Μετάβαση στο περιεχόμενο
  • HoloBIM Structural
    HoloBIM Structural

  • Περιβάλλον

    Περιβάλλον

    1449 ειδήσεις in this category

    1. Περιβάλλον

      Engineer

      Ο πάγος στον κρατήρα Batagaika της Σιβηρίας, την «Πύλη της Κολάσεως», συνεχίζει να λιώνει, σημαίνοντας εδώ και χρόνια συναγερμό στους επιστήμονες.
      Οι ειδικοί προειδοποιούν ότι το λιωμένο στρώμα του μόνιμου παγετού της Σιβηρίας θα μπορούσε να αποτελεί μια μεγάλη περιβαλλοντική καταστροφή. Τα βράχια γύρω από τον κρατήρα, μερικά ύψους έως και 100 μέτρων, θρυμματίζονται λόγω του παγετού που λιώνει, ενώ νερά τρέχουν. Η κλιματική αλλαγή κάνει και εδώ φανερή την παρουσία της.
      Η περιοχή είναι γνωστή, στους ντόπιους ως η πόρτα του κάτω κόσμου, και δεν είναι λίγοι εκείνοι που δεν πλησιάζουν, ειδικά αφότου άκουσαν τρομακτικούς κρότους. Το πιθανότερο να πρόκειται για θορύβους που προκάλεσαν τα κομμάτια παγωμένου εδάφους που κατέρρευσαν, καθώς η καθώς η τάφρος του μόνιμου παγετού ανοίγει ακόμη περισσότερο.
      Σε παλιότερο άρθρο των The Siberian Times, o Σεργκέι Φιοντόροφ, ερευνητής στο Ινστιτούτο Εφαρμοσμένης Οικολογίας Yakutsk, είχε πει: «Ένα από τα πιο σοβαρά πράγματα που πρέπει να καταλάβουμε βλέποντας αυτή την καθίζηση είναι ότι η πορεία της δεν είναι κάτι που εμείς, οι άνθρωποι, μπορούμε να σταματήσουμε».
      «Δεν μπορούμε να βάλουμε μια κουρτίνα στις ακτίνες του ήλιου για να εμποδίσουμε το λιώσιμο», σχολίασε χαρακτηριστικά.
      «Είναι καλό που συνέβη σε μια απομακρυσμένη περιοχή μακριά από έναν οικισμό όπου ζουν άνθρωποι. Φανταστείτε να υπήρχε ένα χωριό ή μια πόλη πάνω από τον κρατήρα που καταρρέει;», πρόσθεσε. «Ήρθε η ώρα ο κόσμος να ξυπνήσει και να δώσει περισσότερη προσοχή σε αυτό που συμβαίνει εδώ στη Γιακουτία», τόνισε.
      Από την πλευρά του ο διευθυντής του Ερευνητικού Ινστιτούτου Εφαρμοσμένης Οικολογίας του Βορρά, Γκρέγκορι Σαββίνοφ, είχε εξηγήσει: «Τη δεκαετία του 1960 υπήρχε ένας δρόμος μεταξύ του χωριού Batavia και ορισμένων βιομηχανικών εγκαταστάσεων. Το δάσος κόπηκε στη μέση και αυτό οδήγησε στο σχηματισμό της χαράδρας. Τα τελευταία χρόνια, με φόντο τις κλιματικές αλλαγές, λόγω της θέρμανσης, η χαράδρα μεγάλωσε σε μέγεθος κρατήρα».
    2. Περιβάλλον

      Engineer

      Αποκαλυπτικά είναι τα στοιχεία που προέκυψαν από το 2ο FORUM ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ που πραγματοποιήθηκε στην Πάτρα, το διάστημα 8-9 Φεβρουαρίου 2013.
       
      Συγκεκριμένα, σε παρουσίασή της η κα Μαργαρίτα Καραβασίλη, πρώην Ειδική Γραμματέας Επιθεώρησης Περιβάλλοντος και Ενέργειας, έκανε μία αποτίμηση της εφαρμογής του Κανονισμού Ενεργειακής Απόδοσης Κτιρίων (ΚΕΝΑΚ) για την ενεργειακή κατανάλωση των κτιρίων.
       
      Μεταξύ άλλων ανέφερε ότι η συντριπτική πλειοψηφία των κτιρίων, σε ποσοστό της τάξης του 96,3%, υπολείπεται του κτιρίου "αναφοράς" που ορίζεται από τον ΚΕΝΑΚ. Το γεγονός αυτό δείχνει και την τεράστια δυναμικότητα εξοικονόμησης ενέργειας που υπάρχει στα κτίρια.
       
      Σύμφωνα με το αποτυπωμένο κτιριακό απόθεμα των 31.062.000 τ.μ. για 274.000 κτίρια όλων των χρήσεων, η μέση υπολογιζόμενη κατανάλωση ενέργειας φτάνει τα 293 kWh/m2 ετησίως. Αν τα κτίρια αυτά ήταν κατασκευασμένα με προδιαγραφές ΚΕΝΑΚ θα κατανάλωναν κατά μέσο όρο 141 kWh/m2 ετησίως, με ποσοστό εξοικονόμησης 48%.
       
      Επίσης, το 89% των κτιρίων, κατασκευάστηκαν πριν από το 1980, έτος από το οποίο άρχισε να ισχύει ο Κανονισμός Θερμομόνωσης, με αποτέλεσμα περίπου 3.700.000 κτίρια να είναι θερμικά απροστάτευτα και ενεργοβόρα. Οπως ανέφερε η κα Καραβασίλη, μόνο με εργασίες θερμομόνωσης στα παλαιά κτίρια, μπορεί να εξοικονομηθεί ενέργεια κατά 42%.
       
      Σύμφωνα, με την κα Καραβασίλη, τα χρηματοδοτικά εργαλεία και τα κίνητρα που θεσπίστηκαν για την υποστήριξη επεμβάσεων ενεργειακής ανακαίνισης του ενεργοβόρου υφιστάμενου κτιριακού αποθέματος της χώρας μας όπως το Εξοικονόμηση κατ΄ Οίκον δεν κατάφεραν να συνεισφέρουν τον αναμενόμενο στόχο όπως συνέβη σε άλλες χώρες της ΕΕ, λόγω της βαθιάς οικονομικής κρίσης και της κατάρρευσης της οικοδομικής δραστηριότητας, αλλά και επειδή οι τράπεζες επικεντρώθηκαν στην πριμοδότηση των δικών τους προγραμμάτων, με αποτέλεσμα τα χρηματοδοτικά εργαλεία του κράτους να μην εξαπλωθούν σε όλη την κοινωνία.
       
      Τέλος, η κα Καραβασίλη αναφέρθηκε στην στροφή που πρέπει να γίνει στην ενεργειακή ανακαίνιση, με νέα χρηματοδοτικά εργαλεία και μηχανισμούς, τονίζοντας ότι οι πράσινες επιλογές κινητοποιούν την αγορά με την υποστήριξη ικανών εργαλείων και μέσων.
       
      Πηγή: www.buildnet.gr
    3. Περιβάλλον

      Engineer

      Σημαντική τάση ανόδου της θερμοκρασίας των υδάτων στο Αιγαίο από το 1990 και μετά καταγράφει πρωτότυπη μελέτη ερευνητικής ομάδας του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου, που φέρνει στη δημοσιότητα η εφημερίδα «Καθημερινή». Συγκεκριμένα, αναλύοντας όλα τα διαθέσιμα στοιχεία των τελευταίων ετών, η ερευνητική ομάδα Φυσικής Ωκεανογραφίας και Αριθμητικών Μοντέλων του ΕΚΠΑ κατέγραψε πως από το 1990 μέχρι το 2017 η θερμοκρασία της θάλασσας αυξάνεται στο Αιγαίο με ετήσιο ρυθμό περίπου 0,1° C το έτος. Ωστόσο, πρόκειται για μια τάση που αθροιστικά είναι ισχυρή. Ειδικά από το 2004 και μετά οι καμπύλες καταγραφής των μέσων θερμοκρασιών είναι έντονα αυξητικές στο Αιγαίο, διαμορφώνοντας μια ετήσια μέση θερμοκρασία στα επιφανειακά ύδατα (μέχρι 10 μέτρα βάθος) περίπου 20 βαθμούς Κελσίου.
      Θερμότερες είναι οι θάλασσες που βρέχουν τα ελληνικά παράλια και στην περιοχή του Ιονίου και στο Κρητικό πέλαγος. Αξιοσημείωτο είναι πως η ερευνητική ομάδα της Φυσικής Ωκεανογραφίας δεν επεξεργάζεται στοιχεία μόνο για τα επιφανειακά ύδατα, που προφανώς επηρεάζονται περισσότερο από τις διακυμάνσεις της θερμοκρασίας της ατμόσφαιρας, αλλά αντλούν δεδομένα από διάφορα βάθη και μέχρι τις 4.000 μέτρα. Η τάση ανόδου της θερμοκρασίας μοιάζει να κάνει... μακροβούτι και παρατηρείται και στη θαλάσσια στήλη από τη φωτεινή επιφάνεια μέχρι τον σκοτεινό βυθό, αν και με μικρότερη ένταση.
      Τα θαλάσσια ρεύματα

      Γιατί όμως θερμαίνονται τα νερά στο Αιγαίο τις τελευταίες δεκαετίες και ποια είναι η σχέση με τα θαλάσσια ρεύματα στη Μεσόγειο; Η ερευνητική ομάδα έχει μελετήσει και τις θερμοκρασιακές τάσεις στη Μεσόγειο, όπου καταγράφεται από το 1960 και μετά μια γενική τάση θέρμανσης των υδάτων, η οποία κατά μέσον όρο φτάνει τον 0,5 βαθμό Κελσίου στα σχεδόν 60 χρόνια μελέτης. Δεν πρόκειται για μια ομοιόμορφη τάση. Η θερμοκρασία αυξάνεται περισσότερο στη Δυτική Μεσόγειο, ενώ στη νοτιοανατολική λεκάνη παρατηρήθηκε ψύξη, όπως και στη Βόρεια Αδριατική και στον Κόλπο της Σύρτης (μεταξύ 1980-2017).
      Τα μυστήρια της Μεσογείου και του Αιγαίου και τη σχέση αυτών των φαινομένων με τη διαδικασία της κλιματικής αλλαγής φωτίζει η «Κ» συζητώντας με τρεις συντελεστές της ερευνητικής ομάδας Φυσικής Ωκεανογραφίας και Αριθμητικών Μοντέλων, τον κ. Σαράντη Σοφιανό, επίκουρο καθηγητή στον τμήμα Φυσικής του ΕΚΠΑ και συντονιστή της ομάδας, τον δρα Βασίλη Βερβάτη επιστημονικό συνεργάτη του ΕΚΠΑ και την κ. Μαριλία Μαυροπούλου, υποψήφια διδάκτορα.
      Παρότι η γενική τάση είναι η αύξηση της θερμοκρασίας της θάλασσας, προκαλεί έκπληξη η μεγάλη ποικιλία μεταβολών στις διάφορες περιοχές της Μεσογείου. «Στην εποχή της κλιματικής αλλαγής καταγράφονται διαφορετικές τάσεις θέρμανσης, αλλά και ψύξης μεταξύ θαλάσσιων περιοχών. Καταρρίπτεται η απλοϊκή εικόνα μιας γενικευμένης και αργής θέρμανσης του πλανήτη και των ωκεανών. Οι μηχανισμοί που λειτουργούν είναι σύνθετοι. Για παράδειγμα, στους χάρτες που παρατίθενται, η Βόρεια Αδριατική παρουσιάζει έντονες τάσεις ψύξης σε αντίθεση με το Βόρειο Αιγαίο (και όλες τις θαλάσσιες περιοχές γύρω από την ηπειρωτική Ελλάδα), όπου τις τελευταίες δεκαετίες καταγράφονται έντονες τάσεις θέρμανσης (κοντά στο 0,1° C ανά χρόνο), ύστερα από μία περίοδο σημαντικής ψύξης την περίοδο 1960-1990. Η διακύμανση αυτή είναι αποτέλεσμα μιας σειράς αλλαγών, που πέρα από τις ατμοσφαιρικές συνθήκες περιλαμβάνουν αλλαγές στην κυκλοφορία των νερών της Μεσογείου και επίδραση των σχετικά γλυκών νερών της Μαύρης Θάλασσας, που εισέρχονται στο Αιγαίο από το στενό των Δαρδανελλίων», λέει στην «Καθημερινή» ο κ. Σοφιανός.
      Οι κλιματικές ταλαντώσεις
      «Στην όλη παραπάνω διαδικασία πρέπει να συμπεριλάβουμε και την επίδραση των λεγόμενων φυσικών διακυμάνσεων του κλίματος, των κλιματικών ταλαντώσεων. Αυτές δεν οφείλονται άμεσα στις ανθρωπογενείς δραστηριότητες, αλλά αλληλοεπιδρούν με το φαινόμενο της κλιματικής αλλαγής και περιπλέκουν την ατμοσφαιρική επίδραση και την κυκλοφορία μέσα στη Μεσόγειο», συμπληρώνει ο κ. Σοφιανός.
      «Η κυρίαρχη κυκλοφορία των νερών στη Μεσόγειο Θάλασσα θυμίζει μια “αντίστροφη εκβολή ποταμού”, επειδή χάνει σταθερά νερό, καθώς οι απώλειες από εξάτμιση είναι πολύ μεγαλύτερες από την είσοδο νερού λόγω βροχής και ποταμιών. Επίσης αποβάλλει και θερμότητα προς την ατμόσφαιρα. Η αναπλήρωση του νερού γίνεται μέσω του στενού του Γιβραλτάρ, όπου εμφανίζεται επιφανειακή εισροή νερών (με σχετικά χαμηλή αλατότητα) του Βόρειου Ατλαντικού Ωκεανού. Τα νερά αυτά ταξιδεύουν ανατολικά και γίνονται πιο αλμυρά και ψυχρά λόγω έντονης εξάτμισης και ψύξης. Η διεργασία αυτή δημιουργεί πυκνά νερά τα οποία βυθίζονται στις βαθιές λεκάνες της Μεσογείου, ενώ μέρος τους εκρέει μέσω των βαθύτερων σημείων του Γιβραλτάρ στον Ατλαντικό Ωκεανό», εξηγεί ο δρ Βερβάτης.
      Τα βαθιά νερά, σε αντίθεση με τα επιφανειακά, δεν δέχονται την άμεση επίδραση της ατμόσφαιρας. Παρ’ όλα αυτά παρατηρούνται κι εκεί έντονες και απότομες διακυμάνσεις της θερμοκρασίας, σημειώνουν τα μέλη της ερευνητικής ομάδας, κυρίως λόγω του μικρού μεγέθους της Μεσογείου. Στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, τις τελευταίες δεκαετίες παρατηρήθηκε απότομη αύξηση της θερμοκρασίας σε βάθη μεγαλύτερα των 500 μέτρων (ύστερα από μια περίοδο απότομης ψύξης).
      «Ο πολυσύνθετος χαρακτήρας των φαινομένων που διαμορφώνουν τη θαλάσσια θερμοκρασία στη Μεσόγειο καθιστά πολύπλοκη τόσο την καταγραφή όσο και την ερμηνεία των αποτελεσμάτων των μετρήσεων. Ενας επιπλέον παράγοντας που δυσχεραίνει τη μελέτη και κατανόηση των αλλαγών που συμβαίνουν και τη σχέση τους με την κλιματική αλλαγή είναι η σποραδική και ανομοιόμορφη κατανομή των μετρήσεων. Υπάρχουν περιοχές της Μεσογείου με ικανοποιητικό αριθμό μετρήσεων και άλλες με ελάχιστες, ακόμη και ανύπαρκτες μετρήσεις», σημειώνει η κ. Μαυροπούλου.
      Το δίκτυο των μετρήσεων
      Η ερευνητική ομάδα του ΕΚΠΑ χρησιμοποίησε όλες τις διαθέσιμες επιτόπιες μετρήσεις των τελευταίων 58 ετών, με στόχο την ομογενοποίησή τους. Οι μετρήσεις προέρχονται κατά κύριο λόγο από ωκεανογραφικούς πλόες (μετρήσεις από ωκεανογραφικό σκάφος), ενώ τις τελευταίες δεκαετίες εμπλουτίστηκαν σημαντικά από αυτόνομους πλωτήρες, όργανα που αφήνονται στη θάλασσα και ανεβοκατεβαίνουν στην υδάτινη στήλη. «Για την κάλυψη των κενών στις μετρήσεις αξιοποιήθηκαν σύγχρονες αξιόπιστες στατιστικές μέθοδοι ανάλυσης δεδομένων, ώστε τα αποτελέσματα να μπορούν να “αναπτυχθούν” σε όλη τη Μεσόγειο», εξηγεί η κ. Μαυροπούλου.
      Πίσω από το πολύ σημαντικό αυτό έργο βρίσκονται 20 χρόνια δουλειάς της ερευνητικής ομάδας Φυσικής Ωκεανογραφίας και Αριθμητικών Μοντέλων, η οποία δραστηριοποιείται και στη συστηματική παρακολούθηση και πρόγνωση του θαλάσσιου περιβάλλοντος με έμφαση στην Ανατολική Μεσόγειο και τις ελληνικές θάλασσες (συστήματα ALERMO και TRITON).
    4. Περιβάλλον

      Engineer

      Με στόχο την καλύτερη αποκομιδή και διαχείριση των απορριμμάτων, ειδικά από ένα χώρο που παράγει σημαντικούς όγκους σκουπιδιών, υπογράφηκε προγραμματική σύμβαση μεταξύ του ΕΔΣΝΑ (Ειδικού Διαβαθμιδικού Συνδέσμου Νομού Αττικής) και του Οργανισμού Κεντρικών Αγορών και Αλιείας Α.Ε. (ΟΚΑΑ), που διαχειρίζεται μεταξύ άλλων και την Κεντρική Λαχαναγορά Αθηνών.
       
      Σημαντικό στοιχείο της συμφωνίας είναι η προσπάθεια ενίσχυσης της χωριστής διαλογής των βιοαποβλήτων (μέσω του καφέ κάδου), ειδικά σε ένα χώρο που συγκεντρώνονται για απόρριψη μεγάλες ποσότητες οργανικών (υπολείμματα φρούτων, λαχανικών κ.λπ.). Ταυτόχρονα, σημαντικές είναι και οι ποσότητες των ανακυκλώσιμων υλικών συσκευασίας, που προκύπτουν στη Λαχαναγορά.
       
      Ετσι, σύμφωνα με την εφημερίδα «Καθημερινή», σε δύο σημεία που θα υποδείξει ο ΟΚΑΑ εντός των εγκαταστάσεων στου Ρέντη θα πραγματοποιείται η συλλογή των υλικών σε τρία ρεύματα: βιοαπόβλητα (οργανικά απόβλητα), λοιπά ανακυκλώσιμα (συσκευασίες και άλλα υλικά, που μπαίνουν στους μπλε κάδους) και σύμμεικτα, δηλαδή κοινά σκουπίδια. Με τον τρόπο αυτόν επιχειρείται να μειωθεί και ο όγκος των αποβλήτων που θάβονται στον ΧΥΤΑ Φυλής. Οπως σημειώνεται στην ανακοίνωση του ΕΔΣΝΑ, «η απόφαση αυτή εξυπηρετεί τους στόχους που θέτουν τόσο ο Εθνικός Σχεδιασμός Διαχείρισης Αποβλήτων (ΕΣΔΑ) όσο και ο Περιφερειακός Σχεδιασμός (ΠΕΣΔΑ), σχετικά με την πρόληψη, τη διαλογή στην πηγή και την ανακύκλωση, με έμφαση στον καφέ κάδο».
       
      Μονοετής σύμβαση
       
      Η διάρκεια της σύμβασης είναι ένα έτος. Το τέλος για τη μεταφορά και τη διαχείριση των αποβλήτων του ΟΚΑΑ ορίζεται σε τριάντα ευρώ ανά τόνο. Υπάρχει όμως και τιμολογιακή «τιμωρία» σε περίπτωση που ο οργανισμός δεν κάνει σωστή διαλογή και πετάει βιοαποδομήσιμα ή ανακυκλώσιμα στους κοινούς κάδους. Ετσι, ορίζεται πως σε περίπτωση που τα υπολείμματα που θα προκύψουν από τη διαχείριση υπερβούν το 40% της συνολικής ποσότητας των αποβλήτων, η χρέωση των υπερβαλλουσών ποσοτήτων ανέρχεται σε εβδομήντα ευρώ ανά τόνο. Οι εκτιμώμενες ποσότητες αποβλήτων ανέρχονται σε 5.000 τόνους ετησίως. Με βάση αυτό, η σύμβαση έχει προϋπολογισμό που ανέρχεται στο ποσό των 150.000 ευρώ.
       
      Πηγή: http://greenagenda.gr/%CF%83%CE%B7%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CF%83%CF%85%CE%BC%CF%86%CF%89%CE%BD%CE%AF%CE%B1-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AE-%CE%B2%CE%B9%CE%BF%CE%B1%CF%80/
    5. Περιβάλλον

      Engineer

      Σε συνέχεια της περσινής εξαιρετικά αρνητικής αντιπυρικής περιόδου, το πρώτο τρίμηνο του 2022 επιμένουν τα αρνητικά στατιστικά στοιχεία όπως αυτά προκύπτουν από την ανάλυση των δεδομένων του Ευρωπαϊκού Συστήματος Πληροφόρησης για Δασικές Πυρκαγιές (European Forest Fire Information System - EFFIS - https://effis.jrc.ec.europa.eu).
      Ειδικότερα, τα νεότερα στατιστικά στοιχεία (από την αρχή του έτους έως την 9 Απριλίου 2022), δείχνουν μια σχεδόν εκθετική αύξηση του αριθμού των δασικών πυρκαγιών, η οποία είναι της τάξης του 750 % σε σχέση με τον μέσο όρο της περιόδου 2008-2021. Εξίσου ανησυχητική είναι και η εξαιρετικά μεγάλη αύξηση της συνολικής καμένης έκτασης στην χώρα μας, η οποία και φτάνει το 275 % σε σχέση με τον μέσο όρο της περιόδου 2008-2021.

      Γράφημα 1: Συνολικός αριθμός δασικών πυρκαγιών κατα το πρώτο τρίμηνο του 2022 (πορτοκαλί γραμμή). Η μαύρη γραμμή δείχνει το μέσο όρο δασικών πυρκαγιών κατα την περίοδο 2008-2021, και η γραμμοσκιασμένη γκρι ζώνη δείχνει το εύρος μεταξύ της μέγιστης και της ελάχιστης τιμής για την ίδια περίοδο.
      Είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον να επισημανθεί ότι σε απόλυτους αριθμούς, τόσο το πλήθος των δασικών πυρκαγιών όσο και η συνολική καμένη έκταση καταγράφουν τις μεγαλύτερες τιμές που έχουν παρατηρηθεί ποτέ στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια του πρώτου τριμήνου του έτους, από το 2008 έως και το 2021. Πιο αναλυτικά, από την αρχή του 2022 έως τις 9 Απριλίου 2022 στην χώρα μας έχουν χαρτογραφηθεί από το EFFIS 30 δασικές πυρκαγιές έναντι 4.4 που καταγράφονταν κατα μέσο όρο αυτή την περίοδο, ενώ έχουν καεί 10.330 στρέμματα έναντι 375 στρεμμάτων κατα μέσο την ίδια περίοδο. 

      Γράφημα 2: Συνολική καμένη έκταση κατα το πρώτο τρίμηνο του 2022 (κόκκινη γραμμή). Η μαύρη γραμμή δείχνει το μέσο όρο καμένων εκτάσεων κατα την περίοδο 2008-2021, και η γραμμοσκιασμένη γκρι ζώνη δείχνει το εύρος μεταξύ της μέγιστης και της ελάχιστης τιμής για την ίδια περίοδο.
    6. Περιβάλλον

      Engineer

      Σήμα κινδύνου εξαιτίας της λειψυδρίας εκπέμπουν αρκετές περιοχές της χώρας. Στη Θεσσαλία οι παραγωγοί βρίσκονται σε απόγνωση ενόψει της αρδευτικής περιόδου, με τη στάθμη του νερού στη λίμνη Πλαστήρα να παραμένει σε πολύ χαμηλά επίπεδα, ενώ ιδιαίτερα δύσκολη διαγράφεται η φετινή χρονιά και στη Χίο, όπου λαμβάνονται μέτρα υπό τον φόβο ανεπάρκειας πόσιμου νερού το καλοκαίρι.
      Μετά την πρωτοφανή ξηρασία που επικράτησε το 2022 στην Ευρώπη, ο κίνδυνος για καταστροφική εκδήλωση του φαινομένου παραμένει ορατός και φέτος, με το Eurasia Group να προειδοποιεί πρόσφατα πως η λειψυδρία θα είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος για την οικονομία το 2023.
      Ο όρος κλιματική αλλαγή δεν αποτελεί πλέον μια θεωρητική έννοια αλλά μια πραγματικότητα που βιώνουν καθημερινά οι πολίτες του κόσμου…
      2 μέτρα κάτω η λίμνη
      Το σοβαρότερο πρόβλημα εντοπίζεται φέτος στη Θεσσαλία: στα τέλη Ιανουαρίου η στάθμη της λίμνης Πλαστήρα ήταν κατά 1,80 μέτρα χαμηλότερη από πέρυσι. Από τότε μέχρι το τέλος Φεβρουαρίου, σύμφωνα με τα στοιχεία του Εθνικού Αστεροσκοπείου, δεν έβρεξε καθόλου, ενώ οι περιορισμένες βροχοπτώσεις που σημειώθηκαν τις πρώτες ημέρες του Μαρτίου δεν ήταν ικανές να αλλάξουν την εικόνα. Η κατάσταση έχει εντείνει την αγωνία των παραγωγών, οι οποίοι επισημαίνουν πως οι καλλιέργειες αντιμετωπίζουν ήδη προβλήματα. Η ανησυχία είναι ακόμη μεγαλύτερη στους καλλιεργητές σιταριού και κριθαριού καθώς τα φυτά έχουν ήδη μεγαλώσει, λόγω του ήπιου χειμώνα, και έχουν ανάγκη από νερό. Η λήψη μέτρων θεωρείται επιτακτική. Σύμφωνα με πρόσφατη επιστημονική μελέτη, περίπου το 24% των εδαφών σε λοφώδεις περιοχές της Θεσσαλίας θα καταστεί ως το 2050 ακατάλληλο για καλλιέργεια λόγω διάβρωσης και το 7% λόγω αλάτωσης. «Η απώλεια εδάφους θα έχει αναπόφευκτα αρνητικό αντίκτυπο στη συνολική γεωργική παραγωγή», ανέφερε πρόσφατα ο Ανδρέας Ι. Καραμάνος, ακαδημαϊκός, πρώην πρύτανης του Γεωπονικού Πανεπιστημίου, ο οποίος συμμετείχε στην έρευνα.
      Στη Βόρεια Ελλάδα
      Σοβαρή ανομβρία βιώνουν, επίσης, η Μακεδονία και η Θράκη ενώ συνολικά στη Βόρεια Ελλάδα από τον Οκτώβριο μέχρι σήμερα καταγράφεται ο μεγαλύτερος αριθμός ημερών με θερμοκρασίες υψηλότερες από το κανονικό για την εποχή που συνοδεύτηκαν και από σημαντική έλλειψη βροχοπτώσεων.
      Χάθηκε πολύτιμο νερό
      Ανησυχία επικρατεί και στην Ανατολική Κρήτη, καθώς η ανομβρία έχει μειώσει σημαντικά τα αποθέματα νερού στα φράγματά της. Οι ραγδαίες βροχοπτώσεις των τελευταίων ημερών αύξησε μεν το συνολικό άθροισμα του νερού, αλλά λόγω της βιαιότητας της βροχής σημαντικό μέρος της χάθηκε καθώς απέρρευσε γρήγορα.
      Επιβολή μέτρων
      Στις περιοχές που αντιμετωπίζουν λειψυδρία οι αρμόδιοι δεν αποκλείουν το ενδεχόμενο επιβολής περιορισμού στην κατανάλωση. Μία από αυτές τις περιπτώσεις είναι η Χίος όπου στις αρχές Φεβρουαρίου οι βροχομετρικοί σταθμοί της Κεντρικής Χίου, όπου διαμένει ο κύριος όγκος του πληθυσμού, είχαν καταγράψει σχεδόν 35 εκατοστά νερού, ενώ πιο ανησυχητική ήταν η κατάσταση στη Νότια Χίο και στα βορειοδυτικά, στη Βολισσό, με 22,9 εκατοστά. Τα δεδομένα σήμαναν συναγερμό για ενδεχόμενη έλλειψη νερού τη θερινή και τη φθινοπωρινή περίοδο. «Για πρώτη χρονιά ύστερα από πολλά χρόνια έχουμε 30 πόντους νερού, όταν τις άλλες χρονιές είχαμε κατά μέσο όρο 60-80 πόντους. Αυτό σημαίνει ότι δεν έχει βρέξει καθόλου και πως όσα επιφανειακά νερά είχαμε για να γεμίσουν οι λιμνοδεξαμενές και οι πηγές, δεν έχουν τρέξει. Ετσι είμαστε στο μηδέν. Και έχουμε μπροστά μας το καλοκαίρι που οι ανάγκες αυξάνονται λόγω τουρισμού», λέει στα «ΝΕΑ» ο Βασίλης Μυριαγκός, πρόεδρος της Δημοτικής Επιχείρησης Υδρευσης Χίου. «Για να βρούμε νερό υπάρχουν δύο τρόποι: ο ένας είναι να βρέξει ο Θεός και ο δεύτερος να λάβουμε μέτρα. Αυξήσαμε τις μονάδες αφαλάτωσης, θα δώσουμε νερό από γεωτρήσεις προσπαθώντας να βελτιώσουμε την ποιότητά του. Πιστεύουμε πως θα βγάλουμε το καλοκαίρι – το τραγικό, όμως, είναι ότι δεν ξέρουμε τι θα γίνει του χρόνου…».
      Οι προβλέψεις για λειψυδρία στην Ελλάδα είχαν διατυπωθεί εδώ και χρόνια. Η Επιτροπή Μελέτης Επιπτώσεων Κλιματικής Αλλαγής της Τράπεζας της Ελλάδος, το 2011 ανέφερε πως το 40% της ελληνικής επικράτειας, ιδίως στα ανατολικά και νότια, κινδυνεύει έως το 2100 να ερημοποιηθεί λόγω μειωμένων βροχοπτώσεων και αυξημένων θερμοκρασιών.
      Εφημερίδα: Τα Νέα
    7. Περιβάλλον

      Engineer

      Για ακόμη ένα καλοκαίρι ξηρασίας αλλά και κρίση λειψυδρίας προειδοποιούν οι ειδικοί στην Ευρώπη. Οι υδάτινοι πόροι στην ήπειρο γίνονται ολοένα και πιο σπάνιοι λόγω κλιματικής κρίσης, που δείχνει τα δόντια της με θερμοκρασίες- ρεκόρ ήδη από την άνοιξη και έναν αφύσικα ζεστό χειμώνα  που επηρέασε αισθητά τα ποτάμια και τις πίστες σκι της περιοχής.
      Οι δεξαμενές ύδατος σε χώρες της Μεσογείου όπως η Ιταλία έχουν πέσει σε επίπεδα που συνήθως συναντάμε στην κορύφωση του καλοκαιριού, όταν και έχουμε σφοδρά κύματα καύσωνα. Διαμαρτυρίες έχουν ξεσπάσει για την έλλειψη νερού τόσο στη Γαλλία όσο και  στην Ισπανία. Οι αγροτικές καλλιέργειες απειλούνται ανά την ήπειρο και μαζί με τη λειψυδρία, εκπέμπεται σήμα SOS και για μία επισιτιστική κρίση με νέα εκτίναξη των τιμών βασικών ειδών διατροφής.
      Δορυφορικά δεδομένα που αναλύθηκαν από ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Γκρατς της Αυστρίας στις αρχές του έτους διαπίστωσαν ότι η ξηρασία επηρέαζε την Ευρώπη σε πολύ μεγαλύτερη κλίμακα από ό,τι περίμεναν οι ερευνητές προηγουμένως. Η μελέτη δημοσιεύτηκε αφότου ερευνητές της Ευρωπαϊκής Ένωσης διαπίστωσαν ότι η Ευρώπη βίωσε το πιο ζεστό καλοκαίρι όλων των εποχών πέρυσι, με την ξηρασία να θεωρείται ότι ήταν η χειρότερη που είχε δει η περιοχή εδώ και τουλάχιστον 500 χρόνια.
      Ερευνητές του Πανεπιστημίου του Γκρατς δήλωσαν στο CNBC ότι η Ευρώπη υποφέρει από μια σοβαρή ξηρασία από το 2018, με τις επιπτώσεις να γίνονται σαφείς πέρυσι, καθώς η στάθμη των υδάτων που υποχώρησε προκάλεσε σοβαρή ζημιά τον όλεθρο στην παραγωγή τροφίμων και ενέργειας, ενώ πολλά υδρόβια είδη έχασαν τους οικοτόπους τους. «Πριν από μερικά χρόνια, δεν θα φανταζόμουν ποτέ ότι το νερό θα ήταν πρόβλημα εδώ στην Ευρώπη, ειδικά στη Γερμανία ή την Αυστρία», σχολίασε στο CNBC ο Torsten Mayer-Gürr, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης. «Πραγματικά αντιμετωπίζουμε προβλήματα με την παροχή νερού εδώ — πρέπει να το σκεφτούμε αυτό».
      Το 2022 ήταν «ένα μήνυμα αφύπνισης»
      Στην Ισπανία, όπου το θερμόμετρο προσέγγισε τους 40 βαθμούς Κελσίου ήδη από τον Απρίλιο, ο πρωθυπουργός Πέδρο Σάντσεθ προειδοποίησε ότι η ξηρασία έχει εξελιχθεί σε ένα από τα πιο σοβαρά προβλήματα μακροπρόθεσμου ορίζοντα για τη χώρα. «Η κυβέρνηση της Ισπανίας και εγώ γνωρίζουμε ότι η συζήτηση γύρω από την ξηρασία θα είναι μια από τις κεντρικές πολιτικές συζητήσεις της χώρας μας τα επόμενα χρόνια», είπε ο Σάντσες στο κοινοβούλιο, σύμφωνα με το Associated Press.
      Τον περασμένο μήνα, η κυβέρνηση της Ισπανίας ενέκρινε ένα πακέτο 2,2 δισεκατομμυρίων ευρώ σε μια προσπάθεια να μετριάσει τις επιπτώσεις της ξηρασίας που έπληξε τον αγροτικό της τομέα.
      Εν τω μεταξύ, το Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο Ξηρασίας προειδοποίησε σε ειδική έκθεση στιγμιότυπο νωρίτερα φέτος ότι οι συνθήκες στα τέλη του χειμώνα ήταν παρόμοιες με αυτές που παρατηρήθηκαν το 2022, όταν οι υψηλές θερμοκρασίες και η έλλειψη βροχοπτώσεων οδήγησαν σε μια εκτεταμένη και παρατεταμένη ξηρασία που επηρέασε μεγάλο μέρος της ηπείρου.
      Τα πιο πρόσφατα διαθέσιμα δεδομένα δείχνουν προειδοποιητικές συνθήκες για ξηρασία για περισσότερο από το 1/4 της Ένωσης των 27 κρατών – μελών, ενώ το 8% της περιοχής βρίσκεται ήδη σε κατάσταση συναγερμού ξηρασίας.
      Ένα «βάναυσο» καλοκαίρι
      Η Samantha Burgess, αναπληρώτρια διευθύντρια της Υπηρεσίας Κλιματικής Αλλαγής Copernicus, σημείωσε πάντως ότι οι έντονες βροχοπτώσεις στη νότια Ευρώπη τις τελευταίες εβδομάδες συνέβαλαν στη μερική πλήρωση των δεξαμενών και στη βελτίωση της υγρασίας του εδάφους.
      Ωστόσο, προειδοποίησε, σε μεγάλα τμήματα της βόρειας Ευρώπης και χώρες όπως η Ισπανία, η Γαλλία και η Πορτογαλία στον Νότο εξακολουθεί να είναι πολύ στεγνό το έδαφος και υπάρχουν εκτιμήσεις για ένα «βάναυσο» καλοκαίρι.
      «Για την ασφάλεια των υδάτων σε όλη την Ευρώπη, πρέπει πραγματικά να αλλάξουμε τον τρόπο με τον οποίο μεταχειριζόμαστε το νερό — και νομίζω ότι τα γεγονότα του περασμένου έτους ήταν πραγματικά μια κλήση αφύπνισης για πολλούς Ευρωπαίους», είπε η Burgess στο CNBC.
      Η Chloe Brimicombe, ερευνήτρια για το κλίμα στο Πανεπιστήμιο του Γκρατς της Αυστρίας, σχολίασε ότι η λειψυδρία ήταν κάποτε ένα ιδιαίτερα οξύ πρόβλημα στη νότια Ευρώπη, αλλά τότε επεκτείνεται σε όλη την ήπειρο. «Πιστεύω ότι η Κεντρική και η Δυτική Ευρώπη είναι λιγότερο προετοιμασμένες – και τα επόμενα χρόνια έχει τη δυνατότητα να τις χτυπήσει με τρόπο που πραγματικά δεν περίμεναν», είπε η Brimicombe στο CNBC. «Η Ευρώπη πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι η κλιματική αλλαγή την επηρεάζει», κατέληξε.
    8. Περιβάλλον

      Engineer

      H περιοχή της Kαβάλας, η Polyeco και η Tιτάν
       
      Στο μικροσκόπιο YΠEKA και Περιφερειών
       
      Στο μικροσκόπιο του YΠEKA και των Περιφερειών Aττικής και Aν. Mακεδονίας- Θράκης βρίσκεται μια υπόθεση με πολλές «αθέατες» πλευρές, αλλά και ανησυχητικές διαστάσεις.
       
      O «καυτός φάκελος» που έχουν στα χέρια τους οι αρμόδιες υπηρεσίες αφορά την συλλογή, επεξεργασία και τελική διάθεση των αποβλήτων από την εξόρυξη πετρελαίου της Energean Oil & Gas στην περιοχή της Kαβάλας. Kαι η ανησυχία που καταγράφεται, συνδέεται με την ύπαρξη ραδιενεργών στοιχείων τόσο στα απόβλητα, όσο και στο επεξεργασμένο τελικό προϊόν, το οποίο διατέθηκε στην τσιμεντοβιομηχανία Tιτάν.
       
      H YΠOΘEΣH
       
      Στις 24 Oκτωβρίου 2014 η εταιρία Polyeco A.E., συμφερόντων του Γιάννη Πολυχρονόπουλου, ανακοίνωσε ότι «ανέλαβε και ολοκλήρωσε με επιτυχία ένα μεγάλο έργο με την Energean Oil & Gas S.A., για λογαριασμό της θυγατρικής της, KAVALA OIL A.E., στις χερσαίες εγκαταστάσεις στην Kαβάλα». Tο έργο αφορούσε το σύνολο των εργασιών δειγματοληψίας, ταυτοποίησης, συλλογής, συσκευασίας, μεταφοράς, προσωρινής αποθήκευσης, επεξεργασίας και τελικής διάθεσης των αποβλήτων cuttings από την εξόρυξη πετρελαίου. Tο project, που ολοκληρώθηκε εντός του συμφωνημένου χρονοδιαγράμματος, διήρκεσε 5 μήνες και απομακρύνθηκαν πάνω από 1.200 τόνοι αποβλήτων. Όπως τονίζεται στην ανακοίνωση, η επεξεργασία των αποβλήτων έγινε στις εγκαταστάσεις της Polyeco στον Aσπρόπυργο Aττικής.
       
      TO IΓME
       
      Tο θέμα προκύπτει από μελέτες του IΓME, που με αφορμή έρευνες για τον εντοπισμό των λεγόμενων «σπάνιων γαιών», έχει καταγράψει υψηλές περιεκτικότητες ραδιενεργών στοιχείων, στη θαλάσσια περιοχή του B. Aιγαίου, όπου και αναπτύσσεται η εξορυκτική δραστηριότητα της Energean.
       
      Συγκεκριμένα, με βάση τα συμπεράσματα μελέτης που παρουσιάστηκε από τον καθηγητή K. Παπαβασιλείου με θέμα τις σπάνιες γαίες στη B. Eλλάδα, το μεγαλύτερο ενδιαφέρον εντοπίζεται στην περιοχή από την Kαβάλα μέχρι την Aλεξανδρούπολη,ενώ οι σχετικές έρευνες στην υφαλοκρηπίδα του B. Aιγαίου έδειξαν ότι τα δείγματα των άμμων που μελετήθηκαν είναι πλούσια σε «Θοριούχο Mετάλλευμα» εμπλουτισμένο σε ουράνιο.
       
      Στην επιστημονική κοινότητα, είναι γνωστό ότι τα απόβλητα που προέρχονται από γεωτρήσεις περιέχουν μικρές, αλλά σημαντικές, ραδιενεργές πηγές. Ως εκ τούτου, τα ραδιενεργά απόβλητα χρίζουν ιδιαίτερης διαχείρισης, προκειμένου να διασφαλίζεται η υγεία των εργαζομένων, αλλά και η προστασία του περιβάλλοντος. Mάλιστα, σύμφωνα με μελέτες του IΓME, το ζήτημα γίνεται εντονότερο, καθώς υπάρχουν και τα ουρανιούχα κοιτάσματα στις περιοχές της Δράμας, των Σερρών, της Ξάνθης και αλλού. Eίναι, επίσης, γνωστό ότι η Kαβάλα, η Θάσος και η Λέσβος είναι από τις ελληνικές περιοχές που εκπέμπουν ραδιενέργεια από το έδαφος, όπου μόλις το 10% προέρχεται από την κοσμική ακτινοβολία, ενώ το 90% από επίγειες πηγές. Σε κάθε περίπτωση τα απόβλητα χαρακτηρίζονται ιδιαιτέρως τοξικά για τη δημόσια υγεία, καθώς διεισδύουν στον ορίζοντα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το νερό και τα αγροτικά προϊόντα. Για την επιστημονική κοινότητα, η συντριπτική πλειονότητα των αποβλήτων επεξεργάζεται χωρίς ουσιώδη ασφάλεια, σε γενικές γραμμές.
       
      O TITAN
       
      Tο τελικό επεξεργασμένο υποπροϊόν, μεταφέρθηκε στις εγκαταστάσεις της τσιμεντοβιομηχανίας Tιτάν προκειμένου να χρησιμοποιηθεί ως εναλλακτική πρώτη ύλη (alternative raw materials). Παραμένει άγνωστο εάν η τσιμεντοβιομηχανία είχε γνώση για το προϊόν σχετικά με τον κίνδυνο ύπαρξης ραδιενεργών στοιχείων.
       
      H Tιτάν, όπως αναφέρει σε ενημερωτικά στοιχεία της εταιρίας, το 4% των χρησιμοποιούμενων πρώτων υλών είναι εναλλακτικές προερχόμενες κυρίως από παραπροϊόντα και απόβλητα άλλων κλάδων. H μελέτη του IΓME, ο κίνδυνος, η αποκάλυψη και η πλήρης διερεύνηση της υπόθεσης αποτελούν τα «κλειδιά» για τη συνέχεια, καθώς εάν ο «φάκελος» προχωρήσει θα βρεθούμε μπροστά σε ένα μεγάλο «αγκάθι». Ένα πρόβλημα που αφορά τόσο την υφαλοκρηπίδα του B. Aιγαίου, όσο και των μετάλλων -εθνικών πάρκων κ.λπ.- αν υπάρχουν στον Στρυμώνα, τον Nέστο, τον Έβρο, την Kαβάλα και την Aλεξανδρούπολη.
       
      ΣΠANIEΣ ΓAIEΣ KAI PAΔIENEPΓOΣ EΦIAΛTHΣ
       
      Tα επικίνδυνα απόβλητα των εξορύξεων
       
      H επικινδυνότητα των σπάνιων γαιών «ομολογείται» πλέον τόσο από τους επιστήμονες, όσο κυρίως από τους απαγορευτικούς λόγω κόστους περιβαλλοντικούς όρους για την εξόρυξή τους. Tα κοιτάσματα σπάνιων γαιών περιέχουν σημαντικές συγκεντρώσεις θορίου και άλλων ραδιενεργών στοιχείων και παράγουν ραδιενεργά απόβλητα, η διαχείριση των οποίων είναι ιδιαίτερα δαπανηρή. Γι' αυτό η εξόρυξη τους γίνεται αποκλειστικά στην Kίνα που ελέγχει πλήρως την παγκόσμια αγορά.
       
      Tο μεγάλο οικονομικό ενδιαφέρον όμως, με συνδυασμό την πρόθεση της E.E. για απεξάρτηση από το κινεζικό μονοπώλιο, οδήγησε προ διετίας στο ερευνητικό πρόγραμμα Eurare για τον εντοπισμό πιθανών κοιτασμάτων σε Γροιλανδία, Σουηδία, Φινλανδία και Eλλάδα. Tην ευθύνη για τις εδώ έρευνες (Kόλποι Iερισσού, Στρυμονικού, Kαβάλας κ.α.) είχε ο καθηγητής Παπαβασιλείου. Πέρα όμως από τις σπάνιες γαίες και τους κινδύνους των αντίστοιχων γεωτρήσεων σχιστολιθικού αερίου, σοβαρές ενδείξεις για ραδιενέργεια και ακτινοβολία υπάρχουν και στις κλασσικές γεωτρήσεις πετρελαίου. Έρευνες στις HΠA (Aμερικανική Yπηρεσία Περιβαλλοντικής Προστασίας) δείχνουν ότι οι γεωλογικοί σχηματισμοί που περιέχουν κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου περιέχουν επίσης φυσικώς απαντώμενα ραδιονουκλίδια, τα οποία αναφέρονται ως NORM (Naturally-Occurring Radioactive Materials) δηλαδή, φυσικά ραδιενεργά υλικά, όπως ουράνιο,θόριο, ράδιο, μόλυβδος-210.
       
      Eνώ το ουράνιο και το θόριο δεν είναι διαλυτά στο νερό, το ραδιενεργό προϊόν της διάσπασης τους, το ράδιο, και ορισμένα από τα προϊόντα του είναι διαλυτά. Aυτά μπορούν να παραμείνουν σε διάλυμα ή να κατακάτσουν σχηματίζοντας λάσπη (sludges), που συσσωρεύεται σε δεξαμενές ή ορυκτές επικαθίσεις στο εσωτερικό των σωληνώσεων και του εξοπλισμού γεωτρήσεων. Tα επίπεδα ακτινοβολίας μπορεί να ποικίλλουν κατά περίπτωση. Σε έρευνες των παραγωγικών γεωτρήσεων σε 13 πολιτείες των HΠA, η αναφορά υψηλών ποσοστών συγκέντρωσης ραδιονουκλιδίων κυμαινόταν από 90% στο Mισισιπή μέχρι ελάχιστα στο Kολοράντο ή τη Nότια Nτακότα.
    9. Περιβάλλον

      GTnews

      Σύμφωνα με τις καταγραφές 53 μετεωρολογικών σταθμών του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών/meteo.gr, η μέση μέγιστη ημερήσια θερμοκρασία στη χώρα μας κυμάνθηκε κοντά στον μέσο όρο της περιόδου 2010-2019, όμως το τελευταίο δεκαήμερο του μήνα καταγράφηκε ένα από τα πιο ψυχρά διαστήματα των τελευταίων 12 ετών για τον μήνα Σεπτέμβριο. 
      Πιο συγκεκριμένα, στη Βόρεια Ελλάδα η απόκλιση της μέσης μέγιστης θερμοκρασίας ήταν -0,9°C, στη Δυτική Ελλάδα -0,3°C, στη Θεσσαλία +0,3°C, στη Στερεά Ελλάδα και την Πελ/νησο -0.1°C, στα νησιά του Αιγαίου και την Κρήτη -0,2°C και 0,0°C αντίστοιχα. 

       
      Πρόκειται για τον 3ο πι ο ψυχρό Σεπτέμβριο από το 2010 για τη Βόρεια Ελλάδα, μετά το 2014 και το 2016 όταν είχαν καταγραφεί ακόμη χαμηλότερες θερμοκρασίες. Το επόμενο γράφημα δείχνει την κατάταξη του Σεπτεμβρίου 2022 ανά γεωγραφικό διαμέρισμα, σε σχέση με τους αντίστοιχους μήνες την περίοδο 2010-2019. Αξίζει να αναφερθεί ότι η μέση μέγιστη θερμοκρασία τον φετινό Σεπτέμβριο ήταν οριακά υψηλότερη από τον Σεπτέμβριο του 2021 για τη Στερεά Ελλάδα, τη Θεσσαλία, τα νησιά του Αιγαίου και την Κρήτη, παρά το ιδιαίτερα ψυχρό διάστημα στα τέλη του μήνα. 

       
      Οι μεγαλύτερες θερμοκρασιακές αποκλίσεις καταγράφηκαν στην Αλεξανδρούπολη, όπου η θερμοκρασία κυμάνθηκε έως και 8,4°C χαμηλότερα από τα κανονικά για την εποχή επίπεδα μεταξύ 19 και 27 Σεπτεμβρίου 2022, και συνολικά τις 24 από τις 30 ημέρες του μήνα καταγράφηκαν αρνητικές αποκλίσεις. Στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη καταγράφηκαν παρόμοιες αρνητικές αποκλίσεις (-1,1°C), με 17 ημέρες του μήνα να καταγράφονται αρνητικές αποκλίσεις στην Αθήνα, και 18 ημέρες στη Θεσσαλονίκη. 
      Το επόμενο γράφημα παρουσιάζει τις αποκλίσεις της μέσης μέγιστης θερμοκρασίας από τον μέσο όρο της περιόδου 2010-2019, για κάθε έναν από τους 53 μετεωρολογικούς σταθμούς του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών/meteo.gr. 

       

    10. Περιβάλλον

      Engineer

      To φεγγάρι πάντα συνάρπαζε τους ανθρώπους. Ο άνθρωπος πάτησε στη Σελήνη για πρώτη φορά το 1969 αλλά μέχρι σήμερα δεν έχει καταφέρει να αξιοποιήσει τον ορυκτό της πλούτο. Ίσως στο μέλλον.
       
       
      Από τότε που για πρώτη φορά ο Αμερικανός αστροναύτης Νιλ Άρμστρονγκ πάτησε το πόδι του στη Σελήνη αναφωνώντας «ένα μικρό βήμα για τον άνθρωπο, ένα τεράστιο για την ανθρωπότητα», έχουν περάσει πολλές δεκαετίες και έχουν μεσολαβήσει πολλές αποστολές στο φεγγάρι. Σήμερα η κατανόηση της Σελήνης έχει φτάσει σε ένα υψηλό επίπεδο και οι επιστήμονες διατείνονται ότι γνωρίζουν τα πάντα για τον γειτονικό πλανήτη. Ή καλύτερα σχεδόν τα πάντα.
       
      Χάρη στην πρόοδο της τεχνολογίας και της επιστήμης σήμερα πολλές ιδιωτικές εταιρείες έχουν εκφράσει ενδιαφέρον να ξεκινήσουν τις δικές τους ερευνητικές αποστολές στο διάστημα. Η Tesla και η SpaceΧ έχουν ως μεγαλεπήβολο στόχο να δημιουργήσουν «αποικία» στον Άρη αλλά και να διοργανώνουν τουριστικά ταξίδια στη Σελήνη. Όμως μεγάλο ενδιαφέρον έχουν αρχίσει να δείχνουν και πολλές επενδυτικές εταιρείες για εξόρυξη ορυκτών πρώτων υλών αλλά και ευγενών μετάλλων, όπως ο χρυσός, από το υπέδαφος της Σελήνης. Όπως εκτιμούν ειδικοί το υπέδαφος της Σελήνης είναι πιθανότατα πλούσιο και σε Ήλιο-3.
       
      Ποια χημικά στοιχεία υπάρχουν στη Σελήνη;
       
       
      Σύμφωνα με τον καθηγητή αστροβιολογίας και επιστήμης των πλανητών Ίαν Κρόφορντ στο Πανεπιστήμιο του Μπίρμπεκ του Λονδίνου: «Καθώς προχωρά η εξερεύνηση των πλανητών, αυξάνεται και η πιθανότητα στο μέλλον να είναι δυνατή η άντληση ενεργειακών πόρων και άλλων υλικών από άλλους πλανήτες». Προς το παρόν, όπως σημειώνει ο ίδιος, αυτή η προοπτική ενδιαφέρει κυρίως ιδιώτες επενδυτές. «Θα μπορούσαμε θεωρητικά στο μέλλον να δημιουργήσουμε βάσεις εξόρυξης, όπως στην Ανταρκτική. Οι βάσεις αυτές θα μπορούσαν να λειτουργούν εξ ολοκλήρου με φυσικούς πόρους από τη Σελήνη, αντί να μεταφέρονται από τη γη».
       
      Ο Ίαν Κρόφορντ αναφέρει χαρακτηριστικά ότι «κάθε χημικό στοιχείο που βρίσκεται στον περιοδικό πίνακα της γης, ανιχνεύεται επίσης στη Σελήνη. Ειδικότερα το Ήλιο-3 της Σελήνης θα μπορούσε να αξιοποιηθεί για την κάλυψη ενεργειακών αναγκών στη γη, δεδομένου ότι χρησιμοποιείται σε πυρηνικούς σταθμούς για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Έτσι λοιπόν αυξάνονται οι φωνές υπέρ της εκμετάλλευσης του χημικού αυτού στοιχείου που μπορεί να μας δώσει η Σελήνη».
       
      Ο ίδιος βέβαια εκφράζει επιφυλάξεις τόσο ως προς την πιθανολογούμενη πραγματική ποσότητα Ήλιου-3 στο φεγγάρι όσο και ως προς την μακροπρόθεσμη συμβολή μιας τέτοιας μεγαλόπνοης και κοστοβόρας επένδυσης στην κάλυψη αναγκών πίσω στη γη. «Εάν έχεις τα χρήματα να επενδύσεις στο πεδίο της ενεργειακής ασφάλειας στο μέλλον, δεν έχει νόημα να επενδύσεις σε άλλη μια μη ανανεώσιμη πηγή, όπως το Ήλιο-3, αλλά πολύ περισσότερο σε άλλες ανανεώσιμες μορφές ενέργειας στη γη».
       
      Νέα νομικά ζητήματα
       
       
      Όμως εάν υποθέσουμε ότι πράγματι ξεκινούν αποστολές εκμετάλλευσης του διαστήματος, ποιος θα έχει την κυριότητα των εκάστοτε σεληνιακών εδαφών; Σύμφωνα με τον Ίαν Κρόφροντ, το ζήτημα των κυριαρχικών δικαιωμάτων στο διάστημα ρυθμίζεται από τη Διεθνή Σύμβαση για το Διάστημα του 1967 (Στα ελληνικά: Συνθήκη επί των Αρχών που Διέπουν τη Δραστηριότητα των Κρατών κατά την Εξερεύνηση και Χρησιμοποίηση του Διαστήματος, συμπεριλαμβανομένης της Σελήνης και των Άλλων ουράνιων Σωμάτων).
       
      Το κείμενο αυτό διεθνούς δικαίου ορίζει καταρχήν ότι κανένα κράτος δεν μπορεί να κατέχει εδάφη στο διάστημα, στη Σελήνη ή άλλους πλανήτες. Όμως, όπως επισημαίνει ο βρετανός καθηγητής, η σύμβαση αυτή δεν προέβλεψε τίποτα για το ενδεχόμενο απόκτησης ιδιοκτησιακών δικαιωμάτων πάνω σε ορυκτές ύλες από ιδιώτες επενδυτές. Κατά τη γνώμη του λοιπόν, θα πρέπει να αναθεωρηθεί για να συμπεριλάβει και τις μελλοντικές αποστολές έρευνας και οικονομικής εκμετάλλευσης από ιδιώτες. Κι αυτό διότι όλα δείχνουν ότι κάπως έτσι θα διαγραφεί το μέλλον.
       
      Σαρλότα Λόμας, DW/ Δ. Κυρανούδη
       
      Πηγή: http://www.dw.com/el/%CF%83%CE%B5%CE%BB%CE%AE%CE%BD%CE%B7-%CE%BC%CE%B9%CE%B1-%CE%B1%CE%BD%CE%B5%CE%BE%CE%B5%CF%81%CE%B5%CF%8D%CE%BD%CE%B7%CF%84%CE%B7-%CF%80%CE%B7%CE%B3%CE%AE-%CF%80%CF%81%CF%8E%CF%84%CF%89%CE%BD-%CF%85%CE%BB%CF%8E%CE%BD/a-42520724
    11. Περιβάλλον

      Engineer

      Με έκπληξη αντίκρισαν ο καθηγητής Διαχείρισης Φυσικών Καταστροφών Ευθύμης Λέκκας και οι τοπικές αρχές την εικόνα στις πηγές του ποταμού Αχέροντα, μετά από το σεισμό 5,6 βαθμών, που έπληξε στις 21 Μαρτίου την Ήπειρο.
      Οι τεράστιες ποσότητες του νερού που αναβλύζουν από τα έγκατα της γης στην επιφάνεια βάφτηκαν καφέ από τις μεγάλες ποσότητες λάσπης που συμπαρασύρονται στα μεγάλα βάθη.
      "Το φαινόμενο είναι εντυπωσιακό", ανέφερε ο καθηγητής, "και δείχνει τις έντονες γεωδυναμικές διεργασίες που γίνονται στο εσωτερικό της γης από τη σεισμική δραστηριότητα".

      "Το φαινόμενο μπορεί να ερμηνευτεί από το γεγονός ότι, υπό πίεση υδροφόρος ορίζοντας έσπασε από την διέλευση του σεισμικού ρήγματος, με αποτέλεσμα τα υλικά που προέκυψαν να διαλύονται και να αναβλύζουν μαζί με τα νερά, στις παγκόσμια γνωστές πηγές του Αχέροντα", πρόσθεσε.
      "Επισφραγίζεται έτσι με τον πιο πειστικό τρόπο η σύνδεση του Αχέροντα ποταμού με υπόγειες διεργασίες, η σύνδεση των πηγών του ποταμού -κατά την ελληνική μυθολογία- με τον Άδη" τόνισε ο καθηγητής Ευθύμης Λέκκας.
       
    12. Περιβάλλον

      GTnews

      Ο σεισμός με επίκεντρο την Αταλάντη, μοιάζει να δημιούργησε υποχώρηση της παραλίας στην «μύτη» που σχηματιζόταν μπροστά στο Μύλο των Γιάλτρων. Αποτέλεσμα είναι η παραλία στο σημείο να έχει αλλάξει όψη και μάλιστα φαίνεται να συνεχίζεται το φαινόμενο. 

      Το ρήγμα από το οποίο προήλθε ο σεισμός είναι, σύμφωνα με τους σεισμολόγους, ένα νέο ρήγμα που βρίσκεται σε μια περιοχή με χαμηλή σεισμικότητα που δεν είχε καταγραφεί κάποιος σεισμός από το 1900 μέχρι και χθες. «Ο σεισμός των 4,8 Ρίχτερ δεν προήλθε από το γνωστό ρήγμα της Αταλάντης και δεν έχει άμεση σχέση με αυτό. Η περιοχή έχει μια ήπια έως χαμηλή σεισμικότητα και ο σεισμός που έγινε είχε ένα μηχανισμό γένεσης εντελώς διαφορετικό από του ρήγματος της Αταλάντης», ανέφερε στο protothema.gr ο σεισμολόγος κ. Βασίλης Καραστάθης, αναπληρωτής διευθυντής του Γεωδυναμικού Ινστιτούτου. (https://www.protothema.gr/greece/article/1379980/seismos-stin-ataladi-me-poio-rigma-sundeetai-kai-giati-to-parelthon-tis-periohis-tromazei-tous-eidikous/)
      Η παραλία του Μύλου δεν υπάρχει πλέον ίδια μετά το σεισμό. Άνοιξε πιθανόν ρήγμα που κατάπιε το μεγαλύτερο μέρος της παραλίας. Ο Δήμαρχος Ιστιαίας Αιδηψού Γιάννης Κοντζιάς σε ανακοίνωσή του λέει: " Με τα το σημερινό σεισμό η παραλία στο Μύλο των Γιάλτρων υπέστη καθίζηση. Συντονισμένα με τον λιμενάρχη Λ.Αιδηψού και μετά από επικοινωνία μας με το ΙΓΜΕ ενημερωθήκαμε για την ύπαρξη ρήγματος και την πιθανή υποθαλάσσια κατολίσθηση των αποθέσεων άμμου. Οι υπηρεσίες θα κάνουν αυτοψία τις επόμενες ημέρες."
      Από ρεπορτάζ και φωτογραφίες του Φώτη Παρακατσελάκη 
       

    13. Περιβάλλον

      Engineer

      Τη στιγμή που οκτώ ευρωπαϊκές χώρες ουσιαστικά μηδένισαν την ταφή απορριμμάτων, η Ελλάδα εξακολουθεί να στέλνει σε ΧΥΤΑ το 80% των αστικών απορριμμάτων της. Το ποσοστό της ανακύκλωσης στην Ελλάδα διπλασιάστηκε την τελευταία δεκαετία, ωστόσο παραμένει εξαιρετικά χαμηλό, χαρίζοντάς μας μια από τις πλησιέστερες θέσεις... στον πάτο της σχετικής ευρωπαϊκής λίστας.
       
      Πρόσφατη έκθεση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος (European Environmental Agency) αποτυπώνει τις εξελίξεις στη διαχείριση των απορριμμάτων στη Γηραιά Ηπειρο. Παρότι μέσα σε μία δεκαετία (2004-2014) η εικόνα έχει βελτιωθεί αισθητά, οι διαφορές ανάμεσα στις χώρες εξακολουθούν να είναι σημαντικές, με τις βορειοευρωπαϊκές και σκανδιναβικές χώρες να πρωτοπορούν στη διαχείριση των απορριμμάτων και τις πρώην ανατολικές και τις βαλκανικές χώρες να βρίσκονται στο άλλο άκρο (κάποιες έχοντας διανύσει μεγάλη απόσταση).
       

       
      Ας δούμε ορισμένα από τα πιο ενδιαφέροντα στοιχεία της έκθεσης:
       
      • Το ποσοστό των απορριμμάτων που θάβονται στις 32 χώρες που είναι μέλη του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος έπεσε από 49% το 2004 σε 34% το 2014. Στις 27 από τις 32 χώρες το ποσοστό αυτό μειώθηκε, ενώ σε πέντε χώρες αυξήθηκε ή παρέμεινε σταθερό.
       
      • Τη μεγαλύτερη μείωση από το 2004 έως το 2014 πέτυχαν οι Εσθονία (-57%), Φινλανδία (-41%), Σλοβενία (-41%) και το Ηνωμένο Βασίλειο (-41%).
       
      • Εξι χώρες (Κύπρος, Κροατία, Ελλάδα, Λετονία, Μάλτα και Τουρκία) εξακολουθούν να θάβουν περισσότερο από τα 3/4 των απορριμμάτων που παράγουν.
       
      • Η παραγωγή απορριμμάτων στις 32 χώρες μειώθηκε κατά 3% την τελευταία δεκαετία, ενώ η μέση ετήσια παραγωγή απορριμμάτων κατά άτομο κατά 7%. Η τάση αυτή όμως δεν είναι ενιαία στην Ευρώπη: σε 6 χώρες η μέση παραγωγή απορριμμάτων ανά άτομο αυξήθηκε, ενώ σε 19 μειώθηκε.
       
      • Η Δανία έχει τη μεγαλύτερη παραγωγή αστικών απορριμμάτων στην Ευρώπη, με 758 κιλά/ άτομο/ έτος. Ακολουθεί η Ελβετία με 730 κιλά, η Γερμανία με 618 κιλά και η Κύπρος με 617 κιλά (από 684 κιλά το 2004). Στην τελευταία θέση βρίσκεται η Ρουμανία με 249 κιλά/άτομο/έτος, η Πολωνία με 272 κιλά και η Σερβία με 302 κιλά. Η Ελλάδα βρίσκεται στη 12η θέση, με 509 κιλά/άτομο/έτος το 2014, από 436 κιλά το 2004. Η διαφορά αντικατοπτρίζει βέβαια τη διαφορά στο βιοτικό επίπεδο ανάμεσα στις χώρες, ενώ η παρουσία της Κύπρου και της Μάλτας σε υψηλές θέσεις στη λίστα αποδίδεται στην έκθεση στον τουρισμό.
       
      • Η ανακύκλωση είναι μια ευρωπαϊκή «ιστορία επιτυχίας». Οι χώρες που εξετάζονται στην έκθεση ανακύκλωσαν κατά μέσο όρο το 33% των απορριμμάτων τους το 2014 (στα ποσοστά συμπεριλαμβάνεται και η κομποστοποίηση), έναντι 23% το 2004. Στην Ε.Ε. των 27 χωρών, ο μέσος όρος αυξήθηκε από 31% το 2004 σε 44% το 2014.
       
      • Το υψηλότερο ποσοστό ανακύκλωσης στην Ευρώπη πέτυχε (ποιος άλλος η Γερμανία, με 64%. Ακολουθεί η Αυστρία (56%), το Βέλγιο (55%), η Ελβετία (54%), η Ολλανδία (51%) και η Σουηδία (50%).
       
      • Τελευταίες στη λίστα των χωρών που συμπεριλαμβάνει η έκθεση είναι η Βοσνία, η Τουρκία και η Σερβία, με ανακύκλωση 1%. Ακολουθούν η Σλοβακία (10%), η Μάλτα (11%), η Ρουμανία (13%), η Κροατία (16%), η Κύπρος (18%) και η Ελλάδα (19%). Τα στοιχεία αυτά παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον: από τις χώρες της Ε.Ε. η Ελλάδα είναι το μόνο «παλαιό» μέλος στις τελευταίες θέσεις της λίστας. Ενώ πολλά «νέα» μέλη βρίσκονται σχετικά υψηλά στη λίστα: η Σλοβενία με 36%, η Τσεχία με 35%.
       
      • Η μεγαλύτερη αύξηση στην ανακύκλωση από το 2004 έως το 2014 καταγράφεται σε Λιθουανία (από 2% στο 30%!), Πολωνία (από 6% στο 32%), Ιταλία (από 18% στο 42%), στο Ηνωμένο Βασίλειο (από 23% στο 44%) και στην Τσεχία (από 12% στο 35%).
       
      • Σε δύο χώρες το ποσοστό της ανακύκλωσης μειώθηκε: στην Αυστρία (από 57% σε 56%) και στη Φινλανδία (από 34% στο 33%). Σε επτά χώρες παρέμεινε σταθερό.
       
      Οι στόχοι
       
      Σύμφωνα με την κοινοτική νομοθεσία, κάθε χώρα της Ε.Ε. πρέπει έως το 2020 να ανακυκλώνει το 50% των απορριμμάτων της. Πέρυσι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρότεινε νέους, πιο φιλόδοξους στόχους για τα αστικά απορρίμματα: μέχρι το 2030 να ανακυκλώνεται το 65% και να θάβεται έως το 10% των απορριμμάτων κάθε χώρας.
       
      Οι προτάσεις αυτές είναι κομμάτι της πρότασης της Επιτροπής για το «πακέτο» της κυκλικής οικονομίας, που στοχεύει στη διατήρηση των πρώτων υλών και των προϊόντων μέσα στην οικονομία για όσο το δυνατόν μεγαλύτερο διάστημα.
    14. Περιβάλλον

      Engineer

      Υπεγράφη από τους Υπουργούς Εσωτερικών και Περιβάλλοντος & Ενέργειας και δημοσιεύτηκε σε ΦΕΚ (1277 Β/15.4.19) η Κοινή Υπουργική Απόφαση με την οποία καθορίζεται η νέα τιμολογιακή πολιτική για τους Δήμους, με κίνητρα για την ενίσχυση της ανακύκλωσης και της διαλογής στην πηγή από πολίτες και επαγγελματίες.
      Η έκδοση ΚΥΑ προβλέπεται στο νόμο για την αναβάθμιση της ανακύκλωσης (ν. 4496/2017) και είναι σε εναρμόνιση με τις διατάξεις για τον εκσυγχρονισμό λειτουργίας των Φορέων Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων (ν. 4555/2018), το Εθνικό Σχέδιο Διαχείρισης Αποβλήτων και το Εθνικό Στρατηγικό Σχέδιο Πρόληψης Δημιουργίας Αποβλήτων.
      Με βάση την ΚΥΑ από την 01/01/2020 θα εφαρμόζεται διαφορετική τιμολόγηση των υπηρεσιών των ΦΟΔΣΑ, σύμφωνα με την ιεράρχηση των δράσεων και εργασιών διαχείρισης αποβλήτων. Επιπλέον, η επίδοση κάθε ΟΤΑ στην ανακύκλωση, στη χωριστή συλλογή συσκευασιών και βιοαποβλήτων (υπολείμματα τροφών και πράσινα απόβλητα) και γενικά στην εκτροπή από την ταφή θα οδηγεί σε μείωση της εισφοράς του στον ΦΟΔΣΑ. Έτσι, το συνολικό ποσό εισφοράς κάθε ΟΤΑ προς τους ΦΟΔΣΑ, απομειώνεται από 5% έως 25%, ανάλογα με τις επιδόσεις κάθε ΟΤΑ.
      Επίσης, καθορίζεται νέος τρόπος διαμόρφωσης του Κανονισμού Τιμολόγησης, με την ενσωμάτωση κινήτρων για την ενθάρρυνση της σύγχρονης διαχείρισης των απορριμμάτων των Δήμων, τη μείωση του κόστους διαχείρισης προς όφελος των δημοτών και την προστασία του περιβάλλοντος. Η Τοπική Αυτοδιοίκηση καλείται να υιοθετήσει και να εφαρμόσει άμεσα τις σχετικές προβλέψεις, ώστε να προκύψουν απτά αποτελέσματα για τους πολίτες και τους επαγγελματίες.
      Τέλος, η έκδοση της ΚΥΑ εντάσσεται στο ευρύτερο πλαίσιο δράσεων για ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης, με ριζικές αλλαγές στην παραγωγή και την κατανάλωση, με στόχο τη βιώσιμη διαχείριση υλικών και τη σταδιακή μείωση της υγειονομικής ταφής. Ταυτόχρονα, στοχεύει στην πρόληψη των δυσμενών επιπτώσεων που έχει στην υγεία του ανθρώπου και στο περιβάλλον η μη ορθή διαχείριση των αποβλήτων, ενώ διασφαλίζει ότι τα απόβλητα υλικά θα ανακτώνται προοδευτικά και αποτελεσματικά, εισφέροντας πολύτιμους πόρους στην οικονομία.
    15. Περιβάλλον

      Engineer

      Οι εκπομπές αερίων από τις φωτιές που μαίνονται στην Ελλάδα από την περασμένη εβδομάδα, είναι οι υψηλότερες των τελευταίων 21 χρόνων στη χώρα μας, όσον αφορά το δεύτερο μισό του Ιουλίου, σύμφωνα με την Υπηρεσία Καταγραφής της Ατμόσφαιρας Copernicus (Copernicus Atmosphere Monitoring Service – CAMS).
      Πηγή: Satellite image ©2023 Maxar Technologies via AP Σύμφωνα με το CAMS, μάλιστα, οι εκλύσεις έφτασαν σε επίπεδα ρεκόρ του 1 μεγατόνου άνθρακα μεταξύ 1ης Ιουλίου και 25ης Ιουλίου – αριθμός σχεδόν διπλάσιος από το προηγούμενο ρεκόρ, που αφορά την ίδια περίοδο του 2007.
      Πηγή: CAMS/Copernicus «Το τρέχον κύμα καύσωνα που επηρεάζει την Ελλάδα και τη Μεσόγειο, έχει αυξήσει τον κίνδυνο πυρκαγιών, κάτι που αντανακλάται στην υψηλή ένταση εκδήλωσής τους στη Μεσόγειο» παρατηρεί ο επικεφαλής επιστήμονας της CAMS, Μαρκ Πάρινγκτον.
      Οι προγνώσεις της CAMS για τα σωματίδια και άλλους ρύπους που σχετίζονται με τις εκπομπές από τις δασικές πυρκαγιές δείχνουν πως ο καπνός μεταφέρεται προς τα νότια σε όλη τη Μεσόγειο – κάτι που επιβεβαιώνεται από τις δορυφορικές εικόνες της υπηρεσίας.
      «Δυστυχώς, δεν αποτελεί έκπληξη, δεδομένων των ακραίων συνθηκών στην περιοχή. Η παρατηρούμενη ένταση και οι εκτιμώμενες εκπομπές καταδεικνύουν πόσο ασυνήθιστη είναι η κλίμακα των πυρκαγιών αυτού του Ιουλίου σε σχέση με τα δεδομένα προ είκοσι ετών που διατηρούμε στο σύστημα αρχείων μας», πρόσθεσε ο Πάρινγκτον που σημείωσε πως η υπηρεσία θα εξακολουθήσει να καταγράφει στενά τις εκλύσεις αερίων από τις φωτιές έως το τέλος του καλοκαιριού.
    16. Περιβάλλον

      Engineer

      Ένας δορυφόρος ο οποίος θα καταγράφει με απίστευτη ακρίβεια το ύψος των ωκεανών, θα παρακολουθεί ακραία μετεωρολογικά φαινόμενα και θα στέλνει στοιχεία που αφορούν την παγκόσμια κλιματική αλλαγή, εκτοξεύθηκε με επιτυχία την Κυριακή από την αεροπορική βάση του Vandenberg στην Καλιφόρνια των ΗΠΑ.
       
       
      Πρόκειται γα τον Jason-3, που βρίσκεται υπό την εποπτεία της αμερικανικής Εθνικής Υπηρεσίας Ωκεανών και Ατμόσφαιρας αλλά και της Eumetsat, ενός ευρωπαϊκού δορυφορικού μετεωρολογικού οργανισμού, οι οποίοι τώρα θα δέχονται τα σήματά του που θα περιλαμβάνουν πληροφορίες τόσο για το ύψος των θαλασσών σε όλα τα σημεία του πλανήτη και με ακρίβεια περίπου δυο εκατοστών όπως επίσης και για την αύξηση της θερμοκρασίας των υδάτων.
       
      Παράλληλα, στα στοιχεία του Jason-3 θα υπάρχουν και δεδομένα που αφορούν ταχύτητες ανέμων καθώς και κινήσεις θαλασσίων ρευμάτων, στοιχεία που αποδεικνύονται ιδιαίτερα πολύτιμα για την πρόγνωση ακραίων καιρικών φαινομένων όπως τυφώνες και θύελλες που σχεδόν πάντα έχουν τεράστιο ανθρωπιστικό αλλά και οικονομικό κόστος.
       
      Πηγή: http://www.thepressproject.gr/article/87815/Se-troxia-pleon-to-pagkosmio-mati-ton-klimatikon-allagon-tou-planiti
       

    17. Περιβάλλον

      Engineer

      Η ανακήρυξη της 21ης Μαΐου ως Ευρωπαϊκής Ημέρας Natura 2000 αποτελεί μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία να εξετάσουμε το σημείο που βρίσκεται η χώρα μας όσον αφορά την προστασία των φυσικών οικοσυστήματων και ειδικά των περιοχών Natura 2000.
       
      Το Δίκτυο Natura 2000 αποτελεί σύμφωνα με όλες στις αξιολογήσεις ένα επίτευγμα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και ίσως το ισχυρότερο θεσμικό δίκτυ ασφαλείας για το περιβάλλον στην Ευρώπη. Το Ευρωπαϊκό Οικολογικό Δίκτυο περιοχών Natura 2000 φιλοξενεί φυσικούς τύπους οικοτόπων και οικοτόπους ειδών που είναι σημαντικοί σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Το Δίκτυο αποτελείται από δύο κατηγορίες προστατευόμενων περιοχών:
       
      - τις «Ζώνες Ειδικής Προστασίας (ΖΕΠ)» (Special Protection Areas - SPA) για την Ορνιθοπανίδα, όπως ορίζονται στην Οδηγία 79/409/EK (η οποία έχει κωδικοποιηθεί στην μεταγενέστερη Οδηγία 2009/147) «για τη διατήρηση των άγριων πτηνών» και
       
      - τους «Τόπους Κοινοτικής Σημασίας (ΤΚΣ)» (Sites of Community Importance – SCI) όπως ορίζονται στην Οδηγία 92/43/ΕΟΚ. Για τον προσδιορισμό των ΤΚΣ λαμβάνονται υπόψη οι τύποι οικοτόπων και τα είδη των Παραρτημάτων Ι και ΙΙ της Οδηγίας 92/43/ΕΟΚ καθώς και τα κριτήρια του Παραρτήματος ΙΙΙ αυτής.
       
      Όπως αναφέρει η νομοθεσία, αφού οριστικοποιηθεί ο κατάλογων των Τόπων Κοινοτικής Σημασίας, τα Κράτη Μέλη υποχρεούνται να κηρύξουν τις περιοχές αυτές ως «Ειδικές Ζώνες Διατήρησης (ΕΖΔ)» (Special Areas of Conservation - SAC)» το αργότερο μέσα σε μια εξαετία και να καθορίσουν τις προτεραιότητες για τη διατήρηση σε ικανοποιητική κατάσταση των τύπων οικοτόπων και ειδών κοινοτικού ενδιαφέροντος εντός αυτών. Η συντριπτική πλειοψηφία των περιοχών της χώρας που είχαν χαρακτηριστεί παλαιότερα, με πληθώρα διατάξεων ως προστατευόμενες, εντάχθησαν τελικά στο Δίκτυο Natura 2000.
       
      Η Ελλάδα έχει θεσπίσει σήμερα 202 Ζώνες Ειδικής Προστασίας (ΖΕΠ) και 241 Ειδικές Ζώνες Διατήρησης (ΕΖΔ). Οι δύο κατάλογοι περιοχών παρουσιάζουν μεταξύ τους ορισμένες επικαλύψεις όσον αφορά τις εκτάσεις τους. Ο κατάλογος των Ελληνικών Ζωνών Ειδικής Προστασίας δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ 1495/Β/06.09.2010 ως παράρτημα στην ενσωμάτωση της Οδηγίας 2009/147/ΕΚ (με την οποία κωδικοποιήθηκε η Οδηγία 79/4009/ΕΟΚ). Ο συνολικός συγκεντρωτικός εθνικός κατάλογος των περιοχών που έχουν ενταχθεί στο κοινοτικό Δίκτυο Natura 2000 περιλαμβάνεται στο άρθρο 9 του ν. 3937/2011 (ΦΕΚ60/Α/31-3-2011) και αφορά 419 συνολικά περιοχές.
       
      Η έκταση των περιοχών του Δικτύου Natura 2000 στην Ελλάδα ανέρχεται σήμερα σε περίπου 4,3 εκ. εκτάρια και καταλαμβάνει 27,29% της χερσαίας έκτασης της χώρας και 6,12% των χωρικών υδάτων. Στις παραπάνω περιοχές έχουν συμπεριληφθεί οι 10 Εθνικοί Δρυμοί, οι Υγρότοποι Διεθνούς Σημασίας σύμφωνα με τη Σύμβαση Ραμσάρ καθώς και άλλες σημαντικές περιοχές όπως Αισθητικά Δάση και Διατηρητέα Μνημεία της Φύσης. Το Δίκτυο στην χερσαία επιφάνεια της χώρας θεωρείται ουσιαστικά πλήρες. Επισήμως, με απόφαση του Κολλεγίου των Επιτρόπων της Κομισιόν, το Νοέμβριο 2011, το δίκτυο των χερσαίων ΖΕΠ της χώρας χαρακτηρίστηκε επαρκές.
       
      Αντίθετα, στο θαλάσσιο χώρο υπάρχουν σημαντικές εκκρεμότητες και για το λόγο αυτό είναι σε εξέλιξη ο καθορισμός πρόσθετων προστατευόμενων θαλάσσιων περιοχών. Σύμφωνα με πρόσφατη αξιολόγηση της χώρας από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το Δίκτυο Natura 2000 της Ελλάδας χρειάζεται να συμπληρωθεί με νέες περιοχές, όσον αφορά στα εθνικά χωρικά ύδατα, ώστε να θεωρείται επαρκές για την προστασία των τύπων οικοτόπων και των ειδών κοινοτικού ενδιαφέροντος. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι για το θέμα αυτό έχει αποσταλεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή σχετική επιστολή EU-PILOT. Για αυτόν τον λόγο, ένα χρόνο πριν, στα τέλη του Ιουνίου 2016, το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας πρότεινε την ένταξη 100 νέων περιοχών στο Δίκτυο Natura 2000. Οι προτάσεις αφορούν σε 68 Τόπους Κοινοτικής Σημασίας (ΤΚΣ), 32 Ζώνες Ειδικής Προστασίας (ΖΕΠ) και 1 περιοχή που προτείνεται ταυτόχρονα ως ΤΚΣ και ΖΕΠ. Οι προτάσεις αφορούν κατά κύριο λόγο στο θαλάσσιο τμήμα του Δικτύου Natura 2000. Αναλυτική λίστα των προτεινόμενων περιοχών και οι αντίστοιχοι χάρτες βρίσκονται εδώ. Σε αυτή την πρόταση ορισμένες περιοχές περιέχονται ως επεκτάσεις υφιστάμενων και ορισμένες ως νέες περιοχές. Στην πρόταση του ΥΠΕΝ δεν περιέχονται νέες χερσαίες περιοχές ως ΖΕΠ. Βασικό άξονα της πρότασης, όσον αφορά τις ΖΕΠ, αποτελούν οι Σημαντικές Περιοχές για τα Πουλιά της Ελλάδας (ΣΠΠ).
       
      Οι περιοχές ΣΠΠ ((Important Bird Areas – ΙΒΑ) αποτελούν ένα διεθνές δίκτυο περιοχών που είναι ζωτικές για τη διατήρηση παγκοσμίως απειλούμενων ειδών, ενδημικών ειδών ή ειδών πουλιών που εξαρτώνται από τους συγκεκριμένους βιοτόπους για την επιβίωσή τους και το οποίο εξασφαλίζει στα πουλιά κατάλληλους τόπους για αναπαραγωγή, διαχείμαση, ή στάση κατά μήκος των μεταναστευτικών διαδρόμων. Αξίζει να σημειώσουμε ότι το Συμβούλιο της Επικρατείας, με σχετικά πρόσφατη απόφασή του, αναγνώρισε καθεστώς θεσμικής προστασίας για τις περιοχές ΙΒΑ αντίστοιχο με αυτό των ΖΕΠ. Στην πρόταση του ΥΠΕΝ, σε αρκετές περιοχές, με την προστασία ενός είδους – στόχου, προστατεύονται παράλληλα και άλλα είδη κοινοτικού ενδιαφέροντος.
       
      Όμως πέρα από το θέμα των εντάξεων νέων περιοχών, αξίζει να σημειώσουμε ότι τον Φεβρουάριο του 2016 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ζήτησε από την Ελλάδα να εντείνει τα μέτρα για την προστασία της φύσης. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κάλεσε την Ελλάδα να εντείνει την προστασία των αυτοχθόνων ειδών και οικοτόπων, θεσπίζοντας κατάλληλο επίπεδο προστασίας των περιοχών που έχουν χαρακτηριστεί από το δίκτυο Natura 2000. Σύμφωνα με την οδηγία για τους οικοτόπους (οδηγία 92/43/ΕΟΚ του Συμβουλίου), τα κράτη μέλη είχαν στη διάθεσή τους έξι έτη προκειμένου να ορίσουν προστατευόμενες περιοχές στο πλαίσιο της εθνικής τους νομοθεσίας, μετατρέποντάς τες, τεχνικά, από «τόπους κοινοτικής σημασίας» (ΤΚΣ) σε «ειδικές ζώνες διατήρησης» (ΕΖΔ). Παράλληλα έπρεπε να εγκρίνουν και τα απαιτούμενα μέτρα για τη βελτίωση της κατάστασης των οικοτόπων και των ειδών που ζουν σε αυτούς. Μετά τη λήξη αυτής της εξαετούς προθεσμίας, όπως αναφέρει η Κομισιόν, η Ελλάδα έχει ορίσει επίσημα όλους τους ΤΚΣ της ως ΕΖΔ, αλλά δεν έχει καθορίσει ακόμη τις απαιτούμενες προτεραιότητες ούτε έχει θεσπίσει τα αναγκαία μέτρα διατήρησης για τους τόπους αυτούς. Η σημαντική αυτή απόκλιση από την κοινοτική νομοθεσία όσον αφορά τη συμμόρφωση με τις βασικές υποχρεώσεις που απορρέουν από την οδηγία για τους οικοτόπους δεν επιτρέπει, σύμφωνα με την Κομισιόν, την ορθή προστασία και διαχείριση των τόπων και συνιστά μείζονα απειλή για την εύρυθμη λειτουργία και τη συνοχή του δικτύου Natura 2000 στο σύνολό του. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή απέστειλε αιτιολογημένη γνώμη, με την οποία έδωσε στην Ελλάδα διορία δύο μηνών (τον Φεβρουάριο του 2016) για να απαντήσει. Αν η Ελλάδα δεν λάμβανε μέτρα εντός δύο μηνών (από τον Φεβρουάριο του 2016), η Επιτροπή μπορούσε – και διατηρεί ακόμη τη διακριτική ευχέρεια - να παραπέμψει την υπόθεση στο Δικαστήριο της ΕΕ (http://europa.eu/rapid/press-release_MEMO-16-319_el.htm). Η Ελλάδα, όπως γίνεται αντιληπτό, δεν έχει προβεί ακόμη στην κάλυψη της ευρωπαϊκής απαίτησης, οπότε είναι «ανοιχτή» σε σχετική νέα παραπομπή από την Κομισιόν στο Ευρωδικαστήριο.
       
      Σήμερα οι περισσότερες προστατευόμενες περιοχές έχουν μέτρα προστασίας που περιλαμβάνονται σε Κοινές Υπουργικές Αποφάσεις. Και αυτές οι ΚΥΑ όμως δεν καλύπτουν, όπως θα περιμέναμε, ολόκληρο το εύρος των προστατευόμενων περιοχών. Το χειρότερο όμως είναι ότι σύμφωνα με τη νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας, σε πολλές σχετικές αποφάσεις, αλλά και τις διατάξεις του υφιστάμενου νομοθετικού πλαισίου, ο χαρακτηρισμός μιας περιοχής ως προστατευόμενης και η θέσπιση των επιτρεπόμενων χρήσεων γης (ζωνοποίηση) πρέπει να γίνεται με Προεδρικό Διάταγμα και όχι με Υπουργική Απόφαση. Η ακριβής διαδικασία που προβλέπεται για τον χαρακτηρισμό, την οριοθέτηση και τον καθορισμό χρήσεων γης και δραστηριοτήτων μιας περιοχής ως Απολύτου Προστασίας της Φύσης, Προστασίας της Φύσης και Εθνικού Πάρκου είναι η έκδοση Προεδρικού Διατάγματος, κατόπιν πρότασης του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας ύστερα από γνώμη της Επιτροπής «Φύση 2000» και του Γενικού Γραμματέα της οικείας Αποκεντρωμένης Διοίκησης, σε εφαρμογή ειδικής περιβαλλοντικής μελέτης (Ε.Π.Μ.). Παρά ταύτα, ελάχιστα Προεδρικά Διατάγματα προστασίας έχουν θεσπιστεί έως σήμερα: μόλις για επτά σημαντικές περιβαλλοντικά περιοχές. Αυτή η έλλειψη του κατάλληλου θεσμικού πλαισίου αφήνει νομικά και θεσμικά αθωράκιστες τις προστατευόμενες περιοχές και παράλληλα δημιουργεί πλήθος προβλημάτων στις τοπικές κοινωνίες.
       
      Τα ελλείμματα αυτά της Ελληνικής Διοίκησης δυστυχώς δεν είναι τα μόνα. Η Greenagenda έχει αναδείξει τα προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί τα τελευταία χρόνια με τους Φορείς Διαχείρισης των Προστατευόμενων Περιοχών, που καλύπτουν περίπου το 30% των περιοχών Natura στη χώρα μας. Το υπόλοιπο 70% δεν διαθέτει καν ένα διοικητικό και οργανωτικό φορέα ελέγχου και επίβλεψης. Αλλά και το μοντέλο των Φορέων Διαχείρισης, όπως έχει λειτουργήσει τα τελευταία 17 χρόνια φαίνεται πλέον ξεπερασμένο και σίγουρα δεν έχει επιτύχει τους στόχους του. Για αυτό το λόγο το αρμόδιο Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας έχει προαναγγείλει οριστική λύση του προβλήματος εντός του 2017, με την εισαγωγή νέου Εθνικού Συστήματος Προστατευόμενων Περιοχών και την ψήφιση νέου σχετικού νόμου. Βέβαια, το ίδιο είχε ανακοινώσει και το 2016 αλλά στα θέματα περιβαλλοντικής νομοθεσίας η Ελλάδα είναι γνωστή για τις καθυστερήσεις της… Σύμφωνα με σχετικές δηλώσεις του Αναπληρωτή Υπουργού Περιβάλλοντος Σωκράτη Φάμελλου, ο νέος νόμος που θα κατατεθεί εντός του α' εξαμήνου, του τρέχοντος έτους, θα περιλαμβάνει τη σύσταση Φορέων Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών για όλη την Ελλάδα, χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό και επιπλέον έσοδα από την τοπική ανάπτυξη.
       
      Πηγή: http://greenagenda.gr/%CF%83%CE%B5-%CF%84%CE%B9-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%AC%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%B7-%CE%B2%CF%81%CE%AF%CF%83%CE%BA%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%B9-%CF%83%CE%AE%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%B1-%CE%BF%CE%B9-%CF%80/
    18. Περιβάλλον

      Engineer

      Η μείωση του στρώματος του όζοντος, της ασπίδας αυτής προστασίας της ζωής στη Γη από τα επιβλαβή επίπεδα της υπεριώδους ακτινοβολίας, βρίσκεται σε ένα πρωτοφανές επίπεδο την άνοιξη αυτή, πάνω από μεγάλα τμήματα της Αρκτικής, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Μετεωρολογίας (WMO).
      Το φαινόμενο αυτό οφείλεται στη συνεχή παρουσία ουσιών που καταστρέφουν τη στιβάδα του όζοντος στην ατμόσφαιρα και στον πολύ ψυχρό χειμώνα ειδικά στο στρώμα της Στρατόσφαιρας (μεταξύ περίπου 10 και 50 χλμ.).
      Τελευταία φορά που παρατηρήθηκε παρόμοια έντονη μείωση του όζοντος στην περιοχή της Αρκτικής, ήταν την άνοιξη του 2011, και η μείωση του όζοντος το 2020 φαίνεται ακόμη μεγαλύτερη, σύμφωνα με την Υπηρεσία Παρακολούθησης της Ατμόσφαιρας AMS (Atmospheric Monitoring Service) του Copernicus και την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία μεσοπρόθεσμων προβλέψεων ECMWF.
      Οι ενέργειες που έχουν πραγματοποιηθεί στα πλαίσια του πρωτοκόλλου του Μόντρεαλ έχουν οδηγήσει σε μείωση των ουσιών που καταστρέφουν το όζον. Ωστόσο, οι συγκεντρώσεις τους στην ανώτερη ατμόσφαιρα βρίσκονται ακόμα σε αρκετά υψηλά επίπεδα ώστε να προκαλούν σοβαρή καταστροφή του όζοντος. Η ανοιξιάτικη αυτή ελάττωση προκαλείται από ένα συνδυασμό παραγόντων, συμπεριλαμβανομένων των εξαιρετικά χαμηλών θερμοκρασιών στην στρατόσφαιρα της Αρκτικής κατά την πολική νύχτα και τον ερχομό του ηλιακού φωτός στις αρχές της άνοιξης.
    19. Περιβάλλον

      Engineer

      ε τα ευρω-πρόστιμα για το περιβάλλον που κατέβαλλε η Ελλάδα, μόνο το 2019, να φτάνουν τα 24 εκατ. ευρώ, τις εκκρεμείς εισηγήσεις για επιβολή κυρώσεων για περιβαλλοντικές παραβάσεις να έχουν φτάσει τις 80, τις αδειοδοτήσεις να γίνονται κατά παραγγελία και τους περιβαλλοντικούς ελέγχους να …ασθενούν, οδηγείται κανείς εύκολα στο συμπέρασμα ότι, οι νόμοι και οι πολιτικές στην Ελλάδα και εφέτος βρίσκονται σε …περιβαλλοντική κρίση.
      Το 2019, πάντως, έγιναν δύο γενναία βήματα με τις δεσμεύσεις της κυβέρνησης για απολιγνιτοποίηση (έως το 2028) και την απαγόρευση των πλαστικών μιας χρήσης έως το τέλος του 2021. Έγιναν όμως και πολλά βήματα προς τα πίσω όσον αφορά στα υψηλά πρόστιμα που ακόμη καταβάλλει η χώρα μας για την κακή διαχείριση αποβλήτων και λυμάτων, στην “εκποίηση” θαλασσών για εξορύξεις υδρογονανθράκων, στην υποβάθμιση του θεσμού των περιβαλλοντικών ελέγχων κλπ.
      Η εξαιρετικά ελλιπής διαχείριση των αποβλήτων παραμένει η μεγαλύτερη πηγή περιβαλλοντικής υποβάθμισης στην Ελλάδα.  Η χώρα μας κατατάσσεται στις χαμηλότερες θέσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην ανακύκλωση αποβλήτων και εμμένει στην απαράδεκτη πρακτική της ταφής του σχεδόν 95% των αποβλήτων (ο αντίστοιχος Μ.Ο. στην Ε.Ε. ανέρχεται στο 45%), επιδεινώνοντας τα προβλήματα ρύπανσης και παράλληλα χάνοντας πολύτιμες ευκαιρίες για καινοτομία στην κυκλική οικονομία.
      Η Ελλάδα παραμένει  η μόνη χώρα της EE που έχει σε βάρος της τέσσερις ευρωκαταδίκες, όλες σχετικές με τη διαχείριση αποβλήτων, για τις οποίες κατέβαλε μόνο την τελευταία χρονιά περίπου 24 εκατ. ευρώ.
      Λίγες μέρες μετά την κήρυξη της Ευρώπης από το Ευρωκοινοβούλιο σε κατάσταση κλιματικής έκτακτης ανάγκης, και ανήμερα την ημέρας που η Κομισιόν δημοσιοποιεί την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία – το περίφημο Green Deal – η φετινή 15η έκθεση του WWF Ελλάς δείχνει την πρόοδο και τα ελλείμματα της νομοθεσίας στην πορεία προς μια ουσιαστικά βιώσιμη ανάπτυξη.
      Το 2019 σημαδεύθηκε από την παραπομπή στο ευρωδικαστήριο για ελλιπή εφαρμογή των οδηγιών για το δίκτυο Natura 2000, την κατοχύρωση από την Ελλάδα της δεύτερης θέσης στη λίστα με τις ανοιχτές υποθέσεις (23) παραβίασης του περιβαλλοντικού δικαίου της ΕΕ και από τις παραχωρήσεις τεσσάρων νέων σημαντικών θαλάσσιων περιοχών για έρευνα και εξόρυξη υδρογονανθράκων. Μάλιστα, το WWFπαρουσίασε και την έκθεση του κεντρικού επιστημονικού γνωμοδοτικού οργάνου του Κράτους για τον συντονισμό, την παρακολούθηση και την αξιολόγηση των πολιτικών και μέτρων προστασίας της ελληνικής βιοποικιλότητας, της Επιτροπής «Φύση 2000», η οποία, με βάση την πολύμηνη συστηματική και σε βάθος διερεύνηση των επιπτώσεων στην ελληνική φύση της έρευνας και εξόρυξης των υδρογονανθράκων από το υπέδαφος της Ελλάδος θεωρεί γενικά την έρευνα και εξόρυξη των υδρογονανθράκων ως απειλή για την ελληνική φύση, διαπιστώνει τη σοβαρή υποβάθμιση του πλαισίου προστασίας των περιοχών Natura 2000 και θεωρεί επιβεβλημένη την ολοκλήρωση δέουσας εκτίμησης ήδη από το στάδιο των ερευνών.
      Στις κυριότερες αρνητικές εξελίξεις στα ζητήματα περιβαλλοντικής νομοθεσίας της τελευταίας χρονιάς, σύμφωνα με το WWF, εκτός από τις εξορύξεις υδρογονανθράκων και την κακή διαχείριση αποβλήτων και λυμάτων, αποτελεί η παραπομπή της χώρας στο Δικαστήριο της ΕΕ για ελλιπή προστασία της βιοποικιλότητας. Ακόμα μια χρονιά, η εφαρμογή των οδηγιών για τη φύση αποδείχθηκε ελλιπής, γεγονός που οδήγησε, τον περασμένο Ιούλιο, στην παραπομπή της Ελλάδας στο Δικαστήριο της Ε.Ε. για μη συμμόρφωσή της με την οδηγία για τους οικότοπους (οδηγία 92/43/ΕΟΚ).
      Όσον αφορά στον περιβαλλοντικό έλεγχο, ο κρίσιμος θεσμός της περιβαλλοντικής επιθεώρησης υπέστη περαιτέρω πολιτική απαξίωση μέσα στο 2019, αφού καταργήθηκε η Ειδική Γραμματεία Σώματος Επιθεωρητών και Ελεγκτών του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΥΠΕΝ), μαζί με τη θέση του ειδικού γραμματέα. Οι αρμοδιότητές της μεταφέρθηκαν απευθείας στον υπουργό, ενισχύοντας έτσι, την εξάρτηση των επιθεωρητών περιβάλλοντος στην εκάστοτε πολιτική ηγεσία του υπουργείου.
      Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το γεγονός ότι, κατά το τελευταίο έτος, οι επιθεωρητές περιβάλλοντος εισηγήθηκαν στον τότε αρμόδιο αναπληρωτή υπουργό κ. Σωκράτη Φάμελλο 83 αποφάσεις επιβολής προστίμων συνολικού ύψους 1.793.280 ευρώ, με τουλάχιστον 72 να παραμένουν ακόμα ανυπόγραφες. Από το 2008, το WWF Ελλάς έχει ζητήσει την ίδρυση ανεξάρτητης αρχής περιβαλλοντικών επιθεωρήσεων με αναφορά στη Βουλή.
      «Με την κλιματική κρίση να εντείνεται, η προστασία του περιβάλλοντος είναι κυριολεκτικά θέμα ζωής και θανάτου. Μέσα στην τελευταία χρονιά είδαμε κάποιες πολύ ελπιδοφόρες εξελίξεις, όπως οι ανακοινώσεις για την απολιγνιτοποίηση», ανέφερε σήμερα σε συνέντευξη Τύπου η υπεύθυνη πολιτικής στο WWF κυρία Θεοδότα Νάντσου. Και πρόσθεσε: «Όμως, η συνεχιζόμενη προσκόλληση στις εξορύξεις υδρογονανθράκων και οι εξαιρετικά κακές επιδόσεις της Ελλάδας στη διαχείριση των αποβλήτων κρατούν τη χώρα όμηρο μιας ξεπερασμένης λογικής που βλέπει το περιβάλλον σαν φθηνό πόρο προς εκμετάλλευση».
      Παράλληλα, σημειώθηκαν και θετικές εξελίξεις όσον αφορά στην απεξάρτηση από τον λιγνίτη και στη δημιουργία του Εθνικού Ταμείου Δίκαιης Μετάβασης. Η δέσμευση της κυβέρνησης για απεξάρτηση από το …κάρβουνο σηματοδοτεί ραγδαίες εξελίξεις στον ενεργειακό τομέα, με κυριότερη πρόκληση την αποτελεσματική ανάπτυξη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας κατά τρόπο κοινωνικά δίκαιο και ασφαλή για τη βιοποικιλότητα των περιοχών. Επίσης, στα θετικά συγκαταλέγεται η θέσπιση του Εθνικού Ταμείου Δίκαιης Μετάβασης και η αυξημένη φιλοδοξία του Εθνικού Σχεδίου για την Ενέργεια και το Κλίμα, ειδικά σε σχέση με τους στόχους για τις ΑΠΕ και την ενεργειακή εξοικονόμηση.
      Σε σχέση με τον αιγιαλό, αναμφισβήτητα, μια από τις σημαντικότερες περιβαλλοντικές νίκες του έτους αποτελεί η αποφυγή ενός προβληματικού νομοσχεδίου που κατέθεσε τον Απρίλιο του 2019 η προηγούμενη κυβέρνηση στη Βουλή, και το οποίο επέτρεπε τις παραχωρήσεις χρήσης και τις τακτοποιήσεις αυθαιρέτων στην παράκτια και παρόχθια ζώνη. Οι άμεσες παρεμβάσεις τόσο του WWF Ελλάς όσο και άλλων φορέων αποτέλεσαν έναυσμα για γενικευμένες αντιδράσεις κατά των ρυθμίσεων, τόσο σε πολιτικό, όσο και σε κοινωνικό επίπεδο. Ως αποτέλεσμα, το υπουργείο προχώρησε σε μια σειρά βελτιωτικών τροποποιήσεων.
      Ορόσημο ήταν και η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας 685/2019 (αίτηση WWF Ελλάς), με την οποία ακυρώθηκε ως αντισυνταγματική η υπουργική απόφαση που προέβλεπε την εξαίρεση των οικιστικών πυκνώσεων από τη διαδικασία ανάρτησης και κύρωσης των δασικών χαρτών. Η απόφαση είναι καθοριστικής σημασίας, καθώς ανοίγει το δρόμο για την ολοκλήρωση της ανάρτησης των δασικών χαρτών, οι οποίοι θα πρέπει να συμπεριλάβουν, χωρίς εξαιρέσεις, όλες τις δασικές εκτάσεις.
      Τέλος, στις θετικές εξελίξεις συγκαταλέγεται και η δέσμευση της τρέχουσας κυβέρνησης για εφαρμογή της νέας οδηγίας (ΕΕ) 2019/904 για κατάργηση ορισμένων πλαστικών μιας χρήσης ένα χρόνο νωρίτερα από την καταληκτική ημερομηνία εφαρμογής (Ιούνιο 2020, αντί για Ιούλιο 2021).
    20. Περιβάλλον

      Engineer

      To Όσλο, το Λονδίνο και το Άμστερνταμ ηγούνται μιας πρωτοβουλίας μεγάλων πόλεων να εξαλείψουν τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου από τα μεταφορικά μέσα με τη βοήθεια νέας τεχνολογίας που θα περιορίσει την κλιματική αλλαγή και θα μειώσει την ατμοσφαιρική ρύπανση, προκύπτει από μελέτη, η οποία δόθηκε στη δημοσιότητα.
       
       
      Eυρωπαϊκές πόλεις κατέχουν οκτώ από τις δέκα πρώτες θέσεις -- μαζί με το Τόκιο και την Σεούλ -- στην κατάταξη με τις 35 πόλεις την οποία συνέταξε το Κέντρο Έρευνας Οικονομίας και Επιχειρήσεων (CEBR) με την υποστήριξη της κατασκευάστριας εταιρείας chip για smartphone, της Qualcomm.
       
      "Το Όσλο πρόκειται να γίνει η πρώτη πόλη στον κόσμο με μηδενικές εκπομπές στα μέσα μεταφοράς", σύμφωνα με την έκθεση του CEBR που υπολογίζει τόσο τις υπάρχουσες πολιτικές όσο και τα σχέδια για την προώθηση των "πράσινων μεταφορών": από ηλεκτρικά αυτοκίνητα μέχρι ποδήλατα. Το μετρό της νορβηγικής πρωτεύουσας, τα τραμ και τα λεωφορεία ήδη κινούνται με υδροηλεκτρισμό, ενώ η Νορβηγία έχει το υψηλότερο ποσοστό ηλεκτρικών αυτοκινήτων στον κόσμο.
       
      Το δημοτικό συμβούλιο του Όσλο σχεδιάζει να περιορίσει σημαντικά την πρόσβαση στα συμβατικά αυτοκίνητα στο κέντρο της πόλης. Σύμφωνα με την έκθεση, το Λονδίνο που βρίσκεται στη δεύτερη θέση, "ίσως να μη φαίνεται ως παράδειγμα πράσινης πόλης σε όλους τους κατοίκους του" αλλά οι περισσότεροι μετακινούνται με τα μέσα μαζικής μεταφοράς αντί με αυτοκίνητο.
       
      "Το Λονδίνο αδίκως θεωρείται μια σκοτεινή πόλη με νέφος", λέει στο Reuters η Νίνα Σκίρο, οικονομολόγος του CEBR.
       
      Η βρετανική πρωτεύουσα σχεδιάζει να μειώσει τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου κατά 60% από το 1990 ως το 2025 και προωθεί τη χρήση ηλεκτρικών αυτοκινήτων και ποδηλάτων, αναφέρει η έκθεση.
       
      Το Άμστερνταμ, που βρίσκεται στην τρίτη θέση, έχει προβεί στις περισσότερες ενέργειες σε σχέση με όλες τις άλλες πόλεις για την προώθηση της χρήσης ποδηλάτου και την μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, σύμφωνα με την έκθεση. Το Κάιρο βρίσκεται στην τελευταία θέση της λίστας με τις 35 πόλεις, λίγο πιο κάτω από το Ναϊρόμπι, το Μουμπάι και την Κωνσταντινούπολη, γεγονός που συνδέεται με την αύξηση του πληθυσμού και καθιστά αναγκαία την εξάλειψη της φτώχειας που συχνά οδηγεί στην εκπομπή περισσότερων αερίων.
       
      Η Σκίρο είπε ότι μια πόλη με μέσα μεταφοράς μηδενικής εκπομπής απέχει περίπου 15 με 20 χρόνια και ότι το Όσλο μπορεί να χάσει τα πρωτεία.
       
      Πολλές πόλεις έχουν θέσει πιο φιλόδοξους στόχους για τον περιορισμό της εκπομπής αερίων του θερμοκηπίου σε σχέση με τις κυβερνήσεις χωρών έπειτα από την υπογραφή από 200 χώρες συμφωνίας για το κλίμα, στο Παρίσι το 2015, με στόχο τον περιορισμό της αύξησης της παγκόσμιας θερμοκρασίας και την αποσύνδεση των εθνικών οικονομιών από τον ορυκτό πλούτο.
       
      Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος αμφισβητεί ότι για το φαινόμενο του θερμοκηπίου ευθύνεται ο ανθρώπινος παράγοντας, εξετάζει το ενδεχόμενο αποδέσμευσης της χώρας του από τη Συμφωνία του Παρισιού.
       
      Το Σαν Φρανσίσκο, στην 14η θέση της κατάταξης, είναι η αμερικανική εκείνη πόλη όπου παρατηρείται πιο έντονα η μεγάλη εξάρτηση των κατοίκων από τα αυτοκίνητα, αντί από τα μέσα μαζικής μεταφοράς, περιορίζοντας έτσι τις επιλογές για την εισαγωγή δραστικών μέτρων για την εξάλειψη των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου.
       
      Πηγή: http://www.ered.gr/el/content/Se_Oslo_Londino_kai_Amsterntam_ta_pio_prasina_mesa_metaforas/
    21. Περιβάλλον

      Engineer

      Στις αρχές του 2017 μέσα από την αρχική δικτύωση γεωπόνων ερευνητών και εκπαιδευτών, ξεκίνησε τo Αγροοικολογικό Δίκτυο Ελλάδος (Agroecology Greece), το οποίο αποτελεί μια πρωτοβουλία για την προοπτική και ανάδειξη της Αγροοικολογίας ως Επιστήμη, Πρακτική και Κίνημα.
       
      Σύμφωνα με τη σχετική ανακοίνωση, ο χαρακτήρας του Δικτύου είναι πρωτίστως γεωτεχνικός/επιστημονικός, με προεκτάσεις σε άλλες επιστήμες καθώς και στο πρακτικό/κοινωνικό πεδίο. Επιδιώκει την εξοικείωση με τις αρχές και πλαίσιο της Αγροοικολογίας στην Ελλάδα και την μετάβαση των συστημάτων παραγωγής τροφίμων προς μια βιώσιμη μορφή, θεωρώντας πως ο Ελλαδικός αγροτικός χώρος με χαρακτηριστικά όπως ο μικρός κλήρος, τις μεσογειακές πεδοκλιματικές συνθήκες, την παραδοσιακή αγροτική γνώση και την πλούσια αγροτική βιοποικιλότητα μπορεί να αποκομίσει σημαντικά οφέλη από την υιοθέτηση Αγροοικολογικών αρχών και πρακτικών.
       
      Συγκεκριμένα, όπως αναφέρεται στην ίδια ενημέρωση, σκοποί του Αγροικολογικού Δικτύου Ελλάδος αποτελούν:
       
      α) η δικτύωση ερευνητών/εκπαιδευτών, κυρίως γεωτεχνικών, για την ανταλλαγή γνώσης και έρευνας
       
      β) η πληροφόρηση για θέματα αγροοικολογίας
       
      γ) η συγκέντρωση σχετικού ενημερωτικού/εκπαιδευτικού υλικού,
       
      δ) η διοργάνωση σχετικών ενημερωτικών και εκπαιδευτικών εκδηλώσεων και
       
      ε) η δικτύωση με αντίστοιχα δίκτυα και οργανώσεις του εξωτερικού
       
      Η Αγροοικολογία αποτελεί μια ανερχόμενη έννοια στο χώρο της γεωργικής επιστήμης και ορίζεται ως η εφαρμογή οικολογικών εννοιών και αρχών για το σχεδιασμό και διαχείριση πραγματικά αειφόρων συστημάτων παραγωγής τροφίμων. Εμπεριέχει μια διεπιστημονική ταυτότητα και μια συστημική προσέγγιση που βασίζεται στην δημιουργία γνώσης, ενώ εμπεριέχει την τάση προς μια ενοποιητική, επαναληπτική και ολιστική προσέγγιση στην έρευνα. Οι Αγροοικολογικές αρχές περικλείουν ένα ευρύ φάσμα πρακτικών και πεδίων εφαρμογής, έχοντας σημαντική αντιστοίχιση με άλλες έννοιες, αρχές και πρακτικές στον τομέα της αειφόρου γεωργίας, που προσφέρουν εναλλακτικές δομές στο κυρίαρχο πρότυπο και τον αντίκτυπο της βιομηχανικής γεωργίας, όπως η βιολογική και βιοδυναμική γεωργία, η αεικαλλιέργεια (περμακουλτούρα) καθώς και οι προσεγγίσεις της αγροδασοπονίας και της πολυλειτουργικότητας στην γεωργία. Βασικές έννοιες της Αγροοικολογίας συμβαδίζουν με επιχειρήματα για την ασφάλεια και αυτάρκεια των τροφίμων και την αειφορία της υπαίθρου, ενώ αποτελεί κύριο δυνητικό εργαλείο για την αύξηση της ανθεκτικότητας των αγροτικών οικοσυστημάτων και των αγροτικών κοινοτήτων σε περιβαλλοντικές και κλιματικές πιέσεις.
       
      Για περισσότερες πληροφορίες, επισκεφθείτε την διαδικτυακή πλατφόρμα www.agroecology.gr, η οποία συγκεντρώνει το σύνολο των πληροφοριών, υλικού και τρόπους επικοινωνίας & δικτύωσης.
       
      Πηγή: http://greenagenda.gr/%CF%83%CE%B5-%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B3%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CE%BF-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CE%B1%CE%B3%CF%81%CE%BF%CE%BF%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%BB%CE%BF/
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.