Μετάβαση στο περιεχόμενο
  • Buildinghow
    HoloBIM Structural

  • Περιβάλλον

    Περιβάλλον

    1582 ειδήσεις in this category

    1. Περιβάλλον

      Τα ευρωπαϊκά δεδομένα για την καύση απορριμμάτων

      Engineer

      Η πρόσφατη διαβούλευση της Στρατηγικής Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ) για το δίκτυο έξι μονάδων ενεργειακής αξιοποίησης απορριμματογενών καυσίμων στην Ελλάδα άνοιξε εκ νέου τη συζήτηση για τον ρόλο της καύσης απορριμμάτων στην εθνική στρατηγική διαχείρισης αποβλήτων. Η μελέτη του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας θέτει σαφείς στόχους: μείωση της ταφής κάτω από 10%, συμπληρωματική λειτουργία της καύσης έναντι της ανακύκλωσης, παραγωγή ηλεκτρικής και θερμικής ενέργειας, δημιουργία θέσεων εργασίας και τήρηση αυστηρών ευρωπαϊκών ορίων ρύπων.
      Όμως, το πραγματικό ερώτημα παραμένει: τι δείχνει η ευρωπαϊκή εμπειρία τόσο για την περιβαλλοντική όσο και για την οικονομική διάσταση αυτής της επιλογής;
      Η ευρωπαϊκή εικόνα: δίκτυο εκατοντάδων μονάδων, αλλά και έντονες αντιπαραθέσεις
      Στην Ε.Ε. και τον ευρύτερο ευρωπαϊκό χώρο λειτουργούν σήμερα περίπου 500–546 μονάδες ενεργειακής αξιοποίησης απορριμμάτων, με συνολική δυναμικότητα 100–114 εκατ. τόνους ετησίως. Μόνο το 2023, στην ΕΕ-27 κάηκαν 58 εκατ. τόνοι δημοτικών αποβλήτων (129 kg ανά κάτοικο), σύμφωνα με την Eurostat.

      Οι μεγάλες πόλεις της Κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης χρησιμοποιούν εδώ και δεκαετίες τις μονάδες WtE ως βασικό πυλώνα διαχείρισης, ενσωματώνοντάς τες σε δίκτυα τηλεθέρμανσης και βιομηχανικής ενέργειας. Παράλληλα, καταγράφεται ισχυρό επενδυτικό κύμα για αναβαθμίσεις απόδοσης και έργα δέσμευσης CO₂ (CCS):
      Στη Brescia (Ιταλία), η A2A επενδύει €110 εκατ. για αύξηση απόδοσης από 84% σε 98% και μείωση εκπομπών. Στην Κοπεγχάγη, το εμβληματικό CopenHill ξεκινά έργο CCS για δέσμευση 400.000 τόνων CO₂ ετησίως. Στο Όσλο, το Klemetsrud επανεκκινεί αντίστοιχο έργο με στόχο 350.000 τόνους. Στη Στοκχόλμη, η ΕΤΕπ χρηματοδοτεί με €260 εκατ. έργο BECCS για βιοενέργεια. Ωστόσο, η τάση δεν είναι μονοσήμαντη: εκατοντάδες ευρωπαϊκές πόλεις που υιοθετούν την προσέγγιση Zero Wasteαπορρίπτουν νέες μονάδες, επενδύοντας σε διαλογή στην πηγή, βιοαπόβλητα και μηχανική επεξεργασία υπολειμμάτων (MRBT).
      Περιβαλλοντικές επιπτώσεις: τι λένε οι μελέτες
      Η επιστημονική βιβλιογραφία δείχνει μια διαφοροποιημένη εικόνα:
      Σύγχρονες μονάδες με αυστηρά φίλτρα (BAT – Best Available Techniques) εμφανίζουν χαμηλά επίπεδα εκπομπών βαρέων μετάλλων, διοξινών και μικροσωματιδίων, συχνά κάτω από τα όρια της Ε.Ε. Μελέτες στην Ιταλία, Σλοβακία και Ην. Βασίλειο καταγράφουν μικρή αύξηση συγκεντρώσεων NO₂ και PMσε αποστάσεις έως 3 χλμ., αλλά σε επίπεδα χαμηλότερα από άλλες πηγές όπως η κυκλοφορία. Η EEA δείχνει ότι οι εκπομπές διοξινών από τις μονάδες καύσης στην Ε.Ε. έχουν μειωθεί πάνω από 90% από το 1990, λόγω τεχνολογικών αναβαθμίσεων. Η έρευνα για υπερλεπτά σωματίδια (UFP) υπογραμμίζει ότι πάνω από το 90% των εκπεμπόμενων σωματιδίων μπορεί να είναι μικρότερα από 0,1 μm – δύσκολα φιλτραρίσιμα, με άγνωστη ακόμη πλήρως επίδραση στην υγεία. Παρά τις βελτιώσεις, η καύση έχει σημαντικό κλιματικό αποτύπωμα: η καύση 1 τόνου αποβλήτων παράγει περίπου 1 τόνο CO₂, ενώ το WtE έχει υψηλότερες εκπομπές CO₂e ανά MWh από τις περισσότερες ανανεώσιμες πηγές. Η αντιστάθμιση επιτυγχάνεται κυρίως μέσω της αποφυγής εκπομπών μεθανίου από την ταφή.
      Η οικονομική διάσταση: ακριβή ή ανταγωνιστική ενέργεια;
      Η ενέργεια από WtE δεν είναι φθηνή. Στην Ευρώπη:
      Η τιμή παραγωγής κυμαίνεται £80–121/MWh για έργα με συμπαραγωγή, υψηλότερη από αιολικά (€60/MWh) και μεγάλης κλίμακας ηλιακά (€87/MWh), και κοντά στο κόστος ηλεκτροπαραγωγής από αέριο ή λιγνίτη (~€90–95/MWh). Το κόστος επεξεργασίας απορριμμάτων με καύση σε σύγχρονες μονάδες κυμαίνεται συνήθως από €80 έως €120/τόνο, ενώ με νέα περιβαλλοντικά τέλη/ETS μπορεί να φτάσει τα £135–193/τόνο στο Ηνωμένο Βασίλειο – υπερβαίνοντας το κόστος ταφής. Για την ελληνική ΣΜΠΕ, οι υπολογισμοί δείχνουν ότι το καθαρό κόστος για τους δήμους (μετά την πώληση της παραγόμενης ενέργειας) θα μπορούσε να φτάσει τα ~100 €/τόνο, δηλαδή έως και τριπλάσιο από το σημερινό τέλος ταφής.
      Η διάσταση της διαβούλευσης
      Η ευρωπαϊκή νομοθεσία (Οδηγία 2001/42/ΕΚ για Στρατηγικές Μελέτες και 2011/92/ΕΕ για Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων) απαιτεί ουσιαστική δημόσια διαβούλευση και εξέταση εύλογων εναλλακτικών σεναρίων. Στη Γαλλία και το Βέλγιο, για παράδειγμα, η έγκριση νέων WtE συνδέεται με αποδείξεις ότι έχει εξαντληθεί η ανακύκλωση και η μείωση στην πηγή.
      Στην ελληνική περίπτωση, η διαβούλευση της ΣΜΠΕ μπορεί να αποτελέσει ευκαιρία ώστε:
      να εξεταστούν σενάρια χωρίς νέες μονάδες και με ενίσχυση της διαλογής στην πηγή, να υπάρξουν δεσμεύσεις για δημοσιοποίηση σε πραγματικό χρόνο των εκπομπών, να ενσωματωθεί πρόβλεψη για CCS-ready σχεδιασμό, ακολουθώντας τις τάσεις των έργων στην Κεντρική και Βόρεια Ευρώπη. Η ενεργειακή αξιοποίηση απορριμμάτων στην Ευρώπη δεν είναι μια μονοδιάστατη λύση: τεχνολογικά, μπορεί να λειτουργήσει με χαμηλές εκπομπές, οικονομικά όμως παραμένει ακριβή πηγή ενέργειας και απαιτεί σημαντικές δημόσιες και ιδιωτικές επενδύσεις. Για την Ελλάδα, το κρίσιμο είναι να ληφθούν υπόψη τα διεθνή δεδομένα, τόσο στην περιβαλλοντική παρακολούθηση όσο και στην κοστολόγηση, ώστε η επιλογή να είναι αποτέλεσμα τεκμηριωμένης και διαφανούς διαδικασίας.
      1. Επιδημιολογικές μελέτες & επιπτώσεις στην υγεία
      Μελέτη σε Ιταλία, Σλοβακία, Αγγλία (2011):
      Αξιολογήθηκαν οι επιδράσεις της καύσης και της ταφής σε άτομα που ζουν κοντά σε εγκαταστάσεις (≤ 3 km). Εντοπίστηκε μικρή αύξηση NO₂ (~0.14–0.23 µg/m³), χαμηλότερη για PM₁₀. Συμπέρασμα: μέτριες επιπτώσεις, σε σύγκριση με άλλες πηγές όπως κυκλοφορία ή βιομηχανία.(PMC, BioMed Central) Μετα-ανάλυση (PMC, 2023):
      Συνοπτική ανασκόπηση που υποδεικνύει ευρεία επιστημονική συμφωνία ότι οι σύγχρονες, καλά σχεδιασμένες μονάδες WtE έχουν χαμηλό κίνδυνο για την υγεία.(PMC) Μελέτη Greater London Authority (2020):
      Ανέλυσε 35 πρόσφατες επιστημονικές εργασίες. Το συμπέρασμα ήταν ότι οι ελεγχόμενες, σύγχρονες μονάδες είναι απίθανο να προκαλέσουν σοβαρό κίνδυνο υγείας (καρκίνος, αναπαραγωγή, νεογνική υγεία).(London City Hall) 2. Βιοχημικές επιπτώσεις & biomonitoring
      Σημασία του biomonitoring:
      Πόρισμα από Zero Waste Europe τονίζει ότι η παρακολούθηση του περιβάλλοντος (φυτά, τρόφιμα) κοντά σε μονάδες καύσης αποκαλύπτει ενδείξεις τοξικών ρύπων και υπογραμμίζει την ανάγκη για ενδελεχείς περιβαλλοντικές αξιολογήσεις.(Zero Waste Europe) Πολυκλώρια PCB & διοξίνες στο μητρικό γάλα (Ηνωμένο Βασίλειο):
      Μελέτη σε 194 πρώτες μητέρες κοντά σε μονάδες καύσης: δεν βρέθηκε άμεση συσχέτιση με απόσταση κατοικίας, αλλά με τα επίγεια σωματίδια από την καύση. Οι τιμές ήταν εντός φυσιολογικών ευρωπαϊκών ορίων, αλλά υπογραμμίζει ανάγκη για περισσότερη παρακολούθηση.(The Guardian) 3. Εκπομπές ρύπων & τεχνικές πτυχές
      Ευρωπαϊκή εικόνα εκπομπών (EEA, 2025):
      Οι συνολικές εκπομπές από μονάδες καύσης (WtE) εμφανίζουν σταθερότητα τελευταία χρόνια, με μικρές διακυμάνσεις—ενδεικτικό της συνειδητής βελτίωσης και σταθεροποίησης.(European Environment Agency) Διοξίνες και άλλα τοξικά (Wikipedia & EEA😞
      Νεότερες μονάδες, με συστήματα καθαρισμού, μειώνουν σημαντικά τις εκπομπές. Οι διοξίνες αποτελούσαν μεγάλο πρόβλημα παλιά, αλλά έχουν μειωθεί >90%. Τα υπόλοιπα κατάλοιπα (fly ash, bottom ash) περιέχουν βαρέα μέταλλα και πρέπει να διαχειρίζονται ως επικίνδυνα απόβλητα.(Wikipedia) Ιδιαίτερη πηγή UFP (ultrafine particles😞
      Μελέτη (UK/US) δείχνει ότι >90% των εκπεμπόμενων σωματιδίων είναι υπερλεπτά (UFP<0.1 μm), τα οποία τα φίλτρα μπορεί να μην συγκρατούν αποτελεσματικά (από 5% έως 100% ανάλογα με μέγεθος).(arXiv) GHG και περιβαλλοντική απόδοση:
      Μία μελέτη (PLOS, 2023) αναφέρει ότι οι μονάδες καύσης έχουν μεγαλύτερες εκπομπές CO₂e ανά παραγόμενη kWh (1707 g CO₂e/kWh), υπερέχοντας άλλων πηγών ενέργειας—και θίγεται ότι θεωρούνται «καθαρές» λάθος.(London City Hall, journals.plos.org) Κόστος παραγωγής ενέργειας (ανά MWh)
      Στο Ηνωμένο Βασίλειο, μέσω συστήματος Contracts for Difference (CfD), η τιμή εγγύησης (“strike price”) για WtE με συμπαραγωγή (CHP) έχει κυμανθεί: £80/MWh (2015–2019) Έως £116–121/MWh (2023–2024) (SCIEPublish, Wikipedia, Wikipedia) Άλλες πηγές ενέργειας – EU (2018): Αιολικά (έδαφος): ~€60/MWh Ηλιακά (PV, μεγάλα έργα): ~€87/MWh Αέριο CCGT: ~€95/MWh Λιγνίτης / κάρβουνο: ~€90/MWh (Energy) → Συμπέρασμα: Η ενέργεια από WtE είναι ακριβότερη από τα πιο φθηνά ΑΠΕ (ηλιακά & αιολικά), αλλά όχι δραματικά ακριβότερη από τα ορυκτά.
      Επιπτώσεις από νέους φόρους / ETS (Ηνωμένο Βασίλειο)
      Η επέκταση του ETS (Emissions Trading Scheme) στα WtE αναμένεται να φέρει κόστος £135–193 ανά τόνο απορριμμάτων, ενώ το κόστος ταφής κυμαίνεται £146–156/τόνο και η εξαγωγή £111–124/τόνο (RenewablesRoadmap, The Guardian). → Αυτό σημαίνει ότι οι δήμοι ενδέχεται να επιβαρυνθούν σημαντικά, και μπορεί να γίνει φθηνότερο να συνεχίσουν την ταφή ή να εξάγουν απορρίμματα, αρκετά οικονομικά.
      Εκτίμηση παραγωγής και επενδύσεων
      Iru Power Plant – Εσθονία: Εγκατεστημένη ισχύς WtE: 17 MW + θερμότητα Κόστος κατασκευής μονάδας: €105 εκατ. (Wikipedia) Gloucestershire WtE (Γλασκόβη, Αγγλία): Ισχύς: 14.5 MW παραγωγής – ~116 GWh/έτος Κόστος επένδυσης: £633 εκατ. Κόστος επεξεργασίας απορριμμάτων: £112.47/τόνο (Wikipedia)  
      Παράμετρος Εκτίμηση / Σύγκριση Τιμές ενέργειας (WtE) ~£80–121/MWh – πιο ακριβή από ΑΠΕ, κοντά σε ορυκτά Κόστος απορριμμάτων (UK) ~£112/τόνο για επεξεργασία με WtE Κόστος από φόρους (ETS) £135–193/τόνο – πιθανά πιο ακριβό από ταφή Κατασκευαστικό κόστος Τουλάχιστον δεκάδες έως εκατοντάδες εκατ. € Συμπέρασμα: Η ενέργεια από καύση απορριμμάτων μπορεί να είναι οικονομικά βιώσιμη σε συγκεκριμένα περιβάλλοντα—όπως όταν αντικαθιστά ταφή με υψηλό κόστος ή όταν συνδυάζεται με τηλεθέρμανση ή συμπαραγωγή. Ωστόσο, σε σύγκριση με φθηνότερες ΑΠΕ (ηλιακή, αιολική), είναι σαφώς πιο ακριβή. Επιπλέον, νέα περιβαλλοντικά κόστη ή φόροι (όπως ETS) μπορούν να αλλάξουν δυναμικά την οικονομική αποδοτικότητα.
      Περισσότερα...

        0

    2. Περιβάλλον

      Ξηρασία ρεκόρ για τα μέσα Ιουλίου στην Ευρώπη και στην περιφέρεια της Μεσογείου

      Engineer

      Πάνω από το ήμισυ των εδαφών στην Ευρώπη και στην περιφέρεια της Μεσογείου εξακολούθησαν να πλήττονται από την ξηρασία την περίοδο από τις 11 ως τις 19 Ιουλίου 2025, σύμφωνα με την ανάλυση από το Γαλλικό Πρακτορείο των δεδομένων του Ευρωπαϊκού Παρατηρητηρίου Ξηρασίας (EDO).
      Αυτό το ποσοστό του 51,9%, 21 μονάδες πάνω από το μέσο όρο της περιόδου 2012-2024, είναι το πιο αυξημένο που έχει καταγραφεί σ’ αυτή την περίοδο της χρονιάς αφότου άρχισαν οι παρατηρήσεις το 2012. Η αναλογία των εδαφών που πλήττονται είναι σταθερή σε σχέση με το πρώτο δεκαήμερο του Ιουλίου.
      Ο δείκτης ξηρασίας του παρατηρητηρίου του ευρωπαϊκού προγράμματος Copernicus, που βασίζεται σε δορυφορικές παρατηρήσεις, συνδυάζει τρεις παραμέτρους: βροχοπτώσεις, υγρασία των εδαφών και κατάσταση της βλάστησης. Περιλαμβάνει τρία επίπεδα ξηρασίας (παρακολούθηση, προειδοποίηση, συναγερμός).
      Η ανατολική Ευρώπη και τα Βαλκάνια πλήττονται ιδιαίτερα. Στη Σερβία, όπου σχεδόν το σύνολο (99%) των εδαφών αντιμετωπίζει λειψυδρία, το ποσοστό των εδαφών που βρίσκονται στο επίπεδο του συναγερμού φθάνει το 68%. Η κατάσταση αυτή ανησυχεί τους παραγωγούς σμέουρων (φραμπουάζ), των οποίων η χώρα είναι ένας από τους μεγαλύτερους εξαγωγούς.
      Πάνω από το ήμισυ των εδαφών της Ουγγαρίας, της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας βρίσκονται επίσης σε κατάσταση συναγερμού, με ποσοστά 63%, 52% και 51% αντιστοίχως.
      Στη δυτική Ευρώπη, η κατάσταση επιδεινώθηκε σε σχέση με το πρώτο δεκαήμερο του Ιουλίου. Με 21% των εδαφών σε συναγερμό, το Ηνωμένο Βασίλειο συνεχίζει να βρίσκεται αντιμέτωπο με ισχυρή ξηρασία, έπειτα από μια άνοιξη που ήταν η πιο ζεστή στην ιστορία του.
      Στη Γερμανία, το τμήμα της χώρας που βρίσκεται σε συναγερμό αυξήθηκε πολύ, περνώντας από το 9% στο 26% από το πρώτο στο δεύτερο δεκαήμερο του Ιουλίου. Στη Γαλλία, το ποσοστό αυτό φθάνει το 19%, κυρίως στο δυτικό τμήμα της χώρας.
      Η ξηρασία αυτή ευνοεί τις πυρκαγιές, όπως η ιστορικών διαστάσεων και φονική φωτιά που ξέσπασε την Τρίτη στο νομό Οντ, στη νότια Γαλλία.
      Η Τουρκία βρίσκεται επίσης αντιμέτωπη με τη λειψυδρία: πάνω από τα τρία τέταρτα της χώρας (76%) αντιμετωπίζει ξηρασία. Το ποσοστό των εδαφών της που βρίσκονται στο επίπεδο του συναγερμού φθάνει το 18%.
      Στην περιφέρεια της Σμύρνης, η ξηρασία αυτή ενισχύει τις συγκρούσεις για τη χρήση του νερού ανάμεσα σε τουρίστες και κατοίκους.
      Αυτό είναι ένα πρόβλημα που υπάρχει και σε άλλες χώρες της μεσογειακής περιφέρειας, οι οποίες συγκεντρώνουν το 30% του παγκόσμιου τουρισμού και θα γνωρίσουν, σύμφωνα με τους κλιματολόγους, μείωση των βροχοπτώσεων στη διάρκεια των επόμενων δεκαετιών.
      Αντιθέτως η Πορτογαλία και η Ισπανία έχουν χαμηλά ποσοστά ξηρασίας (10% και 7%).
      ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ
      Περισσότερα...

        0

    3. Περιβάλλον

      Ο Δείκτης ξηρασίας στην Ελλάδα στις αρχές Αυγούστου 2025

      Engineer

      Στον παρακάτω χάρτη απεικονίζεται ο δείκτης ξηρασίας στην Ελλάδα την 1η Αυγούστου 2025, σύμφωνα με την ανάλυση της ομάδας ΜΕΤΕΟ του ΕΑΑ. Όπως προκύπτει, με εξαίρεση αρκετές περιοχές της Μακεδονίας, της Θεσσαλίας και της κεντρικής Στερεάς Ελλάδας, η χώρα βρίσκεται σε συνθήκες ξηρασίας. Μεγάλο μέρος της Κρήτης, της Πελοποννήσου, της ανατολικής Μακεδονίας, της Θράκης και της Λέσβου πλήττονται από έντονη ή ακραία ξηρασία (επίπεδα 4 και 5). Σε κατάσταση μέτριας ή σημαντικής ξηρασίας (επίπεδα 2 και 3) βρίσκονται πολλές περιοχές της Αττικής, της Εύβοιας, της δυτικής Στερεάς Ελλάδας και της Ηπείρου, καθώς και πολλά νησιά της χώρας. Μετά τις ιδιαίτερα υψηλές θερμοκρασίες και χαμηλές βροχοπτώσεις του Ιουλίου, σχεδόν το σύνολο της χώρας βρίσκεται σε υψηλότερο για την εποχή επίπεδο ξηρασίας σε σχέση με τις αρχές του προηγούμενου μήνα.
      Η αξιολόγηση των συνθηκών ξηρασίας βασίζεται στην εδαφική υγρασία του στρώματος μεταξύ 28 και 100 εκατοστών κάτω από την επιφάνεια. Η περιεκτικότητα σε νερό στο στρώμα αυτό είναι κρίσιμη για την ανάπτυξη και απόδοση πολλών γεωργικών καλλιεργειών και αντικατοπτρίζει την επίδραση του υετού, της εξατμισοδιαπνοής και της απορροής/διήθησης νερού στο έδαφος σε ένα σχετικά μεγάλο χρονικό διάστημα. Όταν η εδαφική υγρασία σε αυτό το στρώμα είναι αρκετά κάτω από τα κανονικά για την εποχή επίπεδα μιας συγκεκριμένης περιοχής, αυτό συνεπάγεται συνθήκες (σχετικής) ξηρασίας και άρα παρατεταμένο υδατικό στρες για τις καλλιέργειες.
      Με βάση τα δεδομένα εδαφικής υγρασίας της υπηρεσίας Copernicus της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπολογίζουμε τον κανονικοποιημένο δείκτη απόκλισης εδαφικής υγρασίας (SSMI) λαμβάνοντας υπόψη τις τωρινές συνθήκες καθώς και αυτές κατά την περίοδο αναφοράς 1991-2020. Ανάλογα με την τιμή του δείκτη αυτού κατατάσσουμε την ξηρασία στα επίπεδα 1 έως 5, τα οποία με τη σειρά υποδηλώνουν ήπια, μέτρια, σημαντική, έντονη και ακραία ξηρασία. Οι καταστάσεις αυτές έχουν σχετική και όχι απόλυτη έννοια. Για παράδειγμα, αν η εδαφική υγρασία είναι αρκετά χαμηλή για τα δεδομένα μιας περιοχής την συγκεκριμένη περίοδο του έτους, τότε ενδέχεται να έχουμε έως και ακραία ξηρασία χωρίς να είναι τελείως ξερό το έδαφος. Στις περιπτώσεις όπου ο δείκτης SSMI είναι ελαφρώς αρνητικός ή θετικός, τότε βρισκόμαστε σε κανονικές για την εποχή συνθήκες, ενώ αν είναι σημαντικά θετικός τότε έχουμε πλεόνασμα υγρασίας στο έδαφος. Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι ελλείψει επιτόπιων παρατηρήσεων οι τιμές εδαφικής υγρασίας αποτελούν εκτίμηση εξειδικευμένου μοντέλου για την επιφάνεια της Γης (ERA5-Land) και κατά τόπους ενδέχεται να υπάρχουν αποκλίσεις από τις πραγματικές συνθήκες.

      Εικόνα 1. Επίπεδα ξηρασίας στην Ελλάδα κατά την 1η Αυγούστου 2025. Οι περιοχές που βρίσκονται σε κατάσταση σχετικής ξηρασίας είναι χρωματισμένες σύμφωνα με την 5-βάθμια κλίμακα στο άνω δεξιά άκρο του χάρτη. Περιοχές όπου η εδαφική υγρασία είναι σημαντικά πάνω από τα κανονικά επίπεδα απεικονίζονται με πράσινο, ενώ περιοχές με εδαφική υγρασία κοντά στην μέση τιμή απεικονίζονται με άσπρο.
      Περισσότερα...

        0

    4. Περιβάλλον

      Οι προτεινόμενες θέσεις χωροθέτησης των έξι (6) μονάδων καύσης απορριμμάτων

      Engineer

      Σε δημόσια διαβούλευση έθεσε η Γενική Γραμματεία Συντονισμού Διαχείρισης Αποβλήτων του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, τη Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ) για τη δημιουργία, σε όλη τη χώρα, δικτύου 6 μονάδων ενεργειακής αξιοποίησης απορριμμάτων από αστικά στερεά απόβλητα με τη μέθοδο της καύσης.
      Το σχέδιο αφορά τη δημιουργία Δικτύου Μονάδων Ενεργειακής Αξιοποίησης δευτερογενών (απορριμματογενών) στερεών καυσίμων και ενεργειακών υπολειμμάτων ικανής θερμογόνου δύναμης, που θα προκύπτουν από την επεξεργασία των αστικών στερεών αποβλήτων. Αντίθετα δεν περιλαμβάνονται τα σύμμεικτα υπολειμματικά στερεά απόβλητα.
      Μέσω αυτού θα επιτευχθεί η μετάβαση από το υφιστάμενο γραμμικό μοντέλο διαχείρισης των υπολειμμάτων επεξεργασίας απορριμμάτων (μέσω υγειονομικής ταφής) σε ένα σύγχρονο, αποδοτικό και ανταγωνιστικό κυκλικό μοντέλο διαχείρισης (ενεργειακή αξιοποίηση). Τελικός στόχος είναι η μείωση, έως το 2030, της ποσότητας των αστικών στερεών αποβλήτων που καταλήγουν σε Χώρους Υγειονομικής Ταφής Υπολειμμάτων το πολύ σε 10% κατά βάρος των παραγόμενων αστικών αποβλήτων, όπως έχει τεθεί άλλωστε από την εθνική και κοινοτική νομοθεσία. Όπως αναφέρει η μελέτη, μόνο με την εφαρμογή των υφιστάμενων μεθόδων διαχείρισης αποβλήτων αλλά χωρίς την εφαρμογή μεθόδων της καύσης, δεν μπορεί να επιτευχθεί ο στόχος υγειονομικής ταφής του 10% των παραγόμενων στερεών αποβλήτων.
      Μέσω της ΣΜΠΕ, ενσωματώνεται η περιβαλλοντική διάσταση κατά την υιοθέτηση ενός δικτύου 6 μονάδων ενεργειακής αξιοποίησης σε επίπεδο χώρας, ως ακολούθως:
      Δ.Ε.1.1: Π.Ε. Ροδόπης ή Ξάνθης Δ.Ε.1.2: Π.Ε. Κοζάνης Δ.Ε.2: Π.Ε. Αρκαδίας, Αχαΐας ή Ηλείας Δ.Ε.3.1: Π.Ε. Βοιωτίας Δ.Ε.3.2: Περιφέρεια Αττικής Δ.Ε.4: Π.Ε. Ηρακλείου
      Με βάση τα δεδομένα που προέκυψαν κατά τη διαδικασία διερεύνησης της σκοπιμότητας υλοποίησης του εν λόγω σχεδίου, αναφορικά με την επιλογή τεχνολογίας για την ενεργειακή αξιοποίηση δευτερογενών καυσίμων και υπολειμμάτων επεξεργασίας, προκρίθηκε η επιλογή της καύσης (incineration) μέσω τεχνολογιών κινούμενης εσχάρας (moving grate) καθώς:
      Αποτελεί την ωριμότερη τεχνολογία με πολλά επιτυχημένα παραδείγματα εφαρμογής στο εξωτερικό. Υπάρχει επαρκής τεχνολογία για τη λειτουργία σε βιομηχανική κλίμακα. Παρέχει τον υψηλότερο βαθμό απόδοσης σε σχέση με τις εναλλακτικές τεχνολογίες ενεργειακής αξιοποίησης. Επιτυγχάνει τα πιο αυστηρά όρια εκπομπών σε επίπεδο Ε.Ε. (BREF, IED). Εκτρέπει τα δευτερογενή (απορριμματογενή) καύσιμα και τα υπολείμματα επεξεργασίας ΑΣΑ από τη ταφή με παράλληλη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Έχει χαμηλές περιβαλλοντικές επιπτώσεις (σημαντικά χαμηλότερες και ελεγχόμενες εκπομπές αερίων, χαμηλή παραγωγή υγρών αποβλήτων (σε σχέση με την αεριοποίηση και την πυρόλυση), μικρός βαθμός υπολειμμάτων προς διάθεση). Δίνει τη δυνατότητα αξιοποίησης τέφρας πυθμένα και ιπτάμενης τέφρας (υπό προϋποθέσεις). Απαιτείται μικρή έκταση για την κατασκευή μιας μονάδας (40 – 50 στρ.). Οι εναλλακτικές τεχνολογίες (αεριοποίηση και πυρόλυση) έχουν πάρα πολλές αποτυχημένες εφαρμογές, λόγω της δυσκολίας τους να διαχειριστούν αξιόπιστα και αποτελεσματικά ανομοιογενή απόβλητα. Το ποσοστό παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από τις μονάδες ενεργειακής αξιοποίησης θα καλύπτει το 2% της απαιτούμενης ενέργειας στο σύνολο της επικράτειας (51.800 GWh), σύμφωνα με το ισοζύγιο ηλεκτρικής ενέργειας (ΑΔΜΗΕ, 2024).
      Περισσότερα για τη ΣΜΠΕ μπορείτε να δείτε εδώ.
      Περισσότερα...

        1

    5. Περιβάλλον

      Κλιματική ουδετερότητα της Αθήνας: Οι στόχοι της πόλης στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Αποστολής

      GTnews

      Με στόχο την επίτευξη της κλιματικής ουδετερότητας έως το 2030, ο Δήμος Αθηναίων υπέγραψε Σύμφωνο Συνεργασίας με την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ). Σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ, η συμφωνία αφορά την παροχή τεχνικής και συμβουλευτικής υποστήριξης από την ΕΤΕπ για τα επόμενα τρία χρόνια, με στόχο την ωρίμανση, την υλοποίηση και τη διασφάλιση χρηματοδότησης του Κλιματικού Επενδυτικού Σχεδίου της Αθήνας, στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Αποστολής για τις 100 Κλιματικά Ουδέτερες και Έξυπνες Πόλεις.
      Η Αθήνα αποτελεί πλέον μία από τις πόλεις της Ευρωπαϊκής Αποστολής για την Κλιματική Ουδετερότητα, έχοντας εξασφαλίσει το επίσημο σήμα Mission City τον Μάιο του 2025. Προηγήθηκε η υποβολή και έγκριση του Κλιματικού Συμβολαίου Αθήνας από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και στη συνέχεια, το Δημοτικό Συμβούλιο ενέκρινε την συμφωνία συνεργασίας με την ΕΤΕπ.
      Το Κλιματικό Συμβόλαιο της Αθήνας είναι ένα φιλόδοξο αλλά ρεαλιστικό σχέδιο, που συνδιαμορφώθηκε συμμετοχικά με δεκάδες τοπικούς φορείς, μέσα από τη λειτουργία του Κλιματικού Φόρουμ, καθώς το Κλιματικό Επενδυτικό Σχέδιο της πόλης, θέτει στο επίκεντρο την πράσινη αναζωογόνηση, την ενεργειακή μετάβαση, τη βιώσιμη κινητικότητα και την κοινωνική συνοχή, με επίκεντρο την κλιματική δικαιοσύνη και την ενεργειακή δημοκρατία. Η τεχνική υποστήριξη της ΕΤΕπ έρχεται να ενισχύσει την προσπάθεια υλοποίησης, ωριμάζοντας επενδυτικά σχέδια και κινητοποιώντας πόρους.
      Η συνεργασία της ΕΤΕπ με τον Δήμο Αθηναίων εντάσσεται σε ευρύτερο πλαίσιο συμφωνίας για την παροχή τεχνικής βοήθειας μέσω του Συμβουλευτικού Κόμβου InvestEU, με τη στήριξη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ) υπέγραψε τη συμφωνία παροχής συμβουλευτικής υποστήριξης με έξι συνολικά ελληνικούς δήμους: Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Κοζάνη, Τρίκαλα, Ιωάννινα και Καλαμάτα, με στόχο τη στήριξη του σχεδιασμού και της υλοποίησης τοπικών επενδυτικών στρατηγικών, ευθυγραμμισμένων με τους στόχους τους για κλιματική ουδετερότητα και την «έξυπνη» αστική ανάπτυξη.
      Η πρωτοβουλία ενισχύει την προετοιμασία επενδυτικών σχεδίων στους τομείς της βιώσιμης κινητικότητας, των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, της ενεργειακής απόδοσης, των υποδομών έξυπνων πόλεων και της κυκλικής οικονομίας.
      Στο πλαίσιο της εφαρμογής του Κλιματικού Συμβολαίου και της ενεργοποίησης του Κλιματικού Επενδυτικού Σχεδίου, πραγματοποιήθηκε σεμινάριο με θέμα: «Χρηματοοικονομικά εργαλεία για την υλοποίηση των κλιματικών και κοινωνικών δεσμεύσεων», με συμμετοχή στελεχών του δήμου, πανεπιστημιακών, επαγγελματικών και κοινωνικών φορέων και δημιουργείται Συμβούλιο Κλιματικών Επενδύσεων, με συμμετοχή εμπειρογνωμόνων, στελεχών του δήμου και κοινωνικών εταίρων.
      Ο δήμαρχος Αθηναίων, Χάρης Δούκας, δήλωσε: «Στην Αθήνα, με σχέδιο, συνέπεια και συνεργασίες, δίνουμε σάρκα και οστά στη δέσμευσή μας για κλιματική ουδετερότητα έως το 2030. Η νέα στρατηγική συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, μας δίνει τα εργαλεία και την τεχνική υποστήριξη που χρειαζόμαστε για να μετατρέψουμε το φιλόδοξο Κλιματικό Επενδυτικό Σχέδιο, ύψους άνω των 6,5 δισ. ευρώ, σε συγκεκριμένα έργα προς όφελος των πολιτών. Προχωράμε με ρεαλισμό και όραμα για μια βιώσιμη, πράσινη και κοινωνικά δίκαιη Αθήνα - μια πόλη για όλες και όλους».
      Ο αντιδήμαρχος Κλιματικής Διακυβέρνησης και Κοινωνικής Οικονομίας, Νίκος Χρυσόγελος, ο οποίος υπέγραψε τον Ιούλιο του 2025, τη συμφωνία εκ μέρους του Δήμου Αθηναίων, μαζί με τον αντιπρόεδρο της ΕΤΕπ, Γιάννη Τσακίρη, τόνισε: «Η συνεργασία με την ΕΤΕπ αποτελεί σταθμό στην πορεία προς ένα βιώσιμο και ανθεκτικό μέλλον για όλους. Ενισχύονται έργα όπως: η δημοτική συγκοινωνία και το δίκτυο ποδηλατοδρόμων, πράσινες και δροσερές διαδρομές με λύσεις βασισμένες στη φύση, ανάπλαση φυσικών περιοχών, όπως ο Λυκαβηττός και ο Ποδονίφτης, συνεργασίες για καθαρή ενέργεια και κυκλική οικονομία».
      Συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Πειραιώς για τον βιώσιμο τουρισμό
      Παράλληλα, μνημόνιο συνεργασίας που προβλέπει τη θεσμική συνέργεια στους τομείς της επιστημονικής τεκμηρίωσης, της έρευνας, της εκπαίδευσης και της μεταφοράς τεχνογνωσίας στον τομέα του τουρισμού και της βιώσιμης ανάπτυξης, υπέγραψαν στο δημαρχείο της Αθήνας, η Αναπτυξιακή Εταιρεία του δήμου Αθηναίων και το Πανεπιστήμιο Πειραιώς, μέσω του Τμήματος Τουριστικών Σπουδών της Σχολής Οικονομικών, Επιχειρηματικών και Διεθνών Σπουδών.
      Το Μνημόνιο προβλέπει τη συνεργασία σε θέματα παροχής επιστημονικών δεδομένων, κοινής συμμετοχής σε ερευνητικά και ευρωπαϊκά προγράμματα, εκπαίδευσης, αλλά και τεκμηριωμένης υποστήριξης της αναπτυξιακής στρατηγικής της Αθήνας με γνώμονα την αειφορία και την ανταγωνιστικότητα του τουριστικού της προϊόντος. Η συμφωνία εστιάζει στην υποστήριξη της Αναπτυξιακής Αθήνας ως Οργανισμού Διαχείρισης και Προώθησης Προορισμού (DMMO), με έμφαση στο Παρατηρητήριο Βιώσιμης Ανάπτυξης και Τουρισμού της Αθήνας, που ανέπτυξε ο δήμος Αθηναίων με σκοπό τον στρατηγικό σχεδιασμό και την παρακολούθηση της τουριστικής δραστηριότητας της πόλης.
      Το Μνημόνιο έχει πενταετή διάρκεια και προβλέπει ουσιαστική συνεργασία σε τομείς κοινού ενδιαφέροντος, με δυνατότητα ανανέωσης και περαιτέρω εμβάθυνσης των κοινών δράσεων.
      Σε δηλώσεις του κατά την τελετή υπογραφής του Μνημονίου, ο δήμαρχος Αθηναίων, Χάρης Δούκας, τόνισε: «Ο τουρισμός αποτελεί κομβικό πυλώνα για την οικονομία της Αθήνας. Γι’ αυτό και επενδύουμε στη γνώση και τη συνεργασία με την ακαδημαϊκή κοινότητα. Με το Μνημόνιο αυτό, θέτουμε τις βάσεις για έναν τουριστικό σχεδιασμό που σέβεται την πόλη, τους κατοίκους και το περιβάλλον. Η συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Πειραιώς ενισχύει τις προσπάθειές μας για έναν προορισμό που εξελίσσεται με όρους βιωσιμότητας, ανθεκτικότητας και κοινωνικής συνοχής. Θέλουμε η Αθήνα να είναι μία πόλη - πρότυπο που αξιοποιεί τα επιστημονικά εργαλεία για να σχεδιάζει το μέλλον της με στρατηγική και διαφάνεια».
      Ο διευθύνων σύμβουλος της Αναπτυξιακής Αθήνας Α.Ε., Ιωάννης Γεώργιζας, ανέφερε: «Η συνεργασία μας με το Πανεπιστήμιο Πειραιώς αποτελεί ένα ουσιαστικό βήμα για τη βιώσιμη τουριστική ανάπτυξη της Αθήνας. Στόχος μας είναι ο τουρισμός να λειτουργεί υπεύθυνα, ισόρροπα και με σεβασμό στην ταυτότητα και τις ανάγκες της πόλης. Η γνώση, η εμπειρία και η ερευνητική ικανότητα του Πανεπιστημίου Πειραιώς αποτελούν πολύτιμα εργαλεία ώστε να διαμορφώσουμε πολιτικές και στρατηγικές που ανταποκρίνονται στις σύγχρονες προκλήσεις».
      Από την πλευρά του, ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Πειραιώς, Μιχαήλ Σφακιανάκης, σημείωσε: «Η πρωτοβουλία αυτή επισφραγίζει μια ήδη εξαιρετική και ουσιαστική συνεργασία, η οποία ξεκίνησε με το εμβληματικό έργο για τη Φέρουσα Ικανότητα της Αθήνας, και αναδεικνύει τη σημασία της συνέργειας μεταξύ του δημόσιου Πανεπιστημίου και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στην αντιμετώπιση σύνθετων και πραγματικών ζητημάτων. Το Πανεπιστήμιο Πειραιώς, με κύριο μοχλό το Τμήμα Τουριστικών Σπουδών, θα συνεχίσει να συμβάλλει ενεργά με επιστημονική τεκμηρίωση και ερευνητική υποστήριξη».
      Περισσότερα...

        0

    6. Περιβάλλον

      Ισχυρός καύσωνας στα Βαλκάνια – Πρώτη φορά 50°C στην Τουρκία

      Engineer

      Ένα εξαιρετικά ισχυρό και παρατεταμένο κύμα καύσωνα πλήττει τις τελευταίες ημέρες τα Βαλκάνια και τη Νοτιοανατολική Ευρώπη, με τις θερμοκρασίες να ξεπερνούν και τους 45°C. Το πιο εντυπωσιακό και ανησυχητικό στοιχείο είναι η καταγραφή θερμοκρασίας 50°C στην Τουρκία, για πρώτη φορά στην ιστορία των μετεωρολογικών μετρήσεων της χώρας.
      Η θερμοκρασία αυτή σημειώθηκε την Παρασκευή 25 Ιουλίου 2025 στην περιοχή Σιλόπι (Silopi) με τιμή μέγιστης θερμοκρασίας στους 50.5°C, στη νοτιοανατολική Τουρκία, κοντά στα σύνορα με το Ιράκ και τη Συρία. Η περιοχή αυτή επηρεάζεται συχνά από υπερβολικά θερμές και ξηρές αέριες μάζες από τη Μέση Ανατολή. Αν επιβεβαιωθεί επίσημα από την Τουρκική Μετεωρολογική Υπηρεσία (MGM), πρόκειται για νέο εθνικό ρεκόρ θερμοκρασίας, ξεπερνώντας το προηγούμενο ρεκόρ των 49.5°C που είχε σημειωθεί στο Τζίζρε το 2021.
      Το κύμα καύσωνα συνοδεύεται από παρατεταμένη ξηρασία, αυξημένο κίνδυνο πυρκαγιών, και σοβαρές επιπτώσεις στη δημόσια υγεία, τη γεωργία και τα ενεργειακά δίκτυα.
      Εικόνα 1. Μέγιστες θερμοκρασίες την Παρασκευή 25 Ιουλίου 2025 σε μέρος της νοτιοανατολικής Ευρώπης και της Τουρκίας.
      Περισσότερα...

        0

    7. Περιβάλλον

      Θαλάσσιο πάρκο στο Ιόνιο: Οι 80 παραλίες που εντάσσονται σε καθεστώς προστασίας

      Engineer

      Σε δημόσια διαβούλευση τέθηκαν τα δύο νέα Εθνικά Θαλάσσια Πάρκα, τα οποία θα δημιουργηθούν στο Ιόνιο Πέλαγος και τις Νότιες Κυκλάδες, με προθεσμία συμμετοχής των πολιτών και φορέων έως τις 22 Σεπτεμβρίου. Στόχος της διαβούλευσης είναι η υποβολή σχολίων και προτάσεων για την τελική διαμόρφωση του πλαισίου προστασίας.
      Τα νέα πάρκα εντάσσονται σε ένα ευρύτερο σχέδιο διασυνδεδεμένων προστατευόμενων περιοχών, το οποίο υπερβαίνει τις υπάρχουσες, μεμονωμένες ζώνες του δικτύου Natura 2000. Σκοπός τους είναι η διατήρηση της μοναδικής βιοποικιλότητας, η προστασία και η αποκατάσταση των οικοτόπων και η προώθηση της ευαισθητοποίησης σχετικά με το θαλάσσιο περιβάλλον. Ωστόσο, λόγω της μετατροπής μεγάλων εκτάσεων, συνολικά 80 παραλίες στα νησιά του Ιονίου και σε τμήμα της νοτιοδυτικής Πελοποννήσου, εντάσσονται στο θαλάσσιο πάρκο, γεγονός που επιφέρει περιορισμούς σε δημοφιλείς προορισμούς για τουρίστες και λουόμενους.
      Αυτές είναι οι 80 παραλίες που εντάσσονται στο Θαλάσσιο Πάρκο Ιονίου

       
       
      Ποιες είναι οι "απάτητες παραλίες"
      Ο θεσμός των «απάτητων παραλιών» θεσπίστηκε για πρώτη φορά το 2024, κι όπως αναφέρεται στη σχετική ΚΥΑ, «στο σύνολο των περιοχών αυτών απαγορεύεται η
      παραχώρηση του δικαιώματος απλής χρήσης αιγιαλού και παραλίας, καθώς και οποιαδήποτε άλλη δράση μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τη μορφολογία τους και την ακεραιότητά τους ως προς τις οικολογικές τους λειτουργίες, και ιδίως:
      1. Η παρουσία μηχανοκίνητων οχημάτων,

      2. η διοργάνωση εκδηλώσεων με συμμετοχή περισσότερων από δέκα (10) άτομα,

      3. η μουσική ή η παραγωγή άλλων ήχων με χρήση συσκευής ηλεκτρικής αναπαραγωγής ή ενίσχυσης, για την άσκηση δραστηριοτήτων,
      4. η τοποθέτηση κινητών στοιχείων, όπως τραπεζοκαθισμάτων, ομπρελών, ξαπλωστρών κ.ά.

      5. η άσκηση δραστηριοτήτων που εξυπηρετούν τους λουόμενους ή την αναψυχή του κοινού, για εκμίσθωση θαλάσσιων μέσων αναψυχής,

      6. λειτουργία αυτοκινούμενου ή ρυμουλκούμενου τροχήλατου αναψυκτήριου.

      Εντός των ορίων του Εθνικού Θαλάσσιου Πάρκου Ιονίου εντοπίζονται 32 «απάτητες παραλίες», οι οποίες επικαλύπτονται μερικώς ή εξολοκλήρου με αμμώδεις ακτές οι οποίες έχουν συμπεριληφθεί στα όρια του θαλάσσιου πάρκου, καθώς αποτελούν αναπαραγωγικό βιότοπο για τις θαλάσσιες χελώνες.

      Νότια των Αντικυθήρων και θα καλύπτει συνολική έκταση άνω των 14.000 km² (συμπεριλαμβανομένων των υφιστάμενων περιοχών Natura 2000 συνολικής έκτασης 3.668,86 km²). Το πάρκο θα καλύπτει πάνω από το 11% των ελληνικών χωρικών υδάτων, με τον Ιόνιο τομέα της Ελληνικής Τάφρου να αποτελεί τον πυρήνα του.

      Το πάρκο δημιουργείται λόγω της μεγάλης σημασίας της περιοχής για τα θαλάσσια θηλαστικά, όπως οι Physeter macrocephalus, Ziphius cavirostris και Stenella coeruleoalba. Επιπλέον, υπάρχει σημαντική παρουσία της φώκιας Monachus monachus, καθώς και δελφινιών Grampus griseus, Delphinus delphis και Tursiops truncatus. Η περιοχή περιλαμβάνει μία από τις πιο σημαντικές περιοχές ωοτοκίας για τη Caretta caretta, περιοχές με Posidonia oceanica και Cystoseira spp s.l., καθώς και φυσικούς οικότοπους υφάλων.

      Σε βαθιά ύδατα υπάρχουν επίσης σχηματισμοί κοραλλιών και βαθύβια κοράλλια, τα οποία αποτελούν θαλάσσιους βιογενείς οικοτόπους υψηλής αξίας για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας
      Περισσότερα...

        0

    8. Περιβάλλον

      Δασικές πυρκαγιές: Οι τρεις (3) βασικοί παράγοντες που καθορίζουν τη συμπεριφορά μιας δασικής πυρκαγιάς

      Engineer

      Υπό την απειλή υψηλών θερμοκρασιών και ξηρασίας, η συζήτηση για τους παράγοντες που οδηγούν στην ταχεία εξάπλωση των δασικών πυρκαγιών επανέρχεται στο προσκήνιο, ως μια επείγουσα αλλά και δυσάρεστη επικαιρότητα. Ενώ οι δασικές πυρκαγιές από μόνες τους είναι φυσικές διαδικασίες που εδώ και εκατομμύρια χρόνια βοηθούν στην ανανέωση της βλάστησης, όταν συμβαίνουν σε αστικές περιοχές μπορούν να είναι καταστροφικές. Κάθε καλοκαίρι, οι δασικές πυρκαγιές αποκτούν συχνά καταστροφικές διαστάσεις μέσα σε λίγα μόλις λεπτά επηρεάζοντας τον αστικό ιστό, την ανθρώπινη ζωή και την περιουσία. Τι είναι όμως αυτό που ωθεί την ταχεία εξάπλωση των δασικών πυρκαγιών;
      Η πραγματικότητα ενέχει αρκετά επίπεδα πολυπλοκότητας, ενώ η ανεξέλεγκτη εξάπλωση μιας πυρκαγιάς δεν αποτελεί σύμπτωση, αλλά αποτέλεσμα μιας σειράς φυσικών και ανθρωπογενών παραγόντων, οι οποίοι συνδυαζόμενοι, έχουν τη δυσάρεστη ικανότητα να μετατρέψουν μια μικρή εστία σε καταστροφική πυρκαγιά.
      Σύμφωνα με πολυετείς επιστημονικές μελέτες και με όσα αναφέρονται στον «Κανονισμό Πυροπροστασίας Ακινήτων εντός ή πλησίον Δασικών Εκτάσεων» οι βασικοί άξονες, οι οποίοι καθορίζουν τη συμπεριφορά μιας δασικής πυρκαγιάς στο πεδίο είναι τρεις: το είδος της καύσιμης ύλης, η τοπογραφία και οι καιρικές συνθήκες.
      Bλάστηση και φυτική καύσιμη ύλη αποτελεί την πρώτη ύλη της πυρκαγιάς
      Ο πρώτος και κυριότερος παράγοντας για την ένταση και εξάπλωση μιας δασικής πυρκαγιάς είναι η φύση της καύσιμης ύλης. Ξερά χόρτα, πευκοβελόνες, φρύγανα, θάμνοι, μικρά δέντρα αλλά και ψηλά ξερά δέντρα όπως και εγκαταλελειμμένα χωράφια με πυκνή βλάστηση λειτουργούν ως φυσικά «προσανάμματα». Τα ελληνικά δάση, πλούσια σε πεύκα και χαμηλή βλάστηση, αποτελούν, επομένως, ένα ιδιαίτερα εύφλεκτο υπόστρωμα.
      Όσο χαμηλότερη είναι η υγρασία στην περιοχή των φυτών, τόσο ευκολότερα και γρηγορότερα αυτά αναφλέγονται. Οι πευκοβελόνες και τα ξερά κλαδιά λειτουργούν ως προσανάμματα, ενώ οι συσσωρευμένοι οργανικοί όγκοι (συχνά αποτέλεσμα του ελλιπούς καθαρισμού) συμβάλλουν στην αύξηση της θερμικής έντασης. Τέλος, οι συνεχείς μονοκαλλιέργειες δέντρων, χωρίς φυσικές διακοπές ή αντιπυρικές ζώνες, συνθέτουν τις ιδανικές συνθήκες της γρήγορης εξάπλωσης.
      Τοπογραφία και κλίση του εδάφους – Η πυρκαγιά «προτιμάει» τις πλαγιές
      Η μορφολογία (όπως τοπογραφία, προσανατολισμός και κλίση) του εδάφους παίζει και εκείνη με τη σειρά της σημαντικό ρόλο. Οι κεκλιμένες επιφάνειες του εδάφους, όπως οι πλαγιές των βουνών ή των λόφων, επιταχύνουν τη διάδοση της πυρκαγιάς, πολλές φορές ακόμη και χωρίς την επίδραση του ανέμου, προς τα επάνω («ανάντη»), ενόσω η θερμότητα και οι φλόγες προθερμαίνουν την ύλη που βρίσκεται στην κατεύθυνση της ανόδου. Αντίθετα, η ταχύτητα εξάπλωσης προς τα κάτω («κατάντη») είναι πολύ μικρότερη. Αντίστοιχα, οι τοποθεσίες με νότιο και νοτιοδυτικό προσανατολισμό είναι συνήθως ξηρότερες και πιο ευάλωτες σε δασικές πυρκαγιές λόγω της υψηλότερης ηλιοφάνειας. Χαράδρες, φαράγγια ή στενά περάσματα μπορούν να ενισχύσουν το φαινόμενο, αυξάνοντας την ένταση της πυρκαγιάς και δημιουργώντας εσωτερικά ρεύματα, τα οποία εγκλωβίζουν τις φλόγες καθιστώντας κατ’ αυτόν τον τρόπο την κατάσταση πιο κρίσιμη.
      Ο άνεμος ορίζει κατεύθυνση και ένταση
      Ο τρίτος, και ενδεχομένως καθοριστικότερος, παράγοντας είναι ο άνεμος. Η ταχύτητα και η κατεύθυνση του ανέμου δεν καθορίζουν μόνο τη δυναμική της πυρκαγιάς, αλλά μπορούν και να τη μεταφέρουν δεκάδες ή και εκατοντάδες μέτρα μακριά (μέσω «καυτρών» δηλαδή καιγόμενων τεμαχίων καύσιμης ύλης, τα οποία εκτοξεύονται), με αποτέλεσμα τη δημιουργία νέων εστιών μακριά από το κύριο μέτωπο της πυρκαγιάς. Στο εσωτερικό των φαραγγιών δε, η ένταση του ανέμου ενισχύεται σημαντικά.
      Η ανάγκη της πρόληψης
      Η πρόληψη είτε με καθαρισμό των οικοπέδων, είτε με τη δημιουργία αντιπυρικών ζωνών, είναι μια σημαντική παράμετρος, η οποία μπορεί να ανακόψει την επέκταση της φωτιάς, πριν αυτή μετατραπεί σε καταστροφή. Καθώς το φετινό καλοκαίρι προβλέπεται θερμό και ξηρό, η επαγρύπνηση δεν είναι επιλογή, αλλά ευθύνη. Ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει να δίνεται στα μηνύματα της Πολιτικής Προστασίας που αφορούν τα δελτία πρόβλεψης κινδύνου πυρκαγιάς για διάφορες περιοχές της χώρας, καθώς και στις προειδοποιήσεις του 112 για άμεση εκκένωση όταν αυτή προτείνεται από την Πολιτεία.
      Σε νέες κατασκευές είναι επίσης σημαντική η μελέτη παθητικής πυροπροστασίας, σύμφωνα με τον «Κανονισμό Πυροπροστασίας Ακινήτων εντός ή πλησίον Δασικών Εκτάσεων», για την ενίσχυση της ανθεκτικότητας της κατασκευής, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις ακινήτων ή πληθυσμών, των οποίων η γρήγορη εκκένωση μπορεί να παρουσιάζει δυσκολίες (π.χ. νοσοκομεία, γηροκομεία, σπίτια ηλικιωμένων ή ανθρώπων με κινητικές δυσκολίες κτλ.). Μέσω των μέτρων παθητικής πυροπροστασίας δίνεται περισσότερος χρόνος αντίδρασης σε ένα κρίσιμο γεγονός δασικής πυρκαγιάς.
      Πρόσβαση
      Τέλος, η πρόσβαση των πυροσβεστικών δυνάμεων σε μια δασική πυρκαγιά καθορίζει την ταχύτητα των ενεργειών τους και, συνεπώς, την επιτυχία ή όχι της κατάσβεσης. Ιδιαίτερα σημαντικό είναι να εξασφαλίζεται η καθαρή πρόσβαση προς τα ακίνητα, τα οποία βρίσκονται εντός δασικών εκτάσεων για την ταχύτερη επέμβαση αλλά και την ασφαλή εκκένωση των ενοίκων.
      Πηγή: Κανονισμός Πυροπροστασίας Ακινήτων εντός ή πλησίον Δασικών Εκτάσεων – Σχετική Νομοθεσία – Πυροσβεστικό Σώμα Ελλάδος
      Περισσότερα...

        0

    9. Περιβάλλον

      Το αρχαιότερο κομμάτι πάγου που θα λιώσει θα δώσει απαντήσεις για την κλιματική αλλαγή

      GTnews

      Ένας διαφανής, κυλινδρικός πυρήνας πάγου ηλικίας τουλάχιστον 1,5 εκατομμυρίου ετών έφτασε στη Βρετανία και πρόκειται να λιώσει – κυριολεκτικά και μεταφορικά – το παρελθόν του πλανήτη.
      Σύμφωνα με ρεπορτάζ του BBC το «κομμάτι» αυτό της Ανταρκτικής, που θεωρείται ο αρχαιότερος πάγος που έχει συλλεχθεί ποτέ στη Γη, φιλοξενεί πληροφορίες που μπορεί να ανατρέψουν όσα γνωρίζουμε για την κλιματική αλλαγή.
      Ο πάγος αυτός εξορύχθηκε σε βάθος 2,8 χιλιομέτρων, κοντά στον γαλλοϊταλικό σταθμό Concordia στην ανατολική Ανταρκτική, και μεταφέρθηκε με ειδικά φορτηγά-ψυγεία στο Cambridge, στο εργαστήριο του Βρετανικού Ινστιτούτου Ανταρκτικής Έρευνας (BAS), όπου και θα λιώσει σταδιακά, μέσα σε 7  εβδομάδες.
      «Πρόκειται για μια εντελώς άγνωστη περίοδο της ιστορίας της Γης», εξηγεί η δρ Λιζ Τόμας, επικεφαλής της έρευνας. Πράγματι, οι επιστήμονες δεν έχουν μέχρι σήμερα άμεσες κλιματικές μετρήσεις για εποχές που ξεπερνούν τις 800.000 χρόνια πριν. Ο νέος πάγος ίσως καλύπτει ακόμη και 1,5 εκατομμύριο χρόνια.
      Τι κρύβει ο αρχαίος πάγος
      Καθώς ο πάγος θα λιώνει αργά σε ένα ειδικό εργαστήριο με θερμοκρασία -23°C, θα απελευθερώνει εγκλωβισμένη αρχαία σκόνη, τέφρα από ηφαιστειακές εκρήξεις και μικροσκοπικά θαλάσσια φύκη (διάτομα), στοιχεία που παρέχουν ενδείξεις για τη θερμοκρασία, τους ανέμους και την ατμόσφαιρα του παρελθόντος. Επίσης, η σύσταση των παγιδευμένων φυσαλίδων αέρα μπορεί να δείξει τη συγκέντρωση διοξειδίου του άνθρακα (CO₂) σε εποχές που ενδεχομένως ήταν εξίσου ή και πιο θερμές από τη σημερινή.
      Η ανάλυση των δεδομένων θα γίνει με ειδικά όργανα, όπως ο μαζικός φασματογράφος επαγωγικής συζευγμένης πλάσματος (ICPMS), που μπορεί να ανιχνεύσει περισσότερα από 20 στοιχεία και ιχνοστοιχεία: σπάνιες γαίες, άλατα, θαλάσσια στοιχεία, ακόμη και ίχνη παλαιών ηφαιστειακών εκρήξεων.
      Πίσω στο μυστηριώδες κλιματικό «άλμα»
      Ένα από τα πιο κρίσιμα ερωτήματα που φιλοδοξεί να απαντήσει η έρευνα, όπως επισημαίνει το BBC, αφορά τη Μετάβαση του Μέσου Πλειστόκαινου (Mid-Pleistocene Transition), μια αινιγματική αλλαγή που συνέβη πριν από 800.000 έως 1,2 εκατομμύρια χρόνια.
      Πριν από την αλλαγή αυτή, οι παγετώδεις και θερμές περίοδοι εναλλάσσονταν κάθε 41.000 χρόνια. Ξαφνικά όμως, οι κύκλοι αυτοί παρατάθηκαν στις 100.000 χρόνια. Οι αιτίες αυτής της μετάβασης παραμένουν άγνωστες. Ο αρχαίος πάγος μπορεί να κρύβει το «κλειδί» που θα φωτίσει αυτή την αλλαγή.
      Παράλληλα, οι ερευνητές αναζητούν ενδείξεις για εποχές όπου η στάθμη της θάλασσας ήταν σημαντικά υψηλότερη από τη σημερινή, υποδηλώνοντας ότι τότε οι τεράστιοι πάγοι της Ανταρκτικής ήταν πολύ μικρότεροι. Η παρουσία σκόνης στον πάγο βοηθά να κατανοηθεί πώς και γιατί αυτοί οι παγετώνες συρρικνώθηκαν—ένα ζήτημα με άμεση σημασία για τον 21ο αιώνα.
      Ένας διεθνής αγώνας με το χρόνο
      Η αποστολή του πάγου από την Ανταρκτική στην Ευρώπη ήταν τεράστια επιχείρηση. Όπως εξηγεί το BBC χρειάστηκαν τέσσερις σεζόν γεώτρησης, με κόστη εκατομμυρίων ευρώ και τη συνεργασία επιστημόνων από τη Βρετανία, τη Γερμανία, την Ελβετία και άλλες χώρες.
      Το δείγμα χωρίστηκε σε τεμάχια του ενός μέτρου, μεταφέρθηκε με πλοίο στην Ευρώπη και στη συνέχεια με ειδικά ψυχόμενα φορτηγά στο Cambridge και σε άλλα δύο εργαστήρια στην ηπειρωτική Ευρώπη.
      Ο μηχανικός Τζέιμς Βιλ, που συμμετείχε στη γεώτρηση, λέει: «Το να κρατάς στα χέρια σου, με διπλά γάντια, ένα κομμάτι πάγου που σχηματίστηκε πριν από 1,5 εκατ. χρόνια είναι απλώς απίστευτο».
      Γιατί μας αφορά
      Η διαφορά ανάμεσα στο σήμερα και τις παλιότερες εποχές με υψηλές συγκεντρώσεις αερίων του θερμοκηπίου είναι ότι σήμερα η αύξηση αυτή είναι ανθρώπινη και αστραπιαία – μόλις μέσα σε 150 χρόνια. Αυτό καθιστά τον πλανήτη πεδίο άγνωστο για την επιστήμη.
      Ο αρχαίος πάγος ίσως προσφέρει το ιστορικό προηγούμενο που χρειάζεται η επιστήμη για να καταλάβει ποια θα μπορούσε να είναι η φυσική «απάντηση» της Γης στις σημερινές συγκεντρώσεις CO₂.
      Όπως λέει η δρ Τόμας στο BBC: «Το κλιματικό μας σύστημα έχει περάσει από αμέτρητες αλλαγές. Πρέπει να καταλάβουμε ποιοι είναι οι μηχανισμοί και τα κρίσιμα όρια που οδηγούν απότομα σε άλλες καταστάσεις».
      Και αυτή η κατανόηση ίσως κρύβεται σε ένα διαυγές κομμάτι πάγου που λάμπει τόσο έντονα, ώστε μέσα του βλέπεις το χέρι σου.
      Περισσότερα...

        0

    10. Περιβάλλον

      Τα φράγματα επηρεάζουν ακόμα και τους πόλους της γης

      GTnews

      Οι άνθρωποι παρεμβαίνουν ολοένα και περισσότερο στις φυσικές διεργασίες της Γης – συχνά με ακούσιες συνέπειες. Μια νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Geophysical Research Letters δείχνει τώρα ότι η κατασκευή φραγμάτων έχει επηρεάσει ακόμη και τους μαγνητικούς πόλους του πλανήτη μας.
      Μια ερευνητική ομάδα με επικεφαλής τη Νατάσα Βαλέντσιτς του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ υπολόγισε ότι οι υδάτινες μάζες που συγκεντρώνονται σε σχεδόν 7.000 από τα μεγαλύτερα φράγματα της Γης έχουν μετατοπίσει τον άξονα περιστροφής της Γης κατά περίπου ένα μέτρο. Πώς είναι αυτό δυνατό; Η Νατάσα Βαλέντσιτς εξηγεί: «Όταν φτιάχνουμε φράγματα, όχι μόνο αφαιρείται νερό από τους ωκεανούς, οδηγώντας σε παγκόσμια πτώση της στάθμης της θάλασσας, αλλά κατανέμεται επίσης διαφορετικά σε όλη τη Γη».
      Αυτή η ανακατανομή των υδάτινων μαζών μπορεί να επηρεάσει τη θέση των μαγνητικών πόλων της Γης σε σχέση με την επιφάνεια. Αυτό συμβαίνει επειδή το εξωτερικό στερεό στρώμα της Γης, ο φλοιός, στηρίζεται σε τηγμένο πέτρωμα. Κάθε φορά που η μάζα αναδιανέμεται στην επιφάνεια, αυτό το εξωτερικό βραχώδες στρώμα μετατοπίζεται σε σχέση με το υποκείμενο μάγμα, το οποίο δημιουργεί το μαγνητικό πεδίο.
      Μετατόπιση πόλων σε δύο φάσεις
      Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ο Βόρειος Πόλος μετατοπίστηκε σε δύο φάσεις: Από το 1835 έως το 1954, μετακινήθηκε περίπου 20 εκατοστά ανατολικά προς τη Ρωσία, καθώς πολλά φράγματα κατασκευάστηκαν στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική.
      Μεταξύ 1954 και 2011, στη συνέχεια μετακινήθηκε κατά 57 εκατοστά δυτικά προς τη Βόρεια Αμερική, καθώς περισσότερα μεγάλα φράγματα κατασκευάστηκαν στην Ασία και την Ανατολική Αφρική.
      Συνολικά, οι πόλοι μετατοπίστηκαν κατά περίπου 113 εκατοστά μεταξύ 1835 και 2011, με το μεγαλύτερο μέρος της μετατόπισης να συμβαίνει τον 20ό αιώνα. Ο ίδιος ο Βόρειος Πόλος δεν μετακινήθηκε, αλλά μάλλον η επιφάνεια της Γης μετατοπίστηκε πάνω από αυτόν – ένα φαινόμενο που οι γεωφυσικοί ονομάζουν «αληθινή πολική περιπλάνηση».
      Επιπτώσεις στη στάθμη της θάλασσας
      Εκτός από τη μετατόπιση των πόλων, η κατασκευή των φραγμάτων οδήγησε επίσης σε υποχώρηση της παγκόσμιας στάθμης της θάλασσας κατά 21 χιλιοστά, σύμφωνα με τη μελέτη. Η Νατάσα Βαλέντσιτς τονίζει: «Δεν θα βυθιστούμε σε μια νέα εποχή παγετώνων επειδή ο πόλος έχει μετατοπιστεί κατά περίπου ένα μέτρο συνολικά, αλλά έχει αντίκτυπο στη στάθμη της θάλασσας».
      Τον 20ό αιώνα, η στάθμη της θάλασσας αυξανόταν κατά μέσο όρο 1,2 χιλιοστά ετησίως. Οι ερευνητές έχουν πλέον υπολογίσει ότι η ανθρωπότητα έχει μέχρι στιγμής συγκρατήσει το ένα τέταρτο της ανόδου της στάθμης της θάλασσας που αναμένεται αυτόν τον αιώνα.
      Σύμφωνα με τους ερευνητές, αυτά τα ευρήματα πρέπει να ληφθούν υπόψη στις προβλέψεις για τη μελλοντική άνοδο της στάθμης της θάλασσας. Ανάλογα με το πού κατασκευάζονται τα φράγματα, η γεωμετρία της ανόδου της στάθμης της θάλασσας, αλλάζει.
      Περισσότερα...

        0

    11. Περιβάλλον

      Σε δημόσια διαβούλευση τα δύο νέα Εθνικά Θαλάσσια Πάρκα σε Νότιες Κυκλάδες και Ιόνιο

      Engineer

      Τα δύο νέα Εθνικά Θαλάσσια Πάρκα σε Νότιες Κυκλάδες και Ιόνιο, τίθενται από σήμερα και έως τις 22 Σεπτεμβρίου σε δημόσια διαβούλευση, σύμφωνα με την εθνική και ενωσιακή νομοθεσία, προκειμένου οι ενδιαφερόμενοι πολίτες και φορείς να υποβάλουν τα σχόλια και τις προτάσεις τους. Αυτά θα ληφθούν υπόψη για την τελική διαμόρφωση του Εθνικού Θαλασσίου Πάρκου Ιονίου και του Εθνικού Θαλασσίου Πάρκου Νοτίου Αιγαίου 1 – Νότιες Κυκλάδες.
      Τα Εθνικά Θαλάσσια Πάρκα είναι δίκτυα διασυνδεδεμένων προστατευόμενων περιοχών. Η δημιουργία τους προσφέρει σημαντικά πρόσθετα πλεονεκτήματα σε σχέση με τις μέχρι σήμερα μεμονωμένες προστατευόμενες περιοχές του δικτύου Natura 2000, κυρίως λόγω της ολιστικής οικολογικής, διοικητικής και κοινωνικοοικονομικής προσέγγισης. Σκοπός τους είναι η διατήρηση της μοναδικής βιοποικιλότητας, η προστασία και η αποκατάσταση των οικοτόπων και η προώθηση της ευαισθητοποίησης σχετικά με το θαλάσσιο περιβάλλον.
      Ο Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας δήλωσε:
      «Τα δύο νέα εθνικά θαλάσσια πάρκα αποσκοπούν στην αποτελεσματική προστασία των θαλασσών μας και τη διαφύλαξη της βιοποικιλότητας της Πατρίδας μας. Η έκτασή τους σε Ιόνιο και Νότιες Κυκλάδες υπερβαίνει συνολικά τις αρχικές δεσμεύσεις του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, προσεγγίζοντας τα 27.500 τ.χλμ. Με τη θέσπισή τους, επιτυγχάνουμε αφ’ ενός την προστασία άνω του 35% των χωρικών υδάτων της χώρας μας, αφ’ ετέρου τον ευρωπαϊκό στόχο της χώρας μας πολύ νωρίτερα από το 2030.


      Έτσι προστατεύουμε πιο αποτελεσματικά τα οικοσυστήματα στα δύο πελάγη μας, τον μοναδικό αυτόν φυσικό πλούτο της Πατρίδας μας, που ανήκει σε όλους μας. Είναι η πρώτη φάση: η κυβέρνησή μας θα συνεχίσει να θεσμοθετεί και νέα Θαλάσσια Πάρκα σε άλλες περιοχές του Αιγαίου, με περιβαλλοντική συνοχή, καθώς η θάλασσα και τα είδη που φιλοξενεί είναι αναπόσπαστο στοιχείο της εθνικής μας ταυτότητας. Οφείλουμε να τη διαφυλάσσουμε και να την παραδώσουμε στα παιδιά μας, στις επόμενες γενεές, όπως ακριβώς τη βρήκαμε: γεμάτη ζωή».
      ΕΘΝΙΚΟ ΘΑΛΑΣΣΙΟ ΠΑΡΚΟ ΙΟΝΙΟΥ
      ΕΘΝΙΚΟ ΘΑΛΑΣΣΙΟ ΠΑΡΚΟ ΝΟΤΙΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ1 – ΝΟΤΙΕΣ ΚΥΚΛΑΔΕΣ
      Περισσότερα...

        1

    12. Περιβάλλον

      Η απώλεια δασικής βλάστησης αυξάνει τις θερμοκρασίες εδάφους: Ανάλυση δορυφορικών δεδομένων μετά τη μεγάλη πυρκαγιά του Βαρνάβα και της Πεντέλης

      Engineer

      Τα δορυφορικά δεδομένα υψηλής ανάλυσης, όπως αυτά που παρέχει ο δορυφόρος Landsat-9, προσφέρουν τη δυνατότητα λεπτομερούς καταγραφής της θερμοκρασίας επιφάνειας του εδάφους. Αυτά τα δεδομένα αποτελούν πολύτιμο εργαλείο για την κατανόηση των επιπτώσεων φυσικών καταστροφών, όπως οι δασικές πυρκαγιές, στο μικροκλίμα μιας περιοχής.
      Στο πλαίσιο αυτό, η μονάδα METEO του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών ανέλυσε δορυφορικά δεδομένα από δύο διαδοχικές θερμές περιόδους: 17 Ιουλίου 2024, πριν την καταστροφική πυρκαγιά του Βαρνάβα / Πεντέλης, και 26 Ιουνίου 2025, περίπου έντεκα μήνες μετά. Η σύγκριση μεταξύ των δύο ημερομηνιών αποκαλύπτει θερμοκρασιακές διαφορές της τάξης του 1-2°C σε πολλές περιοχές, οι οποίες μπορούν να αποδοθούν σε φυσικές διακυμάνσεις των καιρικών συνθηκών.
      Ωστόσο, ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η περιοχή που επλήγη από τη μεγάλη πυρκαγιά του Αυγούστου 2024. Όπως φαίνεται και στο σχετικό χάρτη, εντός των ορίων της καμένης έκτασης, οι τιμές της θερμοκρασίας εδάφους τον Ιούνιο του 2025 εμφανίζονται αυξημένες  έως και 10°C σε σύγκριση με τις αντίστοιχες του Ιουλίου 2024, πριν την πυρκαγιά. Παρά την παρέλευση σημαντικού χρονικού διαστήματος, η απώλεια της βλάστησης εξακολουθεί να έχει ισχυρή επίδραση στην ενεργειακή ισορροπία της περιοχής, οδηγώντας σε σημαντική επιφανειακή θέρμανση.
      Υπενθυμίζεται ότι οι μετρήσεις αφορούν τη θερμοκρασία επιφάνειας του εδάφους. Ωστόσο, είναι εύλογο να αναμένει κανείς αντίστοιχες—έστω και μικρότερης έντασης—διαφορές και στη θερμοκρασία του αέρα κοντά στην επιφάνεια.
      Συμπερασματικά, τα δορυφορικά δεδομένα επιβεβαιώνουν ότι η καταστροφή της δασικής βλάστησης λόγω πυρκαγιάς συνεπάγεται σημαντική αύξηση της θερμοκρασίας του εδάφους, με πιθανές επιπτώσεις στο μικροκλίμα, και τη γενικότερη οικολογική ισορροπία της περιοχής.

      Εικόνα 1. Διαφορά θερμοκρασίας εδάφους πάνω από την Αττική κατά την 17/07/2024 με 26/06/202
      Περισσότερα...

        0

    13. Περιβάλλον

      Αναδασώσεις: Έρευνες υποδεικνύουν πού πρέπει να γίνουν για να είναι επωφελείς

      Engineer

      Τις ευκαιρίες «win-win» σε όλο τον κόσμο για την αναγέννηση των δασών και την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης, χωρίς να βλάπτονται οι άνθρωποι ή η άγρια ζωή, αποτυπώνουν νέοι χάρτες.
      Οι περιοχές εκτείνονται από τις ανατολικές ΗΠΑ και τον δυτικό Καναδά, μέχρι τη Βραζιλία και την Κολομβία, καθώς και σε ολόκληρη την Ευρώπη, και αθροίζουν 482 εκατομμύρια στρέμματα. Εάν οι εκτάσεις αυτές αναδασωθούν, θα απομακρύνονταν 2,2 δισ. τόνοι διοξειδίου του άνθρακα ετησίως.
      Παλαιότεροι χάρτες είχαν υποδείξει αρκετά μεγαλύτερες περιοχές προς αναδάσωση, ωστόσο επικρίθηκαν καθώς συμπεριέλαβαν σημαντικά οικοσυστήματα όπως οι σαβάνες και δεν έλαβαν υπόψη τους τον αντίκτυπο στα εκατομμύρια των ανθρώπων που ζουν στα δάση ή εξαρτώνται από αυτά.
      Οι ερευνητές που δημιούργησαν τους νέους χάρτες βασίστηκαν σε προηγούμενες εργασίες, ενώ χρησιμοποίησαν μια σκόπιμα συντηρητική προσέγγιση, προκειμένου να φωτίσουν τα σημεία με τις μεγαλύτερες δυνατότητες και τα λιγότερα προβλήματα.
      Επικεντρώθηκαν μόνο σε πυκνά, κλειστά δάση και απέκλεισαν περιοχές που είχαν υποστεί πυρκαγιές πρόσφατα. Το αποτέλεσμα ήταν ένας χάρτης που έδειχνε 482 εκατομμύρια στρέμματα με ευκαιρίες αναδάσωσης, μια έκταση ισοδύναμη με το μέγεθος του Μεξικού, αλλά έως και 90% μικρότερη από τους προηγούμενους χάρτες. Παρείχαν περαιτέρω επιλογές που, για παράδειγμα, αποφεύγουν τον κίνδυνο κοινωνικών συγκρούσεων με τους δασικούς πληθυσμούς, γεγονός που μείωσε τη δυνητική απομάκρυνση CO2 σε 1,5 δισ. τόνους ετησίως.
      Οι εν λόγω χάρτες είναι ζωτικής σημασίας καθώς η αναγέννηση δέντρων είναι η μεγαλύτερη και φθηνότερη επιλογή για την απομάκρυνση του CO2 από την ατμόσφαιρα, αλλά οι πρωτοβουλίες για τα δέντρα πρέπει να επικεντρωθούν στις πιο κατάλληλες περιοχές για να μεγιστοποιήσουν τον αντίκτυπό τους.
      «Η αναδάσωση δεν είναι υποκατάστατο της μείωσης των εκπομπών, αλλά ακόμη και αν μειώσουμε τις εκπομπές αύριο, θα πρέπει να απομακρύνουμε την περίσσεια CO2 από την ατμόσφαιρα», δήλωσε η δρ Susan Cook-Patton, από το The Nature Conservancy (TNC) και επικεφαλής συγγραφέας της νέας μελέτης, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nature Communications. «Καθώς ο αριθμός των καταστροφών που προκαλούνται από το κλίμα συσσωρεύεται παγκοσμίως, είναι όλο και πιο προφανές ότι δεν μπορούμε να χάνουμε χρόνο σε καλοπροαίρετες αλλά ασαφώς κατανοητές παρεμβάσεις», συνέχισε.
      Η ίδια τόνισε ότι «πρέπει να στρέψουμε γρήγορα την προσοχή μας προς τα μέρη με τα μεγαλύτερα οφέλη για τους ανθρώπους και τη φύση και τα λιγότερα αρνητικά, τα μέρη που είναι πιο πιθανό να είναι win-win» και σε αυτό ακριβώς βοηθάει η μελέτη.
      Ο καθηγητής Simon Lewis, από το University College του Λονδίνου, ο οποίος δεν συμμετείχε στην ομάδα μελέτης, σημειώνει, σύμφωνα με τον Guardian ότι «υπήρξαν μια σειρά από γνωστές μελέτες για το παγκόσμιο δυναμικό αναδάσωσης που κατέληξαν σε υπερβολικά υψηλούς αριθμούς. Αυτή η νέα μελέτη είναι το αντίδοτο σε αυτές τις υπερβολές. Τα νέα δάση στις περιοχές με τον χαμηλότερο κίνδυνο παγκοσμίως θα αφαιρούσαν περίπου το 5% των εκπομπών CO2 του ανθρώπου κάθε χρόνο – σημαντικό, αλλά όχι μια ασημένια σφαίρα».
      Οι επιλογές που δημιούργησαν οι επιστήμονες πέραν του βασικού χάρτη των 195mHa έδιναν προτεραιότητα σε τρία γενικά κριτήρια: την αποφυγή κοινωνικών συγκρούσεων, τη βελτίωση της βιοποικιλότητας και της ποιότητας των υδάτων και την επισήμανση περιοχών όπου οι κυβερνήσεις είχαν ήδη στόχους αναδάσωσης, καθιστώντας τη δράση πιο δυνατή από πολιτική άποψη.
      «Υπάρχει πάντα ένα σύνολο αξιών ή κινήτρων που υπεισέρχεται στον τρόπο με τον οποίο παράγεις τον χάρτη και στην απάντηση που παίρνεις», δήλωσε ο Kurt Fesenmyer, επίσης στην TNC και επικεφαλής συγγραφέας της νέας ανάλυσης. Η έκταση της γης που πληρούσε όλα τα κριτήρια ήταν μικρή – 15 εκατ. ha – οπότε οι ερευνητές ελπίζουν ότι οι κυβερνήσεις και οι ΜΚΟ θα χρησιμοποιήσουν τους διαδραστικούς χάρτες τους για να αναδείξουν τις πιο κατάλληλες λύσεις στις δικές τους χώρες.
      Όπως δείχνει ο διαδραστικός χάρτης, ειδικά στην Ελλάδα, υπάρχουν έως και 148.000 εκτάρια που προσφέρονται για αποκατάσταση της δασικής κάλυψης. Η αναδάσωση αυτών των εκτάσεων θα μπορούσε να δεσμεύσει 553.000 τόνους CO₂ ετησίως, που ισοδυναμεί με την απομάκρυνση 120.000 επιβατικών οχημάτων που οδηγούνται για ένα έτος.

      Πηγή Εικόνας: ReforestationHub.org
      Η εστίαση στις κοινωνικές συγκρούσεις ήταν ζωτικής σημασίας, καθώς σχεδόν 100 εκατομμύρια άνθρωποι ζουν στην περιοχή των 195 εκατ. χιλιομέτρων. «Οι προηγούμενες μελέτες συχνά απέτυχαν να εξετάσουν πώς η αναδάσωση θα μπορούσε να έχει αρνητικές επιπτώσεις στην ανθρώπινη ευημερία, ιδίως για τους φτωχούς ανθρώπους που ζουν στις απομακρυσμένες αγροτικές περιοχές που συχνά αποτελούν στόχο της αναδάσωσης», λέει ο Δρ Forrest Fleischman, στο Πανεπιστήμιο της Μινεσότα και συν-συγγραφέας της μελέτης.
      «Αυτές οι αρνητικές επιπτώσεις είναι πιο πιθανές όταν οι άνθρωποι δεν έχουν ασφαλή δικαιώματα γης, εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τους φυσικούς πόρους για τρόφιμα και καύσιμα και ζουν σε χώρες όπου δεν γίνονται σεβαστά τα πολιτικά δικαιώματα», πρόσθεσε.
      Η αφαίρεση τέτοιων περιοχών από τον χάρτη μείωσε την έκταση των ευκαιριών αναδάσωσης κατά περίπου το ένα τρίτο, αλλά η εναπομείνασα γη θα εξακολουθούσε να απομακρύνει περίπου 1,5 δισ. τόνους CO2 ετησίως. Οι περιοχές αυτές επικεντρώθηκαν ιδιαίτερα στις ΗΠΑ, τον Καναδά, την Ευρώπη και την Αυστραλία, καθώς και στη Βραζιλία, η οποία φιλοξενεί τη σύνοδο κορυφής του ΟΗΕ για το κλίμα Cop30 τον Νοέμβριο.
      Περισσότερα...

        0

    14. Περιβάλλον

      Στη Συμμαχία των Γαλάζιων Πόλεων ανήκει πλέον η Αθήνα

      GTnews

      Σε ένα γεγονός – ορόσημο για την αναγέννηση των ωκεανών και την ενίσχυση της ανθεκτικότητας των παράκτιων περιοχών, ο Δήμαρχος Αθηναίων, Χάρης Δούκας, έγινε ο πρώτος Δήμαρχος που υπέγραψε το Μανιφέστο των Γαλάζιων Πόλεων, εντάσσοντας επίσημα την Αθήνα στη Συμμαχία των Γαλάζιων Πόλεων – μια παγκόσμια πρωτοβουλία υπό την ηγεσία της υπερασπίστριας των ωκεανών, Αλεξάνδρας Κουστώ, εγγονής του θρυλικού εξερευνητή των θαλασσών Ζακ-Ιβ Κουστώ και συνιδρύτριας της οργάνωσης Oceans 2050.
      Ο Δήμαρχος Αθηναίων, Χάρης Δούκας, δήλωσε: «Η θάλασσα πάντα διαμόρφωνε την Αθήνα—την ιστορία, τον πολιτισμό και την ταυτότητά μας. Σήμερα, καθώς αντιμετωπίζουμε ολοένα και πιο έντονες κλιματικές και περιβαλλοντικές προκλήσεις, είναι καιρός να αφήσουμε τη θάλασσα να διαμορφώσει και το μέλλον μας. Με την ένταξή μας στη Συμμαχία των Γαλάζιων Πόλεων, δεσμευόμαστε να ηγηθούμε με το παράδειγμά μας και να αποδείξουμε ότι η περιβαλλοντική υπευθυνότητα, με την αντίστοιχη επιχειρηματικά ενδιαφέρουσα οικονομική πολιτική και η υπερηφάνεια της πόλης μπορούν να συνυπάρχουν».
      Με την Αθήνα να αποτελεί την πρώτη πόλη που εντάσσεται, η Συμμαχία ξεκινά το παγκόσμιό της ταξίδι—καλώντας και άλλες προοδευτικές πόλεις να υπογράψουν τους επόμενους μήνες, ενόψει της επίσημης έναρξης το φθινόπωρο.
       
      Από την πλευρά της η Αλεξάνδρα Κουστώ, σημείωσε: «Είναι τιμή μου που ο Δήμαρχος Αθηναίων, Χάρης Δούκας και η Αθήνα κάνουν αυτό το βήμα πρώτοι, υπογράφοντας το Μανιφέστο των Γαλάζιων Πόλεων. Αυτή η στιγμή δεν είναι μόνο συμβολική—είναι ένα μήνυμα ότι οι πόλεις μπορούν και πρέπει να ηγηθούν στην αποκατάσταση της θαλάσσιας ζωής και στη διαμόρφωση ενός πιο ανθεκτικού μέλλοντος για όλους. Σήμερα το 50% της ζωής στους ωκεανούς έχει χαθεί. Πρέπει να τους ξαναχτίσουμε και να τους προστατέψουμε. Μόνο που πρέπει να ενεργήσουμε διαφορετικά απ’ ό,τι μέχρι τώρα. Να αλλάξουμε από την προσέγγιση της προστασίας των ωκεανών σε αυτήν της επανοικοδόμησης της ζωής μέσα σε αυτούς. Αυτή είναι μια σημαντική αλλαγή».
      Στην καρδιά του οράματος των Γαλάζιων Πόλεων βρίσκεται η πεποίθηση ότι η ενεργή συμμετοχή των πολιτών είναι απαραίτητη για κάθε ουσιαστική μεταμόρφωση σε επίπεδο πόλης. Η αναγέννηση των ωκεανών δεν αφορά μόνο την πολιτική—αφορά την έμπνευση και την ενδυνάμωση των κοινοτήτων, ώστε να συμβάλλουν στη διαμόρφωση ενός πιο ζωντανού, ανθεκτικού και συμπεριληπτικού μέλλοντος. Σε κάθε Γαλάζια Πόλη, η Συμμαχία θα εργάζεται για να ενισχύσει το τοπικό αίσθημα υπερηφάνειας, να ενδυναμώσει τους πολιτιστικούς δεσμούς με τη θάλασσα και να καταστήσει τη συμμετοχή των πολιτών κινητήριο δύναμη για διαρκή αλλαγή.
      Για να υποστηρίξει αυτό το όραμα, η Συμμαχία θα προσφέρει στις πόλεις πρόσβαση σε επιστημονική τεχνογνωσία, εργαλεία πολιτικής, τεχνολογικά μέσα και συνεργασίες ανάμεσα σε διαφορετικούς τομείς που μετατρέπουν τον κλιματικό κίνδυνο σε ευκαιρία. Θα ενισχύσει τοπικές πρωτοβουλίες, θα γεφυρώσει την καινοτομία με ρεαλιστικές λύσεις και θα φέρει κοντά δημάρχους, επιχειρήσεις, επιστήμονες, ΜΚΟ και πολίτες γύρω από μια κοινή ατζέντα—χτίζοντας υγιέστερες πόλεις και ωκεανούς, μαζί.
      Σχετικά με τη Συμμαχία των Γαλάζιων Πόλεων
      Ένα έργο της οργάνωσης Oceans 2050, η Συμμαχία των Γαλάζιων Πόλεων ενδυναμώνει δημάρχους και ηγέτες πόλεων να αναλάβουν τολμηρές, συντονισμένες δράσεις για την αναγέννηση των ωκεανών και την ανθεκτικότητα των αστικών περιοχών. Οι παράκτιες πόλεις και οι πρωτεύουσες των ποταμών βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της κλιματικής αλλαγής και των οικονομικών αναταράξεων. Ως πατρίδες περισσότερων από ένα δισεκατομμύριο ανθρώπων και ως κέντρα καινοτομίας, εμπορίου και πολιτισμού, οι πόλεις αυτές βρίσκονται σε μοναδική θέση να ηγηθούν της μετάβασης. Η Συμμαχία των Γαλάζιων Πόλεων υπάρχει για να τις βοηθήσει όχι μόνο να επιβιώσουν — αλλά να ευημερήσουν.
      Σχετικά με το Μανιφέστο των Γαλάζιων Πόλεων
      Το Μανιφέστο των Γαλάζιων Πόλεων παρουσιάζει ένα κοινό όραμα για τις παράκτιες πόλεις: ένα όραμα στο οποίο η υγεία των ωκεανών βρίσκεται στο επίκεντρο της προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή, της οικονομικής ανανέωσης και της ενδυνάμωσης των τοπικών κοινοτήτων. Αν και δεν αποτελεί νομική συμφωνία, συνιστά μια δημόσια δέσμευση για τολμηρή ηγεσία, πρακτική δράση και κοινές αξίες.
      Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε το: https://oceans2050.com/blue-cities-alliance
      Περισσότερα...

        0

    15. Περιβάλλον

      Δείκτης ξηρασίας στην Ελλάδα στις αρχές Ιουλίου 2025

      Engineer

      Στον παρακάτω χάρτη απεικονίζεται ο δείκτης ξηρασίας στην Ελλάδα την 1η Ιουλίου 2025, σύμφωνα με την ανάλυση της ομάδας ΜΕΤΕΟ του ΕΑΑ. Όπως προκύπτει, μεγάλο μέρος της Κρήτης, της Πελοποννήσου, της δυτικής Στερεάς Ελλάδας και της Θράκης βρίσκονται σε συνθήκες ξηρασίας. Από έντονη ή ακραία ξηρασία (επίπεδα 4 και 5) πλήττονται αρκετές περιοχές στους νομούς Χανίων, Ηρακλείου, Λασιθίου, Αρκαδίας, Αργολίδας, Μεσσηνίας, Ηλείας και Λέσβου. Μετά τις ιδιαίτερα ψηλές θερμοκρασίες και χαμηλές βροχοπτώσεις του Ιουνίου, σχεδόν το σύνολο της χώρας βρίσκεται σε υψηλότερο για την εποχή επίπεδο ξηρασίας σε σχέση με τις αρχές Ιουνίου.
       
      Η αξιολόγηση των συνθηκών ξηρασίας βασίζεται στην εδαφική υγρασία του στρώματος μεταξύ 28 και 100 εκατοστών κάτω από την επιφάνεια. Η περιεκτικότητα σε νερό στο στρώμα αυτό είναι κρίσιμη για την ανάπτυξη και απόδοση πολλών γεωργικών καλλιεργειών και αντικατοπτρίζει την επίδραση του υετού, της εξατμισοδιαπνοής και της απορροής/διήθησης νερού στο έδαφος σε ένα σχετικά μεγάλο χρονικό διάστημα. Όταν η εδαφική υγρασία σε αυτό το στρώμα είναι αρκετά κάτω από τα κανονικά για την εποχή επίπεδα μιας συγκεκριμένης περιοχής, αυτό συνεπάγεται συνθήκες (σχετικής) ξηρασίας και άρα παρατεταμένο υδατικό στρες για τις καλλιέργειες.
      Με βάση τα δεδομένα εδαφικής υγρασίας της υπηρεσίας Copernicus της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπολογίζουμε τον κανονικοποιημένο δείκτη απόκλισης εδαφικής υγρασίας (SSMI) λαμβάνοντας υπόψη τις τωρινές συνθήκες καθώς και αυτές κατά την περίοδο αναφοράς 1991-2020. Ανάλογα με την τιμή του δείκτη αυτού κατατάσσουμε την ξηρασία στα επίπεδα 1 έως 5, τα οποία με τη σειρά υποδηλώνουν ήπια, μέτρια, σημαντική, έντονη και ακραία ξηρασία. Οι καταστάσεις αυτές έχουν σχετική και όχι απόλυτη έννοια. Για παράδειγμα, αν η εδαφική υγρασία είναι αρκετά χαμηλή για τα δεδομένα μιας περιοχής την συγκεκριμένη περίοδο του έτους, τότε ενδέχεται να έχουμε έως και ακραία ξηρασία χωρίς να είναι τελείως ξερό το έδαφος. Στις περιπτώσεις όπου ο δείκτης SSMI είναι ελαφρώς αρνητικός ή θετικός, τότε βρισκόμαστε σε κανονικές για την εποχή συνθήκες, ενώ αν είναι σημαντικά θετικός τότε έχουμε πλεόνασμα υγρασίας στο έδαφος. Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι ελλείψει επιτόπιων παρατηρήσεων οι τιμές εδαφικής υγρασίας αποτελούν εκτίμηση εξειδικευμένου μοντέλου για την επιφάνεια της Γης (ERA5-Land) και κατά τόπους ενδέχεται να υπάρχουν αποκλίσεις από τις πραγματικές συνθήκες.

      Εικόνα 1. Επίπεδα ξηρασίας στην Ελλάδα κατά την 1η Ιουλίου 2025. Οι περιοχές που βρίσκονται σε κατάσταση σχετικής ξηρασίας είναι χρωματισμένες σύμφωνα με την 5-βάθμια κλίμακα στο άνω δεξιά άκρο του χάρτη. Περιοχές όπου η εδαφική υγρασία είναι σημαντικά πάνω από τα κανονικά επίπεδα απεικονίζονται με πράσινο, ενώ περιοχές με εδαφική υγρασία κοντά στην μέση τιμή απεικονίζονται με άσπρο.
      Περισσότερα...

        0

    16. Περιβάλλον

      Λειψυδρία: Επτά άξονες για καλύτερη διαχείριση του νερού

      Engineer

      Η κλιματική κρίση, η παρατεταμένη ανομβρία και οι αυξανόμενες ανάγκες σε νερό, τόσο για ύδρευση όσο και για άρδευση, φέρνουν στην επιφάνεια το διαρκώς οξυνόμενο πρόβλημα της διαχείρισης των υδατικών πόρων στην Ελλάδα. Οι προειδοποιήσεις των ειδικών συγκλίνουν: η χώρα εισέρχεται σε μια περίοδο κρίσιμων αποφάσεων, όπου η επάρκεια δεν μπορεί πλέον να θεωρείται δεδομένη, αλλά προϊόν στοχευμένου σχεδιασμού. Στο Ετήσιο Συνέδριο της Ελληνικής Αρχής Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών (ΕΑΓΜΕ) με τίτλο «Ερευνώντας τον εθνικό μας υπόγειο πλούτο», οι παρεμβάσεις των ομιλητών –εκπροσώπων δημόσιων φορέων, γεωτεχνικών επιστημόνων και επιχειρήσεων– ανέδειξαν τη μεγάλη εικόνα: από την ενεργοποίηση γεωτρήσεων και τα μεγάλα έργα εμπλουτισμού ταμιευτήρων, έως την ανακύκλωση νερού, την κυκλική οικονομία και την ψηφιοποίηση της αδειοδότησης, η χώρα καλείται να εφαρμόσει στην πράξη επτά κρίσιμους άξονες πολιτικής. Η διαχείριση των αποθεμάτων νερού απαιτεί πλέον θεσμική ευελιξία, επενδυτική ταχύτητα και τεχνική προσαρμοστικότητα σε τοπικό επίπεδο – με όρους βιωσιμότητας και ενεργειακής συνέργειας
      Η Κατερίνα Δημητρού, Προϊσταμένη Νέων Δραστηριοτήτων στη Διεύθυνση Στρατηγικής και Καινοτομίας της ΕΥΔΑΠ, παρουσίασε ένα σύνολο δράσεων που αποτυπώνει τη στροφή της Εταιρείας προς την κυκλική οικονομία και τη βιώσιμη διαχείριση του νερού, με λύσεις που συνδυάζουν τεχνολογία, πολεοδομική οργάνωση και ιστορική μνήμη. Στο επίκεντρο βρίσκεται η επαναδραστηριοποίηση του Αδριάνειου Υδραγωγείου – του εμβληματικού αρχαίου έργου που διατρέχει οκτώ δήμους της Αττικής, από το Ολυμπιακό Χωριό και την Κηφισιά έως το Κολωνάκι. Ήδη εντός Ιουλίου προγραμματίζεται να ξεκινήσει η παροχή ανακυκλωμένου νερού στον Δήμο Χαλανδρίου, με σκοπό την άρδευση δημόσιων πράσινων χώρων. Σταδιακά, το εγχείρημα θα επεκταθεί και σε άλλους δήμους, με την προοπτική το νερό του υδραγωγείου να διατίθεται και σε κήπους πολιτών, στο πλαίσιο μιας ολοκληρωμένης χωρικής παρέμβασης υπό την αιγίδα της Περιφέρειας Αττικής.
      Συμπληρωματικά προς την αξιοποίηση του Αδριάνειου, η ΕΥΔΑΠ προωθεί την εγκατάσταση κινητών μονάδων καθαρισμού λυμάτων (fuer mining) για την τοπική επαναχρησιμοποίηση νερού σε αστικό περιβάλλον. Οι μονάδες αυτές αντλούν λύματα από το αποχετευτικό δίκτυο, τα καθαρίζουν σε επιτόπιες συμπαγείς εγκαταστάσεις και επαναδιοχετεύουν το καθαρό νερό τοπικά, για άρδευση πάρκων και αστικών πράσινων ζωνών. Μία τέτοια μονάδα έχει ήδη εγκατασταθεί στο φυτώριο του Δήμου Αθηναίων, ενώ άλλες δύο προγραμματίζονται στον Δήμο Μαρκοπούλου και στα πάρκα Ιλισίων και Κλωναρίδη. Στόχος είναι η εξοικονόμηση υδατικών πόρων και η σταδιακή αυτονόμηση των δήμων ως προς τη χρήση νερού για καθαρισμό και άρδευση, ενισχύοντας την ανθεκτικότητα των πόλεων στην πίεση της λειψυδρίας.
      Η κα Δημητρού αναφέρθηκε επίσης στον συνολικό σχεδιασμό του οργανισμού για την ενίσχυση της υδροδοτικής ασφάλειας της Αττικής. Βασική παράμετρος του σχεδίου είναι η ενεργοποίηση γεωτρήσεων που βρίσκονται σε κατάσταση εφεδρείας και η ένταξή τους στον συνολικό υδροδοτικό σχεδιασμό. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται σε γεωτρήσεις της Στερεάς Ελλάδας. Ταυτόχρονα, η ΕΥΔΑΠ ωριμάζει ένα από τα μεγαλύτερα υδροδοτικά έργα των τελευταίων δεκαετιών: την ενίσχυση του ταμιευτήρα του Εύηνου μέσω της μεταφοράς υδάτων από τον Κρικελοπόταμο και τον Καρπενησιώτη. Πρόκειται για έργα με προϋπολογισμό 365 εκατ. ευρώ, τα οποία θα υλοποιηθούν σε πρώτη φάση και θα επιτρέψουν την άμεση ενίσχυση του εξωτερικού υδροδοτικού συστήματος. Σε δεύτερη φάση, προγραμματίζεται η αξιοποίηση της λίμνης των Κρεμαστών – της μεγαλύτερης τεχνητής λίμνης της χώρας – για τη μεταφορά νερού προς την Αττική, μέσω ενός έργου ύψους 170 εκατ. ευρώ.
      Από την πλευρά της ΕΑΓΜΕ, ο Βασίλειος Ζόραπας, Προϊστάμενος του Τμήματος Υδρογεωλογίας και Υδρολογίας, περιέγραψε με λεπτομέρεια τις πιέσεις που δέχονται οι υπόγειοι υδροφορείς. Όπως εξήγησε, η Αρχή συμμετέχει στο εθνικό δίκτυο παρακολούθησης υπόγειων νερών, παρατηρώντας τόσο ποιοτικά όσο και ποσοτικά χαρακτηριστικά. Οι πιο σοβαρές ενδείξεις ανησυχίας εντοπίζονται στη Νότια και Ανατολική Ελλάδα – Κρήτη, Πελοπόννησος, Κυκλάδες, Ανατολική Αττική– όπου οι βροχοπτώσεις έχουν μειωθεί κατά 20% τα τελευταία πέντε υδρολογικά έτη. Στο ίδιο διάστημα, χάθηκε το ισοδύναμο ενός ολόκληρου έτους από την υδρολογική αναπλήρωση. Στους ταμιευτήρες του Μόρνου και του Ευήνου, η απορρόφηση των βροχοπτώσεων φέτος ανέρχεται μόλις στο 20% των ετήσιων αναγκών. Στα νησιά του Ιονίου, η γεωλογία καθιστά δύσκολη την αποθήκευση υδάτων, ενώ η συγκυρία των χαμηλών βροχοπτώσεων και χιονοπτώσεων οδηγεί σε ασφυκτικές πιέσεις. Από την εξίσωση φυσικά δεν βγαίνει και η κακή διαχείριση των υδατικών πόρων σε συγκερασμό με τις απαρχαιωμένες υποδομές.
      Περισσότερα...

        0

    17. Περιβάλλον

      Τα 94 έργα που σχεδιάζει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για πιο ανθεκτικό δίκτυο μεταφορών

      GTnews

      Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επέλεξε 94 έργα στον τομέα των μεταφορών που θα λάβουν ενωσιακές επιχορηγήσεις ύψους σχεδόν 2,8 δισ. ευρώ στο πλαίσιο του Μηχανισμού «Συνδέοντας την Ευρώπη» (ΜΣΕ). Με τον εκσυγχρονισμό των σιδηροδρόμων, των εσωτερικών πλωτών οδών και των θαλάσσιων διαδρομών μέσω του διευρωπαϊκού δικτύου μεταφορών (ΔΕΔ-Μ) , τα έργα όχι μόνο θα συμβάλουν στην καλύτερη σύνδεση των ευρωπαϊκών περιφερειών και πόλεων (απ’ τον βορρά ως νότο κι απ’ την ανατολή ως τη δύση), αλλά θα καταστήσουν και την εσωτερική αγορά της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) πιο ανταγωνιστική και πιο ανθεκτική.
      Η πράσινη μετάβαση της Ευρώπης βασίζεται στις σιδηροδρομικές μεταφορές
      Οι σιδηροδρομικές μεταφορές θα λάβουν το μεγαλύτερο μερίδιο της χρηματοδότησης (77% του συνόλου) με επενδύσεις για σημαντικές αναβαθμίσεις των υποδομών σε ολόκληρο το κεντρικό δίκτυο ΔΕΔ-Μ και το εκτεταμένο δίκτυο, ιδίως στις χώρες συνοχής. Σ’ αυτές περιλαμβάνεται η κατασκευή του Rail Baltica στην περιοχή της Βαλτικής και στην Πολωνία, καθώς και βελτιώσεις στην Ελλάδα και τη Σλοβακία. Σιδηροδρομικές γραμμές υψηλής ταχύτητας θα αναπτυχθούν επίσης στην Τσεχία και την Πολωνία.
      Επιπλέον, 46 έργα σε 11 κράτη μέλη —μεταξύ των οποίων η Αυστρία, η Γερμανία, η Ιταλία, η Ουγγαρία και η Σουηδία— θα θέσουν σε εφαρμογή το Ευρωπαϊκό Σύστημα Διαχείρισης της Σιδηροδρομικής Κυκλοφορίας (ERTMS) σε αμαξοστοιχίες και τροχιές, βελτιώνοντας την ασφάλεια και τη διαλειτουργικότητα των σιδηροδρόμων σε διασυνοριακό επίπεδο.
      Πιο πράσινοι λιμένες, μεγαλύτερη ανθεκτικότητα
      Η ΕΕ επενδύει σε μια σειρά έργων για τη μείωση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων από τις θαλάσσιες και τις εσωτερικές πλωτές μεταφορές, όπως η αναβάθμιση των λιμένων στην Ιρλανδία, την Κύπρο, τη Μάλτα, την Κροατία και την Πολωνία, με έργα ηλεκτροδότησης από την ξηρά για τη μείωση των εκπομπών από τα ελλιμενισμένα πλοία. Επίσης, θα δοθεί στήριξη στην κατασκευή και την αναβάθμιση παγοθραυστικών πολλαπλών χρήσεων στην Εσθονία, τη Φινλανδία και τη Σουηδία για την ενίσχυση της ασφάλειας και της ανθεκτικότητας των υποβρύχιων καλωδίων, σύμφωνα με το πρόσφατο σχέδιο δράσης της ΕΕ. Στη Γαλλία και την Ισπανία, θα αναπτυχθούν ψηφιακά συστήματα διαχείρισης της κυκλοφορίας για τη βελτίωση της ασφάλειας και της αποδοτικότητας των θαλάσσιων μεταφορών μικρών αποστάσεων και τη μείωση της συμφόρησης. 
      Όσον αφορά τις εσωτερικές πλωτές οδούς, στη Γαλλία θα γίνουν αναβαθμίσεις κατά μήκος του Ρήνου, ενώ στο Βέλγιο θα προχωρήσει η ψηφιοποίηση των πλωτών μεταφορών.
      Εξυπνότερα και ασφαλέστερα δίκτυα μεταφορών
      Στον τομέα των οδικών μεταφορών, θα κατασκευαστούν ή θα αναβαθμιστούν ασφαλείς και προστατευμένοι χώροι στάθμευσης σε 10 κράτη μέλη, όπως στη Γερμανία, τη Γαλλία, την Ιταλία και τη Ρουμανία. Τα έργα θα στηρίξουν επίσης την ανάπτυξη συνεργατικών ευφυών συστημάτων μεταφορών (C-ITS), βελτιώνοντας την οδική ασφάλεια και τη ροή της κυκλοφορίας, ιδίως στις αστικές περιοχές.
      Τα έργα διαχείρισης της εναέριας κυκλοφορίας θα συνεχίσουν να προάγουν την ανάπτυξη του Ενιαίου Ευρωπαϊκού Ουρανού, ώστε να δημιουργηθεί ένα ασφαλέστερο, αποδοτικότερο και βιώσιμο σύστημα αερομεταφορών. Έτσι, θα περιοριστεί η συμφόρηση, θα μειωθούν οι εκπομπές και θα βελτιωθεί η συνολική εμπειρία των αεροπορικών μεταφορών.
      Επίσης, θα βελτιωθεί και η αστική κινητικότητα, με χρηματοδοτήσεις για την προετοιμασία της κατασκευής ή της αναβάθμισης πολυτροπικών επιβατικών κόμβων σε πόλεις όπως το Leuven (Βέλγιο), το Norrköping (Σουηδία), η Νίκαια και η Μασσαλία (Γαλλία) και το Bolzano (Ιταλία). Οι κόμβοι αυτοί θα προσφέρουν τη δυνατότητα για αδιάλειπτες συνδέσεις μεταξύ των διαφόρων τρόπων μεταφοράς, διευκολύνοντας την κινητικότητα των πολιτών στις πόλεις.
      Στρατηγικές επενδύσεις και επενδύσεις αλληλεγγύης
      Η ΕΕ αξιοποιεί τις προσπάθειές της για την ενίσχυση των λωρίδων αλληλεγγύης ΕΕ–Ουκρανίας, με έργα για τη βελτίωση της σιδηροδρομικής συνδεσιμότητας και των σημείων διέλευσης των συνόρων μεταξύ Σλοβακίας και Ουκρανίας, καθώς και μεταξύ Ρουμανίας και Μολδαβίας. Η στήριξη της ΕΕ θα βοηθήσει την Ουκρανία να υιοθετήσει το τυποποιημένο ενωσιακό πλάτος τροχιάς, διευκολύνοντας την απρόσκοπτη διασυνοριακή σιδηροδρομική κυκλοφορία και ενισχύοντας το περιφερειακό εμπόριο.
      Επιπλέον, η ΕΕ θα στηρίξει ένα έργο για την ενίσχυση της προσβασιμότητας και της ανθεκτικότητας των υποδομών στην περιοχή της Αρκτικής — για την ασφάλεια των οδών εφοδιασμού και την ανάπτυξη υποδομών διπλής χρήσης, ικανών να αντεπεξέλθουν στην κλιματική αλλαγή.
      Περισσότερα...

        0

    18. Περιβάλλον

      Ιούνιος: Ο 2ος θερμότερος από το 2010

      GTnews

      Σύμφωνα με το δίκτυο των 53 μετεωρολογικών σταθμών του meteo.gr του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών (Ε.Α.Α) που λειτουργούν ανελλιπώς από το 2010 μέχρι σήμερα, τον Ιούνιο του 2025 η μέση τιμή των μεγίστων ημερήσιων θερμοκρασιών κυμάνθηκε πάνω από τα κανονικά για την εποχή επίπεδα σε όλες τις περιοχές της χώρας (σε σχέση με τον μέσο όρο της περιόδου 2010-2019).
      Ο παρακάτω χάρτης δείχνει τις αποκλίσεις της μέσης μέγιστης θερμοκρασίας για τον Ιούνιο 2025 ανά γεωγραφικό διαμέρισμα.
       
      Ο Ιούνιος του 2025 χαρακτηρίστηκε από σταθερά υψηλές θερμοκρασίες, με λίγα επεισόδια πρόσκαιρης πτώσης της θερμοκρασίας κοντά ή και λίγο κάτω από τον μέσο όρο της περιόδου 2010–2019.
      Το επόμενο γράφημα παρουσιάζει την κατάταξη του μήνα Ιουνίου ανά έτος, ανάλογα με τη μέση μηνιαία τιμή της μέγιστης θερμοκρασίας. Σε όλα τα γεωγραφικά διαμερίσματα της χώρας (εκτός από τα Νησιά του Αιγαίου και τα Δωδεκάνησα) ο Ιούνιος του 2025 ήταν ο 2ος θερμότερος από το 2010 μετά τον περσινό Ιούνιο (2024) όπου παραμένει με διαφορά ο θερμότερος Ιούνιος στα χρονικά των καταγραφών. Οι πιο μεγάλες θετικές αποκλίσεις κατά τον Ιούνιο του 2025 καταγράφηκαν στη Βόρεια Ελλάδα, στην Δυτική Ελλάδα και στην Πελοπόννησο της τάξης των 2-3°C πάνω από τα κανονικά για την εποχή επίπεδα.

      Στην πόλη της Αθήνας, η μέση μηνιαία τιμή απόκλισης της μέγιστης θερμοκρασίας ήταν +2,1 °C, με 24 από τις 30 ημέρες του μήνα να είναι πάνω από τα κανονικά για την εποχή επίπεδα. Στην πόλη της Θεσσαλονίκης, 22 ημέρες του μήνα ήταν πάνω από τη μέση τιμή της περιόδου 2010-2019, όπου η μέση μέγιστη θερμοκρασία του μήνα κυμάνθηκε κατά 1,6 ºC πάνω από τα κανονικά επίπεδα.

       
      Μπορείτε να βλέπετε τις αποκλίσεις των τιμών της μέγιστης θερμοκρασίας ανά περιφέρεια και ανά μήνα από τη σελίδα μας πατώντας εδώ.
      Περισσότερα...

        0

    19. Περιβάλλον

      Εξαφανίζονται οι παγετώνες της Ελβετίας

      GTnews

      Η κλιματική αλλαγή φαίνεται να μετατρέπει μερικούς από τους φημισμένους παγετώνες της Ελβετίας σε «ελβετικά τυριά», με μεγάλες τρύπες, που τους καθιστούν ασταθείς και εντέλει επικίνδυνους. Η κρισιμότητα της κατάστασης έγινε εμφανής στην τοπική και τη διεθνή κοινότητα τον περασμένο μήνα, όταν η κατολίσθηση από ένα βουνό των Αλπεων «έπνιξε» το νοτιοδυτικό χωριό Μπλατέν. Ο παγετώνας Μπιρχ, ο οποίος συγκρατούσε μάζα βράχων κοντά στην κορυφή, υποχώρησε προκαλώντας τεράστια χιονοστιβάδα που έφτασε μέχρι το βάθος της κοιλάδας.
      Ευτυχώς, το χωριό είχε εκκενωθεί σε μεγάλο βαθμό εκ των προτέρων, αλλά οι ελβετικές αρχές ανέφεραν ότι ένας 64χρονος άνδρας αγνοείται μετά το περιστατικό. Αργά το βράδυ της Τρίτης η περιφερειακή αστυνομία του Βαλέ είπε ότι εξετάζει τη σορό ενός ανθρώπου που βρέθηκε θαμμένος στη λάσπη.
      Ο τρόπος με τον οποίο καταρρέουν οι παγετώνες -από τις Άλπεις και τις Άνδεις μέχρι τα Ιμαλάια και την Ανταρκτική- μπορεί να διαφέρει, λένε οι επιστήμονες. Αλλά σχεδόν σε κάθε περίπτωση η κλιματική αλλαγή παίζει κάποιον ρόλο. Οι επιστήμονες λένε ότι τα αέρια του θερμοκηπίου που προέρχονται από την καύση ορυκτών καυσίμων, όπως ο άνθρακας, έχουν ήδη εγκλωβίσει αέριες μάζες που προκαλούν υπερθέρμανση, κάτι που σημαίνει ότι πολλοί παγετώνες του πλανήτη μας είναι καταδικασμένοι να λιώσουν.
      Οι Άλπεις και η Ελβετία (η χώρα με τους περισσότερους παγετώνες σε ολόκληρη την Ευρώπη) καταγράφουν την υποχώρηση των παγετώνων εδώ και περίπου 170 χρόνια. Η διαδικασία αυτή εμφάνιζε διακυμάνσεις στο πέρασμα του χρόνου μέχρι τη δεκαετία του 1980. Ενδεικτικά, η χώρα είδε το 4% του συνολικού όγκου των παγετώνων της να εξαφανίζεται το 2023, η δεύτερη μεγαλύτερη μείωση σε ένα μόνο έτος μετά την πτώση κατά 6% το 2022.
      Το κλιματικό κέντρο Copernicus της Ευρωπαϊκής Ένωσης ανακοίνωσε μάλιστα ότι ο περασμένος μήνας ήταν ο δεύτερος θερμότερος Μάιος που έχει καταγραφεί παγκοσμίως.
      Η Ευρώπη δεν είναι η μόνη. Σε μια έκθεση για το κλίμα της Ασίας που δημοσιεύθηκε στις αρχές της εβδομάδας, ο Παγκόσμιος Μετεωρολογικός Οργανισμός των Ηνωμένων Εθνών δήλωσε ότι η μειωμένη χιονόπτωση τον χειμώνα και η ακραία ζέστη το καλοκαίρι του περασμένου έτους «ήταν καταστροφικές για τους παγετώνες του πλανήτη», με 23 από τους 24 παγετώνες στα κεντρικά Ιμαλάια και την οροσειρά Τιαν Σαν να υφίστανται «σημαντική απώλεια» το 2024.
      Ένας υγιής παγετώνας θεωρείται «ενεργός», καθώς παράγει νέο πάγο όταν χιονίζει σε υψηλότερα υψόμετρα, ενώ λιώνει σε χαμηλότερα υψόμετρα: οι απώλειες μάζας στα χαμηλότερα επίπεδα αντισταθμίζονται από τα κέρδη στα υψηλότερα. Καθώς η αύξηση της ατμοσφαιρικής θερμοκρασίας ευνοεί την τήξη σε υψηλότερα υψόμετρα, η εξισορρόπηση του όγκου του παγετώνα επιβραδύνεται ή σταματάει, με αποτέλεσμα ο παγετώνας να γίνεται ουσιαστικά «ένα κομμάτι πάγου που απλώς περιμένει να πέσει», σχολίασε ο Ματίας Χας, λέκτορας στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Ζυρίχης και μέλος της ομάδας παρακολούθησης των παγετώνων Glamos. Για την Ελβετία, εκτός από τους άμεσους κινδύνους των κατολισθήσεων, μια ακόμη επίπτωση αφορά τη συρρίκνωση της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας: η αλπική χώρα αντλεί το μεγαλύτερο μέρος της ενέργειάς της από υδροηλεκτρικές εγκαταστάσεις που τροφοδοτούνται από τις λίμνες και τους ποταμούς της, με την εκτεταμένη τήξη των παγετώνων να είναι ικανή να θέσει σε κίνδυνο αυτό το σύστημα.
      Περισσότερα...

        0

    20. Περιβάλλον

      Στη Λέσβο συνάντηση της UNESCO για τα παγκόσμια γεωπάρκα

      GTnews

      Η Λέσβος θα βρίσκεται μέχρι τις 29 Ιουνίου στο επίκεντρο της διεθνούς συνεργασίας για τη δημιουργία και την ανάπτυξη Παγκόσμιων Γεωπάρκων, καθώς φιλοξενεί την 161η Σύνοδο του Παγκόσμιου Δικτύου Γεωπάρκων και το Διεθνές Σεμινάριο Κατάρτισης στελεχών Γεωπάρκων από όλο τον κόσμο. Σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ, η Σύνοδος λαμβάνει χώρα στην αίθουσα της Συγκλήτου του Πανεπιστημίου Αιγαίου, στη Μυτιλήνη, με τη συμμετοχή κορυφαίων ειδικών επιστημόνων από την Ελλάδα, τη Γαλλία, την Κίνα, την Ιαπωνία, την Μαλαισία, τη Νορβηγία, τη Γερμανία, το Ηνωμένο Βασίλειο, την Πορτογαλία, τον Καναδά και το Μαρόκο που συγκροτούν το ανώτατο όργανο διοίκησης του Παγκόσμιου Δικτύου Γεωπάρκων. Παρόντες ο επικεφαλής της Γραμματείας του Διεθνούς Προγράμματος Παγκόσμια Γεωπάρκα UNESCO Kristof Vandenberghe και οι συντονιστές των Ηπειρωτικών Δικτύων Γεωπάρκων από την Ευρώπη, την Ασία και τον Ειρηνικό, την Λατινική Αμερική, την Βόρειο Αμερική και την Αφρική.
      Αντικείμενο της Συνόδου είναι η αποτίμηση της πορείας του Παγκόσμιου Δικτύου Γεωπάρκων και της δημιουργικής συνεργασίας με την UNESCO, που είχε ως αποτέλεσμα να αυξηθούν στις 229 οι περιοχές που αναγνωρίζονται ως Παγκόσμια Γεωπάρκα UNESCO από 50 χώρες και οι μελλοντικές προοπτικές για την ενίσχυση της διεθνούς συνεργασίας με στόχο τη βιώσιμη ανάπτυξη ορεινών, νησιωτικών και αγροτικών περιοχών που διαθέτουν γεωλογικά μνημεία διεθνούς σημασίας.
      Ας σημειωθεί ότι η Λέσβος που φιλοξενεί την φετινή σύνοδο, ήταν μια από τις τέσσερις πρώτες περιοχές της Ευρώπης που χαρακτηρίσθηκαν Γεωπάρκα το 2000.
      Το Διεθνές Σεμινάριο Κατάρτισης στελεχών Γεωπάρκων από όλο τον κόσμο «Παγκόσμια Γεωπάρκα UNESCO: Διαχείριση και Βιωσιμότητα» που οργανώνεται παράλληλα με τη Σύνοδο, οργανώνεται από την UNESCO και το Παγκόσμιο Δίκτυο Γεωπάρκων μαζί με το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Απολιθωμένου Δάσους Λέσβου και το Τμήμα Γεωγραφίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Απευθύνεται σε στελέχη Γεωπάρκων, φορείς της αυτοδιοίκησης και επιστημονικούς φορείς που συνεργάζονται με γεωπάρκα, ερευνητές, μεταπτυχιακούς φοιτητές και υποψήφιους διδάκτορες με αντικείμενο των σπουδών τους τη διατήρηση και διαχείριση της γεωλογικής μας κληρονομιάς, των γεωπάρκων και των γεώτοπων, τον γεωτουρισμό και την ανάπτυξη εναλλακτικών μορφών τουρισμού. Σε αυτό παίρνουν μέρος, 100 άτομα από 45 χώρες απ’ όλο τον κόσμο όπως η Αγγλία, η Ισπανία, η Ιταλία, η Γερμανία, η Πορτογαλία, η Ουγγαρία, η Κίνα, η Ιαπωνία, το Ομάν, η Σαουδική Αραβία, η Βραζιλία, η Μαλαισία κ.ά. Θα παρουσιαστούν εισηγήσεις από ειδικούς επιστήμονες από το Παγκόσμιο Δίκτυο Γεωπάρκων και καθηγητές ελληνικών πανεπιστημίων, με εμπειρία στην ανάπτυξη του τουρισμού, στη συντήρηση, την προστασία και διαχείριση της γεωλογικής κληρονομιάς, καθώς και επαγγελματίες βιώσιμων τουριστικών δραστηριοτήτων. Παράλληλα με τις διαλέξεις, θα πραγματοποιηθούν εκπαιδευτικές επισκέψεις στη Λέσβο με στόχο τη γνωριμία των συμμετασχόντων με το φυσικό περιβάλλον, τα γεωλογικά μνημεία, τους οικοτόπους, τους αρχαιολογικούς χώρους, τα Μουσεία, τα μοναστήρια, τους παραδοσιακούς οικισμούς, τους γυναικείους αγροτουριστικούς συνεταιρισμούς και τα τοπικά προϊόντα του νησιού.
      «Το Διεθνές Σεμινάριο Κατάρτισης Γεωπάρκων συγκεντρώνει έντονο διεθνές ενδιαφέρον και θα προβάλλει τη Λέσβο ως αειφόρο φυσιολατρικό και τουριστικό προορισμό και πρότυπο για τη δημιουργία και τη λειτουργία των Γεωπάρκων σε όλο τον κόσμο. Θα συμβάλλει επίσης στην ανάδειξη του Γεωπάρκου Λέσβου ως κέντρο εκπαιδευτικών δράσεων, που θα αξιοποιεί όλες τις υποδομές που έχουν δημιουργηθεί από το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Απολιθωμένου Δάσους Λέσβου για την άσκηση φοιτητών στα γεωλογικά μνημεία της Λέσβου και το νέο Εκπαιδευτικό Κέντρο Άντισσας» λέει ο διευθυντής του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Απολιθωμένου Δάσους Λέσβου καθηγητής Νίκος Ζούρος.
      Περισσότερα...

        0

    21. Περιβάλλον

      ΟΦΥΠΕΚΑ: Σε λειτουργία η εφαρμογή nowcasting για ακραία καιρικά φαινόμενα στο Φαράγγι της Σαμαριάς

      Engineer

      Σαφείς οδηγίες για το πώς και τι πρέπει να κάνουν οι επισκέπτες στο φαράγγι της Σαμαριάς δίνει ο ΟΦΥΠΕΚΑ, με αφορμή την πρόγνωση της ΕΜΥ για αύριο Σάββατο 21 Ιουνίου 2025, όπου υπάρχει πιθανότητα εκδήλωσης ασθενών βροχοπτώσεων έως 3 mm ή/και μεμονωμένης καταιγίδας στο σημείο.
      Επομένως, καλούνται όλοι οι επισκέπτες στο Φαράγγι της Σαμαριάς να φέρουν τον απαραίτητο εξοπλισμό και ιδιαίτερα κατάλληλα παπούτσια.
      Σύμφωνα με την ανακοίνωση του ΟΦΥΠΕΚΑ, «με βάση τον Κανονισμό Λειτουργίας του Εθνικού Δρυμού, οι επισκέπτες οφείλουν να σέβονται και να προστατεύουν το φυσικό περιβάλλον του Εθνικού Δρυμού, καθώς και να συμμορφώνονται με τον κανονισμό κατά την είσοδο, έξοδο και παραμονή τους σε αυτόν. Οι επισκέπτες αναλαμβάνουν παντός είδους ατομική ευθύνη για την ασφάλειά τους κατά την είσοδο και παραμονή τους εντός των ορίων του Εθνικού Δρυμού, αποδεχόμενοι τους κινδύνους, ιδίως σε περιπτώσεις έκτακτων και απρόβλεπτων περιστατικών και οφείλουν να λαμβάνουν οποιαδήποτε μέτρα κρίνουν απαραίτητα για την ασφάλειά τους. Επιπλέον, οφείλουν να συμμορφώνονται απόλυτα με τυχόν έκτακτες ρυθμίσεις ή απαγορεύσεις εισόδου και παραμονής εντός του Εθνικού Δρυμού, καθώς και, σε κάθε περίπτωση, με τις οδηγίες και υποδείξεις του προσωπικού των αρμόδιων υπηρεσιών ή των αναδόχων αυτών.
      Σε λειτουργία η εφαρμογή nowcasting
      Επιπρόσθετα, ενημερώνουμε ότι από φέτος λειτουργεί εφαρμογή nowcasting, που προειδοποιεί για το ενδεχόμενο εμφάνισης έντονων και ακραίων καιρικών φαινομένων εντός δύο ωρών, σε συγκεκριμένα κρίσιμα σημεία του φαραγγιού».
      Περισσότερα...

        0

×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.