Μετάβαση στο περιεχόμενο
  • Buildinghow
    HoloBIM Structural

  • Αρθρογραφία

    Αρθρογραφία

    518 ειδήσεις in this category

    1. Αρθρογραφία

      Engineer

      Χρησιμοποιώντας την φαντασία και την εφευρετικότητά τους οι εργαζόμενοι μιας εταιρείας έχουν καταφέρει να πουλήσουν δεκάδες σπίτια.
       
      Δείτε τι κάνουν:
       

       
      Πηγή: http://www.topontiki.gr/article/89973/Pos-na-pouliseis-ena-spiti-Video
    2. Αρθρογραφία

      Engineer

      Χωρίς πολεοδομικό σχεδιασμό εξακολουθεί να βρίσκεται περισσότερη από τη μισή Ελλάδα. Στα 17 χρόνια που ίσχυσε το προηγούμενο νομικό πλαίσιο για την εκπόνηση των γενικών πολεοδομικών σχεδίων ολοκληρώθηκε μόλις το 16% των μελετών που ανατέθηκαν, ενώ ακόμα 31% βρίσκεται σε εξέλιξη. Χαρακτηριστικό είναι ότι το πρώτο γενικό πολεοδομικό σχέδιο εγκρίθηκε... 10 χρόνια μετά την ψήφιση του νόμου! Με το δε ισχύον εδώ και μια διετία πλαίσιο, που βρίσκεται υπό τροποποίηση, δεν εγκρίθηκε κανένα νέο πολεοδομικό σχέδιο, αφού δεν είχαν καθοριστεί οι απαραίτητες προδιαγραφές.
       
      Ο πολεοδομικός σχεδιασμός στη χώρα μας παραμένει δύσκαμπτος, πολύπλοκος, δυσλειτουργικός και με μικρή εφαρμοσιμότητα. Στο συμπέρασμα αυτό καταλήγει μελέτη που εκπόνησε στέλεχος της διοίκησης, η αρχιτέκτων Σουλτάνα Βεζυριαννίδου (η οποία εργάζεται στη διεύθυνση Περιβάλλοντος και Χωρικού Σχεδιασμού της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας- Θράκης) και η οποία έχει παρουσιαστεί σε συνέδρια για τον χωρικό σχεδιασμό. Η μελέτη εξετάζει το κατά πόσον εφαρμόστηκε ο ν. 2508, που διαδέχθηκε την Επιχείρηση Πολεοδομικής Ανασυγκρότησης του Τρίτση (ν. 1337/83) και καθόρισε τον πολεοδομικό σχεδιασμό στη χώρα μας από το 1997 έως το 2014. Η μελέτη αφορά όλη την Ελλάδα εκτός Αττικής, λόγω των διαφορετικών μητροπολιτικών χαρακτηριστικών της περιφέρειας, σε συνέχεια αναλόγων μελετών του Τεχνικού Επιμελητηρίου (2004, 2009).
       
      Ας δούμε λοιπόν πόσο προχώρησε ο πολεοδομικός σχεδιασμός στα 17 χρόνια εφαρμογής της νομοθεσίας. Σύμφωνα με τη μελέτη, μόλις το 16% των δημοτικών ενοτήτων της χώρας απέκτησε εγκεκριμένο γενικό πολεοδομικό σχέδιο (ΓΠΣ) ή σχέδιο χωρικής και οικιστικής οργάνωσης ανοιχτής πόλης (ΣΧΟΟΑΠ). Ακόμα 31% της χώρας έχει μελέτες σε εξέλιξη, σημαντικό μέρος των οποίων πρέπει να ολοκληρώνεται λόγω της χρηματοδότησής τους από το ΕΣΠΑ (η μελέτη επικαιροποιήθηκε το καλοκαίρι του 2015). Ετσι, το 53% της χώρας, δηλαδή 481 δημοτικές ενότητες, παραμένει χωρίς κανένα ειδικό χωρικό σχεδιασμό (δηλαδή η οικιστική/πολεοδομική εξέλιξη των περιοχών αυτών απλά προχωρεί με βάση τους γενικούς κανόνες της νομοθεσίας, χωρίς συγκεκριμένο σχέδιο, ανάλογα με τις ανάγκες της κάθε περιοχής). Χαρακτηριστικό είναι ότι το πρώτο γενικό πολεοδομικό σχέδιο (αυτό της Σητείας Κρήτης) χρειάστηκε 10 χρόνια για να μελετηθεί και να εγκριθεί.
       
      Αντίθετα, η νομοθεσία του Αντώνη Τρίτση ήταν πιο αποτελεσματική και συνεκτική, αλλά με διαφορετική στόχευση. Οπως επισημαίνεται στη μελέτη, στα 14 χρόνια που ίσχυσε ο ν.1887/83 εγκρίθηκαν 395 γενικά πολεοδομικά σχέδια, το 94% των μελετών που είχαν ανατεθεί.
       
      Ενώ το υπόλοιπο 6% (24 μελέτες) ολοκληρώθηκε την επόμενη οκταετία (1997-2005). Το πρώτο ΓΠΣ, μάλιστα, εγκρίθηκε μόλις δύο χρόνια μετά την ψήφιση της νέας νομοθεσίας. Τη σημαντικότερη πρόοδο στην ολοκλήρωση του πολεοδομικού σχεδιασμού πέτυχε στα 17 χρόνια εφαρμογής του ν. 2508 η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, στην οποία ολοκληρώθηκε το 40% των γενικών πολεοδομικών σχεδίων. Ακολουθούν η Κρήτη με 27% και η Στερεά Ελλάδα με 24%. Σε τέσσερις από τις 12 περιφέρειες (Πελοπόννησος, Θράκη, Βόρειο Αιγαίο και Ηπειρος) ο σχεδιασμός προχώρησε σε χαμηλό ποσοστό (10-16%). Ενώ σε πέντε από τις 12 περιφέρειες και συγκεκριμένα στο Νότιο Αιγαίο, το Ιόνιο, τη Δυτική Ελλάδα, τη Δυτική Μακεδονία και την Ανατολική Μακεδονία και Θράκη υπήρξε προφανής αδιαφορία, καθώς ο σχεδιασμός προχώρησε στο 0-4% των περιοχών (μόλις 6 μελέτες σε σύνολο 284 δημοτικών ενοτήτων).
       
      Από τα αστικά κέντρα (υπενθυμίζεται, εκτός Αττικής) που αποτελούν έδρες περιφερειών, μόλις τέσσερα έχουν εγκεκριμένα γενικά πολεοδομικά σχέδια: η Πάτρα, η Λάρισα, η Λαμία και η Μυτιλήνη, ενώ ακόμα τέσσερα είχαν σε εξέλιξη μελέτες (Θεσσαλονίκη, Ιωάννινα, Κοζάνη και Τρίπολη).
       
      Πολύ σοβαρή είναι η έλλειψη πολεοδομικού σχεδιασμού στα νησιά. Εκτός από την Κρήτη, στην οποία το 61% των δημοτικών ενοτήτων έχει ΓΠΣ/ΣΧΟΟΑΠ, και την Εύβοια, όπου έχει σχεδιασμό το 81%, στα υπόλοιπα νησιά ο σχεδιασμός δείχνει ανύπαρκτος. Σύμφωνα με τη μελέτη, εγκεκριμένα ΓΠΣ έχουν μόνο η Ικαρία, η Λέρος και η Σκύρος.
       

       
      Δεν υπάρχει εθνική στρατηγική
       
      Το 2014 το υπουργείο Περιβάλλοντος θέσπισε έναν νέο νόμο για τον πολεοδομικό σχεδιασμό, τον ν.4269/14. Ο νόμος θέσπισε τα «τοπικά χωρικά σχέδια» στη θέση των γενικών πολεοδομικών σχεδίων (χωρίς προφανή λόγο για αλλαγή της ονομασίας). Τα σχέδια δεν είναι απαραίτητο να καλύπτουν το σύνολο των δήμων, όπως ίσχυε μέχρι τότε, αλλά μπορούσαν να αφορούν μόνο μια περιοχή ή μια δημοτική ενότητα. Οι Ζώνες Οικιστικού Ελέγχου, που θεσπίστηκαν με τον 1337/83 (και βοήθησαν στη διάσωση μεγάλων περιοχών) ουσιαστικά καταργήθηκαν. Επίσης θεσπίστηκαν τα ειδικά χωρικά σχέδια, μια κατηγορία που περιλαμβάνει όλα τα πολεοδομικά που έχουν τα τελευταία χρόνια θεσπιστεί για την προώθηση επενδύσεων (ΕΣΧΑΣΕ, ΕΣΧΑΔΑ, ΠΟΤΑ κ.λπ.). Πρόκειται για μια ειδική κατηγορία, με την οποία ουσιαστικά θεσμοθετήθηκε η κατά περίπτωση παρέκκλιση από τον ισχύοντα σε μια περιοχή σχεδιασμό. Στα δύο χρόνια που ακολούθησαν δεν ξεκίνησε η εκπόνηση ούτε ενός τοπικού χωρικού σχεδίου, καθώς δεν έχουν θεσμοθετηθεί οι απαραίτητες προδιαγραφές. Επίσης είναι προφανής η απουσία στρατηγικής για την ολοκλήρωση του πολεοδομικού σχεδιασμού στη χώρα μας, καθώς ουσιαστικός στόχος της αλλαγής νομοθεσίας ήταν η ισχυροποίηση, στη νομοθεσία, της σχέσης των ειδικών χωρικών σχεδίων με τον τοπικό σχεδιασμό. Ο ν.4269/14 (που αφορά γενικώς τον χωροταξικό σχεδιασμό και τις χρήσεις γης) βρίσκεται σήμερα υπό αναθεώρηση, χωρίς ωστόσο οι βασικές κατηγοριοποιήσεις του να διαφοροποιούνται.
       
      Μέσα στο χάος νομιμοποιούνται αυθαίρετοι οικισμοί
       
      Χαοτικές διαδικασίες, απουσία πολιτικής βούλησης, έλλειψη συντονισμού ανάμεσα στους εμπλεκόμενους, ακόμα και προκαταλήψεις της αυτοδιοίκησης για τον χωροταξικό σχεδιασμό βρίσκονται πίσω από την τραγική υστέρηση του πολεοδομικού σχεδιασμού στη χώρα μας. Μάλιστα δεν είναι σπάνιες οι περιπτώσεις δημάρχων που αντιμετωπίζουν τον πολεοδομικό σχεδιασμό ως ένα εργαλείο αποκλειστικά για την ένταξη περιοχών αυθαιρέτων ή νέων περιοχών στο σχέδιο πόλης, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
       
      Η πολύ χαμηλή πρόοδος του πολεοδομικού σχεδιασμού (το 53% της χώρας δεν έχει ΓΠΣ ή ΣΧΟΟΑΠ), αλλά και η συχνά μέτρια ποιότητα των θεσπισμένων σχεδίων έχουν τις ρίζες τους σε εγγενή προβλήματα της διοίκησης, σε πολιτικές επιλογές, ακόμα και προκαταλήψεις.
       
      Πηγή και πλήρες άρθρο: http://www.kathimerini.gr/888402/article/oikonomia/ellhnikh-oikonomia/xwris-poleodomiko-sxediasmo-h-mish-ellada
    3. Αρθρογραφία

      akius

      Τέσσερις ελληνικές ομάδες διακρίθηκαν στον διεθνή διαγωνισμό διαστημικών εφαρμογών European Satellite Navigation Competition-ESNC 2014" που διοργανώνεται κάθε χρόνο υπό την αιγίδα της ESA (Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος) και ολοκληρώθηκε στο Βερολίνο στις 23 Οκτωβρίου 2014. Οι συμμετέχουσες ελληνικές ομάδες δημιούργησαν ιδιαίτερη αίσθηση στους διοργανωτές και στους παρευρισκόμενους, καθώς η Ελλάδα συμμετείχε για πρώτη φορά επίσημα στον διαγωνισμό. Οι βραβευθείσες προτάσεις παρουσιάστηκαν περαιτέρω και στην εκδήλωση "Bringing Space down to Earth-Smart Cities Services" στις 30 Οκτωβρίου στον Κόμβο Καινοτομίας και Επιχειρηματικότητας της Τεχνόπολης του Δήμου Αθηναίων-InnovAthens.
       
      Σημαντική διάκριση στις εφαρμογές που αξιοποιούν τεχνολογίες δορυφορικής πλοήγησης είχε η πρόταση "YOOR-Exchanging Experiences", με δημιουργούς τον Φίλιππο Μπεβεράτο και τον Jean-Robert Malandra. Πρόκειται για μια εφαρμογή σε κινητές συσκευές, για ενημέρωση και επικοινωνία των ιστιοπλόων, τουριστών και ταξιδιωτών της θάλασσας, που στόχο έχει να αναδείξει τους ενδιαφέροντες μικρούς θαλάσσιους προορισμούς στην Ελλάδα και ολόκληρη τη Μεσόγειο.
       
      Η πρόταση αυτή προκρίθηκε ανάμεσα στις ελληνικές συμμετοχές του διαγωνισμού ESNC 2014 που διοργανώθηκε από τον ΣΕΚΕΕ, σε συνεργασία με την Ένωση Ελληνικών Βιομηχανιών Διαστημικής Τεχνολογίας & Εφαρμογών (ΕΒΙΔΙΤΕ), το Εθνικό Δίκτυο Έρευνας και Τεχνολογίας (ΕΔΕΤ), το οποίο και συντονίζει την πρωτοβουλία στο πλαίσιο του έργου LDA, το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών (ΕΑΑ), το Εθνικό Κτηματολόγιο και Χαρτογράφηση Α.Ε. (ΕΚΧΑ) και την Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων (ΤΕΧΝΟΠΟΛΙΣ), με σκοπό την βράβευση των καλύτερων προϊόντων, υπηρεσιών και επιχειρηματικών καινοτομιών που βασίζονται στην χρήση των δορυφορικών τεχνολογιών πλοήγησης στην καθημερινή ζωή.
       
      Πρώτο βραβείο για την καλύτερη λειτουργούσα υπηρεσία απονεμήθηκε στην πλατφόρμα έγκαιρης προειδοποίησης για πυρκαγιές "FireHub" που ανέπτυξε η ομάδα του Δρ. Χάρη Κοντοέ στο Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών (ΕΑΑ), η οποία και παρέλαβε το σχετικό βραβείο. Ιδιαίτερη διάκριση είχε μια ακόμα ελληνική πρόταση με τίτλο "Seagrass in HD" από το Ινστιτούτο Θαλασσίων Επιστημών "Αρχιπέλαγος' από τους Δημοσθένη Τραγανό και Samuel Matthews, μια εφαρμογή για διαχείριση του θαλάσσιου οικοσυστήματος. Μια ακόμη ιδιαίτερη ελληνική παρουσία ήταν αυτή της SBOING με το "sbCliMate", η οποία κατέλαβε την 4η θέση στην κατηγορία "T-Systems big data challenge".
       
      Όπως δήλωσε ο Γιάννης Κωτσής-Γιανναράκης, Γενικός Διευθυντής του ΣΕΚΕΕ, ο οποίος διοργάνωσε το ελληνικό σκέλος του διαγωνισμού: "Οι Ελληνικές εφαρμογές που βραβεύτηκαν καταγράφουν μια δυναμική εμφάνιση των Ελλήνων καινοτόμων σε έναν σημαντικό τομέα που η τεχνολογία έρχεται στην καθημερινή μας ζωή. Η Ελλάδα δείχνει ότι διαθέτει τεχνογνωσία και αξιόλογο ανθρώπινο δυναμικό, και έκανε έντονη την παρουσία της σε αυτή την πρώτη διεθνή εμφάνισή της, υποβάλλοντας συνολικά 18 προτάσεις".
       
      www.ekt.gr, με πληροφορίες από ΣΕΚΕΕ
       
      Πηγή: http://www.ekt.gr/content/display?ses_mode=rnd&ses_lang=el&prnbr=89705
    4. Αρθρογραφία

      Engineer

      Το Εργαστήριο Ατμοκινητήρων και Λεβήτων του ΕΜΠ, σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Χημικών Διεργασιών και Ενεργειακών Πόρων του ΕΚΕΤΑ επικαιροποίησε τους τεχνο-οικονομικούς υπολογισμούς σχετικά με το κόστος θέρμανσης κατοικιών ανά τύπο καυσίμου και τεχνολογία καύσης, για την πλειοψηφία των συστημάτων θέρμανσης που διατίθενται στην Ελληνική αγορά.
       
      Συνοπτική παρουσίαση των αποτελεσμάτων των τεχνο-οικονομικών υπολογισμών δίδονται στα ακόλουθα σχήματα.
       
      Σημαντικό: Τα αποτελέσματα τα οποία παρουσιάζονται σε αυτή τη μελέτη ισχύουν μόνο για τις παραδοχές που έχουν χρησιμοποιηθεί και οι οποίες παρατίθενται στο πλήρες κειμένο της μελέτης.
       

       
       
      Κόστος ωφέλιμης θερμικής ενέργειας ανά είδος θερμικού συγκροτήματος
       

       
      Διασύγκριση του συνολικού κόστους της θερμικής ενέργειας διαφόρων ειδών θερμικών συγκροτημάτων με ένα συνήθη λέβητα πετρελαίου. Για τη σύγκριση αυτή έχει θεωρηθεί τιμή πετρελαίου στον καταναλωτή ίση με 0.906 €/L
       

       
       
      Έτη απόσβεσης ανά είδος θερμικού συγκροτήματος για εγκατεστημένη ωφέλιμη θερμική ισχύ 20 kW, σε υφιστάμενη εγκατάσταση
       
      Μπορείτε να δείτε το πλήρες κείμενο των δύο αυτών μελετών σε μορφή PDF.
      Σύγκριση κόστους θέρμανσης από διάφορες τεχνολογίες Νοέμβριος 2016
      Δείκτες εκπομπών ανά τύπο καυσίμου & τεχνολογία θέρμανσης

       
      Ερευνητική ομάδα
      Δρ. Εμμανουήλ Κακαράς†,‡
      Δρ. Σωτήριος Καρέλλας†
      Δρ. Παναγιώτης Βουρλιώτης†
      Δρ. Παναγιώτης Γραμμέλης‡
      Πλάτων Πάλλης†
      Εμμανουήλ Καραμπίνης‡
      † Εργαστήριο Ατμοκινητήρων & Λεβήτων, Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο
      ‡ Ινστιτούτο Χημικών Διεργασιών και Ενεργειακών Πόρων, Εθνικό Κέντρο Έρευνας και Τεχνολογικής Ανάπτυξης
       
      Πηγή: http://www.b2green.gr/el/post/41658/
    5. Αρθρογραφία

      Engineer

      Χωμένα στην καρδιά της νότιας Πίνδου, μέσα στην κοίτη του ποταμού Αχελώου, βρίσκονται ένα μεγάλο φράγμα και ένα υδροηλεκτρικό εργοστάσιο. Στέκουν έτοιμα, ολοκληρωμένα, με τον εξοπλισμό τους και τα μηχανήματά τους, από το 2001. Αλλά δεν έχουν λειτουργήσει ούτε μία ημέρα. Δεν έχει γεμίσει καν ο ταμιευτήρας (η τεχνητή λίμνη, δηλαδή) με νερό -τα νερά του Αχελώου σήμερα εκτρέπονται από μια άλλη σήραγγα σκαμμένη δίπλα από το φράγμα, παρακάτω στη φυσική του κοίτη. Σύμφωνα με τη ΔΕΗ, ολόκληρο το έργο έχει κοστίσει περίπου 500 εκατ. ευρώ σε σημερινά χρήματα, ενώ για κάθε χρόνο που το φράγμα δε λειτουργεί η εταιρεία εκτιμά ότι χάνει περί τα 20-30 εκατ. ευρώ από δυνητικά έσοδα.
       
      Γιατί συμβαίνει αυτό;
       
      Επειδή η ΔΕΗ άρχισε να κατασκευάζει ένα γιγάντιο έργο υποδομής με ελλιπή σχεδιασμό, χωρίς να έχει εξασφαλίσει ότι δεν θα ακυρωθεί στα δικαστήρια. Επειδή μερικοί κάτοικοι ενός μικρού χωριού της Πίνδου και περιβαλλοντικές οργανώσεις αντιδρούν. Επειδή το κεντρικό κράτος κωλυσιεργεί ή αδιαφορεί.
       
      Στη διαΝΕΟσις αναζητούμε λύσεις και πολιτικές που θα βοηθήσουν τη χώρα να αναπτυχθεί οικονομικά, διατηρώντας παράλληλα την κοινωνική της συνοχή. Στην ιστορία του φράγματος της Μεσοχώρας βρήκαμε συγκεντρωμένες μια σειρά από παθογένειες που ταλαιπωρούν γενικότερα την επιχειρηματικότητα και τις επενδύσεις, και μαζί ένα τρανταχτό, σχεδόν κραυγαλέο παράδειγμα πολιτικής απόφασης που σχετικά εύκολα και σχετικά γρήγορα θα μπορούσε να έχει θετικό αποτέλεσμα για το δημόσιο συμφέρον.
       
      Οι δημοσιογράφοι της διαΝΕΟσις ταξίδεψαν στο φράγμα στα βουνά της Πίνδου, μίλησαν με τους υπευθύνους της ΔΕΗ, με πολίτες που ζουν σήμερα στη Μεσοχώρα, με τους ανθρώπους και τις οργανώσεις που αντιδρούν στη λειτουργία του και με επιστήμονες που γνωρίζουν καλά το θέμα. Σε αυτήν την έρευνα θα καταγράψουμε τους λόγους για τους οποίους το έργο κατασκευάστηκε, τις αιτίες που το κρατούν ανενεργό, τις συνέπειες αυτής της καθυστέρησης, και τα απαραίτητα βήματα που πρέπει να γίνουν για να λειτουργήσει.
       
      Ας ξεκινήσουμε, λοιπόν, από την αρχή.
       

       
       
      Το ιστορικό του φράγματος
       
      Ένας από τους λόγους για τους οποίους το φράγμα της Μεσοχώρας είναι ακόμη ανενεργό -ίσως ο κυριότερος- είναι το ότι αποτέλεσε μέρος της πολυθρύλητης εκτροπής του Αχελώου, ενός γιγάντιου δημόσιου έργου που υπήρχε ως ιδέα ήδη από τη δεκαετία του 1920.
       
      Ο σκοπός του έργου ήταν η μεταφορά νερού από τον Αχελώο ποταμό στη λεκάνη του Πηνειού για να καλύψει τις αρδευτικές ανάγκες του θεσσαλικού κάμπου. Η κατασκευή των επιμέρους έργων της εκτροπής ξεκίνησε το 1986, είχε προϋπολογισμό γύρω στα 1,5 δισ. ευρώ (σε σημερινές τιμές) και περιελάμβανε την κατασκευή τεσσάρων φραγμάτων και μιας γιγάντιας σήραγγας, μεταξύ πολλών άλλων.
       
      Στον αρχικό σχεδιασμό, το ύψους 150 μέτρων φράγμα της Μεσοχώρας και το υδροηλεκτρικό εργοστάσιο της Γλύστρας που βρίσκεται λίγα χιλιόμετρα μακριά ήταν “έργα κεφαλής” της εκτροπής. Το φράγμα θα δημιουργούσε έναν ταμιευτήρα (μία λίμνη δηλαδή) μεγέθους 7,8 τετραγωνικών χιλιομέτρων, της οποίας το νερό θα διοχετευόταν πρώτα προς το εργοστάσιο της Γλύστρας για την παραγωγή καθαρής υδροηλεκτρικής ενέργειας μέσα από μια σήραγγα μήκους 7,4 χιλιομέτρων, και στη συνέχεια θα συνέχιζε την πορεία του προς το επόμενο φράγμα, αυτό της Συκιάς.
       
      Εκεί θα σχηματιζόταν ένας δεύτερος, μεγαλύτερος ταμιευτήρας, από όπου ένα μέρος των νερών θα διοχετευόταν μέσω μιας άλλης, γιγάντιας σήραγγας μήκους 17,4 χιλιομέτρων στην άλλη πλευρά της Πίνδου, στον θεσσαλικό κάμπο. Το αρχικό σχέδιο προέβλεπε πως η λεκάνη του Αχελώου θα μετέφερε στη λεκάνη του Πηνειού περίπου 1,2 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα νερού το χρόνο.
       
      Πηγή και πλήρες άρθρο: http://www.dianeosis.org/2017/02/mesochora/
    6. Αρθρογραφία

      Engineer

      Άμστερνταμ, η πόλη που επιθυμεί να τοποθετηθεί στον χάρτη ως πρωτοπόρος στον τομέα της βιώσιμης αστικής ανάπτυξης. Αποκαλείται “Βενετία του Βορρά” και στοχεύει να είναι οικονομικά και κοινωνικά δυνατή με ένα δημιουργικό και ζωντανό περιβάλλον. Σαφώς, έχει αντιληφθεί ότι μια αειφόρος μητρόπολη πρέπει να διαχειρίζεται τις πηγές ενέργειας και το δομημένο περιβάλλον με φροντίδα, ευθύνη και αποτελεσματικότητα, ώστε να αντιμετωπίσει την κλιματική αλλαγή.
       
      Ως βασική προτεραιότητα των τοπικών αρχών τίθεται η απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα. Η πρόκληση βέβαια είναι μεγάλη, οι πλημμύρες αποτελούν κίνδυνο για την πόλη ενώ το πετρέλαιο και αέριο εξαντλούνται ή προέρχονται από ασταθείς πολιτικά χώρες. Οπότε, η παραγωγή ενέργειας από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ) αποτελεί βασική αρχή για την μετάβαση που επιδιώκει το Άμστερνταμ. Συγκεκριμένα, η ενεργειακή στρατηγική που έχει υιοθετήσει, “Amsterdam Energy Strategy 2040”, βασίζεται σε ένα φιλόδοξο αλλά ρεαλιστικό και απολύτως απαραίτητο σχέδιο δράσης που επιθυμεί να επιτύχει 40% μείωση διοξειδίου του άνθρακα έως το 2025, βάση μετρήσεων του 1990, και 75% έως το 2040.
       
      Με άλλα λόγια, το Άμστερνταμ έχει σκοπό να γίνει όχι μόνο βιώσιμο οικονομικά αλλά και ανεξάρτητο ενεργειακά. Έχει δεσμευτεί για ένα μέλλον υγιές, με καθαρή ενέργεια, καθαρό αέρα και νερό, ώστε να παραμείνει μια ελκυστική πόλη για τους κατοίκους και τουρίστες της. Είναι άλλωστε γνωστό, ότι μια ενεργή πολιτική υπέρ μιας οικονομίας χαμηλού άνθρακα θα κρατούσε το κόστος ζωής οικονομικά προσιτό, ώστε να θέλξει ακόμα και διεθνείς εταιρείες να εγκαταστήσουν την βάση τους στην πόλη του Ρεμπράντ και του Τιέστο.
       

       

       
       
      Συμμέτοχοι στην όλη προσπάθεια, ο δημόσιος και ιδιωτικός τομέας, τα ερευνητικά ιδρύματα, οι διάφορες μη κυβερνητικές οργανώσεις αλλά και οι ίδιοι οι κάτοικοι. Τα μονοπάτια που βαδίζει το Άμστερνταμ για ένα βιώσιμο μέλλον είναι:
       
      ΚΤΙΡΙΑ
       
      Όλα τα κτίρια θα πρέπει να αποκτήσουν τουλάχιστον ενεργειακό πιστοποιητικό κατηγορίας Β έως το 2040. Πως επιτυγχάνεται αυτό, είναι γνωστό και στην χώρα μας. Κατάλληλη θερμομόνωση και αντικατάσταση των εξωτερικών κουφωμάτων, ώστε να αποθηκεύεται η θέρμανση και η δροσιά, είναι 2 από τα βασικά στοιχεία.
       
      Βάση επιστημονικών ερευνών, το 70% της κατανάλωσης ενέργειας στο Άμστερνταμ προέρχεται από την θέρμανση και τον ηλεκτρισμό στα κτίρια. Για να επιτευχθεί μείωση είναι απαραίτητες οι 3 αρχές του προγράμματος “Trias Energetica”.
       
      1. Μικρότερη απαίτηση για ενέργεια, εφαρμόζοντας μετρήσεις για την εξοικονόμηση αυτής αλλά και αποφυγή ή εκμετάλλευση των αποβλήτων
      2. Χρήση ΑΠΕ (ανεμογεννήτριες, ηλιακούς συλλέκτες, γεωθερμία)
      3. Ελαχιστοποίηση της χρήσης των ορυκτών καυσίμων
       

       
       
      Την αρχή εφάρμοσαν οι τοπικές αρχές με αναβαθμίσεις στα σχολεία. Επιπλέον, έχει δημιουργηθεί ένα γραφείο εξυπηρέτησης για τις επιχειρήσεις, μικρές και μεγάλες. Στόχος, η ενημέρωση για την εφικτή μείωση των λειτουργικών εξόδων μέσω της χρήσης καθαρής ενέργειας. Μπορεί να θεωρείται περιττό να το αναφέρουμε επανειλημμένως αλλά η ενημέρωση και η ευαισθητοποίηση κατοίκων και εταιρειών αποτελεί προτεραιότητα, ιδίως στην Ελλάδα, όπου αντιλήψεις και νοοτροπίες πρέπει να αλλάξουν διακαώς.
       
      Το 2025 σε νέα περιοχή του Άμστερνταμ θα έχουν κατασκευαστεί 4 νησιά με 9000 βιώσιμες κατοικίες. Κατοικίες, οι οποίες θα έχουν χρησιμοποιήσει “πράσινα” υλικά κατά την κατασκευή αλλά και κατά την λειτουργία θα χρησιμοποιούν ηλεκτρικό ρεύμα προερχόμενο από ηλιακούς συλλέκτες και ανεμογεννήτριες, που θα έχουν τοποθετηθεί περιμετρικά των νησιών. Επιπλέον, έξυπνα συστήματα θα παρακολουθούν την χρήση ενέργειας ενώ το σύστημα κεντρικής θέρμανσης θα προέρχεται από την γεωθερμία.
       
       
      Πράσινα δώματα
       
      Λόγω της κλιματικής αλλαγής οι βροχοπτώσεις θα αυξηθούν και οι πόλεις, οι οποίες ως επί το πλείστον διαθέτουν μεγάλες επιστρωμένες επιφάνειες, θα δυσκολευτούν να διαχειριστούν το πλεονάζον βρόχινο νερό. Μια οικονομική αλλά και αποτελεσματική λύση θεωρείται η πράσινη στέγη. Εξάλλου, το “Going Green” δεν είναι κάτι νέο για τους Ολλανδούς. Τα τελευταία 400 χρόνια φυτεύουν δένδρα δίπλα στα κανάλια για να πρασινίσουν την πόλη που μπορεί τόσο εύκολα να σε παρασύρει με τους χαλαρούς, μποέμικους ρυθμούς της.
       

       

       
      Το 2010 το Άμστερνταμ εισήγαγε ένα πρόγραμμα επιδότησης, ώστε να παροτρύνει τους κατοίκους να «πρασινίσουν» τα δώματα και τους τοίχους τους. Άμεσα οφέλη, η μείωση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, εφόσον απορροφώνται τα επικίνδυνα σωματίδια και η βελτίωση της βιοποικιλότητας, προσφέροντας ζωή σε πουλιά και έντομα. Επιπλέον, η καλύτερη μόνωση των κτιρίων, που έχει αντίκτυπο στην ελάττωση των εξόδων θέρμανσης και κλιματισμού, αλλά και η αύξηση του κύκλου ζωής των δωμάτων. Περιττό θα ήταν να αναφέρουμε ότι η αντικειμενική αξία της ιδιοκτησίας μπορεί να ανέβει στα ύψη. Μέσω του “Amsterdam Smart City” αναπτύσσονται διάφορα προγράμματα που ενθαρρύνουν τον συνδυασμό πράσινων δωμάτων και ηλιακών συλλεκτών στα κτίρια.
       

       

       
       
      Green Urine
       
      Κατά την «Διεθνή Εβδομάδα Νερού», όπου συζητιούνται τρόποι αντιμετώπισης των προκλήσεων όσον αφορά την άνοδο του επιπέδου της θάλασσας και την απαίτηση για καθαρό νερό, η καμπάνια “Green Urine” απέσπασε την μεγαλύτερη προσοχή. Πρόκειται για ένα πρόγραμμα, το οποίο εγχωρίως ίσως μας φαινόταν αστείο και άκομψο αλλά είναι τόσο αποτελεσματικό. Επί της ουσίας, συλλέγονται τα ούρα από δημόσια ουρητήρια και μετατρέπονται σε γεωργικό λίπασμα, το οποίο με την σειρά του χρησιμοποιείται στις πράσινες στέγες της πόλης. Στόχος ήταν, να προκαλέσουν τους πολίτες να ευαισθητοποιηθούν ως προς την χρήση του αζώτου, του καλίου και του φωσφόρου, στοιχεία που περιλαμβάνονται στα ούρα, και μπορούν να γίνουν ουσιαστική πηγή του φωσφορικού άλατος. Ενός στοιχείου, που χρησιμοποιείται στην αγροκαλλιέργεια.
       

       

       
       
      Αν και η αντιπαράθεση επί των αποθεμάτων φωσφόρου στην γη συνεχίζεται, δεν βλάπτει να ανακαλύπτονται νέοι τρόποι ανακύκλωσης διαφόρων παραπροϊόντων, τα οποία παλαιότερα θεωρούνταν απλά απόβλητα. Τέλος, τo πρόγραμμα “Wastecosmart” που ξεκίνησε από την Πάφο στην Κύπρο και συμμετέχει η πόλη του Άμστερνταμ, έχει ως στόχο την βελτιστοποίηση της διαχείρισης των αποβλήτων μέσω της εξοικονόμησης πόρων. Με άλλα λόγια, στοχεύει στην οπτική όπου τα απόβλητα θεωρούνται και εκμεταλλεύονται ως μια ακόμα πηγή ενέργειας.
       
      Την ίδια στιγμή στην Ελλάδα καταγράφεται, σύμφωνα με στοιχεία του 2012, ότι το 82% των αστικών αποβλήτων καταλήγουν σε χωματερές ενώ μόνο το 16% ανακυκλώνεται και το 2% κομποστοποιείται. Τα βέλη εκτοξεύονται μεταξύ ΥΠΕΚΑ και Τοπικής Αυτοδιοίκησης, χωρίς κανένας από τους δύο να παίρνει εξολοκλήρου την ευθύνη. Τα πρόστιμα δε προς την Ευρωπαϊκή Ένωση τρέχουν, όσον αφορά την λειτουργία των παράνομων χωματερών, εφόσον αρνούμαστε να συμμορφωθούμε. Και ενώ οι ρυθμοί μας είναι τόσο αργοί, τα απόβλητα συγχρόνως αποτελούν σοβαρή απειλή για την ανθρώπινη υγεία και το περιβάλλον. Πότε επιτέλους θα αντιληφθούμε ότι τα απόβλητα μπορούν να θεωρηθούν πόροι για την χώρα; Πότε η ανακύκλωση θα μας γίνει καθημερινό βίωμα; Πότε η κομποστοποίηση, μια καταξιωμένη διεθνώς και τόσο οικονομική μέθοδος διαχείρισης των οργανικών αποβλήτων, θα συμπεριληφθεί στο υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο; Ρητορικές ίσως οι ερωτήσεις.
       
      Πηγή: http://polytexnikanea.gr/WP3/?p=37876
    7. Αρθρογραφία

      dsworks

      O αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος μιλά στο «b.s.» (σ.σ.: ένθετο στην εφημερίδα «Πρώτο Θέμα») για το δασικό νομοσχέδιο που ψηφίστηκε από τη Βουλή, το νέο κύμα νομιμοποιήσεων γκρίζων πολεοδομικά οικισμών που ετοιμάζει το υπουργείο και την έκπτωση 50% στα πρόστιμα των αυθαιρέτων
       
      Πηγή: Λύση - σκούπα για αυθαίρετους οικισμούς στην Αττική από τον Σεπτέμβριο | newmoney.gr http://www.newmoney.gr/article/61687/lysi-skoypa-gia-aythairetoys-oikismoys-stin-attiki-apo-ton-septemvrio#ixzz3A3FRxOdd
       
      Σχόλιο: Σαν είδηση, αναφέρεται ότι η ΥΑ για τον συμψηφισμό προστίμων του Ν4178 με ενεργειακή αναβάθμιση, και παρεμβάσεις στατικής επάρκειας, έχει «φύγει» υπογεγραμμένη από το ΥΠΕΚΑ και έχει πάει για υπογραφή στο ΥΠΟΙΚ
       
      Νέο νομοθετικό πλαίσιο για αυθαίρετους οικισμούς και περιοχές με γκρίζο πολεοδομικό καθεστώς ετοιμάζει από τον Σεπτέμβριο το υπουργείο Περιβάλλοντος, ολοκληρώνοντας τον μεγάλο κύκλο των θεσμικών παρεμβάσεων που άνοιξε με τις νομοθετικές πρωτοβουλίες για τα δάση και τους οικοδομικούς συνεταιρισμούς. Οπως αποκαλύπτει σε συνέντευξή του στο «business stories» ο αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος Νίκος Ταγαράς λίγες ώρες μετά την ψήφιση του δασικού νομοσχεδίου, στόχος είναι να δοθούν λύσεις σε προβλήματα του κόσμου ακόμη και αν πρόκειται για αυθαίρετους οικισμούς εντός της Αττικής. Ως βασική προϋπόθεση θέτει τη διακομματική συναίνεση στη Βουλή, καθώς πολλοί από τους οικισμούς αυτούς έχουν διαμορφώσει μια πραγματικότητα που δεν μπορεί να αγνοηθεί από τα κόμματα. «Είναι περιπτώσεις που θα χαρακτήριζα κάπως ερμαφρόδιτες και δεν επιλύονται με το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο, για τις οποίες όμως πρέπει να σταματήσουμε να κλείνουμε τα μάτια και να τις αφήνουμε σε θολό τοπίο», τονίζει ο κ. Ταγαράς. Παραδέχεται ότι η τροπολογία με την οποία αλλάζει ο μεταλλευτικός κώδικας -και σφυροκοπήθηκε τις προηγούμενες μέρες στη Βουλή από την αξιωματική αντιπολίτευση- ευνοεί την Ελληνικός Χρυσός, αλλά αφορά και όλες τις επενδύσεις ορυκτού πλούτου που σχεδιάζονται.
       
      Σε ό,τι αφορά τον νόμο για τα αυθαίρετα, υποστηρίζει ότι θα είναι ο τελευταίος και αναφέρεται στη λειτουργία μιας ενιαίας ηλεκτρονικής βάσης δεδομένων από το ΥΠΕΚΑ η οποία θα παρακολουθεί και θα ελέγχει τη δόμηση σε όλη την Ελλάδα με στόχο να αποτρέψει τη δημιουργία νέας γενιάς αυθαίρετων κτισμάτων. Επίσης, εντός των ημερών αναμένεται να υπογραφεί η Κοινή Υπουργική Απόφαση από το υπουργείο Οικονομικών με την οποία θα δίνεται έκπτωση 50% στα πρόστιμα για τα αυθαίρετα σε όσους προχωρήσουν σε ενεργειακή αναβάθμιση και παρεμβάσεις στη στατική επάρκεια των κτιρίων.
       
      - Υπάρχει η εντύπωση ότι άλλο νομοσχέδιο καταθέσατε για τα δάση στη Βουλή και άλλο θεσμοθετήσατε - και αναφερόμαστε στις νομοτεχνικές βελτιώσεις που έγιναν, αλλά και στις 18 τροπολογίες που ψηφίστηκαν. Ποιες είναι κατά τη γνώμη σας οι σημαντικότερες αλλαγές που φέρατε στον νόμο;
       
      Κάναμε μια συντονισμένη δουλειά, συζητήσαμε με φορείς και πολίτες από όλη την Ελλάδα και συμπληρώσαμε τον νόμο με προτάσεις και παρατηρήσεις από όλες τις παρατάξεις του Κοινοβουλίου, με στόχο να δώσουμε λύσεις σε θέματα που ταλαιπωρούσαν για δεκαετίες τον κόσμο και αποτελούσαν μεγάλες εκκρεμότητες. Χαρακτηριστική περίπτωση αποτελούν οι οικοδομικοί συνεταιρισμοί. Με τα μέτρα που πήραμε επιλύονται προβλήματα 40 ετών που αφορούν σε 600.000 ιδιώτες, τονώνοντας παράλληλα τους μικρούς και εγκαταλειμμένους οικισμούς σε όλη τη χώρα. Θέλαμε επίσης από την αρχή εκεί όπου μπορεί να ασκηθεί δραστηριότητα να δημιουργηθεί ένα πλαίσιο καθαρό.
       
      Διαφωνίες υπήρξαν, όμως πιστεύουμε ότι -χωρίς να έχουμε λύσει όλα τα προβλήματα- βάλαμε ένα σημαντικό λιθαράκι. Καταγράψαμε σε ένα ενιαίο κείμενο όλα τα διάσπαρτα νομοθετήματα για τις επεμβάσεις στα δάση και ορίσαμε με σαφήνεια τι επιτρέπεται και τι όχι. Για παράδειγμα, δώσαμε για πρώτη φορά τη δυνατότητα δημιουργίας σύνθετων τουριστικών καταλυμάτων σε ιδιωτικές δασικές εκτάσεις με όρους δόμησης που τους επιτρέπουν να χτίζουν στο μισό της εκμετάλλευσης που προβλεπόταν μέχρι σήμερα για ξενοδοχειακές και τουριστικές εγκαταστάσεις. Επιπλέον, για πρώτη φορά μπαίνει η υποχρέωση για κάθε επέμβαση σε δάση να υπάρχει τουλάχιστον ίσης παρέμβασης δάσωση της περιοχής από ιδιώτες. Ταυτόχρονα βελτιώσαμε σε πολλά σημεία τον νόμο κατόπιν συζητήσεων με βουλευτές στο Κοινοβούλιο.
       
      Για παράδειγμα, επιτρέπουμε εκτάσεις που ήταν αγροτικές και στην πορεία δασώθηκαν να μπορούν να ξαναγίνουν αποκλειστικά αγροτικές, απαγορεύοντας κάθε άλλη χρήση. Παράλληλα υπάρχει πρόνοια για τα εγκαταλειμμένα κτίσματα μέσα σε δάση και δασικές εκτάσεις που σταμάτησαν να εκμεταλλεύονται ιδιώτες ή το ίδιο το κράτος. Σε αυτές τις περιπτώσεις δίνουμε προτεραιότητα αξιοποίησης των ακινήτων αυτών από ΟΤΑ και Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου χωρίς αντάλλαγμα, αλλά και σε ιδιώτες εφόσον οι πρώτοι δεν το επιθυμούν έναντι τιμήματος. Στόχος μας είναι να αναπτύξουμε επιχειρηματικές δραστηριότητες που συνάδουν με τις χρήσεις σε αυτές τις περιοχές και να δημιουργήσουμε νέες θέσεις εργασίας.
       
      - Υπάρχει όμως και η τροπολογία που περάσατε για τις μεταλλευτικές δραστηριότητες και την οποία η αξιωματική αντιπολίτευση χαρακτήρισε «φωτογραφική» για την Ελληνικός Χρυσός, ζητώντας ονομαστική ψηφοφορία.
       
      Υπάρχει η πολεοδομική νομοθεσία με κανόνες και πλαίσιο για το τι χτίζεται και πού στην εκτός σχεδίου δόμηση και υπάρχει και ένας απαρχαιωμένος μεταλλευτικός κώδικας, στον οποίο υπάρχει ένα νομικό κενό πολεοδομικού χαρακτήρα. Οι όποιες παρεμβάσεις έγιναν στον νόμο δεν αφορούν τη χωροθέτηση του έργου ή την έγκριση αδειών που έχουν ήδη ληφθεί για την επένδυση, αλλά θέματα που σχετίζονται με τις προϋποθέσεις που απαιτούνται για την έκδοση αδειών δόμησης για τα κτίσματα που προβλέπει το έργο. Η τροπολογία δεν αφορά μόνο τις επεμβάσεις στις Σκουριές, αλλά μέσα από την τροποποίηση του μεταλλευτικού κώδικα καλύπτει και κάθε άλλη δραστηριότητα που συνδέεται με την εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου της χώρας.
       
      - Δηλώσατε τις προηγούμενες μέρες στη Βουλή ότι σύντομα θα ανοίξει ένας νέος κύκλος νομοθετικών παρεμβάσεων σε θέματα πολεοδομικά, χωροταξικά και δασικά. Τι εννοείτε;
       
      Μέσα από τη συζήτηση που ξεκινήσαμε με όλους τους φορείς στο πλαίσιο του νομοσχεδίου για τα δάση και τους οικοδομικούς συνεταιρισμούς βγήκαν στην επιφάνεια πολύ περισσότερα προβλήματα από αυτά που γνωρίζαμε ή φανταζόμασταν ότι υπάρχουν και αντιμετωπίζει σήμερα ο κόσμος. Σε αρκετές περιπτώσεις έχει διαμορφωθεί μια πραγματικότητα χωρίς νόμιμο τρόπο. Κάποιους οικισμούς στην Αττική, που ενδεχομένως να έχουν αυθαίρετα, πρέπει να δούμε πώς θα τους αντιμετωπίσουμε. Είναι περιπτώσεις που θα χαρακτήριζα κάπως ερμαφρόδιτες, οι οποίες δεν επιλύονται με το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο, θα πρέπει όμως να σταματήσουμε να κλείνουμε τα μάτια και να τις αφήνουμε σε θολό τοπίο. Στο πλαίσιο αυτό θα υπάρξει μια νομοθετική παρέμβαση από τον Σεπτέμβριο με διαπαραταξιακή συνεργασία, που θα μπορέσει να αποτυπώσει το μέγεθος αυτών των προβλημάτων και όπου απαιτείται να δώσει λύσεις.
       
      -Υπήρξαν παρεμβάσεις από την πλευρά της τρόικας στο νομοσχέδιο για τα δάση που αναγκαστήκατε να εισακούσετε; Αληθεύει ότι οι δανειστές μας πίεζαν για αλλαγή του ορισμού του δάσους;
       
      Η τρόικα ήθελε εξαρχής ένα ξεκάθαρο πλαίσιο για τις επιτρεπόμενες επεμβάσεις μέσα σε δάση, το οποίο μέχρι σήμερα ήταν αρκετά θολό και που με τον υφιστάμενο νόμο δεν το ξεκαθαρίζουμε απόλυτα γιατί υπάρχουν συνταγματικά κωλύματα αλλά και το Συμβούλιο της Επικρατείας. Πράγματι ζητούσαν αλλαγή στον ορισμό του δάσους, όμως αυτό δεν μπορεί να γίνει χωρίς συνταγματική αναθεώρηση.
       
      - Πρόσφατα το ΣτΕ απέρριψε την αίτηση αναστολής που είχε κατατεθεί εναντίον του νόμου για τη νομιμοποίηση των αυθαιρέτων με ένα σκεπτικό αρκετά ευνοϊκό σε σχέση με την προηγούμενη ακυρωτική απόφαση της Ολομέλειας. Ωστόσο ένα μέτρο το οποίο έχει προβλεφθεί στον ισχύοντα νόμο και θα αναθέρμανε την αγορά, όπως είναι η έκπτωση 50% των προστίμων για όσους προχωρήσουν σε ενεργειακή αναβάθμιση κτιρίων και παρεμβάσεις στατικής επάρκειας, σέρνεται επί μήνες...
       
      Από πλευράς μας έχουμε υπογράψει τη σχετική υπουργική απόφαση και απομένει η έγκριση από το υπουργείο Οικονομικών, η οποία πιστεύουμε ότι θα δοθεί εντός των επόμενων εβδομάδων. Είναι ένα μέτρο που για μας έχει ιδιαίτερη αξία, καθώς ενισχύει το περιβαλλοντικό ισοζύγιο που λέμε από την αρχή ότι λαμβάνει υπόψη του ο νέος νόμος και συγχρόνως παρέχει μεγαλύτερη ασφάλεια στη χρήση των κτιρίων. Οταν λέμε ότι αυτός ο νόμος είναι ο τελευταίος για τη νομιμοποίηση αυθαιρέτων το εννοούμε και το υπουργείο κινείται με εντατικούς ρυθμούς στην αξιοποίηση όλων των σύγχρονων τεχνολογιών που θα του επιτρέψουν να ελέγξει με κατάλληλα εργαλεία και ψηφιακό τρόπο τη δόμηση, εμποδίζοντας τα αυθαίρετα εν τη γενέσει τους. Πολύ σύντομα το ΥΠΕΚΑ θα έχει αναπτύξει μια κεντρική βάση δεδομένων που θα διαχειρίζεται πλήρως και στην οποία θα περιλαμβάνονται στοιχεία για όλα τα αυθαίρετα της χώρας (με βάση τα στοιχεία του Ιουνίου είχαν καταγραφεί στο σύστημα 41 εκατομμύρια τ.μ. αυθαιρέτων), η ηλεκτρονική έκδοση των οικοδομικών αδειών που θα μπει σε πλήρη λειτουργία προς τα τέλη του χρόνιου, οι ελεγκτές δόμησης, η ηλεκτρονική ταυτότητα του κτιρίου κ.ά.
    8. Αρθρογραφία

      Ροδοπουλος

      Το 2006, το Ίδρυμα «Σταύρος Νιάρχος» (www.SNF.org) ανακοίνωσε τα σχέδιά του για τη χρηματοδότηση της δημιουργίας του Κέντρου Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΚΠΙΣΝ), έργο που περιλαμβάνει την κατασκευή και τον πλήρη εξοπλισμό νέων κτιριακών εγκαταστάσεων για την Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος (ΕΒΕ) και την Εθνική Λυρική Σκηνή (ΕΛΣ), καθώς και τη δημιουργία του Πάρκου Σταύρος Νιάρχος, συνολικής έκτασης 170.000 μ².
       
      Η παιδεία και ο πολιτισμός αποτελούν τη ραχοκοκαλιά κάθε προηγμένης κοινωνίας. Χρηματοδοτώντας το ΚΠΙΣΝ, το όραμα του Ιδρύματος είναι να προσφέρει στη χώρα και την πόλη νέες θεσμικές βάσεις, απαραίτητα στοιχεία για να κινηθεί προς τα εμπρός, καθώς και ένα πλαίσιο για το μέλλον. Παιδεία, πολιτισμός και βιωσιμότητα, τα τρία κύρια στοιχεία του ΚΠΙΣΝ, είναι βασικές προϋποθέσεις για την ενίσχυση της δυναμικής προοπτικής της πόλης και των ανθρώπων της και για την ενσωμάτωσή τους στον εικοστό πρώτο αιώνα και σε ένα παγκόσμιο πλαίσιο.
       
      Το μέγεθος, τόσο του έργου, όσο και των ονείρων και των προσδοκιών του Ιδρύματος απαιτούσε την επίδραση και τη δημιουργική παρουσία ενός οραματιστή αρχιτέκτονα. Τον Φεβρουάριο του 2008, μετά από ένα κλειστό διεθνή αρχιτεκτονικό διαγωνισμό, το Διοικητικό Συμβούλιο του Ιδρύματος επέλεξε ομόφωνα το αρχιτεκτονικό εργαστήρι (Renzo Piano Building Workshop) του Renzo Piano (www.rpbw.com). Επιλέγοντας τον διακεκριμένο αρχιτέκτονα Renzo Piano, το Ίδρυμα διάλεξε έναν αρχιτέκτονα στην κορυφή του επαγγέλματος, ο οποίος διαθέτει όραμα και πνευματική περιέργεια, καθώς και ιστορική και γεωγραφική αντίληψη της θέσης του έργου και της σημασίας του.
       
      Η τοποθεσία του έργου βρίσκεται 4,5 χμ νότια από το κέντρο της Αθήνας, στο Δέλτα Φαλήρου, και το ΚΠΙΣΝ σχεδιάζεται ως πολυλειτουργικός χώρος παιδείας, πολιτισμού και διασκέδασης. Ο προϋπολογισμός του έργου προσεγγίζει τα 566 εκατομμύρια Ευρώ. Όταν το ΚΠΙΣΝ ολοκληρωθεί, η πλήρης διαχείριση και ο πλήρης έλεγχός του θα περιέλθουν στο Ελληνικό Δημόσιο. Το ΚΠΙΣΝ αποτελεί την πρώτη σύμπραξη δημοσίου-ιδιωτικού τομέα αυτού του είδους στην Ελλάδα και εκ των σημαντικότερων πολιτιστικών και εκπαιδευτικών έργων που έχουν υλοποιηθεί ποτέ στη χώρα. Ως ένα από τα μεγαλύτερα κατασκευαστικά έργα στην πρόσφατη ιστορία του τόπου, το Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος θα ωφελήσει άμεσα την Ελληνική οικονομία, δημιουργώντας θέσεις εργασίας και ενισχύοντας την εισροή κεφαλαίων, σε ένα δυσχερές οικονομικό περιβάλλον.
       
      Δείτε το video παρουσίασης:
       

       
      Μπράβο τους.
    9. Αρθρογραφία

      Παντελής Πατενιώτης

      Η χώρα βρίσκεται σε μια από τις πλέον κρίσιμες χρονικές συγκυρίες της σύγχρονης ιστορίας της, η οποία συμπίπτει με τις αντίστοιχες συγκυρίες των άλλων ευρωπαϊκών χωρών.
       
      Είναι η χρονική περίοδος που η χώρα οφείλει να αξιολογήσει το επίπεδο ετοιμότητας της σε ενδεχόμενη ενεργειακή κρίση, στην περίπτωση που οι εξωτερικές πηγές εφοδιασμού πρωτογενούς ενέργειας μειωθούν ή αποκοπούν τελείως για μεγάλο χρονικό διάστημα.
       
      Διαβάστε την επιστολή εδώ:
       
      Ευρωπαϊκή Στρατηγική για την Ενεργειακή Ασφάλεια.pdf
    10. Αρθρογραφία

      Engineer

      Καθώς συμπληρώνονται δύο μήνες από την απόφαση της γενικής συνέλευσης των μετόχων της ΔΕΗ για τα βιομηχανικά τιμολόγια, ένα από τα πρώτα κρίσιμα θέματα που καλείται να διαχειριστεί η νέα πολιτική ηγεσία του υπουργείου παραγωγικής ανασυγκρότησης, περιβάλλοντος και ενέργειας είναι το θέμα του ενεργειακού κόστους για τη βιομηχανία.
       
      Θυμίζουμε ότι μετά από παρότρυνση του βασικού μετόχου, η ΕΓΣ της ΔΕΗ είχε αποφασίσει να διατηρήσει προσωρινά σε ισχύ τις αποφάσεις του Φεβρουαρίου του 2014, μέχρι να συγκληθεί νέα ΓΣ. Σε αυτή τη νέα ΓΣ η ΔΕΗ θα πρέπει «να παράσχει αναλυτικότερες πληροφορίες, στοιχεία και εκτιμήσεις σχετικά με τις αναμενόμενες επιπτώσεις στην αγορά Ηλεκτρικής Ενέργειας και στους πελάτες Υψηλής Τάσης στο προσεχές μέλλον, ιδίως εν όψει των ρυθμιστικών παρεμβάσεων που αφορούν στα Αποδεικτικά Διαθεσιμότητας Ισχύος, στη διακοψιμότητα και στην αντιστάθμιση κόστους του διοξειδίου του άνθρακα».
       
      Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι η ΔΕΗ θα πρέπει να μελετήσει και να αποτιμήσει το ύψος των μειώσεων που έχουν επέλθει από τις αλλαγές στο περιβάλλον της αγοράς ούτως ώστε να διαμορφωθεί το νέο πλαίσιο πάνω στο οποίο θα πρέπει να συνυπολογιστούν τα νέα τιμολόγια και τα νέα κόστη για το βιομηχανικό ρεύμα.
       
      Σε αυτή τη διαδικασία πάντως, όπως αναφερόταν και στην επιστολή του βασικού μετόχου που αναγνώστηκε στην ΕΓΣ, ρόλο δε θα είχε μόνο η ΔΕΗ, αλλά και η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας, η οποία καλείτο και εκείνη με τη σειρά της να μελετήσει και να αποτιμήσει τις αλλαγές που έχουν επέλθει στη χονδρεμπορική αγορά του ηλεκτρισμού, ούτως ώστε να επανεξεταστούν και οι δυνατότητες που υπάρχουν για διαμόρφωση νέων τιμολογίων, που θα ενσωματώνουν τις νέες μειώσεις στα κόστη της ΔΕΗ (ρυθμιστικά, μείωση του κόστους πετρελαίου κλπ).
       
      Βεβαίως μια τέτοια πρωτοβουλία από την πλευρά της η ΡΑΕ, δεν μπορεί να ξεκινήσει εάν προηγουμένως δεν έχει δοθεί ένα θετικό σήμα συνεργασίας από την πλευρά της κεντρικής διοίκησης. Υπό την αίρεση λοιπόν των οριστικών αποφάσεων που θα ληφθούν για το ρόλο που θα διαδραματίσει η ΡΑΕ, στο πλαίσιο πάντα και των κοινοτικών προβλέψεων και νόμων που θέλουν ισχυρές ανεξάρτητες αρχές για την εποπτεία των αγορών, η Αρχή είναι έτοιμη να εξετάσει τεχνοκρατικά τις δυνατότητες που υπάρχουν για περαιτέρω μειώσεις ή για διαμόρφωση νέων τιμολογίων που θα ενσωματώνουν τα νέα χαμηλότερα κόστη που σήμερα υπάρχουν για τη ΔΕΗ, για την επίτευξη στόχων που έχει θέσει η κυβέρνηση για μείωση του ενεργειακού κόστους και διαμόρφωση καλύτερων συνθηκών κόστους για τον παραγωγικό ιστό της χώρας.
       
      Πηγή: http://energypress.gr/news/i-rae-mporei-na-analavei-rolo-eggyiti-gia-ta-viomihanika-timologia
    11. Αρθρογραφία

      Giorgos1987

      Μια ιστοσελίδα με τίτλο "Μηχανικοί, εκβιομηχάνιση, εκσυγχρονισμός 1830-1940", έχει ανοίξει και βρίσκεται υπο λειτουργία στον ιστό.
       
      Όπως αναφέρεται, η σελίδα λειτουργεί στα πλαίσια του ερευνητικού έργου "Ελληνική Ιστορία της Καινοτομίας. Οι κοινωνικές προϋποθέσεις της καινοτομίας - Όψεις της Ελληνικής Εμπειρίας".
       
      Η επιστημονική υπεύθυνη του προγράμματος είναι η κ. Λήδα Παπαστεφανάκη, επίκουρη καθηγήτρια στο τμήμα Ιστορίας Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Η έρευνα διεξήχθη την περίοδο 2013-2015.
       
      Περισσότερες πληροφορίες: http://engineers.ims.forth.gr
    12. Αρθρογραφία

      Engineer

      Η χώρα μας επί έξι χρόνια, παράλληλα με τη βαθύτατη οικονομική και κοινωνική κρίση, βιώνει και μία μάχη με τον εαυτό της. Μία σύγκρουση μεταξύ των πρακτικών που μας οδήγησαν στο χείλος του γκρεμού και των μεγάλων θυσιών που έχουμε κάνει από κοινού, πολίτες και επιχειρήσεις, για να ορθοποδήσουμε και να προχωρήσουμε μπροστά.
       
      Η αγορά ηλεκτρισμού αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτού του εσωτερικού διχασμού. Μία εν πολλοίς μονοπωλιακή αγορά, όπου η απελευθέρωση παραμένει κενό γράμμα του νόμου τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια. Η ΔΕΗ, διαθέτοντας αποκλειστική πρόσβαση στους φθηνούς ενεργειακούς πόρους (λιγνίτης, νερό), και προνομιακή μεταχείριση από την Πολιτεία, σε όλα τα επίπεδα (από το αδειοδοτικό μέχρι την αθέτηση των οικονομικών υποχρεώσεων προς ΑΔΜΗΕ και ΛΑΓΗΕ), αποκλείει κάθε περιθώριο ανταγωνισμού, κατορθώνοντας να ελέγχει το 97% της προμήθειας ηλεκτρισμού.
       
      Η επιμονή της Ελλάδας να κρατά την αγορά ηλεκτρισμού κλειστή, παραβλέποντας υποχρεώσεις που θέτει η ευρωπαϊκή οικογένεια στην οποία έχει επιλέξει να ανήκει, έχει ως αποτέλεσμα να μην έχουν πραγματοποιηθεί μία σειρά από μεταρρυθμίσεις και τομές, απαραίτητες για τον περιορισμό του ενεργειακού κόστους.
       
      Την ίδια ώρα, η Ευρωπαϊκή Ένωση αναγνωρίζει τον ανταγωνισμό ως βασικό όχημα για την επίτευξη των στόχων της για μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, ενίσχυση της ασφάλειας εφοδιασμού και μείωση του κόστους ενέργειας. Παράλληλα, προωθεί ενεργά τη δημιουργία μίας ενιαίας ευρωπαϊκής αγοράς για την ενέργεια με κοινούς κανόνες και οφέλη.
       
      Είναι προφανές ότι απομακρυνόμαστε αντί να συγκλίνουμε.
       
      Η ασφάλεια εφοδιασμού στη χώρα μας έχει γίνει πεδίο μικροπολιτικών αντιπαραθέσεων. Αγνοώντας επιδεικτικά τις αυξημένες ενεργειακές ανάγκες που απορρέουν από τη σταδιακή ανάκαμψη της οικονομίας, τη διασύνδεση των νησιών στο ηπειρωτικό Σύστημα και την απόσυρση παλαιών λιγνιτικών μονάδων, βαφτίζουμε τη συγκυριακή πτώση της κατανάλωσης ρεύματος ‘υπερεπάρκεια’.
       
      Αχρηστεύουμε ιδιωτικές επενδύσεις 1,5 δις ευρώ σε σύγχρονες μονάδες παραγωγής με καύσιμο το φυσικό αέριο, παραβλέποντας τις κοσμογονικές αλλαγές που συντελούνται στην καθημερινή λειτουργία της αγοράς, λόγω της μεγάλης διείσδυσης των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, και την απαίτηση για ευέλικτη ισχύ.
       
      Ξορκίζουμε ως ‘επιδοτήσεις’ μηχανισμούς της αγοράς ηλεκτρισμού που ισχύουν σε πληθώρα ευρωπαϊκών και αμερικανικών αγορών, όπως ο Μηχανισμός Ανάκτησης Μεταβλητού Κόστους και ο Μηχανισμός Διασφάλισης Επαρκούς Ισχύος, αλλά επιτρέπουμε κατ’ εξακολούθηση καταχρηστικές πρακτικές με την ανοχή των αρμοδίων, αναγκάζοντας ιδιωτικές επιχειρήσεις να λειτουργούν καθημερινά επί ζημία παρέχοντας ευστάθεια στο Σύστημα.
       
      Δαιμονοποιούμε τους επενδυτές και απαρνούμαστε τις αποκρατικοποιήσεις, εμποδίζοντας την εισροή κεφαλαίων που θα επέτρεπαν τη διασύνδεση των νησιών, γεγονός που μας επιβαρύνει ετησίως με 720 εκατομμύρια ευρώ.
       
      Προτιμούμε να πληρώνουμε ως καταναλωτές 380 εκατ. ευρώ το χρόνο μόνο για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από ακριβές πετρελαϊκές μονάδες στην Κρήτη, όταν το συνολικό κόστος της διασύνδεσης υπολογίζεται στο 1 δις. ευρώ και θα μπορούσε να αποσβεστεί σε μόλις 3 χρόνια.
       
      Προασπίζουμε ως άλλη ιερή αγελάδα το κρατικό μονοπώλιο στον ηλεκτρισμό, οδηγώντας τον οποιοδήποτε σοβαρό ανταγωνιστή σε ασφυξία, μέσω μίας σειράς στρεβλώσεων.
       
      Το 2015 δεν μπορεί να είναι ένα ακόμα έτος προσδοκιών και αθέτησης ευρωπαϊκών δεσμεύσεων. Πρέπει να είναι η χρονιά που:
       
      > Οι ιδιώτες ηλεκτροπαραγωγοί θα αποκτήσουν απευθείας πρόσβαση στους εγχώριους, φθηνούς ενεργειακούς πόρους, δηλαδή το λιγνίτη και το νερό, αφού μόνο με άμεσο έλεγχο της παραγωγής μπορούν να διαμορφωθούν πλήρως καθετοποιημένες εταιρείες, οι οποίες θα μπορούν να ανταγωνιστούν επί ίσοις όροις και να προσφέρουν φθηνότερη ενέργεια.
       
      > Θα μειωθεί η φορολογία στα ενεργειακά προϊόντα.
       
      > Θα διευθετηθεί το πρόβλημα της συνεχούς διόγκωσης των ελλειμμάτων των κρατικών ΑΔΜΗΕ και ΛΑΓΗΕ προς τους ιδιώτες, που οδηγεί σε οικονομική ασφυξία τους ανεξάρτητους παραγωγούς.
       
      > Θα ολοκληρωθεί η προαναγγελθείσα αποκρατικοποίηση του ΑΔΜΗΕ, προκειμένου να εισρεύσουν κεφάλαια που θα επιτρέψουν την υλοποίηση σημαντικών επενδύσεων σε δίκτυα και υποδομές, όπως η διασύνδεση της Κρήτης.
       
      > Θα γίνει εθνική προσπάθεια για μείωση της τιμής του φυσικού αερίου που προμηθευόμαστε, ώστε να μειωθεί περαιτέρω το κόστος για την εθνική οικονομία.
       
      > Η Ελλάδα θα διεκδικήσει την ανάδειξή της σε hub φυσικού αερίου του Ευρωπαϊκού Νότου και θα προχωρήσει στη δημιουργία Χρηματιστηρίου Ενέργειας.
       
      Πηγή: κ. Αναστάσιου Καλλιτσάντση, Προέδρου του Ελληνικού Συνδέσμου Ανεξάρτητων Εταιρειών Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΕΣΑΗ) http://www.energia.gr/article.asp?art_id=89039
    13. Αρθρογραφία

      Engineer

      Ας κάνουμε, χάριν της ιστορίας που ακολουθεί, την υπόθεση ότι τα ταμεία του κράτους ή του Δήμου Αθηναίων είναι ικανά να χρηματοδοτήσουν γενναίες παρεμβάσεις στον δημόσιο χώρο. Πώς θα σας φαινόταν, λοιπόν, η ιδέα να γκρεμιστούν πολυώροφα κτίρια γραφείων του ’50 και του ’60 για να ξαναχτιστούν κάποια από τα νεοκλασικά της Βασιλίσσης Σοφίας ή της οδού Πανεπιστημίου; Ενα παρόμοιο ερώτημα τέθηκε σε πραγματική βάση πριν από μία δεκαετία για ένα τεράστιο κτιριακό συγκρότημα στην καρδιά της παλαιάς πόλης της Φρανκφούρτης, το οποίο, αντί να ανακαινιστεί, τελικά κατεδαφίστηκε και θα αντικατασταθεί από 34 κτίρια, κάποια ακριβή αντίγραφα κτιρίων που προϋπήρχαν των βομβαρδισμών και κάποια όχι. Το φιλόδοξο εγχείρημα θα ολοκληρωθεί το 2017.
       
      Η παλαιά πόλη της Φρανκφούρτης ισοπεδώθηκε κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Στα χρόνια που ακολούθησαν, ένα τμήμα της ανακατασκευάστηκε με διάφορους αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς. Ανεγέρθηκαν όμως και κάποια νέα κτίρια, όπως το κτιριακό συγκρότημα Technisches Rathaus. Το 2007 η παραχώρηση του κτιρίου έληξε και ο Δήμος Φρανκφούρτης ανέκτησε την κυριότητά του. Στην αναμονή της εξέλιξης αυτής ξεκίνησε μια δημόσια συζήτηση για την τύχη του κτιριακού συγκροτήματος, η οποία κράτησε αρκετά χρόνια. «Το κτίριο αυτό ήταν το μόνο μεγάλο οικοδόμημα στην περιοχή του παλαιού ιστορικού κέντρου, κοντά στον καθεδρικό ναό», εξηγεί στην «Κ» ο διευθυντής του project, Πάτρικ Μπρούμερμαν. «Οταν άνοιξε η συζήτηση για την τύχη του, πολίτες και αρχιτέκτονες ανέπτυξαν την ιδέα της ανακατασκευής της παλαιάς πόλης, ώστε να αποκτήσει και πάλι η Φρανκφούρτη την “καρδιά” της».
       
      Τελικά, η πλάστιγγα έκλινε υπέρ της κατεδάφισης του κτιρίου και της «επαναφοράς» του προϋπάρχοντος τμήματος της παλαιάς πόλης. Για τον λόγο αυτό το 2009 ιδρύθηκε η Dom-Romer GmbH, μια εταιρεία πλήρως ελεγχόμενη από τον δήμο, η οποία ανέλαβε να φέρει σε πέρας τους αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς και την κατασκευή. Η κατεδάφιση του Technisches Rathaus ξεκίνησε το 2011, ενώ το πρώτο κτίριο άρχισε να κατασκευάζεται το 2013. «Για τα 15 από τα 35 σπίτια υπήρχαν αρκετές ιστορικές πηγές ώστε να ανακατασκευαστούν όπως ήταν. Βέβαια θα πρόκειται για σύγχρονα κτίρια στο εσωτερικό τους, αλλά εξωτερικά θα δίνουν την αίσθηση του παλαιού», εξηγεί ο κ. Μπρούμερμαν. «Πηγές τεκμηρίωσης ήταν παλαιές φωτογραφίες, σχέδια πόλης και ένα πολύ ρεαλιστικό μοντέλο της παλαιάς πόλης που δημιούργησαν δύο αδέρφια, ο Hermann (1876-1962) και ο Robert Treuner (1877-1948), και εκτίθεται σήμερα. Τα υπόλοιπα 20 κτίρια θα έχουν σύγχρονη αρχιτεκτονική, εμπνευσμένη όμως από τα κτίρια της παλαιάς πόλης».
       
      Πού βρίσκονται λοιπόν οι εργασίες; «Το εγχείρημα έχει περάσει από διάφορες φάσεις. Οπως καταλαβαίνετε, το να στηθεί ένα τόσο μεγάλο εργοτάξιο στην καρδιά της πόλης απαιτεί εκτενή προετοιμασία. Κάτω από την περιοχή βρίσκεται ένα υπόγειο πάρκινγκ, αλλά και η σήραγγα του μετρό. Ξεκινήσαμε, λοιπόν, ανακαινίζοντας πλήρως το υπόγειο πάρκινγκ. Κατόπιν κατασκευάστηκαν τα κελάρια από δύο παλαιά σπίτια. Παράλληλα, ξεκίνησε η κατασκευή του “Stadthaus am Markt”, ενός νέου χώρου εκδηλώσεων στα νότια της περιοχής ανάπλασης. Τον Νοέμβριο του 2014 ξεκίνησαν οι εργασίες κατασκευής των 35 σπιτιών. Σήμερα, στην περιοχή εργάζονται πέντε κατασκευαστικές εταιρείες, αλλά μέσα στους επόμενους μήνες θα φθάσουν τις 70. Το 2017 όλα τα κτίρια και οι δημόσιοι χώροι θα έχουν ολοκληρωθεί.
       
      Κλήρωση
       
      »Το ενδιαφέρον για τα διαμερίσματα ήταν τόσο μεγάλο, που η DomRömer GmbH τελικά αποφάσισε να προχωρήσει σε κλήρωση ανάμεσα στους υποψήφιους αγοραστές. Τα 15 ιστορικά κτίρια που ανακατασκευάζονται πωλήθηκαν κατά την έναρξη του εγχειρήματος, προκειμένου να εξασφαλιστούν πόροι και να διασφαλιστεί το ενδιαφέρον της αγοράς. Δύο ιστορικά κτίρια που ανακατασκευάζονται, τα διάσημα “Goldene Waage” και “Rotes Haus”, θα παραμείνουν στην κυριότητα του δήμου καθώς είναι σημαντικά για την πόλη μας».
       

       
      Με το εγχείρημα αυτό, ο Δήμος Φρανκφούρτης υπερασπίζεται την αναδημιουργία της ατμόσφαιρας της παλαιάς πόλης, ως κινητήριο δύναμη για την αναζωογόνηση του κέντρου. Χαρακτηριστικό είναι ότι στην επιστημονική ομάδα του έργου συμμετέχουν ειδικοί από τη Δρέσδη, όπου έγινε η μεγαλύτερη «ανασύσταση» ιστορικού κέντρου στη Γερμανία. «Κάθε πόλη έχει την ιστορία και τους κατοίκους της. Για τη Φρανκφούρτη, η επιχειρούμενη δημιουργία παλαιών και νέων σπιτιών στο κέντρο της είναι ένα σημαντικό βήμα. Με τα σπίτια θα έρθουν οικογένειες, επισκέπτες και τουρίστες που θα περιδιαβαίνουν τα στενά σοκάκια της, θα κάθονται στα καφέ και θα περνούν χρόνο στην καρδιά της πόλης. Από αυτή την οπτική προέρχεται και το σύνθημα του εγχειρήματος: “Η πόλη είναι ζωντανή!” (Die Stadt lebt!)».
       
      Στις διπλανές στήλες ακολουθούν δύο αντίθετες απόψεις πάνω στο ίδιο θέμα:
       
      Πρέπει να αντιμετωπίζουμε τις πόλεις μας ως ζωντανούς οργανισμούς και να σεβόμαστε τη συνέχειά τους ή να παρεμβαίνουμε για να αποκαθιστούμε «εγκλήματα» του παρελθόντος;
       
      Η στροφή στο παρελθόν δεν έχει τίποτα να προσφέρει
       
      ΠΑΝΟΣ ΔΡΑΓΩΝΑΣ
       
      Οι νοσταλγικές εικόνες των κομψών νεοκλασικών μεγάρων και των αθηναϊκών κήπων των αρχών του περασμένου αιώνα έχουν γίνει ιδιαίτερα δημοφιλείς στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τα τελευταία χρόνια. Το πρόβλημα, βέβαια, με τις όμορφες φωτογραφίες είναι ότι αναδεικνύουν τα μορφολογικά χαρακτηριστικά της πόλης, αποκρύπτοντας τους πολεοδομικούς μετασχηματισμούς που καθόρισαν την εξέλιξή της. Η διαφορά ανάμεσα σ’ ένα μεταπολεμικό κτίριο και το νεοκλασικό μέγαρο το οποίο αντικατέστησε, δεν περιορίζεται στο αρχιτεκτονικό ύφος. Στις περισσότερες περιπτώσεις, τα νεοκλασικά κτίρια αποτέλεσαν πολυτελείς κατοικίες της αστικής τάξης που εγκατέλειψε το κέντρο της πόλης κατά την περίοδο του μεσοπολέμου. Η κλίμακα των παλαιών μεγάρων ήταν αρκετά μικρότερη των νεότερων κτιρίων γραφείων ή πολυκατοικιών που τα αντικατέστησαν. Το ύψος και οι επιφάνειες των κτιρίων αυξήθηκαν, ώστε να ικανοποιηθούν οι ανάγκες του δραματικά αυξανόμενου πληθυσμού και οι ελεύθεροι χώροι τριγύρω τους συρρικνώθηκαν.
       
      Αυτό, λοιπόν, που αποτελεί αντικείμενο νοσταλγίας στις παλιές αθηναϊκές φωτογραφίες δεν είναι το ύφος της αρχιτεκτονικής, αλλά τα πολεοδομικά χαρακτηριστικά ενός αστικού κέντρου που διαμορφώθηκε κάτω από εντελώς διαφορετικές κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες. Η συζήτηση για τη νέα αρχιτεκτονική πρέπει να αποτελέσει μέρος του ευρύτερου προβληματισμού για την εξέλιξη του αθηναϊκού κέντρου. Στην κατεύθυνση αυτή, η στροφή προς το μακρινό παρελθόν δεν έχει τίποτε να προσφέρει.
       
      * Ο κ. Πάνος Δραγώνας είναι αρχιτέκτων και αναπληρωτής καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Πατρών.
       
      «Ναι» στο παρελθόν, που όμως φτιάχνει καινούργιο
       
      ΝΙΚΟΣ ΣΑΛΙΓΚΑΡΟΣ
       
      Βεβαίως και έχουμε το δικαίωμα να «σβήνουμε» κτίρια που θεωρούνται αποτυχημένα, για να επαναφέρουμε παλαιότερες, ωραιότερες φάσεις της πόλης μας. Στις ειδικές περιπτώσεις ανοικοδόμησης εκ νέου παλαιότερων κτιρίων των οποίων σώζονται τα σχέδια, μια τέτοια απόφαση τιμά την ιστορία του λαού και του τόπου.
       
      Βλέποντας τα σχέδια για τη συγκεκριμένη περιοχή της Φρανκφούρτης, ενώ η παρουσία πιστών ανακατασκευών είναι ευπρόσδεκτη, ταυτόχρονα φαίνεται πολύ ωμά η φτώχεια σχεδίου στα δήθεν «σύγχρονα» κτίρια, επειδή οι σχεδιαστές τους επιμένουν στα μηχανικά πρότυπα. Στην Ελλάδα απουσιάζει και αυτή η, έστω προσχηματική, προσαρμογή στο αστικό περιβάλλον και βλέπουμε την επιβολή του νέου στο παλιό. Κάποιες αποτυχημένες προσπάθειες κατασκευής «ψευδονεοκλασικών» χρησιμοποιούνται ως επιχειρήματα ενάντια σε όλες τις ανακατασκευές.
       
      Τόσο η επαναφορά στο αρχιτεκτονικό παρελθόν όσο και η εισαγωγή μιας καινούργιας ανθρώπινης υπερσύγχρονης αρχιτεκτονικής είναι ικανές να βελτιώσουν τις πόλεις μας. Θα μπορούσαμε να δούμε κάτι τέτοιο στην Αθήνα ή αλλού, σε ειδικές περιπτώσεις, να γκρεμίσουμε δηλαδή γυάλινα κτίρια γραφείων της Πανεπιστημίου ή της Σταδίου για να ανακατασκευάσουμε τα νεοκλασικά. Αλλα το μεγάλο έργο αστικής αναζωογόνησης θα έρθει με καινούργια κτίρια, όχι αναγκαστικώς νεοκλασικά, σε γεωμετρίες που βοηθούν την πόλη σαν έναν ζωντανό οργανισμό. Δεν είναι λάθος να επαναφέρουμε το παρελθόν, στο πλαίσιο μιας μεθόδου που φτιάχνει κάτι καινούργιο, με παρούσες τις χαμένες διαχρονικές ιδιότητες.
       
      * Ο κ. Νίκος Σαλίγκαρος είναι μαθηματικός, πολεοδόμος, θεωρητικός της αρχιτεκτονικής.
       
      Πηγή: http://www.kathimerini.gr/805134/article/politismos/eikastika/to-peirama-ths-frankfoyrths
    14. Αρθρογραφία

      Engineer

      1. Επειδή στην περηφάνεια-µας, στην εξυπνάδα-µας και στη µοναδικότητά-µας
      ταιριάζουν οι ακρότητες περί µεγάλων επιτυχιών (στην αρχαιότητα συνήθως), όσο και
      οι ακρότητες περί αποτυχιών (οι οποίες όµως είναι πάντοτε απότοκες ξενικής
      επιβουλής), η περιγραφή της κατάστασης στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο δέν θα
      µπορούσε να είναι εξαίρεση. Βλέπετε, άλλωστε, και πώς ''διαβάζεται'' σήµερα το
      ανέλπιστο εκείνο γεγονός Ελευθερίας του 1973: Πάµπολλοι συµπολίτες-µας δέν
      µπορούν να 'φχαριστηθούν τη µνήµη εκείνης της µεγάλης 17 Νοεµβρίου, διοτι το µέν
      όνοµα το σφετερίσθηκαν µωροί φονιάδες, τη δε γιορτή την κουκουλώνουν
      βερµπαλιστές και µπαχαλάκηδες. Ασε που πασίγνωστος δηµοσιογράφος (προ 10-
      ετίας) αρνήθηκε να µεταδώσει τα µαγνητοφωνηµένα Πρακτικά της παράνοµης
      σύσκεψης των Καθηγητών του Πολυτεχνείου (το πρωί µετά την εισβολή του στρατού)
      - σύσκεψη όπου ακούσθηκε η διακήρυξη ''Υπέρ της αποκαταστάσεως της
      Δηµοκρατίας εν τη Χώρα''. [Καλά, σου λέει, είναι ποτέ δυνατόν να έχουν ειπωθεί
      τέτοια πράµατα από... ταξικούς εχθρούς;]
       
      Σε ανάλογο µήκος κύµατος διαστρέβλωσης βρισκόταν (επί πολλά χρόνια) και η
      άποψη πολλών πολιτικών και πλήθους συµπολιτών µας: ''Πώς εσείς οι καθηγητές
      ανέχεσθε τη διάλυση και τη βρόµιση του Πολυτεχνείου απο εσωτερικούς και
      εξωτερικούς καταπατητές της νοµιµότητας''. Η απόκρισή-µου, τριάντα χρόνια τώρα,
      ήταν πως αυτή η µοµφή ήταν µάλλον φαρισαϊκή: Ετούτη η προφανής τροχοπέδη
      στην Ανάπτυξη εξαιτίας αυτών των ενδοπανεπιστηµιακών ασχηµιών, ετούτη η
      στέρηση του Λαού απ' τα πολιτισµικά και τα οικονοµικά οφέλη που φέρνει η
      ανεµπόδιστη παιδεία της Καινοτοµίας, όλες λοιπόν οι ζηµιές εξαιτίας των εµφανώς
      εξωπανεπιστηµιακών τερτιπιών που κάτσαν στο σβέρκο καί του Πολυτεχνείου, όλα
      είναι απότοκα της µυωπίας των Κοµµάτων και των Αποκοµµάτων, που βρήκαν
      τζάµπα διαφηµιστές και τζάµπα ξέφραγον τόπο για να πάρουν το δικό-τους το
      βραχυπρόθεσµο (και ασήµαντο) κέρδος.
       
      Απ' την άλλη µεριά, είχαµε και τη συνδυασµένη επίπτωση της συνεχούς αυξήσεως
      του (υπουργικώς αποφασιζοµένου) αριθµού εισαγοµένων, µεταγραφοµένων κ.λπ.,
      και της συνεχούς µειώσεως της δηµόσιας χρηµατοδότησης και του διορισµού
      διδακτικού προσωπικού, κ.λπ.
       
      Τέλος, η Κρίση επιτάχυνε την αποβιοµηχάνιση κι έφερε µια ταχύτατη υποβάθµιση των
      τεχνικών επαγγελµάτων - ιδιαίτερα στον τοµέα των έργων Πολιτικού Μηχανικού.
       
       
      2. Τί θα περίµενε κανείς απ' τη συρροή όλων αυτών των δυσµενών περιστάσεων;
      Εύλογο θα ήταν να περιµένοµε µιαν ανάλογη κάµψη (i) στην ποιότητα της
      διδασκαλίας και (ii) κυρίως στην επιστηµονική στάθµη των Πολυτεχνικών Σχολών στη
      Χώρα µας.
       
      Ωστόσο, φαίνεται οτι κατι τέτοιο δέν συνέβη - όσο κι άν ακούγεται παράξενο. Ιδού
      µερικά στοιχεία για τη Σχολή Πολιτικών Μηχανικών ΕΜΠ που µου είναι οικειότερη:
       
      α) Ηδη απ' τη 10-ετία 1996-2007, µε βάση τις επιστηµονικές δηµοσιεύσεις και τις
      ετεροαναφορές στο SCOPUS, η Σχολή αυτή κατατασσόταν 3η Πανευρωπαϊκώς,
      µετά το Imperial College του Λονδίνου και το ΕΤΗ της Ζυρίχης (Μ.Α. Μιµίκου:
      ''School of Civil Engineering Research Activities 1996-2007'', Athens, 2009).
       
      β) Στην φετεινή παγκόσµια έρευνα ''QS World University Rankings''
      χρησιµοποιήθηκαν κριτήρια ''φήµης'' της κάθε Σχολής (µεταξύ Πανεπιστηµιακών
      και µεταξύ Εργοδοτών), καθώς και κριτήρια ερευνητικού έργου (δηµοσιεύσεις).
      Μεταξύ 2.000 Σχολών Πολ. Μηχανικών παγκοσµίως, η Σχολή του ΕΜΠ έρχεται
      4η στις αναφορές δηµοσιεύσεων! Για όσους τυχαίνει να µή γνωρίζουν τον τρόπο
      παραγωγής ερευνητικών εργασιών διεθνούς στάθµης, είναι σκόπιµο να
      θυµίσουµε το απαιτούµενο ύψος και τη βαθειά ειδίκευση των γνώσεων, καθώς
      και τη συλλογικότητα και την οργάνωση της ερευνητικής Οµάδας - άρα και του
      ενεργού ρόλου των φοιτητών.
       
      Και διερωτώµαι: Ξέρετε πολλούς τοµείς εθνικών δράσεων µε ανάλογες
      παγκόσµιες πρωτιές; Το γεγονός γίνεται ακόµη εντυπωσιακότερο όταν σηµειωθεί
      οτι στο ίδιο κριτήριο ''αναφορών σε δηµοσιεύσεις'' η Σχολή Πολιτικών Μηχανικών
      ΕΜΠ κατατάσσεται τώρα πρώτη στην Ευρώπη και στην Αµερική! Η δέ φήµη-της
      στους εργοδότες του ιδιωτικού τοµέα (δηλαδή η φήµη στην πρακτικότητα της
      διδασκαλίας) την κατατάσσει 8η σ' όλη την Ευρώπη - κι είναι ετούτο
      εντυπωσιακότερο επίτευγµα, άν ληφθεί υπόψη η στρεβλή περι Ελλάδος εικόνα
      παγκοσµίως. Σπεύδω δέ εδώ να σηµειώσω ότι και σ' άλλες Σχολές του ΕΜΠ, και
      σ' άλλα ελληνικά Τεχνικά Πανεπιστήµια, η κατάσταση απ' αυτές τις απόψεις είναι
      παρόµοια.
       
       
      3. Είµαι λοιπόν βέβαιος ότι πλήθος ΜΜΕ της Χώρας θα θελήσουν τώρα να
      εξασφαλίσουν συνεντεύξεις µε τους αθόρυβους αυτούς εργάτες της διανόησης και της
      ανάπτυξης του τόπου. Τουλάχιστον µε την ίδια προθυµία και συχνότητα µε την
      οποίαν παίρνουν συνεντεύξεις από συµπαθείς τραγουδιστές ή και αγανακτισµένους
      πολιτικούς. Και διότι από τις δυο αυτές σεβαστές κατηγορίες συµπολιτών-µας θα είναι
      δύσκολο να µάθει η δηµοσιογράφος πώς θα επιτευχθεί η Ανάκαµψη της Χώρας - ενώ
      οι διδάσκοντες σ' ένα Τεχνικό Πανεπιστήµιο µπορούν τουλάχιστον να υποδείξουν
      πώς θα επιτευχθεί η Καινοτοµία, το µόνο που µπορούµε να πουλήσουµε αφού,
      ευτυχώς, δέν έχοµε πια να πουλήσοµε φτηνά µεροκάµατα, όπως παλαιότερα (τώρα
      είµαστε ίδιοι µε την Ισπανία - ενώ επί χρόνια την ξεπερνούσαµε σε αµοιβές!).
       
      ∆εδοµένου λοιπόν ότι περιµένοµε την Ανάκαµψη απ' την Καινοτοµία κυρίως, εύλογο
      είναι να προτάξοµε στα πολιτικά-µας ενδιαφέροντα την αποδοτική λειτουργία των
      Πανεπιστηµίων µας. Ενώ, µερικές δεκάδες χρόνια τώρα, µάλλον τα υπονοµεύαµε
      πολλαπλώς:
       
      α) Με την όψιµη άσκηση ''κοινωνικής'' πολιτικής στην είσοδο των Πανεπιστηµίων
      αντί για την έγκαιρη αναίρεση της ανάντη κοινωνικής αδικίας - και υπαινίσσοµαι
      το αµέτρητο πλήθος εισαγοµένων (καί µετεγγραφοµένων παντός είδους).
       
       
      β) Με τη διεθνώς µοναδική κατάργηση της ρωµαλέας (και δαπανηρότατης)
      Επαγγελµατικής κρατικής εκπαίδευσης - την οποία την υπονοµεύσαµε κι άλλο µε
      την αθρόα πανεπιστηµιοποίηση των δυνατών τριτοβάθµιων επαγγελµατικών
      Σχολών µας.
       
      γ) Με την ενθάρρυνση των αποφοίτων των Λυκείων-µας να διοικούν τα
      Πανεπιστήµια: νοµίµως µέν (µέσω διεθνώς πρωτοφανών Νόµων) ή παρανόµως
      (µέσω των θρυλουµένων µυστικών προεκλογικών συµφωνιών υποψηφίων
      πρυτάνεων και ''φοιτητικών'' δήθεν παρατάξεων).
       
      δ) Με τη δηµιουργία του µοναδικού στη Χώρα κενού δηµοκρατικού κοινωνικού
      ελέγχου - αφού στα ελληνικά Πανεπιστήµια παρατηρείται η διεθνής πρωτοτυπία
      να µήν υπάρχει κανενός είδους φύλαξη· µε αποτέλεσµα να κυβερνάει αυτός που
      έχει τα ισχυρότερα λαρύγγια και τα δυνατότερα µπράτσα (είτε από µέσα, είτε απ'
      έξω απ' το Πανεπιστήµιο) - και νά 'χει και το θράσος να βαφτίζει τον τσαµπουκά-
      του «άσυλο ιδεών»...
       
      4. Άν όλα τούτα τα τερτίπια λέγονται φιλολαϊκή (και πανεπιστηµιακή τάχα) πολιτική, τότε
      φοβούµαι κι άλλο για το µέλλον των παιδιών µας. Περισσότερο κι απ' όσα δεινά
      σχεδίαζαν µετά µανίας ο Κίσινγκερ παλιά κι η Μέρκελ σήµερα εις βάρος των - τάχα.
       
      Πηγή: http://e-archimedes.gr/component/k2/item/5690- από την Εφημερίδα το Το Βήμα
    15. Αρθρογραφία

      Engineer

      Η αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, και ειδικά της ακίνητης περιουσίας και των υποδομών (αεροδρόμια, λιμάνια, μαρίνες, κ.λπ.), είναι κορυφαίας σημασίας για τη μελλοντική ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας. Η σχετική διαχρονική αδράνεια αποτελεί ένα κορυφαίο «σκάνδαλο» της περιόδου της 40ετούς μεταπολίτευσης με την τραγική κατάληξη και αναποτελεσματικότητα της περιόδου των μνημονίων, 2010-2015.
       
      Σήμερα, χιλιάδες δημόσια ακίνητα και σημαντικές υποδομές ακόμη παραμένουν αναξιοποίητα και απαξιωμένα. Η καταπάτηση του 40% των δημοσίων ακινήτων αναδεικνύει περίτρανα την διαχρονική αβελτηρία. Σήμερα, η ευρεία αξιοποίηση, μέσω της προσέλκυσης υγιών επενδυτικών κεφαλαίων, των δημοσίων ακινήτων και υποδομών είναι η μεγάλη πρόκληση της επόμενης κρίσιμης περιόδου.
       
      Για να είναι υπάρξει μέσω της αξιοποίησης δημόσιων ακινήτων ή υποδομών η ελπίδα επίτευξης σοβαρών αναπτυξιακών ωφελειών είναι απαραίτητες ορισμένες προϋποθέσεις. Κατά αρχάς είναι σημαντική η άμεση αλλαγή νοοτροπίας της αδράνειας με την υιοθέτηση μιας κοινής λογικής «Κανένα δημόσιο ακίνητο κενό ή αναξιοποίητο, όλα να προσφέρουν στα δημόσια οικονομικά ή στην ανάπτυξη ανάλογα με την αξία και τα χαρακτηριστικά τους».
       
      Επίσης αλλαγή της νοοτροπίας με την διακοπή των πολιτικών παρεμβάσεων, των περιορισμό της εμπλοκής αναποτελεσματικών κρατικών φορέων με το ζήτημα και της κατασπατάλησης της δημόσιας περιουσίας.
       
      Εξίσου κομβικής σημασίας είναι η εφαρμογή μέτρων ανόρθωσης της οικονομίας αλλά και ειδικά της αγοράς ακίνητης περιουσίας. Έτσι μπορεί σταδιακά να δημιουργηθεί ένα κλίμα επενδυτικής εμπιστοσύνης και να στηριχθούν οι αξίες των δημοσίων ακινήτων, οι οποίες σταθερά μειώνονται όσο απαξιώνονται τα ιδιωτικά ακίνητα.
       
      Επίσης θα διανοιχθούν μεγαλύτερες δυνατότητες διαπραγμάτευσης καλύτερων όρων αξιοποίησης δημοσίων ακινήτων ή υποδομών και κατ’ επέκταση δημιουργίας υπεραξιών και ανάπτυξης για την οικονομία. Με δεδομένη την εκτιμώμενη φετινή ύφεση και το συμφωνημένο βεβαρυμμένο φορολογικό πλαίσιο του 3ου Μνημονίου, ρεαλιστικά μέτρα ανόρθωσης είναι ο δραστικός περιορισμός της γραφειοκρατίας, η καταπολέμηση των κρατικών εστιών διαφθοράς, η αποκατάσταση χρηματοδοτικών εργαλείων όπως ο Αναπτυξιακός Νόμος και η τραπεζική ρευστότητα, η δημιουργία κινήτρων για νέες επενδύσεις και η καθολική ενίσχυση του brand name της ελληνικής οικονομίας ως ελκυστικός διεθνής επενδυτικός προορισμός.
       
      Μια σοβαρή στρατηγική για την αξιοποίηση της δημόσιας ακίνητης περιουσίας και υποδομών είναι η επιλογή της μακροχρόνιας παραχώρησης ή μίσθωσης τους. Στόχος η δημιουργία σταθερών εσόδων (πχ ενοίκιο, φόροι) για το ελληνικό κράτος, η προσέλκυση μακροπρόθεσμων αναπτυξιακών επενδύσεων και η λογική απόδοση για τους επενδυτές.
       
      Είναι μια σπουδαία εναλλακτική, ειδικά για ακίνητα ή υποδομές υψηλής εύλογης αξίας, αφού σήμερα η επιθυμητή τιμή πώλησης τους είναι σήμερα ανέφικτη. Η ενεργοποίηση αξιόπιστων επενδυτών, ελληνικής η διεθνούς προέλευσης, είναι σημαντική.
       
      Μάλιστα, απαιτούνται πλέον ρεαλιστικά μακροπρόθεσμα επενδυτικά πλάνα με προώθηση καινοτόμων παραγωγικών δραστηριοτήτων, δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, μεταφορά τεχνογνωσίας, εκσυγχρονισμό των υπό παραχώρηση υποδομών και βέβαια διάχυση της ανάπτυξης στην ελληνική οικονομία και ειδικά στο μικρομεσαίο τομέα.
       
      Ταυτόχρονα η ελληνική πολιτεία, σε όλες τις εκφάνσεις, οφείλει ως ιδιοκτήτης οφείλει να αποκαταστήσει την χαμένη κρατική αξιοπιστία και να υποστηρίξει πλήρως τους νέους επενδυτές, οι οποίοι σήμερα σίγουρα ρισκάρουν σημαντικά τοποθετώντας μακροχρόνια τα κεφάλαια τους στην ελληνική οικονομία.
       
      Αλλά η ελληνική οικονομία για να αναπτυχθεί χρειάζεται το οξυγόνο των νέων επενδύσεων και τα δημόσια ακίνητα είναι ένα εργαλείο που μπορεί να φέρει αυτές τις επενδύσεις. Η πολιτεία και οι νέοι επενδυτές, σε μια win-win σχέση αμοιβαίου συμφέροντος, να λειτουργήσουν επιτυχημένα δημιουργώντας αποδόσεις και τελικά υπεραξίες που θα ενσωματωθούν στην αξία της δημόσιας κοινής ακίνητης περιουσίας.
       
      Το νέο Υπέρ-Ταμείο Αξιοποίησης Δημόσιας Περιουσίας πρέπει να λειτουργήσει αποτελεσματικά, με πλήρη διαφάνεια, διοικητική ανεξαρτησία, ρεαλιστικό σχέδιο, και άμεση δράση για να φέρει ένα σαφές δυναμικό αναπτυξιακό αποτύπωμα στην ελληνική οικονομία.
       
      Η κυβέρνηση οφείλει επιτέλους να δημιουργήσει μια αποτελεσματική δομή, να την υποστηρίξει σθεναρά, και βέβαια να την ελέγξει ουσιαστικά. Τα άλογα νομοθετικά και γραφειοκρατικά εμπόδια πρέπει να υπερκεραστούν. Την ίδια στιγμή, οι πολίτες πρέπει να ενημερώνονται συνεχώς και ουσιαστικά για την πορεία της αξιοποίησης της κοινής περιουσίας τους. Το νέο Υπέρ-Ταμείο δεν πρέπει να είναι μια αδιάφορη επιχείρηση που λειτουργεί εν κρυπτό αλλά να γίνει, μέσω της δράσης του, τελικά αντιληπτό ως ένα αναπτυξιακό εργαλείο της κυβέρνησης και των πολιτών.
       
      Οφείλει να παίξει τον ρόλο του ενεργού και αποτελεσματικού θεματοφύλακα και διαχειριστή της κοινής δημόσιας περιουσίας. Έτσι μπορεί να μετατραπεί από ένα αγκάθι σε ένα σοβαρό πλεονέκτημα και ουσιαστική κοινωνική κατάκτηση για το αναπτυξιακό μέλλον μας, έστω και στο πλαίσιο του 3ου Μνημονίου.
       
      Εν κατακλείδι η επιτάχυνση της ανάπτυξης μέσω της αξιοποίησης δημόσιας περιουσίας είναι ακόμα εφικτή, παρόλο τις σημερινές ασφυκτικές πολιτικοοικονομικές συνθήκες. Κολοσσιαία εμπόδια παραμένουν η πολιτική αβεβαιότητα, η χαμηλή εμπιστοσύνη, η καταρρακωμένη ψυχολογία, η οικονομική αβεβαιότητα, το υπέρογκο δημόσιο χρέος, τα capital control και η συνεχιζόμενη ύφεση.
       
      Η κοινωνική βούληση υπάρχει, μένει η σαφής, συνεκτική, συναινετική και σταθερή κυβερνητική δράση για να γίνει πραγματικότητα η ουσιαστική αξιοποίηση της δημόσιας και κοινής περιουσίας. Σε κάθε εποχή και για κάθε ζήτημα υπάρχουν οι ενδεδειγμένες λύσεις αρκεί οι κυβερνώντες, οι επενδυτές και οι πολίτες να υιοθετούν αντισυμβατικά την κοινή λογική μετατρέποντας την ελπίδα σε πραγματικότητα!
       
      Άρθρο του, Μάνου Κρανίδη, Πολιτικού Μηχανικού ΕΜΠ, προέδρου της Ένωσης Ιδιοκτητών Ακινήτων Βορειοανατολικών Προαστίων Αττικής (ΕΝΙΒΟΠΑ)
       
      Πηγή: http://www.real.gr/DefaultArthro.aspx?catID=2&id=438773&page=arthro
    16. Αρθρογραφία

      Engineer

      Δεκάδες περιπτώσεις επιχειρήσεων και επώνυμων φυσικών προσώπων που χρωστούν πολλά εκατομμύρια ευρώ από ανεξόφλητους λογαριασμούς ρεύματος στη ΔΕΗ, έχουν μπει ή θα μπουν στις αμέσως επόμενες ημέρες στο στόχαστρο των εισπρακτικών υπηρεσιών της επιχείρησης.
       
      Η υπόθεση του κτιριακού συγκροτήματος "Atrina" που την περασμένη εβδομάδα απασχόλησε την επικαιρότητα, επειδή η ΔΕΗ διέκοψε την ηλεκτροδότηση λόγω συνολικής οφειλής 1,38 εκατ. ευρώ, για να το επανασυνδέσει κατόπιν καταβολής ενός μικρού μέρους του ποσού, ήταν μόνο η αρχή, διαβεβαιώνουν κύκλοι της επιχείρησης.
       
      Προειδοποιήσεις για διακοπές ρεύματος σε μεγαλοοφειλέτες ή και οριστικές διακοπές για όσους αρνήθηκαν να συμμορφωθούν με τις ειδοποιήσεις που τους έχουν γίνει ώστε να τηρήσουν τις υποχρεώσεις τους, θα ενταθούν το αμέσως επόμενο διάστημα.
       
      Σύμφωνα με πληροφορίες αυτή την εβδομάδα η διοίκηση της ΔΕΗ αναμένει αναλυτική ενημέρωση από τις υπηρεσίες τόσο για τους επόμενους "μεγάλους" στόχους οφειλετών, όσο και για τα πρώτα στοιχεία γύρω από το κοινωνικό και οικονομικό τους προφίλ.
       
      "Το μοντέλο Atrina θα εφαρμοστεί σε πανελλαδική κλίμακα. Δηλαδή με βάση τα στοιχεία για τον οφειλέτη, και τη μέχρι τώρα συμπεριφορά του, θα καθοριστούν κάποια κριτήρια για αποκοπές. Από εκεί και πέρα, τα καταστήματα ανά την Ελλάδα θα τα έχουν ως μπούσουλα και θα τα εφαρμόζουν κατά την κρίση τους", λέει στέλεχος της επιχείρησης.
       
      Το μοντέλο που θα ακολουθηθεί είναι απλό. Πρώτο κριτήριο κατηγοριοποίησης είναι το ύψος της οφειλής με τη βοήθεια και του λογισμικού συστήματος Sap. Εν συνεχεία θα εξετάζεται αν ο μεγαλοοφειλέτης έχει συνάψει διακανονισμό με τη ΔΕΗ, και πόσες από τις δόσεις της ρύθμισης έχει εξοφλήσει. Εάν οι υπηρεσίες διαπιστώνουν ότι παρά την ένταξη σε ρύθμιση, ο οφειλέτης δεν έχει εξοφλήσει παρά ελάχιστες δόσεις και έχει σταματήσει την εξυπηρέτηση των υπολοίπων- όπως συμβαίνει σε παρά πολλές περιπτώσεις διακανονισμών- τότε θα ακολουθεί νέα ειδοποίηση από τη ΔΕΗ με τελεσίγραφο διακοπής. Αν ούτε τότε συμμορφώνεται, η επιχείρηση θα διακόπτει οριστικά την ηλεκτροδότηση.
       
      Στην περίπτωση π.χ. του "Atrina", ο διαχειριστής του κτιρίου είχε συνάψει στις 31/11/2014 διακανονισμό με τη ΔΕΗ για συνολική οφειλή 1,27 εκατ. ευρώ, αλλά μέχρι και την ημέρα διακοπής της ηλεκτροδότησης δεν είχε καταβάλει όχι μόνο ούτε μια από τις δόσεις της ρύθμισης, αλλά ούτε και τις καταναλώσεις των μηνών που ακολούθησαν. Κάπως έτσι, η οφειλή του είχε εκτιναχθεί στα 1,38 εκατ. ευρώ.
       
      Κύκλοι της ΔΕΗ εξηγούν ότι δεν είναι απλή υπόθεση να ολοκληρωθεί το οικονομικό και κοινωνικό προφίλ των μεγαλοοφειλτών. "Μόνο όταν αυτό γίνει θα μπορούμε να βάλουμε συγκεκριμένους εισπρακτικούς στόχους, και να πούμε πόσα ακριβώς από τα 1,8 δισ. ευρώ των ληξιπρόθεσμων οφειλών μπορούμε να εισπράξουμε. Διότι μπορεί να υπάρχουν αντικειμενικές συνθήκες δυσκολίας στη συλλογή πολλών οφειλών. Δεν θέλουμε να βγάζουμε στη σέντρα ανθρώπους χωρίς λόγο, ούτε να λειτουργούμε περιστασιακά”, λένε κύκλοι της επιχείρησης.
       
      Σήμερα οι κακοπληρωτές της ΔΕΗ υπολογίζονται συνολικά σε πάνω από 500.000, εκ των οποίων εκτιμάται ότι οι έχοντες που δεν πληρώνουν τη ΔΕΗ ανέρχονται σε πολλές δεκάδες χιλιάδες.
       
      Στόχος της νέας διοίκησης είναι οι υπηρεσίες της ΔΕΗ να διασταυρώσουν το προφίλ των κακοπληρωτών, λαμβάνοντας ως βάση τα τετραγωνικά μέτρα και τις καταναλώσεις ενέργειας. Μια πρώτη προσέγγιση στο πρόβλημα είναι η εξής : Αν προκύπτει ότι κάποιος που διαμένει σε μεγάλης επιφάνειας κατοικία σε ακριβή περιοχή συνεχίζει να καταναλώνει την ίδια ποσότητα ενέργειας με αυτήν που κατανάλωνε π.χ. το 2008, αυτό θα σημαίνει ότι εκμεταλλεύτηκε την κρίση ως πρόσχημα για να μην πληρώσει. Ίσως στην προσπάθεια αυτή να επιστρατευθούν και νομικά γραφεία, κάτι που είχε επιχειρηθεί να γίνει και από την προηγούμενη διοίκηση χωρίς να προχωρήσει.
       
      Πηγή: http://energypress.gr/news/montelo-atrina-apo-ti-dei-gia-kynigi-ton-megaloofeileton
    17. Αρθρογραφία

      Γιώργος Κουτίνας

      Σύστημα Έκδοσης Οικοδομικών Αδειών - Αναδεικνύει το ρόλο του Αρχιτέκτονα / Μηχανικού αλλά και τις ευθύνες του
       
      Από 1 Μαρτίου 2012 άρχισε η εφαρμογή του Νόμου 4030/2011 «Νέος τρόπος έκδοσης αδειών δόμησης και ελέγχου κατασκευών», με τον οποίο αλλάζει ριζικά το καθεστώς αδειοδότησης και ελέγχου των οικοδομικών έργων.
       
      Είναι βέβαιο πως η νέα διαδικασία κινείται στη σωστή κατεύθυνση για την εξυγίανση του όλου συστήματος και τον περιορισμό της ασυδοσίας και των φαινομένων διαφθοράς των Πολεοδομικών Υπηρεσιών.
       
      Η μέχρι τώρα κακοδαιμονία
       
      Είναι γνωστό πως μέχρι και σήμερα το ισχύον σύστημα χαρακτηριζόταν από:
       
      - Πολυνομία, πολύπλοκες διαδικασίες και δυσερμήνευτες διατάξεις
      - Δυσλειτουργία και ανεπάρκεια υπηρεσιών για ουσιαστικό έλεγχο των μελετών και κατασκευών οικοδομικών έργων.
       
      Αποτέλεσμα: ένα πεδίο ανοιχτό σε πολιτικές ή ιδιοτελείς παρεμβάσεις με εμφανή σημεία οικονομικής διαφθοράς και ένα περιβάλλον μειωμένης ποιότητας κατασκευής, πάντα εις βάρος του εκάστοτε Ιδιοκτήτη.
      Παράλληλα επικρατεί επαγγελματική ανασφάλεια για τους εμπλεκόμενους Αρχιτέκτονες – Μηχανικούς και πλήρης σύγχυση σε θέματα ευθύνης, στα πλαίσια κάποιας αστοχίας κατασκευής με σοβαρή οικονομική ζημιά για τον Ιδιοκτήτη ή επέλευσης κάποιου σοβαρό ατύχημα κατά την υλοποίηση του έργου. Παρόμοια συμβάντα μόνο λίγα δεν είναι καθώς είναι πολλοί οι Αρχιτέκτονες – Μηχανικοί που έχουν εμπλακεί σε ευρωβόρες και ψυχοφθόρες διαδικασίες αντεκδικήσεων και δικαστικών αγώνων.
       
      Φυσικά, δεν μιλάμε για τις ειδικές περιπτώσεις κάποιου σημαντικού σεισμού, όπου ο Εγκέλαδος με δραματικό τρόπο ταρακουνάει όχι μόνο κτήρια αλλά και … συνειδήσεις υπαλλήλων πολεοδομικών υπηρεσιών, Αρχιτεκτόνων – Μηχανικών, Μελετητών – Επιβλεπόντων – Κατασκευαστών. Ενίοτε και των ίδιων των Ιδιοκτητών, που ανέχθηκαν ή συνειδητά συνέβαλλαν σε κάποια παρανομία.
       
      Αναγκαίος ο εκσυγχρονισμός
       
      Όλοι όσοι με κάποιο τρόπο εμπλέκονται στο κύκλωμα της κατασκευής οικοδομικών έργων γνωρίζουν πως το σύστημα πρέπει οπωσδήποτε να εκσυγχρονιστεί. Κατά καιρούς εκδηλώθηκαν σχετικές προσπάθειες, με ευρύτερα γνωστά τα αίτια της αποτυχίας των όποιων προσπαθειών μεταρρύθμισης του συστήματος για περιορισμό του ρόλου του Κράτους και για ενίσχυση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας με ανάδειξη της ατομικής ευθύνης.
       
      Ο κρατικός πατερναλισμός με τα πολιτικά και συντεχνιακά συμφέροντα δεν άφηναν περιθώρια να ευδοκιμήσουν τα όποια εκσυγχρονιστικά μέτρα, κατά τα πρότυπα των άλλων κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
       
      Οι όποιες προσπάθειες της Πολιτείας παρέμεναν πάντα μία θετική βούληση που εκφυλιζόταν σε ”άσκηση επί χάρτου” είτε κατά την αρχική φάση ανάληψης της πολιτικής ηγεσίας ή λίγο πριν τις επόμενες εκλογές.
      Βέβαια, οι καιροί αλλάζουν. Η οδυνηρή περιπέτεια στην οποία έχει εμπλακεί η χώρα μας δεν αφήνει περιθώρια για ολιγωρία στην ανάγκη μεταρρύθμισης και προσαρμογής σε αυτό που διεθνώς θεωρείται “καθιερωμένη πρακτική” (established practice).
       
      Το νέο καθεστώς
       
      Ο νέος Νόμος για την «έκδοση αδειών δόμησης και ελέγχου κατασκευών», πιστεύεται πως αποτελεί ένα θετικό βήμα για τον εκσυγχρονισμό των οικοδομικών έργων. Παρά την τρέχουσα ύφεση, αναμένονται κάποια στιγμή να αρχίσουν να κινούνται, αυτή τη φορά όμως σε νέα ορθολογική βάση, αφού οι Υπηρεσίες Δόμησης παύουν να έχουν αρμοδιότητα για τη διεξαγωγή του ελεγκτικού έργου, το οποίο πλέον θα ανατίθεται σε ανεξάρτητους Ελεγκτές Δόμησης.
       
      Επισημαίνεται πως με το νέο νόμο, οι Υπηρεσίες Δόμησης πρέπει:
       
      - Να εκδίδουν εντός πέντε ημερών την έγκριση δόμησης, μόνο έπειτα από έλεγχο του τοπογραφικού διαγράμματος, του διαγράμματος δόμησης και των αποδεικτικών καταβολής εισφορών και κρατήσεων για τις υπηρεσίες μηχανικού
      - Να εκδίδουν εντός δυο ημερών την άδεια δόμησης, μόνο έπειτα από έλεγχο πληρότητας του φακέλου με τις απαιτούμενες μελέτες, οι οποίες υποβάλλονται πλέον με ευθύνη του μελετητή, χωρίς να υπεισέρχονται σε οποιονδήποτε περαιτέρω έλεγχο.
       
      Οι ευθύνες
       
      Είναι προφανές πως οι Υπηρεσίες Δόμησης, ως θεσμικά όργανα του Κράτους, θα αναλαμβάνουν την τυπική ευθύνη επιμέλειας που τους αναλογεί. Απεναντίας, οι Αρχιτέκτονες – Μηχανικοί που θα υποβάλλουν ηλεκτρονικά πλέον τις εκάστοτε Μελέτες, θα αναλαμβάνουν τις ουσιαστικές ευθύνες για τυχόν ζημιές ή οικονομικές απώλειες από τη μη αρτιότητα και πληρότητά τους. Κάτι, που κατά βάση υπήρχε και πριν. Ίσως σε ”λανθάνουσα κατάσταση” γιατί έτσι βόλευε το σύστημα, αφού υπήρχε η ψευδαίσθηση πως η αρμόδια υπηρεσία της πολεοδομίας που “ήλεγχε και σφράγιζε τη Μελέτη” αναλάμβανε και την ευθύνη ή τουλάχιστον μέρος αυτής.
      Ο νέος νόμος προβλέπει και τους Ελεγκτές Δόμησης οι οποίοι θα αναλαμβάνουν υπεύθυνο ρόλο στη διαδικασία ελέγχου σε «κρίσιμες» φάσεις της υλοποίησης του εκάστοτε έργου. Οι Ελεγκτές Δόμησης, όπως έχει θεσπισθεί και με τους Ενεργειακούς Επιθεωρητές, θα είναι διαπιστευμένοι έμπειροι Αρχιτέκτονες – Μηχανικοί, οι οποίοι θα αναλαμβάνουν τυπικά και ουσιαστικά ευθύνες για τις υπηρεσίες που θα προσφέρουν.
       
      Εν κατακλείδι, κρίνεται σκόπιμο να επισημανθεί πως οι ευθύνες των Αρχιτεκτόνων – Μηχανικών πάντα υπάρχουν και τους βαραίνουν. Σε όλες τις προηγμένες χώρες του εξωτερικού ισχύει και εφαρμόζεται συστηματικά ο θεσμός της Ασφάλισης Επαγγελματικής Ευθύνης, ως το μοναδικό και πλέον αξιόπιστο “εργαλείο” για την νομική και οικονομική προστασία τους αλλά και για την ευρύτερη διασφάλιση του συστήματος παραγωγής κατασκευαστικών έργων. Μήπως πρέπει κάποτε να αλλάξουμε και να προσαρμοστούμε στη σύγχρονη πραγματικότητα;
       
      ΣΗΜΕΙΩΣΗ
      Το άρθρο δημοσιεύθηκε στις 29 Φεβρουαρίου 2012 στην εφημερίδα ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ
       
      Από Γιώργο Κουτίνα: Μηχανικός ΕΜΠ & ENSPM Γαλλίας, Εμπειρογνώμων σε θέματα ασφαλίσεων αστικής ευθύνης, επιχειρηματικών κινδύνων & τεχνικών έργων. Είναι Διευθύνων Σύμβουλος της «ΚΟΥΤΙΝΑΣ ΑΕ - Μεσίτες Ασφαλίσεων & Αντασφαλίσεων», Εξουσιοδοτημένος Ανταποκριτής Lloyd's ([email protected] - www.gkoutinas.gr).
    18. Αρθρογραφία

      Engineer

      Την έναρξη μίας νέας υπηρεσίας που θα παρέχει το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος στους μηχανικούς μέλη του, σε εβδομαδιαία βάση, ανακοίνωσε σήμερα ο Πρόεδρος του ΤΕΕ Γιώργος Στασινός. Πρόκειται για την υπηρεσία νομικής υποστήριξης των μηχανικών από δικηγόρους του ΤΕΕ με σκοπό την επίλυση θεμάτων που ανακύπτουν κατά την άσκηση της επαγγελματικής τους δραστηριότητας. Στόχος της πρωτοβουλίας αυτής είναι η αντιμετώπιση θεμάτων νομικής φύσης, τα οποία ενδέχεται να κωλύουν την αποτελεσματική άσκηση του επαγγέλματός τους.
       
      Σύμφωνα με το Γιώργο Στασινό, πρόεδρο του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος, το ΤΕΕ θέλει να παρέχει χρήσιμες και όσο το δυνατόν περισσότερες υπηρεσίες στα μέλη του. «Οι μηχανικοί πρέπει να βρίσκουν στο Επιμελητήριο τον καλύτερο σύμβουλο, τον χρήσιμο συμπαραστάτη, τον δυναμικό εκπρόσωπο, τον ειλικρινή συνεργάτη που χρειάζονται στην επαγγελματική καθημερινότητά τους», σημείωσε χαρακτηριστικά.
       
      Ο Πρόεδρος του ΤΕΕ Γιώργος Στασινός τόνισε ότι «κατά το πρώτο στάδιο η υποστήριξη θα παρέχεται στους μηχανικούς για τις διαφορές που προκύπτουν με τις υπηρεσίες του Δημοσίου και άπτονται ζητημάτων εφαρμογής του δικαίου πολεοδομίας, χωροταξίας και περιβάλλοντος, του δικαίου των δημοσίων έργων και των δημοσίων συμβάσεων, του δικαίου της ενέργειας και του δικαίου του ανταγωνισμού. Στα επόμενα στάδια θα παρέχονται νομικές οδηγίες για όλους τους κλάδους του δικαίου, οι οποίοι εμπλέκονται με την άσκηση του επαγγέλματος του μηχανικού».
       
      Η νομική υποστήριξη θα συνίσταται στην παροχή νομικών οδηγιών/συμβουλών προς τους μηχανικούς και δεν θα περιλαμβάνει εκπροσώπησή τους ενώπιον των δικαστικών ή διοικητικών αρχών.
       
      Η νομική υποστήριξη θα παρέχεται κάθε Τρίτη & Τετάρτη και ώρες 11.00 - 14.00 στον 8o όροφο, γραφείο Νο 809 στην Κεντρική Υπηρεσία του ΤΕΕ (Νίκης 4, Αθήνα).
       
      Πηγή: http://www.ypodomes.com/index.php/alles-upodomes/endiaferouses-eidiseis/item/30733-%CF%84%CE%B5%CE%B5-%CE%AD%CE%BD%CE%B1%CF%81%CE%BE%CE%B7-%CF%85%CF%80%CE%B7%CF%81%CE%B5%CF%83%CE%AF%CE%B1%CF%82-%CE%BD%CE%BF%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82-%CF%85%CF%80%CE%BF%CF%83%CF%84%CE%AE%CF%81%CE%B9%CE%BE%CE%B7%CF%82-%CF%83%CE%B5-%CE%BC%CE%B7%CF%87%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%8D%CF%82-%CE%BC%CE%AD%CE%BB%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%84%CE%B5%CE%B5
    19. Αρθρογραφία

      Engineer

      Ενόσω οι Ολυμπιακοί Αγώνες έχουν ήδη ξεκινήσει ,και αναμένεται να ολοκληρωθούν στις 21 Αυγούστου, έχει ενδιαφέρον να εξετάσουμε ποιες θα είναι οι επιδράσεις τους στην οικονομία ,στην κοινωνία ,στο περιβάλλον και στη μεταμόρφωση του αστικού ιστού της περιοχής του Ρίο. Στο παρόν άρθρο θα επιχειρηθεί βασιζόμενοι στην αξιολόγηση των επιπτώσεων προηγούμενων Ολυμπιακών Αγώνων στους άνω τομείς να επιχειρήσουμε να προβούμε σε προεκτίμηση των επιπτώσεων της συγκεκριμένης διοργάνωσης.
       
      Σύμφωνα με τον Μarris (1987) μεγάλα γεγονότα είναι αυτά που το κόστος διοργάνωσής τους είναι τουλάχιστον 500.000.000 ευρώ και προσελκύουν επισκέπτες τουλάχιστον 1.000.000 άτομα. Επίσης, ένα άλλο κριτήριο για να χαρακτηριστεί ένα ειδικό γεγονός ως μεγάλο είναι τα εκατομμύρια των ατόμων που παρακολουθούν το γεγονός εκ του μακρόθεν ( τηλεόραση, ραδιόφωνο). Όμως, η μη ικανοποίηση , από μια διοργάνωση, ενός ή περισσότερων κριτηρίων από αυτά που αναφέρθηκαν παραπάνω δε στερεί το χαρακτηρισμό της ως μεγάλο γεγονός (π.χ. G 20, Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης, τελικός αμερικανικού ποδοσφαίρου το γνωστό Super bowl, Final four κολεγιακού μπάσκετ ΗΠΑ ονόματι NCAA). Τα ειδικά μεγάλα γεγονότα είναι πολιτικά ( π.χ. G 8, G 20) , πολιτιστικά (π.χ. πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης) , αθλητικά (π.χ. Παγκόσμιο και Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου) και οικονομικά (π.χ. Expo).
       
      Oι Ολυμπιακοί Αγώνες ανήκουν στην κατηγορία των μεγάλων αθλητικών γεγονότων (mega sports event) που διεξάγονται ανά 4 χρόνια με αφετηρία της διοργάνωσης το 1896 και μαζί με το Μουντιάλ είναι οι πιο δημοφιλείς αθλητικές διοργανώσεις. Αυτοί έχουν διεξαχθεί σε μητροπόλεις της Γης ( στο Τόκιο, στο Λονδίνο 3 φορές ) , αλλά και σε μεγάλες πόλεις ή πρωτεύουσες χωρών ( π.χ. στο Λος Άντζελες 2 φορές, στο Πεκίνο, στην Ατλάντα , στο Σίδνεϋ, στη Μελβούρνη). Στο Ρίο θα είναι πρώτη φορά που θα διεξαχθεί Ολυμπιάδα στη Λατινική Αμερική ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι, ποτέ άλλοτε στο παρελθόν, δε διεξήχθησαν τα 2 μεγαλύτερα παγκοσμίως αθλητικά γεγονότα σε μια πόλη ανάμεσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα καθώς το Ρίο, το 2014 , ήταν μία από τις πόλεις που φιλοξένησαν το παγκόσμιο κύπελλο ποδοσφαίρου (μουντιάλ) της Βραζιλίας. Ακόμη, αξίζει να τονισθεί ότι στο Ρίο, το 1997, διοργανώθηκαν οι Παναμερικανικοί Αγώνες.
       
      Οι επιδράσεις των Ολυμπιακών Αγώνων στο Ρίο ντε Τζανέιρο θα εξετασθούν υπό το πρίσμα των οικονομικών ,κοινωνικών και περιβαλλοντικών επιπτώσεων, καθώς και της αστικής αναμόρφωσης που θα επιφέρουν αυτοί στην πόλη.
       
      Οι οικονομικές επιδράσεις της Ολυμπιάδας είναι οι εξής: Πρώτιστα, θα συμβάλλουν στην ενίσχυση της ανάπτυξης στην περιοχή λόγω της εισροής χρηματικών πόρων από χορηγούς και επενδυτές ενώ παράλληλα υφίσταται πιθανότητα να επενδυθούν κεφάλαια ,στην πόλη, και μετά τη λήξη των Ολυμπιακών Αγώνων. Επιπροσθέτως, θα ενισχυθεί το τουριστικό ρεύμα προς αυτήν κατά τη διάρκεια των αγώνων, αλλά και μετά το πέρας τους λόγω δημιουργίας θετικής εικόνας και αύξησης της αναγνωρισιμότητας για την περιοχή του Ρίο ντε Τζανέιρο.
       
      Επιπρόσθετα, υπολογίζεται ότι μέχρι στιγμής από τα 6,4 εκατομμύρια εισιτήρια που έχουν εκδοθεί πωλήθηκαν 4,4 εκατομμύρια (72%) εκ των οποίων 1,1 εκ. έχουν αγοραστεί από άτομα που διαμένουν εκτός Βραζιλίας (bloomberg, 2016). Στο σημείο αυτό αξίζει να τονιστεί ,ότι θα υπάρξουν και έμμεσα οικονομικά οφέλη από τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων που συνδέονται με την ενίσχυση της αγοράς και της εμπορικότητας εξαιτίας της αύξησης του τζίρου στα καταστήματα , καθώς και της τόνωσης κάποιων οικονομικών κλάδων (π.χ. ξενοδοχεία, μεταφορές) ,με απόρροια την αύξηση της απασχόλησης.
       
      Υπάρχουν όμως και οι αρνητικές οικονομικές συνέπειες. Μπορεί να υπάρξει σημαντικός εκτροχιασμός του προϋπολογισμού των αγώνων .Ειδικά για τους αγώνες του Ρίο σύμφωνα με το πανεπιστήμιο της Οξφόρδης θα έχουμε υπέρβαση 1,6 δισ. δολ. καθώς θα κοστίσουν 4,6 δισ. δολ. με υπέρβαση κατά 51% των προϋπολογισθέντων δαπανών (bloomberg, 2016). Αξίζει να επισημανθεί ότι η πόλη του Ρίο τελεί σε κατάσταση πτώχευσης και η χώρα βρίσκεται αντιμέτωπη με μεγάλη πολιτική κρίση το τελευταίο χρονικό διάστημα καθώς η μέχρι πρότινος πρόεδρος της Βραζιλίας Ρούσεφ έχει καθαιρεθεί προσωρινά από τη θέση της, αναλαμβάνοντας χρέη προέδρου ο πρώην αντιπρόεδρος Τέμερ, μέχρι να εκδικαστεί η εις βάρος της υπόθεση στο δικαστήριο.
       
      Επίσης, με τους Ολυμπιακούς παρέχεται η δυνατότητα να δημιουργηθούν έργα υποδομής στην περιοχή συμβάλλοντας στην αστική της ανάπλαση και συνεπώς στη βελτίωση ποιότητας των κατοίκων της. Επιπλέον, κάποια έργα ,όπως το Ολυμπιακό χωριό του Ρίο που κόστισε περίπου 1,1 δισ. ευρώ, μετά την ολοκλήρωση των αγώνων θα αποδοθούν για κατοικίες σε λιγότερους εύπορους συμβάλλοντας στην κοινωνική συνοχή (bloomberg, 2016). Ακόμη, η διοργάνωση θα οδηγήσει στη δημιουργία αισθημάτων περηφάνειας στους κατοίκους της πόλης ενώ παράλληλα θα δημιουργηθεί -ειδικά μεταξύ των εθελοντών- κοινωνική αλληλεπίδραση.
       
      Όμως, υπάρχει και ο αντίλογος που υποστηρίζει ότι εξαιτίας της διοργάνωσης χιλιάδες πολίτες οδηγήθηκαν σε εκτοπισμό από τις κατοικίες τους, γιατί κατέστη ανάγκη να κατεδαφιστούν αυτές, ώστε να κατασκευαστούν δρόμοι, αθλητικές εγκαταστάσεις και άλλα έργα που θα καλύπτουν τις ανάγκες της Ολυμπιάδας. Βέβαια, πρέπει να επισημάνουμε ότι ακολουθήθηκε και η διαδικασία της απαλλοτρίωσης κατοικιών στις περιοχές που κατασκευάζονται Ολυμπιακά έργα, καθώς και η μετακίνηση κατοίκων από αυτές σε άλλες περιοχές ,λόγω της αύξησης στις τιμές των ακινήτων. Επίσης, πλήθος ατόμων αντιτίθεται στη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων λόγω του μεγάλου κόστους ευκαιρίας τους. Με άλλα λόγια οι κάτοικοι θεωρούν ότι τα χρηματικά ποσά που δόθηκαν για να υλοποιηθούν έργα απαραίτητα για να διεξαχθεί η διοργάνωση είναι σημαντικά και θα μπορούσαν να αναλωθούν στον τομέα της υγείας και της παιδείας π.χ. με τη δημιουργία νοσοκομείων και σχολείων. Στο σημείο αυτό αξίζει να σημειωθεί ότι το κόστος ευκαιρίας της διοργάνωσης της Ολυμπιάδας στο Ρίο είναι μεγαλύτερο από το κόστος ευκαιρίας μιας διοργανώτρια πόλης που ανήκει σε μια αναπτυγμένη οικονομία (π.χ. Λονδίνο, Τόκυο). Eπιπροσθέτως, υπάρχει κίνδυνος να υπάρξουν ποικίλα κοινωνικά προβλήματα λόγω της υπερσυγκέντρωσης του πληθυσμού (π.χ, περιστατικά εγκληματικότητας, θόρυβος και κυκλοφοριακή συμφόρηση). Eιδικά ,στο Ρίο υφίσταται υψηλή εγκληματικότητα. Δεν θα ήταν πρέπον όμως να παραβλεφθεί ότι θα υπάρξουν επιπτώσεις και στο περιβάλλον της πόλης από τους Ολυμπιακούς Αγώνες λόγω την αύξησης της εκπομπής ρύπων από την αύξηση των μετακινήσεων μέσα στο Ρίο, καθώς και από τα αυξημένα απορρίμματα και τις πιέσεις στους οικολογικούς πόρους.
       
      Συμπερασματικά, διαπιστώνεται ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Ρίο θα οδηγήσουν στην τόνωση της ανάπτυξης και της ανταγωνιστικότητας της πόλης ενισχύοντας τη θέση της στο αστικό ιεραρχικό σύστημα. Επιπρόσθετα, θα επιτευχθεί αύξηση της αναγνωσιμότητάς της και του κύρους της Βραζιλίας συμβάλλοντας να καταστεί πιο σημαντικός παράγοντας στην παγκόσμια πολιτική σκακιέρα καθόσον είναι μία από τις ανερχόμενες χώρες αποτελώντας μέλος των BRICS (Ρωσία, Ινδία, Κίνα, Ν. Αφρική οι άλλες χώρες). Επιπλέον, μία άλλη θετική επίδραση για την πόλη θα είναι η επίτευξη αναζωογόνησης στον αστικό της ιστό με τη δημιουργία έργων υποδομής.
       
      Όσον αφορά τα οικονομικά οφέλη από τη διοργάνωση αυτά θα μπορέσουμε να τα αξιολογήσουμε λεπτομερώς μετά το πέρας τη διοργάνωσης. Αυτό όμως που μπορεί να υποστηριχθεί είναι ότι η Ολυμπιάδα του Ρίο ντε Τζανέιρο θα έχει θετικό οικονομικό πρόσημο για την πόλη αν οι εκροές χρήματος είναι μικρότερες από τις εισροές και αυτό μπορεί αν επιτευχθεί αν ένα μεγάλο μέρος των εταιριών που συμμετέχουν στην υλοποίηση της εν λόγω διοργάνωσης (π.χ. κατασκευαστές έργων, προμηθευτές) και τα άτομα που εργάζονται σε αυτές, διαμένουν στην πόλη. Εν κατακλείδι, αυτό που οφείλουμε να διευκρινίσουμε ,ότι ένα μεγάλο αθλητικό γεγονός (mega sports event) -εν προκειμένω οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Ρίο-μπορεί βραχυπρόθεσμα να είναι οικονομικά ζημιογόνο, αλλά τα μακροπρόθεσμα οφέλη στον οικονομικό τομέα ,μέσω επί παραδείγματι της ανάπτυξης του αστικού τουρισμού, καθώς και στον κοινωνικό και πολιτικό τομέα μπορεί να είναι σημαντικά.
       
      ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
      Marris, T. (1987) 'The Role and impact of mega events and attractions on regional and national tourism development resolutions', The Tourist Review,42 (4), pp. 3-12
       
      ΠΗΓΕΣ ΑΠΟ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΕΣ
      www.bloomberg.com
       
      Πηγή: http://www.citybranding.gr/2016/08/blog-post_11.html
       
       
      Θεοφάνης Θ. Γκατζής , Οικονομολόγος-Διεθνολόγος
      Μεταπτυχιακός Φοιτητής στο ΔΠΜΣ Σχεδιασμός και Ανάπτυξη Τουρισμού και Πολιτισμού των τμημάτων Οικονομικών Επιστημών και Μηχανικών Χωροταξίας,
      Πολεοδομίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας
    20. Αρθρογραφία

      Engineer

      Στο Εθνικό Τυπογραφείο για δημοσίευση απεστάλη η 5Κ/2014 Προκήρυξη του ΑΣΕΠ, που αφορά την πλήρωση, με σειρά προτεραιότητας 65 θέσεων προσωπικού στην εταιρεία «ΔΕΗ Ανανεώσιμες ΑΕ». Ειδικότερα, η προκήρυξη αφορά στην πλήρωση 65 θέσεων προσωπικού με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου Πανεπιστημιακής, Τεχνολογικής και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης στην εν λόγω εταιρεία.
       
      Οι θέσεις ανά κλάδο/ειδικότητα της ως άνω Προκήρυξης έχουν καταχωριστεί στο παρακάτω συνοδευτικό αρχείο (Πίνακας Θέσεων).
       
      Συνοδευτικό αρχείο: Πίνακας θέσεων
       
      Πηγή: ΑΣΕΠ
    21. Αρθρογραφία

      Engineer

      Η πράσινη / περιβαλλοντική αγορά στην Ε.Ε. απασχολεί 3,4 εκατομμύρια άτομα, αποτελεί 2,5% του ευρωπαϊκού ΑΕΠ με ετήσιο κύκλο εργασιών 319 δισ. ευρώ και συνεισφέρει σημαντικά στην ανάπτυξη της ευρωπαϊκής οικονομίας. Οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ) αποτελούν έναν σημαντικό τομέα της ευρωπαϊκής περιβαλλοντικής αγοράς με μεγάλη συνεισφορά στο σύνολο των καθαρών τεχνολογιών τα τελευταία χρόνια.
       
      Η χώρα μας με την ιδιαίτερη ανάπτυξη του φωτοβολταϊκού τομέα των τελευταίων ετών, έφτασε στην κορύφωση το 2013 (στη δεύτερη θέση διεθνώς), όσον αφορά τη συμβολή των φωτοβολταϊκών στη συνολική κατανάλωση ενέργειας (6,7% της συνολικής εγχώριας κατανάλωσης) και στην πέμπτη, όσον αφορά την κατά κεφαλήν εγκατεστημένη ισχύ φωτοβολταϊκών.
       
      Το σύνολο των επενδύσεων στα φωτοβολταϊκά την περίοδο 2008 - 2013 ήταν της τάξης των 5,5 δισ. ευρώ. Σύμφωνα με στοιχεία του Συνδέσμου Εταιρειών Φωτοβολταϊκών, οι φωτοβολταϊκές επενδύσεις παρήγαγαν το 0,84% του ΑΕΠ το 2013, με 40% εγχώρια προστιθέμενη αξία, σημαντικά έσοδα από ΦΠΑ και φόρους στο κράτος, καθώς και δημιουργία χιλιάδων θέσεων εργασίας.
       
      Είναι δεδομένο ότι επενδυτικές πρωτοβουλίες από τον ιδιωτικό τομέα είναι το κλειδί στην οικονομική ανάπτυξη ιδιαίτερα φέτος. Δυστυχώς, η ασυνεπής πολιτική της χώρας στον τομέα των ΑΠΕ και ειδικά όσον αφορά τα φωτοβολταϊκά, σταμάτησε πρόσφατα τις επενδύσεις και δημιούργησε μείζον πρόβλημα στους υφιστάμενους επενδυτές.
       
      Η ίδια η πολιτεία είχε θέσει τους κανόνες παραγωγής και αποζημίωσης των παραγωγών φωτοβολταϊκών στο πλαίσιο της «πράσινης ανάπτυξης», βασισμένη σε ένα στρεβλό σύστημα υπολογισμού του κόστους παραγωγής της ηλεκτρικής ενέργειας και χωρίς οικονομικό προγραμματισμό για τη βιωσιμότητα του συστήματος. Στη συνέχεια, λόγω των ελλειμμάτων που δημιουργήθηκαν στον ΛΑΓΗΕ, επιβλήθηκαν αρχικά με τον ν. 4093/2013 φόροι 25% - 30% στις τιμές πώλησης και στη συνέχεια με τον πρόσφατο ν. 4254/2014 υποχρεωτική μονομερής μείωση των συμβατικών τιμών –σε ποσοστό που σε πολλές περιπτώσεις υπερβαίνει το 40%– και παράλληλα «αναδρομική» υποχρέωση έκπτωσης που προσεγγίζει το 40% στις τιμές πώλησης για την ηλεκτρική ενέργεια που έχει παραχθεί το έτος 2013. Πέραν αυτού με τις νέες ρυθμίσεις πλήττονται και τιμωρούνται όσες επενδύσεις έχουν υπαχθεί και επιδοτήθηκαν από τον αναπτυξιακό νόμο, αφού μετά τις πολύχρονες γραφειοκρατικές διαδικασίες, τους ελέγχους και τις υποχρεώσεις που ανέλαβαν οι επιχειρήσεις για να υπαχθούν σε αυτόν, με τις νέες μειωμένες ταρίφες (στις περισσότερες των περιπτώσεων) όχι μόνο δεν ωφελήθηκαν σε σχέση με όσες δεν επιδοτήθηκαν, αλλά ζημιώθηκαν.
       
      Με τον τρόπο αυτό, το κατά τα άλλα διψασμένο για επενδύσεις ελληνικό κράτος ανατρέπει πλήρως υπογεγραμμένες συμβάσεις, οδηγώντας χιλιάδες επιχειρήσεις φωτοβολταϊκών (στην πλειοψηφία τους πολύ μικρές επιχειρήσεις) σε οικονομική δυσχέρεια, αφού από τη μια βρίσκονται αντιμέτωπες με το τραπεζικό σύστημα που απαιτεί τόκους και τοκοχρεολύσια υπολογισμένα με βάση το αρχικό επιχειρησιακό σχέδιο της επένδυσης, ενώ από την άλλη το ίδιο το κράτος απαιτεί καταβολή ΦΠΑ και φόρων ακόμη και για έσοδα που ουδέποτε εισπράχθηκαν.
       
      Παράλληλα (σε μια κρίσιμη για τις επενδύσεις περίοδο) διαταράσσει τη σταθερότητα στο επενδυτικό πλαίσιο (και την αρχή της συνέχειας του κράτους), που ενώ αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο για την προσέλκυση των επενδύσεων, στη χώρα μας φαίνεται να υιοθετείται μόνο σε επίπεδο διακηρύξεων. Δεδομένο είναι ότι κανένας επενδυτής ή ιδιοκτήτης φωτοβολταϊκών δεν έχει ευθύνη για τις τιμές αποζημίωσης που είχαν δοθεί ως κίνητρο από την πολιτεία, προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι για παραγωγή καθαρής ενέργειας από ΑΠΕ. Αντίθετα, εμπιστεύτηκε το ελληνικό κράτος και αποτίμησε την επένδυσή του με βάση τους όρους που αυτό υποτίθεται ότι εγγυήθηκε σε μακροπρόθεσμη βάση. Το κράτος όμως επέδειξε τη, δυστυχώς, συνήθη πρακτική αναξιοπιστίας και αθέτησης των υποχρεώσεών του, τροποποιώντας μονομερώς ουσιαστικά τους όρους της επένδυσης.
       
      Είναι ιδιαίτερα αμφίβολο αν το New Deal με τη μονομερή υποχρεωτική αλλαγή των όρων των υπογεγραμμένων συμβάσεων και τις αντίστοιχες περικοπές –πέραν της ενδεχόμενης διευθέτησης του ελλείμματος του ΛΑΓΗΕ– θα έχει συνολικά θετική οικονομική συμβολή στην οικονομία. Εικάζεται ότι, αν συνυπολογίσει κανείς το κόστος των χαμένων υφιστάμενων (αλλά και δυνητικά νέων) θέσεων εργασίας, τον ΦΠΑ από τη μείωση του κύκλου εργασιών των επιχειρήσεων (και από τη μη δημιουργία νέων επιχειρήσεων), αλλά και τα φορολογικά έσοδα από τα κέρδη 20 - 25 ετών λειτουργίας των επενδύσεων, το αποτέλεσμα για την οικονομία θα είναι αρνητικό. Σε αυτό θα πρέπει να προστεθεί και το έμμεσο κόστος –της ίσως σημαντικότερης επίπτωσης– από το μήνυμα που δίδεται στους διεθνείς και Ελληνες επενδυτές για την έλλειψη συνέπειας και την αφερεγγυότητα του ελληνικού κράτους, που δεν τιμά τις συμβάσεις που υπογράφει και αδικεί όσους υπάγονται στις ευεργετικές διατάξεις του αναπτυξιακού νομού, πράγμα που θα έχει επίπτωση σε κάθε είδους δυνητική επένδυση στη χώρα μας.
       
      Θα πρέπει άμεσα να γίνει μια τέτοια συνολική, ολιστική αποτίμηση του «New Deal» για να τεκμηριωθούν και οικονομικά οι όποιες διορθωτικές κινήσεις προς την κατεύθυνση της αποκατάστασης των αδικιών και της ασυνέπειας. Παράλληλα να γίνουν οι αντίστοιχες νομοθετικές ρυθμίσεις, προκειμένου να περιοριστεί η ήδη προκληθείσα ζημιά στην οικονομία.
       
      Μια φιλική στις επενδύσεις κυβέρνηση πρέπει να σηματοδοτεί έμπρακτα ότι οι πρακτικές του παρελθόντος, που συχνά παρεμπόδιζαν ή σταματούσαν τις ιδιωτικές επενδύσεις και καταδείκνυαν ασυνέχεια, ασυνέπεια και αναξιοπιστία, δεν θα υπάρχουν πια στη νέα, υγιή Ελλάδα με τη μακροπρόθεσμη στρατηγική, που θα εξασφαλίζει σε ορίζοντα τουλάχιστον 10 ετών το φιλικό προς τους επενδυτές πλαίσιο και το σταθερό και ξεκάθαρο οικονομικό περιβάλλον.
       
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΡΑΒΩΣΗΣ*
      * Επίκουρος καθηγητής στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο.
       
      Πηγή: http://www.kathimerini.gr/772897/article/oikonomia/ellhnikh-oikonomia/apoyh-to-new-deal-gia-tis-ape-kai-oi-ependyseis-sthn-ellada
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.