Μετάβαση στο περιεχόμενο
  • Buildinghow
    HoloBIM Structural

  • Περιβάλλον

    Περιβάλλον

    1571 ειδήσεις in this category

    1. Περιβάλλον

      GTnews

      Στροφή σε κατοικίες που ενσωματώνουν υψηλότερη τεχνολογία με στόχο να μειώσουν το ενεργειακό αποτύπωμα και να διασφαλίσουν περισσότερα βιωσιμότητα έχει αρχίσει να καταγράφεται το τελευταίο διάστημα σε όλο και περισσότερες χώρες.
      Πρόκειται σε πολλές περιπτώσεις για αναγκαστική στροφή ακόμη και από νοικοκυριά χαμηλότερου εισοδήματος, λόγω της μεγάλης αύξησης στο κόστος της ενέργειας που έχει δημιουργηθεί από τις επιπτώσεις της πανδημίας και κυρίως από την πόλεμο στην Ουκρανία που έχει εκτοξεύσει τις τιμές στα ύψη.
      Ενώ παλιότερα οι πιο πράσινες και έξυπνες κατοικίες αφορούσαν κυρίως νεόδμητα ακίνητα, τώρα δεν είναι λίγοι εκείνοι που προχωρούν σε μετατροπές και παλαιότερων κατοικιών κάνοντας χρήση και επιδοτήσεων που προσφέρουν ορισμένες χώρες.
      Έξυπνα σπίτια χαρακτηρίζονται κατοικίες που ενσωματώνουν μεταξύ άλλων πράσινες τεχνολογίες που μεγιστοποιούν τη χρήση της διαθέσιμης ενέργειας –κι ευνοούν και το πορτοφόλι των ιδιοκτητών. Πρόκειται για χρήση πιο σύγχρονης τεχνολογίας που παράγει περισσότερη θερμότητα ή ψύξη σε σχέση με την ενέργεια που καταναλώνεται. Πολλές φορές επιτυγχάνεται με αυτή καλύτερη επικοινωνία μεταξύ περιφερειακών συσκευών από κλιματιστικά μέχρι λέβητες, ψυγεία και κουζίνες. Ανάμεσα σε όσα χρησιμοποιούνται τελευταία είναι πιο έξυπνοι θερμοστάτες οι οποίοι σύμφωνα με έρευνες που έχουν γίνει από φορείς όπως η Υπηρεσία Προστασίας του Περιβάλλοντος των ΗΠΑ μπορεί να οδηγήσουν σε μείωση του μηνιαίου λογαριασμού ενέργειας από 10% έως 30%.
      Επίσης σημαντικές παρεμβάσεις γίνονται σε κατοικίες και όσον αφορά τη μόνωση ώστε να εξασφαλίζεται περισσότερη δροσιά και καλοκαίρι και πιο πολύ ζέστη το χειμώνα, «παγιδεύοντας» στο εσωτερικό τους την υπάρχουσα θερμοκρασία για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.
      Οι έξυπνες και πράσινες κατοικίες αποτελούν σημαντικό βήμα για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής επειδή στις πόλεις ζει η συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων του πλανήτη.
      Στοιχεία ΟΗΕ
      Νέα στοιχεία από τον ΟΗΕ δείχνουν ότι εάν και οι πόλεις καταλαμβάνουν το 3% των χερσαίων εκτάσεων της Γης, εκεί ζει το 50% περίπου του πληθυσμού. Επίσης σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία στις πόλεις παράγεται το 80% του παγκόσμιου ΑΕΠ. Το 2020 ο συνολικός αριθμός των κατοίκων του πλανήτη που ζούσαν σε πόλεις ανερχόταν σε περίπου 4,4 δις, ενώ το 2050 ο αριθμός αυτός αναμένεται να φτάσει τα 6,7 δις άτομα σύμφωνα με τις ίδιες πηγές.
      Επιπλέον το δομημένο περιβάλλον αντιπροσωπεύει περίπου το 40% των παγκόσμιων εκπομπών άνθρακα σύμφωνα με στοιχεία της εταιρείας ακινήτων JLL. Ουσιαστικά αυτό δείχνει πως ο κλάδος των ακινήτων και ιδιαίτερα των έξυπνων και πράσινων ακινήτων μπορεί να βελτιώσει σημαντικά τις προσπάθειες για περισσότερη βιωσιμότητα, ειδικά στις πόλεις.
      Όπως αναφέρει το Bloomberg, τα κτίρια ευθύνονται για το 40% περίπου της συνολικής κατανάλωσης ενέργειας στην ΕΕ και για το 36% των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου που σχετίζονται με την ενέργεια του μπλοκ των χωρών αυτών. Ενώ άλλοι τομείς υψηλών εκπομπών ρύπων, όπως η ενέργεια και οι μεταφορές, έχουν επωφεληθεί από καινοτομίες στην ανανεώσιμη ενέργεια και τα ηλεκτρικά οχήματα, ο κατασκευαστικός κλάδος δεν έχει αξιοποιήσει ακόμη κάθε πιθανό δυναμικό. Η παραγωγή τσιμέντου και χάλυβα παραμένουν μεταξύ των βιομηχανιών με τη μεγαλύτερη ένταση άνθρακα στον κόσμο. Εν τω μεταξύ, το μεγαλύτερο μέρος του υπάρχοντος αποθέματος κατοικιών της ΕΕ είναι παλιό και ενεργειακά αναποτελεσματικό και σε αυτό υπάρχουν πολλά περιθώρια για βελτίωση.
    2. Περιβάλλον

      Engineer

      Πάνω από ένα εκατομμύριο άνθρωποι κινδυνεύουν να μείνουν χωρίς πόσιμο νερό μέχρι τα Χριστούγεννα σε έναν από τους πιο πυκνοκατοικημένους μητροπολιτικούς δήμους στην αφρικανική χώρα. Η κλιματική αλλαγή είναι η βασική αιτία, όχι όμως και η μοναδική.
      Προ τριετίας, οι αρχές στη Νότια Αφρική είχαν κηρύξει συναγερμό για μια ιστορικών διαστάσεων ξηρασία, που απειλούσε να αφήσει χωρίς πόσιμο νερό εκατομμύρια ανθρώπους.
      Στο Κέιπ Τάουν, επίκεντρο τότε της κρίσης λειψυδρίας, είχαν ονομάσει την κατάσταση «Day Zero», τρέμοντας για την «Ημέρα Μηδέν» που το νερό θα στέρευε.
      Τελικά το χειρότερο σενάριο αποφεύχθηκε χάρη σε κάποιες ανέλπιστες βροχές και, κυρίως, σε μία συλλογική προσπάθεια, με τους κατοίκους να περιορίζουν στο μισό την κατανάλωση νερού και τους αγρότες να σταματούν για μήνες να ποτίζουν τα χωράφια.

      Η στάθμη των υδάτων στα φράγματα ανέβηκε και πάλι.
      Εν μέσω πάντως δυσοίωνων προβλέψεων για νέες περιόδους ξηρασίας -ως απόρροια της κλιματικής αλλαγής- στο Κέιπ Τάουν δεν έμειναν με σταυρωμένα χέρια.
      Κατέστρωσαν σχέδια για διαφοροποίηση των πηγών υδροδότησης, συμπεριλαμβανομένων της αξιοποίησης υπόγειων υδάτων και της εγκατάστασης μονάδων αφαλάτωσης.
      Παράλληλα, υπό το φόβο μιας μόνιμης δίψας, οι κάτοικοι έμαθαν να χρησιμοποιούν το νερό πιο συνετά.
      Προσφάτως, δε, επιστρατεύτηκαν ακόμη και συνεργεία υλοτόμων, για να «ξηλώσουν» χιλιάδες μη γηγενή δέντρα από την γύρω περιοχή.

      Πρόκειται κυρίως για πεύκα, που εισήχθησαν από Ευρωπαίους αποικιοκράτες τον 17ο αιώνα για την ανάπτυξη της τοπικής βιομηχανίας ξυλείας, αλλά τελικά εξαπλώθηκαν ανεξέλεγκτα στα βουνά και γύρω από τα φράγματα, απειλώντας τα αυτόχθονα οικοσυστήματα και «ρουφώντας» ασταμάτητα νερό.
      Ζητούμενο των προσπαθειών είναι το Κέιπ Τάουν να μην ξανακινδυνεύσει να γίνει η πρώτη σύγχρονη μεγαλούπολη που θα ξεμείνει από πόσιμο νερό.
      Όμως, σε μία χώρα που γίνεται όλο και πιο ξηρή και κάθε βροχόπτωση πιο σπάνια και πολύτιμη, υπάρχουν πολλές άλλες περιοχές και πόλεις που απειλούνται με τη δική τους «Ημέρα Μηδέν».
      Για κάποιες αυτή έχει ήδη ξημερώσει…

      Δίψα στον Κόλπο Νέλσον Μαντέλα
      Στο Ανατολικό Ακρωτήριο, τη δεύτερη μεγαλύτερη περιφέρεια της Νότιας Αφρικής, μία καταστροφική ξηρασία σε συνδυασμό με ανεπαρκή σχέδια έκτακτης ανάγκης οδήγησαν τη στάθμη των υδάτων στα τοπικά φράγματα σε οριακό σημείο και εκατομμύρια ανθρώπους με σοβαρές ελλείψεις σε νερό.
      Με πολλά ποτάμια και πηγές να έχουν ήδη σχεδόν στεγνώσει, ακόμη και οι γεωτρήσεις αποδείχθηκαν αναποτελεσματικές, καθώς τα υπόγεια ύδατα σπανίζουν, λόγω της έλλειψης βροχοπτώσεων για την αναπλήρωσή τους.
      Στον μεγαλύτερο και πυκνοκατοικημένο μητροπολιτικό δήμο του Κόλπου Νέλσον Μαντέλα, οι διακοπές στην υδροδότηση είναι πλέον συχνές.
      Η στάθμη των υδάτων στα γύρω φράγματα που τροφοδοτούν τον πληθυσμό των 1,2 εκατομμυρίων κατοίκων του έχει πλέον πέσει κάτω από το 12% της χωρητικότητας.
      Σε ορισμένες περιοχές, οι βρύσες στεγνώνουν πια για ημέρες και οι κάτοικοι εξαρτώνται από τις άρρυθμες διανομές νερού με υδροφόρες.
      «Πλέον απέχουμε εβδομάδες, όχι μήνες από το να στεγνώσουν εντελώς τα φράγματα», προειδοποιεί τώρα η Δρ. Γκιζέλα Κάιζερ, που έσπευσε στην περιοχή, κατ’ εντολήν του νοτιοαφρικανικού υπουργείου Οικονομικών, για να βοηθήσει στην αντιμετώπιση της κρίσης.
      «Δεν μπορούμε να βασιστούμε στη βροχόπτωση για να μας σώσει. Δεν ξέρουμε», υπογράμμισε, «πότε ή πόσο θα βρέξει».
      Ως εκ τούτου, τόνισε, «κι εφόσον η κατανάλωση δεν μειωθεί δραστικά, θα ξεμείνουμε από νερό πριν από τα Χριστούγεννα».
      Την κρίση λειψυδρίας επιτείνουν εν τω μεταξύ και οι διακοπές στην ηλεκτροδότηση, καθώς -λόγω γεωγραφίας- το τοπικό σύστημα υδροδότησης βασίζεται σε αντλίες και όχι στη βαρύτητα, όπως στο Κέιπ Τάουν.
      Παράλληλα με την κλιματική αλλαγή, πολλοί στην περιοχή καταγγέλλουν ως έτερες βασικές αιτίες της κρίσης την ενδημική διαφθορά στις τάξεις των τοπικών αξιωματούχων και την υποχρηματοδότηση από τη νοτιοαφρικανική κυβέρνηση των σχεδίων έκτακτης ανάγκης, που βασίζονται στον ιδιωτικό τομέα.
      Οι αρχές δίνουν τώρα μια καθυστερημένη μάχη με τον χρόνο για την κατασκευή μονάδας αφαλάτωσης, που θα μετατρέπει το θαλασσινό νερό σε πόσιμο -διαδικασία, κατά την Δρ. Κάιζερ αργεί και ούτως ή άλλως πλέον δεν αρκεί για να καλύψει τις επείγουσες ανάγκες.
      Η ίδια δήλωσε έκπληκτη από τα στοιχεία, που δείχνουν ότι η κατά κεφαλήν κατανάλωση παραμένει υψηλή -πολύ μεγαλύτερη αυτή που στο Κέιπ Τάουν προ τριετίας.
      Η απόφαση των τοπικών αρχών για την επιβολή πιο αυστηρών περιορισμών στη χρήση νερού καταγγέλλεται πάντως ότι ελήφθη κατόπιν εορτής, εν μέσω αυξημένης τουριστικής κίνησης σε δημοφιλή θέρετρα στην περιοχή (στο νότιο ημισφαίριο αρχίζει το καλοκαίρι), ενόσω οι επιχειρήσεις προσπαθούν να βγάλουν τα «σπασμένα» της πανδημίας.

      «Αρχίζουμε εκστρατεία για να ζητήσουμε από τους τουρίστες να περνούν περισσότερο χρόνο στη θάλασσα, παρά στο ντους», διακήρυξε η Δρ. Κάιζερ.
      Ωστόσο το μέτρο -δεδομένης της δραματικής κατάστασης- χαρακτηρίζεται «ασπιρίνη».
      Σε κάθε περίπτωση, εδώ που φτάσαμε, προσέθεσε η Νοτιοαφρικανή αξιωματούχους, απαιτείται συντονισμένη συλλογική προσπάθεια.
      Διαφορετικά, «η ζωή στον Κόλπο Νέλσον Μαντέλα δεν θα θυμίζει σε τίποτα με αυτό που ήταν έως τώρα».

      Παγκόσμια απειλή
      Η λειψυδρία αποτελεί πλέον παγκόσμια απειλή και σε πολλές περιοχές ήδη αιτία πολέμων, εσωτερικού εκτοπισμού πληθυσμών και αθρόας μετανάστευσης εξαθλιωμένων.
      Ο ΟΗΕ, οργανώσεις και άλλοι οργανισμοί προειδοποιούν ότι η κατάσταση αναμένεται να επιδεινωθεί άρδην έως το 2040 και στη συνέχεια ραγδαία.
      «Η ταχεία αστικοποίηση, η πληθυσμιακή αύξηση, η κλιματική αλλαγή και η οικονομική ανάπτυξη ασκούν πίεση στα συστήματα ύδρευσης», επισημαίνει σε πρόσφατη έκθεση το Economist Intelligence Unit, παραθέτοντας μεταξύ άλλων ζοφερές προβλέψεις του Παγκόσμιου Ινστιτούτου Πόρων (WRI) για το 2040, βάσει των οποίων 44 χώρες (συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας) αντιμετωπίζουν ή πρόκειται να αντιμετωπίσουν «εξαιρετικά υψηλά» ή «υψηλά» επίπεδα καταπόνησης των υδάτινων πόρων τους μέσα στην επόμενη 20ετία.
      Κι αυτό, επισημαίνεται στην έκθεση, ενώ παράλληλα «η άνοδος της στάθμης της θάλασσας θέτει έναν αυξανόμενο αριθμό γεωγραφικών περιοχών, ιδιαίτερα στην ανατολική και νοτιοανατολική Ασία, σε υψηλότερο κίνδυνο πλημμύρας, που μπορεί να κατακλύσει τα αποχετευτικά δίκτυα και να μολύνει τις πηγές πόσιμου νερού».
    3. Περιβάλλον

      Engineer

      Οι κυβερνήσεις χωρών με ισχυρή βιομηχανία ορυκτών καυσίμων ζητούν από τον ΟΗΕ να αλλάξει το κείμενο σημαντικής έκθεσης για την κλιματική αλλαγή, αποκαλύπτουν έγγραφα που περιήλθαν στην κατοχή της Greenpeace και παραδόθηκαν στο BBC.
      Τα έγγραφα δείχνουν ότι ρυπογόνες χώρες όπως η Σαουδική Αραβία και η Αυστραλία αντιδρούν στη σύσταση του ΟΗΕ για ταχεία κατάργηση των ορυκτών καυσίμων, λίγες ημέρες πριν ξεκινήσει στη Γλασκώβη η νέα διεθνής σύνοδος για το κλίμα (COP26), στην οποία σχεδόν όλες οι χώρες του κόσμου καλούνται να υποβάλουν νέες δεσμεύσεις για μείωση των εκπομπών άνθρακα.
      Στόχος είναι να περιοριστεί στον 1,5 βαθμό Κελσίου η άνοδος της θερμοκρασίας έως τα τέλη του αιώνα, σε σχέση με τα προβιομηχανικά επίπεδα.
      Η αύξηση έχει ήδη ξεπεράσει τον ένα βαθμό.
      Η διαρροή αφορά 32.000 παρατηρήσεις που υποβλήθηκαν από κυβερνήσεις, εταιρείες και άλλα εμπλεκόμενα μέρη στους επιστήμονες του ΟΗΕ που συντάσσουν τις εκθέσεις για το κλίμα, οι οποίες αποτελούν οδηγό για τις προσπάθειες της διεθνούς κοινότητας.
      Σύμφωνα με το BBC, η μεγάλη πλειονότητα των παρατηρήσεων είναι «εποικοδομητικές». Υπάρχουν όμως και εξαιρέσεις:
      Σύμβουλος του σαουδαραβικού υπουργείου Πετρελαίου ζητά να απαλειφθούν από την έκθεση φράσεις όπως «ανάγκη για επείγοντα και ταχύ μετριασμό» των εκπομπών άνθρακα. Αξιωματούχος της Αυστραλίας, η οποία είναι σήμερα ο μεγαλύτερος εξαγωγέας λιθάνθρακα, διαφωνεί με το συμπέρασμα ότι είναι απαραίτητο το κλείσιμο των μονάδων ηλεκτροπαραγωγής που λειτουργούν με κάρβουνο. Και αυτό παρά το γεγονός ότι η κατάργηση του λιθάνθρακα είναι στόχος της συνόδου για το κλίμα. Η Βραζιλία και η Αργεντινή, από τους μεγαλύτερους παραγωγούς βοδινού κρέατος και ζωοτροφών, διαφωνούν με τη διαπίστωση της έκθεσης ότι η μείωση της κατανάλωσης κρέατος είναι απαραίτητη προκειμένου να μειωθούν οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου. Η Βραζιλία εναντιώνεται στη φράση ότι «η διατροφή με φυτικά προϊόντα μειώνουν τις εκπομπές κατά 50% συγκριτικά με την Δυτική Διατροφή, ενώ η Αργεντινή θέλει να απαλειφθούν οι αναφορές για φόρους στο κρέας. Η Ελβετία και η Αυστραλία πιέζουν για τροποποιήσεις στο κεφάλαιο που αναφέρεται στην ανάγκη οικονομικής στήριξης των αναπτυσσόμενων χωρών για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Η διεθνής κοινότητα έχει συμφωνήσει από το 2009 να διαθέτει 100 δισ. δολάρια το χρόνο ως βοήθεια προς τις φτωχότερες χώρες, όμως οι δωρεές δεν έχουν φτάσει ακόμα αυτό το ποσό. Η έκθεση συντάσσεται από την Διακυβερνητική Υπηρεσία του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC), η οποία διευκρίνισε στο BBC ότι οι συντάκτες του κειμένου δεν είναι υποχρεωμένοι να συμπεριλάβουν τις παρατηρήσεις.
      «Οι διαδικασίες μας είναι σχεδιασμένες να προφυλάσσουν από το λόμπινγκ» διαβεβαίωσε η IPCC με ανακοίνωσή της.
      «Δεν υπάρχει απολύτως καμία πίεση στους επιστήμονες να αποδεχτούν τις παρατηρήσεις» εκτίμησε από την πλευρά της η Κορίν λε Κερέ, καθηγήτρια του Πανεπιστημίου της Ανατολικής Αγγλίας που συμμετείχε στη σύνταξη προηγούμενων εκθέσεων.
      «Αν οι παρατηρήσεις είναι λόμπινγκ, αν δεν δικαιολογούνται από τα επιστημονικά δεδομένα, δεν θα ενσωματωθούν στις εκθέσεις της IPCC».
    4. Περιβάλλον

      Engineer

      Ο μήνας Ιούλιος, μπορεί να είναι γενικά ο ζεστότερος μήνας του έτους, όμως, ο Ιούλιος του 2021 ξεπέρασε τον εαυτό του, καθώς έγινε ο ζεστότερος Ιούλιος και ο θερμότερος μήνας που έχει ποτέ καταγραφεί στη Γη, όπως ανακοίνωσε η Εθνική Υπηρεσία Ωκεανών και Ατμόσφαιρας.
      Ο μήνας Ιούλιος του 2021 υπήρξε ο θερμότερος μήνας που έχει ποτέ καταγραφεί στη Γη, ανακοίνωσε σήμερα η Εθνική Υπηρεσία Ωκεανών και Ατμόσφαιρας (ΝΟΑΑ), υπογραμμίζοντας τον ρόλο της κλιματικής αλλαγής σε αυτό το νέο ρεκόρ.
      «Σε αυτή την περίπτωση, η πρώτη θέση είναι η χειρότερη», δήλωσε σε ένα δελτίο τύπου ο επικεφαλής της ΝΟΑΑ, Ρικ Σπίνραντ.
      «Ο μήνας Ιούλιος είναι γενικά ο ζεστότερος μήνας του έτους, όμως, ο Ιούλιος του 2021 ξεπέρασε τον εαυτό του, καθώς έγινε ο ζεστότερος Ιούλιος και ο θερμότερος μήνας που έχει ποτέ καταγραφεί», όπως είπε.
      «Αυτό το νέο ρεκόρ προστίθεται στην ανησυχητική – που προκαλεί αναστάτωση – πορεία, την οποία η κλιματική αλλαγή έχει ορίσει για την υφήλιο», προσέθεσε χαρακτηριστικά.
      Η παγκόσμια θερμοκρασία στην επιφάνεια του πλανήτη ήταν υψηλότερη κατά 0,01 βαθμό Κελσίου σε σύγκριση με τον προηγούμενο πιο ζεστό μήνα Ιούλιο, το 2016.
      Τα στατιστικά άρχισαν να καταγράφονται πριν από 142 χρόνια, διευκρίνισε η NOAA.
      Η ευρωπαϊκή υπηρεσία Copernicus για την κλιματική αλλαγή εκτίμησε, από την πλευρά της, την περασμένη εβδομάδα, ότι ο μήνας Ιούλιος του 2021 ήταν ο τρίτος θερμότερος μήνας Ιούλιος στα χρονικά.
    5. Περιβάλλον

      Engineer

      Το Μεγάλο Κοραλλιογενές Φράγμα θα πρέπει να ενταχθεί στη λίστα των χώρων Παγκόσμιας Κληρονομιάς που βρίσκονται σε κίνδυνο, πρότεινε την Τρίτη επιτροπή της UNESCO, με την Αυστραλία να αντιδρά κάνοντας λόγο για πολιτικά υποκινούμενη απόφαση.
      Στην τελευταία γνωμοδότησή της, η επιτροπή του Οργανισμού Εκπαίδευσης, Επιστήμης και Πολιτισμού (UNESCO) κάλεσε την Αυστραλία να λάβει μέτρα για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής, στην οποία αποδίδεται η σημερινή κατάσταση του μεγαλύτερου κοραλλιογενούς υφάλου του κόσμου.
      Περίπου το μισό του Μεγάλου Κοραλλιογενούς Φράγματος έχει καταστραφεί από το 2015 ως σήμερα λόγω αύξησης της θερμοκρασίας του νερού, η οποία έχει ως αποτέλεσμα να χάνουν τα κοράλλια τους φωτοσυνθετικούς οργανισμούς με τους οποίους κανονικά συμβιώνουν. Το φαινόμενο ονομάζεται λεύκανση ή αποχρωματισμός των κοραλλιών και οδηγεί στον θάνατό τους αν δεν αντιστραφεί άμεσα.
      Η επιτροπή της UNESCO έκρινε πως «δεν υπάρχει πιθανή αμφιβολία» ότι το Μεγάλο Κοραλλιογενές Φράγμα, ένα σύμπλεγμα υφάλων με μήκος 2.500 χιλιόμετρα και έκταση 350.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων, αντιμετωπίζει «όλο και μεγαλύτερο κίνδυνο».
      Η επιτροπή προτείνει να ενταχθεί το φράγμα στη λίστα της Παγκόσμιας Κληρονομιάς Σε  Κίνδυνο, όταν το θέμα εξεταστεί τον Ιούλιο από την αρμόδια επιτροπή της UNESCO, στην οποία συμμετέχουν 21 χώρες.
      Αποχρωματισμένα κοράλια έξω από το Κουίνσλαντ το 2017 (EPA-ΑΠΕ)
      Μια τέτοια εξέλιξη θα μπορούσε να μειώσει τα έσοδα που αντλεί η Αυστραλία από τους εκατομμύρια τουρίστες που επισκέπτονται το σύμπλεγμα κάθε χρόνο –η υποβάθμιση του περιβάλλοντος και τα νεκρά κοράλλια αναπόφευκτα θα περιόριζαν τη γοητεία του κοραλλιογενούς φράγματος.
      Η υποβάθμιση της κατάταξης του φράγματος θα μπορούσε επίσης να δημιουργήσει εσωτερικό πολιτικό ζήτημα, καθώς θα έδινε την εντύπωση ότι η αυστραλιανή κυβέρνηση –γνωστή για την επιμονή της στη χρήση λιθάνθρακα- αδυνατεί να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις της κλιματικής αλλαγής.
      Αντιδρώντας στη σύσταση της UNESCO, η υπουργός Περιβάλλοντος της Αυστραλίας Σούζαν Λέι έφτασε στο σημείο να υπονοήσει ότι η απόφαση είχε πολιτικά κίνητρα.
      «Η απόφαση είναι λανθασμένη. Είναι σαφές ότι πολιτικοί παράγοντες βρίσκονται πίσω της» είπε η υπουργός, προσθέτοντας ότι η αυστραλιανή κυβέρνηση έχει διαμαρτυρηθεί για το θέμα στον γενικό διευθυντή της UNESCO Όντρεϊ Αζουλάι.
      Η Λέι αρνήθηκε να διευκρινίσει σε ποιον αναφερόταν, όμως αξιωματούχος της κυβέρνησης επιβεβαίωσε στο Reuters ότι οι υποψίες στρέφονται στην Κίνα.
      Οι σχέσεις του Πεκίνου με την κυβέρνηση της Καμπέρας έχουν επιδεινωθεί τα τελευταία χρόνια και έπεσαν στο ναδίρ αφότου ο πρωθυπουργος Σκοτ Μόρισον ζήτησε ανεξάρτητη έρευνα για την προέλευση του πανδημικού κοροναϊού.
      Ωστόσο οι περιβαλλοντικές οργανώσεις που πίεσαν για τη σύσταση της UNESCO θεωρούν ότι η ενοχή της Αυστραλίας είναι ξεκάθαρη. «Δεν υπάρχει οδός για την άσκηση επιρροής από οποιαδήποτε κυβέρνηση. Η σύσταση δόθηκε από επιστήμονες παγκόσμιας κλάσης» δήλωσε ο Ρίτσαρντ Λεκ του WWF Αυστραλίας.
      Η Αυστραλία παραμένει σήμερα μια από τις χώρες με τις υψηλότερες κατά κεφαλήν εκπομπές άνθρακα. Η συντηρητική κυβέρνηση τάσσεται σθεναρά υπέρ της χρήσης υδρογονανθράκων, υποστηρίζοντας ότι η απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα κοστίζει θέσεις εργασίες.
      Η Αυστραλία είναι επίσης μια από τις ελάχιστες χώρες του ΟΟΣΑ που δεν έχει δεσμευτεί για μηδενισμό των καθαρών εκπομπών έως το 2050.
      (από in.gr)
    6. Περιβάλλον

      Engineer

      Μόλυβδος από τη βενζίνη που χρησιμοποιούσαν τα αυτοκίνητα μέχρι τα τέλη του περασμένου αιώνα συνεχίζει να ρυπαίνει τον αέρα του Λονδίνου περισσότερο από δύο δεκαετίες μετά την απαγόρευση των καυσίμων με μόλυβδο το 1999, αποκαλύπτει η ανάλυση δειγμάτων.
      Τα επίπεδα μολύβδου στον αέρα της βρετανικής πρωτεύουσας έχουν έκτοτε μειωθεί και συμμορφώνονται πλέον με τα ανώτατα επιτρεπτά όρια. Παρόλα αυτά, η διεθνής ερευνητική ομάδα επισημαίνει ότι δεν υπάρχουν «ασφαλή» επίπεδα για την έκθεση σε μόλυβδο και οι δυνητικές επιπτώσεις στην ανθρώπινη υγεία πρέπει να διερευνηθούν, όπως συνέβη εξάλλου στις ΗΠΑ.
      Ο μόλυβδος χρησιμοποιείτο κάποτε ευρέως στις μπαταρίες, τα χρώματα, τις σωληνώσεις και τα καύσιμα, όπου λειτουργούσε ως ενισχυτικό καύσης. Η χρήση του στη βενζίνη σταδιακά καταργήθηκε μετά τη δημοσίευση μελετών που ενοχοποιούσαν το μέταλλο για διαταραχές της ανάπτυξης και του νευρικού συστήματος στα παιδιά και για προβλήματα του καρδιαγγειακού συστήματος, των νεφρών και του αναπαραγωγικού συστήματος στους ενήλικες.
      «Παρόλο που ακόμα δεν γνωρίζουμε τις συνέπειες της μελέτης μας στη δημόσια υγεία, τα δεδομένα δείχνουν ότι η βενζίνη με μόλυβδο μπορεί ακόμα να εκθέτει τον πληθυσμό σε χαμηλά επίπεδα και να έχει επιβλαβείς συνέπειες» δήλωσε η Έλινο Ρέζονγκλις του Imperial College του Λονδίνου, επικεφαλής της μελέτης που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση PNAS.
      H Ρέσονγκλις και οι συνεργάτες της εξέτασαν 18 δείγματα αιωρούμενων σωματιδίων που συλλέχθηκαν από την οδό Μέριμποουν το 2018 αι 20 δείγματα που συλλέχθηκαν στην ταράτσα ενός κτιρίου 24 μέτρων στο κάμπους του Imperial στο Σάουθ Κένζινγκτον.
      Δεδομένα για τη χρήση μολύβδου τις προηγούμενες δεκαετίες, σε συνδυασμό με υπολογισμό της αναλογίας ισοτόπων στα δείγματα έδειξε ότι οι πηγές μολύβδου παραμένουν σταθερές στην πορεία του χρόνου από το 2001 μέ3χρι σήμερα.
      Επιπλέον, η αναλογία ισοτόπων στα δείγματα ταίριαζε με τις αντίστοιχες ισοτοπικές αναλογίες της σκόνης των δρόμων και το επιφανειακό έδαφος, ένδειξη ότι ο μόλυβδος που αιωρείται σήμερα στην ατμόσφαιρα προέρχεται από σκόνη που επικάθεται στο έδαφος και μετά ανακινείται και σηκώνεται ξανά στον αέρα.
      Η ανάλυση έδειξε ακόμα ότι το 40% του μολύβδου των αιωρούμενων σωματιδίων προέρχεται από τη χρήση βενζίνης με μόλυβδο μέχρι το 1999.
      Τη δεκαετία του 1980, η μέση συγκέντρωση του μολύβδου στον αέρα του Λονδίνου μειώθηκε από τα 500-600 νανογραμμάρια ανά κυβικό μέτρο αέρα στα 300 ng/m3, πριν πέσει περαιτέρω στα 20 ng/m3  το 2000. Η συγκέντρωση που καταγράφηκε από τη νέα μελέτη στην οδό Μέριμποουμ το καλοκαίρι του 2018 περιοριζόταν στα 8 ng/m3.
      Δεδομένου όμως ότι όρια «ασφαλούς» έκθεσης δεν υπάρχουν, το ενδεχόμενο επιπτώσεων στην ανθρώπινη υγεία δεν μπορεί να αποκλειστεί, τονίζει η ερευνητική ομάδα.
      «Τα ευρήματα από τη μελέτη στο Λονδίνο βρίσκονται σε συμφωνία με τα αποτελέσματα ανάλογων μελετών στο Σάο Πάολο της Βραζιλίας και εγείρουν ερωτήματα για τη μακροπρόθεση ρύπανση από μόλυβδο σε άλλες μεγάλες πόλεις σε όλο τον κόσμο» σχολιάζει ο καθηγητής Ντόμινικ Ουάις, τελευταίος συγγραφέας της δημοσίευσης.
      Εφόσον διαπιστωθεί ότι οι συγκεντρώσεις που καταγράφηκαν είναι όντως επιβλαβείς, η βρετανική κυβέρνηση θα πρέπει να λάβει μέτρα για την αντιμετώπιση του προβλήματος.
      Μια λύση θα ήταν η κάλυψη των μολυσμένων επιφανειών με φρέσκο χώμα, μια προσέγγιση που μείωσε τα επίπεδα μολύβδου στο αίμα παιδιών στη Νέα Ορλεάνη, επισημαίνει η ομάδα.
    7. Περιβάλλον

      Engineer

      Περισσότεροι από 11 άνθρωποι τον χρόνο πέθαιναν στην Ελλάδα την τελευταία 20ετία εξαιτίας ακραίων καιρικών φαινομένων.
      Σύμφωνα με στοιχεία του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, την περίοδο 2000-2020 η χώρα μας χτυπήθηκε από 488 καιρικά επεισόδια που είχαν σοβαρές κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις, με το ένα τρίτο εξ αυτών να προκαλεί εκτεταμένες καταστροφές σε μία ή περισσότερες περιοχές της Ελλάδας.
      Οι πλημμύρες αναδεικνύονται στο πιο συχνό καταστροφικό φαινόμενο και η Αττική πρώτη στη λίστα των απωλειών, ενώ το πιο πολύνεκρο επεισόδιο ήταν η πλημμύρα στη Μάνδρα τον Νοέμβριο του 2017, με 24 ανθρώπινες απώλειες.
      Λαμβάνοντας υπόψη την επιτακτική ανάγκη για συστηματική παρακολούθηση και καταγραφή των καιρικών φαινομένων με κοινωνικοοικονομικές επιπτώσεις, η επιχειρησιακή μονάδα ΜΕΤΕΟ του Ινστιτούτου Ερευνών Περιβάλλοντος και Βιώσιμης Ανάπτυξης (ΙΕΠΒΑ) του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών έχει αναπτύξει και εμπλουτίζει συστηματικά μια βάση δεδομένων, με στοιχεία που αφορούν επεισόδια πλημμύρας, κεραυνικής δραστηριότητας, χαλαζόπτωσης, χιονιού/ παγετού, ανεμοθύελλας, ανεμοστρόβιλου και καύσωνες, ταξινομημένα ανάλογα με την ένταση των καιρικών φαινομένων και των επιπτώσεών τους.
      Έκθεση
      Βάσει αυτών, τα όσα αποκαλύπτουν σε ειδική έκθεσή τους οι ερευνητές του METEO, Κατερίνα Παπαγιαννάκη, Βασιλική Κοτρώνη και Κωνσταντίνος Λαγουβάρδος, είναι αποκαλυπτικά: Οπως εξηγούν, τα 488 επεισόδια της περιόδου 2000-2020 επηρέασαν από έναν έως 28 νομούς έκαστο, με μέσο αριθμό νομών που επηρεάστηκαν τους τρεις.
      «Το 32% προκάλεσε πολύ σοβαρές επιπτώσεις (μεγέθους Ι3), το 37% μέτριας σοβαρότητας επιπτώσεις (μεγέθους Ι2) και το 31% μικρής σοβαρότητας επιπτώσεις (μεγέθους Ι1)».
      Τρομακτικοί είναι οι αριθμοί που αναφέρονται στις ανθρώπινες απώλειες: Το ένα τέταρτο του συνόλου των καταγεγραμμένων επεισοδίων κακοκαιρίας σχετίστηκε με τον θάνατο ανθρώπων.
      Συνολικά 229 άτομα έχασαν τη ζωή τους την περίοδο 2000-2020 εξαιτίας καιρικών φαινομένων. Οι περισσότεροι υπήρξαν θύματα πλημμύρας και κεραυνού, ενώ πολύ λιγότεροι σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια ανεμοθύελλας, ανεμοστρόβιλου, παγετού ή καύσωνα.
      Τα περισσότερα επεισόδια κατεγράφησαν το 2014 και ο μέγιστος αριθμός επεισοδίων με πολύ σοβαρές επιπτώσεις το 2019.
      Πιο επικίνδυνοι μήνες φαίνεται πως ήταν ο Οκτώβριος και ο Νοέμβριος, καθώς παρουσίασαν τη μεγαλύτερη συχνότητα καταστροφικών φαινομένων. Οι ερευνητές χαρακτηρίζουν αναμενόμενο το γεγονός, δεδομένου ότι οι περισσότερες καταστροφές από καιρικά φαινόμενα στην Ελλάδα οφείλονται σε έντονες βροχοπτώσεις που προκαλούν πλημμύρες (ποσοστό 63% του συνόλου), φαινόμενο ιδιαίτερα αυξημένο τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο.
      «Κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, αναπτύσσονται καταιγίδες τοπικού χαρακτήρα, οι οποίες όμως μπορεί να γίνουν ιδιαίτερα επικίνδυνες» επισημαίνουν. Και εξηγούν πως ο Νοέμβριος του 2017 είχε το πιο πολύνεκρο επεισόδιο κακοκαιρίας, τη μεγάλη πλημμύρα στη Μάνδρα, εξαιτίας της οποίας χάθηκαν για πάντα 24 άνθρωποι.
      Περιοχές
      Πρώτη στη λίστα των επιζήμιων καιρικών επεισοδίων αναδεικνύεται η ευρύτερη περιοχή του λεκανοπεδίου της Αττικής. Σύμφωνα με τη βάση δεδομένων του Αστεροσκοπείου, στην Αθήνα και στα προάστιά της την περίοδο 2000-2020 κατεγράφησαν 80 επεισόδια καταστροφικών καιρικών φαινομένων, ενώ ακολουθούν η Θεσσαλονίκη με 75 επεισόδια, τα Χανιά με 53 και η Ηλεία με 50.
      Ο Νομός Αττικής, όπου ζει περίπου το 35% του συνολικού πληθυσμού, είναι η πλέον πληττόμενη περιοχή της Ελλάδας, καθώς επηρεάστηκε από το 25% καιρικών επεισοδίων που εκδηλώθηκαν στη χώρα την περίοδο 2000-2020 και 53 άνθρωποι εκτιμάται ότι έχασαν τη ζωή τους στην περιοχή εξαιτίας καιρικών φαινομένων.
      «Οι φυσικές καταστροφές που προκαλούνται από καιρικά φαινόμενα προσελκύουν τις τελευταίες δεκαετίες ολοένα και περισσότερο το επιστημονικό ενδιαφέρον» εξηγούν οι ερευνητές του ΜΕΤΕΟ και καταλήγουν: «Το μέγεθος των επιπτώσεων εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, όπως την ένταση των καιρικών φαινομένων αλλά και την ευπάθεια, την ετοιμότητα και την προσαρμοστικότητα του πληθυσμού που εκτίθεται σε αυτά, ενώ είναι πολύ πιθανό να επηρεάζονται σημαντικά από την παγκόσμια κλιματική αλλαγή και την ερημοποίηση».
    8. Περιβάλλον

      Engineer

      Οι απώλειες θα είναι μεγαλύτερες μεταξύ των ενδημικών ειδών σε ορεινά και νησιωτικά οικοσυστήματα.
      Οι περιοχές υψηλής βιοποικιλότητας, όπως οι ζούγκλες, τα τροπικά νησιά και οι κοραλλιογενείς ύφαλοι, θα πληγούν δυσανάλογα αν η θερμοκρασία αυξηθεί κατά 3 βαθμούς Κελσίου μέχρι τα τέλη του αιώνα, προειδοποιεί νέα μελέτη.
      Χωρίς πρόσθετα μέτρα, πιθανότατα θα πρέπει να πούμε αντίο σε εμβληματικά είδη όπως οι λεμούριοι της Μαδαγασκάρης ή οι γιγάντιες χελώνες των Γκαλάπαγκος.
      Ανασκόπηση χιλιάδων προηγούμενων μελετών για 270 περιοχές υψηλής βιοποικιλότητας προειδοποιεί ότι οι απώλειες θα είναι μεγαλύτερες σε απομονωμένα νησιά και βουνά που φιλοξενούν «ενδημικά» είδη, ζώα και φυτά που δεν υπάρχουν πουθενά αλλού στον κόσμο.
      Τα ενδημικά είδη αντιμετωπίζουν 3 έως 10 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο εξαφάνισης σε σχέση με ντόπια είδη που ζουν και σε άλλες περιοχές ή σε σχέση με τα εισαγόμενα είδη, προειδοποιεί μεγάλη, διεθνής ερευνητική ομάδα στην επιθεώρηση Biological Conservation.
      Η Μαδαγασκάρη, οι Φιλιππίνες, η Σρι Λάνκα και τα νησιά της Καραϊβικής και του Ινδικού μπορεί να χάσουν όλα τα ενδημικά είδη φυτών μέσα στα επόμενα 30 χρόνια, εκτιμά η μετα-ανάλυση.
      Πέρα από του λεμούριους, που ήδη κρέμονται στο χείλος της εξαφάνισης, άλλα είδη που κινδυνεύουν να χαθούν είναι ο γαλάζιος γερανός της Νότιας Αφρικής και η λεοπάρδαλη του χιονιού στα Ιμαλάια.
      Σε κίνδυνο άμεσης εξαφάνισης εκτιμάται ότι θα βρεθεί το 100% των ενδημικών ειδών στα πλούσια ορεινά οικοσυστήματα, το 84% των ενδημικών ειδών σε νησιά, το 34% σε χερσαία οικοσυστήματα και το 46% στα θαλάσσια οικοσυστήματα.
      Σύμφωνα με τον ορισμό των ερευνητών, ο οποίος βασίζεται στα κριτήρια του οργανισμού IUCN που εκδίδει το επίσημο Κόκκινο Βιβλίο των Απειλούμενων Ειδών, υψηλό κίνδυνο εξαφάνισης αντιμετωπίζουν τα είδη των οποίων οι πληθυσμοί προβλέπεται να συρρικνωθούν κατά τουλάχιστον 80% λόγω της κλιματικής αλλαγής.
      Σχεδόν όλα τα χερσαία είδη στις περιοχές που εξετάστηκαν αναμένεται να επηρεαστούν, με την εξαίρεση των ξενικών (ξενόφερτων) ειδών, τα οποία μπορεί να βρουν ευκαιρία να πολλαπλασιαστούν και να ασκήσουν περαιτέρω πιέσεις στα ντόπια και ενδημικά είδη.
      Η μελέτη προβλέπει πάντως πως, αν η άνοδος της θερμοκρασίας μέχρι το 2100 περιοριστεί στον 1,5 βαθμό, όπως προβλέπει η Συμφωνία του Παρισιού κατά της κλιματικής αλλαγής, ο κίνδυνος εξαφάνισης για τα περισσότερα είδη θα μειωθεί κατά δέκα φορές.
      Η Συμφωνία ωστόσο δεν είναι νομικά δεσμευτική και βασίζεται σε εθελοντικές δεσμεύσεις της κάθε κυβέρνησης. Με βάση τις μέχρι σήμερα δεσμεύσεις, η άνοδος της θερμοκρασίας είναι πιθανό να φτάσει τους 3 με 5 βαθμούς μέχρι το 2100, σε σχέση με τα προβιομηχανικά επίπεδα.
      Ήδη η αύξηση της θερμοκρασίας υπερβαίνει σήμερα τον 1 βαθμό.
    9. Περιβάλλον

      Engineer

      Από Ιούλιο του 2021 θα απαγορεύονται πλαστικά μαχαιροπίρουνα, πιάτα, καλαμάκια, ποτήρια, μπατονέτες κλπ. Θεσπίζεται υποχρέωση δωρεάν παροχής νερού σε δημόσιες βρύσες. Όλα τα καπάκια θα είναι προσαρτημένα στα μπουκάλια τους έως το 2024.
      Την απαγόρευση της διάθεσης στην αγορά δέκα πλαστικών προϊόντων από τον Ιούλιο του 2021 προβλέπει νομοσχέδιο, το οποίο ενσωματώνει την οδηγία 2019/904/ΕΕ για τον περιορισμό των επιπτώσεων ορισμένων πλαστικών προϊόντων στο περιβάλλον.
      Πρόκειται για πλαστικά μαχαιροπίρουνα, πιάτα, καλαμάκια, περιέκτες και κυπελάκια ποτών από φελιζόλ, περιέκτες τροφίμων από φελιζόλ, αναδευτήρες ποτών, μπατονέτες, στηρίγματα για μπαλόνια, καθώς και πάσης φύσεως προϊόντα που διασπώνται σε μικροπλαστικά (οξοδιασπώμενα πλαστικά). Εναλλακτικές λύσεις
      Για τα προϊόντα που πρόκειται να απαγορευτούν σχεδιάζεται να υπάρχουν διαθέσιμες εναλλακτικές λύσεις, φιλικές προς το περιβάλλον. Μάλιστα, οι απαγορεύσεις θα ξεκινήσουν έξι μήνες νωρίτερα για τον δημόσιο τομέα. Αυτά ανέφερε, μεταξύ άλλων, ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Κωστής Χατζηδάκης, μιλώντας σε εκδήλωση στον κήπο του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών.
      Όπως εξήγησε ο υπουργός, η Ελλάδα είναι η πρώτη χώρα της ΕΕ που φέρνει προς εναρμόνιση το σύνολο της Οδηγίας έναν χρόνο νωρίτερα από την προθεσμία εφαρμογής του τον Ιούλιο του 2021, η αγορά και οι πολίτες να προσαρμοστούν ομαλά στα νέα δεδομένα.
      Στόχος του νομοσχεδίου είναι η θέσπιση ενός πλαισίου αποτελεσματικών μέτρων για την προστασία της θάλασσας και των ακτών της χώρας, από ορισμένα πλαστικά προϊόντα μίας χρήσης, καθώς και από τα αλιευτικά εργαλεία τα οποία πλέουν ανεξέλεγκτα στις ελληνικές θάλασσες. Το στοίχημα που έχει τεθεί είναι η μείωση της κατανάλωσης σε πλαστικά ποτήρια και πλαστικούς περιέκτες τροφίμων κατά 30% έως το 2024 και 60% έως το 2026, με έτος βάσης το 2022.
      ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ
      Επανασχεδιασμός προϊόντων
      Επίσης, προωθείται ο επανασχεδιασμός προϊόντων. Ειδικότερα, όλα τα καπάκια θα πρέπει να είναι προσαρτημένα στα μπουκάλια τους έως το 2024. Τα πλαστικά μπουκάλια θα πρέπει να κατασκευάζονται από 25% ανακυκλωμένο περιεχόμενο το 2025 και από 30% το 2030. Μάλιστα, όσο περισσότερο ανακυκλωμένο περιεχόμενο έχουν τα προϊόντα τόσο θα μειώνονται οι υποχρεωτικές εισφορές όσων τα παράγουν στα συστήματα διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού, στα οποία συμμετέχουν υποχρεωτικά (eco-modulation).
      Για πλαστικά ποτήρια, υγρά μαντηλάκια, είδη προσωπικής υγιεινής και καπνικά προϊόντα από τον Ιούλιο του 2021. θα τεθούν νέες απαιτήσεις σήμανσης αναφορικά με τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις τους.
      Παράλληλα, τίθεται υποχρεωτικός στόχος χωριστής συλλογής πλαστικών μπουκαλιών 77% για το 2025 και 90% για το 2023, ο οποίος θα επιτευχθεί με την εφαρμογή ενός συστήματος επιστροφής εγγύησης. Από 05.01.2023 οι πολίτες που θα επιστρέφουν στα σημεία πώλησης τα πλαστικά μπουκάλια, για τα οποία θα έχουν επιβαρυνθεί με λίγα λεπτά κατά την αγορά των προϊόντων, θα παίρνουν πίσω τα επιπλέον χρήματα που δαπάνησαν, ως ανταμοιβή για τη συμμετοχή τους στην ανακύκλωση. Για την αποτελεσματική εφαρμογή του μέτρου και τον καθορισμό της εγγύησης θα πραγματοποιηθεί μελέτη εφαρμογής έως τον Ιούλιο του 2021.
      Διευρυμένη ευθύνη παραγωγού
      Έως τον Ιανουάριο του 2023 προβλέπεται ότι θα έχουν θεσπιστεί συστήματα διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού για δύο νέες ομάδες προϊόντων όπως τα καπνικά προϊόντα και τα αλιευτικά εργαλεία, καθώς και για άλλες οκτώ κατηγορίες προϊόντων (κυπελάκια ποτών, περιέκτες τροφίμων, περιέκτες ποτών, πακέτα και περιτυλίγματα, λεπτές σακούλες μεταφοράς, υγρά μαντηλάκια και μπαλόνια). Τα συγκεκριμένα συστήματα θα είναι υπεύθυνα για τη διαχείριση των αποβλήτων των συγκεκριμένων προϊόντων και για τον καθαρισμό των κοινόχρηστων χώρων και ακτών από τα απόβλητά τους.
      Κίνητρα επαναχρησιμοποίησης και ανακύκλωσης
      Οι επιχειρήσεις μαζικής εστίασης θα πρέπει υποχρεωτικά από 01.01.2022:
      να διαθέτουν επαναχρησιμοποιούμενα εναλλακτικά προϊόντα στα σημεία πώλησης, να μην χρησιμοποιούν σκεύη μίας χρήσης στους καθήμενους πελάτες να μη σερβίρουν σε πλαστικά μίας χρήσης cateringκαι καντίνες. Προκειμένου να μειωθεί η κατανάλωση πλαστικών φιαλών νερού, θεσπίζεται υποχρέωση δωρεάν παροχής νερού σε δημόσιες βρύσες μέσω των Ο.Τ.Α., σε δημοτικές αθλητικές εγκαταστάσεις και παιδικές χαρές, από τον Ιούλιο του 2021.
      Προκειμένου να περιοριστεί η χρήση σε πλαστικά ποτήρια και περιέκτες τροφίμων, θα επιβάλλεται περιβαλλοντική εισφορά από 01.01.2022. Τα χρήματα που θα συλλέγονται θα συγκεντρώνονται στο Πράσινο Ταμείο και θα επιστρέφονται σε Δήμους και Περιφέρειες για δράσεις καταπολέμησης της ρύπανσης.
      Όλα τα πλαστικά μίας χρήσης που εμπίπτουν στην οδηγία 2019/904/ΕΕ από 03.01.2022 θα έχουν ειδική σήμανση ώστε να γνωρίζουν οι πολίτες ποια προϊόντα προορίζονται για επαναχρησιμοποίηση, για ανακύκλωση και για κομποστοποίηση.
      Επιπλέον, σύμφωνα με τα όσα ανακοίνωσε σήμερα ο κ. Χατζηδάκης, εκπονείται ένα ειδικό Σχέδιο Δράσης για την εφαρμογή των ρυθμίσεων του νομοσχεδίου ενώ καταρτίζεται και πρόταση για χρηματοδοτική ενίσχυση των επιχειρήσεων στο πλαίσιο του ΕΣΠΑ για την ομαλή μετάβασή τους στις νέες απαιτήσεις κυκλικής οικονομίας.
      Όσον αφορά στην ενημέρωση της αγοράς, θα εκδοθούν θεματικοί οδηγοί με κατευθύνσεις για τις επιχειρήσεις λιανικής πώλησης, μαζικής εστίασης και τις τουριστικές σχετικά με τα ασφαλή εναλλακτικά προϊόντα, τις ορθές πρακτικές και την αποφυγή της παραπλάνησης. Για τους πολίτες έχει ξεκινήσει εκστρατείας ενημέρωσης, σε συνεργασία με το Κοινωφελές Ίδρυμα ΑΚ. Λασκαρίδη.
      Κυρώσεις σε όσους δεν συμμορφώνονται
      Για όσους δεν συμμορφωθούν θα προβλέπονται και κυρώσεις. Έτσι, για τη διάθεση προϊόντων που υπόκεινται σε απαγόρευση ή που δεν πληρούν τις προδιαγραφές σχεδιασμού για ανακυκλωμένο περιεχόμενο θα επιβάλλεται στον παραγωγό πρόστιμο ίσο με το 1% επί του κύκλου εργασιών του, το προηγούμενο έτος. Αντιστοίχως, η επιχείρηση εστίασης που παρανομεί θα καταβάλλει 5 ευρώ ανά τεμάχιο προϊόντος που διέθεσε στην αγορά (ελάχιστο πρόστιμο 500 ευρώ). Για τη μη απόδοση της εισφοράς από τα πλαστικά ποτήρια και τους περιέκτες τροφίμων θα προβλέπεται στην επιχείρηση εστίασης πρόστιμο 200 έως 5.000 ευρώ ανά παράβαση και σε περίπτωση υποτροπής διπλασιασμός (όπως και στην πλαστική σακούλα).
      Ειδικά για την Ελλάδα, που το φυσικό της περιβάλλον αποτελεί και τη μοναδική της προίκα, η σταδιακή κατάργηση της χρήσης πλαστικών κρίνεται σημαντική. Τα στοιχεία είναι αποκαλυπτικά. Κάθε χρόνο στη χώρα μας διατίθενται 2.000.000.000 πλαστικά μπουκάλια αναψυκτικών και νερών και περισσότερα από 300.000.000 πλαστικά ποτήρια για το σερβίρισμα του καφέ ετησίως. Δεν είναι τυχαίο ότι το 50% των απορριμμάτων στη θάλασσα είναι πλαστικά μίας χρήσης.
      Η διαδικτυακή παρουσία της πρωτοβουλίας «Ελλάδα Χωρίς Πλαστικά Μιας Χρήσης» είναι η εξής:
      • Website: https://supfree.gr/
      • Facebook: Ελλάδα Χωρίς Πλαστικά Μίας Χρήσης
      • Instagram: supfreegreece
      • Email: [email protected]
    10. Περιβάλλον

      Engineer

      Η ποιότητα του αέρα, η κλιματική αλλαγή, η βιοποικιλότητα, τα απόβλητα αλλά κι άλλοι τομείς που επηρεάζουν το περιβάλλον περιλαμβάνονται – και αξιολογούνται- στην Έκθεση Κατάστασης για το Περιβάλλον 2018.
      Ο τομέας διαχείρισης των αποβλήτων παραμένει ο πλέον προβληματικός με αποτέλεσμα η Ελλάδα λόγω του χρόνιου προβλήματος των παράνομων χωματερών (ΧΑΔΑ) αλλά και της έλλειψης ικανοποιητικών υποδομών διαχείρισης επικίνδυνων βιομηχανικών αποβλήτων να έχει καταδικαστεί σε πληρωμή σημαντικών προστίμων.
      Αυτό είναι ένα από τα συμπεράσματα της έκθεσης για το περιβάλλον στην Ελλάδα που παρουσιάστηκε την Πέμπτη σε σχετική εκδήλωση στο Μέγαρο Μουσικής από το Εθνικό Κέντρο Περιβάλλοντος και Αειφόρου Ανάπτυξης (ΕΚΠΑΑ). Η ποιότητα του αέρα, η κλιματική αλλαγή, η βιοποικιλότητα, τα απόβλητα αλλά κι άλλοι τομείς που επηρεάζουν το περιβάλλον περιλαμβάνονται – και αξιολογούνται- στην Έκθεση Κατάστασης για το Περιβάλλον 2018.
      Πρόκειται για την 4η Έκθεση Κατάστασης Περιβάλλοντος της Ελλάδας, η οποία εκπονείται για πρώτη φορά μετά το 2013. Η έκθεση αποτελεί μια ολοκληρωμένη παρουσίαση των εξελίξεων και των προκλήσεων που αντιμετωπίζουν οι βασικοί τομείς του περιβάλλοντος και έχει ως στόχο την λεπτομερή ενημέρωση πολιτών και Πολιτείας αλλά και τη σύνδεση με την αντίστοιχη έκθεση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος.
      Τα αιωρούμενα σωματίδια
      Όπως επισημαίνεται στην έκθεση, τα  αιωρούμενα σωματίδια (ΑΣ 10) παρουσιάζουν διαχρονικά υπερβάσεις των οριακών τιμών στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, κυρίως σε σταθμούς κυκλοφορίας, με την οικιακή καύση βιομάζας αλλά και τη μεταφορά σκόνης από τη Σαχάρα. Την ίδια ώρα, το όζον παραμένει σταθερό ενώ παραβιάσεις των οριακών τιμών παρουσιάζονται κατά τη θερινή περίοδο κυρίως στην Αθήνα.
      Αστικά απόβλητα
      Σε ό,τι αφορά τα αστικά απόβλητα, όπως προκύπτει από τα στοιχεία της έκθεσης, τα ποσοστά ανακύκλωσης παραμένουν σταθερά περίπου στο 14% – ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά της ΕΕ – με πολλαπλά προβλήματα στη λειτουργία των δομών ανακύκλωσης.
      Την ίδια ώρα, η διάθεση των ΧΥΤΑ αποτελεί σταθερά την κύρια επιλογή σε ποσοστά που υπερβαίνουν το 80%. Και παρά την υποχώρηση του ΑΕΠ κατά 25% την τελευταία επταετία, η ποσότητα των παραγόμενων αστικών αποβλήτων έχει παραμείνει σταθερή.
      Αντίστοιχα πολύ χαμηλά παραμένουν τα ποσοστά αξιοποίησης των αποβλήτων εκσκαφών, κατασκευών και κατεδαφίσεων καθώς και τα ποσοστά χωριστής συλλογής και λιπασματοποίησης βιοαποικοδομήσιμων αποβλήτων.
      Περιορισμός της επέκτασης του οδικού δικτύου
      Στον τομέα των μεταφορών, στα συμπεράσματα της έκθεσης αναφέρεται, πως θα πρέπει να περιοριστεί η επέκταση του οδικού δικτύου της χώρας με στόχο την αναχαίτιση του κατακερματισμού του τοπίου και των φυσικών οικοσυστημάτων.
      Φύση και Βιοποικιλότητα
      Για την κατάσταση της φύσης και της βιοποικιλότητας της Ελλάδας, οι συντάκτες της έκθεσης αναφέρουν ότι είναι αρκετά ικανοποιητική σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη, με τη χώρα να έχει σημειώσει σημαντική πρόοδο.
      Τα τελευταία χρόνια σημειώθηκε μεγάλη μείωση (35%) του οικολογικού αποτυπώματος ( με την Ελλάδα να καταλαμβάνει μια από τις τελευταίες θέσεις στην Ευρώπη). Συγκριτικά τα χερσαία οικοσυστήματα φαίνεται να είναι σε καλύτερη κατάσταση από τα θαλάσσια, τα οποία δέχονται πιέσεις κυρίως λόγω υπεραλίευσης και παράνομων πρακτικών αλιεύσεις.
      Υδάτινοι Πόροι
      Αναφορικά με τη διαχείριση των υδάτινων πόρων, στην έκθεση αναφέρεται πως γενικά η ποιότητα των υδάτων στην Ελλάδα είναι καλή. Από πλευράς οικολογικής κατάστασης τα παράκτια υδατικά συστήματα βρίσκονται κατά κύριο λόγο, σε υψηλή έως καλή κατάσταση, τα ποτάμια σε καλή έως μέτρια κατάσταση, ενώ τα λιμάνια και τα μεταβατικά ανήκουν κυρίως σε μέτρια ή και σε άγνωστη κατάσταση.
      Σε ό,τι αφορά τα υπόγεια υδατικά συστήματα η συντριπτική τους πλειοψηφία βρίσκεται σε καλή κατάσταση τόσο ποιοτικά ( 85%) όσο και ποσοτικά (80%). Η ποιοτική υποβάθμιση των υπόγειων υδάτων οφείλεται, κατά κύριο λόγο, αφενός στη νιτρορύπανση ως αποτέλεσμα εντατικής καλλιέργειας και αλόγιστης χρήσης λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων, αφετέρου στην υφαλμύρινση (υπέρβαση σε ιόντα χλωρίου) ως αποτέλεσμα υπερεκμετάλλευσης και υπεράντλησης των παράκτιων υπόγειων υδροφόρων (μέσω και πληθώρας παράνομων γεωτρήσεων).
      Μονάδες επεξεργασίας λυμάτων
      Σχετικά με τα λύματα οι κύριες προκλήσεις για τα επόμενα χρόνια είναι η ολοκλήρωση των εναπομεινάντων μονάδων επεξεργασίας λυμάτων στους οικισμούς Γ’ προτεραιότητας, στο Θριάσιο Πεδίο (εκκρεμεί η σύνδεση των κατοίκων της περιοχής με το ήδη κατασκευασμένο δίκτυο) και στην Ανατολική Αττική, η διασφάλιση της καλής λειτουργίας των πολλών μικρών βιολογικών καθαρισμών που είναι διάσπαρτοι σε μικρούς Δήμους της χώρας (προβλήματα λόγω εποχιακής διακύμανσης της παροχής, υπερδιαστασιολόγησης και κακού σχεδιασμού), η καταγραφή και ο έλεγχος γεωτρήσεων, η αντιμετώπιση της νιτρορύπανσης, καθώς και ο συγχρονισμός του εξαετούς κύκλου της εφαρμογής των διάφορων Οδηγιών στο ενωσιακο δίκαιο.
      Οικονομική κρίση
      Όπως αναφέρεται στα συμπεράσματα της έκθεσης, τα τελευταία 10 χρόνια, σημαντικό ρόλο στη βελτίωση των περιβαλλοντικών επιδόσεων έχει παίξει και η οικονομική κρίση αλλά οι παρατηρούμενες βελτιώσεις δεν μπορούν να αποδοθούν αποκλειστικά σε αυτήν. Αχίλλειος πτέρνα παραμένει, σε ορισμένες περιπτώσεις, η πλημμελής εφαρμογή της ενωσιακης ή και της εθνικής νομοθεσίας, πρόβλημα που δεν είναι μεν αμιγώς περιβαλλοντικό αλλά που επιφέρει ουσιαστικές επιπτώσεις στη συνολική προστασία και διατήρηση του περιβάλλοντος.
      Η έκθεση
      Όλη η περίληψη ΕΔΩ.
      Η συνολική έκθεση ΕΔΩ.
    11. Περιβάλλον

      Engineer

      Τη Δευτέρα 3 Ιουλίου η μέση παγκόσμια θερμοκρασία ανέβηκε στα υψηλότερα επίπεδα που έχουν καταγραφεί από τότε που άρχισαν να τηρούνται επίσημα αρχεία, δείχνουν δεδομένα της Αμερικανικής Υπηρεσίας Ωκεανών και Ατμόσφαιρας (ΝΟΑΑ).
      Η μέση θερμοκρασία έφτασε τη Δευτέρα τους 17,01 βαθμούς Κελσίου, ξεπερνώντας το προηγούμενο ρεκόρ των 16,92 βαθμών που καταγράφηκε τον Αύγουστο του 2016.
      Το νέο ρεκόρ έρχεται την ώρα που το φαινόμενο Ελ Νίνιο έρχεται να επιδεινώσει την κλιματική αλλαγή ανεβάζοντας τις θερμοκρασίες σε πολλές περιοχές του πλανήτη.
      Ήδη τις τελευταίες ημέρες η μέση παγκόσμια θερμοκρασία του αέρα υπερβαίνει τα προβιομηχανικά επίπεδα κατά περισσότερο από 1,5 βαθμούς Κελσίου, όπως ανακοίνωσε η Υπηρεσία Κλιματικής Αλλαγής του ευρωπαϊκού προγράμματος Copernicus.
      Αν και η μέση θερμοκρασία είχε ξεπεράσει και στο παρελθόν το όριο των 1,5 βαθμών που προβλέπει η Συμφωνία του Παρισιού για την άνοδο της θερμοκρασίας έως το τέλος του αιώνα, είναι η πρώτη φορά που αυτό συμβαίνει για αρκετές συνεχόμενες ημέρες στη διάρκεια του καλοκαιριού στο βόρειο ημισφαίριο.
      Η επιφανειακή θερμοκρασία των ωκεανών επίσης κατέρριψε τα ρεκόρ για τους μήνες Απρίλιο και Μάιο.
      Οι νότιες περιοχές των ΗΠΑ πλήττονται από καύσωνα εδώ και εβδομάδες, ενώ στην Κίνα ο υδράργυρος ανέβηκε στους 35 βαθμούς και στην Αφρική άγγιξε τους 50.
      Στην Ευρώπη, όπου η μέση θερμοκρασία αυξάνεται δύο φορές ταχύτερα από ό,τι στον υπόλοιπο πλανήτη, η Ισπανία καταγράφει ρεκόρ ζέστης και ανησυχεί για επανάληψη των περυσινών φονικών καυσώνων.
      Ακόμα και στην Ανταρκτική, η οποία αυτή την περίοδο βρίσκεται στη μέση του χειμώνα στο νότιο ημισφαίριο, καταγράφει ασυνήθιστα υψηλές θερμοκρασίες.
      Η Ερευνητική Βάση Βερντάτσι της Ουκρανίας σε νησί έξω από την ηπειρωτική Ανταρκτική πρόσφατα κατέγραψε νέο ρεκόρ για τον μήνα Ιούλιο στους 8,7 βαθμούς Κελσίου.
      Το νέο παγκόσμιο ρεκόρ «δεν είναι ένα ορόσημο που πρέπει να γιορτάσουμε» σχολίασε στο Reuters η Φριντερίκε Ότο, κλιματολόγος του Imperial College στο Λονδίνο.
      «Είναι θανατική καταδίκη για τους ανθρώπους και τα οικοσυστήματα», πρόσθεσε.
      Στο προσεχές μέλλον θα πρέπει να περιμένουμε νέα ρεκόρ ζέστης, προειδοποίησε ο Ζέκι Χάουσφαδερ, ερευνητής της αμερικανικής οργάνωσης Berkeley Earth για την επιστήμη του κλίματος.
      «Δυστυχώς, είναι το πρώτο μιας σειράς νέων ρεκόρ τη φετινή χρονιά καθώς οι αυξανόμενες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, σε συνδυασμό με ένα επιδεινούμενο Ελ Νίνιο, σπρώχνουν τις θερμοκρασίες σε νέα ύψη» είπε.
      Οι μέχρι σήμερα δεσμεύσεις των κυβερνήσεων για μείωση των εκπομπών άνθρακα υπολογίζεται ότι οδηγούν σε άνοδο της θερμοκρασίας κατά τουλάχιστον 2,6 βαθμούς έως το τέλος του αιώνα.
    12. Περιβάλλον

      GTnews

      Εξήντα επτά κράτη υπέγραψαν τη Συνθήκη για την Ανοικτή Θάλασσα, η οποία αποσκοπεί στην προστασία των ωκεανών, την αντιμετώπιση της υποβάθμισης του περιβάλλοντος, την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής και την πρόληψη της απώλειας βιοποικιλότητας.
      Οι διαπραγματεύσεις ολοκληρώθηκαν τον Μάρτιο και η συμφωνία υιοθετήθηκε από τον ΟΗΕ τον Ιούνιο. Θεωρείται καθοριστικής σημασίας σε ό,τι αφορά την επίτευξη του στόχου να τεθεί υπό καθεστώς προστασίας το 30% των εδαφών και των ωκεανών του πλανήτη έως το 2030 – στόχος ευρύτερα γνωστός ως «30 μέχρι το '30».
      Παρά τις σχεδόν 70 υπογραφές στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, η συνθήκη πρέπει να επικυρωθεί από τουλάχιστον 60 χώρες – σε εθνικό επίπεδο – προκειμένου να τεθεί σε ισχύ. «Με την υπογραφή της Συνθήκης για την Ανοικτή Θάλασσα, μπορούμε να προστατεύσουμε τους ωκεανούς από τις ανθρώπινες πιέσεις και να πλησιάσουμε πιο κοντά στον στόχο μας για την προστασία τουλάχιστον 30% του πλανήτη έως το 2030», δήλωσε ο επίτροπος Περιβάλλοντος Βιργκίνιους Σινκεβίτσιους.
      Για «καθαρά συμβολική στιγμή» έκανε λόγο ο προσωρινός επικεφαλής της Greenpeace International Μαντς Κρίστενσεν. «Τώρα οι πολιτικοί πρέπει να φέρουν τη συνθήκη στις πατρίδες τους και να διασφαλίσουν ότι θα επικυρωθεί σε χρόνο ρεκόρ», τόνισε.
    13. Περιβάλλον

      Engineer

      Την πρωτιά μεταξύ των 27 χωρών-μελών της ΕΕ κατέχει η Ελλάδα στα βοοειδή βιολογικής εκτροφής, με ποσοστό που ανέρχεται σε 26,9% στο σύνολο του ζωικού κεφαλαίου.
      Με 528.752 εκτάρια βιολογικής γεωργίας η Ελλάδα καταλαμβάνει την όγδοη θέση μεταξύ των 27 χωρών-μελών της ΕΕ παρότι το ποσοστό αύξησης των εγχώριων βιολογικών εκτάσεων  ήταν το δεύτερο μικρότερο την περίοδο 2012-2019, μόλις 14,3%, με βάση τα στοιχεία της Eurostat.
      Σε δέκα χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, αντιστοιχεί το 80,7% των συνολικών εκτάσεων βιολογικής καλλιέργειας, ενώ στις υπόλοιπες 17 χώρες επιμερίζεται μόλις το 19,3%. Η Ισπανία, η Γαλλία, η Ιταλία και η Γερμανία εμφανίζουν τα τέσσερα μεγαλύτερα ποσοστά και η Ελλάδα, στην όγδοη θέση της κατάταξης, κατέχει το 3,8% στο σύνολο των βιολογικών εκτάσεων της ΕΕ.
      Συνολικά, η βιολογική γεωργία κάλυψε σχεδόν 13,8 εκατομμύρια εκτάρια γεωργικής γης στην ΕΕ-27 το 2019. Αυτό αντιστοιχεί στο 8,5% της συνολικής χρησιμοποιούμενης γεωργικής έκτασης της ΕΕ-27, καταγράφοντας αύξηση 0,5 εκατοστιαίες μονάδες από το 2018. Η αύξηση της βιολογικής έκτασης μεταξύ 2012 και 2019 ήταν 46%.
      Στην 7ετία, τη μεγαλύτερη αύξηση στη συνολική βιολογική έκταση, άνω του 100%, σημείωσαν η Βουλγαρία, η Γαλλία, η Κροατία και η Ουγγαρία, ενώ ένα κράτος μέλος της ΕΕ, η Πολωνία, ανέφερε μειώσεις στη βιολογική περιοχή (-22,6%).
      Βιολογική παραγωγή
      Στη βιολογική παραγωγή δημητριακών (εξαιρουμένου του ρυζιού) η Ελλάδα με 5,0% κατείχε την τρίτη υψηλότερη θέση το 2019, με τη Σουηδία να εμφανίζει το μεγαλύτερο μερίδιο (6,6%).
      Η Σουηδία είχε επίσης το μεγαλύτερο μερίδιο παραγωγής βιολογικών φρέσκων λαχανικών στη συνολική εθνική παραγωγή (19,4%), ενώ στη Γερμανία και τις Κάτω Χώρες ήταν μεταξύ 5% και 10% της συνολικής παραγωγής λαχανικών. Στα υπόλοιπα κράτη-μέλη της ΕΕ, το μερίδιο της βιολογικής παραγωγής λαχανικών κυμαινόταν από 0,03% στη Μάλτα έως 3,7% στη Λετονία. Λίγο πάνω από 2% ήταν το μερίδιο της χώρας μας.
      Τα περισσότερα βοοειδή βιολογικής εκτροφής στην Ευρώπη
      Την πρωτιά μεταξύ των 27 χωρών-μελών της ΕΕ κατέχει η Ελλάδα στα βοοειδή βιολογικής εκτροφής, με ποσοστό που ανέρχεται σε 26,9% στο σύνολο του ζωικού κεφαλαίου, από 25,5% το 2018, ενώ ανέβηκε στη δεύτερη θέση σε ό,τι αφορά το ποσοστό βιολογικών αγελάδων γαλακτοπαραγωγής, που το 2019 ανήλθε σε 19,7% από 15,1% το 2018.
      Αναλύοντας τα επίσημα στοιχεία της ΕΕ, προκύπτει ότι συνολικά το 5,83% των βοοειδών (περισσότερα από 4,5 εκατομμύρια ζώα) είναι βιολογικής εκτροφής.
      Η Λετονία είχε το μεγαλύτερο μερίδιο οργανικών αιγοπροβάτων (36,2% στο συνολικό πληθυσμό αιγοπροβάτων) και το δεύτερο μεγαλύτερο μερίδιο του οργανικού πληθυσμού βοοειδών (25,1%). Η Αυστρία είχε το υψηλότερο μερίδιο βιολογικών αγελάδων γαλακτοπαραγωγής (22,0%) ακολουθούμενη από την Ελλάδα και τη Σουηδία (18,8%).
      Για τα περισσότερα κράτη-μέλη της ΕΕ, οι χοίροι που έχουν εκτραφεί βιολογικά αντιπροσωπεύουν μόνο ένα μικρό μερίδιο στον συνολικό πληθυσμό χοίρων, με το υψηλότερο μερίδιο στη Δανία να είναι κάτω από το 4%.
    14. Περιβάλλον

      Engineer

      Η έλλειψη άμμου, της φυσικής πρώτης ύλης με την μεγαλύτερη κατανάλωση μετά το νερό, θα αποτελέσει μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις του 21ου αιώνα, σύμφωνα με τους ειδικούς.
      Νομίζαμε ότι θα υπάρχει σε αφθονία και ότι θα υπάρχει για πάντα. Κι όμως... Οι ειδικοί κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου ότι η άμμος του πλανήτη τελειώνει! Μπορεί να είναι το πιο υποτιμημένο εμπόρευμα του πλανήτη, είναι όμως ταυτόχρονα και η πιο πολυχρησιμοποιημένη φυσική πρώτη ύλη μετά το νερό. Τη χρησιμοποιήσαμε επί αιώνες για να κατασκευάσουμε κτήρια, δρόμους, γέφυρες, ακόμη και τζάμια για παράθυρα, ηλεκτρονικούς υπολογιστές και κινητά τηλέφωνα. Η αλόγιστη χρήση της στο βωμό της ανθρώπινης ανάπτυξης σηματοδοτεί αυτό που πολλοί θεωρούσαν αδιανόητο: Κινδυνεύουμε να ξεμείνουμε από άμμο!
      Οι ειδικοί προειδοποιούν ότι ο κίνδυνος έλλειψης αυτής της «ευτελούς» για πολλούς πρώτης ύλης, θα μπορούσε να αποτελέσει μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις του 21ου αιώνα, για την πορεία της κλιματικής αλλαγής και όχι μόνο.
      Σύμφωνα με τον υπεύθυνο του Προγράμματος των Ηνωμένων Εθνών για το Περιβάλλον (UNEP), Πασκάλ Πεντούτζι, η έλλειψη της άμμου δεν είναι παρά «ο ελέφαντας στο δωμάτιο».
      «Πιστεύουμε ότι η άμμος βρίσκεαι παντού. Ότι δεν θα τελειώσει ποτέ. Και όμως σε ορισμένες περιοχές αρχίζει να συμβαίνει» δηλώνει στο CNBC, τονίζοντας πως αν δεν ληφθούν έγκαιρα μέτρα, μέσα στην επόμενη δεκαετία ενδέχεται να μιλάμε για ένα πρόβλημα που θα έχει μαζικές επιπτώσεις.
      Πώς θα μπορούσαμε όμως να υπολογίσουμε με ακρίβεια την κατανάλωση της άμμου ανά τον πλανήτη; Θεωρητικά μοιάζει σχεδόν αδύνατο. Η παραγωγή τσιμέντου όμως θα μπορούσε να μας δώσει μία τάξη μεγέθους που να ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.
      Αμμος / Πηγή: AP Σύμφωνα με τον ΟΗΕ, κάθε χρόνο παράγονται 4,1 δισ. τόνοι τσιμέντου και για την παραγωγή κάθε τόνου τσιμέντου χρειάζονται 10 τόνοι άμμου. Γεγονός που πρακτικά σημαίνει ότι καταναλώνουμε ετησίως 40 με 50 δισ. τόνους άμμου και αυτό αποκλειστικά και μόνο για τον κατασκευαστικό κλάδο.
      Αν ο αριθμός αυτός δεν σας λέει τίποτα, σκεφτείτε ότι με την ποσότητα αυτή θα μπορούσαμε να χτίζουμε ένα τοίχο ύψους 27 μέτρων και πλάτους 27 μέτρων που να περικυκλώνει τη Γη. Κάθε χρόνο!
      Υπολογίζεται ότι η χρήση της άμμου υπερτριπλασιάστηκε την τελευταία εικοσαετία,κυρίως λόγω της αστικοποίησης.
      Ο... πολύτιμος κόκκος άμμου
      Η άμμος βρίσκεται σχεδόν παντού στον πλανήτη. Από τις παραλίες μέχρι τις ερήμου. Δεν είναι όμως όλα τα είδη άμμου κατάλληλα για τη χρήση που επιθυμεί ο άνθρωπος.
      Οι κόκκοι της ερήμου, που διαβρώνονται από τον άνεμο και όχι από το νερό, είναι πολύ λείοι και στρογγυλεμένοι για να ενωθούν για κατασκευαστικούς σκοπούς. Για το λόγο αυτό προτιμάται άμμος που εξάγεται από βυθούς, ακτές, λατομεία και ποτάμια σε όλο τον κόσμο.
      Αρκεί μία απαγόρευση για να λυθεί το πρόβλημα; Οι ειδικοί απαντούν κατηγορηματικά όχι. Και τούτο διότι υπάρχουν ολόκληρες κοινότητες, πόλεις, ακόμη και χώρες που οικονομικά εξαρτώνται από την εξόρυξη άμμου.
      Ο UNEP προειδοποιεί ακόμη και για «μαφία της άμμου», που απαρτίζεται από κατασκευαστές, dealers και επιχειρηματίες, σε χώρες όπως η Καμπότζη, η Σιέρα Λεόνε, η Κένυα και το Βιετνάμ, που δεν διστάζουν να προβούν ακόμη και σε δολοφονίες ακτιβιστών που απειλούν να ρίξουν φως στις δραστηριότητές τους.
      Ενας τρόπος να λυθεί το πρόβλημα είναι να μπει επιτέλους μια τάξης στο χάος της παραγωγής άμμου σύμφωνα με τους ειδικούς, μέσα από ειδικά ρυθμιστικά πλαίσια και νέες πιο φιλικές προς το περιβάλλον πρακτικές.
      «Ένας κόκκος άμμου, είναι ένας κόκκος αλλαγής» όπως λέει χαρακτηριστικά ο ιδρυτής του SandStories.org, Κίραν Παρέιρα. Ηδη, πολλές ευρωπαϊκές πόλεις κινούνται σε αυτή την κατεύθυνση, όπως η Ζυρίχη που κατασκευάζει κτήρια από ανακυκλωμένο κατά 98% σκυρόδεμα. Κάτι αντίστοιχο σκοπεύει να κάνει και το Αμστερνταμ, που έχει θέσει ως στόχο την μείωση των φυσικών πόρων κατά το ήμισυ ως το 2030.
    15. Περιβάλλον

      Engineer

      H ατμοσφαιρική ρύπανση στις ευρωπαϊκές μεγαλουπόλεις, μειώθηκε εξαιτίας των περιοριστικών μέτρων κατά του κορoνοϊού.
      O Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος καταγράφει τις τελευταίες εβδομάδες, μείωση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης στις ευρωπαϊκές μεγαλουπόλεις, λόγω των περιοριστικών μέτρων κατά του κορoνοϊού. Μάλισταμ σε μερικές περιπτώσεις, η μείωση των ρύπων που συνδέονται με την κυκλοφορία οχημάτων είναι εντυπωσιακή, πέφτοντας έως και στο μισό σε σχέση με πέρυσι. Ταυτόχρονα, η ίδια εικόνα επικρατεί στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη και στην Πάτρα. Παρόλα αυτά, ο οργανισμός προειδοποιεί ότι η πτώση αυτή είναι παροδική και οι συνέπειες της κρίσης υπονομεύουν τις μακροπρόθεσμες προσπάθειες για βελτίωση της ζωής στις πόλεις.
      Επίσης, ο Οργανισμός είναι συνδεδεμένος με ένα δίκτυο 3.000 σταθμών μέτρησης ατμοσφαιρικής ρύπανσης σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, λαμβάνοντας σε πραγματικό χρόνο μετρήσεις. Σε χθεσινή του ανακοίνωση, επιβεβαιώνει τις αναφορές που υπήρχαν σε διάφορες χώρες (μεταξύ αυτών και η Ελλάδα) για σαφή μείωση των ρύπων που σχετίζονται με την κυκλοφορία οχημάτων. Ακόμη, αναφ΄ρει ως χαρακτηριστικό παράδειγμα τη μείωση των επιπέδων του διοξειδίου του αζώτου (ΝΟ2) σε Ιταλία, Ισπανία και Πορτογαλία.
      Πιο συγκεκριμένα
      Στο Μιλάνο οι μέσες συγκεντρώσεις τις τελευταίες τέσσερις εβδομάδες έπεσαν κατά 24% σε σχέση με το ακριβώς προηγούμενο διάστημα. Την εβδομάδα 16-22 Μαρτίου οι συγκεντρώσεις ήταν 21% μικρότερες από το 2019.
      Στο Μπέργκαμο, την προηγούμενη εβδομάδα οι συγκεντρώσεις ΝΟ2 μειώθηκαν κατά 47% σε σχέση με πέρυσι.
      Στη Ρώμη, τον τελευταίο μήνα το ΝΟ2 μειώθηκε κατά 26%-35% σε σχέση με πέρυσι.
      Την προηγούμενη εβδομάδα οι μέσες συγκεντρώσεις ΝΟ2 έπεσαν (σε σχέση με πέρυσι) στη Βαρκελώνη κατά 55%, στη Μαδρίτη κατά 41% και στη Λισσαβώνα κατά 51%. Η μείωση την προηγούμενη εβδομάδα (16-22 Μαρτίου) σε σχέση με την εβδομάδα πριν (9-15 Μαρτίου) ήταν 40% στη Βαρκελώνη, 56% στη Μαδρίτη, 40% στη Λισσαβώνα.
      Η κατάσταση στην Ελλάδα
      Στην Αθήνα, οι συγκεντρώσεις ΝΟ2 παρουσιάζουν συνεχή μείωση τις τελευταίες 3 εβδομάδες: κατά 33% την προηγούμενη εβδομάδα, κατά 5% μία εβδομάδα νωρίτερα και κατά 15% δύο εβδομάδες νωρίτερα (η μία εβδομάδα σε σχέση με την ακριβώς προηγούμενη).
      Στη Θεσσαλονίκη οι συγκεντρώσεις του ίδιου ρύπου έπεσαν τις προηγούμενες τρεις εβδομάδες κατά 23% (16-22 Μαρτίου σε σχέση με 9-15 Μαρτίου), 32% (9-15 Μαρτίου σε σχέση με 2-8 Μαρτίου) και 18% (2-8 Μαρτίου σε σχέση με 24/2-1/3).
      Στην Πάτρα η μείωση ήταν 39% (16-22 Μαρτίου σε σχέση με 9-15 Μαρτίου), 26% (9-15 Μαρτίου σε σχέση με 2-8 Μαρτίου) και 8% (2-8 Μαρτίου σε σχέση με 24/2-1/3).
    16. Περιβάλλον

      GTnews

      Το Όκλαντ στη Νέα Ζηλανδία, πρωτοπορεί και είναι μια από τις πιο σπογγώδεις πόλεις του κόσμου. Το BBC αναλύει το παράδειγμα του, επισημαίνοντας ταυτόχρονα τους κινδύνους της κλιματικής αλλαγής που ήδη επηρεάζει δραματικά τον πλανήτη μας.
      Το παράδειγμα του Όκλαντ: Πώς έγινε μια πόλη - σφουγγάρι
      Μπερδεμένα στρώματα λασπώδους βλάστησης καλύπτουν τα μονοπάτια του Underwood Park, μιας στενής πράσινης λωρίδας που ελίσσεται κατά μήκος ενός ρυακιού κάτω από τον μικρό ηφαιστειακό κώνο του Όρους Albert στο Όκλαντ της Νέας Ζηλανδίας. Στο νερό, συστάδες από ξύλα και περιστασιακά πλαστικές σακούλες είναι παρατημένες σε προεξέχοντα βράχια και κλαδιά. Μια χειμωνιάτικη καταιγίδα σάρωσε την πόλη κατά τη διάρκεια της νύχτας, ρίχνοντας δυνατή βροχή, και το Te Auaunga (Oakley Creek), ένα από τα μεγαλύτερα αστικά ρέματα της πόλης, έχει υπερχειλίσει τις όχθες του.
      «Αλλά αυτό υποτίθεται ότι πρέπει να συμβεί», λέει η Julie Fairey, πρόεδρος του τοπικού συμβουλίου Puketāpapa, στη δημοσιογράφο του BBC, Kate Evans, ξεναγώντας τη στο Underwood και στο γειτονικό Walmsley Park. Τα συνδεδεμένα πάρκα έχουν σχεδιαστεί για να συλλέγουν τα πλεονάζοντα όμβρια ύδατα, να τα απορροφούν σαν σφουγγάρι και να τα απελευθερώνουν αργά πίσω στο ρυάκι. Τα συντρίμμια που έχουν μείνει πίσω είναι η απόδειξη ότι αυτή η «μυστική υποδομή» λειτουργεί, λέει η Fairey. Τα δύο πάρκα πλαισιώνονται και από τις δύο πλευρές από δημόσιες κατοικίες. «Αυτά τα πράγματα έχουν σχεδιαστεί για να πλημμυρίζουν, ώστε να μην πλημμυρίζουν τα σπίτια», προσθέτει.
      Δεν ήταν πάντα έτσι. Λιγότερο από μια δεκαετία πριν, η υδάτινη οδός ήταν ένας τσιμεντένιος αγωγός που περνούσε μέσα από σπάνια επισκέψιμα λασπωμένα χωράφια. Όταν πλημμύριζε, το νερό ξεχύνονταν στα γύρω προάστια. Συγκέντρωνε λάδια μηχανών, ιζήματα και σκουπίδια και ρουφούσε αυτό το ανθυγιεινό μείγμα στο διάσημο λιμάνι της πόλης, καθιστώντας τις παραλίες μη ασφαλείς για κολύμπι.
      Όμως το 2016 άρχισαν οι εργασίες για να απελευθερωθεί το Te Auaunga από το άκαμπτο σκυρόδεμα και να αποκτήσει ένα πιο φυσικό, ελικοειδές σχήμα. Οι όχθες του είναι τώρα πλούσιες με αυτοφυή βλάστηση, όπως harakeke (λινάρι) και tī kouka (λάχανο), καθώς και καλάμια, φτέρες και άλλα φυτά που φιλτράρουν τους υγροτόπους.

      Τα συνδεδεμένα πάρκα γύρω από το ρέμα Te Auaunga στο Όκλαντ έχουν σχεδιαστεί για να απορροφούν την περίσσεια των όμβριων υδάτων σαν σφουγγάρι
      Οι αλλαγές έχουν αυξήσει την ικανότητα αυτού του τμήματος της πόλης να απορροφά την υπερβολική βροχόπτωση, μια ιδιότητα που μερικές φορές αποκαλείται «σφουγγάρι». Το Ώκλαντ ονομάστηκε πρόσφατα η πιο σπογγώδης πόλη παγκοσμίως σε έκθεση της πολυεθνικής εταιρείας αρχιτεκτονικής και σχεδιασμού Arup, χάρη στη γεωγραφία, τον τύπο του εδάφους και τον αστικό σχεδιασμό του - αλλά οι ειδικοί προειδοποιούν ότι μπορεί να μην ηγείται για πολύ. Καθώς η κλιματική αλλαγή εντείνει τα ακραία καιρικά φαινόμενα παγκοσμίως, τι μπορούν να μάθουν άλλες πόλεις από τις επιτυχίες - και τις αποτυχίες - του Όκλαντ;
      Τι είναι οι «πόλεις - σφουγγάρια»;
      Ο νονός της έννοιας των «πόλεων-σφουγγάρια» είναι ο καθηγητής αρχιτεκτονικής τοπίου του Πανεπιστημίου του Πεκίνου Yu Kongjian, ο οποίος παραλίγο να πνιγεί σε ένα πλημμυρισμένο ποτάμι όταν ήταν παιδί, αλλά κατάφερε να τραβηχτεί σε ασφαλές μέρος πιάνοντας τα κλαδιά ιτιάς και τις καλαμιές που πλαισίωναν τις όχθες του. Το 2013, ως αστικός σχεδιαστής, πρότεινε οι πόλεις να χρησιμοποιούν τη φύση αντί για το σκυρόδεμα για να επιβραδύνουν την έντονη βροχόπτωση - μια ιδέα που εφαρμόζεται τώρα σε πόλεις σε όλη την Κίνα και κερδίζει την προσοχή σε όλο τον κόσμο.
      Καθώς ο πλανήτης θερμαίνεται, οι έντονες βροχοπτώσεις και οι αστραπιαίες πλημμύρες προβλέπεται να αυξηθούν σημαντικά. Όσο πιο σπογγώδης είναι μια πόλη, τόσο πιο ανθεκτική θα είναι απέναντι σε αυτές τις απειλές. «Καθώς το κλίμα μας γίνεται πιο ακραίο, πρέπει να αντιμετωπίσουμε τους αυξανόμενους κινδύνους», λέει ο Mark Fletcher, παγκόσμιος υπεύθυνος για τα ύδατα στην Arup και συν-συγγραφέας της έκθεσης της εταιρείας για τη «σπογγώδη πόλη».

      Όκλαντ: Η πιο σπογγώδης πόλη
      Ο Fletcher και οι συνεργάτες του διαπίστωσαν ότι το Όκλαντ ήταν η πιο σπογγώδης από επτά παγκόσμιες πόλεις, ξεπερνώντας οριακά το Ναϊρόμπι, τη Σιγκαπούρη, τη Βομβάη, τη Νέα Υόρκη, τη Σαγκάη και το Λονδίνο.
      Η ομάδα χαρτογράφησε την αναλογία του γκρι (σκυρόδεμα και κτίρια), του πράσινου (βλάστηση) και του μπλε (λίμνες και ρέματα) στις επτά πόλεις, χρησιμοποιώντας τεχνολογία Γεωγραφικών Συστημάτων Πληροφοριών (GIS), δορυφορικές εικόνες και μηχανική μάθηση. Στη συνέχεια συνδύασε αυτούς τους χάρτες με πληροφορίες σχετικά με τους τύπους του εδάφους και το δυναμικό απορροής για να υπολογίσει τη φυσική απορροφητικότητα κάθε πόλης.
      Το χαμηλού υψομέτρου, παράκτιο Όκλαντ είναι η μεγαλύτερη πόλη της Νέας Ζηλανδίας, με πληθυσμό 1,4 εκατομμυρίων ανθρώπων και μέση ετήσια βροχόπτωση 1210 χιλιοστών (48 ίντσες) - λίγο περισσότερο από τη Νέα Υόρκη και διπλάσια από ό,τι δέχεται συνήθως το Λονδίνο σε ένα χρόνο.
      Οι ερευνητές υπολόγισαν ότι το 50% της επιφάνειας του Όκλαντ ήταν πράσινο ή μπλε, ακόμη και μετά την εξαίρεση των λιμανιών του (το Λονδίνο είχε το λιγότερο από τις επτά πόλεις, με 31%). Σε μια έντονη βροχόπτωση - 50 χιλιοστά που πέφτουν σε 24 ώρες - υπολόγισαν ότι το 35% του νερού που πέφτει στο Όκλαντ θα απορροφηθεί σε αυτά τα σπογγώδη μπλε και πράσινα τμήματα, αφήνοντας το 65% που θα πρέπει να αντιμετωπιστεί από μηχανικά συστήματα ομβρίων υδάτων - ή αλλιώς θα υπερχειλίσει και θα πλημμυρίσει.
      «Είναι ένα μέτρο του τρόπου με τον οποίο αναπτύχθηκε αυτή η πόλη και της βασικής υποκείμενης φυσικής μορφολογίας της», λέει ο Fletcher.
      Το Ναϊρόμπι ήρθε από κοντά στη δεύτερη θέση, όντας 34% σπογγώδες. Η πρωτεύουσα της Κένυας έχει ακόμη περισσότερες πράσινες και γαλάζιες εκτάσεις από το Όκλαντ - κυρίως πάρκα και αστικές αυλές - αλλά υψηλότερη δυνατότητα απορροής λόγω των αργιλικών εδαφών της, τα οποία απορροφούν λιγότερο νερό από ό,τι η άμμος ή το χαλίκι. Στην πόλη με τη χαμηλότερη κατάταξη, το Λονδίνο, μόλις το 22% του νερού σε ένα παρόμοιο γεγονός βροχόπτωσης θα απορροφηθεί - ένας κίνδυνος που αναδείχθηκε στην πραγματική ζωή τον Ιούλιο του 2021, όταν έπεσαν 47,8 χιλιοστά βροχής σε μία ώρα, προκαλώντας εκτεταμένες πλημμύρες σε δρόμους, σπίτια και σταθμούς του μετρό.
      Η Kathy Waghorn, αστική ερευνήτρια στη Σχολή Μελλοντικών Περιβαλλόντων του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου του Όκλαντ, δεν εκπλήσσεται που η πόλη της αξιολογήθηκε ως σχετικά σπογγώδης. «Έχουμε χαμηλή αστική πυκνότητα, εξακολουθούμε να έχουμε πολλές μονοκατοικίες, εξακολουθούμε να έχουμε κήπους», λέει.
      Η γεωμορφολογία του Όκλαντ παίζει επίσης ρόλο, λέει: η στενή λωρίδα γης που περικλείεται σε δύο τεράστια λιμάνια, τα δεκάδες μικρά αδρανή ηφαίστεια που βρίσκονται διάσπαρτα στην πόλη, τα ρέματα που τρέχουν στις πράσινες πλευρές τους και κάτω από αυτά, η κληρονομιά της λάβας τους - σπήλαια βασάλτη και σκωρίας και καταβόθρες. «Το ηφαιστειακό πεδίο έχει διαμορφώσει μέρος αυτού του ανοιχτού χώρου», λέει η Waghorn. «Ακόμα και η πέτρα μας είναι κάπως σπογγώδης».
      Γιατί το Όκλαντ κινδυνεύει να χάσει τον τίτλο του;
      Όμως η Waghorn και άλλοι ερευνητές ανησυχούν ότι το Όκλαντ δεν θα διατηρήσει το στέμμα του για πολύ καιρό.
      Μια δέσμη μακροχρόνιων τάσεων δείχνει ότι η πόλη θα γίνει σημαντικά λιγότερο απορροφητική, όταν η κλιματική αλλαγή αυξάνει τον αριθμό των ακραίων βροχοπτώσεων και τον κίνδυνο πλημμυρών. (Στο Όκλαντ, για κάθε βαθμό υπερθέρμανσης του πλανήτη, η ένταση των καταιγίδων μικρής διάρκειας αναμένεται να αυξηθεί κατά 14%).
      Αρχικά, υπάρχει ισχυρή πολιτική πίεση για αστική εντατικοποίηση στην πόλη. Η Νέα Ζηλανδία έχει μια από τις λιγότερο προσιτές οικονομικά κατοικίες στον ΟΟΣΑ και η ζήτηση κατοικιών συγκεντρώνεται στο Ώκλαντ. Η κυβέρνηση της Νέας Ζηλανδίας έχει πρόσφατα σηματοδοτήσει σαρωτικές αλλαγές στους κανόνες σχεδιασμού που είναι πιθανό να προκαλέσουν «μια αλλαγή στην πυκνότητα και το ύψος σε μεγάλο μέρος του ισθμού», λέει η Waghorn. «Τα σπογγώδη προάστια που έχουμε θα εξαφανιστούν, επειδή θα υπάρχει πολύ περισσότερη αδιαπέραστη επιφάνεια - περισσότερες κατοικίες, περισσότεροι δρόμοι και χώροι στάθμευσης».
      Η ζήτηση για κατοικίες έχει επίσης ωθήσει τις αρχές και τους εργολάβους να βάλουν στο μάτι άλλους μεγάλους χώρους πρασίνου, όπως γήπεδα γκολφ και ιπποδρόμια, τα οποία τείνουν να βρίσκονται σε προνομιακές οικιστικές τοποθεσίες, λέει η Waghorn. Ορισμένα έχουν ήδη πωληθεί και έχουν γίνει σχέδια για την κατασκευή χιλιάδων νέων κατοικιών στον άλλοτε πράσινο χώρο.
      Ταυτόχρονα, τα αστικά δέντρα του Όκλαντ χάνονται με ανησυχητικό ρυθμό. Εκτός από τη βελτίωση της ποιότητας του αέρα και τη διατήρηση της δροσιάς στις πόλεις - μειώνοντας την ανάγκη καύσης ορυκτών καυσίμων για κλιματισμό - τα δέντρα κάνουν μια πόλη πιο σπογγώδη. Οι ρίζες τους απορροφούν μέρος των όμβριων υδάτων και επιβραδύνουν την κίνησή τους, λέει η Waghorn. Επίσης, δεν μπορούν να φυτευτούν σε τσιμέντο, οπότε οι περιοχές με δέντρα έχουν τουλάχιστον κάποια διαπερατή επιφάνεια.
      Η έκθεση της Arup διαπίστωσε ότι, παρά το γεγονός ότι το Ώκλαντ είναι σπογγώδες, έχει μικρότερο ποσοστό δέντρων από τη Νέα Υόρκη, τη Σιγκαπούρη ή τη Βομβάη - και υπάρχουν λίγα πράγματα που εμποδίζουν την κοπή όσων απομένουν, σύμφωνα με τη Waghorn.
      Το 2012, μια αλλαγή του πολεοδομικού νόμου αφαίρεσε την αυτόματη προστασία των μεγάλων αστικών δέντρων στη Νέα Ζηλανδία. Από τότε, σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις, περίπου 250.000 δέντρα έχουν κοπεί στο Όκλαντ - σχεδόν χίλια δέντρα την εβδομάδα.
      Τα τελευταία χρόνια, λέει η Waghorn, είναι δύσκολο να πείσει κανείς το Συμβούλιο του Όκλαντ να καταγράψει νέα δέντρα ως «αξιόλογα», κάτι που σε κάθε περίπτωση είναι μια χρονοβόρα και δαπανηρή διαδικασία που σύμφωνα με έρευνες «δεν προστατεύει πραγματικά τα αστικά ngāhere (δέντρα) με αποτελεσματικό τρόπο» - αφήνοντας σχεδόν όλα τα δέντρα σε ιδιωτικές ιδιοκτησίες χωρίς καμία νομική προστασία.
      «Τώρα, όλοι όσοι θέλουν να χτίσουν πιο εντατικά στο τμήμα τους μπορούν, και ένα δέντρο δεν αποτελεί εμπόδιο», λέει η Waghorn. «Έτσι, το πρώτο πράγμα που κάνουν είναι να κόψουν τα δέντρα».
      Η Νέα Ζηλανδία έχει μια από τις λιγότερο προσιτές οικονομικά κατοικίες στον ΟΟΣΑ και η ζήτηση κατοικιών συγκεντρώνεται στο Όκλαντ. Μαζί, αυτές οι τάσεις θα μπορούσαν να υποβιβάσουν γρήγορα το Όκλαντ από την κορυφή της λίστας με τις πιο σπογγώδεις πόλεις.
      Οι πόλεις παγκοσμίως θα πρέπει να γίνουν πιο σπογγώδεις, αν πρόκειται να προσαρμοστούν στον θερμότερο και πιο θυελλώδη πλανήτη μας. Οι λύσεις θα αφορούν πολιτικούς, σχεδιαστές, κατασκευαστές και ιδιώτες, και η όλη έννοια των πόλεων-σφουγγαριών παρέχει έναν νέο τρόπο να σκεφτούμε τι πρέπει να γίνει.
      Ακόμη και οι πιο αδιαπέραστες πόλεις μπορούν να αναλάβουν δράση για να βελτιώσουν την απορροφητικότητά τους, προσθέτει o Fletcher. «Μια πόλη που βρίσκεται χαμηλά στην κατάταξη, όπως το Λονδίνο, σημαίνει απλώς ότι πρέπει να προσπάθησε λίγο περισσότερο για να δημιουργήσετε κάποια απορροφητικότητα».
      Η πόλη της Νέας Υόρκης, για παράδειγμα, έχει εισάγει χιλιάδες φυτοδοχεία στα πεζοδρόμια της πόλης. Το Λος Άντζελες σχεδιάζει να αποτσιμεντώσει και να ξαναφυτέψει τον παραμελημένο ποταμό του. Η προσθήκη κήπων στις ταράτσες, η φύτευση δέντρων σε εγκαταλελειμμένες περιοχές ή στους κήπους των ίδιων των ανθρώπων και η αλλαγή των πολεοδομικών κανονισμών ώστε να ενθαρρύνεται η χρήση χαλικιού αντί για μπετόν στους χώρους στάθμευσης αυτοκινήτων και στους δρόμους κίνησης, μπορούν να συμβάλουν στην αλλαγή του χάρτη από γκρίζο σε πράσινο.
      Τα οφέλη των πόλεων - σφουγγαριών
      Και αν είναι καλά σχεδιασμένες, οι φυσικές υποδομές μπορούν να έχουν επιπτώσεις που ξεπερνούν κατά πολύ τα όμβρια ύδατα, όπως η μείωση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, η αποθήκευση διοξειδίου του άνθρακα ή η ενίσχυση του τουρισμού.
      Υπάρχει επίσης ένα εξαιρετικά σημαντικό κοινωνικό όφελος από τον επαναπροσανατολισμό των ανθρώπων προς τις υδάτινες οδούς που τους περιβάλλουν, λέει η Waghorn. Σε όλο το Όκλαντ, έχουν δημιουργηθεί ομάδες βάσης για να φροντίσουν τα τοπικά ρυάκια και τις λεκάνες απορροής τους, και σε ορισμένα μέρη αρχίζουν να έρχονται σε επαφή με σχολεία, τοπικές και εθνικές αρχές και mana whenua (ιθαγενείς Μαορί που έχουν ιστορικά και εδαφικά δικαιώματα επί της γης) για να επινοήσουν λύσεις για τα όμβρια ύδατα με πολλά άλλα πλεονεκτήματα.
      Ωστόσο, θα εξακολουθήσουν να απαιτούνται παραδοσιακές μηχανικές λύσεις για τα όμβρια ύδατα, προειδοποιεί ο Fletcher. «Θα εξακολουθήσουμε να χρειαζόμαστε κάποια εναπομείναντα γκρίζα - σήραγγες για τη μεταφορά και την αποθήκευση νερού, κάποιες αντλίες. Αλλά μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το πράσινο για να αντισταθμίσουμε σημαντικά και να μειώσουμε την κλίμακα αυτών των έργων υποδομής του γκρι».
      Το Όκλαντ έγινε μια σχετικά σπογγώδης πόλη κατά τύχη. Για να παραμείνει έτσι, είναι πιθανό να χρειαστεί περισσότερα έργα όπως το Te Auaunga, και να αντιμετωπίσει ορισμένες από τις τάσεις που ανοίγουν τους χώρους πρασίνου της και ρίχνουν τα δέντρα της. Παγκοσμίως, οι πόλεις θα πρέπει να βρουν παρόμοιους τρόπους συνεργασίας με τη φύση για την πρόληψη των πλημμυρών. Στην πορεία, ίσως βρουν επίσης σύνδεση και κοινότητα στις υδάτινες οδούς και το πράσινο που είναι φιλόξενο τόσο για τους ανθρώπους όσο και για άλλα πλάσματα.
    17. Περιβάλλον

      Engineer

      Ο Βρετανός καθηγητής Τζιμ Σκία, ο οποίος εξελέγη την Τετάρτη νέος πρόεδρος της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC) του ΟΗΕ, χαρακτήρισε «υπαρξιακή απειλή» για τον πλανήτη την κλιματική αλλαγή.
      Ο 69χρονος καθηγητής Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας στο Imperial College του Λονδίνου αναλαμβάνει τα ηνία της IPCC σε μια κρίσιμη δεκαετία, κατά την οποία η ανθρωπότητα θα πρέπει να μειώσει δραστικά τις εκπομπές αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου, για να ελπίζει ότι θα περιορίσει την υπερθέρμανση του πλανήτη.
      Η IPCC ιδρύθηκε το 1988 και έχει ως αποστολή να ενημερώνει, μέσα από τις εργασίες των ειδικών της, εκείνους που λαμβάνουν τις αποφάσεις για τα πιο πρόσφατα επιστημονικά δεδομένα σε ό,τι αφορά την κλιματική αλλαγή.
      Για τον Τζιμ Σκία, οι ακραίες θερμοκρασίες που παρατηρήθηκαν σε όλον τον κόσμο τον Ιούλιο -«με μεγάλη βεβαιότητα, ο θερμότερος μήνας που έχει καταγραφεί ποτέ», σύμφωνα με τον ΟΗΕ- αποτελούν ένα «καλοδεχούμενο μάθημα» για όσα θα πρέπει να γίνουν στο εξής.
      ΟΗΕ: Σημαντικό να δοθούν στην ανθρωπότητα τα μέσα για την αντιμετώπιση των προκλήσεων
      Είναι επίσης ουσιαστικής σημασίας να δοθούν στην ανθρωπότητα τα μέσα για την αντιμετώπιση αυτών των προκλήσεων και όχι μόνο «καταστροφολογικά μηνύματα, τα οποία μπορεί να προκαλέσουν ένα αίσθημα υπαρξιακού τρόμου για το μέλλον του πλανήτη», σχολίασε σε συνέντευξη που παραχώρησε στο Γαλλικό Πρακτορείο από το Ναϊρόμπι, την πόλη όπου διεξάγεται η συνέλευση της IPCC.
      «Πρέπει να επιμείνουμε στο γεγονός ότι οι άνθρωποι μπορούν να κάνουν επιλογές και να αποφασίσουν για το μέλλον τους», τόνισε.
      Έχοντας εμπειρία δεκαετιών, ο Σκία διαβεβαίωσε επίσης ότι δεν είναι «αφελής», αλλά γνωρίζει πόσο δύσκολο είναι να περάσουν στον κόσμο τα μηνύματα των επιστημόνων, δηλώνοντας όμως «εκ γενετής αισιόδοξος».
      Το έργο που αναλαμβάνει ο Σκία είναι τιτάνιο. Στο πλαίσιο της συμφωνίας του Παρισιού, το 2015, οι χώρες δεσμεύτηκαν να περιορίσουν την άνοδο της μέσης θερμοκρασίας του πλανήτη κάτω από τους 2 βαθμούς Κελσίου, ει δυνατόν στον 1,5 βαθμό.
      Για να επιτευχθεί ο στόχος αυτός, η IPCC υπολογίζει ότι οι εκπομπές αερίων θα πρέπει να μειωθούν κατά 43% μέχρι το 2030 και κατά 84% μέχρι το 2050.
      Ωστόσο, οι εκπομπές αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου συνεχίζουν να αυξάνονται. Υπάρχει επίσης ο φόβος ότι όταν δημοσιοποιηθούν οι επόμενες εκθέσεις της IPCC -σε πέντε με επτά χρόνια- αυτή η κρίσιμη για τον πλανήτη δεκαετία θα φτάνει στο τέλος της και θα είναι πολύ αργά ώστε να προσαρμοστεί ο κόσμος αναλόγως.
      Ο ίδιος ο Σκία είχε βασικό ρόλο στη σύνταξη μιας ιστορικής έκθεσης της IPCC, το 2018, που κατέληγε στο συμπέρασμα ότι μόνο εάν η υπερθέρμανση περιοριστεί στον 1,5 βαθμό θα διασφαλιστεί ότι ο κόσμος δεν θα απειληθεί από την αλλαγή του κλίματος και δεν θα υπάρξει κίνδυνος κατάρρευσης του οικοσυστήματος.
      Οι ειδικοί φοβούνται ότι μπορεί να αναγκαστεί να ανακοινώσει ο ίδιος ότι αυτός ο στόχος του 1,5 βαθμού δεν είναι πλέον εφικτός.
      «Εάν διαφανεί ότι δεν μπορεί να επιτευχθεί ο στόχος, πρέπει να το πούμε. Όμως δεν είμαστε ακόμη σε αυτό το σημείο, δεν έχουμε αποδείξεις», είπε στη συνέντευξή του.<p>Πηγή: <a target="_blank" href="https://www.iefimerida.gr">iefimerida.gr</a> - <a target="_blank" href="https://www.iefimerida.gr/kosmos/oie-yparxiaki-apeili-i-klimatiki-allagi">ΟΗΕ: Υπαρξιακή απειλή για τον πλανήτη η κλιματική αλλαγή - iefimerida.gr</a></p>
    18. Περιβάλλον

      GTnews

      Ολόκληρες περιοχές βυθίστηκαν κάτω από το νερό στο Ντουμπάι και σε άλλες περιοχές, μετά τις καταρρακτώδεις βροχές που έπληξαν τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Λόγω της έντασης των ισχυρών βροχοπτώσεων, οι δορυφόροι εξακολουθούν να τις βλέπουν από το Διάστημα, ημέρες αφότου τα σύννεφα υποχώρησαν και σταμάτησε να βρέχει. Το Ντουμπάι κατέγραψε βροχοπτώσεις ενός έτους σε μόλις 12 ώρες, ενώ οι περιοχές πιο ανατολικά κατέγραψαν βροχοπτώσεις σχεδόν 2 ετών σε λιγότερο από 24 ώρες. Η ισχυρότερη βροχόπτωση σημειώθηκε σε περιοχές βόρεια και ανατολικά της πρωτεύουσας Άμπου Ντάμπι.
      Τι κατέγραψε ο δορυφόρος Landsat 9
      Ο δορυφόρος Landsat 9 πέρασε πάνω από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα την Παρασκευή (19/4) και κατέγραψε εικόνες από τις μεγάλες πλημμύρες, σε λιγότερο από δύο ημέρες αφότου υποχώρησε η βροχή. Ο δορυφόρος λειτουργεί από τη NASA και το Γεωλογικό Ινστιτούτο των Ηνωμένων Πολιτειών και συλλέγει λεπτομερείς εικόνες της επιφάνειας της Γης. Στις φωτογραφίες από τον δορυφόρο διακρίνεται το έντονο μπλε όπου απεικονίζονται τα νερά που παραμένουν από τις πλημμύρες, σε αντίθεση με το τυπικά ξηρό έδαφος της περιοχής (καστανό ή ανοιχτό καφέ).
      Εικόνα από τον δορυφόρο πριν τις πλημμύρες:


      Εικόνα από τον δορυφόρο μετά τις πλημμύρες:


      Εκτεταμένες πλημμύρες κατέγραψε ο δορυφόρος και στο Άμπου Ντάμπι. Ρηχά σώματα νερού φαίνονται με ανοιχτό μπλε, ενώ τα μεγαλύτερα και βαθύτερα σημεία με νερό που παραμένουν πλημμυρισμένα διακρίνονται σε χρώμα σκούρο μπλε.
      Από τις δορυφορικές εικόνες φαίνεται το χάος που άφησαν πίσω τους οι ισχυρές βροχοπτώσεις, αν και δεν αποτυπώνεται στο 100% η έκταση των πλημμυρών στη χώρα.

    19. Περιβάλλον

      GTnews

      Ένα ιδιαίτερα απαιτητικό καλοκαίρι προβλέπεται ως προς την διαχείριση των υδατικών πόρων, αλλά και της λειψυδρίας σε ορισμένες περιοχές. Αυτό υπογραμμίζει σε συνέντευξη της στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η Δρ. Ελισάβετ Φελώνη, Υδρολόγος - διδάσκουσα στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής, τονίζοντας ότι οι περιοχές που αντιμετωπίζουν ήδη τις μεγαλύτερες πιέσεις είναι τα νησιά -όχι μόνο του Αιγαίου πλέον-, η Κρήτη και ορισμένα τμήματα της ανατολικής Πελοποννήσου.
      Για την Αττική σημειώνει ότι «οι βροχοπτώσεις και χιονοπτώσεις του φετινού χειμώνα συνέβαλαν μερικώς στην αναπλήρωση ποσοτήτων νερού που καταναλώθηκαν κατά την περασμένη ξηρή περίοδο. Ωστόσο, οι εισροές από έναν ''μέτριο'' χειμώνα δεν επαρκούν για την κάλυψη μακροχρόνιων αναγκών». Υπογραμμίζει επίσης ότι οι μονάδες αφαλάτωσης για την Αττική δεν αποτελούν ακόμη κρίσιμη ανάγκη παρά μόνο ένα μέτρο εφεδρικό.
      «Το φετινό καλοκαίρι θα είναι ιδιαίτερα απαιτητικό»
      Για το αν την ανησυχεί η κατάσταση για το φετινό καλοκαίρι, σχολίασε: «Τα έως τώρα δεδομένα δείχνουν πως το φετινό καλοκαίρι θα είναι ιδιαίτερα απαιτητικό ως προς τη διαχείριση των υδατικών πόρων. Παρόλο που οι βροχοπτώσεις του χειμώνα και της άνοιξης ήταν αυξημένες σε ορισμένες περιοχές σε σύγκριση με τα δύο προηγούμενα ξηρά υδρολογικά έτη, το υδατικό διαθέσιμο είναι περιορισμένο. Ο χειμώνας ήταν γενικά ήπιος και σχετικά ξηρός, όπως σχετικά χαμηλές και οι χιονοπτώσεις που τελικά δεν βοήθησαν στην σημαντική αύξηση των αποθεμάτων τόσο στους επιφανειακούς ταμιευτήρες όσο και στους υπόγειους υδροφορείς. Οι περιοχές που αντιμετωπίζουν ήδη τις μεγαλύτερες πιέσεις είναι τα νησιά -όχι μόνο του Αιγαίου πλέον-, η Κρήτη και ορισμένα τμήματα της ανατολικής Πελοποννήσου. Η άνιση κατανομή των βροχοπτώσεων, η χρόνια υπεράντληση και η περιορισμένη δυνατότητα αποθήκευσης καθιστούν τα νησιά εξαιρετικά ευάλωτα. Στην Κρήτη, το ήδη επιβαρυμένο υδρολογικό ισοζύγιο συνδυάζεται με αυξανόμενες πιέσεις, κυρίως λόγω αγροτικών αναγκών και της συνεχούς αύξησης του τουρισμού».
      Πόσο νερό έχει «χάσει» η Αττική - Το σχέδιο για τη λειψυδρία
      Για το αν αντιμετωπίζει πράγματι πρόβλημα η Αττική, είπε: «Οι βροχοπτώσεις και χιονοπτώσεις του φετινού χειμώνα συνέβαλαν μερικώς στην αναπλήρωση ποσοτήτων νερού που καταναλώθηκαν κατά την περασμένη ξηρή περίοδο. Ωστόσο, οι εισροές από έναν «μέτριο» χειμώνα δεν επαρκούν για την κάλυψη μακροχρόνιων αναγκών. Ενδεικτικά, αν εξετάσουμε τα συνολικά αποθέματα των τεσσάρων κύριων ταμιευτήρων που υδροδοτούν την πρωτεύουσα, παρατηρούμε ότι σε μια «καλή» υδρολογική χρονιά τα αποθέματα στα τέλη Μαρτίου συνήθως είναι πάνω από 1 δισ. κυβικά μέτρα νερού, όπως καταγράφηκαν και τον Μάρτιο του 2023».
      Και πρόσθεσε: «Κατόπιν, με την μετεωρολογική ξηρασία του 2023-2024, στα τέλη Μαρτίου του 2024, τα διαθέσιμα αποθέματα ήταν 930 εκατ. κυβικά, και φέτος, τον Μάρτιο του 2025, η καταγραφή έδειξε μόλις 650 εκατ. κυβικά μέτρα νερού - με γενικά φθίνουσα τάση έως σήμερα (631 εκατ. κυβικά, Μάιος 2025). Η εικόνα αυτή καταδεικνύει ότι βρισκόμαστε σε μια κρίσιμη συγκυρία. Παρότι η συνολική ετήσια κατανάλωση της Αθήνας κινείται λίγο πάνω από τα 400 εκατ. κυβικά, και δεν τίθεται άμεσο θέμα επάρκειας, αν συνεχιστούν οι ξηρές συνθήκες και δεν ληφθούν έγκαιρα μέτρα ενίσχυσης του υδροσυστήματος, η κατάσταση θα επιδεινωθεί σημαντικά».
      Η κα. Φελώνη σημείωσε πως δεν πρόκειται για μια προσωρινή «υδατική κρίση», αλλά για μια πρόκληση με αβέβαιο χρονικό ορίζοντα.
      «Τον χειμώνα που πέρασε, στο πανεπιστήμιο πραγματοποιήσαμε πανελλαδική έρευνα για τη λειψυδρία, καθώς και ειδικά ερωτηματολόγια σε περιοχές όπως η Κρήτη, για την αξιολόγηση των καταναλωτικών συνηθειών. Τα αποτελέσματα ήταν αποκαλυπτικά: η συντριπτική πλειονότητα των πολιτών αναγνωρίζει ότι το πρόβλημα της λειψυδρίας είναι υπαρκτό στη χώρα, αν και μόνο μερικώς αισθάνεται επηρεασμένη από τις επιπτώσεις. Στην Αθήνα ειδικά, το πρόβλημα θεωρείται -εσφαλμένα- λιγότερο σημαντικό. Ταυτόχρονα, οι πολίτες δεν γνωρίζουν με ακρίβεια την ποσότητα νερού που καταναλώνουν, ούτε βέλτιστες πρακτικές εξοικονόμησης που θα μπορούσαν να υιοθετήσουν στην καθημερινότητά τους. Παρατηρείται ένα έλλειμμα ενημέρωσης και εκπαίδευσης, ενώ πάνω από το 90% δηλώνει ότι επιθυμεί σχετική πληροφόρηση - τόσο μέσα από το εκπαιδευτικό σύστημα, όσο και μέσω δράσεων για τους πολίτες και τους αγρότες» σημείωσε.
      «Φυσικά, είναι δύσκολο να μιλάμε για ατομική ευθύνη χωρίς να προηγούνται ουσιαστικές πρωτοβουλίες σε πολιτικό και θεσμικό επίπεδο. Κατά την άποψή μου, η φετινή εκστρατεία ενημέρωσης έχει καθυστερήσει, ενώ χρειάζεται σαφώς διαφορετικά χαρακτηριστικά σε σχέση με πέρσι - τόσο ως προς το περιεχόμενο όσο και ως προς τον τρόπο διάχυσης» πρόσθεσε ακόμη.
      Για πιθανές λύσεις, είπε πως από τεχνικής άποψης, έχουν τεθεί ορισμένες στο τραπέζι, όπως «η αξιοποίηση επιφανειακών υδατικών πόρων (μακροπρόθεσμα), η ενεργοποίηση μονάδων αφαλάτωσης σε περιόδους αιχμής, και, τέλος, το σενάριο μεταφοράς νερού με υδροφόρα πλοία. Η τελευταία επιλογή αποτυπώνει την έντονη ανησυχία για μελλοντικές ελλείψεις, όμως σε καμία περίπτωση δεν συνιστά βιώσιμη λύση - οικονομικά ή περιβαλλοντικά».
      «Δυστυχώς, η καθυστέρηση στην ωρίμανση εναλλακτικών λύσεων δημιουργεί τον κίνδυνο να οδηγηθούμε σε μέτρα έκτακτης ανάγκης, ανεπαρκή για τις απαιτήσεις της εποχής» πρόσθεσε.
      Το ανησυχητικό φαινόμενο της λειψυδρίας
      Για το αν το πρόβλημα θα είναι πιο έντονο από πέρυσι, απάντησε καταφατικά.   «Ναι, δυστυχώς υπάρχουν ενδείξεις ότι η κατάσταση σε αρκετές περιοχές θα είναι φέτος πιο επιβαρυμένη. Η αυξημένη θερμοκρασία, η μειωμένη χιονόπτωση και η μεγαλύτερη εξάτμιση επιτείνουν την απώλεια νερού. Επίσης, το φαινόμενο της λειψυδρίας είναι σωρευτικό - δεν διορθώνεται από μία «σχετικά καλύτερη» χρονιά βροχοπτώσεων, ιδίως όσο οι πιέσεις από την αυξημένη ζήτηση εμμένουν και όσο δεν βελτιώνονται οι συνθήκες διαχείρισης του διαθέσιμου νερού. Επιτρέψτε μου να πω ότι, τη δεδομένη στιγμή, με το φαινόμενο σε εξέλιξη και τον αγροτικό τομέα να έχει διαρκείς και μεγάλες ανάγκες σε νερό, δεν μπορούν να γίνουν πολλά πράγματα. Είναι δεδομένο ότι θα δούμε επιπτώσεις στις καλλιέργειες - μειωμένες αποδόσεις, αλλά και, τελικά, αυξημένες τιμές στα προϊόντα. Οφείλουμε όμως να δράσουμε άμεσα, ώστε αυτό να είναι πραγματικά το τελευταίο καλοκαίρι που μιλάμε σε χρόνο μέλλοντα για το τι πρέπει να γίνει».
      Καταλήγοντας, είπε ότι «θα πρέπει να δοθεί έμφαση σε φιλοπεριβαλλοντικές τεχνικές και τεχνολογίες, όπως η συλλογή και αξιοποίηση όμβριων υδάτων, η ανακύκλωση και επαναχρησιμοποίηση νερού, η ευφυής γεωργία. Κατά προτεραιότητα απαιτείται η διοχέτευση πόρων για επενδύσεις κατά τόπους και ανάλογα με τα χαρακτηριστικά κάθε περιοχής, όπως η δημιουργία μικρών φραγμάτων και ταμιευτήρων, ο εκσυγχρονισμός των αρδευτικών και υδρευτικών δικτύων που παρουσιάζουν μεγάλες απώλειες, και -οπωσδήποτε-επιβάλλεται η ενίσχυση της υδατικής παιδείας του πληθυσμού».
    20. Περιβάλλον

      Engineer

      Το υπουργείο Ενέργειας και Περιβάλλοντος βάζει φρένο σε έργα ΑΠΕ σε έξι βουνοκορφές και απάτητα βουνά στην Ελλάδα.
      Σε διαδικτυακή συνέντευξη τύπου ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας κ. Κώστας Σκρέκας και ο υφυπουργός Γιώργος Αμυράς εξήγησαν ότι στις περιοχές αυτές απαγορεύονται η διάνοιξη δρόμων και κάθε άλλη τεχνική παρέμβαση ή αλλοίωση του φυσικού περιβάλλοντος, τονίζοντας ότι η Ελλάδα είναι η πρώτη χώρα στην ΕΕ που παίρνει αυτή την πρωτοβουλία.
      Η απόφαση του ΥΠΕΝ έρχεται σε συνέχεια της κυβερνητικής στρατηγική προστασία πολύτιμων και ευαίσθητων οικολογικά περιοχών αλλά και το αίσθημα των τοπικών κοινωνιών να μπει φρένο στις εγκαταστάσεις των ΑΠΕ.
      Ως «Απάτητα Βουνά» ορίζεται η Περιοχή Άνευ Δρόμων (ΠΑΔ) με την περιμετρική ζώνη ενός χιλιομέτρου της (ΠΑΔ + ακτίνα 1 χλμ).
      Σε αυτές τις περιοχές απαγορεύεται η διάνοιξη νέων δρόμων και η δημιουργία άλλων τεχνητών επεμβάσεων, που μεταβάλλουν ή αλλοιώνουν το φυσικό περιβάλλον. Επιπλέον, υπάγονται σε καθεστώς υψηλής προστασίας, όπως παρουσιάστηκε από το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας.
      Ποιες περιοχές θα ενταχθούν στα Απάτητα Βουνά
      Λευκά Όρη - Έκταση: 382,06 τ.χλμ. | Υψόμετρο: 0-2.453 μ. Σάος - Έκταση: 97,30 τ.χλμ. | Υψόμετρο: 0-1.611 μ. Σμόλικας - Έκταση: 102,89 τ.χλμ. | Υψόμετρο: 782-2.637 μ. Τύμφη - Έκταση: 202,75 τ.χλμ. | Υψόμετρο: 460-2.497 μ. Ταΰγετος - Έκταση: 143,23 τ.χλμ. | Υψόμετρο: 432-2.407 μ. Χατζή - Έκταση: 45,61 τ.χλμ. | Υψόμετρο: 598-2.038 μ. Πώς θεσμοθετήσαμε τις Περιοχές Άνευ Δρόμων;
      Με Υπουργική Απόφαση, εξουσιοδοτική άρθρου 47 ν.4685/2020, ανά περιοχή:
      Απαγορεύεται η διάνοιξη δρόμων κίνησης μηχανοκίνητων οχημάτων, η επέκταση των υφιστάμενων ανεξαρτήτως κατηγορίας, καθώς και κάθε είδους τεχνική επέμβαση, μεταβολή ή αλλοίωση του φυσικού περιβάλλοντος. Δεν θίγονται νομίμως υφιστάμενα έργα και η συντήρηση τους. Επιτρέπεται η σήμανση, επισκευή, συντήρηση και βελτίωση υφιστάμενων ορειβατικών και πεζοπορικών μονοπατιών, χωρίς τη χρήση μηχανοκίνητων μέσων πρόσβασης και με την προϋπόθεση ότι οι επεμβάσεις θα υλοποιούνται με φυσικά υλικά. Εξαιρούνται από τους όρους και τους περιορισμούς έργα για σκοπούς Εθνικής Άμυνας, όπως καθορίζονται σύμφωνα με τις διατάξεις της κείμενης νομοθεσίας. Εξαιρούνται των ανωτέρω απαγορεύσεων έργα και επεμβάσεις που υλοποιούνται λόγω εκτάκτου ανάγκης (σεισμών, πλημμυρών, θεομηνιών, πυρκαγιάς κ.λπ.) εφόσον μετά λαμβάνεται μέριμνα για την αποκατάσταση του περιβάλλοντος και έργα και επεμβάσεις που κρίνονται απαραίτητες για λόγους προστασίας ή/και αποκατάστασης του φυσικού και δασικού περιβάλλοντος. Τα Απάτητα Βουνά μπλοκάρουν τις επενδύσεις;
      Τα «Απάτητα Βουνά» αποτελούν ένα φρένο στην υπερεκμετάλλευση του περιβάλλοντος από τις ανθρώπινες δραστηριότητες, χωρίς όμως να βάζουν εμπόδια σε επενδύσεις, καθώς αφορούν σε περιοχές ανέγγιχτες στο πέρασμα του χρόνου.
      Ο οικοτουρισμός μπορεί να αναπτυχθεί σε κάθε περιοχή που παρουσιάζει ενδιαφέρον από άποψη βιοποικιλότητας και αισθητικής τοπίου, συμβάλλοντας στη διατήρηση ή στη δημιουργία κινήτρων για μετάβαση σε πράσινη οικονομική δραστηριότητα όπως βιολογικές καλλιέργειες, προώθηση παραδοσιακών προϊόντων κ.ά.
      Ποια είναι τα οφέλη από τα Απάτητα Βουνά;
      Συνεισφέρουν στη διατήρηση της φυσικής βιοποικιλότητας. Εμποδίζουν την είσοδο ξενικών ειδών. Παρέχουν διαδρομές μετανάστευσης και ενδιάμεσων στάσεων σε είδη πανίδας. Δεσμεύουν άνθρακα και μειώνουν τις επιπτώσεις των αερίων του θερμοκηπίου. Διατηρούν τη συνδεσιμότητα και την ακεραιότητα του οικοσυστήματος. Προσφέρουν αναψυχή, εκπαίδευση και επιστημονική γνώση στους πολίτες. Ρυθμίζουν και προστατεύουν τις υπηρεσίες του οικοσυστήματος: παροχή καθαρού νερού, έλεγχος διάβρωσης, υγιές έδαφος, ποιότητα αέρα, κλιματική ρύθμιση, επικονίαση καλλιεργειών, υψηλή ανθεκτικότητα στην επιδημία παρασίτων. Τι είναι ο κατακερματισμός της γης και ποιες οι συνέπειες;
      Κατακερματισμός γης, είναι η κατάτμηση των φυσικών οικοσυστημάτων σε κομμάτια από την αύξηση των δρόμων και των τεχνητών επιφανειών.
      Ο κατακερματισμός έχει άμεσες συνέπειες στην:
      Απώλεια, συρροή και απομόνωση των ενδιαιτημάτων των ειδών Μείωση πληθυσμών και στις τοπικές εξαφανίσεις ειδών Υποβάθμιση οικολογικών διεργασιών Ο δείκτης κατάτμησης της Ελλάδας είναι μισός από ότι της Ευρώπης, αλλά αυξάνεται ταχύτερα. Συγκεκριμένα στην Ελλάδα:
      Η Ελλάδα ήταν στην πρώτη θέση αύξησης τεχνητών επιφανειών στην Ευρώπη (2015) Τα εργοτάξια και οι δρόμοι καταναλώνουν περισσότερη γη στην Ελλάδα από ό,τι στην Ευρώπη. Το οδικό δίκτυο Ελλάδας έχει μήκος μεγαλύτερο από 367.000 χλμ., ενώ η πιθανότητα να βρισκόμαστε σε απόσταση μεγαλύτερη του ενός χιλιομέτρου από δρόμο είναι μόλις 5,43%. Ποια η σχέση των δρόμων με την απώλεια της βιοποικιλότητας;
      Οι δρόμοι διευκολύνουν τη διακίνηση ανθρώπων και αγαθών και είναι άμεσα συνυφασμένοι με την ενίσχυση της οικονομικής ανάπτυξης σε τοπικό και εθνικό επίπεδο.
      Παρά τα σημαντικά οφέλη της ύπαρξης χρηστικού οδικού δικτύου, οι δρόμοι σχετίζονται με τις πέντε κυριότερες αιτίες της απώλειας της βιοποικιλότητας παγκοσμίως, οι οποίες είναι κατά φθίνουσα σειρά σοβαρότητας:
      Η αλλαγή χρήσης γης. Η άμεση εκμετάλλευση των πόρων. Η κλιματική αλλαγή. Η ρύπανση. Τα ξενικά είδη πανίδας. Οι δρόμοι θεωρούνται επομένως μία από τις βασικότερες αιτίες της απώλειας της βιοποικιλότητας και της υποβάθμισης της λειτουργίας των οικοσυστημάτων παγκοσμίως, ιδίως όταν εισέρχονται σε φυσικά οικοσυστήματα και πρώην αδιατάρακτες περιοχές.
      Τα ενδιαιτήματα των ειδών συρρικνώνονται, οι πληθυσμοί απομονώνονται, η θνησιμότητα της άγριας πανίδας από προσκρούσεις σε οχήματα στο οδικό δίκτυο αυξάνεται.
      Παράλληλα, όλες οι οικοσυστημικές υπηρεσίες που συνδέονται με το έδαφος, όπως η αποικοδόμηση ή ο κύκλος του αζώτου χάνονται, αφού το έδαφος σφραγίζεται και μετατρέπεται σε τεχνητή γη.
      Έμμεσες είναι οι επιπτώσεις και στην ανθρώπινη υγεία με την αύξηση της ρύπανσης και τη διευκόλυνση της εξάπλωσης ασθενειών.
      Γιατί οι ΠΑΔ αποτελούν θέμα παγκοσμίου ενδιαφέροντος;
      Ζούμε σε μια εποχή κρίσης της βιοποικιλότητας. Έχει ξεκινήσει η έκτη μαζική εξαφάνιση των ειδών στην ιστορία της Γης, αποδιδόμενη σε ανθρωπογενείς αιτίες, και τουλάχιστον το 70% της γης έχει υποβαθμιστεί, ενέχοντας σοβαρό κίνδυνο για την ευμάρεια της ανθρωπότητας.
      Ταυτόχρονα, ζούμε και σε μια εποχή κορύφωσης της επέκτασης των τεχνητών επιφανειών και ειδικότερα των δρόμων.
      Το μήκος των νέων ασφαλτοστρωμένων δρόμων αναμένεται να αυξηθεί κατά 59% έως το 2050.
      Κορυφαίοι επιστήμονες θεωρούν τους δρόμους ως τη χειρότερη απειλή στον Πλανήτη για την απώλεια της βιοποικιλότητας, και άρα τη διαφύλαξη των ΠΑΔ ως την καίρια πολιτική για την ανάσχεση της απώλειας της βιοποικιλότητας.
      Τη νέα αυτή τάση της διαφύλαξης των ΠΑΔ έχουν σήμερα ενστερνιστεί παγκόσμιοι επιστημονικοί φορείς (SCB, IUCN, UNEP, Conservation International, Tebtebba) και το θέμα πήρε παγκόσμιες διαστάσεις στις συνδιασκέψεις κορυφής των Ηνωμένων Εθνών για τη Σύμβαση για τη Βιολογική Ποικιλότητα (COP 11, Ινδία και στο Rio+20, Βραζιλία, 2012).
      Υπάρχει ο θεσμός «Απάτητα Βουνά» στην Ε.Ε.;
      Η Ελλάδα γίνεται η πρώτη χώρα στην Ευρώπη που θεσμοθετεί τα Απάτητα Βουνά.
      Το θέμα του κατακερματισμού της φυσικής γης, κρίθηκε ως μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις στην Ε.Ε. στην ψηφοφορία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στις 08/06/2021, για τη νέα Στρατηγική Βιοποικιλότητας 2030 με τίτλο «Επιστροφή της Φύσης στη ζωή μας» η οποία διεξήχθη στις αρχές Ιουνίου. Επίσης, ψηφίστηκε η υποχρέωση για ένταξη σε καθεστώς αυστηρής προστασίας τουλάχιστον το 10% της επικράτειας κάθε χώρας.
      Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει υποβάλει πρόταση για νομικά δεσμευτικούς στόχους για την αποκατάσταση της φύσης της Ε.Ε. το 2021. Η αποκατάσταση των οικοσυστημάτων της Ε.Ε. θα συμβάλει στην ενίσχυση της βιοποικιλότητας, τον μετριασμό και την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή και στην πρόληψη και μείωση των επιπτώσεων των φυσικών καταστροφών.
      Ο κύριος στόχος της πρωτοβουλίας της ΕΕ είναι η αποκατάσταση υποβαθμισμένων οικοσυστημάτων, ιδίως εκείνων με τις περισσότερες δυνατότητες:
      Δέσμευση και αποθήκευση άνθρακα. Πρόληψη και μείωση των επιπτώσεων των φυσικών καταστροφών. Υγεία του εδάφους και η επικονίαση. Βελτίωση της γνώσης και παρακολούθησης των οικοσυστημάτων και των υπηρεσιών τους. Με τη θεσμοθέτηση των Απάτητων Βουνών ακολουθούμε προληπτικά αυτή την πολιτική αποκατάστασης.
      Οι «Περιοχές Άνευ Δρόμων», αποτελούν μια δράση που ξεκίνησε να υλοποιείται για πρώτη φορά το 2001 στις ΗΠΑ υπό τον τίτλο «The Roadless Rule» και αυτή τη στιγμή μελετώνται από την Ευρωπαϊκή Ένωση, ώστε να ενσωματωθούν στους στόχους της Πράσινης Συμφωνίας.
      Με ποιους κλιματικούς στόχους εναρμονίζονται οι ΠΑΔ;
      Οι ΠΑΔ συνεισφέρουν στην επίτευξη 12 στόχων της Εθνικής Στρατηγικής για τη Βιοποικιλότητα όπως στη:
      Διατήρηση του εθνικού φυσικού κεφαλαίου (στόχος 2.1). Οριοθέτηση οικολογικών διαδρόμων (στόχος 3.3). Ενίσχυση της συνέργειας των κύριων τομεακών πολιτικών με τη διατήρηση της βιοποικιλότητας και τη θέσπιση κινήτρων (στόχοι 5.1-5.8). Διατήρηση της ποικιλότητας του τοπίου (στόχος 6.2). Αντιμετώπιση των εισβλητικών χωροκατακτητικών ειδών (στόχος 8.2). Ακόμα, με βάση την πρόσφατη Εθνική Έκθεση Αξιολόγησης για τους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών, καθορίστηκαν οι 8 εθνικές προτεραιότητες από τη Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης για την Ατζέντα 2030.
      Η οριοθέτηση των εκτεταμένων ΠΑΔ και η εισαγωγή τους στο χωροταξικό σχεδιασμό της χώρας, τεκμηριωμένα συνεισφέρει θετικά στην επίτευξη τριών Στόχων Βιώσιμης Ανάπτυξης:
      Υπεύθυνη κατανάλωση και παραγωγή (στόχος 12). Δράση για το κλίμα (στόχος 13). Η ζωή στη στεριά, στο πλαίσιο της 6ης εθνικής προτεραιότητας υπό τον τίτλο: «Ενίσχυση της προστασίας και ορθολογικής διαχείρισης του φυσικού κεφαλαίου ως βάση για κοινωνική ευημερία και μετάβαση σε μία οικονομία χαμηλού άνθρακα» (στόχος 15). Τέλος, οι ΠΑΔ, συνάδουν με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για το Τοπίο, όπως αυτή κυρώθηκε από την Ελλάδα, με βάση την οποία το τοπίο αποτελεί «βασικό συστατικό της Ευρωπαϊκής φυσικής και πολιτισμικής κληρονομιάς».
      Αναλυτικά η παρουσίαση για τα Απάτητα Βουνά
      Απάτητα Βουνά.pdf
    21. Περιβάλλον

      Engineer

      Σύμφωνα με τις μελέτες, έως το 2050 θα υπάρχουν πάνω από 50 πόλεις σε όλο τον κόσμο με πληθυσμό πάνω από 10 εκατομμύρια άτομα. Σε αυτές τις πόλεις, αναμένεται να δημιουργηθούν νέες συνθήκες μετακίνησης και συνδεσιμότητας, καθώς οι ανάγκες θα αλλάξουν ριζικά.
      Οσον αφορά στις μετακινήσεις, η αστική κινητικότητα θέλει ηλεκτρικά οχήματα και αυτόνομη οδήγηση που σε συνδυασμό με την υψηλή συνδεσιμότητα θα εξυπηρετήσει τα μέγιστα.
      Σε αυτές τις μεγάλες πόλεις, θα υπάρξουν κι άλλα δεδομένα, όσον αφορά τη δόμηση και τη διαχείριση του περιβάλλοντος. Ηδη στην Κίνα κατασκευάζονται νέες, «έξυπνες» πόλεις, όπως και στη Σαουδική Αραβία, ενώ στην Αυστρία υλοποιείται το μεγαλύτερο σχέδιο ευφυούς αστικής ανάπλασης στην Ευρώπη. Το Aspern Smart City αποτελεί ένα τεράστιο έργο που υλοποιείται στη Βιέννη και κατά κάποιο τρόπο θα μπορούσαμε να το αντιστοιχήσουμε να το έργο στο Ελληνικό, που είναι στην επικαιρότητα και αναμένεται τις προσεχείς ημέρες να έχει εξελίξεις. Το Aspern Smart City πρόκειται να αγγίξει τα 6 δισ. ευρώ, με στόχο να αποτελέσει πρότυπο για την αειφόρο ανάπτυξη και το μέλλον των έξυπνων πόλεων.
      Στο νέο προάστιο, σε απόσταση 30 λεπτών από το κέντρο της πόλης, ενσωματώνονται όλες οι προηγμένες ευφυείς τεχνολογίες με στόχο την επίτευξη διασυνδεσιμότητας και ενεργειακής επάρκειας στον αστικό χώρο. Για τις τρεις φάσεις ανάπτυξης και δοκιμής του ερευνητικού προγράμματος που δημιουργεί μια συνοικία-πρότυπο για την πόλη του μέλλοντος, μίλησε πρόσφατα στο συνέδριο «Μεταφορές και Υποδομές», ο project manager του Aspern Smart City Research, Oliver Juli.
      Οι βάσεις για το έργο, που αποτελεί σύμπραξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, μπήκαν το 2004 και ακολούθησε το 2007 ο διεθνής διαγωνισμός για την ανάθεση, ο οποίος και ολοκληρώθηκε το 2009. Η πρώτη φάση υλοποίησης ξεκίνησε το 2013 και ολοκληρώθηκε το 2018, με τη δημιουργία μιας πόλης-εργαστήριο στην οποία αναπτύσσονται και δοκιμάζονται τεχνικές λύσεις για τις πόλεις του μέλλοντος. Το έργο εστιάζει σε πέντε άξονες: ενεργειακή διαχείριση, έξυπνα κτίρια, έξυπνα δίκτυα, έξυπνες ΤΠΕ και έξυπνοι χρήστες.
      Αυτή τη στιγμή, βρίσκεται σε εξέλιξη η δεύτερη φάση, κατά την οποία οι υποδομές που έχουν δημιουργηθεί βελτιώνονται βάσει των δεδομένων της πρώτης δοκιμαστικής εφαρμογής. Η ολοκλήρωση του έργου, αναμένεται το 2028 και η περιοχή πρόκειται να φιλοξενήσει 30.000 κατοίκους, ενώ θα δημιουργηθούν 20.000 νέες θέσεις εργασίας. Μάλιστα, από τα πρώτα κιόλας βήματα του έργου η νέα συνοικία της πόλης ήδη εξυπηρετείται από δύο σταθμούς μετρό.
      Η σελίδα του project: https://www.ascr.at/en/
       
       
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.