εκτός σχεδίου εξαιρούνται από τη ζώνη παραλίας τα χαρακτηρισμένα ως διατηρητέα κτίσματα ή κατασκευές. Υπάρχει υψομετρική διαφορά πολλών μέτρων από η γραμμή αιγιαλού. Γιατί να είναι η ζώνη παραλίας 30 μέτρα; Μπορεί να γίνει μικρότερη; Ναι. Η επιτροπή καθορισμού αιγιαλού και παραλίας , δύναται να καθορίσει μικρότερο πλάτος παραλίας, μετά από αιτιολογημένη κρίση, λαμβάνοντας υπόψη, ιδίως, τα ειδικότερα γεωμορφολογικά στοιχεία και ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του φυσικού και δομημένου περιβάλλοντος της περιοχής. Μπορώ να νομιμοποιήσω το σπίτι μου σε παραλία; Ναι, μπορεί να γίνει τακτοποίηση αυθαιρέτου εντός της ζώνης παραλίας, αρκεί να κατασκευάστηκε το κτίσμα πριν τη δημοσίευση της χάραξης του αιγιαλού στην εφημερίδα της κυβερνήσεως. Πολλές βίλες και επιχειρήσεις έχουν κάνει την παραλία ιδιωτική και πολλές φορές την περιφράζουν. Επιτρέπεται; Οχι, δεν επιτρέπεται. Η παραλία είναι κοινόχρηστος χώρος, αλλά εντούτοις πολλές φορές καταπατείται και ανοικοδομείται, λόγω της έλλειψης ελέγχου των αρμοδίων υπηρεσιών, π.χ. κτηματική υπηρεσία, πολεοδομία. Επίσης κατάχρηση γίνεται και από επιχειρηματίες που δραστηριοποιούνται στις παραλίες (εστιατόρια, καφετέριες, μπαρ, κέντρα διασκέδασης), για ανάπτυξη τραπεζοκαθισμάτων ή εγκατάσταση άλλων, φορητών ή μόνιμων κατασκευών (π.χ. ζαρντινιέρες, πέργκολες, εξέδρες, μεγάλες ομπρέλες που εδράζονται με μπετό στο έδαφος, τέντες κ.λπ.) χωρίς καμία άδεια από την αρμόδια αρχή. Οι περισσότερες όμως επιχειρήσεις αναπτύσσονται καταχρηστικά σε πολλαπλάσιο χώρο από αυτόν που τους έχει παραχωρηθεί, τοποθετώντας πολλές μόνιμες κατασκευές. Σε τι απόσταση τοποθετώ το σπίτι μου από τη θάλασσα για να κτίσω; Κατ’ αρχάς για να δομηθεί ένα παραλιακό ακίνητο απαιτείται χάραξη ζώνης παραλίας γιατί η καθορισμένη γραμμή παραλίας ορίζει το όριο της ιδιοκτησίας του γηπέδου. Σε περίπτωση σχεδίου πόλης η γραμμή παραλίας είναι συνήθως και η ρυμοτομική γραμμή. Στις εκτός σχεδίου περιοχές και εκτός οικισμού, το κτίσμα τοποθετείται τουλάχιστον 30 μέτρα αν η παραλία ορισθεί στα 0 μ. από τον αιγιαλό (0 + 30) μέχρι 65 μέτρα αν η παραλία ορισθεί στα 50 μ. από τον αιγιαλό (50 + 15 ( Δ)). Σε περίπτωση που η απόσταση γραμμής παραλίας από την γραμμή αιγιαλού είναι 10 μ. το κτίριο τοποθετείται στα 20 μ. από τη γραμμή παραλίας. Της ΓΡΑΜΜΑΤΗΣ ΜΠΑΚΛΑΤΣΗ, τοπογράφου - πολεοδόμου μηχανικού [email protected]

Δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ Β’ 1952 – 19/04/2022, η υπ’ Αριθμ. 49552 ΕΞ 2022 – 12/04/2022 Κοινή Υπουργική Απόφαση των Υπουργών Οικονομικών – Περιβάλλοντος και Ενέργειας – Εσωτερικών, με τίτλο: “Τροποποίηση της υπό στοιχεία 47458 ΕΞ 2020/15-05-2020 κοινής υπουργικής απόφασης περί καθορισμού όρων, προϋποθέσεων, τεχνικών θεμάτων, αναγκαίων λεπτομερειών και διαδικασίας για την παραχώρηση απλής χρήσης αιγιαλού, παραλίας, όχθης και παρόχθιας ζώνης, υδάτινου στοιχείου θάλασσας, λιμνοθάλασσας, μεγάλων λιμνών και πλεύσιμων ποταμών, όπως αυτή τροποποιήθηκε με τις υπό στοιχεία 56468ΕΞ2020/05-06-2020, 66404ΕΞ2020/29-06-2020, 77616ΕΞ2020/16-07-2020, 51872 ΕΞ 2021/28-04-2021 και 78157 ΕΞ 2021/30-06-2021, όμοιες.”. Συγκεκριμένα, στην ΚΥΑ ορίζονται τα εξής: Οι Δήμοι, στη χωρική τους αρμοδιότητα, θα πρέπει να έχουν ολοκληρώσει τόσο τις απευθείας μισθώσεις έκτασης αιγιαλού και παραλίας, όσο και τις μισθώσεις μέσω Δημοπρασιών έως τις 29/07/2022. Από 01/08/2022 έως 31/08/2022, οι μισθώσεις παραχώρησης απλής χρήσης αιγιαλού και παραλίας, θα διενεργούνται αποκλειστικά από τις αρμόδιες Κτηματικές Υπηρεσίες. Οι Δήμοι οφείλουν να αποστείλουν όλες τις εκκρεμείς αιτήσεις, για τις οποίες δεν έχει συνταχθεί σύμβαση παραχώρησης μέχρι τις 29/07/2022 από αυτούς, στις αρμόδιες κατά χώρο Κτηματικές Υπηρεσίες, έως τις 05/08/2022. Για το έτος 2022, το ύψος του καταβαλλόμενου ανταλλάγματος καθορίζεται σε ποσοστό εξήντα πέντε τοις εκατό (65%) του υπολογισθέντος ανταλλάγματος. Ειδικά για το έτος 2022, στην περίπτωση κατά την οποία, είτε οι ίδιοι οι Δήμοι είτε οι υφιστάμενες δημοτικές Ανώνυμες Εταιρείες τους, στις οποίες έχουν μεταβιβάσει το εν λόγω δικαίωμα παραχώρησης, χρησιμοποιούν τους παραχωρηθέντες κοινόχρηστους χώρους, το αντάλλαγμα υπέρ του Δημοσίου ορίζεται σε ποσοστό δέκα τοις εκατό (10%) επί των ακαθάριστων Εσόδων, από την άσκηση των δραστηριοτήτων του σκοπού της παραχώρησης, όπως αυτά προκύπτουν από τους ισολογισμούς τους και απαγορεύεται η καταβολή οποιουδήποτε ανταλλάγματος προς τους Δήμους. Παραχώρηση Χρήσης Αιγιαλού και Παραλίας 2022 ΦΕΚ 1952-Β-19.04.2022.pdf

Κατατέθηκε στη Βουλή από τους συναρμόδιους υπουργούς τροπολογία με την οποία παρατείνεται εκ νέου μέχρι 31.12.2019 (έληξε 31.12.2016) υφιστάμενη διάταξη βάσει της οποίας οι ξενοδοχειακές εν γένει επιχειρήσεις, κάμπινγκ ή κέντρα αναψυχής - για την παραχώρηση χωρίς δημοπρασία της απλής χρήσης αιγιαλού με την καταβολή ανταλλάγματος για τρία χρόνια - θεωρούνται όμορα υπό τις οριζόμενες προϋποθέσεις. Στις παραπάνω επιχειρήσεις προστίθενται εφεξής και τα εποπτευόμενα από τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού, ναυταθλητικά σωματεία. Όπως αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση, «με την προτεινόμενη ρύθμιση θεσπίζεται το προνομιακό δικαίωμα των ξενοδοχειακών εν γένει επιχειρήσεων, κάμπινγκ ή κέντρων αναψυχής ή ναυταθλητικών σωματείων που εποπτεύονται από τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού για απευθείας μίσθωση, όμορου προς την επιχείρησή τους και τον κοινόχρηστο χώρο του αιγιαλού ή της παραλίας του οποίου ζητούν τη χρήση, τμήματος ακινήτου, τη διαχείριση του οποίου έχει η ΕΤΑΔ ΑΕ». «Με την προτεινόμενη ρύθμιση επιτυγχάνεται αφενός η ενίσχυση της επιχειρηματικότητας και της οικονομικής ζωής της χώρας και αφετέρου η διασφάλιση του δημοσίου συμφέροντος, μέσω της εκμίσθωσης από την ΕΤΑΔ ΑΕ του αναλογούντος τμήματος του ακινήτου», αναφέρει η αιτιολογική έκθεση και ακόμη ότι «διασφαλίζεται η ομαλή και αδιατάρακτη λειτουργία των ως άνω επιχειρήσεων ή σωματείων που είναι όμορα σε αιγιαλό, όπου παρεμβάλλεται ακίνητο τη διαχείριση του οποίου έχει η ΕΤΑΔ ΑΕ καθώς και δρόμος οποιασδήποτε μορφής, προς όφελος της εθνικής οικονομίας στον τομέα του τουρισμού». Πηγή: http://www.ered.gr/el/content/Oi_neoi_oroi_gia_tin_parachorisi_chrisis_aigialou_/#.WTG19euGPDc

Οι όροι, οι προϋποθέσεις, τεχνικά θέματα και οι διαδικασίες για την παραχώρηση απλής χρήσης αιγιαλού, παραλίας, όχθης και παρόχθιας ζώνης μεγάλων λιμνών και πλεύσιμων ποταμών καθορίζονται με κοινή υπουργική απόφαση, που δημοσιεύτηκε σην Εφημερίδα της Κυβερνήσως την Παρασκευή (Τεύχος Β' 1636/12.05.2017). Η ΚΥΑ απαρτίζεται από 17 άρθρα. Σκοπός της παραχώρησης είναι η άσκηση δραστηριοτήτων που εξυπηρετούν τους λουόμενους ή η αναψυχή του κοινού, ιδίως για εκμίσθωση θαλάσσιων μέσων αναψυχής, τραπεζοκαθισμάτων, ομπρελών, ανακλίντρων (ξαπλωστρών) λειτουργία τροχήλατου αναψυκτηρίου. Η άσκηση άλλης δραστηριότητας που δεν προβλέπεται από διατάξεις του νόμου (π.χ. διοργάνωση συναυλιών ή beach parties, γήπεδα κτλ ) επιφέρει κυρώσεις. Η απόφαση περιλαμβάνει μεταξύ άλλων παράρτημα με τον πίνακα θέσεων-περιοχών απλής χρήσης αιγιαλού μέσω ηλεκτρονικών δημοπρασιών σε όλη τη χώρα οι οποίες διενεργούνται αποκλειστικά από τις περιφερειακές υπηρεσίες του υπουργείου Οικονομικών. Στην ΚΥΑ ορίζονται επίσης οι περιοχές στις οποίες απαγορεύεται η χρήση αιγιαλού και παραλίας, και είναι οι εξής: 1. Παράκτιοι μικροί νησιωτικοί υγρότοποι, όπως αυτοί καταγράφονται και χαρτογραφούνται στο σχετικό προεδρικό διάταγμα (ΦΕΚ ΤΑΑΠΘ 2229/19.6.2012). 2. Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο Βορείων Σποράδων 3. Στο παράκτιο τμήμα από Νέδα προς βορρά μέχρι το ρέμα Μπραζέρη προς νότο, του Κυπαρισσιακού κόλπου, για λειτουργία θαλάσσιας αναψυχής και τοποθέτηση επίπλων θαλάσσης. 4. Παράκτιες περιοχές (Ζώνες Οικιστικού ελέγχου), εκτός εγκεκριμένου σχεδίου και εκτός ορίων οικισμού προϋφιστάμενου του έτους 1923, -του υγροβιότοπου Μικρό και Μεγάλο Λιβάρι του Δήμου Ιστιαίας και κοινότητας Ασμηνίου Νομού Ευβοίας -του Μύρτου του Δήμου Πυλαρέων Νομού Κεφαλληνίας -των δήμων Άργους και Μιδέας και των Κοινοτήτων Νέας Κίου, Μύλων, Τίρυνθας, Δαλαμανάρας, Κιβερίου, Κουτσοποδίου, Σκαφιδακίου Νομού Αργολίδας -της κοινότητας Λάρδου της νήσου Ρόδου Νομού Δωδεκανήσου -Αλυκής των κοινοτήτων Ασφενδίου και Πυλίου νήσου Κω Νομού Δωδεκανήσου -των κοινοτήτων Καλαμίτσι-Αμυγδάλι, Μάζης, Γεωργιούπολης, Κουρνά, Φυλακής, Καστέλλου νομού Χανίων και Επισκοπής Νομού Ρεθύμνης Η ΚΥΑ συνυπογράφεται από τον υπουργό Εσωτερικών κ. Πάνο Σκουρλέτη, την υφυπουργό Οικονομικών κυρία Αικατερίνη Παπανάτσιου και τον αναπληρωτή υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας κ. Σωκράτης Φάμελλος. Η παραχώρηση του δικαιώματος της απλής χρήσης αιγιαλού και κοινόχρηστης παραλίας, γίνεται με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών ή του κατά νόμο εξουσιοδοτημένου οργάνου, έναντι ανταλλάγματος. Ειδικά για τις παραλίες και τις παρόχθιες ζώνες, το δικαίωμα απλής χρήσης παραχωρείται εφόσον έχει συντελεσθεί απαλλοτρίωση ή έχουν αυτές αποκτήσει τον κοινόχρηστο χαρακτήρα τους με άλλο τρόπο. Δικαιούχοι παραχώρησης του δικαιώματος της απλής χρήσης αιγιαλού, παραλίας είναι οι Δήμοι για αιγιαλό και κοινόχρηστη παραλία εντός της χωρικής τους αρμοδιότητας, με δικαίωμα παραχώρησης α) σε υφιστάμενες δημοτικές ανώνυμες εταιρίες του άρθρου 266 του ν. 3463/2006 εφόσον περιλαμβάνεται στους σκοπούς της για ιδία χρήση και χωρίς δικαίωμα υπομίσθωσης β) ιδιώτες και επιχειρήσεις εφόσον διαθέτουν άδεια λειτουργίας και έναρξη επιτηδεύματος και γ) ναυταθλητικά σωματεία εποπτευόμενα από τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού. Η ισχύς της απόφασης αρχίζει από τη δημοσίευσή της στο ΦΕΚ και λήγει στις 31.12.2019. Είναι δυνατή η παραχώρηση απλής χρήσης για ένα ή περισσότερα έτη, με λήξη των συμβάσεων παραχώρησης απλής χρήσης αποκλειστικά τις ημερομηνίες 31.12.2017 ή 31.12.2018 ή 31.12.2019. Δεν επιτρέπεται η παραχώρηση για μικρότερα χρονικά διαστήματα του δωδεκάμηνου, ανεξάρτητα του ενδεχομένως μικρότερου χρόνου χρήσης των χώρων. Όμως, είναι αυτονόητο ότι οι μονοετείς συμβάσεις παραχώρησης που θα συναφθούν για το έτος 2017 υπολείπονται εκ των πραγμάτων του δωδεκαμήνου. Ειδικά για τις παραχωρήσεις απλής χρήσης του 2017 θα πρέπει να έχουν συναφθεί οι συμβάσεις παραχώρησης για τις απευθείας παραχωρήσεις από τους Δήμους και να έχουν αναρτηθεί στη ΔΙΑΥΓΕΙΑ οι προκηρύξεις δημοπρασίας μέχρι 23.6.2017. Οι Δήμοι οφείλουν να αποστείλουν όλες τις εκκρεμείς αιτήσεις για τις οποίες δεν έχει συνταχθεί σύμβαση παραχώρησης ή δεν έχει αναρτηθεί στη ΔΙΑΥΓΕΙΑ η προκήρυξη δημοπρασίας από το Δήμο μέχρι 31η Μαΐου 2017, εντός των επόμενων πέντε ημερών στις αρμόδιες κατά χώρο Περιφερειακές Διευθύνσεις ή Αυτοτελή Γραφεία Δημόσιας Περιουσίας. Εντός του πρώτου δεκαπενθημέρου του Ιουλίου 2017 οι Περιφερειακές υπηρεσίες του Υπ. Οικονομικών θα πρέπει να έχουν ολοκληρώσει όλες τις αιτηθείσες παραχωρήσεις /να έχουν συναφθεί όλες οι συμβάσεις παραχώρησης. Εν γένει ορίζεται ότι εντός του πρώτου τριμήνου (Ιανουάριος Φεβρουάριος Μάρτιος) εκάστου έτους θα πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί τόσο οι απευθείας όσο και οι κατόπιν δημοπρασίας παραχωρήσεις απλής χρήσης από τους Δήμους. Από την 1η Απριλίου κάθε έτους οι παραχωρήσεις απλής χρήσης διενεργούνται αποκλειστικά από τις Περιφερειακές Διευθύνσεις και Αυτοτελή Γραφεία Δημόσιας Περιουσίας. Οι Δήμοι οφείλουν να αποστείλουν σε αυτές όλες τις εκκρεμείς αιτήσεις για τις οποίες δεν έχει συνταχθεί σύμβαση παραχώρησης από το Δήμο μέχρι 31η Μαρτίου εκάστου έτους εντός των επόμενων πέντε ημερών. Επίσης, εντός του Ιουνίου εκάστου έτους οι Περιφερειακές υπηρεσίες του Υπ. Οικονομικών θα πρέπει να έχουν συναφθεί όλες οι συμβάσεις παραχώρησης, καθώς επίσης εντός της αιχμής της θερινής περιόδου ανά περιοχή να διενεργούνται αυτοψίες. Πηγή: http://www.fmvoice.gr/index.php/oikonomia/eidiseis/item/166916-ekdothike-i-k-y-a-gia-tin-paraxorisi-xrisis-aigialoy-kai-paralias

η δυνατότητα εκμίσθωσης αιγιαλών και παραλιών απευθείας από το υπουργείο Οικονομικών, μέσω ηλεκτρονικής δημοπρασίας, προβλέπει τροπολογία που κατατέθηκε χθες στο σχέδιο νόμου για τους δασικούς χάρτες. Με τον τρόπο αυτόν πιθανότατα το υπουργείο επιθυμεί να διαχειριστεί απευθείας «χρυσοφόρες» παραλίες σε τουριστικούς προορισμούς, χωρίς τη μεσολάβηση των δήμων και φυσικά την παραχώρηση μέρους των εσόδων σε αυτούς. Προβλέπεται δε η συναίνεση του υπουργείου Περιβάλλοντος για τη θέσπιση ειδικότερων όρων, χωρίς ωστόσο να αντιμετωπίζεται το βασικό ζήτημα που έχει θέσει το Συμβούλιο της Επικρατείας, τις «ομαδόν» παραχωρήσεις αιγιαλών σε περιοχές Natura. Οι παραλίες και οι αιγιαλοί όλης της χώρας ανήκουν στο Δημόσιο, το οποίο αποφασίζει κατά περίπτωση για τα έργα που πραγματοποιούνται σε αυτές ή τη μακρόχρονη παραχώρηση χρήσης τους. Εξαίρεση αποτελεί η μίσθωση αιγιαλών και παραλιών για «απλή χρήση», δηλαδή για λόγους αναψυχής με ομπρέλες, ξαπλώστρες κ.λπ. Η παραχώρηση από το Δημόσιο προς τους δήμους πραγματοποιείται ετησίως με βάση κάποιους κανόνες (διαφύλαξη κοινόχρηστου χαρακτήρα, ελάχιστες αποστάσεις κ.λπ.). Οι δήμοι με τη σειρά τους τις μισθώνουν σε ιδιώτες, αποδίδοντας το 20% στο κράτος. Με τη νέα νομοθετική του πρόταση, το υπουργείο Οικονομικών προτείνει μια διαδικασία «παράκαμψης» των δήμων και απευθείας μίσθωσης αιγιαλών και παραλιών. Οπως προβλέπει η τροπολογία, το υπουργείο μπορεί να παραχωρεί τις ζώνες αυτές προς εκμετάλλευση κατόπιν ηλεκτρονικής δημοπρασίας. Ετσι το σύνολο των εσόδων (και όχι ένα ποσοστό) θα καταλήγουν στο ταμείο του υπουργείου. Επίσης προβλέπεται ότι η απευθείας μίσθωση αιγιαλού ή παραλίας (λ.χ. σε παρακείμενο ξενοδοχείο) για απλή χρήση μπορεί να γίνει για τρία χρόνια, έναντι ενός σήμερα. Η τροπολογία, τέλος, προβλέπει ότι τις αποφάσεις παραχώρησης (λ.χ. σε δήμους) θα συνυπογράφει και το υπουργείο Περιβάλλοντος (κάτι που ζήτησε το ΣτΕ), χωρίς ωστόσο να ορίζει ρητώς ότι οι παραχωρήσεις σε προστατευόμενες περιοχές δεν θα γίνονται ομαδόν. Προβλέπει δε με μια ασυνήθιστη διατύπωση τη δυνατότητα απευθείας παραχώρησης αιγιαλών σε νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου (μια αρκετά ευρεία κατηγορία) και φορείς διαχείρισης προστατευόμενων περιοχών, όταν ο σκοπός είναι η μελέτη του οικοσυστήματος, ενδεχομένως και ως μέρος τουριστικών επενδύσεων. Πηγή: http://www.kathimerini.gr/904768/article/epikairothta/ellada/online-dhmoprasia-aigialwn-paraliwn

Ένας νέος νόμος για τον αιγιαλό άλλαξε φέτος το τοπίο, ενισχύοντας τα δικαιώματα των πολιτών, το μεγαλύτερο μέρος του όμως θα ξεκινήσει να εφαρμόζεται από το 2020. Η βασικότερη αλλαγή από το φετινό καλοκαίρι είναι ότι η αρμοδιότητα τήρησης του νόμου για τις παραλίες και τους αιγιαλούς πέρασε αποκλειστικά στο Λιμενικό. Ο νόμος 4607/2019 περιλαμβάνει και αρκετές διατάξεις γύρω από τους όρους και τη διαδικασία μίσθωσης αιγιαλών και παραλιών σε όλη τη χώρα. Το μεγαλύτερο μέρος αυτών θα εφαρμοστεί από το επόμενο καλοκαίρι, για δύο λόγους: εκδόθηκε τέλος Απριλίου, οπότε είχαν ήδη ξεκινήσει οι διαγωνισμοί για την παραχώρηση της χρήσης παραλιών σε ιδιώτες. Και επιπλέον, τα συναρμόδια υπουργεία δεν εξέδωσαν τις απαραίτητες για την εφαρμογή του κοινές αποφάσεις και εγκυκλίους. Ετσι, σε μεγάλο βαθμό η εικόνα εξακολουθεί να ορίζεται από την τελευταία απόφαση, του 2017. Ας δούμε πώς έχει διαμορφωθεί η εικόνα. 1 Τι είναι, για τη νομοθεσία, αιγιαλός και παραλία; Αιγιαλός είναι «η ζώνη ξηράς που βρέχεται από τη θάλασσα κατά τις μεγαλύτερες και συνήθεις αναβάσεις των κυμάτων της». Θεωρείται ουσιώδες στοιχείο του φυσικού περιβάλλοντος της χώρας, που προστατεύεται από την πολιτεία η οποία το διαχειρίζεται σύμφωνα με τη φύση του και τον κοινόχρηστο χαρακτήρα του. Παραλία είναι η ζώνη της ξηράς που ξεκινά από τον αιγιαλό και «συνδέει» την ξηρά με τη θάλασσα. Το πλάτος της καθορίζεται (από το κράτος) σε τουλάχιστον 30 και μέχρι 50 μέτρα από τη γραμμή του αιγιαλού, ενώ επιτρέπεται να είναι μικρότερο ανάλογα με τα γεωμορφολογικά στοιχεία κάθε ακτής και φυσικά, το δομημένο περιβάλλον. 2 Σε ποιον ανήκουν ο αιγιαλός και η παραλία; Σύμφωνα με το Σύνταγμα, οι αιγιαλοί και οι παραλίες είναι δημόσια (εκτός συναλλαγής) και κοινόχρηστα. Κύριος προορισμός τους, ως κοινόχρηστα, είναι «η ελεύθερη και ακώλυτη πρόσβαση του κοινού σε αυτά, καθώς και η επικοινωνία της ξηράς με τη θάλασσα, λιμνοθάλασσα, λίμνη ή ποταμό». Εξαίρεση επιτρέπεται μόνο για την εξυπηρέτηση επιτακτικού δημοσίου συμφέροντος. 3 Υπάρχουν ιδιωτικές παραλίες στη χώρα μας; Οχι. Κάθε επιχείρηση που γειτνιάζει με παραλία οφείλει να διατηρεί ελεύθερη την πρόσβαση των λουομένων (αν δεν υπάρχει άλλη πρόσβαση) μέσω των εγκαταστάσεών της. Αν με κάποιο τρόπο μια επιχείρηση προσπαθεί να παρεμποδίσει την πρόσβαση των πολιτών στην παραλία (με αποτρεπτικές πινακίδες, περιφράξεις ή φύλαξη) οι πολίτες πρέπει να απευθύνονται στην αστυνομία. Μοναδική εξαίρεση, οι λιγοστές οργανωμένες πλαζ για τις οποίες έχει θεσπιστεί εισιτήριο. 4 Τι επιτρέπεται σε αιγιαλούς και παραλίες; Ο γενικός κανόνας είναι ότι επιτρέπεται η παραχώρηση της «απλής» χρήσης τους, αλλά όχι η κατασκευή μονίμων εγκαταστάσεων. Η απλή χρήση περιλαμβάνει τα γνωστά ομπρελοκαθίσματα, πλωτές εξέδρες για θαλάσσια σπορ, φουσκωτές «παιδικές χαρές». Σε κάθε περίπτωση, η παραχώρηση (που γίνεται έναντι τιμήματος) δεν πρέπει να επηρεάζει τον κοινόχρηστο χαρακτήρα τους. Η παραχώρηση πραγματοποιείται είτε απευθείας από το υπουργείο Οικονομικών ή από τον δήμο. 5 Με ποιους όρους επιτρέπεται να τοποθετούνται ομπρέλες και ξαπλώστρες; Η μέγιστη επιτρεπόμενη επιφάνεια δεν μπορεί να ξεπερνά το 50%. 6 Σε μια μεγάλη παραλία μπορούν να υπάρχουν πολλές παραχωρήσεις σε «ομπρελάδες»; Ναι. Αλλά πρέπει να καταλαμβάνουν έως 500 τ.μ. έκαστος και να διατηρούν ανάμεσά τους ελεύθερη ζώνη 100 μέτρων (και συνολικά να καταλάβουν έως το 50% μιας παραλίας). Η υποχρέωση ελεύθερης ζώνης δεν ισχύει για τις περιπτώσεις χρήσης της παραλίας από τις επιχειρήσεις που βρίσκονται σε επαφή με αυτήν. Το σημείο αυτό άλλαξε με τον νέο νόμο και θα εφαρμοστεί από το 2020. 7 Τι θα αλλάξει από το επόμενο καλοκαίρι; Το εμβαδόν των παραχωρήσεων θα μειωθεί στα 300 τ.μ., ενώ θα πρέπει να φθάνει έως το 60% της παραλίας, χωρίς όμως να περιλαμβάνεται τυχόν δυσπρόσιτο κομμάτι της. Η παραχώρηση αυτή μειώνεται στο μισό (30%) στις ακτές σε περιοχές Natura 2000. Επίσης, δεν θα επιτρέπεται η μίσθωση χώρων σε πολύ μικρές παραλίες (έως 150 τ.μ.). Από του χρόνου θα πρέπει να τοποθετείται δίπλα σε κάθε παραχώρηση πινακίδα με το σχέδιο του παραχωρούμενου χώρου, ώστε να γίνεται εύκολα αντιληπτή τυχόν υπέρβασή του. Οσον αφορά το παραχωρημένο κομμάτι, η κάλυψή του (με έπιπλα παραλίας) δεν θα πρέπει να καταλαμβάνει πάνω από 50% του χώρου και να μεσολαβεί ένα μέτρο ανάμεσα στις ξαπλώστρες. 8 Τι ισχύει για την πρόσβαση στις ακτές από τη θάλασσα; Ο γενικός κανόνας είναι ότι τα σκάφη δεν μπορούν να πλησιάζουν σε απόσταση μικρότερη των 200 μέτρων από την ακτή όταν υπάρχουν λουόμενοι. Σε πολλές περιοχές το λιμεναρχείο ορίζει ειδικούς κανόνες για κάθε παραλία και ορίζει την περιοχή με σημαδούρες. Καταγγελίες μόνο στο Λιμενικό Σώμα 9 Ποιος έχει την ευθύνη καθαριότητας μιας παραλίας; Την ευθύνη έχει ο δήμος, εκτός από το παραχωρημένο σε ιδιώτη κομμάτι για το οποίο την ευθύνη φέρει ο ιδιώτης. Τα μισθωμένα τμήματα πρέπει να καθαρίζονται καθημερινά, να διαθέτουν καλαίσθητα δοχεία απορριμμάτων και χώρους υγιεινής. Οπως αναφέρει απόφαση του 2019, «ο παραχωρούμενος-κοινόχρηστος χώρος απαγορεύεται να περιφραχθεί και πρέπει να εξασφαλίζεται από πλευράς υγιεινής, αισθητικής και ρύπανσης ή αλλοίωσης του περιβάλλοντος». 10 Πού μπορεί να απευθυνθεί ο πολίτης για να καταγγείλει κάτι; Από φέτος την ευθύνη για τους αιγιαλούς και την παραλία έχει αποκλειστικά το Λιμενικό Σώμα (και όχι πια η αστυνομία). Εκεί πρέπει να απευθυνθεί ο πολίτης αν διαπιστώσει αυθαιρεσίες (λ.χ. ως προς την έκταση των ομπρελοκαθισμάτων, τις προσβάσεις, την καθαριότητα, τη μουσική). Το Λιμενικό οφείλει με τη σειρά του να ενημερώσει το τοπικό γραφείο της κτηματικής υπηρεσίας του Δημοσίου (το οποίο είναι υπεύθυνο για τη μίσθωση μιας παραλίας) και τον δήμο. 11 Τι ισχύει για τις καντίνες; Μπορούν να καταλάβουν μέχρι 15 τ.μ. Πρέπει να λειτουργούν με άδεια και να πληρούν συγκεκριμένες προδιαγραφές. Δεν επιτρέπεται να έχουν ηχεία και πρέπει να απέχουν 100 μέτρα από τις παραθαλάσσιες επιχειρήσεις (λ.χ. κέντρα αναψυχής, ξενοδοχεία). 12 Τι ισχύει για τη μουσική; Απαγορεύεται η τοποθέτηση ηχητικών συστημάτων στον δημόσιο χώρο. Στις περιπτώσεις παραθαλάσσιων επιχειρήσεων, η παραγόμενη στάθμη θορύβου δεν πρέπει να ξεπερνά τα 50 ντεσιμπέλ. 13 Τι ισχύει για τον φωτισμό; Πρέπει να είναι χαμηλός και περιορισμένος, στο απολύτως αναγκαίο για λόγους ασφαλείας και καθοδήγησης. 14 Τι ισχύει για τις παραλίες σε περιοχές Natura; Ισχύουν αυστηρότεροι περιορισμοί. Για παράδειγμα, απαγορεύεται η ισοπέδωση των αμμοθινών και πρέπει να ελαχιστοποιείται η όχληση. Οι όροι γίνονται αυστηρότεροι για τις παραλίες ωοτοκίας της καρέτα καρέτα.

Ο Άρειος Πάγος επικύρωσε πρόστιμο 85.000 ευρώ που είχε επιβληθεί σε επιχειρηματία από την Κτηματική Υπηρεσία Χανίων Κρήτης, καθώς σε τουριστική παραλία του νομού Χανίων έκανε παράνομη επιπλέον χρήση αιγιαλού, δηλαδή πέραν των τετραγωνικών μέτρων που προέβλεπε η μίσθωση που είχε, προκειμένου να βάλει πρόσθετες ξαπλώστρες, ομπρέλες, κ.λπ. και μια καντίνα. Ειδικότερα, το υπουργείο Πολιτισμού παραχώρησε τμήμα αιγιαλού σε τουριστική περιοχή των Χανιών η οποία έχει κηρυχθεί αρχαιολογικός χώρος και τόπος ιδιαίτερου φυσικού κάλλους. Στην συνέχεια ο Δήμος ενοικίασε το χώρο του αιγιαλού σε επιχειρηματία. Ο επιχειρηματίας έκανε κατάληψη επιπλέον 660 τ.μ. αιγιαλού από την έκταση που προέβλεπε η άδεια την οποία είχε λάβει από το Δήμο και τοποθέτησε πρόσθετες καρέκλες, ομπρέλες, ξαπλώστρες και μια καντίνα 120 τ.μ. Μετά από επιτόπιο αυτοψία η Κτηματική Υπηρεσία θεώρησε αυθαίρετη χρήση το σύνολο της έκτασης των 1.800 τ.μ. που του είχε παραχωρηθεί (ενοικιαστεί) στον επιχειρηματία. Κατόπιν αυτών, το Δημόσιο επέβαλε στον επιχειρηματία πρόστιμο 129.788 ευρώ και ο Δήμος 440 ευρώ για καταπάτηση αιγιαλού. Ο επιχειρηματίας προσέφυγε στην Δικαιοσύνη για το πρόστιμο των 129.788 ευρώ και το Εφετείο Αθηνών το μείωσε στις 85.000 ευρώ, με το αιτιολογικό ότι το πρόστιμο πρέπει να ανταποκρίνεται στο διάστημα της παράβασης, το οποίο ήταν επί τρίμηνο και όχι για όλο το χρονικό διάστημα της μίσθωσης. Η μίσθωση του αιγιαλού ήταν για μια θερινή περίοδο. Οι αρεοπαγίτες με την σειρά τους επικύρωσαν την Εφετειακή απόφαση, καθώς απέρριψαν την αίτηση αναίρεσης του επιχειρηματία, αναγκάζοντας έτσι να καταβάλει το ποσό των 85.000 ευρώ. Πηγή: http://www.newmoney.gr/palmos-oikonomias/296292-prostima-%E2%80%93-fotia-apo-areio-pago-gia-katapatisi-tou-aigialou

Ανακοίνωση με θέμα 100 μέρες περιβαλλοντικής μοναξιάς εξέδωσε η WWF αναφέροντας μεταξύ άλλων σχετικά με την νομιμοποίηση των αυθαιρέτων ότι "τώρα δημιουργούνται τετελεσμένα και έννομα συμφέροντα από νομοθετικές ρυθμίσεις μικροτακτοποιήσεων, που όμως έχουν περιπλέξει απίστευτα τη νομοθεσία, εντείνουν την ανασφάλεια δικαίου για πολίτες και επενδυτές και, βέβαια, διαιωνίζουν την πολιτική κοροϊδία εις βάρος όσων σέβονται τους νόμους, ως κοινούς κανόνες για τη σωστή λειτουργία ενός σύγχρονου και δίκαιου κράτους". Δείτε όλη την ανακοίνωση: " Όταν στις 26 Φεβρουαρίου στείλαμε στη νέα Κυβέρνηση ευχές για περιβαλλοντικά επωφελή θητεία, μαζί με μια λίστα από επείγουσες προτεραιότητες ανακοπής της ραγδαίας οπισθοδρόμησης σε πολιτικές και νομοθεσία για τη φύση, ελπίζαμε πως τουλάχιστον τα «ευκολάκια» θα δρομολογούνταν άμεσα: η άμεση, δίχως κανένα δημοσιονομικό κόστος κατάργηση «φωτογραφικών» και περιβαλλοντικά καταστροφικών νόμων φάνταζε στα δικά μας μάτια εφικτή. Ποιος άλλωστε μπορεί να ξεχάσει τον σκανδαλωδώς πελατειακό και δασοκτόνο νόμο 4315/2014 που ψηφίστηκε τον Δεκέμβριο του 2014, ενώ φαινόταν πως η χώρα πάει για εκλογές; Η πραγματικότητα όμως μετά τις εκλογές ήταν αμήχανα διαφορετική: το υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής αλλαγής (ΥΠΕΚΑ) που παρά την προφανή έλλειψη περιβαλλοντικής πολιτικής βούλησης μόλις είχε αρχίσει να συγκροτείται σε έναν ενιαίο διοικητικό οργανισμό διαλύθηκε και συγχωνεύθηκε με τα πολιτικά και οικολογικά «βαριά» αντικείμενα της βιομηχανίας και της αγροτικής παραγωγής. Η αλλαγή αυτή φαίνεται πως δεν μένει μόνο στους τίτλους και στο ανακάτεμα των συγχωνευμένων υπουργείων, καθώς το περιβάλλον πολιτικά εξατμίστηκε και παραμένει, όπως και τα προηγούμενα χρόνια, στα αζήτητα. Ο νέος υπερ-υπουργός, Παναγιώτης Λαφαζάνης, δεν έδειξε μέσα σε αυτές τις 100 μέρες κάποια περιβαλλοντική ευαισθησία: ασχολείται σχεδόν αποκλειστικά με το μέτωπο της ενέργειας, σηματοδοτώντας με τις πρωτοβουλίες του ένα πρωτοφανές πισωγύρισμα σε εποχές ακόμα πιο «βρώμικης» για το περιβάλλον και τις τσέπες μας ενεργειακής πολιτικής. Από το μέτωπο της προστασίας της φύσης ο νέος υπουργός απουσιάζει επί της ουσίας εντελώς. Ούτε μια ανακοίνωση δεν είχε την ευαισθησία να βγάλει για πολιτική στήριξη προς τις υπηρεσίες του υπουργείου του, που για πρώτη ίσως φορά συντονίστηκαν για να αντιμετωπίσουν το τραγικό φαινόμενο της εκτεταμένης ανοιξιάτικης λαθροθηρίας, με αποτέλεσμα δημόσιοι λειτουργοί να δεχθούν επιθέσεις στη Ζάκυνθο. Αυθαίρετα και αιγιαλοί Αμέσως μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, ο νέος υπουργός αναπληρωτής για το περιβάλλον δήλωσε, πως στους νόμους του προκατόχου του «βλέπει κάποια θετικά στοιχεία που εκσυγχρονίζουν τη δημόσια διοίκηση» και πως «δεν πρέπει να καταργηθούν συλλήβδην». Στην άθλια νομοθεσία εξυπηρέτησης πελατειακών συμφερόντων εις βάρος της εθνικής οικονομίας, της δικαιοσύνης απέναντι στους νομοταγείς πολίτες και του κοινού μας αγαθού που λέγεται «Περιβάλλον», αναφερόταν ο νέος υπουργός που αναπληρώνει τον υπερ-υπουργό σε θέματα περιβάλλοντος. Έτσι, καμία από τις επονείδιστες διατάξεις δεν αγγίχθηκαν μέσα στις 100 πρώτες μέρες της νέας Κυβέρνησης. Αποτέλεσμα; Τώρα δημιουργούνται τετελεσμένα και έννομα συμφέροντα από νομοθετικές ρυθμίσεις μικροτακτοποιήσεων, που όμως έχουν περιπλέξει απίστευτα τη νομοθεσία, εντείνουν την ανασφάλεια δικαίου για πολίτες και επενδυτές και, βέβαια, διαιωνίζουν την πολιτική κοροϊδία εις βάρος όσων σέβονται τους νόμους, ως κοινούς κανόνες για τη σωστή λειτουργία ενός σύγχρονου και δίκαιου κράτους. Όμως και σε φαινομενικά πιο ξεκάθαρα πεδία, όπως τα αυθαίρετα και ο αιγιαλός, η πραγματικότητα απέχει πολύ από την προ εκλογών γραμμή του νικητή της 25ης Ιανουαρίου. Η νομιμοποίηση των αυθαιρέτων είχε επανειλημμένα κατακριθεί από τον ΣΥΡΙΖΑ ως αντιπολίτευση, αλλά μαθαίνουμε πως ετοιμάζεται νέα ρύθμιση, με νέα κόκκινη γραμμή και με νέο «ευρύ» κοινωνικό διάλογο, από τον οποίο πάντοτε εξαιρούνταν οι περιβαλλοντικές οργανώσεις. ’λλο μέτωπο: ο αιγιαλός. Αντικείμενο πρόσφατης απόφασης του Ε Τμήματος του ΣτΕ που σπάει το κατεστημένο των περιβαλλοντικά ανυπολόγιστων παραχωρήσεων χρήσης, η παράκτια ζώνη, επίσης, θα συνεχίσει να αποτελεί πεδίο πλουτισμού για ομπρελοκαθίσματα και μπαροκαφετέριες, δίχως την ελάχιστη μέριμνα για τις οικολογικές αντοχές της πολύ ευαίσθητης ακτογραμμής. Πτολεμαΐδα Έτερη μεγάλη απογοήτευση (αν και είχε διαφανεί προεκλογικά): η ΔΕΗ δεν θα πάει μπροστά, αλλά θα πάει ακόμα πιο πίσω. Μια από τις πιο ρυπογόνες επιχειρήσεις ηλεκτροπαραγωγής στην Ευρώπη αρνείται πεισματικά, με πολιτικές πλάτες στην ηγεσία του νέου υπερ-υπουργείου παραγωγικής ανασυγκρότησης, περιβάλλοντος και ενέργειας, να καθαρίσει το παραγωγικό της μοντέλο. Η φρενίτιδα για διασφάλιση, σε καιρούς οικονομικής στειρότητας, των 400 εκατομμυρίων ευρω που απαιτούνται για την έναρξη κατασκευής μιας ακόμα ρυπογόνου λιγνιτικής μονάδας, της «Πτολεμαΐδα V», αφήνει άφωνους όσους ξέρουν καλά πως οι καθαρές εναλλακτικές συμφέρουν, τόσο τη ΔΕΗ, όσο και όλους μας. Μάλλον αυτός είναι και ο λόγος που ο υπερ-υπουργός αφιερώνει μεγάλο μέρος από τον πολύτιμο χρόνο του σε προσπάθειες επαναδιαπραγμάτευσης του κόστους κατασκευής της νέας μονάδας, ενώ πιέζει ώστε στη ΔΕΗ να δοθούν δωρεάν δικαιώματα εκπομπών, με τη δικαιολογία ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε κρίση, οπότε όταν ρυπαίνει καλά θα κάνει να μην πληρώνει. Στη σκόνη αυτού του παραλογισμού ήρθε να προστεθεί και μια νέα εμμονή: η επαναλειτουργία της κατεστραμμένης από πυρκαγιά, γερασμένης και πολύ βρώμικης τρίτης μονάδας της Πτολεμαΐδας. Βιοποικιλότητα Την ίδια στιγμή, τίποτα δεν άλλαξε στο συννεφιασμένο μέτωπο των πυρήνων βιοποικιλότητας της Ελλάδας, του Εθνικού Συστήματος Προστατευόμενων Περιοχών. Αντίθετα, όσο πλησιάζουμε στο τέλος του 2015, λήγει και η παράταση ζωής για τους 28 φορείς διαχείρισης που με τελείως ασόβαρη τεκμηρίωση, είτε συγχωνεύθηκαν, είτε καταργήθηκαν με τον ν. 4109/2012. Με αυτήν την άνευ οικονομικού αντικειμένου διάταξη (μιας και μέχρι τότε τουλάχιστον οι φορείς διαχείρισης ήταν ίσως οι μόνοι φορείς της Γενικής Κυβέρνησης που δεν ελάμβαναν καμία κρατική χρηματοδότηση) κινδυνεύουν εθνικοί θησαυροί, όπως τα εθνικά πάρκα του Δέλτα Αξιού και της Λίμνης Κερκίνης, που στριμώχνονται σε έναν υπερ-φορέα που θα έχει ευθύνη και για την πολύπαθη Λίμνη Κορώνεια. Είναι σίγουρο πως η αγωνία για το μέλλον της οικονομίας της χώρας είναι διάχυτη και στο νέο υπερ-υπουργείο. Εκείνο που δυστυχώς στις πρώτες τουλάχιστον μέρες της η νέα Κυβέρνηση δείχνει να μην καταλαβαίνει είναι ότι το περιβάλλον είναι «όλα τα λεφτά». Το περιβάλλον είναι πηγή ζωής και πολιτισμού και βάση για την ελληνική οικονομία. Μόνο οικολογικά βιώσιμη μπορεί να είναι η διέξοδος της Ελλάδας από την κρίση και η ανάπτυξη μιας μακροπρόθεσμα ζωντανής οικονομίας. Για να επιτευχθεί αυτό όμως πρέπει κατ αρχήν και επειγόντως, ακόμα και την 101η μέρα να πάρει επιτέλους μπρος το κράτος περιβαλλοντικού δικαίου. Πηγή: http://www.buildnet.gr/default.asp?pid=235&catid=213&artid=15628

«Μπλόκο» από το Συμβούλιο της Επικρατείας στη διαδικασία εκχώρησης από τους δήμους της χρήσης του αιγιαλού και των παραλιών από ιδιώτες καθώς ακύρωσε την κοινή υπουργική απόφαση του 2010 που τους έδινε τέτοιο δικαίωμα. Η 7μελής σύνθεση του Ε’ Τμήματος του ΣτΕ έκρινε παράνομη την συγκεκριμένη διαδικασία θεωρώντας ότι ο αιγιαλός και η παραλία αποτελούν δημόσια κτήση και έτσι βάζει ουσιαστικά φραγή στην δυνατότητα των παράκτιων δήμων να εκμεταλλεύονται τις παραλίες αποκομίζοντας οικονομικά οφέλη από αυτή προκειμένου να τοποθετούνται καθίσματα, ομπρέλες, ξαπλώστρες, αναψυκτήρια, κανό, θαλάσσια ποδήλατα, κ.λπ.. Το δικαστήριο θεωρεί ότι αυτή η εκχώρηση δεν μπορεί να γίνεται συλλήβδην για όλη την Ελλάδα με μία μόνο υπουργική απόφαση. Το Ανώτατο Δικαστήριο με την υπ. αριθμόν 3944/2015 απόφασή του ( Αγγελική Παπαδοπούλου-Θεοφιλοπούλου και εισηγήτρια η σύμβουλος Αικατερίνη Σακελλαροπούλου ) ακυρώνει την (1038460/2439/Β0010/15.4.2009) Κοινή Απόφαση των υφυπουργών Εσωτερικών, Οικονομίας και Οικονομικών περί απευθείας παραχώρησης έναντι ανταλλάγματος του δικαιώματος απλής χρήσης αιγιαλού, παραλίας, όχθης και παρόχθιας ζώνης μεγάλων λιμνών και πλεύσιμων ποταμών στους ΟΤΑ α' βαθμού. Την σχετική προσφυγή στο ΣτΕ είχε κάνει πριν από 5 χρόνια ο ΔΣΑ . Στην υπόθεση είχε παρέμβει και ο Δήμος Σαρωνικού. Πάντως , αναμένεται η καθαρογραφή της απόφασης. Πηγή: http://www.newsbeast.gr/greece/arthro/2030411/mploko-apo-to-ste-se-dimous-gia-egialous-ke-paralies

Μόνο στον παλαιό αιγιαλό, δηλαδή στο κομμάτι της ξηράς που προέκυψε από την μετακίνηση της ακτογραμμής προς την θάλασσα και αυτό υπό αυστηρές προϋποθέσεις, προβλέπεται η νομιμοποίηση αυθαιρέτων με βάση πρόσφατη γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους. Το ΥΠΕΝ είχε ζητήσει την γνώμη του ΝΣΚ με αφορμή αυθαίρετη κατασκευή σε τουριστική περιοχή του Ηρακλείου της Κρήτης, για την οποία είχε δρομολογηθεί διαδικασία νομιμοποίησης βάσει του προηγούμενου θεσμικού πλαισίου που στην συνέχεια ανακλήθηκε. Με την γνωμοδότηση του νομικού συμβουλίου αυθαίρετες κατασκευές ή χρήσεις που βρίσκονται στον αιγιαλό ή στον παλαιό αιγιαλό, δεν μπορούν να υπαχθούν στο νόμο 4178/2013. Στον παλαιό αιγιαλό και μόνο κατ’ εξαίρεση του παραπάνω αποκλεισμού υπαγωγής, επιτρέπεται η τακτοποίηση αυθαιρέτων σε δύο περιπτώσεις. Είτε να υφίστανται επί του ακινήτου, νομίμως, εμπράγματα δικαιώματα πολιτών, που προϋφίστανται της σχετικής οριοθέτησης του παλαιού αιγιαλού, είτε να εκκρεμεί δικαστική απόφαση για την εξαίρεση των κτισμάτων σύμφωνα με τη σχετική χάραξη Στον αιγιαλό μπορούν επίσης να τακτοποιηθούν αυθαίρετες κατασκευές υπό προϋποθέσεις. Πρώτον να πρόκειται για λιθόκτιστο κτίσμα που κατασκευάστηκε πριν την έναρξη ισχύος του ν.1337/1983 (επέκταση των πολεοδομικών σχεδίων, οικιστική ανάπτυξη και άλλες ρυθμίσεις), δεύτερον να υπήρχε παλαιότερη χάραξη της γραμμής αιγιαλού και τρίτον το λιθόκτιστο κτίσμα να βρισκόταν εκτός ζώνης αιγιαλού, σύμφωνα με την παλαιότερη χάραξή του. Η γνωμοδότηση του ΝΣΚ έρχεται σε μια δύσκολη πολιτικά αλλά και κοινωνικά συγκυρία για την αυθαίρετη δόμηση, την οποία έβγαλαν στην επιφάνεια οι καταστροφικές πυρκαγιές του προηγούμενου μήνα. Το υπουργείο έχει ανακοινώσει από τις αρχές του μήνα ότι θα κατεδαφιστούν όλες οι πρόχειρες αλλά και οι μόνιμες κατασκευές από την παραλία και τα δάση, με ένα πρόγραμμα εξαιρετικά φιλόδοξο που αμφισβητείται ακόμη και στο εσωτερικού του ΥΠΕΝ.

Ενα από τα μεγάλα ζητήματα, που ανέδειξε η οικονομική κρίση είναι και η έλλειψη χάραξης χωροταξικής και κατ΄ επέκταση αναπτυξιακής πολιτικής στη χώρα μας. Ιδιαίτερο πρόβλημα αποτελεί το ξεκαθάρισμα των δημοσίων και ιδιωτικών εκτάσεων. Για να επιτευχθεί όμως αυτό, απαιτείται ολοκλήρωση του κτηματολογίου, κύρωση δασικών χαρτών, χάραξη αιγιαλού και παραλίας σε όλη την ακτογραμμή και οριοθέτηση των αρχαιολογικών χώρων. Από το 2014 και μετά η Πολιτεία για το θέμα των αιγιαλών προχώρησε στην ψήφιση πολλών νομοθετημένων, με σκοπό την επίσπευση της διαδικασίας χάραξης του αιγιαλού σε όλη τηχώρα. Πρόσφατα μάλιστα ψηφίστηκε νέος νόμος, ο οποίος τροποποιεί παλαιότερες διατάξεις που αφορούν στη χάραξη και τη χρήση του αιγιαλού ξεκαθαρίζοντας το περιεχόμενο της έννοιας του αιγιαλού και της παραλίας. Τι είναι αιγιαλός και τι παραλία; Αιγιαλός είναι η ζώνη ξηράς που βρέχεται από τη θάλασσα κατά τις μεγαλύτερες και συνήθεις αναβάσεις των κυμάτων της. Ο αιγιαλός αποτελεί ουσιώδες στοιχείο του φυσικού περιβάλλοντος της χώρας, που προστατεύεται από την Πολιτεία, η οποία το διαχειρίζεται, σύμφωνα με τη φύση του και τον κοινόχρηστο χαρακτήρα του. Παραλία είναι η ζώνη της ξηράς η οποία προστίθεται στον αιγιαλό,προς εξυπηρέτηση της επικοινωνίας της ξηράς με τη θάλασσα και αντίστροφα, καθώς και για τη διατήρηση και προστασία των ακτών από τη διάβρωση και γενικότερα την προστασία του αιγιαλού. Τι ισχύει με τον νέο νόμο για την παραλία; α) Το πλάτος της παραλίας καθορίζεται σε τουλάχιστον τριάντα (30) και μέχρι πενήντα (50) μέτρα από τη γραμμή του αιγιαλού. β) Υφιστάμενα όρια του σχεδίου πόλης ή διαμορφωμένων, με ισχύουσα διοικητική πράξη, οικισμών ή οικισμών προϋφισταμένων του 1923 δεν θίγονται. γ) Δύναται η επιτροπή χάραξης αιγιαλού και παραλίας να καθορίσει μικρότερο πλάτος παραλίας, μετά από αιτιολογημένη κρίση, λαμβάνοντας υπόψη, ιδίως, τα ειδικότερα γεωμορφολογικά στοιχεία και ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του φυσικού και δομημένου περιβάλλοντος της περιοχής. δ) Στο πλαίσιο εκπόνησης και θεσμοθέτησης των νέων χωροταξικών σχεδίων που ονομάζονται Τοπικά Χωρικά Σχέδια, στις περιοχές που είναι καθορισμένος ο αιγιαλός, καθορίζεται και η γραμμή παραλίας με βάση τα ως άνω κριτήρια. Στις περιπτώσεις που κατά τη φάση εκπόνησης των Τ.Χ.Σ., έχει ήδη καθορισθεί η παραλία, αυτή ενσωματώνεται ως έχει. Σε ποιον ανήκουν ο αιγιαλός και η παραλία; Ο αιγιαλός και η παραλία είναι πράγματα κοινόχρηστα και ανήκουν κατά κυριότητα στο Δημόσιο, το οποίο έχει υποχρέωση να τα προστατεύει και να τα διαχειρίζεται. Κύριος προορισμός των κοινοχρήστων πραγμάτων είναι η ελεύθερη και ακώλυτη πρόσβαση του κοινού προς αυτά, καθώς και η επικοινωνία της ξηράς με τη θάλασσα. Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών, ύστερα από εισήγηση του κατά περίπτωση αρμοδίου Υπουργού, επιτρέπεται η εξαίρεση τμημάτων των κοινοχρήστων πραγμάτων από την κοινή χρήση, αποκλειστικά και μόνο για την εξυπηρέτηση επιτακτικού δημοσίου συμφέροντος που αφορά τη δημόσια ασφάλεια, την υγεία και την προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος. Επιτρέπεται, επίσης, η παραχώρηση των πραγμάτων αυτών μόνο κατά χρήση. Απαγορεύεται η κατασκευή κτισμάτων και εν γένει η τοποθέτηση κατασκευασμάτων στον αιγιαλό και την παραλία. Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται μόνο η εκτέλεση έργων για την επιδίωξη των σκοπών του κοινόχρηστου χαρακτήρα, καθώς και για τη διευκόλυνση πρόσβασης στους χώρους αυτούς ατόμων με ειδικές ανάγκες (ΑμεΑ). Αν μεταξύ αιγιαλού και δημόσιας οδούπαρεμβάλλεταιιδιωτικό ακίνητο, πρέπει να υπάρχει ελεύθερη δίοδος για την ακώλυτη και ασφαλή πρόσβαση στον αιγιαλό από τη δημόσια οδό, σύμφωνα με την πολεοδομική νομοθεσία. Η παραλία όπως και ο αιγιαλός ανήκει στην κατηγορία των κοινοχρήστων πραγμάτων, με μόνη διαφορά ότι η παραλία δεν είναι δημιούργημα της φύσης όπως ο αιγιαλός, αλλά προϊόν πολιτειακής πράξης και δημιουργείται με διοικητική πράξη. Αυτό σημαίνει ότι η παραλία για να αποκτήσει τον κοινόχρηστο χαρακτήρα της και να περιέλθει στην κυριότητα του Ελληνικού Δημοσίου είναι απαραίτητη η κίνηση και ολοκλήρωση της απαλλοτριωτικής διαδικασίας. Ποιος αποφασίζει πού είναι η γραμμή αιγιαλού; Στο 15%της ακτογραμμήςέχει γίνει χάραξη αιγιαλούπαραλίας από παλαιότερες αρμόδιες επιτροπές και έχει δημοσιευθεί σε ΦΕΚ. Για την επίσπευση της διαδικασίας χάραξης αιγιαλού, το υπουργείο οικονομικών προχώρησε στην «ηλεκτρονική» χάραξη της οριογραμμής αιγιαλού επί των ψηφιακών χαρτών του Κτηματολογίου ( έτους 2007 -2009) η οποία θα καλύψει όλη τη χώρα εντός του 2019. Ανάμεσα στις περιοχές που έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία της χάραξης αιγιαλού, είναι οι νομοί Βοιωτίας, Εύβοιας, Κεφαλονιάς, Κορινθίας, Λακωνίας, Κέρκυρας, Αχαΐας, Ηλείας, Λέσβου, Λευκάδας, Μαγνησίας, Ξάνθης, Πρέβεζας, Θεσπρωτίας, Aρτας, Ζακύνθου, Αιτωλοακαρνανίας, Ροδόπης, Φθιώτιδας, Χαλκιδικής και ολόκληρη η Κρήτη, καθώς και μεμονωμένοι δήμοι από διάφορες περιοχές. Oλες οι οριοθετήσεις, μαζί με τις παλαιότερες (που ψηφιοποιούνται) «ανεβαίνουν» τρεις μήνες μετά τη δημοσίευσή τους– όταν η διαδικασία ολοκληρωθεί τυπικά– σε ενιαίο ψηφιακό χάρτη, στηνηλεκτρονική διεύθυνση https://www1.gsis.gr/gspp/dhpe/publicgis/faces/homeShore του υπουργείου Οικονομικών. Εχει γίνει λάθος κατά τη χάραξη. Πού απευθύνομαι για να ζητήσω επαναχάραξη του αιγιαλού; Υπεύθυνη υπηρεσία για τον επανακαθορισμό των οριογραμμών αιγιαλού, παραλίας είναι η Κτηματική Υπηρεσία, η οποία παραπέμπει το σχετικό αίτημα στην αρμόδιαεπιτροπή καθορισμού ορίων αιγιαλού και παραλίας. Εβγαλε ένα πόρισμα η επιτροπή. Μπορώ να κάνω ένσταση κατά της απόφασής της; Με τον νέο νόμο που ψηφίστηκε πρόσφατα, ο υπουργός Οικονομικών, συνιστά πενταμελή Δευτεροβάθμια Επιτροπή Χάραξης των ορίων του αιγιαλού, της παραλίας και του παλαιού αιγιαλού, για την εξέταση των προσφυγών στις περιπτώσεις επανακαθορισμού του αιγιαλού, της παραλίας και παλιού αιγιαλού. Ο πολίτης έχει δικαίωμα εντός προθεσμίας 30 ημερών να προσφύγει κατά της απόφασης της επιτροπής επαναχάραξης, ενώπιον της Δευτεροβάθμιας Επιτροπής. Η προσφυγή κατατίθεται στην αρμόδια Κτηματική Υπηρεσία, η οποία την αποστέλλει αμελλητί και πάντως μέσα σε δέκα (10) εργάσιμες ημέρες, μαζί με ολόκληρο τον σχετικό φάκελο, στη Δευτεροβάθμια Επιτροπή. Η απόφαση της Δευτεροβάθμιας Επιτροπής εκδίδεται μέσα σε ένα τρίμηνο από την περιέλευση σ’ αυτήν της προσφυγής και του φακέλου και κοινοποιείται στον προσφεύγοντα. Επίσης τοιχοκολλείταιστο Κατάστημα του οικείου Δήμου καιαναρτάται στην ιστοσελίδα του υπουργείου Οικονομικών. Ιδιοκτησιακά σε ποιον ανήκει η έκταση μεταξύ γραμμής αιγιαλού και γραμμής παραλίας; Μετά τη χάραξη του ο αιγιαλός είναι κοινόχρηστος χώρος. Η ζώνη μεταξύ αιγιαλού και παραλίας, μπορεί να είναι ιδιωτική περιουσία που όμως βάση της νομοθεσίας απαλλοτριώνεται για λόγους δημόσιας ωφέλειας. Μπορώ να νομιμοποιήσω το σπίτι μου σε παραλία; Ναι, μπορεί να γίνει τακτοποίηση αυθαιρέτου εντός της ζώνης παραλίας, αρκεί να κατασκευάστηκε το κτίσμα πριν τη δημοσίευση της χάραξης του αιγιαλού στην εφημερίδα της κυβερνήσεως. Τι μπορώ να κάνω για να προστατέψω το ακίνητό μου από τη διάβρωση και να μην γκρεμιστεί; Αν από τη διάβρωση απειλείται ιδιωτικό ακίνητό σας, μπορείτε να κατασκευάσετε με δαπάνη σας, προ της ιδιοκτησίας σας και με την επίβλεψη μηχανικού, προστατευτικά έργα, βάσει μελέτης η οποία θεωρείται από τη Διεύθυνση Τεχνικών Υπηρεσιών της οικείας Περιφέρειας.Τα κατασκευασθέντα έργα, εφόσον εμπίπτουν σε χώρους που ανήκουν στο Δημόσιο, δεν θεωρούνται ως όριο ιδιοκτησίας. Πολλές βίλες και επιχειρήσεις έχουν κάνει την παραλία ιδιωτική και πολλές φορές την περιφράζουν. Επιτρέπεται; Οχι, δεν επιτρέπεται. Η παραλία είναι κοινόχρηστος χώρος, αλλά εντούτοις πολλές φορές καταπατείται και ανοικοδομείται, λόγω τηςέλλειψηςελέγχου των αρμοδίων υπηρεσιών, π.χ. κτηματική υπηρεσία, πολεοδομία. Επίσης κατάχρηση γίνεταικαι απόεπιχειρηματίες που δραστηριοποιούνται στις παραλίες (εστιατόρια, καφετέριες, μπαρ, κέντρα διασκέδασης), για ανάπτυξη τραπεζοκαθισμάτων ή εγκατάσταση άλλων, φορητών ή μόνιμων κατασκευών (π.χ. ζαρντινιέρες, πέργκολες, εξέδρες, ομπρέλες, τέντες κ.λπ.) χωρίς καμία άδεια από την αρμόδια αρχή. Οι περισσότερες όμως επιχειρήσεις αναπτύσσονται καταχρηστικά σε πολλαπλάσιο χώρο από αυτόν που τους έχει παραχωρηθεί, τοποθετώντας πολλές μόνιμες κατασκευές. Σε τιαπόσταση τοποθετώ το σπίτι μου από τη θάλασσα για να κτίσω; Σε εκτός σχεδίου περιοχές, είναι 30 μέτρα από το καθοριζόμενοόριο αιγιαλού, ενώ 50 μέτρα είναι για τις ξενοδοχειακές μονάδες. Σε περίπτωση παραλιακών οικισμών και εφόσον δεν ορίζεται διαφορετικά με ειδική διάταξη (ΖΟΕ ή τοπικό ρυμοτομικό σχέδιο), η οικοδομή τοποθετείται σε απόσταση τουλάχιστον 15 μέτρα από την καθορισμένη γραμμή αιγιαλού και οπωσδήποτε μετά τη γραμμή παραλίας.