Αναζήτηση στην κοινότητα

Σε έναν νέο χώρο στο Πέραμα επέστρεψε, έπειτα από τέσσερα χρόνια απουσίας, το Μουσείο Ναυτικής Παράδοσης το οποίο βρισκόταν στην Αποθήκη Ε2, στο λιμάνι του Πειραιά. «Κάθε νέο Μουσείο δημιουργεί άλλη μια γέφυρα με το παρελθόν, είναι μια ακόμα εστία εκπαίδευσης και έρευνας, ένας ακόμη λόγος για τον επισκέπτη να γνωρίσει την ιστορία και τα επιτεύγματα αυτού του τόπου» είπε στη χθεσινή εκδήλωση εγκαινίων η υφυπουργός Πολιτισμού, Άντζελα Γκερέκου. «Υπάρχει ένα ακόμη στοιχείο που καθιστά το εγχείρημα αυτό αξιέπαινο και παράδειγμα προς μίμηση: η δημιουργία και η συντήρηση του Μουσείου εξασφαλίστηκαν χωρίς κρατική χρηματοδότηση. Σε κάθε περίπτωση, το υπουργείο Πολιτισμού θα στέκεται αρωγός στις πρωτοβουλίες του Νέου Μουσείου. Ευχή μας είναι να ικανοποιήσει τις προσδοκίες των επισκεπτών του και να αποτελέσει για το Πέραμα, την ευρύτερη περιοχή του Πειραιά και - γιατί όχι - για όλη την Αττική ένα εργαστήρι γνώσης, έναν θύλακα Πολιτισμού» ανέφερε, μεταξύ άλλων, η κα Γκερέκου. Ένα από τα μεγαλύτερα ναυτικά Μουσεία της χώρας Το Μουσείο Ναυτικής Παράδοσης, είναι αστικός μη κερδοσκοπικός Οργανισμός, που λειτουργεί από το 1992. Από τους ιδρυτές του ήταν οι εφοπλιστικές οικογένειες Τυπάλδου και Ποταμιάνου (ο Ανδρέας Ποταμιάνος ήταν πρόεδρος του Μουσείου για αρκετά χρόνια). Πρόκειται για ένα από τα μεγαλύτερα ναυτικά Μουσεία της χώρας, με χιλιάδες εκθέματα. Το Μουσείο δεν έχει επιχορηγηθεί, ούτε τακτικά ούτε έκτακτα από κανένα υπουργείο. Συντηρείται και αναπτύσσεται από ιδιωτικές χορηγίες. Τα προηγούμενα χρόνια λειτουργούσε στην Πέτρινη Αποθήκη εντός του λιμανιού του Πειραιά (ΟΛΠ). Ωστόσο, ο πιο πρόσφατος σχεδιασμός του ΟΛΠ δεν συμπεριελάμβανε το Μουσείο στην Αποθήκη, με αποτέλεσμα το Μουσείο να αναγκαστεί να βρει νέα στέγη. Η στέγη βρέθηκε στο Πέραμα - με την εξαιρετική βοήθεια του Δημάρχου του, κ. Παντελή Ζουμπούλη -, το οποίο υλοποιούσε τα τελευταία χρόνια ένα κοινοτικό πρόγραμμα (URBAN) κατασκευής ναυτικού μουσειακού χώρου σε παραχωρημένο χώρο, κατά ένα μέρος, από το Πολεμικό Ναυτικό. Ωστόσο, ο Δήμος Περάματος, δεν μπορούσε αντικειμενικά να δημιουργήσει εκ του μηδενός και να λειτουργήσει από μόνος του τον μουσειακό χώρο και έτσι ήρθε σε συμφωνία (με αποφάσεις του δημοτικού συμβουλίου) με το Μουσείο Ναυτικής Παράδοσης, ώστε από κοινού να λειτουργήσουν ένα σύγχρονο ναυτικό Μουσείο στο Πέραμα. Σήμερα, μετά την ολοκλήρωση του κτηρίου και μετά την μετακόμιση του Μουσείου, ο χώρος είναι έτοιμος να υποδεχτεί τους επισκέπτες. Η λειτουργία του Μουσείου Ναυτικής Παράδοσης είναι ιδιαίτερα σημαντική για την περιοχή καθώς για πρώτη φορά το Πέραμα και γενικά όλη η υποβαθμισμένη περιοχή της λεγόμενης Β΄ Πειραιά αποκτά (και μάλιστα τέτοιου μεγέθους) Μουσείο, και σε επίπεδο κτηρίου και σε επίπεδο Πολιτιστικού Οργανισμού. Τα σχολεία της ευρύτερης περιοχής έχουν πλέον δίπλα τους έναν ουσιαστικό χώρο διατήρησης, προβολής και δημιουργίας πολιτισμού και ιστορίας. Ανάσα ζωής Επίσης, το Πέραμα είναι μακράν από τις πιο υποβαθμισμένες περιοχές της χώρας, με τεράστια πραγματικά προβλήματα ανεργίας και ανέχειας. Η λειτουργία ενός σύγχρονου πολιτιστικού φορέα, όπως είναι το Μουσείο Ναυτικής Παράδοσης, θα αναβαθμίσει την ποιότητα ζωής και την εικόνα της πόλης και θα προσελκύσει επισκέπτες από άλλες περιοχές, δίνοντας μια ανάσα ζωής, σε τοπικές επιχειρήσεις του κλάδου της εστίασης και του εμπορίου του Περάματος. Το Μουσείο ευελπιστεί τόσο η κοινωνία του Περάματος όσο και το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας και Πολιτείας να αγκαλιάσει αυτή την προσπάθεια, η οποία πραγματοποιείται σε πολύ δύσκολους καιρούς για την χώρα. Το Μουσείο Ναυτικής Παράδοσης στο βραχύβιο βίο του έχει καταφέρει να διαφέρει από τα υπόλοιπα ελληνικά Μουσεία γιατί εκτός του ότι στις αίθουσές του εκθέτονται σπουδαία ναυτικά κειμήλια από όλο τον ελλαδικό χώρο, οι πολιτιστικές δραστηριότητές του ξεφεύγουν από τις «κλασσικές» μουσειακές πρακτικές. Πληροφορίες Μουσείο Ναυτικής Παράδοσης, Τέρμα Αναπαύσεως, Δήμος Περάματος. Tηλ: 210 4284270, 6945550611. Πηγή: http://www.naftempor...tikis-paradosis Click here to view the είδηση

Με τον ίδιο εντυπωσιακό και λαμπερό τρόπο που μεταφέρθηκαν, τον περασμένο Απρίλιο, οι αρχαίες αιγυπτιακές βασιλικές μούμιες και σαρκοφάγοι στο νέο Αρχαιολογικό Μουσείο δίπλα στις πυραμίδες της Γκίζας, πραγματοποιήθηκε το Σάββατο και η μεταφορά του μοναδικού σωζόμενου πλοίου του Χέοπα, που χρονολογείται από το 2.500 πΧ. Το πλοίο του Χέοπα είναι ένα από τα παλαιότερα, μεγαλύτερα και καλύτερα διατηρημένα της αρχαιότητας. Έχει μήκος 43,4 μ., πλάτος 5,9 μ. και ζυγίζει 20 τόνους Το πλοίο, που έχει χαρακτηριστεί «αριστούργημα ξυλουργικής», σφραγίστηκε σε λάκκο περίπου το 2500 π.Χ. κατά τη διάρκεια της Τέταρτης Δυναστείας του Παλαιού Βασιλείου της Αιγύπτου στους πρόποδες της Μεγάλης Πυραμίδας του Φαραώ Χέοπα, στο συγκρότημα πυραμίδων της Γκίζας. Όπως και άλλα θαμμένα αρχαία αιγυπτιακά πλοία, ήταν προφανώς μέρος των εκτεταμένων ταφικών ειδών που προορίζονταν για χρήση στη μετά θάνατον ζωή. Κατασκευασμένο από ξύλο πλάτανου και κέδρου, ναυπηγήθηκε για να μεταφέρει την ψυχή του Φαραώ στους ουρανούς με τη συνοδεία του θεού Ρα, δηλαδή του Ήλιου, γι’ αυτό και είναι γνωστό ως «Ηλιακό Πλοίο». Το πλοίο μεταφέρθηκε τα ξημερώματα του Σαββάτου στο κοντινό Μεγάλο Αιγυπτιακό Μουσείο, το οποίο θα εγκαινιαστεί αργότερα φέτος. Η επιχείρηση μεταφοράς διήρκησε 48 ώρες. «Ο στόχος του έργου μεταφοράς είναι να προστατεύσει και να διατηρήσει το μεγαλύτερο και παλαιότερο βιολογικό τεχνούργημα από ξύλο στην ιστορία της ανθρωπότητας για τις επόμενες γενιές», αναφέρει ανακοίνωσή του το υπουργείο Τουρισμού και Αρχαιοτήτων. Το πλοίο ανακαλύφθηκε το 1954 στη νότια γωνία της Μεγάλης Πυραμίδας και οι αρχαιολόγοι θεωρούν πιθανό να είχε χρησιμοποιηθεί για τη μεταφορά της σορού του Χέοπα από τη Μέμφιδα στην Γκίζα. Περισσότερα από 17 χρόνια διήρκησε η κατασκευή του Μεγάλου Αιγυπτιακού Μουσείο, στο οποίο θα εκτεθούν περισσότερα από 100.000 αντικείμενα από την αρχαία Αίγυπτο. Το βίντεο που έδωσε στη δημοσιότητα το υπουργείο Τουρισμού και Αρχαιοτήτων για τη μεταφορά του ηλιακού πλοίου του Χέοπα, είναι εντυπωσιακό. View full είδηση

Η Διεύθυνση Αρχαιολογικών Μουσείων, Εκθέσεων και Εκπαιδευτικών Προγραμμάτων (ΔΑΜΕΕΠ) φέρνει στις οθόνες μας ένα σύγχρονο ηλεκτρονικό ευρετήριο με τα 205 αρχαιολογικά μουσεία της Ελλάδας. Σχεδιασμένο από την Clio Muse Tours, το νέο ευρετήριο έχει τη μορφή ενός διαδραστικού χάρτη, παρουσιάζοντας με ακρίβεια την τοποθεσία όλων των αρχαιολογικών μουσείων της χώρας. Μουσεία μεγάλα και μικρά, παλαιά και νέα, από τα μεγάλα αστικά κέντρα μέχρι τα ακριτικά νησιά, έχουν προστεθεί στην νέα πλατφόρμα προσφέροντας τη δυνατότητα στους χρήστες να μάθουν εύκολα με το πάτημα ενός κουμπιού όσα χρειάζονται για την επίσκεψή τους. Για τον καθένα από αυτούς τους χώρους πολιτιστικής κληρονομιάς, έχει δημιουργηθεί μια ξεχωριστή σελίδα ενημερωμένη με όλες τις χρήσιμες πληροφοριες αλλά και ενδεικτικό φωτογραφικό υλικό. Οι πληροφορίες για τις ημέρες και τις ώρες λειτουργίας κατά τη θερινή και χειμερινή περίοδο, οι τιμές των εισιτηρίων καθώς και τα στοιχεία επικοινωνίας έχουν προσεκτικά συλλεχθεί από το κάθε μουσείο ξεχωριστά. Επιπλέον, για κάθε μουσείο παρατίθενται επιπλέον υπηρεσίες και παροχές όπως οι χώροι στάθμευσης, εκπαιδευτικά προγράμματα και εγκαταστάσεις για ΑμεΑ. Το διαχειριστικό περιβάλλον που ανέπτυξε η Clio Muse Tours, βάζοντας τη βιωσιμότητα του έργου στο κέντρο, επιτρέπει στη Διεύθυνση Αρχαιολογικών Μουσείων να προσθέτει, να ανανεώνει και να επεξεργάζεται όλες τις πληροφορίες. Στόχος αυτού του έργου είναι να αποτελέσει ένα πολύτιμο εργαλείο στα χέρια των μουσείων και παράλληλα να γίνει ένα αναντικατάστατο μέσο για τους εν δυνάμει επισκέπτες τους. View full είδηση

Σε ανακοίνωσή του ο ΣΑΔΑΣ-ΠΕΑ σχετικά με τα «αποτελέσματα της επιλογής μελέτης αρχιτεκτονικών προσχεδίων» για την ανέγερση του Νέου Αρχαιολογικού Μουσείου από την ορισθείσα Διεθνή Επιτροπή Αξιολόγησης του ΥΠΠΟΑ αναφέρει: Το ΔΣ του ΣΑΔΑΣ – Πανελλήνιας Ένωσης Αρχιτεκτόνων σε συνέχεια της από τον Φεβρουάριο του 2022 ανοικτής επιστολής του μαζί με τον Σύλλογο Ελλήνων Αρχαιολόγων (ΑΠ. 67274/28.02.2022), σχετικά με τις αμφιλεγόμενες διαδικασίες που έχουν ανακοινωθεί από το ΥΠΠΟΑ και αφορούν στην ανέγερση του ΝΕΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ, θεωρεί ότι: Η από 09/01/2023 ανακοίνωση του ΥΠΠΟΑ με τα «αποτελέσματα της επιλογής μελέτης αρχιτεκτονικών προσχεδίων» για την ανέγερση του Νέου Αρχαιολογικού Μουσείου από την ορισθείσα Διεθνή Επιτροπή Αξιολόγησης, δεν μπορεί να αναγνωριστεί ως αποτέλεσμα μιας θεσμοθετημένης Διαγωνιστικής Διαδικασίας, ούτε ως τμήμα ενός συμβουλευτικού σταδίου προετοιμασίας, καθώς δεν ακολουθεί όσα ορίζει η ελληνική νομοθεσία. Συγκεκριμένα, βάσει της Υπουργικής Απόφασης (άρθρο 1, παρ. 3α), το ίδιο το Υπουργείο είναι υπεύθυνο να προκηρύξει έναν Διεθνή Αρχιτεκτονικό Διαγωνισμό σε συνεργασία και σύμφωνα με τις προδιαγραφές της UIA-UNESCO. Κρίνουμε την έμμεση συνεργασία του ΥΠΠΟΑ με ιδιωτικό Ίδρυμα για τη «δωρεά» μελετών απαράδεκτη, καθώς προσπαθεί να παρακάμψει την ελληνική νομοθεσία, ενώ οι διαδικασίες που ακολουθούνται για την επιλογή των μελετών απέχουν κατά πολύ από τις προδιαγραφές που αναφέρουμε (κλειστός χαρακτήρας του Διαγωνισμού, συμμετοχή μόνο ξένων γραφείων σε ετεροβαρή συνεργασία με ελληνικά, σύνθεση επιτροπής αξιολόγησης με μόνο δύο μέλη αρχιτέκτονες). Οι συμμετέχοντες στην προβληματική αυτή διαδικασία Έλληνες αρχιτέκτονες, είτε ως μέλη της επιτροπής αξιολόγησης, είτε ως μελετητές, συμβάλλουν στην απαξίωση του Θεσμού των Αρχιτεκτονικών Διαγωνισμών, στην υποβάθμιση της Αρχιτεκτονικής και στον αθέμιτο επαγγελματικό ανταγωνισμό. Το ΔΣ του ΣΑΔΑΣ – ΠΕΑ, γνωρίζοντας τη σημασία και την αξία του συγκεκριμένου έργου, καλεί το ΥΠΠΟΑ να ακολουθήσει τη θεσμική διαδικασία που προβλέπει η ελληνική νομοθεσία για τους Διεθνείς Αρχιτεκτονικούς Διαγωνισμούς, ώστε να εξασφαλίσει ένα αποτέλεσμα αντάξιο της ιστορίας και διεθνούς εμβέλειας του ΕΘΝΙΚΟΥ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ. Παράλληλα καλεί όσους αρχιτέκτονες συμμετείχαν στις διαδικασίες αυτές να συμβάλλουν δια της αποχής τους στην προάσπιση της αρχιτεκτονικής δεοντολογίας και του κύρους του κλάδου μας. View full είδηση

Eντυπωσιακές εικόνες από έξι σύγχρονα ναυάγια που κείτονται στον βυθό της Καρπάθου ήρθαν στο φως από την ομάδα του ερευνητή Κώστα Θωκταρίδη που, σε συνεργασία με το Δήμο Καρπάθου, κατέγραψε για πρώτη φορά τα σύγχρονα ναυάγια της περιοχής. «Κάτω από τα νερά του νησιού κρύβεται μία άγρια ομορφιά ιδιαίτερων γεωλογικών σχηματισμών που με την απόκοσμη εικόνα τους συνθέτουν ένα μυστηριώδες σκηνικό αποτελώντας πόλο έλξης για κάθε δύτη» αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Θωκταρίδης. Επισημαίνει πως ο υποβρύχιος κόσμος της Καρπάθου είναι ξεχωριστός και γεμάτος εκπλήξεις καθώς υπήρξε πέρασμα πολεμικών πλοίων και υποβρυχίων κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ Τα περισσότερα από τα ναυάγια βρίσκονται σε προσιτά βάθη (έως 40 μέτρα), είναι σε πολύ καλή κατάσταση και συναντώνται τόσο στο βόρειο όσο και στο νότιο τμήμα του νησιού. Κάποια από τα βυθισμένα πλοία είναι ιδιαίτερης ναυπηγικής, έχουν ναυπηγηθεί προπολεμικά και επιβίωσαν από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο πριν καταλήξουν χρόνια μετά στο βυθό της Καρπάθου. Η ταυτότητα και η ιστορία των πλοίων ΔIAΣ Ο Δίας κάτω από την Όλυμπο της Καρπάθου Το μότορσιπ ΔIAΣ ναυπηγήθηκε στην Ολλανδία το 1951. Το πλοίο είχε αποπλεύσει από το λιμάνι της Στυλίδας την 24η Μαρτίου 1989 με φορτίο τούβλων σε παλέτες, συνολικού βάρους 680 τόνων, με τελικό προορισμό τα Πηγάδια της Kαρπάθου. Το πλοίο βυθίστηκε στις 29 Μαρτίου του 1989, και σε απόσταση 1,5 μιλίου βόρεια του όρμου Διαφάνι, κάτω από τον φημισμένο οικισμό της Ολύμπου, λόγω της μεγάλης κλίσης που είχε πάρει. Θύματα δεν υπήρξαν. Το ναυάγιο βρίσκεται σε αμμώδη βυθό βάθους 24 μέτρων. Το πρυμναίο τμήμα ακουμπά στο βυθό με την δεξιά πλευρά, ενώ λόγω της εξαιρετικής καθαρότητας των νερών της Καρπάθου συχνά η παρατήρηση του ναυαγίου μπορεί να γίνει και από την επιφάνεια με μάσκα. Το ογκώδες φορτίο τούβλων που μετέφερε έχει γίνει καταφύγιο για τα ψάρια της περιοχής. Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ ΝΙΤΑLKO Ένας βετεράνος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου Το 1938 ναυπηγήθηκε στα ναυπηγεία Ewald Berninghaus, στην Κολωνία της Γερμανίας, ένα σκάφος ποτάμιων και παράκτιων πλοών για λογαριασμό του Hermann Knütel που είχε την έδρα του στο Αμβούργο. Το μότορσιπ επιτάχθηκε από το Γερμανικό Πολεμικό Ναυτικό στις 27 Νοεμβρίου 1939 και αρχικά χρησίμευσε για τη μεταφορά τορπιλών υπαγόμενο στον Ναύσταθμο του Κιέλου. Το ESTE ήταν ένα από τουλάχιστον είκοσι παρόμοια σκάφη που στάλθηκαν το 1942-1943, δια μέσω των μεγάλων ποταμών της Κεντρικής Ευρώπης, στη Μαύρη Θάλασσα για να ενισχύσουν τη δράση του γερμανικού στρατού στην περιοχή. Όταν ο σοβιετικός στρατός απώθησε τις γερμανικές δυνάμεις προς τα δυτικά, με αποτέλεσμα τα σκάφη αυτά να χάσουν τον ρόλο τους και να κινδυνεύουν, αποφασίστηκε να προωθηθούν στο Αιγαίο μέσω των Στενών, προκειμένου να συνεισφέρουν στις συνεχιζόμενες γερμανικές επιχειρήσεις στον ελληνικό χώρο. Το απόγευμα της 10ης Ιανουαρίου 1944 το ESTE μαζί με τα μότορσιπ SEERÄUBER και VERA αναχώρησαν από τη Λέρο για τη Ρόδο. Το ESTE ήταν κενό φορτίου, στο SEERÄUBER επέβαιναν 80 στρατιώτες και το VERA μετέφερε πετρέλαιο. Ακολουθώντας μια δυτική ρότα για να αποφύγουν τυχόν συνάντηση με εχθρικά σκάφη κατέπλευσαν στα Λιβάδια της Τήλου για να διανυκτερεύσουν και να πλεύσουν το πρωί προς τη Ρόδο υπό την κάλυψη της γερμανικής αεροπορίας. Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ Κατά τη διάρκεια της νύχτας, μεταξύ 03.00' και 04.00' εισήλθαν στον κόλπο τρεις βρετανικές τορπιλάκατοι που άνοιξαν πυρ κατά των γερμανικών πλοίων. Πυρκαγιές ξέσπασαν στα ESTE και VERA που σύντομα βυθίστηκαν, ενώ ο πλοίαρχος του SEERÄUBER το προσάραξε για να αποφευχθεί η βύθιση του. Το ναυάγιο του ESTE ανελκύστηκε το 1947 και εκποιήθηκε σε ιδιώτες που το μετονόμασαν ΤΗΛΟΣ. Το ΤΗΛΟΣ ταξίδεψε για χρόνια, προσάραξε στις εκβολές του Αλφειού ποταμού όπου εγκαταλείφθηκε από το πλήρωμα του. Ωστόσο το σκάφος ανελκύστηκε και το 1968 επανήλθε στην ενεργό δράση ως ΚΑΛΗ ΑΡΧΗ. Μεταπωλήθηκε το 2004 και μετονομάστηκε NITALKO υψώνοντας μια άλλη σημαία, Βόρειας Κορέας. Στις 26 Φεβρουαρίου 2007 το μότορσιπ έπλεε από την Ρόδο προς την Κρήτη έμφορτο με φορτίο γρανίτη που είχε φορτώσει στην Τουρκία. Πλησίον της νήσου Σαρίας μετά από εμπλοκή κάβου στην προπέλα έμεινε ακυβέρνητο εν μέσω δυτικών θυελλωδών ανέμων. Το πλήρωμα που αποτελείτο από τρείς Τούρκους και δύο Ρώσους ναυτικούς εξέπεμψε σήμα κινδύνου και παραλήφθηκε με ασφάλεια από ελικόπτερο Super Puma της Πολεμικής Αεροπορίας. Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ Το NITALKO κατόπιν παρασυρόμενο προσάραξε και δημιουργήθηκε ρήγμα στο μέσον του φλατ. Την επομένη απουσίαζε από τη θέση του και καθώς οι έρευνες στην περιοχή επέβησαν άκαρπες εκτιμήθηκε πως είχε βυθιστεί. Το ναυάγιο του NITALKO είναι σε εξαιρετική κατάσταση ακουμπά στο βυθό με δεξιά του πλευρά. Η πλώρη βρίσκεται σε βάθος -40 μέτρων και η πρύμνη φτάνει σχεδόν τα -20 μέτρα. Βρίσκεται δίπλα σε ένα βραχώδη ύφαλο στην βορειοδυτική πλευρά της νήσου Σαρίας στην Κάρπαθο. Τα αμπάρια του είναι γεμάτα γρανίτη με μορφή κυβόλιθου και πλακάκια. ΤΣΙΜΕΝΤΑΣ ένας σαμουράι στο βυθό της Καρπάθου Ναυπηγήθηκε το 1969 στα ναυπηγεία Tsuneishi της Ιαπωνίας. Το τέλος του πλοίου ήρθε στις 25 Μαΐου 2003 όταν προσάραξε σε ύφαλο στο στενό Κάσου - Καρπάθου. Οι ζημιές που υπέστη το σκάφος δεν επέτρεψαν την ανέλκυση του και εγκαταλείφθηκε με το κομοδέσιο και τους μηχανισμούς φόρτωσης να μένουν πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Με το πέρασμα του χρόνου το σκαρί δεν άντεξε στις πιέσεις και τη διάβρωση με αποτέλεσμα να σπάσει και να βυθιστεί. Το ναυάγιο βρίσκεται επί του βραχώδης ύφαλου Κάρπαθος, στο στενό μεταξύ Κάσου και Καρπάθου. Η Θαλάσσια περιοχή είναι γνωστή για τον έντονο κυματισμό και για τα ισχυρά θαλάσσια ρεύματα, από την άλλη πλευρά από τα εξαιρετικά διαυγή καταγάλανα νερά. Το μέγιστο βάθος δεν ξεπερνά τα -15 μέτρα. Η πλώρη κυριολεκτικά έχει διαλυθεί και στο βυθό διακρίνονται τα βίντσια οι αγκυροκαδένες καθώς και η εφεδρική άγκυρα. Τα ελάσματα γύρω από το χώρο του μηχανοστασίου δεν υπάρχουν πλέον και ο υποβρύχιος επισκέπτης μπορεί κολυμπά ανάμεσα στην μηχανή του πλοίου και την ηλεκτρογεννήτρια, θα δει από κοντά την τις στρεβλώσεις στα πτερύγια της προπέλας και στον άξονα. Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ GERNIK Ένας γερμανός ναρκαλιευτής του πολέμου με πολυδιάστατη ιστορία Το φορτηγό πλοίο Gernik είχε ναυπηγηθεί το 1939 στο Lübecker Maschinenbau, της Γερμανίας, για την εταιρία του Αμβούργου A. Kirsten και αρχικά έφερε το όνομα CRESSIDA (Χρυσηίδα). Το 1939 το γερμανικό ναυτικό του έδωσε το όνομα V.102, (Vorpostenboot.102) έλαβε μέρος στην μάχη της Νορβηγίας. Το 1940 μετετράπη σε ναρκαλιευτικό διέθετε από την κατασκευή του στενό πλωριό ρύγχος, έτσι μπορούσε σχετικά εύκολα να εισχωρήσει σε ναρκοθετημένες περιοχές. Το πλοίο τον Μάιο του 1945 παραδόθηκε στους Αμερικανούς, αλλά τον Οκτώβριο του 1947 μεταφέρθηκε στους Ολλανδούς και επέστρεψε στα πολιτικά του καθήκοντα ως ELSENBURGH, όνομα που δόθηκε στο πλοίο από ομώνυμη Ολλανδική περιοχή, για λογαριασμό της εταιρίας Wm.H.Muller & Co. Το 1952 αφαιρέθηκαν οι λέβητες και τοποθετήθηκε μηχανή ντίζελ ως μέσο πρόωσης. Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ Εκτέλεσε κυρίως το δρομολόγιο από Καζαμπλάνκα - Λονδίνο, μεταφέροντας εμπορεύματα και έχει εκτενείς αναφορές στα εθνικά αρχεία της Μεγάλης Βρετανίας. Πουλήθηκε το 1961 στη Λιβεριανής έδρας Seven Seas Shipping Corporation και μετονομάστηκε στο τελευταίο του όνομα GERNIK. Ήταν παραμονές των γιορτών, ξημερώματα Κυριακής, 23 Δεκέμβρη του 1962, όταν το πλοίο Gernik, προσάραξε στα νερά της Κάρπαθου στην παραλία του Διακόφτης έπειτα από σφοδρή θαλασσοταραχή. Σήμερα είναι άμορφα, σκουριασμένα σίδερα, βυθισμένο σε βάθος 14 μέτρων. Η πρύμνη είναι σφηνωμένη στα βράχια με ελαφριά δεξιά κλίση. Η ιδιαίτερη μεγαλοπρεπής πλώρη ακουμπά στο βυθό με την δεξιά πλευρά από τα όκια απουσιάζουν οι αγκυροκαδένες. Τα ελάσματα του πλοίου είναι ασυνήθιστα παχιά και υπάρχουν σημεία που διακρίνονται οι καρφωτές λαμαρίνες του 1939. Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ TENARON S Ένας Άγγλος του 1935 στα νερά στην Καρπάθου Είχε ναυπηγηθεί το 1935 με το όνομα GLEN στα R & W Hawthorn, Leslie & Co Ltd., στο Hebburn της Αγγλίας για την βρετανική εταιρία Tyne-Tees Steamship Co. Η εταιρία του που είχε την έδρα της στο Newcastle. Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ Το GLEN είχε ολική χωρητικότητα 471 κόρων, διαστάσεις 50,4 x 8,3 μέτρα. Μετά την λήξη του πολέμου το GLEN μετονομάστηκε σε BELGIAN COAST. Το LAIRDSROCK απέκτησε μια νέα μηχανή το 1957 και συνέχισε να ταξιδεύει μέχρι το 1966 οπότε και αποκτήθηκε από τους Περικλή Βαρβατέ & Σια και υψώνοντας ελληνική σημαία μετονομάστηκε σε ΓΙΩΡΓΗΣ. Το 1979 το σκάφος περιήλθε στην συμπλοιοκτησία «Λευτέρης Δ.» (Θήρα Ναυτιλιακή) και μετονομάστηκε σε ΛΕΥΤΕΡΗΣ Δ. Όμως ένα χρόνο αργότερα πουλήθηκε στην παναμαϊκή Etna Maritime Co SA και πήρε το όνομα TENARON S. Στις 10 Δεκεμβρίου 1980 το TENARON S. Ταξίδευε από την Ιταλία μεταφέροντας φορτίο τσιγάρων, όταν προσάραξε στις ακτές της Καρπάθου και βυθίστηκε. View full είδηση

Δυο in situ μουσεία, σε ειδικούς χώρους που θα παραχωρηθούν από την Αττικό Μετρό στο Υπουργείο Πολιτισμού, θα δημιουργηθούν για να φιλοξενήσουν τα πολύτιμα ευρήματα που αποκαλύφθηκαν στο πλαίσιο των ανασκαφών και αρχαιολογικών ερευνών στον σταθμό Βενιζέλου του Μετρό της Θεσσαλονίκης. Αυτό ανακοίνωσε την περασμένη εβδομάδα από τη Θεσσαλονίκη η Υπουργός Πολιτισμού κ. Λίνα Μενδώνη. Όπως είπε, οι αρχαιολογικές έρευνες και η απόσπαση σημαντικών αρχαιοτήτων στο σταθμό Βενιζέλου ολοκληρώθηκαν και αναμένεται η μελέτη για την επανεγκατάστασή τους. Σύμφωνα με την κ. Μενδώνη, οι ειδικά διαμορφωμένοι αυτοί χώροι θα είναι επισκέψιμοι και δεν αναφέρονται μόνο στις πολύτιμες αρχαιότητες που βρέθηκαν στην περιοχή και οι οποίες θα είναι ανοιχτές στο κοινό αλλά και στα εργαστήρια συντήρησης και τους αποθηκευτικού χώρους που θα είναι πλέον ορατοί. Εκεί θα τοποθετηθεί και το τμήμα της διασωζόμενης κεντρικής λεωφόρου από τη ρωμαϊκή εποχή, της λεγόμενης Decumanus, μήκους 77 μέτρων, που αποσπάσθηκε από τον σταθμό Αγία Σοφία. Αναφερόμενο στον συγκεκριμένο σταθμό του Μετρό και στις ανασκαφικές εργασίες η κ. Μενδώνη επιβεβαίωσε ότι υπήρξαν καταστροφές λέγοντας ότι αν δεν συνέβαινε αυτό, ενδεχομένως να μην υπήρχαν τόσες αντιδράσεις στη συνέχεια από τους αρχαιολόγους αναφορικά με την απόσπαση των αρχαιοτήτων στον σταθμό Βενιζέλου. Η Υπουργός διαβεβαίωσε ότι θα γίνουν με την απαραίτητη μέριμνα όλες οι μελέτες ώστε να περατωθεί με επιτυχία η επανεγκατάσταση των αποσπασμένων αρχαιοτήτων, με τους αρχαιολόγους βέβαια να επιμένουν ότι δεν πρόκειται για την ίδια περίπτωση αλλά για χώρο ενιαίο, κάτι που επιβεβαίωσε και η Υπουργός λέγοντας πως “δεν έχουμε πουθενά άλλον τέτοιον αντίστοιχο αρχαιολογικό χώρο”. Εξήγησε ότι οι μελέτες επανατοποθέτησης και ανάδειξης θα εισαχθούν στο Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο εντός του επόμενου Νοεμβρίου, και η υλοποίηση της επαναφοράς των αρχαιοτήτων στον σταθμό Βενιζέλου θα ξεκινήσει εντός του α’ τριμήνου 2023. Επίσης αμφορείς, λάρνακες και άλλα κινητά ευρήματα θα εκτεθούν σε προθήκες στους σταθμούς Πλατεία Δημοκρατίας, Αγίας Σοφίας, Σιντριβάνι και Φλέμινγκ του Μετρό Θεσσαλονίκης μαζί με φωτογραφίες και προβολές που θα αποτυπώνουν την ανασκαφική διαδικασία. Το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο έδωσε ομόφωνα το «πράσινο φως» για την ανάδειξη ενός ενδεικτικού αριθμού των κινητών ευρημάτων που ανακαλύφθηκαν κατά τη διάρκεια των ανασκαφών του μετρό σε κάθε έναν από τους τέσσερις σταθμούς. Στον σταθμό της Πλατείας Δημοκρατίας θα τοποθετηθούν σε προθήκη 18 ακέραιοι αμφορείς με τον τρόπο που βρέθηκαν στις ανασκαφές και μια μαρμάρινη ενεπίγραφη σαρκοφάγος των ρωμαϊκών χρόνων από το νεκροταφείο που ανακαλύφθηκε. Στους τοίχους του σταθμού θα τοποθετηθούν φωτογραφίες και εποπτικό υλικό από τη διαδικασία της ανασκαφής και των ευρημάτων της. Εκτός από τα ευρήματα στον σταθμό Αγία Σοφία τα οποία, όπως επεσήμανε η Υπουργός Πολιτισμού κάνουν τους αρχαιολόγους να «μιλούν για οικοδομήματα αντίστοιχα των αυτοκρατορικών της Κωνσταντινούπολης», τα οποία άλλα αποσπάστηκαν άλλα παρέμειναν στη θέση τους και κάποια, δυστυχώς, υπέστησαν καταστροφές, τα ευρήματα στον σταθμό Βενιζέλου αποτελούν ουσιαστικό συμπλήρωμά τους καθώς μιλάμε για ένα τεράστιας σημασίας μνημειακό σύνολο. Στο επίκεντρο αυτής της τοποθεσίας δεσπόζει μια επιβλητική πλακόστρωτη λεωφόρος της ρωμαϊκής περιόδου, η περίφημη decumanus maximus που βρέθηκε κατά τις ανασκαφές στην Αγία Σοφία, με ένα τμήμα της να αποκαλύπτεται σχεδόν άθικτο, και αυτό είναι που αναμένεται να εκτεθεί στο κοινό ώστε να το δει και να το θαυμάσει από κοντά. Η λεωφόρος αυτή καταδεικνύει την ύπαρξη ενός ιδιαίτερα ανθηρού εμπορικού κέντρου στην περιοχή που λειτουργούσε ανελλιπώς από τον 4ο μ.Χ αιώνα μέχρι τα βυζαντινά χρόνια. Σύμφωνα με το protothema.gr, οι αρχαιολογικές εργασίες που ολοκληρώθηκαν πρόσφατα στην περιοχή και έφτασαν μέχρι τα κατώτερα στρώματα, αυτοί οι κεντρικοί δρόμοι διέτρεχαν άλλους πολύτιμους χώρους όπως εργαστήρια και κατοικίες αλλά και άλλα κοινωφελή έργα που έμειναν επί αιώνες στην περιοχή και αποτέλεσαν τη βασική πολιτιστική ουσία της πόλης. Είναι εντυπωσιακό μάλιστα ότι αυτή η Μέση οδός δεν άλλαξε ιδιαίτερα αναφορικά με τη ρυμοτομία της στο πέρας των αιώνων, κάτι σπάνιο που επιβεβαιώνει και την σπουδαιότητά της. Μάλιστα οι αρχαιολόγοι λένε ότι φαίνονται ακόμα τα ίχνη από τις άμαξες που περνούσαν από πάνω. Τα αρχαία που βρέθηκαν στον σταθμό Βενιζέλου Εξίσου εντυπωσιακό είναι το τετράπυλο με οκτώ πεσσούς που βρέθηκε ως αποδεικτικό ότι εκεί υπήρχαν καταστήματα και στοές, ότι ήταν δηλαδή το εμπορικό κέντρο της περιοχής ενώ πάνω στις μαρμάρινες πλάκες εντοπίστηκαν ίχνη από επιτραπέζια παιχνίδια! Παρότι οι αρχαιολόγοι διαξιφίζονται ακόμα για το κατά πόσο το κυρίως εμπορικό κέντρο ήταν στο σταθμό Βενιζέλου ή στον σταθμό Αγίας Σοφίας, ουσιαστικά τα δυο αυτά κέντρα ενώνονται αποκαλύπτοντας εκτός από τη λεωφόρο μια σειρά από πυκνοδομημένα οικοδομικά τετράγωνα, δηλαδή τις γειτονιές της βυζαντινής αγοράς της πόλης. Στην τεράστια σημασία αυτού του κέντρου ως ενός ενιαίου συνόλου αναφέρθηκε η Υπουργός Πολιτισμού, λέγοντας σχετικά πως “Στην πραγματικότητα, λοιπόν, από τον Σταθμό Βενιζέλου και τον Σταθμό της Αγίας Σοφίας τεκμαίρεται ένας ευρύς αστικός σχεδιασμός του δημόσιου χώρου που συντελέστηκε τον 6ο αιώνα και υλοποιήθηκε με αυτοκρατορική εντολή. Ανεγέρθηκαν πλατείες πάνω στα ερείπια παλαιότερων δημοσίων και ιδιωτικών πολυτελών κτηριακών συγκροτημάτων των ρωμαϊκών χρόνων και της ύστερης αρχαιότητας, ενώ αργότερα κατά τη μέση και ύστερη βυζαντινή περίοδο, στην ίδια περιοχή θα λειτουργήσει η βυζαντινή αγορά της πόλης. Καταστήματα και εργαστήρια κεραμικών, αργυροχρυσοχοΐας, μεταλλουργίας, υαλουργίας, θα καταλάβουν τον άλλοτε δημόσιο χώρο” εξηγώντας πως ακριβώς λειτουργούσε στους αιώνες αυτό το εμπορικό κέντρο διατηρώντας την ίδια λειτουργία. Μάλιστα η γνωστοποίηση πως “Εκτός των τειχών έχουμε εκτεταμένα νεκροταφεία, τα οποία ήλθαν στο φως και στον Σταθμό Δημοκρατίας και στον Σταθμό Συντριβανίου και στον Νέο Σιδηροδρομικό Σταθμό, και στο Φλέμινγκ” οδηγεί στο συμπέρασμα πως τελικά στο πλαίσιο της κατασκευής του Μετρό διενεργήθηκε η μεγαλύτερη ανασκαφική έρευνα αστικού χαρακτήρα που έχει ποτέ πραγματοποιηθεί στη Θεσσαλονίκη αλλά και στη χώρα μας. Τα αρχαία που βρέθηκαν στον σταθμό Αγίας Σοφίας Όπως τόνισε χαρακτηριστικά η Υπουργός “η συγκεκριμένη έρευνα ξεπερνά κατά πολύ την αντίστοιχη του Μητροπολιτικού Σιδηροδρόμου Αθηνών και συμβάλλει στην αναδιήθηση και στην τεκμηρίωση της ιστορίας της πόλης από την εποχή της ίδρυσής της στα χρόνια του Κασσάνδρου έως τις αρχές του 20ου αιώνα”. Πρόκειται για μια τεράστια έκταση που αγγίζει τα 5000 τ.μ,-μόνο στον σταθμό του Βενιζέλου η έκταση είναι 1.260 τ.μ-με εργασίες που σε κάθε στρώμα έφερνε στο φως διαφορετικούς, πολύτιμους θησαυρούς: από κατάλοιπα λεωφόρων, εμπορικών καταστημάτων και κατοικιών μέχρι ελληνιστικές και ρωμαϊκές αρχαιότητες του 3ου μ.Χ αιώνα αλλά και του 2ου αιώνα π.Χ. Πρόκειται μεταξύ άλλων για χάλκινους θησαυρούς, για βραχιόλια, δακτυλίδια και πάσης λογής κοσμήματα που φανερώνουν το διαχρονικό χαρακτήρα της αργυροχρυσοχοΐας καθώς και αγγεία, λυχνάρια, μυροδοχεία και ειδώλια, αγνύθες και πολλά άλλα που μένουν να καταγραφούν με ακρίβεια φτάνοντας μέχρι την ελληνιστική Θεσσαλονίκη του Κασσάνδρου η οποία θεμελιώθηκε το 315/316 π.Χ. Τα επιτόπια μουσεία Στα πρωτότυπα μουσεία που αναμένεται να διαμορφωθούν στους ειδικούς χώρους που θα παραχωρηθούν από την Αττικό Μετρό στο crossover που θα βρίσκεται μπροστά από τους χώρους της Βιβλιοθήκης του ΑΠΘ, μεταξύ των σταθμών Συντριβάνι και Πανεπιστήμιο αλλά και στο κτήριο Α3 του πρώην στρατοπέδου Παύλου Μελά, εντός του Μητροπολιτικού Πάρκου- θα εκτεθούν όπως τονίστηκε από την Υπουργό όχι μόνο το 77 μέτρων τμήμα της Decumanus που αποσπάσθηκε από την ‘Αγία Σοφία’ αλλά και οι αρχαιότητες ενώ θα είναι εμφανείς στο κοινό όπως ορατά θα είναι και τα εργαστήρια συντήρησης αλλά και οι αποθηκευτικοί χώροι. Τα αρχαία που βρέθηκαν στον σταθμό Σιντριβάνι Μάλιστα το ειδικό μουσείο που θα κατασκευασθεί στο κτίριο Α3 του πρώην στρατοπέδου Μελά, θα εξιστορεί την ιστορία της πόλης και σε αυτό θα εκτίθενται αρχαιότητες, με το γνωστό τρόπο, είτε μεμονωμένες είτε σε βιτρίνες. Η αρχαιολογική μελέτη έχει ήδη εγκριθεί από το ΚΑΣ και η κατασκευή του μουσείου αναμένεται να περατωθεί, όπως γνωστοποίησε σχετικά η Υπουργός από το ΕΣΠΑ 2021-2027. Όσον αφορά το χρονοδιάγραμμα της αποπεράτωσης του η κ. Μενδώνη εκτίμησε ότι θα απαιτούνται περί τα έξι χρόνια άπαξ και παραδοθεί το κέλυφος του μεγάλου κτηρίου και προχωρήσουν οι μελέτες. “Η είσοδος στο συγκεκριμένο υπόγειο μουσειακό χώρο θα είναι πολύ κοντά στο αυστηρό κτίριο του μοντερνισμού της κεντρικής βιβλιοθήκης του ΑΠΘ για αυτό θα σεβαστεί απολύτως την ιστορία και την αρχιτεκτονική της πόλης, θα δημιουργήσει όμως ένα landmark για την πόλη” τόνισε σχετική η Υπουργός λέγοντας πως μια ματιά στις παρεμβάσεις εντός των άλλων σταθμών όπως Δημοκρατία, Σιντριβάνι, Φλέμινγκ αρκεί για να καταλάβει κανείς ποια θα είναι η λογική της έκθεσης την ώρα που όλοι περιμένουν να δουν τι θα γίνει με τις μελέτες που θα προβλέπουν την επανατοποθέτηση των αποσπασμένων αρχαιοτήτων και με ποιον ακριβώς τρόπο, όπως απαιτεί η σπουδαιότητα ενός τέτοιου αρχαιολογικού χώρου. View full είδηση

Στο παλιό μηχανοστάσιο στον Πειραιά, το ιστορικό κτήριο της Ροτόντας, και στο υπό διαμόρφωση νέο Σιδηροδρομικό Μουσείο του ΟΣΕ. Εκεί, όπου «ξαποσταίνουν» ιστορικά βαγόνια, όπως το βασιλικό όχημα του σιδηροδρόμου Αθηνών – Πειραιώς, αλλά και η φορτάμαξα των Σιδηρόδρομων Πειραιώς Αθηνών Πελοποννήσου, που χρησιμοποιήθηκε για τη μεταφορά των οστών του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη. Με τη βοήθεια του Ιάσονα Ζώρζου, μηχανολόγου-μηχανικού και υπεύθυνου μουσειακού υλικού στον ΟΣΕ, το ΑΠΕ-ΜΠΕ ξεκινά το ιστορικό ταξίδι των Σιδηροδρόμων, από την «καρδιά» του δικτύου Πελοποννήσου, των ΣΠΑΠ (των Σιδηροδρόμων Πειραιώς Αθηνών Πελοποννήσου), και το κυκλοτερές μηχανοστάσιο που στέγαζε τις ατμάμαξες και τις ντιζελάμαξες του δικτύου της Πελοποννήσου από το 1912 μέχρι το 2005. «Κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και ιδιαίτερα, κατά την αποχώρηση των Γερμανών τον Οκτώβριο του 1944, όλο το σιδηροδρομικό δίκτυο της Ελλάδας υπέστη πολύ μεγάλες καταστροφές όσον αφορά την υποδομή και τις εγκαταστάσεις αλλά και όσον αφορά το τροχαίο υλικό (μηχανές, βαγόνια κτλ)», εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Ζώρζος. «Στην Πελοπόννησο πολλά βαγόνια τα έριξαν μέσα στον Ισθμό, άλλα τα έριξαν στον γκρεμό στην Κακιά Σκάλα, αφού τα έκαψαν και ούτω καθ’ εξής. Στο μεταξύ μετά από την τόση καταστροφή που υπέστη το δίκτυο, υπήρξαν προτάσεις, το σιδηροδρομικό δίκτυο να μην αποκατασταθεί παρά μόνο το κομμάτι Θεσσαλονίκη- Ειδομένη. Ωστόσο, αντέδρασαν οι διάφοροι έμποροι αλλά και οι χρήστες του σιδηροδρόμου που μετέφεραν τα εμπορεύματά τους, καθώς ολόκληρες περιοχές ζούσαν από τον σιδηρόδρομο, ελλείψει άλλων μεταφορικών μέσων εκείνη την εποχή. Έτσι, αποφασίστηκε η αποκατάσταση του σιδηροδρόμου, η οποία ήταν μία πολύ μεγάλη επιχείρηση κυρίως λόγω των κατεστραμμένων εγκαταστάσεων, ενώ μηχανήματα και εργαλεία είχαν και εκείνα καταστραφεί ή κλαπεί από τις αρχές κατοχής.» Όπως επισημαίνει ο υπεύθυνος μουσειακού υλικού στον ΟΣΕ, η αποκατάσταση – ανασυγκρότηση του σιδηροδρόμου διήρκησε από το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1950. «Στο πλαίσιο αυτό, οι ΣΠΑΠ περισυνέλλεξαν οτιδήποτε υλικά μπορούσαν να σώσουν από το τροχαίο υλικό που είχε καταστραφεί όπως δοκούς, τροχούς, ακόμα και κομμάτια από βαγόνια. Με αυτά λοιπόν τα υλικά σχεδίασαν και κατασκεύασαν στο δικό τους εργοστάσιο, στην περιοχή αυτή που βρισκόμαστε, εδώ στον Πειραιά, τα βαγόνια και τις μηχανές που αποτέλεσαν την καρδιά, την ψυχή, την πλειοψηφία δηλαδή του μεταπολεμικού τροχαίου υλικού.» Ένα από αυτά τα εκθέματα που κατασκευάστηκε από υλικά που συγκεντρώθηκαν ήταν και μία υδροφόρος, η οποία είναι κατασκευασμένη από κομμάτια οχημάτων που περισυνελέγησαν από τα κατεστραμμένα. Η συγκεκριμένη μάλιστα έχει χρησιμοποιηθεί για τη μεταφορά νερού σε απομακρυσμένες περιοχές, σε απομακρυσμένους σταθμούς και φυλάκια που δεν είχαν παροχή ύδρευσης. Κατά την περιήγηση στον χώρο, ο υπεύθυνος μουσειακού υλικού στον ΟΣΕ αναφέρεται και εξηγεί λεπτομερώς, τα εκθέματα που βρίσκονται εκεί. Το πρώτο μάλιστα από τα εκθέματα του υπό διαμόρφωση Μουσείου, και το οποίο είναι πλέον αποκατεστημένο σε λειτουργική κατάσταση, είναι μια δρεζίνα επιθεωρήσεως που είχε ως σκοπό τη μετάβαση του προϊσταμένου, του μηχανικού, του διευθυντή, των υψηλόβαθμων δηλαδή στελεχών, στα σημεία όπου γίνονταν εργασίες επί της γραμμής ή τη μεταφορά τους για να ελέγξουν τη διαδρομή όπου είχαν γίνει προηγουμένως εργασίες. Πάντως, όπως εξηγεί ο Ιάσονας Ζώρζος, γι’ αυτό το λόγο, η συγκεκριμένη κατασκευή παρατηρούμε ότι είναι πιο πολυτελής. Μάλιστα, η συγκεκριμένη δρεζίνα είναι κατασκευής 1958 στη Γερμανία και «δούλεψε» στην Πελοπόννησο μέχρι το 2000. Στον χώρο βρίσκεται η ατμάμαξα «Τίρυνς», μια από τις πρώτες ατμάμαξες που πάτησαν στην Πελοπόννησο «και η παλαιότερη που διασώζεται στις μέρες μας σε όλη την Ελλάδα», σύμφωνα με τον κ. Ζώρζο. Έχει κατασκευαστεί στη Γερμανία το 1884 και χρησιμοποιήθηκε για εκτέλεση αμαξοστοιχιών έργων για την κατασκευή του πρώτου τμήματος του δικτύου της Πελοποννήσου από τον Πειραιά, στην Κόρινθο, την Πάτρα, το ‘Αργος, το Ναύπλιο και τους Μύλους Αργολίδας. Είναι επίσης, το πρώτο σιδηροδρομικό όχημα που έχει χαρακτηριστεί ως μουσειακό ήδη, από την δεκαετία του 1950. Η ατμάμαξα BS151 γερμανικής κατασκευής το 1912, που βρίσκεται επίσης στον χώρο, δούλεψε κυρίως στην περιοχής της Αχαΐας και της Ηλείας, δηλαδή δρομολόγια μεταξύ Πάτρας – Πύργου – Ολυμπίας- Κατακόλου. Είναι από τις πρώτες ατμάμαξες υπέρθερμου ατμού που είχαν οι ΣΠΑΠ, «μία τεχνολογία» σύμφωνα με τον υπεύθυνο μουσειακού υλικού στον ΟΣΕ «που βοήθησε στην αύξηση της απόδοσης μιας ατμάμαξας χωρίς να έχει αυξημένη πίεση, δηλαδή χωρίς να χρειάζεται να είναι πιο ενισχυμένος ο λέβητας και κατ’ επέκταση να γίνει βαρύτερη η μηχανή.» Ο Ερύμανθος είναι μια ατμάμαξα κεκορεσμένου ατμού των ΣΠΑΠ, γαλλικής κατασκευής το 1892, που έχουν οι ειδικοί χαρακτηρίσει ως «το παιδί για όλες τις δουλειές» των ΣΠΑΠ του δικτύου της Πελοποννήσου, το οποίο χρησιμοποιήθηκε μέχρι τη δεκαετία του 1960 για κάθε είδους αμαξοστοιχία, επιβατική, εμπορική, μεικτή. «Το 1890 ξεκινά να κατασκευάζεται η γραμμή του σιδηροδρόμου Μύλων – Καλαμών. Αυτή πρόκειται να την εκμεταλλευτεί μια εταιρεία εκτός των ΣΠΑΠ, η εταιρεία ονομαζόμενη και εταιρεία Μεσημβρινών Σιδηροδρόμων Ελλάδος. Ωστόσο, η κατασκευή δεν θα ολοκληρωθεί καθώς οι εργολάβοι που την κατασκεύαζαν κηρύχθηκαν έκπτωτοι και έτσι ανέλαβαν τη συνέχιση της γραμμής οι ίδιοι οι ΣΠΑΠ. Όταν ολοκληρώθηκε, ανέλαβαν και την εκμετάλλευση της γραμμής οι ΣΠΑΠ», αναφέρει ο μηχανολόγος-μηχανικός. Μία λοιπόν από αυτές τις ατμάμαξες που χρησιμοποιήθηκαν σε αυτή τη γραμμή, βρίσκεται στο υπό διαμόρφωση σιδηροδρομικό Μουσείο στον Πειραιά και είναι βελγικής κατασκευής 1890. «Στις αρχές της δεκαετίας του 1920, τρεις από αυτές τις μηχανές δόθηκαν με ημερήσιο ενοίκιο στην διεύθυνση Σιδηροδρόμων Στρατιάς Μικράς Ασίας για την ενίσχυση των πολεμικών επιχειρήσεων, που βέβαια δεν γύρισαν πίσω ποτέ. Αργότερα οι ΣΠΑΠ πήραν και μια αποζημίωση από το κράτος λόγω του ότι είχαν αναγκαστεί να δώσουν αυτές τις μηχανές. Με την αποζημίωση που πήραν οι ΣΠΑΠ λόγω της αποστολής των τριών ατμαμαξών και κάποιων εμπορικών βαγονιών στη Μικρά Ασία, το 1925 παραλαμβάνουν πέντε ατμάμαξες νεότερου τύπου πάλι υπέρθερμου ατμού, μεγαλύτερες όμως, με ξεχωριστή εφοδιοφόρο δηλαδή το βαγόνι που είχε μέσα το κάρβουνο και το νερό. Ήταν γερμανικής κατασκευής, ορεινού τύπου γι αυτό και χρησιμοποιήθηκαν σε ολόκληρο το δίκτυο, στη γραμμή δηλαδή της Τριπόλεως αλλά και προς Πάτρα και Πύργο για κάθε είδους αμαξοστοιχίες κυρίως επιβατικές και ταχείες επιβατικές αλλά αργότερα και εμπορικές όταν ήρθαν και ντιζελάμαξες κτλ.», αναφέρει ο υπεύθυνος μουσειακού υλικού στον ΟΣΕ. Η αλλαγή σε αυτές τις μηχανές, όπως εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Ζώρζος, ήρθε το 1955 όταν έγινε μια μετασκευή ώστε να καίνε μαζούτ, δηλαδή πετρέλαιο παχύρευστο, αντί κάρβουνου και είναι από τις μηχανές που είναι από τις πιο κλασικές του δικτύου της Πελοποννήσου. Μία από αυτές τις ατμάμαξες που βρίσκεται στο Μουσείο έχει δουλέψει τη δεκαετία του 1980 σε κάποιες τουριστικές αμαξοστοιχίες, ωστόσο αργότερα, λόγω κάποιων τεχνικών προβλημάτων, παρέμεινε σε ακινησία μέχρις ότου να μεταφερθεί πέρυσι στο υπό διαμόρφωση Σιδηροδρομικό Μουσείο, για να προστατευθεί και να αποκατασταθεί. Μία χαρακτηριστική φορτάμαξα των Σιδηρόδρομων Πειραιώς Αθηνών Πελοποννήσου, βελγικής κατασκευής το 1902, τραβά το ενδιαφέρον στον χώρο, καθώς πρόκειται για τη φορτάμαξα η οποία χρησιμοποιήθηκε το 1930 για τη μεταφορά των οστών του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη από την Αθήνα στην Τρίπολη για να τοποθετηθούν στην πλατεία του Άρεως. Τη δική της ιστορία έχει μία ακόμη φορτάμαξα, η οποία έχει χαρακτηρίστηκε λάφυρο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, καθώς πρόκειται για ένα από τα εμπορικά βαγόνια, τα οποία εγκαταλείφθηκαν στο ελληνικό σιδηροδρομικό δίκτυο μετά τη λήξη του πολέμου ενώ, το συγκεκριμένο είναι ένας από τους τύπους που χρησιμοποιήθηκαν για τη μεταφορά των Εβραίων της Θεσσαλονίκης στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Τέλος, ένα από τα εκθέματα που εντυπωσιάζουν στον χώρο είναι και η βασιλική άμαξα, το βαγόνι που αποτέλεσε το βασιλικό όχημα του σιδηροδρόμου Αθηνών – Πειραιώς, του πρώτου δηλαδή σιδηροδρόμου στη χώρα μας, που ένωσε τον Πειραιά με το Θησείο το 1869, αποτελώντας τον πρόδρομο της σημερινής γραμμής 1 του Μετρό, δηλαδή του Ηλεκτρικού. Το βαγόνι, σύμφωνα με τον κ. Ζώρζο, κατασκευάστηκε στο εργοστάσιο του Πειραιά του σιδηροδρόμου Αθηνών – Πειραιώς το 1888 και ήταν ένα δώρο του σιδηροδρόμου προς τον βασιλιά Γεώργιο Α’ κατά την 25ετηρίδα του. Μεταφέρθηκε με δύο ατμοκίνητους οδοστρωτήρες στην πρώτη έκθεση του Ζαππείου όπου εκεί εκτέθηκε και παραδόθηκε στις υπηρεσίες της βασιλικής οικογένειας. View full είδηση

Τα επιτεύγματα της αρχαίας ελληνικής τεχνολογίας θα μπορούν πλέον να θαυμάζουν Έλληνες και ξένοι επισκέπτες του κέντρου της Αθήνας. Πρόκειται για το νέο μόνιμο «Μουσείο Αρχαίας Ελληνικής Τεχνολογίας Κώστα Κοτσανά», που έχει ανοίξει τις πόρτες του και λειτουργεί κανονικά στην οδό Πινδάρου 6 στο Κολωνάκι. Το ανακαινισμένο και ανακατασκευασμένο τριώροφο κτίριο «αρ νουβό» έχει μια μακρά ιστορία, καθώς ανήκε στην οικογένεια της Ασπασίας Μάνου, συζύγου του βασιλιά Αλέξανδρου Α’ και, μεταξύ άλλων, φιλοξένησε για αρκετά χρόνια το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων. Σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ το μουσείο, με επιφάνεια 700 τετραγωνικών μέτρων, παρουσιάζει τη μόνιμη έκθεση «Οι Ηigh-Tech εφευρέσεις των αρχαίων Ελλήνων», η οποία περιλαμβάνει περισσότερα από 100 εκθέματα-αντίγραφα αρχαιοελληνικών μηχανών και άλλων εφευρέσεων, όλα λειτουργικά και τα περισσότερα διαδραστικά, που έως τώρα φιλοξενούνταν στο ομώνυμο μουσείο στο Κατάκολο Ηλείας, και τα οποία κατά καιρούς έχουν περιοδεύσει ανά την Ελλάδα, αλλά και σε άλλες χώρες της Ευρώπης, της Αμερικής, της Ασίας και στην Αυστραλία. Η «ψυχή» της προσπάθειας είναι ένας Πατρινός μηχανολόγος-μηχανικός, απόφοιτος της Πολυτεχνικής Σχολής του Πανεπιστημίων Πατρών, ο 55χρονος Κώστας Κοτσανάς, ο οποίος για περισσότερες από τρεις δεκαετίες έχει μελετήσει και αναπαράξει τις εντυπωσιακές κατασκευές των αρχαίων Ελλήνων μηχανικών τόσο της κλασικής όσο και της ελληνιστικής εποχής, που καλύπτουν μια ευρεία γκάμα, από τους αυτοματισμούς και την καταγραφή του χρόνου, έως τη χαρτογράφηση, την αστρονομία και την κρυπτογράφηση. Το πρώτο μουσείο του Κ. Κοτσανά στο Κατάκολο, που δημιουργήθηκε χωρίς δημόσια ή ιδιωτική χρηματοδότηση και περιλαμβάνει περισσότερα από 500 λειτουργικά ομοιώματα αρχαιοελληνικών εφευρέσεων, λειτουργεί από το 2003 και έχει δεχθεί πλήθος επισκεπτών μέχρι σήμερα. Παράλληλα, ο Κ. Κοτσανάς, συγγραφέας έξι βιβλίων για την αρχαία ελληνική τεχνολογία, έχει δημιουργήσει το Μουσείο Αρχαίων Ελληνικών Μουσικών Οργάνων και Παιγνιδιών στο Κατάκολο, καθώς και το Μουσείο Αρχιμήδη στην Ολυμπία, όλα με ελεύθερη είσοδο. Κάθε έκθεμα στο νέο μουσείο της Αθήνας συνοδεύεται από μια εξήγηση του τρόπου λειτουργίας του, ώστε να γίνεται κατανοητό στους επισκέπτες τι βλέπουν. Μεταξύ άλλων, εκτίθενται η αιολόσφαιρα του Ήρωνος (η πρώτη ατμομηχανή της ανθρωπότητας), ο αστρολάβος του Πτολεμαίου, ο «αυτόματος πωλητής» του Ήρωνος (αυτόματο αγγείο με κερματοδέκτη, όπου οι πιστοί έριχναν τον οβολό τους για να πάρουν αγιασμό), οι φρυκτωρίες, ο πρώτος ηχητικός προειδοποιητικός μηχανισμός της ιστορίας, η πρώτη αυτόνομη πτητική μηχανή του πυθαγόρειου Αρχύτα του Ταραντίνου, η πρώτη αυτόματη ανθρωποειδής σερβιτόρα (ένα είδος ρομπότ) από τον Φίλωνα τον Βυζάντιο, το αυτόματο όχημα-κουκλοθέατρο του Ήρωνα, το αυτόματο υδραυλικό ρολόι του Κτησίβιου και, ασφαλώς, ένα αντίγραφο του μηχανισμού των Αντικυθήρων, του θεωρούμενου πρώτου υπολογιστή της ανθρωπότητας. Οι επισκέπτες μπορούν επίσης να δουν στο νέο μουσείο της Αθήνας, σε ξεχωριστό όροφο, την έκθεση αρχαίων ελληνικών μουσικών οργάνων του Κώστα Κοτσανά, η οποία περιλαμβάνει 42 λειτουργικά ανακατασκευασμένα όργανα, όπως ο ελικώνας και το σύντονο του Πυθαγόρα, η λύρα του Ερμή, η κιθάρα του Απόλλωνα, η ομηρική φόρμιγγα, η πηκτίς της Σαπφούς, ο ελικών του Πτολεμαίου, η σύριγξ του Πανός, η ύδραυλις του Κτησίβιου κ.α. Παράλληλα, εκτός από τις δύο μόνιμες εκθέσεις, το μουσείο θα παρουσιάζει περιοδικές εκθέσεις σχετικές με την αρχαία ελληνική τεχνολογία, μεταξύ άλλων για τον Αρχιμήδη, τα αρχαία ελληνικά παιγνίδια, την αρχαία ναυπηγική, τις αρχαιοελληνικές πολιορκητικές μηχανές, την αστρονομία κ.α. Ακόμη, στους χώρους μουσείου θα διοργανώνονται εκπαιδευτικά προγράμματα και εργαστήρια για μικρούς και μεγάλους, σχετικά με τη ρομποτική, τα μαθηματικά, τις φυσικές επιστήμες κ.α. Επίσης, οι επισκέπτες θα μπορούν να αγοράσουν από το πωλητήριο του μουσείου χειροποίητα μοντέλα, αντίγραφα των εκθεμάτων, μεταξύ άλλων ένα ακριβές αντίγραφο του μηχανισμού των Αντικυθήρων, το φορητό ηλιακό ρολόι του Παρμενίωνος, τον τετράντα του Ίππαρχου, αρχαιοελληνικά πλοία, παιγνίδια, μουσικά όργανα κ.α. Το μουσείο είναι ανοιχτό τις καθημερινές και τα σαββατοκύριακα από 9 π.μ. έως 5 μ.μ, με γενική είσοδο 5 ευρώ (περιλαμβάνει και ξενάγηση στα ελληνικά και στα αγγλικά). Υπάρχουν μειωμένα εισιτήρια 3,5 ευρώ για φοιτητές, νέους 12-18 ετών, εκπαιδευτικούς, πολύτεκνους, άτομα άνω των 65 ετών και άνεργους, ενώ είναι ελεύθερη η είσοδος για παιδιά έως 11 ετών, ΑμεΑ και στρατευμένους. Επίσης διοργανώνονται -έπειτα από τηλεφωνική συνεννόηση (τηλ. 211 411 0044)- ομαδικές βιωματικές ξεναγήσεις διάρκειας μίας ώρας ή δύο ωρών για σπουδαστές και μαθητές όλων των τάξεων, ώστε να γνωρίσουν καλύτερα τα τεχνολογικά κατορθώματα των προγόνων μας. Επειδή το Μουσείο Κοτσανά είναι μη κερδοσκοπικός φορέας, όλα τα έσοδά του θα διατίθενται για τη χρηματοδότηση των μουσειακών και εκπαιδευτικών δράσεών του. Όπως δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η υπεύθυνη ανάπτυξης Μίνα Μητσομπόνου, ανάμεσα στους στόχους του μουσείου είναι η ανταλλαγή εκθεμάτων με άλλα παρεμφερή μουσεία του εξωτερικού, ενώ το μικρό αντίτιμο εισόδου κρίθηκε αναγκαίο λόγω των αυξημένων λειτουργικών εξόδων του νέου μουσείου. Πηγή: http://ecopress.gr/?p=5253 Click here to view the είδηση

Με τη στήριξη της Περιφέρειας Αττικής και αξιοποιώντας τους πόρους του ΕΣΠΑ 2014-2020, ολοκληρώθηκε η δημιουργία του Ψηφιακού Μουσείου της Ακρόπολης. Ειδικότερα, το έργο «Δημιουργία Ψηφιακού Μουσείου Ακρόπολης», το οποίο χρηματοδοτήθηκε από τον Άξονα Προτεραιότητας 2 του ΠΕΠ «Αττική 2014-2020», έχει υλοποιηθεί πλήρως και πλέον οι πολίτες μπορούν να απολαμβάνουν εξ αποστάσεως και με ασφάλεια όλα τα εκθέματα του Μουσείου της Ακρόπολης. Το έργο, προϋπολογισμού 1,5 εκ. ευρώ, συγχρηματοδοτήθηκε από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΤΠΑ) μέσω του ΠΕΠ Αττική 2014 – 2020 και υλοποιήθηκε από την Κοινωνία της Πληροφορίας ΑΕ. Στο πλαίσιο του συγκεκριμένου έργου υλοποιήθηκαν τα εξής: – Δημιουργία νέου Ιστοχώρου. Ο νέος ιστοχώρος www.theacropolismuseum.gr που δημιουργήθηκε στο πλαίσιο του προγράμματος, αποτυπώνει τη λειτουργία και τις δραστηριότητες του Μουσείου και παρέχει πολυδιάστατη ενημέρωση και ψυχαγωγία για όλους τους πολίτες. Οι επισκέπτες του μπορούν να δουν το Μουσείο και τους εκθεσιακούς του χώρους, αλλά και να λάβουν πληροφορίες για την επίσκεψη, τις περιοδικές εκθέσεις, τις δράσεις, τις εκδηλώσεις, τις σχολικές και οικογενειακές δραστηριότητες, την έρευνα, τη συντήρηση, τις νέες τεχνολογίες. – Δημιουργία Ιστοχώρου για παιδιά. Δημιουργήθηκε μία ειδική ιστοσελίδα ( www.acropolismuseumkids.gr ). Η ιστοσελίδα απευθύνεται σε παιδιά ηλικίας 6-12 ετών και τα προσκαλεί να γνωρίσουν το Μουσείο διασκεδάζοντας. – Δημιουργία ψηφιακών εφαρμογών. Οι 23 ψηφιακές εφαρμογές και βίντεο που παράχθηκαν στο πλαίσιο του προγράμματος ενίσχυσαν σημαντικά την παιδευτική και ψυχαγωγική διαδικασία τόσο στον φυσικό χώρο του Μουσείου όσο και στο διαδίκτυο. – Δημιουργία νέων χώρων στο Μουσείο. Ο εξοπλισμός που αποκτήθηκε μέσω του προγράμματος, έδωσε τη δυνατότητα δημιουργίας δύο νέων χώρων στον δεύτερο όροφο του Μουσείου. Στις οθόνες αφής του Κέντρου Πολυμέσων οι επισκέπτες μπορούν να πλοηγηθούν στις συναρπαστικές ιστορίες και τις περιπέτειες που γνώρισαν μερικά από τα πιο σημαντικά έργα της Ακρόπολης. Στην Παιδική Γωνιά τα παιδιά μπορούν να απολαύσουν διασκεδαστικά ψηφιακά παιχνίδια και ευχάριστα βίντεο που ζωντανεύουν αρχαίους μύθους, αφηγούνται υπέροχες ιστορίες και ξεδιπλώνουν πτυχές της καθημερινής ζωής των αρχαίω Αθηναίων. – Νέες δυνατότητες. Οι εργασίες καταχώρησης, ψηφιοποίησης, φωτογράφησης και τρισδιάστατης σάρωσης που πραγματοποιήθηκαν, διασφαλίζουν τη μακροχρόνια διατήρηση πολύτιμου αρχειακού υλικού και προσφέρουν νέες δυνατότητες στη διαχείρισή του, στην εξαγωγή στο διαδίκτυο, στη διοργάνωση εκθέσεων, στην παραγωγή διαδραστικού υλικού, παιχνιδιών και εκδόσεων. Ο Περιφερειάρχης Αττικής Γ. Πατούλης δήλωσε σχετικά: «Η δημιουργία και λειτουργία του Ψηφιακού Μουσείου της Ακρόπολης δίνει τη δυνατότητα σε όλους τους πολίτες να επισκεφθούν ψηφιακά τους χώρους του Μουσείου και να περιηγηθούν με ασφάλεια σε όλα τα εκθέματα. Το έργο που χρηματοδοτήθηκ από το ΠΕΠ Αττική 2014-2020, ολοκληρώθηκε στην πιο κρίσιμη περίοδο, εν μέσω του νέου lockdown για την καταπολέμηση της εξάπλωσης του Covid-19 και πλέον μικροί και μεγάλοι θα μπορούν να μάθουν για την ιστορία της χώρας αλλά και να διασκεδάσουν μέσω καινοτόμων και έξυπνων εφαρμογών που προσφέρει το Μουσείο. Θέλω να συγχαρώ τον Πρόεδρο του Μουσείου κ. Παντερμαλή για την εξαιρετική δουλειά που έχει γίνει, και να ευχαριστήσω την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τη συνεχή στήριξη που μας παρέχει. Το εν λόγω έργο αποτελεί για εμάς στην Περιφέρεια Aττικής, οδηγό σχεδιασμού για τη νέα Προγραμματική Περίοδο 2021-2027».. View full είδηση

Το παλιό Μουσείο της Ακρόπολης θα ανοίξει και πάλι, και στον Ιερό Βράχο θα αποκαλυφθούν και κάποια «κρυμμένα» μνημεία. Η διευθύντρια της Εφορείας Αρχαιοτήτων Αθηνών, Ελένη Μπάνου, παρουσίασε το σχέδιο κατά τη διημερίδα της Υπηρεσίας Συντηρήσεως Μνημείων Ακροπόλεως (ΥΣΜΑ) που έγινε πρόσφατα στο Μουσείο της Ακρόπολης. Οπως η ίδια είπε, «στο προσεχές ΕΣΠΑ, μαζί με την ΥΣΜΑ, θα αναδείξουμε το παλιό Μουσείο της Ακρόπολης καθώς και τα γειτονικά κτίρια». Σύμφωνα με παλαιότερη γνωμοδότηση του Κεντρικού Συμβουλίου Νεωτέρων Μνημείων, θα παρουσιάζονται εκεί μικρές εκθέσεις για την ιστορία του Βράχου όπως και του ίδιου του μουσείου. Σε κάποιες αίθουσες θα στεγαστούν αρχιτεκτονικά μέλη από τα διάσπαρτα στον βράχο, σε άλλες μικρές εκθέσεις με φωτογραφίες και άλλα μέσα, και επίσης κάποιες δραστηριότητες της ΥΣΜΑ. Αντιστοίχως θα αποξηλωθούν κάποιες εργοταξιακές εγκαταστάσεις, απελευθερώνοντας χώρο για τους επισκέπτες. Απέναντι, στα εργαστήρια συντήρησης, η δραστηριότητα θα είναι εν μέρει ορατή από τους επισκέπτες, θα είναι δηλαδή επισκέψιμα κατά ένα μέρος τους. Το κοινό θα μπορεί να ενημερωθεί επιτόπου για το πώς γίνεται η συντήρηση των αρχιτεκτονικών μελών και των δομικών υλικών τα οποία χρησιμοποιούνται για την αναστήλωση. «Το έργο δεν είναι μόνο η αποκατάσταση της ύλης, των βράχων, της πέτρας» είπε η υπουργός Πολιτισμού Λυδία Κονιόρδου, κηρύσσοντας την έναρξη των εργασιών της διημερίδας. «Κάθε κομμάτι κουβαλάει ένα μέρος άυλης μνήμης, ίχνη, όχι μόνο του σπουδαίου αρχιτέκτονα που συνέβαλε στο έργο, αλλά και του απλού εργάτη που το σμίλευσε. Η συγκίνηση είναι βαθιά. Μου έρχεται στο μυαλό ένα απόσπασμα της Εκάβης, η οποία πιάνει την ασπίδα του Εκτορα και λέει ''να, βλέπω το ίχνος από τον ιδρώτα του Εκτορα, του παιδιού μου, πάνω στην ασπίδα''. Αυτό είναι το ταξίδι του πνεύματος μέσα από την ύλη. Κι εσείς έχετε αυτό το σπουδαίο προνόμιο να διατηρείτε ζωντανή αυτήν τη μνήμη για εμάς και για τις επόμενες γενιές» τόνισε η υπουργός. Η απόφαση Το παλιό Μουσείο της Ακρόπολης επισκιάστηκε από το καινούργιο και από το 2009 παραμένει κλειστό. Ολα αυτά τα χρόνια όμως μια ζωηρή συζήτηση αναπτυσσόταν για την τύχη του και τη νέα χρήση του. Τον Δεκέμβριο του 2012, σε κοινή συνεδρίαση το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο και το Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων αποφάσισαν κατά πλειοψηφία τον μη χαρακτηρισμό του ως σύγχρονου μνημείου. Επικράτησε ωστόσο η άποψη να παραμείνει στη θέση του και με νέο ρόλο. Σήμερα, στον Ιερό Βράχο τα εργαστήρια για τα έργα αποκατάστασης καταλαμβάνουν 488 τ.μ., τα γραφεία 287 και οι αποθήκες 306. Περίπου το 40% από αυτά θα μεταφερθούν στο παλιό μουσείο και παράλληλα θα ξηλωθεί το μεγάλο εργοταξιακό στέγαστρο, νότια του Παρθενώνα. Με τη μετακίνηση θα αποκαλυφθούν τα κατάλοιπα του Ιερού του Πανδίονος και τμήμα του μυκηναϊκού τείχους της Ακρόπολης. Η πρόταση εξασφαλίζει κατάλληλο αποθηκευτικό χώρο για το πολυπληθές αρχαιολογικό υλικό, που βρίσκεται εκτεθειμένο στο ύπαιθρο ή σε ακατάλληλες αποθήκες. Οπως επί παραδείγματι, την ενοποίηση αρχαιολογικών συνόλων, σαν τα μέλη του αρχαίου ναού της Αθηνάς ή τα πώρινα αρχαϊκά αρχιτεκτονικά μέλη. Οπως είπαν ο πρόεδρος της ΕΣΜΑ, καθηγητής Μανόλης Κορρές, και η Ελισάβετ Σιουμπάρα, αν και έχουν γίνει δεκάδες συγκολλήσεις κάποιων θραυσμάτων κατά το παρελθόν, αυτά έχουν «χαθεί» στις στοίβες των διασπάρτων. Αλλά και τα διάσπαρτα πρέπει να στεγαστούν κατά ένα μέρος. Οι καιρικές συνθήκες δεν επιτρέπουν άλλο την εν υπαίθρω διατήρησή τους, γιατί «σβήνουν» πολλές λεπτομέρειες. Οι συζητήσεις για την κατασκευή μουσείου στην Ακρόπολη άρχισαν αμέσως μετά την ίδρυση του ελληνικού κράτους. Η μελέτη ανατέθηκε το 1844 στον Παναγή Κάλκο. Η κατασκευή του διήρκεσε από το 1865 έως το 1874 και από τότε το Μουσείο της Ακρόπολης γειτνιάζει αρμονικά με τον Παρθενώνα, καθώς βρίσκεται στο ΝΑ τμήμα του. Το οικοδομικό πρόγραμμα για το λιτό πέτρινο κτίριο προέβλεπε το ύψος του να μην υπερβαίνει τον στυλοβάτη του Παρθενώνα. Με έκταση μόλις 800 τ.μ., αποδείχθηκε γρήγορα ακατάλληλο να στεγάσει τα ευρήματα των μεγάλων ανασκαφών της Ακρόπολης που άρχισαν το 1886. Ενα δεύτερο μουσείο, το Μικρό Μουσείο, αναγγέλθηκε το 1888. Κατά τα έτη 1946-1947 το δεύτερο μουσείο κατεδαφίστηκε, ενώ το αρχικό επεκτάθηκε σημαντικά. 498 τόνοι κατέβηκαν από τον Παρθενώνα Εντυπωσιακοί ήταν για μία ακόμα φορά οι αριθμοί από τις αναστηλώσεις στην Ακρόπολη. Η διευθύντρια της ΥΣΜΑ Βάσω Ελευθερίου έκανε τον απολογισμό των πεπραγμένων στο προηγούμενο ΕΣΠΑ και παρουσίασε τα σχέδια για το επόμενο. Οπως είπε, μόνο στον Παρθενώνα κατέβηκαν 199 μέλη συνολικού βάρους 498 τόνων. Αναλυτικά: από τη δυτική πλευρά 117 μέλη βάρους 285 τόνων, από τον δυτικό τοίχο δύο κομμάτια του υπέρθυρου, βάρους 23 τόνων, και από τον βόρειο τοίχο 51 κομμάτια 140 τόνων. Για όλα αυτά, και άλλες πολλές εργασίες στα Προπύλαια, στο νότιο τείχος κ.α., διατέθηκαν 1,4 εκατ. ευρώ, με τη μερίδα του λέοντος, 500.000, να πηγαίνει στην προμήθεια μαρμάρου. Η ΥΣΜΑ σε αγαστή συνεργασία με την ΕΣΜΑ (Επιτροπή Συντηρήσεως Μνημείων Ακροπόλεως) ζήτησαν 10 εκατ. από το επόμενο ΕΣΠΑ, καθώς έχουν έτοιμες μελέτες. Λόγω της οικονομικής κατάστασης όμως, τους είπαν πως θα πάρουν τα μισά και θα γίνει προσπάθεια στο μέλλον να εξοικονομηθούν και άλλα χρήματα. Οι επεμβάσεις που θα γίνουν θα είναι στον Παρθενώνα, και σχετίζονται με τη δυτική πλευρά. Η εικόνα Επίσης θα αποκατασταθούν κάποιοι από τους εσωτερικούς τοίχους του μνημείου, αλλάζοντας έτσι την εικόνα του και καθιστώντας το πιο αναγνώσιμο στο κοινό. Οσο για τα τείχη, έχουν εντοπισθεί προβλήματα σε 12 σημεία. Μέχρι στιγμής έχει γίνει αποκατάσταση σε ένα (νότιο τείχος), αποκαθίσταται τώρα ακόμα ένα στο βόρειο τείχος και υπάρχει μελέτη για ένα επιπλέον. Τα υπόλοιπα θα αντιμετωπισθούν στο μέλλον. Ελπίδα όλων, να γίνουν προσλήψεις τεχνιτών στο άμεσο μέλλον, γιατί οι μη μόνιμοι (και πολύτιμοι, όπως είπαν όλοι) απομακρύνθηκαν από τα έργα το 2015. Κλείνοντας τη διημερίδα, ο νέος πρόεδρος της ΕΣΜΑ Μανόλης Κορρές υπενθύμισε με συγκίνηση τα λόγια του αειμνήστου Χαράλαμπου Μπούρα για τα μνημεία, λόγια που έχουν όλοι ως οδηγό: «Αυτά είναι κοινωνικά αγαθά, και εμάς μας τα εμπιστεύθηκαν». Ευχήθηκε η «οικογένεια της Ακρόπολης» να συνεχίσει με τόση σύμπνοια τη δουλειά της, τονίζοντας πως παρά τις δυσκολίες, οι εργαζόμενοι δεν το βάζουν κάτω. «Συνεχίζουν με το ίδιο πείσμα και την ίδια όρεξη» όπως είπε και ο Βασίλειος Λαμπρινουδάκης, βάζοντας τελεία σε μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση. Πηγή: http://www.ethnos.gr...polis-64712101/ Click here to view the είδηση

Σε συμφωνία για τη χρηματοδότηση της αναστήλωσης της οικίας του Άγγελου Σικελιανού στη Λευκάδα και τη μετατροπή της σε μουσείο, κατέληξαν η δημοτική αρχή του νησιού και η Εθνική Τράπεζα. Σύμφωνα με τον δήμαρχο Κώστα Δρακονταειδή, το οίκημα θα συνεχίσει να αποτελεί στολίδι της ιστορίας του νησιού και χάρη στη λειτουργία του ως μουσείο, οι επισκέπτες του θα γνωρίσουν τη ζωή και το έργο του μεγάλου μας ποιητή. «Σε ένα μήνα θα ξεκινήσουν οι εργασίες και επιτέλους θα σώσουμε το σπίτι όχι απλά ενός ποιητή, αλλά ενός εθνικού ποιητή που έχει και μια οικουμενικότητα με βάση το έργο που έχει προσφέρει» είπε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Κ.Δρακονταειδής. Ο ίδιος εκτίμησε ότι οι εργασίες θα ολοκληρωθούν σύντομα και ότι το καλοκαίρι το οίκημα «θα είναι έτοιμο να λειτουργήσει ως μουσείο Άγγελου Σικελιανού». «Δεν ανακαινίζουμε και συντηρούμε απλά ένα σπίτι, αλλά διασώζεται, αξιοποιείται και μέσω αυτού προβάλλεται και το έργο του συμπατριώτη μας, του Αγγέλου Σικελιανού» τόνισε. Στο μουσείο θα εκτεθούν και προσωπικά αντικείμενα του ποιητή. Για τον λόγο αυτό, ο Δήμος Λευκάδας ξεκινά έναν «μαραθώνιο» για τον εντοπισμό και τη συλλογή των αντικειμένων, ώστε το καλοκαίρι να είναι όλα έτοιμα. Σύμφωνα με τον κ. Δρακονταειδή, τα περισσότερα από τα αντικείμενα βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές. «Ευελπιστούμε ότι θα προθυμοποιηθούν να τα προσφέρουν στο μουσείο μας» ανέφερε. «Για εμάς τους Λευκαδίτες, το ζήτημα Σικελιανού είναι πολύ σημαντικό. Θα ήταν τραγικό για μένα, εάν επί θητείας μου κατέρρεε το σπίτι» τόνισε. Η αποκατάσταση του οικήματος εκτιμάται ότι απαιτεί περίπου 800.000 ευρώ -ποσό που ο Δήμος αδυνατεί να διαθέσει. Η ανακαίνιση θα επιτευχθεί με τη χορηγία και την κοινωνική ευθύνη της Εθνικής Τράπεζας. Σημειώνεται ότι ανάλογη συμφωνία με την Εθνική Τράπεζα για τη χρηματοδότηση του έργου υπήρξε και στο παρελθόν, αλλά το έργο δεν υλοποιήθηκε. Τον Σεπτέμβριο, που ανέλαβε η νέα δημοτική αρχή, οι συζητήσεις εντάθηκαν και τελικά ευοδώθηκαν. Σε σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε στις 5 Νοεμβρίου, παρουσία στελεχών της Εθνικής Τράπεζας και του εργολάβου που επέλεξε η τράπεζα, η συμφωνία οριστικοποιήθηκε. Πηγή: http://news.in.gr/cu...?aid=1231361507 Click here to view the είδηση

Σε Μουσείο θα μετατραπεί το πιο σημαντικό κτίριο του Τατοΐου, το θερινό ανάκτορο, με την αποκατάσταση και ανάδειξη των αυθεντικών αρχιτεκτονικών του στοιχείων, όπως προβλέπει σχετική μελέτη. Αντιδράσεις ωστόσο πυροδοτεί το σχέδιο για την αξιοποίηση του πρώην βασιλικού κτήματος με «ασύμφορες χρήσεις που απειλούν να το μετατρέψουν σε απέραντη ταβέρνα». Πολιτιστικό τοπόσημο που συνδυάζει με τρόπο μοναδικό το φυσικό κάλλος, την αρχιτεκτονική και την ιστορία, το Τατόι και η σχεδιαζόμενη αξιοποίησή του, με τη μελέτη του Οργανισμού Ρυθμιστικού σχεδίου Αθήνας, τέθηκαν επί τάπητος σε ημερίδα της Ελληνικής Εταιρείας Περιβάλλοντος και Πολιτισμού. «Θεωρούμε πως το Τατόι πρέπει να διασφαλίσει την ατμόσφαιρά του», σημείωσε ο πρόεδρος της Εταιρείας, Κώστας Σταματόπουλος. Ωστόσο, ο σχεδιασμός πληθώρας χώρων εστίασης και μάλιστα εντός του ιστορικού πυρήνα του κτήματος απειλεί τον χαρακτήρα του, επεσήμανε ο πρόεδρος του Συλλόγου Φίλων Κτήματος Τατοΐου, Βασίλης Κουτσαβλής. Οπως και η δημιουργία συνεδριακού κέντρου στο κτίριο του Βουστασίου, όπου αντιπροτείνεται η δημιουργία Μουσείου βασιλικών αυτοκινήτων και αμαξών. Ο Σύλλογος χρηματοδοτεί τέσσερις μελέτες για την αποκατάσταση ισάριθμων κτιρίων οι οποίες «αν δεν ενταχθούν στο νέο ΕΣΠΑ θα χαθούν οι πόροι». Επίσης καταγγέλλει «κύμα ανομίας και λεηλασιών στο Τατόι τους τελευταίους μήνες». «Στόχος της κυβέρνησης είναι η αξιοποίηση του χώρου προς όφελος του κοινού με την ανάπτυξη δραστηριοτήτων που θα δημιουργήσουν αυτοχρηματοδότηση» ανέφερε στο μήνυμά της η γενική γραμματέας του ΥΠΠΟ, Μαρία Βλαζάκη. «Απομένει», πρόσθεσε, «να διευθετηθούν μικρές αλλά σημαντικές λεπτομέρειες μέχρι να εκδοθεί η Κοινή Υπουργική Απόφαση». Πολλά έχουν ειπωθεί για τις καταστροφικές συνέπειες που είχε η χρόνια εγκατάλειψη στα περίπου 40 κτίρια του κτήματος. Από το 2003 έγιναν ορισμένες σωστικές επεμβάσεις και εργασίες συντήρησης στα κινητά ευρήματα. Σήμερα οι σχεδιαζόμενες χρήσεις των κτιρίων προκαλούν τριβές. «Αν δεν προσδιοριστούν οι μελλοντικές τους χρήσεις δεν μπορεί να συνταχθούν σωστά οι μελέτες αποκατάστασής τους», υπογράμμισε η πρώην γενική γραμματέας του ΥΠΠΟ, Λίνα Μενδώνη. Προβληματικό χαρακτηρίζεται από την ίδια και το θεσμικό πλαίσιο πάνω στο οποίο βασίζονται οι μελέτες. Προβλήματα όμως δημιουργεί και ο μεγάλος αριθμός των εμπλεκομένων φορέων. «Ποιος θα έρθει να επενδύσει όταν θα πρέπει να λογοδοτήσει σε πάνω από 15 φορείς;», αναρωτήθηκε ο αντιπεριφερειάρχης Αν. Αττικής, Πέτρος Φιλίππου. Σύμφωνα με μελέτη της Πανευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Οργανώσεων Πολιτιστικής Κληρονομιάς Europa Nostra, το συνολικό κόστος για την ανάδειξη του κτήματος ανέρχεται σε 95 εκατ. ευρώ. Σε 700.000 εκτιμάται ο ετήσιος αριθμός επισκεπτών εκ των οποίων 25.000 θα εισέρχονται με εισιτήριο στον ιστορικό πυρήνα (εκτάσεως 16.000). Τα έσοδα από τα εισιτήρια και τις επισκέψεις στα μουσεία εκτιμώνται στα 490.000 ευρώ, χωρίς να συνυπολογίζονται οι εισπράξεις από τους ενοικιαζόμενους χώρους και τις επιμέρους μονάδες (βιολογικές καλλιέργειες, οινοποιείο κ.ά.). Όλοι συμφωνούν με τη μετατροπή του λιθόκτιστου ανακτόρου σε μουσείο του εαυτού του. Η διευθύντρια Αναστήλωσης Νεωτέρων Μνημείων του ΥΠΠΟ Αμαλία Ανδρουλιδάκη και η αρχιτέκτων Αναστασία Μαγκουρίλου παρουσίασαν την αρχιτεκτονική προμελέτη για την ανάδειξη του διώροφου, με υπόγειο και σοφίτα, κτιρίου η οποία θα κατατεθεί, προς έγκριση, στο Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων. Προβλέπονται επεμβάσεις τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό του κτιρίου η ανέγερση του οποίου ολοκληρώθηκε το 1913, επί Γεωργίου Α’. Οι όψεις του θα επανέλθουν στην αρχική τους μορφή, ο ισόγειος χώρος θα μετατραπεί σε μουσείο, ενώ στον όροφο και τη σοφίτα ορισμένα δωμάτια θα διατηρηθούν με τα έπιπλα και τα αντικείμενά τους, όπως ακριβώς βρέθηκαν. Στην κουζίνα θα διατηρηθεί όλος ο εξοπλισμός και στον υπόγειο κινηματογράφο θα πραγματοποιούνται προβολές. Σύμφωνα με τη συντηρήτρια αρχαιοτήτων Τατιάνα Κουσουλού σε ορισμένα δωμάτια «ήταν σαν να είχε σταματήσει ο χρόνος». Μαζί με το ανάκτορο θα αναδειχθεί και ο κήπος του, εκτάσεως 60 στρεμμάτων. Πηγή: http://cretedoc.gr/?p=7578 Click here to view the είδηση

Εκατοντάδες μικρά και μεγάλα όργανα σχεδιάσεως, κομψοτεχνήματα εξαιρετικής ποιότητας, χειροποίητα κοσμήματα από ατσάλι και χαλκό, πολυτελή και ποιοτικά αρχιτεκτονικά εργαλεία κατασκευασμένα από τεχνίτες με μεράκι, συνθέτουν την έκθεση με τίτλο «Το εργαστήριο του αρχιτέκτονα» που παρουσιάζεται στο Μουσείο Μπενάκη από σήμερα, Πέμπτη, και μέχρι τις 10 Ιανουαρίου 2016. Η έκθεση πραγματοποιείται με αφορμή τη συμπλήρωση 20 χρόνων από την ίδρυση των Αρχείων Νεοελληνικής Αρχιτεκτονικής του Μουσείου Μπενάκη, τα οποία έχουν συγκεντρώσει πάνω από 100 αρχιτεκτονικά αρχεία: από το σχέδιο πόλης της Αθήνας των Σταμάτη Κλεάνθη και Εδουάρδου Σάουμπερτ και τον Λύσανδρο Καυταντζόγλου, μέχρι τους Ερνέστο Τσίλλερ και Αναστάση Μεταξά, από τους εκλεκτικιστές, Αλέξανδρο Νικολούδη και Εμμανουήλ Λαζαρίδη, έως τον Δημήτρη Πικιώνη, τον Αριστοτέλη Ζάχο και τον Νικόλαο Μητσάκη, από τους αρχιτέκτονες του ’50 Εμμανουήλ Βουρέκα και Κωσταντίνο Καψαμπέλη, έως τους Άρη Κωνσταντινίδη, Κωσταντίνο Δεκαβάλλα, Νίκο Βαλσαμάκη, Δημήτρη και Σουζάνα Αντωνακάκη και Κυριάκο Κρόκο. Όλη η ιστορία της νεοελληνικής αρχιτεκτονικής Ανάμεσα στα αρχιτεκτονικά τους αρχεία εντοπίστηκαν εκατοντάδες τεκμήρια που εικονογραφούν με τον πιο ουσιαστικό τρόπο τα εργαλεία της δουλειάς τους. Τρίγωνα και καμπυλόγραμμα, πολύτιμες κασετίνες οργάνων από ξύλο και βελούδο, που περιέχουν διαβήτες, διαστημόμετρα και γραμμοσύρτες, με λαβές από ελεφαντόδοντο και έβενο, κλιμακόμετρα από ελεφαντόδοντο και ξύλο βελανιδιάς, μολυβδοκόνδυλα και κρετοκόνδυλα του 19ου αιώνα, κονδυλοφόρους, αλλά και πλάκες σινικής μελάνης σε στερεά μορφή με χρυσά κινέζικα ιδεογράμματα. Πρόκειται για μια σειρά από όργανα που πολλά από αυτά ήταν άγνωστα ακόμα και στους επιμελητές των Αρχείων Νεοελληνικής Αρχιτεκτονικής. Ανάμεσα τους πρωταγωνιστεί το μολύβι: Από τον πρώτο ακιδογράφο στο ξύλινο και στο μηχανικό μολύβι. Η έκθεση αποδεικνύει πώς ένα χρηστικό εργαλείο μπορεί να έχει εξαιρετικές αισθητικές και διακοσμητικές αρετές. Παράλληλα, το Ελληνικό Ινστιτούτο Αρχιτεκτονικής και η πρεσβεία της Ελβετίας στην Αθήνα παρουσιάζουν στο Μουσείο Μπενάκη την έκθεση «Swiss Now. Σύγχρονες Ελβετικές προσεγγίσεις στην αρχιτεκτονική». Τα τμήματα της έκθεσης Το πρώτο μέρος της έκθεσης αφορά στη θεωρία και ιστορία της αρχιτεκτονικής τοπίου. Ο επισκέπτης θα έχει τη δυνατότητα να αντιληφθεί την επιρροή της ιστορίας των κήπων και το ρόλο των πρωτοπόρων, στον συγκεκριμένο τομέα, ελβετών αρχιτεκτόνων. Το δεύτερο μέρος, «Οι πρωταγωνιστές», εξερευνά τη δουλειά των πιο γνωστών ατελιέ που ασχολούνται με τη συγκεκριμένη θεματική. Το τελευταίο μέρος της έκθεσης, που ονομάζεται «Νouvelle vague», παρουσιάζει το έργο μιας νέας γενιάς επαγγελματιών της αρχιτεκτονικής τοπίου. Επίσης παρουσιάζονται 33 έργα «Ελβετικές θέσεις - 33 λήψεις για βιώσιμες προσεγγίσεις στην κατασκευή» που έχουν αναφορές στο θέμα της βιώσιμης ανάπτυξης, καθώς η ελβετική αρχιτεκτονική και τα ευρύτερα τεχνικά έργα της χώρας είναι γνωστά όχι μόνο για την ποιότητα και τον σχεδιασμό τους, αλλά και για την αύξηση της συνειδητοποίησης και της κοινωνικής ευθύνης όσον αφορά τη βιώσιμη ανάπτυξη. Στο πλαίσιο της έκθεσης, τη Δευτέρα 14 Δεκεμβρίου (ώρα 18:30) θα πραγματοποιηθεί στο αμφιθέατρο του Μουσείου Μπενάκη της οδού Πειραιώς, ημερίδα με τίτλο: «Μοντέλα αρχιτεκτονικής παραγωγής, παράλληλοι κόσμοι». Πηγή: http://news.in.gr/cu...?aid=1500042070 Click here to view the είδηση

Το εντυπωσιακό αρχιτεκτόνημα βρίσκεται στα ανοιχτά της ακτής της Αλεξάνδρειας και αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία. Ο λόγος για το πρώτο υποβρύχιο μουσείο στον κόσμο, που προκαλεί το διεθνές ενδιαφέρον. Το σπάνιο αυτό αρχιτεκτονικό πρότζεκτ ήταν στα πλάνα των αρχιτεκτόνων και της κυβέρνησης από το 1998, όμως φέτος έμελλε να είναι η χρονιά γέννησης του. Επικεφαλής του έργου είναι ο Γάλλος αρχιτέκτονας, Jacques Rougerie. Το υποβρύχιο μουσείο θα διαθέτει δωμάτια κάτω από το νερό κατασκευασμένα εξ ολοκλήρου από fiber glass, τα οποία θα ενώνονται μεταξύ τους οδηγώντας σε έναν κεντρικό χώρο. Η κατάβαση θα γίνεται μέσω ειδικής σκάλας από μια πλατφόρμα πάνω στο νερό, ενώ η θέα στον ωκεανό θα είναι εντυπωσιακή. Πηγή: http://www.klik.gr/g...eio-tou-kosmou/ Click here to view the είδηση

Λεηλατήθηκε, καταστράφηκε, χαρακτηρίστηκε ιστορικό διατηρητέο μνημείο, απαλλοτριώθηκε, αποτέλεσε μήλον της -δικαστικής- Εριδος, ωστόσο όπως φαίνεται θα έχει αίσιο τέλος η πολύχρονη περιπέτεια της βίλας Ιόλα στην Αγία Παρασκευή. Ο Δήμος Αγίας Παρασκευής προχωράει στην αγορά από τον τωρινό ιδιοκτήτη της διώροφης έπαυλης, 1.600 τ.μ., που περιβάλλεται από κτήμα έκτασης 6,7 στρεμμάτων και ο δήμαρχος Γιάννης Σταθόπουλος αναμένεται, σύμφωνα με πληροφορίες, να ανακοινώσει επίσημα το γεγονός μια σημαδιακή ημέρα: στις 8 Ιουνίου, οπότε συμπληρώνονται 30 χρόνια από τον θάνατο του Αλέξανδρου Ιόλα. Πρόθεση είναι να δημιουργηθεί εκεί το Μουσείο Ιόλα και παράλληλα πολιτιστικό κέντρο, «ένα τοπόσημο πανελλήνιας ακτινοβολίας», όπως δηλώνει στην «Εφ.Συν.» ο Γ. Σταθόπουλος. Η μυθική μαρμάρινη βίλα Ιόλα, της χλιδής και της επίδειξης, είναι πλέον ένα κτίριο-φάντασμα. Με το που άφησε την τελευταία του πνοή ο Ιόλας, το 1987, σε νοσοκομείο της Νέας Υόρκης, νικημένος από ΑΙDS, oι νόμιμοι κληρονόμοι του έσπευσαν να αδειάσουν την κατοικία του από τα αμύθητης αξίας έργα τέχνης και αντικείμενα -γεμάτα κοντέινερ έφευγαν μέσα στη νύχτα, σύμφωνα με μαρτυρίες της εποχής-, ενώ τα επόμενα χρόνια το κτίσμα αποψιλώθηκε, από ντουλάπες μέχρι πόμολα... «Το κτίριο είναι εγκαταλελειμμένο, αλλά δεν χρειάζονται τεράστια ποσά για να συντηρηθεί και να γίνει χώρος πολιτισμού», τονίζει ο Γ. Σταθόπουλος. Μάλιστα, ο βιογράφος του Ιόλα, ο Νίκος Σταθούλης, θα βάλει την πρώτη, σημαντική μαγιά. Βιβλιογραφικό και φωτογραφικό υλικό από τη μυθική ζωή του Αλεξανδρινού, ο οποίος ξεκίνησε ως χορευτής και στη συνέχεια κατέκτησε τον κόσμο της τέχνης με γκαλερί από τη Νέα Υόρκη ώς το Παρίσι, τη Ζυρίχη και τη Ρώμη. Παράλληλα θα εκτεθεί η αλληλογραφία του με διεθνείς προσωπικότητες της τέχνης -ο Ιόλας είχε συνεργαστεί με τους Μαξ Ερνστ, Πικάσο, Αντι Γουόρχολ, Ρενέ Μαγκρίτ, κ.ά.- ενώ ο δήμαρχος θα καλέσει τους Ελληνες καλλιτέχνες που είχε αναδείξει να δώσουν έργα τους για να εμπλουτιστεί το νέο μουσείο. Φαίνεται πως η 30ή επέτειος από τον θάνατο του Αλέξανδρου Ιόλα είναι σημαδιακή. Ο οίκος Sotheby's οργανώνει στις 25 Μαΐου, στο Λονδίνο, δημοπρασία με 155 έργα τέχνης και πολύτιμα αντικείμενα από τις συλλογές του Ιόλα, τα ίχνη των οποίων έχουν εδώ και χρόνια χαθεί. Πίνακες των Πικάσο, Γούρχολ, Ματίς, Ντε Κίρικο, Ακριθάκη, γλυπτά των Νίκι ντε Σεν Φαλ, Τάκι, αλλά και χρυσά ρολόγια, διαμαντένια σκουλαρίκια, έπιπλα, χαλιά, ασημένια σερβίτσια, περίτεχνοι καθρέφτες, μπιμπελό... η αξία των οποίων ξεκινά από 400 λίρες και ξεπερνά τις 200.000 λίρες. Η δημοπρασία κινητοποίησε τον δήμαρχο Αγίας Παρασκευής, ο οποίος έστειλε επιστολή διαμαρτυρίας προς τους Sotheby's (την κοινοποίησε και στο υπουργείο Πολιτισμού), με την οποία ζητά να αποσυρθούν τα έργα τέχνης καθώς «έχει υποβληθεί μήνυση κατά αγνώστων ενώπιον των εισαγγελικών αρχών για κλοπή έργων τέχνης και αντικειμένων» από τη βίλα Ιόλα. Από την πλευρά του ο οίκος δημοπρασιών απαντά: «Γνωρίζουμε ότι η Βίλα του Αλέξανδρου Ιόλα έχει χαρακτηριστεί από το 1998 ως διατηρητέο ιστορικό μνημείο, αλλά θεωρούμε ότι αυτό δεν σχετίζεται με τη δική μας δημοπρασία. Επιπλέον, έχουμε πλήρη επίγνωση του γεγονότος ότι άλλα περιουσιακά στοιχεία έχουν κλαπεί από τη Βίλα στο παρελθόν, αλλά ο Οίκος Δημοπρασιών Sotheby's δεν θα διέθετε ποτέ κάποιο περιουσιακό στοιχείο για πώληση, σε περίπτωση που διατηρούσε οποιαδήποτε αμφιβολία αναφορικά με την προέλευσή του». Ο Νίκος Σταθούλης σχολιάζει πως «οι κληρονόμοι του Ιόλα έχουν το νόμιμο δικαίωμα να δώσουν έργα των συλλογών του σε δημοπρασία, ωστόσο είναι προσβλητικό να το κάνουν αυτό στην επέτειο του θανάτου του. Επιπλέον, είναι ευτράπελο να επιλέγουν ορισμένα κομμάτια που δεν αποτελούν μέρος των συλλογών του. Οπως ένα μαρμάρινο λιοντάρι-φουρούσι της βίλας, ή κάτι κολόνες από την Τοσκάνη πάνω στις οποίες ο Ιόλας έβαζε αρχαίες προτομές...». Ισως όλα να ήταν πιο απλά αν είχε εκπληρωθεί η επιθυμία του Ιόλα να δωρίσει την αμύθητη συλλογή του στο ελληνικό κράτος. Η ελληνική κυβέρνηση αρνήθηκε την προσφορά του, σε μια εποχή που από τη μια ο Ιόλας απαξίωνε τους πολιτικούς από όλες τις παρατάξεις και από την άλλη ο ίδιος δεχόταν επιθέσεις με «κίτρινα» δημοσιεύματα για την «ακόλαστη» ζωή του. Τουλάχιστον, πρόλαβε, το 1984 να δώσει στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης 47 έργα σύγχρονης τέχνης από την προσωπική του συλλογή. Πηγή: http://www.efsyn.gr/...ythiki-vila-toy Click here to view the είδηση

Οι περαστικοί από την πλατεία του Αγίου Σπυρίδωνα στο Παγκράτι θα βλέπουν για λίγους μήνες ακόμα το επιβλητικό κτίριο της οδού Ερατοσθένους καλυμμένο με λινάτσες. Το 2012 μπήκε ο «θεμέλιος λίθος» για το νέο Μουσείο του Ιδρύματος Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή στην Αθήνα, ενώ στις αρχές του 2017 θα έχει ολοκληρωθεί, καθώς όλα δουλεύουν... ρολόι. Πρόκειται για ένα υπερσύγχρονο μουσείο 12 ορόφων, επιφάνειας 7.300 τ.μ. και αναμένεται να φιλοξενήσει τη μυθική συλλογή του ζεύγους Γουλανδρή που περιλαμβάνει αριστουργήματα του 19ου και 20ού αιώνα, έργα Βαν Γκογκ, Πικάσο, Γκογκέν, Σαγκάλ, Πόλοκ, Ροντέν κ.ά. Ομως και οι καλλιτέχνες των ημερών μας θα έχουν το δικό τους βήμα στην αίθουσα των περιοδικών εκθέσεων. Και όλοι, ακόμα και αυτοί που δεν ενδιαφέρονται για τέχνη, θα μπορούν να πιουν τον καφέ τους στην ταράτσα με μοναδική θέα την Ακρόπολη. Ομαλά και εντατικά εξελίσσονται οι εργασίες ανέγερσης του νέου μουσείου, ενός έργου υποδομής που αναμένεται να αποτελέσει ορόσημο πολιτισμού στην Αθήνα. Επειτα από μια πολύχρονη περιπέτεια για την εξεύρεση του κατάλληλου χώρου, ο δρόμος για την ανέγερσή του άνοιξε το 2009 με την αγορά ενός γωνιακού διατηρητέου τριώροφου κτιρίου και ενός όμορου οικοπέδου στην πλατεία του Αγίου Σπυρίδωνα. Το νέο μουσείο αποτελείται από το παλιό κτίριο και τη σύγχρονη επέκτασή του. Η αρχιτεκτονική μελέτη εκπονήθηκε από το γραφείο «Ι. & Α. Βικέλα». Το κτίριο που ήδη υπάρχει, ένα κομψοτέχνημα της δεκαετίας του 1920, με νεοκλασικά στοιχεία, διατηρείται ως κέλυφος, ενώ θα αποκατασταθεί και θα αναβαθμιστεί. Η σύγχρονη προσθήκη που κορυφώνεται πίσω από την πρόσοψη, θα επενδυθεί με πλάκες πωρόλιθου. Πέντε από τους ορόφους του πολυαναμενόμενου μουσείου θα βρίσκονται κάτω από την επιφάνεια του εδάφους. Οι εκσκαφές έχουν περατωθεί και η κατασκευή των σκυροδεμάτων αναμένεται να ολοκληρωθεί πριν από το Πάσχα. Οι επισκέπτες θα έχουν πολλά να δουν. Στο ισόγειο θα υπάρχουν χώρος υποδοχής, βεστιάριο και πωλητήριο. Στο μεσοπάτωμα, στο νέο κτίριο, θα λειτουργήσει καφέ, με πρόσβαση στον ακάλυπτο χώρο, με μικρό κήπο. Ενα δεύτερο καφέ προβλέπεται στην ταράτσα του παλιού κτιρίου, όπου η θέα στην Ακρόπολη είναι εξαιρετική. Οι εκθεσιακοί χώροι περιλαμβάνουν συνολικά πέντε επίπεδα. Στο πρώτο υπόγειο αναπτύσσονται οι περιοδικές εκθέσεις σε χώρο έκτασης 400 τ.μ. στα πρότυπα λειτουργίας του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης στην Ανδρο, ενώ στους τέσσερις ορόφους πάνω από το ισόγειο (έκτασης 1200 τ.μ.) θα φιλοξενηθεί η μόνιμη συλλογή του Ιδρύματος. Στον τελευταίο όροφο θα στεγαστούν τα γραφεία της διοίκησης. Στους υπόλοιπους υπόγειους ορόφους θα αναπτυχθεί μια θεματική βιβλιοθήκη με βιβλία τέχνης, παιδικό εργαστήριο, ένα άρτια εξοπλισμένο αμφιθέατρο 190 θέσεων με δικό του φουαγέ. Εχουν επίσης προβλεφθεί χώροι φύλαξης των έργων, εργαστήριο συντήρησης και βοηθητικοί χώροι. Οπως διαβεβαιώνουν οι υπεύθυνοι του έργου, οι εργασίες κατασκευής «συνεχίζονται πυρετωδώς και όλα τα μέτρα λαμβάνονται ώστε οι διεθνείς μουσειογραφικές προδιαγραφές και αξιώσεις να πληρούνται στην κάθε λεπτομέρεια». Παράλληλα, θα προχωρήσει και η ανάπλαση της πλατείας του Αγ. Σπυρίδωνα που μπορεί να αποτελέσει μια αφετηρία σημαντικής πολεοδομικής αναβάθμισης της εγγύτερης περιοχής. Τη μελέτη διαμόρφωσης της πλατείας και πρασίνου γενικότερα έχει αναλάβει το αρχιτεκτονικό γραφείο «Studio75». Πλέον, «οι μεγαλύτερες δυσκολίες έχουν αντιμετωπιστεί: οι εκσκαφές, η αντιστήριξη των πρανών εκσκαφής και η υποθεμελίωση του διατηρητέου τοίχου. Το έργο προχωρά – με μικρές αποκλίσεις εντός χρονοδιαγράμματος. Μέσα στο 2016 θα έχουν ολοκληρωθεί το 90% των οικοδομικών και ηλεκτρομηχανολογικών εγκαταστάσεων». Εχουν περάσει σχεδόν 24 χρόνια από τότε που η κυβέρνηση Μητσοτάκη παραχώρησε στο Ιδρυμα Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή οικόπεδο στην οδό Ρηγίλλης για την ανέγερση του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης, το οποίο το ζεύγος των συλλεκτών οραματιζόταν, αλλά δεν μπόρεσε ποτέ να δει να παίρνει σάρκα και οστά. Μάλιστα, τα σχέδια είχε εκπονήσει ο διάσημος αρχιτέκτονας Μινγκ Πέι. Επειτα από απίστευτα εμπόδια και με την ανακάλυψη των καταλοίπων του Λυκείου του Αριστοτέλη στην περιοχή, το έργο ματαιώθηκε. Την ίδια κατάληξη είχαν και τα σχέδια για την ανέγερσή του στο Μετς και στην οδό Ριζάρη. Μέχρι σήμερα παραμένει επτασφράγιστο μυστικό το περιεχόμενο της συλλογής Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή, καθώς και πόσα και ποια έργα θα εκτεθούν. Σίγουρα, όμως, το νέο μουσείο «θα είναι κοντά στον κόσμο και θα αποτελεί μέρος της πολιτιστικής ζωής του τόπου μας», εμπλουτίζοντας τον χάρτη πολιτισμού της Αθήνας. Πηγή: http://www.efsyn.gr/...-arhes-toy-2017 Click here to view the είδηση

Με τη συμπλήρωση 26 χρόνων λειτουργίας του, το Μουσείο Τηλεπικοινωνιών Ομίλου ΟΤΕ προχωράει στην τεκμηρίωση και ψηφιοποίηση των συλλογών του, ένα έργο που διήρκεσε 2 χρόνια και είναι διαθέσιμο μέσα από το νέο site του Μουσείου. Έτσι οι επισκέπτες του otegroupmuseum.gr, μπορούν να έχουν πρόσβαση στο σύνολο σχεδόν των συλλογών του Μουσείου, και συγκεκριμένα στις 3200 συσκευές, αντικείμενα και όργανα που σχετίζονται άμεσα και έμμεσα με την ιστορία των τηλεπικοινωνιών και την εξέλιξη των σχετικών τεχνολογιών στη χώρα μας από τα τέλη του 19ου αιώνα μέχρι τις μέρες μας. Ακόμα στην ιστοσελίδα είναι διαθέσιμες 13500 τηλεφωτογραφίες, από το 1949 όταν και ξεκίνησε τη λειτουργία της η υπηρεσία έως τα τέλη του 1980, καλύπτοντας σημαντικές στιγμές από την πολιτική, πολιτιστική και κοινωνική ιστορία της Ελλάδας. Τα 3700 διαθέσιμα τηλεγραφήματα μας πάνε αρκετά πίσω στο χρόνο, από την περίοδο του 1860, με το περιεχόμενο τους να αφορά την πολιτική και στρατιωτική ιστορία της Ελλάδας μεταξύ άλλων. Συγκεντρώθηκαν ακόμα 300 υλικά αρχείου όπως διαφημιστικές καταχωρήσεις, 2300 τηλεκάρτες αλλά και 100 ώρες ταινιών που περιλαμβάνουν διαφημίσεις, εκπαιδευτικά φιλμ και εταιρικά φιλμ του ΟΤΕ. Η τεκμηρίωση κάθε αντικειμένου περιλάμβανε πρωτογενή συντήρηση, καταγραφή της ταυτότητάς του καθώς και επαγγελματική φωτογράφηση και καταχώρηση σε ηλεκτρονική μορφή. Σύμφωνα με τον ΟΤΕ, η ιστοσελίδα θα εμπλουτιστεί σύντομα με σύγχρονες ψηφιακές εφαρμογές για την παρουσίαση των εκθεμάτων μεταξύ των οποίων και η εικονική πραγματικότητα. Site: Μουσείο Τηλεπικοινωνιών του ΟΤΕ Πηγή: http://www.insomnia.... Click here to view the είδηση