Αναζήτηση στην κοινότητα

To πράσινο φως έδωσαν οι αρμόδιες υπηρεσίες του υπουργείου Πολιτισμού για την προσωρινή παραχώρηση χρήσης του αρχαιολογικού χώρου και μουσείου της Αρχαίας Αγοράς Αθηνών, προκειμένου να πραγματοποιηθεί η απονομή των Βραβείων Αρχιτεκτονικής Pritzker 2023 στις 24 Μαΐου, καθώς πρόκειται για θεσμό υψηλής πολιτιστικής σημασίας και παγκόσμιας εμβέλειας, η φιλοξενία του οποίου δεν αντίκειται στον χαρακτήρα του αρχαιολογικού χώρου. Το Pritzker Architecture Prize είναι διεθνές βραβείο που καθιερώθηκε από την οικογένεια Pritzker μέσω του Ιδρύματος Hyatt το 1979. Συχνά αναφέρεται ως «Βραβείο Νόμπελ Αρχιτεκτονικής» και «η υψηλότερη τιμή του επαγγέλματος». Σκοπός του Βραβείου είναι να τιμήσει έναν εν ζωή αρχιτέκτονα ή αρχιτέκτονες, των οποίων το έργο καταδεικνύει έναν συνδυασμό ταλέντου, οράματος και αφοσίωσης, έχοντας παραγάγει συνεπή και σημαντική συνεισφορά στην ανθρωπότητα και το δομημένο περιβάλλον, μέσω της αρχιτεκτονικής. Το βραβείο καθιερώθηκε το 1979 από τον Jay A. και τη Cindy Pritzker, οι οποίοι πίστευαν ότι ένα ουσιαστικό βραβείο θα ενθάρρυνε και θα τόνωνε την ευαισθητοποίηση του κοινού για τα κτίρια και επίσης θα ενέπνεε μεγαλύτερη δημιουργικότητα στο αρχιτεκτονικό επάγγελμα. Ο βραβευμένος αρχιτέκτονας λαμβάνει επιχορήγηση 100.000 δολαρίων, επίσημο πιστοποιητικό και ένα χάλκινο μετάλλιο βασισμένο σε σχέδια του Louis Sullivan, φημισμένου αρχιτέκτονα από το Σικάγο που γενικά αναγνωρίζεται ως ο πατέρας του ουρανοξύστη. Η οικογένεια Pritzker, της οποίας τα διεθνή επιχειρηματικά συμφέροντα έχουν την έδρα τους στο Σικάγο, απονέμει το βραβείο μέσω του Ιδρύματος Hyatt. Σύμφωνα με τους όρους που ετέθησαν για την παραχώρηση του αρχαιολογικού χώρου και μουσείου της Αρχαίας Αγοράς Αθηνών, οι συμμετέχοντες πρέπει να κινούνται εκτός των περισχοινίσεων των μνημείων και σε απόσταση ασφαλείας από κάθε μνημείο. Ο τεχνολογικός εξοπλισμός, τα καθίσματα και ότι άλλος εξοπλισμός απαιτείται για την εκδήλωση πρέπει να μεταφερθεί με τα χέρια καθώς δεν υπάρχει η δυνατότητα κίνησης οχημάτων εντός του αρχαιολογικού χώρου. Οι διοργανωτές πρέπει να λάβουν κάθε απαιτούμενη από το νόμο αδειοδότηση για το προσωρινό κλείσιμο του χωματόδρομου Αστεροσκοπείου, περιλαμβανομένης και της σχετικής άδειας από την Πυροσβεστική Υπηρεσία, καθώς από την 1η Μαΐου ισχύουν ειδικά μέτρα αντιπυρικής περιόδου. Παράλληλα, πρέπει να εξασφαλιστεί η παρουσία πυροσβεστικού οχήματος και ασθενοφόρου στην περιοχή. Την ημέρα της εκδήλωσης, ο χώρος και το Μουσείο θα παραμείνουν ανοιχτά για το κοινό έως τις 13:00. Ως εκ τούτου, οι διοργανωτές θα αναλάβουν το κόστος της απώλειας των εσόδων από τα εισιτήρια καθώς η αιτούμενη ημέρα βρίσκεται εν μέσω της υψηλής τουριστικής περιόδου. Για τον λόγο αυτόν θα καταβληθεί το ποσό των 4.500 ευρώ, ανάλογο του αντιτίμου των εισιτηρίων που είχε εκδοθεί για τις αντίστοιχες ώρες την 24.5.2022. Photo: Shutterstock Η εγκατάσταση και δοκιμή του φωτισμού την προηγουμένη της εκδήλωσης, 23.5.2023, θα πραγματοποιηθεί με την λήξη του ωραρίου λειτουργίας του χώρου και έως 22:00. Οι εγκαταστάσεις και η ένταση του φωτισμού θα περιορισθούν στις άκρως απαραίτητες σε συνεννόηση με το εντεταλμένο προσωπικό της Εφορείας Αρχαιοτήτων Πόλης Αθηνών. Οι διοργανωτές οφείλουν να μεριμνήσουν για την ασφάλεια των υψηλών προσκεκλημένων τους, καθώς επίσης να φροντίσουν για την καθαριότητα και ευπρέπεια του χώρου κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης. Η έγκριση για την παράθεση δείπνου χορηγείται άπαξ και κατ’ εξαίρεση λόγω της ιδιαίτερης σημασίας του θεσμού. Η χωροθέτηση των τραπεζιών και καθισμάτων του δείπνου θα γίνει κατά μήκος της εξωτερικής κοινοστοιχίας και του ανδήρου της Στοάς του Αττάλου. Σε περίπτωση που οι καιρικές συνθήκες δεν επιτρέπουν την παράθεση του δείπνου σε εξωτερικό χώρο, η χωροθέτηση θα γίνει κατά μήκος της εξωτερικής κιονοστοιχίας της Στοάς του Αττάλου και σε απόσταση ασφαλείας από κάθε εκτεθειμένο στον χώρο γλυπτό. View full είδηση

Μετά από αρκετές δυσκολίες όλα δείχνουν ότι εισέρχεται στην τελική ευθεία η δρομολόγηση του προγράμματος «Διατηρώ κατ’ οίκον», το οποίο θα αποτελέσει ένα πολύτιμο εργαλείο αποκατάστασης της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς της χώρας. Προς την κατεύθυνση αυτή συνηγορεί ο διαγωνισμός που έβγαλε χθες στον αέρα το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας για τον τεχνικό σύμβουλο που θα εκπονήσει τον σχετικό οδηγό του προγράμματος. Αντικείμενο του προγράμματος θα είναι η προστασία και η ανάδειξη της υλικής πολιτιστικής κληρονομιάς και πιο συγκεκριμένα των ιστορικών και αξιόλογων κτηρίων μέσω ενός χρηματοδοτικού εργαλείου που θα απευθύνεται στους ιδιοκτήτες ή άμεσα επωφελούμενους των εν λόγω ακινήτων. Υπενθυμίζεται ότι το «Διατηρώ κατ’ οίκον», που κινείται στα πρότυπα του «Εξοικονομώ κατ’ οίκον», θα υποστηρίζει την αποκατάσταση όχι μόνο των όψεων, αλλά επιπροσθέτως και των στατικών στοιχείων του φέροντος οργανισμού των διατηρητέων κτιρίων, στο πλαίσιο των νέων ευρωπαϊκών στρατηγικών για την αναβάθμιση της ανθεκτικότητας των κατασκευών απέναντι στην κλιματική αλλαγή (European Renovation Wave Strategy). Σημειώνεται ότι για αυτό το σκοπό ήδη έχουν εγκριθεί κονδύλια από το ΕΣΠΑ ύψους 500 εκατ. ευρώ. Ο διαγωνισμός και οι εταιρείες Σύμφωνα με την πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος μέσω καταλόγου ο διαγωνισμός αφορά την ανάθεση του Υποέργου: «Εκπόνηση οδηγού σχεδιασμού του Προγράμματος “Διατηρώ”», με προϋπολογισθείσα δαπάνη 60.000 ευρώ συμπεριλαμβανομένου ΦΠΑ 24%. Η διαδικασία θα διενεργηθεί μέσω του Ε.Σ.Η.ΔΗ.Σ. και ως καταληκτική ημερομηνία υποβολής των προσφορών ορίζεται η Παρασκευή 3 Μαρτίου 2023. Η πρόσκληση απευθύνεται στις εταιρείες Ksi Greece IKE Ορκωτοί Ελεγκτές Λογιστές, Ambrus IKE και Addvise Solutions Mον. IKE, ενώ η κατακύρωση του έργου θα γίνει στον υποψήφιο, ο οποίος θα προσφέρει την πλέον συμφέρουσα από οικονομική άποψη προσφορά, βάσει τιμής. Το αντικείμενο της σύμβασης Αντικείμενο της σύμβασης είναι η εκπόνηση του οδηγού σχεδιασμού του Προγράμματος «Διατηρώ», το οποίο έχει προβλεφθεί και εγκριθεί για ένταξη στην επόμενη προγραμματική περίοδο, ήτοι ΕΣΠΑ 2021 – 2027. Ο Οδηγός Σχεδιασμού του Προγράμματος, ενδεικτικά και όχι περιοριστικά, θα περιλαμβάνει: Περιγραφή επιλέξιμων εργασιών Προσδιορισμό σειράς και διαδικασιών τεχνικής υλοποίησης των έργων και των παρεμβάσεων Προσδιορισμό κατηγοριών κτιρίων που θα συμμετέχουν Προϋποθέσεις επιλεξιμότητας Γενικά και ειδικά κριτήρια επιλεξιμότητας Προσδιορισμό αναγκαίων αδειών εργασιών Ελάχιστους απαιτούμενους στόχους Προθεσμίες και τα ορόσημα του έργου κ.α. Όπως αναφέρεται στο διακήρυξη, η παροχή Τεχνικής Βοήθειας προς το ΥΠΕΝ καθίσταται αναγκαία για την έγκαιρη ωρίμανση του Προγράμματος «Διατηρώ». Ειδικότερα είναι αναγκαίο να προχωρήσουν άμεσα οι διαδικασίες ωρίμανσης του Προγράμματος μέσω της Τεχνικής Βοήθειας, ώστε: -Να συνταχθεί ο Οδηγός του εργασιών του Προγράμματος προκειμένου να είναι σαφείς όλες οι εργασίες και παρεμβάσεις που θα μπορούν να υλοποιηθούν μέσω αυτού και θα συνοδεύονται από την αντίστοιχη χρηματοδότηση. Ο οδηγός αυτός είναι ιδιαίτερα σημαντικός καθώς αναμένεται να αποτελέσει εφαλτήριο προετοιμασίας των ενδιαφερομένων ώστε και οι ίδιοι να ξεκινήσουν την προετοιμασία τους για την υποβολή της πρότασης χρηματοδότησης. Δεδομένου του διατηρητέου χαρακτήρα των κτιρίων ενδιαφέροντος, η έγκαιρη προετοιμασία των συμμετεχόντων θα συμβάλει στην επιτυχή χρηματοδότηση, με την επισήμανση πως και μόνο οι διαδικασίες αδειοδοτήσεων ή εγκρίσεων των εργασιών/παρεμβάσεων από τις αρμόδιες υπηρεσίες είναι ιδιαίτερα χρονοβόρες. – Να συνταχθεί ο Οδηγός εφαρμογής του Προγράμματος που θα παρουσιάσει όλες τις αναλυτικές διαδικασίες και τα έντυπα υποβολής των προτάσεων σε όλα τα στάδια της διαδικασίας χρηματοδότησης και για όλες τις πιθανές περιπτώσεις. Θα περιγραφούν και θα αντιμετωπιστούν όλες οι πιθανές περιπτώσεις και όλα τα πιθανά εργαλεία και επιλογές του κάθε ενδιαφερόμενου με αναλυτικές οδηγίες συμπλήρωσης και συλλογής όλων των αναγκαίων δικαιολογητικών για κάθε πρόταση. -Να αποτελέσει το Πρόγραμμα ένα σημαντικό εργαλείο αναμόχλευσης και ιδιωτικών πόρων για όλες εκείνες τις περιπτώσεις που η μελλοντική ενίσχυση ή χρηματοδότηση δε θα μπορεί να καλύψει το σύνολο των αναγκών που πιθανώς θα είναι αυξημένες. Το γεγονός αυτό αποτελεί ταυτόχρονα ένα ισχυρό αναπτυξιακό εργαλείο για την αγορά αλλά και τη χώρα εν γένει. -Να συμβάλει αποφασιστικά στη συνολική αναπτυξιακή διαδικασία της χώρας και στην αποφυγή περιπτώσεων απώλειας πόρων που είναι αναγκαίοι. Η τήρηση των υποχρεώσεων και των χρονοδιαγραμμάτων που έχουν τεθεί ώστε να μην υπάρχουν αστοχίες αποτελεί προτεραιότητα για το ΥΠΕΝ. -Να υποστηριχθεί κατάλληλα η αρμόδια υπηρεσία του ΥΠΕΝ, η Δ/νση Μελετών και Έργων Αστικών Αναπλάσεων, μέσω εξωτερικού αναδόχου για την υλοποίηση των δυο αναγκαίων Οδηγών του Προγράμματος, ώστε να αποφευχθούν καθυστερήσεις λόγω του μικρού αριθμού του προσωπικού της Δ/νσης και του περιορισμένου χρόνου λόγω του μεγάλου αντικειμένου που ήδη έχει (έργα Ταμείο Ανάκαμψης, έργα στο Πράσινο Ταμείο, κλπ.) Τα αναμενόμενα οφέλη της πράξης θα πρέπει να είναι η επιτάχυνση της υλοποίησης των έργων του Προγράμματος «Διατηρώ». Μέσα από τις ενέργειες ωρίμανσης που θα πραγματοποιηθούν στο πλαίσιο της υλοποίηση της προτεινόμενης Πράξης η Γενική Γραμματεία Χωρικού Σχεδιασμού και Αστικού Περιβάλλοντος του ΥΠΕΝ θα μπορέσει να είναι καθ’ όλα προετοιμασμένη, να δημοσιεύσει την Πρόσκληση του Προγράμματος το συντομότερο δυνατόν. Ο αναλυτικός σχεδιασμός που θα αφορά από την χρηματοδότηση, τις επιλέξιμες δαπάνες, αλλά και τη διαστασιοποίηση του φυσικού αντικείμενου, το οποίο τυγχάνει συναρμοδιότητας με άλλους φορείς θα δώσει τη δυνατότητα ενεργοποίησης του συνόλου των εμπλεκόμενων φορέων. Έτσι, τα παραδοτέα που θα κατατεθούν από την ανάδοχο εταιρεία θα αποτελέσουν την ραχοκοκαλιά του Προγράμματος, με σκοπό την μείωση των παθογενειών στο στάδιο της υλοποίησης. Υπενθυμίζεται ότι στα τέλη Ιανουαρίου 11 περιβαλλοντικές και επιστημονικές οργανώσεις με επιστολή τους προς τον πρωθυπουργό εξέφρασαν την ανησυχία τους για την τύχη του «Διατηρώ», αναφέροντας ότι παρά τις εξαγγελίες μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει πράξη. View full είδηση

Η αρχιτεκτονική στρέφει το βλέμμα της σε μια πτυχή της νέας πραγματικότητας που στο άμεσο μέλλον θα διαμορφώσει την καθημερινή ζωή του πληθυσμού στη γη: σύμφωνα με τις προβλέψεις του ΟΗΕ, το 2050 σχεδόν το ένα τρίτο του πληθυσμού (32,5%) θα είναι ηλικίας 65 ετών και άνω. Πρακτικά σημαίνει ότι η πληθυσμιακή γήρανση θα επηρεάσει τον σχεδιασμό των πόλεων και τους τρόπους κατοίκησής τους. Η σύγχρονη αρχιτεκτονική έχει μελετήσει τις δημογραφικές προβλέψεις για να προσεγγίσει τις χωρικές, κοινωνικές και οικονομικές αλλαγές που θα καθορίσουν τις επιλογές των ηλικιωμένων, όπως ορίζονται σε αυτό που οι σύγχρονες πολιτικές πρόβλεψης αποκαλούν «Aging in Place». Ο όρος σημαίνει ότι ένα άτομο είναι σε θέση να ζει στον τόπο της επιλογής του χωρίς να χάνει την ποιότητα ζωής του όταν φτάσει στην τρίτη ηλικία. Σύμφωνα με το archdaily.com, η κατανόηση της αρχιτεκτονικής από τη σκοπιά των «νέων ηλικιωμένων» παραπέμπει σε αλλαγή παραδείγματος. Οι αρχιτέκτονες καλούνται να σκεφτούν μια σειρά διευκολύνσεων για τις καθημερινές δραστηριότητες, ώστε να σχεδιάσουν συστήματα κατοίκησης που επιτρέπουν την προσβασιμότητα και την άνεση στις μετακινήσεις, καθώς και τις σχέσεις με τα φυσικά στοιχεία του ανέμου, του φυσικού φωτός, της βλάστησης. Πολλές μελέτες επισημαίνουν ότι η υγιής γήρανση σχετίζεται με την ιδέα να επιτραπεί στους ανθρώπους να μεγαλώνουν σε συνθήκες παρόμοιες με αυτές που έχουν βιώσει καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής τους και αυτό φαίνεται να είναι το μονοπάτι που πρέπει να ακολουθήσει η αρχιτεκτονική, είτε προσαρμόζοντας υπάρχοντα κτίρια είτε χτίζοντας νέα. Ενα παράδειγμα αλλαγών σε υφιστάμενα κτίρια έχουν δώσει οι πολυκατοικίες στο Ommoord, μια γειτονιά στο Ρότερνταμ. Το οικιστικό συγκρότημα 30 χρόνια μετά την κατασκευή του (1968) δεν εξυπηρετούσε τους ενοίκους. Οι κάτοικοι του Ommoord είχαν μεγαλώσει ηλικιακά και το 1999 ο ολλανδός αρχιτέκτονας Χανς βαν ντερ Χάιτζντεν ανέλαβε να βρει μια αρχιτεκτονική λύση για διαφορετικά προφίλ κατοίκων μέσα από μια διαδικασία συν-σχεδιασμού, στην οποία συμμετείχαν οι ίδιοι οι ηλικιωμένοι κάτοικοι. Ετσι το ισόγειο και τα γκαράζ έγιναν χώροι υγειονομικής περίθαλψης και προστέθηκαν άλλα διαμερίσματα με θέα στον κήπο, όπως και ένα κοινοτικό κέντρο. Επίσης τοποθετήθηκαν περισσότερες σκάλες και ανελκυστήρες για να βελτιωθεί η προσβασιμότητα των διαμερισμάτων σε άνω ορόφους και για να μειωθεί το μήκος των διαδρόμων πρόσβασης. To ισπανικό παράδειγμα Παρόμοια πρωτοβουλία ανέλαβε το 2016 στην ισπανική πόλη San Andrés del Rabanedo ο αρχιτέκτονας Οσκαρ Μιγκέλ Αρες Αλβάρες, καθοδηγώντας τις ανακαινίσεις στη γειτονιά La Pinilla έτσι ώστε οι κάτοικοί της, το 30% των οποίων είναι άνω των 75 ετών, να μπορούν να παραμείνουν στα σπίτια τους, στη γειτονιά και στο οικογενειακό τους περιβάλλον. Η ανακαίνιση μάλιστα 500 κατοικιών έχει υποστηριχθεί από την περιφερειακή κυβέρνηση για την προσαρμογή και τη φιλοξενία του ηλικιωμένου πληθυσμού. Για τον αρχιτέκτονα, το σπίτι για τους ηλικιωμένους πρέπει να είναι διαμορφωμένο σε τμήματα με πολύ φως και χώρους για την αποθήκευση αντικειμένων που αποτελούν μέρος της ιστορίας τους. Κυρίως όμως να είναι προσβάσιμο μέσω των αισθήσεων. Ο Αλβάρες εξηγεί ότι οι ηλικιωμένοι δεν έχουν μόνο κινητικές αλλά και αισθητηριακές δυσκολίες, γι’ αυτό και η αρχιτεκτονική μπορεί να τους κινητοποιεί μέσω του χρώματος, του φωτός και της υφής, βοηθώντας τους να αποκτήσουν μεγαλύτερη αυτονομία. Βραζιλία, Ιαπωνία Ωστόσο, εκτός από τις προσαρμογές, κατασκευάζονται νέα συγκροτήματα κατοίκησης που απευθύνονται σε χρήστες άνω των 60 ετών. Στη βραζιλιάνικη πόλη Κουριτίμπα ένα αρχιτεκτονικό πρόγραμμα ενεργού γήρανσης, το Bioos, που αναπτύχθηκε από τον αρχιτέκτονα Ρικάρδο Αμαράλ, περιλαμβάνει διαμερίσματα αποκλειστικά για ηλικιωμένους, χώρους για ιατρικές κλινικές και ένα υπόγειο με καταστήματα και υπηρεσίες που απευθύνονται σε αυτό το κοινό. Το πρόγραμμα επιτρέπει στη στέγαση να ενσωματώνει τεχνολογίες που διευκολύνουν την καθημερινή ζωή, χωρίς αυτοσχεδιασμούς ή προσαρμογές, αλλά και χωρίς να μοιάζει με κλινική. Και στην Ιαπωνία το αρχιτεκτονικό πρόγραμμα Jikka είναι η πρόταση γήρανσης μακριά από το αστικό χάος, με χώρους σχεδιασμένους να παραπέμπουν σε αρχέγονη καλύβα. Αφορά μια κατοικία για δύο γυναίκες περίπου εξήντα ετών με έναν κοινωνικό λειτουργό και έναν μάγειρα. © smithmicro Φαλίδα Εφη View full είδηση

Η Διεθνής Επιτροπή Αξιολόγησης, που συγκροτήθηκε από την Υπουργό Πολιτισμού και Αθλητισμού Λίνα Μενδώνη, τον Απρίλιο 2022, διεξήγαγε και περάτωσε τη διαδικασία επιλογής της μελέτης του αρχιτεκτονικού προσχεδίου, δηλαδή της αρχιτεκτονικής πρότασης, σύμφωνα με την οποία ιδρύεται το Νέο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο. Η διαδικασία της εκπόνησης μελέτης αρχιτεκτονικού προσχεδίου, με τίτλο «Αναβάθμιση, υπόγεια επέκταση και διασύνδεση με το Ακροπόλ Ακρός του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου...» έχει εγκριθεί με απόφαση της Υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού (αρ. 558074/17.11.2021-ΦΕΚ Β΄5352). Η Διεθνής Επιτροπή Αξιολόγησης επέλεξε, ομόφωνα, μετά από ενδελεχή και διεξοδική εξέταση των προτάσεων που υποβλήθηκαν την πρόταση των αρχιτεκτονικών γραφείων David Chipperfield Architects και Αλέξανδρου Ν. Τομπάζη Α.Ε. Η επιλεγείσα πρόταση συγκεντρώνει τα στοιχεία της ευρηματικής σχέσης μεταξύ του παλαιού και του νέου κτηρίου, της ποιότητας της χωρικής εμπειρίας, της ευαισθησίας προς τις προγραμματικές και μουσειολογικές-μουσειογραφικές προκλήσεις, της πολεοδομικής ένταξης στον ιστό της πόλης και της πρωτοπόρας επίλυσης θεμάτων βιωσιμότητας και περιβαλλοντικού σχεδιασμού. Μετά την ενημέρωσή της από τον Πρόεδρο της Διεθνούς Επιτροπής Αξιολόγησης Ανδρέα Κούρκουλα, η Λίνα Μενδώνη δήλωσε: «Η πρόταση των γραφείων David Chipperfield και Αλέξανδρου Ν. Τομπάζη εικονοποιεί το όραμα, δημιουργεί ένα μοναδικό τοπόσημο στον αστικό ιστό, είναι ανθρωποκεντρική. Προβάλλει την εθνική διάσταση του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου, το οποίο συνδέει με το παγκόσμιο γίγνεσθαι. Επισημαίνω, ότι όλες οι προτάσεις, που κατατέθηκαν, διακρίνονται από υψηλή ποιότητα, αισθητική και όραμα, ενώ ανταποκρίνονται πλήρως στις προδιαγραφές που θέσαμε. Ευχαριστώ όλους όσους συμμετείχαν, Ελληνες και ξένους αρχιτέκτονες. Θέλουμε ένα Μουσείο εξωστρεφές, σε διαρκή διάλογο με την κοινωνία, με δυναμική ματιά προς το μέλλον. Η επέκταση του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου συμβάλλει ουσιαστικά στην αναγέννηση της ευρύτερης περιοχής του ιστορικού κέντρου της Αθήνας. Πρόκειται για ένα από τα εμβληματικά έργα, που ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης έχει συμπεριλάβει στις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης και για το οποίο έχει έντονο προσωπικό ενδιαφέρον. Ευχαριστώ ιδιαίτερα τα μέλη της Διεθνούς Επιτροπής Αξιολόγησης για την εξαιρετική ποιότητα της δουλειάς τους. Ευχαριστώ τον Νικόλα και την Ειρήνη Λαιμού, καθώς το πρώτο στάδιο του έργου, ολοκληρώθηκε χάρι στην ευγενική δωρεά τους. Ευχαριστώ τα στελέχη του ΥΠΠΟΑ, μέλη της Επιτροπής Παρακολούθησης των διαδικασιών εξέλιξης του έργου της δωρεάς, για την υποστήριξη του όλου εγχειρήματος. Η παρουσίαση της πρότασης των γραφείων Chipperfield –Τομπάζη θα γίνει, εντός του επομένου μηνός, από τους αρχιτέκτονες με την παρουσία του Πρωθυπουργού». Ο David Chipperfield είναι ένας διεθνώς καταξιωμένος και πολυβραβευμένος αρχιτέκτονας. Το αρχιτεκτονικό του γραφείο διαθέτει αποδεδειγμένα μεγάλη εμπειρία στον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό μουσειακών χώρων διεθνώς, μεταξύ των οποίων το Neues Museum στο Βερολίνο, το The Hepworth στο Ηνωμένο Βασίλειο, το Museo Jumex στο Μεξικό. Το αρχιτεκτονικό γραφείο μελετών Αλέξανδρου Ν. Τομπάζη Α.Ε. είναι αναγνωρισμένο και βραβευμένο γραφείο με εμπειρία σε μεγάλα έργα. Σύμφωνα με την ορισθείσα διαδικασία, κατόπιν σχετικής πρόσκλησης της Επιτροπής Αξιολόγησης, κατατέθηκαν προσχέδια από δέκα αρχιτεκτονικά γραφεία του εξωτερικού σε συνεργασία, αντίστοιχα, με δέκα ελληνικά αρχιτεκτονικά γραφεία. Είναι τα εξής: · David Chipperfield Architects και Γραφείο Μελετών Αλέξανδρου Ν. Τομπάζη Α.Ε. · SANAA (Kazuyo Sejima + Ryue Nishizawa) και Buerger Katsota Architects · Herzog and de Meuron και ΑΕΤΕΡ Αρχιτέκτονες · Diller Scofidio + Renfro και VAP Architects και Neiheiser Argyros · Adjaye Associates και Kizi Studio · OMA και Σακελλαρίδου/Παπανικολάου Αρχιτέκτονες · Atelier Jean Nouvel και George Batzios Architects · Kengo Kuma and Associates και K-studio · Thomas Phifer και Tsolakis Architects και Καλλιόπη Κοντόζογλου · RCR Arquitectes και Παρμενίδης- Longuepee- Μάρη Tην Διεθνή Επιτροπή Αξιολόγησης –με αλφαβητική σειρά- αποτελούν τα εξής μέλη: · Γεράσιμος Γιαννόπουλος, Νομικός ·Γεώργιος Δεοδάτης, Πολιτικός Μηχανικός, Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Κολούμπια ·Pierre B. Ducrey, Αρχαιολόγος, Καθηγητής, π. Πρύτανης του Πανεπιστημίου της Λωζάνης · Louis Godart, Αρχαιολόγος, Ομότιμος Καθηγητής Πολιτισμών του Αιγαίου του Πανεπιστημίου της Νάπολης Federico II, Σύμβουλος για την καλλιτεχνική κληρονομιά των Προέδρων της Ιταλικής Δημοκρατίας C. A. Ciampi και G. Napolitano. · Christopher Hudson, Ιστορικός Τέχνης και εκδότης του οίκου Lowgill Publishing, Πρόεδρος του Motovun Group of International Publishers (MGIP) · Ανδρέας Κούρκουλας, Αρχιτέκτων, Καθηγητής στην Αρχιτεκτονική Σχολή του Ε.Μ.Π. ·Meejin Yoon, Αρχιτέκτων, Κοσμήτορας του Cornell University College of Architecture, Art and Planning. Ιδρύτρια του Design Across Scales Lab. Η εκπόνηση της μελέτης του αρχιτεκτονικού προσχεδίου αποτέλεσε το αντικείμενο δωρεάς προς το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού της ΑΜΚΕ «Οικογένεια ΝΣΛ» της οικογένειας Νικολάου και Ειρήνης Λαιμού. View full είδηση

To Deseen συγκέντρωσε ορισμένα από τα πιο ενδιαφέροντα και ασυνήθιστα αρχιτεκτονικά έργα που αναμένεται να ολοκληρωθούν μέσα στο 2023 και σίγουρα δεν θα αφήσουν κανένα ασυγκίνητο. Το πρώτο έργο αφορά στην "Πυραμίδα των Τιράνων". Βρίσκεται στην Αλβανία και η MVRDV έχει αναλβει να ολοκληρώσει την ανακαίνισή του μέσα στο 2023. Πρόκειται για ένα κτίριο - πυραμίδα που κατασκευάστηκε την δεκαετία του 1980 στα Τίρανα την πρωτεύουσα της χώρας. Το υπό κτίριο, θα ξανανοίξει ως κέντρο νεολαίας που θα περιλαμβάνει καφετέριες, στούντιο και αίθουσες διδασκαλίας για τους νέους που μπορούν να το χρησιμοποιήσουν δωρεάν. Χτίστηκε αρχικά το 1988 ως μουσείο αφιερωμένο στον πρώην κομμουνιστή ηγέτη Ενβέρ Χότζα, αλλά έκλεισε τρία χρόνια αργότερα μετά την πτώση του κομμουνισμού στη χώρα. Ένα από τα πιο συναρπαστικά επερχόμενα έργα του αρχιτεκτονικού γραφείου Snøhetta είναι η Βιβλιοθήκη Sub-Center στο Πεκίνο, η οποία έχει σχεδιαστεί για να δίνει στους επισκέπτες την αίσθηση ότι βρίσκονται μέσα σε ένα δάσος. Τα καθίσματα σαν σε λόφο θα περιβάλλονται από δεκάδες λεπτούς στύλους, οι οποίοι ενώνονται στο επίπεδο της οροφής για να παραπέμπουν στα φύλλα ενός δέντρου gingko - το οποίο είναι ηλικίας 290 εκατομμυρίων ετών στην Κίνα. Στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, η Adjaye Associates θα ολοκληρώσει ένα πολυθρησκειακό συγκρότημα στο Άμπου Ντάμπι που θα στεγάζει εκκλησία, τζαμί και συναγωγή. Ο ιδρυτής του στούντιο, David Adjaye, είπε ότι στόχος του έργου είναι να γιορτάσει τις τρεις θρησκείες, τον Χριστιανισμό, το Ισλάμ και τον Ιουδαϊσμό, και να τονώσει «τον διάλογο και την κατανόηση σε μια κρίσιμη στιγμή για τον κόσμο». Η SANAA αποκάλυψε για πρώτη φορά τον σχεδιασμό της πανεπιστημιούπολης για την κορυφαία σχολή design του Ισραήλ το 2013 και τελικά πρόκειται να ανοίξει τον Φεβρουάριο του 2023, έξι χρόνια αργότερα από το προγραμματισμένο. Βρίσκεται σε μια από τις παλαιότερες συνοικίες της Ιερουσαλήμ, το κτήριο θα περιλαμβάνει στούντιο σε μεγάλα χωριστά επίπεδα που είναι τρυπημένα από κενά και συνδέονται με ράμπες και σκάλες. To αμφιλεγόμενo έργο του Renzo Piano "Paddington Square" αναμένεται να ολοκληρωθεί εφέτος. Η τελική του μορφή θα είναι ένας τεράστιος γυάλινος κύβος δίπλα στο σταθμό Paddington, που θα περιέχει ένα 14όροφο κτίριο γραφείων υψωμένο σε μια εξέδρα γεμάτη με καταστήματα και εστιατόρια. Το επίμαχο σχέδιο, που αποκαλύφθηκε για πρώτη φορά το 2015, σχεδιάστηκε αρχικά ως ένας κυλινδρικός πύργος 224 μέτρων, αλλά το ύψος του μειώθηκε μετά από αντιδράσεις και καταγγελίες. Η κατασκευή του μπήκε επίσης για λίγο στον... "πάγο" μετά από αίτηση για δημόσια έρευνα για τα σχέδια. Ένα από τα πολυαναμενόμενα κτίρια που πρόκειται να ολοκληρωθούν στις ΗΠΑ το 2023 είναι το Gilder Center, μια κυματιστή επέκταση του Αμερικανικού Μουσείου Φυσικής Ιστορίας στη Νέα Υόρκη. Ο σχεδιαστής Studio Gang έχει ήδη προσφέρει τα πρώτα σχέδια του κτιρίου, αφού κυκλοφόρησε μια σειρά από εικόνες τον Νοέμβριο που αποκαλύπτουν το εσωτερικό του από σκυρόδεμα που μοιάζει με σπήλαιο. Η σχεδίασή του παίρνει στοιχεία από βραχώδεις σχηματισμούς. View full είδηση

Η αρχιτεκτονική είναι πρωταρχικά η διαμόρφωση όχι ενός κτιρίου, αλλά της εμπειρίας που θα ζήσουμε μέσα σε αυτό. Αυτό είναι και το βασικό κριτήριο με το οποίο σχεδιάστηκαν αυτά τα σπίτια που αποσκοπούν όλα στο well being των κατοίκων και των επισκεπτών τους, στην όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ενσωμάτωση στο φυσικό τοπίο, αλλά και το σεβασμό των κριτηρίων βιωσιμότητας που πλέον έχουν γίνει αναγκαία για την εφαρμογή τους σε κάθε project. Επίσης το άλλο κοινό χαρακτηριστικό όλων των projects είναι ο σεβασμός της εντοπιότητας, δηλαδή η χρήση τοπικών υλικών και συνεργείων, γεγονός που αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο των αρχών της βιωσιμότητας. Demo 2, Ψυχικό, Moustroufis architects Πρόκειται για έργο που ολοκληρώθηκε το 2021 υπό την επίβλεψη του Νίκου Μουστρούφη. Xαρακτηριστικό του έργου είναι η ενσάρκωση της ελευθερίας: Χρησιμοποιώντας το μια καθαρά μοντέρνα γλώσσα, το κτίριο σκηνοθετεί μια αλληλεπίδραση μεταξύ φωτός και σκοτεινών υλικών για να τονίσει τη δυναμική διαμόρφωση των όγκων, αφαιρώντας όλα τα εμπόδια στην ελεύθερη κυκλοφορία αλλά και στο βλέμμα. Το αρχιτεκτονικό γραφείο Moustroufis architects ιδρύθηκε το 1986 από τους αρχιτέκτονες Νίκο και Γιώργο Μουστρούφη, με αντικείμενο τις αρχιτεκτονικές μελέτες, επιβλέψεις έργων και κατασκευές. Το γραφείο έχει πραγματοποιήσει μεγάλο αριθμό έργων όπως κατοικίες, συγκροτήματα κατοικιών, κτίρια γραφείων, αθλητικές εγκαταστάσεις, βιομηχανικά κτίρια, εμπορικά καταστήματα κ.α. Σήμερα αποτελείται από ομάδα αρχιτεκτόνων μηχανικών, interior designers, σχεδιαστών, εργοδηγών και landscape designers με επικεφαλής τον Νίκο και Γιώργο Μουστρούφη. Τα τελευταία χρόνια στην ομάδα προστέθηκε και ο Δημήτρης Μουστρούφης. Wedge house, USP: Κim Powell Wedge house, Πύλος | Urban Soul Project Tο αρχιτεκτονικό γραφείο Urban Soul Project σχεδίασε μία εξοχική κατοικία λίγο έξω από τον οικισμό της Μεθώνης στην Πύλο. Ανατρέποντας την καθιερωμένη εικόνα των κατοικιών της περιοχής -ορθοκανονικών με τετράριχτη κεραμική στέγη-, η σύνθεση προκύπτει ως μία χειρονομία πλαστικής μεταχείρισης μίας επιφάνειας που λειτουργεί ως στέγη. Πιο συγκεκριμένα, η κατοικία βρίσκεται σε μακρόστενο οικόπεδο με είσοδο από το δρόμο στη στενή πλευρά που εφάπτεται του δρόμου υπό γωνία, με αποτέλεσμα η κάτοψη του οικοπέδου να είναι τραπεζοειδής. Ο σχεδιασμός της κατοικίας ακολουθεί το περίγραμμα του οικοπέδου και έτσι διατηρεί σφηνοειδή γεωμετρία, τόσο σε κάτοψη όσο και σε τομή. Kατοικίες, hiboux architecture: Γιάννης Δρακουλίδης, Γιώργος Κονιδάρης (Drone Photography) Κατοικίες, Μεγανήσι | Hiboux architecture Το έργο απέσπασε διάκριση στο διαγωνισμό για το ‘Βραβείο Αρχιτεκτονικής ΕΙΑ 2022σ ’τη διοργάνωση του Ελληνικού Ινστιτούτου Αρχιτεκτονικής. Αντλώντας έμπνευση από τις κατοικίες και τα υπόστεγα των βοσκών στην ύπαιθρο της Λευκάδας, το γραφείο Hiboux Architecture σχεδίασε στο Μεγανήσι μια κατοικία με 5 ξενώνες, ως ένα σύμπλεγμα από διάσπαρτους πέτρινους θολωτούς όγκους που ενοποιούνται κάτω από ένα μεταλλικό στέγαστρο, το οποίο λειτουργεί ως ένα νέο έδαφος, αιωρούμενο και φυτεμένο, ενσωματώνοντας, έτσι, τη νέα παρέμβαση στο περιβάλλον φυσικό τοπίο αποτελούμενο από ελαιόδεντρα και καμπυλόσχημες ξερολιθιές. Κατοικία στην Εύβοια, Tense architecture: Τηλέμαχος Ανδριανόπουλος Κατοικία στην Εύβοια | Tense architecture network Η ομάδα του γραφείου Tense Architecture Network σχεδίασε μια κατοικία, με θέα στον Ευβοϊκό κόλπο, συνδυάζοντας έντονες γεωμετρίες, ένα αίθριο, που λειτουργεί ως εσωτερική αυλή, και έναν μεσογειακό κήπο. Oι αρχιτέκτονες του έργου συμπληρώνουν: “Το πεδίο είναι γωνιακό, επικλινές, με θέα στον Ευβοϊκό. Προκειμένου να ανοιχτεί με το βέλτιστο τρόπο τόσο στον υπαίθριο χώρο της όσο και στη θάλασσα -και με δεδομένες τις δύο όμορες οικοδομές- η κατοικία διατάσσεται κατά τη διαγώνιο, εγγραφόμενη σε τρίγωνο. Το οριζόντιο πρίσμα της αγκυρώνεται μέσω μίας καμπυλόσχημης απόληξης στη νοτιοδυτική γωνία του πεδίου, ενώ στην αντιδιαμετρική απελευθερώνεται με δυναμισμό, αιωρούμενο”. Mύκονος εστί/ Tsolakis architects: Γιώργος Σφακιανάκης Μύκονος εστί | Tsolakis architects Το γραφείο Tsolakis Architects σχεδίασε στο νησί της Μυκόνου, ένα νέο συγκρότημα παραθεριστικών κατοικιών. Το έργο “Mykonos Esti” αφορά τρεις ανεξάρτητες οικίες, τοποθετημένες στην κορυφή ενός λόφου, με ανεμπόδιστη θέα προς τη Χώρα της Μυκόνου και το Αιγαίο πέλαγος. Σκοπός του σχεδιασμού ήταν η δημιουργία ενός αυθεντικού Κυκλαδίτικου περιβάλλοντος, με στοιχεία που ακολουθούν την κλίμακα, την υλικότητα και την αισθητική των Κυκλαδίτικων οικισμών. Hourglass Coral / Deca architecture: Γιώργης Γερόλυμπος Hourglass coral | Deca architecture Το συγκεκριμένο project κέρδισε το βραβείο του Ελληνικού Ινστιτούτου Αρχιτεκτονικής για το 2022. Σε μια έκταση 90.000m2 στη Μήλο, το Hourglass Corral, που ολοκληρώθηκε το 2020, αλλά το βάζουμε στη λίστα σύμφωνα με τη χρονιά βράβευσης του, είναι η τελευταία προσθήκη του έργου “Voronoi’s Corrals” που ξεκίνησε πριν από 10 χρόνια ως μια συνεχής προσπάθεια προώθησης της αρμονικής συνύπαρξης της παραδοσιακής διαβίωσης, της νοικοκυροσύνης και του παραγωγικού τοπίου των νησιών με τις σύγχρονες ανάγκες και τα ιδιοσυγκρασιακά χαρακτηριστικά της κουλτούρας αναψυχής που προωθεί η τουριστική βιομηχανία. Ο όγκος του Hourglass Corral εναρμονίζεται με το περιβάλλον τοπίο μέσω μιας πράσινης στέγης φυτεμένης με μεσογειακά φυτικά είδη, ενώ η κατοικία ενσωματώνει βιώσιμες πρακτικές για τη μείωση της ενεργειακής της κατανάλωσης. Το κουτί που πετάει/ Μυρτώ Κιούρτη: Γιώργος Σφακιανάκης Το κουτί που πετάει | Μυρτώ Κιούρτη Την ελληνική οικοδομική πρακτική, γνωστή ως “πανωσήκωμα”, ακολούθησε στο παρακάτω έργο η αρχιτέκτονας Μυρτώ Κιούρτη, για το σχεδιασμό και την κατασκευή της κατοικίας ενός νέου ζευγαριού πάνω από το πατρικό σπίτι. Μέσω της πρακτικής αυτής, δόθηκε στους ιδιοκτήτες η ευκαιρία να διαμορφώσουν σύμφωνα με τις δικές τους ανάγκες και επιθυμίες το έργο, παντρεύοντας αλλά και ταυτόχρονα τηρώντας συγκεκριμένα όρια, μεταξύ παλιού και νέου, παρελθόντος και μέλλοντος. Ενα “κουτί που πετάει” άλλες φορές προστατεύει και άλλες φορές εκθέτει τη ζωή των κατοίκων μέσα σε αυτό, άλλες φορές ενισχύει την εσωστρέφεια δημιουργώντας κλειστούς εσωτερικούς κήπους και υπαίθριους χώρους και άλλες την εξωστρέφεια, προσφέροντας άπλετη θέα προς την πόλη. St. Minas house, Εύβοια | Νeiheiser Argyros: Lorenzo Zandri St. Minas house, Εύβοια | Νeiheiser Argyros Ο Neiheiser Argyros ολοκλήρωσε το St. Minas Residence, μια design κατοικία με θέα το Ευβοϊκό Πέλαγος, εκτενώς ανακαινισμένη ως ένα μείγμα πρώτων και εκλεπτυσμένων υλικών με ιδιαίτερα αναγνωρισμένες μοντερνιστικές αρχιτεκτονικές λεπτομέρειες, που χρονολογούνται από τη δεκαετία του 1970, και ένα πολυεπίπεδο δίκτυο εξωτερικών καθιστικών που παρέχουν θέα στη θάλασσα, ενώ παράλληλα γιορτάζουν την ποικιλομορφία του περιβάλλοντος φυσικού τοπίου. Ασκιανός στη Νότια Κρήτη| Kokosalaki architecture: George Messaritakis Ασκιανός στη Νότια Κρήτη | by Kokosalaki architecture Το γραφείο Kokosalaki Architecture σχεδίασε το έργο Askianos, δύο θερινές κατοικίες, στη νότια Κρήτη, απέναντι από τον Ψηλορείτη με θέα τα ιστορικά Μάταλα και το Λιβυκό Πέλαγος, στο χωριό Λίσταρος. Σε αυτό το μοναδικό σημείο του νομού Ηρακλείου, σε ένα σημείο ψηλότερα από το χωριό, παρουσιάζουμε δύο κατοικίες διακοπών, οι οποίες σε συνδυασμό με το εντυπωσιακό τοπίο και τη θέα στη θάλασσα αποτελούν ένα γαλήνιο καταφύγιο με εμβληματικό σχεδιασμό. Θερινή κατοικία στην Αντίπαρο | 4k architects: Mariana Bisti Θερινή κατοικία στην Αντίπαρο | 4k architects Οι 4k architects σχεδίασαν μια καλοκαιρινή κατοικία στην περιοχή Κάμπος, στο νησί της Αντιπάρου, που αποτελείται από ένα συγκρότημα έξι ανεξάρτητων ξενώνων και ένα κεντρικό κτίριο, το οποίο βρίσκεται σε μια πλαγιά με δυτικό προσανατολισμό και ομαλή κλίση. Όλοι οι μονόροφοι όγκοι αναπτύσσονται κατά μήκος του οικοπέδου, ώστε να μεγιστοποιείται η θέα προς το μακρινό θαλάσσιο τοπίo. Εξοχικός κήπος με δωμάτιο στην Κέα | Αλέξανδρος Φωτάκης & Nicoletta Caputo Το έργο ‘Εξοχικός κήπος με δωμάτιο στην Κέα’ απέσπασε το ‘Βραβείο Αρχιτεκτονικής ΕΙΑ 2022’ στον διαγωνισμό του Ελληνικού Ινστιτούτου Αρχιτεκτονικής (ΕΙΑ). Ένας κήπος που σχεδιάζεται ως κατοικία με ταβάνι τον ουρανό, ένα δωμάτιο λιτής διαβίωσης στην ύπαιθρο που φυλάει τις μνήμες του «σταυλιού», μια νέα κατασκευαστική ηθική επιτόπιας συνεργατικής σύλληψης και κοινής νοημοσύνης αρχιτέκτονα και μάστορα: οι αρχιτέκτονες Αλέξανδρος Φωτάκης και Nicoletta Caputo σχεδίασαν και υλοποίησαν έναν ‘εξοχικό κήπο με δωμάτιο’ σε μια από τις κεντρικές κοιλάδες της Τζιάς, στα όρια ενός δάσους από βελανιδιές, εμπλουτίζοντας το αρχιτεκτονικό ιδίωμα και τον κατασκευαστικό πολιτισμό του τόπου με σύγχρονα στοιχεία και πρακτικές. Floating house, Μεσσηνία | Potiropoulos+partners Για το σχεδιασμό του “πλωτού σπιτιού” που ολοκληρώθηκε το 2021, προβλέφθηκε μια κεντρική “ζώνη”, όπως μια ξύλινη αποβάθρα που συγκεντρώνει όλες τις εσωτερικές και εξωτερικές δραστηριότητες. Ακολουθώντας την εικόνα που ξεδιπλώνεται από το πανόραμα του τοπίου, η εσωτερική οργάνωση υπαγορεύει διαφορετικές προτεραιότητες απόψεων και χωρικών ρόλων. Η αρχιτεκτονική ιδέα διαπραγματεύεται τον διάλογο μεταξύ του κτιρίου και του τοπίου, κατατάσσοντας το εσωτερικό του και αντίστοιχα τον εξωτερικό του χώρο, σε εξωστρεφείς περιοχές που ανοίγονται προς τη θέα και σε εσωστρεφείς για ιδιωτικότητα. Η τελική δομή διαμορφώνεται από τη διαδραστική σχέση μεταξύ αυτών των επιμέρους συστάδων, οι οποίες διαπερνώνται από την τοπική χλωρίδα και το φυσικό φως. Ο διάλογος με τον Τόπο, όπως εκφράζεται χωρικά, υποδηλώνει την υλικότητα, την πυκνότητα, τη βαρύτητα, τη θερμοκρασία και την ακουστική ποιότητα, στοιχεία που δεν έχουν καμία σχέση με αφηρημένες έννοιες αλλά με μια ενδελεχή εμπειρία. Filothei house | A2 architects Η ιδέα της ανακαίνισης ήταν το σπίτι να αποτελέσει ένα λευκό καμβά λόγω της αγάπης της οικογένειας για τα έργα Τέχνης. Έτσι σχεδιάστηκε ένα διαμέρισμα 200 τετραγωνικών μέτρων με υλικότητες και τόνους κυρίως του λευκού καθώς το χρώμα είναι κάτι που θα προκύψει σταδιακά από τους πίνακες που θα ξεκινήσει να τοποθετεί στους τείχους του σπιτιού, η οικογένεια που το κατοικεί. Ohlive Beach Villa | 3H Architects Το Ohlive beach είναι μια μοναδική αυτόνομη παραθαλάσσια βίλα στην αμμώδη παραλία των Λιγαριών (περιοχή Κεχριά) που φιλοξενεί έως 8 άτομα. Μια αίσθηση αποκλειστικότητας περιβάλλει τους επισκέπτες από τη στιγμή που εισέρχονται στη βίλα στον πρώτο όροφο κατι στο οποίο συμβάλλει και ο καθαρός/κομψός σχεδιασμός από το χέρι του βραβευμένου αρχιτεκτονικού γραφείου 3H Architects. Τοποθετημένη σε έναν αρχαίο ελαιώνα, περιτριγυρισμένη από ένα προστατευόμενο φυσικό καταφύγιο και μπροστά στη θάλασσα, η OHLIVE Beach προσφέρει την ιδανική βίλα για χαλάρωση. Κατά τη βόλτα στην ευρύχωρη ανοιχτή βεράντα που περιλαμβάνει αιώρα και ξαπλώστρα με διάφορες επιλογές για υπαίθριο καθιστικό, θα αιχμαλωτίσει τον επισκέπτη η υπέροχη θέα στη θάλασσα και η θέα στην ηπειρωτική χώρα του Πηλίου. Στα δεξιά του έχει την πλήρως εξοπλισμένη κουζίνα με άνετα καθίσματα, ενώ στα αριστερά περιμένει το καθιστικό με home cinema και τζάκι. White elegance residence, Λουτράκι | Dezone architects “Η ιδιωτική κατοικία στη τοποθεσία του Λουτρακίου μελετήθηκε και κατασκευάστηκε προκειμένου να εξυπηρετήσει τις ανάγκες και τις επιθυμίες μιας σύγχρονης οικογένειας», αναφέρει στην περιγραφή του το αρχιτεκτονικό γραφείο. Η προνομιακή θέση του οικοπέδου, με την εντυπωσιακή θέα έπαιξε καθοριστικό ρόλο στο προσανατολισμό και στη συνολική διαμόρφωση της κατοικίας, δημιουργώντας μία μίνιμαλ και με καθαρούς όγκους κτιριακή μορφή. Διακριτικές αρχιτεκτονικές ξύλινες λεπτομέρειες στο κέλυφος, υπόλευκοι τόνοι σε όλη τη κατασκευή και μία ελαφρώς αφαιρετική προσέγγιση στο σύνολο των επεμβάσεων δημιούργησαν ένα σύγχρονο και πολυτελές αποτέλεσμα. Το άπλετο φυσικό φως στο εσωτερικό της κατοικίας επιτεύχθηκε μέσω των μεγάλων ανοιγμάτων στις όψεις του κτιρίου, ώστε να γίνει ταυτόχρονα και η μέγιστη αξιοποίηση της προνομιακής ανεμπόδιστης θέας. Επιπλέον, κύριο μέλημα της μελέτης υπήρξε η διαμόρφωση εσωτερικών χώρων, ευρύχωρων και εργονομικών, με όσο το δυνατόν λιγότερα χωρίσματα. Το εξωτερικό και εσωτερικό του κτιρίου μελετήθηκαν ουσιαστικά με διάθεση ενοποίησης καθότι ο σκοπός ήταν να συνδέονται αρμονικά και λειτουργικά, βγάζοντας σαν τελικό αποτέλεσμα μία υψηλής αισθητικής ατμόσφαιρα πάντοτε με ιδιαίτερο και πρωτοποριακό τρόπο”. Ο Βασίλης Μπαρτζώκας ιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας Design Ambassador και του site Αrchisearch επιλέγει τα 15 καλύτερα σπίτια της χρονιάς. View full είδηση

Η άναρχη δόμηση της Αθήνας, το ελληνικό «εφεύρημα» της αντιπαροχής, τα δύο ποτάμια της πρωτεύουσας που δεν είναι πια ποτάμια. Πώς διαμορφώθηκε πολεοδομικά και αρχιτεκτονικά η Αθήνα και ποιες προοπτικές έχει στο μέλλον; Δύο άνθρωποι με γνώσεις και αγάπη για το ίδιο αντικείμενο «συνομιλούν», τοποθετώντας στο κέντρο της συζήτησης την Αθήνα. Ο πολιτικός μηχανικός, Δημοσθένης Αντωνόπουλος, θέτει ερωτήματα στην αναπληρώτρια καθηγήτρια στο τμήμα αρχιτεκτόνων στο ΕΜΠ, Ιφιγένεια Μάρη. – Σε τι οφείλεται το καταστροφικό πέρασμα της Αθήνας του τέλους του 19ου αιώνα στην Αθήνα του σήμερα; Η ερώτηση υπαινίσσεται μια καταστροφή, μια πολιτισμική απώλεια, που συντελέστηκε μέσα σε δύο σχεδόν αιώνες. Η αναπόληση ενός χαμένου πολιτισμού μάλλον μέσα στην ιστορία είναι άκαιρη: Ο μετασχηματισμός της Αθήνας του τέλους του 19ου αιώνα στην Αθήνα του σήμερα περιλαμβάνει διάφορες σειρές γεγονότων, που προκάλεσαν την ανάδειξη απρόβλεπτων μέχρι τότε αναγκών. iStock Καταρχάς συνέβησαν δύο καταστροφικοί πόλεμοι που προκάλεσαν κύματα μεταναστεύσεων προς την πόλη, π.χ. Μικρασιατική καταστροφή, ερήμωση της υπαίθρου λόγω των αλλαγών στην οικονομία. Αποτέλεσμα των παραπάνω ήταν μια εξαιρετική διόγκωση της πόλης με επιτακτικές ανάγκες για γρήγορη και φθηνή στέγαση. Ταυτόχρονα συνέβησαν διαδοχικές αλλαγές στην οικονομία (από την οικονομία της αγροτικής και βιομηχανικής παραγωγής, στην οικονομία της ιδιωτικής και δημόσιας παροχής υπηρεσιών, και στην τουριστική και χρηματιστηριακή οικονομία), καθώς άλλαζε ο βαθμός εξάρτησης της ελληνικής οικονομίας σταδιακά από τη γερμανική, γαλλική, αγγλική, αμερικανική, ευρωπαϊκή επιρροή. Σύμφωνα με αυτές τις αλλαγές μετατοπίζονταν οι επιχειρηματικές κατευθύνσεις και ανάλογα κάθε φορά άλλαζε η εικόνα της πόλης. Σε αυτή την αλλαγή της εικόνας της πόλης συνέβαλε επιπλέον η μετατόπιση του τρόπου ζωής από τα πρότυπα ενός εκλεκτικού νεοκλασικισμού (19ος αιώνας), στη συνέχεια ενός ελληνοκεντρικού μοντερνισμού (μεσοπόλεμος), και μιας νεοελληνικής παράδοσης (μεταπολεμικά), και τέλος στα πρότυπα της ευρωπαϊκής ταυτότητας. – Ποια η γνώμη σας για το ελληνικό εφεύρημα της αντιπαροχής έναντι διαφορετικών αρχιτεκτονικών παρεμβάσεων στην ανάπτυξη των πόλεων σε άλλες χώρες; Στην Ελλάδα η ανοικοδόμηση με αντιπαροχή και με αντικείμενο την πολυκατοικία αποτέλεσε μέσο ανάπτυξης της οικονομίας χωρίς την προϋπόθεση συσσωρευμένου κεφαλαίου, και με την απασχόληση ανειδίκευτου εργατικού δυναμικού. Σε μια περίοδο οικονομικής και κοινωνικής αστάθειας, η πράξη του Ελευθερίου Βενιζέλου το 1929 περί αναγνώρισης της οριζόντιας ιδιοκτησίας (προϋπόθεση για την ανεξάρτητη εκμετάλλευση των ορόφων και την αντιπαροχή) έδωσε μια διέξοδο στην χωρίς πόρους συγκέντρωση του πληθυσμού στην πόλη. Μια οικονομική διέξοδο που βασιζόταν στην ιδιωτική πρωτοβουλία και στη μέγιστη δυνατή εκμετάλλευση της γης, καθιστώντας τον γενικό σχεδιασμό της πόλης άνευ σημασίας. iStock Η αναφορά σε αυτό το πλαίσιο καθιστά κατανοητή τη διαφορά που παρουσιάζει η ανάπτυξη της Αθήνας σε σχέση με την ανάπτυξη σε πόλεις της Ευρώπης. Σε χώρες με αναπτυγμένη βιομηχανική παραγωγή, καθώς μέσα από τις αποικίες είχαν εξασφαλίσει τη διάθεση των μαζικά παραγόμενων προϊόντων, ήταν δυνατή τόσο η οικονομική ανάπτυξη όσο και η απασχόληση ανειδίκευτου εργατικού δυναμικού, ανεξάρτητα από την ανοικοδόμηση με ιδιωτική πρωτοβουλία. Σε αυτό το πλαίσιο, ο γενικός σχεδιασμός των πόλεων ήταν στην Ευρώπη εφικτός σε αντιδιαστολή με ό,τι συνέβη στην Αθήνα. – Ένας μεγάλος καημός: Η απώλεια των 2 κύριων ποταμών της Αττικής-Κηφισός και Ιλισός είναι μάλλον οριστικός ή υπάρχουν ακόμα κάποιες ελπίδες ανάδειξής τους; Αν η αποκάλυψη των ποταμών συνδυαστεί με την αναπτυξιακή διάσταση της πόλης, ίσως να υπάρξει η πολιτική βούληση για την ανάδειξή τους μέσα από έναν εκ νέου γενικό σχεδιασμό της πόλης. Η Αθήνα ανασκάπτεται με το μετρό. Δημιουργούνται πολλαπλά επίπεδα σε διαφορετικές στάθμες που συναντούν τα επίπεδα των ποταμών. Ας φανταστούμε ότι αντί να κινούμαστε μόνο υπογείως με το μετρό, να ανοίγονταν σε διάφορα επίπεδα υπαίθριοι χώροι στην υφιστάμενη στάθμη των ποταμών: Δημόσιοι χώροι, πλατείες και εξώστες της πόλης σε τομή! Μια χειρουργική επέμβαση που θα συνέβαλε αφενός στη βελτίωση του μικροκλίματος στις περιοχές αποκάλυψης των ποταμών, και αφετέρου στην πρόσδοση ιδιαίτερου χαρακτήρα σε αυτές. Θα τις είχε εντάξει σε αντιληπτικές / φυσικές συνέχειες, εισάγοντας ένα νέο σύστημα προσανατολισμού και νοηματοδότησης των σημείων της πόλης. Ένα σύστημα που μέσα από την ανάδυση κενών, δημόσιων χώρων με αυξημένα ποιοτικά χαρακτηριστικά, θα ευνοούσε επιπλέον την επιχειρηματική και οικονομική ανάπτυξη νέων αστικών κέντρων σε επίπεδο γειτονιάς. iStock – Τι είναι μοντερνισμός στην αρχιτεκτονική; Ο μοντερνισμός έχει γενικά θεωρηθεί ως η έκφραση του ορθού λόγου στην καθημερινή ζωή. Ο μοντερνισμός χρησιμοποίησε τη γλώσσα της αφαίρεσης για μια διεθνή επικοινωνία και πρόβαλλε τη γεωμετρική και κατασκευαστική τυποποίηση ως συμβολική αναπαράσταση των μέσων μαζικής παραγωγής. Μέσα από αυτή τη διάσταση εκφράστηκε η ουτοπική αισιοδοξία της κατασκευής ενός μέλλοντος για όλους, σε διάφορα οικονομικά και πολιτικά συστήματα και με διάφορους επιμέρους τρόπους. – Ποιος ο ρόλος του Bauhaus; Η Σχολή εφαρμοσμένων τεχνών του Bauhaus κινήθηκε από τον μυστικισμό, στον εξπρεσιονισμό, στον ελεμενταρισμό, στην Art Deco, στον σουρεαλισμό, ως τον σοσιαλιστικό ρεαλισμό. Μέσα από αυτή την πολυφωνία, έδειξε ότι ο μοντερνισμός είναι κάτι παραπάνω από ένα στιλ. Το Bauhaus ανέδειξε ως κοινωνική αξία τη δυνατότητα να σχεδιάζεται ενιαία το σύνολο του χώρου κατοίκησης –από την πόλη, το αρχιτεκτονικό κέλυφος μέχρι και το αντικείμενο– και να προκαθορίζονται με αυτόν τον τρόπο οι δράσεις των υποκειμένων για ένα «επιθυμητό μέλλον». – Πώς εννοούμε τη σύγχρονη πόλη; Η πόλη αλλάζει και περνάμε ίσως από την ουτοπία της κατασκευής του μέλλοντος (όπως επεδίωκε το μοντέρνο κίνημα και το Bauhaus) στην ουτοπία διαχείρισης της πολυπλοκότητας της πόλης. Μια πολυπλοκότητα που έχει αναπτυχθεί από τις πολυπολιτισμικές διαστάσεις της, τόσο με την ανάπτυξη θεσμικών ή επαγγελματικών σωμάτων με τα δικά τους ενδιαφέροντα και συμφέροντα, όσο και με τη συνεχή εισροή νέων σωμάτων με τις δικές τους καταβολές. Μια «Βαβέλ» που αισιοδοξεί ότι θα προσφέρει ως κοινά αγαθά τις προϋποθέσεις για την ομαλή συμβίωση. iStock – Πώς εννοούμε τη σύγχρονη Αθήνα; Η σύγχρονη Αθήνα είναι πολυπολιτισμική. Κατέχει μια γεωγραφικά ευαίσθητη θέση ανάμεσα σε Ανατολή και Δύση, καθώς και μια ιστορικά ευαίσθητη θέση με τις πολλαπλές αλλαγές της ταυτότητάς της, ανάλογα με τις πολλαπλές αλλαγές της εξάρτησής της. Σε αυτό το πλαίσιο, η Αθήνα καθίσταται ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον πεδίο έρευνας για τον προσδιορισμό των κοινών αγαθών που θα ευνοήσουν την ομαλή συμβίωση των πολυπολιτισμικών ομάδων που την κατοικούν. – Τι θα έπρεπε να γίνει για την Αθήνα με τα σημερινά δεδομένα; Κύριο μέλημα για τη σύγχρονη Αθήνα αποτελεί ο σχεδιασμός του δημόσιου χώρου, τόσο στο κέντρο του αστικού ιστού όσο και στις παρυφές του με τη φύση (τη θάλασσα και το βουνό), ως μια προσπάθεια αποκατάστασης της συνοχής στη ζωή της πόλης. Μιας πόλης που, όπως λέγαμε, η εικόνα της έχει προκύψει από την ιδιωτική πρωτοβουλία, χωρίς να λαμβάνει υπόψη την κοινή ζωή. Ο σχεδιασμός του δημόσιου χώρου θα μπορούσε να βελτιώσει την πόλη τόσο εργονομικά (ροές, μετακινήσεις, μετασχηματισμοί, ανοιχτές προσβάσεις), όσο και διαδραστικά με την εισαγωγή κοινών μικτών χρήσεων, όπου θα αναπτύσσονταν σχέσεις συμμετοχής μεταξύ των πολιτών σε μικρές και μεγάλες κλίμακες, τοπικά και διατοπικά. Ενδεικτικά θα μπορούσαν να αναφερθούν ως πόλοι έλξης τα ανοικτά αμφιθέατρα, οι πλατείες, οι χώροι αναψυχής και οι αγορές, αλλά και τα ανοικτά πολιτισμικά κέντρα. Ένας σχεδιασμός που για να επηρεάσει όλες τις κλίμακες αναφέρεται ταυτόχρονα σε επίπεδο Δήμων και Περιφέρειας. View full είδηση

Στο πλαίσιο της προετοιμασίας για το Παγκόσμιο Κύπελλο FIFA 2022, το Κατάρ εκτός από τα οκτώ υπερσύχρονα γήπεδα που κατασκευάστηκαν για τις ανάγκες του Πρωταθλήματος αποφάσισε να δημιουργήσει μια σειρά από εμβληματικά κτίρια. Από το 2010, οπότε κέρδισε την υποψηφιότητα για τη διοργάνωση του 2022, η χώρα έχει επικεντρωθεί στο να μεταμορφωθεί σε «φάρο τέχνης και πολιτισμού», σύμφωνα με τους διοργανωτές του τουρνουά. Ως αποτέλεσμα, κορυφαίοι αρχιτέκτονες κλήθηκαν να δημιουργήσουν μουσεία, ξενοδοχεία, τα οποία μαζί με τα γήπεδα ποδοσφαίρου, συνολικά εκτιμάται ότι κοστίζουν περίπου €194 δισ. ($ 200 δισ.) Εθνικό Μουσείο από τον Jean Nouvel Σχεδιασμένο από τον βραβευμένο με Pritzker Architecture αρχιτέκτονα Jean Nouvel, το Εθνικό Μουσείο του Κατάρ είναι ένα κτίριο 52.000 τετραγωνικών μέτρων, που δημιουργήθηκε για να καταγράφει το παρελθόν και το παρόν της χώρας. Η χαρακτηριστική του μορφή είναι κατασκευασμένη από μια χαλύβδινη υπερκατασκευή που στηρίζει μια σειρά δίσκων στο χρώμα της άμμου, που συμπλέκονται για να παραπέμπουν στον ορυκτό σχηματισμό τριαντάφυλλου της ερήμου. Εθνική Βιβλιοθήκη από την OMA Σειρές από μαρμάρινες βιβλιοθήκες βρίσκονται μέσα στη μεγάλη Εθνική Βιβλιοθήκη, την οποία δημιούργησε η εταιρεία OMA στη Ντόχα, για να φιλοξενήσει σημαντικά κείμενα και χειρόγραφα του Κατάρ. Η βιβλιοθήκη σχεδιάστηκε ως ένας ενιαίος χώρος επιφάνειας 42.000m2 και μήκους 138μ. ο οποίος στεγάζεται από γιγαντιαίων διαστάσεων κατασκευή από σκυρόδεμα, η οποία έρχεται σε αντίθεση με μια πιο λεπτή πρόσοψη από μεγάλες γυάλινες επιφάνειες. Το κτίριο βρίσκεται στην Education City, την ακαδημαϊκή συνοικία της Ντόχα, κοντά στο νέο στάδιο Education City, που θα φιλοξενήσει τους επερχόμενους αγώνες του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Η Εθνική Βιβλιοθήκη του Κατάρ στεγάζει την Εθνική Βιβλιοθήκη της Ντόχα, τη Δημόσια Βιβλιοθήκη και την Πανεπιστημιακή Βιβλιοθήκη, καθώς και την συλλογή Heritage με πολύτιμα κείμενα και χειρόγραφα που σχετίζονται με τον Αραβο-Μουσουλμανικό πολιτισμό (όπως ο χάρτης «Sexta Asiae Tabula» του Πτολεμαίου. Μουσείο Ισλαμικής Τέχνης από τον I.M. Pei Ένα από τα πιο εμβληματικά κτίρια του Κατάρ είναι το Μουσείο Ισλαμικής Τέχνης, το οποίο ο Κινεζο Αμερικανός αρχιτέκτονας I.M. Pei δημιούργησε σε ένα τεχνητό νησί στα ανοιχτά του παραλιακού μετώπου, Doha Corniche. Μια ογκώδης, κλιμακωτή μορφή υψώνεται για να σχηματίσει έναν πενταόροφο πύργο, ο οποίος περιέχει ένα κεντρικό αίθριο που περιβάλλεται από στοές. Αποκορύφωμα του κτιρίου είναι ένας τοίχος κουρτινών στη βόρεια πλευρά, ο οποίος προσφέρει θέα στον Περσικό Κόλπο και από τους πέντε ορόφους του. Ολυμπιακό και Αθλητικό Μουσείο 3-2-1 από το Joan Sibina Οι επισκέπτες στο Διεθνές Στάδιο Khalifa του Κατάρ στη Ντόχα θα έχουν την ευκαιρία να δουν και ένα κυλινδρικό αθλητικό μουσείο να προεξέχει από τη μία πλευρά, σχεδιασμένο από τον Ισπανό αρχιτέκτονα Joan Sibina. Η γυάλινη μορφή του, που περιβάλλεται από κρίκους, παραπέμπει στους δακτυλίους του ολυμπιακού συμβόλου. Εθνικό Αρχείο από την Allies and Morrison Η δημοτική αρχιτεκτονική, συμπεριλαμβανομένων των παράκτιων παρατηρητηρίων, ήταν η έμπνευση της Allies and Morrison για τον γεωμετρικό σχεδιασμό του Εθνικού Αρχείου του Κατάρ στη Ντόχα. Η φέροντας οργανισμός του Εθνικού Αρχείου αποδείχθηκε μια σημαντική μηχανική πρόκληση, με τα μεγάλα ανοίγματα στο ισόγειο και σημαντικά φορτία δαπέδου σε όλα τα ανώτερα επίπεδα. Αποτελεί μέρος του ευρύτερου φιλικού προς τους πεζούς σχεδίου Msheireb Downtown Doha masterplan που αναπτύσσεται από το Αγγλικό στούντιο, το οποίο περιλαμβάνει σχεδόν 100 κτίρια, και θεωρείται η μεγαλύτερη κοινότητα με πιστοποίηση LEED στον κόσμο. Iconic 2022 από τον Ibrahim M Jaidah Ένα από τα πιο ασυνήθιστα κτίρια στη λίστα είναι το Iconic 2022, το οποίο βρίσκεται χτισμένο κοντά στο Ολυμπιακό και Αθλητικό Μουσείο 3-2-1, με την πρόσοψη και την οροφή του να απεικονίζουν τον αριθμό 2022. Χωρισμένο σε τέσσερα τετράγωνα σε σχήμα αριθμού, το Iconic 2022 σχεδιάστηκε από τον αρχιτέκτονα Ibrahim M Jaidah για να γιορτάσει τη χρονιά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του Κατάρ και, σύμφωνα με τον κατασκευαστή του, είναι «το πρώτο κτίριο στον κόσμο που απεικονίζει ένα χρόνο». Εθνικό Συνεδριακό Κέντρο από τον Arata Isozaki Άλλο ένα κτίριο του Education City είναι το Εθνικό Συνεδριακό Κέντρο του Κατάρ, το οποίο ολοκληρώθηκε από τον Ιάπωνα αρχιτέκτονα Arata Isozaki το 2011. Το κέντρο χαρακτηρίζεται από τις γιγάντιες στήλες που μοιάζουν με δέντρα, ορατές εσωτερικά και εξωτερικά, οι οποίες υποστηρίζουν την προεξέχουσα οροφή του κτιρίου. Σύμφωνα με τον σχεδιαστή του, προορίζεται να μιμηθεί το Sidrat al-Muntaha, ένα ιερό ισλαμικό δέντρο που πιστεύεται ότι συμβολίζει το τέλος του έβδομου ουρανού. Εκθέματα Μουσείων από διάφορους σχεδιαστές Περισσότερα από 100 έργα τέχνης έχουν εγκατασταθεί σε δημόσιους χώρους γύρω από το Κατάρ ενόψει του Παγκοσμίου Κυπέλλου, ως μέρος ενός υπάρχοντος προγράμματος υπαίθριων μουσειακών εκθεμάτων του Κατάρ. Ανάμεσά τους υπάρχουν έργα του Αμερικανού καλλιτέχνη Richard Serra (στη φωτογραφία), της Βρετανίδας σχεδιάστριας Faye Toogood και του Δανού-Ισλανδού καλλιτέχνη Olafur Eliasson. Οι καλλιτέχνες Martin Creed και Yayoi Kusama παρουσιάζουν επίσης γλυπτά, μαζί με τους Καταριανούς Shua'a Ali και Shouq Al Mana. Σύστημα μετρό της Ντόχα από το UNStudio Οι θεατές του Παγκοσμίου Κυπέλλου FIFA 2022 στο Κατάρ θα μπορούν να ταξιδέψουν στα στάδια μέσω μιας σειράς νέων σταθμών του μετρό, που δημιουργήθηκαν από το UNStudio πριν από το τουρνουά. Τριάντα επτά σταθμοί σχεδιάστηκαν με το Τμήμα Αρχιτεκτονικής Σιδηροδρόμων του Κατάρ στις τρεις γραμμές του δικτύου χωρίς οδηγό. Είναι όλα μοναδικά, αλλά ενώνονται με την ίδια σχεδιαστική γλώσσα που αποτελείται από σπονδυλωτά, θολωτά στοιχεία και μεγάλες αίθουσες εισόδου. Σύμφωνα με το UNStudio, ο στόχος του έργου «ήταν η αναφορά στην τοπική, παραδοσιακή αρχιτεκτονική κληρονομιά, καθώς αυτή ερμηνεύεται εκ νέου σε μια σύγχρονη σχεδιαστική γλώσσα». Τα κεντρικά γραφεία του Ιδρύματος του Κατάρ από την ΟΜΑ Ένα άλλο κτίριο στη λίστα της OMA είναι η έδρα του Ιδρύματος Κατάρ, το κτίριο γραφείων ύψους 57 μέτρων του φιλανθρωπικού ιδρύματος της χώρας. Έχει μια μονολιθική μορφή που σχηματίζεται από προκατασκευασμένο λευκό σκυρόδεμα διάτρητο από ένα πλέγμα μικρών ανοιγμάτων, διατεταγμένα με τρόπο που δημιουργεί την εικονοστοιχεία ενός δέντρου Sidra – το οποίο αποτελεί το λογότυπο της φιλανθρωπικής οργάνωσης. Πηγή: DEZEEN View full είδηση

Ο αρχιτέκτονας Αλέξανδρος Φωτάκης απέσπασε ένα από τα Βραβεία Αρχιτεκτονικής ΕΙΑ 2022 (Ελληνικό Ινστιτούτο Αρχιτεκτονικής) για το έργο του στην Κέα. Πρόκειται για τον εξοχικό κήπο με δωμάτιο στην Κέα, ένα πετρόχτιστο κτίσμα μέσα σε παραδοσιακά ελληνικό σκηνικό στη φύση. Κυρίαρχο στοιχείο της κατασκευής η πέτρα. Απόλυτα εναρμονισμένο με τo φυσικό περιβάλλον, το έργο του Φωτάκη είναι λιτό, περιεκτικό και ουσιαστικό ενώ αποτυπώνει τις ανάγκες της εποχής μέσα από το πρίσμα της κοινωνικής και πνευματικής δημιουργίας. «Σε μία εποχή κυριαρχίας της εικόνας και του αισθητισμού που εκπέμπει, όπου εκ των πραγμάτων περιθωριοποιείται η ουσιαστική χωρική εμπειρία του κτηρίου, το αποτέλεσμα ενός διαγωνισμού και ο στοχασμός γύρω από αυτό, πρέπει να συμβάλουν στην προβολή της Αρχιτεκτονικής ως πνευματικής και κοινωνικής δημιουργίας και όχι μόνο ως διαδικασία παραγωγής αισθητικών αντικειμένων» σχολιάζει η διοργανώτρια αρχή. @alinalefa Ο δημιουργός του έργου Αλέξανδρος Φωτάκης σπούδασε μηχανολόγος μηχανικός στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ και στο Imperial College του Λονδίνου και αρχιτεκτονική στα ETSA Madrid και EPF Λωζάνης, όπου αποφοίτησε από τον καθηγητή Gugger. Εργάστηκε στην Dreier Frenzel Architecture and Communication και από το 2017 είναι ανεξάρτητος αρχιτέκτονας. Διδάσκει αρχιτεκτονικό έργο για το Studio Gay Menzel στο EPF της Λωζάνης και αρχιτεκτονική ιστορία και θεωρία στο HEPIA στη Γενεύη. @alinalefa @alinalefa Βραβείο αρχιτεκτονικής απέσπασε επίσης η κατοικία The hourglass corral στην Μήλο ένα έργο των DECA Αrchitecture | Διονύσης Δικέφαλος, Alison Katri, Μαρία Παππά, Αλίκη Σαμαρά Χρυσοστομίδου, Carlos Loperena, Αλέξανδρος Βαΐτσος. Η επιτροπή των βραβείων σημειώνει πως η κατοικία αποτελεί παράδειγμα διαχείρισης ενός υπόσκαφου κτίσματος με ουσιαστικούς όρους και όχι απλά ως ένα κτίσμα σκεπασμένο με χώμα. Γιώργης Γερόλυμπος Γιώργης Γερόλυμπος Γιώργης Γερόλυμπος ΕΠΑΙΝΟΙ Το κουτί που πετάει | Χαϊδάρι, Αττική Μυρτώ Κιούρτη @g_sfakianakis Κατοικία Ε | Αρτέμιδα, Αττική Buerger Katsota Architects| Stephan Buerger, Δήμητρα Κατσώτα Γιώργης Γερόλυμπος ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ Κατοικίες | Μεγανήσι, Λευκάδα Ηiboux Αrchitecture | Δημήτρης Θεοδωρόπουλος, Μαριάννα Ξυνταράκη, Μαρία Τσιγάρα Yiannis Drakoulidis Patio House | Κάρπαθος, Δωδεκάνησα ΟΟΑΚ Architects | Joan Annerhed, Μαρία Παπαφίγκου, Marie Kojzar @yiorgoskordakis & @akeeson ΕΙΔΙΚΗ ΜΝΕΙΑ Agemar Headquarters | Καλλιθέα, Αττική RS Sparch | Ρένα Σακελλαρίδου @erieta_attali Διοργάνωση βραβείων: EΛΛΗΝΙΚΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗΣ View full είδηση

H senior architect, συνεργάτης και ιδρύτρια της βραβευμένης εταιρείας διαστημικής αρχιτεκτονικής SEArch+ μιλά για τη συνεργασία της με την ΝΑSA, για το μέλλον της αειφορίας στην αρχιτεκτονική, αλλά και το πώς θα μπορούσαμε να σχεδιάσουμε «απίστευτα βιώσιμα κτίρια στη Γη». Το SEArch+ κέρδισε τα 2015, 2019 και 2021 NASA Centennial Challenges, που γεφυρώνουν τον σχεδιασμό για το διάστημα με τη βιώσιμη ανάπτυξη της Γης. Η τρέχουσα διδακτορική της εργασία επικεντρώνεται στην ενσωμάτωση της βλάστησης μέσα στα κτίρια, για πιο βιώσιμες πόλεις. Στη συνέντευξή της στην Τίνα Μαρινάκη για το ADM The Green Issue, μιλά για τη συνεργασία της με την ΝΑSA, για το μέλλον της αειφορίας στην αρχιτεκτονική, αλλά και για το πώς θα μπορούσαμε να σχεδιάσουμε «απίστευτα βιώσιμα κτίρια στη Γη». — Πώς προσεγγίζετε την οικολογική καινοτομία στα έργα σας; Ποιο από τα έργα σας θεωρείτε υποδειγματικό βιώσιμου σχεδιασμού υψηλής απόδοσης; Σε κάθε έργο στο οποίο συμμετέχω, θέλω να σχεδιάζω από μια αρχή θεμελιώδους φυσικής ή με παθητικές μεθόδους για την επίτευξη ανθρώπινης ευεξίας σε εσωτερικούς και αστικούς χώρους. Λειτουργούμε από οικολογική προοπτική, με την έννοια ότι θεωρούμε το δομημένο περιβάλλον ως ένα οικοσύστημα που παρέχει ταυτόχρονα νερό, ενέργεια, θερμότητα, δροσιά, ακουστική άνεση, αισθητικές ιδιότητες. Έτσι, το κτίριο γίνεται ένα πείραμα όσον αφορά την ολιστική λύση, η οποία καλύπτει πολλές ανάγκες στην ίδια δομημένη μορφή. Κάθε έργο είναι πραγματικά ένα πείραμα, μια εξελικτική προσπάθεια βελτίωσης της «αειφορίας». Στην περίπτωση των πράσινων τοίχων, πάνω στους οποίους εργαζόμαστε στο Κέντρο Αρχιτεκτονικής Οικοσυστημάτων του Yale, σχεδιάσαμε τοίχους που τραβούν ενεργά δυνητικό αέρα εσωτερικού χώρου μέσα από τις ρίζες ενός φυτού. Οι μικροβιακές αποικίες που ζουν εκεί θα μεταβολίζουν πραγματικά τους ατμοσφαιρικούς ρύπους. Αυτό που συμβαίνει σήμερα είναι ότι τα μηχανικά συστήματα απλώς αποβάλλουν αυτούς τους ρύπους στην ύπαιθρο – πράγμα και ενεργοβόρο και αδιέξοδο. Με κάθε επανάληψη, ρωτάμε «ποιες είναι κάποιες πρόσθετες μετρήσεις που πρέπει να εξετάσουμε για να δούμε εάν αυτή είναι μια βιώσιμη λύση;», «πώς ελαχιστοποιούμε τη χρήση νερού ή πώς χρησιμοποιούμε αυτούς τους πράσινους τοίχους για την ανακύκλωση του νερού;», «πώς μπορούμε να προσανατολίσουμε αυτούς τους τοίχους ώστε να χρησιμοποιούν το φως της ημέρας αντί να βασίζονται στον ηλεκτρικό φωτισμό;», «πώς μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ανανεώσιμα βιοϋλικά για να δομήσουμε και να υποστηρίξουμε πράσινα τοιχώματα αντί για εξορυκτικά οικοδομικά υλικά;», «μπορούμε να ενσωματώσουμε την παραγωγή τροφίμων με ουσιαστικό τρόπο, που να είναι οικονομικά βιώσιμος, και να αφαιρέσουμε την πίεση για τη μετατροπή των δασών σε γεωργική γη;». Αυτά δεν είναι τετριμμένα ερωτήματα, και ενώ υπάρχει διαδεδομένη αρχιτεκτονική διαίσθηση για τη χρήση των φυτών, ο προσδιορισμός των μετρήσεων για να μπορέσουμε να εργαστούμε μαζί τους με ουσιαστικό τρόπο απαιτεί σημαντική έρευνα. — Πείτε μας περισσότερα για τη μακρόχρονη συνεργασία σας με τη NASA και το ενδιαφέρον σας για την ανάπτυξη design που υποστηρίζει τον άνθρωπο για την εξερεύνηση του διαστήματος. Από παιδί ονειρευόμουν να σχεδιάζω για το διάστημα και πλέον το όνειρο έχει γίνει πραγματικότητα. Η αγάπη για τον πλανήτη, το σύμπαν, την επιστήμη, τη φυσική, συναντά έναν τόπο φαντασίας. Καθώς ορισμένες από τις χώρες και τους ανθρώπους του κόσμου φαίνεται να έχουν ανανεώσει το ενδιαφέρον για το διάστημα, βρισκόμαστε μπροστά σε μια νέα γενιά έρευνας, η οποία συμπεριλαμβάνει την αρχιτεκτονική για τα ανθρώπινα όντα. Είχα την τύχη να συμμετάσχω με τη NASA σε μερικά έργα, πολλά από τα οποία περιλαμβάνουν την ιδέα της βιώσιμης ανθρώπινης εγκατάστασης έξω από τον πλανήτη, συμπεριλαμβανομένων των τρισδιάστατων εκτυπωμένων κτιρίων για το φεγγάρι και τον Άρη και concept θερμοκηπίων. Προσωπικά δεν μπορώ να διαχωρίσω την ιδέα της βιωσιμότητας από τη στιγμή που οι άνθρωποι είδαμε για πρώτη φορά μια εικόνα του πλανήτη μας από το διάστημα. Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι το βιώσιμο κίνημα πραγματικά φούντωσε αφού είδαμε την εικόνα του πεπερασμένου και όμορφου μπλε «μαρμάρου» πάνω στο οποίο όλοι και όλα όσα γνωρίζουμε συνυπάρχουν. Για εμένα, το να σχεδιάζω για το διάστημα είναι πραγματικά μια επέκταση του σχεδιασμού για μια «ολόκληρη Γη». Μόλις απομακρυνθούμε από τον πλανήτη συνειδητοποιούμε τον βαθμό εξάρτησής μας από αυτόν. Είμαστε «ενσωματωμένοι» στις διαδικασίες της Γης. Στο παρελθόν τα διαστημόπλοια υποστήριζαν την απομονωμένη ζωή από τον πλανήτη και την ικανότητα επιβίωσης χάρη σε μερικές μηχανικές συσκευές. Σήμερα, πραγματικά, για να ζήσουμε βιώσιμα έξω από τον κόσμο μας, θα πρέπει να πάρουμε ένα κομμάτι από αυτόν μαζί μας. Δεν υπάρχει τρόπος να φανταστεί κανείς τη μακροπρόθεσμη, βιώσιμη ζωή έξω από τη Γη, χωρίς να αναδημιουργήσει με κάποιον τρόπο τις βιολογικές και χημικές διεργασίες που γνωρίζουμε. Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι το βιώσιμο κίνημα πραγματικά φούντωσε αφού είδαμε την εικόνα του πεπερασμένου και όμορφου μπλε «μαρμάρου» πάνω στο οποίο όλοι και όλα όσα γνωρίζουμε συνυπάρχουν. — Τι απαντάτε στον διαδεδομένο προβληματισμό ότι ««δεν μπορούμε καν να προστατεύσουμε και να διατηρήσουμε αυτό που έχουμε στη Γη. Πώς μπορούμε να περιμένουμε να δημιουργήσουμε έναν πιο ώριμο πολιτισμό στο διάστημα»; Για μένα έχει να κάνει περισσότερο με την ευεργετική διαδικασία της άσκησης ή της σκέψης του σχεδιασμού για ένα μέρος που εξαρτάται από τη χρήση και την επαναχρησιμοποίηση ελάχιστων πόρων, στη Γη ή σε άλλον πλανήτη. Θα σχεδιάζαμε απίστευτα βιώσιμα κτίρια στη Γη, εάν καθένα από αυτά είχε τις ίδιες απαιτήσεις με τις έννοιες του χώρου: να φροντίζει τα δικά του απόβλητα, να χρησιμοποιεί καθαρή μηδενική ενέργεια, να χτίζεται χωρίς εκτεταμένη χρήση ενεργοβόρων υλικών και να επαναχρησιμοποιεί τα ελάχιστα υλικά που έχει. — Πώς «μετράται» η βιωσιμότητα; «Βιωσιμότητα» σημαίνει ότι καλύπτουμε τις ανάγκες του παρόντος με τρόπο που οι μελλοντικές γενιές θα μπορούν επίσης να καλύψουν τις δικές τους. Υπονοεί μια κυκλική οικονομία, όπου μεταβαίνουμε από την κατανάλωση πόρων σε ένα μοντέλο στο οποίο οι πόροι χρησιμοποιούνται και επαναχρησιμοποιούνται προς το κοινό όφελος «των ανθρώπων, του πλανήτη και του κέρδους». Ο τρόπος με τον οποίο μετριέται η βιωσιμότητα στην πράξη –ο πραγματικός αντίκτυπος μιας μεθόδου ή ενός προϊόντος στη βιώσιμη χρήση των πόρων– συχνά ορίζεται πολύ διαφορετικά ανάλογα με το πλαίσιο. Βιβλιογραφικά, υπάρχουν τόσοι πολλοί διαφορετικοί τρόποι καθορισμού των μεταβλητών οι οποίες εμπλέκονται που ο ορισμός μπορεί να γίνει συντριπτικός. Ο τρόπος με τον οποίο τα Ηνωμένα Έθνη ορίζουν τη βιώσιμη ανάπτυξη, για παράδειγμα, τείνει να επικεντρώνεται σε μέτρα δίκαιης ανάπτυξης, έτσι ώστε να περιλαμβάνει τον τερματισμό της φτώχειας και της πείνας και την προώθηση της ισότητας των φύλων. Σε αυτή την περίπτωση, οι μετρήσεις χρησιμοποιούν δείκτες όπως το μέσο βάρος γέννησης ή τα ποσοστά θνησιμότητας, τα οποία υπολογίζονται με διαφορετικό τρόπο σε κάθε χώρα. Στον κόσμο της αρχιτεκτονικής, η αειφορία συνδέεται συχνά με τη μείωση της χρήσης ενέργειας σε κτίρια που, παραδοσιακά, εξαρτώνται από την εξόρυξη ορυκτών καυσίμων. Έτσι, μεταξύ των πρώτων τρόπων υπολογισμού της βιωσιμότητας για τα κτίρια ήταν η χρήση ενέργειας διαφόρων συσκευών και εξοπλισμού, όπως το Energy Star στις ΗΠΑ. Εάν, ας πούμε, εμπλέκονται ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, όπως η ηλιακή ενέργεια, τότε η ενεργειακή κατανάλωση μπορεί να έχει λιγότερη σημασία από την επιλογή δομικών υλικών που αποτελούν μέρος μιας εξαντλητικής εξορυκτικής διαδικασίας ως προς τους πόρους της Γης, ενώ επίσης το κτίριο μέσω διαδικασιών καύσης διύλισης μπορεί να συμβάλλει σε αυξημένες εκπομπές άνθρακα. Υπάρχουν πολλά πλαίσια για να πραγματοποιήσει κανείς μετρήσεις και τα χρειαζόμαστε όλα για να μπορέσουμε όλοι να εργαστούμε παραγωγικά προς τον κοινό στόχο της βιωσιμότητας. — Ποιον ρόλο πιστεύετε ότι θα διαδραματίσουν στο μέλλον τα πρότυπα LEED και WELL; Είναι ο πράσινος σχεδιασμός μόνο θέμα προόδου της τεχνολογίας ή πρέπει να είναι μια αρχιτεκτονική καινοτομία; LEED, WELL, BREAM, Energy Star, Living Building Challenge, Passive House. Όλες αυτές οι πραγματικά ασυνήθιστες προσπάθειες για την ποσοτικοποίηση και τον καθορισμό των μετρήσεων του τι κάνει ένα κτίριο βιώσιμο ήταν κατά τη γνώμη μου εξαιρετικά επιτυχημένες στο να προχωρήσουμε μπροστά, όσον αφορά τη βιωσιμότητα. Κατά τον σχεδιασμό ενός κτιρίου, ο αρχιτέκτονας πρέπει να δίνει αναφορά σε όλους τους εμπλεκόμενους φορείς, από τους χρηματοδότες μέχρι την πόλη, και η χρήση αυτών των «πλαισίων» ως σημείο αναφοράς για το πώς ένα σχέδιο αντιμετωπίζει τη βιωσιμότητα ήταν το κλειδί για την αποδοχή. Εάν η χρήση ηλιακής ενέργειας ή η αποκατάσταση του χρησιμοποιημένου νερού επιτόπου μπορεί να θεωρηθεί υπερβολικά δαπανηρή υπό το πρίσμα των πιο συνηθισμένων εξορυκτικών διαδικασιών, αυτά τα πρότυπα πράσινων κτιρίων ήταν ένας εναλλακτικός τρόπος δημιουργίας αξίας. Ίσως η πιστοποίηση LEED σε ένα κτίριο ήταν πραγματικά ο μόνος τρόπος για να δικαιολογηθεί η δαπάνη, για παράδειγμα, υδραυλικών εγκαταστάσεων χαμηλής ροής και χαμηλής κατανάλωσης νερού. Μόλις απομακρυνθούμε από τον πλανήτη συνειδητοποιούμε τον βαθμό εξάρτησής μας από αυτόν. Είμαστε «ενσωματωμένοι» στις διαδικασίες της Γης. Εάν τα πρότυπα πράσινων κτιρίων παρέχουν αξία και κίνητρα, τώρα, καθώς βελτιώνονται οι τεχνολογικές μέθοδοι για τη βελτίωση της χρήσης του νερού, της ενέργειας και των υλικών, ελπίζει κανείς ότι οι δυνάμεις της αγοράς θα αναλάβουν, παίρνοντας αυτές τις αποφάσεις και με οικονομικά κριτήρια. Ελπίζει κανείς ότι αυτή η πρόοδος δεν θα είναι απλώς μηχανικά ή ηλεκτρονικά ή αυτοματοποιημένα έξυπνα συστήματα, αλλά ότι σε ορισμένες περιπτώσεις η «πρόοδος» θα είναι μια επιστροφή στη θεμελιώδη φυσική, την επιστήμη των υλικών και τις γηγενείς μεθόδους που προέρχονται από αιώνες οικοδόμησης, πριν από τα μηχανικά συστήματα και την αφθονία ενέργειας. Μέσω της χρήσης της ενσωματωμένης γνώσης της μορφής και των υλικών μπορούμε να ψύχουμε παθητικά, να θερμαίνουμε, να αερίζουμε, να δημιουργήσουμε κατάλληλο φωτισμό και να βελτιώνουμε την ποιότητα του αέρα – όλα αυτά για τα οποία σήμερα βασιζόμαστε σε μεγάλο βαθμό σε ενεργοβόρα μηχανικά συστήματα. Τα κεραμικά και τα τούβλα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την ψύξη λειτουργικών παραθύρων που δημιουργούν διασταυρούμενο αεράκι για αερισμό, χρησιμοποιώντας φυτά για τη βελτίωση της ποιότητας του αέρα… όλα αυτά χρησιμοποιούν πιο πολύ θεμελιώδεις φυσικές ή βιολογικές αρχές, παρά μηχανικές ή ηλεκτρικές. Περισσότερα: http://www.spacexarch.com/ https://www.cea.yale.edu/team/christina-ciardullo View full είδηση

Αν ρωτήσετε το μέσο άνθρωπο τι σχήμα έχει το κτίριο στο οποίο ζει, οι περισσότεροι θα σας απαντήσουν τετράγωνο. Ωστόσο, σήμερα η σύγχρονη τεχνολογία τόσο στο στάδιο του σχεδιασμού όσο και στο στάδιο της κατασκευής έδωσαν την δυνατότητα στους αρχιτέκτονες να εξερευνήσουν όλο και πιο περίεργα σχήματα στα οικιστικά έργα τους. Τα παρακάτω παραδείγματα, που συγκεντρώθηκαν από το Dezeen, χρησιμοποιούν εξεζητημένες τεχνικές κατασκευής για να διασφαλίσουν ότι θα ξεχωρίζουν στον ορίζοντα. Sluishuis, Ολλανδία, από τους BIG και την Barcode Architects Το γωνιακό μπλοκ Sluishuis, από το δανέζικο στούντιο BIG και το ολλανδικό στούντιο Barcode Architects, απλώνεται πάνω από τη λίμνη IJ στο Άμστερνταμ, πάνω σε ένα διπλό πρόβολο. Περιλαμβάνει 442 ιδιοκατοικούμενα και ενοικιαζόμενα διαμερίσματα. Οι BIG είναι γνωστή για τη δημιουργία πολυκατοικιών με ασυνήθιστα σχήματα, με τη Via 57 West στο Μανχάταν σε σχήμα τετραέδρου να αποτελεί άλλο ένα αξιοσημείωτο παράδειγμα του στούντιο. Fake Hills, Κίνα, από το MAD Όπως υποδηλώνει το όνομά του, το Fake Hills στην πόλη-λιμάνι του Beihai μοιάζει με έναν ορίζοντα με λόφους, χάρη στην κυματιστή γραμμή της οροφής του. Σχεδιάστηκε ως μια προσπάθεια να ξεχωρίσει από τα τυποποιημένα συγκροτήματα κατοικιών που συχνά κυριαρχούν στον κινεζικές πόλεις. Το στούντιο MAD με έδρα το Πεκίνο έχει συμπεριλάβει εγκαταστάσεις που ανταποκρίνονται στο μοναδικό σχήμα του κτιρίου, από τοίχους αναρρίχησης στις τεράστιες κοιλότητες που σχηματίζονται στην πρόσοψή του μέχρι γήπεδα τένις, κήπους και πισίνες στα πιο επίπεδα σημεία της οροφής. Ilot Queyries, Γαλλία, από τους MVRDV Οι κλίσεις των στεγών στην ανάπτυξη Ilot Queyries στο Μπορντό ποικίλλουν μεταξύ 14 μοιρών και 45 μοιρών, ανάλογα με τη σχέση τους με τον ήλιο. Αποτελούν μέρος μιας ακανόνιστης διάταξης που οργανώθηκε προσεκτικά από το ολλανδικό στούντιο MVRDV για να μεγιστοποιηθεί ο φυσικός αερισμός και το φως σε ολόκληρο το χώρο. Τα χαμηλά κτίρια στην μία άκρη του οικοπέδου ακολουθούν τα χαμηλά ύψη των γειτονικών κτιρίων ενώ σε άλλο σημείο πολυκατοικίες εννέα ορόφων εξασφαλίζουν θέα στον ποταμό Garonne. The Wave, Δανία, από τον Henning Larsen Πέντε κορυφές που τρέχουν σαν τρενάκι κατά μήκος της προκυμαίας του φιόρδ Vejle σχηματίζουν το Wave ένα εννεαώροφο κτίριο με 100 διαμερίσματα. Το κτίριο ήταν το όραμα του Δανού αρχιτέκτονα Henning Larsen, ο οποίος πέθανε το 2013 πριν ολοκληρωθεί. Το στούντιό του ολοκλήρωσε το έργο μετά από μια 11ετή διαδικασία κατασκευής, που καθυστέρησε από την οικονομική κρίση του 2008. The Building Descending the Stairs, Ιταλία, από την Elasticofarm και το Bplan Studio Το Building Descending the Stairs είναι ένα κεκλιμένο τόξο 47 διαμερισμάτων που υψώνονται πάνω από μια πλατεία σε γωνιακούς μεταλλικούς στύλους. Με θέα στη λιμνοθάλασσα της Βενετίας στο Τζεσόλο, σχεδιάστηκε από τις αρχιτεκτονικές εταιρείες ElasticoFarm και Bplan Studio για να πλαισιώνει τη θέα στη θάλασσα για τους ενοίκους, χωρίς να εμποδίζει τη θέα των γειτόνων τους. L'Arbre Blanc, Γαλλία, από τους Sou Fujimoto, Nicolas Laisné, Dimitri Roussel και OXO Architectes Ο Ιάπωνας αρχιτέκτονας Sou Fujimoto συνεργάστηκε με τους Nicolas Laisné, Dimitri Roussel και OXO Architectes σε αυτό το 17όροφο κτίριο που στεγάζει 113 διαμερίσματα. Με σκοπό να ενθαρρύνει τους κατοίκους να αγκαλιάσουν την ύπαιθρο, ο σχεδιασμός της πολυκατοικίας στο Μονπελιέ έχει σαν σημείο αναφοράς το σχήμα ενός δέντρου και χαρακτηρίζεται από τα πολλά μπαλκόνια σε πρόβολο που προσομοιάζουν με φύλλα μήκους περίπου επτά μέτρων. La Muralla Roja, Ισπανία, του Ricardo Bofill Με έτος κατασκευής το 1973, τα λαμπερά χρώματα του La Muralla Roja του αείμνηστου Ισπανού αρχιτέκτονα Ricardo Bofill είναι μακράν το παλαιότερο παράδειγμα ενός ασυνήθιστα διαμορφωμένου συγκροτήματος κατοικιών. Το συγκρότημα κατοικιών, στην κορυφή ενός βράχου στην ακτή Calpe της Ισπανίας, έχει τη μορφή φρουρίου, με πολύπλοκες γεωμετρικές εσωτερικές σκάλες και μονοπάτια που θυμίζουν τους πίνακες του MC Escher. Busan Times, Νότια Κορέα, από το Moon Hoon Ένα από τα πιο ασυνήθιστα κτίρια αυτής της συλλογής, το Busan Times είναι ένα τετραώροφο τσιμεντένιο συγκρότημα κατοικιών που σχεδιάστηκε από τον Νοτιοκορεάτη αρχιτέκτονα Moon Hoon για να μοιάζει με κουκουβάγια. Ένα πλαίσιο από σκυρόδεμα που πλαισιώνει ένα μεγάλο παράθυρο στο διαμέρισμα του τελευταίου ορόφου αντιστοιχεί στο πρόσωπο του πουλιού, με τα δύο ανοίγματα εκατέρωθεν να λάμπουν σαν μάτια τη νύχτα. Τα φτερά απεικονίζονται από ένα κατακόρυφο όγκο που προεξέχει από την ανατολική πλευρά του κτιρίου. View full είδηση

Χελλοου! Ειμαι πρωτοετής φοιτητρια στη σχολή αρχιτεκτόνων μηχανικών στα Γιάννενα, εχοντας συμπληρώσει 20227 μορια συνολικα στις πανελλαδικές 2021,μαζι με το σχέδιο. Δυστυχώς δεν πέρασα στην Θεσσαλονίκη που στοχευα, λογω της ΕΒΕ στο ελευθερο σχέδιο. Με 19 στο γραμμικο και 14 στο ελευθερο, αντι για 14.03, δε περασα στη Θεσσαλονίκη. Μπορω να κανω αιτηση για 10% φέτος για την αντίστοιχη σχολη στη Θεσσαλονίκη, ή δε μπορω γιατι παλι θα λειτουργεί η ΕΒΕ στο σχέδιο οποτς για τον ιδιο λογο που δεν μπορεσα περυσι, δε θα μπορεσω και φέτος να περάσω? Επισης σκεφτομαι να κανω αιτηση για μετεγγραφή, αλλά έχω μορια μονο απο τριτεκνια οπότε απιθανο το κοβω. Τι με συμβουλευετε; Πρόσθεσε τονισμό στο κείμενο της δημοσίευσής σου. Επίλεξε "επεξεργασία" (3 τελείες άνω δεξιά) και διόρθωσέ το. Διάβασε προσεκτικά τους κανόνες συμμετοχής στο φόρουμ. Pavlos33

«Ένας μοναδικός αρχιτεκτονικός χώρος, ένα απέραντο τοπίο που συμβολίζει το παρελθόν και το μέλλον της Hida, με την κύρια πλατεία να παίρνει το σχήμα ενός σκάφους, που στα ιαπωνικά ονομάζεται utsuwa». Ένα κοινοτικό κέντρο στην πόλη Hida της Ιαπωνίας αποκτά μορφή και εντυπωσιάζει από τα πρώτα του κιόλας σχέδια μετά την αποκάλυψή τους από τον αρχιτέκτονά του Sou Fujimoto. Με το όνομα Hida Furukawa Station Eastern Development, το κτίριο πολλαπλών χρήσεων θα βρίσκεται δίπλα στον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό της πόλης στην ορεινή επαρχία Gifu «αγκαλιάζοντας τον πλουραλισμό και εναρμονίζοντας τις διαφορές», ανέφερε σχετικά το γραφείο. Courtesy Sou Fujimoto Architects To αρχιτεκτονικό γραφείο Sou Fujimoto Architects που έχει αναλάβει τη σχεδίαση και κατασκευή του, σχεδίασε έναν δημόσιο, πολυλειτουργικό χώρο 21.300 τετραγωνικών μέτρων, ώστε να περιλαμβάνει καταστήματα, σπα και εκθεσιακούς χώρους, ερευνητικές εγκαταστάσεις για το τοπικό πανεπιστήμιο, φοιτητικά καταλύματα αλλά και έναν αθλητικό χώρο. Όλες αυτές οι διαφορετικές, πολυθεματικές λειτουργίες ενοποιούνται μέσω μιας εντυπωσιακής αρχιτεκτονικής ιδέας μιας μεγάλης ανοιχτής οβάλ δομής, στηριζόμενης σε λεπτές λευκές κολώνες. Με έμπνευση από τη μοναδική φύση της Hida η κύρια αυτή ανοιχτή οβάλ δομή, προσομοιάζει με σκάφος, το οποίο αναφέρεται ως utsuwa στα ιαπωνικά και μια στέγη σαν υπόστεγο πάνω από μονοπάτια που διασταυρώνονται, εμπνευσμένα από τα παραδοσιακά αστικά τοπία της πόλης. Διακεκομμένη με πολλά κυκλικά ανοίγματα, η οροφή θα διπλασιαστεί ως ένα πάρκο καλυμμένο με γρασίδι. Η πρόσβαση σε αυτή την οβάλ δομή μπορεί να γίνει από οποιαδήποτε κατεύθυνση και θα χρησιμεύσει ως κόμβος για τους περαστικούς. Τα μονοπάτια κάτω από την κατασκευή συνεχίζουν προς την ταράτσα, όπου οι άνθρωποι θα έχουν πρόσβαση σε αμέριστη θέα προς τον ουρανό. Courtesy Sou Fujimoto Architects Μια ιδέα σύμβολο ανοιχτοσύνης στο απέραντο φυσικό τοπίο της περιοχής «ένας μοναδικός αρχιτεκτονικός χώρος, ένα απέραντο τοπίο που συμβολίζει το παρελθόν και το μέλλον της Hida, με την κύρια πλατεία να παίρνει το σχήμα ενός σκάφους, που στα ιαπωνικά ονομάζεται utsuwa», ανέφερε το αρχιτεκτονικό γραφείο. Το έργο στοχεύει επίσης να τονώσει τον αριθμό των τουριστών και να βελτιώσει την κυκλοφορία στην πόλη. Οι ομαδοποιημένες λειτουργίες του θα ενωθούν για να τονώσουν και να βελτιώσουν την πόλη Hida και να εξασφαλίσουν το λαμπρότερο μέλλον της. Η πλατεία θα είναι ζωντανή με αναδυόμενες λειτουργίες και δραστηριότητες, που θα συνδυάζουν θέματα όπως η παράδοση και το μέλλον, η διαφορετικότητα και η σύγκλιση, το άτομο και η ομάδα, η φύση και η τέχνη, και η έκθεση και η προστασία. «Ο μοναδικός αρχιτεκτονικός χώρος θα δώσει στους επισκέπτες μια καλύτερη επίγνωση της μαγευτικής φύσης της Χίντα» σχολίασε το αρχιτεκτονικό γραφείο. Courtesy Sou Fujimoto Architects View full είδηση