Αναζήτηση στην κοινότητα

Το νέο Munch στο Όσλο είναι ένα από τα μεγαλύτερα μουσεία του κόσμου αφιερωμένο σε έναν καλλιτέχνη. Αφοσιωμένος στην εξερεύνηση βαθιά συναισθηματικών καταστάσεων, ο Νορβηγός καλλιτέχνης Έντβαρντ Μουνκ είναι περισσότερο γνωστός για τις εμβληματικές εκδοχές του έργου του Η κραυγή, οι οποίες απεικονίζουν μια αγωνιώδη φιγούρα με φόντο έναν φλογερό ουρανό. Η εναρκτήρια έκθεση με τίτλο Infinite προσκαλεί τους επισκέπτες να ανακαλύψουν την τέχνη και τον πλούτο του έργου του Μουνκ: τα θέματα και τα μοτίβα –όπως η αγωνία, η απόγνωση, ο θάνατος, η αγάπη, τα τοπία– που διερεύνησε επανειλημμένα σε όλη του τη ζωή και τα οποία συνεχίζουν να αγγίζουν και να εμπνέουν τους ανθρώπους σήμερα. Σε αντίθεση με άλλα παραδοσιακά κτίρια μουσείων, το Munch σχεδιάστηκε για να αποτελέσει μέρος μιας νέας γενιάς μουσείων σε όλο τον κόσμο που επαναπροσδιορίζουν τα πολιτιστικά ιδρύματα και απομακρύνονται από την ιδέα του ιστορικού αρχείου, για να γίνουν χώροι κοινωνικής συγκέντρωσης. «Όταν αρχίσαμε να σκεφτόμαστε πώς θα είναι, είδαμε ότι σύμφωνα με όλες τις σύγχρονες τάσεις στην αρχιτεκτονική έπρεπε να σχεδιάσουμε κάτι ανοιχτό στον κόσμο, οικολογικά βιώσιμο, με γκαλερί που να δημιουργούν ενδιαφέρουσες αφηγήσεις», μας λέει ο αρχιτέκτονας Χουάν Ερέρος, ιδρυτής του ισπανικού αρχιτεκτονικού γραφείου Estudio Herreros που σχεδίασε το κτίριο. Ο 6ος όροφος στεγάζει την έκθεση Monumental Edvard Munch. Τα έργα μεγάλης κλίμακας που βρίσκονται εκεί, όπως ο εμβληματικός Ήλιος (1910-11), μήκους 8 μ., μπήκαν από ειδικό άνοιγμα στην πρόσοψη του μουσείου. Η κάθετη δομή του σε σχήμα «Λ» φιλοξενεί όλες τις εγκαταστάσεις που απαιτούνται, προσφέρει θέα στην πόλη και δεν καταλαμβάνει βιώσιμο χώρο από την αστική περιοχή Μπιέρβικα, η ανάπλαση της οποίας ξεκίνησε με την κατασκευή του διάσημου κτιρίου της Opera, που βρίσκεται ακριβώς δίπλα του. Στο πλαίσιο της εξωστρέφειας που επιδίωκαν, οι αρχιτέκτονες σχεδίασαν διακριτικά ορατούς στο κοινό πολλούς από τους χώρους λειτουργίας, όπως τα σημεία όπου εργάζονται οι επαγγελματίες του μουσείου. Επίσης έδωσαν εύκολη πρόσβαση από τους γύρω δρόμους, σχεδίασαν εργαστήρια, βιβλιοθήκη, καφέ στο λόμπι και εστιατόριο στον 13o όροφο με θέα στο φιόρδ και στην πόλη. ΕΝΑ ΝΕΟ ΟΡΟΣΗΜΟ Η σχεδιαστική πρόταση των αρχιτεκτόνων βασίζεται στην ιδέα ενός πύργου όπου οι κύριες λειτουργίες οργανώνονται κάθετα. Ύψους 60 μέτρων, επενδεδυμένο με ανακυκλωμένα διάτρητα πάνελ αλουμινίου διαφορετικών βαθμών ημιδιαφάνειας και με το επάνω τμήμα του κεκλιμένο, το «Lambda», όπως συχνά αναφέρεται, αποτελεί το νέο ορόσημο της πόλης του Όσλο, ορατό από όλες τις πλευρές της. Οι έντεκα γκαλερί έχουν μεγάλες διακυμάνσεις στα ύψη της οροφής και στα μεγέθη των δωματίων, επιτρέποντας την καλύτερη αξιοποίηση των χώρων, τόσο για τη μόνιμη συλλογή όσο και για περιοδικές εκθέσεις που θα φιλοξενούνται. Ο πύργος αποτελείται από δύο ζώνες: μία στατική και μία δυναμική. Η στατική ζώνη (πλάτη του κτιρίου) είναι μια περίκλειστη κατασκευή από σκυρόδεμα, η οποία ακολουθεί αυστηρά πρωτόκολλα για την ασφάλεια, την υγρασία και τον φωτισμό προκειμένου να προστατεύονται τα έργα τέχνης. Η δυναμική ζώνη, με τη διαφανή πρόσοψη και τη θέα στην πόλη, επιτρέπει στους επισκέπτες να μετακινηθούν μεταξύ των γκαλερί και προσφέρει πανοραμική θέα στο Όσλο. Πρόθεση των αρχιτεκτόνων ήταν το κτίριο να συμβάλλει στη δημιουργία δεσμών ανάμεσα στην τέχνη του Μουνκ και την πόλη. «Το Munch είναι ένα έργο κύρους για την πόλη, γι’ αυτόν τον λόγο έχει σχεδιαστεί σύμφωνα με τα κριτήρια FutureBuilt. Τέτοια κτίρια πρέπει να μειώνουν τουλάχιστον στο μισό τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου σε σύγκριση με τα συμβατικά σύγχρονα κτίρια όσον αφορά την κατανάλωση ενέργειας, την επιλογή υλικών, τις μεταφορές κ.ά.», εξηγεί ο Γιενς Ρίχτερ του Estudio Hereros, ο οποίος ειδικεύεται στις καινοτόμες τεχνολογίες για το περιβάλλον. Σημείο αναφοράς πλέον στην πόλη του Όσλο, το νέο μουσείο έχει ήδη και αρκετούς «εχθρούς», που το θεωρούν «ρύπανση», όπως είπε χαρακτηριστικά ο ιστορικός τέχνης Τόμι Σόρμπο. ΠΑΘΗΤΙΚΗ ΔΟΜΗΣΗ Το μουσείο έχει κατασκευαστεί με χρήση σκυροδέματος χαμηλής περιεκτικότητας σε άνθρακα και ανακυκλωμένο χάλυβα και η φέρουσα δομή του έχει σχεδιαστεί με διάρκεια ζωής περί τα 200 χρόνια. Ωστόσο, το συμπαγές σχήμα του, τα παράθυρα πολύ υψηλής ποιότητας και ο μερικώς φυσικός αερισμός είναι μόνο μερικά από τα μέτρα με τα οποία επιτυγχάνεται εξοικονόμηση ενέργειας. Στην πραγματικότητα, πολλές από τις αρχιτεκτονικές επιλογές βασίστηκαν στο κλίμα. Διαθέτει airlocks για τον έλεγχο της θερμοκρασίας και της υγρασίας στα σημεία μετάβασης μεταξύ δυναμικών και στατικών ζωνών. Επιπλέον, ακολουθεί τα πρότυπα Παθητικής Δόμησης (Passive Buildin), σύμφωνα με τα οποία η κατανάλωση ενέργειας μειώνεται με τη βοήθεια παθητικών μέτρων, όπως πρόσθετη ανάκτηση θερμότητας, εξαιρετική μόνωση κ.ά. Τα κυματιστά πάνελ αλουμινίου αντανακλούν και διαθλούν το ηλιακό φως, ώστε να μην υπάρχουν υπερβολικές διακυμάνσεις της θερμοκρασίας. Επάνω, οι γκαλερί έχουν διαφορετικά μεγέθη και ανάπτυξη, ανάλογα με τα εκθέματα που φιλοξενούν. Στη μέση, άποψη του εστιατορίου που βρίσκεται στον 13ο όροφο. Κάτω, στον 7ο όροφο φιλοξενείται η έκθεση Shadows με προσωπικά αντικείμενα του ζωγράφου από τη βίλα Έκελι. Τόσο η εννοιολογική προσέγγιση όσο και η κατασκευή του Munch αποτελούν έκφραση των δεσμεύσεων της νορβηγικής κοινωνίας για τις νέες προκλήσεις που αφορούν το περιβάλλον. Γι’ αυτό το Munch δεν διαθέτει χώρους στάθμευσης επισκεπτών ή προσωπικού. Βρίσκεται πολύ κοντά στον μεγαλύτερο κόμβο δημόσιων συγκοινωνιών της πόλης (Central Station) και οι 100 θέσεις στάθμευσης ποδηλάτων στο Edvard Munchs plass προτρέπουν το κοινό να μη χρησιμοποιεί αυτοκίνητο. Ο ΖΩΓΡΑΦΟΣ ΚΑΙ Η ΠΟΛΗ Η συζήτηση και η κατασκευή του μουσείου διήρκεσαν 12 χρόνια, με αρκετές διαφωνίες τόσο για την τοποθεσία όσο και για τον σχεδιασμό του. Η κεκλιμένη κορυφή του κτιρίου, όπως και το ότι τα φωτεινά γυάλινα παράθυρα –που υποσχέθηκαν οι αρχιτέκτονες στα σχέδια– κρύβονται κάτω από «τερατώδη μεταλλικά ρολά» έγιναν αντικείμενο σοβαρής διαμάχης. Ο ιστορικός τέχνης Τόμι Σόρμπο είναι μεταξύ των επικριτών του κτιρίου. Το 2019 σε δηλώσεις του στο Γαλλικό Πρακτορείο ανέφερε ότι είναι «ρύπανση» για το Όσλο, ότι «το λόμπι μοιάζει με αεροδρόμιο ή εμπορικό κτίριο» και ότι «δεν υπάρχει τίποτα που να δείχνει ότι φιλοξενεί έναν από τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες στον κόσμο». Οι αρχιτέκτονες Χουάν Ερέρος και Γιενς Ρίχτερ, που σχεδίασαν το νέο μουσείο. Η διοίκηση του μουσείου, μέσω του διευθυντή του, Στάιν Όλαφ Χένρικσεν, σχολίασε ότι «το μουσείο πρέπει να προκαλεί τους ανθρώπους με τον ίδιο τρόπο που το έκανε η τέχνη του Μουνκ. Το κτίριο ταιριάζει πολύ στη συλλογή, γιατί είναι ένα μνημειώδες κτίριο. Πρέπει να έχεις μια γνώμη γι’ αυτό». Ο κ. Ερέρος από την πλευρά του λέει ότι «το Munch μεταμόρφωσε τον ορίζοντα του Όσλο, αλλά υποκλίνεται με σεβασμό στην πόλη που το περιβάλλει. Ο Έντβαρντ Μουνκ ήταν ασυμβίβαστος, δεν δεχόταν κανόνες, μαχόταν για το διαφορετικό, να μην τα παρατάς. Η ισχυρή παρουσία του κτιρίου μέσα στον αστικό ιστό της πόλης είναι σαν να λέει: “Είμαι εδώ. Διατηρώ την κληρονομιά του πιο σημαντικού καλλιτέχνη της Νορβηγίας και απολαμβάνω τη θέα του Όσλο, γιατί είναι η πόλη που με διαμόρφωσε”». Ο συνδημιουργός του μουσείου, Γιενς Ρίχτερ, αναφέρει ότι «όσον αφορά την πρόσοψη η σκέψη μας ήταν ότι θα δίνει μια συνεχώς μεταβαλλόμενη εικόνα στον κόλπο, αντανακλώντας τις εκπληκτικές συνθήκες φωτισμού στο Όσλο που αλλάζουν συνεχώς κατά τη διάρκεια της ημέρας και τις διάφορες εποχές». Ο Μουνκ κληροδότησε το έργο του στην πόλη του Όσλο. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των επιμελητών του μουσείου, έπειτα από σχολαστική έρευνα και αξιολόγηση όλων των προσωπικών του αντικειμένων, θεωρούν ότι ο καλλιτέχνης προετοίμαζε αυτό το κληροδότημα σε όλη τη διάρκεια της ζωής του. «Αρχικά είχε την πρόθεση να αφήσει το κληροδότημά του στο νορβηγικό κράτος, όμως, καθώς η Νορβηγία καταλήφθηκε από τους Ναζί, άλλαξε τη διαθήκη του την τελευταία στιγμή για να μην πέσει το έργο του σε ανεπιθύμητα χέρια, καθώς θεωρούσαν τον πρωτοπόρο του εξπρεσιονισμού δημιουργό της “εκφυλισμένης τέχνης”», εξηγεί ο διευθυντής του μουσείου, Στάιν Όλαφ Χένρικσεν. Στόχος του νέου μουσείου είναι να ανιχνεύσει τη βαθιά επιρροή του καλλιτέχνη τόσο στη σύγχρονη τέχνη όσο και στους καλλιτέχνες μέχρι τις μέρες μας. Έτσι, σε μία από τις εναρκτήριες εκθέσεις φιλοξενεί την Τρέισι Έμιν, μία από τις πιο διάσημες και αμφιλεγόμενες καλλιτέχνιδες του Ηνωμένου Βασιλείου, με το αφιέρωμα Tracey Emin / Edvard Munch The Loneliness of the Soul. Έντβαρντ Mουνκ, η ζωή του Ο Έντβαρντ Μουνκ περιτριγυρισμένος από έργα του στη βίλα Έκελι, όπου έζησε τα τελευταία 30 χρόνια της ζωής του. → Ήταν γιος του Κρίστιαν Μουνκ, στρατιωτικού γιατρού, και της συζύγου του Λόρα. Πέρασε τα παιδικά του χρόνια στην Κριστιάνια, το σημερινό Όσλο. Ως παιδί ήταν συχνά άρρωστος και βρέθηκε κοντά στον θάνατο περισσότερες από μία φορές. Η νεότητά του διαμορφώνεται από τη θρησκευτική αυστηρότητα και τη συναισθηματική αστάθεια του πατέρα του. Σε ηλικία 22 ετών, χάρη σε μια υποτροφία, ταξιδεύει στο Παρίσι, όπου ένας μεγαλύτερος κόσμος ανοίγεται μπροστά του. Το 1885 γνωρίζει τον πρώτο του έρωτα στο πρόσωπο της Μίλι, μιας γυναίκας τέσσερα χρόνια μεγαλύτερης και παντρεμένης. Η κρυφή τους σχέση τον γεμίζει πόθο και αγάπη, αλλά και ντροπή και αμφιθυμία. → Το 1892 εκθέτει στο Βερολίνο και κάνει νέους φίλους, μεταξύ των οποίων ο Σουηδός συγγραφέας και καλλιτέχνης Άουγκουστ Στρίντμπεργκ, ο Πολωνός συγγραφέας Στανίσουαφ Πσιμπισέφσκι κ.ά. Μαζεύονται σε μια ταβέρνα και συζητούν για τη ζωή και την τέχνη, καταναλώνοντας πολύ αλκοόλ. Αυτή την περίοδο δημιουργεί μερικά από τα πιο διάσημα έργα του, όπως την παστέλ έκδοση της Κραυγής, το Vampire, τη Madonna. Ανακαλύπτει επίσης τη χαρακτική. Αν και είναι περισσότερο γνωστός για τα ζωγραφικά του έργα, ο ίδιος πειραματίστηκε με διάφορα μέσα και τεχνικές στα όρια του μοντερνισμού, μάλιστα αναγνωρίζεται ως ένας από τους πρώτους καλλιτέχνες που πειραματίστηκαν με τη φωτογραφία, με μια Kodak που είχε αγοράσει το 1902. Πέρασε τα τελευταία 30 χρόνια της ζωής του στο Έκελι, ένα κτήμα λίγο έξω από το Όσλο, όπου και πέθανε το 1944. Από το λόμπι του Munch οι επισκέπτες βγαίνουν απευθείας στη μεγάλη πλατεία που περιβάλλει το μουσείο. ΤΑ ΝΟΥΜΕΡΑ → Το μουσείο καταλαμβάνει 26.313 τ.μ. → Αναπτύσσεται σε 13 ορόφους. → Yψώνεται 60 μ. πάνω από το φιόρδ του Όσλο. → Διαθέτει 11 γκαλερί και συνολικά 4.500 τ.μ. εκθεσιακούς χώρους. → Η συλλογή του Munch διαθέτει 42.000 αντικείμενα και 28.000 έργα τέχνης. → Περιλαμβάνει 26.700 έργα του Μουνκ, ανάμεσά τους 1.200 πίνακες, 7.050 σκίτσα, 18.322 εκτυπώσεις, 14 γλυπτά, καθώς και 10.000 αντικείμενα, όπως τις πλάκες εκτύπωσης και τις λιθογραφικές πέτρες του, γράμματα, σημειωματάρια, φωτογραφίες του καλλιτέχνη κ.ά. ---

Σε ανακοίνωσή του ο ΣΑΔΑΣ-ΠΕΑ σχετικά με τα «αποτελέσματα της επιλογής μελέτης αρχιτεκτονικών προσχεδίων» για την ανέγερση του Νέου Αρχαιολογικού Μουσείου από την ορισθείσα Διεθνή Επιτροπή Αξιολόγησης του ΥΠΠΟΑ αναφέρει: Το ΔΣ του ΣΑΔΑΣ – Πανελλήνιας Ένωσης Αρχιτεκτόνων σε συνέχεια της από τον Φεβρουάριο του 2022 ανοικτής επιστολής του μαζί με τον Σύλλογο Ελλήνων Αρχαιολόγων (ΑΠ. 67274/28.02.2022), σχετικά με τις αμφιλεγόμενες διαδικασίες που έχουν ανακοινωθεί από το ΥΠΠΟΑ και αφορούν στην ανέγερση του ΝΕΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ, θεωρεί ότι: Η από 09/01/2023 ανακοίνωση του ΥΠΠΟΑ με τα «αποτελέσματα της επιλογής μελέτης αρχιτεκτονικών προσχεδίων» για την ανέγερση του Νέου Αρχαιολογικού Μουσείου από την ορισθείσα Διεθνή Επιτροπή Αξιολόγησης, δεν μπορεί να αναγνωριστεί ως αποτέλεσμα μιας θεσμοθετημένης Διαγωνιστικής Διαδικασίας, ούτε ως τμήμα ενός συμβουλευτικού σταδίου προετοιμασίας, καθώς δεν ακολουθεί όσα ορίζει η ελληνική νομοθεσία. Συγκεκριμένα, βάσει της Υπουργικής Απόφασης (άρθρο 1, παρ. 3α), το ίδιο το Υπουργείο είναι υπεύθυνο να προκηρύξει έναν Διεθνή Αρχιτεκτονικό Διαγωνισμό σε συνεργασία και σύμφωνα με τις προδιαγραφές της UIA-UNESCO. Κρίνουμε την έμμεση συνεργασία του ΥΠΠΟΑ με ιδιωτικό Ίδρυμα για τη «δωρεά» μελετών απαράδεκτη, καθώς προσπαθεί να παρακάμψει την ελληνική νομοθεσία, ενώ οι διαδικασίες που ακολουθούνται για την επιλογή των μελετών απέχουν κατά πολύ από τις προδιαγραφές που αναφέρουμε (κλειστός χαρακτήρας του Διαγωνισμού, συμμετοχή μόνο ξένων γραφείων σε ετεροβαρή συνεργασία με ελληνικά, σύνθεση επιτροπής αξιολόγησης με μόνο δύο μέλη αρχιτέκτονες). Οι συμμετέχοντες στην προβληματική αυτή διαδικασία Έλληνες αρχιτέκτονες, είτε ως μέλη της επιτροπής αξιολόγησης, είτε ως μελετητές, συμβάλλουν στην απαξίωση του Θεσμού των Αρχιτεκτονικών Διαγωνισμών, στην υποβάθμιση της Αρχιτεκτονικής και στον αθέμιτο επαγγελματικό ανταγωνισμό. Το ΔΣ του ΣΑΔΑΣ – ΠΕΑ, γνωρίζοντας τη σημασία και την αξία του συγκεκριμένου έργου, καλεί το ΥΠΠΟΑ να ακολουθήσει τη θεσμική διαδικασία που προβλέπει η ελληνική νομοθεσία για τους Διεθνείς Αρχιτεκτονικούς Διαγωνισμούς, ώστε να εξασφαλίσει ένα αποτέλεσμα αντάξιο της ιστορίας και διεθνούς εμβέλειας του ΕΘΝΙΚΟΥ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ. Παράλληλα καλεί όσους αρχιτέκτονες συμμετείχαν στις διαδικασίες αυτές να συμβάλλουν δια της αποχής τους στην προάσπιση της αρχιτεκτονικής δεοντολογίας και του κύρους του κλάδου μας.

Με τον ίδιο εντυπωσιακό και λαμπερό τρόπο που μεταφέρθηκαν, τον περασμένο Απρίλιο, οι αρχαίες αιγυπτιακές βασιλικές μούμιες και σαρκοφάγοι στο νέο Αρχαιολογικό Μουσείο δίπλα στις πυραμίδες της Γκίζας, πραγματοποιήθηκε το Σάββατο και η μεταφορά του μοναδικού σωζόμενου πλοίου του Χέοπα, που χρονολογείται από το 2.500 πΧ. Το πλοίο του Χέοπα είναι ένα από τα παλαιότερα, μεγαλύτερα και καλύτερα διατηρημένα της αρχαιότητας. Έχει μήκος 43,4 μ., πλάτος 5,9 μ. και ζυγίζει 20 τόνους Το πλοίο, που έχει χαρακτηριστεί «αριστούργημα ξυλουργικής», σφραγίστηκε σε λάκκο περίπου το 2500 π.Χ. κατά τη διάρκεια της Τέταρτης Δυναστείας του Παλαιού Βασιλείου της Αιγύπτου στους πρόποδες της Μεγάλης Πυραμίδας του Φαραώ Χέοπα, στο συγκρότημα πυραμίδων της Γκίζας. Όπως και άλλα θαμμένα αρχαία αιγυπτιακά πλοία, ήταν προφανώς μέρος των εκτεταμένων ταφικών ειδών που προορίζονταν για χρήση στη μετά θάνατον ζωή. Κατασκευασμένο από ξύλο πλάτανου και κέδρου, ναυπηγήθηκε για να μεταφέρει την ψυχή του Φαραώ στους ουρανούς με τη συνοδεία του θεού Ρα, δηλαδή του Ήλιου, γι’ αυτό και είναι γνωστό ως «Ηλιακό Πλοίο». Το πλοίο μεταφέρθηκε τα ξημερώματα του Σαββάτου στο κοντινό Μεγάλο Αιγυπτιακό Μουσείο, το οποίο θα εγκαινιαστεί αργότερα φέτος. Η επιχείρηση μεταφοράς διήρκησε 48 ώρες. «Ο στόχος του έργου μεταφοράς είναι να προστατεύσει και να διατηρήσει το μεγαλύτερο και παλαιότερο βιολογικό τεχνούργημα από ξύλο στην ιστορία της ανθρωπότητας για τις επόμενες γενιές», αναφέρει ανακοίνωσή του το υπουργείο Τουρισμού και Αρχαιοτήτων. Το πλοίο ανακαλύφθηκε το 1954 στη νότια γωνία της Μεγάλης Πυραμίδας και οι αρχαιολόγοι θεωρούν πιθανό να είχε χρησιμοποιηθεί για τη μεταφορά της σορού του Χέοπα από τη Μέμφιδα στην Γκίζα. Περισσότερα από 17 χρόνια διήρκησε η κατασκευή του Μεγάλου Αιγυπτιακού Μουσείο, στο οποίο θα εκτεθούν περισσότερα από 100.000 αντικείμενα από την αρχαία Αίγυπτο. Το βίντεο που έδωσε στη δημοσιότητα το υπουργείο Τουρισμού και Αρχαιοτήτων για τη μεταφορά του ηλιακού πλοίου του Χέοπα, είναι εντυπωσιακό.

Δυο in situ μουσεία, σε ειδικούς χώρους που θα παραχωρηθούν από την Αττικό Μετρό στο Υπουργείο Πολιτισμού, θα δημιουργηθούν για να φιλοξενήσουν τα πολύτιμα ευρήματα που αποκαλύφθηκαν στο πλαίσιο των ανασκαφών και αρχαιολογικών ερευνών στον σταθμό Βενιζέλου του Μετρό της Θεσσαλονίκης. Αυτό ανακοίνωσε την περασμένη εβδομάδα από τη Θεσσαλονίκη η Υπουργός Πολιτισμού κ. Λίνα Μενδώνη. Όπως είπε, οι αρχαιολογικές έρευνες και η απόσπαση σημαντικών αρχαιοτήτων στο σταθμό Βενιζέλου ολοκληρώθηκαν και αναμένεται η μελέτη για την επανεγκατάστασή τους. Σύμφωνα με την κ. Μενδώνη, οι ειδικά διαμορφωμένοι αυτοί χώροι θα είναι επισκέψιμοι και δεν αναφέρονται μόνο στις πολύτιμες αρχαιότητες που βρέθηκαν στην περιοχή και οι οποίες θα είναι ανοιχτές στο κοινό αλλά και στα εργαστήρια συντήρησης και τους αποθηκευτικού χώρους που θα είναι πλέον ορατοί. Εκεί θα τοποθετηθεί και το τμήμα της διασωζόμενης κεντρικής λεωφόρου από τη ρωμαϊκή εποχή, της λεγόμενης Decumanus, μήκους 77 μέτρων, που αποσπάσθηκε από τον σταθμό Αγία Σοφία. Αναφερόμενο στον συγκεκριμένο σταθμό του Μετρό και στις ανασκαφικές εργασίες η κ. Μενδώνη επιβεβαίωσε ότι υπήρξαν καταστροφές λέγοντας ότι αν δεν συνέβαινε αυτό, ενδεχομένως να μην υπήρχαν τόσες αντιδράσεις στη συνέχεια από τους αρχαιολόγους αναφορικά με την απόσπαση των αρχαιοτήτων στον σταθμό Βενιζέλου. Η Υπουργός διαβεβαίωσε ότι θα γίνουν με την απαραίτητη μέριμνα όλες οι μελέτες ώστε να περατωθεί με επιτυχία η επανεγκατάσταση των αποσπασμένων αρχαιοτήτων, με τους αρχαιολόγους βέβαια να επιμένουν ότι δεν πρόκειται για την ίδια περίπτωση αλλά για χώρο ενιαίο, κάτι που επιβεβαίωσε και η Υπουργός λέγοντας πως “δεν έχουμε πουθενά άλλον τέτοιον αντίστοιχο αρχαιολογικό χώρο”. Εξήγησε ότι οι μελέτες επανατοποθέτησης και ανάδειξης θα εισαχθούν στο Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο εντός του επόμενου Νοεμβρίου, και η υλοποίηση της επαναφοράς των αρχαιοτήτων στον σταθμό Βενιζέλου θα ξεκινήσει εντός του α’ τριμήνου 2023. Επίσης αμφορείς, λάρνακες και άλλα κινητά ευρήματα θα εκτεθούν σε προθήκες στους σταθμούς Πλατεία Δημοκρατίας, Αγίας Σοφίας, Σιντριβάνι και Φλέμινγκ του Μετρό Θεσσαλονίκης μαζί με φωτογραφίες και προβολές που θα αποτυπώνουν την ανασκαφική διαδικασία. Το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο έδωσε ομόφωνα το «πράσινο φως» για την ανάδειξη ενός ενδεικτικού αριθμού των κινητών ευρημάτων που ανακαλύφθηκαν κατά τη διάρκεια των ανασκαφών του μετρό σε κάθε έναν από τους τέσσερις σταθμούς. Στον σταθμό της Πλατείας Δημοκρατίας θα τοποθετηθούν σε προθήκη 18 ακέραιοι αμφορείς με τον τρόπο που βρέθηκαν στις ανασκαφές και μια μαρμάρινη ενεπίγραφη σαρκοφάγος των ρωμαϊκών χρόνων από το νεκροταφείο που ανακαλύφθηκε. Στους τοίχους του σταθμού θα τοποθετηθούν φωτογραφίες και εποπτικό υλικό από τη διαδικασία της ανασκαφής και των ευρημάτων της. Εκτός από τα ευρήματα στον σταθμό Αγία Σοφία τα οποία, όπως επεσήμανε η Υπουργός Πολιτισμού κάνουν τους αρχαιολόγους να «μιλούν για οικοδομήματα αντίστοιχα των αυτοκρατορικών της Κωνσταντινούπολης», τα οποία άλλα αποσπάστηκαν άλλα παρέμειναν στη θέση τους και κάποια, δυστυχώς, υπέστησαν καταστροφές, τα ευρήματα στον σταθμό Βενιζέλου αποτελούν ουσιαστικό συμπλήρωμά τους καθώς μιλάμε για ένα τεράστιας σημασίας μνημειακό σύνολο. Στο επίκεντρο αυτής της τοποθεσίας δεσπόζει μια επιβλητική πλακόστρωτη λεωφόρος της ρωμαϊκής περιόδου, η περίφημη decumanus maximus που βρέθηκε κατά τις ανασκαφές στην Αγία Σοφία, με ένα τμήμα της να αποκαλύπτεται σχεδόν άθικτο, και αυτό είναι που αναμένεται να εκτεθεί στο κοινό ώστε να το δει και να το θαυμάσει από κοντά. Η λεωφόρος αυτή καταδεικνύει την ύπαρξη ενός ιδιαίτερα ανθηρού εμπορικού κέντρου στην περιοχή που λειτουργούσε ανελλιπώς από τον 4ο μ.Χ αιώνα μέχρι τα βυζαντινά χρόνια. Σύμφωνα με το protothema.gr, οι αρχαιολογικές εργασίες που ολοκληρώθηκαν πρόσφατα στην περιοχή και έφτασαν μέχρι τα κατώτερα στρώματα, αυτοί οι κεντρικοί δρόμοι διέτρεχαν άλλους πολύτιμους χώρους όπως εργαστήρια και κατοικίες αλλά και άλλα κοινωφελή έργα που έμειναν επί αιώνες στην περιοχή και αποτέλεσαν τη βασική πολιτιστική ουσία της πόλης. Είναι εντυπωσιακό μάλιστα ότι αυτή η Μέση οδός δεν άλλαξε ιδιαίτερα αναφορικά με τη ρυμοτομία της στο πέρας των αιώνων, κάτι σπάνιο που επιβεβαιώνει και την σπουδαιότητά της. Μάλιστα οι αρχαιολόγοι λένε ότι φαίνονται ακόμα τα ίχνη από τις άμαξες που περνούσαν από πάνω. Τα αρχαία που βρέθηκαν στον σταθμό Βενιζέλου Εξίσου εντυπωσιακό είναι το τετράπυλο με οκτώ πεσσούς που βρέθηκε ως αποδεικτικό ότι εκεί υπήρχαν καταστήματα και στοές, ότι ήταν δηλαδή το εμπορικό κέντρο της περιοχής ενώ πάνω στις μαρμάρινες πλάκες εντοπίστηκαν ίχνη από επιτραπέζια παιχνίδια! Παρότι οι αρχαιολόγοι διαξιφίζονται ακόμα για το κατά πόσο το κυρίως εμπορικό κέντρο ήταν στο σταθμό Βενιζέλου ή στον σταθμό Αγίας Σοφίας, ουσιαστικά τα δυο αυτά κέντρα ενώνονται αποκαλύπτοντας εκτός από τη λεωφόρο μια σειρά από πυκνοδομημένα οικοδομικά τετράγωνα, δηλαδή τις γειτονιές της βυζαντινής αγοράς της πόλης. Στην τεράστια σημασία αυτού του κέντρου ως ενός ενιαίου συνόλου αναφέρθηκε η Υπουργός Πολιτισμού, λέγοντας σχετικά πως “Στην πραγματικότητα, λοιπόν, από τον Σταθμό Βενιζέλου και τον Σταθμό της Αγίας Σοφίας τεκμαίρεται ένας ευρύς αστικός σχεδιασμός του δημόσιου χώρου που συντελέστηκε τον 6ο αιώνα και υλοποιήθηκε με αυτοκρατορική εντολή. Ανεγέρθηκαν πλατείες πάνω στα ερείπια παλαιότερων δημοσίων και ιδιωτικών πολυτελών κτηριακών συγκροτημάτων των ρωμαϊκών χρόνων και της ύστερης αρχαιότητας, ενώ αργότερα κατά τη μέση και ύστερη βυζαντινή περίοδο, στην ίδια περιοχή θα λειτουργήσει η βυζαντινή αγορά της πόλης. Καταστήματα και εργαστήρια κεραμικών, αργυροχρυσοχοΐας, μεταλλουργίας, υαλουργίας, θα καταλάβουν τον άλλοτε δημόσιο χώρο” εξηγώντας πως ακριβώς λειτουργούσε στους αιώνες αυτό το εμπορικό κέντρο διατηρώντας την ίδια λειτουργία. Μάλιστα η γνωστοποίηση πως “Εκτός των τειχών έχουμε εκτεταμένα νεκροταφεία, τα οποία ήλθαν στο φως και στον Σταθμό Δημοκρατίας και στον Σταθμό Συντριβανίου και στον Νέο Σιδηροδρομικό Σταθμό, και στο Φλέμινγκ” οδηγεί στο συμπέρασμα πως τελικά στο πλαίσιο της κατασκευής του Μετρό διενεργήθηκε η μεγαλύτερη ανασκαφική έρευνα αστικού χαρακτήρα που έχει ποτέ πραγματοποιηθεί στη Θεσσαλονίκη αλλά και στη χώρα μας. Τα αρχαία που βρέθηκαν στον σταθμό Αγίας Σοφίας Όπως τόνισε χαρακτηριστικά η Υπουργός “η συγκεκριμένη έρευνα ξεπερνά κατά πολύ την αντίστοιχη του Μητροπολιτικού Σιδηροδρόμου Αθηνών και συμβάλλει στην αναδιήθηση και στην τεκμηρίωση της ιστορίας της πόλης από την εποχή της ίδρυσής της στα χρόνια του Κασσάνδρου έως τις αρχές του 20ου αιώνα”. Πρόκειται για μια τεράστια έκταση που αγγίζει τα 5000 τ.μ,-μόνο στον σταθμό του Βενιζέλου η έκταση είναι 1.260 τ.μ-με εργασίες που σε κάθε στρώμα έφερνε στο φως διαφορετικούς, πολύτιμους θησαυρούς: από κατάλοιπα λεωφόρων, εμπορικών καταστημάτων και κατοικιών μέχρι ελληνιστικές και ρωμαϊκές αρχαιότητες του 3ου μ.Χ αιώνα αλλά και του 2ου αιώνα π.Χ. Πρόκειται μεταξύ άλλων για χάλκινους θησαυρούς, για βραχιόλια, δακτυλίδια και πάσης λογής κοσμήματα που φανερώνουν το διαχρονικό χαρακτήρα της αργυροχρυσοχοΐας καθώς και αγγεία, λυχνάρια, μυροδοχεία και ειδώλια, αγνύθες και πολλά άλλα που μένουν να καταγραφούν με ακρίβεια φτάνοντας μέχρι την ελληνιστική Θεσσαλονίκη του Κασσάνδρου η οποία θεμελιώθηκε το 315/316 π.Χ. Τα επιτόπια μουσεία Στα πρωτότυπα μουσεία που αναμένεται να διαμορφωθούν στους ειδικούς χώρους που θα παραχωρηθούν από την Αττικό Μετρό στο crossover που θα βρίσκεται μπροστά από τους χώρους της Βιβλιοθήκης του ΑΠΘ, μεταξύ των σταθμών Συντριβάνι και Πανεπιστήμιο αλλά και στο κτήριο Α3 του πρώην στρατοπέδου Παύλου Μελά, εντός του Μητροπολιτικού Πάρκου- θα εκτεθούν όπως τονίστηκε από την Υπουργό όχι μόνο το 77 μέτρων τμήμα της Decumanus που αποσπάσθηκε από την ‘Αγία Σοφία’ αλλά και οι αρχαιότητες ενώ θα είναι εμφανείς στο κοινό όπως ορατά θα είναι και τα εργαστήρια συντήρησης αλλά και οι αποθηκευτικοί χώροι. Τα αρχαία που βρέθηκαν στον σταθμό Σιντριβάνι Μάλιστα το ειδικό μουσείο που θα κατασκευασθεί στο κτίριο Α3 του πρώην στρατοπέδου Μελά, θα εξιστορεί την ιστορία της πόλης και σε αυτό θα εκτίθενται αρχαιότητες, με το γνωστό τρόπο, είτε μεμονωμένες είτε σε βιτρίνες. Η αρχαιολογική μελέτη έχει ήδη εγκριθεί από το ΚΑΣ και η κατασκευή του μουσείου αναμένεται να περατωθεί, όπως γνωστοποίησε σχετικά η Υπουργός από το ΕΣΠΑ 2021-2027. Όσον αφορά το χρονοδιάγραμμα της αποπεράτωσης του η κ. Μενδώνη εκτίμησε ότι θα απαιτούνται περί τα έξι χρόνια άπαξ και παραδοθεί το κέλυφος του μεγάλου κτηρίου και προχωρήσουν οι μελέτες. “Η είσοδος στο συγκεκριμένο υπόγειο μουσειακό χώρο θα είναι πολύ κοντά στο αυστηρό κτίριο του μοντερνισμού της κεντρικής βιβλιοθήκης του ΑΠΘ για αυτό θα σεβαστεί απολύτως την ιστορία και την αρχιτεκτονική της πόλης, θα δημιουργήσει όμως ένα landmark για την πόλη” τόνισε σχετική η Υπουργός λέγοντας πως μια ματιά στις παρεμβάσεις εντός των άλλων σταθμών όπως Δημοκρατία, Σιντριβάνι, Φλέμινγκ αρκεί για να καταλάβει κανείς ποια θα είναι η λογική της έκθεσης την ώρα που όλοι περιμένουν να δουν τι θα γίνει με τις μελέτες που θα προβλέπουν την επανατοποθέτηση των αποσπασμένων αρχαιοτήτων και με ποιον ακριβώς τρόπο, όπως απαιτεί η σπουδαιότητα ενός τέτοιου αρχαιολογικού χώρου.

Τη δημιουργία ενός καταδυτικού πάρκου αρχαιολογικής σημασίας στον ευρύτερο χώρο του Ευβοϊκού κόλπου δρομολογούν οι Αρχές. Ουσιαστικά, θα πρόκειται για ένα «υποβρύχιο μουσείο» με 26 ναυάγια και θα αποτελείται από έξι επισκέψιμους χώρους: Νησιωτικό σύμπλεγμα Στύρων, Νήσος Καβαλλιανή – Όρμος Αλμυροποτάμου, Νησιωτικό σύμπλεγμα Πεταλιών, Πορτολάφια Εύβοιας – Νήσος Ακιό, Μακρόνησος, Λαυρεωτική. Για το καταδυτικό πάρκο υψηλών προδιαγραφών έχουν προωθηθεί όλες οι απαραίτητες διαδικασίες, για την άμεση υλοποίηση του έργου, σημειώνει το υπουργείο Πολιτισμού. Το έργο αναμένεται να συμβάλει στην τόνωση της εθνικής οικονομίας και των τοπικών κοινωνιών, στην τουριστική ανάπτυξη, στην πολιτιστική προβολή των μοναδικών ενάλιων μνημείων και στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Τα σχέδια συζήτησαν σήμερα, Τετάρτη, η Περιφερειάρχης Αττικής Ρένα Δούρου, ο Υπουργός Πολιτισμού Αριστείδης Μπαλτάς και οι Δήμαρχοι Λαυρεωτικής Δημήτρης Λουκάς και Μαραθώνα Ηλίας Ψηνάκης. Στη δήλωσή της Ρένα Δούρου σημείωσε μεταξύ άλλων: «Σήμερα δρομολογούμε μια εξαιρετική υπόθεση, πρόκειται για καταδυτικό πάρκο, ένα υποβρύχιο μουσείο αρχαίων ναυαγίων. Όταν οι δημόσιοι φορείς, όπως το Υπουργείο Πολιτισμού, οι Δήμοι και η Περιφέρεια Αττικής θέλουν τότε και μπορούν». «Πρόκειται για μια πρόκληση και ταυτόχρονα μια ευκαιρία. Μια πρόκληση γιατί επιτέλους η πατρίδα μας μπορεί και πρέπει να μπει στον παγκόσμιο χάρτη του καταδυτικού τουρισμού και βεβαίως αποτελεί μια ευκαιρία, όσον αφορά στην ανάταξη συνολικά της ελληνικής οικονομίας» τόνισε η κ. Δούρου. Από την πλευρά του ο υπουργός Πολιτισμού, Αριστείδης Μπαλτάς, υπογράμμισε τη σημασία και την πρωτοτυπία της πρωτοβουλίας καθώς και την αποτελεσματικότητα της συνεργασίας με την Περιφέρεια και τους δύο δήμους. Τέλος, οι δήμαρχοι Μαραθώνα και Λαυρεωτικής, τόνισαν ότι το καταδυτικό πάρκο θα έχει ευεργετικά οφέλη, τονώνοντας τις τοπικές οικονομίες και τον τουρισμό. Πηγή: http://news.in.gr/culture/article/?aid=1500044838

Εκατοντάδες μικρά και μεγάλα όργανα σχεδιάσεως, κομψοτεχνήματα εξαιρετικής ποιότητας, χειροποίητα κοσμήματα από ατσάλι και χαλκό, πολυτελή και ποιοτικά αρχιτεκτονικά εργαλεία κατασκευασμένα από τεχνίτες με μεράκι, συνθέτουν την έκθεση με τίτλο «Το εργαστήριο του αρχιτέκτονα» που παρουσιάζεται στο Μουσείο Μπενάκη από σήμερα, Πέμπτη, και μέχρι τις 10 Ιανουαρίου 2016. Η έκθεση πραγματοποιείται με αφορμή τη συμπλήρωση 20 χρόνων από την ίδρυση των Αρχείων Νεοελληνικής Αρχιτεκτονικής του Μουσείου Μπενάκη, τα οποία έχουν συγκεντρώσει πάνω από 100 αρχιτεκτονικά αρχεία: από το σχέδιο πόλης της Αθήνας των Σταμάτη Κλεάνθη και Εδουάρδου Σάουμπερτ και τον Λύσανδρο Καυταντζόγλου, μέχρι τους Ερνέστο Τσίλλερ και Αναστάση Μεταξά, από τους εκλεκτικιστές, Αλέξανδρο Νικολούδη και Εμμανουήλ Λαζαρίδη, έως τον Δημήτρη Πικιώνη, τον Αριστοτέλη Ζάχο και τον Νικόλαο Μητσάκη, από τους αρχιτέκτονες του ’50 Εμμανουήλ Βουρέκα και Κωσταντίνο Καψαμπέλη, έως τους Άρη Κωνσταντινίδη, Κωσταντίνο Δεκαβάλλα, Νίκο Βαλσαμάκη, Δημήτρη και Σουζάνα Αντωνακάκη και Κυριάκο Κρόκο. Όλη η ιστορία της νεοελληνικής αρχιτεκτονικής Ανάμεσα στα αρχιτεκτονικά τους αρχεία εντοπίστηκαν εκατοντάδες τεκμήρια που εικονογραφούν με τον πιο ουσιαστικό τρόπο τα εργαλεία της δουλειάς τους. Τρίγωνα και καμπυλόγραμμα, πολύτιμες κασετίνες οργάνων από ξύλο και βελούδο, που περιέχουν διαβήτες, διαστημόμετρα και γραμμοσύρτες, με λαβές από ελεφαντόδοντο και έβενο, κλιμακόμετρα από ελεφαντόδοντο και ξύλο βελανιδιάς, μολυβδοκόνδυλα και κρετοκόνδυλα του 19ου αιώνα, κονδυλοφόρους, αλλά και πλάκες σινικής μελάνης σε στερεά μορφή με χρυσά κινέζικα ιδεογράμματα. Πρόκειται για μια σειρά από όργανα που πολλά από αυτά ήταν άγνωστα ακόμα και στους επιμελητές των Αρχείων Νεοελληνικής Αρχιτεκτονικής. Ανάμεσα τους πρωταγωνιστεί το μολύβι: Από τον πρώτο ακιδογράφο στο ξύλινο και στο μηχανικό μολύβι. Η έκθεση αποδεικνύει πώς ένα χρηστικό εργαλείο μπορεί να έχει εξαιρετικές αισθητικές και διακοσμητικές αρετές. Παράλληλα, το Ελληνικό Ινστιτούτο Αρχιτεκτονικής και η πρεσβεία της Ελβετίας στην Αθήνα παρουσιάζουν στο Μουσείο Μπενάκη την έκθεση «Swiss Now. Σύγχρονες Ελβετικές προσεγγίσεις στην αρχιτεκτονική». Τα τμήματα της έκθεσης Το πρώτο μέρος της έκθεσης αφορά στη θεωρία και ιστορία της αρχιτεκτονικής τοπίου. Ο επισκέπτης θα έχει τη δυνατότητα να αντιληφθεί την επιρροή της ιστορίας των κήπων και το ρόλο των πρωτοπόρων, στον συγκεκριμένο τομέα, ελβετών αρχιτεκτόνων. Το δεύτερο μέρος, «Οι πρωταγωνιστές», εξερευνά τη δουλειά των πιο γνωστών ατελιέ που ασχολούνται με τη συγκεκριμένη θεματική. Το τελευταίο μέρος της έκθεσης, που ονομάζεται «Νouvelle vague», παρουσιάζει το έργο μιας νέας γενιάς επαγγελματιών της αρχιτεκτονικής τοπίου. Επίσης παρουσιάζονται 33 έργα «Ελβετικές θέσεις - 33 λήψεις για βιώσιμες προσεγγίσεις στην κατασκευή» που έχουν αναφορές στο θέμα της βιώσιμης ανάπτυξης, καθώς η ελβετική αρχιτεκτονική και τα ευρύτερα τεχνικά έργα της χώρας είναι γνωστά όχι μόνο για την ποιότητα και τον σχεδιασμό τους, αλλά και για την αύξηση της συνειδητοποίησης και της κοινωνικής ευθύνης όσον αφορά τη βιώσιμη ανάπτυξη. Στο πλαίσιο της έκθεσης, τη Δευτέρα 14 Δεκεμβρίου (ώρα 18:30) θα πραγματοποιηθεί στο αμφιθέατρο του Μουσείου Μπενάκη της οδού Πειραιώς, ημερίδα με τίτλο: «Μοντέλα αρχιτεκτονικής παραγωγής, παράλληλοι κόσμοι». Πηγή: http://news.in.gr/culture/article/?aid=1500042070

Το εντυπωσιακό αρχιτεκτόνημα βρίσκεται στα ανοιχτά της ακτής της Αλεξάνδρειας και αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία. Ο λόγος για το πρώτο υποβρύχιο μουσείο στον κόσμο, που προκαλεί το διεθνές ενδιαφέρον. Το σπάνιο αυτό αρχιτεκτονικό πρότζεκτ ήταν στα πλάνα των αρχιτεκτόνων και της κυβέρνησης από το 1998, όμως φέτος έμελλε να είναι η χρονιά γέννησης του. Επικεφαλής του έργου είναι ο Γάλλος αρχιτέκτονας, Jacques Rougerie. Το υποβρύχιο μουσείο θα διαθέτει δωμάτια κάτω από το νερό κατασκευασμένα εξ ολοκλήρου από fiber glass, τα οποία θα ενώνονται μεταξύ τους οδηγώντας σε έναν κεντρικό χώρο. Η κατάβαση θα γίνεται μέσω ειδικής σκάλας από μια πλατφόρμα πάνω στο νερό, ενώ η θέα στον ωκεανό θα είναι εντυπωσιακή. Πηγή: http://www.klik.gr/gr/el/design/to-proto-upobruchio-archaiologiko-mouseio-tou-kosmou/

Σε Μουσείο θα μετατραπεί το πιο σημαντικό κτίριο του Τατοΐου, το θερινό ανάκτορο, με την αποκατάσταση και ανάδειξη των αυθεντικών αρχιτεκτονικών του στοιχείων, όπως προβλέπει σχετική μελέτη. Αντιδράσεις ωστόσο πυροδοτεί το σχέδιο για την αξιοποίηση του πρώην βασιλικού κτήματος με «ασύμφορες χρήσεις που απειλούν να το μετατρέψουν σε απέραντη ταβέρνα». Πολιτιστικό τοπόσημο που συνδυάζει με τρόπο μοναδικό το φυσικό κάλλος, την αρχιτεκτονική και την ιστορία, το Τατόι και η σχεδιαζόμενη αξιοποίησή του, με τη μελέτη του Οργανισμού Ρυθμιστικού σχεδίου Αθήνας, τέθηκαν επί τάπητος σε ημερίδα της Ελληνικής Εταιρείας Περιβάλλοντος και Πολιτισμού. «Θεωρούμε πως το Τατόι πρέπει να διασφαλίσει την ατμόσφαιρά του», σημείωσε ο πρόεδρος της Εταιρείας, Κώστας Σταματόπουλος. Ωστόσο, ο σχεδιασμός πληθώρας χώρων εστίασης και μάλιστα εντός του ιστορικού πυρήνα του κτήματος απειλεί τον χαρακτήρα του, επεσήμανε ο πρόεδρος του Συλλόγου Φίλων Κτήματος Τατοΐου, Βασίλης Κουτσαβλής. Οπως και η δημιουργία συνεδριακού κέντρου στο κτίριο του Βουστασίου, όπου αντιπροτείνεται η δημιουργία Μουσείου βασιλικών αυτοκινήτων και αμαξών. Ο Σύλλογος χρηματοδοτεί τέσσερις μελέτες για την αποκατάσταση ισάριθμων κτιρίων οι οποίες «αν δεν ενταχθούν στο νέο ΕΣΠΑ θα χαθούν οι πόροι». Επίσης καταγγέλλει «κύμα ανομίας και λεηλασιών στο Τατόι τους τελευταίους μήνες». «Στόχος της κυβέρνησης είναι η αξιοποίηση του χώρου προς όφελος του κοινού με την ανάπτυξη δραστηριοτήτων που θα δημιουργήσουν αυτοχρηματοδότηση» ανέφερε στο μήνυμά της η γενική γραμματέας του ΥΠΠΟ, Μαρία Βλαζάκη. «Απομένει», πρόσθεσε, «να διευθετηθούν μικρές αλλά σημαντικές λεπτομέρειες μέχρι να εκδοθεί η Κοινή Υπουργική Απόφαση». Πολλά έχουν ειπωθεί για τις καταστροφικές συνέπειες που είχε η χρόνια εγκατάλειψη στα περίπου 40 κτίρια του κτήματος. Από το 2003 έγιναν ορισμένες σωστικές επεμβάσεις και εργασίες συντήρησης στα κινητά ευρήματα. Σήμερα οι σχεδιαζόμενες χρήσεις των κτιρίων προκαλούν τριβές. «Αν δεν προσδιοριστούν οι μελλοντικές τους χρήσεις δεν μπορεί να συνταχθούν σωστά οι μελέτες αποκατάστασής τους», υπογράμμισε η πρώην γενική γραμματέας του ΥΠΠΟ, Λίνα Μενδώνη. Προβληματικό χαρακτηρίζεται από την ίδια και το θεσμικό πλαίσιο πάνω στο οποίο βασίζονται οι μελέτες. Προβλήματα όμως δημιουργεί και ο μεγάλος αριθμός των εμπλεκομένων φορέων. «Ποιος θα έρθει να επενδύσει όταν θα πρέπει να λογοδοτήσει σε πάνω από 15 φορείς;», αναρωτήθηκε ο αντιπεριφερειάρχης Αν. Αττικής, Πέτρος Φιλίππου. Σύμφωνα με μελέτη της Πανευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Οργανώσεων Πολιτιστικής Κληρονομιάς Europa Nostra, το συνολικό κόστος για την ανάδειξη του κτήματος ανέρχεται σε 95 εκατ. ευρώ. Σε 700.000 εκτιμάται ο ετήσιος αριθμός επισκεπτών εκ των οποίων 25.000 θα εισέρχονται με εισιτήριο στον ιστορικό πυρήνα (εκτάσεως 16.000). Τα έσοδα από τα εισιτήρια και τις επισκέψεις στα μουσεία εκτιμώνται στα 490.000 ευρώ, χωρίς να συνυπολογίζονται οι εισπράξεις από τους ενοικιαζόμενους χώρους και τις επιμέρους μονάδες (βιολογικές καλλιέργειες, οινοποιείο κ.ά.). Όλοι συμφωνούν με τη μετατροπή του λιθόκτιστου ανακτόρου σε μουσείο του εαυτού του. Η διευθύντρια Αναστήλωσης Νεωτέρων Μνημείων του ΥΠΠΟ Αμαλία Ανδρουλιδάκη και η αρχιτέκτων Αναστασία Μαγκουρίλου παρουσίασαν την αρχιτεκτονική προμελέτη για την ανάδειξη του διώροφου, με υπόγειο και σοφίτα, κτιρίου η οποία θα κατατεθεί, προς έγκριση, στο Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων. Προβλέπονται επεμβάσεις τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό του κτιρίου η ανέγερση του οποίου ολοκληρώθηκε το 1913, επί Γεωργίου Α’. Οι όψεις του θα επανέλθουν στην αρχική τους μορφή, ο ισόγειος χώρος θα μετατραπεί σε μουσείο, ενώ στον όροφο και τη σοφίτα ορισμένα δωμάτια θα διατηρηθούν με τα έπιπλα και τα αντικείμενά τους, όπως ακριβώς βρέθηκαν. Στην κουζίνα θα διατηρηθεί όλος ο εξοπλισμός και στον υπόγειο κινηματογράφο θα πραγματοποιούνται προβολές. Σύμφωνα με τη συντηρήτρια αρχαιοτήτων Τατιάνα Κουσουλού σε ορισμένα δωμάτια «ήταν σαν να είχε σταματήσει ο χρόνος». Μαζί με το ανάκτορο θα αναδειχθεί και ο κήπος του, εκτάσεως 60 στρεμμάτων. Πηγή: http://cretedoc.gr/?p=7578

Ακόμα μία πρωτοτυπία μας επιφύλαξε το "δαιμονιώδες" κατασκευαστικό μας φλέγμα. Στην Κρήτη, στην περιοχή της Μεσσαράς εδώ και 3 χρόνια κατασκευάζεται το Αρχαιολογικό Μουσείο Μεσσαράς ως το αντίβαρο του Αρχαιολογικού Μουσείου Ηρακλείου και θα στεγάσει σπουδαία ευρήματα. Το έργο ολοκληρώνεται το προσεχές διάστημα και στο κοινό αναμένεται να ανοίξει στις αρχές του 2016. Μέχρι εδώ τα νέα είναι θαυμάσια μόνο που κατά τη διάρκεια της μελέτης και κατασκευής του έργου υπήρξε μία μικρή παράληψη καθώς ..ξέχασαν να δημιουργήσουν τις απαραίτητες οδικές και πεζοπορικές διαδρομές από και προς το κτίριο. Δηλαδή το Μουσείο ολοκληρώνεται, προετοιμάζεται να λειτουργήσει αλλά χωρίς δρόμους γύρω.. Πρόκειται βεβαίως για μία ακόμα προσθήκη στην μεγάλη σειρά αντίστοιχων καταστάσεων σε έργα που κατασκευάζονται στη χώρα. Στην περίπτωση του Αρχαιολογικού Μουσείου Μεσσαράς, όχι μόνο δεν έχουμε ασφαλείς οδικές προσβάσεις αλλά δεν έχουμε και Μουσειολογική μελέτη. Αυτή είναι άλλωστε και η ερώτηση που κατέθεσε στη Βουλή πριν λίγες μέρες ο Τομεάρχης Υποδομών της ΝΔ και βουλευτής Ηρακλείου Λευτέρης Αυγενάκης ζητώντας από τον Υπουργό Πολιτισμού κο Αριστείδη Μπαλτά τι θα γίνει τόσο με την κυκλοφοριακή σύνδεση, όσο και με τη Μουσειολογική μελέτη. ΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΤΗΣ ΜΕΣΣΑΡΑΣ, ΤΟ ΝΕΟ ΣΤΟΛΙΔΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΗΤΗ Το έργο για το Μουσείο Μεσσαράς ξεκίνησε να κατασκευάζεται από τον Ιανουάριο του 2016 και αναμένεται άμεσα η ολοκλήρωση των εργασιών. Θα απαιτηθούν βεβαίως και μερικοί μήνες για την τοποθέτηση των εκθεμάτων, την στελέχωση του Μουσείου αλλά και την ολοκλήρωση των γραφειοκρατικών διαδικασιών. Το έργο χρηματοδοτείται από το ΕΣΠΑ μέσω του ΠΕΠ Κρήτη-Νησιά Αιγαίου. Η κατασκευή του ήταν αποτέλεσμα της μεγάλης ανάγκης χώρου στέγασης των πολλών ευρημάτων από την περιοχή και θεωρείται ότι θα γίνει από τους σημαντικότερους τουριστικούς πόλους έλξης σε όλη την Κρήτη ...όταν αποκτήσει και οδικές προσβάσεις. Το κόστος κατασκευής έφτασε τα 5,86εκ.ευρώ (ποσό με ΦΠΑ) και η εταιρεία που το κατασκευάζει είναι η P&C DEVELOPMENT. Πηγή: http://www.ypodomes.com/index.php/astiki-anaptixi/erga-poleis/item/30558-%CE%BD%CE%AD%CE%BF-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%BA%CE%B5%CF%85%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CE%B8%CE%B1%CF%8D%CE%BC%CE%B1-%CF%84%CE%BF-%CE%BC%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%B5%CE%AF%CE%BF-%CE%BC%CE%B5%CF%83%CF%83%CE%B1%CF%81%CE%AC%CF%82-%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%BA%CE%BB%CE%AE%CF%81%CF%89%CE%BD%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%B9-%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%AC-%CE%B4%CE%B5%CE%BD-%CF%85%CF%80%CE%AC%CF%81%CF%87%CE%BF%CF%85%CE%BD-%CE%BF%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82-%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CE%B2%CE%AC%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82

Νέα καθυστέρηση στο άνοιγμα του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης (ΕΜΣΤ), ύστερα από την ομόφωνη αναβολή σχετικά με τη γνωμοδότηση για το β' στάδιο της οριστικής μουσειογραφικής και μουσειολογική μελέτης, στην τελευταία συνεδρίαση του Συμβουλίου Μουσείων. Σύμφωνα με το σκεπτικό, διαπιστώθηκε πως οι όροι που είχαν τεθεί για να υλοποιηθούν από το β' στάδιο της μουσειογραφικής μελέτης επέφεραν ευρείας έκτασης τροποποιήσεις και στη μουσειολογική μελέτη, γεγονός που καθιστά απαραίτητη την υποβολή νέων μελετών. Τα μέλη πήραν αυτή την απόφαση έπειτα από μια φορτισμένη συναισθηματικά συνεδρίαση, λόγω της παρέμβασης της Αννας Καφέτση, πρώην διευθύντριας του ΕΜΣΤ και μέλους του Συμβουλίου που, μεταξύ άλλων, έκανε λόγο για «κατάφωρη παραβίαση και προσβολή» του επιστημονικού της έργου, καθώς και του «ηθικού δικαιώματός της απέναντι σε αυτό», αλλά και έπειτα από τις διευκρινίσεις που έκανε από την πλευρά της η νυν διευθύντρια του Μουσείου, Κατερίνα Κοσκινά. Α. Καφέτση «Θέτω ένα ζήτημα αρχής, για το οποίο πιστεύω ότι αυτό το Συμβούλιο πρέπει να πάρει θέση. Μέσα από τη διαδικασία που ακολουθείται, θεωρώ ότι παραβιάζεται κατάφωρα το ηθικό μου δικαίωμα απέναντι σε όλες αυτές τις μελέτες που έχουν περάσει κι έχουν εγκριθεί», δήλωσε η κ. Καφέτση. Η νυν διευθύντρια του ΕΜΣΤ έκανε σαφές ότι οι νέες μελέτες που εκπονήθηκαν είναι διαφορετικές των αρχικών, καθώς ελήφθησαν υπόψη τόσο οι παρατηρήσεις που ετέθησαν από τις Υπουργικές Αποφάσεις όσο και οι δικές της επιστημονικές απόψεις. «Είμαι ένας άλλος άνθρωπος, με μια άλλη άποψη. Δεν παρέλαβα ένα μουσείο στημένο. Είναι λοιπόν αυτονόητο, εφόσον έρχεται ένας άλλος διευθυντής σε έναν άλλο χώρο (σ.σ.: λόγω των τροποποιήσεων που έχουν υποστεί οι μελέτες), λογικά πρέπει να έχει και τη δική του επιστημονική άποψη», δήλωσε η κ. Κοσκινά. Πηγή: http://www.ethnos.gr/politismos/arthro/h_diamaxi_gia_tis_meletes_fernei_nea_kathysterisi-64355756/

Οι περαστικοί από την πλατεία του Αγίου Σπυρίδωνα στο Παγκράτι θα βλέπουν για λίγους μήνες ακόμα το επιβλητικό κτίριο της οδού Ερατοσθένους καλυμμένο με λινάτσες. Το 2012 μπήκε ο «θεμέλιος λίθος» για το νέο Μουσείο του Ιδρύματος Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή στην Αθήνα, ενώ στις αρχές του 2017 θα έχει ολοκληρωθεί, καθώς όλα δουλεύουν... ρολόι. Πρόκειται για ένα υπερσύγχρονο μουσείο 12 ορόφων, επιφάνειας 7.300 τ.μ. και αναμένεται να φιλοξενήσει τη μυθική συλλογή του ζεύγους Γουλανδρή που περιλαμβάνει αριστουργήματα του 19ου και 20ού αιώνα, έργα Βαν Γκογκ, Πικάσο, Γκογκέν, Σαγκάλ, Πόλοκ, Ροντέν κ.ά. Ομως και οι καλλιτέχνες των ημερών μας θα έχουν το δικό τους βήμα στην αίθουσα των περιοδικών εκθέσεων. Και όλοι, ακόμα και αυτοί που δεν ενδιαφέρονται για τέχνη, θα μπορούν να πιουν τον καφέ τους στην ταράτσα με μοναδική θέα την Ακρόπολη. Ομαλά και εντατικά εξελίσσονται οι εργασίες ανέγερσης του νέου μουσείου, ενός έργου υποδομής που αναμένεται να αποτελέσει ορόσημο πολιτισμού στην Αθήνα. Επειτα από μια πολύχρονη περιπέτεια για την εξεύρεση του κατάλληλου χώρου, ο δρόμος για την ανέγερσή του άνοιξε το 2009 με την αγορά ενός γωνιακού διατηρητέου τριώροφου κτιρίου και ενός όμορου οικοπέδου στην πλατεία του Αγίου Σπυρίδωνα. Το νέο μουσείο αποτελείται από το παλιό κτίριο και τη σύγχρονη επέκτασή του. Η αρχιτεκτονική μελέτη εκπονήθηκε από το γραφείο «Ι. & Α. Βικέλα». Το κτίριο που ήδη υπάρχει, ένα κομψοτέχνημα της δεκαετίας του 1920, με νεοκλασικά στοιχεία, διατηρείται ως κέλυφος, ενώ θα αποκατασταθεί και θα αναβαθμιστεί. Η σύγχρονη προσθήκη που κορυφώνεται πίσω από την πρόσοψη, θα επενδυθεί με πλάκες πωρόλιθου. Πέντε από τους ορόφους του πολυαναμενόμενου μουσείου θα βρίσκονται κάτω από την επιφάνεια του εδάφους. Οι εκσκαφές έχουν περατωθεί και η κατασκευή των σκυροδεμάτων αναμένεται να ολοκληρωθεί πριν από το Πάσχα. Οι επισκέπτες θα έχουν πολλά να δουν. Στο ισόγειο θα υπάρχουν χώρος υποδοχής, βεστιάριο και πωλητήριο. Στο μεσοπάτωμα, στο νέο κτίριο, θα λειτουργήσει καφέ, με πρόσβαση στον ακάλυπτο χώρο, με μικρό κήπο. Ενα δεύτερο καφέ προβλέπεται στην ταράτσα του παλιού κτιρίου, όπου η θέα στην Ακρόπολη είναι εξαιρετική. Οι εκθεσιακοί χώροι περιλαμβάνουν συνολικά πέντε επίπεδα. Στο πρώτο υπόγειο αναπτύσσονται οι περιοδικές εκθέσεις σε χώρο έκτασης 400 τ.μ. στα πρότυπα λειτουργίας του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης στην Ανδρο, ενώ στους τέσσερις ορόφους πάνω από το ισόγειο (έκτασης 1200 τ.μ.) θα φιλοξενηθεί η μόνιμη συλλογή του Ιδρύματος. Στον τελευταίο όροφο θα στεγαστούν τα γραφεία της διοίκησης. Στους υπόλοιπους υπόγειους ορόφους θα αναπτυχθεί μια θεματική βιβλιοθήκη με βιβλία τέχνης, παιδικό εργαστήριο, ένα άρτια εξοπλισμένο αμφιθέατρο 190 θέσεων με δικό του φουαγέ. Εχουν επίσης προβλεφθεί χώροι φύλαξης των έργων, εργαστήριο συντήρησης και βοηθητικοί χώροι. Οπως διαβεβαιώνουν οι υπεύθυνοι του έργου, οι εργασίες κατασκευής «συνεχίζονται πυρετωδώς και όλα τα μέτρα λαμβάνονται ώστε οι διεθνείς μουσειογραφικές προδιαγραφές και αξιώσεις να πληρούνται στην κάθε λεπτομέρεια». Παράλληλα, θα προχωρήσει και η ανάπλαση της πλατείας του Αγ. Σπυρίδωνα που μπορεί να αποτελέσει μια αφετηρία σημαντικής πολεοδομικής αναβάθμισης της εγγύτερης περιοχής. Τη μελέτη διαμόρφωσης της πλατείας και πρασίνου γενικότερα έχει αναλάβει το αρχιτεκτονικό γραφείο «Studio75». Πλέον, «οι μεγαλύτερες δυσκολίες έχουν αντιμετωπιστεί: οι εκσκαφές, η αντιστήριξη των πρανών εκσκαφής και η υποθεμελίωση του διατηρητέου τοίχου. Το έργο προχωρά – με μικρές αποκλίσεις εντός χρονοδιαγράμματος. Μέσα στο 2016 θα έχουν ολοκληρωθεί το 90% των οικοδομικών και ηλεκτρομηχανολογικών εγκαταστάσεων». Εχουν περάσει σχεδόν 24 χρόνια από τότε που η κυβέρνηση Μητσοτάκη παραχώρησε στο Ιδρυμα Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή οικόπεδο στην οδό Ρηγίλλης για την ανέγερση του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης, το οποίο το ζεύγος των συλλεκτών οραματιζόταν, αλλά δεν μπόρεσε ποτέ να δει να παίρνει σάρκα και οστά. Μάλιστα, τα σχέδια είχε εκπονήσει ο διάσημος αρχιτέκτονας Μινγκ Πέι. Επειτα από απίστευτα εμπόδια και με την ανακάλυψη των καταλοίπων του Λυκείου του Αριστοτέλη στην περιοχή, το έργο ματαιώθηκε. Την ίδια κατάληξη είχαν και τα σχέδια για την ανέγερσή του στο Μετς και στην οδό Ριζάρη. Μέχρι σήμερα παραμένει επτασφράγιστο μυστικό το περιεχόμενο της συλλογής Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή, καθώς και πόσα και ποια έργα θα εκτεθούν. Σίγουρα, όμως, το νέο μουσείο «θα είναι κοντά στον κόσμο και θα αποτελεί μέρος της πολιτιστικής ζωής του τόπου μας», εμπλουτίζοντας τον χάρτη πολιτισμού της Αθήνας. Πηγή: http://www.efsyn.gr/arthro/moyseio-goylandri-stis-arhes-toy-2017

Ο Δημήτρης Κολώνης και η Ζέττα Κοτσιώνη, Associates στη Zaha-Hadid Architects, παρουσιάζουν τη συμμετοχή του γραφείου τους στον Αρχιτεκτονικό Διαγωνισμό Προσχεδίων με θέμα «Νέο Αρχαιολογικό Μουσείο Σπάρτης». IMAGE BY VA Ο σχεδιασμός και η μορφολογία του Νέου Αρχαιολογικού Μουσείου Σπάρτης στόχευσε στη δημιουργία ενός Τοπόσημου, ικανού να σηματοδοτήσει την αναζωογόνηση της πολιτιστικής ζωής και την οικονομική ανάπτυξη της Σπάρτης, της Πελοποννήσου και της Ελλάδας συνολικά. Παράλληλα, στόχευσε στη διάδοση της πολιτιστικής γνώσης της συλλογής στις γειτονικές περιοχές, ώστε το Μουσείο να αποτελέσει τμήμα ενός δικτύου με άλλους μουσειακούς χώρους της περιφέρειας και να αποτελέσει ένα ζωντανό και δημιουργικό σημείο συνάντησης του κοινού, επιστημονικού προσωπικού, εκπαίδευσης, πολιτιστικής εξέλιξης, αναψυχής. IMAGE BY VA Προσεγγίζοντας την πόλη, η Βόρεια όψη του Μουσείου εμφανίζεται εμβληματική πίσω από τον ποταμό Ευρώτα. Στην Ανατολική του πλευρά το κτίριο εμφανίζεται συμπαγές, αποκαλύπτοντας σταδιακά εντυπωσιακές εικόνες, με γυάλινες επιφάνειες και αίθρια στο εσωτερικό του. Η συμπαγής όψη διαμορφώνεται με διάτρητα πανέλα, παρέχοντας ελεγχόμενο φως στα εκθέματα. Η Δυτική όψη αντίθετα, περιλαμβάνει μεγάλες επιφάνειες από γυαλί και ανοίγεται στα αρχαία και τα ψηφιδωτά που είναι τοποθετημένα στον υπαίθριο χώρο, διαχέοντας τα όρια εσωτερικού και εξωτερικού: η θέα της Ακρόπολης, οι ανασκαφές με τα αρχαία ευρήματα του οικοπέδου, ο περιβάλλοντας χώρος και το μικροκλίμα του Ευρώτα με το στοιχείο του νερού, η νέα πόλη, εισβάλλουν στο χώρο του Μουσείου. RENDER_ACCESS_MOSAICS Πολλαπλές υπαίθριες διαδρομές συνδέουν το Μουσείο με τον περιβάλλοντα χώρο εξασφαλίζοντας ευκολία κινήσεων και πρόσβαση σε όλους τους χώρους και πλατείες, ώστε να μπορεί κανείς να εξερευνήσει και να ανακαλύψει τα αρχαία ευρήματα και τα τοποθετημένα στον υπαίθριο χώρο μωσαϊκά. Οι πορείες αυτές επεκτείνονται μέχρι την Ακρόπολη, ακολουθώντας την κατεύθυνση των σωζόμενων ευρημάτων της αρχαίας εμπορικής οδού. Μια υπερυψωμένη γυάλινη πλατφόρμα περνάει επάνω από τα αρχαία μνημεία και οδηγεί τους επισκέπτες στην κεντρική είσοδο του Μουσείου. Μια τομή εγκάρσια στον όγκο του κτίσματος αποκαλύπτει την κατακορυφότητα του Μουσείου και επιτρέπει τη θέαση των ευρημάτων που είναι αποθηκευμένα στον υπόγειο χώρο του. TOPVIEW_SITEFAR Η Νότια πλευρά του κτιρίου περιλαμβάνει την όψη του Διατηρητέου βιομηχανικού κτίσματος. Το υπάρχον κτίσμα αποτελεί το συνδετικό στοιχείο του Νέου Αρχαιολογικού Μουσείου με την σύγχρονη πόλη της Σπάρτης. Στεγάζει τα εργαστήρια του επιστημονικού προσωπικού και την τελευταία και πιο σύγχρονη ενότητα της έκθεσης. Η είσοδος στο τμήμα αυτό της έκθεσης γίνεται από την διατηρητέα όψη, με στόχο την ανάδειξη του μνημειακού κελύφους του κτιρίου ως κυρίαρχο στοιχείο της θεματικής ενότητας του ΧΥΜΟΦΙΞ. Το νέο κτίριο ενσωματώνει τόσο στην ογκομετρία του όσο και στη λειτουργία του το υπάρχον, διατηρώντας την όψη και τις αναλογίες του και αναδεικνύοντας τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του. IMAGE BY VA Εσωτερικά του κτηρίου, η οργάνωση των εκθεσιακών ενοτήτων ακολουθεί τη λογική μιας ευέλικτης τοποθέτησης, με σκοπό να διευκολύνει την αναδιοργάνωση της έκθεσης ανάλογα με τα νέα αρχαιολογικά ευρήματα, τις εξελισσόμενες πρακτικές Μουσειολογίας και την πρόθεση των διοργανωτών. IMAGE BY VA Η ανασκαφή, κατάδυση και ανάδυση υλικών αλλά και άυλων ευρημάτων αποτελούν ένα βιωματικό χωρικό μηχανισμό χειρισμού συσσωρευμένης και απολεσθείσας μνήμης και πραγματοποιείται μέσω αίθριων και κατακόρυφων σημείων κίνησης, μετάβασης και θέασης στο εσωτερικό του κτιρίου. Η βιωσιμότητα αποτέλεσε βασικό κομμάτι και προϋπόθεση του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού, με έμφαση στον έλεγχο της ηλιακής ακτινοβολίας, την ενσωμάτωση τοπικών υλικών κατασκευής και το φυσικό αερισμό και δροσισμό των εσωτερικών χώρων. Στοιχεία έργου Ανοιχτός αρχιτεκτονικός διαγωνισμός προσχεδίων «ΝΕΟ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΣΠΑΡΤΗΣ» Διοργανώτρια Αρχή Περιφερειακή Ενότητα Λακωνίας της Περιφέρειας Πελοποννήσου Αρχιτέκτονες Zaha-Hadid Architects – ZHVR Group Νόμιμος Εκπρόσωπος /Legal Representative Patrik Schumacher Επικεφαλής Έργου / Project Director Helmut Kinzler Επικεφαλής Έργου / Project Associates Ζέττα Κοτσιώνη, Δημήτρης Κολώνης Ομάδα Σχεδιασμού / Design Team Paulo Flores, Μαρία Τσιρώνη, Martin Gsandtner, Κωνσταντίνα Τσαγκαράτου, Nicolas Tornero, Marco Pavoni, Annalena Henssen, Ηλιάνα Καψάλη, Aleksandra Mnich Σύμβουλοι Έργου Σύμβουλος Μουσειολογίας Out of the Box Intermedia Εξειδικευμένος Σύμβουλος Α&Μ Architects Σύμβουλος Περιβαλλοντικού Σχεδιασμού Buro Happold Engineering Φωτορεαλιστικά VA Rendering

Ξεναγοί, συνοδοί τουριστών και τουρίστες με φιάλες οξυγόνου σε υποθαλάσσιο αρχαιολογικό χώρο. Οι επισκέψεις σε ναυάγια είναι κάτι που δεν συνηθίζεται ακόμη στην Ελλάδα, αλλά τα υποβρύχια μουσεία έρχονται: στην Αλόννησο και στον Παγασητικό τέσσερα ναυάγια, χρονολογούμενα από τους κλασικούς έως τους βυζαντινούς χρόνους, πρόκειται να μετατραπούν σε υποθαλάσσια μουσεία, στα οποία θα μπορούν να ξεναγούνται οι λάτρεις των αρχαιοτήτων και της κατάδυσης. Οι ενάλιοι αρχαιολογικοί χώροι που θα γίνουν επισκέψιμοι είναι το ναυάγιο στο νησί Περιστέρα, κοντά στην Αλόννησο, που χρονολογείται στον 5ο αιώνα π. Χ. και αποτελείται από μια συσσώρευση αμφορέων, το βυζαντινό ναυάγιο στο νησάκι Κίκυνθο, συλημένο και με δείγματα κεραμικής να το χρονολογούν μεταξύ 9ου και 13ου αιώνα, το ναυάγιο στη θέση Άκρα Γλάρος, επίσης της βυζαντινής περιόδου και το ναυάγιο στη θέση Τηλέγραφος των μέσων του 4ου αι. μ.Χ.. Στα επισκέψιμα υποβρύχια αρχαιολογικά πάρκα θα επιτρέπεται η κατάδυση, με συνοδεία δυτών και αρχαιοφυλάκων, σε βάθος ώς και 40 μέτρων, Επίσης, θα επιτρέπεται η ερασιτεχνική φωτογράφιση. Οι μη φίλοι των καταδύσεων θα έχουν τη δυνατότητα να θαυμάζουν τα «εκθέματα» μέσα από σκάφη με διαφανή πυθμένα. Ακόμη μέσω καινοτόμου τεχνολογίας, με την οποία θα εξοπλιστούν τα Κέντρα Ενημέρωσης που θα δημιουργηθούν, θα μπορούν να ξεναγηθούν όλοι οι ενδιαφερόμενοι. Οι εργασίες για τη δημιουργία των καταδυτικών αρχαιολογικών πάρκων βρίσκονται σε προχωρημένο στάδιο. Τον περασμένο Οκτώβριο κλιμάκια της Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων έκαναν υποβρύχιες αυτοψίες, στους επιλεγμένους για τη δημιουργία υποβρύχιων μουσείων χώρους στην Περιστέρα Αλοννήσου και στον Δυτικό Παγασητικό, προκειμένου να οριοθετηθούν οι «μικροπεριοχές» των μνημείων, που θα αντιστοιχούν στην πορεία μελλοντικών επισκέψεων, να τεκμηριωθεί η κατάστασή τους, να προσδιοριστούν σημεία ενδιαφέροντος για τους επισκέπτες-δύτες και να καθαριστούν. Οι υποβρύχιες αυτοψίες έγιναν στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού έργου BLUEMED, το οποίο θα διαρκέσει έως τον Οκτώβριο του 2019, με σκοπό τη μελέτη των καλύτερων τρόπων για τη λειτουργία επισκέψιμων χώρων σε αρχαία ναυάγια. Παράλληλα, το έργο θα προστατεύσει και θα αξιοποιήσει τον ενάλιο φυσικό πλούτο και τη βιοποικιλότητα της Μεσογείου. Η ίδρυση ενάλιων επισκέψιμων αρχαιολογικών χώρων εντάσσεται σε ένα ευρύτερο σχέδιο προβολής του ενάλιου πολιτιστικού αποθέματος της Ελλάδας, μέσω του καταδυτικού τουρισμού. Με τη δημιουργία των υποβρύχιων μουσείων στην Αλόννησο και στον Παγασητικό αναμένεται να καθιερωθεί η Θεσσαλία ως καταδυτικός προορισμός -που σημαίνει ποιοτικό τουρισμό- με ό,τι αυτό συνεπάγεται: επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου, αύξηση της απασχόλησης, προβολή της περιοχής και της Ελλάδας γενικότερα, προστασία των ενάλιων αρχαιοτήτων. Σε άλλες χώρες, όπως στην Ιταλία, τα υποβρύχια μουσεία προσελκύουν χιλιάδες επισκέπτες. Στη Σικελία και στα νησάκια γύρω από αυτήν, στην Ούστικα, στην Παντελερία, στις Αιγούσες, υπάρχουν 21 υποβρύχια αρχαιολογικά πάρκα, πλούσια σε αμφορείς, ίχνη βυζαντινών εκκλησιών και ναυάγια. Κάθε χρόνο τα επισκέπτονται πάνω από πέντε χιλιάδες τουρίστες και οι τάσεις είναι «εκρηκτικές». Σύμφωνα με διεθνείς μελέτες, υπάρχουν περίπου 25 εκατομμύρια πιστοποιημένοι δύτες παγκοσμίως. Περίπου πέντε εκατομμύρια από αυτούς είναι Ευρωπαίοι. Οι ενεργοί δύτες είναι περίπου 1,5 εκατομμύριο και αυτοί πραγματοποιούν ένα ταξίδι κάθε χρόνο κάνοντας έως και 10 διανυκτερεύσεις σε μακρινούς προορισμούς. Παράλληλα, το κόστος της δημιουργίας καταδυτικού πάρκου θεωρείται μικρό σε σχέση με τα έσοδα που αποφέρει η λειτουργία του και το γενικότερο όφελος για την περιοχή στην οποία βρίσκεται. Στη χώρα μας ο καταδυτικός τουρισμός τα τελευταία χρόνια έχει αυξητικές τάσεις, αλλά σίγουρα έχει πολλά περιθώρια ανάπτυξης αφού υπολογίζεται ότι περισσότερα από 1.500 ναυάγια βρίσκονται διάσπαρτα στις ελληνικές θάλασσες. Και όχι μόνο. Βυθισμένες πόλεις, παράκτιοι οικισμοί, αρχαία λιμάνια προσφέρονται για εξερευνήσεις. Το Αιγαίο και το Ιόνιο δεν έχουν κοράλλια και τροπικά ψάρια έχουν όμως -εκτός από τις σπηλιές και τη θαλάσσια ζωή- αρχαιολογικό πλούτο και οι επισκέψεις σε ναυάγια μπορούν να προσφέρουν και άλλες ώρες ευχαρίστησης στα «παιδιά της θάλασσας». Ο δρόμος έχει πλέον ανοίξει. Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Μεγάλη πυρκαγιά ξέσπασε το βράδυ της Κυριακής στο κτίριο του Πολεμικού Μουσείου στα Χανιά. Επί τόπου έσπευσαν άμεσα 5 πυροσβεστικά οχήματα με 15 πυροσβέστες, με τις δυνάμεις της Πυροσβεστικής να ενισχύονται περαιτέρω. Οι πυροσβέστες επιχειρούν να μην περάσει η φωτιά σε διπλανό πάρκο, ωστόσο δεν υπάρχει κίνδυνος για κοντινά κτίρια. Το εν λόγω κτίριο βρίσκεται στο κέντρο της πόλης στην οδό Τζανακάκη και η πυρκαγιά έχει δημιουργήσει αποπνικτική ατμόσφαιρα στην περιοχή. Οι αστυνομικές αρχές έχουν αποκλείσει τους γύρω δρόμους και τις παράπλευρες οδούς. Το κτίριο -το οποίο ήδη έχει καεί ολοσχερώς- δεν λειτουργεί πια ως μουσείο και είναι εδώ και περίπου δέκα χρόνια εγκαταλειμμένο. Σύμφωνα με δήλωση του δημάρχου Χανιών, Τάσου Βάμβουκα, το εν λόγω κτίριο, έκτασης 3.000 τ.μ., το είχε ζητήσει ο δήμος από το υπουργείο Εθνικής Άμυνας, προκειμένου να το ανακαινίσει και να στεγάσει εκεί το δημαρχείο της πόλης. Σύμφωνα με πληροφορίες, η φωτιά ξεκίνησε από μέσα από το κτίριο.

Είκοσι από τους μεγαλύτερους αρχαιολογικούς χώρους και Μουσεία της Ελλάδας, που έχουν επιλεγεί από το υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού βάσει κριτηρίων σπουδαιότητας και επισκεψιμότητας, θα αποκτήσουν σταδιακά πρόσβαση σε προηγμένες ευρυζωνικές υπηρεσίες, μετά την υπογραφή μνημονίου συνεργασίας του ΥΠΠΟΑ με την Cosmote. Φέτος το καλοκαίρι, θα αποκτήσουν πρόσβαση σε ασύρματο δίκτυο ίντερνετ (Wi - Fi) το Ακρωτήρι Σαντορίνης, οι Δελφοί και η Δήλος. Ήδη, πρόσβαση σε Wi - Fi υπάρχει στο Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο της Αθήνας και στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Μεσαιωνικής πόλης της Ρόδου, ενώ επόμενος προορισμός της Cosmote είναι η Ακρόπολη των Αθηνών. Το Wi - Fi, μεταξύ άλλων, θα επιτρέψει στους αρχαιολογικούς χώρους και στα Μουσεία να αναπτύξουν νέους διαδραστικούς τρόπους ξενάγησης και παρουσίασης των εκθεμάτων τους. Πρόκειται για μία συνολική επένδυση άνω των 2 εκατομμυρίων ευρώ, της Cosmote, που στόχο έχει να αναδείξει την ελληνική πολιτιστική κληρονομιά με τη δύναμη της τεχνολογίας. Το έργο περιλαμβάνει τη μελέτη, τον σχεδιασμό και την ανάπτυξη υποδομών ασύρματου δικτύου σε επιλεγμένα από το υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού σημεία, την προμήθεια του αναγκαίου εξοπλισμού, τη λειτουργία και συντήρηση των δικτύων, αλλά και τη δωρεάν παροχή των υπηρεσιών ασύρματου Wi - Fi internet για τρία χρόνια. Έχουν προγραμματιστεί να ακολουθήσουν, επίσης, οι αρχαιολογικοί χώροι στην Κνωσό και το Σούνιο, οι Βασιλικοί Τάφοι Αιγών (Βεργίνα), το Εθνικό και Αρχαιολογικό Μουσείο, η Αρχαία Ολυμπία, τα Αρχαιολογικά Μουσεία Ηρακλείου και Θεσσαλονίκης, η Ακρόπολη Λίνδου, η Αρχαία Επίδαυρος, η Ακρόπολη Μυκηνών, η Σπιναλόγκα, το Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού, η Αρχαία Δωδώνη και η Αρχαία Κόρινθος. Πηγή: naftemporiki.gr

Λεηλατήθηκε, καταστράφηκε, χαρακτηρίστηκε ιστορικό διατηρητέο μνημείο, απαλλοτριώθηκε, αποτέλεσε μήλον της -δικαστικής- Εριδος, ωστόσο όπως φαίνεται θα έχει αίσιο τέλος η πολύχρονη περιπέτεια της βίλας Ιόλα στην Αγία Παρασκευή. Ο Δήμος Αγίας Παρασκευής προχωράει στην αγορά από τον τωρινό ιδιοκτήτη της διώροφης έπαυλης, 1.600 τ.μ., που περιβάλλεται από κτήμα έκτασης 6,7 στρεμμάτων και ο δήμαρχος Γιάννης Σταθόπουλος αναμένεται, σύμφωνα με πληροφορίες, να ανακοινώσει επίσημα το γεγονός μια σημαδιακή ημέρα: στις 8 Ιουνίου, οπότε συμπληρώνονται 30 χρόνια από τον θάνατο του Αλέξανδρου Ιόλα. Πρόθεση είναι να δημιουργηθεί εκεί το Μουσείο Ιόλα και παράλληλα πολιτιστικό κέντρο, «ένα τοπόσημο πανελλήνιας ακτινοβολίας», όπως δηλώνει στην «Εφ.Συν.» ο Γ. Σταθόπουλος. Η μυθική μαρμάρινη βίλα Ιόλα, της χλιδής και της επίδειξης, είναι πλέον ένα κτίριο-φάντασμα. Με το που άφησε την τελευταία του πνοή ο Ιόλας, το 1987, σε νοσοκομείο της Νέας Υόρκης, νικημένος από ΑΙDS, oι νόμιμοι κληρονόμοι του έσπευσαν να αδειάσουν την κατοικία του από τα αμύθητης αξίας έργα τέχνης και αντικείμενα -γεμάτα κοντέινερ έφευγαν μέσα στη νύχτα, σύμφωνα με μαρτυρίες της εποχής-, ενώ τα επόμενα χρόνια το κτίσμα αποψιλώθηκε, από ντουλάπες μέχρι πόμολα... «Το κτίριο είναι εγκαταλελειμμένο, αλλά δεν χρειάζονται τεράστια ποσά για να συντηρηθεί και να γίνει χώρος πολιτισμού», τονίζει ο Γ. Σταθόπουλος. Μάλιστα, ο βιογράφος του Ιόλα, ο Νίκος Σταθούλης, θα βάλει την πρώτη, σημαντική μαγιά. Βιβλιογραφικό και φωτογραφικό υλικό από τη μυθική ζωή του Αλεξανδρινού, ο οποίος ξεκίνησε ως χορευτής και στη συνέχεια κατέκτησε τον κόσμο της τέχνης με γκαλερί από τη Νέα Υόρκη ώς το Παρίσι, τη Ζυρίχη και τη Ρώμη. Παράλληλα θα εκτεθεί η αλληλογραφία του με διεθνείς προσωπικότητες της τέχνης -ο Ιόλας είχε συνεργαστεί με τους Μαξ Ερνστ, Πικάσο, Αντι Γουόρχολ, Ρενέ Μαγκρίτ, κ.ά.- ενώ ο δήμαρχος θα καλέσει τους Ελληνες καλλιτέχνες που είχε αναδείξει να δώσουν έργα τους για να εμπλουτιστεί το νέο μουσείο. Φαίνεται πως η 30ή επέτειος από τον θάνατο του Αλέξανδρου Ιόλα είναι σημαδιακή. Ο οίκος Sotheby's οργανώνει στις 25 Μαΐου, στο Λονδίνο, δημοπρασία με 155 έργα τέχνης και πολύτιμα αντικείμενα από τις συλλογές του Ιόλα, τα ίχνη των οποίων έχουν εδώ και χρόνια χαθεί. Πίνακες των Πικάσο, Γούρχολ, Ματίς, Ντε Κίρικο, Ακριθάκη, γλυπτά των Νίκι ντε Σεν Φαλ, Τάκι, αλλά και χρυσά ρολόγια, διαμαντένια σκουλαρίκια, έπιπλα, χαλιά, ασημένια σερβίτσια, περίτεχνοι καθρέφτες, μπιμπελό... η αξία των οποίων ξεκινά από 400 λίρες και ξεπερνά τις 200.000 λίρες. Η δημοπρασία κινητοποίησε τον δήμαρχο Αγίας Παρασκευής, ο οποίος έστειλε επιστολή διαμαρτυρίας προς τους Sotheby's (την κοινοποίησε και στο υπουργείο Πολιτισμού), με την οποία ζητά να αποσυρθούν τα έργα τέχνης καθώς «έχει υποβληθεί μήνυση κατά αγνώστων ενώπιον των εισαγγελικών αρχών για κλοπή έργων τέχνης και αντικειμένων» από τη βίλα Ιόλα. Από την πλευρά του ο οίκος δημοπρασιών απαντά: «Γνωρίζουμε ότι η Βίλα του Αλέξανδρου Ιόλα έχει χαρακτηριστεί από το 1998 ως διατηρητέο ιστορικό μνημείο, αλλά θεωρούμε ότι αυτό δεν σχετίζεται με τη δική μας δημοπρασία. Επιπλέον, έχουμε πλήρη επίγνωση του γεγονότος ότι άλλα περιουσιακά στοιχεία έχουν κλαπεί από τη Βίλα στο παρελθόν, αλλά ο Οίκος Δημοπρασιών Sotheby's δεν θα διέθετε ποτέ κάποιο περιουσιακό στοιχείο για πώληση, σε περίπτωση που διατηρούσε οποιαδήποτε αμφιβολία αναφορικά με την προέλευσή του». Ο Νίκος Σταθούλης σχολιάζει πως «οι κληρονόμοι του Ιόλα έχουν το νόμιμο δικαίωμα να δώσουν έργα των συλλογών του σε δημοπρασία, ωστόσο είναι προσβλητικό να το κάνουν αυτό στην επέτειο του θανάτου του. Επιπλέον, είναι ευτράπελο να επιλέγουν ορισμένα κομμάτια που δεν αποτελούν μέρος των συλλογών του. Οπως ένα μαρμάρινο λιοντάρι-φουρούσι της βίλας, ή κάτι κολόνες από την Τοσκάνη πάνω στις οποίες ο Ιόλας έβαζε αρχαίες προτομές...». Ισως όλα να ήταν πιο απλά αν είχε εκπληρωθεί η επιθυμία του Ιόλα να δωρίσει την αμύθητη συλλογή του στο ελληνικό κράτος. Η ελληνική κυβέρνηση αρνήθηκε την προσφορά του, σε μια εποχή που από τη μια ο Ιόλας απαξίωνε τους πολιτικούς από όλες τις παρατάξεις και από την άλλη ο ίδιος δεχόταν επιθέσεις με «κίτρινα» δημοσιεύματα για την «ακόλαστη» ζωή του. Τουλάχιστον, πρόλαβε, το 1984 να δώσει στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης 47 έργα σύγχρονης τέχνης από την προσωπική του συλλογή. Πηγή: http://www.efsyn.gr/arthro/moyseio-iola-i-mythiki-vila-toy