Μετάβαση στο περιεχόμενο
  • HoloBIM Structural
    HoloBIM Structural

  • Περιβάλλον

    Περιβάλλον

    1447 ειδήσεις in this category

    1. Περιβάλλον

      Engineer

      Η Ειδική Γραμματεία Υδάτων του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας ολοκλήρωσε και δημοσιοποίησε την αξιολόγηση της ποιότητας των υδάτων κολύμβησης της χώρας για το έτος 2017 σε συμμόρφωση με τις απαιτήσεις της Οδηγίας 2006/7/ΕΚ. Η ποιότητα των υδάτων κολύμβησης αποτυπώνεται στην αντίστοιχη Εθνική Έκθεση αξιολόγησης για το 2017 (http://www.ypeka.gr) που μαζί με τα αποτελέσματα της παρακολούθησης των υδάτων κολύμβησης γνωστοποιήθηκαν ήδη στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
      H εν λόγω αξιολόγηση πραγματοποιήθηκε με άκρως επιστημονικό τρόπο και κατόπιν στατιστικής επεξεργασίας των αποτελεσμάτων παρακολούθησης των τεσσάρων τελευταίων ετών (2014-2017), ενώ έλαβε χώρα σε 1598 σημεία (ακτές κολύμβησης). Το 95,9% των υδάτων κολύμβησης της χώρας μας ταξινομούνται ως ύδατα εξαιρετικής ποιότητας ενώ το σύνολο (100%) των υδάτων αποτελούν ύδατα κατάλληλα για κολύμβηση, ικανοποιώντας πλήρως τις απαιτήσεις της Οδηγίας 2006/7/ΕΚ. Πενήντα τρία (53) επιπλέον σημεία για τα οποία διεξάγονται μετρήσεις δεν έχουν συμπεριληφθεί στην αξιολόγηση και τη στατιστική επεξεργασία, διότι τα 52 από αυτά εντάχθηκαν στο δίκτυο παρακολούθησης το 2015 και επομένως δεν έχουν συμπληρωθεί ακόμα τα 4 χρόνια παρακολούθησης που απαιτεί η Οδηγία. Όσον αφορά στο 53ο υπάρχουν κενά στις μετρήσεις λόγω δυσκολίας πρόσβασης και δεν έχει ακόμα συμπληρωθεί  ο ελάχιστος αριθμός δειγμάτων που απαιτεί η νομοθεσία της ΕΕ.  Σημειώνεται, όμως, ότι όλες οι μετρήσεις και στα 53 αυτά σημεία είναι εξαιρετικές.
      Ειδικότερα:
      1.533 σημεία (95.9%) ταξινομούνται στην κατηγορία «εξαιρετικής ποιότητας»
      53 σημεία (3.3%) νέα σημεία.
      Μόλις 12 σημεία (0,8%) δεν χαρακτηρίζονται ως "εξαιρετικής ποιότητας", αλλά ως «επαρκούς ποιότητας».
      Τα αποτελέσματα αξιολόγησης, όπως εμφανίζονται συγκριτικά στις δυο τελευταίες Εθνικές Εκθέσεις 2016-2017, καταδεικνύουν την σταθερά υψηλή ποιότητα των υδάτων κολύμβησης της χώρας μας:
      Κατηγορία Ποιότητα Πλήθος σημείων 2016 Ποσοστό 2016 Πλήθος σημείων 2017 Ποσοστό 2017 Κατηγορία 1 εξαιρετική 1496 97.0 1533 95.9 Κατηγορία 2 Τουλάχιστον
      Επαρκής 11 97.7 12 96.7 Κατηγορία 3 Νέες Ακτές 35 2.3 53 3.3 Για την κολυμβητική περίοδο του έτους 2018 βρίσκεται σε εξέλιξη πρόγραμμα παρακολούθησης της ποιότητας των υδάτων κολύμβησης της χώρας, το οποίο πραγματοποιείται από την Ειδική Γραμματεία Υδάτων του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας και τις οικείες Διευθύνσεων Υδάτων των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων. Τα αποτελέσματα της παρακολούθησης του εν λόγω προγράμματος αναρτώνται στις ιστοσελίδες των ανωτέρω Υπηρεσιών.
    2. Περιβάλλον

      akius

      Το WWF συμφωνεί με την αξιοποίησή τους, αλλά χωρίς να θιγούν τα μέτρα προστασίας.
       
      Εκτάσεις με ιδιαίτερη οικολογική αξία εκχωρούνται στο Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ), γεγονός που προκαλεί ανησυχία σε περιβαλλοντικές οργανώσεις και τοπικούς φορείς.
       
      Μάλιστα σε πρόσφατη επιστολή του WWF Ελλάς προς τον υπουργό Οικονομικών κ. Γιάννη Στουρνάρα εκφράζονται φόβοι για πιθανή «χαλάρωση» στο καθεστώς προστασίας τους.
       
      Διατυπώνεται επίσης η ανησυχία για το αν γίνεται γνωστή στους ενδιαφερόμενους επενδυτές η ιδιαιτερότητα των συγκεκριμένων περιοχών, η αξία των οποίων έχει αναγνωριστεί και προστατεύεται θεσμικά από τις προβλέψεις της εθνικής, ευρωπαϊκής και διεθνούς νομοθεσίας.
       
      Ενδεικτικά, αναφέρονται οι εξής περιπτώσεις:
       
      1. Με το άρθρο 17 της απόφασης 234 (ΦΕΚ Β' 1020/25.4.2013) μεταβιβάζονται και περιέρχονται στο ΤΑΙΠΕΔ μια σειρά ακινήτων, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται νησιωτικοί υγρότοποι που έχουν καταγραφεί από το WWF.
       
      Πολλοί από αυτούς διέπονται επιπλέον από ειδικά καθεστώτα προστασίας, όπως:
      Η περιοχή Αγερσανί - Λίμνη Αλυκής Νάξου που έχει χαρακτηριστεί ως Καταφύγιο Αγριας Ζωής.

      Η περιοχή Πλάκας - Χειβαδολίμνη Μήλου που έχει χαρακτηριστεί ως περιοχή Natura 2000.

      Η περιοχή Ορμος Κοτσίνα «Ρεπανίδι» Λήμνου που προστατεύεται από Προεδρικό Διάταγμα.

      2. Με την απόφαση 234 μεταβιβάζονται και περιέρχονται στο ΤΑΙΠΕΔ δύο εκτάσεις, οι οποίες εντάσσονται σε ζώνες προστασίας του Εθνικού Πάρκου Υγροτόπων Κοτυχίου και Στροφυλιάς.
       
      3. Το ΤΑΙΠΕΔ προγραμματίζει να προκηρύξει διεθνή ανοιχτό διαγωνισμό για την εκμετάλλευση του χιονοδρομικού θέρετρου στον Βόρα μαζί με μια έκταση γης μεγάλων διαστάσεων στο γειτονικό χωριό και μια περιοχή δίπλα στην παρακείμενη λίμνη. Στην παρουσίαση της έκτασης προς αξιοποίηση περιλαμβάνεται «δυνητικό πλάνο εκμετάλλευσης» της περιοχής με πολυτελή ξενοδοχεία 60.000 τ.μ., εξοχικές κατοικίες και βίλες - ξενοδοχεία 70.000 τ.μ., κέντρο συνεδρίων 12.000 τ.μ., εγκαταστάσεις ελλιμενισμού και οικοτουρισμού. Σε κανένα σημείο της παρουσίασης δεν λαμβάνεται υπόψη ή έστω αναφέρεται ότι η ευρύτερη περιοχή, λόγω της βιοποικιλότητας που φιλοξενεί, έχει χαρακτηριστεί ως περιοχή Natura 2000.
       
      «Σε καμία περίπτωση από τις περιοχές που έχουν παραχωρηθεί δεν αναγνωρίζεται ή αναφέρεται το καθεστώς προστασίας. Από τις τριμηνιαίες αναφορές μάλιστα προκύπτει ότι το ΤΑΙΠΕΔ προωθεί την απομάκρυνση τυχόν περιορισμών σε συγκεκριμένα ακίνητα που του εκχωρούνται προς αξιοποίηση» λέει η υπεύθυνη πολιτικής για το WWF Ελλάς κυρία Ιόλη Χριστοπούλου. Οπως αναφέρει χαρακτηριστικά, δεν είναι τυχαίο ότι στην αναφορά προόδου του 2013 παρουσιάζεται ως επιτυχία του ΤΑΙΠΕΔ η άρση 69 διοικητικών και τεχνικών εμποδίων που καθυστερούν τις αποκρατικοποιήσεις, ενώ αρκετά ακόμη εμπόδια παρουσιάζονται ως εκκρεμή.
       
      Το Ταμείο θα πρέπει, όπως επισημαίνει η κυρία Χριστοπούλου, διευκολύνοντας τους ενδιαφερόμενους αγοραστές, «να γνωστοποιεί το καθεστώς προστασίας και να το λαμβάνει υπόψη κατά τη διαμόρφωση των επενδυτικών σχεδίων». Εξάλλου, σύμφωνα με πρόσφατη απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ 1415-6/13), η διαδικασία μεταβίβασης στο ΤΑΙΠΕΔ δεν θίγει την περιβαλλοντική και πολεοδομική νομοθεσία και γενικότερα το προστατευτικό ή άλλο καθεστώς των περιοχών αυτών.
       
      Μέχρι σήμερα, ωστόσο, η απαίτηση αυτή δεν αποτυπώνεται στους αρχικούς φακέλους περιοχών, όπως ενδεικτικά φαίνεται στην παρουσίαση του δημόσιου ακινήτου στη θέση Αγ. Προκόπιος, Νάξου, παρά το γεγονός ότι η περιοχή έχει χαρακτηριστεί ως Natura 2000 και η αξιοποίησή της είναι δυνατή υπό προϋποθέσεις.
       
      Οπως αναφέρεται στην επιστολή της περιβαλλοντικής οργάνωσης προς τον κ. Στουρνάρα, «οι σχετικές προβλέψεις του υφιστάμενου κανονιστικού πλαισίου λειτουργίας του ΤΑΙΠΕΔ δεν είναι επαρκείς για την προστασία των περιοχών αυτών. Ως εκ τούτου, θα πρέπει να διευκρινίζεται αν το εκάστοτε περιουσιακό στοιχείο εντάσσεται σε προστατευόμενη περιοχή, αν η τελευταία έχει χαρακτηριστεί ως περιοχή Natura 2000, αν πρόκειται για δάσος ή δασική έκταση, αν αποτελεί υγρότοπο, συμπεριλαμβανομένων των μικρών παράκτιων νησιωτικών υγροτόπων που προστατεύονται από το προεδρικό διάταγμα της 12/19.6.2012, αν βρίσκεται εντός αιγιαλού, κ.ο.κ., και να αναφέρονται ρητά οι περιορισμοί και ειδικές υποχρεώσεις που αυτό συνεπάγεται. Το εκάστοτε καθεστώς προστασίας υπαγορεύει το είδος των επενδύσεων που επιτρέπονται στην κάθε περιοχή και τις νομικά επιβαλλόμενες διαδικασίες αδειοδότησης που αφορούν το κάθε έργο ή δραστηριότητα».
       
      Το WWF, λαμβάνοντας ως δεδομένο ότι η διαφάνεια και η εκ των προτέρων δημοσιοποίηση των ισχυόντων, ειδικών ανά περιοχή, ρυθμίσεων ενισχύει την ασφάλεια δικαίου που είναι απαραίτητη για κάθε επενδυτή, ζητεί να καλυφθεί από το ΤΑΙΠΕΔ το μεγάλο κενό πληροφόρησης σχετικά με το καθεστώς προστασίας των περιοχών που περιέρχονται στη δικαιοδοσία του. Η πληροφορία αυτή, όπως επισημαίνεται στην επιστολή, θα πρέπει να είναι δημόσια διαθέσιμη, εύκολα προσβάσιμη και να συνοδεύει την παρουσίαση κάθε ακινήτου προς αξιοποίηση.
       
      Η οργάνωση ζητεί επίσης από τον κ. Στουρνάρα μια δημόσια τοποθέτηση που θα τον δεσμεύει ότι το οποιοδήποτε πρόγραμμα αξιοποίησης των περιοχών αυτών δεν θα παραβιάσει τις ισχύουσες προστατευτικές για το φυσικό περιβάλλον διατάξεις, ούτε και θα τις υποβαθμίσει.
      Αλλωστε, όπως αναφέρεται στην επιστολή, «η περιβαλλοντική προστασία δεν μπορεί να θεωρηθεί εμπόδιο για μια περιοχή, αλλά προστιθέμενη αξία, η αναγνώριση της οποίας μπορεί να οδηγήσει τη χώρα σε ένα βιώσιμο μοντέλο ανάπτυξης στη βάση μιας ζωντανής οικονομίας».
       
      Πηγή: http://www.tovima.gr/society/article/?aid=541869
    3. Περιβάλλον

      BAS

      Είναι σχεδόν βέβαιο ότι η άνοδος της θερμοκρασίας της Γης, λόγω της κλιματικής αλλαγής, δεν θα φθάσει τους τέσσερις ή πέντε βαθμούς Κελσίου έως το 2100, όπως προβλέπουν ορισμένα "τρομοκρατικά" σενάρια.
       
      Αυτό είναι το σχετικά καθησυχαστικό συμπέρασμα μιας νέας επιστημονικής μελέτης, η οποία υπολόγισε ξανά το πώς αντιδρά διαχρονικά η θερμοκρασία στα "αέρια του θερμοκηπίου" και θεωρεί απίθανα πάνω από τα μισά σενάρια, όσα περιέχουν ακραίες προβλέψεις προς τα πάνω (υπερβολικά απαισιόδοξα) ή προς τα κάτω (υπερβολικά αισιόδοξα).
       
      Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Πίτερ Κοξ του βρετανικού Πανεπιστημίου του Έξετερ, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Nature", σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο. Η νέα μελέτη εκτιμά ότι η πιθανότητα η θερμοκρασία να αυξηθεί πάνω από τους 4,5 βαθμούς Κελσίου είναι μικρότερη από 1%, ενώ η πιθανότητα να αυξηθεί λιγότερο από ενάμιση βαθμό, είναι μικρότερη από 3%.
       
      "Η μελέτη μας αποκλείει όλα τα ακραία σενάρια που δείχνουν είτε πολύ χαμηλή είτε πολύ υψηλή ευαισθησία του κλίματος" δήλωσε ο Κοξ, ο οποίος όμως προειδοποίησε πως αυτό δεν σημαίνει ότι η ανθρωπότητα πρέπει να χαλαρώσει την προσπάθειά της για αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Η μάχη αυτή πρέπει να συνεχίσει να δίνεται σε διάφορα μέτωπα, όπως η μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα και του μεθανίου, η βελτίωση της ενεργειακής αποδοτικότητας και η ανάπτυξη τεχνολογιών για την αφαίρεση των "αερίων του θερμοκηπίου" από την ατμόσφαιρα.
       
      Οι επιστήμονες δεν έχουν ακόμη μια ασφαλή απάντηση στο κρίσιμο ερώτημα πόσο θα αυξηθεί η μέση παγκόσμια θερμοκρασία του πλανήτη μας, αν διπλασιασθεί η ποσότητα του διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα. Η απάντηση εξαρτάται από την κλιματική ευαισθησία της Γης, μία παράμετρο που δεν είναι γνωστή με βεβαιότητα.
       
      Η πιο επίσημη "φωνή" των επιστημόνων, η Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή του ΟΗΕ, εκτιμά ότι η θερμοκρασία στη Γη μπορεί να ανέβει από 1,5 έως 4,5 βαθμούς Κελσίου σε σχέση με τα προβιομηχανικά επίπεδα (ήδη έχει ανέβει περίπου ένα βαθμό).
       
      Η νέα μελέτη, κάνοντας χρήση διαφορετικής μεθολογίας, εκτιμά ότι η αύξηση πιθανώς θα κυμανθεί από 2,2 έως 3,4 βαθμούς Κελσίου, με πιθανότερη μια αύξηση γύρω στους 2,8 βαθμούς (η πιθανότητα η θερμοκρασία να κυμανθεί σε αυτά τα όρια, θεωρείται ότι είναι 66%). Αν αυτό ισχύει, τότε δεν έχουν βάση τα πιο καταστροφολογικά σενάρια που κατά καιρούς διατυπώνονται για αυξήσεις πάνω από τους τέσσερις βαθμούς Κελσίου.
       
      Από την άλλη, μια τέτοια πιο μέτρια αύξηση της θερμοκρασίας είναι σαφώς πάνω από το όριο του ενάμιση έως δύο βαθμούς που έθεσε η διεθνής συμφωνία-ορόσημο του Παρισιού το 2015. Ακόμη και μια αύξηση κατά ενάμιση βαθμό δεν θα έχει καθόλου αμελητέες συνέπειες, σύμφωνα με τους επιστήμονες, ενώ μια αύξηση κατά 3,5 βαθμούς μπορεί να απειλήσει τον ανθρώπινο πολιτισμό. Την εποχή που ξεκινούσε η βιομηχανοποίηση στην Ευρώπη στις αρχές του 18ου αιώνα, τα επίπεδα διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα υπολογίζεται ότι ήσαν περίπου 280 μέρη ανά εκατομμύριο (μορίων του αέρα), ενώ σήμερα έχουν φθάσει τα 407 μέρη ανά εκατομμύριο (ppm).
       
      Πηγή: http://www.capital.gr/diethni/3267339/apithano-na-sumboun-ta-xeirotera-senaria-gia-tin-klimatiki-allagi
    4. Περιβάλλον

      Engineer

      Αποκαλυπτικά στοιχεία για την ατμοσφαιρική ρύπανση που προέρχεται από τη βιομηχανία στην Ελλάδα, όπου παρουσιάζεται μία απότομη και κατακόρυφη αύξηση των ατμοσφαιρικών εκπομπών καδμίου το 2012-2013, καταγράφει η τελευταία σχετική μελέτη της Ευρωπαικής Υπηρεσίας Περιβάλλοντος (European Environment Agency - EEA).
       
      Η ίδια μελέτη καταγράφει και αύξηση της τάσης μόλυνσης υδάτινων αποθεμάτων στην Ελλάδα από υδράργυρο εξαιτίας βιομηχανικής δραστηριότητας από το 2014 και έπειτα με κορύφωση το 2015.
       
      Η διαδραστική παρουσίαση της EEA καλύπτει την μόλυνση εξαιτίας της βιομηχανικής δραστηριότητας σε 33 Ευρωπαϊκές χώρες με τελευταίο έτος αναφοράς το 2015 και περιλαμβάνει τους ρύπους σε αέρα, νερό, την παραγωγή επικίνδυνων και μη αποβλήτων, καθώς και θέματα διαχείρισης νερού και ενέργειας.
       

       
      Όπως επισημαίνει η EEA, η βιομηχανία σε όλη την Ευρώπη είναι υπεύθυνη για πάνω από το μισό εκπεμπόμενο διοξείδιο του άνθρακα, αιωρούμενα σωματίδια και για άλλους κρίσιμους ατμοσφαιρικούς ρυπαντές.
       
      Παρόλο που οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου και άλλων ρύπων από την βιομηχανική δραστηριότητα μειώνονται σταθερά από το 2007 και έπειτα, εντούτοις ο κλάδος εξακολουθεί να είναι «υπεύθυνος» για ένα εκτεταμένο μέρος της ατμοσφαιρικής ρύπανσης στην Ευρώπη, ακόμη και με βαριά μέταλλα όπως ο μόλυβδος, το κάδμιο κα.
       
      Ειδικά για την Ελλάδα, η EEA τονίζει ότι μαζί με την Πορτογαλία στη χώρα μας παρουσιάζονται αυξημένες εκπομπές καδμίου (όπως φαίνεται και στον σχετικό πίνακα της EEA).
       
       
      Πάντως σε γενικές γραμμές και πανευρωπαϊκά οι ρύποι που συνδέονται με τις μεγάλες βιομηχανικές μονάδες (ιδιαίτερα όσες παράγουν ενέργεια) έχουν μειωθεί και ειδικότερα έχουν υποχωρήσει κατά 70% οι εκπομπές οξειδίου του θείου, των αιωρούμενων σωματιδίων (PM10) κατά 69% και των οξειδίων του αζώτου κατά 46%.
       
       
      Όσον αφορά στην μόλυνση του νερού από την βιομηχανική δραστηριότητα και αυτή υποχωρεί πανευρωπαϊκά, αν και σε μικρότερο βαθμό από την ατμοσφαιρική, ενώ αξιοσημείωτη είναι η κακή επίδοση της Ελλάδας στον συγκεκριμένο τομέα όσον αφορά στον υδράργυρο.
       

       

       

       

       
      Πηγή: http://greenagenda.gr/%CE%BA%CE%AC%CE%B4%CE%BC%CE%B9%CE%BF-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%B1%CE%AD%CF%81%CE%B1-%CF%85%CE%B4%CF%81%CE%AC%CF%81%CE%B3%CF%85%CF%81%CE%BF%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CE%BD%CE%B5%CF%81%CF%8C-%CE%BB/
    5. Περιβάλλον

      Engineer

      Οι υπεράκτιες ανεμογεννήτριες στέκονται πάνω σε πέδιλα από τσιμέντο και σίδερο στον πυθμένα της θάλασσας, σε βάθη συχνά μεγαλύτερα από 40 μέτρα.
       
      Τα τελευταία χρόνια αναπτύσσονται σε μικρή κλίμακα υπεράκτιες ανεμογεννήτριες χωρίς θεμέλια, που επιπλέουν στον ωκεανό.
       
      Αυτή η αιολική τεχνολογία μπορεί να είναι φθηνότερη από τις συμβατικές υπεράκτιες ανεμογεννήτριες που ενσωματώνουν το κόστος των υποδομών στον πυθμένα και να λειτουργήσει σε περισσότερες περιοχές αφού δεν εξαρτάται από το βάθος.
       
      Είχατε διαβάσει στο econews για τρεις πλωτές αιολικές τεχνολογίες.
       
      Μια από αυτές, το πλωτό σύστημα της νορβηγικής Statoil πήρε το πράσινο φως για να εγκατασταθεί στα ανοιχτά των ακτών της Σκωτίας.
       
      Το πλωτό φωτοβολταϊκό αποτελείται από πέντε ανεμογεννήτριες ισχύος 6 Μεγαβάτ έκαστη που θα λειτουργήσουν σε ύδατα με βάθος άνω των 100 μέτρων.
       
      Οι ειδικοί της βρετανικής μη κερδοσκοπικής εταιρείας «The Carbon Trust» υποστηρίζει ότι με την κατάλληλη υποστήριξη και «Έρευνα & Ανάπτυξη» οι πλωτές ανεμογεννήτριες θα μπορούσαν να παράσχουν οκτώ ως 16 Γιγαβάτ υπεράκτιας αιολικής ισχύος μόνο στη Βρετανία ως το 2050.
       
      Οι πλωτές ανεμογεννήτριες θα μπορούσαν επίσης να σπρώξουν προς τα κάτω το κόστος της αιολικής ενέργειας σε επίπεδα κάτω από τις 100 Στερλίνες ανά Μεγαβατώρα από 140 Στερλίνες ανά Μεγαβατώρα που είναι σήμερα.
       

       
      Πηγή: http://www.econews.gr/2015/11/06/ploto-aioliko-hywind-126582/
    6. Περιβάλλον

      Engineer

      Εκτός του αρχικού του στόχου βρίσκεται το αποκαλούμενο «Πράσινο Ταμείο» του Οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών κατά της υπερθέρμανσης του πλανήτη, καθώς μέχρι στιγμής έχει συγκεντρώσει το ποσό των 2,3 δισ. δολ. σε κρατικές υποσχέσεις μετά και από την απόφαση της Γαλλίας να καταβάλει 1 δισ. δολ.
       
      Όπως ανακοίνωσε ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ Μπαν Κι-μουν στο τέλος της διάσκεψης για το κλίμα, το ποσό αυτό είναι αρκετά μικρότερο από τον αρχικό στόχο συγκέντρωσης των 10 δισ. δολ. έως το τέλος του τρέχοντος έτους.
       
      Σύμφωνα με τον γενικό γραμματέα, οι ιδιωτικές τράπεζες έχουν ανακοινώσει την πρόθεσή τους να εκδώσουν πράσινα ομόλογα με το ποσό των 20 δισ. δολ. και να αυξηθεί το ποσό στα 50 δισ. δολ. το 2015. Επιπλέον, οι ασφαλιστές εταιρείες έχουν υποσχεθεί να «διπλασιάσουν τις πράσινες επενδύσεις τους» από το 2015, έτσι ώστε το ταμείο να ξεπεράσει το ποσό των 82 δισεκατομμυρίων δολαρίων, πρόσθεσε ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ.
       
       
      Ο... χορηγός
       
      Ωστόσο, ο Γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ ανέφερε νωρίτερα ότι η Γαλλία θα μπορούσε να συμβάλει «με το ποσό του ενός δισεκατομμυρίου δολαρίων μέσα στα επόμενα λίγα χρόνια» στο «Πράσινο Ταμείο», το οποίο έχει ως στόχο να βοηθήσει τις ευπαθείς χώρες να μειώσουν τις εκπομπές των αερίων του θερμοκηπίου που προκαλούν επιπτώσεις στην υπερθέρμανση του πλανήτη. Η Γερμανία έχει ήδη συμφωνήσει και αυτό πριν από τη Σύνοδο Κορυφής για το παγκόσμιο κλίμα να δώσει 1 δισ. δολ. στο ταμείο.
       
      Σύμφωνα με την Oxfam, το ποσό που ανέφερε ο Μπαν Κι-μουν περιλαμβάνει τη συνεισφορά της Γερμανίας, η οποία ανακοινώθηκε τον Ιούλιο.
       
      Πολλές άλλες χώρες έχουν δεσμευτεί να προσφέρουν μικρότερα ποσά που κυμαίνονται από τα 100 εκατ. δολ. της Ελβετίας και της Νότιας Κορέας, έως τα 5,5 εκατ. δολ. που προσφέρει η Τσεχία. Η Δανία έχει υποσχεθεί 70 εκατ. και η Νορβηγία 33 εκατ.
       
      Η Σύνοδος Κορυφής οδήγησε σε μια «ισχυρή δέσμευση για μια σημαντική συμφωνία για το κλίμα» στο συνέδριο του Δεκεμβρίου του 2015, που θα διεξαχθεί στο Παρίσι, δήλωσε ο Μπαν Κι-μουν, ο οποίος μίλησε επίσης για μια «ιστορική μέρα» για το κλίμα.
       
      Πηγή και πλήρες άρθρο: http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=26515&subid=2&pubid=113355378
    7. Περιβάλλον

      Engineer

      Την εμφάνισή τους σε σημεία της πόλης έκαναν οι πρώτοι κόκκινοι κάδοι που τοποθετεί στα Χανιά η Διαδημοτική Επιχείρηση Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων (ΔΕΔΙΣΑ).
       
      Πρόκειται για ειδικούς κάδους, στους οποίους θα συγκεντρώνονται για ανακύκλωση παλιά και φθαρμένα είδη ρουχισμού.
       
      Συνολικά, η ΔΕΔΙΣΑ έχει προχωρήσει στην προμήθεια 52 κάδων, τους οποίους παραλαμβάνει σταδιακά.
       
      Οι 48 θα τοποθετηθούν σε σημεία του καλλικρατικού δήμου Χανίων, ενώ τέσσερις κόκκινοι κάδοι θα τοποθετηθούν σε σημεία του δήμου Πλατανιά.
       
      Την αποκομιδή του περιεχομένου των κόκκινων κάδων έχει αναλάβει ιδιώτης εργολάβος, ενώ τη διαδικασία οργανώνει η ΔΕΔΙΣΑ.
       
      Πηγή: http://greenagenda.gr/%CE%BA%CF%8C%CE%BA%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CE%BF%CE%B9-%CE%BA%CE%AC%CE%B4%CE%BF%CE%B9-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%BA%CF%8D%CE%BA%CE%BB%CF%89%CF%83%CE%B7-%CF%86%CE%B8%CE%B1/
    8. Περιβάλλον

      Engineer

      Από τα συνολικά 5.208 ορυκτά της Γης που έχουν αναγνωρισθεί επίσημα από τη Διεθνή Ορυκτολογική Ένωση, τα 208, δηλαδή το 4% ή το ένα στα 25, έχουν ανθρωπογενή προέλευση, καθώς έχουν σχηματισθεί χάρη στις ανθρώπινες δραστηριότητες και τα περισσότερα από αυτά «γεννήθηκαν» μόλις κατά τα τελευταία 200 χρόνια.
       
      Από τα 208 αναγνωρισμένα ανθρωπογενή ορυκτά, τα 29 περιέχουν άνθρακα, ενώ ορισμένα από αυτά έχουν βρεθεί στην Ελλάδα, όπως ο νεάλιθος και ο φιντλερίτης στα μεταλλεία Λαυρίου.
       
      Αυτό προκύπτει, σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ, από μια νέα επιστημονική έρευνα, η οποία για πρώτη φορά κατέγραψε σε ένα παγκόσμιο κατάλογο όλα τα ορυκτά του πλανήτη μας, τα οποία έχουν προέλθει κατά κύριο λόγο ή αποκλειστικά χάρη στους ανθρώπους.
       
      Η προέλευσή τους οφείλεται στο ότι, εξαιτίας των ανθρώπων, δημιουργήθηκαν οι συνθήκες για να έλθουν σε επαφή μεταξύ τους χημικά στοιχεία και να προκληθούν γεωχημικές αντιδράσεις, που αλλιώς δεν θα είχαν συμβεί στη φύση. Αν, για παράδειγμα, οι μεταλλωρύχοι δεν είχαν σκάψει τη στοά κάποιου ορυχείου (π.χ. στο Λαύριο), μπορεί να μην είχαν σχηματισθεί στα τοιχώματά του οι κρύσταλλοι ενός άγνωστου έως τότε ορυκτού.
       
      Οι άνθρωποι έχουν -μετά την αύξηση του οξυγόνου πριν από 2,2 δισεκατομμύρια χρόνια- τη μεγαλύτερη συνεισφορά στην ποικιλία των ορυκτών της Γης. Αυτή η διαπίστωση, σύμφωνα με τους επιστήμονες, αποτελεί άλλο ένα επιχείρημα ότι ο πλανήτης μας έχει πλέον εισέλθει σε μια νέα γεωλογική εποχή, την Ανθρωπόκαινο, που έρχεται να διαδεχθεί την Ολόκαινο (άρχισε πριν 11.700 χρόνια με το λιώσιμο των πάγων) και στην οποία οι άνθρωποι αφήνουν πλέον όλο και πιο έντονα το αποτύπωμά τους.
       
      Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Ρόμπερτ Χέιζεν, επικεφαλής γεωεπιστήμονα του Ινστιτούτου Επιστημών Κάρνεγκι στην Ουάσιγκτον και διευθυντή του διεθνούς Παρατηρητηρίου Βαθέος 'Ανθρακα, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό περιοδικό ορυκτολογίας "American Mineralogist", επισημαίνουν ότι τα περισσότερα ανθρωπογενή ορυκτά έχουν προέλθει από τις εξορυκτικές δραστηριότητες.
       
      Ορισμένα άλλα έχουν βρεθεί στα μεταλλουργεία, ενώ κάποια έχουν σχηματισθεί στις σωληνώσεις των γεωθερμικών μονάδων, ακόμη και σε ναυάγια πλοίων, στις αρχαιολογικές ανασκαφές ή μέσα στις αποθήκες των μουσείων. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, ένα φυσικό υλικό ήλθε σε επαφή με ένα άγνωστο για εκείνο περιβάλλον (π.χ. με το θαλασσινό νερό ή με το ξύλο στα ράφια μιας αποθήκης) και, μέσα από μια χημική αντίδραση, σχηματίσθηκε ένα νέο ορυκτό. Αν οι άνθρωποι δεν είχαν κάνει την μεταφορά με το πλοίο ή την αρχαιολογική ανασκαφή, αυτό το ορυκτό μπορεί να μην είχε υπάρξει ποτέ στη φύση.
       
      Αν και μερικά ανθρωπογενή ορυκτά μπορούν να προκύψουν επίσης και μέσω φυσικών διαδικασιών, πολλά άλλα όχι. Στην ιστορία του πλανήτη μας η εξέλιξη των ορυκτών δεν σταμάτησε ποτέ, καθώς με το πέρασμα του χρόνου τα χημικά στοιχεία συναντιούνται σε διάφορους συνδυασμούς μέσα στη Γη, σε συγκεκριμένες τοποθεσίες, βάθη και θερμοκρασίες, για να «γεννήσουν» νέα ορυκτά.
       
      Το 'Συμβάν της Μεγάλης Οξείδωσης', δηλαδή η μεγάλη αύξηση του οξυγόνου που συνέβη στην ατμόσφαιρα της Γη πριν περίπου 2,2 δισ. χρόνια, είχε ως αποτέλεσμα να δημιουργηθούν σχεδόν τα δύο τρίτα των περίπου 5.200 ορυκτών.
       
      Μετά την εμφάνιση των ανθρώπων, οι δραστηριότητές τους συνέβαλαν άμεσα ή έμμεσα, ώστε να σχηματισθούν και άλλα ορυκτά, τα περισσότερα μετά τον 18ο αιώνα, όταν άρχισε σταδιακά η βιομηχανική επανάσταση. Όπως είπε ο Χέιζεν, «πιστεύουμε ότι και άλλα ορυκτά συνεχίζουν να σχηματίζονται σήμερα με τον ίδιο σχετικά γρήγορο ρυθμό».
       
      Οι άνθρωποι επιδρούν στον ανόργανο ορυκτό κόσμο, προκαλώντας τη δημιουργία νέων ορυκτών ως ένα αθέλητο υποπροϊόν των διαφόρων δραστηριοτήτων τους. ενώ συνεχώς μετακινούν τεράστιες ποσότητες πετρωμάτων και ορυκτών από το ένα μέρος της Γης στο άλλο. Οι ερευνητές θεωρούν πιθανό ότι υπάρχουν εκατοντάδες ανθρωπογενή ορυκτά που ακόμη δεν έχουν αναγνωρισθεί, μέσα σε παλιά ορυχεία, χυτήρια, εγκαταλειμένα κτίρια κ.ά.
       
      Ο κατάλογος των 5.208 ορυκτών δεν περιλαμβάνει όσα οι άνθρωποι παράγουν βιομηχανικά. Πρόκειται για χιλιάδες νέα συνθετικά υλικά που έχουν ιδιότητες των ορυκτών, χωρίς να υπάρχει κάτι αντίστοιχο στο ηλιακό μας σύστημα, ίσως και και σε όλο το σύμπαν (ημιαγωγοί, κρύσταλλοι λέιζερ, μαγνήτες, μπαταρίες, τούβλα, τσιμέντο, χάλυβας, τιτάνιο, συνθετικοί πολύτιμοι λίθοι κ.α.). Τα υλικά αυτά, σύμφωνα με τον Χέιζεν, θα παραμείνουν στο γεωλογικό «αρχείο» για τα επόμενα δισεκατομμύρια χρόνια ως υπόμνηση ότι κάποτε υπήρξαν άνθρωποι στη Γη...
       
      Πηγή: http://www.energia.gr/article.asp?art_id=113908
    9. Περιβάλλον

      Engineer

      Μέση Ανατολή και Βόρεια Αφρική βρίσκονται αντιμέτωπες με την προοπτική νέων βίαιων εκρήξεων τόσο εσωτερικών όσο και διεθνών με αφορμή το ...νερό. Τουρκία,Συρία και Ιρακ βρίσκονται πλέον σε διένεξη καθώς η Τουρκία περιορίζει την παροχή νερού στις δύο αλλές χώρες ενώ την ίδια στιγμή ανάλογες εντάσεις υπάρχουν και στην Βόρεια Αφρική καθώς η λειψυδρία και τα φιλόδοξα επενδυτικά σχέδια κυβερνήσεων απειλούν την τροφοδοσία με νερό των τοπικών πληθυσμών.
       
      Μεταξύ 1975 και 1991, σε τρεις περιπτώσεις η Συρία και το Ιράκ, απείλησαν την Τουρκία με στρατιωτική δράση (και σε ένα σημείο απείλησαν η μία την άλλη) λόγω της μειωμένης ροής των ποταμών που οφειλόταν σε φράγματα στην Τουρκία. Οι διαπραγματεύσεις σταματούσαν και ξεκινούσαν, καθώς οι σχέσεις μεταξύ των εθνών κυμαίνονταν. Από τότε, η κλιματική αλλαγή και η αύξηση του πληθυσμού έχουν υποβάλει σε τρομερή πίεση το γλυκό νερό της περιφέρειας αυτής, αυξάνοντας τις επιπτώσεις από την κατασκευή φραγμάτων στους δύο ποταμούς.
       
      Σήμερα στον Ευφράτη, το φράγμα Ατατούρκ έχει μειώσει τη συνολική ροή στο Ιράκ κατά το ένα τρίτο και τα φράγματα Ilisu και Cizre που σύντομα θα ολοκληρωθούν, μπορούν να μειώσουν τις ροές του Τίγρη κατά 50%.Η πλήρης εφαρμογή του φιλόδοξου τουρκικού «σχεδίου GAP», το οποίο έχει ως στόχο να αξιοποιήσει τα ποτάμια της Τουρκίας για την άρδευση και την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας στη νοτιοανατολική Ανατολία, θα μπορούσε να μειώσει τις ροές του Ευφράτη στο Ιράκ κατά 80%.
       
      Ο επόμενος γύρος
       
      Λιγότερο από μισή δεκαετία έχει περάσει από τότε που ξέσπασε η Αραβική Άνοιξη που συγκλόνισε συθέμελα την Βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή και τώρα οι ειδικοί προειδοποιούν για τον επόμενο γύρο των περιφερειακών αναταραχών που θα προκληθούν από τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής. Οι πληθυσμοί των χωρών της Βόρειας Αφρικής ήδη αντιμετωπίζουν τη σκληρή πραγματικότητα της κλιματικής αλλαγής, με μακρύτερες περιόδους ξηρασίας .Και ενώ οι άνθρωποι στη Σαχάρα για παράδειγμα, αγωνίζονται για τα αποθέματα νερού που χρειάζονται στη γεωργία και οι αλιευτικές κοινότητες στη Βόρεια Αφρική καθαρές θάλασσες για να συνεχίζουν να προσπορίζονται από την αλιεία, οι τοπικές κυβερνήσεις, αγνοώντας( αυτήν την απειλή, συναλλάσσονται με τις πολυεθνικές του πετρελαίου και των ορυχείων για δραστηριότητες εξαιρετικά ρυπογόνες, που αντί να λύνουν το πρόβλημα το επιδεινώνουν.
       
      Η έλλειψη του ύδατος, της ενέργειας, των τροφίμων, η υποβάθμιση του εδάφους και η ερημοποίηση, αποτελούν τους πέντε σοβαρούς κινδύνους περιβαλλοντικής ασφάλειας που αντιμετωπίζει η Βόρεια Αφρική. Και κάθε ένας από αυτούς, επιτείνεται από την αύξηση του πληθυσμού της περιοχής.
       
      Αδιαφορία
       
      Και φυσικά οι κυβερνήσεις αδιαφορούν. Πρόσφατη είναι η περίπτωση της Αλγερίας, η οποία προσπαθεί να επιβάλλει την άντληση πετρελαίου με την μέθοδο fracking, πυροδοτώντας σοβαρές αντιδράσεις από τον τοπικό πληθυσμό. Οι κάτοικοι της Ain Salah, που βρίσκεται περίπου 1.200 χιλιόμετρα νότια της πρωτεύουσας, το Αλγέρι, διαμαρτύρονται ενάντια στις γεωτρήσεις για φυσικό αέριο από σχιστόλιθο σε μια κοντινή περιοχή, επικαλούμενοι περιβαλλοντικές ανησυχίες.
       
      Η μάχη του αντι-σχιστόλιθου στη συνέχεια, εξαπλώθηκε σε άλλα τμήματα της Σαχάρας. Σύμφωνα με τοπικούς ακτιβιστές, η κρατική εταιρεία πετρελαίου και φυσικού αερίου Sonatrach θέλει να εφαρμόσει τεχνικές fracking, μια αμφιλεγόμενη διαδικασία που περιλαμβάνει την έγχυση υψηλής πίεσης του νερού και των χημικών ουσιών σε πετρώματα, για να γίνει η εξαγωγή φυσικού αερίου. «Ο εξοπλισμός έχει εγκατασταθεί κρυφά κοντά στα πηγάδια σχιστολιθικού φυσικού αερίου και τον διαχειρίζονται από κοινού η κρατική εταιρία με την πολυεθνική Halliburton και Sonatrach. Ξένοι εμπειρογνώμονες έφθασαν ήδη στον χώρο του φυσικού αερίου" είπε ένας ακτιβιστής. Σημειώνεται, ότι σύμφωνα με τον εκτελεστικό διευθυντή της βρετανικής εταιρίας ΒΡ, Ρόμπερτ Ντάντλ, η Ρωσία, η Αλγερία, η Κίνα και η Αργεντινή, έχουν σαφείς προοπτικές εκμετάλλευσης κοιτασμάτων σχιστολιθικών υδρογονανθράκων.
       
      (από την εφημερίδα «ΗΜΕΗΣΙΑ»)
       
      Πηγή: http://www.energia.gr/article.asp?art_id=97494
    10. Περιβάλλον

      Engineer

      Αλλάζει ο χάρτης των δασικών υπηρεσιών της χώρας, στο πλαίσιο των αναδιαρθρώσεων που βρίσκονται σε εξέλιξη στον δημόσιο τομέα, με μείωση δομών και κινητικότητα προσωπικού. Ως στόχος της κυβέρνησης προβάλλεται η αναδιαμόρφωση του μηχανισμού για την εφαρμογή δασικής πολιτικής της χώρας που να συνδυάζει την προστασία των δασών με τη διαχείρισή τους ως μοχλού οικονομικής ανάπτυξης. «Το Βήμα» παρουσιάζει το πόρισμα Ομάδας Εργασίας για την Αξιολόγηση των Δομών και την Αναδιάρθρωση των Δασικών Υπηρεσιών των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων της χώρας, το οποίο δόθηκε προ ολίγων ημερών στην πολιτική ηγεσία των υπουργείων Περιβάλλοντος, Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Εσωτερικών.
       
      Κατανομή και αξιολόγηση
      Στο πόρισμα προτείνεται η κατάργηση ως αυτόνομων μονάδων των 1.109 δασοφυλακείων όπου σήμερα υπηρετούν 1.779 δασοφύλακες και η υπαγωγή τους στα δασονομεία, τα οποία από 289 συρρικνώνονται σε 150. Στην αναδιοργάνωση περιλαμβάνεται και η κατάργηση των επτά Διευθύνσεων Συντονισμού και Επιθεώρησης Δασών, οι υπάλληλοι των οποίων μεταφέρονται μαζί με τις οργανικές θέσεις τους στη Γενική Διεύθυνση Δασών και Αγροτικών Υποθέσεων. Παράλληλα από τα 749 λειτουργούντα γραφεία και τμήματα των δασικών υπηρεσιών προτείνεται να παραμείνουν μόνο 429.
       
      Η επιτροπή εντόπισε κατά την αξιολόγηση των δομών, με βάση μετρήσιμα στοιχεία που χρησιμοποίησε και με δείκτες, ότι υπάρχει έλλειψη επιστημονικού προσωπικού, αλλά και ανορθολογική κατανομή των υπαλλήλων και των οργανικών θέσεων. Επίσης διαπίστωσε ότι τα έσοδα από την πώληση των δασικών προϊόντων αλλά και από την έκδοση αδειών θήρας έχουν σήμερα μειωθεί σε σχέση με παλαιότερα έτη.
       

       
      Σήμερα στις δασικές υπηρεσίες εργάζονται συνολικά 3.607 υπάλληλοι. Στην Ελλάδα υπηρετεί σε όλους τους δασικούς κλάδους λιγότερο από το 1/4 του προσωπικού που προβλέπουν τα αντίστοιχα διεθνή πρότυπα. Στην προτεινόμενη κατανομή προσωπικού ορίζεται ότι ο ελάχιστος αριθμός δασικών υπαλλήλων για την εύρυθμη λειτουργία των υπηρεσιών αυτών είναι 3.756 άτομα, εκ των οποίων 1.779 δασοφύλακες, 926 δασολόγοι, 660 δασοπόνοι, 300 διοικητικοί, 91 υπάλληλοι άλλων ειδικοτήτων (νομικοί, βιολόγοι, τοπογράφοι, κτηνίατροι κτλ.).
       
      Σε σχέση με τους υπηρετούντες σήμερα δασοφύλακες δεν επέρχεται καμιά αριθμητική διαφοροποίηση, ενώ προτείνεται αύξηση σε δασοπόνους (117 άτομα επιπλέον ή αύξηση 48,98%) και δασολόγους (244 επιπλέον άτομα ή αύξηση 35,78%). Ωστόσο ακόμη και με αυτή τη μικρή ενίσχυση σε αριθμό δασικού επιστημονικού προσωπικού η διαφορά προτεινόμενου προσωπικού σε σχέση με τα διεθνή πρότυπα είναι αρνητική (-58,30%) κατά μέσο όρο για τους δασικούς υπαλλήλους των τριών αυτών ειδικοτήτων. Βάσει των διεθνών προτύπων (Αυστρία, Γερμανία κτλ.), όπως σημειώνεται στο πόρισμα, ενδεικτικά ένας δασοφύλακας μπορεί να εποπτεύσει 20.000-30.000 στρέμματα - η χωρική κατανομή των δασικών υπηρεσιών στην Ελλάδα αφορά 132 εκατομμύρια στρέμματα.
       
      Επιπλέον, την τριετία 2014-2016, όπως αναφέρεται στο πόρισμα, πρόκειται να συνταξιοδοτηθούν 88 δασολόγοι, 21 δασοπόνοι και 100 δασοφύλακες. Παράλληλα προτείνεται επαναφορά του θεσμού των ιδιωτικών δασοφυλάκων, οι οποίοι προσλαμβάνονταν από τους δασοκτήμονες για τα περίπου 6.000 ιδιωτικά δάση συνολικής έκτασης 2 εκατ. στρεμμάτων.
       
      Ανομοιογένεια και τεράστια κενά
      Η υποστελέχωση και η υποχρηματοδότηση ταλανίζουν από χρόνια τον νευραλγικό τομέα της δασικής προστασίας. Και αυτό την ίδια ώρα που οι δασικές υπηρεσίες είναι επιφορτισμένες με την υλοποίηση ενός τεράστιου έργου. Πάντως, στο πόρισμα δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στην απουσία ενιαίου ελέγχου της στελέχωσης των περιφερειακών δασικών υπηρεσιών σε προσωπικό όλων των εκπαιδευτικών βαθμίδων, ειδικοτήτων και κλάδων, με αποτέλεσμα να έχουν παρουσιαστεί ανομοιογενώς ανά την επικράτεια τεράστια κενά και σε πολλές περιπτώσεις φαινόμενα υπολειτουργίας υπηρεσιών. Είχε δοθεί το βάρος της στελέχωσης στις «ανώτερες» διοικητικά υπηρεσίες (Διευθύνσεις Συντονισμού και Επιθεώρησης Δασών - Διευθύνσεις Δασών) και όχι στις υπηρεσίες «πρώτης γραμμής» (δασαρχεία).
       
      Επίσης είναι ενδεικτικό ότι ακόμη και η κατανομή του προσωπικού που ήρθε από την πρώην Αγροφυλακή στη Δασική Υπηρεσία δεν έγινε σε πολλές περιπτώσεις με βάση το μέγεθος ή τη φύση της χωρικής αρμοδιότητας του φορέα υποδοχής αυτού ή το μέγεθος του εργασιακού αντικειμένου του. Αποτέλεσμα αυτής της ανορθολογικής κατανομής είναι σε αρκετές περιπτώσεις η συγκέντρωση αυτού του προσωπικού στις πρωτεύουσες των νομών.
       
      Δασαρχεία πέντε κατηγοριών
      Στο πόρισμα της Ομάδας Εργασίας, τα δασαρχεία διακρίνονται σε πέντε κατηγορίες και θα έχουν τον ίδιο αριθμό διοικητικών δομών αλλά θα διαφοροποιούνται ως προς τον αριθμό των υπαλλήλων, ο οποίος θα καθορίζεται βάσει των αρμοδιοτήτων και του όγκου δουλειάς του κάθε δασαρχείου.
       
      Στις πρώτες τρεις κατηγορίες (Α, Β, Γ) περιλαμβάνονται τα περισσότερα δασαρχεία της χώρας, στην κατηγορία Δ περιλαμβάνονται δασαρχεία με σημαντική δασική παραγωγή, δηλαδή του Μετσόβου, της Βυτίνας, της Σπάρτης, της Λάρισας, της Καλαμπάκας, της Φουρνά, της Αλεξανδρούπολης και της Αριδαίας, και στην κατηγορία Ε κατατάσσεται μόνο το Δασαρχείο Δράμας, το οποία έχει πολύ μεγάλη παραγωγή και έσοδα. Οι δασικές υπηρεσίες προτείνεται να αξιολογούνται ανά τριετία.
       
      Πηγή και πλήρες άρθρο: http://www.tovima.gr/society/article/?aid=615031
    11. Περιβάλλον

      Engineer

      Η Ελλάδα, δυστυχώς, έχει το ατυχές προνόμιο να είναι ουραγός στη διαχείριση των επιφανειακών υδάτων, τόνισε ο υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Κώστας Σκρέκας, κηρύσσοντας την Πέμπτη στα Τρίκαλα την έναρξη του συνεδρίου «Restart mAI city» που διοργανώνει ο Δήμος Τρικκαίων για τη δημιουργία μιας Βιώσιμης και Έξυπνης Πόλης.
      «Η Ελλάδα αντλεί το 60% του νερού από τον υπόγειο υδροφόρο ορίζοντα, από τα υπόγεια αποθέματά μας και μόλις το 40% του νερού που χρησιμοποιούμε προέρχεται από τη βροχή, από το βρόχινο νερό», ανέφερε ο Υφυπουργός, προσθέτοντας ότι πριν από 20 χρόνια συνέβαινε το ακριβώς αντίθετο. «Κάθε χρόνο, αντλούμε, εξαντλούμε 700 λίμνες του Μαραθώνα, από τα υπόγεια αποθέματα» είπε χαρακτηριστικά.
      Ο κ. Σκρέκας επισήμανε ότι σήμερα η ανθρωπότητα αντιμετωπίζει δύο μεγάλες προκλήσεις στην παραγωγή τροφίμων:
      α) Η παραγωγή μεγαλύτερων ποσοτήτων, λόγω του ότι ο παγκόσμιος πληθυσμός αυξάνεται και
      β) η αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, που, μεταξύ άλλων, οδηγεί στη μείωση της παραγωγής.
      Ο κ. Σκρέκας αναφέρθηκε στα μεγάλα προβλήματα που προκαλεί η κλιματική αλλαγή στη χώρα μας και σημείωσε ότι πρόκειται «για μια μεγάλη πρόκληση», μέσα από την οποία αναδεικνύεται και το ζήτημα της διαχείρισης του νερού.
      Ως παράδειγμα ο υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης ανέφερε τον νομό Λάρισας: «Πριν 30 χρόνια οι αγρότες αντλούσαν νερό για να αρδεύουν τα χωράφια τους από τα 30 μέτρα και σήμερα αντλούν νερό από τα 400 μέτρα. Αυτό σημαίνει μεγαλύτερη κατανάλωση ενέργειας, άρα μεγαλύτερο κόστος για την τσέπη του παραγωγού [...] Περιβάλλον, κλιματική αλλαγή, πρωτογενής τομέας, βιώσιμες χώρες και βιώσιμες πόλεις συνδέονται μεταξύ τους πάρα πολύ στενά και δεν μπορεί κάποιος να κοιτά αποσπασματικά το ένα και να αφήνει το άλλο».
      Κλείνοντας την ομιλία του ο κ. Σκρέκας υπογράμμισε ότι η Κυβέρνηση διαθέτει ένα συνολικό σχέδιο για την αντιμετώπιση των προκλήσεων της κλιματικής αλλαγής και θα το εφαρμόσει με έξυπνο τρόπο, ένα σχέδιο που, όπως είπε, διακρίνεται από την καινοτομία και αξιοποιεί έξυπνες εφαρμογές για να εξασφαλίσει τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα.
    12. Περιβάλλον

      Engineer

      Υψηλές συγκεντρώσεις επικίνδυνων λεπτόκοκκων μικροσωματιδίων (UFP) μετρήθηκαν στο λιμάνι της Κέρκυρας στις 10-11 Ιουλίου από τον διεθνούς κύρους εμπειρογνώμονα σε θέματα ποιότητας αέρα, Δρ. Axel Friedrich, όπως ανακοίνωσε η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία.
       
      Οι μετρήσεις λεπτόκοκκων μικροσωματιδίων στο λιμάνι της Κέρκυρας ξεπέρασαν τις 100.000 ανά κυβικό εκατοστό αέρα (pc/cc), όταν η επιβάρυνση σε μεγάλα αστικά κέντρα, όπως το Βερολίνο, κυμαίνεται συνήθως στα 3.000 – 5.000. Η συνήθης συγκέντρωση των λεπτόκοκκων μικροσωματιδίων στην Κέρκυρα κυμαίνεται μεταξύ 1.800-2.500 pc/cc, αλλά με την ατμοσφαιρική ρύπανση στο λιμάνι γίνεται 40 φορές μεγαλύτερη της τιμής αυτής. Η πόλη της Κέρκυρας αντιμετωπίζει το ίδιο πρόβλημα με άλλες πόλεις - λιμάνια στη Μεσόγειο, μεταξύ των οποίων και ο Πειραιάς.
       
      Τα λεπτόκοκκα μικροσωματίδια, τα οποία είναι μεταξύ 20 και 300 νανομέτρων (nm) είναι πολύ επικίνδυνα, διότι μπορούν να διεισδύσουν βαθιά στον πνεύμονα και μέσω του θωρακικού τοιχώματος να εισέλθουν στο αίμα προκαλώντας καρδιαγγειακές παθήσεις. Τα λεπτόκοκκα μικροσωματίδια προκαλούν επίσης αποβολές, διαβήτη τύπου 2 και πολλές άλλες ασθένειες, μεταξύ των οποίων άνοια και Πάρκινσον. Στα σύγχρονα αυτοκίνητα και φορτηγά ντίζελ, η νομοθεσία επιβάλει τη χρήση φίλτρου, το οποίο αφαιρεί το 99.9% των λεπτόκοκκων μικροσωματιδίων. Αυτή η τεχνολογία δεν μπορεί να εφαρμοστεί στα πλοία, διότι η περιεκτικότητα θείου στα καύσιμά τους ξεπερνά αυτή των καυσίμων που χρησιμοποιούνται στη ξηρά κατά 3.500 φορές. Επιπλέον, το μαζούτ περιέχει μεγάλες ποσότητες βαρέων μετάλλων και πολυαρωματικών υδρογονανθράκων (PAH). Αυτός είναι και ο λόγος που οι περιβαλλοντικές οργανώσεις, μεταξύ των οποίων ο Γερμανικός Οργανισμός Προστασίας Φυσικού Περιβάλλοντος (NABU) ξεκίνησαν τη δημιουργία περιοχών ελέγχου εκπομπών του θείου (SECA) στη Βόρεια θάλασσα, τη Βαλτική και τη Μάγχη. Μετά την επιτυχία αυτού του μέτρου, οι μεσογειακές περιβαλλοντικές οργανώσεις μαζί με την Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία και τον NABU, εταίροι της BirdLife International σε Ελλάδα και Γερμανία αντίστοιχα, διεκδικούν τον ίδιο καθαρό αέρα για τους κατοίκους της Μεσογείου, όπως και για τους κατοίκους της βόρειας Ευρώπης.
       
      Τα λιμάνια διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο σε αυτή τη δραστηριότητα, διότι αφενός όλα τα ταξίδια των πλοίων αρχίζουν και τελειώνουν σε αυτά και αφετέρου πολλά συμμετέχουν στην πρωτοβουλία των Πράσινων Λιμανιών, μεταξύ των οποίων και το λιμάνι της Κέρκυρας. Προκειμένου να εκπληρωθούν οι δεσμεύσεις αυτές, πολλές δράσεις πρέπει να υλοποιηθούν στο λιμάνι της Κέρκυρας, οι οποίες θα περιλαμβάνουν πέρα από τα πλοία του λιμανιού και τα οχήματα που δραστηριοποιούνται σε αυτό. Οι ρύποι διαχέονται με τη βοήθεια του ανέμου στην πόλη, επηρεάζοντας όχι μόνο τους ανθρώπους που δουλεύουν στο λιμάνι αλλά και ολόκληρο τον πληθυσμό της πόλης. Η πόλη της Κέρκυρας αποτελεί μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO και τα οξείδια του θείου καταστρέφουν όχι μόνο τους πνεύμονες των ανθρώπων αλλά και τα ίδια τα μνημεία.
       
      Ο Axel Friedrich μετά το πέρας των μετρήσεων προέβη στις εξής δηλώσεις: «Μετά το νοικοκύρεμα - καθάρισμα της κυκλοφορίας των αυτοκινήτων, είναι καιρός να καθαρίσουμε την κυκλοφορία των πλοίων, ειδικά σε μια χώρα όπως η Ελλάδα που η οικονομία της εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη ναυτιλία. Πόσο μάλλον όταν η τεχνολογία πέρα από διαθέσιμη είναι και οικονομικά αποδοτική (cost-effective)».
       
      «Προκειμένου να επιτευχθεί αυτός ο σκοπός ο NABU, η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία και άλλες περιβαλλοντικές οργανώσεις στη Μεσόγειο συνεργάζονται για να ενημερώσουν το κοινό, τους εργαζόμενους στα λιμάνια και τους πλοιοκτήτες για την ατμοσφαιρική ρύπανση των πλοίων και τους τρόπους αντιμετώπισής της. Είναι ώρα για δράση!», καταλήγει η περιβαλλοντική οργάνωση.
       
      Πηγή: http://greenagenda.gr/%CE%B5%CE%AF%CE%BA%CE%BF%CF%83%CE%B9-%CF%86%CE%BF%CF%81%CE%AD%CF%82-%CF%80%CE%AC%CE%BD%CF%89-%CF%83%CE%B5-%CF%83%CF%87%CE%AD%CF%83%CE%B7-%CE%BC%CE%B5-%CF%84%CE%BF-%CE%B2%CE%B5%CF%81%CE%BF%CE%BB%CE%AF/
    13. Περιβάλλον

      Engineer

      Λίστα με τις 10 πιο μολυσμένες περιοχές του πλανήτη συνέταξε και έδωσε στη δημοσιότητα το Ινστιτούτο Μπλάκσμιθ της Νέας Υόρκης.
       
      Οι επιστήμονες επισημαίνουν ότι οι δέκα περιοχές επιλέχθηκαν βάσει των υψηλών επιπέδων ρύπανσης και της σοβαρότητας των κινδύνων που εγκυμονούν για την ανθρώπινη υγεία.
       
      Οι δέκα περιοχές με αλφαβητική σειρά:
       
      Agbogbloshie, Γκάνα: αυτή η χωματερή στην πρωτεύουσα της Γκάνας, την Άκκρα, είναι η δεύτερη μεγαλύτερη περιοχή επεξεργασίας ηλεκτρονικών αποβλήτων στην Αφρική. Οι ηλεκτρονικές συσκευές καίγονται για την ανάκτηση χαλκού και άλλων μετάλλων. Σωματίδια μετάλλων μολύνουν τον αέρα και το έδαφος, απειλώντας την υγεία 40.000 ανθρώπων.
       
      Τσερνόμπιλ, Ουκρανία: η πυρηνική καταστροφή του Τσερνόμπιλ το 1986 απελευθέρωσε 100 φορές περισσότερη ραδιενέργεια από αυτή που απελευθέρωσαν οι ατομικές βόμβες που έπληξαν τη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι. Δερματικά και αναπνευστικά προβλήματα, υπογονιμότητα, γενετικές ανωμαλίες και 4.000 περιστατικά καρκίνου του θυρεοειδούς καταγράφηκαν στις πληγείσες περιοχές. Η ρύπανση από το ατύχημα του Τσερνόμπιλ εκτιμάται ότι επηρέασε δέκα εκατομμύρια ανθρώπους.
       
      Ποταμός Citarium, Ινδονησία: περισσότεροι από 500.000 άνθρωποι πλήττονται άμεσα και ως πέντε εκατομμύρια άνθρωποι έμμεσα από τη χημική ρύπανση στη λεκάνη απορροής του ποταμού Citarium στη Δυτική Ιάβα. Λόγω της βιομηχανικής δραστηριότητας, οι συγκεντρώσεις μολύβδου, αλουμινίου, μαγγανίου και σιδήρου στον ποταμό είναι αρκετές φορές υψηλότερα από τα ανώτατα επίπεδα παγκοσμίως.
       
      Τζέρζινσκ, Ρωσία: περιοχή που αποτέλεσε ένα από τα μεγαλύτερα κέντρα παρασκευής χημικών όπλων στο παρελθόν που παρουσιάζει υψηλά επίπεδα ρύπανσης των υπογείων υδάτων από ρυπαντές όπως διοξίνες και φαινόλη. Οι κάτοικοι υποφέρουν από καρκίνο των ματιών, των πνευμόνων και του νεφρού, ενώ το προσδόκιμο ζωής για τις γυναίκες είναι τα 47 χρόνια και για τους άνδρες τα 42.
       
      Hazaribagh, Μπαγκλαντές: τα βυρσοδεψεία χρησιμοποιούν απαρχαιωμένες, μη αποδοτικές μεθόδους κατεργασίας δέρματος, απορρίπτοντας ημερησίως στον κύριο ποταμό της πόλης 22.000 κυβικά λίτρα τοξικών αποβλήτων, βλάπτοντας την υγεία 160.000 ανθρώπων.
       
      Κάμπουε, Ζάμπια: πάνω από 300.000 άνθρωποι έχουν υποστεί σοβαρά προβλήματα υγείας από τη ρύπανση που προκαλούν οι εξορύξεις μολύβδου, μια δραστηριότητα που δεν ρυθμίζεται από σαφές νομικό πλαίσιο. Το 2006 τα επίπεδα μολύβδου στο αίμα των παιδιών υπερέβαινα πέντε με δέκα φορές τα ανώτατα συνιστώμενα όρια που θέτουν οι αρμόδιες αρχές.
       
      Καλιμαντάν, Ινδονησία: στο νησί του Βόρνεο το Καλιμαντάν και οι γύρω περιοχές έχουν μολυνθεί από τις εξορύξεις χρυσού με τη χρήση υδραργύρου, μια ρυπογόνα διαδικασία που απειλεί την υγεία περίπου 225.000 ανθρώπων.
       
      Ποταμός Matanza, Αργεντινή: περισσότερες από 150.000 βιομηχανίες απορρίπτουν ρυπαντές -μεταξύ των οποίων ψευδάργυρο, μόλυβδο, χαλκό και νικέλιο-, στον ποταμό Matanza, ο οποίος διασχίζει το Μπουένος Άιρες. Το νερό δηλητηριάζεται, προκαλώντας προβλήματα υγείας στους περίπου 20.000 κατοίκους της περιοχής.
       
      Το Δέλτα του Νίγηρα: άγνωστος αριθμός ανθρώπων πλήττεται από τις δραστηριότητες των πετρελαϊκών βιομηχανιών στην περιοχή. Το διάστημα 1976 με 2001, σημειώθηκαν περισσότερα από 7.000 περιστατικά πετρελαιοκηλίδων.
       
      Norilsk, Ρωσία: βιομηχανική πόλη στη Σιβηρία. Κάθε χρόνο 500 τόνοι οξειδίων χαλκού, 500 τόνοι οξειδίων νικελίου και δυο εκατομμύρια τόνοι διοξειδίου του θείου μολύνουν τον αέρα. Το προσδόκιμο ζωής των εργατών της βιομηχανικής ζώνης είναι δέκα χρόνια χαμηλότερο από αυτό των υπόλοιπων Ρώσων.
       
      Πηγή: http://www.econews.gr/2013/11/07/lista-molusmenes-perioxes-107733/
    14. Περιβάλλον

      Engineer

      Το 40% της ρύπανσης της ατμόσφαιρας στις πόλεις προέρχεται από σωματίδια που δημιουργούνται από την καύση ξύλου σε τζάκια και ξυλόσομπες, χωρίς, ωστόσο, να είναι αθώο το πετρέλαιο, αφού από την καύση του για τη θέρμανση των κλειστών χώρων προκαλείται το 20% της ατμοσφαιρικής ρύπανσης. Πολύ μεγάλη είναι η επιβάρυνση που προκαλείται στην ατμόσφαιρα και από τις μετακινήσεις των οχημάτων, αφού αυτές είναι υπαίτιες για το 30% της ρύπανσης σήμερα στην Ελλάδα, μία χώρα που οι πολιτικές μετακίνησης ήταν και παραμένουν σε μεγάλο βαθμό ασυνάρτητες. Τα παραπάνω ανέφερε στο ethnos.gr ο καθηγητής του Εργαστηρίου Περιβαλλοντικής Μηχανικής της Πολυτεχνικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Δημοσθένης Σαρηγιάννης, ο οποίος σημείωσε, ωστόσο, ότι, όσο κι αν ενοχοποιούνται οι τρόποι θέρμανσης τον χειμώνα για την ατμοσφαιρική ρύπανση, η οποία προκαλεί σειρά ασθενειών στον άνθρωπο, η επιβάρυνση στην υγεία θα ήταν πολύ μεγαλύτερη, αν δε ζεσταινόμασταν με τίποτα και ζούσαμε στο κρύο.
      Βλαβερά σωματίδια
      Κατά τον κ. Σαρηγιάννη, οι ρυπογόνοι τρόποι θέρμανσης εκλύουν στην ατμόσφαιρα διαφόρων μεγεθών και σχήματος σωματίδια, τα οποία εισέρχονται στους πνεύμονες. Κάποια από αυτά ο οργανισμός τα αποβάλλει με το βήχα και όσα παραμένουν, προσπαθεί να τα διαλύσει. Όσα είναι πιο λεπτά και δε διαλύονται, δημιουργούν φλεγμονές, οι οποίες αποτελούν μία από τις βασικές αιτίες για τις καρκινογενέσεις μετά από χρόνια έκθεση.
      Υπάρχουν και τα ακόμα πιο λεπτά σωματίδια, τα οποία περνάνε στο κυκλοφοριακό σύστημα. Εκεί διαλύονται και όποια χημική ουσία υπάρχει στην επιφάνειά τους, απελευθερώνεται στο αίμα και προκαλεί τοξική δράση, με συνέπεια την εμφάνιση διάφορων ασθενειών. Για την έκλυση της τελευταίας κατηγορίας σωματιδίων υπεύθυνα είναι τα τζάκια και οι ξυλόσομπες. Από την καύση πετρελαίου εκλύονται τα μεσαίου μεγέθους σωματίδια. Επίσης, από τους καυστήρες πετρελαίου εκλύονται οξείδιο του αζώτου και διοξείδιο του θείου, τα οποία προκαλούν την όξινη βροχή. Αυτά, αν αντιδράσουν με την αμμωνία στην ατμόσφαιρα, παράγουν δευτερογενώς αέρια, που προκαλούν σωματίδια με το φως του ήλιου και είναι υπεύθυνα για προβλήματα στο αναπνευστικό, για καρδιοαγγειακά νοσήματα και σειρά παθογενειών, όπως νευρολογικές και νεοροεκφυλιστικές διαταραχές, καθώς και προβλήματα στην αναπαραγωγή.
      «Πάντοτε η θέρμανση αποτελούσε βασικό παράγοντα ρύπανσης, αλλά είναι και αναγκαίο κακό. Ακόμα μεγαλύτερο κακό αποτελεί το κρύο, οπότε εννοείται ότι πρέπει να θερμανθούμε. Για την Ελλάδα πολύ καλή λύση αποτελεί το φυσικό αέριο και γι΄ αυτό πρέπει η Πολιτεία να βοηθήσει, ώστε να γίνει το γρηγορότερο δυνατό η επέκταση του δικτύου του, ώστε να συνδεθούν με αυτό περισσότερα νοικοκυριά. Το φυσικό αέριο εκλύει δέκα φορές λιγότερα ρυπογόνα σωματίδια σε σύγκριση με την καύση ξύλου. Οι καυστήρες πετρελαίου, αλλά και τα ενεργειακά τζάκια εκλύουν έξι φορές λιγότερα σωματίδια σε σχέση με τα συμβατικά τζάκια και τις ξυλόσομπες», σημείωσε στο ethnos.gr ο κ. Σαρηγιάννης.
      Κατά τον ίδιο, πολύ καλή λύση αποτελούν και οι αντλίες θερμότητας, οι οποίες είναι ενεργειακά πολύ αποδοτικές και παρατηρείται μεγάλη οικονομία καυσίμου, με συνέπεια τη λιγότερη δυνατή ρύπανση και την καλύτερη ποιότητα αέρα σε εσωτερικούς χώρους. Μεγάλη βοήθεια στην αντιμετώπιση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης προσφέρει και η ενεργειακή θωράκιση των ακινήτων (π.χ. με μονώσεις), διότι παρατηρείται λιγότερη απώλεια θερμότητας. «Λύσεις υπάρχουν, αλλά είναι περισσότερο κοστοβόρες και απαιτείται καλύτερη ενημέρωση. Η Πολιτεία θα μπορούσε να ενσκήψει πάνω στο ζήτημα και να προωθήσει νέες εφαρμογές. Όπως είναι σήμερα η οικονομική κατάσταση των νοικοκυριών, ο κόσμος θα πει ‘’τα ξέρω αυτά, αλλά δε βγαίνω οικονομικά’’. Γι’ αυτό χρειάζεται δράση κυβερνητική», τόνισε ο κ. Σαρηγιάννης.
    15. Περιβάλλον

      Engineer

      Νέα επιστημονική έρευνα αποκαλύπτει ότι η στάθμη των ωκεανών της Γης αυξάνεται σχεδόν τρεις φορές γρηγορότερα από ό,τι κατά το μεγαλύτερο μέρος του 20ού αιώνα. Πριν από το 1990, η στάθμη αυξανόταν κατά περίπου 1,1 χιλιοστά ετησίως ανά δεκαετία. Από το 1993 έως το 2012, όμως, η έρευνα έδειξε ότι αυξήθηκε κατά 3,1 χιλιοστά το χρόνο ανά δεκαετία.
       
      «Έχουμε μια πολύ ισχυρότερη επιτάχυνση στην άνοδο της στάθμης της θάλασσας από ό,τι προηγουμένως», δήλωσε ο Ζένκε Ντάνγκεντορφ, ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Ζίγκεν στη Γερμανία, ο οποίος ηγήθηκε της μελέτης μαζί με επιστήμονες από την Ισπανία, τη Γαλλία, τη Νορβηγία και την Ολλανδία.
       
      Σύμφωνα με τον Ντάνγκεντορφ, η αιτία του φαινομένου είναι ότι η άνοδος της στάθμης της θάλασσας καθ' όλη τη διάρκεια του 20ου αιώνα προήλθε από την τήξη χερσαίων παγετώνων και τη διαστολή του θαλασσινού νερού καθώς θερμαίνεται, αλλά η άνοδος της στάθμης της θάλασσας στον 21ο αιώνα οφείλεται επίσης στο λιώσιμο των φύλλων πάγου της Γροιλανδίας και της Ανταρκτικής.
       
      Η μελέτη του μεταβαλλόμενου ρυθμού αύξησης της στάθμης της θάλασσας περιπλέκεται από το γεγονός ότι οι επιστήμονες έχουν ακριβή δορυφορικά δεδομένα μόνο από τις αρχές της δεκαετίας του 1990. Πριν από αυτό, τα αρχεία βασίζονται σε μετρητές της στάθμης σε διάφορες τοποθεσίες σε όλο τον κόσμο.
       
      Ωστόσο, η άνοδος της στάθμης της θάλασσας ποικίλλει σε διάφορους τόπους, λόγω της μορφολογίας της Γης, των βαρυτικών επιδράσεων στο νερό, και άλλων τοπικών παραγόντων.
       
      Οι ερευνητές προσπάθησαν να συγκεντρώσουν στοιχεία για τη στάθμη της θάλασσας τον 20ό αιώνα, πριν από την έναρξη των δορυφορικών μετρήσεων, προσαρμόζοντας τα αποτελέσματα των τοπικών μετρητών με βάση την κατανόηση των παραγόντων που επηρεάζουν την άνοδο της στάθμης της θάλασσας σε μια δεδομένη περιοχή, και στη συνέχεια σταθμίζοντας διαφορετικά την κάθε περιοχή στην τελική ανάλυση.
       
      «Τα επίπεδα της θάλασσας θα συνεχίσουν να αυξάνονται τον επόμενο αιώνα, ανεξάρτητα από το εάν θα λάβουμε μέτρα ή όχι, αλλά νομίζω ότι μπορούμε να περιορίσουμε τουλάχιστον ένα μέρος της αύξησης της στάθμης της θάλασσας. Θα επιταχυνθεί περαιτέρω, αλλά το κατά πόσο συνδέεται με το πώς θα ενεργήσουμε ως παγκόσμια κοινότητα», δήλωσε ο Ντάνγκεντορφ.
       
      Πηγή: http://greenagenda.gr/%CF%84%CF%81%CE%B9%CF%80%CE%BB%CE%B1%CF%83%CE%B9%CE%AC%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BA%CE%B5-%CE%BF-%CF%81%CF%85%CE%B8%CE%BC%CF%8C%CF%82-%CE%B1%CE%BD%CF%8C%CE%B4%CE%BF%CF%85-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%83%CF%84/
    16. Περιβάλλον

      Engineer

      Τα προβλήματα ύδρευσης και αποχέτευσης της νησιωτικής Ελλάδας επανέρχονται στην επικαιρότητα κάθε καλοκαίρι. Πώς όμως θα μπορούσαν να επιλυθούν οριστικά; Μελέτη που πραγματοποίησε η ΕΥΔΑΠ Νήσων, θυγατρική της ΕΥΔΑΠ, εκτιμά ότι με έργα και επεμβάσεις συνολικού κόστους 66,4 εκατ. ευρώ τα βασικά προβλήματα 20 νησιών μπορούν να αντιμετωπιστούν οριστικά. Δίνοντας τέλος στην επαναλαμβανόμενη αιμορραγία πόρων, που προϋποθέτει η «πυροσβεστική» παρέμβαση της Πολιτείας όποτε ανακύπτει ζήτημα. Η μελέτη πραγματοποιήθηκε στα τέλη του 2013 (και αυτή την περίοδο επικαιροποιείται), στο πλαίσιο του μνημονίου συνεργασίας που υπέγραψαν το ίδιο έτος το (τότε) υπουργείο Ναυτιλίας και Αιγαίου με την ΕΥΔΑΠ. Στόχος της συνεργασίας ήταν η θυγατρική της ΕΥΔΑΠ για τα νησιά να αξιοποιήσει τη μεγάλη εμπειρία του στελεχιακού της δυναμικού προσφέροντας συμβουλευτικές και τεχνικές υπηρεσίες. Πιο συγκεκριμένα (με σειρά κόστους):
       
      - Νάξος. Το μεγαλύτερο νησί των Κυκλάδων έχει 17.930 μόνιμους κατοίκους. Η Χώρα της Νάξου και οι ανατολικές παραλιακές περιοχές καλύπτουν τις ανάγκες τους με πόσιμο νερό από τη λιμνοδεξαμενή Εγγαρών. Στη Χώρα υπάρχει παράλληλο, αυτόνομο δίκτυο που τροφοδοτεί τις δημοτικές βρύσες με νερό από πηγή. Οι υπόλοιποι οικισμοί του νησιού τροφοδοτούνται από γεωτρήσεις. Το συνολικό μήκος των αγωγών ανέρχεται σε 277,3 χλμ. Το δίκτυο αποχέτευσης (φθάνει τα 133,8 χλμ.) είναι σε καλή κατάσταση, αλλά με ελλιπή συντήρηση. Απαιτούνται έργα και επεμβάσεις για τη σωστή διαχείριση των λυμάτων και επέκταση των δικτύων αποχέτευσης. Το συνολικό κόστος όλων των έργων είναι το μεγαλύτερο στη μελέτη και φθάνει τα 12,9 εκατ. ευρώ.
       
      - Αμοργός. Οι 1.973 μόνιμοι κάτοικοι (και βέβαια οι επισκέπτες) υδροδοτούνται από 13 γεωτρήσεις, 3 πηγάδια και 2 πηγές, καθώς και με μεταφορά νερού (δίκτυο ύδρευσης 67,9 χλμ.). Η μελέτη προτείνει τη χρήση αφαλατώσεων. Οσον αφορά την αποχέτευση, το δίκτυο Χώρας και Καταπόλων είναι κατασκευασμένο χωρίς εγκεκριμένη μελέτη και ο βιολογικός καθαρισμός λειτουργεί χωρίς άδεια (τουλάχιστον κατά την εποχή σύνταξης της μελέτης). Η σωστή διαχείριση των λυμάτων απαιτεί εκτεταμένες επεμβάσεις, ανεβάζοντας τον προϋπολογισμό των έργων στα 10,6 εκατ. ευρώ.
       
      - Μήλος. Το νησί των 4.977 κατοίκων είναι το μόνο στην Ελλάδα που υδροδοτείται αποκλειστικά από ιδιωτική μονάδα αφαλάτωσης (μήκος αγωγών ύδρευσης 96,8 χλμ.). Το δίκτυο αποχέτευσης φθάνει τα 22,3 χλμ. και χρειάζεται να επεκταθεί. Απαιτείται επίσης η κατασκευή βιολογικού καθαρισμού. Το κόστος υποδομών και επεμβάσεων ανέρχεται στα 8,8 εκατ. ευρώ.
       
      - Τήλος. Το νησί (780 κάτοικοι) υδρεύεται από πηγές. Μέρος του δικτύου (μήκους 47,2 χλμ.) τοποθετήθηκε πρόσφατα, ωστόσο πρέπει να επεκταθεί. Στο νησί δεν υπάρχει αποχέτευση ή βιολογικός καθαρισμός, ανεβάζοντας το κόστος των αναγκαίων επεμβάσεων και υποδομών στα 6,1 εκατ. ευρώ.
       
      - Αγκίστρι. Το νησάκι του Αργοσαρωνικού έχει πληθυσμό 1.600 κατοίκων και τροφοδοτείται αποκλειστικά με τη μεταφορά νερού (η ΕΥΔΑΠ Νήσων προτείνει την εγκατάσταση αφαλάτωσης). Το δίκτυο ύδρευσης φθάνει τα 18,8 χλμ. και απαιτούνται επεμβάσεις μεγάλης κλίμακας για τη βελτίωσή του. Στερείται δικτύου αποχέτευσης και βιολογικού καθαρισμού. Το κόστος όλων των υποδομών εκτιμάται στα 6 εκατ. ευρώ.
       
      - Ελαφόνησος. Το νησί των 1.041 μονίμων κατοίκων υδροδοτείται από 3 γεωτρήσεις, εκ των οποίων η μία στην Πελοπόννησο. Το δίκτυο έχει μήκος 11,4 χλμ. και περιλαμβάνει και τρεις δεξαμενές που αποθηκεύουν το νερό των γεωτρήσεων. Το νησί στερείται δικτύου αποχέτευσης και συνεπώς απαιτούνται επεμβάσεις μεγάλης κλίμακας για να εξυπηρετηθεί. Το κόστος των υποδομών ανέρχεται σε 3,6 εκατ. ευρώ.
       
      -Κίμωλος. Η υδροδότηση των 910 μόνιμων κατοίκων και των επισκεπτών του νησιού γίνεται με τη μεταφορά νερού από το Λαύριο. Στη θέση Πράσσα έχει εγκατασταθεί πιλοτική μονάδα αφαλάτωσης, σε μια προσπάθεια να αξιοποιηθεί η γεωθερμία της περιοχής. Ομως η μονάδα είναι απαξιωμένη και θεωρείται αμφίβολο αν μπορεί να χρησιμοποιηθεί. Το μήκος του δικτύου ύδρευσης είναι 11,5 χλμ. και του δικτύου αποχέτευσης 10,9 χλμ. Προτείνεται η εγκατάσταση μονάδας αφαλάτωσης, επεμβάσεις μεγάλης κλίμακας στο δίκτυο αποχέτευσης, καθώς και βελτίωση της εγκατάστασης επεξεργασίας λυμάτων. Το κόστος ανέρχεται στα 2,8 εκατ. ευρώ.
       
      - Σίκινος. Οι τρεις οικισμοί του νησιού (συνολικός πληθυσμός 273 κάτοικοι) υδροδοτείται με τρεις τρόπους: με μονάδα αφαλάτωσης, με μεταφορά νερού και με υδρομάστευση μιας πηγής (μήκους δικτύου 19,9 χλμ.). Αποχέτευση υπάρχει μόνο στη Χώρα. Προτείνεται η εγκατάσταση νέας μονάδας αφαλάτωσης και η τοποθέτηση δύο μικρών μονάδων επεξεργασίας λυμάτων. Κόστος: 2,7 εκατ. ευρώ.
       
      - Φολέγανδρος. Το νησί (765 μόνιμοι κάτοικοι) εξυπηρετείται από 5 γεωτρήσεις, καθώς και με τη μεταφορά νερού (συνολικό μήκος δικτύου 23 χλμ.), ενώ είχε υπό εγκατάσταση μονάδα αφαλάτωσης. Το δίκτυο αποχέτευσης καλύπτει τους οικισμούς Χώρας, Καραβοστασίου (λιμάνι) και Αγκάλης. Απαιτείται η εγκατάσταση νέου βιολογικού καθαρισμού. Το κόστος των υποδομών εκτιμάται στα 2,5 εκατ. ευρώ.
       
      - Καστελλόριζο. Το ακριτικό νησάκι έχει 492 μόνιμους κατοίκους. Οπως αναφέρει η μελέτη της ΕΥΔΑΠ Νήσων, ο μόνος τρόπος να τροφοδοτηθούν οι κάτοικοι του νησιού με πόσιμο νερό είναι η μονάδα αφαλάτωσης, η οποία όμως δεν επαρκεί. Επομένως, χρησιμοποιείται παράλληλα και η μεταφορά νερού. Το νησί στερείται δικτύου αποχέτευσης και βιολογικού καθαρισμού. Το κόστος υποδομών και επεμβάσεων εκτιμάται στα 2,4 εκατ. ευρώ.
       
      - Ψαρά. Το ακριτικό νησί (458 κατοίκων) υδροδοτείται από γεωτρήσεις (μήκος αγωγών 11,4 χλμ.). Ωστόσο, δεν διαθέτει δίκτυο αποχέτευσης, με αποτέλεσμα οι βόθροι να εκκενώνονται με βυτιοφόρο σε απομακρυσμένο σημείο του νησιού. Το κόστος των υποδομών ανέρχεται στα 2 εκατ. ευρώ.
       
      - Αγαθονήσι. Το βορειότερο νησί των Δωδεκανήσων έχει μόνιμο πληθυσμό 185 κατοίκων. Το δίκτυο ύδρευσης φθάνει τα 7.650 μέτρα και απαιτούνται παρεμβάσεις μικρής κλίμακας για τη βελτίωσή του. Το νησί τροφοδοτείται με μεταφορά νερού και γεωτρήσεις. Καθώς στερείται δικτύου αποχέτευσης, το κόστος των υποδομών εκτιμάται στο 1,1 εκατ. ευρώ.
       
      - Ηρακλειά. Βρίσκεται στις Μικρές Κυκλάδες και έχει 141 μόνιμους κατοίκους. Καλύπτεται αποκλειστικά με μεταφορά νερού, ενώ η πλωτή αφαλάτωση που εγκαταστάθηκε πριν από λίγα χρόνια είναι ανενεργή. Η ΕΥΔΑΠ Νήσων προτείνει την εγκατάσταση μονάδας αφαλάτωσης. Οσον αφορά τα λύματα, το νησί εξυπηρετείται αποκλειστικά από απορροφητικούς βόθρους. Το κόστος των υποδομών υπολογίζεται στο 1 εκατ. ευρώ.
       
      - Σχοινούσα. Το νησί υδροδοτείται από μονάδα αφαλάτωσης και με μεταφορά νερού. Η ΕΥΔΑΠ προτείνει την εγκατάσταση νέας μονάδας αφαλάτωσης. Τα λύματα καταλήγουν σε απορροφητικούς βόθρους.
       
      Παλαιότερα, σημειώνει η μελέτη, τα λύματα μεταφέρονταν με βυτιοφόρα σε κεντρικό βόθρο στη χωματερή του νησιού. Η πρακτική διεκόπη λόγω αντιδράσεων των κατοίκων, όμως οι ιδιωτικοί βόθροι συχνά υπερχειλίζουν. Το κόστος των υποδομών υπολογίζεται στα 882.000 ευρώ.
       
      - Χάλκη. Το νησί υδροδοτείται από αφαλάτωση και έχει αποχέτευση. Προτείνεται η αντικατάσταση της μονάδας επεξεργασίας λυμάτων. Το συνολικό κόστος εκτιμάται στα 810.000 ευρώ.
       
      Τα προβλήματα ύδρευσης και αποχέτευσης σε Υδρα, Δονούσα, Κουφονήσι, Οινούσσες
       

       
      Αρκετά από τα μικρότερα νησιά μπορούν να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα ύδρευσης και αποχέτευσης με σχετικά μικρές επεμβάσεις. Πιο συγκεκριμένα:
       
      - Αγιος Ευστράτιος. Η ύδρευσή του εξασφαλίζεται αποκλειστικά από τέσσερις γεωτρήσεις. Το νησί διαθέτει δίκτυο αποχέτευσης και βιολογικό καθαρισμό. Κόστος επεμβάσεων: 565.000 ευρώ.
       
      - Οινούσσες. Στις Οινούσσες υπάρχουν δύο παράλληλα δίκτυα ύδρευσης, ένα με πόσιμο νερό κι ένα μόνο για «λάτρα». Το νησί διαθέτει μονάδα αφαλάτωσης. Επίσης, έχει κατασκευαστεί αποχετευτικό δίκτυο, το οποίο δεν λειτουργούσε, επειδή δεν λειτουργεί (τουλάχιστον την εποχή σύνταξης της μελέτης) η δημοπρατηθείσα μονάδα επεξεργασίας λυμάτων. Κόστος επεμβάσεων: 336.000 ευρώ.
       
      - Υδρα. Την εποχή συγγραφής της μελέτης, η Υδρα εξυπηρετούνταν με τον συνδυασμό μεταφοράς νερού, μονάδας αφαλάτωσης και γεωτρήσεων. Το καλοκαίρι του 2014, εγκαινιάστηκε στο νησί ιδιωτική αφαλάτωση, που καλύπτει πλέον όλες τις ανάγκες. Το νησί διαθέτει αποχέτευση. Το κόστος των προτεινόμενων επεμβάσεων, στα οποία δεν περιλαμβανόταν αφαλάτωση, εκτιμήθηκε στα 310.000 ευρώ.
       
      - Δονούσα. Το νησί υδροδοτείται από δύο γεωτρήσεις και περιστασιακά με μεταφορά νερού. Το νησί εξυπηρετείται από απορροφητικούς βόθρους, καθώς ο βιολογικός καθαρισμός βρίσκεται υπό κατασκευήν (την εποχή σύνταξης της έκθεσης). Κόστος επεμβάσεων: 222.000 ευρώ.
       
      - Κουφονήσι. Η υδροδότηση του νησιού γίνεται με τη μεταφορά νερού, καθώς η τοπική γεώτρηση δίνει νερό υψηλής αγωγιμότητας. Διαθέτει δίκτυο αποχέτευσης και βιολογικό καθαρισμό. Κόστος επεμβάσεων:195.000 ευρώ.
       
      Η ασφαλής αλλά πολυδάπανη σημερινή λύση της μεταφοράς και η προοπτική αφαλάτωσης
       
      Το μόνιμο πρόβλημα δέκα νησιών του Αιγαίου, παρά τις προσπάθειες που έχουν καταβληθεί, παραμένει χαίνουσα πληγή. Η Πολιτεία οδηγείται υποχρεωτικά στην –πολυέξοδη ως επιλογή– μεταφορά νερού, οι δήμοι υποτιμολογούν το νερό που λαμβάνουν δωρεάν από την Πολιτεία (προς ικανοποίηση των ψηφοφόρων) και έτσι ο κύκλος του προβλήματος δεν κλείνει ποτέ. Πρόσφατα η Γενική Γραμματεία Αιγαίου εκτίμησε ότι με την εγκατάσταση 10 μονάδων αφαλάτωσης θα αντιμετωπιστεί η πλειονότητα των ζητημάτων. Ωστόσο, η ανάθεση της συντήρησης των μονάδων από την Πολιτεία σε ιδιώτες δείχνει μονόδρομος, ιδίως για τα μικρά νησιά που δεν έχουν εξειδικευμένο προσωπικό.
       
      Τα στοιχεία της Γενικής Γραμματείας Αιγαίου, που δημοσίευσε πρόσφατα η «Κ», είναι αποκαλυπτικά για την έκταση του προβλήματος: το 2014 η Πολιτεία έστειλε νερό με υδροφόρες σε 7 νησιά στις Κυκλάδες και 5 στα Δωδεκάνησα. Τις μεγαλύτερες ποσότητες έλαβαν η Πάτμος, η Κίμωλος και το Κουφονήσι.
       
      Η μεταφορά νερού είναι μεν μια ασφαλής λύση, αλλά παραμένει μια λύση ανάγκης με ιδιαίτερα υψηλό κόστος. Χαρακτηριστικό είναι ότι το 2006-2014 διατέθηκαν 71,3 εκατομμύρια ευρώ για τη μεταφορά νερού στα άνυδρα νησιά. Την ίδια στιγμή, τα απαιτούμενα έργα, που θα καλύψουν τις ανάγκες σε επίπεδο υποδομών, εκτιμώνται στα 3,1 εκατ. ευρώ.
       
      Σύμφωνα με τη Γενική Γραμματεία Αιγαίου, αφαλατώσεις θα πρέπει να εγκατασταθούν ως ακολούθως στις Κυκλάδες:
       
      - Δονούσα (150 κυβικά/ημέρα). Η μονάδα έχει αγοραστεί, αλλά δεν έχει εγκατασταθεί. Το κόστος των συνοδών έργων είναι 150.000 ευρώ.
       
      - Αιγιάλη Αμοργού (450 κυβικά/ημέρα). Η μονάδα έχει αγοραστεί, αλλά δεν έχει εγκατασταθεί (εκτιμώμενο κόστος συνοδών έργων 250.000 ευρώ).
       
      - Κατάπολα Αμοργού (δύο μονάδες των 300 κυβικών ημερησίως εκάστη, με εκτιμώμενο κόστος αγοράς 450.000 ευρώ και κόστος συνοδών έργων 450.000 ευρώ).
       
      - Κίμωλος (600 κυβικά/ημέρα). Η μονάδα έχει αγοραστεί, αλλά δεν λειτουργεί (κόστος υπολειπόμενων έργων 150.000 ευρώ).
       
      - Ηρακλειά (200 κυβικά/ημέρα), με κόστος αγοράς 200.000 ευρώ και εγκατάστασης 100.000 ευρώ.
       
      Και στα Δωδεκάνησα:
       
      - Καστελλόριζο (200 κυβικά/ημέρα). Το κόστος προμήθειας νέας μονάδας εκτιμάται στα 300.000 ευρώ.
       
      - Πάτμος (δύο μονάδες των 600 κυβικών/ημερησίως). Η μονάδα αγοράστηκε, αλλά δεν έχει εγκατασταθεί (εκτιμώμενο κόστος 150.000 ευρώ).
       
      - Πανορμίτης Σύμης (80 κυβικά/ημερησίως). Ομοίως, απομένει μόνο το κόστος εγκατάστασης (20.000 ευρώ).
       
      - Λειψοί (600 κυβικά/ημέρα). Η μονάδα παραμένει ανενεργή, με κόστος εγκατάστασης 40.000 ευρώ.
       
      - Λέρος (δύο μονάδες των 1.000 κυβικών/ημέρα). Το κόστος αγοράς και εγκατάστασης της οποίας θα καλυφθεί από κοινοτικούς πόρους.
       
      - Πλάτη Καλύμνου (1 κυβικό/ημέρα), εκτιμώμενο κόστος 80.000 ευρώ.
       
      Πηγή: http://www.kathimerini.gr/816628/article/epikairothta/ellada/pws-8a-3ediyasoyn-20-nhsia-sto-aigaio
    17. Περιβάλλον

      Engineer

      Το τελευταίο κομμάτι της γιγάντιας πλάκας πάγου που κάλυπτε τη Βόρειο Αμερική την τελευταία εποχή των παγετώνων είναι αναπόφευκτο να λιώσει λόγω της κλιματικής αλλαγής, δείχνει η προσομοίωση των μελλούμενων με υπολογιστικά μοντέλα.
       
      Από την έναρξη της γεωλογικής περιόδου του Πλειστόκαινου, πριν από περίπου 2,5 εκατομμύρια χρόνια, η Γη περνά μια συνεχή εναλλαγή από παγετώδεις και μεσοπαγετώδεις περιόδους, με τα καλύμματα πάγου στους πόλους να μεγαλώνουν και μετά να συρρικνώνονται.
       
      Στη διάρκεια της τελευταίας «εποχής των παγετώνων», που έληξε πριν από μόλις 14.000 χρόνια, ο Καναδάς και μεγάλο μέρος των σημερινών ΗΠΑ είχαν καλυφθεί από πάγο με πάχος ολόκληρα χιλιόμετρα, όπως συνέβαινε και με την Βόρεια Ευρώπη και ολόκληρο σχεδόν το νησί της Βρετανίας.
       
      Σύμφωνα με το In.gr, το μόνο κομμάτι που απομένει από αυτό το γιγάντιο κάλυμμα πάγου βρίσκεται στο καναδικό νησί Μπάφιν στον Αρκτικό Ωκεανό, και έχει έκταση 5.130 τετραγωνικά χιλιόμετρα, σχεδόν διπλάσια σε σχέση με την Εύβοια. Ο πάγος αυτός σταθεροποιήθηκε πριν από 2.000 χρόνια, μέχρι που άρχισε να δέχεται τη ζέστη της ανθρωπογενούς κλιματικής αλλαγής.
       
      Η νέα μελέτη, η οποία δημοσιεύεται στην έγκριτη επιθεώρηση Geophysical Research Letters, προσφέρει τώρα για το μέλλον του. Ερευνητές στις ΗΠΑ και στον Καναδά χρησιμοποίησαν μετρήσεις πεδίου και μαθηματικά μοντέλα για να εξετάσουν την τύχη του παγοκαλύμματος κάτω από διαφορετικά σενάρια για την εξέλιξη της κλιματικής αλλαγής.
       
      Και το ανησυχητικό εύρημα είναι ότι με όλα τα σενάρια ο πάγος θα έχει χαθεί εντελώς από το νησί Μπάφιν μέσα σε 200 με 500 χρόνια -σχεδόν σε μια στιγμή στη γεωλογική κλίμακα του χρόνου.
       
      «Τα γεωλογικά δεδομένα δείχνουν ξεκάθαρα ότι το συγκεκριμένο κάλυμμα πάγου σχεδόν ποτέ δεν εξαφανίζεται στη διάρκεια των μεσοπαγετωδών περιόδων» τονίζει ο Άντριεν Γκίμπερτ του καναδικού Πανεπιστημίου «Σάιμον Φρέιζερ», πρώτος συγγραφέας της δημοσίευσης.
       
      «Το γεγονός ότι τώρα εξαφανίζεται δείχνει ότι πλέον βρισκόμαστε πέρα από ό,τι έχει ζήσει ο πλανήτης τα τελευταία 2,5 εκατομμύρια χρόνια. Περνάμε σε μια νέα κλιματική κατάσταση» προειδοποιεί.
       
      Ο πάγος του Μπάφιν Άιλαντ είναι ευτυχώς πολύ λίγος για να προκαλέσει σημαντική άνοδο στη στάθμη των ωκεανών.
       
      Οι ερευνητές όμως επισημαίνουν ότι η κατάσταση σε αυτό το μικρό νησί ίσως προμηνύει το λιώσιμο του καλύμματος πάγου στην Γροιλανδία. Αυτό με τη σειρά του θα προκαλούσε αλυσιδωτές αντιδράσεις στην Ανταρκτική και κυριολεκτικά θα άλλαζε τον παγκόσμιο χάρτη.
       
      Πηγή: http://greenagenda.gr/%CE%B1%CF%81%CE%BA%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%B5%CE%BE%CE%B1%CF%86%CE%B1%CE%BD%CE%AF%CE%B6%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CE%BF-%CF%84%CE%B5%CE%BB%CE%B5%CF%85%CF%84%CE%B1%CE%AF%CE%BF-%CE%B1%CF%80/
    18. Περιβάλλον

      Engineer

      Νέα έκθεση από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ) αποκαλύπτει ότι η Στοκχόλμη και το Ουέλινγκτον είναι οι δύο καθαρότερες πρωτεύουσες και γενικά δύο από τις λιγότερο μολυσμένες πόλεις του πλανήτη.
       
      Τα στοιχεία του ΠΟΥ δείχνουν ότι η Στοκχόλμη είναι ένα από τα καλύτερα μέρη για να ζει κανείς, όσον αφορά τη ρύπανση του αέρα. Ο ΠΟΥ υπολόγισε ότι η σκανδιναβική πρωτεύουσα διαθέτει 6 μικρογραμμάρια ανά κυβικό μέτρο μέσης ετήσιας σωματιδιακής ύλης με αεροδυναμική διάμετρο μικρότερη από 2,5 μικρόμετρα, δηλαδή τα λεγόμενα σωματίδια ρύπανσης PM2.5, που είναι ιδιαίτερα επιβλαβή για την ανθρώπινη υγεία. Την ίδια χαμηλή επίδοση είχε και το Ουέλινγκτον της Νέας Ζηλανδίας.
       
      Η Καμπέρα της Αυστραλίας και η Οτάβα του Καναδά ακολούθησαν με ελαφρώς υψηλότερα επίπεδα σωματιδίων PM 2.5, στα 7 μικρογραμμάρια ανά κυβικό μέτρο. Στα 8 μικρογραμμάρια ανά κυβικό μέτρο ακολούθησαν το Εδιμβούργο της Σκωτίας, το Μοντεβιδέο της Ουρουγουάης και το Ταλίν της Εσθονίας, και την πρώτη δεκάδα πρωτευουσών έκλεισαν το Μονακό και το Ελσίνκι της Φινλανδίας με 9 μικρογραμμάρια, μαζί με τη Μαδρίτη στην Ισπανία με 10 μικρογραμμάρια ανά κυβικό μέτρο.
       
      Η Αθήνα σημείωσε μέση επίδοση 15 μικρογραμμαρίων ΡΜ2.5 ανά κυβικό μέτρο, σύμφωνα με στοιχεία του 2013, αναφέρει η έκθεση. Η Λευκωσία είχε λίγο υψηλότερη επίδοση, με 17, και, ενδεικτικά, η Θεσσαλονίκη 8 μικρογραμμάρια ανά κυβικό μέτρο, λίγο πάνω από τη Στοκχόλμη και το Ουέλινγκτον.
       
      Το Ριάντ στη Σ. Αραβία η πιο μολυσμένη πρωτεύουσα
       
      Στο άλλο άκρο του φάσματος βρέθηκε το Ριάντ της Σαουδικής Αραβίας, που με 156 μικρογραμμάρια ανά κυβικό μέτρο χαρακτηρίστηκε επίσημα ως η πιο μολυσμένη πρωτεύουσα στον κόσμο. Ακολούθησε το Νέο Δελχί της Ινδίας με 122 και η Ντόχα του Κατάρ με 93 μικρογραμμάρια ΡΜ2.5 ανά κυβικό μέτρο.
       
      Συνολικά, την αρνητική τιμή της πόλης με τη χειρότερη ατμοσφαιρική ρύπανση στον κόσμο έχει το Ζαμπόλ στο Ιράν, στα σύνορα με το Αφγανιστάν, με 217 μικρογραμμάρια ΠΜ2.5 ανά κυβικό μέτρο, σύμφωνα με τον ΠΟΥ.
       
      Ωστόσο, ακόμα και η Σουηδία έχει αρνητικές περιβαλλοντικές επιδόσεις. Τον Οκτώβριο του 2016, το WWF επέκρινε τη χώρα για μη βιώσιμη κατανάλωση των πόρων του πλανήτη, σημειώνοντας ότι οι Σουηδοί είναι από τους μεγαλύτερους εισαγωγείς καταναλωτικών αγαθών που παράγονται από ορυκτά καύσιμα σε μέρη όπως η Κίνα, διαθέτοντας με αυτόν τον τρόπο ένα υψηλότατο επίπεδο έμμεσων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα.
       
      Πηγή: http://www.naftemporiki.gr/story/1214282/poy-stokxolmi-kai-ouellingkton-oi-ligotero-molusmenes-proteuouses-tou-planiti
    19. Περιβάλλον

      Engineer

      Τα αποτελέσματα της Ετήσιας Γεωργικής Στατιστικής Έρευνας για το έτος 2018 δημοσίευσε η Ελληνική Στατιστική Αρχή.
      Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ η καλλιεργούμενη γεωργική έκταση (αροτραίες καλλιέργειες, κηπευτική γη, μόνιμες καλλιέργειες και αγραναπαύσεις) κατά το έτος 2018 ανήλθε σε 32 εκατ. στρέμματα.
      Συγκεκριμένα:
      το 53,4% της καλλιεργούμενης έκτασης χρησιμοποιήθηκε για αροτραίες καλλιέργειες το 1,9% για κηπευτικές το 33,7% για μόνιμες καλλιέργειες και το 11,0% ήταν αγραναπαύσεις Επισημαίνεται επίσης η αύξηση κατά 20,6% των εκτάσεων με καλλιέργειες αρωματικών φυτών σε σχέση με το 2017 και η “κατάκτηση” της πρώτης θέσης από τους ελαιώνες οι οποίοι ξεπέρασαν τη συνολική έκταση των σιτηρών.
      Κάλυψη χρησιμοποιούμενης γεωργικής γης, κατά κατηγορία καλλιέργειας (σύνολο Χώρας), 2017–2018
      Βρείτε ολόκληρη την έρευνα της ΕΛΣΤΑΤ εδώ ενώ στατιστικά στοιχεία για τα έτη 2014 – 2016 θα βρείτε εδώ.
    20. Περιβάλλον

      Engineer

      Ακρως αποκαλυπτική ήταν η έκθεση για το λειτουργικό κόστος του ΕΔΣΝΑ που περιλαμβάνει εκτός των άλλων και πλήρη πίνακα των απορριμμάτων που φτάνουν στον Χυτά της Φυλής από το Δήμο. 
      Σύμφωνα με την έκθεση βλέπουμε ένα πρώτο δείγμα της προσπάθειας μείωσης των απορριμμάτων που κατάφεραν να έχουν οι δήμοι από το 2016 στο 2017. Σύμφωνα με αυτόν τον πίνακα αξιοσημείωτες ήταν οι μειώσεις που πέτυχαν οι Δήμοι Κυθήρων (-71%), Φυλής (-24%), Βριλησσίων (-12,5%), Π. Φαλήρου (-11%), Αμαρουσίου (-10,2%), Ωρωπού (9,8%), Αιγάλεω (-9,7%) και Αγίου Δημητρίου (-9,6%). 
      Αντίθετα οι δήμοι Δήμοι Σαρωνικού, Μαρκοπούλου και Κρωπίας, δείχνουν να έχουν μεγάλο πρόβλημα. Βέβαια ο πίνακας αυτός είναι ενδεικτικός μιας ετήσιας προσπάθειας που έγινε  όταν η μείωση των απορριμμάτων κατά μέσω όρο στην Αττική ήταν της τάξεως του -3%. 
      Επίσης βέβαια παίζει μεγάλο ρόλο και η κατάσταση που βρίσκονται οι δήμοι και τα περιθώρια μείωσης που έχουν αν και το 3% γενικά για την Αττική σε μια προσπάθεια από το 5% να φτάσουμε στο 50% είναι μάλλον απογοητευτική γενικώς.

      Ομως το myota.gr προχώρησε και σε μια ακόμη σύγκριση διαιρώντας τα κιλά που φτάνουν στον ΧΥΤΑ της Φυλής δια τον αριθμό των κατοίκων ανά δήμο. Κάτι που θα έπρεπε να γίνεται και σε επίσημο επίπεδο για να βλέπει η κάθε δημοτική αρχή δυνατότητες και επιδόσεις. Εδώ βλέπουμε μια άλλη εντελώς διαφορετική κατάταξη. Παίζει βέβαια ρόλο και το επίπεδο διαβίωσης των κατοίκων, αλλά όπως θα δούμε υπάρχουν πολλές περιπτώσεις που το διαψεύδουν. 
      Στο σύνολο της Αττικής τα σκουπίδια που φτάνουν στον ΧΥΤΑ της Φυλής μετά τις εκτροπές για ανακύκλωση είναι κατά μέσο όρο 476,19 κιλά.
      Εδώ βλέπουμε ότι το Π. Φάληρο και το Μαρούσι που στον προηγούμενο πίνακα διακρίθηκαν για τις ετήσιες επιδόσεις τους, γενικώς δεν τα καταφέρνουν  στην ανακύκλωση καθώς 712,36 και 655,92 κιλά ανά κάτοικο, αντίστοιχα βρίσκονται πολύ πάνω από το μέσο όρο της Αττικής. Και δεν μπορούμε να επικαλεστούμε το επίπεδο διαβίωσης των κατοίκων διότι αυτό δεν είναι και πολύ ψηλότερο της Αγίας Παρασκευής, των Βριλησσίων και της Πεύκης που έχουν αντίστοιχα 397,58 κ/κ, 404,12κ/κ και 411,19 κ/κ, μπορούμε να επικαλεστούμε και το αντίθετο θα λέγαμε.
      Να σημειώσουμε την ψευδαίσθηση που δημιουργεί ο πίνακας στο θέμα της Ηλιούπολης. καθώς βρίσκεται μεν στην 7η θέση στην Αττική μια πάρα πολύ καλή επίδοση βεβαίως με ένα επίπεδο διαβίωση αρκετά υψηλό στην Αττική, αλλά ο Δήμος Ηλιούπολης κάνει μόνος του την ανακύκλωση των πράσινων απορριμμάτων με κάθετη παραγωγή κομποστοποίησης που μάλλον τον φέρνει στην πρώτη θέση αφού ο τεράστιος αυτός όγκος δεν φαίνεται πουθενά. Η Ηλιούπολης είναι από τους δήμους με το περισσότερο σε όγκο πράσινο, σε πάρκα και πλατείες και διαθέτει και δύο φυτώρια που παράγουν συνεχώς φυτά που φυτεύονται. 
      Απο εκεί και πέρα οι πρωτοπόροι βέβαια δήμοι είναι οι Νίκαιας Αγίου Ιωάννη του Ρέντη, Αχαρνών, Γαλατσίου, Βύρωνος, Ζωγράφου, Ηλιούπολη, Αγία Βαρβάρα, Νέα Σμύρνη που φαίνεται ότι πρέπει να αποτελέσουν μοντέλα γενικότερα προς εξέταση καθώς δείχνουν το δρόμο στο πως τα καταφέρνουν. Ο ΕΔΣΝΑ θα έπρεπε να κάνει μια μελέτη στο σημείο αυτό και να υποδείξει μοντέλα διαχείρισης.
      Να τονίσουμε ότι η μέτρηση έγινε με το τονάζ που φτάνει στο ΧΥΤΑ δηλαδή δεν περιλαμβάνει μέσα αυτά που κλέβονται από τους πλανώδιους γιατί και αυτά πάνε στην ανακύκλωση. Οπότε σ΄αυτό το σημείο η μέτρηση είναι ακριβής πολύ περισσότερο απ’ ότι στα ΚΔΑΥ.
      Κατά την απόψή μας σημείο αναφοράς πρέπει να είναι και η Αθήνα που έχει τις πιο βεβαρημένες χρήσεις, όλα τα επίπεδα διαβίωσης, πολλούς διερχόμενους και πολλά περιθώρια ανακυκλώσιμου υλικού. Οποιος δήμος βρίσκεται κοντά στο 445,16 κιλά ανά κάτοικο και πάνω, πρέπει να καταβάλει μεγάλες προσπάθειες στο θέμα της ανακύκλωσης καθώς το τέλος υποδοχής στον ΧΥΤΑ που αυξήθηκε, μειώνει και την δυνατότητα επενδύσεων από για την καθαριότητα που αντλείται από τα τέλη. Ενα τρανταχτό παράδειγμα είναι ο Δήμος της Κηφισιάς που πληρώνει 1.748.868 ευρώ στον ΧΥΤΑ. Αν η Κηφισιά έπεφτε στα επίπεδε της Αγίας Παρασκευής ή των Βριλησσίων και της Ηλιούπολης επειδή και αυτή έχει πολύ πράσινο, θα μπορούσε να εξοικονομήσει μέχρι και 800.000 ευρώ ετησίως. Φανταστείτε πόσες επενδύσεις στην καθαριότητα θα μπορούσαν να γίνουν με 800.000 ευρώ το χρόνο. Με χαμηλότερα ποσά ακριβώς το ίδιο ισχύει με τους μισούς δήμους της Αττικής.

         
    21. Περιβάλλον

      Engineer

      Στις περιπτώσεις που έργο ή δραστηριότητα της β΄ κατηγορίας της ΥΑ 1958/2012 έχει υπαχθεί σε Πρότυπες Περιβαλλοντικές Δεσμεύσεις (Π.Π.∆.) ή διαθέτει σε ισχύ Απόφαση Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων (ΑΕΠΟ) µε απόφαση του Νομάρχη ή του Περιφερειάρχη, σύμφωνα µε τα προβλεπόμενα από τον ν.3010/2002 και τις κατ’ εξουσιοδότηση αυτού διατάξεις, και πρόκειται να υλοποιηθούν εργασίες εκσυγχρονισμού, επέκτασης, βελτίωσης ή τροποποίησης του, τότε τηρούνται τα ακόλουθα:
       
      1. Ο ενδιαφερόμενος φορέας του έργου ή της δραστηριότητας ή ο εξουσιοδοτημένος από αυτόν μελετητής υποβάλλει στην αρμόδια για την υπαγωγή του έργου σε ΠΠΔ Υπηρεσία, δήλωση υπαγωγής σε ΠΠΔ στην οποία αναφέρονται οι προτεινόμενες εργασίες εκσυγχρονισμού, επέκτασης, βελτίωσης ή τροποποίησης του εν λόγω έργου, σύμφωνα µε τις κατ’ εξουσιοδότηση της παρ. 3 του άρθρου 8 του ν.4014/11 εκδοθείσες ΚΥΑ ή ΥΑ.
       
      2. Η αρμόδια αρχή για την υπαγωγή του έργου ή της δραστηριότητας σε ΠΠΔ µε βάση τα στοιχεία της προαναφερθείσας δήλωσης υπαγωγής, υπαγάγει το έργο ή τη δραστηριότητα σε ΠΠΔ.
       
      Δείτε την εγκύκλιο εδώ: https://diavgeia.gov.gr/decision/view/7%CE%9C1%CE%940-%CE%97%CE%93%CE%92
       
      Πηγή: http://technews-greece.blogspot.gr/2014/11/blog-post_97.html#.VFm9qPmsVnZ
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.