Μετάβαση στο περιεχόμενο
  • Buildinghow
    HoloBIM Structural

  • Περιβάλλον

    Περιβάλλον

    1616 ειδήσεις in this category

    1. Περιβάλλον

      Engineer

      Σε ποσοστό 97% οι πολίτες θεωρούν την ανακύκλωση σημαντική προτεραιότητα. Το 92% δηλώνει πως πραγματοποιείται ανακύκλωση στο νοικοκυριό του.
      Τα ευρήματα αυτά προκύπτουν από έρευνα ευρείας κλίμακας για την ανακύκλωση συσκευασιών, που διενήργησε πρόσφατα η εταιρεία ALCO, για λογαριασμό της Ελληνικής Εταιρείας Αξιοποίησης Ανακύκλωσης (ΕΕΑΑ). Το δείγμα ήταν 1.000 πολίτες (50% άνδρες, 50% γυναίκες, ηλικίας 25-65 ετών) σε ολόκληρη τη χώρα, όπου λειτουργεί ανακύκλωση συσκευασιών – μπλε κάδος.
      Εκτός από τους πολίτες, διερευνήθηκε και η άποψη που έχουν τόσο οι συνεργαζόμενοι δήμοι, όσο και οι συμβεβλημένες με το σύστημα της ΕΕΑΑ επιχειρήσεις.
      Τα αποτελέσματα της έρευνας είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικά τόσο για την προοπτική της ανακύκλωσης συσκευασιών, όσο και για τη λειτουργία του συστήματος του Μπλε Κάδου στη χώρα.
      Τα ευρήματα αποκαλύπτουν ότι οι πολίτες θεωρούν την ανακύκλωση κομμάτι της καθημερινότητάς τους, καθώς τα δηλούμενα ποσοστά ανακύκλωσης συσκευασιών είναι σχεδόν καθολικά (σε ποσοστό που ανέρχεται στο 92%). Μάλιστα, στα άτομα ηλικίας 25-44 ετών, το ποσοστό ανεβαίνει στο 96%.
      Όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση, εξίσου εντυπωσιακή καταγράφεται στην έρευνα της ALCO η αναγνώριση και αποδοχή του Μπλε Κάδου: «Το 94% γνωρίζει πως η ανακύκλωση συσκευασιών γίνεται στο Μπλε Κάδο, ενώ το 79% δηλώνει πως έχει Μπλε Κάδο το πολύ στα 100 μέτρα από το σπίτι του».
      Η έρευνα της ALCO κατέδειξε, επίσης, την υψηλή συχνότητα χρήσης του Μπλε Κάδου σε όσους ανακυκλώνουν (95% τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα και 69% τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα), ενώ ως πρόβλημα εντοπίζεται η ύπαρξη κοινών σκουπιδιών στους Μπλε Κάδους.
      Όπως προκύπτει από την έρευνα, όσοι δηλώνουν πως δεν ανακυκλώνουν τις συσκευασίες τους (αποτελούν μόνο το 8% του δείγματος) επικαλούνται στην πλειονότητά τους χρηστικούς/πρακτικούς λόγους (π.χ. θεωρούν ότι δεν υπάρχει Μπλε Κάδος κοντά στο σπίτι τους) και οι μισοί εξ αυτών δηλώνουν ότι θα αρχίσουν να ανακυκλώνουν, εφόσον λυθούν τα χρηστικά/πρακτικά ζητήματα, που τους προκαλούν δυσχέρειες.
      Τα αποτελέσματα της έρευνας καταδεικνύουν ότι οι πολίτες έχουν πειστεί για την αξία της ανακύκλωσης συσκευασιών και πως σε μεγάλο ποσοστό η ανακύκλωση έχει γίνει γι’ αυτούς τρόπος ζωής.
      Συγκριτικά με ανάλογη έρευνα που διενήργησε η ίδια εταιρεία το 2014, για λογαριασμό της ΕΕΑΑ, οι διαφορές είναι σε θετική κατεύθυνση για την ανακύκλωση. Τα σημεία στα οποία οι ερωτώμενοι θα ήθελαν βελτίωση, είναι ο αριθμός των ενεργών Μπλε Κάδων, καθώς και η ένταση στην επικοινωνιακή προσπάθεια.
    2. Περιβάλλον

      Engineer

      Η Ελληνική Αρχή Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών (ΕΑΓΜΕ) στο πλαίσιο του Έργου «Δίκτυο Παρακολούθησης Υπόγειων Νερών» (ΔΙΠΥΝ) παρέδωσε την Έκθεση Αποτελεσμάτων για το έτος 2022 στη Δ/νση Προστασίας & Διαχείρισης Υδάτινου Περιβάλλοντος του Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΥΠΕΝ).
      Το έργο ΔΙΠΥΝ στοχεύει στη λειτουργία του Εθνικού Δικτύου Παρακολούθησης Υδάτων ώστε να επιτυγχάνεται συνεκτική και συνολική εικόνα της ποσοτικής και ποιοτικής κατάστασης των υπόγειων υδάτων της χώρας που θα συμβάλλει στην επίτευξη των περιβαλλοντικών στόχων της Οδηγίας 2000/60/ΕΚ.
      Κατά τη διάρκεια του έτους 2022 πραγματοποιήθηκαν τέσσερις (4) περίοδοι δειγματοληψιών και μετρήσεων πεδίου κατά τους μήνες Φεβρουάριο, Απρίλιο, Ιούλιο και Οκτώβριο. Υλοποιήθηκαν συνολικά 6.385 δειγματοληψίες για κύρια ιόντα, αζωτούχες ενώσεις, φωσφορικές ενώσεις και ιχνοστοιχεία, στα 1.896 υδροσημεία παρακολούθησης που κατανέμονται σε ολόκληρη την επικράτεια.

      Στην εκτέλεση των εργασιών υπαίθρου συμμετείχαν συνολικά 25 συνεργεία υπαίθρου της ΕΑΓΜΕ αποτελούμενα από 50 άτομα, ενώ οι σχετικές χημικές αναλύσεις πραγματοποιήθηκαν στο Εργαστήριο Αναλύσεων Νερών της ΕΑΓΜΕ.
      Οι μετρήσεις πεδίου αφορούν σε:
      μετρήσεις στάθμης γεωτρήσεων/πηγαδιών και παροχής πηγών και μετρήσεις φυσικοχημικών παραμέτρων (pH, αγωγιμότητα, διαλυμένο οξυγόνο, θερμοκρασία νερού & αέρα). Οι αναλύσεις των δειγμάτων νερού περιλαμβάνουν:
      Α. κύρια ιόντα (Ca, Mg, Na, K, HCO3, Cl, SO4),
      Β. αζωτούχες (NO3, NO2, NH4) και φωσφορικές (PO4-P) ενώσεις,
      Γ. σκληρότητα (ολική, παροδική και μόνιμη),
      Δ. βαρέα μέταλλα/ιχνοστοιχεία  (Fe, Mn, Cu, Crtotal, Cr6+, Ni, Pb, Cd, Al, As, Hg) και
      E. οργανικούς διαλύτες και φυτοφάρμακα. Με βάση τις διαθέσιμες χημικές αναλύσεις και μετρήσεις πεδίου πραγματοποιήθηκε ο κάτωθι χαρακτηρισμός αναφορικά με την Ποσοτική και Ποιοτική Κατάσταση των Σταθμών Παρακολούθησης των Υπόγειων Υδάτων της χώρας.
      Ποσοτική Κατάσταση Σταθμών Παρακολούθησης Υπόγειων Υδάτων
      76% Καλή Κατάσταση
      20% Κακή Κατάσταση
      4%   Άγνωστη Κατάσταση
       
      Ποιοτική Κατάσταση Σταθμών Παρακολούθησης Υπόγειων Υδάτων
      58% Καλή Κατάσταση
      29% Κακή Κατάσταση
      11% Κακή Κατάσταση από φυσικά αίτια
      2%   Άγνωστη Κατάσταση


      Τα προβλήματα υποβάθμισης των ποσοτικών και ποιοτικών χαρακτηριστικών των υπόγειων υδάτων συνεχίζουν να εντοπίζονται σε περιοχές με εντατική εκμετάλλευση των υδροφορέων. Η νιτρορύπανση και η υφαλμύρινση των υπόγειων υδάτων αποτελούν τους κύριους παράγοντες υποβάθμισής τους, που σχετίζονται αντίστοιχα, με τη χρήση αζωτούχων λιπασμάτων και τη θαλάσσια διείσδυση λόγω υπεραντλήσεων. Ένα μικρό ποσοστό υπερβάσεων στις συγκεντρώσεις βαρέων μετάλλων/ιχνοστοιχείων και ιόντων χλωρίου οφείλεται σε φυσικά αίτια.
      Τα αποτελέσματα των Ετήσιων Εκθέσεων Αξιολόγησης του έργου ΔΙΠΥΝ αξιοποιούνται περαιτέρω κατά τη σύνταξη των αναθεωρημένων Σχεδίων Διαχείρισης ανά Λεκάνη Απορροής Ποταμού, με τελικό στόχο την άσκηση πολιτικών διαχείρισης και την διασφάλιση της βιώσιμης χρήσης των υπόγειων υδάτων.
      Το έργο ΔΙΠΥΝ χρηματοδοτείται από το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Υποδομές Μεταφορών, Περιβάλλον και Αειφόρος Ανάπτυξη» του ΕΣΠΑ 2014-2020(2023) με Επιστημονικό Υπεύθυνο τον Βασίλειο Ζόραπα – Υδρογεωλόγο M.Sc., Προϊστάμενο του Τμήματος Υδρογεωλογίας και Υδρολογίας (ΥΔΡΟΓΕ).
    3. Περιβάλλον

      GTnews

      Το κίνημα «slow water» που προωθείται από τον Κινέζο αρχιτέκτονα τοπίου Kongjian Yu, προτείνει να αλλάξει ο πολεοδομικός σχεδιασμός για να φωτίσει τη διαχείριση του νερού σε πόλεις που σέβονται τη φυσική ροή του. Αντιμετωπίζοντας το τσιμέντο και την ακαμψία, έχει δεσμευτεί να συμμαχήσει με τη φύση δημιουργώντας πράσινες υποδομές που αιχμαλωτίζουν, ηρεμούν, αποθηκεύουν και ανακυκλώνουν τη βροχόπτωση.
      Στη μηχανική, η ακαμψία είναι ένα ποσοτικό μέτρο της αντίθεσης στις ελαστικές παραμορφώσεις που παράγονται σε ένα υλικό λόγω δύναμης ή προσπάθειας, το οποίο εξετάζει την ικανότητα ενός δομικού στοιχείου να υποστηρίζει προσπάθειες χωρίς να αποκτά μεγάλες παραμορφώσεις.
      Απαραίτητο σε περιόδους κλιματικής αλλαγής, για τις καταρρακτώδεις βροχές και τις πλημμύρες.
      Υπάρχουν προειδοποιήσεις συναγερμού σε όλα τα μέρη του πλανήτη: πρέπει να διαχειριζόμαστε ορθά το νερό εάν δεν θέλουμε να υποφέρουμε από την έλλειψή του. Δημιουργήστε και ξανασκεφτείτε τον τρόπο της συλλογής του. Οι βροχές θεωρούνται πάντα ευεργετικές και αναγκαίες, αλλά είναι όλο και πιο ακανόνιστες, καταρρακτώδεις και προκαλούν πλημμύρες. Η κατάρρευση που παράγεται από αυτό το ανεξέλεγκτο νερό οδηγεί σε πολυάριθμες απώλειες. Είναι λοιπόν απαραίτητο να επανασχεδιάζουμε τις πόλεις μας για να ελαχιστοποιήσουμε τις ζημιές τους και να επωφεληθούμε από αυτές σε περιόδους ξηρασίας. Η υποστήριξη όλων των συστημάτων που επιτρέπουν τη συλλογή και αποθήκευση του νερού ώστε να είναι χρήσιμο σε περιόδους λειψυδρίας, η οποία είναι ολοένα και συχνότερη λόγω της κλιματικής αλλαγής, εκτός από τον έλεγχο των πλημμυρών, είναι η φιλοσοφία πίσω από την κίνηση που ονομάζεται αργό νερό, που στοχεύει να εκμεταλλευτεί εκείνες τις επιθυμητές βροχές, αλλά μερικές φορές που ξεφεύγουν και χάνονται. Η αργή κίνηση του νερού προτείνει να τις δαμάσει.
      Οι πόλεις μας έχουν γεμίσει με άσφαλτο που εμποδίζει το φιλτράρισμα (και τη διήθηση στο έδαφος του νερού της βροχής). Οι δρόμοι γίνονται χαράδρες σέρνοντας τα πάντα στο πέρασμά τους χωρίς να σταματημό καθώς οι υπόνομοι (της αποχέτευσης) καταρρέουν. Όσοι ζουν σε πόλεις όπως η Μαδρίτη, έχουν δει με τα χρόνια πόσοι από τους ανοιχτούς χώρους έχουν γίνει αυτά που ονομάζονται «σκληρές πλατείες». Το έδαφος και τα φυτά έχουν αντικατασταθεί από πλακάκια ή άσφαλτο που δεν είναι πορώδη. Ως εκ τούτου, είναι απαραίτητο να αντιστραφεί αυτή η κατάσταση χρησιμοποιώντας πορώδη υλικά, εκτός από τη δημιουργία αστικών περιοχών με βλάστηση και διαπερατά πεζοδρόμια ικανά να συλλέγουν και να φιλτράρουν τη βροχή.
          

       Όταν ο Κινέζος αρχιτέκτονας τοπίου Kongjian Yu ανέβηκε στο βήμα για να παραλάβει το βραβείο Sir Geoffrey Jellicoe 2020 από τη Διεθνή Ομοσπονδία Αρχιτεκτόνων Τοπίου, μίλησε για το χωριό του, το Dong Yu (στην επαρχία Zhejiang), όπου συναντώνται ένα ρέμα και ο ποταμός Wujiang  και όπου «οι αγρότες δούλευαν τις καλλιέργειές τους με σύνεση, ακολουθώντας τους ρυθμούς της φύσης και προσαρμοζόμενοι σε ένα «απρόβλεπτο» κλίμα.
      Έτσι, σαν να ήταν ιστορία, ο Kongjian, αφού είδε πώς είχε χαθεί η κουλτούρα με την οποία οι αγρότες του χωριού του είχαν διαχειριστεί το νερό, αναρωτήθηκε τι είχε συμβεί. Επιβεβαίωσε ότι ο κόσμος της παιδικής του ηλικίας είχε εξαφανιστεί επειδή τα ποτάμια είχαν μπει σε κανάλια και οι υγρότοποι είχαν αποξηρανθεί, και πρότεινε ότι το έδαφος και το νερό έπρεπε να διαχειριστούν ξανά με τον σοφό τρόπο των αγροτών.
      Παραδοσιακή διαχείριση εδαφών
      Αυτός ο Αρχιτέκτονας τοπίου, με διδακτορικό στο Σχεδιασμό από το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ (ΗΠΑ), προτείνει να χτίσει αυτό που αποκαλεί πόλεις σφουγγάρια, οι οποίες να είναι ικανές να απορροφούν μεγαλύτερες ποσότητες βροχής. Αυτό είναι απαραίτητο στο πλαίσιο της κλιματικής αλλαγής:
      Εάν το νερό μπορεί να είναι ένας σπάνιος πόρος, γιατί να μην τον εκμεταλλευτούμε;
      Λιγότερη άσφαλτος, λιγότερο μπετόν, περισσότερες λίμνες, περισσότερα πάρκα. Λύσεις που να βασίζονται στη φύση, να συνεργάζονται με το περιβάλλον και όχι εναντίον του, να επαναπροσδιορίζουν τις πόλεις, να εφαρμόζουν την προγονική γνώση και την τρέχουσα γνώση για να δημιουργήσουν έναν εξυπνότερο και πιο βιώσιμο τρόπο διαχείρισης της περιοχής. Αυτή είναι η συνταγή του Kongjian Yu, η οποία συνδέεται με τη διεθνή τάση της λεγόμενης βιώσιμης αστικής αποστράγγισης.

      Το πάρκο της πλημμυρικής πεδιάδας στην κινεζική πόλη Jinhua, έργο του Kongjian Yu.
      Για τον Kongjian Yu, οι κινεζικές πόλεις δεν είναι προσαρμοσμένες στις πλημμύρες επειδή έχουν αποικιστεί από τη δυτική κουλτούρα και αντιγράφουν τις υποδομές και το αστικό τους μοντέλο και δεν είναι προσαρμοσμένες στο κλίμα των μουσώνων. Παρά την αρχική κριτική από τις κινεζικές αρχές για τα αξιώματα του Kongjian, καθώς το κλίμα αλλάζει και οι επιπτώσεις του γίνονται πιο ορατές, ειδικά όταν χτυπούν οι μουσώνες, οι ιδέες του λαμβάνονται ήδη υπόψη στην Κίνα και στα υπόλοιπα μέρη στον κόσμο. Στην Κίνα, κάθε χρόνο, περισσότεροι από τρία εκατομμύρια άνθρωποι πέφτουν θύματα πλημμυρών. Το 2012, το Πεκίνο είχε τη χειρότερη καταιγίδα των τελευταίων έξι δεκαετιών. Έτσι οι πλημμύρες έκαναν να ξανασκεφτούμε την ασφάλεια. Το 2015, με τον Πρόεδρο Xi Jinping να υποστηρίζει τις ιδέες του τοπίου, η κυβέρνηση ανακοίνωσε ένα σχέδιο πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων και έναν φιλόδοξο στόχο: έως το 2030, το 80% των δημοτικών περιοχών της Κίνας πρέπει να έχουν στοιχεία μιας πόλης σφουγγάρι και να ανακυκλώνουν τουλάχιστον το 70% το νερό των βροχών. Με την ιδέα ότι η φύση θα γίνει σύμμαχος της αστικής ανάπτυξης, ήδη το 2015 επιλέχθηκαν οι πρώτες 16 πιλοτικές πόλεις σφουγγάρι και το 2016 προστέθηκαν άλλες 14 αστικές περιοχές, συμπεριλαμβανομένων τμημάτων της μητροπολιτικής περιοχής του Πεκίνου και της Σαγκάης.

      Παράδειγμα κινεζικής πόλης σφουγγάρι που προωθείται από το Πεκίνο με τα κριτήρια του πάρκου Kongjian, στην Κίνα, σχεδιασμένο από τον Kongjian Yu
      Στην πόλη Taizhou, η ομάδα του Kongjian Yu επανασχεδίασε το Yongning Park ως «πλωτό κήπο με αναχώματα που μπορεί να μειώσει τη ροή των πλημμυρών περισσότερο από το μισό, δημιουργώντας έτσι μια φυσική μήτρα υγροτόπων που πλημμυρίζει εποχιακά». Στο Jinhua, «ο σχεδιασμός γεφυρών, μονοπατιών και αναβαθμίδων με βλάστηση έχει σχεδιαστεί για να προσαρμόζεται στις πλημμύρες των μουσώνων», λέει ο Αρχιτέκτονας τοπίου. Στο Χαρμπίν, «το πορώδες έδαφος του πάρκου Qunli φιλτράρει το αστικό νερό της βροχής, το οποίο αποθηκεύεται σε υπόγειες δεξαμενές». Μέσω της εταιρείας αρχιτεκτονικής τοπίου Turenscape, που ιδρύθηκε το 1998, ο Kongjian συνεχίζει να δημιουργεί χώρους για το νερό ώστε να εξαπλώνεται και να διαρρέει υπόγεια, τόσο για να αποτρέπονται οι πλημμύρες όσο και για να το αποθηκεύεται για μελλοντική χρήση. «Είναι απαραίτητο να χρησιμοποιηθούν πορώδη υλικά, εκτός από τη δημιουργία αστικών περιοχών με βλάστηση και διαπερατά πεζοδρόμια». Παρά το γεγονός ότι ξοδεύει εκατομμύρια γιουάν, η Κίνα εξακολουθεί να υποφέρει από πολλές καταστροφικές πλημμύρες. Πολλοί έχουν επικεντρωθεί στο κόστος αυτών των πόλεων σφουγγαριών, αλλά για τον Kongjian μια πόλη-σφουγγάρι θα κόστιζε μόνο το ένα τέταρτο των συμβατικών λύσεων, αν γινόταν σωστά.
      Οι πράσινες στέγες, οι κάθετοι κήποι και οι κήποι της βροχής αποτελούν επίσης μέρος των στρατηγικών για την απορρόφηση του νερού της βροχής. Το νερό είναι πόρος, όχι σπατάλη. Αυτή είναι η φιλοσοφία των κήπων βροχής, όπως αυτός που πραγματοποιήθηκε στο γνωστό πάρκο πλημμυρών του La Marjal στο Αλικάντε, για το οποίο έχει γραφτεί στην ιστοσελίδα El Ágora και που αντιπροσωπεύει μια αποτελεσματική εφαρμογή αυτής της φιλοσοφίας στην ισπανική επικράτεια. Αυτό το έργο, όπως εξηγεί η Amelia Navarro, «είναι μια λύση βασισμένη στη φύση που, εκτός από την επίλυση του προβλήματος των πλημμυρών, δημιουργεί ένα φυσικό περιβάλλον βιοποικιλότητας σε ένα αστικό περιβάλλον. Είναι σε θέση να συγκρατεί και να αποθηκεύει έως και 45.000 m3 βρόχινου νερού και έχει αποδείξει την περιβαλλοντική και οικοσυστημική του λειτουργία, εκτός από την υδάτινη χρησιμότητα του, με μια λειτουργία που δεν παρεμβαίνει στις διαδικασίες των πτηνών».

      Μια αναπαράσταση της διαχείρισης του νερού με βιώσιμα αστικά συστήματα αποχέτευσης που προσφέρεται από το γραφείο αρχιτεκτονικού σχεδιασμού του Κινέζου αρχιτέκτονα τοπίου Kongjian Yu
      Το φυσικό και το τεχνητό
      Τα τεχνητά και τα φυσικά μέσα πάνε χέρι-χέρι για τη δημιουργία αυτών των συστημάτων σφουγγαριών. Ο πρώτος στόχος είναι η διατήρηση των υδάτινων συστημάτων στην περιοχή, χρησιμοποιώντας υγροτόπους, ποτάμια, τάφρους μαζί με τη βλάστησή τους και τα εδάφη τους για το φιλτράρισμα του νερού. Εάν έχουν καταστραφεί, είναι απαραίτητη η αποκατάσταση για να ανακτηθούν τα φυσικά εμπόδια, αλλά μπορούν επίσης να δημιουργηθούν τεχνητοί υγρότοποι για τη συγκράτηση του νερού σε περίπτωση πλημμύρας.
      Χρειάζονται επίσης νομοθετικά μέτρα ώστε η κατασκευή των νέων κτιρίων και των υποδομών να μην επηρεάζει τη συγκράτηση και αποθήκευση νερού των αστικών οικοσυστημάτων.      
      Η ιδέα της πόλης σφουγγάρι αντιπροσωπεύει ένα καλό παράδειγμα βελτίωσης της διαχείρισης των αστικών υδάτων μέσω της εφαρμογής των λεγόμενων λύσεων με βάση τη φύση (NbS) που εφαρμόζουν προσεγγίσεις πράσινης υποδομής σε αστικά τοπία.
      Η αργή κίνηση του νερού υποστηρίζει ότι η προσπάθεια ελέγχου του νερού με γκρίζες υποδομές (φράγματα, κανάλια ή σωλήνες αποχέτευσης) είναι ένα λάθος που δεν αποτρέπει τις πλημμύρες και εντείνει τα προβλήματα εφοδιασμού με νερό σε περιόδους ξηρασίας. Ο συμβατικός τρόπος διαχείρισης των πλημμυρών είναι η κατασκευή σωλήνων ή αποχετεύσεων για την εκκένωση του νερού το συντομότερο δυνατό ή η ενίσχυση των όχθων των ποταμών με σκυρόδεμα για να διασφαλιστεί ότι αυτοί δεν θα υπερχειλίσουν.

      Kongjian Park, Κίνα, σχεδιασμένο από τον Kongjian Yu.
      Βιώσιμα αστικά συστήματα αποχέτευσης
      Στην Ισπανία, διάφορα δημοτικά συμβούλια έχουν δείξει ενδιαφέρον για αυτά που ορίζονται ως βιώσιμα αστικά συστήματα αποχέτευσης (SUDS), τα οποία θα συμπεριληφθούν, για παράδειγμα, στην ανάπτυξη της Nuevo Norte της Μαδρίτης, μιας από τις μεγαλύτερες αστικές αναπτύξεις που θα πραγματοποιηθούν στη χώρα μας. Αυτές οι βιώσιμες αποχετεύσεις επιλέγουν συμβατικούς κήπους που, αντί να είναι κυρτοί, είναι κοίλοι, για τη συλλογή του νερού της βροχής.
      Φυτεμένες στέγες,  στέγες που ρίχνουν το φορτίο τους (το νερό της βροχής) σε στέρνες, μια αρχαία τεχνική που έχει χαθεί ή διάμεσοι σχεδιασμένοι σε κοιλότητες, που απορροφούν την απορροή. Από την άλλη, η παροχή συλλέγεται, φιλτράρεται και  οδηγείται για να χρησιμοποιηθεί.
      Το όραμα πρέπει για να ολοκληρωθεί, πρέπει να είναι παγκόσμιο. Η αποκατάσταση των χώρων ή η παρέμβαση στα κανάλια βελτιώνει τη διαχείριση των υδάτων αλλά και τις περιβαλλοντικές συνθήκες ή την ποιότητα του αέρα σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Περιβάλλοντος, οι οποίοι δεσμεύονται για πράσινες υποδομές και λύσεις βασισμένες στη φύση. 
    4. Περιβάλλον

      GTnews

      Διασχίζοντας ένα μονοπάτι μέσα σε καλλιέργειες τριφυλλιού και καλαμποκιού που συνεχίζει σε μια παραποτάμια διαδρομή, στεφανωμένη με δέντρα και οργιώδη φύση, δίπλα στο Νέστο, ολοκληρώθηκε στο Παρανέστι Δράμας, ημερίδα με θέμα την ανάδειξη της αξίας της βιοποικιλότητας και της διασυνοριακής συνεργασίας στην οροσειρά της Ροδόπης. Μιας ημερίδας που σύμφωνα με τους διοργανωτές της, είχε ως στόχο τη σημασία της Ευρωπαϊκής Πράσινης Ζώνης, όπως ονομάζεται πλέον το πρώην «Σιδηρούν Παραπέτασμα» το οποίο χώριζε την Ευρώπη σε Ανατολή και Δύση για σχεδόν 40 χρόνια. Εκεί, αναπτύχθηκε μια ξεχωριστή «πράσινη» ζώνη, ένας οικολογικός διάδρομος που διασχίζει 24 χώρες και, ως αυστηρά επιτηρούμενη στρατιωτική περιοχή, υπήρξε καταφύγιο για πολλά απειλούμενα είδη. Έτσι, οι περιοχές που περιλαμβάνονται στη νοητή γραμμή μεταξύ της Θάλασσας Μπάρεντς στη Ρώσο – Νορβηγική μεθόριο μέχρι και τη Μαύρη Θάλασσα και τα βόρεια σύνορα της Ελλάδας στα Βαλκάνια μετονομάστηκαν σε Ευρωπαϊκή Πράσινη Ζώνη, ενώ το ομώνυμο δίκτυο συγκροτήθηκε το 2003.
      Το νοτιότερο σκέλος της Ευρωπαϊκής Πράσινης Ζώνης είναι η Βαλκανική Πράσινη Ζώνη που κατά κύριο λόγο περιλαμβάνει τις οροσειρές, καθώς και λίμνες και ποτάμια της Βαλκανικής.
      “Όλο το εθνικό πάρκο της οροσειράς Ροδόπης, έτσι και το μονοπάτι που ενώνει το Ξάγναντο με το Παρανέστι, θεωρούνται κομμάτι της Ευρωπαϊκής Πράσινης Ζώνης. Πρόκειται για μια προσπάθεια, εκεί που υπήρχε παλαιότερα το “Σιδηρούν παραπέτασμα” και ήταν ένα σύνορο που χώριζε τις χώρες, τώρα να είναι μια πράσινη γέφυρα που ενώνει τους ανθρώπους αλλά και τον άνθρωπο με τη φύση” εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Γιώργος Θεοδωρίδης από την περιβαλλοντική οργάνωση “Καλλιστώ”.
      Το Μονοπάτι της Συνύπαρξης, όπως ονομάστηκε, υπάρχει εδώ και χρόνια και ξεκινάει δίπλα από χωράφια αγροτών οι οποίοι καλλιεργούν καλαμπόκι και τριφύλλι για ζωοτροφές. Μέσα από το έργο LIFE ARCPROM, μέλη της περιβαλλοντικής οργάνωσης, έχουν δημιουργήσει και προτείνουν δραστηριότητες περιβαλλοντικής εκπαίδευσης ώστε να μπορούν σχολεία και οικογένειες, να επισκέπτονται το μονοπάτι και να ενημερώνονται για το περιβάλλον, την περιοχή, τους κατοίκους της και πώς συνυπάρχει ο άνθρωπος με την άγρια ζωή, και πιο συγκεκριμένα με την αρκούδα.
      “Η διαδρομή, μήκους 2,2 χιλιομέτρων, ξεκινά από το Ξάγναντο, κοντά στο Παρανέστι. Λίγο πιο κάτω από το κέντρο του χωριού, ακολουθούμε μικρό αγροτικό δρόμο, που μας κατεβάζει ομαλά προς το ποτάμι. Μετά από 800 μέτρα, φτάνουμε στο παραποτάμιο μονοπάτι. Για το υπόλοιπο της διαδρομής, ακολουθούμε τη ροή του ποταμού, περπατώντας μέσα στο παραποτάμιο δάσος, ώσπου να φτάσουμε στη σιδηροδρομική γραμμή και σε χώρο αναψυχής, έξω από το Παρανέστι” εξηγεί η Εφη Γελαστοπούλου από την “Καλλιστώ”.
      Από το “Σιδηρούν Παραπέτασμα” στην Ευρωπαϊκή Πράσινη Ζώνη
      Όπως διευκρίνισε, μιλώντας στην ημερίδα, η Λουκία Αργυριάδου από την “Καλλιστώ”, η Ευρωπαϊκή Πράσινη Ζώνη συμβολίζει την παγκόσμια προσπάθεια για κοινές διασυνοριακές δράσεις για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας και τη βιώσιμη ανάπτυξη. Καθήκον της Ένωσης για την Ευρωπαϊκή Πράσινη Ζώνη που αποτελείται από μη κυβερνητικές οργανώσεις, κρατικούς φορείς και ομάδες εμπειρογνωμόνων, είναι η διατήρηση και η προώθηση της βιώσιμης ανάπτυξής της με διασυνοριακή συνεργασία σε όλα τα επίπεδα και σε όλους τους τομείς της κοινωνίας.
      “Η Ευρωπαϊκή Πράσινη Ζώνη, η κοινή φυσική μας κληρονομιά κατά μήκος της γραμμής του πρώην “σιδερένιου παραπετάσματος”, πρέπει να διατηρηθεί και να αποκατασταθεί ως ένα οικολογικό δίκτυο που συνδέει υψηλής αξίας φυσικό και πολιτιστικό τοπίο, με σεβασμό των οικονομικών, κοινωνικών και πολιτιστικών αναγκών των τοπικών κοινοτήτων” εξήγησε.
      Σημειώνεται ότι η Ευρωπαϊκή Πράσινη Ζώνη συνδέει 16 χώρες της ΕΕ, πέντε υποψήφιες χώρες (Αλβανία, Σερβία, Μαυροβούνιο, Βόρεια Μακεδονία, Τουρκία), το Κόσοβο και δύο χώρες εκτός ΕΕ (Ρωσία και Νορβηγία).
      Πρόταση για τη δημιουργία διασυνοριακού πάρκου Ροδόπης
      Στη πρόταση για τη δημιουργία διασυνοριακού Περιφερειακού Πάρκου εντός της Βαλκανικής Πράσινης Ζώνης, στην οροσειρά της Ροδόπης, που έχουν καταθέσει προς συζήτηση περιβαλλοντικές οργανώσεις, αναφέρθηκαν οι Συμεών Αρανγκέλωφ (Simeon Arangelov) και Ινα Λαζάροβα (Ina Lazarova) από την ΄Ενωση Εθνικών Πάρκων Βουλγαρίας.
      Όπως είπαν, μιλώντας στην ημερίδα, πρόκειται για ένα οικοσύστημα με σπάνια ενδημικά και απειλούμενα είδη και μεγάλη βιοποικιλότητα. Ωστόσο, στη Βουλγαρία, υπάρχει κατακερματισμός των προστατευόμενων οικοτόπων και διαφορετική πολιτική προστασίας σε σχέση με την Ελλάδα. “Γι΄αυτό το λόγο”, διευκρίνησαν, “πρέπει να δημιουργηθεί ένα διασυνοριακό περιφερειακό πάρκο που θα περιλαμβάνει όλη τη Ροδόπη με το ίδιο status προστασίας”.
      Στα προβλήματα που δημιουργούνται από την έλλειψη κοινής διασυνοριακής πολιτικής σε θέματα προστασίας της φύσης αναφέρθηκε και η Ελπίδα Γρηγοριάδου από τη Μονάδα Διαχείρισης Εθνικών Πάρκων Νέστου- Βιστωνίδας και Ροδόπης υπογραμμίζοντας ότι απαιτείται η υπογραφή κοινού πρωτοκόλλου παρακολούθησης για όλα τα διασυνοριακά είδη πανίδας και χλωρίδας. Σημαντικά προβλήματα, σύμφωνα με την κ.Γρηγοριάδου, αποτελούν επίσης η ρύπανση και τα εισαγόμενα σκουπίδια στο Νέστο, η ύπαρξη εμποδίων και ο κατακερματισμός πληθυσμών ιχθυοπανίδας από τα φράγματα, η έλλειψη επικοινωνίας μεταξύ των αρμόδιων υπηρεσιών και το διασυνοριακό έγκλημα της λαθροθηρίας, επικαλούμενη 7 περιστατικά λαθροθηρίας που σημειώθηκαν το διάστημα 2015-2020, στην περιοχή του Φρακτού
      Η ημερίδα διοργανώθηκε από την περιβαλλοντική οργάνωση “Καλλιστώ” σε συνεργασία με τη Μονάδα Διαχείρισης Εθνικών Πάρκων Δέλτα Νέστου – Βιστωνίδας – Ισμαρίδας και Ροδόπης του ΟΦΥΠΕΚΑ, την Ένωση Πάρκων Βουλγαρίας, το Ελληνικό τμήμα της Ευρωπαϊκής Πράσινης Ζώνης (European Green Belt), και το έργο LIFE ARCPROM.
    5. Περιβάλλον

      Engineer

      Στα πλαίσια του προγράμματος για την ανάπτυξη του «ΚΕΝΤΡΟΥ ΕΚΤΙΜΗΣΗΣ ΔΙΑΚΙΝΔΥΝΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΑΝΘΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ, ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΑΜΘ» (ΚΕΔΙΑΚ) που χρηματοδοτείται από το ΕΣΠΑ μέσω της Δράσης «Ενίσχυση των Υποδομών Έρευνας και Καινοτομίας», παρακολουθείται σε συνεχή βάση η εξέλιξη της πυρκαγιάς που ξέσπασε το μεσημέρι της 21ης Ιουλίου 2022, στην ευρύτερη περιοχή του Εθνικού Πάρκου Δάσους Δαδιάς – Λευκίμης – Σουφλίου. Η παρακολούθηση γίνεται με τη χρήση διαθέσιμων δορυφορικών δεδομένων εικόνων γεωπισκόπησης (ελεύθερων αλλά και εμπορικών μικροδορυφόρων) καθώς και επίγειων παρατηρήσεων.
      Όπως υπολογίζεται από την επιστημονική ομάδα Κινδύνου Δασικής Πυρκαγιάς του ΚΕΔΙΑΚ, μέχρι το μεσημέρι της 23ης Ιουλίου έχουν καεί προσεγγιστικά 1.512 εκτάρια, σύμφωνα με το δορυφορικό προϊόν που καταγράφει τις εστίες πυρκαγιάς και τα θερμά σημεία (Hot–Spots), και το οποία διατίθεται από το μηχανισμό Fire Information for Resource Management System (FIRMS) της NASA.
      Η πληροφορία αυτή προκύπτει από την ανάλυση της εκπεμπόμενης θερμότητας που καταγράφεται μέσω δορυφορικών εικόνων υψηλής χρονικής αλλά χαμηλής χωρικής ανάλυσης, των αισθητήρων Visible/Infrared Imager/Radiometer Suite -VIIRS (ανάλυση 375 μέτρα) και Moderate Resolution Imaging Spectroradiometer- MODIS (ανάλυση 1 χιλιόμετρο).
      Αντίστοιχα την 21η Ιουλίου στις 11:50 όπως χαρτογραφήθηκε με ακρίβεια με τη χρήση εικόνας του δορυφόρου γεωεπισκόπησης Landsat 9 (30 μέτρα χωρική ανάλυση) της Αμερικάνικης Γεωλογικής Εταιρείας, είχαν καεί 585 εκτάρια.
      Μέχρι τώρα (μεσημέρι της 23ης Ιουλίου) υπολογίζεται ότι έχουν καεί 1043 εκτάρια – περίπου το 15% της συνολικής έκτασης – εντός των περιοχών που έχουν χαρακτηριστεί ως περιοχές απόλυτης προστασίας και σημασίας (πυρήνες) στο Εθνικό Πάρκο Δάσους Δαδιάς – Λευκίμης – Σουφλίου.
      Σημειώνεται ότι βασικός στόχος του προγράμματος ΚΕΔΙΑΚ είναι η δημιουργία μίας καινοτόμου ερευνητικής υποδομής που θα παρέχει τη δυνατότητα συλλογής και ανάλυσης δεδομένων σχετικά με την εξέλιξη μιας επικινδυνότητας και να ορίζει ένα πιθανό αριθμό σεναρίων και συνεπειών των ενδεχόμενων αρνητικών επιπτώσεών της, ώστε να δρα ενισχυτικά στην διαδικασία λήψης απόφασης από τους αποφασίζοντες που διαχειρίζονται τα κεφάλαια της περιφέρειας ΑΜΘ.

    6. Περιβάλλον

      Engineer

      Η παράκτια διάβρωση των περιοχών στο Δέλτα του Νέστου, η διαχείριση φαινομένων ευτροφισμού στις λιμνοθάλασσες της περιοχής και η εξοικονόμηση νερού στην άρδευση κατά μήκος της παράκτιας ζώνης της πεδιάδας του ποταμού Νέστου, είναι τρία από τα βασικότερα θέματα που εξέτασε το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης (ΔΠΘ) στο πλαίσιο ενός διασυνοριακού έργου με στόχο την περιβαλλοντική παρακολούθηση της Λεκάνης της Μαύρης Θάλασσας (ΜΘ) υποστηριζόμενη από το σύστημα Copernicus-PONTOS».
      Η Μαύρη Θάλασσα θεωρείται σήμερα ως μία από τις πλέον ευαίσθητες περιφερειακές θάλασσες λόγω της περιορισμένης ανανέωσης του νερού της και των μεγάλων λεκανών απορροής της ηπειρωτικής Ευρώπης που καταλήγουν σε αυτή.
      Τα κύρια περιβαλλοντικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η ΜΘ είναι: α) η υπερλίπανση από θρεπτικά άλατα και ο ευτροφισμός που προκαλείται, β) οι μεταβολές στους θαλάσσιους οργανισμούς, τη βιοποικιλότητα και την εισβολή ξενικών ειδών, γ) η χημική ρύπανση, περιλαμβανομένου του πετρελαίου, δ) η ανοξική ζώνη από τα 200μ. βάθος ως τον πυθμένα που μετατρέπει τη Μαύρη Θάλασσα σε λεκάνη παραγωγής υδροθείου.
      Ο καθηγητής του τμήματος Μηχανικών Περιβάλλοντος του ΔΠΘ Γιώργος Συλαίος και διευθυντής του εργαστηρίου Οικολογικής Μηχανικής και Τεχνολογίας, στη διάρκεια συνέντευξης τύπου παρουσίασε τους στόχους του έργου PONTOS, κάνοντας ιδιαίτερα αναφορά στις δυνατότητες που αυτό παρέχει, με τη συλλογή περιβαλλοντικών δεδομένων για τη Λεκάνη της ΜΘ και της ευρύτερης περιοχής μέσω του ευρωπαϊκού συστήματος παρακολούθησης της Γης, Copernicus.
      «Η περιοχή του Δέλτα του Νέστου», σημείωσε ο κ. Συλαίος, «έχει μια σειρά από περιβαλλοντικά προβλήματα που μας ήταν γνωστά τα τελευταία χρόνια από διάφορες μελέτες που έχουμε κάνει στο παρελθόν. Τώρα όμως, με τη βοήθεια του έργου PONTOS επικεντρωθήκαμε στα τρία σημαντικότερα σε μια προσπάθεια να τα διαχειριστούμε κατά τον καλύτερο τρόπο και ταυτόχρονα να δώσουμε στους ανθρώπους που ζουν και εργάζονται εδώ εκείνα τα εργαλεία που θα τους βοηθήσουν να τα αντιμετωπίσουν».
      Η φραγματοποίηση του ποταμού έφερε τη διάβρωση των ακτών
      Σύμφωνα με τον κ. Συλαίο η παράκτια διάβρωση είναι από τα σημαντικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζει η περιοχή στο Δέλτα του Νέστου η οποία δημιουργήθηκε μετά τη φραγματοποίηση του ποταμού αλλά και την πίεση που δέχθηκαν οι εν λόγω περιοχές από την κλιματική αλλαγή. Τα δεδομένα αυτά έχουν ως αποτέλεσμα την ύπαρξη μιας σοβαρής υποχώρησης της ακτής άνω των 120 μέτρων σε πολλά σημεία, ενώ τα τελευταία τριάντα χρόνια χάθηκαν συνολικά περί τα 1,2 τετραγωνικά χιλιόμετρα παράκτιας ζώνης.
      «Με τη χρήση δορυφορικών εικόνων», υπογράμμισε ο καθηγητής του ΔΠΘ, «μελετήθηκε διεξοδικά η ακτογραμμή του Δέλτα του Νέστου με στόχο να δούμε τις θέσεις όπου υπάρχουν προβλήματα διάβρωσης και να τις ιεραρχήσουμε. Να καταλάβουμε τους λόγους στους οποίους οφείλεται η παράκτια διάβρωση και σταδιακά να δώσουμε μια λύση για το τι θα μπορούσε να γίνει ώστε να αποκατασταθεί το πρόβλημα».

      Τα φαινόμενα εμφάνισης ευτροφισμού
      Το δεύτερο, μείζονος σημασίας θέμα που ασχολήθηκαν οι ερευνητές στο πλαίσιο του έργου PONTOS, ήταν η δορυφορική παρακολούθηση των λιμνοθαλασσών του υγροτοπικού πάρκου της ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης προκειμένου να μελετηθούν τα φαινόμενα εμφάνισης ευτροφισμού.
      «Πέρυσι είχαμε έντονα φαινόμενα ευτροφισμού και θυμόμαστε όλοι τα προβλήματα που δημιούργησε στις ακτές της περιοχές η βλέννα με την οποία σκεπάστηκε η θάλασσα», επισήμανε με έμφαση ο κ. Συλαίος και συνέχισε, «μέσα από δορυφορικές εικόνες και μαθηματικά μοντέλα προσπαθούμε να δούμε πως εξελίσσεται η συγκέντρωση του φυτοπλαγκτόν, πως ξεκινά και πως αναπτύσσεται. Στόχος, να δώσουμε ένα εργαλείο με το οποίο θα βοηθήσουμε τους ιχθυοκαλλιεργητές που δραστηριοποιούνται στις λιμνοθάλασσες να γνωρίζουν τους κινδύνους και πότε αυτή η ανάπτυξη του φυτοπλαγκτόν μπορεί να οδηγήσει σε μαζικούς θανάτους ψαριών που είναι και το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν».
      Άρδευση με επιστημονικά μέσα
      Το τρίτο θέμα που μελετάται στην περιοχή στο πλαίσιο του ερευνητικού έργου είναι η εξοικονόμηση νερού στην άρδευση. Η παράκτια ζώνη και γενικότερα η πεδιάδα του ποταμού Νέστου περιλαμβάνει πολλές αγροτικές καλλιέργειες οι οποίες μέχρι σήμερα αρδεύονται μόνο εμπειρικά.
      «Αυτό που εμείς προσπαθούμε να εισάγουμε στη γεωργία στην περιοχής», επισήμανε ο καθηγητής του τμήματος Μηχανικών Περιβάλλοντος, «είναι η επιστημονική άρδευση, η τεχνολογικά ανεπτυγμένη, η οποία λαμβάνει υπόψη μετρήσεις από δορυφόρους, μετρήσεις από επιτόπιους αισθητήρες, μαθηματικά μοντέλα, προσομοιώσεις και υπολογισμούς. Στόχος είναι να περιοριστεί η ποσότητα του νερού που αρδεύουν οι αγρότες, ώστε να ποτίζουν ακριβώς όποτε χρειάζεται, την ποσότητα που χρειάζεται, προκειμένου να λαμβάνουν τη βέλτιστη δυνατή παραγωγή. Το θέμα της άρδευσης είναι σημαντικό ειδικά τώρα που η ενέργεια είναι πολύ ακριβή. Η ποσότητα νερού που αρδεύεται μετατρέπεται σε ενέργεια και η ενέργεια σε κόστος άρδευσης. Πρακτικά μειώνουμε το κόστος της άρδευσης και έχουμε καταφέρει να το περιορίσουμε στο 30% με 35% στις περιοχές που έχουμε εξετάσει».
      Β. Λωλίδη | ΑΠΕ-ΜΠΕ
    7. Περιβάλλον

      Engineer

      Η ζημιά που έχει προκαλέσει η ανθρώπινη δραστηριότητα στον πλανήτη διαπιστώνεται διαρκώς ότι είναι όλο και μεγαλύτερη. Βασική αιτία, η αύξηση των εκτάσεων που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή διατροφικών ειδών και η οποία πλέον θέτει σε κίνδυνο τη δυνατότητα του πλανήτη για να θρέψει τον πληθυσμό του.
      Σύμφωνα με την έκθεση του ΟΗΕ για τις γαίες του πλανήτη (Global Land Outlook 2), οι συνέπειες αυτής της κατάστασης είναι σοβαρότερες για τις γυναίκες, ειδικά στις αναπτυσσόμενες χώρες, καθώς νομικά στερούνται του δικαιώματος να κατέχουν γη και συχνά εκτοπίζονται από αυτήν όταν οι συνθήκες επιδεινώνονται.
      Παράλληλα η ποιότητα του εδάφους υποβαθμίζεται, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται ελλείψεις σε φυσικούς πόρους, γόνιμο έδαφος, νερό, να μειώνεται η βιοποικιλότητα, η χλωρίδα και η πανίδα σε όλο τον πλανήτη. Και ενώ πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι υποβαθμισμένη γη σημαίνει άνυδρη έρημος, τροπικά δάση που ακρωτηριάζονται από υλοτόμους ή περιοχές που καλύπτονται από πόλεις, σημαίνει παράλληλα και φαινομενικά «πράσινες» περιοχές, οι οποίες υφίστανται υπερκαλλιέργεια ή έχουν απογυμνωθεί από τη φυσική βλάστηση.
      Η καλλιέργεια ειδών διατροφής σε υποβαθμισμένα εδάφη γίνεται σταδιακά πιο δύσκολη, καθώς αυτά εξαντλούνται γρήγορα, όπως και οι υδάτινοι πόροι, ενώ παράλληλα χάνονται φυτικά και ζωικά είδη και επιδεινώνεται η κλιματική κρίση μειώνοντας την ικανότητα της Γης να απορροφά και να δεσμεύει άνθρακα.
      Εκτός από την παραγωγή τροφίμων (όπως η αυξημένη παραγωγή κρέατος που υπερκαταναλώνεται στον δυτικό κόσμο), στο πρόβλημα συμβάλλει και η παραγωγή ενδυμάτων, στο πλαίσιο της λεγόμενης «γρήγορης μόδας», δηλαδή ρούχων που φοριούνται για λίγο και μετά πετιούνται.
      Ο ΟΗΕ προειδοποιεί ότι αν δεν αναληφθεί άμεσα δράση, το πρόβλημα θα επιδεινωθεί και μέχρι το 2050 μια έκταση στο μέγεθος της Νότιας Αμερικής θα προστεθεί στα εδάφη που ήδη έχουν υποστεί βλάβη.
      Σύμφωνα με τον Ιμπραχίμ Τιάου, εκτελεστικό γραμματέα της Σύμβασης του ΟΗΕ για την Καταπολέμηση της Ερημοποίησης, «η υποβάθμιση της γης επηρεάζει τα τρόφιμα, το νερό, την παραγωγή αερίων του άνθρακα και τη βιοποικιλότητα. Μειώνει το ΑΕΠ, επηρεάζει την υγεία των ανθρώπων, μειώνει την πρόσβαση σε καθαρό νερό και επιδεινώνει την ξηρασία».
      Η αποκατάσταση της υποβαθμισμένης γης μπορεί να επιτευχθεί, υπό τον όρο ότι θα αλλάξουν οι μέθοδοι καλλιέργειας, ακολουθώντας τη στρατηγική της αγρανάπαυσης, η συλλογή και αποθήκευση βρόχινου νερού για πότισμα των καλλιεργειών ή η φύτευση δέντρων για την πρόληψη της διάβρωσης του εδάφους. Πολλοί αγρότες αδυνατούν να λάβουν αυτά τα μέτρα, λόγω της αυξανόμενης πίεσης για μεγάλη παραγωγή, της έλλειψης γνώσεων, της κακής τοπικής διακυβέρνησης ή της έλλειψης πρόσβασης σε πόρους. Ωστόσο, για κάθε 1 δολάριο που δαπανάται για την αποκατάσταση, ο ΟΗΕ υπολογίζει απόδοση μεταξύ 7 και 30 δολαρίων σε αυξημένη παραγωγή και άλλα οφέλη.
      Ο Ιμπραχίμ Τιάου κάλεσε τον ιδιωτικό τομέα να επενδύσει 1,6 τρισ. δολάρια την επόμενη δεκαετία για να αποκαταστήσει την ποιότητα περίπου 1 δισ. εκταρίων υποβαθμισμένης γης: πρόκειται για έκταση περίπου όσο οι ΗΠΑ ή η Κίνα. Και τονίζει ότι αυτό θα ισοδυναμούσε μόνο με ένα μικρό ποσοστό των 700 δισ. δολαρίων που δαπανώνται ετησίως για επιδοτήσεις στη γεωργία και τα ορυκτά καύσιμα, αλλά μπορεί να διασφαλίσει τα εδάφη, τους υδάτινους πόρους και τη γονιμότητα του πλανήτη.
      «Κάθε αγρότης, μεγάλος και μικρός, μπορεί να ασκήσει αναγεννητική γεωργία», είπε ο Τιάου μιλώντας στη βρετανική εφημερίδα Guardian. «Υπάρχει μια πληθώρα τεχνικών και δεν χρειάζεται υψηλή τεχνολογία ή διδακτορικό για να τις χρησιμοποιήσει κανείς».
      «Η σύγχρονη γεωργία έχει αλλάξει το πρόσωπο του πλανήτη, περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη ανθρώπινη δραστηριότητα. Πρέπει να επανεξετάσουμε επειγόντως τα παγκόσμια συστήματα παραγωγής τροφίμων, τα οποία ευθύνονται για το 80% της αποψίλωσης των δασών, το 70% της χρήσης του πόσιμου νερού και τη μεγαλύτερη αιτία απώλειας της χερσαίας βιοποικιλότητας», σημειώνει,
      Περίπου το ήμισυ της παγκόσμιας ετήσιας οικονομικής παραγωγής, ή 44 τρισ. δολάρια ετησίως, κινδυνεύει εξαιτίας της υποβάθμισης των εδαφών, σύμφωνα με την έκθεση του ΟΗΕ, ωστόσο, το οικονομικό όφελος από την αποκατάσταση της υποβαθμισμένης γης θα μπορούσε να ανέλθει σε 125 έως 140 τρισεκατομμύρια δολάρια ετησίως, που θα ήταν περίπου 50% περισσότερο από τα 93 τρισ. δολάρια, όσο ήταν το παγκόσμιο ΑΕΠ για το 2021.
      * Η έκθεση Global Land Outlook 2, μόνο η δεύτερη τέτοια έκθεση που δημοσιεύτηκε, χρειάστηκε πέντε χρόνια για τη σύνταξη του ΟΗΕ με 21 οργανισμούς εταίρους και αντιπροσωπεύει την πιο ολοκληρωμένη βάση δεδομένων για την κατάσταση του εδάφους του πλανήτη μέχρι σήμερα.
    8. Περιβάλλον

      Engineer

      Στη τροποποίηση των Μονάδων Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών (ΜΔΠΠ) του Οργανισμού Φυσικού Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής (Ο.ΦΥ.ΠΕ.Κ.Α.), οι οποίες συστήθηκαν με το ν. 4685/2020, και ειδικότερα ως προς την ονομασία, τις έδρες, τα παραρτήματα και τη χωρική αρμοδιότητα αυτών, προχώρησε το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας.
      Πιο συγκεκριμένα, το Παράρτημα Ι της υπ’ αρ. ΥΠΕΝ/Δ ΝΕΠ/30858/1148/30.03.2022 απόφασης του υφυπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας περιέχει πίνακα με την ονομασία, τις έδρες και τα παραρτήματα των ΜΔΠΠ ενώ η χωρική αρμοδιότητά τους απεικονίζεται στο χάρτη του Παραρτήματος ΙΙ.
      Σχετικό αρχείο:
      Υ.Α. ΥΠΕΝ/Δ ΝΕΠ/30858/1148/30.03.2022  (Β΄ 1877) Τροποποίηση των Μονάδων Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών του Οργανισμού Φυσικού Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής “(Ο.ΦΥ.ΠΕ.Κ.Α.)” του άρθρου 34 του ν. 4685/2020 (Α’ 92).


    9. Περιβάλλον

      Engineer

      Τη σύσταση Ειδικών Μονάδων Δασικών Επιχειρήσεων (ΕΜΟΔΕ) που θα υπάγονται στο Πυροσβεστικό Σώμα και την πρόσληψη 500 δασοκομάντος προβλέπει τροπολογία του υπουργείου Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας που κατατέθηκε στο νομοσχέδιο του υπουργείου Εργασίας «Εκσυγχρονισμός του Ηλεκτρονικού Εθνικού Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης και άλλες διατάξεις για την κοινωνική ασφάλιση».
      Οι Ειδικές Μονάδες Δασικών Επιχειρήσεων θα διαρθρώνονται συνολικά σε 6 υπηρεσίες σε διάφορες πόλεις της χώρας και συγκεκριμένα θα έχουν έδρα στην Ελευσίνα, στη Θεσσαλονίκη, στο Ηράκλειο Κρήτης, στη Λαμία, στα Ιωάννινα και στην Πάτρα. Στις ΕΜΟΔΕ θα προσληφθούν 500 άτομα νεαρής ηλικίας, που θα είναι πυροσβέστες δασικών επιχειρήσεων και η θητεία τους θα είναι επταετής. Από τις 500 οργανικές θέσεις που θα δημιουργηθούν οι 440 θα αφορούν πυροσβεστικό τεχνικό προσωπικό και οι 60 πυροσβεστικό επιστημονικό προσωπικό, με ειδίκευση στη δασολογία, δασοπονία.
      Αποστολή των 500 δασοκομάντος, οι οποίοι θα είναι έτοιμοι στα μέσα Ιουνίου, θα είναι η συνδρομή στην εκτέλεση έργων δασοπροστασίας έναντι του κινδύνου εκδήλωσης πυρκαγιάς, η υποστήριξη κατά την διενέργεια των επιχειρήσεων κατάσβεσης, μέσω εξειδικευμένων πεζοπόρων και αερομεταφερόμενων τμημάτων και η χρήση ειδικών μηχανοκίνητων μέσων και μηχανημάτων έργου, καθώς επίσης και η συνδρομή στην αντιμετώπιση των συνεπειών από φυσικές, τεχνολογικές και λοιπές καταστροφές. Οι δασοκομάντος θα είναι σε συνεχή συνεργασία με τα δασαρχεία και με την επιστημονική υποστήριξη των δασολόγων ενώ δεν θα ενεργούν μόνο την ώρα της κρίσης. Πρόκειται για ένα σώμα που κατά βάση θα είναι αερομεταφερόμενο, σε διαρκή κίνηση, το οποίο όμως θα ενεργεί όλο το χρόνο και όχι μόνο την περίοδο του καλοκαιριού.
      Η πρόσληψη Πυροσβεστών Δασικών Επιχειρήσεων διενεργείται με σχέση εργασίας δημοσίου δικαίου επί θητεία διάρκειας 7 ετών, με σύστημα αντικειμενικών κριτηρίων (μόρια) και σύμφωνα με τα οριζόμενα προσόντα (ηλικία, προϋπηρεσία κλπ). Ακόμη, θα λαμβάνουν μηνιαίο επίδομα κινδύνου που καταβάλλεται στο ένστολο προσωπικό της ΕΛΑΣ και του ΠΣ (ΕΜΑΚ, ΕΚΑΜ κλπ) ύψους 141,92 ευρώ.
      Μετά τη συμπλήρωση της επταετούς θητείας, οι Πυροσβέστες Δασικών Επιχειρήσεων δύνανται, με αίτησή τους, η οποία υποβάλλεται τρεις, τουλάχιστον, μήνες πριν από τη συμπλήρωση της επταετίας, εφόσον έχουν αξιολογηθεί σε όλες τις εκθέσεις ικανότητας με γενικό χαρακτηρισμό τουλάχιστον «αποδεκτή», να μονιμοποιηθούν, καταλαμβάνοντας μόνιμες οργανικές θέσεις της κατηγορίας και ειδικότητας για την οποία προσελήφθησαν.
      Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
    10. Περιβάλλον

      Engineer

      Το 2021 κατατάσσεται ως μακράν το χειρότερο έτος των τελευταίων 13 χρόνων σε ό,τι αφορά στη συνολική καμένη έκταση της χώρας μας, σύμφωνα με το meteo του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών.
      Ειδικότερα, και με βάση τα δεδομένα του Ευρωπαϊκού Συστήματος Πληροφόρησης για Δασικές Πυρκαγιές, κατά τη διάρκεια του 2021 χαρτογραφήθηκαν στη χώρα μας 84 συμβάντα δασικών πυρκαγιών, τα οποία κατέκαψαν συνολική έκταση που ξεπερνά τα 1.300.000 στρέμματα. Η συγκεκριμένη επίδοση είναι η χείριστη της περιόδου 2008 – 2021, με τη συνολική καμένη έκταση του 2021 να προσεγγίζει το άθροισμα των καμένων εκτάσεων της πιο πρόσφατης οκταετίας (2013 – 2020).
      Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως το 2021 καταγράφει επίσης τη χείριστη επίδοση σε ό,τι αφορά την μέση καμένη έκταση ανά δασική πυρκαγιά, με το συγκεκριμένο δείκτη να υπολογίζεται σε πάνω από 1.500 στρέμματα ανά συμβάν όταν κατά τα προηγούμενα 13 έτη (2008 – 2020) o αντίστοιχος μέσος όρος ήταν κοντά στα 500 στρέμματα ανά συμβάν.
      Με την αντιπυρική περίοδο του 2022 να ξεκινά σε 5 μήνες από σήμερα, είναι απαραίτητη η αναθεώρηση των πρακτικών που εφαρμόζονται στον τομέα της πρόληψης και της προετοιμασίας για την αντιμετώπιση των δασικών πυρκαγιών επισημαίνεται από το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών. 

       
    11. Περιβάλλον

      Engineer

      Μία νέα διεθνής διάκριση προστίθεται στο ενεργητικό της Αλοννήσου. Σύμφωνα με το έγκυρο ταξιδιωτικό περιοδικό της Ένωσης Βρετανών Ταξιδιωτικών πρακτόρων, ABTA Magazine, https://abtamag.com/2021/10/21/the-best-ecotourism-destinations-in-the-world/, η Αλόννησος κατακτά τη δεύτερη θέση ανάμεσα σε συνολικά επτά κορυφαίους προορισμούς του κόσμου που διακρίνονται σε επίπεδο οικολογικού τουρισμού.
      Σύμφωνα με το αφιέρωμα, οι τρεις λόγοι που οδήγησαν τους ταξιδιωτικούς συντάκτες τού μέσου στην απόφαση να συμπεριλάβουν στην κατάταξη τον εξωτικό παράδεισο των Σποράδων είναι η λειτουργία του μεγαλύτερου φυσικού θαλάσσιου πάρκου της Μεσογείου στην περιοχή της Αλοννήσου, το πρόσφατο άνοιγμα του πρώτου υποβρυχίου μουσείου της Ελλάδας στο ναυάγιο της Περιστέρας, καθώς και η απόφαση του δήμου να καταργήσει πρώτος, το 2015, τις πλαστικές σακούλες στο νησί. «Η σπουδαία αυτή διάκριση δεν ωφελεί μόνο την Αλόννησο αλλά και όλη την Ελλάδα. Προκειμένου, όμως, η διεθνής αναγνωρισιμότητα να μετατραπεί σε πραγματική ζήτηση και να προσελκύσουμε περισσότερους τουρίστες με ειδικά ενδιαφέροντα, χρειάζονται ουσιώδη αναπτυξιακά κίνητρα. Στην κατεύθυνση αυτή, ο δήμος κατέθεσε πρόσφατα συγκεκριμένες προτάσεις, ώστε να αξιοποιηθεί κατάλληλα το ναυάγιο της Περιστέρας, που αποτελεί πλέον σύμβολο του εθνικού καταδυτικού τουρισμού μας», δήλωσε ο δήμαρχος Αλοννήσου, Πέτρος Βαφίνης.
      Η λίστα «φιλοξενεί» ακόμη έξι προορισμούς από Αμερική, Ευρώπη, Αφρική και Ωκεανία. Την κορυφή καταλαμβάνει η Κόστα Ρίκα με το εθνικό πάρκο και το προστατευόμενο «δάσος σύννεφου», στη δεύτερη θέση είναι η Αλόννησος ως μοναδικός ελληνικός προορισμός της κατάταξης και ακολουθούν η Κοπεγχάγη με τις περιβαλλοντικές καινοτομίες της, το Σαν Φρανσίσκο ως μία από τις πλέον φιλικές πόλεις του κόσμου για το περιβάλλον, η Μοορέα της Γαλλικής Πολυνησίας για τα μέτρα προστασίας της θαλάσσιας ζωής, η Κένυα για τη στρατηγική διάσωσης της άγριας πανίδας και τέλος η Σλοβενία για τη σύνδεση φύσης, τουρισμού και προστασίας του περιβάλλοντος που έχει επιτύχει.
      Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
    12. Περιβάλλον

      Engineer

      Η πρόσφατη θεσμοθέτηση οκτώ Εθνικών Σχεδίων Δράσης από το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, συνιστά ένα πολύ σημαντικό βήμα για την αποτελεσματική προστασία απειλούμενων ειδών και τύπων οικοτόπων της χώρας μας.
      Στο νέο factsheet του Έργου LIFE-IP 4 NATURA μπορείτε να δείτε μια σύνοψη της διαδικασίας που ακολουθήθηκε για την εκπόνηση και θεσμοθέτηση των Σχεδίων Δράσης, αλλά και ένα μέρος των δράσεων που προτείνονται.
      edozoume.gr
    13. Περιβάλλον

      dimitris GM

      Τέλος στην εξαγορά δασικών εκτάσεων από αυτούς που τις εκχέρσωσαν παράνομα και τις καλλιεργούν βάζει απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας, «τινάζοντας στον αέρα» τον όλο μηχανισμό.
      Όπως ανακοίνωσε ο αντιπρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Δασολόγων Δ.Υ. (ΠΕΔΔΥ), Νικόλαος Μπόκαρης, με την απόφαση 710/2020 της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας κρίνονται ως αντισυνταγματικές οι ρυθμίσεις για τα ξεχερσωμένα δάση και τις δασικές εκτάσεις για γεωργική χρήση πριν και μετά το έτος 1975. 
      Την προσφυγή στο ΣτΕ είχαν καταθέσει η ΠΕΔΔΥ και το ΓΕΩΤΕΕ και η απόφαση αφορά 2 εκατ. στρέμματα σε όλη τη χώρα, εκ των οποίων τα 139.683 στρ. είναι στη Μεσσηνία.
      Αντισυνταγματικές διατάξεις
      Αρχικά, η προσφυγή είχε συζητηθεί πέρυσι στο Ε’ τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας, το οποίο έκρινε αντισυνταγματικές τις διατάξεις του 2014 και του 2017 με τις οποίες δόθηκε η δυνατότητα έναντι τιμήματος να γίνεται εξαγορά δασικών εκτάσεων και να καλλιεργούνται. 
      Λόγω της σοβαρότητας, όμως, του θέματος το Τμήμα παρέπεμψε το ζήτημα στην Ολομέλεια. Ωστόσο, παρά την πρώτη απόφαση του ΣτΕ από το Ε’ τμήμα περί αντισυνταγματικότητας, η διαδικασία για τις εξαγορές από τις Δασικές Υπηρεσίες συνεχίζονταν κανονικά με εντολή του αρμόδιου υπουργείου. 
      Προσφυγή
      Η τότε προσφυγή της Πανελλήνιας Ένωσης Δασολόγων Δημοσίων Υπαλλήλων (ΠΕΔΔΥ) και του Γεωτεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας (ΓΕΩΤΕΕ) αφορούσε στη συνταγματικότητα τεσσάρων υπουργικών αποφάσεων, με τις οποίες ορίζονται πτυχές της διαδικασίας εξαγοράς παράνομα εκχερσωμένων δασών και δασικών εκτάσεων. Οι αποφάσεις βασίζονται σε διατάξεις των νόμων 4280/2014 (που έμεινε γνωστός ως «αντιδασικός») και 4467/2017, με τις οποίες δόθηκε η πλήρους εξαγοράς εκτάσεων που εκχερσώθηκαν πριν το 1975 και αγοράς του δικαιώματος αγροτικής χρήσης για όσες εκχερσώθηκαν από το 1975 έως το 2007. Να σημειωθεί ότι η σχετική δυνατότητα έπειτα από διαδοχικές παρατάσεις έχει πλέον καταληκτική ημερομηνία έως τις 8 Αυγούστου 2020.
      Από την πλευρά του, ο κ. Μπόκαρης σε ανάρτησή του για τη θετική έκβαση της προσφυγής ανέφερε: «Η δικαίωση της ΠΕΔΔΥ και του ΓΕΩΤΕΕ θα έπρεπε να σηματοδοτήσει την αλλαγή στάσης των πολιτικών ηγεσιών των εκάστοτε κυβερνήσεων απέναντι στα δασικά οικοσυστήματα και, κυρίως, την ασφαλέστερη νομοθέτηση για αυτά (βλέπετε Δασικοί Χάρτες) με κριτήριο τη συνταγματική κανονικότητα». 
      Μεσσηνία
      Η απόφαση του ΣτΕ αφορά εκατομμύρια στρέμματα που όχι μόνο έχουν εκχερσωθεί παράνομα και καλλιεργούνται, αλλά επιδοτούνται από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ο ΟΠΕΚΕΠΕ το 2017, σε ρεπορτάζ της «Καθημερινής», είχε εκτιμήσει ότι οι παράνομα εκχερσωμένες εκτάσεις που επιδοτούνται ξεπερνούν τα 2 εκατ. στρέμματα. 
      Στις περιοχές με τις περισσότερες παράνομα επιδοτούμενες εκτάσεις (από τους αναρτημένους δασικούς χάρτες) είναι και η Μεσσηνία. Πρώτος έρχεται ο Νομός Λαρίσης με 554.952 στρέμματα, ακολουθεί ο Νομός Ηλείας με 302.556 στρέμματα, η Αχαΐα με 198.227 στρ., η Λακωνία με 169.585 στρ., η Μαγνησία με 149.695 στρ. και η Μεσσηνία με 139.683 στρ.
      Της Βίκυς Βετουλάκη 
      - η αρχικη απόφαση
      https://dasarxeio.com/2019/05/09/67376/
      - η 710/2020
      https://dasarxeio.com/2020/05/09/80997/
      και εδώ: 
      https://www.ethnos.gr/ellada/104963_ston-aera-oi-exagores-ekhersomenon-dasikon-ektaseon-kai-oi-agrotikes-apozimioseis
    14. Περιβάλλον

      Engineer

      Οι χώροι πρασίνου στις κατοικημένες περιοχές μπορεί να έχουν προστατευτικές επιδράσεις απέναντι στη θνησιμότητα από κάθε αίτιο, σύμφωνα με έρευνα.
      Η συγκεκριμένη μελέτη, τα ευρήματα της οποίας δημοσιεύτηκαν στην επιστημονική επιθεώρηση “The Lancet Planetary Health“, περιέλαβε επτά χώρες (Καναδάς, ΗΠΑ, Ισπανία, Ιταλία, Αυστραλία, Ελβετία, Κίνα) και συνολικά 8 εκατομμύρια άτομα για να δείξει ότι η ύπαρξη χώρων πρασίνου επηρεάζει τη θνησιμότητα.
      Περίπου ο μισός πληθυσμός του κόσμου ζει σε πόλεις, όπου υπάρχει συχνά έλλειψη χώρων πρασίνου. Πολλές έρευνες υποστηρίζουν ότι οι χώροι πρασίνου στις πόλεις έχουν θετική επίδραση στη σωματική και ψυχική υγεία των ατόμων, μειώνουν τον κίνδυνο καρδιαγγειακών ασθενειών, μεταβολικών συνδρόμων και πρόωρου θανάτου. Ωστόσο, τα αποτελέσματα τους έχουν αμφισβητηθεί για ποικίλους λόγους.
      Η συγκεκριμένη ερευνητική ομάδα χρησιμοποίησε μια απλή μέτρηση για τους χώρους πρασίνου, η οποία βασίζεται σε εικόνες δορυφόρων και εξέτασε τη σχέση της με τους πρόωρους θανάτους από κάθε αίτιο.
      Διαπιστώθηκε ότι όσο περισσότεροι ήταν οι χώροι πρασίνου γύρω από τα σπίτια τόσο πιο μειωμένοι ήταν οι πρόωροι θάνατοι. Πιο συγκεκριμένα, η έρευνα προσφέρει μια μέτρηση για το ποσό της προστατευτικής επίδρασης: 4% μείωση στην πρώιμη θνησιμότητα για κάθε αύξηση κατά 0,1 του πρασίνου σε απόσταση έως και 500 μέτρα από την κατοικία.
      Ο Ντέιβιντ Ρόχας, ερευνητής στο Ινστιτούτο για την Παγκόσμια Υγεία της Βαρκελώνης και επικεφαλής συντάκτης της έρευνας, είπε: “Τα αποτελέσματα αυτά υποστηρίζουν παρεμβάσεις και πολιτικές αύξησης των χώρων πρασίνου ως τρόπους βελτίωσης της δημόσιας υγείας”.
      Πράγματι, αυτή τη στιγμή ο Ρόχας και οι συνεργάτες του χρησιμοποιούν τα αποτελέσματα σε μια μετα-ανάλυση για να εκτιμήσουν τον αριθμό των πρόωρων θανάτων που θα μπορούσαν να αποφευχθούν αν αυξάνονταν οι πράσινες υποδομές.
      “Τα προγράμματα αστικής περιβαλλοντικής προστασίας δεν είναι μόνο οι βασικοί τρόποι προώθησης της δημόσιας υγείας αλλά είναι επίσης σημαντικά για την αύξηση της βιοποικιλότητας και την άμβλυνση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής, καθιστώντας τις πόλεις πιο βιώσιμες”, καταλήγει ο Μαρκ Νιουβενχίζεν, διευθυντής της Πρωτοβουλίας Πολεοδομικού Σχεδιασμού, Περιβάλλοντος και Υγείας στο Ινστιτούτο για την Παγκόσμια Υγεία ISGlobal, στη Βαρκελώνη.
      Η συγκεκριμένη μελέτη έγινε με τη συνεργασία του Ινστιτούτου για την Παγκόσμια Υγεία ISGlobal της Βαρκελώνης, μιας δομής που υποστηρίζεται από την τράπεζα “La Caixa”, το Πανεπιστήμιο της Πολιτείας του Κολοράντο και τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ).
      Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
    15. Περιβάλλον

      Engineer

      Η ανθρωπογενής κλιματική αλλαγή οδηγεί σε σημαντική αύξηση των ημερών του χειμώνα με ελάχιστες θερμοκρασίες πάνω από μηδέν βαθμούς Κελσίου.
      Σύμφωνα με ανάλυση της Climate Central, κατά την τελευταία δεκαετία (2014-2023), περισσότερες από το ένα τρίτο των χωρών που αναλύθηκαν (44 από τις 123) παρουσίασαν τουλάχιστον μία επιπλέον εβδομάδα με θερμοκρασίες άνω του μηδέν κατά τη διάρκεια του χειμώνα, λόγω της ανθρωπογενούς θέρμανσης.
      Η Ευρώπη επηρεάζεται ιδιαίτερα, με χώρες όπως η Λιθουανία, η Λετονία, η Εσθονία και η Δανία να καταγράφουν κατά μέσο όρο τουλάχιστον τρεις επιπλέον εβδομάδες με θερμοκρασίες πάνω από το μηδέν κάθε χρόνο, σε σύγκριση με έναν κόσμο χωρίς κλιματική αλλαγή.
      Στην Ελλάδα υπολογίζεται ότι η κλιματική αλλαγή πρόσθεσε 3 ημέρες χωρίς παγετό τον χειμώνα 2023-2024. 
      Η απώλεια των ψυχρών ημερών του χειμώνα έχει ευρείες επιπτώσεις, επηρεάζοντας την εκδήλωση χιονοπτώσεων και διατήρησης της χιονοκάλυψης, τα χειμερινά σπορ, τα υδάτινα αποθέματα, τις αλλεργίες της άνοιξης, τις καλλιέργειες και πολλά άλλα.
      Είναι κρίσιμο να αναγνωρίσουμε αυτές τις αλλαγές και να λάβουμε μέτρα για τον μετριασμό των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής, προκειμένου να διατηρήσουμε την ισορροπία των οικοσυστημάτων και την ποιότητα ζωής μας.
      Πηγή: Climate Central
    16. Περιβάλλον

      GTnews

      Πολύ υψηλές για την εποχή θερμοκρασίες σε επίπεδα ρεκόρ καταγράφονται στη Μεσόγειο θάλασσα στα μέσα Αυγούστου 2024.
      Στις 10 Αυγούστου 2024 σημειώθηκε νέο ρεκόρ θερμοκρασίας της θάλασσας για τη Μεσόγειο με τη μέση θερμοκρασία της θάλασσας να φτάνει τους 28.15°C. Από τις 10/08 μέχρι και τις 16/08 το ρεκόρ θερμοκρασίας της θάλασσας για τη Μεσόγειο καταρρίφθηκε άλλες 4 φορές, με το νέο ρεκόρ να σημειώνεται στις 15 Αυγούστου 2024 με μέση τιμή της θερμοκρασίας της θάλασσας στους 28.52°C. Η μέση θερμοκρασία της επιφάνειας της θάλασσας για τη Μεσόγειο στις 16 Αυγούστου 2024 κυμαίνεται κατά 2.5°C πάνω από τη μέση τιμή της περιόδου 1991-2020.
      Εικόνα 1. Μέση ημερήσια θερμοκρασία της επιφάνειας της θάλασσας στη Μεσόγειο από το 1982 μέχρι και το 2024 ανά δεκαετία. Πηγή δεδομένων: Marine/Copernicus. Επεξεργασία & Οπτικοποίηση δεδομένων: climatebook.gr.
      Οι υψηλότερες τιμές εντοπίζονται στις κεντρικές και ανατολικές περιοχές της λεκάνης της Μεσογείου. Η επιφανειακή θερμοκρασία της θάλασσας σε αυτές τις περιοχές κυμαίνεται από 29°C – 31°C, ενώ οι αποκλίσεις από τα κανονικά για την εποχή επίπεδα ξεπερνούν τοπικά τους 5°C στην Αδριατική θάλασσα και τους 2-4°C στα νοτιοανατολικά. Επιπλέον, υψηλές τιμές της θερμοκρασίας της θάλασσας παρατηρούνται και στο Ιόνιο πέλαγος με την θερμοκρασία να φτάνει τοπικά και τους 29°C.
      Οι μόνες περιοχές που καταγράφουν θερμοκρασίες κοντά στα φυσιολογικά για την εποχή επίπεδα είναι το Αιγαίο, όπου η ευεργετική επίδραση του μελτεμιού διατηρεί τις θερμοκρασίες γύρω τους 25 °C, και το δυτικό κομμάτι της Μεσογείου (πχ. κόλπος του Λέοντα, Βαλεαρίδες νήσοι), επίσης λόγω της επίδρασης των τοπικών ισχυρών βόρειων ανέμων.
      Εικόνα 2. Θερμοκρασία της επιφάνειας της θάλασσας στην περιοχή της Μεσογείου και της Μαύρης Θάλασσας από δορυφορικές μετρήσεις στις 16/08/2024. Πηγή δεδομένων: Marine/Copernicus. Επεξεργασία & Οπτικοποίηση δεδομένων: climatebook.gr.
    17. Περιβάλλον

      Engineer

      Οι παγκόσμιες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα από την καύση ορυκτών καυσίμων συνεχίζουν την ανοδική τους πορεία, παρά τις προσπάθειες για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης. Σύμφωνα με τα πρόσφατα στοιχεία του Global Carbon Project, οι συνολικές εκπομπές αναμένεται να αυξηθούν ακόμη μία χρονιά, φτάνοντας νέο ιστορικό υψηλό. Ωστόσο, μέσα σε αυτή τη δυσοίωνη εικόνα, αναδύεται μια αισιόδοξη τάση: 35 χώρες καταγράφουν σταθερή και μετρήσιμη μείωση των εκπομπών τους την τελευταία δεκαετία, ενώ παράλληλα οι οικονομίες τους συνεχίζουν να αναπτύσσονται.

      Αυτές οι 35 χώρες εκπέμπουν πλέον λιγότερο διοξείδιο του άνθρακα, ακόμη κι ενώ οι οικονομίες τους συνεχίζουν να αναπτύσσονται. Global Carbon Project 2025, CC BY-NC-ND
      Η εξέλιξη αυτή αποδεικνύει ότι ο αποσυνδεδεμένος ή «απεξαρτημένος» οικονομικός ρυθμός ανάπτυξης από τα ορυκτά καύσιμα είναι εφικτός. Σε πολλές από αυτές τις χώρες, ο συνδυασμός επενδύσεων σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, σταδιακής εγκατάλειψης του άνθρακα, βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης και στοχευμένων πολιτικών μείωσης εκπομπών έχει αρχίσει να αποδίδει. Το παράδειγμα αυτό δείχνει ότι οι καθαρές λύσεις δεν είναι μόνο φιλικές προς το περιβάλλον, αλλά μπορούν να συμβαδίσουν με την οικονομική ευημερία.
      Στην Ελλάδα, οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα παρουσιάζουν μείωση τα τελευταία χρόνια, κυρίως χάρη στη ραγδαία υποχώρηση της λιγνιτικής παραγωγής. Το 2023 οι συνολικές εκπομπές από την ηλεκτροπαραγωγή μειώθηκαν κατά περίπου 22 %, με τις εκπομπές από λιγνίτη να πέφτουν σχεδόν 28 % σε σχέση με το 2022. Ωστόσο, αυτή η πρόοδος δεν σημαίνει πλήρη απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα. Η Ελλάδα συνεχίζει να επενδύει σημαντικά στο φυσικό αέριο, το οποίο, αν και λιγότερο ρυπογόνο από τον λιγνίτη, παραμένει ορυκτό καύσιμο υψηλών εκπομπών. Η επέκταση των μονάδων και υποδομών φυσικού αερίου δημιουργεί τον κίνδυνο «κλειδώματος» σε ένα ακόμη ορυκτό καύσιμο για τις επόμενες δεκαετίες, καθυστερώντας τη μετάβαση σε πλήρως καθαρές λύσεις.
      Παρά τα θετικά αυτά σημάδια, η συνολική παγκόσμια εικόνα παραμένει ανησυχητική. Η άνοδος τη χρήση φυσικού αερίου, πετρελαίου και άνθρακα σε μεγάλες οικονομίες, σε συνδυασμό με την αύξηση της ενεργειακής ζήτησης, υπερκαλύπτει τις μειώσεις που επιτυγχάνουν άλλες χώρες. Για να συγκρατηθεί η υπερθέρμανση του πλανήτη σε ασφαλή επίπεδα, απαιτείται ταχεία κλιμάκωση των πολιτικών μείωσης εκπομπών και σημαντική επιτάχυνση της μετάβασης στις καθαρές μορφές ενέργειας.
      Το μήνυμα που προκύπτει είναι διττό: η πορεία που ακολουθεί σήμερα ο πλανήτης δεν είναι βιώσιμη, αλλά τα παραδείγματα των 35 χωρών αποδεικνύουν ότι η αλλαγή είναι δυνατή. Η παγκόσμια κοινότητα διαθέτει πλέον τόσο τα εργαλεία όσο και τις γνώσεις για να περιορίσει τις εκπομπές και να δημιουργήσει μια οικονομία χαμηλών ρύπων. Αυτό που απαιτείται είναι πολιτική βούληση, διεθνής συνεργασία και συνεχής δέσμευση.
    18. Περιβάλλον

      Engineer

      H παρούσα έκθεση αποτελεί την πρώτη προσπάθεια ετήσιας αποτίμησης της κλιματικής κατάστασης της χώρας μας ακολουθώντας αντίστοιχες πρωτοβουλίες σε Ευρωπαϊκό και Διεθνές επίπεδο. Εγκαινιάζοντας την προσπάθεια αυτή, η πρώτη έκδοση της έκθεσης αναφέρεται στο έτος 2022.
      Η έκθεση αποτελεί μία πρωτοβουλία του Δικτύου Climatebook. Η έκθεση επικεντρώνεται στη μελέτη της κατανομής της θερμοκρασίας, των βροχοπτώσεων, του ανέμου, της θερμοκρασίας επιφάνειας της θάλασσας, της χιονοκάλυψης, και στην αποτύπωση των έντονων καιρικών φαινομένων που επηρέασαν τη χώρα μας το 2022 ενώ επίσης εστιάζει και σε δύο σημαντικά καιρικά γεγονότα: στην Κακοκαιρία Ελπίδα η οποία προκάλεσε ισχυρές χιονοπτώσεις σε πολλές περιοχές της χώρας (συμπεριλαμβανομένης και της Αττικής) τον Ιανουάριο και στις μεγάλες πλημμύρες της Κρήτης τον Οκτώβριο. 
      Τέλος, η έκθεση περιλαμβάνει και τρία παραδείγματα της επίδρασης των καιρικών συνθηκών του 2022 σε τομείς όπως στην αγροτική παραγωγή, τη βιοποικιλότητα, και τις δασικές πυρκαγιές.
      Τα κυριότερα σημεία της έκθεσης δίνονται στη συνέχεια:
      Όσον αφορά στη μέγιστη θερμοκρασία, το 2022 ήταν το 8ο πιο θερμό έτος των τελευταίων 30 ετών, με το 2020 να παραμένει το θερμότερο έτος. Οι μεγαλύτερες θετικές αποκλίσεις έως +1.4 βαθμοί) σημειώθηκαν σε περιοχές της ηπειρωτικής χώρας και κυρίως στα δυτικά τμήματά της. Οι μεγαλύτερες αρνητικές αποκλίσεις (-0.5 βαθμοί) σημειώθηκαν σε περιοχές της Βόρειας Κρήτης.  Όσον αφορά στο ύψος βροχής , το 2022 ήταν από τα σχετικά ξηρά έτη των τελευταίων 30 ετών. Πληροφοριακά αναφέρουμε ότι το 2000 ήταν το πιο ξηρό έτος και το 2009 το πιο υγρό έτος της τριακονταετίας 1991-2020. Οι περιοχές όπου σημειώθηκαν  λιγότερες βροχές σχετικά με την κανονική τιμή ήταν η Ανατολική Μακεδονία και η Θράκη, η Δυτική και Νότια Ελλάδα καθώς και όλα τα νησιά, εξαιρουμένης της Κρήτης. Επισκόπηση των αποκλίσεων του ύψους βροχής ανά μήνα δείχνει ότι μήνες όπως ο Ιανουάριος, ο Ιούνιος και ο Αύγουστος ήταν πολύ βροχεροί μήνες, ενώ ο Απρίλιος, ο Οκτώβριος και ο Δεκέμβριος  πολύ ξηροί. Η ένταση του ανέμου ήταν υψηλότερη από τη μέση τιμή της κλιματικής περιόδου 1991-2020 στο Αιγαίο (κυρίως τους καλοκαιρινούς μήνες) και χαμηλότερη στο Ιόνιο. Όσον αφορά στη θερμοκρασία της θάλασσας , το 2022 ήταν το 10ο πιο θερμό έτος από το 1991. Η θερμοκρασία της θάλασσας ήταν σχεδόν σε όλα τα πελάγη υψηλότερη από την κλιματική τιμή της περιόδου 1991-2020. Ειδικά στο Ιόνιο, η θετική απόκλιση έφτασε τον +1 βαθμό. Η θερμοκρασία της θάλασσας ξεπέρασε τους 28 βαθμούς τον Αύγουστο του 2022 στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Ρόδου και Καστελλόριζου. Οι ημέρες χιονοκάλυψης στη χώρα ξεπέρασαν τις 200 σε περιοχές της Πίνδου. Εντυπωσιακός και ο αριθμός ημερών χιονοκάλυψης στην Κρήτη με 160 ημέρες στα Λευκά Όρη.  Στην Πάρνηθα οι ημέρες χιονοκάλυψης έφτασαν τις 48, κυρίως λόγω της κακοκαιρίας Ελπίδα τον Ιανουάριο του 2002 καθώς και των κακοκαιριών του Μαρτίου 2022.  93 σίφωνες καταγράφηκαν στην Ελλάδα το 2022, κοντά στο μέσο ετήσιο αριθμό εμφάνισης για την περίοδο 2000-2021 (100 σίφωνες/ έτος). Από αυτούς οι 7 ήταν σίφωνες ξηράς (ανεμοστρόβιλοι) οι οποίοι προκάλεσαν ζημιές, και οι υπόλοιποι 86 ήταν σίφωνες θαλάσσης (υδροσίφωνες). 33 επεισόδια με έντονες κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις καταγράφηκαν στην Ελλάδα το 2022. Ο αριθμός αυτός είναι υψηλότερος από τον ετήσιο μέσο όρο της περιόδου 2000-2022. Τα επεισόδια αυτά προκάλεσαν συνολικά 8 ανθρώπινες απώλειες.  Το 2022 κάηκαν περίπου 224.000 στρέμματα από δασικές πυρκαγιές. Ο συνολικός αριθμός καμένων εκτάσεων το 2022 ήταν μικρότερος από το ετήσιο μέσο όρο καμένων εκτάσεων της περιόδου 2006-2022. Οι σχετικά ήπιες μετεωρολογικές συνθήκες του καλοκαιριού του 2022 συνετέλεσαν σε μεγάλο βαθμό στο περιορισμό της έκτασης των δασικών πυρκαγιών. Η πλήρης έκθεση δίνεται στο σύνδεσμο: https://climatebook.gr/statistics/klimatiki-apotimisi-2022
      Όπου παρατίθενται μέσοι χάρτες για όλο το έτος καθώς και χάρτες για κάθε μήνα του 2022.
      Συντελεστές: Την ετήσια έκθεση του Climatebook επιμελήθηκαν οι Δρ. Κώστας Λαγουβάρδος, Γιώργος Κύρος, Δρ. Σταύρος Ντάφης, Δρ. Κατερίνα Παπαγιαννάκη και Δρ. Βασιλική Κοτρώνη.
    19. Περιβάλλον

      Engineer

      Ένα εξαιρετικά ισχυρό και παρατεταμένο κύμα καύσωνα πλήττει τις τελευταίες ημέρες τα Βαλκάνια και τη Νοτιοανατολική Ευρώπη, με τις θερμοκρασίες να ξεπερνούν και τους 45°C. Το πιο εντυπωσιακό και ανησυχητικό στοιχείο είναι η καταγραφή θερμοκρασίας 50°C στην Τουρκία, για πρώτη φορά στην ιστορία των μετεωρολογικών μετρήσεων της χώρας.
      Η θερμοκρασία αυτή σημειώθηκε την Παρασκευή 25 Ιουλίου 2025 στην περιοχή Σιλόπι (Silopi) με τιμή μέγιστης θερμοκρασίας στους 50.5°C, στη νοτιοανατολική Τουρκία, κοντά στα σύνορα με το Ιράκ και τη Συρία. Η περιοχή αυτή επηρεάζεται συχνά από υπερβολικά θερμές και ξηρές αέριες μάζες από τη Μέση Ανατολή. Αν επιβεβαιωθεί επίσημα από την Τουρκική Μετεωρολογική Υπηρεσία (MGM), πρόκειται για νέο εθνικό ρεκόρ θερμοκρασίας, ξεπερνώντας το προηγούμενο ρεκόρ των 49.5°C που είχε σημειωθεί στο Τζίζρε το 2021.
      Το κύμα καύσωνα συνοδεύεται από παρατεταμένη ξηρασία, αυξημένο κίνδυνο πυρκαγιών, και σοβαρές επιπτώσεις στη δημόσια υγεία, τη γεωργία και τα ενεργειακά δίκτυα.
      Εικόνα 1. Μέγιστες θερμοκρασίες την Παρασκευή 25 Ιουλίου 2025 σε μέρος της νοτιοανατολικής Ευρώπης και της Τουρκίας.
    20. Περιβάλλον

      Engineer

      Εξαιρετικά θερμός ήταν ο Ιούλιος 2023 για αρκετές περιοχές παγκοσμίως, καταρρίπτοντας εκατοντάδες ρεκόρ θερμοκρασίας. Καταγράφηκε ως ο θερμότερος Ιούλιος από το 1979 παγκοσμίως (βλ. Εικόνα 1). Μέχρι πρότινος, ο πιο θερμός Ιούλιος παγκοσμίως ήταν αυτός του 2019 με απόκλιση 0,39°C πάνω από το μέσο όρο της περιόδου 1991-2020. Ο Ιούλιος του 2023 κατέρριψε αυτό το ρεκόρ με πολύ μεγάλη διαφορά (σχεδόν διπλάσια διαφορά στην απόκλιση), καταγράφοντας απόκλιση στους 0,72°C πάνω από τα επίπεδα της περιόδου 1991-2020.
      Αποτελεί τον 2ο συνεχόμενο μήνα μετά τον Ιούνιο του 2023 που καταγράφεται ως ο θερμότερος στα χρονικά παγκοσμίως για το 2023.
      Ευρώπη
      Η μέση θερμοκρασία του Ιουλίου 2023 στην Ευρώπη κυμάνθηκε κατά 0,38°C πάνω από τα επίπεδα της περιόδου 1991-2020, ενώ παγκοσμίως κατά 0,72°C πάνω από τα επίπεδα της περιόδου 1991-2020. Οι μεγαλύτερες θετικές αποκλίσεις θερμοκρασίας καταγράφηκαν σε περιοχές της Νότιας Ευρώπης και κυρίως σε περιοχές της Μεσογείου, όπου επικράτησε ο μεγαλύτερος καύσωνας σε διάρκεια, των τελευταίων πολλών ετών, καταρρίπτοντας ιστορικά ρεκόρ θερμοκρασίας σε πολλές χώρες της Μεσογείου (βλ. Εικόνα 2).
      Βαλκάνια
      Πολύ υψηλές θερμοκρασίες (σε επίπεδα ρεκόρ) και με μεγάλη διάρκεια επικράτησαν τον Ιούλιο του 2023 σχεδόν στο μεγαλύτερο μέρος των Βαλκανίων. Εκτός των πολύ υψηλών θερμοκρασιών, επικράτησε και ξηρασία με τις βροχές να είναι κάτω από τα κανονικά επίπεδα.
      Ελλάδα
      Στην Ελλάδα η θερμοκρασία τον Ιούλιο του 2023 κυμάνθηκε κατά 2-3°C πάνω από τον μέσο όρο της περιόδου 1991-2020, καταγράφοντας έναν πολύ θερμό και ξηρό Ιούλιο (βλ. Εικόνα 2 & 3).
      Αναλυτικά οι αποκλίσεις θερμοκρασίας σε Ευρώπη και Παγκοσμίως από τη νέα σελίδα του Climatebook, όπου αναμένονται και άλλες προσθήκες: https://climatebook.gr/statistics/apokliseis-thermokrasias
      Εικόνα 1. Αποκλίσεις της μέσης μηνιαίας θερμοκρασίας παγκοσμίως για το μήνα Ιούλιο από το 1979 μέχρι και το 2023. Πηγή δεδομένων: C3S/Copernicus.
      Εικόνα 2. Αποκλίσεις της θερμοκρασίας του αέρα από το μέσο όρο της περιόδου 1991-2020 τον Ιούλιο 2023 στην Ευρώπη.
      Εικόνα 3. Απόκλιση βροχόπτωσης από το μέσο όρο της περιόδου 1991-2020 τον Ιούλιο 2023 στην Ευρώπη.
    21. Περιβάλλον

      Engineer

      Η πρόσφατη μελέτη με τίτλο “Climate Evolution of Agricultural and Natural Areas of Southeastern Europe According to Pinna, Johansson and Kerner Climate Indices” που έγινε από τους Δρ. Ιωάννη Χαραλαμπόπουλο και Δρ. Φ. Δρούλια του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών ανάλυσε την εξέλιξη του κλίματος μεταξύ δύο περιόδων, 1964-1993 και 1994-2023 στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων.
      Χρησιμοποιήθηκαν δεδομένα ERA5-Land τα οποία προέρχονται από διαδικασία επανάλυσης (reanalysis) που συνδυάζει αριθμητικά μετεωρολογικά μοντέλα με πληθώρα παρατηρήσεων, προσφέροντας συνεκτικές και χωρικά λεπτομερείς εκτιμήσεις κλιματικών παραμέτρων. Πρόκειται, επομένως, για αναλύσεις παρελθόντων συνθηκών και όχι για μελλοντικές προβολές.
      Από τα δεδομένα δημιουργήθηκαν χάρτες που δείχνουν την κατανομή των κλιματικών και βιοκλιματικών δεικτών PINNA και Johansson (η πλήρης μελέτη περιλαμβάνει και τον δείκτη Kerner) για τις χώρες Σλοβενία, Βοσνία – Ερζεγοβίνη, Κροατία, Μαυροβούνιο, Αλβανία, Βόρεια Μακεδονία, Σερβία, Ρουμανία, Βουλγαρία και Ελλάδα.
      Ο δείκτης PINNA (Εικόνα 1) που συνδυάζει θερμοκρασία αέρα και βροχόπτωση, δείχνει πως το νότιο τμήμα των Βαλκάνιων γίνεται ξηρότερο με την πάροδο των ετών. Η μεγαλύτερη όμως ξήρανση καταγράφηκε στα βορειοανατολικά σύνορα της Σερβίας με την Ρουμανία. Υπάρχουν και περιοχές που έγιναν πιο υγρές, οι οποίες εντοπίζονται στο νότιο τμήμα της Ρουμανίας και στο βόρειο τμήμα της Βουλγαρίας. Αυτό συμβαίνει γιατί οι περιοχές αυτές γίνονται σταδιακά θερμότερες με αποτέλεσμα τη θέση των χιονοπτώσεων να καταλαμβάνουν οι βροχοπτώσεις.

      Εικόνα 1 . Η μεταβολή του κλίματος βάσει του δείκτη PINNA μεταξύ περιόδου P2 (1994- 2023) και P1 (1964-1993).
      Η Εικόνα 2 δείχνει τη μεταβολή του κλίματος όπως την καταγράφει ο δείκτης Johansson (JCI), ο οποίος μετρά τις ακραίες μηνιαίες τιμές θερμοκρασίας αέρα (μέγιστη και ελάχιστη) σε σχέση με το γεωγραφικό πλάτος. Φαίνεται μια διάχυτη τάση για αύξηση της διαφοράς θερμοκρασίας χειμώνα και καλοκαιριού σε μεγάλο τμήμα της Ελλάδας, της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας. Στη Ρουμανία όμως καταγράφεται και το μοναδικό τμήμα όπου η μεταβολή ήταν αντίστροφη δηλαδή μειώθηκε η διαφορά των ακραίων θερμοκρασιών σε ετήσια βάση.

      Εικόνα 2 . Η μεταβολή του κλίματος βάσει του δείκτη Johansson μεταξύ περιόδου P2 (1994- 2023) και P1 (1964-1993).
      Η μελέτη διαχώρισε επίσης τις αγροτικές και φυσικές περιοχές (βάσει των δεδομένων CORINE LAND COVER 2018) και από την ανάλυση φαίνεται πως τόσο πάνω από τις αγροτικές όσο και πάνω από τις φυσικές περιοχές η τάση είναι για πιο ακραίες τιμές θερμοκρασίας και για αύξηση της ξηροθερμικότητας.
      Το πλήρες άρθρο βρίσκεται εδώ https://doi.org/10.3390/cli13060121
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.