Αναζήτηση στην κοινότητα

Την ανάθεση σε ιδιώτες των ανεκμετάλλευτων κοιτασμάτων της Δράμας, της Ελασσόνας, της Βεγόρας, και της Βεύης, φαίνεται ότι εξετάζουν στο υπουργείο Ενέργειας, προκειμένου η χώρα να συμμορφωθεί με την απόφαση του Ευρωδικαστηρίου για το λιγνίτη. Σύμφωνα με τα όσα λέει υψηλόβαθμος παράγοντας του υπουργείου στο "Energypress", αυτό που συζητά η ελληνική πλευρά είναι να προτείνει στην Κομισιόν μια λύση παρόμοια με εκείνη του 2009, για αποκλειστική πρόσβαση ιδιωτών στα παραπάνω κοιτάσματα, εκτιμώντας ότι μια τέτοια κινήση θα οδηγήσει σε ικανοποίηση των δικαστικών απαιτήσεων. Είχε προηγηθεί η παράδοση στα χέρια του υπουργού Ενέργειας Γιώργου Σταθάκη της έκθεσης των νομικών υπηρεσιών, που ερμηνεύοντας την ευρω-απόφαση, θεωρούν, σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, ότι η παραχώρηση των ορυχείων συνιστά μονόδρομο, προκειμένου να μην επανέλθουν σενάρια "Μικρής ΔΕΗ". Στο δια ταύτα, το σχέδιο παραχώρησης λιγνιτικών αποθεμάτων, είναι πάνω- κάτω το ίδιο με εκείνο το οποίο είχε προτείνει η κυβέρνηση Παπανδρέου το 2009, και το οποίο είχε αποδεχτεί η Κομισιόν. Ουδέποτε όμως προχώρησε λόγω των αντιδράσεων των κατοίκων των παραπάνω περιοχών, που δεν επιθυμούσαν ρυπογόνες επενδύσεις στην περιοχή και κατόπιν μιας σφοδρής αντιπαράθεσης μπλόκαραν τα σχέδια. Και σήμερα, όπως και τότε, θεωρείται βέβαιο ότι η πρόταση θα συναντήσει τις αντιδράσεις των κατοίκων και των τοπικών φορέων. Σε πρώτη ανάγνωση, εφόσον το υπουργείο αποδεχτεί τις εισηγήσεις και προβεί πράγματι σε αναθέσεις για τα λιγνιτικά κοιτάσματα, το μόνο βέβαιο είναι ότι θα κερδίσει χρόνο. Σε δεύτερη όμως ανάγνωση, είναι αμφίβολο κατά πόσο το πλάνο θα προχωρήσει, και δεν θα σκαλώσει σε αντιδράσεις, που σημαίνει ότι σε μια τέτοια περίπτωση θα χρειαστούν άλλες λύσεις. Σε κάθε περίπτωση, η έκθεση των νομικών υπηρεσιών θεωρεί ότι η απόφαση του ευρωδικαστηρίου υποχρεώνει την κυβέρνηση να δώσει χώρο σε ιδιώτες στα τέσσερα αυτά αποθέματα, αποκλείοντας εντελώς τη ΔΕΗ. Αν για Δράμα, Ελασσόνα και Βεγόρα, αυτό σημαίνει προκήρυξη διαγωνισμών, για τη Βεύη τα πράγματα είναι κάπως διαφορετικά. Ηδη από το 2009, πλειοδότης στο διαγωνισμό για την εκμίσθωση του ορυχείου έχει ανακηρυχθεί ο Ακτωρ. Αλλά η κύρωση της σύμβασης από τη Βουλή δεν έχει ακόμη γίνει, ενώ η υπόθεση έχει περάσει από 40 κύματα- όπως άλλωστε και ο διαγωνισμός που προκυρήχθηκε για πρώτη φορά το 2006, για να ακυρωθεί, και να επαναπροκηρυχθεί. Μεσολάβησαν οι εκλογικές αναμετρήσεις του 2014, η έλευση του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση και το πάγωμα της διαδικασίας που είναι απαραίτητη για να ολοκληρωθεί η παραχώρηση. Το αποτέλεσμα ήταν ότι ο Ακτωρ ουδέποτε εγκαταστάθηκε ως παραχωρησιούχος της Βεύης. Στον αντίποδα βέβαια, το μνημόνιο που υπέγραψε η ΔΕΗ με την κινεζική CMEC θα μπορούσε να αποτελέσει το "όχημα" προκειμένου να αποδοθεί τελικά η εκμετάλλευση του ορυχείου της Βεύης στον Ακτωρ. Διότι για να περπατήσει η συνεργασία ΔΕΗ-CMEC στη νέα εταιρεία που θα δημιουργηθεί για την περιοχή της Μελίτης, προϋπόθεση αποτελεί να έχουν οι εμπλεκόμενοι την εκμετάλλευση του ορυχείου της "μεγάλης Βεύης" (αποτελεί το 60% του συνολικού κοιτάσματος) ώστε να εισφέρουν το asset αυτό, το οποίο είναι εντελώς απαραίτητο για την τροφοδοσία των μονάδων, στο κοινό εταιρικό σχήμα. Τα αποθέματα της Βεύης υπολογίζονται σε περίπου 90 εκατομμύρια τόνους και μπορούν να καλύψουν τη λειτουργία μιας μονάδας για περίοδο 30 ετών. Οσο για την Ελασσόνα τα αποθέματα εκτιμώνται σε 150 εκατ. τόνους και στη Δράμα σε 800 έως 900 εκατ. τόνους. Τέλος στη Βεγόρα, τα αποθέματά της είναι πολύ μικρότερα και μπορούν να λειτουργήσουν συμπληρωματικά προς τη γειτονική Βεύη (12-13 εκατ. τόνοι). Ιστορία για το βιβλίο Γκίνες Η περίπτωση του ορυχείου της Βεύης μπορεί εύκολα να δώσει μια θέση στην Ελλάδα στο βιβλίο Γκίνες με δεδομένο ότι κυβερνήσεις δύο κομμάτων και συνολικά πέντε υπουργοί Aνάπτυξης και Eνέργειας δεν κατάφεραν επί δέκα χρόνια να ολοκληρώσουν έναν διαγωνισμό μίσθωσης του ορυχείου της περιοχής σε ιδιώτη επενδυτή. Κατά το παρελθόν την εκμετάλλευσή του είχε η εταιρεία ΒΙΟΛΙΓΝΙΤ (Κ. Βαρβούτης), αλλά μετά την πτώχευσή της το λιγνιτωρυχείο περιήλθε στο Ελληνικό Δημόσιο, μένοντας ανενεργό για 15 περίπου χρόνια. Η πρώτη προκήρυξη του διαγωνισμού έγινε στις 24 Μαΐου 2006, επί υπουργίας Δημήτρη Σιούφα. Ωστόσο στην ουσία διεξήχθησαν δύο διαγωνιστικές διαδικασίες, καθώς μετά το 2009 ο τότε υφυπουργός ΠΕΚΑ Γιάννης Μανιάτης, προχώρησε σε ακύρωση του πρώτου διαγωνισμού και στην προκήρυξη δεύτερου με διαφορετική μεθοδολογία. Εν τέλει και μετά την εκδίκαση προσφυγής στο ΣτΕ κατά του κύρους του διαγωνισμού, ο πρώην υφυπουργός ΠΕΚΑ Μάκης Παπαγεωργίου επικύρωσε τον Αύγουστο του 2013 τα πρακτικά της επιτροπής αξιολόγησης η οποία είχε οριστεί τον Μάρτιο του 2010 με επικεφαλής τον καθηγητή Παναγιώτη Μητρόπουλο. Το Δεκέμβριο του 2014 ο Γιάννης Μανιάτης που εν τω μεταξύ είχε γίνει Υπουργός ΠΕΚΑ, υπέγραψε σύμβαση με την πλειοδότρια εταιρεία ΑΚΤΩΡ, που ουδέποτε όμως κυρώθηκε από τη Βουλή. Μεσολάβησαν οι εκλογικές αναμετρήσεις, και η συγκεκριμένη σύμβαση δεν επικυρώθηκε ποτέ, κάτι που είναι απαραίτητο για να ολοκληρωθεί η διαδικασία. Πηγή: http://energypress.gr/news/diagonismoys-gia-drama-elassona-vegora-exetazei-ypen-anoigei-o-dromos-gia-kyrosi-tis-veyis

Σύντομα θα μπεί και πάλι σε λειτουργία, σύμφωνα με τις διαθέσιμες πληροφορίες, το λιγνιτωρυχείο Αχλάδας στη Φλώρινα που είχε περί τους 700 εργαζόμενους και παρέμενε «νεκρό» εδώ και αρκετούς μήνες, κυρίως επειδή η ΔΕΗ ζητούσε συγκεκριμένες προδιαγραφές για το λιγνίτη που απορροφά, προδιαγραφές που το ορυχείο με βάση την τωρινή του κατάσταση δεν μπορεί να προσφέρει. Η διαφαινόμενη επαναλειτουργία προκύπτει μετά την παρέμβαση και μεσολάβηση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας Πάνου Σκουρλέτη προς τις τρείς εμπλεκόμενες πλευρές: Τη ΔΕΗ που φέρεται να έχει δεχθεί να αρχίσει και πάλι να παραλαμβάνει ποσότητες λιγνίτη για τις ανάγκες της μονάδας της Μελίτης, την εταιρία που έχει την εκμετάλλευση του ορυχείου (Λιγνιτωρυχεία Αχλάδας ΑΕ) και τον υπεργολάβο (κοινοπραξία ΑΚΤΩΡ - ΤΕΡΝΑ). Η παρέμβαση, σύμφωνα πάντα με τις πληροφορίες, έχει οδηγήσει σε φιλικό διακανονισμό των εμπλεκομένων που θα επιτρέψει σε πρώτη τουλάχιστον φάση την επαναλειτουργία του ορυχείου, όπως ζητούσαν επίμονα οι 700 περίπου εργαζόμενοι και το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Φλώρινας. Κατά τη μεταβατική περίοδο λειτουργίας θα υπάρξουν διαπραγματεύσεις της ΔΕΗ με την εταιρεία εκμετάλλευσης και την κοινοπραξία των υπεργολάβων ώστε να οδηγηθεί η υπόθεση σε μια νέα συμφωνία. Σε επικοινωνία με το energypress, την ικανοποίησή τους για την εξέλιξη εκφράζουν οι εκπρόσωποι των εργαζομένων. Ωστόσο, ανεξάρτητα από την τωρινή επαναλειτουργία, το πρόβλημα του ορυχείου είναι δομικό, καθώς, όπως προαναφέρθηκε, δεν μπορεί να παράξει λιγνίτη με τα χαρακτηριστικά που ζητάει η ΔΕΗ (και πάντως όχι στην τιμή που προέβλεπε η παλιά συμφωνία) εάν δεν γίνει η μετεγκατάσταση των οικισμών που εμποδίζουν την ανάπτυξή του ορυχείου. Οι αδειοδοτήσεις για την υπόθεση αυτή εκκρεμούν και συνεπώς εκτιμάται ότι το πρόβλημα θα επανέλθει εάν δεν επισπευσθεί η διαδικασία ριζικής λύσης. Πηγή: http://energypress.gr/news/xanaleitoyrgei-lignitoryheio-ahladas-sti-florina-ikanopoiisi-apo-toys-700-ergazomenoys

εκτονικές αλλαγές συντελούνται στη χονδρεμπορική αγορά όπου συνεχίζεται η μείωση της λιγνιτικής παραγωγής, η οριακή τιμή μειώνεται ενώ οι μονάδες του φυσικού αερίου γίνονται όλο και πιο ανταγωνιστικές. Ενδεικτικό της εικόνας είναι ότι για 3 ώρες τον περασμένο μήνα είχαμε μηδενική ΟΤΣ, ενώ ακόμη και η μονάδα της Κομοτηνής εμφανίζεται πιο οικονομική από λιγνιτικές μονάδες. Πιο αναλυτικά, τον περασμένο μήνα σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία που δημοσιοποίησε ο ΑΔΜΗΕ η λιγνιτική παραγωγή έπεσε ακόμη περισσότερο στις 1016GWh (από 1167GWh) με αποτέλεσμα να αντιπροσωπεύει πλέον μόλις το 24% της συνολικής παραγωγής, περιλαμβανομένων και των εισαγωγών (από 30% το Φεβρουάριο). Με βάση τα ίδια στοιχεία πλέον οι εισαγωγές ηλεκτρικής ενέργειας με 1062MWh αποτελούν το μεγαλύτερο «παραγωγό» του ελληνικού ηλεκτρικού συστήματος, καθώς όπως όλα δείχνουν τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν με τα capital controls ξεπεράστηκαν και το διασυνοριακό εμπόριο ηλεκτρισμού επανήλθε δριμύτερο. Πάντως η λιγνιτική παραγωγή εμφανίζει σημαντική μείωση και σε ετήσια βάση, εάν συγκριθεί η παραγωγή του Μαρτίου του 2016 με τον αντίστοιχο μήνα του 2015 τότε η μείωση φτάνει το 31,9% ενώ αντίθετα οι μονάδες του φυσικού αερίου έχουν διπλασιάσει την παραγωγή τους (+104,7%). Πως εξηγείται το φαινόμενο; Πλέον οι μονάδες λιγνίτη έχουν χάσει το ανταγωνιστικό τους πλεονέκτημα που αφορά στο χαμηλότερο κόστος, τουλάχιστον σε επίπεδο προσφοράς. Αυτό τουλάχιστον φαίνεται από τα στοιχεία του λειτουργού της αγοράς, σύμφωνα με τα οποία οι λιγνιτικές μονάδες καθόρισαν την οριακή τιμή του συστήματος (δηλαδή είχαν την ακριβότερη τιμή στο σύστημα) για 273 ώρες έναντι 292 ωρών που η τιμή καθορίστηκε από μονάδες φυσικού αερίου. Δηλαδή οι λιγνιτικές καθόρισαν την ΟΤΣ στο 36,74% των ωρών ενώ οι μονάδες αερίου στο 39,3% των ωρών. Σημειώνεται ότι η μέση ΟΤΣ ήταν στα 40,782 ευρώ η μεγαβατώρα, με τη μέγιστη να είναι στις 2 Μαρτίου στα 55,006 ευρώ η μεγαβατώρα. Όσο για την ελάχιστη; Τρεις ώρες μέσα στο μήνα η ΟΤΣ ήταν μηδενική (στις 23, 28 και 29 Μαρτίου στη 1 τα ξημερώματα). Ακόμη και μια παλαιά και αντιοικονομική μονάδα φυσικού αερίου όπως αυτή της Κομοτηνής, με χαμηλό συντελεστή χρησιμοποίησης, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΛΑΓΗE, εμφανίζει χαμηλότερες μηνιαίες πιστώσεις από τις λιγνιτικές μονάδες (με λιγότερες ώρες). Έτσι σύμφωνα με το ΛΑΓΗΕ, οι μέσες μηνιαίες πιστώσεις για την Κομοτηνή ήταν στα 39,76 ευρώ η μεγαβατώρα. Αντίστοιχα το σύνολο των λιγνιτικών μονάδων (Άγιος Δημήτριος, Αμύνται, Μεγαλόπολη) έχει μηνιαίες πιστώσεις που ξεπερνούν τα 40 ευρώ η μεγαβατώρα. Με βάση τα ίδια στοιχεία αξίζει να σημειωθεί ότι οι υψηλότερες μηναίες πιστώσεις που ξεπερνούν τα 44 ευρώ η μεγαβατώρα αφορούν στην μονάδα της Καρδιάς. Οι λιγνιτικές μονάδες εμφανίζουν μέσες μηνιαίες πιστώσεις που κυμαίνονται περίπου στα ίδια επίπεδα με τις μονάδες φυσικού αερίου δηλαδή στα επίπεδα των 40 έως 43 -44 ευρώ η μεγαβατώρα. Πηγή: http://energypress.gr/news/ta-pano-kato-stin-agora-ilektrismoy-nea-meiosi-gia-toys-lignites-poy-kapoies-ores-einai

Στο Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (πρώτο τμήμα) εκδικάζεται σήμερα το πρωί η υπόθεση της αποκλειστικής πρόσβασης της ΔΕΗ στην αγορά προμήθειας λιγνίτη. Η υπόθεση αυτή είναι σε εξέλιξη από το 2003, όταν είχε γίνει ανώνυμη καταγγελία ιδιώτη στην Κομισιόν. Εφόσον η απόφαση, που θα ανακοινωθεί μέσα στους επόμενους μήνες, είναι καταδικαστική για τη ΔΕΗ, τότε θα οδηγήσει σε σημαντικές αλλαγές στην εγχώρια αγορά ηλεκτρισμού, καθώς και τρίτες εταιρείες θα αποκτήσουν πρόσβαση στα λιγνιτικά αποθέματα, ενισχύοντας έτσι τον ανταγωνισμό στην αγορά χονδρικής προμήθειας ηλεκτρικής ενέργειας. Υπενθυμίζεται ότι το Ελληνικό Δημόσιο παραχώρησε στη ΔΕΗ δικαιώματα αναζήτησης και εκμετάλλευσης του λιγνίτη για ορυχεία των οποίων τα αποθέματα ανέρχονται σε περίπου 2.200 εκατομμύρια τόνους. Περίπου 85 εκατομμύρια τόνοι αποθεμάτων ανήκουν σε ιδιώτες και περίπου 220 εκατομμύρια τόνοι αποθεμάτων είναι δημόσια κοιτάσματα και αποτελούν αντικείμενο αναζήτησης και εκμετάλλευσης από ιδιώτες, ανεφοδιάζουν όμως μερικώς τους σταθμούς της ΔΕΗ. Επομένως, κανένα δικαίωμα εκμετάλλευσης δεν έχει ακόμη παραχωρηθεί επί περίπου 2.000 εκατομμυρίων τόνων αποθεμάτων λιγνίτη στην Ελλάδα. Στις 20 Σεπτεμβρίου 2012, το Δικαστήριο είχε εκδώσει ευνοϊκή απόφαση υπέρ της ΔΕΗ, στην οποία είχε απορρίψει τους ισχυρισμούς της Κομισιόν ότι υπάρχει κατάχρηση δεσπόζουσας θέσης στις αγορές λιγνίτη και χονδρικής προμήθειας, δηλαδή ότι υπήρξε παράβαση του άρθρου 86, παράγραφος 1, ΕΚ, σε συνδυασμό με το άρθρο 82 ΕΚ. Ωστόσο, στις 17 Ιουλίου 2004 το Δικαστήριο έκανε δεκτές τις αιτήσεις αναίρεσης της Κομισιόν επί της συγκεκριμένης απόφασης και αποφάσισε την αναπομπή της υπόθεσης ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου της ΕΕ. Η δικαστική εξέλιξη της υπόθεσης έχει μεγάλη σημασία τόσο για το άνοιγμα της αγοράς λιγνίτη στη χώρα μας, την ίδια ώρα που είναι σε εξέλιξη οι διαπραγματεύσεις της κυβέρνησης με τους θεσμούς για τις δημοπρασίες τύπου ΝΟΜΕ και ενώ τα σενάρια για τη «μικρή ΔΕΗ» επανέρχονται κατά καιρούς στο προσκήνιο. Η στρατηγική της ΔΕΗ Από την πλευρά της, η ΔΕΗ έχει ξεκινήσει συζητήσεις με ξένες εταιρείες, κυρίως την ιταλική Edison, αλλά και εγχώριες, όπως τα Ελληνικά Πετρέλαια, για τη δημιουργία κοινοπρακτικών σχημάτων, ώστε να προσαρμοστεί στις μνημονιακές υποχρεώσεις για μείωση του μεριδίου της στην αγορά, καθώς και στις επιπτώσεις από την -πολύ πιθανή- καταδικαστική απόφαση του Ευρωδικαστηρίου. Ο επικεφαλής της ΔΕΗ Μ. Παναγιωτάκης έχει τονίσει πως βασική επιδίωξη της Επιχείρησης είναι η κατασκευή της δεύτερης μονάδας στη Φλώρινα (Μελίτη ΙΙ) να γίνει σε σύμπραξη με κάποιον ευρωπαϊκό οίκο που θα αναλάβει να ανεγείρει την μονάδα και θα μετέχει μαζί με τη ΔΕΗ στη διαχείριση της μονάδας, ενώ ανοικτό είναι και το ενδεχόμενο εμπλοκής ιδιώτη επενδυτή στην περιβαλλοντική αναβάθμιση του ΑΗΣ Αμυνταίου - Φιλώτα. Σημειώνεται πάντως, πως οι υποψήφιοι εταίροι ενδιαφέρονται να αποκτήσουν πρόσβαση και στην υδροηλεκτρική παραγωγή της ΔΕΗ. Σε κάθε περίπτωση, είναι μία περίπλοκη συμφωνία, το αίσιο τέλος της οποίας δεν είναι δεδομένο. Πρόκειται, όμως, ουσιαστικά για μονόδρομο, προκειμένου η Επιχείριση να προσαρμοστεί στις απαιτήσεις της νέας πραγματικότητας με τις λιγότερες δυνατές απώλειες και παράλληλα να βελτιωθούν οι συνθήκες ανταγωνισμού στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας. Πηγή: http://www.energia.gr/article.asp?art_id=103044

Οι πολιτικές συναινέσεις στην Ελλάδα είναι σπάνιες. Όχι (κυρίως) διότι οι διαφορές στις απόψεις είναι αγεφύρωτες, αλλά διότι η συμφωνία και η σύνθεση εξακολουθούν να αποτελούν «ταμπού» παρά την πρωτόγνωρη οικονομική κρίση που μαστίζει τη χώρα. Όπως σε όλα τα πράγματα, όμως, έτσι κι εδώ υπάρχουν εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Δύο μήνες πριν η κυβέρνηση έφερε (για πρώτη φορά) στη Βουλή το λεγόμενο «παράλληλο πρόγραμμα». Ανάμεσα σε όλα τα άλλα άρθρα, υπήρχε κι ένα που όριζε τους τελικούς αποδέκτες των δημοσίων εσόδων από τη δημοπράτηση δικαιωμάτων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα (CO2) που θα κατανεμηθούν στην Ελλάδα την περίοδο 2016-2020. Τότε ήρθε για πρώτη φορά στη δημοσιότητα το κοινό αίτημα των δημάρχων των πέντε «ενεργειακών» δήμων που βρίσκονται στους τρεις λιγνιτικούς νομούς της χώρας (Κοζάνη, Φλώρινα και Αρκαδία): μέρος των εσόδων από τους πλειστηριασμούς δικαιωμάτων CO2 να διοχετεύονται για τη δημιουργία θέσεων εργασίας σε εναλλακτικές (του λιγνίτη) οικονομικές δραστηριότητες. Η πρωτοβουλία των πέντε δημάρχων αγκαλιάστηκε και από τον περιφερειάρχη Δυτ. Μακεδονίας, κ. Θ. Καρυπίδη, ο οποίος έγραψε επιστολή στον υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας κ. Σκουρλέτη απαριθμώντας με τους λόγους για τους οποίους η ψήφιση της σχετικής τροπολογίας από το Ελληνικό Κοινοβούλιο είναι αναγκαία. Πολλοί από αυτούς στηρίζονται στα στοιχεία του ΤΕΕ Δυτ. Μακεδονίας και της Αναπτυξιακής Δυτικής Μακεδονίας (ΑΝΚΟ), τα οποία αποτυπώνουν τη ζοφερή πραγματικότητα της ανεργίας στην περιφέρεια της χώρας που έχει τη μερίδα του λέοντος στη λιγνιτική παραγωγή. —Τελειώνει ο λιγνίτης Οι κυνικοί θα βιαστούν να ερμηνεύσουν την πλήρη συσπείρωση της τοπικής αυτοδιοίκησης και των κεντρικών επαγγελματικών φορέων της Δυτ. Μακεδονίας γύρω από το αίτημα, ως ένδειξη τοπικισμού. Κι όμως δεν είναι έτσι. Ανεξαρτήτως του τι θα γίνει τελικά με τη νέα λιγνιτική μονάδα που σχεδιάζει η ΔΕΗ στην Πτολεμαΐδα (Πτολεμαΐδα 5), είναι απολύτως βέβαιο ότι η λιγνιτική ισχύς της χώρας πρόκειται να μειωθεί δραστικά μέσα στα επόμενα χρόνια. Στη Μεγαλόπολη μάλιστα πρόκειται να εξαφανιστεί μέσα στην επόμενη δεκαετία λόγω εξάντλησης των κοιτασμάτων λιγνίτη της Πελοποννήσου. Κανείς δεν τα αμφισβητεί αυτά. Ούτε καν η ίδια η ΔΕΗ, η οποία στην Ειδική Μόνιμη Επιτροπή Περιβάλλοντος της Βουλής παρουσίασε την πτωτική πορεία της λιγνιτικής παραγωγής που προβλέπει ως το 2030, ενώ ο πρόεδρός της ΔΕΗ κ. Παναγιωτάκης έχει εξηγήσει πάμπολλες φορές ότι ο ελληνικός λιγνίτης δεν είναι σε θέση να αντέξει την επερχόμενη άνοδο των τιμών του διοξειδίου του άνθρακα. Είναι περισσότερο από προφανές ότι η μείωση της λιγνιτικής παραγωγής θα ανεβάσει τα επίπεδα της ανεργίας στην ήδη «πρωταθλήτρια» Δυτ. Μακεδονία σε ακόμα πιο δυσθεώρητα ύψη από τα σημερινά. Οι θέσεις εργασίας όμως, και μάλιστα σε περιοχές όπου η εκμετάλλευση λιγνίτη τα τελευταία 60 χρόνια έχει αφήσει ανεξίτηλα τα σημάδια της, δεν μπορούν να δημιουργηθούν μαγικά. Χρειάζεται σχέδιο αλλά προπάντων χρειάζονται οικονομικοί πόροι. Στη Λουσατία, οι Γερμανοί δαπάνησαν και εξακολουθούν να δαπανούν δημόσιους πόρους για την μετάβαση μιας ολόκληρης περιφέρειας στη μεταλιγνιτική περίοδο. Από το 1994 η κρατική εταιρία LMBV ανέλαβε τον σχεδιασμό και την υλοποίηση ενός πολυσύνθετου έργου το οποίο χρηματοδοτείται από τη Γερμανική κυβέρνηση και τα ομοσπονδιακά κρατίδια με περίπου 10,6 δισ. ευρώ ως το 2017. —Λύση από τα δικαιώματα ρύπων Από πού όμως θα προκύψουν τέτοια κεφάλαια στην Ελλάδα που πλέον ούτε καν αξιοπρεπείς συντάξεις δεν αντέχει να παρέχει; Από τα έσοδα δημοπράτησης δικαιωμάτων εκπομπών, τα οποία ναι μεν αποτελούν δημόσια έσοδα αλλά δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν για οποιοδήποτε σκοπό, παρά μόνο για αυτούς που αναφέρονται στη σχετική ευρωπαϊκή Οδηγία. Λόγω μάλιστα των πρόσφατων αλλαγών στη λειτουργία του Ευρωπαϊκού χρηματιστηρίου ρύπων, προβλέπεται τριπλασιασμός των εσόδων αυτών σε σχέση με το 2015 μέσα στην επόμενη δεκαετία για τη χώρα μας (6 δισ. ευρώ ως το 2025). Επομένως είναι απολύτως εφικτό να εξυπηρετηθούν όλες οι προτεραιότητες που έθεσε το υπουργείο στην υπουργική τροπολογία που κατατέθηκε πρόσφατα, αλλά ταυτόχρονα να δοθεί και μια αληθινή ευκαιρία στην παραγωγική ανασυγκρότηση των τριών λιγνιτικών νομών της χώρας. Πρόκειται τέλος για ένα αίτημα στο οποίο δεν υπάρχει η παραμικρή πιθανότητα αρνητικής αντίδρασης από τους θεσμούς. Τουναντίον· η ίδια η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ζητά πλέον από τα κράτη-μέλη τη διοχέτευση τμήματος των εσόδων από τη δημοπράτηση δικαιωμάτων για τη χρηματοδότηση της δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας σε αντικατάσταση αυτών που πλήττονται από την επιδιωκόμενη πολιτική μείωσης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Η παρούσα κυβέρνηση εκλέχθηκε με βασικό πρόταγμα την κοινωνική δικαιοσύνη, ενώ ο νεοεκλεγείς πρόεδρος της Ν. Δημοκρατίας Κ. Μητσοτάκης κατά την χθεσινή συζήτηση στη Βουλή για το «παράλληλο πρόγραμμα» δήλωσε ψέγοντας την κυβέρνηση ότι «η καλύτερη κοινωνική πολιτική είναι η δημιουργία θέσεων εργασίας και όχι η ελεημοσύνη του κράτους». Θα γίνουν τα λόγια της κυβέρνησης και της αξιωματικής αντιπολίτευσης πολιτικά έργα; Θα νομοθετήσει η εθνική μας αντιπροσωπεία με γνώμονα την κοινωνική και διαγενεακή δικαιοσύνη χωρίς γεωγραφικούς προσδιορισμούς; Θα αναλάβουν οι βουλευτές των νομών Κοζάνης, Φλώρινας και Αρκαδίας την πρωτοβουλία ανάδειξης του αιτήματος της τοπικής αυτοδιοίκησης και αλλαγής της σχετικής υπουργικής τροπολογίας μέσα στη Βουλή; Θα στηρίξουν το αίτημα τα κόμματα της αντιπολίτευσης; Απαντήσεις σε όλα αυτά θα έχουμε πολύ σύντομα καθώς στις 24 Φεβρουαρίου, στο πλαίσιο της συζήτησης του νομοσχεδίου για το Εθνικό Μητρώο Επιτελικών Στελεχών Δημόσιας Διοίκησης, θα συζητηθεί και θα ψηφιστεί και η υπουργική τροπολογία για τη δημοπράτηση των δικαιωμάτων εκπομπών της περιόδου 2016-2020. Είναι ανάγκη το νομοσχέδιο να τροποποιηθεί για να συμπεριλάβει το δίκαιο αίτημα των πέντε ενεργειακών δήμων για διοχέτευση τμήματος των εσόδων για τη δημιουργία «πράσινων» θέσεων εργασίας στους τρεις λιγνιτικούς νομούς της χώρας. Πηγή: http://www.econews.gr/2016/02/23/lignitis-co2-energeiakoi-dimoi-128695/

Αρνητική ήταν τελικά η απόφαση της ΕΕ στο αίτημα της ελληνικής κυβέρνησης, που κατατέθηκε τον περασμένο Μάιο, αναφορικά με την επαναλειτουργία της μονάδας «Πτολεμαΐδα 3» της ΔΕΗ, η οποία είχε υποστεί ζημιές στη μεγάλη πυρκαγιά που ξέσπασε τον Νοέμβριο του 2014 και κατέστρεψε ολοσχερώς τη μονάδα «Πτολεμαΐδα 4». Όπως είχε αναφέρει και παλιότερα το Energypress, η μονάδα και πριν την πυρκαγιά είχε ούτως ή άλλως περιορισμένη λειτουργία και επρόκειτο να αποσυρθεί από το 2016, εξ ου και, για να προχωρήσει η ΔΕΗ στην επισκευή της, ήταν απαραίτητο να πάρει έγκριση παράτασης λειτουργίας της. Σε ανακοίνωσή της η WWF επισημαίνει ότι «ο πρώην υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Παναγιώτης Λαφαζάνης, ο αναπληρωτής υπουργός, Γιάννης Τσιρώνης και ο νυν υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Παναγιώτης Σκουρλέτης, φέρουν στο ακέραιο την ευθύνη για αυτήν την εξευτελιστική για την Ελλάδα και περιβαλλοντικά οπισθοδρομική πρωτοβουλία». Και συνεχίζει, «με αφορμή αυτήν την εξέλιξη που εκθέτει τη χώρα διεθνώς, η κυβέρνηση οφείλει να επανεξετάσει με νηφαλιότητα την ολέθρια πολιτική που ακολουθεί ως τώρα γύρω από τον λιγνίτη. Δεν είναι μόνο το παράλογο αίτημα για επαναλειτουργία της Πτολεμαΐδας 3, αλλά και η αυτοκαταστροφική εμμονή της στην κατασκευή της νέας, πανάκριβης, γιγαντιαίας λιγνιτικής μονάδας V στην Πτολεμαΐδα, τη στιγμή που έχει αποδειχθεί ότι η νέα μονάδα δεν θα είναι οικονομικά βιώσιμη. Η ευθύνη της κυβέρνησης λαμβάνει ακόμα πιο σοβαρές διαστάσεις, καθώς αγνοεί προκλητικά το γεγονός ότι εναλλακτικές λύσεις στη νέα λιγνιτική μονάδα υπάρχουν, και χαρακτηρίζονται από χαμηλότερο σταθμισμένο κόστος ενέργειας. Σε μια εποχή, μάλιστα, που η ΔΕΗ καλείται να διαχειριστεί μια νέα πραγματικότητα, με συνεχώς μειούμενο μερίδιο αγοράς, αυξημένο ανταγωνισμό και στροφή των μεγάλων ευρωπαϊκών επιχειρήσεων ενέργειας στις καθαρές μορφές ενέργειας η εφαρμογή τέτοιων λύσεων θα ενισχύσει στρατηγικά τη θέση της εταιρείας. Οι επιπτώσεις του λιγνίτη στην υγεία ανθρώπων και περιβάλλοντος ήταν και είναι αναμφισβήτητες. Οι πρόσφατες όμως αλλαγές στο Ευρωπαϊκό Σύστημα Εμπορίας Δικαιωμάτων και η ιστορική παγκόσμια συμφωνία για το κλίμα στο Παρίσι διασφαλίζουν ότι ο ελληνικός λιγνίτης δεν πρόκειται να παραμείνει φθηνός, παρά το ότι είναι εγχώριος. Όσο συνεχίζουμε να περιφρονούμε την πραγματικότητα, τόσο αυτή θα μας εκδικείται». Αναφορικά με το ιστορικό της υπόθεσης επισημαίνεται ότι «το WWF Ελλάς από την αρχή και τεκμηριωμένα κατέρριψε το αίτημα επαναλειτουργίας της μονάδας Πτολεμαΐδα 3 στην ουσία του, αναδεικνύοντας την ασυμβατότητά του τόσο με την εθνική όσο και με την ευρωπαϊκή νομοθεσία. Δύο μήνες μετά, ο πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ εξέφρασε την άποψη ότι το αίτημα επαναλειτουργίας της Πτολεμαΐδας 3 αντίκειται στα συμφέροντα της ΔΕΗ και εξυπηρετεί μόνο μικροκομματικές και μικροπολιτικές σκοπιμότητες. Λίγο αργότερα κατατέθηκαν οι ενστάσεις του ΤΕΕ Δ. Μακεδονίας για το ίδιο θέμα και η προτροπή του να εξεταστούν εναλλακτικές, και κατά το δυνατόν ανεξάρτητες της ΔΕΗ, λύσεις για την τηλεθέρμανση της Πτολεμαΐδας. Ακολούθησε η απάντηση του Επιτρόπου Vella σε σχετική ερώτηση ευρωβουλευτών που υπογράμμιζε το εκπρόθεσμο του αιτήματος της ελληνικής κυβέρνησης. Παρόλα αυτά, η κυβέρνηση αρνήθηκε να ακούσει ακόμα και τη μετέπειτα έκκληση του WWF Ελλάς να αποσύρει το αίτημα, ώστε η χώρα να συμβαδίσει επιτέλους με τις διεθνείς εξελίξεις στον τομέα της ενέργειας, μερικές εβδομάδες πριν την έναρξη της Παγκόσμιας Συνδιάσκεψης για το Κλίμα στο Παρίσι. Έτσι, λίγες μέρες μετά την επιστολή του WWF Ελλάς προς το υπουργείο, η αρμόδια διεύθυνση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής απέρριψε επίσημα το αίτημα της Ελλάδας για υπαγωγή της Πτολεμαΐδας 3 στο λεγόμενο καθεστώς παρέκκλισης περιορισμένης διάρκειας λειτουργίας, πράγμα που θα επέτρεπε στη μονάδα να λειτουργεί ως το 2023». Πηγή: http://energypress.gr/news/oristiko-ohi-apo-ee-stin-epanaleitoyrgia-tis-monadas-ptolemaida-3

Η λιγνιτική παραγωγή αποτελεί την καρδιά του συστήματος ηλεκτροπαραγωγής και διαμορφώνει εν πολλοίς το κόστος της ηλεκτρικής ενέργειας, αφού τα συγκεκριμένα εργοστάσια της ΔΕΗ έχουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και είναι πιο ανταγωνιστικά εάν συγκριθούν με τις άλλες τεχνολογίες. Με αυτό το δεδομένο λοιπόν και καθώς το κόστος της λιγνιτικής ηλεκτροπαραγωγής αφορά ιδιαίτερα την ενεργοβόρο βιομηχανία, η οποία επηρεάζεται άμεσα, έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον το πως διαμορφώνονται οι συντελεστές κόστους της ΔΕΗ και εάν η εταιρεία που σύμφωνα με την πρόσφατη απόφαση της Επιτροπής Ανταγωνισμού έχει δεσπόζουσα θέση στην αγορά ηλεκτρισμού λειτουργεί αποτελεσματικά και εμφανίζει ανταγωνιστικά κόστη προς όφελος των καταναλωτών. Πρόσφατα, λοιπόν, στις 12 Ιανουαρίου γνωστοποιήθηκε ότι το ΔΣ της ΔΕΗ, ενέκρινε μετά από διαγωνισμό την προμήθεια 550.000 τόνων λιγνίτη για τις ανάγκες των ΑΗΣ Μελίτης, Καρδιάς και Αγίου Δημητρίου συνολικής αξίας 18,7 εκ. ευρώ. Η τιμή που προκύπτει από τη συγκεκριμένη ανάθεση στην εταιρεία ΜΕΤΕ ΑΕ που εκμεταλλεύεται τα λιγνιτωρυχεία Αχλάδας Φλώρινας και Προσηλίου Κοζάνης, είναι 34 ευρώ ο τόνος. Έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον λοιπόν να εξετάσει κανείς πόσο πλήρωνε η ΔΕΗ στο παρελθόν για τον εργολαβικό λιγνίτη. Η απάντηση έρχεται από τις ίδιες τις ανακοινώσεις που είχε εκδώσει η εταιρεία στο πλαίσιο των σχετικών συμβάσεων που είχε υπογράψει με προμηθευτές. Το 2007 λοιπόν, το ΔΣ της ΔΕΗ είχε εγκρίνει σύμβαση προμήθειας με τη Λιγνιτωρυχεία Αχλάδας για τη μακροχρόνια τροφοδοσία με λιγνίτη του ΑΗΣ Μελίτης, με τη συμφωνηθείσα τιμή να ανέρχεται σε 13,4 ευρώ ο τόνος. Στην ίδια ανακοίνωση αναφερόταν ότι η σύμβαση που ίσχυε μέχρι το 2007 είχε τιμή εκκίνησης σε τιμές πρώτου τριμήνου 2001 τα 10,556 ευρώ ο τόνος. Δηλαδή το κόστος του εργολαβικού λιγνίτη, εκτινάχθηκε σε διάστημα 7 ετών κατά 253%, με βάση τις τιμές και τα κόστη που έχουν γίνει γνωστά. Κόστος καυσίμου Από το καλοκαίρι του 2014 και μετά πάντως η ΔΕΗ έχει έρθει αντιμέτωπη με την ευτυχή συγκυρία της σημαντικής μείωσης της τιμής των καυσίμων. Αυτό δε φαίνεται να έχει ιδιαίτερη σημασία για την εταιρεία, η οποία στην προχθεσινή ανακοίνωση που εξέδωσε με αφορμή την απόφαση της Επιτροπής Ανταγωνισμού , χαρακτήριζε “αντιεπιστημονικά και πάντως εντελώς αβάσιμα” τα στοιχεία κόστους που συσχετίζουν την τιμή του πετρελαίου με το κόστος παραγωγής της ηλεκτρικής ενέργειας στην ηπειρωτική χώρα. Η συγκεκριμένη θέση της ΔΕΗ διατυπώνεται για πρώτη φορά, αφού στο παρελθόν η εταιρεία με επίσημες ανακοινώσεις της είχε συσχετίσει ευθέως την τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος και τα τιμολόγιά της με το κόστος των καυσίμων. Μάλιστα η ίδια η εταιρεία είχε ζητήσει και είχε πετύχει την επιβολή ρήτρας καυσίμων το 2008. Σε κάθε περίπτωση η ΔΕΗ επί μακρό χρονικό διάστημα και μέχρι πρόσφατα συνήθιζε να συσχετίζει την τιμή των καυσίμων με τα τιμολόγια του ρεύματος. Ενδεικτικά στην ανακοίνωση που είχε εκδώσει το 2007 εξηγώντας “την αλήθεια για τις αυξήσεις του ηλεκτρικού ρεύματος” η εταιρεία είχε επικαλεστεί την κατακόρυφη αύξηση των τιμών των καυσίμων. Το 2008 η ΔΕΗ έλεγε επίσης ότι παρά τη διεθνή ενεργειακή κρίση και την εκτίναξη του πετρελαίου η νέα αύξηση στα τιμολόγια ρεύματος είναι μικρότερη. Αλλά και πιο πρόσφατα το 2012 η ΔΕΗ είχε σε ανακοίνωσή της επικαλεστεί τις τότε υψηλές διεθνείς τιμές των καυσίμων παρουσιάζοντας τα νέα αυξημένα τιμολόγια για πελάτες υψηλής τάσης. Η διαφορά σε σχέση με τώρα είναι ότι την περίοδο που εκδόθηκαν οι παλαιότερες ανακοινώσεις το πετρέλαιο ανέβαινε, με αποτέλεσμα να στηρίζεται το αίτημα της ΔΕΚΟ για αυξήσεις στα τιμολόγια, ενώ τώρα οι τιμές του πετρελαίου μειώνονται και άρα η ΔΕΗ θα έπρεπε να μειώσει και εκείνη τα κοστολόγια και τα τιμολόγιά της. Πηγή: http://www.capital.gr/forum/thread/5473516

Την ανάγκη η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από λιγνίτη να γίνει πιο ελκυστική, τόνισε στέλεχος του ΔΣ της ΔΕΗ. Το υπέρογκο κόστος χρήσης του καυσίμου και οι... εργολαβικές αναθέσεις. Ο κίνδυνος να τεθεί εκτός ανταγωνισμού. Τη ζεστή ανάσα του φυσικού αερίου αρχίζει να νιώθει ο λιγνίτης, καθώς οι τιμές του πρώτου συνεχίζουν την καθοδική τους πορεία, ενώ το κόστος του λιγνίτη, έτσι όπως θέλει να το παρουσιάζει η ΔΕΗ ΔΕΗ +5,38%, μαζί με το κόστος αγοράς ρύπων, σε λίγο θα θέσουν το «εθνικό καύσιμο» εκτός ανταγωνισμού. Η επικρατούσα άποψη στη ΔEH και ιδίως στη Δυτική Μακεδονία ήταν και είναι, μην ενοχλείτε τον λιγνίτη, έτσι όπως θέλουμε να τον παράγουμε. Δηλαδή με ανεξέλεγκτο κόστος, αφού το μοντέλο της εκμετάλλευσης έχει ανατραπεί και αντί για τη χρήση παραγωγικού εξοπλισμού της ΔEH, που παραμένει αδρανής, το έργο ανατίθεται σε εργολάβους με υπέρογκο κόστος. Δεν θα υπήρχε αντίρρηση στις εργολαβικές αναθέσεις, εάν η ΔEH εξασφάλιζε ανταγωνιστικές τιμές και εάν δεν υπολόγιζε στο παραγωγικό κόστος του λιγνίτη και στο απασχολούμενο κεφάλαιο σε παραγωγικό εξοπλισμό που αδρανεί. Δηλαδή στα περίπου 60 ευρώ που θεωρεί η ίδια ως παραγωγικό κόστος της λιγνιτικής μεγαβατώρας, περιλαμβάνει το παραγωγικό κόστος από τις εργολαβικές αναθέσεις συν το κόστος του κεφαλαίου που έχει δεσμεύσει σε εξοπλισμό ορυχείων, ο οποίος όμως δεν παράγει. Μέχρι πριν από λίγο καιρό, και όσο οι τιμές πετρελαίου και φυσικού αερίου ήταν στα επίπεδα των 100 δολαρίων, δεν έτρεχε και τίποτε. Όσο και αν διαμαρτυρόταν η βιομηχανία για το υψηλό κόστος, η απάντηση της ΔEH ήταν αυτό είναι το κόστος και αν δεν θέλετε, πηγαίνετε στο φυσικό αέριο. Τώρα όμως; Στον αυστριακό κόμβο hub του Baumgarten, την Παρασκευή γίνονταν πράξεις προς 17,2 ευρώ στη μεγαβατώρα φυσικού αερίου για την ερχόμενη εβδομάδα, για τον Ιανουάριο του 2016 στα ίδια επίπεδα και για την αγορά της Τσεχίας στα 16,7 ευρώ τον Ιανουάριο. Όσο για την Ελλάδα, από το νέο χρόνο αναμένεται να υπάρξει μείωση της σημερινής τιμής φυσικού αερίου κατά περίπου 15%, λόγω εφαρμογής της φόρμουλας που λαμβάνει υπόψη τις διεθνείς τιμές του προηγούμενου τριμήνου. Με τα δεδομένα αυτά, που δεν προοιωνίζονται αίσια για τη ΔEH αν δεν αλλάξει νοοτροπία, αποτέλεσε ευχάριστη έκπληξη η δημόσια τοποθέτηση του νέου μέλους του δ.σ. της ΔEH Άρη Βατάλη, σε τοπικό Μέσο της Κοζάνης. Το μέλος του δ.σ. μιλάει για την ανάγκη η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από λιγνίτη να γίνει πιο ελκυστική και πιο φθηνή, αναγνωρίζοντας ότι πλέον οι μονάδες φυσικού αερίου, λόγω συμπίεσης της τιμής του καυσίμου, έχουν γίνει πιο ανταγωνιστικές. Ο ίδιος τονίζει επίσης με έμφαση ότι έχει ήδη αρχίσει να συζητείται ο (ανορθολογικός) τρόπος εκμετάλλευσης-εξόρυξης του λιγνίτη στα ορυχεία της ΔEH. Ενώ δηλαδή είναι σχεδιασμένα να παράγουν με καδοφόρους εκσκαφείς, ταινιόδρομους και αποθέτες, πολλά από αυτά τα μηχανήματα έχουν υποκατασταθεί από φορτηγά και άλλο εξοπλισμό εργολάβων με υψηλό κόστος, λόγω επέκτασης των ορυχείων και κάλυψης επιπλέον χιλιομέτρων από τα φορτηγά κ.λπ. Τέλος, ο κ. Βατάλης μιλάει για την ανάγκη γενικότερης περιστολής του παραγωγικού κόστους της ΔEH, κατανοώντας ότι αν δεν επιτευχθεί, κινδυνεύει το μέλλον της ηλεκτροπαραγωγής στην περιοχή του, στη σημερινή της έκταση. Ίσως είναι η πρώτη φορά που το θέμα κόστους λιγνιτικής παραγωγής παύει να αποτελεί «ταμπού» για υψηλόβαθμο στέλεχος της επιχείρησης. Διακινδυνεύουμε να πούμε ότι το νέο μέλος του δ.σ. της ΔEH κινείται εκτός της «επίσημης δεητζίδικης» γραμμής, που δεν σηκώνει κουβέντα στα θέματα κόστους και που μέχρι πριν από 2-3 χρόνια πρέσβευε ότι η ΔΕΗ ΔΕΗ +5,38% Θα κερδίζει πολλαπλάσια, αν σταματήσει να τροφοδοτεί τη βιομηχανία. Αρκεί βέβαια τους προβληματισμούς του κ. Βατάλη να ενστερνισθούν και τα άλλα υψηλόβαθμα στελέχη της ΔEH, ώστε να ξεκινήσει επιτέλους μια ειλικρινής προσπάθεια της ΔEH για μείωση του κόστους και μια ειλικρινής συζήτηση με τους πελάτες της για τους όρους προμήθειας προς όφελος αμφοτέρων, της απασχόλησης και της εθνικής οικονομίας. Γιατί αν συνεχιστεί η σημερινή τάση, είναι πολύ πιθανό η ΔEH να παρακαλάει πελάτες για να διατηρήσει σε λειτουργία τις λιγνιτικές της μονάδες. Πηγή: http://www.euro2day.gr/specials/opinions/article/1383626/to-aerio-antagonizetai-to-lignith-ths-deh.html

Ευκολίες αποπληρωμής των λογαριασμών ρεύματος, ανακοίνωσαν την περασμένη εβδομάδα, ο αρμόδιος υπουργός Περιβάλλοντος Παναγιώτης Λαφαζάνης και ο επικεφαλής της ΔΕΗ Εμμανουήλ Παναγιωτάκης. Αμφότεροι υποσχέθηκαν σύντομα ανακοινώσεις και για τη μείωση του ενεργειακού κόστους, ωστόσο, η εξέλιξη του μείγματος καυσίμων τους πρώτους μήνες του έτους, η οποία χαρακτηρίζεται από τη συνεχιζόμενη υποχώρηση του λιγνίτη υπέρ των ΑΠΕ και των εισαγωγών, δεν αφήνουν κανένα τέτοιο περιθώριο αλλά αντίθετα οδηγούν σε αύξηση του ενεργειακού κόστους. Η συμμετοχή του λιγνίτη, του φθηνού «εθνικού» καυσίμου στο μείγμα ηλεκτροπαραγωγής ακολουθεί τα τελευταία χρόνια σταθερά φθίνουσα πορεία, φθάνοντας τον Απρίλιο του 2015 στο 30% που αποτελεί και το χαμηλότερο ιστορικό επίπεδο. Το πρώτο τρίμηνο έτους, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του ΛΑΓΗΕ, η ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας αυξήθηκε σε ποσοστό 8,4% -αποτέλεσμα κυρίως της χρήσης ηλεκτρικών συσκευών για θέρμανση από τα νοικοκυριά- και καλύφθηκε σε ποσοστό 24% από εισαγωγές. Η λιγνιτική παραγωγή το ίδιο διάστημα μειώθηκε σε ποσοστό 21,6%, περιορίζοντας τη συνολική συμμετοχή του λιγνίτη στην ηλεκτροπαραγωγή στο 34% έναντι 45% τα προηγούμενα χρόνια. Το ποσοστό συμμετοχής των μονάδων φυσικού αερίου περιορίστηκε στο 11%, ενώ οι ΑΠΕ κάλυψαν το 10% της ζήτησης. Εντυπωσιακά είναι και τα στοιχεία για την παραγωγή της ΔΕΗ το πρώτο τετράμηνο του έτους που δείχνουν υποχώρηση της λιγνιτικής παραγωγής σε ποσοστό 23,6%, του φυσικού αερίου σε ποσοστό 41,1% και υπερδιπλασιασμό των εισαγωγών, που εμφανίζονται αυξημένες σε ποσοστό 57% σε σχέση με το πρώτο τρίμηνο του 2014. Η δέσμευση του κ. Λαφαζάνη για μείωση του ενεργειακού κόστους σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις, είναι αδύνατον να τηρηθεί, χωρίς μέτρα αναστροφής αυτής της εξέλιξης. Μείωση της συμμετοχής του λιγνίτη στην ηλεκτροπαραγωγή σημαίνει αυτόματα αύξηση του κόστους παραγωγής, αφού πρόκειται για το φθηνότερο καύσιμο. Το ύψος της αύξησης εξαρτάται κάθε φορά από το καύσιμο που υποκαθιστά τον λιγνίτη, με την υψηλότερη επιβάρυνση να προκύπτει όταν πρόκειται για τις ΑΠΕ. Επιβάρυνση Οταν το λιγνιτικό κόστος παραγωγής με βάση τα στοιχεία της ΔΕΗ -που αμφισβητούνται από την αγορά ως υπερκοστολογημένα- προσδιορίζεται στα 59 ευρώ η μεγαβατώρα και το μέσο κόστος παραγωγής της ενέργειας που παράγεται από ΑΠΕ στα 149,4 ευρώ η μεγαβατώρα, για τους καταναλωτές προκύπτει υπερδιπλάσια επιβάρυνση ακόμη και όταν καταναλώνουν τις ίδιες κιλοβατώρες, όταν ο αριθμός αυτών που παρήχθησαν από λιγνίτη έχουν μειωθεί και έχουν υποκατασταθεί από «πράσινες» κιλοβατώρες. Οι προβλέψεις του ΑΔΜΗΕ (Διαχειριστή του Συστήματος) για αύξηση της συμμετοχής των ΑΠΕ μέχρι το 2020, σε συνδυασμό με την απόσυρση λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ,επίσης μέχρι το 2020, αλλά και τη χαμηλή απόδοση συνολικά του λιγνιτικού δυναμικού της επιχείρησης, οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε περαιτέρω αύξηση του ενεργειακού κόστους. Από το 2016 και σταδιακά μέχρι το 2020 η ΔΕΗ θα πρέπει να αποσύρει ή να θέσει σε καθεστώς εφεδρείας εκτάκτων αναγκών 11 μονάδες συνολικής ισχύος 1.755 MW εκ των οποίων τα 507 MW είναι λιγνιτικά και προέρχονται από τις μονάδες Πτολεμαΐδα 2, 3, και 4 και τη μονάδα Λίπτολ. Ο ΑΔΜΗΕ εκτιμά ως πολύ πιθανή την απόσυρση το 2020 και των μονάδων Αμύνταιο 1 και 2 (273 MW εκάστη), καθώς και όλες τις μονάδες του ΑΗΣ Καριδάς (σύνολο 1.110 MW). Aυτό σημαίνει ότι το 2020 η εγκατεστημένη λιγνιτική ισχύς της ΔΕΗ από τα 4.930 MW σήμερα θα περιοριστεί έως και στα 2.767 MW. Στην περίπτωση που προχωρήσει η υλοποίηση της νέας λιγνιτικής μονάδας της Πτολεμαΐδας ισχύος 600 MW, η λιγνιτική παραγωγή θα ανέλθει στα 3.367 MW. Tην ίδια περίοδο, σύμφωνα με τη μελέτη επάρκειας ισχύος του συστήματος για την περίοδο 2013-2020 του ΑΔΜΗΕ η εγκατεστημένη ισχύς από ΑΠΕ θα φτάσει από τα 4.687 MW σήμερα στα 7.369 MW. H υφιστάμενη κατάσταση των λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ όπως και των ορυχείων, αν δεν γίνουν οι αναγκαίες επενδύσεις εκσυγχρονισμού, θα οδηγήσει σε περαιτέρω μείωση της λιγνιτικής παραγωγής. Η νέα διοίκηση της επιχείρησης έχει θέσει ως προτεραιότητα την ανασυγκρότηση του λιγνιτικού της δυναμικού και έχει ήδη εγκρίνει τις πρώτες επενδύσεις για συντήρηση εξοπλισμού που μένει αναξιοποίητος όπως και τις αναγκαίες προσλήψεις προσωπικού για τη λειτουργία τους. Χαρακτηριστική της απαξίωσης του λιγνιτικού δυναμικού της ΔΕΗ είναι η περίπτωση της Μονάδας Μελίτη στη Φλώρινα, που αποτελεί την πιο σύγχρονη και υψηλής απόδοσης μονάδα της ΔΕΗ. Ωστόσο, εμφανίζει συντελεστή απόδοσης μόλις 19%, καθώς ο σχεδιασμός για τη λειτουργία της προέβλεπε τροφοδοσία από το ορυχείο Κλειδί που δεν μπορεί να λειτουργήσει. Πηγή: http://www.kathimerini.gr/820193/article/oikonomia/epixeirhseis/h-deh-periorizei-ton-lignith-alla-h-ka8arh-energeia-kostizei-perissotero

Τον περασμένο Απρίλιο εάν διάβαζε κανείς τα στοιχεία για τον προγραμματισμό της χονδρικής αγοράς ηλεκτρισμού, θα έβλεπε ότι οι προφορές των λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ, τις ώρες που διαμορφώνουν την ΟΤΣ βρίσκονται ακόμη και πάνω από τα 50 ευρώ η μεγαβατώρα ή στην καλύτερη περίπτωση λίγο χαμηλότερα από τα 50 ευρώ, μέχρι τα 47 -48 ευρώ. Αντίθετα οι προσφορές της εταιρείας για τις μονάδες φυσικού αερίου ήταν αρκετά χαμηλές. Ενδεικτικά σε νυχτερινή ζώνη, τον Απρίλιο ο Άγιος Δημήτριος 1 και η Καρδιά 3 διαμόρφωναν τιμές της τάξης των 48,3 ευρώ η μεγαβατώρα και 48,2 ευρώ η μεγαβατώρα αντίστοιχα. Τις τελευταίες ημέρες ωστόσο παρατηρείται μια αλλαγή στις προσφορές των λιγνιτικών που έχει ως αποτέλεσμα να διαφοροποιείται σημαντικά το τοπίο της αγοράς, επηρεάζοντας όχι μόνο το εσωτερικό παραγωγικό δυναμικό αλλά και τις εισαγωγές. Έτσι για παράδειγμα τις πρώτες ώρες της Παρασκευής, είχαμε προσφορές λιγνιτικών στα 43,9 ευρώ (Μελίτη) και στα 43,2 ευρώ η μεγαβατώρα (Μεγαλόπολη 3). Το Σάββατο πάλι η Μελίτη έδωσε προσφορές της τάξης του 43,9 και η Μεγαλόπολη 43,09 ευρώ η μεγαβατώρα ενώ την Κυριακή η Μελίτη διαμόρφωσε τιμές της τάξης του 43,2 και του 43,4 ευρώ η μεγαβατώρα. Αλλά και για σήμερα το πρωί οι τιμές κυμάνθηκαν ακόμη χαμηλότερα φτάνοντας τα 42,9 ευρώ η μεγαβατώρα (Μεγαλόπολη) με τη Μελίτη να κινείται λίγο υψηλότερα (43,8 ευρώ). Οι χαμηλότερες προσφορές της ΔΕΗ στη χονδρεμπορική αγορά έχουν ως αποτέλεσμα και η μέση ΟΤΣ να κινείται σε αρκετά χαμηλά επίπεδα αφού για την Παρασκευή η μέση ΟΤΣ ήταν 48,788 ευρώ η μεγαβατώρα, το Σάββατο 45,16 ευρώ η μεγαβατώρα, την Κυριακή έπεσε στα 34,81 ευρώ η μεγαβατώρα, ενώ για σήμερα που είναι εργάσιμη ημέρα με μεγαλύτερη ζήτηση αναμένεται να φτάσει τα 49,082 ευρώ η μεγαβατώρα. Τα σήματα αυτά που εκπέμπουν οι προσφορές της ΔΕΗ, εφόσον συνεχιστούν και αποτελέσουν πάγια τακτική, δημιουργούν νέα δεδομένα και συνθήκες για το σύνολο των συμμετεχόντων στην αγορά τόσο των ανεξάρτητων ηλεκτροπαραγωγών, όσο και των εισαγωγέων εμπόρων. Πηγή: http://energypress.gr/news/allagi-skinikoy-sti-hondriki-i-dei-rihnei-kata-8-10-eyro-tis-prosfores-ton-lignitikon

Εντυπωσιακή μεταβολή των δεδομένων για το ηλεκτρικό σύστημα καταγράφεται στα στοιχεία του ΑΔΜΗΕ για τη ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας. Σύμφωνα λοιπόν με τα στοιχεία για το πρώτο τρίμηνο η ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας καταγράφει εντυπωσιακή αύξηση κατά 8,4%, η οποία , καθώς προέρχεται από το δίκτυο διανομής, παραπέμπει σε αύξηση της κατανάλωσης ρεύματος από τα νοικοκυριά λόγω κρύου. Την ίδια στιγμή πάντως, η κατάσταση στο μέτωπο της παραγωγής αρχίζει να εκπέμπει όλο και πιο ξεκάθαρα αρνητικά μηνύματα. Η λιγνιτική παραγωγή κατέγραψε πρωτοφανή μείωση της τάξης του 21,6%. Ένα μέρος αυτής της μείωσης αποδίδεται στα προβλήματα που προέκυψαν από την καταστροφή των δύο μονάδων στην Πτολεμαΐδα. Ωστόσο ο κύριος όγκος της μείωσης προέρχεται από τον εν γένει περιορισμό της χρήσης των λιγνιτικών. Μάλιστα έχει ενδιαφέρον το γεγονός ότι υπήρξε βεβαίως μια σημαντική αύξηση των υδροηλεκτρικών έναντι του «άνυδρου» 2014, ωστόσο στην πραγματικότητα ο δεύτερος μεγαλύτερος παίκτης στο ελληνικό ηλεκτρικό σύστημα είναι οι… εισαγωγές. Έτσι την ίδια στιγμή η λιγνιτική παραγωγή καταγράφει ένα από τα χαμηλότερα μερίδια επί του συνόλου της παραγωγής (μόλις 34% όταν μέχρι σχετικά πρόσφατα είχε μερίδια άνω του 44%) και οι εισαγωγές έφτασαν να καλύπτουν το 24% των αναγκών του συστήματος. Τα φυσικά αέρια έπεσαν δραματικά στο 11% με αποτέλεσμα επί της ουσίας οι ΑΠΕ (ΑΠΕ και παραγωγή στο δίκτυο) να έχουν μεγαλύτερο συνολικό μερίδιο (10 και 7% αντίστοιχα). Στο σημείο αυτό βεβαίως πρέπει να τονιστεί ότι υπάρχουν έντονες αντιδράσεις από την πλευρά των βιομηχανιών, οι οποίες θεωρούν ότι η εξέλιξη αυτή με τη δραματική μείωση της λιγνιτικής παραγωγής και την αύξηση των εισαγωγών οφείλεται στην τακτική της ΔΕΗ που διογκώνει αδικαιολόγητα τα λιγνιτικά κόστη και τις προσφορές των λιγνιτικών της (ιδιαίτερα τις νυχτερινές ώρες που διαμορφώνουν και την οριακή τιμή). Ανεξάρτητα από τις διαμαρτυρίες της βιομηχανίας, το τελευταίο διάστημα φαίνεται ότι συντελούνται τεκτονικές και μάλλον άναρχες αλλαγές στη δομή της χονδρεμπορικής αγοράς, ως αποτέλεσμα αφενός κινήσεων τακτικής των παικτών της αγοράς και αφετέρου των πρόσφατων αλλαγών στο θεσμικό πλαίσιο που ακόμη δεν έχουν αποκρυσταλλωθεί πλήρως στη λειτουργία της αγοράς. Και τα μηνύματα που έρχονται όλο και πιο ξεκάθαρα από τη λειτουργία του συστήματος, δείχνουν ότι οι στρεβλώσεις συνεχίζονται, με τη διαφορά ότι αρχίζουν και δημιουργούνται δομικά προβλήματα όπως η μείωση της λιγνιτικής παραγωγής, η οποία έχει αρχίσει να παγιώνεται. Και επ’ αυτών των κρίσιμων ζητημάτων θα κληθεί άμεσα να δώσει δείγμα γραφής τόσο το αρμόδιο υπουργείο όσο και η νέα διοίκηση της ΔΕΗ, οι οποίοι τουλάχιστον θεωρητικά έχουν μια προσέγγιση πιο φιλική προς τη λιγνιτική ηλεκτροπαραγωγή και στοχεύουν στη μείωση του κόστους του ηλεκτρικού συστήματος. Πηγή: http://energypress.gr/news/ayxanetai-i-zitisi-meionontai-ta-lignitika-deyteros-megalyteros-paiktis-stin-agora-oi-eisagoges

Η πρόσφατη πυρκαγιά στις μονάδες 3 και 4 του Ατμοηλεκτρικού Σταθμού Πτολεμαΐδας -η επαναλειτουργία του οποίου θεωρείται απίθανη καθότι η ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας κυμαίνεται σε ιδιαιτέρως χαμηλά επίπεδα- σε συνδυασμό με το χαμηλό αιολικό δυναμικό και την περιορισμένη ηλιοφάνεια εξαιτίας της αφρικανικής σκόνης έχουν εκτοπίσει τους λιγνίτες και τις ΑΠΕ από το ήδη μειωμένο ηλεκτροπαραγωγικό μείγμα προς όφελος του ευέλικτου, αλλά και ακριβότερου φυσικού αερίου. Συνέπεια των παραπάνω είναι η Οριακή Τιμή Συστήματος (Ο.Τ.Σ.) να κλείσει στα υψηλά επίπεδα των 67,94 Ευρώ ανά Μεγαβατώρα κατά την περασμένη εβδομάδα, σύμφωνα με την E-ntelligence. Η Οριακή Τιμή του Συστήματος είναι η τιμή στην οποία εκκαθαρίζεται η αγορά ηλεκτρικής ενέργειας και είναι η τιμή που εισπράττουν όλοι οι όσοι εγχέουν ενέργεια στο Σύστημα και πληρώνουν όλοι όσοι ζητούν ενέργεια από το Σύστημα. Συγκεκριμένα, η Οριακή Τιμή του Συστήματος διαμορφώνεται από τον συνδυασμό των προσφορών τιμών και ποσοτήτων που υποβάλλουν κάθε μέρα οι διαθέσιμες μονάδες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, και του ωριαίου φορτίου ζήτησης ηλεκτρικής ενέργειας, που διαμορφώνεται σε καθημερινή βάση από τους καταναλωτές. Έτσι ο μέσος όρος του Νοεμβρίου διαμορφώθηκε στα 60,40 €/MWh αποτελώντας τον τέταρτο πιο ακριβό μήνα του έτος μέχρι τώρα (μόνο Ιανουάριος, Φεβρουάριος και Ιούλιος έχουν κλείσει ψηλότερα). Όπως ενημερώνει η E-ntelligence, το μερίδιο των λιγνιτικών μονάδων στο μείγμα καυσίμου σε επίπεδο Η.Ε.Π. έπεσε στο 38%, χαμηλότερο ποσοστό για το 2014. Οι ΑΠΕ σημείωσαν επίσης χαμηλό ρεκόρ 10% με συνέπεια το μερίδιο των Μονάδων Φυσικού Αερίου να ανέβει στο 24%. Οι εισαγωγές διατηρήθηκαν σταθερές στο 24% με κύριες πηγές την ιταλική, τη βουλγαρική και την ουγγρική άγορά. Ενδεικτικά να αναφέρουμε πως η ελληνική Αγορά αποτελεί την ακριβότερη αυτό το διάστημα στην Ευρώπη προσελκύοντας το διεθνές ενδιαφέρον. Από τις ξένες αγορές μόνο η Τουρκία εμφανίζει υψηλότερες τιμές και γι’ αυτό πραγματοποιούνται κάποιες εξαγωγές από την Ελλάδα προς την Τουρκία παρά την υψηλή Ο.Τ.Σ. Πηγή: http://www.econews.gr/2014/12/01/skoni-ape-lignitis-119151/