Μετάβαση στο περιεχόμενο
  • Buildinghow
    HoloBIM Structural

  • Αρθρογραφία

    Αρθρογραφία

    518 ειδήσεις in this category

    1. Αρθρογραφία

      Τα βιομηχανικά αιολικά πάρκα και οι επιπτώσεις τους στο τοπίο

      Engineer

      Η εξάπλωση των μεγάλων χερσαίων αιολικών πάρκων αποτελεί βασική κατεύθυνση των πολιτικών που αποσκοπούν στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Εντάσσεται στο ευρύτερο πλαίσιο της ενεργειακής μετάβασης προς καθαρές και πιο βιώσιμες μορφές ενέργειας. Η ανάπτυξη τέτοιων υποδομών είναι ταχεία, εκτεταμένη αλλά και συχνά αμφιλεγόμενη.  Η κατασκευή βιομηχανικών αιολικών πάρκων προϋποθέτει μεγάλες τεχνικές επεμβάσεις στο έδαφος: βαριές θεμελιώσεις από οπλισμένο σκυρόδεμα, βαθιές εκσκαφές, χωματουργικές εργασίες μεγάλης κλίμακας, διάνοιξη εκτεταμένων οδικών δικτύων, κ.α.
      Η μαζική εγκατάσταση ανεμογεννητριών προκαλεί έντονες αντιδράσεις. Αντιδράσεις που αντανακλούν αγωνίες για την αλλοίωση και υποβάθμιση του τοπίου, τις περιβαλλοντικές, κοινωνικές, πολιτικές και πολιτισμικές επιπτώσεις των επεμβάσεων αυτών, την εκτόπιση αγροτικών και άλλων δραστηριοτήτων, την απουσία ουσιαστικής δημόσιας διαβούλευσης, την προβληματική κατανομή των ωφελημάτων και την αλλαγή του αναπτυξιακού προσανατολισμού των περιοχών. Το ζήτημα υπερβαίνει την τεχνολογία ή την παραγωγή ενέργειας: αγγίζει τη σχέση των ανθρώπων με τον τόπο τους και θέτει ερωτήματα για το νόημα, τη χρήση, τη διαχείριση και τον σχεδιασμό του χώρου. Επηρεάζει τον τρόπο που οι άνθρωποι αντιλαμβάνονται και βιώνουν τους τόπους και τα τοπία τους και βλέπουν/συναισθάνονται τον εαυτό τους σε αυτά. Οι τοπικές αυτές αντιστάσεις πηγάζουν από βαθιά ριζωμένες κοινωνικές και πολιτισμικές αξίες που συνδέονται με τον χαρακτήρα, την ταυτότητα, τη φυσική και την πολιτισμική κληρονομιά και τον κοινωνικό ιστό των κοινοτήτων.
      Τίθενται, λοιπόν, ερωτήματα, όπως:
      Μπορούν τα περιβαλλοντικά οφέλη της «καθαρής» ενέργειας να δικαιολογήσουν μια τέτοια υποβάθμιση φυσικών και πολιτισμικών πόρων; Μπορεί να θεωρηθεί αποδεκτή η θυσία τοπίων βαθιά φορτισμένων με μνήμη, ταυτότητα, πολιτισμική, αισθητική και οικολογική αξία στο όνομα της ενεργειακής μετάβασης; Είναι πράγματι «κοινά» τα οφέλη της παραγόμενης ενέργειας και της ενεργειακής μετάβασης; Πόσο δημοκρατικό, ηθικό και δίκαιο είναι να καλούνται οι πολίτες να χρηματοδοτούν αδρά, μέσω του Ειδικού Τέλους Μείωσης Εκπομπών Αερίων του Θερμοκηπίου, τόσο αμφιλεγόμενα έργα ΑΠΕ; Η σύγχρονη ενεργειακή πολιτική δεν μπορεί να αγνοεί τα θέματα αυτά και τις αντιφάσεις, αλλά ούτε και ποικίλα άλλα ερωτήματα που εγείρονται και αφορούν τη λειτουργία, τη διαφάνεια και τη δικαιοσύνη του ενεργειακού συστήματος.
      Το άρθρο με τίτλο «Ανάπτυξη Μεγάλων Αιολικών Πάρκων και οι Επιπτώσεις τους στο Τοπίο: Ανασκόπηση της Περίπτωσης της Ελλάδας»  (https://sciendo.com/article/10.2478/jlecol-2025-0019😞
      εστιάζει στη σύνθετη και πολυδιάστατη έννοια του τοπίου, αναδεικνύοντας τον ανθρωποκεντρικό, βιωματικό και συμβολικό του χαρακτήρα, πέρα από την αισθητική και αναπαραστατική του προσέγγιση, αναδεικνύει τη μετάβαση προς την εκβιομηχάνιση της αιολικής ενέργειας, με έμφαση στις επιπτώσεις των τεχνικών επεμβάσεων στο τοπίο της υπαίθρου, παρουσιάζει τις κοινωνικές αντιδράσεις στην εγκατάσταση μεγάλων αιολικών πάρκων, επισημαίνοντας την εμφάνιση του τοπιακού ακτιβισμού ως έκφραση αντίστασης, κοινωνικής αγωνίας και υπεράσπισης της τοπικής ταυτότητας και κληρονομιάς, προτείνει ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο αξιολόγησης των επιπτώσεων των επιταχυνόμενων επενδύσεων αιολικής ενέργειας στο τοπίο, εξετάζει εργαλεία και στρατηγικές για τη διαχείριση και διακυβέρνηση των τοπίων ενέργειας, σε συμφωνία με τις αρχές της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για το Τοπίο, και επιδιώκει να συμβάλει ουσιαστικά στον δημόσιο και επιστημονικό διάλογο γύρω από την ανάπτυξη της αιολικής ενέργειας. Παρά τη ραγδαία αύξηση των επενδύσεων, απουσιάζει αντίστοιχη εκτεταμένη έρευνα που να εστιάζει συστηματικά στις χωρικές, κοινωνικές και πολιτισμικές πτυχές αυτού του μετασχηματισμού και στις επιπτώσεις των μεγάλων αιολικών πάρκων στο πολυδιάστατο τοπίο.
      Το τοπίο είναι μια κατεξοχήν ανθρωποκεντρική έννοια· δεν υφίσταται χωρίς την ανθρώπινη παρουσία και εμπλοκή. Δεν είναι απλώς ένα ατομικό βίωμα, αλλά ένα κοινό πλαίσιο νοήματος και εμπειρίας. Περιλαμβάνει οικολογικές, κοινωνικές, οικονομικές, πολιτικές, συναισθηματικές, πολιτισμικές, βιωματικές και άλλες διαστάσεις. Συνεπώς, δεν αποτελεί απλώς εικόνα, αλλά το βαθύτερο «είναι» ενός τόπου· είναι ένας ζωντανός χώρος, φορτισμένος με ιστορία, μνήμη και ταυτότητα, ένα πεδίο αλληλεπίδρασης μεταξύ του σώματος και της γης, όπου η εμπειρία, η υλικότητα και το συναίσθημα συνυφαίνονται.
      Η Ευρωπαϊκή Σύμβαση για το Τοπίο (Ν.3827/2010) αναγνωρίζει το τοπίο ως κοινό αγαθό και βασικό στοιχείο της φυσικής και πολιτισμικής κληρονομιάς της Ευρώπης, αλλά και ως πολυσήμαντο πόρο που συμβάλλει ουσιαστικά στην ατομική και κοινωνική ευημερία. Στην Ελλάδα, παρά τα θετικά βήματα που έγιναν με την εισαγωγή των Ενοτήτων Τοπίου στα Περιφερειακά Χωροταξικά Πλαίσια (2014–2016), οι σχετικές προβλέψεις παραμένουν περιορισμένες. Απαραίτητο επόμενο βήμα είναι η ενσωμάτωση στοιχείων των αξιολογήσεων του χαρακτήρα και της φέρουσας ικανότητας του τοπίου (Landscape Character & Landscape Capacity Assessments) στις Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων με έμφαση στις κοινωνικές και πολιτισμικές διαστάσεις των έργων.
      Το άρθρο υποστηρίζει την ανάγκη για πιο ισορροπημένες λύσεις στην παραγωγή ανανεώσιμης ενέργειας, προκρίνοντας έργα μικρότερης κλίμακας που σέβονται την τοπιακή πολυμορφία και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά κάθε περιοχής. Αυτά τα έργα οφείλουν να εντάσσονται σε έναν μακροπρόθεσμο και συνεκτικό χωροταξικό σχεδιασμό, και να βασίζονται σε ουσιαστικές διαδικασίες δημόσιας διαβούλευσης. Σε αυτά η ουσιαστική συμμετοχή των τοπικών κοινωνιών και η εμπλοκή κοινωνικών επιστημόνων αποτελούν κρίσιμες προϋποθέσεις για την κοινωνική αποδοχή και τη βιωσιμότητα αυτών των ενεργειακών παρεμβάσεων. Επιπλέον, καταθέτει συγκεκριμένες προτάσεις πολιτικής που περιλαμβάνουν κατευθυντήριες οδηγίες  χωροθέτησης αιολικών πάρκων, μέτρα για τη βελτίωση της ενσωμάτωσης τους στο τοπίο, καθώς και μια σειρά καινοτόμων εναλλακτικών ενεργειακών επιλογών. Η τεχνολογική πρόοδος, ιδίως στον τομέα της αποθήκευσης ενέργειας, καθιστά εφικτές – και στο μέλλον ακόμα περισσότερο – πιο ευέλικτες, αποκεντρωμένες και τοπικά ενταγμένες ενεργειακές λύσεις. Παράλληλα, η ενεργειακή μετάβαση πρέπει να πλαισιωθεί και από πολιτικές εξοικονόμησης ενέργειας, δίκαιης κατανομή των ωφελειών και ουσιαστικής υποστήριξης των τοπικών κοινωνιών. Η εκπαίδευση και η ευαισθητοποίηση σχετικά με την έννοια και τη σημασία του τοπίου συνιστά βασική προϋπόθεση για μια κοινωνικά δίκαιη, ισόρροπη και περιβαλλοντικά βιώσιμη χωρική ανάπτυξη.
      Περισσότερα στο πλήρες άρθρο που δημοσιεύτηκε στο Journal of Landscape Ecology:
      https://sciendo.com/article/10.2478/jlecol-2025-0019
      Περισσότερα...

        0

    2. Αρθρογραφία

      Επανακαθορισμός αιγιαλού μετά την κατασκευή νόμιμων τεχνικών έργων

      Engineer

      Με έγγραφό της η Γενική Γραμματεία Δημόσιας Περιούσόας με θέμα: Επανακαθορισμός αιγιαλού μετά την κατασκευή νόμιμων τεχνικών έργων αναφέρει:
      Διευκρινίζεται ότι η κατασκευή και η ύπαρξη νόμιμων τεχνικών έργων αποτελεί, μεταξύ άλλων, λόγο για τον επανακαθορισμό της οριογραμμής του αιγιαλού, καθόσον δι’ αυτών διαμορφώνεται άμεσα ή έμμεσα η ακτή και περαιτέρω η ζώνη του αιγιαλού.
      Οι επιτροπές καθορισμού αιγιαλού και παραλίας μπορούν να επανακαθορίσουν την οριογραμμή του αιγιαλού χωρίς ειδική αιτιολογία, αν λάβουν υπόψη τις κείμενες διατάξεις περί των στοιχείων που λαμβάνονται υπόψη για τον επανακαθορισμό του αιγιαλού και εφόσον διαπιστωθεί, κατόπιν αυτοψίας, ότι τα στοιχεία αυτά δεν έχουν διαφοροποιηθεί σε σχέση με εκείνα που είχαν ληφθεί υπόψη κατά τον αρχικό καθορισμό.
      Η απόφαση εδώ: https://diavgeia.gov.gr/doc/9ΠΣΞΗ-ΔΤΩ
      Περισσότερα...

        0

    3. Αρθρογραφία

      Οι ομογενείς επενδύουν στην αγορά ακινήτων

      GTnews

      Μια αθόρυβη αλλά δυναμική τάση αναδύεται καθώς όλο και περισσότεροι Έλληνες του εξωτερικού επενδύουν ξανά στην πατρίδα. Η αναζήτηση ενός ποιοτικού τρόπου ζωής συναντά τις ευκαιρίες της ελληνικής αγοράς ακινήτων. Πίσω από κάθε αγορά, κρύβεται κάτι βαθύτερο: μια ανάγκη επιστροφής στις ρίζες. Σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ, όπως αναφέρει η Κορίνα Σαΐα, διευθύνουσα σύμβουλος της Premier Realty Greece τα τελευταία χρόνια, καταγράφεται σημαντική αύξηση του ενδιαφέροντος από Έλληνες του εξωτερικού για αγορά κατοικίας στην Ελλάδα. Η ελληνική διασπορά επιστρέφει, όχι μόνο συναισθηματικά, αλλά και ουσιαστικά, αναζητώντας ακίνητα που συνδυάζουν ποιότητα ζωής και επενδυτικό ενδιαφέρον.
      Γιατί τώρα
      Η ελληνική αγορά ακινήτων το 2025 βρίσκεται σε φάση σταθερής ανόδου, αλλά με τιμές που παραμένουν ελκυστικές σε σύγκριση με άλλες ευρωπαϊκές πόλεις. Σύμφωνα με στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος, η ετήσια αύξηση των τιμών φτάνει κατά μέσο όρο το 8%, ενώ σε συγκεκριμένες περιοχές, όπως η Αθηναϊκή Ριβιέρα ή τα Βόρεια Προάστια, υπερβαίνει το 12%, δημιουργώντας σημαντικές προοπτικές υπεραξίας. «Αυτό το μομέντουμ δεν θα διαρκέσει για πάντα», σημειώνει η κ. Σαΐα. «Οι ομογενείς που επενδύουν τώρα, όχι μόνο εξασφαλίζουν ένα σπίτι υψηλών προδιαγραφών, αλλά αποκτούν και πρόσβαση σε ένα περιουσιακό στοιχείο με διαχρονική αξία» προσθέτει. Παράλληλα, το φορολογικό καθεστώς non-dom επιτρέπει στους φορολογικούς κατοίκους εξωτερικού να μεταφέρουν τη φορολογική τους έδρα στην Ελλάδα με ετήσιο σταθερό φόρο 100.000 ευρώ ανεξαρτήτως του ύψους των εισοδημάτων που δηλώνουν στο εξωτερικό. Το καθεστώς αυτό έχει ήδη προσελκύσει σημαντικό αριθμό επενδυτών, συνταξιούχων και επιχειρηματιών.
      Πού επενδύουν οι ομογενείς
      Η Αθηναϊκή Ριβιέρα, με επίκεντρο τη Βουλιαγμένη, τη Βούλα και το Ελληνικό, αποτελεί διαχρονικά σημείο αναφοράς, κυρίως για όσους επιθυμούν παραθαλάσσιο τρόπο ζωής, διακριτικότητα και υψηλό επίπεδο παροχών. Οι επώνυμες κατοικίες, οι υποδομές νέας γενιάς και οι έξυπνες λύσεις ενέργειας προσελκύουν όλο και περισσότερο τη διεθνή ελληνική κοινότητα. Ωστόσο, όπως αναφέρει η κ. Σαΐα και τα Βόρεια Προάστια, όπως η Κηφισιά, η Πολιτεία και η Εκάλη μπαίνουν δυναμικά στο κάδρο. Προσφέρουν άνεση, ιδιωτικότητα, πρόσβαση σε διεθνή σχολεία και πλούσιο φυσικό περιβάλλον, αποτελώντας ιδανική επιλογή για οικογένειες ομογενών που σχεδιάζουν επαναπατρισμό ή πολυτελή δεύτερη κατοικία.
      Περισσότερο από μία αγορά
      «Η απόκτηση κατοικίας στην Ελλάδα δεν αφορά μόνο τετραγωνικά ή απόδοση. Είναι μια επιστροφή σε ρίζες, οικογένεια και ποιότητα ζωής που δύσκολα βρίσκει κανείς αλλού», τονίζει η κ. Σαΐα. Και προσθέτει: «Έχοντας μετακομίσει η ίδια πριν μερικά χρόνια στην Αθήνα από το Μαϊάμι, κατανοώ βαθιά τις απαιτήσεις και τις ανησυχίες των ομογενών. Γνωρίζουμε τις δυσκολίες της εξ αποστάσεως διαδικασίας και είμαστε από τα μεσιτικά γραφεία που εξειδικεύονται στη διαχείριση αυτών των υποθέσεων με συνέπεια και προσωπική προσέγγιση» σημειώνει. Η σταθερότητα, η προσβασιμότητα και η πολιτισμική σύνδεση καθιστούν την Ελλάδα μια χώρα με ξεχωριστή δυναμική για τους Έλληνες του εξωτερικού. Το 2025 φαίνεται να είναι η κατάλληλη στιγμή για να γυρίσει κάποιος σπίτι, αναφέρει χαρακτηριστικά.
      Περισσότερα...

        0

    4. Αρθρογραφία

      Οδηγός για την ριζική ανακαίνιση ενός κτιρίου - Τα στάδια και οι απαιτούμενες άδειες

      Engineer

      Μεγάλη ώθηση στις ανακαινίσεις δίνουν τα προγράμματα «Εξοικονομώ» που επιδοτούν σημαντικό μέρος των εργασιών και οδηγούν μεγάλο αριθμό νοικοκυριών να πάρουν την απόφαση να προχωρήσουν, καθώς μεγάλος αριθμός των διαμερισμάτων και κατοικιών είναι παλιά και πλέον απαιτείται η ριζική τους ανακαίνιση. Με τον τρόπο αυτό ένα μέσο νοικοκυριό μειώνει την τελική δαπάνη για την ανακαίνιση και την ενεργειακή αναβάθμιση της κατοικίας του.
      Η ριζική ανακαίνιση ενός διαμερίσματος είναι μια σημαντική επένδυση που απαιτεί προσεκτικό σχεδιασμό και προϋπολογισμό.
      Το κόστος της ανακαίνισης εξαρτάται από διάφορους παράγοντες, όπως το μέγεθος του διαμερίσματος, η ποιότητα των υλικών, και οι εργασίες που θα πραγματοποιηθούν.
      Τι θεωρείται πολεοδομικά «ριζική ανακαίνιση»;
      Ριζική ανακαίνιση κτιρίου ή κτιριακής μονάδας (ανακαίνιση μεγάλης κλίμακας) είναι η ανακαίνιση κατά την οποία η συνολική δαπάνη της ανακαίνισης που αφορά το κέλυφος του κτιρίου ή της κτιριακής μονάδας ή τα τεχνικά συστήματά τους υπερβαίνει το είκοσι πέντε τοις εκατό (25%) της τρέχουσας αξίας του κτιρίου ή της κτιριακής μονάδας, βάσει του ελαχίστου κόστους οικοδόμησης, εξαιρουμένης της αξίας του οικοπέδου επί του οποίου έχει κατασκευαστεί το κτίριο».
      Τι περιλαμβάνει μία ολοκληρωμένη ριζική ανακαίνιση σπιτιού;
      Η ριζική ανακαίνιση ενός σπιτιού αφορά στην εξ ολοκλήρου ανακατασκευή και αναδιαμόρφωση κάθε χώρου μίας κατοικίας. Συνήθως αφορά σε σχετικά παλαιά σπίτια, τα οποία, χωρίς την εκπόνηση μιας ριζικής ανακαίνισης, δε θεωρούνται κατοικήσιμα. Ας ρίξουμε μια ματιά σε κάποιες από τις σπουδαιότερες επιμέρους διεργασίες που περιλαμβάνει μία ριζική ανακαίνιση σπιτιού:
      Αναδιαμόρφωση της διαρρύθμισης των εσωτερικών χώρων, που αφορά στον ολοκληρωτικό επανασχεδιασμό των εσωτερικών χώρων του σπιτιού, γεγονός που συνεπάγεται τη δημιουργία νέων δωματίων, με την καθαίρεση παλαιών τοίχων και την ανέγερση νέων. Πρόκειται για σπουδαίο κομμάτι της ανακαίνισης σπιτιού, που οφείλει να είναι ιδιαίτερα προσεγμένο, ώστε να μην θίγεται η στατικότητα του κτιρίου. Στατική ενίσχυση ενός κτιρίου, που αφορά σε ιδιαίτερα παλαιά, και επομένως στατικά ανεπαρκή κτίρια. Η ενίσχυσή τους προηγείται κάθε άλλης εργασίας της ανακαίνισης, ενώ απαιτείται για την εξασφάλιση ενός ασφαλούς και σταθερού κτίσματος. Αποκατάσταση των φθαρμένων και σαθρών τοίχων του σπιτιού. Ανακαίνιση μπάνιου, διαδικασία ιδιαίτερα εκτενής, καθώς συχνά περιλαμβάνει γκρέμισμα τοίχων, αντικατάσταση απαρχαιωμένων σωληνώσεων με νέες και λειτουργικές, καθώς και τοποθέτηση νέων πλακακιών και επίπλων. Ανακαίνιση κουζίνας, εξίσου εκτενές έργο καθώς περιλαμβάνει, εν ολίγοις, τις ίδιες διαδικασίες με την ανακαίνιση του μπάνιου, με τη διαφορά ότι, συνήθως, θα χρειαστεί μεγαλύτερο αριθμό επίπλων. Επισκευή της στέγης και ενίσχυσή της με υγρομόνωση και θερμομόνωση. Διαμόρφωση του δαπέδου του σπιτιού, διαδικασία χρονοβόρα, καθώς προϋποθέτει την αφαίρεση του προϋπάρχοντος δαπέδου και την αντικατάστασή του με νέο δάπεδο της επιλογής σας. Τι πρέπει να προσέχουμε κατά την ανακαίνιση ενός κτιρίου;
      Στην ανακαίνιση υπάρχουν κανόνες που πρέπει να τηρούνται, προκειμένου να προστατευτεί τόσο η περιουσία, όσο και η ίδια η ζωή των ενοίκων του ακινήτου.
      Οι ιδιοκτήτες λοιπόν θα πρέπει να γνωρίζουν τα εξής:
      -Μια ριζική ανακαίνιση με γκρέμισμα τοίχων ή δοκαριών απαιτεί την παρουσία μηχανικού. Μια λάθος επιλογή μπορεί να επιβαρύνει το κτίριο και να προκύψουν μεγάλες καταστροφές ενώ υπάρχει κίνδυνος και για τη ζωή των ενοίκων. Τα κεντρικά δοκάρια δεν πρέπει να πειράζονται ποτέ, διότι στηρίζουν όλο το οικοδόμημα.
      -Ηλεκτρικά και υδραυλικά συστήματα, τα οποία είναι παλαιά πρέπει να αλλάζουν. Είναι καλύτερη η ριζική αφαίρεσή τους παρά να γίνονται εργασίες επιδιόρθωσης κάθε φορά που προκύπτει μια ζημιά.
      -Η αλλαγή των εξωτερικών χώρων ενός διαμερίσματος/πολυκατοικίας απαιτεί άδεια από την πολεοδομία, αλλά και τη σύμφωνη γνώμη των συνιδιοκτητών.
      Ποια στάδια ακολουθεί μία τυπική ανακαίνιση κατοικίας;
      Είναι σημαντικό η ανακαίνιση σπιτιού να αντιμετωπιστεί με ιδιαίτερη προσοχή, ούτως ώστε όχι μόνο το αποτέλεσμα να είναι εξ όψεως ικανοποιητικό και καλαίσθητο, αλλά και ποιοτικό, προκειμένου να ελαχιστοποιηθεί ο κίνδυνος μελλοντικών προβλημάτων.
      Τα στάδια που ακολουθούνται σε μία τυπική ανακαίνιση διαμερίσματος /κατοικίας είναι τα παρακάτω:
      Καταγράφονται και προκαθορίζονται με ακρίβεια οι ανάγκες της κατοικίας και συντάσσεται ένας προϋπολογισμός των χρημάτων που απαιτείται Γίνεται ο σχεδιασμός σε συνεργασία με τον μηχανικό και τη συνεργασία με το συνεργείο ανακαίνισης που θα διαλέξετε Υπολογίζεται το κόστος και γίνεται και ο χρονικός προγραμματισμός του έργου της ανακαίνισης. Έκδοση απαραίτητων αδειών και εγκρίσεων από αρμόδιους φορείς. Υλοποίηση εργασιών – κατασκευή. Κατά τη διάρκεια της κατασκευής, το αποτέλεσμα της ανακαίνισης του σπιτιού θα αρχίσει να παίρνει μορφή. Το τελικό αποτέλεσμα, δηλαδή η ολοκλήρωση του συνόλου των εργασιών που απαρτίζουν την ανακαίνιση του σπιτιού. Το εν λόγω στάδιο συνοδεύεται πάντοτε από την επιθεώρηση του αποτελέσματος της ανακαίνισης και τις τυχόν διορθώσεις που ίσως κριθεί αναγκαίο να πραγματοποιηθούν. Πως γίνεται ο υπολογισμός της αξίας του κτιρίου για το χαρακτηρισμό μιας ανακαίνισης ως ριζικής;
      Ο τρόπος υπολογισμού της αξίας του κτιρίου για το χαρακτηρισμό μιας ανακαίνισης ως ριζικής καθορίζεται από την απόφαση ΥΠΕΝ 6949/72/ ΦΕΚ 408 Β/2019 και όπως αναφέρθηκε εξαρτάται από τη αξία και το κόστος του κτιρίου.
      Η Αξία του Κτιρίου προκύπτει από το Κόστος Οικοδόμησης και την Ωφέλιμη Επιφάνεια κτιρίου ή κτιριακής μονάδας. Το κόστος Οικοδόμησης κτιρίου εξαρτάται από τα τετραγωνικά μέτρα, την κατηγορία χρήσης (π.χ. κατοικία, κατάστημα, γραφεία κλπ), τον τύπο και την κλιματική ζώνη όπως αυτά ορίζονται στον Κανονισμό Ενεργειακής Απόδοσης Κτιρίων (ΚΕνΑΚ) Τι άδεια απαιτείται για να γίνει ανακαίνιση;
      Υπάρχουν δύο βασικά είδη αδειών που αφορούν εργασίες επισκευής – ανακαίνισης κτιρίου. Το πρώτο είδος ονομάζεται «Άδεια μικρής κλίμακας». Όπως υπονοεί ο τίτλος της, είναι χρήσιμη για διάφορες εργασίες που απαιτούν, ή όχι, σκαλωσιές, αλλά σίγουρα είναι εργασίες που δεν αλλάζουν δραστικά τη δομή του κτιρίου. Από την άλλη πλευρά, υπάρχει η κλασική οικοδομική άδεια «Άδεια δόμησης». Η συγκεκριμένη άδεια για ανακαίνιση σπιτιού αναφέρεται σε εργασίες μεγάλης κλίμακας όπως είναι μία ριζική ανακαίνιση. Ο προϋπολογισμός των εργασιών ανακαίνισης που απαιτούν Άδεια Δόμησης, είναι από 25.000 ευρώ και άνω.
      Για ποιες εργασίες απαιτείται Οικοδομική Άδεια;
      Εφόσον έχουμε νέες οικοδομικές εργασίες όπως: ενίσχυση υφιστάμενου οικοδομικού σκελετού, αλλαγή διαρρύθμισης που επηρεάζει τη στατικότητα του κτιρίου καθώς και όταν γίνονται εργασίες αλλαγής υδραυλικών και ηλεκτρολογικών εγκαταστάσεων, τότε απαιτείται κανονική οικοδομική άδεια (ΑΔΕΙΑ ΔΟΜΗΣΗΣ). Δυστυχώς, πολλοί για λόγους οικονομίας επιλέγουν να εκδίδουν μία Άδεια Μικρής Κλίμακας χωρίς να δηλώνεται όλος ο όγκος των εργασιών. Σε περίπτωση όμως καταγγελίας ή ελέγχου από την Πολεοδομία θα κριθεί το κτίσμα αυθαίρετο και θα καταλογιστούν πρόστιμα.
      Πως δίδεται άδεια ανακαίνισης;
      Οι αιτήσεις για την άδειες δόμησης ή τις άδειες μικρής κλίμακας γίνονται ηλεκτρονικά στην υπηρεσία δόμησης του Δήμου. Η αίτηση υποβάλλεται από μηχανικό μετά από εξουσιοδότηση του ενδιαφερόμενου. Βασική προϋπόθεση για την έκδοση οποιασδήποτε άδειας είναι η νομιμότητα του κτίσματος ενώ η υπογραφή του αρμόδιου μηχανικού για τις εργασίες της ανακαίνισης είναι απαραίτητη για την έγκριση.
      Της ΓΡΑΜΜΑΤΗΣ ΜΠΑΚΛΑΤΣΗ, τοπογράφου – πολεοδόμου μηχανικού, [email protected]
      Περισσότερα...

        0

    5. Αρθρογραφία

      Οι πιο συχνές ερωτήσεις και απαντήσεις 4 προσκλήσεων για ενίσχυση επενδυτικών σχεδίων νέων, υπό σύσταση και υφιστάμενων μικρομεσαίων και μεγάλων επιχειρήσεων για την προώθηση της παραγωγής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές

      GTnews

      FAQs των 4 Προσκλήσεων για ενίσχυση επενδυτικών σχεδίων νέων, υπό σύσταση και υφιστάμενων μικρομεσαίων και μεγάλων επιχειρήσεων για την προώθηση της παραγωγής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές:
       
      Συχνές Ερωτήσεις - Απαντήσεις για τη Δράση «Ενίσχυση επενδυτικών σχεδίων νέων και υπό σύσταση μεγάλων επιχειρήσεων για την προώθηση της παραγωγής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές, του ανανεώσιμου υδρογόνου και της συμπαραγωγής υψηλής απόδοσης σε περιοχές Εδαφικών Σχεδίων Δίκαιης Μετάβασης Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας & Μεγαλόπολης». Συχνές Ερωτήσεις - Απαντήσεις για τη Δράση «Ενίσχυση επενδυτικών σχεδίων υφιστάμενων μικρομεσαίων επιχειρήσεων για την προώθηση της παραγωγής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές, του ανανεώσιμου υδρογόνου και της συμπαραγωγής υψηλής απόδοσης σε περιοχές Εδαφικών Σχεδίων Δίκαιης Μετάβασης Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας & Μεγαλόπολης». Συχνές Ερωτήσεις - Απαντήσεις για τη Δράση «Ενίσχυση επενδυτικών σχεδίων υφιστάμενων μεγάλων επιχειρήσεων για την προώθηση της παραγωγής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές, του ανανεώσιμου υδρογόνου και της συμπαραγωγής υψηλής απόδοσης σε περιοχές Εδαφικών Σχεδίων Δίκαιης Μετάβασης Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας & Μεγαλόπολης». Συχνές Ερωτήσεις - Απαντήσεις για τη Δράση «Ενίσχυση επενδυτικών σχεδίων νέων και υπό σύσταση μικρομεσαίων επιχειρήσεων για την προώθηση της παραγωγής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές, του ανανεώσιμου υδρογόνου και της συμπαραγωγής υψηλής απόδοσης σε περιοχές Εδαφικών Σχεδίων Δίκαιης Μετάβασης Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας & Μεγαλόπολης».
      Περισσότερα...

        0

    6. Αρθρογραφία

      Ευρωπαϊκή Επιτροπή: Περισσότεροι από 6,1 εκατομμύρια εργαζόμενοι εκπαιδεύτηκαν στο πλαίσιο του συμφώνου για τις δεξιότητες

      GTnews

      Περισσότερα από 6,1 εκατομμύρια άτομα έχουν λάβει κατάρτιση στο πλαίσιο του συμφώνου για τις δεξιότητες από την έναρξή του το 2020, σύμφωνα με τα αποτελέσματα της ετήσιας έρευνας του συμφώνου του 2024. Πάνω από 3.200 οργανισμοί που επενδύουν στην ανάπτυξη δεξιοτήτων έχουν πλέον προσχωρήσει στο Σύμφωνο, συμπεριλαμβανομένων της βιομηχανίας, των κοινωνικών εταίρων, των παρόχων εκπαίδευσης και κατάρτισης, των τοπικών αρχών και των υπηρεσιών απασχόλησης.
      Το Σύμφωνο για τις Δεξιότητες είναι καίριας σημασίας για την υλοποίηση της Ένωσης Δεξιοτήτων, της νέας στρατηγικής της ΕΕ για τη στήριξη της ανάπτυξης δεξιοτήτων και την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της ΕΕ. Το σύμφωνο φέρνει σε επαφή δημόσιους και ιδιωτικούς οργανισμούς που συνεργάζονται για τον εντοπισμό ελλείψεων δεξιοτήτων και την ανάληψη συγκεκριμένης δράσης για την αντιμετώπισή τους.
      Ανάληψη δράσης για την κάλυψη των ελλείψεων δεξιοτήτων
      Η ετήσια έρευνα του συμφώνου για τις δεξιότητες 2024 καταδεικνύει τον τρόπο με τον οποίο τα μέλη του συμφώνου σε ολόκληρη την Ευρώπη λαμβάνουν πρακτικά μέτρα για την κάλυψη των ελλείψεων δεξιοτήτων — παρέχοντας κατάρτιση, επενδύοντας στην ανάπτυξη δεξιοτήτων και δημιουργώντας εταιρικές σχέσεις σε βασικούς βιομηχανικούς τομείς.
      Η έρευνα δείχνει επίσης ότι το Σύμφωνο επιτάχυνε τη στήριξή του προς τους εργαζομένους και τις επιχειρήσεις σε ολόκληρη την οικονομία. Οι 20 συμπράξεις δεξιοτήτων μεγάλης κλίμακας εξακολουθούν να αποτελούν βασικούς μοχλούς δράσης. Το 2024, τα μέλη των εν λόγω συμπράξεων εκπαίδευσαν το 33 % του εργατικού δυναμικού τους κατά μέσο όρο. Από κοινού, παραμένουν προσηλωμένοι στην αναβάθμιση των δεξιοτήτων και την επανειδίκευση περισσότερων από 25 εκατομμυρίων ατόμων έως το 2030. Στην Ένωση Δεξιοτήτων, η Επιτροπή κάλεσε τα μέλη του συμφώνου να διπλασιάσουν τις δεσμεύσεις τους για αναβάθμιση των δεξιοτήτων και επανειδίκευση.
      Επιτάχυνση της ανάπτυξης δεξιοτήτων σε ολόκληρη την Ευρώπη
      Η έρευνα διαπίστωσε επίσης ότι:
      Τα μέλη του συμφώνου ανέπτυξαν ή επικαιροποίησαν σχεδόν 48.000 προγράμματα κατάρτισης το 2024. Περισσότερα από 42 000 ενδιαφερόμενα μέρη προσχώρησαν σε δίκτυα δεξιοτήτων με την υποστήριξη των μελών του συμφώνου, ενισχύοντας και βελτιώνοντας τη συνεργασία μεταξύ των διαφόρων φορέων που συμμετέχουν στην εκπαίδευση και την κατάρτιση. Τα μέλη εκτιμούν τις συμπράξεις δεξιοτήτων μεγάλης κλίμακας, διότι οι κοινές δράσεις και τα καλύτερα δίκτυα οδήγησαν σε βελτιωμένη παρακολούθηση των δεξιοτήτων και ενίσχυσαν την ποιότητα και τον αριθμό των δραστηριοτήτων κατάρτισης. Το 84 % όσων απάντησαν θεωρούν ότι το σύμφωνο αποτελεί πολύτιμη πρωτοβουλία, ιδίως για τη συνεργασία, τη χρηματοδότηση της πρόσβασης και τη συλλογή πληροφοριών για τις δεξιότητες. Η έρευνα υπογραμμίζει επίσης την αυξανόμενη σημασία των περιφερειακών συμπράξεων δεξιοτήτων, με 12 περιφερειακές συμπράξεις να δραστηριοποιούνται πλέον σε ολόκληρη την Ευρώπη. Οι συμπράξεις αυτές συμβάλλουν στη διασφάλιση ότι η παρεχόμενη κατάρτιση συνάδει με τις περιφερειακές ανάγκες σε δεξιότητες. Πιο πρόσφατα, δημιουργήθηκαν δύο νέες εταιρικές σχέσεις: την περιφερειακή εταιρική σχέση δεξιοτήτων για την Ιβηρική Χερσόνησο, η οποία ενισχύει την ανάπτυξη δεξιοτήτων για τους τομείς της αεροδιαστημικής και της άμυνας σε ολόκληρη την Ισπανία και την Πορτογαλία, και την περιφερειακή εταιρική σχέση δεξιοτήτων για την περιοχή των Δυτικών Βαλκανίων, η οποία στηρίζει τη διασυνοριακή συνεργασία για την ενίσχυση των δεξιοτήτων για την πράσινη και την ψηφιακή μετάβαση στην περιοχή.
      Ιστορικό
      Το σύμφωνο για τις δεξιότητες δρομολογήθηκε τον Νοέμβριο του 2020. Στηρίζει συμπράξεις δεξιοτήτων που ανταποκρίνονται στις ανάγκες της αγοράς εργασίας, προωθώντας την πράσινη και την ψηφιακή μετάβαση. Το σύμφωνο στηρίζει επίσης την εφαρμογή του ευρωπαϊκού πυλώνα κοινωνικών δικαιωμάτων και των πρωταρχικών στόχων της ΕΕ για την απασχόληση και την κατάρτιση που ορίζονται στο σχέδιο δράσης για τον πυλώνα.
      Στη στρατηγική για την Ένωση Δεξιοτήτων, η Επιτροπή δεσμεύτηκε να ενισχύσει το Σύμφωνο για τις Δεξιότητες, ώστε να καταστεί το πλαίσιο για τις πρωτοβουλίες της ΕΕ για τις δεξιότητες και τα προγράμματα επιχορηγήσεων.
      Τα μέλη του συμφώνου υπογράφουν χάρτη και αναλαμβάνουν συγκεκριμένες δράσεις για την αναβάθμιση των δεξιοτήτων και την επανειδίκευση, σύμφωνα με τις αρχές της ποιοτικής κατάρτισης, της διά βίου μάθησης και της ένταξης. Το σύμφωνο παρέχει στα μέλη πρόσβαση σε ευκαιρίες δικτύωσης, πλατφόρμες ανταλλαγής γνώσεων και καθοδήγηση σχετικά με τη χρηματοδότηση της ΕΕ.
      Η ετήσια έρευνα του Συμφώνου για τις Δεξιότητες 2024 ήταν ανοικτή από τις 28 Ιανουαρίου έως τις 25 Φεβρουαρίου 2025. Έλαβε απαντήσεις από 999 μέλη του Συμφώνου σε όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ και 9 υποψήφιες χώρες ή χώρες του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου. Διαβάστε την πλήρη έκθεση της έρευνας.
      Περισσότερα...

        0

    7. Αρθρογραφία

      Η σύμβαση έργου, η ευθύνη του εργολάβου για ελλείψεις και η εγγυητική συμφωνία ορισμένης απόδοσης του έργου

      Engineer

      Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρ. 681 και 694 ΑΚ  προκύπτει ότι με τη σύμβαση έργου ο ένας συμβαλλόμενος, που καλείται εργολάβος, αναλαμβάνει την υποχρέωση να εκτελέσει το έργο και ο αντισυμβαλλόμενος, που καλείται εργοδότης, να καταβάλει τη συμφωνημένη αμοιβή.
      Με την παράδοση του έργου δηλαδή ο εργολάβος, κατ` εξαίρεση όσων με τις γενικές διατάξεις ορίζονται για τις αμφοτεροβαρείς συμβάσεις, υποχρεούται σε προεκπλήρωση της κύριας παροχής του, εκτός αν συμφωνήθηκε διαφορετικά, όπως συμβαίνει όταν ορίσθηκε τμηματική παράδοση του έργου με αντίστοιχη τμηματική καταβολή της οφειλόμενης αμοιβής, αφού η υποχρέωση της προεκπλήρωσης αποτελεί ρύθμιση ενδοτικού δικαίου.
      Ως έργο νοείται κάθε τελικό αποτέλεσμα της εργασίας και δραστηριότητας του εργολάβου στο οποίο απέβλεψαν τα μέρη της σύμβασης, ενώ ως παράδοση του έργου νοείται η εκπλήρωση της κύριας υποχρέωσης του εργολάβου, που συνίσταται στην εκτέλεση του έργου και στην προσπόρισή του στον εργοδότη, δηλαδή η περιέλευση του έργου στη σφαίρα εξουσίασης του εργοδότη, με την προϋπόθεση ότι το έργο είναι αυτό που συμφωνήθηκε και όχι εντελώς διαφορετικό, διότι τότε δεν θεωρείται ότι ο εργολάβος προεκπλήρωσε την παροχή του, ώστε να δικαιούται κατά το άρθρ. 694 του ΑΚ τη συμφωνημένη αμοιβή του.
      Αντίθετα, η παράδοση έργου με ελλείψεις, είτε πρόκειται για έλλειψη συνομολογημένων ιδιοτήτων είτε για ουσιώδη ή επουσιώδη ελαττώματα του έργου, δεν απαλλάσσει τον εργοδότη από την υποχρέωση καταβολής της εργολαβικής αμοιβής, ακόμη και αν πρόκειται για έργο άχρηστο, ούτε μπορεί ο εργοδότης να αποποιηθεί το προσφερόμενο σ` αυτόν ελαττωματικό έργο, ώστε να αποφύγει έτσι την καταβολή αμοιβής, αλλά έχει μόνον τα προβλεπόμενα στα άρθρ. 688-690 του ΑΚ δικαιώματα, εκτός βέβαια διαφορετικής και πάλι συμφωνίας τους (ΑΠ 1184/2021, ΑΠ 139/2021, ΑΠ 286/2020, ΑΠ 1142/2019, ΑΠ 1789/2013, ΑΠ 183/2011, ΑΠ 346/2010 όλες σε ΤΝΠ Νόμος).
      Κατά δε τις διατάξεις των άρθρων 688-690 του ΑΚ ρυθμίζεται η ευθύνη του εργολάβου μετά την αποπεράτωση του έργου και, ως εκ τούτου, η ενάσκηση των αξιώσεων, που πηγάζουν απ` αυτές, προϋποθέτουν έργο που εκτελέστηκε και παραδόθηκε. (ΑΠ 729/2021 σε ΤΝΠ Νόμος). Η προστασία των άρθρων 688-690 του Α.Κ. είναι ειδική, έναντι αυτής των γενικών διατάξεων των άρθρων 374 επ. του ίδιου Κώδικα. Σε περίπτωση επουσιώδους ελαττώματος του έργου, ο εργοδότης έχει το διαζευκτικό ή εκλεκτικό δικαίωμα να απαιτήσει διόρθωση του έργου ή μείωση της αμοιβής του εργολάβου.
      Αν το έργο έχει ουσιώδη ελαττώματα που το καθιστούν άχρηστο ή αν λείπουν οι συμφωνημένες ιδιότητες, ο εργοδότης έχει, πλέον των δικαιωμάτων, που προαναφέρθηκαν για τα επουσιώδη ελαττώματα και το δικαίωμα υπαναχώρησης από τη σύμβαση. Αν τώρα, οι ελλείψεις του έργου, οι οποίες ανάγονται είτε σε ουσιώδη είτε σε επουσιώδη ελαττώματα είτε σε έλλειψη συμφωνημένων ιδιοτήτων, οφείλονται σε υπαιτιότητα (δόλο ή αμέλεια) του εργολάβου, ο εργοδότης δικαιούται, αντί των ανωτέρω δικαιωμάτων, να απαιτήσει κάθε ζημία, η οποία προήλθε από το γεγονός ότι ο εργολάβος δεν ανταποκρίθηκε υπαιτίως στις εκ της συμβάσεως υποχρεώσεις του να κατασκευάσει έργο, χωρίς ελαττώματα, το οποίο να φέρει τις συμφωνημένες ιδιότητες.
      Η αποζημίωση περιλαμβάνει, καταρχήν, τη δαπάνη, στην οποία πρέπει να υποβληθεί ή υποβλήθηκε ο εργοδότης για να αποκαταστήσει τις ελλείψεις του έργου, καθώς επίσης, το διαφυγόν κέρδος και κάθε περαιτέρω ζημία. Οι αξιώσεις του εργοδότη από τις ανωτέρω διατάξεις τελούν έναντι αλλήλων σε σχέση διαζευκτικής ή εκλεκτικής συρροής και το δικαίωμα επιλογής έχει ο εργοδότης, με την άσκηση δε τούτου, επέρχεται η συγκέντρωση της ενοχής, υπό την έννοια ότι, όταν αυτός επιλέξει οποιοδήποτε από τα παραπάνω παρεχόμενα σε αυτόν δικαιώματα, δεν μπορεί να παραιτηθεί από αυτό ή να μεταβάλλει γνώμη και να ασκήσει κάποιο άλλο, με οποιαδήποτε μορφή, είτε κυρίως είτε επικουρικώς (Ολ.Α.Π. 50/2005, ΑΠ 1216/2020, Α.Π. 162/2020, Α.Π. 203/2019, Α.Π. 1281/2018 όλες σε σε ΤΝΠ Νόμος). Και τούτο, διότι, σύμφωνα με τον κανόνα του άρθρου 306 του ΑΚ, ο οποίος εφαρμόζεται και επί διαζευκτικής συρροής δικαιωμάτων, η ως άνω επιλογή, που μπορεί να είναι άτυπη, μονομερής και απευθυντέα δήλωση προς τον εργολάβο, είναι αμετάκλητη και αναλίσκεται με τη δήλωση του εργοδότη ότι ασκεί ένα από τα πιο πάνω δικαιώματα. Η επιλογή αυτή είναι ανεπίδεκτη αιρέσεως και προθεσμίας, των οποίων η προσθήκη καθιστά άκυρη, κατ` άρθρο 174 του ΑΚ, την επιλογή, δηλαδή, θεωρείται ότι δεν έγινε.
      Από τα ανωτέρω συνάγεται ότι η ύπαρξη των συρρεουσών αξιώσεων και η άσκηση του εν λόγω δικαιώματος συνδέονται με συγκεκριμένα ελαττώματα και ελλείψεις του έργου σε συγκεκριμένο χρόνο καθώς και με τη φύση και την έκταση αυτών. Αν όμως, διαπιστωθεί αργότερα και άλλη έλλειψη ή και άλλο ελάττωμα, που υφίσταντο μεν κατά το χρόνο παράδοσης του έργου, αποκαλύφθηκαν, όμως, αργότερα και επιφέρουν διαφορετικές και δυσμενέστερες συνέπειες στο έργο, ο εργοδότης δικαιούται να ασκήσει εκ νέου κάποιο από τα λοιπά δικαιώματα, που προβλέπονται από τις ανωτέρω διατάξεις.
      Περαιτέρω ουσιώδη είναι τα ελαττώματα που καθιστούν το έργο άχρηστο, δηλαδή αναιρούν πλήρως τη χρησιμότητά του με κριτήριο βέβαια κατ` αρχήν τη συνηθισμένη χρήση ή αυτή που τέθηκε από τη σύμβαση. Τα υπόλοιπα ελαττώματα που δεν καθιστούν το έργο άχρηστο αλλά απλώς μειώνουν -αδιάφορο αν ουσιωδώς ή επουσιωδώς- την αξία ή την καταλληλότητά του είναι κατά την έννοια του νόμου επουσιώδη και γι’ αυτό χορηγούν το δικαίωμα διόρθωσης ή μείωσης της αμοιβής.
      Περαιτέρω το επουσιώδες ελάττωμα του έργου που ενεργοποιεί το δικαίωμα του εργοδότη για μείωση της οφειλόμενης αμοιβής στον εργολάβο, κατά το άρθρο 688 ΑΚ, είναι το υφιστάμενο κατά το χρόνο παράδοσης του έργου (ΑΠ 256/2021 σε ιστοσελίδα ΑΠ, ΑΠ 703/2019 σε ΤΝΠ Νόμος, Απ Γεωργιάδης ΣΕΑΚ εκδ 2010 υπό το άρθρο 688 σημ 31, σελ 1290). Το γεγονός ότι κατά τον Κώδικα γεννούν ευθύνη και επουσιώδη ελαττώματα δεν σημαίνει ότι πρέπει λαμβάνονται υπόψη και εντελώς ασήμαντα ελαττώματα που σύμφωνα με τη συνηθισμένη αντίληψη των συναλλαγών δεν συνιστούν παρέκκλιση από την προσήκουσα εκτέλεση.
      Τέτοια ελαττώματα οφείλει ο εργοδότης να τα ανέχεται σύμφωνα με την καλή πίστη, άλλως αντίθετη λύση θα προσέκρουσε στην αρχή της καλόπιστης εκπλήρωσης των ενοχών ( Βλ Κορνηλάκη Ειδικός Ενοχικό Δίκαιο Τόμος II εκδ 1992. Σελ 197,198, Ζέπος Ειδικό Ενοχικό Δίκαιο σελ 406, σημ 1). Από την παραπάνω μορφή ευθύνης του εργολάβου για συγκεκριμένες ελλείψεις (ελαττώματα ή έλλειψη σύμφωνη μένων ιδιοτήτων) του έργου, διαφέρει η περίπτωση όπου ο τελευταίος υπόσχεται με ιδιαίτερη, συνήθως παρεπόμενη, συμφωνία, που συνδέεται με τη σύμβαση έργου, και αναλαμβάνει την αντικειμενική ευθύνη για ένα εγγυημένο αποτέλεσμα που δεν περιορίζεται στην ανάληψη της εγγυητικής ευθύνης για την προσπόριση ενός έργου ποιοτικά και ποσοτικά σύμφωνου με τη σύμβαση, αλλά βαίνει πέρα απ` αυτή, εξαρτώμενο και από άλλους παράγοντες και συνιστάμενο κατεξοχήν στην ανάληψη γνήσιας υποχρέωσης για (θετική) παροχή, άλλη, εκτός από την προσήκουσα εκτέλεση του έργου που συμφωνήθηκε. Πρόκειται δηλαδή εδώ για τη λεγόμενη "αυτοτελή εγγυητική συμφωνία ή ρήτρα".
      Τέτοια αυτοτελής εγγυητική συμφωνία υπάρχει όταν ο εργολάβος "εγγυήθηκε" ότι το έργο που θα κατασκευάσει θα έχει ορισμένη απόδοση. Η "εγγύηση" του εργολάβου στην προκειμένη περίπτωση αναφέρεται σε ένα αποτέλεσμα που δεν συμπίπτει με αυτό που αποτελεί το αντικείμενο της κύριας υποχρέωσης του εργολάβου από τη σύμβαση έργου. Η κύρωση για τη μη πραγματοποίηση αυτού του αποτελέσματος μπορεί να ποικίλλει, ανάλογα με τη συμφωνία των μερών.
      *Επισημαίνεται ότι το ανωτέρω κείμενο έχει ενημερωτικό χαρακτήρα και σε καμία περίπτωση δεν υποκαθιστά τις εξειδικευμένες νομικές υπηρεσίες. Η πληροφόρηση που εμπεριέχεται στο παρόν άρθρο δεν συνιστά νομική συμβουλή. Μία τέτοια νομική συμβουλή είναι δυνατόν να παρασχεθεί μόνο από αρμόδια/ιο δικηγόρο του συγκεκριμένου τμήματος του γραφείου μας που εξειδικεύεται στον ειδικό τομέα δικαίου, αφού προηγουμένως λάβει υπόψη του/της το σύνολο των δεδομένων που θα εκτεθούν και θα μελετηθούν για την υπόθεσή σας.
      Περισσότερα...

        0

    8. Αρθρογραφία

      19η Biennale Αρχιτεκτονικής στη Βενετία- Η συμμετοχή της Ελλάδας

      GTnews

      Η 19η Διεθνής Έκθεση Αρχιτεκτονικής Βενετίας -Biennale Architettura 2025: Intelligens. Natural. Artificial. Collective.-  πραγματοποιείται σε επιμέλεια του αρχιτέκτονα και μηχανικού Carlo Ratti, ο οποίος σχολίασε: «Για να αντιμετωπίσεις έναν κόσμο που φλέγεται, η αρχιτεκτονική πρέπει να μπορούμε να εκμεταλλευτούμε όλη τη νοημοσύνη που μας περιβάλλει».
      Εκπαιδευμένος ως αρχιτέκτονας και μηχανικός, ο Carlo Ratti διδάσκει στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης (MIT) και στο Πολυτεχνείο του Μιλάνου. Είναι διευθυντής του Senseable City Lab και ιδρυτικός συνεργάτης του στούντιο αρχιτεκτονικής και καινοτομίας CRA – Carlo Ratti Associati (Τορίνο, Νέα Υόρκη, Λονδίνο).
      Η Ελλάδα συμμετέχει με την πρόταση «IntelligensHistorica», μια σύνθετη θεώρηση πάνω στον ρόλο της ιστορικής μνήμης και της πολιτιστικής κληρονομιάς στο παρόν και το μέλλον του αστικού και αρχιτεκτονικού σχεδιασμού. Το έργο αναπτύσσεται σε διάλογο με το γενικό θέμα της Μπιενάλε 2025, το οποίο είναι «Intelligens. Natural. Artificial. Collective», υπό την επιμέλεια του κ. Carlo Ratti. Την επιμέλεια της ελληνικής συμμετοχής υπογράφει η ομάδα των Νίκου Σκουτέλη, Elisabetta Molteni, Κλήμη Ασλανίδη, Αντώνη Καραμήτρου και Άννας Τσιτωνάκη.
      Η έκθεση «IntelligensHistorica» διερευνά τη νοημοσύνη του παρελθόντος — ως μια «ιστορική νοημοσύνη» — η οποία ενεργοποιεί σύγχρονες και μελλοντικές πρακτικές μέσα από τη συλλογική μνήμη, τη χωρική εμπειρία και την πολιτιστική συνέπεια. Το ελληνικό περίπτερο επιχειρεί να αναδείξει τις σχέσεις μεταξύ φυσικής, τεχνητής και συλλογικής νοημοσύνης, μέσα από αρχιτεκτονικά εργαλεία ανάγνωσης του ιστορικού περιβάλλοντος.
      Η έκθεση θα παραμείνει ανοιχτή έως τις 23 Νοεμβρίου 2025 και αποτελεί μια δυναμική πλατφόρμα διαλόγου για την ελληνική αρχιτεκτονική κοινότητα με τη διεθνή σκηνή.
      Περισσότερες πληροφορίες και φωτογραφικό υλικό:
      https://we.tl/t-AfYgMjl83B
      https://www.arch-biennale.gr/
      Περισσότερα...

        0

    9. Αρθρογραφία

      Γαλάζια Σημαία 2025 - 2η η Ελλάδα παγκοσμίως με 657 βραβευμένα σημεία

      GTnews

      Ανακοινώθηκαν από την Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης (ΕΕΠΦ), Εθνικό Χειριστή του Διεθνούς Προγράμματος “Γαλάζια Σημαία” στη χώρα μας, οι βραβεύσεις ακτών, μαρινών και τουριστικών σκαφών. Με 623 βραβευμένες ακτές, η Ελλάδα κατέχει και πάλι την 2η θέση παγκοσμίως ανάμεσα σε 52 χώρες.
      Αξίζει να σημειωθεί ότι στη χώρα μας παρατηρείται σταθερή ανοδική τάση με αύξηση των βραβευμένων σημείων κάθε χρόνο, με τις βραβεύσεις να ξεπερνούν και πάλι τις 600, και στο σύνολο των 52 χωρών που συμμετέχουν στο Πρόγραμμα, η Ελλάδα να κατέχει το 15% των βραβευμένων διεθνώς ακτών.
      Πρώτος νομός στην Ελλάδα αναδείχθηκε ο νομός Χαλκιδικής, με 93 σημαίες και η Περιφέρεια της Κρήτης διατηρεί την πρώτη θέση με 153 σημαίες.
      Η Διεθνής Επιτροπή βράβευσε 4.302 ακτές,  736 μαρίνες και 158 τουριστικά σκάφη σε όλο τον κόσμο.
      Η ετήσια αναγγελία των βραβευμένων με τη Γαλάζια Σημαία ακτών, μαρινών και τουριστικών σκαφών της χώρας μας πραγματοποιήθηκε στο Glyfada Golf Gardens στην Αττική. 
      Συνολικά εξακόσιες είκοσι τρεις (623) Ελληνικές ακτές, δεκαεπτά (17) μαρίνες και δεκαεπτά (17) τουριστικά σκάφη κέρδισαν φέτος το διεθνές βραβείο ποιότητας “ΓΑΛΑΖΙΑ ΣΗΜΑΙΑ”.
      Το Πρόγραμμα «Γαλάζια Σημαία»
      Η «Γαλάζια Σημαία» είναι το πλέον αναγνωρίσιμο και διαδεδομένο διεθνώς οικολογικό σύμβολο ποιότητας στον κόσμο. Απονέμεται από το 1987, σε ακτές και μαρίνες οι οποίες πληρούν τις αυστηρές προϋποθέσεις βράβευσης.
      Απαραίτητη προϋπόθεση για τη βράβευση μίας ακτής με τη «Γαλάζια Σημαία», είναι η ποιότητα υδάτων σε αυτή να είναι «Εξαιρετική». Καμία άλλη διαβάθμιση της ποιότητας, ακόμα και «Καλή», δεν είναι αποδεκτή από το Πρόγραμμα. 
      Η βράβευση έχει διάρκεια ενός έτους.
      Πρέπει επιπλέον να τηρούνται και τα υπόλοιπα από τα συνολικά 33 κριτήρια για τις ακτές (38 για τις μαρίνες και 51 για τα σκάφη), τα οποία αφορούν καθαριότητα, οργάνωση, πληροφόρηση, ασφάλεια λουομένων και επισκεπτών, προστασία του φυσικού πλούτου της ακτής και του παράκτιου χώρου και περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση. Τα μεγάλα ταξιδιωτικά γραφεία του εξωτερικού δίνουν ιδιαίτερη σημασία στη «Γαλάζια Σημαία» όταν επιλέγουν τους προορισμούς που προτείνουν στους πελάτες τους, ως εγγύηση των υψηλής ποιότητας υπηρεσιών που προσφέρονται στην ακτή, αλλά και της προστασίας του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας. Αυτό το γνωρίζουν και το αξιολογούν  όλοι οι διαχειριστές ακτών, Δήμοι, Ξενοδοχεία και Camping, που συμμετέχουν στο Πρόγραμμα εθελοντικά. 
      Το 2017 ξεκίνησε η εφαρμογή του Προγράμματος για τα τουριστικά σκάφη στη χώρα μας. Το Πρόγραμμα αφορά εταιρείες που διαχειρίζονται τουριστικά σκάφη και βραβεύονται για την αειφόρο διαχείριση τους, όταν συμμορφώνονται με 51 κριτήρια σε γενικές κατηγορίες, αλλά και με επιπλέον κριτήρια σε ειδικές κατηγορίες, όπως τα καταδυτικά σκάφη.
      Για το 2025, οκτώ νέα τουριστικά σκάφη εντάχθηκαν στο Πρόγραμμα και έλαβαν τη βράβευση της Γαλάζιας Σημαίας, αυξάνοντας τον αριθμό των τουριστικών σκαφών από τα εννιά (9) στα δεκαεπτά (17).
      Ιδρυτής και Διεθνής Συντονιστής του Προγράμματος είναι το Ίδρυμα για την Περιβαλλοντική Εκπαίδευση (Foundation for Environmental Education - FEE), που εδρεύει στη Δανία, με μέλη 82 χώρες από όλες τις ηπείρους. Εκπροσωπείται στην Ελλάδα από την Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης (ΕΕΠΦ), την παλαιότερη περιβαλλοντική οργάνωση εθνικής εμβέλειας της χώρας που συμπλήρωσε το 2021, 70 χρόνια αδιάλειπτης δράσης σε περιβαλλοντικές παρεμβάσεις, σε προγράμματα προστασίας της φύσης, στην περιβαλλοντική εκπαίδευση με 3 Διεθνή δίκτυα εγκεκριμένα από το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων, και στη γενικότερη ενημέρωση και ευαισθητοποίηση του κοινού.  (www.eepf.gr)
      Περισσότερες λεπτομέρειες για τη διαδικασία επιλογής εδώ: https://www.blueflag.gr/el/articles/2025/galazia-simaia-2025-2i-i-ellada-pagkosmios-me-657-brabeymena-simeia
      Συνημμένα στο Press Kit: 
      Κατάλογος βραβευμένων ακτών, μαρινών και τουριστικών σκαφών 2025
      Στατιστικά στοιχεία
      Ιστορικό και δράσεις της EΕΠΦ
      Φωτογραφίες και posters του προγράμματος “Γαλάζια Σημαία”


      Έγγραφα bf2025-aktes-list-2025-gr-eng-03.pdf (277.99 KB) bf2025-deltio-typou-galazia-simaia-anaggelia-vravefseon-eepf.docx (205.41 KB) bf2025-deltio-typou-galazia-simaia-anaggelia-vravefseon-eepf.pdf (540.42 KB) bf2025-galazia-simaia-statistika-stoixeia-gr.docx (46.78 KB) bf2025-galazia-simaia-statistika-stoixeia-en.docx (43.66 KB) bf2025-list-2025-en.docx (33.38 KB) bf2025-list-2025-gr.docx (36.62 KB) eepf-cv-full-2025-gr.docx (257.49 KB) eepf-cv-full-2025-gr.pdf (479.1 KB) eepf-cv-syntomo-2025.docx (178.71 KB) eepf-cv-syntomo-2025.pdf (226.4 KB) bf-2025-poster-aktes-010-gr-hires.pdf (3.46 MB) bf-2025-poster-aktes-010-en.pdf (2.01 MB) bf-2025-poster-aktes-010-en-hires.pdf (3.44 MB) bf-2025-poster-aktes-010-gr.pdf (2.03 MB)  
      Περισσότερα...

        0

    10. Αρθρογραφία

      Ένας αιώνας σχεδιασμού του χώρου: από το Διάταγμα του 1923 στον σύγχρονο χωρικό σχεδιασμό

      akis73

      ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ: Ένας αιώνας σχεδιασμού του χώρου: από το Διάταγμα του 1923 στον σύγχρονο χωρικό σχεδιασμό
      Κυκλοφόρησε ο συλλογικός τόμος (ΕΛΛΕΤ, ΣΕΠΟΧ, ΣΕΜΠΧΠΑ) “Ένας αιώνας σχεδιασμού του χώρου: από το Διάταγμα του 1923 ‘Περί σχεδίων πόλεων..’ στον σύγχρονο χωρικό σχεδιασμό” σε επιστημονική επιμέλεια των: Αιμιλίας Αλεξανδροπούλου, Σοφίας Αυγερινού-Κολώνια, Λουδοβίκου Βασενχόβεν, Μάρως Ευαγγελίδου, Μαίρης Ζήφου, Γιώργου Μελισσουργού και Μαίρης Τζιράκη.
      Ο τόμος περιλαμβάνει τα πρακτικά της Επετειακής Επιστημονικής Ημερίδας με αφορμή τη συμπλήρωση 100 χρόνων από τη θεσμοθέτηση του πρώτου θεμελιακού νομοθετήματος πολεοδομικού σχεδιασμού στην Ελλάδα. Η ημερίδα διοργανώθηκε τον Δεκέμβριο του 2023 από την Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού (ΕΛΛΕΤ), τον Σύλλογο Ελλήνων Πολεοδόμων και Χωροτακτών (ΣΕΠΟΧ) και τον Σύλλογο Ελλήνων Μηχανικών Πολεοδομίας, Χωροταξίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΣΕΜΠΧΠΑ).
      Βασικός στόχος και φιλοδοξία της ημερίδας ήταν η διερεύνηση των σύγχρονων τάσεων και απαιτήσεων στον ολοκληρωμένο χωρικό σχεδιασμό, η ανάδειξη των διακυβευμάτων του σήμερα για τη χώρα και η εκτίμηση της ανταπόκρισης του συστήματος σε αυτά, μετά τη διαμόρφωση του πρόσφατου ενιαίου θεσμικού πλαισίου του χωρικού σχεδιασμού, περιλαμβάνει όμως και μια συνοπτική αναγνώριση της συνεισφοράς του Ν.Δ. του 1923 στην ιστορική του συγκυρία και τη διαχρονική εφαρμογή του. Με κεντρική επιδίωξη την ανάπτυξη επιστημονικού προβληματισμού αλλά και τη διατύπωση προτάσεων για την ασκούμενη πολιτική σχεδιασμού του χώρου στην Ελλάδα, η ημερίδα επικεντρώνεται στη διερεύνηση ερωτημάτων που ομαδοποιούνται στις εξής θεματικές ενότητες: (α) ιστορική αναδρομή, (β) ρόλος και χαρακτήρας του συστήματος χωρικού σχεδιασμού, (γ) διακυβεύματα του σήμερα.
      Ο τόμος κυκλοφορεί με τα ISBN των τριών φορέων, με την επιμέλεια της Μαίρης Τζιράκη και σε σχεδιασμό, γλωσσική επιμέλεια και παραγωγή από τις εκδόσεις Προπομπός.
      Μπορείτε να διαβάσετε/αποθηκεύσετε όλον τον τόμο ΕΔΩ !
      Περισσότερα...

        0

    11. Αρθρογραφία

      Ένας αιώνας σχεδιασμού του χώρου: από το Διάταγμα του 1923 στον σύγχρονο χωρικό σχεδιασμό

      tetris

      Κυκλοφόρησε ο συλλογικός τόμος (ΕΛΛΕΤ, ΣΕΠΟΧ, ΣΕΜΠΧΠΑ) “Ένας αιώνας σχεδιασμού του χώρου: από το Διάταγμα του 1923 ‘Περί σχεδίων πόλεων..’ στον σύγχρονο χωρικό σχεδιασμό” σε επιστημονική επιμέλεια των: Αιμιλίας Αλεξανδροπούλου, Σοφίας Αυγερινού-Κολώνια, Λουδοβίκου Βασενχόβεν, Μάρως Ευαγγελίδου, Μαίρης Ζήφου, Γιώργου Μελισσουργού και Μαίρης Τζιράκη.
      Ο τόμος περιλαμβάνει τα πρακτικά της Επετειακής Επιστημονικής Ημερίδας με αφορμή τη συμπλήρωση 100 χρόνων από τη θεσμοθέτηση του πρώτου θεμελιακού νομοθετήματος πολεοδομικού σχεδιασμού στην Ελλάδα. Η ημερίδα διοργανώθηκε τον Δεκέμβριο του 2023 από την Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού (ΕΛΛΕΤ), τον Σύλλογο Ελλήνων Πολεοδόμων και Χωροτακτών (ΣΕΠΟΧ) και τον Σύλλογο Ελλήνων Μηχανικών Πολεοδομίας, Χωροταξίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΣΕΜΠΧΠΑ).
      Βασικός στόχος και φιλοδοξία της ημερίδας ήταν η διερεύνηση των σύγχρονων τάσεων και απαιτήσεων στον ολοκληρωμένο χωρικό σχεδιασμό, η ανάδειξη των διακυβευμάτων του σήμερα για τη χώρα και η εκτίμηση της ανταπόκρισης του συστήματος σε αυτά, μετά τη διαμόρφωση του πρόσφατου ενιαίου θεσμικού πλαισίου του χωρικού σχεδιασμού, περιλαμβάνει όμως και μια συνοπτική αναγνώριση της συνεισφοράς του Ν.Δ. του 1923 στην ιστορική του συγκυρία και τη διαχρονική εφαρμογή του. Με κεντρική επιδίωξη την ανάπτυξη επιστημονικού προβληματισμού αλλά και τη διατύπωση προτάσεων για την ασκούμενη πολιτική σχεδιασμού του χώρου στην Ελλάδα, η ημερίδα επικεντρώνεται στη διερεύνηση ερωτημάτων που ομαδοποιούνται στις εξής θεματικές ενότητες: (α) ιστορική αναδρομή, (β) ρόλος και χαρακτήρας του συστήματος χωρικού σχεδιασμού, (γ) διακυβεύματα του σήμερα.
      Ο τόμος κυκλοφορεί με τα ISBN των τριών φορέων, με την επιμέλεια της Μαίρης Τζιράκη και σε σχεδιασμό, γλωσσική επιμέλεια και παραγωγή από τις εκδόσεις Προπομπός.
      Μπορείτε να διαβάσετε/αποθηκεύσετε όλον τον τόμο ΕΔΩ!
      Περισσότερα...

        0

    12. Αρθρογραφία

      ΣΕΠΟΧ: Προχειρότητα ΥΠΕΝ στον πολεοδομικό σχεδιασμό, σε κίνδυνο το πρόγραμμα εκπόνησης ΤΠΣ

      tetris

      Το πρόσφατα εκδοθέν π.δ. για την οριοθέτηση οικισμών (ΦΕΚ 194/Δ/15-4-2025) (Καθορισμός κριτηρίων, τρόπου και διαδικασιών οριοθέτησης των οικισμών της χώρας με πληθυσμό κάτω των 2.000 κατοίκων, περιλαμβανομένων και των προϋφιστάμενων του 1923, καθώς και καθορισμός χρήσεων γης και γενικών όρων και περιορισμών δόμησης) έχει βρεθεί στο επίκεντρο της δημόσιας συζήτησης.
      Η θεσμική πρωτοβουλία του ΥΠΕΝ εγείρει σοβαρά ερωτήματα ως προς την προβλεπόμενη οριοθέτηση των οικισμών και το τεχνικό περιεχόμενο του π.δ., ως προς τις προβλεπόμενες διαδικασίες και, ευρύτερα, ως προς τη σκοπιμότητα της προώθησης του εν λόγω π.δ. κατά τη συγκεκριμένη συγκυρία.
      Η αναστάτωση που έχει προκληθεί στην κοινωνία, στην τοπική αυτοδιοίκηση και στους μελετητές οφείλεται στην προχειρότητα με την οποία προσεγγίζεται ένα τόσο σύνθετο και σημαντικό πολεοδομικό, περιβαλλοντικό και κοινωνικό-οικονομικό ζήτημα που αφορά τους περίπου 10.000 οικισμούς κάτω των 2.000 κατοίκων, στην πλειονότητα τους προϋφιστάμενους του 1923, ανά τη Χώρα, καθώς και τους κατοίκους και τους κατόχους ιδιοκτησιών εντός των ορίων αυτών.
      Τονίζεται ότι η δημόσια διαβούλευση για τις διατάξεις του π.δ. θα όφειλε να είχε εκκινήσει από νωρίς ώστε να αποφευχθεί η σύγχυση, να γνωμοδοτήσουν τα ενδιαφερόμενα μέρη και να εξηγηθούν στις τοπικές κοινωνίες και στην τοπική αυτοδιοίκηση οι λόγοι και το πλαίσιο της διαδικασίας. Αντ’ αυτού, βλέπουμε ένα π.δ. που συντάχθηκε χωρίς καμία διαβούλευση, ανακοινώθηκε σε ημερίδα στο ΥΠΕΝ και λίγο αργότερα θεσμοθετήθηκε, αγνοώντας την τοπική αυτοδιοίκηση, τους επιστημονικούς και επαγγελματικούς φορείς και τους μελετητές των Τοπικών Πολεοδομικών Σχεδίων (ΤΠΣ), οι μελέτες των οποίων βρίσκονται σε εξέλιξη και στις οποίες εντάχθηκαν οι οριοθετήσεις οικισμών ως ζητούμενο. Επιπλέον, αξιοσημείωτό είναι ότι το π.δ., παρά την κρισιμότητά του, δεν συνοδεύεται από μια εισηγητική έκθεση στην οποία να διαφαίνεται μια στοιχειώδης πολιτική οικιστικής ανάπτυξης ή η τεκμηρίωση της υφιστάμενης κατάστασης και των προβλημάτων της.
      Επί της αρχής, ο ΣΕΠΟΧ υποστηρίζει διαχρονικά τον περιορισμό και τη σταδιακή κατάργηση της εκτός σχεδίου δόμησης και την ορθολογική οργάνωση του χώρου με σκοπό την προστασία του περιβάλλοντος, της πολιτιστικής κληρονομιάς και του τοπίου, την διαφύλαξη της αγροτικής γης και εν γένει της αδόμητης γης ως κρίσιμου πόρου, ιδιαίτερα σε απάντηση των σημερινών κλιματικών προκλήσεων. Όπως επίσης, είναι επί της αρχής ενάντια στις κατά τόπους αλόγιστες οριοθετήσεις με αποφάσεις Νομαρχών, που τελικά ακυρώθηκαν από το ΣτΕ. Οι οριοθετήσεις αυτές απέδιδαν δικαιώματα δόμησης σε εκτεταμένες περιοχές της υπαίθρου, συχνά πέραν των αναγκών και των αντοχών των οικισμών, αντικατοπτρίζοντας παράλληλα τις προσδοκίες της εποχής για αποκέντρωση και αναστροφή της μεγέθυνσης του αστικού πληθυσμού. Ο ΣΕΠΟΧ υπενθυμίζει, επιπλέον, ότι το ζητούμενο της πολεοδομικής ρύθμισης των οικισμών κάτω των 2.000 κατοίκων και των προϋφιστάμενων του 1923 έχει μακρά προϊστορία στη Χώρα, ήδη από τη δεκαετία του 1970. Στο πλαίσιο αυτό, είναι πράγματι αναγκαίες τόσο η ενοποίηση/κωδικοποίηση των ισχυόντων π.δ. για τους προϋφιστάμενους του 1923 οικισμούς και τους οικισμούς κάτω των 2.000 κατοίκων όσο και η συμμόρφωση ως προς τις νομικές υποδείξεις του ΣτΕ, λαμβάνοντας όμως υπόψη και την υπάρχουσα σήμερα διαμορφωμένη κατάσταση.
      Από εκεί και πέρα, ο ΣΕΠΟΧ επισημαίνει τα εξής 5 προβληματικά σημεία:
      Προκύπτουν τεχνικά και ουσιαστικά ερωτήματα ως προς τον οριζόντιο, μηχανιστικό χαρακτήρα της προτεινόμενης οριοθέτησης σε βάρος της πολεοδομικής-χωροταξικής θεώρησης και αξιολόγησης. Τα οριζόντια κριτήρια οριοθέτησης που προτείνονται αφορούν κτηματολογικά δεδομένα, αποστάσεις κτιρίων, χρονικές περιόδους και παλαιότερες αεροφωτογραφίες. Η προσέγγιση αυτή καθιστά την οριοθέτηση ζήτημα διαπιστωτικού χαρακτήρα ως προς μετρικά στοιχεία, αγνοώντας πολεοδομικά και χωροταξικά κριτήρια. Αναιρεί την επιστημονική τεκμηρίωση των ορίων, και τη σημασία της εκτίμησης και αξιολόγησης πραγματικών πολεοδομικών, ιστορικών, γεωγραφικών, τοπιακών παραμέτρων στο πεδίο. Αποτελεί, επιπλέον, μια πολύ συγκεκριμένη ερμηνεία των κατευθύνσεων του ΣτΕ.
      Ειδικότερα, αγνοείται η οικιστική ανάπτυξη των τελευταίων 40 χρόνων (από το 1985 ως σήμερα) και οι πραγματικές συνθήκες που αυτή έχει επιφέρει στο χώρο. Κατά συνέπεια, η σημαντική ευκαιρία να καθοριστούν οραματικές αναπτυξιακές επιλογές στην Ελληνική ύπαιθρο μέσα από τα Τοπικά Πολεοδομικά Σχέδια υπονομεύεται δεδομένου ότι στρατηγικοί στόχοι για την ανασυγκρότηση της υπαίθρου και τόνωση των φθινόντων οικισμών προσκρούουν στις μεθοδολογίες της οριοθέτησης και στις κατευθύνσεις αναγνώρισης του οικιστικού χώρου προ του 1985. Το π.δ. προβλέπει οριζόντιους όρους και περιορισμούς δόμησης (αρτιότητες, συντελεστές δόμησης, ποσοστά κάλυψης κ.ο.κ.), επιτρεπόμενες χρήσεις γης, ακόμη και ειδικούς μορφολογικούς κανόνες (Κεφάλαιο Β). Οι οριζόντιες ρυθμίσεις για τους περίπου 10.000 οικισμούς στους οποίους αναφέρονται υπολείπονται επιστημονικής τεκμηρίωσης. Δεν λαμβάνουν υπόψη την αποφασιστική σημασία που θα όφειλε να έχει ο ίδιος ο σχεδιασμός στο να αξιολογεί την ποικιλομορφία, τα τοπικά χαρακτηριστικά, το τοπίο, την πολιτιστική κληρονομιά και την ταυτότητα του εκάστοτε οικισμού, έστω ανά γενικές κατηγορίες ή γεωγραφικές ενότητες. Οι ρυθμίσεις αυτές θα λειτουργήσουν εκ των πραγμάτων δεσμευτικά, υπονομεύοντας τη σημασία της πολεοδομικής και χωροταξικής αξιολόγησης.
      Χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι το π.δ. προβλέπει με οριζόντιο τρόπο την μεγάλη αρτιότητα των 2 στρεμμάτων στη ζώνη Α, η οποία αφορά τον μέχρι το 1923 οικισμό, ενώ για τη ζώνη Β, η οποία αφορά το κομμάτι των οικισμών που αναπτύχθηκε μεταξύ 1923-1985, προβλέπει μικρότερη αρτιότητα (300τ.μ.-2στρ.). Η εκπόνηση της μελέτης οριοθέτησης των οικισμών με νέες διαδικασίες, μεθοδολογία και προδιαγραφές, ανατέθηκε στους μελετητές των Τοπικών Πολεοδομικών Σχεδίων (ΤΠΣ) ως επιπλέον εργασία (ως επέκταση του μελετητικού αντικειμένου πέραν της αρχικής τους σύμβασης), χωρίς εξειδικευμένες οδηγίες για τις περιοχές που μελετούν και για ένα ιδιαίτερα εκτενές μελετητικό αντικείμενο λόγω του πλήθους των οικισμών. Η πρακτική αυτή γίνεται κατ’ εξακολούθηση από το ΥΠΕΝ, με τα Τοπικά Πολεοδομικά Σχέδια να αναλαμβάνουν να λύσουν εκκρεμότητες δεκαετιών χωρίς όμως, αφενός, να υπάρχει δυνατότητα για ουσιαστική τροποποίηση των ασφυκτικών χρονοδιαγραμμάτων και, αφετέρου, να διασφαλίζεται η ομαλή εξέλιξη των διαδικασιών (π.χ. πώς θα ενσωματωθούν στις μελέτες ΤΠΣ οι μη προβλεπόμενες στις προδιαγραφές τους αναρτήσεις ορίων οικισμών και με ποιες διαδικασίες διαβούλευσης ώστε να γίνουν αποδεκτές στους μετέπειτα ελέγχους του ΣτΕ). Επιπλέον, η επέκταση αυτή αντιστοιχεί σε προβλήματα ουσίας και συμβατικών δεσμεύσεων στο βαθμό που συγχέονται διαφορετικά επίπεδα σχεδιασμού. Το μεν Τοπικό Πολεοδομικό Σχέδιο εμπεριέχει τις στρατηγικές κατευθύνσεις, χρήσεις γης, όρους και περιορισμούς δόμησης (πρώτο επίπεδο πολεοδομικού σχεδιασμού), η δε οριοθέτηση οικισμών αφορά σχεδιασμό δεύτερου επιπέδου που συνδέεται με τοπογραφικά δεδομένα, ατομικές πράξεις και αγγίζει τα θέματα της ιδιοκτησίας. Η σύγχυση αυτή γίνεται σε βάρος του υπό εξέλιξη πολεοδομικού-χωροταξικού σχεδιασμού του ΤΠΣ. Κατ’ επέκταση, η σύγχυση αυτή δεν αφορά μόνο τα διαφορετικά επίπεδα σχεδιασμού αλλά και τη θεσμοθέτησή τους μέσω π.δ. Προβλέπεται ένα ιδιαίτερα προβληματικό πλαίσιο δημόσιας διαβούλευσης με δεδομένο μάλιστα ότι επηρεάζονται άμεσα σε βάθος χρόνου τα δικαιώματα δόμησης χιλιάδων ιδιοκτητών. Προκύπτει ότι η δημόσια παρουσίαση της οριοθέτησης θα πραγματοποιηθεί, θα ελεγχθεί και θα αξιολογηθεί μαζί και ταυτόχρονα με τη Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων του εκάστοτε Τοπικού Πολεοδομικού Σχεδίου, δηλαδή στο τέλος της διαδικασίας του σχεδιασμού. Πρόκειται για μια ιδιαίτερα σημαντική οπισθοχώρηση για τη δημόσια διαβούλευση και τον δημοκρατικό σχεδιασμό καθώς ζητήματα δημόσιας ανάρτησης και έκφρασης αντιρρήσεων που αφορούν ατομικές πράξεις και επηρεάζουν τα δικαιώματα δόμησης επί της ιδιωτικής περιουσίας θα τεθούν σε παράλληλη διαδικασία διαβούλευσης με τη γενική οργάνωση των χρήσεων γης, τις κατευθύνσεις και τους γενικούς όρους και περιορισμούς δόμησης που θα προβλέπουν τα Τοπικά Πολεοδομικά Σχέδια. Με άλλα λόγια συγχέονται δύο διαφορετικά επίπεδα σχεδιασμού και δύο διαφορετικές διαδικασίες σε βάρος, τελικά, και των δύο, όπως και όλων των εμπλεκόμενων. Ευρύτερα, ο τρόπος που η Πολιτεία επιλέγει να ασκήσει πολιτική για το σχεδιασμό και την ανάπτυξη του χώρου δημιουργεί σοβαρούς προβληματισμούς. Βρισκόμαστε σήμερα σε μια συγκυρία που χαρακτηρίζεται από την εντατική τουριστική ανάπτυξη κατεξοχήν στο νησιωτικό και παράκτιο χώρο αλλά και σε πολλές άλλες περιοχές της Χώρας. Αφενός, καταγράφονται φαινόμενα ανεξέλεγκτης, διάσπαρτης τουριστικής ανάπτυξης σε βάρος του περιβάλλοντος, της πολιτιστικής κληρονομιάς και του τοπίου.
      Αφετέρου, διαπιστώνεται η στρατηγική κατεύθυνση από το ΥΠΕΝ προς την ενίσχυση των οργανωμένων μορφών ανάπτυξης τουρισμού και της ιδιωτικής πολεοδόμησης, δηλαδή των μεγάλης κλίμακας στρατηγικών επενδύσεων, εγχώριων ή ξένων. Σε κάθε περίπτωση, οι νέες νόμιμες αναπτύξεις που συνδέονται με τον τουρισμό και τον παραθερισμό συμβαίνουν κατεξοχήν σε εκτός σχεδίου περιοχές είτε με τους όρους της εκτός σχεδίου δόμησης είτε με τη μορφή οργανωμένων υποδοχέων.
      Με δεδομένο ότι αφενός δεν ασκείται συνεπής πολιτική για τον περιορισμό της εκτός σχεδίου δόμησης και, αφετέρου, προωθούνται οι οργανωμένοι υποδοχείς σε εκτός σχεδίου περιοχές, προκύπτει το ερώτημα για το ποια είναι, τελικά, η σκοπιμότητα της προώθησης του π.δ. για την οριοθέτηση οικισμών στην παρούσα συγκυρία. Συμβάλλει το π.δ. στον περιορισμό ή στην εντατικοποίηση της εκτός σχεδίου δόμησης;
      Στο πλαίσιο των παλινωδιών του ΥΠΕΝ, η νέα ρύθμιση που συζητείται για τις αραιοδομημένες εκτάσεις μεταξύ προηγούμενου και μελλοντικού ορίου (με προτεινόμενη παρέκκλιση αρτιότητας κάτω των 4 στρεμμάτων, π.χ. στα 2 στρέμματα), προκειμένου να παρακαμφθεί η απόφαση του ΣτΕ (Πρακτικό 74/2024, Ε’ Τμήμα),ουσιαστικά επινοεί εκ νέου την παρέκκλιση ως μια νέα κατηγορία εκτός σχεδίου δόμησης με πιο ελαστικούς όρους και εγκυμονεί μια σειρά κινδύνους για τους οικισμούς. Το αναφερόμενο στα δημοσιεύματα εργαλείο των Περιοχών Ελέγχου Χρήσεων (άρ. 10, παρ. 3δ του ν. 4759/2020, όπως αντικατέστησε το άρ. 7, παρ. 3δ του ν. 4447/2016) αφορά τον ειδικό περιορισμό στις χρήσεις γης και τους όρους δόμησης σε σχέση με τους όρους της εκτός σχεδίου και εκτός ορίων οικισμών δόμησης και όχι σε σχέση με τους όρους των εντός σχεδίου και προς πολεοδόμηση περιοχών. Θα όφειλε, δηλαδή, να προτείνει μεγαλύτερες των 4 στρεμμάτων αρτιότητες και όχι μικρότερες. Η διαστρεβλωμένη χρήση του εργαλείου αυτού αφενός θα οδηγήσει στη βεβιασμένη εξασφάλιση οικοδομικών αδειών στο διάστημα μέχρι τη θεσμοθέτηση των οριοθετήσεων προκειμένου να κατοχυρωθεί η οικοδομησιμότητα. Αφετέρου, θα ανοίξει ένα νέο «παράθυρο» διευκόλυνσης της δόμησης, ακόμα και της οργανωμένης, καταρχάς πέριξ των οικισμών αλλά με ενδεχόμενες περαιτέρω ανεξέλεγκτες αρνητικές συνέπειες για την ορθολογική ανάπτυξη του χώρου και την ενίσχυση της εκτός σχεδίου δόμησης σε όλη την επικράτεια.
      Ο ΣΕΠΟΧ υπογραμμίζει ότι η Πολιτεία χρειάζεται να έχει μια σύγχρονη, ολοκληρωμένη και σαφή πολιτική για την ανάπτυξη του χώρου σε διάλογο με τους επιστημονικούς και επαγγελματικούς φορείς, την τοπική αυτοδιοίκηση και την κοινωνία των πολιτών. Χρειάζονται μακρόπνοες πολιτικές για τους οικισμούς της υπαίθρου που να δίνουν εναλλακτικές στην εξάρτηση από τη συνεχή νέα δόμηση (τουριστική, παραθεριστική ή οικιστική) σε εκτός σχεδίου περιοχές. Πολιτικές που να υιοθετούν με αποτελεσματικό και δεσμευτικό –για τα εργαλεία σχεδιασμού– τρόπο την αρχή της συμπαγούς πόλης ώστε να ανακοπεί δραστικά η αενάως επέκταση του δομημένου χώρου. Και, ταυτόχρονα, να κατευθύνουν προς την αναζωογόνηση και ενδυνάμωση των στάσιμων, φθινόντων και συρρικνούμενων οικισμών και την εντός ορίων ανάπτυξή τους, παράλληλα με κίνητρα επανακατοίκησής τους, αξιοποιώντας τον πολεοδομικό και χωροταξικό σχεδιασμό και τις κοινωνικο-αναπτυξιακές διαστάσεις του. Σημειώνεται ότι στη Χώρα υπάρχουν περίπου 6.500 οικισμοί χαρακτηρισμένοι ως στάσιμοι ή φθίνοντες (π.δ. ΦΕΚ 588/Δ/6-12-1982), πολλοί από τους οποίους είναι διάσπαρτοι (π.χ. Ικαρία, Άνδρος) και μπορεί να μην πληρούν τα κριτήρια του π.δ. (εμπίπτοντας στις προβλέψεις της παρ. 7 του άρ. 5, μέρους Β του π.δ. και ειδικά του δεύτερου εδαφίου τους).
      Ο ΣΕΠΟΧ διαβλέπει ότι η προχειρότητα με την οποία το ΥΠΕΝ αντιμετωπίζει την καθοριστική για τη Χώρα διαδικασία της ολοκλήρωσης του πολεοδομικού σχεδιασμού θέτει σε κίνδυνο το Πρόγραμμα εκπόνησης Τοπικών Πολεοδομικών Σχεδίων. Ορατό είναι το ενδεχόμενο σε ένα χρόνο από τώρα, που εκπνέει η προθεσμία ολοκλήρωσης του Προγράμματος, να υπάρχουν εν μέρει ολοκληρωμένες, ανόμοιας εμβάθυνσης μελέτες, κάποιες χωρίς επαρκή χωροταξική και πολεοδομική θεώρηση του χώρου, που δύσκολα θα μπορούν να θεσμοθετηθούν και δεν θα έχουν κοινωνική νομιμοποίηση, με τις τοπικές κοινότητες να τοποθετούνται ενάντια στον πολεοδομικό σχεδιασμό. Η κατάσταση είναι ιδιαίτερα κρίσιμη καθώς οι ενέργειες της Πολιτείας απαξιώνουν το ρόλο των πολεοδόμων-χωροτακτών, τον πολεοδομικό και χωροταξικό σχεδιασμό ως μελετητικό αντικείμενο και ως διαδικασία που μπορεί να συμβάλλει στην προστασία του περιβάλλοντος, την κοινωνική συνοχή και την τοπική ανάπτυξη.
      Ο ΣΕΠΟΧ τονίζει με κάθε τρόπο ότι:
      Για τα υπό εξέλιξη Τοπικά Πολεοδομικά Σχέδια η οριοθέτηση των οικισμών οφείλει να ακολουθήσει κατεξοχήν πολεοδομικά και χωροταξικά κριτήρια, με μελέτες όπου τον πρώτο ρόλο θα πρέπει να έχουν οι πολεοδόμοι-χωροτάκτες και προτεραιότητα να δίνεται στη συνολική θεώρηση του χώρου και του τοπίου. Χρειάζεται η Πολιτεία να επιδείξει εμπιστοσύνη στο σχεδιασμό ως επιστημονικό πεδίο και στην εμπειρία των πολεοδόμων-χωροτακτών και να περιορίσει οριζόντιες ρυθμίσεις που είναι ανορθολογικές και ατεκμηρίωτες. Κρίνεται αυτονόητο ότι η Πολιτεία δεν θα προωθήσει ρυθμίσεις που θα διευκολύνουν τις παρεκκλίσεις της εκτός σχεδίου δόμησης, αλλοιώνοντας τη φυσιογνωμία των οικισμών καθώς και των εκτάσεων που τις περιβάλλουν και του τοπίου τους γενικότερα. Τέλος, το ΥΠΕΝ οφείλει να εγγυηθεί διαδικασίες ουσιαστικής δημόσιας διαβούλευσης ώστε οι τοπικές κοινωνίες να μην αντιμετωπίσουν με επιφύλαξη το εγχείρημα της ολοκλήρωσης του πολεοδομικού σχεδιασμού. 09 Μαΐου 2025
      Το Διοικητικό Συμβούλιο του ΣΕΠΟΧ
      Αναλυτικά η ανακοίνωση: https://sepox.gr/wp-content/uploads/2025/05/ΣΕΠΟΧ-2025.05.08_Για-το-π.δ.-οριοθέτησης-οικισμών.pdf
      Περισσότερα...

        0

    13. Αρθρογραφία

      Λειψυδρία στην Ευρώπη: Τα ποσοστά ανά χώρα, οι επιπτώσεις και λύσεις

      Engineer

      Το νερό είναι ένας απαραίτητος πόρος - όχι μόνο για τη δημόσια υγεία, το περιβάλλον και τα οικοσυστήματά του, αλλά και για την παραγωγή ενέργειας, τη γεωργία και την επισιτιστική ασφάλεια. Όσο σημαντικό κι αν είναι, το νερό δεν είναι ένας ανεξάντλητος πόρος και πρέπει να προστατεύεται από τη ρύπανση και την υπερεκμετάλλευση.

      Οι σύνθετες προκλήσεις σχετικά με το νερό επηρεάζουν εκατομμύρια ανθρώπους σε όλη την Ευρώπη. Ζητήματα όπως η σπανιότητα, η ρύπανση και οι αυξανόμενοι κίνδυνοι από πλημμύρες και ξηρασίες δεν περιορίζονται πλέον σε απομονωμένες περιοχές.

      Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υπέβαλε φιλόδοξες προτάσεις για τον μετριασμό αυτών των προκλήσεων σε μια έκθεση σχετικά με την επικείμενη ευρωπαϊκή στρατηγική για την ανθεκτικότητα των υδάτων. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναμένεται να παρουσιάσει την Ευρωπαϊκή Στρατηγική για την Ανθεκτικότητα στο Νερό πριν από το καλοκαίρι του 2025.

      Λειψυδρία στην Ευρώπη: επιπτώσεις και λύσεις
      Η έλλειψη υδάτινων πόρων είναι ένα από τα πιο πιεστικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι Ευρωπαίοι. Έως και το 34% του πληθυσμού της ΕΕ και το 40% της επικράτειάς της αντιμετώπισαν εποχιακή λειψυδρία το 2022. Στη Νότια Ευρώπη, έως και το 70% του πληθυσμού υφίσταται λειψυδρία κατά τους καλοκαιρινούς μήνες.

      Πληροφοριακό γράφημα για τη λειψυδρία στην Ευρώπη Ο Δείκτης Εκμετάλλευσης Νερού Plus (WEI+) μετρά την κατανάλωση νερού ως ποσοστό των ανανεώσιμων πόρων γλυκού νερού για μια δεδομένη περιοχή και περίοδο. Ο παραπάνω χάρτης δείχνει ότι η Κύπρος αντιμετώπισε τα μεγαλύτερα προβλήματα διαθεσιμότητας νερού μεταξύ όλων των χωρών της ΕΕ το 2022, ακολουθούμενη από τη Μάλτα και τη Ρουμανία.

      Ωστόσο, οι ετήσιοι υπολογισμοί του WEI+ σε εθνικό επίπεδο δεν αντικατοπτρίζουν το γεγονός ότι οι υδάτινοι πόροι ενδέχεται να είναι ανεπαρκείς σε ορισμένες περιοχές κατά τη διάρκεια συγκεκριμένων εποχών.

      Σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη, μια χώρα αντιμετωπίζει «υδάτινη πίεση» όταν οι ετήσιοι υδάτινοι πόροι της είναι κάτω από 1.700 m³ ανά κάτοικο. Χώρες όπως η Κύπρος, η Μάλτα, η Πολωνία και η Τσεχία αντιμετωπίζουν χρόνια υδάτινη πίεση.
      30% των Ευρωπαίων που επηρεάζονται από την έλλειψη νερού κάθε χρόνο
      Πηγή: https://www.eea.europa.eu/en/analysis/publications/europes-state-of-water-2024?activeTab=12807558-bd9c-4df7-b03e-1fc91154d58f Σύμφωνα με τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Περιβάλλοντος (EEA), περίπου το 20% της ευρωπαϊκής επικράτειας και το 30% του πληθυσμού επηρεάζονται από την έλλειψη νερού κάθε χρόνο.
      Οι ευρωβουλευτές ζητούν δεσμευτικούς στόχους για την αποδοτικότητα των υδάτων που να καλύπτουν όλες τις χρήσεις του νερού, συμπεριλαμβανομένης της βιομηχανίας, της γεωργίας και των νοικοκυριών.
      Οι προτεινόμενες λύσεις περιλαμβάνουν την υιοθέτηση πιο βιώσιμων γεωργικών μοντέλων, με τη βοήθεια καινοτόμων τεχνολογικών λύσεων, την παροχή κινήτρων για πρακτικές επαναχρησιμοποίησης νερού, τη μείωση της ρύπανσης και της ζήτησης νερού.
      Ρύπανση των υδάτων: οι κύριες απειλές και πώς να τις αποτρέψουμε
      Τα προβλήματα με τα ύδατα στην ΕΕ δεν περιορίζονται στην ποσότητα, αλλά σχετίζονται και με την ποιότητα. Το 2021, μόνο το 37% των επιφανειακών υδάτων της Ευρώπης είχαν επιτύχει «καλή» ή «υψηλή» οικολογική κατάσταση, ενώ μόλις το 29% πληρούσε την «καλή» χημική κατάσταση, σύμφωνα με τον ΕΟΠ. Μια καλή οικολογική και χημική κατάσταση υποδηλώνει ότι η ανθρώπινη δραστηριότητα δεν έχει επηρεάσει σημαντικά ένα επιφανειακό υδάτινο σύστημα.

      Οι κύριοι ρύποι των υδάτων περιλαμβάνουν βιομηχανικά χημικά, όπως βαρέα μέταλλα και επίμονες επιβλαβείς ουσίες γνωστές ως «έμμονοι ρύποι», χημικά που χρησιμοποιούνται στη γεωργία και καταλήγουν σε ποτάμια, λίμνες και άλλα ύδατα, καθώς και αναδυόμενους ρύπους όπως τα μικροπλαστικά.

      Οι ευρωβουλευτές τονίζουν ότι η ισχύουσα νομοθεσία της ΕΕ για την αντιμετώπιση της ρύπανσης των υδάτων (όπως η οδηγία-πλαίσιο για τα ύδατα και η οδηγία για το πόσιμο νερό) πρέπει να εφαρμόζεται και να επιβάλλεται καλύτερα. Προσθέτουν ότι η ΕΕ πρέπει να μειώσει περαιτέρω τη ρύπανση από χημικά, φαρμακευτικά προϊόντα, βακτήρια ανθεκτικά στα αντιβιοτικά, μικροπλαστικά, χημικά φυτοφάρμακα και λιπάσματα.

      Επιπλέον, η Επιτροπή θα πρέπει να προτείνει τη σταδιακή κατάργηση των «έμμονων ρύπων» σε καταναλωτικά αγαθά που έχουν αποδειχθεί ανησυχητικές για την ανθρώπινη υγεία και το περιβάλλον, καθώς και την επικαιροποίηση των ορίων για αυτές τις χημικές ουσίες στο πόσιμο νερό.
      Περισσότερες πληροφορίες
      Διαβάστε περισσότερα σχετικά με το πώς η ΕΕ θέλει να αποτρέψει τη ρύπανση των υπόγειων και επιφανειακών υδάτων
      Ο αντίκτυπος της κλιματικής αλλαγής
      Η κλιματική αλλαγή επιδεινώνει τα προβλήματα ύδρευσης στην Ευρώπη. Οι ακραίες θερμοκρασίες, οι παρατεταμένες ξηρασίες και οι καταστροφικές πλημμύρες βλάπτουν τα οικοσυστήματα και την ανθρώπινη υγεία και προκαλούν σημαντικές διαταραχές στις οικονομικές δραστηριότητες.
      Περισσότερες πληροφορίες
      Δείτε τον χάρτη μας για τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στην Ευρώπη
      Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος   Επιπτώσεις της ξηρασίας στα οικοσυστήματα στην Ευρώπη   Πηγή "Μέχρι τα μέσα του αιώνα, η συχνότητα και η ένταση των καυσώνων και της ξηρασίας προβλέπεται να αυξηθούν στις περισσότερες περιοχές της Ευρώπης."Ανοίγει σε νέο παράθυρο Οι ευρωβουλευτές προτείνουν επείγοντα μέτρα για την άμβλυνση των επιπτώσεων της ξηρασίας, όπως μεγαλύτερη επαναχρησιμοποίηση λυμάτων, αυξημένη εξοικονόμηση νερού στους κτιριακούς και βιομηχανικούς τομείς και βελτιωμένη αποδοτικότητα των υδάτων στη γεωργία. Οι επενδύσεις σε τεχνικές αποθήκευσης νερού είναι επίσης κρίσιμες για τη διατήρηση των αποθεμάτων νερού κατά τη διάρκεια των περιόδων ξηρασίας.

      Για να βοηθήσει στον μετριασμό των κινδύνων πλημμύρας, η έκθεση προτείνει λύσεις βασισμένες στη φύση, όπως η αποκατάσταση υγροτόπων και η δημιουργία πράσινων ζωνών προστασίας.
      Περισσότερες πληροφορίες
      Μάθετε περισσότερα για τα μέτρα της ΕΕ για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής
      Κοινοί υδάτινοι πόροι: διασυνοριακή συνεργασία
      Πολλά ποτάμια και λίμνες της Ευρώπης μοιράζονται από πολλές χώρες, γεγονός που καθιστά απαραίτητη τη διασυνοριακή διαχείριση των υδάτων.

      Οι ευρωβουλευτές τονίζουν ότι η ανθεκτικότητα στο νερό πρέπει να αποτελεί κοινή ευρωπαϊκή προσπάθεια και ότι η Επιτροπή θα πρέπει να διασφαλίσει την περιφερειακή και διακρατική αλληλεγγύη μέσω συντονισμένων πολιτικών για το νερό και διευκολύνοντας τη συνεργασία μεταξύ των χωρών της ΕΕ.

      Οι επενδύσεις σε υποδομές ύδρευσης και έξυπνα συστήματα παρακολούθησης είναι απαραίτητες για την παρακολούθηση της ποιότητας και της χρήσης του νερού σε πραγματικό χρόνο. Ως εκ τούτου, οι ευρωβουλευτές προτείνουν ένα ξεχωριστό και ειδικό ταμείο στον επερχόμενο μακροπρόθεσμο προϋπολογισμό της ΕΕ, αρχής γενομένης από το 2028, για τη βελτίωση της ανθεκτικότητας στο νερό στις περιοχές που κινδυνεύουν περισσότερο από λειψυδρία.
      Έξυπνη διαχείριση νερού: τεχνολογίες για ένα βιώσιμο μέλλον
      Οι σύγχρονες προκλήσεις απαιτούν σύγχρονες λύσεις. Οι αναδυόμενες τεχνολογίες μπορούν να συμβάλουν στον μετασχηματισμό της διαχείρισης των υδάτων και να κάνουν τη χρήση του νερού πιο βιώσιμη.

      Οι ευρωβουλευτές καλούν την Επιτροπή να επενδύσει σε λύσεις τεχνητής νοημοσύνης (AI), αισθητήρες για την παρακολούθηση της ποιότητας και της ποσότητας του νερού σε πραγματικό χρόνο, έξυπνη άρδευση και τεχνολογίες για τη βελτίωση της αποδοτικότητας των υδάτων.

      Η επεξεργασία λυμάτων μπορεί επίσης να επωφεληθεί από προηγμένες διαδικασίες επεξεργασίας που επιτρέπουν υψηλότερα ποσοστά επαναχρησιμοποίησης του νερού τόσο σε αστικές όσο και σε αγροτικές περιοχές.
      Περισσότερες πληροφορίες
      Ενημερωτικό δελτίο για την προστασία και τη διαχείριση των υδάτων Podcast του EPRS - «Τι θα γινόταν αν η Ευρώπη αντιμετώπιζε έλλειψη νερού;»Ανοίγει σε νέο παράθυρο Ενημέρωση EPRS - «Τι θα γινόταν αν η Ευρώπη αντιμετώπιζε έλλειψη νερού;»
      Περισσότερα...

        0

    14. Αρθρογραφία

      Ο μέσος μισθός των Ευρωπαίων - Η θέση των Ελλήνων

      GTnews

      Ο μέσος μισθός πλήρους απασχόλησης όπως και το κόστος ζωής διαφέρουν σε όλη την Ευρώπη, τόσο σε ονομαστικούς όρους όσο και σε πρότυπα αγοραστικής δύναμης.
      Το Euronews με βάση τους υπολογισμούς της Eurostat για τον μέσο ακαθάριστο ετήσιο μισθό το 2023, παρουσιάζει σε πίνακες τις χώρες που προσφέρουν τις υψηλότερες μηνιαίες αμοιβές ενώ επιχειρεί μια σύγκριση των μισθών προσαρμοζόμενους στα πρότυπα της αγοραστικής δύναμης.
      Αναλυτικά, στον πίνακα που ακολουθεί για το 2023 βλέπουμε ότι ο μέσος προσαρμοσμένος μηνιαίος μισθός πλήρους απασχόλησης ανά εργαζόμενο κυμαινόταν στη Βουλγαρία από 1.125 ευρώ ενώ στο Λουξεμβούργο είναι 6.755 ευρώ, τη στιγμή που ο μέσος όρος της ΕΕ ήταν 3.155 ευρώ.
      Η Δανία είναι η μόνη χώρα της ΕΕ, εκτός από το Λουξεμβούργο, με μισθό άνω των 5.000 ευρώ. Συγκεκριμένα ο μέσος μισθός στη χώρα είναι 5.634 ευρώ. Κοντά στο Λουξεμβούργο βρίσκονται η Ιρλανδία με μισθό 4.890 ευρώ και το Βέλγιο με 4.832 ευρώ.
      Η Αυστρία με 4.542 ευρώ, η Γερμανία με 4.250 ευρώ και η Φινλανδία με 4.033 ευρώ προσφέρουν επίσης μισθούς άνω των 4.000 ευρώ.
      Περίπου 10 από τις 26 χώρες της ΕΕ έχουν μισθούς κάτω από 2.000 ευρώ.
      Επίσης, μεταξύ των 26 χωρών της ΕΕ (εξαιρουμένης της Ολλανδίας λόγω έλλειψης στοιχείων της Eurostat), 10 ανέφεραν μέσο ακαθάριστο μισθό κάτω από 2.000 ευρώ.
      Σε τέσσερα κράτη μέλη, ο μέσος μισθός ήταν κάτω από 1.500 ευρώ. Η Πολωνία βρισκόταν ακριβώς πάνω από αυτό το επίπεδο, στα 1.505 ευρώ. Στη Ρουμανία, την Ελλάδα και την Ουγγαρία, οι μισθοί ήταν γύρω στα 1.400 ευρώ.
        Οι χώρες με τις υψηλότερες αμοιβές - Τελευταία με κάτω από 1.000 ευρώ η Τουρκία
      Τα στοιχεία της Eurostat καλύπτουν 26 χώρες της ΕΕ. Αν και δεν είναι άμεσα συγκρίσιμα, οι μέσοι ετήσιοι μισθοί ανά εργαζόμενο πλήρους απασχόλησης του ΟΟΣΑ περιλαμβάνουν περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες.
      Σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, ο μέσος μισθός στην Ελβετία ήταν 8.104 ευρώ, γεγονός που την καθιστά την υψηλότερα αμειβόμενη χώρα στην Ευρώπη. Μια άλλη χώρα της Ευρωπαϊκής Ζώνης Ελεύθερων Συναλλαγών (ΕΖΕΣ), η Νορβηγία, προσέφερε μέσο μισθό 5.027 ευρώ. Το Ηνωμένο Βασίλειο είχε μέσο μισθό 4.220 ευρώ.
      Με 4.629 €, η Ολλανδία συγκαταλέγεται μεταξύ των χωρών της ΕΕ με τις υψηλότερες αμοιβές. Η Τουρκία, υποψήφια χώρα για ένταξη στην ΕΕ, κατέγραψε τον χαμηλότερο μέσο μισθό με 873 €, γεγονός που την καθιστά τη μόνη χώρα που βρίσκεται κάτω από το όριο των 1.000 €.
      Η γενική τάση δείχνει ότι οι χώρες της Δυτικής και Βόρειας Ευρώπης προηγούνται στα επίπεδα μισθών, ενώ η Νότια και Ανατολική Ευρώπη τείνουν να προσφέρουν σημαντικά χαμηλότερους ονομαστικούς μισθούς.
      Υψηλότεροι μισθοί στην Ευρώπη με βάση την αγοραστική δύναμη
      Το χάσμα στους μέσους μισθούς μειώνεται όταν μετράται σε πρότυπα αγοραστικής δύναμης (Purchasing Power Standards, PPS), καθώς έτσι εξαλείφεται η επίδραση των διαφορών στο επίπεδο των τιμών. Τα PPS είναι μια τεχνητή νομισματική μονάδα, όπου μια μονάδα μπορεί θεωρητικά να αγοράσει την ίδια ποσότητα αγαθών και υπηρεσιών σε κάθε χώρα.
      Ωστόσο, εξακολουθούν να υπάρχουν σημαντικές διαφορές σε ολόκληρη την ΕΕ. Σε ονομαστικούς όρους, ο υψηλότερος μέσος μισθός είναι έξι φορές μεγαλύτερος από τον χαμηλότερο. Όταν προσαρμόζεται για τα PPS, το χάσμα αυτό μειώνεται σε μια αναλογία 2,6.
      Στην ΕΕ, οι μέσοι μισθοί σε PPS κυμαίνονται από 1.710 ευρώ στην Ελλάδα έως 4.479 ευρώ στο Λουξεμβούργο, ενώ ο μέσος όρος της ΕΕ ανέρχεται σε 3.155 ευρώ.
      Το Βέλγιο (4.038 ευρώ σε PPS), η Δανία (3.904 ευρώ σε PPS), η Γερμανία (3.898 ευρώ σε PPS) και η Αυστρία (3.851 ευρώ σε PPS) βρίσκονται επίσης μεταξύ των πέντε πρώτων χωρών.
       

      Στο χαμηλό μέρος του διαγράμματος, η Σλοβακία, η Βουλγαρία και η Ουγγαρία ακολουθούν την Ελλάδα, η καθεμία με μέσους μισθούς κάτω από €2.100 σε PPS.
      Η Ρουμανία κατατάσσεται σημαντικά υψηλότερα σε PPS.
      Μεταξύ των στοιχείων του ΟΟΣΑ, η Ελβετία ξεχωρίζει με υψηλό μισθό σε αγοραστική δύναμη, στα 4.412 ευρώ σε PPS. Ακολουθούν η Ολλανδία και η Νορβηγία, οι οποίες προσφέρουν αμφότερες περίπου 3.800 ευρώ σε PPS. Ο μέσος μισθός του Ηνωμένου Βασιλείου ήταν 3.357 ευρώ σε PPS.
      Όπως και η Ρουμανία, η Τουρκία (2.413 € σε PPS) κατέχει σημαντικά καλύτερη θέση σε αυτόν τον δείκτη.
      Σημασία της υψηλότερης παραγωγικότητας και της διαπραγματευτικής δύναμης
      Εξηγώντας τις μισθολογικές διαφορές σε επίπεδο χωρών, η Δρ Σωτηρία Θεοδωροπούλου, επικεφαλής της μονάδας ευρωπαϊκών, οικονομικών, εργασιακών και κοινωνικών πολιτικών στο Ευρωπαϊκό Συνδικαλιστικό Ινστιτούτο (ETUI), σημείωσε ότι η υψηλότερη παραγωγικότητα αποτελεί ουσιαστικό θεμέλιο για βιώσιμα υψηλότερους μισθούς/μισθούς. Επισήμανε ότι οι οικονομίες με μεγαλύτερη βιομηχανική ή χρηματοπιστωτική δραστηριότητα τείνουν να είναι πιο παραγωγικές. Οι βιομηχανίες υψηλής τεχνολογίας έχουν επίσης συνήθως υψηλότερη παραγωγικότητα.
      Τόνισε επίσης τον ρόλο των θεσμών της αγοράς εργασίας.
      «Γενικότερα, η υψηλότερη διαπραγματευτική ισχύς των εργαζομένων - είτε προέρχεται από ισχυρούς θεσμούς συλλογικών διαπραγματεύσεων είτε/και από πολιτικές που τους παρέχουν "εξωτερικές επιλογές" στην αγορά εργασίας - καθιστά πιο πιθανό τα κέρδη παραγωγικότητας να μεταφραστούν σε υψηλότερους μισθούς και κόστος εργασίας», δήλωσε στο euronews.
      Οι χώρες με τη μεγαλύτερη αύξηση μέσου μισθού
      Κατά την τελευταία πενταετία (2018-2023), ο μέσος προσαρμοσμένος μισθός πλήρους απασχόλησης αυξήθηκε σε ονομαστικούς όρους ευρώ και στις 26 χώρες της ΕΕ.
      Σε ολόκληρη την ΕΕ, ο μέσος μηνιαίος μισθός αυξήθηκε κατά 507 ευρώ, αθροίζοντας σε ετήσια αύξηση 6.708 ευρώ, που αντιστοιχεί σε αύξηση 19%.
      Σε ποσοστιαίους όρους, η αύξηση κυμάνθηκε από μόλις 4% στη Σουηδία έως το αξιοσημείωτο 102% στη Λιθουανία.
       

      Η αύξηση ήταν ιδιαίτερα χαμηλότερη στις τέσσερις μεγαλύτερες οικονομίες της ΕΕ: η Ισπανία σημείωσε αύξηση 19%, η Γερμανία 18%, η Γαλλία 14% και η Ιταλία μόλις 10%. Οι σκανδιναβικές χώρες της ΕΕ παρέμειναν επίσης κάτω από τον μέσο όρο της ΕΕ, μαζί με την Κύπρο και την Ελλάδα.
      Σε ευρώ, η αύξηση των μέσων μισθών κυμάνθηκε από 91 ευρώ μηνιαίως στην Ελλάδα έως 1.291 ευρώ μηνιαίως στο Λουξεμβούργο. Η Λιθουανία κατέγραψε επίσης μια εντυπωσιακή αύξηση της τάξης των 1.141 ευρώ ανά μήνα.
      Η Eurostat θα δημοσιεύσει τα στοιχεία για τους μισθούς του 2024 στα τέλη του 2025.
      Περισσότερα...

        0

    15. Αρθρογραφία

      Αντικειμενικές αξίες ακινήτων: Τι ισχύει-Πώς προστατεύουν τους ενοικιαστές

      GTnews

      Αμετάβλητες θα παραμείνουν μέχρι και το 2027 οι αντικειμενικές αξίες των ακινήτων, παρά το γεγονός ότι η τελευταία αναπροσαρμογή πραγματοποιήθηκε το 2021. Οι αυξημένες τιμές που καταγράφονται στην αγορά τόσο για τις πωλήσεις όσο και για τις ενοικιάσεις ακινήτων αναγκάζουν την κυβέρνηση να τις κρατήσει σταθερές, καθώς μια νέα αναπροσαρμογή θα έφερνε πρόσθετα βάρη στους ιδιοκτήτες ακινήτων και εμμέσως και στους ενοικιαστές.
      Βέβαια, όπως σημειώνει ρεπορτάζ της Καθημερινής, στις περισσότερες περιοχές της πρωτεύουσας, αλλά και στις τουριστικές περιοχές, η διαφορά αντικειμενικών και εμπορικών τιμών πώλησης είναι χαοτική. Στέλεχος του οικονομικού επιτελείου αναφέρει πως «δεν σκοπεύουμε να αλλάξουμε τις αντικειμενικές αξίες», δείχνοντας με τον τρόπο αυτό τις προθέσεις της κυβέρνησης που συνδέονται με μέτρα στήριξης των νοικοκυριών αλλά και των ιδιοκτητών.
      Η διατήρησή τους, λοιπόν, δίνει ανάσα στα νοικοκυριά και στους ιδιοκτήτες ακινήτων. Σε διαφορετική περίπτωση, οι τιμές των κατοικιών θα «φούσκωναν» για να καλυφθεί το επιπλέον κόστος που θα προέκυπτε από τους φόρους, και αυτό καθώς η αναπροσαρμογή των αντικειμενικών αξιών συμπαρασύρει περί τους 20 φόρους και τέλη που είναι συνδεδεμένα με αυτές.
      Σημειώνεται ότι η κυβέρνηση έχει αναστείλει τον φόρο της υπεραξίας στις αγοραπωλησίες ακινήτων, όπως επίσης και τον ΦΠΑ στα νεόδμητα ακίνητα, ενώ την περασμένη εβδομάδα ανακοινώθηκε και η επιστροφή ενός ενοικίου για όσους μισθώνουν πρώτη κατοικία.
      Πάντως, παρά την αύξηση των τιμών πανελλαδικά, η ζήτηση διατηρείται σε υψηλά επίπεδα, με την ψαλίδα αντικειμενικών και εμπορικών τιμών, όπως προαναφέρθηκε, να έχει ανοίξει σημαντικά. Είτε πρόκειται για θέσεις στάθμευσης, είτε για διαμερίσματα, είτε για επαγγελματικούς χώρους, οι τιμές των συμβολαίων κινούνται σημαντικά πάνω από τις τιμές ζώνης που διαμορφώθηκαν τον Ιούνιο του 2021.
      Οι μεγαλύτερες διαφορές εντοπίζονται κυρίως στις ακριβές περιοχές του κέντρου της Αθήνας, των νοτίων και των βορείων προαστίων του λεκανοπεδίου και νησιωτικών περιοχών. Οι διαφορές που παρατηρούνται είναι τεράστιες και ενδεχομένως σε αρκετές περιπτώσεις τα ακίνητα αυτά έχουν ανακατασκευασθεί πλήρως.
      Τα στοιχεία του Μητρώου Αξιών Μεταβιβάσεων Ακινήτων δείχνουν ότι οι αντικειμενικές αξίες που τέθηκαν σε εφαρμογή το 2021 έχουν πλέον ξεπεραστεί. Συγκεκριμένα, καταγράφονται αυξήσεις άνω του 30%-40% μεταξύ εμπορικών και τιμών ζώνης.
      Παράλληλα, στα στοιχεία του μητρώου έχουν καταγραφεί μεταβιβάσεις που έχουν κινήσει και το ενδιαφέρον των ελεγκτών της φορολογικής διοίκησης.
      Πάρκινγκ 487.361 ευρώ
      Από τα στοιχεία διαπιστώνονται μεταβιβάσεις ιδιαίτερα μεγάλης αξίας, όπως για παράδειγμα σε Ελληνικό, Βούλα και Κηφισιά. Ειδικότερα:
      • Θέση στάθμευσης 18 τ.μ. στην Κηφισιά πωλήθηκε 487.361 ευρώ.
      • Στο μητροπολιτικό πάρκο στο Ελληνικό, οικόπεδο 9,7 στρεμμάτων πωλήθηκε έναντι 37 εκατ. ευρώ.
      • Στο μητροπολιτικό πάρκο, οικόπεδο 26,1 στρεμμάτων πωλήθηκε 24,97 εκατ. ευρώ.
      • Στη Γλυφάδα, οικόπεδο 2,3 στρεμμάτων πωλήθηκε 10,3 εκατ. ευρώ.
      • Διαμέρισμα 246,1 τ.μ. του 4ου ορόφου στη Γλυφάδα αγοράστηκε στην τιμή του 1,6 εκατ. ευρώ, δηλαδή 6.550 το τετραγωνικό μέτρο, όταν η αντικειμενική αξία στη συγκεκριμένη περιοχή ανέρχεται σε 4.250 ευρώ το τ.μ. Δηλαδή, το συγκεκριμένο ακίνητο πωλήθηκε σε τιμή κατά 50% αυξημένη έναντι της αντικειμενικής αξίας.
      Με βάση τα στοιχεία του Μητρώου Αξιών Μεταβιβάσεων Ακινήτων, στην πρώτη θέση των μεταβιβάσεων βρίσκεται ο Δήμος Αθηναίων, ενώ οι ακριβότερες αγοραπωλησίες ακινήτων εντοπίζονται στη Γλυφάδα, στη Βουλιαγμένη, στη Βούλα, στην Κηφισιά, στο Παλαιό Ψυχικό και στη Φιλοθέη.
      Ακύρωση σχεδίου
      Στο μεταξύ, χθες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Παύλος Μαρινάκης ακύρωσε τον σχεδιασμό αύξησης του ορίου ακαθαρίστων εσόδων για την απαλλαγή από τον ΦΠΑ. Σήμερα απαλλάσσονται από τον ΦΠΑ, εφόσον το επιθυμούν, επιχειρήσεις με ακαθάριστα έσοδα έως 10.000 ευρώ. Συγκεκριμένα ο κ. Μαρινάκης ανέφερε: «Δεν επεξεργάζεται κάτι τέτοιο η κυβέρνηση και συγκεκριμένα το υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών».
      Περισσότερα...

        0

    16. Αρθρογραφία

      Μείωση στον αριθμό των οικοδομικών αδειών σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ

      GTnews

      Περιορίστηκε η εγχώρια οικοδομική δραστηριότητα στην αυγή του 2025, όπως προκύπτει από τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ. Ειδικότερα, τον Ιανουάριο του 2025 το μέγεθος της Συνολικής Οικοδομικής Δραστηριότητας (ιδιωτικής- δημόσιας) διαμορφώθηκε σε 1.762 οικοδομικές άδειες, που αντιστοιχούσαν σε 288.063 τ.μ. επιφάνειας και 1.260.482 κ.μ. όγκου, κατέγραψε δηλαδή μείωση κατά 17% ως προς τον αριθμό των οικοδομικών αδειών, μείωση κατά 37% στην επιφάνεια και κατά 38,2% στον όγκο, σε σχέση με τον αντίστοιχο μήνα του 2024.
       
      Οι εκδοθείσες άδειες ιδιωτικής οικοδομικής δραστηριότητας, στο σύνολο της χώρας ήταν 1.746 και αντιστοιχούσαν σε 282.535 τ.μ. επιφάνειας και 1.234.455 κ.μ. όγκου. Κατέγραψαν δηλαδή μείωση κατά 17,3% στον αριθμό των οικοδομικών αδειών, μείωση κατά 37,2% στην επιφάνεια και κατά 38,4% στον όγκο, σε σχέση με τον αντίστοιχο περυσινό μήνα.
      Σε ό,τι αφορά τη δημόσια οικοδομική δραστηριότητα, τον φετινό Ιανουάριο εκδόθηκαν στο σύνολο της χώρας 16 οικοδομικές άδειες, που αντιστοιχούσαν σε 5.528 τ.μ. επιφάνειας και 26.027 κ.μ. όγκου. Το ποσοστό συμμετοχής της Δημόσιας οικοδομικής δραστηριότητας στον συνολικό οικοδομικό όγκο, για τον μήνα Ιανουάριο 2025, ήταν 2,1%.
      Η εικόνα ανά Περιφέρεια
      Η εξέλιξη της οικοδομικής δραστηριότητας ανά Περιφέρεια αποτυπώνεται στον παρακάτω πίνακα:
      Πηγή: ΕΛΣΤΑΤ
      Περισσότερα...

        0

    17. Αρθρογραφία

      Οδηγός 2025 για την Πυροπροστασία Ακινήτων εντός ή πλησίον δασικών εκτάσεων

      Engineer

      Μεγάλη σύγχυση επικρατεί στους ιδιοκτήτες ακινήτων και στους μηχανικούς, σχετικά με την υποχρέωση λήψης μέτρων πυροπροστασίας για τα κτίσματα τα οποία βρίσκονται εντός ή πλησίον δασικών εκτάσεων. Θυμίζουμε ότι πέρυσι για πρώτη φορά τέθηκε σε ισχύ ο Κανονισμός Πυροπροστασίας Ακινήτων (ΦΕΚ 3475 Δ΄/24-5-2023).
      Σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις, οι ιδιοκτήτες των ακινήτων που βρίσκονται εντός ή πλησίον δασικών εκτάσεων έχουν υποχρέωση από το Υπουργείο Περιβάλλοντος μέχρι το τέλος Μαρτίου να συντάξουν μελέτες Αξιολόγησης Επικινδυνότητας και Τεχνική Έκθεση από αρμόδιο Τεχνικό Επιστήμονα και αφού προηγουμένως υλοποιήσουν τα τεχνικά έργα πυροπροστασίας να τα υποβάλλουν στη συνέχεια στο Δήμο μέχρι το τέλος Απριλίου.
      Εν τούτοις, ο απερχόμενος Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, κ. Σκυλακάκης αναγνώρισε ότι ο ισχύον κανονισμός ήταν περίπλοκος και πρέπει να αναθεωρηθεί πριν την εφαρμογή του για το έτος 2025.
      Μέχρι σήμερα, έναν μήνα πριν από την έναρξη της αντιπυρικής περιόδου, καμία ενημέρωση δεν υπάρχει από το αρμόδιο υπουργείο, με αποτέλεσμα να μην προχωρούν οι μηχανικοί τις σχετικές μελέτες αναμένοντας, τις τροποποιήσεις που θα γίνουν ώστε να υποβάλλουν τα τελικά σχέδια, δεδομένου ότι οι μελέτες και τα έργα που θα γίνουν επιβαρύνουν τον πολίτη.
      Τα δε πρόστιμα για τη μη εφαρμογή των μέτρων είναι από 1000 έως 54.000 ευρώ.
      Με τα σημερινά δεδομένα θα πρέπει οι πολίτες και οι αρμόδιοι τεχνικοί επιστήμονες να εφαρμόσουν τον ισχύοντα κανονισμό πυροπροστασίας.
      Ποια ακίνητα με κτίσμα οφείλουν να κάνουν πυροπροστασία;
      Η πυροπροστασία φορά ακίνητα που έχουν κτίσμα και βρίσκονται:
      σε δάση ή δασικά οικοσυστήµατα ή δασικές εκτάσεις σε χορτολιβαδικές εκτάσεις που βρίσκονται επί ηµιορεινών, ορεινών και ανώµαλων εδαφών είτε είναι δηµόσιες, είτε είναι αναγνωρισµένες ως ιδιωτικές. σε πεδινές χορτολιβαδικές εκτάσεις (µη ορεινές ή ηµιορεινές και µη κείµενες επί ανώµαλων εδαφών) εν όλω ή εν µέρει εντός ακτίνας 300 µέτρων από τα όρια δασικών εκτάσεων µέσα σε περιαστικό πράσινο και σε κηρυγµένες δασωτέες ή αναδασωτέες εκτάσεις µέσα σε πάρκα και άλση πόλεων και οικιστικών περιοχών.  
      Πως θα μάθω αν το ακίνητο μου βρίσκεται σε περιοχή επικίνδυνη;
      Θα πρέπει να απευθυνθείτε σε μηχανικό για να εντοπίσει το ακίνητο σας στο δασικό χάρτη και να εξετάσει στη συνέχεια αν υπάρχει υποχρέωση σύνταξης μελέτης πυροπροστασίας.
      Τι πρέπει να κάνει ο ιδιοκτήτης ακινήτου που εμπίπτει στον κανονισμό;
      Θα πρέπει να απευθυνθεί άμεσα σε μηχανικό/ αρμόδιο τεχνικό επιστήμονα ο οποίος θα εξετάσει το ακίνητο με το κτίριο και στη συνέχεια θα συντάξει Έντυπο Αξιολόγησης Επικινδυνότητας και Τεχνική Έκθεση.
      Τι περιλαμβάνει η έκθεση που θα συντάξει ο μηχανικός;
      Κατόπιν αυτοψίας ο μηχανικός/τεχνικός επιστήμονας προβαίνει στην εξέταση των κριτηρίων επικινδυνότητας του ακινήτου και συμπληρώνει το έντυπο αξιολόγησης επικινδυνότητας από το οποίο προκύπτει η κατάταξή του. Στη συνέχεια συντάσσει έκθεση στην οποία περιλαμβάνονται οπωσδήποτε τα εξής:
      1) Περιγραφή του ακινήτου, του κτιρίου, των εγκαταστάσεών του και του περιβάλλοντος χώρου, με αναφορά στα στοιχεία που τεκμηριώνουν την επιλογή των κριτηρίων κατάταξης του ακινήτου ως προς την επικινδυνότητά του και ως προς τα μέτρα πυροπροστασίας που εφαρμόζονται (η θέση του ακινήτου ως προς τη δασική έκταση και ως προς τα γειτονικά κτίρια, γεωμετρικά χαρακτηριστικά, δομικά υλικά, βλάστηση, κλπ).
      2) Απαιτούμενα προληπτικά μέτρα, μέτρα παθητικής πυροπροστασίας και μέσα ενεργητικής πυροπροστασίας.
      3) Σχέδιο κάτοψης του ακινήτου όπου θα αποτυπώνονται τα απαραίτητα στοιχεία όπως ενδεικτικά, οι θέσεις των κτισμάτων κύριας και βοηθητικής χρήσης, η πρόσβαση στο ακίνητο, οι ζώνες προστασίας, οι θέσεις και αποστάσεις των δέντρων, οι αποστάσεις των όμορων κτιρίων, κ.λ.π.
      Τι ισχύει για τα υφιστάμενα κτίρια;
      Στην περίπτωση ακινήτων με υφιστάμενα κτίρια, θα αναγράφονται επιπρόσθετα στην τεχνική έκθεση οι ενέργειες – εργασίες που πρέπει να γίνουν.
      Τα μέτρα που προτείνονται είναι προληπτικής, παθητικής και ενεργητικής (κατασταλτικής) πυροπροστασίας θα πρέπει να εφαρμόζεται στο σύνολό τους για τα νέα κτίρια, ενώ για τα υφιστάμενα προβλέπεται ότι:
      α) το έντυπο αξιολόγησης της επικινδυνότητας και η έκθεση του αρμόδιου τεχνικού επιστήμονα με τα συνοδευτικά τους στοιχεία, υποβάλλονται από εξουσιοδοτημένο διαχειριστή έως 31/3/2024. Ο ιδιοκτήτης του ακινήτου εντός ενός μηνός από την παραπάνω ημερομηνία και για κάθε επόμενο έτος μέχρι τις 30/4/2024, θα πρέπει να υποβάλει δήλωση εφαρμογής μέτρων πυρασφάλειας.
      β) Οι διατάξεις προληπτικής πυροπροστασίας εφαρμόζονται υποχρεωτικά από τη αντιπυρική περίοδο 2025..
      γ) Οι διατάξεις παθητικής και ενεργητικής πυροπροστασίας εφαρμόζονται υποχρεωτικά από 31/03/2025 για τα ακίνητα που χαρακτηρίζονται ως υψηλής και ιδιαίτερα υψηλής επικινδυνότητας και από 31/03/2026 για τα ακίνητα που χαρακτηρίζονται ως χαμηλής ή μεσαίας επικινδυνότητας.
      Ποια βασικά μέτρα πρέπει να υπάρχουν;
      Τα μέτρα προληπτικής πυροπροστασίας αφορούν μεταξύ άλλων:
      Την πρόσβαση στο ακίνητο, τη δημιουργία ζώνης προστασίας ελάχιστου πλάτους δέκα μέτρων σε τρία επίπεδα με στόχο να επιβραδύνει το ρυθμό της πυρκαγιάς και να επιτρέπει την επέμβαση των πυροσβεστών.
      – Παράλληλα ορίζεται ότι απαγορεύεται η αποθήκευση καυστών ή εύφλεκτων υλικών και αντικειμείνων, η αποθήκευση καυσόξυλων κοντά στα κτίρια και η αποθήκευση εύφλεκτων υλικών, όπως καυσίμων για μηχανήματα κηπουρικής, κλπ.
      – Για τα υφιστάμενα κτίρια, πάντως, θα εξακολουθήσει να επιτρέπεται κατ΄εξαίρεση η διατήρηση νομίμως εγκατεστημένων υφιστάμενων υπέργειων δεξαμενών αερίων καυσίμων μέχρι τις 31.12.2030.
      – Επιπροσθέτως επιβάλλεται ο τακτικός καθαρισμός των αυλών, της στέγης και των υδρορροών από απορρίμματα και υπολείμματα βλάστησης.
      – Οι ιδιοκτήτες κάθε ακινήτου στις περιοχές αυτές θα πρέπει να προχωρήσουν στην κατάρτιση σχεδίου προετοιμασίας εκκένωσης σε περίπτωση πυρκαγιάς.
      – Υποχρεωτική καθίσταται και η περίφραξη ακόμα και για τα υφιστάμενα κτίρια.
      – Υποχρεωτική είναι επίσης η αντικατάσταση ή προσθήκη σίτας με μεταλλικές ίνες στα κουφώματα του κτιρίου, για τα ακίνητα υψηλής και ιδιαίτερα υψηλής επικινδυνότητας.
      – Σε περίπτωση ανακαίνισης είναι επίσης υποχρεωτική η επένδυση του κτιρίου με άκαυστα υλικά (π.χ σοβάς, τούβλο, πέτρα, κ.ά).
      Πότε χρειάζεται να ενημερώσει ο πολίτης το δασαρχείο για τα μέτρα πυροπροστασίας;
      Έγκριση από την οικεία Δασική Υπηρεσία απαιτείται:
      Για κτίσματα που βρίσκονται εντός πάρκων και αλσών πόλεων και οικιστικών περιοχών που προστατεύονται από τη δασική νομοθεσία.
      Για κτίσματα που έχουν ανεγερθεί μετά από σχετική έγκριση επέμβασης από το δασαρχείο, εντός εκτάσεων που προστατεύονται από τη δασική νομοθεσία (άρθρο 45 ν.998/79, όπως ισχύει).
      Επί προτάσεων σχεδιασμού από τους ΟΤΑ των περιμετρικών ζωνών προστασίας του σε οικισμούς και οικιστικές πυκνώσεις.
      Ποια δασικά αυθαίρετα «σώζονται» και πρέπει να κάνουν πυροπροστασία;
      Οι ιδιοκτήτες δασικών αυθαιρέτων, που υπέβαλαν και μόνον αίτημα τακτοποίησης στην ηλεκτρονική πλατφόρμα υποβολής αίτησης υπαγωγής στις διατάξεις του άρθρου 55 του ν. 4685/2020 (Οικιστικές Πυκνώσεις) του Κτηματολογίου, με παράβολο των 250 ευρώ.
      Της ΓΡΑΜΜΑΤΗΣ ΜΠΑΚΛΑΤΣΗ, τοπογράφου – πολεοδόμου μηχανικού, [email protected]
      Περισσότερα...

        0

    18. Αρθρογραφία

      Κατασκευαστικές δημιουργούν την επόμενη γενιά στελεχών τους

      tetris

      Το «σαφάρι» των μεγάλων κατασκευαστικών ομίλων στην αγορά εργασίας καλά κρατεί και μάλιστα αφορά, όχι μόνο «χέρια» που θα απασχοληθούν στα δεκάδες εργοτάξια ανά την επικράτεια, αλλά και στη στελέχωση των εταιρειών, ώστε να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις των επόμενων ετών. Αλλωστε είναι δεδομένη η ανάγκη προσαρμογής στα νέα κατασκευαστικά δεδομένα, από τις τεχνολογίες υλικών και τον έλεγχο του κόστους με σύνθετα πληροφοριακά εργαλεία, μέχρι την αξιοποίηση της τεχνητής νοημοσύνης. Ετσι, οι διοικήσεις των εταιρειών σχεδιάζουν και υλοποιούν αρκετές πρωτοβουλίες για το απαιτούμενο brain gain, με έμφαση στην εγχώρια αγορά και την προσέλκυση ανθρώπων, είτε απευθείας από τα πανεπιστήμια είτε από άλλους κλάδους της οικονομίας.
      Στο πλαίσιο αυτό ο όμιλος Aktor λάνσαρε πρόσφατα το μεγαλύτερο εταιρικό πρόγραμμα υποτροφιών στη χώρα (Aktor4thefuture), ύψους 1,4 εκατ. ευρώ ετησίως, για τα επόμενα 10 χρόνια. Συνολικά θα δαπανηθούν 14 εκατ. ευρώ για τη χρηματοδότηση έως 40 σπουδαστών ετησίως ή 400 συνολικά για την προσεχή δεκαετία, με τον Aktor να προσφέρει ταυτόχρονα και εγγυημένη απασχόληση ελάχιστης διάρκειας πέντε ετών στον όμιλο. Μάλιστα, αυτή θα αποτελεί και προϋπόθεση για τη λήψη της υποτροφίας. Ουσιαστικά, όσοι υποψήφιοι επιλεγούν θα λάβουν χρηματοδότηση των μεταπτυχιακών τους σπουδών (έως 20.000 ευρώ για ελληνικό πανεπιστήμιο και έως 50.000 ευρώ για διεθνές) και ταυτόχρονα θα δεσμευτούν για την απασχόλησή τους στον όμιλο Aktor για ελάχιστη περίοδο πέντε ετών.
      Κριτήρια αριστείας
      «Το πρόβλημα της υποστελέχωσης δεν θα λυθεί με καραβιές ανθρώπων. Χρειαζόμαστε νέους Ελληνες υψηλής κατάρτισης», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Αλ. Εξάρχου, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του ομίλου. Στόχος του ομίλου είναι να δημιουργήσει την απαιτούμενη «μαγιά» στελεχών που θα απασχοληθούν σε διάφορους τομείς δραστηριότητας του Aktor τα επόμενα χρόνια, με δεδομένη και τη μεγέθυνση της εισηγμένης.
      Γι’ αυτό άλλωστε η διαδικασία επιλογής των υποψηφίων δεν θα γίνεται μόνο με βάση το ακαδημαϊκό τους υπόβαθρο, αλλά θα αξιολογηθούν και από επιτροπή στελεχών του ομίλου. Ωστόσο, τα κριτήρια δεν θα είναι εισοδηματικά, αλλά αριστείας, καθώς οι ενδιαφερόμενοι θα πρέπει να έχουν βαθμολογία πτυχίου μέσου όρου 7,5 (με άριστα το 10) και μέσου όρου 8 για τον μεταπτυχιακό τίτλο. Επίσης, θα πρέπει να είναι Ελληνες υπήκοοι και κάτω των 30 ετών. Η τελική επιλογή των υποψηφίων θα πραγματοποιηθεί εντός του Μαΐου, ώστε στη συνέχεια να ξεκινήσουν τις σπουδές τους από το επόμενο ακαδημαϊκό έτος 2025-2026.
      Αντιστοίχως, πριν από μερικές εβδομάδες ο όμιλος Metlen ανακοίνωσε τον νέο κύκλο του προγράμματος «Μηχανικοί στην πράξη», που ήδη «τρέχει» για πάνω από οκτώ χρόνια, έχοντας καθοριστική συνεισφορά στη στελέχωση της ΜΕΤΚΑ, της θυγατρικής στον τομέα των υποδομών. Μάλιστα το πρόγραμμα επεκτάθηκε φέτος και στον κλάδο των μετάλλων και προσφέρει έμμισθη πρακτική εργασία για ένα έτος σε νέους αποφοίτους με έμφαση στις βιομηχανικές δραστηριότητες της εταιρείας στη Βοιωτία, στη Φωκίδα και στα Οινόφυτα.
      Το πρόγραμμα έχει αποφέρει σημαντικά αποτελέσματα, με δεκάδες προσθήκες μηχανικών και στον τομέα των υποδομών, προσελκύοντας μάλιστα ανθρώπους που μεταπήδησαν στις κατασκευές από άλλους κλάδους, όπως η βιομηχανία, έχοντας όμως εμπειρία από τεχνικά έργα. Επίσης έχει παρατηρηθεί και σημαντική εισροή ανθρώπων από μικρότερες τεχνικές εταιρείες του κλάδου που επιθυμούν την επαγγελματική τους ανέλιξη και μεγαλύτερη εργασιακή ασφάλεια μέσω της απασχόλησης στον όμιλο Metlen.
      Ο επαναπατρισμός
      Αντιθέτως, οι ελπίδες των εταιρειών να προσελκύσουν Ελληνες μηχανικούς που έχουν εγκατασταθεί μόνιμα στο εξωτερικό τα τελευταία χρόνια είναι λιγότερες, με δεδομένο το φορολογικό, αλλά και το μισθολογικό μειονέκτημα της ελληνικής αγοράς. Στελέχη της αγοράς εκτιμούν ότι μόνο αν γίνει μια συντονισμένη προσπάθεια που θα περιλαμβάνει και φορολογικά κίνητρα θα ήταν πιθανός ο επαναπατρισμός ανθρώπων οι οποίοι αποχώρησαν από την Ελλάδα τα χρόνια της οικονομικής κρίσης και του «μαρασμού» του κατασκευαστικού κλάδου.
      Περισσότερα...

        0

    19. Αρθρογραφία

      Έρευνα ΔιαΝΕΟσις: Τεχνολογία και οικονομική ανάπτυξη στην Ελλάδα

      Engineer

      Η βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη σε αναπτυγμένες χώρες βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στην τεχνολογική πρόοδο και την καινοτομία. Το παραγωγικό μοντέλο της Ελλάδας, ωστόσο, στηρίζεται ελάχιστα σε αυτούς τους εξωστρεφείς και δυναμικούς κλάδους. Τι πρέπει να γίνει για να αλλάξει η στρατηγική της χώρας στον τομέα της έρευνας και της ανάπτυξης; Και πώς μπορεί να ενδυναμωθεί το εγχώριο οικοσύστημα των startups; 
      Η διαΝΕΟσις έχει ξεκινήσει μια σειρά από έρευνες και δράσεις για την ανάδειξη των βασικών προβλημάτων του τομέα. Η πιο πρόσφατη ερευνητική προσπάθεια δημοσιεύθηκε τον Απρίλιο του 2025, από τον Ομότιμο Καθηγητή Τεχνολογικής Οικονομικής & Βιομηχανικής Στρατηγικής στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, Γιάννη Καλογήρου. Η μελέτη του, με τίτλο «Τεχνολογία και οικονομική ανάπτυξη στην Ελλάδα», αναλύει τη δυναμική σχέση μεταξύ της τεχνολογικής εξέλιξης και της αναπτυξιακής πορείας της ελληνικής οικονομίας τα τελευταία 50 χρόνια, υπογραμμίζοντας την ανάγκη για ένα νέο παραγωγικό μοντέλο που να βασίζεται στην καινοτομία, τη γνώση και την ενίσχυση του ανθρώπινου δυναμικού, ώστε η χώρα να ισχυροποιήσει τη θέση της στον διεθνή καταμερισμό εργασίας.
      Η μελέτη σκιαγραφεί, μεταξύ άλλων, τη σημερινή δομή και τις αδυναμίες του συστήματος καινοτομίας στην Ελλάδα, και προτείνει μια σειρά από παρεμβάσεις και προτάσεις πολιτικής που θα ενδυναμώσουν τα εγχώρια «οικοσυστήματα καινοτομίας» και την ελληνική οικονομία. Εδώ μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρη την ανάλυση, ενώ εδώ θα βρείτε μια συνοπτική καταγραφή των βασικών της σημείων.
      ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
      ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ
      Τον Ιανουάριο του 2022 η διαΝΕΟσις δημοσίευσε μια έρευνα με επιστημονική υπεύθυνη την ομότιμη καθηγήτρια στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Ιωάννα-Σαπφώ Πεπελάση, η οποία πραγματοποιήθηκε από τη συμβουλευτική εταιρεία Octane, η οποία χαρτογραφεί τις ελληνικές startups και το οικοσύστημα που τις υποστηρίζει. Η έρευνα περιλαμβάνει και ένα ερωτηματολόγιο, το οποίο απάντησαν 267 ιδρυτές νεοφυών επιχειρήσεων, δίνοντας σημαντικά στοιχεία για τη φυσιογνωμία, τις προκλήσεις και τα προβλήματα του οικοσυστήματος. Μπορείτε να διαβάσετε μια σύνοψη της έρευνας εδώ και την πλήρη έρευνα, καθώς και καθώς και όλο το συνοδευτικό υλικό της, εδώ: 
      ΧΑΡΤΟΓΡΑΦΗΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΟΙΚΟΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ STARTUPS
      ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΠΟΣΟΤΙΚΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ
      ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΤΩΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ
      Αναλυτικά όλη η έρευνα εδώ: https://www.dianeosis.org/research/research_policy/
      Περισσότερα...

        0

    20. Αρθρογραφία

      Κτηματολογική διαμεσολάβηση για την επίλυση των διαφορών μεταξύ ιδιωτών και ΟΤΑ ή ΝΠΔΔ

      Engineer

      Ολοκληρώνεται μέχρι το τέλος του 2025 το κτηματολόγιο και το μεγάλο θέμα που προκύπτει μετά την ολοκλήρωση της κτηματογράφησης και την λειτουργία του κτηματολογικού γραφείου είναι, πως επιλύονται τα προβλήματα όταν διαπιστώσουν οι ιδιοκτήτες ότι έχει γίνει λανθασμένη εγγραφή των δικαιωμάτων τους και η ιδιοκτησία τους δεν έχει αποτυπωθεί ορθά. Αυτό αφορά κυρίως στην εσφαλμένη τοποθέτηση του ακινήτου, ως προς τη θέση και τα όρια του, σε σχέση με την πραγματικότητα. Το πρόβλημα δυστυχώς δεν γίνεται αντιληπτό κατά την διαδικασία της κτηματογράφησης, αλλά αργότερα κατά την σύνταξη ενός συμβολαίου ή την έκδοση μιας οικοδομικής άδειας κατά την οποία <<μπλοκάρεται>> η διαδικασία. Τότε ο ιδιοκτήτης αντιλαμβάνεται τις συνέπειες της λανθασμένης δήλωσης στο κτηματολόγιο και αναζητά τον τρόπο διόρθωσης τους.
      Το πρόβλημα είναι πολύ σημαντικό, γιατί στις περιοχές που έχει ήδη συνταχθεί το Κτηματολόγιο υπολογίζεται ότι υπάρχουν ιδιοκτησίες σε ποσοστό πάνω από το 50% με αποκλίσεις μεταξύ του πραγματικού εμβαδού ιδιοκτησίας και του αναγραφόμενου εμβαδού του κτηματολογίου.
      Αποτέλεσμα αυτού είναι να οδηγούνται μεταξύ τους οι όμοροι ιδιοκτήτες στα δικαστήρια σπαταλώντας χρόνο και χρήμα.
      Προκειμένου να διευκολύνει το κράτος τους πολίτες και να μην ταλαιπωρούνται στις αγοροπωλησίες, δίνεται η δυνατότητα να επιλύονται οι διαφορές μεταξύ ιδιοκτητών, με τη συνδρομή ιδιωτών διαμεσολαβητών πιστοποιημένων στην κτηματολογική διαμεσολάβηση. Στη διαδικασία της διαμεσολάβησης θα συνδράμουν και οι πιστοποιημένοι μηχανικοί , οι οποίοι θα διορθώνουν το κτηματολογικό διάγραμμα, με τρόπο αξιόπιστο σύμφωνα με τα πρότυπα και τις διαδικασίες που ορίζονται από το «Ελληνικό Κτηματολόγιο».
      Με το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο η κτηματολογική διαμεσολάβηση αφορά μόνο στην επίλυση διαφορών μεταξύ ιδιωτών.
      Όμως , εκτιμάται ότι ένα μεγάλο ποσοστό λαθών αφορά και τους Δήμους π.χ. όταν ένα τμήμα ιδιοκτησίας φαίνεται λανθασμένα ότι εΊναι δημοτικός δρόμος , αλλά και άλλους φορείς του δημοσίου ( ΝΠΔΔ) . Για αυτό και η κυβέρνηση με νέα διάταξη καθιστά υποχρεωτική τη διαμεσολάβηση μετά την κατάθεση αγωγής και στις περιπτώσεις που είναι εμπλεκόμενοι Δήμοι , Περιφέρειες και λοιπά νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου. Αυτή η διάταξη θα διευκολύνει τους πολίτες βάζοντας ένα γρήγορο τέλος στην ταλαιπωρία και στην αναίτια δέσμευση της περιουσίας τους. Η νέα διάταξη έχει συμπεριληφθεί στο υπό διαβούλευση σχέδιο νόμου του Υπουργείου Δικαιοσύνης και αναμένεται να ψηφιστεί άμεσα από την Βουλή.
      Ποιες διαφορές μπορεί να προκύψουν στις κτηματολογικές εγγραφές;
      Ως κτηματολογικές εγγραφές θεωρούνται σύμφωνα με το νόμο περί Κτηματολογίου η αποτύπωση σε έντυπη και ηλεκτρονική μορφή στο οικείο κτηματολογικό φύλλο και διάγραμμα, νομικών, τεχνικών και άλλων πρόσθετων πληροφοριών, οι οποίες αφορούν σε ένα συγκεκριμένο ακίνητο.
      Οι πρώτες εγγραφές των κτηματολογικών βιβλίων είναι οι αρχικές εγγραφές και αποτελούν τη βάση επί της οποίας στηρίζεται κάθε μεταγενέστερη εγγραφή.
      Όταν διαπιστωθεί ότι οι εγγραφές που φαίνονται στο κτηματολογικό φύλλο είναι διαφορετικές σε σχέση με την πραγματική κατάσταση τότε πρέπει να γίνει διόρθωση , γιατί εμποδίζεται η κάθε διάθεση του ακινήτου όπως είναι η μεταβίβαση , η έκδοση οικοδομικής άδειας επί αυτού.
      Τι ακριβώς είναι η κτηματολογική διαμεσολάβηση;
      Η διαμεσολάβηση είναι μια μέθοδος εξωδικαστικής επίλυσης ιδιωτικών διαφορών, στην οποία τα μέρη, με τη βοήθεια και συνδρομή του διαμεσολαβητή, δηλαδή, ενός τρίτου, ανεξάρτητου και ουδέτερου ως προς τα μέρη προσώπου, επιχειρούν να καταλήξουν μέσω της διαπραγμάτευσης μεταξύ τους, σε μία βιώσιμη και αμοιβαία ικανοποιητική διευθέτηση της διαφοράς τους.
      Ως κτηματολογική διαμεσολάβηση θα μπορούσε να οριστεί η προβλεπόμενη στον νόμο και επιβαλλόμενη από αυτόν διαδικασία, κατά την οποία ο μη εμφανιζόμενος στο κτηματολογικό φύλλο αληθής δικαιούχος εγγραπτέου δικαιώματος και ο ανακριβώς αναγραφόμενος ως δικαιούχος στο ίδιο φύλλο, συμφωνούν στη διόρθωση της σχετικής ανακριβούς κτηματολογικής εγγραφής με τη συνδρομή ενός ειδικά εκπαιδευμένου κτηματολογικού διαμεσολαβητή .
      Η κτηματολογική διαμεσολάβηση συνιστά εναλλακτική μορφή επίλυσης κτηματολογικών διαφορών , όπου με εξωδικαστική μέθοδο γίνεται η διόρθωση των κτηματολογικών σφαλμάτων από τον προϊστάμενο του κτηματολογικού γραφείου, χωρίς τη συνδρομή δικαστικής απόφασης.
      Ποιος είναι κτηματολογικός διαμεσολαβητής;
      Οι διαμεσολαβητές είναι επιστήμονες που εγγράφονται στο Ειδικό Μητρώο Κτηματολογικών Διαμεσολαβητών, ανά Περιφέρεια Πρωτοδικείου από την Κεντρική Επιτροπή Διαμεσολάβησης , εφόσον παρακολουθήσουν πρόγραμμα εκπαίδευσης διάρκειας 20 ωρών , που περιλαμβάνει κατ’ ελάχιστο την κατάρτιση των συμμετεχόντων σε θέματα που αφορούν ιδίως το εμπράγματο δίκαιο, τους ν. 2308/1995 και ν. 2664/1998, την εκπαίδευση σε τεχνικά ζητήματα που αφορούν την καταχώριση εγγραπτέων πράξεων στο Κτηματολόγιο και ιδίως στη διαδικασία και τις προϋποθέσεις διόρθωσης ανακριβούς πρώτης δήλωσης, και τη χρήση των ηλεκτρονικών υπηρεσιών του φορέα «Ελληνικό Κτηματολόγιο.
      Πως γίνεται η κτηματολογική διαμεσολάβηση;
      Από 1η Απριλίου 2022 είναι πλέον υποχρεωτική η τήρηση της Υποχρεωτικής Αρχικής Συνεδρίας διαμεσολάβησης (ΥΑΣ) και στις κτηματολογικές διαφορές.
      Ειδικότερα, ο νομοθέτης στον Ν. 4640/2019 όρισε την υποχρεωτικότητα της διαμεσολάβησης ως μια διαδικασία που συνίσταται σε μία και μόνο αρχική συνεδρία των μερών με τον διαμεσολαβητή, ως προϋπόθεση του παραδεκτού της συζήτησης της ένδικης προσφυγής, ώστε να συμβαδίζει με την ανεμπόδιστη πρόσβαση των μερών στο δικαστικό σύστημα.
      Σύμφωνα με τις νομοθετικές διατάξεις του Ν. 4821/2021 ορίζεται ότι:
      (α) πριν από τη συζήτηση της αγωγής και επί ποινή απαραδέκτου της συζήτησης, ο ενάγων οφείλει να καλέσει, με την αγωγή ή με ιδιαίτερο δικόγραφο, όλους τους εναγόμενους σε υποχρεωτική αρχική συνεδρία (ΥΑΣ) διαμεσολάβησης,
      (β) η ΥΑΣ διεξάγεται ενώπιον κτηματολογικού διαμεσολαβητή που επιλέγεται από ειδικό μητρώο, το οποίο καταρτίζεται και τηρείται σε ηλεκτρονική μορφή από την Κεντρική Επιτροπή Διαμεσολάβησης .
      (γ) η διαδικασία της διαμεσολάβησης είναι υποχρεωτική για όλα τα δικόγραφα των αγωγών που κατατίθενται από την έναρξη ισχύος της ανεξάρτητα από την αξία του αντικειμένου της διαφοράς δηλαδή αφορά και αγωγές ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου με αξία αντικειμένου κάτω των € 30.000. Δεν απαιτείται στις αγωγές με αναγκαίο διάδικο το Δημόσιο, ΟΤΑ ή άλλο ΝΠΔΔ
      (δ) Σε περίπτωση επίτευξης συμφωνίας, το πρακτικό του διαμεσολαβητή καταχωρίζεται στο κτηματολογικό φύλλο και διορθώνεται η ανακριβής κτηματολογική εγγραφή.
      (ε) Εάν με την αγωγή ζητούνται και γεωμετρικές μεταβολές στα κτηματολογικά διαγράμματα, επισυνάπτονται στο πρακτικό διαμεσολάβησης, επί ποινή ακυρότητας, το τοπογραφικό διάγραμμα γεωμετρικών μεταβολών και το αποδεικτικό ηλεκτρονικής υποβολής του στην ηλεκτρονική βάση του Φορέα.
      (στ) Η επίλυση της διαφοράς απαγορεύεται να υποκρύπτει άτυπη μεταβίβαση του ακινήτου και υπόκειται σε διάρρηξη κατά τους όρους του Αστικού Κώδικα.
      (ζ) Ως προς τα ζητήματα σχετικά με τη διαδικασία της υποχρεωτικής αρχικής συνεδρίας διαμεσολάβησης το περιεχόμενο και την ισχύ του πρακτικού διαμεσολάβησης εφαρμόζονται αναλόγως οι διατάξεις του ν. 4640/2019 αντίστοιχα.
      Πότε είναι απαραίτητη η διόρθωση γεωμετρικών μεταβολών κατά την διαδικασία της κτηματολογικής διαμεσολάβησης;
      Σε περίπτωση που η συμφωνία στην οποία κατέληξαν τα μέρη συνεπάγεται και γεωμετρικές μεταβολές ( αλλαγή εμβαδού και μετατόπιση ορίων κλπ) , στα κτηματολογικά διαγράμματα, θα πρέπει, κατά ρητή νομοθετική επιταγή, να επισυνάπτεται στο πρακτικό, το τοπογραφικό διάγραμμα γεωμετρικών μεταβολών που τις απεικονίζει μαζί με το αποδεικτικό ηλεκτρονικής υποβολής του ( ΚΗΔ) στην ηλεκτρονική βάση του Φορέα του Κτηματολογίου.
      Το επισυναπτόμενο διάγραμμα γεωμετρικών μεταβολών δεν αποκλείεται να είναι εκείνο που επισυνάπτεται υποχρεωτικά στην αγωγή με την οποία επιδιώκονται γεωμετρικές μεταβολές. Μπορεί, όμως, να διαφέρει από εκείνο, εάν τα μέρη κατέληξαν, με αμοιβαίες υποχωρήσεις, σε λύση που αποκλίνει από τα αιτούμενα με την αγωγή
      Σε ποιες άλλες περιπτώσεις μπορεί να γίνει κτηματολογική διαμεσολάβηση;
      H κτηματολογική διαμεσολάβηση αφορά τη διαρθρωμένη διαδικασία διόρθωσης ανακριβών πρώτων κτηματολογικών εγγραφών, αλλά και γενικότερα υποθέσεις που αφορούν ζητήματα εμπραγμάτου (χρησικτησία, συμφωνία αποκλειστικής χρήσης, διανομή κλπ) και κτηματολογικού δικαίου.
      Της ΓΡΑΜΜΑΤΗΣ ΜΠΑΚΛΑΤΣΗ, τοπογράφου – πολεοδόμου μηχανικού, [email protected]
      Περισσότερα...

        0

    21. Αρθρογραφία

      Xιλιάδες ιδιοκτησίες μένουν εκτός σχεδίου με το νέο Προεδρικό Διάταγμα – Κινήσεις διάσωσης σχεδιάζει το ΥΠΕΝ

      tetris

      Κινήσεις διάσωσης σχεδιάζει το ΥΠΕΝ για τις περιουσίες που απαξιώνονται σε μικρούς οικισμούς σε όλη τη χώρα
      Ειδικό καθεστώς για όσους θέλουν να χτίσουν σκοπεύει να προωθήσει η Κυβέρνηση
      Οι τρείς ζώνες
      Τέθηκε σε ισχύ το Προεδρικό Διάταγμα του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, που αναοριοθετεί πάνω από 10.000  οικισμούς της χώρας. Η απόφαση αναγνωρίζει τρεις ζώνες για τους οικισμούς και χαρακτηρίζει ως οικοδομήσιμα τα οικόπεδα άνω των δύο στρεμμάτων με πρόσωπο σε υφιστάμενο χώρο, καθιστώντας παράλληλα ως «γκρίζες» ζώνες τις επεκτάσεις των μικρών οικισμών που διαμορφώθηκαν από το 1983 και μετά.
      Η απόφαση εδράζεται στην ακύρωση του ΣτΕ, που αφορά τις περιπτώσεις όπου τα όρια οικισμών κάτω των 2.000 κατοίκων είχαν διευρυνθεί με αποφάσεις των νομαρχών από τη δεκαετία του 1980, ακύρωση που δεν μπορεί πια να αναστραφεί, δεδομένου πως το ΣτΕ έκρινε ότι οι νομάρχες δεν είχαν την δικαιοδοσία για τέτοιου είδους ενέργειες.
      Συνεπώς, στο πλαίσιο της οριζόντιας αναθεώρησης των ορίων των οικισμών σε όλη την Ελλάδα, χιλιάδες άρτιες και οικοδομήσιμες ιδιοκτησίες που μέχρι πρότινος είχαν το δικαίωμα δόμησης θα βγουν εκτός ορίων, χάνοντας την οικοδομησιμότητά τους και κατ΄επέκταση μεγάλο μέρος της αξίας τους, ενώ ταυτόχρονα, αποκλείεται κάθε μελλοντική διεύρυνση των ορίων των οικισμών, καθώς σύμφωνα με την απόφαση κατά τη διαδικασία επανέγκρισης ή αναοριοθέτησης, απαγορεύεται η διεύρυνση του ορίου του οικισμού με βάση νέα πραγματική κατάσταση, που προέκυψε μετά τον καθορισμό του.
      Ωστόσο το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας επεξεργάζεται το πρόβλημα της απώλειας του δικαιώματος δόμησης, που δημιουργείται για χιλιάδες ιδιοκτήτες. Σύμφωνα με όσα δήλωσε ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Ευθύμιος Μπακογιάννης, «για όσους θέλουν να χτίσουν από εδώ και στο εξής, η κυβέρνηση σκοπεύει να θεσπίσει ειδικό καθεστώς όπου θα ισχύουν οι ίδιες προϋποθέσεις με την εκτός σχεδίου δόμηση, τα περίφημα 4 στρέμματα, αλλά με λιγότερα στρέμματα».
      Ειδικότερα, το προεδρικό διάταγμα αφορά στον καθορισμό των κριτηρίων, του τρόπου και των διαδικασιών οριοθέτησης των οικισμών της χώρας που φέρονται απογεγραμμένοι ως αυτοτελείς οικισμοί, σε απογραφή προ του έτους 1983 με πληθυσμό κάτω 2.000 κατοίκων. Πρόκειται για οικισμούς που είτε δεν έχουν οριοθετηθεί, είτε το όριό τους επανεγκρίνεται βάσει των εν λόγω διατάξεων, λόγω καθορισμού του ορίου τους από αναρμόδια όργανα, είτε αναοριοθετείται, στις περιπτώσεις που αυτό κρίνεται αναγκαίο.
      Παράλληλα, προβλέπονται 15 κατηγορίες εξαιρέσεων που αφορούν προστατευόμενες περιοχές  γεωργικής γης, υψηλής παραγωγικότητας και εκτάσεις γεωλογικά ακατάλληλες για δόμηση, αλλά και μεταβατικές διατάξεις για οικοδομικές άδειες που έχουν ήδη εγκριθεί.
      Σημειώνεται ότι τα παραπάνω δεν εφαρμόζονται σε οικισμούς:
      Με πληθυσμό άνω των δύο χιλιάδων (2.000) κατοίκων, ανεξαρτήτως του χρόνου δημιουργίας τους.
      Σε οικισμούς οι οποίοι δημιουργήθηκαν μετά την έναρξη εφαρμογής του ν. 1337/1983.
      Και σε οικισμούς οι οποίοι εμπίπτουν σε παραθεριστικές παραλιακές περιοχές, οι οποίες έχουν καθοριστεί μέσα σε Ζώνες Οικιστικού Ελέγχου (ΖΟΕ) των νομών Αττικής, Εύβοιας, Κορινθίας, Θεσσαλονίκης, Πιερίας και Χαλκιδικής.
      Ειδικό καθεστώς για όσους θέλουν να χτίσουν σκοπεύει να προωθήσει η Κυβέρνηση
      Στο φλέγον ζήτημα της απώλειας του δικαιώματος δόμησης για χιλιάδες ακίνητα, αναφέρθηκε πρόσφατα και ο γενικός γραμματέας του Υπουργείου Περιβάλλοντος Ευθύμης Μπακογιάννης σε εκδήλωση του Τεχνικού Επιμελητηρίου, δίνοντας μια ελπίδα σε όσους ιδιοκτήτες φαίνεται πως απαξιώνονται οι περιουσίες τους, για αυτό και το υπουργείο σκέφτεται να αντιμετωπίσει το πρόβλημα απώλειας του δικαιώματος δόμησης, που δημιουργείται για χιλιάδες ιδιοκτήτες.
      Όπως εξήγησε ο κ. Μπακογιάννης, η πρόθεση του υπουργείου είναι να οργανώσει αυτές τις «γκρίζες» ζώνες σε ΠΕΧ, δηλαδή περιοχές ελέγχου χρήσεων, ώστε να μπορεί να προσδιοριστεί μια αρτιότητα μεταξύ δύο και τεσσάρων στρεμμάτων. «Έτσι θα είναι μεγαλύτερη μεν από τις εντός οικισμού που είναι 300-500 τ.μ., αλλά μικρότερη από την εκτός σχεδίου και με προϋπόθεση ότι θα έχει πρόσοψη σε δρόμο».
      Κατανοώντας την οικονομική ζημία αλλά και την «ατυχία» που πρόκειται να προκαλέσει η παρούσα απόφαση, ο κ. Μπακογιάννης επισήμανε πως υπάρχουν ναι μεν πολίτες που είχαν περιουσίες σε τέτοιες περιοχές έχτισαν νόμιμα οικίες εκδίδοντας οικοδομικές άδειες, πληρώνοντας φόρους και κάνοντας αγοραπωλησίες, για τους οποίους δεν θα υπάρξει καμία συνέπεια,  πολλοί άλλοι όμως έχουν ιδιόκτητα οικόπεδα στα οποία δεν έχουν χτίσει κάτι. «Τώρα, αρκετοί από αυτούς θα έχουν την ατυχία να μην μπορούν να χτίσουν καθόλου. Ειδικά για όσους αγόρασαν τέτοια οικόπεδα με τη λογική της οικοδόμησης, η οικονομική ζημιά θα είναι ξεκάθαρη», δήλωσε αυτολεξεί.
      Ωστόσο ο κ. Μπακογιάννης άνοιξε μια χαραμάδα «αισιοδοξίας» για όσους θέλουν να χτίσουν από εδώ και στο εξής, επισημαίνοντας πως η κυβέρνηση σκοπεύει να θεσπίσει ειδικό καθεστώς όπου θα ισχύουν οι ίδιες προϋποθέσεις με την εκτός σχεδίου δόμηση, τα περίφημα 4 στρέμματα, αλλά με λιγότερα στρέμματα.
      Τονίζοντας παράλληλα πως το μεγάλο πρόβλημα είναι από το 1983 και έπειτα όπου έχουμε τις αποφάσεις νομαρχών για κτίρια και οικόπεδα τα οποία τώρα με την απόφαση του ΣτΕ είναι εκτός ορίων, σε γκρίζα ζώνη.
      Οι τρείς ζώνες
      Α Ζώνη: Το εσώτερο – συνεκτικό τμήμα του οικισμού, που είχε δημιουργηθεί προ του 1923 (ιστορικός πυρήνας). Για τον καθορισμό του θα χρησιμοποιηθούν αεροφωτογραφίες του 1939 ή 1945, όπου υπάρχουν και οι ζώνες Β και Β1.
      Β Ζώνη: Το συνεκτικό τμήμα που έχει δημιουργηθεί μεταξύ των ετών 1923 και του 1983.
      Β1 Ζώνη: Το διάσπαρτο τμήμα του οικισμού που έχει δημιουργηθεί μεταξύ του 1923 και του 1983.
      Γ Ζώνη : Η εν λόγω ζώνη αναφερόταν στο προηγούμενο σχέδιο του Π.Δ. και θα περιλάμβανε τις περιοχές του οικισμού μετά τη Β1 Ζώνη μέχρι και το καθορισμένο όριο του οικισμού, ωστόσο αφαιρέθηκε έπειτα από απόφαση του Σ.τ.Ε.
      Όπως επισήμανε ο κ. Μπακογιάννης, «η ζώνη Γ εντάχθηκε από το Υπουργείο Περιβάλλοντος με το σκεπτικό ότι δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν εμπράγματα δικαιώματα εντός σχεδίου και να έρχεται μια επόμενη ρύθμιση και να τα βγάζει εκτός, ωστόσο, το υπουργείο υποχρεούται να συμμορφωθεί με το ΣτΕ».
      Συνεπώς, σύμφωνα και με τις δηλώσεις του κ. Μπακογιάννη, παρά τις προθέσεις του ΥΠΕΝ δεν δύναται να περιληφθούν στα όρια των οικισμών  οι περιοχές που είχαν εντάξει οι νομάρχες, παρότι πολλές από αυτές έχουν δομηθεί.
      Περισσότερα...

        2

×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.