Αναζήτηση στην κοινότητα

Σε χαμηλή θέση εξακολουθεί να παραμένει η Ελλάδα όσον αφορά τη λίστα με τις 40 πιο ελκυστικές χώρες για την ανάπτυξη των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ), καταλαμβάνοντας την 33η θέση, μετά τις Φιλιππίνες και πριν από την Κένυα, τη Ρουμανία, τη Φινλανδία, την Αίγυπτο και τη Ρωσία. Σύμφωνα με τα νέα στοιχεία μελέτης που δημοσίευσε η εταιρεία παροχής συμβουλευτικών υπηρεσιών Ernst & Young, στους επενδυτικούς «πρωταθλητές» εξακολουθούν και φιγουράρουν η Κίνα, οι ΗΠΑ και η Γερμανία, ενώ η δεκάδα συμπληρώνεται με την παρουσία της Ιαπωνίας, της Ινδίας, του Καναδά, της Γαλλίας, της Βρετανίας, της Βραζιλίας και της Αυστραλίας. Οι γειτονικές χώρες, η Ιταλία και η Τουρκία, βρίσκονται σε σημαντικά υψηλότερες θέσεις, κατέχοντας την 16η θέση και την 19η αντίστοιχα. Στο νέο δελτίο της Ernst & Young, για τον μήνα Μάρτιο, η Ελλάδα πέτυχε σκορ 45,1 στον δείκτη RECAI, ο οποίος μετρά την «ελκυστικότητα», ενώ στις επιμέρους τεχνολογίες έλαβε 34 στα χερσαία αιολικά, 35 στα θαλάσσια αιολικά, 27 στα φωτοβολταϊκά, 15 στα συγκεντρωτικά φωτοβολταϊκά, 35 στη βιομάζα, 23 στη γεωθερμία, 38 στα υδροηλεκτρικά και 31 στη θαλάσσια ενέργεια. Αξίζει να σημειωθεί ότι μια ακριβώς θέση πάνω από τη χώρας μας βρίσκονται οι Φιλιππίνες, με σκορ 45,4 στον δείκτη RECAI, ενώ στις επιμέρους τεχνολογίες έλαβε 33 στα χερσαία αιολικά, 29 στα θαλάσσια αιολικά, 30 στα φωτοβολταϊκά, 21 στα συγκεντρωτικά φωτοβολταϊκά, 26 στη βιομάζα, 5 στη γεωθερμία, 19 στα υδροηλεκτρικά και 4 στη θαλάσσια ενέργεια. Στις τελευταίες θέσεις, από κάτω προς τα επάνω, βρίσκεται η Ρωσία, με ταξινόμηση «ελκυστικότητας» 40,1, με την Αίγυπτο, την Ινδονιαία και την Σαουδική Αραβία να συμπληρώνουν την πεντάδα. H Ινδία και o Καναδάς είναι αντίστοιχα ο νικητής και ο ηττημένος της «μάχης» της κατάταξης της ελκυστικότερης χώρας για επενδύσεις ΑΠΕ, όσον αφορά στα διεθνή φόρα, με την Ινδία να κερδίζει έδαφος στην τελευταία ταξινόμηση, έναντι του Καναδά, που έχασε μια θέση. Όπως αποκαλύπτεται στην έρευνα «Renewable Energy Investment Attractiveness Index», δεν υπήρξαν μεταβολές στην κατάταξη των πρώτων 4 θέσεων του δείκτη RECAI, καθώς την πρώτη θέση στην ελκυστικότητα στις επενδύσεις Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας κατέλαβε η Κίνα με σκορ 75,6, τη δεύτερη οι ΗΠΑ με 73,3, την τρίτη η Γερμανία 66,3 και την τεταρτη θέση η Ιαπωνία με σκορ 64,5. Ωστόσο, τη μεγαλύτερη έκπληξη αποτελεί η επόμενη παρτίδα χωρών, καθώς η Ινδία κέρδισε την πέμπτη θέση, ο Καναδάς βρέθηκε στην έκτη, η Γαλλία ανέβηκε μια θέση, φτάνοντας στην έβδομη και η Βρετανία κέρδισε επίσης μια θέση, καταλαμβάνοντας την όγδοη. Σύμφωνα με την Ernst & Young, η άνοδος τόσο σε Ινδία και Γαλλία, όσο και η πτώση στη Βρετανία σχετίζονται με την ακολουθούμενη ενεργειακή πολιτική. Καταλήγοντας, η Ernst&Young κάνει focus στις αγορές ΑΠΕ της Κίνας, της Ιαπωνίας, της Γαλλίας και των Φιλιππίνων, ενώ στο εισαγωγικό σημείωμα ο Ben Warren, Chief Editor του RECAI, κάνει εκτενή αναφορά για την υπό εξέλιξη ενεργειακή «επανάσταση» που συντελείται τα τελευταία χρόνια στην Ινδία και την υπο-σαχάρια Αφρική. «Η κερδοσκοπία από τον πιθανό αντίκτυπο της πτώσης των τιμών του πετρελαίου στην αγορά των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας έχει κυριαρχήσει στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων. Ωστόσο, πρέπει να προσπαθήσουμε να αποφευχθούν υπεραπλουστευμένα συμπεράσματα αναφορικά με τις βραχυπρόθεσμες διακυμάνσεις και τους μακροπρόθεσμους στόχους» όπως αναφέρει χαρακτηριστικά ο Ben Warren, τονίζοντας ότι «ας συνεχίσουμε να καινοτομούμε μέσω της ζήτησης και των μεταρρυθμίσεων στην αγορά, με τον ανταγωνισμό να αποτελεί τον πλέον κρίσιμο παράγοντα. Ας συνεχίσουμε να μειώνουμε τις δαπάνες για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας και ας μην αποσπάτε η προσοχή μας από τις προσωρινές μετατοπίσεις της τιμής του πετρελαίου». «Καλπάζουν» οι ΑΠΕ στην Ε.Ε. Μολονότι η πορεία των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας στην Ευρώπη παραμένει ανοδική τα τελευταία χρόνια, συμβάλλοντας σημαντικά στη μείωση των εκπομπών θερμοκηπίου. Ωστόσο, υπολείπονται ακόμα των απαιτήσεων για μια αποφασιστική στροφή με σκοπό την αποφυγή της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Αιολική και ηλιακή ενέργεια, βιομάζα και όλες οι άλλες ανανεώσιμες ενεργειακές τεχνολογίες αυξήθηκαν αξιοσημείωτα και το 2013 στην Ευρώπη, σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος (ΕΟΠ). Μάλιστα, στο διάστημα 2005-2012, η παραγόμενη από ΑΠΕ ηλεκτρική ενέργεια στην Ε.Ε. αυξάνεται με μέσο ετήσιο ρυθμό 7,1% (αρκετά υψηλότερο από το 4,1% της περιόδου 1990-2012). Μόνο από την ανάπτυξη της «πράσινης ενέργειας», από το 2005 έως το 2012 οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου μειώθηκαν κατά 7% στα τέλη του 2012, σύμφωνα με την έκθεση του ΕΟΠ «Οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας στην Ευρώπη - Προσέγγιση της πρόσφατης ανάπτυξής τους και των αλυσιδωτών συνεπειών τους». Η μείωση των εκπομπών προήλθε από αντικατάσταση ρυπογόνων καυσίμων από ΑΠΕ. Η μεγαλύτερη μείωση καταγράφηκε στον άνθρακα, του οποίου η κατανάλωση θα ήταν υψηλότερη κατά 13%. Με τον ίδιο τρόπο αποφεύχθηκε χρήση φυσικού αερίου σε ποσοστό 7%, γεγονός που εκτιμάται από τον ΕΟΠ ως ιδιαίτερα θετικό, σε μια εποχή που τα ευρωπαϊκά αποθέματα φυσικού αερίου φθίνουν. Το 2013, η ανάπτυξη των ΑΠΕ συνεχίστηκε. Σε επίπεδο Ε.Ε., το μερίδιο της πράσινης ενέργειας στο ενεργειακό μείγμα έφτασε σχεδόν το 15%, ενώ ο στόχος της ευρωπαϊκής οδηγίας για τις ΑΠΕ ήταν 12%. Μέχρι το 2020, η Ε.Ε. στοχεύει να λαμβάνει τουλάχιστον το 20% της ενέργειάς της χρησιμοποιώντας Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, μερίδιο που θα αυξηθεί σε 27% έως το 2030. Το ποσοστό αυτό, όμως, θεωρείται από τις περιβαλλοντικές οργανώσεις χαμηλό και ανεπαρκές στο να συμβάλει αποφασιστικά στην ανάσχεση του φαινομένου της υπερθέρμανσης και της κλιματικής αλλαγής. Χαμηλοί οι στόχοι Σύμφωνα με τις περιβαλλοντικές οργανώσεις, η Ε.Ε. σημειώνει επιτυχία, αλλά με βάση χαμηλούς στόχους. Ακόμα και ως προς αυτούς, όμως, σημειώνονται μεγάλες αποκλίσεις. Υπάρχουν χώρες, όπως η Σουηδία, η Λετονία, η Φινλανδία και η Αυστρία, όπου οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας καλύπτουν περισσότερο από το ένα τρίτο της τελικής κατανάλωσης ενέργειας το 2013. Στο άλλο άκρο της κλίμακας, η Μάλτα, το Λουξεμβούργο, η Ολλανδία και το Ηνωμένο Βασίλειο ήταν κάτω από 5%. Η Ελλάδα βρίσκεται σε ένα μέσο επίπεδο, λίγο κάτω από τον μέσο όρο, στο 12%. Το ποσοστό των Ανανεώσιμων Πηγών είναι μεγαλύτερο στην ηλεκτρική ενέργεια, όπου το 2012 έφτασε το 24,1%. Οδηγία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής είχε θέσει για την ηλεκτροπαραγωγή στόχο το 21% έως το 2010. Τον στόχο έπιασαν 14 κράτη-μέλη της Ε.Ε. Εχει ενδιαφέρον το πώς κατανέμεται αυτό το 24,1% στις διάφορες μορφές πράσινης ενέργειας. Η μερίδα του λέοντος προέρχεται από τα υδροηλεκτρικά φράγματα, που παρέχουν περίπου το μισό πράσινο ηλεκτρικό ρεύμα (11% του συνόλου). Με 6% συμμετέχει η αιολική ενέργεια, που αποτελεί τη δεύτερη πιο διαδεδομένη ΑΠΕ, ακολουθεί η βιομάζα (στην οποία περιλαμβάνεται και η ενεργειακή αξιοποίηση απορριμμάτων στον Βορρά) με 3%, η ηλιακή ενέργεια πιο πίσω με 2% και η γεωθερμία και άλλες μικρότερες μορφές δίνουν το 2%. Πηγή: http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=26515&subid=2&pubid=113474268

Και ο τομέας των ακινήτων, ειδικά εφόσον συνεχιστεί το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων, είναι στο στόχαστρο μεγάλων ξένων επενδυτικών οίκων που ήρθαν στην Ελλάδα τις προηγούμενες ημέρες και συναντήθηκαν με κυβερνητικούς παράγοντες, τραπεζικούς και επιχειρηματίες. Funds που έχουν ξαναεμφανιστεί στη χώρα μας αναζητούν ευκαιρίες στην ενέργεια, την ακίνητη περιουσία, τον τουρισμό, τις αναδιαρθρώσεις εταιρειών, τις τράπεζες. Εκπρόσωποι τουλάχιστον 9 επενδυτικών κεφαλαίων και συνταξιοδοτικών funds που ήρθαν στην Ελλάδα ενώ έχουν ζητήσει ραντεβού περί τους 12-15 θεσμικοί επενδυτές και το επόμενο διάστημα θα ολοκληρωθούν οι διμερείς επαφές. Οι πρώτες συναντήσεις για ανταλλαγή απόψεων έγιναν με τον υπουργό Οικονομικών Γιάνη Βαρουφάκη, τον οικονομολόγο Δημήτρη Λιάκο, σύμβουλο του αντιπροέδρου της κυβέρνησης Γιάννη Δραγασάκη αλλά και τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Γιάννη Στουρνάρα. Η λίστα με τα funds που βρέθηκαν στην Αθήνα περιλαμβάνει πολύ γνωστά ονόματα της διεθνούς επενδυτικής σκηνής και συγκεκριμένα: Soros Fund Management (διαχειρίζεται κεφάλαια 28 δισ. δολ.), Greenlight Capital (διαχειρίζεται κεφάλαια 5 δισ. δολ.), Tudor Capital (διαχειρίζεται κεφάλαια 11 δισ. δολ.), H2O ( διαχειρίζεται κεφάλαια 6 δισ. δολ.), VR Capital (διαχειρίζεται κεφάλαια 3 δισ. δολ.), London Diversified Fund Mana-gement (διαχειρίζεται κεφάλαια 5 δισ. δολ.), Millennium Management (διαχειρίζεται κεφάλαια 23 δισ. δολ.), Paulson & Co (διαχειρίζεται κεφάλαια 22,8 δισ. δολ.), Standard Life (διαχειρίζεται κεφάλαια 195 δισ. λίρες). Πρόκειται για συνταξιοδοτικό fund με τεράστια περιουσία που επενδύει σε όλο τον κόσμο. Κατά τη διάρκεια των συναντήσεων οι συγκεκριμένοι επενδυτές ρωτούσαν για τη συμφωνία των Βρυξελλών, το σχέδιο της κυβέρνησης για την οικονομία, τις ιδιωτικοποιήσεις και πώς αυτές θα προχωρήσουν αλλά και πιο εξειδικευμένες ερωτήσεις σχετικά με την κάλυψη του χρηματοδοτικού κενού, το πρόγραμμα ανασυγκρότησης της χώρας κ.λπ. Πηγή: http://www.ered.gr/content/Xena_funds_anazitoun_eukairies/#.VPQd8_msXhs

Στη δημιουργία Δικτύου Επιχειρηματικών Φορέων Ελληνικών Επιχειρήσεων στις χώρες τής Νοτιοανατολικής Ευρώπης προχώρησαν σήμερα, στη Θεσσαλονίκη, οι διοικήσεις του Συνδέσμου Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος (ΣΒΒΕ) και επιχειρηματικών ενώσεων και επιμελητηρίων τής Βουλγαρίας, της Αλβανίας, της Σερβίας, της Ρουμανίας και της πΓΔΜ. Ο νέος φορέας θα έχει ως βασικό μέσο παρέμβασης μια κοινή πλατφόρμα δικτύωσης, που εκτιμάται ότι θα είναι πλήρως λειτουργική εντός του επόμενου εξαμήνου, ώστε να παρέχει στις εξωστρεφείς επιχειρήσεις συμβουλευτική και πρακτική στήριξη για την περαιτέρω διεθνοποίηση και επέκτασή τους. Στη διάρκεια σημερινής συνέντευξης Τύπου ο πρόεδρος του ΣΒΒΕ, Αθανάσιος Σαββάκης, επισήμανε -παρουσιάζοντας το δίκτυο- πως καταρρίπτεται ο μύθος ότι οι επιχειρήσεις της Βόρειας Ελλάδας φεύγουν ξανά προς τα Βαλκάνια. Όπως είπε, οι επιχειρήσεις συνεργάζονται και προσπαθούν να βρούνε απαντήσεις στη κρίση μέσα από συνέργειες, ενώ οι βαλκανικές θυγατρικές συχνά ενισχύουν με κεφάλαια τις μητρικές τους στην Ελλάδα. Βουλγαρία: Στο 2000 επέστρεψαν οι ελληνικές επενδύσεις Στο μεταξύ, η οικονομική κρίση που ταλανίζει την ελληνική οικονομία τα τελευταία χρόνια έχει αποτυπωθεί και στην παρουσία των ελληνικών επιχειρήσεων στα Βαλκάνια, όπου σημειώνεται στις περισσότερες περιπτώσεις επενδυτική στασιμότητα ή και συρρίκνωση. "Με την έναρξη της κρίσης στην Ευρώπη η Βουλγαρία βίωσε μείωση εισροών άμεσων ξένων επενδύσεων, που ιδίως σε ό,τι αφορά τις ελληνικές επιχειρήσεις θυμίζουν τις αρχές της δεκαετίας του 2000” σημείωσε ο πρόεδρος του Ελληνικού Επιχειρηματικού Συμβουλίου στη Βουλγαρία, Σταμάτης Θεοδωρόπουλος. Παρά τη μείωση όμως, οι ελληνικές επενδύσεις στη γείτονα παραμένουν υψηλές. “Οι ελληνικές επιχειρήσεις έχουν επενδύσει σωρευτικά πάνω από €3,5 δισ με μεγάλο ποσοστό των επενδύσεων να αφορά το real estate και έχουν δημιουργήσει πάνω από 45.000 θέσεις εργασίας. Αν δε, συνυπολογιστούν και οι συνδεδεμένες εταιρείες, οι θέσεις εργασίας ξεπερνούν συνολικά τις 70.000" σημείωσε ο κ.Θεοδωρόπουλος ενώ υπενθύμισε ότι η κορύφωση των ροών άμεσων ξένων επενδύσεων στη Βουλγαρία σημειώθηκε προενταξιακά και με την ένταξη της χώρας στην ΕΕ, το 2007. Χωρίς νέες επενδύσεις στην ΠΓΔΜ Στην πΓΔΜ, δεν υπάρχει μεν αποεπένδυση ελληνικών κεφαλαίων αλλά ούτε καταγράφονται νέες επενδύσεις, όπως διευκρίνισε ο πρόεδρος της Ένωσης Ξένων Επενδυτών στη χώρα, Άρης Βλάχος. Η Ελλάδα κατατάσσεται τρίτη μεταξύ των ξένων επενδυτών στην ΠΓΔΜ -όπως άλλωστε και στη Βουλγαρία- έχοντας επενδύσει στη χώρα πάνω από €1 δισ. Συνολικά, οι ελληνικές επενδύσεις, που αφορούν κατά κύριο λόγο τους τομείς των τραπεζών, της ενέργειας και του λιανεμπορίου, εκτιμάται ότι έχουν δημιουργήσει 20.000 θέσεις εργασίας. "Ανακάλυψαν” τη Σερβία κι οι μικρές επιχειρήσεις Στη Σερβία, με επενδεδυμένα κεφάλαια ύψους €2,5 δισ. τα οποία εισήλθαν στη χώρα κυρίως κατά το διάστημα 2001-2008, η Ελλάδα παραμένει ο τρίτος μεγαλύτερος επενδυτής, ενώ οι ελληνικές επιχειρήσεις υπολογίζεται ότι έχουν δημιουργήσει επίσης πάνω από 20.000 θέσεις εργασίας. "Η κρίση στην Ελλάδα έχει επηρεάσει λίγο τις εισροές ελληνικών επενδύσεων στη Σερβία αλλά ταυτόχρονα τα τελευταία χρόνια παρατηρούμε ότι έρχονται στη χώρα μικρές και μεσαίες ελληνικές επιχειρήσεις" σημείωσε η Φανίνα Κοβάτσεβιτς-Πόπαζ (Fanina Kovacevic-Popaz), διευθύντρια του Συνδέσμου Ελληνικών Επιχειρήσεων στην Σερβία. "Η Ελλάδα είναι πολύ ευπρόσδεκτος επενδυτής στη Σερβία και είμαστε ανοιχτοί για οποιουδήποτε είδους συνεργασία” κατέληξε. Επόμενοι στόχοι του δικτύου είναι -μεταξύ άλλων- οι εξής: υπογραφή μνημονίου συνεργασίας, διοργάνωση ετήσιου συνεδρίου με αντικείμενο τη διεθνοποίηση τω ελληνικών επιχειρήσεων και την παρουσία τους στις χώρες της νοτιοανατολικής Ευρώπης, εκπόνηση ετήσιας μελέτης για την ελληνική επιχειρηματική παρουσία στις χώρες της Νοτιοανατολικής Ευρώπης και διενέργεια έρευνας αποτύπωσης ζητούμενων υπηρεσιών από τα μέλη του Δικτύου, το οποίο συγκρότησαν -εκτός από τον ΣΒΒΕ- οι εξής φορείς: Ένωση Ελληνικών Επιχειρήσεων στην Αλβανία, Ελληνικό Επιχειρηματικό Συμβούλιο στην Βουλγαρία, Ελληνο-Ρουμανικό Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο στην Ρουμανία και Σύνδεσμος Ελληνικών Επιχειρήσεων στην Σερβία. Πηγή: http://www.ered.gr/content/Pos_epirease_i_krisi_tis_ellinikes_ependuseis_sta_Balkania/

Στο στρατηγείο του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης, στην οδό Νίκης, τα χαμόγελα περισσεύουν. Ο λόγος είναι ότι, παρά το «εκρηκτικό» κλίμα που προκαλεί διεθνώς η ασυνήθιστα διεκδικητική ρητορική της Ελλάδας στο εξωτερικό, τα τηλέφωνα του κτιρίου της πλατείας Συντάγματος ξαναχτύπησαν. Και στην άλλη άκρη του τηλεφώνου βρίσκονταν διεθνείς επενδυτές, οι οποίοι είχαν εξαφανιστεί από το ελληνικό ραντάρ εδώ και μήνες, όταν διαπίστωσαν ότι οι βουλευτικές εκλογές ήταν αναπόφευκτες. Παράλληλα, ο υπουργός Οικονομίας, Υποδομών, Ναυτιλίας και Τουρισμού κ. Γιώργος Σταθάκης έδωσε εντολή στις υπηρεσίες του υπουργείου να ξεκινήσει η εκπόνηση του νέου αναπτυξιακού νόμου ο οποίος, σύμφωνα με πληροφορίες του «Βήματος», θα δώσει έμφαση στις παραγωγικές μεσαίες επιχειρήσεις, με βάση και την εμπειρία της προηγούμενης περιόδους και με στόχο τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. «Η μπίλια "κάθησε". Αυτό αποτελεί εξαιρετική εξέλιξη για τους ξένους επενδυτές, καθώς δεν προσμένουν πια κάποια βραχυπρόθεσμη πολιτική μεταβολή» είπε στο «Βήμα» πηγή του υπουργείου Οικονομίας, που βρίσκεται κοντά στην υπόθεση. «Η επενδυτική κοινότητα βλέπει μία διάθεση υποστήριξης από την Ευρώπη. Δημιουργείται ένα μομέντουμ για τους διεθνείς επενδυτές. Παρά την υψηλού ρίσκου πολιτική ρητορική, βλέπουν ότι ο επενδυτικός κίνδυνος απομακρύνεται, το ενδεχόμενο πραγματοποίησης ξένων επενδύσεων αποκτά ένα πιο συμβατικό πλαίσιο, που μπορεί να καταστεί προσοδοφόρο» τονίζουν στελέχη του υπουργείου Οικονομίας. Όπως αναφέρουν, πολλοί ξένοι επενδυτές θεωρούν ότι το πολιτικό ρίσκο έχει εξαφανιστεί, διακρίνουν τη διαμόρφωση περιβάλλοντος πολιτικής σταθερότητας και προεξοφλούν ότι η Ελλάδα θα βγει από το σπιράλ της ύφεσης σύντομα. Νέος αναπτυξιακός με έμφαση στις μεσαίες επιχειρήσεις Παράλληλα, ο κ. Σταθάκης ζήτησε από τις υπηρεσίες του υπουργείου Οικονομίας την άμεση εκπόνηση του νέου αναπτυξιακού νόμου, ο οποίος θα απευθύνεται σε παραγωγικές μεσαίες επιχειρήσεις. Όπως πληροφορείται «Το Βήμα», ο νέος νόμος θα στηρίζεται σε τρεις πυλώνες. Πρώτον, θα ενσωματώνει τις νέες κατευθύνσεις της ΕΕ για ενίσχυση της πραγματικής οικονομίας. Δεύτερον, θα αξιοποιήσει όλη την εμπειρία των προηγούμενων ετών, που έδειξε ότι τα χρήματα του αναπτυξιακού νόμου μπορούν να κρατήσουν ζωντανή την οικονομία. Τρίτον, θα δοθεί έμφαση στις παραγωγικές επιχειρήσεις και, χωρίς να εγκαταλείπεται η ανάγκη για ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (ΑΠΕ), η ανάγκη για περισσότερες δουλειές θέτει την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών γεννητριών σε δεύτερη μοίρα. «Θέλουμε τις ΑΠΕ, αλλά τα φωτοβολταϊκά δεν θα έχουν την προνομιακή θέση του παρεθόντος, καθώς έχει συνεκτιμηθεί ότι δεν δημιουργούν θέσεις εργασίας» σημειώνουν πηγές του υπουργείου. Όπως αναφέρουν, πρόκειται για την εκκίνηση μίας διαδικασίας για ένα «νέο, μοντέρνο, επενδυτικό δίκαιο που θα ενσωματώνει την εμπειρία της κρίσης, θα βρίσκεται απολύτως ευθυγραμμισμένο με την ευρωπαϊκή στρατηγική για την ανάπτυξη και την υποστήριξη της πραγματικής οικονομίας, ενώ θα είναι απολύτως συμβατό με το νέο αναπτυξιακό μοντέλο της χώρας». Σύμφωνα με στελέχη του υπουργείου, ο νέος νόμος θα απευθύνεται «στις παραγωγικές επιχειρήσεις, στην πραγματική οικονομία, με έμφαση στις μεσαίες επιχειρήσεις και την καινοτομία». «Η λογική είναι η επιδότηση επιχειρήσεων που διασφαλίζουν τη δημιουργία θέσεων εργασίας. Το νέο αναπτυξιακό δόγμα προβλέπει ότι η ανάπτυξη θα συνυπάρχει με την προσφορά κοινωνικού μερίσματος, δηλαδή και με τη συμμετοχή της κοινωνίας στην αναπτυξιακή διαδικασία» συνεχίζουν. Όπως αναφέρουν, πρόκειται για μία στροφή σε ένα νέο αναπτυξιακό μοντέλο που μπορεί να επιδράσει αποφασιστικά στην αναγέννηση της οικονομίας. «Αντί να δοθούν για πολλά σε λίγους, θα δοθούν αρκετά σε πολλούς» καταλήγουν. Πηγή: http://www.tovima.gr/finance/article/?aid=673273

Ακόμη ένα βήμα πιο κοντά στη δημιουργία Ειδικών Οικονομικών Ζωνών (ΕΟΖ) προχωρά η κυβέρνηση, με τον πρωθυπουργό να βεβαιώνει από το βήμα της ΔΕΘ πως διερευνάται με την Ευρωπαϊκή Ενωση η δυνατότητα δημιουργίας ΕΟΖ, με πρώτη στη Θεσσαλονίκη, ώστε να υπάρξει ακόμα ένα όπλο κατά της επιχειρηματικής μετανάστευσης. Με βάση τα διεθνώς ισχύοντα οι ΕΟΖ αποβλέπουν είτε στην προσέλκυση ξένων επενδύσεων και υψηλής τεχνολογίας (λ.χ. Ιρλανδία) είτε στη συγκράτηση του εγχώριου κεφαλαίου και στην εκμετάλλευση φθηνού εργατικού δυναμικού γειτονικών χωρών (περίπτωση Γερμανίας - Πολωνίας). Σημειωτέον πως σήμερα λειτουργούν περί τις 3.500 ΕΟΖ στον κόσμο και πολλές έχουν κλαδικό χαρακτήρα και εξειδίκευση (υψηλής τεχνολογίας, διαμετακομιστικού, ναυπηγοεπισκευαστικού ενδιαφέροντος κ.λπ). Ενδεικτικά αναφέρεται πως στην Τουρκία λειτουργούν από τη δεκαετία του '80 περί τις 20 Ζώνες, οι περισσότερες κοντά σε λιμάνια. Τυπικά η ελληνική πλευρά βάσει του νόμου 4052/1.3.2012 έχει την υποχρέωση εναρμόνισής της με την Ευρωπαϊκή Οδηγία 2009/52/ΕΚ με αντικείμενο μέτρα κατά των εργοδοτών που απασχολούν παράνομα διαμένοντες πολίτες τρίτων χωρών προκειμένου να καταπολεμηθεί η παράνομη μετανάστευση. Το άρθρο 79 ορίζει ρητά ότι απαγορεύεται η απασχόληση παράνομα διαμένοντων πολιτών τρίτων χωρών. Ωστόσο το άρθρο 84 που παραπέμπει στο ν. 3907/2011 αναφέρεται στο δικαίωμα απασχόλησης παράνομων μεταναστών σε συγκεκριμένες περιοχές της χώρας, για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα και κατόπιν αδείας, εφόσον οι Αρχές δεν μπορούν να διασφαλίσουν την άμεση απέλασή τους ή την αξιοπρεπή τους διαβίωση σε χώρους προσωρινής στέγασης. Και εδώ, σύμφωνα με όσους επιφυλάσσονται και για εθνικούς λόγους στη δημιουργία αυτών των Ζωνών βρίσκεται το "κλειδί" της υπόθεσης. Συνεκτιμώντας δε τον στρατηγικό σχεδιασμό της Αγκυρας, την απροκάλυπτη πλέον δράση του τουρκικού προξενείου στη Θράκη και τις κατά καιρούς περίεργες απόψεις Γερμανών αξιωματούχων, η όλη υπόθεση χρήζει ιδιαίτερης προσοχής. Η «Ελευθεροτυπία», που πρώτη άνοιξε το θέμα των Ζωνών (από το καλοκαίρι του 2011), σημείωνε πρόσφατα (19 Αυγούστου) πως «στα... μουλωχτά οι δανειστές προχωρούν στη δημιουργία ΕΟΖ» με αφορμή τη σύσταση στις αρχές Μαΐου της Επιτροπής που μελετά τον ορισμό των Ζωνών. Η «Ε» αποκάλυπτε πως στο «Διαύγεια» είχε ανεβεί και η σχετική απόφαση για την αμοιβή των επιτροπών, ενώ συνεδρίαζε για την επεξεργασία της Γνώμης Πρωτοβουλίας (ν. 2232/1994) της ΟΚΕ με θέμα Ειδικές Οικονομικές Ζώνες. Τα συμπεράσματα θα νομοθετηθούν και θα κοινοποιηθούν στις περιφέρειες και τους δήμους που θα επιλεγούν, σημειώνοντας πως βάσει του Μνημονίου η χώρα (δηλαδή οι τοπικές κοινωνίες) είναι υποχρεωμένη να προχωρήσει στην υλοποίηση και λειτουργία τους. Πρακτικά πρόκειται για ακόμη ένα βήμα του μεθοδικού σχεδιασμού του Γερμανών που από το 2011 έχει εγείρει το θέμα της δημιουργίας των Ειδικών Ζωνών (σ.σ. σχετικά θέματα της «Ε» «Ελλάδα, η πρώτη γερμανική αποικία στη Δ. Ευρώπη», 3/9/2011 και «Οι Γερμανοί ζητούν γην και ύδωρ για... ψίχουλα επενδύσεων», 26/8/2011). Υπογραφή Μνημονίων Εκτοτε η γραμμή Βερολίνου υλοποιείται από τις μνημονιακές κυβερνήσεις της Αθήνας, παράλληλα με την υπογραφή των Μνημονίων αρχικά επί κυβερνήσεως Γ. Παπανδρέου με τους Ευ. Βενιζέλο -τότε τσάρο της οικονομίας- και Μιχ. Χρυσοχοΐδη -τότε υπουργό Ανάπτυξης- να υπερθεματίζουν των γερμανικών προτροπών κάνοντας λόγο για επενδύσεις... χιλιάδων θέσεων εργασίας και στη συνέχεια, επί ημερών συγκυβερνήσεων μέχρι και σήμερα. Για τα φληναφήματα περί... χιλιάδων θέσεων εργασίας ο... διάολος κρύβεται στις λεπτομέρειες. Συγκεκριμένα στην τεχνική έκθεση της Capital Markets Experts αναφέρονταν προϋποθέσεις και κριτήρια, πως «η ελευθερία επιλογής νομίσματος στην εφαρμοζόμενη λογιστική στο πλαίσιο μιας ΕΟΖ μπορεί να δώσει λύσεις σε θέματα όπως η νομισματική αστάθεια, ο υψηλός πληθωρισμός, οι ζημίες από συναλλαγματικές διαφορές». Αλλά και η ότι «το εργασιακό δυναμικό στις κατά τόπους ΕΟΖ είναι κατά κύριο λόγο τοπικό και η εισαγωγή εργαζομένων αφορά κυρίως σε εξειδικευμένους experts-εργοδηγούς των μητρικών πολυεθνικών που επενδύουν στη Ζώνη». Αλλά και στην επιμονή του Βερολίνου, που από το καλοκαίρι του 2011 είχε θέσει χωρίς περιστροφές το πώς εννοεί τις επενδύσεις στην Ελλάδα (στη συνάντηση του Γ. Παπανδρέου με την ηγεσία του BDI του πανίσχυρου Συνδέσμου Βιομηχανιών όσο και στις επαφές των Γ. Παπακωνσταντίνου και Μιχ. Χρυσοχοΐδη). Ποιος αλήθεια έχει ξεχάσει το περίφημο πρόγραμμα Helios ή τις αναφορές του Γερμανού τσάρου της οικονομίας για τον ελληνικό ήλιο, που θα μπορούσε να λύσει πολλά από τα προβλήματα του Βερολίνου; Ποιος αλήθεια έχει ξεχάσει τις αλήστου μνήμης θριαμβικές δηλώσεις του Μιχ. Χρυσοχοΐδη πως «με τη γερμανική κυβέρνηση χτίζεται, μετά και τη συμφωνία της 21ης Ιουλίου 2011, μία συμμαχία για την ανάπτυξη»; Θυμίζουμε και την επισήμανση του Hans Peter Keitel (επικεφαλής του πανίσχυρου Bundesverband der Deutschen Industrie - BDI) για το υψηλό εργατικό κόστος στην ελληνική αγορά εργασίας. Επίσης, την προειδοποίηση του Martin Knapp (επικεφαλής του Ελληνογερμανικού Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου) πως «στην ελληνική αγορά δραστηριοποιούνται περί τις 150 γερμανικές επιχειρήσεις, όμως όλες ασχολούνται με την εισαγωγή-εμπορία προϊόντων που παράγονται αλλού. Και αυτό είναι πρόβλημα», συνιστώντας προφανώς την προσαρμογή των αμοιβών σε επίπεδα... Ουγγαρίας ή Πολωνίας, αφού (σύμφωνα με τις τότε δηλώσεις του) η Ελλάδα έχει χάσει τη μάχη της προσέλκυσης επενδύσεων από χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ. Και βεβαίως σε μία περιοχή για την οποία η Αγκυρα έχει επίσης ξεκάθαρη μεθόδευση και στόχευση. Αυτά προσώρας, γιατί το θέμα ΕΟΖ έχει εισέλθει στην τελική ευθεία με ό,τι αυτό προοιωνίζεται για τη συνέχεια. Πηγή: http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=10/09/2014&id=446747