Μετάβαση στο περιεχόμενο
  • HoloBIM Structural
    HoloBIM Structural

  • Περιβάλλον

    Περιβάλλον

    1457 ειδήσεις in this category

    1. Περιβάλλον

      Engineer

      “Στη δεύτερη φάση των μέτρων για COVID-19 , είναι πολύ σημαντικό να επικεντρώσουμε στη βιώσιμη κινητικότητα και στην ποδηλασία. Αυτός είναι ο πιο αποτελεσματικός, και υγιεινός τρόπος για να γίνονται πολλές διαδρομές από τους πολίτες της Ρώμης“, λέει ο Enrico Stefàno, πρόεδρος της Επιτροπής Κινητικότητας της Ρώμης . Η Δήμος της Ρώμης δημιουργεί 150 χιλιόμετρα προσωρινών και μόνιμων ποδηλατικών διαδρομών στους κύριους δρόμους της πόλης και κατά μήκος άλλων βασικών διαδρομών για υποστήριξη της ασφαλούς κινητικότητας. Η δήμαρχος της πόλης Virginia Raggi, δήλωσε ότι «ενθαρρύνοντας την ενεργή κινητικότητα, θα είμαστε σε θέση να περιορίσουμε τη χρήση αυτοκινήτων και να μειώσουμε την πίεση στις δημόσιες συγκοινωνίες».
      Η κατασκευή της πρώτης διαδρομής στο Piazzale Cina ξεκίνησε στις 7 Μαΐου. Η κατασκευή αυτή είναι πολύ απλή και με ελάχιστο κόστος: νέα σήματα δρόμου με ποδήλατο υποδεικνύουν τη λωρίδα για τα οχήματα αυτά (τα ποδήλατα), η οποία αντικαθιστά εκείνη που προηγουμένως ήταν λωρίδα μόνο για αυτοκίνητα. Τέτοιες απλές και εύκολες στην εφαρμογή μέθοδοι επιτρέπουν τη γρήγορη δημιουργία ενός μεγάλου δικτύου, το οποίο είναι κρίσιμο δεδομένης της επείγουσας κατάστασης σήμερα.
      Ορισμένες από τις διαδρομές είχαν ήδη προβλεφθεί με το Σχέδιο Βιώσιμης Αστικής Κινητικότητας της πόλης. Η συνεργασία και ανταλλαγή καλών πρακτικών έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση του λεγόμενου σχεδίου έκτακτης ανάγκης για το ποδήλατο: οι βέλτιστες πρακτικές από άλλες πόλεις συνέβαλαν στη γρήγορη μεταφορά καλών πρακτικών και λύσεων και κινητοποίησαν για συνολικό όραμα.
      Οι διαδρομές αυτές αυξάνουν άμεσα και αποτελεσματική την μετακίνηση με ποδήλατο σήμερα στη Ρώμη. Το σχέδιο προβλέπει επίσης έναν διευρυμένο ρόλο για τα ποδήλατα που μεταφέρουν φορτία μέσα στην πόλη. Η Ρώμη είχε ένα από τα χειρότερα συστήματα μετακινήσεων, που βασίζονταν πολύ στη χρήση ΙΧ, κάτι που συμβάλλει στην ατμοσφαιρική ρύπανση αλλά και σε υπερβολικές δαπάνες των νοικοκυριών για μετακινήσεις αφού οι κάτοικοι της Ρώμης δαπανούν 135.000.000 ώρες για μετακινήσει κάθε χρόνο.
      Η Ρώμη είναι μία από τις πολλές πόλεις που υλοποιούν με προσωρινές και μόνιμες ρυθμίσεις την επέκταση ποδηλατικών διαδρομών, επιταχύνοντας την υλοποίηση σχεδίων με ορίζοντα το 2030 και μετά ή ξεκινώντας τώρα νέα σχέδια για στήριξη του ποδηλάτου. Στην περίπτωση της Ρώμης και άλλων πόλεων, το πρόγραμμα CIVITAS έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση ενός σχεδίου έκτακτης ανάγκης για την ποδηλασία.
      Rome responds to COVID-19 with 150 kilometres of cycle routes
      Last week, Rome’s city council approved the construction of 150 kilometers of temporary and permanent cycle routes on the city’s main streets and along other key routes. With the Italian capital only beginning to emerge from a long and intense lockdown, local authorities consider cycling an effective way for residents to remain mobile whilst adhering to the physical distancing rules in place to combat COVID-19. The steps taken to support cycling have numerous benefits, as Virginia Raggi, Mayor of Rome attests, “by encouraging active mobility, we will be able to limit the use of cars and reduce the strain on public transport.” Aside from this, the cycling infrastructure should also help create the interconnected transport network envisioned for the Italian capital within its Sustainable Urban Mobility Plan (SUMP).
      Construction on the first route at the Piazzale Cina began on 7 May. New road markings indicate the cycle lane, which replaces what had previously been a car-only lane. Such simple and easy-to-implement methods enable the quick creation of a large network, which is crucial given the current situation’s urgency. Some of the routes were already foreseen with the city’s SUMP. Handshake played a crucial role in formulating the so-called cycling emergency plan: best practice from fellow cities in the project informed practical implementation and inspired the overall vision. Most importantly, the routes shoud “systematically boost the level of cycling in Rome; this is what the city wants to achieve with Handshake’s help“, comments Francesco Iacorossi, Project Manager, Roma Servizi per la Mobilità. The plan also foresees an expanded role for cargobikes in the city’s logistics system.
      Statistics
      2,876,614 Population
      20k/day Amount of cyclists (on busiest route)
      613 Car ownership rate (cars per 1000 residents)
      1285 km² City area
      125 km Length of cycle network
      Enrico Stefàno, President of Rome’s Mobility Commission, says, “in phase two of our COVID-19 response, it has become more important to focus on sustainable mobility and cycling. The latter is the most effective, efficient and healthy way to complete many journeys made by people in Rome.”
      Rome has much unfulfilled potential when it comes to active mobility. Cycling has a crucial role to play in reducing congestion and improving the quality of life for all in the Italian capital. Main cycling challenges: A combination of a lack of a cycling culture and proper infrastructure and the influence of decades of car-oriented policies has created a potent mix – one of the Europe’s highest car ownership rates ande one of its lowest cycling rates. The exensive use of private vehicles does not only have a high environmental cost, but also an economic one: Rome’s inhabitants spend 135 million hours commuting each year. There exists great promise for sustainable urban mobility to become an integral part of the city fabric, and in the process make it a more liveable place for residents and tourists alike.
      Find out more on what the Italian capital is doing in Handshake on its dedicated page.
    2. Περιβάλλον

      Giorgos1987

      Θλίψη προκάλεσαν οι φωτογραφίες που έφερε στο φως το in που δείχνουν τμήμα του ιστορικού κινηματογράφου Ιντεάλ να έχει καταρρεύσει. 
      Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, ενώ είχε κανονιστεί προβολή ταινίας για τους δημοσιογράφους, ξαφνικά έπεσε τμήμα του διπλανού κτιρίου πάνω στον κινηματογράφο ανοίγοντας μια μεγάλη τρύπα στην οροφή. 
      Το διπλανό κτίριο πρόκειται για ένα ακόμα ιστορικό κτίριο στο κέντρο της Αθήνας, το «Ελληνικό Ωδείο» επί της οδού Φειδίου.
      Το κτίριο «Ελληνικού Ωδείου» που είχε εγκαταλειφθεί
      Ο Καλομοίρης διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση του μουσικού τοπίου και στην οργάνωση της μουσικής παιδείας στην Ελλάδα. Διετέλεσε καθηγητής πιάνου και ανώτερων θεωρητικών στο Ωδείο Αθηνών (1911-19), Γενικός Επιθεωρητής Στρατιωτικής Μουσικής (1918-20, 1922-37).
      Αναδιοργάνωσε το πρώην Ωδείο «Λόττνερ» το οποίο μετονομάζει σε Ελληνικό Ωδείο (1919) και ίδρυσε το Εθνικό Ωδείο (1926), το οποίο διηύθυνε μέχρι το 1948 οπότε ανέλαβε πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου, θέση που κράτησε έως τον θάνατο του.
      Τα τελευταία χρόνια όμως το εμβληματικό κτίριο παρέμενε βουβό και εγκαταλελειμένο επί της Φειδίου.
      Αποτελούσε ένα από τα σπουδαιότερα νεοκλασικά μνημεία που βρίσκονται στην Ευρώπη, ενώ πέρα από την αρχιτεκτονική του αξία η ιστορική του πορεία είναι εντυπωσιακή.
      Το «φάντασμα» της Φειδίου
      Ο δρ. Θεμιστοκλής Μπιλής, αρχιτέκτων-μηχανικός και συνεργάτης του γειτονικού Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου, έχει ασχοληθεί με το Μέγαρο Πρόκες-Όστεν στο πλαίσιο της γενικότερης μελέτης της ευρύτερης περιοχής. Υπογραμμίζει τόσο την ιστορική όσο και την πολεοδομική αξία του κτιρίου: «Η θέση του σε κοντινή απόσταση από το μοναδικό συγκρότημα της τριλογίας των Αθηνών και σε άμεση γειτνίαση με το κτίριο του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου, αφού το τελευταίο ανοικοδομήθηκε στον αρχικό κήπο του, καθιστούν το κτίριο Prokesch von Osten ένα κεντροβαρικό σημείο αναφοράς για την ιστορία της πόλης» είχε αναφέρει μιλώντας στην Athens Voice.
      Ο ίδιος είχε χαρακτηρίσει την κατάσταση του οικοδομήματος λυπηρή κι εξηγούσε πως το γεγονός ότι ένα κτίριο έχει χαρακτηριστεί διατηρητέο δεν εγγυάται, δυστυχώς, την αναγκαία συντήρηση μια που αυτό απαιτεί φροντίδα και κόστος.
      «Ο νόμος περί διατηρητέων δεν περιλαμβάνει πολλά ευεργετήματα για τους ιδιοκτήτες. Έτσι επωμίζονται οι ιδιώτες τη διατήρηση της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς, κάτι το οποίο είναι ασύμμετρο σε σχέση με τις δυνατότητες του πολίτη».
      Σημειώνεται ότι ο ίδιος είχε έρθει σε επαφή με τον ΕΦΚΑ αναφέροντας δε πως οι αρμόδιοι «είναι πολύ πρόθυμοι και ανοιχτοί σε οποιαδήποτε πρόταση μπορεί να υπάρξει για τη συντήρηση και την αξιοποίηση του οικοδομήματος».
      Είχαν γίνει προσπάθειες
      Μάλιστα κατόπιν συνεννοήσεως με την υπηρεσία ακινήτων ΕΦΚΑ, κατέστη δυνατή από μέρους του η επίσκεψη του εσωτερικού χώρου του κτιρίου και η φωτογραφική αποτύπωση της εικόνας η οποία πιστοποιεί την κακή κατάστασή διατήρησης.
      Σύμφωνα με τον κ. Μπιλής, το κτίριο είχε ήδη τμηματικά καταστραφεί από φωτιά και από τη διαδικασία κατάσβεσης ενώ η κατάστασή του διαφέρει σε μεγάλο βαθμό κατά τμήματα. Το υπόγειο βρισκόταν σε καλή κατάσταση, το υπερυψωμένο ισόγειο σε μέτρια ενώ ο όροφος σε κακή.
      «Οι μεγάλες φθορές εντοπίζονται κυρίως στην κεντρική ζώνη του κτιρίου τόσο νότια όσο και βόρεια» ανέφερε θεωρώντας ως βασική αιτία της καταστροφής την ελλιπέστατη συντήρηση του κτιρίου και την οριστική του εγκατάλειψη από τις αρχές της δεκαετίας του ’70. «Κάποια στιγμή, μετά την επανένωση της Γερμανίας, υπήρξε η σκέψη να επεκταθεί  το Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο στο Μέγαρο Πρόκες καθώς η ιστορία του ενός κτιρίου είναι άμεσα συνυφασμένη με του άλλου. Ωστόσο, η προοπτική αυτή δεν τελεσφόρησε…».
      https://athnews.gr/κατέρρευσε-το-ιστορικό-κτίριο-του-ελλ/


       
    3. Περιβάλλον

      Engineer

      Πρωτοφανής είναι η πίεση που ασκεί σήμερα η ανθρωπότητα στους φυσικούς πόρους του πλανήτη, σύμφωνα με τη νέα έκδοση του Παγκόσμιου Άτλαντα Ερημοποίησης που εκπόνησαν επιστήμονες του Κοινού Κέντρου Ερευνών (JRC) της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Πάνω από το 75% των εδαφών του πλανήτη έχουν ήδη υποβαθμιστεί, με τους επιστήμονες να προειδοποιούν ότι το ποσοστό αυτό να είναι εξαιρετικά πιθανό να ξεπεράσει το 90% έως το 2050, με ανυπολόγιστες συνέπειες για το περιβάλλον και τη γεωργία. Ένα μεγάλο κομμάτι αυτών των επιπτώσεων βιώνει και η Ευρώπη.
      «Τα τελευταία 20 χρόνια, από τη δημοσίευση της τελευταίας έκδοσης του Παγκόσμιου Άτλαντα Ερημοποίησης, οι πιέσεις στη γη και στο έδαφος έχουν αυξηθεί δραματικά. Προκειμένου να διαφυλάξουμε τον πλανήτη μας για τις μελλοντικές γενιές, πρέπει επειγόντως να αλλάξουμε τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουμε αυτούς τους πολύτιμους πόρους», επεσήμανε ο επίτροπος Εκπαίδευσης, Πολιτισμού, Νεολαίας και Αθλητισμού, Τίμπορ Νάβρατσιτς, ο οποίος είναι υπεύθυνος για το Κοινό Κέντρο Ερευνών.
      Πιο επιβαρυντικός από ποτέ ο ανθρώπινος παράγοντας
      Καθοριστικό ρόλο στην άνευ προηγουμένου επιβάρυνση των φυσικών πόρων του πλανήτη –που οδηγεί εμμέσως στην ερημοποίηση των εδαφών– διαδραματίζει η διαρκής αύξηση του παγκόσμιου πληθυσμού και οι αλλαγές στα πρότυπα κατανάλωσης. Αυτό σημαίνει ότι, σε ετήσια βάση, ένα μέγεθος εκτάσεων που ισοδυναμεί με το ήμισυ της Ευρωπαϊκής Ένωσης (4,18 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα) υποβαθμίζεται, με την Αφρική και την Ασία να μετρούν τις μεγαλύτερες απώλειες. Στον Άτλαντα παρέχονται παραδείγματα για το πώς η ανθρώπινη δραστηριότητα οδηγεί τα είδη σε εξαφάνιση, απειλεί την επισιτιστική ασφάλεια, εντείνει την κλιματική αλλαγή και συντελεί στον εκτοπισμό ανθρώπων από τις εστίες τους.
      Πιθανή η μείωση της φυτικής παραγωγής κατά 50% σε Ινδία, Κίνα και Αφρική
      Ο αγροτικός τομέας είναι ένας από τους κλάδους που εκ των πραγμάτων είναι πιο ευάλωτοι στις συνεπαγόμενες επιπτώσεις της υποβάθμισης των εδαφών. Σε συνδυασμό με τις πιέσεις που ασκεί η κλιματική αλλαγή, εκτιμάται ότι το φαινόμενο θα επιφέρει τη μείωση των παγκόσμιων αποδόσεων εσοδειών κατά περίπου κατά 10% έως το 2050. Η μεγαλύτερη συρρίκνωση της παραγωγής θα προκύψει στην Ινδία, την Κίνα και την υποσαχάρια Αφρική, όπου η υποβάθμιση των εδαφών ενδέχεται να αφανίσει μέχρι και τη μισή παραγωγή. Σε συνέχεια της επιταχυνόμενης αποψίλωσης των δασών, οι επιστήμονες κρίνουν ότι στο μέλλον θα είναι πιο δύσκολο να μετριαστούν οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής.
      Ως αποτέλεσμα όλων αυτών, μέχρι το 2050 εκτιμάται ότι θα έχουν εκτοπιστεί μέχρι και 700 εκατομμύρια άνθρωποι από τις εστίες τους, εξαιτίας ζητημάτων που συνδέονται με τους εδαφικούς πόρους.
      Υψηλό τίμημα και για την Ευρώπη
      Για την ΕΕ, το οικονομικό κόστος της υποβάθμισης του εδάφους εκτιμάται σε δεκάδες δισ. ευρώ ετησίως. Η έκταση που έχει πάρει το φαινόμενο, εντείνει και τις ανησυχίες σχετικά με τις σοβαρότατες επιπτώσεις που σηματοδοτούνται για την ευρωπαϊκή γεωργία και το περιβάλλον, μεταξύ άλλων.
      «Ο Άτλας δείχνει ότι η Ευρώπη επηρεάζεται όλο και περισσότερο από την ερημοποίηση», σχολίασε ο Ευρωπαίος επίτροπος Περιβάλλοντος, Καρμένου Βέλα. Η τάση αυτή «υπογραμμίζει τη σημασία της ανάληψης δράσης για την προστασία του εδάφους και τη βιώσιμη χρήση της γης και των υδάτων σε τομείς πολιτικής όπως η γεωργία, η δασοκομία, η ενέργεια και η κλιματική αλλαγή. Αυτή είναι η προσέγγιση που προτείνεται στη Θεματική Στρατηγική για το Έδαφος της ΕΕ, και είναι η καλύτερη πιθανότητά μας ώστε να επιτύχουμε τους στόχους για την αειφόρο ανάπτυξη μέχρι το 2030», πρόσθεσε.
      Κλειδί για μετριασμό της ζημιάς η δράση σε τοπικό επίπεδο
      «Παρότι η υποβάθμιση της γης είναι ένα παγκόσμιο πρόβλημα, λαμβάνει χώρα σε τοπικό επίπεδο και απαιτεί τοπικές λύσεις», αναφέρει η ανακοίνωση της Κομισιόν, με αφορμή τα ευρήματα του Άτλαντα. «Χρειάζεται μεγαλύτερη δέσμευση και αποτελεσματικότερη συνεργασία, σε τοπικό επίπεδο, για να σταματήσει η υποβάθμιση των εδαφών και η απώλεια βιοποικιλότητας».
      Η Κομισιόν χαρακτηρίζει την περαιτέρω γεωργική επέκταση ως μία από τις κύριες αιτίες της υποβάθμισης της γης και προτείνει λύσεις για τον μετριασμό του προβλήματος. «Το φαινόμενο θα μπορούσε να περιοριστεί με την αύξηση των αποδόσεων στις υπάρχουσες γεωργικές εκτάσεις, τη μετάβαση σε χορτοφαγικές δίαιτες, την κατανάλωση ζωικών πρωτεϊνών από βιώσιμες πηγές και τη μείωση των απωλειών και των αποβλήτων τροφίμων», καταλήγει το κείμενο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
    4. Περιβάλλον

      Engineer

      Για το πρόβλημα της λειψυδρίας που ταλανίζει τόσο την Ευρώπη όσο και διάφορες περιοχές της Ελλάδας, όπως η Κρήτη, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρότεινε πριν από λίγες μέρες νέους κανόνες, με στόχο την τόνωση και τη διευκόλυνση της επαναχρησιμοποίησης του νερού στην ΕΕ για γεωργική άρδευση, καθώς τονίζει πως η δυναμική της επαναχρησιμοποίησης του νερού δεν αξιοποιείται πλήρως, τη στιγμή που ο περιβαλλοντικός αντίκτυπος είναι μικρότερος συγκριτικά με την πολύ περισσότερη ενέργεια που απαιτείται για την άντληση και τη μεταφορά γλυκού νερού.
      Οι νέοι κανόνες θα βοηθήσουν τους γεωργούς να κάνουν την καλύτερη δυνατή χρήση των λυμάτων, ανακουφίζοντας περιοχές με λειψυδρία και προστατεύοντας παράλληλα το περιβάλλον και τους καταναλωτές.
      Η Επιτροπή προτείνει λοιπόν, ελάχιστες απαιτήσεις για την επαναχρησιμοποίηση των επεξεργασμένων λυμάτων από σταθμούς επεξεργασίας αστικών λυμάτων, οι οποίες περιλαμβάνουν μικροβιολογικά στοιχεία (για παράδειγμα όσον αφορά τα επίπεδα E. coli) και απαιτήσεις παρακολούθησης για τακτικούς και ποιοτικούς ελέγχους.
      Η θέσπιση ελάχιστων απαιτήσεων θα διασφαλίσει ότι το ανακτηθέν νερό που παράγεται, σύμφωνα με τους νέους κανόνες, θα είναι ασφαλές για άρδευση.
      Προτείνει, επίσης, τη διαχείριση κινδύνου, όπου τυχόν επιπλέον κίνδυνοι πρέπει να αντιμετωπίζονται για να καταστεί ασφαλής η επαναχρησιμοποίηση του νερού.
      Τέλος, προτείνει το κοινό να έχει πρόσβαση σε πληροφορίες στο διαδίκτυο σχετικά με τις πρακτικές επαναχρησιμοποίησης νερού στα οικεία κράτη-μέλη.
    5. Περιβάλλον

      Engineer

      Το μερίδιο της χώρας μας στους αέριους ρύπους όλης της ΕΕ ανήλθε πέρυσι στο 2,1%
      Όπως συνέβη στην πλειονότητα των κρατών - μελών της Ε.Ε., έτσι και η Ελλάδα παρουσίασε το 2017 αύξηση στις εκπομπές CO2 από την κατανάλωση ορυκτών καυσίμων. 
      Σύμφωνα με τις πρόσφατες προκαταρκτικές εκτιμήσεις της Eurostat, οι εθνικές εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα εμφάνισαν πέρυσι άνοδο κατά 4%, συγκριτικά με το 2016. 
      Έτσι, το μερίδιο της χώρας μας στους αέριους ρύπους όλης της Ε.Ε. ανήλθε στο 2,1%. 
      Σύμφωνα με τη Eurostat, η αύξηση των εκπομπών αποτέλεσε πέρυσι σχεδόν πανευρωπαϊκή τάση, καθώς μόλις 7 κράτη - μέλη της Ε.Ε. κατάφεραν να μειώσουν τους αέριους ρύπους. 
      Το αποτέλεσμα ήταν το 2017 η Ευρώπη να αυξήσει το συνολικό ανθρακικό της «αποτύπωμα» κατά 1,8%, συγκριτικά με την προηγούμενη χρονιά.
      Στη λίστα των χωρών με τη μεγαλύτερη αύξηση, την πρώτη θέση καταλαμβάνει η Μάλτα με 12,8%. 
      Ακολουθούν η Εσθονία (11,3%), η Βουλγαρία (8,3%), η Ισπανία (7,4%) και η Πορτογαλία (7,3%). 
      Πρωταγωνίστριες στην πτώση οι βόρειες χώρες 
      Στον αντίποδα, η μεγαλύτερη μείωση σημειώθηκε στη Φιλανδία, η οποία περιόρισε τις εκπομπές της κατά 5,9%. 
      Μείωση των ρύπων παρουσίασαν επίσης η Δανία (-5,8%), η Βρετανία (-3,2%), η Ιρλανδία (-2,9%), το Βέλγιο (-2,4%), η Λιθουανία (-0,7%) και η Γερμανία (-0,2%). 
      Θα πρέπει να σημειωθεί πως, σύμφωνα με τη μεθοδολογία που χρησιμοποιεί η Eurostat, ο υπολογισμός των εθνικών εκπομπών επηρεάζεται από τις εισαγωγές και εξαγωγές ενέργειας και ορυκτών καυσίμων. 
      Έτσι, οι εισαγωγές άνθρακα που κάνει μία χώρα, ως «πρώτη ύλη» για τα θερμοηλεκτρικά της εργοστάσια, ενισχύουν τις εκπομπές της. 
      Αντίθετα, αν εισάγει ενέργεια που έχει παραχθεί από λιγνιτικά εργοστάσια, τότε οι αντίστοιχες ποσότητες δεν επηρεάζουν τις εθνικές εκπομπές της. 
      Αντίθετα, προσμετρώνται στις εκπομπές της χώρας που τις παρήγαγε. 
    6. Περιβάλλον

      Engineer

      Άλλη μια μεγάλη "διάκριση" για την Ελλάδα. Ο λιγνιτικός σταθμός του Αγίου Δημητρίου στην Κοζάνη αναδείχθηκε για το 2016 ως ο έκτος μεγαλύτερος ρυπαντής σε βαρέα μέταλλα στην ΕΕ. Αυτό καταδεικνύει η ανάλυση που δημοσίευσε στις 29 Μαΐου ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος σχετικά με τις περιβαλλοντικές πιέσεις από τις εκλύσεις βαρέων μετάλλων της ευρωπαϊκής βιομηχανίας.
      Στην κορυφή της λίστας βρίσκονται δύο εγκαταστάσεις στην Πολωνία (μονάδες παραγωγής και επεξεργασίας μετάλλων καθώς και υπόγεια ορυχεία), μία στην Ισπανία (παραγωγή μη σιδηρούχων μετάλλων) και δύο στη Γερμανία (τέσσερις μονάδες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας και εγκατάσταση παραγωγής και μεταποίησης μετάλλων στο Ντόρτμουντ και παραγωγή μη σιδηρούχων μετάλλων στο Αμβούργο).
      Τα πρόσφατα δεδομένα από το E-PRTR (ευρωπαϊκό μητρώο για εκλύσεις και μεταφορά ρύπων) περιλαμβάνουν πληροφορίες για τις εκπομπές ρύπων στο περιβάλλον από περίπου 33.000 εγκαταστάσεις στην Ευρώπη για την περίοδο 2007-2016.
      Οι βιομηχανικές εκλύσεις βαρέων μετάλλων στην Ευρώπη τείνουν να προέρχονται από μικρό αριθμό εγκαταστάσεων, κυρίως επεξεργασίας μετάλλων και μονάδες καύσης για παραγωγή ενέργειας. Από τις 978 εγκαταστάσεις που απελευθέρωσαν βαρέα μέταλλα στην ατμόσφαιρα το 2016, μόλις 18 ήταν υπεύθυνες για περισσότερο από το ήμισυ της περιβαλλοντικής πίεσης, όπως αυτή εκτιμήθηκε από τους ειδικούς του Οργανισμού. Σε κάθε περίπτωση η περιβαλλοντική πίεση από τις βιομηχανικές εκπομπές βαρέων μετάλλων το 2016 ήταν κατά 39% χαμηλότερη από ό, τι το 2010. Ειδικά για τις εκλύσεις ρύπων από την εξόρυξη χαλκού, συγκαταλέγονται στις μεγαλύτερες πηγές περιβαλλοντικής πίεσης.
      Η συγκεκριμένη αναφορά του Οργανισμού επικεντρώνεται στις απελευθερώσεις ρύπων στον αέρα και το νερό των εξής βαρέων μετάλλων: αρσενικό (As), κάδμιο (Cd), χρώμιο (Cr), χαλκός (Cu), μόλυβδος (Pb), υδράργυρος (Hg) και ψευδάργυρο (Ζη).Τα βαρέα μέταλλα ενοχοποιούνται για βλάβες σε φυτά, ζώα και ανθρώπους (π.χ. επιδράσεις στην ανάπτυξη και αναπαραγωγή κλπ).
      Τα στοιχεία που δημοσιεύονται αποκτούν ιδιαίτερη αξία εάν αναλογιστεί κανείς ότι το 2016, ο σταθμός του Αγίου Δημητρίου σημείωσε «χαμηλό» σε εκπομπές υδραργύρου το οποίο συγκαταλέγεται ανάμεσα στα πιο επικίνδυνα για τη δημόσια υγεία βαρέα μέταλλα. Το 2016 εξέπεμψε 290 Kg υδραργύρου καταλαμβάνοντας την 15η θέση στη σχετική κατάταξη της βάσης δεδομένων του E-PRTR. Σε κάθε περίπτωση, η κατάσταση εμφανίζεται βελτιωμένη σε σύγκριση με τις τιμές που έπιανε ο συγκεκριμένος σταθμός το 2011 και 2012, οπότε, όπως αναφέρει ο υπεύθυνος του τομέα ενεργειακής και κλιματικής πολιτικής, στο WWF Ελλάς κ. Νίκος Μάντζαρης, εξέπεμπε πάνω από 1.000 Kg καταλαμβάνοντας την πρώτη θέση στη σχετική κατάταξη.
      «Μπορεί να «κατρακύλησε» στην 15η θέση στον υδράργυρο το 2016 αλλά ήταν πρώτος στην Ευρώπη ανάμεσα σε σταθμούς κάρβουνου σε εκπομπές ενός άλλου βαρέος μετάλλου, του χαλκού με 2.610 κιλά, σκαρφαλώνοντας μια θέση σε σχέση με το 2015. Επίσης, το 2016 βρέθηκε στην τρίτη θέση ανάμεσα σε όλους τους σταθμούς που καίνε κάρβουνο στην Ευρώπη στις εκπομπές αρσενικού με 700 Kg. Την ίδια χρονιά ο ΑΗΣ Αγίου Δημητρίου ήταν 8ος στις εκπομπές καδμίου με 60,5 Kg, πίσω από τον λιγνιτικό σταθμό της Καρδιάς που φιγουράρει στη 4η θέση με 104 κιλά. Χάλκινο μετάλλιο πήρε ο ΑΗΣ Αγίου Δημητρίου το 2016 στις εκπομπές χρωμίου με 1800 Kg πίσω και πάλι από τα 3.020 κιλά του ΑΗΣ Καρδιάς για τον οποίο πάσχισε ανεπιτυχώς η ελληνική κυβέρνηση να εξασφαλίσει επιπλέον ώρες λειτουργίας (από 17.500 σε 32.000) την 8ετία 2016-2023», αναφέρει ο κ. Μάντζαρης.
      Σύμφωνα με την ίδια επίσημη βάση δεδομένων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για το 2016, ο ΑΗΣ Αγίου Δημητρίου κατατάχθηκε πέμπτος σε εκπομπές νικελίου, ένατος σε εκπομπές μολύβδου και δέκατος στις εκπομπές ψευδαργύρου «με 1.560 κιλά, όπου και πάλι «υστερεί» σε σχέση με τον ΑΗΣ Καρδιάς που εξέπεμψε 2.610 κιλά την ίδια χρονιά», όπως υπογραμμίζει ο κ. Μάντζαρης, προσθέτοντας ότι σε όλα αυτά κανείς πρέπει να συνυπολογίσει και τις εκπομπές σε άλλες επιβλαβείς για τη δημόσια υγεία και το περιβάλλον χημικές ουσίες όπως το διοξείδιο του θείου, τα οξείδια του αζώτου και τη σωματιδική ύλη. Όπως αναφέρει ο ίδιος χαρακτηριστικά, «τα επίσημα στοιχεία αποδεικνύουν ότι ο ΑΗΣ Αγίου Δημητρίου είναι από τους πιο ρυπογόνους λιγνιτικούς σταθμούς στην Ευρώπη με ολέθριες επιπτώσεις στη δημόσια υγεία και το περιβάλλον όχι μόνο εντός αλλά και εκτός Ελλάδας. Παρόλα αυτά η ΔΕΗ εξακολουθεί να καθυστερεί την εγκατάσταση της απολύτως απαραίτητης αντιρρυπαντικής τεχνολογίας για την οποία έχει δεσμευθεί στα πλαίσια του Μεταβατικού Εθνικού Σχεδίου Μείωσης Εκπομπών (ΜΕΣΜΕ). Πρέπει επιτέλους να σταματήσει να θυσιάζεται η ανθρώπινη υγεία και η προστασία του περιβάλλοντος στον βωμό εξοικονόμησης πόρων για να χτιστούν νέες λιγνιτικές μονάδες».
    7. Περιβάλλον

      Engineer

      Σήμερα η βιομηχανία επαγγελματικών οχημάτων πιστεύει ότι η μείωση του CO2 κατά 7% μέχρι το 2025 και κατά 16% μέχρι το 2030 αποτελεί ρεαλιστική προσέγγιση.
      Η αναθεώρηση των εκπομπών CO2 για τα βαρέα επαγγελματικά οχήματα αποτελεί επιτακτική ανάγκη για τους επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που αναζητούν τρόπους μείωσης των ρύπων. Σύμφωνα με τους στόχους που έχουν τεθεί, θα υπάρξουν μειώσεις των ρύπων το 2025 και το 2030, με μια ενδιάμεση αναθεώρηση το 2022.
      «Καθώς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τερματίζει τη θητεία του το προσεχές έτος, καλούμε τους ευρωβουλευτές και τους υπουργούς να λάβουν μια γρήγορη πολιτική απόφαση για μια λογική λύση που να μπορεί να εφαρμοστεί εγκαίρως», δηλώνει ο διευθύνων σύμβουλος της MAN Truck & Bus και πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Κατασκευαστών Αυτοκινήτων (ACEA), Joachim Drees και συνεχίζει: «Αν δεν γίνει κάτι τέτοιο διακινδυνεύουμε μεγάλες καθυστερήσεις στην εισαγωγή των νέων στόχων για το διοξείδιο του άνθρακα, εις βάρος του περιβάλλοντος».
      Σήμερα η βιομηχανία επαγγελματικών οχημάτων πιστεύει ότι η μείωση του CO2 κατά 7% μέχρι το 2025 και κατά 16% μέχρι το 2030 αποτελεί ρεαλιστική προσέγγιση. Και αυτό γιατί η προετοιμασία των νέων μοντέλων θα πρέπει να ξεκινήσει άμεσα. Για να επιτευχθεί ο στόχος 2025 για το CO2, οι κατασκευαστές θα πρέπει να προσαρμόσουν τις νέες τεχνολογίες στα φορτηγά που βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη, ακόμη και αν αυτό δεν είχε αρχικά προγραμματιστεί.
      Τα μελλοντικά πρότυπα εκπομπών CO2 για τα φορτηγά θα συζητηθούν από τους υπουργούς περιβάλλοντος της ΕΕ σε συνεδρίαση της 9ης Οκτωβρίου, ενώ το Νοέμβριο θα υπάρξουν και τα ψηφίσματα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
    8. Περιβάλλον

      Engineer

      Προς μια πολιτική μηδενικών ηλεκτρικών και ηλεκτρονικών αποβλήτων επιδιώκει να κινηθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση. Τα ψηφιακά απόβλητα αποτελούν την ταχύτερα αναπτυσσόμενη ροή αποβλήτων στον κόσμο, με περισσότερoυς από 57,4 εκατ. μετρικούς τόνους (Mt) να έχουν παραχθεί μόνο το 2021.
      Ξεκινάει διαβούλευση σχετικά με τα απόβλητα ηλεκτρικού και ηλεκτρονικού εξοπλισμούΣύμφωνα με στοιχεία, που δημοσιοποίησε το WEEE Forum με έδρα τις Βρυξέλλες, το μέγεθος αυτό συγκρίνεται με τους 53,6 εκατ. Mt ηλεκτρονικών και ηλεκτρικών αποβλήτων, που δημιουργήθηκαν το 2019, μέγεθος κατά 21% μεγαλύτερο από το αντίστοιχο του 2014. Εκφρασμένες σε κατά κεφαλή παραγωγή, οι ποσότητες αυτές αναλογούν - κατά μέσο όρο - σε 7,3 κιλά για κάθε κάτοικο της γης.
      Μάλιστα, μέχρι τα τέλη της δεκαετίας, τα ψηφιακά σκουπίδια, που θα δημιουργήσει ο πλανήτης, αναμένεται να αυξηθούν σε 74 εκατ. Mt. Όπως προκύπτει από τα στοιχεία του Global E-waste Monitor, η παγκόσμια παραγωγή ηλεκτρονικών αποβλήτων αυξάνεται ετησίως κατά 2 Mt ή περίπου 3% έως 4%.
      Το πρόβλημα προφανώς συνδέεται με τα υψηλότερα ποσοστά κατανάλωσης ηλεκτρονικών και ηλεκτρικών ειδών (αύξηση 3% ετησίως), τους μικρότερους κύκλους ζωής των προϊόντων και τις περιορισμένες επιλογές επισκευής. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις μόνο στην Ευρώπη, 11 από τα 72 ηλεκτρονικά είδη σε ένα μέσο νοικοκυριό δεν χρησιμοποιούνται πλέον ή είναι σπασμένα.
      Πολύτιμες πρώτες ύλες
      Τα απόβλητα ηλεκτρικού και ηλεκτρονικού εξοπλισμού, αν δεν υποβληθούν σε κατάλληλη επεξεργασία, είναι επικίνδυνα και μπορούν να έχουν σοβαρές συνέπειες για την ανθρώπινη υγεία και το περιβάλλον. Από την άλλη, τα απόβλητα αυτά περιέχουν πολύτιμες και απαραίτητες πρώτες ύλες, η ανάκτηση των οποίων είναι αναγκαία για την προώθηση μιας πιο κυκλικής οικονομίας και την ενίσχυση της στρατηγικής αυτονομίας της Ε.Ε.
      Ενδεικτικά, στην περίπτωση των κινητών τηλεφώνων σε 1 εκατ. κινητά είναι ενσωματωμένα, για παράδειγμα, 24 κιλά χρυσού, 16.000 κιλά χαλκού, 350 κιλά ασήμι και 14 κιλά παλλάδιο.
      Αναλαμβάνει δράση
      Με στόχο να μειώσει - και φιλόδοξο στόχο να μηδενίσει - τα ψηφιακά …σκουπίδια, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή διενεργεί μέχρι τις 22 Σεπτεμβρίου 2023 ανοικτή δημόσια διαβούλευση για να συγκεντρώσει τις απόψεις των πολιτών και των ενδιαφερόμενων μερών σχετικά με την οδηγία για τα απόβλητα ηλεκτρικού και ηλεκτρονικού εξοπλισμού.
      Η Επιτροπή θα αξιοποιήσει τις παρατηρήσεις που θα συγκεντρώσει για την αξιολόγηση της καταλληλότητας της Οδηγίας, η οποία εγκρίθηκε για πρώτη φορά το 2002 και αναθεωρήθηκε το 2012, για νέες προκλήσεις, όπως η πρόσβαση σε βασικές πρώτες ύλες, η αυξημένη κατανάλωση και η ψηφιοποίηση.
      Η Επιτροπή ζητεί ανατροφοδότηση για να ταυτοποιηθεί ο εξοπλισμός που περιέχει κρίσιμες πρώτες ύλες και σχετικά με τις υφιστάμενες πρακτικές ανακύκλωσης για τα υλικά αυτά. Η αξιολόγηση θα εντοπίσει, επίσης, τις αδυναμίες στην εφαρμογή και την επιβολή της οδηγίας. Μάλιστα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενδέχεται να εξετάσει το ενδεχόμενο αναθεώρησης της οδηγίας, ανάλογα με τα αποτελέσματα της αξιολόγησης.
      Η αρχή έγινε με τους φορτιστές
      Θυμίζουμε ότι η Ε.Ε. έχει ήδη περάσει νομοθεσία για κοινή θύρα φόρτισης “USB Type-C” μέχρι τα τέλη του 2024 σε μια ευρεία γκάμα φορητών ηλεκτρονικών συσκευών μικρού και μεσαίου μεγέθους, όπως κινητά, tablets, ψηφιακές φωτογραφικές μηχανές και ακουστικά.
      Οι νέες αυτές υποχρεώσεις θα αυξήσουν την επαναχρησιμοποίηση των φορτιστών και θα βοηθήσουν τους καταναλωτές να εξοικονομούν έως και 250 εκατ. ευρώ ετησίως από περιττές αγορές φορτιστών. Πρόκειται για μια μείζονα θεσμική παρέμβαση δεδομένου ότι οι φορτιστές που απορρίπτονται και δεν χρησιμοποιούνται αντιστοιχούν σε περίπου 11.000 τόνους ηλεκτρονικών αποβλήτων κάθε χρόνο.
    9. Περιβάλλον

      Engineer

      Με διαδικασίες κατεπείγοντος θα ξεκινήσει τις επόμενες ημέρες η δεύτερη φάση για την αποξήλωση και απομάκρυνση των αμιαντούχων υλικών από τις πληγείσες περιοχές από τις πυρκαγιές του Ιουλίου στην ανατολική και δυτική Αττική.
      Οι ανάδοχοι για την επέκταση του έργου αναμένεται να ανακηρυχθούν σήμερα.
      Όπως αναφέρει το Έθνος, σύμφωνα με πηγές του υπουργείου Υποδομών έως τώρα κατά την πρώτη φάση του έργου προϋπολογισμού 2 εκατομμυρίων ευρώ, έχουν απομακρυνθεί αμιαντούχα υλικά από περίπου 300 οικίες που είχαν κριθεί κατεδαφιστέα.
      Ωστόσο, η ύπαρξη αμιάντου σε πλήθος οικημάτων οδήγησε στην επέκταση του έργου με στόχο να απομακρυνθεί ο αμίαντος από τα υπόλοιπα "κόκκινα" κτίρια. 
      Σύμφωνα με καταγγελίες των κατοίκων, οι οποίοι μέσω σωματείων, έχουν καταφύγει σε εξώδικες διαμαρτυρίες κατά του υπουργείου και των δημοτικών αρχών, η επιχείρηση απομάκρυνσης του αμιάντου θα έπρεπε να είχε ολοκληρωθεί στο τέλος της προηγούμενης χρονιάς.
      Πηγή: Έθνος
    10. Περιβάλλον

      Engineer

      Ακρως αποκαλυπτική ήταν η έκθεση για το λειτουργικό κόστος του ΕΔΣΝΑ που περιλαμβάνει εκτός των άλλων και πλήρη πίνακα των απορριμμάτων που φτάνουν στον Χυτά της Φυλής από το Δήμο. 
      Σύμφωνα με την έκθεση βλέπουμε ένα πρώτο δείγμα της προσπάθειας μείωσης των απορριμμάτων που κατάφεραν να έχουν οι δήμοι από το 2016 στο 2017. Σύμφωνα με αυτόν τον πίνακα αξιοσημείωτες ήταν οι μειώσεις που πέτυχαν οι Δήμοι Κυθήρων (-71%), Φυλής (-24%), Βριλησσίων (-12,5%), Π. Φαλήρου (-11%), Αμαρουσίου (-10,2%), Ωρωπού (9,8%), Αιγάλεω (-9,7%) και Αγίου Δημητρίου (-9,6%). 
      Αντίθετα οι δήμοι Δήμοι Σαρωνικού, Μαρκοπούλου και Κρωπίας, δείχνουν να έχουν μεγάλο πρόβλημα. Βέβαια ο πίνακας αυτός είναι ενδεικτικός μιας ετήσιας προσπάθειας που έγινε  όταν η μείωση των απορριμμάτων κατά μέσω όρο στην Αττική ήταν της τάξεως του -3%. 
      Επίσης βέβαια παίζει μεγάλο ρόλο και η κατάσταση που βρίσκονται οι δήμοι και τα περιθώρια μείωσης που έχουν αν και το 3% γενικά για την Αττική σε μια προσπάθεια από το 5% να φτάσουμε στο 50% είναι μάλλον απογοητευτική γενικώς.

      Ομως το myota.gr προχώρησε και σε μια ακόμη σύγκριση διαιρώντας τα κιλά που φτάνουν στον ΧΥΤΑ της Φυλής δια τον αριθμό των κατοίκων ανά δήμο. Κάτι που θα έπρεπε να γίνεται και σε επίσημο επίπεδο για να βλέπει η κάθε δημοτική αρχή δυνατότητες και επιδόσεις. Εδώ βλέπουμε μια άλλη εντελώς διαφορετική κατάταξη. Παίζει βέβαια ρόλο και το επίπεδο διαβίωσης των κατοίκων, αλλά όπως θα δούμε υπάρχουν πολλές περιπτώσεις που το διαψεύδουν. 
      Στο σύνολο της Αττικής τα σκουπίδια που φτάνουν στον ΧΥΤΑ της Φυλής μετά τις εκτροπές για ανακύκλωση είναι κατά μέσο όρο 476,19 κιλά.
      Εδώ βλέπουμε ότι το Π. Φάληρο και το Μαρούσι που στον προηγούμενο πίνακα διακρίθηκαν για τις ετήσιες επιδόσεις τους, γενικώς δεν τα καταφέρνουν  στην ανακύκλωση καθώς 712,36 και 655,92 κιλά ανά κάτοικο, αντίστοιχα βρίσκονται πολύ πάνω από το μέσο όρο της Αττικής. Και δεν μπορούμε να επικαλεστούμε το επίπεδο διαβίωσης των κατοίκων διότι αυτό δεν είναι και πολύ ψηλότερο της Αγίας Παρασκευής, των Βριλησσίων και της Πεύκης που έχουν αντίστοιχα 397,58 κ/κ, 404,12κ/κ και 411,19 κ/κ, μπορούμε να επικαλεστούμε και το αντίθετο θα λέγαμε.
      Να σημειώσουμε την ψευδαίσθηση που δημιουργεί ο πίνακας στο θέμα της Ηλιούπολης. καθώς βρίσκεται μεν στην 7η θέση στην Αττική μια πάρα πολύ καλή επίδοση βεβαίως με ένα επίπεδο διαβίωση αρκετά υψηλό στην Αττική, αλλά ο Δήμος Ηλιούπολης κάνει μόνος του την ανακύκλωση των πράσινων απορριμμάτων με κάθετη παραγωγή κομποστοποίησης που μάλλον τον φέρνει στην πρώτη θέση αφού ο τεράστιος αυτός όγκος δεν φαίνεται πουθενά. Η Ηλιούπολης είναι από τους δήμους με το περισσότερο σε όγκο πράσινο, σε πάρκα και πλατείες και διαθέτει και δύο φυτώρια που παράγουν συνεχώς φυτά που φυτεύονται. 
      Απο εκεί και πέρα οι πρωτοπόροι βέβαια δήμοι είναι οι Νίκαιας Αγίου Ιωάννη του Ρέντη, Αχαρνών, Γαλατσίου, Βύρωνος, Ζωγράφου, Ηλιούπολη, Αγία Βαρβάρα, Νέα Σμύρνη που φαίνεται ότι πρέπει να αποτελέσουν μοντέλα γενικότερα προς εξέταση καθώς δείχνουν το δρόμο στο πως τα καταφέρνουν. Ο ΕΔΣΝΑ θα έπρεπε να κάνει μια μελέτη στο σημείο αυτό και να υποδείξει μοντέλα διαχείρισης.
      Να τονίσουμε ότι η μέτρηση έγινε με το τονάζ που φτάνει στο ΧΥΤΑ δηλαδή δεν περιλαμβάνει μέσα αυτά που κλέβονται από τους πλανώδιους γιατί και αυτά πάνε στην ανακύκλωση. Οπότε σ΄αυτό το σημείο η μέτρηση είναι ακριβής πολύ περισσότερο απ’ ότι στα ΚΔΑΥ.
      Κατά την απόψή μας σημείο αναφοράς πρέπει να είναι και η Αθήνα που έχει τις πιο βεβαρημένες χρήσεις, όλα τα επίπεδα διαβίωσης, πολλούς διερχόμενους και πολλά περιθώρια ανακυκλώσιμου υλικού. Οποιος δήμος βρίσκεται κοντά στο 445,16 κιλά ανά κάτοικο και πάνω, πρέπει να καταβάλει μεγάλες προσπάθειες στο θέμα της ανακύκλωσης καθώς το τέλος υποδοχής στον ΧΥΤΑ που αυξήθηκε, μειώνει και την δυνατότητα επενδύσεων από για την καθαριότητα που αντλείται από τα τέλη. Ενα τρανταχτό παράδειγμα είναι ο Δήμος της Κηφισιάς που πληρώνει 1.748.868 ευρώ στον ΧΥΤΑ. Αν η Κηφισιά έπεφτε στα επίπεδε της Αγίας Παρασκευής ή των Βριλησσίων και της Ηλιούπολης επειδή και αυτή έχει πολύ πράσινο, θα μπορούσε να εξοικονομήσει μέχρι και 800.000 ευρώ ετησίως. Φανταστείτε πόσες επενδύσεις στην καθαριότητα θα μπορούσαν να γίνουν με 800.000 ευρώ το χρόνο. Με χαμηλότερα ποσά ακριβώς το ίδιο ισχύει με τους μισούς δήμους της Αττικής.

         
    11. Περιβάλλον

      Engineer

      Οι δήμοι Φυλής, Μοσχάτου – Ταύρου, Τρικκαίων και Λαρισαίων φαίνεται ότι ανταπορκίθηκαν ήδη στο κάλεσμα της Greenpeace μέσω των δημοτών τους για την αξιποίηση της ηλικαής ενέργειας από τα δημοτικά κτήεια και την διανομή του ηλεκτρικού ρεύματος σε νοικοκυριά που δεν μπορούν να καλύψουν οικονομικά τις ανάγκες τους.
      “Με τη δύναμη του ήλιου” όπως αναφέρει στην σχετική ιστοσελίδα η Greenpeace μέσω της οποίας καλεί τους δημότες να ζητήσουν από τους δήμους τους να αξιοποιήσουνε την ηλικακή ενέργεια. 
      Οπως χαρακτηριστικά αναφέρει η ιστοσελίδα, “ο λογαριασμός του ρεύματος είναι πονοκέφαλος για όλους! Το κόστος ενέργειας, που παράγεται στο μεγαλύτερό της μέρος από ορυκτά καύσιμα (λιγνίτη, πετρέλαιο και φυσικό αέριο) συνεχώς αυξάνεται, δημιουργώντας ενεργειακή φτώχεια και κοινωνική ανισότητα. Αν και ήδη 700.000 νοικοκυριά υπάγονται στο Κοινωνικό Οικιακό Τιμολόγιο της ΔΕΗ, τα μισά από αυτά αδυνατούν να πληρώσουν τους λογαριασμούς ρεύματος (στοιχεία ΔΕΗ). Μέχρι τις δημοτικές εκλογές το 2019, έχουμε την δυνατότητα να πιέσουμε μαζί τους δήμους να ακούσουν τους δημότες τους, να επενδύσουν στην τοποθέτηση φωτοβολταϊκών στις οροφές δημοτικών κτιρίων και να βοηθήσουν τα πιο ευάλωτα νοικοκυριά.
      Το όραμά μας
      Η γρήγορη και κοινωνικά δίκαιη ενεργειακή μετάβαση της ελληνικής οικονομίας σε 100% καθαρή ενέργεια. Απαραίτητη προϋπόθεση για τη μετάβαση αυτή είναι ο εκδημοκρατισμός του ενεργειακού τομέα, με τους πολίτες στο επίκεντρο της παραγωγής ενέργειας. Δήμοι, επιχειρήσεις αλλά και νοικοκυριά, όλοι έχουμε το δικαίωμα να γίνουμε μικροπαραγωγοί της δικής μας καθαρής ενέργειας ώστε να απεξαρτηθούμε από τα ορυκτά καύσιμα, καταπολεμώντας την ανισότητα και προστατεύοντας το κλίμα του πλανήτη.
      Η ενεργειακή δημοκρατία μπορεί να γίνει πραγματικότητα
      Στη χώρα μας υπάρχει πια το θεσμικό πλαίσιο που μπορεί να εξασφαλίσει μία δίκαιη στροφή προς την καθαρή ενέργεια. Ιδιαίτερα η δυνατότητα αυτοπαραγωγής (και εικονικής αυτοπαραγωγής) ηλιακής ενέργειας, αλλά και η δυνατότητα σύστασης και λειτουργίας ενεργειακών κοινοτήτων από τις τοπικές κοινωνίες, επιτρέπει σε όλους μας να παράγουμε τη δική μας ηλιακή ενέργεια προκειμένου να μειώσουμε τους λογαριασμούς ηλεκτρικού ρεύματος, ακόμα και αν δεν έχουμε χώρο στο κτίριό μας για τοποθέτηση φωτοβολταϊκών.
      Ηλιακή ενέργεια για όλους
      Ιδιαίτερα οι δήμοι μπορούν να έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο: να αξιοποιήσουν τις δομές τους (στέγες σχολείων, δημοτικά κτίρια, οικόπεδα) για να παράξουν ηλεκτρικό ρεύμα που θα καταναλώνεται από άλλα δημοτικά κτίρια, μειώνοντας τους λογαριασμούς ενέργειας. Επιπλέον, με τη σύσταση ενεργειακής κοινότητας, οι δήμοι μπορούν να ασκήσουν ηλιακή κοινωνική πολιτική, δηλαδή να βοηθήσουν ευάλωτα νοικοκυριά να γίνουν τα ίδια μικροπαραγωγοί της δικής τους ενέργειας. Με αυτόν τον τρόπο, δεν αξιοποιούμε απλώς την ανεξάντλητη ενέργεια του ήλιου προκειμένου να καταπολεμήσουμε την ενεργειακή φτώχεια. Εξίσου σημαντικά, διασφαλίζουμε ότι η ενεργειακή μετάβαση της Ελλάδας θα γίνει με κοινωνικά δίκαιο τρόπο και με την ενεργό συμμετοχή όλων.
      Η ηλιακή επανάσταση ξεκινάει από εσένα και τον δήμο σου!
      Μέσω της ιστοσελίδας “Ήλιε μου, ήλιε σου”, όλοι μαζί μπορούμε να βοηθήσουμε την Ελλάδα να στραφεί στον ήλιο. Στέλνοντας επιστολή στον δήμαρχό σου ή ακόμα και διοργανώνοντας τη δική σου τοπική δράση, μπορείς και εσύ να πιέσεις τον δήμο σου να αξιοποιήσει διαθέσιμους δημοτικούς χώρους και να παράξει ηλιακή ενέργεια για τις ανάγκες του, αλλά και για την ανακούφιση ευάλωτων κοινωνικών ομάδων.
      Μπορείς ανά πάσα στιγμή να έχεις μία πλήρη εικόνα για τη στάση του δήμου σου απέναντι στο αίτημά σου και να ενημερωθείς για τα βήματα που έχει πάρει για να ασκήσει ηλιακή κοινωνική πολιτική στη γειτονιά σου.
      Η πλατφόρμα της Greenpeace μετράει δύο παραμέτρους
      1) Το Ηλιακό αποτύπωμα
      H πρόοδος του δήμου στην εγκατάσταση φωτοβολταϊκών συστημάτων για να παράγει ο ίδιος σημαντικό μέρος της ηλεκτρικής ενέργειας που χρειάζεται.
      2) Το Κοινωνικό αποτύπωμα
      H πρόοδος του δήμου στη δωρεάν παροχή της παραγόμενης ηλιακής ενέργειας σε επιλεγμένα ευάλωτα νοικοκυριά, στο πλαίσιο της άσκησης κοινωνικής πολιτικής.
      Οι πρωτοπόροι δήμοι
      Όλο και περισσότεροι δήμοι στρέφονται στον ήλιο για να καλύψουν τις ανάγκες τους σε ηλεκτρική ενέργεια και βάζουν τους πολίτες στην καρδιά αυτής της προσπάθειας. Αυτό ονομάζεται ενεργειακή δικαιοσύνη και υπάρχουν ήδη κάποιοι δήμοι που αναλαμβάνουν δράση προς αυτή την κατεύθυνση.
      Στον πίνακα της Greenpeace φαίνεται πως αντοπκρίθηκαν ήδη οι δήμοι Φυλής, Μοσχάτου – Ταύρου, Τρικκαίων και Λαρισαίων.
    12. Περιβάλλον

      Engineer

      Η υψηλή δραστηριότητα ηλεκτρικών φαινομένων το φετινό καλοκαίρι στη χώρα μας αποτυπώνεται και στα δεδομένα του συστήματος ηλεκτρικών εκκενώσεων του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών ZEUS. Το παρακάτω γράφημα (Γράφημα 1) δείχνει τον αριθμό των ηλεκτρικών εκκενώσεων (κυρίως κεραυνών) που ανιχνεύσαμε στην Ελλάδα τον μήνα Ιούλιο μεταξύ 2005 και 2018. Εύκολα γίνεται αντιληπτό ότι ο φετινός Ιούλιος είχε την υψηλότερη κεραυνική δραστηριότητα τουλάχιστον από το 2005 από όταν ξεκίνησαν οι καταγραφές, με σχεδόν 103.000 κεραυνούς στην Ελλάδα. Επιπρόσθετα, οι διαφορές ανά έτος παρουσιάζονται σημαντικές με ορισμένα έτη να παρουσιάζουν εξαιρετικά χαμηλή ηλεκτρική δραστηριότητα, όπως για παράδειγμα το 2007 όταν η χώρα μας βρισκόταν υπό την επιρροή υψηλών πιέσεων και θερμών εισβολών από την Αφρική, με την κατάρριψη ρεκόρ υψηλών θερμοκρασιών στη χώρα μας και σοβαρή ξηρασία.

      Γράφημα 1. Ο απόλυτος αριθμός κεραυνών που ανίχνευσε το σύστημα ZEUS τον Ιούλιο την περίοδο 2005 - 2018.
      Τον φετινό Ιούλιο παρατηρήσαμε καταιγίδες στο μεγαλύτερο μέρος της χώρας, με τη μεγαλύτερη χωρική κατανομή από το 2005 (Γράφημα 2, κάντε κλικ πάνω για μεγέθυνση). Τα δύο τελευταία έτη (2017 και 2018) ένας μεγάλος αριθμός του συνόλου των κεραυνών τον Ιούλιο παρατηρήθηκε πάνω από θαλάσσιες περιοχές, καθώς η ατμοσφαιρική κυκλοφορία ήταν σημαντικά διαφορετική από ό,τι συνήθως.  Στην καρδιά του καλοκαιριού οι καταιγίδες κλιματικά εκδηλώνονται πιο εύκολα πάνω από την ξηρά λόγω θέρμανσης του εδάφους από την ηλιακή ακτινοβολία, δηλαδή εκδηλώνεται πολλές φορές "θερμική αστάθεια". Τα δύο τελευταία έτη όμως, βαρομετρικά συστήματα συνοπτικής κλίμακας οδήγησαν σε εκταταμένες καταιγίδες πάνω από ξηρά και θάλασσα, κάτι που χρήζει περαιτέρω μελέτης.
      Γράφημα 2. Η χωρική κατανομή των κεραυνών που ανίχνευσε το σύστημα ZEUS τον μήνα Ιούλιο την περίοδο 2005 - 2018.
      Όσον αναφορά την κατάταξη των μηνών ως προς τον απόλυτο αριθμό των κεραυνών που ανιχνεύσαμε, ο Ιούλιος του 2018 κατατάσσεται πρώτος με 102.944 κεραυνούς και δεύτερος ο Ιούλιος του 2009 με 83.373 ανιχνεύσεις. Συνολικά φέτος το δίμηνο Ιουνίου και Ιουλίου κατατάσσεται 2ο σε απόλυτο αριθμό ανιχνεύσεων κεραυνών την τελευταία 14ετία, με 196.524 κεραυνούς.
      Σ. Ντάφης, Κ. Λαγουβάρδος, Β. Κοτρώνη
    13. Περιβάλλον

      Engineer

      «Το φαινόμενο της διάβρωσης των ακτών, σύμφωνα με τα στοιχεία που υπάρχουν, είναι δεδομένο πως θα γίνει πιο έντονο τα επόμενα χρόνια», λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο αντιπεριφερειάρχης Νίκος Μπαλαμπάνης, προσθέτοντας ότι «έχουμε ξεκινήσει και λαμβάνουμε τα μέτρα μας στη Δυτική Ελλάδα, με σκοπό την προστασία των παράκτιων περιοχών και των οικοσυστημάτων».
      Τα εργαλεία αυτά, όπως λέει ο αντιπεριφερειάρχης, είναι οι μελέτες για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή και την αντιμετώπιση του φαινομένου της διάβρωσης των ακτών στη δυτική Αχαΐα και στις ακτές του Κορινθιακού, αλλά και η συμμετοχή σε ευρωπαϊκό πρόγραμμα για την παρακολούθηση του φαινομένου.
      Ειδικότερα, όσον αφορά τη μελέτη για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή, ο Νίκος Μπαλαμπάνης λέει στο ΑΠΕ – ΜΠΕ ότι «έχουμε ανάδοχο εταιρεία που εκπονεί τον περιφερειακό σχεδιασμό για την προσαρμογή και μέσα στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα θα ξεκινήσει η διαβούλευση με θεσμικούς φορείς και με δήμους, ώστε να εντάξουμε στη μελέτη όλα τα στοιχεία που θα συγκεντρωθούν». «Βασικός μας σκοπός,» όπως τονίζει, «είναι να οχυρωθούμε όσο περισσότερο γίνεται και να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά οποιοδήποτε καιρικό φαινόμενο».
      Μάλιστα, κατά τη διάρκεια συνάντησης εργασίας που πραγματοποιήθηκε στην Περιφέρεια, συζητήθηκε η πορεία της μελέτης και ήδη έχουν εξεταστεί οι κύριες κλιματικές μεταβλητές, όπως η θερμοκρασία, η βροχόπτωση, η σχετική υγρασία, η ταχύτητα του ανέμου, ο αριθμός ημερών παγετού, τροπικών νυκτών και υγρών ημερών για βραχυπρόθεσμο, μεσοπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο χρονικό ορίζοντα και για τα τρία σενάρια κλιματικής αλλαγής, δηλαδή ευμενές, μέσο, και δυσμενές. Ακολούθως, και λαμβάνοντας υπόψη τα αποτελέσματα για τα κλιματικά δεδομένα, θα εκτιμηθεί, σύμφωνα με την Περιφέρεια, η τρωτότητα της Δυτικής Ελλάδας, στην κλιματική αλλαγή.
      Σύμφωνα με τον αντιπεριφερειάρχη, «από τον περιφερειακό σχεδιασμό θα προκύψουν οι κύριες και βασικές ανάγκες των απαιτούμενων έργων και υποδομών για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή στην περιφέρειά μας και παράλληλα θα αποτελέσει βασικό εργαλείο για τη στοχευμένη αναζήτηση των απαραίτητων χρηματοδοτικών εργαλείων, με στόχο την υλοποίησή τους».
      Σχετικά με το ζήτημα της χρηματοδότησης, ο Νίκος Μπαλαμπάνης σημειώνει ότι «αυτή θα έχει να κάνει με τις πραγματικές ανάγκες της κάθε περιοχής, για αυτό και εμείς θέλουμε να αποτυπώσουμε και να προτεραιοποιήσουμε αυτές τις ανάγκες, όπως και την επικινδυνότητα ανά περιοχή», προσθέτοντας ότι «τα χρήματα που θα έρχονται στις περιφέρειες, θα αφορούν αποκλειστικά τις προτεραιότητες που θα έχουν τεθεί για την αντιπλημμυρική και περιβαλλοντική προστασία».
      Oσον αφορά την αντιμετώπιση του φαινομένου της διάβρωσης των ακτών στη δυτική Αχαΐα, μελέτη που εκπονείται από την περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας προτείνει τεχνικές λύσεις που περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων παρεμβάσεις, τόσο μέσα στη θάλασσα, όσο και στην ακτογραμμή.
      Σχετικά με τον Κορινθιακό κόλπο, δηλαδή από το Ρίο, έως την Αιγείρα, εκεί, σύμφωνα με την Περιφέρεια, γίνεται μία άλλη ενιαία μελέτη από το υπουργείο Υποδομών για να αντιμετωπίσει όλο το φαινόμενο της διάβρωσης των ακτών μέχρι και το Λουτράκι.
      Στο μεταξύ, στο πλαίσιο της συμμετοχής στο ευρωπαϊκό πρόγραμμα «Triton» για τη μείωση των συνεπειών της διάβρωσης των ακτών, η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας θα προμηθευτεί και θα εγκαταστήσει στην Αχαΐα δύο μετεωρολογικούς σταθμούς, δύο παλιρροϊογραφικούς σταθμούς και έναν κυματογράφο για τη μελέτη του φαινομένου.
      Το συγκεκριμένο πρόγραμμα, σύμφωνα με την Περιφέρεια, αποτελεί ένα μοντέλο ολοκληρωμένης διαχείρισης των παράκτιων ζωνών μεταξύ Απουλίας της Ιταλίας και Δυτικής Ελλάδας, για την προστασία των παράκτιων περιοχών, με κύριο στόχο τη μείωση των συνεπειών της διάβρωσης των ακτών.
      Aλλωστε, σύμφωνα με την Περιφέρεια, οι παράκτιες περιοχές της Απουλίας και της Δυτικής Ελλάδας πλήττονται από εκτεταμένη διάβρωση ακτών, τόσο λόγω φυσικών αιτίων, δηλαδή εκτεταμένες προσβολές, θυελλώδεις άνεμοι, υψηλά κύματα και ισχυρά ρεύματα, όσο και ανθρωπογενών δραστηριοτήτων, όπως για παράδειγμα, η αστική επέκταση, η τουριστική ανάπτυξη και οι παράκτιες υποδομές.
      Tέλος, ανάμεσα στους κύριους σκοπούς αυτού του προγράμματος είναι η βελτίωση του κόστους και της αποτελεσματικότητας των αποφάσεων που λαμβάνονται για την διαχείριση της παράκτιας ζώνης, ο σχεδιασμός κατάλληλων εργαλείων εκτίμησης της διακινδύνευσης, λόγω διάβρωσης, καθώς και η υποστήριξη των παράκτιων δήμων.
      Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
    14. Περιβάλλον

      Engineer

      Φάκελο για τροποποίηση των περιβαλλοντικών όρων του ΧΥΤΑ Φυλής, ώστε να επιτραπεί η χρησιμοποίηση του «μίνι Κυττάρου» και της α΄ φάσης του ΧΥΤΑ μέχρι κορεσμού της, έχει υποβάλει στο υπουργείο Περιβάλλοντος ο Ενιαίος Διαβαθμιδικός Σύνδεσμος Νομού Αττικής (ΕΔΣΝΑ).
      Ο επιπλέον χώρος, η χρήση του οποίου αποφασίστηκε στις αρχές του καλοκαιριού, θα διατηρήσει στη ζωή τον ΧΥΤΑ για ακόμα 8-10 μήνες, ενώ 2-4 μήνες ακόμα θα εξασφαλιστούν από τη χρησιμοποίηση των γειτονικών στο σημείο περιοχών, των οποίων η χρήση είχε σταματήσει λόγω καθιζήσεων. Σε κάθε περίπτωση, με δεδομένο ότι το ρολόι μετρά αντίστροφα, η συζήτηση για την επόμενη ημέρα στην Αττική και η σεναριολογία για τις προθέσεις της Περιφέρειας καλά κρατούν.
      Το ρεπορτάζ της «Κ», που αποκάλυψε τις προθέσεις του ΕΔΣΝΑ για τη χωροθέτηση δύο νέων ΧΥΤΥ στα Μέγαρα και στο Κορωπί φαίνεται ότι πυροδότησε διάφορες εξελίξεις. Κατ’ αρχάς, η ανακοίνωση των αποφάσεων μετατέθηκε για αργότερα, ενώ το πιθανότερο είναι στην τροποποίηση του νόμου του 2003 (με τον οποίο χωροθετήθηκαν τρεις ΧΥΤΑ στην Αττική) να συμπεριληφθούν κι άλλες θέσεις, σε χαμηλότερη προτεραιότητα. Νωρίτερα, ο ΕΔΣΝΑ θα «ξεδιπλώσει» το πλήρες σχέδιο για τη διαχείριση των απορριμμάτων της Αττικής, συγκεκριμενοποιώντας τις θέσεις των υποδομών (όπως ΧΥΤΥ, μονάδες επεξεργασίας απορριμμάτων, σταθμοί μεταφόρτωσης κ.λπ.) που «φωτογράφιζε» το περιφερειακό σχέδιο για τα απορρίμματα (ΠΕΣΔΑ).
      Οι κινήσεις της Περιφέρειας επιδέχονται, όπως ήταν επόμενο, πλήθος ερμηνειών. Χθες, το «Δυτικό Μέτωπο» (μια συλλογικότητα πολιτών από τη Δυτική Αττική) υποστήριξε ότι η Περιφέρεια προσπαθεί με κάθε τρόπο να κρατήσει ανοιχτό τον ΧΥΤΑ μέχρι τις αυτοδιοικητικές εκλογές. «Γνωρίζουν καλά ότι ο ΧΥΤΑ θα “σκάσει” προτού προλάβουν καν να ξεκινήσουν τις μελέτες για τους νέους ΧΥΤΥ», αναφέρει. Επομένως, καταλήγει, η υπόθεση αυτή είναι ουσιαστικά μια πρόφαση «για μια νέα, θηριώδη επέκταση του ΧΥΤΑ Φυλής στη λεγόμενη γ΄ φάση». Αυτή είναι μια εκδοχή.
      Ορισμένοι περιφερειακοί σύμβουλοι (παρατάξεων της αντιπολίτευσης) έχουν μια διαφορετική εκδοχή: ότι η έναρξη της διαδικασίας χωροθέτησης ΧΥΤΥ γίνεται προκειμένου η περιφερειάρχης Ρένα Δούρου και το δ.σ. του ΕΔΣΝΑ να προστατευθούν νομικά, στην πιθανότητα να αναζητηθούν ευθύνες για τη χαώδη κατάσταση που θα δημιουργηθεί στην Αττική στο ενδεχόμενο κλείσιμο του ΧΥΤΑ προτού βρεθεί εναλλακτική λύση. Από την πλευρά της, η Περιφέρεια διαψεύδει κατηγορηματικά όλες αυτές τις τοποθετήσεις, μιλώντας για σεναριολογία. Οσο για τον ΧΥΤΑ Φυλής, επιβεβαιώνει ότι βρίσκεται σε εξέλιξη η διαδικασία τροποποίησης των περιβαλλοντικών όρων, υποστηρίζοντας όμως ότι αφορά όσα είναι ήδη γνωστά, δηλαδή τη χρησιμοποίηση του «μίνι-κυττάρου» και την ολοκλήρωση της α΄ φάσης, στα σημεία όπου υπήρξε καθίζηση λόγω αποσύνθεσης των απορριμμάτων. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, η μετάθεση του χρόνου ανακοίνωσης των αποφάσεων της Περιφέρειας δεν εξυπηρετεί την κατάσταση. Οπως δήλωσε προχθές η επίτροπος Περιφερειακής Πολιτικής Κ. Κρέτσου, «η Επιτροπή ανησυχεί ιδιαίτερα για την κατάσταση στην Αττική, όπου μετά την πλήρη αναθεώρηση του περιφερειακού σχεδίου το 2015 δεν έχει εγκριθεί ούτε ένα έργο, λόγω της χρονοβόρας διαδικασίας έγκρισης για περιβαλλοντικές άδειες».
    15. Περιβάλλον

      Engineer

      Είναι, αν μη τι άλλο, μια ιδιαίτερη περίπτωση. Είναι η πρώτη –μη πειραματική– αφαλάτωση στη χώρα μας, η οποία λειτουργεί εξ ολοκλήρου με ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Μεταφέρθηκε κομμάτι κομμάτι σε ένα ακριτικό νησί, καθώς δεν υπήρχε λιμάνι για να εκφορτωθεί και συναρμολογήθηκε επιτόπου, ενώ συντηρείται από αξιωματικούς του ελληνικού στρατού, οι οποίοι «μεταλαμπαδεύουν» ο ένας στον άλλο τη γνώση.
      Η μικρή αφαλάτωση στη νήσο Στρογγύλη, κοντά στο Καστελλόριζο, ήταν η «πρωταγωνίστρια» του τριήμερου διεθνούς συνεδρίου «Αφαλάτωση για το Περιβάλλον: Καθαρό νερό και Ενέργεια», που ολοκληρώθηκε χθες στην Αθήνα. Είναι μια μικρή σε δυναμικότητα αφαλάτωση (παράγει 20 κυβικά νερού την ημέρα), η οποία καλύπτει από το 2014 τις ανάγκες του φυλακίου που βρίσκεται στο ακριτικό νησάκι. «Για πολλά χρόνια, το νερό μεταφερόταν στο νησί με πλοίο του Πολεμικού Ναυτικού, με κόστος 20 ευρώ/κυβικό», εξηγεί ο Στάθης Μάτος, διευθυντής πωλήσεων της εταιρείας ΤΕΜΑΚ (που σχεδίασε, κατασκεύασε και τοποθέτησε την αφαλάτωση). «Με δεδομένη τη δυσκολία προσέγγισης στο νησί, η αφαλάτωση δεν μπορούσε να εξαρτάται από γεννήτρια πετρελαίου. Ετσι, όταν η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου πραγματοποίησε τον διαγωνισμό, ζήτησε μια μονάδα αφαλάτωσης η οποία να λειτουργεί εξ ολοκλήρου με ανανεώσιμες πηγές ενέργειας».

      Η εταιρεία κατασκεύασε τη μονάδα στο εργοστάσιό της, τη δοκίμασε σε πραγματικές συνθήκες μετά τη... διέλυσε, προκειμένου να τη μεταφέρει στη Στρογγύλη. «Το νησί έχει έναν μώλο, είναι αδύνατη η πρόσδεση μεγάλου πλοίου. Επομένως τα εξαρτήματα μεταφέρθηκαν στο Καστελλόριζο με το πλοίο της γραμμής και στη συνέχεια λίγα λίγα με καΐκι στη Στρογγύλη. Κατόπιν μεταφέρθηκαν στα χέρια από εμάς στο σημείο όπου εγκαταστάθηκε η μονάδα και επανασυναρμολογήθηκαν».
      Οι ειδικές συνθήκες του νησιού επέβαλαν τροποποιήσεις στον σχεδιασμό της μονάδας. «Η αφαλάτωση δουλεύει με ένα έξυπνο σύστημα εξοικονόμησης ενέργειας, με στόχο η επιφάνεια των φωτοβολταϊκών πάνελ και ο αριθμός των μπαταριών να μειωθούν στο μισό. Επίσης, διαθέτει σύστημα ανάκτησης ενέργειας, όπως οι αφαλατώσεις μεγάλης δυναμικότητας: χρησιμοποιεί την πίεση με την οποία παράγεται ο αλμόλοιπος για να κινεί μια τουρμπίνα με την οποία γίνεται η άντληση του θαλασσινού νερού. Ως αποτέλεσμα το λειτουργικό της κόστος είναι ιδιαίτερα χαμηλό». Από κοινού με τη δεξαμενή αποθήκευσης νερού, η μονάδα δίνει υδατική αυτονομία στο νησί έως και ένα μήνα.
      Μία ακόμα ιδιαιτερότητα είναι ότι η συντήρηση έπρεπε να γίνεται από τους υπηρετούντες στο φυλάκιο. «Απλοποιήσαμε την κατασκευή ώστε να μπορεί κάποιος εύκολα να αντικαταστήσει τα βασικά αναλώσιμα», λέει ο κ. Μάτος. «Επίσης, γράψαμε ένα αναλυτικό φυλλάδιο οδηγιών, το οποίο θα ήταν κατανοητό και από κάποιον χωρίς ειδικές γνώσεις. Σήμερα, την ελαφρά συντήρηση κάνουν οι αξιωματικοί, «μεταλαμπαδεύοντας» ο ένας στον άλλο τη γνώση τους. Η οργάνωση του στρατού είναι εγγύηση ότι όλοι οι έλεγχοι γίνονται τακτικά».
      Βραβεία
      Η αφαλάτωση έχει αποσπάσει δύο διεθνή και ένα εγχώριο βραβείο. «Οι τρεις ελληνικές εταιρείες που δραστηριοποιούμαστε στον χώρο (σ.σ. ΤΕΜΑΚ, SYCHEM, Watera Hellas) έχει η καθεμία τη δική της τεχνογνωσία», εκτιμά ο κ. Μάτος. «Η τεχνολογία αναπτύχθηκε με σκοπό να αντιμετωπίσουμε τις δικές μας δυσκολίες: τη νησιωτικότητα, τη γεωγραφική απομόνωση, την έλλειψη υποδομών. Πλέον, οι Ελληνες κατασκευαστές είναι στην πρώτη γραμμή διεθνώς».
    16. Περιβάλλον

      Engineer

      Oι διακοπές στις πόλεις υποτίθεται ότι είναι αναζωογονητικές. Ωστόσο, οι ειδικοί προειδοποιούν τους τουρίστες ότι δαπανώντας ένα Σαββατοκύριακο στις πιο δημοφιλείς αλλά μολυσμένες πόλεις της Ευρώπης, μπορεί να έχουν τις ίδιες συνέπειες για την υγεία με το κάπνισμα ενός έως τεσσάρων τσιγάρων.
      Ο παραλληλισμός ανάμεσα στην ατμοσφαιρική ρύπανση και στο κάπνισμα των τσιγάρων βασίζεται σε έρευνα του Berkeley Earth, που εστιάζεται στα μικροσωματίδια, τα οποία είναι το συχνότερα χρησιμοποιούμενο μέτρο για τα επίπεδα ατμοσφαιρικής ρύπανσης. Αν και τα δεδομένα των τελευταίων μηνών είναι εύκολο να βρεθούν, είναι η πρώτη φορά που συνδυάζονται σε πραγματικό χρόνο τα στοιχεία για τον τουρισμό και τα δεδομένα για την ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα, έτσι ώστε να γνωρίζουν οι παραθεριστές τους κινδύνους που αντιμετωπίζουν το καλοκαίρι.
      «Οταν η ατμοσφαιρική ρύπανση είναι μεγάλη, ακούμε ότι πρέπει να αποφεύγουμε να τρώμε έξω και να αθλούμαστε. Αλλά το περπάτημα στις πόλεις και το φαγητό σε υπαίθρια εστιατόρια είναι ακριβώς αυτά που συνιστούν τις διακοπές στην πόλη. Αυτή τη στιγμή, οι τουρίστες, ανάμεσα στους οποίους και παιδιά, εξαναγκάζονται να καπνίζουν όσον αφορά τις συνέπειες για την υγεία τους», δήλωσε ο Ζενς Μιούλερ, συντονιστής ποιότητας ατμόσφαιρας και ντίζελ.
      Στο... σκοτάδι
      Ακόμα και μικρές ποσότητες ατμοσφαιρικής ρύπανσης μπορούν να καταστρέψουν την καρδιά μας, σύμφωνα με έρευνες που δημοσιεύθηκαν την περασμένη εβδομάδα. Ωστόσο, αξίζει να σημειωθεί ότι η ρύπανση μπορεί να είναι πολύ χειρότερη από αυτή που έχει αναγνωριστεί σήμερα. Αυτό συμβαίνει επειδή οι Αρχές τοποθετούν τους σταθμούς καταγραφής της ρύπανσης σε πάρκα ή ήσυχους δρόμους ή απλώς τους απενεργοποιούν γενικά προκειμένου να κρύψουν τα κακά αποτελέσματα. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρόκειται να οδηγήσει τις κυβερνήσεις της Ρουμανίας και του Βελγίου στο δικαστήριο γι’ αυτή τη συμπεριφορά. Επίσης, οργανώσεις πολιτών, απαντώντας στο πρόβλημα, έχουν δημιουργήσει προγράμματα καταγραφής ρύπων. Αυτά τα προγράμματα έχουν καταγράψει πολύ υψηλότερη ατμοσφαιρική ρύπανση από τα επίσημα στοιχεία σε Ιταλία, Γερμανία, Βουλγαρία και Βέλγιο. Την ίδια στιγμή, η Βρετανία, η Γαλλία, η Γερμανία, η Ιταλία, η Ουγγαρία και η Ρουμανία θα καταβάλουν πολλά δισεκατομμύρια σε πρόστιμα για παραβίαση των προτύπων ατμοσφαιρικής ρύπανσης της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
      Οι επικεφαλής του τουριστικού τομέα πρέπει να προσέξουν. Η ατμοσφαιρική ρύπανση είναι η δεύτερη μεγαλύτερη περιβαλλοντική ανησυχία για τους Ευρωπαίους και σύμφωνα με έρευνα οι τουρίστες αποφεύγουν το Χονγκ Κονγκ εξαιτίας της κακής ατμόσφαιρας. Το καλοκαίρι είναι εποχή υψηλής επισκεψιμότητας σε Βαρκελώνη και Λονδίνο.
      Τα αυτοκίνητα είναι η βασική πηγή μικροσωματιδίων στις πόλεις κατά τους θερινούς μήνες. Οι κατασκευαστές αυτοκινήτων παραβιάζουν τη νομοθεσία περί απόδοσης των καυσίμων, δίνοντας στην κυκλοφορία οχήματα που μολύνουν περισσότερο από όσο πρέπει. Η αυτοκινητοβιομηχανία ισχυρίζεται ότι τα σύγχρονα ντίζελ είναι «καθαρά», αλλά έλεγχοι που έγιναν υποδεικνύουν ότι αυτό είναι αναληθές. Ως αποτέλεσμα πόλεις όπως το Παρίσι, το Λονδίνο, το Αμβούργο και το Μιλάνο άρχισαν να περιορίζουν τα αυτοκίνητα που κινούνται με ντίζελ.
      Πηγή: Εφημερίδα «Καθημερινή»
    17. Περιβάλλον

      Engineer

      Στα 2,5 εκατ. ευρώ υπολογίζουν παράγοντες της αγοράς τα έσοδα από το τέλος της πλαστικής σακούλας κατά τους πρώτους τρεις μήνες εφαρμογής της χρέωσης. Οι πρώτες «πληρωμές» από τα καταστήματα προς τον Ελληνικό Οργανισμό Ανακύκλωσης (ΕΟΑΝ) θα γίνουν έως το τέλος Μαΐου. Τα έσοδα θα χρησιμοποιηθούν για την αγορά και δωρεάν διανομή σακουλών πολλαπλών χρήσεων, καθώς και τη διεξαγωγή εκστρατείας ενημέρωσης.
      Η χρέωση της λεπτής πλαστικής σακούλας με 0,04 ευρώ ξεκίνησε να ισχύει στη χώρα μας από την 1η Ιανουαρίου (και θα αυξηθεί σε 0,09 ευρώ από 1η Ιανουαρίου 2019). Το περιβαλλοντικό τέλος, που πληρώνουν οι πολίτες για τον αγορά σακούλας, εισπράττεται από τα καταστήματα λιανικής και στη συνέχεια αποδίδεται κάθε τρίμηνο στον ΕΟΑΝ. Η διαδικασία πραγματοποιείται από την Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων (ΑΑΔΕ) στο ηλεκτρονικό περιβάλλον του TAXISnet μέσω της ιστοσελίδας της (www.aade.gr). Σύμφωνα με την κοινή απόφαση των συναρμόδιων υπουργείων, η πρώτη απόδοση του περιβαλλοντικού τέλους στο κράτος θα έπρεπε να γίνει έως μεθαύριο Δευτέρα. Το υπουργείο Οικονομικών, όμως, ανακοίνωσε πριν από λίγες ημέρες ότι θα την παρατείνει κατά ένα μήνα, μέχρι το τέλος Μαΐου.
      Η αγορά, πάντως, έχει ήδη μια πρώτη εικόνα της οικονομικής επιτυχίας του μέτρου. «Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις στελεχών της, οι εισπράξεις του πρώτου τριμήνου εφαρμογής του περιβαλλοντικού τέλους θα είναι περίπου 2,5 εκατ. ευρώ», αναφέρει ο Λευτέρης Κιοσές, γενικός διευθυντής του Ινστιτούτου Ερευνας Λιανεμπορίου Καταναλωτικών Αγαθών (ΙΕΛΚΑ). «Με τα στοιχεία που έχουμε συγκεντρώσει μέχρι στιγμής, η μείωση της χρήσης πλαστικής σακούλας φθάνει πλέον το 80% σε σχέση με πέρυσι στα σούπερ μάρκετ και στο σύνολο της αγοράς το 60%-65%».
      Επεξεργασία προτάσεων
      Σύμφωνα με τον ΕΟΑΝ, η είσπραξη του τέλους καθυστέρησε για τεχνικούς λόγους από την ΑΑΔΕ. «Πριν από λίγες ημέρες συζητήσαμε στο διοικητικό συμβούλιο του ΕΟΑΝ μία σειρά από τρόπους με τους οποίους μπορούμε να διαχειριστούμε τα χρήματα που θα εισπραχθούν», λέει ο πρόεδρός του, Δημήτρης Πολιτόπουλος. «Θα επεξεργαστούμε τις προτάσεις που έχουν υποβληθεί και θα αποφασίσουμε για την πρότασή μας προς τον αναπλ. υπουργό Περιβάλλοντος στα μέσα Μαΐου. Πάντως, θα στραφούμε στην απόκτηση, μέσω διαγωνισμού, τσαντών πολλαπλών χρήσεων, τις οποίες θα διανείμουμε δωρεάν στους πολίτες. Και θα ξεκινήσουμε μια εκστρατεία ενημέρωσης για την περαιτέρω μείωση της χρήσης της».
      Τα καταστήματα λιανικής, πάντως, θα πρέπει έως τις 10 Ιουνίου να έχουν διαθέσει όλο το στοκ τους από παλαιές πλαστικές σακούλες (και να προμηθευτούν τις νέες, που θα φέρουν ειδική σήμανση) αλλά και τις «οξοδιασπώμενες» πλαστικές σακούλες, που απαγορεύτηκαν εντελώς στη χώρα μας. Στόχος της επιβολής του περιβαλλοντικού τέλους είναι να μειώσει τη χρήση των πλαστικών σακουλών στη χώρα μας από 400 ανά κάτοικο (το 2015) σε 90 ανά κάτοικο έως το 2020, στόχος που κατά τον ΕΟΑΝ είναι περισσότερο από εφικτός.
    18. Περιβάλλον

      Engineer

      Στο μυαλό όλων η Κρήτη είναι ένας τόπος πλούσιος. Ένας τόπος όπου η φύση χαρίζεται σε αφθονία, όπου η γη είναι γόνιμη και το κλίμα μοναδικό. Η εντύπωση αυτή είναι βαθιά χαραγμένη και μέσα στους ίδιους τους Κρητικούς, κυβερνά τη ζωή τους, καθοδηγεί τον τρόπο που διαχειρίζονται τον τόπο τους. Γι’ αυτό και είναι δύσκολο, όταν οι συνθήκες αλλάζουν, να «χωνέψουν» αυτό που συμβαίνει. Όμως, έρχεται κάποια στιγμή που η αλλαγή αυτή χτυπά την πόρτα.

      Δέκα ημέρες πριν από το Πάσχα, ένα πυκνό σύννεφο αφρικανικής σκόνης κάλυψε για δύο ημέρες το νησί. Μόλις το σύννεφο έφυγε, όλοι βγήκαν με τα λάστιχα να ξεπλύνουν δρόμους, σπίτια, αυτοκίνητα. Αυτό ήταν το τελειωτικό χτύπημα στο ήδη αποδυναμωμένο σύστημα ύδρευσης του Ηρακλείου. Ξαφνικά, οι βρύσες στέρεψαν.
      «Δεν περίμενε κανείς ότι τα προβλήματα που ανακύπτουν συνήθως το θέρος θα παρουσιάζονταν φέτος τον Μάρτιο. Εξαιτίας της αφρικανικής σκόνης, οι δημότες άνοιξαν τις βρύσες τους για να φέρουν τα πράγματα στην προτέρα κατάσταση και άδειασαν τις δεξαμενές», εξηγεί ο δήμαρχος Ηρακλείου, Βασίλης Λαμπρινός. «Έτσι βρεθήκαμε σε μια δύσκολη θέση, που κατά τη γνώμη μου η ΔΕΥΑ χειρίστηκε επαρκώς».
      Για να καταλάβει κανείς τι συνέβη στο Ηράκλειο πρέπει πρώτα να κατανοήσει τον προβληματικό τρόπο με τον οποίο υδρεύεται η 4η μεγαλύτερη πόλη στη χώρα. Το Ηράκλειο, λοιπόν, υδρεύεται κυρίως από γεωτρήσεις. Η άναρχη (και σε μεγάλο βαθμό αυθαίρετη) επέκτασή του οδήγησε στη δημιουργία ενός δυσλειτουργικού συστήματος ύδρευσης.
      «Στο Ηράκλειο η ποσότητα του νερού που υπάρχει δεν επαρκεί για να καλύψει το 100% των αναγκών. Γι’ αυτό τον λόγο σε πολλές περιοχές έχουμε διανομή. Δηλαδή μια ημέρα έχουμε νερό και την επόμενη ημέρα το δίκτυο είναι κλειστό», εξηγεί ο πρόεδρος της ΔΕΥΑ Ηρακλείου, Γιάννης Ρασούλης. «Ετσι θα πρέπει με κάποιο τρόπο να αποθηκεύσουμε το νερό για τη μια ημέρα που δεν υπάρχει νερό στο δίκτυο. Αυτό δημιουργεί την άσχημη εικόνα στις ταράτσες των πολυκατοικιών με τα μαύρα ντεπόζιτα».


      Το υδατικό έλλειμμα επιβαρύνεται από την κακή κατάσταση του δικτύου. Σύμφωνα με τον κ. Ρασούλη, οι διαρροές και κλοπές νερού ξεπερνούν το 30%. Από τα 600 χλμ. του δικτύου, μόλις 250-300 χλμ. κατασκευάστηκαν μετά το 1998. Ακόμα 20% δεν τιμολογείται, δηλαδή καταναλώνεται αλλά δεν καταγράφεται λόγω χαλασμένων υδρόμετρων. Ετσι, από τα 18 εκατ. κυβικά νερού που χρειάζεται ετησίως η πόλη, η ΔΕΥΑ εισπράττει από τους καταναλωτές το αντίτιμο μόλις για 8,5-9 εκατ. κυβικά.
      «Περίπου 65 χλμ. δικτύου βρίσκονται σε φάση αντικατάστασης, ακόμα 40 χλμ. έχουν ενταχθεί στο ΕΠΠΕΡΑΑ και έχουμε μελέτες και για τα υπόλοιπα. Μας έχει υποσχεθεί ο πρωθυπουργός ότι θα διαθέσουν 25 εκατ. ευρώ για αντικατάσταση του παλαιού δικτύου», λέει ο κ. Ρασούλης. Παράλληλα, προχωρά η αντικατάσταση 7.000 υδρόμετρων.
      Τα φράγματα
      Το Σφενδύλι μοιάζει με σκηνικό ταινίας. Τα λιγοστά του σπίτια χάσκουν, σε ορισμένα έχουν πέσει οι σκεπές. Κι όμως, στο κέντρο του χωριού, η μικρή εκκλησία είναι φρεσκοβαμμένη, λέγεται μάλιστα ότι λειτουργεί ακόμα σε γάμους και πανηγύρια. Τίποτα από όλα αυτά δεν θα ήταν παράξενο αν το Σφενδύλι δεν είχε απαλλοτριωθεί για να σκεπαστεί από τα νερά του φράγματος Αποσελέμη. Μέσα από τα σοκάκια του, η σημερινή εικόνα του φράγματος είναι αποκαρδιωτική: είναι σχεδόν άδειο.

      Το φράγμα κατασκευάστηκε για να λύσει το πρόβλημα ύδρευσης του Ηρακλείου, της Χερσονήσου και του Αγίου Νικολάου. Η πλήρωσή του ξεκίνησε το 2012 και το φράγμα σχεδόν γέμισε πρώτη φορά το 2015 για να αδειάσει ενάμισι έτος αργότερα. Είναι ένα έργο που έχει δεχθεί ισχυρή κριτική λόγω του υψηλότατου κόστους, που έχει ξεπεράσει πλέον τα 200 εκατ. ευρώ, σε σχέση με την περιορισμένη, όπως φαίνεται, χρησιμότητά του.
      «Το φράγμα δεν έχει ακόμα ολοκληρωθεί. Σήμερα τροφοδοτείται από τον χείμαρρο Αποσελέμη, ενώ υπό κατασκευήν βρίσκεται μια σήραγγα 3,5 χλμ. που θα μεταφέρει πλημμυρικά νερά από το οροπέδιο Λασιθίου», εξηγεί στην «Κ» ο Φώτης Καζάσης, διευθύνων σύμβουλος του Οργανισμού Ανάπτυξης Κρήτης (στον οποίο ανήκει το φράγμα).
      Όλα δείχνουν ότι η κατασκευή του αποφασίστηκε με πολιτικά και όχι οικονομικά κριτήρια. «Τα έργα που περνούν αρκετά χρηματοδοτικά πλαίσια και δεν ολοκληρώνονται, καταλαβαίνουμε ότι δεν γίνονται με σωστό τρόπο. Κρίνουμε όμως εκ των υστέρων», λέει ο κ. Καζάσης. «Δεν θέλω να είμαι απαισιόδοξος. Τα στατιστικά στοιχεία λένε ότι ανά κάποια περίοδο θα γεμίζει. Το μέλλον θα δείξει αν οι μελέτες που είχαν γίνει θα επαληθευθούν», εκτιμά υποστηρίζοντας ότι το φράγμα μπορεί να παίξει ρόλο «ρυθμιστή» στην ύδρευση των τριών δήμων.
      Αρκετά νοτιότερα, στο αρδευτικό φράγμα Φανερωμένης, η κατάσταση είναι ίδια. Όπως λέει στην «Κ» ο Γιώργος Αρμουτάκης, δήμαρχος Φαιστού, το φράγμα έχει σήμερα μόλις 3 εκατ. κυβικά νερού, ενώ χωράει 18 εκατομμύρια. Οι τοπικές αρχές πιέζουν για ένα ακόμα ακριβό έργο, την εκτροπή όσον αφορά τον ποταμό Πλατύ από το Ρέθυμνο (προϋπολογισμού 150 εκατ. ευρώ) προκειμένου να ενισχυθεί το φράγμα με νερό.

      Οι αρδευτικές ανάγκες του κάμπου της Μεσσαράς είναι 20 εκατ. κυβικά ετησίως, που φέτος θα καλυφθούν από γεωτρήσεις. «Υπάρχουν γεωτρήσεις στα 200 και 300 μέτρα. Το νερό που παίρνουμε από τον κάμπο είναι επιβαρυμένο με νιτρικά, υπολείμματα φυτοφαρμάκων έπειτα από τόσα χρόνια με εντατικές καλλιέργειες», λέει. Για πόσιμο; Μόνο εμφιαλωμένα. «Πριν από 30 χρόνια το νερό ήταν αρτεσιανό. Τώρα αυτά τελείωσαν».
      Διαβάστε το πλήρες άρθρο στην πηγή.
    19. Περιβάλλον

      Engineer

      Σχεδόν 600 είδη φυτών έχουν εξαφανιστεί τελείως από τη φύση κατά τα τελευταία 250 χρόνια, σύμφωνα με την πιο ολοκληρωμένη μέχρι σήμερα εκτίμηση για το θέμα από Βρετανούς και Σουηδούς επιστήμονες.
      Ο ρυθμός εξαφάνισης των φυτών είναι υπερδιπλάσιος του ρυθμού εξαφάνισης των ζώων, πουλιών και αμφίβιων, και έως 500 φορές μεγαλύτερος από τον φυσικό ρυθμό που υπήρχε πριν τη βιομηχανική επανάσταση. Ο αριθμός των εξαφανισμένων φυτών είναι περίπου τετραπλάσιος από αυτόν του καταλόγου της Διεθνούς Ένωσης για την Προστασία της Φύσης (IUCN).
      Οι επιστήμονες των Βασιλικών Βοτανικών Κήπων Κιου της Βρετανίας και του Πανεπιστημίου της Στοκχόλμης, που μελέτησαν στοιχεία για περισσότερα από 330.000 είδη και έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Nature Ecology and Evolution", σύμφωνα με το BBC, το "Nature" και το "New Scientist", βρήκαν ότι από το 1753 μέχρι σήμερα εξαφανίστηκαν 571 είδη φυτών, έναντι 217 ειδών πουλιών, ζώων και θηλαστικών.
      Η νέα έρευνα δεν βασίζεται σε εκτιμήσεις, αλλά σε πραγματικά δεδομένα. Μετά το 1900 σχεδόν τρία είδη φυτών εξαφανίζονται κάθε χρόνο, 500 φορές ταχύτερα από ό,τι θα συνέβαινε με τον φυσικό ρυθμό. Μάλιστα η νέα μελέτη πιθανότατα υποεκτιμά τον πραγματικό ρυθμό εξαφάνισης των φυτών.
      «Είναι η πρώτη φορά που έχουμε μια σφαιρική εικόνα για τα φυτά που έχουν ήδη εξαφανιστεί, από πού και πόσο γρήγορα συμβαίνει αυτή η εξαφάνιση», δήλωσε η εξελικτική βιολόγος δρ Έϊλις Χάμφρεϊς του Πανεπιστημίου της Στοκχόλμης.
      «Είναι τρομακτικός ο αριθμός 571, πολύ περισσότερο που πιθανότατα συνιστά μεγάλη υποεκτίμηση», δήλωσε η δρ Μαρία Βορόντσοβα των Κήπων Κιου, η οποία δεν απέκλεισε ο πραγματικός ρυθμός εξαφανίσεων να είναι αρκετές τάξεις μεγέθους μεγαλύτερος. Ήδη αρκετά είδη φυτών θεωρούνται «ζωντανοί νεκροί», καθώς οι «τελευταίοι των Μοϊκανών» του είδους τους δεν έχουν ελπίδες να αναπαραχθούν ή ζουν μόνο σε βοτανικούς κήπους. Εξάλλου οι επιστήμονες χρειάζεται να περιμένουν αρκετά χρόνια, προτού επιβεβαιώσουν επίσημα μια εξαφάνιση φυτού, προκειμένου να είναι σίγουροι ότι δεν έχει «αναστηθεί» κάπου στη Γη.
      Από την άλλη, είναι αδύνατο να «τσεκάρουν» οι βοτανολόγοι για χαμένα φυτά την παραμικρή γωνιά του πλανήτη, π.χ. όλο τον Αμαζόνιο. Επίσης ουκ ολίγα φυτά εξαφανίζονται προτού καν ανακαλυφθούν και «βαφτιστούν». Οι βοτανολόγοι βρίσκουν περίπου 2.000 νέα είδη φυτών κάθε χρόνο, αλλά πολλά περισσότερα γεννιούνται και χάνονται, περνώντας απαρατήρητα.
      Οι περισσότερες εξαφανίσεις έχουν λάβει χώρα σε νησιά και στις τροπικές περιοχές. Τα περισσότερα χαμένα φυτά έχει η Χαβάη (79) και ακολουθούν η Νότια Αφρική (37), η Αυστραλία, η Βραζιλία, η Ινδία και η Μαδαγασκάρη. Ανάμεσα στα χαμένα φυτά είναι το αρωματικό σανταλόξυλο της Χιλής (από όπου έβγαιναν αιθέρια έλαια) και η ελιά της νήσου Αγίας Ελένης. Από την άλλη, ορισμένα φυτά που θεωρούνταν χαμένα, όπως ο κρόκος της Χιλής, ξαναβρέθηκαν.
      Η εξαφάνιση των φυτών -που οφείλεται κυρίως στις καταστροφικές ανθρώπινες δραστηριότητες (κοπή δασών, εξάπλωση γεωργικών καλλιεργειών σε βάρος της άγριας φύσης κ.α.)- δεν αφορά μόνο τα ίδια, αλλά ευρύτερα τα οικοσυστήματα, καθώς πολλά άλλα έμβια είδη εξαρτώνται από τα φυτά για την επιβίωση τους, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων, για οξυγόνο, τροφή, υλικά κ.α. Οι ερευνητές ζητούν να ενταθούν οι προσπάθειες για την καταγραφή όλων των φυτών του πλανήτη και την υποστήριξη των απανταχού βοτανολόγων στο δύσκολο έργο τους.
      (Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ)
    20. Περιβάλλον

      Engineer

      Την ώρα που η νεολαία σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες αφυπνίζεται για το μεγάλο πρόβλημα της κλιματικής αλλαγής και η αρμόδια Διακυβερνητική Επιστημονική Επιτροπή προειδοποιεί πως η αύξηση της μέσης θερμοκρασίας του πλανήτη πρέπει να μείνει κάτω του 1,5 βαθμού Κελσίου, στην Ελλάδα η συζήτηση για τη διαταραχή του κλίματος της γης παραμένει περιορισμένη.
      Την ίδια ώρα, η χώρα μας βρίσκεται σε μια περιοχή (Μεσόγειος) που σύμφωνα με όλα τα μοντέλα πρόβλεψης αποτελεί hotspot των αρνητικών επιπτώσεων της κλιματικής κρίσης, ενώ οι μέχρι τώρα προσπάθειες για μείωση των εκπομπών των αερίων που συμβάλλουν στο φαινόμενο του θερμοκηπίου υπολείπονται σημαντικά των ευρωπαϊκών επιδόσεων. Ταυτόχρονα, τα μέτρα μείωσης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου (ΑτΘ) μπορούν να έχουν, με τον κατάλληλο δημοκρατικό σχεδιασμό, θετικό περιβαλλοντικό και κοινωνικό αντίκτυπο. Σε αντίθετη περίπτωση, το κόστος από τα αυξανόμενα δικαιώματα εκπομπής που πρέπει να αγοράζουν οι ελληνικές επιχειρήσεις, με πρώτη τη ΔΕΗ, θα είναι δυσβάστακτο.
      Οι συζητήσεις για μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου (διοξείδιο του άνθρακα, μεθάνιο, μονοξείδιο του αζώτου κ.ά.) ξεκίνησαν σε διακρατικό επίπεδο στις αρχές της δεκαετίας του 1990 και κατέληξαν σε μια πρώτη συμφωνία στο Κιότο το 1997 (Πρωτόκολλο του Κιότο). Στο πλαίσιο αυτό τέθηκαν στόχοι για μείωση των εκπομπών την πενταετία 2008-2012, σε σχέση με τα επίπεδα του 1990. Στο πλαίσιο αυτό διαμορφώθηκαν και συγκεκριμένοι στόχοι σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ενωσης, οι οποίοι στη συνέχεια ανανεώθηκαν για τα επόμενα έτη. Την περίοδο 1990-2016 η Ε.Ε. μείωσε τα αέρια του θερμοκηπίου κατά 24% σε σχέση με το 1990, ενώ αντίστοιχα η Ελλάδα μόνο κατά 11,1%.
      «Είναι εντυπωσιακή η διαφορά, αλλά πρέπει να καταλάβουμε πώς προήλθε. Κατ’ αρχάς, δεν είχαν όλα τα κράτη-μέλη της Ε.Ε. τους ίδιους στόχους. Σε άλλες χώρες, με ανεπτυγμένη βιομηχανία, τέθηκε στόχος για μεγάλες μειώσεις. Η Ελλάδα, που ήταν πιο πίσω αναπτυξιακά, δεσμεύθηκε αρχικά για συγκράτηση της ανόδου των εκπομπών, δηλαδή να αυξηθούν λιγότερο από 25% μέχρι τα μέσα της πρώτης δεκαετίας του 21ου αιώνα. Μετά θα έπρεπε να ξεκινήσει η μείωση», εξηγεί στην «Κ» ο κ. Σεβαστιανός Μοιρασγεντής, ερευνητής στο Αστεροσκοπείο Αθηνών.
      Ο κ. Μοιρασγεντής σημειώνει πως στο ζήτημα της διαχείρισης των εκπομπών ΑτΘ από την Ελλάδα υπάρχουν τρεις περίοδοι. «Η πρώτη της μεγέθυνσης μέχρι το 2005, όταν οι εκπομπές έφτασαν περίπου τους 133 εκατ. τόνους ισοδύναμου CO2, από 103,1 εκατ. τόνους το 1990. Από τότε αρχίζει η αποκλιμάκωση και μπαίνουμε στη δεύτερη περίοδο, η οποία επιταχύνεται με την εκδήλωση της οικονομικής κρίσης. Πολλά εργοστάσια κλείνουν, ενώ μειώνεται και η κατανάλωση ενέργειας κυρίως, καθώς πολλά νοικοκυριά δεν μπορούν να θερμάνουν το σπίτι τους. Πρόκειται για μια τραγική κατάσταση. Ταυτόχρονα, μειώνονται οι εκπομπές κυρίως στην ηλεκτροπαραγωγή, μέσω της σοβαρής ανάπτυξης των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, αλλά και του φυσικού αερίου, που έχει μικρότερες εκπομπές ΑτΘ. Από το 2008 μέχρι και το 2015 η Ελλάδα παρουσιάζει σημαντική μείωση των εκπομπών, ως συνδυαστικό αποτέλεσμα της κρίσης και των παρεμβάσεων», λέει ο κ. Μοιρασγεντής.
      Το ερώτημα είναι τι κάνουμε στην τρίτη περίοδο, η οποία έχει αρχίσει από το 2017, όταν η οικονομία άρχισε να αναπτύσσεται. Το 2017 υπήρχε αύξηση των εκπομπών στην Ελλάδα κατά 2,9%, όταν στην Ε.Ε. ήταν 0,7%. Από την άλλη, τα προσωρινά στοιχεία για τον ενεργειακό τομέα το 2018 δείχνουν μείωση στην Ελλάδα 3,9%, και στην Ε.Ε. μείωση 2,8%.
      «Το κρίσιμο ερώτημα είναι εάν θα μπορέσει να αναπτυχθεί η ελληνική οικονομία βγαίνοντας από την κρίση, χωρίς αύξηση εκπομπών αερίων θερμοκηπίου, αλλά με τις αναγκαίες μειώσεις», λέει στην «Κ» η κ. Θεοδώρα Αντωνακάκη, επιστημονική γραμματέας της Επιτροπής Μελέτης Επιπτώσεων Κλιματικής Αλλαγής, που έχει συστήσει η Τράπεζα της Ελλάδος. «Η Ελλάδα είναι πολύ κοντά στην εκπλήρωση των υποχρεώσεων που έχουν τεθεί μέχρι το 2020, αλλά πρέπει να είμαστε έτοιμοι για αναπροσαρμογή των στόχων. Ηδη, η επιστημονική κοινότητα θεωρεί πως χρειάζεται πιο μεγάλη μείωση των εκπομπών. Το ερώτημα είναι τι θα κάνουν οι πολιτικοί», συμπληρώνει η κ. Αντωνακάκη, σημειώνοντας πως το τελευταίο διάστημα οι κεντρικές τράπεζες βάζουν το θέμα της κλιματικής αλλαγής στα κριτήρια χάραξης πολιτικής και διαμόρφωσης χρηματοοικονομικών εργαλείων. «Τεχνολογικές λύσεις υπάρχουν, αλλά πρέπει να προσέχουμε η χρήση τους να οδηγεί σε μείωση της κατανάλωσης ενέργειας. Για παράδειγμα, οι λαμπτήρες led είναι πολύ πιο αποδοτικοί ενεργειακά. Εάν όμως βάζουμε πολύ περισσότερους σε ένα δήμο δεν έχουμε ενεργειακό όφελος», αναφέρει η κ. Αντωνακάκη.

      Το Εθνικό Σχέδιο
      Και η Ελλάδα, όπως όλες οι χώρες, θα βρεθεί μπροστά σε μεγάλες προκλήσεις για να αναχαιτιστεί η σημερινή ξέφρενη πορεία διαταραχής του κλίματος. Τον Δεκέμβριο του 2018 το υπουργείο Ενέργειας ανακοίνωσε το Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα, το οποίο από περιβαλλοντικές οργανώσεις –όπως το WWF και η Greenpeace– χαρακτηρίστηκε ανεπαρκές, καθώς η μείωση των εκπομπών που προβλέπει δεν αντιστοιχεί στον στόχο περιορισμού της θερμοκρασιακής αύξησης στον 1,5 βαθμό Κελσίου. Για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος απαιτούνται πολύ μεγάλες μειώσεις στα ΑτΘ. «Μείωση εκπομπών κατά 80% στον ενεργειακό τομέα μέχρι το 2050 αποτελεί εθνική υποχρέωση», τονίζει η Ομάδα Ενεργειακού Σχεδιασμού και Βιώσιμης Ανάπτυξης του Αστεροσκοπείου στην παρέμβασή της στη δημόσια διαβούλευση.
      Μέτρα με οικονομικό και κοινωνικό όφελος
      Η έγκαιρη ανταπόκριση στους κλιματικούς στόχους δεν είναι μόνο περιβαλλοντικά αναγκαία αλλά και οικονομικά απαραίτητη. Για να περιορίσει τη χρήση υδρογονανθράκων και τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, η Ευρωπαϊκή Ενωση έχει θεσπίσει τα δικαιώματα εκπομπών, τα οποία πλέον δεν παρέχονται δωρεάν αλλά αγοράζονται. Μάλιστα, το κόστος τους έχει ανοδική πορεία. Σήμερα, το κόστος αγοράς δικαιώματος εκπομπής ενός τόνου διοξειδίου του άνθρακα (CO2) είναι 22,5 ευρώ, ενώ πριν από μερικά χρόνια ήταν μόλις 5 ευρώ. Το 2017, οι σταθμοί λιγνίτη της ΔΕΗ εξέπεμψαν 22,6 εκατ. τόνους CO2, το 25% του συνόλου στη χώρα μας. Με τις σημερινές τιμές απαιτούνται 508 εκατ. ευρώ τον χρόνο μόνο για αγορά δικαιωμάτων εκπομπών από τη ΔΕΗ.
      «Αυτό είναι το πρώτο μεγάλο πρόβλημα του Εθνικού Σχεδίου για την Ενέργεια και το Κλίμα (ΕΣΕΚ). Δεν μπορεί να υπάρχει στο ενεργειακό πλάνο για τις επόμενες δεκαετίες η καύση λιγνίτη και μάλιστα η δημιουργία νέων σταθμών. Στο μέλλον το κόστος των δικαιωμάτων εκπομπών μπορεί να φτάσει και τα 80 ευρώ/τόνος», τονίζει ο κ. Μοιρασγεντής. «Αρα πρέπει να σχεδιάσουμε ένα ενεργειακό μέλλον χωρίς άνθρακα, με εξοικονόμηση ενέργειας, ΑΠΕ, αποθήκευση ενέργειας», συμπληρώνει.
      Η προσπάθεια μείωσης ενεργειακών απαιτήσεων και εκπομπών μπορεί και πρέπει να έχει κοινωνικό προσανατολισμό. Σήμερα στην Ελλάδα υπάρχουν πολλά παλιά σπίτια, που είναι ενεργειακά διάτρητα, χωρίς σωστή μόνωση. Σε πολλά από αυτά ζουν φτωχές οικογένειες που παγώνουν τον χειμώνα και λιώνουν το καλοκαίρι. Οσες οικογένειες μπορούν, δαπανούν μεγάλα ποσά για ενεργοβόρες λύσεις θέρμανσης ή ψύξης. Επίσης, τον χειμώνα παρατηρείται καύση ακατάλληλων υλικών, που δηλητηριάζουν τον αέρα. «Το ΕΣΕΚ προτείνει την ενεργειακή αναβάθμιση 40.000 κατοικιών το έτος, με μια επέκταση του προγράμματος “Εξοικονομώ”. Υπάρχουν δύο προβλήματα εδώ: το πρώτο είναι πως πρέπει να γίνουν ριζικές ανακαινίσεις σπιτιών για ενεργειακή θωράκιση, όχι μπαλώματα χωρίς όφελος εξοικονόμησης. Το δεύτερο είναι πως στο τρέχον πρόγραμμα δεν μπορούν να συμμετέχουν οι πιο φτωχές οικογένειες, δεν μπορούν να βάλουν τη συμμετοχή. Απαιτούνται άλλες λύσεις: Στη Γαλλία, για παράδειγμα, σε ορισμένες περιπτώσεις αναλαμβάνει εξ ολοκλήρου το κράτος με τυποποιημένο και ενιαίο τρόπο τις αναβαθμίσεις των σπιτιών», λέει ο κ. Μοιρασγεντής.
    21. Περιβάλλον

      Engineer

      Καθώς η συζήτηση για την ολοένα και πιο ανησυχητική κλιματική αλλαγή είναι πιο επίκαιρη από ποτέ, το National Geographic χαρτογράφησε τις επιπτώσεις που θα είχε το λιώσιμο των πάγων σε κάθε ήπειρο.
      Σε αυτή την περίπτωση το επίπεδο της θάλασσας θα ξεπερνούσε τα 66 μέτρα σε ύψος και τα νερά θα έσβηναν από τον χάρτη ολόκληρες χώρες  – όπως αυτές που βρίσκονται κοντά στον Βόρειο και Νότιο Πόλο – αλλά και μεγαλουπόλεις.
      Στην Αμερική, πολλές πόλεις στην ανατολική ακτή όπως το Μαϊάμι, η Νέα Υόρκη και η Νέα Ορλεάνη, θα εξαφανιστούν κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας.

      Στην Ευρώπη, πόλεις όπως το Άμστερνταμ, οι Βρυξέλλες, η Ρίγα, το Λονδίνο και η Βενετία θα «πνιγούν», όπως και το μεγαλύτερο μέρος της Δανίας.

      Το ίδιο θα συμβεί και στην Ελλάδα, όπου τα περισσότερα νησιά του Αιγαίου – ειδικά οι Κυκλάδες -  θα βυθιστούν κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας.

      Σε σύγκριση με άλλες ηπείρους, η Αφρική θα χάσει τα λιγότερα εδάφη της. Παρόλα αυτά, η Αλεξάνδρεια και το Κάιρο θα σβηστούν από τν χάρτη λόγω της ανόδου της στάθμης των υδάτων της Μεσογείου. Επίσης, η άνοδος της θερμοκρασίας και η ξηρασία θα μπορούσε να κάνει την ήπειρο ένα μέρος μη κατοικήσιμο. 

      Στην Ασία, θα εξαφανιζόταν όλο το Μπαγκλαντές και οι ακτές της Ινδίας ενώ θα πλημμύριζε μία τεράστια έκταση στην Κίνα, η οποία σήμερα κατοικείται από 600 εκατομμύρια ανθρώπους – το Πεκίνο και η Σαγκάη «σβήνονται» από τον χάρτη.

      Πηγή: National Geographic
      Και ένα gif από το Ratpack: 

×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.