Μετάβαση στο περιεχόμενο
  • Buildinghow
    HoloBIM Structural

  • Περιβάλλον

    Περιβάλλον

    1616 ειδήσεις in this category

    1. Περιβάλλον

      Engineer

      Επενδυτικό κενό που μπορεί να φτάνει και τα 5 δισ. προκύπτει στον τομέα του εκσυγχρονισμού των δικτύων ύδρευσης, ιδιαίτερα αν συνεχιστεί η ανομβρία στη χώρα μας, ως συνέπεια της κλιματικής κρίσης.
      Βάσει στοιχείων που παρουσίασε χθες ο υπουργός Περιβάλλοντος Θόδωρος Σκυλακάκης και ο διευθύνων σύμβουλος της ΕΥΔΑΠ, Χάρης Σαχίνης, σε ειδική περί του προβλήματος της λειψυδρίας συνέντευξη Τύπου, οι προτεινόμενες από τους παρόχους νερού όλης της χώρας επενδύσεις (Εθνικό Επιχειρησιακό Σχέδιο για το Πόσιμο Νερό Φεβρουάριος 2022) εξασφάλισης της επάρκειας, μείωσης των διαρροών και αυτοματοποίησης, ανέρχονται σε 5,9 δις. ευρώ (2 δις. για 681 νέα έργα και 3,9 δις. για 1.446 έργα αναβάθμισης – αντικατάστασης).
      Σύμφωνα επίσης με το υπουργείο Περιβάλλοντος (ΥΠΕΝ) τα έργα και οι χρηματοδοτήσεις που έχουν εξασφαλιστεί σήμερα είναι οι εξής:
      Με χρηματοδοτήσεις από το ΕΣΠΑ έργα ύδρευσης, λυμάτων και αφαλάτωσης, ύψους 200 εκατ. (περίπου 150 εκατ., σε Κορινθία, Σαρωνικό, Αλεξανδρούπολη, Κασσάνδρα και Ρέθυμνο για ολιστικά έργα ύδρευσης και λυμάτων και 50 εκατ. κυρίως για έργα αφαλάτωσης σε άνυδρα νησιά).
      Έκτακτα έργα κατά της λειψυδρίας ύψους 80 εκατ. ευρώ με χρηματοδότηση από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ) του ΥΠΕΝ. Οι αρμόδιες Υπηρεσίες των Υπουργείων Περιβάλλοντος και Ενέργειας & Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής συνεργάζονται για την προτεραιοποίηση περιοχών που αντιμετωπίζουν αμεσότερο πρόβλημα (π.χ. νησιά Ν. Αιγαίου). Στις περιοχές αυτές, γίνεται ιεράρχηση των απαιτούμενων έργων μετά από λεπτομερή ανάλυση των πραγματικών δεδομένων (π.χ. επιδιόρθωση δικτύων, διαχωρισμός δικτύων άρδευσης και ύδρευσης, νέες γεωτρήσεις, αφαλατώσεις με προτεραιότητα στα υφάλμυρα νερά, φράγματα, τηλεμετρία και ψηφιακοί υδρομετρητές, επαναχρησιμοποίηση επεξεργασμένων λυμάτων για άρδευση).
      Έργα αφαλατώσεων, ταμιευτήρων πολλαπλού σκοπού, συνδυαζόμενα με έργα ΑΠΕ, κ.ά. στο Ταμείο Απανθρακοποίησης Νησιών, με ελάχιστη δημόσια ενίσχυση 166 εκατ. ευρώ, και με δυνατότητα τα έργα αυτά να φθάσουν έως 450 εκατ. ευρώ ανάλογα με την τιμή του CO2.
      Επιπρόσθετα θα επιχειρηθεί ευνοϊκός διακανονισμός του 75% των χρεών των ΔΕΥΑ (Δημοτικές Επιχειρήσεις Ύδρευσης και Αποχέτευσης) για δαπάνες ηλεκτρικού ρεύματος με τη διάθεση 250 εκατ. από τα υπερκέρδη των εταιριών ενέργειας. Η ενέργεια αυτή αποσκοπεί στο να αποκτήσουν τη δυνατότητα τραπεζικού δανεισμού οι ΔΕΥΑ για να εκτελέσουν έργα.
      Τα παραπάνω στοιχεία που καταλήγουν στο επενδυτικό κενό των 5 δις. είναι επί της ουσίας ενδεικτικά καθώς η καταγραφή των αναγκών για επενδύσεις 5,9 δις. δεν έχει κλειδώσει ενώ οι απαιτήσεις για έργα είναι δυναμική.
      Σημειώνεται ότι η εικόνα στα δίκτυα ύδρευσης, όπως παρουσιάστηκε από το ΥΠΕΝ είναι άκρως απογοητευτική. Από το μόλις 42% των φορέων που υποβάλει συστηματικά στοιχεία στο σχετικό πληροφοριακό σύστημα συνάγεται ότι το συνολικό ποσοστό απωλειών (διαρροών νερού) κυμαίνεται κατά μέσο όρο στο 35,6%, αν και το πιθανότερο είναι, σύμφωνα και με την πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΝ, το ποσοστό αυτό να είναι μεγαλύτερο.
      Μεταξύ των μέτρων που προτείνονται από το ΥΠΕΝ και θα λάβουν τη μορφή νομοσχεδίου περιλαμβάνεται η μεταρρύθμιση των ΔΕΥΑ με τη δημιουργία ισχυρότερων παρόχων με μείωση αριθμού τους στο 1/4 και η ενεργοποίηση της ΕΥΔΑΠ Νήσων για υποστήριξη των νησιών και της Κρήτης για εκτέλεση μεγαλύτερων έργων, όπου είναι αδύναμος ο πάροχος και ανεπαρκής η εισπραξιμότητα.
      Αναφορικά με την Αθήνα υφίσταται οξεία μείωση των αποθεμάτων νερού – από 1.100 εκατ. m3 (στοιχεία – Οκτώβριος 2022) σε κάτω από των 700 εκατ. m3 (εκτίμηση για Οκτώβριο 2024). Σε περίπτωση συνέχισης της ανομβρίας, τα υφιστάμενα αποθέματα νερού αρκούν για περίπου 4 έτη.
      Μεταξύ άλλων δρομολογείται έργο μεταφοράς νερού από ποταμούς που τροφοδοτούν τη λίμνη των Κρεμαστών (μεσοπρόθεσμα) και την ίδια τη λίμνη η οποία βρίσκεται ανάμεσα στους νομούς Αιτωλοακαρνανίας και Ευρυτανίας (μακροπρόθεσμα). Πρόκειται για έργα συνολικού προϋπολογισμού 750 εκατ. που ωστόσο ακόμα είναι σε στάδιο αρχικής μελέτης και ως εκ τούτου δεν αποκλείεται να «κολλήσουν» κατά τη διαγωνιστική διαδικασία.
      Ως στρατηγική εφεδρεία ή και ως μέτρο άμεσης υλοποίησης για την Αθήνα το ΥΠΕΝ ανέφερε χθες και την επιλογή της αφαλάτωσης, ενώ μεταξύ των άλλων εξεταζόμενων μέτρων είναι η επαναχρησιμοποίηση ύδατος προερχόμενου από την Ψυττάλεια για βιομηχανική χρήση και άρδευση, καθώς και για εμπλουτισμό του υδροφόρου ορίζοντα.
      Τι θα γίνει με τα τιμολόγια ύδρευσης
      Αλλάζει σύντομα στο μεταξύ ο τρόπος που θα αποφασίζονται τα τιμολόγια του νερού. Στην παρούσα φάση δεν είναι γνωστό που θα υπάρξουν διαφοροποιήσεις στα τιμολόγια (αυξήσεις ή μειώσεις) καθώς αναμένεται η έκδοση Κοινής Υπουργικής Απόφασης (ΚΥΑ) με την οποία καθιερώνεται η πλήρη ανάκτηση κόστους υπηρεσιών ύδατος.
      Η ανάγκη στο μεταξύ για περισσότερες επενδύσεις, λόγω της λειψυδρίας, οδηγεί στην εκτίμηση ότι τα τιμολόγια θα αυξηθούν, χωρίς σε αυτή τη φάση να μπορεί να γνωρίζει κανείς πόσο και πότε.
      Βάσει της ΚΥΑ πάντως τα τιμολόγια θα καθορίζονται από τον πάροχο και θα ελέγχονται από την ΡΑΑΕΥ (Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων), δεν θα μπορούν (γενικός κανόνας) να αυξηθούν περισσότερο από τον Εναρμονισμένο Δείκτη Τιμών Καταναλωτή, ενώ δίνεται η δυνατότητα να καθοριστούν από τον ίδιο πάροχο διαφορετικές τιμές ανά περιοχή.
    2. Περιβάλλον

      Engineer

      Απογοητευτική είναι η κατάσταση της ανακύκλωσης στην Αττική που παράγει το 45% των αστικών αποβλήτων της χώρας, ενώ αντιμετωπίζει τεράστιο πρόβλημα κορεσμού στο ΧΥΤΑ της Φυλής.
      Όπως προκύπτει από την ανάλυση και τους πίνακες που μας έστειλε ο Μηχανικός Μελετητής Διαχείρισης Απορριμμάτων κ. Δημήτρης Δαμάσκος η ανακύκλωση από τα στοιχεία του ΕΔΣΝΑ ανήλθε στο 6,2% το 2024, ενώ ήταν:
      - 7% το 2023,
      - 7,3% το 2022
      - 7,5% το 2021
      - 6,2% το 2020
      - 7,6% το 2019
      Με στόχο το 50% το 2030.
      Από το σύνολο των 1.938.018 τόνων αποβλήτων που παράγει η Αττική οι 1.810.223 καταλήγουν στον ΧΥΤΑ. Κάθε κάτοικος της Αττικής παράγει 506 κιλά απορριμμάτων ετησίως. Να σημειώσουμε ότι σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της Eurostat, ο μέσος Ευρωπαίος πολίτης παράγει 505 κιλά αποβλήτων ετησίως, το 48% των οποίων ανακυκλώνεται. Όμως η αγοραστική ικανότητα των Ελλήνων που είναι καθοριστική για την παραγωγή αστικών αποβλήτων βρίσκεται στην προτελευταία θέση της Ευρώπης.
      Πρωταθλητές στην παραγωγή σκουπιδιών είναι οι κάτοικοι του Ασπρόπυργου με 1.080 κιλά σκουπιδιών ανά κάτοικο. Ακολουθούν οι κάτοικοι του Δήμου Μαρκοπούλου με 1.050 κιλά ανά κάτοικο, οι κάτοικοι του δήμου Αγκιστρίου με 942 κιλά ανά κάτοικο, οι κάτοικοι του Δήμου Φυλής με 790 κιλά, του Δήμου Κηφισιάς με 778 κιλά, του Πόρου με 769 και του Σπάτων Αρτέμιδος με 761 κιλά ανά κάτοικο.
      Συνεπώς το ζήτημα έχει να κάνει με την ευαισθητοποίηση και την διευκόλυνση των κατοίκων και όχι με την αγοραστική τους δύναμη.
      Θυμίζουμε ότι η παραγωγή σκουπιδιών είναι άμεσα συνδεδεμένη με το κόστος τέλους ταφής και τα δημοτικά τέλη ανά κάτοικο. Και βέβαια η εικόνα δείχνει ευθέως το σύστημα “Πληρώνω όσο Πετάω”.
      Μόλις 5 από τους 66 δήμους βρίσκονται σε επίπεδα ανακύκλωσης άνω του 10% με πρώτον τον Δήμο Π. Φαλήρου στο 14,9% δεύτερο τον δήμο Χαλανδρίου και με 12,2%, τρίτο το Δήμο Μοσχάτου – Ταύρου με 11.1% και οι υπόλοιποι να βρίσκονται στην περιοχή του 10% ή πιο κάτω.
      Αξιοσημείωτο είναι ότι η σειρά κατάταξης αλλάζει χρόνο με το χρόνο και κανένας δήμος δεν βρίσκεται σταθερά στις πρώτες θέσεις. Και αυτό δείχνει καταφανώς ότι δεν ευθύνονται οι δημοτικές αρχές για την κακή κατάσταση της ανακύκλωσης, αλλά το ίδιο το μοντέλο αφού καμία δημοτική αρχή δεν έχει ξεφύγει στην πενταετία 2019-2024 από την μπάρα του 10%.
      Στην Αττική πάντως μπαίνει πολύ έντονα το πρόβλημα του κορεσμού του ΧΥΤΑ της Φυλής καθώς η ταφή όπως είπαμε ανέρχεται στο 1.810.223 το 2024 με:
      - 1.750.072 το 2023
      - 1.748.534 το 2022
      - 1.786.323 το 2021
      - 1.775.343 το 2020
      - 1.742.510 το 2019
      Ο όγκος των απορριμμάτων που θάβεται στον ΧΥΤΑ όχι μόνο δεν μειώνεται (αν και ξοδεύτηκαν εκατοντάδες εκατομμύρια σε προγράμματα και εξοπλισμό) αλλά αυξάνεται κιόλας.
      Δείτε τους επεξεργασμένους πίνακες που μας έστειλε ο κ. Δαμάσκος:
    3. Περιβάλλον

      Engineer

      Η πρόσφατη διαβούλευση της Στρατηγικής Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ) για το δίκτυο έξι μονάδων ενεργειακής αξιοποίησης απορριμματογενών καυσίμων στην Ελλάδα άνοιξε εκ νέου τη συζήτηση για τον ρόλο της καύσης απορριμμάτων στην εθνική στρατηγική διαχείρισης αποβλήτων. Η μελέτη του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας θέτει σαφείς στόχους: μείωση της ταφής κάτω από 10%, συμπληρωματική λειτουργία της καύσης έναντι της ανακύκλωσης, παραγωγή ηλεκτρικής και θερμικής ενέργειας, δημιουργία θέσεων εργασίας και τήρηση αυστηρών ευρωπαϊκών ορίων ρύπων.
      Όμως, το πραγματικό ερώτημα παραμένει: τι δείχνει η ευρωπαϊκή εμπειρία τόσο για την περιβαλλοντική όσο και για την οικονομική διάσταση αυτής της επιλογής;
      Η ευρωπαϊκή εικόνα: δίκτυο εκατοντάδων μονάδων, αλλά και έντονες αντιπαραθέσεις
      Στην Ε.Ε. και τον ευρύτερο ευρωπαϊκό χώρο λειτουργούν σήμερα περίπου 500–546 μονάδες ενεργειακής αξιοποίησης απορριμμάτων, με συνολική δυναμικότητα 100–114 εκατ. τόνους ετησίως. Μόνο το 2023, στην ΕΕ-27 κάηκαν 58 εκατ. τόνοι δημοτικών αποβλήτων (129 kg ανά κάτοικο), σύμφωνα με την Eurostat.

      Οι μεγάλες πόλεις της Κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης χρησιμοποιούν εδώ και δεκαετίες τις μονάδες WtE ως βασικό πυλώνα διαχείρισης, ενσωματώνοντάς τες σε δίκτυα τηλεθέρμανσης και βιομηχανικής ενέργειας. Παράλληλα, καταγράφεται ισχυρό επενδυτικό κύμα για αναβαθμίσεις απόδοσης και έργα δέσμευσης CO₂ (CCS):
      Στη Brescia (Ιταλία), η A2A επενδύει €110 εκατ. για αύξηση απόδοσης από 84% σε 98% και μείωση εκπομπών. Στην Κοπεγχάγη, το εμβληματικό CopenHill ξεκινά έργο CCS για δέσμευση 400.000 τόνων CO₂ ετησίως. Στο Όσλο, το Klemetsrud επανεκκινεί αντίστοιχο έργο με στόχο 350.000 τόνους. Στη Στοκχόλμη, η ΕΤΕπ χρηματοδοτεί με €260 εκατ. έργο BECCS για βιοενέργεια. Ωστόσο, η τάση δεν είναι μονοσήμαντη: εκατοντάδες ευρωπαϊκές πόλεις που υιοθετούν την προσέγγιση Zero Wasteαπορρίπτουν νέες μονάδες, επενδύοντας σε διαλογή στην πηγή, βιοαπόβλητα και μηχανική επεξεργασία υπολειμμάτων (MRBT).
      Περιβαλλοντικές επιπτώσεις: τι λένε οι μελέτες
      Η επιστημονική βιβλιογραφία δείχνει μια διαφοροποιημένη εικόνα:
      Σύγχρονες μονάδες με αυστηρά φίλτρα (BAT – Best Available Techniques) εμφανίζουν χαμηλά επίπεδα εκπομπών βαρέων μετάλλων, διοξινών και μικροσωματιδίων, συχνά κάτω από τα όρια της Ε.Ε. Μελέτες στην Ιταλία, Σλοβακία και Ην. Βασίλειο καταγράφουν μικρή αύξηση συγκεντρώσεων NO₂ και PMσε αποστάσεις έως 3 χλμ., αλλά σε επίπεδα χαμηλότερα από άλλες πηγές όπως η κυκλοφορία. Η EEA δείχνει ότι οι εκπομπές διοξινών από τις μονάδες καύσης στην Ε.Ε. έχουν μειωθεί πάνω από 90% από το 1990, λόγω τεχνολογικών αναβαθμίσεων. Η έρευνα για υπερλεπτά σωματίδια (UFP) υπογραμμίζει ότι πάνω από το 90% των εκπεμπόμενων σωματιδίων μπορεί να είναι μικρότερα από 0,1 μm – δύσκολα φιλτραρίσιμα, με άγνωστη ακόμη πλήρως επίδραση στην υγεία. Παρά τις βελτιώσεις, η καύση έχει σημαντικό κλιματικό αποτύπωμα: η καύση 1 τόνου αποβλήτων παράγει περίπου 1 τόνο CO₂, ενώ το WtE έχει υψηλότερες εκπομπές CO₂e ανά MWh από τις περισσότερες ανανεώσιμες πηγές. Η αντιστάθμιση επιτυγχάνεται κυρίως μέσω της αποφυγής εκπομπών μεθανίου από την ταφή.
      Η οικονομική διάσταση: ακριβή ή ανταγωνιστική ενέργεια;
      Η ενέργεια από WtE δεν είναι φθηνή. Στην Ευρώπη:
      Η τιμή παραγωγής κυμαίνεται £80–121/MWh για έργα με συμπαραγωγή, υψηλότερη από αιολικά (€60/MWh) και μεγάλης κλίμακας ηλιακά (€87/MWh), και κοντά στο κόστος ηλεκτροπαραγωγής από αέριο ή λιγνίτη (~€90–95/MWh). Το κόστος επεξεργασίας απορριμμάτων με καύση σε σύγχρονες μονάδες κυμαίνεται συνήθως από €80 έως €120/τόνο, ενώ με νέα περιβαλλοντικά τέλη/ETS μπορεί να φτάσει τα £135–193/τόνο στο Ηνωμένο Βασίλειο – υπερβαίνοντας το κόστος ταφής. Για την ελληνική ΣΜΠΕ, οι υπολογισμοί δείχνουν ότι το καθαρό κόστος για τους δήμους (μετά την πώληση της παραγόμενης ενέργειας) θα μπορούσε να φτάσει τα ~100 €/τόνο, δηλαδή έως και τριπλάσιο από το σημερινό τέλος ταφής.
      Η διάσταση της διαβούλευσης
      Η ευρωπαϊκή νομοθεσία (Οδηγία 2001/42/ΕΚ για Στρατηγικές Μελέτες και 2011/92/ΕΕ για Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων) απαιτεί ουσιαστική δημόσια διαβούλευση και εξέταση εύλογων εναλλακτικών σεναρίων. Στη Γαλλία και το Βέλγιο, για παράδειγμα, η έγκριση νέων WtE συνδέεται με αποδείξεις ότι έχει εξαντληθεί η ανακύκλωση και η μείωση στην πηγή.
      Στην ελληνική περίπτωση, η διαβούλευση της ΣΜΠΕ μπορεί να αποτελέσει ευκαιρία ώστε:
      να εξεταστούν σενάρια χωρίς νέες μονάδες και με ενίσχυση της διαλογής στην πηγή, να υπάρξουν δεσμεύσεις για δημοσιοποίηση σε πραγματικό χρόνο των εκπομπών, να ενσωματωθεί πρόβλεψη για CCS-ready σχεδιασμό, ακολουθώντας τις τάσεις των έργων στην Κεντρική και Βόρεια Ευρώπη. Η ενεργειακή αξιοποίηση απορριμμάτων στην Ευρώπη δεν είναι μια μονοδιάστατη λύση: τεχνολογικά, μπορεί να λειτουργήσει με χαμηλές εκπομπές, οικονομικά όμως παραμένει ακριβή πηγή ενέργειας και απαιτεί σημαντικές δημόσιες και ιδιωτικές επενδύσεις. Για την Ελλάδα, το κρίσιμο είναι να ληφθούν υπόψη τα διεθνή δεδομένα, τόσο στην περιβαλλοντική παρακολούθηση όσο και στην κοστολόγηση, ώστε η επιλογή να είναι αποτέλεσμα τεκμηριωμένης και διαφανούς διαδικασίας.
      1. Επιδημιολογικές μελέτες & επιπτώσεις στην υγεία
      Μελέτη σε Ιταλία, Σλοβακία, Αγγλία (2011):
      Αξιολογήθηκαν οι επιδράσεις της καύσης και της ταφής σε άτομα που ζουν κοντά σε εγκαταστάσεις (≤ 3 km). Εντοπίστηκε μικρή αύξηση NO₂ (~0.14–0.23 µg/m³), χαμηλότερη για PM₁₀. Συμπέρασμα: μέτριες επιπτώσεις, σε σύγκριση με άλλες πηγές όπως κυκλοφορία ή βιομηχανία.(PMC, BioMed Central) Μετα-ανάλυση (PMC, 2023):
      Συνοπτική ανασκόπηση που υποδεικνύει ευρεία επιστημονική συμφωνία ότι οι σύγχρονες, καλά σχεδιασμένες μονάδες WtE έχουν χαμηλό κίνδυνο για την υγεία.(PMC) Μελέτη Greater London Authority (2020):
      Ανέλυσε 35 πρόσφατες επιστημονικές εργασίες. Το συμπέρασμα ήταν ότι οι ελεγχόμενες, σύγχρονες μονάδες είναι απίθανο να προκαλέσουν σοβαρό κίνδυνο υγείας (καρκίνος, αναπαραγωγή, νεογνική υγεία).(London City Hall) 2. Βιοχημικές επιπτώσεις & biomonitoring
      Σημασία του biomonitoring:
      Πόρισμα από Zero Waste Europe τονίζει ότι η παρακολούθηση του περιβάλλοντος (φυτά, τρόφιμα) κοντά σε μονάδες καύσης αποκαλύπτει ενδείξεις τοξικών ρύπων και υπογραμμίζει την ανάγκη για ενδελεχείς περιβαλλοντικές αξιολογήσεις.(Zero Waste Europe) Πολυκλώρια PCB & διοξίνες στο μητρικό γάλα (Ηνωμένο Βασίλειο):
      Μελέτη σε 194 πρώτες μητέρες κοντά σε μονάδες καύσης: δεν βρέθηκε άμεση συσχέτιση με απόσταση κατοικίας, αλλά με τα επίγεια σωματίδια από την καύση. Οι τιμές ήταν εντός φυσιολογικών ευρωπαϊκών ορίων, αλλά υπογραμμίζει ανάγκη για περισσότερη παρακολούθηση.(The Guardian) 3. Εκπομπές ρύπων & τεχνικές πτυχές
      Ευρωπαϊκή εικόνα εκπομπών (EEA, 2025):
      Οι συνολικές εκπομπές από μονάδες καύσης (WtE) εμφανίζουν σταθερότητα τελευταία χρόνια, με μικρές διακυμάνσεις—ενδεικτικό της συνειδητής βελτίωσης και σταθεροποίησης.(European Environment Agency) Διοξίνες και άλλα τοξικά (Wikipedia & EEA😞
      Νεότερες μονάδες, με συστήματα καθαρισμού, μειώνουν σημαντικά τις εκπομπές. Οι διοξίνες αποτελούσαν μεγάλο πρόβλημα παλιά, αλλά έχουν μειωθεί >90%. Τα υπόλοιπα κατάλοιπα (fly ash, bottom ash) περιέχουν βαρέα μέταλλα και πρέπει να διαχειρίζονται ως επικίνδυνα απόβλητα.(Wikipedia) Ιδιαίτερη πηγή UFP (ultrafine particles😞
      Μελέτη (UK/US) δείχνει ότι >90% των εκπεμπόμενων σωματιδίων είναι υπερλεπτά (UFP<0.1 μm), τα οποία τα φίλτρα μπορεί να μην συγκρατούν αποτελεσματικά (από 5% έως 100% ανάλογα με μέγεθος).(arXiv) GHG και περιβαλλοντική απόδοση:
      Μία μελέτη (PLOS, 2023) αναφέρει ότι οι μονάδες καύσης έχουν μεγαλύτερες εκπομπές CO₂e ανά παραγόμενη kWh (1707 g CO₂e/kWh), υπερέχοντας άλλων πηγών ενέργειας—και θίγεται ότι θεωρούνται «καθαρές» λάθος.(London City Hall, journals.plos.org) Κόστος παραγωγής ενέργειας (ανά MWh)
      Στο Ηνωμένο Βασίλειο, μέσω συστήματος Contracts for Difference (CfD), η τιμή εγγύησης (“strike price”) για WtE με συμπαραγωγή (CHP) έχει κυμανθεί: £80/MWh (2015–2019) Έως £116–121/MWh (2023–2024) (SCIEPublish, Wikipedia, Wikipedia) Άλλες πηγές ενέργειας – EU (2018): Αιολικά (έδαφος): ~€60/MWh Ηλιακά (PV, μεγάλα έργα): ~€87/MWh Αέριο CCGT: ~€95/MWh Λιγνίτης / κάρβουνο: ~€90/MWh (Energy) → Συμπέρασμα: Η ενέργεια από WtE είναι ακριβότερη από τα πιο φθηνά ΑΠΕ (ηλιακά & αιολικά), αλλά όχι δραματικά ακριβότερη από τα ορυκτά.
      Επιπτώσεις από νέους φόρους / ETS (Ηνωμένο Βασίλειο)
      Η επέκταση του ETS (Emissions Trading Scheme) στα WtE αναμένεται να φέρει κόστος £135–193 ανά τόνο απορριμμάτων, ενώ το κόστος ταφής κυμαίνεται £146–156/τόνο και η εξαγωγή £111–124/τόνο (RenewablesRoadmap, The Guardian). → Αυτό σημαίνει ότι οι δήμοι ενδέχεται να επιβαρυνθούν σημαντικά, και μπορεί να γίνει φθηνότερο να συνεχίσουν την ταφή ή να εξάγουν απορρίμματα, αρκετά οικονομικά.
      Εκτίμηση παραγωγής και επενδύσεων
      Iru Power Plant – Εσθονία: Εγκατεστημένη ισχύς WtE: 17 MW + θερμότητα Κόστος κατασκευής μονάδας: €105 εκατ. (Wikipedia) Gloucestershire WtE (Γλασκόβη, Αγγλία): Ισχύς: 14.5 MW παραγωγής – ~116 GWh/έτος Κόστος επένδυσης: £633 εκατ. Κόστος επεξεργασίας απορριμμάτων: £112.47/τόνο (Wikipedia)  
      Παράμετρος Εκτίμηση / Σύγκριση Τιμές ενέργειας (WtE) ~£80–121/MWh – πιο ακριβή από ΑΠΕ, κοντά σε ορυκτά Κόστος απορριμμάτων (UK) ~£112/τόνο για επεξεργασία με WtE Κόστος από φόρους (ETS) £135–193/τόνο – πιθανά πιο ακριβό από ταφή Κατασκευαστικό κόστος Τουλάχιστον δεκάδες έως εκατοντάδες εκατ. € Συμπέρασμα: Η ενέργεια από καύση απορριμμάτων μπορεί να είναι οικονομικά βιώσιμη σε συγκεκριμένα περιβάλλοντα—όπως όταν αντικαθιστά ταφή με υψηλό κόστος ή όταν συνδυάζεται με τηλεθέρμανση ή συμπαραγωγή. Ωστόσο, σε σύγκριση με φθηνότερες ΑΠΕ (ηλιακή, αιολική), είναι σαφώς πιο ακριβή. Επιπλέον, νέα περιβαλλοντικά κόστη ή φόροι (όπως ETS) μπορούν να αλλάξουν δυναμικά την οικονομική αποδοτικότητα.
    4. Περιβάλλον

      Engineer

      Η λειψυδρία αποτελεί σήμερα μία από τις σημαντικότερες προκλήσεις που αντιμετωπίζει η Ελλάδα και συνολικά η Νότια Ευρώπη. Δεν πρόκειται πλέον για παροδικά ή εποχικά φαινόμενα, αλλά για μια διαρκώς εντεινόμενη απειλή με μακροχρόνιες κοινωνικές, οικονομικές και περιβαλλοντικές συνέπειες. Η λειψυδρία πλήττει την αγροτική παραγωγή, τον τουρισμό, τα αστικά κέντρα και τη δημόσια υγεία, ενώ αναδεικνύει με οξύτητα τα διαρθρωτικά προβλήματα στον τρόπο με τον οποίο διαχειριζόμαστε το πολυτιμότερο φυσικό μας αγαθό: το νερό.
      Το ελληνικό πρόβλημα και η γεωγραφία της κρίσης
      Η Ελλάδα αντιμετωπίζει ένα παράδοξο. Παρότι δεν ανήκει στα κράτη με τον χαμηλότερο ετήσιο υδρολογικό κύκλο, εμφανίζει περιοχές με εξαιρετικά υψηλό υδατικό στρες. Αυτό οφείλεται στην άνιση κατανομή των βροχοπτώσεων, στη γεωγραφική ασυμμετρία ανάμεσα στην παραγωγή και την κατανάλωση του νερού, στην υπεράντληση των υπόγειων υδροφορέων, στις υψηλές απώλειες των δικτύων και στην απουσία ολοκληρωμένης διαχείρισης ανά λεκάνη απορροής.
      Περιοχές που πλήττονται έντονα:
      • Κυκλάδες & Δωδεκάνησα: Μικρά νησιά χωρίς φυσικούς ταμιευτήρες, με ελάχιστα υπόγεια αποθέματα. Η υδροδότηση στηρίζεται σε μονάδες αφαλάτωσης, οι οποίες συχνά λειτουργούν με τεχνικά προβλήματα, ή μέσω υδροφόρων πλοίων, κάτι που επιβαρύνει το περιβάλλον και τα δημοτικά ταμεία.
      • Ανατολική Κρήτη: Η μείωση των βροχοπτώσεων, σε συνδυασμό με την τουριστική πίεση, έχει δημιουργήσει σοβαρά ζητήματα επάρκειας. Οι υδροφόροι ορίζοντες υποχωρούν δραματικά και οι αγρότες στρέφονται σε όλο και βαθύτερες γεωτρήσεις.
      • Θεσσαλία: Περιοχές όπως η Καρδίτσα και ο Τύρναβος, λόγω της εντατικής γεωργίας και του αρδευτικού μοντέλου, έχουν οδηγηθεί σε υπεράντληση με καταστροφικές συνέπειες στη δομή των εδαφών και στη βιωσιμότητα της παραγωγής.
      • Ανατολική Πελοπόννησος: Σε περιοχές όπως η Λακωνία και η Αργολίδα, η υδατική ανεπάρκεια απειλεί όχι μόνο την αγροτική παραγωγή αλλά και τη βασική ύδρευση, ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες.

      Οι πολιτικές του ΥΠΕΝ: Από τη θεωρία στην εφαρμογή
      Το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΥΠΕΝ) έχει παρουσιάσει μια σειρά από δράσεις που επιχειρούν να δημιουργήσουν τις βάσεις για μια νέα στρατηγική στον τομέα των υδάτων. Το 2023 ξεκίνησε η αναθεώρηση του Εθνικού Σχεδίου Διαχείρισης Υδάτων, με βασική στόχευση την κλιματική ανθεκτικότητα και την προστασία των υπόγειων υδροφορέων.
      Κύριες πρωτοβουλίες του ΥΠΕΝ:
      • Έργα τηλεμετρίας και ελέγχου κατανάλωσης: Επιδοτείται η εγκατάσταση έξυπνων μετρητών και αισθητήρων πίεσης στα δίκτυα ύδρευσης, ώστε να εντοπίζονται οι διαρροές και να μειώνονται οι απώλειες.
      • Αναβάθμιση των γεωτρήσεων και των ΤΟΕΒ: Με στόχο τον έλεγχο της κατανάλωσης νερού και την αποδοτική χρήση για άρδευση.
      • Κατασκευή υποδομών για την ανακύκλωση υδάτων: Κυρίως σε βιομηχανικές ζώνες και μεγάλους Δήμους.
      • Αφαλάτωση με πράσινη ενέργεια: Χρηματοδοτούνται πιλοτικά προγράμματα σε νησιωτικές περιοχές με χρήση ΑΠΕ για τη μείωση του κόστους λειτουργίας.
      Χρηματοδοτικά Εργαλεία:
      • “Αντώνης Τρίτσης”: Περιλαμβάνει άξονες για δίκτυα ύδρευσης, διαχείριση αποθεμάτων και τεχνολογική αναβάθμιση των ΔΕΥΑ.
      • RRF – Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας: Χρηματοδοτεί αφαλατώσεις, ανακύκλωση νερού και «έξυπνες» υποδομές.
      • ΕΣΠΑ 2021–2027: Εντάσσει έργα σε περιφερειακό και τομεακό επίπεδο που σχετίζονται με τη βιώσιμη διαχείριση υδάτων.
      Η Τοπική Αυτοδιοίκηση στην πρώτη γραμμή, χωρίς πυξίδα
      Οι Δήμοι αποτελούν το βασικότερο σημείο επαφής των πολιτών με το πρόβλημα της λειψυδρίας. Ωστόσο, η διαχειριστική και τεχνική τους επάρκεια ποικίλλει δραματικά. Δήμοι που διαθέτουν οργανωμένες ΔΕΥΑ και τεχνικές υπηρεσίες έχουν προχωρήσει σε έργα αντικατάστασης δικτύων, παρακολούθησης διαρροών και δημιουργίας μικρών μονάδων αφαλάτωσης. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι η Σίφνος, η Κως και η Κάλυμνος.
      Αντίθετα, δεκάδες μικροί Δήμοι στερούνται ακόμη και βασικής τεχνικής τεκμηρίωσης για να ενταχθούν σε προγράμματα. Οι δημοτικές επιχειρήσεις ύδρευσης (ΔΕΥΑ) αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα βιωσιμότητας, κυρίως λόγω του αυξημένου κόστους λειτουργίας και της περιορισμένης κρατικής επιχορήγησης.
      Πολλοί Δήμοι έχουν ξεκινήσει ενημερωτικές καμπάνιες ευαισθητοποίησης, ωστόσο παραμένει ζητούμενο ο σχεδιασμός ολοκληρωμένων Σχεδίων Διαχείρισης Νερού σε επίπεδο Δήμου ή διαδημοτικών συνεργασιών ανά λεκάνη απορροής.
      Η ευρωπαϊκή διάσταση: Από την πρόληψη στη νομοθετική δέσμευση
      Η πρόσφατη έκθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου «Τα ύδατα στην Ευρώπη: Βασικές προκλήσεις και λύσεις της ΕΕ», έρχεται να τονίσει ότι η κρίση του νερού αποτελεί ευρωπαϊκό πρόβλημα με εθνικές προεκτάσεις.
      Κεντρικά σημεία:
      • Το 20% της ΕΕ βρίσκεται σε κατάσταση υδατικού στρες, ενώ προβλέπεται ότι το ποσοστό αυτό θα αυξηθεί σημαντικά έως το 2030.
      • Η επαναχρησιμοποίηση νερού για άρδευση και βιομηχανική χρήση πρέπει να αυξηθεί κατά 40%.
      • Η οδηγία για τα υπόγεια ύδατα θα γίνει αυστηρότερη, απαιτώντας καλύτερη χαρτογράφηση, ψηφιακή παρακολούθηση και αναφορές από τα κράτη μέλη.
      • Ο ρόλος των τοπικών αρχών αναδεικνύεται κρίσιμος: μέσω των Περιφερειακών Ταμείων, των προγραμμάτων LIFE και Horizon Europe προωθείται η τεχνική υποστήριξη των Δήμων.
      Επιπλέον, η ΕΕ καλεί τα κράτη μέλη να εφαρμόσουν αυστηρότερη εφαρμογή της αρχής «ο ρυπαίνων πληρώνει», να περιορίσουν τη βιομηχανική ρύπανση και να ενισχύσουν τη συμμετοχικότητα στη διαχείριση του υδάτινου πόρου, με εργαλεία διαβούλευσης σε τοπικό επίπεδο.
      Συμπεράσματα: Ώρα για αλλαγή παραδείγματος
      Η λειψυδρία δεν είναι πλέον ένα φυσικό φαινόμενο που αφορά μόνο τους γεωπόνους ή τις ΔΕΥΑ. Είναι ένα πολιτικό και κοινωνικό ζήτημα που απαιτεί:
      • Εθνικό σχέδιο διαχείρισης με βάση τις λεκάνες απορροής
      • Θεσμική ενίσχυση των ΔΕΥΑ και τεχνική υποστήριξη των μικρών Δήμων
      • Διαδημοτικές συνεργασίες και συμμετοχή των πολιτών στη χάραξη τοπικών πολιτικών για το νερό
      • Επένδυση σε καινοτομία, ψηφιακή παρακολούθηση και πράσινη τεχνολογία
      Η πρόσβαση σε καθαρό και επαρκές νερό είναι ανθρώπινο δικαίωμα. Οι ΟΤΑ, το ΥΠΕΝ και η ΕΕ έχουν πλέον την υποχρέωση να το διασφαλίσουν, όχι μόνο για τις παρούσες, αλλά και για τις επόμενες γενιές.
      Το νερό είναι ζωή – και η διαχείρισή του είναι καθρέφτης της πολιτικής μας ωριμότητας και της κοινωνικής μας υπευθυνότητας.
    5. Περιβάλλον

      Engineer

      Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εξέδωσε έγκαιρη προειδοποίηση για τις χώρες που έχουν πρόβλημα στην διαχείριση των αστικών αποβλήτων μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα που βρίσκεται στις χειρότερες θέσεις.
      Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εκτιμά ότι η Ελλάδα δεν θα επιτύχει τους στόχους για επαναχρησιμοποίηση και ανακύκλωση 55% ως το 2025 και για ανακύκλωση στο 65% των αποβλήτων συσκευασίας για το 2025.
      Η Κομισιόν μεταξύ άλλων αμφισβητεί τον ισχυρισμό των Ελληνικών εθνικών αρχών ότι τα απόβλητα συσκευασίας στην Ελλάδα είναι μόλις 81 κιλά ανά κάτοικο, όταν ο μέσος όρος της ΕΕ είναι 177 κιλά ανά κάτοικο.
      Υποστηρίζει ότι ο καφές κάδος δεν θα φέρει αποτέλεσμα καθώς το σύστημα είναι λάθος στημένο.
      Αμφισβητεί και το σύστημα της διαλογής στην πηγή και σημειώνει ότι οι δήμοι δεν καταβάλουν προσπάθεια προς αυτήν την κατεύθυνση.
      Σημειώνει ότι δεν υπάρχει πρόληψη παραγωγής σκουπιδιών, και επαναχρησιμοποίησης αλλά προτίμηση στα κατώτερα στάδια της ιεραρχίας διαχείρισης των αποβλήτων με σημαντικό κόστος.
      Παρατηρεί ότι υπάρχει μεγάλη αδράνεια και καθυστέρηση στον φόρο ταφής σκουπιδιών, και στο “πληρώνω όσο πετάω” που τα θεωρεί βασικά και αποτελεσματικά εργαλεία.
      Και βέβαια τονίζει ως απαράδεκτη κατάσταση την λειτουργία των παράνομων χωματερών.
      Τέλος σημειώνει ότι δεν έχει γίνει τίποτα ουσιαστικό για την ευαισθητοποίηση και συμμετοχή των πολιτών.
      ΕΓΓΡΑΦΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΤΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ
      Η έκθεση έγκαιρης προειδοποίησης για την Ελλάδα που συνοδεύει το έγγραφο
      Έκθεση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο, την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και την Επιτροπή των Περιφερειών σχετικά με τον εντοπισμό των κρατών μελών που κινδυνεύουν να μην επιτύχουν τον στόχο προετοιμασίας για επαναχρησιμοποίηση και ανακύκλωσης των αστικών αποβλήτων για το 2025, τον στόχο ανακύκλωσης των απορριμμάτων συσκευασίας για το 2025 και τον στόχο μείωσης της υγειονομικής ταφής των αποβλήτων για το 2035
      1.Εισαγωγή
      Η έκθεση έγκαιρης προειδοποίησης έχει ως στόχο να βοηθήσει τα κράτη μέλη που κινδυνεύουν να μην επιτύχουν: i) τον στόχο της προετοιμασίας για επαναχρησιμοποίηση και της ανακύκλωσης του 55 % των αστικών αποβλήτων τους έως το 2025 [ο στόχος αυτός καθορίζεται στο άρθρο 11 παράγραφος 2 στοιχείο γ) της οδηγίας 2008/98/ΕΚ]· και ii) τον στόχο της ανακύκλωσης του 65 % των απορριμμάτων συσκευασίας τους έως το 2025 [ο στόχος αυτός καθορίζεται στο άρθρο 6 παράγραφος 1 στοιχείο στ) της οδηγίας 1994/62/ΕΚ]. Παρέχει επίσης ενημέρωση για τις επιδόσεις των κρατών μελών όσον αφορά την επίτευξη του στόχου τους για το 2035 ο οποίος έγκειται στον περιορισμό των αστικών αποβλήτων που αποστέλλονται σε χώρους υγειονομικής ταφής σε ποσοστό που δεν υπερβαίνει το 10 % (ο στόχος αυτός καθορίζεται στο άρθρο 5 παράγραφος 5 της οδηγίας 1999/31/ΕΚ).
      Η παρούσα έκθεση βασίζεται στην προηγούμενη στήριξη που παρείχε η Επιτροπή για να βοηθήσει τα κράτη μέλη να συμμορφωθούν με τη νομοθεσία της ΕΕ σχετικά με τη διαχείριση των αστικών αποβλήτων, συμπεριλαμβανομένης, κατά περίπτωση, της έκθεσης έγκαιρης προειδοποίησης του 2018 1 .
      Στην αξιολόγηση η οποία αποτελεί τη βάση για την έκθεση έγκαιρης προειδοποίησης εντοπίστηκαν 18 κράτη μέλη που κινδυνεύουν να μην επιτύχουν τον στόχο προετοιμασίας για επαναχρησιμοποίηση και ανακύκλωσης του 2025 για τα αστικά απόβλητα, εκ των οποίων 10 κινδυνεύουν επίσης να μην επιτύχουν τον στόχο ανακύκλωσης του 2025 για το σύνολο των απορριμμάτων συσκευασίας.
      Η εν λόγω αξιολόγηση βασίζεται σε συνεργατική και διαφανή διαδικασία στην οποία συμμετείχαν τα οικεία κράτη μέλη και ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος 2 και σε διεξοδική ανάλυση των πλέον πρόσφατων εξελίξεων πολιτικής στα κράτη μέλη. Η εν λόγω διαδικασία περιλάμβανε επίσης εκτενή διαβούλευση με τις αρχές των κρατών μελών που είναι αρμόδιες για τη διαχείριση των αποβλήτων. Οι πιθανές δράσεις που προσδιορίστηκαν κατά τη διαδικασία αυτή βασίζονται σε υφιστάμενες βέλτιστες πρακτικές και αποβλέπουν στην παροχή βοήθειας προς τα κράτη μέλη προκειμένου να επιτύχουν τους στόχους για το 2025 και, ως εκ τούτου, επικεντρώνονται σε μέτρα πολιτικής τα οποία μπορούν να ληφθούν βραχυπρόθεσμα. Οι δράσεις αυτές θα πρέπει να γίνουν αντιληπτές ως συμπληρωματικές εκείνων που συνιστώνται στους χάρτες πορείας οι οποίοι καταρτίστηκαν στο πλαίσιο των προηγούμενων δραστηριοτήτων προώθησης της συμμόρφωσης και εκείνων που συνιστώνται στην επισκόπηση της εφαρμογής της περιβαλλοντικής πολιτικής 3 .
      2.Βασικά πορίσματα
      Με βάση την ανάλυση των συλλεχθέντων στοιχείων και των υφιστάμενων πολιτικών στον τομέα της διαχείρισης αποβλήτων, η Ελλάδα θεωρείται ότι κινδυνεύει να μην επιτύχει i) τον στόχο της προετοιμασίας για επαναχρησιμοποίηση και της ανακύκλωσης του 55 % των αστικών αποβλήτων της έως το 2025 και ii) τον στόχο να ανακυκλώνει το 65 % των απορριμμάτων συσκευασίας της έως το 2025. Το χάσμα μεταξύ της τρέχουσας κατάστασης και του στόχου για υγειονομική ταφή του 10 % των αστικών αποβλήτων έως το 2035 προκαλεί επίσης ανησυχία.
      Η παραγωγή αστικών αποβλήτων στην Ελλάδα (524 kg κατά κεφαλήν) ήταν ελαφρώς υψηλότερη από τον μέσο όρο της ΕΕ (501 kg κατά κεφαλήν) το 2019. Ωστόσο, τα απορρίμματα συσκευασίας που παρήχθησαν το 2019 ήταν λιγότερα από το ήμισυ του μέσου όρου της ΕΕ (81 kg κατά κεφαλήν έναντι 177 kg κατά κεφαλήν). Αυτό μπορεί να υποδηλώνει ότι σημαντικές ποσότητες συσκευασιών οι οποίες διατίθενται στην αγορά, και θεωρούνται ως η ποσότητα των παραγόμενων απορριμμάτων συσκευασίας, δεν αναφέρονται.
      Το 2019 το ποσοστό ανακύκλωσης αστικών αποβλήτων που ανέφερε η Ελλάδα ήταν 21 % (34 ποσοστιαίες μονάδες χαμηλότερο από τον στόχο για το 2025), ενώ το ποσοστό υγειονομικής ταφής ήταν 77,7 % (υπερτριπλάσιο του μέσου όρου της ΕΕ). Η κατάσταση προκαλεί επίσης ανησυχία όσον αφορά τις γενικές τάσεις, καθώς το ποσοστό ανακύκλωσης αυξάνεται με πολύ αργούς ρυθμούς (από 15,8 % το 2015 σε 21 % το 2019), και το ποσοστό υγειονομικής ταφής μειώθηκε μόνο οριακά, κατά περίπου 4 ποσοστιαίες μονάδες κατά τα εν λόγω 5 έτη.
      Το χαμηλό ποσοστό λιπασματοποίησης και χώνευσης θεωρείται ένας από τους κύριους λόγους αυτής της επίδοσης. Η υφιστάμενη ικανότητα χωριστής συλλογής και επεξεργασίας βιολογικών αποβλήτων είναι τέτοια ώστε μόνο ένα μικρό ποσοστό των συνολικών βιολογικών αποβλήτων που παράγονται στην Ελλάδα μπορούν να συλλεχθούν και να υποβληθούν σε επεξεργασία. Η ποσότητα των αστικών αποβλήτων που αποστέλλονται σε χώρους υγειονομικής ταφής παραμένει επίσης υπερβολικά υψηλή.
      Το 2019 το συνολικό ποσοστό ανακύκλωσης συσκευασιών ανήλθε σε 60,1 %, ποσοστό που προσεγγίζει αρκετά τον στόχο για το 2025 (65 %). Ωστόσο, υπάρχουν ζητήματα ποιότητας των δεδομένων όσον αφορά τις συσκευασίες. Για παράδειγμα, υπάρχει αξιοσημείωτη απόκλιση μεταξύ του χαμηλού ποσοστού ανακύκλωσης των αστικών αποβλήτων και των αρκετά υψηλών ποσοστών ανακύκλωσης των απορριμμάτων συσκευασίας, απόκλιση η οποία ενδέχεται να οφείλεται στην ελλιπή αναφορά των συσκευασιών που διατίθενται στην αγορά. Τα σύνολα δεδομένων για τα αστικά απόβλητα και τα απορρίμματα συσκευασίας φαίνονται ασύμβατα, δεδομένου ότι μεγάλο μέρος των απορριμμάτων συσκευασίας παράγεται από νοικοκυριά και, ως εκ τούτου, αποτελεί μέρος των αστικών αποβλήτων.
      Απαιτούνται σημαντικές βελτιώσεις για να ευθυγραμμιστεί η ελληνική διαχείριση των αποβλήτων με την ιεράρχηση των αποβλήτων της ΕΕ. Ορισμένες από τις κύριες προκλήσεις που αντιμετωπίζει η Ελλάδα στη διαχείριση των αποβλήτων είναι οι εξής:
      –Υψηλή εξάρτηση από την υγειονομική ταφή, στο πλαίσιο των χαμηλών φόρων υγειονομικής ταφής και των υψηλών ποσοστών παράνομης απόρριψης.
      –Ανεπαρκής ικανότητα επεξεργασίας βιολογικών αποβλήτων. Ακόμη και με σχέδια αύξησης της ικανότητας, θα καλυπτόταν λιγότερο από το 30 % της συνολικής παραγωγής βιολογικών αποβλήτων.
      –Ζητήματα ποιότητας των δεδομένων, ιδίως όσον αφορά την αναφερόμενη ποσότητα των παραγόμενων απορριμμάτων συσκευασίας.
      –Ανεπαρκείς υπηρεσίες χωριστής συλλογής για μη οικιακά αστικά απόβλητα και βιολογικά απόβλητα.
      3.Βασικές συστάσεις
      Μεταξύ των μέτρων που κρίθηκαν αναγκαία για τη στήριξη των προσπαθειών της Ελλάδας να βελτιώσει τις επιδόσεις της στη διαχείριση των αποβλήτων, παρατίθενται κατωτέρω τρεις κύριες συστάσεις:
      1.Να στηριχθεί η προετοιμασία για επαναχρησιμοποίηση των αστικών αποβλήτων και τα συστήματα επαναχρησιμοποίησης συσκευασιών.
      2.Να επεκταθεί σε εθνικό επίπεδο η χωριστή συλλογή στην πηγή (ιδίως για τα βιολογικά απόβλητα) και να βελτιωθεί η ευαισθητοποίηση των πολιτών όσον αφορά τον διαχωρισμό και την πρόληψη δημιουργίας των αποβλήτων. Να εφαρμοστούν οικονομικά μέσα, όπως η πληρωμή κατά την απόρριψη και η αύξηση του φόρου υγειονομικής ταφής με σκοπό την παροχή κινήτρων για τη χωριστή συλλογή στην πηγή και την ελαχιστοποίηση των αποβλήτων που καταλήγουν σε χώρους υγειονομικής ταφής.
      3.Να αναπτυχθούν περαιτέρω οι υποδομές επεξεργασίας αποβλήτων που συνδέονται με τα υψηλότερα στάδια της ιεράρχησης των αποβλήτων (ειδικότερα, ενίσχυση της ικανότητας επεξεργασίας των βιολογικών αποβλήτων και υποστήριξη της οικιακής λιπασματοποίησης) και να θεσπιστεί σύστημα διαχείρισης ποιότητας για το λίπασμα/χώνευμα από βιολογικά απόβλητα.
      4.Να βελτιωθεί το σύστημα διαχείρισης δεδομένων ώστε να παρουσιάζονται συνεκτικά και επαληθεύσιμα σύνολα δεδομένων (π.χ. απορρίμματα συσκευασίας).
      Στον πίνακα που ακολουθεί παρατίθενται ορισμένες πιθανές δράσεις για τη στήριξη των προσπαθειών της Ελλάδας να βελτιώσει τις επιδόσεις της στη διαχείριση των αποβλήτων.
      4.Ορθές πρακτικές
      Τα ακόλουθα μέτρα που εφαρμόζει η Ελλάδα θεωρούνται ορθές πρακτικές που θα μπορούσαν να αναπαραχθούν και να βοηθήσουν τα κράτη μέλη στην επίτευξη των προαναφερθέντων στόχων:
      –Έργο LIFE «Εφαρμογή της κυκλικής οικονομίας στην Ελλάδα» 4 — Αυτό το εθνικής κλίμακας έργο αποσκοπεί στη μείωση της ποσότητας των αστικών αποβλήτων που αποστέλλονται σε χώρους υγειονομικής ταφής και στην προώθηση, αφενός, της πρόληψης της δημιουργίας αποβλήτων και, αφετέρου, της επαναχρησιμοποίησής τους. Το έργο περιλαμβάνει δραστηριότητες επίδειξης, όπως η εγκατάσταση κέντρων επαναχρησιμοποίησης σε τρεις αστικούς δήμους, η προώθηση και παρακολούθηση της πρόληψης της δημιουργίας αποβλήτων τροφίμων, η ανάπτυξη ικανοτήτων των ενδιαφερόμενων μερών, και εκδηλώσεις ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης με στόχο την αλλαγή της συμπεριφοράς των πολιτών και των τοπικών κοινοτήτων.
      –Πρόγραμμα ανακύκλωσης και πρόληψης της δημιουργίας αποβλήτων σε μικρό νησί 5 — Αυτό το πρόγραμμα ανακύκλωσης και πρόληψης με την ονομασία «Just Go Zero» δρομολογήθηκε τον Δεκέμβριο του 2021 στην Τήλο. Παρότι αφορούσε μια μικρή κοινότητα (περίπου 800 κατοίκους), προκάλεσε σημαντική αλλαγή νοοτροπίας στον τομέα της πρόληψης της δημιουργίας αποβλήτων και ως προς τη συμμετοχή των πολιτών. Μετά από λιγότερο από ένα έτος, άνω του 85 % των αστικών αποβλήτων ανακυκλώθηκε ή λιπασματοποιήθηκε. Επιπλέον, το έργο συνέβαλε στην ευαισθητοποίηση του τοπικού πληθυσμού σχετικά με τη σημασία της ορθής διαχείρισης των αποβλήτων.
      –Καθορισμός φιλόδοξων εθνικών στόχων — Η Ελλάδα έχει συμπεριλάβει στην εθνική νομοθεσία υποχρεωτικό στόχο περιορισμού των αποβλήτων που καταλήγουν σε χώρους υγειονομικής ταφής στο 10 % έως το 2030 6 . Με τον φιλόδοξο αυτό στόχο προβλέπει την επίτευξη του σχετικού στόχου της ΕΕ και θέτει μια πολύ σαφή δέσμευση έναντι όλων των σχετικών φορέων.
      ΕΠΙΣΚΟΠΗΣΗ ΠΙΘΑΝΩΝ ΔΡΑΣΕΩΝ ΓΙΑ ΤΗ ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΩΝ ΕΠΙΔΟΣΕΩΝ
      Διακυβέρνηση
      1)Αντιμετώπιση ζητημάτων ποιότητας των δεδομένων, ιδίως σε σχέση με τα παραγόμενα απορρίμματα συσκευασίας και τις σχετικές ποσότητες που ανακυκλώνονται. Διασφάλιση της ταχείας και αποτελεσματικής ενοποίησης του Εθνικού Μητρώου Παραγωγών και του Γενικού Εμπορικού Μητρώου.
      2)Διασφάλιση της παύσης της λειτουργίας και της αποκατάστασης των εναπομενόντων χώρων υγειονομικής ταφής που δεν πληρούν τα πρότυπα και ανάληψη δράσης κατά των παράνομων χώρων υγειονομικής ταφής και της ανεξέλεγκτης απόθεσης. Αύξηση της ικανότητας επιβολής της νομοθεσίας με σκοπό την επιθεώρηση, τον έλεγχο και την αποθάρρυνση της ανεξέλεγκτης απόρριψης.
      3)Καθορισμός υποχρεωτικών δεικτών και στόχων για τη χωριστή συλλογή αποβλήτων οι οποίοι θα πρέπει να επιτευχθούν από τους φορείς που είναι αρμόδιοι για τη συλλογή των αστικών αποβλήτων (π.χ. δήμοι) με σκοπό την παρακολούθηση, την επιβολή και την επίτευξη υψηλότερων ποσοστών δέσμευσης. Αυτό μπορεί να συμπληρωθεί με ένα σύστημα οικονομικών επιβραβεύσεων και κυρώσεων ανάλογα με τις επιδόσεις των φορέων ως προς την επίτευξη των στόχων. Επίσης, μπορούν να καταστούν διαθέσιμες στο ευρύ κοινό πληροφορίες σχετικά με τις επιδόσεις των εν λόγω φορέων, με σκοπό την ευαισθητοποίηση (π.χ. σε ιστότοπο).
      Πρόληψη
      4)Λήψη μέτρων για την αύξηση της επαναχρησιμοποίησης και την πρόληψη της παραγωγής μη ανακυκλώσιμων αστικών αποβλήτων.
      5)Διασφάλιση κατάλληλης παρακολούθησης της εφαρμογής των μέτρων για την πρόληψη της δημιουργίας αποβλήτων. Υπό το πρίσμα των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών της ελληνικής επικράτειας, περαιτέρω στήριξη της επέκτασης σε πιο πυκνοκατοικημένες περιοχές επιτυχημένων πιλοτικών έργων μικρής κλίμακας για την πρόληψη της δημιουργίας αποβλήτων. Ενίσχυση του συντονισμού μεταξύ του επιπέδου κεντρικής κυβέρνησης και του τοπικού επιπέδου για την επίτευξη των στόχων πρόληψης της δημιουργίας αποβλήτων της ΕΕ.
      Χωριστή συλλογή
      6)Ανάπτυξη, επιβολή και παρακολούθηση των ελάχιστων εθνικών προτύπων υπηρεσιών για τη χωριστή συλλογή αποβλήτων (συμπεριλαμβανομένων των βιολογικών αποβλήτων). Αυτό θα μπορούσε να περιλαμβάνει, για παράδειγμα, τον προσδιορισμό του τύπου και του όγκου των κάδων, της ελάχιστης και της μέγιστης συχνότητας συλλογής και του τύπου του χρησιμοποιούμενου οχήματος, λαμβανομένων υπόψη παραγόντων όπως το είδος του αποθέματος κατοικιών, το κλίμα και η εποχικότητα κ.λπ. Διασφάλιση της εγκατάστασης των αναγκαίων υποδομών χωριστής συλλογής.
      Επεξεργασία αποβλήτων
      7)Στήριξη της προετοιμασίας για επαναχρησιμοποίηση των αστικών αποβλήτων και ανάπτυξη υποδομών επεξεργασίας αποβλήτων κατά τρόπο που να επικεντρώνεται στα υψηλότερα στάδια της ιεράρχησης των αποβλήτων. Απαιτούνται σταθερά σχέδια και συγκεκριμένες δράσεις, όπως η συμπλήρωση της κεντρικής επεξεργασίας βιολογικών αποβλήτων με αποκεντρωμένες λύσεις λιπασματοποίησης, όπως η οικιακή λιπασματοποίηση και η λιπασματοποίηση σε επίπεδο κοινότητας.
      8)Στήριξη της προετοιμασίας για επαναχρησιμοποίηση των αστικών αποβλήτων και ανάπτυξη υποδομών επεξεργασίας αποβλήτων κατά τρόπο που να επικεντρώνεται στα υψηλότερα στάδια της ιεράρχησης των αποβλήτων. Απαιτούνται σταθερά σχέδια και συγκεκριμένες δράσεις, όπως η συμπλήρωση της κεντρικής επεξεργασίας βιολογικών αποβλήτων με αποκεντρωμένες λύσεις λιπασματοποίησης, όπως η οικιακή λιπασματοποίηση και η λιπασματοποίηση σε επίπεδο κοινότητας.
      9)Ανάπτυξη υποδομών επεξεργασίας αποβλήτων που συνδέονται με τα υψηλότερα στάδια της ιεράρχησης των αποβλήτων. Απαιτούνται σταθερά σχέδια και συγκεκριμένες δράσεις, όπως η στήριξη της οικιακής λιπασματοποίησης και η ενίσχυση της ικανότητας επεξεργασίας των βιολογικών αποβλήτων, προκειμένου να καλυφθούν πλήρως τα παραγόμενα βιολογικά απόβλητα.
      10)Η ικανότητα διαλογής και ανακύκλωσης των χωριστά συλλεγόμενων απορριμμάτων συσκευασίας πρέπει να αυξηθεί. Αυτό θα μπορούσε να επιτευχθεί με την αύξηση του αριθμού των νέων κέντρων διαλογής ανακυκλώσιμων υλικών που δημιουργούνται σε ολόκληρη τη χώρα και με τη βελτίωση της ικανότητας των υφιστάμενων.
      Επικοινωνία και ευαισθητοποίηση
      11)Διατήρηση και ενίσχυση δραστηριοτήτων ευαισθητοποίησης ειδικά προσαρμοσμένων σε διαφορετικές ομάδες-στόχους (π.χ. νοικοκυριά και εμπορικοί παραγωγοί αποβλήτων, εκπαιδευτικοί και σπουδαστές, τουρίστες) ώστε να ενισχυθεί η συμμετοχή στη χωριστή συλλογή. Θα πρέπει να αναπτυχθεί ένα σύνολο εθνικού επικοινωνιακού υλικού με σαφή και συνεπή μηνύματα και με ιδιαίτερη έμφαση στα βιολογικά απόβλητα, στην οικιακή λιπασματοποίηση και στην ορθή διαχείριση των αποβλήτων (π.χ. διαλογή). Εξέταση του ενδεχομένου να καταρτιστεί επικοινωνιακό υλικό (π.χ. φυλλάδια) και στα αγγλικά εκτός των ελληνικών για να βοηθηθούν οι τουρίστες να συμβάλουν στον διαχωρισμό των απορριμμάτων.
      Διευρυμένη ευθύνη του παραγωγού και οικονομικά μέσα
      12)Εφαρμογή οικονομικών μέσων (π.χ. φόρου υγειονομικής ταφής επαρκούς ύψους) ως κινήτρων για τη διαχείριση αποβλήτων που συνδέεται με τα υψηλότερα στάδια της ιεράρχησης των αποβλήτων, ώστε η επαναχρησιμοποίηση, η προετοιμασία για επαναχρησιμοποίηση και η ανακύκλωση να καταστούν οικονομικά ελκυστικές και να μειωθεί η εξάρτηση από την υγειονομική ταφή των αποβλήτων. Το οικονομικά κίνητρα θα πρέπει να σχεδιαστούν και να καταστούν αρκετά ισχυρά ώστε να λειτουργήσουν καθοδηγητικά. Διασφάλιση της εφαρμογής των ρυθμίσεων υψηλότερης φορολόγησης της υγειονομικής ταφής που θεσπίστηκαν πρόσφατα σε όλους τους δήμους. Εξέταση της προοπτικής αύξησης του φόρου υγειονομικής ταφής που έχει προγραμματιστεί επί του παρόντος έως το 2027.
      13)Εφαρμογή συστήματος πληρωμής κατά την απόρριψη τόσο για τις επιχειρήσεις όσο και για τα νοικοκυριά προκειμένου να επιτευχθούν υψηλότερα ποσοστά δέσμευσης για ανακυκλώσιμα κλάσματα και να μειωθούν τα υπολειμματικά απόβλητα. Οι τοπικές αρχές θα μπορούσαν να υποστηριχθούν μέσω καθοδήγησης σχετικά με τον σχεδιασμό των μηχανισμών παροχής κινήτρων και μέσω της ανάπτυξης πιλοτικών έργων ή της άντλησης διδαγμάτων από αυτά.
      14)Η εντατικοποίηση των προσπαθειών για τη θέσπιση συστημάτων επαναχρησιμοποίησης των συσκευασιών θα αποφέρει περιβαλλοντικά οφέλη και θα βοηθήσει τα κράτη μέλη να συμμορφωθούν με τους στόχους της ΕΕ για την ανακύκλωση των συσκευασιών.
      (1)
      Το 2018 εκδόθηκε έκθεση έγκαιρης προειδοποίησης για την Ελλάδα [SWD(2018) 418 final]. Στην αξιολόγηση διατυπώθηκαν συνολικά 10 συστάσεις. Οι ελληνικές αρχές θεωρούν ότι πέντε από τις συστάσεις που διατυπώθηκαν σε αυτήν εφαρμόστηκαν, τέσσερις εφαρμόστηκαν εν μέρει και μία δεν έχει εφαρμοστεί.
      (2)
      ΕΟΠ και ETC/CE (2022). Early Warning Assessment Related to the 2025 Targets for Municipal and Packaging Waste (Αξιολόγηση έγκαιρης προειδοποίησης σχετικά με τους στόχους του 2025 για τα αστικά απόβλητα και τα απορρίμματα συσκευασίας) ( https://www.eea.europa.eu/publications/country-profiles-early-warning-assessments ).
      (3)
      Ευρωπαϊκή Επιτροπή (2022). Επισκόπηση της εφαρμογής της περιβαλλοντικής πολιτικής 2022. COM(2022) 438 final. ( https://eur-lex.europa.eu/legal-content/EL/ALL/?uri=comnat%3ACOM_2022_0438_FIN )
      (4)
      https://webgate.ec.europa.eu/life/publicWebsite/index.cfm?fuseaction=search.dspPage&n_proj_id=7404
      (5)
      https://www.justgozero.com/tilos-the-first-zero-waste-island/
      (6)
      Πράξη Υπουργικού Συμβουλίου 39 (ΦΕΚ 185 A/2020) — Έγκριση του Εθνικού Σχεδίου Διαχείρισης Αποβλήτων, Εφημερίδα της Κυβερνήσεως 185/A/29-09-2020.
      Η έκθεση: https://www.eea.europa.eu/publications/many-eu-member-states/greece/view
    6. Περιβάλλον

      Engineer

      Το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ενωσης ανακοίνωσε την παραπομπή της Ελλάδας (C-633/21) καθώς «η Ελλάδα καταγράφει συνεχώς και σταθερά υπέρβαση της ετήσιας οριακής τιμής NO2 στην Αθήνα. Επίσης, δεν έλαβε τα κατάλληλα μέτρα ώστε η περίοδος υπέρβασης να είναι όσο το δυνατόν συντομότερη. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή θεωρεί ότι οι προσπάθειες που έχουν καταβάλει μέχρι σήμερα οι ελληνικές αρχές δεν ήταν ικανοποιητικές και επαρκείς».
      Στην Ελλάδα καταγράφονται 15.000 πρόωροι θάνατοι ετησίως λόγω ατμοσφαιρικής ρύπανσης.
      Η χώρα θα καθίσει στο εδώλιο του κατηγορουμένου, καθώς δεν κατάφερε να μειώσει τις εκπομπές διοξειδίου του αζώτου στην πρωτεύουσα, οι οποίες υπερβαίνουν τα όρια εδώ και μια δεκαετία. Ανάλογη παραπομπή εκκρεμεί και για τη Θεσσαλονίκη, για υπερβάσεις στις τιμές των αιωρούμενων μικροσωματιδίων.
      Η Επιτροπή μέσα από τις ετήσιες εκθέσεις διαπίστωσε ότι δεν εκπονήθηκε ένα αποτελεσματικό σχέδιο για την ποιότητα του αέρα στην Αθήνα, ούτε στην Θεσσαλονίκη ενώ απέστειλε στην Επιτροπή τις εκθέσεις για την ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα των ετών 2015-2016… την άνοιξη του 2021.
      Το διοξείδιο του αζώτου εκπέμπεται κυρίως από δραστηριότητες όπως η οδική κυκλοφορία –ιδίως των πετρελαιοκίνητων οχημάτων– και η βιομηχανία. Η συγκεκριμένη μορφή ρύπανσης προκαλεί σοβαρές ασθένειες, όπως άσθμα, καρδιαγγειακά προβλήματα και καρκίνο των πνευμόνων.
      Είναι η δεύτερη παραπομπή της χώρας μέσα σε λίγους μήνες για την ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα. Τον Απρίλιο του 2021 η Επιτροπή παρέπεμψε την Ελλάδα στο Ευρωδικαστήριο γιατί απέτυχε να αντιμετωπίσει τη σημαντική ρύπανση από αιωρούμενα μικροσωματίδια στη Θεσσαλονίκη το 2005-2019 (με την εξαίρεση ενός έτους), παραβιάζοντας έτσι την οδηγία για την ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα. Η κοινοτική νομοθεσία θέτει συγκεκριμένα όρια για την ποιότητα του αέρα αλλά και την υποχρέωση εφαρμογής σχεδίων για τη διασφάλισή της, καθώς 400.000 θάνατοι στην Ε.Ε. ετησίως αποδίδονται στην ατμοσφαιρική ρύπανση.
    7. Περιβάλλον

      Engineer

      Εκτοξεύθηκε η ατμοσφαιρική ρύπανση στην Αττική τις ώρες που δουλεύανε φουλ οι ψησταριές αλλά και τις στιγμές των βεγγαλικών. Ειδικά με τα βεγγαλικά μάλλον κάπως πρέπει να μετριαστεί αυτή η κατάσταση που δημιουργεί μεγάλες ζημιές και στο ζωικό βασίλειο (στα πουλιά, στα άλλα ζώα του περιαστικού δάσους αλλά και στα κατοικίδια). Φέτος είδαμε και τους δήμους να μπαίνουν δυνατά στο παιχνίδι των βεγγαλικών.
      Σύμφωνα με το δίκτυο Αιθέρας που έχει εγκαταστήσει το Πανεπιστήμιο Πάτρας και στην Αττική
      Το Χαιδάρι ξεπέρασε τα επιτρεπτά όρια αλλά και την επόμενη ημέρα το Ίλιον, το Ηράκλειο, η Νέα Φιλαδέλφεια, και στον Νέο Κόσμο παρέμειναν κοντά στα όρια.
      Καθαρότερα παρουσιάστηκαν τα προάστια το όμορα τον Υμηττό και τα παραλιακά.
      Ο παγκόσμιος οργανισμός υγείας WHO δινει τον εξής ορισμό για την ατμοσφαιρική ρύπανση: “Η ατμοσφαιρική ρύπανση είναι η ύπαρξη στην ατμόσφαιρα ουσιών για τέτοιο χρονικό διάστημα και σε τέτοια συγκέντρωση ώστε να προκαλούνται δυσμενείς επιπτώσεις στους ζωντανούς οργανισμούς (άνθρωπο, ζώα, φυτά) και τις υλικές κατασκευές”.
      Τα αιωρούμενα σωματίδια (Particulate Matter, PM) είναι μικρού μεγέθους στερεά ή υγρά αιωρήματα που βρίσκονται διασκορπισμένα στην ατμόσφαιρα.
      Τα αερολύματα με μικρή διάμετρο PM2.5 και με πολύ μικρή διάμετρο PM1, θεωρούνται ως τα πλέον επικίνδυνα για τον άνθρωπο λόγω της βαθύτερης διείσδυσης και εναπόθεσης στο ανθρώπινο σώμα.
      Τα όρια που έχουν θεσπιστεί είναι για τα μικρά PM2.5 με μέση ετήσια τομή 25μg/m3 και για τα μεγαλύτερα μέση ημερήσια τιμή 50μg/m3 όχι πάνω από 35 φορές το έτος.
      Σημειώνουμε ότι στο Γαλάτσι έπιασε φωτιά από τα βεγγαλικά δασική έκταση.
    8. Περιβάλλον

      Engineer

      Πρόκειται για τις προτεινόμενες προδιαγραφές και οδηγίες για τη σύνταξη Στρατηγικών Σχεδίων Διαχείρισης αστικού πρασίνου σε επίπεδο Δήμου, με στόχο την αποτελεσματικότερη συμβολή των Χώρων Αστικού Πρασίνου στη δημιουργία ανθεκτικότερων πόλεων στην κλιματική αλλαγή.
      Το κείμενο του τεύχους που μπορείτε να βρείτε στον σύνδεσμο
      http://lifegrin.gr/forums/?lang=el παραμένει σε δημόσια διαβούλευση μέχρι την Κυριακή 28.3.2021 και παρακαλούμε για τις όποιες παρατηρήσεις ή παρεμβάσεις σας.
      Το παρόν αποτελεί μέρος της δράσης C1: Guidelines for the strategic planning and management of urban green areas in response to climate change – Κατευθυντήριες γραμμές για τον στρατηγικό σχεδιασμό και τη διαχείριση των χώρων αστικού πρασίνου για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, του έργου LIFE GrIn.

      H ΚΕΔΕ βασικός εταίρος του έργου LIFE GrIn με την οπτική της σταθερά στραμμένη στην πορεία των ΟΤΑ της χώρας προς την
      προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή αλλά και τη διαμόρφωση καλύτερων συνθηκών διαβίωσης για τους πολίτες των μεγάλων πόλεων, ιδίως δε μετά την καταστροφική ΜΗΔΕΙΑ, καλεί τους δήμους να συμβάλλουν με τις παρατηρήσεις τους σε αυτή τη δημόσια διαβούλευση που αφορά στην καθημερινότητα της ζωής στις πόλεις μας και η οποία θα καταλήξει στην εφαρμογή μίας πολιτικής για την αύξηση των χώρων αστικού πρασίνου, προσαρμοσμένων στις ελληνικές κλιματικές συνθήκες, βελτιώνοντας την ποιότητα της καθημερινότητας όλων και υποστηρίζοντας την αποδοτικότερη εφαρμογή των τοπικών σχεδίων των δήμων.

      Για περεταίρω πληροφορίες σχετικά με το έργο μπορείτε να επισκεφθείτε την σελίδα της ΚΕΔΕ στον τομέα ενημέρωση – Ευρωπαϊκά προγράμματα : https://kedke.gr/category/diethneis- scheseis-evropaika-programmata-kede/evropaika-programmata- tis-kede/
      και την ιστοσελίδα του έργου : www.lifegrin.gr
    9. Περιβάλλον

      Engineer

      Πέντε είναι οι άξονες που αφορούν κυρίως τους δήμους σύμφωνα με όσα παρουσίασαν για το νέο νομοσχέδιο για την ηλεκτροκίνηση ο κ. Μητσοτάκης και υπουργοί Χατζηδάκης και Καραμανλής Ενέργειας και Υποδομών αντίστοιχα.
      Το νομοσχέδιο για την ηλεκτροκίνηση που θα τεθεί σε δημόσια διαβούλευση τις επόμενες ημέρες θα κατατεθεί στη Βουλή τον Ιούλιο.
      Το πρώτο και πιο δύσκολο είναι η δημιουργία ποδηλατοδρόμων για την ενίσχυση της χρήσης ηλεκτροκίνητων ποδηλάτων. Αυτό περιλαμβάνεται άλλωστε και στην Πράσινη Συμφωνία που υπέγραψε η ΚΕΔΕ.
      Το δεύτερο αφορά στην δημιουργία δικτύου και θέσεων στάθμευσης με φορτιστές ηλεκτροκίνητων οχημάτων μέχρι τον Μάρτιο του 2021. Αυτό όπως φαίνεται θα είναι υποχρεωτικό. Και ίσως δεν αφορά μόνο τα δημοτικά κτήρια αλλά και τους πολυσύχναστους δρόμους όπου ήδη οι θέσεις στάθμευσης είναι δυσεύρετες και τις πλατείες. Ομως είναι γεγονός ότι η ύπαρξη ελεύθερων αφιερωμένων θέσεων στάθμευσης για τα ηλεκτροκίνητα αυτοκίνητα ίσως είναι το πιο ισχυρό κίνητρο για την αγορά τους ακόμη και πιο ισχυρό από την επιδότηση.
      Τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα θα απαλλάσσονται και από τέλη στάθμευσης.
      Δημιουργείται και το Μητρώο Υποδομών και Φορέων Αγοράς Ηλεκτροκίνησης, όπου θα καταγράφονται όλες οι υποδομές επαναφόρτισης και οι σχετικοί φορείς, στο οποίο θα πρέπει να μπουν και οι δήμοι.
      Το τρίτο είναι η χρήση Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας για την ρευματοδότηση των κοινόχρηστων χώρων και των δημοτικών κτηρίων. Περιλαμβάνονται οι Ενεργειακές Κοινότητες καθώς οι Υπουργοί μίλησαν για παραγωγή ήπιας μορφής ενέργειας.
      Το τέταρτο αφορά στην αγορά του 25% του στόλου των δήμων από ηλεκτροκίνητα οχήματα. Από τον Αύγουστο του 2021 θα υπάρχει ποσόστωση 25% ηλεκτρικών σε όλες τις προμήθειες οχημάτων.
      Ειδικότερα από 2 Αυγούστου 2021 το 33% των προμηθειών λεωφορείων θα πρέπει να είναι «καθαρά», δηλαδή μηδενικών ή μειωμένων ρύπων, ενώ από 1η Ιανουαρίου 2026- το ποσοστό αυτό αυξάνεται σε 47%.
      Το Πέμπτο είναι ότι, κάθε νέα οικοδομή η οποία θα κατασκευάζεται στη χώρα μας, θα πρέπει να έχει ηλεκτρολογική υποδομή για τη φόρτιση ηλεκτρικών οχημάτων. Ανάλογα σημεία φόρτισης θα πρέπει να προστεθούν και στα υφιστάμενα κτίρια.
    10. Περιβάλλον

      Engineer

      Τον Νοέμβριο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δημοσίευσε νέα κριτήρια Πράσινων Δημόσιων Συμβάσεων της ΕΕ για τη συντήρηση του δημόσιου χώρου. Η ομάδα προϊόντων «Συντήρηση του δημόσιου χώρου» περιλαμβάνει δρόμους, λωρίδες ποδηλασίας, πεζόδρομους, ανθισμένους κήπους και πάρκα, καθώς και συντριβάνια, και λίμνες. Τα κριτήρια αναπτύχθηκαν μέσω μιας εκτεταμένης διαδικασίας συμμετοχής των ενδιαφερομένων μερών και αφορούν τις ποικίλες περιπτώσεις.
      Τα κριτήρια περιλαμβάνουν τέσσερις κατηγορίες προϊόντων και υπηρεσιών, καθένα από τα οποία περιλαμβάνει ένα κεντρικό πυρήνα και συμπληρωματικούς όρους. Η πρώτη κατηγορία προϊόντων και υπηρεσιών εξωτερικού καθαρισμού καλύπτει τα μέτρα περιβαλλοντικής διαχείρισης, τις πρακτικές και την κατάρτιση από τον πάροχο υπηρεσιών, την παροχή ή τη χρήση προϊόντων καθαρισμού με μειωμένες περιβαλλοντικές επιπτώσεις και τη συγκέντρωση προϊόντων καθαρισμού κατά την αγορά. Τα προϊόντα και οι υπηρεσίες κηπουρικής περιλαμβάνουν ελέγχους υψηλής ποιότητας για τα λιπάσματα, εναλλακτικές τεχνικές καταπολέμησης των παρασίτων και προτίμηση για βιολογικά παραγόμενα και αυτόχθονα διακοσμητικά φυτά.
      Τα κριτήρια για τα προϊόντα και τις υπηρεσίες στα μηχανήματα περιορίζουν τις εκπομπές καυσαερίων και τον ατμοσφαιρικό ρύπο των εκπομπών και της ηχορύπανσης, μέσω μηχανοκίνητων μηχανημάτων με χαμηλό θόρυβο και ενθαρρύνει τη χρήση βιοαποδομήσιμων ελαίων για μηχανές. Τέλος, τα κριτήρια για τα οχήματα και τον στόλο υπηρεσιών καλύπτουν τις εκπομπές CO2 και τις εκπομπές ρύπων από ατμοσφαιρικούς ρύπους για οχήματα, συμπεριλαμβανομένης της ενεργειακής απόδοσης των ηλεκτρικών αυτοκινήτων και των ελαφρών επαγγελματικών οχημάτων.
      Τα κριτήρια είναι διαθέσιμα εδώ.
    11. Περιβάλλον

      Engineer

      Στο Λονδίνο μετέβει ο δήμαρχος Αθηναίων Γιώργος Μπρούλιας, προκειμένου να συμμετάσχει στον ετήσιο διάλογο των Δημάρχων των Πρωτευουσών των Κρατών Μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. 
      Ο διάλογος, ο οποίος λαμβάνει χώρα στο πλαίσιο της Αστικής Ατζέντας της ΕΕ, αποτελεί το βασικό πολιτικό πυλώνα προώθησης της αστικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στη διάσκεψη αναμένεται να συμμετάσχουν περισσότερες από είκοσι (20) πόλεις, μεταξύ των οποίων το Παρίσι, το Άμστερνταμ, το Βερολίνο, οι Βρυξέλλες, η Λευκωσία, το Δουβλίνο, το Ελσίνκι, η Βαρσοβία κ.ά. 
      Πέραν της Αστικής Ατζέντας, οι δήμαρχοι των Πρωτευουσών της ΕΕ αναμένεται να συζητήσουν για το θέμα της αντιμετώπισης του βίαιου εξτρεμισμού στα αστικά κέντρα.
      Εντωμεταξύ πριν από λίγες ημέρες το Δίκτυο για την Ανάπτυξη της Αειφόρου Ανάπτυξης (SDSN), το οποίο συγχρηματοδοτεί την Παγκόσμια Έκθεση για την Αειφόρο Ανάπτυξη (πρώην Δείκτης SDG και Dashboards), εξέδωσε την Έκθεση Dashboard για τις ευρωπαϊκές πόλεις.

      Η έκθεση συγκρίνει τις επιδόσεις των πρωτευουσών και μια επιλογή μεγάλων μητροπολιτικών περιοχών στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωπαϊκή Ζώνη Ελεύθερων Συναλλαγών (ΕΖΕΣ) σχετικά με τους 17 στόχους της Αειφόρου Ανάπτυξης (SDGs). 
      Σύμφωνα με την αξιολόγηση η Αθήνα είναι η τελευταία στον κατάλογο, καταλαμβάνει την 45η θέση, με βαθμολογία 48,6 με άριστα το 100. 
      Η πόλη που συγκέντρωση την υψηλότερη βαθμολογία είναι το Όσλο, με βαθμό 74,8 με δεύτερη τη Στοκχόλμη με 74,2.
      Οι 17 στόχοι της Αειφόρου Ανάπτυξης (SDGs) είναι οι εξής:
      Αντιμετώπιση της φτώχειας Μηδενική πείνα Υγεία και ευεξία Ποιότητα Εκπαίδευσης Ισότητα των φύλλων Καθαρό νερό και Υγιεινή Επαρκή και καθαρή Ενέργεια Αξιοπρεπής εργασία και Οικονομική Ανάπτυξη Βιομηχανία, Καινοτομία και Υποδομές Μείωση των Ανισοτήτων Βιώσιμες Πόλεις και Κοινότητες Υπεύθυνη κατανάλωση και παραγωγή Δράσεις για το κλίμα Ζωή και Δημόσιοι χώροι Ειρήνη, Δικαιοσύνη και ισχυροί θεσμοί
    12. Περιβάλλον

      Engineer

      Το συγκρότημα Earthitect 2 στην Κρήτη μεταφέρει μία ενδιαφέρουσα άποψη για το πώς θα μπορούσε να είναι η κατοίκηση του μέλλοντος στην Ελλάδα και τη Μεσόγειο. Με την υπογραφή των Deplot Architects «παντρεύει» τις ποιότητες της μονοκατοικίας και της πολυκατοικίας, ενώ επιτρέπει στη φύση να εισχωρήσει στον αστικό ιστό.
      Για ποιον χτίζουμε; Ποιοι θα είναι ευτυχείς να ζήσουν εδώ; Πώς αναβαθμίζουμε τον τρόπο ζωής τους και πώς συνδέουμε τη σύγχρονη καθημερινότητα με έναν οικείο, αυθεντικό τρόπο διαβίωσης;
      Η αρχιτέκτονας Ουρανία Πικραμένου και οι Deplot Architects απαντούν σε αυτά τα ερωτήματα σχεδιάζοντας το Earthitect 2. Πρόκειται για ένα οικιστικό συγκρότημα στην Κρήτη, που συνδυάζει την ιδιωτικότητα της μονοκατοικίας με τη λογική της σύγχρονης micro-community. Με 12 πολυτελείς κατοικίες ενταγμένες σε ένα αρμονικό σύνολο, το Earthitect 2 προσφέρει έναν νέο τρόπο ζωής, βασισμένο στην οικειότητα, τη φύση και τον βιώσιμο σχεδιασμό.

      Η εξέλιξη της κατοίκησης από την πολυκατοικία στη νέα αυτονομία
      «Μετά τη δεκαετία του ’60, η αντιπαροχή άλλαξε ριζικά την ελληνική πόλη, καθιερώνοντας την πολυκατοικία ως το βασικό μοντέλο κατοίκησης. Οι νέες συνθήκες, όμως, μας οδηγούν να ξανασκεφτούμε το πώς ζούμε. Το Earthitect 2 είναι ένα βήμα προς το μέλλον. Ένα συγκρότημα που διατηρεί την αυτονομία της μονοκατοικίας, αλλά παράλληλα εισάγει κοινόχρηστους χώρους που ενισχύουν την αίσθηση κοινότητας», διευκρινίζει η Ουρανία Πικραμένου, επικεφαλής αρχιτέκτονας των Deplot Architects.

       
      Όπως εξηγεί, στο Earthitect 2 δεν υπάρχει η έννοια της μεσοτοιχίας που χαρακτηρίζει την τυπική ελληνική πολυκατοικία. Αντί για στενούς διαδρόμους και μικρά διαμερίσματα, εδώ οι κατοικίες περιβάλλονται από αίθρια, φυτεμένα δώματα και ιδιωτικές αυλές, διαμορφώνοντας έναν ανοιχτό τρόπο ζωής που φέρνει τη φύση μέσα στον αστικό ιστό. Μάλιστα, το κύριο δώμα του συγκροτήματος φιλοξενεί έναν υπαίθριο κινηματογράφο, έναν χώρο χαλάρωσης και συνάντησης.
      Αρχιτεκτονική που γεφυρώνει τη φύση με την πόλη
      «Η αρχιτεκτονική μας αντιλαμβάνεται ότι γύρω της προϋπάρχει μία γειτονιά, όπως επίσης ότι γειτνιάζει με την παρθένα φύση στις παρυφές της πόλης. Δημιουργεί λοιπόν μία γέφυρα, μία νησίδα που εισάγει αυτή τη φύση στον αστικό ιστό», συνεχίζει η Ουρανία Πικραμένου.
      Η πρόσβαση στο συγκρότημα είναι σχεδιασμένη έτσι, ώστε να ενισχύει αυτή την αίσθηση ένταξης. Το Earthitect 2 ανοίγεται προς όλες τις πλευρές, επιτρέποντας μια φυσική ροή προς το εσωτερικό του. Το σύνολο των κατοικιών είναι προσανατολισμένο προς το Κρητικό Πέλαγος, προσφέροντας ανεμπόδιστη θέα στη θάλασσα, ενώ η είσοδος σχεδιάστηκε έτσι, ώστε ο επισκέπτης να διασχίζει ένα φυσικό τοπίο με δέντρα και βλάστηση πριν φτάσει στο εσωτερικό.


      Οι Deplot Architects αξιοποίησαν τη βιώσιμη αρχιτεκτονική σε μεγαλύτερη κλίμακα από αυτήν μιας μονοκατοικίας. Οι φυσικές επικλινείς επιφάνειες των κήπων λειτουργούν ως φυσική περίφραξη, αλλά και ως ένα βιωματικό τοπίο περιήγησης. Οι προσβάσιμες φυτεμένες ταράτσες δεν είναι μόνο ένας τρόπος να επεκταθεί ο λειτουργικός χώρος του συγκροτήματος, αλλά δημιουργούν μικροκλίμα και φυσική θερμομόνωση.

      Το συγκρότημα διαθέτει ενεργειακή κλάση Α++, μειώνοντας το περιβαλλοντικό του αποτύπωμα στο ελάχιστο. Το κτίριο δεν παράγει κανένα ενεργειακό αποτύπωμα, ενσωματώνοντας έξυπνες τεχνολογίες που το καθιστούν ανθεκτικό και βιώσιμο στον χρόνο.
      Τι σημαίνει «αίσθηση μονοκατοικίας» όταν ζούμε σε συγκρότημα;
      Η ιδιωτικότητα είναι κεντρικό στοιχείο του σχεδιασμού. Κάθε κατοικία διαθέτει ιδιωτική πισίνα, ευρύχωρο κήπο, καθιστικό, BBQ ή τραπεζαρία, προσφέροντας μια εμπειρία διαμονής που ξεπερνά την τυπική αστική κατοικία. Ταυτόχρονα, η κοινωνικότητα αποτελεί μια εξίσου σημαντική πτυχή.



      «Η αρχιτεκτονική μας βασίζεται στην προσαρμοστικότητα. Θέλουμε να δημιουργούμε κτίρια που ανταποκρίνονται στις ανάγκες του σήμερα, αλλά ταυτόχρονα να παραμένουν επίκαιρα και λειτουργικά για τις μελλοντικές γενιές. Για αυτόν τον λόγο, σχεδιάσαμε διακριτικούς κοινόχρηστους χώρους, που δίνουν τη δυνατότητα στον κάτοικο να επιλέξει πότε και πώς θέλει να συνδεθεί με την κοινότητά του», εξηγεί η αρχιτέκτονας. Χαρακτηριστική είναι η ύπαρξη κινηματογράφου σε μία από τις κοινόχρηστες ταράτσες.


      Συνολικά η αρχιτεκτονική προτείνει μια σύγχρονη, smooth luxury προσέγγιση στη ζωή, όπως αρμόζει στο πνεύμα της Μεσογείου. «Το Earthitect 2 φιλοδοξεί να προσφέρει ένα νέο αφήγημα για το πώς θα μπορούσε να είναι η κατοίκηση του μέλλοντος στην Ελλάδα και τη Μεσόγειο».



    13. Περιβάλλον

      Engineer

      Επενδυτικός πυρετός επικρατεί στον τομέα του πετρελαίου και του φυσικού αερίου, απειλώντας να «εγκλωβίσει» τον πλανήτη σε μη αναστρέψιμη κλιματική αλλαγή. Κινητήριος δύναμη πίσω από τις επενδύσεις είναι οι τιμές της ενεργειακής αγοράς, οι οποίες σημειώνουν εκρηκτική αύξηση στον απόηχο της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία.
      Ειδικότερα, σύμφωνα με σχετική έκθεση από την περιβαλλοντική οργάνωση Carbon Action Tracker (CAT), υπάρχουν «στα σκαριά» νέα σχέδια στο φυσικό αέριο. Πολλά από αυτά δεν θα ολοκληρωθούν εγκαίρως, ώστε να αντιμετωπίσουν την τρέχουσα ενεργειακή κρίση. Μακροπρόθεσμα, όμως. θα αυξήσουν την εκπομπή αέριων ρύπων. Συγκεκριμένα, η έρευνα αναφέρεται στα νέα προγράμματα LNG στην Ελλάδα, τη Γερμανία, την Ιταλία και την Ολλανδία.

      γράφημα: CAT
      Στο πλαίσιο του σχεδίου RePowerEU, η Ευρώπη «ποντάρει» στο LNG, προκειμένου να αντικαταστήσει τα εκατομμύρια τόνους ρωσικού αερίου, που αυτή τη στιγμή εισάγει από τη Ρωσία. Ενόσω προχωρούν τα σχέδια επιτάχυνσης των έργων ΑΠΕ, έως και 12 δισ. ευρώ θα δαπανηθούν σε προγράμματα φυσικού αερίου. Αυτά, σύμφωνα με την έκθεση της CAT, ενδέχεται να οδηγήσουν σε αύξηση των προμηθειών φυσικού αερίου της περιοχής κατά 25% σε σχέση με την περίοδο πριν την μείωση των εισαγωγών από τη Ρωσία. Παράλληλα, Καναδάς, Φινλανδία και Εσθονία επιταχύνουν τα νέα έργα γύρω από το LNG. Επίσης, από την έναρξη του πολέμου έχει αυξηθεί η παραγωγή ορυκτών καυσίμων στον Καναδά, τις ΗΠΑ, τη Νορβηγία, την Ιταλία και την Ιαπωνία.
      Η CAT σημειώνει ότι μετά την αποτυχία των κυβερνήσεων παγκοσμίως να εστιάσουν στο κλίμα κατά την ανάκαμψη από τον κορωνοϊό, τώρα κινούνται ξανά προς τη λάθος κατεύθυνση ενόψει ενός παγκόσμιοy ενεργειακού σοκ. Αναγνωρίζει βέβαια ότι σε ορισμένες χώρες επιταχύνθηκε η στροφή προς τις ΑΠΕ και το πράσινου υδρογόνου. Ωστόσο, οι προσπάθειες αυτές σε καμία περίπτωση δεν είναι επαρκείς, σύμφωνα με την εν λόγω έκθεση.
      Επίσης, παρατηρείται ότι ορισμένες κυβερνήσεις, μεταξύ αυτών και η Ελλάδα, σπεύδουν να αποζημιώσουν τους καταναλωτές για τους υψηλούς λογαριασμούς ρεύματος, ενώ παράλληλα άλλες υποστηρίζουν την ενεργοβόρα συμπεριφορά με φοροαπαλλαγές στην βιομηχανία πετρελαίου και φυσικού αερίου. Η έκθεση συστήνει στις κυβερνήσεις όταν υποχωρήσουν οι τιμές ενέργειας να εκμεταλλευτούν την ευκαιρία και να μειώσουν τις επιδοτήσεις στα ορυκτά καύσιμα ή να αυξήσουν την τιμολόγηση του άνθρακα, ώστε να μειωθούν οι εκπομπές ρύπων.

      Στην ίδια έκθεση παρατηρείται ότι δεδομένων των υψηλότατων τιμών στην ενεργειακή αγορά, ορισμένες εταιρείες που δραστηριοποιούνται στον κλάδο των ορυκτών καυσίμων, καταγράφουν κέρδη ρεκόρ. Ωστόσο, λίγες είναι οι χώρες που φορολογούν τα υπερκέρδη, όπως παρατηρεί η CAT και προτείνει την αξιοποίηση των εσόδων από την φορολόγηση για την ανακούφιση των νοικοκυριών ή για την αύξηση της αποδοτικότητας στις ΑΠΕ και συνολικά τον κλάδο της ενέργειας.
      moneyreview.gr
    14. Περιβάλλον

      GTnews

      Σύμφωνα με τα προκαταρκτικά μετεωρολογικά δεδομένα που αφορούν αριθμητικά δεδομένα επανάλυσης του κλίματος, τα οποία ανέλυσε η επιστημονική ομάδα του meteo.gr / Ε.Α.Α., το καλοκαίρι του 2025 ήταν το 3ο θερμότερο από το 1960 για την Ελλάδα.
      Το καλοκαίρι του 2025 ξεπέρασε τις κανονικές για την εποχή θερμοκρασίες σε όλη τη χώρα. Ο Ιούνιος καταγράφηκε ως ο 2ος θερμότερος από το 1960, ενώ ο Ιούλιος ως ο 4ος θερμότερος. Πιο κοντά στα κανονικά για την εποχή επίπεδα ήταν ο Αύγουστος. Συνολικά, για τις 92 ημέρες του καλοκαιριού του 2025, οι 70 ήταν λίγο έως πολύ πάνω από τον μέσο όρο της περιόδου 1991-2020 για την ίδια εποχή.
      Στην Εικόνα 1 παρουσιάζεται η μέση θερμοκρασία για το διάστημα του καλοκαιριού (Ιούνιος, Ιούλιος, Αύγουστος) από το 1960 μέχρι το 2025 για ολόκληρη την Ελλάδα. Το καλοκαίρι του 2025 καταγράφεται ως το 3ο θερμότερο, ξεπερνώντας κατά +1.5°C τη μέση τιμή της περιόδου 1991-2020 (μαύρη διακεκομμένη γραμμή). Είναι πολύ κοντά στο καλοκαίρι του 2021 και μόλις 0.3°C ψυχρότερο από το 2ο θερμότερο, το 2012. Το θερμότερο καλοκαίρι παραμένει, με μεγάλη διαφορά από το 2ο, το περσινό καλοκαίρι του 2024.

      Εικόνα 1. Μέση θερμοκρασία για την περίοδο του καλοκαιριού (Ιούνιος, Ιούλιος, Αύγουστος) στην Ελλάδα από το 1960 μέχρι και το 2025.
      Η μέση θερμοκρασία στην Ελλάδα για την περίοδο του καλοκαιριού έχει αυξηθεί κατά 2.4°C από το 1960 έως το 2025.
      Στην Εικόνα 2 παρουσιάζεται η κατάταξη του καλοκαιριού σε κάθε περιοχή της Ελλάδας με βάση τη μέση θερμοκρασία του καλοκαιριού από το 1960 έως το 2025. Παρατηρούμε πως σε περιοχές της Δυτικής Ελλάδας, της Πελοποννήσου και της Ανατολικής Μακεδονίας, το καλοκαίρι του 2025 ήταν το 2ο θερμότερο από το 1960, ενώ στα ηπειρωτικά ήταν το 4ο θερμότερο. Στη Κεντρική Μακεδονία, στον νομό Αττικής και στη νότια Πελοπόννησο καταγράφηκε το 3ο θερμότερο. Λιγότερο θερμό ήταν σε περιοχές των Κυκλάδων, σε κάποιες περιοχές της Δυτικής Μακεδονίας και της Κρήτης.

      Εικόνα 2. Κατάταξη του καλοκαιριού 2025 σε κάθε σημείο της Ελλάδας με βάση τη μέση θερμοκρασία του καλοκαιριού κάθε έτους από το 1960.
    15. Περιβάλλον

      GTnews

      Οι πιο εκτεταμένες και καταστροφικές πλημμύρες στη Θεσσαλία από τον 19ο αιώνα (πχ. Οκτώβριο 1883) μέχρι σήμερα, οφείλοντ­­αι στο φαινόμενο της "Ψυχρής Λίμνης". Αυτός ο όρος της "δυναμικής μετεωρολογίας" χρησιμοποιείται για να περιγράψει μια αποκομμένη μάζα ψυχρών αερίων μαζών στα μεσαία στρώματα της τροπόσφαιρας, συνήθως σε ύψος 5-6 χλμ πάνω από την επιφάνεια. Αυτό το φαινόμενο συνδέεται άμεσα με τη δημιουργία βαρομετρικών χαμηλών στην επιφάνεια, ευνοώντας τις ανοδικές κινήσεις, τη δημιουργία νεφών, και τη μεταφορά μεγάλης ποσότητας υδρατμών και ενέργειας στην τροπόσφαιρα.
      Όταν η ατμοσφαιρική κυκλοφορία πάνω από την Ευρώπη ευνοεί τη δημιουργία μιας Ψυχρής Λίμνης πάνω από το Ιόνιο Πέλαγος, οι αέριες μάζες γύρω της κινούνται αντίθετα των δεικτών του ρολογιού. Θερμές και υγρές αέριες μάζες κινούνται από Μεσόγειο Θάλασσα πάνω από τη χώρα μας, και ταυτόχρονα τοπικές ροές και μεγάλης κλίμακας ανοδικές κινήσεις ευνοούν τη δημιουργία καταιγίδων. Όταν μια Ψυχρή Λίμνη εντοπίζεται στο Νότιο Ιόνιο, οι πιο ισχυρές καταιγίδες πλήττουν τα ανατολικά ηπειρωτικά τμήματα της Ελλάδας.
      Μικρές μετατοπίσεις των Ψυχρών Λιμνών και διαφορετικά χαρακτηριστικά των αερίων μαζών που μετακινούνται προς τη χώρα μας, μπορούν να προκαλέσουν καταστροφικά φαινόμενα σε διαφορετικές περιοχές. Για παράδειγμα, η περιοχή του Βόλου πλήττεται από καταστροφικές πλημμύρες όταν το κέντρο των Ψυχρών Λιμνών εντοπίζεται νότια/νοτιοδυτικά της Πελ/νήσου. Αυτό συμβαίνει λόγω της πολύπλοκης μορφολογίας του εδάφους στη χερσόνησο της Μαγνησίας (ορεινός όγκος του Πηλίου), η οποία προκαλεί συγκλίσεις αερίων μαζών και κατ' επέκταση έντονες ανοδικές κινήσεις των αερίων μαζών. Μια στάσιμη συνοπτική κατάσταση στην κυκλοφορία των αερίων μαζών, σημαίνει ότι οι τοπικές ροές στην περιοχή του Δυτικού Πηλίου θα προκαλέσουν ισχυρές και πολύωρες βροχοπτώσεις, ή και χιονοπτώσεις τους χειμερινούς μήνες.
      Η παρακάτω Εικόνα παρουσιάζει τη θέση των Ψυχρών λιμνών κατά τις 6 πιο καταστροφικές κακοκαιρίες τα τελευταία 20 χρόνια στην περιοχή του Βόλου και του Δυτικού Πηλίου
       
      Εικόνα. Οι Ψυχρές Λίμνες (αποχρώσεις του μπλε) και το κέντρο τους "L" κατά τις καταστροφικές πλημμύρες στον Βόλο 9 Οκτωβρίου 2006 (πάνω αριστερά), 10 Δεκεμβρίου 2009 (πάνω δεξιά), 28 Οκτωβρίου 2020 – κακοκαιρία "Κίρκη" (μέση αριστερά), 11 Ιανουαρίου 2022 - κακοκαιρία "Διομήδης" (μέση δεξιά), 5 Σεπτεμβρίου 2023 - κακοκαιρία "Δανιήλ" (κάτω αριστερά) και 27 Σεπτεμβρίου 2023 - κακοκαιρία "Ηλίας"
      Στον πίνακα που ακολουθεί παρουσιάζονται επίσης τα ημερήσια ύψη βροχής στον Βόλο και στο Δυτικό Πήλιο, καθώς και οι επιπτώσεις των 6 κακοκαιριών. 

      Συμπερασματικά, οι μετεωρολόγοι θα πρέπει να μελετούν και να αναλύουν τις ατμοσφαιρικές διατάξεις που έχουν προκαλέσει μεγάλες καταστροφές στο παρελθόν, και ειδικά σε περιπτώσεις δημιουργίας Ψυχρών Λιμνών. Τα μετεωρολογικά μοντέλα υπερ-υψηλής ανάλυσης που χρησιμοποιούνται σήμερα, τα οποία έχουν μεγάλο ποσοστό επιτυχίας στην πρόγνωση των καιρικών συνθηκών για χρονικές περιόδους μικρότερες των 72 ωρών (βλ. την ανακοίνωση μας σχετικά με την επιτυχημένη πρόγνωση μας στην κακοκαιρία Δανιήλ), θα πρέπει να εμπλουτιστούν με πολλαπλά σενάρια στατιστικής πρόγνωσης, ώστε να έχουμε μια καλύτερη εικόνα του επικρατέστερου καιρικού σεναρίου που θα επηρεάσει μια περιοχή τις επόμενες ημέρες .
    16. Περιβάλλον

      GTnews

      Με αφορμή τη συμπλήρωση 1 έτους από τη δασική πυρκαγιά στο Σχίνο Κορινθίας (έναρξη το βράδυ της 19.05.2021), η ερευνητική ομάδα της μονάδας ΜΕΤΕΟ του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών (ΕΑΑ) παρουσιάζει τα διδάγματα σχετικά με τις συνθήκες που συνετέλεσαν στην εξάπλωση και τη συμπεριφορά της πυρκαγιάς. Υπενθυμίζεται ότι με βάση την έκταση που κατέκαψε (52.000 στρέμματα), η δασική πυρκαγιά του Σχίνου ανήκει στο ανώτερο 1% όλων των μεγάλων πυρκαγιών της περιόδου 2000 – 2021 και αποτελεί μέχρι και σήμερα την πιο καταστροφική πυρκαγιά που αντιμετώπισε ποτέ η χώρα μας κατά το μήνα Μάιο, πριν δηλαδή από την έναρξη του καλοκαιριού.  
      Η δασική πυρκαγιά στο Σχίνο εκδηλώθηκε σε αγροτοδασική περιοχή το βράδυ (21:44) της 19.05.2021. Παρότι εκδηλώθηκε νυχτερινές ώρες και στην αρχή της αντιπυρικής περιόδου, οι πυρομετεωρολογικές συνθήκες ήταν ευνοϊκές για την εξάπλωσή της.
      Από την εξέταση των δεδομένων θερμών σημείων (hotspots) του συστήματος FIRMS (Fire Information for Resource Management) της NASA, προκύπτει ότι η δασική πυρκαγιά του Σχίνου εξαπλώθηκε ραγδαία, φτάνοντας σχεδόν στα όρια της τελικής περιμέτρου μέσα σε χρονικό διάστημα περίπου 24 ωρών (Εικόνα 1). Ειδικότερα, εκτιμάται ότι o μέσος ρυθμός ανάπτυξης της πυρκαγιάς ήταν της τάξης των 2.670 (±1.670) στρμ./ώρα. Επιπρόσθετα, η πυρκαγιά παρουσίασε ακραία συμπεριφορά την 20.05.2021, η οποία εκδηλώθηκε μέσα από το σχηματισμό πυροσωρειτών πάνω από το πλούμιο του καπνού. Ο σχηματισμός των νεφών αυτών υποδηλώνει τη σύζευξη μεταξύ της φωτιάς και της ατμόσφαιρας, με την πυρκαγιά να καθίσταται εφεξής αυτοκαθοδηγούμενη, «δημιουργώντας το δικό της καιρό».  

      Εικόνα 1. Η εξέλιξη της δασικής πυρκαγιάς στο Σχίνο Κορινθίας με βάση τα δεδομένα θερμών σημείων (hotspots) του συστήματος FIRMS/NASA. 
      Η σχεδόν εκρηκτική εξάπλωση της δασικής πυρκαγιάς του Σχίνου, αλλά και η μεγάλη έκλυση και μεταφορά καπνού, φαίνονται και στο επόμενο βίντεο. Σε αυτό το βίντεο παρουσιάζεται η εξάπλωση και συμπεριφορά της πυρκαγιάς, όπως αυτή προσομοιώθηκε από το προγνωστικό σύστημα IRIS 2.1. Το IRIS 2.1 αποτελεί την τελευταία έκδοση του επιχειρησιακού συστήματος που ανέπτυξε το 2017 το ΜΕΤΕΟ/ΕΑΑ με στόχο την παροχή προγνώσεων εξάπλωσης και συμπεριφοράς δασικών πυρκαγιών στην Ελλάδα. Η παρούσα έκδοση του συστήματος χαρακτηρίζεται από (1) αναπαράσταση της διαθέσιμης δασικής καύσιμης ύλης με πολύ υψηλή οριζόντια ανάλυση 10x10 m, (2) ακριβέστερο μαθηματικό υπολογισμό της συμπεριφοράς της φωτιάς, και (3) ακριβέστερη αναπαράσταση των αλληλεπιδράσεων μεταξύ της φωτιάς και της ατμόσφαιρας («η φωτιά δημιουργεί το δικό της καιρό»).  
       
      Στοχεύοντας στην καλύτερη κατανόηση των μετεωρολογικών συνθηκών που συνεισφέρουν στην εκδήλωση δασικών πυρκαγιών όπως αυτή του Σχίνου, στο ΜΕΤΕΟ/ΕΑΑ υλοποιείται το ερευνητικό έργο FLAME. Στα πλαίσια του FLAME έχουν καθοριστεί οι διαφορετικοί τύποι καιρού που συνδέονται με πυρομετεωρολογικές συνθήκες που προάγουν την εκδήλωση ακραίων δασικών πυρκαγιών. Ειδικότερα, έχουν ήδη ταυτοποιηθεί πέντε (5) βασικοί «πυρομετεωρολογικοί τύποι δασικών πυρκαγιών», κάθε ένας από τους οποίους συνδέεται με συγκεκριμένες πυρομετεωρολογικές συνθήκες και διαφορετικά επίπεδα επικινδυνότητας (Εικόνα 2). 

      Εικόνα 2. Πυρομετεωρολογικοί τύποι δασικών πυρκαγιών για την Ελλάδα. 
      Ειδικότερα για τη δασική πυρκαγιά του Σχίνου, αυτή συνδέεται με τον τρίτο (3ο) πυρομετεωρολογικό τύπο. Ο συγκεκριμένος πυρομετεωρολογικός τύπος χαρακτηρίζεται από σχετικά υψηλές θερμοκρασίες, χαμηλή υγρασία, ενισχυμένους ανέμους, και υπό συνθήκες ατμοσφαιρική αστάθεια. Πιο συγκεκριμένα, κατά τη διάρκεια της δασικής πυρκαγιάς του Σχίνου, οι πυρομετεωρολογικές συνθήκες πηδαλιουχήθηκαν από τη διέλευση μίας σκάφης χαμηλών πιέσεων πάνω από τα Βαλκάνια. Η διέλευση αυτής της σκάφης ενεργοποίησε την μεταφορά θερμών αεριών μαζών από τη Β. Αφρική προς τη χώρα μας και την ενίσχυση των ανέμων στην επιφάνειας ως αποτέλεσμα της δημιουργίας βαροβαθμίδας μεταξύ του Αιγαίου και του Ιονίου. Επιπρόσθετα, το μεσημέρι της 20.05.2021, οι ατμοσφαιρικές συνθήκες ευνόησαν την μεταφορά υγρασίας στην μέση τροπόσφαιρα, γεγονός που επέτρεψε την εκδήλωση ατμοσφαιρικής αστάθειας και κατ’ επέκταση τη σύζευξη της φωτιάς με την ατμόσφαιρα. Κατά τον τρόπο αυτό, η πυρκαγιά του Σχίνου ανέπτυξε ισχυρή επαγωγική στήλη και κατέστη αυτοκαθοδηγούμενη, δημιουργώντας χαρακτηριστικά πυρονέφη. 
      Με την αντιπυρική περίοδο του 2022 να βρίσκεται ήδη στον πρώτο μήνα, η μονάδα ΜΕΤΕΟ/ΕΑΑ υπενθυμίζει την πληθώρα εργαλείων και υπηρεσιών που δύναται να παρέχει επιχειρησιακά, σε καθημερινή βάση, με στόχο την ενίσχυση της ετοιμότητας της χώρας μας: 
      Ημερήσια εκτίμηση επικινδυνότητας εκδήλωσης και εξάπλωσης δασικών πυρκαγιών με βάση το Καναδικό Σύστημα Πυρομετεωρολογικών Δεικτών, τα όρια του οποίου έχουν προσαρμοστεί κατάλληλα στο πυρικό περιβάλλον της Ελλάδας. 
      Μετεωρολογικές και πυρομετεωρολογικές παρατηρήσεις σε πραγματικό χρόνο από το πιο πυκνό δίκτυο αυτόματων μετεωρολογικών σταθμών που λειτουργεί στην Ελλάδα από το 2007. 
      Ημερήσιες εκτιμήσεις της ευφλεκτότητας της λεπτής νεκρής δασικής καύσιμης ύλης για το σύνολο της ελληνικής επικράτειας, ανανεούμενες ανά 3 ώρες καθημερινά. 
      Προγνώσεις εξάπλωσης και συμπεριφοράς δασικών πυρκαγιών, συμπεριλαμβανομένου του εκλυόμενου καπνού, από το προγνωστικό σύστημα ταχείας απόκρισης IRIS 2.1.  
       
      Το ερευνητικό έργο FLAME υποστηρίχθηκε από το Ελληνικό Ίδρυμα Έρευνας και Καινοτομίας (ΕΛ.ΙΔ.Ε.Κ.) στο πλαίσιο της Δράσης "2η Προκήρυξη ερευνητικών έργων ΕΛ.ΙΔ.Ε.Κ. για την ενίσχυση των Μεταδιδακτορικών Ερευνητών/τριών (Αριθμός Έργου: 00559).
      Σύνταξη άρθρου: Θ.Μ. Γιάνναρος, Γ. Παπαβασιλείου, Κ. Λαγουβάρδος
      Ε.Α.Α. – Πεντέλη, 


    17. Περιβάλλον

      GTnews

      Η αξιολόγηση των θερμοκρασιακών αποκλίσεων πάνω από μια περιοχή μπορεί να γίνει με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους χρησιμοποιώντας διάφορες μεθόδους και δεδομένα, όπως για παράδειγμα παρατηρήσεις μετεωρολογικών σταθμών, ραδιοβολήσεων καθώς και δεδομένα αριθμητικών μοντέλων καιρού.
      Στο συγκεκριμένο άρθρο παρουσιάζουμε καταρχάς την ανάλυση της θερμοκρασίας στο επίπεδο των 850 hPa (~1500 μέτρα πάνω από την επιφάνεια), επίπεδο το οποίο επιτρέπει την παρακολούθηση των θερμικών χαρακτηριστικών των αερίων μαζών που επηρεάζουν μια περιοχή.
      Ο χάρτης που ακολουθεί δείχνει για το τρίμηνο Ιουνίου-Αυγούστου 2023 τη συνολική απόκλιση της θερμοκρασίας στη στάθμη των 1500 μέτρων πάνω από το Βόρειο ημισφαίριο και ο οποίος δείχνει ότι στο μεγαλύτερο μέρος αυτού η μέση θερμοκρασία κινήθηκε πάνω από τα κανονικά για την εποχή επίπεδα. Οι μεγαλύτερες θετικές θερμοκρασιακές αποκλίσεις (> 3 ˚C) εντοπίζονται κυρίως σε τμήματα της Βόρειας Αμερικής και του Βορείου Ατλαντικού, ενώ σημαντικές θετικές αποκλίσεις (> 2 ˚C) εντοπίζονται και σε μεγάλο μέρος της Ευρώπης, τα βόρεια και ανατολικά τμήματα της Ασίας και τοπικά σε τμήματα της Βόρειας Αφρικής.
      Στην χώρα μας η θερμοκρασία κινήθηκε πάνω από τα κανονικά για την εποχή επίπεδα στις περισσότερες περιοχές με την θερμοκρασιακή απόκλιση να ξεπερνάει τον 1 βαθμό Κελσίου, ενώ οι μικρότερες θερμοκρασιακές αποκλίσεις εντοπίζονταν στα νοτιότερα νησιωτικά τμήματα.
       

      Γράφημα 1: Θερμοκρασιακές αποκλίσεις στο ισοβαρικό επίπεδο των 850 hPa (~1500 μέτρα πάνω απο την επιφάνεια) κατα τους καλοκαιρινούς μήνες (Ιούνιο-Αύγουστο) του 2023 για το Βόρειο ημισφαίριο.
      Στη συνέχεια επικεντρωνόμαστε στη χώρα μας και κατατάσσουμε τα τελευταία 44 καλοκαίρια (1979-2023) υπολογίζοντας το άθροισμα των ωρών όπου η θερμοκρασία στο ισοβαρικό επίπεδο των 850 hPa (~1500 μέτρα πάνω από την επιφάνεια) υπερβαίνει το 99% των τιμών κατανομής της θερμοκρασίας που έχουν παρατηρηθεί μεταξύ 1981-2010 και τις οποίες ορίζουμε ως ακραία θερμές ώρες.
      Η ανάλυση δείχνει ότι το καλοκαίρι του 2023 ήταν το 2ο πιο ακραία θερμό τα τελευταία 44 χρόνια με 179 θερμές ώρες έχοντας τον ίδιο αριθμό θερμών ωρών με το 2007 (Γράφημα 2). Το πιο θερμό καλοκαίρι παραμένει αυτό του 2021, οπότε η χώρα μας επηρεάστηκε από δύο πολυήμερους καύσωνες. Τα συγκεκριμένα αποτελέσματα όπως είναι φυσικό συσχετίζονται με το ισχυρό και μεγάλης διάρκειας (15 ημέρες) επεισόδιο καύσωνα του Ιουλίου που επηρέασε την χώρα μας.
       

      Γράφημα 2: Άθροισμα των ακραία θερμών ωρών ανά καλοκαίρι (Ιούνιο-Αύγουστο) κατά την περίοδο 1979-2023.
       
      Πηγή δεδομένων: Η ανάλυση βασίζεται στα δεδομένα reanalysis του ERA5 από το Ευρωπαϊκό Κέντρο Μεσοπρόθεσμων Μετεωρολογικών Προγνώσεων (ECMWF).
    18. Περιβάλλον

      Engineer

      Το καλοκαίρι του 2025 ολοκληρώθηκε αφήνοντας πίσω του σημαντικές απώλειες σε δασικές και αγροτικές εκτάσεις της χώρας. Σύμφωνα με τα στοιχεία του Ευρωπαϊκού Συστήματος Πληροφοριών για τις Δασικές Πυρκαγιές (EFFIS) που ανέλυσε το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών / meteo.gr, από την αρχή του έτους έως και τα τέλη Αυγούστου κάηκαν συνολικά 473.930 στρέμματα, γεγονός που κατατάσσει το 2025 στην πέμπτη θέση ανάμεσα στις πιο καταστροφικές αντιπυρικές περιόδους των τελευταίων 20 ετών μέχρι στιγμής.
      Οι οκτώ μεγαλύτερες πυρκαγιές του 2025
      Στον παρακάτω χάρτη σημειώνονται οι οκτώ μεγαλύτερες δασικές πυρκαγιές, οι οποίες σημάδεψαν το φετινό καλοκαίρι. Οι περιοχές που επλήγησαν περισσότερο ήταν:
      Άρτα Αχαΐα Ζάκυνθος Κύθηρα Φενεός - Κορινθία Κερατέα - Αττική Χίος (με δύο ξεχωριστά μεγάλα περιστατικά)   Στις παραπάνω περιοχές, η συνολικά καμένη γη ανήλθε περίπου σε 260.000 στρέμματα, δηλαδή περισσότερο από το ήμισυ της συνολικής καμένης έκτασης του έτους. Ενδεικτικό της σοβαρότητας των πυρκαγιών είναι η καμένη έκταση στο νησί της Χίου που αντιστοιχεί περίπου στο 15% της συνολικής έκτασης του νησιού, αλλά και η εκτεταμένη καταστροφή σε τμήματα παρθένου δάσους στον Φενεό Κορινθίας.     Εικόνα 1. Καμένες εκτάσεις στην Ελλάδα από την αρχή του 2025 μέχρι και τα τέλη Αυγούστου. Σημειωμένες οι 8 μεγαλύτερες δασικές πυρκαγιές του καλοκαιριού.  
    19. Περιβάλλον

      Engineer

      Τα δορυφορικά δεδομένα που επεξεργαζόμαστε καθημερινά στο Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών/meteo.gr δίνουν μια συνοπτική εικόνα της χιονοκάλυψης στη χώρα μας, αρκεί το έδαφος να μην καλύπτεται από πυκνά νέφη. Την τελευταία ημέρα του 2020 η δορυφορική εκτίμηση της συνολικής έκτασης χιονοκάλυψης στην Ελλάδα έδειξε ότι μόλις το 1.3% της χώρας μας καλύπτεται από χιόνι ενώ ο μέσος όρος της περιόδου 2004-2020 είναι 9% (Γράφημα).
      Και τον χειμώνα 2019-2020 η χιονοκάλυψη είχε κυμανθεί σε πολύ χαμηλά για την εποχή επίπεδα, όμως δύο σοβαρές κακοκαιρίας στα τέλη του Δεκεμβρίου 2019 (Ζηνοβία) και αρχές Ιανουαρίου 2020 (Ηφαιστίωνας) είχαν αυξήσει πρόσκαιρα τη χιονοκάλυψη, κάτι που φέτος δεν αναμένεται να συμβεί σύντομα. Την πρώτη εβδομάδα του Ιανουαρίου 2021 προβλέπονται χιονοπτώσεις σε μεγάλα υψόμετρα που δεν αναμένουμε να αυξήσουν σημαντικά τη χιονοκάλυψη.
      Γράφημα. Η ημερήσια πορεία της χιονοκάλυψης επί τοις 100 της έκτασης της Ελλάδας τον φετινό χειμώνα (κόκκινη καμπύλη) και ο μέσος όρος 16 ετών (μαύρη καμπύλη) όπως εκτιμήθηκαν από δορυφορικές μετρήσεις την περίοδο 2004 - 2020. 

      Η χιονοκάλυψη είναι ένας σημαντικός παράγοντας του καιρού και του κλίματος μιας περιοχής καθώς για παράδειγμα βοηθά στην εκτίμηση εκδήλωσης ξαφνικών πλημμυρών και παρέχει την απαραίτητη ποσότητα νερού στον υπόγειο υδροφόρο ορίζοντα.
      Πηγή: meteo.gr - https://www.meteo.gr/articles_all.cfm
    20. Περιβάλλον

      Engineer

      Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος, συγκεντρώσαμε και σας παρουσιάζουμε τα ρεκόρ βροχόπτωσης και θερμοκρασιών για το 2020, σύμφωνα με τις καταγραφές του δικτύου αυτόματων μετεωρολογικών σταθμών του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών / meteo.gr, αλλά και ορισμένα αξιοσημείωτα στοιχεία του έτους.
      Ως προς τις βροχοπτώσεις, αξίζει να σημειωθεί ότι για μια ακόμη φορά τα μεγαλύτερα ετήσια ύψη βροχόπτωσης εντοπίστηκαν στην Κρήτη, όπου δύο επώνυμες κακοκαιρίες, ο Ηφαιστίων τον Ιανουάριο και η Κίρκη τον Οκτώβριο, καθώς και διαδοχικά κύματα κακοκαιρίας το Νοέμβριο και το πρώτο μισό του Δεκεμβρίου προκάλεσαν σημαντικά προβλήματα και καταστροφές. Αντίθετα, τα μικρότερα ετήσια ύψη βροχόπτωσης εντοπίζονται στις Κυκλάδες και στα Δωδεκάνησα.
      Στο χάρτη που ακολουθεί παρουσιάζονται τα 10 μεγαλύτερα και τα 10 μικρότερα ετήσια ύψη βροχόπτωσης για το 2020.

      Με αστερίσκους επισημαίνονται σταθμοί στους οποίους έχει διαπιστωθεί έλλειψη δεδομένων βροχόπτωσης και ως εκ τούτου οι καταγραφές υστερούν των πραγματικών.
      Σε επίπεδο θερμοκρασιών το 2020 αποτέλεσε ιδιαίτερη χρονιά, καθώς την περίοδο 15-19 Μαΐου εκδηλώθηκε ασυνήθιστο για την εποχή κύμα καύσωνα, κατά το οποίο έσπασαν πολλά θερμοκρασιακά ρεκόρ στη χώρα https://www.meteo.gr/article_view.cfm?entryID=1360, ενώ ρεκόρ μεγίστων θερμοκρασιών σημειώθηκε σε περισσότερους από 200 μετεωρολογικούς σταθμούς του δικτύου μας https://www.meteo.gr/article_view.cfm?entryID=1364. Το δεύτερο επεισόδιο υψηλών θερμοκρασιών του 2020, εκδηλώθηκε το διήμερο 31 Ιουλίου-1 Αυγούστου, με την ιδιαιτερότητα ότι την 1η Αυγούστου οι πολύ υψηλές θερμοκρασίες συνοδεύτηκαν από ισχυρές καταιγίδες. Οι χαμηλότερες θερμοκρασίες του έτους καταγράφηκαν το διάστημα  5-7 Ιανουαρίου (κακοκαιρία Ηφαιστίων) και το διάστημα 5-9 Φεβρουαρίου.
      Στο χάρτη που ακολουθεί παρουσιάζονται οι 10 υψηλότερες μέγιστες και οι 10 χαμηλότερες ελάχιστες θερμοκρασίες για το 2020.

      Συνολικά, το 2020 εκδηλώθηκαν στη χώρα μας 25 καιρικά επεισόδια με κοινωνικο-οικονομικές συνέπειες, τα οποία παρουσιάζονται αναλυτικά στην ενότητά μας ΕΝΤΟΝΑ ΚΑΙΡΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ενώ από το σύνολο των κυμάτων κακοκαιρίας δώσαμε όνομα σε 4 τα οποία πληρούσαν τις προϋποθέσεις που έχουμε ορίσει σχετικά με την ΟΝΟΜΑΤΟΔΟΣΙΑ ΒΑΡΟΜΕΤΡΙΚΩΝ ΧΑΜΗΛΩΝ. Αυτές ήταν οι:
      Ηφαιστίων (05-07/01/2020)
      Θάλεια (05-09/08/2020)
      Μεσογειακός Κυκλώνας Ιανός (16-20/09/2020)
      Κίρκη (28-29/10/2020)
      Ξεχωρίζει ο Μεσογειακός Κυκλώνας Ιανός, ο οποίος σύμφωνα με την ερευνητική εργασία του ΕΑΑ/meteo.gr που βρίσκεται σε εξέλιξη, ήταν ο ισχυρότερος μεσογειακός κυκλώνας που έχει καταγραφεί από το 1969 έως σήμερα, αν και πρέπει να τονίσουμε ότι τα μέσα καταγραφής σε παρελθοντικές δεκαετίες υστερούσαν σημαντικά έναντι των σημερινών. Το βαρομετρικό χαμηλό με τροπικά χαρακτηριστικά δημιουργήθηκε στο Νότιο Ιόνιο και κινήθηκε προς τη χώρα μας. Στην Κεφαλονιά καταγράφηκαν θυελλώδεις ανέμοι με ριπές έως 194 km/h, ραγδαίες βροχοπτώσεις (πάνω από 350 mm σε 1 ημέρα), κατολισθήσεις, υψηλός κυματισμός και πλημμυρίδα. Επιπλέον πολλές περιοχές της Κεντρικής Ελλάδας δέχθηκαν μεγάλα ύψη υετού, προκαλώντας πολύ μεγάλες καταστροφές και οδηγώντας στο θάνατο 4 ανθρώπους. Τα μεγαλύτερα προβλήματα από τις βροχοπτώσεις εντοπίστηκαν στην Καρδίτσα και στο Μουζάκι όπου κατέρρευσαν κτίρια.
      Σύνταξη/Επιμέλεια: Στρ. Βουγιούκας, Χρ. Πετρόπουλος, Κ. Λαγουβάρδος, Κ. Παπαγιαννάκη Ι. Κωλέτσης, Αθ. Καραγιαννίδης, Θ. Κοπανία
    21. Περιβάλλον

      GTnews

      Σύμφωνα με το δίκτυο των 53 μετεωρολογικών σταθμών του meteo.gr του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών (Ε.Α.Α) που λειτουργούν ανελλιπώς από το 2010 μέχρι σήμερα, τον Ιούνιο του 2025 η μέση τιμή των μεγίστων ημερήσιων θερμοκρασιών κυμάνθηκε πάνω από τα κανονικά για την εποχή επίπεδα σε όλες τις περιοχές της χώρας (σε σχέση με τον μέσο όρο της περιόδου 2010-2019).
      Ο παρακάτω χάρτης δείχνει τις αποκλίσεις της μέσης μέγιστης θερμοκρασίας για τον Ιούνιο 2025 ανά γεωγραφικό διαμέρισμα.
       
      Ο Ιούνιος του 2025 χαρακτηρίστηκε από σταθερά υψηλές θερμοκρασίες, με λίγα επεισόδια πρόσκαιρης πτώσης της θερμοκρασίας κοντά ή και λίγο κάτω από τον μέσο όρο της περιόδου 2010–2019.
      Το επόμενο γράφημα παρουσιάζει την κατάταξη του μήνα Ιουνίου ανά έτος, ανάλογα με τη μέση μηνιαία τιμή της μέγιστης θερμοκρασίας. Σε όλα τα γεωγραφικά διαμερίσματα της χώρας (εκτός από τα Νησιά του Αιγαίου και τα Δωδεκάνησα) ο Ιούνιος του 2025 ήταν ο 2ος θερμότερος από το 2010 μετά τον περσινό Ιούνιο (2024) όπου παραμένει με διαφορά ο θερμότερος Ιούνιος στα χρονικά των καταγραφών. Οι πιο μεγάλες θετικές αποκλίσεις κατά τον Ιούνιο του 2025 καταγράφηκαν στη Βόρεια Ελλάδα, στην Δυτική Ελλάδα και στην Πελοπόννησο της τάξης των 2-3°C πάνω από τα κανονικά για την εποχή επίπεδα.

      Στην πόλη της Αθήνας, η μέση μηνιαία τιμή απόκλισης της μέγιστης θερμοκρασίας ήταν +2,1 °C, με 24 από τις 30 ημέρες του μήνα να είναι πάνω από τα κανονικά για την εποχή επίπεδα. Στην πόλη της Θεσσαλονίκης, 22 ημέρες του μήνα ήταν πάνω από τη μέση τιμή της περιόδου 2010-2019, όπου η μέση μέγιστη θερμοκρασία του μήνα κυμάνθηκε κατά 1,6 ºC πάνω από τα κανονικά επίπεδα.

       
      Μπορείτε να βλέπετε τις αποκλίσεις των τιμών της μέγιστης θερμοκρασίας ανά περιφέρεια και ανά μήνα από τη σελίδα μας πατώντας εδώ.
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.