Μετάβαση στο περιεχόμενο
  • HoloBIM Structural
    HoloBIM Structural

  • webTV

    Michanikos.gr webTV

    619 ειδήσεις in this category

    1. webTV

      Engineer

      Στα τέλη του ερχόμενου Μαρτίου αλλάζει παντελώς ο οδικός χάρτης της χώρας, καθώς δίνεται στην κυκλοφορία το τελευταίο και πλέον δύσκολο, τμήμα της εθνικής οδού, αυτό που παρακάμπτει την κοιλάδα των Τεμπών και φθάνει στη Σκοτίνα.
       
      Πρόκειται για τα πλέον …μπαρουτοκαπνισμένα 25 χιλιόμετρα που κατασκευάστηκαν ποτέ στη χώρα μας, αφού το έργο (που ξεκίνησε το 2004), προ τεσσάρων ετών βρίσκονταν ένα βήμα πριν την εγκατάλειψη.
       
      Εν τέλει η χρυσή τομή βρέθηκε και με συνολικό κόστος κοντά στο 1,1 δις ευρώ, θα παραδοθεί σε λιγότερο από δύο μήνες στην κυκλοφορία.
       
      Το onlarissa.gr σας παρουσιάζει σήμερα πρώτο και αποκλειστικά, ένα βίντεο – οδοιπορικό στις τρεις νέες σήραγγες και στις εν εξελίξει εργασίες στο υπόλοιπο οδικό τμήμα, δίνοντας παράλληλα και μία σαφή εικόνα για το χρόνο που θα χρειάζεται κανείς για να μετακινηθεί από τον Ευαγγελισμό, έως και τη Σκοτίνα.
       

       
      Πηγή: http://www.onlarissa.gr/2017/02/10/apoklistiko-vinteo-taxidepsame-proti-mesa-apo-tis-nees-siranges-ton-tempon/
    2. webTV

      Engineer

      Είναι μια ώριμη, σοφή κυρία, ηλικίας κοντά δύο αιώνων. Έχει υποστεί πολλά και έχει δει ακόμη περισσότερα. Κουβαλάει στις πλάτες της τη σύγχρονη ιστορία της Αθήνας. Είναι η οδός, της οποίας η διάνοιξη εγκρίθηκε το 1837 και έναν και πλέον αιώνα μετά (1945) μετονομάσθηκε σε «Ελευθερίου Βενιζέλου».
      Αλλά το νέο της όνομα δεν καταχωρήθηκε. Ούτε στην αστική συνείδηση, ούτε στη συλλογική μνήμη. Σεβαστό, βλέπεις, το βάρος των ιστορικών ονομάτων, πλην όμως τη δύναμη της συνήθειας δεν την παραβγαίνει… Έτσι, η πρώτη οδός της σύγχρονης Αθήνας, «Πανεπιστημίου» βαφτίσθηκε με τη γέννησή της και «Πανεπιστημίου» θα μείνει. Η πορεία του δρόμου είναι πλούσια και γοητευτική.
      Στη δική του εξέλιξη μπορεί κανείς να «διαβάσει» την εξέλιξη ολόκληρης της πόλης. Και να φανταστεί κανείς ότι ετούτη η ιστορική οδός «πάτησε» πάνω σε έναν «χεζοπόταμο», όπως σκωπτικά αλλά σχεδόν επίσημα αποκαλείτο ο Ηριδανός, εκεί στις αρχές του 19ου αι., το ρέμα που εκτελούσε χρέη αποχετευτικού δικτύου μεταφέροντας τα αποπατήματα των ζώων, που βοσκούσαν στον Λυκαβηττό (εξ αυτού η κατοπινή περιοχή του Κολωνακίου εκείνη την εποχή ήταν γνωστή ως «κατσικάδικα»), στο άλλο ρέμα, του Βοϊδοπνίχτη, στη σημερινή οδό Σταδίου. Όταν έφτανε εκεί, το δίκτυο του βρωμοπόταμου έστριβε προς την Ομόνοια.
      Και κάπου εδώ, χρονικά, ξεκινάει το οδοιπορικό της περίφημης πολυσύχναστης σήμερα Πανεπιστημίου, που το 1883 χαρακτηρίσθηκε «έρημη, ως Σαχάρα» οδός, ακατάλληλη να φιλοξενήσει ένα μέσο αστικής συγκοινωνίας!
      Αλλά ας πιάσουμε την ιστορία από την αρχή, όπως την καταγράφει το ΑΠΕ-ΜΠΕ.
      Ο δρόμος με τις γαζίες δίνει σκυτάλη στο Πανεπιστήμιο
      Βρισκόμαστε στο έτος 1836. Η πρωτεύουσα του κράτους έχει μεταφερθεί από το Ναύπλιο στην Αθήνα, όπου πρέπει να εγκατασταθεί το βασίλειο του νεαρού Βαυαρού βασιλιά Όθωνα. Η ζωή της πόλης αναπτύσσεται πέριξ του βράχου της Ακροπόλεως. Για την ανέγερση του παλατιού έχει επιλεχθεί ο λόφος της Μπουμπουνίστρας (πλ. Συντάγματος) , όπου τελειώνει ο αστικός ιστός των ολίγων χιλιάδων κατοίκων. Ανατολικά της θέσης, όπου θα ανεγερθεί η βασιλική κατοικία, υπάρχει βουλευάριον (βουλεβάρτο), μικρή εξοχική περιπατητική οδός με γαζίες εκατέρωθεν (στις… μακρινές εξοχικές αποδράσεις τους, οι κάτοικοι συχνά επιλέγουν τον «δρόμο με τις γαζίες»!), μικρά διάσπαρτα υποστατικά και ολίγα πρόχειρα παραπήγματα, που εξυπηρετούν ως στέγαστρα ζώων. Αλλά το μέλλον της πόλης προοιωνίζεται λαμπρό.
      Η Αθήνα θα πρέπει να μετατραπεί σε πρωτεύουσα αρμόζουσα προς το αγλαό παρελθόν της. Στην «καρδιά» του αρχαιοελληνικού πνεύματος, στη σκιά της Ακρόπολης, κι επιπλέον πλάι στο παλάτι, δεν νοούνται ούτε δυσωδία, ούτε βοσκή ζώων. Είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι με την εγκατάσταση της βασιλικής οικογένειας στη Μπουμπουνίστρα, το κέντρο της πόλης θα μετακινηθεί. Ως εκ τούτου, οι προοπτικές για τους δρόμους που θα διανοιχθούν γύρω από το ανάκτορο, είναι μεγάλες. Τη ρυμοτόμηση της πόλης έχουν αναλάβει οι αρχιτέκτονες Σταμάτης Κλεάνθης και Έντβαρτ Σάουμπερτ, αν και έχει προηγηθεί ένας πρώτος σχεδιασμός (πριν τη μεταφορά της πρωτεύουσας από το Ναύπλιο) από τον Γερμανό αρχιτέκτονα Λέο φον Κλέντσε. Αυτός ο τελευταίος, «βλέπει» ως πρωταρχική ανάγκη την ανάπτυξη του βουλευάριου. Αντίστοιχη εκτίμηση διατυπώνεται και από το δίδυμο Κλεάνθη - Σάουμπερτ.

      Οδός Πανεπιστημίου περί το 1900
      Το 1837 εγκρίνεται η διάνοιξη του δρόμου. Αυτή την εποχή δεν υπάρχει επίσημη ονοματοδοσία οδών. Οι δρόμοι συνήθως μνημονεύονται με ονόματα σημαντικών μορφών του μακρινού παρελθόντος και μνημείων των αρχαίων χρόνων με τα οποία είναι διάσπαρτη η Αθήνα (οδός Φειδίου, Σωκράτους, Ακροπόλεως κ.λπ.), ή εντοπίζονται με τα χαρακτηριστικά τους («ο δρόμος με τις γαζίες», «η οδός της κρήνης» κ.λπ.). Όσο για τις ακριβείς θέσεις των οικιών προσδιορίζονται με τα ονόματα των νοικοκυραίων. Όσο πιο επιφανής ο νοικοκύρης, τόσο γνωστότερος ο δρόμος της κατοικίας του.
      Η προοπτική για το βουλευάριο είναι να δημιουργηθεί εκεί πανεπιστήμιο, ως κυψέλη φρέσκων μυαλών, που θα φέρει ανάπτυξη και ζωή στην περιοχή. Σχεδόν αμέσως ξεκινά η διάνοιξη και δύο χρόνια μετά, το 1839, θεμελιώνεται το πανεπιστήμιο, που διαγράφει το μέχρι τούδε όνομα «ο δρόμος με τις γαζίες» και δίνει το όνομά του στη νέα οδό. Ο δρόμος ανοίγει με αργούς ρυθμούς και δυσκολίες. Η πολιτεία πρέπει να διαχειριστεί πρώτα των θέμα του ρέματος που διαχέει την ανυπόφορη δυσωδία στην περιοχή κι ύστερα να «οργώσει» το ανισόπεδο, από τους βράχους και τα χαντάκια, έδαφος. Για πολύ καιρό η οδός Πανεπιστημίου είναι εργοτάξιο.
      Λίγο μετά το 1840, Κλεάνθης και Σάουμπερτ εισηγούνται τη μεταφορά της Μητρόπολης από την Αγία Ειρήνη της Αιόλου, σε ναό που θα ανεγερθεί σε περίοπτο σημείο της Πανεπιστημίου, αλλά οι αντιδράσεις του θρησκευτικού κόσμου είναι σθεναρές. «Είναι πολύ μακριά από τον αστικό ιστό και θα δυσκολεύει τους πιστούς» διαμαρτύρονται οι ιεράρχες. Έτσι η νέα Μητρόπολη αποφασίζεται να χτιστεί πλάι στον σωζόμενο από τον 13ο αι. μ.Χ. μεσαιωνικό ναό της Θεοτόκου Γοργοεπήκοου και Αγίου Ελευθερίου, περιοχή που αξιολογείται ως ευκολότερη και ασφαλέστερη στην πρόσβαση για τους Αθηναίους πιστούς.
      Οφθαλμιατρείο, Άγιος Διονύσιος, Αρσάκειο, Μέγαρο Σλήμαν τα πρώτα επιβλητικά κτήρια
      Ωστόσο, στο σημείο που προόριζαν για τη Μητρόπολη οι δύο ρυμοτόμοι αποφασίζεται να χτιστεί το Οφθαλμιατρείο σε σχεδιασμό του Δανού Χανς Κρίστιαν Χάνσεν, από τον οποίο άλλωστε σχεδιάστηκε και το κτήριο του Πανεπιστημίου. Στα σχέδια του Χάνσεν, αυτό το ιστορικό μνημείο της επιστημονικής δραστηριότητας της ελληνικής οφθαλμολογίας αναφέρεται ως «νοσοκομείο Οφθαλμιώντων». Οι Αθηναίοι της εποχής το αποκαλούν «Οφθαλμοκομείο». Αποτελεί, βλέπεις, μονάδα ιατρικής φροντίδας πρώτης γραμμής, καθώς η σκόνη και τα πάσης φύσεως ζωύφια από τον ανεπαρκή καθαρισμό της πόλης, έχουν μετατρέψει τα οφθαλμικά νοσήματα για τον πληθυσμό σε υπόθεση ρουτίνας. Η οικοδόμηση του κτηρίου, ωστόσο, προχωρά με βραδύ ρυθμό. Η Αθήνα αλλάζει όψη, η Πανεπιστημίου είναι «οργωμένη» εξαιτίας της διαχείρισης του ρέματος και της ανέγερσης διαφόρων κτηρίων. Αυτή την εποχή χτίζεται και το μέγαρο Αρσάκη, σε οικόπεδο στη γωνία με τη Μενάνδρου (νυν Πεσμαζόγλου) που ανήκει στη Μονή της Ζωοδόχου Πηγής και για την αγορά του οποίου από την Φιλεκπαιδευτική Εταιρεία έχει μεσολαβήσει η βασίλισσα Αμαλία. Στο ύψος του συγκεκριμένου οικοπέδου, μάλιστα, βρίσκεται η μόνη γέφυρα, που ενώνει τις δύο όχθες του Βοϊδοπνίχτη. Χωροταξικά, η κάτω πλευρά της Πανεπιστημίου είναι η μία κοίτη του ρέματος, που υποδέχεται το δυσώδες υλικό από τα κατσικάδικα.

      Ανέγερση Οφθλαμιατρείου και Αγίου Διονυσίου
      Ο καιρός περνά. Ο ρυθμός ανέγερσης των δημόσιων κτηρίων στην Πανεπιστημίου είναι της… υπομονής. Τα χρήματα είναι περιορισμένα, εξατμίζονται κι έως ότου βρεθεί νέος χρηματοδότης, κυλάει χρόνος… Την άνοιξη του 1850 ο Χανς Κρίστιαν Χάνσεν, αδυνατώντας πλέον να παρακολουθήσει τους άτακτους ρυθμούς οικοδόμησης των δημόσιων κτηρίων, που του έχουν ανατεθεί, επιστρέφει στην πατρίδα του, αφήνοντας χώρο για… δράση στον φιλόδοξο και ταλαντούχο μικρότερο αδελφό του, Θεόφιλο. Την οικοδόμηση του Οφθαλμιατρείου, αναλαμβάνει να συνεχίσει ο εξίσου διακεκριμένος ανά την Ευρώπη Λύσανδρος Καυταντζόγλου, με μία τροποποίηση. Στο ισόγειο κτίσμα του Χάνσεν προσθέτει ανώγειο. Το 1854 το Οφθαλμιατρείο παραδίδεται σε δύο επίπεδα. Το 1869 συμπληρώνεται με έναν όροφο σε σχέδιο Γεράσιμου Μεταξά και το 1881 προστίθενται υπερώο και ένα εξωτερικό ιατρείο.
      Αλλά εκτός από την ανέγερση του Οφθαλμιατρείου, στον Καυταντζόγλου έχει ανατεθεί και η επίβλεψη στην κατασκευή του παρακείμενου ναού του Αγίου Διονυσίου. Η παροικία των καθολικών, που έχει ενισχυθεί με την έλευση του βασιλιά στην Αθηνά, έχει αγοράσει ένα οικόπεδο στη διασταύρωση της Πανεπιστημίου με την Ομήρου, όπου σχεδιάζει να χτίσει τον δικό της καθεδρικό ναό. Για την κάλυψη των σχετικών εξόδων μάλιστα έχει συστήσει και επιτροπή −αποτελούμενη από τους πρέσβεις Γαλλίας, Αυστρίας και Βαυαρίας, και τον εφημέριο του Όθωνα− η οποία εξουσιοδοτείται να συγκεντρώσει χρήματα με εράνους στις κοινότητες καθολικών της Αμερικής και της Ευρώπης. Ο θεμέλιος λίθος του ναού μπαίνει το 1853 και αρχίζει δειλά δειλά η οικοδόμηση με σχέδια του Χάνσεν. Αλλά τα χρήματα τελειώνουν. Στο μεταξύ, ο Δανός αρχιτέκτονας έχει φύγει από την Ελλάδα και την αποπεράτωση και αυτού του έργου αναλαμβάνει ο Καυταντζόλγου.
      Το χτίσιμο του Αγίου Διονυσίου γίνεται με τον… αραμπά. Όταν τελειώνουν τα χρήματα, σταματά κι όταν συγκεντρώνονται νέα, συνεχίζει. Κάποτε ο επιχειρηματίας της Λαυρεωτικής, Ιωάννης Σερπιέρης, βάζει βαθιά το χέρι στην τσέπη και ο ναός επιτέλους ολοκληρώνεται. Από το έτος της θεμελίωσής του έχουν περάσει 32 χρόνια! Αλλά σε αυτό το διάστημα των τριών δεκαετιών ολόκληρη η Πανεπιστημίου έχει αλλάξει όψη. Ήδη, από το 1879 στα μισά του δρόμου δεσπόζει όμορφο κι επιβλητικό το μέγαρο Σλήμαν (Ιλίου Μέλαθρον) που έχει χτιστεί σε σχέδια του περίφημου Γερμανού αρχιτέκτονα Ερνέστου Τσίλλερ για να στεγάσει τον ομοεθνή φίλο του αρχαιολόγο.
      Θεόφιλος Χάνσεν
      Οκτώ χρόνια πριν, ο Σλήμαν έχει φέρει στο φως την αρχαία Τροία και τον θησαυρό του Πριάμου, ενώ έχει περάσει μόλις μία πενταετία από τότε που ανασκάπτοντας την Ακρόπολη των Μυκηνών αποκάλυψε τάφους, αγγεία και γενικότερα ευρήματα σπάνιας τέχνης, σπουδαία δείγματα του μυκηναϊκού πολιτισμού. Στο μεταξύ, ο Σλήμαν έχει παντρευτεί Ελληνίδα και δηλώνει λάτρης του ελληνικού πνεύματος. Σφραγίζει δε τον ιδιαίτερο δεσμό του με την Ελλάδα χτίζοντας το αρχοντικό του στη νεότευκτη γειτονιά της Πανεπιστημίου και αναθέτοντας τη φιλοτέχνηση του εσωτερικού του με νωπογραφίες στον Σλοβένο ζωγράφο Γιούρι Σούμπιτς, του οποίου η φήμη διατρέχει ήδη τα μήκη και πλάτη του ανεπτυγμένου κόσμου. Πλάι στην οικία Σλήμαν, στη διασταύρωση με τη σημερινή οδό Αμερικής, επιλέγει να χτίσει τη δική του κατοικία ο οικονομολόγος, πολιτευτής του Θόδωρου Δηλιγιάννη, Ιωάννης Ζωγράφος.
      Με την ανατολή του 20ου αι., ωστόσο, ο Ζωγράφος αγοράζει ένα μεγάλο εξοχικό κτήμα στο ανατολικό τμήμα της Αθήνας και μετακομίζει εκεί, πυροδοτώντας μία εντυπωσιακή οικιστική ανάπτυξη και δίνοντας εντέλει το όνομά του σε ολόκληρη την περιοχή. Η κατοικία που αφήνει ο Ζωγράφος στην Πανεπιστημίου θα στεγάσει για χρόνια τον Ελευθέριο Βενιζέλο και λίγο πριν το 1940 θα κατεδαφιστεί για να ανεγερθεί στη θέση της το επιβλητικό μέγαρο, που σώζεται ίσαμε σήμερα, και που την περίοδο της Κατοχής στέγασε το ιταλικό διοικητήριο.
      Λ. Καυταντζόγλου
      Η σφήνα Σταδίου - Αμαξηλάτες vs Ιπποσιδηρόδρομος - «Ερημος Σαχάρα» η Πανεπιστημίου;
      Καθώς τα χρόνια περνούν και η Αθήνα αποκτά τον αέρα της πρωτεύουσας συγκεντρώνοντας ολοένα και περισσότερο πληθυσμό από το εξωτερικό και το εσωτερικό της χώρας, ο αστικός ιστός απλώνει προς όλες τις κατευθύνσεις. Η Πανεπιστημίου έχοντας αποκτήσει ήδη τα πρώτα λαμπρά αρχιτεκτονήματά της, προσελκύει το ενδιαφέρον πολιτικών, τραπεζιτών και εμπόρων. Μετά το 1862, μάλιστα, όταν με μια γενναία χορηγία 50.000 δραχμών από τον Μιχαήλ Τοσίτσα διανοίγονται αρκετοί μικρότεροι δρόμοι του κέντρου της πόλης και η Πανεπιστημίου, που έχει σταματήσει στο Πανεπιστήμιο, επεκτείνεται ως την οδό Πατησίων, οι ενδιαφερόμενοι επενδυτές βρίσκουν προσφερόμενο πεδίο. Στο μεταξύ, σε εξέλιξη είναι και η κατασκευή, πλάι στο Πανεπιστήμιο, του νεοκλασικού μεγάρου, που προορίζεται να στεγάσει την Ακαδημία Αθηνών.
      Η δωρεά για την ανέγερσή του κτηρίου έχει γίνει από τον διπλωμάτη και επιχειρηματία Σίμωνα Σίνα, το 1856, αλλά ο θεμέλιος λίθος μπαίνει τρία χρόνια μετά. Ο σχεδιασμός είναι του Θεόφιλου Χάνσεν. Το χτίσιμο καθυστερεί και με τον θάνατο του δωρητή οι εργασίες διακόπτονται για κάμποσα χρόνια έως ότου τη συνέχιση του έργου αναλάβει η χήρα του. Και αυτό το κτήριο θα παραδοθεί σχεδόν 30 χρόνια μετά, αλλά θα αποτελέσει το πολύτιμο πετράδι στο επαγγελματικό στέμμα του Δανού αρχιτέκτονα. Κατά την εκτίμηση των ειδικών, «πρόκειται για το ομορφότερο και αρμονικότερο νεοκλασικό οικοδόμημα του κόσμου, το οποίο ο Χάνσεν εμπνεύστηκε από την αθηναϊκή αρχιτεκτονική του 5ου αι., όπως αυτή αποτυπώνεται στα μνημεία της Ακροπόλεως». Η Ακαδημία μαζί με το Πανεπιστήμιο και τη Βαλλιάνειο Εθνική Βιβλιοθήκη, που θα ανεγερθεί αργότερα (θεμελιώθηκε το 1888), θα αποτελέσουν την περίφημη νεοκλασική τριλογία των Αθηνών, το λαμπρό κόσμημα τόσο στη μακρόχρονη ιστορία του δρόμου όσο και της σύγχρονης πόλης.
      Στα δημιουργήματα - διαμάντια του Θεόφιλου Χάνσεν στην οδό Πανεπιστημίου του 19ου αι. εντάσσεται και το ξενοδοχείο της Μεγάλης Βρετανίας, εκεί που ο δρόμος συναντά την πλατεία Συντάγματος. Στην πραγματικότητα, το κτήριο ολοκληρώνεται το 1874, αλλά το ξενοδοχείο λειτουργεί ήδη από το 1866 στη διασταύρωση του «δρόμου των ακακιών» (Σταδίου) με τη σημερινή Καραγιώργη Σερβίας και απλώς μεταφέρεται στη νέα του θέση, όπου βρίσκεται έως σήμερα.

      Η «Μεγάλη Βρετανία» περί το 1900
      Καθώς η Πανεπιστημίου αναπτύσσεται, ανοίγεται νέος οικιστικός ορίζοντας. Κατοικίες ξεπετιόνται στην «πλάτη» της Ακαδημίας δημιουργώντας τον συνοικισμό «Προάστιο» (την κατοπινή Νεάπολη). Οι πρώτοι εργολάβοι αφηνιάζουν… Μετά την ίδρυση Πανεπιστημίου και Ακαδημίας και την ολοκλήρωση του βασιλικού ανακτόρου, η περιοχή προσελκύει το ενδιαφέρον φοιτητών και οικογενειαρχών, τόσο επειδή το κέντρο της πόλης έχει πλέον μετατοπισθεί, όσο και επειδή η απόκτηση οικοπέδου στο «Προάστιο» αποτελεί (για την ώρα) υπόθεση εφικτή για τα χαμηλότερα βαλάντια. Στο μεταξύ, παρελθόν είναι πλέον και ο βρομοπόταμος από το 1852, όταν η Αθήνα κλήθηκε να διαχειριστεί θεομηνία, που την έκοψε στα δύο. Μία νεροποντή κατέστρεψε τη γέφυρα στη θέση του Αρσάκειου και έβαλε την περιοχή σε νέες περιπέτειες και την πολιτεία σε νέα έξοδα… Το ρέμα μπαζώθηκε και ο Βοϊδοπνίχτης μετατράπηκε στην οδό Σταδίου («βαφτίστηκε» έτσι, επειδή σχεδιάστηκε να φτάσει ως το Παναθηναϊκό Στάδιο. Δεν έφτασε ποτέ).
      Το θέμα είναι ότι από τότε, από το δεύτερο μισό του 19ου αι., η Αθήνα αποκτά μία ακόμη βασική αρτηρία, αλλά κυρίως τον πρώτο αποχετευτικό αγωγό της, που περνάει κάτω από τον νέο δρόμο. Η Σταδίου ανοίγει άλλους ορίζοντες. «Σπάει» το μονοπώλιο της Πανεπιστημίου και διχάζει το ενδιαφέρον των επενδυτών. Στρωμένη, σπαρμένη με ακακίες, χωρίς δημόσια έργα, έτοιμη προς αξιοποίηση και τουλάχιστον τον πρώτο καιρό εμφανώς οικονομικότερη, η νέα οδός ξεπερνά την Πανεπιστημίου σε προσέλκυση ενδιαφέροντος. Δεν έχει την αίγλη της τριλογίας, ούτε των αριστοκρατικών κατοικιών του Σλήμαν ή του Ζωγράφου, αλλά τρώει την Πανεπιστημίου στη… στροφή, διότι διαθέτει και αποχετευτικό δίκτυο.
      Ακόμη και οι περιπατητές την προτιμούν. Και πράγματι, εκεί προς τα στερνά του 19ου αι. η δημιουργία της Σταδίου δεν διχάζει μόνο το επενδυτικό ενδιαφέρον, αλλά και τους Αθηναίους πολίτες. Χρονικογράφοι της εποχής μαρτυρούν ότι η πρώτη μεγάλη αντιπαράθεση μεταξύ των… υποστηρικτών της Σταδίου και των άλλων της Πανεπιστημίου σημειώνεται με αφορμή τη δημιουργία του πρώτου μέσου μαζικής μετακίνησης, του ιπποσιδηρόδρομου. Πρόκειται για ένα βαγόνι το οποίο συνήθως σέρνουν τρία άλογα. Είναι είδος αστικής συγκοινωνίας και καθιερώνεται με ειδικό νόμο το 1880. Μάλιστα, με τη… γονιδιακή −καθώς φαίνεται− έφεση στον μεγαλεπήβολο σχεδιασμό, οι τοπικοί άρχοντες της εποχής υπόσχονται και ένα σχέδιο δικτύου εννέα γραμμών ιπποσιδηρόδρομου σε Αθήνα και Πειραιά. Το δικαίωμα έχει παραχωρηθεί στη βελγική «Societe des Laminoirs», η οποία δημιουργεί βάση στην Ομόνοια και εγκαινιάζει το πρώτο δρομολόγιο ίσαμε το Σύνταγμα.
      Αλλά το μέσο «σπάει» τη δουλειά των παραδοσιακών αμαξηλατών κι εκείνοι βρίσκοντας σύμμαχο τον δήμο Αθηναίων, ξεκινούν δυναμικές κινητοποιήσεις. Κύριο επιχείρημά τους είναι ότι η κατάσταση των οδών από τις οποίες διέρχεται το ιππήλατο βαγόνι έχει γίνει απαράδεκτη, επειδή η εταιρεία εκμετάλλευσης δεν τηρεί τις προβλέψεις συντήρησης. Οι αμαξηλάτες ζητούν τη μετακίνηση του μέσου από τη Σταδίου στην Πανεπιστημίου, καθώς, όπως υποστηρίζουν, αυτή «είναι φαρδύτερη, η κυκλοφορία του ιπποσιδηρόδρομου θα γίνεται πιο άνετα και επιπλέον, δεν θα συνωστίζονται άλογα και αμαξάδες σε έναν δρόμο, ο οποίος ούτως ή άλλως είναι ήδη μία από τις κυριότερες αρτηρίες της πόλης».
      Οι εκπρόσωποι της εταιρείας καταγγέλλουν πρωτίστως τον δήμο Αθηναίων, χαρακτηρίζοντας «ανήκουστο» το γεγονός ότι «υιοθετεί τις θέσεις των αμαξηλατών, οι οποίες ήταν αντίθετες προς το δημόσιο συμφέρον». Δευτερευόντως, υποστηρίζουν ότι σε πάμπολλες μεγαλουπόλεις οι γραμμές των τροχιοδρόμων με ίππους ή ακόμη και ατμομηχανές είναι στρωμένες σε δρόμους ασύγκριτα στενότερους, μόλις πέντε μέτρα πλάτους. Αντίθετα, στην οδό Σταδίου, η οποία έχει πλάτος είκοσι μέτρα, κάτι λιγότερο από εννέα μέτρα έχουν διατεθεί για την κυκλοφορία των αμαξών. Συμπληρώνουν, δε, πως σε πολυσύχναστους δρόμους οι γραμμές θα έπρεπε να πολλαπλασιάζονται και «όχι να μετακινούνται σε "έρημες, ως η Σαχάρα, οδούς", όπως η Πανεπιστημίου, διότι ουδεμίαν ωφέλειαν θα προσεπορίζετο το κοινόν, η δε κατασκευή των τοιούτων γραμμών θα ήτο άνευ αξίας και χρησιμότητος»!
      Η αντιπαράθεση παίρνει διαστάσεις. Δίνει πηχυαίους τίτλους στον Τύπο της εποχής με σειρές δημοσιευμάτων, που συγκρίνουν τα δύο… μήλα της έριδος, τις οδούς Πανεπιστημίου και Σταδίου, και ανά διαστήματα αναδεικνύουν νικητή το ένα ή το άλλο. Στο μεταξύ, όσο ιπποσιδηρόδρομος και αμαξηλάτες πραγματοποιούν μετ΄ εμποδίων δρομολόγια στη Σταδίου και οι περιπατητές συνωστίζονται ανάμεσα στις οπλές των αλόγων, η Πανεπιστημίου καλλωπίζεται με νέα επιβλητικά κτήρια. Από την κρησάρα του Τύπου δεν γλυτώνουν οι αμαξάδες, οι οποίοι συχνά προκαλούν ατυχήματα, μετατρέποντας τη Σταδίου σε στίβο αγώνων ταχύτητας… «…Να απομάθωσι τας παλαιάς έξεις τού να θέλουν ο εις να προσπερνά τον άλλον» καλούν οι εφημερίδες τους αμαξηλάτες, αποδίδοντας σε αυτή την… κακιά συνήθεια των καροτσέρηδων τις προσκρούσεις των αμαξών στις σιδερένιες ράγες του ιπποσιδηρόδρομου. Στην πραγματικότητα, οι άνθρωποι προσπαθώντας να μη χάσουν πελατεία, φορτώνουν, ξεφορτώνουν και εκτελούν τα κατά παραγγελίαν δρομολόγια με μεγαλύτερη βιάση… Η αντιπαράθεση συνεχίζεται. Παρά τον λυσσώδη πόλεμο των αμαξηλατών, ο ιπποσιδηρόδρομος παραμένει στη γραμμή της Σταδίου, ανεβάζοντας την αξία της γης στα ύψη. Οριστικό τέλος στην κόντρα δίνεται με τα εγκαίνια της ατμήλατης άμαξας.

      Μέγαρο Αρσάκη αρχές 20ου αι.
      Όσο γρήγορα αναπτύσσεται η Σταδίου, η Πανεπιστημίου παίρνει τον χρόνο της. Η επέκτασή της ίσαμε την Πατησίων ανοίγει χώρο για τη δημιουργία νέων συνοικισμών, αλλά περιφερειακά του δρόμου, όπου οι τιμές είναι προσιτές. Για την ώρα, στην επάνω πλευρά της Πανεπιστημίου δεσπόζουν ο καθεδρικός του Αγίου Διονυσίου, το Οφθαλμιατρείο, η αθηναϊκή τριλογία και τα μέγαρα Σλήμαν και Ζωγράφου. Στην κάτω, το μέγαρο Αρσάκη και παραδίπλα του, στη διασταύρωση με τη σημερινή Εδουάρδου Λω, η κατοικία του Ιωάννη Σερπιέρη. Ο επιχειρηματίας, έχοντας χρηματοδοτήσει γερά την αποπεράτωση του Αγίου Διονυσίου, παρακολουθώντας την εξέλιξη του δρόμου με την ανέγερση των πρώτων αρχοντικών κατοικιών και διαβλέποντας την αξία που αυτός πολύ σύντομα θα αποκτήσει, επιλέγει να χτίσει εδώ και το δικό του σπίτι. Το 1887 μάλιστα αναλαμβάνει ο ίδιος και τον φωτισμό της πόλης. Το μέγαρο Σερπιέρη, σε σχέδια του Αναστάσιου Θεοφιλά, ολοκληρώνεται το 1880. Αργότερα θα προστεθεί ένας όροφος, θα γίνει και μια επέκταση. Στο μέλλον, με τη φυγή του Σερπιέρη, το κτήριο θα στεγάσει την Αγροτική Τράπεζα. Κατά την καταγραφή του Διονυσίου Ηλιόπουλου στο βιβλίο του «Εν Αθήναις, κάποτε…», παραδίπλα από την κατοικία Σερπιέρη, στη θητεία της πια ως Αγροτική Τράπεζα, υπήρχε από το 1860 ένα διώροφο οίκημα και ακόμη πιο κάτω μία κατοικία του 1840.
      Η δημοσιονομική πτώχευση της χώρας το 1893, και η ήττα της στον ελληνοτουρκικό πόλεμο, το 1897, ανακόπτουν την πρόοδο της χώρας, αλλά όχι για πολύ.
      Στα 1900, η Πανεπιστημίου παραμένει ένας δρόμος με προοπτική. Όπως ακριβώς και η Ελλάδα. «Φιλοξενεί» τα θαυμάσια κτήρια της αθηναϊκής τριλογίας και μερικά ακόμη υπέροχα αρχιτεκτονήματα αντίστοιχης λογικής, αλλά τα περισσότερα ανεγείρονται στον μεσοπόλεμο. Η αργή εξέλιξη αξιοποίησης του δρόμου, τον φέρνει σε σχετικά χαμηλή σειρά στην ασφαλτόστρωση. Επί δημαρχίας Σπύρου Μερκούρη, προτάσσεται η οδός Αιόλου, όπου χτυπά η εμπορική καρδιά της πόλης και η κινητικότητα είναι μεγάλη. Ακολουθούν η Σταδίου, ο πλατεία Ομονοίας, η οδός Αθηνάς (επίσης εμπορικός δρόμος) και εντέλει η Πανεπιστημίου.
      Παρά την πρωτιά στην αξιοποίησή της, η Πανεπιστημίου είδε τις δικές λαμπρές εποχές από τη δεκαετία του 1920 κι έπειτα. Κάποια λίγα κτήρια δημιουργήθηκαν στην πρώτη ανάσα του 20ου αι., αλλά τα περισσότερα από αυτά κατεδαφίστηκαν και ανοικοδομήθηκαν μετά και τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο.
      Η Πανεπιστημίου ακολούθησε την πορεία της πόλης. Ή μήπως, η πόλη την πορεία της Πανεπιστημίου; Δύσκολη η απάντηση. Το σίγουρο είναι ότι πορεύτηκε σε δημιουργία και ανάπτυξη, άνοιξε δρόμους, καθοδήγησε, γράφτηκε με έντονα γράμματα στις πρώτες σελίδες της σύγχρονης πόλης, της σύγχρονης χώρας. Η Πανεπιστημίου. Που Πανεπιστημίου γεννήθηκε και έτσι θα μείνει.
      Πηγές φωτογραφιών: Φωτογραφικό αρχείο Μουσείου Μπενάκη, Φιλεκπαιδευτική Εταιρεία
      ΑΠΕ-ΜΠΕ<p>Πηγή: <a target="_blank" href="https://www.iefimerida.gr">iefimerida.gr</a> - <a target="_blank" href="https://www.iefimerida.gr/stories/odos-panepistimioy-istoria-tis-syghronis-athinas">Οδός Πανεπιστημίου: Ενας δρόμος, δύο αιώνες ιστορίας της Αθήνας [εικόνες] </a></p>
    3. webTV

      Engineer

      Δείτε τις 10 μεγαλύτερες γέφυρες που κατασκευάστηκαν στον κόσμο με κριτήριο το ύψος τους. Το ύψος γέφυρας είναι η απόσταση της επάνω επιφάνειας (άσφαλτος, σιδηροδρομικές γραμμές κ.λπ.) έως την κατώτερη επιφάνεια του εδάφους ή της επιφάνειας του νερού.
      Αυτό το ύψος δεν πρέπει να συγχέεται με το κατασκευαστικό ύψος το οποίο σχετίζεται τόσο με τα γεωλογικά χαρακτηριστικά της περιοχής αλλά φυσικά με τον τύπο και την αρχιτεκτονική της γέφυρας.
       
    4. webTV

      Engineer

      Η σειρά κατάταξης των 10 πρώτων χωρών έχει ως εξής:
      10) Singapore: 87 skyscrapers
      9) Indonesia: 101skyscrapers
      8.) Thailand: 103 skyscrapers
      7) Canada: 104 skyscrapers 
      6) Australia: 106 skyscrapers
      5) South Korea: 219 skyscrapers
      4) United Arab Emirates: 242 skyscrapers
      3) Japan: 249 skyscrapers
      2) United States: 795 skyscrapers
      1) China: 1980 skyscrapers
       
    5. webTV

      Engineer

      Ανακοινώθηκαν οι 362 υποψηφιότητες, από 38 διαφορετικές χώρες, των ευρωπαϊκών “Οσκαρ” αρχιτεκτονικής που διοργανώνονται ετησίως από το Fundacio Mies Van der Rohe και την Ευρωπαική Επιτροπή.
      Το Fundació Mies van der Rohe με έδρα τη Βαρκελώνη σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή διοργανώνουν τα καταξιωμένα Βραβεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη Σύγχρονη Αρχιτεκτονική. Τα βραβεία EUmies 2024 θα αναγνωρίσουν τα καλύτερα κατασκευασμένα έργα στην Ευρώπη που ολοκληρώθηκαν μεταξύ Απριλίου 2021 και Μαΐου 2023. Ο κύκλος του 2024 θα αντικατοπτρίζει τις τρέχουσες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι πολίτες, οι αρχιτέκτονες, οι πελάτες, οι φορείς ανάπτυξης, οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής και άλλοι επαγγελματίες στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας.
      ΟΙ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΥΠΟΨΗΦΙΟΤΗΤΕΣ:
      Μεταξύ των nominators ξεχωρίζει το site Archisearch του Βασίλη Μπαρτζώκα.
      1) Λούρια / React architects, Kometka architecture studio
      To έργο που ξεκίνησε το 2019 και ολοκληρώθηκε το 2021 βρίσκεται στην οικισμό Αγκαιριά της Πάρου.  

       



      © Panagiotis Voumvakis
      2) Κατοικία Λατύπι / A31 architecture construction
      Ξεκίνησε το 2020 και ολοκληρώθηκε το 2022. Βρίσκεται στην τοποθεσία Χουλάκια της Μυκόνου με θέα τα νησιά Δήλος και Ρήνεια.
      © George Fakaros

      © Yiannis Hadjiaslanis

      © Yiannis Hadjiaslanis

      © Yiannis Hadjiaslanis
      3) Ξερολίθι / Sinas architects
      Το γραφείο Sinas architects σε συνεργασία με την αρχιτέκτονα Μαρία Μαμούρα σχεδίασε ένα καλοκαιρινό σπίτι στο νησί της Σερίφου αντλώντας έμπνευση από τις “ξερολιθιές”, το τοπικό παραδοσιακό σύστημα κοντών πέτρινων τοίχων αντιστήριξης που δημιουργούνται για σκοπούς καλλιέργειας της γης, δημιουργώντας έτσι ένα κτίριο κατοικίας που δένει με το φυσικό περιβάλλον που το περιβάλλει σε βαθμό που να γίνεται αναπόσπαστο μέρος του.

       

       
       

      © Yiorgos Kordakis
      4) Δημοτικό Σχολείο Ανατόλια / Morpho Papanikolaou, SPARCH architects
      Το Κολλέγιο Ανατόλια είναι ένα μη κερδοσκοπικό εκπαιδευτικό ίδρυμα που βρίσκεται σε ένα προάστιο της Θεσσαλονίκης. Το έργο βραβεύτηκε με το πρώτο βραβείο σε προσκεκλημένο διαγωνισμό το 2015. Μετά από πολλές σχεδιαστικές παραλλαγές, η οριστική μελέτη ξεκίνησε το 2019 και η κατασκευή του το 2021. Ολοκληρώθηκε το 2022.

       

       
       

      © Konstantinos Pappas
      5) Αγορά Μοδιάνο: Αποκατάσταση, Επισκευή & Ανακαίνιση Διατηρητέου Κτηρίου / Morpho Papanikolaou, SPARCH architects
      Η ανάπλαση του διατηρητέου μνημείου Agora Modiano: Ανάκτηση του ρόλου της ως Κεντρική Αγορά Τροφίμων της πόλης και ορόσημο στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Η αρχιτεκτονική και η κατασκευή της ήταν πρωτοποριακή και εντυπωσιακή, εκφράζοντας το πνεύμα της εποχής της, ως Κεντρική Αγορά Τροφίμων της πόλης.

       

       

       

      © Olda Deikou
      6) Διαμέρισμα στην οδό Ιγνατίου / Point Supreme
      Μια ολοκληρωμένη κατοικία, εγκατεστημένη σε μόλις 22 τετραγωνικά μέτρα, σε ένα δωμάτιο στην οροφή ενός υπάρχοντος κτιρίου, προωθεί την ιδέα της επαναχρησιμοποίησης και της συμβίωσης στο κέντρο της πόλης. Η ευελιξία, η συμπύκνωση και τα διάφορα “οπτικά φίλτρα” θολώνουν τη διάκριση μεταξύ εσωτερικού και εξωτερικού χώρου, αυξάνοντας ριζικά την αντίληψη του μεγέθους του σπιτιού και προωθώντας παράλληλα την άποψη της υπαίθριας διαβίωσης και της κοινωνικής ζωής.

       

       

       
      © Filip Dujardin
      7) Art 1 Offices / Neiheiser Argyros
      Ενα υφιστάμενο κτίριο γραφείων 40 ετών απογυμνώνεται στη δομή του και επανασχεδιάζεται πλήρως για το παρόν.

       

       

       

      © Lorenzo Zandri
      8. Ανάδειξη Μνημειακού Αξονα Θεσσαλονίκης – Αναβάθμιση Πλατείας Φαναριωτών / Makridis Associates
      Η ανάπλαση της πλατείας Φαναριωτών αναδιαμορφώνει πλήρως τη βάση του σημαντικότερου ιστορικού άξονα της Θεσσαλονίκης. Μέσω μιας ολοκληρωμένης προσέγγισης, ένας υφιστάμενος κόμβος μετατράπηκε σε ένα φιλόξενο, βιώσιμο δημόσιο χώρο.

       

       

       

      © Κimberley Powell
      9) Λίκνον / K-studio
      To Λίκνον είναι ένα ορόσημο που αναδεικνύει τις ρίζες του λικέρ Μεταξά, οι οποίες είναι στενά συνδεδεμένες με την κουλτούρα των προϊόντων υψηλής ποιότητας και της οινοποιίας στο νησί της Σάμου.
      © Nikos Daniilidis
      © Claus Brechenmacher & Reiner Baumann
      © Claus Brechenmacher & Reiner Baumann
      © Claus Brechenmacher & Reiner Baumann
      10) Homa Vagia Boutique Hotel / Μοld Architects
      Homa από το ελληνικό ”χώμα’’. Eνα µμικρό συγκρότημα, στη Βαγιά Σερίφου, εμπνευσμένο από τα ίχνη µμιας περασμένης εποχής.

       

       

       
      © Panagiotis Voumvakis
      11) Εξοχική κατοικία σε ελαιώνα, Mεγανήσι / Hiboux architecture
      Σε έναν υφιστάμενο ελαιώνα με θέα στη θάλασσα, ένα νέο συγκρότημα εξοχικών κατοικιών, συνυφασμένο με το τοπίο, επαναπροσδιορίζει την εμπειρία της καλοκαιρινής διαβίωσης με κοινόχρηστο τρόπο. Μικροί πέτρινοι όγκοι για ύπνο και ξεκούραση είναι διάσπαρτοι και οι κοινόχρηστοι χώροι διαβίωσης μέσα και έξω ενοποιούνται κάτω από τη σκιά των ελαιόδεντρων.

       
       

       

      © Yannis Drakoulidis
      12) eLement – Νέο κτίριο γραφείων / RS Sparch
      Το κτίριο γραφείων eLement παίρνει το όνομά του από το L που το διαμορφώνει. Είναι ένα κτίριο που μιλάει για την κίνηση και τη φύση. Το κτίριο να φαίνεται αιθέριο, σαν να πετούν οι πλάκες με τις αιχμηρές γωνίες και τις απαλές καμπύλες τους, στη συνεχή τους κίνηση από όροφο σε όροφο. Οι ποιητικές προθέσεις, η φύση, η γεωμετρικότητα και η υλικότητα συνεργάζονται για αυτόν τον σκοπό.

       



      © Yiorgis Yerolymbos
      13) The Seashore Rise / 314 architecture studio
      Αν αναζητούσε κάποιος κοινά στοιχεία ανάμεσα σε κτίρια και σε πέταλα λουλουδιών, θα κατέληγε σε αυτό το κτήριο κατοικιών στη Γλυφάδα.




      ©Panagiotis Voumvakis
    6. webTV

      Engineer

      Σημείο αναφοράς για τις «έξυπνες», βιώσιμες πόλεις προορίζεται να γίνει η καινούργια συνοικία Ρούμπλιοβο-Αρχανγκέλσκογιε, στα δυτικά της Μόσχας.
      Θα περιλαμβάνει κατοικίες για 65.000 πολίτες, σχολεία, κλινικές, δομές για μετακίνηση των κατοίκων, περιοχές καταστημάτων, δημοτικά και πολιτιστικά ιδρύματα. Επιπλέον, θα προσφέρει 800.000 τετραγωνικά μέτρα γραφείων στους αναπτυσσόμενους τομείς χρηματοοικονομικών υπηρεσιών, παροχής συμβουλών και λογιστικο-οικονομικού ελέγχου της ρωσικής πρωτεύουσας.
      Το αρχιτεκτονικό γραφείο Zaha Hadid Architects θα συνεργαστεί με το ρωσικό αρχιτεκτονικό γραφείο TPO Pride Architects ώστε να μετατρέψουν τη Ρούμπλιοβο-Αρχανγκέλσκογιε σε ένα ποικίλο οικοσύστημα για να ζει κανείς, να εργάζεται, να σπουδάζει, να διασκεδάζει.
      «Δουλεύοντας με εξειδικευμένες ομάδες στη Ρωσία και την Ευρώπη, εξελίξαμε ένα ανθρωποκεντρικό σχέδιο για μια “έξυπνη” διασυνδεόμενη πόλη που φέρνει κοντά τους ανθρώπους όχι μόνο μέσω τεχνολογικής καινοτομίας αλλά και μέσω της οργάνωσης του δημόσιου χώρου, οικοδομώντας μια κοινότητα που εντάσσει τα φυσικά χαρακτηριστικά της περιοχής με αρχές δεκτικότητας και μη αποκλεισμού σε μια υψηλής ποιότητας αρχιτεκτονική, κατάλληλη για τον 21ο αιώνα» σχολιάζει ο διευθυντής του πρότζεκτ στο γραφείο Zaha Hadid Architects, Χρήστος Πασάς.
      Συνολικά, θα οικοδομηθούν 4 εκατομμύρια τετραγωνικά μέτρα στην περιοχή, ένα τρίτο της οποίας θα είναι πάρκα και δάσος που θα φτάνει στον ποταμό Μόσκβα, με μια λίμνη στο κέντρο του. Καινούργια γραμμή μετρό, η κατασκευή της οποίας θα αρχίσει το 2020, θα συνδέει τη Ρούμπλιοβο-Αρχανγκέλσκογιε με τον σταθμό του μοσχοβίτικου υπογείου Σελέπιχα.
      Με τη βοήθεια της πλατφόρμας της EDF για τρισδιάστατες προσομοιώσεις ενεργειακών και αστικών σεναρίων, το πρότζεκτ στοχεύει στη βελτιστοποίηση κατανάλωσης και παραγωγής ενέργειας από βιώσιμες τοπικές ενεργειακές πηγές.
      Επελέγησαν και άλλες δύο κοινοπραξίες για την ανάπτυξη του πρότζεκτ: η κοινοπραξία της ιαπωνικής Nikken Sekkei με τη ρωσική UNK Project. Και η κοινοπραξία της ιταλικής Archea Associati με το ρωσικό αρχιτεκτονικό γραφείο ABD Architects. Η JSC Rublyovo-Arkhangelskoye θα συνεργαστεί και με τις τρεις κοινοπραξίες για την κατασκευή της καινούργιας γειτονιάς.



      Περισσότερα για το έργο: https://www.dezeen.com/2018/11/13/moscow-smart-city-rublyovo-arkhangelskoye-zaha-hadid-architects/
       
       
       
    7. webTV

      Engineer

      Οι καμπύλες –σήμα κατατεθέν της γραφής των Zaha Hadid Architects– σε ταξιδεύουν με ταχύτητες… μετρό στο μέλλον, ενώ οι γλυπτές ατσάλινες φόρμες τους φλερτάρουν με την ιστορία της πόλης που έχει συνδεθεί με τη χαλυβουργία. Το χθες και το αύριο δένουν σε μια εντυπωσιακά ρευστή ισορροπία στους τρεις νέους σταθμούς του μετρό που σχεδίασε το διάσημο αρχιτεκτονικό γραφείο στο Ντνίπρο της Ουκρανίας.

      Φωτορεαλιστικές απεικονίσεις για τους σταθμούς μετρό στο Dnipro που σχεδιάζουν οι Zaha Hadid Architects © ATCHAIN
      Οι εργασίες επέκτασης του υπόγειου δικτύου σταθερής τροχιάς της πόλης για επιπλέον 4 χιλιόμετρα ξεκίνησαν το 2016 και οι σταθμοί Teatralna, Tsentalna και Muzeina αναμένεται να υποδεχτούν τους πρώτους επιβάτες το 2025. Στόχος, φυσικά, να αποφορτίσουν την κυκλοφοριακή συμφόρηση προσφέροντας γρήγορη πρόσβαση από το κέντρο και τον σιδηροδρομικό σταθμό Dnipro-Holovnyi στις επιχειρήσεις, τα πολιτιστικά και ακαδημαϊκά ιδρύματα, τα πάρκα και τις παραλίες στα ανατολικά.

      Είσοδος σε σταθμό μετρό στο Ντνίπρο της Ουκρανίας που σχεδίασαν οι Zaha Hadid Architects © ATCHAIN
      Για τον σχεδιασμό τους το γραφείο, που ίδρυσε η βραβευμένη με Πρίτζκερ Ιρακινοβρετανή Χαντίντ (1950-2016), άντλησε έμπνευση και υλικό από την τοπική βιομηχανική κληρονομιά.

      Άποψη από την οροφή στις εξόδους των σταθμών μετρό στο Ντνίπρο που σχεδίασε το γραφείο Zaha Hadid Architects © Omega Render
      Απηχώντας τη μακρά παράδοση της ουκρανικής πόλης στη μεταλλουργία και τη μηχανική, οι είσοδοι των σταθμών είναι φτιαγμένοι από ανακυκλωμένο συγκολλημένο χάλυβα που προέρχεται από χυτήρια της περιοχής και με την χαρακτηριστική αρχιτεκτονική τους θα γίνονται εύκολα ευδιάκριτοι στη νέα πλατεία όπου έχουν χωροθετηθεί.

      Η αίσθηση της ροής χαρακτηρίζει τον σχεδιασμό των Zaha Hadid Architects για τους νέους σταθμούς του μετρό στο Ντνίπρο της Ουκρανίας © ATCHAIN
      Οι γεωμετρίες της καμπύλης και η αίσθηση της ροής συνθέτουν την ατμόσφαιρα και στους εσωτερικούς χώρους, ενώ για τα εκδοτήρια εισιτηρίων έχει προβλεφθεί διαφορετικό ντιζάιν σε κάθε σταθμό. Σύμφωνα με το γραφείο: «οι εσωτερικοί χώροι, ακολουθώντας το σκεπτικό της διαισθητικής πλοήγησης, έχουν σχεδιαστεί ώστε να προσανατολίζουν και να κατευθύνουν τους επιβάτες σε κάθε σταθμό ενώ ενισχύουν την εμπειρία τους για να εξασφαλίσουν άνετη και ευχάριστη μετακίνηση στην πόλη». Ας το ομομολήσουμε: θέλουμε να μας πάρει αυτό το «ποτάμι»!

      Έτσι θα είναι οι εσωτερικοί χώροι για το κοινό στους νέους σταθμούς του μετρό στο Ντνίπρο που σχεδίασαν οι Zaha Hadid Architects © ATCHAIN
       
    8. webTV

      Engineer

      Συνήθως όταν ταξιδεύουμε σε μια πόλη στο εξωτερικό, σε μεγάλο ποσοστό για τις μετακινήσεις μας χρησιμοποιούμε το μετρό. Θα προσπαθήσουμε να δούμε το χρήσιμο μέσο μετακίνησης μέσα από διάφορα facts και αριθμούς που μας κίνησαν την περιέργεια. Χτυπάμε το εισιτήριο ή τη κάρτα και ξεκινάμε λοιπόν.
      Το πιο πολυσύχναστο
      Την πρώτη θέση έχει το μέτρο του Τόκιο με ετήσιο αριθμό επιβατών 3,46 δισεκατομμύρια επιβάτες. Ακολουθεί η Μόσχα με 2,37 δισεκατομμύρια επιβάτες ενώ την τριάδα κλείνει η Σανγκάη με 2,04 δισεκατομμύρια επιβάτες.
      Τυπικός σταθμός του μετρό του Τόκυο. Ο συγκεκριμένος είναι ο Meiji-Jingūmae της γραμμής Fukutoshin (πηγή: wikipedia) Στη δεκάδα θα συναντήσουμε την αγαπημένη  Νέα Υόρκη  με 1,81 δισεκατομμύρια επιβάτες -6η θέση- αλλά και την -λιγότερο γνωστή στο ευρύ κοινό-  Γκουανγκτζόου  που βρίσκεται στην 8η θέση με 1,73 δισεκατομμύρια επιβάτες.
      Το παλαιότερο
      Το παλαιότερο υπόγειο σιδηροδρομικό σύστημα του κόσμου είναι το μετρό του Λονδίνου. Λειτούργησε το 1863 και εξυπηρετεί 1,06 δισεκατομμύρια επιβάτες το χρόνο. Είναι το τέταρτο σε μέγεθος μετρό του κόσμου.
      Οι επιβάτες περιμένουν να επιβιβαστούν σε ένα τρένο στο σταθμό της Baker Street το 1906 (πηγή: wikipedia) Είναι γνωστό με την επωνυμία Underground και διαθέτει δίκτυο με συνολικό μήκος γραμμών 402 χιλιόμετρα. Το αξιοσημείωτο είναι ότι παρά την ονομασία του, μόλις το 45% από τα 402 χιλιόμετρα είναι υπόγειο.
      Ακόμα διαθέτει και 272 σταθμούς και η μέση ταχύτητα των συρμών είναι 33 χλμ.. Έχει υπολογιστεί ότι κάθε συρμός διανύει ετησίως 184.269 χλμ..
      Το μεγαλύτερο
      Το Πεκίνο είναι εκείνο που κατέχει την πρωτιά. Εγκαινιάστηκε την 1η Οκτωβρίου 1969 και για δύο δεκαετίες είχε 2 γραμμές. Εκτείνεται σε μήκος 699,3 χλμ. και διαθέτει 23 γραμμές και 405 σταθμούς, 62 εκ των οποίων είναι σταθμοί μετεπιβίβασης. 
      Δύο τρένα στην Γραμμή 1 του μετρό του Πεκίνου (πηγή: wikipedia) Αποτελεί ένα από τα ταχύτατης ανάπτυξης συστήματα μετρό στον κόσμο, με πολλές γραμμές ακόμα υπό κατασκευή. Το συνολικό του μήκος εντός του 2022 αναμένεται να φτάσει τα 1.000 χιλιόμετρα.
      Στην δεύτερη θέση είναι το Μετρό της Σανγκάης. Η πρώτη γραμμή του άνοιξε το 1993. Το συνολικό μήκος του δικτύου είναι 676 χιλιόμετρα, με 16 γραμμές και 414 σταθμούς.
      Είναι το τρίτο πολυσύχναστο παγκοσμίως ενώ μέσα στο 2022 θα φτάσει τα 1.000 χιλιόμετρα και θα προσπαθήσει να πάρει εκ νέου την πρωτιά που κατείχε από το 2015 έως το 2020.
      Ο ωραιότερος σταθμός
      Ο σταθμός Komsomolskaya στην Μόσχα θεωρείται ο ομορφότερος. Λειτούργησε πρώτη φορά το 1952. Με θολωτό κίτρινο μπαρόκ ταβάνι και μαρμάρινες κολώνες περισσότερο μοιάζει με μουσείο ή παλάτι της εποχής του Τσάρου παρά με σταθμό του μετρό.
      Ο σταθμός Komsomolskaya (Circle Line) του μετρό της Μόσχας (πηγή: wikipedia) Είναι ο πρώτος και μοναδικός σχεδιασμός σταθμού μετρό του Shchusev. Μετά τον θάνατο του Shchusev, ο σταθμός ολοκληρώθηκε από τους Kokorin, Zabolotnaya, Varvarin, Velikoretsky και Pavel Korin, τον δημιουργό των ψηφιδωτών.
      Στο επίπεδο της πλατφόρμας υπάρχει η μπαρόκ κίτρινη οροφή με συνοδευτικές ζωφόρους. Στη μεγέθυνση της καμάρας στηρίζονται 68 οκταγωνικοί κίονες που επικαλύπτονται με λευκό μάρμαρο και καλύπτονται με μπαρόκ παραστάδες.
      Τα οκτώ μεγάλα ψηφιδωτά οροφής είναι έμπνευση του Pavel Korin. Ο ίδιος είχε δηλώσει ότι η έμπνευση προήλθε από την ομιλία του Ιωσήφ Στάλιν στην Παρέλαση της Μόσχας το 1941.
      Εξαιρετική περίπτωση είναι και ο σταθμός Solna Centrum του Μετρό της Στοκχόλμης, ο οποίος θυμίζει κρατήρα ηφαιστείου. Με έντονο κόκκινο χρώμα στους τοίχους, δημιουργεί μια ανεπανάληπτη ψευδαίσθηση και είναι πολύ πιθανόν να χάσετε το τρένο θαυμάζοντας την ομορφιά του σταθμού, που λειτουργεί από τις 31 Αυγούστου του 1975
      Ο σταθμός Solna centrum του μετρό της Στοκχόλμης (πηγή: wikipedia) Το μικρότερο
      Στην Χάιφα του Ισραήλ συναντούμε το μικρότερο μετρό παγκοσμίως. Ο Carmelit διαθέτει μόλις έξι σταθμούς, ένα τούνελ 1,7 χιλιομέτρων ενώ έχει τέσσερις συρμούς. Η κατασκευή ξεκίνησε το 1956 και ολοκληρώθηκε το 1959.
      Ο σταθμός Carmelit του μετρό της Χάιφα (πηγή: wikipedia) Το Carmelit, που πήρε το όνομά του από το όρος Carmel μέσω του οποίου διέρχεται. Η διαφορά υψομέτρου μεταξύ του πρώτου και του τελευταίου σταθμού είναι 274 μέτρα.
      Το δημοφιλέστερο
      Το έχουμε δει σε πολλές ταινίες και πλέον η φήμη του είναι τεράστια. Το μυθικό μετρό της Νέα Υόρκης αποτελεί το δημοφιλέστερο μετρό του κόσμου.
      Ο σταθμός Grand Central Terminal του μετρό της Νέας Υόρκης (πηγή: wikipedia) Ξεκίνησε την λειτουργία του, το 1904. Διαθέτει 36 γραμμές και 472 σταθμούς ενώ έχει συνολικό μήκος δικτύου, 394 χιλιόμετρα. To 60% του δικτύου είναι υπόγειος.
      Η μέγιστη ταχύτητα των συρμών είναι 89 χιλιόμετρα την ώρα. Είναι ένα από τα τέσσερα συστήματα σιδηροδρόμων των ΗΠΑ που λειτουργούν επί 24ώρου βάσεως και 365 μέρες το χρόνο.
      Η απόσταση από το επίπεδο του δρόμου του σταθμού στην 191η οδό έως την αποβάθρα είναι 55 μέτρα και αποτελεί τον πιο βαθύ σταθμό του δικτύου.
      Η μεγαλύτερη διαδρομή σε μήκος που μπορεί να πραγματοποιήσει κανείς χωρίς να αλλάξει σταθμό είναι 50 χιλιόμετρα. Αρχίζει η διαδρομή από την 207η οδό του Μανχάταν και καταλήγει στο Φαρ Ρόκαγουεϊ του Κουίνς.
      Το χειρότερο ατύχημα στην ιστορία του μετρό της Νέας Υόρκης έγινε το 1918, όπου σκοτώθηκαν 97 άνθρωποι και τραυματίστηκαν πάνω από 200.
    9. webTV

      Engineer

      Ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα ευρήματα ανάλυσης δορυφορικών δεδομένων από την πυρομετεωρολογική ομάδα FLAME του ΕΑΑ/ΜΕΤΕΟ, σχετικά με τις πυρκαγιές που εκδηλώθηκαν στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια των τελευταίων 20 ετών. Πιο συγκεκριμένα, από το 2003 έως και το 2022:
      Περισσότερα από 2.800.000 στρέμματα αποδίδονται σε μόλις 10 πυρκαγιές.
        Οι 10 αυτές πυρκαγιές χαρακτηρίζονται ως ακραίες, παρουσιάζοντας εξαιρετικά υψηλούς ρυθμούς εξάπλωσης (καμένα στρέμματα ανά ημέρα).
        Η πυρκαγιά της Αρκαδίας τον Αύγουστο του 2007 παρουσιάζει τον υψηλότερο ρυθμό εξάπλωσης, ξεπερνώντας τα 250.000 στρέμματα ανά ημέρα.
        Η καταστροφική πυρκαγιά της Εύβοιας τον Αύγουστο του 2021 κατατάσσεται τέταρτη, παρουσιάζοντας ρυθμό εξάπλωσης που ξεπερνά τα 150.000 στρέμματα ανά ημέρα.
        6 από τις 10 πιο ακραίες δασικές πυρκαγιές εκδηλώθηκαν και επηρέασαν περιοχές της Πελοποννήσου.
        6 από τις 10 πιο ακραίες δασικές πυρκαγιές εκδηλώθηκαν μέσα στην ίδια αντιπυρική περίοδο, αυτή του 2007.
      Τα παραπάνω στοιχεία καταδεικνύουν με εμφατικό τρόπο την ανάγκη υιοθέτησης ολοκληρωμένων στρατηγικών διαχείρισης του προβλήματος των ακραίων δασικών πυρκαγιών, βασισμένων σε επιστημονική γνώση αιχμής. Σε αυτή την κατεύθυνση, η μονάδα ΜΕΤΕΟ/ΕΑΑ παρέχει:
      Επιτήρηση των πυρομετεωρολογικών συνθηκών, συμπεριλαμβανομένης της ευφλεκτότητας των νεκρών δασικών καυσίμων, αξιοποιώντας το πυκνότερο δίκτυο αυτόματων μετεωρολογικών σταθμών στην Ελλάδα (>500 σταθμοί).
        Καθημερινή πρόγνωση επικινδυνότητας εκδήλωσης και εξάπλωσης πυρκαγιών, βασισμένη στο Καναδικό Σύστημα Πυρομετεωρολογικών Δεικτών προσαρμοσμένο στο πυρικό περιβάλλον της Ελλάδας.
        On-demand πρόγνωση εξάπλωσης και συμπεριφοράς πυρκαγιών, αξιοποιώντας το προγνωστικό σύστημα ταχείας απόκρισης IRIS 2.0.
        On-demand πυρομετεωρολογικές αναλύσεις ενεργών δασικών πυρκαγιών. Το επόμενο βίντεο συνοψίζει πολλές από αυτές τις υπηρεσίες, υπογραμμίζοντας παράλληλα πως εάν δε σπάσουμε τα στεγανά που σήμερα κρατούν απομονωμένους επιχειρησιακούς και ερευνητικούς φορείς, είναι αδύνατο να επιτύχουμε την προσαρμογή και την ενίσχυση της ετοιμότητας απέναντι στη νέα πραγματικότητα των ακραίων δασικών πυρκαγιών.
      Η παραπάνω ανάλυση βασίζεται στη βάση δεδομένων FIRED (Fire Events Delineation) που κάνει χρήση δεδομένων των δορυφόρων Terra και Aqua. https://doi.org/10.1038/s41597-022-01572-3
      Το ερευνητικό έργο υποστηρίχθηκε από το Ελληνικό Ίδρυμα Έρευνας και Καινοτομίας (ΕΛ.ΙΔ.Ε.Κ.) στο πλαίσιο της Δράσης "2η Προκήρυξη ερευνητικών έργων ΕΛ.ΙΔ.Ε.Κ. για την ενίσχυση των Μεταδιδακτορικών Ερευνητών/τριών (Αριθμός Έργου: 00559).
      Σύνταξη άρθρου: Θ. Μ. Γιάνναρος, Γ. Παπαβασιλείου, Π. Κυριάκου, Κ. Λαγουβάρδος
    10. webTV

      Engineer

      Αυτές είναι οι δέκα (10) από τις πιο εντυπωσιακές γέφυρες του κόσμου:
      Γέφυρα Βάσκο ντα Γκάμα, Πορτογαλία

      ©Tiago Alberto/EyeEm/Getty Images
      Με μήκος μεγαλύτερο από 16 χιλιόμετρα πάνω από τον ποταμό Τάγο, είναι μία από τις μακρύτερες γέφυρες στην Ευρώπη και συνδέει το βόρειο με το νότιο τμήμα της Πορτογαλίας. Η γέφυρα, η οποία άνοιξε για το κοινό το 1998, κατασκευάστηκε από περίπου 3.300 άτομα, που εργάζονταν ταυτόχρονα, και για την ολοκλήρωσή της χρειάστηκαν 18 μήνες. Πήρε το όνομά της από τον Πορτογάλο εξερευνητή Βάσκο ντα Γκάμα.
      Γέφυρα Μπακουναγιάγουα, Κούβα

      ©Miguel G. Saavedra/Shutterstock
      Με ύψος 110 και άνοιγμα 314 μέτρα, πρόκειται για την ψηλότερη και μακρύτερη γέφυρα στο νησί της Κούβας. Σχεδιάστηκε από τον μηχανικό Λουίς Σάενς Ντουπλάς και έχει αναγνωριστεί ως θαύμα μηχανικής της Κούβας.
      Γέφυρα Μπέαρ Μάουντεν, Νέα Υόρκη, ΗΠΑ

      Η γέφυρα που διασχίζει τον ποταμό Χάντσον ήταν η μεγαλύτερη σε μήκος κρεμαστή γέφυρα στον κόσμο όταν ολοκληρώθηκε το 1924. Το άνοιγμα στο κέντρο της είναι 497 μέτρα. Η γέφυρα αποτελεί τμήμα των αυτοκινητοδρόμων U.S. 6 και U.S. 202 μεταξύ των κομητειών Όραντζ και Γουέσττσεστερ.
      Γέφυρα Χοεντσόλερν, Γερμανία

      Χτισμένη πάνω από τον Ρήνο, αυτή η γέφυρα είναι ένα από τα σπουδαιότερα αξιοθέατα της πόλης της Κολονίας. Με τα χρόνια, έγινε τόπος συγκέντρωσης των ερωτευμένων. Κάτοικοι και τουρίστες σφραγίζουν την αγάπη τους τοποθετώντας λουκέτα στη γέφυρα.
      Κρεμαστή Γέφυρα του Λανγκάουι, Μαλαισία

      ©35007/E+/Getty Images
      Στην κορυφή του Γκουνούνγκ Ματ Τσινκάνγκ στο αρχιπέλαγος Λανγκάουι, αυτό το αρχιτεκτονικό θαύμα είναι μια κυρτή κρεμαστή πεζογέφυρα 125 μέτρων. Βρίσκεται στα 660 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας και η θέα που προσφέρει στο νησί είναι συγκλονιστική. Το κυρτό σχήμα της γέφυρας επιτρέπει στον επισκέπτη να απολαύσει την καλύτερη εμπειρία θέασης καθώς τη διασχίζει.
      Κάου Βανγκ (Χρυσή Γέφυρα), Λόφοι Μπα Να, Βιετνάμ

      Το τουριστικό αξιοθέατο βρίσκεται μέσα στους δασώδεις λόφους του κεντρικού Βιετνάμ. Δύο χέρια από τσιμέντο που αναδύονται από τα δέντρα μοιάζουν να συγκρατούν τη γέφυρα μήκους 150 μέτρων. Σχεδιασμένη από τον Βου Βιέτ Ανχ, η γέφυρα διασχίζει το δάσος στην ορεινή περιοχή που αναπτύχθηκε αρχικά ως σταθμός σε αυτόν τον λόφο από Γάλλους αποίκους το 1919.
      Ζαντζιάιε, Γυάλινη Γέφυρα, Κίνα

      ©VCG/Getty Images
      Η υπερυψωμένη γέφυρα μήκους 430 μέτρων και ύψους 300 μέτρων είναι κατασκευασμένη πάνω από ένα φαράγγι και συνδέει δύο ορεινούς βράχους στην επαρχία Χουνάν. Από το 2016 που τέθηκε σε λειτουργία είναι η μεγαλύτερη και ψηλότερη γέφυρα με γυάλινο δάπεδο στον κόσμο.
      Πον ντι Γκαρ, Γαλλία

      ©Max Labeille/Getty Images
      Το αρχαίο ρωμαϊκό υδραγωγείο πάνω στον ποταμό Γκαρντόν κατασκευάστηκε το 50 μ.Χ περίπου και αποτελεί σήμερα Τοποθεσία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO. Συνδέεται την Ουζές και τη Νιμς και εδώ και αιώνες συμβάλλει καθοριστικά στη μεταφορά νερού στην Πόλη Νιμς. Η υπέροχη γέφυρα με τα τρία επίπεδα αψίδων είναι ένα από τα πιο τουριστικά αξιοθέατα στη Γαλλία.
      Κρεμαστή γέφυρα Καπιλάνο, Καναδάς

      ©Richard Mawby/EyeEm/Getty Images
      Η γέφυρα μήκους 140 μέτρων πάνω από τον ποταμό Καπιλάνο κατασκευάστηκε πρώτη φορά το 1889 και ξαναχτίστηκε το 1956. Η γέφυρα, η οποία είναι ένας από τους δημοφιλέστερους προορισμούς στο Βανκούβερ, προσφέρει εκπληκτική θέα στο γύρω δάσος και στον ποταμό που περνά από κάτω.
      Κρεμαστή Γέφυρα Σαρλς Κουόνεν, Ελβετία

      ©Gunter Fischer/Universal Images Group/Getty Images
      Η μακρύτερη κρεμαστή πεζογέφυρα στον κόσμο με μήκος 494 μέτρα συνδέει τις πόλεις Γκράχεν και Ζέρματ. Προσφέρει εντυπωσιακή θέα στο επιβλητικό όρος Μάττερχορν, το Βέισχορν και τις Βερνικές Άλπεις.
    11. webTV

      Engineer

      Η Σιδηροδρομική Γέφυρα ΣΓ26 βρίσκεται στην περιοχή της Εκκάρας και αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα έργα της νέας διπλής σιδηροδρομικής γραμμής υψηλών ταχυτήτων του τμήματος Τιθορέα – Δομοκός στη Χ.Θ. 40+631.
      Πρόκειται για χαλύβδινη τοξωτή γέφυρα τριών ανοιγμάτων που κατασκευάζεται με τη μέθοδο της τμηματικής προώθησης. Η οριστική μελέτη του τεχνικού έγινε από την Κ/Ξ “ΓΡΑΦΕΙΟ ΜΑΛΙΟΥ Α.Ε. και INTECSA-INARSA S.A.” το 2009.
      Η μελέτη εφαρμογής και η μελετητική υποστήριξη κατά την κατασκευή αποτέλεσαν το αντικείμενο της “Ι. ΜΑΥΡΑΚΗΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ Α.Ε.”.
      Λόγω της πολυπλοκότητας του έργου, η μελέτη εφαρμογής περιλαμβάνει πληθώρα αναλύσεων, ελέγχων, σχεδίων κοπής και κατασκευαστικών λύσεων που προέκυψαν κατά την εξέλιξη της κατασκευής.
      Ενδεικτικά αναφέρονται η μελέτη προώθησης του καταστρώματος σε επίπεδο εφαρμογής, ο σχεδιασμός των προσωρινών δικτυωτών μεσοβάθρων, η διαδικασία ανέγερσης των τόξων, η μεθοδολογία τάνυσης των αναρτήρων, η μελέτη σεισμικής μόνωσης και τα σχέδια κοπής όλων των μεταλλικών στοιχείων της γέφυρας.
      Κατασκευάστηκε πάνω από το ενεργό ρήγμα της Εκκάρας. Αποτελείται από τρία αμφιέρειστα τόξα πάνω σε βάθρα οπλισμένου σκυροδέματος και το βάθος της μισγάγγειας που γεφυρώνει ξεπερνά τα 70m. Οι κύριες διαμήκεις δοκοί (ελκυστήρες), τα τόξα και οι αναρτήρες είναι χαλύβινοι, ενώ οι εγκάρσιες διαδοκίδες σύμμικτες με την πλάκα κυκλοφορίας των συρμών.
       
    12. webTV

      Engineer

      Πριν από περίπου έναν χρόνο, στις 2 Μαΐου 2023, πραγματοποιήθηκε στην Ακαδημία Αθηνών, η παρουσίαση της Έκθεσης «Η Ανθεκτικότητα των Ελληνικών Δασικών Οικοσυστημάτων στην Κλιματική Αλλαγή» που ετοίμασε η Επιτροπή για την Ανθεκτικότητα των Ελληνικών Δασικών Οικοσυστημάτων (ΕΑΔΟ) της Ακαδημίας. Η Επιτροπή αυτή συστάθηκε με πρωτοβουλία και συντονισμό του Γενικού Γραμματέα της Ακαδημίας Αθηνών Καθηγητή κ. Χρήστου Ζερεφού μετά την καταστροφική πυρκαγιά της Εύβοιας το 2021. Χρειάστηκε κάτι περισσότερο από δύο χρόνια για να ολοκληρωθεί η Έκθεση με την εθελοντική συμμετοχή 39 ειδικών επιστημόνων μελών της ΕΑΔΟ και εξωτερικών συνεργατών. Ωστόσο, ούτε εμείς, οι επιμελητές της Έκθεσης που κάναμε την παρουσίαση, ούτε ο παρευρισκόμενος τότε υπουργός Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας κ. Χ. Στυλιανίδης, δεν φανταζόμασταν τη βαρύτητα των καταστροφικών γεγονότων που θα ακολουθούσαν.
      Μέχρι το τέλος της αντιπυρικής περιόδου η χώρα μας είχε καταλάβει τη θλιβερή πρωτιά καμένων δασικών εκτάσεων για το 2023 μεταξύ 20 μεσογειακών χωρών, με περίπου 1.726.000 στρ., όσο η Λέσβος, η Σύρος κι ο Αϊ-Στράτης μαζί! Και όχι μόνο αυτό: στη χώρα μας κάηκε πάνω από διπλάσια έκταση σε σχέση με τη δεύτερη στη σειρά Ισπανία και σχεδόν τριπλάσια σε σχέση με την τρίτη Ιταλία, σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Σύστημα Πληροφοριών Δασικών Πυρκαγιών. Η λιτανεία των θλιβερών στατιστικών συνεχίστηκε, καθώς την περίοδο αυτή είχαμε την πυρκαγιά της Δαδιάς, τη μεγαλύτερη (946.000 στρ.) που έχει καταγραφεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση και που έκαιγε 17 μέρες! Βρισκόμουν τότε σε διεθνές συνέδριο στην Πορτογαλία και οι συνάδελφοι εκεί από όλη την Ευρώπη, δεν μπορούσαν να συγκρατήσουν μια πολιτισμένη έκφραση εκπλήξεως, διερωτώμενοι για ποιον λόγο δεν σβήνει η φωτιά, σε μια περιοχή ήπιων κλίσεων με πυκνό οδικό δίκτυο και πολλές αντιπυρικές... Μετά, ήρθαν (ξανά) οι πλημμύρες.Εικόνες βιβλικής καταστροφής, σε συνέχειες...
      Αν και πέρυσι τέτοιο καιρό δεν ήμασταν απαισιόδοξοι, φέτος πρέπει να είμαστε τουλάχιστον πολύ προβληματισμένοι. Το 2023, ήταν το θερμότερο έτος που έχει καταγραφεί στα 173 χρόνια που έχουμε μετρήσεις, για την ακρίβεια τα τελευταία 10 χρόνια είναι τα θερμότερα που έχουν καταγραφεί ποτέ. Τα παγκόσμια ρεκόρ υψηλών θερμοκρασιών έσπασαν για 11ο μήνα στη σειρά τον Απρίλιο που μας πέρασε.
      Στη χώρα μας ο χειμώνας ήταν πολύ ήπιος με υψηλές θερμοκρασίες και λίγες βροχοπτώσεις. Το χιόνι ίσα-ίσα που σκέπασε κάποιες βουνοκορφές. Τα περισσότερα χιονοδρομικά κέντρα δεν κατάφεραν να λειτουργήσουν.
      Στο τέλος Μαρτίου, η φύση μάς υπενθύμισε με θορυβώδη τρόπο ότι ζούμε σε μια εποχή μάλλον «εκτός κανονικότητας». Είχαμε, δύο μήνες πριν μπει το καλοκαίρι, μεγάλες δασικές πυρκαγιές σε ορεινές και πολύ ορεινές περιοχές, σε δάση που δεν θεωρούνται εύφλεκτα, αν και δεν υπήρχαν ούτε υψηλές θερμοκρασίες, ούτε θυελλώδεις άνεμοι. Η πυρκαγιά στα Πιέρια Όρη κράτησε 5 μέρες και έφτασε στο Λαπούσι στα 2000 μ. (!), πρακτικά στα δασοόρια. Στις βόρειες εκθέσεις υπήρχαν σημεία με παγωμένο χιόνι, ενώ δίπλα έκαιγε η φωτιά! Τις μέρες αυτές είχαμε πυρκαγιές επίσης σε μέρη που δεν θα τα περίμενε θεωρητικά κανείς τέτοια εποχή, όπως στον Ταΰγετο και στις Πρέσπες.
      Οι πάντες έχουν καταλάβει ότι πλέον δεν μπορούμε να παίζουμε με τη φωτιά (μεταφορικά και κυριολεκτικά). Φαίνεται και στην αντίληψη της πολιτικής και της επιχειρησιακής ηγεσίας: μετρημένες δηλώσεις, αύξηση κονδυλίων Δασικής Υπηρεσίας για πρόληψη, σημαντική στελέχωση των ΕΜΟΔΕ (δασοκομάντος), θεσμική συνεργασία Δασικής και Πυροσβεστικής Υπηρεσίας. Βέβαια είμαστε μακριά από τη στιγμή που οι δαπάνες πρόληψης θα πλησιάσουν τις δαπάνες καταστολής και από τον Ενιαίο Φορέα Δασοπροστασίας, αλλά όπως και να το κάνουμε είμαστε καλύτερα από το 2021, όταν το αντιπύρ θεωρούταν εμπρησμός (δηλαδή σοβαρότατο ποινικό αδίκημα) και όταν οι δαπάνες πρόληψης ήταν κλάσμα των σημερινών.
      Δεν γίνεται βέβαια να συνεχίσουμε ως χώρα να καταλαμβάνουμε τέτοιες θλιβερές ευρωπαϊκές πρωτιές, όπως αυτές που προανέφερα. Δεν γίνεται να συνεχίσουμε να έχουμε τόσο σοβαρές καταστροφές εθνικού πλούτου και βιοποικιλότητας ευρωπαϊκής σημασίας. Πέρυσι κάηκαν τρία εθνικά πάρκα (περιλαμβανομένου σχεδόν του 60% του δάσους της Δαδιάς), κάηκε ο Εθνικός Δρυμός Πάρνηθας (σχεδόν το 40% της προστατευόμενης περιοχής έχει καεί συνολικά το 2007 και το 2023) και επηρεάστηκαν πολλές περιοχές του ευρωπαϊκού δικτύου ΦΥΣΗ2000. Έχουν καεί ανεξέλεγκτα περιοχές που η χώρα έχει δεσμευτεί με διεθνείς συνθήκες να προστατεύει. Η φωτιά στα Πιέρια έκαψε την περιοχή όπου βρίσκεται ο πολύτιμος νοτιοανατολικότερος πληθυσμός δασικής πεύκης της Ευρώπης, ένας πληθυσμός που στο Εργαστήριο Δασικής Γενετικής του ΑΠΘ μελετούσαμε σε βάθος τα τελευταία οκτώ χρόνια μέσω ενός ευρωπαϊκού ερευνητικού έργου το οποίο μάλιστα έχει λάβει μια σημαντική βράβευση.
      Με την ευκαιρία, δε γίνεται να τα φορτώνουμε όλα στην κλιματική αλλαγή, η οποία ανάγεται σε κολυμβήθρα του Σιλωάμ όπου αποσείεται κάθε ευθύνη. Όπως έχω ξαναγράψει, η κλιματική αλλαγή είναι αίτιο, όχι άλλοθι. Και βέβαια, δε γίνεται να έχουμε ανθρώπινα θύματα, ούτε να δημιουργείται στην κοινωνία η αίσθηση ατιμωρησίας των υπευθύνων, όταν τελικά εκδικάζεται η υπόθεση που σχετίζεται με τη μεγαλύτερη τραγωδία που βίωσε η χώρα ως συνέπεια δασικής πυρκαγιάς.
      Θα κλείσω αυτό το άρθρο, όπως το ξεκίνησα: με την Έκθεση της Ακαδημίας Αθηνών για την Ανθεκτικότητα των Ελληνικών Δασικών Οικοσυστημάτων στην Κλιματική Αλλαγή. Η Έκθεση αναφέρεται στα δασικά οικοσυστήματα, το κλίμα και τις δασικές πυρκαγιές στην Ελλάδα, εξετάζει τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στην ανθεκτικότητα των δασών της χώρας και καταλήγει με προτάσεις για την άμβλυνση των επιπτώσεων αυτών. Είναι προσβάσιμη στον καθένα. Καλό θα ήταν, όλοι οι εμπλεκόμενοι να τη διαβάσουν. Ίσως φανεί χρήσιμη στο ενδεχομένως δύσκολο καλοκαίρι που έρχεται.
      *Ο Φίλιππος Α. Αραβανόπουλος είναι καθηγητής του Τμήματος Δασολογίας και Φυσικού Περιβάλλοντος του ΑΠΘ, τακτικό μέλος της Ελληνικής Γεωργικής Ακαδημίας και τέως πρόεδρος του Επιστημονικού Συμβουλίου του ΕΛΓΟ-ΔΗΜΗΤΡΑ.
      Βιβλιογραφία
      EAΔΟ, 2023. Η Ανθεκτικότητα των Ελληνικών Δασικών Οικοσυστημάτων στην Κλιματική Αλλαγή. Επιτροπή για την Ανθεκτικότητα των Ελληνικών Δασικών Οικοσυστημάτων στην Κλιματική Αλλαγή (EAΔΟ) [Μ. Αριανούτσου, Χ. Ζερεφός, Κ.Καλαμποκίδης, Α. Πούπκου, Φ. Αραβανόπουλος (επιμ.)]. Ακαδημία Αθηνών, Αθήνα, Ελλάδα, 547 σελ, ISBN 978-960-404-413-9.
    13. webTV

      Engineer

      Αυτές θα είναι οι 20 μεγαλύτερες μεγαλουπόλεις ως το 2100:
      Rank Population (2100) City Country #1 88.3 million Lagos Nigeria #2 83.5 million Kinshasa DRC #3 73.7 million Dar Es Salaam Tanzania #4 67.2 million Mumbai India #5 57.3 million Delhi India #6 56.6 million Khartoum Sudan #7 56.1 million Niamey Niger #8 54.3 million Dhaka Bangladesh #9 52.4 million Kolkata India #10 50.3 million Kabul Afghanistan #11 49.1 million Karachi Pakistan #12 46.7 million Nairobi Kenya #13 41.4 million Lilongwe Malawi #14 40.9 million Blantyre City Malawi #15 40.5 million Cairo Egypt #16 40.1 million Kampala Uganda #17 40.0 million Manila Philippines #18 37.7 million Lusaka Zambia #19 36.4 million Mogadishu Somalia #20 35.8 million Addis Ababa Ethiopia Ως το 2100, εκτιμάται ότι 13 από τις 20 μεγαλύτερες πόλεις του πλανήτη θα βρίσκονται στην Αφρική.
       
    14. webTV

      Engineer

      Οι ενεργειακές επιδόσεις του πλανήτη σε κατανάλωση καυσίμων, ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, εκπομπές CO2 κ.α. για το έτος 2018.
      Περισσότερες πληροφορίες: https://www.iea.org/geco/
    15. webTV

      Engineer

      Τα οδικά τούνελ που έχουν κατασκευαστεί στη χώρα μας έχουν μειώσει τον χρόνο ταξιδιού, την ίδια ώρα που έχουν παρακάμψει κάποια ιδιαίτερα επικίνδυνα τμήματα.
      Πάνω σε γερά θεμέλια «οικοδομείται» το οδικό δίκτυο της χώρας μας τελευταία χρόνια, χάρη στην ολοκλήρωση ενός μεγάλου αριθμού έργων που εντάσσουν την Ελλάδα στον χάρτη των χωρών με τις πιο σύγχρονες οδικές υποδομές.
      Καθοριστική είναι η συμβολή και των οδικών σηραγγών που πέρα από τη μείωση των αποστάσεων, αναβαθμίζουν κατακόρυφα την οδική ασφάλεια. Ακολουθούν οι μεγαλύτερες οδικές σήραγγες - κοινώς γνωστές και ως τούνελ - στην Ελληνική Επικράτεια.
      Σήραγγα T2 Τεμπών

      Οι σήραγγες στα Τέμπη συνιστούν ένα έργο-ορόσημο για τη χώρα μας, αφενός διότι παρακάμπτουν την «αιματοβαμμένη» κοιλάδα, και αφετέρου επειδή διαφημίζουν τη χώρα μας στη Βαλκανική χερσόνησο.
      Συνδέουν την Αθήνα με τη Θεσσαλονίκη, μειώνοντας τον χρόνο το ταξιδιού σε περίπου τέσσερις ώρες. Με μήκος 6 χλμ., η σήραγγα T2 των Τεμπών (υπάρχουν και οι Τ1 & Τ3) δεν αποτελεί απλά το μακρύτερο οδικό τούνελ στην Ελλάδα, αλλά και σε ολόκληρα τα Βαλκάνια.
      Γνωστή και ως σήραγγα Μαρίνου Αντύπα-Ρήγα Φεραίου προς τιμήν του κοινωνικού αγωνιστή Μαρίνου Αντύπα, έχει δύο λωρίδες κυκλοφορίας πλάτους 3,75 μ. σε κάθε κλάδο και μία Λωρίδα Έκτακτης ανάγκης. Η κατασκευή της ξεκίνησε το 2008 και ολοκληρώθηκε στις 7 Απριλίου του 2017.
      Σήραγγα Δρίσκου

      Για την κατασκευή της Εγνατίας απαιτήθηκε η διάνοιξη 73 δίδυμων οδικών τούνελ, με μεγαλύτερη από αυτές τη δίδυμη σήραγγα Δρίσκου στο τμήμα Ιωάννινα – Άραχθος. Η κατασκευή της ξεκίνησε το 2001 και παραδόθηκε στην κυκλοφορία στις 18 Ιουνίου του 2008.
      Το μήκος της ανά κλάδο κυκλοφορίας είναι 4,5 χλμ. (4.563,94 μ. για τον αριστερό κλάδο και 4.476,79 μ. για το δεξιό κλάδο, και το εύρος είναι 11 μέτρα.
      Σήραγγα Παναγοπούλας

      Την τρίτη θέση καταλαμβάνει η σήραγγα Παναγοπούλας – με την επίσημη ονομασία «Ανδρέας Παπανδρέου» - αποτελεί μια δίδυμη σήραγγα μήκους 4 χλμ. και αποτελεί τη μεγαλύτερη οδική σήραγγα της Ολυμπίας Οδού. Τα έργα κατασκευής της ξεκίνησαν το 2008, ενώ τα εγκαίνιά της έγιναν το 2017.
      Οι δύο κλάδοι της σήραγγας, μήκους 4.000 μέτρων ο δεξιός και 3.160 μέτρων ο αριστερός έχουν 3 σήραγγες διαφυγής, 5 συνδετήριες σήραγγες οχημάτων, καθώς και 5 χώρους στάθμευσης ανά σήραγγα, μήκους 50 μέτρων ο κάθε χώρος.
      Σήραγγα Μετσόβου
      Στη λίστα με τις μεγαλύτερες σήραγγες της Ελλάδας συμπεριλαμβάνεται και ένα ακόμα τούνελ της Εγνατίας Οδού, αυτό του Μετσόβου, μήκους 3,5 χλμ. ανά κλάδο κυκλοφορίας. Αποτελεί μία από τις 32 δίδυμες σήραγγες της Εγνατίας Οδού στην Ήπειρο (όπως και η σήραγγα Δρίσκου), οι οποίες συνολικά καλύπτουν μήκος 30 χλμ. Στην Εγνατία Οδό βρίσκεται και η σήραγγα Δωδώνης, μήκους 3,36 χλμ.
      Σήραγγα Κλόκοβας
      Με επίσημη ονομασία Σήραγγα «Κένταυρος Νέσσος» βρίσκεται στην Ιονία Οδό. Κατασκευάστηκε με σκοπό ο αυτοκινητόδρομος να διέρχεται από το όρος Κλόκοβα (γνωστό και ως Παλιοβούνα), καθώς μέχρι τότε το μόνο πέρασμα αποτελούσε η παλιά εθνική οδός με τη στενή διαμόρφωση. Η κατασκευή της ξεκίνησε τον Μάρτιο 2015 και ολοκληρώθηκε με την παράδοση του έργου στις 12 Απριλίου 2017. Η σήραγγα είχε διανοιχτεί ήδη από τον Ιούνιο του 2016, δηλαδή είχε κατασκευαστεί σε μόλις 14 μήνες, σπάζοντας κάθε ελληνικό ρεκόρ στον συγκεκριμένο τομέα. Το μήκος φτάνει τα 3 χιλιόμετρα.
      Σήραγγα Πλαταμώνα

      Έχει μήκος 2,7 χλμ. και αποτελε τμήμα του οδικού άξονα Α1 στο τμήμα Λάρισα Κατερίνης. Δόθηκε στην κυκλοφορία στις 6 Απριλίου του 2017, ως μέρος της Παράκαμψης Τεμπών-Πλαταμώνα, ενώ οι εργασίες κατασκευής της είχαν ξεκινήσει το 2008.
      Σήραγγα Αγίου Κωνσταντίνου
      Η Σήραγγα Κνημίδας – γνωστή και ως Σήραγγα Αγίου Κωνσταντίνου - αποτελεί κομμάτι του Αυτοκινητοδρόμου ΑΘΕ και έχει μήκος 2,5 χλμ. Η κατασκευή της ξεκίνησε το 2003 και ολοκληρώθηκε στα τέλη του 2006. Παραδόθηκε στην κυκλοφορία το 2007, ως μέρος του τμήματος «Πέταλο Μαλιακού-Παράκαμψη Αγίου Κωνσταντίνου».
    16. webTV

      Engineer

      Δείτε τις εργασίες κατασκευής σε έναν από τους σταθμούς του Μετρό Θεσσαλονίκης, στο επίπεδο του σταθμού, αλλά και από αέρος.
       
      Ο υπό κατασκευή σταθμός Παπάφη.
       
      Δείτε το video εδώ:
       

    17. webTV

      Engineer

      Έρευνα του Πανεπιστημίου Wharton καταγράφει τις ιδανικές χώρες για τη δημιουργία επιχείρησης. Μεταξύ των χωρών που προσφέρουν ιδανικές συνθήκες για το επιχειρείν περιλαμβάνονται και τέσσερις σκανδιναβικές, στις οποίες συνυπάρχουν το μοντέλο της ελεύθερης αγοράς με ένα αποτελεσματικό κράτος πρόνοιας.
       

       
      Πηγή: http://www.cnn.gr/ereynes/video/8186/oi-kalyteres-xores-gia-na-ftiaxeis-mia-epixeirisi
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.