Μετάβαση στο περιεχόμενο
  • Buildinghow
    HoloBIM Structural

  • Περιβάλλον

    Περιβάλλον

    1572 ειδήσεις in this category

    1. Περιβάλλον

      Engineer

      Τεράστιες ποσότητες μικροσκοπικών αόρατων σωματιδίων πλαστικού (microplastics) βρίσκονται στους ωκεανούς μας. Ιδιαίτερα ανησυχητικά είναι τα στοιχεία μιας νέας έκθεσης που δημοσιεύθηκε από τη Διεθνή Ένωση για τη Διατήρηση της Φύσης.
       
      Τα μικροσκοπικά αυτά αόρατα σωματίδια συμβάλουν πάνω από το 30% των 9,5 εκατομμυρίων τόνων πλαστικών που επιπλέουν στους ωκεανούς μας και είναι η μεγαλύτερη πηγή ρύπανσης από ότι εθεωρείτο μέχρι σήμερα, σύμφωνα με τη νέα έκθεση.
       

       
      Τα 2/3 προέρχονται από τα ελαστικά των αυτοκινήτων αλλά και από τις μικροΐνες των ρούχων κατά το πλύσιμο τους. «Οι καθημερινές δραστηριότητές μας, όπως το πλύσιμο των ρούχων, η οδήγηση συμβάλλουν σημαντικά στη ρύπανση των ωκεανών με δυνητικά καταστροφικές συνέπειες για την πλούσια βιοποικιλότητα αλλά και την ανθρώπινη υγεία», επεσήμανε ο Γενικός Διευθυντής της Διεθνούς Ένωσης για τη Διατήρηση της Φύσης Ίνγκερ Άντερσεν.
       
      Οι πλαστικές «μπουκιές» τρώγονται από τα θαλάσσια ζώα και αυτό έχει σοβαρές επιπτώσεις στο πεπτικό τους σύστημα αλλά και την αναπαραγωγή των ψαριών και άλλων ζώων. Περίπου το 90% των θαλάσσιων πουλιών έχουν ποσότητες πλαστικού στα στομάχια τους.
       
      Επίσης, σοβαρές ανησυχίες υπάρχουν για τις ποσότητες πλαστικού που περνά στην τροφική αλυσίδα και στους ανθρώπους.
       
      Πηγή: http://greenagenda.gr/microplastics-%CE%B7-%CE%BC%CE%B1%CE%B6%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%B1%CF%8C%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%B7-%CE%B1%CF%80%CE%B5%CE%B9%CE%BB%CE%AE-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CF%89%CE%BA%CE%B5%CE%B1%CE%BD%CF%8E%CE%BDinfog/
    2. Περιβάλλον

      Engineer

      Το σύστημα NASA FIRMS μεταδίδει δεδομένα από τα ενεργά μέτωπα πυρκαγιών σε όλο τον πλανήτη.
      The Fire Information for Resource Management System (FIRMS) distributes Near Real-Time (NRT) active fire data within 3 hours of satellite observation from the Moderate Resolution Imaging Spectroradiometer (MODIS) aboard the Aqua and Terra satellites, and the Visible Infrared Imaging Radiometer Suite (VIIRS) aboard S-NPP and NOAA 20 (formally known as JPSS-1).

      https://firms.modaps.eosdis.nasa.gov/map/#d:2021-08-04..2021-08-05;l:country-outline;@-4.2,9.1,3z
      Και η εικόνα για την Ελλάδα:

       
    3. Περιβάλλον

      Engineer

      Καταστροφές παγκόσμιας κλίμακας... Ανθρωπιστική κρίση... Κλιματικές αλλαγές... Φαινόμενο του Θερμοκηπίου... Μόλυνση του περιβάλλοντος... Μετά από πολλά χρόνια, η NASA είναι σε θέση να ανακοινώσει την πρώτη θετική είδηση για τον κατάσταση του πλανήτη, καθώς οι τελευταίες μετρήσεις που διεξήχθησαν στην τρύπα του όζοντος πάνω από την Ανταρκτική, έδειξαν μία σαφή και άκρως ελπιδοφόρα μείωση του μεγέθους της, γεγονός που, σύμφωνα με τους αρμόδιους της διαστημικής υπηρεσίας, οφείλεται στην απαγόρευση συγκεκριμένων χημικών, τα οποία «μασούσαν» το όζον της ατμόσφαιρας.
       
      Σύμφωνα με τα στοιχεία των μετρήσεων από το δορυφόρο, τα οποία συγκεντρώθηκαν κατά τη διάρκεια του 2017, η μείωση της τρύπας του όζοντος είναι σημαντική, ενώ με το ρυθμό αυτό, η πλήρης αποκατάσταση θα επέλθει έως το 2060.
       
      Οι επιστήμονες εκθειάζουν τη συμφωνία που είχε συνάψει η παγκόσμια κοινότητα, εκδίδοντας το Πρωτόκολλο του Μόντρεαλ, όπως είναι γνωστό, το 1989, βάσει του οποίου απαγορευόταν η ευρεία χρήση των χημικών που διαπιστωμένα είχαν κριθεί ως υπεύθυνα για την καταστροφή του σώματος του όζοντος στη στρατόσφαιρα, το οποίο λειτουργεί ως φυσική ασπίδα για τη Γη, από τη βλαβερή ακτινοβολία του Ήλιου.
       
      Η μείωση της τρύπας το όζοντος αγγίζει το 20%, γεγονός που προκάλεσε ενθουσιασμό στην επιστημονική κοινότητα. Παρ' όλα αυτά, η NASA σημειώνει ότι θα πρέπει να ενταθεί η προσπάθεια, με στόχο μετά το 2060, να έχει περιοριστεί στο ελάχιστο δυνατό επίπεδο.
       

       
      Πηγή: http://greenagenda.gr/nasa-%CE%BC%CE%B5%CE%B9%CF%8E%CE%B8%CE%B7%CE%BA%CE%B5-%CE%B7-%CF%84%CF%81%CF%8D%CF%80%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%8C%CE%B6%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%BF%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B1/
    4. Περιβάλλον

      Engineer

      Ο Ιούνιος ήταν ένας δύσκολος μήνας με άσχημα κλιματικά στατιστικά. Το σύστημα Κοπέρνικος ανέλυσε τα δεδομένα και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο Ιούνιος ήταν ο θερμότερος μήνας όλων των εποχών για Καναδά και ΗΠΑ ενώ ο παγκόσμιος οργανισμός μετεωρολογίας χαρακτήρισε τον καύσωνα της βόρειας Αμερικής ως καύσωνα της χιλιετίας. Σύμφωνα με την ΕΡΤ, η ΝΑSΑ κάνει λόγο για εκρηκτική αύξηση των πλημμυρών ενώ μετά το 2030 οι πλημμύρες θα έρχονται κατά κύματα και θα διαρκούν μέχρι έναν μήνα.
      Ο παρατεταμένος καύσωνας στον Καναδά με θερμοκρασίες που ακούμπησαν τους 50 βαθμούς και οι καταστροφικές πυρκαγιές που ακολούθησαν ήταν πρωτοφανή φαινόμενα για αυτή την κλιματική ζώνη του βορείου ημιασφαιρίου.
      Το σύστημα COPERNICUS απλώς επιβεβαίωσε πως ήταν ο θερμότερος Ιούνιος όλων των εποχών για τον Καναδά και τις ΗΠΑ αλλά και ο δεύτερος θερμότερος Ιούνιος για την Ευρώπη.
      Επίσης 27 κλιματικοί επιστήμονες συνεργάστηκαν για να αξιολογήσουν τα θερμοκρασιακά δεδομένα και κατέληξαν στο συμπέρασμα πως ο καύσωνας στη βόρεια Αμερική και στον Καναδά χαρακτηρίζεται καύσωνας χιλιετίας και οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην ανθρώπινη παρέμβαση στο κλίμα.
      Την ίδια ώρα διακρατική έρευνα που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Lancet κάνει λόγο για εκθετική αύξηση των θανάτων εξαιτίας της ζέστης. Με το υψηλότερο ποσοστό να εμφανίζεται στην Ανατολική Ευρώπη. Συνολικά, πέντε εκατομμύρια θάνατοι αποδίδονται στη ζέστη και στο κρύο, κάθε χρόνο.
      Η NASA, εξετάζει μια άλλη πτυχή, τις πλημμύρες. εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής σε συνδυασμό με τον κύκλο της σελήνης, εκτιμά πώς θα σημειωθεί εκρηκτική αύξηση αιφνίδιων πλημμυρών στις πόλεις μετά το 2030 όταν η Σελήνη και η Γη ευθυγραμμίζονται με συγκεκριμένους τρόπους μεταξύ τους και τον Ήλιο, η βαρυτική έλξη που προκύπτει και η αντίστοιχη απόκριση του ωκεανού που θερμαίνεται θα προκαλούν πλημμύρες σε πόλεις με χαμηλό υψόμετρο ακόμη και κάθε 1 ή 2 ημέρες.
      Όπως αναφέρει ο Κάλβιν Γουίλιαμς της ΝΑSA, «η άνοδος της στάθμης της θάλασσας αποτελεί πηγή ανησυχίας για εμάς. Θέλουμε να είμαστε σίγουροι ότι έχουμε λάβει τα απαραίτητα μέτρα ώστε αυτά τα κέντρα, υποδομές εκτόξευσης, ερευνητικά κέντρα, θα συνεχίσουν την αποστολή τους στη NASA».
      Για να μελετηθεί σε βάθος η κλιματική αλλαγή ομάδα επιστημόνων ερευνά με τη βοήθεια υποθαλάσσιου ρομπότ τις μετακινήσεις των θαλάσσιων ειδών που ζουν σε μεγάλα βάθη. Μέσω των τροφικών συνηθειών και των απεκκρίσεών τους μελετούν τις ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα που απορροφώνται από τη θάλασσα.
      Τι λέει η NASA
      Ένα πρωτοφανές κύμα καύσωνα άρχισε στις 26 Ιουνίου και έσπασε αναρίθμητα θερμοκρασιακά ρεκόρ στον Βορειοδυτικό Ειρηνικό και τον δυτικό Καναδά, σύμφωνα με τη διαστημική υπηρεσία των ΗΠΑ, NASA.
      Το σύστημα AIRS της NASA αιχμαλώτισε την εξέλιξη της αργής κίνησης του θερμικού θόλου από όλη την περιοχή από τις 21 Ιουνίου έως τις 30 του ίδιου μήνα. Ένα animation από τα στοιχεία του AIRS δείχνει τις ανωμαλίες των τιμών επιφανειακής θερμοκρασίας, πάνω ή κάτω από τους ιστορικούς μέσους όρους. Η θερμοκρασία επιφανειακού αέρα είναι κάτι που οι άνθρωποι αισθάνονται απευθείας όταν βρίσκονται σε εξωτερικό χώρο.
      Σε πολλές περιπτώσεις, οι μέγιστες θερμοκρασίες ξεπέρασαν τα προηγούμενα ρεκόρ κατά πολλούς βαθμούς. Στις 28 Ιουνίου, στο Quillayute της Ουάσιγκτον σημειώθηκε ρεκόρ όλων των εποχών καθώς η θερμοκρασία έφτασε στους 43 βαθμούς Κελσίου, συντρίβοντας το παλαιότερο (37 βαθμοί). Πάρα πολλοί μετεωρολογικοί σταθμοί έσπασαν ρεκόρ συνεχόμενων ημερών, δείχνοντας την άνευ προηγουμένου φύση αυτού του ακραίου καύσωνα, ο οποίος, παράλληλα, θεωρείται υπαίτιος πολλών θανάτων. Στη Βρετανική Κολούμπια το χωριό του Λίτον κατέγραψε ένα ρεκόρ όλων των εποχών για τον Καναδά με 48 βαθμούς Κελσίου στις 29 Ιουνίου, μόνο για να καταρριφθεί την αμέσως επόμενη ημέρα, με 49 βαθμούς.
      Το εργαλείο AIRS κατέγραψε αντίστοιχες θερμοκρασιακές ανωμαλίες σε υψόμετρο 3.000 μέτρων, αποδεικνύοντας ότι το ακραίο κύμα καύσωνα επηρέασε επίσης ορεινές περιοχές. Και οι θερμοκρασιακές ανωμαλίες στα περίπου 5.500 μέτρα έδειξαν ότι ο θερμικός θόλος έφτανε ψηλά μέσα στην τροπόσφαιρα, δημιουργώντας συνθήκες για έντονη ζέστη στην επιφάνεια του πλανήτη που συνήθως εντοπίζονται πολύ νοτιότερα.
       
    5. Περιβάλλον

      Engineer

      Η ποσότητα γλυκού νερού που χάθηκε σε μια δεκαετία ξεπερνά κατά 35.000 φορές τη λίμνη του Μαραθώνα. Η προειδοποίηση του ΟΗΕ και ο ρόλος της κλιματικής αλλαγής.
      Η συνολική ποσότητα γλυκού νερού στη Γη άρχισε να πέφτει απότομα από τον Μάιο του 2014 και έκτοτε παραμένει σε ανησυχητικά χαμηλά επίπεδα, προειδοποιεί μελέτη της NASA, με τους ερευνητές να ανησυχούν ότι οι ήπειροι περνούν σε μια μακρά ξηρή περίοδο.
      Το διάστημα 2015-23, η μέση ποσότητα γλυκού νερού σε λίμνες, ποτάμια και υπόγειους υδροφορείς ήταν 1.200 κυβικά χιλιόμετρα μικρότερη από το μέσο επίπεδο των προηγούμενων δέκα χρόνων, αναφέρουν ερευνητές της NASA και άλλων ιδρυμάτων στη επιθεώρηση Surveys in Geophysics.
      Η απώλεια αυτή ξεπερνά κατά περισσότερο από 35.000 φορές την τεχνητή λίμνη του Μαραθώνα στην Αττική, η οποία περιέχει 0,034 κυβικά χιλιόμετρα νερού.
      Η μελέτη δεν συνδέει απευθείας τη μείωση με την κλιματική αλλαγή, υποδεικνύει όμως ότι αυτά τα δύο σχετίζονται.
      «Δεν πιστεύουμε ότι πρόκειται για σύμπτωση. Μπορεί να είναι οιωνός όσων έρχονται» σχολίασε σε δελτίο Τύπου της NASA ο Μάθιου Ρόντελ, υδρολόγος του Κέντρου Διαστημικής Πτήσης «Γκόνταρντ» της NASA και μέλος της ερευνητικής ομάδας.
      Όπως επισήμανε, η απότομη πτώση των αποθεμάτων γλυκού νερού συνέπεσε με τα εννέα θερμότερα έτη που έχουν καταγραφεί ποτέ.
       
      Η κατανάλωση νερού αυξάνεται με την επέκταση των πόλεων και των καλλιεργούμενων εκτάσεων. Σε περιόδους ξηρασίας, αγρότες και πόλεις βασίζονται περισσότερα στα υπόγεια ύδατα, τα οποία δεν ανανεώνονται αρκετά γρήγορα.
      Και η μείωση του διαθέσιμου μπορεί να οδηγήσει σε λιμούς, συγκρούσεις και φτώχεια, καθώς και σε επιδημίες σε περιοχές όπου ο κόσμος αναγκάζεται να στραφεί σε μολυσμένες πηγές νερού, σύμφωνα με φετινή έκθεση του ΟΗΕ.
      Τα έτη κατά τα οποία τα αποθέματα νερού σε κάθε χώρα έπεσαν σε χαμηλό 22 ετών (NASA Earth Observatory/Wanmei Liang με δεδομένα της Mary Michael O’Neill)
      Βαρυτικές μετρήσεις
      Οι ερευνητές παρακολούθησαν τη μεταβολή των αποθεμάτων χρησιμοποιώντας τους αμερικανο-γερμανικούς δορυφόρους GRACE, οι οποίοι μετρούν μικρές, τοπικές διακυμάνσεις στο βαρυτικό πεδίο της Γης, μέσω των οποίων μπορεί να υπολογιστεί η συνολική ποσότητα νερού στην ξηρά.
      Η απότομη πτώση ξεκίνησε με μια παρατεταμένη ξηρασία στη βόρεια και κεντρική Βραζιλία, την οποία ακολούθησαν μείζονες ξηρασίες στην Αυστραλασία, τη Βόρεια και τη Νότια Αμερική, την Ευρώπη και την Αφρική.
      Από το 2014 έως το 2016, η αύξηση της επιφανειακής θερμοκρασίας στην τροπική ζώνη του Ειρηνικού οδήγησε σε ένα έντονο φαινόμενο Ελ Νίνιο που επηρέασε τους αεροχειμάρρους και άλλαξε έτσι τα μοτίβα των βροχών σε όλο τον κόσμο.
      Όμως, ακόμα και μετά τη λήξη του Ελ Νίνιο, τα αποθέματα γλυκού νερού δεν επανήλθαν στα προηγούμενα επίπεδα.
      Οι δίδυμοι δορυφόροι GRACE πετούν σε σχηματισμό και χαρτογραφούν το γήινο βαρυτικό πεδίο (Καλλιτεχνική απεικόνιση: NASA/JPL-Caltech)
      Οι ερευνητές επισημαίνουν μάλιστα ότι τα 13 από τα 30 χειρότερα κύματα ξηρασίας που έχουν καταγράψει οι δορυφόροι GRACE ήρθαν από τον Ιανουάριο του 2015 και μετά.
      Η μελέτη δεν επαρκεί για να αποδειχθεί σύνδεση με την κλιματική αλλαγή, αυτό όμως είναι μια εύλογη υπόθεση, λένε οι ερευνητές.
      Λόγω της αύξησης της θερμοκρασίας, ο ατμοσφαιρικός αέρας μπορεί να συγκρατεί μεγαλύτερες ποσότητες υδρατμών, κάτι που αυξάνει την πιθανότητα καταρρακτώδους βροχής.
      Όταν όμως αυτές οι βροχές έρθουν έπειτα από μια παρατεταμένη ξηρασία, το ξερό, συμπιεσμένο έδαφος αδυνατεί να απορροφήσει το νερό αρκετά γρήγορα.
      «Το πρόβλημα με τις ακραίες βροχοπτώσεις είναι ότι το νερό κυλά και χάνεται», αντί να απορροφάται και να αναπληρώνει τους υδροφορείς του υπεδάφους, εξήγησε ο Μάικ Μπισίλοβιτς, μετεωρολόγος του Κέντρου «Γκόνταρντ» της NASA και μέλος της ερευνητικής ομάδας.
      «Οι υψηλότερες θερμοκρασίες αυξάνουν τόσο την εξάτμιση του νερού όσο και την ικανότητα της ατμόσφαιρας να συγκρατεί νερό, κάτι που αυξάνει τη συχνότητα και την ένταση των συνθηκών ξηρασίας.
    6. Περιβάλλον

      Engineer

      Tα πρώτα απευθείας, δορυφορικά στοιχεία πως, καθώς αυξάνεται η πληθυσμιακή πυκνότητα μιας πόλης, το διοξείδιο του άνθρακα που εκπέμπεται ανά άτομο μειώνεται, με κάποιες αξιοσημείωτες εξαιρέσεις, παρέχει νέα μελέτη της NASA και πανεπιστημίων πάνω στις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα από 20 μεγάλες πόλεις ανά τον κόσμο. Παράλληλα η έρευνα δείχνει πώς οι δορυφορικές μετρήσεις του συγκεκριμένου αερίου θερμοκηπίου μπορούν να παρέχουν στις ταχέως αναπτυσσόμενες πόλεις νέα εργαλεία για την παρακολούθηση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα και την αξιολόγηση των επιπτώσεων των επιλογών πολιτικής και υποδομών για βελτιωμένη αποδοτικότητα από πλευράς ενέργειας.
      Οι πόλεις αντιπροσωπεύουν πάνω από το 70% των παγκόσμιων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα που σχετίζονται με την παραγωγή ενέργειας και η ταχεία αστικοποίηση αυξάνει τον αριθμό και το μέγεθός τους. Ωστόσο κάποιες πυκνοκατοικημένες πόλεις εκπέμπουν περισσότερο κατά κεφαλήν διοξείδιο του άνθρακα από άλλες.

      Οι ατμοσφαιρικοί επιστήμονες Ντιέν Γου και Τζον Λιν του University of Utah, σε συνεργασία με συναδέλφους τους στο Goddard Space Flight Center της NASA και στο University of Michigan υπολόγισαν τις κατά κεφαλήν εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα από 20 αστικές περιοχές σε διάφορες ηπείρους χρησιμοποιώντας πρόσφατες εκτιμήσεις πάνω στο διοξείδιο του άνθρακα από τον δορυφόρο OCO-2 της NASA, τον οποίο διαχειρίζεται το JPL της NASA. Όπως έδειξε η έρευνα, πόλεις με μεγαλύτερες πληθυσμιακές πυκνότητες είχαν γενικά κατά κεφαλήν μικρότερες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα- ενώ προέκυψαν και επιπλέον χρήσιμα στοιχεία. «Δεν είναι πλήρης η εικόνα, εφόσον βλέπουμε μόνο τις τοπικές, απευθείας εκπομπές, αλλά η μελέτη μας παρέχει μια εναλλακτική απευθείας παρατηρησιακή εκτίμηση που έλειπε εντελώς στο παρελθόν» είπε ο Έρικ Κορτ, του University of Michigan.
      Επιστήμονες υπέθεταν πως οι πιο πυκνοκατοικημένες αστικές περιοχές γενικά εκπέμπουν λιγότερο διοξείδιο του άνθρακα κατά άτομο επειδή είναι πιο αποδοτικές ενεργειακά- δηλαδή χρειάζεται λιγότερη ενέργεια ανά άτομο, δεδομένης της χρήσης μέσων μαζικής μεταφοράς, αποδοτικότερων συστημάτων θέρμανσης κ.α. Τα δορυφορικά δεδομένα μπορούν να βοηθήσουν στην καλύτερη κατανόηση αυτού του συσχετισμού.
    7. Περιβάλλον

      Engineer

      Η πτώση της στάθμης του νερού έχει αποκαλύψει νέες αποξηραμένες χερσαίες περιοχές γύρω από βόρεια πλευρά της.
      Με βάση την έκτασή της, η Κασπία Θάλασσα αποτελεί το μεγαλύτερο εσωτερικό υδάτινο σώμα της Γης, που εκτείνεται σε περίπου 371.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Με βάση οικονομικά, κοινωνικά κριτήρια και πρότυπα βιοποικιλότητας η αξία της είναι ανεκτίμητη.
      Η Κασπία Θάλασσα υποστηρίζει σημαντικά τον εμπορικό τομέα της αλιεία, παρέχει νερό για γεωργία, και παρέχει ευκαιρίες αναψυχής και εργασίας στους ανθρώπους που ζουν κοντά. Τα νερά της φιλοξενούν επίσης πολλά απειλούμενα είδη, συμπεριλαμβανομένου του 90% του τελευταίου εναπομείναντος οξύρρυγχου του πλανήτη.
      Στη βόρεια Κασπία, τα ρηχά νερά βρίθουν από μαλάκια, καρκινοειδή, ψάρια και πουλιά. Οι φώκιες μεγαλώνουν τα μικρά τους στον χειμερινό πάγο που συνήθως σχηματίζεται μόνο σε αυτό το μέρος της λίμνης. Η πανίδα και η χλωρίδα της λίμνης βασίζονται σε ένα υγιές επίπεδο νερού για την ύπαρξή τους. 
      Ωστόσο, η Κασπία Θάλασσα συρρικνώνεται ραγδαία.
      Στις 19 Σεπτεμβρίου 2022, το όργανο MODIS του δορυφόρου Terra της NASA έλαβε την παρακάτω εικόνα φυσικών χρωμάτων (δεξιά εικόνα) της βόρειας Κασπίας Θάλασσας. Τμήμα του εκτεταμένου Δέλτα του ποταμού Βόλγα (σκούρο πράσινο) είναι ορατό κατά μήκος της αριστερής πλευράς της εικόνας. Τα ιζήματα, τα οποία μεταφέρονται στη λίμνη από τον Βόλγα και αναδεύονται  στη ρηχή λίμνη από τα ρεύματα, χρωματίζουν το νερό με στροβιλισμούς σε χρώματα ανοικτού πράσινου και μαύρου. Με χρώμα ανοιχτό γκρι φαίνονται οι περιοχές κατά μήκος της ακτογραμμής, και κομμάτια λευκού χρώματος στα νοτιοανατολικά τα οποία είναι πιθανώς αλάτι και άλλα ορυκτά που εμφανίζονται μετά την εξάτμιση του νερού.
      Εικόνα φυσικών χρωμάτων η οποία ελήφθη στις 20/9/2006 από τον αισθητήρα ΜΟDIS του δορυφόρου Terra της NASA Εικόνα φυσικών χρωμάτων η οποία ελήφθη 18 χρόνια μετά, στις 19/9/2022 από τον αισθητήρα ΜΟDIS του δορυφόρου Terra της NASA Για σύγκριση, η εικόνα στα αριστερά ελήφθη από το όργανο MODIS του δορυφόρου Terra στις 20 Σεπτεμβρίου 2006. Δεν υπήρχε περιοχή με εμφανή εναπόθεση αλατιού κατά μήκος της βόρειας ακτής και μόνο μια σχετικά μικρή επιφάνεια αλατιού στα ανατολικά και νότια διακρίνονται, ενώ νερό υπήρχε στη στενή περιοχή κάτω δεξιά, η οποία, δώδεκα χρόνια αργότερα, έχει γίνει χερσαία περιοχή με ορυκτά.
      Τα δεδομένα υψομετρίας ραντάρ που συλλέχθηκαν από πολλούς δορυφόρους και συγκεντρώθηκαν από το Global Water Monitor της NASA δείχνουν ότι τα επίπεδα του νερού της Κασπίας πέφτουν από τα μέσα της δεκαετίας του 1990. Άλλες έρευνες δείχνουν ότι η πτώση θα μπορούσε να συνεχιστεί καθώς η κλιματική αλλαγή φέρνει υψηλότερες θερμοκρασίες αέρα και αυξημένη εξάτμιση.
      Οι σχετικές διακυμάνσεις τους ύψους στάθμης λίμνης της Κασπίας Θάλασσας, όπως υπολογίζονται από την υψομετρία των δορυφορικών αποστολών TOPEX/POSEIDON (T/P), Jason-1 και Jason-2/OSTM σε σχέση με δεδομένα τα οποία προέρχονται από μία μόνο ημερομηνία διέλευσης του δορυφόρου Jason-2/OSTM. Το κάτω γράφημα δείχνει μια φιλτραρισμένη αναπαράσταση μόνο για γενική παρατήρηση. Παρέχεται επίσης η ισοδύναμη ανύψωση του νερού σε σχέση με τη μέση στάθμη της θάλασσας (MSL με βάση το γεωδετικό σύστημα WGS84/EGM2008). Παρατηρήσεις σχεδόν σε πραγματικό χρόνο παρέχονται από τον δορυφόρο Jason-3. Τα σύμβολα ανοιχτών κύκλων στο επάνω γράφημα είναι δυνητικά ενδεικτικά ήρεμων ή παγωμένων επιφανειακών υδάτων. Επιπλέον τα τετράγωνα πλαίσια δείχνουν την τυπική περίοδο κάλυψης της λίμνης με πάγο. Πηγή: NASA Global Water Monitor Σε πρόσφατη μελέτη, οι επιστήμονες έτρεξαν διάφορα μοντέλα για να εκτιμήσουν τις μελλοντικές απώλειες νερού λόγω της κλιματικής αλλαγής και προέβλεπαν ότι μέχρι το 2100, η στάθμη του νερού στην Κασπία Θάλασσα θα μπορούσε να μειωθεί περαιτέρω κατά 8 έως 30 μέτρα . Η χρήση ή η εκτροπή του νερού για ανθρώπινη δραστηριότητα είναι επίσης σημαντικός παράγοντας απώλειας νερού στην Κασπία. Ο υπολογισμός αυτού του παράγοντα προσθέτει έως και 7 μέτρα  περαιτέρω απώλειας, διαπίστωσαν οι επιστήμονες.
      Πηγή: NASA Earth Observatory
    8. Περιβάλλον

      Engineer

      Ο Μάιος του 2016 ήταν ο θερμότερος στη μετεωρολογική ιστορία της Γης, η οποία ξεκινάει από το 1880.
       
      Η μέση παγκόσμια θερμοκρασία εδάφους τον Μάιο του 2016 ήταν κατά 0,93 βαθμούς Κελσίου πάνω από το μέσο όρο του συγκεκριμένου μήνα, ενώ καταρρίφθηκε το ρεκόρ του Μαΐου του 2014.
       
       
       
      Σύμφωνα με τα στοιχεία της NASA αυτός ήταν ο 8ος θερμότερος μήνας στη σειρά σύμφωνα με τις βάσεις δεδομένων της NASA.
       
      Εάν και η Εθνική Υπηρεσία Ωκεανών και Ατμόσφαιρας (NOAA) επιβεβαιώσει τον Μάιο ως θερμότερο μήνα στα χρονικά τότε θα πρόκειται για τον 13ο θερμότερο μήνα στη σειρά στα αρχεία του οργανισμού.
       
      Οι δύο υπηρεσίες χρησιμοποιούν τα ίδια δεδομένα αλλά χρησιμοποιούν διαφορετικά μοντέλα υπολογισμού της μέσης παγκόσμιας θερμοκρασίας.
       
      Τόσο η NASA όσο και η NOAA συμφωνούν στην πρόβλεψη ότι το 2016 θα είναι το θερμότερο έτος στα μετεωρολογικά χρονικά καταρρίπτοντας για τρίτη συνεχή χρονιά το συγκεκριμένο αρνητικό ρεκόρ.
       
      Πάντως, υπάρχουν στοιχεία που δείχνουν ότι το σερί της υπερθέρμανσης φτάνει στο τέλος του, καθώς οι θαλάσσιες θερμοκρασίες στην τροπική ζώνη του Ειρηνικού Ωκεανού δείχνουν να υποχωρούν και σταδιακά εξελίσσεται ένα φαινόμενο Λα Νίνια.
       
      Το φαινόμενο Λα Νίνια χαρακτηρίζεται από θαλάσσιες θερμοκρασίες που είναι πιο ψυχρές από τις συνηθισμένες στην Ισημερινή περιοχή του Ειρηνικού Ωκεανού. Προκαλείται από ισχυρούς αληγείς ανέμους που προκαλούν τη συρρίκνωση της θερμής δεξαμενής και την ψύξη του τροπικού Ειρηνικού Ωκεανού. Το κλίμα είναι πιο ξηρό και ψυχρό στην ακτή της Βόρειας και της Νότιας Αμερικής. Η ανάδυση του ψυχρού νερού είναι ισχυρότερη και η συγκέντρωση φυτοπλαγκτού μεγαλώνει. Το φαινόμενο Λα Νίνα συνήθως λαμβάνει χώρα τους μήνες που ακολουθούν ένα συμβάν Ελ Νίνιο, το οποίο φέτος ήταν ιδιαιτέρως ισχυρό.
       
      Ο Μάιος ήταν ο πρώτος μήνας μετά από τους επτά θερμότερους που η παγκόσμια θερμοκρασία δεν υπερέβη κατά τουλάχιστον ένα βαθμό Κελσίου τη μέση παγκόσμια θερμοκρασία του 20ου αιώνα.
       
      Μέχρι τον Οκτώβριο του 2015 το όριο του ενός βαθμού δεν είχε ποτέ «σπάσει». Έκτοτε και μέχρι τον Απρίλιο του τρέχοντος έτους όλοι οι μήνες ξεπερνούσαν το όριο τους ενός βαθμού Κελσίου.
       
      Πρόκειται για ένα πολύ σημαντικό «κατώφλι», καθώς η κλιματική συμφωνία του Παρισιού προβλέπει ότι οι παγκόσμιες κυβερνήσεις θα πρέπει να συγκρατήσουν την παγκόσμια υπερθέρμανση στους δύο βαθμούς Κελσίου πάνω από τα επίπεδα της Προβιομηχανικής Εποχής ως το 2100.
       
      Ωστόσο, η παγκόσμια θερμοκρασία έφτασε κοντά στο αρχικό όριο του 1,5 βαθμού Κελσίου που είχε τεθεί στο Παρίσι.
       
      Εάν μάλιστα λάβουμε υπόψη ότι οι πραγματικές θερμοκρασίες κατά την Προβιομηχανική Εποχή ήταν αρκετά χαμηλότερες-η πρώτη περίοδος σύγκρισης είναι από το 1881 ως το 1910 όταν εφευρέθηκαν και τα πρώτα αξιόπιστα θερμόμετρα- τότε ο άνθρωπος μάλλον έχει ήδη υπερβεί τα όρια που ο ίδιος έχει θέσει.
       
      Οι πρωτοφανείς θερμοκρασίες που σημειώνονται το 2015 και το 2016 αποδίδονται στην ανθρωπογενή κλιματική αλλαγή και το πολύ ισχυρό φέτος φαινόμενο Ελ Νίνιο.
       
      Πηγή: http://www.econews.gr/2016/06/14/nasa-thermokrasies-maios-130768/
    9. Περιβάλλον

      Engineer

      Την ανάγκη η Ελλάδα να λάβει μέτρα για να διασφαλίσει το «υδάτινο» μέλλον της επισημαίνει το National Geographic με αφορμή το γεγονός ότι η χώρα μας βρίσκεται στην 26η θέση της λίστας των χωρών που αντιμετωπίζουν προβλήματα λειψυδρίας.
      Το στοιχείο αυτό σε συνδυασμό με την κλιματική αλλαγή φέρνει πιο κοντά τον κίνδυνο ένα 30% της επιφάνειας της Ελλάδας να γίνει έρημος μέσα στις επόμενες δεκαετίες.
        Συνολικά η Ελλάδα έχει ένα από τα καλύτερα ποσοστά κατά κεφαλήν προμηθειών νερού ανάμεσα στις χώρες της Μεσογείου αλλά οι βροχοπτώσεις διαφέρουν σημαντικά σε όλη την επικράτεια, επισημαίνει το περιοδικό.   https://www.nationalgeographic.com/science/2020/05/partner-content-where-our-water-goes-greece/#/greece-water-crisis5.jpg
      Σύμφωνα με τα στοιχεία ενώ οι δυτικές περιοχές είναι σχετικά υγρές και στα βουνά τους καταγράφονται 85 ίντσες βροχής το χρόνο, άλλες περιοχές μετα βίας φτάνουν τις 15 ίντσες. «Η ανισορροπία αυτή φέρνει περιοχές όπως η Αττική, η Θεσσαλονίκη και τα νησιά του νοτίου Αιγαίου αντιμέτωπες με το ενδεχόμενο ελλείψεων. Και η κλιματική αλλαγή θα κάνει τα πράγματα χειρότερα» αναφέρεται στο άρθρο του Jon Heggie για το National Geographic.   O συντάκτης σημειώνει ότι μέχρι το 2050 η θερμοκρασία στην Ελλάδα θα μπορούσε να αυξηθεί κατά 2 βαθμούς Κελσίου με 18% λιγότερες βροχοπτώσεις. «Οι περίοδοι ξηρασίας μπορεί να γίνουν πιο συχνές και πιο έντονες ενώ η "επαναφόρτιση" του υδροφόρου ορίζοντα, στον οποίο βασίζεται η Ελλάδα, θα συνεχίζει να μειώνεται» αναφέρεται χαρακτηριστικά και επισημαίνεται ότι στην χώρα μας περισσότερο από το 40% του πόσιμου νερού προέρχεται από τον υπόγειο υδροφόρο ορίζοντα.

      «Σε περιοχές, όμως, όπως η Κρήτη και η Κόρινθος το υπόγειο νερό αντλείται πιο γρήγορα από ό,τι μπορεί να αποκατασταθεί με φυσικό τρόπο. Αυτό σημαίνει ότι όχι μόνο μειώνονται τα αποθέματα αλλά την ίδια ώρα το θαλασσινό νερό "μολύνει" όλο το απόθεμα» προστίθεται στο άρθρο.
      Ειδικά για τα μικρά νησιά το άρθρο προτείνει ως λύση την εφαρμογή της τεχνικής της αφαλάτωσης. «Η Ελλάδα έχει ήδη τη δυνατότητα να παράγει 20.000 κυβικά μέτρα φρέσκου νερού την ημέρα με τη μέθοδο αυτή με την κυβέρνηση να ετοιμάζεται να επεκτείνει τον αριθμό των μικρού μεγέθους τέτοιων εργοστασίων προκειμένου κάθε νησί να είναι τελείως αυτόνομο ως προς την παροχή νερού» αναφέρεται στο άρθρο στο οποίο γίνεται ειδική αναφορά σε μια μονάδα στη νήσο Στρογγύλη η οποία παίρνοντας ενέργεια από τον ήλιο παράγει 5 κ.μ. νερό την ημέρα αλλά και σε δύο μονάδες στο Καστελόριζο οι οποίο παράγουν 400 κ.μ. νερό την ημέρα με κόστος παραγωγής στο 1/5 της μεταφοράς αντίστοιχης ποσότητας νερού με πλοίο-υδροφόρα.

      Πρόβλημα ωστόσο ίσως να αντιμετωπίσει τα επόμενα 30 χρόνια και η Αθήνα, σύμφωνα με τον συντάκτη του άρθρου, με την αύξηση της ζήτησης να κινείται σε ρυθμούς 6% τον χρόνο «όχι μόνο λόγω της αύξησης του πληθυσμού αλλά και λόγω της αύξησης των σπιτιών με "διψασμένους" κήπους».

      Το άρθρο, πάντως, δεν μένει μόνο στις διαπιστώσεις αλλά σε αυτό περιγράφονται και προστάσεις για τη μείωση της κατανάλωσης νερού στα νοικοκυριά στα οποία αντιστοχεί το 14% της κατανάλωσης - σχεόν 177 λίτρα την ημέρα ανά άτομο. Ένα ντους μικρότερης διάρκειας μπορεί να γλιτώσεις 12 λίτρα νερό το λεπτό ενώ παρά το γεγονός ότι έχουν υιοθετηθεί τα διπλά καζανάκια ακόμα υπάρχει ποσότητα 9 λίτρων ανά πάτημα σε κάθε χρήση. Τα πλυντήρια πιάτων καταναλώνουν περίπου 8 λίτρα αντί για 60 λίγρα για πλύσιμο στο χέρι.
    10. Περιβάλλον

      Engineer

      Καθώς η συζήτηση για την ολοένα και πιο ανησυχητική κλιματική αλλαγή είναι πιο επίκαιρη από ποτέ, το National Geographic χαρτογράφησε τις επιπτώσεις που θα είχε το λιώσιμο των πάγων σε κάθε ήπειρο.
      Σε αυτή την περίπτωση το επίπεδο της θάλασσας θα ξεπερνούσε τα 66 μέτρα σε ύψος και τα νερά θα έσβηναν από τον χάρτη ολόκληρες χώρες  – όπως αυτές που βρίσκονται κοντά στον Βόρειο και Νότιο Πόλο – αλλά και μεγαλουπόλεις.
      Στην Αμερική, πολλές πόλεις στην ανατολική ακτή όπως το Μαϊάμι, η Νέα Υόρκη και η Νέα Ορλεάνη, θα εξαφανιστούν κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας.

      Στην Ευρώπη, πόλεις όπως το Άμστερνταμ, οι Βρυξέλλες, η Ρίγα, το Λονδίνο και η Βενετία θα «πνιγούν», όπως και το μεγαλύτερο μέρος της Δανίας.

      Το ίδιο θα συμβεί και στην Ελλάδα, όπου τα περισσότερα νησιά του Αιγαίου – ειδικά οι Κυκλάδες -  θα βυθιστούν κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας.

      Σε σύγκριση με άλλες ηπείρους, η Αφρική θα χάσει τα λιγότερα εδάφη της. Παρόλα αυτά, η Αλεξάνδρεια και το Κάιρο θα σβηστούν από τν χάρτη λόγω της ανόδου της στάθμης των υδάτων της Μεσογείου. Επίσης, η άνοδος της θερμοκρασίας και η ξηρασία θα μπορούσε να κάνει την ήπειρο ένα μέρος μη κατοικήσιμο. 

      Στην Ασία, θα εξαφανιζόταν όλο το Μπαγκλαντές και οι ακτές της Ινδίας ενώ θα πλημμύριζε μία τεράστια έκταση στην Κίνα, η οποία σήμερα κατοικείται από 600 εκατομμύρια ανθρώπους – το Πεκίνο και η Σαγκάη «σβήνονται» από τον χάρτη.

      Πηγή: National Geographic
      Και ένα gif από το Ratpack: 

    11. Περιβάλλον

      Engineer

      Σήμερα, το Κοινό Κέντρο Ερευνών της Επιτροπής (ΚΚΕρ) παρουσίασε την 21η ετήσια έκθεσή του για τις δασικές πυρκαγιές στην Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική το 2020. Μετά το 2019 —τη χειρότερη χρονιά που καταγράφηκε ποτέ—, το 2020 ήταν ένα ακόμη έτος κατά το οποίο οι πυρκαγιές κατέκαψαν μεγάλες φυσικές εκτάσεις στην Ευρώπη. Παρά το αυξημένο επίπεδο ετοιμότητας στις χώρες της ΕΕ, σύμφωνα με την Κομισιόν, κάηκαν περίπου 340.000 εκτάρια στην ΕΕ το 2020, έκταση κατά 30% μεγαλύτερη από το Λουξεμβούργο.
      Το 2021, η περίοδος των πυρκαγιών είναι ακόμη χειρότερη. Μέχρι την έκδοση της παρούσας έκθεσης, περίπου 0,5 εκατομμύρια εκτάρια γης έχουν γίνει παρανάλωμα του πυρός, εκ των οποίων το 61% είναι δάση που θα χρειαστεί χρόνια για να ανακάμψουν. Περίπου το 25% των ζωνών που κάηκαν στην Ευρώπη βρίσκονται εντός περιοχών Natura 2000 — των ταμιευτήρων βιοποικιλότητας της ΕΕ. Η ΕΕ ενίσχυσε φέτος την ικανότητά της να συνδράμει τις διάφορες χώρες κατά τη διάρκεια αυτής της εποχής των πυρκαγιών, και η ικανότητα αυτή χρησιμοποιήθηκε ήδη εκτενώς κατά τις μεγάλες πυρκαγιές που ξέσπασαν στην περιοχή της Μεσογείου το φετινό καλοκαίρι.
      Όπως επισημαίνει η Κομισιόν, η κλιματική αλλαγή γίνεται κάθε χρόνο και πιο αισθητή. Διακρίνουμε σαφέστατα μια ανοδική τάση, η οποία σημαίνει υψηλότερο επίπεδο κινδύνου πυρκαγιών, αύξηση της διάρκειας των εποχών των πυρκαγιών, καθώς και έντονες και ταχέως εξαπλούμενες γιγαντιαίες πυρκαγιές, τις οποίες ελάχιστα μπορούν να αντιμετωπίσουν τα παραδοσιακά μέσα πυρόσβεσης. Φέτος, είχαν ήδη καεί περίπου 130.000 εκτάρια έως τα τέλη Ιουνίου, οπότε αρχίζει κατά κανόνα η εποχή των πυρκαγιών. Οι πυρκαγιές δεν πλήττουν πλέον μόνο τα κράτη της νότιας Ευρώπης, αλλά αποτελούν αυξανόμενη απειλή και για την κεντρική και βόρεια Ευρώπη. Περισσότερες από 9 στις 10 πυρκαγιές στην ΕΕ προκαλούνται από ανθρώπινες ενέργειες. Οι εκστρατείες ευαισθητοποίησης του κοινού και οι εκπαιδευτικές εκστρατείες σχετικά με τον κίνδυνο πυρκαγιών είναι καίριας σημασίας για την πρόληψη των καταστροφών.
      Κύρια πορίσματα της έκθεσης
      Η έκθεση του 2020 για τις δασικές πυρκαγιές δείχνει ότι η Ρουμανία ήταν η χώρα που επλήγη περισσότερο, ακολουθούμενη από την Πορτογαλία, την Ισπανία και την Ιταλία, σύμφωνα με τις εκθέσεις των κρατών μελών· Οι δασικές πυρκαγιές έπληξαν σοβαρά τις προστατευόμενες περιοχές Natura 2000 της Ευρώπης: κάηκαν 136 331 εκτάρια —περίπου το 40 % του συνόλου της καμένης γης το 2020—, έκταση ελαφρώς λιγότερη από ό,τι το 2019, αλλά πάνω από τον μέσο όρο των τελευταίων 9 ετών· Όπως και το 2019, δυστυχώς, στη Ρουμανία βρίσκεται και πάλι σχεδόν το ήμισυ των εκτάσεων που κάηκαν σε περιοχές Natura 2000, κυρίως στην προστατευόμενη περιοχή του δέλτα του Δούναβη· Το 2020, πυρκαγιές έκτασης άνω των 30 εκταρίων ξέσπασαν σε 20 κράτη μέλη της ΕΕ κατακαίγοντας 339.489 εκτάρια συνολικά, έκταση που υπερβαίνει ελαφρώς εκείνη που κάηκε το 2019· Επίσης, περισσότεροι άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους την περίοδο των πυρκαγιών του 2020 από ό,τι το 2019: στις εκθέσεις που υποβλήθηκαν από την Ισπανία αναφέρονται έξι νεκροί, τέσσερις εκ των οποίων ήταν πυροσβέστες· Το 2020, η ταχεία χαρτογράφηση της υπηρεσίας διαχείρισης καταστάσεων έκτακτης ανάγκης Copernicus ενεργοποιήθηκε 17 φορές για τη λεπτομερή χαρτογράφηση δασικών πυρκαγιών, δηλαδή λιγότερες φορές από ό,τι μέχρι σήμερα το 2021· Ο μηχανισμός πολιτικής προστασίας της ΕΕ αναβαθμίστηκε με έναν στόλο πυροσβεστικών αεροσκαφών μέσω του rescEU το 2019, γεγονός που ενίσχυσε την ικανότητά του να συνδράμει τις διάφορες χώρες κατά τη διάρκεια αυτής της εποχής πυρκαγιών. Η περίοδος δασικών πυρκαγιών του 2020 χαρακτηρίστηκε από μεγάλο αριθμό ανεξέλεγκτων πυρκαγιών το πρώτο εξάμηνο. Πυρκαγιές ξέσπασαν τον χειμώνα στο δέλτα του Δούναβη και στα Πυρηναία, και την άνοιξη κυρίως στην περιοχή των Βαλκανίων. Οι χώρες που επλήγησαν περισσότερο το καλοκαίρι και το φθινόπωρο ήταν οι χώρες της Μεσογείου, ιδίως η Ισπανία και η Πορτογαλία, στις οποίες καταγράφηκαν οι μεγαλύτερες πυρκαγιές στην ΕΕ το 2020. Οι μεγαλύτερες δασικές πυρκαγιές του έτους σημειώθηκαν εκτός της ΕΕ, στην Ουκρανία κοντά στον πυρηνικό αντιδραστήρα του Τσερνομπίλ.
      Η κ. Μαρίγια Γκαμπριέλ, Επίτροπος Καινοτομίας, Έρευνας, Πολιτισμού, Εκπαίδευσης και Νεολαίας, η οποία είναι αρμόδια για το Κοινό Κέντρο Ερευνών, δήλωσε σχετικά: «Η κλιματική αλλαγή αυξάνει τον κίνδυνο και το μέγεθος των δασικών πυρκαγιών παντού στον πλανήτη. Από το 2016, οι πρωτοφανείς πυρκαγιές που συνέβησαν σε όλον τον κόσμο έχουν συμπεριφορά και ένταση που όμοιές τους δεν είχαμε αντιμετωπίσει ποτέ στο παρελθόν. Τις τελευταίες δεκαετίες είδαμε τα δάση μας να αναπτύσσονται στην ΕΕ· χρειάζεται περισσότερο από ποτέ να διαφυλάξουμε τα δάση αυτά προκειμένου να θεραπεύσουμε τον πλανήτη μας. Το ΚΚΕρ και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κινητοποιούν την επιστήμη, τις τεχνολογίες, τις πολιτικές και τη συνεργασία όλων με σκοπό την πρόληψη αυτών των τεράστιων πυρκαγιών, τη διαφύλαξη των δασών μας, τη διατήρηση της βιοποικιλότητας και, κυρίως, την προστασία ζωών στην ΕΕ και πέραν αυτής.»
      Ο Επίτροπος Διαχείρισης Κρίσεων, κ. Γιάνες Λέναρτσιτς, δήλωσε: «Οι δασικές πυρκαγιές αποτελούν σημαντικό κίνδυνο καταστροφών για ολόκληρη την Ευρώπη καθώς και για τις άλλες περιοχές του πλανήτη. Κατά τη διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας, ο μηχανισμός πολιτικής προστασίας της ΕΕ ανταποκρίθηκε σε περισσότερες από σαράντα μεγάλης κλίμακας καταστάσεις έκτακτης ανάγκης που αφορούσαν δασικές πυρκαγιές. Η κλιματική αλλαγή επιμηκύνει επίσης κατά αρκετούς μήνες την περίοδο των δασικών πυρκαγιών, αυξάνοντας την πιθανότητα να αντιμετωπίσουν οι ευρωπαϊκές κοινότητες στο μέλλον περισσότερες καταστάσεις έκτακτης ανάγκης λόγω δασικών πυρκαγιών. Είμαστε αποφασισμένοι και αποφασισμένες να καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια για την ενίσχυση της αντιμετώπισης των δασικών πυρκαγιών σε όλη την ΕΕ, ώστε να βοηθήσουμε στην πρόληψη, την ετοιμότητα και την αντιμετώπιση των δασικών πυρκαγιών.»
      Ο Επίτροπος Περιβάλλοντος, Ωκεανών και Αλιείας, κ. Βιργκίνιους Σινκέβιτσιους, δήλωσε: «Η κλιματική αλλαγή αυξάνει τη διάρκεια και την επικινδυνότητα των εποχών των πυρκαγιών θέτοντας έτσι σε κίνδυνο περισσότερες ζωές και απειλώντας τη φύση. Η σημερινή έκθεση δείχνει πόσο καταστροφική υπήρξε η περυσινή χρονιά, όπως προκύπτει και από τα στοιχεία του τρέχοντος έτους. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενέκρινε μια νέα δασική στρατηγική της ΕΕ με σκοπό την αύξηση της ανθεκτικότητας των δασών στην Ευρώπη. Η ύπαρξη υγιών και ανθεκτικών δασών, καθώς και εκτάσεων που υπόκεινται σε διαχείριση κατά τρόπο που προστατεύει τη βιοποικιλότητα και τους ανθρώπους, είναι ζωτικής σημασίας για τον μετριασμό των επιπτώσεων των δασικών πυρκαγιών. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο συνεργαζόμαστε με τους εταίρους μας και τις εθνικές αρχές με στόχο να καθιερωθεί ως κανόνας η πρόληψη των δασικών πυρκαγιών βάσει χερσαίων λύσεων.»
      Ιστορικό
      Το Κοινό Κέντρο Ερευνών συμβάλλει σημαντικά στη μείωση του κινδύνου καταστροφών από δασικές πυρκαγιές στην Ευρώπη και παγκοσμίως μέσω της ανάπτυξης και λειτουργίας του Ευρωπαϊκού Συστήματος Πληροφόρησης για τις Δασικές Πυρκαγιές (EFFIS). Στο πλαίσιο του προγράμματος Copernicus της ΕΕ και της ομάδας εμπειρογνωμόνων για τις δασικές πυρκαγιές (EGFF), το EFFIS παρέχει συνεχή παρακολούθηση, μέσω δορυφόρων, της κατάστασης όσον αφορά τις πυρκαγιές στην Ευρώπη. Παρέχει στις χώρες μια πλατφόρμα για την ανταλλαγή ορθών πρακτικών όσον αφορά την πρόληψη, την πυρόσβεση, την αποκατάσταση και τη διαχείριση των πυρκαγιών σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Το EFFIS χρησιμοποιήθηκε από κυβερνητικές οργανώσεις και πολίτες, με σχεδόν 300.000 χρήστες από 178 χώρες το 2020. Το EFFIS συμπληρώνεται επίσης από το παγκόσμιο σύστημα πληροφοριών για τις δασικές πυρκαγιές (Global Wildfire Information System – GWIS), το οποίο επεκτείνει την παρακολούθηση σε ολόκληρο τον πλανήτη.
      Οι εκθέσεις του ΚΚΕρ για τις δασικές πυρκαγιές στην Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική παρέχουν μια πολύ ολοκληρωμένη επισκόπηση της κατάστασης όσον αφορά τις δασικές πυρκαγιές. Η έκδοση του 2020 περιλαμβάνει εκθέσεις από 33 χώρες στις καλυπτόμενες περιοχές, στις οποίες περιγράφονται οι εθνικές δραστηριότητες διαχείρισης των πυρκαγιών και οι δράσεις που αναλήφθηκαν τόσο σε εθνικό όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο κατά τη διάρκεια των αντιπυρικών εκστρατειών την εν λόγω περίοδο.
      Η ΕΕ εργάζεται ενεργά για την πρόληψη των δασικών πυρκαγιών, τη διατήρηση των δασών, την ανάκτηση της βιοποικιλότητας και τη διάσωση ζωών. Φέτος τον Μάρτιο, η Επιτροπή δημοσίευσε νέες κατευθυντήριες γραμμές για την πρόληψη των δασικών πυρκαγιών και τη διαχείριση των δασών και της βλάστησης με σκοπό τη μείωση της εξάπλωσης και της έντασης των πυρκαγιών, καθώς και για την αποτελεσματική τους αντιμετώπιση. Με βάση τη στρατηγική της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2030, στο πλαίσιο της εμβληματικής πρωτοβουλίας της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας, η Επιτροπή πρότεινε νέα δασική στρατηγική της ΕΕ με ορίζοντα το 2030, η οποία σκοπό έχει να ενταθεί η δράση για την πρόληψη των δασικών πυρκαγιών και να δοθεί ώθηση για τη βελτίωση της ανθεκτικότητας στην κλιματική αλλαγή.
      Για περισσότερες πληροφορίες
      Έκθεση για τις δασικές πυρκαγιές στην Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική το 2020
      Δασικές πυρκαγιές
      Ευρωπαϊκό Σύστημα Πληροφόρησης για τις Δασικές Πυρκαγιές (EFFIS)
      Παγκόσμιο σύστημα πληροφοριών για τις δασικές πυρκαγιές (GWIS)
      Πρόγραμμα Copernicus της ΕΕ
    12. Περιβάλλον

      Engineer

      Στον παραδοσιακό, ετήσιο απολογισμό του, το κορυφαίο περιοδικό Nature παρουσιάζει τις δέκα σημαντικότερες εξελίξεις στην Επιστήμη για την χρονιά που φεύγει και τιμά τα πρόσωπα που αναδείχτηκαν πρωταγωνιστές στο χώρο τους.
       
      Το Top10 της Επιστήμης για το 2015 είναι:
      Η συμφωνία για το κλίμα στη Σύνοδο του Παρισιού.
      Το ταξίδι της αμερικανικής αποστολής New Horizons στον Πλούτωνα.
      Η αξιοποίηση της νέας, ευέλικτης τεχνικής CRISPR-Cas9 για γενετικές παρεμβάσεις ακριβείας
      Η ανάπτυξη εμβολίων για τον ιό Έμπολα και την ελονοσία.
      Η πειραματική επιβεβαίωση του φαινομένου της κβαντικής διεμπλοκής, στο οποίο δύο σωματίδια αλληλεπιδρούν ακαριαία ακόμα και από μεγάλες αποστάσεις.
      Η επιβεβαίωση ότι οι υπόγειες δραστηριότητες των εταιρειών πετρελαίου μπορούν να προκαλέσουν τεχνητούς σεισμούς.
      Η επιβεβαίωση ότι ένα μεγάλο μέρος των επιστημονικών έχουν μειωμένη αξιοπιστία και δεν μπορούν να αναπαραχθούν από άλλους ερευνητές.
      Η διαπίστωση ότι κορυφαίοι επιστήμονες (ακόμη και νομπελίστες όπως ο βρετανός βιολόγος Τιμ Χαντ) διακατέχονται από σεξιστικές αντιλήψεις για τις γυναίκες συναδέλφους τους.
      Το «πάγωμα» των μορίων του σώματος με τη νέα τεχνική της κρυο-ηλεκτρονικής μικροσκοπίας, που επιτρέπει την απεικόνισή τους με μεγαλύτερη ακρίβεια από ποτέ.
      Η πρόοδος στο μέτωπο της εξατομικευμένης ιατρικής χάρη σε βελτιωμένες μεθόδους γενετικής ανάλυσης.

      Και το Top10 των επιστημόνων για το 2015:
      Ο κινέζος βιολόγος Γιουνγιού Χουάνγκ του Πανεπιστημίου Σουν Γιατ-σεν, ο οποίος εφάρμοσε για πρώτη φορά την τεχνική CRISPR-Cas9 σε ανθρώπινο έμβρυο.
      Η κοσταρικανή Κριστιάνα Φιγκέρες, εκτελεστική γραμματέας της Συμφωνίας-Πλαίσιο του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή (UNFCCC), η οποία έπαιξε καθοριστικό ρόλο στις διαπραγματεύσεις για το κλίμα στη Σύνοδο του Παρισιού.
      Ο πλανητικός επιστήμονας Άλαν Στερν του Southwest Research Institute στο Κολοράντο, επιστημονικός διευθυντής της αποστολής New Horizons στον Πλούτωνα.
      H χημικός μηχανικός Ζενάν Μπάο του Πανεπιστημίου Στάνφορντ της Καλιφόρνια, η οποία δημιούργησε τεχνητό δέρμα με αίσθηση αφής χάρη σε ενσωματωμένους ηλεκτρονικούς αισθητήρες από νανοσωλήνες άνθρακα.
      Ο ρωσικής καταγωγής φυσικός Μιχαήλ Έρεμετς του γερμανικού Ινστιτούτου Χημείας Μαξ Πλανκ, ο οποίος ανακάλυψε τη «ζεστή» υπεραγωγιμότητα στο υδρόθειο.
      Ο πυρηνικός μηχανικός Αλί Αμπάρ Σαλεχί, επικεφαλής του Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας του Ιράν, ο οποίος συνέβαλε καθοριστικά στην ιστορική συμφωνία της χώρας του με τη Δύση.
      Η συνθετική βιολόγος Κριστίνα Σμόλκε του Πανεπιστημίου Στάνφορντ της Καλιφόρνια, η οποία τροποποίησε γενετικά ένα στέλεχος μύκητα ώστε να παράγει ισχυρά οπιοειδή αναλγητικά.
      Ο γενετιστής Ντέιβιντ Ράιχ της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ για την μαζική ανάλυση αρχαίων γονιδιωμάτων, τα οποία φωτίζουν την ανθρώπινη προϊστορία
      Ο ψυχολόγος Μπράιαν Νόουζεκ που αποκάλυψε ότι πολλές έρευνες στο πεδίο της Ψυχολογίας είναι αδύνατο να αναπαραχθούν και περιέχουν λάθη.
      H ηλιακός φυσικός Τζόαν Σμελτς που ενθάρρυνε τις γυναίκες αστρονόμους να μιλήσουν ανοιχτά για τα προβλήματα σεξουαλικής παρενόχλησης στη δουλειά τους.

      Πρόσωπα-κλειδιά για το 2016
       
      Σύμφωνα με το Nature, πέντε πρόσωπα είναι πιθανό να βρεθούν του χρόνου στην αιχμή της επιστημονικής έρευνας

      Φαμπιόλα Τζιανότι: Η ιταλίδα φυσικός που την 1η Ιανουαρίου αναλαμβάνει νέα γενική διευθύντρια του CERN.
      Γκαμπριέλα Γκονσάλες: Εκπρόσωπος του πειράματος Advanced LIGO για την αναζήτηση βαρυτικών κυμάτων.
      Κάθι Νιάκαν: Βιολόγος βλαστοκυττάρων στο βρετανικό Ινστιτούτο Φράνσις Κρικ, η οποία σκοπεύει να εφαρμόσει την τεχνική γονιδιακής επεξεργασίας CRISPR σε ανθρώπινα έμβρυα.
      Ντέμης Χασάμπης: Ο βρετανο-κύπριος συνιδρυτής της εταιρείας DeepMind, η οποία εξαγοράστηκε από τη Google και εργάζεται μυστικά πάνω στη συγχώνευση της νευροεπιστήμης με την επιστήμη των υπολογιστών.
      Γιανγκ Γουέι: Επικεφαλής του Εθνικού Ιδρύματος Φυσικών Επιστημών της Κίνας, το οποίο έχει ένα φιλόδοξο πενταετές πλάνο χρηματοδότησης ερευνών.

      Πηγή: http://www.tovima.gr/science/medicine-biology/article/?aid=762850
    13. Περιβάλλον

      Engineer

      Περίπου το 24% των ειδών που ζουν στο γλυκό νερό απειλείται με εξαφάνιση, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύεται στο περιοδικό Nature.
      Υπολογίζεται ότι τα γλυκά νερά φιλοξενούν πάνω από το 10% όλων των γνωστών ειδών της πανίδας και αυτή η ποικιλομορφία προσφέρει πολλαπλά οφέλη. Ωστόσο, τα οικοσυστήματα επηρεάζονται από τη ρύπανση, τα φράγματα, τη γεωργία και τα χωροκατακτητικά είδη.
      Στη μελέτη αναλύθηκαν περισσότερα από 23.000 είδη που ζουν σε γλυκό νερό. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το 24% αυτών των ειδών διατρέχουν υψηλό κίνδυνο εξαφάνισης.
      Τα δεκάποδα καρκινοειδή (όπως καβούρια, καραβίδες και γαρίδες) έχουν το υψηλότερο ποσοστό απειλούμενων ειδών (30%), έναντι 26% για τα ψάρια του γλυκού νερού και 16% για τα οδοντόγναθα έντομα. Το 71% των απειλούμενων ειδών ζει σε ποτάμια.
      Σύμφωνα με τους ερευνητές, το 54% των απειλούμενων ειδών θεωρείται ότι επηρεάζεται από τη ρύπανση, το 39% από τα φράγματα και την εξόρυξη νερού, το 37% από την αλλαγή της χρήσης γης και τις συναφείς επιπτώσεις από τη γεωργία και το 28% από τα χωροκατακτητικά είδη και τις ασθένειες.
      Οι ερευνητές υπογραμμίζουν την επείγουσα ανάγκη αντιμετώπισης των απειλών για την αποτροπή περαιτέρω απωλειών στην πανίδα.
    14. Περιβάλλον

      GTnews

      Το συντονισμό ενός νέου πανευρωπαϊκού δικτύου με αντικείμενο τη μελέτη και την πρόγνωση των ακραίων δασικών πυρκαγιών αναλαμβάνει το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών (ΕΑΑ). Πρόκειται για τη Δράση με τίτλο “European Network on Extreme Fire Behavior” (NERO), η οποία επιλέχθηκε πρόσφατα να χρηματοδοτηθεί από το διακυβερνητικό οργανισμό COST (European Cooperation in Science and Technology) για τα επόμενα 4 έτη (2023 – 2027). Το συντονισμό και την εποπτεία της Δράσης NERO, εκπροσωπώντας το ΕΑΑ και την Ελλάδα, θα αναλάβει ο Δρ. Θοδωρής Μ. Γιάνναρος, Εντεταλμένος Ερευνητής του Ινστιτούτου Ερευνών Περιβάλλοντος και Βιώσιμης Ανάπτυξης (ΙΕΠΒΑ) και μέλος της Μονάδας ΜΕΤΕΟ με εξειδίκευση στον τομέα της Πυρομετεωρολογίας.
      Το δίκτυο της Δράσης NERO δεν στοχεύει στην παραγωγή επιστημονικής γνώσης για την γνώση. Αντίθετα, φιλοδοξεί να φέρει στο ίδιο τραπέζι την επιστημονική/ερευνητική κοινότητα και τους επιχειρησιακούς φορείς ανά την Ευρώπη, με στόχο την από κοινού εξέταση των επιχειρησιακών αναγκών και τη συμπαραγωγή των εργαλείων και υπηρεσιών που θα μπορούσαν αποτελεσματικά να συνεισφέρουν στην αποδοτικότερη και ασφαλέστερη διαχείριση/αντιμετώπιση των ακραίων δασικών πυρκαγιών. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, εντάσσεται η αντιμετώπιση πέντε βασικών προκλήσεων:
      Ο συντονισμός της βασικής έρευνας για τις ακραίες δασικές πυρκαγιές σε διεθνές επίπεδο. Η μεταφορά των αποτελεσμάτων της βασικής έρευνας στο πεδίο διαχείρισης και αντιμετώπισης των δασικών πυρκαγιών με την μορφή προγνωστικών εργαλείων/υπηρεσιών. Η εδραίωση ουσιαστικής συνεργασίας μεταξύ ερευνητών/επιστημόνων και επαγγελματιών (π.χ., πυροσβεστικές υπηρεσίες) για την από κοινού παραγωγή νέας γνώσης και καινοτόμων εργαλείων/υπηρεσιών. Η ενίσχυση της ικανότητας διαχείρισης των ακραίων δασικών πυρκαγιών μέσα από συντονισμένες και βελτιωμένες εκπαιδευτικές δραστηριότητες και δράσεις τεχνικής κατάρτισης. Η ευαισθητοποίηση των επαγγελματιών και του κοινού για τις ακραίες δασικές πυρκαγιές. Ο ρόλος του ΕΑΑ και της Μονάδας ΜΕΤΕΟ είναι ο συντονισμός της ερευνητικής προσπάθειας που γίνεται στην Ευρώπη επάνω στις ακραίες δασικές πυρκαγιές, με την προσπάθεια αυτή να επεκτείνεται σε πολλαπλά επίπεδα καθώς οι ακραίες δασικές πυρκαγιές αποτελούν ένα διεπιστημονικό πρόβλημα. Το δίκτυο της Δράσης NERO επιχειρεί να φέρει στο ίδιο τραπέζι όλους τους "παίκτες", τόσο από την επιστημονική/ερευνητική όσο και από την επιχειρησιακή κοινότητα, ώστε να μπορέσει να προωθήσει την επιστημονική γνώση. Στη Δράση NERO συμμετέχουν ήδη από τη φάση της υποβολής της πρότασης 22 ευρωπαϊκές χώρες, ο Καναδάς και οι ΗΠΑ, ενώ τη Δράση υποστηρίζουν ενεργά με τη συμμετοχή τους το Ευρωπαϊκό Κέντρο Μεσοπρόθεσμων Προγνώσεων Καιρού (European Centre for Medium-range Weather Forecasts – ECMWF) και το Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο Δασών (European Forest Institute – EFI). Το δίκτυο είναι ωστόσο ανοιχτό και αναμένεται η συμμετοχή και άλλων ευρωπαϊκών χωρών.
      Η μεγάλη ομοιότητα των ακραίων δασικών πυρκαγιών είναι ότι ξεπερνούν τις δυνατότητες διαχείρισης οποιουδήποτε πυροσβεστικού μηχανισμού. Ακόμη και των πλέον εξελιγμένων και σύγχρονων. Σε επίπεδο βασικής έρευνας, συντονίζοντας τις προσπάθειες πολλών ερευνητών από όλη την Ευρώπη, η Δράση NERO θα προσπαθήσει να ανιχνεύσει ποιες είναι εκείνες οι συνθήκες που οδηγούν στην εκδήλωση αυτών των φαινομένων. Η υλοποίηση της Δράσης NERO έρχεται σε μία χρονική περίοδο όπου οι ακραίες δασικές πυρκαγιές τείνουν να μετατραπούν σε μία νέα κανονικότητα, καθώς συμβαίνουν με ολοένα μεγαλύτερη συχνότητα και ένταση. Απέναντι σε αυτή την πρόκληση, η Μονάδα ΜΕΤΕΟ του ΕΑΑ αποσκοπεί μέσα από τη δράση NERO στην εδραίωση μίας νέας ευρωπαϊκής κουλτούρας που θα εκτείνεται πέρα από το διαμοιρασμό εναέριων και επίγειων μέσων δασοπυρόσβεσης, προχωρώντας στην κατεύθυνση της αποδοτικής ανταλλαγής εμπειρογνωμοσύνης και γνώσης μεταξύ των κρατών. Συνδέοντας την επιστήμη με την πράξη, η Δράση NERO φιλοδοξεί να σπάσει στεγανά που μέχρι σήμερα κρατούν σε μεγάλο βαθμό απομονωμένες τις δύο κοινότητες, συνεισφέροντας έτσι στην ενίσχυση της απόδοσης και της ασφάλειας των επιχειρήσεων διαχείρισης και αντιμετώπισης των ακραίων δασικών πυρκαγιών.
      Η έναρξη των εργασιών της Δράσης NERO αναμένεται μεταξύ Σεπτεμβρίου και Οκτωβρίου 2023. Περισσότερες πληροφορίες για το πλαίσιο υλοποίησης της Δράσης NERO είναι διαθέσιμες στο σύνδεσμο: https://www.cost.eu/actions/CA22164/. 
    15. Περιβάλλον

      Engineer

      Ακόμα κι αν λάβουμε υπόψη μας ότι το 2015 θα είναι το θερμότερο έτος από το 1880 που τηρούνται μετεωρολογικά δεδομένα, ο Οκτώβριος ήταν πολύ «καυτός» σε σχέση με τον μέσο όρο.
       
      Η Εθνική Υπηρεσία Ωκεανών και Ατμόσφαιρας των ΗΠΑ (NOAA) μέτρησε την μέση παγκόσμια θερμοκρασία του Οκτωβρίου που μας πέρασε στους 14,98 βαθμούς Κελσίου. Πρόκειται για ένα επίπεδα αυξημένο κατά το ένα τρίτο σε σύγκριση με την προηγούμενη υψηλότερη θερμοκρασία του Οκτωβρίου.
       
      Ο Οκτώβριος του 2015 ήταν θερμότερος κατά 0,98 βαθμούς Κελσίου σε σύγκριση με το μέσο όρο του 20ου αιώνα.
       
      Πρόκειται για τον όγδοο μήνα από τους δέκα που έχουμε συμπληρώσει το 2015 που σημειώνεται ρεκόρ υψηλής θερμοκρασίας από το 1880.
       
      Η Τζέσικα Μπλούντεν της NOAA και άλλοι κλιματικοί επιστήμονες αποδίδουν αυτές τις μετρήσεις στο πολύ ισχυρό φετινό Ελ Νίνιο που εντείνει την ανθρωπογενή κλιματική αλλαγή.
       
      Σχεδόν όλες οι υπηρεσίες που μετρούν τις παγκόσμιες θερμοκρασίες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο φετινός Οκτώβριος ήταν ο θερμότερος στα χρονικά συμπεριλαμβανομένων της NASA, της Ιαπωνικής Μετεωρολογικής Υπηρεσίας (JMA), του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Μπέρκλεϋ και του Πανεπιστημίου της Αλαμπάμα στο Χάντσβιλ, το οποίο μετρά τη θερμοκρασία στην ανώτερη ατμόσφαιρα χρησιμοποιώντας δορυφορικά στοιχεία.
       
      Οι υψηλότερες θερμοκρασίες καταγράφηκαν στην Αυστραλία, τη νότια Ασία, σε περιοχές της δυτικής Βορείου Αμερικής, στις περισσότερες περιοχές της κεντρικής και νότιας Αφρικής, στην Κεντρική Αμερική και τις βόρειες περιοχές της Νοτίου Αμερικής
       
      Δεδομένης της έντασης του φετινού Ελ Νίνιο, το 2015 αποκλείεται να μην καταρρίψει το ρεκόρ του θερμότερου έτους που κρατά το 2014.
       
      Από το 2000 και μετά έχουν καταρριφθεί 32 φορές τα μηνιαία ρεκόρ ανώτατης θερμοκρασίας, τη στιγμή που το τελευταίο «ψυχρό» ρεκόρ καταρρίφθηκε το 1916.
       
      Πηγή: http://www.econews.gr/2015/11/19/noaa-thermokrasia-oktovrios15-126863/
    16. Περιβάλλον

      Engineer

      Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο πλανήτης μας τα τελευταία χρόνια είναι μεταξύ άλλων η συστηματική και ταχύτατη καταστροφή των δασών σε παγκόσμιο επίπεδο με ανεξέλεγκτους ρυθμούς και χωρίς καμία ευαισθησία.
       
       
      Ένας νέος χάρτης έρχεται όμως ώστε να βοηθήσει οικολογικές οργανώσεις, οργανισμούς και άλλους φορείς προστασίας να ελέγξουν τι συμβαίνει ανά πάσα στιγμή σε οποιαδήποτε δασική έκταση.
       
      Ο χάρτης αυτός αναπτύχθηκε από το World Resources Institute, με τη βοήθεια του Google Maps και του Google Earth και απεικονίζει διαδραστικά, σχεδόν σε πραγματικό χρόνο, την κάλυψη των δασών σημειώνοντας μάλιστα σε ποια σημεία έχει αυξηθεί ή μειωθεί.
       
      Όταν είχε αρχικά ανακοινωθεί το project αυτό, πριν από περίπου ένα χρόνο, είχε αποσπάσει πολλά και θετικά σχόλια και πλέον ο οργανισμός ο οποίος βρίσκεται πίσω από την ανάπτυξή του ευελπιστεί πως θα αποτελέσει ένα καλό εργαλείο για κυβερνήσεις, οικολογικές οργανώσεις, αλλά και κάθε άλλο αρμόδιο φορέα τόσο για την παρακολούθηση των δασών αλλά και την άμεση παρέμβαση όπου και όποτε απαιτείται.
       
      Δείτε τον χάρτη εδώ: http://www.globalforestwatch.org/map/8/38.78/23.46/ALL
       
      Πηγή: http://www.insomnia.gr/_/articles/google/google/n%CE%AD%CE%BF%CF%82-%CF%87%CE%AC%CF%81%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%BC%CE%B5-%CF%84%CE%B7-%CE%B2%CE%BF%CE%AE%CE%B8%CE%B5%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-google-%CE%B8%CE%B1-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CE%BB-r6105
    17. Περιβάλλον

      Engineer

      Ο χάρτης υδροπεριόδου (hydroperiod) του υδατικού συστήματος του ποταμού Στρυμόνα (ανάντη) και της Λίμνης Κερκίνης έχει υπολογιστεί και παρουσιάζεται πλέον σε διαδικτυακή εφαρμογή οπτικοποίησης περιβαλλοντικών παραμέτρων, ως ένα από τα παραδοτέα του έργου E-SHAPE που έχει λάβει χρηματοδότηση από το ευρωπαϊκό πρόγραμμα Horizon 2020. Ειδικότερα, ο χάρτης υδροπεριόδου, κατ’ έτος για την περίοδο 2015-2021, παρουσιάζεται στην εφαρμογή https://ecosense.biosense.rs.
      Η πληροφορία που περιλαμβάνεται στην εφαρμογή είναι ιδιαίτερα σημαντική και θα συμβάλει τόσο σε διαχειριστικά θέματα του ταμιευτήρα (π.χ. βέλτιστη διαχείριση του φράγματος), όσο και σε περιβαλλοντικά.  Η υδροπερίοδος αποτελεί μια περιβαλλοντική παράμετρο, η οποία επηρεάζει ευθέως τη βιολογική δραστηριότητα σε έναν υγρότοπο. Η γνώση της υδροπεριόδου στη λίμνη Κερκίνη και στο εσωτερικό της δέλτα με το παραποτάμιο δάσος, βοηθά στην κατανόηση της φυσιολογίας και λειτουργίας του δάσους, αφού προσφέρει τη χρονική διάρκεια (αριθμός ημερών) και χωρική αποτύπωση της πληροφορίας των περιοχών που πλημμυρίζουν.
      Χρήση Διαχρονικών Τηλεπισκοπικών Δεδομένων Του Προγράμματος COPERNICUS Και NASA/USGS Για Την Εξαγωγή Της Υδροπεριόδου Της Λίμνης Κερκίνης Και Παρουσίαση Της Σε Ειδική Διαδικτυακή Εφαρμογή. Ιδιαίτερα σημαντική είναι η σύνδεση της υδροπεριόδου με τη βιολογική δραστηριότητα της ορνιθοπανίδας που χρησιμοποιεί το δάσος για τροφοληψία, αναπαραγωγή ή ξεκούραση, όταν συνδυαστεί με παρατηρήσεις πουλιών (ή των θέσεων τους από δορυφορικούς πομπούς). Επιπλέον, η διαδικτυακή εφαρμογή μπορεί να συμβάλει και σε διαχειριστικές δράσεις που λαμβάνουν χώρα στο παραποτάμιο δάσος υποδεικνύοντας  π.χ. κατάλληλες περιοχές για φυτεύσεις ειδών δένδρων ή περιφράξεων, βάσει του χρόνου κατάκλισης με νερό της κάθε περιοχής.
      Το προϊόν της υδροπεριόδου για την περιοχή της Κερκίνης, προέκυψε ως αποτέλεσμα της συνεργασίας του πρώην Φορέα Διαχείρισης Λίμνης Κερκίνης με το Ινστιτούτο Τεχνολογιών Πληροφορικής και Επικοινωνιών του Εθνικού Κέντρου Έρευνας και Τεχνολογικής Ανάπτυξης (εταίρος του προγράμματος). Η εφαρμογή στην Κερκίνη αφορά, μεταξύ άλλων, τη χρήση διαχρονικών δορυφoρικών εικόνων Sentinel-1 και 2 του προγράμματος Copernicus, καθώς και εικόνων του δορυφόρου Landsat-8 (NASA/USGS), σε συνδυασμό με δεδομένα in-situ του προγράμματος παρακολούθησης του πρώην Φορέα (φυσικοχημικές παράμετροι του νερού, βαθυμετρία λίμνης) για το διαχρονικό έλεγχο των πλημμυρισμένων εκτάσεων λόγω μεταβολής της στάθμης της λίμνης Κερκίνης και την εξαγωγή σε επίπεδο ψηφίδας χωρικής ανάλυσης 10μ., της πληροφορίας αυτής (αριθμός ημερών κατάκλισης του εδάφους με νερό).
      Στο παραπάνω site παρουσιάζονται επιπλέον παράμετροι όπως Κάλυψη χιονιού (Snowcover), Φαινολογία (Phenology), καθώς και ποιοτικές παράμετροι των εδαφών για τις περιοχές ενδιαφέροντος του προγράμματος.
      Σημειώνεται ότι η συγκεκριμένη εφαρμογή για την Κερκίνη παρουσιάστηκε και στο site της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Διαστήματος (European Space Agency), ως success story τον Δεκέμβριο του 2021.
    18. Περιβάλλον

      Engineer

      Το νερό της βροχής στην πόλη θεωρείται απόβλητο και οι λύσεις για την περισυλλογή και απομάκρυνση του δεν στηρίζονται στους μηχανισμούς της φύσης.
      Βιοδιήθηση – Περισυλλογή του νερού της βροχής από εσοχές λεκανών κατά μήκος των δρόμων με κήπο.    
      Η βελτίωση της ποιότητας του νερού της βροχής της πόλης Ōtāhuhu ήταν ένας από τους βασικούς στόχους του έργου αναβάθμισης του κέντρου της πόλης. Διάφοροι κήποι βιοδιήθησης έχουν εγκατασταθεί κατά μήκος των πρόσφατα ανακαινισμένων δρόμων για την προώθηση ενός υγιούς περιβάλλοντος. Το έργο έκανε μια μοναδική αλλαγή στην αποτελεσματική προεπεξεργασία και διαχείριση των ακαθάριστων ρύπων με χρήση λεκανών περισυλλογής της απορροής του νερού της βροχής.

      Κατά τη φάση του σχεδιασμού, ο υπεύθυνος του έργου προκάλεσε την ομάδα σχεδιασμού να αναπτύξει ένα βελτιωμένο προκαταρκτικό σχέδιο «κήπου της βροχής» που θα φιλτράρει τον όγκο των επιπλεόντων σκουπιδιών και ιζημάτων από το εισερχόμενο νερό της επιφανειακής απορροής του νερού της βροχής από το δρόμο, πριν αυτό εισέλθει στον κήπο βροχής, μειώνοντας έτσι τις απαιτήσεις συντήρησης.

      Η ομάδα σχεδιασμού διερεύνησε διάφορες επιλογές και συνεργάστηκε με την Healthy Waters του Συμβουλίου του Auckland, τις ομάδες συντήρησης του Συμβουλίου και τους εκπροσώπους σχεδιασμού Mana Whenua. Από τη συνεργασία προέκυψε ένα σχέδιο τύπου «λεκάνης περισυλλογής».  Είναι μοναδικό και το πρώτο πρωτότυπο που εγκαταστάθηκε στο Ώκλαντ.

      Το νερό εισέρχεται στο φρεάτιο σύλληψης μέσω μιας προκατασκευασμένης μονάδας εισόδου κρασπέδου από σκυρόδεμα και ρέει κάτω από ένα πλαστικό διάφραγμα μέσα σε ένα τσιμεντένιο φρεάτιο, παγιδεύοντας επιπλέοντα σκουπίδια και αφήνοντας τα ιζήματα να καθιζάνουν. Το λάκκο συγκράτησης στερεώνεται με ένα αρθρωτό χαλύβδινο καπάκι και θα συντηρείται με το άνοιγμα του καπακιού και χρήση τροχιάς κενού. Αυτό συνεπάγεται λιγότερο χρόνο συντήρησης και είναι πιο αποτελεσματικό από τη συλλογή σκουπιδιών όταν βρίσκονται μέσα στον κήπο της βροχής.

      Το προκατασκευασμένο σκυρόδεμα χρησιμοποιήθηκε για τη δομή του φρεατίου αλίευσης και ο χάλυβας τύπου Corten χρησιμοποιήθηκε για το κάλυμμα και το υπέρθυρο του κράσπεδου. Το προκατασκευασμένο σκυρόδεμα επιλέχθηκε για την ανθεκτικότητά του και τις χαμηλές απαιτήσεις συντήρησης. Αυτές οι προκατασκευασμένες μονάδες συνδυάστηκαν με τα χαλύβδινα καλύμματα Corten για ασφάλεια και για να κρύψουν τα σκουπίδια και το νερό. Τα φινιρίσματα από φιμέ σκυρόδεμα και  χάλυβα Corten  συνδυάζονται καλά με την παλέτα υλικών της συνολικής αναβάθμισης.

      Από την πρώτη ημέρα της εγκατάστασης, οι μονάδες λεκανών περισυλλογής της απορροής του νερού της βροχής, ήταν αποτελεσματικές στη δουλειά τους για τη συγκράτηση σκουπιδιών και ιζημάτων. Η επιτυχία αυτών των μονάδων θα παρακολουθείται από την επιτροπή Healthy Waters για να διαπιστωθεί εάν μπορούν να εφαρμοστούν κι αλλού. Το καλούπι από σκυρόδεμα κατασκευάστηκε από χάλυβα για να εξασφαλιστεί η δυνατότητα του Συμβουλίου του Ώκλαντ να παράγει περισσότερες ποσότητες στο μέλλον.
      Όταν το νερό δεν θεωρείται απόβλητο αλλά χρήσιμος πόρος… Πρωτότυπος τίτλος του άρθρου:
      Bio-Filtration Garden Forebay Catch pit | Ōtāhuhu Town Centre Streetscape | Boffa Miskell
      Location: Ōtāhuhu Town Centre, New Zealand
      Design Team: Boffa Miskell (Yoko Tanaka, Alex Smith, Mark Lewis)
      Client: Auckland Council and Auckland Council Healthy Waters
    19. Περιβάλλον

      Engineer

      Σύμφωνα με την Smart City Expo, οι μεταφορές ευθύνονται για το 72% των εκπομπών CO2, με τα αυτοκίνητα να αντιστοιχούν στο 60% .
      Αναλύοντας τον αριθμό των ηλεκτρικών οχημάτων στους δρόμους, τα ηλεκτρικά λεωφορεία, τα σημεία φόρτισης, τις εταιρείες ενοικίασης ποδηλάτων και το μήκος των ποδηλατοδρόμων των πόλεων σε σύγκριση με τα επίπεδα ρύπανσης, η εταιρία διαμόρφωσε μία λίστα με τις ευρωπαϊκές πόλεις που διαθέτουν τις πιο πράσινες συγκοινωνίες και την πρώτη θέση κατέκτησε το Λονδίνο.
      Η πρωτεύουσα του Ηνωμένου Βασιλείου έχει 80.000 ηλεκτρικά οχήματα στους δρόμους της και 1.397 ηλεκτρικά λεωφορεία (με την πόλη να στοχεύει να έχει μηδενικές εκπομπές ρύπων ολόκληρου του στόλου μέχρι το 2034). Επιπλέον, η πόλη έχει μόνο μέτρια επίπεδα ρύπανσης, παρόλο που είναι μία από τις μεγαλύτερες στην Ευρώπη.
      Στη δεύτερη θέση ήταν το Άμστερνταμ, το οποίο έχει περισσότερα ποδήλατα από αυτοκίνητα στους δρόμους του, καθώς και 13.000 σταθμούς φόρτισης και στην τρίτη θέση ήταν η Βιέννη, η οποία έχει 1.300 χλμ. ποδηλατόδρομους και μια σειρά από είδη μεταφοράς, όπως μετρό, τραμ και λεωφορεία.
      Οι πόλεις με τις πιο πράσινες δημόσιες συγκοινωνίες
      Λονδίνο Άμστερνταμ Βιέννη Βερολίνο Χέλσινκι Παρίσι Άσλο Ανδόρα Βρυξέλλες Λουξεμβούργο
    20. Περιβάλλον

      Engineer

      Το πρόβλημα του παρατεταμένου καύσωνα τα καλοκαίρια απαντάται πλέον ολοένα συχνότερα σε πολλές πόλεις ανά τον κόσμο. Το ερώτημα που τίθεται είναι τι πρέπει να κάνουν για να αντεπεξέλθουν στην αύξηση της θερμοκρασίας.
      Το Ινστιτούτο Περιβάλλοντος και Ανθρώπινης Ασφάλειας του ΟΗΕ με έδρα τη Βόννη φέτος το καλοκαίρι έχει μεγάλο φόρτο εργασίας. Με αφορμή την αυξητική τάση στις μέσες θερμοκρασίες παγκοσμίως, οι ερευνητές του ΟΗΕ εκπονούν μεγάλη έρευνα για το πώς τα αστικά κέντρα θα μπορούσαν μελλοντικά να προσαρμοστούν καλύτερα στο ολοένα και πιο θερμό κλίμα. Σε πρώτη φάση οι ερευνητές συλλέγουν πληροφορίες μέσα από ερωτηματολόγια που μοιράζουν στους κατοίκους της Βόννης αναφορικά με τις συνήθειές τους όταν έχει ακραία ζέστη αλλά και το πώς οι ίδιοι αντιλαμβάνονται την αύξηση της θερμοκρασίας. 
      Και οι χώρες με ψυχρότερο κλίμα είναι ευάλωτες
      Παρά το ότι η ακραία ζέστη είναι ένα φαινόμενο που δεν είθισται να συσχετίζουμε με χώρες της Βόρειας Ευρώπης, όπως η Γερμανία, εντούτοις και εκεί τα τελευταία χρόνια παρατηρείται άνοδος της θερμοκρασίας. Το 2003 περίπου 7000 άνθρωποι πέθαναν στη Γερμανία εξαιτίας του καύσωνα. Ο πρωτοφανής καύσωνας του 2003 είχε πλήξει όλη την Ευρώπη και είχε κοστίσει τη ζωή σε συνολικά 70.000. Παρά το ότι λίγες μέρες καύσωνα δεν είναι για τους περισσότερους ανθρώπους δυσβάσταχτες, εντούτοις για ευπαθείς ομάδες, όπως τους ηλικιωμένους, τις εγκύους, τα μωρά και τους αρρώστους μπορεί να είναι εξαιρετικά δύσκολες.
      Όπως ανέφερε στη DW o κλιματολόγος του ΟΗΕ Ματίας Γκάρσαγκεν ένας από τους μεγαλύτερους κινδύνους που εγκυμονεί ο καύσωνας είναι ότι πολλοί άνθρωποι δεν αντιλαμβάνονται τους ενδεχόμενους κινδύνους των υψηλών θερμοκρασιών. Ναι μεν κατανοούν ότι οι πολύ υψηλές θερμοκρασίες αποτελούν πρόβλημα, από την άλλη πλευρά όμως δεν δείχνουν να έχουν καλή εικόνα για το πώς η αύξηση της θερμοκρασίας επηρεάζει τη ζωή και τις συνήθειές τους.
      Το φαινόμενο των «αστικών θερμονησίδων»
       Τα κύματα καύσωνα είναι ιδιαίτερα επικίνδυνα για τα αστικά κέντρα, τα οποία θερμαίνονται μάλιστα πολύ περισσότερο σε σχέση με άλλες περιοχές κοντά στη φύση. Αυτό οφείλεται στο φαινόμενο των «αστικών θερμονησίδων», όπως το αποκαλούν οι ειδικοί. Οι αστικές περιοχές καλύπτονται από άσφαλτο και τσιμέντο κι έτσι δεν μπορούν να συγκρατήσουν το νερό, όπως το έδαφος ή η βλάστηση, εξηγεί ο Γκάρσαγκεν. Σύμφωνα με έρευνα της ομάδας μελέτης κλιματικών φαινομένων C40, το 2050 πάνω από 970 πόλεις υπολογίζεται να έχουν μέσες υψηλές θερμοκρασίες το καλοκαίρι γύρω στους 35 βαθμούς. Μέχρι στιγμής μόνο το ένα τρίτο αυτών παρουσιάζουν τέτοιες θερμοκρασίες. Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι σύμφωνα με τον ΟΗΕ ως το 2050 πάνω από τα δύο τρίτα του παγκόσμιου πληθυσμού θα ζει σε πόλεις, κάτι που ενδέχεται να επιτείνει το πρόβλημα.
      Προκειμένου λοιπόν να προσαρμοστούν οι μεγαλουπόλεις στις υψηλές θερμοκρασίες απαιτούνται αλλαγές στον αστικό σχεδιασμό. Σύμφωνα με τον γερμανό ειδικό αυτό μπορεί να σημαίνει αλλαγή στον τρόπο κατασκευής, στα κατασκευαστικά υλικά, στην αύξηση των χώρων πρασίνου αλλά και στη δημιουργία διαδρόμων αέρα μέσα στις πόλεις. «Ο αστικός σχεδιασμός βέβαια μπορεί να δώσει τεχνικές λύσεις, ωστόσο για την υιοθέτηση μεγάλων αλλαγών απαιτείται διάλογος με τους κατοίκους των πόλεων» εκτιμά ο Γκάρσαγκεν. Ο διάλογος με τους πολίτες είναι σημαντικός, ώστε να αντιληφθούν το πρόβλημα και να αναζητήσουν μαζί με τους ιθύνοντες λύσεις. Ο Γερμανός ειδικός πάντως εκτιμά ότι είναι καιρός να γίνει αντιληπτό ότι η δημιουργία πόλεων, όπως τις γνωρίζουμε σήμερα, δεν μπορεί να συνεχιστεί και στο μέλλον.
    21. Περιβάλλον

      ssouanis

      Πέλετ από σκουπίδια για καύση στο σπίτι φέρεται να έκανε κατά παράβαση της νομοθεσίας, αλλά και... κάθε λογικής μια εταιρεία με έδρα τη Λάρισα. Μετά από συντονισμένη επιχείριση της Αστυνομίας και των Επιθεωρητών Περιβάλλοντος εντοπίστηκαν σε αποθήκη περισσότεροι από 50 τόνοι του εξαιρετικά επικίνδυνου υλικού, οι οποίοι προορίζονταν να διατεθούν στην αγορά για οικιακή χρήση, με ανυπολόγιστες συνέπειες για την υγεία αυτών που θα τα προμηθεύονταν.
       
      Πηγή: buildnet
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.