Αναζήτηση στην κοινότητα

Σε εξαιρετικά υψηλά επίπεδα διατηρήθηκε η παγκόσμια θερμοκρασία διατηρήθηκε τον Απρίλιο του 2025, συνεχίζοντας μια αδιάκοπη πορεία ρεκόρ που ξεκίνησε από τον Ιούλιο του 2023, σύμφωνα με τα τελευταία δεδομένα του ευρωπαϊκού προγράμματος Κοπέρνικος. Πρόκειται για τον δεύτερο θερμότερο Απρίλιο που έχει καταγραφεί ποτέ, μετά τον περσινό του 2024, με τις μετρήσεις να δείχνουν ότι σχεδόν κάθε μήνας της τελευταίας διετίας ξεπερνά τους 1,5°C σε σύγκριση με τα επίπεδα της προβιομηχανικής εποχής (1850–1900)! Τον Απρίλιο, οι θερμοκρασίες κυμάνθηκαν σε επίπεδα άνω του μέσου όρου στις περισσότερες περιοχές της Ευρώπης, με τις εντονότερες θερμές αποκλίσεις να καταγράφονται στην ανατολική Ευρώπη, τη δυτική Ρωσία, το Καζακστάν και τη Νορβηγία. Εκτός Ευρώπης, υψηλότερες από τις φυσιολογικές θερμοκρασίες σημειώθηκαν στην Ανατολική Ρωσία, σε μεγάλο μέρος της δυτικής και κεντρικής Ασίας, στη Βόρεια Αμερική, σε περιοχές της Αυστραλίας, καθώς και σε ολόκληρη την Ανταρκτική Χερσόνησο και τη Δυτική Ανταρκτική. Λιώνουν οι πάγοι στην Ανταρκτική – Ασυνήθιστη βλάστηση σε περιοχές που άλλοτε ήταν μόνιμα παγωμένες Οι επιστήμονες ανησυχούν για την ταχύτητα της υπερθέρμανσης Παρά την προσδοκία για μια φυσική «παύση» μετά το τέλος του Ελ Νίνιο, οι θερμοκρασίες παραμένουν υψηλές. Ο διευθυντής του Ινστιτούτου Πότσνταμ, Γιόχαν Ρόκστρεμ, σημείωσε ότι «η επιταχυνόμενη υπερθέρμανση συνεχίζεται», ενώ η Σαμάνθα Μπέργκες από την υπηρεσία Κλιματικής Αλλαγής του Κοπέρνικου σχολίασε πως τα πρόσφατα στοιχεία αγγίζουν τα ανώτερα όρια των κλιματικών μοντέλων. Η μειωμένη ένταση του φαινομένου Ελ Νίνιο που υπό κανονικές συνθήκες θα μείωνε τη θερμοκρασία, δεν απέδωσε τα αναμενόμενα, όπως εξηγεί ο Παγκόσμιος Μετεωρολογικός Οργανισμός. Κινδυνεύει ο στόχος της Συμφωνίας του Παρισιού Οι εκτιμήσεις του Κοπέρνικου δείχνουν ότι η μέση παγκόσμια θερμοκρασία για το 2024 αυξήθηκε κατά 1,39°C, με περίπου 50 κλιματολόγους να συγκλίνουν στην τιμή του 1,36°C. Αν συνεχιστεί αυτή η πορεία, ο στόχος του 1,5°C που θέτει η Συμφωνία του Παρισιού ενδέχεται να ξεπεραστεί μέχρι το 2029, ή και νωρίτερα. Ο κλιματολόγος Ζουλιέν Κατιό προειδοποιεί ότι κάθε δέκατο του βαθμού μετρά, καθώς ενισχύει φαινόμενα ξηρασίας, ακραίων θερμοκρασιών και φυσικών καταστροφών. «Πλέον δεν μιλάμε για πρόληψη, αλλά για περιορισμό της ζημιάς», υπογραμμίζει. Τι σημαίνει αυτό για το μέλλον Αν δεν περιοριστεί η παγκόσμια υπερθέρμανση, ο πλανήτης ενδέχεται να κινηθεί προς ένα σενάριο με άνοδο 2 έως και 4 βαθμών Κελσίου μέχρι το τέλος του αιώνα, με πολλαπλές και διαδοχικές επιπτώσεις σε περιβάλλον, κοινωνία και οικονομία. «Τώρα, αυτό που πρέπει να προσπαθήσουμε να κάνουμε είναι να περιορίσουμε την υπερθέρμανση όσο γίνεται πιο κοντά» […] «δεν είναι το ίδιο αν στοχεύουμε σε ένα κλίμα στο οποίο η θερμοκρασία θα έχει αυξηθεί κατά 2° Κελσίου (σε σχέση με την προβιομηχανική εποχή) στα τέλη του αιώνα» με την περίπτωση που έχει αυξηθεί «κατά 4°», εξηγεί ο Ζουλιέν Κατιό. ΠΗΓΗ: workenter.gr

Το 2024, η Ευρώπη ήταν η ήπειρος που θερμάνθηκε ταχύτερα, σύμφωνα με την ευρωπαϊκή έκθεση για την κατάσταση του κλίματος. Η Ευρώπη γνώρισε τη θερμότερη χρονιά στην ιστορία της, που προκάλεσε τουλάχιστον 335 θανάτους και επηρέασε περίπου 413.000 ανθρώπους. Η υπηρεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) για την κλιματική αλλαγή Copernicus δημοσίευσε την ετήσια έκθεση για την κατάσταση του κλίματος στην Ευρώπη το 2024, σε συνεργασία με τον Παγκόσμιο Μετεωρολογικό Οργανισμό (WMO) των Ηνωμένων Εθνών. Με βάση επιστημονικά δεδομένα και αναλύσεις, η έκθεση επιβεβαιώνει τη διαρκή τάση αύξησης των θερμοκρασιών και της κλιματικής αλλαγής σε ολόκληρη την Ευρώπη. Τα στοιχεία του περασμένου έτους δείχνουν ρεκόρ ετήσιων θερμοκρασιών σχεδόν στη μισή Ευρώπη, καθώς και επαναλαμβανόμενα καιρικά φαινόμενα, όπως σοβαρές καταιγίδες και εκτεταμένες πλημμύρες. Επιπλέον, το 2024 οι Ευρωπαίοι βίωσαν ένα ξεκάθαρο κλιματικό χάσμα: η Ανατολή αντιμετώπισε ακραία ζέστη και ξηρασία, ενώ η Δύση ζέστη και εξαιρετική υγρασία, με τις πιο εκτεταμένες πλημμύρες από το 2013. Η θερμοκρασία της επιφάνειας της θάλασσας έφτασε επίσης σε επίπεδα ρεκόρ, 0,7°C πάνω από τον μέσο όρο. Η ευρωπαϊκή έκθεση για το κλίμα καταδεικνύει για άλλη μια φορά την ανάγκη η Ευρώπη να καταστεί κλιματικά ουδέτερη και ανθεκτική, και να επιταχυνθεί η μετάβασή μας στην καθαρή ενέργεια και η λήψη μέτρων για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και την ενεργειακή απόδοση. Όπως επισημάνθηκε και πέρυσι στην ευρωπαϊκή εκτίμηση των κλιματικών κινδύνων, η Ευρώπη είναι η ταχύτερα θερμαινόμενη ήπειρος, καθώς οι θερμοκρασίες της αυξάνονται σχεδόν με τη διπλάσια ταχύτητα από τον παγκόσμιο μέσο όρο. Η ΕΕ έχει δεσμευτεί να γίνει κλιματικά ουδέτερη έως το 2050 και έχει εγκρίνει στόχους και νομοθεσία για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου κατά τουλάχιστον 55% έως το 2030. Τον Απρίλιο του 2024 η Επιτροπή δημοσίευσε ανακοίνωση για το πώς η ΕΕ μπορεί να προετοιμαστεί αποτελεσματικά για τους κλιματικούς κινδύνους και να ενισχύσει την ανθεκτικότητά της στην κλιματική αλλαγή. Θα παρουσιάσει ένα ευρωπαϊκό σχέδιο προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή το 2026.

Οι χαμηλές θερμοκρασίες μπορούν να μειώσουν την αυτονομία ενός ηλεκτρικού αυτοκινήτου από 10% μέχρι και 30%. Αυτό συμβαίνει επειδή οι μπαταρίες των ηλεκτρικών αυτοκινήτων είναι κατασκευασμένες από ιόντα λιθίου, όπως αναφέρει το ΑΠΕ – ΜΠΕ. Για να παραχθεί ηλεκτρική ενέργεια υπάρχει μετακίνηση των ιόντων από την αρνητική στη θετική πλευρά της μπαταρίας. Όταν κάνει κρύο, αυτή η χημική αντίδραση είναι πιο αργή, γεγονός που καθιστά την μπαταρία λιγότερο αποδοτική και επομένως προσφέρει μικρότερη αυτονομία. Παρόμοια είναι και τα χαρακτηριστικά όταν υπάρχει πολύ υψηλή θερμοκρασία. Όμως σε αυτή την περίπτωση τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα έχουν καλύτερα συστήματα διαχείρισης της επιπλέον θερμότητας και την αποβάλλουν μέσω ενός συστήματος ψύξης. Στις χαμηλές θερμοκρασίες και σε περίπτωση που μια μπαταρία χάσει το 20% της χωρητικότητάς της (είναι η πιο συνηθισμένη περίπτωση), στην πράξη σημαίνει πως αν ένα αυτοκίνητο έχει αυτονομία 350 χιλιόμετρα, αυτόματα λόγω καιρού η αυτονομία μειώνεται κατά 70 περίπου χιλιόμετρα. Επίσης, αν η διαδρομή είναι απαιτητική, τότε η μέση ενεργειακή κατανάλωση ανεβαίνει ακόμη περισσότερο, μειώνοντας περισσότερο την αυτονομία του. Αν σε αυτές τις συνθήκες βάλουμε και την λειτουργία του κλιματισμού για τη θέρμανση της καμπίνας των επιβατών, τότε η ηλεκτρική ενέργεια που καταναλώνεται είναι μεγαλύτερη. Φυσικά σε αυτές τις παραμέτρους παίζουν ρόλο και οι συνθήκες του δρόμου. Σε συνθήκες παγετού και ολισθηρότητας, η ανάκτηση ενέργειας κατά τη διάρκεια του φρεναρίσματος μειώνεται σημαντικά, άρα μειώνεται και η φόρτιση της μπαταρίας. Επίσης, το χιόνι, η λάσπη και ο άνεμος αυξάνουν την αντίσταση κύλισης του οχήματος , γεγονός που σημαίνει ότι το αυτοκίνητο θα χρειαστεί ακόμη μεγαλύτερη ενέργεια για να ανταπεξέλθει στις συνθήκες οδήγησης. Θα πρέπει να τονιστεί ότι όταν η μπαταρία έχει χαμηλά ποσοστά φόρτισης, τα στοιχεία παγώνουν ευκολότερα στις χαμηλές θερμοκρασίες. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι αν ένα αυτοκίνητο έχει 350 χιλιόμετρα αυτονομία (είναι μια καλή αυτονομία των ηλεκτρικών αυτοκινήτων που κυκλοφορούν) σε μια απόσταση 170 χιλιομέτρων (για την μισή απόσταση), με χαμηλές θερμοκρασίες, με δύσκολη διαδρομή, με χιόνι, πάγο και θέρμανση της καμπίνας, η αυτονομία στο τέλος της διαδρομής δεν θα είναι στο 50%, αλλά ενδεχόμενα στο 30%. Πόσο μάλλον όταν η αρχική αυτονομία του ηλεκτρικού αυτοκινήτου είναι μικρότερη των 350 χιλιομέτρων ή όταν ένας οδηγός δεν ξεκινάει το ταξίδι του στο 100% της χωρητικότητας της μπαταρίας. Έτσι όταν ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο είναι να κάνει ένα ταξίδι σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες, θα πρέπει να ξεκινάει από την αφετηρία στο 100%, με την θερμοκρασία της καμπίνας να ρυθμίζετε ακόμη όταν το αυτοκίνητο είναι στην πρίζα. Θα πρέπει οι κάτοχοι EV να γνωρίζουν ότι το κρύο μπορεί επίσης να επηρεάσει την ταχύτητα φόρτισης λόγω της ίδιας χημικής αντίδρασης. Μερικά ηλεκτρικά αυτοκίνητα χρησιμοποιούν έξυπνη τεχνολογία διαχείρισης ενέργειας για να προετοιμάσουν την μπαταρία πριν από τη φόρτιση. Οι αντλίες θερμότητας που έχουν πολλά αυτοκίνητα είναι μια πολύ καλή λύση για την θέρμανση της καμπίνας, ενώ τα θερμαινόμενα καθίσματα (εάν υπάρχουν) αντί για την θέρμανση όλη της καμπίνας συμβάλλουν στην εξοικονόμηση ενέργειας. Η μείωση της ταχύτητας κατά 15 χιλιόμετρα και το προφίλ οδήγησης στο Eco βοηθάει σημαντικά στη μείωση κατανάλωσης ενέργειας και μεγιστοποιεί την αυτονομία. Τέλος, οι κάτοχοι των ηλεκτρικών αυτοκινήτων θα πρέπει να κάνουν έναν μικρό προγραμματισμό για το που θα φορτίσουν, που θα πάνε, με ποια ταχύτητα θα ταξιδέψουν, αλλά τις καιρικές συνθήκες που θα συναντήσουν, ενώ πρώτο μέλημά τους θα πρέπει να είναι να μην αφήνουν σε χαμηλά επίπεδα φόρτισης την μπαταρία του αυτοκινήτου τους.

Η τελευταία έκθεση της Παγκόσμιας Οργάνωσης Μετεωρολογίας (WMO) για την παγκόσμια κατάσταση του κλίματος για το 2024 δείχνει ότι η τελευταία δεκαετία ήταν η θερμότερη που έχει καταγραφεί. Ο κόσμος ήδη υπερθερμαίνεται επικίνδυνα, και η κλιματική αλλαγή επιταχύνεται, αναφέρει η Παγκόσμια Μετεωρολογική Οργάνωση, καθώς η Σύνοδος Κορυφής του ΟΗΕ για το Κλίμα COP29 ξεκίνησε τη Δευτέρα στην πρωτεύουσα του Αζερμπαϊτζάν, το Μπακού. Σύμφωνα με τη Γενική Γραμματέα Celeste Saulo, «δεν αποτελεί έκπληξη. Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι οι επιστήμονες το επισημαίνουν εδώ και πολλά χρόνια — πάνω από 30 χρόνια, μάλιστα — και η έκπληξη είναι η αργοπορία στην αντίδραση». Η έκθεση της WMO ακολουθεί τα τελευταία δεδομένα από την Υπηρεσία Κλιματικής Αλλαγής Copernicus (C3S), η οποία ανακοίνωσε την περασμένη εβδομάδα ότι το 2024 θα είναι η θερμότερη χρονιά που έχει καταγραφεί. Οι ειδικοί του ΟΗΕ για τον καιρό στη Σύνοδο COP29 στο Μπακού αναφέρουν ότι οι παγκόσμιες θερμοκρασίες έχουν ήδη αυξηθεί κατά 1,3 βαθμούς Κελσίου σε σύγκριση με τον μέσο όρο της προ-βιομηχανικής περιόδου. Ο κόσμος αντιμετωπίζει πρωτοφανείς θερμοκρασίες θαλάσσιων επιφανειών, λιώσιμο των πάγων, ξηρασίες και έντονες πλημμύρες, όπως πρόσφατα παρατηρήθηκαν στην Ισπανία. «Νομίζω ότι οι άνθρωποι δεν είναι προετοιμασμένοι για τέτοια γεγονότα, και υπάρχει τεράστια πρόκληση στο πώς να διαμορφωθούν πρωτόκολλα που θα επιτρέπουν στον κόσμο να προετοιμάζεται και να αντιδρά κατάλληλα στην ένταση των φαινομένων που αντιμετωπίζουμε», εξήγησε η Saulo. Οι κλιματικοί ειδικοί και οι παρευρισκόμενοι στην πρώτη ημέρα της Συνόδου COP29 συμφώνησαν ότι η προοπτική είναι ζοφερή — οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου μπορεί να μειώνονται στην Ευρώπη, αλλά συνεχίζουν να αυξάνονται παγκοσμίως. Τον περασμένο μήνα, οι μέσες θερμοκρασίες στην Ευρώπη έφτασαν τους 10,83°C — 1,23°C πάνω από τον μέσο όρο της περιόδου 1991–2020, καθιστώντας τον Οκτώβριο τον πέμπτο θερμότερο μήνα που έχει καταγραφεί και τον δεύτερο θερμότερο παγκοσμίως.

Η αξιολόγηση των θερμοκρασιακών αποκλίσεων πάνω από μια περιοχή μπορεί να γίνει με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους χρησιμοποιώντας διάφορες μεθόδους και δεδομένα, όπως για παράδειγμα παρατηρήσεις μετεωρολογικών σταθμών, ραδιοβολήσεων καθώς και δεδομένα αριθμητικών μοντέλων καιρού. Στο συγκεκριμένο άρθρο παρουσιάζουμε καταρχάς την ανάλυση της θερμοκρασίας στο επίπεδο των 850 hPa (~1500 μέτρα πάνω από την επιφάνεια), επίπεδο το οποίο επιτρέπει την παρακολούθηση των θερμικών χαρακτηριστικών των αερίων μαζών που επηρεάζουν μια περιοχή. Ο χάρτης που ακολουθεί δείχνει για το τρίμηνο Ιουνίου-Αυγούστου 2024 τη συνολική απόκλιση της θερμοκρασίας στη στάθμη των 1500 μέτρων πάνω από το Βόρειο ημισφαίριο και ο οποίος δείχνει ότι στο μεγαλύτερο μέρος αυτού η μέση θερμοκρασία κινήθηκε πάνω από τα κανονικά για την εποχή επίπεδα. Οι μεγαλύτερες θετικές θερμοκρασιακές αποκλίσεις (> 2-3 ˚C) εντοπίζονται σε τμήματα της Ανατολικής και Κεντρικής Ευρώπης, της Βόρειας Αμερικής, του Αρκτικού Ωκεανού και της Κεντρικής Ασίας. Στην χώρα μας η θερμοκρασία κινήθηκε πάνω από τα κανονικά για την εποχή επίπεδα και σχεδόν στο σύνολο της χώρας η θερμοκρασιακή απόκλιση ξεπέρασε τους 3 βαθμούς Κελσίου, καθιστώντας το ως το θερμότερο που έχει καταγραφεί. Γράφημα 1: Θερμοκρασιακές αποκλίσεις στο ισοβαρικό επίπεδο των 850 hPa (~1500 μέτρα πάνω απο την επιφάνεια) κατα τους καλοκαιρινούς μήνες (Ιούνιο-Αύγουστο) του 2024 για το Βόρειο ημισφαίριο. Στη συνέχεια επικεντρωνόμαστε στη χώρα μας και κατατάσσουμε τα τελευταία 45 καλοκαίρια (1979-2024) υπολογίζοντας το άθροισμα των ωρών όπου η θερμοκρασία στο ισοβαρικό επίπεδο των 850 hPa (~1500 μέτρα πάνω από την επιφάνεια) υπερβαίνει το 99% των τιμών κατανομής της θερμοκρασίας που έχουν παρατηρηθεί μεταξύ 1981-2010 και τις οποίες ορίζουμε ως ακραία θερμές ώρες. Η ανάλυση δείχνει ότι το καλοκαίρι του 2024 ήταν το πιο ακραία θερμό τα τελευταία 45 χρόνια με 259 ακραία θερμές ώρες, καταρρίπτοντας έτσι το πρόσφατο ρεκόρ του 2021 με 17 περισσότερες ακραία θερμές ώρες (Γράφημα 2). Τα συγκεκριμένα αποτελέσματα όπως είναι φυσικό συσχετίζονται με τις πολλαπλές περιόδους πολύ υψηλών θερμοκρασιών που επηρέασαν την χώρα μας κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού του 2024. Γράφημα 2: Άθροισμα των ακραία θερμών ωρών ανά καλοκαίρι (Ιούνιο-Αύγουστο) κατά την περίοδο 1979-2024. Πηγή δεδομένων: Η ανάλυση βασίζεται στα δεδομένα reanalysis του ERA5 από το Ευρωπαϊκό Κέντρο Μεσοπρόθεσμων Μετεωρολογικών Προγνώσεων (ECMWF).

Την Τρίτη 02 Νοεμβρίου, στην έδρα του Παγκόσμιου Μετεωρολογικού Οργανισμού στη Γενεύη, δόθηκε στη δημοσιότητα η έκθεση του κλίματος για την Ευρώπη για το 2021. Σύμφωνα με την έκθεση, οι θερμοκρασίες στην Ευρώπη έχουν αυξηθεί κατά περισσότερο από το διπλάσιο του παγκόσμιου μέσου όρου τα τελευταία 30 χρόνια – η μεγαλύτερη αύξηση από οποιαδήποτε άλλη ήπειρο στον κόσμο. Καθώς η τάση της θέρμανσης συνεχίζεται, οι καύσωνες , οι πυρκαγιές, οι πλημμύρες και άλλες επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής θα επηρεάσουν την κοινωνία, τις οικονομίες και τα οικοσυστήματα, σύμφωνα με τη νέα έκθεση του Παγκόσμιου Μετεωρολογικού Οργανισμού (WMO). Η έκθεση για την κατάσταση του κλίματος στην Ευρώπη, που εκπονήθηκε από κοινού με την Υπηρεσία Κλιματικής Αλλαγής της Ευρωπαϊκής Ένωσης Copernicus, επικεντρώθηκε στο 2021. Παρέχει πληροφορίες για την άνοδο της θερμοκρασίας, τους καύσωνες της ξηράς και της θάλασσας, τα ακραία καιρικά φαινόμενα, την αλλαγή των βροχοπτώσεων και την υποχώρηση πάγου και χιονιού. Οι θερμοκρασίες στην Ευρώπη έχουν αυξηθεί σημαντικά την περίοδο 1991-2021, με μέσο ρυθμό περίπου +0,5 °C ανά δεκαετία. Ως αποτέλεσμα, οι αλπικοί παγετώνες έχασαν 30 μέτρα σε πάχος πάγου από το 1997 έως το 2021. Το στρώμα πάγου της Γροιλανδίας λιώνει και συμβάλλει στην επιτάχυνση της ανόδου της στάθμης της θάλασσας. Το καλοκαίρι του 2021, η Γροιλανδία είδε ένα φαινόμενο τήξης και την πρώτη καταγεγραμμένη βροχόπτωση στο υψηλότερο σημείο της. Το 2021, τα έντονα καιρικά και κλιματικά φαινόμενα οδήγησαν σε εκατοντάδες θανάτους, επηρέασαν άμεσα περισσότερους από μισό εκατομμύριο ανθρώπους και προκάλεσαν οικονομικές ζημιές που ξεπερνούν τα 50 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ. Περίπου το 84% των γεγονότων ήταν πλημμύρες ή καταιγίδες. Το Σχήμα που ακολουθεί παρουσιάζει τις αποκλίσεις της θερμοκρασίας στην Ευρώπη από το 1900 αλλά και την απόκλιση της μέσης θερμοκρασίας στην Ευρώπη για το 2021. Αριστερά: Ετήσια απόκλιση της θερμοκρασίας στην Ευρώπη για την περίοδο 1900-2021 σε σύγκριση με την περίοδο αναφοράς 1981-2010 (μόνο ξηρά). Δεξιά: Ετήσια απόκλιση της μέσης θερμοκρασίας (°C) για το 2021 σε σύγκριση με την περίοδο αναφοράς 1981-2010. Δεδομένα: Copernicus Climate Change Ευτυχώς όμως δεν είναι όλα τα νέα άσχημα. Ορισμένες χώρες στην Ευρώπη έχουν σημειώσει μεγάλη επιτυχία στη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Ειδικότερα, στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) οι εκπομπές αερίων θερμοκηπίου μειώθηκαν κατά 31% μεταξύ 1990 και 2020, με στόχο μείωσης 55% για το 2030. Η έκθεση δίνεται στον σύνδεσμο: https://library.wmo.int/index.php?lvl=notice_display&id=22152#.Y2KEduRBxaS

Το 2020 ήταν η πιο ζεστή χρονιά για την Ευρώπη ανακοίνωσε το πρόγραμμα Copernicus της ΕΕ, κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου για την κλιματική αλλαγή. Σε παγκόσμιο επίπεδο, το 2020 ήταν η μία από τις δύο πιο θερμές χρονιές που έχουν καταγραφεί, στα ίδια επίπεδα με το 2016. Όμως, ήταν η πιο ζεστή χρονιά που έχει βιώσει η Ευρώπη, καθώς η μέση θερμοκρασία ξεπέρασε κατά 0,4 βαθμό Κελσίου αυτή των πέντε πιο θερμών ετών, όλα τους την προηγούμενη δεκαετία. «Η θερμοκρασία παρουσιάζει άνοδο όλες τις εποχές στην Ευρώπη», παρατήρησε η Φρέγια Βάμποργκ επιστήμονας του ευρωπαϊκού προγράμματος. Ο χειμώνας του 2020 ήταν ο πιο ζεστός που έχει καταγραφεί ποτέ, καθώς η θερμοκρασία ήταν υψηλότερη κατά 3,4 βαθμούς Κελσίου σε σχέση με τη μέση θερμοκρασία που καταγράφηκε τους χειμώνες την περίοδο 1981-2020. Η υπερθέρμανση ήταν ιδιαίτερα αισθητή στο βορειοανατολικό τμήμα της ηπείρου, κυρίως στις αρκτικές περιοχές της Σιβηρίας, όπου καταγράφηκε η πιο ζεστή χρονιά από τότε που διατηρούνται αρχεία, με θερμοκρασία κατά 4,3 βαθμούς ανώτερη από τον μέσο όρο. Στο σύνολό της η Αρκτική γνώρισε τη δεύτερη θερμότερη χρονιά της, με τη θερμοκρασία να είναι 2,2 βαθμούς Κελσίου πάνω από τον μέσο όρο της περιόδου 1981-2020. Αλλά και το περασμένο φθινόπωρο ήταν το θερμότερο που έχει καταγραφεί στην Ευρώπη. Από την άλλη, οι καύσωνες του καλοκαιριού δεν ήταν ούτε τόσο έντονοι, ούτε τόσο παρατεταμένοι όσο τα τελευταία χρόνια, παρά το γεγονός ότι σε κάποιες περιοχές καταγράφηκε ρεκόρ ζέστης, όπως στις σκανδιναβικές χώρες και τη Γαλλία. Η συγκέντρωση στην ατμόσφαιρα των αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου, κυρίως του διοξειδίου του άνθρακα και του μεθανίου, αυξήθηκε κατά 0,6% και 0,8% αντίστοιχα σε σχέση με το 2019, για να φτάσει το 2020 στο υψηλότερο επίπεδό που έχει καταγραφεί πότέ από το 2003 που διατηρούνται αρχεία. Τα συμπεράσματα της έκθεσης του προγράμματος Copernicus απέχουν πολύ από τους στόχους της Συμφωνίας του Παρισιού για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, που προβλέπει τη μείωση των αερίων του θερμοκηπίου και τον περιορισμό της ανόδου της θερμοκρασίας του πλανήτη στον 1,5% βαθμό Κελσίου σε σχέση με την προβιομηχανική εποχή. Για να επιτευχθεί ο στόχος αυτός θα πρέπει να μειωθεί η έκλυση του διοξειδίου του άνθρακα κατά 7,6% ετησίως κάθε χρόνο από το 2020 ως το 2030. «Είναι επιτακτική ανάγκη να δράσουμε. Όλοι οι δείκτες πάνω προς τη λάθος κατεύθυνση», τόνισε ο Ζαν- Νοέλ Τεπότ διευθυντής του ευρωπαϊκού προγράμματος.

Θερμοκρασία ρεκόρ άνω των 20,75 βαθμών Κελσίου καταγράφηκε τον Φεβρουάριο στην Ανταρκτική, ξεπερνώντας το προηγούμενο ρεκόρ των 20 βαθμών, ανακοίνωσε ο Βραζιλιάνος ερευνητής Κάρλος Σέφερ. Το ρεκόρ αυτό καταγράφηκε στις 9 Φεβρουαρίου στο νησί Σέιμουρ, γνωστό και με το όνομα Μαραμπίο, εξήγησε ο ίδιος. «Δεν έχουμε ξαναδεί ποτέ τόσο υψηλή θερμοκρασία στην Ανταρκτική», τόνισε ο Βραζιλιάνος ερευνητής. Ωστόσο πρόσθεσε ότι τα δεδομένα αυτά «δεν αποδεικνύουν κάτι σε ό,τι αφορά την κλιματική αλλαγή». «Απλώς είναι μια ένδειξη ότι κάτι διαφορετικό συμβαίνει στην περιοχή». Το νησί Σέιμουρ, όπου βρίσκεται μια επιστημονική βάση της Αργεντινής, είναι ένα από τα νησιά που βρίσκεται στα ανοικτά της χερσονήσου της Ανταρκτικής. Στις 6 Φεβρουαρίου καταγράφηκε θερμοκρασία 18,3 βαθμών Κελσίου στην επιστημονική βάση Εσπεράνσα. Το προηγούμενο ρεκόρ των 17,5 βαθμών είχε καταγραφεί στις 24 Μαρτίου 2015. Έπειτα από μια δεκαετία με θερμοκρασίες ρεκόρ, η οποία ολοκληρώθηκε με το 2019 την δεύτερη πιο ζεστή χρονιά που έχει καταγραφεί ποτέ στον πλανήτη, η δεκαετία του 2020 φαίνεται ότι συνεχίζει την ίδια τάση, όπως αναφέρει το ΑΜΠΕ. Ο Ιανουάριος του 2020 ήταν πιο ζεστός Ιανουάριος που έχει καταγραφεί στον πλανήτη, με θερμοκρασία λίγο υψηλότερη από αυτή του Ιανουαρίου του 2016, σύμφωνα με την ευρωπαϊκή υπηρεσία Κοπέρνικος και την αμερικανική υπηρεσία NOAA. H ΝΟΑΑ έδωσε μάλιστα χθες Πέμπτη στη δημοσιότητα τις εκτιμήσεις της: η μέση θερμοκρασία στην επιφάνεια της Γης ήταν αυξημένη κατά 1,14 βαθμό Κελσίου σε σχέση με τη μέση θερμοκρασία του 20ου αιώνα και η πιο αυξημένη από το 1880 οπότε διατηρούνται αρχεία. Όλα αυτά τα στοιχεία θα πρέπει να επιβεβαιωθούν από τον Παγκόσμιο Μετεωρολογικό Οργανισμό (WMO), όμως αποτελούν σημάδι της γενικότερης τάσης που επικρατεί στην ήπειρο και τα γύρω νησιά, όπου η θερμοκρασία έχει αυξηθεί περίπου 3 βαθμούς στην μετά τη βιομηχανική επανάσταση εποχή. Οι επιστήμονες που συλλέγουν στοιχεία κάθε τρεις ημέρες περιγράφουν το φαινόμενο αυτό ως «απίστευτο και αφύσικο». «Παρατηρούμε υπερθέρμανση σε πολλά σημεία, αλλά δεν έχουμε δει ξανά κάτι τέτοιο» ανέφερε στον Guardian ο Κάρλος Σέφερ, ο οποίος εργάζεται σε ένα πρόγραμμα της βραζιλιάνικης κυβέρνησης που παρακολουθεί τα αποτελέσματα της κλιματικής αλλαγής. Οι επιστήμονες του προγράμματος αυτού αναφέρουν ότι οι αλλαγές αυτές επηρεάζονται από τις αλλαγές στα ρεύματα των ωκεανών και τις επιπτώσεις από το φαινόμενο Ελ Νίνιο. Στην Ανταρκτική αποθηκεύεται το 70% του φρέσκου νερού παγκοσμίως με τη μορφή χιονιού και πάγου. Εάν λιώσουν αυτά τα επίπεδα της θάλασσας θα ανέβουν περίπου πενήντα με εξήντα μέτρα, αλλά αυτό θα χρειαστεί αρκετές γενιές. Από την πλευρά τους επιστήμονες του ΟΗΕ προβλέπουν ότι οι ωκεανοί θα είναι από 30 έως 110 εκατοστά πιο ψηλά στα τέλη του αιώνα, ανάλογα με τις ανθρώπινες προσπάθειες να μειωθούν οι εκπομπές αερίων. Παρά το γεγονός ότι οι θερμοκρασίες στην ανατολική και κεντρική Ανταρκτική είναι σχετικά σταθερές, η ανησυχία αυξάνεται για τη Δυτική Ανταρκτική, όπου η υπερθέρμανση των ωκεανών απειλεί τα μεγάλα παγόβουνα Τουέιτς και Πάιν.

Σε παγκόσμιο επίπεδο ο Σεπτέμβριος του 2020 ήταν κατά 0,05 βαθμό Κελσίου πιο ζεστός από τον ίδιο μήνα το 2019 Ο πιο θερμός Σεπτέμβριος που έχει καταγραφεί ποτέ παγκοσμίως ήταν ο Σεπτέμβριος του 2020, σύμφωνα με την ευρωπαϊκή υπηρεσία Κοπέρνικος για την κλιματική αλλαγή, η οποία εκτίμησε ότι το 2020 ίσως τελικά να είναι πιο ζεστή χρονιά από το 2016. Από τον Οκτώβριο του 2019 ως τον Σεπτέμβριο του 2020 η θερμοκρασία ήταν 1,28 βαθμό Κελσίου πάνω από αυτή της προβιομηχανικής εποχής. Ο αριθμός αυτός πλησιάζει επικίνδυνα τον στόχο που έχει τεθεί βάσει της Συμφωνίας του Παρισιού. Με τη συμφωνία αυτή που συνήφθη το 2015 σχεδόν 200 χώρες δεσμεύθηκαν να μειώσουν τις εκπομπές τους των αερίων του θερμοκηπίου, προκειμένου η άνοδος της θερμοκρασίας στον πλανήτη να περιοριστεί στον 1,5 βαθμό Κελσίου, ή στο χειρότερο σενάριο στους 2 βαθμούς Κελσίου, σε σχέση με την προβιομηχανική εποχή. Όμως ο πλανήτης έχει ήδη ζεσταθεί κατά περισσότερο από έναν βαθμό Κελσίου και η θερμοκρασία ανεβαίνει κατά μέσο όρο κατά 0,2 βαθμό Κελσίου κάθε δεκαετία μετά τη δεκαετία του 1970, σύμφωνα με τον Κοπέρνικο. Το 2020 ακολουθεί την ίδια πορεία, με τους μήνες Ιανουάριο, Μάιο και Ιούνιο να ήταν οι πιο θερμοί που έχουν καταγραφεί ποτέ. «Σε παγκόσμιο επίπεδο ο Σεπτέμβριος του 2020 ήταν κατά 0,05 βαθμό Κελσίου πιο ζεστός από τον ίδιο μήνα το 2019, ο οποίος ήταν μέχρι πρότινος ο πιο θερμός που είχε καταγραφεί ποτέ», επεσήμανε η ευρωπαϊκή υπηρεσία. Οι θερμοκρασίες ήταν ιδιαίτερα υψηλές στη Σιβηρία, συνεχίζοντας ένα κύμα καύσωνα που ξεκίνησε την άνοιξη και συνέβαλε στο ξέσπασμα τεράστιων πυρκαγιών. Η ζέστη ήταν πολύ μεγαλύτερη από το κανονικό και σε όλο τον Αρκτικό Ωκεανό, σύμφωνα με τον Κοπέρνικο. Εξάλλου η Βόρεια Αμερική γνώρισε έναν ιδιαίτερα θερμό Σεπτέμβριο, με θερμοκρασία 40 βαθμών Κελσίου να καταγράφεται στο Λος Άντζελες, σε μια Καλιφόρνια που καταστρέφεται ακόμα από τις πυρκαγιές. Εκτός από τον Σεπτέμβριο, τα δορυφορικά δεδομένα δείχνουν ότι η περίοδος από τον Ιανουάριο ως τον Σεπτέμβριο του 2020 ήταν πιο θερμή από την ίδια περίοδο το 2019, μια χρονιά που θεωρείται η δεύτερη θερμότερη που έχει καταγραφεί ποτέ. Εξάλλου τους εννέα πρώτους μήνες του 2020 παρατηρούνται «αρκετά παρόμοιες» ανωμαλίες με αυτές που είχαν καταγραφεί τους εννέα πρώτους μήνες του 2016, της πιο θερμής χρονιάς που έχει καταγραφεί ποτέ παγκοσμίως. Παρά ταύτα κλιματικά φαινόμενα, όπως ένα επεισόδιο Ελ Νίνια που βρίσκεται σε εξέλιξη και τείνει να μειώνει την παγκόσμια θερμοκρασία, «θα επηρεάσουν το ενδεχόμενο το 2020 να γίνει η πιο θερμή χρονιά που έχει καταγραφεί ποτέ». «Μένουν τρεις μήνες στη διάρκεια των οποίων μπορούν να συμβούν τα πάντα», σχολίασε η Φρέχα Βάμποργκ, επιστήμονας του Κοπέρνικου.

Ο παρακάτω χάρτης δείχνει τις τιμές των αποκλίσεων της θερμοκρασίας ανά μήνα σε επτά γεωγραφικά διαμερίσματα της χώρας. Οι αποκλίσεις υπολογίστηκαν ως προς τον μέσο όρο της τελευταίας δεκαετίας (2010-2019) σύμφωνα με τις καταγραφές 53 μετεωρολογικών σταθμών του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών/meteo.gr. Διαπιστώνουμε ότι σε 5 από τις 7 περιοχές, η θερμοκρασία ήταν υψηλότερη του μέσου όρου της δεκαετίας 2010-2019 στους 7 μήνες του χρόνου, στην Πελοπόννησο 8 μήνες και στην Κρήτη 9 μήνες. Ο ψυχρότερος μήνας σε όλες τις περιοχές ήταν ο Οκτώβριος του 2021 και οι θερμότεροι μήνες ήταν ο Ιανουάριος και ο Αύγουστος του 2021. Μπορείτε να βλέπετε τις αποκλίσεις των τιμών της μέγιστης θερμοκρασίας ανά περιφέρεια και ανά μήνα από τη σελίδα μας πατώντας εδώ (https://meteo.gr/climatic_deviation.cfm) Πηγή: meteo.gr - https://www.meteo.gr/article_view.cfm?entryID=2071

Τις πρώτες πρωινές ώρες της Δευτέρας 29 Νοεμβρίου 2021 καταγράφηκε μια ακραία θερμοκρασιακή διαφορά μεταξύ της βόρειας και νότιας Ευρώπης. Ποιο συγκεκριμένα η θερμοκρασιακή διαφορά μεταξύ βόρειας Σουηδίας και νότιας Ελλάδας έφτασε τους 67˚C μιας και η θερμοκρασία στα βόρεια της Σουηδίας ήταν στους -36˚C και στην Κρήτη στους +31˚C (μετεωρολογικός σταθμός του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών). Αιτία για αυτή την ακραία θερμοκρασιακή διαφορά είναι η ατμοσφαιρική κυκλοφορία πάνω από την Ευρώπη τις τελευταίες ημέρες. Πιο συγκεκριμένα, τις τελευταίες ημέρες ο σχηματισμός ενός εκτεταμένου πεδίου υψηλών πιέσεων στην περιοχή του Βορείου Ατλαντικού είχε ως αποτέλεσμα την σημαντική μεταβολή των καιρικών συνθηκών πάνω από την Ευρώπη. Ο λόγος για αυτήν την αλλαγή ήταν η αλλαγή στη διεύθυνση του αεροχειμάρρου από δυτική σε βόρεια πάνω από την Δυτική Ευρώπη. Ο αεροχείμαρρος είναι ένα ισχυρό ρεύμα αέρα σε ύψος περίπου 10-11 χιλιομέτρων από την επιφάνεια της γης με κίνηση από τα δυτικά προς τα ανατολικά. Ο αεροχείμαρρος εντοπίζεται σε περιοχές όπου υπάρχει έντονη θερμοκρασιακή διάφορα μεταξύ δύο αερίων μαζών, ενώ η κίνηση του αεροχειμάρρου καθορίζει την δημιουργία και τη κίνηση των βαρομετρικών συστημάτων. Αυτή η αλλαγή στην ατμοσφαιρική κυκλοφορία και ο έντονος κυματισμός του αεροχειμάρρου πάνω από την περιοχή της Δυτικής Ευρώπης είχε ως αποτέλεσμα την μεταφορά κρύων αερίων μαζών προς την Δυτική, Βόρεια και Κεντρική Ευρώπη, ενώ μεταφορά θερμών αερίων μαζών έλαβε χώρα πάνω από την Ανατολική Μεσόγειο συντελώντας έτσι σε αυτές τις θερμοκρασιακές καταγραφές. Όταν τέτοιες αλλαγές της ατμοσφαιρικής κυκλοφορίας επιμένουν για μεγαλύτερα χρονικά διαστήματα πέρα των 5-10 ημερών τότε έχουν σημαντικές εποχικές επιπτώσεις οδηγώντας σε σημαντικές θερμοκρασιακές και υετικές αποκλίσεις με σημαντικές κοινωνικοοικονομικές επιπτώσεις. Μία ακόμα σημαντική επίπτωση αυτής της ατμοσφαιρικής κυκλοφορίας ήταν οι έντονες και επίμονες βροχοπτώσεις που παρατηρούμε τις τελευταίες ημέρες στη νότια Ιταλία και τα δυτικότερα τμήματα της Βαλκανικής χερσονήσου συμπεριλαμβανομένης της Δυτικής Ελλάδας. Δείτε και σχετική μας ανακοίνωση με βάση δορυφορικές παρατηρήσεις. Πηγή: https://www.meteo.gr/article_view.cfm?entryID=2020 , https://www.meteo.gr/article_view.cfm?entryID=1843

Αύξηση της θερμοκρασίας στην Ελλάδα μέχρι τα μέσα του αιώνα από 2 έως και 3,4 βαθμούς Κελσίου, συχνότερα θερμά επεισόδια, καύσωνες και τροπικές νύχτες τα καλοκαίρια, ξηρασία και πίεση στην αγροτική παραγωγή, δυσφορία στους τουριστικούς προορισμούς, μεγάλη κατανάλωση ενέργειας για ψύξη. Το κοντινό μέλλον της κλιματικής αλλαγής περιγράφεται συγκεκριμένα από τη νέα έρευνα της διαΝΕΟσις, που παρουσιάζει η «Κ». Το πιο σημαντικό είναι πως δεν μένει στις αρνητικές επισημάνσεις, αλλά αναζητάει τα «πράσινα» μονοπάτια και δρόμους για να αναστραφεί και να αντιμετωπιστεί η κλιματική κρίση. Τα έντονα και ακραία καιρικά φαινόμενα, που πυκνώνουν, τροφοδοτούν την ανησυχία και τη συζήτηση για την κλιματική αλλαγή. Μια πολύ ουσιαστική συνεισφορά στην κατανόηση των τάσεων αποτελεί η έρευνα «Οι συνέπειες της κλιματικής αλλαγής στην Ελλάδα», που διεξήχθη από επιστημονική ομάδα υπό τον συντονισμό του καθηγητή του ΕΚΠΑ Κώστα Καρτάλη. Η έρευνα μελετάει τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στην πρωτογενή παραγωγή και στον τουρισμό, καθώς και τη ζωή στις πόλεις στις επόμενες δεκαετίες (και όχι στο απόμακρο μέλλον), σε δύο περιόδους: 2026-2045 και 2046-2065. Οι ερευνητές στην ογκώδη μελέτη τους χώρισαν την Ελλάδα σε 850 τετράγωνα με πλευρές 12,5Χ12,5 χιλιομέτρων. Με εργαλείο τρία από τα σενάρια της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή (ΙPCC) εξέτασαν 21 κλιματικούς δείκτες για τις 850 περιοχές δημιουργώντας ένα πολύχρωμο ψηφιδωτό της χώρας, με συγκεκριμένες προβλέψεις για κάθε τετράγωνο. Οι τρεις περιπτώσεις Τα τρία σενάρια που χρησιμοποιούνται είναι το RCP 2.6 (αισιόδοξο), που προβλέπει άνοδο της μέσης θερμοκρασίας της Γης έως 2 βαθμούς Κελσίου μέχρι το 2100, το RCP 4.5 (μεσαίο), σύμφωνα με το οποίο η αύξηση αγγίζει τους 3 βαθμούς, και το RCP 8.5 (δυσμενές), με δραματική αύξηση της θερμοκρασίας έως και 5 βαθμούς (σε κάποιες περιοχές) μέχρι το 2100. Η άνοδος της μέσης θερμοκρασίας της χώρας αφήνει πολύ πιο έντονο αποτύπωμα μέσα στις ελληνικές τσιμεντουπόλεις, σε συνδυασμό με το φαινόμενο της αστικής θερμικής νησίδας. Στην Αθήνα, η μέση θερμοκρασία στο ευρύτερο πολεοδομικό συγκρότημα θα ανέβει στους 17 βαθμούς Κελσίου σύμφωνα με το ευνοϊκό σενάριο ή θα αγγίξει τους 18° C με το δυσμενές, από 15,6° C που ήταν την περίοδο 1971-2000. Αυτή η άνοδος μεταφράζεται σε ακόμα πυκνότερους καύσωνες και «θερμά επεισόδια». Την περίοδο 1971-2000 στο κέντρο της Αθήνας σημειώνονταν κατά μέσον όρο 1,4 «θερμά επεισόδια» το έτος. Την ερχόμενη 25ετία, ακόμα και με το καλύτερο σενάριο, θα έχουμε κατά μέσον όρο έξι. Με το μεσαίο σενάριο θα έχουμε πάνω από εννιά! Στην Πάτρα και στην Καλαμάτα, με το πιο απαισιόδοξο σενάριο, η αύξηση της μέσης θερμοκρασίας τους καλοκαιρινούς μήνες θα ξεπεράσει τους 3 βαθμούς! Η μεγάλη αύξηση των ημερών με θερμοκρασίες άνω των 37° C και των «τροπικών νυχτών» (όπου το θερμόμετρο δεν πέφτει κάτω από τους 20° C) έχει σοβαρές αρνητικές επιπτώσεις στη δημόσια υγεία, καθώς συνδέεται με τάσεις ανόδου της θνησιμότητας και των καρδιαγγειακών παθήσεων. Στον αγροτικό τομέα υπάρχει η εκτίμηση πως για πολλές καλλιέργειες η βλαστική περίοδος θα επιμηκυνθεί, «διαμορφώνοντας ευνοϊκότερες συνθήκες καλλιέργειας σε όλη την Ελλάδα». Θα δημιουργηθούν όροι για την ανάπτυξη κάποιων καλλιεργειών, όπως το βαμβάκι (λόγω αυξημένων θερμοκρασιών). Συνολικά, όμως, οι συνέπειες στον αγροτικό τομέα θα είναι αρνητικές. Μείωση βροχοπτώσεων και εδαφικής υγρασίας, αύξηση ημερών με πολύ υψηλές θερμοκρασίες. Τα υδάτινα αποθέματα Οι περισσότερες καλλιέργειες και η κτηνοτροφία θα επηρεαστούν αρνητικά κυρίως στο Ηράκλειο, στην Ηλεία, στην Κορινθία και στη Λάρισα. Η καλλιέργεια ζωοτροφών θα έχει μειωμένη απόδοση και μεγαλύτερες απαιτήσεις για νερό. Συνολικά το ζήτημα της σωστής διαχείρισης των διαθέσιμων πόρων και ειδικά του νερού αναδεικνύεται σε κρίσιμο. Και στον τουριστικό τομέα, μια πρώτη, επιπόλαιη ανάγνωση των δεδομένων μπορεί να οδηγήσει στο συμπέρασμα πως η κλιματική αλλαγή λειτουργεί θετικά, προκαλώντας επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου, με καλοκαιρινές συνθήκες από Μάιο έως Σεπτέμβριο. Ομως, η ολοένα και συχνότερη εμφάνιση επεισοδίων καύσωνα θα χειροτερεύει δραστικά την τουριστική εμπειρία στην Ελλάδα. Οι ερευνητές επέλεξαν 91 τουριστικές περιοχές, χωρισμένες σε τρεις κατηγορίες ανάλογα με το αν είναι πολύ ανεπτυγμένες (π.χ. Μύκονος, Σαντορίνη, Ρόδος, Χερσόνησος Ηρακλείου), απλά ανεπτυγμένες (Μονεμβασιά, Ναύπλιο, Σύρος) ή αναπτυσσόμενες (Κάρπαθος, Αιδηψός, Κύθηρα, Παξοί). Το συμπέρασμα είναι πως με το δυσμενές σενάριο, στις 52 από αυτές τις περιοχές η αύξηση της θερμοκρασίας μέχρι τα μέσα του αιώνα θα ξεπεράσει τους 2,5 βαθμούς Κελσίου σε σχέση με την περίοδο 1971-2000. Στη μελέτη υπολογίζεται πως σήμερα η μέση Ελληνίδα ή ο μέσος Ελληνας εκπέμπει επτά τόνους διοξειδίου του άνθρακα ανά έτος, ποσότητα που πρέπει να μειωθεί στους τρεις τόνους μέχρι το 2030, σύμφωνα με τον στόχο της Ε.Ε. για μείωση των εκλύσεων κατά 55%. Μερικά πράγματα μπορούν να γίνουν από τους πολίτες ξεχωριστά, όπως για παράδειγμα η αποφυγή χρήσης αεροπλάνου (ειδικά για κοντινές αποστάσεις) καθώς και η σωστή χρήση του Ι.Χ. αυτοκινήτου. Υπολογίζεται πως οι μετακινήσεις με Ι.Χ. αυτοκίνητα και τα αεροπορικά ταξίδια ευθύνονται έως και για τις μισές εκλύσεις CO2 του καθενός μας. Ενας πολίτης που ταξιδεύει τέσσερις φορές τον χρόνο Αθήνα – Θεσσαλονίκη μετ’ επιστροφής με το αεροπλάνο εκλύει 1,28 τόνους ισοδύναμου CO2. Το ίδιο ταξίδι με τρένο προκαλεί μόνο 0,28 τόνους ισοδύναμου CO2 κατ’ άτομο. Τι δέον γενέσθαι Αλλά η μεγάλη, η κρίσιμη μείωση των εκπομπών δεν μπορεί να έρθει από επιλογές συνειδητοποιημένων πολιτών σε προσωπικό επίπεδο (όσο χρήσιμες κι αν είναι), αλλά από συνολικές παρεμβάσεις σε επίπεδο πολιτικής. Με αλλαγή του μείγματος παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με διαρκή ενίσχυση των ΑΠΕ, με ενεργειακά αποδοτικά κτίρια και υποδομές, με βαθιές αλλαγές σε βιομηχανία, κατανάλωση, κτηνοτροφία και γεωργία. Με ανάπτυξη του πρασίνου στις πόλεις, τόσο με μεγάλες παρεμβάσεις όσο και με μικρά ή μεσαία αστικά πάρκα, οάσεις μέσα σε πυκνοκατοικημένες περιοχές. Η έρευνα μελετάει ορισμένες συγκεκριμένες τέτοιες παρεμβάσεις και τα αποτελέσματά τους. Πολύ περισσότερο από ένα καμπανάκι κινδύνου, η έρευνα της διαΝΕΟσις είναι και ένας οδηγός απαντήσεων, μια ανίχνευση ελπιδοφόρων διαδρομών σε ένα μέλλον που εάν επικρατήσει το business as usual (ακόμα και με πράσινο περιτύλιγμα) φαίνεται πολύ γκρίζο.

Ο παρακάτω χάρτης δείχνει τις τιμές των αποκλίσεων της θερμοκρασίας ανά μήνα σε επτά γεωγραφικά διαμερίσματα της χώρας. Οι αποκλίσεις υπολογίστηκαν ως προς τον μέσο όρο της τελευταίας δεκαετίας (2010-2019, η οποία σημειώνεται ότι ήταν μια θερμή δεκαετία)) σύμφωνα με τις καταγραφές 53 μετεωρολογικών σταθμών του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών. Διαπιστώνουμε ότι σε 3 από τις 7 περιοχές (Βόρεια Ελλάδα, Δυτική Ελλάδα, Πελοπόννησος), η θερμοκρασία ήταν υψηλότερη του μέσου όρου της δεκαετίας 2010-2019 στους 7 μήνες του χρόνου, στη Θεσσαλία 8 μήνες, στην Κρήτη 4 μήνες και στα Δωδεκάνησα/Νησιά Αιγαίου 5 μήνες. Ο ψυχρότερος μήνας σε όλες τις περιοχές ήταν ο Μάρτιος του 2022 και οι θερμότεροι μήνες ήταν ο Ιούνιος, ο Οκτώβριος, ο Νοέμβριος και ο Δεκέμβριος του 2022. Η καλύτερη κατάσταση από άποψη αποκλίσεων της θερμοκρασίας καταγράφηκε σε Κρήτη και Κυκλάδες. Αντιθέτως στη Θεσσαλία, Ήπειρο και Βόρεια Ελλάδα, οι αποκλίσεις της μέγιστης θερμοκρασίας τους τρεις τελευταίους μήνες του 2022 ήταν πολύ μεγάλη. Ο Δεκέμβριος του 2022 ήταν ο θερμότερος από το 2010, ενώ ο Μάρτιος του 2022 ήταν ο ψυχρότερος από το 2010. Μπορείτε να βλέπετε τις αποκλίσεις των τιμών της μέγιστης θερμοκρασίας ανά περιφέρεια και ανά μήνα από τη σελίδα μας πατώντας εδώ https://meteo.gr/climatic_deviation.cfm