Αναζήτηση στην κοινότητα

Στους δρόμους της Ελλάδας, μαγαζιά γίνονται σκηνικά τέχνης, όπου η αρχιτεκτονική, τα χρώματα και οι υφές μεταμορφώνουν καθημερινές στιγμές σε αξέχαστες εμπειρίες. Η Ελλάδα και η Αθήνα δεν είναι πια αυτό που ήταν. Κάτι φαίνεται να έχει αλλάξει δομικά και αυτό δεν είναι καθόλου δυσάρεστο. Τι είνα; Η αισθητική. Παντού στην χώρα ξεπροβάλλουν νέα μαγαζιά και καταστήματα τα οποία δεν αρκούνται μόνο στο να επιδίδονται σε εμπορικές συνδιαλλαγές. Δημιουργούν χώρους, οι οποίοι ξεφεύγουν από το παραδοσιακό μοτίβο του εμπορικού καταστήματος, εγκαινιάζοντας μια πρωτότυπη αισθητική, η οποία δεν συνδυάζει απλώς το παλιό και το μοντέρνο, αλλά αντιπροσωπεύει τον Έλληνα millenial και zoomer. Συζητάμε για μαγαζιά με ταυτότητα, με ένα κράμα street culture και προσιτής πολυτέλειας που δίνουν ψυχή στις πόλεις μας. Τις ανακατασκευάζουν, δεν εναντιώνονται στα μελανά τους σημεία, αλλά σχολιάζουν και αντλούν έμπνευση από αυτά, αποτελώντας χώρο ύπαρξης του ανθρώπου εκείνου που είναι σε μια αέναη κίνηση και παρατηρεί τα πάντα. Red Jane, to εγκαταλελειμμένο κτίριο του ’30 στα Χανιά έγινε ένας φούρνος-επιτομή του design. Αυτοί οι χώροι δεν είναι όμως απλώς όμορφοι, είναι έξυπνοι. Συχνά συνδυάζουν την ιστορική αρχιτεκτονική με σύγχρονες λεπτομέρειες, δημιουργώντας ταυτόχρονα ένταση και αρμονία. Δεν είναι ασυνήθιστο να βρεις μια κομψή, μοντέρνα μηχανή εσπρέσο κάτω από μια ερειπωμένη πέτρινη καμάρα ή ένα μινιμαλιστικό μπαρ πλαισιωμένο από τα εκτεθειμένα ξύλινα δοκάρια ενός κτιρίου του περασμένου αιώνα. Οι Έλληνες σχεδιαστές και ιδιοκτήτες καταστημάτων φαίνεται να έχουν κατακτήσει την τέχνη της στρωματοποίησης σεβόμενοι το παρελθόν και ταυτόχρονα επαναπροσδιορίζοντάς το με ευαισθησία. Αντί δηλαδή να καλύπτουν την ιστορία -κάτι που είδαμε να συμβαίνει έντονα τις δεκαετίες μέχρι το 2010-, την αφήνουν να αναπνέει μέσα από τους τοίχους, τα πατώματα και τα έπιπλα. Εξίσου εντυπωσιακό είναι το πώς αυτά τα σχέδια προσκαλούν τους ανθρώπους να παραμείνουν. Ένα προσεκτικά σχεδιασμένο καφέ δεν πουλάει απλώς καφέ, αλλά προσφέρει ένα μέρος για να καθίσεις για ώρες, περιτριγυρισμένος από αντικείμενα και υφές που σε κάνουν να νιώθεις μέρος μιας κουλτούρας. Ένα καλά σχεδιασμένο σούπερ μάρκετ δεν είναι απλώς ένα μέρος για να αγοράσεις φέτα ή ελιές, αλλά σε βυθίζει στο φως, το άρωμα, τις γεύσεις που αναδεικνύουν τα προϊόντα και τον πολιτισμό από τον οποίο προέρχονται. Ένα μπαρ δεν σερβίρει απλώς κοκτέιλ, αλλά δημιουργεί στιγμές. Σε μια χώρα όπου η κοινωνική ζωή είναι πάντα επικεντρωμένη στη συνάθροιση γύρω από το φαγητό, το ποτό και τις αγορές, αυτές οι σχεδιαστικές αποφάσεις έχουν βαθιά απήχηση. @oneburgerworldwide/Ιnstagram -Οne Burger, Αγάθωνος 7, Αθήνα Το One Burger είναι ένας ξεχωριστός προορισμός για τους λάτρεις των burger και του design. Βρίσκεται στην καρδιά της Αθήνας και συνδυάζει αρμονικά την γαστρονομική τελειότητα με την αρχιτεκτονική τέχνη. Πέρα από το πολύ γευστικό φαγητό, η ατμόσφαιρα στο One Burger είναι πραγματικά εντυπωσιακή. Σχεδιασμένο από το διάσημο αρχιτεκτονικό γραφείο Snarkitecture, ο χώρος είναι μια απόδειξη της μινιμαλιστικής κομψότητας. Το εσωτερικό διαθέτει οργανικές, γλυπτικές φόρμες με κρεμώδη περιγράμματα, δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα που θυμίζει φαράγγι, η οποία είναι ταυτόχρονα μοντέρνα και φιλόξενη. Tα φυσικά στοιχεία ενσωματώνονται αρμονικά στο σχεδιασμό, με εκτεθειμένους πέτρινους τοίχους και μια ανασυρόμενη οροφή που επιτρέπει την εμπειρία φαγητού έξω, όταν ο καιρός είναι καλός. Η χρήση γήινων αποχρώσεων και καινοτόμου φωτισμού ενισχύει περαιτέρω την αισθητική γοητεία, καθιστώντας το ένα ιδανικό μέρος τόσο για casual dining όσο και για ειδικές περιστάσεις. www.10amapotheke.com -10AM Apotheke, Κωνσταντινουπόλεως 82, Αθήνα “Οι αναμνήσεις μας είναι όσα αισθανθήκαμε. Μυρωδιές, ήχοι, τοπία, ανάγλυφα, λέξεις, βιώματα, στο σύνολό τους συνθέτουν την προσωπική μας αποθήκη. Αυτό ακριβώς μετουσιώνει η 10AM apotheke”, εξηγεί η Εύα Παπαδάκη ιδρύτρια του μαγαζιού. Όντως το 10AM Apotheke δεν αποτελεί απλώς άλλο ένα concept store στην Αθήνα, αλλά μια εμπειρία. Κρυμμένο στη ζωντανή γειτονιά του Γκάζι στην Αθήνα, το 10AM Apotheke αποτελεί μνημείο μινιμαλιστικής κομψότητας και αισθητηριακής υπεροχής. Είναι απλούστερα, μια επιμελημένη εμπειρία που συνδυάζει το σχεδιασμό, τα αρώματα και την ουσία της ελληνικής κληρονομιάς. Στεγασμένο στο υπόγειο του βιομηχανικού 10AM Lofts, ενός πρώην αποθηκευτικού χώρου τροφίμων, το Apotheke διατηρεί τον ακατέργαστο χαρακτήρα του κτιρίου, ενώ εισάγει σύγχρονα στοιχεία σχεδιασμού. Ο χώρος χαρακτηρίζεται από ψηλά ταβάνια, εκτεθειμένους τοίχους από μπετόν και εκτεταμένες γυάλινες προσόψεις που λούζουν το εσωτερικό με φυσικό φως. Ένα χαρακτηριστικό στοιχείο είναι η σκουριασμένη σπειροειδής σκάλα που συνδέει το υπόγειο με το ισόγειο, λειτουργώντας τόσο ως λειτουργικό στοιχείο όσο και ως γλυπτικό κεντρικό στοιχείο. Το 10AM Apotheke είναι ένα καταφύγιο για όσους αναζητούν αυθεντικά, χειροποίητα προϊόντα που θυμίζουν την ουσία της Ελλάδας. Το κατάστημα προσφέρει μια προσεκτικά επιλεγμένη συλλογή προϊόντων, όπως: ψωμί, μέλι με θυμάρι, ελαιόλαδο, τσάι, βότανα και αλάτι, κεριά, θυμίαμα, θυμιατήρια σαπούνια, τσάντες, αφίσες και άλλα. Κάθε προϊόν έχει επιλεγεί για να ξυπνάει αναμνήσεις και να διεγείρει τις αισθήσεις, αντανακλώντας τη φιλοσοφία του καταστήματος που είναι να συνδέεται με την ουσία των ελληνικών τελετουργιών. @shed._co/Ιnstagram – shed Specialty Coffee Shop, Πατριάρχου Διονυσίου 11, Θεσσαλονίκη Αν θέλετε να δείτε πως πίνουν τον καφέ τους και κυρίως τις ξεχωριστές ποικιλίες του, οι Ιάπωνες, επισκεφτείτε το Το Shed 小屋 Specialty Coffee Shop. Πρόκειται για ένα μινιμαλιστικό καταφύγιο στην καρδιά της Θεσσαλονίκης, που συνδυάζει επιρροές από το ιαπωνικό και το σκανδιναβικό design για να δημιουργήσει μια γαλήνια εμπειρία καφέ. Είναι σαν να φέρνει ένα μικρό κομματάκι της Ιαπωνίας στην Ελλάδα -θυμίζει πολύ το διάσημο ιαπωνικό μαγαζί Kurasu. Βρίσκεται σε έναν χώρο 9,5 τετραγωνικών μέτρων και προσφέρει μια επιλεγμένη ποικιλία από ειδικούς καφέδες, όπως εσπρέσο, κρύος καφές και μοναδικούς λάτε, όπως μάτσα. Το καφέ αυτό δίνει έμφαση στην ποιότητα, σερβίροντας κόκκους καφέ από τον αθηναϊκό καβουρδιστή KUDU, και προσφέρει ένα μοντέλο αυτοεξυπηρέτησης, όπου οι πελάτες παραγγέλνουν στο ταμείο και απολαμβάνουν τα ροφήματά τους σε ένα ήσυχο περιβάλλον. Με έμφαση στην απλότητα και τα φυσικά υλικά, το Shed 小屋 έχει γίνει ένα από τα αγαπημένα μέρη των λάτρεις του καφέ που αναζητούν τόσο γεύση όσο και μια γήινη ατμόσφαιρα. @dr.8___/Instagram -DR.8, Δραγατσανίου 8, Αθήνα Τα μπαρ στην Αθήνα και την Θεσσαλονίκη έχουν γίνει πλέον ζωντανά παραδείγματα ενός πολύ ξεχωριστού στυλ που δημιουργούν οι Έλληνες designers. Το Dr.8 είναι στην κορυφή αυτής της αισθητικής. Είναι το καινούργιο απόκτημα της Αθήνας, με βερολινέζικη και νεοϋορκέζικη επιρροή και προσφέρει καλή πίτσα και εκπληκτικά κοκτέιλ. Θα συμφωνήσουμε μαζί σας, υπάρχουν όντως πολλά μπαρ που προσφέρουν αυτά τα δυο. Ωστόσο στο Dr.8 κανείς μπορεί να βρει κάτι διαφορετικό: την πεμπτουσία της pop και μοντέρνας αισθητικής. Το μπαρ είναι κάτι ανάμεσα σε σε sci-fi ταινία -τύπου Blade Runner 2049– και πίνακα του Yves Klein, μιας και διαθέτει ένα ολόκληρο δωμάτιο χρωματισμένο με το International Klein Blue (IKB) -το χαρακτηριστικό μπλε χρώμα που δημιούργησε ο ζωγράφος. Μυσταγωγικός χαρακτήρας, νέον φώτα και καλή μουσική, κάνουν το Dr.8 το νέο talk of the town. @redjaneproject/Instagram -Red Jane, Χανιά, Κρήτη Το Red Jane Bakery στα Χανιά της Κρήτης είναι μια αξιοσημείωτη σύνθεση βιομηχανικής κληρονομιάς και μινιμαλιστικού σχεδιασμού. Στεγασμένο σε ένα χυτήριο της δεκαετίας του 1930, αυτό το αρτοποιείο χειροποίητων προϊόντων μεταμορφώθηκε από τον διάσημο σχεδιαστή Μιχάλη Αναστασιάδη, σε συνεργασία με τον ξενοδόχο Νίκο Τσεπέτη. Το όραμά τους ήταν να δημιουργήσουν έναν χώρο όπου η τέχνη της αρτοποιίας συνυπάρχει με τον εκλεπτυσμένο σχεδιασμό, με αποτέλεσμα ένα μοναδικό περιβάλλον που τιμά τόσο τη χειροτεχνία όσο και την αισθητική. Το εξωτερικό του κτιρίου διατηρεί την αρχική του γοητεία, με τοίχους καλυμμένους με γκράφιτι και κόκκινα ατσάλινα παράθυρα. Στο εσωτερικό, ο χώρος είναι επενδυμένος με πλούσιο κόκκινο μάρμαρο από τα λατομεία του Διονύσου και της Ριτσώνας, που συμπληρώνεται από ειδικά σχεδιασμένα κεραμικά πλακίδια που σχεδίασε ο Αναστασιάδης σε συνεργασία με τη Mutina. Η χρήση εκτεθειμένων τούβλων στην οροφή και ένα ψηλό γυάλινο παράθυρο που χωρίζει τον χώρο παραγωγής από τον χώρο πώλησης δημιουργούν ένα αρμονικό μείγμα ακατέργαστων βιομηχανικών στοιχείων και εκλεπτυσμένου σχεδιασμού. Eξωτερική φωτογραφία: Red Jane, Χανιά View full είδηση

Αυτοί είναι οι φιναλίστ από την Ελλάδα – και τα αντιπροσωπευτικά τους έργα – που θα τεθούν στην κρίση της επιτροπής των Ευρωπαϊκών βραβείων αρχιτεκτονικής “EU Mies Van De Rohe” τον Μάιο του 2026 στη Βαρκελώνη. Το “EU Mies van der Rohe Awards” (European Union Prize for Contemporary Architecture – Mies van der Rohe Award) είναι το σημαντικότερο ευρωπαϊκό βραβείο αρχιτεκτονικής. Δημιουργήθηκε το 1988 από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ίδρυμα Mies van der Rohe στη Βαρκελώνη. Ο στόχος του βραβείου είναι να αναδείξει την αριστεία στη σύγχρονη αρχιτεκτονική, να προβάλει την πολιτιστική ποικιλομορφία της Ευρώπης και να ενισχύσει τον διάλογο μεταξύ αρχιτεκτόνων, πελατών, θεσμών και κοινού. Απονέμεται κάθε δύο χρόνια και περιλαμβάνει: 1)Το κύριο βραβείο (Main Award), 2)Το Emerging Architecture Award για νέους αρχιτέκτονες και το 3)Young Talent Award για φοιτητές και πρόσφατους αποφοίτους. Τα έργα που διακρίνονται αποτελούν παραδείγματα καινοτομίας, βιωσιμότητας και κοινωνικού αντίκτυπου, ενώ συνήθως παρουσιάζονται σε έκθεση και ειδική τελετή στη Βαρκελώνη. Το Mandarin Oriental Costa Navarino, έργο των K-Studio και Alexandros N. Tombazis & Associates Μιλήσαμε με τον Ivan Blasi, Curator και Program Director του EU Prize for Contemporary Architecture – Mies van der Rohe Award, ο οποίος μας δήλωσε ότι τα βραβεία θα λάβουν χώρα μεταξύ 11 και 12 Μαΐου, -περιμένουν την τελική επιβεβαίωση από τον αρμόδιο Ευρωπαίο Επίτροπο- αν και, όπως είπε ο ίδιος, “θα είναι αυτές οι ημέρες γιατί συμπίπτουν με την ανακήρυξη της Βαρκελώνης σε Παγκόσμια Πρωτεύουσα της Αρχιτεκτονικής. Στην ερώτηση μας για την διαφορετικότητα των φετινών βραβείων, μας είπε: “Τα υποψήφια έργα του 2026 παρουσιάζουν διαφορετικές αλλά συμπληρωματικές προσεγγίσεις, σε ποικίλα πλαίσια και κλίμακες. Παρότι προέρχονται από διαφορετικές πραγματικότητες, όλα μοιράζονται μια στάση φροντίδας και προσοχής τόσο προς το περιβάλλον τους όσο και προς τους ανθρώπους που το κατοικούν. Διαφορετικές κλίμακες, διαφορετικά πλαίσια, ίδιο πνεύμα: φροντίδα για τους ανθρώπους και τον τόπο”. Σας παρουσιάζουμε, σε συνεργασία με τον Independent Expert των βραβείων και του Archisearch, Βασίλη Μπαρτζώκα τους 14 Έλληνες φιναλίστ (υπάρχουν 4 Ελληνες nominators και ο ΣΑΔΑΣ): Neiheiser Argyros -Astir Marina Landscape and Public Realm Το έργο Astir Marina Landscape and Public Realm των Neiheiser Argyros επιλέχθηκε στους φιναλίστ των βραβείων Mies van der Rohe γιατί επαναπροσδιορίζει τη σχέση μεταξύ πολυτελούς τουρισμού και δημόσιου χώρου στη Βουλιαγμένη. Με έναν σχεδιασμό διακριτικό και ποιητικό, μεταμορφώνει τη μαρίνα σε ανοιχτό, βιώσιμο τοπίο περιπάτου, ενσωματωμένο στη φύση, προάγοντας την ανθρώπινη κλίμακα και τη θαλάσσια εμπειρία. Betaplan S.A. και Pila Studio – Πύργος Πειραιά Ο Πύργος Πειραιά (Piraeus Tower), έργο των BETAPLAN + PILA Studio, θεωρείται υποψήφιο επειδή αποτελεί πρότυπο adaptive reuse: αναβιώνει ένα εγκαταλειμμένο κτίριο του 1975, επανασχεδιάζοντας τη φατίνη όψη και εσωτερικούς χώρους. Η πρόταση στοχεύει στη σημαντική μείωση της ενεργειακής κατανάλωσης μέσα από μια σειρά βιώσιμων λύσεων. Χρησιμοποιεί σκίαστρα (louvers) που περιορίζουν τα ηλιακά κέρδη έως και 50%, συμβάλλοντας έτσι στη μείωση της θερμότητας στο εσωτερικό του κτιρίου. Παράλληλα, προωθεί την ανακύκλωση υλικών, μειώνοντας τα απόβλητα και την ανάγκη για νέους πόρους, ενώ ενσωματώνει έξυπνα συστήματα ελέγχου που ρυθμίζουν αυτόματα τη θερμοκρασία και τον φωτισμό, εξασφαλίζοντας μέγιστη ενεργειακή απόδοση και άνεση. Biris-Tsiraki architects – “Towards the Sun / Summerhouse in Antiparos” Το έργο των Tasos Biris και Sofia Tsiraki είναι υποψήφιο για τα φετινά βραβεία Mies van der Rohe επειδή εκφράζει με μοναδικό τρόπο τη σύνδεση της αρχιτεκτονικής με το φυσικό τοπίο και το μεσογειακό φως. Η κατοικία ενσωματώνεται αρμονικά στο άνυδρο νησιωτικό περιβάλλον, χρησιμοποιώντας καθαρές γεωμετρίες, λιτά υλικά και ήπιες χρωματικές εντάσεις που αναδεικνύουν τη σχέση ανάμεσα στο κτισμένο και το φυσικό. Μέσα από την ισορροπία εσωτερικού και εξωτερικού χώρου, το έργο αναδεικνύει τη σημασία της απλότητας και της αυθεντικής εμπειρίας του τόπου, στοιχεία που συνάδουν απόλυτα με τη φιλοσοφία του βραβείου Mies van der Rohe. Point Supreme, Κατοικία στην Πελοπόννησο Η κατοικία στην Πελοπόννησο από το γραφείο Point Supreme (Peloponnese House) είναι υποψήφια για τα φετινά βραβεία Mies van der Rohe επειδή αναδεικνύει με ευαισθησία την ανακατασκευή ενός παραδοσιακού πέτρινου αγροτικού σπιτιού, ενσωματώνοντας σύγχρονα στοιχεία που αναζωογονούν τον τόπο χωρίς να τον εξαλείφουν. Με προσεκτικές επεμβάσεις στη δομή, η χρήση φυσικών υλικών, η ανοιχτότητα και η σχέση εσωτερικού-εξωτερικού χώρου δημιουργούν ένα έργο που τιμά το παλιό και συγχρόνως ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες κατοίκησης. Micromega architecture and strategies and Alexandros Tombazis Associates And Architects – Pinewood Schoolin Anatolia Campus Το έργο των Micromega Architecture & Strategies και A. N. Tombazis & Associates συνδυάζει υψηλό αρχιτεκτονικό ήθος, βιώσιμο σχεδιασμό και ευαισθησία στο περιβάλλον του ιστορικού campus της Ανατόλιας στη Θεσσαλονίκη. Η κατασκευή σέβεται τον άξονα του campus, υιοθετεί ελαφρές μεταλλικές δομές που «αιωρούνται» για ενοποίηση των όψεων, εισάγει διπλά atria που ενισχύουν τη σχέση εσωτερικού-εξωτερικού χώρου και εφαρμόζει βιοκλιματικές αρχές για ελεγχόμενη θερμική άνεση, φυσικό φωτισμό και φυσικό εξαερισμό. Με αυτή την ολοκληρωμένη προσέγγιση το έργο αναδεικνύει την εκπαιδευτική χρήση ως αρχιτεκτονική πρόταση υψηλής ποιότητας και καινοτομίας, χαρακτηριστικά που ταιριάζουν με τις απαιτήσεις των βραβείων Mies van der Rohe. DeMachinas – Three Object Apartment Το έργο των DeMachinas + Elina Loukou ξεχωρίζει ως υποψήφιο γιατί μετατρέπει μια παλιά κατοικία μοντέρνου κτιρίου σε ένα χώρο που λειτουργεί ως «καμβάς» για αρχιτεκτονική χειρονομία. Στην προσέγγιση αυτή, απογυμνώνεται η υπάρχουσα δομή -αποκαλύπτονται τα waffle υποστυλώματα, οι σκάλες, οι επιφάνειες της οροφής- και τοποθετούνται τρία αυτόνομα λειτουργικά αντικείμενα (η οριζόντια νησίδα κουζίνας/τραπεζαρίας, ο “storage block” και ο μηχανισμός διαχωρισμού με pivot πόρτες) που οργανώνουν τον χώρο με ευελιξία. Με αυτόν τον τρόπο, το έργο ισορροπεί μεταξύ της αναγνώρισης του παλιού και της εισαγωγής νέας χωρικής λογικής, μια σύνθεση “άρνησης της διακόσμησης” και “ευέλικτης αρχιτεκτονικής χειρονομίας”, που ταιριάζει με τις απαιτήσεις ποιότητας, καινοτομίας και συγκρότησης του βραβείου Mies van der Rohe. Etsi architects – Τeloneio Kardamyli Το έργο Τελωνείο Καρδαμύλη (Teloneio Kardamyli Home Restoration) του γραφείου ETSI Architects αντιμετωπίζει με ευαισθησία την αποκατάσταση ενός ιστορικού κτιρίου του 18ου αιώνα, επαναφέροντάς το σε λειτουργική κατοικία με σεβασμό στη δομή, το τοπίο και την τοπική παράδοση. Επιχειρεί να ενώσει παλιό και νέο, χρησιμοποιεί τοπικά υλικά και τεχνικές, δημιουργεί ισορροπία εσωτερικών και εξωτερικών χώρων και ενισχύει τη σύνδεση του κτιρίου με το φυσικό και πολιτισμικό του περιβάλλον. Αλέξανδρος Ν. Tombazis & Associates μαζί με K-Studio – Mandarin Oriental Costa Navarino Το Mandarin Oriental Costa Navarino, έργο των K-Studio και Alexandros N. Tombazis & Associates, συνδυάζει πολυτελή φιλοξενία με βιώσιμη αρχιτεκτονική που σέβεται το μεσσηνιακό τοπίο. Ενσωματώνει φυσικά υλικά, ήπιες γραμμές και βιοκλιματικές αρχές, δημιουργώντας ένα ξενοδοχείο που μοιάζει να αναδύεται οργανικά από τη γη και το περιβάλλον του. Ctrl_Space Lab – The Bauxite Residue Pavilion Το Bauxite House Pavilion ξεχωρίζει για τον τρόπο που ενώνει την αρχιτεκτονική με την οικολογία. Χρησιμοποιεί υλικά από υπολείμματα βωξίτη, δείχνοντας πώς τα βιομηχανικά απόβλητα μπορούν να μετατραπούν σε αισθητικά και λειτουργικά στοιχεία. Η απλότητα, η διαφάνεια και η ενσωμάτωσή του στο φυσικό τοπίο εκφράζουν μια σύγχρονη, βιώσιμη αρχιτεκτονική σκέψη. Photo: George Pappas Block 722 – Viglostasi Το έργο Viglostasi Residence του γραφείου Block722 επιλέχθηκε επειδή μετατρέπει την ιδιωτική κατοικία σε μια αρμονική, ακριτική παρουσία στο κυκλαδίτικο τοπίο: οι όγκοι χαμηλού ύψους και οι φυσικές υλικές επιλογές (πέτρα, ξύλο, σοβάς) δημιουργούν «συνοικία» στο βράχο, ενώ η διάταξη σε επίπεδα αξιοποιεί την κλίση του εδάφους και προσφέρει θέες προς τη θάλασσα. RC Tech – Seneka Logistics – Storage & Distribution Centre Συνδυάζει λειτουργική καινοτομία με αρχιτεκτονική ποιότητα, αποδίδοντας έναν αποθηκευτικό-διανεμητικό χώρο που αναβαθμίζει τον αστικό ιστό της Κηφισιάς. Με έμφαση στην καθαρότητα μορφής, την τεχνολογική ακρίβεια και την αισθητική προσαρμοστικότητα, το έργο επιχειρεί να υπερβεί τη συμβατική αρχιτεκτονική των logistics εγκαταστάσεων, προσφέροντας ένα δομημένο περιβάλλον που ανταποκρίνεται σε σύγχρονες ανάγκες και αισθητικές απαιτήσεις. Arid – VEIL — extension residential Ενσωματώνει ευαίσθητα την επέκταση μιας κατοικίας, δημιουργώντας έναν διάλογο μεταξύ παλαιού και νέου. Η χρήση διαφανούς “πέπλου” (veil) λειτουργεί ως λεπτός διαχωριστής, που επιτρέπει τη συνύπαρξη ιδιωτικότητας και ανοιχτότητας, ενώ η αρχιτεκτονική απλότητα, η λεπτή μορφή και η καλή σύνδεση με το περιβάλλον αναδεικνύουν την ποιότητα του σχεδιασμού. React Αrchitects – Lofos house Το Lofos House των React Architects ενσωματώνεται αρμονικά στο φυσικό τοπίο, αναδύεται διακριτικά από τη γη και μετατρέπει την οροφή σε προέκταση του περιβάλλοντος. Οι καθαρές γραμμές, οι φυσικοί όγκοι και η ρευστή σχέση εσωτερικού-εξωτερικού χώρου εκφράζουν μια αρχιτεκτονική ισορροπίας, όπου το κτίσμα δεν κυριαρχεί, αλλά συνομιλεί με το τοπίο με διακριτική δύναμη. Flux Office – Νέο Πωλητήριο Ακρόπολης Το νέο πωλητήριο της Ακρόπολης από το Flux Office συνδυάζει σύγχρονο σχεδιασμό με σεβασμό στο ιστορικό τοπίο. Ενσωματώνεται αρμονικά στο περιβάλλον, χρησιμοποιεί φυσικά υλικά όπως μάρμαρο και κεραμικά, προσφέρει διαφάνεια και φως, ενώ λειτουργεί ως συνέχεια της εμπειρίας επίσκεψης, προβάλλοντας μια σύγχρονη, πολιτισμικά ευαίσθητη Ελλάδα. View full είδηση

Συνάδελφοι επειδή στην περιοχή που δουλεύω θα με τρελάνουν, θέλω να με ενημερώσετε για το τι συμβαίνει στο θέμα αυτό και σε άλλες περιοχες. Στο νομό μας η τελευταία ΕΠΑΕ έγινε αρχές Οκτωβρίου καθώς δεν είχε συγκροτηθεί από την περιφέρεια το συμβούλιο αρχιτεκτονικής. Στις 6/10/2012 έστειλε ένα "χαρτί" ο ΣΑΔΑΣ και έλεγε ότι παρανόμως (λογω ν.4030) λειτουργούσε η ΕΠΑΕ και αυτοί άλλο που δεν θελαν από τότε δεν ξανάκαναν ΕΠΑΕ και περιμένουν αν και ποτέ θα συγκροτηθούν τα Σ.Α.

Ο διεθνούς φήμης αρχιτέκτονας και ιδρυτής της Foster + Partners, Lord Norman Foster, επισκέφθηκε πρόσφατα το The Ellinikon, για να παρακολουθήσει από κοντά την πρόοδο ενός έργου που επαναπροσδιορίζει το αστικό τοπίο της Αθήνας και σηματοδοτεί μια νέα εποχή για τη χώρα. Συνοδευόμενος από τον CEO της LAMDA Development, Οδυσσέα Αθανασίου, ο Lord Foster περιηγήθηκε στο εργοτάξιο του Riviera Tower, ο οποίος έχει ήδη φτάσει στον 25ο όροφο και ανεβαίνει καθημερινά — ένα γεγονός που καταδεικνύει την ταχύτητα υλοποίησης αλλά και τη στρατηγική σημασία του έργου σε παγκόσμιο επίπεδο. Η Foster + Partners έχει αναλάβει τον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό του Riviera Tower — του ψηλότερου παραθαλάσσιου οικιστικού πύργου στη Μεσόγειο, και υπογράφει το masterplan του The Ellinikon. Με σχεδιασμό που αξιοποιεί στο έπακρο το φυσικό φως, ενσωματώνει προηγμένα συστήματα βιωσιμότητας και αποπνέει διαχρονική αισθητική, ο Riviera Tower αποτελεί ένα μοναδικό δείγμα πράσινης αρχιτεκτονικής με έντονο επιστημονικό και τεχνολογικό ενδιαφέρον — ενισχύοντας τον ρόλο του The Ellinikon ως έργο αναφοράς, όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά και για τη διεθνή κοινότητα. View full είδηση

Η 19η Διεθνής Έκθεση Αρχιτεκτονικής Βενετίας -Biennale Architettura 2025: Intelligens. Natural. Artificial. Collective.- πραγματοποιείται σε επιμέλεια του αρχιτέκτονα και μηχανικού Carlo Ratti, ο οποίος σχολίασε: «Για να αντιμετωπίσεις έναν κόσμο που φλέγεται, η αρχιτεκτονική πρέπει να μπορούμε να εκμεταλλευτούμε όλη τη νοημοσύνη που μας περιβάλλει». Εκπαιδευμένος ως αρχιτέκτονας και μηχανικός, ο Carlo Ratti διδάσκει στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης (MIT) και στο Πολυτεχνείο του Μιλάνου. Είναι διευθυντής του Senseable City Lab και ιδρυτικός συνεργάτης του στούντιο αρχιτεκτονικής και καινοτομίας CRA – Carlo Ratti Associati (Τορίνο, Νέα Υόρκη, Λονδίνο). Η Ελλάδα συμμετέχει με την πρόταση «IntelligensHistorica», μια σύνθετη θεώρηση πάνω στον ρόλο της ιστορικής μνήμης και της πολιτιστικής κληρονομιάς στο παρόν και το μέλλον του αστικού και αρχιτεκτονικού σχεδιασμού. Το έργο αναπτύσσεται σε διάλογο με το γενικό θέμα της Μπιενάλε 2025, το οποίο είναι «Intelligens. Natural. Artificial. Collective», υπό την επιμέλεια του κ. Carlo Ratti. Την επιμέλεια της ελληνικής συμμετοχής υπογράφει η ομάδα των Νίκου Σκουτέλη, Elisabetta Molteni, Κλήμη Ασλανίδη, Αντώνη Καραμήτρου και Άννας Τσιτωνάκη. Η έκθεση «IntelligensHistorica» διερευνά τη νοημοσύνη του παρελθόντος — ως μια «ιστορική νοημοσύνη» — η οποία ενεργοποιεί σύγχρονες και μελλοντικές πρακτικές μέσα από τη συλλογική μνήμη, τη χωρική εμπειρία και την πολιτιστική συνέπεια. Το ελληνικό περίπτερο επιχειρεί να αναδείξει τις σχέσεις μεταξύ φυσικής, τεχνητής και συλλογικής νοημοσύνης, μέσα από αρχιτεκτονικά εργαλεία ανάγνωσης του ιστορικού περιβάλλοντος. Η έκθεση θα παραμείνει ανοιχτή έως τις 23 Νοεμβρίου 2025 και αποτελεί μια δυναμική πλατφόρμα διαλόγου για την ελληνική αρχιτεκτονική κοινότητα με τη διεθνή σκηνή. Περισσότερες πληροφορίες και φωτογραφικό υλικό: https://we.tl/t-AfYgMjl83B https://www.arch-biennale.gr/ View full είδηση

Είμαι πρωτοετής στη σχολή Χημικών Μηχανικών και σκέφτομαι να κάνω 10 τοις εκατό σε δύο πιθανές σχολές (Πολιτικών ή Αρχιτεκτόνων). Γίνεται να κάνω 10 τοις εκατό για την Αρχιτεκτονική χωρίς να έχω δώσει στις πανελ σχέδιο? (δίνοντας για παράδειγμα μόνο το σχέδιο?). Αν όχι με 10 τοις εκατό υπάρχει κάποιος άλλος τρόπος? Αν γνωρίζει κάποιος παρακαλώ να με βοηθήσει γιατί δεν έχω βρει πουθενά απαντήσεις σχετικά με αυτό το ζήτημα😔

Τα τελευταία χρόνια, μια σειρά εκθέσεων και μονογραφιών προκάλεσαν την ανακάλυψη του σοσιαλιστικού μοντερνισμού, η ισχυρή έκφρασή του και ο εξωτισμός του προκαλούν σημαντικό ενδιαφέρον. Το πρόσφατα δημοσιευμένο φωτογραφικό βιβλίο Concrete Siberia Τα σοβιετικά τοπία του Άπω Βορρά από τη Zupagrafika ρίχνουν ένα νέο φως σε αυτό το σχετικά ανεξερεύνητο κεφάλαιο της ιστορίας της αρχιτεκτονικής, προβάλλοντας τη σοβιετική αρχιτεκτονική των μεγάλων πόλεων στη Σιβηρία, παρέχοντας παράλληλα μια εικόνα για ένα ελάχιστα γνωστό τοπίο. Το βιβλίο παρουσιάζει την αρχιτεκτονική και το αστικό περιβάλλον έξι πόλεων στη Σιβηρία: Νοβοσιμπίρσκ, Ομσκ, Κρασνογιάρσκ, Νόριλσκ, Ιρκούτσκ και Γιακούτσκ, μέσω του φακού του Ρώσου φωτογράφου Αλεξάντερ Πολύβκιν, φέρνοντας μια νέα-προοπτική για τη μεταπολεμική αρχιτεκτονική. Το φωτογραφικό έργο είναι η δημιουργία του Zupagrafika, ενός ανεξάρτητου εκδοτικού οίκου και στούντιο σχεδιασμού που εδρεύει στην Πολωνία, του οποίου η εργασία επικεντρώνεται γύρω από την ευρωπαϊκή μεταπολεμική μοντέρνα και βάρβαρη αρχιτεκτονική, κυρίως αυτή του πρώην Ανατολικού Μπλοκ. Ιδρύθηκε το 2012 από τους David Navarro και Martyna Sobecka, η Zupagrafika έχει τεκμηριώσει αυτήν την αρχιτεκτονική κληρονομιά μέσω ενός εκτεταμένου έργου που περιλαμβάνει Brutal Britain, Eastern Blocks και Panelki. Πηγή εικόνας: pinterest Με αυτό το τελευταίο έργο, το δίδυμο ήθελε να ρίξει μια πιο προσεκτική ματιά στο πώς η σοβιετική περίοδος επηρέασε την αρχιτεκτονική και την αστική ανάπτυξη στη Σιβηρία: «Μέσω του Concrete Siberia μοιραζόμαστε την αρχιτεκτονική που μας συναρπάζει και την οποία καταγράφουμε με πολλούς τρόπους (είτε μέσω εικονογράφησης είτε φωτογραφίας) την τελευταία δεκαετία. Πολλά από τα κτίρια που φωτογραφήθηκαν στο βιβλίο δεν έχουν δημοσιευτεί σε καμία μορφή πριν. Πιστεύουμε ότι αυτό το βιβλίο μπορεί να είναι ένα εργαλείο για να εξερευνήσετε άγνωστα μέρη και κατασκευές που διαμόρφωσαν τα αστικά τοπία στη Σιβηρία και επίσης, ίσως, να τα εκτιμήσουν όπως είναι.» Οι πόλεις της Σιβηρίας που απεικονίζονται στο βιβλίο σχεδιάστηκαν αρχικά γύρω από μια ενιαία βιομηχανία που απασχολούσε την πλειοψηφία των κατοίκων. Η τυποποίηση, ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα χαρακτηριστικά της σοβιετικής αρχιτεκτονικής, επεκτάθηκε από οικισμούς σε δημόσια κτίρια, καθώς τα σχέδια για κοσμικά τσίρκο, θέατρα από μπετόν και όπερες αναπτύχθηκαν κεντρικά στη Μόσχα, μόνο για εφαρμογή στον Άπω Βορρά. Ωστόσο, αυτή η απομακρυσμένη περιοχή δεν στερείται αρχιτεκτονικής εφεύρεσης, καθώς αρκετοί τοπικοί αρχιτέκτονες ανέπτυξαν τη δική τους ερμηνεία της μοντερνιστικής αρχιτεκτονικής, προσαρμοσμένη στο τοπίο και το κλίμα. Ανάμεσά τους ήταν ο Vladimir Pavlov που ανέπτυξε ένα προσωπικό αρχιτεκτονικό στιλ στο Ιρκούτσκ και ο Vitaly Orekhov με τη δημιουργική του ανάληψη βαρβαρότητας για το Κεντρικό Στάδιο στο Krasnoyarsk. Πηγή εικόνας: Google Σε διαφορετική νότα, το βιβλίο χρησιμεύει επίσης ως απεικόνιση της αρχιτεκτονικής σε ένα ακραίο περιβάλλον. Η δουλειά στο άλμπουμ ήταν από μόνη της πρόκληση για τον φωτογράφο Alexander Veryovkin, καθώς το βιβλίο περιλαμβάνει δύο από τις πιο κρύες πόλεις της Γης, το Γιακούτσκ και το Νόριλσκ, όπου οι θερμοκρασίες συχνά φτάνουν τους -30 βαθμούς Κελσίου. Οι σειρές από μπλοκ από μπετόν που προστατεύουν την πόλη του Norilsk από τους σκληρούς ανέμους αποτελούν μια έντονη υπενθύμιση του ακραίου κλίματος των αστικών περιβαλλόντων. Από τότε που ξεκίνησαν τα Zupagrafika, ο David και η Martyna ταξιδεύουν και τεκμηριώνουν την μεταπολεμική μοντερνιστική και βάναυση αρχιτεκτονική, αναφέροντας την πραγματική εμπειρία αυτών των τοποθεσιών και κτιρίων ως την κύρια έμπνευση πίσω από τα βιβλία τους. Το ντουέτο προσπαθεί να ζωγραφίσει μια πιο περιεκτική εικόνα αυτής της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς, που εξακολουθεί να παρανοείται ευρέως και να απορρίπτεται σθεναρά από το ευρύ κοινό. Το έργο της Zupagrafika βοηθά στη διάδοση της περίπλοκης ομορφιάς της μεταπολεμικής αρχιτεκτονικής, με τα ιδανικά και τα μειονεκτήματά της, δημιουργώντας έτσι τους χώρους για μια νέα κατανόηση αυτής της περιόδου στην ιστορία της αρχιτεκτονικής. View full είδηση

(το θέμα μεταφέρθηκες στην παρούσα ενότητα από τα Τοπογραφικά Χωροταξικά Didonis) Καλησπέρα, είμαι καινούρια στην παρέα και γενικά στον χώρο αυτό. Είμαι φοιτήτρια στο τμήμα Μηχανικών Χωροταξίας, Πολεοδομίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης του Π.Θ. Η αλήθεια είναι πως παρόλο που βρίσκω ενδιαφέρον στην σχολή μου, δεν τρελαίνομαι κιόλας. Αφού απέτυχα στις πανελλήνιες είχα σαν πλάνο να αποφοιτήσω την σχολή και έπειτα να δώσω κατατακτήριες για Αρχιτεκτονική. Όμως με μια δεύτερη ματιά, το θεωρώ εντελώς λάθος σαν ιδέα. Θα ξοδέψω πολύ σημαντικό χρόνο και πολλά χρόνια και θα φτάσω 28 χρονών μέχρι να έχω τα πτυχία στα χέρια μου, συν τα χρόνια που θα χρειαστούν μέχρι να δουλέψω. Το θέμα είναι πως αγαπώ την αρχιτεκτονική. Αυτό είναι το όνειρό μου και το μόνο επάγγελμα που μπορώ να με ονειρευτώ να ασκώ. Οπότε θα ήθελα και την γνώμη σας. ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ; Υπομονή και να ακολουθήσω το πλάνο μου ή να τα παρατήσω όλα;

Το Τορόντο είναι η πρωτεύουσα της επαρχίας Οντάριο στον Καναδά. Έχει πληθυσμό περίπου 2.700.000 κατοίκων εκ των οποίων ένα σημαντικό ποσοστό ανήκει στην ελληνική κοινότητα. Η πόλη αυτή δεν αποτελεί μόνο μεγάλο αστικό κέντρο αλλά και οικονομική υπερδύναμη στην Βόρεια Αμερική. Όλοι έχουμε δει τις εικόνες με τα επιβλητικά κτίρια που μαρτυρούν πλούτο και πρόοδο. Σίγουρα λίγες μέρες διακοπών εκεί δεν είναι αρκετές για να τα θαυμάσει κανείς όλα, πάμε λοιπόν να δούμε ορισμένα αρχιτεκτονικά αξιοθέατα που δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να λείπουν από τη λίστα κανενός επισκέπτη. Πηγή εικόνας: Google images Canadian National Tower (CN Tower) Ο CN Tower είναι ίσως το πρώτο πράγμα που προσέχει κανείς κοιτώντας την πόλη του Τορόντο. Ο εντυπωσιακός αυτός πύργος ήταν το ψηλότερο κτίριο του κόσμου για 34 χρόνια πριν το Burj Khalifa στο Ντουμπάι. Κατασκευάστηκε το 1976 και έχει ύψος 553 μέτρα, γεγονός που τον κάνει ορατό από κάθε σημείο του Τορόντο. Περισσότεροι από 2 εκατομμύρια τουρίστες τον επισκέπτονται κάθε χρόνο και η αμερικανική κοινότητα πολιτικών μηχανικών το συμπεριέλαβε στα 7 θαύματα του σύγχρονου κόσμου. Πηγή εικόνας: Google images Royal Ontario Museum Το Royal Ontario Museum χτίστηκε πριν έναν αιώνα και είναι το μεγαλύτερο μουσείο του Καναδά. Προσελκύει 1 εκατομμύριο επισκέπτες ετησίως μιας και συγκαταλέγεται στα κορυφαία μουσεία πολιτισμού και φυσικής ιστορίας παγκοσμίως. Εντός του κτιρίου θα βρει κανείς πάνω από 40 γκαλερί και 6 εκατομμύρια αντικείμενα. Συνεπώς μια μέση επίσκεψη διαρκεί τουλάχιστον 4 ώρες. Το 2007 άνοιξε και η επέκταση του μουσείου, σχεδιασμένη από τον Daniel Libeskind. Κόστισε εκατομμύρια δολαρίων και αποτελείται κυρίως από γυαλί και αλουμίνιο. Σήμερα μπορεί κανείς να το θαυμάσει ως μίγμα αρχιτεκτονικών δύο διαφορετικών αιώνων. Πηγή εικόνας: Google images Aga Khan Museum Το Aga Khan Museum είναι ένα μουσείο στο Τορόντο σχεδιασμένο από τους Fumihiko Maki, Vladimir Djurovic, και Charles Correa. Παρουσιάζει περισσότερα από 1.000 αντικείμενα με θέμα την μουσουλμανική κουλτούρα, την Ιρανική και την ισλαμική τέχνη. Αρχιτεκτονικά το κτίριο είναι πραγματικά συναρπαστικό. Οι επιφάνειες του λευκού βραζιλιάνικου γρανίτη κάνουν παιχνίδια με το φως του ηλίου και δημιουργείται μια εντυπωσιακή ατμόσφαιρα εξωτερικά. Μέσα ο επισκέπτης θα βρει τάξεις, γκαλερί, εκθεσιακούς χώρους, εστιατόριο και βιβλιοθήκη. Πηγή εικόνα: Google images The Opera House Το Opera House ήταν ένα από τα πρώτα αρχιτεκτονήματα με σκοπό την ψυχαγωγία στο Τορόντο. Όταν άνοιξε, το 1909, λεγόταν La Plaza Theatre. Παρόλο που μετράει πάνω από έναν αιώνα ζωής εξακολουθεί να είναι σημαντικό κέντρο της πόλης. Εκεί φιλοξενούνται παραστάσεις κωμωδίας, ταινίες, τηλεοπτικές και εμπορικές παραγωγές αλλά και φιλανθρωπικές πράξεις. Τα τελευταία χρόνια στο συγκεκριμένο χώρο έχουν πραγματοποιηθεί συναυλίες πασίγνωστων καλλιτεχνών όπως η Rihanna και ο Eminem. Πηγή εικόνας: Google images Rogers Centre Το Rodgers Centre, ή όπως λεγόταν μέχρι το 2005 SkyDome, είναι ένα γιγαντιαίο αθλητικό στάδιο στην πόλη του Τορόντο. Εκεί λαμβάνουν χώρα αγώνες μπέιζμπολ, μπάσκετ, ποδοσφαίρου κ.α. Το μέγεθος του το κάνει κατάλληλο και για άλλες δραστηριότητες όπως συναυλίες, καρναβάλια και άλλα shows. Το στάδιο αυτό είναι το πρώτο στον κόσμο που έχει πλήρως λειτουργική ανασυρόμενη στέγη. Αποτελεί έδρα των Toronto Blue Jays από το 1989 και περιλαμβάνει ξενοδοχείο με 70 δωμάτια που κοιτούν τον αγωνιστικό χώρο. Σίγουρα ένα υπερατλαντικό ταξίδι δεν είναι εύκολη υπόθεση, όμως ένας τέτοιος προορισμός πάντα ανταμείβει τον ταξιδιώτη. Η τεχνολογική και οικονομική πρόοδος έχει ανοίξει το δρόμο στον πειραματισμό πάνω στην αρχιτεκτονική και τα αποτελέσματα στο Τορόντο είναι προφανή. View full είδηση

Η πρόταση με τίτλο «Η Λεωφόρος της Κοινωνίας των Εθνών - Ο Γνωστός Άξονας της Αριστοτέλους στη Θεσσαλονίκη», «BOULEVARD DE LA SOCIÉTÉ DES NATIONS - THE WELL-KNOWN ARISTOTLE AXIS IN THESSALONIKI» της ομάδας διδασκόντων του Τμήματος Αρχιτεκτόνων της Πολυτεχνικής Σχολής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, που αποτελείται από τους Νίκο Καλογήρου, Μαρία Δούση, Δημήτρη Θωμόπουλο, Δημήτρη Κονταξάκη, Σοφοκλή Κωτσόπουλο και Θεμιστοκλή Χατζηγιαννόπουλο, επιλέχθηκε από το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας για να εκπροσωπήσει την Ελλάδα στη 17η Μπιενάλε Αρχιτεκτονικής της Βενετίας 2021. Η ελληνική συμμετοχή επιχειρεί να δώσει μία απάντηση στο κεντρικό θέμα της έκθεσης «How will we live together?» (Πώς θα ζήσουμε μαζί;), το οποίο πραγματεύεται τη διερεύνηση ενός νέου χωρικού κοινωνικού συμβολαίου, αναγκαίου σε ένα περιβάλλον αυξανόμενων οικονομικών, κοινωνικών και πολιτικών ανισοτήτων, παρουσιάζοντας την αρχιτεκτονική και πολεοδομική διαδρομή του άξονα της οδού Αριστοτέλους στη Θεσσαλονίκη. Πρόκειται για μια μεγάλη δράση αστικού εκσυγχρονισμού, που σχεδιάστηκε από τον Γάλλο αρχιτέκτονα-πολεοδόμο Ερνέστ Εμπράρ, πριν από 100 χρόνια, ως ένα πολυπολιτισμικό σταυροδρόμι. Σημειώνεται ότι λειτουργούν ταυτόχρονα δύο παράλληλα τμήματα της έκθεσης, ένα στο ελληνικό περίπτερο της Βενετίας και ένα in situ στο Μπέη Χαμάμ στην περιοχή της Αριστοτέλους. Η έκθεση στο ελληνικό περίπτερο της Βενετίας επικεντρώνεται στη σημερινή λειτουργία του άξονα της Αριστοτέλους, επιχειρώντας να αναδείξει τη χωρική συνύπαρξη κατοίκων, επισκεπτών, μεταναστών και προσφύγων. Ο προβληματισμός για το παρόν και τη μελλοντική ανάπλαση της πόλης συμπυκνώνεται στον εμβληματικό εγκάρσιο άξονα της σύγχρονης Θεσσαλονίκης. Τα επιμέρους θέματα παρουσιάζονται με τη μορφή κολάζ σε επιφάνειες αναρτημένων τευχιδίων-“pixels” που οι επισκέπτες μπορούν να αποσπάσουν ως αναμνηστικά και να τα πάρουν κατ΄οίκον-“take away”. Στον χώρο της αίθουσας έχουν επίσης συγκεντρωθεί προτάσεις σε «βαλίτσες» που προέκυψαν από εργαστήρια που υλοποιήθηκαν από προσκεκλημένους διδάσκοντες και φοιτητές σε συνεργασία με τις περισσότερες αρχιτεκτονικές σχολές της χώρας. Η έκθεση στο Μπέη Χαμάμ της Θεσσαλονίκης, η οποία θα εγκαινιασθεί επίσημα μέσα στον Ιούνιο του 2021, παρουσιάζει αναλυτικά τα αποτελέσματα της έρευνας που έγινε στο ΑΠΘ με τη συμμετοχή επιλεγμένων φοιτητών από την Ελλάδα, όπου κατασκευάστηκαν προπλάσματα των αρχικών μορφών των οικοδομημάτων του άξονα της Αριστοτέλους, του Δημαρχείου, καθώς και αναλυτικοί γεωγραφικοί χάρτες αποτύπωσης και διερεύνησης του αστικού χώρου. Η διαρκής μητροπολιτική λειτουργία αυτού του δημόσιου χώρου έχει κεντρική θέση στο παλίμψηστο της νεότερης Θεσσαλονίκης. Οι διάτρητες πινακίδες των εκθεμάτων εντάσσονται στον μοναδικό χώρο του μνημείου, ενώ μια μακέτα μήκους 5,5 μ. αναπαριστά το αρχικό όραμα του Εμπράρ. Για την υλοποίηση υπήρξε πολύτιμη η συνεργασία του ΑΠΘ, της ΔΕΘ, της Εφορείας Αρχαιοτήτων Πόλης Θεσσαλονίκης, του Δήμου Θεσσαλονίκης και ιδιαίτερα του Κέντρου Ιστορίας Θεσσαλονίκης. Κατά τη διάρκειά της προτείνονται δράσεις και εκδηλώσεις που θα ενταθούν το φθινόπωρο, εφόσον οι συνθήκες το επιτρέψουν. Επίσης, στο πλαίσιο της έκθεσης, θα κυκλοφορήσει κατάλογος στα ελληνικά και αγγλικά, καθώς και σχετικό βιβλίο με τίτλο «Το Παλίμψηστο της Αριστοτέλους: βυζαντινά οράματα και εκλεκτικός τοπικισμός». Ο Γενικός Γραμματέας Χωρικού Σχεδιασμού και Αστικού Περιβάλλοντος ως Εθνικός Επίτροπος για τη 17η Biennale αρχιτεκτονικής, Ευθύμιος Μπακογιάννης, δήλωσε: «Το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, για μια ακόμη χρονιά, με υπευθυνότητα και υπερηφάνεια στηρίζει την ελληνική συμμετοχή στην Biennale αρχιτεκτονικής της Βενετίας. Ευχαριστούμε όλους όσοι εργάστηκαν και συνέβαλαν για την επιτυχία της ελληνικής συμμετοχής. Είμαστε σίγουροι ότι το ελληνικό περίπτερο θα ανταποκριθεί στις προσδοκίες και θα δικαιώσει τον μελετητικό και καλλιτεχνικό κόσμο, αναδεικνύοντας την δυναμική του. Η έκθεση αποτελεί σπουδαία ευκαιρία προβολής της χώρας και του παραγόμενου αρχιτεκτονικού και αστικού σχεδιασμού από τους Έλληνες δημιουργούς». Φωτογραφικό υλικό σε αυτή τη διεύθυνση: https://we.tl/t-Iqweh0CYJG View full είδηση

Τα σημαντικά βραβεία Architectural Photography Awards ανακοίνωσαν τη βραχεία λίστα τους για το 2021. Ανάμεσα στις φωτογραφίες που διεκδικούν βραβείο, διακρίνονται ένα κτηριακό συγκρότημα γραφείων σε σχήμα κύβου στο Βερολίνο, εργάτες κρεμασμένοι για να καθαρίσουν τα τζάμια σε έναν ουρανοξύστη της Σιγκαπούρης αλλά κι ένας πύργος στο Χονγκ Κονγκ σε κατάσταση απόλυτου σκοταδιού, καθώς εκκενώθηκε από τους κατοίκους του κατά τη διάρκεια του lockdown. Oι φωτογραφίες της βραχείας λίστας αναμετρώνται σε συνολικά 6 κατηγορίες. Ανάμεσά τους «εσωτερικοί χώροι», «εξωτερικοί χώροι», «κτήρια με ιστορία» και «κτήρια σε χρήση». Δύο φωτογραφίες θα βραβευθούν σε κάθε κατηγορία. Οι νικητές θα ανακοινωθούν στο ετήσιο World Architecture Festival που θα διεξαχθεί ψηφιακά τον Δεκέμβριο. Από τις 12 φωτογραφίες που θα διακριθούν, δύο θα επιλεγούν ως οι καλύτερες. Σύμφωνα με την ανακοίνωση του World Architecture Festival, η βραχεία λίστα επιλέχθηκε από πάνω από 2.000 συμμετοχές από πάνω από 40 χώρες. Παρόλα αυτά, πάνω από τους μισούς υποψηφίους προέρχονται από μόνο 3 χώρες. Τις ΗΠΑ, την Κίνα και τη Μεγάλη Βρετανία. Πέρυσι τα βραβεία είχαν ακυρωθεί, εξαιτίας της πανδημίας του κορωνοϊού. Μερικές από τις εντυπωσιακές φωτογραφίες της βραχείας λίστας: Photo: Francisco Nogueira/APA21 Ο Franscisco Francisco Nogueira, φωτογράφος με έδρα τη Λισαβόνα είναι υποψήφιος στην κατηγορία «εσωτερικοί χώροι» με αυτή τη λήψη από το ME Dubai Hotel στο Ντουμπάι. Robert Hermann/ AFA 2021 H εικόνα αυτή του Robert Herrmann, ένα χειμερινό στιγμιότυπο από το The Cube, κτήριο όπου στεγάζονται γραφεία στο Βερολίνο είναι υποψήφια στην κατηγορία «αίσθηση του τόπου». Photo: Chen Guanhong/APA21 H φωτογραφία του Κινέζου Chen Guanhong από τους κήπους του μουσείου Getty στο Λος Άντζελες είναι υποψήφια σε μια κατηγορία που θεσμοθετήθηκε φέτος με το όνομα «πρασινίζοντας την πόλη» και στην οποία οι εικόνες πρέπει να έχουν τραβηχτεί με κινητό τηλέφωνο. Photo: Kevin Siyuan/ APA 2021 Photo: Kevin Siyuan/ APA 2021 O Kevin Siyuan φωτογράφισε τους εργάτες που καθάριζαν τα παράθυρα σε έναν ουρανοξύστη της πατρίδας του, της Σιγκαπούρης. Photo: Κris Provoost/ AFA 22021 Ο Kris Provoost αιχμαλώτισε την εικόνα ενός κτηρίου στο Χονγκ Κονγκ το οποίο εκκενώθηκε από τους κατοίκους του κατά τη διάρκεια του lockdown. Photo: Liu Xinghao/ APA 2021 Παραθεριστικό στιγμιότυπο στο Chongqing της Kίνας από τον Liu Xinghao. Στο φόντο είναι το συγκρότημα ουρανοξυστών Raffles City. Photo: Andy Spain/ APA 2021 O Andy Spain είναι υποψήφιος στην κατηγορία «αίσθηση του τόπου» με αυτό το χαλαρό στιγμιότυπο από ένα εστιατόριο του Ουέλινγκτον της Νέας Ζηλανδίας. Alex de Rijke,/ APA 2021 O Alex de Rijke, αρχιτέκτονας και υποστηρικτής των ξύλινων κτηρίων βρίσκεται στη shortlist χάρη σε αυτή την εικόνα από το Maggie Oldham. Ένα κέντρο φροντίδας καρκινοπαθών στη Βρετανία κατασκευασμένο από ξύλα. Δείτε εδώ όλες τις υποψηφιότητες View full είδηση

Στους γάλλους αρχιτέκτονες Anne Lacaton και Jean-Philippe Vassal, απονεμήθηκε το βραβείο Pritzker Architecture του 2021 η ύψιστη τιμή για το αρχιτεκτονικό έργο παγκοσμίως αναγνωρίζοντας το έργο τους σε πολυάριθμα προγράμματα κοινωνικής στέγασης. Ιδρυτές του στουντιο Lacaton & Vassal έγιναν γνωστοί για την χαρακτηριστική τους προσέγγιση που απαντά στις κλιματολογικές και κοινωνικές προκλήσεις της εποχής μας. Επαδιατύπωσαν την έννοια της αειφορίας, πιστεύοντας ακράδαντα στην αρχή “ποτέ μην κατεδαφίζεις, εκμεταλλεύσου την ευκαιρία να αναβαθμίσεις και να μεταμορφώσεις, διατηρώντας σε ένα κτήριο ότι μπορεί να διατηρηθεί”. Οι χαμηλού κόστους προτάσεις τους επέκτειναν την επιφάνεια ενός κτηρίου με εξωτερικούς χώρους διαβίωσης όπου ενσωμάτωσαν τις τεχνολογίες του θερμοκηπίου δημιουργώντας χειμερινούς κήπους στα μπαλκόνια. Η σημαντικότερη παρέμβαση τους ήταν στις εργατικές κατοικίες στο La Tour Bois le Prêtre το 2011 (Παρίσι, Γαλλία) ένα σύμπλεγμα από εννενήντα έξι 17ώροφα κτήρια που αρχικά χτίστηκαν στις αρχές της δεκαετίας του 1960. Αντιδρώντας στα πολεοδομικά σχέδια που προέβλεπαν την κατεδάφιση των κατοικιών, πρότειναν να αφαιρεθεί η αρχική πρόσοψη από μπετόν και μεγάλωσαν την κάλυψη των κτηρίων προσθέτοντας σε κάθε μοναδα βιοκλιματικά μπαλκόνια. Η ιδέα αυτή εφαρμόστηκε στην συνέχεια σε πολλές εργατικές πολυκατοικίες στην Γαλλία αλλά και το εξωτερικό. Το Βραβείο Πρίτσκερ είναι διεθνές αρχιτεκτονικό βραβείο, το οποίο απονέμεται ετησίως σε εν ζωή αρχιτέκτονες από το Ίδρυμα Hyatt και θεωρείται το κορυφαίο στον κόσμο για την τέχνη αυτή. Καθιερώθηκε το 1979 από τον Τζέι Α. Πρίτσκερ και τη σύζυγό του Σίντι. Χρηματοδοτείται από την οικογένεια Πρίτσκερ, των οποίων τo όνομά είναι συνώνυμο με την αλυσίδα ξενοδοχείων Hyatt. Ο νικητής λαμβάνει το ποσό των 100.000 δολαρίων ΗΠΑ. Το βραβείο θεωρείται ως το Νόμπελ της Αρχιτεκτονικής. View full είδηση

Οι ασάφειες του Αρχαιολογικού Νόμου (Ν.3028/02), η έλλειψη εναρμόνισής του με τις ισχυρότερες αυτού Διεθνείς Συμβάσεις (Συμβάσεις για την προστασία της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς της Ευρώπης: Χάρτα της Βενετίας, Granada, σύμβαση της UNESCO κλπ), η εσωστρέφεια της διοίκησης και των υπηρεσιών του ΥπΠΟΑ καθώς και η συχνά μονοδιάστατη προσέγγιση στο γνωστικό αντικείμενο της Προστασίας και Ανάδειξης της Αρχιτεκτονικής Κληρονομιάς, έχουν ως αποτέλεσμα το στραγγαλισμό κάθε προσπάθειας «νέας αρχιτεκτονικής δημιουργίας» και την υποβάθμιση της σημασίας της Αρχιτεκτονικής που δημιουργεί σήμερα την Παράδοση για τις επερχόμενες γενιές. Παράλληλα, οι γραφειοκρατικές εμπλοκές και παλινωδίες οδηγούν στην ταλαιπωρία, σε επιχειρηματική αβεβαιότητα, στην ακύρωση των επενδύσεων και, πολλές φορές, στον ευτελισμό των εμπλεκομένων μελετητών. Ο συνδυασμός των παραπάνω, έχει ως αποτέλεσμα μια αποκαρδιωτική εικόνα για τον τόπο μας σε ότι αφορά στη σύγχρονη αρχιτεκτονική και στην προστασία της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς, μια επίγευση τριτοκοσμικού – ολοκληρωτικού κράτους που αντιστρατεύεται στην ανάδειξη του χαρακτήρα, της ταυτότητας, του genius loci (πνεύμα του τόπου) υπερασπιζόμενο επιλεκτικά στοιχεία μιας φυσιογνωμίας και συχνά (παρα)βιάζει βασικές αρχές τεκμηρίωσης μιας σύγχρονης ολιστικής προσέγγισης του ενσωματωμένου στον τόπο και στον χρόνο σχεδιασμού. Εμμονικές απόψεις των υπηρεσιών του ΥπΠΟΑ σε ότι αφορά στην ένταξη και ενσωμάτωση των κατασκευών στο πολιτιστικό περιβάλλον, απόψεις που δεν βασίζονται σε κανόνες και αρχές της αρχιτεκτονικής ως επιστήμης και αγνοούν συστηματικά τις διεθνείς συμβάσεις, επιβάλλουν πεισματικά την επανάληψη, τον μιμητισμό, την απαξίωση έως και «εξαφάνιση» της σύγχρονης δημιουργίας, με αποτέλεσμα την υποβάθμιση της αρχιτεκτονικής αξίας ως δυναμικού στοιχείου της πολιτιστικής κληρονομιάς στο υλικό και άυλο ανθρωπογενές περιβάλλον. Από το πλέγμα των συνεπειών αυτής της πραγματικότητας, εστιάζουμε στη διαφαινόμενη και διαπιστωμένη εγκατάλειψη, κατάρρευση και, συχνά, εξαφάνιση εξαίρετων δειγμάτων της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς και, παράλληλα, στην αδυναμία άρθρωσης τεκμηριωμένης αρχιτεκτονικής έκφρασης. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που η ψευδεπίγραφη προστασία οδηγεί στην αυθαίρετη δόμηση και επέμβαση. Η Αρχιτεκτονική εξελίσσεται με συνθετικές αρχές και τυπολογικούς κανόνες, αφαιρετικά δηλαδή τυπολογικά στοιχεία που δεν αντιγράφονται αλλά «μεταγράφονται» σε αρχιτεκτονική μορφή στον αντίποδα των εικονιστικών μορφολογικών «επιλογών» που συνήθως επικρατούν μέσα από στείρες μιμητικές επιλογές. Οι τυπολογικοί κανόνες δεν εμποδίζουν την εξέλιξη της φυσιογνωμίας του τόπου, εξέλιξη που αποτελεί και τον μόνο τρόπο σεβασμού του χαρακτήρα του και αξιοποίησης των χωρικών και αρχιτεκτονικών στοιχείων που έχει επιτύχει στην ιστορική του διαδρομή. Ο αυστηρός, συνεπής και αποτελεσματικός έλεγχος τόσο στην αδειοδότηση των έργων, όσο και στην υλοποίησή τους, είναι επαρκής συνθήκη για τη διαφύλαξη του χαρακτήρα/ταυτότητας του τόπου. Πάγια θέση και οδηγία του ΣΑΔΑΣ – Πανελλήνιας Ένωσης Αρχιτεκτόνων είναι ότι κάθε πρόταση που ενσωματώνεται σε μια περιοχή, προστατευόμενη ή όχι, πρέπει να τεκμηριώνεται με όρους αρχιτεκτονικής σύνθεσης, ανεξάρτητα αν η πρόθεση είναι μιμητική (ακόμα και τότε, αναγκαστικά και αναπόφευκτα θα περιέχει και διαφοροποιήσεις γιατί δεν θα είναι αυθεντική) ή πρόθεση διαφοροποίησης (που εξίσου αναγκαστικά και αναπόφευκτα θα περιέχει στοιχεία μίμησης αφού οφείλει η διαφοροποίηση που επιχειρεί να μην είναι άκριτη αλλά συσχετισμένη με τον οικισμό/τόπο/τοπίο που αναφέρεται). Όλες ανεξαιρέτως οι αρχιτεκτονικές προτάσεις διαφοροποιούνται, στον ένα ή άλλο βαθμό και με τον ένα ή άλλο τρόπο. Αν αποτελούν πιστά αντίγραφα (ίδιες μορφές, ίδια υλικά, ίδια χρώματα, κλπ) τότε αντιβαίνουν στη Χάρτα της Βενετίας (περί κιβδηλίας) και σε όλους του νόμους περί Προστασίας της Κληρονομιάς που αναφέρουν ρητά ότι έχουν βασιστεί σε αυτήν (πχ Granada, Nara). Διασφαλίζεται έτσι το «δικαίωμα στη δημιουργία» της Αρχιτεκτονικής, των αρχιτεκτόνων και της κοινωνίας που εκφράζουν, άρα του έννομου συμφέροντος της κοινωνίας και του δικαιώματός της να υπάρχει στον τόπο της που θα αναπτύσσεται/εξελίσσεται αυθεντικά χωρίς μασκαρέματα, παγώματα και πειράματα ταρίχευσης. Η προάσπιση και ανάδειξη του διαχρονικού χαρακτήρα της αρχιτεκτονικής ως ζωντανού στοιχείου της πολιτιστικής μας ταυτότητας και η διασφάλιση της πληρότητας της τεκμηρίωσης (συνθετικές αρχές, ολοκληρωμένη ένταξη – ενσωμάτωση) της σύγχρονης αρχιτεκτονικής δημιουργίας, ώστε να αποτελέσει την αρχιτεκτονική κληρονομιά του μέλλοντος, αποτελούν τα βασικά ζητούμενα μιας παρέμβασης που προσδιορίζει τις δυσλειτουργίες και προτείνει, ώστε να αποκατασταθούν οι χρόνιες αδυναμίες που αποθαρρύνουν κάθε δημιουργική προσπάθεια σε αυτόν τον τομέα του Πολιτισμού. Στην προσπάθεια αυτή παρατηρούνται δυσλειτουργίες και προβλήματα όπως: προβλήματα ισχύοντος νομικού πλαισίου και αστοχίες ερμηνείας και εφαρμογής του, προβλήματα θεσμικού πλαισίου περί χωρικών αρμοδιοτήτων και αντικειμένου Προστασίας, προβλήματα διαδικασιών εγκρίσεων και κατανομής των αρμοδιοτήτων με βάση την εξειδίκευση του γνωστικού αντικειμένου και προβλήματα εφαρμογής των αρχών του ολοκληρωμένου Αρχιτεκτονικού Σχεδιασμού και υλοποίησης των αποτελεσμάτων του. Μέχρι σήμερα η πολιτεία δεν έχει ρυθμίσει θέματα αρμοδιοτήτων και σαφών διαδικασιών μεταξύ των εμπλεκόμενων υπηρεσιών των Υπουργείων ΥΠΕΝ και ΥπΠΟΑ. Επίσης, η έλλειψη πλήρους θεσμικής κατοχύρωσης των όρων «Προστασία» και «Δημιουργία» εξακολουθεί να συντηρεί μια συγκρουσιακή κατάσταση που έχει παγιωθεί μεταξύ των μελετητών και των υπηρεσιών. Τέλος, εκκρεμούν θέματα όπως η συγκρότηση κατάλληλων γνωμοδοτικών και εγκριτικών οργάνων και υπηρεσιών που σήμερα ολοκληρώνουν το έργο τους σε χρόνους απαγορευτικούς και ανασταλτικούς στον όποιο προγραμματισμό και σχεδιασμό. Ο νομοθέτης έχει σταθμίσει το δημόσιο συμφέρον, έχει ορίσει σαφώς τις προϋποθέσεις, για τις οποίες απαιτείται έγκριση του Υπουργού Πολιτισμού. Σε αυτές δεν συμπεριλαμβάνονται περιοχές που δεν αποτελούν κηρυγμένους αρχαιολογικούς χώρους και ιστορικούς τόπους. Σύμφωνα με τον Ν.3028/2002, έγκριση ΥπΠΟΑ λοιπόν απαιτείται μόνο σε περιοχές που αποτελούν κηρυγμένους αρχαιολογικούς χώρους και ιστορικούς τόπους. Παρ’ όλ’ αυτά, πληθώρα εγγράφων της Εφορείας Αρχαιοτήτων Αθηνών της Γενικής Διεύθυνσης Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς του Υπουργείου Πολιτισμού & Αθλητισμού ζητούν από τις εκάστοτε ΥΔΟΜ των Δήμων προηγούμενη έγκριση της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας σε περιοχές εκτός των κηρυγμένων αρχαιολογικών χώρων και ιστορικών τόπων. Αντίστοιχα θέματα προκύπτουν με τις αρμοδιότητες και τους ελέγχους των υπηρεσιών της Εφορείας Νεωτέρων που επεκτείνονται διαρκώς θεματικά και γεωγραφικά, κρίνοντας αρχιτεκτονικές μελέτες με έωλες διαδικασίες και, συχνά, αδιαφανή κριτήρια και χρονικές προτεραιότητες. Η συνεχιζόμενη αυτή κατάσταση, δημιουργεί πέραν των άλλων και «πολιτιστικά θύματα» με την απώλεια σημαντικών στοιχείων της αρχιτεκτονικής μας κληρονομιάς. Ο ΣΑΔΑΣ – ΠΕΑ θεωρεί ότι πρέπει άμεσα να αποφασιστούν: Τροποποίηση αρχαιολογικού νόμου με βάση τις αρχές των Διεθνών Συμβάσεων (πχ αρχαία/ νεώτερα) και τις ανάγκες ενσωμάτωσής του με την περιβαλλοντική και πολεοδομική νομοθεσία. Καθορισμός χωρικών περιοχών αρμοδιότητας ελέγχου. Καθορισμός αντικειμένου προστασίας. Κατάργηση εγκυκλίων που επιτάσσουν αντιεπιστημονικές διαδικασίες. Κατανομή εγκρίσεων και ελέγχων με βάση το γνωστικό αντικείμενο. Καθορισμός του τρόπου ανάθεσης, παρακολούθησης και εποπτείας των έργων. Η Αρχιτεκτονική Κληρονομιά δημιουργείται με κάθε έργο που, σε οποιαδήποτε κλίμακα, εντάσσεται στο υπάρχον πολιτισμικό και φυσικό περιβάλλον. Η αρχιτεκτονική δημιουργία, η ποιότητα των κατασκευών, η αρμονική ένταξή τους στο περιβάλλον, ο σεβασμός των φυσικών και αστικών τοπίων, καθώς και της κοινής και ιδιωτικής κληρονομιάς αποτελούν δημόσιο συμφέρον (παρ. 27 του προοιμίου της Οδηγίας 2005/36/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου). Κατ’ εφαρμογή των παραπάνω, τα Συμβούλια Αρχιτεκτονικής (ΣΑ) αναλαμβάνουν την υποχρέωση της προστασίας του τοπίου, της ένταξης και ενσωμάτωσης των κατασκευών στον αναπτυξιακό σχεδιασμό και το πολιτιστικό περιβάλλον. Δυστυχώς, οι παραπάνω αρχές δεν έχουν ενσωματωθεί στον Αρχαιολογικό Νόμο με βάση τον οποίο ελέγχουν οι υπηρεσίες του ΥπΠΟΑ τις Αρχιτεκτονικές Μελέτες, οδηγώντας συχνά στην υποστολή του επιστημονικού λόγου σε επιταγές αντίθετες με την επιστημονική συνείδηση (όπως μορφολογικούς κανόνες, τυποποίηση και εμπορευματοποίηση της δόμησης). Όσο σημαντικός είναι ο κίνδυνος της άκριτης δόμησης, δηλαδή της δόμησης που δεν σχετίζεται με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του τόπου στον οποίο αφορά, αντίστοιχα σημαντικός είναι και ο κίνδυνος της δόμησης που, εξίσου άκριτα και ανιστόρητα, επαναλαμβάνει μορφολογικά στοιχεία του παρελθόντος σε μια εποχή όπου οι συνθήκες κατοίκησης και το συνολικό πολιτισμικό πλαίσιο έχει αλλάξει. Ως ΣΑΔΑΣ – Πανελλήνια Ένωση Αρχιτεκτόνων υπογραμμίζουμε ότι σε αυτές τις αρχές είναι βασισμένα τα ζητούμενα της τεκμηρίωσης των θεμάτων που συζητούνται στα ΣΑ και ο επιστημονικός διάλογος που αφορά στην Αρχιτεκτονική, ο οποίος περιλαμβάνει τον καθορισμό των όρων της παρέμβασης και κρίνει ολοκληρωμένες συνθετικές επιλογές, αποτελεί αποκλειστικό τους αντικείμενο. Η εμπλοκή πολλαπλών υπηρεσιών διαφορετικών Υπουργείων στην παραπάνω διαδικασία, δημιουργεί συγκρουσιακό περιβάλλον μεταξύ των υπηρεσιών του δημοσίου, των ελεύθερων επαγγελματιών μηχανικών, αλλά και των απλών πολιτών. Η αναζήτηση διεξόδου είναι επίκαιρη αλλά και επιβεβλημένη. View full είδηση

Ο τίτλος και το θέμα της 19ης Μπιενάλε Αρχιτεκτονικής της Βενετίας ανακοινώθηκε ως "Διανοούμενοι. Φυσικός. Τεχνητός. Συλλογικός". Ο επιμελητής Carlo Ratti εξήγησε ότι ο τίτλος της έκθεσης συνήθως ανακοινώνεται και στα αγγλικά και στα ιταλικά, αλλά για το 2025 θα συμπυκνωθεί σε μια μόνο λατινική λέξη: intelligens. Ενώ συνδέθηκε με τον σύγχρονο όρο «νοημοσύνη», ο Ratti τόνισε την τελευταία συλλαβή της λέξης, «gens», που στα λατινικά σημαίνει «άνθρωποι». Πρότεινε ότι η λέξη θα μπορούσε να προκαλέσει μια μελλοντική μορφή συλλογικής νοημοσύνης, και συγκεκριμένα τα νέα σύνορα της τεχνητής νοημοσύνης. Η έκθεση υπόσχεται να βασιστεί σε μια εκτεταμένη σφαίρα τέχνης, μηχανικής, βιολογίας, επιστήμης δεδομένων και πολλών άλλων κλάδων, συνδέοντάς τα με τον αστικό χώρο και το πιεστικό ζήτημα της κλιματικής κρίσης. Θα βασιστεί σε τέσσερις πυλώνες είπε ο ίδιος ως μέρος της ανακοίνωσης, που έγινε μαζί με τον Πρόεδρο της La Biennale di Venezia, Pietrangelo Buttafuoco. Ο πρώτος «Transdisciplinarity», θα δει αρχιτεκτονικά έργα να υλοποιούνται μέσω συνεργασιών μεταξύ πολλών επαγγελματιών, με έμφαση στην προώθηση της επιστημονικής γνώσης. Το «Living Lab» πρόκειται να χρησιμοποιήσει μια σειρά από ειδικά έργα γύρω από τη Βενετία και τους χώρους της Μπιενάλε, ενώ το Central Pavilion στο Giardini είναι κλειστό για ανακαίνιση. Το κοινό καλείται να υποβάλει ιδέες μέσω του ιστότοπου της Μπιενάλε στο πλαίσιο ενός τρίτου πυλώνα, το «Space for Ideas», ο οποίος περιλαμβάνει μια συλλογική προσέγγιση στο σχεδιασμό. Τέλος, στο «Circularity Protocol» θα αναπτυχθεί ένα μανιφέστο για τον καθορισμό ενός νέου προτύπου για το μέλλον των πολιτιστικών εκδηλώσεων. View full είδηση

Ένας επαναστατικός σχεδιασμός που επαναπροσδιορίζει όσα έχουμε στο μυαλό μας για τις παραθαλάσσιες μεσογειακές βίλες. Στο μυαλό των περισσότερων ανθρώπων η μεσογειακή αρχιτεκτονική είναι συνυφασμένη είτε με λευκά νησιώτικα σπίτια που έχουν γλυπτές φόρμες και είναι σκαρφαλωμένα σε παραδοσιακές πεζούλες, είτε με μοντέρνες, μινιμαλιστικές υπόσκαφες κατοικίες, οι οποίες είναι σχεδιασμένες ακολουθώντας τις επιταγές ενός design-χαμαιλέοντα που τις ενσωματώνει πλήρως στο φυσικό περιβάλλον. Η γυάλινη πισίνα και ακριβώς από κάτω της η ιδιωτική μαρίνα της βίλας με τα ταχύπλοα σκάφη. Η πρωτοποριακή Villa Earth, του γραφείου Vrantsi, αν και είναι σχεδιασμένη για ένα τυπικό μεσογειακό τοπίο, ακολουθεί ένα εντελώς απρόβλεπτο μοτίβο που ξεφεύγει από το κλασικό προαναφερθέν δίπολο και εντυπωσιάζει με ένα φουτουριστικό σχέδιο, το οποίο παραπέμπει σε σκάφος. Βλέποντας κανείς, μέσα από τη θάλασσα, το λευκό οίκημα με τις αεροδυναμικές του καμπύλες, θα πιστέψει ότι βλέπει ένα υπερπολυτελές γιοτ που έχει δέσει στην προβλήτα ενός νησιού. Οι επιφάνειές της βίλας μοιάζουν από τα ανοιχτά με τα λαμπερά ατσάλινα ύφαλα ενός σκάφους που παραδόξως αιωρείται πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, πλέοντας κάπου ανάμεσα στα κύματα που σκάνε στα βράχια και την πλαγιά όπου ευδοκιμούν κυρίως μεσογειακά φυτά χαμηλής βλάστησης, ανθεκτικά στα μελτέμια. Όσο για τις φουτουριστικές βεράντες της κατοικίας, αυτές είναι σαν καταστρώματα που λάμπουν στο φως της Μεσογείου. Η πρόσοψη της υπόσκαφης κατοικίας. Με έναν διττό αρχιτεκτονικό χαρακτήρα αυτή η επαναστατική βίλα, συνομιλεί ταυτόχρονα με τη βραχώδη ακτή και με τη θάλασσα. Η μισή κατασκευή, σύμφωνα με το καινοτόμο design της Αναστασίας και της Χρυσής Βράντση, κρύβεται μέσα στη γη και η άλλη μισή κρέμεται πάνω από τη θάλασσα, δημιουργώντας όμως ένα εντυπωσιακό αλλά αρμονικό σύνολο που γίνεται προέκταση των βράχων. «Κάθε προοπτική του κτιρίου προσφέρει μια διαφορετική εμπειρία. Κατά την προσέγγιση της κατοικίας από τη στεριά, φαίνεται να ενσωματώνεται πλήρως στο τοπίο, ενώ κατά την προσέγγιση της από τη θάλασσα, οι έντονες ακμές και η γεωμετρία της κυριαρχούν επιβλητικά, δημιουργώντας την εντύπωση ενός πολυτελούς γιοτ», εξηγούν οι δύο αρχιτεκτόνισσες. Οι αεροδυναμικές γραμμές και καμπύλες της κατοικίας θυμίζουν αυτές ενός πολυτελούς σκάφους. Μισή υπόσκαφη, μισή γιοτ: Η διπλή φύση μιας ευρηματικής κατοικίας Η κατοικία, όντας στο κύριο τμήμα της υπόσκαφη, γίνεται ένα με το φυσικό περιβάλλον. Η στέγη μάλιστα, έχει προβλεφθεί να είναι φυτεμένη με την ίδια ακριβώς χαμηλή βλάστηση που ευδοκιμεί στην ακτή όπου θα οικοδομηθεί. Παράλληλα όμως, με την υπόσκαφη πλευρά της, η κατοικία «παρουσιάζει έντονη αντίθεση στο μπροστινό της τμήμα, το οποίο φαίνεται να αιωρείται πάνω από τη θάλασσα. Με αυτόν τον αρχιτεκτονικό χειρισμό, η αίσθηση της συνέχειας με το φυσικό τοπίο μετασχηματίζεται σταδιακά σε μια δυναμική γεωμετρία που αντιπαραβάλλεται στο τοπίο και κυριαρχεί. Το δίπολο αυτής της απόλυτης ενσωμάτωσης και αισθητικής αντίθεσης δημιουργεί ένα εντυπωσιακό σκηνικό», συμπληρώνουν οι δύο ιδρύτριες του γραφείου Vrantsi. Οι στέγες της κατοικίας θα είναι φυτεμένες ώστε να εναρμονίζεται πλήρως το οίκημα στο φυσικό του περιβάλλον. Η ύπαρξη φυτεμένου δώματος ενισχύει την αισθητική της βίλας και προσφέρει πολλαπλά οφέλη για το περιβάλλον. Τα φυτά που καλύπτουν τη στέγη του δώματος, εκτός από τον εναρμονιστικό και καλλωπιστικό τους ρόλο, προσφέρουν και μια φυσική μόνωση, βοηθώντας ώστε να διατηρείται σε δροσερά επίπεδα η θερμοκρασία στο εσωτερικό της κατοικίας. Κάτοψη της Villa Earth. 
«Αξιοποιώντας το επικλινές οικόπεδο η Villa Earth διαρθρώνεται σε δύο επίπεδα με συνολικό εμβαδόν 730 τετραγωνικά μέτρα. Στο πάνω τμήμα χωροθετούνται τα δωμάτια, το γραφείο και τα λουτρά, ενώ στον κάτω όροφο οι κοινόχρηστοι χώροι, περιλαμβάνοντας το καθιστικό, την κουζίνα, τη βιβλιοθήκη, το γυμναστήριο και τα λουτρά. Οι δύο όροφοι σχεδιάστηκαν παρέχοντας σε όλους τους χώρους πρόσβαση στη θέα», εξηγεί το γραφείο Vrantsi. Hi-tech «όπλα» στην υπηρεσία της αρχιτεκτονικής Mε τη βοήθεια των προηγμένων τεχνολογιών, οι δυο νεαρές αρχιτεκτόνισσες, Αναστασία και Χρυσή Βράντση, οι οποίες ίδρυσαν το δικό τους γραφείο το 2019 σε ηλικία μόλις 26 και 24 ετών αντίστοιχα, ιδρύουν το 2019 την εταιρεία Vrantsi, δημιούργησαν ένα καινοτόμο σχέδιο που ξεχωρίζει τις σύνθετες, οργανικές καμπύλες και τις ρευστές γραμμές του. Σύγχρονα και ευέλικτα υλικά, όπως το γυαλί, ο χάλυβας και το σκυρόδεμα, θα γίνουν στα χέρια τους το «μάρμαρο» που χρησιμοποιεί ένας γλύπτης για να σμιλέψει το έργο του. Με στόχο να αποτυπωθεί η πρωτότυπη σύλληψη της βίλας, τα υλικά μέσω της τεχνολογίας θα αξιοποιηθούν ευρηματικά ώστε να αποτυπώσουν τις απαραίτητες γεωμετρίες. Ένα χτιστό σαλόνι επενδυμένο με ντεκ και τζάκι θα βρίσκεται μέσα στην καρδιά της γυάλινης πισίνας. Ξεχωριστή θέση στον εντυπωσιακό σχεδιασμό της Villa Earth καταλαμβάνει η γυάλινη πισίνα που αιωρείται πάνω τη θάλασσα. «Στο μπροστινό τμήμα της κατοικίας, υπάρχει μια κολυμβητική δεξαμενή που επιτρέπει την πανοραμική θέα του τοπίου, ενώ στο τελικό τμήμα της δεξαμενής ο πυθμένας είναι διαφανής για να επιτρέπει οπτική επαφή με το ιδιωτικό λιμάνι και τα σκάφη που βρίσκονται στο επίπεδο της θάλασσας», εξηγούν οι Αναστασία και Χρυσή Βράντση. Άποψη από την πισίνα της Villa Earth. Η έμπνευση πίσω από τον σχεδιασμό της Villa Earth «Πρόθεσή μας ήταν ο σχεδιασμός μιας ιδιωτικής κατοικίας η οποία δημιουργεί μια ξεχωριστή αρχιτεκτονική μορφή εκμεταλλευόμενη την προνομιακή της θέση, καθώς βρίσκεται στο όριο θάλασσας και στεριάς. Με την αξιοποίηση του ορίου θάλασσας και στεριάς αναδεικνύονται διαφορετικές προοπτικές του κτίσματος. Η δυνατότητα κινήσεων και ροών στον οριζόντιο και κάθετο άξονα αμβλύνει το όριο στεριάς και θάλασσας και δημιουργεί μια μοναδική εμπειρία. Το ιδιωτικό λιμάνι προσφέρει γρήγορη πρόσβαση στα γαλάζια νερά», εξηγούν στο iefimerida οι Αναστασία και Χρυσή Βράντση. Ποιες είναι οι δύο νεαρές δημιουργοί Πριν ακόμα μπουν στα τριάντα, οι δύο ταλαντούχες αρχιτεκτόνισσες του γραφείου Vrantsi, οι αδερφές Αναστασία και Χρυσή Βράντση, έχουν καταφέρει, παρά το νεαρό της ηλικίας τους, να κάνουν ήδη αισθητή την παρουσία της σε Ελλάδα και εξωτερικό με αναφορές σε κορυφαία περιοδικά και διακρίσεις σε παγκόσμιους αρχιτεκτονικούς οργανισμούς. Σε έναν μάλλον ανδροκρατούμενο χώρο, όπως είναι η αρχιτεκτονική, οι δύο νεαρές κυρίες κινούνται ευρηματικά, ανατρέποντας σε πολλαπλά επίπεδα τα στερεότυπα, όπως άλλωστε αποδεικνύει και το συγκεκριμένο καινοτόμο έργο τους. Πρόσφατα, μάλιστα, το γραφείο Vrantsi σημείωσε σημαντικές διακρίσεις και αναγνώριση σε διεθνές επίπεδο View full είδηση

Η ελληνική δημιουργικότητα και αρχιτεκτονική δεξιοτεχνία βραβεύτηκαν την Τετάρτη 5 Ιουλίου στα Βραβεία Ελληνικής Αρχιτεκτονικής 2023. Ο ανεξάρτητος φορέας σύγχρονης αρχιτεκτονικής DOMa διοργάνωσε όπως κάθε χρόνο μια ξεχωριστή εκδήλωση στο στο αίθριο του Μουσείου Μπενάκη, όπου αναδείχθηκαν τα ωραιότερα έργα της χρονιάς ανάμεσα σε σημαντικό αριθμό συμμετοχών. Συγκεκριμένα, στη φετινή διοργάνωση υποβλήθηκαν συνολικά 226 συμμετοχές -ακόμη περισσότερες από τις 208 της περασμένης χρονιάς -και από τις 163 ομάδες συμμετεχόντων διακρίθηκαν 40 φιναλίστ. Την κριτική επιτροπή συνέθεσαν οι Manuel Aires Mateus (AIRES MATEUS E ASSOCIADOS), Emanuel Christ & Christoph Gantenbein (CHRIST & GANTENBEIN), και Dikkie Scipio (KAAN ARCHITECTEN), ενώ στη διοργάνωση συμμετείχαν αρχιτέκτονες και άλλοι επαγγελματίες του σχεδιασμού (αρχιτέκτονες τοπίου, σχεδιαστές εσωτερικών χώρων, κ.λπ.) που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα, αλλά και Έλληνες αρχιτέκτονες του εξωτερικού. DOMa Awards Επιπλέον, απονεμήθηκαν τα καθιερωμένα πλέον Βραβεία Συναδέλφων για το καλύτερο πραγματοποιημένο έργο και την καλύτερη μελέτη, που προκύπτουν από ψηφοφορία των αρχιτεκτόνων που συμμετείχαν στη διοργάνωση. Την ημέρα της εκδήλωσης κυκλοφόρησε και ο τόμος "Βραβεία Ελληνικής Αρχιτεκτονικής 2023", στον οποίο παρουσιάζονται τα έργα των φιναλίστ. Οι νικητές των Βραβείων Ελληνικής Αρχιτεκτονικής 2023 Πραγματοποιημένο έργο Το βραβείο πραγματοποιημένου έργου απονεμήθηκε στην ομάδα K-studio για το εντυπωσιακό μουσείο Liknon που βρίσκεται στο χωριό Βουρλιώτες στη Σάμο. Με έναν ιδιαίτερο αρχιτεκτονικό σχεδιασμό, που έχει βασική του ιδέα και πυρήνα στο design του τις παραδοσιακές πεζούλες και τις αναβαθμίδες της Σάμου, ο οίκος του brand Metaxa είναι περισσότερο ένα τοπίο παρά ένα design κτίριο μέσα σε έναν αμπελώνα. Είναι, επί της ουσίας, ένα πέτρινο μονοπάτι που εκτείνεται πάνω σε μια απότομη πλαγιά, αξιοποιώντας δημιουργικά και ευφάνταστα το επικλινές έδαφος της περιοχής. Έπαινος απονεμήθηκε στους MOLD Architects για τα αυτοεξυπηρετούμενα καταλύματα στη Σέριφο, Homa Vagia. Φωτογραφία: Panagiotis Voumvakis Έπαινος και στο γραφείο Α31 για το Latypi Residence, μια μονώροφη κατοικία με υπόσκαφο τμήμα στη Μύκονο. Φωτογραφία: Giorgos Fakaros Νέα Αρχιτεκτονική σε Υφιστάμενο Κτίριο Στην κατηγορία της αρχιτεκτονικής σε υφιστάμενο κτίριο ισοβάθμισαν τα εξής τρία έργα: Η διαμόρφωση των εξωτερικών χώρων του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού Spolia στο Ψυχικό, από την ομάδα AREA. Photography: @v_makris Η αποκατάσταση του κτηρίου ΚΑ-ΜΑ-ΡΑ στη Μάνη από το γραφείο Z-level. Φωτογραφία: @murplejane Η επέκταση της Ανωτάτης Σχολής Τεχνών και Σχεδίου της Γενεύης από τους Sujets Objets. Φωτογραφία: Sven Högger Πρώτο Έργο Νέου Αρχιτέκτονα Το Βραβείο απέσπασαν ο Αλέξανδρος Φωτάκης και η Νicoletta Caputo για τον εξοχικό κήπο με δωμάτιο στην Κέα. Φωτογραφία: Αλίνα Λέφα Έπαινος απονεμήθηκε στους Δημήτρη Γρηγοριάδη και Μαρία-Πόπη Γιαννικάκη για τον βρεφονηπιακό σταθμό στα Χανιά. Έπαινος και στους Μονόλιθους στη Μάνη από το γραφείο Desypri & Misiaris Architecture. Φωτογραφία: Γιώργος Σφακιανάκης Μελέτη Βραβείο απέσπασε το Κρεματόριο στην Πάτρα, δια χειρός Θεοκλή Καναρέλη. 3D visualization: Konstantinos Kontokostas Έπαινος στο Σπίτι διακοπών σε ελαιώνα στην Αίγινα της ομάδας OM60 Έπαινος στο Αρχαιολογικό μουσείο της πόλης των Αθηνών στην Ακαδημία Πλάτωνος από τους Tense Architecture Network Έπαινος στον Ξενώνα Δήλου, το Νέο Αναψυκτήριο στον Αρχαιολογικό χώρο της Δήλου, έργο των PKMM architects. Βραβεία Συναδέλφων Πραγματοποιημένο Έργο Homa Vagia. Αυτοεξυπηρετούμενα καταλύματα στη Σέριφο, Κυκλάδες, MOLD Architects Μελέτη Παλλόμενα χωρικά ανάλογα στο Πόρτο Χέλι, Αργολίδα των Αλέξανδρου Γράβαλου και Αναστασίας Νάκη View full είδηση

Χελλοου! Ειμαι πρωτοετής φοιτητρια στη σχολή αρχιτεκτόνων μηχανικών στα Γιάννενα, εχοντας συμπληρώσει 20227 μορια συνολικα στις πανελλαδικές 2021,μαζι με το σχέδιο. Δυστυχώς δεν πέρασα στην Θεσσαλονίκη που στοχευα, λογω της ΕΒΕ στο ελευθερο σχέδιο. Με 19 στο γραμμικο και 14 στο ελευθερο, αντι για 14.03, δε περασα στη Θεσσαλονίκη. Μπορω να κανω αιτηση για 10% φέτος για την αντίστοιχη σχολη στη Θεσσαλονίκη, ή δε μπορω γιατι παλι θα λειτουργεί η ΕΒΕ στο σχέδιο οποτς για τον ιδιο λογο που δεν μπορεσα περυσι, δε θα μπορεσω και φέτος να περάσω? Επισης σκεφτομαι να κανω αιτηση για μετεγγραφή, αλλά έχω μορια μονο απο τριτεκνια οπότε απιθανο το κοβω. Τι με συμβουλευετε; Πρόσθεσε τονισμό στο κείμενο της δημοσίευσής σου. Επίλεξε "επεξεργασία" (3 τελείες άνω δεξιά) και διόρθωσέ το. Διάβασε προσεκτικά τους κανόνες συμμετοχής στο φόρουμ. Pavlos33

Αν ρωτήσετε το μέσο άνθρωπο τι σχήμα έχει το κτίριο στο οποίο ζει, οι περισσότεροι θα σας απαντήσουν τετράγωνο. Ωστόσο, σήμερα η σύγχρονη τεχνολογία τόσο στο στάδιο του σχεδιασμού όσο και στο στάδιο της κατασκευής έδωσαν την δυνατότητα στους αρχιτέκτονες να εξερευνήσουν όλο και πιο περίεργα σχήματα στα οικιστικά έργα τους. Τα παρακάτω παραδείγματα, που συγκεντρώθηκαν από το Dezeen, χρησιμοποιούν εξεζητημένες τεχνικές κατασκευής για να διασφαλίσουν ότι θα ξεχωρίζουν στον ορίζοντα. Sluishuis, Ολλανδία, από τους BIG και την Barcode Architects Το γωνιακό μπλοκ Sluishuis, από το δανέζικο στούντιο BIG και το ολλανδικό στούντιο Barcode Architects, απλώνεται πάνω από τη λίμνη IJ στο Άμστερνταμ, πάνω σε ένα διπλό πρόβολο. Περιλαμβάνει 442 ιδιοκατοικούμενα και ενοικιαζόμενα διαμερίσματα. Οι BIG είναι γνωστή για τη δημιουργία πολυκατοικιών με ασυνήθιστα σχήματα, με τη Via 57 West στο Μανχάταν σε σχήμα τετραέδρου να αποτελεί άλλο ένα αξιοσημείωτο παράδειγμα του στούντιο. Fake Hills, Κίνα, από το MAD Όπως υποδηλώνει το όνομά του, το Fake Hills στην πόλη-λιμάνι του Beihai μοιάζει με έναν ορίζοντα με λόφους, χάρη στην κυματιστή γραμμή της οροφής του. Σχεδιάστηκε ως μια προσπάθεια να ξεχωρίσει από τα τυποποιημένα συγκροτήματα κατοικιών που συχνά κυριαρχούν στον κινεζικές πόλεις. Το στούντιο MAD με έδρα το Πεκίνο έχει συμπεριλάβει εγκαταστάσεις που ανταποκρίνονται στο μοναδικό σχήμα του κτιρίου, από τοίχους αναρρίχησης στις τεράστιες κοιλότητες που σχηματίζονται στην πρόσοψή του μέχρι γήπεδα τένις, κήπους και πισίνες στα πιο επίπεδα σημεία της οροφής. Ilot Queyries, Γαλλία, από τους MVRDV Οι κλίσεις των στεγών στην ανάπτυξη Ilot Queyries στο Μπορντό ποικίλλουν μεταξύ 14 μοιρών και 45 μοιρών, ανάλογα με τη σχέση τους με τον ήλιο. Αποτελούν μέρος μιας ακανόνιστης διάταξης που οργανώθηκε προσεκτικά από το ολλανδικό στούντιο MVRDV για να μεγιστοποιηθεί ο φυσικός αερισμός και το φως σε ολόκληρο το χώρο. Τα χαμηλά κτίρια στην μία άκρη του οικοπέδου ακολουθούν τα χαμηλά ύψη των γειτονικών κτιρίων ενώ σε άλλο σημείο πολυκατοικίες εννέα ορόφων εξασφαλίζουν θέα στον ποταμό Garonne. The Wave, Δανία, από τον Henning Larsen Πέντε κορυφές που τρέχουν σαν τρενάκι κατά μήκος της προκυμαίας του φιόρδ Vejle σχηματίζουν το Wave ένα εννεαώροφο κτίριο με 100 διαμερίσματα. Το κτίριο ήταν το όραμα του Δανού αρχιτέκτονα Henning Larsen, ο οποίος πέθανε το 2013 πριν ολοκληρωθεί. Το στούντιό του ολοκλήρωσε το έργο μετά από μια 11ετή διαδικασία κατασκευής, που καθυστέρησε από την οικονομική κρίση του 2008. The Building Descending the Stairs, Ιταλία, από την Elasticofarm και το Bplan Studio Το Building Descending the Stairs είναι ένα κεκλιμένο τόξο 47 διαμερισμάτων που υψώνονται πάνω από μια πλατεία σε γωνιακούς μεταλλικούς στύλους. Με θέα στη λιμνοθάλασσα της Βενετίας στο Τζεσόλο, σχεδιάστηκε από τις αρχιτεκτονικές εταιρείες ElasticoFarm και Bplan Studio για να πλαισιώνει τη θέα στη θάλασσα για τους ενοίκους, χωρίς να εμποδίζει τη θέα των γειτόνων τους. L'Arbre Blanc, Γαλλία, από τους Sou Fujimoto, Nicolas Laisné, Dimitri Roussel και OXO Architectes Ο Ιάπωνας αρχιτέκτονας Sou Fujimoto συνεργάστηκε με τους Nicolas Laisné, Dimitri Roussel και OXO Architectes σε αυτό το 17όροφο κτίριο που στεγάζει 113 διαμερίσματα. Με σκοπό να ενθαρρύνει τους κατοίκους να αγκαλιάσουν την ύπαιθρο, ο σχεδιασμός της πολυκατοικίας στο Μονπελιέ έχει σαν σημείο αναφοράς το σχήμα ενός δέντρου και χαρακτηρίζεται από τα πολλά μπαλκόνια σε πρόβολο που προσομοιάζουν με φύλλα μήκους περίπου επτά μέτρων. La Muralla Roja, Ισπανία, του Ricardo Bofill Με έτος κατασκευής το 1973, τα λαμπερά χρώματα του La Muralla Roja του αείμνηστου Ισπανού αρχιτέκτονα Ricardo Bofill είναι μακράν το παλαιότερο παράδειγμα ενός ασυνήθιστα διαμορφωμένου συγκροτήματος κατοικιών. Το συγκρότημα κατοικιών, στην κορυφή ενός βράχου στην ακτή Calpe της Ισπανίας, έχει τη μορφή φρουρίου, με πολύπλοκες γεωμετρικές εσωτερικές σκάλες και μονοπάτια που θυμίζουν τους πίνακες του MC Escher. Busan Times, Νότια Κορέα, από το Moon Hoon Ένα από τα πιο ασυνήθιστα κτίρια αυτής της συλλογής, το Busan Times είναι ένα τετραώροφο τσιμεντένιο συγκρότημα κατοικιών που σχεδιάστηκε από τον Νοτιοκορεάτη αρχιτέκτονα Moon Hoon για να μοιάζει με κουκουβάγια. Ένα πλαίσιο από σκυρόδεμα που πλαισιώνει ένα μεγάλο παράθυρο στο διαμέρισμα του τελευταίου ορόφου αντιστοιχεί στο πρόσωπο του πουλιού, με τα δύο ανοίγματα εκατέρωθεν να λάμπουν σαν μάτια τη νύχτα. Τα φτερά απεικονίζονται από ένα κατακόρυφο όγκο που προεξέχει από την ανατολική πλευρά του κτιρίου. View full είδηση

Στις 9 και 10 Απριλίου, η Αθήνα ανοίγει τα σπίτια της και το Open House 2022 σας προσκαλεί να τα ανακαλύψετε. «Το σπίτι μου είναι το καταφύγιό μου, ένα συναισθηματικό κομμάτι αρχιτεκτονικής, όχι ένα κρύο κομμάτι άνεσης», έχει πει ο σπουδαίος Μεξικανός αρχιτέκτονας του 20ου αιώνα Luis Barragan, γνωστός για την έμφαση του στο χρώμα, το φως, τη σκιά, την μορφή και την υλικότητα. Και πράγματι, τα δύο τελευταία χρόνια η πανδημία έφερε το εσωτερικό της κατοικίας στο δημόσιο προσκήνιο περισσότερο από ποτέ με τα σπίτια να αποτελούν το απόλυτo καταφύγιο μας και ανάγκη να χωρέσουν τα «θέλω» μας. Και παρά τις ιδιαίτερες και δύσκολες συνθήκες των τελευταίων δύο χρόνων, ο πολιτισμός δήλωνε το «παρών» με διαδικτυακές διοργανώσεις, μεταξύ των οποίων και η αγαπημένη γιορτή της αρχιτεκτονικής, το Open House Athens. Φέτος ο θεσμός επιστρέφει έτσι όπως τον είχαμε συνηθίσει και αγαπήσει, με δωρεάν ξεναγήσεις σε κτίρια της Αθήνας ώστε να μάθουμε την ιστορία τους, να δούμε τις τεχνοτροπίες στο ταβάνι και τα περίτεχνα μωσαϊκά στα σπίτια, να γνωρίσουμε τις συνθήκες, τον τρόπο και τον χώρο μέσα στον οποίο εργάζονται τα αρχιτεκτονικά γραφεία. Ιστορικά, λοιπόν, δημόσια κτίρια, ξενοδοχεία, χώροι εργασίας και σπίτια - κατοικίες και διαμερίσματα - ανοίγουν τις πόρτες τους, έτσι ώστε να γνωρίσουμε την αρχιτεκτονική τους, τη χρήση και την ιστορία τους. Και επειδή κάθε Σαββατοκύριακο κάνουμε «ξενάγηση» και σε ένα διαφορετικό σπίτι, συγκεντρώσαμε τα σπίτια που μπορείτε να επισκεφτείτε δια ζώσης, αυτή τη φορά, μέσω του Open House Athens 2022. Είναι σπίτια που πάντα χαζεύετε όταν περνάτε τυχαία απέξω και κλέβουν τις εντυπώσεις για την πρωτότυπη αρχιτεκτονική τους. Τα σπίτια που «ανοίγουν» στο κοινό του Open House Athens J & A Apartment Στο ισόγειο μιας πολυκατοικίας του 1955, οι Cadu Architects δημιούργησαν μια σύγχρονη κατοικία που θα ανοίξει τις πόρτες της το Σαββατοκύριακο του Open House Athens. H αρχιτεκτονική ομάδα που ανέλαβε την ανακαίνιση της θρυλικής και εμβληματικής Μπλε Πολυκατοικίας στα Εξάρχεια, αναδιαρρύθμισε το σπίτι στη Νέα Φιλοθέη με σκοπό την καλύτερη οργάνωση των χώρων και τη δημιουργία νέων οπτικών φυγών προς τον περιμετρικό κήπο. Eπανεξέτασε την εσωτερική διαρρύθμιση και δημιούργησε έναν χώρο που διευκολύνει τη ζωή των κατοίκων του. Που: Αλ. Βραχνού 7, Νέα Φιλοθέη/Φωτογραφία: Μιχαήλ Δαμάσκος Πότε: 09/04 10:00-14:00 10 am Lofts Ένα πρώην βιομηχανικό κτίριο, που μετατράπηκε σε ένα ιδιαίτερο συγκρότημα από τους Gavalas Ioannidou Architecture και το Studio Andrew Trotter, το 2016-2021, ανοίγει τις πόρτες του στο Open House Athens. Ο πολυλειτουργικός αυτός χώρος, στον οποίο ξεναγηθήκαμε και πριν λίγες εβδομάδες, μπορεί να νοικιαστεί για εκδηλώσεις, εκθέσεις, ειδικά δείπνα, γυρίσματα αλλά και διαμονή. Σκυρόδεμα, γυαλί και μέταλλο είναι τα κύρια χαρακτηριστικά των υλικών του ενώ η αίσθηση που δίνει εξαρτάται πάντα από τον χώρο που βρίσκεται ο επισκέπτης. Σκοτεινή και ισχυρή στον κάτω ορόφου σε αντίθεση με την αναζωογονητική του επάνω ορόφου. Η μεγάλη σκουριασμένη σιδερένια σκάλα είναι κυρίαρχο στοιχείο στο κεντρικό αίθριο, που συνδέει τους δύο επάνω χώρους με τον κάτω όροφο. Ενας χώρος που σίγουρα αξίζει να επισκεφτείτε. Που: 10AM Lofts, Κωνσταντινουπόλεως 82, Αθήνα/Φωτογραφίες: Salva Lopez Πότε: 09/04 13:00-17:00 & 10/04 13:00-17:00 Thission Lofts To νεοκλασικό βιομηχανικό κτίριο του 1927 που το 2005 μετατράπηκε σε κτίριο κατοικιών τύπου loft από τους if-untitled architecture (Μ. Γιαννακοπούλου, A. Grafweg, S. Hirano), ανοίγει τις πόρτες του, στο πλαίσιο του Open House Athens 2022, για ένα ένα διήμερο. Πρόκειται για ένα τετραώροφο συγκρότημα στην Πειραιώς, το οποίο περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων 19 διαφορετικά διαμερίσματα - lofts επιφάνειας 80m2 - 300m2, τα οποία μοιράζονται ορισμένα κοινά χαρακτηριστικά: το μεγάλο ύψος των χώρων, το βιομηχανικό χαρακτήρα της κατασκευής και τους μεγάλους ενιαίους ελεύθερους χώρους. Το «Thission Lofts» οργανώνεται, επίσης, γύρω από ένα κεντρικό υπαίθριο πολυλειτουργικό κοινόχρηστο χώρο, που λειτουργεί και ως πέρασμα από και προς τα διαμερίσματα. Ενα ακίνητο «αρχιτεκτονικό διαμάντι» που αναβίωσε έπειτα από μελέτη αποκατάστασης. Που: Πειραιώς 123 & Ευρυσθέως, Πετράλωνα Πότε: 09/04 10:00-15:00, 10/04 10:00-14:00 Πολυκατοικία στη Δεινοκράτους Για άλλη μια χρονιά η Πολυκατοικία στη Δεινοκράτους «ξεκλειδώνει» για το Open House Athens. Κατασκευάστηκε το 2013 και σχεδιάστηκε από τον αρχιτέκτονα Γιώργο Αγγελή. Πρόκειται για μια σύγχρονη εκδοχή του τύπου της αθηναϊκής πολυκατοικίας. Αποτελείται από πέντε ορόφους διαμερισμάτων, πιλοτή και τέσσερις υπόγειους ορόφους. Κεντρική ιδέα του σχεδιασμού ήταν η σχέση του κτιρίου με το περιβάλλον του: τον άμεσο περίγυρο και την πόλη. Ο εσωτερικός ανοιχτός πεζόδρομος και η είσοδος στο κλιμακοστάσιο και το ημιυπαίθριο καθιστικό λειτουργούν ως χώρος συνάντησης των κατοίκων. Η οργάνωση σε κάναβο στύλων και τοιχίων και η κάτοψη σε ζώνες δίνουν τη δυνατότητα εναλλακτικών διαμορφώσεων ανά όροφο. Φωτογραφία: Μπάμπης Λουιζίδης Οι χώροι της πολυκατοικίας, γυμνοί και απερίφραστοι, συστήνουν ένα ήρεμο, φιλικό και ίσως «σιωπηρό» τοπίο που αντλεί την ιδιαίτερη δυναμική του από την καθαρότητα και τη σαφήνεια της δομής τους. Που: Δεινοκράτους 123, Παπαγιάννη & Δημοχάρους, Κολωνάκι, Αθήνα Πότε: 10/04 12:00 -16:00 Αθηναϊκή Αστική Μονοκατοικία Πρόκειται για ένα τυπικό δείγμα μικροαστικής αθηναϊκής κατοικίας του 1950-1960, που ανακαινίσθηκε ριζικά το 2009 από την αρχιτέκτονα Μαρίνα Πετρουλά, δίνοντας εξίσου έμφαση σε εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους. Φωτογραφία: Γιάννης Τσόλκας Φωτογραφία: Γιάννης Τσόλκας Τα υλικά είναι φυσικά, κυριαρχούν το εμφανές μπετόν, ο χάλυβας και το ξύλο και οι όποιες παρεμβάσεις έχουν γίνει ήταν με σεβασμό στο αρχικό σχέδιο. Που: Αθηναϊκή Αστική Μονοκατοικία, Ισαίου 8, Παγκράτι Πότε: 09/04 12:00-20:00 & 10/04 12:00-20:00 Διαμέρισμα στο Φάληρο Οι Plaini and Karahalios Architects σχεδίασαν το 2021 ένα διαμέρισμα στο Παλαιό Φάληρο για μια τριμελή οικογένεια, το οποίο θα είναι επισκέψιμο για το κοινό του Open House Φωτογραφίες: Νίκος Παπαγεωργίου Φωτογραφίες: Νίκος Παπαγεωργίου Πρόκειται για ένα καινούργιο και απόλυτα λειτουργικό διαμέρισμα προσαρμοσμένο στις ανάγκες που δημιούργησε η πανδημία και στις οποίες κλήθηκε να «απαντήσει» η αρχιτεκτονική, καθώς, πέρα από τις τυπικά οριοθετημένες λειτουργίες, μελετήθηκαν και σύγχρονες ανάγκες όπως η τηλεργασία, η ξεχωριστή έκφραση του κάθε χρήστη και οι συνθήκες συνύπαρξης διαφορετικών ατομικών δραστηριοτήτων. Που: Αγ. Αλεξάνδρου 87, Παλαιό Φάληρο Πότε: 09/04 12:00-20:00 Διαμερίσματα στην Πλάκα Τα διαμερίσματα στην Πλάκα έχουν την υπογραφή της 3NK Engineers & Architects και αποτελούν μια νέα άφιξη στο Open House Athens. Ζητούμενο του έργου ήταν η μετατροπή πρώην χώρου γραφείων στην Πλάκα σε δυο σύγχρονα αυτόνομα διαμερίσματα που να εξυπηρετούν τις ανάγκες του σύγχρονου κάτοικου πόλης. Η μελέτη, η κατασκευή, η επίπλωση και η διακόσμηση των χώρων αποτέλεσε αντικείμενο του έργου. Που: Μπενιζέλου Παλαιολόγου 2, Aθήνα Πότε: 09/04 12:00-17:00 Διατηρητέο Οδου Μετσόβου Πρόκειται για μια διατηρητέα πολυκατοικία μοντέρνας αρχιτεκτονικής του μεσοπολέμου, που σχεδιάστηκε το 1930-1936 από τον αρχιτέκτονα και ζωγράφο Τάκη Μάρθα κι αποκαταστάθηκε το 2022 από το αρχιτεκτονικό γραφείο Barespace. Αποτελεί new entry στις ξεναγήσεις κτιρίων και χώρων με αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον και ανυπομονούμε να το γνωρίσουμε. Που: Μετσόβου 25, Aθήνα Πότε: 09/04 11:00-15:00 Τι είναι το Open House Athens To Open House Athens είναι η μεγαλύτερη γιορτή της αρχιτεκτονικής στην Αθήνα. Πρόκειται, άλλωστε, για έναν από τους σημαντικότερους διεθνείς θεσμούς για την ανάδειξη και προώθηση της αρχιτεκτονικής. Η ιδέα ξεκίνησε από το Λονδίνο το 1992 και μέχρι σήμερα έχει διαδοθεί σε 49 πόλεις του κόσμου, μεταξύ των οποίων βρίσκεται η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη. Κάθε χρόνο, για ένα διήμερο, τα πιο εντυπωσιακά και ιστορικά δημόσια και ιδιωτικά κτίρια με αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον, ανοίγουν τις πύλες τους στο κοινό δωρεάν, μετατρέποντας την πόλη σε ανοιχτό μουσείο, με εκθέματα τα ίδια της τα κτίρια. Στην Αθήνα το Open House πραγματοποιείται από την άνοιξη του 2014 και κάθε χρόνο οι λάτρεις του design και της αρχιτεκτονικής το περιμένουν πως και πως, ώστε να εξερευνήσουν εμβληματικά κτίρια και να μάθουν τη βαθύτερη αρχιτεκτονική τους αξία και ιστορία. View full είδηση

«Ένας μοναδικός αρχιτεκτονικός χώρος, ένα απέραντο τοπίο που συμβολίζει το παρελθόν και το μέλλον της Hida, με την κύρια πλατεία να παίρνει το σχήμα ενός σκάφους, που στα ιαπωνικά ονομάζεται utsuwa». Ένα κοινοτικό κέντρο στην πόλη Hida της Ιαπωνίας αποκτά μορφή και εντυπωσιάζει από τα πρώτα του κιόλας σχέδια μετά την αποκάλυψή τους από τον αρχιτέκτονά του Sou Fujimoto. Με το όνομα Hida Furukawa Station Eastern Development, το κτίριο πολλαπλών χρήσεων θα βρίσκεται δίπλα στον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό της πόλης στην ορεινή επαρχία Gifu «αγκαλιάζοντας τον πλουραλισμό και εναρμονίζοντας τις διαφορές», ανέφερε σχετικά το γραφείο. Courtesy Sou Fujimoto Architects To αρχιτεκτονικό γραφείο Sou Fujimoto Architects που έχει αναλάβει τη σχεδίαση και κατασκευή του, σχεδίασε έναν δημόσιο, πολυλειτουργικό χώρο 21.300 τετραγωνικών μέτρων, ώστε να περιλαμβάνει καταστήματα, σπα και εκθεσιακούς χώρους, ερευνητικές εγκαταστάσεις για το τοπικό πανεπιστήμιο, φοιτητικά καταλύματα αλλά και έναν αθλητικό χώρο. Όλες αυτές οι διαφορετικές, πολυθεματικές λειτουργίες ενοποιούνται μέσω μιας εντυπωσιακής αρχιτεκτονικής ιδέας μιας μεγάλης ανοιχτής οβάλ δομής, στηριζόμενης σε λεπτές λευκές κολώνες. Με έμπνευση από τη μοναδική φύση της Hida η κύρια αυτή ανοιχτή οβάλ δομή, προσομοιάζει με σκάφος, το οποίο αναφέρεται ως utsuwa στα ιαπωνικά και μια στέγη σαν υπόστεγο πάνω από μονοπάτια που διασταυρώνονται, εμπνευσμένα από τα παραδοσιακά αστικά τοπία της πόλης. Διακεκομμένη με πολλά κυκλικά ανοίγματα, η οροφή θα διπλασιαστεί ως ένα πάρκο καλυμμένο με γρασίδι. Η πρόσβαση σε αυτή την οβάλ δομή μπορεί να γίνει από οποιαδήποτε κατεύθυνση και θα χρησιμεύσει ως κόμβος για τους περαστικούς. Τα μονοπάτια κάτω από την κατασκευή συνεχίζουν προς την ταράτσα, όπου οι άνθρωποι θα έχουν πρόσβαση σε αμέριστη θέα προς τον ουρανό. Courtesy Sou Fujimoto Architects Μια ιδέα σύμβολο ανοιχτοσύνης στο απέραντο φυσικό τοπίο της περιοχής «ένας μοναδικός αρχιτεκτονικός χώρος, ένα απέραντο τοπίο που συμβολίζει το παρελθόν και το μέλλον της Hida, με την κύρια πλατεία να παίρνει το σχήμα ενός σκάφους, που στα ιαπωνικά ονομάζεται utsuwa», ανέφερε το αρχιτεκτονικό γραφείο. Το έργο στοχεύει επίσης να τονώσει τον αριθμό των τουριστών και να βελτιώσει την κυκλοφορία στην πόλη. Οι ομαδοποιημένες λειτουργίες του θα ενωθούν για να τονώσουν και να βελτιώσουν την πόλη Hida και να εξασφαλίσουν το λαμπρότερο μέλλον της. Η πλατεία θα είναι ζωντανή με αναδυόμενες λειτουργίες και δραστηριότητες, που θα συνδυάζουν θέματα όπως η παράδοση και το μέλλον, η διαφορετικότητα και η σύγκλιση, το άτομο και η ομάδα, η φύση και η τέχνη, και η έκθεση και η προστασία. «Ο μοναδικός αρχιτεκτονικός χώρος θα δώσει στους επισκέπτες μια καλύτερη επίγνωση της μαγευτικής φύσης της Χίντα» σχολίασε το αρχιτεκτονικό γραφείο. Courtesy Sou Fujimoto Architects View full είδηση

Η αρχιτεκτονική στρέφει το βλέμμα της σε μια πτυχή της νέας πραγματικότητας που στο άμεσο μέλλον θα διαμορφώσει την καθημερινή ζωή του πληθυσμού στη γη: σύμφωνα με τις προβλέψεις του ΟΗΕ, το 2050 σχεδόν το ένα τρίτο του πληθυσμού (32,5%) θα είναι ηλικίας 65 ετών και άνω. Πρακτικά σημαίνει ότι η πληθυσμιακή γήρανση θα επηρεάσει τον σχεδιασμό των πόλεων και τους τρόπους κατοίκησής τους. Η σύγχρονη αρχιτεκτονική έχει μελετήσει τις δημογραφικές προβλέψεις για να προσεγγίσει τις χωρικές, κοινωνικές και οικονομικές αλλαγές που θα καθορίσουν τις επιλογές των ηλικιωμένων, όπως ορίζονται σε αυτό που οι σύγχρονες πολιτικές πρόβλεψης αποκαλούν «Aging in Place». Ο όρος σημαίνει ότι ένα άτομο είναι σε θέση να ζει στον τόπο της επιλογής του χωρίς να χάνει την ποιότητα ζωής του όταν φτάσει στην τρίτη ηλικία. Σύμφωνα με το archdaily.com, η κατανόηση της αρχιτεκτονικής από τη σκοπιά των «νέων ηλικιωμένων» παραπέμπει σε αλλαγή παραδείγματος. Οι αρχιτέκτονες καλούνται να σκεφτούν μια σειρά διευκολύνσεων για τις καθημερινές δραστηριότητες, ώστε να σχεδιάσουν συστήματα κατοίκησης που επιτρέπουν την προσβασιμότητα και την άνεση στις μετακινήσεις, καθώς και τις σχέσεις με τα φυσικά στοιχεία του ανέμου, του φυσικού φωτός, της βλάστησης. Πολλές μελέτες επισημαίνουν ότι η υγιής γήρανση σχετίζεται με την ιδέα να επιτραπεί στους ανθρώπους να μεγαλώνουν σε συνθήκες παρόμοιες με αυτές που έχουν βιώσει καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής τους και αυτό φαίνεται να είναι το μονοπάτι που πρέπει να ακολουθήσει η αρχιτεκτονική, είτε προσαρμόζοντας υπάρχοντα κτίρια είτε χτίζοντας νέα. Ενα παράδειγμα αλλαγών σε υφιστάμενα κτίρια έχουν δώσει οι πολυκατοικίες στο Ommoord, μια γειτονιά στο Ρότερνταμ. Το οικιστικό συγκρότημα 30 χρόνια μετά την κατασκευή του (1968) δεν εξυπηρετούσε τους ενοίκους. Οι κάτοικοι του Ommoord είχαν μεγαλώσει ηλικιακά και το 1999 ο ολλανδός αρχιτέκτονας Χανς βαν ντερ Χάιτζντεν ανέλαβε να βρει μια αρχιτεκτονική λύση για διαφορετικά προφίλ κατοίκων μέσα από μια διαδικασία συν-σχεδιασμού, στην οποία συμμετείχαν οι ίδιοι οι ηλικιωμένοι κάτοικοι. Ετσι το ισόγειο και τα γκαράζ έγιναν χώροι υγειονομικής περίθαλψης και προστέθηκαν άλλα διαμερίσματα με θέα στον κήπο, όπως και ένα κοινοτικό κέντρο. Επίσης τοποθετήθηκαν περισσότερες σκάλες και ανελκυστήρες για να βελτιωθεί η προσβασιμότητα των διαμερισμάτων σε άνω ορόφους και για να μειωθεί το μήκος των διαδρόμων πρόσβασης. To ισπανικό παράδειγμα Παρόμοια πρωτοβουλία ανέλαβε το 2016 στην ισπανική πόλη San Andrés del Rabanedo ο αρχιτέκτονας Οσκαρ Μιγκέλ Αρες Αλβάρες, καθοδηγώντας τις ανακαινίσεις στη γειτονιά La Pinilla έτσι ώστε οι κάτοικοί της, το 30% των οποίων είναι άνω των 75 ετών, να μπορούν να παραμείνουν στα σπίτια τους, στη γειτονιά και στο οικογενειακό τους περιβάλλον. Η ανακαίνιση μάλιστα 500 κατοικιών έχει υποστηριχθεί από την περιφερειακή κυβέρνηση για την προσαρμογή και τη φιλοξενία του ηλικιωμένου πληθυσμού. Για τον αρχιτέκτονα, το σπίτι για τους ηλικιωμένους πρέπει να είναι διαμορφωμένο σε τμήματα με πολύ φως και χώρους για την αποθήκευση αντικειμένων που αποτελούν μέρος της ιστορίας τους. Κυρίως όμως να είναι προσβάσιμο μέσω των αισθήσεων. Ο Αλβάρες εξηγεί ότι οι ηλικιωμένοι δεν έχουν μόνο κινητικές αλλά και αισθητηριακές δυσκολίες, γι’ αυτό και η αρχιτεκτονική μπορεί να τους κινητοποιεί μέσω του χρώματος, του φωτός και της υφής, βοηθώντας τους να αποκτήσουν μεγαλύτερη αυτονομία. Βραζιλία, Ιαπωνία Ωστόσο, εκτός από τις προσαρμογές, κατασκευάζονται νέα συγκροτήματα κατοίκησης που απευθύνονται σε χρήστες άνω των 60 ετών. Στη βραζιλιάνικη πόλη Κουριτίμπα ένα αρχιτεκτονικό πρόγραμμα ενεργού γήρανσης, το Bioos, που αναπτύχθηκε από τον αρχιτέκτονα Ρικάρδο Αμαράλ, περιλαμβάνει διαμερίσματα αποκλειστικά για ηλικιωμένους, χώρους για ιατρικές κλινικές και ένα υπόγειο με καταστήματα και υπηρεσίες που απευθύνονται σε αυτό το κοινό. Το πρόγραμμα επιτρέπει στη στέγαση να ενσωματώνει τεχνολογίες που διευκολύνουν την καθημερινή ζωή, χωρίς αυτοσχεδιασμούς ή προσαρμογές, αλλά και χωρίς να μοιάζει με κλινική. Και στην Ιαπωνία το αρχιτεκτονικό πρόγραμμα Jikka είναι η πρόταση γήρανσης μακριά από το αστικό χάος, με χώρους σχεδιασμένους να παραπέμπουν σε αρχέγονη καλύβα. Αφορά μια κατοικία για δύο γυναίκες περίπου εξήντα ετών με έναν κοινωνικό λειτουργό και έναν μάγειρα. © smithmicro Φαλίδα Εφη View full είδηση