Μετάβαση στο περιεχόμενο
  • HoloBIM Structural
    HoloBIM Structural

  • webTV

    Michanikos.gr webTV

    619 ειδήσεις in this category

    1. webTV

      Η επένδυση των 600εκ.ευρώ στον Αστέρα Βουλιαγμένης

      Engineer

      Τα σχέδιά τους για την επένδυση στον Αστέρα Βουλιαγμένης αποκάλυψαν οι νέοι ιδιοκτήτες της έκτασης.
       
      Το σχέδιο ανάπτυξης του Αστέρα Βουλιαγμένης αποσκοπεί στην ανάδειξη του σε προορισμό παγκόσμιου βεληνεκούς και δείχνει την εμπιστοσύνη των νέων επενδυτών στις προοπτικές τόσο τις επένδυσης όσο και της προοπτικές της χώρας, ανέφεραν οι νέοι ιδιοκτήτες του έκτασης του Αστέρα στην πρώτη παρουσίαση της ανάπλασης της περιοχής.
       
      Το έργο αναμένεται να ολοκληρωθεί τον Απρίλιο του 2018 και προβλέπει την ριζική ανακαίνιση των ξενοδοχείων «Αρίων» και «Ναυσικά», των bungalows, καθώς και τη σημαντική αναβάθμιση της μαρίνας. Το σχέδιο περιλαμβάνει επίσης την ανάπτυξη 13-15 κατοικιών στην ευρύτερη περιοχή του εκτός λειτουργίας ξενοδοχείου «Αφροδίτη».
       
      Όπως τονίστηκε κατ΄ επανάληψη κατά τη διάρκεια της παρουσίασης, το σχέδιο ανάπτυξης σέβεται την πολιτιστική κληρονομιά του Αστέρα Βουλιαγμένης και αποβλέπει στην προστασία και την ανάδειξη του φυσικού περιβάλλοντος της περιοχής, διαφυλάσσοντας παράλληλα την ιστορία του Αστέρα Βουλιαγμένης. Το ολοκληρωμένο έργο θα ενισχύσει τον τουριστικό χαρακτήρα της χερσονήσου και θα συμβάλλει στην οικονομική ανάπτυξη της τοπικής κοινωνίας, με αποτέλεσμα τις αυξημένες ευκαιρίες άμεσης και έμμεσης απασχόλησης. Όπως αναφέρθηκε χαρακτηριστικά, οι θέσεις εργασίας όταν ολοκληρωθεί το έργο θα είναι περισσότερες από ό, τι ήταν μέχρι σήμερα.
       
      Επιπλέον, θα συνδράμει στην ανάδειξη της Αθήνας και της Ελλάδας ως διεθνείς προορισμούς τουρισμού πολυτελείας.
       
      Η AGC, για λογαριασμό της Jermyn Street και των επενδυτών της, χαιρετίζει την ολοκλήρωση της συναλλαγής, η οποία επιβεβαιώνει τη δέσμευσή της στο έργο τα τελευταία 3 χρόνια και την εμπιστοσύνη της στις προοπτικές της χώρας. Ως έργο εθνικής και διεθνούς αναφοράς, η AGC αποδίδει τη μέγιστη σημασία στην ταχεία εφαρμογή του σχεδίου ανάπτυξης και προσβλέπει στην επαναλειτουργία του Αστέρα Βουλιαγμένης στις αρχές του 2018.
       
      Υπενθυμίζεται ότι η AGC Equity Partners (AGC) για λογαριασμό της Jermyn Street Real Estate FundI VLP και της Apollo Investment Hold coS.a.r.l, στην οποία μετέχουν δύο κρατικά κεφάλαια του Άμπου Ντάμπι και του Κουβέρτ, Άραβες επενδυτές, καθώς και η τουρκική Dogus Group, ανακοίνωσε την ολοκλήρωση της εξαγοράς του 88,46% των μετοχών της Αστήρ Παλάς Βουλιαγμένης Α.Ξ.Ε την 27η Οκτωβρίου 2016, από την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος και το Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ), έναντι συνολικού τιμήματος, το οποίο ανάγεται στο 100% του μετοχικού κεφαλαίου της Αστήρ Παλάς και αντιστοιχεί σε 444 εκατ. ευρώ με την εισροή ιδίων κεφαλαίων αποκλειστικά από το εξωτερικό.
       
      Η συνολική αξία της επένδυσης, όπως επισημάνθηκε και στην παρουσίαση, συνυπολογιζομένου του σχεδίου ανάπτυξης, αναμένεται να ξεπεράσει τα 600 εκατ. ευρώ
       
      Ταυτότητα επένδυσης
       
      - Η συνολική αξία της επένδυσης θα ξεπεράσει τα 600 εκατ. ευρώ και το έργο θα ολοκληρωθεί
       
      - Έκταση: 302 στρ.
       
      - Ζώνες Προστασίας: 217 στρ. (72% επί του συνόλου)
       
      - Κάλυψη: Mέγιστη κάλυψη 10%
       
      - Μέγιστη Δόμηση: Μέγιστo 56.500m2 (Συντελεστής δόμησης
       
      - Χρήση Τουρισμού-Ξενοδοχείων: Τουλάχιστον 41.500m2 (73.5% δομήσιμης επιφάνειας)
       
      - Χρήση Κατοικίας: Κατά μέγιστο 15.000m2 (26.5% δομήσιμης επιφάνειας)
       
      - Χωροθέτηση εντός προσδιορισμένης ζώνης κατά μήκος της κρημνώδους νοτιοδυτικής ακτογραμμής: Έως 13 κτιριακές μονάδες, μέγιστο ύψος 7,5 μέτρα. Περιορισμός συνολικής κάλυψης (συνολικά για τις 13 κατοικίες) 8.000 τ.μ.
       
      - Χρήση πράσινων οροφών, υιοθέτηση βιοκλιματικού σχεδιασμού
       
      - Σύμφωνα με τις διατάξεις του Προεδρικού Διατάγματος, μέσω του εκπονηθέντος σχεδίου αξιοποίησης διευρύνονται οι προστατευόμενες ζώνες, με ρητές προβλέψεις για την ενίσχυση της φύτευση, διαφυλάσσεται ο τουριστικός χαρακτήρας της χερσονήσου, διασφαλίζεται η προστασία και η ανάδειξη του αρχαιολογικού χώρου του Ναού του Απόλλωνος Ζωστήρος και υιοθετούνται σύγχρονες μέθοδοι περιβαλλοντικού σχεδιασμού
       
      Η επένδυση βασίζεται σε ένα ολοκληρωμένο και φιλικό προς το περιβάλλον master plan (σχέδιο γενικής διάταξης), βάσει του οποίου μεταξύ άλλων ενισχύεται η φύτευση της χερσονήσου στο σύνολό της. Ο συνολικός αριθμός των δέντρων θα υπερβεί τα 6.300 (κατά προσέγγιση), Επίσης υιοθετούνται μέθοδοι για την εξοικονόμηση της ενέργειας και την ορθολογική διαχείριση των υδάτινων πόρων και βελτιστοποιείται το δίκτυο υποδομών και υιοθετούνται μέθοδοι διαχείρισης απορριμμάτων, ενω γενικότερα υιοθετείται ένα ολοκληρωμένο σχέδιο περιβαλλοντικής παρακολούθησης κατά τη φάση της λειτουργίας.
       

      & https://www.youtube.com/channel/UCZBX5dAnogrx3IgdDB5rELQ 
      Πηγή: http://www.dealnews.gr/roi/item/191285-%CE%93%CF%85%CF%81%CE%AF%CE%B6%CE%B5%CE%B9-%CF%83%CE%B5%CE%BB%CE%AF%CE%B4%CE%B1-%CE%BF-%CE%91%CF%83%CF%84%CE%AD%CF%81%CE%B1%CF%82-%CE%92%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%B9%CE%B1%CE%B3%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%B7%CF%82#.WEgcRrKLRhE
      Περισσότερα...

      1261 • 0

    2. webTV

      Google Earth: Το Timelapse της κλιματικής αλλαγής

      Engineer

      Τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής κατά τα τελευταία σαράντα χρόνια μπορούν να δουν σε ένα timelapse οι χρήστες του Google Earth και ενώ ο κολοσσός του διαδικτύου εγκαινίασε τη νέα του υπηρεσία.
      Συγκεκριμένα, η Google διέθεσε στο κοινό τη νέα υπηρεσία Timelapse του Google Earth που επιτρέπει τους χρήστες να «γυρίσουν πίσω το χρόνο» και να παρακολουθήσουν τις αλλαγές που έχουν καταγραφεί στο πλανήτη μας σε βάθος 37 ετών. Κάθε χρήστης της νέας αυτής υπηρεσίας θα έχει τη δυνατότητα αποθήκευσης βίντεο και εικόνων από το Timelapse για δική του χρήση.
      «Τα τελευταία 15 χρόνια, δισεκατομμύρια άνθρωποι έχουν στραφεί στο Google Earth για να απολαύσουν συναρπαστικές όψεις του πλανήτη μας από αμέτρητες διαφορετικές γωνίες», αναφέρει η Ρεμπέκα Μουρ, διευθύντρια των Google Earth και Earth Engine & Outreach συμπληρώνοντας πως από το 2017 οι χρήστες μπορούν να δουν τον πλανήτη μας και μέσα από μια εντελώς νέα διάσταση - τον χρόνο.
      «Με τη λειτουργία Timelapse, έχουν ενσωματωθεί στο Google Earth 24 εκατομμύρια δορυφορικές φωτογραφίες των τελευταίων 37 ετών, δημιουργώντας μια διαδραστική εμπειρία τεσσάρων διαστάσεων. Πλέον, ο καθένας μπορεί να παρακολουθεί το χρόνο να εξελίσσεται παντού στον κόσμο, με έναν τρόπο που συνοψίζει σχεδόν τέσσερις δεκαετίες πλανητικών αλλαγών», ανέφερε η Ρεμπέκα Μουρ.
      «Ο πλανήτης μας αντιμετώπισε ραγδαίες περιβαλλοντικές αλλαγές τον τελευταίο μισό αιώνα – περισσότερες από κάθε άλλη περίοδο της ανθρώπινης ιστορίας. Πολλοί από εμάς βιώσαμε αυτές τις αλλαγές στις κοινότητες μας – προσωπικά, ήμουν μεταξύ των χιλιάδων κατοίκων της Καλιφόρνια που εγκατέλειψαν πέρσι τα σπίτια τους εξαιτίας των πυρκαγιών. Άλλοι αντιμετωπίζουν τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής ως κάτι αόριστο και μακρινό, όπως το λιώσιμο των πάγων και η συρρίκνωση των παγετώνων», συμπλήρωσε.
      «Με το Timelapse στο Google Earth, έχουμε μια πιο καθαρή εικόνα του μεταβαλλόμενου πλανήτη μας στις άκρες των χεριών μας – μια εικόνα που δείχνει όχι μόνο τα προβλήματα, αλλά και τις λύσεις, καθώς και την μαγευτική ομορφιά των φυσικών φαινομένων σε βάθος δεκαετιών», υπογράμμισε χαρακτηριστικά.
      Προκειμένου να εξερευνήσετε την εφαρμογή Timelapse στο Google Earth, επισκεφθείτε αυτόν τον σύνδεσμο. Χρησιμοποιώντας τη μπάρα αναζήτησης, μπορείτε να «γυρίσετε τον χρόνο πίσω», σε οποιοδήποτε σημείο του πλανήτη θέλετε.
       
      Περισσότερα...

      1083 • 0

    3. webTV

      Μονοδένδρι-Πτήση πάνω από το πέτρινο χωριό που βρίσκεται η πιο διάσημη θέα στο φαράγγι του Βίκου

      GTnews

      Χτισμένο σε υψόμετρο 1.060 μέτρων, μόλις 39 χλμ. από την πόλη των Ιωαννίνων προσφέρει μοναδική θέα στις πλαγιές της Τύμφης και της Αστράκας. Φωτογενές, με εύκολη πρόσβαση από τον κεντρικό δρόμο των Ασπραγγέλων, με πέτρινα ζαγορίτικα αρχοντικά και καλντερίμια με ομαλές κλίσεις, σε αντίθεση με τα περισσότερα Ζαγοροχώρια, που κάνουν την περιήγηση πιο εύκολη. Καθόλου τυχαίο δεν είναι που το Μονοδένδρι, στο Κεντρικό Ζαγόρι, είναι ένα από τα πιο δημοφιλή χωριά της περιοχής.
      Το χωριό είναι και γενέτειρα των εθνικών ευεργετών της χώρας μας Μάνθου και Γεωργίου Ριζάρη. Οι αδελφοί Ριζάρη ήταν μεγαλέμποροι με έδρα την Ρωσία και έδωσαν πολλά χρήματα στον απελευθερωτικό αγώνα της χώρας μας και διέθεσαν την περιουσία τους για την ίδρυση και λειτουργία της Ριζαρείου Εκκλησιαστικής Σχολής. Με χρήματα από το κληροδότημα των αδελφών Ριζάρη λειτουργεί σήμερα η χειροτεχνική σχολή http://rizarios.eu/. Πρόκειται για τη χειροτεχνική σχολή-οικοτροφείο του Ριζαρείου Ιδρύματος, που λειτουργεί στο χωριό από το 1979. Εκεί, είκοσι κορίτσια ζουν και διδάσκονται εντελώς δωρεάν παραδοσιακή υφαντουργία, κέντημα, ταπητουργία και κοπτική-ραπτική σε ένα σπάνιο επίτευγμα μεταφοράς τεχνογνωσίας και επαγγελματικής αποκατάστασης. 
      Χαρακτηριστικά πέτρινα σοκάκια, πετρόχτιστα σπίτια και αρχοντικά θα εντυπωσιάσουν με την περίφημη Ζαγορίσια αρχιτεκτονική και θα ζωντανέψουν περασμένες εποχές.  Από το Μονοδένδρι ξεκινά μονοπάτι που σας οδηγεί μέσα στο Φαράγγι του Βίκου και τις πηγές του Βοϊδομάτη, μετά από μια απολαυστική διαδρομή. Το χωριό αποτελεί αφετηρία για το φαράγγι του Βίκου αλλά και για πολλές ορειβατικές και πεζοπορικές διαδρομές. Το Μονοδένδρι διεκδικεί επάξια μια θέση ενός από τα ωραιότερα χωριά του Ζαγορίου και όχι αδίκως, αφού διαθέτει ένα τοπίο απαράμιλλης φυσικής ομορφιάς και μαγευτική θέα που κόβει την ανάσα!
      Δείτε το μέσα από βίντεο: 
       
       
      Περισσότερα...

      968 • 0

    4. webTV

      Κάποιες από τις χειρότερες αστοχίες κατασκευών

      Engineer

      Παρουσίαση καταστροφικών καταρρεύσεων ή αστοχιών διαφόρων κατασκευών, παλαιοτέρων ή νεωτέρων, με σύντομη αναφορά στα αίτια που τις προκάλεσαν.
      Γέφυρα του αυτοκινητοδρόμου I-35W επί του Mississippi στην Μιννεάπολη, MN , των ΗΠΑ

      Η χαλύβδινη τοξ ωτή γέφυρα των οκτώ λωρίδων κυκλοφορίας κατέρρευσε ξαφνικά σε ώρα κυκλοφοριακής αιχμής το 2007, με αποτέλεσμα να χάσουν την ζωή τους 13 άτομα και να τραυματισθούν άλλα 145. Η γέφυρα αυτή, κατασκευής του 1967, είχε χαρακτηριστεί "δομικά ανεπαρκής" από τις Ομοσπονδιακές Αρχές, τόσο το 1991, όσο και το 2005, και είχε προγραμματιστεί η αντικατάστασή της το 2020. Την στιγμή της κατάρρευσης επάνω στην γέφυρα βρισκόταν,επιπρόσθετα, 260 ton υλικών και εξοπλισμού για την εκτέλεση επισκευών, πράγμα που επιβάρυνε ακόμη περισσότερο τα κομβοελάσματα του καταστρώματος που ήταν ήδη υποδιαστασιολογημένα. Στην κατάρρευση ενεπλάκησαν περί τα 100 οχήματα και οι επιβάτες τους, μαζί με το προσωπικότου συνεργείου κατασκευής κατέληξαν στα νερά ή τα πρανή του ποταμού, στα -35 m Γέφυρα Στενών Tacoma , Πολιτεία Ουάσιγκτον, ΗΠΑ

      Η κρεμαστή αυτή γέφυρα που δόθηκε στην κυκλοφορία την 1η Ιουλίου 1940, κατέρρευσε μάλλον θεαματικά μόλις τέσσερις μήνες αργότερα. Οι εργαζόμενοι παρατήρησαν ότι η γέφυρα, την οποία αποκαλούσαν "Galloping Gertie" (Η Γκέρτυ που καλπάζει), παρουσίαζε ταλαντώσεις ήδη από το στάδιο της κατασκευής της, πράγμα που προκαλούσε ακόμη και ναυτία σε κάποιους απ' αυτούς. Η έλλειψη αντιανεμίων δικτυωτών συνδέσμων και η περιορισμένη ακαμψία του καταστρώματος,επιλογές που έγιναν για την ελάττωση του κόστους κατασκευής, είχαν ως αποτέλεσμα την ελαστική αστάθεια της κατασκευής, η οποία τέθηκε σε συντονισμό με την πνοή ενός μέτριου ανέμου, με ταλαντώσεις διαρκώς αυξανομένου εύρους που οδήγησαν σε αλυσωτή αστοχία και τελικώς την κατάρρευση της γέφυρας. Η αυξανόμενη ταλάντωση και η επικείμενη κατάρρευση έγιναν εγκαίρως αντιληπτά από τους διερχόμενους, οι οποίοι είχαν τον απαιτούμενο χρόνο να απομακρυνθούν και έτσι δεν υπήρξαν θύματα
      Συγκρότημα κατοικιών Lotus Riverside, Shanghai, Κίνα

      Το 2009, ένα από τα έντεκα 13 ώροφα κτίρια αυτού του συγκροτήματος διαμερισμάτων ανατράπηκε και "προσγειώθηκε" σχεδόν άθικτο περνώντας ξυστά από γειτονικό κτίριο. Κατά την κατασκευή υπόγειου χώρου στάθμευσης κάτω από το κτίριο τα προϊόντα των εκσκαφών είχαν αποτεθεί σε κοντινό χώρο υγειονομικής ταφής. Το πρόσθετο αυτό φορτίο προκάλεσε ολίσθηση των πρανών παρακειμένου ποταμού, με αποτέλεσμα να εισέλθουν νερά στην βάση του κτιρίου που σταδιακά μετέτρεψαν το έδαφος θεμελίωσης σε λάσπη, πράγμα που οδήγησε στην ανατροπή του κτιρίου.
      Επιμέλεια: Αναγνωστόπουλος Παναγιώτης (Πολ. Μηχ.)
      Δείτε αναλυτικά όλα τα έργα: 430412890-Some-of-the-Worst-Structural-Failures.pdf
      Περισσότερα...

      3351 • 0

    6. webTV

      Ο οδοντωτός σιδηρόδρομος στα Καλάβρυτα

      Engineer

      Tο Travelgreece ένα κανάλι στο youtube και στο facebook, δημιούργησε ένα εξαιρετικό βίντεο με τον Οδοντωτό από την πρόσφατη επίσκεψη στα Καλάβρυτα. Όπως σημειώνουν και συμφωνούμε φυσικά απόλυτα, ο Οδοντωτός δεν είναι απλώς το "τραινάκι".
       
      Το φαράγγι του Βουραϊκού και ο οδοντωτός σιδηρόδρομος Διακοπτού-Καλαβρύτων είναι μια μοναδική ατραξιόν της Ελλάδος.
       
      Δείτε το:
       
      https://www.youtube.com/watch?v=TAzHQod5g70
       
      Πηγή: http://www.kalavrytanews.com/2017/03/travelgreece-odontotos.html#.WNvi6VR9yE0.facebook
      Περισσότερα...

      1677 • 0

    7. webTV

      Η κατασκευαστική εξέλιξη στο γήπεδο "Αγία Σοφία" της ΑΕΚ

      Engineer

      Το βίντεο περιλαμβάνει πλάνα από τις κερκίδες, τον αγωνιστικό χώρο, τους προβολείς στις γέφυρες, τον συρόμενο διάδρομο στην καταπακτή, τα διαμερίσματα, τα αποδυτήρια και τα δημοσιογραφικά θεωρεία. 
       
      Περισσότερα...

      966 • 0

    8. webTV

      Η ιστορία του ηφαιστείου της Σαντορίνης

      Engineer

      Ένα video για το ηφαίστειο της Σαντορίνης βασισμένο σε έρευνες από διάφορους φορείς, ινστιτούτα, επιστήμονες και πανεπιστήμια.
      Η Σαντορίνη, Θήρα ή Στρογγύλη (παλαιότερη ονομασία) είναι νησί που βρίσκεται στο νότιο Αιγαίο πέλαγος, στο νησιωτικό σύμπλεγμα των Κυκλάδων, νότια της Ίου και δυτικά από την Ανάφη. Απέχει από τον Πειραιά 128 ναυτικά μίλια και 63 ναυτικά μίλια από τη Κρήτη. Ο Αθηνιός, το μεγαλύτερο λιμάνι του νησιού, έχει δημιουργηθεί στον ομώνυμο όρμο. Η έκταση της είναι 76,19 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Σήμερα η Σαντορίνη είναι ένα από τα διασημότερα τουριστικά κέντρα του κόσμου.
      Είναι γνωστή για το ηφαίστειο της. Η τελευταία ηφαιστειακή δραστηριότητα ήταν το έτος 1950. Τμήματα του ηφαιστείου της Σαντορίνης είναι: Η Νέα Καμένη (1707-1711 μ.Χ.), η Παλαιά Καμένη (46-47 μ.Χ.), το υποθαλάσσιο ηφαίστειο Κολούμπο(ενεργό) (1650 μ.Χ.), τα Χριστιανά νησιά. Η Σαντορίνη ανήκει στο ηφαιστειακό τόξο του Αιγαίου και χαρακτηρίζεται ενεργό ηφαίστειο μαζί με τα Μέθανα, την Μήλο και την Νίσυρο.
      Η Σαντορίνη καθώς και τα νησιά Θηρασία και Ασπρονήσι είναι απομεινάρια του ηφαιστειογενούς νησιού Στρογγύλη. Η Στρογγύλη ήταν ένας ηφαιστειακός κώνος. Το κεντρικό τμήμα της ανατινάχτηκε μαζί με τον κρατήρα του ηφαιστείου από τη Μινωική έκρηξη που έγινε το 1613 π.Χ. και είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία αυτού που σήμερα ονομάζουμε καλδέρα της Σαντορίνης και την καταστροφή του προϊστορικού πολιτισμού του νησιού.
      Στο θαλάσσιο χάσμα που σχηματίστηκε μεταξύ Θήρας και Θηρασίας, που έχει βάθος 1.500 μέτρων, κατά καιρούς βγήκαν στην επιφάνεια ηφαιστειακοί κώνοι που σχημάτισαν τα εξής νησιά: την Παλαιά, τη Μικρή και τη Νέα Καμένη, την Καμένη Γεωργίου του Α΄, την Καμένη του Φουκέ, την Αφρόσσα και τη Δάφνη. Όλα αυτά τα νησιά μεγάλωναν σιγά-σιγά και ενώθηκαν, εκτός από την Παλαιά Καμένη.
      Επιμέλεια Νίκος Κορακάκης
      Περισσότερα...

      4055 • 0

    9. webTV

      Floriade Almere 2022: η πιο πράσινη γειτονιά στον κόσμο

      Engineer

      Το επόμενο ολλανδικό project στην περιοχή βορειότερα του Amsterdam, είναι η γειτονιά Floriade της πόλης Almere, η οποία το 2022 σύμφωνα με τον προγραμματισμό θα αποτελεί την πρασινότερη και οικολογικότερη γειτονιά σε ολόκληρο τον κόσμο. Δείτε το video του project:
       

       




      Πηγή εικόνων: https://www.mvrdv.nl/projects/23/almere-floriade-2022
      Περισσότερα...

      1303 • 0

    10. webTV

      Τα μεγαλύτερα έργα υποδομών που κατασκευάζονται αυτή την στιγμή ανά τον κόσμο

      Engineer

      Τα έργα που παρουσιάζονται στο video είναι:
      OCEANIA - SYDNEY METRO, AUSTRALIA
      We begin our journey in Oceania, where – despite decades of successive governments favouring highways and toll roads – significant investment is now being made into mass transit.
      As a result, the Sydney Metro is currently the largest infrastructure project under construction on the continent.

      Above and Below: The Sydney Metro will feature elevated tracks and tunnels connecting the central business district to the suburbs ( images courtesy of Transport for NSW).

      Consisting of 31 new and upgraded metro stations, the project is on track to deliver Australia’s first fully automated rail service.
      Originating in the city's northwest, the new line will travel for 66 kilometres, tunnelling under Sydney Harbour and the densely developed central business district, before heading back out toward the southwestern suburbs.
      At a total cost of USD $14.7 BN – equivalent to AUD $20.8 BN at the time of filming – the first phase of the project is set to open in 2019 while phase two will complete in 2024.
      ASIA - BELT AND ROAD INITIATIVE, CHINA
      Widely recognised as one of the most ambitious infrastructure projects in human history, China’s vast Belt and Road initiative aims to better connect the country with its surrounding markets, boosting trade and economic growth.
      The “road” element of the project will re-trace parts of the historic Silk Road that ran between Europe and Asia for many centuries, while the “belt” aspect will create a maritime link with India and East Africa.

      Above: The Belt and Road Initiative will connect China to 65% of the global population, greatly increasing its influence in the region.
      The Chinese government believe that the project heralds a “new era of globalisation” which will see countries like Russia, India, Iran, Egypt and Pakistan benefit from the numerous sub-projects in the overall masterplan.
      Despite this, many see the scheme as an attempt by the Chinese to further expand their sphere of influence.
      With an estimated cost of USD $900BN across some 68 countries, the Belt and Road Initiative not only aims to connect China with 65% of the global population but to fill the increasing infrastructure gap and accelerate growth across Central and Eastern Europe and the Asia-Pacific region.
      AFRICA - LAGOS-KANO RAILWAY, NIGERIA
      Since Nigeria’s independence in 1960, the country’s colonial-era railway infrastructure has steadily fallen into a state of disrepair with freight and passenger numbers decreasing throughout the latter half of the 20th century.
      Now, in the wake of unprecedented growth and the country’s emerging status as an African powerhouse, the Nigerian government are investing billions into replacing and upgrading their rail systems.

      Above: Nigeria is investing billions in major rail projects to improve connectivity across the country (image courtesy of Lao Tze).
      The largest of these projects is the USD $8.3BN Lagos-Kano railway, a near 1,000km link that will connect Nigeria’s two largest cities to a number of regional centres and its capital, Abuja, significantly reducing journey times.
      With Nigeria’s population set to nearly double to 390 million people by 2050, its government will need to continue and even exceed this level of investment in the decades ahead if it is to match growth and raise living standards across the country.
      EUROPE - CROSSRAIL (ELIZABETH LINE), UNITED KINGDOM
      While the Grand Paris Express was set to replace Crossrail as Europe’s largest infrastructure project at the end of 2018, delays to London’s new railway have awkwardly helped it retain its status.
      The entire 117-kilometre route runs from Reading and Heathrow in the west, beneath central London and out to Shenfield and Abbey Wood in the east.

      Above and Below: Crossrail retains the title of Europe's largest infrastructure project after delays prevented it from opening in 2018 as planned (images courtesy of Crossrail).

      With 41 new and upgraded stations and over 42 kilometres of new tunnels under one of the world’s most historic and densely occupied cities, the project is by far the largest undertaking in Europe, with initial the estimates of USD $19BN (£15BN) soaring to USD $32BN (or almost £25BN) since works began.
      SOUTH AMERICA - 4G ROADS AND HIGHWAY PROGRAM, COLOMBIA
      The largest infrastructure scheme currently under construction in South America is Colombia’s USD $25BN fourth generation (4G) Roads and Highway Programme.

      Above: Colombia's 4G (Fourth Generation) Roads and Highway Programme consists of over 30 sub-projects including bridges and tunnels.
      Consisting of some 30 major projects – from tunnels and bridges, to viaducts and an additional 3,742 kilometres of highways – the programme aims to improve connectivity across Colombia.
      While a number of these schemes are already underway, the programme in its entirety is expected to take a staggering 28 years to complete.
      NORTH AMERICA - CALIFORNIA HIGH-SPEED RAIL, UNITED STATES
      Finally, in North America, the controversial USD $63BN California High-Speed Rail project is expected to cut the rail journey time between San Francisco and Los Angeles to 2 hours and 40 minutes.

      Above and Below: Beginning construction in 2015, California's High-Speed Rail project is already facing delays and cost overruns (images courtesy of California High-Speed Rail Authority).

      While the idea of lin
      king these cities by land has been around for many years – even forming the basis of Elon Musk’s initial hyperloop proposal in 2013 – construction works on the high-speed line only commenced in 2015.
      Set to form the first stage of California’s larger High-Speed Rail network, which will include connections to Sacramento and San Diego, the project is facing severe delays and cost overruns with its initial completion date of 2028 now pushed back to 2033.
      Images courtesy of Transport for NSW, Pastor Sam, Olusola D. Ayibiowu, Lao Tze, Google Earth, Crossrail and California High-Speed Rail Authority.
      https://www.theb1m.com/video/the-worlds-largest-infrastructure-projects
      Περισσότερα...

      2076 • 0

    11. webTV

      Η ιστορία του Πόρτο Καρράς, οι βάλτοι του 1963 εξελίχθηκαν σε ένα πολυτελές resort

      Engineer

      Η ιστορία του Πόρτο Καρράς
      H έκταση του Πόρτο Καρράς το 1963, όταν την πρωτοαγόρασε ο Γιάννης Καρράς. Ήταν το μακρινό 1963 όταν κατά τον εορτασμό των 1.000 χρόνων από τη δημιουργία της μοναστηριακής κοινότητας, ο μεγαλοεπιχειρηματίας Γιάννης Καρράς, αποφάσισε να επισκεφτεί το Άγιο Όρος σε μια κρουαζιέρα που θα πραγματοποιούσε μαζί με άλλους επιφανείς της εποχής Αθηναίους. Σε αυτή και εξαιτίας μιας καταιγίδας που ξέσπασε, αντίκρυσε για πρώτη φορά τον Τορωναίο κόλπο.   Το ηλιόλουστο τοπίο με τα τιρκουάζ νερά, τους καταπράσσινους λόγους και την λευκή άμμο κέντρησαν αμέσως το ενδιαφέρον του και τον ενέπνευσαν να οραματιστεί την ανέγερση ενός πολυτελούς, για την εποχή, resort. «Θα χτίσω ένα παλάτι εδώ για το οποίο θα μιλά όλη η χώρα» φέρεται να είπε για την παρθένα τότε, έκταση, μέρος της οποίας καλυπτόταν από βάλτους, οι παραλίες ήταν απρόσιτε, το δημόσιο οδικό δίκτυο σταματούσε χιλιόμετρα μακριά από αυτή, στη Γερακινή, ενώ το ηλεκτρικό ρεύμα και το δίκτυο ύδρευσης ήταν άγνωστες έννοιες. Το όραμα του ήταν να μετατρέψει αυτό το μέρος σε πολυτελές καταφύγιο ικανό να προσελκύσει το διεθνές jet set με την σφραγίδα της γνήσιας ελληνικής φιλοξενίας του.

      Το 1968 αγοράζει από την Μονή Αγίου Γρηγορίου του Αγίου Όρους τα 17.630 στρέμματα βαλτώδους έκτασης, πραγματοποιώντας την μεγαλύτερη εξαγορά έκτασης στην μέχρι τότε ιστορία της Χαλκιδικής. 
      Ακολουθούν τρία χρόνια προπαρασκευαστικών υποδομών, αποστράγγιση βάλτων, διάνοιξη δρόμων κλπ, έως ότου ξεκινήσει η κατασκευή της Βίλας Γαλήνη (Villa Galini) έκτασης 2.000 τετραγωνικών. Η Villa Galini σχεδιάστηκε από τον διάσημο έλληνα αρχιτέκτονα Κώστα Καψάμπελη κι αποτέλεσε lifestyle icon τόσο για την διακόσμησή της όσο και τους διάσημους καλεσμένους που μέσα στα χρόνια φιλοξένησε.

      Σκαρφαλωμένη σε έναν βράχο με απρόσκοπτη θέα, η βίλα αυτή συνδύαζε την παραδοσιακή αρχιτεκτονική με μοναστηριακά έπιπλα, σπάνια έργα τέχνης και αντίκες από όλη την Ευρώπη. Το σαλόνι της κοσμούσε το πιάνο της διεθνώς αναγνωρισμένης πιανίστριας, Τζίνας Μπαχάουερ, στενής φίλης του Γιάννη Καρρά ενώ ένα από τα μπάνια της είχε σχεδιάσει ο σουρεαλιστής ζωγράφος, Σαλβαντόρ Νταλί, ο οποίος επισκεπτόταν συχνά το θέρετρο επιλέγοντας πάντα το «κόκκινο δωμάτιο».
      Άλλωστε ο γόνος της γνωστής εφοπλιστικής οικογένειας από τα Καρδάμυλα της Χίου, Γιάννης Καρράς ήταν γνωστός κοσμοπολίτης. Οι επιχειρήσεις του είχαν έδρα στη Μεγάλη Βρετανία και παράρτημα στη Νέα Υόρκη και χαρακτηριζόταν από πολλούς ως πολυταξιδεμένος «bon viveur» της εποχής - τα καλοκαίρια ταξίδευε σε διάφορους προορισμούς με το σκάφος του το οποίο πλοηγούσε ο ίδιος, ενώ τους χειμώνες τους περνούσε στην Ελβετία.
      O διάσημος σουρεαλιστής ζωγράφος, Σαλβαντόρ Νταλί, στη βίλα Γαλήνη Η βίλα Γαλήνη βέβαια ήταν το πρώτο από τα διάφορα καταλύματα που οικοδομήθηκαν στο Πόρτο Καρράς. Το 1976 ανοίγει τις πόρτες του το συγκρότημα Village Inn (που τα τελευταία χρόνια μετονομάσθηκε σε Marina Village & Yacht Club), ενώ το ξενοδοχείο Meliton ανοίγει το 1979 και το ξενοδοχείο Sithonia το 1980.

      Τα σχέδια για το συγκρότημα τα οποία έφεραν την σφραγίδα του ιδρυτή της καλλιτεχνικής και αρχιτεκτονικής σχολής Bauhaus, Βάλτερ Γκρόπιους, περιλάμβαναν την δημιουργία ξενοδοχειακών συγκροτημάτων, αθλητικών υποδομών, γήπεδων γκολφ, οινοποιείου και ελαιώνων, στάβλων ακόμα και γαλακτοκομικής φάρμας. Παρότι ο μεγάλος αρχιτέκτονας πέθανε πριν από την ολοκλήρωση του έργου οι απαλές και ουδέτερες χρωματικά καμπύλες του Meliton Hotel θεωρούνται «σήμα κατατεθέν» του Γκρόπιους  και μαζί με το Village Inn, το Villa Gallini και το Sithonia, έγιναν το έμβλημα της Χαλκιδικής και αποτέλεσαν πρότυπο για την ανάπτυξη άλλων ξενοδοχειακών μονάδων στην περιοχή.

      Αξίζει να σημειωθεί ότι η μαρίνα του θέρετρου ήταν η πρώτη που δημιουργήθηκε στη Βόρεια Ελλάδα και προέβλεπε τον ελιμενισμό σκαφών αναψυχής.

      Όσο για το γήπεδο του γκολφ, το οποίο γεννήθηκε από την αγάπη του Γιάννη Καρά για το ευγενές άθλημα , αποτέλεσε το πρώτο και μοναδικό για τη Βόρεια Ελλάδα γήπεδο γκολφ, στο οποίο έπαιξαν επιφανείς Αθηναίοι, μεταξύ των οποίων ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο πρεσβύτερος και ο Γεώργιος Ράλλης, ενώ φιλοξενήθηκαν και πολλοί αγώνες με διεθνώς αναγνωρισμένους αθλητές.
      Ως ένας από τους πρωτοπόρους του ελληνικού τουρισμού, ο εφοπλιστής οραματίστηκε κι ένα αυτόνομο θέρετρο του οποίου οι επισκέπτες θα μπορούσαν να ασχοληθούν με μια ποικιλία δραστηριοτήτων αναψυχής. Γι αυτό και οι παρεμβάσεις του στην περιοχή περιλάμβαναν την φύτευση 45.000 ελιών και την δημιουργία ενός εκ των μεγαλυτέρων αμπελώνων στη χώρα, ο οποίος εκτεινόταν σε περισσότερα από 4.750 στρέμματα.
      Ο εφοπλιστής άλλωστε ήθελε να κάνει το κρασί συνώνυμο της Ελλάδας στο εξωτερικό. Και θα έλεγε κανείς πως τα κατάφερε αφού πέρα από τα αμπέλια κατάφερε να δημιουργηθεί με την βοήθεια του «πατέρας» της σύγχρονης οινοποίησης, καθηγητής του Πανεπιστημίου του Μπορντό, Εμίλ Πεϊνό (Emile Peynaud) οινοποιείο, σχολείο για μελλοντικούς παραγωγούς, αλλά και να παραχθούν ποικιλίες όπως η Μαλαγουζιά, οι οποίες απέσπασαν πολλά βραβεία και τοποθετήθηκαν μέχρι και στα ράφια του λονδρέζικου Harrods. Σήμερα οι οι λοφώδεις εκτάσεις της περιοχής δημιουργούν άριστες οικολογικές συνθήκες για τη καλλιέργεια 27 εκλεκτών ποικιλιών. Από το ασύρτικο, το αθήρι, τη μαλαγουζιά, το σοβινιόν μπλαν και το ροδίτη παράγονται λευκοί οίνοι. Μεταξύ των ερυθρών ποικιλιών κυριαρχούν το περίφημο λημνιό, το καμπερνέ σοβινιόν, το καμπερνέ φραν, το μερλό και το σιρά.

      To Πόρτο Καρράς μετατράπηκε για χρόνια σε ένα κοσμικό σύμβολο για το μοναδικό του design, την πρωτοποριακή (και διαχρονική) αρχιτεκτονική των ξενοδοχείων του, αλλά και για τους διάσημους επισκέπτες του. Με ελικόπτερο ή με ιδιωτικό σκάφος, το επισκέφτηκαν μέσα στα χρόνια πολιτικοί, μέλη βασιλικών οικογενειών και σπουδαίοι καλλιτέχνες, εξαπλώνοντας την φήμη του πολύ πέρα από τα σύνορα της Ελλάδας. Μεταξύ των ηχηρών ονομάτων που πέρασαν τις διακοπές τους και βρήκαν «στην Χαλκιδική έναν παράδεισο επί γης» όπως τον χαρακτήριζαν, ήταν ο Τζον Κένεντι Τζούνιορ, ο Φρανσουά Μιτεράν, η Μισέλ Μόργκαν, ο σουρεαλιστής ζωγράφος Σαλβαντόρ Νταλί, ο Ρούντολφ Νουρέγιεφ και η Μαργκότ Φοντέιν, οι Ροκφέλερς, η Τζόαν Μπαέζ, η Φιόνα Φον Τίσεν, ο Βαλερί Ζισκάρ Ντεστένο, ο πρίγκιπας Αλβέρτος του Μονακό, ο ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν, η βασίλισσα της Ολλανδίας Τζούλιανα και άλλοι.

      Στις απαρχές του 20ου αιώνα, το συγκρότημα περνά σε νέα χέρια και νέα εποχή όταν μέσω διαγωνισμού της Εθνικής Τράπεζας αποκτιέται από τον όμιλο της Τεχνικής Ολυμπιακής της οικογένειας Στέγγου. Στόχος του τότε προέδρου του, Κωνσταντίνου Στέγγου, ήταν να φέρει το Πόρτο Καρράς στην κορυφή της διεθνούς ταξιδιωτικής αγοράς. Για το λόγο αυτό ανακαινίζει πλήρως το ξενοδοχειακό συγκρότημα ακολουθώντας τις προδιαγραφές των Green Hotels, ενώ προσθέτει στο δυναμικό του ένα σύγχρονο κέντρο θαλασσοθεραπείας καθώς κι ένα εργοστάσιο επεξεργασίας θαλασσινού νερού για την παραγωγή πόσιµου νερού, ακολουθώντας τις βασικές αρχές της βιοκλιματικής αρχιτεκτονικής.

      Το συγκρότημα παρέμεινε μέχρι και σήμερα στη λίστα με τους κορυφαίους πολυτελείς προορισμούς και μέχρι και σήμερα τα 17.630 στρέμματα του Πόρτο Καρράς περιλαμβάνουν τα ξενοδοχεία «Μελίτων» και «Σιθωνία», τις Βίλες «Γαλήνη» και «Καλύβα», τη μεγαλύτερη ιδιωτική μαρίνα στη Βόρεια Ελλάδα και από τις μεγαλύτερες στα Βαλκάνια, το οινοποιείο, τις αθλητικές εγκαταστάσεις γκολφ, καλαθοσφαίρισης, ποδοσφαίρου,ιππασίας, τέννις, ποδηλασίας, αναρρίχησης, θαλασσίων sports, το μεγαλύτερο κέντρο spa θαλασσοθεραπείας της νοτιοανατολικής Ευρώπης και το καζίνο.
       
      Περισσότερα...

      8724 • 0

    12. webTV

      Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών: Η αφρικανική σκόνη και οι επιπτώσεις της

      Engineer

      Ένα επεξηγηματικό βίντεο, διάρκειας περίπου 10 λεπτών, το οποίο περιγράφει τι είναι το φαινόμενο μεταφοράς της αφρικανικής σκόνης και ποιες είναι οι επιπτώσεις που επιφέρει από όπου περνά και κατακάθεται, επιμελήθηκε το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών και το meteo.gr.
      «Με τη μεταφορά σκόνης να είναι πλέον πολύ συχνό φαινόμενο και να επηρεάζει σχεδόν το σύνολο της χώρας, καλό είναι οι πολίτες να γνωρίζουν τι ακριβώς θα πρέπει να προσέχουν», αναφέρει η προγνωστική ιστοσελίδα.
      Δείτε το βίντεο:
       
      Περισσότερα...

      3124 • 0

    13. webTV

      Μετρό Αθήνας: Η κατασκευαστική εξέλιξη στον Σταθμό Μετρό της Γραμμής 3 «Νίκαια»

      Engineer

      Δείτε πλούσιο φωτογραφικό υλικό με την κατασκευαστική εξέλιξη του Σταθμού Μετρό «Νίκαια», που κατασκευάζεται στα πλαίσια της επέκτασης της Γραμμής 3 του Μετρό της Αθήνας προς τον Πειραιά.
       
      Περισσότερα...

      1724 • 0

    14. webTV

      Τα αρχιτεκτονικά ορόσημα στο Κατάρ που χτίστηκαν με αφορμή Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου

      Engineer

      Στο πλαίσιο της προετοιμασίας για το Παγκόσμιο Κύπελλο FIFA 2022, το Κατάρ εκτός από τα οκτώ υπερσύχρονα γήπεδα που κατασκευάστηκαν για τις ανάγκες του Πρωταθλήματος αποφάσισε να δημιουργήσει μια σειρά από εμβληματικά κτίρια. Από το 2010, οπότε κέρδισε την υποψηφιότητα για τη διοργάνωση του 2022, η χώρα έχει επικεντρωθεί στο να μεταμορφωθεί σε «φάρο τέχνης και πολιτισμού», σύμφωνα με τους διοργανωτές του τουρνουά. Ως αποτέλεσμα, κορυφαίοι αρχιτέκτονες κλήθηκαν να δημιουργήσουν μουσεία, ξενοδοχεία, τα οποία μαζί με τα γήπεδα ποδοσφαίρου, συνολικά εκτιμάται ότι κοστίζουν περίπου €194 δισ. ($ 200 δισ.)
       
      Εθνικό Μουσείο από τον Jean Nouvel
      Σχεδιασμένο από τον βραβευμένο με Pritzker Architecture αρχιτέκτονα Jean Nouvel, το Εθνικό Μουσείο του Κατάρ είναι ένα κτίριο 52.000 τετραγωνικών μέτρων, που δημιουργήθηκε για να καταγράφει το παρελθόν και το παρόν της χώρας.
      Η χαρακτηριστική του μορφή είναι κατασκευασμένη από μια χαλύβδινη υπερκατασκευή που στηρίζει μια σειρά δίσκων στο χρώμα της άμμου, που συμπλέκονται για να παραπέμπουν στον ορυκτό σχηματισμό τριαντάφυλλου της ερήμου.
       
      Εθνική Βιβλιοθήκη από την OMA
      Σειρές από μαρμάρινες βιβλιοθήκες βρίσκονται μέσα στη μεγάλη Εθνική Βιβλιοθήκη, την οποία δημιούργησε η εταιρεία OMA στη Ντόχα, για να φιλοξενήσει σημαντικά κείμενα και χειρόγραφα του Κατάρ.
      Η βιβλιοθήκη σχεδιάστηκε ως ένας ενιαίος χώρος επιφάνειας 42.000m2 και μήκους 138μ. ο οποίος στεγάζεται από γιγαντιαίων διαστάσεων κατασκευή από σκυρόδεμα, η οποία έρχεται σε αντίθεση με μια πιο λεπτή πρόσοψη από μεγάλες γυάλινες επιφάνειες.
      Το κτίριο βρίσκεται στην Education City, την ακαδημαϊκή συνοικία της Ντόχα, κοντά στο νέο στάδιο Education City, που θα φιλοξενήσει τους επερχόμενους αγώνες του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Η Εθνική Βιβλιοθήκη του Κατάρ στεγάζει την Εθνική Βιβλιοθήκη της Ντόχα, τη Δημόσια Βιβλιοθήκη και την Πανεπιστημιακή Βιβλιοθήκη, καθώς και την συλλογή Heritage με πολύτιμα κείμενα και χειρόγραφα που σχετίζονται με τον Αραβο-Μουσουλμανικό πολιτισμό (όπως ο χάρτης «Sexta Asiae Tabula» του Πτολεμαίου.
       
       
      Μουσείο Ισλαμικής Τέχνης από τον I.M. Pei
      Ένα από τα πιο εμβληματικά κτίρια του Κατάρ είναι το Μουσείο Ισλαμικής Τέχνης, το οποίο ο Κινεζο Αμερικανός αρχιτέκτονας I.M. Pei δημιούργησε σε ένα τεχνητό νησί στα ανοιχτά του παραλιακού μετώπου, Doha Corniche.
      Μια ογκώδης, κλιμακωτή μορφή υψώνεται για να σχηματίσει έναν πενταόροφο πύργο, ο οποίος περιέχει ένα κεντρικό αίθριο που περιβάλλεται από στοές. Αποκορύφωμα του κτιρίου είναι ένας τοίχος κουρτινών στη βόρεια πλευρά, ο οποίος προσφέρει θέα στον Περσικό Κόλπο και από τους πέντε ορόφους του.
       
      Ολυμπιακό και Αθλητικό Μουσείο 3-2-1 από το Joan Sibina
      Οι επισκέπτες στο Διεθνές Στάδιο Khalifa του Κατάρ στη Ντόχα θα έχουν την ευκαιρία να δουν και ένα κυλινδρικό αθλητικό μουσείο να προεξέχει από τη μία πλευρά, σχεδιασμένο από τον Ισπανό αρχιτέκτονα Joan Sibina.
      Η γυάλινη μορφή του, που περιβάλλεται από κρίκους, παραπέμπει στους δακτυλίους του ολυμπιακού συμβόλου.
       
      Εθνικό Αρχείο από την Allies and Morrison
      Η δημοτική αρχιτεκτονική, συμπεριλαμβανομένων των παράκτιων παρατηρητηρίων, ήταν η έμπνευση της Allies and Morrison για τον γεωμετρικό σχεδιασμό του Εθνικού Αρχείου του Κατάρ στη Ντόχα. 

      Η φέροντας οργανισμός του Εθνικού Αρχείου αποδείχθηκε μια σημαντική μηχανική πρόκληση, με τα μεγάλα ανοίγματα στο ισόγειο και σημαντικά φορτία δαπέδου σε όλα τα ανώτερα επίπεδα. 
      Αποτελεί μέρος του ευρύτερου φιλικού προς τους πεζούς σχεδίου Msheireb Downtown Doha masterplan που αναπτύσσεται από το Αγγλικό στούντιο, το οποίο περιλαμβάνει σχεδόν 100 κτίρια, και θεωρείται η μεγαλύτερη κοινότητα με πιστοποίηση LEED στον κόσμο.
       
      Iconic 2022 από τον Ibrahim M Jaidah
      Ένα από τα πιο ασυνήθιστα κτίρια στη λίστα είναι το Iconic 2022, το οποίο βρίσκεται χτισμένο κοντά στο Ολυμπιακό και Αθλητικό Μουσείο 3-2-1, με την πρόσοψη και την οροφή του να απεικονίζουν τον αριθμό 2022.
      Χωρισμένο σε τέσσερα τετράγωνα σε σχήμα αριθμού, το Iconic 2022 σχεδιάστηκε από τον αρχιτέκτονα Ibrahim M Jaidah για να γιορτάσει τη χρονιά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του Κατάρ και, σύμφωνα με τον κατασκευαστή του, είναι «το πρώτο κτίριο στον κόσμο που απεικονίζει ένα χρόνο».
       
      Εθνικό Συνεδριακό Κέντρο από τον Arata Isozaki
      Άλλο ένα κτίριο του Education City είναι το Εθνικό Συνεδριακό Κέντρο του Κατάρ, το οποίο ολοκληρώθηκε από τον Ιάπωνα αρχιτέκτονα Arata Isozaki το 2011.
      Το κέντρο χαρακτηρίζεται από τις γιγάντιες στήλες που μοιάζουν με δέντρα, ορατές εσωτερικά και εξωτερικά, οι οποίες υποστηρίζουν την προεξέχουσα οροφή του κτιρίου.
      Σύμφωνα με τον σχεδιαστή του, προορίζεται να μιμηθεί το Sidrat al-Muntaha, ένα ιερό ισλαμικό δέντρο που πιστεύεται ότι συμβολίζει το τέλος του έβδομου ουρανού.
       
      Εκθέματα Μουσείων από διάφορους σχεδιαστές
      Περισσότερα από 100 έργα τέχνης έχουν εγκατασταθεί σε δημόσιους χώρους γύρω από το Κατάρ ενόψει του Παγκοσμίου Κυπέλλου, ως μέρος ενός υπάρχοντος προγράμματος υπαίθριων μουσειακών εκθεμάτων του Κατάρ.
      Ανάμεσά τους υπάρχουν έργα του Αμερικανού καλλιτέχνη Richard Serra (στη φωτογραφία), της Βρετανίδας σχεδιάστριας Faye Toogood και του Δανού-Ισλανδού καλλιτέχνη Olafur Eliasson. Οι καλλιτέχνες Martin Creed και Yayoi Kusama παρουσιάζουν επίσης γλυπτά, μαζί με τους Καταριανούς Shua'a Ali και Shouq Al Mana.
       
      Σύστημα μετρό της Ντόχα από το UNStudio
      Οι θεατές του Παγκοσμίου Κυπέλλου FIFA 2022 στο Κατάρ θα μπορούν να ταξιδέψουν στα στάδια μέσω μιας σειράς νέων σταθμών του μετρό, που δημιουργήθηκαν από το UNStudio πριν από το τουρνουά.
      Τριάντα επτά σταθμοί σχεδιάστηκαν με το Τμήμα Αρχιτεκτονικής Σιδηροδρόμων του Κατάρ στις τρεις γραμμές του δικτύου χωρίς οδηγό. Είναι όλα μοναδικά, αλλά ενώνονται με την ίδια σχεδιαστική γλώσσα που αποτελείται από σπονδυλωτά, θολωτά στοιχεία και μεγάλες αίθουσες εισόδου.
      Σύμφωνα με το UNStudio, ο στόχος του έργου «ήταν η αναφορά στην τοπική, παραδοσιακή αρχιτεκτονική κληρονομιά, καθώς αυτή ερμηνεύεται εκ νέου σε μια σύγχρονη σχεδιαστική γλώσσα».
       
      Τα κεντρικά γραφεία του Ιδρύματος του Κατάρ από την ΟΜΑ
      Ένα άλλο κτίριο στη λίστα της OMA είναι η έδρα του Ιδρύματος Κατάρ, το κτίριο γραφείων ύψους 57 μέτρων του φιλανθρωπικού ιδρύματος της χώρας.
      Έχει μια μονολιθική μορφή που σχηματίζεται από προκατασκευασμένο λευκό σκυρόδεμα διάτρητο από ένα πλέγμα μικρών ανοιγμάτων, διατεταγμένα με τρόπο που δημιουργεί την εικονοστοιχεία ενός δέντρου Sidra – το οποίο αποτελεί το λογότυπο της φιλανθρωπικής οργάνωσης.
      Πηγή: DEZEEN
      Περισσότερα...

      897 • 0

    15. webTV

      Τα 15 ψηλότερα κτίρια του κόσμου που ολοκληρώθηκαν το 2019

      Engineer

      Τα υψηλότερα κτίρια στον κόσμο που κατασκευάσθηκαν εντός 2019.
      15. The Willis Tower in Chicago 
      https://www.willistower.com/
      14. The Petronas Towers
      https://www.petronastwintowers.com.my/
      13. Changsha IFS Tower T1
      http://www.csifs.cn/
      12. Landmark 81
      11. Lakhta Center
      10. International Commerce Centre
      9. Shanghai World Financial Center
      8. Taipei 101 
      7. Guangzhou CTF Finance Centre
      6. One World Trade Center
      5. Lotte World Tower
      4. Ping An Finance Centre
      3. Abraj Al-Bait Clock Tower
      2. The Shanghai Tower
      1. Burj Khalifa
       
      Περισσότερα...

      1238 • 0

    17. webTV

      Οδός Πανεπιστημίου: Ενας δρόμος, δύο αιώνες ιστορίας της Αθήνας

      Engineer

      Είναι μια ώριμη, σοφή κυρία, ηλικίας κοντά δύο αιώνων. Έχει υποστεί πολλά και έχει δει ακόμη περισσότερα. Κουβαλάει στις πλάτες της τη σύγχρονη ιστορία της Αθήνας. Είναι η οδός, της οποίας η διάνοιξη εγκρίθηκε το 1837 και έναν και πλέον αιώνα μετά (1945) μετονομάσθηκε σε «Ελευθερίου Βενιζέλου».
      Αλλά το νέο της όνομα δεν καταχωρήθηκε. Ούτε στην αστική συνείδηση, ούτε στη συλλογική μνήμη. Σεβαστό, βλέπεις, το βάρος των ιστορικών ονομάτων, πλην όμως τη δύναμη της συνήθειας δεν την παραβγαίνει… Έτσι, η πρώτη οδός της σύγχρονης Αθήνας, «Πανεπιστημίου» βαφτίσθηκε με τη γέννησή της και «Πανεπιστημίου» θα μείνει. Η πορεία του δρόμου είναι πλούσια και γοητευτική.
      Στη δική του εξέλιξη μπορεί κανείς να «διαβάσει» την εξέλιξη ολόκληρης της πόλης. Και να φανταστεί κανείς ότι ετούτη η ιστορική οδός «πάτησε» πάνω σε έναν «χεζοπόταμο», όπως σκωπτικά αλλά σχεδόν επίσημα αποκαλείτο ο Ηριδανός, εκεί στις αρχές του 19ου αι., το ρέμα που εκτελούσε χρέη αποχετευτικού δικτύου μεταφέροντας τα αποπατήματα των ζώων, που βοσκούσαν στον Λυκαβηττό (εξ αυτού η κατοπινή περιοχή του Κολωνακίου εκείνη την εποχή ήταν γνωστή ως «κατσικάδικα»), στο άλλο ρέμα, του Βοϊδοπνίχτη, στη σημερινή οδό Σταδίου. Όταν έφτανε εκεί, το δίκτυο του βρωμοπόταμου έστριβε προς την Ομόνοια.
      Και κάπου εδώ, χρονικά, ξεκινάει το οδοιπορικό της περίφημης πολυσύχναστης σήμερα Πανεπιστημίου, που το 1883 χαρακτηρίσθηκε «έρημη, ως Σαχάρα» οδός, ακατάλληλη να φιλοξενήσει ένα μέσο αστικής συγκοινωνίας!
      Αλλά ας πιάσουμε την ιστορία από την αρχή, όπως την καταγράφει το ΑΠΕ-ΜΠΕ.
      Ο δρόμος με τις γαζίες δίνει σκυτάλη στο Πανεπιστήμιο
      Βρισκόμαστε στο έτος 1836. Η πρωτεύουσα του κράτους έχει μεταφερθεί από το Ναύπλιο στην Αθήνα, όπου πρέπει να εγκατασταθεί το βασίλειο του νεαρού Βαυαρού βασιλιά Όθωνα. Η ζωή της πόλης αναπτύσσεται πέριξ του βράχου της Ακροπόλεως. Για την ανέγερση του παλατιού έχει επιλεχθεί ο λόφος της Μπουμπουνίστρας (πλ. Συντάγματος) , όπου τελειώνει ο αστικός ιστός των ολίγων χιλιάδων κατοίκων. Ανατολικά της θέσης, όπου θα ανεγερθεί η βασιλική κατοικία, υπάρχει βουλευάριον (βουλεβάρτο), μικρή εξοχική περιπατητική οδός με γαζίες εκατέρωθεν (στις… μακρινές εξοχικές αποδράσεις τους, οι κάτοικοι συχνά επιλέγουν τον «δρόμο με τις γαζίες»!), μικρά διάσπαρτα υποστατικά και ολίγα πρόχειρα παραπήγματα, που εξυπηρετούν ως στέγαστρα ζώων. Αλλά το μέλλον της πόλης προοιωνίζεται λαμπρό.
      Η Αθήνα θα πρέπει να μετατραπεί σε πρωτεύουσα αρμόζουσα προς το αγλαό παρελθόν της. Στην «καρδιά» του αρχαιοελληνικού πνεύματος, στη σκιά της Ακρόπολης, κι επιπλέον πλάι στο παλάτι, δεν νοούνται ούτε δυσωδία, ούτε βοσκή ζώων. Είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι με την εγκατάσταση της βασιλικής οικογένειας στη Μπουμπουνίστρα, το κέντρο της πόλης θα μετακινηθεί. Ως εκ τούτου, οι προοπτικές για τους δρόμους που θα διανοιχθούν γύρω από το ανάκτορο, είναι μεγάλες. Τη ρυμοτόμηση της πόλης έχουν αναλάβει οι αρχιτέκτονες Σταμάτης Κλεάνθης και Έντβαρτ Σάουμπερτ, αν και έχει προηγηθεί ένας πρώτος σχεδιασμός (πριν τη μεταφορά της πρωτεύουσας από το Ναύπλιο) από τον Γερμανό αρχιτέκτονα Λέο φον Κλέντσε. Αυτός ο τελευταίος, «βλέπει» ως πρωταρχική ανάγκη την ανάπτυξη του βουλευάριου. Αντίστοιχη εκτίμηση διατυπώνεται και από το δίδυμο Κλεάνθη - Σάουμπερτ.

      Οδός Πανεπιστημίου περί το 1900
      Το 1837 εγκρίνεται η διάνοιξη του δρόμου. Αυτή την εποχή δεν υπάρχει επίσημη ονοματοδοσία οδών. Οι δρόμοι συνήθως μνημονεύονται με ονόματα σημαντικών μορφών του μακρινού παρελθόντος και μνημείων των αρχαίων χρόνων με τα οποία είναι διάσπαρτη η Αθήνα (οδός Φειδίου, Σωκράτους, Ακροπόλεως κ.λπ.), ή εντοπίζονται με τα χαρακτηριστικά τους («ο δρόμος με τις γαζίες», «η οδός της κρήνης» κ.λπ.). Όσο για τις ακριβείς θέσεις των οικιών προσδιορίζονται με τα ονόματα των νοικοκυραίων. Όσο πιο επιφανής ο νοικοκύρης, τόσο γνωστότερος ο δρόμος της κατοικίας του.
      Η προοπτική για το βουλευάριο είναι να δημιουργηθεί εκεί πανεπιστήμιο, ως κυψέλη φρέσκων μυαλών, που θα φέρει ανάπτυξη και ζωή στην περιοχή. Σχεδόν αμέσως ξεκινά η διάνοιξη και δύο χρόνια μετά, το 1839, θεμελιώνεται το πανεπιστήμιο, που διαγράφει το μέχρι τούδε όνομα «ο δρόμος με τις γαζίες» και δίνει το όνομά του στη νέα οδό. Ο δρόμος ανοίγει με αργούς ρυθμούς και δυσκολίες. Η πολιτεία πρέπει να διαχειριστεί πρώτα των θέμα του ρέματος που διαχέει την ανυπόφορη δυσωδία στην περιοχή κι ύστερα να «οργώσει» το ανισόπεδο, από τους βράχους και τα χαντάκια, έδαφος. Για πολύ καιρό η οδός Πανεπιστημίου είναι εργοτάξιο.
      Λίγο μετά το 1840, Κλεάνθης και Σάουμπερτ εισηγούνται τη μεταφορά της Μητρόπολης από την Αγία Ειρήνη της Αιόλου, σε ναό που θα ανεγερθεί σε περίοπτο σημείο της Πανεπιστημίου, αλλά οι αντιδράσεις του θρησκευτικού κόσμου είναι σθεναρές. «Είναι πολύ μακριά από τον αστικό ιστό και θα δυσκολεύει τους πιστούς» διαμαρτύρονται οι ιεράρχες. Έτσι η νέα Μητρόπολη αποφασίζεται να χτιστεί πλάι στον σωζόμενο από τον 13ο αι. μ.Χ. μεσαιωνικό ναό της Θεοτόκου Γοργοεπήκοου και Αγίου Ελευθερίου, περιοχή που αξιολογείται ως ευκολότερη και ασφαλέστερη στην πρόσβαση για τους Αθηναίους πιστούς.
      Οφθαλμιατρείο, Άγιος Διονύσιος, Αρσάκειο, Μέγαρο Σλήμαν τα πρώτα επιβλητικά κτήρια
      Ωστόσο, στο σημείο που προόριζαν για τη Μητρόπολη οι δύο ρυμοτόμοι αποφασίζεται να χτιστεί το Οφθαλμιατρείο σε σχεδιασμό του Δανού Χανς Κρίστιαν Χάνσεν, από τον οποίο άλλωστε σχεδιάστηκε και το κτήριο του Πανεπιστημίου. Στα σχέδια του Χάνσεν, αυτό το ιστορικό μνημείο της επιστημονικής δραστηριότητας της ελληνικής οφθαλμολογίας αναφέρεται ως «νοσοκομείο Οφθαλμιώντων». Οι Αθηναίοι της εποχής το αποκαλούν «Οφθαλμοκομείο». Αποτελεί, βλέπεις, μονάδα ιατρικής φροντίδας πρώτης γραμμής, καθώς η σκόνη και τα πάσης φύσεως ζωύφια από τον ανεπαρκή καθαρισμό της πόλης, έχουν μετατρέψει τα οφθαλμικά νοσήματα για τον πληθυσμό σε υπόθεση ρουτίνας. Η οικοδόμηση του κτηρίου, ωστόσο, προχωρά με βραδύ ρυθμό. Η Αθήνα αλλάζει όψη, η Πανεπιστημίου είναι «οργωμένη» εξαιτίας της διαχείρισης του ρέματος και της ανέγερσης διαφόρων κτηρίων. Αυτή την εποχή χτίζεται και το μέγαρο Αρσάκη, σε οικόπεδο στη γωνία με τη Μενάνδρου (νυν Πεσμαζόγλου) που ανήκει στη Μονή της Ζωοδόχου Πηγής και για την αγορά του οποίου από την Φιλεκπαιδευτική Εταιρεία έχει μεσολαβήσει η βασίλισσα Αμαλία. Στο ύψος του συγκεκριμένου οικοπέδου, μάλιστα, βρίσκεται η μόνη γέφυρα, που ενώνει τις δύο όχθες του Βοϊδοπνίχτη. Χωροταξικά, η κάτω πλευρά της Πανεπιστημίου είναι η μία κοίτη του ρέματος, που υποδέχεται το δυσώδες υλικό από τα κατσικάδικα.

      Ανέγερση Οφθλαμιατρείου και Αγίου Διονυσίου
      Ο καιρός περνά. Ο ρυθμός ανέγερσης των δημόσιων κτηρίων στην Πανεπιστημίου είναι της… υπομονής. Τα χρήματα είναι περιορισμένα, εξατμίζονται κι έως ότου βρεθεί νέος χρηματοδότης, κυλάει χρόνος… Την άνοιξη του 1850 ο Χανς Κρίστιαν Χάνσεν, αδυνατώντας πλέον να παρακολουθήσει τους άτακτους ρυθμούς οικοδόμησης των δημόσιων κτηρίων, που του έχουν ανατεθεί, επιστρέφει στην πατρίδα του, αφήνοντας χώρο για… δράση στον φιλόδοξο και ταλαντούχο μικρότερο αδελφό του, Θεόφιλο. Την οικοδόμηση του Οφθαλμιατρείου, αναλαμβάνει να συνεχίσει ο εξίσου διακεκριμένος ανά την Ευρώπη Λύσανδρος Καυταντζόγλου, με μία τροποποίηση. Στο ισόγειο κτίσμα του Χάνσεν προσθέτει ανώγειο. Το 1854 το Οφθαλμιατρείο παραδίδεται σε δύο επίπεδα. Το 1869 συμπληρώνεται με έναν όροφο σε σχέδιο Γεράσιμου Μεταξά και το 1881 προστίθενται υπερώο και ένα εξωτερικό ιατρείο.
      Αλλά εκτός από την ανέγερση του Οφθαλμιατρείου, στον Καυταντζόγλου έχει ανατεθεί και η επίβλεψη στην κατασκευή του παρακείμενου ναού του Αγίου Διονυσίου. Η παροικία των καθολικών, που έχει ενισχυθεί με την έλευση του βασιλιά στην Αθηνά, έχει αγοράσει ένα οικόπεδο στη διασταύρωση της Πανεπιστημίου με την Ομήρου, όπου σχεδιάζει να χτίσει τον δικό της καθεδρικό ναό. Για την κάλυψη των σχετικών εξόδων μάλιστα έχει συστήσει και επιτροπή −αποτελούμενη από τους πρέσβεις Γαλλίας, Αυστρίας και Βαυαρίας, και τον εφημέριο του Όθωνα− η οποία εξουσιοδοτείται να συγκεντρώσει χρήματα με εράνους στις κοινότητες καθολικών της Αμερικής και της Ευρώπης. Ο θεμέλιος λίθος του ναού μπαίνει το 1853 και αρχίζει δειλά δειλά η οικοδόμηση με σχέδια του Χάνσεν. Αλλά τα χρήματα τελειώνουν. Στο μεταξύ, ο Δανός αρχιτέκτονας έχει φύγει από την Ελλάδα και την αποπεράτωση και αυτού του έργου αναλαμβάνει ο Καυταντζόλγου.
      Το χτίσιμο του Αγίου Διονυσίου γίνεται με τον… αραμπά. Όταν τελειώνουν τα χρήματα, σταματά κι όταν συγκεντρώνονται νέα, συνεχίζει. Κάποτε ο επιχειρηματίας της Λαυρεωτικής, Ιωάννης Σερπιέρης, βάζει βαθιά το χέρι στην τσέπη και ο ναός επιτέλους ολοκληρώνεται. Από το έτος της θεμελίωσής του έχουν περάσει 32 χρόνια! Αλλά σε αυτό το διάστημα των τριών δεκαετιών ολόκληρη η Πανεπιστημίου έχει αλλάξει όψη. Ήδη, από το 1879 στα μισά του δρόμου δεσπόζει όμορφο κι επιβλητικό το μέγαρο Σλήμαν (Ιλίου Μέλαθρον) που έχει χτιστεί σε σχέδια του περίφημου Γερμανού αρχιτέκτονα Ερνέστου Τσίλλερ για να στεγάσει τον ομοεθνή φίλο του αρχαιολόγο.
      Θεόφιλος Χάνσεν
      Οκτώ χρόνια πριν, ο Σλήμαν έχει φέρει στο φως την αρχαία Τροία και τον θησαυρό του Πριάμου, ενώ έχει περάσει μόλις μία πενταετία από τότε που ανασκάπτοντας την Ακρόπολη των Μυκηνών αποκάλυψε τάφους, αγγεία και γενικότερα ευρήματα σπάνιας τέχνης, σπουδαία δείγματα του μυκηναϊκού πολιτισμού. Στο μεταξύ, ο Σλήμαν έχει παντρευτεί Ελληνίδα και δηλώνει λάτρης του ελληνικού πνεύματος. Σφραγίζει δε τον ιδιαίτερο δεσμό του με την Ελλάδα χτίζοντας το αρχοντικό του στη νεότευκτη γειτονιά της Πανεπιστημίου και αναθέτοντας τη φιλοτέχνηση του εσωτερικού του με νωπογραφίες στον Σλοβένο ζωγράφο Γιούρι Σούμπιτς, του οποίου η φήμη διατρέχει ήδη τα μήκη και πλάτη του ανεπτυγμένου κόσμου. Πλάι στην οικία Σλήμαν, στη διασταύρωση με τη σημερινή οδό Αμερικής, επιλέγει να χτίσει τη δική του κατοικία ο οικονομολόγος, πολιτευτής του Θόδωρου Δηλιγιάννη, Ιωάννης Ζωγράφος.
      Με την ανατολή του 20ου αι., ωστόσο, ο Ζωγράφος αγοράζει ένα μεγάλο εξοχικό κτήμα στο ανατολικό τμήμα της Αθήνας και μετακομίζει εκεί, πυροδοτώντας μία εντυπωσιακή οικιστική ανάπτυξη και δίνοντας εντέλει το όνομά του σε ολόκληρη την περιοχή. Η κατοικία που αφήνει ο Ζωγράφος στην Πανεπιστημίου θα στεγάσει για χρόνια τον Ελευθέριο Βενιζέλο και λίγο πριν το 1940 θα κατεδαφιστεί για να ανεγερθεί στη θέση της το επιβλητικό μέγαρο, που σώζεται ίσαμε σήμερα, και που την περίοδο της Κατοχής στέγασε το ιταλικό διοικητήριο.
      Λ. Καυταντζόγλου
      Η σφήνα Σταδίου - Αμαξηλάτες vs Ιπποσιδηρόδρομος - «Ερημος Σαχάρα» η Πανεπιστημίου;
      Καθώς τα χρόνια περνούν και η Αθήνα αποκτά τον αέρα της πρωτεύουσας συγκεντρώνοντας ολοένα και περισσότερο πληθυσμό από το εξωτερικό και το εσωτερικό της χώρας, ο αστικός ιστός απλώνει προς όλες τις κατευθύνσεις. Η Πανεπιστημίου έχοντας αποκτήσει ήδη τα πρώτα λαμπρά αρχιτεκτονήματά της, προσελκύει το ενδιαφέρον πολιτικών, τραπεζιτών και εμπόρων. Μετά το 1862, μάλιστα, όταν με μια γενναία χορηγία 50.000 δραχμών από τον Μιχαήλ Τοσίτσα διανοίγονται αρκετοί μικρότεροι δρόμοι του κέντρου της πόλης και η Πανεπιστημίου, που έχει σταματήσει στο Πανεπιστήμιο, επεκτείνεται ως την οδό Πατησίων, οι ενδιαφερόμενοι επενδυτές βρίσκουν προσφερόμενο πεδίο. Στο μεταξύ, σε εξέλιξη είναι και η κατασκευή, πλάι στο Πανεπιστήμιο, του νεοκλασικού μεγάρου, που προορίζεται να στεγάσει την Ακαδημία Αθηνών.
      Η δωρεά για την ανέγερσή του κτηρίου έχει γίνει από τον διπλωμάτη και επιχειρηματία Σίμωνα Σίνα, το 1856, αλλά ο θεμέλιος λίθος μπαίνει τρία χρόνια μετά. Ο σχεδιασμός είναι του Θεόφιλου Χάνσεν. Το χτίσιμο καθυστερεί και με τον θάνατο του δωρητή οι εργασίες διακόπτονται για κάμποσα χρόνια έως ότου τη συνέχιση του έργου αναλάβει η χήρα του. Και αυτό το κτήριο θα παραδοθεί σχεδόν 30 χρόνια μετά, αλλά θα αποτελέσει το πολύτιμο πετράδι στο επαγγελματικό στέμμα του Δανού αρχιτέκτονα. Κατά την εκτίμηση των ειδικών, «πρόκειται για το ομορφότερο και αρμονικότερο νεοκλασικό οικοδόμημα του κόσμου, το οποίο ο Χάνσεν εμπνεύστηκε από την αθηναϊκή αρχιτεκτονική του 5ου αι., όπως αυτή αποτυπώνεται στα μνημεία της Ακροπόλεως». Η Ακαδημία μαζί με το Πανεπιστήμιο και τη Βαλλιάνειο Εθνική Βιβλιοθήκη, που θα ανεγερθεί αργότερα (θεμελιώθηκε το 1888), θα αποτελέσουν την περίφημη νεοκλασική τριλογία των Αθηνών, το λαμπρό κόσμημα τόσο στη μακρόχρονη ιστορία του δρόμου όσο και της σύγχρονης πόλης.
      Στα δημιουργήματα - διαμάντια του Θεόφιλου Χάνσεν στην οδό Πανεπιστημίου του 19ου αι. εντάσσεται και το ξενοδοχείο της Μεγάλης Βρετανίας, εκεί που ο δρόμος συναντά την πλατεία Συντάγματος. Στην πραγματικότητα, το κτήριο ολοκληρώνεται το 1874, αλλά το ξενοδοχείο λειτουργεί ήδη από το 1866 στη διασταύρωση του «δρόμου των ακακιών» (Σταδίου) με τη σημερινή Καραγιώργη Σερβίας και απλώς μεταφέρεται στη νέα του θέση, όπου βρίσκεται έως σήμερα.

      Η «Μεγάλη Βρετανία» περί το 1900
      Καθώς η Πανεπιστημίου αναπτύσσεται, ανοίγεται νέος οικιστικός ορίζοντας. Κατοικίες ξεπετιόνται στην «πλάτη» της Ακαδημίας δημιουργώντας τον συνοικισμό «Προάστιο» (την κατοπινή Νεάπολη). Οι πρώτοι εργολάβοι αφηνιάζουν… Μετά την ίδρυση Πανεπιστημίου και Ακαδημίας και την ολοκλήρωση του βασιλικού ανακτόρου, η περιοχή προσελκύει το ενδιαφέρον φοιτητών και οικογενειαρχών, τόσο επειδή το κέντρο της πόλης έχει πλέον μετατοπισθεί, όσο και επειδή η απόκτηση οικοπέδου στο «Προάστιο» αποτελεί (για την ώρα) υπόθεση εφικτή για τα χαμηλότερα βαλάντια. Στο μεταξύ, παρελθόν είναι πλέον και ο βρομοπόταμος από το 1852, όταν η Αθήνα κλήθηκε να διαχειριστεί θεομηνία, που την έκοψε στα δύο. Μία νεροποντή κατέστρεψε τη γέφυρα στη θέση του Αρσάκειου και έβαλε την περιοχή σε νέες περιπέτειες και την πολιτεία σε νέα έξοδα… Το ρέμα μπαζώθηκε και ο Βοϊδοπνίχτης μετατράπηκε στην οδό Σταδίου («βαφτίστηκε» έτσι, επειδή σχεδιάστηκε να φτάσει ως το Παναθηναϊκό Στάδιο. Δεν έφτασε ποτέ).
      Το θέμα είναι ότι από τότε, από το δεύτερο μισό του 19ου αι., η Αθήνα αποκτά μία ακόμη βασική αρτηρία, αλλά κυρίως τον πρώτο αποχετευτικό αγωγό της, που περνάει κάτω από τον νέο δρόμο. Η Σταδίου ανοίγει άλλους ορίζοντες. «Σπάει» το μονοπώλιο της Πανεπιστημίου και διχάζει το ενδιαφέρον των επενδυτών. Στρωμένη, σπαρμένη με ακακίες, χωρίς δημόσια έργα, έτοιμη προς αξιοποίηση και τουλάχιστον τον πρώτο καιρό εμφανώς οικονομικότερη, η νέα οδός ξεπερνά την Πανεπιστημίου σε προσέλκυση ενδιαφέροντος. Δεν έχει την αίγλη της τριλογίας, ούτε των αριστοκρατικών κατοικιών του Σλήμαν ή του Ζωγράφου, αλλά τρώει την Πανεπιστημίου στη… στροφή, διότι διαθέτει και αποχετευτικό δίκτυο.
      Ακόμη και οι περιπατητές την προτιμούν. Και πράγματι, εκεί προς τα στερνά του 19ου αι. η δημιουργία της Σταδίου δεν διχάζει μόνο το επενδυτικό ενδιαφέρον, αλλά και τους Αθηναίους πολίτες. Χρονικογράφοι της εποχής μαρτυρούν ότι η πρώτη μεγάλη αντιπαράθεση μεταξύ των… υποστηρικτών της Σταδίου και των άλλων της Πανεπιστημίου σημειώνεται με αφορμή τη δημιουργία του πρώτου μέσου μαζικής μετακίνησης, του ιπποσιδηρόδρομου. Πρόκειται για ένα βαγόνι το οποίο συνήθως σέρνουν τρία άλογα. Είναι είδος αστικής συγκοινωνίας και καθιερώνεται με ειδικό νόμο το 1880. Μάλιστα, με τη… γονιδιακή −καθώς φαίνεται− έφεση στον μεγαλεπήβολο σχεδιασμό, οι τοπικοί άρχοντες της εποχής υπόσχονται και ένα σχέδιο δικτύου εννέα γραμμών ιπποσιδηρόδρομου σε Αθήνα και Πειραιά. Το δικαίωμα έχει παραχωρηθεί στη βελγική «Societe des Laminoirs», η οποία δημιουργεί βάση στην Ομόνοια και εγκαινιάζει το πρώτο δρομολόγιο ίσαμε το Σύνταγμα.
      Αλλά το μέσο «σπάει» τη δουλειά των παραδοσιακών αμαξηλατών κι εκείνοι βρίσκοντας σύμμαχο τον δήμο Αθηναίων, ξεκινούν δυναμικές κινητοποιήσεις. Κύριο επιχείρημά τους είναι ότι η κατάσταση των οδών από τις οποίες διέρχεται το ιππήλατο βαγόνι έχει γίνει απαράδεκτη, επειδή η εταιρεία εκμετάλλευσης δεν τηρεί τις προβλέψεις συντήρησης. Οι αμαξηλάτες ζητούν τη μετακίνηση του μέσου από τη Σταδίου στην Πανεπιστημίου, καθώς, όπως υποστηρίζουν, αυτή «είναι φαρδύτερη, η κυκλοφορία του ιπποσιδηρόδρομου θα γίνεται πιο άνετα και επιπλέον, δεν θα συνωστίζονται άλογα και αμαξάδες σε έναν δρόμο, ο οποίος ούτως ή άλλως είναι ήδη μία από τις κυριότερες αρτηρίες της πόλης».
      Οι εκπρόσωποι της εταιρείας καταγγέλλουν πρωτίστως τον δήμο Αθηναίων, χαρακτηρίζοντας «ανήκουστο» το γεγονός ότι «υιοθετεί τις θέσεις των αμαξηλατών, οι οποίες ήταν αντίθετες προς το δημόσιο συμφέρον». Δευτερευόντως, υποστηρίζουν ότι σε πάμπολλες μεγαλουπόλεις οι γραμμές των τροχιοδρόμων με ίππους ή ακόμη και ατμομηχανές είναι στρωμένες σε δρόμους ασύγκριτα στενότερους, μόλις πέντε μέτρα πλάτους. Αντίθετα, στην οδό Σταδίου, η οποία έχει πλάτος είκοσι μέτρα, κάτι λιγότερο από εννέα μέτρα έχουν διατεθεί για την κυκλοφορία των αμαξών. Συμπληρώνουν, δε, πως σε πολυσύχναστους δρόμους οι γραμμές θα έπρεπε να πολλαπλασιάζονται και «όχι να μετακινούνται σε "έρημες, ως η Σαχάρα, οδούς", όπως η Πανεπιστημίου, διότι ουδεμίαν ωφέλειαν θα προσεπορίζετο το κοινόν, η δε κατασκευή των τοιούτων γραμμών θα ήτο άνευ αξίας και χρησιμότητος»!
      Η αντιπαράθεση παίρνει διαστάσεις. Δίνει πηχυαίους τίτλους στον Τύπο της εποχής με σειρές δημοσιευμάτων, που συγκρίνουν τα δύο… μήλα της έριδος, τις οδούς Πανεπιστημίου και Σταδίου, και ανά διαστήματα αναδεικνύουν νικητή το ένα ή το άλλο. Στο μεταξύ, όσο ιπποσιδηρόδρομος και αμαξηλάτες πραγματοποιούν μετ΄ εμποδίων δρομολόγια στη Σταδίου και οι περιπατητές συνωστίζονται ανάμεσα στις οπλές των αλόγων, η Πανεπιστημίου καλλωπίζεται με νέα επιβλητικά κτήρια. Από την κρησάρα του Τύπου δεν γλυτώνουν οι αμαξάδες, οι οποίοι συχνά προκαλούν ατυχήματα, μετατρέποντας τη Σταδίου σε στίβο αγώνων ταχύτητας… «…Να απομάθωσι τας παλαιάς έξεις τού να θέλουν ο εις να προσπερνά τον άλλον» καλούν οι εφημερίδες τους αμαξηλάτες, αποδίδοντας σε αυτή την… κακιά συνήθεια των καροτσέρηδων τις προσκρούσεις των αμαξών στις σιδερένιες ράγες του ιπποσιδηρόδρομου. Στην πραγματικότητα, οι άνθρωποι προσπαθώντας να μη χάσουν πελατεία, φορτώνουν, ξεφορτώνουν και εκτελούν τα κατά παραγγελίαν δρομολόγια με μεγαλύτερη βιάση… Η αντιπαράθεση συνεχίζεται. Παρά τον λυσσώδη πόλεμο των αμαξηλατών, ο ιπποσιδηρόδρομος παραμένει στη γραμμή της Σταδίου, ανεβάζοντας την αξία της γης στα ύψη. Οριστικό τέλος στην κόντρα δίνεται με τα εγκαίνια της ατμήλατης άμαξας.

      Μέγαρο Αρσάκη αρχές 20ου αι.
      Όσο γρήγορα αναπτύσσεται η Σταδίου, η Πανεπιστημίου παίρνει τον χρόνο της. Η επέκτασή της ίσαμε την Πατησίων ανοίγει χώρο για τη δημιουργία νέων συνοικισμών, αλλά περιφερειακά του δρόμου, όπου οι τιμές είναι προσιτές. Για την ώρα, στην επάνω πλευρά της Πανεπιστημίου δεσπόζουν ο καθεδρικός του Αγίου Διονυσίου, το Οφθαλμιατρείο, η αθηναϊκή τριλογία και τα μέγαρα Σλήμαν και Ζωγράφου. Στην κάτω, το μέγαρο Αρσάκη και παραδίπλα του, στη διασταύρωση με τη σημερινή Εδουάρδου Λω, η κατοικία του Ιωάννη Σερπιέρη. Ο επιχειρηματίας, έχοντας χρηματοδοτήσει γερά την αποπεράτωση του Αγίου Διονυσίου, παρακολουθώντας την εξέλιξη του δρόμου με την ανέγερση των πρώτων αρχοντικών κατοικιών και διαβλέποντας την αξία που αυτός πολύ σύντομα θα αποκτήσει, επιλέγει να χτίσει εδώ και το δικό του σπίτι. Το 1887 μάλιστα αναλαμβάνει ο ίδιος και τον φωτισμό της πόλης. Το μέγαρο Σερπιέρη, σε σχέδια του Αναστάσιου Θεοφιλά, ολοκληρώνεται το 1880. Αργότερα θα προστεθεί ένας όροφος, θα γίνει και μια επέκταση. Στο μέλλον, με τη φυγή του Σερπιέρη, το κτήριο θα στεγάσει την Αγροτική Τράπεζα. Κατά την καταγραφή του Διονυσίου Ηλιόπουλου στο βιβλίο του «Εν Αθήναις, κάποτε…», παραδίπλα από την κατοικία Σερπιέρη, στη θητεία της πια ως Αγροτική Τράπεζα, υπήρχε από το 1860 ένα διώροφο οίκημα και ακόμη πιο κάτω μία κατοικία του 1840.
      Η δημοσιονομική πτώχευση της χώρας το 1893, και η ήττα της στον ελληνοτουρκικό πόλεμο, το 1897, ανακόπτουν την πρόοδο της χώρας, αλλά όχι για πολύ.
      Στα 1900, η Πανεπιστημίου παραμένει ένας δρόμος με προοπτική. Όπως ακριβώς και η Ελλάδα. «Φιλοξενεί» τα θαυμάσια κτήρια της αθηναϊκής τριλογίας και μερικά ακόμη υπέροχα αρχιτεκτονήματα αντίστοιχης λογικής, αλλά τα περισσότερα ανεγείρονται στον μεσοπόλεμο. Η αργή εξέλιξη αξιοποίησης του δρόμου, τον φέρνει σε σχετικά χαμηλή σειρά στην ασφαλτόστρωση. Επί δημαρχίας Σπύρου Μερκούρη, προτάσσεται η οδός Αιόλου, όπου χτυπά η εμπορική καρδιά της πόλης και η κινητικότητα είναι μεγάλη. Ακολουθούν η Σταδίου, ο πλατεία Ομονοίας, η οδός Αθηνάς (επίσης εμπορικός δρόμος) και εντέλει η Πανεπιστημίου.
      Παρά την πρωτιά στην αξιοποίησή της, η Πανεπιστημίου είδε τις δικές λαμπρές εποχές από τη δεκαετία του 1920 κι έπειτα. Κάποια λίγα κτήρια δημιουργήθηκαν στην πρώτη ανάσα του 20ου αι., αλλά τα περισσότερα από αυτά κατεδαφίστηκαν και ανοικοδομήθηκαν μετά και τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο.
      Η Πανεπιστημίου ακολούθησε την πορεία της πόλης. Ή μήπως, η πόλη την πορεία της Πανεπιστημίου; Δύσκολη η απάντηση. Το σίγουρο είναι ότι πορεύτηκε σε δημιουργία και ανάπτυξη, άνοιξε δρόμους, καθοδήγησε, γράφτηκε με έντονα γράμματα στις πρώτες σελίδες της σύγχρονης πόλης, της σύγχρονης χώρας. Η Πανεπιστημίου. Που Πανεπιστημίου γεννήθηκε και έτσι θα μείνει.
      Πηγές φωτογραφιών: Φωτογραφικό αρχείο Μουσείου Μπενάκη, Φιλεκπαιδευτική Εταιρεία
      ΑΠΕ-ΜΠΕ<p>Πηγή: <a target="_blank" href="https://www.iefimerida.gr">iefimerida.gr</a> - <a target="_blank" href="https://www.iefimerida.gr/stories/odos-panepistimioy-istoria-tis-syghronis-athinas">Οδός Πανεπιστημίου: Ενας δρόμος, δύο αιώνες ιστορίας της Αθήνας [εικόνες] </a></p>
      Περισσότερα...

      1288 • 0

    18. webTV

      Ελεγχόμενη κατεδάφιση ουρανοξύστη 20 ορόφων στο Ντούισμπουργκ

      Engineer

      Σαν χάρτινος πύργος κατέρρευσε ένα κτίριο 20 ορόφων, στο οποίο έγινε ελεγχόμενη κατεδάφιση.
      Το κτίριο βρισκόταν στην πόλη της δυτικής Γερμανίας, Ντίσμπουργκ (Duisburg) και ήταν γνωστό ως «Ο λευκός γίγαντας». Είχε χτιστεί τη δεκαετία του 1970 και κατεδαφίστηκε για να χτιστεί άλλο κτίριο στη θέση του.
      Περίπου 2.500 άνθρωποι απομακρύνθηκαν από την περιοχή, για να γίνει το πρωί της Κυριακής με ασφάλεια η κατεδάφιση, για την οποία χρειάστηκαν περίπου 290 κιλά εκρηκτικών.
      Στην ίδια περιοχή, που είναι βιομηχανική, έχουν προγραμματιστεί και άλλες κατεδαφίσεις, ως μέρος της ανοικοδόμησης της περιοχής.
       
      Περισσότερα...

      1686 • 0

    19. webTV

      Στη Θεσσαλονίκη ένα από τα μεγαλύτερα «νεκροταφεία» τρένων στον κόσμο

      Engineer

      Αν σας έλεγαν πως ένα από τα μεγαλύτερα «νεκροταφεία» τρένων στον κόσμο βρίσκεται στην Ελλάδα και πιο συγκεκριμένα μόλις 10χλμ από την Πλατεία Αριστοτέλους που είναι η καρδιά της Θεσσαλονίκης θα το πιστεύατε;
      Κι όμως. Οι εικόνες που κατέγραψαν τα drone της ομάδας “Up Stories” είναι καθηλωτικές και σε αφήνουν με το στόμα ανοικτό.
      Χιλιάδες βαγόνια και ντιζελομηχανές βρίσκονται ακινητοποιημένα για πάνω από 30 χρόνια στην ευρύτερη περιοχή της Νέας Ιωνίας Θεσσαλονίκης σε ακτίνα τεσσάρων και πλέον χιλιομέτρων.
      Κάποιοι τα αποκαλούν τα φαντάσματα της Θεσσαλονίκης καθώς πλέον μέσα σε πολλά από αυτά τα βαγόνια βρίσκουν καταφύγιο εκατοντάδες άστεγοι καθώς και διάφοροι άλλοι.
       
      Περισσότερα...

      735 • 0

    20. webTV

      Οδηγός ηλεκτρονικής απογραφής οικοδομοτεχνικού έργου στον e-ΕΦΚΑ

      Engineer

      Η ηλεκτρονική υπηρεσία απογραφής ιδιωτικών οικοδομοτεχνικών έργων παρέχει τη δυνατότητα στον κύριο του έργου ή εργολάβο με αντιπαροχή (φυσικά και νομικά πρόσωπα) να πραγματοποιήσει αυτοματοποιημένα την απογραφή του οικοδομοτεχνικού έργου, χωρίς την αυτοπρόσωπη παρουσία του σε Τοπική Διεύθυνση του e-ΕΦΚΑ.
      Η ηλεκτρονική διαδικασία περιλαμβάνει τα ακόλουθα βήματα:
      Καταχώρηση/άντληση στοιχείων των υπευθύνων, Καταχώρηση στοιχείων εκτέλεσης και τεχνικών στοιχείων του έργου (πίνακες Ι ή/και ΙΙ  ή/και ΙΙΙ), Υποβολή απαιτούμενων δικαιολογητικών (επισύναψη σε μορφή ηλεκτρονικού αρχείου), Ηλεκτρονική αποδοχή της απογραφής από όλους τους συνιδιοκτήτες του έργου, Απόδοση Αριθμού Μητρώου Οικοδομοτεχνικού Έργου (Α.Μ.Ο.Ε.) και ταυτοτήτων πληρωμής τρεχουσών εισφορών για τον e-Ε.Φ.Κ.Α. και το Τ.Ε.Κ.Α., Έκδοση (με δυνατότητα αποθήκευσης/εκτύπωσης) των κάτωθι εντύπων: «Έντυπο Απόδοσης Αριθμού Μητρώου Οικοδομοτεχνικού Έργου/Α.Μ.Ο.Ε.» «Σημείωμα για Ημέρες Εργασίας Έργου» «Προσωρινό Γραμμάτιο Είσπραξης» με RF πληρωμής της προκαταβολής «Σημείωμα Κατάθεσης Εισφορών για Έκδοση Οικοδομικής Άδειας». Δείτε ένα αναλυτικό βίντεο οδηγιών με την διαδικασία βήμα-βήμα:
       
      Εγκύκλιος 33/2023: Νέα Ηλεκτρονική Υπηρεσία Απογραφής Ιδιωτικών Οικοδομοτεχνικών Έργων   Οδηγίες χρήσης   Είσοδος στην υπηρεσία από εδώ: https://apps.e-efka.gov.gr/ePrivateConstructions
      Περισσότερα...

      4704 • 0

    21. webTV

      Τα ναυάγια της Καρπάθου - Ένα φυσικό υποθαλάσσιο μουσείο

      Engineer

      Eντυπωσιακές εικόνες από έξι σύγχρονα ναυάγια που κείτονται στον βυθό της Καρπάθου ήρθαν στο φως από την ομάδα του ερευνητή Κώστα Θωκταρίδη που, σε συνεργασία με το Δήμο Καρπάθου, κατέγραψε για πρώτη φορά τα σύγχρονα ναυάγια της περιοχής.
      «Κάτω από τα νερά του νησιού κρύβεται μία άγρια ομορφιά ιδιαίτερων γεωλογικών σχηματισμών που με την απόκοσμη εικόνα τους συνθέτουν ένα μυστηριώδες σκηνικό αποτελώντας πόλο έλξης για κάθε δύτη» αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Θωκταρίδης.
      Επισημαίνει πως ο υποβρύχιος κόσμος της Καρπάθου είναι ξεχωριστός και γεμάτος εκπλήξεις καθώς υπήρξε πέρασμα πολεμικών πλοίων και υποβρυχίων κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
      Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ Τα περισσότερα από τα ναυάγια βρίσκονται σε προσιτά βάθη (έως 40 μέτρα), είναι σε πολύ καλή κατάσταση και συναντώνται τόσο στο βόρειο όσο και στο νότιο τμήμα του νησιού. Κάποια από τα βυθισμένα πλοία είναι ιδιαίτερης ναυπηγικής, έχουν ναυπηγηθεί προπολεμικά και επιβίωσαν από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο πριν καταλήξουν χρόνια μετά στο βυθό της Καρπάθου.
      Η ταυτότητα και η ιστορία των πλοίων
      ΔIAΣ
      Ο Δίας κάτω από την Όλυμπο της Καρπάθου
      Το μότορσιπ ΔIAΣ ναυπηγήθηκε στην Ολλανδία το 1951. Το πλοίο είχε αποπλεύσει από το λιμάνι της Στυλίδας την 24η Μαρτίου 1989 με φορτίο τούβλων σε παλέτες, συνολικού βάρους 680 τόνων, με τελικό προορισμό τα Πηγάδια της Kαρπάθου.
      Το πλοίο βυθίστηκε στις 29 Μαρτίου του 1989, και σε απόσταση 1,5 μιλίου βόρεια του όρμου Διαφάνι, κάτω από τον φημισμένο οικισμό της Ολύμπου, λόγω της μεγάλης κλίσης που είχε πάρει. Θύματα δεν υπήρξαν. Το ναυάγιο βρίσκεται σε αμμώδη βυθό βάθους 24 μέτρων. Το πρυμναίο τμήμα ακουμπά στο βυθό με την δεξιά πλευρά, ενώ λόγω της εξαιρετικής καθαρότητας των νερών της Καρπάθου συχνά η παρατήρηση του ναυαγίου μπορεί να γίνει και από την επιφάνεια με μάσκα. Το ογκώδες φορτίο τούβλων που μετέφερε έχει γίνει καταφύγιο για τα ψάρια της περιοχής.
      Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ ΝΙΤΑLKO
      Ένας βετεράνος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου
      Το 1938 ναυπηγήθηκε στα ναυπηγεία Ewald Berninghaus, στην Κολωνία της Γερμανίας, ένα σκάφος ποτάμιων και παράκτιων πλοών για λογαριασμό του Hermann Knütel που είχε την έδρα του στο Αμβούργο. Το μότορσιπ επιτάχθηκε από το Γερμανικό Πολεμικό Ναυτικό στις 27 Νοεμβρίου 1939 και αρχικά χρησίμευσε για τη μεταφορά τορπιλών υπαγόμενο στον Ναύσταθμο του Κιέλου. Το ESTE ήταν ένα από τουλάχιστον είκοσι παρόμοια σκάφη που στάλθηκαν το 1942-1943, δια μέσω των μεγάλων ποταμών της Κεντρικής Ευρώπης, στη Μαύρη Θάλασσα για να ενισχύσουν τη δράση του γερμανικού στρατού στην περιοχή.
      Όταν ο σοβιετικός στρατός απώθησε τις γερμανικές δυνάμεις προς τα δυτικά, με αποτέλεσμα τα σκάφη αυτά να χάσουν τον ρόλο τους και να κινδυνεύουν, αποφασίστηκε να προωθηθούν στο Αιγαίο μέσω των Στενών, προκειμένου να συνεισφέρουν στις συνεχιζόμενες γερμανικές επιχειρήσεις στον ελληνικό χώρο.
      Το απόγευμα της 10ης Ιανουαρίου 1944 το ESTE μαζί με τα μότορσιπ SEERÄUBER και VERA αναχώρησαν από τη Λέρο για τη Ρόδο. Το ESTE ήταν κενό φορτίου, στο SEERÄUBER επέβαιναν 80 στρατιώτες και το VERA μετέφερε πετρέλαιο. Ακολουθώντας μια δυτική ρότα για να αποφύγουν τυχόν συνάντηση με εχθρικά σκάφη κατέπλευσαν στα Λιβάδια της Τήλου για να διανυκτερεύσουν και να πλεύσουν το πρωί προς τη Ρόδο υπό την κάλυψη της γερμανικής αεροπορίας.
      Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ Κατά τη διάρκεια της νύχτας, μεταξύ 03.00' και 04.00' εισήλθαν στον κόλπο τρεις βρετανικές τορπιλάκατοι που άνοιξαν πυρ κατά των γερμανικών πλοίων. Πυρκαγιές ξέσπασαν στα ESTE και VERA που σύντομα βυθίστηκαν, ενώ ο πλοίαρχος του SEERÄUBER το προσάραξε για να αποφευχθεί η βύθιση του.
      Το ναυάγιο του ESTE ανελκύστηκε το 1947 και εκποιήθηκε σε ιδιώτες που το μετονόμασαν ΤΗΛΟΣ. Το ΤΗΛΟΣ ταξίδεψε για χρόνια, προσάραξε στις εκβολές του Αλφειού ποταμού όπου εγκαταλείφθηκε από το πλήρωμα του. Ωστόσο το σκάφος ανελκύστηκε και το 1968 επανήλθε στην ενεργό δράση ως ΚΑΛΗ ΑΡΧΗ.
      Μεταπωλήθηκε το 2004 και μετονομάστηκε NITALKO υψώνοντας μια άλλη σημαία, Βόρειας Κορέας. Στις 26 Φεβρουαρίου 2007 το μότορσιπ έπλεε από την Ρόδο προς την Κρήτη έμφορτο με φορτίο γρανίτη που είχε φορτώσει στην Τουρκία. Πλησίον της νήσου Σαρίας μετά από εμπλοκή κάβου στην προπέλα έμεινε ακυβέρνητο εν μέσω δυτικών θυελλωδών ανέμων. Το πλήρωμα που αποτελείτο από τρείς Τούρκους και δύο Ρώσους ναυτικούς εξέπεμψε σήμα κινδύνου και παραλήφθηκε με ασφάλεια από ελικόπτερο Super Puma της Πολεμικής Αεροπορίας.
      Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ Το NITALKO κατόπιν παρασυρόμενο προσάραξε και δημιουργήθηκε ρήγμα στο μέσον του φλατ. Την επομένη απουσίαζε από τη θέση του και καθώς οι έρευνες στην περιοχή επέβησαν άκαρπες εκτιμήθηκε πως είχε βυθιστεί.
      Το ναυάγιο του NITALKO είναι σε εξαιρετική κατάσταση ακουμπά στο βυθό με δεξιά του πλευρά. Η πλώρη βρίσκεται σε βάθος -40 μέτρων και η πρύμνη φτάνει σχεδόν τα -20 μέτρα. Βρίσκεται δίπλα σε ένα βραχώδη ύφαλο στην βορειοδυτική πλευρά της νήσου Σαρίας στην Κάρπαθο. Τα αμπάρια του είναι γεμάτα γρανίτη με μορφή κυβόλιθου και πλακάκια.
      ΤΣΙΜΕΝΤΑΣ ένας σαμουράι στο βυθό της Καρπάθου
      Ναυπηγήθηκε το 1969 στα ναυπηγεία Tsuneishi της Ιαπωνίας. Το τέλος του πλοίου ήρθε στις 25 Μαΐου 2003 όταν προσάραξε σε ύφαλο στο στενό Κάσου - Καρπάθου. Οι ζημιές που υπέστη το σκάφος δεν επέτρεψαν την ανέλκυση του και εγκαταλείφθηκε με το κομοδέσιο και τους μηχανισμούς φόρτωσης να μένουν πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας.
      Με το πέρασμα του χρόνου το σκαρί δεν άντεξε στις πιέσεις και τη διάβρωση με αποτέλεσμα να σπάσει και να βυθιστεί.
      Το ναυάγιο βρίσκεται επί του βραχώδης ύφαλου Κάρπαθος, στο στενό μεταξύ Κάσου και Καρπάθου. Η Θαλάσσια περιοχή είναι γνωστή για τον έντονο κυματισμό και για τα ισχυρά θαλάσσια ρεύματα, από την άλλη πλευρά από τα εξαιρετικά διαυγή καταγάλανα νερά.
      Το μέγιστο βάθος δεν ξεπερνά τα -15 μέτρα.
      Η πλώρη κυριολεκτικά έχει διαλυθεί και στο βυθό διακρίνονται τα βίντσια οι αγκυροκαδένες καθώς και η εφεδρική άγκυρα.
      Τα ελάσματα γύρω από το χώρο του μηχανοστασίου δεν υπάρχουν πλέον και ο υποβρύχιος επισκέπτης μπορεί κολυμπά ανάμεσα στην μηχανή του πλοίου και την ηλεκτρογεννήτρια, θα δει από κοντά την τις στρεβλώσεις στα πτερύγια της προπέλας και στον άξονα.
      Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ GERNIK
      Ένας γερμανός ναρκαλιευτής του πολέμου με πολυδιάστατη ιστορία
      Το φορτηγό πλοίο Gernik είχε ναυπηγηθεί το 1939 στο Lübecker Maschinenbau, της Γερμανίας, για την εταιρία του Αμβούργου A. Kirsten και αρχικά έφερε το όνομα CRESSIDA (Χρυσηίδα).
      Το 1939 το γερμανικό ναυτικό του έδωσε το όνομα V.102, (Vorpostenboot.102) έλαβε μέρος στην μάχη της Νορβηγίας.
      Το 1940 μετετράπη σε ναρκαλιευτικό διέθετε από την κατασκευή του στενό πλωριό ρύγχος, έτσι μπορούσε σχετικά εύκολα να εισχωρήσει σε ναρκοθετημένες περιοχές.
      Το πλοίο τον Μάιο του 1945 παραδόθηκε στους Αμερικανούς, αλλά τον Οκτώβριο του 1947 μεταφέρθηκε στους Ολλανδούς και επέστρεψε στα πολιτικά του καθήκοντα ως ELSENBURGH, όνομα που δόθηκε στο πλοίο από ομώνυμη Ολλανδική περιοχή, για λογαριασμό της εταιρίας Wm.H.Muller & Co.
      Το 1952 αφαιρέθηκαν οι λέβητες και τοποθετήθηκε μηχανή ντίζελ ως μέσο πρόωσης.
      Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ Εκτέλεσε κυρίως το δρομολόγιο από Καζαμπλάνκα - Λονδίνο, μεταφέροντας εμπορεύματα και έχει εκτενείς αναφορές στα εθνικά αρχεία της Μεγάλης Βρετανίας.
      Πουλήθηκε το 1961 στη Λιβεριανής έδρας Seven Seas Shipping Corporation και μετονομάστηκε στο τελευταίο του όνομα GERNIK.
      Ήταν παραμονές των γιορτών, ξημερώματα Κυριακής, 23 Δεκέμβρη του 1962, όταν το πλοίο Gernik, προσάραξε στα νερά της Κάρπαθου στην παραλία του Διακόφτης έπειτα από σφοδρή θαλασσοταραχή.
      Σήμερα είναι άμορφα, σκουριασμένα σίδερα, βυθισμένο σε βάθος 14 μέτρων. Η πρύμνη είναι σφηνωμένη στα βράχια με ελαφριά δεξιά κλίση. Η ιδιαίτερη μεγαλοπρεπής πλώρη ακουμπά στο βυθό με την δεξιά πλευρά από τα όκια απουσιάζουν οι αγκυροκαδένες.
      Τα ελάσματα του πλοίου είναι ασυνήθιστα παχιά και υπάρχουν σημεία που διακρίνονται οι καρφωτές λαμαρίνες του 1939.
      Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ TENARON S
      Ένας Άγγλος του 1935 στα νερά στην Καρπάθου
      Είχε ναυπηγηθεί το 1935 με το όνομα GLEN στα R & W Hawthorn, Leslie & Co Ltd., στο Hebburn της Αγγλίας για την βρετανική εταιρία Tyne-Tees Steamship Co.
      Η εταιρία του που είχε την έδρα της στο Newcastle.
      Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ Το GLEN είχε ολική χωρητικότητα 471 κόρων, διαστάσεις 50,4 x 8,3 μέτρα. Μετά την λήξη του πολέμου το GLEN μετονομάστηκε σε BELGIAN COAST. Το LAIRDSROCK απέκτησε μια νέα μηχανή το 1957 και συνέχισε να ταξιδεύει μέχρι το 1966 οπότε και αποκτήθηκε από τους Περικλή Βαρβατέ & Σια και υψώνοντας ελληνική σημαία μετονομάστηκε σε ΓΙΩΡΓΗΣ.
      Το 1979 το σκάφος περιήλθε στην συμπλοιοκτησία «Λευτέρης Δ.» (Θήρα Ναυτιλιακή) και μετονομάστηκε σε ΛΕΥΤΕΡΗΣ Δ. Όμως ένα χρόνο αργότερα πουλήθηκε στην παναμαϊκή Etna Maritime Co SA και πήρε το όνομα TENARON S.
      Στις 10 Δεκεμβρίου 1980 το TENARON S. Ταξίδευε από την Ιταλία μεταφέροντας φορτίο τσιγάρων, όταν προσάραξε στις ακτές της Καρπάθου και βυθίστηκε.
      Περισσότερα...

      1180 • 0

×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.