Μετάβαση στο περιεχόμενο
  • Buildinghow
    HoloBIM Structural

  • Αρθρογραφία

    Αρθρογραφία

    572 ειδήσεις in this category

    1. Αρθρογραφία

      Η ΡΑΕ μπορεί να αναλάβει ρόλο εγγυητή για τα βιομηχανικά τιμολόγια

      Engineer

      Καθώς συμπληρώνονται δύο μήνες από την απόφαση της γενικής συνέλευσης των μετόχων της ΔΕΗ για τα βιομηχανικά τιμολόγια, ένα από τα πρώτα κρίσιμα θέματα που καλείται να διαχειριστεί η νέα πολιτική ηγεσία του υπουργείου παραγωγικής ανασυγκρότησης, περιβάλλοντος και ενέργειας είναι το θέμα του ενεργειακού κόστους για τη βιομηχανία.
       
      Θυμίζουμε ότι μετά από παρότρυνση του βασικού μετόχου, η ΕΓΣ της ΔΕΗ είχε αποφασίσει να διατηρήσει προσωρινά σε ισχύ τις αποφάσεις του Φεβρουαρίου του 2014, μέχρι να συγκληθεί νέα ΓΣ. Σε αυτή τη νέα ΓΣ η ΔΕΗ θα πρέπει «να παράσχει αναλυτικότερες πληροφορίες, στοιχεία και εκτιμήσεις σχετικά με τις αναμενόμενες επιπτώσεις στην αγορά Ηλεκτρικής Ενέργειας και στους πελάτες Υψηλής Τάσης στο προσεχές μέλλον, ιδίως εν όψει των ρυθμιστικών παρεμβάσεων που αφορούν στα Αποδεικτικά Διαθεσιμότητας Ισχύος, στη διακοψιμότητα και στην αντιστάθμιση κόστους του διοξειδίου του άνθρακα».
       
      Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι η ΔΕΗ θα πρέπει να μελετήσει και να αποτιμήσει το ύψος των μειώσεων που έχουν επέλθει από τις αλλαγές στο περιβάλλον της αγοράς ούτως ώστε να διαμορφωθεί το νέο πλαίσιο πάνω στο οποίο θα πρέπει να συνυπολογιστούν τα νέα τιμολόγια και τα νέα κόστη για το βιομηχανικό ρεύμα.
       
      Σε αυτή τη διαδικασία πάντως, όπως αναφερόταν και στην επιστολή του βασικού μετόχου που αναγνώστηκε στην ΕΓΣ, ρόλο δε θα είχε μόνο η ΔΕΗ, αλλά και η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας, η οποία καλείτο και εκείνη με τη σειρά της να μελετήσει και να αποτιμήσει τις αλλαγές που έχουν επέλθει στη χονδρεμπορική αγορά του ηλεκτρισμού, ούτως ώστε να επανεξεταστούν και οι δυνατότητες που υπάρχουν για διαμόρφωση νέων τιμολογίων, που θα ενσωματώνουν τις νέες μειώσεις στα κόστη της ΔΕΗ (ρυθμιστικά, μείωση του κόστους πετρελαίου κλπ).
       
      Βεβαίως μια τέτοια πρωτοβουλία από την πλευρά της η ΡΑΕ, δεν μπορεί να ξεκινήσει εάν προηγουμένως δεν έχει δοθεί ένα θετικό σήμα συνεργασίας από την πλευρά της κεντρικής διοίκησης. Υπό την αίρεση λοιπόν των οριστικών αποφάσεων που θα ληφθούν για το ρόλο που θα διαδραματίσει η ΡΑΕ, στο πλαίσιο πάντα και των κοινοτικών προβλέψεων και νόμων που θέλουν ισχυρές ανεξάρτητες αρχές για την εποπτεία των αγορών, η Αρχή είναι έτοιμη να εξετάσει τεχνοκρατικά τις δυνατότητες που υπάρχουν για περαιτέρω μειώσεις ή για διαμόρφωση νέων τιμολογίων που θα ενσωματώνουν τα νέα χαμηλότερα κόστη που σήμερα υπάρχουν για τη ΔΕΗ, για την επίτευξη στόχων που έχει θέσει η κυβέρνηση για μείωση του ενεργειακού κόστους και διαμόρφωση καλύτερων συνθηκών κόστους για τον παραγωγικό ιστό της χώρας.
       
      Πηγή: http://energypress.gr/news/i-rae-mporei-na-analavei-rolo-eggyiti-gia-ta-viomihanika-timologia
      Περισσότερα...

        0

    2. Αρθρογραφία

      Ηλεκτρονική βάση δεδομένων με τους πρώτους εγγεγραμμένους μηχανικούς του ΤΕΕ

      Giorgos1987

      Μια ιστοσελίδα με τίτλο "Μηχανικοί, εκβιομηχάνιση, εκσυγχρονισμός 1830-1940", έχει ανοίξει και βρίσκεται υπο λειτουργία στον ιστό.
       
      Όπως αναφέρεται, η σελίδα λειτουργεί στα πλαίσια του ερευνητικού έργου "Ελληνική Ιστορία της Καινοτομίας. Οι κοινωνικές προϋποθέσεις της καινοτομίας - Όψεις της Ελληνικής Εμπειρίας".
       
      Η επιστημονική υπεύθυνη του προγράμματος είναι η κ. Λήδα Παπαστεφανάκη, επίκουρη καθηγήτρια στο τμήμα Ιστορίας Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Η έρευνα διεξήχθη την περίοδο 2013-2015.
       
      Περισσότερες πληροφορίες: http://engineers.ims.forth.gr
      Περισσότερα...

        1

    3. Αρθρογραφία

      Απελευθερωμένη Αγορά ή Εγκλωβισμένη Οικονομία;

      Engineer

      Η χώρα μας επί έξι χρόνια, παράλληλα με τη βαθύτατη οικονομική και κοινωνική κρίση, βιώνει και μία μάχη με τον εαυτό της. Μία σύγκρουση μεταξύ των πρακτικών που μας οδήγησαν στο χείλος του γκρεμού και των μεγάλων θυσιών που έχουμε κάνει από κοινού, πολίτες και επιχειρήσεις, για να ορθοποδήσουμε και να προχωρήσουμε μπροστά.
       
      Η αγορά ηλεκτρισμού αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτού του εσωτερικού διχασμού. Μία εν πολλοίς μονοπωλιακή αγορά, όπου η απελευθέρωση παραμένει κενό γράμμα του νόμου τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια. Η ΔΕΗ, διαθέτοντας αποκλειστική πρόσβαση στους φθηνούς ενεργειακούς πόρους (λιγνίτης, νερό), και προνομιακή μεταχείριση από την Πολιτεία, σε όλα τα επίπεδα (από το αδειοδοτικό μέχρι την αθέτηση των οικονομικών υποχρεώσεων προς ΑΔΜΗΕ και ΛΑΓΗΕ), αποκλείει κάθε περιθώριο ανταγωνισμού, κατορθώνοντας να ελέγχει το 97% της προμήθειας ηλεκτρισμού.
       
      Η επιμονή της Ελλάδας να κρατά την αγορά ηλεκτρισμού κλειστή, παραβλέποντας υποχρεώσεις που θέτει η ευρωπαϊκή οικογένεια στην οποία έχει επιλέξει να ανήκει, έχει ως αποτέλεσμα να μην έχουν πραγματοποιηθεί μία σειρά από μεταρρυθμίσεις και τομές, απαραίτητες για τον περιορισμό του ενεργειακού κόστους.
       
      Την ίδια ώρα, η Ευρωπαϊκή Ένωση αναγνωρίζει τον ανταγωνισμό ως βασικό όχημα για την επίτευξη των στόχων της για μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, ενίσχυση της ασφάλειας εφοδιασμού και μείωση του κόστους ενέργειας. Παράλληλα, προωθεί ενεργά τη δημιουργία μίας ενιαίας ευρωπαϊκής αγοράς για την ενέργεια με κοινούς κανόνες και οφέλη.
       
      Είναι προφανές ότι απομακρυνόμαστε αντί να συγκλίνουμε.
       
      Η ασφάλεια εφοδιασμού στη χώρα μας έχει γίνει πεδίο μικροπολιτικών αντιπαραθέσεων. Αγνοώντας επιδεικτικά τις αυξημένες ενεργειακές ανάγκες που απορρέουν από τη σταδιακή ανάκαμψη της οικονομίας, τη διασύνδεση των νησιών στο ηπειρωτικό Σύστημα και την απόσυρση παλαιών λιγνιτικών μονάδων, βαφτίζουμε τη συγκυριακή πτώση της κατανάλωσης ρεύματος ‘υπερεπάρκεια’.
       
      Αχρηστεύουμε ιδιωτικές επενδύσεις 1,5 δις ευρώ σε σύγχρονες μονάδες παραγωγής με καύσιμο το φυσικό αέριο, παραβλέποντας τις κοσμογονικές αλλαγές που συντελούνται στην καθημερινή λειτουργία της αγοράς, λόγω της μεγάλης διείσδυσης των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, και την απαίτηση για ευέλικτη ισχύ.
       
      Ξορκίζουμε ως ‘επιδοτήσεις’ μηχανισμούς της αγοράς ηλεκτρισμού που ισχύουν σε πληθώρα ευρωπαϊκών και αμερικανικών αγορών, όπως ο Μηχανισμός Ανάκτησης Μεταβλητού Κόστους και ο Μηχανισμός Διασφάλισης Επαρκούς Ισχύος, αλλά επιτρέπουμε κατ’ εξακολούθηση καταχρηστικές πρακτικές με την ανοχή των αρμοδίων, αναγκάζοντας ιδιωτικές επιχειρήσεις να λειτουργούν καθημερινά επί ζημία παρέχοντας ευστάθεια στο Σύστημα.
       
      Δαιμονοποιούμε τους επενδυτές και απαρνούμαστε τις αποκρατικοποιήσεις, εμποδίζοντας την εισροή κεφαλαίων που θα επέτρεπαν τη διασύνδεση των νησιών, γεγονός που μας επιβαρύνει ετησίως με 720 εκατομμύρια ευρώ.
       
      Προτιμούμε να πληρώνουμε ως καταναλωτές 380 εκατ. ευρώ το χρόνο μόνο για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από ακριβές πετρελαϊκές μονάδες στην Κρήτη, όταν το συνολικό κόστος της διασύνδεσης υπολογίζεται στο 1 δις. ευρώ και θα μπορούσε να αποσβεστεί σε μόλις 3 χρόνια.
       
      Προασπίζουμε ως άλλη ιερή αγελάδα το κρατικό μονοπώλιο στον ηλεκτρισμό, οδηγώντας τον οποιοδήποτε σοβαρό ανταγωνιστή σε ασφυξία, μέσω μίας σειράς στρεβλώσεων.
       
      Το 2015 δεν μπορεί να είναι ένα ακόμα έτος προσδοκιών και αθέτησης ευρωπαϊκών δεσμεύσεων. Πρέπει να είναι η χρονιά που:
       
      > Οι ιδιώτες ηλεκτροπαραγωγοί θα αποκτήσουν απευθείας πρόσβαση στους εγχώριους, φθηνούς ενεργειακούς πόρους, δηλαδή το λιγνίτη και το νερό, αφού μόνο με άμεσο έλεγχο της παραγωγής μπορούν να διαμορφωθούν πλήρως καθετοποιημένες εταιρείες, οι οποίες θα μπορούν να ανταγωνιστούν επί ίσοις όροις και να προσφέρουν φθηνότερη ενέργεια.
       
      > Θα μειωθεί η φορολογία στα ενεργειακά προϊόντα.
       
      > Θα διευθετηθεί το πρόβλημα της συνεχούς διόγκωσης των ελλειμμάτων των κρατικών ΑΔΜΗΕ και ΛΑΓΗΕ προς τους ιδιώτες, που οδηγεί σε οικονομική ασφυξία τους ανεξάρτητους παραγωγούς.
       
      > Θα ολοκληρωθεί η προαναγγελθείσα αποκρατικοποίηση του ΑΔΜΗΕ, προκειμένου να εισρεύσουν κεφάλαια που θα επιτρέψουν την υλοποίηση σημαντικών επενδύσεων σε δίκτυα και υποδομές, όπως η διασύνδεση της Κρήτης.
       
      > Θα γίνει εθνική προσπάθεια για μείωση της τιμής του φυσικού αερίου που προμηθευόμαστε, ώστε να μειωθεί περαιτέρω το κόστος για την εθνική οικονομία.
       
      > Η Ελλάδα θα διεκδικήσει την ανάδειξή της σε hub φυσικού αερίου του Ευρωπαϊκού Νότου και θα προχωρήσει στη δημιουργία Χρηματιστηρίου Ενέργειας.
       
      Πηγή: κ. Αναστάσιου Καλλιτσάντση, Προέδρου του Ελληνικού Συνδέσμου Ανεξάρτητων Εταιρειών Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΕΣΑΗ) http://www.energia.gr/article.asp?art_id=89039
      Περισσότερα...

        1

    4. Αρθρογραφία

      Παρεμβάσεις στο κέντρο της Αθήνας; Το «πείραμα» της Φρανκφούρτης

      Engineer

      Ας κάνουμε, χάριν της ιστορίας που ακολουθεί, την υπόθεση ότι τα ταμεία του κράτους ή του Δήμου Αθηναίων είναι ικανά να χρηματοδοτήσουν γενναίες παρεμβάσεις στον δημόσιο χώρο. Πώς θα σας φαινόταν, λοιπόν, η ιδέα να γκρεμιστούν πολυώροφα κτίρια γραφείων του ’50 και του ’60 για να ξαναχτιστούν κάποια από τα νεοκλασικά της Βασιλίσσης Σοφίας ή της οδού Πανεπιστημίου; Ενα παρόμοιο ερώτημα τέθηκε σε πραγματική βάση πριν από μία δεκαετία για ένα τεράστιο κτιριακό συγκρότημα στην καρδιά της παλαιάς πόλης της Φρανκφούρτης, το οποίο, αντί να ανακαινιστεί, τελικά κατεδαφίστηκε και θα αντικατασταθεί από 34 κτίρια, κάποια ακριβή αντίγραφα κτιρίων που προϋπήρχαν των βομβαρδισμών και κάποια όχι. Το φιλόδοξο εγχείρημα θα ολοκληρωθεί το 2017.
       
      Η παλαιά πόλη της Φρανκφούρτης ισοπεδώθηκε κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Στα χρόνια που ακολούθησαν, ένα τμήμα της ανακατασκευάστηκε με διάφορους αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς. Ανεγέρθηκαν όμως και κάποια νέα κτίρια, όπως το κτιριακό συγκρότημα Technisches Rathaus. Το 2007 η παραχώρηση του κτιρίου έληξε και ο Δήμος Φρανκφούρτης ανέκτησε την κυριότητά του. Στην αναμονή της εξέλιξης αυτής ξεκίνησε μια δημόσια συζήτηση για την τύχη του κτιριακού συγκροτήματος, η οποία κράτησε αρκετά χρόνια. «Το κτίριο αυτό ήταν το μόνο μεγάλο οικοδόμημα στην περιοχή του παλαιού ιστορικού κέντρου, κοντά στον καθεδρικό ναό», εξηγεί στην «Κ» ο διευθυντής του project, Πάτρικ Μπρούμερμαν. «Οταν άνοιξε η συζήτηση για την τύχη του, πολίτες και αρχιτέκτονες ανέπτυξαν την ιδέα της ανακατασκευής της παλαιάς πόλης, ώστε να αποκτήσει και πάλι η Φρανκφούρτη την “καρδιά” της».
       
      Τελικά, η πλάστιγγα έκλινε υπέρ της κατεδάφισης του κτιρίου και της «επαναφοράς» του προϋπάρχοντος τμήματος της παλαιάς πόλης. Για τον λόγο αυτό το 2009 ιδρύθηκε η Dom-Romer GmbH, μια εταιρεία πλήρως ελεγχόμενη από τον δήμο, η οποία ανέλαβε να φέρει σε πέρας τους αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς και την κατασκευή. Η κατεδάφιση του Technisches Rathaus ξεκίνησε το 2011, ενώ το πρώτο κτίριο άρχισε να κατασκευάζεται το 2013. «Για τα 15 από τα 35 σπίτια υπήρχαν αρκετές ιστορικές πηγές ώστε να ανακατασκευαστούν όπως ήταν. Βέβαια θα πρόκειται για σύγχρονα κτίρια στο εσωτερικό τους, αλλά εξωτερικά θα δίνουν την αίσθηση του παλαιού», εξηγεί ο κ. Μπρούμερμαν. «Πηγές τεκμηρίωσης ήταν παλαιές φωτογραφίες, σχέδια πόλης και ένα πολύ ρεαλιστικό μοντέλο της παλαιάς πόλης που δημιούργησαν δύο αδέρφια, ο Hermann (1876-1962) και ο Robert Treuner (1877-1948), και εκτίθεται σήμερα. Τα υπόλοιπα 20 κτίρια θα έχουν σύγχρονη αρχιτεκτονική, εμπνευσμένη όμως από τα κτίρια της παλαιάς πόλης».
       
      Πού βρίσκονται λοιπόν οι εργασίες; «Το εγχείρημα έχει περάσει από διάφορες φάσεις. Οπως καταλαβαίνετε, το να στηθεί ένα τόσο μεγάλο εργοτάξιο στην καρδιά της πόλης απαιτεί εκτενή προετοιμασία. Κάτω από την περιοχή βρίσκεται ένα υπόγειο πάρκινγκ, αλλά και η σήραγγα του μετρό. Ξεκινήσαμε, λοιπόν, ανακαινίζοντας πλήρως το υπόγειο πάρκινγκ. Κατόπιν κατασκευάστηκαν τα κελάρια από δύο παλαιά σπίτια. Παράλληλα, ξεκίνησε η κατασκευή του “Stadthaus am Markt”, ενός νέου χώρου εκδηλώσεων στα νότια της περιοχής ανάπλασης. Τον Νοέμβριο του 2014 ξεκίνησαν οι εργασίες κατασκευής των 35 σπιτιών. Σήμερα, στην περιοχή εργάζονται πέντε κατασκευαστικές εταιρείες, αλλά μέσα στους επόμενους μήνες θα φθάσουν τις 70. Το 2017 όλα τα κτίρια και οι δημόσιοι χώροι θα έχουν ολοκληρωθεί.
       
      Κλήρωση
       
      »Το ενδιαφέρον για τα διαμερίσματα ήταν τόσο μεγάλο, που η DomRömer GmbH τελικά αποφάσισε να προχωρήσει σε κλήρωση ανάμεσα στους υποψήφιους αγοραστές. Τα 15 ιστορικά κτίρια που ανακατασκευάζονται πωλήθηκαν κατά την έναρξη του εγχειρήματος, προκειμένου να εξασφαλιστούν πόροι και να διασφαλιστεί το ενδιαφέρον της αγοράς. Δύο ιστορικά κτίρια που ανακατασκευάζονται, τα διάσημα “Goldene Waage” και “Rotes Haus”, θα παραμείνουν στην κυριότητα του δήμου καθώς είναι σημαντικά για την πόλη μας».
       

       
      Με το εγχείρημα αυτό, ο Δήμος Φρανκφούρτης υπερασπίζεται την αναδημιουργία της ατμόσφαιρας της παλαιάς πόλης, ως κινητήριο δύναμη για την αναζωογόνηση του κέντρου. Χαρακτηριστικό είναι ότι στην επιστημονική ομάδα του έργου συμμετέχουν ειδικοί από τη Δρέσδη, όπου έγινε η μεγαλύτερη «ανασύσταση» ιστορικού κέντρου στη Γερμανία. «Κάθε πόλη έχει την ιστορία και τους κατοίκους της. Για τη Φρανκφούρτη, η επιχειρούμενη δημιουργία παλαιών και νέων σπιτιών στο κέντρο της είναι ένα σημαντικό βήμα. Με τα σπίτια θα έρθουν οικογένειες, επισκέπτες και τουρίστες που θα περιδιαβαίνουν τα στενά σοκάκια της, θα κάθονται στα καφέ και θα περνούν χρόνο στην καρδιά της πόλης. Από αυτή την οπτική προέρχεται και το σύνθημα του εγχειρήματος: “Η πόλη είναι ζωντανή!” (Die Stadt lebt!)».
       
      Στις διπλανές στήλες ακολουθούν δύο αντίθετες απόψεις πάνω στο ίδιο θέμα:
       
      Πρέπει να αντιμετωπίζουμε τις πόλεις μας ως ζωντανούς οργανισμούς και να σεβόμαστε τη συνέχειά τους ή να παρεμβαίνουμε για να αποκαθιστούμε «εγκλήματα» του παρελθόντος;
       
      Η στροφή στο παρελθόν δεν έχει τίποτα να προσφέρει
       
      ΠΑΝΟΣ ΔΡΑΓΩΝΑΣ
       
      Οι νοσταλγικές εικόνες των κομψών νεοκλασικών μεγάρων και των αθηναϊκών κήπων των αρχών του περασμένου αιώνα έχουν γίνει ιδιαίτερα δημοφιλείς στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τα τελευταία χρόνια. Το πρόβλημα, βέβαια, με τις όμορφες φωτογραφίες είναι ότι αναδεικνύουν τα μορφολογικά χαρακτηριστικά της πόλης, αποκρύπτοντας τους πολεοδομικούς μετασχηματισμούς που καθόρισαν την εξέλιξή της. Η διαφορά ανάμεσα σ’ ένα μεταπολεμικό κτίριο και το νεοκλασικό μέγαρο το οποίο αντικατέστησε, δεν περιορίζεται στο αρχιτεκτονικό ύφος. Στις περισσότερες περιπτώσεις, τα νεοκλασικά κτίρια αποτέλεσαν πολυτελείς κατοικίες της αστικής τάξης που εγκατέλειψε το κέντρο της πόλης κατά την περίοδο του μεσοπολέμου. Η κλίμακα των παλαιών μεγάρων ήταν αρκετά μικρότερη των νεότερων κτιρίων γραφείων ή πολυκατοικιών που τα αντικατέστησαν. Το ύψος και οι επιφάνειες των κτιρίων αυξήθηκαν, ώστε να ικανοποιηθούν οι ανάγκες του δραματικά αυξανόμενου πληθυσμού και οι ελεύθεροι χώροι τριγύρω τους συρρικνώθηκαν.
       
      Αυτό, λοιπόν, που αποτελεί αντικείμενο νοσταλγίας στις παλιές αθηναϊκές φωτογραφίες δεν είναι το ύφος της αρχιτεκτονικής, αλλά τα πολεοδομικά χαρακτηριστικά ενός αστικού κέντρου που διαμορφώθηκε κάτω από εντελώς διαφορετικές κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες. Η συζήτηση για τη νέα αρχιτεκτονική πρέπει να αποτελέσει μέρος του ευρύτερου προβληματισμού για την εξέλιξη του αθηναϊκού κέντρου. Στην κατεύθυνση αυτή, η στροφή προς το μακρινό παρελθόν δεν έχει τίποτε να προσφέρει.
       
      * Ο κ. Πάνος Δραγώνας είναι αρχιτέκτων και αναπληρωτής καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Πατρών.
       
      «Ναι» στο παρελθόν, που όμως φτιάχνει καινούργιο
       
      ΝΙΚΟΣ ΣΑΛΙΓΚΑΡΟΣ
       
      Βεβαίως και έχουμε το δικαίωμα να «σβήνουμε» κτίρια που θεωρούνται αποτυχημένα, για να επαναφέρουμε παλαιότερες, ωραιότερες φάσεις της πόλης μας. Στις ειδικές περιπτώσεις ανοικοδόμησης εκ νέου παλαιότερων κτιρίων των οποίων σώζονται τα σχέδια, μια τέτοια απόφαση τιμά την ιστορία του λαού και του τόπου.
       
      Βλέποντας τα σχέδια για τη συγκεκριμένη περιοχή της Φρανκφούρτης, ενώ η παρουσία πιστών ανακατασκευών είναι ευπρόσδεκτη, ταυτόχρονα φαίνεται πολύ ωμά η φτώχεια σχεδίου στα δήθεν «σύγχρονα» κτίρια, επειδή οι σχεδιαστές τους επιμένουν στα μηχανικά πρότυπα. Στην Ελλάδα απουσιάζει και αυτή η, έστω προσχηματική, προσαρμογή στο αστικό περιβάλλον και βλέπουμε την επιβολή του νέου στο παλιό. Κάποιες αποτυχημένες προσπάθειες κατασκευής «ψευδονεοκλασικών» χρησιμοποιούνται ως επιχειρήματα ενάντια σε όλες τις ανακατασκευές.
       
      Τόσο η επαναφορά στο αρχιτεκτονικό παρελθόν όσο και η εισαγωγή μιας καινούργιας ανθρώπινης υπερσύγχρονης αρχιτεκτονικής είναι ικανές να βελτιώσουν τις πόλεις μας. Θα μπορούσαμε να δούμε κάτι τέτοιο στην Αθήνα ή αλλού, σε ειδικές περιπτώσεις, να γκρεμίσουμε δηλαδή γυάλινα κτίρια γραφείων της Πανεπιστημίου ή της Σταδίου για να ανακατασκευάσουμε τα νεοκλασικά. Αλλα το μεγάλο έργο αστικής αναζωογόνησης θα έρθει με καινούργια κτίρια, όχι αναγκαστικώς νεοκλασικά, σε γεωμετρίες που βοηθούν την πόλη σαν έναν ζωντανό οργανισμό. Δεν είναι λάθος να επαναφέρουμε το παρελθόν, στο πλαίσιο μιας μεθόδου που φτιάχνει κάτι καινούργιο, με παρούσες τις χαμένες διαχρονικές ιδιότητες.
       
      * Ο κ. Νίκος Σαλίγκαρος είναι μαθηματικός, πολεοδόμος, θεωρητικός της αρχιτεκτονικής.
       
      Πηγή: http://www.kathimerini.gr/805134/article/politismos/eikastika/to-peirama-ths-frankfoyrths
      Περισσότερα...

        13

    5. Αρθρογραφία

      Το Πολυπλαγκτοτεχνείον

      Engineer

      1. Επειδή στην περηφάνεια-µας, στην εξυπνάδα-µας και στη µοναδικότητά-µας
      ταιριάζουν οι ακρότητες περί µεγάλων επιτυχιών (στην αρχαιότητα συνήθως), όσο και
      οι ακρότητες περί αποτυχιών (οι οποίες όµως είναι πάντοτε απότοκες ξενικής
      επιβουλής), η περιγραφή της κατάστασης στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο δέν θα
      µπορούσε να είναι εξαίρεση. Βλέπετε, άλλωστε, και πώς ''διαβάζεται'' σήµερα το
      ανέλπιστο εκείνο γεγονός Ελευθερίας του 1973: Πάµπολλοι συµπολίτες-µας δέν
      µπορούν να 'φχαριστηθούν τη µνήµη εκείνης της µεγάλης 17 Νοεµβρίου, διοτι το µέν
      όνοµα το σφετερίσθηκαν µωροί φονιάδες, τη δε γιορτή την κουκουλώνουν
      βερµπαλιστές και µπαχαλάκηδες. Ασε που πασίγνωστος δηµοσιογράφος (προ 10-
      ετίας) αρνήθηκε να µεταδώσει τα µαγνητοφωνηµένα Πρακτικά της παράνοµης
      σύσκεψης των Καθηγητών του Πολυτεχνείου (το πρωί µετά την εισβολή του στρατού)
      - σύσκεψη όπου ακούσθηκε η διακήρυξη ''Υπέρ της αποκαταστάσεως της
      Δηµοκρατίας εν τη Χώρα''. [Καλά, σου λέει, είναι ποτέ δυνατόν να έχουν ειπωθεί
      τέτοια πράµατα από... ταξικούς εχθρούς;]
       
      Σε ανάλογο µήκος κύµατος διαστρέβλωσης βρισκόταν (επί πολλά χρόνια) και η
      άποψη πολλών πολιτικών και πλήθους συµπολιτών µας: ''Πώς εσείς οι καθηγητές
      ανέχεσθε τη διάλυση και τη βρόµιση του Πολυτεχνείου απο εσωτερικούς και
      εξωτερικούς καταπατητές της νοµιµότητας''. Η απόκρισή-µου, τριάντα χρόνια τώρα,
      ήταν πως αυτή η µοµφή ήταν µάλλον φαρισαϊκή: Ετούτη η προφανής τροχοπέδη
      στην Ανάπτυξη εξαιτίας αυτών των ενδοπανεπιστηµιακών ασχηµιών, ετούτη η
      στέρηση του Λαού απ' τα πολιτισµικά και τα οικονοµικά οφέλη που φέρνει η
      ανεµπόδιστη παιδεία της Καινοτοµίας, όλες λοιπόν οι ζηµιές εξαιτίας των εµφανώς
      εξωπανεπιστηµιακών τερτιπιών που κάτσαν στο σβέρκο καί του Πολυτεχνείου, όλα
      είναι απότοκα της µυωπίας των Κοµµάτων και των Αποκοµµάτων, που βρήκαν
      τζάµπα διαφηµιστές και τζάµπα ξέφραγον τόπο για να πάρουν το δικό-τους το
      βραχυπρόθεσµο (και ασήµαντο) κέρδος.
       
      Απ' την άλλη µεριά, είχαµε και τη συνδυασµένη επίπτωση της συνεχούς αυξήσεως
      του (υπουργικώς αποφασιζοµένου) αριθµού εισαγοµένων, µεταγραφοµένων κ.λπ.,
      και της συνεχούς µειώσεως της δηµόσιας χρηµατοδότησης και του διορισµού
      διδακτικού προσωπικού, κ.λπ.
       
      Τέλος, η Κρίση επιτάχυνε την αποβιοµηχάνιση κι έφερε µια ταχύτατη υποβάθµιση των
      τεχνικών επαγγελµάτων - ιδιαίτερα στον τοµέα των έργων Πολιτικού Μηχανικού.
       
       
      2. Τί θα περίµενε κανείς απ' τη συρροή όλων αυτών των δυσµενών περιστάσεων;
      Εύλογο θα ήταν να περιµένοµε µιαν ανάλογη κάµψη (i) στην ποιότητα της
      διδασκαλίας και (ii) κυρίως στην επιστηµονική στάθµη των Πολυτεχνικών Σχολών στη
      Χώρα µας.
       
      Ωστόσο, φαίνεται οτι κατι τέτοιο δέν συνέβη - όσο κι άν ακούγεται παράξενο. Ιδού
      µερικά στοιχεία για τη Σχολή Πολιτικών Μηχανικών ΕΜΠ που µου είναι οικειότερη:
       
      α) Ηδη απ' τη 10-ετία 1996-2007, µε βάση τις επιστηµονικές δηµοσιεύσεις και τις
      ετεροαναφορές στο SCOPUS, η Σχολή αυτή κατατασσόταν 3η Πανευρωπαϊκώς,
      µετά το Imperial College του Λονδίνου και το ΕΤΗ της Ζυρίχης (Μ.Α. Μιµίκου:
      ''School of Civil Engineering Research Activities 1996-2007'', Athens, 2009).
       
      β) Στην φετεινή παγκόσµια έρευνα ''QS World University Rankings''
      χρησιµοποιήθηκαν κριτήρια ''φήµης'' της κάθε Σχολής (µεταξύ Πανεπιστηµιακών
      και µεταξύ Εργοδοτών), καθώς και κριτήρια ερευνητικού έργου (δηµοσιεύσεις).
      Μεταξύ 2.000 Σχολών Πολ. Μηχανικών παγκοσµίως, η Σχολή του ΕΜΠ έρχεται
      4η στις αναφορές δηµοσιεύσεων! Για όσους τυχαίνει να µή γνωρίζουν τον τρόπο
      παραγωγής ερευνητικών εργασιών διεθνούς στάθµης, είναι σκόπιµο να
      θυµίσουµε το απαιτούµενο ύψος και τη βαθειά ειδίκευση των γνώσεων, καθώς
      και τη συλλογικότητα και την οργάνωση της ερευνητικής Οµάδας - άρα και του
      ενεργού ρόλου των φοιτητών.
       
      Και διερωτώµαι: Ξέρετε πολλούς τοµείς εθνικών δράσεων µε ανάλογες
      παγκόσµιες πρωτιές; Το γεγονός γίνεται ακόµη εντυπωσιακότερο όταν σηµειωθεί
      οτι στο ίδιο κριτήριο ''αναφορών σε δηµοσιεύσεις'' η Σχολή Πολιτικών Μηχανικών
      ΕΜΠ κατατάσσεται τώρα πρώτη στην Ευρώπη και στην Αµερική! Η δέ φήµη-της
      στους εργοδότες του ιδιωτικού τοµέα (δηλαδή η φήµη στην πρακτικότητα της
      διδασκαλίας) την κατατάσσει 8η σ' όλη την Ευρώπη - κι είναι ετούτο
      εντυπωσιακότερο επίτευγµα, άν ληφθεί υπόψη η στρεβλή περι Ελλάδος εικόνα
      παγκοσµίως. Σπεύδω δέ εδώ να σηµειώσω ότι και σ' άλλες Σχολές του ΕΜΠ, και
      σ' άλλα ελληνικά Τεχνικά Πανεπιστήµια, η κατάσταση απ' αυτές τις απόψεις είναι
      παρόµοια.
       
       
      3. Είµαι λοιπόν βέβαιος ότι πλήθος ΜΜΕ της Χώρας θα θελήσουν τώρα να
      εξασφαλίσουν συνεντεύξεις µε τους αθόρυβους αυτούς εργάτες της διανόησης και της
      ανάπτυξης του τόπου. Τουλάχιστον µε την ίδια προθυµία και συχνότητα µε την
      οποίαν παίρνουν συνεντεύξεις από συµπαθείς τραγουδιστές ή και αγανακτισµένους
      πολιτικούς. Και διότι από τις δυο αυτές σεβαστές κατηγορίες συµπολιτών-µας θα είναι
      δύσκολο να µάθει η δηµοσιογράφος πώς θα επιτευχθεί η Ανάκαµψη της Χώρας - ενώ
      οι διδάσκοντες σ' ένα Τεχνικό Πανεπιστήµιο µπορούν τουλάχιστον να υποδείξουν
      πώς θα επιτευχθεί η Καινοτοµία, το µόνο που µπορούµε να πουλήσουµε αφού,
      ευτυχώς, δέν έχοµε πια να πουλήσοµε φτηνά µεροκάµατα, όπως παλαιότερα (τώρα
      είµαστε ίδιοι µε την Ισπανία - ενώ επί χρόνια την ξεπερνούσαµε σε αµοιβές!).
       
      ∆εδοµένου λοιπόν ότι περιµένοµε την Ανάκαµψη απ' την Καινοτοµία κυρίως, εύλογο
      είναι να προτάξοµε στα πολιτικά-µας ενδιαφέροντα την αποδοτική λειτουργία των
      Πανεπιστηµίων µας. Ενώ, µερικές δεκάδες χρόνια τώρα, µάλλον τα υπονοµεύαµε
      πολλαπλώς:
       
      α) Με την όψιµη άσκηση ''κοινωνικής'' πολιτικής στην είσοδο των Πανεπιστηµίων
      αντί για την έγκαιρη αναίρεση της ανάντη κοινωνικής αδικίας - και υπαινίσσοµαι
      το αµέτρητο πλήθος εισαγοµένων (καί µετεγγραφοµένων παντός είδους).
       
       
      β) Με τη διεθνώς µοναδική κατάργηση της ρωµαλέας (και δαπανηρότατης)
      Επαγγελµατικής κρατικής εκπαίδευσης - την οποία την υπονοµεύσαµε κι άλλο µε
      την αθρόα πανεπιστηµιοποίηση των δυνατών τριτοβάθµιων επαγγελµατικών
      Σχολών µας.
       
      γ) Με την ενθάρρυνση των αποφοίτων των Λυκείων-µας να διοικούν τα
      Πανεπιστήµια: νοµίµως µέν (µέσω διεθνώς πρωτοφανών Νόµων) ή παρανόµως
      (µέσω των θρυλουµένων µυστικών προεκλογικών συµφωνιών υποψηφίων
      πρυτάνεων και ''φοιτητικών'' δήθεν παρατάξεων).
       
      δ) Με τη δηµιουργία του µοναδικού στη Χώρα κενού δηµοκρατικού κοινωνικού
      ελέγχου - αφού στα ελληνικά Πανεπιστήµια παρατηρείται η διεθνής πρωτοτυπία
      να µήν υπάρχει κανενός είδους φύλαξη· µε αποτέλεσµα να κυβερνάει αυτός που
      έχει τα ισχυρότερα λαρύγγια και τα δυνατότερα µπράτσα (είτε από µέσα, είτε απ'
      έξω απ' το Πανεπιστήµιο) - και νά 'χει και το θράσος να βαφτίζει τον τσαµπουκά-
      του «άσυλο ιδεών»...
       
      4. Άν όλα τούτα τα τερτίπια λέγονται φιλολαϊκή (και πανεπιστηµιακή τάχα) πολιτική, τότε
      φοβούµαι κι άλλο για το µέλλον των παιδιών µας. Περισσότερο κι απ' όσα δεινά
      σχεδίαζαν µετά µανίας ο Κίσινγκερ παλιά κι η Μέρκελ σήµερα εις βάρος των - τάχα.
       
      Πηγή: http://e-archimedes.gr/component/k2/item/5690- από την Εφημερίδα το Το Βήμα
      Περισσότερα...

        10

    6. Αρθρογραφία

      Καταλύτης ανάπτυξης η αξιοποίηση δημοσίων ακινήτων και υποδομών;

      Engineer

      Η αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, και ειδικά της ακίνητης περιουσίας και των υποδομών (αεροδρόμια, λιμάνια, μαρίνες, κ.λπ.), είναι κορυφαίας σημασίας για τη μελλοντική ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας. Η σχετική διαχρονική αδράνεια αποτελεί ένα κορυφαίο «σκάνδαλο» της περιόδου της 40ετούς μεταπολίτευσης με την τραγική κατάληξη και αναποτελεσματικότητα της περιόδου των μνημονίων, 2010-2015.
       
      Σήμερα, χιλιάδες δημόσια ακίνητα και σημαντικές υποδομές ακόμη παραμένουν αναξιοποίητα και απαξιωμένα. Η καταπάτηση του 40% των δημοσίων ακινήτων αναδεικνύει περίτρανα την διαχρονική αβελτηρία. Σήμερα, η ευρεία αξιοποίηση, μέσω της προσέλκυσης υγιών επενδυτικών κεφαλαίων, των δημοσίων ακινήτων και υποδομών είναι η μεγάλη πρόκληση της επόμενης κρίσιμης περιόδου.
       
      Για να είναι υπάρξει μέσω της αξιοποίησης δημόσιων ακινήτων ή υποδομών η ελπίδα επίτευξης σοβαρών αναπτυξιακών ωφελειών είναι απαραίτητες ορισμένες προϋποθέσεις. Κατά αρχάς είναι σημαντική η άμεση αλλαγή νοοτροπίας της αδράνειας με την υιοθέτηση μιας κοινής λογικής «Κανένα δημόσιο ακίνητο κενό ή αναξιοποίητο, όλα να προσφέρουν στα δημόσια οικονομικά ή στην ανάπτυξη ανάλογα με την αξία και τα χαρακτηριστικά τους».
       
      Επίσης αλλαγή της νοοτροπίας με την διακοπή των πολιτικών παρεμβάσεων, των περιορισμό της εμπλοκής αναποτελεσματικών κρατικών φορέων με το ζήτημα και της κατασπατάλησης της δημόσιας περιουσίας.
       
      Εξίσου κομβικής σημασίας είναι η εφαρμογή μέτρων ανόρθωσης της οικονομίας αλλά και ειδικά της αγοράς ακίνητης περιουσίας. Έτσι μπορεί σταδιακά να δημιουργηθεί ένα κλίμα επενδυτικής εμπιστοσύνης και να στηριχθούν οι αξίες των δημοσίων ακινήτων, οι οποίες σταθερά μειώνονται όσο απαξιώνονται τα ιδιωτικά ακίνητα.
       
      Επίσης θα διανοιχθούν μεγαλύτερες δυνατότητες διαπραγμάτευσης καλύτερων όρων αξιοποίησης δημοσίων ακινήτων ή υποδομών και κατ’ επέκταση δημιουργίας υπεραξιών και ανάπτυξης για την οικονομία. Με δεδομένη την εκτιμώμενη φετινή ύφεση και το συμφωνημένο βεβαρυμμένο φορολογικό πλαίσιο του 3ου Μνημονίου, ρεαλιστικά μέτρα ανόρθωσης είναι ο δραστικός περιορισμός της γραφειοκρατίας, η καταπολέμηση των κρατικών εστιών διαφθοράς, η αποκατάσταση χρηματοδοτικών εργαλείων όπως ο Αναπτυξιακός Νόμος και η τραπεζική ρευστότητα, η δημιουργία κινήτρων για νέες επενδύσεις και η καθολική ενίσχυση του brand name της ελληνικής οικονομίας ως ελκυστικός διεθνής επενδυτικός προορισμός.
       
      Μια σοβαρή στρατηγική για την αξιοποίηση της δημόσιας ακίνητης περιουσίας και υποδομών είναι η επιλογή της μακροχρόνιας παραχώρησης ή μίσθωσης τους. Στόχος η δημιουργία σταθερών εσόδων (πχ ενοίκιο, φόροι) για το ελληνικό κράτος, η προσέλκυση μακροπρόθεσμων αναπτυξιακών επενδύσεων και η λογική απόδοση για τους επενδυτές.
       
      Είναι μια σπουδαία εναλλακτική, ειδικά για ακίνητα ή υποδομές υψηλής εύλογης αξίας, αφού σήμερα η επιθυμητή τιμή πώλησης τους είναι σήμερα ανέφικτη. Η ενεργοποίηση αξιόπιστων επενδυτών, ελληνικής η διεθνούς προέλευσης, είναι σημαντική.
       
      Μάλιστα, απαιτούνται πλέον ρεαλιστικά μακροπρόθεσμα επενδυτικά πλάνα με προώθηση καινοτόμων παραγωγικών δραστηριοτήτων, δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, μεταφορά τεχνογνωσίας, εκσυγχρονισμό των υπό παραχώρηση υποδομών και βέβαια διάχυση της ανάπτυξης στην ελληνική οικονομία και ειδικά στο μικρομεσαίο τομέα.
       
      Ταυτόχρονα η ελληνική πολιτεία, σε όλες τις εκφάνσεις, οφείλει ως ιδιοκτήτης οφείλει να αποκαταστήσει την χαμένη κρατική αξιοπιστία και να υποστηρίξει πλήρως τους νέους επενδυτές, οι οποίοι σήμερα σίγουρα ρισκάρουν σημαντικά τοποθετώντας μακροχρόνια τα κεφάλαια τους στην ελληνική οικονομία.
       
      Αλλά η ελληνική οικονομία για να αναπτυχθεί χρειάζεται το οξυγόνο των νέων επενδύσεων και τα δημόσια ακίνητα είναι ένα εργαλείο που μπορεί να φέρει αυτές τις επενδύσεις. Η πολιτεία και οι νέοι επενδυτές, σε μια win-win σχέση αμοιβαίου συμφέροντος, να λειτουργήσουν επιτυχημένα δημιουργώντας αποδόσεις και τελικά υπεραξίες που θα ενσωματωθούν στην αξία της δημόσιας κοινής ακίνητης περιουσίας.
       
      Το νέο Υπέρ-Ταμείο Αξιοποίησης Δημόσιας Περιουσίας πρέπει να λειτουργήσει αποτελεσματικά, με πλήρη διαφάνεια, διοικητική ανεξαρτησία, ρεαλιστικό σχέδιο, και άμεση δράση για να φέρει ένα σαφές δυναμικό αναπτυξιακό αποτύπωμα στην ελληνική οικονομία.
       
      Η κυβέρνηση οφείλει επιτέλους να δημιουργήσει μια αποτελεσματική δομή, να την υποστηρίξει σθεναρά, και βέβαια να την ελέγξει ουσιαστικά. Τα άλογα νομοθετικά και γραφειοκρατικά εμπόδια πρέπει να υπερκεραστούν. Την ίδια στιγμή, οι πολίτες πρέπει να ενημερώνονται συνεχώς και ουσιαστικά για την πορεία της αξιοποίησης της κοινής περιουσίας τους. Το νέο Υπέρ-Ταμείο δεν πρέπει να είναι μια αδιάφορη επιχείρηση που λειτουργεί εν κρυπτό αλλά να γίνει, μέσω της δράσης του, τελικά αντιληπτό ως ένα αναπτυξιακό εργαλείο της κυβέρνησης και των πολιτών.
       
      Οφείλει να παίξει τον ρόλο του ενεργού και αποτελεσματικού θεματοφύλακα και διαχειριστή της κοινής δημόσιας περιουσίας. Έτσι μπορεί να μετατραπεί από ένα αγκάθι σε ένα σοβαρό πλεονέκτημα και ουσιαστική κοινωνική κατάκτηση για το αναπτυξιακό μέλλον μας, έστω και στο πλαίσιο του 3ου Μνημονίου.
       
      Εν κατακλείδι η επιτάχυνση της ανάπτυξης μέσω της αξιοποίησης δημόσιας περιουσίας είναι ακόμα εφικτή, παρόλο τις σημερινές ασφυκτικές πολιτικοοικονομικές συνθήκες. Κολοσσιαία εμπόδια παραμένουν η πολιτική αβεβαιότητα, η χαμηλή εμπιστοσύνη, η καταρρακωμένη ψυχολογία, η οικονομική αβεβαιότητα, το υπέρογκο δημόσιο χρέος, τα capital control και η συνεχιζόμενη ύφεση.
       
      Η κοινωνική βούληση υπάρχει, μένει η σαφής, συνεκτική, συναινετική και σταθερή κυβερνητική δράση για να γίνει πραγματικότητα η ουσιαστική αξιοποίηση της δημόσιας και κοινής περιουσίας. Σε κάθε εποχή και για κάθε ζήτημα υπάρχουν οι ενδεδειγμένες λύσεις αρκεί οι κυβερνώντες, οι επενδυτές και οι πολίτες να υιοθετούν αντισυμβατικά την κοινή λογική μετατρέποντας την ελπίδα σε πραγματικότητα!
       
      Άρθρο του, Μάνου Κρανίδη, Πολιτικού Μηχανικού ΕΜΠ, προέδρου της Ένωσης Ιδιοκτητών Ακινήτων Βορειοανατολικών Προαστίων Αττικής (ΕΝΙΒΟΠΑ)
       
      Πηγή: http://www.real.gr/DefaultArthro.aspx?catID=2&id=438773&page=arthro
      Περισσότερα...

        0

    7. Αρθρογραφία

      Μοντέλο "Atrina" από τη ΔΕΗ για το κυνήγι των μεγαλοοφειλετών

      Engineer

      Δεκάδες περιπτώσεις επιχειρήσεων και επώνυμων φυσικών προσώπων που χρωστούν πολλά εκατομμύρια ευρώ από ανεξόφλητους λογαριασμούς ρεύματος στη ΔΕΗ, έχουν μπει ή θα μπουν στις αμέσως επόμενες ημέρες στο στόχαστρο των εισπρακτικών υπηρεσιών της επιχείρησης.
       
      Η υπόθεση του κτιριακού συγκροτήματος "Atrina" που την περασμένη εβδομάδα απασχόλησε την επικαιρότητα, επειδή η ΔΕΗ διέκοψε την ηλεκτροδότηση λόγω συνολικής οφειλής 1,38 εκατ. ευρώ, για να το επανασυνδέσει κατόπιν καταβολής ενός μικρού μέρους του ποσού, ήταν μόνο η αρχή, διαβεβαιώνουν κύκλοι της επιχείρησης.
       
      Προειδοποιήσεις για διακοπές ρεύματος σε μεγαλοοφειλέτες ή και οριστικές διακοπές για όσους αρνήθηκαν να συμμορφωθούν με τις ειδοποιήσεις που τους έχουν γίνει ώστε να τηρήσουν τις υποχρεώσεις τους, θα ενταθούν το αμέσως επόμενο διάστημα.
       
      Σύμφωνα με πληροφορίες αυτή την εβδομάδα η διοίκηση της ΔΕΗ αναμένει αναλυτική ενημέρωση από τις υπηρεσίες τόσο για τους επόμενους "μεγάλους" στόχους οφειλετών, όσο και για τα πρώτα στοιχεία γύρω από το κοινωνικό και οικονομικό τους προφίλ.
       
      "Το μοντέλο Atrina θα εφαρμοστεί σε πανελλαδική κλίμακα. Δηλαδή με βάση τα στοιχεία για τον οφειλέτη, και τη μέχρι τώρα συμπεριφορά του, θα καθοριστούν κάποια κριτήρια για αποκοπές. Από εκεί και πέρα, τα καταστήματα ανά την Ελλάδα θα τα έχουν ως μπούσουλα και θα τα εφαρμόζουν κατά την κρίση τους", λέει στέλεχος της επιχείρησης.
       
      Το μοντέλο που θα ακολουθηθεί είναι απλό. Πρώτο κριτήριο κατηγοριοποίησης είναι το ύψος της οφειλής με τη βοήθεια και του λογισμικού συστήματος Sap. Εν συνεχεία θα εξετάζεται αν ο μεγαλοοφειλέτης έχει συνάψει διακανονισμό με τη ΔΕΗ, και πόσες από τις δόσεις της ρύθμισης έχει εξοφλήσει. Εάν οι υπηρεσίες διαπιστώνουν ότι παρά την ένταξη σε ρύθμιση, ο οφειλέτης δεν έχει εξοφλήσει παρά ελάχιστες δόσεις και έχει σταματήσει την εξυπηρέτηση των υπολοίπων- όπως συμβαίνει σε παρά πολλές περιπτώσεις διακανονισμών- τότε θα ακολουθεί νέα ειδοποίηση από τη ΔΕΗ με τελεσίγραφο διακοπής. Αν ούτε τότε συμμορφώνεται, η επιχείρηση θα διακόπτει οριστικά την ηλεκτροδότηση.
       
      Στην περίπτωση π.χ. του "Atrina", ο διαχειριστής του κτιρίου είχε συνάψει στις 31/11/2014 διακανονισμό με τη ΔΕΗ για συνολική οφειλή 1,27 εκατ. ευρώ, αλλά μέχρι και την ημέρα διακοπής της ηλεκτροδότησης δεν είχε καταβάλει όχι μόνο ούτε μια από τις δόσεις της ρύθμισης, αλλά ούτε και τις καταναλώσεις των μηνών που ακολούθησαν. Κάπως έτσι, η οφειλή του είχε εκτιναχθεί στα 1,38 εκατ. ευρώ.
       
      Κύκλοι της ΔΕΗ εξηγούν ότι δεν είναι απλή υπόθεση να ολοκληρωθεί το οικονομικό και κοινωνικό προφίλ των μεγαλοοφειλτών. "Μόνο όταν αυτό γίνει θα μπορούμε να βάλουμε συγκεκριμένους εισπρακτικούς στόχους, και να πούμε πόσα ακριβώς από τα 1,8 δισ. ευρώ των ληξιπρόθεσμων οφειλών μπορούμε να εισπράξουμε. Διότι μπορεί να υπάρχουν αντικειμενικές συνθήκες δυσκολίας στη συλλογή πολλών οφειλών. Δεν θέλουμε να βγάζουμε στη σέντρα ανθρώπους χωρίς λόγο, ούτε να λειτουργούμε περιστασιακά”, λένε κύκλοι της επιχείρησης.
       
      Σήμερα οι κακοπληρωτές της ΔΕΗ υπολογίζονται συνολικά σε πάνω από 500.000, εκ των οποίων εκτιμάται ότι οι έχοντες που δεν πληρώνουν τη ΔΕΗ ανέρχονται σε πολλές δεκάδες χιλιάδες.
       
      Στόχος της νέας διοίκησης είναι οι υπηρεσίες της ΔΕΗ να διασταυρώσουν το προφίλ των κακοπληρωτών, λαμβάνοντας ως βάση τα τετραγωνικά μέτρα και τις καταναλώσεις ενέργειας. Μια πρώτη προσέγγιση στο πρόβλημα είναι η εξής : Αν προκύπτει ότι κάποιος που διαμένει σε μεγάλης επιφάνειας κατοικία σε ακριβή περιοχή συνεχίζει να καταναλώνει την ίδια ποσότητα ενέργειας με αυτήν που κατανάλωνε π.χ. το 2008, αυτό θα σημαίνει ότι εκμεταλλεύτηκε την κρίση ως πρόσχημα για να μην πληρώσει. Ίσως στην προσπάθεια αυτή να επιστρατευθούν και νομικά γραφεία, κάτι που είχε επιχειρηθεί να γίνει και από την προηγούμενη διοίκηση χωρίς να προχωρήσει.
       
      Πηγή: http://energypress.gr/news/montelo-atrina-apo-ti-dei-gia-kynigi-ton-megaloofeileton
      Περισσότερα...

        3

    8. Αρθρογραφία

      Σύστημα Έκδοσης Οικοδομικών Αδειών - Αναδεικνύει το ρόλο του Αρχιτέκτονα / Μηχανικού αλλά και τις ευθύνες του

      Γιώργος Κουτίνας

      Σύστημα Έκδοσης Οικοδομικών Αδειών - Αναδεικνύει το ρόλο του Αρχιτέκτονα / Μηχανικού αλλά και τις ευθύνες του
       
      Από 1 Μαρτίου 2012 άρχισε η εφαρμογή του Νόμου 4030/2011 «Νέος τρόπος έκδοσης αδειών δόμησης και ελέγχου κατασκευών», με τον οποίο αλλάζει ριζικά το καθεστώς αδειοδότησης και ελέγχου των οικοδομικών έργων.
       
      Είναι βέβαιο πως η νέα διαδικασία κινείται στη σωστή κατεύθυνση για την εξυγίανση του όλου συστήματος και τον περιορισμό της ασυδοσίας και των φαινομένων διαφθοράς των Πολεοδομικών Υπηρεσιών.
       
      Η μέχρι τώρα κακοδαιμονία
       
      Είναι γνωστό πως μέχρι και σήμερα το ισχύον σύστημα χαρακτηριζόταν από:
       
      - Πολυνομία, πολύπλοκες διαδικασίες και δυσερμήνευτες διατάξεις
      - Δυσλειτουργία και ανεπάρκεια υπηρεσιών για ουσιαστικό έλεγχο των μελετών και κατασκευών οικοδομικών έργων.
       
      Αποτέλεσμα: ένα πεδίο ανοιχτό σε πολιτικές ή ιδιοτελείς παρεμβάσεις με εμφανή σημεία οικονομικής διαφθοράς και ένα περιβάλλον μειωμένης ποιότητας κατασκευής, πάντα εις βάρος του εκάστοτε Ιδιοκτήτη.
      Παράλληλα επικρατεί επαγγελματική ανασφάλεια για τους εμπλεκόμενους Αρχιτέκτονες – Μηχανικούς και πλήρης σύγχυση σε θέματα ευθύνης, στα πλαίσια κάποιας αστοχίας κατασκευής με σοβαρή οικονομική ζημιά για τον Ιδιοκτήτη ή επέλευσης κάποιου σοβαρό ατύχημα κατά την υλοποίηση του έργου. Παρόμοια συμβάντα μόνο λίγα δεν είναι καθώς είναι πολλοί οι Αρχιτέκτονες – Μηχανικοί που έχουν εμπλακεί σε ευρωβόρες και ψυχοφθόρες διαδικασίες αντεκδικήσεων και δικαστικών αγώνων.
       
      Φυσικά, δεν μιλάμε για τις ειδικές περιπτώσεις κάποιου σημαντικού σεισμού, όπου ο Εγκέλαδος με δραματικό τρόπο ταρακουνάει όχι μόνο κτήρια αλλά και … συνειδήσεις υπαλλήλων πολεοδομικών υπηρεσιών, Αρχιτεκτόνων – Μηχανικών, Μελετητών – Επιβλεπόντων – Κατασκευαστών. Ενίοτε και των ίδιων των Ιδιοκτητών, που ανέχθηκαν ή συνειδητά συνέβαλλαν σε κάποια παρανομία.
       
      Αναγκαίος ο εκσυγχρονισμός
       
      Όλοι όσοι με κάποιο τρόπο εμπλέκονται στο κύκλωμα της κατασκευής οικοδομικών έργων γνωρίζουν πως το σύστημα πρέπει οπωσδήποτε να εκσυγχρονιστεί. Κατά καιρούς εκδηλώθηκαν σχετικές προσπάθειες, με ευρύτερα γνωστά τα αίτια της αποτυχίας των όποιων προσπαθειών μεταρρύθμισης του συστήματος για περιορισμό του ρόλου του Κράτους και για ενίσχυση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας με ανάδειξη της ατομικής ευθύνης.
       
      Ο κρατικός πατερναλισμός με τα πολιτικά και συντεχνιακά συμφέροντα δεν άφηναν περιθώρια να ευδοκιμήσουν τα όποια εκσυγχρονιστικά μέτρα, κατά τα πρότυπα των άλλων κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
       
      Οι όποιες προσπάθειες της Πολιτείας παρέμεναν πάντα μία θετική βούληση που εκφυλιζόταν σε ”άσκηση επί χάρτου” είτε κατά την αρχική φάση ανάληψης της πολιτικής ηγεσίας ή λίγο πριν τις επόμενες εκλογές.
      Βέβαια, οι καιροί αλλάζουν. Η οδυνηρή περιπέτεια στην οποία έχει εμπλακεί η χώρα μας δεν αφήνει περιθώρια για ολιγωρία στην ανάγκη μεταρρύθμισης και προσαρμογής σε αυτό που διεθνώς θεωρείται “καθιερωμένη πρακτική” (established practice).
       
      Το νέο καθεστώς
       
      Ο νέος Νόμος για την «έκδοση αδειών δόμησης και ελέγχου κατασκευών», πιστεύεται πως αποτελεί ένα θετικό βήμα για τον εκσυγχρονισμό των οικοδομικών έργων. Παρά την τρέχουσα ύφεση, αναμένονται κάποια στιγμή να αρχίσουν να κινούνται, αυτή τη φορά όμως σε νέα ορθολογική βάση, αφού οι Υπηρεσίες Δόμησης παύουν να έχουν αρμοδιότητα για τη διεξαγωγή του ελεγκτικού έργου, το οποίο πλέον θα ανατίθεται σε ανεξάρτητους Ελεγκτές Δόμησης.
       
      Επισημαίνεται πως με το νέο νόμο, οι Υπηρεσίες Δόμησης πρέπει:
       
      - Να εκδίδουν εντός πέντε ημερών την έγκριση δόμησης, μόνο έπειτα από έλεγχο του τοπογραφικού διαγράμματος, του διαγράμματος δόμησης και των αποδεικτικών καταβολής εισφορών και κρατήσεων για τις υπηρεσίες μηχανικού
      - Να εκδίδουν εντός δυο ημερών την άδεια δόμησης, μόνο έπειτα από έλεγχο πληρότητας του φακέλου με τις απαιτούμενες μελέτες, οι οποίες υποβάλλονται πλέον με ευθύνη του μελετητή, χωρίς να υπεισέρχονται σε οποιονδήποτε περαιτέρω έλεγχο.
       
      Οι ευθύνες
       
      Είναι προφανές πως οι Υπηρεσίες Δόμησης, ως θεσμικά όργανα του Κράτους, θα αναλαμβάνουν την τυπική ευθύνη επιμέλειας που τους αναλογεί. Απεναντίας, οι Αρχιτέκτονες – Μηχανικοί που θα υποβάλλουν ηλεκτρονικά πλέον τις εκάστοτε Μελέτες, θα αναλαμβάνουν τις ουσιαστικές ευθύνες για τυχόν ζημιές ή οικονομικές απώλειες από τη μη αρτιότητα και πληρότητά τους. Κάτι, που κατά βάση υπήρχε και πριν. Ίσως σε ”λανθάνουσα κατάσταση” γιατί έτσι βόλευε το σύστημα, αφού υπήρχε η ψευδαίσθηση πως η αρμόδια υπηρεσία της πολεοδομίας που “ήλεγχε και σφράγιζε τη Μελέτη” αναλάμβανε και την ευθύνη ή τουλάχιστον μέρος αυτής.
      Ο νέος νόμος προβλέπει και τους Ελεγκτές Δόμησης οι οποίοι θα αναλαμβάνουν υπεύθυνο ρόλο στη διαδικασία ελέγχου σε «κρίσιμες» φάσεις της υλοποίησης του εκάστοτε έργου. Οι Ελεγκτές Δόμησης, όπως έχει θεσπισθεί και με τους Ενεργειακούς Επιθεωρητές, θα είναι διαπιστευμένοι έμπειροι Αρχιτέκτονες – Μηχανικοί, οι οποίοι θα αναλαμβάνουν τυπικά και ουσιαστικά ευθύνες για τις υπηρεσίες που θα προσφέρουν.
       
      Εν κατακλείδι, κρίνεται σκόπιμο να επισημανθεί πως οι ευθύνες των Αρχιτεκτόνων – Μηχανικών πάντα υπάρχουν και τους βαραίνουν. Σε όλες τις προηγμένες χώρες του εξωτερικού ισχύει και εφαρμόζεται συστηματικά ο θεσμός της Ασφάλισης Επαγγελματικής Ευθύνης, ως το μοναδικό και πλέον αξιόπιστο “εργαλείο” για την νομική και οικονομική προστασία τους αλλά και για την ευρύτερη διασφάλιση του συστήματος παραγωγής κατασκευαστικών έργων. Μήπως πρέπει κάποτε να αλλάξουμε και να προσαρμοστούμε στη σύγχρονη πραγματικότητα;
       
      ΣΗΜΕΙΩΣΗ
      Το άρθρο δημοσιεύθηκε στις 29 Φεβρουαρίου 2012 στην εφημερίδα ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ
       
      Από Γιώργο Κουτίνα: Μηχανικός ΕΜΠ & ENSPM Γαλλίας, Εμπειρογνώμων σε θέματα ασφαλίσεων αστικής ευθύνης, επιχειρηματικών κινδύνων & τεχνικών έργων. Είναι Διευθύνων Σύμβουλος της «ΚΟΥΤΙΝΑΣ ΑΕ - Μεσίτες Ασφαλίσεων & Αντασφαλίσεων», Εξουσιοδοτημένος Ανταποκριτής Lloyd's ([email protected] - www.gkoutinas.gr).
      Περισσότερα...

        10

    9. Αρθρογραφία

      ΤΕΕ: Έναρξη υπηρεσίας νομικής υποστήριξης σε μηχανικούς, μέλη του ΤΕΕ

      Engineer

      Την έναρξη μίας νέας υπηρεσίας που θα παρέχει το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος στους μηχανικούς μέλη του, σε εβδομαδιαία βάση, ανακοίνωσε σήμερα ο Πρόεδρος του ΤΕΕ Γιώργος Στασινός. Πρόκειται για την υπηρεσία νομικής υποστήριξης των μηχανικών από δικηγόρους του ΤΕΕ με σκοπό την επίλυση θεμάτων που ανακύπτουν κατά την άσκηση της επαγγελματικής τους δραστηριότητας. Στόχος της πρωτοβουλίας αυτής είναι η αντιμετώπιση θεμάτων νομικής φύσης, τα οποία ενδέχεται να κωλύουν την αποτελεσματική άσκηση του επαγγέλματός τους.
       
      Σύμφωνα με το Γιώργο Στασινό, πρόεδρο του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος, το ΤΕΕ θέλει να παρέχει χρήσιμες και όσο το δυνατόν περισσότερες υπηρεσίες στα μέλη του. «Οι μηχανικοί πρέπει να βρίσκουν στο Επιμελητήριο τον καλύτερο σύμβουλο, τον χρήσιμο συμπαραστάτη, τον δυναμικό εκπρόσωπο, τον ειλικρινή συνεργάτη που χρειάζονται στην επαγγελματική καθημερινότητά τους», σημείωσε χαρακτηριστικά.
       
      Ο Πρόεδρος του ΤΕΕ Γιώργος Στασινός τόνισε ότι «κατά το πρώτο στάδιο η υποστήριξη θα παρέχεται στους μηχανικούς για τις διαφορές που προκύπτουν με τις υπηρεσίες του Δημοσίου και άπτονται ζητημάτων εφαρμογής του δικαίου πολεοδομίας, χωροταξίας και περιβάλλοντος, του δικαίου των δημοσίων έργων και των δημοσίων συμβάσεων, του δικαίου της ενέργειας και του δικαίου του ανταγωνισμού. Στα επόμενα στάδια θα παρέχονται νομικές οδηγίες για όλους τους κλάδους του δικαίου, οι οποίοι εμπλέκονται με την άσκηση του επαγγέλματος του μηχανικού».
       
      Η νομική υποστήριξη θα συνίσταται στην παροχή νομικών οδηγιών/συμβουλών προς τους μηχανικούς και δεν θα περιλαμβάνει εκπροσώπησή τους ενώπιον των δικαστικών ή διοικητικών αρχών.
       
      Η νομική υποστήριξη θα παρέχεται κάθε Τρίτη & Τετάρτη και ώρες 11.00 - 14.00 στον 8o όροφο, γραφείο Νο 809 στην Κεντρική Υπηρεσία του ΤΕΕ (Νίκης 4, Αθήνα).
       
      Πηγή: http://www.ypodomes.com/index.php/alles-upodomes/endiaferouses-eidiseis/item/30733-%CF%84%CE%B5%CE%B5-%CE%AD%CE%BD%CE%B1%CF%81%CE%BE%CE%B7-%CF%85%CF%80%CE%B7%CF%81%CE%B5%CF%83%CE%AF%CE%B1%CF%82-%CE%BD%CE%BF%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82-%CF%85%CF%80%CE%BF%CF%83%CF%84%CE%AE%CF%81%CE%B9%CE%BE%CE%B7%CF%82-%CF%83%CE%B5-%CE%BC%CE%B7%CF%87%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%8D%CF%82-%CE%BC%CE%AD%CE%BB%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%84%CE%B5%CE%B5
      Περισσότερα...

        14

    10. Αρθρογραφία

      Προεκτίμηση των επιπτώσεων της Ολυμπιάδας του Ρίο ντε Τζανέιρο

      Engineer

      Ενόσω οι Ολυμπιακοί Αγώνες έχουν ήδη ξεκινήσει ,και αναμένεται να ολοκληρωθούν στις 21 Αυγούστου, έχει ενδιαφέρον να εξετάσουμε ποιες θα είναι οι επιδράσεις τους στην οικονομία ,στην κοινωνία ,στο περιβάλλον και στη μεταμόρφωση του αστικού ιστού της περιοχής του Ρίο. Στο παρόν άρθρο θα επιχειρηθεί βασιζόμενοι στην αξιολόγηση των επιπτώσεων προηγούμενων Ολυμπιακών Αγώνων στους άνω τομείς να επιχειρήσουμε να προβούμε σε προεκτίμηση των επιπτώσεων της συγκεκριμένης διοργάνωσης.
       
      Σύμφωνα με τον Μarris (1987) μεγάλα γεγονότα είναι αυτά που το κόστος διοργάνωσής τους είναι τουλάχιστον 500.000.000 ευρώ και προσελκύουν επισκέπτες τουλάχιστον 1.000.000 άτομα. Επίσης, ένα άλλο κριτήριο για να χαρακτηριστεί ένα ειδικό γεγονός ως μεγάλο είναι τα εκατομμύρια των ατόμων που παρακολουθούν το γεγονός εκ του μακρόθεν ( τηλεόραση, ραδιόφωνο). Όμως, η μη ικανοποίηση , από μια διοργάνωση, ενός ή περισσότερων κριτηρίων από αυτά που αναφέρθηκαν παραπάνω δε στερεί το χαρακτηρισμό της ως μεγάλο γεγονός (π.χ. G 20, Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης, τελικός αμερικανικού ποδοσφαίρου το γνωστό Super bowl, Final four κολεγιακού μπάσκετ ΗΠΑ ονόματι NCAA). Τα ειδικά μεγάλα γεγονότα είναι πολιτικά ( π.χ. G 8, G 20) , πολιτιστικά (π.χ. πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης) , αθλητικά (π.χ. Παγκόσμιο και Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου) και οικονομικά (π.χ. Expo).
       
      Oι Ολυμπιακοί Αγώνες ανήκουν στην κατηγορία των μεγάλων αθλητικών γεγονότων (mega sports event) που διεξάγονται ανά 4 χρόνια με αφετηρία της διοργάνωσης το 1896 και μαζί με το Μουντιάλ είναι οι πιο δημοφιλείς αθλητικές διοργανώσεις. Αυτοί έχουν διεξαχθεί σε μητροπόλεις της Γης ( στο Τόκιο, στο Λονδίνο 3 φορές ) , αλλά και σε μεγάλες πόλεις ή πρωτεύουσες χωρών ( π.χ. στο Λος Άντζελες 2 φορές, στο Πεκίνο, στην Ατλάντα , στο Σίδνεϋ, στη Μελβούρνη). Στο Ρίο θα είναι πρώτη φορά που θα διεξαχθεί Ολυμπιάδα στη Λατινική Αμερική ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι, ποτέ άλλοτε στο παρελθόν, δε διεξήχθησαν τα 2 μεγαλύτερα παγκοσμίως αθλητικά γεγονότα σε μια πόλη ανάμεσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα καθώς το Ρίο, το 2014 , ήταν μία από τις πόλεις που φιλοξένησαν το παγκόσμιο κύπελλο ποδοσφαίρου (μουντιάλ) της Βραζιλίας. Ακόμη, αξίζει να τονισθεί ότι στο Ρίο, το 1997, διοργανώθηκαν οι Παναμερικανικοί Αγώνες.
       
      Οι επιδράσεις των Ολυμπιακών Αγώνων στο Ρίο ντε Τζανέιρο θα εξετασθούν υπό το πρίσμα των οικονομικών ,κοινωνικών και περιβαλλοντικών επιπτώσεων, καθώς και της αστικής αναμόρφωσης που θα επιφέρουν αυτοί στην πόλη.
       
      Οι οικονομικές επιδράσεις της Ολυμπιάδας είναι οι εξής: Πρώτιστα, θα συμβάλλουν στην ενίσχυση της ανάπτυξης στην περιοχή λόγω της εισροής χρηματικών πόρων από χορηγούς και επενδυτές ενώ παράλληλα υφίσταται πιθανότητα να επενδυθούν κεφάλαια ,στην πόλη, και μετά τη λήξη των Ολυμπιακών Αγώνων. Επιπροσθέτως, θα ενισχυθεί το τουριστικό ρεύμα προς αυτήν κατά τη διάρκεια των αγώνων, αλλά και μετά το πέρας τους λόγω δημιουργίας θετικής εικόνας και αύξησης της αναγνωρισιμότητας για την περιοχή του Ρίο ντε Τζανέιρο.
       
      Επιπρόσθετα, υπολογίζεται ότι μέχρι στιγμής από τα 6,4 εκατομμύρια εισιτήρια που έχουν εκδοθεί πωλήθηκαν 4,4 εκατομμύρια (72%) εκ των οποίων 1,1 εκ. έχουν αγοραστεί από άτομα που διαμένουν εκτός Βραζιλίας (bloomberg, 2016). Στο σημείο αυτό αξίζει να τονιστεί ,ότι θα υπάρξουν και έμμεσα οικονομικά οφέλη από τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων που συνδέονται με την ενίσχυση της αγοράς και της εμπορικότητας εξαιτίας της αύξησης του τζίρου στα καταστήματα , καθώς και της τόνωσης κάποιων οικονομικών κλάδων (π.χ. ξενοδοχεία, μεταφορές) ,με απόρροια την αύξηση της απασχόλησης.
       
      Υπάρχουν όμως και οι αρνητικές οικονομικές συνέπειες. Μπορεί να υπάρξει σημαντικός εκτροχιασμός του προϋπολογισμού των αγώνων .Ειδικά για τους αγώνες του Ρίο σύμφωνα με το πανεπιστήμιο της Οξφόρδης θα έχουμε υπέρβαση 1,6 δισ. δολ. καθώς θα κοστίσουν 4,6 δισ. δολ. με υπέρβαση κατά 51% των προϋπολογισθέντων δαπανών (bloomberg, 2016). Αξίζει να επισημανθεί ότι η πόλη του Ρίο τελεί σε κατάσταση πτώχευσης και η χώρα βρίσκεται αντιμέτωπη με μεγάλη πολιτική κρίση το τελευταίο χρονικό διάστημα καθώς η μέχρι πρότινος πρόεδρος της Βραζιλίας Ρούσεφ έχει καθαιρεθεί προσωρινά από τη θέση της, αναλαμβάνοντας χρέη προέδρου ο πρώην αντιπρόεδρος Τέμερ, μέχρι να εκδικαστεί η εις βάρος της υπόθεση στο δικαστήριο.
       
      Επίσης, με τους Ολυμπιακούς παρέχεται η δυνατότητα να δημιουργηθούν έργα υποδομής στην περιοχή συμβάλλοντας στην αστική της ανάπλαση και συνεπώς στη βελτίωση ποιότητας των κατοίκων της. Επιπλέον, κάποια έργα ,όπως το Ολυμπιακό χωριό του Ρίο που κόστισε περίπου 1,1 δισ. ευρώ, μετά την ολοκλήρωση των αγώνων θα αποδοθούν για κατοικίες σε λιγότερους εύπορους συμβάλλοντας στην κοινωνική συνοχή (bloomberg, 2016). Ακόμη, η διοργάνωση θα οδηγήσει στη δημιουργία αισθημάτων περηφάνειας στους κατοίκους της πόλης ενώ παράλληλα θα δημιουργηθεί -ειδικά μεταξύ των εθελοντών- κοινωνική αλληλεπίδραση.
       
      Όμως, υπάρχει και ο αντίλογος που υποστηρίζει ότι εξαιτίας της διοργάνωσης χιλιάδες πολίτες οδηγήθηκαν σε εκτοπισμό από τις κατοικίες τους, γιατί κατέστη ανάγκη να κατεδαφιστούν αυτές, ώστε να κατασκευαστούν δρόμοι, αθλητικές εγκαταστάσεις και άλλα έργα που θα καλύπτουν τις ανάγκες της Ολυμπιάδας. Βέβαια, πρέπει να επισημάνουμε ότι ακολουθήθηκε και η διαδικασία της απαλλοτρίωσης κατοικιών στις περιοχές που κατασκευάζονται Ολυμπιακά έργα, καθώς και η μετακίνηση κατοίκων από αυτές σε άλλες περιοχές ,λόγω της αύξησης στις τιμές των ακινήτων. Επίσης, πλήθος ατόμων αντιτίθεται στη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων λόγω του μεγάλου κόστους ευκαιρίας τους. Με άλλα λόγια οι κάτοικοι θεωρούν ότι τα χρηματικά ποσά που δόθηκαν για να υλοποιηθούν έργα απαραίτητα για να διεξαχθεί η διοργάνωση είναι σημαντικά και θα μπορούσαν να αναλωθούν στον τομέα της υγείας και της παιδείας π.χ. με τη δημιουργία νοσοκομείων και σχολείων. Στο σημείο αυτό αξίζει να σημειωθεί ότι το κόστος ευκαιρίας της διοργάνωσης της Ολυμπιάδας στο Ρίο είναι μεγαλύτερο από το κόστος ευκαιρίας μιας διοργανώτρια πόλης που ανήκει σε μια αναπτυγμένη οικονομία (π.χ. Λονδίνο, Τόκυο). Eπιπροσθέτως, υπάρχει κίνδυνος να υπάρξουν ποικίλα κοινωνικά προβλήματα λόγω της υπερσυγκέντρωσης του πληθυσμού (π.χ, περιστατικά εγκληματικότητας, θόρυβος και κυκλοφοριακή συμφόρηση). Eιδικά ,στο Ρίο υφίσταται υψηλή εγκληματικότητα. Δεν θα ήταν πρέπον όμως να παραβλεφθεί ότι θα υπάρξουν επιπτώσεις και στο περιβάλλον της πόλης από τους Ολυμπιακούς Αγώνες λόγω την αύξησης της εκπομπής ρύπων από την αύξηση των μετακινήσεων μέσα στο Ρίο, καθώς και από τα αυξημένα απορρίμματα και τις πιέσεις στους οικολογικούς πόρους.
       
      Συμπερασματικά, διαπιστώνεται ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Ρίο θα οδηγήσουν στην τόνωση της ανάπτυξης και της ανταγωνιστικότητας της πόλης ενισχύοντας τη θέση της στο αστικό ιεραρχικό σύστημα. Επιπρόσθετα, θα επιτευχθεί αύξηση της αναγνωσιμότητάς της και του κύρους της Βραζιλίας συμβάλλοντας να καταστεί πιο σημαντικός παράγοντας στην παγκόσμια πολιτική σκακιέρα καθόσον είναι μία από τις ανερχόμενες χώρες αποτελώντας μέλος των BRICS (Ρωσία, Ινδία, Κίνα, Ν. Αφρική οι άλλες χώρες). Επιπλέον, μία άλλη θετική επίδραση για την πόλη θα είναι η επίτευξη αναζωογόνησης στον αστικό της ιστό με τη δημιουργία έργων υποδομής.
       
      Όσον αφορά τα οικονομικά οφέλη από τη διοργάνωση αυτά θα μπορέσουμε να τα αξιολογήσουμε λεπτομερώς μετά το πέρας τη διοργάνωσης. Αυτό όμως που μπορεί να υποστηριχθεί είναι ότι η Ολυμπιάδα του Ρίο ντε Τζανέιρο θα έχει θετικό οικονομικό πρόσημο για την πόλη αν οι εκροές χρήματος είναι μικρότερες από τις εισροές και αυτό μπορεί αν επιτευχθεί αν ένα μεγάλο μέρος των εταιριών που συμμετέχουν στην υλοποίηση της εν λόγω διοργάνωσης (π.χ. κατασκευαστές έργων, προμηθευτές) και τα άτομα που εργάζονται σε αυτές, διαμένουν στην πόλη. Εν κατακλείδι, αυτό που οφείλουμε να διευκρινίσουμε ,ότι ένα μεγάλο αθλητικό γεγονός (mega sports event) -εν προκειμένω οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Ρίο-μπορεί βραχυπρόθεσμα να είναι οικονομικά ζημιογόνο, αλλά τα μακροπρόθεσμα οφέλη στον οικονομικό τομέα ,μέσω επί παραδείγματι της ανάπτυξης του αστικού τουρισμού, καθώς και στον κοινωνικό και πολιτικό τομέα μπορεί να είναι σημαντικά.
       
      ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
      Marris, T. (1987) 'The Role and impact of mega events and attractions on regional and national tourism development resolutions', The Tourist Review,42 (4), pp. 3-12
       
      ΠΗΓΕΣ ΑΠΟ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΕΣ
      www.bloomberg.com
       
      Πηγή: http://www.citybranding.gr/2016/08/blog-post_11.html
       
       
      Θεοφάνης Θ. Γκατζής , Οικονομολόγος-Διεθνολόγος
      Μεταπτυχιακός Φοιτητής στο ΔΠΜΣ Σχεδιασμός και Ανάπτυξη Τουρισμού και Πολιτισμού των τμημάτων Οικονομικών Επιστημών και Μηχανικών Χωροταξίας,
      Πολεοδομίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας
      Περισσότερα...

        0

    11. Αρθρογραφία

      Προκήρυξη για την πλήρωση 65 θέσεων προσωπικού στην ΔΕΗ Ανανεώσιμες

      Engineer

      Στο Εθνικό Τυπογραφείο για δημοσίευση απεστάλη η 5Κ/2014 Προκήρυξη του ΑΣΕΠ, που αφορά την πλήρωση, με σειρά προτεραιότητας 65 θέσεων προσωπικού στην εταιρεία «ΔΕΗ Ανανεώσιμες ΑΕ». Ειδικότερα, η προκήρυξη αφορά στην πλήρωση 65 θέσεων προσωπικού με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου Πανεπιστημιακής, Τεχνολογικής και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης στην εν λόγω εταιρεία.
       
      Οι θέσεις ανά κλάδο/ειδικότητα της ως άνω Προκήρυξης έχουν καταχωριστεί στο παρακάτω συνοδευτικό αρχείο (Πίνακας Θέσεων).
       
      Συνοδευτικό αρχείο: Πίνακας θέσεων
       
      Πηγή: ΑΣΕΠ
      Περισσότερα...

        2

    12. Αρθρογραφία

      Άποψη: To «Νew Deal» για τις ΑΠΕ και οι επενδύσεις στην Ελλάδα

      Engineer

      Η πράσινη / περιβαλλοντική αγορά στην Ε.Ε. απασχολεί 3,4 εκατομμύρια άτομα, αποτελεί 2,5% του ευρωπαϊκού ΑΕΠ με ετήσιο κύκλο εργασιών 319 δισ. ευρώ και συνεισφέρει σημαντικά στην ανάπτυξη της ευρωπαϊκής οικονομίας. Οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ) αποτελούν έναν σημαντικό τομέα της ευρωπαϊκής περιβαλλοντικής αγοράς με μεγάλη συνεισφορά στο σύνολο των καθαρών τεχνολογιών τα τελευταία χρόνια.
       
      Η χώρα μας με την ιδιαίτερη ανάπτυξη του φωτοβολταϊκού τομέα των τελευταίων ετών, έφτασε στην κορύφωση το 2013 (στη δεύτερη θέση διεθνώς), όσον αφορά τη συμβολή των φωτοβολταϊκών στη συνολική κατανάλωση ενέργειας (6,7% της συνολικής εγχώριας κατανάλωσης) και στην πέμπτη, όσον αφορά την κατά κεφαλήν εγκατεστημένη ισχύ φωτοβολταϊκών.
       
      Το σύνολο των επενδύσεων στα φωτοβολταϊκά την περίοδο 2008 - 2013 ήταν της τάξης των 5,5 δισ. ευρώ. Σύμφωνα με στοιχεία του Συνδέσμου Εταιρειών Φωτοβολταϊκών, οι φωτοβολταϊκές επενδύσεις παρήγαγαν το 0,84% του ΑΕΠ το 2013, με 40% εγχώρια προστιθέμενη αξία, σημαντικά έσοδα από ΦΠΑ και φόρους στο κράτος, καθώς και δημιουργία χιλιάδων θέσεων εργασίας.
       
      Είναι δεδομένο ότι επενδυτικές πρωτοβουλίες από τον ιδιωτικό τομέα είναι το κλειδί στην οικονομική ανάπτυξη ιδιαίτερα φέτος. Δυστυχώς, η ασυνεπής πολιτική της χώρας στον τομέα των ΑΠΕ και ειδικά όσον αφορά τα φωτοβολταϊκά, σταμάτησε πρόσφατα τις επενδύσεις και δημιούργησε μείζον πρόβλημα στους υφιστάμενους επενδυτές.
       
      Η ίδια η πολιτεία είχε θέσει τους κανόνες παραγωγής και αποζημίωσης των παραγωγών φωτοβολταϊκών στο πλαίσιο της «πράσινης ανάπτυξης», βασισμένη σε ένα στρεβλό σύστημα υπολογισμού του κόστους παραγωγής της ηλεκτρικής ενέργειας και χωρίς οικονομικό προγραμματισμό για τη βιωσιμότητα του συστήματος. Στη συνέχεια, λόγω των ελλειμμάτων που δημιουργήθηκαν στον ΛΑΓΗΕ, επιβλήθηκαν αρχικά με τον ν. 4093/2013 φόροι 25% - 30% στις τιμές πώλησης και στη συνέχεια με τον πρόσφατο ν. 4254/2014 υποχρεωτική μονομερής μείωση των συμβατικών τιμών –σε ποσοστό που σε πολλές περιπτώσεις υπερβαίνει το 40%– και παράλληλα «αναδρομική» υποχρέωση έκπτωσης που προσεγγίζει το 40% στις τιμές πώλησης για την ηλεκτρική ενέργεια που έχει παραχθεί το έτος 2013. Πέραν αυτού με τις νέες ρυθμίσεις πλήττονται και τιμωρούνται όσες επενδύσεις έχουν υπαχθεί και επιδοτήθηκαν από τον αναπτυξιακό νόμο, αφού μετά τις πολύχρονες γραφειοκρατικές διαδικασίες, τους ελέγχους και τις υποχρεώσεις που ανέλαβαν οι επιχειρήσεις για να υπαχθούν σε αυτόν, με τις νέες μειωμένες ταρίφες (στις περισσότερες των περιπτώσεων) όχι μόνο δεν ωφελήθηκαν σε σχέση με όσες δεν επιδοτήθηκαν, αλλά ζημιώθηκαν.
       
      Με τον τρόπο αυτό, το κατά τα άλλα διψασμένο για επενδύσεις ελληνικό κράτος ανατρέπει πλήρως υπογεγραμμένες συμβάσεις, οδηγώντας χιλιάδες επιχειρήσεις φωτοβολταϊκών (στην πλειοψηφία τους πολύ μικρές επιχειρήσεις) σε οικονομική δυσχέρεια, αφού από τη μια βρίσκονται αντιμέτωπες με το τραπεζικό σύστημα που απαιτεί τόκους και τοκοχρεολύσια υπολογισμένα με βάση το αρχικό επιχειρησιακό σχέδιο της επένδυσης, ενώ από την άλλη το ίδιο το κράτος απαιτεί καταβολή ΦΠΑ και φόρων ακόμη και για έσοδα που ουδέποτε εισπράχθηκαν.
       
      Παράλληλα (σε μια κρίσιμη για τις επενδύσεις περίοδο) διαταράσσει τη σταθερότητα στο επενδυτικό πλαίσιο (και την αρχή της συνέχειας του κράτους), που ενώ αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο για την προσέλκυση των επενδύσεων, στη χώρα μας φαίνεται να υιοθετείται μόνο σε επίπεδο διακηρύξεων. Δεδομένο είναι ότι κανένας επενδυτής ή ιδιοκτήτης φωτοβολταϊκών δεν έχει ευθύνη για τις τιμές αποζημίωσης που είχαν δοθεί ως κίνητρο από την πολιτεία, προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι για παραγωγή καθαρής ενέργειας από ΑΠΕ. Αντίθετα, εμπιστεύτηκε το ελληνικό κράτος και αποτίμησε την επένδυσή του με βάση τους όρους που αυτό υποτίθεται ότι εγγυήθηκε σε μακροπρόθεσμη βάση. Το κράτος όμως επέδειξε τη, δυστυχώς, συνήθη πρακτική αναξιοπιστίας και αθέτησης των υποχρεώσεών του, τροποποιώντας μονομερώς ουσιαστικά τους όρους της επένδυσης.
       
      Είναι ιδιαίτερα αμφίβολο αν το New Deal με τη μονομερή υποχρεωτική αλλαγή των όρων των υπογεγραμμένων συμβάσεων και τις αντίστοιχες περικοπές –πέραν της ενδεχόμενης διευθέτησης του ελλείμματος του ΛΑΓΗΕ– θα έχει συνολικά θετική οικονομική συμβολή στην οικονομία. Εικάζεται ότι, αν συνυπολογίσει κανείς το κόστος των χαμένων υφιστάμενων (αλλά και δυνητικά νέων) θέσεων εργασίας, τον ΦΠΑ από τη μείωση του κύκλου εργασιών των επιχειρήσεων (και από τη μη δημιουργία νέων επιχειρήσεων), αλλά και τα φορολογικά έσοδα από τα κέρδη 20 - 25 ετών λειτουργίας των επενδύσεων, το αποτέλεσμα για την οικονομία θα είναι αρνητικό. Σε αυτό θα πρέπει να προστεθεί και το έμμεσο κόστος –της ίσως σημαντικότερης επίπτωσης– από το μήνυμα που δίδεται στους διεθνείς και Ελληνες επενδυτές για την έλλειψη συνέπειας και την αφερεγγυότητα του ελληνικού κράτους, που δεν τιμά τις συμβάσεις που υπογράφει και αδικεί όσους υπάγονται στις ευεργετικές διατάξεις του αναπτυξιακού νομού, πράγμα που θα έχει επίπτωση σε κάθε είδους δυνητική επένδυση στη χώρα μας.
       
      Θα πρέπει άμεσα να γίνει μια τέτοια συνολική, ολιστική αποτίμηση του «New Deal» για να τεκμηριωθούν και οικονομικά οι όποιες διορθωτικές κινήσεις προς την κατεύθυνση της αποκατάστασης των αδικιών και της ασυνέπειας. Παράλληλα να γίνουν οι αντίστοιχες νομοθετικές ρυθμίσεις, προκειμένου να περιοριστεί η ήδη προκληθείσα ζημιά στην οικονομία.
       
      Μια φιλική στις επενδύσεις κυβέρνηση πρέπει να σηματοδοτεί έμπρακτα ότι οι πρακτικές του παρελθόντος, που συχνά παρεμπόδιζαν ή σταματούσαν τις ιδιωτικές επενδύσεις και καταδείκνυαν ασυνέχεια, ασυνέπεια και αναξιοπιστία, δεν θα υπάρχουν πια στη νέα, υγιή Ελλάδα με τη μακροπρόθεσμη στρατηγική, που θα εξασφαλίζει σε ορίζοντα τουλάχιστον 10 ετών το φιλικό προς τους επενδυτές πλαίσιο και το σταθερό και ξεκάθαρο οικονομικό περιβάλλον.
       
      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΡΑΒΩΣΗΣ*
      * Επίκουρος καθηγητής στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο.
       
      Πηγή: http://www.kathimerini.gr/772897/article/oikonomia/ellhnikh-oikonomia/apoyh-to-new-deal-gia-tis-ape-kai-oi-ependyseis-sthn-ellada
      Περισσότερα...

        4

    13. Αρθρογραφία

      Ο Συντελεστής Θερμικής Αγωγιμότητας λ και το Πάχος Μόνωσης

      Παντελής Πατενιώτης

      Ο Συντελεστής Θερμικής Αγωγιμότητας λ και το Πάχος Μόνωσης
       
      Η κρίση και οι αυξημένες τιμές στο πετρέλαιο θέρμανσης δημιούργησαν μια ξαφνική ευαισθητοποίηση της αγοράς σε θέματα εξοικονόμησης ενέργειας.
       
      Το πρώτο μέλημα φυσικά είναι η καλλίτερη δυνατή θερμομόνωση της εξωτερικής επιφάνειας του κτιρίου της οποίας το 90% αποτελούν τα δομικά του στοιχεία (τοίχοι και οροφή).
       
      Επειδή όμως στην χώρα μας όλα συμβαίνουν ξαφνικά και οι ενδιαφερόμενοι δεν έχουν την δυνατότητα να ενημερωθούν αντικειμενικά, οι επιτήδειοι των φορέων της αγοράς, προσπαθούν με κάθε τρόπο να εξαπατήσουν τους καταναλωτές παρερμηνεύοντας σκοπίμως ακόμη και τις πιο απλές θεωρίες της φυσικής που διδάσκεται σε μαθητές γυμνασίου.
      Έτσι λοιπόν με μεγάλη μας έκπληξη πληροφορηθήκαμε από τους επιτήδειους τα εξής εξωφρενικά:
      Θερμομονωτικά υλικά με συντελεστή λ μικρότερο κατά 0,005 W/(m·K) από παρεμφερή, πετυχαίνουν την ίδια μόνωση με το μισό πάχος!!!
      Υπάρχουν θερμομονωτικά χρώματα!!!
      Υπάρχουν θερμομονωτικοί σοβάδες πάχους 1χιλ που παρέχουν την ίδια θερμομόνωση με θερμομονωτικά υλικά (πολυστερίνης, πετροβάμβακα) πάχους 50χιλ!!!
      Υπάρχουν Θερμομονωτικά υλικά με συντελεστή λ μικρότερο από 0,029 W/(m·K)!

      Το πρώτο ειδικότερα έχει οδηγήσει την αγορά αλλά παραδόξως και τον τεχνικό κόσμο της χώρας σε μια απίστευτη λαμδο-λαγνεία, με αποτέλεσμα ορισμένοι παραγωγοί θερμομονωτικών υλικών να δηλώνουν στα προϊόντα τους ψευδείς τιμές συντελεστή λ.
      Και επειδή στη χώρα μας είσαι ότι δηλώσεις και επιπλέον δεν υπάρχει αποτελεσματικός έλεγχος της αγοράς, είναι εύκολα αντιληπτό ότι οι πάσης φύσεως επιτήδειοι επωφελούνται εξαπατώντας τους πάντες.
       
      Ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος EPS (Διογκωμένης Πολυστερίνης) αισθάνεται την υποχρέωση να ενημερώσει το κοινό υπεύθυνα και αντικειμενικά με βάση τα διεθνή & εθνικά πρότυπα, καθώς επίσης με βάση την διεθνή πρακτική και εμπειρία για τα δεδομένα που θα πρέπει να έχει υπόψη του στην επιλογή του καταλληλότερου θερμομονωτικού υλικού.
       
      Για τον υπολογισμό της θερμομόνωσης των δομικών στοιχείων του κτιρίου (ΚΕΝΑΚ) χρησιμοποιείται ο

      Συντελεστής Θερμοπερατότητας (U-Value) U = 1/R1 + 1/R2 + ……


       
      Για τον υπολογισμό του χρησιμοποιούμε τους συντελεστές θερμικής αντίστασης R των υλικών με τα οποία είναι κατασκευασμένο το δομικό στοιχείο π.χ. σκυρόδεμα, τούβλα, θερμομονωτικά, σοβάδες).
       
      Ο συντελεστής θερμικής αντίστασης R υπολογίζεται από την διαίρεση του πάχους του υλικού με τον συντελεστή λ. Δηλαδή R=Π/λ (το πάχος σε εκατοστά του μέτρου)
       
      Συνεπώς για να μπορέσουμε να αξιολογήσουμε αντικειμενικά την θερμομονωτική αξία ενός υλικού θα πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπόψη μας το πάχος του υλικού, το οποίο παίζει και τον σημαντικότερο ρόλο σε μια καλή θερμομόνωση, αφού είναι ευθέως ανάλογο με αυτήν.
       
      Για την πλήρη κατανόηση των ανωτέρω παίρνουμε δύο παρόμοια θερμομονωτικά υλικά Υ1 και Υ2 με διαφορετικά λ, λ1 και λ2
      Έστω: λ1 = 0,031 W/(m·K) και λ2 = 0,036 W/(m·K) δηλαδή με διαφορά = 0,005 W/(m·K)
      Στη συνέχεια θα υπολογίσουμε τι πάχος Π απαιτείται από κάθε υλικό για να έχουμε την ίδια ακριβώς θερμομόνωση. Αυτό σημαίνει ότι θα έχουμε: R1 = R2 δηλαδή Π1/λ1 = Π2/λ2
       
      Αν θεωρήσουμε ότι Π1 = 10 εκατοστά τότε:
      10/0,031 = Π2/0,036 συνεπώς Π2 = 10 · 0,036/0,031 = 11,61 εκατοστά.
      Άρα η διαφορά των δύο υλικών για να έχουμε την ίδια θερμομονωτική αξία είναι 1,6 εκατοστά.
       
      Συνεπώς για μικρότερα πάχη η διαφορά είναι αντίστοιχα μικρότερη.
       
      Συμπέρασμα: Η μεγαλύτερη δυνατή θερμομόνωση επιτυγχάνεται μέσω του μεγαλύτερου πάχους θερμομονωτικού υλικού με το μικρότερο δυνατό κόστος.
       
      Στην ιστοσελίδα του συνδέσμου www.epshellas.com στην θέση προδιαγραφές είναι ανηρτημένες οι μέσες τιμές θερμικής αγωγιμότητας λ των διαφόρων τύπων διογκωμένης πολυστερίνης EPS.
       
      Οι τιμές αυτές ελέγχονται εργαστηριακά σε όλα τα εργοστάσια του Συνδέσμου σε ετήσια βάση και οι παραγωγές τους επιθεωρούνται σε εξαμηνιαία βάση από επίσημο Κοινοποιημένο Φορέα στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
       
      Επειδή οι ανωτέρω προϋποθέσεις ΔΕΝ τηρούνται από όλους τους παραγωγούς που διακινούν θερμομονωτικά υλικά στην αγορά, οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να απευθύνονται στον Πανελλήνιο Σύνδεσμο EPS και να ενημερώνονται υπεύθυνα για τα πιστοποιημένα προϊόντα και συστήματα που κυκλοφορούν στην Ελληνική αγορά, καθώς επίσης για τις προσπάθειες αυτών που αποβλέπουν στην εξαπάτηση του αγοραστικού κοινού.
       
      Παντελής Πατενιώτης
      Γενικός Διευθυντής ΠΑΣΥΔΙΠ
      CEN Technical Expert
       
      Πηγή: http://www.epshellas.com
      Περισσότερα...

        12

    14. Αρθρογραφία

      Σε εκκρεμότητα 10.000 αιτήσεις για την επιδότηση στο αέριο

      Engineer

      Σημαντικές καθυστερήσεις καταγράφονται στο πρόγραμμα αντικατάστασης λέβητα του υπουργείου Περιβάλλοντος, καθώς ενώ έχουν κατατεθεί περίπου 10.000 αιτήσεις δεν έχουν απελευθερωθεί τα 15 εκατ. ευρώ από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ) για τη χρηματοδότησή του.
       
      Σύμφωνα με Τα Νέα χιλιάδες καταναλωτές περιμένουν εδώ και μήνες στο ακουστικό τους, προσδοκώντας ότι με βάση τις εξαγγελίες της κυβέρνησης τον περασμένο Σεπτέμβριο θα επιδοτηθούν για να μετατρέψουν τις κεντρικές τους θερμάνσεις πετρελαίου σε φυσικού αερίου.
       
      Ωστόσο, για αυτούς η χειμερινή περίοδος χάθηκε καθώς ακόμη και σήμερα να αποδεσμευθούν οι πιστώσεις, από την έγκριση μιας αίτησης μέχρι τη σύνδεση με το δίκτυο φυσικού αερίου της ΕΠΑ χρειάζονται δυο μήνες.
       
      Πηγή: http://news.in.gr/economy/article/?aid=1231376879
      Περισσότερα...

        7

    15. Αρθρογραφία

      Οι ευθύνες των φορέων υλοποίησης έργου

      Γιώργος Κουτίνας

      Η υλοποίηση ενός τεχνικού έργου συνιστά μια πολύπλοκη, χρονοβόρα και πρωτότυπη για κάθε έργο διαδικασία “έντασης” Κεφαλαίου, Εργασίας (πνευματικής και σωματικής), Υλικών - Εξοπλισμού και Μηχανικών Μέσων. Μοιραία εμπεριέχει – συνδέεται με κινδύνους και ευθύνες.
       
      Το ισχύον θεσμικό πλαίσιο στη χώρα μας γύρω από τα θέματα διαχείρισης κινδύνων και ευθυνών εμφανίζει κενά που στην πράξη συχνά επιβαρύνουν την ποιότητα του εκάστοτε έργου (αύξηση κόστους ή/και επιμήκυνση του χρόνου υλοποίησής του, απόκλιση από τα επιθυμητά τεχνικά - λειτουργικά χαρακτηριστικά). Συχνά, οι αστοχίες βαραίνουν τους συντελεστές του έργου και σε περιπτώσεις σοβαρών ατυχημάτων ταλαιπωρούν τους Μηχανικούς εμπλεκόμενους με την ιδιότητα του Μελετητή – Επιβλέποντα ή Εργολάβου Κατασκευαστή.
       
      Τα διάφορα νομοθετήματα με τα οποία προσπαθεί, κατά καιρούς, η Πολιτεία να επιβάλλει τον εκσυγχρονισμό του συστήματος παραγωγής έργων, «προσπερνούν» τα θέματα ευθύνης ή καταμερισμού ευθυνών συνήθως παραπέμποντας σε μελλοντικά Προεδρικά Διατάγματα ή Υπουργικές Αποφάσεις, που ουδέποτε ή σπάνια υλοποιούνται. Πρακτική που συνήθως λειτουργεί προς όφελος ενός “αρρωστημένου” κατεστημένου ακυρώνοντας κάθε θετική προσπάθεια να λειτουργήσει η αγορά με σύγχρονους ορθολογικούς κανόνες, χωρίς ή πέρα από Προεδρικά Διατάγματα και Υπουργικές Αποφάσεις. Η ανάγκη για ουσιαστικό εκσυγχρονισμό του συστήματος παραμένει το μεγάλο ζητούμενο.
       
      Το παρακάτω κείμενο είναι η Εισήγηση του Γράφοντος στη Διημερίδα που είχε διοργανώσει το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος στο ΕΒΕΑ στις 20-21 Μαΐου 2004, με θέμα «ΓΟΚ–Πολεοδομικές Εφαρμογές».
       
      Οι εκφραζόμενες απόψεις για εξορθολογισμό του συστήματος παραγωγής έργων στη χώρα μας είναι διαχρονικές. Θα πρέπει κάποτε να πάψει να συζητιέται η επίσης διαχρονική αντίληψη ότι τα περί ευθύνης των Φορέων υλοποίησης έργου, θα πρέπει να θεσμοθετηθούν με νόμο από την Πολιτεία. Δεν έχουμε τίποτα να εφεύρουμε. Η διεθνής πρακτική διαθέτει τα απαραίτητα δοκιμασμένα πρότυπα. Δεν έχουμε παρά να τα αντιγράψουμε και άμεσα να τα εφαρμόσουμε!
       
      Οι κίνδυνοι στα Τεχνικά Έργα
       
      Οι κίνδυνοι σε κάθε είδους τεχνικό Έργο σχετίζονται με ή προέρχονται από:
       
      • Διαχειριστικές αστοχίες στη διαδικασία παραγωγής του. Αναφερόμενοι στα οικοδομικά έργα, σημειώνονται αστοχίες οι οποίες οδηγούν σε δυσκολίες οικοδόμησης οικοπέδου («καθαρότητα» ιδιοκτησίας, αρτιότητα, απαιτήσεις πολεοδομίας), υπέρβαση του χρόνου (πχ καθυστέρηση στην πολεοδομία, άστοχο χρονοδιάγραμμα), κακή εκτίμηση του κόστους κατασκευής (πχ αδυναμία πρόβλεψης γεωτεχνικών προβλημάτων), ελλιπή αξιολόγηση δυνατοτήτων / ποιοτικών απαιτήσεων Πελάτη κλπ
      • Φυσικά φαινόμενα - Θεομηνίες (σεισμός, πλημμύρες, κατολισθήσεις κλπ)
      • Τυχαία ζημιογόνα γεγονότα (πυρκαγιά, τρομοκρατικές ενέργειες, βανδαλισμοί)
      • Αμέλεια, λάθη ή /και παραλείψεις των Φορέων υλοποίησης έργου.
      • “Κατασκευαστικές-Τεχνολογικές” αστοχίες (Λανθασμένη μελέτη, κακοτεχνία, ελαττωματικά υλικά). Οι αστοχίες αυτές είναι οι πλέον πολύπλοκες, καθώς προέρχονται από τον ατυχή συνδυασμό επιμέρους επιλογών ή υλικών. Αν και η κάθε επιμέρους επιλογή είναι εύστοχη, ενδέχεται ο συνδυασμός των επιμέρους επιλογών να είναι ασύμβατος και επικίνδυνος
       
      Οι παραπάνω κίνδυνοι μπορούν να προέρχονται από οποιαδήποτε φάση κατά τη διάρκεια της υλοποίησης του έργου (προμελέτη, μελέτη, επίβλεψη, κατασκευή, παραλαβή) και ενδέχεται να εμφανιστούν ακόμη και μετά τη λειτουργία του έργου.
       
      Οι σύγχρονες απαιτήσεις
       
      Οι βασικές απαιτήσεις ποιότητας ενός έργου και ιδιαίτερα των κτιρίων, είναι οι εξής:
      • Ευστάθεια και αξιοπιστία
      • Αντοχή στο χρόνο
      • Οικονομία κατασκευής και λειτουργίας
      Ωστόσο, η εξέλιξη της τεχνολογίας και η βελτίωση του μέσου βιοτικού επιπέδου, σε συνδυασμό με την αύξηση των αναγκών των πολιτών, είτε πρόκειται για κατοικία, για εμπορικά κτίρια ή κτήρια συνάθροισης κοινού, οδήγησαν σε σύγχρονες απαιτήσεις “ποιότητας” όπως:
       
      • Ασφάλεια
      • Απαιτήσεις Λειτουργικότητας (πχ επάρκεια, σωστή και οικονομική λειτουργία εγκαταστάσεων, απαιτήσεις δικτύωσης, θερμικής άνεσης, ενεργειακής εξοικονόμησης κλπ)
      • Συντηρησιμότητα
      • Αισθητική και αρμονική ένταξη στο Περιβάλλον
      Μη ικανοποίηση των παραπάνω παραμέτρων με τα δεδομένα της σύγχρονης οικονομίας, τα εξελισσόμενα ήθη της κοινωνίας και την ευρύτερα ισχύουσα νομολογία, μπορεί κάλλιστα να τεκμηριώσει αξίωση για αποζημίωση εις βάρος του Φορέα φερόμενου ως “υπαίτιο” στο έργο.
       
      Οι εμπλεκόμενοι Φορείς
       
      Ο Μηχανικός, από οποιαδήποτε θέση και αν εμπλέκεται στο έργο (Δημόσιος Λειτουργός, Μελετητής, Επιβλέπων, Κατασκευαστής), έχει μερίδιο στην ευθύνη για την αντιμετώπιση των κινδύνων και την επίτευξη των απαιτήσεων του Πελάτη αλλά και του Κοινωνικού Συνόλου για Ποιότητα και Ασφάλεια Κατασκευής. Ο Μηχανικός, δεν είναι ο μόνος και αποκλειστικά υπεύθυνος. Μερίδιο ευθύνης μπορεί να έχουν και άλλοι εμπλεκόμενοι στο έργο, δηλαδή:
      Ο Κύριος του Έργου (σαφής προσδιορισμός αναγκών, χρηματοδότησης, επιλογή συνεργείων, ειλικρινής περιγραφή δεδομένων)
      Η Δημόσια Αρχή (επάρκεια ενημέρωσης για πολύπλοκα θέματα νομοθεσίας, επαρκής έλεγχος, εξυπηρέτηση σε εύλογο χρονικό διάστημα)
      Ο Συμβολαιογράφος ή και ο Δικηγόρος (πχ για την «καθαρότητα» του οικοπέδου)
      Ο Αρχιτέκτων
      Ο Μελετητής
      Ο Επιβλέπων
      Ο Σύμβουλος Ασφάλειας / Τεχνικών Ελέγχων / Ποιότητας
      Ο Εργολάβος Κατασκευαστής
      Οι Υπεργολάβοι
      Οι Προμηθευτές (ποιότητα υλικών, προμήθεια σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα κλπ)

      Οι Ευθύνες
       
      Ποινική ευθύνη: “Όποιος, εκ προθέσεως, από δόλο, ή βαριά αμέλεια ζημιώνει κάποιον τιμωρείται”. Δηλαδή, διώκεται ποινικά. Δεν αρκεί να αποζημιώσει αλλά τιμωρείται με ποινή φυλάκισης, με βάση τον νόμο (Ποινικός Κώδικας).
       
      Αστική Ευθύνη: “Κάθε ενέργεια που ζημιώνει κάποιον, υποχρεωτικά συνεπάγεται την αποκατάσταση της βλάβης από αυτόν, από λάθος του οποίου προήλθε”,. Δηλαδή, σύμφωνα με το νόμο (Αστικός Κώδικας), “όποιος ζημιώνει κάποιον … αποζημιώνει”.
       
      Συμβατική Ευθύνη: Υποχρεώσεις σύμφωνα με τα οριζόμενα στις συμβάσεις που υπογράφουν μεταξύ τους οι φορείς των έργων. Εδώ ισχύουν τα διάφορα πρότυπα Συμβάσεων από τη εγχώρια και διεθνή πρακτική εμπειρία.
       
      Κατανομή Ευθυνών
      Σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία
      Σύμφωνα με πρότυπα συμβόλαια τα οποία θα υπογράφουν οι Μηχανικοί (Μελετητές ή Κατασκευαστές) με τους Πελάτες – Εργοδότες τους, τους Υπεργολάβους και Συνεργάτες τους
      Σύμφωνα με την αντικειμενική δυνατότητα ενός εκάστου εκ των Φορέων

      – να προβλέπει μέτρα για αποφυγή, ελαχιστοποίηση και έλεγχο κινδύνων
      – να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά ή να περιορίσει τις ζημιογόνες συνέπειες του κινδύνου, όταν αυτός επέλθει. Η τελευταία παράμετρος είναι αυτή που ποικίλει ανάλογα με τις ιδιομορφίες του έργου και ενδέχεται να απαιτεί ενεργοποίηση εμπειρογνωμόνων ή εξειδικευμένων συμβούλων.
       
      Επαγγελματική Ευθύνη Μελετητή–Συμβούλου Μηχανικού
       
      Η Μελέτη είναι «παροχή υπηρεσιών» με εφαρμογή των κανόνων «της τέχνης και της επιστήμης» και όχι «τεχνικό έργο» ή «προϊόν» με συγκεκριμένες προδιαγραφές. Στην κατηγορία της Μελέτης εντάσσεται και η Παροχή Υπηρεσιών Συμβούλου σε θέματα Διοίκησης Έργου, Επίβλεψης Έργου, Επιθεώρησης– Ελέγχου Ποιότητας Έργου, Ασφάλειας Έργου κλπ.
       
      Η ευθύνη κατά την άσκηση της αντίστοιχης δραστηριότητος σχετίζεται με «υποχρέωση-ευθύνη επιμέλειας», σε αντίθεση με την περίπτωση τεχνικού έργου ή προϊόντος όπου η αντίστοιχη επαγγελματική ευθύνη του Κατασκευαστή ή Προμηθευτή, σχετίζεται με «υποχρέωση αποτελέσματος», δηλαδή επίτευξη ή παροχή ποιότητας συγκεκριμένων προδιαγραφών.
       
      Η Επαγγελματική Ευθύνη του Μελετητή / Συμβούλου Μηχανικού, είναι η ευθύνη του για ενδεχόμενες ζημιογόνες επιπτώσεις εξαιτίας λάθους ή παράλειψης κατά την εφαρμογή της σχετικής νομοθεσίας και των σχετικών κανόνων της “Τέχνης και Επιστήμης”.
      Ως Μελετητής νοείται το κάθε Πρόσωπο ή Φορέας, ο οποίος μετέχει στο Σχεδιασμό, Μελέτη, Συντονισμό – Επίβλεψη, Ποιοτικό / Τεχνικό Έλεγχο – Επιθεώρηση. (Σε Κοινοπραξίες /Συμπράξεις Μελετητών, σύμφωνα με τη διεθνή νομολογία και πρακτική, κάθε μέλος ευθύνεται “αλληλέγγυα και εις ολόκληρο”).
       
      Ευθύνη “Κατασκευαστή”
       
      Η έννοια του “Κατασκευαστή” είναι ευρύτερη και θα πρέπει να προσδιοριστεί ευρύτερα. Δεν θα πρέπει να ταυτίζεται με αυτή του Εργολάβου, αλλά να περιλαμβάνει όλους τους εμπλεκόμενους στη διαδικασία της κατασκευής και αυτόματα να καθιστά όλους συνυπεύθυνους.
       
      Ο κατασκευαστής είναι αποκλειστικά υπεύθυνος έναντι του Κυρίου του Έργου για ζημιές στην κατασκευή ή για ζημιές /αστοχίες που εμφανίζονται μέσα σε κάποιο χρονικό διάστημα από την παράδοση του έργου και
      επηρεάζουν την ευστάθεια του έργου
      εκθέτουν σε κίνδυνο την ασφάλειά του ή ακόμη
      επηρεάζουν κάποιο από τα βασικά δομικά στοιχεία του και το καθιστούν επικίνδυνο ή ακατάλληλο για τον προορισμό του.

      Παραγραφή της Ευθύνης
       
      Η επαγγελματική ευθύνη του Μελετητή έχει νόημα και μπορεί να ενεργοποιηθεί μετά την παράδοση-παραλαβή της Μελέτης. Κατά συνέπεια, είναι εύλογο, η σχετική έμφαση να δίνεται στην περίοδο μετά την πρακτική εφαρμογή της Μελέτης και όχι στην αρχική φάση της έκδοσης της Οικοδομικής Άδειας, όταν πρόκειται για κτιριακό έργο ή της δημοπράτησης του αντίστοιχου έργου.
       
      Η εξασφάλιση του εκάστοτε Εργοδότη έναντι του Μελετητή, για μεν την αρχική φάση - συμβατική περίοδο εκπόνησης της μελέτης, επιτυγχάνεται με την «Εγγυητική Επιστολή Καλής Εκτέλεσης» για δε την μετέπειτα χρονική περίοδο από την παραλαβή της επιτυγχάνεται με κατάλληλο «Ασφαλιστήριο Επαγγελματικής Αστικής Ευθύνης» (“Professional Indemnity Insurance”).
       
      Σε ότι αφορά την παραγραφή της ευθύνης επισημαίνεται πως δεν θα πρέπει να γίνεται σύγχυση με την Ποινική Ευθύνη (δόλος ή «βαριά αμέλεια»), η οποία κατά το άρθρο 286 του Ποινικού Κώδικα, όπως αυτό έχει τροποποιηθεί, πρακτικά δεν παραγράφεται.
       
      Η επαγγελματική αστική ευθύνη με την έννοια της υποχρέωσης να συμπληρώσει παράληψη ή να διορθώσει κάποιο λάθος, είναι λογικό και δίκαιο να παραγράφεται μετά από κάποιο χρονικό διάστημα. Στις μελέτες δημοσίων έργων ως χρόνος παραγραφής θεωρείται η εξαετία μετά την παραλαβή της αντίστοιχης μελέτης.
      Στα ιδιωτικά έργα δεν υπάρχει σαφής συγκεκριμένη μνεία και το θέμα πρέπει να αποτελεί αντικείμενο αντίστοιχης σύμβασης ή νομικής επεξεργασίας. Θα μπορούσε όμως να επικαλεσθεί κανείς τη δεκαετία μετά την παραλαβή του αποπερατωμένου έργου, που σύμφωνα με τον Αστικό Κώδικα (άρθρο 693), είναι ο χρόνος παραγραφής της ευθύνης του «Κατασκευαστή». Η άποψη αυτή, στηρίζεται στο γεγονός πως, κατά τη διεθνή ασφαλιστική πρακτική, η έννοια του «Κατασκευαστή» περιλαμβάνει όλους όσους εμπλέκονται στη διαδικασία υλοποίησης της κατασκευής. όπου συνήθως εφαρμόζεται η αρχή της συνυπευθυνότητας. Αυτό γιατί είναι πρακτικά δύσκολη η απόδοση ευθυνών.
       
      Η Ελληνική Πραγματικότητα
       
      Στη χώρα μας, ειδικά στο χώρο παραγωγής ιδιωτικών Έργων, ο προσδιορισμός των Ευθυνών είναι ένα σχετικά ασαφές “τοπίο”, που όταν υπάρξει «πρόβλημα» κατά κανόνα απαιτείται νομική υποστήριξη και επίπονες διαδικασίες.
       
      Λαμβάνοντας υπόψη τις αντικειμενικές Συνθήκες παραγωγής ιδιωτικών Έργων, σημειώνεται πως το γενικότερο περιβάλλον, χαρακτηρίζεται από:
      Πολυνομία, πολύπλοκες διαδικασίες και δυσερμήνευτες διατάξεις
      Δυσλειτουργία και ανεπάρκεια υπηρεσιών
      Αδυναμία αποτελεσματικού ελέγχου
      Ανοικτό πεδίο για πολιτικές ή ιδιοτελείς παρεμβάσεις

      Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι, στην προσπάθειά της η Πολιτεία να καλύψει το κενό που δημιουργείται, προσθέτει συνεχώς ευθύνες στους Μηχανικούς, ενώ έχει ποινικοποιήσει πλήρως τις ευθύνες τους, ακόμη και την αμέλεια! (Ν. 2331/95, τροποποίηση άρθρου 286 του Ποινικού Κώδικα) Η παγκόσμια αυτή πρωτοτυπία δείχνει ανάγλυφα την ανωριμότητα της Ελληνικής Αγοράς και απαιτεί ολοκληρωμένη αντιμετώπιση από την Πολιτεία και τους Φορείς των Μηχανικών.
       
      Οι ευθύνες του Κατασκευαστή προκύπτουν μάλλον από τη νομολογία και όχι από σαφείς νομοθετικές διατάξεις, αφού ο οποιοσδήποτε μπορεί να εμφανίζεται ως Κατασκευαστής Ιδιωτικών Έργων.
       
      Οι Προμηθευτές προϊόντων ελέγχονται ελάχιστα για την τήρηση προδιαγραφών στα προϊόντα τους.
       
      Αποτέλεσμα, ο Μηχανικός να αποτελεί το εξιλαστήριο θύμα, συγκεντρώνοντας τις ευθύνες όλων σχεδόν των εμπλεκομένων στα ιδιωτικά έργα.
       
      Οι εξελίξεις
       
      Οι όποιες νομοθετικές ρυθμίσεις σε σχέση με αρμοδιότητες, υποχρεώσεις και αντίστοιχες Ευθύνες των εμπλεκόμενων Φορέων θα πρέπει απαραίτητα να ακολουθούν τις ακόλουθες βασικές αρχές:
      Ο Ιδιοκτήτης (εργοδότης) ή εξουσιοδοτημένο πρόσωπο “αιτεί” την έκδοση άδειας δόμησης, υποβάλλοντας κατάλληλα δικαιολογητικά και στοιχεία που αποδεικνύουν την κυριότητα και νομιμότητα της κατασκευής
      Η Αρμόδια Υπηρεσία “ελέγχει” την πληρότητα των στοιχείων και των δηλώσεων που υποβλήθηκαν και εγκρίνει τη χορήγηση άδειας δόμησης
      Οι Μελετητές οφείλουν να εκπονούν τις Μελέτες σύμφωνα με τα εγκεκριμένα στοιχεία του τοπογραφικού διαγράμματος και του διαγράμματος κάλυψης και σύμφωνα με τις διατάξεις που διέπουν τις προδιαγραφές εκπόνησης μελετών και τους κανονισμούς που ισχύουν και να υποβάλουν σχετική δήλωση
      Οι Επιβλέποντες Μηχανικοί οφείλουν να επιβλέπουν τις εργασίες δόμησης, ώστε αυτές να εκτελούνται σύμφωνα με τα εγκεκριμένα στοιχεία του τοπογραφικού διαγράμματος, του διαγράμματος κάλυψης και της μελέτης που υποβλήθηκε και να υποβάλουν σχετική δήλωση

      Οι Αρχιτέκτονες Μηχανικοί, οι οποίοι ασχολούνται με τα κτιριακά έργα έχουν να αντιμετωπίσουν τις εξής ευθύνες:
      Σύνταξη Μελετών και Σχεδίων
      Σύνταξη Φακέλου / Σχεδίου Ασφάλειας και Υγείας (ΦΑΕ – ΣΑΕ)
      Χρονοδιαγράμματα Κατασκευής
      Σύνταξη Προϋπολογισμού Έργου
      Επίβλεψη Εφαρμογής Μελέτης και Κατασκευής
      Επίβλεψη των φάσεων Κατασκευής και των Μέτρων Ασφαλείας
      Παραλαβή του αποπερατωμένου Έργου

      Για τις παραπάνω ευθύνες του είναι υπόλογος έναντι:
      Του ιδιοκτήτη (ΚτΕ)
      Των Υπηρεσιών του Δημοσίου
      Του Εργατοτεχνικού Προσωπικού
      Του Κατασκευαστή
      Διαφόρων “Τρίτων”.

      Εύκολα διαπιστώνει κανείς πως η παραπάνω κατάσταση δημιουργεί αντικειμενικά μεγάλη επαγγελματική ανασφάλεια και αβεβαιότητα, Ευθύνες τις οποίες αρκετοί Μηχανικοί έχουν βιώσει στην πράξη με ενίοτε επώδυνο τρόπο.
       
      Για αυτό το λόγο, πέρα από την επιδίωξη του κάθε Μηχανικού (ατομικά ή με τα συλλογικά του Όργανα) για εκσυγχρονισμό του θεσμικού πλαισίου, θα πρέπει συγχρόνως να υπάρξει η κατάλληλη μέριμνα για οργάνωση στην πράξη της απαραίτητης “άμυνας”. Προς τούτο, πρέπει να αξιοποιηθεί η Ασφάλιση Επαγγελματικής Ευθύνης, που φαίνεται να είναι η πλέον γόνιμη και αξιόπιστη λύση στο όλο πρόβλημα των Ευθυνών. Θεσμός, που είναι δοκιμασμένος με επιτυχία στις υπόλοιπες προηγμένες χώρες εδώ και αρκετά χρόνια.
       
      Συμπεράσματα
       
      Ο Μηχανικός ασκεί ένα σύνθετο επάγγελμα που μοιραία συνεπάγεται Κινδύνους οι οποίοι δεν μπορούν να εξαλειφθούν και Ευθύνες τις οποίες πρέπει να τις αναλάβει, στον βαθμό που του αναλογούν.
       
      Η Πολιτεία θα πρέπει να «ξεκαθαρίσει” το τοπίο των ευθυνών ως βασική υποχρέωσή της απέναντι στο Κοινωνικό Σύνολο
       
      Οι Υπηρεσίες της Πολιτείας δεν πρέπει να είναι στο απυρόβλητο, αλλά να αναλαμβάνουν τις ευθύνες που τους αναλογούν
       
      Η Ποινική Ευθύνη συνδέεται με τιμωρία και δεν ασφαλίζεται. Απεναντίας, η Αστική Ευθύνη ασφαλίζεται. Πρέπει συστηματικά να εφαρμοσθεί και στη χώρα μας
       
      Η Ασφάλιση είναι ένας δόκιμος τρόπος για τον περιορισμό των αβεβαιοτήτων και των κινδύνων που προέρχονται από τις ευθύνες, στο βαθμό που είναι ουσιαστική και βασίζεται σε αξιόπιστα ασφαλιστήρια συμβόλαια και σωστές υπηρεσίες, που να οδηγούν σε δίκαια αποζημίωση, χωρίς χρονοβόρες δικαστικές διαδικασίες.
       
      Η θεσμοθέτηση της ασφαλιστικής κάλυψης της Επαγγελματικής Αστικής Ευθύνης του Μηχανικού (Φυσικό Πρόσωπο ή Οργανωμένη Εταιρία), παρέχοντος Υπηρεσίες Μελετητή – Επιβλέποντα – Συμβούλου και της ασφαλιστικής κάλυψης της 10ετους εγγύησης του Κατασκευαστή (στην ευρεία του έννοια), πιστεύεται πως είναι τα “εργαλεία” που θα λύσουν το πρόβλημα του βάρους της Ευθύνης και θα οδηγήσουν στον εκσυγχρονισμό του συστήματος παραγωγής Έργων στη χώρα μας.
       
      Οι Μηχανικοί και οι Φορείς τους θα πρέπει να αναλάβουν πρωτοβουλίες για την αξιοποίηση του θεσμού της Ασφάλισης και την ανάδειξη του ουσιαστικού ρόλου της, προς όφελος των Μηχανικών με την ιδιότητα του Μελετητή – Επιβλέποντα ή του Εργολάβου - Κατασκευαστή.
       
      Από τον κ. Γιώργοο Κουτίνα, Μηχανικός ΕΜΠ & ENSPM Γαλλίας, Εμπειρογνώμων Ασφαλίσεων σε θέματα αστικής ευθύνης, επιχειρηματικών κινδύνων & τεχνικών έργων.
      **********************(Διεγράφη διαφημιστική παραπομπή)****************
       
       
      Το Φόρουμ δεν είναι μέσο διαφήμισης και φυσικά δεν εξυπηρετεί τέτοιους σκοπούς.
      Θα σας παρακαλούσα λοιπόν να σεβαστείτε του Κανόνες Συμμετοχής και ειδικότερα το Νο 7 αυτών και να μην επαναληφθεί ανάλογο προμοτάρισμά σας.
       
      ilias
      Περισσότερα...

        4

    16. Αρθρογραφία

      Σε νέα ημέρα και ώρα η υπηρεσία φοροτεχνικής υποστήριξης προς τους μηχανικούς μέλη του ΤΕΕ

      Engineer

      Από το Φεβρουάριο, δηλαδή από την τρέχουσα εβδομάδα, η ημέρα και η ώρα που θα παρέχεται η υπηρεσία φοροτεχνικής υποστήριξης προς τους μηχανικούς μέλη του ΤΕΕ αλλάζουν. Αντί για Παρασκευή, από αυτήν την εβδομάδα και κάθε εβδομάδα η φοροτεχνική υποστήριξη θα παρέχεται κάθε Τετάρτη 10-13 μμ. (με πρώτη ημέρα την Τετάρτη 3 Φεβρουαρίου 2016) στο ίδιο γραφείο (στον 8o όροφο, γραφείο Νο 809 στην Κεντρική Υπηρεσία του ΤΕΕ – Νίκης 4, Αθήνα). Υπενθυμίζεται ότι η υπηρεσία αυτή του ΤΕΕ προς τους μηχανικούς μέλη του παρέχεται προκειμένου να αντιμετωπίζονται θέματα λογιστικής και φοροτεχνικής φύσης, τα οποία ενδέχεται να κωλύουν την αποτελεσματική άσκηση του επαγγέλματος.
       
      Υπενθυμίζεται ότι ήδη τους τελευταίους μήνες παρέχεται από το ΤΕΕ στους μηχανικούς μέλη του αντίστοιχη υπηρεσία νομικής υποστήριξης, για παροχή νομικών οδηγιών/συμβουλών, κάθε Τρίτη & Τετάρτη και ώρες 11.00 – 14.00 στον 8o όροφο, γραφείο Νο 809 στην Κεντρική Υπηρεσία του ΤΕΕ (Νίκης 4, Αθήνα).
       
      Επίσης το ΤΕΕ παρέχει υπηρεσία υποστήριξης για θέματα ιδιωτικών έργων και μελετών προς τους μηχανικούς μέλη του η οποία λειτουργεί κάθε Τρίτη και Τετάρτη και ώρες 10.00 – 15.00 στον 5o όροφο, γραφείο Νο 513 στην Κεντρική Υπηρεσία του ΤΕΕ (Νίκης 4, Αθήνα).
       
      Πηγή: http://web.tee.gr/nea-imera-kai-ora-h-ypiresia-forotexnikis-ypostiriksis/
      Περισσότερα...

        2

    17. Αρθρογραφία

      Αναφορά GEER/EERI/ATC για τους σεισμούς (26.01.14, 03.02.14) της Κεφαλονιάς

      Engineer

      Διαβάστε την αναφορά GEER/EERI/ATC για τους σεισμούς (26.01.14, 03.02.14) της Κεφαλονιάς.
       
      Κατεβάστε την αναφορά εδώ: http://www.geerassociation.org/GEER_Post%20EQ%20Reports/Cephalonia_Greece_2014/GEER-EERI-ATC_Cephalonia-GREECE_v1.pdf
       
      Δείτε περισσότερα εδώ: http://www.geerassociation.org/GEER_Post%20EQ%20Reports/Cephalonia_Greece_2014/
      Περισσότερα...

        0

    18. Αρθρογραφία

      Τροπολογία του νέου νόμου αυθαιρέτων σχετικά με την αφαίρεση επαγγελματικών δικαιώματων σε μη Α/Μ

      Greenick

      Ψάχνωντας σήμερα στο site της βουλής, βρήκα την παρακάτω τροπολογία-σφήνα που τροποποιεί την παρ. 2 του αρθ. 8 του Ν.4030, το οποίο όπως ισχύει σήμερα επιτρέπει μόνο σε Α/Μ την υπογραφή αρχ. μελετών σε παραδοσιακούς οικισμούς, παραδοσιακά τμήματα πόλης κ.λ.π. Με την τροπολογία που αναφέρω,επιπροσθέτως δίνονται αποκλειστικά σε Α/Μ οι αρχιτεκτονικές μελέτες και στα ειδικά κτίρια ανά την επικράτεια, δηλαδή σύμφωνα με την παρ. 21 του αρθ.2 του ΝΟΚ, όλα τα κτίρια με χρήση άνω του 50% που δεν είναι κατοικία!!!
       
      Κοντολογίς,οι μη Α/Μ θα μπορούμε να υπογράψουμε αρχιτεκτονικά μόνο σε κατοικίες ή σε κτίρια με χρήση κατοικίας πάνω από 50%. Όλα τα άλλα τα ξεχνάμε.
       
      Ήδη σε περιοχές όπως στην Κέρκυρα που δραστηριοποιούμαι -με μεγάλο παραδοσιακό τμήμα πόλης και πάρα πολλούς παραδοσιακούς οικισμούς-, το αντίστοιχο άρθρο όπως ισχύει σήμερα έχει αφαιρέσει πάρα πολλά επαγγελματικά δικαιώματα σε πολλούς κλάδους μηχανικών, δίνοντάς τα αποκλειστικά σε Α/Μ.Αν ψηφιστεί και η τροπολογία,θα επηρεάσει όλη την επικράτεια, σε ένα απείρως ευρύτερο φάσμα εργασιών.
       
      Η τροπολογία κατατέθηκε στις 26/7/2013, φέρει την υπογραφή του Υπουργού Σταύρου Καλαφάτη και θα συζητηθεί σήμερα στις 17:00 σύμφωνα με το πρόγραμμα των Συνεδριάσεων της Επιτροπής...
       
      Να τονίσω ότι σκοπός της ανάρτησής μου φυσικά και δεν είναι να ανοίξει καμιά κόντρα με τους συναδέλφους Α/Μ -που θεωρώ ότι ευνοούνται σκανδαλωδώς από την εν λόγω τροπολογία-, αλλά απλά η ενημέρωση των λοιπών συναδέλφων, γιατί από ό,τι έχω καταλάβει κανείς δεν την έχει πάρει χαμπάρι,αφού άλλη αντίστοιχη ανάρτηση δεν βρήκα...
       
      Η τροπολογία είναι η: 704/80 26.7.2013
       
      Πηγή: http://www.hellenicparliament.gr/UserFiles/bbb19498-1ec8-431f-82e6-023bb91713a9/8154991_1.pdf
      Περισσότερα...

        99

    19. Αρθρογραφία

      Αλλαγή θεσμικού πλαισίου για τους μηχανικούς ζητά η Επιτροπή Ανταγωνισμού

      Engineer

      Κατάργηση του ισχύοντος θεσμικού πλαισίου για το επάγγελμα του μηχανικού προτείνει, με γνωμοδότησή της προς το υπουργείο Υποδομών, η Επιτροπή Ανταγωνισμού.
       
      Στις προτάσεις της Επιτροπής αναφέρεται μεταξύ άλλων πως «είναι αναγκαία η κατάργηση του υφιστάμενου νομοθετικού πλαισίου και όλων των σχετικών εγκυκλίων και η έκδοση ενός νέου και σύγχρονου (ανεξάρτητα από την καθ' ύλην αρμοδιότητα εκάστου υπουργείου) νομοθετήματος, το οποίο θα καθορίζει τις προϋποθέσεις για την απόκτηση των επαγγελματικών δικαιωμάτωνόλων των ειδικοτήτων των διπλωματούχων μηχανικών».
       
      Σύμφωνα με την γνωμοδότηση, «με αυτόν τον τρόπο θα αντιμετωπισθούν τα ζητήματα νομιμότητας των εγκυκλίων και θα αρθούν οι υπάρχουσες αντιφάσεις, αφενός μέσω του καθορισμού των ποιοτικών προσόντων που απαιτούνται για την απόκτηση του κάθε τίτλου (ακαδημαϊκοί τίτλοι, πείρα, εγγραφή σε επιμελητήριο κ.λπ.) και της περιγραφής του αντικειμένου με βάση το γνωστικό αντικείμενο σπουδών της κάθε ειδικότητας και αφετέρου με τον καθορισμό των ελάχιστων απαιτούμενων δραστηριοτήτων και εργασιών ανά τεχνικό έργο, διασφαλίζοντας κατ' αυτόν τον τρόπο το δημόσιο συμφέρον».
       
      Προτείνεται επίσης από τον καθηγητή της Νομικής Σχολής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Δ. Αυγητίδη η πλήρης κατάργηση του σημερινού θεσμικού πλαισίου καθώς επίσης και η ενσωμάτωση αντίστοιχων κανόνων που ισχύουν σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες με στόχο «την αυτορρύθμιση του επαγγέλματος των μηχανικών με σκοπό την παροχή αρτιότερων υπηρεσιών προς όφελος του καταναλωτή και της δημόσιας ασφάλειας, χωρίς να εισάγουν περιορισμούς στην πρόσβαση στο επάγγελμα, στις υπηρεσίες και στον ανταγωνισμό, πλην των προβλέψεων για τα απαιτούμενα επαγγελματικά προσόντα, όπως αυτά υποδεικνύονται από τους κανόνες της τέχνης και της επιστήμης».
       
      Η 12σέλιδη γνωμοδότηση της Επιτροπής Ανταγωνισμού δικαιώνει στην πραγματικότητα όσους υποστηρίζουν ότι η δαιδαλώδης ελληνική νομοθεσία χορηγεί επαγγελματικά δικαιώματα στη βάση ακαδημαϊκών τίτλων, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη η επάρκεια, η ουσιαστική πείρα και το πραγματικό ίχνος ενός μηχανικού στην αγορά.
       
      Στην ουσία, καθορίζει προληπτικά και μέσω κανονιστικών πράξεων αποκλειστικές επαγγελματικές δραστηριότητες ακόμα και σε σύνθετα τεχνικά έργα ή εγκαταστάσεις υπέρ ορισμένων ειδικοτήτων μηχανικών. Έτσι, δε λαμβάνεται υπόψη η πείρα που απέκτησε ένας μηχανικός κατά τη διάρκεια της θητείας του ή το γεγονός πως εξειδικεύθηκε σε τομέα άλλον από αυτόν του πτυχίου του.
       
      Η Επιτροπή Ανταγωνισμού επισημαίνει πως ορισμένες ειδικότητες μηχανικών «έχουν προνομιακή μεταχείριση σε βάρος κάποιων άλλων», χωρίς τα συγκεκριμένα προνόμια να δικαιολογούνται επαρκώς για επιστημονικούς ή άλλους λόγους. Αναφέρεται κυρίως στις ειδικότητες των πολιτικών μηχανικών και των ηλεκτρολόγων - μηχανολόγων μηχανικών οι οποίες απολαμβάνουν προνόμια τα οποία δεν μοιράζονται με άλλες ειδικότητες που διαθέτουν αντίστοιχη ειδίκευση και γνώση.
       
      Προτείνεται επίσης η αναθεώρηση του σημερινού μοντέλου με τα μητρώα μελετητών (27 διαφορετικές κατηγορίες) με βάση τα οποία οι μηχανικοί έχουν τη δυνατότητα συμμετοχής ή όχι σε διαγωνισμούς μελετών του δημοσίου.
       
      Όπως αναφέρεται στη γνωμοδότηση, «προτείνεται η ενοποίηση των διαφορετικών μητρώων βάσει αντικειμενικών κριτηρίων κατόπιν αξιολόγησης του γνωστικού αντικειμένου που αντιστοιχεί σε επιμέρους πτυχές της μηχανικής, με παράλληλη κατάργηση των υφιστάμενων περιορισμών που αφορούν στην εγγραφή σε μεμονωμένα μόνο μητρώα ή και στην εγγραφή σε μέγιστο επιτρεπόμενο αριθμό υποκατηγοριών εντός του ίδιου μητρώου (δεδομένου ότι οι εν λόγω περιορισμοί είναι υπέρμετρα περιοριστικοί της επαγγελματικής ελευθερίας και στρεβλώνουν την αποτελεσματική λειτουργία του ανταγωνισμού, ιδίως στην αγορά των διαγωνιστικών διαδικασιών για δημόσια έργα)».
       
      Διαβάστε όλο το ΦΕΚ της γνωμοδότησης εδώ: Γνωμοδότηση Επιτροπής Ανταγωνισμού.pdf
      Περισσότερα...

        11

    20. Αρθρογραφία

      Ο «ακριβός» λογαριασμός της εξαετούς κρίσης για το λεκανοπέδιο της Αττικής

      Engineer

      Ως λαίλαπα στη ζωή των 3.827.624 κατοίκων της Αττικής λειτούργησε η 6ετής κρίση. Στον γεωγραφικό τόπο που «παράγεται» το μισό ΑΕΠ της χώρας χάθηκαν περισσότερες από 400.000 θέσεις εργασίας. Το κατά κεφαλήν ΑΕΠ μειώθηκε κατά 5.000 ευρώ, ενώ η οικοδομική δραστηριότητα υποχώρησε πάνω από 80%. Πάνω από 60.000 επιχειρήσεις έβαλαν λουκέτο και το ετήσιο εισόδημα της περιφέρειας συρρικνώθηκε κατά 20 δισ. ευρώ. Αποταμιεύσεις 52 δισ. έκαναν φτερά, ενώ από τα 3,827 εκατομμύρια που, βάσει απογραφής, είναι το σύνολο του πληθυσμού, εργαζόμενος –έστω και μερικώς απασχολούμενος ή με καθυστέρηση αμειβόμενος– είναι ο ένας στους τρεις.
       
      Τα στοιχεία που δημοσίευσε η Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛΣΤΑΤ) δείχνουν ότι από τα 3,354 εκατομμύρια κατοίκους της Αττικής, ηλικίας άνω των 15 ετών, εξακολουθούν να εργάζονται 1,328 εκατομμύρια έναντι 1.777.200 που ήταν στο τελευταίο τρίμηνο του 2008. Οι άνεργοι είναι σήμερα 517.800. Από αυτούς, οι 339.270 είναι εγγεγραμμένοι στον ΟΑΕΔ. Γι’ αυτούς γνωρίζουμε περισσότερα πράγματα:
       
      1. Οι μακροχρόνια άνεργοι –δηλαδή αυτοί που έχουν μείνει χωρίς δουλειά για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των 12 μηνών– είναι πλέον 179.509 έναντι 60.720 τον Απρίλιο του 2010.
       
      2. Από το σύνολο των εγγεγραμμένων στον ΟΑΕΔ ανέργων της Αττικής, επίδομα ανεργίας εξακολουθούν να εισπράττουν μόλις 39.434 (ήταν 69.887 τον Απρίλιο του 2010). Αυτό σημαίνει ότι ενώ ο άνεργος πληθυσμός της πρωτεύουσας υπερβαίνει το μισό εκατομμύριο, σταθερή εισοδηματική ενίσχυση εξακολουθούν να εισπράττουν μόλις οι 40.000, δηλαδή περίπου οι 8 στους 100. Κι αυτό, διότι άλλος φορέας να επιδοτεί τους ανέργους πέραν του ΟΑΕΔ δεν υπάρχει.
       

       
      Ακόμη και στις τάξεις των εργαζομένων όμως, τα προβλήματα δεν είναι λίγα. Το ποσοστό των ημιαπασχολουμένων από 5,8% που ήταν στο τέλος του 2008 έχει ξεπεράσει το 9%. Αυτό σημαίνει ότι περίπου 130.000 εργαζόμενοι στην Αττική αμείβονται με λιγότερα από 470 ευρώ μεικτά κατά μέσο όρο, όπως δείχνουν και τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία του ΙΚΑ. Οσον αφορά τους εργαζόμενους οι οποίοι πληρώνονται με καθυστέρηση από έναν έως και έξι μήνες, εκτιμώνται σε τουλάχιστον 300.000, καθώς το πανελλαδικό ποσοστό υπολογίζεται –ανεπίσημα καθώς επίσημα στοιχεία δεν υπάρχουν– σε τουλάχιστον 20%.
       
      Οι απώλειες των θέσεων εργασίας οφείλονται κυρίως στην κάμψη της οικονομικής δραστηριότητας. Τρεις δείκτες αποδεικνύουν τι ακριβώς συνέβη:
       
      1. Ολόκληρο το 2013 εκδόθηκαν 3.675 οικοδομικές άδειες στην Αττική για την ανέγερση κτισμάτων συνολικής επιφάνειας 560.900 τετραγωνικών μέτρων. Τον Δεκέμβριο του 2009 (και ενώ η κρίση στην οικοδομή είχε ξεσπάσει πολύ νωρίτερα) οι άδειες ήταν 15.347 και αντιστοιχούσαν σε 3.255.600 τετραγωνικά.
       
      2. Οι πωλήσεις αυτοκινήτων στην Αττική ανήλθαν σε 144.586 το 2007, χρονιά ρεκόρ για τις πωλήσεις Ι.Χ. καθώς σε ολόκληρη τη χώρα κυκλοφόρησαν 279 χιλιάδες καινούργια αυτοκίνητα. Ολόκληρο το 2013 οι πωλήσεις έπεσαν κάτω από τις 28.000, καθώς σε ολόκληρη τη χώρα διατέθηκαν περίπου 56.000 οχήματα.
       
      3. Οι εκτιμήσεις της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου κάνουν λόγο για περισσότερα από 65.000 «λουκέτα» επιχειρήσεων μόνο στα στενά όρια της Αττικής, με το ποσοστό των εταιρειών που ανέστειλαν δραστηριότητα να ανέρχεται κοντά στο 30%.
       
      Η Αττική συγκεντρώνει περίπου τη μισή οικονομική δραστηριότητα της χώρας (δείγμα του υδροκεφαλισμού όπως επίσης και το γεγονός ότι στην πρωτεύουσα έχει συγκεντρωθεί περίπου το 40% του πληθυσμού). Μεγάλα τα μεγέθη, μεγάλες και οι ζημίες που προκάλεσε η ύφεση. Η επεξεργασία των στατιστικών στοιχείων της ΕΛΣΤΑΤ δείχνει ότι το περιφερειακό ΑΕΠ υποχώρησε κοντά στα 90 δισεκατομμύρια ευρώ περίπου όσο ήταν και το 2005. Προς το παρόν, η ΕΛΣΤΑΤ έχει ανακοινώσει επίσημα τα στοιχεία του 2011 που δείχνουν απώλειες 10 δισεκατομμυρίων ευρώ μέσα σε μόλις μία διετία (από 110,5 δισ. ευρώ στο τέλος του 2009 σε 100,3 δισ. ευρώ στο τέλος του 2011).
       
      Μεγάλη μείωση των αποταμιεύσεων
       
      Με δεδομένη την ύφεση του 2012 και του 2013, η πρόβλεψη για περιφερειακό ΑΕΠ κοντά στα 90 δισ. ευρώ για το 2013 είναι σχετικά ασφαλής. Τι σημαίνουν αυτά τα μεγέθη σε όρους κατά κεφαλήν;
      Η Αττική ήταν (και παραμένει) ο δεύτερος πλουσιότερος νομός της χώρας σε όρους κατά κεφαλήν ΑΕΠ μετά τη Βοιωτία. Το κατά κεφαλήν ΑΕΠ ήταν 27.443 ευρώ στο τέλος του 2009, υποχώρησε στα 25.224 ευρώ στο τέλος του 2011 και πλέον εκτιμάται στα επίπεδα των 22.000 ευρώ. Αυτό σημαίνει ότι οι μέσες απολαβές συρρικνώθηκαν κατά τουλάχιστον 20%.
       
      Οι μειώσεις των εισοδημάτων και οι απώλειες θέσεων εργασίας οδήγησαν και σε συρρίκνωση των αποταμιεύσεων.
       
      Το ρεκόρ για την Ελλάδα καταγράφηκε από την Τράπεζα της Ελλάδας τον Δεκέμβριο του 2009. Τότε, όλοι οι Ελληνες μαζί είχαμε κατορθώσει να τοποθετήσουμε στις τράπεζες 237,5 δισεκατομμύρια ευρώ. Εξ αυτών, τα 133 δισ. ευρώ –δηλαδή πάνω από τα μισά– ανήκαν στους κατοίκους του λεκανοπεδίου. Και μετά η κρίση βάθαινε. Οι Ελληνες γενικώς έχασαν (και κάποιοι φυγάδευσαν στο εξωτερικό) περίπου 74,3 δισ. ευρώ (τον Δεκέμβριο του 2013, οι καταθέσεις υποχώρησαν στα 163,2 δισ. ευρώ). Μόνο στα γεωγραφικά όρια της Αττικής, οι αναλήψεις έφτασαν στα 52 δισεκατομμύρια ευρώ.
       
      Πηγή: http://www.kathimerini.gr/772881/article/oikonomia/ellhnikh-oikonomia/o-akrivos-logariasmos-ths-e3aetoys-krishs-gia-to-lekanopedio-ths-attikhs
      Περισσότερα...

        1

    21. Αρθρογραφία

      Αυγενάκης: Μπέρδεμα με το ενεργειακό πιστοποιητικό στην ηλεκτρονική υποβολή μισθωτηρίων

      Giorgos1987

      Στη σύγχυση που έχει δημιουργηθεί στους ενεργειακούς επιθεωρητές, σχετικά με την υποχρέωση έκδοσης του ενεργειακού πιστοποιητικού κατά την ηλεκτρονική υποβολή μισθωτηρίων συμβολαίων, αναφέρθηκε σε κοινοβουλευτική του παρέμβαση ο βουλευτής Ηρακλείου Λευτέρης Αυγενάκης.
       
      Όπως επισημαίνει ο βουλευτής, με την ενεργοποίηση της υπηρεσίας υποβολής μισθωτηρίων συμβολαίων της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων, πλέον τα μισθωτήρια συμβόλαια υποβάλλονται ηλεκτρονικά. Έτσι, με την ηλεκτρονική εφαρμογή ο ιδιοκτήτης του ακίνητου υποβάλει ηλεκτρονικά το μισθωτήριο στην Εφορία και δεν θα χρειάζεται να επισκεφθεί την φορολογική Αρχή. Ωστόσο, κατά την ηλεκτρονική υποβολή των δηλώσεων μισθώσεων το Πιστοποιητικό Ενεργειακής Απόδοσης (Π.Ε.Α) είναι προαιρετικό. Αν πάντως για το ακίνητο που μισθώνεται έχει εκδοθεί Π.Ε.Α τότε μπορεί να συμπληρωθεί το πεδίο στην ενότητα «ενεργειακό πιστοποιητικό».
       
      Ο κ. Αυγενάκης επισημαίνει μάλιστα ότι «δημιουργείται σύγχυση στους ενδιαφερόμενους, καθώς από το λογισμικό της πλατφόρμας προκύπτει ότι είναι προαιρετική η υποβολή του ενεργειακού πιστοποιητικού, ενώ η νομοθεσία απαιτεί την έκδοση του πιστοποιητικού ενεργειακής απόδοσης για κατασκευές πάνω από 50 τ.μ.
       
      Πηγή: http://energy-engineer.blogspot.gr/2014/02/blog-post_2815.html
      Περισσότερα...

        8

×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.