miltos

Δεν προτείνα κάτι τέτοιο (μέχρι στιγμής τουλάχιστον***). Απλά έκανα μια σύνοψη όσων συζητάμε για να μη μπλεκόμαστε. Αυτό που λέει ο bill best νομίζω ότι με έχει βάση. ***Δεν είμαι fan του συστήματος της άμεσης γείωσης. Στην περίπτωση του Η/Ζ, για να έχεις ικανοποιητικό ρεύμα σε κάποιο σφάλμα L-PE, ώστε να γίνει αυτόματη διακοπή της τροφοδότησης, πρέπει να έχεις πολύ μικρή τιμή R1+R2, όπου R1 η αντίσταση γείωση της εγκατάστασης R2 η αντίσταση γείωσης του ουδετέρου Εκτός αν βασιστούμε αποκλειστικά σε διακόπτες διαρροής.

Δεν αμφισβητώ ότι έτσι λέει ο 384. Κουβέντα κάνουμε για να ερμηνεύσουμε το λόγο που τα γράφει αυτά. Πρόβλημα για τις συσκευές, ή για τον άνθρωπο. Δεν μπορώ να φανταστώ το δεύτερο. Μιλάω για την περίπτωση που έχουμε μία κοινή γείωση. Μπορεί να έχεις δίκιο, απλά δεν μπορώ να το καταλάβω. Αν έχω 2 γειώσεις, μία για τον ουδέτερο του Η/Ζ και μία για την εγκατάσταση όπου ξαναγειώνω τον ουδέτερο, σίγουρα έχω πρόβλημα. Αν κοπεί ο ουδέτερος ανάμεσα στις 2 γειώσεις την κάτσαμε τη βάρκα. Για να μην μπερδευόμαστε, ανοίξαμε 2 θέματα. 1)Κοινή γείωση ουδέτερου κόμβου και γείωση προστασίας της εγκατάστασης. 2)Δύο γειώσεις, μία για τον ουδέτερο και μία για την εγκατάσταση, όπου ξαναγειώνεται ο ουδέτερος (ουδετερογείωση)

Ναι, αυτό είναι το μεγάλο και ύπουλο πρόβλημα της ουδετερογείωσης. Από την άλλη όμως υπάρχει το πλεονέκτημα της, υπό νορμάλ συνθήκες, αμελητέας αντίστασης γείωσης. Στην περίπτωση του Η/Ζ του οποίου ο ουδέτερος γειώνεται στην γείωση της ηλεκτρικής εγκατάστασης, δεν νομίζω να μπορεί να εμφανιστεί το πρόβλημα της διακοπής του ουδετέρου. Για να γίνει αυτό πρέπει ο ουδέτερος να αποσυνθεθεί πριν το σημείο σύνδεσής του με τη γείωση. Όμως από το σημείο αυτό και πίσω, προς τα τυλίγματα, δεν υπάρχει άλλη γείωση από την οποία μπορεί να επιστρέψει ρεύμα στον ουδέτερο. Στην περίπτωση του δικτύου της ΔΕΗ το πρόβλημα εμφανίζεται επειδή το ρεύμα περνάει από τη γείωση στη γη, και από τις υπόλοιπες γειώσεις του ουδετέρου "ανεβαίνει" πάλι σε αυτόν. Στην περίπτωση που συζητάμε δεν υπάρχουν οι υπόλοιπες γειώσεις. Το δυναμικό των γειωμένων τμημάτων ανεβαίνει ως προς τη γη κατά την πτώση τάσης στην γείωση.

Γιώργο, ας πούμε ότι γειώνουμε το Η/Ζ στην υπάρχουσα γείωση. Σε περίπτωση σφάλματος L-PE, ο βρόγχος σφάλματος είναι ο εξής: Φάση Η/Ζ-PE-ισοδυναμικός ζυγός-Αγωγός που γειώνει τον ουδέτερο του Η/Ζ (δεν ξέρω πως να τον πω, μάλον αγωγός ισοδυναμικής σύνδεσης μπορεί να ειπωθεί)-Ουδέτερος Η/Ζ. Δηλαδή ξεκινάμε από τη φάση και καταλήγουμε στον ουδέτερο, με παρεμβολή μόνο αγωγών πολύ μικρής αντίστασης. Η αντίσταση γείωσης δεν μπαίνει πουθενά στο παιχνίδι μέχρι στιγμής και το σφάλμα L-PE είναι ουσιαστικά βραχυκύκλωμα.

Δεν ασχολούμαι με υγραέριο, αλλά νομίζω πως επιβάλλεται να βάλεις nc βαλβίδα. Όταν δεν υπάρχει ρεύμα η βαλβίδα πρέπει να κλείνει. Σκέψου ότι σε περίπτωση φωτιάς μπορεί να κοπεί το ρεύμα, ή να το κόψει ο πυροσβέστης. Η βαλβίδα τότε πρέπει να κλείσει.

Απλά το ρελέ του γενικού είναι πο ευαίσθητο από το ρελέ του υποπίνακα. Όπως μπορεί να πέσουν μαζί 2 μικροαυτόματοι, έτσι μπορεί να πέσουν και 2 ρελέ. Η δική μου ερμηνεία είναι η εξής: Πάρε ένα ρελέ στο χέρι και δοκίμασε να κατεβάσεις πολύ αργά το μοχλό με το χέρι. Θα φτάσεις σε ένα σημείο Α, όπου αν αφήσεις τον μοχλό αυτός θα πέσει μόνος του. Σε αυτό το σημείο όμως οι επαφές είναι ακόμα κλειστές. Το σδιαπιστώνεις εύκολα με ένα τζιτζίκι. Ο μοχλός πρέπει να κινηθεί λίγο ακόμα μέχρι ένα άλλο σημείο Β για να ανοίξουν οι επαφές. Ας πούμε λοιπόν ότι έγινε μια διαρροή και αρχίζουν να αντιδρούν τα 2 ρελέ. Κάποιο θα φτάσει στο Α πιο γρήγορα από το άλλο. Αυτό το ρελέ θα πέσει σίγουρα. Αν όμως μέχρι να φτάσει στο Β, το άλλο ρελέ προλάβει να φτάσει στο Α, θα πέσει και αυτό.

gliv, ήθελα να εφαρμόσω τον δεύτερο τρόπο που λες, αλλά δεν έβρισκα επιλεκτικό ρελέ με ΙΔΝ=30mA. Έβρισκα μόνο σε 300mA. Από ότι βλέπω και από τον πίνακα της hager, τα επιλεκτικά έχουν IΔN>30mA. O λόγος που ήθελα να το κάνω είναι να βάλω ΔΔΕ σε κάθε υποπίνακα, ώστε να μην τρέχει ο χρήστης στον γενικό πίνακα, όταν πέφτει κάποιο ρελέ. Το γενικό ρελέ θα προστάτευε τις αναχωρήσεις από τον γενικό προς τους υποπίνακες. Slalom, για ποιον λόγο να πέσει το πρώτο ρελε? Το ποιο από τα 2 θα πέσει έχει να κάνει με τα χαρακτηριστικά τους. Είναι πολύ πιθανό να πέφτουν και τα 2 ρελέ.

Το υπόγειο και το ισόγειο δεν έχεις κανένα λόγο να το περάσεις στο σχέδιο. Χτίζεις μόνο τους χώρους για τους οποίος θέλεις να βρεις απώλλειες. Προφανώς δεν χτίζεις το κλιμακοστάσιο. Οι φωταγωγοί δεν σε επηρεάζουν σε τίποτα. Οι τοίχοι τους είναι κανονικά τοίχοι προς περιβάλλον. Όσο αφορά τη σκεπή πρέπει να δεις αν αερίζεται κάτω από τα κεραμίδια για να εκτιμίσεις τη θερμοκρασία που θα έχει κάτω από αυτά. Μπορείς να πάρεις λίγο μειωμένο ΔΤ, ή λίγο προασυξημένο Κ ή τίποτα από αυτά. Συμβουλή: Μπορείς παράλληλα με τη μελέτη σου να φτιάξεις ένα μονοόροφο με 1-2 δωμάτια, να πειραματίζεσαι στο σχεδιαστικό και να βλέπεις τι δεδομένα παίρνει για το υπολογιστικό.

Στο fine βάζεις δάπεδα και οροφές όταν έχεις απώλλειες από αυτά. Οπότε θες δάπεδο στον 1ο και οροφή στον 5ο και οπουδήποτε αλλού έχεις τέτοιες απώλλειες. Το δάπεδο του πρώτου ορόφου πρέπει να το περάσεις στο πρόγραμμα σαν οροφή, διότι διαφορετικά θα σου πάρει ΔΘ αυτό ως προς το έδαφος. Ως προς τον φωταγωγό δεν είναι σαφής η ερώτηση. Ο φωταγωγός συνορεύει με θερμαινόμενο χώρο? Είναι κλειστό φρεάτιο, που έχει άνοιγμα μόνο πάνω? Πρέπει να εκτιμίσεις αν ο τοίχος του φωταγωγού μπορεί να θεωρηθεί εξωτερικός (δηλαδή αν ο αέρας στο φωταγωγό έχει θερμοκρασία αυτή του περιβάλλοντος ή μικρότερη). Μια παρατήρηση για το fine: Αν δηλώσουμε εσωτερικό τοίχο προς μθχ και έχουμε άνοιγμα σε αυτόν τον τοίχο, δεν υπολογίζει απώλλειες χαραμάδων από αυτό το άνοιγμα.

Τις δυναμοκυψέλες τη βρίσκω παρατραβηγμένη λύση για να τσεκάρεις τον βενζινά. Στην ουσία πρέπει να φτιάξεις μία ζυγαριά πάνω στην οποία θα πατήσει η δεξαμενή. Με τα χρήματα που θα χρειαστείς μπορείς να κάνεις 1-2 γεμίσματα (μπορεί και παραπάνω).

Δεν θα πέσει. Θα έχουμε ένα και μόνο κύκλωμα, με ίδιο ρεύμα παντού. Ένας αγωγός φεύγει από τον ΔΔΕ, συνδέεται με ένα φορτίο και επιστρέφει σε αυτόν. Το ρεύμα είναι το ίδιο (διανυσματικά) στην αρχή και το τέλος του αγωγού. Γιώργο, νομίζω ότι εδώ γίνεται το μπέρδεμα. Δεν υπάρχει "ρεύμα φάσης L1" ή "ρεύμα φάσης L2". Στη συγκεκριμένη περίπτωση, υπάρχει οι 2 φάσεις δημιουργούν μια τάση VL1-VL2=400sin(628t+φ). Αν το φορτίο είναι πυκνωτής, το ρεύμα θα είναι I=400*c*628*sin(628t+φ+π/2 ), κοινό για τους αγωγούς που συνδέονται στους πόλους νο1 και νο2. Δεν υπάρχει άλλο ρεύμα για την L1 και άλλο για την L2. Υπάρχει ένα ρεύμα για την τάση VL1-VL2.

Ε? Έντονη υγροποίηση? Στην εσωτερική πλευρά? Δύσκολο... Στα τζάμια υπάρχει υγρασία? Παγοποίηση μπορεί να γίνει από τους 5-7C περίπου. Κοίτα τη θερμοκρασία στην οποία είναι ρυθμισμένη η ΑΘ (γενικότερα την καμπύλη την αντιστάθμισης) και αν μπορεί να πιάσει τη θερμοκρασία αυτή.

Αυτό μου φαίνεται πιο πιθανό, από το να λειτουργεί αδιάλειπτα στους 2C. Και αυτό επειδή στους -18C η υγρασία στην ατμόσφαιρα είναι ελάχιστη. Αν πετύχεις 2C με μεγάλη σχετικά υγρασία, οι υδρατμοί είναι πολύ περισσότεροι από αυτούς που μπορεί να περιέχονται στην ατμόσφαιρα στους -18C. Σε κατάσταση κορεσμού και για τις 2 συνθήκες, στους 2C οι υδρατμοί που περιέχονται σε 1kg ξα είναι περίπου 5/πλάσιοι. Η λειτουργία inverter όντως μειώνει τις παγοποιήσεις, αλλά δεν τις εξαφανίζει. Αδιάληπτη λειτουργία νομίζω πως δεν υπάρχει.

Το να πιάνει πάγο η ΑΘ με 2C είναι φυσιολογικό. Μάλιστα κάπου εκεί είναι η θερμοκρασία στην οποία πιάνει πάγο πολύ εύκολα. Η ισχύς της ΑΘ δεν είναι μικρή, αν σκεφτείς ότι το ενδοδαπέδιο πρέπει να δίνει το πολύ 100W/m2. Βέβαια υπάρχουν και απώλλειες, αλλά δεν νομίζω τελικά να είνα το πρόβλημα η ισχύς. Το ότι η ΑΘ λειτουργεί συνεχώς σε ζεστές μέρες ίσως έχει να κάνει με το ότι ο συμπιεστής είναι Inverter. Δεν κάνει καμία διακοπή? Υπάρχει ένα ελάχιστο όριο της απόδοσης που μπορεί να πιάσει ο inverter. Από κει και πέρα πάει οn off. Αν θεωρείς ότι ο πάγος είναι υπερβολικός, και γενικότερα αν ψιλιάζεσαι την ΑΘ μπορείς να την ελέγξεις όπως είπε ο RAHOUTIS AΡ Ένας τρόπος να ελέγξεις την λειτουργία της ΑΘ, όσο αφορά το ψυκτικό κύκλωμα είναι να μετρήσεις χαμηλή και ψηλή πίεση του ψυκτικού. Αν βρεις το manual της αντλίας θερμότητας θα αναφέρει ποιες πρέπει να είναι αυτές οι πιέσεις ανάλογα με την εξωτερική θερμοκρασία και τη θερμοκρασία νερού. Μπορεί να τις τσεκάρει εύκολα ένας ψυκτικός. Η ΑΘ είναι compact ή έχει απομακρυσμένη εξωτερική μονάδα? Μήπως υπάρχει μεγάλο μήκος σωληνώσεων ψυκτικού? Αν ναι μπορεί να χρειαζόταν συμπλήρωση ψυκτικού μετά την εγκατάσταση, πράγμα που μπορεί να έχει αμεληθεί.

Μπορείς να βάλεις ένα πινακάκι δίπλα από το μετρητή, που θα είναι ο γενικός πίνακας. Εκεί θα βάλεις διακόπτη + ασφάλειες. Διαφορετικά θα μπορούσες να βάλεις έναν επίτοιχο πίνακα μπροστά στο κουτί, στη σκάλα, αλλά είναι ψηλά και μάλον ενοχλεί αισθητικά. Το πρόβλημα είναι ότι δεν επιτρέπεται διακλάδωση στη γραμμή μετρητής-πίνακας. Δηλαδή πρέπει πρώτα να περνάς από ασφάλειες και μετά να γίνονται διακλαδώσεις. Λίγο δύσκολα παλεύονται τα τρία 5x10 σε κουτί...

Δες το αλλιώς. Αν συνδέσω μια λάμπα που αντέχει 400V σε 2 φάσεις θα πέσει ο ΔΔΕ? Είναι ακριβώς η ίδια περίπτωση με τον κινητήρα σε τρίγωνο, που παίρνει μόνο 2 φάσεις. Απλά το φορτίο της λάμπας είναι ωμικό. Δεν μπορεί τα ρεύματα να είναι διαφορετικα στις 2 φάσεις. Για την περίπτωση της λάμπας θα έχουν φάση ίση με τη φάση του διανύσματος VL1-VL2

Ανέφερα την περίπτωση που ο ιστός είναι σε απόσταση από τη γείωση του ΣΑΠ. Οπότε το δυναμικό του ιστού (αν αυτός είναι γεωμένος κάπου αλλού) είναι πολύ κοντά στο δυναμικό των ποδιών. Αν ο ιστός είναι πολύ κοντά στη γείωση του ΣΑΠ τότε όντως, φέρνει σε αυτή την περιοχή διαφορετικό δυναμικό -> "τζιζ"

Αν συνδεθεί η γείωση της δεξαμενής με τη γείωση του ΣΑΠ μέσω σπινθιριστή, στην ουσία αυτές οι γειώσεις είναι ασύνδετες και δεν μπορεί να επηρεάσει ηλεκτρολυτικά η μία την άλλη. Αν χτυπήσει κεραυνός, τότε ο σπινθιριστής θα συνδέσει αγώγιμα τις γειώσεις.

Ναι, αν έχουμε δύο αντικείμενα με ξεχωριστές γειώσεις στον ίδιο χώρο υπάρχει κίνδυνος, αφού θα έχουν διαφορετικό δυναμικό. Τι γίνεται στην παρακάτω περίπτωση: Ένας μεταλλικός ιστός φωτισμού βρίσκεται σε απόσταση από τη γείωση του ΣΑΠ, αλλά είναι συνδεδεμένος με αυτή. Πέφτει κεραυνός και κάποιος φουκαράς ας υποθέσουμε ότι εκείνη τη στιγμή ακουμπάει τον ιστό. Δεν θα ήταν καλύτερο να μην είναι συνδεδεμένος ο ιστός με τη γείωση του ΣΑΠ?

Ένα μεγάλο αρνητικό των κανονισμών είνει ότι λένε κάτι χωρίς να το εξηγούν. Πως να το εφαρμόσω αυτό, τη στιγμή που δεν το καταλαβαίνω και δεν γνωρίζω τη σκοπιμότητά του. Είναι αυτό που λέμε τυφλοσούρτης.

Η μεταγωγική επαφή και το κουτάκι στην πλευρά με τις διακεκομένες τι είναι? Μήπως πρέπει να αφήσεις να περάσει λίγη ώρα δίνοντας ρεύμα στη αντίσταση ώστε να ζεσταθεί το πετρέλαιο και να κάνει κλικ το διμεταλλικό?

Η αντίσταση προθερμαίνει το πετρέλαιο? Για να αποδόσει τα 12W στα 220V πρέπει να έχει αντίσταση 4033 Ohm (σε θερμοκρασία λειτουργίας), που είναι κοντά στα 3840 Ohm που μέτρησες (με τα οποία προκύπτει ισχύς 12.6W). Ποιο είναι το πρόβλημα? Διότι το να διαβάσουμε το ταμπελάκι είναι μεγάλο πρόβλημα!

Χωρίς να έχω τις απαραίτητες γνώσεις για να το υποστηρίξω, θεωρώ απίθανο να πέσει ο κεραυνός πάνω σε έναν κάναβο 5x5m που απέχει 5-10cm από το μεταλλικό και γειωμένο πάνελ. Νομίζω ότι στο βιβλίο του Ντοκόπουλου αναφέρεται ότι σύμφωνα με κάποιον γερμανικό κανονισμό πρέπει να απέχει ο κάναβος από τη στέγη, αν δε θέλουμε αυτή να πάθει ζημιά από τον κεραυνό.

Δες το σχέδιο του ΕΛΟΤ 1197 για την αντικεραυνική προστασία που επισυνάπτω. Έχω αγοράσει και το τελικό πρότυπο αλλά δεν βρήκα αλλαγές. Δες την 2.1.3 Κατ εμέ, αν αποφασίσεις να βάλεις συλλεκτήριο σύστημα πρέπει αυτό και οι αγωγοί καθόδου να απέχουν από τα πανελ όσο ορίζεται από το πρότυπο, ώστε να μην σχηματιστεί τόξο (δηλαδή να μην περάσει ο κεραυνός στα πάνελ) και τρυπήσουν τα πάνελ. EDIT : Δεν μπορώ να επισυνάψω το αρχείο λόγο μεγέθους. Αν θες γράψε το email σου να στο στείλω, ή να το ανεβάσω στα download αν δεν υπάρχει ήδη (δεν το έχω ξανακάνει, πρέπει να κοιτάξω τη διαδικασία πρώτα και δεν προλαβαίνω τώρα).

Γιώργο, 120 μοίρες διαφέρουν τα διανύσματα των τάσεων. Έτσι παίρνουμε ενεργή Vεν=400V μεταξύ 2 φάσεων. Αυτή η Vεν μας δίνει στο τρίγωνο ένα ρεύμα I, το οποίο είναι ίσο στις 2 φάσεις κάθε χρονική στιγμή. Στην ουσία έχουμε ένα πολύ απλό κλειστό κύκλωμα που διαρρέται όλο από το ίδιο ρεύμα. Όσο αφορά τον τοροειδή, αυτός βλέπει το ρεύμα της μιας φάσης σαν θετικό (το βλέπει να μπαίνει από αριστερά προς τα δεξιά) και της άλλης φάσης σαν αρνητικό (το βλέπει να μπαίνει από δεξιά προς αριστερά).