Αναζήτηση στην κοινότητα

Οι άνθρωποι παρεμβαίνουν ολοένα και περισσότερο στις φυσικές διεργασίες της Γης – συχνά με ακούσιες συνέπειες. Μια νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Geophysical Research Letters δείχνει τώρα ότι η κατασκευή φραγμάτων έχει επηρεάσει ακόμη και τους μαγνητικούς πόλους του πλανήτη μας. Μια ερευνητική ομάδα με επικεφαλής τη Νατάσα Βαλέντσιτς του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ υπολόγισε ότι οι υδάτινες μάζες που συγκεντρώνονται σε σχεδόν 7.000 από τα μεγαλύτερα φράγματα της Γης έχουν μετατοπίσει τον άξονα περιστροφής της Γης κατά περίπου ένα μέτρο. Πώς είναι αυτό δυνατό; Η Νατάσα Βαλέντσιτς εξηγεί: «Όταν φτιάχνουμε φράγματα, όχι μόνο αφαιρείται νερό από τους ωκεανούς, οδηγώντας σε παγκόσμια πτώση της στάθμης της θάλασσας, αλλά κατανέμεται επίσης διαφορετικά σε όλη τη Γη». Αυτή η ανακατανομή των υδάτινων μαζών μπορεί να επηρεάσει τη θέση των μαγνητικών πόλων της Γης σε σχέση με την επιφάνεια. Αυτό συμβαίνει επειδή το εξωτερικό στερεό στρώμα της Γης, ο φλοιός, στηρίζεται σε τηγμένο πέτρωμα. Κάθε φορά που η μάζα αναδιανέμεται στην επιφάνεια, αυτό το εξωτερικό βραχώδες στρώμα μετατοπίζεται σε σχέση με το υποκείμενο μάγμα, το οποίο δημιουργεί το μαγνητικό πεδίο. Μετατόπιση πόλων σε δύο φάσεις Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ο Βόρειος Πόλος μετατοπίστηκε σε δύο φάσεις: Από το 1835 έως το 1954, μετακινήθηκε περίπου 20 εκατοστά ανατολικά προς τη Ρωσία, καθώς πολλά φράγματα κατασκευάστηκαν στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική. Μεταξύ 1954 και 2011, στη συνέχεια μετακινήθηκε κατά 57 εκατοστά δυτικά προς τη Βόρεια Αμερική, καθώς περισσότερα μεγάλα φράγματα κατασκευάστηκαν στην Ασία και την Ανατολική Αφρική. Συνολικά, οι πόλοι μετατοπίστηκαν κατά περίπου 113 εκατοστά μεταξύ 1835 και 2011, με το μεγαλύτερο μέρος της μετατόπισης να συμβαίνει τον 20ό αιώνα. Ο ίδιος ο Βόρειος Πόλος δεν μετακινήθηκε, αλλά μάλλον η επιφάνεια της Γης μετατοπίστηκε πάνω από αυτόν – ένα φαινόμενο που οι γεωφυσικοί ονομάζουν «αληθινή πολική περιπλάνηση». Επιπτώσεις στη στάθμη της θάλασσας Εκτός από τη μετατόπιση των πόλων, η κατασκευή των φραγμάτων οδήγησε επίσης σε υποχώρηση της παγκόσμιας στάθμης της θάλασσας κατά 21 χιλιοστά, σύμφωνα με τη μελέτη. Η Νατάσα Βαλέντσιτς τονίζει: «Δεν θα βυθιστούμε σε μια νέα εποχή παγετώνων επειδή ο πόλος έχει μετατοπιστεί κατά περίπου ένα μέτρο συνολικά, αλλά έχει αντίκτυπο στη στάθμη της θάλασσας». Τον 20ό αιώνα, η στάθμη της θάλασσας αυξανόταν κατά μέσο όρο 1,2 χιλιοστά ετησίως. Οι ερευνητές έχουν πλέον υπολογίσει ότι η ανθρωπότητα έχει μέχρι στιγμής συγκρατήσει το ένα τέταρτο της ανόδου της στάθμης της θάλασσας που αναμένεται αυτόν τον αιώνα. Σύμφωνα με τους ερευνητές, αυτά τα ευρήματα πρέπει να ληφθούν υπόψη στις προβλέψεις για τη μελλοντική άνοδο της στάθμης της θάλασσας. Ανάλογα με το πού κατασκευάζονται τα φράγματα, η γεωμετρία της ανόδου της στάθμης της θάλασσας, αλλάζει. View full είδηση

Η έρευνα εκτιμά ότι έως το 2050, πάνω από το μισό του παγκόσμιου πληθυσμού θα ζει κάτω από δεκάδες χιλιάδες γερασμένα μεγάλα φράγματα. «Πρόκειται για ένα αναδυόμενο παγκόσμιο κίνδυνο». Πολλά από τα μεγάλα φράγματα νερού στη Γη γερνάνε πια και αποτελούνε ένα νέο παράγοντα κινδύνου, σύμφωνα με μία νέα μελέτη από το Ινστιτούτο για το Νερό, το Περιβάλλον και την Υγεία του Πανεπιστημίου των Ηνωμένων Εθνών. Τα περισσότερα από τα 58.700 μεγάλα υδροηλεκτρικά φράγματα ανά τον κόσμο, τα οποία έχουν κατασκευασθεί μεταξύ 1930 και 1970, σχεδιάστηκαν για να διαρκέσουν 50 έως 100 χρόνια, συνεπώς συνιστούν σταδιακά ένα αναδυόμενο καθόλου αμελητέο κίνδυνο, σύμφωνα με τους ερευνητές. Η έρευνα εκτιμά ότι έως το 2050, πάνω από το μισό του παγκόσμιου πληθυσμού θα ζει κάτω από δεκάδες χιλιάδες γερασμένα μεγάλα φράγματα. «Πρόκειται για ένα αναδυόμενο παγκόσμιο κίνδυνο, στον οποίο δεν έχουμε δώσει ακόμη προσοχή. Ο κίνδυνος από τα φράγματα μεγαλώνει χρόνο με το χρόνο, δεκαετία με τη δεκαετία», προειδοποίησε ο διευθυντής του ινστιτούτου, Βλαντιμίρ Σμάκτιν. Όπως ανέφερε, «ένα μεγάλο τσιμεντένιο φράγμα 50 ετών, πιθανότατα θα αρχίσει να εμφανίζει σημάδια γήρανσης». Η «χρυσή» εποχή των φραγμάτων στην Ευρώπη και στις άλλες ανεπτυγμένες χώρες, ήταν στις δεκαετίες του 1960 και 1970. Επειδή έχει έκτοτε μειωθεί δραστικά ο αριθμός των νέων μεγάλων φραγμάτων που βρίσκονται υπό κατασκευή ή σχεδιασμό, το παγκόσμιο δυναμικό των φραγμάτων γερνάει συνεχώς. Χάρη στην έμφαση στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (αιολική, ηλιακή κ.ά.), πολλά από τα σχεδιαζόμενα φράγματα πιθανώς δεν θα κατασκευαστούν ποτέ, καθώς δεν αναμένεται να υπάρξει άλλη κατασκευαστική «επανάσταση» στα φράγματα. Αν ένα φράγμα έχει σχεδιαστεί καλά, έχει κατασκευαστεί σωστά και συντηρείται κανονικά, τότε μπορεί εύκολα να παραμείνει λειτουργικό για ένα τουλάχιστον αιώνα. Το πρόβλημα όμως είναι ότι αρκετά από τα μεγάλα φράγματα στον πλανήτη δεν πληρούν κάποια - ή κάποιες - από αυτές τις τρεις προϋποθέσεις. Δεκάδες έχουν υποστεί σημαντικές ζημιές ή και κατάρρευση κατά τις δύο τελευταίες δεκαετίες, από τις ΗΠΑ μέχρι την Ινδία, τη Βραζιλία και το Αφγανιστάν. Ο αριθμός των προβληματικών φραγμάτων αυξάνεται κάθε χρόνο και ο κίνδυνος επιτείνεται λόγω της κλιματικής αλλαγής, η οποία έχει κάνει πιο συχνές τις καταρρακτώδεις βροχοπτώσεις και τις πλημμύρες, με αποτέλεσμα να αυξάνεται ο κίνδυνος υπερχείλισης των φραγμάτων, αλλά και διάβρωσης τους. Εκτός από τον κίνδυνο για τους πληθυσμούς στα κατάντη των υδροηλεκτρικών φραγμάτων, τα τελευταία γίνονται λιγότερο αποτελεσματικά και στην παραγωγή ηλεκτρισμού. Η μελέτη, αν και θεωρεί σπάνια μια μεγάλης κλίμακας καταστροφή σε ένα φράγμα, επισημαίνει την πρόκληση να αυξηθούν οι προσπάθειες συντήρησης των φραγμάτων (που εκ των πραγμάτων γίνονται μια ολοένα πιο δαπανηρή διαδικασία) και παράλληλα να τεθούν εκτός λειτουργίας μια σειρά από φράγματα που κρίνονται πλέον μη ασφαλή ή δυσλειτουργικά - ένα φαινόμενο που κερδίζει έδαφος στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ. Όμως μέχρι σήμερα, λίγα μεγάλα φράγματα έχουν πάρει «σύνταξη», συνεπώς δεν υπάρχει αρκετή σχετική τεχνογνωσία. Ο «παροπλισμός» ακόμη κι ενός μικρομεσαίου φράγματος, απαιτεί εργασίες ετών, αν όχι δεκαετιών. Στην Ινδία, 64 μεγάλα φράγματα θα έχουν ηλικία τουλάχιστον 150 ετών το 2050. Στη Βόρεια Αμερική και στην Ασία υπάρχουν ήδη περίπου 2.300 εν λειτουργία φράγματα που έχουν ηλικία άνω των 100 ετών και 16.000 που είναι 50 έως 100 ετών. Στην Ευρώπη, εκτιμάται ότι περίπου ένα στα δέκα μεγάλα φράγματα έχει ηλικία πάνω από ένα αιώνα. Παγκοσμίως εκτιμάται ότι 7.000 έως 8.300 κυβικά χιλιόμετρα νερού βρίσκονται παγιδευμένα πίσω από μεγάλα φράγματα, αρκετά για να σκεπάσουν σχεδόν όλο τον Καναδά κάτω από ένα μέτρο νερού. Σχεδόν το 50% της παγκόσμιας ροής των ποταμών εμποδίζεται από φράγματα, κάτι που δημιουργεί αυξανόμενες περιβαλλοντικές και κοινωνικές ανησυχίες, πέρα από εκείνες για την ασφάλεια. Το 93% των μεγάλων φραγμάτων (τέτοια θεωρούνται όσα έχουν ύψος τουλάχιστον 15 μέτρων ή όγκο νερού τουλάχιστον τρία εκατομμύρια κυβικά μέτρα νερού) βρίσκονται σε μόνο 25 χώρες, με την «πρωταθλήτρια» Κίνα να διαθέτει το 40% του συνόλου (σχεδόν 24.000). Πάνω από τα μισά φράγματα του κόσμου (το 55% ή συνολικά 32.716) βρίσκονται σε μόνο τέσσερις χώρες της Ασίας: Κίνα, Ινδία, Ιαπωνία και Ν.Κορέα. Η μελέτη του UN University εδώ: https://inweh.unu.edu/ageing-water-storage-infrastructure-an-emerging-global-risk/ View full είδηση

Κορωνίδα των καινοτομιών, είναι ο οικισμός που δημιουργήθηκε για να στεγαστούν 900 από τους 3.000 ανθρώπους, που συνολικά εργάστηκαν για να κατασκευάσουν το Φράγμα του Μαραθώνα Ένας αγαπημένος προορισμός για μονοήμερη εξόρμηση των Αθηναίων είναι ο Μαραθώνας. Η περιοχή έχει πολλά να διηγηθεί: Από την ιστορία της Λίμνης και τη δημιουργία του εμβληματικού Φράγματος, μέχρι τις καινοτομίες που εισήγαγε στην Ελλάδα, λίγα χρόνια μετά το πέρας του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Κορωνίδα των καινοτομιών, είναι ο οικισμός που δημιουργήθηκε για να στεγαστούν 900 από τους 3.000 ανθρώπους, που συνολικά εργάστηκαν για να κατασκευάσουν το Φράγμα του Μαραθώνα, ένα έργο που άλλαξε τα δεδομένα της υδροδότησης στην πρωτεύουσα, αναβαθμίζοντας της ζωές των κατοίκων της. Ο οικισμός δημιουργήθηκε το 1926, μία εποχή δύσκολη, λίγα μόλις χρόνια μετά το πέρας του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Παρ’ όλα αυτά οι συνθήκες διαβίωσης ήταν τόσο σύγχρονες για την εποχή, που οι εργαζόμενοι το αποκαλούσαν «Μικρό Παρίσι», αν και η πλειονότητα εξ’ αυτών, δεν είχε περάσει ούτε τα σύνορα του νομού, πόσο μάλλον της χώρας. Καταλύματα του οικισμού στο Μαραθώνα , 1927. Στο βάθος απεικονίζεται το νοσοκομείο του οικισμού. Πηγή: Ιστορικό Αρχείο ΕΥΔΑΠ Φως, νερό κι άλλες παροχές Πώς ήταν δομημένος όμως ο οικισμός και ποιες παροχές προσέφερε στους εργαζόμενους; Η ΕΥΔΑΠ διαθέτει ένα πλούσιο Ιστορικό Αρχείο, απ’ όπου βγαίνουν στο «φως» ενδιαφέρουσες πληροφορίες. Το 1929 που ολοκληρώθηκε, ο οικισμός είχε ήδη εξασφαλίσει την ηλεκτροδότηση και την αυτόνομη ύδρευση, με λουτρό, όταν την ίδια περίοδο στην Αττική δεν υπήρχε τρεχούμενο νερό, κάτι που ολοκληρώθηκε το 1933. Προηγουμένως, τον Ιούνιο του 1927, η Ούλεν, έθεσε σε λειτουργία έναν ηλεκτροπαραγωγικό σταθμό στο Καστρί. Έτσι, ήταν δυνατόν να υλοποιηθούν οι απαραίτητες εργασίες στο Φράγμα και δόθηκε ηλεκτροδότηση στον οικισμό, ιδιαίτερα σημαντικό, καθώς ο εξηλεκτρισμός της χώρας ολοκληρώθηκε το 1975. Μηχανικός και εργάτης του έργου φωτογραφίζονται στο μεγάλο μεταλλικό δακτύλιο που χρησιμοποιήθηκε για την κατασκευή της Σήραγγας του Μπογιατίου, 1928 . Πηγή: Ιστορικό Αρχείο ΕΥΔΑΠ Όσοι διέμεναν στον οικισμό, απολάμβαναν πολλά μικρά και μεγάλα προνόμια, που διευκόλυνε την καθημερινότητά τους. Στο παντοπωλείο για παράδειγμα το φαγητό σερβιριζόταν σε πορσελάνινα πιάτα, και τα ποτά σε κανάτες και ποτήρια εμαγιέ!. Το μαγειρείο στο Μαραθώνα. Πηγή: Ιστορικό Αρχείο ΕΥΔΑΠ Στάδιο κατασκευής Φράγματος Μαραθώνα, 1927. Πηγή: Ιστορικό Αρχείο ΕΥΔΑΠ Αργότερα, στις αρχές της δεκαετίας του ΄50, λειτούργησε ακόμα και σχολείο στον οικισμό του Μαραθώνα, αλλά και φούρνος, πλυσταριό και καφενές …ο καφενές της κυρίας Χρύσας, ένας χώρος καθημερινής συνάθροισης και συνάμα, χώρος για τις εορταστικές εκδηλώσεις των σκληρά εργαζομένων, που ένοιωθαν την ανάγκη για κοινωνικοποίηση και χαλάρωση. Την ίδια περίοδο δημιουργήθηκε και η λέσχη, ένας χώρος συγκέντρωσης που σερβίρονταν καφές και αναψυκτικά, όπου τα παιδιά μαζεύονταν για να παίξουν επιτραπέζια το απόγευμα. Σήμερα, είναι χώρος υποδοχής και εκδηλώσεων. Πανοραμική άποψη του οικισμού του Μαραθώνα, 1927. Πηγή: Ιστορικό Αρχείο ΕΥΔΑΠ Τη ζωή στον οικισμό φωτίζει το Ιστορικό Αρχείο της ΕΥΔΑΠ, η οποία στο πλαίσιο της Διεθνούς Ημέρας Μουσείων 2021 και με τη βοήθεια της τεχνολογίας δημιούργησε την ψηφιακή – ακουστική ξενάγηση «Φράγμα Μαραθώνα: Η ζωή στον οικισμό». Μέσα από το εμπλουτισμένο και από προφορικές μαρτυρίες Ιστορικό Αρχείο της ΕΥΔΑΠ και σε συνεργασία με την Clio Muse Tours, σχεδιάστηκε μία διαδρομή 17 σημείων, με τη δυνατότητα και της 360ο εικονικής περιήγησης, απ’ όπου αναδεικνύονται ιστορίες από τη ζωή στον οικισμό του Μαραθώνα. View full είδηση

Vinci και Suez αναμέσα στους ενδιαφερόμενους για σύμπραξη με το Δημόσιο στο μεγάλο πρόγραμμα κατασκευής και διαχείρισης φραγμάτων. Προχωρούν ήδη τα πρώτα οκτώ έργα με κόστος κατασκευής 642 εκατ. ευρώ. Οι γαλλικοί όμιλοι Vinci και Suez περιλαμβάνονται στους ενδιαφερόμενους για το μεγάλο πρόγραμμα κατασκευής και διαχείρισης φραγμάτων και δικτύων άρδευσης / ύδρευσης με ΣΔΙΤ, ύψους άνω των 1,6 δισ. ευρώ, που παρουσιάστηκε πριν από λίγες ημέρες από τον ίδιο τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη. Η Vinci έχει πολυετή παρουσία στην Ελλάδα μέσω της ζεύξης Ρίου – Αντιρρίου και της Ολυμπίας Οδού, αλλά και η Suez, που συγχωνεύεται με τη Veolia, είναι μέτοχος της ΕΥΑΘ. Επιπλέον συμμετέχει σε μια από τις τρεις κοινοπραξίες που διεκδικούν το πρώτο φράγμα με ΣΔΙΤ, το φράγμα Χαβρία στη Χαλκιδική. Χθες ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και υπεύθυνος για την προώθηση των έργων υποδομών Δημήτρης Παπαγιαννίδης, συναντήθηκε με τον Σύμβουλο για Αγροτικές Υποθέσεις της Γαλλικής Πρεσβείας στην Ιταλία κ. Jean-Pascal FAYOLLE και την κα Ευσταθία Αντιόχου Υπεύθυνη Μελετών της Οικονομικής Υπηρεσίας της Γαλλίας στην Ελλάδα. Σε ανακοίνωση του υπουργείου αναφέρεται πως κατά τη συνάντηση «μεταφέρθηκε το ζωηρό ενδιαφέρον της Γαλλικής Πρεσβείας για το Πρόγραμμα «ΥΔΩΡ 2.0» που είναι το μεγαλύτερο πρόγραμμα αρδευτικών έργων από τη δεκαετία του 1960, το οποίο περιλαμβάνει 21 αρδευτικά έργα, τα οποία πρόκειται να κατασκευαστούν με Συμπράξεις Δημόσιου & Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ)». Το πρόγραμμα των 21 αρδευτικών έργων έχει κατασκευαστικό κόστος γύρω στα 1,63 δισ. ευρώ αλλά αν προστεθεί το κόστος συντήρησης και λειτουργίας για 25 χρόνια καθώς και οι πληρωμές διαθεσιμότητας που θα λαμβάνουν οι ανάδοχοι, τότε ξεπερνάει τα 4 δισ. ευρώ. Το πρώτο πακέτο οκτώ αρδευτικών έργων σε επτά Περιφερειακές Ενότητες, που ανακοινώθηκε στις αρχές της εβδομάδας, έχει συνολικό κόστος κατασκευής με ΣΔΙΤ 642 εκατ. ευρώ, τα οποία αυξάνονται στο 1,6 δισ. αν συνυπολογιστεί το κόστος συντήρησης για την επόμενη 25ετία. Τα οκτώ έργα πρόκειται να συμβάλουν στην άρδευση 455 χιλιάδων στρεμμάτων και να ωφελήσουν περισσότερους από 36.000 αγρότες. Σοβαρό ρόλο στην προώθηση των έργων θα έχει και η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης (EBRD) που αναλαμβάνει να συμβάλλει στη σύνταξη των τευχών δημοπράτησης και στην παρακολούθηση της πορείας υλοποίησης δύο αρδευτικών έργων, στον Ταυρωπό και το Μιναγιώτικο. Τα έργα που εντάσσονται στο πρώτο πακέτο είναι: Έργα μεταφοράς νερού από ποταμό Νέστο στην πεδιάδα της Ξάνθης 203 εκατ. ευρώ (507,5 εκατ. ευρώ εφ’ όσον συνυπολογιστεί το κόστος συντήρησης και λειτουργίας για 25 χρόνια) Φράγμα στο Μπουγάζι Δομοκού και αρδευτικό δίκτυο 26,4 εκατ. ευρώ (66 εκατ. ευρώ) Φράγμα στο Λιβάδι Αράχοβας, αρδευτικό δίκτυο και υδροηλεκτρικό εργοστάσιο 23 εκατ. ευρώ (57,5 εκατ. ευρώ) Εκσυγχρονισμός δικτύων άρδευσης Ταυρωπού 129 εκατ. ευρω (322,5 εκατ. ευρώ) Λιμνοδεξαμενή Χοχλακιών Σητείας και δίκτυο προσαγωγών μεταφοράς νερού σε υφιστάμενο δίκτυο άρδευσης 27,5 εκατ. ευρώ (68,7 εκατ. ευρώ) Φράγμα και Δίκτυο Αγίου Ιωάννη Ιεράπετρας και δίκτυο άρδευσης 28 εκατ. ευρώ (70 εκατ. ευρώ) Φράγμα Μιναγιώτικο Πύλου και δίκτυο άρδευσης 117 εκατ. ευρώ (292,5 εκατ. ευρώ) Αρδευτικό δίκτυο Υπέρεια – Ορφανά Καρδίτσας 88 εκατ. ευρώ (220 εκατ. ευρώ) View full είδηση

Ένα εντυπωσιακό βίντεο αποκαλύπτει τα μυστικά της ύδρευσης όλου του βόρειου μετώπου της Ανατολικής Κρήτης από το φράγμα του Αποσελέμη. Ο μηχανολόγος και ηλεκτρολόγος μηχανικός, Ευάγγελος Μπικάκης, εξηγεί λεπτομερώς το ταξίδι του νερού από τις πηγές του μέχρι τις βρύσες των σπιτιών και βέβαια των ξενοδοχειακών εγκαταστάσεων, αφού από το φράγμα του Αποσελέμη εξυπηρετούνται πάνω από 300.000 άνθρωποι. Όπως αναφέρει ο ίδιος, “σε αυτό το βίντεο παρουσιάζεται η εκπληκτική εγκατάσταση επεξεργασίας νερού του Φράγματος Αποσελέμη. Το έργο είναι εξαιρετικό τόσο στον σχεδιασμό και μελέτη του, στην υλοποίηση του, αλλά κυρίως στην λειτουργία του. Η δουλειά που γίνεται από όλη την ομάδα που εργάζεται εκεί είναι εξαιρετική και το αποτέλεσμα είναι ένα εξαιρετικής ποιότητας νερό ανθρώπινης κατανάλωσης. Δείτε το video και ξεναγηθείτε στις εγκαταστάσεις του“. View full είδηση

Την επαναπροκήρυξη άμεσα, του διαγωνισμού ΣΔΙΤ για το φράγμα Χαβρία στη Χαλκιδική, με αύξηση του προϋπολογισμού του έργου, που ανερχόταν στα 85,4 εκατ. ευρώ, προανήγγειλε ο γενικός γραμματέας Φυσικού Περιβάλλοντος και Υδάτων του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Πέτρος Βερελίδης, στη διάρκεια της τοποθέτησής του στο διήμερο 1ο Αναπτυξιακό Συνέδριο που διοργανώνει από σήμερα το Επιμελητήριο Χαλκιδικής σε κεντρικό ξενοδοχείο στη Νέα Ποτίδαια. "Το κύριο πρόβλημα με τον διαγωνισμό που έτρεξε και βγήκε άγονος, είναι ότι πέσαμε πάνω στο μεγάλο κύμα ανατίμησης των οικοδομικών υλικών, λόγω διεθνούς συγκυρίας", είπε ο ίδιος χαρακτηριστικά και εξέφρασε την πεποίθησή του ότι με την αναθεώρηση του προϋπολογισμού του έργου, το project θα προχωρήσει. Υπενθυμίζεται πως ο διαγωνισμός είχε εκκινήσει με την διαδικασία εκδήλωσης ενδιαφέροντος στις 30 Οκτωβρίου 2020 και στην πρώτη του φάση οι διεκδικητές ήταν οι ΕΝΩΣΗ ΠΡΟΣΩΠΩΝ ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ - Τ.Ε. ΧΡ. Δ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, "Ένωση Εταιρειών INTRAKAT - SUEZ EAU FRANCE S.A.S. - ΕΥΑΘ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ Α.Ε." και ΑΚΤΩΡ Παραχωρήσεις, ενώ εάν τελεσφορούσε, θα ήταν το πρώτο ΣΔΙΤ ύδρευσης στη χώρα μας. Για την υλοποίηση μικρότερων έργων υποδομής που όμως θα "ανακουφίσουν" τον νομό Χαλκιδικής από τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει με την έλλειψη νερού, ο ίδιος απηύθυνε έκκληση στους εμπλεκομένους με τα θέματα διαχείρισης υδάτων να δουν με προσοχή τις προτάσεις του Σχεδίου Λεκάνης Απορροής Ποταμών της Κεντρικής Μακεδονίας που είναι σε διαβούλευση και να προχωρήσουν σε προτάσεις, ώστε να ληφθούν υπόψη και "να έχουμε ένα πιο άρτιο σχέδιο του τι πρέπει να γίνει", επισήμανε. Μεταξύ άλλων, ο ίδιος επισήμανε στην τοποθέτησή του ότι η Ελλάδα έχει νερά και αυτό που χρειάζεται είναι καλύτερη διαχείριση των υδάτων ώστε νε επιτυγχάνονται τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα. Play Video "Υπάρχουν τεράστια περιθώρια βελτίωσης στην διαχείριση των υδάτων", σημείωσε και πρόσθεσε ότι στο πρώτο τρίμηνο του 2024 θα γνωστοποιηθούν οι σχετικές πρωτοβουλίες, δράσεις και τα μέτρα της ελληνικής κυβέρνησης "για τη σωστή και διατηρήσιμη διαχείριση των υδάτων". "Το μεγάλο στοίχημα που γνωρίζει ήδη ότι πρέπει να κερδίσει η κυβέρνηση είναι, είπε, η εφαρμογή των μέτρων που θα ληφθούν για τη σωστή διαχείριση των υδάτων στην πράξη, και στο πλαίσιο αυτό δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο επιβολής κυρώσεων στους παραβάτες. Την ανάγκη οι εμπλεκόμενοι φορείς να συναποφασίσουν για τις ανάγκες και το μέλλον του νομού Χαλκιδικής, ώστε "με τόλμη να καταγράψουμε, να ιεραρχήσουμε και να διεκδικήσουμε ένα καλύτερο μέλλον για τον τόπο μας", υπογράμμισε ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου Χαλκιδικής, Γιάννης Κουφίδης, στο σύντομο χαιρετισμό του στο 1ο Αναπτυξιακό Συνέδριο, του οποίου και κήρυξε την έναρξη των εργασιών. "Με συμμετοχή, συναίνεση και ρεαλισμό, μπορούμε να διαμορφώσουμε έναν νέο τόπο", επισήμανε ο ίδιος και πρόσθεσε: "εάν καταλήξουμε από κοινού στο τι θέλουμε για τον νομό Χαλκιδικής, τότε θα μπορέσουμε να δημιουργήσουμε έναν χάρτη όδευσης". Μεταξύ άλλων, ο ίδιος υπογράμμισε τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο νομός σε θέματα ύδρευσης, περισσοτέρων μαρίνων και υποδομών παντός τύπου. Λέγοντας ότι ο νομός έχει μεγάλες προοπτικές, ο ίδιος ζήτησε από την πολιτεία να νομοθετήσει μέτρα και να θεσμοθετήσει χρηματοδοτικά εργαλεία, ώστε να επιτευχθεί με οργάνωση η τουριστική ανάπτυξη της Χαλκιδικής, μέσω του χωροταξικού σχεδιασμού, ενώ ιδιαίτερη έμφαση έδωσε στην προώθηση του εναλλακτικού τουρισμού, που όπως είπε στην περιοχή μπορεί να βρει πεδίο δόξης λαμπρό, αναδεικνύοντας όλα τα συγκριτικά πλεονεκτήματά του. Τη θέση της ότι με σύνθεση και συνύπαρξη, θα μπορέσουν να αναδειχθούν ακόμη περισσότερο τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της Χαλκιδικής, αλλά και ότι με εγρήγορση και αποφασιστικότητα όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς θα μπορέσουν να ξεπεράσουν τις δοκιμασίες που εντοπίζονται σε θέματα γης, νερού και βιοποικιλότητας, διατύπωσε η αντιπεριφερειάρχης της Περιφερειακής Ενότητας Χαλκιδικής, Αικατερίνη Ζωγράφου του νομού. 'Αλλωστε, όπως είπε χαρακτηριστικά τα θέματα γης, νερού και βιοποικιλότητας αποτελούν τον ορισμό της βιώσιμης αειφόρου ανάπτυξης που όλοι στοχεύουν παγκοσμίως. Τη στήριξη του υφυπουργείου Εσωτερικών, τομέα Μακεδονίας και Θράκης, σε όλους τους φορείς του νομού Χαλκιδικής με πρωτοβουλίες και δράσεις και με διεκδικήσεις και προτάσεις για την ανάπτυξη της οικονομίας, εξέφρασε ο αρμόδιος υφυπουργός, Στάθης Κωνσταντινίδης, με χαιρετισμό που απέστειλε στο προαναφερόμενο συνέδριο. Επιπλέον, ο ίδιος εξέφρασε τη στήριξή του στα επιμελητήρια της περιοχής και όχι μόνο και σημειώνοντας ότι αποτελούν τους κύριους εκφραστές και αρωγούς της ελληνικής επιχειρηματικής κοινότητας, αναγνώρισε την ανάγκη για περαιτέρω ενδυνάμωσή τους και αξιοποίηση των δομών, της εμπειρίας και της γνώσης που διαθέτουν. Την επιστημονική τεκμηρίωση του συνεδρίου έχει αναλάβει το Αριστοτέλειο Κέντρο Κοινωνικής Έρευνας και Υποστήριξης Λήψης Αποφάσεων (ΑΚΚΕ), της Σχολής Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών, σε συνεργασία με το Τμήμα Μηχανολόγων-Μηχανικών της Πολυτεχνικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Οι ενότητες που θα αναπτυχθούν είναι οι Επιχειρηματικότητα- Απασχόληση, Περιβάλλον- Ενέργεια- Κλιματική Αλλαγή, Υποδομές- Δίκτυα, Αειφορική ανταγωνιστικότητα και καινοτομία, Τουρισμός και Ψηφιακός μετασχηματισμός. View full είδηση

Το φιλμ ανοίγει με την άφιξη δυο Alfa Romeo (Alfetta και Alfasud) στο τότε εργοτάξιο όπου εκτελούνταν τα έργα για την δημιουργία του φράγματος του Μόρνου στον Nομό Φωκίδος. Στην περίφραξη βλέπουμε την ονομασία της κατασκευαστικής εταιρείας «Προοδευτική» που εκτελούσε τα έργα. Το έργο ξεκίνησε το 1969, ολοκληρώθηκε το 1979, αλλά η λειτουργία του ξεκίνησε το 1981. Το φράγμα φτάνει τα 125 μέτρα και η τεχνητή λίμνη που δημιουργήθηκε καλύπτει τις ανάγκες ύδρευσης της Αθήνας και των γύρω περιοχών. Ο φακός ακολουθεί τους ψηλούς χωμάτινους όγκους και τον κινηματογραφιστή με την συνοδό του καθώς ξεναγούνται στις εγκαταστάσεις. Παρακολουθούμε την αυτόνομη μονάδα παραγωγής τσιμέντου, μπετονιέρες, μονάδες θραύσης και γερανούς που εκτοξεύουν δομικά υλικά. Στη συνέχεια του φιλμ πανοραμικές λήψεις του εργοταξίου από ψηλά και του καναλιού υπό κατασκευή. Ύστερα ο φακός ακολουθεί το αμάξι καθώς εισέρχεται και εξέρχεται από μια σήραγγα, καταγράφει έναν εκσκαφέα επί το έργω, άλλον έναν που κινείται πάνω στο χείλος του χωμάτινου όγκου και τέλος τις εργασίες με ανυψωτικό μηχάνημα στην είσοδο ενός τούνελ. Επιστροφή στο εργοτάξιο με τον φακό να καταγράφει εργασίες με βαρέα μηχανήματα, την ξενάγηση του κινηματογραφιστή σε μια σήραγγα όπου αγωγοί δεσπόζουν στο πάνω μέρος της και τέλος ξενάγηση στα ανοιχτά κανάλια μεταφοράς του νερού κατά πάσα πιθανότητα, όπου παρακολουθούμε εργασίες εντός τους. Το φιλμ κλείνει με πλάνα από την σήραγγα της Γκιώνας, όπου για την κατασκευή της χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα μηχάνημα ολομέτωπης κοπής από την εργοληπτική εταιρεία που είχε αναλάβει το έργο Ε.Δ.Ο.Κ. Α.Ε. Αξίζει να σημειωθεί πως για την κατασκευή του έργου θυσιάστηκε η αρχαία πόλη Καλλίπολη και το χωριό Κάλλιο τα οποία σκεπάστηκαν από τα νερά της λίμνης. Κάθε φορά που η στάθμη της λίμνης κατεβαίνει λόγω ξηρασίας το χωριό αναδύεται καθώς και το οχυρωματικό τείχος της αρχαίας πόλης. Συντεταγμένες 38.523319915757305,22.116965107347482 View full είδηση

Στην Κρήτη την τρέχουσα περίοδο υλοποιούνται τα παρακάτω έργα και δράσεις που αφορούν οδικές αρτηρίες και άλλα έργα υποδομών: Προχωρούν οι μελέτες για το Κίσσαμος – Χανιά και το τμήμα ανατολικότερα του Αγ. Νικολάου Το τμήμα Νεάπολη – Άγιος Νικόλαος είναι ένα έργο που δημοπρατήθηκε, ο διαγωνισμός ολοκληρώθηκε ομαλά και συμβασιοποιείται και ξεκινά. Για το τμήμα Χερσόνησος – Νεάπολη που υλοποιείται μέσω ΣΔΙΤ, υπάρχει ήδη προσωρινός ανάδοχος και στο τελευταίο τρίμηνο του έτους το έργο θα συμβασιοποιηθεί επίσης. Για το έργο της παραχώρησης Χανιά – Ηράκλειο εγκρίθηκαν οι περιβαλλοντικοί όροι και πλέον προχωρά η Β’ Φάση του Διαγωνισμού όπου προβλέπεται η κατάθεση των δεσμευτικών προσφορών με στόχο μέσα στο 2023 να στηθούν εργοτάξια και σε αυτό το τμήμα. Ο σχεδιασμός που υπάρχει για τον κόμβο Καρτερού επί του ΒΟΑΚ αποτελεί τμήμα της Παράκαμψης Ηρακλείου η οποία έχει περιληφθεί μαζί με τις αντίστοιχες Παρακάμψεις Χανίων και Ρεθύμνου στο αντικείμενο του μεγάλου έργου Παραχώρησης. Η εξέλιξη των τριών φραγμάτων, Ταυρωνίτη, Μπραμιανού και Μύρτου Το φράγμα Ταυρωνίτη στα Χανιά πέρασε από τη διυπουργική ΣΔΙΤ και εντός του καλοκαιριού ξεκινά η πρώτη φάση του Διαγωνισμού. Άμεσα προχωρά η δημοπράτηση των έργων στα φραγμάτων Μπραμιανού και Μύρτου στο Λασίθι με χρηματοδότηση από το Ταμείο Ανάκαμψης. View full είδηση

ωμένα στην καρδιά της νότιας Πίνδου, μέσα στην κοίτη του ποταμού Αχελώου, βρίσκονται ένα μεγάλο φράγμα και ένα υδροηλεκτρικό εργοστάσιο. Στέκουν έτοιμα, ολοκληρωμένα, με τον εξοπλισμό τους και τα μηχανήματά τους, από το 2001. Αλλά δεν έχουν λειτουργήσει ούτε μία ημέρα. Δεν έχει γεμίσει καν ο ταμιευτήρας (η τεχνητή λίμνη, δηλαδή) με νερό -τα νερά του Αχελώου σήμερα εκτρέπονται από μια άλλη σήραγγα σκαμμένη δίπλα από το φράγμα, παρακάτω στη φυσική του κοίτη. Σύμφωνα με τη ΔΕΗ, ολόκληρο το έργο έχει κοστίσει περίπου 500 εκατ. ευρώ σε σημερινά χρήματα, ενώ για κάθε χρόνο που το φράγμα δε λειτουργεί η εταιρεία εκτιμά ότι χάνει περί τα 20-30 εκατ. ευρώ από δυνητικά έσοδα. Γιατί συμβαίνει αυτό; Επειδή η ΔΕΗ άρχισε να κατασκευάζει ένα γιγάντιο έργο υποδομής με ελλιπή σχεδιασμό, χωρίς να έχει εξασφαλίσει ότι δεν θα ακυρωθεί στα δικαστήρια. Επειδή μερικοί κάτοικοι ενός μικρού χωριού της Πίνδου και περιβαλλοντικές οργανώσεις αντιδρούν. Επειδή το κεντρικό κράτος κωλυσιεργεί ή αδιαφορεί. Στη διαΝΕΟσις αναζητούμε λύσεις και πολιτικές που θα βοηθήσουν τη χώρα να αναπτυχθεί οικονομικά, διατηρώντας παράλληλα την κοινωνική της συνοχή. Στην ιστορία του φράγματος της Μεσοχώρας βρήκαμε συγκεντρωμένες μια σειρά από παθογένειες που ταλαιπωρούν γενικότερα την επιχειρηματικότητα και τις επενδύσεις, και μαζί ένα τρανταχτό, σχεδόν κραυγαλέο παράδειγμα πολιτικής απόφασης που σχετικά εύκολα και σχετικά γρήγορα θα μπορούσε να έχει θετικό αποτέλεσμα για το δημόσιο συμφέρον. Οι δημοσιογράφοι της διαΝΕΟσις ταξίδεψαν στο φράγμα στα βουνά της Πίνδου, μίλησαν με τους υπευθύνους της ΔΕΗ, με πολίτες που ζουν σήμερα στη Μεσοχώρα, με τους ανθρώπους και τις οργανώσεις που αντιδρούν στη λειτουργία του και με επιστήμονες που γνωρίζουν καλά το θέμα. Σε αυτήν την έρευνα θα καταγράψουμε τους λόγους για τους οποίους το έργο κατασκευάστηκε, τις αιτίες που το κρατούν ανενεργό, τις συνέπειες αυτής της καθυστέρησης, και τα απαραίτητα βήματα που πρέπει να γίνουν για να λειτουργήσει. Ας ξεκινήσουμε, λοιπόν, από την αρχή. Το ιστορικό του φράγματος Ένας από τους λόγους για τους οποίους το φράγμα της Μεσοχώρας είναι ακόμη ανενεργό -ίσως ο κυριότερος- είναι το ότι αποτέλεσε μέρος της πολυθρύλητης εκτροπής του Αχελώου, ενός γιγάντιου δημόσιου έργου που υπήρχε ως ιδέα ήδη από τη δεκαετία του 1920. Ο σκοπός του έργου ήταν η μεταφορά νερού από τον Αχελώο ποταμό στη λεκάνη του Πηνειού για να καλύψει τις αρδευτικές ανάγκες του θεσσαλικού κάμπου. Η κατασκευή των επιμέρους έργων της εκτροπής ξεκίνησε το 1986, είχε προϋπολογισμό γύρω στα 1,5 δισ. ευρώ (σε σημερινές τιμές) και περιελάμβανε την κατασκευή τεσσάρων φραγμάτων και μιας γιγάντιας σήραγγας, μεταξύ πολλών άλλων. Στον αρχικό σχεδιασμό, το ύψους 150 μέτρων φράγμα της Μεσοχώρας και το υδροηλεκτρικό εργοστάσιο της Γλύστρας που βρίσκεται λίγα χιλιόμετρα μακριά ήταν “έργα κεφαλής” της εκτροπής. Το φράγμα θα δημιουργούσε έναν ταμιευτήρα (μία λίμνη δηλαδή) μεγέθους 7,8 τετραγωνικών χιλιομέτρων, της οποίας το νερό θα διοχετευόταν πρώτα προς το εργοστάσιο της Γλύστρας για την παραγωγή καθαρής υδροηλεκτρικής ενέργειας μέσα από μια σήραγγα μήκους 7,4 χιλιομέτρων, και στη συνέχεια θα συνέχιζε την πορεία του προς το επόμενο φράγμα, αυτό της Συκιάς. Εκεί θα σχηματιζόταν ένας δεύτερος, μεγαλύτερος ταμιευτήρας, από όπου ένα μέρος των νερών θα διοχετευόταν μέσω μιας άλλης, γιγάντιας σήραγγας μήκους 17,4 χιλιομέτρων στην άλλη πλευρά της Πίνδου, στον θεσσαλικό κάμπο. Το αρχικό σχέδιο προέβλεπε πως η λεκάνη του Αχελώου θα μετέφερε στη λεκάνη του Πηνειού περίπου 1,2 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα νερού το χρόνο. Το ιστορικό της εκτροπής του Αχελώου­ Ωστόσο, το έργο αντιμετώπισε γρήγορα προβλήματα. Οι ενστάσεις ήταν πολλές, τόσο για τη σκοπιμότητά του όσο και για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις του. Τα τελευταία τριάντα χρόνια οικολογικές οργανώσεις αλλά και πολίτες των χωριών που βρίσκονταν στις όχθες του Αχελώου προσέφυγαν έξι φορές στα δικαστήρια για να εμποδίσουν την κατασκευή του έργου. Αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό στοιχείο της ιστορίας, για το οποίο έχουν μεγάλη ευθύνη και το κράτος και η ΔΕΗ που κατασκεύαζε τα επιμέρους έργα. Αυτά τα έργα άρχισαν να κατασκευάζονται στα μέσα της δεκαετίας του ’80 χωρίς να έχει εξασφαλιστεί πέραν πάσης αμφιβολίας ότι ο σχεδιασμός και οι συνοδευτικές του μελέτες θα ήταν επαρκείς για να μην απορριφθούν από το Συμβούλιο της Επικρατείας. Κάθε φορά που το ΣτΕ έβγαζε αποφάσεις κατά της εκτροπής, οι εργασίες σταματούσαν, το έργο επανασχεδιαζόταν, νέες μελέτες υποβάλλονταν και οι εργασίες ξανάρχιζαν, για να σταματήσουν ξανά με την επόμενη καταδικαστική απόφαση. Το ΣτΕ αποφάσισε κατά της εκτροπής του Αχελώου και τις έξι φορές (μπορείτε να κατεβάσετε όλες τις αποφάσεις εδώ). Κάθε φορά που το ΣτΕ έβγαζε αποφάσεις κατά της εκτροπής, οι εργασίες σταματούσαν, το έργο επανασχεδιαζόταν, νέες μελέτες υποβάλλονταν και οι εργασίες ξανάρχιζαν, για να σταματήσουν ξανά με την επόμενη καταδικαστική απόφαση. Σήμερα ελάχιστοι πιστεύουν ότι το έργο αυτό κάποτε θα ολοκληρωθεί, και πλέον ακόμα λιγότεροι θεωρούν ότι στην Ελλάδα του 2020 υπάρχει και ιδιαίτερη χρησιμότητα για κάτι τέτοιο. Για τις ανάγκες αυτής της έρευνας υποθέσαμε ότι η εκτροπή του Αχελώου είναι ένα θέμα λήξαν για τη χώρα, και το μόνο που έχει μείνει για να τη θυμίζει είναι μια σειρά από ημιτέλη έργα στα βουνά της Πίνδου, όπως το μισοχτισμένο φράγμα της Συκιάς, εκείνη η γιγάντια μισοτελειωμένη σήραγγα του Πευκόφυτου αλλά και ένα άλλο, σχεδόν ολοκληρωμένο έργο: το φράγμα της Μεσοχώρας. Καθώς η εκτροπή του Αχελώου άλλαζε σε μορφή μετά από κάθε απορριπτική απόφαση του ΣτΕ, το μέγεθος του έργου μεταβάλλονταν. Η εκτροπή του Αχελώου "μίκραινε". Το 1994, μετά την πρώτη προσφυγή των περιβαλλοντικών οργανώσεων στο ΣτΕ, η εκτρεπόμενη ποσότητα νερού προς τη Θεσσαλία μειώθηκε στα 600 εκ. κυβικά νερού -το μισό του αρχικού μεγέθους. Το 2014 το μέγεθος είχε μειωθεί ακόμα περισσότερο, στα 250 εκ. κυβικά μέτρα νερού. Γι’ αυτό το μέγεθος εκτροπής, όμως, το φράγμα της Μεσοχώρας έπαυε να είναι “έργο κεφαλής” και γινόταν έργο περιττό. Παρέμενε απλά ένα θαυμάσιο υδροηλεκτρικό φράγμα το οποίο θα μπορούσε να λειτουργήσει η ΔΕΗ για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Όταν πια η εκτροπή του Αχελώου απορρίφθηκε για έκτη και τελευταία φορά από το ΣτΕ, το 2014, αποφασίστηκε, πράγματι, το φράγμα της Μεσοχώρας να λειτουργήσει ανεξάρτητα (μια ιδέα που είχε ανακινήσει η υπουργός Τίνα Μπιρμπίλη το 2010), και συντάχθηκε η σχετική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων. Προφανώς, για να διαβάζετε αυτό το άρθρο, η διαδικασία δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμη. το εργοστάσιο της Γλύστρας, λίγα χιλιόμετρα μακριά από το φράγμα. Φωτογραφία: Αλεξία Τσαγκάρη, διαΝΕΟσις Σήμερα το φράγμα της Μεσοχώρας είναι εγκαταλειμμένο. Στέκει καταμεσής στην κοίτη του Αχελώου, έρημο, με υλικά επένδυσης ξεχασμένα δίπλα του. Μια σήραγγα που ξεκινά από το φράγμα επρόκειτο να μεταφέρει το νερό του Αχελώου με μεγάλη ταχύτητα σχεδόν οκτώ χιλιόμετρα πιο μακριά, στο εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στη Γλύστρα, το οποίο επίσης στέκει εγκαταλειμμένο, γεμάτο με τις γιγάντιες τουρμπίνες στο πέμπτο υπόγειο, τα κάποτε σύγχρονα μηχανήματα, τον πίνακα ελέγχου, ακριβό εξοπλισμό που αγοράστηκε πριν από πολλά χρόνια. «Αυτή τη στιγμή όλος ο εξοπλισμός βρίσκεται σε κατάσταση αδράνειας, 15 χρόνια εν ξηρώ», μας είπε ο Άγγελος Δημητρίου, διευθυντής του Κλιμακίου Επίβλεψης Έργων Θεσσαλίας, ο οποίος ξενάγησε τους δημοσιογράφους της διαΝΕΟσις στο φράγμα και στο εργοστάσιο. "Όταν θα λειτουργήσει το φράγμα, θα πρέπει να ελέγξουμε ξανά το μηχανολογικό και ηλεκτρολογικό εξοπλισμό για να δούμε αν όλα λειτουργούν σωστά, αν πρέπει κάτι να αντικατασταθεί ή να συντηρηθεί". ο εξοπλισμός του εργοστασίου της Γλύστρας είναι ανενεργός εδώ και 16 χρόνια. Φωτογραφία: Αλεξία Τσαγκάρη, διαΝΕΟσις Το φράγμα και το εργοστάσιο συνδέονται με ένα δρόμο 39 χιλιομέτρων, τον οποίο κατασκεύασε η ΔΕΗ με κόστος 30 εκατομμύρια ευρώ. Είναι ένας δρόμος μόνιμα άδειος από αυτοκίνητα. Η όλη περιοχή έχει την απόκοσμη αύρα των τοποθεσιών που έχουν εγκαταλειφθεί, που έχουν αφεθεί έρμαια της φύσης για πολλά χρόνια. Παραδοσιακά κάθε χρόνο -συνήθως το καλοκαίρι, μετά το κοντινό river party- ομάδες αντιεξουσιαστών περνούν από το φράγμα και αφήνουν τα μηνύματά τους με σπρέι στους τοίχους. Τα παράθυρα στο φυλάκιο του φράγματος χάσκουν γυμνά από τζάμια που είχαν προ πολλού σπάσει. Φωτογραφία: Αλεξία Τσαγκάρη, διαΝΕΟσις Εδώ είναι μια καλή ευκαιρία να αναφέρουμε τις συνέπειες αυτής της εγκατάλειψης. Το φράγμα της Μεσοχώρας φτιάχτηκε για έναν αρχικό σκοπό τον οποίο ποτέ δεν πρόκειται να εκπληρώσει. Για ποιο λόγο πρέπει να μας ενδιαφέρει το αν θα ανοίξει ως υδροηλεκτρικό φράγμα και πότε; Υπάρχουν κυρίως τρεις λόγοι: ο οικονομικός, ο ενεργειακός και ένας πολύ σοβαρός λόγος δημόσιας ασφάλειας. Ο οικονομικός είναι ο πιο προφανής από τους τρεις. Η ΔΕΗ υπολογίζει ότι έχει δαπανήσει σχεδόν 500 εκ. ευρώ για την κατασκευή του φράγματος μέχρι σήμερα (σε σημερινά ποσά), ένα κόστος που όσο το έργο παραμένει κλειστό, δεν αποσβένεται. "Η καθυστέρηση της λειτουργίας του φράγματος σημαίνει απώλεια παραγωγής και εσόδων της τάξης των 25-30 εκατομμυρίων ευρώ το χρόνο", μας επισήμανε ο κ. Γιάννης Αργυράκης, επικεφαλής της Διεύθυνσης υδροηλεκτρικής παραγωγής της ΔΕΗ. Εξάλλου, η λειτουργία του φράγματος θα δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας, ενώ η δημιουργία της λίμνης θα μπορούσε θεωρητικά να φέρει δυνατότητες τουριστικής ανάπτυξης στην περιοχή, όπως έχει συμβεί σε κάποιες άλλες τεχνητές λίμνες στην Ελλάδα (αλλά, βεβαίως, όχι σε όλες). Το φράγμα της Μεσοχώρας είναι σχεδιασμένο να παράγει 360GWh ετησίως, αρκετή ενέργεια για να τροφοδοτήσει μια πόλη με το μέγεθος του Περιστερίου. Ο δεύτερος λόγος έχει να κάνει με την ηλεκτρική ενέργεια που θα παράγει το φράγμα. Η Ελλάδα, ως γνωστόν, είναι εξαρτημένη για τις ενεργειακές της ανάγκες σε πολύ μεγάλο βαθμό (κατά 35% περίπου) από τον λιγνίτη. Τα υδροηλεκτρικά φράγματα, μολονότι δεν αποτελούν εξίσου "καθαρή" πηγή ενέργειας με τις γνωστές -πολύ ακριβές ακόμα- αμιγώς ανανεώσιμες πηγές, παράγουν ενέργεια που δεν προσθέτει CO2 στην ατμόσφαιρα. «Όσο το φράγμα δεν λειτουργεί, έχουμε απώλεια εσόδων από πράσινη καθαρή ενέργεια, η υποκατάσταση της οποίας γίνεται από ορυκτά καύσιμα, τα οποία μάλιστα εκπέμπουν χιλιάδες τόνους διοξειδίου ετησίως, και για τα οποία η ΔΕΗ πληρώνει δικαιώματα εκπομπών», πρόσθεσε ο κ. Αργυράκης. Το φράγμα της Μεσοχώρας είναι σχεδιασμένο να παράγει 360GWh ετησίως, αρκετή ενέργεια για να τροφοδοτήσει μια πόλη με το μέγεθος του Περιστερίου. "Θα μπορούσε να αντικαταστήσει ισόποση ενέργεια προερχόμενη από λιγνίτες στη συνολική παραγωγή", μας είπε ο κ. Αργυράκης. Το φράγμα της Μεσοχώρας από ψηλά. Το νερό του ποταμού σήμερα εκτρέπεται μέσα από τη σήραγγα που φαίνεται στην εικόνα, η οποία είχε σχεδιαστεί για να λειτουργήσει 5 χρόνια. Έχουν περάσει 16. Υπάρχει όμως και ένας τρίτος λόγος, πολύ λιγότερο γνωστός, που ενδέχεται να είναι ο πιο επικίνδυνος από όλους. Όπως είπαμε στην αρχή, το νερό του Αχελώου σήμερα εκτρέπεται σε μια σήραγγα που έχει σκαφτεί στην πλαγιά του βουνού δίπλα στο φράγμα, και παρακάτω επιστρέφει στην κοίτη του ποταμού. Η σήραγγα αυτή, όπως αντιλαμβάνεστε, κατασκευάστηκε για να μπορέσει να χτιστεί το φράγμα χωρίς να πλημμυρίζει η τεχνητή λεκάνη που αυτό δημιουργεί, και κατασκευάστηκε με προδιαγραφές που θα της εξασφάλιζαν ένα χρόνο ζωής αντίστοιχο με το χρόνο που θα χρειαζόταν η κατασκευή του φράγματος καθ’ αυτού. Αυτός ο χρόνος ζωής ήταν τα πέντε χρόνια. Εδώ υπάρχει το πρόβλημα: Έχουν περάσει 16 χρόνια από τότε που ολοκληρώθηκε η κατασκευή του φράγματος. “Πρέπει οπωσδήποτε να λυθεί το θέμα. Δεν μπορείς να αφήνεις ένα φράγμα 15 χρόνια πάνω στα βουνά και να λες “εντάξει δεν συμβαίνει τίποτα”. Αν συμβεί κάτι, δεν μπορεί να πει κανείς πως δεν το ήξερε”. "Υπάρχει λοιπόν ο κίνδυνος, σε έκτακτα καιρικά φαινόμενα να μαζευτούν φερτά υλικά να φρακάρει η σήραγγα και να γίνει μια φυσική έμφραξη της λίμνης", μας είπε ο κύριος Αργυράκης. "Έχουμε επισημάνει το συγκεκριμένο πρόβλημα επί σειρά ετών με επιστολές μας σε όλους τους υπουργούς". "Αν συμβεί βίαιη έμφραξη στον Άνω Αχελώο, η Μεσοχώρα θα κατακλυστεί βίαια και απροειδοποίητα" μας είπε ο κ. Τάσος Μπαρμπούτης, μέλος του Δ.Σ. της Εταιρείας Θεσσαλικών Μελετών. "Θα κινδυνεύσει το χωριό. Πρέπει οπωσδήποτε να λυθεί το θέμα. Δεν μπορείς να αφήνεις ένα φράγμα 15 χρόνια πάνω στα βουνά και να λες "εντάξει δεν συμβαίνει τίποτα". Αν συμβεί κάτι, δεν μπορεί να πει κανείς πως δεν το ήξερε". Όλο το άρθρο: https://www.dianeosis.org/2017/02/mesochora/ View full είδηση

Στα ορεινά της Δράμας, εκεί που η φύση έχει τη δυνατότητα να προσφέρει στον επισκέπτη τις αυθεντικότερες εικόνες ενός ισχυρά παρθένου χαρακτήρα, η παρέμβαση του ανθρώπου, ίσως και για μια από τις ελάχιστες φορές της, έχει καταφέρει να συνυπάρξει ορμονικά με αυτήν και να εντυπωσιάσει με το αποτέλεσμα το οποίο έχει δημιουργήσει. Ξεκινώντας από το Παρανέστι και οδεύοντας βορειοδυτικά, ακολουθώντας την αντίθετη πορεία της ροής του ποταμού Νέστου, σε μια από τις προσφορότερες οδικές προσβάσεις, ο επισκέπτης θα συναντήσει δύο μοναδικά φράγματα, όπου το καθένα από αυτά κατέχει και από μια πρωτιά. Το πρώτο από τα δύο, το επονομαζόμενο “Φράγμα της Πλατανόβρυσης” αποτελεί το πρώτο φράγμα από κυλινδρούμενο σκυρόδεμα για την παρασκευή του οποίου χρησιμοποιήθηκε ως βασικό υλικό η ιπτάμενη τέφρα των θερμοηλεκτρικών σταθμών της Πτολεμαΐδας, επιτυγχάνοντας έτσι μεγάλα οικονομικά οφέλη στη ΔΕΗ και σημαντικά περιβαλλοντικά οφέλη στο φυσικό τοπίο της περιοχής, ενώ η πρωτοποριακή αυτή κατασκευή, συγκρατεί στην τεχνητή λίμνη που δημιουργήθηκε μια ποσότητα νερού της τάξης των 90.000.000 κυβικών μέτρων. Περί τα 7,5 χιλιόμετρα σε ευθεία γραμμή (12 οδικά χιλιόμετρα) βορειοδυτικά, το δεύτερο φράγμα, αυτό του Θησαυρού, κλέβει την παράσταση με τη δική του πρωτιά, όντας το μεγαλύτερο λιθόρριπτο φράγμα των Βαλκανίων και ένα από τα ψηλότερα γεωφράγματα της Ευρώπης. Πρόκειται για ένα ψηλό χωμάτινο φράγμα ύψους 175 μέτρων με αδιαπέραστο αργιλικό πυρήνα, το οποίο άρχισε να λειτουργεί το 1997. Η παλιά-ώριμη κοιλάδα του Νέστου, μέσα στην οποία ο ποταμός έχει “εγκιβωτιστεί” και έχει διανοίξει μια νέα βαθύτερη και απότομη κοιλάδα, αποτέλεσε την προσφορότερη λύση για την κατασκευή του φράγματος. Η τεχνητή λίμνη που δημιουργήθηκε εισχωρεί σε αυτές τις κοιλάδες του ποταμού, ανάντη του φράγματος, έως τα ελληνοβουλγαρικά σύνορα, συγκρατώντας μία ποσότητα νερού της τάξης των 700.000.000 κυβικών μέτρων. Το βάθος της λίμνης φτάνει τα 147 μέτρα στη λεκάνη του φράγματος και έχει έκταση 16 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Στη λεκάνη του φράγματος και σε υψόμετρο από 310 ως 330 μέτρα, βρίσκεται ο πύργος υδροληψίας μέσω του οποίου το νερό οδηγείται στον υπόγειο ΥΗΣ Θησαυρού και εξέρχεται στη διώρυγα φυγής στην κοίτη του Νέστου, κατάντη αυτού, σε υψόμετρο 220 μέτρα, καταλήγοντας στο φράγμα της Πλατανόβρυσης. Τα δύο αυτά φράγματα συμπληρώνουν το ένα το άλλο, όπου πέρα από τη δυνατότητα επανάχρησης των υδάτων που απελευθερώνονται από το φράγμα Θησαυρού, υπάρχει και η ταυτόχρονη δυνατότητα άντλησης του νερού από την τεχνητή λίμνη της Πλατανόβρυσης. Αυτό βέβαια φέρει σαν αποτέλεσμα ένα παράδοξο φαινόμενο, όπου η θερμοκρασία της επιφάνειας του νερού της λίμνης της Πλατανόβρυσης σε περιόδους του έτους (Θέρος) να έχει τις ψυχρότερες θερμοκρασίες (6.7°C), μιας και οι εισροές γίνονται από ένα ενδιάμεσο βάθος του ανάντη ταμιευτήρα του Θησαυρού και οι εκροές επίσης από ένα ενδιάμεσο βάθος από την Πλατανόβρυση, όπως αναφέρει το travel inspiration. Η κατάσταση αυτή βαθμιαία ίσως επηρεάσει το μικροκλίμα της παραλίμνιας ζώνης στην δελταϊκή πεδιάδα, όμως μια νέα κατασκευή και λειτουργία κατάντη της Πλατανόβρυσης αναμένεται να εξομαλύνει τα προβλήματα αυτά. Ότι και να συμβεί όμως, το αποτέλεσμα της κατασκευής των δύο αυτών φραγμάτων, αποτελεί από μόνο του ένα υπέροχο θέαμα το οποίο πλαισιώνεται από τη μαγεία της φύσης. Και σαν η παλέτα των εποχών διαφοροποιεί τα χρώματα αυτά, οι εντυπωσιακές εικόνες που αποτυπώνονται στο βλέμμα του επισκέπτη, αν μη τι άλλο, μένουν πραγματικά αξέχαστες. View full είδηση

Αντλία η οποία θα τροφοδοτείται από ηλιακή και αιολική ενέργεια θα ρυθμίζει πόσο νερό θα ρέει από το φράγμα ανάλογα με τη ζήτηση To φράγμα Hoover, που βρίσκεται στα σύνορα Αριζόνας και Νεβάδας, θα μπορούσε να γίνει η μεγαλύτερη υδροηλεκτρική μπαταρία δίνοντας λύση στην αποθήκευση ανανεώσιμης ενέργειας, σύμφωνα με το World Economic Forum. Η Καλιφόρνια παράγει τόσο πολύ αιολική ενέργεια την οποία κατ ουσίαν χαρίζει, έτσι λοιπόν οι διαχειριστές του φράγματος σχεδιάζουν να κατασκευάσουν μια αντλία downstream η οποία θα τροφοδοτείται από ηλιακή και αιολική ενέργεια. Η αντλία θα ρυθμίζει πόσο νερό θα ρέει από το φράγμα ανάλογα με τη ζήτηση και θα στέλνει περισσότερο στις τουρμπίνες τις ώρες υψηλής ζήτησης ενεργοποιώντας την αποθήκευση στο φράγμα και απελευθερώνοντας ενέργεια στο 60% του κόστους των μπαταριών λιθίου, διοχετεύοντας αποθηκευμένη ενέργεια σε επείγουσες καταστάσεις. Οι ενεργειακές εταιρείες μπορούν να εξακολουθήσουν να βασίζονται στα ορυκτά καύσιμα σε περιόδους υψηλής ζήτησης επειδή ο ήλιος ο αέρας και το νερό είναι … ασυνεπείς πηγές αλλά και λόγω των ανησυχιών ότι θα μπορούσαν να επηρεαστούν τα επίπεδα των υδάτων στις κοντινές περιοχές, δημιουργώντας επιπτώσεις στην φύση και τον τουρισμό. Η μονάδας άντλησης του σταθμού και θα μπορούσε να αποτελέσει το πρότυπο για άλλα φράγματα σε όλο τον κόσμο ώστε να γίνουν γίγαντες αποθήκευσης. Ποιό είναι το Φράγμα Hoover Το φράγμα Hoover, ή όπως ήταν παλιότερα γνωστό, το φράγμα της “μεγάλης πέτρας”, βρίσκεται στα σύνορα των πολιτειών της Αριζόνα και της Νεβάδα. Από το 1900 ακόμη, είχε δημιουργηθεί η ανάγκη να κατασκευαστεί ένα φράγμα έτσι ώστε να ελέγχονται οι πλημμύρες του ποταμού Κολοράντο, να υπάρχει διαθέσιμο νερό για άρδευση αλλά και να δημιουργηθεί υδροηλεκτρικό εργοστάσιο. Η κατασκευή του ανατέθηκε σε μια σύμπραξη έξι κατασκευαστικών εταιρειών και οι εργασίες ξεκίνησαν το 1931. Αν και ήταν η πρώτη φορά που χτιζόταν ένα τέτοιων διαστάσεων τσιμεντένιο οικοδόμημα και οι τεχνικές ήταν άγνωστες για τους μηχανικούς, το έργο παραδόθηκε το 1936, δύο χρόνια νωρίτερα από ότι υπολογιζόταν αρχικά. Με τον ποταμό να χρειάζεται εκτροπή για να μπορέσουν να ξεκινήσουν οι εργασίες κατασκευής του φράγματος, δημιουργία τούνελ, το πολύ ζεστό καλοκαίρι τις ερήμου, οι συνθήκες εργασίας δεν ήταν οι ιδανικότερες. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία 112 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, με τον J.G. Tierney να είναι ο πρώτος που έχασε τη ζωή του ψάχνοντας το κατάλληλο σημείο για την κατασκευή του φράγματος και το γιο του, Patrick W. Tierney να είναι ο τελευταίος, 13 χρόνια μετά. Το φράγμα είναι επισκέψιμο για τους τουρίστες από το 1937 και δέχεται περίπου ένα εκατομμύριο επισκέπτες κάθε χρόνο. Πηγή: https://www.taxidologio.gr/las-vegas-todo-hoover-dam.html Δείτε το video https://www.facebook.com/worldeconomicforum/videos/274442419829357/?fb_dtsg_ag=AdxDGtazUKqdrZAoCRPp6THrKqdchN4mYL58mBLjomMyZQ%3AAdzGjy08s4or-uryX0AMNauwAMzcZpSUD4mwxwoYzbPb6g View full είδηση

Μήκους 3,5 χιλιομέτρων η σήραγγα που θα μεταφέρει τα πλημμυρικά νερά από το Οροπέδιο Λασιθίου στο φράγμα Αποσελέμη. Περισσότερα από έξι χρόνια πέρασαν από την υπογραφή της σύμβασης, τον Μάιο του 2012, για την κατασκευή του έργου κατασκευής μιας σήραγγας μέσω της οποίας τα νερά που «περισσεύουν» (πλημμυρικά) από το Οροπέδιο Λασιθίου θα διοχετεύονται για την ενίσχυση του φράγματος Αποσελέμη. Πρόκειται για μια σήραγγα μήκους περίπου 3.500 μέτρων με κλίση περίπου 15%, η οποία είναι και η μεγαλύτερη σε μήκος σήραγγα της Ευρώπης. Για την διάνοιξή της χρειάστηκε η μεταφορά στην Κρήτη από την Ινδία, ενός μηχανήματος ολομέτωπης κοπής, κλειστού τύπου, διπλής ασπίδας, συνολικού μήκους με τους υποστηρικτικούς συρμούς, 180 μέτρων, το οποίο ξεκίνησε την διάνοιξη τον Δεκέμβριο του 2014. Μετά από πολλές ενστάσεις και διάφορα εμπόδια, το έργο πλησιάζει στην ολοκλήρωσή του, κάτι που αναμένεται να γίνει στα τέλη του έτους. Τα νερά θα μεταφέρονται από το Οροπέδιο Λασιθίου στο φράγμα Αποσελέμη σε ποσοστό 50%, μέσω ενός χαλυβδοσωλήνα διαμέτρου 1,5 μέτρου, που τοποθετείται εντός της σήραγγας πάνω σε βάθρα επί της πλάκας δαπέδου σε όλο το μήκος της σήραγγας. Δείτε βίντεο από την Κρήτη TV για το πώς είναι σήμερα η σήραγγα View full είδηση

Στη δημιουργία ενός φράγματος που θα εξασφαλίσει άφθονο νερό στην περιοχή της Τάφρου 66 και στην μεταφορά επεξεργασμένων αποβλήτων των κονσερβοποιείων οπωροκηπευτικών σε εγκατάσταση της περιοχής που παράγει από αυτά βιοαέριο και βιολίπασμα, προσανατολίζονται οι φορείς της Πέλλας και της Ημαθίας για την αντιμετώπιση των προβλημάτων της Τάφρου 66, η οποία κάθε χρόνο κατά την περίοδο μεταποίησης των φρούτων δέχεται τα λύματα των βιομηχανιών που δραστηριοποιούνται στο χώρο. Ενόψει της έναρξης της λειτουργίας των μονάδων αυτών στα τέλη Ιουνίου, το ζήτημα τέθηκε σήμερα σε σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε στην Περιφερειακή Ενότητα Πέλλας, παρουσία των αντιπεριφερειαρχών Πέλλας Θεόδωρου Θεοδωρίδη, και Ημαθίας Κώστα Καλαϊτζίδη, εκπροσώπων της Ένωσης Κονσερβοποιών Ελλάδος και των Βιομηχανιών Μεταποίησης Οπωροκηπευτικών και υπηρεσιακών παραγόντων. “Υπήρξαν κάποιες πολύ σημαντικές προτάσεις για να βελτιώσουμε την κατάσταση” επισημαίνει στο ΑΠΕ – ΜΠΕ ο προϊστάμενος Πολιτικής Προστασίας που ήταν παρών στη σύσκεψη, Χρήστος Μπιμπίτσος. Όπως είπε, η δημιουργία του φράγματος της Καλής θα μπορούσε να εξασφαλίσει άφθονο νερό για την άρδευση των καλλιεργειών και την διατήρηση της οικολογικής ισορροπίας στους υδάτινους αποδέκτες ώστε να μην υπάρχει μείωση των υδάτινων αποθεμάτων που συνεπάγεται λιγότερο νερό, λιγότερο οξυγόνο, νεκρά ψάρια και έντονη δυσοσμία. “Οι τοπικοί παράγοντες παρακολουθούν το όλο θέμα για το οποίο υπήρξε μια θετική εξέλιξη στο υπουργείο Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας ώστε να χρηματοδοτηθεί από πόρους του. Ελπίζουμε ότι θα ενταχθεί στο νέο ΕΣΠΑ», σημειώνει ο κ. Μπιμπίτσος. Σε ό,τι αφορά την πρόταση για την αξιοποίηση των επεξεργασμένων αποβλήτων των κονσερβοποιείων έτσι ώστε να μην καταλήγουν καθόλου επεξεργασμένα απόβλητα στους υδάτινους αποδέκτες, σχολίασε ότι υπάρχει μια εγκατάσταση στην Πέλλα η οποία μπορεί να δεχτεί αυτά τα επεξεργασμένα απόβλητα και να μετατρέψει τη λάσπη σε βιοαέριο και βιολίπασμα. “Αυτό μπορεί να γίνει και από φέτος σε μικρότερη κλίμακα και από τα επόμενα χρόνια πιο εντατικά” προσθέτει. Για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται φέτος η Τάφρος 66, σχολιάζει ότι υπάρχει μια βελτίωση η οποία αποδίδεται στην αύξηση της τεχνογνωσίας των υπεύθυνων λειτουργίας των μονάδων επεξεργασίας των βιομηχανικών αποβλήτων. Ωστόσο αναφέρει ότι υπάρχουν και εγγενείς δυσκολίες που έχουν σαν αποτέλεσμα κάθε χρόνο να εμφανίζονται προβλήματα τα οποία είναι παροδικά και μικρής κλίμακας καθώς οι βιομηχανίες μεταποίησης λειτουργούν μέχρι τον Αύγουστο, οι εγκαταστάσεις επεξεργασίας λυμάτων δέχονται μεγάλο όγκο αποβλήτων και χρειάζεται υψηλή εξειδίκευση του προσωπικού που έχει την ευθύνη λειτουργίας των συστημάτων επεξεργασίας αποβλήτων. “Υπάρχει υπερβολή σε απόψεις περί τοξικών ουσιών ή μεγάλης μόλυνσης της τάφρου 66. Τα απόβλητα είναι οργανικά και όταν παρατηρούνται θάνατοι ψαριών αυτό οφείλεται στη μείωση του οξυγόνου και όχι στην τοξικότητα των αποβλήτων. Πολλές φορές επιβαρύνεται η κατάσταση στους υδάτινους αποδέκτες το καλοκαίρι γιατί έχουμε μικρές ποσότητες νερού στις κοίτες επειδή χρησιμοποιούνται μεγάλες ποσότητες νερού για άρδευση από τους αγρότες” σχολιάζει. Σε κάθε περίπτωση, όπως αναφέρθηκε στη σύσκεψη, επιβάλλονται κάθε χρόνο πρόστιμα σε όσους παρανομούν. Τα στελέχη των εμπλεκόμενων υπηρεσιών αναφέρθηκαν ειδικότερα στο μηχανισμό περιβαλλοντικής παρακολούθησης της περιοχής και τους ελέγχους που διενεργούνται τακτικά αλλά και εκτάκτως από τις υπηρεσίες και από ανεξάρτητα κλιμάκια. Αντίστοιχες συσκέψεις αναμένεται να πραγματοποιηθούν και το επόμενο χρονικό διάστημα, σε όλη τη διάρκεια της λειτουργίας των βιομηχανιών μεταποίησης οπωροκηπευτικών. Πηγή: http://web.tee.gr/δη... Click here to view the είδηση

Τουλάχιστον 180 χιλιάδες άνθρωποι εγκατέλειψαν τις εστίες τους στη βόρεια Καλιφόρνια, καθώς το υψηλότερο φράγμα στις ΗΠΑ, αντιμετωπίζει σοβαρότατα προβλήματα με τον όγκο νερού. Η Καλιφόρνια που επί χρόνια μαστίζεται από ξηρασία, ξαφνικά βρέθηκε αντιμέτωπη με καταρρακτώδεις βροχές και χιόνια. Είναι η πρώτη φορά στα 50 χρόνια ιστορίας του φράγματος που σημειώνεται ένα τέτοιο επικίνδυνο γεγονός, όπως επισημαίνει το BBC. Οι αρμόδιες αρχές στην Καλιφόρνια ανακοίνωσαν ότι «απελευθερώνουν» τουλάχιστον 2.830 κυβικά μέρτα νερού το δευτερόλεπτο από τη βασική υποδομή που χρησιμοποιείται για τις περιπτώσεις υπερχείλισης. Ο σερίφης της περιοχής με μήνυμά του στο Twitter κάλεσε τους κατοίκους να εγκαταλείψουν την περιοχή, σημειώνοντας ότι δεν πρόκειται για άσκηση. Στην πόλη Όροβιλ ζουν 16.000 άνθρωποι. Η πλειονότητα κατευθύνεται βόρεια. Πηγή: http://news.in.gr/wo...?aid=1500129064 Διαβάστε περισσότερα: http://abc7.com/news...fornia/1751394/ Click here to view the είδηση

Νομικό πλαίσιο με κανόνες για την ασφάλεια των φραγμάτων θέτει σε εφαρμογή, με υπουργική του απόφαση, ο υπουργός Υποδομών και Μεταφορών Χρήστος Σπίρτζης. Συγκεκριμένα, θεσμοθετεί τον Κανονισμό Ασφαλείας Φραγμάτων για την πρόληψη «τυχόν δυσάρεστων, ακόμη και καταστροφικών συμβάντων, τα οποία θα ήταν δυνατόν να θέσουν σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές, περιουσίες, δημόσιες υποδομές». Θεσπίζονται κανόνες και ξεκινούν έλεγχοι - επιθεωρήσεις των δημόσιων και ιδιωτικών φραγμάτων, σε όλα τα στάδια: Μελέτη, Κατασκευή και Λειτουργία. Το πλέγμα των κανόνων και ελέγχων θα εφαρμόζεται υποχρεωτικά σε όλα τα φράγματα ταμίευσης ή συγκράτησης νερού, τα οποία έχουν ύψος μεγαλύτερο από 5m και χωρητικότητα ταμιευτήρα ίση ή μεγαλύτερη από 50.000 m3. Βάσει της υπουργικής απόφασης θεσπίζονται: - Διοικητική Αρχή Φραγμάτων (ΔΑΦ), η οποία συγκροτείται και λειτουργεί ως Επιτροπή στα πλαίσιο της Γενικής Γραμματείας Υποδομών του υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών. Τα μέλη που θα απαρτίζουν τη ΔΑΦ θα προέρχονται από όλους τους φορείς του ευρύτερου δημόσιου τομέα, οι οποίοι εμπλέκονται στη μελέτη, κατασκευή και λειτουργία των φραγμάτων και συγκεκριμένα από τα υπουργεία Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Εσωτερικών (με συνεκτίμηση προτάσεων Περιφερειών, ΚΕΔΕ και ΔΕΥΑ). Θα συμμετέχουν ακόμη εκπρόσωποι της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας, της ΔΕΗ Α.Ε, του ΤΕΕ, της Ελληνικής Επιτροπής Μεγάλων Φραγμάτων και των Πανελλήνιων Εργοληπτικών Οργανώσεων. - Μητρώο Ελληνικών Φραγμάτων, το οποίο θα συνταχθεί με ευθύνη της Διοικητικής Αρχής Φραγμάτων. Το μητρώο θα επικαιροποιείται κάθε έξι μήνες και θα αποτελεί μία συμπαγή βάση δεδομένων, η οποία θα περιέχει λεπτομερή στοιχεία για όλα τα φράγματα της Ελλάδας. Θα πραγματοποιηθούν σταδιακά έλεγχοι στα 129 καταγεγραμμένα φράγματα της χώρας, τα οποία θα αποκτήσουν διαχειριστή, με υποχρεώσεις, όπως αυτές απορρέουν από τον Κανονισμό Ασφαλείας Φραγμάτων. Τέλος, προβλέπεται μέριμνα για τα φράγματα που βρίσκονται σήμερα σε εγκατάλειψη ή δεν χρησιμοποιούνται για τον σκοπό της κατασκευής τους. Με ευθύνη της Περιφέρειας στα διοικητικά όρια της οποίας βρίσκονται τα φράγματα αυτά, ο αρμόδιος περιφερειάρχης οφείλει να δρομολογήσει τη συμμόρφωση με τον Κανονισμό Ασφάλειας Φραγμάτων, σε διάστημα τεσσάρων ετών. Πηγή: http://greenagenda.g... Click here to view the είδηση

Απόλυτη ικανοποίηση επικρατεί στην Περιφέρεια, τους δήμους αλλά και τον Οργανισμό Ανάπτυξης Κρήτης για το νερό που πλέον φθάνει στο Ηράκλειο από το φράγμα Αποσελέμη. Σε συνέντευξη τύπου που παραχωρήθηκε, σήμερα, σε πανηγυρικό κλίμα έγιναν αναφορές στο πολύπαθο έργα που πλέον πήρε σάρκα και οστά, ενισχύοντας το υδάτινο απόθεμα της ανατολικής Κρήτης. Ωστόσο, σύμφωνα και με τον ΟΑΚ, ακόμη βρισκόμαστε στα μέσα του τελικού στόχου... Σε δηλώσεις του ο περιφέρειάρχης Κρήτης, Σταύρος Αρναουτάκης αναφέρθηκε στον Ανδρέα Παπανδρέου ως τον άνθρωπο που οραματίστηκε πρώτος, στο πρώτο αναπτυξιακό συνέδριο της Κρήτης, το έργο αυτό. "Χωρίς τη συμβολή των χρημάτων από την Ευρώπη, δε θα γινόταν το έργο, αλλά και χωρίς την προσπάθεια και πίεση των φορέων, βουλευτών, παραγόντων και δημάρχων δε θα εξασφαλίζονταν οι απαραίτητοι εθνικοί πόροι" - είπε ο ίδιος, ενώ πρόσθεσε ότι επόμενος στόχος είναι ο ΒΟΑΚ, στον οποίο προς το παρόν γίνονται τμηματικά, παρεμβάσεις. Συγκεκριμένα ο περιφερειάρχης είπε ότι εξασφαλίστηκαν 20 εκ. ευρώ για την οδική συντήρηση του ΒΟΑΚ, ενώ σε εξέλιξη βρίσκεται εργολαβία σε 27 χλμ. του οδικού άξονα, με στόχο τις παρεμβάσεις σε μήκος οδοστρώματος 50 χλμ. εντός 1,5 χρόνου. Ο Δήμαρχος Ηρακλείου, Βασίλης Λαμπρινός έκανε λόγο για μια ιστορική μέρα για το Ηράκλειο και την Κρήτη, χωρίς ωστόσο να παραγνωρίζει ότι το πρόβλημα του νερού στο Ηράκλειο δεν έχει λυθεί οριστικά. "Πρέπει να συγκεντρώσουμε κι άλλη ποσότητα νερού, συμπεριλαμβανομένης και αυτής από την αφαλάτωση και το γλυκό νερό του Αλμυρού, για να λύσουμε μια κι έξω το πρόβλημα υδροδότησης της πόλης" - είπε ο δήμαρχος. Ο ίδιος πάντως ευχαρίστησε τις προηγούμενες δημοτικές αρχές του Ηρακλείου αλλά και τους δημάρχους άλλων πόλεων που συνέβαλαν, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, να γίνει αυτό το έργο. Ο δ/νων σύμβουλος του ΟΑΚ, Λευτέρης Κοπάσης σε δήλωσή του ανέφερε: "Επιτέλους ήπιαμε νερό καθαρό, διαυγές και νόστιμο. Είναι μια δικαίωση για τον ΟΑΚ". Ο ίδιος τόνισε ότι η προσπάθεια δεν τελειώνει εδώ, καθώς βρισκόμαστε στον ενδιάμεσο στόχο με 20.000 κυβικά νερού την ημέρα. "Ελπίζουμε τώρα, στο Αναπτυξιακό Συνέδριο, το Νοέμβριο, να βάλουμε και σε τροχιά το θέμα του ΒΟΑΚ. Θα παλέψουμε όλοι μαζί, με όποια κυβέρνηση κι αν εκλεγεί, για αυτό το μεγάλο έργο της Κρήτης" - πρόσθεσε ο κ.Κοπάσης. Δήλωση του Γιάννη Κουράκη για το έργο Αποσελέμη Σήμερα το Ηράκλειο βιώνει μία ευτυχή στιγμή. Η πόλη μας δέχεται στις δεξαμενές της για πρώτη μέρα τα νερά από το Φράγμα Αποσελέμη, τη νέα αυτή πηγή που καλύπτει τις υδροδοτικές ανάγκες της πόλης, αλλά και του Βόρειου οδικού άξονα μέχρι τον Άγιο Νικόλαο. Πέρασαν 15 χρόνια από τότε που οι Ελληνικές Αρχές υπέβαλαν το αίτημα χρηματοδότησης του έργου στην Ε.Ε. και 8 χρόνια από τότε που ξεκίνησε το έργο, για να δούμε τα νερά του Αποσελέμη να εισέρχονται στις δεξαμενές του Δήμου Ηρακλείου. Είναι μία μεγάλη στιγμή για το Ηράκλειο και τους κατοίκους του, αλλά και για την Παράταξή μας, που ως Δημοτική Αρχή, από την πρώτη στιγμή ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕ και ΣΤΗΡΙΞΕ το έργο σθεναρά σε Τοπικό Επίπεδο, στην Αθήνα και στην Ε.Ε. ΣΤΑΘΗΚΑΜΕ απέναντι σε κάθε μικροπολιτική σκοπιμότητα και σε στενόμυαλα τοπικά συμφέροντα και ανταγωνισμούς, που προσπάθησαν να εμποδίσουν ή και να ματαιώσουν το μεγαλόπνοο αυτό έργο. Ένα έργο που πάντα εκτιμούσα ότι θα βελτιώσει αποφασιστικά την ποιότητα ζωής και θα συμβάλει στην ανάπτυξη της Ανατολικής Κρήτης. Είμαστε βέβαιοι ότι για την πόλη του Ηρακλείου με τα νερά του Αποσελέμη από σήμερα και με την αξιοποίηση των νερών του Αλμυρού «αύριο», που αποτέλεσαν στρατηγικές επιλογές της παράταξής μας, η λέξη «λειψυδρία» θα αποτελέσει παρελθόν. Αυτό με γεμίζει ικανοποίηση γιατί ως Παράταξη αλλά και ως Δημοτική Αρχή είχαμε ενεργό ρόλο και σθεναρή υποστηρικτική στάση -μέχρι και στο Συμβούλιο της Επικρατείας- στην επίλυση του πιο σοβαρού και διαχρονικού προβλήματος της πόλης μας. Χαίρομαι που έστω και σήμερα, εμφανίζονται ως όψιμοι υποστηρικτές κάποιοι που πολέμησαν και λοιδόρησαν το έργο και τις προσπάθειές μας και «μεταλλαγμένοι» με δηλώσεις και φωτογραφήσεις τους παριστάνουν τους τιμητές. Τέλος, ευχαριστώ όσους συνεργάστηκαν (εργατοτεχνικό και επιστημονικό προσωπικό) για την υλοποίηση του σημαντικού αυτού έργου. Πηγή: http://www.cretalive.....-hrthe/273699 Click here to view the είδηση

Χιλιάδες κυβικά νερού ξεχύθηκαν στον κάμπο της Ελασσόνας, καταστρέφοντας δρόμους και χωράφια με καλλιέργειες όταν το μεσημέρι της Κυριακής έσπασε το φράγμα του ταμιευτήρα Σπαρμού στον Όλυμπο. Η ορμή του νερού, μάλιστα, ήταν τέτοια που ξήλωσε ακόμη και το οδόστρωμα. Ήταν τόση η ορμή του νερού που ξήλωσε και το οδόστρωμα. Στην προσπάθεια να περάσει το νερό Ι.Χ. αυτοκίνητο κόλλησε στο ρέμα και χρειάσθηκε η βοήθεια του δήμου Ελασσόνας με 4χ4 αγροτικό όχημα και κατοίκων της περιοχής για να το επαναφέρουν στο δρόμο. Όπως ισχυρίζονται οι κάτοικοι που έχουν τα πρόβατά τους στην περιοχή, το φράγμα έγλειφε από μέρες, αλλά κανένας τους δεν ειδοποίησε του αρμόδιους. Πηγή: http://www.topontiki...-sparmoy-photos Click here to view the είδηση

Οι Ηνωμένες Πολιτείες και το Ιράκ διοργάνωσαν μια συνάντηση ανώτατων διπλωματών και αξιωματούχων των Ηνωμένων Εθνών για να συζητήσουν την πιθανή κατάρρευση του υδροηλεκτρικού φράγματος της Μοσούλης, η οποία θα δημιουργήσει μια καταστροφή "επικών διαστάσεων", κατά την πρέσβειρα των ΗΠΑ Σαμάνθα Πάουερ. Το φράγμα της Μοσούλης έχει διαρθρωτικά προβλήματα από την κατασκευή του τη δεκαετία του '80. Εάν καταρρεύσει, το τείχος του νερού που θα απελευθερώσει θα πλημμυρίσει την πυκνοκατοικημένη περιοχή της κοιλάδας του ποταμού Τίγρη. Η χθεσινή συνάντηση στα Ηνωμένα Έθνη συμπεριέλαβε την Πάουερ και τον Ιρακινό ομόλογό της, Μοχάμεντ Αλί Αλχακίμ, καθώς και ειδικούς του σώματος μηχανικών του αμερικανικού στρατού, αξιωματούχους του Προγράμματος Ανάπτυξης του ΟΗΕ και του Γραφείου Συντονισμού Ανθρωπιστικών Θεμάτων, και άλλους ανώτατους διπλωμάτες. "Οι εισηγήσεις για το φράγμα της Μοσούλης σήμερα ήταν τρομακτικές", είπε η Πάουερ σε δήλωση της αντιπροσωπείας των ΗΠΑ στον οργανισμό. "Ενώ έχουν ληφθεί σημαντικά μέτρα για πιθανή ρήξη, το φράγμα εξακολουθεί να κινδυνεύει από κατάρρευση". "Σε περίπτωση ρήξης, είναι πιθανό να δημιουργηθεί σε ορισμένα μέρη κύμα ύψους 14 μέτρων, το οποίο θα παρασύρει τα πάντα στη διαδρομή του, μεταξύ των και ανθρώπους, αυτοκίνητα, οπλισμό που δεν έχει εκπυρσοκροτηθεί, απόβλητα και άλλα επικίνδυνα υλικά, θέτοντας σε περαιτέρω κίνδυνο τεράστια πληθυσμιακά κέντρα", είπε. Η Πάουερ τόνισε ότι όλα τα μέλη του ΟΗΕ θα πρέπει να είναι έτοιμα να αποτρέψουν ένα ενδεχόμενο που θα αποτελέσει "ανθρωπιστική κρίση επικών διαστάσεων". Σύμφωνα με τη δήλωση της αμερικανικής αντιπροσωπείας, περίπου 500.000 με 1,47 εκατομμύρια Ιρακινοί ζουν στο μονοπάτι καταστροφής που θα επηρεαστεί από ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Το Ιράκ έχει υπογράψει συμφωνία με την ιταλική εταιρεία Trevi Group αξίας 273 εκατομμυρίων ευρώ για να υποστηρίξουν και συντηρήσουν το φράγμα της Μοσούλης για 18 μήνες. Η Ιταλία έχει πει ότι σχεδίαζε να στείλει 450 στρατιώτες για να προστατέψει την περιοχή του φράγματος, το οποίο έχει μήκος 3,6 χιλιομέτρων και βρίσκεται κοντά σε περιοχές που ελέγχονται από το Ισλαμικό Κράτος (ΙΚ). Το ΙΚ κυρίευσε το φράγμα τον Αύγουστο του 2014, αλλά το ανέκτησαν δυνάμεις της ιρακινής κυβέρνησης δύο εβδομάδες μετά, με την εναέρια βοήθεια της συμμαχίας της οποίας ηγούνται οι ΗΠΑ. Η κυβέρνηση του Ιράκ έχει πει ότι λαμβάνει τα κατάλληλα μέτρα για να αποτρέψει την κατάρρευση του φράγματος, ενώ προσπαθεί να υποβιβάσει τον κίνδυνο. Πηγή: http://www.topontiki...ma-tis-mosoylis Click here to view the είδηση

«Φωτιές» εξακολουθεί να ανάβει η υπόθεση της εκτροπής του Αχελώου. Παρά την πέμπτη ακύρωση του έργου από την Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας τον περασμένο Ιανουάριο, τα υπουργεία Υποδομών και Περιβάλλοντος δρομολογούν και πάλι, το καθένα από τη δική του σκοπιά, τις διαδικασίες για την επανέναρξη των έργων, την ολοκλήρωση του φράγματος της Συκιάς και της σήραγγας εκτροπής. Το γεγονός έφερε σε σύγκρουση την προηγούμενη εβδομάδα τους Οικολόγους Πράσινους με το ΤΕΕ και το ΓΕΩΤΕΕ της Θεσσαλίας και, όπως φαίνεται, έπεται συνέχεια. Αφορμή για την «αναζωπύρωση» των εντάσεων ήταν μια δήλωση του υπουργού Υποδομών Μιχ. Χρυσοχοΐδη στα τέλη Ιουνίου υπέρ της ολοκλήρωσης του φράγματος της Συκιάς ως υδροηλεκτρικού έργου. «Αποτελεί εγκληματική αμέλεια το γεγονός ότι δεν γίνονται τα υδροηλεκτρικά έργα της Μεσοχώρας και της Συκιάς», ανέφερε. «Στον τόπο αυτό υπάρχουν δικαστήρια τα οποία σταμάτησαν για 20 χρόνια το έργο αυτό. Τα δικαστήρια έχουν βγάλει μια απόφαση, την οποία οφείλουμε να σεβαστούμε. Ως αρμόδιος υπουργός για τις υποδομές πολύ γρήγορα θα έχω πρόταση για τη Μεσοχώρα και τη Συκιά, για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας». Διαχειριστικό σχέδιο Προηγήθηκε η δημοσιοποίηση του διαχειριστικού σχεδίου για το υδατικό διαμέρισμα της Θεσσαλίας. Το διαχειριστικό σχέδιο ταυτίζεται αρκετά με τη νέα επιχειρηματολογία της πολιτείας υπέρ της ολοκλήρωσης της εκτροπής. Μιλά για ένα μικρότερο έργο (έως 250 εκατ. κυβικά νερού ετησίως, παρότι ο σχεδιασμός της σήραγγας εκτροπής έχει γίνει για 600 εκατ. κυβικά ετησίως), τονίζει την ενεργειακή διάσταση της εκτροπής (και όχι την κάλυψη αρδευτικών αναγκών). Και εμφανίζει τα φαραωνικά έργα της εκτροπής ως ευεργετικά για το περιβάλλον! Οπως χαρακτηριστικά αναφέρει η Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ) του έργου, «η βιοποικιλότητα δύναται να ωφεληθεί από την υλοποίηση των ειδικών αυτών μέτρων. Είναι σίγουρο ότι θα επηρεαστεί στις θέσεις όπου κατασκευάζονται ή θα κατασκευαστούν τα διάφορα έργα. Προκαταρκτικά, όμως, δεν φαίνεται να επηρεάζεται κατάντη του Φράγματος της Συκιάς (...). Επίσης, αναμένεται να υπάρχει ωφέλεια στη λεκάνη απορροής του Πηνειού βάσει της σταδιακής αποκατάστασης και επαναφοράς της καλής κατάστασης των υδατικών στοιχείων, από την αύξηση των ροών των επιφανειακών υδάτων». Η ΣΜΠΕ και το διαχειριστικό σχέδιο είναι υπό έγκριση από τον υπουργό Περιβάλλοντος και μάλλον κανείς δεν αμφιβάλλει για το ποια θα είναι η εξέλιξη. Η συζήτηση σχετικά με τη χρησιμότητα της εκτροπής «άναψε» και πάλι. «Πόσες ακυρωτικές αποφάσεις πρέπει να βγάλει ακόμη το ΣτΕ για να πειστούν οι υπέρμαχοι της εκτροπής να εγκαταλείψουν τα μεγαλεπήβολα σχέδιά τους και να συνειδητοποιήσουν ότι το υδατικό πρόβλημα της Θεσσαλίας οφείλεται στην κακοδιαχείριση των υδατικών της πόρων και η επίλυσή του βρίσκεται στην εξοικονόμηση νερού και στη ριζική αναδιάρθρωση των καλλιεργειών;» σχολίασαν στα τέλη Ιουνίου οι Οικολόγοι Πράσινοι. Παρέμβαση του ΤΕΕ Ακολούθησε παρέμβαση του ΤΕΕ Θεσσαλίας και του ΓΕΩΤΕΕ Κεντρικής Ελλάδας. Οπως υποστηρίζουν, η παραγωγή υδροηλεκτρικής ενέργειας είναι απολύτως σημαντική στη χώρα μας, ενώ «κάθε καθυστέρηση στην κατασκευή και λειτουργία των υδροηλεκτρικών έργων του Ανω Αχελώου (Μεσοχώρα, Συκιά κ.λπ.) αντικειμενικά εξυπηρετεί την επίτευξη συγκεκριμένων επιχειρηματικών στόχων». «Οι προτάσεις για το γεωργικό μοντέλο της χώρας πρέπει να είναι συγκεκριμένες, συμβατές με τις ανάγκες της χώρας, ενώ θα πρέπει να συνυπολογίζουν την υφιστάμενη πραγματικότητα, αλλά και τις προοπτικές στη ζωή των ανθρώπων που ζουν στην ύπαιθρο», καταλήγουν. «Η τοποθέτηση των προέδρων ανακατεύει ανακρίβειες με χιλιοειπωμένα επιχειρήματα, με τα οποία έχουν τροφοδοτηθεί επί δεκαετίες οι αγρότες του κάμπου, σε μια προσπάθεια να εξυπηρετηθεί ένα στρεβλό και καταδικασμένο σύστημα “ανάπτυξης” στον κάμπο της Θεσσαλίας», απάντησαν προ ημερών οι Οικολόγοι. «Ο Αχελώος λειτούργησε στο παρελθόν ως η μεγάλη, μυθικών διαστάσεων, υπόσχεση, επάνω στην οποία στηρίχτηκε ιδεολογικά η αδιέξοδη αγροτική ανάπτυξη στη Θεσσαλία. Σήμερα, το συγκεκριμένο έργο –όπως και αντίστοιχα γιγαντιαία υδραυλικά έργα παγκοσμίως– έχει ξεπεραστεί τόσο ως φορέας μίας παρελθούσας πολιτικής αντίληψης για το περιβάλλον και την ανάπτυξη όσο και από τα ίδια τα στοιχεία». Ολα δείχνουν ότι έπεται συνέχεια... Οι αποφάσεις του ΣτΕ και οι νέες μελέτες Η εκτροπή του Αχελώου παραβιάζει ευθέως την αρχή της βιώσιμης ανάπτυξης. Σε αυτό το ισχυρό νομικά συμπέρασμα κατέληξε η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας στην απόφαση με την οποία τον Ιανουάριο του 2014 ακύρωσε το έργο. Πρόκειται για την πέμπτη φορά: οι περιβαλλοντικοί όροι του έργου ακυρώθηκαν το 1994 με δύο αποφάσεις του ΣτΕ, κατόπιν το 2000, το 2005 και το 2006. Παρ’ όλα αυτά και παρά την τεράστια σπατάλη χρημάτων ανά τα έτη (υπολογίζεται ότι έχουν ήδη ξοδευτεί περί τα 600 εκατ. ευρώ), την άνοιξη του 2013 το υπουργείο Υποδομών ξεκίνησε νέα προσπάθεια να παρακαμφθούν οι αντιδράσεις του ανώτατου ακυρωτικού δικαστηρίου, αναθέτοντας οικολογική μελέτη για την περιοχή του έργου και μελέτη για τον τρόπο μείωσης του όγκου και των επιπτώσεων του φράγματος της Συκιάς. Την ίδια στιγμή, το ΥΠΕΚΑ «χτίζει» την οικολογική διάσταση της εκτροπής με μια νέα επιχειρηματολογία υπέρ της ολοκλήρωσης του έργου. Πού βρίσκεται όμως το έργο; Σύμφωνα με τον αρχικό σχεδιασμό, το φράγμα της Συκιάς θα είχε ύψος 165 μ. και χωρητικότητα 530 εκατ. κ.μ. νερού. Η κατασκευή του διεκόπη το 2010 με απόφαση του ΣτΕ, όταν τα έργα βρίσκονταν ακόμα σε πρώιμο στάδιο. Το φράγμα είχε σχεδιαστεί να γεμίζει με νερό μέσω σήραγγας από το φράγμα Μεσοχώρας (που έχει κατασκευαστεί, αλλά δεν λειτουργεί) και κατόπιν να στέλνει νερό μέσω της σήραγγας εκτροπής στη Θεσσαλία. Η σήραγγα προς το φράγμα της Συκιάς έχει μήκος 17,4 χλμ., ξεκινά από δύο μέτωπα (τη Δρακότρυπα και το Ανθηρό) και καταλήγει στη Θεσσαλία, στο Πετρωτό. Το μεγαλύτερο μέρος της σήραγγας είχε ολοκληρωθεί, ωστόσο σε δύο σημεία της (συνολικά 5 χιλιόμετρα) δεν έχει ολοκληρωθεί η κατασκευή της τελικής επένδυσης. Το υπουργείο Υποδομών έχει πετύχει να εκτελεστούν έργα στήριξης της σήραγγας. Πηγή: http://www.kathimeri...oph-toy-axelwoy Click here to view the είδηση

Σε ποιο στάδιο βρίσκεται σήμερα η υλοποίηση του φράγματος Αποσελέμη, ποιες εργασίες απομένουν, πότε πρόκειται να παραδοθεί και πως θα χρηματοδοτηθούν οι εργασίες, απαντούν σε κοινοβουλευτική παρέμβαση του Βουλευτή Ηρακλείου κ. Λευτέρη Αυγενάκη ο Υπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων κ. Μιχάλης Χρυσοχοΐδης και ο Γενικός Γραμματέας Δημοσίων Επενδύσεων του Υπουργείου Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας κ. Γιώργος Γιαννούσης. Το φράγμα Αποσελέμη του Δήμου Χερσονήσου του Ηρακλείου Κρήτης, αποτελεί ένα μεγάλο και πολύ σημαντικό έργο που κατασκευάζεται στην Κρήτη για να υδρεύσει το Ηράκλειο και τον Άγιο Νικόλαο, έχει προϋπολογισμό 114 εκατ. ευρώ και συγχρηματοδοτείται από το Ταμείο Συνοχής της Ευρωπαϊκής Ένωσης. 1. Ιστορικό Το 2000 οι Ελληνικές Αρχές υπέβαλαν αίτημα στην Ε.Ε. για την ύδρευση της πόλης του Ηρακλείου. Με την υπ. αριθμ. Ε(2002) 4696/27.12.2002 απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής το έργο «Ύδρευση πόλης του Ηρακλείου και Αγίου Νικολάου από το φράγμα Αποσελέμη, φάση κατασκευής» εντάχθηκε στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Περιβάλλον, με εγκεκριμένο προυπολογισμό 114 εκ.€ και συγχρηματοδότηση από το Ταμείο Συνοχής 2000-2006. Φορέας υλοποίησης ήταν η Διεύθυνση Έργων Ύδρευσης Αποχέτευσης (Δ6) του Υπουργείου Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων. Το συνολικό έργο περιελάμβανε την κατασκευή του φράγματος και του ταμιευτήρα Αποσελέμη, της παρακαμπτήριας οδού, του αγωγού προσαγωγής ύδατος από το οροπέδιο στον ταμιευτήρα Αποσελέμη, του διυλιστηρίου και των δικτύων ύδρευσης του Ηρακλείου και του Αγίου Νικολάου, με τα συμπαραμαρτούντα τους (αντλιοστάσιο, φρεάτια διακοπής ενέργειας, συνδέσεις με τη ΔΕΗ κλπ), έτσι ώστε να καθίσταται το έργο ολοκληρωμένο και πλήρως λειτουργικό. 2. Τα προβλήματα Κατά την διαδικασία συμβασιοποίησης και υλοποίησης του έργου λόγω αντιδράσεων από Τοπικές Αρχές, φορείς και κατοίκους της περιοχής, οι εργασίες καθυστέρησαν και τελικά ξεκίνησαν το Φεβρουάριο του 2007, με καθυστέρηση 4 ετών. Ταυτόχρονα η ΚΓ΄ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων επέφερε πρόσθετη καθυστέρηση στην εξέλιξη των εργασιών. Τέλος, παρόλο που υπήρχαν εγκεκριμένοι περιβαλλοντικοί όροι κατά την υποβολή του ελληνικού αιτήματος το 2000, παρουσιάστηκε αδυναμία κατασκευής των έργων παραγωγής νερού από το οροπέδιο Λασιθίου, με αποτέλεσμα την αναζήτηση εναλλακτικής λύσης. Τα έργα παραγωγής αφαιρέθηκαν από την εργολαβία, δημοπρατήθηκαν εκ νέου και τελικά συμβασιοποιήθηκαν στις 2.5.2012. Ως αποτέλεσμα, κατά την υποβολή του αιτήματος αποπληρωμής στην ΕΕ τον Ιούνιο του 2012 υπήρχαν σημαντικές εκκρεμότητες μεγάλου κόστους. Να σημειωθεί ότι μόνο το κόστος των συμβασιοποιημένων έργων προσαγωγής του νερού από το οροπέδιο Λασιθίου σύμφωνα με τη νέα τεχνική λύση ανερχόταν περίπου σε 47.000.000€. Για την αντιμετώπιση του προβλήματος, το σύνολο των έργων χωρίστηκε σε 2 φάσεις. Στην τελική έκθεση που υποβλήθηκε στην Ε.Ε. με το αίτημα αποπληρωμής δηλώθηκε ότι τα έργα της Β΄ φάσης (έργα προσαγωγής νερού από το οροπέδιο Λασιθίου, τμήμα υδραγωγείου εντός της πόλης του Ηρακλείου) θα υλοποιούνταν μέσω του ΕΣΠΑ 2007-2013. Από 1/1/2014 την αρμοδιότητα για την υλοποίηση του έργου ανέλαβε ο Οργανισμός Ανάπτυξης Κρήτης. Το φράγμα με τον ταμιευτήρα, η οδός παράκαμψης και ο αγωγός μεταξύ φράγματος και διυλιστηρίου έχουν ουσιαστικά ολοκληρωθεί, ενώ υπάρχουν εκκρεμότητες στο διυλιστήριο και στους αγωγούς προς Ηράκλειο και Άγιο Νικόλαο. 3. Χρηματοδότηση από εθνικούς πόρους Η περίοδος επιλεξιμότητας του έργου έληξε στις 31.12.2010 και έκτοτε οι σχετικές δαπάνες καλύπτονται από εθνικούς πόρους. Όπως αναφέρεται στο έγγραφο του Γ.Γ. Δημοσίων Επενδύσεων: «Για το λόγο αυτό επισημάνθηκε στον ΟΑΚ ότι θα χρηματοδοτηθούν μόνο οι απολύτως απαραίτητες εργασίες. Στην αρχική πρόταση εγγραφής στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων 2014, ο προταθείς προϋπολογισμός κρίθηκε υπερβολικός και ζητήθηκε ο ακριβής προσδιορισμός των απαιτούμενων πόρων για την ολοκλήρωση του έργου. Τελικά, η αρχική πρόταση του ΥΠΟΜΕΔ μειώθηκε κατά 52,25 εκ €» Στην απάντηση του κ. Γιαννούση επισημαίνεται μάλιστα ότι: «η ανωτέρω εξιστόρηση των γεγονότων εξηγεί χωρίς να δικαιολογεί γιατί παρόλο που το αίτημα των ελληνικών αρχών έγινε το 2000, 14 χρόνια μετά το έργο δεν έχει ολοκληρωθεί. Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με το ότι το συνολικό κόστος κατασκευής θα φθάσει τα 190εκ. € από τα 114εκ. € που είχε ως αρχικό προϋπολογισμό, καταδεικνύει ότι ο σωστός προγραμματισμός και η τεχνοκρατική επάρκεια των φορέων αποτελούν βασική προϋπόθεση για την ομαλή εξέλιξή τους, ώστε αφενός το κοινωνικό σύνολο να λαμβάνει έργα σε λογικούς χρόνους και αφετέρου να μην επιβαρύνεται αδικαιολόγητα ο εθνικός προϋπολογισμός. Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να τονιστεί ότι το έργο οφείλει πλέον να ολοκληρωθεί χωρίς καμία πρόσθετη επαύξηση κόστους.» 4. Προοπτική ολοκλήρωσης Όπως αναφέρεται στην απάντηση του Υπουργού Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων κ. Μιχάλη Χρυσοχοΐδη: «με δεδομένες τις καθυστερήσεις λόγω της διακοπής των εργασιών, προγραμματίζεται η σταδιακή ολοκλήρωση των υπολειπόμενων κατασκευαστικών εργασιών της εργολαβίας κατασκευής των αγωγών μεταφοράς νερού και των διυλιστηρίων μέχρι τις 30-11-2014, όπου και θα αρχίσει η εξάμηνη δοκιμαστική λειτουργία του έργου έως τις 31.05.2015. Η αποδοτική λειτουργία που θα ξεκινήσει στην συνέχεια, προβλέπεται να ολοκληρωθεί μέχρι την 31.5.2016.» 5. Ανάγκες Χρηματοδότησης «Οι συνολικές ανάγκες χρηματοδότησης του ΟΑΚ Α.Ε. από την ΣΑΕ 076/3 για την ολοκλήρωση και αποπληρωμή του έργου από την Ε.Ε., ανέρχονται σε 30.966.000 ευρώ περίπου και αφορούν: σε εργασίες 26.116.000 ευρώ, αρχαιολογία 250.000 ευρώ, σε απαλλοτριώσεις 4.000.000 ευρώ, για δίκτυα ΟΚΩ 600.000 ευρώ» «Οι προβλεπόμενες απορροφήσεις του έργου για το διάστημα 2014-2016, εφόσον υπάρξει συνεχής χρηματοδότηση και ομαλή εξέλιξη εργασιών είναι περίπου 22.648.530€ για εργασίες και απαλλοτριώσεις το έτος 2014, 5.492.470€ το έτος 2015, και 2.825.000 € το έτος 2016.» Σημειώνεται ότι, «ο ΟΑΚ Α.Ε., με δύο σχετικές Αποφάσεις, απέρριψε εμπρόθεσμα τις δύο αντίστοιχες Ειδικές δηλώσεις διακοπής εργασιών της αναδόχου. Η ανάδοχος εταιρεία, εφόσον δεν έχει εξοφληθεί ο 59ος λογαριασμός, δεν ξεκίνησε εργασίες κατασκευής του έργου και με σχετικό έγγραφό της επιφυλάχθηκε να ζητήσει την διάλυση της σύμβασης, εφόσον δεν εξοφληθεί άμεσα ο 59ος λογαριασμός του έργου. Κατόπιν των ανωτέρω, τα αναφερόμενα παραπάνω χρονικά περιθώρια για την περαίωση των έργων έχουν διαφοροποιηθεί, με αύξηση των απαιτούμενων χρόνων ολοκλήρωσης του έργου, κατά τέσσερις μήνες.» Πηγή: http://agrocapital.g...ei-oloklirwthei Click here to view the είδηση